မေ့မရတဲ့အန်တီလေး နဲ့ အတိတ်ကဇာတ်လမ်းတစ်ခု ကို အမှန်အတိုင်းပဲ ရေးထားပါတယ်။ ဒီအကြောင်းတွေဖြစ်ခဲ့တာက အဖေနဲ့ အမေ တစ်လကြာမယ့် ခရီးတစ်ခုကိုသွားရမယ်ဆိုတော့ အန်တီလေးက အိမ်စောင့်ပေးဖို့ အတွက် ကျွန်တော်တို့နဲ့ အတူ လာနေပေးတဲ့ အချိန်မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေပါ။ သူက ညီမလေးကိုလဲ အဖော်အဖြစ် လာနေပေးတာပါ။ အဲ့အချိန်တုံးက သူ့အသက်က လေးဆယ့်ငါး နှစ်ကျော်နေပေမယ့် အတော်လေး အရွယ်တင်တဲ့ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ပါ။…

“ဆရာလေး..ထန်းရေချိုလေးသောက်ဦးမလားဗျ…” ထန်းတောရှေ့မှ ဖြတ်သွားသော ကျောင်းဆရာလေး တင့်ဆွေကို ရွာမှကာလသားခေါင်းကိုချက်ကြီးက နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဆရာလေးကား သဘောကောင်းသည်၊ စာသင်ပြလည်းကောင်းသည်။ ဒါပေမဲ့ ဆရာလေးအကြောင်းကိုတော့ချက်ကြီးမသိ။ (၄)တန်းနှင့်ကျောင်းထွက်ခဲ့သော ချက်ကြီးအဖို့ သူနှင့် ရွယ်တူဖြစ်သော ဆရာလေးလို ပညာတတ်တစ်ယောက်ကို မိတ်ဆွေ ဖြစ်ခွင့်ရသည့်အတွက် တော်တော်ဝမ်းသာနေသည်။ ဆရာလေးကား ကိုချက်ကြီးရှိရာဆီသို့လာခဲ့သည်။ “အေးဗျာ…သောက်တာပေါ့…” “ဒေါ်အေးမိရေ..ဆရာလေးအတွက် တစ်မြူပေးပါဗျို့..” “လာပါပြီတော်..လာပါပြီ…” ထန်းတောပိုင်ရှင် ဦးမောင်ငယ်မိန်းမ ဒေါ်အေးမိက…

“ ကိုကို ကိုကို့သမီး စိတ်ကောက်နေပြီ အခန်းထဲမှာ၊ ညနေစာလည်း မစားဘူးတဲ့” ရေချိုးပြီးစ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသော ကိုညိုမှိုင်းကို နန်းဖူးဖူးညွှန့်က ပြောလိုက်သဖြင့် ကိုညိုမှိုင်းက ကမန်းကတန်း စွပ်ကျယ်၊ လုံချည်တို့ကို ဝတ်ကာ မူယာသိမ့် အခန်းဝသို့ သွားလေသည်။ အခန်းတံခါးမှာ အထဲမှ လော့ချထားသဖြင့် တံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ “ သမီးလေး သိမ့် လေးလေး…

“နင်ကြိုက်သလို လုပ်ပါကွာ… ငါ့ကို အသုံးပြုလို့… မိုက်မဲစွာ မီးတောက်ထဲ… ခုန်ဆင်းစွာ စတေးလိုက်တော့မယ်” ငြိမ်သက်နေသော iphone လေးထံမှ စည်သူလွင်ရဲ့ အပြင်းစားသီချင်းသံ ပေါ်ထွက်လာလျှင် အကြင်နာက display ပေါ် ငုံ့ကြည့်လိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတစ်ချက် စုတ်သပ်လိုက်မိပြီးနောက် ဘေးမှာ စာဖတ်နေသော ဂင်္ဂါကို လက်လှန်းတို့လိုက်သည်။ ဂင်္ဂါက ဘာလဲဟူသော အကြည့်မျိုးဖြင့် မေးဆတ်ပြလျှင် “ဒီဇယားကို ရှင်းပေးစမ်းပါဦးဟာ…

မင်းအောင်နှင့် မဝင်းကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မဝင်းကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုရွှေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာကအလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ နေအိမ်တွင်အတူနေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် မင်းအောင်တစ်ယောက် ၈တန်းအောင်ပြီး ၉တန်းတွင်ကျောင်းဆက်တက်ရန်အတွက်…

ကျနော်ဆယ်တန်းလောက်က အမေကအိမ်မှာထမင်းချက်အဝတ်လျှော်လုပ်ပေးဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ် ပိုက်ဆံချေးငှါးထားတော့ လာကူလုပ်ပေးတယ် အိမ်ဖော်တော့မဟုတ်ဘူး အမေနဲ့အဖေကဈေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်ရောင်းတော့ မနက်သွား ညနေပြန်နဲ့ အိမ်ကိစ္စလှည့်မကြည့်နိုင်ဘူး ကျနော့်အမတွေက တက္ကသိုလ်တက်နေကြပြီ အိမ်မှာကျနော်တစ်ယောက်တည်းပေါ့ စာလုပ်တာနဲ့အချိန်ကုန်နေတာပဲ အဲဒိအဒေါ်ကြီးရောက်လာတော့ …အဒေါ်ကြီးနာမည်က ဒေါ်မြင့်ရီ တစ်ရက်တစ်ရက်နဲ့ရင်းနှီးလာတော့ စကားပြောတာတွေက ပွင့်လင်းလာတယ် “ကောင်လေးက လူပျိုလေးဆိုပြီး အတော်ညစ်ပတ်တာပဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကနံဟောင်နေတာပဲ” တဲ့ “ဒေါ်ကြီးနမ်းကြည့်လို့လား” “အေးပေါ့”…