အခွင့်အခါ သင့်လေတော့

အခွင့်အခါ သင့်လေတော့

ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်အိမ်ကို ရောက်တော့ ဟွန်းသံအရင်ပေးလိုက်သည်။အရင်ကသူ့ကားဟွန်းသံ ကြားသည်နှင့် သူ့ချွေးမမှာအိမ်ထဲမှထွက်ခါသူ့ကို ထွက်ကြိုလေ့ရှိသည်။ဒီနေ့မှ လူရိပ်လူရောင်မမြင်သဖြင့် ကားပေါ်မှဆင်းပြီးအိမ်ထဲဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းတွင် သူ၏ချွေးမလေးကို ဖင်သားဖြူဖြူလုံးလုံးလေးက ထမီလှန်ပြီးပေါ်နေသည်။ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဦးသိုက်မောင်းမြင်လိုက်ရတော့မျက်လုံးကခွာမရဖြစ်သွားသည်။နောက်မှ ဧည့်ခန်းထဲဝင်ပြီးအနားတိုးကြည့်လိုက်မှအေးအေးလှိုင်၏ ကျောကုန်းမို့မို့လေးကတုန်တုန်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ဥိးသိုက်မောင်း သူ့ချွေးမပုံစံကိုကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်သူ့ချွေးမကိုမုဒိန်းကျင့်သွား သလားလို့ထင်သွားသည်။ဒါကြောင့် သူ့ချွေးမပခုံးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲထူကာ လောတကြီးဆွဲလှည့်လိုက် သည်။ မြင်လိုက်ရသည်က အေးအေးလှိုင်၏ ဝိုင်းစက်နေသောမျက်လုံးများမှ မျက်ရည်စီးကြောင်းများနှင့် ပါးစပ်နားတဝိုက်တွင် သားရည်များပေပွနေသည်။ဘလောက်(စ်)အကျီကလဲ ကြယ်သီးသုံးလုံးပြုတ်ထွက်နေ သောကြောင့် လုံးထစ်သောရင်သားဆိုင်မှာ ဘရာစီယာအောက်မှဝင်းဝင်းဝါဝါပေါ်နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်မျက်နှာပေါ်ဝဲကျနေသောဆံစများကို အသာသပ်တင်လိုက်ပြီး အသံကတုန်ရီစွာဖြင့်မေးလိုက် သည်။

“သ.မီး..အေး..ဒါ…ဒါ…..ဘယ်သူ.လုပ်တာလဲ..ဖေ့ဖေ့ကိုပြောပါဦး..ဘာဖြစ်တာလဲ….ပြောစမ်းပါဦး……” “အဖေ….ရယ်…သမီး..သမီး…ဟီး..ဟီး….” အေးအေးလှိုင်ဦးသိုက်မောင်း ရင်ခွင်ကိုခေါင်းတိုးဝင်ပြီး သည်းထန်စွာငိုကြွေးတော့သည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင် ကျောပြင်ကို သပ်သပ်ပြီးစုပ်သပ်ကာချော့နေရသည်။အေးအေးလှိုင်ကို အသာဖေးမကာ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းပြီး မှသူ့ခါးကိုဖက်၊ရင်ခွင်ထဲခေါင်းထိုးဝင်ခါ ငိုနေသောချွေးမကိုအသာခေါင်းကိုမပြီးမှ “သမီး…သမီး..အဖေပြောတာနားထောင်နော်..သမီးအဖေ့ကိုပြောနော်..ဟုတ်ပြီလား…ငိုနေတာနဲ့ ဒီကိစ္စကမပြီးဘူး……ပြောနော်…အဖေဒီကိစ္စရှင်းပေးမယ်…ပြော…သမီးကို..ဘယ်သူကဘာလုပ်သလဲ” “ဘာ…..ဘာ…..မှ..မဟုတ်ပါဘူး…….အဖေရယ်..ဟင့်..ဟင့်…..ဟင့်” “သမီး..ပြောစမ်း…အဖေ့ကိုယုံစမ်းပါ…ဒါငိုနေလို့မပြီးဘူး..သမီးကိုဘယ်သူလုပ်တာလဲ” “ဟို..အဖေ့သားကိုကိုကြီးပေါ့…သမီးကို..ဟင့်..ဟင့်” ဦးသိုက်မောင်း မျက်စိထဲကိုကိုကြီးရုပ်က ထင်းခနဲပေါ်လာသည်။ခေါင်းထဲတွင် လည်းဒိုင်းခနဲဖြစ်သွားသည်။

သေစမ်းသောက်ကြိုးနဲ ..ငါလိုးမသား.ငါ့သား..ခွေးကောင် သိပြီ..တောက်ဒီကောင်ကွာ ကိုယ့်မိန်းမကို မျက်ရည်မျက်ခွက်ဖြစ်အောင် ..ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ..ငါကလည်း..လျှာရှည်ပြီး..ဟာကွာ.. ဦးသိုက်မောင်း မျက်နှာဘယ်နားသွားထားရမှန်းတောင်မသိတော့..အေးအေးလှိုင်ကိုလည်းမျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲ။ ထိုသို့ဖြစ်မှန်းလည်းအေးအေးလှိုင်ကမသိ ပြောလက်စနဲ့ တစ်သက်လုံးရင်ထဲသိမ်းထားသမျှ ဦးသိုက်မောင်းကို ရင်ချင်းအပ်၊ ခါးကိုဖက်ပြီးအပီအပြင် ရင်ဖွင့်တော့သည်။

“ဟင့်..အဖေ့သား..မကောင်းဘူး.ဟင့်..သမီးကိုညားခါစကတော့..နတ်သမီးလေးဆိုပြီး..နေ့ကော.ည.ကော ထမီတောင်မကပ်ရဘူး..ဟင့်..အစစအရာရာလည်း.သမီးသဘောဆိုပြီး..သမီးကိုအရမ်းအလိုလိုက်ခဲ့တာ..ဟင့် သိတယ်မလား..အဖေ..ဟင့်” “အင်း..သိ.သိ..သိပါတယ်” “အခုတော့..ဟိုဟာမ..ပေါ်လာခတည်းက.သမီးကို အရမ်းနှိပ်စက်တာပဲ.အဖေရယ်.ဟင့်..သမီးသူ့အပေါ် ဘာများမယားဝတ္တရားမကျေပွန်တာ ရှိသလဲ၊သမီး ကိုဘယ်အချိန်ဘာလုပ်လုပ်သမီး တစ်ခါမှမငြင်းဖူးဘူး၊ ပြောတော့ သမီးကအိပ်ရာမှာ သူ့ကိုမပြုစုတက်ဖူးဆိုပြီး၊သမီးလောက် သူ့အပေါ်ကောင်းတာရှိမလား၊ ဖင်ချမယ်ဆိုလည်း ကုန်းရ၊လရည် မြိုဆိုလည်း မြိုချ၊ တစ်ခါတစ်လေ နေမကောင်းဖြစ်ချင်တာတောင် သူအောင့်ထားရမှာ စိုးလို့ ကြိတ်မှိတ်ခံရတာပဲ..ဟင့်..နောက်ဆုံး ကုန်ကုန်ပြောမယ်အဖေရယ်သူ ဟို ကောင်မကိုယူတော့..သမီးသူစိတ်ဆင်းရဲအောင်ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ပါဘူး..

ဟင့်..သမီး..သူ့စိတ်တိုင်းကျနေခဲ့တာ ပါ..ဒါတောင် သမီးကိုအကောင်းမမြင်ဘူး ..ဟင့်..ဟင့်…” “ဟို.အခုသမီးကို….သားက..ဟို..ဘာဖြစ်ကြတာလဲဟင်…” “သမီးကို..သူသက်သက်ရန်လုပ်တာပါ.အဖေရယ်…အဖေ့သားက အရင်တစ်ပတ်ကပြောတယ်လေ… သမီးနဲ့ဟိုဟာမနှစ်ယောက်ကို တစ်ပြိုင်ထဲလိုးမယ်ဆိုပြီးပြောတယ်…ဟိုဟာမကသဘောတူတယ်တဲ့.. သူကအရှက်မရှိပေမယ့်..သမီးကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲကောင်မနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ကုန်းရမှာလဲ..ဟင့် အဲဒါကို..မဖြစ်နိုင်ဘူးပြောတာ..သူကစိတ်ဆိုးတယ်လေ..အဖေစဉ်းစားကြည့်..သမီးတို့နှစ်ယောက်က သူ့မိန်းမတွေဖြစ်လို့ သာတယ်နာတယ်ဆိုပြီးမတွက်ရဘူးတဲ့၊ ဟိုဟာမက လည်းလွန်ခဲ့တဲ့ရက်က သမီး ဆီဖုန်းဆက်သေးတယ်၊

မမစောက်ပတ်ကို နေ့တိုင်းရက်ချင်တယ်ဆိုပြီး၊အရှက်မရှိ ပြောရဲလိုက်တာ အဖေရယ်…သမီးလည်းပြောပစ်ပလိုက်တယ်…ငါ့စောက်ပတ်ကိုရက်ချင်ရင်..ငါသေးပေါက်တိုင်း နင်မျက်နှာလာခံပေးရမယ်ဆိုပြီး” “အဲ…အဲ.ဒီတော့.သူ…က..ဘာ..ပြန်..ပြော….လဲ” “မမက စကားပြောတာအရမ်း ဆက်စီ ဖြစ်တာပဲဆိုပြီး သမီးကိုရယ်ပြီးပြောတယ်လေ၊သမီးလေ စိတ်ဆိုးလိုက် တာအရမ်းပဲ၊ သူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်မြင်ရရင်ထသတ်မိမလား မသိဘူး၊ ဟင့် ပြောသာပြောရတာပါ အဖေရယ်..အဖေ့သားက သမီးကို ဂရုမစိုက်တာကြာပါပြီ။ သမီးသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်ကောင်းကောင်း သမီးကို အသိအမှတ်မပြုတော့ဘူး..အဖေရယ်..ဟင့်..ဟင့်” “ဟို..သမီး…အဖေအကြံတစ်ခုပေးရမလား…..” “ဘာများလဲအဖေ….” “သမီး…..ကလေး ယူဖို့ကြိုးစားကြည့်ပါလား..ကလေးရရင်ဒီကောင် အချိုးပြောင်းသွားမှာပါ” “ဟင်..အဖေကလဲ..ရမယ် ..အားကြီး.သူ့ဟာမတောင် မရတာ..သမီးဆီလာတိုင်း ဖင်ပဲချတာ…ဘယ်လိုရမှာလဲအဖေကလဲ..” “အွန်…..အင်း..ဒါ..က…ဘယ်လို..ဟိုလေ…သ..မီး သူ့ကိုညှိလို့မရဘူးလား…အဖေ..ပြောတာ…သိ တယ်..မလား” “ဟင့်…..မရလို့ပေါ့..အဖေရယ်…..သမီးကိုက ..ကံဆိုးပါတယ်…ဟီး….”

ဦးသိုက်မောင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်နေသော သူ့ချွေးမအေးအေးလှိုင်ကျောကိုအသာပွတ်ပေးရင်း ချော့နေရသည်။ အေးအေးလှိုင် ခေါင်းကိုကျော်ကြည့်လိုက်တော့ ထမီအထပ်ဆင်လျော့ပြီး ဖင်အကွဲကြောင်းလေးကို ခါးကော့ထားသဖြင့် မြင်နေရသည်။အေးအေးလှိုင်အသားမှာ ဖြူပြီး စိုနေသဖြင့် ဖင်သားနှစ်ထစ်မှာ ပြောင်တင်း နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင် ခါးဆီသို့ညာဖက်လက်ကို အသာထိုးထည့်ကာဖက်လိုက်သည်။ ဘယ်လက်ကတော့ ကျောကုန်းလေးကို ပွတ်ပွတ်ပေးရင်း၊ တိတ်ပါသမီးရယ်ဆိုပြီး ချော့နေသည်။ မျက်လုံးကတော့ အေးအေးလှိုင်ဖင်အကွဲကြားဆီမှ မခွာတော့၊ညာဖက်လက်ဖဝါးက ထမီနှင့် အကျီကြားပေါ် နေသောခါးသားလေးကို အသာပွတ်ရင်း လက်ဖဝါးက နောက်ဖက်ဆီသို့ရောက်ရောက်လာ သည်။

အဓိကအေးအေးလှိုင်၏ ဖင်ကိုနှိုက်ရန် လက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့ရွေ့လာသည်။ ဦးသိုက်မောင်း ၏ညာလက်ကတော့ ရန်သူ့စခန်းကိုခြေမှုန်းရန် တွားသွားလာသော ကွန်မန်ဒိုစစ်သည်ကဲ့သို့ သူ၏ ရည်မှန်းချက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းလာနေ၏။ထိုအချိန် အေးအေးလှိုင် ငိုသံပျောက်သွားပြီး ဦးသိုက်မောင်း ရင်ခွင်ထဲဝင်ရာမှ ရုတ်တရက် ခွာလိုက်သဖြင့် လန့်သွားသေးသည်။အေးအေးလှိုင်က ဘာမှမပြော ဦးသိုက်မောင်း ပခုံးပေါ်မေးတင်ပြီး ရင်ချင်းအပ်ခါပြန်ဖက်သည်။ဦးသိုက်မောင်းလည်း အခြေအနေကောင်းသဖြင့်ဆက်လက်ချီတက်သည်။

ခဏအတွင်း အေးအေးလှိုင်ဖင်သားတခြမ်းပေါ်လက်ဖဝါးရောက်သွားသည်။ အးအေးလှိုင် လက်ကိုနောက်ပြန်ပြီး ဦးသိုက်မောင်းလက်ကောက်ဝတ်ကိုဆွဲယူလိုက်သည်။ဦးသိုက်မောင်း စိတ်ထဲလန့်သွားပြီးအေးအေးလှိုင်မျက်နှာကို မဝံ့မရဲကြည့်လိုက်တော့ အေးအေးလှိုင်မျက်နှာမှာ စိတ်ဆိုးပုံမရပဲ သူလက်ကိုမျက်နှာနားဆွဲကပ်လိုက်သည်။ “အဖေ.ကလဲ..ဖင်နှိုက်ရင် ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီး..ဖြစ်နေမှာပေါ့.ကျမလုပ်ပေးမယ်..” ပြောပြီးသည်နှင့် အေးအေးလှိုင် နှုတ်ခမ်းကိုအသာဟပြီး လျှာကိုထုတ်သည်။ပြီးသည်နှင့် ဦးသိုက်မောင်း၏ လက်ညှိုး၊လက်ခလယ်၊လက်သူကြွယ်၊လက်သုံးချောင်းကို ပူးပြီးစုပ်တော့သည်။ဦးသိုက်မောင်း စကား မပြောနိုင် မျက်လုံးပြူးပြီးသာကြည့်နေသည်။တံတွေးများရွှဲလာမှ လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး “ရပြီ..အဖေ..” ပခုံးပေါ်ပြန်မေးတင်ပြီး ဦးသိုက်မောင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖက်ခါ ခါးကိုကော့ဖင်ကိုကောက်ပေးလိုက်သည်။ ဦးသိုက်မောင်း လည်းဒီလောက်အချိန်အနေကောင်းသဖြင့် အေးအေးလှိုင်ခါးဘေးမှ ဖြတ်တက်ပြီး ဖင်ကြားထဲသို့ တံတွေးများရွှဲနေသောလက်သုံးချောင်းကို နှိုက်ပြီးထည့်လိုက်သည်။

“အ..အဖေ..ဖြည်းဖြည်း..အင့်..အင့်…အ..” အစဦးမို့ ဦးသိုက်မောင်း လက်ခလယ်ကို အေးအေးလှိုင်ဖင်ပေါက်ထဲသို့လက်တဆစ်လောက် အသာလိမ် ထည့်လိုက်သည်။အေးအေးလှိုင် ဖင်ကိုကောက်သွားပြီးခေါင်းလေးမော့တက်သွားသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ဝင်နေသော လက်ချောင်း၏အထိအတွေ့ကို စပ်ဖြင်းဖြင်းလေး အေးအေးလှိုင်ခံစားနေရသည်။ စိတ်ကလည်း ဖင်နှိုက်ခံရကတည်းက တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်လာတော့ ဦးသိုက်မောင်းကိုပိုမိုတင်း ကြပ်စွာဖက်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုအသာကြွပြီး ခါးကိုပိုကော့ပေးလိုက်သည်။

“သမီး..ဖင်ကကိုင်လို့နှိုက်လို့ကောင်းလိုက်တာ..သမီးရယ်….” ဦးသိုက်မောင်း ကလက်ခလယ်ကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေရင်း ဘယ်လက်ကခါးကိုဖက်ရာမှ ထမီထဲလက်ကို ထိုးထည့်ပြီး ရှေ့ပေါက်ကိုလှမ်းြ့ပီး ပွတ်ဆွဲလေးလုပ်လိုက်တော့ အေးအေးလှိုင် ဆတ်ဆတ် လူးသွားသည်။ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ဖင်ပေါက်ထဲလက်ကိုတစ်ဆစ်တိုး၊ရှေ့ပေါက်ကိုလည်း လက်ကိုတစောင်း ပွတ်ပွတ်ဆွဲတော့ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များစိမ့်စိမ့်ထွက်လာသည်မှာ ဦးသိုက်မောင်း လက်ကိုရွှဲကုန်သည်အထိဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ထမီထဲလက်က သွက်သွက်လာပြီးဖင်ထဲလည်းလက်နှစ် ချောင်းပူးဝင်သည်အထိ ဥိးသိုက်မောင်းဇာတ်ကြမ်းတိုက်ပြီးမှ လက်တွေကိုပြန်ရုတ်လိုက်သည်။

ဖင်ကို ဆိုဖာမှ လွတ်အောင်ကြွထားသော အေးအေးလှိုင်မှာ ဦးသိုက်မောင်းလက်တွေပြန်နှုတ်သွားသဖြင့် ဆိုဖာပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြတ် လဲကျသွားသည်။ လဲကျသည်နှင့် နဂိုကကျွတ်နေသောထမီမှာ ပေါင်လည်သို့ရောက်သွားပြီး အမွှေးကြဲကြဲနှင့် စောက်ပတ်ပြဲပြဲမှာ အရည်များရွှဲပြီး ဦးသိုက်မောင်းရှေ့တွင် ခြေထောက်များကားလျက်ပေါ် နေသည်။အေးအေးလှိုင် ရွှေရင်အစုံမှာ လည်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နှင့် ဘလောက်(စ်) အကျီအောက်မှ လှုပ်ရှားနေ သည်။ဦးသိုက်မောင်း မတ်တက်ရပ်ကာ အေးအေးလှိုင်ကိုမိုးကြည့်ပြီး ကုန်းလိုက်ခါ အေးအေးလှိုင်၏ ဘလောက်(စ်) အကျီကြယ်သီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ ဖြဲလိုက်သည်။

“ဗြိ” ကြယ်သီးများအဆုံးထိပြုတ်ထွက်ယုံသာမဟုတ် အကျီသားတောင်နည်းနည်းစုတ်သွားသည်။ ရင်ဘတ်ကြယ်သီးများ တစ်လုံးမကျန်ပြုတ်ထွက်သွားသဖြင့် အောက်ခံအဖြူရောင် ဘရာစီယာမှာ နို့နှစ်လုံးနှင့် ဟာလာဟင်းလင်းပေါ်ထွက်နေသည်။ဦးသိုက်မောင်း ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးပုံချလိုက်သည်။ အမွှေးမည်းမည်းကောက်ကောက်များကြားမှ အကြောများထောင်ကာ ဖြောင့်တန်းနေသောနီညိုရောင် လီးထစ်နှင့် လီးမည်းမည်းတစ်ချောင်းက အေးအေးလှိုင်ကိုမျက်လုံးကျယ်သွားစေသည်။

“သမီး..ပေါင်ကားထားလိုက်” “လိုးတော့မလား..အဖေ..ပြီးရင်သမီးအထဲမှာ ..ပြီးလိုက်ပါနော်..သမီး..အဖေ့အတွက်..မြေးမရပေမယ့် သားဖြစ်ဖြစ်..သမီးဖြစ်ဖြစ်..မွေးပေးချင်လို့ပါ..နော်..” “ဒါကတော့..ကံပေါ့ကွာ..အဖေကြိုးစားပါ့မယ်..” ဦးသိုက်မောင်းဆိုဖာပေါ်ဒူးတင်ပြီး အေးအေးလှိုင်ကိုယ်ပေါ်ထပ်ချလိုက်သည်။လီးကစောက်ပတ်နှင့် တတန်းတည်းဖြစ်အောင်ချိန်ပြီး စောက်ပတ်ထဲသို့ဒစ်မြုပ်အောင်အရင်သွင်းလိုက်သည်။ “ရှီး..အ..အဖေ..ရတယ်လိုး..လိုး..ကောင်းလိုက်တာ..အ..အ..အင်း..လိုး.အဖေ” စစခြင်းမို့ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲသို့လီးကထစ်ထစ်ပြီးဝင်ကာ အဆုံးထိရောက်ခါနီးမှ ပြန်ဆွဲထုတ် ပြီးပြန်ဆောင့်သည်။လေးငါးချက်လုပ်ပြီးမှ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိရောက်အောင် ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။

အေးအေးလှိုင်သွယ်စင်းဖြူနေသော သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဦးသိုက်မောင်းလီး ဝင်လမ်းထွက်လမ်းသာစေရန် အစွမ်းကုန်ကားပြီးလက်နှစ်ဖက်က ဦးသိုက်မောင်းဂုတ်ကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်မှ ဦးသိုက်မောင်းကိုလိုးရန်တိုက်တွန်းနေသည်။ “လိုး..ပါ..ကောင်းလိုက်တာ…အဖေရယ်.အဖေ့လီးက ..ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ..လိုး..လိုး.. အင့်.အ..အင့်..ဟုတ်ပြီ..အဖေ..ဆောင့်ပါ..ဆောင့်..ပါ” ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ကိုလိုးနေရင်း ဆောင့်ချက်များမြန်လာသည်။ဆီးစပ်ချင်းရိုက်သံကလည်း တဘက်ဘက်ဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲကျယ်လောင်လာသည်။အေးအေးလှိုင် ၏တအင်းအင်း ညည်းငြူသံများက ဦးသိုက်မောင်းကို ဓါတ်ဆီလောင်းနေသဖြင့် အေးအေးလှိုင်ကိုတောင်သတိမရတော့သူသိသည်က သူ့လီးဝင်ထွက်နေသော သူ့ကိုအရသာအပြည့်ပေးစွမ်းနေသော စောက်ပတ်ကိုသာငုံ့ငုံ့ကြည့်ပြီး နင်းကန်သာလိုးနေသည်။

“လိုး..လိုး..ကောင်း..အ..အင့်..အင့်.အင့်..အင့်..အင့်..အင့်….အင့်.မြန်မြန်လေး.အ.အ..” ဦးသိုက်မောင်းတဆတ်ဆတ် လိုးလိုက်သဖြင့်ဘာမှတောင်မကြာလိုက်ပါ။အေးအေးလှိုင်ကောသူကောရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ဆိုသလိုပြီးသွားသည်။လီးရည်များ တဇစ်ဇစ်ဖြင့် စောက်ပေါက်ထဲသွင်းထုတ်ရင်း ဦးသိုက်မောင်း မျက်လုံးမှိတ်ခေါင်းမော့ပြီး တုန်တက်သွားသည်။ နောက်ငါးမိနစ်အကြာ… အေးအေးလှိုင် ခွိခနဲတချက်ရယ်လိုက်သည်။ဆိုဖာပေါ်လှဲရင်း သူ့ချွေးမကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဘရာစီယာအောက်လက်ထည့်ပြီး နို့နှိုက်နေသော ဦးသိုက်မောင်း နားမလည်သည့်ပုံစံဖြင့် အေးအေးလှိုင် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည်။ “ဘာဖြစ်တာလဲ..သမီး.” “ဟိ..ဘာမှတော့မဟုတ်ပါဘူး..ခုန အဖေမလာခင်တုန်းက..အဖေ့သားက သမီးကိုကွင်းထုခိုင်းနေတာ.. ခစ်..အဲဒါ..သမီးကဧည့်ခန်းထဲမှာလုပ်ရတာရှက်လို့ဆိုပြီးသူ့ကိုပြောတာစိတ်ဆိုးသွားတယ်၊ သမီးပါးစပ်ထဲ လီးဆောင့်ထည့်ပြီး ထွက်သွားတာလေ..အဲဒါတွေးမိလို့” ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ဘရာစီယာကိုအပေါ်သို့တွန်းတင်ရင်း တင်းထွတ်သောနို့ကိုလက်က သာသာလေးညှစ်လိုက်သည်။

“ဒါက..ရယ်စရာလား” “ဟွန်း..အဖေကလည်း.စဉ်းစာကြည့်လေ..သားဖြစ်တဲ့ကိုယ့်ယောကျ်ားကိုကျတော့ ကွင်းထုပေးဖို့ရှက်ပြီး သူ့အဖေကိုအဲဒီနေရာမှာ အလိုးခံရတာ..မရယ်ရဘူးလား..ဟင်း..” “သမီးစိတ်မလုံရင်..အခန်းထဲသွားမယ်လေ..အဖေထင်တယ်တစ်ချီတည်းတော့ .ကလေးမရနိုင်ဘူး..” “အင်း..သွားမယ်အဖေ..ထ..ဒါပဲနော်…သမီးဖင်ချလဲ..စောက်ပတ်ထဲပြီးပေးရမယ်..ဘယ်အပေါက်လုပ်လုပ် စောက်ပတ်ထဲပြီးပေးရမယ်နော်..အဖေ..သမီးအဖေ့ကို..အားကိုးမယ်နော်…” “အေးပါသမီးရယ်..အဖေကအသက်ကြီးတော့..သိပ်တော့မျှော်လင့်ချက်မထားနဲ့…ကိုကိုကြီးကိုသာရအောင် သိမ်းသွင်း..ဆေးစစ်ဖို့လိုတာ၊အခြားလိုတာတွေကို အဖေ့ကိုပြော..သိလား” “ဟုတ်ကဲ့..” နှစ်ဦးသား ဖင်အပြောင်သားဖြင့် ဦးသိုက်မောင်း အေးအေးလှိုင်ပခုံးကိုဖက်တွဲကာ အေးအေးလှိုင်တို့ လင်မယားအခန်းဆီသို့ နောက်တစ်ချီ ဆွဲရန်အတွက်ထသွားကြသည်။

အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ ကိုကိုကြီးနှင့်အေးအေးလှိုင် တို့မင်္ဂလာဓါတ်ပုံက ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ချိတ်ဆွဲထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။ ဦးသိုက်မောင်းအေးအေးလှိုင်ဖင်ကို ဖြတ်ခနဲရိုက်ကာကုတင်ပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်တော့ အေးအေးလှိုင်က မူနွဲ့နွဲ့ပြုံးပြရင်း ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်တက်ကာ ကျန်သေးသောဘရာစီယာနှင့် အကျီကိုချွတ်လိုက် သည်။ကုတင်ပေါ်တွင်အေးအေးလှိုင်တစောင်းအိပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုကွေးလက်ကိုနောက်ပစ်ကာ ဖင်ပေါက်ကိုလက်ဖြင့်အသာနှိုက်လိုက်သည်။ “အဖေ..ဒီတစ်ခါ..ဖင်လိုးပါလား……ဟင်..” ဦးသိုက်မောင်း၏ အနည်းငယ်ပြော့နေသောသူ့လီးက အေးအေးလှိုင်စကားသံကြောင့်ဆက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ ဦးသိုက်မောင်းမျက်လုံးများက အရောင်တလက်လက်ထွက်လာနေတော့သည်။ပြီ

 

Zawgyi

အခြင့္အခါ သင့္ေလေတာ့

ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ဟြန္းသံအရင္ေပးလိုက္သည္။အရင္ကသူ႔ကားဟြန္းသံ ၾကားသည္ႏွင့္ သူ႔ေခြၽးမမွာအိမ္ထဲမွထြက္ခါသူ႔ကို ထြက္ႀကိဳေလ့ရွိသည္။ဒီေန႔မွ လူရိပ္လူေရာင္မျမင္သျဖင့္ ကားေပၚမွဆင္းၿပီးအိမ္ထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းတြင္ သူ၏ေခြၽးမေလးကို ဖင္သားျဖဴျဖဴလုံးလုံးေလးက ထမီလွန္ၿပီးေပၚေနသည္။ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းကို ဦးသိုက္ေမာင္းျမင္လိုက္ရေတာ့မ်က္လုံးကခြာမရျဖစ္သြားသည္။ေနာက္မွ ဧည့္ခန္းထဲဝင္ၿပီးအနားတိုးၾကည့္လိုက္မွေအးေအးလႈိင္၏ ေက်ာကုန္းမို႔မို႔ေလးကတုန္တုန္သည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ဥိးသိုက္ေမာင္း သူ႔ေခြၽးမပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္သူ႔ေခြၽးမကိုမုဒိန္းက်င့္သြား သလားလို႔ထင္သြားသည္။ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေခြၽးမပခုံးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီးဆြဲထူကာ ေလာတႀကီးဆြဲလွည့္လိုက္ သည္။ ျမင္လိုက္ရသည္က ေအးေအးလႈိင္၏ ဝိုင္းစက္ေနေသာမ်က္လုံးမ်ားမွ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ပါးစပ္နားတဝိုက္တြင္ သားရည္မ်ားေပပြေနသည္။ဘေလာက္(စ္)အက်ီကလဲ ၾကယ္သီးသုံးလုံးျပဳတ္ထြက္ေန ေသာေၾကာင့္ လုံးထစ္ေသာရင္သားဆိုင္မွာ ဘရာစီယာေအာက္မွဝင္းဝင္းဝါဝါေပၚေနသည္။ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္မ်က္ႏွာေပၚဝဲက်ေနေသာဆံစမ်ားကို အသာသပ္တင္လိုက္ၿပီး အသံကတုန္ရီစြာျဖင့္ေမးလိုက္ သည္။

“သ.မီး..ေအး..ဒါ…ဒါ…..ဘယ္သူ.လုပ္တာလဲ..ေဖ့ေဖ့ကိုေျပာပါဦး..ဘာျဖစ္တာလဲ….ေျပာစမ္းပါဦး……” “အေဖ….ရယ္…သမီး..သမီး…ဟီး..ဟီး….” ေအးေအးလႈိင္ဦးသိုက္ေမာင္း ရင္ခြင္ကိုေခါင္းတိုးဝင္ၿပီး သည္းထန္စြာငိုေႂကြးေတာ့သည္။ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ ေက်ာျပင္ကို သပ္သပ္ၿပီးစုပ္သပ္ကာေခ်ာ့ေနရသည္။ေအးေအးလႈိင္ကို အသာေဖးမကာ ဆိုဖာေပၚထိုင္ခိုင္းၿပီး မွသူ႔ခါးကိုဖက္၊ရင္ခြင္ထဲေခါင္းထိုးဝင္ခါ ငိုေနေသာေခြၽးမကိုအသာေခါင္းကိုမၿပီးမွ “သမီး…သမီး..အေဖေျပာတာနားေထာင္ေနာ္..သမီးအေဖ့ကိုေျပာေနာ္..ဟုတ္ၿပီလား…ငိုေနတာနဲ႔ ဒီကိစၥကမၿပီးဘူး……ေျပာေနာ္…အေဖဒီကိစၥရွင္းေပးမယ္…ေျပာ…သမီးကို..ဘယ္သူကဘာလုပ္သလဲ” “ဘာ…..ဘာ…..မွ..မဟုတ္ပါဘူး…….အေဖရယ္..ဟင့္..ဟင့္…..ဟင့္” “သမီး..ေျပာစမ္း…အေဖ့ကိုယုံစမ္းပါ…ဒါငိုေနလို႔မၿပီးဘူး..သမီးကိုဘယ္သူလုပ္တာလဲ” “ဟို..အေဖ့သားကိုကိုႀကီးေပါ့…သမီးကို..ဟင့္..ဟင့္” ဦးသိုက္ေမာင္း မ်က္စိထဲကိုကိုႀကီး႐ုပ္က ထင္းခနဲေပၚလာသည္။ေခါင္းထဲတြင္ လည္းဒိုင္းခနဲျဖစ္သြားသည္။

ေသစမ္းေသာက္ႀကိဳးနဲ ..ငါလိုးမသား.ငါ့သား..ေခြးေကာင္ သိၿပီ..ေတာက္ဒီေကာင္ကြာ ကိုယ့္မိန္းမကို မ်က္ရည္မ်က္ခြက္ျဖစ္ေအာင္ ..ဘာလုပ္လိုက္လို႔လဲ..ငါကလည္း..လွ်ာရွည္ၿပီး..ဟာကြာ.. ဦးသိုက္ေမာင္း မ်က္ႏွာဘယ္နားသြားထားရမွန္းေတာင္မသိေတာ့..ေအးေအးလႈိင္ကိုလည္းမ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရဲ။ ထိုသို႔ျဖစ္မွန္းလည္းေအးေအးလႈိင္ကမသိ ေျပာလက္စနဲ႔ တစ္သက္လုံးရင္ထဲသိမ္းထားသမွ် ဦးသိုက္ေမာင္းကို ရင္ခ်င္းအပ္၊ ခါးကိုဖက္ၿပီးအပီအျပင္ ရင္ဖြင့္ေတာ့သည္။

“ဟင့္..အေဖ့သား..မေကာင္းဘူး.ဟင့္..သမီးကိုညားခါစကေတာ့..နတ္သမီးေလးဆိုၿပီး..ေန႔ေကာ.ည.ေကာ ထမီေတာင္မကပ္ရဘူး..ဟင့္..အစစအရာရာလည္း.သမီးသေဘာဆိုၿပီး..သမီးကိုအရမ္းအလိုလိုက္ခဲ့တာ..ဟင့္ သိတယ္မလား..အေဖ..ဟင့္” “အင္း..သိ.သိ..သိပါတယ္” “အခုေတာ့..ဟိုဟာမ..ေပၚလာခတည္းက.သမီးကို အရမ္းႏွိပ္စက္တာပဲ.အေဖရယ္.ဟင့္..သမီးသူ႔အေပၚ ဘာမ်ားမယားဝတၱရားမေက်ပြန္တာ ရွိသလဲ၊သမီး ကိုဘယ္အခ်ိန္ဘာလုပ္လုပ္သမီး တစ္ခါမွမျငင္းဖူးဘူး၊ ေျပာေတာ့ သမီးကအိပ္ရာမွာ သူ႔ကိုမျပဳစုတက္ဖူးဆိုၿပီး၊သမီးေလာက္ သူ႔အေပၚေကာင္းတာရွိမလား၊ ဖင္ခ်မယ္ဆိုလည္း ကုန္းရ၊လရည္ ၿမိဳဆိုလည္း ၿမိဳခ်၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေနမေကာင္းျဖစ္ခ်င္တာေတာင္ သူေအာင့္ထားရမွာ စိုးလို႔ ႀကိတ္မွိတ္ခံရတာပဲ..ဟင့္..ေနာက္ဆုံး ကုန္ကုန္ေျပာမယ္အေဖရယ္သူ ဟို ေကာင္မကိုယူေတာ့..သမီးသူစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး..

ဟင့္..သမီး..သူ႔စိတ္တိုင္းက်ေနခဲ့တာ ပါ..ဒါေတာင္ သမီးကိုအေကာင္းမျမင္ဘူး ..ဟင့္..ဟင့္…” “ဟို.အခုသမီးကို….သားက..ဟို..ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဟင္…” “သမီးကို..သူသက္သက္ရန္လုပ္တာပါ.အေဖရယ္…အေဖ့သားက အရင္တစ္ပတ္ကေျပာတယ္ေလ… သမီးနဲ႔ဟိုဟာမႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ၿပိဳင္ထဲလိုးမယ္ဆိုၿပီးေျပာတယ္…ဟိုဟာမကသေဘာတူတယ္တဲ့.. သူကအရွက္မရွိေပမယ့္..သမီးကဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အဲေကာင္မနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ကုန္းရမွာလဲ..ဟင့္ အဲဒါကို..မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေျပာတာ..သူကစိတ္ဆိုးတယ္ေလ..အေဖစဥ္းစားၾကည့္..သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္က သူ႔မိန္းမေတြျဖစ္လို႔ သာတယ္နာတယ္ဆိုၿပီးမတြက္ရဘူးတဲ့၊ ဟိုဟာမက လည္းလြန္ခဲ့တဲ့ရက္က သမီး ဆီဖုန္းဆက္ေသးတယ္၊

မမေစာက္ပတ္ကို ေန႔တိုင္းရက္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး၊အရွက္မရွိ ေျပာရဲလိုက္တာ အေဖရယ္…သမီးလည္းေျပာပစ္ပလိုက္တယ္…ငါ့ေစာက္ပတ္ကိုရက္ခ်င္ရင္..ငါေသးေပါက္တိုင္း နင္မ်က္ႏွာလာခံေပးရမယ္ဆိုၿပီး” “အဲ…အဲ.ဒီေတာ့.သူ…က..ဘာ..ျပန္..ေျပာ….လဲ” “မမက စကားေျပာတာအရမ္း ဆက္စီ ျဖစ္တာပဲဆိုၿပီး သမီးကိုရယ္ၿပီးေျပာတယ္ေလ၊သမီးေလ စိတ္ဆိုးလိုက္ တာအရမ္းပဲ၊ သူ႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျမင္ရရင္ထသတ္မိမလား မသိဘူး၊ ဟင့္ ေျပာသာေျပာရတာပါ အေဖရယ္..အေဖ့သားက သမီးကို ဂ႐ုမစိုက္တာၾကာပါၿပီ။ သမီးသူ႔အေပၚဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း သမီးကို အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ဘူး..အေဖရယ္..ဟင့္..ဟင့္” “ဟို..သမီး…အေဖအႀကံတစ္ခုေပးရမလား…..” “ဘာမ်ားလဲအေဖ….” “သမီး…..ကေလး ယူဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့္ပါလား..ကေလးရရင္ဒီေကာင္ အခ်ိဳးေျပာင္းသြားမွာပါ” “ဟင္..အေဖကလဲ..ရမယ္ ..အားႀကီး.သူ႔ဟာမေတာင္ မရတာ..သမီးဆီလာတိုင္း ဖင္ပဲခ်တာ…ဘယ္လိုရမွာလဲအေဖကလဲ..” “အြန္…..အင္း..ဒါ..က…ဘယ္လို..ဟိုေလ…သ..မီး သူ႔ကိုညႇိလို႔မရဘူးလား…အေဖ..ေျပာတာ…သိ တယ္..မလား” “ဟင့္…..မရလို႔ေပါ့..အေဖရယ္…..သမီးကိုက ..ကံဆိုးပါတယ္…ဟီး….”

ဦးသိုက္ေမာင္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲဝင္ေနေသာ သူ႔ေခြၽးမေအးေအးလႈိင္ေက်ာကိုအသာပြတ္ေပးရင္း ေခ်ာ့ေနရသည္။ ေအးေအးလႈိင္ ေခါင္းကိုေက်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထမီအထပ္ဆင္ေလ်ာ့ၿပီး ဖင္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ခါးေကာ့ထားသျဖင့္ ျမင္ေနရသည္။ေအးေအးလႈိင္အသားမွာ ျဖဴၿပီး စိုေနသျဖင့္ ဖင္သားႏွစ္ထစ္မွာ ေျပာင္တင္း ေနသည္။ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ ခါးဆီသို႔ညာဖက္လက္ကို အသာထိုးထည့္ကာဖက္လိုက္သည္။ ဘယ္လက္ကေတာ့ ေက်ာကုန္းေလးကို ပြတ္ပြတ္ေပးရင္း၊ တိတ္ပါသမီးရယ္ဆိုၿပီး ေခ်ာ့ေနသည္။ မ်က္လုံးကေတာ့ ေအးေအးလႈိင္ဖင္အကြဲၾကားဆီမွ မခြာေတာ့၊ညာဖက္လက္ဖဝါးက ထမီႏွင့္ အက်ီၾကားေပၚ ေနေသာခါးသားေလးကို အသာပြတ္ရင္း လက္ဖဝါးက ေနာက္ဖက္ဆီသို႔ေရာက္ေရာက္လာ သည္။

အဓိကေအးေအးလႈိင္၏ ဖင္ကိုႏႈိက္ရန္ လက္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕လာသည္။ ဦးသိုက္ေမာင္း ၏ညာလက္ကေတာ့ ရန္သူ႔စခန္းကိုေျခမႈန္းရန္ တြားသြားလာေသာ ကြန္မန္ဒိုစစ္သည္ကဲ့သို႔ သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္သို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလာေန၏။ထိုအခ်ိန္ ေအးေအးလႈိင္ ငိုသံေပ်ာက္သြားၿပီး ဦးသိုက္ေမာင္း ရင္ခြင္ထဲဝင္ရာမွ ႐ုတ္တရက္ ခြာလိုက္သျဖင့္ လန႔္သြားေသးသည္။ေအးေအးလႈိင္က ဘာမွမေျပာ ဦးသိုက္ေမာင္း ပခုံးေပၚေမးတင္ၿပီး ရင္ခ်င္းအပ္ခါျပန္ဖက္သည္။ဦးသိုက္ေမာင္းလည္း အေျခအေနေကာင္းသျဖင့္ဆက္လက္ခ်ီတက္သည္။

ခဏအတြင္း ေအးေအးလႈိင္ဖင္သားတျခမ္းေပၚလက္ဖဝါးေရာက္သြားသည္။ အးေအးလႈိင္ လက္ကိုေနာက္ျပန္ၿပီး ဦးသိုက္ေမာင္းလက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆြဲယူလိုက္သည္။ဦးသိုက္ေမာင္း စိတ္ထဲလန႔္သြားၿပီးေအးေအးလႈိင္မ်က္ႏွာကို မဝံ့မရဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအးေအးလႈိင္မ်က္ႏွာမွာ စိတ္ဆိုးပုံမရပဲ သူလက္ကိုမ်က္ႏွာနားဆြဲကပ္လိုက္သည္။ “အေဖ.ကလဲ..ဖင္ႏႈိက္ရင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ႀကီး..ျဖစ္ေနမွာေပါ့.က်မလုပ္ေပးမယ္..” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေအးေအးလႈိင္ ႏႈတ္ခမ္းကိုအသာဟၿပီး လွ်ာကိုထုတ္သည္။ၿပီးသည္ႏွင့္ ဦးသိုက္ေမာင္း၏ လက္ညႇိဳး၊လက္ခလယ္၊လက္သူႂကြယ္၊လက္သုံးေခ်ာင္းကို ပူးၿပီးစုပ္ေတာ့သည္။ဦးသိုက္ေမာင္း စကား မေျပာႏိုင္ မ်က္လုံးျပဴးၿပီးသာၾကည့္ေနသည္။တံေတြးမ်ား႐ႊဲလာမွ လက္ကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး “ရၿပီ..အေဖ..” ပခုံးေပၚျပန္ေမးတင္ၿပီး ဦးသိုက္ေမာင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖက္ခါ ခါးကိုေကာ့ဖင္ကိုေကာက္ေပးလိုက္သည္။ ဦးသိုက္ေမာင္း လည္းဒီေလာက္အခ်ိန္အေနေကာင္းသျဖင့္ ေအးေအးလႈိင္ခါးေဘးမွ ျဖတ္တက္ၿပီး ဖင္ၾကားထဲသို႔ တံေတြးမ်ား႐ႊဲေနေသာလက္သုံးေခ်ာင္းကို ႏႈိက္ၿပီးထည့္လိုက္သည္။

“အ..အေဖ..ျဖည္းျဖည္း..အင့္..အင့္…အ..” အစဦးမို႔ ဦးသိုက္ေမာင္း လက္ခလယ္ကို ေအးေအးလႈိင္ဖင္ေပါက္ထဲသို႔လက္တဆစ္ေလာက္ အသာလိမ္ ထည့္လိုက္သည္။ေအးေအးလႈိင္ ဖင္ကိုေကာက္သြားၿပီးေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားသည္။ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ ဝင္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္း၏အထိအေတြ႕ကို စပ္ျဖင္းျဖင္းေလး ေအးေအးလႈိင္ခံစားေနရသည္။ စိတ္ကလည္း ဖင္ႏႈိက္ခံရကတည္းက တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာေတာ့ ဦးသိုက္ေမာင္းကိုပိုမိုတင္း ၾကပ္စြာဖက္လိုက္ရင္း ဖင္ကိုအသာႂကြၿပီး ခါးကိုပိုေကာ့ေပးလိုက္သည္။

“သမီး..ဖင္ကကိုင္လို႔ႏႈိက္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ..သမီးရယ္….” ဦးသိုက္ေမာင္း ကလက္ခလယ္ကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေနရင္း ဘယ္လက္ကခါးကိုဖက္ရာမွ ထမီထဲလက္ကို ထိုးထည့္ၿပီး ေရွ႕ေပါက္ကိုလွမ္းျ့ပီး ပြတ္ဆြဲေလးလုပ္လိုက္ေတာ့ ေအးေအးလႈိင္ ဆတ္ဆတ္ လူးသြားသည္။ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ဖင္ေပါက္ထဲလက္ကိုတစ္ဆစ္တိုး၊ေရွ႕ေပါက္ကိုလည္း လက္ကိုတေစာင္း ပြတ္ပြတ္ဆြဲေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားစိမ့္စိမ့္ထြက္လာသည္မွာ ဦးသိုက္ေမာင္း လက္ကို႐ႊဲကုန္သည္အထိျဖစ္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ထမီထဲလက္က သြက္သြက္လာၿပီးဖင္ထဲလည္းလက္ႏွစ္ ေခ်ာင္းပူးဝင္သည္အထိ ဥိးသိုက္ေမာင္းဇာတ္ၾကမ္းတိုက္ၿပီးမွ လက္ေတြကိုျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။

ဖင္ကို ဆိုဖာမွ လြတ္ေအာင္ႂကြထားေသာ ေအးေအးလႈိင္မွာ ဦးသိုက္ေမာင္းလက္ေတြျပန္ႏႈတ္သြားသျဖင့္ ဆိုဖာေပၚသို႔ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ လဲက်သြားသည္။ လဲက်သည္ႏွင့္ နဂိုကကြၽတ္ေနေသာထမီမွာ ေပါင္လည္သို႔ေရာက္သြားၿပီး အေမႊးႀကဲႀကဲႏွင့္ ေစာက္ပတ္ၿပဲၿပဲမွာ အရည္မ်ား႐ႊဲၿပီး ဦးသိုက္ေမာင္းေရွ႕တြင္ ေျခေထာက္မ်ားကားလ်က္ေပၚ ေနသည္။ေအးေအးလႈိင္ ေ႐ႊရင္အစုံမွာ လည္းနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ႏွင့္ ဘေလာက္(စ္) အက်ီေအာက္မွ လႈပ္ရွားေန သည္။ဦးသိုက္ေမာင္း မတ္တက္ရပ္ကာ ေအးေအးလႈိင္ကိုမိုးၾကည့္ၿပီး ကုန္းလိုက္ခါ ေအးေအးလႈိင္၏ ဘေလာက္(စ္) အက်ီၾကယ္သီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲ ၿဖဲလိုက္သည္။

“ၿဗိ” ၾကယ္သီးမ်ားအဆုံးထိျပဳတ္ထြက္ယုံသာမဟုတ္ အက်ီသားေတာင္နည္းနည္းစုတ္သြားသည္။ ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးမ်ား တစ္လုံးမက်န္ျပဳတ္ထြက္သြားသျဖင့္ ေအာက္ခံအျဖဴေရာင္ ဘရာစီယာမွာ ႏို႔ႏွစ္လုံးႏွင့္ ဟာလာဟင္းလင္းေပၚထြက္ေနသည္။ဦးသိုက္ေမာင္း ပုဆိုးကိုကြင္းလုံးပုံခ်လိုက္သည္။ အေမႊးမည္းမည္းေကာက္ေကာက္မ်ားၾကားမွ အေၾကာမ်ားေထာင္ကာ ေျဖာင့္တန္းေနေသာနီညိဳေရာင္ လီးထစ္ႏွင့္ လီးမည္းမည္းတစ္ေခ်ာင္းက ေအးေအးလႈိင္ကိုမ်က္လုံးက်ယ္သြားေစသည္။

“သမီး..ေပါင္ကားထားလိုက္” “လိုးေတာ့မလား..အေဖ..ၿပီးရင္သမီးအထဲမွာ ..ၿပီးလိုက္ပါေနာ္..သမီး..အေဖ့အတြက္..ေျမးမရေပမယ့္ သားျဖစ္ျဖစ္..သမီးျဖစ္ျဖစ္..ေမြးေပးခ်င္လို႔ပါ..ေနာ္..” “ဒါကေတာ့..ကံေပါ့ကြာ..အေဖႀကိဳးစားပါ့မယ္..” ဦးသိုက္ေမာင္းဆိုဖာေပၚဒူးတင္ၿပီး ေအးေအးလႈိင္ကိုယ္ေပၚထပ္ခ်လိုက္သည္။လီးကေစာက္ပတ္ႏွင့္ တတန္းတည္းျဖစ္ေအာင္ခ်ိန္ၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ဒစ္ျမဳပ္ေအာင္အရင္သြင္းလိုက္သည္။ “ရွီး..အ..အေဖ..ရတယ္လိုး..လိုး..ေကာင္းလိုက္တာ..အ..အ..အင္း..လိုး.အေဖ” စစျခင္းမို႔ အရည္႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔လီးကထစ္ထစ္ၿပီးဝင္ကာ အဆုံးထိေရာက္ခါနီးမွ ျပန္ဆြဲထုတ္ ၿပီးျပန္ေဆာင့္သည္။ေလးငါးခ်က္လုပ္ၿပီးမွ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ေစာက္ပတ္ထဲအဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင့္လိုက္သည္။

ေအးေအးလႈိင္သြယ္စင္းျဖဴေနေသာ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဦးသိုက္ေမာင္းလီး ဝင္လမ္းထြက္လမ္းသာေစရန္ အစြမ္းကုန္ကားၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္က ဦးသိုက္ေမာင္းဂုတ္ကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္မွ ဦးသိုက္ေမာင္းကိုလိုးရန္တိုက္တြန္းေနသည္။ “လိုး..ပါ..ေကာင္းလိုက္တာ…အေဖရယ္.အေဖ့လီးက ..ခံလို႔ေကာင္းလိုက္တာ..လိုး..လိုး.. အင့္.အ..အင့္..ဟုတ္ၿပီ..အေဖ..ေဆာင့္ပါ..ေဆာင့္..ပါ” ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ကိုလိုးေနရင္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျမန္လာသည္။ဆီးစပ္ခ်င္း႐ိုက္သံကလည္း တဘက္ဘက္ျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲက်ယ္ေလာင္လာသည္။ေအးေအးလႈိင္ ၏တအင္းအင္း ညည္းျငဴသံမ်ားက ဦးသိုက္ေမာင္းကို ဓါတ္ဆီေလာင္းေနသျဖင့္ ေအးေအးလႈိင္ကိုေတာင္သတိမရေတာ့သူသိသည္က သူ႔လီးဝင္ထြက္ေနေသာ သူ႔ကိုအရသာအျပည့္ေပးစြမ္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ကိုသာငုံ႔ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး နင္းကန္သာလိုးေနသည္။

“လိုး..လိုး..ေကာင္း..အ..အင့္..အင့္.အင့္..အင့္..အင့္..အင့္….အင့္.ျမန္ျမန္ေလး.အ.အ..” ဦးသိုက္ေမာင္းတဆတ္ဆတ္ လိုးလိုက္သျဖင့္ဘာမွေတာင္မၾကာလိုက္ပါ။ေအးေအးလႈိင္ေကာသူေကာေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ဆိုသလိုၿပီးသြားသည္။လီးရည္မ်ား တဇစ္ဇစ္ျဖင့္ ေစာက္ေပါက္ထဲသြင္းထုတ္ရင္း ဦးသိုက္ေမာင္း မ်က္လုံးမွိတ္ေခါင္းေမာ့ၿပီး တုန္တက္သြားသည္။ ေနာက္ငါးမိနစ္အၾကာ… ေအးေအးလႈိင္ ခြိခနဲတခ်က္ရယ္လိုက္သည္။ဆိုဖာေပၚလွဲရင္း သူ႔ေခြၽးမကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဘရာစီယာေအာက္လက္ထည့္ၿပီး ႏို႔ႏႈိက္ေနေသာ ဦးသိုက္ေမာင္း နားမလည္သည့္ပုံစံျဖင့္ ေအးေအးလႈိင္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္။ “ဘာျဖစ္တာလဲ..သမီး.” “ဟိ..ဘာမွေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..ခုန အေဖမလာခင္တုန္းက..အေဖ့သားက သမီးကိုကြင္းထုခိုင္းေနတာ.. ခစ္..အဲဒါ..သမီးကဧည့္ခန္းထဲမွာလုပ္ရတာရွက္လို႔ဆိုၿပီးသူ႔ကိုေျပာတာစိတ္ဆိုးသြားတယ္၊ သမီးပါးစပ္ထဲ လီးေဆာင့္ထည့္ၿပီး ထြက္သြားတာေလ..အဲဒါေတြးမိလို႔” ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ဘရာစီယာကိုအေပၚသို႔တြန္းတင္ရင္း တင္းထြတ္ေသာႏို႔ကိုလက္က သာသာေလးညႇစ္လိုက္သည္။

“ဒါက..ရယ္စရာလား” “ဟြန္း..အေဖကလည္း.စဥ္းစာၾကည့္ေလ..သားျဖစ္တဲ့ကိုယ့္ေယာက်္ားကိုက်ေတာ့ ကြင္းထုေပးဖို႔ရွက္ၿပီး သူ႔အေဖကိုအဲဒီေနရာမွာ အလိုးခံရတာ..မရယ္ရဘူးလား..ဟင္း..” “သမီးစိတ္မလုံရင္..အခန္းထဲသြားမယ္ေလ..အေဖထင္တယ္တစ္ခ်ီတည္းေတာ့ .ကေလးမရႏိုင္ဘူး..” “အင္း..သြားမယ္အေဖ..ထ..ဒါပဲေနာ္…သမီးဖင္ခ်လဲ..ေစာက္ပတ္ထဲၿပီးေပးရမယ္..ဘယ္အေပါက္လုပ္လုပ္ ေစာက္ပတ္ထဲၿပီးေပးရမယ္ေနာ္..အေဖ..သမီးအေဖ့ကို..အားကိုးမယ္ေနာ္…” “ေအးပါသမီးရယ္..အေဖကအသက္ႀကီးေတာ့..သိပ္ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားနဲ႔…ကိုကိုႀကီးကိုသာရေအာင္ သိမ္းသြင္း..ေဆးစစ္ဖို႔လိုတာ၊အျခားလိုတာေတြကို အေဖ့ကိုေျပာ..သိလား” “ဟုတ္ကဲ့..” ႏွစ္ဦးသား ဖင္အေျပာင္သားျဖင့္ ဦးသိုက္ေမာင္း ေအးေအးလႈိင္ပခုံးကိုဖက္တြဲကာ ေအးေအးလႈိင္တို႔ လင္မယားအခန္းဆီသို႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ ဆြဲရန္အတြက္ထသြားၾကသည္။

အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုႀကီးႏွင့္ေအးေအးလႈိင္ တို႔မဂၤလာဓါတ္ပုံက ကုတင္ေခါင္းရင္းတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကိုေတြ႕ရ၏။ ဦးသိုက္ေမာင္းေအးေအးလႈိင္ဖင္ကို ျဖတ္ခနဲ႐ိုက္ကာကုတင္ေပၚတက္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေအးေအးလႈိင္က မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ၿပဳံးျပရင္း ကုတင္ေပၚေလးဖက္ေထာက္တက္ကာ က်န္ေသးေသာဘရာစီယာႏွင့္ အက်ီကိုခြၽတ္လိုက္ သည္။ကုတင္ေပၚတြင္ေအးေအးလႈိင္တေစာင္းအိပ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ကိုေကြးလက္ကိုေနာက္ပစ္ကာ ဖင္ေပါက္ကိုလက္ျဖင့္အသာႏႈိက္လိုက္သည္။ “အေဖ..ဒီတစ္ခါ..ဖင္လိုးပါလား……ဟင္..” ဦးသိုက္ေမာင္း၏ အနည္းငယ္ေျပာ့ေနေသာသူ႔လီးက ေအးေအးလႈိင္စကားသံေၾကာင့္ဆက္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ ဦးသိုက္ေမာင္းမ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္တလက္လက္ထြက္လာေနေတာ့သည္။ၿပီ

Recommendations

နောက်ခါကြုံချင်သေးတယ် ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောကျၤားဖြစ်သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက် သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမွုးမွုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့ ဒီယောကျၤားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ် နေရတော့…

စိတ်ကြိုက်ဆောင့်စမ်းပါ ခင်သက်ထားသည်စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့်ဆွပေးနေရာ မကြာမီမာကြောတောင့်တင်းလာ၏။ မတောင်မီက ကြက်တက်လေးလောက်ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စားနီးနီးကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့်ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထားခြင်ထောင်သံပါပါညု၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘကြီး ခလေးမွေးအောင်လုပ်နိုင်လို့လား ’’ ‘‘ ညားတော့သိရမှာပေါ့ကွာ ’’ ‘‘ သိနေတာပဲ ဘဘကြီးဟာက ထလဲမထ သေးလဲသေးနဲ့ မြန်မြန်လုပ်ပါ ဟိုမှာ လူမမာတယောက်လုံးပစ်ထားခဲ့ရတာ ဘဘကြီးရဲ့…

ခေးရဲ့ညုတုတု ဒီတစ်ခေါက်ခြံထဲကိုလာတာဦးစိုင်းလုတစ်ယောက်ထဲဖြစ်လို့ခမ်းအံ့အောနေသည်။ခါတိုင်းတောင်ကြီးကနေဟဲဟိုးကော်ဖီခြံကိုလာတိုင်းစော်တစ်ပွေအမြဲတန်းပါလာတတ်လို့ခမ်းကချက်ပြုတ်ပေးပြီးတာနဲ့အိမ်ပြန်ပြီးရှောင်နေရသည်။ ဦးစိုင်းလုကခမ်းကိုဝက်လက်ပေါင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့မီးဖိုထဲမှာအလုပ်ရွုပ်နေတုန်းဦးစိုင်းလုဝင်လာလို့”ဟဲဟဲဒီတစ်ခေါက်အန်ကယ်လာတာထူးဆန်းနေပါလား”လို့ပြောလိုက်သည်။ဦးစိုင်းလုက”ဘာကိုထူးစမ်းတာလဲ”လို့ပြန်မေးလို့ရှမ်းသံဝဲဝဲလေးနဲ့”စော်မပါတော့တာလေ” လို့ပြောအပြီးမှာဦးစိုင်းလုက”ဒီမှာရှိနေတာဘဲ”လို့ခမ်းကိုလက်ညှိုးထိုး ပြသည်။ ခမ်းရင်တွေတုန်ပြီးမျက်လုံးတွေပြာသွားသည်။ခမ်းကသူရဲ့အလုပ်သမားဖြစ်သည့်အပြင်တစ်ခုလပ်ဖြစ်တာကိုသူသိရက်နဲ့ခမ်းကိုသူကမယားလိုနေမယ်ပြောတာဖြစ်လို့အံ့အောပြီးရင်တုန်သွားတာဖြစ်လေသည်။”ဟာအန်ကယ်ကလည်းခမ်းကအလုပ်သမားပါ”လို့ညှိုးငယ်စွာပြောလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုကတကယ့်ကိုချမ်းသာပြီးအလုပ်သမားတွေကိုလည်းပြည့်စုံအောင်ထားသူဖြစ်သည်။သူ့ဖာသူမိန်းမပွေပေမဲ့လူတန်စားမခွဲခြားလို့ခမ်းအပါအဝင်အလုပ်သမားအားလုံးကလေးစားပြီးချစ်ကြသည်။ဒီကော်ဖီခြံကလည်းသူမလုပ်ရင်ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့အလုပ်သမားတွေအလုပ်လက်မဲ့မဖြစ်အောင်သူလုပ်နေတယ်ဆိုတာလည်းအားလုံးသိသည်။ သူ့အကျိုးကိုရှေ့မထားဘဲသူအပန်းဖြေရန်အတွက်သာရည်စူးပြီးဘန်ဂလိုလေးတစ်လုံးဆောက်ကာတပါတ်တစ်ညအိပ်လောက်လာအပန်းဖြေခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစိုင်းလုကခမ်းကိုဖက်ထားပြီး”ခမ်းကချောတယ်စေတနာလည်းကောင်းတယ်ဒါကြောင့်နောက်လာတိုင်းစော်ခေါ်မလာဘဲခမ်းနဲ့နေမယ်”လို့ပြောပြီးခမ်းနွုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။ခမ်းအတွက်လုံးဝမထင်ထားတာမို့ထပ်အံ့အောနေရပြန်တော့သည်။”အန်ကယ်ရယ်ဟင်းချက်အုံးမယ်လေ”ဆိုတော့ဦးစိုင်းလုအားမလိုအားမရဖြစ်သွားပြီးလွတ်လိုက်သည်။ ခမ်းကအိမ်ထောင်ကွဲပြီးကတည်းကဦးစိုင်းလုကော်ဖီခြံမှာဝင်လုပ်ခဲ့တာနှစ်နှစ်ကျော်ပြီ။ခြံထဲမှာအလုပ်သမားတွေနေဘို့တန်းလျားဆောက်ပေးထားလို့လည်းအတော်အဆင်ပြေသည်။ လစာတစ်သိန်းဆိုပေမဲ့ ဆန်ဆီဆားကိုအခမဲ့ထောက်ပံ့လို့စားဝတ်နေရေးပူစရာမလို။ခမ်းလိုတစ်ဦးတည်းနေတဲ့ဘဝကသာသာယာယာဖြစ်သည်။ ခမ်းကတစ်ခုလပ်ဆိုပေမဲ့ကိုယ်လုံးကအတော်တောင့်သည်။အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေလို့ဖြူတဲ့အသားကနေလောင်ထားပေမဲ့အတော်ကြည့်ကောင်းသည်။ အသက်ကလည်းသုံးဆယ်ဝန်းကျင်မို့ငယ်ဂုဏ်ကမပျောက်သေး။ဦးစိုင်းလုတွေးနေရင်းခမ်းကိုစားမယ်လို့တွေးမိသည်။ဒါကြောင့်ဒီ အပါတ်ဂေါက်ကွင်းကစော်တွေကိုခေါ်မလာဘဲတစ်ဦးတည်းလာခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဟင်းချက်နေတဲ့ခမ်းကိုနောက်ကနေကြည့်ရင်းဦးစိုင်းလုစိတ်ပိုကြွပြီးလီးကတောင်လာသည်။ ခမ်းမကျက်သေးဘူးလားကွာ လို့မေးတော့ “ဟယ်ကလေးကျနေတာဘဲကွယ်”လို့ခမ်းကပြောသည်။ဦးစိုင်းလုက”ခမ်းနဲ့ဆိုကလေးလေးလိုဘဲပေါ့”လို့သူဌေးကြီးကြွေနေရှာပြီ။ခမ်းကတခစ်ခစ်ရီပြီး”ပြီးမှခိျိုချို တိုက်မယ်နော်”လို့လှည့်ပြောသည်။ ခမ်းမီးဖိုထဲကနေထမင်းစားစားပွဲပေါ်ဟင်းတွေတင်ပြီးအုပ်ဆောင်နဲ့အုပ်သည်။ပြီး”အန်ကယ်ခမ်းရေပြန်ချိုးအုံမယ်”လို့ပြောသည်။ဦးစိုင်းလူက”ချိုးမနေပါနဲ့ကွာ”ဆိုကလေးလိုထပ်ပူဆာပြန်သည်။ခမ်းက”ချွေး တွေနဲ့ကွာရွံစရာကြီး”လို့ပြောပြီးဆင်းပြေးသွားသည်။ဦးစိုင်လုလည်းရေချိုးလိုက်သည်။ခမ်းပြန်ရောက်ပြီးထမင်းဝိုင်းပြင်နေတုန်းဦးစိုင်းလုကခမ်းကိုဖက်ပြီးနွုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်းတစ်ကိုယ်လုံးပွတ်သပ်လေသည်။ ခမ်းက”ထမင်းစားပါအုံး”ပြောတော့”ချစ်ချင်ပြီခမ်းရယ်”ဆိုထမီကိုအတင်းဆွဲချွတ်သည်။”အိုကွာ”ဆိုဘဲပြောရသေးသည်ဦးစိုင်းလုလက်ကစောက်ပတ်ကြီးထဲမွေနှောက်နေလေပြီ။ခမ်းစောက်ဖုတ်ကအရည်တွေစမ်းမိတော့ဦးစိုင်းလုကလည်းခမ်းစိတ်ပါနေတယ်ဆိုတာကိုသိသွားသည်။ခမ်းရဲ့ခြေတဖက်ကိုဦးစိုင်းလုကဆွဲမပြီးထိုင်ခုံပေါ်တင်ကာ ဘာဂျာကိုင်ဘို့လုပ်သည်။ခမ်းက”အန်ကယ်ခမ်းကသူများလိုးပြီးသားနော်”လို့ပြောပေမဲ့မရ။စောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးလျာကြီးကခမ်းစောက်ဖုတ်ပေါ်ထိလာသည်။”ရွီးကိုကြီးရယ်ရွံစရာကြီးကိုကွာ”ဆိုခမ်းကော့ပေးလိုက်သည်။ ဦးစိုင်းလုနွုတ်ခမ်းမွေးတွေကလည်းတစ်ချက်ချက် စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်မိထိုးမိနေလို့ခမ်းတအားကောင်းနေသည်။ ခမ်းငုံ့ကြ ည့်ပြီးဖီးလ်ယူလိုက်သည်။ကာမဆန္ဒဆိုတာအလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်တောင်မရှိပါလားလို့ခမ်းတွေးမိလိုက်သည်။”ဝူးကိုကြီး ခမ်းအရမ်းယားတယ်ဝေ့ဖြေးဖြေးယက်ပါကွာ”လို့စောက်စိကကြင်ကနဲဖြစ်သွားလို့ခမ်းပြောလိုက်ရသည်။”ဝို့တော်ပြီလေကွာခမ်းမလိုးရသေးဘဲတစ်ခါပြီးပြီ”ဆိုတော့မှဦးစိုင်းလုရပ်ပြီးခမ်းကိုတင်းတင်းကြပ်ြက်ပ်ဖက်ထားသည်။ပြီး”ခမ်းကတအားသန့်တယ်”လို့ပြောသည်။ခမ်းလည်းဦးစိုင်းလုပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ဘွားကနဲလီး ကြီးကပေါ်လာသည်။လုံးပတ်ကလည်းခပ်တုတ်တုတ်အရှည်ကလည်းခုနှစ်ပေခွဲလောက်ရှိသည်။”ဝေးအကြီးကြီးဘဲဒါကြောင့်တောင်…

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *