ကို့အတွက် မကျန်တော့ဘူး

ကို့အတွက် မကျန်တော့ဘူး

သက် ကိုယ့်ကိုတကယ်ကောချစ်တာ ဟုတ်ရဲ့လားဟင်.?ဒီမှာကိုထွေးချစ်တာကချစ်တာ စည်းကမ်းကစည်းကမ်းဘာမှမဆိုင်ဘူးမနက်ဖန် တရက်လေးတောင်ရှင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား ဟင် သက်ရယ် မနက်ဖြန်ဆို ဟိုကောင်အောင်ကြီးရဲ့မင်္ဂလာအဝင်နေ့ပါဆိုမှကိုပြန်အိပ်ရမှာမဟုတ်ဘူးသူ့မိန်းမရွာကလဲဒီမြို့နဲ့က အဝေးကြီး ကိုတို့သူငယ်ချင်တွေ အားလုံး မင်္ဂလာပြီးမှ ပြန်ရမယ်လို့ အစထဲကပြောပြီးသားပါဆိုနေမှရော။ လုပ်ပါကွာ နော်….နော်။ မရဘူး သက်က စည်းကမ်းကို မဖျက်နိုင်ဘူး မနက်ဖန် ည ကိုထွေးပြန်လာရမယ် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲနောက်မနက်မှစောစောပြန်သွားပေါ့ ဖယ်စမ်းပါ ဒီလက်ကြီးက ဒီနို့ဘဲလာလာနှိုက်နေတာကျမကိုထွေးရဲ့လက်ကိုပုတ်ချတယ် ဒါပေမဲ့ မရပါဘူး ကိုထွေးက ကျမကိုနမ်းတယ် ကစ်စ်ပေးတယ် နို့တွေကိုကိုင်တယ်ပြီးတော ကျမလက်တဘက်ကိုကိုင်ပြီးသူ့လီးကိုစမ်းခိုင်းတယ်။

ဟင့်အင်းကွာ….နက်ဖန်ဆို..သက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ တပတ်ပြည့်ပြီဘဲတရက်လေးစောပေးရတာများ ဘာဖြစ်မှာကျနေတာဘဲ….ဒီမှာ တင်းနေပြီကိုင်ကြည့်စမ်းပါ သက်ရယ်။ကိုထွေး, သက်ကိုရှင်ယူထားတဲ့မိန်းမဘဲ ဆိုပြီး နိုင်ထက်စီးနင်းပြုချင်တာလား လာမလုပ်နဲ့သက်မကြိုက်ဘူး သက်ကိုဘယ်လိုမိန်းမမျိုးလို့ရှင်ထင်နေသလဲ။ ကျမ အော်လိုက်တော့ ကိုထွေးလန့်သွားပုံရသည်ရှက်လဲရှက်သွားပုံဘဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် မျက်နှာကြီးတခုလုံးရဲလို့ကိုထွေးကအသားဖြူတော့သိသာလှသည် ဒါပေမဲ့လဲ ကျမကတော့ မလျှော့နိုင်ပါဘူးဘယ်တုံးကမှလဲမလျှော့ခဲ့ဘူးဘူး။ ဟာ,…သက်…ကိုထွေးနဲ့သက် ကတရားဝင်လင်မယားတွေပါသက်ကို ကိုထွေး တတ်နိုင်သလောက် ပြည့်ပြည့်စုံစုံထားပေးနေတာပါဘဲသက်ဘာတွေလိုအပ်နေသေးလို့လဲကိုထွေးစိတ်အရမ်းပျက်လာပြီ။

သက်ကအရမ်းလှတယ်လှသလောက်ကိုထွေးအပေါ်အရမ်းရက်စက်တယ်သူများလင်မယားတွေလဲ ဒီလိုဘဲလားဆိုတာသက်လေ့လာကြည့်စမ်းပါ ကိုထွေးအရမ်းချစ်တယ် ဒါကြောင့်လဲအရမ်းသက်အလိုကိုလိုက်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ ကိုထွေးတို့လင်မယားဘဝကဘာမှ အဓိပ္ပါယ်မရှိတော့ဘူး….သိလား….သက်လှတာမက်ယင် ညတာခက်မယ်ဆိုတာ ကိုထွေးအတွက်တော့တကယ်ဘဲဖြစ်နေပြီလား အေးပါ လေရပါတယ် ငါ့ဘဝနဲငါဘဲရှိပါစေတော့ အိပ်တော့မယ်။ယောက်ကျားများ အတော်ခက်တယ်သူတို့လိုတာမရလျှင်စိတ်ဆိုးကြ စိတ်ကောက်ကြတာဘဲကောက်လေကောက်ပေါ့တသက်လုံးပေါင်းရမှာ သူ့အလိုကို တခါလိုက်မိလျှင်နောက်တသက်လုံးလိုက်ရတော့မှာပေါ့။

ကျမတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ နှစ်နှစ်ကျော်ကျော် သုံးနှစ်ထဲရောက်ခဲ့ပြီ ဒါပေမဲ့ ကျမကိုယ်ကျမအိမ်ထောင်သည်လို့ကိုလုံး၀ မထင်ဘူး ကျမ လှချင်တယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တယ်ကျမကို လာမချုပ်ချယ်နဲ့ကျမလုံးဝမကြိုက်ဘူး နေရာတိုင်းမှာကျမကသာဆရာဘဲ ကျမကအမိန့်ပေးရမှကြိုက်တယ်ခုလဲကြည့်လေ ကျမယောက်ျားကို တပါတ်မှတခါဘဲ ပေးတယ် ဘာလို့ဆို ကျမကလှချင်တယ်လေကျမအလှပျက်မှာစိုးတယ် ကျမတို့မိန်မတော်တော်များများဟာယောကျၤားရပြီးလျှင်အလှပျက်သွားတတ်ကြတယ် မိမိအလှကိုရေရှည်မထိန်းသိမ်းတတ်ကြဘူး ။

အဲသလို မိန်းမတွေထဲကျမအပါမခံနိုင်ပါဘူး။ဒါကြောင့်လဲ ကိုထွေးမိဘတွေနဲ့ အတူနေနေတာကို၊တအိုးတအိမ်ထူထောင်ကြမယ်ဆိုပြီးပူဆာခဲ့တာပေါ့ ကိုထွေးကလဲကျမကိုချစ်ရှာပါတယ်ခုတော့ရတဲ့စုကြေးလေးနဲ့ ဒီမြို့သစ်က အထပ်မြင့် အိမ်ရာမှာ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းလေး တခန်းဝယ်ပေးရှာပါတယ် ။

ကျမလိုချင်တာကတော့ မြေညီထပ်ကထောင့်ခန်းပေါ့ ဒါပေမဲ့ ရှိတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့က မြေညီ ထပ်တော့မရဘူး ဒုတိယထပ်ထောင့်ခန်းလေးရလိုက်တယ်လေဒီလိုဆိုတော့လဲ သိပ်တော့မဆိုးပါဘူး လင်ကိုယ်မယားနှစ်ယောက်ထဲအိမ်ခန်းကလဲအကျယ်ကြီး အိပ်ခန်းကတခန်း ၊မီးဖိုတခန်း ၊ဧည့်ခန်းကလဲပါသေးတယ်ဆိုတော့ ကျမပျော်ပါတယ်။ထောင့်ခန်းလေး ဆိုတော့ လေကောင်းလေသန့်ကလဲရတယ်လေအခန်းချင်းကပ် တဘက်ခန်းကတော့ လူတွေမရောက်ကြသေးဘူးအဲဒါကြောင့်အိမ်လည်လို့တော့မရသေးဘူးပေါ့

အိမ်မှုကိစ္စလေးတွေလုပ် နေ့လယ်နေ့ခင်း တရေးတမောအိပ်ဝတ္ထုစာအုပ်လေးဖတ်ဇိမ်ကိုကျနေတာပါဘဲ ကိုထွေးကပုဂ္ဂလိကကုမ္ပဏီတခုက အငယ်တန်းစာရေးပါတခါတလေ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စနဲ့လူမှုရေးရှိလို့ခွင့်ယူတာကလွဲလျှင် သူ့မှာ တရက်လေးတောင် ပိတ်ရက်မရှိဘူးကျမတယောက်ထဲ တနေကုန်အိမ်မှုကိစ္စလေတွေလုပ် ကိုယ်ကိုယ်ကိုအလှပြင် . အိုပျင်းချိန်တောင်မရပါဘူးကျမပျင်းတာကတော့ လင်မယားနေရမှာကိုဘဲ ဝတ္တရားအရမှို့သာ သူ့ကို လိုက်လျှောနေရတာဒီလိုရှက်စရာ ကိစ္စတွေကိုဘာလို့များ လုပ်နေချင်ကြပါလိမ့်နော်။

ပြီးတော့လဲ ဘာမှလဲမဟုတ်ဘူး သူတို့ပြီးသွားရင် ကိုယ်မှာဖြင့် စေးတိစေးကပ် စိုတိစိုစက်နဲ့နေရထိုင်ရခက်တာဘဲအဖတ်တင်တယ်သူတို့ကတော့ ဆန္ဒပြည့်ဝသွားတော့ တဘက် လှဲ့ပြီးတချိုးထဲ အိပ်တော့တာပါဘဲ သူတို့ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာတော့ ကျမ မသိဘူးကျမသိတာကတော့ကောင်းသလိုလိုတော့ရှိပါတယ် ဒါကလဲ တကယ်ကောင်းလား ဆိုတော့ဘာအရသာမှကို မသိလိုက်ရပါဘူး ကျမတို့ အမျိုးသမီးတွေဘာလို့ယောက်ျားယူကြတာလဲ ကျမကတော့ကိုထွေးကိုချစ်တာတခုထဲနဲ့ဘဲ ယူခဲတာပါ။

ခုတော့သူ့အလိုးခံဖို့ယူထားရသ လိုဘဲသူ့အလိုကိုလိုက်မိလျှင် အလိုးခံရတော့ တာပါဘဲသူလိုးလို့အားရသွားလျှင်ဘာမှသန့်ရှင်းရေးလုပ်မပေးဘူးပြီးတော့သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတတ်တဲ့ ကျမကတော့နေရခက်တယ် ကိုယ်ဟာကိုဘဲ ရေထထပြီးဆေးရတယ်။သြော် ဝတ်ကြွေး ဝတ်ကြွေး ဒါနဲ့များကိုယ်တော်ချောက နေ့တိုင်းလုပ်ချင်သေးတယ် တဲ့တပါတ်တစ်ခါတောင် များလှပြီ တစ်လမှတစ်ခါလောက်ဘဲပေးလုပ်သင့်တယ် ခုလဲကြည့်လေ နက်ဖန်မှတပါတ်ပြည့်မှာ ကိုတရက်စောလုပ်ချင်သတဲ့ ပေးရအုံးမယ်အားကြီးကြီးမနက်ဖြန်သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ မင်္ဂလာလိုက်သွားမှာတဲ့လေ။

ဟိုမှာညအိပ်လျှင်လဲ ကျမသက်သာတာပေါ့ဝမ်းတောင်သာသေး ဒါပေမဲ့မနေပါဘူးကျမသိတာပေါ့ဘယ်တုန်းကမှ မနေဘူးဘူး ဒီစောက်ဖုတ်လောက်လုပ်ချင်နေတဲ့သူဘဲ ဒီတရက် မလုပ်လျှင်နောက်တပါတ်မှလုပ်ရတော့မှာပေါ့ ကျမကအဲသလိုသတ်မှတ်ထားတာလေ ခဲမှန်ဘူးတဲ့စာသူငယ်လိုဘဲ ကျမကအဝါကဒ်ပြလိုက်လျှင် သူ့ခမျာပြာယာခတ်သွားတော့တာပေါ့ ကြည့်ထား မနက်ဖန် သူပြန်မလာဘဲ မနေပါဘူး ။

ကောင်းဆက်နိုင်ကုမ္ပဏီ “ကောင်းဆက်နိုင်ကုမ္ပဏီ၏မန်နေဂျာရုံးခန်းထဲ၌ကို ညိုမောင်တယောက်အလုပ်များလျှက်ရှိနေလေ၏ နိုင်ငံခြားအိပ်စပို့စာရင်းများကိုဒီနေ့အပြီးလုပ်ရမယ်လို့ သူဌေးကြီး ဦးကောင်းဆက်နိုင် ကညွှန်ကြားထားသောကြောင့်ဖြစ်လေသည် မနက်ဖန်ဆိုလျှင်သင်္ဘောတင်ရတော့မည် အချိန်ကားည ၈ နာရီထိုးနေပေပြီပွဲရုံမှ အလုပ်သမားများတော့ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်ကိုညိုမောင်ကတော့ ဒီနေ့လဲအိမ်ပြန်အိပ်ဖို့လမ်းမမြင် စာရင်းေတွေကမပြတ်သေး ဒီစာရင်းတွေကို ဒီည အပြီးလုပ်ရမည်မအိပ်ရလဲကိစ္စမရှိ လုပ်ငန်းပြီးစီးဖို့ကသာ အရေးကြီးသည် ။

ကိုညိုမောင်က ရိုးသား သည် ်ကြိုးစားသည် ထို့ကြောင့် သူဌေးကြီးဦးကောင်းဆက်နိုင်ကအလုပ်သမားခေါင်းဆောင် မှစာရင်းကိုင်ယခုစာရင်းကိုင်မှ ပွဲရုံမန်နေဂျာ အဆင့်ဆင့်တိုးမြှင့်ခန့်ထားလေ၏ကိုညိုမောင် အဖို့မန်နေဂျာ ရာထူးရပြီးမှ အလုပ်ပိုရှုပ်တော့သည် နံက်စာ နေလယ်စာနှင့် ညနေစာ တို့ကိုလဲပွဲရုံကဘဲကျွေးနေတော့ အိမ်ပြန်ချိန်ကအတော်နည်းလှသည် အိမ်မပြန်ရတာ ၅ ရက်တောင်ရှိပြီအိမ်ကမိန်းမကို သတိယလှပြီဖြစ်လေသည် ။

နိုင်ငံခြားအိပ်စပို့များပြီးသွားလျှင်တော့ အိမ်ပြန် နှပ်နေလိုက်အုံးမည် ဒီအချိန်မျိုးမှာလက်ထောက်မန်နေဂျာလှမျိုးနဲ့လွှဲထားလို့ရသည် မနက်ဖန်ညဆိုလျှင် အိမ်ပြန်လို့ရလောက်သည် အိမ်ကမိန်းမနဲ့မတွေ့ရသည်မှာလဲကြာပြီ။ပွဲရုံနှင့်အိမ်ကအတော်သွားရသည် အိမ်ကမြို့သစ်မှာ အိမ်ဆိုပေမဲ့အထပ်မြင့်အိမ်ယာမှ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတခန်း သာဖြစ်သည် အလုပ်သမားခေါင်းဘဝက၀ယ်ထားခဲ့တာပါ မြေညီထပ်မှာတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့သုံးထပ်မြောက်မှာ

ထောင့်ခန်းလေးတော့ ရထားတယ်လေဝင်လေထွက်ကောင်းတယ်သားသမီးနှစ်ယောက်နဲ့ဆိုတော့မကျဉ်းလွန်း မကျယ်လွန်ပါဘဲယခုတော့ မန်နေဂျာဖြစ်နေပြီဆိုတော့လစာကလည်းမြင့်လာပြီလေ မိသားစုသုံး လောက်ငှရုံ မကအပိုငွေလေးတွေလဲစုမိဆောင်းမိနေလေတော့ မိသားစုအတွက်မပူမပင်ရတော့ဘူး သူဌေးကြီးဦးကောင်းဆက်နိုင်ရဲ့ကျေးဇူးကားများပြားလှပေသည်ထို့ကြောင့်လဲကိုညိုမောင်တယောက်မအိပ်မနေကြိုးစားနေရခြင်းဖြစ်၏ ။

ည ၈ နာရီတောင်ကျော်လာပြီ ကိုထွေးပြန်မလာသေးဘူး မနေ့ကကျမကို စိတ်ကောက်အိပ်သွားတာ ကျမလဲပြန် မချော့ခဲ့မိဘူး စိတ်ကတော့ မကောင်းပါဘူးကျမကလွန်များသွားပြီလား ကိုထွေးကစိတ်ကောက်လျှင် နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်တော့ကောက်တတ်သည်ဒါပေမဲ့ ညအိပ် ညနေတော့ သူ တခါမျှမနေဘူးပါဘူး ပြန်မလာမှာကိုတော့စိုးရိမ်မိသားပြန်မလာလျှင် ကျမတယောက်ထဲအိပ်ရမှာပျင်းစရာကြီး သူစိတ်ကောက်သွားတာတော့သေချာသည် ဘာလို့ဆို မနက်ကအစောကြီး ထွက်သွားတာ ကျမကိုတောင်နှိုးမသွားဘူး။ကျမအိပ်ယာထတော့ သူကိုင်နေကျ အိမ်သော့လဲယူမသွားဘူး ကျမတို့လင်မယားက

အိမ်သော့ကိုတယောက် တချောင်းကိုင်ကြတာလေ ဒါမှကျမအပြင်သွား ဈေးသွားလို့ကျမမရှိတဲ့အချိန်သူအိမ်လာလျှင်အဆင်ပြေမှာပေါ့ တခါတလေ သူအိမ်ပြန်နောက်ကျတတ်တယ်။ဒီအချိန်မျိုးဆို ကျမကအိပ်ပြီ ဒီတော့ကျမကို မနှိုးရတော့ဘူးပေါ့ဒီနေ့တော့ခက်ပြီ သော့ကိုလဲယူမသွားတော့တီဗီ ကြည့်ယင်းထိုင်စောင့်နေရတော့မှာ ညနက်မှပြန်လာလျှင်တော့ခက်ပြီ ကျမက၉နာရီဆိုလျှင်အိပ်ချင်ပြီ အိပ်ယာထဲဝင်ပြီးလျှင်လဲမထချင်တော့ဘူး မှတ်တိုင်ပါတယ် ဆရာရေ့ စပါယ်ယာ၏အော်သံနှင့်မရှေးမနှောင်းမှာအမှတ် ၈.လိုင်းကား မှတ်တိုင်ရှေ့မှာငြိမ့်ကနဲထိုးရပ်သွား၏။

ကိုညိုမောင်ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်လေသည် ည ၉နာရီကျော်ပြီ သည်ကားကမြို့သစ်ကိုရောက်တဲ့နောက်ဆုံးကား သည်ကားမှမမှီလျှင် ဖယ်ရီငှါးရတော့မည် ပွဲရုံမှာလုပ်ငန်းများကို လက်စသတ်ပြီး မနက်ဖြန်ဝင်မည့်ကုန်တွေအတွက် လှမျိုးကိုသေချာမှာထားခဲ့ရသေးသည် ။မနက်ဖြန်တရက်လောက်တော့နားချင်သေးသည် သူဌေးကြီးလဲ အိပ်စပို့အတွက် ဒီမနက်ကဘဲစင်ကာပူကိုသွားလေပြီအနဲဆုံးတပါတ်လောက်ကြာလိမ့်မည်အနည်းငယ်လမ်းလျှောက်တော့ အထပ်မြင့်ကွန်ဒိုတိုက် မြေညီထပ်လှေကားခြေရင်းသို့ရောက်လာလေသည် လှေခါးပေါ်တက်ရင်းတိုက်ပုံအိကျၤ ီထဲမှသော့ကိုနှိုက်ယူလေ၏သော့ကွင်းလေးကိုလက်ညှိုးစွပ်၍လှည့်လိုက်လေသည် စိတ်တွေကပေါ့ပါးနေလေသည်အလိုပြည့်တောမှာကိုးချစ်မယားလေးကတော့အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ ဒီနေ့တော့ကောင်းကောင်းကြီးကို

ပြုစုလိုက်အုံးမယ် အတွေးနဲ့ပင်လျှင် ပုဆိုးထဲမှ လီးကြီးတောင်ထလာလေ၏ ဒုတိယထပ်အလွှာအရောက်၌ လက်ညှိုးထဲမှသော့ကွင်းလေးလွတ်ထွက်သွားပြီး လှေကားအောက်ပြုတ်ကျလေတော့သည် ။သြော်…ဒုက္ခပါဘဲပြန်ဆင်းရအုံးတော့မှာဘဲ ကိုညိုမောင်လှေကားအောက်ခြေကိုပြန်ဆင်းသွားပြီ သော့ကဘယ်နေရာကျသွားမှန်းမသိလှေခါးခြေရင်းက မီးအလင်းရောင်က သိပ်မရှိအတော်ကြာရှာနေတာတောင်မတွေ့ကိုညိုမောင် စိတ်ကသိပ်မရှည်တော့ အရေးကြောင်းဒိန်းဒေါင်းဖျက်ဆိုသလို လီးကလဲ တောင်လှပြီ တော်ပြီ မနက်မှဘဲလာ ရှာတော့မည်။

စိတ်ကမြန်နေသည်အိမ်ခန်းတော်တော်များများကအိပ်တဲ့သူတွေအိပ်တချို့ကလဲအိမ်ခန်းတွေထဲ တီဗီ ကြည့်သူတွေကကြည့်နေတချို့အိမ်ခန်းတွေကလဲ လူတွေကမရောက်ကြသေးဆိုတော့ အပြင်မှာလူခြေက တိတ်နေလေပြီ ကိုညိုမောင်တို့အိမ်ခန်းကတတိယထပ် သည်လှေကားပေါ်တက်လိုက်ဆင်းလိုက်လုပ်ယင်းနဲ့သူဘယ်အထပ်ရောက်နေပါလိမ့်ခေတ္တစဉ်းစားယင်း သူ့အိမ်ခန်းရှိရာယာဘက်ကိုချိုးကွေ့လိုက်သည် ရောက်ပါပြီယာဘက်အစွန်းထောင့်ခန်းက ကိုညိုမောင်တို့အိမ်ခန်းပါ ။အမှန်တကယ် ကိုညိုမောင်ရောက်နေတာကဒုတိယထပ်မှာပါ ကိုညိုမောင်တခါးကိုခေါက်လိုက်သည် ဒေါက်…..ဒေါက်….ဒေါက်…. အတွင်းကဘာသံမျှမကြားရတံခါးလက်ကိုင်ဘုလေးကို လှည့်လိုက်တော့အတွင်းကသော့ခတ်မထားပါဘူး တံခါးကပွင့်သွားလေပြီ ကိုညိုမောင်အိမ်အတွင်းဝင်လိုက်ပြီ တံခါးလော့ခလုပ်လေးကို နှိပ်ပြီးပြန်ပိတ်လိုက်သည် ။

အိပ်ခန်းတံခါးကိုအသာဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ညအိပ်မီးလေးကိုသာ ထွန်းထားပြီးစေါင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံ၍ တဘက်ကိုစောင်းစောင်းလေးအိပ်နေတဲ့ မိန်းမကိုတွေ့ရလေသည် သူမအိပ်ပျော်နေပြီလား မသိ အိပ်ပျော်နေတဲ့သူကို စောက်ဖုတ်ကို အယင်ရက်ပေးလိုက်အုံးမယ် ဟုစိတ်ထဲမှကြုံးဝါးလိုက်လေ၏။ အိပ်ချင်လွန်း၍သာ ကျမအိပ်ခန်းအတွင်းဝင်အိပ်လိုက်ရပေမဲ့ ကိုထွေးက မလာသေးသဖြင့် စိတ်ချလက်ချ အိပ်မရပါဘူးအိပ်တဝက် နိုးတဝက်ပါဘဲ ထိုအချိန် တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရပါတယ် သြော် သူပြန်လာပြီကိုးတံခါးခေါက်မှာပေါ့ သူမှ သော့မပါတာကျမသော့ခတ်မထား ဘူးလေ သူသိမှာပါကိုယ်တော်ချောက ကျမရှိတဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ကိုတန်းလာတော့တာပါဘဲ ကျမလဲစောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။

သူချက်ချင်းကုတင်ပေါ်တက်လာတော့တာဘဲဟင်း…ဟင်း ရယ်စရာ ဘဲ မနက်ကတော့ကောက်တော်မူနေပြီး ခုတော့ နေနှိုင်သေးလား အိုး..ကျမခေါင်းမြီးခြုံထားတာကို ခေါင်းကစမလှန်ပါဘဲ ခြေထောက်ကစလှန်တယ် အင်း…သူဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ ကျမသိတာပေါ့ထင်ထားတာက ကျမကိုနှိုးမယ် အနမ်းတွေပေးမယ် ပတ်ချွဲနတ်ချွဲတွေလျှောက်ပြောမယ် ပေါ့၊ ခုတော့ဘာဒီဇိုင်းတွေဖမ်းနေတာလဲမသိစကားတခွန်းမျှမပြောဘဲနဲ့ အံ့ပါရဲ့ နေပါ့စေအုံး သူ့ဟာကြီးကို မိအောင်ဖမ်းဆွဲပြီး မှတ်လောက်သားလောက်အောင် လိမ်ချိုးထားလိုက်အုံးမယ် ။

ကိုညိုမောင် ခြေထောက်ဘက်ကစောင်ခြုံကို မပြီးခေါင်းတိုးဝင်လိုက်လေသည် မိန်းမရဲ့ ခါတိုင်းနဲ့မတူတဲ့အမွှေးနံ့က ကိုညိုမောင်၏ ရမက် ကိုပိုမို နှိုးဆွသလိုခံစားရလေသည် ။စောင်းစောင်းလေးအိပ်နေတဲ့မိန်းမကို ပက်လက်ဖြစ်အောင်လှဲ့ပြီး ထမိန်ကြားခေါင်းဝင်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုစတင်၍လျှာဖျားလေးနှင့်ရက်လေတော့သည်။ဒီနေ့ ကိုထွေးရဲ့အပြုအမူတွေက အရမ်းထူးဆန်းနေပါတယ် ခါတိုင်းထမိန်ကိုလှန်ပြီး တန်းလိုးတဲ့သူက အဆန်းတွေထွင်နေပါလား ဘုန်းနိမ့်မှာကြောက်လို့ ထမိန်ကိုတောင်သိပ်မကိုင်ချင်တဲ့သူက ။ခုတော့.အို…ကျမ.အင်…အဘယ်လိုမှ ထင်မှတ်မထား ဘဲ ရုတ်တရက် သူ့လျှာကြီးနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို ထိုးထဲ့ခံလိုက်ရတယ် ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး ။ကျမကိုယ်ကျမသတိထားမိတာကတော့ ကျမပေါင်တွေကိုကားပေးလိုက်တယ်ဆိုတာပါဘဲ။ကျမ အတွေးနဲ့ အကြံတွေလဲ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။တသက်နဲ့တကိုယ်ဒီလိုမျိုး အရသာထူးမျိုးကိုဘယ်တုန်းကမျှမခံစားခဲ့ရဘူးပါဘူးကျမတကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့အကြောတွေထဲစိမ့်စိမ့်သွားပြီး အသားတွေ တောင်တဆတ်ဆတ်တုန်လာပါတယ်။

အမလေး…..အား….ကျွတ်…ကျွတ်…ကျမ…ကျမလေ…ထွန့်ထွန့်ကိုလူးသွားတာပါဘဲ ကျမအသက်ရှူလို့တောင် မဝတော့ဘူးခေါင်းမြီးခြုံ ကိုဖွင့်ပြီးခေါင်းကိုဘယ် ညာ ရမ်းနေရတော့တာပါဘဲရှင် နိုင်ငံခြားဇာတ်ကားတွေထဲမှာ ဒီလိုမျိုးတွေလုပ်ကြတယ်လို့ တော့ကြားဖူးပါတယ် အခုတော့ ကျမကိုယ်တိုင် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့တွေ့နေရပါပြီ ပါးစပ်ကနေ အသံမထွက်မိအောင်မျက်စိကို စုံမှိတ်ပြီးအံ့ကြိတ်ခံနေရတယ် ကိုထွေးက ဒီလိုတွေလုပ်တတ်လိမ့်မယ်လို့တောင်ထင်မထားဘူး။ကိုညိုမောင်ဒီနေ့ ဘာဂျာမှုတ်ရတာ အခါတိုင်းနဲ့မတူသလိုစိတ်ထဲမှာထင်မိတယ် မိန်းမရဲ့စောက်ခေါင်းကနည်းနည်းကျင်းသွားသလိုဘဲ အင်းလေ မလိုးရတာကလဲ တပါတ်တောင်ပြည့်တောမှာကိုးကျင်းနေရောပေါ့စောက်စိလေးကိုဆွဲစုတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့မိန်မရဲ့တကိုယ်လုံးတုန်သွားသလို ဆတ်ဆတ်ခါနေတာကိုလဲတွေ့လိုက်ရတယ် ဒါပေမဲ့စောက်ဖုတ်နံ့လေးကမွှေးနေတာနဲ့ သူ့လျှာကိုစောက်ခေါင်းထဲ တဆုံးဝင်အောင်ထိုးထဲ့ပြီးအကြာကြီးကလိပြစ်လိုက်တယ်။

ခါးတွေလဲကော့တက်လာပြီဖင်တွေလ ဲဘယ် ညာ ရမ်းခါသွားတာဘဲ သူမဖင်ကြီးမြောက်တက်နေတဲ့အချိန်ထမိန်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်ခုတော့အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားပြီ ကိုညိုမောင်လျှာကြီးကို ချွန်လိုက်ပြီး သူမရဲ့စောက်စေ့လေးကိုကလိလိုက်ပြန်တယ် သူမပေါင်တွေ တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီးပေါင်နှစ်လုံးကိုကားပေးလာတယ် အခုမှ စောက်ခေါင်းထဲကိုလျှာကြီးထိုးထည့်ရတာ လွပ်လပ်သွားတော့တယ်မွှေပြီ ကိုညိုမောင် လျှာကြီး သူမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ထိုးမွှေလိုက်၏ သူမ အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာသည်သူမ၏ နှလုံးခုန်သံတွေတောင် ကြားရလေသည်စောက်စေ့လေးကို သွားဖြင့်ကြိတ်ပြီး စုတ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ပလွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်….ပလပ်…ပလပ်…သူမဖင်ကြီးနောက်တခါ လေထဲပြန်မြောက်တက်သွားပြီစောက်ဖုတ်ထဲမှ ပူပူနွေးနွေးပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲအရည်တွေ ဒလဟော စီးဆင်းထွက်ကျလာပါတော့တယ် ။

ကိုညိုမောင်ကတော့ အလျှော့မပေးသေးဘူးသူ့လျှာကြီးကတဖြည်းဖြည်းနဲ့အပေါ်ကိုတက်လာပြီးလက်တဘက်နှင့်သူမရဲ့အကျၤ ီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်ပြီးချွတ်လိုက်တော့သူမကဝိုင်းကူချွတ်ပေးရှာပါသည်သူမမှာစောင်ခြုံအောက်မှာပင် ကိုယ်တုံးလုံးလေးဖြစ်သွားရှာလေပြီကိုညိုမောင်ဟာ သူမနို့တဖက်ကိုကိုင်၍ကျန်နို့ တဖက်ကိုအားပါးတရကုန်းစို့နေယင်း စိတ်ထဲမှာ ထင့်သွားလေ၏။ဟင်……..တခုခုတော့မှားနေပြီဟုထင်သည် ယခုသူကိုင်စို့နေတဲ့နို့တွေက သူ့မိန်းမရဲ့နို့တွေလုံးဝမဟုတ်ဘူး သူ့အထင် အပျိုစင်တယောက်မဟုတ်လျှင်တောင် တခါမျှကလေးမမွေးဘူးသေးတဲ့မိန်းမတယောက်ဘဲဖြစ်ရမည်

နို့တွေကတင်းပြီးမာခဲနေတာပြီးတော့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလဲ တကယ့်မိန်မငယ်လေးတယောက်ဆိုတာ ခုမှသတိထားမိတယ်စောင်ခြုံထဲမှာ မျက်စိကလဲ ကျင့်သားရလာပြီဆိုတော့ သူမရဲ့အသားအရေကလဲ တင်တင်းယင်းယင်းရှိလှသည်ပြီးတော့ အသားကလဲတော်တော်လေးကိုဖြူလိမ့်မည် အမှောင်ထဲမှတောင်ဖွေးဥနေတာဘဲဟုထင်မိသည် သူဘာဂျာမှုတ်တုန်းက သူမတကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ် တုံနေတာလဲသတိထားမိသည်။

သူမရဲ့နှလုံးခုန်သံတွေလဲခုတောင်ကြားနေရဆဲ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတာလားပြီးတော့ကိုယ်သင်းရနံ့ ဒီအနံ့ကသူ့မိန်းမရဲ့အနံ့လုံးဝမဟုတ် ပြီးတော့ရေမွှေးနံ့ဒီရေမွှေးက တော်တော်ဈေးကြီးလိမ့်မည် ကိုညိုမောင်မိန်းမကဈေးကြီးတဲ့ရေမွှေးမျိုး ကို မသုံးဘူးဆိုတာ ကိုညိုမောင် အသိဆုံးဒါဆိုသူမဘယ်သူဖြစ်မလဲ ဘာလို့သူ့အိပ်ယာထဲရောက်နေရတာလဲကိုညိုမောင် သိချင်စိတ်ကပြင်းပျလှသည် ရုတ်တရက် စောင်ခြုံကိုဆွဲဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာဖြင့်။မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက ကိုညိုမောင် မျက်စိအမြင်များမှလေသလားမဟုတ်ပါ။

ကိုညိုမောင်မျက်စိ မမှားပါဘူး အသေအချာပင်နတ်သမီးလေးတပါးအလား ဖြူဖြူချောချောမိန်းမငယ်လေးတယောက်ဖြစ်နေပါတော့တယ် ။နှစ်ယောက်သား တယောက်ကိုတယောက်အံ့သြမှင်တက်ပြီးအကြောင်သားဖြင့်ကြည့်နေမိကြယင်းပြိုင်တူ အာမေဍိတ်သံများ ထွက်လာကြလေ၏ဟာ…ဟင်…ရှင်ရှင်ဘယ်သူလဲ…..ရှင်..ဘယ်လိုလုပ်…ပြီး ရောက်လာတာလဲကျမ ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့အဖြစ် ကျမငယ်ထိပ်ကိုမိုးကြိုးပစ်လိုက်သလို အရမ်းကိုတုန်လှုပ်သွားပါတယ်ကျမ ကိုယ်ကျမဘာဖြစ်လို့ဘာဖြစ်မှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူးရှင်။

ကျမကတော့ ကျမယောက်ျားလို့ဘဲထင်ထားတာ ခုတော့ သူစိမ်းတယောက်ကကျမကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်း ကျမအပေါ်တက်ခွနေတယ်ကျမအဖြစ်ကလဲ ဆိုးချင်တော့ဒီနေ့ကျမှ တုံးလုံးဖြစ်အောင် ချွတ်ပေးမိတာကိုးကျမယောကျ်ားနဲ့ဘယ်တုန်ကမျှ တုန်းလုံးချွတ်မပေးဘူးပါဘူး ကျမအရမ်းလဲရှက်သွားတယ်လိပ်ပြာလွင့်စဉ်သွားမတတ် ကြောက်လဲကြောက်သွားတာပေါ့ ဖြစ်နိုင်လျှင်ကျမကိုယ်ကိုဖျောက်ပျစ်လိုက်ချင်တာ ခုတော့ သွားပါပြီ ကျမဘဝတော့ရေတိမ်နစ်ပါပြီ ကျမတကိုယ်လုံးအေးစက်သွားပြီး ချွေးစေးတွေပျံလာပါတော့တယ် ကျမရုန်းကန်ဖို့တောင် အင်အားက မရှိတော့ပါဘူးတုန်တုန်ရီရီဖြင့်ရှင်…..ဦးညိုမောင်….ရှင်ဘယ်လို….လုပ်ပြီး….ကျမအိမ်ထဲကို ရောက်လာတာလဲ။ဟင်..ငါ..ကငါအိမ်ကိုပြန်လာတာပါဒါကသုံးထပ်မဟုတ်ဘူးလားဒါ…ငါ့အိမ်မဟုတ်ဘူးလား။ရှင်….ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ရှင့်အိမ်က ဒီ အပေါ်ထပ်မှာ ကျမကရှင့်အိမ်ထဲဝင်အိပ်နေပါ့မလား။

ရှင်…မူးများနေသလား မူးယင်လဲကိုယ်ဖါသာမူးပေါ့ ဘာလို့သူများအိမ်ထဲဝင်လာတာလဲ…ကို ညိုမောင်လဲထိပ်ထိပ်ပြာပြာဖြစ်သွားရလေ၏ဒီကောင်မလေးတို့လင်မယားကိုကိုညိုမောင် သိသည် သူတို့တိုက်ခန်းရဲ့အောက်ထပ် သူမတို့ကဒုတိယထပ်ကိုညိုမောင်တို့တိုက်ခန်းဝယ်စဉ်က ဒီဒုတိယထပ်ကဒီတိုက်ခန်းလေးကိုကြိုက်ခဲ့ကြသည်။ဒါပေမဲ့ငွေကမလိုက်နိုင်၍ တတိယထပ်ကိုဘဲဝယ်ခဲ့ရသည်ဒီလင်မယားနှစ်ယောက်က သူတို့နောက် အကြာကြီးနေမှရောက်လာကြလေသည်ရခါစလေးတွေဟုတောင်

ထင်ခဲ့သေးသည်ကောင်မလေးက တော်တော်လှသည် အသားလေးကလဲဖြူလို့ဝင်းလို့ မသိလျှင် အပျိုလို့ထင်ရမည် တကယ်လဲ အပျိုတွေရှုံးလောက်အောင်လှသည် တင် ရင် ခါးခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစား ဘာမျှအပြစ်ဆိုစရာမရှိ ခုတော့ ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားဘဲဒီကောင်မလေးက ကိုညိုမောင်ရင်ခွင်အောက်ရောက်နေပေပြီ ရောက်နေတာမှဘာအဝတ်အစားမှ မပါဘဲရောက်နေတာ သူမရဲ့အလှတရားကကိုညိုမောင်ကို ညှို့ယူဖမ်းစားသွားလေပြီ ဒီအခြေအနေတောင်ရောက်မှတော့ရှေ့ဆက်တိုးရုံသာရှိတော့သည်။

ကိုညိုမောင်လီးကြီးကလဲ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ်တောင်လှပြီ ဒါပေမဲ့လဲဝတ်တရားအရ စကားကဆိုရဦးတော့မည်။ငါ မင်းထင်သလို မူးလာတာ မဟုတ်ပါဘူး လှေခါးအတက်မှာ သော့ ကျသွားလို့တက်ရဆင်းလိုက်ရနဲ့ ဘယ်အထပ်ရောက်မှန်းမသိလို့ တတိယထပ်ဘဲငါ့အိမ်ဘဲဆိုပြီးဝင်လာတာ နေပါဦး မင်းကလဲ ဘာလို့သော့ခတ်မထားရတာလဲ မင်းကသာသော့ခတ်ပြီးမှအိပ်နေယင် ငါတို့ဒီလိုမျိုးအဆင့်အထိ ဖြစ်လာစရာအကြောင်းမရှိတော့ဘူးပေါ့။

ကျမလဲရှိသမျှအင်အားကိုစုပြီး ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်၍ထလိုက်၏ အရှက်ကိုဖုံးကွယ်ဖို့ဘေးနားမှာ အဝတ်တခုခုကိုရှာလိုက်လေသော် ကျမအဝတ်တွေအားလုံးကကုတင်အောက် မှာရောက်ကုန်ကြလေပြီ စောစောကခြုံထားခဲ့တဲ့ စောင်ကလဲဦးညိုမောင်ရဲ့နောက်မှာဒီလူကြီးကလဲ ကျမကိုကြည့်နေပုံက မျက်တောင်တောင်မခတ်ဘူး ကျမလေ…ရှက်လိုက်တာ သူစိမ်းယောက်ျားတယောက်ကိုကိုယ့်ယောက်ျားအထင်နှင့် ကုတင်ပေါ်မှာဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ခဲ့ကြပြီးပြီကျမရဲ့ရင်ခုန်သံတွေကိုတောင် ကျမပြန်ကြားနေရပါတယ် ရှင်။ဦးညိုမောင်ပြောနေတာတွေ တောင် မကြားတချက် ကြားတချက်ပါဘဲ။

ဟို…..လေ…ကျမ…..ယောက်ျား..က..မလာသေးတော့.မင်းယောက်ျားက ဒီချိန်ထိမလာသေးဘူးဆိုတော ဘယ်သွားလို့လဲ။သူ…သူ့သူငယ်ချင်းမင်္ဂလာသွားတာပါ။ဘယ်သူ့မင်္ဂလာလဲ။ဟို…ကို..အောင်ကြီးတဲ့။သြော်…ဒါဆို မင်းယောက်ျား ဒီနေ့ပြန်မလာတော့ဘူးမနက်ဖြန်တောင် ညနေနေအတော်စောင်းမှပြန်ရောက်ကြလိမ့်မယ်။ ရှင်…..ရှင်ကဘယ်လိုကြောင့် အဲလိုပြောနိုင်ရတာလဲ။ငါတို့ပွဲရုံမှာ အဲဒီအောင်ကြီးရဲ့ ညီကိုဝမ်းကွဲရှိတယ် သူအဲဒီမင်္ဂလာလိုက်သွားတယ်။အဲဒီအောင်ကြီးမိန်မရွာက ဒီကနေ မိုင်၄၀ကျော်လောက်ဝေးတယ် ပြီးတော့လမ်းကလဲတော်တော်ကြမ်းတယ်တဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားမည့်သူတွေတောင်ဆိုင်ကယ်မယူကြတော့ဘူး မင်္ဂလာကားနဲ့ဘဲအားလုံးလိုက်သွားကြတယ်။ဟင်……ဟုတ်လား….ကျမက…ကျမယောက်ျား ပြန်လာမယ်ထင်ထားတာကဲ…ဒါဆိုလဲ…ကျေးဇူးပြုပြီးကျမအပေါ်ကနေဖယ်ပါတော့ရှင်ဒီမှာရှက်လွန်းလို့ သေတော့မယ်။

ဟေ …ဒီအခြေအနေတောင်ရောက်နေပြီဘဲ နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး သက်သက်ရယ်မင်းယောက်ျား ခုပြန်လာပြီလို့သာ သဘောထားလိုက်တော့ ဟုတ်ပြီလား။ဟင့်အင်း….ဟင့်အင်း…မ….မ…လုပ်ပါနဲ့ …..သွားပါပြီ ငါ့ဘဝတော့….ကျမ ဘယ်လိုပင် ငြင်းနေပေမဲ့လဲ မရတော့ပါဘူး ကျမမှာရွေးခြယ်ခွင့်မရှိတော့ဘူးဆိုတာ ကျမ သိလိုက်ရပြီပေါ့ဦးညိုမောင်က ကျမအပေါ်ကနေ ကားယားခွ ထားပြီးသား လုံးဝဖယ်မပေးပါဘူး ဖယ်မပေးယုံမကပါဘူး သူ့ပုဆိုးကို သူ့ခေါင်းပေါ်မှ ကွင်းလုံးချွတ်လိုက်ပါလေပြှီသူ့လီးကြီးကိုလဲ ကျမမြင်လိုက်ရပါပြီ ။

အို……ဘုရား…ကျမရင်တုန်ရပြန်ပါပြီ သူ့လီးကြီးက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူးကိုထွေးလီး နှစ်ဆလောက်ရှိလိမ့်မယ် ညိုညိုမဲမဲကြီး ငရုပ်ကျီပွေ့ကြီးလောက်တောင်ရှိမလားဘဲ သူစိမ်းယောက်ျားတယောက်ရဲ့ လီးကိုဒါပထမဆုံးမြင်ဘူးတာပါဘဲ ရင်ထဲမှာလဲ ဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။အို…ဒါကြီးနဲ့ကျမအလိုးခံရတော့မှာပေါ့ ရင်တုန်နှုံးက ကျမရင်ဘတ်ကြီးပွင့်ထွက်သွားမလားအောက်မေ့ရတယ် ။ဟင့်အင်း… ဟင့်အင်း ကျမ ကြိုးစားပြီး ရုန်းတယ်။ အားချင်းမမျှတော့ရုန်းမရပါဘူး။သူ့လက်က ကျမ မလွတ်နိုင်ပါဘူး။ကျမ ဘာပြောရမယ် မသိဘူး အဆွခံထားရလို့ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပေမဲ့ ဒီဆိုဒ်ကြီးကိုတော့ ကြောက်တယ်ရှင့်။နောက်ပြီးသူကသူစိမ်းလေ ပါးစပ်ကတော့ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်းပဲ အော်နေမိတယ်။

ကျမတကယ်က ဒီလူကြီးကို လည်ပင်းညှစ်ပစ်ရမှာအခုကလည်ပင်းမညှစ်ပဲ ပျော့ခွေနေတဲ့လက်တွေက ကျမ မှီနေတဲ့ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို တောင်မနဲ ထိန်းနေရတယ်ကျမ အော်လိုက်ရမလား အော်လိုက်ယင်လဲကျမအရှက်ကွဲသွားတော့မှာ အရှက်နဲ့ဘဝဘာကိုရွေးချယ်ရမလဲ ဝေခွဲလို့မရ ဖြစ်နေချိန်သူကတော့ သူ့လီးထိပ်ကြီးနဲ့အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ကိုဆွဲဆွဲပွတ်နေပါတယ်သူ့လီးနဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်ကီုပွတ်မိတိုင်း တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေမလိုပဲ ဖြစ်နေတယ်။အို…..ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း..ကျမ ဟင့်အင်းနေပေမဲ့သိပ်မထူးပါဘူး၊ ဦးညိုက ဂရုမစိုက်ပါဘူး။သူ့လက်တွေနဲ့ကျမပေါင်ကို အတင်းကားခိုင်းပြီး ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို အသာဖြဲရင်းသူ့လီးကြီးနဲ့ အတင်းထိုးထည့်နေပါတယ် သူ့လီးဲခေါင်းကကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို အတင်းတိုးဝင်လာတယ် သူ့လီးထိပ်ကြီးကဒီလောက်ကြီးကြီးနေတာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နိုင်ပါ့မလားကျမဟာလေးကွဲပြဲကုန်မှာပေါ့အင့်..အား း မရဘူး…မရဘူး..ကျမ ဦးညိုမျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်နေမိတယ်။

ဦးညိုက အသားနဲနဲညိုတယ် ကိုထွေးလိုဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့မဟုတ်ဘူးထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ားပီသတယ်လို့်ဆိုရမလား မျက်နှာကျကလဲကြည့်ကောင်းတယ် ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလဲယောက်ျားတယောက်ရဲ့ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့ အရာအားလုံး အပြည့်ပါဘဲရင်အုပ်ကျယ်ကြီးနဲ့ လက်မောင်းက ကြွက်သားတွေကလဲ အလွန်ပင် သန်မာကြောင်း သက်သေတွေပါဘဲ ။ကျမ…..သူလက်က ဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်ပါဘူး။သူကတော့ မရရအောင်အတင်းလိုးမဲ့ ပုံပါဘဲ ကျမစောက်ဖုတ်ကလဲအရည်တွေကရွှဲအိုင်နေလေတော့ဝင်သွားမှာကိုလဲ စိုးရိမ်မိတယ်။မဝင်နိုင်အောင် ကျမအားနဲ့ညှစ်ထားရတာအရမ်းပင်ပန်းတယ် ။”ဟာ … ရှင်နော်။

တော်ပြီ””ရှင့်ဟာကြီး မထည့်ပါနဲ့” ရှင့်ဟာကြီးက အကြီးကြီး ဝင်မှာမဟုတ်ပါဘူး”မထည့်နဲ့ … ပြန်ထုတ်ဆို””ဖယ်ဆိုနော်”…ဟင့်….ဟင့်…အား…ဟင့်ကျမ ပါးစပ်က ငြင်းဆန်နေပေမဲ့လူကတော့ အလိုက်သင့်လေး အသာငြိမ်နေမိတယ်ဝတ္တရားအရပဲ ငြင်းဆန်နေသလိုပဲ မသိစိတ်ထဲကတော့သူ့ဟာကြီးနဲ့ကျမ ထဲကိုဝင်သွားရင်ဆိုပြီး တွေးနေမိလို့လားမသိဘာကြောင့်ရယ်လို့ မသိ ကျမ အတင်းမရုန်းမိဘူး။ကျမ ငုံ့ကြည့်တော့သူ့ဟာကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ကို မြင်နေရတယ်။ အစပိုင်းတော့ခေါင်းပိုင်းလေးပါပဲ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း အထဲကို ပိုပိုရောက်လာတယ်ကျမ ကိုယ်ထဲမှာ သူ့လီးမဲမဲကြီး ဝင်လာတာ ကျမ သိနေတယ် ကျမကိုဆွဲဖြဲနေသလိုပဲပြွတ်ကျပ်သိပ်နေပြီး အောင့်သက်သက်နဲ့နေရလဲ ခက်တယ်ကောင်းလဲကောင်းတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ သူ့ဟာကြီး ကျမကိုယ်ထဲအောင်မြင်စွာနဲ့ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာပါတော့တယ် သူ့လီးကြီးတဆုံးထည့်လိုက်ပါပြီ ပြီးတော့သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်တဲ့အခါမှာတော့ကျမ အမေ ဘုရား အကုန်တနေရပါတော့တယ်။ဘွတ်….ဗျစ်…..ဇွိ….အမေ့ …..အား…..အမလေး….. မလုပ်ပါနဲ့တော့.အား..ကျွတ်….အား….အား….စိတ်လျှော့ထား သက်သက် တင်းမထားနဲ့။”ဘယ်လို … တင်းမထားရဘူး ဟုတ်လား ကျမယေက်ျား ကိုထွေးနဲ့ ဖြစ်ရမှာရှင့် ရှင်ကြီးနဲ့ မဟုတ်ဘူး။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကျမ စိတ်လျှော့လိုက်ရပါပြီကျမကိုယ်၌က ကာမရဲ့အရသာကို ခံစားချင်နေမိပြီလေ အခု ကျမလုပ်ရမှာကကျမပေါင်နှစ်လုံးကိုအားသကုန်ကားပေးထားရုံပါဘဲမဟုတ်လား ။ဦးညိုကတော့ အသွင်းအထုတ် မှန်မှန်လုပ်နေပါပြီ။ ခံစားချက်က ထူးဆန်းပြီးကျမအတွက် အရမ်းအသစ်ဖြစ်နေတယ်။ ဆွဲအထုတ်မှာ တမျိုး၊ ပြန်အထည့်မှာတမျိုး။ခဏကြာတော့ ကျမ သူနဲ့ အလိုက်သင့် လိုက်လှုပ်နေမိလာတယ်။သူအထည့်မှာ ကျမ သူ့ဘက်ကို ကော့ကော့ပေးမိတယ်။ ကျမ အသက်ရှူတွေလဲမှားပြီး ပါးစပ်က ပေါက်ကရ အသံစုံထွက်နေမိပြီ။ ငြင်းဆန်တဲ့အသံနဲ့တော့ နည်းနည်းမှ မတူဘူးရှင့်။

အို…..အား….ကျွတ်…..ကျွတ်….အား…ဟီး…သူတဖြည်းဖြည်း ပိုပိုမြန်လာတယ်၊ ကျမကလဲ အလိုက်သင့်ပဲ ကော့ပေးနေမိတယ်။သေချာတာကတော့ ကျမ ဒီအရသာထူးကို ထပ်ထပ်ပြီး ငတ်မပြေလောက်အောင်လိုချင်နေတယ်ဆိုတာပဲ။မဖြစ်သင့်ဘူးလို့ ဦးဏှောက်က သိပေမဲ့ အထိအတွေ့ကကျမကိုလွှမ်းမိုးသွားပြီ။ ကျမ သူ့စည်းချက်ကို အတင်းအမီလိုက်ပြီး ကော့ပေးရင်းပါးစပ်က တဟီးဟီးနဲ့ ညည်းနေမိတယ်။ပြွတ်…ဇွိ..ဗျစ်….ပြွတ်…ပြွတ်အား….ဟီး…ဟင်းး….အား….ကျွတ်သူအားရပါးရ ဆောင့်နေပြီ။ ကျမ လေကို မနည်းလုရှူရအောင်မောနေတယ်၊အထဲကလဲတချက်တချက် အောင့်အောင့်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့စည်းချက်အတိုင်းမပျက်မကွက် ကော့ပေးနေမိဆဲပဲ။ ဟင့် … ဟင့် နဲ့ ရှိုက်ရင်း ကော့ကော့ပေးနေတဲ့ ကျမကို…”သက်သက်… နောက်တဆင့် တက်မယ်။” လို့ လှမ်းပြောတယ်။သူပြောတဲ့ နောက်တဆင့်ကို ကျမသိလိုက်ရပါပြီ။ကုတင်ခေါင်းတန်းပေါ်ကျမကို တွန်းတင်ပြီး ခါးကကိုင်လို့ ကျမကို နောက်ကနေ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်တာသူပြောတဲ့ နောက်တဆင့်ပါပဲ။စောစောကထက် အရမ်းပိုမြန်တယ်၊ အရမ်းပိုပြင်းတယ်။

ကျမ လှုပ်မရ၊ ရုန်းမရပဲ တဆုံးဝင်၊ တဆုံးထွက်၊ သူပြုသမျှ အောက်က နုရတာ။ ခံစားရတဲ့ဝေဒနာကို ကျမ ထိန်းမရတော့ဘူး၊ဆောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း ကျမ တကိုယ်လုံးပျော့ခွေထွက်သွားတာ။ ကျမ ဇတ်မခိုင်တော့ပဲလည်တိုင်က ညာဘက်ကိုစောင်းကျသွားလိုက်၊ ဘယ်ဘက်ကို စောင်းကျသွားလိုက်နဲ့ ခေါင်းကို ခါရမ်းနေရတယ်။နာပေမဲ့ အထဲက တအား ယားတက်လာတာက ပိုဆိုးတယ်၊ ကျမ မခံနိုင်ဘူး။အား..တော်ပါတော့….အား..ဟင့်….ကျမကိုပက်လက်ဖြစ်အောင်ပြန်လုပ်တယ် သူကျမစောက်ဖုတ်ကိုသူ့လီးကြီးနဲ့တဆုံး ဆောင့်ဆောင့်သွင်းတယ် သူ့ရင်ဝကို ကျမ တွန်းတယ်၊ တွန်းမရတော့သူ့ပခုံးတွေကို ခံစားရတဲ့ ဝေဒနာပြေလိုပြေညား ကျမ ကုတ်တယ်၊ ဖဲ့တယ်။ ပါးစပ်ကအသံတွေ သိပ်မကျယ်အောင် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားတယ်၊ ခြေချောင်းလေးတွေကိုကွေးထားတယ်။ကျမ ဘယ်လိုပဲ ကြိုးစားပေမဲ့ ယားတက်လာတဲ့ အရသာထူးကိုကျမ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ဘူး။

ကျမ ပြီးသွားတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းဖိကိုက်၊တကိုယ်လုံး တုန်ခါရင်း ချွေးစေးတွေထွက်ပြီး ပြီးသွားတာ။ကျမကသာပြီးတာပါ ဦးညိုကတော့ပြီးသေးပုံ မရသေးပါဘူး သူ့လီးကြီးကခုထိတောင်နေတုန်းပါဘဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တစ်လို့ကြပ်လို့ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ သူ့လီးကြီးထိုးထည့်ထားလို့လား မသိဘူးခါတိုင်းထက်ပိုပြီး ဖေါင်းကြွနေသလိုဘဲ ကြီးလဲကြီးလာသလိုပါဘဲအစကတော့ သူ့ဟာကြီနဲ့ဆံ့မှဆံ့ပါ့မလားလို့ဦးညို ရှင်ကြီးက တော်တော်သန်တဲ့လူကြီးဘဲ သူနဲ့ကြမှ ကျမလဲလီးရဲ့အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး သိရတော့တယ် ။

ကျမယောက်ျားကိုထွေးနဲ့ကတော့ကွာဘကိုထွေးက တော့ဘယ်တော့ဖြစ်ဖြစ် ကျမကို အတင်းထမိန်ကိုလှန်ပြီး တန်းလိုးတာဘဲ အခု ဦးညိုလို နှူးနှပ်မနေပါဘူး ပြီးတော့၁၅မီးနှစ်-မီးနှစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကျမကောင်းသလိုလိုဖြစ်လာပြီဆိုယင် သူကပြီးသွားပြီ ကျမမှာ ဘာအရသာမှ ကိုမသိလိုက်ရ ဘူး ကျမကိုထွေးနဲ့ပေါင်းလာတာ၂နှစ်တောင်ကျော်လာခဲ့ပြီ တခါမျှဒီလိုမျိုး ပြီးသွားတာ မရှိဘူးဘူး ဦးညိုလိုသာကျမကို ကောင်းအောင်လိုးပေးခဲ့မယ်ဆိုယင်ကျမနေ့တိုင်းပေးမိမှာ အမှန်ဘဲ။ကျမမောနေလို့ ဦးညိုက အနားပေးထားထားတာပါ သူကြီး ကကျမကို ဘယ်လိုတွေ လုပ်အုံးမှာလဲ ကျမတွေးမိပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကတအားယားယားတက်လာပြန်ပါတယ် ဦးညိုနဲ့ လိုးရတာ ကျမ ကျေနပ်ပါတယ်လောကကြီးတခုလုံးကို မေ့နေသလိုပါဘဲ ဦးညိုကလဲ ဒီလိုဘဲဖြစ်လိမ့်မယ်ထင်ပါတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ကျမကလှတယ်လေကျမလိုမိန်းမလှတယောက်ကို လိုးရတာ ဘယ်ယောက်ျားက များ မကျေနပ်ရှိပါ့မလဲ။ ဒီတညတော့ ကျမကဦးညိုအတွက်ဘဲပေါ့ဦးညိုရဲ့စိတ်တိုင်းကျ ကျမလိုးခွင့်ပေးလိုက်တော့မယ် ။

ဦးညိုက သူ့လက်ကြီးတွေနဲ့ ကျမနို့တွေကိုညှစ်ကိုင်တယ်နို့သီးခေါင်လေးတွေကိုချေပေးနေတယ် ဒါလဲဖီးတမျိုးဘဲဆိုတာ ခုမှသိရတော့တယ် ကျမခံစားရတာရင်ထဲမှာ တမျိုးကြီးဘဲ နို့တွေကိုအားရပါးရကိုင်နေရာကသူ့လက်တွေ အပေါ်ကိုတက်လာပြန်ပြီ ဦးညို သူ့လက်တွေနဲ့ကျမပုခုံးသားလေးတွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးပြန်တယ် ပြီးတော့ကျမကို အသာလေးပွေ့ထူတယ်ကျမလဲအလိုက်သင့်လေးဘဲ ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့လက်တဖက်ကကျမနို့တဖက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်နို့တဖက်ကိုကလေးလေးတယောက်လို အားပါးတရစို့နေပြန်ပါတယ် ကျမလေကျမကြက်သီးတွေတောင် တဖြန်းဖြန်းထလာပါတယ်ရှင် ။ဦးညိုရဲ့မိန်းမပြုစုပုံကတော့ အရမ်းညှင်သာပြီးတော်တော်ကျွမ်းကျင်လှပါတယ် ကျမတမျိုးပြီးနောက်တမျိုးခံစားမှုတွေအမျိုးမျိုးကို ပေးစွမ်းနိုင်ပါတယ်ကျမရဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကိုသတ်တင်ပြီး ကျမနဖူးလေးကို ပြီးတော့မျက်နှာတခုလုံးကိုအနမ်းမိုးတွေရွာချပါတော့တယ်။ကျမလဲ အသက်ရှုနုန်းတွေမြန်လာရပြန်ပါတယ်ကျမရဲ့နုတ်ခမ်းလေးတွေကို သူူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ငုံခဲထားပြန်ပါတယ်ကျမ လျှာလေးကို စုပ်ယူသွားတော့ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူးကျမ အသံတွေတောင် ထွက် လာရတော့တယ် ။.

အင်း….အင်း…..သက်သက် ကိုယ့်ကို အပေါ်ကတက်ဆောင့်ပေးရှင်…..ဘယ်လိုမျိုးလဲ.… .ကျမ..မလုပ်တတ်ဘူး…သြော်,ကိုယ်ပြပေးမှာပေါ့ ဒီလို ကိုယ့်အပေါ်တက်ခွလိုက် ဟုတ်ပြီ …….ကိုယ့်လီးကြီးကိုကိုင်လိုက်ပြီးသက်ရဲ့ အဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်…ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ ဝင်သွားပြီ ကဲ ဆောင့်ပေတော့ဗျစ်….အမေ့…အား….ဇွိ…..ဗျစ်…..အင်း…ဟင်း….ဟင်း…ကျမဘာကြောင့် သူပြောသလို လိုက်လုပ်ပေးနေမိသည်မသိ ကျမရဲ့ အရည်တွေနဲ့ရွှဲနေတဲ့ သူ့လီကြီးကို ကိုင်ရတာကလဲ ပူပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ တမျိုးကြီး ဘဲကျမစိတ်တွေကိုထန်လာစေပါတယ်။ကျမ ရဲ့စောက်ဖုတ် အဝကို ကျမကိုယ်တိုင်တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်ရတဲ့အရသာကိုတော့ ကျမ တသက် ဘယ်တော့မှမေ့မှာမဟုတ်တော့ပါဘူးရှင် ။

ဗျစ်…ဇွိ….ဗျစ်….ဗျစ်….အင်းဟင်းဟင်း.အား..ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်….ကျမ သူ့အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ရတာ ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ ကျလို့ပြီတော့မောလဲမောတယ် သူ့လီးကြီး က ကျမစောက်ဖုတ်ထဲအဆုံးထိဝင်လာတာ ကျမတော့အရမ်းကောင်းနေပြီ ဒီတခါတော့ကျမ ကျိတ်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘူးဖြစ်နိုင်လျှင် ငယ်သံပါအောင်အော်ပြစ်လိုက်ချင်တာ ။အင်း…..ဟင်း….ဟင်း….အား….ရယ်စရာများဖြစ်နေမလားဘဲ ကျမက အပေါ်ကတက်ဆောင့်ပြီးကျမကဘဲအော်နေရတာလေ ကျမ ဆောင့်ယင်း ဆောင့်ယင်းနဲ့အားမရ ၊ အားမရတော့ တအားဆောင့် ၊ တအားဆောင့်တော့ ကျမတအားမောလာပြီ။

အား….အင်း…..ပြွတ်…ဇွိ……ပြွတ်…..ဇွိ….အား……မရတော့ဘူး….ကျမ. …မောလာ ပြီကဲ ကဲအိပ်လိုက်တော့ကိုယ်ဘဲလုပ်တော့မယ် ပေါင်လေးကိုကားထား…..ဟုပ်ပြီ ………ရပြီကောင်းလိုက်တာ သက် ရယ် ကိုယ်တော့ အရမ်းကောင်းတာဘဲဒီညတော့ကိုယ့်အိမ်မပြန်တော့ဘူးနော်ရှင် …..ဒါ….ဒါဘဲနော်…နောက်ရက်တွေတော့မရဘူးနော်သိလား။သူ ဘာမျှပြန်မပြောတော့ပါဘူး ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို သူလီးကြီးနဲ့ တအား တအားကို ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ် ဒီတခါလိုးတာကတော်တော်ကိုကြမ်းလှပါတယ် ကျမဆို ခေါင်းတွေကိုဘယ်ညာရမ်းနေရပြီး မအော်ဘဲကို မနေနိုင်တော့ပါဘူး ပြီးတော့ လောကကြီးတခုလုံးကို ကျမမေ့သွားပြီး ကာမရဲ့အရသာကို နှစ်ခြိုက်စွာဘဲခံစား စံစားနေမိပါတော့တယ်ရှင်။အား….ပြွတ်…ပြွတ်…ပြွတ်….အင်း…..ဟင်း….ဟင်း…နောက်ဆုံးတော့ သူလဲမရတော့ပါဘူး။

အား…ဆိုပြီး အော်လိုက်တဲ့ အချိန် မှာ ဘဲ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲမှာပြည့်တင်းကျပ်ထုပ်သွားပြီးနွေးကနဲ နွေးကနဲ ကျမခံစားလိုက်ရပါတယ် သူ့အရည်တွေကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တာကို ကျမလဲ အတွေ့အကြုံအရသိလိုက်တာပေါ့ ကျမရောသူရော အရမ်းပင်ပမ်းသွားကြပါတယ်နှစ်ယောက်သား တယောက်ကို တယောက်ဖက်ထားကြယင်း အိပ်ပျော်သွားကြပါတော့တယ်ရှင် ။ကျမ အိမ်ထောင်ကျတာ သုံးနှစ်ထဲတောင်ရောက်ခဲပြီ အလိုးခံရတာဒီလောက်ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ ထင်တောင်မထင်ခဲ့ပါဘူး ဦးညိုနဲ့ကြမှကျမကောင်းမှန်း သိသွားပြီ “ကျမတို့ တရေးနိုးတော့တကြိမ် နောက်မနက်လင်းတော့ တကြိမ် တညထဲသုံးကြိမ်တောင် ကျမဦးညိုကို အလိုးခံခဲ့ရတာ ဒါဘဲလားဆိုတော့မဟုတ်သေးပါဘူး ဦးညိုလေ သူကြီး ကသိပ်ဆိုးတယ်ကလေးကြီးကျနေတာဘဲ။

ခုညနေရောက်တာတောင် သူ့ကို တောင်းတောင်းပန်ပန်နဲ့ ပြန်လွှတ်ရတယ်ညနေ၅ နာရီ ထိုးမှပြန်သွားတာလေ တနေ့လုံး လဲ ကျမကိုလိုးနေတာ အားကိုမရနိုင်ဘူး ကျမကတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြဲလန်နေအောင်ခံရတာသူ့ဟာကြီးနဲ့လေ ကိုယ်ယောကျ်ားတောင် တပတ်မှတခါဘဲပေးတဲ့ဟာကို သူ့ကျမှဒီလောက်ရက်ရက်ရောရောကျမက ဘာလို့များလိုက်လျှောမိပါလိမ့် သူ့ဟာကြီးကို မြင်လိုက်ယင်ကိုကျမ ရင်တွေခုန်ခုန်လာတာ ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘူး နေ့ခင်းကြောင်တောင်မြင်ရတော့ ပိုဆိုးသေးမဲမဲပြောင်ပြောင်နဲ့ ထိပ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလိုဘဲ အဲဒီမှိုပွင့်ကြီးက ကျမစောက်ဖုတ် ရဲ့အတွင်းသားတွေကို ချိတ်ပြီးဆွဲဆွဲသွားတာခံလို့အရမ်းကောင်းတာ ။

ကျမအဖြစ်ကတော်တော်ဆိုးပါတယ်နေ့လယ်က ရေချိုးခန်းထဲမှာ တသက်နဲ့တကိုယ် တခါမျှ လီးမစုပ်ဘူးတဲ့ ကျမလေ သူ့လီးကြီးကိုစုပ်ပေးခဲ့ရသေးတယ် ကျမလေ ရင်တွေကိုတုန်လို့ပူပူနွေးနွေးမာမာခဲခဲကြီး စုတ်လို့တော့ ကောင်းသား စုတ်ပေးပြီးတော့ကျမ မျက်နှာကို ဘယ်လိုထားရမှန်းကို မသိဘူး ကျမ ရှက်လိုက်တာအင်းလေ သူတောင် ကျမစောက်ဖုတ်ကိုစုပ်ပေးသေးတာဘဲ။သူစုပ်တာရော လိုးတာရော ခုဆို ကျမ စောက်ဖုတ်တခုလုံး ကျိန်းလို့စပ်လို့ဒါတောင်မှ ပြန်ခါနီးကို နှုတ်ဆက် အလိုးတဲ့ လေ ကျမကိုလိုးဖြစ်အောင်လိုးသွားသေးတယ် ခုတော့သူလဲပြန်သွားရော ကျမ အိပ်ယာထဲပြန်ခွေနေရတယ် ကျမ တကိုယ်လုံးလဲ ရိုက်ချိုးခံထားရသလိုဘဲနှုံးချိလို့လူမမာတပိုင်းကိုဖြစ်သွားရော ဒီညတော့ ကိုထွေးအတွက် မကျန်တော့ဘူး ကိုထွေးရေ သက်ကို ခွင့်လွှတ်ပါလို့တော့မပြောလိုတော့ပါဘူးဒါပေမဲ့လေသက်ကို ဦးညိုမောင် ဆိုတဲ့လူဆိုးကြီး စားသွားတာ ခံလိုက်ရတယ် သက် တကိုယ်လုံးလဲ နာကျင်ကိုက်ခဲစွာပါပဲရှင့်။

 

Zawgyi

 

ကို႔အတြက္ မက်န္ေတာ့ဘူး

သက္ ကိုယ့္ကိုတကယ္ေကာခ်စ္တာ ဟုတ္ရဲ႕လားဟင္.?ဒီမွာကိုေထြးခ်စ္တာကခ်စ္တာ စည္းကမ္းကစည္းကမ္းဘာမွမဆိုင္ဘူးမနက္ဖန္ တရက္ေလးေတာင္ရွင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူးလား ဟင္ သက္ရယ္ မနက္ျဖန္ဆို ဟိုေကာင္ေအာင္ႀကီးရဲ႕မဂၤလာအဝင္ေန႔ပါဆိုမွကိုျပန္အိပ္ရမွာမဟုတ္ဘူးသူ႔မိန္းမ႐ြာကလဲဒီၿမိဳ႕နဲ႔က အေဝးႀကီး ကိုတို႔သူငယ္ခ်င္ေတြ အားလုံး မဂၤလာၿပီးမွ ျပန္ရမယ္လို႔ အစထဲကေျပာၿပီးသားပါဆိုေနမွေရာ။ လုပ္ပါကြာ ေနာ္….ေနာ္။ မရဘူး သက္က စည္းကမ္းကို မဖ်က္ႏိုင္ဘူး မနက္ဖန္ ည ကိုေထြးျပန္လာရမယ္ ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ဘဲေနာက္မနက္မွေစာေစာျပန္သြားေပါ့ ဖယ္စမ္းပါ ဒီလက္ႀကီးက ဒီႏို႔ဘဲလာလာႏႈိက္ေနတာက်မကိုေထြးရဲ႕လက္ကိုပုတ္ခ်တယ္ ဒါေပမဲ့ မရပါဘူး ကိုေထြးက က်မကိုနမ္းတယ္ ကစ္စ္ေပးတယ္ ႏို႔ေတြကိုကိုင္တယ္ၿပီးေတာ က်မလက္တဘက္ကိုကိုင္ၿပီးသူ႔လီးကိုစမ္းခိုင္းတယ္။

ဟင့္အင္းကြာ….နက္ဖန္ဆို..သက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တပတ္ျပည့္ၿပီဘဲတရက္ေလးေစာေပးရတာမ်ား ဘာျဖစ္မွာက်ေနတာဘဲ….ဒီမွာ တင္းေနၿပီကိုင္ၾကည့္စမ္းပါ သက္ရယ္။ကိုေထြး, သက္ကိုရွင္ယူထားတဲ့မိန္းမဘဲ ဆိုၿပီး ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳခ်င္တာလား လာမလုပ္နဲ႔သက္မႀကိဳက္ဘူး သက္ကိုဘယ္လိုမိန္းမမ်ိဳးလို႔ရွင္ထင္ေနသလဲ။ က်မ ေအာ္လိုက္ေတာ့ ကိုေထြးလန႔္သြားပုံရသည္ရွက္လဲရွက္သြားပုံဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ မ်က္ႏွာႀကီးတခုလုံးရဲလို႔ကိုေထြးကအသားျဖဴေတာ့သိသာလွသည္ ဒါေပမဲ့လဲ က်မကေတာ့ မေလွ်ာ့ႏိုင္ပါဘူးဘယ္တုံးကမွလဲမေလွ်ာ့ခဲ့ဘူးဘူး။ ဟာ,…သက္…ကိုေထြးနဲ႔သက္ ကတရားဝင္လင္မယားေတြပါသက္ကို ကိုေထြး တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံထားေပးေနတာပါဘဲသက္ဘာေတြလိုအပ္ေနေသးလို႔လဲကိုေထြးစိတ္အရမ္းပ်က္လာၿပီ။

သက္ကအရမ္းလွတယ္လွသေလာက္ကိုေထြးအေပၚအရမ္းရက္စက္တယ္သူမ်ားလင္မယားေတြလဲ ဒီလိုဘဲလားဆိုတာသက္ေလ့လာၾကည့္စမ္းပါ ကိုေထြးအရမ္းခ်စ္တယ္ ဒါေၾကာင့္လဲအရမ္းသက္အလိုကိုလိုက္ခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ ကိုေထြးတို႔လင္မယားဘဝကဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူး….သိလား….သက္လွတာမက္ယင္ ညတာခက္မယ္ဆိုတာ ကိုေထြးအတြက္ေတာ့တကယ္ဘဲျဖစ္ေနၿပီလား ေအးပါ ေလရပါတယ္ ငါ့ဘဝနဲငါဘဲရွိပါေစေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္။ေယာက္က်ားမ်ား အေတာ္ခက္တယ္သူတို႔လိုတာမရလွ်င္စိတ္ဆိုးၾက စိတ္ေကာက္ၾကတာဘဲေကာက္ေလေကာက္ေပါ့တသက္လုံးေပါင္းရမွာ သူ႔အလိုကို တခါလိုက္မိလွ်င္ေနာက္တသက္လုံးလိုက္ရေတာ့မွာေပါ့။

က်မတို႔ အိမ္ေထာင္က်တာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သုံးႏွစ္ထဲေရာက္ခဲ့ၿပီ ဒါေပမဲ့ က်မကိုယ္က်မအိမ္ေထာင္သည္လို႔ကိုလုံး၀ မထင္ဘူး က်မ လွခ်င္တယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္တယ္က်မကို လာမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔က်မလုံးဝမႀကိဳက္ဘူး ေနရာတိုင္းမွာက်မကသာဆရာဘဲ က်မကအမိန႔္ေပးရမွႀကိဳက္တယ္ခုလဲၾကည့္ေလ က်မေယာက္်ားကို တပါတ္မွတခါဘဲ ေပးတယ္ ဘာလို႔ဆို က်မကလွခ်င္တယ္ေလက်မအလွပ်က္မွာစိုးတယ္ က်မတို႔မိန္မေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာေယာက်ၤားရၿပီးလွ်င္အလွပ်က္သြားတတ္ၾကတယ္ မိမိအလွကိုေရရွည္မထိန္းသိမ္းတတ္ၾကဘူး ။

အဲသလို မိန္းမေတြထဲက်မအပါမခံႏိုင္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုေထြးမိဘေတြနဲ႔ အတူေနေနတာကို၊တအိုးတအိမ္ထူေထာင္ၾကမယ္ဆိုၿပီးပူဆာခဲ့တာေပါ့ ကိုေထြးကလဲက်မကိုခ်စ္ရွာပါတယ္ခုေတာ့ရတဲ့စုေၾကးေလးနဲ႔ ဒီၿမိဳ႕သစ္က အထပ္ျမင့္ အိမ္ရာမွာ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းေလး တခန္းဝယ္ေပးရွာပါတယ္ ။

က်မလိုခ်င္တာကေတာ့ ေျမညီထပ္ကေထာင့္ခန္းေပါ့ ဒါေပမဲ့ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔က ေျမညီ ထပ္ေတာ့မရဘူး ဒုတိယထပ္ေထာင့္ခန္းေလးရလိုက္တယ္ေလဒီလိုဆိုေတာ့လဲ သိပ္ေတာ့မဆိုးပါဘူး လင္ကိုယ္မယားႏွစ္ေယာက္ထဲအိမ္ခန္းကလဲအက်ယ္ႀကီး အိပ္ခန္းကတခန္း ၊မီးဖိုတခန္း ၊ဧည့္ခန္းကလဲပါေသးတယ္ဆိုေတာ့ က်မေပ်ာ္ပါတယ္။ေထာင့္ခန္းေလး ဆိုေတာ့ ေလေကာင္းေလသန႔္ကလဲရတယ္ေလအခန္းခ်င္းကပ္ တဘက္ခန္းကေတာ့ လူေတြမေရာက္ၾကေသးဘူးအဲဒါေၾကာင့္အိမ္လည္လို႔ေတာ့မရေသးဘူးေပါ့

အိမ္မႈကိစၥေလးေတြလုပ္ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း တေရးတေမာအိပ္ဝတၳဳစာအုပ္ေလးဖတ္ဇိမ္ကိုက်ေနတာပါဘဲ ကိုေထြးကပုဂၢလိကကုမၸဏီတခုက အငယ္တန္းစာေရးပါတခါတေလ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥနဲ႔လူမႈေရးရွိလို႔ခြင့္ယူတာကလြဲလွ်င္ သူ႔မွာ တရက္ေလးေတာင္ ပိတ္ရက္မရွိဘူးက်မတေယာက္ထဲ တေနကုန္အိမ္မႈကိစၥေလေတြလုပ္ ကိုယ္ကိုယ္ကိုအလွျပင္ . အိုပ်င္းခ်ိန္ေတာင္မရပါဘူးက်မပ်င္းတာကေတာ့ လင္မယားေနရမွာကိုဘဲ ဝတၱရားအရမႈိ႕သာ သူ႔ကို လိုက္ေလွ်ာေနရတာဒီလိုရွက္စရာ ကိစၥေတြကိုဘာလို႔မ်ား လုပ္ေနခ်င္ၾကပါလိမ့္ေနာ္။

ၿပီးေတာ့လဲ ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး သူတို႔ၿပီးသြားရင္ ကိုယ္မွာျဖင့္ ေစးတိေစးကပ္ စိုတိစိုစက္နဲ႔ေနရထိုင္ရခက္တာဘဲအဖတ္တင္တယ္သူတို႔ကေတာ့ ဆႏၵျပည့္ဝသြားေတာ့ တဘက္ လွဲ႔ၿပီးတခ်ိဳးထဲ အိပ္ေတာ့တာပါဘဲ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာေတာ့ က်မ မသိဘူးက်မသိတာကေတာ့ေကာင္းသလိုလိုေတာ့ရွိပါတယ္ ဒါကလဲ တကယ္ေကာင္းလား ဆိုေတာ့ဘာအရသာမွကို မသိလိုက္ရပါဘူး က်မတို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြဘာလို႔ေယာက္်ားယူၾကတာလဲ က်မကေတာ့ကိုေထြးကိုခ်စ္တာတခုထဲနဲ႔ဘဲ ယူခဲတာပါ။

ခုေတာ့သူ႔အလိုးခံဖို႔ယူထားရသ လိုဘဲသူ႔အလိုကိုလိုက္မိလွ်င္ အလိုးခံရေတာ့ တာပါဘဲသူလိုးလို႔အားရသြားလွ်င္ဘာမွသန႔္ရွင္းေရးလုပ္မေပးဘူးၿပီးေတာ့သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းေနတတ္တဲ့ က်မကေတာ့ေနရခက္တယ္ ကိုယ္ဟာကိုဘဲ ေရထထၿပီးေဆးရတယ္။ေၾသာ္ ဝတ္ေႂကြး ဝတ္ေႂကြး ဒါနဲ႔မ်ားကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေန႔တိုင္းလုပ္ခ်င္ေသးတယ္ တဲ့တပါတ္တစ္ခါေတာင္ မ်ားလွၿပီ တစ္လမွတစ္ခါေလာက္ဘဲေပးလုပ္သင့္တယ္ ခုလဲၾကည့္ေလ နက္ဖန္မွတပါတ္ျပည့္မွာ ကိုတရက္ေစာလုပ္ခ်င္သတဲ့ ေပးရအုံးမယ္အားႀကီးႀကီးမနက္ျဖန္သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာလိုက္သြားမွာတဲ့ေလ။

ဟိုမွာညအိပ္လွ်င္လဲ က်မသက္သာတာေပါ့ဝမ္းေတာင္သာေသး ဒါေပမဲ့မေနပါဘူးက်မသိတာေပါ့ဘယ္တုန္းကမွ မေနဘူးဘူး ဒီေစာက္ဖုတ္ေလာက္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့သူဘဲ ဒီတရက္ မလုပ္လွ်င္ေနာက္တပါတ္မွလုပ္ရေတာ့မွာေပါ့ က်မကအဲသလိုသတ္မွတ္ထားတာေလ ခဲမွန္ဘူးတဲ့စာသူငယ္လိုဘဲ က်မကအဝါကဒ္ျပလိုက္လွ်င္ သူ႔ခမ်ာျပာယာခတ္သြားေတာ့တာေပါ့ ၾကည့္ထား မနက္ဖန္ သူျပန္မလာဘဲ မေနပါဘူး ။

ေကာင္းဆက္ႏိုင္ကုမၸဏီ “ေကာင္းဆက္ႏိုင္ကုမၸဏီ၏မန္ေနဂ်ာ႐ုံးခန္းထဲ၌ကို ညိဳေမာင္တေယာက္အလုပ္မ်ားလွ်က္ရွိေနေလ၏ ႏိုင္ငံျခားအိပ္စပို႔စာရင္းမ်ားကိုဒီေန႔အၿပီးလုပ္ရမယ္လို႔ သူေဌးႀကီး ဦးေကာင္းဆက္ႏိုင္ ကၫႊန္ၾကားထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္ မနက္ဖန္ဆိုလွ်င္သေဘၤာတင္ရေတာ့မည္ အခ်ိန္ကားည ၈ နာရီထိုးေနေပၿပီပြဲ႐ုံမွ အလုပ္သမားမ်ားေတာ့ျပန္လႊတ္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္ကိုညိဳေမာင္ကေတာ့ ဒီေန႔လဲအိမ္ျပန္အိပ္ဖို႔လမ္းမျမင္ စာရင္းေေတြကမျပတ္ေသး ဒီစာရင္းေတြကို ဒီည အၿပီးလုပ္ရမည္မအိပ္ရလဲကိစၥမရွိ လုပ္ငန္းၿပီးစီးဖို႔ကသာ အေရးႀကီးသည္ ။

ကိုညိဳေမာင္က ႐ိုးသား သည္ ္ႀကိဳးစားသည္ ထို႔ေၾကာင့္ သူေဌးႀကီးဦးေကာင္းဆက္ႏိုင္ကအလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ မွစာရင္းကိုင္ယခုစာရင္းကိုင္မွ ပြဲ႐ုံမန္ေနဂ်ာ အဆင့္ဆင့္တိုးျမႇင့္ခန႔္ထားေလ၏ကိုညိဳေမာင္ အဖို႔မန္ေနဂ်ာ ရာထူးရၿပီးမွ အလုပ္ပိုရႈပ္ေတာ့သည္ နံက္စာ ေနလယ္စာႏွင့္ ညေနစာ တို႔ကိုလဲပြဲ႐ုံကဘဲေကြၽးေနေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကအေတာ္နည္းလွသည္ အိမ္မျပန္ရတာ ၅ ရက္ေတာင္ရွိၿပီအိမ္ကမိန္းမကို သတိယလွၿပီျဖစ္ေလသည္ ။

ႏိုင္ငံျခားအိပ္စပို႔မ်ားၿပီးသြားလွ်င္ေတာ့ အိမ္ျပန္ ႏွပ္ေနလိုက္အုံးမည္ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာလက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာလွမ်ိဳးနဲ႔လႊဲထားလို႔ရသည္ မနက္ဖန္ညဆိုလွ်င္ အိမ္ျပန္လို႔ရေလာက္သည္ အိမ္ကမိန္းမနဲ႔မေတြ႕ရသည္မွာလဲၾကာၿပီ။ပြဲ႐ုံႏွင့္အိမ္ကအေတာ္သြားရသည္ အိမ္ကၿမိဳ႕သစ္မွာ အိမ္ဆိုေပမဲ့အထပ္ျမင့္အိမ္ယာမွ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းတခန္း သာျဖစ္သည္ အလုပ္သမားေခါင္းဘဝက၀ယ္ထားခဲ့တာပါ ေျမညီထပ္မွာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့သုံးထပ္ေျမာက္မွာ

ေထာင့္ခန္းေလးေတာ့ ရထားတယ္ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းတယ္သားသမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ဆိုေတာ့မက်ဥ္းလြန္း မက်ယ္လြန္ပါဘဲယခုေတာ့ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့လစာကလည္းျမင့္လာၿပီေလ မိသားစုသုံး ေလာက္ငွ႐ုံ မကအပိုေငြေလးေတြလဲစုမိေဆာင္းမိေနေလေတာ့ မိသားစုအတြက္မပူမပင္ရေတာ့ဘူး သူေဌးႀကီးဦးေကာင္းဆက္ႏိုင္ရဲ႕ေက်းဇူးကားမ်ားျပားလွေပသည္ထို႔ေၾကာင့္လဲကိုညိဳေမာင္တေယာက္မအိပ္မေနႀကိဳးစားေနရျခင္းျဖစ္၏ ။

ည ၈ နာရီေတာင္ေက်ာ္လာၿပီ ကိုေထြးျပန္မလာေသးဘူး မေန႔ကက်မကို စိတ္ေကာက္အိပ္သြားတာ က်မလဲျပန္ မေခ်ာ့ခဲ့မိဘူး စိတ္ကေတာ့ မေကာင္းပါဘူးက်မကလြန္မ်ားသြားၿပီလား ကိုေထြးကစိတ္ေကာက္လွ်င္ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ေတာ့ေကာက္တတ္သည္ဒါေပမဲ့ ညအိပ္ ညေနေတာ့ သူ တခါမွ်မေနဘူးပါဘူး ျပန္မလာမွာကိုေတာ့စိုးရိမ္မိသားျပန္မလာလွ်င္ က်မတေယာက္ထဲအိပ္ရမွာပ်င္းစရာႀကီး သူစိတ္ေကာက္သြားတာေတာ့ေသခ်ာသည္ ဘာလို႔ဆို မနက္ကအေစာႀကီး ထြက္သြားတာ က်မကိုေတာင္ႏႈိးမသြားဘူး။က်မအိပ္ယာထေတာ့ သူကိုင္ေနက် အိမ္ေသာ့လဲယူမသြားဘူး က်မတို႔လင္မယားက

အိမ္ေသာ့ကိုတေယာက္ တေခ်ာင္းကိုင္ၾကတာေလ ဒါမွက်မအျပင္သြား ေဈးသြားလို႔က်မမရွိတဲ့အခ်ိန္သူအိမ္လာလွ်င္အဆင္ေျပမွာေပါ့ တခါတေလ သူအိမ္ျပန္ေနာက္က်တတ္တယ္။ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးဆို က်မကအိပ္ၿပီ ဒီေတာ့က်မကို မႏႈိးရေတာ့ဘူးေပါ့ဒီေန႔ေတာ့ခက္ၿပီ ေသာ့ကိုလဲယူမသြားေတာ့တီဗီ ၾကည့္ယင္းထိုင္ေစာင့္ေနရေတာ့မွာ ညနက္မွျပန္လာလွ်င္ေတာ့ခက္ၿပီ က်မက၉နာရီဆိုလွ်င္အိပ္ခ်င္ၿပီ အိပ္ယာထဲဝင္ၿပီးလွ်င္လဲမထခ်င္ေတာ့ဘူး မွတ္တိုင္ပါတယ္ ဆရာေရ႕ စပါယ္ယာ၏ေအာ္သံႏွင့္မေရွးမေႏွာင္းမွာအမွတ္ ၈.လိုင္းကား မွတ္တိုင္ေရွ႕မွာၿငိမ့္ကနဲထိုးရပ္သြား၏။

ကိုညိဳေမာင္ကားေပၚမွဆင္းလိုက္ေလသည္ ည ၉နာရီေက်ာ္ၿပီ သည္ကားကၿမိဳ႕သစ္ကိုေရာက္တဲ့ေနာက္ဆုံးကား သည္ကားမွမမွီလွ်င္ ဖယ္ရီငွါးရေတာ့မည္ ပြဲ႐ုံမွာလုပ္ငန္းမ်ားကို လက္စသတ္ၿပီး မနက္ျဖန္ဝင္မည့္ကုန္ေတြအတြက္ လွမ်ိဳးကိုေသခ်ာမွာထားခဲ့ရေသးသည္ ။မနက္ျဖန္တရက္ေလာက္ေတာ့နားခ်င္ေသးသည္ သူေဌးႀကီးလဲ အိပ္စပို႔အတြက္ ဒီမနက္ကဘဲစင္ကာပူကိုသြားေလၿပီအနဲဆုံးတပါတ္ေလာက္ၾကာလိမ့္မည္အနည္းငယ္လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ အထပ္ျမင့္ကြန္ဒိုတိုက္ ေျမညီထပ္ေလွကားေျခရင္းသို႔ေရာက္လာေလသည္ ေလွခါးေပၚတက္ရင္းတိုက္ပုံအိက်ၤ ီထဲမွေသာ့ကိုႏႈိက္ယူေလ၏ေသာ့ကြင္းေလးကိုလက္ညႇိဳးစြပ္၍လွည့္လိုက္ေလသည္ စိတ္ေတြကေပါ့ပါးေနေလသည္အလိုျပည့္ေတာမွာကိုးခ်စ္မယားေလးကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ ဒီေန႔ေတာ့ေကာင္းေကာင္းႀကီးကို

ျပဳစုလိုက္အုံးမယ္ အေတြးနဲ႔ပင္လွ်င္ ပုဆိုးထဲမွ လီးႀကီးေတာင္ထလာေလ၏ ဒုတိယထပ္အလႊာအေရာက္၌ လက္ညႇိဳးထဲမွေသာ့ကြင္းေလးလြတ္ထြက္သြားၿပီး ေလွကားေအာက္ျပဳတ္က်ေလေတာ့သည္ ။ေၾသာ္…ဒုကၡပါဘဲျပန္ဆင္းရအုံးေတာ့မွာဘဲ ကိုညိဳေမာင္ေလွကားေအာက္ေျခကိုျပန္ဆင္းသြားၿပီ ေသာ့ကဘယ္ေနရာက်သြားမွန္းမသိေလွခါးေျခရင္းက မီးအလင္းေရာင္က သိပ္မရွိအေတာ္ၾကာရွာေနတာေတာင္မေတြ႕ကိုညိဳေမာင္ စိတ္ကသိပ္မရွည္ေတာ့ အေရးေၾကာင္းဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ဆိုသလို လီးကလဲ ေတာင္လွၿပီ ေတာ္ၿပီ မနက္မွဘဲလာ ရွာေတာ့မည္။

စိတ္ကျမန္ေနသည္အိမ္ခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအိပ္တဲ့သူေတြအိပ္တခ်ိဳ႕ကလဲအိမ္ခန္းေတြထဲ တီဗီ ၾကည့္သူေတြကၾကည့္ေနတခ်ိဳ႕အိမ္ခန္းေတြကလဲ လူေတြကမေရာက္ၾကေသးဆိုေတာ့ အျပင္မွာလူေျခက တိတ္ေနေလၿပီ ကိုညိဳေမာင္တို႔အိမ္ခန္းကတတိယထပ္ သည္ေလွကားေပၚတက္လိုက္ဆင္းလိုက္လုပ္ယင္းနဲ႔သူဘယ္အထပ္ေရာက္ေနပါလိမ့္ေခတၱစဥ္းစားယင္း သူ႔အိမ္ခန္းရွိရာယာဘက္ကိုခ်ိဳးေကြ႕လိုက္သည္ ေရာက္ပါၿပီယာဘက္အစြန္းေထာင့္ခန္းက ကိုညိဳေမာင္တို႔အိမ္ခန္းပါ ။အမွန္တကယ္ ကိုညိဳေမာင္ေရာက္ေနတာကဒုတိယထပ္မွာပါ ကိုညိဳေမာင္တခါးကိုေခါက္လိုက္သည္ ေဒါက္…..ေဒါက္….ေဒါက္…. အတြင္းကဘာသံမွ်မၾကားရတံခါးလက္ကိုင္ဘုေလးကို လွည့္လိုက္ေတာ့အတြင္းကေသာ့ခတ္မထားပါဘူး တံခါးကပြင့္သြားေလၿပီ ကိုညိဳေမာင္အိမ္အတြင္းဝင္လိုက္ၿပီ တံခါးေလာ့ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီးျပန္ပိတ္လိုက္သည္ ။

အိပ္ခန္းတံခါးကိုအသာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ညအိပ္မီးေလးကိုသာ ထြန္းထားၿပီးေစါင္ကိုေခါင္းၿမီးၿခဳံ၍ တဘက္ကိုေစာင္းေစာင္းေလးအိပ္ေနတဲ့ မိန္းမကိုေတြ႕ရေလသည္ သူမအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီလား မသိ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သူကို ေစာက္ဖုတ္ကို အယင္ရက္ေပးလိုက္အုံးမယ္ ဟုစိတ္ထဲမွႀကဳံးဝါးလိုက္ေလ၏။ အိပ္ခ်င္လြန္း၍သာ က်မအိပ္ခန္းအတြင္းဝင္အိပ္လိုက္ရေပမဲ့ ကိုေထြးက မလာေသးသျဖင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္မရပါဘူးအိပ္တဝက္ ႏိုးတဝက္ပါဘဲ ထိုအခ်ိန္ တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရပါတယ္ ေၾသာ္ သူျပန္လာၿပီကိုးတံခါးေခါက္မွာေပါ့ သူမွ ေသာ့မပါတာက်မေသာ့ခတ္မထား ဘူးေလ သူသိမွာပါကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက က်မရွိတဲ့ အိပ္ခန္းဘက္ကိုတန္းလာေတာ့တာပါဘဲ က်မလဲေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခဳံၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။

သူခ်က္ခ်င္းကုတင္ေပၚတက္လာေတာ့တာဘဲဟင္း…ဟင္း ရယ္စရာ ဘဲ မနက္ကေတာ့ေကာက္ေတာ္မူေနၿပီး ခုေတာ့ ေနႏႈိင္ေသးလား အိုး..က်မေခါင္းၿမီးၿခဳံထားတာကို ေခါင္းကစမလွန္ပါဘဲ ေျခေထာက္ကစလွန္တယ္ အင္း…သူဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ က်မသိတာေပါ့ထင္ထားတာက က်မကိုႏႈိးမယ္ အနမ္းေတြေပးမယ္ ပတ္ခြၽဲနတ္ခြၽဲေတြေလွ်ာက္ေျပာမယ္ ေပါ့၊ ခုေတာ့ဘာဒီဇိုင္းေတြဖမ္းေနတာလဲမသိစကားတခြန္းမွ်မေျပာဘဲနဲ႔ အံ့ပါရဲ႕ ေနပါ့ေစအုံး သူ႔ဟာႀကီးကို မိေအာင္ဖမ္းဆြဲၿပီး မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ လိမ္ခ်ိဳးထားလိုက္အုံးမယ္ ။

ကိုညိဳေမာင္ ေျခေထာက္ဘက္ကေစာင္ၿခဳံကို မၿပီးေခါင္းတိုးဝင္လိုက္ေလသည္ မိန္းမရဲ႕ ခါတိုင္းနဲ႔မတူတဲ့အေမႊးနံ႔က ကိုညိဳေမာင္၏ ရမက္ ကိုပိုမို ႏႈိးဆြသလိုခံစားရေလသည္ ။ေစာင္းေစာင္းေလးအိပ္ေနတဲ့မိန္းမကို ပက္လက္ျဖစ္ေအာင္လွဲ႔ၿပီး ထမိန္ၾကားေခါင္းဝင္ကာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကိုစတင္၍လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ရက္ေလေတာ့သည္။ဒီေန႔ ကိုေထြးရဲ႕အျပဳအမူေတြက အရမ္းထူးဆန္းေနပါတယ္ ခါတိုင္းထမိန္ကိုလွန္ၿပီး တန္းလိုးတဲ့သူက အဆန္းေတြထြင္ေနပါလား ဘုန္းနိမ့္မွာေၾကာက္လို႔ ထမိန္ကိုေတာင္သိပ္မကိုင္ခ်င္တဲ့သူက ။ခုေတာ့.အို…က်မ.အင္…အဘယ္လိုမွ ထင္မွတ္မထား ဘဲ ႐ုတ္တရက္ သူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲကို ထိုးထဲ့ခံလိုက္ရတယ္ က်မဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး ။က်မကိုယ္က်မသတိထားမိတာကေတာ့ က်မေပါင္ေတြကိုကားေပးလိုက္တယ္ဆိုတာပါဘဲ။က်မ အေတြးနဲ႔ အႀကံေတြလဲ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။တသက္နဲ႔တကိုယ္ဒီလိုမ်ိဳး အရသာထူးမ်ိဳးကိုဘယ္တုန္းကမွ်မခံစားခဲ့ရဘူးပါဘူးက်မတကိုယ္လုံးမွာရွိတဲ့အေၾကာေတြထဲစိမ့္စိမ့္သြားၿပီး အသားေတြ ေတာင္တဆတ္ဆတ္တုန္လာပါတယ္။

အမေလး…..အား….ကြၽတ္…ကြၽတ္…က်မ…က်မေလ…ထြန႔္ထြန႔္ကိုလူးသြားတာပါဘဲ က်မအသက္ရႉလို႔ေတာင္ မဝေတာ့ဘူးေခါင္းၿမီးၿခဳံ ကိုဖြင့္ၿပီးေခါင္းကိုဘယ္ ညာ ရမ္းေနရေတာ့တာပါဘဲရွင္ ႏိုင္ငံျခားဇာတ္ကားေတြထဲမွာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြလုပ္ၾကတယ္လို႔ ေတာ့ၾကားဖူးပါတယ္ အခုေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ေတြ႕ေနရပါၿပီ ပါးစပ္ကေန အသံမထြက္မိေအာင္မ်က္စိကို စုံမွိတ္ၿပီးအံ့ႀကိတ္ခံေနရတယ္ ကိုေထြးက ဒီလိုေတြလုပ္တတ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာင္ထင္မထားဘူး။ကိုညိဳေမာင္ဒီေန႔ ဘာဂ်ာမႈတ္ရတာ အခါတိုင္းနဲ႔မတူသလိုစိတ္ထဲမွာထင္မိတယ္ မိန္းမရဲ႕ေစာက္ေခါင္းကနည္းနည္းက်င္းသြားသလိုဘဲ အင္းေလ မလိုးရတာကလဲ တပါတ္ေတာင္ျပည့္ေတာမွာကိုးက်င္းေနေရာေပါ့ေစာက္စိေလးကိုဆြဲစုတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့မိန္မရဲ႕တကိုယ္လုံးတုန္သြားသလို ဆတ္ဆတ္ခါေနတာကိုလဲေတြ႕လိုက္ရတယ္ ဒါေပမဲ့ေစာက္ဖုတ္နံ႔ေလးကေမႊးေနတာနဲ႔ သူ႔လွ်ာကိုေစာက္ေခါင္းထဲ တဆုံးဝင္ေအာင္ထိုးထဲ့ၿပီးအၾကာႀကီးကလိျပစ္လိုက္တယ္။

ခါးေတြလဲေကာ့တက္လာၿပီဖင္ေတြလ ဲဘယ္ ညာ ရမ္းခါသြားတာဘဲ သူမဖင္ႀကီးေျမာက္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ထမိန္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္ခုေတာ့ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းသြားၿပီ ကိုညိဳေမာင္လွ်ာႀကီးကို ခြၽန္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ေစာက္ေစ့ေလးကိုကလိလိုက္ျပန္တယ္ သူမေပါင္ေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီးေပါင္ႏွစ္လုံးကိုကားေပးလာတယ္ အခုမွ ေစာက္ေခါင္းထဲကိုလွ်ာႀကီးထိုးထည့္ရတာ လြပ္လပ္သြားေတာ့တယ္ေမႊၿပီ ကိုညိဳေမာင္ လွ်ာႀကီး သူမ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ထိုးေမႊလိုက္၏ သူမ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းလာသည္သူမ၏ ႏွလုံးခုန္သံေတြေတာင္ ၾကားရေလသည္ေစာက္ေစ့ေလးကို သြားျဖင့္ႀကိတ္ၿပီး စုတ္ဆြဲလိုက္ျပန္သည္။ပလြတ္….ႁပြတ္….ႁပြတ္….ပလပ္…ပလပ္…သူမဖင္ႀကီးေနာက္တခါ ေလထဲျပန္ေျမာက္တက္သြားၿပီေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ပူပူေႏြးေႏြးပ်စ္ပ်စ္ခြၽဲခြၽဲအရည္ေတြ ဒလေဟာ စီးဆင္းထြက္က်လာပါေတာ့တယ္ ။

ကိုညိဳေမာင္ကေတာ့ အေလွ်ာ့မေပးေသးဘူးသူ႔လွ်ာႀကီးကတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အေပၚကိုတက္လာၿပီးလက္တဘက္ႏွင့္သူမရဲ႕အက်ၤ ီၾကယ္သီးေတြကိုျဖဳတ္ၿပီးခြၽတ္လိုက္ေတာ့သူမကဝိုင္းကူခြၽတ္ေပးရွာပါသည္သူမမွာေစာင္ၿခဳံေအာက္မွာပင္ ကိုယ္တုံးလုံးေလးျဖစ္သြားရွာေလၿပီကိုညိဳေမာင္ဟာ သူမႏို႔တဖက္ကိုကိုင္၍က်န္ႏို႔ တဖက္ကိုအားပါးတရကုန္းစို႔ေနယင္း စိတ္ထဲမွာ ထင့္သြားေလ၏။ဟင္……..တခုခုေတာ့မွားေနၿပီဟုထင္သည္ ယခုသူကိုင္စို႔ေနတဲ့ႏို႔ေတြက သူ႔မိန္းမရဲ႕ႏို႔ေတြလုံးဝမဟုတ္ဘူး သူ႔အထင္ အပ်ိဳစင္တေယာက္မဟုတ္လွ်င္ေတာင္ တခါမွ်ကေလးမေမြးဘူးေသးတဲ့မိန္းမတေယာက္ဘဲျဖစ္ရမည္

ႏို႔ေတြကတင္းၿပီးမာခဲေနတာၿပီးေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလဲ တကယ့္မိန္မငယ္ေလးတေယာက္ဆိုတာ ခုမွသတိထားမိတယ္ေစာင္ၿခဳံထဲမွာ မ်က္စိကလဲ က်င့္သားရလာၿပီဆိုေတာ့ သူမရဲ႕အသားအေရကလဲ တင္တင္းယင္းယင္းရွိလွသည္ၿပီးေတာ့ အသားကလဲေတာ္ေတာ္ေလးကိုျဖဴလိမ့္မည္ အေမွာင္ထဲမွေတာင္ေဖြးဥေနတာဘဲဟုထင္မိသည္ သူဘာဂ်ာမႈတ္တုန္းက သူမတကိုယ္လုံးတဆတ္ဆတ္ တုံေနတာလဲသတိထားမိသည္။

သူမရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြလဲခုေတာင္ၾကားေနရဆဲ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးတာလားၿပီးေတာ့ကိုယ္သင္းရနံ႔ ဒီအနံ႔ကသူ႔မိန္းမရဲ႕အနံ႔လုံးဝမဟုတ္ ၿပီးေတာ့ေရေမႊးနံ႔ဒီေရေမႊးက ေတာ္ေတာ္ေဈးႀကီးလိမ့္မည္ ကိုညိဳေမာင္မိန္းမကေဈးႀကီးတဲ့ေရေမႊးမ်ိဳး ကို မသုံးဘူးဆိုတာ ကိုညိဳေမာင္ အသိဆုံးဒါဆိုသူမဘယ္သူျဖစ္မလဲ ဘာလို႔သူ႔အိပ္ယာထဲေရာက္ေနရတာလဲကိုညိဳေမာင္ သိခ်င္စိတ္ကျပင္းပ်လွသည္ ႐ုတ္တရက္ ေစာင္ၿခဳံကိုဆြဲဖြင့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာျဖင့္။ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက ကိုညိဳေမာင္ မ်က္စိအျမင္မ်ားမွေလသလားမဟုတ္ပါ။

ကိုညိဳေမာင္မ်က္စိ မမွားပါဘူး အေသအခ်ာပင္နတ္သမီးေလးတပါးအလား ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာမိန္းမငယ္ေလးတေယာက္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္ ။ႏွစ္ေယာက္သား တေယာက္ကိုတေယာက္အံ့ၾသမွင္တက္ၿပီးအေၾကာင္သားျဖင့္ၾကည့္ေနမိၾကယင္းၿပိဳင္တူ အာေမဍိတ္သံမ်ား ထြက္လာၾကေလ၏ဟာ…ဟင္…ရွင္ရွင္ဘယ္သူလဲ…..ရွင္..ဘယ္လိုလုပ္…ၿပီး ေရာက္လာတာလဲက်မ ဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထားတဲ့အျဖစ္ က်မငယ္ထိပ္ကိုမိုးႀကိဳးပစ္လိုက္သလို အရမ္းကိုတုန္လႈပ္သြားပါတယ္က်မ ကိုယ္က်မဘာျဖစ္လို႔ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးရွင္။

က်မကေတာ့ က်မေယာက္်ားလို႔ဘဲထင္ထားတာ ခုေတာ့ သူစိမ္းတေယာက္ကက်မကိုပိုင္စိုးပိုင္နင္း က်မအေပၚတက္ခြေနတယ္က်မအျဖစ္ကလဲ ဆိုးခ်င္ေတာ့ဒီေန႔က်မွ တုံးလုံးျဖစ္ေအာင္ ခြၽတ္ေပးမိတာကိုးက်မေယာက်္ားနဲ႔ဘယ္တုန္ကမွ် တုန္းလုံးခြၽတ္မေပးဘူးပါဘူး က်မအရမ္းလဲရွက္သြားတယ္လိပ္ျပာလြင့္စဥ္သြားမတတ္ ေၾကာက္လဲေၾကာက္သြားတာေပါ့ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္က်မကိုယ္ကိုေဖ်ာက္ပ်စ္လိုက္ခ်င္တာ ခုေတာ့ သြားပါၿပီ က်မဘဝေတာ့ေရတိမ္နစ္ပါၿပီ က်မတကိုယ္လုံးေအးစက္သြားၿပီး ေခြၽးေစးေတြပ်ံလာပါေတာ့တယ္ က်မ႐ုန္းကန္ဖို႔ေတာင္ အင္အားက မရွိေတာ့ပါဘူးတုန္တုန္ရီရီျဖင့္ရွင္…..ဦးညိဳေမာင္….ရွင္ဘယ္လို….လုပ္ၿပီး….က်မအိမ္ထဲကို ေရာက္လာတာလဲ။ဟင္..ငါ..ကငါအိမ္ကိုျပန္လာတာပါဒါကသုံးထပ္မဟုတ္ဘူးလားဒါ…ငါ့အိမ္မဟုတ္ဘူးလား။ရွင္….ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ရွင့္အိမ္က ဒီ အေပၚထပ္မွာ က်မကရွင့္အိမ္ထဲဝင္အိပ္ေနပါ့မလား။

ရွင္…မူးမ်ားေနသလား မူးယင္လဲကိုယ္ဖါသာမူးေပါ့ ဘာလို႔သူမ်ားအိမ္ထဲဝင္လာတာလဲ…ကို ညိဳေမာင္လဲထိပ္ထိပ္ျပာျပာျဖစ္သြားရေလ၏ဒီေကာင္မေလးတို႔လင္မယားကိုကိုညိဳေမာင္ သိသည္ သူတို႔တိုက္ခန္းရဲ႕ေအာက္ထပ္ သူမတို႔ကဒုတိယထပ္ကိုညိဳေမာင္တို႔တိုက္ခန္းဝယ္စဥ္က ဒီဒုတိယထပ္ကဒီတိုက္ခန္းေလးကိုႀကိဳက္ခဲ့ၾကသည္။ဒါေပမဲ့ေငြကမလိုက္ႏိုင္၍ တတိယထပ္ကိုဘဲဝယ္ခဲ့ရသည္ဒီလင္မယားႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ေနာက္ အၾကာႀကီးေနမွေရာက္လာၾကေလသည္ရခါစေလးေတြဟုေတာင္

ထင္ခဲ့ေသးသည္ေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္လွသည္ အသားေလးကလဲျဖဴလို႔ဝင္းလို႔ မသိလွ်င္ အပ်ိဳလို႔ထင္ရမည္ တကယ္လဲ အပ်ိဳေတြရႈံးေလာက္ေအာင္လွသည္ တင္ ရင္ ခါးခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစား ဘာမွ်အျပစ္ဆိုစရာမရွိ ခုေတာ့ ဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထားဘဲဒီေကာင္မေလးက ကိုညိဳေမာင္ရင္ခြင္ေအာက္ေရာက္ေနေပၿပီ ေရာက္ေနတာမွဘာအဝတ္အစားမွ မပါဘဲေရာက္ေနတာ သူမရဲ႕အလွတရားကကိုညိဳေမာင္ကို ညႇိဳ႕ယူဖမ္းစားသြားေလၿပီ ဒီအေျခအေနေတာင္ေရာက္မွေတာ့ေရွ႕ဆက္တိုး႐ုံသာရွိေတာ့သည္။

ကိုညိဳေမာင္လီးႀကီးကလဲ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ေတာင္လွၿပီ ဒါေပမဲ့လဲဝတ္တရားအရ စကားကဆိုရဦးေတာ့မည္။ငါ မင္းထင္သလို မူးလာတာ မဟုတ္ပါဘူး ေလွခါးအတက္မွာ ေသာ့ က်သြားလို႔တက္ရဆင္းလိုက္ရနဲ႔ ဘယ္အထပ္ေရာက္မွန္းမသိလို႔ တတိယထပ္ဘဲငါ့အိမ္ဘဲဆိုၿပီးဝင္လာတာ ေနပါဦး မင္းကလဲ ဘာလို႔ေသာ့ခတ္မထားရတာလဲ မင္းကသာေသာ့ခတ္ၿပီးမွအိပ္ေနယင္ ငါတို႔ဒီလိုမ်ိဳးအဆင့္အထိ ျဖစ္လာစရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။

က်မလဲရွိသမွ်အင္အားကိုစုၿပီး ကုတင္ေပၚလက္ေထာက္၍ထလိုက္၏ အရွက္ကိုဖုံးကြယ္ဖို႔ေဘးနားမွာ အဝတ္တခုခုကိုရွာလိုက္ေလေသာ္ က်မအဝတ္ေတြအားလုံးကကုတင္ေအာက္ မွာေရာက္ကုန္ၾကေလၿပီ ေစာေစာကၿခဳံထားခဲ့တဲ့ ေစာင္ကလဲဦးညိဳေမာင္ရဲ႕ေနာက္မွာဒီလူႀကီးကလဲ က်မကိုၾကည့္ေနပုံက မ်က္ေတာင္ေတာင္မခတ္ဘူး က်မေလ…ရွက္လိုက္တာ သူစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ကိုကိုယ့္ေယာက္်ားအထင္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚမွာျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီက်မရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြကိုေတာင္ က်မျပန္ၾကားေနရပါတယ္ ရွင္။ဦးညိဳေမာင္ေျပာေနတာေတြ ေတာင္ မၾကားတခ်က္ ၾကားတခ်က္ပါဘဲ။

ဟို…..ေလ…က်မ…..ေယာက္်ား..က..မလာေသးေတာ့.မင္းေယာက္်ားက ဒီခ်ိန္ထိမလာေသးဘူးဆိုေတာ ဘယ္သြားလို႔လဲ။သူ…သူ႔သူငယ္ခ်င္းမဂၤလာသြားတာပါ။ဘယ္သူ႔မဂၤလာလဲ။ဟို…ကို..ေအာင္ႀကီးတဲ့။ေၾသာ္…ဒါဆို မင္းေယာက္်ား ဒီေန႔ျပန္မလာေတာ့ဘူးမနက္ျဖန္ေတာင္ ညေနေနအေတာ္ေစာင္းမွျပန္ေရာက္ၾကလိမ့္မယ္။ ရွင္…..ရွင္ကဘယ္လိုေၾကာင့္ အဲလိုေျပာႏိုင္ရတာလဲ။ငါတို႔ပြဲ႐ုံမွာ အဲဒီေအာင္ႀကီးရဲ႕ ညီကိုဝမ္းကြဲရွိတယ္ သူအဲဒီမဂၤလာလိုက္သြားတယ္။အဲဒီေအာင္ႀကီးမိန္မ႐ြာက ဒီကေန မိုင္၄၀ေက်ာ္ေလာက္ေဝးတယ္ ၿပီးေတာ့လမ္းကလဲေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတယ္တဲ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားမည့္သူေတြေတာင္ဆိုင္ကယ္မယူၾကေတာ့ဘူး မဂၤလာကားနဲ႔ဘဲအားလုံးလိုက္သြားၾကတယ္။ဟင္……ဟုတ္လား….က်မက…က်မေယာက္်ား ျပန္လာမယ္ထင္ထားတာကဲ…ဒါဆိုလဲ…ေက်းဇူးျပဳၿပီးက်မအေပၚကေနဖယ္ပါေတာ့ရွင္ဒီမွာရွက္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မယ္။

ေဟ …ဒီအေျခအေနေတာင္ေရာက္ေနၿပီဘဲ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး သက္သက္ရယ္မင္းေယာက္်ား ခုျပန္လာၿပီလို႔သာ သေဘာထားလိုက္ေတာ့ ဟုတ္ၿပီလား။ဟင့္အင္း….ဟင့္အင္း…မ….မ…လုပ္ပါနဲ႔ …..သြားပါၿပီ ငါ့ဘဝေတာ့….က်မ ဘယ္လိုပင္ ျငင္းေနေပမဲ့လဲ မရေတာ့ပါဘူး က်မမွာေ႐ြးျခယ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ က်မ သိလိုက္ရၿပီေပါ့ဦးညိဳေမာင္က က်မအေပၚကေန ကားယားခြ ထားၿပီးသား လုံးဝဖယ္မေပးပါဘူး ဖယ္မေပးယုံမကပါဘူး သူ႔ပုဆိုးကို သူ႔ေခါင္းေပၚမွ ကြင္းလုံးခြၽတ္လိုက္ပါေလျပႇီသူ႔လီးႀကီးကိုလဲ က်မျမင္လိုက္ရပါၿပီ ။

အို……ဘုရား…က်မရင္တုန္ရျပန္ပါၿပီ သူ႔လီးႀကီးက နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူးကိုေထြးလီး ႏွစ္ဆေလာက္ရွိလိမ့္မယ္ ညိဳညိဳမဲမဲႀကီး င႐ုပ္က်ီေပြ႕ႀကီးေလာက္ေတာင္ရွိမလားဘဲ သူစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ လီးကိုဒါပထမဆုံးျမင္ဘူးတာပါဘဲ ရင္ထဲမွာလဲ ဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္။အို…ဒါႀကီးနဲ႔က်မအလိုးခံရေတာ့မွာေပါ့ ရင္တုန္ႏႈံးက က်မရင္ဘတ္ႀကီးပြင့္ထြက္သြားမလားေအာက္ေမ့ရတယ္ ။ဟင့္အင္း… ဟင့္အင္း က်မ ႀကိဳးစားၿပီး ႐ုန္းတယ္။ အားခ်င္းမမွ်ေတာ့႐ုန္းမရပါဘူး။သူ႔လက္က က်မ မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။က်မ ဘာေျပာရမယ္ မသိဘူး အဆြခံထားရလို႔ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနေပမဲ့ ဒီဆိုဒ္ႀကီးကိုေတာ့ ေၾကာက္တယ္ရွင့္။ေနာက္ၿပီးသူကသူစိမ္းေလ ပါးစပ္ကေတာ့ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္းပဲ ေအာ္ေနမိတယ္။

က်မတကယ္က ဒီလူႀကီးကို လည္ပင္းညႇစ္ပစ္ရမွာအခုကလည္ပင္းမညႇစ္ပဲ ေပ်ာ့ေခြေနတဲ့လက္ေတြက က်မ မွီေနတဲ့ကုတင္ေပၚေထာက္ထားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာင္မနဲ ထိန္းေနရတယ္က်မ ေအာ္လိုက္ရမလား ေအာ္လိုက္ယင္လဲက်မအရွက္ကြဲသြားေတာ့မွာ အရွက္နဲ႔ဘဝဘာကိုေ႐ြးခ်ယ္ရမလဲ ေဝခြဲလို႔မရ ျဖစ္ေနခ်ိန္သူကေတာ့ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးနဲ႔အရည္ေတြ႐ႊဲေနတဲ့ က်မေစာက္ဖုတ္ကိုဆြဲဆြဲပြတ္ေနပါတယ္သူ႔လီးနဲ႔ က်မေစာက္ဖုတ္ကီုပြတ္မိတိုင္း တကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြမလိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္။အို…..ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း..က်မ ဟင့္အင္းေနေပမဲ့သိပ္မထူးပါဘူး၊ ဦးညိဳက ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။သူ႔လက္ေတြနဲ႔က်မေပါင္ကို အတင္းကားခိုင္းၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာၿဖဲရင္းသူ႔လီးႀကီးနဲ႔ အတင္းထိုးထည့္ေနပါတယ္ သူ႔လီးဲေခါင္းကက်မေစာက္ဖုတ္ထဲကို အတင္းတိုးဝင္လာတယ္ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးကဒီေလာက္ႀကီးႀကီးေနတာ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္ႏိုင္ပါ့မလားက်မဟာေလးကြဲၿပဲကုန္မွာေပါ့အင့္..အား း မရဘူး…မရဘူး..က်မ ဦးညိဳမ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ေနမိတယ္။

ဦးညိဳက အသားနဲနဲညိဳတယ္ ကိုေထြးလိုျဖဴျဖဴႏြဲ႕ႏြဲ႕မဟုတ္ဘူးေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက်္ားပီသတယ္လို႔္ဆိုရမလား မ်က္ႏွာက်ကလဲၾကည့္ေကာင္းတယ္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလဲေယာက္်ားတေယာက္ရဲ႕ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အရာအားလုံး အျပည့္ပါဘဲရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးနဲ႔ လက္ေမာင္းက ႂကြက္သားေတြကလဲ အလြန္ပင္ သန္မာေၾကာင္း သက္ေသေတြပါဘဲ ။က်မ…..သူလက္က ဘယ္လိုမွ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ပါဘူး။သူကေတာ့ မရရေအာင္အတင္းလိုးမဲ့ ပုံပါဘဲ က်မေစာက္ဖုတ္ကလဲအရည္ေတြက႐ႊဲအိုင္ေနေလေတာ့ဝင္သြားမွာကိုလဲ စိုးရိမ္မိတယ္။မဝင္ႏိုင္ေအာင္ က်မအားနဲ႔ညႇစ္ထားရတာအရမ္းပင္ပန္းတယ္ ။”ဟာ … ရွင္ေနာ္။

ေတာ္ၿပီ””ရွင့္ဟာႀကီး မထည့္ပါနဲ႔” ရွင့္ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီး ဝင္မွာမဟုတ္ပါဘူး”မထည့္နဲ႔ … ျပန္ထုတ္ဆို””ဖယ္ဆိုေနာ္”…ဟင့္….ဟင့္…အား…ဟင့္က်မ ပါးစပ္က ျငင္းဆန္ေနေပမဲ့လူကေတာ့ အလိုက္သင့္ေလး အသာၿငိမ္ေနမိတယ္ဝတၱရားအရပဲ ျငင္းဆန္ေနသလိုပဲ မသိစိတ္ထဲကေတာ့သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔က်မ ထဲကိုဝင္သြားရင္ဆိုၿပီး ေတြးေနမိလို႔လားမသိဘာေၾကာင့္ရယ္လို႔ မသိ က်မ အတင္းမ႐ုန္းမိဘူး။က်မ ငုံ႔ၾကည့္ေတာ့သူ႔ဟာႀကီး ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ကို ျမင္ေနရတယ္။ အစပိုင္းေတာ့ေခါင္းပိုင္းေလးပါပဲ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အထဲကို ပိုပိုေရာက္လာတယ္က်မ ကိုယ္ထဲမွာ သူ႔လီးမဲမဲႀကီး ဝင္လာတာ က်မ သိေနတယ္ က်မကိုဆြဲၿဖဲေနသလိုပဲႁပြတ္က်ပ္သိပ္ေနၿပီး ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ေနရလဲ ခက္တယ္ေကာင္းလဲေကာင္းတယ္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ဟာႀကီး က်မကိုယ္ထဲေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ထိုးခြဲဝင္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္ သူ႔လီးႀကီးတဆုံးထည့္လိုက္ပါၿပီ ၿပီးေတာ့သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့က်မ အေမ ဘုရား အကုန္တေနရပါေတာ့တယ္။ဘြတ္….ဗ်စ္…..ဇြိ….အေမ့ …..အား…..အမေလး….. မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့.အား..ကြၽတ္….အား….အား….စိတ္ေလွ်ာ့ထား သက္သက္ တင္းမထားနဲ႔။”ဘယ္လို … တင္းမထားရဘူး ဟုတ္လား က်မေယက္်ား ကိုေထြးနဲ႔ ျဖစ္ရမွာရွင့္ ရွင္ႀကီးနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ရပါၿပီက်မကိုယ္၌က ကာမရဲ႕အရသာကို ခံစားခ်င္ေနမိၿပီေလ အခု က်မလုပ္ရမွာကက်မေပါင္ႏွစ္လုံးကိုအားသကုန္ကားေပးထား႐ုံပါဘဲမဟုတ္လား ။ဦးညိဳကေတာ့ အသြင္းအထုတ္ မွန္မွန္လုပ္ေနပါၿပီ။ ခံစားခ်က္က ထူးဆန္းၿပီးက်မအတြက္ အရမ္းအသစ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဆြဲအထုတ္မွာ တမ်ိဳး၊ ျပန္အထည့္မွာတမ်ိဳး။ခဏၾကာေတာ့ က်မ သူနဲ႔ အလိုက္သင့္ လိုက္လႈပ္ေနမိလာတယ္။သူအထည့္မွာ က်မ သူ႔ဘက္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။ က်မ အသက္ရႉေတြလဲမွားၿပီး ပါးစပ္က ေပါက္ကရ အသံစုံထြက္ေနမိၿပီ။ ျငင္းဆန္တဲ့အသံနဲ႔ေတာ့ နည္းနည္းမွ မတူဘူးရွင့္။

အို…..အား….ကြၽတ္…..ကြၽတ္….အား…ဟီး…သူတျဖည္းျဖည္း ပိုပိုျမန္လာတယ္၊ က်မကလဲ အလိုက္သင့္ပဲ ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ေသခ်ာတာကေတာ့ က်မ ဒီအရသာထူးကို ထပ္ထပ္ၿပီး ငတ္မေျပေလာက္ေအာင္လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာပဲ။မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ဦးေဏွာက္က သိေပမဲ့ အထိအေတြ႕ကက်မကိုလႊမ္းမိုးသြားၿပီ။ က်မ သူ႔စည္းခ်က္ကို အတင္းအမီလိုက္ၿပီး ေကာ့ေပးရင္းပါးစပ္က တဟီးဟီးနဲ႔ ညည္းေနမိတယ္။ႁပြတ္…ဇြိ..ဗ်စ္….ႁပြတ္…ႁပြတ္အား….ဟီး…ဟင္းး….အား….ကြၽတ္သူအားရပါးရ ေဆာင့္ေနၿပီ။ က်မ ေလကို မနည္းလုရႉရေအာင္ေမာေနတယ္၊အထဲကလဲတခ်က္တခ်က္ ေအာင့္ေအာင့္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔စည္းခ်က္အတိုင္းမပ်က္မကြက္ ေကာ့ေပးေနမိဆဲပဲ။ ဟင့္ … ဟင့္ နဲ႔ ရႈိက္ရင္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနတဲ့ က်မကို…”သက္သက္… ေနာက္တဆင့္ တက္မယ္။” လို႔ လွမ္းေျပာတယ္။သူေျပာတဲ့ ေနာက္တဆင့္ကို က်မသိလိုက္ရပါၿပီ။ကုတင္ေခါင္းတန္းေပၚက်မကို တြန္းတင္ၿပီး ခါးကကိုင္လို႔ က်မကို ေနာက္ကေန တဖုန္းဖုန္းေဆာင့္တာသူေျပာတဲ့ ေနာက္တဆင့္ပါပဲ။ေစာေစာကထက္ အရမ္းပိုျမန္တယ္၊ အရမ္းပိုျပင္းတယ္။

က်မ လႈပ္မရ၊ ႐ုန္းမရပဲ တဆုံးဝင္၊ တဆုံးထြက္၊ သူျပဳသမွ် ေအာက္က ႏုရတာ။ ခံစားရတဲ့ေဝဒနာကို က်မ ထိန္းမရေတာ့ဘူး၊ေဆာင့္ထည့္လိုက္တိုင္း က်မ တကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေခြထြက္သြားတာ။ က်မ ဇတ္မခိုင္ေတာ့ပဲလည္တိုင္က ညာဘက္ကိုေစာင္းက်သြားလိုက္၊ ဘယ္ဘက္ကို ေစာင္းက်သြားလိုက္နဲ႔ ေခါင္းကို ခါရမ္းေနရတယ္။နာေပမဲ့ အထဲက တအား ယားတက္လာတာက ပိုဆိုးတယ္၊ က်မ မခံႏိုင္ဘူး။အား..ေတာ္ပါေတာ့….အား..ဟင့္….က်မကိုပက္လက္ျဖစ္ေအာင္ျပန္လုပ္တယ္ သူက်မေစာက္ဖုတ္ကိုသူ႔လီးႀကီးနဲ႔တဆုံး ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းတယ္ သူ႔ရင္ဝကို က်မ တြန္းတယ္၊ တြန္းမရေတာ့သူ႔ပခုံးေတြကို ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာေျပလိုေျပညား က်မ ကုတ္တယ္၊ ဖဲ့တယ္။ ပါးစပ္ကအသံေတြ သိပ္မက်ယ္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားတယ္၊ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကိုေကြးထားတယ္။က်မ ဘယ္လိုပဲ ႀကိဳးစားေပမဲ့ ယားတက္လာတဲ့ အရသာထူးကိုက်မ ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ဘူး။

က်မ ၿပီးသြားတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းဖိကိုက္၊တကိုယ္လုံး တုန္ခါရင္း ေခြၽးေစးေတြထြက္ၿပီး ၿပီးသြားတာ။က်မကသာၿပီးတာပါ ဦးညိဳကေတာ့ၿပီးေသးပုံ မရေသးပါဘူး သူ႔လီးႀကီးကခုထိေတာင္ေနတုန္းပါဘဲ က်မ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ တစ္လို႔ၾကပ္လို႔က်မေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလဲ သူ႔လီးႀကီးထိုးထည့္ထားလို႔လား မသိဘူးခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး ေဖါင္းႂကြေနသလိုဘဲ ႀကီးလဲႀကီးလာသလိုပါဘဲအစကေတာ့ သူ႔ဟာႀကီနဲ႔ဆံ့မွဆံ့ပါ့မလားလို႔ဦးညိဳ ရွင္ႀကီးက ေတာ္ေတာ္သန္တဲ့လူႀကီးဘဲ သူနဲ႔ၾကမွ က်မလဲလီးရဲ႕အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိရေတာ့တယ္ ။

က်မေယာက္်ားကိုေထြးနဲ႔ကေတာ့ကြာဘကိုေထြးက ေတာ့ဘယ္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ က်မကို အတင္းထမိန္ကိုလွန္ၿပီး တန္းလိုးတာဘဲ အခု ဦးညိဳလို ႏႉးႏွပ္မေနပါဘူး ၿပီးေတာ့၁၅မီးႏွစ္-မီးႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က်မေကာင္းသလိုလိုျဖစ္လာၿပီဆိုယင္ သူကၿပီးသြားၿပီ က်မမွာ ဘာအရသာမွ ကိုမသိလိုက္ရ ဘူး က်မကိုေထြးနဲ႔ေပါင္းလာတာ၂ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီ တခါမွ်ဒီလိုမ်ိဳး ၿပီးသြားတာ မရွိဘူးဘူး ဦးညိဳလိုသာက်မကို ေကာင္းေအာင္လိုးေပးခဲ့မယ္ဆိုယင္က်မေန႔တိုင္းေပးမိမွာ အမွန္ဘဲ။က်မေမာေနလို႔ ဦးညိဳက အနားေပးထားထားတာပါ သူႀကီး ကက်မကို ဘယ္လိုေတြ လုပ္အုံးမွာလဲ က်မေတြးမိၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းထဲကတအားယားယားတက္လာျပန္ပါတယ္ ဦးညိဳနဲ႔ လိုးရတာ က်မ ေက်နပ္ပါတယ္ေလာကႀကီးတခုလုံးကို ေမ့ေနသလိုပါဘဲ ဦးညိဳကလဲ ဒီလိုဘဲျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့က်မကလွတယ္ေလက်မလိုမိန္းမလွတေယာက္ကို လိုးရတာ ဘယ္ေယာက္်ားက မ်ား မေက်နပ္ရွိပါ့မလဲ။ ဒီတညေတာ့ က်မကဦးညိဳအတြက္ဘဲေပါ့ဦးညိဳရဲ႕စိတ္တိုင္းက် က်မလိုးခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္ ။

ဦးညိဳက သူ႔လက္ႀကီးေတြနဲ႔ က်မႏို႔ေတြကိုညႇစ္ကိုင္တယ္ႏို႔သီးေခါင္ေလးေတြကိုေခ်ေပးေနတယ္ ဒါလဲဖီးတမ်ိဳးဘဲဆိုတာ ခုမွသိရေတာ့တယ္ က်မခံစားရတာရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးဘဲ ႏို႔ေတြကိုအားရပါးရကိုင္ေနရာကသူ႔လက္ေတြ အေပၚကိုတက္လာျပန္ၿပီ ဦးညိဳ သူ႔လက္ေတြနဲ႔က်မပုခုံးသားေလးေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္ေပးျပန္တယ္ ၿပီးေတာ့က်မကို အသာေလးေပြ႕ထူတယ္က်မလဲအလိုက္သင့္ေလးဘဲ ထိုင္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕လက္တဖက္ကက်မႏို႔တဖက္ကိုကိုင္လိုက္ၿပီး က်န္ႏို႔တဖက္ကိုကေလးေလးတေယာက္လို အားပါးတရစို႔ေနျပန္ပါတယ္ က်မေလက်မၾကက္သီးေတြေတာင္ တျဖန္းျဖန္းထလာပါတယ္ရွင္ ။ဦးညိဳရဲ႕မိန္းမျပဳစုပုံကေတာ့ အရမ္းညႇင္သာၿပီးေတာ္ေတာ္ကြၽမ္းက်င္လွပါတယ္ က်မတမ်ိဳးၿပီးေနာက္တမ်ိဳးခံစားမႈေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္က်မရဲ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြကိုသတ္တင္ၿပီး က်မနဖူးေလးကို ၿပီးေတာ့မ်က္ႏွာတခုလုံးကိုအနမ္းမိုးေတြ႐ြာခ်ပါေတာ့တယ္။က်မလဲ အသက္ရႈႏုန္းေတြျမန္လာရျပန္ပါတယ္က်မရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေလးေတြကို သူူ႔ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ငုံခဲထားျပန္ပါတယ္က်မ လွ်ာေလးကို စုပ္ယူသြားေတာ့ က်မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးက်မ အသံေတြေတာင္ ထြက္ လာရေတာ့တယ္ ။.

အင္း….အင္း…..သက္သက္ ကိုယ့္ကို အေပၚကတက္ေဆာင့္ေပးရွင္…..ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ.… .က်မ..မလုပ္တတ္ဘူး…ေၾသာ္,ကိုယ္ျပေပးမွာေပါ့ ဒီလို ကိုယ့္အေပၚတက္ခြလိုက္ ဟုတ္ၿပီ …….ကိုယ့္လီးႀကီးကိုကိုင္လိုက္ၿပီးသက္ရဲ႕ အဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္…ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ ဝင္သြားၿပီ ကဲ ေဆာင့္ေပေတာ့ဗ်စ္….အေမ့…အား….ဇြိ…..ဗ်စ္…..အင္း…ဟင္း….ဟင္း…က်မဘာေၾကာင့္ သူေျပာသလို လိုက္လုပ္ေပးေနမိသည္မသိ က်မရဲ႕ အရည္ေတြနဲ႔႐ႊဲေနတဲ့ သူ႔လီႀကီးကို ကိုင္ရတာကလဲ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ တမ်ိဳးႀကီး ဘဲက်မစိတ္ေတြကိုထန္လာေစပါတယ္။က်မ ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ အဝကို က်မကိုယ္တိုင္ေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ရတဲ့အရသာကိုေတာ့ က်မ တသက္ ဘယ္ေတာ့မွေမ့မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးရွင္ ။

ဗ်စ္…ဇြိ….ဗ်စ္….ဗ်စ္….အင္းဟင္းဟင္း.အား..ရွီး….ကြၽတ္ကြၽတ္….က်မ သူ႔အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ရတာ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ေတြ က်လို႔ၿပီေတာ့ေမာလဲေမာတယ္ သူ႔လီးႀကီး က က်မေစာက္ဖုတ္ထဲအဆုံးထိဝင္လာတာ က်မေတာ့အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ဒီတခါေတာ့က်မ က်ိတ္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ျပစ္လိုက္ခ်င္တာ ။အင္း…..ဟင္း….ဟင္း….အား….ရယ္စရာမ်ားျဖစ္ေနမလားဘဲ က်မက အေပၚကတက္ေဆာင့္ၿပီးက်မကဘဲေအာ္ေနရတာေလ က်မ ေဆာင့္ယင္း ေဆာင့္ယင္းနဲ႔အားမရ ၊ အားမရေတာ့ တအားေဆာင့္ ၊ တအားေဆာင့္ေတာ့ က်မတအားေမာလာၿပီ။

အား….အင္း…..ႁပြတ္…ဇြိ……ႁပြတ္…..ဇြိ….အား……မရေတာ့ဘူး….က်မ. …ေမာလာ ၿပီကဲ ကဲအိပ္လိုက္ေတာ့ကိုယ္ဘဲလုပ္ေတာ့မယ္ ေပါင္ေလးကိုကားထား…..ဟုပ္ၿပီ ………ရၿပီေကာင္းလိုက္တာ သက္ ရယ္ ကိုယ္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတာဘဲဒီညေတာ့ကိုယ့္အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူးေနာ္ရွင္ …..ဒါ….ဒါဘဲေနာ္…ေနာက္ရက္ေတြေတာ့မရဘူးေနာ္သိလား။သူ ဘာမွ်ျပန္မေျပာေတာ့ပါဘူး က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို သူလီးႀကီးနဲ႔ တအား တအားကို ေဆာင့္လိုးေနပါေတာ့တယ္ ဒီတခါလိုးတာကေတာ္ေတာ္ကိုၾကမ္းလွပါတယ္ က်မဆို ေခါင္းေတြကိုဘယ္ညာရမ္းေနရၿပီး မေအာ္ဘဲကို မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ၿပီးေတာ့ ေလာကႀကီးတခုလုံးကို က်မေမ့သြားၿပီး ကာမရဲ႕အရသာကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာဘဲခံစား စံစားေနမိပါေတာ့တယ္ရွင္။အား….ႁပြတ္…ႁပြတ္…ႁပြတ္….အင္း…..ဟင္း….ဟင္း…ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူလဲမရေတာ့ပါဘူး။

အား…ဆိုၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ဘဲ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲမွာျပည့္တင္းက်ပ္ထုပ္သြားၿပီးေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ က်မခံစားလိုက္ရပါတယ္ သူ႔အရည္ေတြက်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္တာကို က်မလဲ အေတြ႕အႀကဳံအရသိလိုက္တာေပါ့ က်မေရာသူေရာ အရမ္းပင္ပမ္းသြားၾကပါတယ္ႏွစ္ေယာက္သား တေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ထားၾကယင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကပါေတာ့တယ္ရွင္ ။က်မ အိမ္ေထာင္က်တာ သုံးႏွစ္ထဲေတာင္ေရာက္ခဲၿပီ အလိုးခံရတာဒီေလာက္ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေတာင္မထင္ခဲ့ပါဘူး ဦးညိဳနဲ႔ၾကမွက်မေကာင္းမွန္း သိသြားၿပီ “က်မတို႔ တေရးႏိုးေတာ့တႀကိမ္ ေနာက္မနက္လင္းေတာ့ တႀကိမ္ တညထဲသုံးႀကိမ္ေတာင္ က်မဦးညိဳကို အလိုးခံခဲ့ရတာ ဒါဘဲလားဆိုေတာ့မဟုတ္ေသးပါဘူး ဦးညိဳေလ သူႀကီး ကသိပ္ဆိုးတယ္ကေလးႀကီးက်ေနတာဘဲ။

ခုညေနေရာက္တာေတာင္ သူ႔ကို ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ျပန္လႊတ္ရတယ္ညေန၅ နာရီ ထိုးမွျပန္သြားတာေလ တေန႔လုံး လဲ က်မကိုလိုးေနတာ အားကိုမရႏိုင္ဘူး က်မကေတာ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၿပဲလန္ေနေအာင္ခံရတာသူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ေလ ကိုယ္ေယာက်္ားေတာင္ တပတ္မွတခါဘဲေပးတဲ့ဟာကို သူ႔က်မွဒီေလာက္ရက္ရက္ေရာေရာက်မက ဘာလို႔မ်ားလိုက္ေလွ်ာမိပါလိမ့္ သူ႔ဟာႀကီးကို ျမင္လိုက္ယင္ကိုက်မ ရင္ေတြခုန္ခုန္လာတာ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘူး ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ျမင္ရေတာ့ ပိုဆိုးေသးမဲမဲေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ ထိပ္ႀကီးက မႈိပြင့္ႀကီးလိုဘဲ အဲဒီမႈိပြင့္ႀကီးက က်မေစာက္ဖုတ္ ရဲ႕အတြင္းသားေတြကို ခ်ိတ္ၿပီးဆြဲဆြဲသြားတာခံလို႔အရမ္းေကာင္းတာ ။

က်မအျဖစ္ကေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္ေန႔လယ္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ တသက္နဲ႔တကိုယ္ တခါမွ် လီးမစုပ္ဘူးတဲ့ က်မေလ သူ႔လီးႀကီးကိုစုပ္ေပးခဲ့ရေသးတယ္ က်မေလ ရင္ေတြကိုတုန္လို႔ပူပူေႏြးေႏြးမာမာခဲခဲႀကီး စုတ္လို႔ေတာ့ ေကာင္းသား စုတ္ေပးၿပီးေတာ့က်မ မ်က္ႏွာကို ဘယ္လိုထားရမွန္းကို မသိဘူး က်မ ရွက္လိုက္တာအင္းေလ သူေတာင္ က်မေစာက္ဖုတ္ကိုစုပ္ေပးေသးတာဘဲ။သူစုပ္တာေရာ လိုးတာေရာ ခုဆို က်မ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး က်ိန္းလို႔စပ္လို႔ဒါေတာင္မွ ျပန္ခါနီးကို ႏႈတ္ဆက္ အလိုးတဲ့ ေလ က်မကိုလိုးျဖစ္ေအာင္လိုးသြားေသးတယ္ ခုေတာ့သူလဲျပန္သြားေရာ က်မ အိပ္ယာထဲျပန္ေခြေနရတယ္ က်မ တကိုယ္လုံးလဲ ႐ိုက္ခ်ိဳးခံထားရသလိုဘဲႏႈံးခ်ိလို႔လူမမာတပိုင္းကိုျဖစ္သြားေရာ ဒီညေတာ့ ကိုေထြးအတြက္ မက်န္ေတာ့ဘူး ကိုေထြးေရ သက္ကို ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ေတာ့မေျပာလိုေတာ့ပါဘူးဒါေပမဲ့ေလသက္ကို ဦးညိဳေမာင္ ဆိုတဲ့လူဆိုးႀကီး စားသြားတာ ခံလိုက္ရတယ္ သက္ တကိုယ္လုံးလဲ နာက်င္ကိုက္ခဲစြာပါပဲရွင့္။