မကြုံတာကြာပြီမို့

မကြုံတာကြာပြီမို့ (စ/ဆုံး)

ဒေါ်ပိုးပန်းချီလို့ခေါ်တဲ့ကျမအရွယ်တော်တ ဆိတ်ဟိုင်းလို့လေးဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့ပြီ။မု ဆိုးမတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့်အနေအစားကတော့အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ် ။ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေအများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့်တတ်သည့်ပ ညာမနေသာဆိုသလိုစိန်ကောင်းကျောက်ကောင်းကိုင်တဲ့ပညာတတ်တာမို့ စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေးရထားပါသေးတယ်။ ဒီတော့လဲအပေါင်းအသင်းတော့ဆန့်ပြီးသားလေ။ သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲတစ်ယောက်တည်းပေါ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင်နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့လတ်ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။အားတဲ့အချိန် ဂျင် ဆော့ကစားထားတဲ့အ တွက်ယိုယွင်းမှု့သိပ်မရှိသေးတာလည်းပါ တယ်။

အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ပွဲစားဘဝမှာကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့်မမပိုးပန်းချီရဲ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာခဲ့ရတယ်။ သူ့နာမည်ကကျော်ကျော်။ ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့အချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။ အခုလဲကြည့်လေအနားမှာလာ ပြီးကပ်ချွဲနေပြီ။တဏှာလို့မမြင်တဲ့အချစ်လေ “ချစ်မ” “ဘာလဲကျော်ကျော်” “ချစ်တယ်ဗျာ” “လုပ်ပြီ” “ဒီမှာကျော်ကျော်မမကမောင်လေးထက်အ သက်အများရီးကြီးတယ်” “အဲဒါဘာဖြစ်လဲဗျာ” “ဘာဖြစ်ရမှာလဲမောင်လေးနှင့်မမတွဲနေတာလူတွေမြင်ရင်မမကိုပြောကြမှာပေါ့” “ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောလေမမ၊တကယ်တမ်းကပေါင်းမယ့်သူတွေနဲ့ပဲဆိုင်တာလေ” “မောင်လေးကလေးကွာ”တကယ်တမ်းမှာကျမလည်းကျော်ကျော်နှင့်အတူတူနေချင်ပါတယ် ။လောလောဆယ်တော့စိတ်ထဲမဝံ့မရဲဖြစ်နေသေးတာပါ။တစ်ယောက်တည်းနေရတာလည်းပျင်းတယ်။ အသက်ကြီးလာရင်ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းမွန်စွာစောက်ရှောက်ပေးမယ့်သူလဲလိုတာပဲလေ။ တစ်ယောက်တည်းဘဝကအထီးကျန်ဆန်ပါတယ်။ ကျမဘဝမှာလင်သားမရှိတော့ကာမစိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာရင်လက်နဲ့ဖြေရှင်းခဲ့ရတာပဲ။ အခုလိုအနားမှာရစ်သီရစ်သီနှင့်ကျော်ကျော်တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ပေး နေတော့ပျောက်ဆုံးခဲ့တဲ့ချစ်စိတ်တွေပြန်ပြီးပေါ်လာတယ်။တဏှာတွေကြွမိတယ်။

“မမကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ””အွန့်အွတ်”အတင်းပွေ့ဖက်ရင်းနှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းလာတော့အသက်သာလေးဆယ်ကျော်မယ်။ ရင်ခုန်သံတွေလတ်ဆတ်တုန်းဆိုတဲ့အတိုင်း ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်ပြီးမောဟိုက်သလိုခံ စားရတယ်။ “အို့..ကျော်ကျော် မကဲနဲ့ကွာ” “ချစ်လို့ပါမမရာ” နယ်ကျော်လာတဲ့ကျော်ကျော်လက်ကြောင့် ကျမစိတ်တွေမခိုင်ပဲယိုင်နဲ့ကုန်ပြီ။ အရည်မရွှန်းတော့ပေမယ့်သဘဝတရားကပေးတဲ့တဏှာစိတ်ထရင်ဖြစ်တတ်တဲ့သဘာဝအတိုင်း ကျမရဲ့ပစ္စည်းကစိုလို့လာတယ်။

လည်တိုင်ကိုနမ်းရင်းတကိုယ်လုံးပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပွေ့ဖက်ထားပြီးနှစ်ကိုယ်ကြားမှာလေတောင်ဝင်မရတဲ့ အခြေအနေအဆိုးဆုံးကတော့ကျော်ကျော့် ဟာလေးကကျမရဲ့ပေါင်ကြားအဖုတ်နေရာကိုလာပြီးပွတ်နေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ထိန်းထိန်းထားတဲ့စိတ်တွေတမံကျိုးပေါက်သလိုဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ “အော် ကျော်ကျော်ရယ်” ပွေ့ဖက်ရင်းကျမတင်သားကြီးတွေကိုကိုင်ပြီးညစ်နေတော့လည်းစိတ်ကိုဘယ်လိုထိန်းရပါ့။ ကြုံဖူးခဲ့တဲ့အတွေ့အကြုံတွေကိုပြန်သတိရ လာပြီးစိတ်တွေဆူဝေနေတယ်။အခုလည်း ကျော်ကျော်ရဲ့လက်တွေကကျမပေါင်ကြီးကိုမပြီးသူ့ရဲ့လီးကိုအဖုတ်နဲ့မထိထိအောင်လုပ် ပေးနေတယ်။

အိမ်ရှေ့ကြီးမှာဆိုတော့လည်း မလုံမလဲပေါ့ရှင်။ “မမကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီ” “အာ မောင်လေးရယ်” “မမအိမ်ရှေ့ကြီးမှာမကောင်းဘူးမမရယ်။မမအခန်းသွားရအောင်လေ” “ဟာလူဆိုးလေး၊မသင့်တော်ဘူးကွာ” ကျမပြောပေမယ့်ကျမခြေလှမ်းကကျမအိပ် ခန်းဆီခြေဦးလှည့်နေပြီ ကျော်ကျော်တစ်ယောက်တော့မမကြီးငါ့ကို ခိုက်သွားပြီလို့တွေးရင်ကျေနပ်ခဲ့တယ်။ကျော်ကျော့်ဘဝကသာမန်လူတန်းစားအလုပ်အ ကိုင်ရယ်မရှိကျောက်ပွဲစားသူငယ်ချင်းဆီကိုသွားရင်းအကူအညီတောင်းရာကနေဒီမမကြီးကိုတွေ့ခဲ့တာ။ မရှိဆိုတဲ့စကားမကြားရတဲ့လူတန်းစားကြားကိုရောက်ဖူးနေတဲ့ကျော်ကျော်မမအညှာကိုကိုင်လိုက်နိုင်တယ်။ လူငယ်ဘဲဗျာ။သူများတွေသုံးရင်သုံးချင်တယ်။ လှတာလေးဝတ်ချင်တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေနှင့်တွဲလုပ်ရင်းမူးယစ်ဆေးဝါး )လေးပါချတတ်လာတယ်။လူကသာအ လုပ်မရှိကျော့ကျော့မော့မော့နေတတ်တယ်။

အိမ်ကမိဘတွေကကျော်ကျော်ကိုကြည့်မရ။အလုပ်ကလေးတည်တည်တံ့မရှိဘဲ ပွဲစားယောင်ယောင်လုပ်နေတော့အမြဲမည်တွန်တောက်တီးတတ်တယ်။ အခုလိုမမကြီးနှင့်တွေ့တော့ကျော်ကျော်ဖြစ်ချင်တဲ့ဘဝရောက်ပြီဆိုပြီး ရည်းစားလည်းမရှိတော့မမရင်ခွင်ကိုဒိုင်ဗင်ပစ်ပြီးဝင် ပစ်လိုက်တယ်။ဆင်းရဲတဲ့ဘဝလွတ်ဖို့ဆိုတာအထောက်အပံ့လိုတယ်လေ။ဘုရားရှင် တောင်မှပါရမီဖြည့်ဘက်လိုသေးတာပဲလေ။အခုလည်းမမကြီးကိုအပိုင်ချည်ဖို့မမအိမ်ကိုသွားရင်းမောင်လေး အထာကိုပိုင်နိုင်စွာအသုံးချလိုက်နိုင်တယ်။အခုဆိုမမရဲ့အိပ်ခန်းထဲ ထိရောက်ခဲ့ပြီလေ။လူဆိုတာတဏှာနှင့်မကင်းဘူး။စားလို့ကောင်းမှန်းသိရင်စားချင်တတ်တဲ့သဘာဝ။ မိန်းမသားဆိုတော့ဝယ်စားမရတဲ့အခြေအနေကိုကြိုသိတော့ မမစိတ်ပါအောင်နှိုးဆွပြီးလိုရာကိုကြိုးဆွဲထိန်းနိုင်ဖို့ကျော်ကျော် ကြိုးစားခဲ့ပြီ။မမစိတ်ကိုဆွပေးဖို့ ရာမမနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ပြီးမမရဲ့အကျီင်္ကိုအပေါ်မတင်ကာဘရာကိုပါတွန်းတင်လိုက် တယ်။ပြီးမှခလေးတစ်ယောက်လိုမမရဲ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်ပါတော့တယ်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးဟင်းးးး” မမရဲ့ညည်းသံလေးတွေထွက်လာသလိုကျော်ကျော်ရဲ့ငပဲကလည်းမာလာခဲ့တယ်။ နို့စို့ရင်းလုံချည်ပေါ်ကနေမမအဖုတ်ကိုကိုင်လိုက် တယ်။ မမလည်းပေါင်ကြားကိုဟပေးလာတာကြောင့် လုံချည်အောက်စကိုအပေါ်လှန်ပြီးအဖုတ်ကိုထိထိမိမိကိုင်လိုက်တယ်။ သန့်ရှင်းစွာနေတတ်တဲ့မမအဖုတ်ကအမွေးမရှိဘူး။ရိတ်သင်ထားတာဖြစ်မယ်။ စိတ်ပါနေလို့လားမသိဘူးမမအဖုတ်ကဖောင်းကားနေပြီ။ချောဆီလေးတွေတောင်အနားစပ်တွေမှာစိုနေပြီ ။ကျော်ကျော်လည်းမမရဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲလက်ခလယ်ထည့်ပြီးမွှေလိုက်တယ်။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲကျော်ရယ်” အစေ့ကလေးကိုခုလုတ်တိုက်သွားတာကြောင့် ကျမမှာညည်းမိပြီးကျော့်ကိုပြောခိုက်မိတယ်။ မကြုံတာကြာပီမို့လားမသိပါဘူး။ ကျမစိတ်လည်းအရမ်းကိုထန်နေမှန်းသိလိုက်ရတယ်။

ကျော်ကျော်လည်းပြန်ဖြေမနေအားပါဘူး။တဆက်တည်းမမအဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ကာ အကွဲကြောင်းကိုလျှာအပြားလိုက်လုပ်ပြီးယက်လိုက်တယ်။ပြီးမှမမပေါင်ကိုကားကာမြှောက် ပြီးအဖုတ်ပိုပြီးယက်ကောင်းအောင်လုပ်လိုက်တော့တယ်။အတွေ့အကြုံရှိတဲ့မမလည်း ကျနော့အကြိုက်သိတယ်ခြေကားပြီး ပေါင်မြှောက်ထားတော့မမရဲ့အဖုတ်အကွဲ ကပြဲအာလာတယ်။အကွဲကြောင်းထဲလျှာကိုစုချွန်ပြီးမွှေထည့်လိုက်တော့တယ်။

“ပလပ်ပလပ်” “အာ့..အားး…လားး” ညည်းတွားသံမိုးသို့မညံပေမယ့်အိပ်ခန်းတွင်းမှာတော့လွှင့်ပျံနေတယ်။ကျနော့်ယက်ချက်ကလည်းပြင်းတယ် ။အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့မမလူးလှိမ့်နေတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အိုးမောင် အားးးမောင်” မမအသံတွေအဆက်မပြတ်ညည်းလာတယ် “မမ မောင်လိုးချင်ပြီ” “မောင့်သဘောပါမောင် “မမကိုလီးမစုပ်ခိုင်းသေးဘူး၊သူလီးစုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေတဖွားဖွားပေါ်လာစေရမယ်။ အခုတော့ပထမဆုံးမမကိုအပိုင်ကိုင်နိုင်ဖို့အရေးကြီး တယ်လေ။ ဒီတော့မမစောက်ဖုတ်ထဲလီးရည်ဝင်ဖို့အရေးကြီးတယ် ။ကျော်ကျော်ဘောင်းဘီနှင့်အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့ “အယ် မောင်ရယ်ကြီးလှချည်လားကွာ” ကျနော့လီးကိုကြည့်ပြီးမမကပြောတယ်။ကြီး တာတော့လုံးပတ်တစ်လက္မခွဲလောက်ရှိပြီးအရှည်ကခုနှစ်လက်မနီးပါးရှိတယ်လေ။ မမအဖုတ်ကိုလီးနှင့်တေ့ပြီးဖိချလိုက်တယ်။

“ဇွိ ဗျိ ဗြစ် ဗြစ် ” “အာ့ မောင် အိုး.. အာ့ အင်းဟင်းး..ဟင်း” လီးကစောက်ဖုတ်ထဲတဇွိ ဇွိ ဝင်နေတာ။အလိုးမခံရတာကြာလို့လားမသိဘူးနည်းနည်းတော့စေးပိုင်နေတာပဲဗျာ။ မောင့်လီးဝင်လာတော့အရမ်းကိုဖီးတက်လာ တယ်။အလိုးမခံရတာကြာပြီမို့လားမသိအရမ်းကိုကောင်းလွန်းတယ် ။မောင့်လီးကြီးရဲ့ထိပ်ဖူးကြီးဝင်လေမျက်လုံးလေးကိုမှေးစင်းပြီးညည်းမိတယ်။သူလီးဒစ်ကြီးက အဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပွတ်တိုက်သွားလေ ဇိမ်အရမ်းရှိလေ။လီးကြီးကြီးရှည်ရှည်ကစွဲမက်လောက်တယ်။

ကျနော်လည်းမမနို့ကိုတလှည့်စီကုန်းစို့ရင်း တချက်ချင်းလိုးလိုက်တယ် “ဗျစ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဘွတ်””အိုးရှီးးရှီးးးရှီးးးအိုးးးကောင်းလိုက်တာ”ကောင်းလွန်းလို့ယောင်ပြီးအသံထွက်သွားတော့ “မ မောင်လိုးတာကောင်းလား” “အင်းကောင်းတယ်မောင်” မမကောင်းနေပြီလေ အရှက်နည်းလာပြီတချက်ချက်ကျနော့ကျောကိုကုတ်ဖက်ပြီးဆောင့်ခိုင်းနေတယ်။

ကျနော်လည်းမြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ” “အာ့ရှီးးးကောင်းတယ် အိုးရှီးးရှီးးးး” မမပြီးတော့မယ်မှန်းသိပြီးမမမြန်မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းဖတ် ဖတ် ဖန်း” ဆောင့်ချက်တွေပိုမြန်လာသလို မမညည်းသံတွေပိုထွက်လာပြီး “အာ့ရှီး..ရှီးး..အိုးးးးပြီးပြီ ပြီးပြီအိုးးး” မမတစ်ယောက်လူးလွန့်ကာပြီးသွားတော့ ကျနော်လည်းရပ်လိုက်တယ်။ “မောင်ဆက်မလုပ်ဘူးလား” “မမ မောင်လဲလီးစုပ်ခံချင်သေးတယ်” မမတချက်တွေဝေသွားသေးတယ်။ “မမမခံချင်တော့ဘူးလား” ကျမတွေးမိတယ်လီးစုပ်တာဘာမှမထူးဆန်း ဘူးလေ။မောင်လေးကထပ်လိုးတာကိုလဲလိုချင်သေးတယ်။

ကျမအလိုးမခံမခံရတာကြာပြီမို့ အကြာကြီးကိုအလိုးခံချင်သေးတာမို့ “လာလေ မောင်မမစုပ်ပေးမှာပေါ့” ကျနော် အရမ်းကြိုက်သွားပြီလေ။ဘိန်း အရှိန်လေးကအရမ်းကောင်းတယ်။ဘိန်းစားမိန်းမချစ်တဲ့ ကြာကြာလေးမှိန်းပြီးလိုးနိုင်တယ်လေ။အခုတော့မမကျနော့်လီးကိုအသေအချာစုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်းကျေနပ်လောက်တဲ့အထိအစုပ်ခံပြီးမှ “မမ ကျနော်လိုးတော့မယ်။ကုန်းပေးပါလား” “အင်းကုန်းပေးမယ်မောင်” မမဖင်ကုန်းပေးတော့ကျတော်နောက်ကနေပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ ခါးလေးခွက်ထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေကနောက်ကိုပြူးထွက်နေတယ် ။စောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီးလီးကိုဖိချလိုက်တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗျစ် ဖြစ် ဖြစ် ” “အာ့မောင်ဖြေးဖြေး မောင့်မောင့်ဟာကရှည်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့မမ” ကျနော်လည်းဖြေးဖြေးချင်းလိုးဆောင့်လိုက်တယ်။

“ဘွတ်ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်ဖတ်” “အာ့အင်းးဟင်းး..” တော်တော်ကြာကြာလေးလိုးဆောင့်လိုက်တော့မမက “ရပြီမောင် မမခံနိုင်ပြီ” ကျနော်အရှိန်လေးတင်ပြီးတဇွပ်ဇွပ်မြည်အောင်လိုးလိုက်ရာ “အာ့ရှီးးရှီးးးမောင်မအရမ်းကောင်းလာပြီ” မမပုခုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီးအားရပါးရလိုးလိုက်တော့ မမပြီးချင်နေပြီမှန်းသိလာတယ် ကျနော်လည်းသုတ်မထိန်းတော့ဘဲအာရုံနှစ်လိုးလိုက်တော့တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းးးး’ “အာ့အိုးးရှီးးရှီး..မပြီးတော့မယ်” “မောင်လဲပြီးတော့မယ် မ” “အင်း အင်းးမောင်” “ဖွတ်ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖန်ူးဖန်းး” “အာ့ရှီးးရှီးးးးပြီးပြီမောင် အား..” ကျနော်လည်းမမခါးကိုထိန်းကိုင်ပြီး အချက်တစ်ရာလောက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာသုတ်တွေပန်းထွက်သွားတော့တယ်” “ဟားးးကောင်းလိုက်တာ မ ရာအရမ်းချစ်သွားပြီ” “မ လဲမောင့်ကိုချစ်ပါသတဲ့ရှင်” “မောင်မပြန်တော့ဘူး၊ဒီမှာပဲ နေတော့မယ်” “မောင် လက်မထပ်ဘဲအတူနေလို့မဖြစ်ဘူးလေ” “အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲမ” “မမကိုလူတွေပြောလိမ့်မယ်” “ဒါဆိုလဲလက်ထပ်လိုက်ကြတာပေါ့မရယ်” အဲဒီနေ့ကစပြီးကျနော်တို့လက်ထပ်လိုက်တယ်။လက်ထပ်ပြီးတော့ မမကိုကျနော်လိုးချင်သလိုလိုးလို့ရသလိုကျနော်လည်းငွေပုံပေါ်စံရတဲ့ငွေကျေးလေးဖြစ်ပြီလေ။သိတယ်မလား ငွေပင်နားတော့ငွေကျေးတဲ့။

ကျော်ကျော်အရမ်းပျော်ခဲ့ရပြီ။အခုဆို ရင်မမဟာ ကျနော်ရဲ့လက်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်ပြီ မမအနားမှာချစ်စကားလေးတွေပြောပြီးမမ ကိုအမျိုးမျိုးလိုးနိုင်ပြီလေ။မမကိုလီးရည်ပါ သောက်ခိုင်းနိုင်တယ်။ဖင်လိုးမလားမမကအဆင်သင့်ပဲ။ ဆက်စ်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရင်မမရော ကျနော်ပါ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။ မမကိုအကြိုက် လိုးဆော်ခွင့်ရပေမယ့် လူစိတ်ဆိုတာလည်းအ ဆန်းသားလေ။အသက်ကြီးကြီးလိုးပြီးရင် ငယ်ငယ်လေးကိုပါလိုးချင်သေးတာပဲ။ဒါပေ မယ့်အခုကတော့မမကိုပဲအပီလိုးပြီးမမကိုလိုသလိုကြိုးဆွဲလို့ရအောင်ကြံစည်နေတာပါ ပဲလေ။မမကိုယူလိုက်လို့တဖက်ကအပေါင်းအသင်း တွေကလဲကြွက်ဖျင်းလို့ပြောချင်ကြတယ်။ဒါ တွေကမကြာခင်မှာပဲပပျောက်သွားတာပဲလေ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ကျနော်ကငွေလျှံနေပြီ အပေါင်းအသင်းတွေကိုကျွေးနိုင်တယ်မွေးနိုင်တယ်။အရင်ကဆယ်ဂဏန်းမကိုင်ဖူးပေမယ့်အခုဆိုရင် ပိုက်ဆံအိတ်မှာ တစ်သောင်းတန်တစ်စည်းအမြဲပါတယ်။

မမရဲ့အဆက်အသွယ်ကြောင့်ပွဲစားလုပ်ရင်းငွေ ပိုလေးရတယ်။မမကကျနော့်အတွက်အမြဲ ပေးတယ်။ဘော်ဒါတွေလား လာထားပဲ။ဘာလုပ်ချင်လဲ၊ဘာသောက်မလဲ ကြိုက်တာလုပ်ခွင့်ရပြီ။ဘိန်း လားအရင်ကငါး ပြားလောက်ရဖို့အရေးခြစ်ခြုပ်ရတာ။အခုလားခဏခဏဝယ်ရင် လူသိမှာစိုးလို့အများကြီးဝယ်ထားတာ။မမက သိတယ်။အိမ်ကိုယူမလာဖို့ပြောတဲ့အတွက် ကားပေါ်မှာပဲထားတာ။ကားတစ်စီးအပိုင်ပေးထားတာလေ။လွှင့်ချင်သလိုလွှင့်လို့ရတယ်။ ကေတီဗီ လားခဏခဏရောက်ပေါ့။သိတဲ့အတိုင်း ပဲကျနော်ကငလျှံလေ။ကျနော်ပဲရှင်းတာ။ အဲဒီမှာစတွေ့တာပဲ။ကောင်မလေးတစ်ယောက် တွေ့တယ်။

ခွန်းချိုတဲ့။တသက်လုံးအချစ်မရှိခဲ့တဲ့ကျနော်ခွန်းချိုကိုချစ်မိပြီလေ။ခွန်းချိုဆို တာကအသားလေးဖြူဖွေးပြီးအရပ်ငါးပေ သုံးလောက်ရှိကာရင်ထွားပြီးခါးသေးကာတင် သားတွေလုံးကျစ်နေတာပါ။အချောအလှတွေကခွန်းချိုဆီမှာပဲစုပုံထားသလိုဖြစ်နေတာ။ တကယ်ဆိုခွန်းချိုကကြွေရုပ်လေးလိုပါပဲ။ အကြောင်းမလှလို့ကေတီဗီရောက်နေပေမယ့်။ အပြင်မှာတွေ့ရင်သဌေးသမီးရှုံးလောက်တဲ့ရုပ်ရည်လေးပါ။ ခွန်းချိုနှင့်နှစ်ယောက်တည်းအခန်းတခန်းယူပြီးစကားပြောလိုက်တယ်။

“ခွန်းချို ကိုကျနော်ချစ်တယ်” “တွေ့တဲ့လူတိုင်း လျှာမှာအရိုးမရှိတော့ဒီလိုပဲပြောကြတာပဲကိုကျော်” “ကျနော်တကယ်ပြောတာပါ” “ကိုကျော် ခွန်းချိုက ကေတီဗီမှာလုပ်တယ်ဆိုပြီးလက်တဲ့စမ်းချင်တာလားကိုကျော်” “မဟုတ်ရပါဘူး ခွန်းချိုရယ်၊တကယ်ချစ်တာ ပါ” “ဟင်းးဟင်း..ကိုကျော် ကိုကျော်၊ကိုကျော့်မှာမိန်းမကြီးငုတ်တုပ်ရှိနေတာခွန်းချိုမသိဘူးထင်နေလား” “ဟင်းး..သိတယ်လို့ထင်ပြီးသား၊မမကိုချစ်လို့မရဘူးလေ၊ခွန်းချိုကျမှ ကိုကျော်ကတကယ်ချစ်မိတာ” “ကိုကျော်ရယ် ကေတီဗီကမိန်းကလေးတွေကို ပြောနေကျစကားတွေလား ၊တော်ကြာအိမ်ကမိန်းမကြီးလိုက်လာပြီးပြသနာရှာရင်ခွန်းချိုတို့ပဲနစ်နာတယ်လေ” “လုံးဝပြသနာမရှာပါဘူး ခွန်းချို” “အိမ်မပိုင်ပဲဂေါ်လီလုပ်လို့ပြသနာတက်ကြတဲ့လူတွေအများကြီးပါ” “ဟင်းး..အိမ်မပိုင်ဘူးဟုတ်လား၊ခွန်းချို အိမ်လိုက်ခဲ့လေ” “ခစ်ခစ် ခစ် ခွန်းချိုယုံရမှာလား” “ယုံလိုက်စမ်းပါ” “အင်းယုံလိုက်မယ်လေ” “အရမ်းချစ်တယ်ခွန်းချိူရယ်” ကျနော် ခွန်းချို ကိုဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။

ခွန်းချိုလည်းပြန်တုန့်ပြန်နမ်းပါတယ်။ ခွန်းချိုရဲ့ စကပ်ကြားကိုလက်လျိုသွင်းလိုက်ပြီးအဖုတ်ဆီကိုလက်နှင့်ပွတ်လိုက်တယ် “အာ့ ကိုကို ဝိတ်တာတွေလာမယ် ” “ပိုက်ဆံပေးထားပြီးမလာဖို့ပြောထားတယ်” “ဟွန်း ဒါမျိုးဆိုတော်တော်တတ်တယ်” “ချစ်ချင်လို့ပါ ခွန်းချိုရယ်” “ကိုကိုရယ် ဒီမှာမလွတ်လပ်ဘူးလေ” “ဒါဆို ဟိုတယ်လစ်ကြမယ်လေ” “ခွန်းချို ဆက်ရှင် မပြည့်သေးဘူး၊ထွက်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး” “ဟာ ခွန်းချိုကလဲဘာမှကြောက်မနေနှင့်မန်နေဂျာကိုပြောလိုက်ခွန်ချို အချိန် အပြည့်ပေးလိုက်မယ်လေ” “အင်း အာ့ဆိုပြောလိုက်မယ်” ခွန်းချိုထွက်သွားပြီးပြန်ဝင်လာတယ်။ “ရပြီကိုကိုဘေလ်ပါ တစ်ခါတည်းတွက်ခိုင်းထားတယ်” “အင်းအဆင်ပြေတာပေါ့ ရော့ခွန်းချိုရှင်းလိုက်တော့” ငွေရှင်းပြီးခွန်းချိုနဲ့ကေတီဗီကထွက်ကာဟိုတယ်လစ်ခဲ့လိုက်တယ်။ဟိုတယ်ရောက်မှ “ကိုကို ခွန်းချိုကိုတရားဝင်လက်ထပ်မှာလား” “ဘာလို့မေးတာလဲခွန်းချို” “မေးရမှာပေါ့ ချစိတယ်ဆိုပြီးအနိုင်ကျင့်ပြီးပစ်သွားရင်ခွန်းချိုပဲနစ်နာရမှာလေ” “ဘယ်တော့မှမပစ်ဘူး၊တရားဝင်လက်ထပ်မှာ” “ကိုကို့မယားကြီးဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ” “ကွာရှင်းပစ်မှာပေါ့” “တကယ်နှော်ကိုကို” “အင်းပေါ့ခွန်းချို” “ဟိ ဒါမှတို့ကိုကိုကွ” ခွန်းချိုက ခလေးတစ်ယောက်လိုကျနော်လည် ပင်းကိုဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်တယ်။

ကျနော်လည်းခွန်းချိုကိုဖက်ရင်းခွန်းချိုစကပ်ကိုအပေါ်လှန်တင်ကာ ခွန်းချိုရဲ့ပင်တီကိုဆွဲချလိုက်ကာတင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆွဲညှစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှလက်ချောင်းတွေနှင့်ခွန်းချိုရဲ့အဖုတ်ကိုနှိုက်လိုက်တော့တယ်။ အရည်လေးစိုသလိုဖြစ်နေတဲ့ခွန်းချိုအဖုတ်ကချွဲကျိကျိလေးဖြစ်နေတော့ခွန်းချိုစိတ်ပါနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီးခွန်းချိုရဲ့အင်္ကျီကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်ရာ ခွန်းချိုရဲ့နို့အုံထွားထွားလေးကပေါ်လာတယ်။နို့အုံကြားကိုနှာခေါင်းနှစ် လိုက်ပြီးပွတ်လိုက်ကာနို့ချိုချိုကိုစို့လိုက်တော့တယ်။

“ပြွတ် ..ပြွတ် ..ပြွတ် ” “အာ့းးရှီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ။အအိုတစ်ယောက်တောင်ပြိုလဲဆင်းခဲ့တဲ့ အနှိုးအဆွအပြုအစုမှာခွန်းချို လည်းယိုင်လဲခဲ့ပြီလေ။နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်းစောက်စေ့ကလေးကလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အာ့ရှီး..ရှီး..အိုး ” ညည်းသံထွက်လာသလိုစောက်ရည်တွေစီး ထွက်လာတယ်။ “အားး. ရှီးးကိုကို အာ့ အင်းဟင်းး..ဟင်းးး” နို့သီးလေးလေးတွေထောင်ထလာသလိုစောက်စေ့ကလေးလဲမာလာတယ်။ခွန်းချိုရဲ့ ညည်းသံတွေအတော်လေးဆူညံလာတယ်။ ခွန်းချိုရဲ့ကာမတံခါးကိုပွင့်စေဖို့အတွက် ခွန်းချိုစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ပြီးမာနေတဲ့စောက်စေ့ချွန်ချွန်လေးကို စတင်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အိုး အမေ့ အိုးး..အားး…” ခွန်းချိုစုပ်သပ်သံညည်းတွားသံတွေလွှင့်ထွက်လာလာသလိုလက်ကအိပ်ရာခင်းတွေကိုဆွဲ ကိုင်ပြီးခါးအောက်ပိုင်းကြွတက်လာတယ်။

အကွဲကြောင်းလေးထဲလျှာထိုးသွင်းမွှေလိုက် တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ပလပ်” “အိုးး..ရှီး…အားး…ရှီး..ကိုကိုအားးခွန်းချိုမနေနိုင်တော့ဘူး” စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲစိုပြီးကျနော့ပါးစပ်ထဲမှာ ပေပွနေတယ်။ကာမနှင့်ပတ်သက်ရင်တဏှာ ကြီးတဲ့ကျနော်လျှာကိုအပြားလိုက်လုပ်ပြီး ခွန်းချိုရဲ့ပေါင်ကိုမတင်ပြီးစအိုစူစူလေးက နေအပေါ်ထိဆွဲတင်ယက်လိုက်တယ်။ “အားး…ကို ကို အားး..တော် ပီအားး” ခွန်းချိုကျနော့်ရဲ့အနှိုးအဆွမှာတင်တချီပြီး သွားခဲ့ပြီ။ “ခွန်းချို ကောင်းလား” “ဟင့်…ကိုကိုနှော် ” “ကိုကို့ကိုလည်းလုပ်ပေးပါကွာ” “ကိုကို လုပ်ပေးလို့သာခွန်းချိုလုပ်ရမှာ၊ခွန်းချိုမလုပ်တတ်ဘူး” “ကိုကိုသင်ပေးမယ်လေ” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကို” ခွန်းချိုကိုအိပ်ရာပေါ်ကဆွဲထူပြီးကျနော်ကမတ်တပ်ရပ်ကာခွန်းချိုပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက် တယ်၊ခွန်းချိုလည်းနှုတ်ခမ်းလွှာလေးဟကာငုံ စုပ်ပေးတော့တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “ခွန်း ဒစ်ကိုလျှာနှင့်ယက်ပေး” ခွန်းချိုလည်း ကိုကိုကျေနပ်အောင်ဒစ်ဖျားကိုလျှာဖျားနှင့် ရစ်ပတ်ပေးပြီးလီးထိပ်ဝကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးပေးလိုက်တယ် “အိုး..ရှီးး..ရှီးးးကောင်းလိုက်တာ” ကျနော်လည်းအော်ညည်းမိတယ်။ချစ်မိသူရဲ့အကြင်နာပေးမှု့ကိုခံယူလိုက်ရသဖြင့်ကျေနပ်မိတယ် ။ကြာကြာလီးစုပ်မခိုင်းချင်တော့ဘူး လိုးချင်လာတာကြောင့်. “ခွန်း အိပ်တော့ကိုကိုလုပ်တော့မယ်” “အင်းဖြေးဖြေးလုပ်နှော်ကိုကို ခွန်းကြောက်တယ်” ခရာတာတာပြောတတ်တဲ့ခွန်းကိုအရမ်းချစ် မိပြန်တယ်။

ခွန်းချိုပက်လက်ကလေးအိပ်ပေးလိုက်တော့ကိုကိုက ခွန်းချိုပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီးသူ့လီးကြီးကိုတေ့ကာဖိချလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဖောက် ဗျစ်” “အာ့ အင်းးဟင်းးးးဟင်းးး” လီးကြီးက ခွန်းချိုအဖုတ်ထဲထိုးခွဲဝင်လာပြီး တင်းကြပ်ကာဝင်သွားတော့တယ်။ခွန်းချိုလည်းနာသွားတာကြောင့်ကိုကို့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းလိုက်မိပြီး “အာ့ နာတယ် ကိုကို”. “အစမို့ပါ ခွန်းရယ်”. ကျနော်လည်းခွန်းချိုကိုပြောလိုက်ပြီးခွန်းချိုရဲ့နို့ကိုစို့လိုက်တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အာ့ အင်းးဟင်း..အင်းး..” ခွန်းချို ညည်းသံတွေထွက်လာမှလီးသွင်းတာ ကိုဆက်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်” “အာ!အင့်! အင့်းးဟင့် ဟင့်အင်းးး” ခွန်းချိုစောက်ဖုတ်လှုပ်ရှားလာမှု့ကြောင့်ခွန်းချိုအရသာတွေ့နေပြီဆိုတာသိလိုက်ရတဲ့အတွက် “ခွန်းးးကိုကိုနည်းနည်းကြမ်းချင်ပြီ” “အင်း ကြမ်း လေ ကိုကို”. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းး”. “အာ့ရှီးး.. ရှီးးးအာ့ အင့်ဟင့်အင့် ” လိုးချိန် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲလုပ်ရသေးတယ် ခွန်းချိုပြီးသွားပြီ ကျနော်လည်း ခွန်းချိုပေါင်ကိုအပေါ်မတင်ပြီးအားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့ကျနော်လည်းပြီးသွားကာ သုတ်တွေပန်းထွက်သွားတော့တယ်။

သုတ်ထွက်သွားလို့ပျော့သွားတဲ့လီးကိုအပြင်ထုတ်လိုက်တော့. “အား..ကိုကို အရမ်းနာနေပြီ” “အစမို့ပါ ခွန်းရယ်နောက်ဆိုမနာတော့ဘူး” “ဟင်းနှော် ကိုကို ခွန်းကိုလုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ ပစ်မသွားရဘူး”. “ဘ်းတော့မှမပစ်ပါဘူးခွန်းရယ်” ခွန်းချိုကိုနမ်းလိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် “နောက် တကြိမ်လောက်လုပ်ချင်သေးတယ် ခွန်းရယ်” “အရမ်းနာနေလို့ပါကိုကိုနောက်မှလုပ်တော့နှော်” “အင်းပါ ခွန်းရယ်” ခွန်းချိုကိုဖက်ရင်း ကျော်ကျော်အရမ်းပျော်ရပြီ။ကံဇာတာ တွေအကျတော်တို့နှစ်ယောက်အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။

ညနေစောင်းမှနိုးလာပြီးခွန်းချိုကိုလိုက်ပို့ကာအိမ်ပြန်လိုက်တော့တယ်ရမ်းကောင်းနေပြီ။ မမကငွေပေး၊ခွန်းကအချစ်တွေပေးပေါ့လေ။ ကံဇာတာကောင်းနေပြီဆိုတော့မမကိုလည်းလှည့်လို့ရပြီထင်နေ တာ။တနေ့တနေ့ခွန်းဆီကိုနေ့ခင်းပိုင်းသွားညမှာမမနှင့်နေတယ်။ဒါပေမယ့်ခွန်းဆီပဲစိတ်က ရောက်နေတော့မမနဲ့ဆိုမလန်းဘူး။မူးယစ်ဆေးဝါး (ဘိန်း) လေး အစွမ်းနဲ့ပဲလိုးနေရတာ။တဖြေးဖြေးနှင့်ခွန်း ဘက်ကလည်းအဆင့်တွေတိုးပြီးအိမ်ကိုလိုက်လာချင်တယ်တဲ့။ မမကလည်းကျနော့်လက်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်နေပြီဆိုတော့လည်းခွန်းကိုခေါ် လာခဲ့တယ်။ “မမ ဒါ ကျနော့်သူငယ်ချင်းလေ၊ခွန်းချိုတဲ့” ခွန်းချို ကျနော့်ကိုမျက်စောင်းထိုးကြည့်တယ် ကျနော်သိတယ်။ကျနော့်ရဲ့ချစ်သူပါလို့မိတ်ဆက်မပေးလို့လေ။

“အော် အေး ညီမလေး” “ညီမလေးနှင့်သိတာကြာပြီလား” “ကြာပြီအန်တီ” သိသိကြီးနှင့်ခွန်းချိုဒေါ်ပိုးပန်းချီကိုရွဲ့ပြီးအန်တီလို့ပြောလိုက်တယ် လူကဲခတ်မညံ့တဲ့ဒေါ်ပိုးပန်းချီကောင်းစွာသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ဒီကောင်မလေးအချိုး ကပမာမခန့်ဆိုပြီးတော့ပါ။ “ကဲ အအေးသောက်ပါအုံး ” “မောင်ခဏ လိုက်ခဲ့ဦး” “မမကလည်းဧည့်သည်ရှိနေတာကို” “အင်းပါ မောင်” အအေးသောက်ပြီးကျနော်ခွန်းကိုခေါ်ပြီးလိုက်ပို့လိုက်တယ်။

“ကိုကို ဒီကောင်မကြီးကကိုကို့အပေါ်နိုင်နေသလိုပဲ” “ခွန်းကလဲမနိုင်ပါဘူး” “ခွန်းကိုပစ်ထားလို့မရဘူးနှော်ကိုကို” “ဘာလို့ပစ်ထားရမှာလဲခွန်း” “ကိုကိုဒီကောင်မကြီးကိုမပစ်နိုင်ဘူးလား၊ခွန်း ကနှစ်ယောက်မပေါင်းနိုင်ဘူး” “မပေါင်းပါဘူး ခွန်း” “ဒီကောင်မကြီးကအခုထိတဏှာရူးနေတုန်း၊ အသက်မှအားမနာ” “အင်းလေသူတဏှာရူးပြီးကိုကို့ကိုထောင်ဖမ်း ထားတာ” “ဒါဆိုလဲကွာရှင်းလိုက်တော့” “ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ” “ကိုကို တဏှာရူးမကြီးကိုနှိပ်စက်လေ ကြာကြာမခံနိုင်ပါဘူး” “အင်းဟုတ်တယ်ကိုကိုလုပ်လိုက်မယ်” “ညရောက်ရင်အပီလုပ်ပစ်လိုက်” “အင်း ကိုကိုလုပ်မယ်” ကျတော်အိမ်ပြန်လာတော့ “မောင် နေ့လည်ကကောင်မလေးနှင့်မောင်နဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်တာလဲ” “ဘာမှမပတ်ဘူး၊သူငယ်ချင်းပဲ” “ရှုပ်မယ်လို့မကြိုးစားနှင့်မောင်” “ဘာရှုပ်နေလို့လဲ” “မောင် မကလူကဲခတ်မညံ့ဘူးမောင်” “သိတယ်” “မောင်အပြင်မှာမရှုပ်နဲ့ မောင့်အတွက်မကအကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်” “အင်း အဲဒါဆိုရင်အခုမောင်လုပ်မယ်၊”

“မောင် မကိုတမင်ရွဲ့နေတာလား” “မရွဲ့ဘူး” “မောင် မကိုတခွန်းမကျန်ပြန်ပြောနေပါလား၊ ဒီကောင်မကမောင့်ကိုဘာဆေးတွေကျွေးထားလို့တစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပြောနေတာလဲ” “မ သူများကိုထည့်မပြောနဲ့၊မက မောင့်အတွက်အကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆို” “ဒါပေမယ့်မောင့်ကိုတော့ကွာမပေးနိုင်ဘူး” “ကွာဖို့ပြောနေတာမဟုတ်ဘူး” “အခု မောင်မကိုလိုးချင်နေပြီ၊အခုခံပေးတော့” “မောင်လုပ်ချင်ရင်ကြိုက်သလိုခိုင်းတော့” “လာ အခုလီးစုပ်ပေး” “စုပ်ပေးမယ်” ကျနော် မရဲ့ရှေ့မှာ ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်တယ်။

မကကျနော့်လီးကိုစုပ်တယ်။ “ဖင်ပါယက်ပေး” .”မောင်” “မပဲပြောတယ်လေအကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆို” “အင်းပါမောင်သာမနက်ဖြန်အပြင်မထွက်နဲ့” မကပြောပြီးကျနော့်စအိုကိုယက်ပေးနေတယ် တမင်ပဲခိုင်းထားတာပါ။ဖင်ယက်ပေးပြီးတော့ “လာမ မဖင်ကိုလိုးမယ်ကုန်းပေး” မကကျနော့်အမိန့်ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလဲ။မဖင်ပေါက်ဝကိုတေ့ပြီးလီးကိုဖိချလိုက်တယ် “တံတွေးမကူ၊ဂျေမကူပဲအနုနည်းနှင့်စပြီးနှိပ်စက်တော့တာပါ” “ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်” “အာ့ အိုးးးး နာလိုကျတာ” ကျနော်မရဲ့ဖင်ကြီးကိုတဖျန်းဖျန်းရိုက်လိုက်တယ်။ တင်ပါးမှာကျနော့်လက်ချောင်းရာတွေရဲတွတ်ပြီးအရှိူးတွေပေါ်လာတယ်။ ဒေါ်ပိုးပန်းချီကမောင်နှိပ်စက်နေပြီလို့သဘောပေါက်တယ်။ဒါပေမယ့်မောင့်ကိုမဆုံးရှုံးဖို့က အရေးကြီးတယ်လေ၊ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးနေတဖင်ဝတွေကြိမ်းစပ်နေတာ၊ ကျမေလေလက်ဖဝါးကိုတံတွေးထွေးချပြီးဖင်ဝကိုလှမ်းသုတ်လိုက်တယ် ၊မောင်ကကျမဆံပင်ကိုဆွဲပြီးကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကိုလိုးနေတာ ကျမမှာခါးခွက်ထားပြီးခေါင်းကိုမော့ထားရတယ်။

“ဘှတျ ဖတျ ဖှတျ ဖနျးးဖနျးးးဖနျးးး” “အိုးအာ့ အငိးးဟငျးးဟငျးသပေါပွီ၊မောငျနညျးနညျးလြှော့အုံး” အရမျးကွမျးလှနျးတာကွောင့ျကမြမြှာအျာဟဈပွောပမေယ့ျမောငျကတြော့လုံးဝမလြှော့ “ဗစြျ ဗြ ဗွိ ဖနျးးဖနျးးဖနျးး” “အာ့! အင့ျ အိုး မောငျ မဖငျတှကှေဲပါပွီအား” ဆံပငျလဲဆှဲဆောင့ျပွီးတအားလိုးသလိုတငျပါးကိုလဲ တဖနြျးဖနြျးရိုကျတာကွောင့ျမကြျရညျတှပေါစီးဆငျးလာတော့တယျ။ နာရီဝကျလောကျလိုးလိုကျတဲ့အခါကမြမခံနိုငျတော့ဘူး ၊ရှေ့ဟတျထိုးလဲသလိုဖွဈလာတယျ။ ဆံပငျဆှဲဆောင့ျထားလို့သာကမြမှာမလဲနိုငျတာပါ။ လိုးခငြျသလောကျသာလိုးပတေော့လို့စိတျဆုံးဖွတျထားလိုကျကာ ဖငျဝကိုတတျနိုငျသလောကျဖှင့ျပေးထားလိုကျရတယျလေ။ ကနြောျလညျးတငျးပွီးဖငျးခညြျးလှိမ့ျလိုးလိုကျတယျ။ ထိနျးမထားနိုငျတဲ့ဖငျကအသံထှကျပွီးအီးစပါထှကျလာတော့တယျ။

ကျနော်လဲတမင်လိုးတာမို့ချီးထွက်လာအောင်လိုးလိုက်တယ် ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ် လိုက်ပြီး “မ..ဒီဖက်ကိုလှည့်” မ မျက်နှာမှာမျက်ရည်စတွေနှင့်လှည့်လာတယ်။”ပါးစပ်ဟပေး” လီးမှာချီးစတွေပေနေတာကိုသိပေမယ့်ကျမ မှာမောင့်အပြောကိုနာခံရတော့တယ် မမှာကျနော့အပြောကိုသိတော့ပါးစပ်ဟပေး တယ်။ကျနော်လဲအီးတွေပေနေတဲ့လီးကိုသူ့ ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးသူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလိုးသလိုညင်သာတဲ့အလိုးမျိုးမဟုတ်တော့ဘူး။ သူကကျနော့်ပေါင်ကိုတွန်းထားတယ်။

ကျနော်လည်းလီးကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ်ထဲလီးဝင်နေတော့အသံကမထွက် နိုင်တော့ဘူးလေ။လီးကိုလည်ချောင်းအထိဝင်အောင်ထိုးထည့်လိုက်တယ် ကျမမှာအသက်ရှူမှားလောက်တယ်။အမှားမခံနိုင်ဘူးပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ်ဟပေးလိုက်ရတယ်။ လည်ချောင်းထိဝင်လာတဲ့လီးကိုအ ဆင်ပြေပြေဝင်လာအောင်လို့သာအာရုံစိုက်ရတော့တယ်။ တချက်တချက်ပါးစောင်ကိုချော် ထိုးသေးတယ်။တော်တော်လေးလိုးလိုက်ပြီးမှ ကျမလည်ချောင်းထဲသုတ်တွေပန်းထွက်သွားရတော့တယ်။ “မြိုချ လေ ဘာလုပ်နေတာလဲ” ကျမမှာအီးနံ့တွေလှိုင်နေတဲ့သူ့သုတ်တွေကိုမြိုချလိုက်ရတယ်။

“လီးမှာကျန်နေတာတွေကိုပါယက်ပြီးမြိုချ” “အင်းပါမောင်ရယ်” ကျနော်လည်းကျေနပ်လောက်အောင်လိုးပြီး နှိပ်စက်ပစ်လိုက်တယ်။သူမကျေနပ်လို့ကွာမယ်ဆိုရင်အေးဆေးလေ။ ပစ္စည်းတစ်ယောက်တဝက်ခွဲပြီးအေးဆေးလမ်းခွဲရုံပဲမလား နောက်နေ့ခွန်းဆီကိုသွားမယ်လုပ်တော့ “မောင်ဘယ်သွားမလို့လဲ” “ကျုပ်ဘာသာကျုပ်ဘယ်သွားသွား ခင်များအလုပ်လား” “မောင်ရယ်မ အနားနေပေးပါ” “ခင်များကျုပ်ကိုဘာမှမချုပ်ချယ်နဲ့” “မောင် လုံးဝမသွားရဘူး၊ဟိုကောင်မဆီသွားမလို့မဟုတ်လား” “ခင်များကြီးကိုပြောပြီးပဲ၊လာမချုပ်ချယ်နဲ့လို့””မောင်မသွားရဘူးဆိုမသွားနဲ့” ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ပြီးပြောတယ်။

“မသွားလို့မဖြစ်ဘူး” “မောင်ရယ် မရှိခိုးပြီးတောင်းပန်ပါတယ်” ကျနော့်အနားဒူးထောက်ပြီးရှိခိုးကာကျနော့် ခြေသလုံးကိုဖက်ပြီးငိုယိုနေတယ်။အဲဒီအချိန်ပဲဖုန်းကဝင်လာတယ်။ဖုန်းကိုကြည့်တောခွန်းဆီကဖုန်းပါ “ဟလို ကိုကို” “ပြောလေခွန်း” “ဘာလို့ခွန်းဆီမလာတာလဲ” “မမလေ ထွက်မရအောင်လုပ်နေတာ” “အာဒီတဏှာရူးမကြီးတော့၊လာပြီးစိတ်ရှုပ်အောင်လုပ်နေတာ” “ဟုတ်တယ်ခွန်းရေ” “စောက်ကောင်မကြီးကိုပါးရိုက်ပစ်” ကျနော်ဖုန်းစပီကာဖွင့်လိုက်ပြီး “ဘာပြောတယ်ခွန်း ကိုကိုမကြားလိုက်လို့” “စောက်ကောင်မကြီးကိုပါးရိုက်လိုက်လို့၊တဏှာရူးနေတာပျောက်သွားအောင်” “ကြားလား ပါးရိုက်ရမလား” “မောင် မမှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲမောင်” “ကိုကိုခွန်းပြောတာကြားလား၊လည်မြိုနင်း ပစ်လိုက်။ကိုကိုမလာရင်ခွန်းအကြောင်းသိမယ်” “ကျုပ်မလုပ်ချင်ဘူး၊ကျုပ်ခြေထောက်လွှတ်” “ကိုကို့ခြေထောက်ဆွဲထားတာလား၊ဆောင့်ကန်ထုတ်လိုက်လေ” “လွှတ်တော့လို့ပြောနေတယ်၊ခင်များကျုပ်ကို ကွာရှင်းလိုက်တော့” “မောင်” “ခေါ်မနေနဲ့တော့၊ ခင်များမှာရှိတဲ့ပစ္စည်းတဝက်ခွဲပေးပြီးရင်ခင်များလမ်းခင်များလျောက်” “မောင်ရယ်ရက်စက်လှချည်လားမောင်” “ဘာမှလာပြောမနေနဲ့တော့သွားမယ်” ကျမဘက်မှာလုံးဝမရှိတော့တဲ့မောင်၊ကျမအ သည်းကွဲကြေအောင်ခံစားလိုက်ရတယ်။

သူက ကျမရှေ့ကကျော့ကျော့မော့မော့လဲထွက်သွားတယ်။ယောက်ျားဖြစ်ပြီးပစ္စည်းမက်တယ်။ တကယ်ဆိုကျမအိမ်မှာသူ့လုပ်အားနဲ့ဝယ်ထားတဲ့ပစ္စည်းဘာတစ်ခုမှမရှိဘူး။သူကတဝက် တောင်းသေးတယ်။သေသွားတဲ့ယောက်ျား မျက်နှာပြေးမြင်မိတယ်။ကျမစိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်တယ်။ “ဒီကောင်ကိုရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်လို့” ဒီကောင်ကျမကိုအထင်သေးတယ်။ကျမလည်းအသိများတဲ့လူပဲလေ။ဒီတော့ “ဟလို ” “ဦးရဲထွန်း ကျမပိုးပန်းချီပါ” “ဟုတ်ကဲ့အမ ပြောပါ။ကျနော်ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ် /………ကိုဖမ်းပေးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်ကိုရဲထွန်း” “ဘာဖြစ်လို့လဲအမ” “ကျော်ကျော်မူယစ်ဆေးဝါးရောင်းနေတာ” “ဟာ ဒီလူတော့ကွာ” “အမအိမ်မှာရောအဲဒီပစ္စည်းတွေရှိနေအုံးမယ်” “အမရှာထားပြီးအိမ်သာထဲပစ်ချလိုက်ပြီ” “ဟုတ်ပြီအမ ကျနော်ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်” “အိုကေ ကိုရဲထွန်းကျမဖုံးချလိုက်တော့မယ်” “ဟုတ်ကဲ့အမ သူ့ကားဘယ်အနားရှိတာကျနော်သိတယ်။ အမအိမ်ကကားမို့သတိထားမိတာ” “ဟုတ်ကဲ့ကိုရဲထွန်း” ကျော်ကျော်အိမ်ကထွက်လာပြီးခွန်းကိုခေါ်ကာဟိုတယ်လစ်လိုက်တယ်။

မနေ့ညကမကိုလိုးထားလို့မလိုးနိုငျမှာစိုးတာကွောင့ျ (ဆေး) ခလြိုကျတယျ။ပွီးတော့ဟိုတယျမှာခှနျးကိုလိုးပွီးထှကျလာလိုကျတယျ။လမျးမှာရဲကတား တော့ “ဘာကိဈစလဲ” “ရှာဖှခှေင့ျပေးပါ” ကနြောျခေါငျးနပနျးကွီးသှားတယျ (ဘိနျး)တှကေားပေါျမှာစိတျအေးအေးထားပွီး “ဘာရှာမလဲ၊ရော့ဗြာ ဒီမှာ ခငျမြားတို့အတှကျ ပိုကျဆံ” ငါးထောငျတနျတဈအုပျပေးလိုကျတယျ။ ကနြောျတို့တာဝနျအရပါ၊သတငျးပေးရှိလို့ပါ” ကြောျကြောျကားပေါျကဆငျးရတယျ။ “ကိုကိုဘာဖွဈတာလဲ” ကနြောျပွနျမပွောနိုငျတော့ပါ “ဗိုလျကွီးဒီမှာ (ဘိနျး)တှပေါ” “ကြောျကြောျမငျးကိုဖမျးလိုကျပွီ၊ကနြျတာတရားရုံးရောကျမှရှငျးပါ” ရဲစခနျးရောကျတော့ဆေးစဈတယျ။ဆေးကြ ပါပွီ။ ဆးးတှအေမြားကွီးနှင့ျမိတယျဆိုပွီးရောငျးဝယျသုံးစှဲနှင့ျတရားစှဲခံလိုကျရ ပါပွီ။အနညျးဆုံးနှဈနှဈဆယျ။ ကနြောျရယျပဈလိုကျတယျ။ “ဟားးးဟားးးး” “သှားပွီ ငါ့ဘဝငှပေုံပေါျစံခဲ့ရပမေယ့ျမထိုကျတော့လညျးထိုကျတဲ့နရောရောကျရပွီပေါ့လေ” ပွီးပါပွီ

Zawgyi

 

မႀကဳံတာၾကာၿပီမို႔ (စ/ဆုံး)

ေဒၚပိုးပန္းခ်ီလို႔ေခၚတဲ့က်မအ႐ြယ္ေတာ္တ ဆိတ္ဟိုင္းလို႔ေလးဆယ္ေက်ာ္ထဲဝင္ခဲ့ၿပီ။မု ဆိုးမတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ရွိေပမယ့္အေနအစားကေတာ့အထက္တန္းလႊာထဲမွာပဲရွိပါတယ္ ။ေယာက္က်ားရွာခဲ့တဲ့စည္းစိမ္ဥစၥာေတြအမ်ားႀကီးက်န္ခဲ့ေပမယ့္တတ္သည့္ပ ညာမေနသာဆိုသလိုစိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္းကိုင္တဲ့ပညာတတ္တာမို႔ စိန္ပြဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ္ေလးရထားပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့လဲအေပါင္းအသင္းေတာ့ဆန႔္ၿပီးသားေလ။ သားသမီးရယ္လို႔မရခဲ့ေတာ့လဲတစ္ေယာက္တည္းေပါ့။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္လာရင္နည္းနည္းဝလာတာကလြဲရင္ က်န္တာေတြကေတာ့လတ္ဆတ္ေသးတာေပါ့ေလ။အားတဲ့အခ်ိန္ ဂ်င္ ေဆာ့ကစားထားတဲ့အ တြက္ယိုယြင္းမႈ႕သိပ္မရွိေသးတာလည္းပါ တယ္။

အပ်င္းေျပလုပ္ေနတဲ့ပြဲစားဘဝမွာႀကဳံလာသူေမာင္ေလးေၾကာင့္မမပိုးပန္းခ်ီရဲ႕စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလာခဲ့ရတယ္။ သူ႕နာမည္ကေက်ာ္ေက်ာ္။ ႐ုပ္ရည္သနားကမားေလးႏွင့္မို႔အခ်စ္ေတြပိုခဲ့ရတယ္ေလ။ အခုလဲၾကည့္ေလအနားမွာလာ ၿပီးကပ္ခြၽဲေနၿပီ။တဏွာလို႔မျမင္တဲ့အခ်စ္ေလ “ခ်စ္မ” “ဘာလဲေက်ာ္ေက်ာ္” “ခ်စ္တယ္ဗ်ာ” “လုပ္ၿပီ” “ဒီမွာေက်ာ္ေက်ာ္မမကေမာင္ေလးထက္အ သက္အမ်ားရီးႀကီးတယ္” “အဲဒါဘာျဖစ္လဲဗ်ာ” “ဘာျဖစ္ရမွာလဲေမာင္ေလးႏွင့္မမတြဲေနတာလူေတြျမင္ရင္မမကိုေျပာၾကမွာေပါ့” “ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာေလမမ၊တကယ္တမ္းကေပါင္းမယ့္သူေတြနဲ႕ပဲဆိုင္တာေလ” “ေမာင္ေလးကေလးကြာ”တကယ္တမ္းမွာက်မလည္းေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္အတူတူေနခ်င္ပါတယ္ ။ေလာေလာဆယ္ေတာ့စိတ္ထဲမဝံ့မရဲျဖစ္ေနေသးတာပါ။တစ္ေယာက္တည္းေနရတာလည္းပ်င္းတယ္။ အသက္ႀကီးလာရင္ကိုယ့္အေပၚေကာင္းမြန္စြာေစာက္ေရွာက္ေပးမယ့္သူလဲလိုတာပဲေလ။ တစ္ေယာက္တည္းဘဝကအထီးက်န္ဆန္ပါတယ္။ က်မဘဝမွာလင္သားမရွိေတာ့ကာမစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာရင္လက္နဲ႕ေျဖရွင္းခဲ့ရတာပဲ။ အခုလိုအနားမွာရစ္သီရစ္သီႏွင့္ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ပြတ္သပ္ေပး ေနေတာ့ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တဲ့ခ်စ္စိတ္ေတြျပန္ၿပီးေပၚလာတယ္။တဏွာေတြႂကြမိတယ္။

“မမကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ””အြန႔္အြတ္”အတင္းေပြ႕ဖက္ရင္းႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းနမ္းလာေတာ့အသက္သာေလးဆယ္ေက်ာ္မယ္။ ရင္ခုန္သံေတြလတ္ဆတ္တုန္းဆိုတဲ့အတိုင္း ရင္ေတြတလွပ္လွပ္တုန္ၿပီးေမာဟိုက္သလိုခံ စားရတယ္။ “အို႔..ေက်ာ္ေက်ာ္ မကဲနဲ႕ကြာ” “ခ်စ္လို႔ပါမမရာ” နယ္ေက်ာ္လာတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္လက္ေၾကာင့္ က်မစိတ္ေတြမခိုင္ပဲယိုင္နဲ႕ကုန္ၿပီ။ အရည္မ႐ႊန္းေတာ့ေပမယ့္သဘဝတရားကေပးတဲ့တဏွာစိတ္ထရင္ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာဝအတိုင္း က်မရဲ႕ပစၥည္းကစိုလို႔လာတယ္။

လည္တိုင္ကိုနမ္းရင္းတကိုယ္လုံးပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ေပြ႕ဖက္ထားၿပီးႏွစ္ကိုယ္ၾကားမွာေလေတာင္ဝင္မရတဲ့ အေျခအေနအဆိုးဆုံးကေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ့္ ဟာေလးကက်မရဲ႕ေပါင္ၾကားအဖုတ္ေနရာကိုလာၿပီးပြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိန္းထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတြတမံက်ိဳးေပါက္သလိုျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ “ေအာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္” ေပြ႕ဖက္ရင္းက်မတင္သားႀကီးေတြကိုကိုင္ၿပီးညစ္ေနေတာ့လည္းစိတ္ကိုဘယ္လိုထိန္းရပါ့။ ႀကဳံဖူးခဲ့တဲ့အေတြ႕အႀကဳံေတြကိုျပန္သတိရ လာၿပီးစိတ္ေတြဆူေဝေနတယ္။အခုလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕လက္ေတြကက်မေပါင္ႀကီးကိုမၿပီးသူ႕ရဲ႕လီးကိုအဖုတ္နဲ႕မထိထိေအာင္လုပ္ ေပးေနတယ္။

အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာဆိုေတာ့လည္း မလုံမလဲေပါ့ရွင္။ “မမကိုအရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ” “အာ ေမာင္ေလးရယ္” “မမအိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာမေကာင္းဘူးမမရယ္။မမအခန္းသြားရေအာင္ေလ” “ဟာလူဆိုးေလး၊မသင့္ေတာ္ဘူးကြာ” က်မေျပာေပမယ့္က်မေျခလွမ္းကက်မအိပ္ ခန္းဆီေျခဦးလွည့္ေနၿပီ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ေတာ့မမႀကီးငါ့ကို ခိုက္သြားၿပီလို႔ေတြးရင္ေက်နပ္ခဲ့တယ္။ေက်ာ္ေက်ာ့္ဘဝကသာမန္လူတန္းစားအလုပ္အ ကိုင္ရယ္မရွိေက်ာက္ပြဲစားသူငယ္ခ်င္းဆီကိုသြားရင္းအကူအညီေတာင္းရာကေနဒီမမႀကီးကိုေတြ႕ခဲ့တာ။ မရွိဆိုတဲ့စကားမၾကားရတဲ့လူတန္းစားၾကားကိုေရာက္ဖူးေနတဲ့ေက်ာ္ေက်ာ္မမအညွာကိုကိုင္လိုက္နိုင္တယ္။ လူငယ္ဘဲဗ်ာ။သူမ်ားေတြသုံးရင္သုံးခ်င္တယ္။ လွတာေလးဝတ္ခ်င္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္တြဲလုပ္ရင္းမူးယစ္ေဆးဝါး )ေလးပါခ်တတ္လာတယ္။လူကသာအ လုပ္မရွိေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေနတတ္တယ္။

အိမ္ကမိဘေတြကေက်ာ္ေက်ာ္ကိုၾကည့္မရ။အလုပ္ကေလးတည္တည္တံ့မရွိဘဲ ပြဲစားေယာင္ေယာင္လုပ္ေနေတာ့အၿမဲမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္တယ္။ အခုလိုမမႀကီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝေရာက္ၿပီဆိုၿပီး ရည္းစားလည္းမရွိေတာ့မမရင္ခြင္ကိုဒိုင္ဗင္ပစ္ၿပီးဝင္ ပစ္လိုက္တယ္။ဆင္းရဲတဲ့ဘဝလြတ္ဖို႔ဆိုတာအေထာက္အပံ့လိုတယ္ေလ။ဘုရားရွင္ ေတာင္မွပါရမီျဖည့္ဘက္လိုေသးတာပဲေလ။အခုလည္းမမႀကီးကိုအပိုင္ခ်ည္ဖို႔မမအိမ္ကိုသြားရင္းေမာင္ေလး အထာကိုပိုင္နိုင္စြာအသုံးခ်လိဳက္နိုင္တယ္။အခုဆိုမမရဲ႕အိပ္ခန္းထဲ ထိေရာက္ခဲ့ၿပီေလ။လူဆိုတာတဏွာႏွင့္မကင္းဘူး။စားလို႔ေကာင္းမွန္းသိရင္စားခ်င္တတ္တဲ့သဘာဝ။ မိန္းမသားဆိုေတာ့ဝယ္စားမရတဲ့အေျခအေနကိုႀကိဳသိေတာ့ မမစိတ္ပါေအာင္ႏွိုးဆြၿပီးလိုရာကိုႀကိဳးဆြဲထိန္းနိုင္ဖို႔ေက်ာ္ေက်ာ္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီ။မမစိတ္ကိုဆြေပးဖို႔ ရာမမႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ၿပီးမမရဲ႕အက်ီကႋုအေပၚမတင္ကာဘရာကိုပါတြန္းတင္လိုက္ တယ္။ၿပီးမွခေလးတစ္ေယာက္လိုမမရဲ႕နို႔ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးဟင္းးးး” မမရဲ႕ညည္းသံေလးေတြထြက္လာသလိုေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ငပဲကလည္းမာလာခဲ့တယ္။ နို႔စို႔ရင္းလုံခ်ည္ေပၚကေနမမအဖုတ္ကိုကိုင္လိုက္ တယ္။ မမလည္းေပါင္ၾကားကိုဟေပးလာတာေၾကာင့္ လုံခ်ည္ေအာက္စကိုအေပၚလွန္ၿပီးအဖုတ္ကိုထိထိမိမိကိုင္လိုက္တယ္။ သန႔္ရွင္းစြာေနတတ္တဲ့မမအဖုတ္ကအေမြးမရွိဘူး။ရိတ္သင္ထားတာျဖစ္မယ္။ စိတ္ပါေနလို႔လားမသိဘူးမမအဖုတ္ကေဖာင္းကားေနၿပီ။ေခ်ာဆီေလးေတြေတာင္အနားစပ္ေတြမွာစိုေနၿပီ ။ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းမမရဲ႕အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲလက္ခလယ္ထည့္ၿပီးေမႊလိုက္တယ္။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲေက်ာ္ရယ္” အေစ့ကေလးကိုခုလုတ္တိုက္သြားတာေၾကာင့္ က်မမွာညည္းမိၿပီးေက်ာ့္ကိုေျပာခိုက္မိတယ္။ မႀကဳံတာၾကာပီမို႔လားမသိပါဘူး။ က်မစိတ္လည္းအရမ္းကိုထန္ေနမွန္းသိလိုက္ရတယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္လည္းျပန္ေျဖမေနအားပါဘူး။တဆက္တည္းမမအဖုတ္ကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာ အကြဲေၾကာင္းကိုလွ်ာအျပားလိုက္လုပ္ၿပီးယက္လိုက္တယ္။ၿပီးမွမမေပါင္ကိုကားကာျမႇောက္ ၿပီးအဖုတ္ပိုၿပီးယက္ေကာင္းေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့မမလည္း က်ေနာ့အႀကိဳက္သိတယ္ေျခကားၿပီး ေပါင္ျမႇောက္ထားေတာ့မမရဲ႕အဖုတ္အကြဲ ကၿပဲအာလာတယ္။အကြဲေၾကာင္းထဲလွ်ာကိုစုခြၽန္ၿပီးေမႊထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။

“ပလပ္ပလပ္” “အာ့..အားး…လားး” ညည္းတြားသံမိုးသို႔မညံေပမယ့္အိပ္ခန္းတြင္းမွာေတာ့လႊင့္ပ်ံေနတယ္။က်ေနာ့္ယက္ခ်က္ကလည္းျပင္းတယ္ ။အေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေတာ့မမလူးလွိမ့္ေနတယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အိုးေမာင္ အားးးေမာင္” မမအသံေတြအဆက္မျပတ္ညည္းလာတယ္ “မမ ေမာင္လိုးခ်င္ၿပီ” “ေမာင့္သေဘာပါေမာင္ “မမကိုလီးမစုပ္ခိုင္းေသးဘူး၊သူလီးစုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြတဖြားဖြားေပၚလာေစရမယ္။ အခုေတာ့ပထမဆုံးမမကိုအပိုင္ကိုင္နိုင္ဖို႔အေရးႀကီး တယ္ေလ။ ဒီေတာ့မမေစာက္ဖုတ္ထဲလီးရည္ဝင္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္ ။ေက်ာ္ေက်ာ္ေဘာင္းဘီႏွင့္အတြင္းခံခြၽတ္လိုက္ေတာ့ “အယ္ ေမာင္ရယ္ႀကီးလွခ်ည္လားကြာ” က်ေနာ့လီးကိုၾကည့္ၿပီးမမကေျပာတယ္။ႀကီး တာေတာ့လုံးပတ္တစ္လကၼခြဲေလာက္ရွိၿပီးအရွည္ကခုႏွစ္လက္မနီးပါးရွိတယ္ေလ။ မမအဖုတ္ကိုလီးႏွင့္ေတ့ၿပီးဖိခ်လိဳက္တယ္။

“ဇြိ ဗ်ိ ျဗစ္ ျဗစ္ ” “အာ့ ေမာင္ အိုး.. အာ့ အင္းဟင္းး..ဟင္း” လီးကေစာက္ဖုတ္ထဲတဇြိ ဇြိ ဝင္ေနတာ။အလိုးမခံရတာၾကာလို႔လားမသိဘူးနည္းနည္းေတာ့ေစးပိုင္ေနတာပဲဗ်ာ။ ေမာင့္လီးဝင္လာေတာ့အရမ္းကိုဖီးတက္လာ တယ္။အလိုးမခံရတာၾကာၿပီမို႔လားမသိအရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတယ္ ။ေမာင့္လီးႀကီးရဲ႕ထိပ္ဖူးႀကီးဝင္ေလမ်က္လုံးေလးကိုေမွးစင္းၿပီးညည္းမိတယ္။သူလီးဒစ္ႀကီးက အဖုတ္အတြင္းသားေတြကိုပြတ္တိုက္သြားေလ ဇိမ္အရမ္းရွိေလ။လီးႀကီးႀကီးရွည္ရွည္ကစြဲမက္ေလာက္တယ္။

က်ေနာ္လည္းမမနို႔ကိုတလွည့္စီကုန္းစို႔ရင္း တခ်က္ခ်င္းလိုးလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ဘြတ္””အိုးရွီးးရွီးးးရွီးးးအိုးးးေကာင္းလိုက္တာ”ေကာင္းလြန္းလို႔ေယာင္ၿပီးအသံထြက္သြားေတာ့ “မ ေမာင္လိုးတာေကာင္းလား” “အင္းေကာင္းတယ္ေမာင္” မမေကာင္းေနၿပီေလ အရွက္နည္းလာၿပီတခ်က္ခ်က္က်ေနာ့ေက်ာကိုကုတ္ဖက္ၿပီးေဆာင့္ခိုင္းေနတယ္။

က်ေနာ္လည္းျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ” “အာ့ရွီးးးေကာင္းတယ္ အိုးရွီးးရွီးးးး” မမၿပီးေတာ့မယ္မွန္းသိၿပီးမမျမန္ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းဖတ္ ဖတ္ ဖန္း” ေဆာင့္ခ်က္ေတြပိုျမန္လာသလို မမညည္းသံေတြပိုထြက္လာၿပီး “အာ့ရွီး..ရွီးး..အိုးးးးၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီအိုးးး” မမတစ္ေယာက္လူးလြန႔္ကာၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ္လည္းရပ္လိုက္တယ္။ “ေမာင္ဆက္မလုပ္ဘူးလား” “မမ ေမာင္လဲလီးစုပ္ခံခ်င္ေသးတယ္” မမတခ်က္ေတြေဝသြားေသးတယ္။ “မမမခံခ်င္ေတာ့ဘူးလား” က်မေတြးမိတယ္လီးစုပ္တာဘာမွမထူးဆန္း ဘူးေလ။ေမာင္ေလးကထပ္လိုးတာကိုလဲလိုခ်င္ေသးတယ္။

က်မအလိုးမခံမခံရတာၾကာၿပီမို႔ အၾကာႀကီးကိုအလိုးခံခ်င္ေသးတာမို႔ “လာေလ ေမာင္မမစုပ္ေပးမွာေပါ့” က်ေနာ္ အရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီေလ။ဘိန္း အရွိန္ေလးကအရမ္းေကာင္းတယ္။ဘိန္းစားမိန္းမခ်စ္တဲ့ ၾကာၾကာေလးမွိန္းၿပီးလိုးနိုင္တယ္ေလ။အခုေတာ့မမက်ေနာ့္လီးကိုအေသအခ်ာစုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိအစုပ္ခံၿပီးမွ “မမ က်ေနာ္လိုးေတာ့မယ္။ကုန္းေပးပါလား” “အင္းကုန္းေပးမယ္ေမာင္” မမဖင္ကုန္းေပးေတာ့က်ေတာ္ေနာက္ကေနၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။ ခါးေလးခြက္ထားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြကေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနတယ္ ။ေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီးလီးကိုဖိခ်လိဳက္တယ္။ “ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ” “အာ့ေမာင္ေျဖးေျဖး ေမာင့္ေမာင့္ဟာကရွည္တယ္” “ဟုတ္ကဲ့မမ” က်ေနာ္လည္းေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေဆာင့္လိုက္တယ္။

“ဘြတ္ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ဖတ္” “အာ့အင္းးဟင္းး..” ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးလိုးေဆာင့္လိုက္ေတာ့မမက “ရၿပီေမာင္ မမခံနိုင္ၿပီ” က်ေနာ္အရွိန္ေလးတင္ၿပီးတဇြပ္ဇြပ္ျမည္ေအာင္လိုးလိုက္ရာ “အာ့ရွီးးရွီးးးေမာင္မအရမ္းေကာင္းလာၿပီ” မမပုခုံးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးအားရပါးရလိုးလိုက္ေတာ့ မမၿပီးခ်င္ေနၿပီမွန္းသိလာတယ္ က်ေနာ္လည္းသုတ္မထိန္းေတာ့ဘဲအာ႐ုံႏွစ္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းးဖန္းးးး’ “အာ့အိုးးရွီးးရွီး..မၿပီးေတာ့မယ္” “ေမာင္လဲၿပီးေတာ့မယ္ မ” “အင္း အင္းးေမာင္” “ဖြတ္ဖတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္ူးဖန္းး” “အာ့ရွီးးရွီးးးးၿပီးၿပီေမာင္ အား..” က်ေနာ္လည္းမမခါးကိုထိန္းကိုင္ၿပီး အခ်က္တစ္ရာေလာက္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ရာသုတ္ေတြပန္းထြက္သြားေတာ့တယ္” “ဟားးးေကာင္းလိုက္တာ မ ရာအရမ္းခ်စ္သြားၿပီ” “မ လဲေမာင့္ကိုခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္” “ေမာင္မျပန္ေတာ့ဘူး၊ဒီမွာပဲ ေနေတာ့မယ္” “ေမာင္ လက္မထပ္ဘဲအတူေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ” “အင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲမ” “မမကိုလူေတြေျပာလိမ့္မယ္” “ဒါဆိုလဲလက္ထပ္လိုက္ၾကတာေပါ့မရယ္” အဲဒီေန႕ကစၿပီးက်ေနာ္တို႔လက္ထပ္လိုက္တယ္။လက္ထပ္ၿပီးေတာ့ မမကိုက်ေနာ္လိုးခ်င္သလိုလိုးလို႔ရသလိုက်ေနာ္လည္းေငြပုံေပၚစံရတဲ့ေငြေက်းေလးျဖစ္ၿပီေလ။သိတယ္မလား ေငြပင္နားေတာ့ေငြေက်းတဲ့။

ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရၿပီ။အခုဆို ရင္မမဟာ က်ေနာ္ရဲ႕လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ၿပီ မမအနားမွာခ်စ္စကားေလးေတြေျပာၿပီးမမ ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးနိုင္ၿပီေလ။မမကိုလီးရည္ပါ ေသာက္ခိုင္းနိုင္တယ္။ဖင္လိုးမလားမမကအဆင္သင့္ပဲ။ ဆက္စ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ရင္မမေရာ က်ေနာ္ပါ မတင္းတိမ္နိုင္ဘူး။ မမကိုအႀကိဳက္ လိုးေဆာ္ခြင့္ရေပမယ့္ လူစိတ္ဆိုတာလည္းအ ဆန္းသားေလ။အသက္ႀကီးႀကီးလိုးၿပီးရင္ ငယ္ငယ္ေလးကိုပါလိုးခ်င္ေသးတာပဲ။ဒါေပ မယ့္အခုကေတာ့မမကိုပဲအပီလိုးၿပီးမမကိုလိုသလိုႀကိဳးဆြဲလို႔ရေအာင္ႀကံစည္ေနတာပါ ပဲေလ။မမကိုယူလိုက္လို႔တဖက္ကအေပါင္းအသင္း ေတြကလဲႂကြက္ဖ်င္းလို႔ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ဒါ ေတြကမၾကာခင္မွာပဲပေပ်ာက္သြားတာပဲေလ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကေငြလွ်ံေနၿပီ အေပါင္းအသင္းေတြကိုေကြၽးနိုင္တယ္ေမြးနိုင္တယ္။အရင္ကဆယ္ဂဏန္းမကိုင္ဖူးေပမယ့္အခုဆိုရင္ ပိုက္ဆံအိတ္မွာ တစ္ေသာင္းတန္တစ္စည္းအၿမဲပါတယ္။

မမရဲ႕အဆက္အသြယ္ေၾကာင့္ပြဲစားလုပ္ရင္းေငြ ပိုေလးရတယ္။မမကက်ေနာ့္အတြက္အၿမဲ ေပးတယ္။ေဘာ္ဒါေတြလား လာထားပဲ။ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ဘာေသာက္မလဲ ႀကိဳက္တာလုပ္ခြင့္ရၿပီ။ဘိန္း လားအရင္ကငါး ျပားေလာက္ရဖို႔အေရးျခစ္ျခဳပ္ရတာ။အခုလားခဏခဏဝယ္ရင္ လူသိမွာစိုးလို႔အမ်ားႀကီးဝယ္ထားတာ။မမက သိတယ္။အိမ္ကိုယူမလာဖို႔ေျပာတဲ့အတြက္ ကားေပၚမွာပဲထားတာ။ကားတစ္စီးအပိုင္ေပးထားတာေလ။လႊင့္ခ်င္သလိုလႊင့္လို႔ရတယ္။ ေကတီဗီ လားခဏခဏေရာက္ေပါ့။သိတဲ့အတိုင္း ပဲက်ေနာ္ကငလွ်ံေလ။က်ေနာ္ပဲရွင္းတာ။ အဲဒီမွာစေတြ႕တာပဲ။ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေတြ႕တယ္။

ခြန္းခ်ိဳတဲ့။တသက္လုံးအခ်စ္မရွိခဲ့တဲ့က်ေနာ္ခြန္းခ်ိဳကိုခ်စ္မိၿပီေလ။ခြန္းခ်ိဳဆို တာကအသားေလးျဖဴေဖြးၿပီးအရပ္ငါးေပ သုံးေလာက္ရွိကာရင္ထြားၿပီးခါးေသးကာတင္ သားေတြလုံးက်စ္ေနတာပါ။အေခ်ာအလွေတြကခြန္းခ်ိဳဆီမွာပဲစုပုံထားသလိုျဖစ္ေနတာ။ တကယ္ဆိုခြန္းခ်ိဳကေႂကြ႐ုပ္ေလးလိုပါပဲ။ အေၾကာင္းမလွလို႔ေကတီဗီေရာက္ေနေပမယ့္။ အျပင္မွာေတြ႕ရင္သေဌးသမီးရႈံးေလာက္တဲ့႐ုပ္ရည္ေလးပါ။ ခြန္းခ်ိဳႏွင့္ႏွစ္ေယာက္တည္းအခန္းတခန္းယူၿပီးစကားေျပာလိုက္တယ္။

“ခြန္းခ်ိဳ ကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္” “ေတြ႕တဲ့လူတိုင္း လွ်ာမွာအရိုးမရွိေတာ့ဒီလိုပဲေျပာၾကတာပဲကိုေက်ာ္” “က်ေနာ္တကယ္ေျပာတာပါ” “ကိုေက်ာ္ ခြန္းခ်ိဳက ေကတီဗီမွာလုပ္တယ္ဆိုၿပီးလက္တဲ့စမ္းခ်င္တာလားကိုေက်ာ္” “မဟုတ္ရပါဘူး ခြန္းခ်ိဳရယ္၊တကယ္ခ်စ္တာ ပါ” “ဟင္းးဟင္း..ကိုေက်ာ္ ကိုေက်ာ္၊ကိုေက်ာ့္မွာမိန္းမႀကီးငုတ္တုပ္ရွိေနတာခြန္းခ်ိဳမသိဘူးထင္ေနလား” “ဟင္းး..သိတယ္လို႔ထင္ၿပီးသား၊မမကိုခ်စ္လို႔မရဘူးေလ၊ခြန္းခ်ိဳက်မွ ကိုေက်ာ္ကတကယ္ခ်စ္မိတာ” “ကိုေက်ာ္ရယ္ ေကတီဗီကမိန္းကေလးေတြကို ေျပာေနက်စကားေတြလား ၊ေတာ္ၾကာအိမ္ကမိန္းမႀကီးလိုက္လာၿပီးျပသနာရွာရင္ခြန္းခ်ိဳတို႔ပဲနစ္နာတယ္ေလ” “လုံးဝျပသနာမရွာပါဘူး ခြန္းခ်ိဳ” “အိမ္မပိုင္ပဲေဂၚလီလုပ္လို႔ျပသနာတက္ၾကတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပါ” “ဟင္းး..အိမ္မပိုင္ဘူးဟုတ္လား၊ခြန္းခ်ိဳ အိမ္လိုက္ခဲ့ေလ” “ခစ္ခစ္ ခစ္ ခြန္းခ်ိဳယုံရမွာလား” “ယုံလိုက္စမ္းပါ” “အင္းယုံလိုက္မယ္ေလ” “အရမ္းခ်စ္တယ္ခြန္းခ်ိဴရယ္” က်ေနာ္ ခြန္းခ်ိဳ ကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။

ခြန္းခ်ိဳလည္းျပန္တုန႔္ျပန္နမ္းပါတယ္။ ခြန္းခ်ိဳရဲ႕ စကပ္ၾကားကိုလက္လ်ိဳသြင္းလိုက္ၿပီးအဖုတ္ဆီကိုလက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္တယ္ “အာ့ ကိုကို ဝိတ္တာေတြလာမယ္ ” “ပိုက္ဆံေပးထားၿပီးမလာဖို႔ေျပာထားတယ္” “ဟြန္း ဒါမ်ိဳးဆိုေတာ္ေတာ္တတ္တယ္” “ခ်စ္ခ်င္လို႔ပါ ခြန္းခ်ိဳရယ္” “ကိုကိုရယ္ ဒီမွာမလြတ္လပ္ဘူးေလ” “ဒါဆို ဟိုတယ္လစ္ၾကမယ္ေလ” “ခြန္းခ်ိဳ ဆက္ရွင္ မျပည့္ေသးဘူး၊ထြက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး” “ဟာ ခြန္းခ်ိဳကလဲဘာမွေၾကာက္မေနႏွင့္မန္ေနဂ်ာကိုေျပာလိုက္ခြန္ခ်ိဳ အခ်ိန္ အျပည့္ေပးလိုက္မယ္ေလ” “အင္း အာ့ဆိုေျပာလိုက္မယ္” ခြန္းခ်ိဳထြက္သြားၿပီးျပန္ဝင္လာတယ္။ “ရၿပီကိုကိုေဘလ္ပါ တစ္ခါတည္းတြက္ခိုင္းထားတယ္” “အင္းအဆင္ေျပတာေပါ့ ေရာ့ခြန္းခ်ိဳရွင္းလိုက္ေတာ့” ေငြရွင္းၿပီးခြန္းခ်ိဳနဲ႕ေကတီဗီကထြက္ကာဟိုတယ္လစ္ခဲ့လိုက္တယ္။ဟိုတယ္ေရာက္မွ “ကိုကို ခြန္းခ်ိဳကိုတရားဝင္လက္ထပ္မွာလား” “ဘာလို႔ေမးတာလဲခြန္းခ်ိဳ” “ေမးရမွာေပါ့ ခ်စိတယ္ဆိုၿပီးအနိုင္က်င့္ၿပီးပစ္သြားရင္ခြန္းခ်ိဳပဲနစ္နာရမွာေလ” “ဘယ္ေတာ့မွမပစ္ဘူး၊တရားဝင္လက္ထပ္မွာ” “ကိုကို႔မယားႀကီးဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ” “ကြာရွင္းပစ္မွာေပါ့” “တကယ္ေႏွာ္ကိုကို” “အင္းေပါ့ခြန္းခ်ိဳ” “ဟိ ဒါမွတို႔ကိုကိုကြ” ခြန္းခ်ိဳက ခေလးတစ္ေယာက္လိုက်ေနာ္လည္ ပင္းကိုဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္တယ္။

က်ေနာ္လည္းခြန္းခ်ိဳကိုဖက္ရင္းခြန္းခ်ိဳစကပ္ကိုအေပၚလွန္တင္ကာ ခြန္းခ်ိဳရဲ႕ပင္တီကိုဆြဲခ်လိဳက္ကာတင္သားႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲညွစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွလက္ေခ်ာင္းေတြႏွင့္ခြန္းခ်ိဳရဲ႕အဖုတ္ကိုႏွိုက္လိုက္ေတာ့တယ္။ အရည္ေလးစိုသလိုျဖစ္ေနတဲ့ခြန္းခ်ိဳအဖုတ္ကခြၽဲက်ိက်ိေလးျဖစ္ေနေတာ့ခြန္းခ်ိဳစိတ္ပါေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ၿပီးခြန္းခ်ိဳရဲ႕အကၤ်ီကိုပါဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီးဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ခ်လိဳက္ရာ ခြန္းခ်ိဳရဲ႕နို႔အုံထြားထြားေလးကေပၚလာတယ္။နို႔အုံၾကားကိုႏွာေခါင္းႏွစ္ လိုက္ၿပီးပြတ္လိုက္ကာနို႔ခ်ိဳခ်ိဳကိုစို႔လိုက္ေတာ့တယ္။

“ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ” “အာ့းးရွီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။အအိုတစ္ေယာက္ေတာင္ၿပိဳလဲဆင္းခဲ့တဲ့ အႏွိုးအဆြအျပဳအစုမွာခြန္းခ်ိဳ လည္းယိုင္လဲခဲ့ၿပီေလ။နို႔ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ရင္းေစာက္ေစ့ကေလးကေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ “အာ့ရွီး..ရွီး..အိုး ” ညည္းသံထြက္လာသလိုေစာက္ရည္ေတြစီး ထြက္လာတယ္။ “အားး. ရွီးးကိုကို အာ့ အင္းဟင္းး..ဟင္းးး” နို႔သီးေလးေလးေတြေထာင္ထလာသလိုေစာက္ေစ့ကေလးလဲမာလာတယ္။ခြန္းခ်ိဳရဲ႕ ညည္းသံေတြအေတာ္ေလးဆူညံလာတယ္။ ခြန္းခ်ိဳရဲ႕ကာမတံခါးကိုပြင့္ေစဖို႔အတြက္ ခြန္းခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ကိုမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးမာေနတဲ့ေစာက္ေစ့ခြၽန္ခြၽန္ေလးကို စတင္ၿပီးစုပ္လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အိုး အေမ့ အိုးး..အားး…” ခြန္းခ်ိဳစုပ္သပ္သံညည္းတြားသံေတြလႊင့္ထြက္လာလာသလိုလက္ကအိပ္ရာခင္းေတြကိုဆြဲ ကိုင္ၿပီးခါးေအာက္ပိုင္းႂကြတက္လာတယ္။

အကြဲေၾကာင္းေလးထဲလွ်ာထိုးသြင္းေမႊလိုက္ တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အိုးး..ရွီး…အားး…ရွီး..ကိုကိုအားးခြန္းခ်ိဳမေနနိုင္ေတာ့ဘူး” ေစာက္ရည္ေတြ႐ႊဲ႐ႊဲစိုၿပီးက်ေနာ့ပါးစပ္ထဲမွာ ေပပြေနတယ္။ကာမႏွင့္ပတ္သက္ရင္တဏွာ ႀကီးတဲ့က်ေနာ္လွ်ာကိုအျပားလိုက္လုပ္ၿပီး ခြန္းခ်ိဳရဲ႕ေပါင္ကိုမတင္ၿပီးစအိုစူစူေလးက ေနအေပၚထိဆြဲတင္ယက္လိုက္တယ္။ “အားး…ကို ကို အားး..ေတာ္ ပီအားး” ခြန္းခ်ိဳက်ေနာ့္ရဲ႕အႏွိုးအဆြမွာတင္တခ်ီၿပီး သြားခဲ့ၿပီ။ “ခြန္းခ်ိဳ ေကာင္းလား” “ဟင့္…ကိုကိုေႏွာ္ ” “ကိုကို႔ကိုလည္းလုပ္ေပးပါကြာ” “ကိုကို လုပ္ေပးလို႔သာခြန္းခ်ိဳလုပ္ရမွာ၊ခြန္းခ်ိဳမလုပ္တတ္ဘူး” “ကိုကိုသင္ေပးမယ္ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ကိုကို” ခြန္းခ်ိဳကိုအိပ္ရာေပၚကဆြဲထူၿပီးက်ေနာ္ကမတ္တပ္ရပ္ကာခြန္းခ်ိဳပါးစပ္နားေတ့ေပးလိုက္ တယ္၊ခြန္းခ်ိဳလည္းႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးဟကာငုံ စုပ္ေပးေတာ့တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “ခြန္း ဒစ္ကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ေပး” ခြန္းခ်ိဳလည္း ကိုကိုေက်နပ္ေအာင္ဒစ္ဖ်ားကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ ရစ္ပတ္ေပးၿပီးလီးထိပ္ဝကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ထိုးေပးလိုက္တယ္ “အိုး..ရွီးး..ရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ” က်ေနာ္လည္းေအာ္ညည္းမိတယ္။ခ်စ္မိသူရဲ႕အၾကင္နာေပးမႈ႕ကိုခံယူလိုက္ရသျဖင့္ေက်နပ္မိတယ္ ။ၾကာၾကာလီးစုပ္မခိုင္းခ်င္ေတာ့ဘူး လိုးခ်င္လာတာေၾကာင့္. “ခြန္း အိပ္ေတာ့ကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္” “အင္းေျဖးေျဖးလုပ္ေႏွာ္ကိုကို ခြန္းေၾကာက္တယ္” ခရာတာတာေျပာတတ္တဲ့ခြန္းကိုအရမ္းခ်စ္ မိျပန္တယ္။

ခြန္းခ်ိဳပက္လက္ကေလးအိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ကိုကိုက ခြန္းခ်ိဳေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီးသူ႕လီးႀကီးကိုေတ့ကာဖိခ်လိဳက္တယ္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ေဖာက္ ဗ်စ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးးးဟင္းးး” လီးႀကီးက ခြန္းခ်ိဳအဖုတ္ထဲထိုးခြဲဝင္လာၿပီး တင္းၾကပ္ကာဝင္သြားေတာ့တယ္။ခြန္းခ်ိဳလည္းနာသြားတာေၾကာင့္ကိုကို႔ရင္ဘတ္ကိုတြန္းလိုက္မိၿပီး “အာ့ နာတယ္ ကိုကို”. “အစမို႔ပါ ခြန္းရယ္”. က်ေနာ္လည္းခြန္းခ်ိဳကိုေျပာလိုက္ၿပီးခြန္းခ်ိဳရဲ႕နို႔ကိုစို႔လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အာ့ အင္းးဟင္း..အင္းး..” ခြန္းခ်ိဳ ညည္းသံေတြထြက္လာမွလီးသြင္းတာ ကိုဆက္လႈပ္ရွားလိုက္တယ္. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္” “အာ!အင့္! အင့္းးဟင့္ ဟင့္အင္းးး” ခြန္းခ်ိဳေစာက္ဖုတ္လႈပ္ရွားလာမႈ႕ေၾကာင့္ခြန္းခ်ိဳအရသာေတြ႕ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ “ခြန္းးးကိုကိုနည္းနည္းၾကမ္းခ်င္ၿပီ” “အင္း ၾကမ္း ေလ ကိုကို”. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းး”. “အာ့ရွီးး.. ရွီးးးအာ့ အင့္ဟင့္အင့္ ” လိုးခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲလုပ္ရေသးတယ္ ခြန္းခ်ိဳၿပီးသြားၿပီ က်ေနာ္လည္း ခြန္းခ်ိဳေပါင္ကိုအေပၚမတင္ၿပီးအားႏွင့္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့က်ေနာ္လည္းၿပီးသြားကာ သုတ္ေတြပန္းထြက္သြားေတာ့တယ္။

သုတ္ထြက္သြားလို႔ေပ်ာ့သြားတဲ့လီးကိုအျပင္ထုတ္လိုက္ေတာ့. “အား..ကိုကို အရမ္းနာေနၿပီ” “အစမို႔ပါ ခြန္းရယ္ေနာက္ဆိုမနာေတာ့ဘူး” “ဟင္းေႏွာ္ ကိုကို ခြန္းကိုလုပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ပစ္မသြားရဘူး”. “ဘ္းေတာ့မွမပစ္ပါဘူးခြန္းရယ္” ခြန္းခ်ိဳကိုနမ္းလိုက္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္တယ္ “ေနာက္ တႀကိမ္ေလာက္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ ခြန္းရယ္” “အရမ္းနာေနလို႔ပါကိုကိုေနာက္မွလုပ္ေတာ့ေႏွာ္” “အင္းပါ ခြန္းရယ္” ခြန္းခ်ိဳကိုဖက္ရင္း ေက်ာ္ေက်ာ္အရမ္းေပ်ာ္ရၿပီ။ကံဇာတာ ေတြအက်ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။

ညေနေစာင္းမွနိုးလာၿပီးခြန္းခ်ိဳကိုလိုက္ပို႔ကာအိမ္ျပန္လိုက္ေတာ့တယ္ရမ္းေကာင္းေနၿပီ။ မမကေငြေပး၊ခြန္းကအခ်စ္ေတြေပးေပါ့ေလ။ ကံဇာတာေကာင္းေနၿပီဆိုေတာ့မမကိုလည္းလွည့္လို႔ရၿပီထင္ေန တာ။တေန႕တေန႕ခြန္းဆီကိုေန႕ခင္းပိုင္းသြားညမွာမမႏွင့္ေနတယ္။ဒါေပမယ့္ခြန္းဆီပဲစိတ္က ေရာက္ေနေတာ့မမနဲ႕ဆိုမလန္းဘူး။မူးယစ္ေဆးဝါး (ဘိန္း) ေလး အစြမ္းနဲ႕ပဲလိုးေနရတာ။တေျဖးေျဖးႏွင့္ခြန္း ဘက္ကလည္းအဆင့္ေတြတိုးၿပီးအိမ္ကိုလိုက္လာခ်င္တယ္တဲ့။ မမကလည္းက်ေနာ့္လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့လည္းခြန္းကိုေခၚ လာခဲ့တယ္။ “မမ ဒါ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလ၊ခြန္းခ်ိဳတဲ့” ခြန္းခ်ိဳ က်ေနာ့္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္တယ္ က်ေနာ္သိတယ္။က်ေနာ့္ရဲ႕ခ်စ္သူပါလို႔မိတ္ဆက္မေပးလို႔ေလ။

“ေအာ္ ေအး ညီမေလး” “ညီမေလးႏွင့္သိတာၾကာၿပီလား” “ၾကာၿပီအန္တီ” သိသိႀကီးႏွင့္ခြန္းခ်ိဳေဒၚပိုးပန္းခ်ီကို႐ြဲ႕ၿပီးအန္တီလို႔ေျပာလိုက္တယ္ လူကဲခတ္မညံ့တဲ့ေဒၚပိုးပန္းခ်ီေကာင္းစြာသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ဒီေကာင္မေလးအခ်ိဳး ကပမာမခန႔္ဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ “ကဲ အေအးေသာက္ပါအုံး ” “ေမာင္ခဏ လိုက္ခဲ့ဦး” “မမကလည္းဧည့္သည္ရွိေနတာကို” “အင္းပါ ေမာင္” အေအးေသာက္ၿပီးက်ေနာ္ခြန္းကိုေခၚၿပီးလိုက္ပို႔လိုက္တယ္။

“ကိုကို ဒီေကာင္မႀကီးကကိုကို႔အေပၚနိုင္ေနသလိုပဲ” “ခြန္းကလဲမနိုင္ပါဘူး” “ခြန္းကိုပစ္ထားလို႔မရဘူးေႏွာ္ကိုကို” “ဘာလို႔ပစ္ထားရမွာလဲခြန္း” “ကိုကိုဒီေကာင္မႀကီးကိုမပစ္နိုင္ဘူးလား၊ခြန္း ကႏွစ္ေယာက္မေပါင္းနိုင္ဘူး” “မေပါင္းပါဘူး ခြန္း” “ဒီေကာင္မႀကီးကအခုထိတဏွာ႐ူးေနတုန္း၊ အသက္မွအားမနာ” “အင္းေလသူတဏွာ႐ူးၿပီးကိုကို႔ကိုေထာင္ဖမ္း ထားတာ” “ဒါဆိုလဲကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ” “ကိုကို တဏွာ႐ူးမႀကီးကိုႏွိပ္စက္ေလ ၾကာၾကာမခံနိုင္ပါဘူး” “အင္းဟုတ္တယ္ကိုကိုလုပ္လိုက္မယ္” “ညေရာက္ရင္အပီလုပ္ပစ္လိုက္” “အင္း ကိုကိုလုပ္မယ္” က်ေတာ္အိမ္ျပန္လာေတာ့ “ေမာင္ ေန႕လည္ကေကာင္မေလးႏွင့္ေမာင္နဲ႕ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ” “ဘာမွမပတ္ဘူး၊သူငယ္ခ်င္းပဲ” “ရႈပ္မယ္လို႔မႀကိဳးစားႏွင့္ေမာင္” “ဘာရႈပ္ေနလို႔လဲ” “ေမာင္ မကလူကဲခတ္မညံ့ဘူးေမာင္” “သိတယ္” “ေမာင္အျပင္မွာမရႈပ္နဲ႕ ေမာင့္အတြက္မကအကုန္လုပ္ေပးနိုင္တယ္” “အင္း အဲဒါဆိုရင္အခုေမာင္လုပ္မယ္၊”

“ေမာင္ မကိုတမင္႐ြဲ႕ေနတာလား” “မ႐ြဲ႕ဘူး” “ေမာင္ မကိုတခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနပါလား၊ ဒီေကာင္မကေမာင့္ကိုဘာေဆးေတြေကြၽးထားလို႔တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနတာလဲ” “မ သူမ်ားကိုထည့္မေျပာနဲ႕၊မက ေမာင့္အတြက္အကုန္လုပ္ေပးနိုင္တယ္ဆို” “ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကိုေတာ့ကြာမေပးနိုင္ဘူး” “ကြာဖို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး” “အခု ေမာင္မကိုလိုးခ်င္ေနၿပီ၊အခုခံေပးေတာ့” “ေမာင္လုပ္ခ်င္ရင္ႀကိဳက္သလိုခိုင္းေတာ့” “လာ အခုလီးစုပ္ေပး” “စုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ မရဲ႕ေရွ႕မွာ ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္တယ္။

မကက်ေနာ့္လီးကိုစုပ္တယ္။ “ဖင္ပါယက္ေပး” .”ေမာင္” “မပဲေျပာတယ္ေလအကုန္လုပ္ေပးနိုင္တယ္ဆို” “အင္းပါေမာင္သာမနက္ျဖန္အျပင္မထြက္နဲ႕” မကေျပာၿပီးက်ေနာ့္စအိုကိုယက္ေပးေနတယ္ တမင္ပဲခိုင္းထားတာပါ။ဖင္ယက္ေပးၿပီးေတာ့ “လာမ မဖင္ကိုလိုးမယ္ကုန္းေပး” မကက်ေနာ့္အမိန႔္ဘယ္လြန္ဆန္နိုင္မွာလဲ။မဖင္ေပါက္ဝကိုေတ့ၿပီးလီးကိုဖိခ်လိဳက္တယ္ “တံေတြးမကူ၊ေဂ်မကူပဲအႏုနည္းႏွင့္စၿပီးႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါ” “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္” “အာ့ အိုးးးး နာလိုက်တာ” က်ေနာ္မရဲ႕ဖင္ႀကီးကိုတဖ်န္းဖ်န္းရိုက္လိုက္တယ္။ တင္ပါးမွာက်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းရာေတြရဲတြတ္ၿပီးအရွိူးေတြေပၚလာတယ္။ ေဒၚပိုးပန္းခ်ီကေမာင္ႏွိပ္စက္ေနၿပီလို႔သေဘာေပါက္တယ္။ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကိုမဆုံးရႈံးဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းလိုးေနတဖင္ဝေတြႀကိမ္းစပ္ေနတာ၊ က်ေမေလလက္ဖဝါးကိုတံေတြးေထြးခ်ၿပီးဖင္ဝကိုလွမ္းသုတ္လိုက္တယ္ ၊ေမာင္ကက်မဆံပင္ကိုဆြဲၿပီးၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကိုလိုးေနတာ က်မမွာခါးခြက္ထားၿပီးေခါင္းကိုေမာ့ထားရတယ္။

“ဘွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးးဖန်းးး” “အိုးအာ့ အငိးးဟင်းးဟင်းသေပါပြီ၊ေမာင်နည်းနည်းၾလႇော့အုံး” အရမ်းကြမ်းလွန်းတာေကြာင့်ကျမျမႇာအ်ာဟဈေပြာပေမယ့်ေမာင်ကေၾတာ့လုံးဝမၾလႇော့ “ဗျစ် ျဗ ဗြိ ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့! အင့် အိုး ေမာင် မဖင်တွေကွဲပါပြီအား” ဆံပင်လဲဆွဲေဆာင့်ပြီးတအားလိုးသလိုတင်ပါးကိုလဲ တဖျန်းဖျန်းရိုက်တာေကြာင့်မၾက်ရည်တွေပါစီးဆင်းလာေတာ့တယ်။ နာရီဝက်ေလာက်လိဳးလိုက်တဲ့အခါကျမမခံနိုင်ေတာ့ဘူး ၊ေရွ႕ဟတ်ထိဳးလဲသလိုဖြဈလာတယ်။ ဆံပင်ဆွဲေဆာင့်ထားလို႔သာကျမမွာမလဲနိုင်တာပါ။ လိုးချင်သေလာက်သာလိုးပေတော့လို႔စိတ်ဆဳံးဖြတ်ထားလိုက်ကာ ဖင်ဝကိုတတ်နိဳင်သေလာက်ဖွင့်ေပးထားလိုက်ရတယ်ေလ။ ကေျနာ်လည်းတင်းပြီးဖင်းချည်းလွိမ့်လိဳးလိုက်တယ်။ ထိန်းမထားနိုင်တဲ့ဖင်ကအသံထွက်ပြီးအီးစပါထွက်လာေတာ့တယ်။

က်ေနာ္လဲတမင္လိုးတာမို႔ခ်ီးထြက္လာေအာင္လိုးလိုက္တယ္ က်ေနာ္လည္းၿပီးခ်င္လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ္ လိုက္ၿပီး “မ..ဒီဖက္ကိုလွည့္” မ မ်က္ႏွာမွာမ်က္ရည္စေတြႏွင့္လွည့္လာတယ္။”ပါးစပ္ဟေပး” လီးမွာခ်ီးစေတြေပေနတာကိုသိေပမယ့္က်မ မွာေမာင့္အေျပာကိုနာခံရေတာ့တယ္ မမွာက်ေနာ့အေျပာကိုသိေတာ့ပါးစပ္ဟေပး တယ္။က်ေနာ္လဲအီးေတြေပေနတဲ့လီးကိုသူ႕ ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီးသူ႕ေခါင္းကိုကိုင္ကာပါးစပ္ကိုလိုးလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းလိုးသလိုညင္သာတဲ့အလိုးမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူကက်ေနာ့္ေပါင္ကိုတြန္းထားတယ္။

က်ေနာ္လည္းလီးကိုဝင္နိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ္ထဲလီးဝင္ေနေတာ့အသံကမထြက္ နိုင္ေတာ့ဘူးေလ။လီးကိုလည္ေခ်ာင္းအထိဝင္ေအာင္ထိုးထည့္လိုက္တယ္ က်မမွာအသက္ရႉမွားေလာက္တယ္။အမွားမခံနိုင္ဘူးပါးစပ္ကိုက်ယ္က်ယ္ဟေပးလိုက္ရတယ္။ လည္ေခ်ာင္းထိဝင္လာတဲ့လီးကိုအ ဆင္ေျပေျပဝင္လာေအာင္လို႔သာအာ႐ုံစိုက္ရေတာ့တယ္။ တခ်က္တခ်က္ပါးေစာင္ကိုေခ်ာ္ ထိုးေသးတယ္။ေတာ္ေတာ္ေလးလိုးလိုက္ၿပီးမွ က်မလည္ေခ်ာင္းထဲသုတ္ေတြပန္းထြက္သြားရေတာ့တယ္။ “ၿမိဳခ် ေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ” က်မမွာအီးနံ႕ေတြလွိုင္ေနတဲ့သူ႕သုတ္ေတြကိုၿမိဳခ်လိဳက္ရတယ္။

“လီးမွာက်န္ေနတာေတြကိုပါယက္ၿပီးၿမိဳခ်” “အင္းပါေမာင္ရယ္” က်ေနာ္လည္းေက်နပ္ေလာက္ေအာင္လိုးၿပီး ႏွိပ္စက္ပစ္လိုက္တယ္။သူမေက်နပ္လို႔ကြာမယ္ဆိုရင္ေအးေဆးေလ။ ပစၥည္းတစ္ေယာက္တဝက္ခြဲၿပီးေအးေဆးလမ္းခြဲ႐ုံပဲမလား ေနာက္ေန႕ခြန္းဆီကိုသြားမယ္လုပ္ေတာ့ “ေမာင္ဘယ္သြားမလို႔လဲ” “က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ဘယ္သြားသြား ခင္မ်ားအလုပ္လား” “ေမာင္ရယ္မ အနားေနေပးပါ” “ခင္မ်ားက်ဳပ္ကိုဘာမွမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႕” “ေမာင္ လုံးဝမသြားရဘူး၊ဟိုေကာင္မဆီသြားမလို႔မဟုတ္လား” “ခင္မ်ားႀကီးကိုေျပာၿပီးပဲ၊လာမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႕လို႔””ေမာင္မသြားရဘူးဆိုမသြားနဲ႕” က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္ၿပီးေျပာတယ္။

“မသြားလို႔မျဖစ္ဘူး” “ေမာင္ရယ္ မရွိခိုးၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္” က်ေနာ့္အနားဒူးေထာက္ၿပီးရွိခိုးကာက်ေနာ့္ ေျခသလုံးကိုဖက္ၿပီးငိုယိုေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ပဲဖုန္းကဝင္လာတယ္။ဖုန္းကိုၾကည့္ေတာခြန္းဆီကဖုန္းပါ “ဟလို ကိုကို” “ေျပာေလခြန္း” “ဘာလို႔ခြန္းဆီမလာတာလဲ” “မမေလ ထြက္မရေအာင္လုပ္ေနတာ” “အာဒီတဏွာ႐ူးမႀကီးေတာ့၊လာၿပီးစိတ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနတာ” “ဟုတ္တယ္ခြန္းေရ” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကိုပါးရိုက္ပစ္” က်ေနာ္ဖုန္းစပီကာဖြင့္လိုက္ၿပီး “ဘာေျပာတယ္ခြန္း ကိုကိုမၾကားလိုက္လို႔” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကိုပါးရိုက္လိုက္လို႔၊တဏွာ႐ူးေနတာေပ်ာက္သြားေအာင္” “ၾကားလား ပါးရိုက္ရမလား” “ေမာင္ မမွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲေမာင္” “ကိုကိုခြန္းေျပာတာၾကားလား၊လည္ၿမိဳနင္း ပစ္လိုက္။ကိုကိုမလာရင္ခြန္းအေၾကာင္းသိမယ္” “က်ဳပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး၊က်ဳပ္ေျခေထာက္လႊတ္” “ကိုကို႔ေျခေထာက္ဆြဲထားတာလား၊ေဆာင့္ကန္ထုတ္လိုက္ေလ” “လႊတ္ေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္၊ခင္မ်ားက်ဳပ္ကို ကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ေမာင္” “ေခၚမေနနဲ႕ေတာ့၊ ခင္မ်ားမွာရွိတဲ့ပစၥည္းတဝက္ခြဲေပးၿပီးရင္ခင္မ်ားလမ္းခင္မ်ားေလ်ာက္” “ေမာင္ရယ္ရက္စက္လွခ်ည္လားေမာင္” “ဘာမွလာေျပာမေနနဲ႕ေတာ့သြားမယ္” က်မဘက္မွာလုံးဝမရွိေတာ့တဲ့ေမာင္၊က်မအ သည္းကြဲေၾကေအာင္ခံစားလိုက္ရတယ္။

သူက က်မေရွ႕ကေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့လဲထြက္သြားတယ္။ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီးပစၥည္းမက္တယ္။ တကယ္ဆိုက်မအိမ္မွာသူ႕လုပ္အားနဲ႕ဝယ္ထားတဲ့ပစၥည္းဘာတစ္ခုမွမရွိဘူး။သူကတဝက္ ေတာင္းေသးတယ္။ေသသြားတဲ့ေယာက္်ား မ်က္ႏွာေျပးျမင္မိတယ္။က်မစိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိဳက္တယ္။ “ဒီေကာင္ကိုရွင္းထုတ္ပစ္ရမယ္လို႔” ဒီေကာင္က်မကိုအထင္ေသးတယ္။က်မလည္းအသိမ်ားတဲ့လူပဲေလ။ဒီေတာ့ “ဟလို ” “ဦးရဲထြန္း က်မပိုးပန္းခ်ီပါ” “ဟုတ္ကဲ့အမ ေျပာပါ။က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ္ /………ကိုဖမ္းေပးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္ကိုရဲထြန္း” “ဘာျဖစ္လို႔လဲအမ” “ေက်ာ္ေက်ာ္မူယစ္ေဆးဝါးေရာင္းေနတာ” “ဟာ ဒီလူေတာ့ကြာ” “အမအိမ္မွာေရာအဲဒီပစၥည္းေတြရွိေနအုံးမယ္” “အမရွာထားၿပီးအိမ္သာထဲပစ္ခ်လိဳက္ၿပီ” “ဟုတ္ၿပီအမ က်ေနာ္ၾကည့္လုပ္လိုက္မယ္” “အိုေက ကိုရဲထြန္းက်မဖုံးခ်လိဳက္ေတာ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့အမ သူ႕ကားဘယ္အနားရွိတာက်ေနာ္သိတယ္။ အမအိမ္ကကားမို႔သတိထားမိတာ” “ဟုတ္ကဲ့ကိုရဲထြန္း” ေက်ာ္ေက်ာ္အိမ္ကထြက္လာၿပီးခြန္းကိုေခၚကာဟိုတယ္လစ္လိုက္တယ္။

မေန႕ညကမကိုလိုးထားလို႔မလိုးနိုင်မွာစိုးတာေကြာင့် (ေဆး) ခႀလိဳက်တယ်။ပြီးေတာ့ဟိုတယ်မွာခွန်းကိုလိုးပြီးထွက်လာလိုက်တယ်။လမ်းမွာရဲကတား ေတာ့ “ဘာကိဈစလဲ” “ရွာဖွေခွင့်ေပးပါ” ကေျနာ်ေခါင်းနပန်းကြီးသွားတယ် (ဘိန်း)တွေကားေပါ်မွာစိတ်ေအးေအးထားပြီး “ဘာရွာမလဲ၊ေရာ့ျဗာ ဒီမွာ ခင်ျမားတို႔အတွက် ပိုက်ဆံ” ငါးေထာင်တန်တဈအုပ်ေပးလိုက်တယ်။ ကေျနာ်တိဳ႕တာဝန်အရပါ၊သတင်းေပးရွိလို႔ပါ” ေၾကာ်ေၾကာ်ကားေပါ်ကဆင်းရတယ်။ “ကိုကိုဘာဖြဈတာလဲ” ကေျနာ်ပြန်မေပြာနိုင်ေတာ့ပါ “ဗိုလ်ကြီးဒီမွာ (ဘိန်း)တွေပါ” “ေၾကာ်ေၾကာ်မင်းကိုဖမ်းလိုက်ပြီ၊ကျန်တာတရား႐ုံးေရာက်မွရွင်းပါ” ရဲစခန်းေရာက်ေတာ့ေဆးစဈတယ်။ေဆးၾက ပါပြီ။ ဆးးတွေအျမားကြီးႏွင့်မိတယ်ဆိဳပြီးေရာင်းဝယ်သဳံးစွဲႏွင့်တရားစွဲခံလိုက်ရ ပါပြီ။အနည်းဆုံးႏွဈႏွဈဆယ်။ ကေျနာ်ရယ်ပဈလိုက်တယ်။ “ဟားးးဟားးးး” “သွားပြီ ငါ့ဘဝငွေပုံေပါ်စံခဲ့ရပေမယ့်မထိုက်ေတာ့လည်းထိုက်တဲ့နေရာေရာက်ရပြီေပါ့ေလ” ပြီးပါပြီ