လိမ္မာလိုက်တဲ့ နော်မူလေး

လိမ္မာလိုက်တဲ့ နော်မူလေး

ကျွန်တော် ၆ ထပ်၏ လှေခါးထစ်များကို နင်းပြီးသော့ဖွင့်လိုက်သောအခါ ရေချိုးခန်းမီးလင်းနေကြောင်း တွေ့ရသည်။ အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ်မှာပစ်လှဲပြီးအမောဖြေနေတုန်း နော်မူထွက်လာပါသည်။ “ဦးဦး ပြန်ရောက်ပြီ၊ ထမင်းစားမလား” ထမီရင်ရှားနှင့် ၁ရနှစ်အရွယ် ကရင်မလေးကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်စိတ် တွေတစ်မျိုးဖြစ်လာပါ၏။ မောလိုက်တာဟာ ခဏနေအုံးမယ်။

နင် ခဏလာအုံး။” “ဟုတ်ကဲ့ ဦးဦး။ အင်္ကျီဝတ်လိုက်အုံးမယ်။” “ပြီးမှဝတ်ဟာ၊ ခဏကျွန်တော်လှဲနေသည့်အနားရောက်လာသောအခါ ငါ့ကို နည်းနည်း နှိပ်ပေးစမ်းပါဟာ၊ ညောင်းလိုက်တာ” အမှန်တော့ နေ့တိုင်းတက်နေသည့် လှေခါးက ကျွန်တော့ အတွက်ရိုးနေပါပြီ။ ဇနီးသည် မိနွယ်နှင့် မိုးလင်းကာနီးမှ ပွဲကြမ်းမိသောကြောင့် ပိုမော၊ ပိုညောင်းနေရခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ်မှာ မှောက်ပေးလိုက်သည်။ ကလေးမကစနှိပ်မည်အပြု “နင် ခုံတစ်လုံးသွားယူပြီးထိုင်နှိပ်လေခုံပုလေးတစ်လုံး သွားယူလာပါသည်။ ခြေသလုံးကိုစနှိပ်သည်နှင့် ကျွန်တော်က “အားပါး။ နာတယ်ဟ”ဘာဖြစ်လို့လဲ ဦးဦး” “ငါ့အရေပြားက ပါးတယ်ဟ၊ ပုဆိုးနဲ့ပွန်းလို့ဖြစ်မယ်”ဦးဦးက တော်တော်နုတာပဲဟုပြောသည်။

ကျွန်တော် လုံချည်ကို ဒူးလောက်ထိ ဆွဲတင်လိုက်ပါသည်။ လှန်ချင်၍ တမင် နုပြနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ကတည်းက အကျင့်ပါမည်စိုး၍ အနှိပ်ခံလေ့မရှိ။ ခုတော့ လည်း အဟုတ်ခြေသလုံးတော်ပြီ။ အပေါ်တက်ဟာ ဟု ပြောပြီး လုံချည်ကို ပေါင်ရင်းလောက်ထိဆွဲတင်လိုက်သည်။ တောင်လာသော ကျွန်တော့် လီးကြီးကို နည်းနည်းမြင်သာအောင် ဆွဲလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ကောင်မလေး ထမီရင်ရှားထဲက စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် ရင်ခုန်သံကို စကြားလာရသည်။ ဦးဦးဟာကလဲ”ဘာ ငါ့ဟာလ”ဲ “ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။

သမီးချမ်းလာပြီ။ ပြီးမှဆက်နှိပ်မယ်” နေစမ်းပါအုံးဟာ။ အားစိုက်ပြီးနှိပ်လိုက်ရင် နင်နွေးသွားမှာပါဟု ကျွန်တော် ဆက်တင်းထားလိုက်ပါ သည်။ အင်းအင်း၊ ပေါင်တွင်းကြောကို နှိပ်ဟသူ့ခမျာအားစိုက်နှိပ်နေရှာပါသည်။ မြင်နေရသော မြင်ကွင်းကို ပိုဂရုစိုက်မိစေရန် ကျွန်တော်အကြံထုတ် ရသည်။ “နင်နှိပ်နေရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ပေါင်တစ်ချောင်းထဲမှာ စုပြီးဖိထားလိုက်၊အပူထုတ်ရအောင်” ပြောသည့်အတိုင်းသူလုပ်ရတော့ ပေါင်ကြားကို သေချာကြည့်ဖြစ်နေမှန်းသိ၍ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းက ပုမိ ာလာသည်။

မှောက်အိပ်ရသည်မှာ ခိုးလိုးခုလု။ “တော်ပြီ နောက်တစ်ချောင်းကိုပြောင်းနှိပ်ပြီး ခဏနေ အဲဒီဖက်ကို အပူထုတ်၊ အင်းအင်း၊ အပူထွက်တယ်ဟ၊ နင်မဆိုးဘူး” ပေါင်နှစ်ဖက်လုံး အပူထုတ်ပြီးသောအခါ တော်လောက်ပြီဟုပြောလိုက်၍ သူ့သက်ပြင်းချသံကြားလိုက် ရသည်။ သို့သော်ကြာကြာမချလိုက်ရပါ။

ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်ပြီး ရှေ့က ပြန်နှိပ်ဖို့ပြောလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပါ။ ပုဆိုးကလည်း လှန်ပြီးသားဆိုတော့ “ပေါင်ကပဲစနှိပ်တော့ဟာ” ပြဿနာက ခုမှစသည်။ မာတောင့်နေသော လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်မှာ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်။ ကောင်မလေး ဒီတစ်ခါတော့ သေချာကြည့်လို့မရ။ ကျွန်တော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ထမီရင်ရှားမှ လွတ်နေသည့် သူ့အပေါ်ပိုင်းကို ပေါ်တင်ကြည့်နေသည်။

“နင့်ရင်ပတ်မှာ မှဲ့လေးနဲ့ပဲဟ” ကလေးမ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားသည်။ “အနီလေးလား” ကျွန်တော် တမင်လုပ်နေပါသည်။ မှောင်နေတော့ သေချာ မမြင်ရဘူးလေဟာ ဟု ဘာလိုလို ညာလိုလို လှမ်းတို့ကြည့်လိုက်သည်။ သူက “အင်” ဟု တစ်ချက် တွန့်သွားရင်း ဆက်နှိပ်နေရာကျွန်တော်ဆက် မထိတော့ပါ။

ဒါလောက်ဆို တော်လောက်ပြီဟု သဘောထား ကာ လည်တိုင်၊နားရွက်နှင့် လက်မောင်းများကို ဆက်ကြည့်နေပါသည်။လက်မောင်းက ကာကွယ်ဆေးထိုးအပ်ရာကို အသာကိုင်ကြည့်သည်။ နောက် အပူထုတ် တော့ဟာ ဟု ခိုင်းလိုက်သည်။ ပေါင်တစ်ဖက်ကို ဖွဖွဖိထားတော့ ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာ တုန်လာပါတော့သည်။ သူမနေနိုင်တော့ပဲ ဟီးဟီး ဟု ရယ်ပါသည်။

အပျိုလေးကို စိတ်လှုပ်ရှားအောင် ကျွန်တော်တမင်လုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ နောက် ပေါင်တစ်ဖက်ပြောင်းသောအခါ သူ့ကိုယ်မှာ ကျွန်တော့် ပေါ် တော်တော် ရောက်လာပါသည်။ ကျွန်တော်က နောက်ကျောကို အသာကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး လက်ခြောင်း ၃ ခြောင်းဖြင့် နှိပ်ပေးသလိုလုပ်လိုက်သည်။ငါကောနှိပ်ပေးရ အုံးမလား” “မညောင်းပါဘူး။ ဦးဦးကလည်း” ကျွန်တော့် လက်ကို ချက်ခြင်း မဖယ်တော့ပါ။

ပုခုံးကို ပါ အသာ ဖွဖွ ဆုတ်ပေးနေသည်။ သူရုန်းဟန်အသာပြုသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကတော့ အညောင်းပြေသွားပြီ။ အလယ် ပေါင်က ညောင်းနေတယ်ဟ တွေ့လား အနှိပ်ခံချင်လို့” ရယ်ပြီးပြောလိုက်ရာ နော်မူ ပြုံးစိစိနှင့်။ ကျွန်တော် ပိုကဲလာသည်။ လုပ်စမ်းပါဟာ နင်ကလည်း ဟုထပ်ပြောလိုက်သည်။ “ဘာလုပ်ရမှာလဲ၊ ဦးဦးက” ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ပါ။ ပုဆိုးကို ဗိုက်ပေါ်ထိဆွဲတင် လိုက် သည်။ သူလန့်သွားသည် “အံမလေး” ဟု မနေနိုင်ပဲထွက်လာသည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟု ကျွန်တော်သူ့လက်ကို တောင်နေသော လီးကြီးပေါ်ဆွဲတင် လိုက်သည်။

“သူက တစ်မျိုးနှိပ်ရမှာနော်” သူ တုန်တုန်ရီရီနှင့် အသာကိုင်သည်။ “ဖွဖွလေးကိုင်နော် ပြီးရင်အသာလေး ပွတ်ပေး အထက် အောက်” “နွေးနွေးကြီးနော်” သူ သတိလက်လွတ်ပြောနေ သည်။ နင်တွေ့ဘူးလား ဟု မေးလိုက်ရာ ရှက်သွားသည်။ ဦးဦးကလည်း ကလေးတွေဟာပဲတွေ့ဘူးတာပေါ့ဟု ပြောသည်။ “အဲဒါက ပွတ်ရုံနဲ့မရဘူးဟ” ကျွန်တော် အရသာတွေ့လာသည်နှင့် ချက်ခြင်းလက်ငင်းပင် အဆင့်တက်ဖို့ ကြိုးစား သည်။ သူ့ပခုံးပေါ်က လက်ကို လည်း မလွှတ်သေး။

ဒီထိပ်လေးကို လျှာနဲ့လျက်ပေးမှ ပို အညောင်းပြေတာ၊ ကျွန်တော် အတင်း လောပါတော့သည်။ ဖီးလ် ကလည်း အတော်တက်နေပြီမဟုတ်ပါလား။ “ရွံစရာကြီး၊ ဦးဦးကလဲ”သန့်ပါတယ်ဟ”တကယ်သန့်မသန့်တော့မသိ။ ကျွန်တော် သူ့ပုခုံးကို အသာနှိမ့်ပေးနေရာ သူက ခေါင်းခါနေတော့ သည်။ ကျွန်တော်အတင်းမလုပ်ပါ။ စိတ်ရှည်ရှည်ထားရမည်မို့ အသာလေးစောင့်ပြီး ဂွင်းအတိုက်ခံနေရင်း ပုခုံးနှင့် လက်မောင်းရင်းများကို အသာဆက်ပွတ်နေ သည်။ သူလည်း တွန့်တွန့်တွန့်တွန့်လုပ်နေသည်။ရုန်းချင်တာလည်းပါမည်။

စိတ်လည်း မရိုးမရွဖြစ်လာသည်လည်း ပါမည်။ ကျွန်တော့ညာလက်က ထမီဖုံးထားသော ကျောကုန်းတစ်လျှောက် ဆက်ဆင်းကာ ခါးနားမှာ အသာမှေးနေသည်။ နော်မူ ခါးကို ရမ်းရင်းရုန်းဟန်ပြု သော်လည်း ကျွန်တော်က မဖယ်ပါ။ ပို၍ပင်အောက်ဆင်းလာပြီး မြီးညောင့်ရိုးအပေါ်မှာ အသာနားနေပြန် သည်။ အတော်ဟုတ် သည်။ ၁၇ နှစ်ရွယ်အပျိုမလေးခါးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုခိုင်းရသည်မှာ လောကစည်းစိမ် ပင်။ အညောင်းမပြေသေးဘူးလား ဟုမေးသည်။

“နေအုံးဟ။ အညောင်းပြေရင် ပျော့သာွ းမှာ ခုလိုမာမာ တောင်တော်ကြီးမဖြစ်ရဘူး၊ ပျော့တဲ့အ ထိ လုပ်ပေး နော် လုပ်ပါဟာ နည်းနည်းလောက်လျက်ပေး။ မြန်မြန်ပြေသွားအောင်” ကျွန်တော် ဘယ်ဖက်လက်နှင့် သူ့ခေါင်းကို အသာ နှိမ့်ပြန်သည်။ သူ ခေါင်းခါနေရင်းပင်ပါးစပ်ကလီးထိပ်နားရောက်သွားပြီ။ဘယ်လိုလဲ ဟု မေးသည်။ လီးထိပ်အောက်ပိုင်း အကြောလေးကို ပြပြီးဒီနေရာကို နှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်၊ ပြီး ရင် အောက်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပြီး ဆင်းသွား သူ မရဲတရဲနှင့် စစုတ်ပါတော့သည်။

ကျွန်တော်တွန့်သွားသည်။ အားပါး ကောင်းလိုက် တာဟာ” ကျွန်တော့်လက်က သူ့ တင်ပါးအစပ် စဆင်းလာရင်း “ကျွတ်ကျွတ်။ လိမ်မာလိုက်တ့ ဲ နော်မူလေး” လက်က ဖင်ကို အသာစပွတ်ပေးသောအခါ သူ တုန်သွားသော်လည်း လှည့်မကြည့်တော့ပါ။ လျှာတစ်ချောင်းနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေ သလို စိတ်လည်း အတော်လှုပ်ရှား နေပြီကိုး။

သူ့ထိုင်ခုံလေးကို အသာ ရှေ့တွန်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို နောက် ပိုထွက် လာ အောင်လုပ်လိုက်သည်။ သူ့လျှာက ဂွေးဥနားရောက်လာသောအခါ“အဲဒီအတိုင်း အပေါ်ပြန်တက်၊ အထက် – အောက် လုပ်ဟာ”လီးအောက်ပိုင်းအကြောကို လျှာနှင့် အစုန်အဆန် ၄ ခါလောက်ပြီးသောအခါ ကျွန်တော့်လက်က သူ့ဖင်အနှံ့ ပွတ်နေပြီ။ “ထိပ်သီးလေးကို လျှာနဲ့ တစ်ပတ်ရစ်ပြီး ငုံလိုက်ဟာ” မဆိုးပါ။ သူ အမိန့်ကို တသဝေမတိမ်း နာခံနေ လေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း သွေးတိုးစမ်းရင်း ရလာသော အောင်မြင်မှုအတွက် အတော်ပျော်နေသည်။

ဒီအတိုင်းဆို ရှေ့လျှောက်တော့ တစ်ဂွင်ရလာပြီပေါ့။ “စုတ်ရင်းနဲ့ အောက်က မြောင်းလေးကို လျှာထိပ်နဲ့ထိုး၊ လက်က ဆက် ပွတ်ပေးအုံး” ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာ ပိုကြီးလာပြီး လရေ ထွက်တော့မလိုဖြစ်နေသဖြင့် စိတ်ကို အတော်လျှော့ချနေရသည်။ ဖင်ပွတ်နေသော လက်ကို ပုခုံးမှတစ်ဆင့် ဆံပင်လေးတေ ွ အသာဖွရင်း လိမ်မာလိုက်တာဟာ ဟုချွဲနေရသည်။ သူ့နောက်လက်တစ်ဖက် ကို ဥကို ကိုင်ခိုင်းထားသောအခါ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး မအားတော့ပါ။ “ပြေကာနီးရင် အရည်တွေပန်းထွက်တယ်ဟ။ နင်မျိုချချင်ချလိုက်။

အဲဒါ သေးမဟုတ်ဘူး” သူ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ပါးစပ်ကတော့ မထုတ်ပါ။ ကျွန်တော့လက်က ထမီကိုဖြေဖို့ကြံနေသည်။ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဘူးသည့် အပျိုလေး၏ အပြုအစုမှာ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ပါ။ လက်က ထမီကို ဖြေလို့ရလိုက်သည်နှင့်နို့ပင် နယ်ချိန်မရလိုက် လရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါသည်။

သူ့ခေါင်းကို ဖယ်မပစ်အောင် အသာ ထိမ်းဖမ်းထားလိုက်ရင်း “အင်း ကောင်းလိုက်တာဟာ ဆက်စုတ်ဆက်စုတ်” သူလည်း ပလုတ်ပလောင်းနှင့် တအင်းအင်းနှင့်ဖြစ်နေသည်။ မျက်လုံကလည်း ပြူးလျက်။ လက်တစ်ဖက်က ဂွင်းဆက်တိုက်။ တစ်ဖက်က ဘောကို ကိုင်ရင်း ကျွန်တော့် လရေတွေ ကုန်သွားတဲ့တိုင် ပြန်မထုတ် ခိုင်းသေးပါ။ ဆက်စုတ်နေရာ ကျွန်တော်လည်း တအင်းအင်းနှင့်မောနေသည်။

သူ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုမပျောက်ခင် လီး ကိုအသာဆွဲထုတ်လိုက် ပြီး ကျွန်တော် ထ ထိုင်လိုက်သည်။ သူ့ချိုင်းကြားနှစ်ဖက်ကို အသာဖက်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင် အောင် မ တင်လိုက်ရာ ကျွတ်နေစ ထမီ ပြေကျသွားသဖြင့် နို့ကို အသာ ပွတ်ကိုင်ရင်း ပါးကို မွှေးကာ လိမ်မာလိုက် တဲ့ ကလေးလေး ဟု ချော့နေပါသည်။

ထွက်သွားပြီမို့ ကျွန်တော့်စိတ်က သိပ်မရှိတော့ သော်လည်း ရှေ့လျှောက် အတွက် ဆက်ထိမ်းထားရန် သူ့ နို့လေးတွေကို ကလိရင်း ကျွန်တော် ချော့နေပါသည်။ သူလည်း ပါးစပ်ထဲမှ လရေများကို ကြိုးစားမျိုချနေရသဖြင့် စကားမပြောနိုင်ပဲ ကျွန်တော့ အပွတ်အသတ်ကို အရသာခံနေပါသည်။ပြီး (ဖျော်ဖြေမူအတွက်သာ အတုယူမမှားစေရန်)

 

Zawgyi

 

လိမၼာလိုက္တဲ႔ ေနာ္မူေလး

ကၽြန္ေတာ္ ၆ ထပ္၏ ေလွခါးထစ္မ်ားကို နင္းၿပီးေသာ့ဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ေရခ်ိဳးခန္းမီးလင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အိမ္ေရွ႕ဆိုဖာေပၚမွာပစ္လွဲၿပီးအေမာေျဖေနတုန္း ေနာ္မူထြက္လာပါသည္။ “ဦးဦး ျပန္ေရာက္ၿပီ၊ ထမင္းစားမလား” ထမီရင္ရွားႏွင့္ ၁ရႏွစ္အရြယ္ ကရင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ ေတြတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာပါ၏။ ေမာလိုက္တာဟာ ခဏေနအုံးမယ္။

နင္ ခဏလာအုံး။” “ဟုတ္ကဲ့ ဦးဦး။ အကၤ်ီဝတ္လိုက္အုံးမယ္။” “ၿပီးမွဝတ္ဟာ၊ ခဏကၽြန္ေတာ္လွဲေနသည့္အနားေရာက္လာေသာအခါ ငါ့ကို နည္းနည္း ႏွိပ္ေပးစမ္းပါဟာ၊ ေညာင္းလိုက္တာ” အမွန္ေတာ့ ေန႔တိုင္းတက္ေနသည့္ ေလွခါးက ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ရိုးေနပါၿပီ။ ဇနီးသည္ မိႏြယ္ႏွင့္ မိုးလင္းကာနီးမွ ပြဲၾကမ္းမိေသာေၾကာင့္ ပိုေမာ၊ ပိုေညာင္းေနရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္က ဆိုဖာေပၚမွာ ေမွာက္ေပးလိုက္သည္။ ကေလးမကစႏွိပ္မည္အျပဳ “နင္ ခုံတစ္လုံးသြားယူၿပီးထိုင္ႏွိပ္ေလခုံပုေလးတစ္လုံး သြားယူလာပါသည္။ ေျခသလုံးကိုစႏွိပ္သည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က “အားပါး။ နာတယ္ဟ”ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဦးဦး” “ငါ့အေရျပားက ပါးတယ္ဟ၊ ပုဆိုးနဲ႔ပြန္းလို႔ျဖစ္မယ္”ဦးဦးက ေတာ္ေတာ္ႏုတာပဲဟုေျပာသည္။

ကၽြန္ေတာ္ လုံခ်ည္ကို ဒူးေလာက္ထိ ဆြဲတင္လိုက္ပါသည္။ လွန္ခ်င္၍ တမင္ ႏုျပေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အက်င့္ပါမည္စိုး၍ အႏွိပ္ခံေလ့မရွိ။ ခုေတာ့ လည္း အဟုတ္ေျခသလုံးေတာ္ၿပီ။ အေပၚတက္ဟာ ဟု ေျပာၿပီး လုံခ်ည္ကို ေပါင္ရင္းေလာက္ထိဆြဲတင္လိုက္သည္။ ေတာင္လာေသာ ကၽြန္ေတာ့္ လီးႀကီးကို နည္းနည္းျမင္သာေအာင္ ဆြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္ရာ ေကာင္မေလး ထမီရင္ရွားထဲက စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္ ရင္ခုန္သံကို စၾကားလာရသည္။ ဦးဦးဟာကလဲ”ဘာ ငါ့ဟာလ”ဲ “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။

သမီးခ်မ္းလာၿပီ။ ၿပီးမွဆက္ႏွိပ္မယ္” ေနစမ္းပါအုံးဟာ။ အားစိုက္ၿပီးႏွိပ္လိုက္ရင္ နင္ေႏြးသြားမွာပါဟု ကၽြန္ေတာ္ ဆက္တင္းထားလိုက္ပါ သည္။ အင္းအင္း၊ ေပါင္တြင္းေၾကာကုိ ႏွိပ္ဟသူ႔ခမ်ာအားစိုက္ႏွိပ္ေနရွာပါသည္။ ျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကို ပိုဂ႐ုစိုက္မိေစရန္ ကၽြန္ေတာ္အႀကံထုတ္ ရသည္။ “နင္ႏွိပ္ေနရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ စုၿပီးဖိထားလိုက္၊အပူထုတ္ရေအာင္” ေျပာသည့္အတိုင္းသူလုပ္ရေတာ့ ေပါင္ၾကားကို ေသခ်ာၾကည့္ျဖစ္ေနမွန္းသိ၍ ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းက ပုမိ ာလာသည္။

ေမွာက္အိပ္ရသည္မွာ ခိုးလိုးခုလု။ “ေတာ္ၿပီ ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေျပာင္းႏွိပ္ၿပီး ခဏေန အဲဒီဖက္ကို အပူထုတ္၊ အင္းအင္း၊ အပူထြက္တယ္ဟ၊ နင္မဆိုးဘူး” ေပါင္ႏွစ္ဖက္လုံး အပူထုတ္ၿပီးေသာအခါ ေတာ္ေလာက္ၿပီဟုေျပာလိုက္၍ သူ႔သက္ျပင္းခ်သံၾကားလိုက္ ရသည္။ သို႔ေသာ္ၾကာၾကာမခ်လိုက္ရပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေရွ႕က ျပန္ႏွိပ္ဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကလည္း လွန္ၿပီးသားဆိုေတာ့ “ေပါင္ကပဲစႏွိပ္ေတာ့ဟာ” ျပႆနာက ခုမွစသည္။ မာေတာင့္ေနေသာ လီးႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာ မဖုံးနိုင္မဖိနိုင္။ ေကာင္မေလး ဒီတစ္ခါေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္လို႔မရ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ထမီရင္ရွားမွ လြတ္ေနသည့္ သူ႔အေပၚပိုင္းကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနသည္။

“နင့္ရင္ပတ္မွာ မွဲ႕ေလးနဲ႔ပဲဟ” ကေလးမ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားသည္။ “အနီေလးလား” ကၽြန္ေတာ္ တမင္လုပ္ေနပါသည္။ ေမွာင္ေနေတာ့ ေသခ်ာ မျမင္ရဘူးေလဟာ ဟု ဘာလိုလို ညာလိုလို လွမ္းတို႔ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက “အင္” ဟု တစ္ခ်က္ တြန႔္သြားရင္း ဆက္ႏွိပ္ေနရာကၽြန္ေတာ္ဆက္ မထိေတာ့ပါ။

ဒါေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ၿပီဟု သေဘာထား ကာ လည္တိုင္၊နားရြက္ႏွင့္ လက္ေမာင္းမ်ားကို ဆက္ၾကည့္ေနပါသည္။လက္ေမာင္းက ကာကြယ္ေဆးထိုးအပ္ရာကို အသာကိုင္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ အပူထုတ္ ေတာ့ဟာ ဟု ခိုင္းလိုက္သည္။ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ဖြဖြဖိထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ တုန္လာပါေတာ့သည္။ သူမေနနိုင္ေတာ့ပဲ ဟီးဟီး ဟု ရယ္ပါသည္။

အပ်ိဳေလးကို စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တမင္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ ေပါင္တစ္ဖက္ေျပာင္းေသာအခါ သူ႔ကိုယ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေပၚ ေတာ္ေတာ္ ေရာက္လာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ေက်ာကို အသာကိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္ေျခာင္း ၃ ေျခာင္းျဖင့္ ႏွိပ္ေပးသလိုလုပ္လိုက္သည္။ငါေကာႏွိပ္ေပးရ အုံးမလား” “မေညာင္းပါဘူး။ ဦးဦးကလည္း” ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို ခ်က္ျခင္း မဖယ္ေတာ့ပါ။

ပုခုံးကို ပါ အသာ ဖြဖြ ဆုတ္ေပးေနသည္။ သူ႐ုန္းဟန္အသာျပဳသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ အေညာင္းေျပသြားၿပီ။ အလယ္ ေပါင္က ေညာင္းေနတယ္ဟ ေတြ႕လား အႏွိပ္ခံခ်င္လို႔” ရယ္ၿပီးေျပာလိုက္ရာ ေနာ္မူ ျပဳံးစိစိႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ္ ပိုကဲလာသည္။ လုပ္စမ္းပါဟာ နင္ကလည္း ဟုထပ္ေျပာလိုက္သည္။ “ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ ဦးဦးက” ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ ပုဆိုးကို ဗိုက္ေပၚထိဆြဲတင္ လိုက္ သည္။ သူလန႔္သြားသည္ “အံမေလး” ဟု မေနနိုင္ပဲထြက္လာသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟု ကၽြန္ေတာ္သူ႔လက္ကို ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးေပၚဆြဲတင္ လိုက္သည္။

“သူက တစ္မ်ိဳးႏွိပ္ရမွာေနာ္” သူ တုန္တုန္ရီရီႏွင့္ အသာကိုင္သည္။ “ဖြဖြေလးကိုင္ေနာ္ ၿပီးရင္အသာေလး ပြတ္ေပး အထက္ ေအာက္” “ေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္” သူ သတိလက္လြတ္ေျပာေန သည္။ နင္ေတြ႕ဘူးလား ဟု ေမးလိုက္ရာ ရွက္သြားသည္။ ဦးဦးကလည္း ကေလးေတြဟာပဲေတြ႕ဘူးတာေပါ့ဟု ေျပာသည္။ “အဲဒါက ပြတ္႐ုံနဲ႔မရဘူးဟ” ကၽြန္ေတာ္ အရသာေတြ႕လာသည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းလက္ငင္းပင္ အဆင့္တက္ဖို႔ ႀကိဳးစား သည္။ သူ႔ပခုံးေပၚက လက္ကို လည္း မလႊတ္ေသး။

ဒီထိပ္ေလးကို လၽွာနဲ႔လ်က္ေပးမွ ပို အေညာင္းေျပတာ၊ ကၽြန္ေတာ္ အတင္း ေလာပါေတာ့သည္။ ဖီးလ္ ကလည္း အေတာ္တက္ေနၿပီမဟုတ္ပါလား။ “ရြံစရာႀကီး၊ ဦးဦးကလဲ”သန႔္ပါတယ္ဟ”တကယ္သန႔္မသန႔္ေတာ့မသိ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ပုခုံးကို အသာႏွိမ့္ေပးေနရာ သူက ေခါင္းခါေနေတာ့ သည္။ ကၽြန္ေတာ္အတင္းမလုပ္ပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားရမည္မို႔ အသာေလးေစာင့္ၿပီး ဂြင္းအတိုက္ခံေနရင္း ပုခုံးႏွင့္ လက္ေမာင္းရင္းမ်ားကို အသာဆက္ပြတ္ေန သည္။ သူလည္း တြန႔္တြန႔္တြန႔္တြန႔္လုပ္ေနသည္။႐ုန္းခ်င္တာလည္းပါမည္။

စိတ္လည္း မရိုးမရြျဖစ္လာသည္လည္း ပါမည္။ ကၽြန္ေတာ့ညာလက္က ထမီဖုံးထားေသာ ေက်ာကုန္းတစ္ေလၽွာက္ ဆက္ဆင္းကာ ခါးနားမွာ အသာေမွးေနသည္။ ေနာ္မူ ခါးကို ရမ္းရင္း႐ုန္းဟန္ျပဳ ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္က မဖယ္ပါ။ ပို၍ပင္ေအာက္ဆင္းလာၿပီး ၿမီးေညာင့္ရိုးအေပၚမွာ အသာနားေနျပန္ သည္။ အေတာ္ဟုတ္ သည္။ ၁၇ ႏွစ္ရြယ္အပ်ိဳမေလးခါးကိုကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုခိုင္းရသည္မွာ ေလာကစည္းစိမ္ ပင္။ အေညာင္းမေျပေသးဘူးလား ဟုေမးသည္။

“ေနအုံးဟ။ အေညာင္းေျပရင္ ေပ်ာ့သာြ းမွာ ခုလိုမာမာ ေတာင္ေတာ္ႀကီးမျဖစ္ရဘူး၊ ေပ်ာ့တဲ့အ ထိ လုပ္ေပး ေနာ္ လုပ္ပါဟာ နည္းနည္းေလာက္လ်က္ေပး။ ျမန္ျမန္ေျပသြားေအာင္” ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ဖက္လက္ႏွင့္ သူ႔ေခါင္းကို အသာ ႏွိမ့္ျပန္သည္။ သူ ေခါင္းခါေနရင္းပင္ပါးစပ္ကလီးထိပ္နားေရာက္သြားၿပီ။ဘယ္လိုလဲ ဟု ေမးသည္။ လီးထိပ္ေအာက္ပိုင္း အေၾကာေလးကို ျပၿပီးဒီေနရာကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စုတ္၊ ၿပီး ရင္ ေအာက္ကို လၽွာနဲ႔ လ်က္ၿပီး ဆင္းသြား သူ မရဲတရဲႏွင့္ စစုတ္ပါေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တြန႔္သြားသည္။ အားပါး ေကာင္းလိုက္ တာဟာ” ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ တင္ပါးအစပ္ စဆင္းလာရင္း “ကၽြတ္ကၽြတ္။ လိမ္မာလိုက္တ့ ဲ ေနာ္မူေလး” လက္က ဖင္ကို အသာစပြတ္ေပးေသာအခါ သူ တုန္သြားေသာ္လည္း လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါ။ လၽွာတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေန သလို စိတ္လည္း အေတာ္လႈပ္ရွား ေနၿပီကိုး။

သူ႔ထိုင္ခုံေလးကို အသာ ေရွ႕တြန္းလိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေနာက္ ပိုထြက္ လာ ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ သူ႔လၽွာက ေဂြးဥနားေရာက္လာေသာအခါ“အဲဒီအတိုင္း အေပၚျပန္တက္၊ အထက္ – ေအာက္ လုပ္ဟာ”လီးေအာက္ပိုင္းအေၾကာကို လၽွာႏွင့္ အစုန္အဆန္ ၄ ခါေလာက္ၿပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္လက္က သူ႔ဖင္အႏွံ့ ပြတ္ေနၿပီ။ “ထိပ္သီးေလးကို လၽွာနဲ႔ တစ္ပတ္ရစ္ၿပီး ငုံလိုက္ဟာ” မဆိုးပါ။ သူ အမိန႔္ကို တသေဝမတိမ္း နာခံေန ေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသြးတိုးစမ္းရင္း ရလာေသာ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အေတာ္ေပ်ာ္ေနသည္။

ဒီအတိုင္းဆို ေရွ႕ေလၽွာက္ေတာ့ တစ္ဂြင္ရလာၿပီေပါ့။ “စုတ္ရင္းနဲ႔ ေအာက္က ေျမာင္းေလးကို လၽွာထိပ္နဲ႔ထိုး၊ လက္က ဆက္ ပြတ္ေပးအုံး” ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီးမွာ ပိုႀကီးလာၿပီး လေရ ထြက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနသျဖင့္ စိတ္ကို အေတာ္ေလၽွာ့ခ်ေနရသည္။ ဖင္ပြတ္ေနေသာ လက္ကို ပုခုံးမွတစ္ဆင့္ ဆံပင္ေလးေတ ြ အသာဖြရင္း လိမ္မာလိုက္တာဟာ ဟုခၽြဲေနရသည္။ သူ႔ေနာက္လက္တစ္ဖက္ ကို ဥကို ကိုင္ခိုင္းထားေသာအခါ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး မအားေတာ့ပါ။ “ေျပကာနီးရင္ အရည္ေတြပန္းထြက္တယ္ဟ။ နင္မ်ိဳခ်ခ်င္ခ်လိုက္။

အဲဒါ ေသးမဟုတ္ဘူး” သူ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ ပါးစပ္ကေတာ့ မထုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့လက္က ထမီကိုေျဖဖို႔ႀကံေနသည္။ တစ္ခါမွ မထိေတြ႕ဘူးသည့္ အပ်ိဳေလး၏ အျပဳအစုမွာ ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ လက္က ထမီကို ေျဖလို႔ရလိုက္သည္ႏွင့္နို႔ပင္ နယ္ခ်ိန္မရလိုက္ လေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါသည္။

သူ႔ေခါင္းကို ဖယ္မပစ္ေအာင္ အသာ ထိမ္းဖမ္းထားလိုက္ရင္း “အင္း ေကာင္းလိုက္တာဟာ ဆက္စုတ္ဆက္စုတ္” သူလည္း ပလုတ္ပေလာင္းႏွင့္ တအင္းအင္းႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ မ်က္လုံကလည္း ျပဴးလ်က္။ လက္တစ္ဖက္က ဂြင္းဆက္တိုက္။ တစ္ဖက္က ေဘာကို ကိုင္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ လေရေတြ ကုန္သြားတဲ့တိုင္ ျပန္မထုတ္ ခိုင္းေသးပါ။ ဆက္စုတ္ေနရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း တအင္းအင္းႏွင့္ေမာေနသည္။

သူ႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈမေပ်ာက္ခင္ လီး ကိုအသာဆြဲထုတ္လိုက္ ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ထ ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ခ်ိဳင္းၾကားႏွစ္ဖက္ကို အသာဖက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္ ေအာင္ မ တင္လိုက္ရာ ကၽြတ္ေနစ ထမီ ေျပက်သြားသျဖင့္ နို႔ကို အသာ ပြတ္ကိုင္ရင္း ပါးကို ေမႊးကာ လိမ္မာလိုက္ တဲ့ ကေလးေလး ဟု ေခ်ာ့ေနပါသည္။

ထြက္သြားၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သိပ္မရွိေတာ့ ေသာ္လည္း ေရွ႕ေလၽွာက္ အတြက္ ဆက္ထိမ္းထားရန္ သူ႔ နို႔ေလးေတြကို ကလိရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာ့ေနပါသည္။ သူလည္း ပါးစပ္ထဲမွ လေရမ်ားကို ႀကိဳးစားမ်ိဳခ်ေနရသျဖင့္ စကားမေျပာနိုင္ပဲ ကၽြန္ေတာ့ အပြတ္အသတ္ကို အရသာခံေနပါသည္။ၿပီး (ေဖ်ာ္ေျဖမူအတြက္သာ အတုယူမမွားေစရန္)