အရသာထူး

အရသာထူး (စ/ဆုံး)

ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲသွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေပြီ။ မောင်မောင်က အိပ်ယာပေါ် ခပ်လျောလျော မှီထားတယ်။ အေပရယ်က ဘေးကနေ လှမ်းခွရင်း မောင်မောင့်ကို ဖက်လုံးလို အသုံးပြု ထားတယ်။ အေပရယ့်နို့ကြီးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သိပ်မဝေးလှဘူး။ သူတို့လှုပ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက် သွားထိနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရင်ထဲကို တစ်ယောက် လှမ်းမြင်လိုက်ကြရတယ်။

ရမ္မက်ဆန္ဒရဲ့ မီးတစ်စကတော့ သူတို့နှစ်ဦးကြား တောက်လောင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် စိတ်မပူပါနဲ့၊ ဒီမီးကို ဘယ်လိုငြှိမ်းသတ်ရမလဲ ဆိုတာကိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်းသိကြပါတယ်လေ။ မောင်မောင်က အေပရယ်တစ်ယောက် သူ့ကိုယ်ပေါ် တဖြည်းဖြည်း ပွတ်ရင်းသပ်ရင်းတက်လာကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ဗိုက်တစ်လျှောက်နဲ့ ရင်ဘတ်ကို သူ့ရဲ့ ဖွံ့ ထွားလှတဲ့ ရင်သားတွေနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း အပေါ်ဘက်ကို တရွေ့ရွေ့ တက်လာတယ်။ နို့သီးခေါင်းချွန်ချွန်တွေက မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ကနေ သူ့နှလုးံ သားထဲအထိ တိုး ဝင်နေကြသလိုပဲ။ အေပရယ်က အပေါ်တက်လာတော့ သူ့ပေါင်တွေကလည်း မောင်မောင့်ပေါင်ပေါ် ရောက်လာပြီပေါ့။ ဒီခဏမှာပဲ မောင်မောင်က စိုစွတ်စွတ်ခံစားမှုကို သိလိုက်ရတယ်။

အေပရယ့်အပေါ်ပိုင်းကရော အောက်ပိုင်းကရော သူတို့ရဲ့ ချစ်ပွဲအကြိုရလဒ်ကို သတိပေးနေကြပြီလေ။ မောင်မောင်ကတော့ အေပရယ့်ကိုပဲ စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေမိတယ်။ ချစ်စိတ်တွေ ပြင်းပြနေတဲ့ အချစ်နတ်သမီးပျို တစ်ယောက်ကများ ဒီလိုမျိုး ပြုမူနေသလားလို့ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်မိတော့မလိုပဲ။ အေပရယ်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို မောင်မောင့်နှုတ်ခမ်းဆီကို ဖိကပ်လိုက်တော့ အလယ်ကနေ ဆုံချက်တစ်ခု ရှိနေတဲ့လား ကိုယ်ရဲ့ အပေါ်ပိုင်းက နှိမ့်ချလိုက်တာနဲ့အညီ အောက်ပိုင်းကလည်း တဖြည်းဖြည်း မြောက်တက်လာတော့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ အေပရယ့်လက်တွေက သူ့လိင်တံကြီးကို မြဲမြံစွာဆုပ်ကိုင်ရင်း အချစ်တို့ရဲ့ လမ်းအစကို ပို့ဆောင်လိုက်လေရဲ့။ သူ့ရဲ့ လိင်တံကြီးနဲ့ အေပရယ့်အဖုတ်လေးတို့ရဲ့ အစပေါ့။ မောင်မောင်ကတော့ ပြုံးကြည့်နေတုန်းပဲ။ အေပရယ် ဦးဆောင်လှုပ်ရှားတာကို အလိုက်သင့်နေရုံနဲ့ပဲ ခရီးဆက်လိုက်လို့လည်း ရတာပဲကို။

`အင်း …..´ အေပရယ်တစ်ယောက် သူ့အဖုတ်လေးထဲကို တိုး ဝင်လာတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးရဲ့ အစွမ်းသတ္တိကြောင့် ညည်းညူလိုက်ရတော့တယ်။ `အား … ဟုတ်တယ် … အဲဒီလို …´ မောင်မောင်က အရင်းထိအောင် တိုးဝင်သွားတဲ့ သူ့လိင်တံကြီးနဲ့အတူ အသံထွက်ရင်း ကော့ပေးလိုက်တော့တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ ရှေ့ဆက်ပြီး ဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာ တိုင်ပင်စရာမလိုပါဘူး။ အေပရယ်က တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့ရဲ့တင်ပါးကို ကြွလိုက်တော့ အတွင်းသားလေးတွေက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ညှစ်ရင်း လျောတိုက်ပြီးမှ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက မောင်မောင့်လိင်တံကြီးရဲ့ ထိပ်ဖျားကလေးပဲ ကျန်တဲ့အထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခဏကြာအောင် ထိန်းထားရင်း မောင်မောင့်ကို ကျီစယ်လိုက်တယ်။

တကယ်တော့ ဒီလိုအနေအထားကို ပေါင်ကို ကားရင်း ထိန်းထားဖို့ဆိုတာက သူ့ကို လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်တဲ့သူအတွက်ပဲ လွယ်တာလေ။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း သူ့ရဲ့တင်ပါးကို တစ်ဖန်နှိမ့်ချလိုက်တယ်။ ပူနွေးစိုစွတ်တဲ့ ခံစားမှုက မောင်မောင့်ကို စိတ်ရိုင်းဝင်စေတယ်။ အေပရယ့်ထိုင်ထတွေ ကြမ်းလာတာနဲ့အမျှ မောင်မောင့်ရဲ့ အောက်က ပင့်ချက်တွေကလည်း ပြင်းထန်လာတယ်။ သူတို့နှစ်ဦးလုံးရဲ့ ညည်းသံတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်းကျယ်လောင်လာလေရဲ့။ `ဟား …. ကောင်းတယ် အေပရယ် … လုပ်စမ်းပါ …´ မောင်မောင်က သူ့ရဲ့ သံချောင်းတမျှ မာကြောနေတဲ့လိင်တံကြီးပေါ် အေပရယ့်အဖုတ်လေးရဲ့ တင်းကျပ်တဲ့ ဆုပ်ညှစ်မှုတွေကို ခံယူရင်း လှုပ်ရှားမှုကို မြှင့်တင်လိုက်တယ်။

အေပရယ်ကလည်း မောင်မောင့်ပစ္စည်းပေါ် သူ့အဖုတ်လေးရဲ့ အတွင်းသားတွေကို လှုပ်ရှားပြီး သူ့အစိလေးက မောင်မောင့်ဆီးခုံကို ခပ်ပြင်းပြင်းသွားရိုက်မိတဲ့အထိ သူ့ကိုယ်လေးကို လှုပ်ရှားနေတယ်။ မောင်မောင်နဲ့ အေပရယ်တို့ ချစ်တမ်းကစားနေတုန်းမှာတော့ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် နည်းနည်း စိတ်ငြိမ်စပြုလာပါပြီ။ အဲဒီတော့မှပဲ မောင်မောင် ပြောထားတာ သွားသတိရတယ်။ သူ့ဖီလင်နဲ့သူ မျောနေတော့ ညီမတစ်ယောက်လုံး နေမကောင်းဘူးဆိုတာကိုတောင် သတိမရတော့ဘူးလေ။ ဒါနဲ့ပဲ သူတို့အခန်းရှေ့က ဇွန်တို့အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်တယ်။

တံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်ရင်း ခြေသံမကြားအောင် နင်းရင်းနဲ့ အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ သူ့ရဲ့စိတေ ် စတနာက သူ့ကို လက်ငင်းပဲ အကျိုးပေးတော့တယ်။ သူဝင်လာတာကို ဇွန်ကတော့ မသိလိုက်ပါဘူး။ ဂျူလိုင်ကတော့ ဇွန့်မျက်နှာလေးပေါ်က ကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေတဲ့ အမူအရာလေးကို သေချာမြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဇွန်က စောင်ပါးလေးအောက်က သူ့လက်တစ်ဖက်ကို သူ့အစိလေးဆီ လှမ်းလိုက်ရင်း `သိပ်ကောင်းတာပဲ မောင်မောင်ရယ် …´ လို့ အသံထွက်ညည်းလိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့လေးတွေကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ပေါ့။ `တကယ်လားဟင် … မောင်မောင်ကလေ …´ ဒီတော့မှ ဇွန့်မှာ အလန့်တကြားနဲ့ ထထိုင်လိုက်မိတော့တယ်။

ဒီမှာပဲ သူ့ကုတင်ဘေးကနေ ရပ်ကြည့်နေတဲ့ ဂျူလိုင့်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ `ဂျူလိုင် … နင် ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ … ငါ … ငါ … ဘယ်သူမရှိဘူး ထင်လို့ …´ ဇွန်က ရှင်းပြဖို့ ကြံလိုက်တယ်။ `ထားလိုက်ပါ … ကိစ္စမရှိဘူး..ဒါပေမယ့် ငါ တစ်ခုလောက် သိချင်တယ်.. မောင်မောင်က ဘယ်လိုနေလဲဟင် …´ ဇွန်က အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲချလိုက်ရင်း အရိုးသားဆုံး အဖြေပေးလိုက်တယ်။ `မောင်မောင်လား … သူကလေ ငါ့အပေါ် သိပ်ကောင်းတာပဲ.. ငါ့ကို ဘာမှ အတင်းအကျပ် သူမလုပ်ပါဘူး.. အဲဒါ ငါ့အတွက်တော့ တကယ်က့ကို ခံစားရတယ် …´ ဇွန်က အိပ်မက်မူးရီ အတွေးပန်းချီခြယ်ရင်းနဲ့ ပြောလိုက်လေရဲ့။ ဒီတော့မှ ဂျူလိုင်လည်း လာရင်းကိစ္စကို မေးဖြစ်တော့တယ်။ `သြော် …. ဒါနဲ့ မောင်မောင်က ပြောတယ် … နင် နေမကောင်းဘူးတဲ့ …´

`မဟုတ်ပါဘူး … သူနဲ့ တေဘယ်တင်းနစ်ရိုက်ရင်း ခြေထောက်နည်းနည်းနာသွားလို့ပါ … အခု ကောင်းသွားပါပြီ …´ `အင်းလေ … ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပဲ … ငါ သွားလိုက်ဦးမယ် …´ ဒီတစ်ခါတော့ ဂျူလိုင့်ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေ ဦးတည်နေတာက မောင်မောင့်အခန်းဆီကိုပေါ့။ ဂျူလိုင်လည်း အပေါ်ထပ် မောင်မောင့်အခန်းရှေ့ ခြေချမိရော၊ အခန်းထဲကနေ မသဲမကွဲ အသံတွေ ကြားနေရတယ်။ ဂျူလိုင်က တံခါးကို ခပ်ဖြေးဖြေးတွန်းဖွင့်လိုက်တော့ အိုးကနဲ အားကနဲ အေပရယ့်အသံကျယ်ကျယ်က ဆီးကြိုပြီး နှုတ်ဆက်လိုက် လေရဲ့။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မောင်မောင့်ရဲ့ လိင်တံကြီးက အေပရယ့်ထဲကို ခပ်နက်နက်တိုးဝင်သွားတာကိုး ။

ဂျူလိုင်တစ်ယောက် တံခါးရှေ့မှာ ပါးစပ်ကလေး အဟောင်းသားနဲ့ သူ့အစ်မနဲ့ မောင်မောင်တို့ရဲ့ ဖြစ်ပျက်နေပုံတွေကို ရပ်ကြည့် နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကာယကံရှင်နှစ်ဦးသားကတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ပဲ တခြားသူတွေ ကြားသွားမှာကို ဘေးကနေပဲ ဝင်စိတ်ပူပေးလိုက်ရတဲ့ ဂျူလိုင်က အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရင်း တံခါးကို အသံနည်းနည်းထွက်အောင် ပိတ်လိုက်တယ်။ ဒီတော့မှပဲ သူတို့နှစ်ဦးက လှည့်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ အေပရယ်ကတော့ မောင်မောင့်ပုခုံးပေါ်ကနေကျော်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့ ဂျူလိုင့်ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။ မောင်မောင်ကတော့ နည်းနည်း ဣန္ဒြေမရမဖြစ်သွားပြီး ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားလေရဲ့။

`အိုး … ဂျူ … ဂျူလိုင် … ဒါက …´ မောင်မောင်က အသံထွက်ရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်က အေပရယ့်ကို တွန်းချဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမယ့် အေပရယ်က ဘယ်ဖယ်ပေးမလဲ။ `ကဲ … ဂျူလိုင်ရေ … ဘာပြောရမလဲဆိုရင်တော့ … မြင်တဲ့အတိုင်းပဲလို့ ပြောရတော့မှာပေါ့ဟယ် …´ အေပရယ်က ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ အထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ မောင်မောင်လည်း နောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ပြန်လန်ကျသွားတယ်။ `ဒါနဲ့ … နင်တို့က နှစ်ယောက်တည်း ကစားတာလား … ဒါမှမဟုတ် တခြားသူများ ပါလို့ရသေးလား …´ ဂျူလိုင်က အေပရယ့်ကို ငယ်ငယ်တုန်းက ကလေးတွေ မေးသလို မေးလိုက်တော့ အေပရယ်က ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြတယ်။ အဲဒီနောက်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်က မောင်မောင်နဲ့ အေပရယ့် အဝတ်အစားတွေကြားထဲကို ဂျူလိုင်က သူ့အဝတ်အစားတွေနဲ့ အားဖြည့် ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်နေကြတဲ့ နှစ်ယောက်အနားကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့ ကိုယ်လေးကို လှုပ်ယမ်းရင်းနဲ့ပေါ့။

အနီးကပ်မြင်ကွင်းကနေ အေပရယ့်တင်ပါးတွေကြားက မောင်မောင့်ပစ္စည်းကြီး ဘယ်လိုဝင် ဘယ်လိုထွက်နေတာကို မြင်ရသလို သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ အချစ်ရည်တွေ ကပ်ငြိနေတဲ့မြင်ကွင်းကလည်း ဂျူလိုင့်စိတ်တွေကို ပိုပြီးပြင်းထန်စေပါတယ်။ ဒီထက်ပို နီးနီးကပ်ကပ် တိုးသွားလိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ သူတို့ရဲ့ အချစ်နံ့တွေကိုပါ ရလိုက်တယ်။ ဒီလိုအနံ့မျိုးဆိုတာက သိပ်တော့ ရှူချင်စရာ မကောင်းလှပါဘူး။ ဒါပေမယ့် လူသားတို့ရဲ့ သဘာဝခံစားမှုလို့ပဲ ပြောရမလား၊ ဒီအနံ့တွေက ဂျူလိုင့်ဆန္ဒတွေကို တွန်းအားပေးနေတယ်။ အေပရယ်က မောင်မောင့်ကိုယ်ပေါ်မှာပဲ တစ်ပတ်လှည့်လိုက်တော့ မောင်မောင်တစ်ယောက် ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖြစ်အောင် ကောင်းသွား ပေမယ့် အေပရယ်ကတော့ သူ့ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ အနားရောက်လာတဲ့ ဂျူလိုင့်ကို လက်ကမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဂျူလိုင်ကလည်း အေပရယ့်ဦးဆောင်မှုနောက်ကိုလိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို အေပရယ့်မျက်နှာတည့်တည့်ဆီ ဦးတည်လိုက်တယ်။

အေပရယ်က နှုတ်ခမ်းချင်း မတွေ့ခင်ကတည်းက လျှာလေးကို တစ်လစ်ထုတ်ထားတာမို့ ဂျူလိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ဟပြီး အေပရယ့်လျှာ ဝင်ရောက်ကျူးကျော်ဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်တာပေါ့။ အေပရယ့် နှိုးဆွမှုတွေအောက်မှာ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် ပျော်မွေ့လာပါပြီ။ အေပရယ့်လက်တွေက သူ့နို့တွေပေါ် ရောက်လာတဲ့အခါ မှာတော့ ဂျူလိုင့်မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းသွားတယ်။ ဂျူလိုင်ကလည်း တခြားညီအစ်မတွေလိုပဲ မခေပါဘူး။ အေပရယ်နဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် သူမသာ ကိုယ်မသာလောက်ကို နို့ကြီးတဲ့စာရင်းထဲ ပါပါတယ်။

အေပရယ်က ဂျူလိုင့်ကို တဖြည်းဖြည်း လက်တွဲခေါ်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်း လျှာချင်းစုပ်နမ်းနေသလိုပဲ အောက်က လက်တွေကလည်း ဂျူလိုင့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ အစ်မပီပီသသပါပဲ။ ဂျူလိုင့်ကို ဂရုတစိုက် တွဲခေါ်နေပေမယ့် မောင်မောင့်ကိုလည်း မေ့မထားပါဘူး။ သူ့တင်ပါးတွေကို မြှောက်လိုက် ကြွလိုက်လုပ်ပေးနေပမယ့် ဂျူလိုင့်ဆီမှာလည်း အာရုံဝင်စားနေရသေးတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေက သိပ်တော့ မပြင်းထန်လှပါဘူး။ မောင်မောင်က ဒါမျိုးတော့ ခွင့်လွှတ်တတ်ပါတယ်။ သူ့နားက မိန်းကလေးနှစ်ယောက် နမ်းနေကြတာကို ကြည့်ရင်းနဲ့ပဲ စိတ်ဖြေနိုင်ပါတယ်လေ။ သူကြည့်နေရင်းနဲ့ အေပရယ့် နက်မှောင်တဲ့ ဆံပင်တွေနဲ့ ဂျူလိုင့်ဆံပင်နီဖျော့ဖျော့တွေက ရောယှက်သွားကြတယ်။

သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ ဆန္ဒတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့မျက်နှာလေးတွေကို ဆံပင်တွေက ဘောင်ခတ်ထားတော့ ကြည့်နေရတဲ့ မောင်မောင့်အဖို့ ထူးခြားတဲ့မြင်ကွင်းတစ်ခု ဖြစ်နေလေရဲ့။ အဲဒီနောက်တော့ အေပရယ်က နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး သူ့လက်တွေကိုလည်း ဂျူလိုင့်ကိုယ်ပေါ်ကနေ ရုပ်သိမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မောင်မောင့်ကို တစ်ချက်လည်ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး ဂျူလိုင့်ကို အပြုံးလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ `ဟဲ့ ဂျူလိုင် … နင် ဒီကို ရပ်ကြည့်ဖို့လာတာတော့ မဟုတ်ဘူးမလား …´ လို့ ပြောရင်း မောင်မောင့်ပေါ်ကနေ ထလိုက်ရင်း သူ့ညီမ အနားမှာ ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခပ်တိုးတိုးနဲ့ `ကဲ … ဒီညတော့ နင့်လက်ထဲ အပ်လမ်ကိုယ်´ လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ဂျူလိုင်က မိုးပေါ်ကို ချိန်ရွယ်ထားတဲ့ မောင်မောင့်ဒုံးပျံကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အေပရယ့်အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေပြီး သူ့ရဲ့ နှလုံးခုန်သံနဲ့အတူ တုန်ခါနေသလိုပဲ။ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် စိတ်ညှို့ခံထားရသလို စိုက်ကြည့်နေမိတုန်းမှာပဲ အေပရယ့်လက်တွေက သူ့နောက်ကျောပေါ် ရောက်လာတာကို သတိပြုလိုက်မိတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ အေပရယ့်လက်တွေက ဂျူလိုင့်ကို ကုတင်ပေါ် အသာအယာ တွန်းပို့လိုက်လေရဲ့။ ဂျူလိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပဲ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ရင်း ချွေးတွေစို့နေတဲ့ မောင်မောင့်ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

တစ်ခါတည်းပဲ သူတို့နှစ်ဦး အလုပ်ဖြစ်မယ့်အနေအထားကို ရောက်သွားပေမယ့် တကယ် စတင်လိုကမ်ကိုတော့ သူ့ဘက်က မဝံ့မရဲဖြစ်နေတာမို့ အေပရယ်ကပဲ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ဂျူလိုင့်ကျောလေးကို သပ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း အားတင်းပြီး မောင်မောင့်လိင်တံကြီးနဲ့ သူ့အဖုတ်လေးကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ သူတို့ရဲ့ပစ္စည်းချင်း စတင်ထိတွေ့လိုက်တော့ ဂျူလိုင်က နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လို့ အားတင်းရင်း သူ့အဖုတ်လေးအဝကနေ မောင်မောင့် လိင်တံကြီး အတွင်းထဲအထိဝင်ရောက်ဖို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကြိုးစားလိုက်တယ်။ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက ဂျူလိုင်ရဲ့အချစ်တံခါးကို တဖြည်းဖြည်း တွန်းဖွင့်လိုက်တယ်။ မရင်းနှီးတဲ့အရာတစ်ခုကို ကြိုဆိုလိုက်ရတဲ့ ဂျူလိုင်ကတော့ အင့်ကနဲ ညည်းလိုက်တယ်။ အေပရယ်ကတော့ ဘေးကနေပဲ ဂျူလိုင်နဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်ရင်း အားပေးသလို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

ဒီတော့မှပဲ ဂျူလိုင်လည်း အံကြိတ်ရင်း သူ့အတွင်းသားလေးတွေဆီကို မောင်မောင့်လိင်တံကြီး အပြည့်အဝ တိုးဝင်လာအောင် ခွင့်ပြုပေး လိုက်တော့တာပါပဲ။ ဒီအရသာကတော့ ဘာနဲ့မှာ သူ့အဖို့ လဲနိုင်မယ် မထင်ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ ပထမဆုံးရည်စားနဲ့ လွန်ခဲ့သောနှစ်များစွာက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ သူ့အပျိုစင်အတွေ့အကြုံလေးကလည်း ဒီလောက်ဘယ်ကောင်းမလဲလေ။ ဂျူလိုင်က သူ့ရဲ့တင်ပါးတွေနဲ့ မောင်မောင့်ဆီးခုံတို့ ထိကပ်သွားတဲ့အထိ ဖိချလိုက်တယ်။ ခုတော့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးရဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝ၀ ခံစားလိုက်ရပြီပေါ့။ ကဲ … ဒီအချိန်မှာတော့ စပြီး နှစ်သက်စရာတွေ တွေ့ကြုံဖို့အချိန်ပေါ့လေ။ အေပရယ်က ဂျူလိုင့်ပါးလေးကို နမ်း၊ ပုခုံးလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့မှ ဂျူလိုင်လည်း သတိဝင်လာပြီး အေပရယ်လုပ်ခဲ့သလိုမျိုး သူ့ကိုယ်လေးကို မောင်မောင့်အပေါ်မှာ နှိမ့်လိုက်မြှင့်လိုက်လုပ်ပါတော့တယ်။

ဂျူလိုင့်မှာတော့ အတွေ့အကြုံသိပ်မများခဲ့ပေမယ့် သဘာဝက ပေးလိုက်တဲ့အစွမ်း တွေကပဲ သူ့ကို ဦးဆောင်နေတာပါ။ မောင်မောင့်လို ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို ပိုင်ဆိုင်လိုက်ပြီလို့ ခံစားလိုက်ရတဲ့ အရသာက သူ့ကို တဖြည်းဖြည်း ကျွမ်းကျင်လာစေပါတယ်။ အေပရယ်ကတော့ သူတို့နှစ်ဦးကို ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ကြည့်နေလေရဲ့။ ခုန်ပေါက်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ဂျူလိုင့်ရင်သားတွေ၊ မျက်နှာရှေ့ကို ဝဲကျသွားလိုက်၊ နောက်တစ်ခါ လှုပ်ရှားချိန်မှာ နောက်ဘက်ကို ပြန်ရောက်သွားလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ဂျူလိုင့်ဆံပင်တွေ၊ ပြီးတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေကြားက ကြားနေရတဲ့ မောင်မောင်နဲ့ ဂျူလိုင်တို့ရဲ့ ညည်းသံတွေ ဒါတွေက ဘေးမှာ ရပ်ကြည့်နေတဲ့ အေပရယ့်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်မရအောင် ဖြစ်သွားစေတယ်။

ဒီတိုင်း မနေနိုင်တော့တဲ့ အေပရယ်ကလည်း ပါဝင်ပတ်သက်လိုက်ပါတယ်။ ဂျူလိုင့်မျက်နှာကို သူ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖိကပ်လိုက်တော့ ဂျူလိုင်ကလည်း ပြန်ပြီးတုံ့ပြန်လာပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဟလိုက်ပြီး လျှာလေးကို ထုတ်ရင်း အေပရယ့်ပါးစပ်လေးထဲကို ပြန်လည် တိုက်စစ်ဆင်လိုက်လေရဲ့။ ဒါပေမယ့် မောင်မောင့်အပေါ်မှာ လှုပ်ရှားနေတဲ့အရှိန်ကိုတော့ ဘယ်လိုမှ အပျက်မခံပါဘူး။ ဒီတော့ ဘေးရောက်နေသလို ခံစားရတဲ့ အေပရယ်ကလည်း အားကျမခံပါပဲ မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပြီး သူ့ညီမနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်။ ခပ်တင်းတင်း ဖက်လိုက်တော့ သူတို့ရဲ့ နို့တွေက တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နူးညံ့စွာ၊ နွေးထွေးစွာ ပွတ်တိုက်လိုက်ကြတယ်။

နို့သီးခေါင်းလေတွေကလည်း ထောင်ထနေလေတော့ အချင်းချင်းထိလိုက်တဲ့ခဏမှာ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးကို ပြီးသွားစေနိုင်လောက်တဲ့ အရသာမျိုးကို ပေးစွမ်းနေလေရဲ့။ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် မောင်မောင့်အပေါ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားလိုက်ရင်း အော်ညည်းသံတွေ ထွက်လာသလို အေပရယ်ကလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။ ဂျူလိုင့်အတွက်တော့ ဒီလိုပြီးသွားတာ မဆန်းပေမယ့် အေပရယ့်မှာတော့ အထိအတွေ့၊ အနမ်းတွေလောက်နဲ့ ပြီးသွားတာကတော့ ဆန်းကြယ်သော စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်လို့ပဲ ဆိုရမယ် ထင်ပါတယ်။

သူတို့မိန်းကလေးနှစ်ယောက် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားရင်း ငြိမသ ် က်နေကြတယ်။ သူတို့တွေရဲ့ အော်သံတွေကို တစ်ယောက်ယောက်များ ကြားသွားမလားလို့ စိတ်ပူတဲ့ ပုံစံလည်း မရှိပါဘူး။ အရာအားလုံးထဲမာှ သူတို့သတိထားလိုက်မိတာကတော့ သူတိုတွေ အခု ခံစားနေရဲ့ အရသာပဲပေါ့။ နောက်တော့ ဂျူလိုင်က အရင်စပြီး လက်တွေကို ဖြေလျှော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်တွေကို မောင်မောင့်ပေါင်ကြားမှာ နောက်ပြန် ထောက်လိုက်ပြီး နောက်ကို အနည်းငယ် လျှောချလိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူ့ရင်ကို အေပရယ့်ရှေ့ ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတာပေါ့။ အေပရယ်တော့ ဖိတ်ကြားမှုကို လက်ခံလိုက်သလိုပါပဲ၊ ဂျူလိုင့်ရဲ့ ဘယ်ဘက်နို့ပေါ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။

ပြီးတော့လည်း ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သေးတယ်။ နာလောက်အောင် မပြင်းထန်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် ခပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားတဲ့ အရသာကိုတော့ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး ခံစားလိုက်ရတာပေါ့။ ဂျူလိုင်က အားကနဲ အော်လိုက်ရင်း သူ့အစ်မရဲ့မျက်နှာကို ဒီနေရာကနေ ဘယ်မှရွေ့မသွားရအောင် ထိန်းကိုင်ထားလိုက်တယ်။ သူတို့တွေ အပေါ်မှာ အလုပ်များနေတုန်း အောက်ကနေ မောင်မောင်ကလည်း အေပရယ်ေ့ ကျာကို ပွတ်ပေးလိုက်ရင်း နို့တွေဆီကိုလည်း လက်လှမ်းလိုက်တယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတဲ့ ဂျူလိုင်က မောင်မောင့်လိင်တံကြီးကို စတင်ပြုစုပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ကတော့ မိန်းကလေးနှစ်ဦး ပြီးသွားပေမယ့် သူ့မှာ ခရီးဆုံးမရောက်သေးလို့ ပိုပြီးတောင် တင်းမာဖောင်းကားလာတယ်။ ဂျူလိုင်တစ်ယောက်မှာတော့ အဲဒီလိုကြီးထွားလာတဲ့ မောင်မောင့်ပစ္စည်းကို သူ့အတွင်းထဲမှာ မနည်းလှုပ်ရှားနေရပါတယ်။

အေပရယ်ကလည်း သူ့အဖုတ်လေးကို မောင်မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် ပွတ်လိုက်တော့ အရည်တချို့က မောင်မောင့်ဗိုက်ပေါ်အထိ စီးကျလာလေရဲ့။ အေပရယ်ကလည်း တက်ညီလက်ညီ ပါဝင်ဖို့အတွက် သူ့အဖုတ်လေးကို မောင်မောင့်မျက်နှာနားအထိ တိုးကပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဂျူလိုင့်ဆောင့်ချက်တွေ အောက်မှာ မောင်မောင်လည်း အရသာတွေ့လာပါပြီ။ နှာခေါင်းကလည်း မျက်နှာနားက အေပရယ့်အဖုတ်လေးရဲ့ အနံ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့တဲ့အတွက် အေပရယ့်ပေါင်လုံးလေးတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာပေါ်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ လျှာကို တတ်နိုင်သမျှ ထိုးသွင်းလိုက်ရင်း အေပရယ့် အတွင်းသားလေးတွေကို လျက်ပေးလိုက်တော့ မတူညီသောအရသာတွေက မောင်မောင့်ကို ရောက်ရှိသွားစေဖို့အတွက် တွန်းအားပေးနေကြပါပြီ။ နောက်ဆုံးတော့ မောင်မောင်လည်း ဆက်မထိန်းထားနိုင်တော့ဘဲ အေပရယ့်ကို တအားဖိလျက်ရင်း ပါးစပ်ကလည်း ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

`အား … ငါ … ငါ … ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် … ဟင်း …´ ဂျူလိုင်ကလည်း မောင်မောင့်အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့လမ်းကို သူဖောက်နေတယ်။ လှုပ်ခါလာတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးရဲ့အတွင်းမှာတော့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက ပေးစွမ်းတဲ့အရသာကို တင်းကျပ်စွာ ခံစားနေရပါတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ မောင်မောင့်ရဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အရည်တွေက ဂျူလိုင့်အဖုတ်လေးထဲကို လာရောက်ထိမှန်တဲ့ အခါမှာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ရင်းပြီးသွားသလို အလျက်ခံနေရတဲ့ အေပရယ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ ပြီးသွားပါတော့တယ်။ ဂျူလိုင်တစ်ယောက် ဘေးကို လဲကျသွားတဲ့အခါမှာတော့ အေပရယ်က မောင်မောင့်ရဲ့ တဖြည်းဖြည်း ပျော့လာတဲ့ လိင်တံကြီးကို စုပ်ယူလိုက်ပြီး သူတို့သုံးဦးစလုံးရဲ့ ပေါင်းစပ်ထားတဲ့အရသာကို ခံစားနေမိတယ်။

ထူးခြားတဲ့အရသာပါပဲ၊ ချိုတယ်၊ ငန်တယ်၊ အရသာရှိတယ်ပေါ့။ အားလုံးပြောင်စင်အောင် သန့်ရှင်းပေးပြီးမှ အေပရယ်က မောင်မောင့်ဘေးကနေ ထရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ မောင်မောင့်ဘေးကို ဝင်လှဲလိုက်တဲ့ ဂျူလိုင့်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ `နင်တို့နှစ်ယောက် ခဏနားလိုက်ကြဦးလေ … ငါတော့ အောက်ဆင်းပြီး နည်းနည်းကြည့်ပြောထားလိုက်မယ် ဒီနေ့ ပင်ပန်းကြတယ် မဟုတ်လား …´ လို့ ပြောပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ရှာနေလေရဲ့။ နောက်ဆုံးတော့ အေပရယ့်ကိုယ်ပေါ် အဝတ်အစားတွေ ရောက်သွားကြပါပြီ။ သူတို့နှစ်ဦးကို တစ်ချက်နှုတ်ဆက်သလို ကြည်လိုက်ရင်း အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားတယ်။ အနမ်းလေးတစ်ချက်ကို လေထဲလွှင့်လိုက်ရင်းနဲ့ပေါ့။ သူ့အတွေးထဲမှာတော့ ဒီအတိုင်းဆို ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလာပြီလို့ တွေးရင်း အောက်ကို ဆင်းသွားပါလေတော့တယ်…..ပြီး။

Zawgyi

 

အရသာထူး (စ/ဆုံး)

ဆႏၵေတြ ျပင္းထန္လာတဲ့ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္အနမ္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တုံ႔ျပန္လိုက္ရင္း ေမာင္ေမာင့္ေဘာင္ဘီၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ အတြင္းခံထဲကေန ေထာင္ထေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးက နည္းနည္း လြတ္လပ္ေရး ရသြားေလရဲ႕။ ဒီမွာပဲ ေမာင္ေမာင္က ခပ္တိုးတိုးညည္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး အဝတ္မဲ့တဲ့ဘဝကို ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ကေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မယူလိုက္ရပါဘူး။ ခဏေနေတာ့ သူတို႔အဝတ္အစားေတြက ေမာင္ေမာင့္အိပ္ယာေဘးမွာ ျပန႔္က်ဲလို႔ေနၿပီ။ ေမာင္ေမာင္က အိပ္ယာေပၚ ခပ္ေလ်ာေလ်ာ မွီထားတယ္။ ေအပရယ္က ေဘးကေန လွမ္းခြရင္း ေမာင္ေမာင့္ကို ဖက္လုံးလို အသုံးျပဳ ထားတယ္။ ေအပရယ့္ႏို႔ႀကီးေတြက ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးနဲ႔ သိပ္မေဝးလွဘူး။ သူတို႔လႈပ္လိုက္ေတာ့ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သြားထိေနတယ္။ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရင္ထဲကို တစ္ေယာက္ လွမ္းျမင္လိုက္ၾကရတယ္။

ရမၼက္ဆႏၵရဲ႕ မီးတစ္စကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကား ေတာက္ေလာင္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မပူပါနဲ႔၊ ဒီမီးကို ဘယ္လိုျငႇိမ္းသတ္ရမလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါတယ္ေလ။ ေမာင္ေမာင္က ေအပရယ္တစ္ေယာက္ သူ႔ကိုယ္ေပၚ တျဖည္းျဖည္း ပြတ္ရင္းသပ္ရင္းတက္လာကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ဗိုက္တစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ ရင္ဘတ္ကို သူ႔ရဲ႕ ဖြံ႕ ထြားလွတဲ့ ရင္သားေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ရင္း အေပၚဘက္ကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ တက္လာတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ေတြက ေမာင္ေမာင့္ရင္ဘတ္ကေန သူ႔ႏွလုးံ သားထဲအထိ တိုး ဝင္ေနၾကသလိုပဲ။ ေအပရယ္က အေပၚတက္လာေတာ့ သူ႔ေပါင္ေတြကလည္း ေမာင္ေမာင့္ေပါင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီေပါ့။ ဒီခဏမွာပဲ ေမာင္ေမာင္က စိုစြတ္စြတ္ခံစားမႈကို သိလိုက္ရတယ္။

ေအပရယ့္အေပၚပိုင္းကေရာ ေအာက္ပိုင္းကေရာ သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ပြဲအႀကိဳရလဒ္ကို သတိေပးေနၾကၿပီေလ။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ေအပရယ့္ကိုပဲ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနမိတယ္။ ခ်စ္စိတ္ေတြ ျပင္းျပေနတဲ့ အခ်စ္နတ္သမီးပ်ိဳ တစ္ေယာက္ကမ်ား ဒီလိုမ်ိဳး ျပဳမူေနသလားလို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္မိေတာ့မလိုပဲ။ ေအပရယ္က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေမာင္ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းဆီကို ဖိကပ္လိုက္ေတာ့ အလယ္ကေန ဆုံခ်က္တစ္ခု ရွိေနတဲ့လား ကိုယ္ရဲ႕ အေပၚပိုင္းက ႏွိမ့္ခ်လိုက္တာနဲ႔အညီ ေအာက္ပိုင္းကလည္း တျဖည္းျဖည္း ေျမာက္တက္လာေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေအပရယ့္လက္ေတြက သူ႔လိင္တံႀကီးကို ၿမဲၿမံစြာဆုပ္ကိုင္ရင္း အခ်စ္တို႔ရဲ႕ လမ္းအစကို ပို႔ေဆာင္လိုက္ေလရဲ႕။ သူ႔ရဲ႕ လိင္တံႀကီးနဲ႔ ေအပရယ့္အဖုတ္ေလးတို႔ရဲ႕ အစေပါ့။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ၿပဳံးၾကည့္ေနတုန္းပဲ။ ေအပရယ္ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားတာကို အလိုက္သင့္ေန႐ုံနဲ႔ပဲ ခရီးဆက္လိုက္လို႔လည္း ရတာပဲကို။

`အင္း …..´ ေအပရယ္တစ္ေယာက္ သူ႔အဖုတ္ေလးထဲကို တိုး ဝင္လာတဲ့ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးရဲ႕ အစြမ္းသတၱိေၾကာင့္ ညည္းညဴလိုက္ရေတာ့တယ္။ `အား … ဟုတ္တယ္ … အဲဒီလို …´ ေမာင္ေမာင္က အရင္းထိေအာင္ တိုးဝင္သြားတဲ့ သူ႔လိင္တံႀကီးနဲ႔အတူ အသံထြက္ရင္း ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကေတာ့ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ တိုင္ပင္စရာမလိုပါဘူး။ ေအပရယ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူ႔ရဲ႕တင္ပါးကို ႂကြလိုက္ေတာ့ အတြင္းသားေလးေတြက ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ညႇစ္ရင္း ေလ်ာတိုက္ၿပီးမွ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူက ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးရဲ႕ ထိပ္ဖ်ားကေလးပဲ က်န္တဲ့အထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ခဏၾကာေအာင္ ထိန္းထားရင္း ေမာင္ေမာင့္ကို က်ီစယ္လိုက္တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီလိုအေနအထားကို ေပါင္ကို ကားရင္း ထိန္းထားဖို႔ဆိုတာက သူ႔ကို ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္တဲ့သူအတြက္ပဲ လြယ္တာေလ။ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ကို ၿပဳံးျပလိုက္ရင္း သူ႔ရဲ႕တင္ပါးကို တစ္ဖန္ႏွိမ့္ခ်လိုက္တယ္။ ပူေႏြးစိုစြတ္တဲ့ ခံစားမႈက ေမာင္ေမာင့္ကို စိတ္႐ိုင္းဝင္ေစတယ္။ ေအပရယ့္ထိုင္ထေတြ ၾကမ္းလာတာနဲ႔အမွ် ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ ေအာက္က ပင့္ခ်က္ေတြကလည္း ျပင္းထန္လာတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံးရဲ႕ ညည္းသံေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းက်ယ္ေလာင္လာေလရဲ႕။ `ဟား …. ေကာင္းတယ္ ေအပရယ္ … လုပ္စမ္းပါ …´ ေမာင္ေမာင္က သူ႔ရဲ႕ သံေခ်ာင္းတမွ် မာေၾကာေနတဲ့လိင္တံႀကီးေပၚ ေအပရယ့္အဖုတ္ေလးရဲ႕ တင္းက်ပ္တဲ့ ဆုပ္ညႇစ္မႈေတြကို ခံယူရင္း လႈပ္ရွားမႈကို ျမႇင့္တင္လိုက္တယ္။

ေအပရယ္ကလည္း ေမာင္ေမာင့္ပစၥည္းေပၚ သူ႔အဖုတ္ေလးရဲ႕ အတြင္းသားေတြကို လႈပ္ရွားၿပီး သူ႔အစိေလးက ေမာင္ေမာင့္ဆီးခုံကို ခပ္ျပင္းျပင္းသြား႐ိုက္မိတဲ့အထိ သူ႔ကိုယ္ေလးကို လႈပ္ရွားေနတယ္။ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေအပရယ္တို႔ ခ်စ္တမ္းကစားေနတုန္းမွာေတာ့ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ နည္းနည္း စိတ္ၿငိမ္စျပဳလာပါၿပီ။ အဲဒီေတာ့မွပဲ ေမာင္ေမာင္ ေျပာထားတာ သြားသတိရတယ္။ သူ႔ဖီလင္နဲ႔သူ ေမ်ာေနေတာ့ ညီမတစ္ေယာက္လုံး ေနမေကာင္းဘူးဆိုတာကိုေတာင္ သတိမရေတာ့ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ သူတို႔အခန္းေရွ႕က ဇြန္တို႔အခန္းကို သြားၾကည့္လိုက္တယ္။

တံခါးကို အသံမၾကားေအာင္ဖြင့္ရင္း ေျခသံမၾကားေအာင္ နင္းရင္းနဲ႔ အခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ သူ႔ရဲ႕စိေတ ္ စတနာက သူ႔ကို လက္ငင္းပဲ အက်ိဳးေပးေတာ့တယ္။ သူဝင္လာတာကို ဇြန္ကေတာ့ မသိလိုက္ပါဘူး။ ဂ်ဴလိုင္ကေတာ့ ဇြန႔္မ်က္ႏွာေလးေပၚက ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနတဲ့ အမူအရာေလးကို ေသခ်ာျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဇြန္က ေစာင္ပါးေလးေအာက္က သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို သူ႔အစိေလးဆီ လွမ္းလိုက္ရင္း `သိပ္ေကာင္းတာပဲ ေမာင္ေမာင္ရယ္ …´ လို႔ အသံထြက္ညည္းလိုက္တယ္။ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကလည္း ႏို႔ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ `တကယ္လားဟင္ … ေမာင္ေမာင္ကေလ …´ ဒီေတာ့မွ ဇြန႔္မွာ အလန႔္တၾကားနဲ႔ ထထိုင္လိုက္မိေတာ့တယ္။

ဒီမွာပဲ သူ႔ကုတင္ေဘးကေန ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ `ဂ်ဴလိုင္ … နင္ ဘယ္တုန္းက ေရာက္ေနတာလဲ … ငါ … ငါ … ဘယ္သူမရွိဘူး ထင္လို႔ …´ ဇြန္က ရွင္းျပဖို႔ ႀကံလိုက္တယ္။ `ထားလိုက္ပါ … ကိစၥမရွိဘူး..ဒါေပမယ့္ ငါ တစ္ခုေလာက္ သိခ်င္တယ္.. ေမာင္ေမာင္က ဘယ္လိုေနလဲဟင္ …´ ဇြန္က အိပ္ယာေပၚ ျပန္လွဲခ်လိုက္ရင္း အ႐ိုးသားဆုံး အေျဖေပးလိုက္တယ္။ `ေမာင္ေမာင္လား … သူကေလ ငါ့အေပၚ သိပ္ေကာင္းတာပဲ.. ငါ့ကို ဘာမွ အတင္းအက်ပ္ သူမလုပ္ပါဘူး.. အဲဒါ ငါ့အတြက္ေတာ့ တကယ္က့ကို ခံစားရတယ္ …´ ဇြန္က အိပ္မက္မူးရီ အေတြးပန္းခ်ီျခယ္ရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္ေလရဲ႕။ ဒီေတာ့မွ ဂ်ဴလိုင္လည္း လာရင္းကိစၥကို ေမးျဖစ္ေတာ့တယ္။ `ေၾသာ္ …. ဒါနဲ႔ ေမာင္ေမာင္က ေျပာတယ္ … နင္ ေနမေကာင္းဘူးတဲ့ …´

`မဟုတ္ပါဘူး … သူနဲ႔ ေတဘယ္တင္းနစ္႐ိုက္ရင္း ေျခေထာက္နည္းနည္းနာသြားလို႔ပါ … အခု ေကာင္းသြားပါၿပီ …´ `အင္းေလ … ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပဲ … ငါ သြားလိုက္ဦးမယ္ …´ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဂ်ဴလိုင့္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ ဦးတည္ေနတာက ေမာင္ေမာင့္အခန္းဆီကိုေပါ့။ ဂ်ဴလိုင္လည္း အေပၚထပ္ ေမာင္ေမာင့္အခန္းေရွ႕ ေျခခ်မိေရာ၊ အခန္းထဲကေန မသဲမကြဲ အသံေတြ ၾကားေနရတယ္။ ဂ်ဴလိုင္က တံခါးကို ခပ္ေျဖးေျဖးတြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ အိုးကနဲ အားကနဲ ေအပရယ့္အသံက်ယ္က်ယ္က ဆီးႀကိဳၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ ေလရဲ႕။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ လိင္တံႀကီးက ေအပရယ့္ထဲကို ခပ္နက္နက္တိုးဝင္သြားတာကိုး ။

ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ တံခါးေရွ႕မွာ ပါးစပ္ကေလး အေဟာင္းသားနဲ႔ သူ႔အစ္မနဲ႔ ေမာင္ေမာင္တို႔ရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေနပုံေတြကို ရပ္ၾကည့္ ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကာယကံရွင္ႏွစ္ဦးသားကေတာ့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တျခားသူေတြ ၾကားသြားမွာကို ေဘးကေနပဲ ဝင္စိတ္ပူေပးလိုက္ရတဲ့ ဂ်ဴလိုင္က အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ရင္း တံခါးကို အသံနည္းနည္းထြက္ေအာင္ ပိတ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွပဲ သူတို႔ႏွစ္ဦးက လွည့္ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။ ေအပရယ္ကေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ပုခုံးေပၚကေနေက်ာ္ၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ကို ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ နည္းနည္း ဣေျႏၵမရမျဖစ္သြားၿပီး ရွင္းျပဖို႔ ႀကိဳးစားေလရဲ႕။

`အိုး … ဂ်ဴ … ဂ်ဴလိုင္ … ဒါက …´ ေမာင္ေမာင္က အသံထြက္ရင္းနဲ႔ သူ႔အေပၚက ေအပရယ့္ကို တြန္းခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအပရယ္က ဘယ္ဖယ္ေပးမလဲ။ `ကဲ … ဂ်ဴလိုင္ေရ … ဘာေျပာရမလဲဆိုရင္ေတာ့ … ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲလို႔ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့ဟယ္ …´ ေအပရယ္က ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္လည္း ေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္း ျပန္လန္က်သြားတယ္။ `ဒါနဲ႔ … နင္တို႔က ႏွစ္ေယာက္တည္း ကစားတာလား … ဒါမွမဟုတ္ တျခားသူမ်ား ပါလို႔ရေသးလား …´ ဂ်ဴလိုင္က ေအပရယ့္ကို ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးေတြ ေမးသလို ေမးလိုက္ေတာ့ ေအပရယ္က ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေအပရယ့္ အဝတ္အစားေတြၾကားထဲကို ဂ်ဴလိုင္က သူ႔အဝတ္အစားေတြနဲ႔ အားျဖည့္ ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္အနားကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္နဲ႔ ကိုယ္ေလးကို လႈပ္ယမ္းရင္းနဲ႔ေပါ့။

အနီးကပ္ျမင္ကြင္းကေန ေအပရယ့္တင္ပါးေတြၾကားက ေမာင္ေမာင့္ပစၥည္းႀကီး ဘယ္လိုဝင္ ဘယ္လိုထြက္ေနတာကို ျမင္ရသလို သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ အခ်စ္ရည္ေတြ ကပ္ၿငိေနတဲ့ျမင္ကြင္းကလည္း ဂ်ဴလိုင့္စိတ္ေတြကို ပိုၿပီးျပင္းထန္ေစပါတယ္။ ဒီထက္ပို နီးနီးကပ္ကပ္ တိုးသြားလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္နံ႔ေတြကိုပါ ရလိုက္တယ္။ ဒီလိုအနံ႔မ်ိဳးဆိုတာက သိပ္ေတာ့ ရႉခ်င္စရာ မေကာင္းလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူသားတို႔ရဲ႕ သဘာဝခံစားမႈလို႔ပဲ ေျပာရမလား၊ ဒီအနံ႔ေတြက ဂ်ဴလိုင့္ဆႏၵေတြကို တြန္းအားေပးေနတယ္။ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ကိုယ္ေပၚမွာပဲ တစ္ပတ္လွည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ ဖ်င္းဖ်င္းဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေအာင္ ေကာင္းသြား ေပမယ့္ ေအပရယ္ကေတာ့ သူ႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ အနားေရာက္လာတဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ကို လက္ကမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း ေအပရယ့္ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကိုလိုက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ေအပရယ့္မ်က္ႏွာတည့္တည့္ဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္။

ေအပရယ္က ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း မေတြ႕ခင္ကတည္းက လွ်ာေလးကို တစ္လစ္ထုတ္ထားတာမို႔ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း အလိုက္သင့္ပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဟၿပီး ေအပရယ့္လွ်ာ ဝင္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္တာေပါ့။ ေအပရယ့္ ႏႈိးဆြမႈေတြေအာက္မွာ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေမြ႕လာပါၿပီ။ ေအပရယ့္လက္ေတြက သူ႔ႏို႔ေတြေပၚ ေရာက္လာတဲ့အခါ မွာေတာ့ ဂ်ဴလိုင့္မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းသြားတယ္။ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း တျခားညီအစ္မေတြလိုပဲ မေခပါဘူး။ ေအပရယ္နဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ သူမသာ ကိုယ္မသာေလာက္ကို ႏို႔ႀကီးတဲ့စာရင္းထဲ ပါပါတယ္။

ေအပရယ္က ဂ်ဴလိုင့္ကို တျဖည္းျဖည္း လက္တြဲေခၚပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း လွ်ာခ်င္းစုပ္နမ္းေနသလိုပဲ ေအာက္က လက္ေတြကလည္း ဂ်ဴလိုင့္ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္ညႇိဳးလက္မနဲ႔ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္တယ္။ အစ္မပီပီသသပါပဲ။ ဂ်ဴလိုင့္ကို ဂ႐ုတစိုက္ တြဲေခၚေနေပမယ့္ ေမာင္ေမာင့္ကိုလည္း ေမ့မထားပါဘူး။ သူ႔တင္ပါးေတြကို ေျမႇာက္လိုက္ ႂကြလိုက္လုပ္ေပးေနပမယ့္ ဂ်ဴလိုင့္ဆီမွာလည္း အာ႐ုံဝင္စားေနရေသးေတာ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက သိပ္ေတာ့ မျပင္းထန္လွပါဘူး။ ေမာင္ေမာင္က ဒါမ်ိဳးေတာ့ ခြင့္လႊတ္တတ္ပါတယ္။ သူ႔နားက မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ နမ္းေနၾကတာကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ပဲ စိတ္ေျဖႏိုင္ပါတယ္ေလ။ သူၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ေအပရယ့္ နက္ေမွာင္တဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ႔ ဂ်ဴလိုင့္ဆံပင္နီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေတြက ေရာယွက္သြားၾကတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆႏၵေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးေတြကို ဆံပင္ေတြက ေဘာင္ခတ္ထားေတာ့ ၾကည့္ေနရတဲ့ ေမာင္ေမာင့္အဖို႔ ထူးျခားတဲ့ျမင္ကြင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနေလရဲ႕။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေအပရယ္က ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ေတြကိုလည္း ဂ်ဴလိုင့္ကိုယ္ေပၚကေန ႐ုပ္သိမ္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ကို တစ္ခ်က္လည္ျပန္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဂ်ဴလိုင့္ကို အၿပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ `ဟဲ့ ဂ်ဴလိုင္ … နင္ ဒီကို ရပ္ၾကည့္ဖို႔လာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား …´ လို႔ ေျပာရင္း ေမာင္ေမာင့္ေပၚကေန ထလိုက္ရင္း သူ႔ညီမ အနားမွာ ရပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ခပ္တိုးတိုးနဲ႔ `ကဲ … ဒီညေတာ့ နင့္လက္ထဲ အပ္လမ္ကိုယ္´ လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ဂ်ဴလိုင္က မိုးေပၚကို ခ်ိန္႐ြယ္ထားတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ဒုံးပ်ံႀကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ေအပရယ့္အရည္ေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ ႏွလုံးခုန္သံနဲ႔အတူ တုန္ခါေနသလိုပဲ။ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ စိတ္ညႇိဳ႕ခံထားရသလို စိုက္ၾကည့္ေနမိတုန္းမွာပဲ ေအပရယ့္လက္ေတြက သူ႔ေနာက္ေက်ာေပၚ ေရာက္လာတာကို သတိျပဳလိုက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေအပရယ့္လက္ေတြက ဂ်ဴလိုင့္ကို ကုတင္ေပၚ အသာအယာ တြန္းပို႔လိုက္ေလရဲ႕။ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း အလိုက္သင့္ပဲ ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ရင္း ေခြၽးေတြစို႔ေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ကို ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။

တစ္ခါတည္းပဲ သူတို႔ႏွစ္ဦး အလုပ္ျဖစ္မယ့္အေနအထားကို ေရာက္သြားေပမယ့္ တကယ္ စတင္လိုကမ္ကိုေတာ့ သူ႔ဘက္က မဝံ့မရဲျဖစ္ေနတာမို႔ ေအပရယ္ကပဲ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ဂ်ဴလိုင့္ေက်ာေလးကို သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူလည္း အားတင္းၿပီး ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးနဲ႔ သူ႔အဖုတ္ေလးကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ပစၥည္းခ်င္း စတင္ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဂ်ဴလိုင္က ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လို႔ အားတင္းရင္း သူ႔အဖုတ္ေလးအဝကေန ေမာင္ေမာင့္ လိင္တံႀကီး အတြင္းထဲအထိဝင္ေရာက္ဖို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးက ဂ်ဴလိုင္ရဲ႕အခ်စ္တံခါးကို တျဖည္းျဖည္း တြန္းဖြင့္လိုက္တယ္။ မရင္းႏွီးတဲ့အရာတစ္ခုကို ႀကိဳဆိုလိုက္ရတဲ့ ဂ်ဴလိုင္ကေတာ့ အင့္ကနဲ ညည္းလိုက္တယ္။ ေအပရယ္ကေတာ့ ေဘးကေနပဲ ဂ်ဴလိုင္နဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္ၾကည့္ရင္း အားေပးသလို ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။

ဒီေတာ့မွပဲ ဂ်ဴလိုင္လည္း အံႀကိတ္ရင္း သူ႔အတြင္းသားေလးေတြဆီကို ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီး အျပည့္အဝ တိုးဝင္လာေအာင္ ခြင့္ျပဳေပး လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီအရသာကေတာ့ ဘာနဲ႔မွာ သူ႔အဖို႔ လဲႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆုံးရည္စားနဲ႔ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားစြာက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူ႔အပ်ိဳစင္အေတြ႕အႀကဳံေလးကလည္း ဒီေလာက္ဘယ္ေကာင္းမလဲေလ။ ဂ်ဴလိုင္က သူ႔ရဲ႕တင္ပါးေတြနဲ႔ ေမာင္ေမာင့္ဆီးခုံတို႔ ထိကပ္သြားတဲ့အထိ ဖိခ်လိုက္တယ္။ ခုေတာ့ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးရဲ႕ အရသာကို ျပည့္ျပည့္ဝ၀ ခံစားလိုက္ရၿပီေပါ့။ ကဲ … ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ စၿပီး ႏွစ္သက္စရာေတြ ေတြ႕ႀကဳံဖို႔အခ်ိန္ေပါ့ေလ။ ေအပရယ္က ဂ်ဴလိုင့္ပါးေလးကို နမ္း၊ ပုခုံးေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ဂ်ဴလိုင္လည္း သတိဝင္လာၿပီး ေအပရယ္လုပ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး သူ႔ကိုယ္ေလးကို ေမာင္ေမာင့္အေပၚမွာ ႏွိမ့္လိုက္ျမႇင့္လိုက္လုပ္ပါေတာ့တယ္။

ဂ်ဴလိုင့္မွာေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံသိပ္မမ်ားခဲ့ေပမယ့္ သဘာဝက ေပးလိုက္တဲ့အစြမ္း ေတြကပဲ သူ႔ကို ဦးေဆာင္ေနတာပါ။ ေမာင္ေမာင့္လို ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆိုင္လိုက္ၿပီလို႔ ခံစားလိုက္ရတဲ့ အရသာက သူ႔ကို တျဖည္းျဖည္း ကြၽမ္းက်င္လာေစပါတယ္။ ေအပရယ္ကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ ၾကည့္ေနေလရဲ႕။ ခုန္ေပါက္လႈပ္ရွားေနတဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ရင္သားေတြ၊ မ်က္ႏွာေရွ႕ကို ဝဲက်သြားလိုက္၊ ေနာက္တစ္ခါ လႈပ္ရွားခ်ိန္မွာ ေနာက္ဘက္ကို ျပန္ေရာက္သြားလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ဆံပင္ေတြ၊ ၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားမႈေတြၾကားက ၾကားေနရတဲ့ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ဂ်ဴလိုင္တို႔ရဲ႕ ညည္းသံေတြ ဒါေတြက ေဘးမွာ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ေအပရယ့္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ ျဖစ္သြားေစတယ္။

ဒီတိုင္း မေနႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေအပရယ္ကလည္း ပါဝင္ပတ္သက္လိုက္ပါတယ္။ ဂ်ဴလိုင့္မ်က္ႏွာကို သူ႔ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖိကပ္လိုက္ေတာ့ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း ျပန္ၿပီးတုံ႔ျပန္လာပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဟလိုက္ၿပီး လွ်ာေလးကို ထုတ္ရင္း ေအပရယ့္ပါးစပ္ေလးထဲကို ျပန္လည္ တိုက္စစ္ဆင္လိုက္ေလရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေမာင့္အေပၚမွာ လႈပ္ရွားေနတဲ့အရွိန္ကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ အပ်က္မခံပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေဘးေရာက္ေနသလို ခံစားရတဲ့ ေအပရယ္ကလည္း အားက်မခံပါပဲ ေမာင္ေမာင့္ရင္ဘတ္ေပၚ တက္ခြလိုက္ၿပီး သူ႔ညီမနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တယ္။ ခပ္တင္းတင္း ဖက္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ႏို႔ေတြက တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ႏူးညံ့စြာ၊ ေႏြးေထြးစြာ ပြတ္တိုက္လိုက္ၾကတယ္။

ႏို႔သီးေခါင္းေလေတြကလည္း ေထာင္ထေနေလေတာ့ အခ်င္းခ်င္းထိလိုက္တဲ့ခဏမွာ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးကို ၿပီးသြားေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ အရသာမ်ိဳးကို ေပးစြမ္းေနေလရဲ႕။ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ ေမာင္ေမာင့္အေပၚကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလႈပ္ရွားလိုက္ရင္း ေအာ္ညည္းသံေတြ ထြက္လာသလို ေအပရယ္ကလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိသြားပါေတာ့တယ္။ ဂ်ဴလိုင့္အတြက္ေတာ့ ဒီလိုၿပီးသြားတာ မဆန္းေပမယ့္ ေအပရယ့္မွာေတာ့ အထိအေတြ႕၊ အနမ္းေတြေလာက္နဲ႔ ၿပီးသြားတာကေတာ့ ဆန္းၾကယ္ေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္လို႔ပဲ ဆိုရမယ္ ထင္ပါတယ္။

သူတို႔မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားရင္း ၿငိမသ ္ က္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေအာ္သံေတြကို တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ၾကားသြားမလားလို႔ စိတ္ပူတဲ့ ပုံစံလည္း မရွိပါဘူး။ အရာအားလုံးထဲမာွ သူတို႔သတိထားလိုက္မိတာကေတာ့ သူတိုေတြ အခု ခံစားေနရဲ႕ အရသာပဲေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ဂ်ဴလိုင္က အရင္စၿပီး လက္ေတြကို ေျဖေလွ်ာ့ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔လက္ေတြကို ေမာင္ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွာ ေနာက္ျပန္ ေထာက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ကို အနည္းငယ္ ေလွ်ာခ်လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရင္ကို ေအပရယ့္ေရွ႕ ေကာ့ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ေအပရယ္ေတာ့ ဖိတ္ၾကားမႈကို လက္ခံလိုက္သလိုပါပဲ၊ ဂ်ဴလိုင့္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ႏို႔ေပၚကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့လည္း ခပ္ဖြဖြေလး ကိုက္လိုက္ေသးတယ္။ နာေလာက္ေအာင္ မျပင္းထန္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ခပ္ဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္သြားတဲ့ အရသာကိုေတာ့ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ႀကီး ခံစားလိုက္ရတာေပါ့။ ဂ်ဴလိုင္က အားကနဲ ေအာ္လိုက္ရင္း သူ႔အစ္မရဲ႕မ်က္ႏွာကို ဒီေနရာကေန ဘယ္မွေ႐ြ႕မသြားရေအာင္ ထိန္းကိုင္ထားလိုက္တယ္။ သူတို႔ေတြ အေပၚမွာ အလုပ္မ်ားေနတုန္း ေအာက္ကေန ေမာင္ေမာင္ကလည္း ေအပရယ္ေ့ က်ာကို ပြတ္ေပးလိုက္ရင္း ႏို႔ေတြဆီကိုလည္း လက္လွမ္းလိုက္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတဲ့ ဂ်ဴလိုင္က ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးကို စတင္ျပဳစုပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ မိန္းကေလးႏွစ္ဦး ၿပီးသြားေပမယ့္ သူ႔မွာ ခရီးဆုံးမေရာက္ေသးလို႔ ပိုၿပီးေတာင္ တင္းမာေဖာင္းကားလာတယ္။ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ အဲဒီလိုႀကီးထြားလာတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ပစၥည္းကို သူ႔အတြင္းထဲမွာ မနည္းလႈပ္ရွားေနရပါတယ္။

ေအပရယ္ကလည္း သူ႔အဖုတ္ေလးကို ေမာင္ေမာင့္ရင္ဘတ္ေပၚ ပြတ္လိုက္ေတာ့ အရည္တခ်ိဳ႕က ေမာင္ေမာင့္ဗိုက္ေပၚအထိ စီးက်လာေလရဲ႕။ ေအပရယ္ကလည္း တက္ညီလက္ညီ ပါဝင္ဖို႔အတြက္ သူ႔အဖုတ္ေလးကို ေမာင္ေမာင့္မ်က္ႏွာနားအထိ တိုးကပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဂ်ဴလိုင့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ေအာက္မွာ ေမာင္ေမာင္လည္း အရသာေတြ႕လာပါၿပီ။ ႏွာေခါင္းကလည္း မ်က္ႏွာနားက ေအပရယ့္အဖုတ္ေလးရဲ႕ အနံ႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေအပရယ့္ေပါင္လုံးေလးေတြကို သူ႔လက္ေတြနဲ႔ သိုင္းဖက္လိုက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ဆြဲယူလိုက္တယ္။ လွ်ာကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိုးသြင္းလိုက္ရင္း ေအပရယ့္ အတြင္းသားေလးေတြကို လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ မတူညီေသာအရသာေတြက ေမာင္ေမာင့္ကို ေရာက္ရွိသြားေစဖို႔အတြက္ တြန္းအားေပးေနၾကပါၿပီ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေမာင္ေမာင္လည္း ဆက္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေအပရယ့္ကို တအားဖိလ်က္ရင္း ပါးစပ္ကလည္း ဗလုံးဗေထြးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။

`အား … ငါ … ငါ … ၿပီးေတာ့မယ္ ထင္တယ္ … ဟင္း …´ ဂ်ဴလိုင္ကလည္း ေမာင္ေမာင့္အေပၚကေန သူ႔ရဲ႕လမ္းကို သူေဖာက္ေနတယ္။ လႈပ္ခါလာတဲ့ ကိုယ္လုံးေလးရဲ႕အတြင္းမွာေတာ့ ေမာင္ေမာင့္လိင္တံႀကီးက ေပးစြမ္းတဲ့အရသာကို တင္းက်ပ္စြာ ခံစားေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ ပန္းထုတ္လိုက္တဲ့ အရည္ေတြက ဂ်ဴလိုင့္အဖုတ္ေလးထဲကို လာေရာက္ထိမွန္တဲ့ အခါမွာ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ရင္းၿပီးသြားသလို အလ်က္ခံေနရတဲ့ ေအပရယ္ကလည္း စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ဂ်ဴလိုင္တစ္ေယာက္ ေဘးကို လဲက်သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့လာတဲ့ လိင္တံႀကီးကို စုပ္ယူလိုက္ၿပီး သူတို႔သုံးဦးစလုံးရဲ႕ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့အရသာကို ခံစားေနမိတယ္။

ထူးျခားတဲ့အရသာပါပဲ၊ ခ်ိဳတယ္၊ ငန္တယ္၊ အရသာရွိတယ္ေပါ့။ အားလုံးေျပာင္စင္ေအာင္ သန႔္ရွင္းေပးၿပီးမွ ေအပရယ္က ေမာင္ေမာင့္ေဘးကေန ထရပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေမာင္ေမာင့္ေဘးကို ဝင္လွဲလိုက္တဲ့ ဂ်ဴလိုင့္ကို ၿပဳံးၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ `နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခဏနားလိုက္ၾကဦးေလ … ငါေတာ့ ေအာက္ဆင္းၿပီး နည္းနည္းၾကည့္ေျပာထားလိုက္မယ္ ဒီေန႔ ပင္ပန္းၾကတယ္ မဟုတ္လား …´ လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကို ရွာေနေလရဲ႕။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေအပရယ့္ကိုယ္ေပၚ အဝတ္အစားေတြ ေရာက္သြားၾကပါၿပီ။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို တစ္ခ်က္ႏႈတ္ဆက္သလို ၾကည္လိုက္ရင္း အခန္းထဲကေန ထြက္သြားတယ္။ အနမ္းေလးတစ္ခ်က္ကို ေလထဲလႊင့္လိုက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ သူ႔အေတြးထဲမွာေတာ့ ဒီအတိုင္းဆို ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလာၿပီလို႔ ေတြးရင္း ေအာက္ကို ဆင္းသြားပါေလေတာ့တယ္…..ၿပီး။