နောင်တနောက်ကွယ်

နောင်တနောက်ကွယ်

နောင်တဆိုတာ ပူလောင်မှန်း သိပေမယ့် ခုတော့ မိဆူးတစ်ယောက် တုန်လှုပ်နေရပြီ။ အိမ်မှာထိုင်မရ ထမရ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်နေမိတယ်။ ငါ့ကိုလာဖမ်းတော့မှာလား။ အဖမ်းခံရတော့မှာလား တွေးရင်း မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာမိတယ်။ ဥပဒေနဲ့ မလွတ်ကင်းဘူးဆိုတာ မိဆူးမသိ။ မိဆူးသိတာက ဈေးချိုချိုနဲ့ ရတယ်ဆိုလို့ အိမ်မှာပိုးစားနေတဲ့ တိုင်လေးတွေ အစားလဲရအောင် ပျဉ်းကတိုး တိုင်လေးတွေမှာလိုက်မိတာပါ။ မိဆူးတို့မြို့မှာ သစ်တစ်တန် ၁၂သိန်းလောက်ပေါက်နေတဲ့အချိန် အရောက်၈သိန်းဆိုလို့ မှာလိုက်မိတယ်။

မိဆူး အိမ်လဲသစ်ရောက် ရဲတွေ သစ်တောကလူတွေလည်း ရောက်လာပြီး ဖမ်းသွားပါရော။ အိမ်နားနီးချင်းတွေ ရပ်ကွက်လူကြီးတွေ ဝိုင်းတောင်းပန်လို့ သစ်တွေတော့ ဖမ်းသွားတယ်။ တောခေါင်းဆိုတဲ့လူကြီး ပြောတဲ့ ပုဒ်မတွေ မိဆူးမသိ မိဆူးသိတာကတော့ တရားရုံးမှာဒဏ်ငွေလည်းဆောင်ရမယ် ထောင်လည်းချနိုင်တယ်တဲ့။ တွေးရင်း အလိုလိုငိုရှိုက်မိတယ်။ ထိုင်နေလို့တော့ မဖြစ်သေး။ အိမ်ဘေးက အမှုပွဲစား ဖိုးမောင်ကို မေးရဦးမယ်။ ဖိုးမောင်တို့ အိမ်ကိုထွက်ခဲ့ပါတယ်။

“ဖိုးမောင်ရေ ဖိုးမောင်” “လာလာ အမဆူး” “ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား။သြော် ဗိုလ်လေး” “လာလာ မိဆူးကိစ္စ ပြောနေကျတာ” စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆို ဒီ တဏှာရူးနဲ့မှ တွေ့ရတယ်။ မိန်းမရှိရက်နဲ့ မိဆူးကို မထိတထိ စကားတွေ ပြောလွန်းလို့ ရွံပါတယ်ဆို အမလေး အမလေး ထိုင်ခုံပေါ်ကတောင် ထပြီး လက်လာဆွဲတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကိုယ်ကလည်း သူ့အကူညီ လိုတာကို။ အစွမ်းကုန် ချိုချိုသာသာပြုံးရင်း “ဗိုလ်လေး မိဆူး ကိစ္စက ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်လဲ” “ဗိုလ်လေး ကျနော် ဟိုဘက်အိမ်ခနနော် မကြာပါဘူး ပြန်လာမယ်။မိဆူး အမှုလေး ပြောနှင့်ပေါ့” ” အေးအေး” မိဆူးဖက်လှည့်လာပြီး “မိဆူး သစ်ကိစ္စဆိုတော့ သစ်တောရုံးက တရားလို အကိုတို့ကတော့ သက်သေပေါ့။

ဒါတွေ မိဆူးနားမလည်ပါဘူး။” “ဟုတ်” “အကို ရှင်းရှင်းပဲ ပြောမယ်။မိဆူးကိစ္စက ထောင်ကျအောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။လွတ်အောင်လည်း လုပ်လို့ရတယ်။” ” အကို ကူညီပါ။မိဆူး နားမလည်ဘူး” “မိဆူး ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး။မိဆူးကို အကိုနဲ့ သစ်တောဦးစီးက ကူညီမယ်။ငွေရေးကြေးရေး တရားရုံးကိစ္စ အားလုံး” “ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကို” “တခုပဲ မိဆူးက အကိုတို့ နှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမယ်။” “မိဆူး ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” “ဒီည သစ်တောဦးစီးအိမ်ကို မိဆူး ညလာအိပ်ပေး” “ရှင်…..အို အကို ” “စဉ်းစားပေါ့ မနက်ဆို စွဲချက်တင်တော့မှာ။အကိုလည်းသွားပြီ” ပြောချင်တာပြောပြီး ဆင်းသွားတဲ့ တဏှာရူးကြီး နောက်ကျောကို ကြည့်ရင်း မိဆူး အံတင်းတင်းကြိတ်မိတယ်။

ဖိုးမောင် အိမ်ပေါ်တက်လာသည်ထိ မိဆူး ငေးငိုင်တုန်း။ “အမဆူး အဆင်ပြေလား” “မပြောချင်ပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် အဆင်မပြေဘူး” “ဗိုလ်လေးက ဘာတဲ့” ချုံးပွဲချ ငိုလိုက်မိတယ်။ “ဖိုးမောင် ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ သူနဲ့အိပ်တဲ့ အဟင့်” “ဟာဗျာ မိုက်ရိုင်းတာ အမဆူး ဒီလူ အမဆူးကို ကြံနေတာတော့သိတယ်။သူ့လက်ထဲရောက်ပြီကို” “အမဆူးရော ဘယ်လိုတွေးထားလဲ” “ငါမသိပါဘူး ဖိုးမောင်ရယ် ငါထောင်ကျရင် ငါ့အမေတစ်ယောက်ထဲ။” အဟင့် ဟင့် “အမဆူး ဘယ်သူမှတော့ မသိလောက်ပါဘူး။တခါထဲပဲ။ အမဆူးလုပ်ကြည့်မလား။” “ပြန်မယ် ဖိုးမောင်ရယ်။ငါလည်းခေါင်းတွေခြောက်နေပြီ။” အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အမေက “သမီး ဘာတဲ့လဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးနော်။သမီးထောင်ကျရင် အမေသေမှာ” သားအမိနှစ်ယောက် ဖက်ငိုမိကျတယ်။ “အမေ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးတဲ့။ညကျမှ ပိုက်ဆံဘာညာသွားပေးရမယ်။”

“ဘယ်သူနဲ့ သွားမလဲ သမီး” “ဖိုးမောင်ပဲခေါ်သွားတော့မယ် အ့ကောင်က ပြောတတ်ဆိုတတ်ရှိတယ် အမေ” “အဆင်ပြေမှာပါ သမီး” ညရောက်မှာကို ကြောက်နေမိတယ်။ ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးကျောက်ပြင်ရှေ့ထိုင်မိတယ်။ လိမ်းနေလည်း အလကားပဲ ကျန်မှာမှမဟုတ်တာ။ မိဆူးက မုဆိုးမ ယောကျာ်းနဲ့မတွေ့ဖူးသူတော့ မဟုတ်။ အနေတည်တဲ့ မိဆူးကို ဘယ်သူမှ လက်တည့်မစမ်းရဲ။ မိဆူးယောကျာ်းဆုံးတာပဲ ၃နှစ်ကျော်ပြီလေ။ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်တွေ့ရမှာကို ကြောက်သလိုလို၊ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာမှတော့ မတတ်နိုင် သွားတွေ့ရပြီ။ ဖိုးမောင်နဲ့ မြို့စွန်က သစ်တောရုံးကို ကိုရောက်လာတယ်။ ဖိုးမောင်က ရုံးရှေ့ကမဝင် ရုံးနောက်လမ်းကြားလေးကနေ ဦးစီးအိမ်ရောက်လာခဲ့တယ်။

တံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ ဦးစီးနဲ့ ဗိုလ်လေး အရက်ဝိုင်းဖွဲ့နေကျတယ်။ “လာလာ မိဆူး ထိုင်၊ ဖိုးမောင် အဲဒီပုလင်းယူသွား ရုံးထဲမှာ ဟိုကောင်တွေဝိုင်း သွားထိုင်လိုက် ဖဲဝိုင်းရောရှိတယ်။ပြီးမှ လှမ်းခေါ်လိုက်မယ်။” “ဟုတ်ကဲ့” ဖိုးမောင်ထွက်သွားတော့ ဗိုလ်လေးက “အကို ချရအောင်” “ဧည့်ခန်းထဲလား” “အို” ” လာပါမရှက်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ သွားမယ်။” မိဆူးလည်း ထလိုက်ခဲ့ရတာပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ “အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်” ထမီရင်လျားပြီး ချွတ်မယ်လုပ်တော့ “မဟုတ်ဘူး အကုန်ချွတ်ချလိုက် တခုပြီးတခု ဖြေးဖြေးပဲ” အို မိဆူး ရှက်လိုက်တာ လုပ်မပေးပဲ နေလို့ရမှာမဟုတ်တော့ မိဆူးလည်း ဖြေးဖြေးချင်း စချွတ်တယ်။ အင်္ကျီချွတ်လိုက်တယ်။ဘော်လီအောက်က ရုန်းကြွနေတဲ့ မိဆူးနို့တွေကို အသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတယ်။

ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ရှေ့ကုန်းချွတ်လိုက်တော့ လွတ်လပ်ခွင့်ရသွားတဲ့ နို့တွေက စိတ်ကြွစရာ။ အောက်ခံ ဝတ်မထားတဲ့ လုံခြည်ကျု တဖြေးဖြေး ဖြေချပြီး လျှောချတော့ သူတို့မျက်လုံးတွေ မီးဝင်းဝင်းတောက် “အခန်းအစွန်ကနေ ကုတင်ပေါ်လျှောက်ခဲ့” လုပ်ထားပေါ့ စိတ်ထဲကကြိမ်းပေမယ် နှုတ်ခမ်းက အပြုံးမပျက်ရဲ ဖင်တွေကို မလှုပ်လှုပ်အောင် လျှောက်ပြလိုက်တယ်။ ဦးစီးက “လာလာ အကိုကြီး အဝတ်တွေ ချွတ်ပေး” အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တော့ အိုး ထောင်နေတဲ့ လီးကြီး ဗိုလ်လေးကတော့ ကိုယ်တိုင် အဝတ်တွေ ချွတ်နေတယ်။ မားမားမက်မက်ထောင်နေတဲ့ လီးတွေက အရွယ်မတိမ်းမယိမ်း ဦးစီးကပိုတုတ်ပြီး ဗိုလ်လေးက ပိုရှည်တယ်။ ဒီလီးနှစ်ချောင်းနဲ့ အလိုးခံရတော့မယ်လို့ တွေးမိတာနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ ထိမ်းမရတော့။ အဖုတ်စီမှ တစစ်စစ်နဲ့ ယားယံလာတယ်။

“ဆူး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် ခေါင်းအောက်ချ လှဲလိုက်” သဘောကျနေပေးလိုက်တော့ တစ်ယောက်က မျက်နှာနားမှာ လီးကြီးဝြဲပီး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်တော့တယ်။ ဖြစ်ပြီးမှတော့ အထူးတော့ပါဘူးဆို စိတ်ပါပါနဲ့ စုပ်ပေးမိတယ်။ ပေါင်ကိုဆွဲဟပြီးမ တစ်ယောက်က ဘာဂျာကိုင်တော့တာပဲ။ အိုး အဖုတ်တခုလုံး လျှာနဲ့ သိမ်းလျှက်နေတော့ ခံရခက်လိုက်တာ။ အပေါ်ကလဲ ပါးစပ်ကိုလိုးရင်း နို့တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင်နေတာ လက်နှီးစုတ်ချေတာကျလို့။ အမလေးလေး အစိကို ခြေနေတာ ကောင်းလိုက်တာ။ ဗိုလ်လေးတစ်ယောက် ဘယ်က အငြိုးနဲ့များ ပညာပြနေပါလိမ့်။ ခါးကိုကိုင်ပြီး လျှာအပြားလိုက် တစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးလိုးတာများ ဆွေးမျိုးမေ့ပြီ လက်ခလည်နဲ့ ဖင်ဝထဲ ထည့်ထည့်ကလိတော့ အဟင်းဟင်း ညည်းသံကို စုံလို့ အစိကို ကြမ်းကြမ်းစုပ်ပြီး နာအောင်လည်းကိုက်လိုက်ရော အား အ့ ဆက်ဆက်ခါနာရင်း အရည်တွေ ထွက်ကျကုန်တယ်။

အိုး လီးနဲ့ လိုးမှ ပြီးတယ်ထင်ထားတာ အိုးကောင်းလိုက်တာ။ ဦးစီးလည်း ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ပက်လက်လှန်ပေးတယ် “ဆူး အပေါ်က တက်လိုက်” အပေါ်ကတက်ခွပြီးညအဝတေ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ဟူး မလိုးတာကြာတဲ့ အထဲ ကြပ်ပြီးဝင်သွားတယ်။ ၁၅ချက်လောက်စောင့်ပြီး အရည်စထွက်လာတော့ အဆင်ပြေလာပြီ။ “ဆူး မှောက်ချလိုက် ကုန်းထား” “ဟုတ်” သူက အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်လေး မှောက်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ဖင်ဝကို ဗိုလ်လေးက အဆီတွေ သုတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးနဲ့ တေ့ပြီး သွင်းတယ်။ ကြောက်လို့ ဖင်ရှုံထားမိတော့ အမေ့ နာတယ်။ “စိတ်လျော့ထား ခနပဲ” ရုန်းမရအတူတူ စိတ်လျော့ထားလိုက်တယ်။

ဖင်ဝကနေ တထစ်ချင်းဝင်နေတာနဲ့အတူ အရေပြားတွေ ကွဲကုန်ပြီ ထင်တာပဲ။ တစ်တစ်စို့စို့နဲ့ သပ်လျှိုထားသလို ခံရခက်တာ။ ဒစ်ကျော်အောင် သွင်းပြီးတော့ အဆုံးထိဆောင့်ချခံလိုက်ရတယ်။ အား လူက ကော့သွားပြီး အဖုတ်ထဲက လီးက သားအိမ်လာထောက်တယ်။ အေမ့ ခံရခက်ကြီး။ ဦးစီးက နို့တွေကို စို့ပေးနေတယ်။ ဗိုလ်လေးက ဖင်တွေကို ပွတ်ပေးနေတယ်။ ဟင်းဟင်း အရည်တွေ ထွက်ကျလာပြန်ပြီ။ အနာသက်သာလာတော့ ငြိမ်မခံချင်တော့ပြန်ဘူး။ လှုပ်ရှားမိတယ်။

“ဆူး အနာသက်သာပြီလား” “ဟုတ်” နောက်က လိုးလိုက် ရှေ့ကလိုးလိုက်နဲ့ စည်းချက်ညီညီစောင့်ကျတာ အမလေး တခါမှ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာတွေပဲ။ အိုး ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ပါ လိုးပါ တကြော်ကြော်အော်ရင်း မရေတွက်နိုင်အောင် ပြီးခဲ့တယ်။ လိုးနိုင်ဆောင့်တိုင်တဲ့သူတွေကတော့ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်လိုးလိုက် တစ်ယောက်ချင်းလိုးလိုက်နဲ့ မနက်၄နာရီမှ ပြန်လွှတ်တယ်လေ။ ဖိုးမောင်နဲ့ ပြန်လာရင်း မိဆူး တွေးမိတယ်။ အမှုဖြစ်တာ နောက်ကျတယ်လို့။ နောက်လည်း ခေါ်ရင်ကောင်းမှာပါပဲရှင်။ ယောကျာ်းနဲ့ ကင်းတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ မိဆူး ဒီနေ့လိုနေ့မျိုး ထပ်ခါထပ်ခါ လိုချင်နေမိပြီ။ …ပြီးပါပြီ…

 

Zawgyi

 

ေနာင္တေနာက္ကြယ္

ေနာင္တဆိုတာ ပူေလာင္မွန္း သိေပမယ့္ ခုေတာ့ မိဆူးတစ္ေယာက္ တုန္လွုပ္ေနရၿပီ။ အိမ္မွာထိုင္မရ ထမရ စိတ္လွုပ္ရွားၿပီး အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ျဖစ္ေနမိတယ္။ ငါ့ကိုလာဖမ္းေတာ့မွာလား။ အဖမ္းခံရေတာ့မွာလား ေတြးရင္း မ်က္ရည္မ်ား ဝိုင္းလာမိတယ္။ ဥပေဒနဲ႔ မလြတ္ကင္းဘူးဆိုတာ မိဆူးမသိ။ မိဆူးသိတာက ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ရတယ္ဆိုလို့ အိမ္မွာပိုးစားေနတဲ့ တိုင္ေလးေတြ အစားလဲရေအာင္ ပ်ဥ္းကတိုး တိုင္ေလးေတြမွာလိုက္မိတာပါ။ မိဆူးတို့ၿမိဳ့မွာ သစ္တစ္တန္ ၁၂သိန္းေလာက္ေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္ အေရာက္၈သိန္းဆိုလို့ မွာလိုက္မိတယ္။

မိဆူး အိမ္လဲသစ္ေရာက္ ရဲေတြ သစ္ေတာကလူေတြလည္း ေရာက္လာၿပီး ဖမ္းသြားပါေရာ။ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြ ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြ ဝိုင္းေတာင္းပန္လို့ သစ္ေတြေတာ့ ဖမ္းသြားတယ္။ ေတာေခါင္းဆိုတဲ့လူႀကီး ေျပာတဲ့ ပုဒ္မေတြ မိဆူးမသိ မိဆူးသိတာကေတာ့ တရား႐ုံးမွာဒဏ္ေငြလည္းေဆာင္ရမယ္ ေထာင္လည္းခ်နိုင္တယ္တဲ့။ ေတြးရင္း အလိုလိုငိုရွိုက္မိတယ္။ ထိုင္ေနလို့ေတာ့ မျဖစ္ေသး။ အိမ္ေဘးက အမွုပြဲစား ဖိုးေမာင္ကို ေမးရဦးမယ္။ ဖိုးေမာင္တို့ အိမ္ကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္။

“ဖိုးေမာင္ေရ ဖိုးေမာင္” “လာလာ အမဆူး” “ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား။ေၾသာ္ ဗိုလ္ေလး” “လာလာ မိဆူးကိစၥ ေျပာေနက်တာ” စိတ္ညစ္ပါတယ္ဆို ဒီ တဏွာ႐ူးနဲ႔မွ ေတြ႕ရတယ္။ မိန္းမရွိရက္နဲ႔ မိဆူးကို မထိတထိ စကားေတြ ေျပာလြန္းလို့ ရြံပါတယ္ဆို အမေလး အမေလး ထိုင္ခုံေပၚကေတာင္ ထၿပီး လက္လာဆြဲတယ္။ မတတ္နိုင္ဘူးေလ ကိုယ္ကလည္း သူ႔အကူညီ လိုတာကို။ အစြမ္းကုန္ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာျပဳံးရင္း “ဗိုလ္ေလး မိဆူး ကိစၥက ဘယ္လိုျဖစ္နိုင္လဲ” “ဗိုလ္ေလး က်ေနာ္ ဟိုဘက္အိမ္ခနေနာ္ မၾကာပါဘူး ျပန္လာမယ္။မိဆူး အမွုေလး ေျပာႏွင့္ေပါ့” ” ေအးေအး” မိဆူးဖက္လွည့္လာၿပီး “မိဆူး သစ္ကိစၥဆိုေတာ့ သစ္ေတာ႐ုံးက တရားလို အကိုတို့ကေတာ့ သက္ေသေပါ့။

ဒါေတြ မိဆူးနားမလည္ပါဘူး။” “ဟုတ္” “အကို ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္။မိဆူးကိစၥက ေထာင္က်ေအာင္လည္း လုပ္လို့ရတယ္။လြတ္ေအာင္လည္း လုပ္လို့ရတယ္။” ” အကို ကူညီပါ။မိဆူး နားမလည္ဘူး” “မိဆူး ဘယ္သူမွ မသိေစရဘူး။မိဆူးကို အကိုနဲ႔ သစ္ေတာဦးစီးက ကူညီမယ္။ေငြေရးေၾကးေရး တရား႐ုံးကိစၥ အားလုံး” “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို” “တခုပဲ မိဆူးက အကိုတို့ ႏွစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးဆပ္ရမယ္။” “မိဆူး ဘာလုပ္ေပးရမလဲ” “ဒီည သစ္ေတာဦးစီးအိမ္ကို မိဆူး ညလာအိပ္ေပး” “ရွင္…..အို အကို ” “စဥ္းစားေပါ့ မနက္ဆို စြဲခ်က္တင္ေတာ့မွာ။အကိုလည္းသြားၿပီ” ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ဆင္းသြားတဲ့ တဏွာ႐ူးႀကီး ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း မိဆူး အံတင္းတင္းႀကိတ္မိတယ္။

ဖိုးေမာင္ အိမ္ေပၚတက္လာသည္ထိ မိဆူး ေငးငိုင္တုန္း။ “အမဆူး အဆင္ေျပလား” “မေျပာခ်င္ပါဘူး ဖိုးေမာင္ရယ္ အဆင္မေျပဘူး” “ဗိုလ္ေလးက ဘာတဲ့” ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုလိုက္မိတယ္။ “ဖိုးေမာင္ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ သူနဲ႔အိပ္တဲ့ အဟင့္” “ဟာဗ်ာ မိုက္ရိုင္းတာ အမဆူး ဒီလူ အမဆူးကို ႀကံေနတာေတာ့သိတယ္။သူ႔လက္ထဲေရာက္ၿပီကို” “အမဆူးေရာ ဘယ္လိုေတြးထားလဲ” “ငါမသိပါဘူး ဖိုးေမာင္ရယ္ ငါေထာင္က်ရင္ ငါ့အေမတစ္ေယာက္ထဲ။” အဟင့္ ဟင့္ “အမဆူး ဘယ္သူမွေတာ့ မသိေလာက္ပါဘူး။တခါထဲပဲ။ အမဆူးလုပ္ၾကည့္မလား။” “ျပန္မယ္ ဖိုးေမာင္ရယ္။ငါလည္းေခါင္းေတြေျခာက္ေနၿပီ။” အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေမက “သမီး ဘာတဲ့လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္။သမီးေထာင္က်ရင္ အေမေသမွာ” သားအမိႏွစ္ေယာက္ ဖက္ငိုမိက်တယ္။ “အေမ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးတဲ့။ညက်မွ ပိုက္ဆံဘာညာသြားေပးရမယ္။”

“ဘယ္သူနဲ႔ သြားမလဲ သမီး” “ဖိုးေမာင္ပဲေခၚသြားေတာ့မယ္ အ့ေကာင္က ေျပာတတ္ဆိုတတ္ရွိတယ္ အေမ” “အဆင္ေျပမွာပါ သမီး” ညေရာက္မွာကို ေၾကာက္ေနမိတယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးေက်ာက္ျပင္ေရွ႕ထိုင္မိတယ္။ လိမ္းေနလည္း အလကားပဲ က်န္မွာမွမဟုတ္တာ။ မိဆူးက မုဆိုးမ ေယာက်ာ္းနဲ႔မေတြ႕ဖူးသူေတာ့ မဟုတ္။ အေနတည္တဲ့ မိဆူးကို ဘယ္သူမွ လက္တည့္မစမ္းရဲ။ မိဆူးေယာက်ာ္းဆုံးတာပဲ ၃ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီေလ။ ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ေတြ႕ရမွာကို ေၾကာက္သလိုလို၊ရွက္သလိုလို ျဖစ္လာမွေတာ့ မတတ္နိုင္ သြားေတြ႕ရၿပီ။ ဖိုးေမာင္နဲ႔ ၿမိဳ့စြန္က သစ္ေတာ႐ုံးကို ကိုေရာက္လာတယ္။ ဖိုးေမာင္က ႐ုံးေရွ႕ကမဝင္ ႐ုံးေနာက္လမ္းၾကားေလးကေန ဦးစီးအိမ္ေရာက္လာခဲ့တယ္။

တံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ ဦးစီးနဲ႔ ဗိုလ္ေလး အရက္ဝိုင္းဖြဲ႕ေနက်တယ္။ “လာလာ မိဆူး ထိုင္၊ ဖိုးေမာင္ အဲဒီပုလင္းယူသြား ႐ုံးထဲမွာ ဟိုေကာင္ေတြဝိုင္း သြားထိုင္လိုက္ ဖဲဝိုင္းေရာရွိတယ္။ၿပီးမွ လွမ္းေခၚလိုက္မယ္။” “ဟုတ္ကဲ့” ဖိုးေမာင္ထြက္သြားေတာ့ ဗိုလ္ေလးက “အကို ခ်ရေအာင္” “ဧည့္ခန္းထဲလား” “အို” ” လာပါမရွက္နဲ႔ အိပ္ခန္းထဲ သြားမယ္။” မိဆူးလည္း ထလိုက္ခဲ့ရတာေပါ့။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ “အဝတ္ေတြ ခၽြတ္လိုက္” ထမီရင္လ်ားၿပီး ခၽြတ္မယ္လုပ္ေတာ့ “မဟုတ္ဘူး အကုန္ခၽြတ္ခ်လိုက္ တခုၿပီးတခု ေျဖးေျဖးပဲ” အို မိဆူး ရွက္လိုက္တာ လုပ္မေပးပဲ ေနလို့ရမွာမဟုတ္ေတာ့ မိဆူးလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္း စခၽြတ္တယ္။ အကၤ်ီခၽြတ္လိုက္တယ္။ေဘာ္လီေအာက္က ႐ုန္းႂကြေနတဲ့ မိဆူးနို့ေတြကို အသာငမ္းငမ္းၾကည့္ေနတယ္။

ေဘာ္လီခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ေရွ႕ကုန္းခၽြတ္လိုက္ေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ရသြားတဲ့ နို့ေတြက စိတ္ႂကြစရာ။ ေအာက္ခံ ဝတ္မထားတဲ့ လုံျခည္က်ဳ တေျဖးေျဖး ေျဖခ်ၿပီး ေလၽွာခ်ေတာ့ သူတို့မ်က္လုံးေတြ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ “အခန္းအစြန္ကေန ကုတင္ေပၚေလၽွာက္ခဲ့” လုပ္ထားေပါ့ စိတ္ထဲကႀကိမ္းေပမယ္ ႏွုတ္ခမ္းက အျပဳံးမပ်က္ရဲ ဖင္ေတြကို မလွုပ္လွုပ္ေအာင္ ေလၽွာက္ျပလိုက္တယ္။ ဦးစီးက “လာလာ အကိုႀကီး အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေပး” အဝတ္ေတြခၽြတ္လိုက္ေတာ့ အိုး ေထာင္ေနတဲ့ လီးႀကီး ဗိုလ္ေလးကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ အဝတ္ေတြ ခၽြတ္ေနတယ္။ မားမားမက္မက္ေထာင္ေနတဲ့ လီးေတြက အရြယ္မတိမ္းမယိမ္း ဦးစီးကပိုတုတ္ၿပီး ဗိုလ္ေလးက ပိုရွည္တယ္။ ဒီလီးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အလိုးခံရေတာ့မယ္လို့ ေတြးမိတာနဲ႔ ရမၼက္စိတ္ေတြ ထိမ္းမရေတာ့။ အဖုတ္စီမွ တစစ္စစ္နဲ႔ ယားယံလာတယ္။

“ဆူး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ ေခါင္းေအာက္ခ် လွဲလိုက္” သေဘာက်ေနေပးလိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာနားမွာ လီးႀကီးျဝဲပီး ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေတာ့တယ္။ ျဖစ္ၿပီးမွေတာ့ အထူးေတာ့ပါဘူးဆို စိတ္ပါပါနဲ႔ စုပ္ေပးမိတယ္။ ေပါင္ကိုဆြဲဟၿပီးမ တစ္ေယာက္က ဘာဂ်ာကိုင္ေတာ့တာပဲ။ အိုး အဖုတ္တခုလုံး လၽွာနဲ႔ သိမ္းလၽွက္ေနေတာ့ ခံရခက္လိုက္တာ။ အေပၚကလဲ ပါးစပ္ကိုလိုးရင္း နို့ေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ေနတာ လက္ႏွီးစုတ္ေခ်တာက်လို့။ အမေလးေလး အစိကို ေျခေနတာ ေကာင္းလိုက္တာ။ ဗိုလ္ေလးတစ္ေယာက္ ဘယ္က အၿငိဳးနဲ႔မ်ား ပညာျပေနပါလိမ့္။ ခါးကိုကိုင္ၿပီး လၽွာအျပားလိုက္ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ထိုးလိုးတာမ်ား ေဆြးမ်ိဳးေမ့ၿပီ လက္ခလည္နဲ႔ ဖင္ဝထဲ ထည့္ထည့္ကလိေတာ့ အဟင္းဟင္း ညည္းသံကို စုံလို့ အစိကို ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္ၿပီး နာေအာင္လည္းကိုက္လိုက္ေရာ အား အ့ ဆက္ဆက္ခါနာရင္း အရည္ေတြ ထြက္က်ကုန္တယ္။

အိုး လီးနဲ႔ လိုးမွ ၿပီးတယ္ထင္ထားတာ အိုးေကာင္းလိုက္တာ။ ဦးစီးလည္း ပါးစပ္ထဲက လီးကိုထုတ္ၿပီး ပက္လက္လွန္ေပးတယ္ “ဆူး အေပၚက တက္လိုက္” အေပၚကတက္ခြၿပီးညအဝေတ့ထိုင္လိုက္တယ္။ ဟူး မလိုးတာၾကာတဲ့ အထဲ ၾကပ္ၿပီးဝင္သြားတယ္။ ၁၅ခ်က္ေလာက္ေစာင့္ၿပီး အရည္စထြက္လာေတာ့ အဆင္ေျပလာၿပီ။ “ဆူး ေမွာက္ခ်လိုက္ ကုန္းထား” “ဟုတ္” သူက ေအာက္ကေန ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေမွာက္ၿပီး ၿငိမ္ေနတဲ့ ဖင္ဝကို ဗိုလ္ေလးက အဆီေတြ သုတ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးနဲ႔ ေတ့ၿပီး သြင္းတယ္။ ေၾကာက္လို့ ဖင္ရွုံထားမိေတာ့ အေမ့ နာတယ္။ “စိတ္ေလ်ာ့ထား ခနပဲ” ႐ုန္းမရအတူတူ စိတ္ေလ်ာ့ထားလိုက္တယ္။

ဖင္ဝကေန တထစ္ခ်င္းဝင္ေနတာနဲ႔အတူ အေရျပားေတြ ကြဲကုန္ၿပီ ထင္တာပဲ။ တစ္တစ္စို့စို့နဲ႔ သပ္လၽွိုထားသလို ခံရခက္တာ။ ဒစ္ေက်ာ္ေအာင္ သြင္းၿပီးေတာ့ အဆုံးထိေဆာင့္ခ်ခံလိုက္ရတယ္။ အား လူက ေကာ့သြားၿပီး အဖုတ္ထဲက လီးက သားအိမ္လာေထာက္တယ္။ ေအမ့ ခံရခက္ႀကီး။ ဦးစီးက နို့ေတြကို စို့ေပးေနတယ္။ ဗိုလ္ေလးက ဖင္ေတြကို ပြတ္ေပးေနတယ္။ ဟင္းဟင္း အရည္ေတြ ထြက္က်လာျပန္ၿပီ။ အနာသက္သာလာေတာ့ ၿငိမ္မခံခ်င္ေတာ့ျပန္ဘူး။ လွုပ္ရွားမိတယ္။

“ဆူး အနာသက္သာၿပီလား” “ဟုတ္” ေနာက္က လိုးလိုက္ ေရွ႕ကလိုးလိုက္နဲ႔ စည္းခ်က္ညီညီေစာင့္က်တာ အမေလး တခါမွ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာေတြပဲ။ အိုး ေကာင္းလိုက္တာ ေဆာင့္ပါ လိုးပါ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ရင္း မေရတြက္နိုင္ေအာင္ ၿပီးခဲ့တယ္။ လိုးနိုင္ေဆာင့္တိုင္တဲ့သူေတြကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လိုးလိုက္ တစ္ေယာက္ခ်င္းလိုးလိုက္နဲ႔ မနက္၄နာရီမွ ျပန္လႊတ္တယ္ေလ။ ဖိုးေမာင္နဲ႔ ျပန္လာရင္း မိဆူး ေတြးမိတယ္။ အမွုျဖစ္တာ ေနာက္က်တယ္လို့။ ေနာက္လည္း ေခၚရင္ေကာင္းမွာပါပဲရွင္။ ေယာက်ာ္းနဲ႔ ကင္းတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိဆူး ဒီေန႔လိုေန႔မ်ိဳး ထပ္ခါထပ္ခါ လိုခ်င္ေနမိၿပီ။ …ၿပီးပါၿပီ…