စိတ်ပါလက်ပါ

စိတ်ပါလက်ပါ

တနေ့ ကျွန်တော်အိမ်ပြန်လာတော့ ညီဇော်တို့လင်မယာ အိမ်ရောက်နေသည်။ ညီဇော်က ပြုံးလျက် “ကိုကောင်းမြတ် ကျွန်တော်မိန်းမမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ ၃လကျော်လို့” ပြုံးလျက်ပြောသည်။ “ဟုတ်လား ကောင်းတာပေါ့ ညီဇော်ရာ ဝမ်သားပါတယ်” ညီဇော်မိန်းမ ယုယုခင်က “ကိုကောင်းမြတ်တို့ကော် ကလေးမရသေးဘူးလား” “မရသေးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင် ညီဇော်ရှိတယ်လေး” လို့ယုယုခင် လှမ်းစသည်း။

ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးက ရှက်ပြီး “ယုခင် နင်ကလည်း” ကျွန်တော်တို့အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်ပြီ။ အခုထိ ကလေးမရသေး။ ဘယ်သူလိုအပ်ချက်လည်းတော့ မသိ။ ဆေးလည်း သွားမစစ်ဖြစ်ပါ။ ညီဇော်တို့က အိမ်နီးချင်တွေလေ။ ကျွန်တော်တို့နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာ။ အခုတော့ ကလေးရသွားပြီ။ ညီဇော်က ကျွန်တော်ထက် အသားညိုသည် ဗလတောင့်သည်း။ ကျွန်တော်မိန်းမ ဝင့်ဝါဖူးနဲ့ ယုယုခင် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလေ။ ဒီတော့ မိသားစုချင်း ရင်းနှီးကျတယ်။ ဒီလိုနဲ့ယုယုခင်လည်း ကိုယ်ဝန် ၆လလည်း ရောက်ကော သူအမေအိမ်ပြန်နေတယ်။ ကိုယ်ဝန် အဆင်ပြေအောင်လို့။ ညီဇော်ကတော့ သူယောက်ခမနဲ့ သိပ်မတည့်လို့ မွေးခန်နီမှဘဲ လိုက်သွားမယ်တဲ့။

ညီဇော်စားရေသောက်ရေးကတော့ အိမ်နီးချင်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်အိမ်မှာဘဲ လာစားတယ်။ နောက် ၁လောက်အကြာမှာ ကျွန်တော် ညဂျူတီ က နေ့အလုပ်မရှိလို့ မန်နေဂျာကလည်း သဘောကောင်းပြီး အိမ်ပြန်ခွင်ပေးလိုက်တယ်။ ည ၉လောက်တော့ ရှိပြီ။ ဒါနဲ့မိန်းမလည်း ဝမ်းသာအောင် သူကြိုက်တဲ့ ခေါက်ဆွဲကျော်ဝယ်ပြီးပြန်ခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့ကမဝင်ဘဲ တမင်တကာ အိမ်နောက်ဖေး ပြတင်ပေါက်ကဝင်လိုက်တယ်။ “အား ကောင်လိုက်တာ ညီဇော်ရယ်.. အရမ်းကောင်နေပြီး.. ပြွတ် ပြွတ် အင့် အင့် အ” ဟာဘာသံတွေလည်း ငါမိန်းမနဲ့ညီဇော်တို့ ဖြစ်နေပြီလား။ အိပ်ခန်းဘေးထံရံပေါက်ကနေ လှမ်းကြည်လို့က်တယ်။ ညီဇော်က ကျွန်တော်မိန်းမကို လေးဘက်ကုန်ပြီးချနေတာ။ မိန်းမရဲ့ ကျွန်တော်မြတ်နိုးတဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်တဖက်ကစုပြီး ဆောင့်ဆွဲထားတယ်။

လက်တဖက်က ဖင်နှစ်ခြမ်းကို တဖြန်ဖြန်နဲ့ ရိုက်လိုက်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းမှာမှာ လက်ငါးချောင်ရာနီလို့။ ဆောင့်လိုးလို့ မိန်းမရှေ့ရောက်ရင် ဆံပင်ဆောင့်ဆွဲလိုက်နဲ့ အေားကားကြည့်ရတဲ့ အတိုင်ဘဲ့။ မိန်းမပုံစံကလည်း တအားကောင်းနေတဲ့ပုံဘဲ့။ ကျွန်တော်လည်း ဘာလုပ်ရမလည်းမသိ။ ထူးပူနေမိတယ်။ ကိုယ်ဝင်သွားရင်လည်း အော်ဟစ်ပြီး ပတ်ဝန်ကျင်သိမှာလည်း ကြောက်တယ်။ မိန်းမကိုလည်း မခွဲနိုင် မိန်းမကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံနေတော့။ ဒီအတိုင်းကြည့်နေမိတယ်။ “အားကောင်းလိုက်တာ ညီဇော်” “နင်လင်လိုးတာနဲ့ ငါလိုးတာနဲ့ ဘယ်ဟာကောင်လည်း” “ရှင်လိုးတာကောင်းတယ်..အား အားဆောင့်ဆောင့်” ညီဇော်တော်တော်လိုးနိုင်တယ်။

ကျွန်တော်ဆို ထန်ကုန်နာရီဝက်လောက်ဘဲ လိုးနိုင်တယ်။ ပါစပ်ကလည်း ပက်ပက်စပ်စပ်ပြောလိုးတာ။ ကျွန်တော်နဲ့ဆို ရှက်သလို့လုပ်နေတဲ့ မိန်းမကလည်း ညီဇော်နဲ့ကျမှ မထင်ရအောင်ထန်နေတယ်။ နောက် ၁နာရီလောက်နေတော့ ညီဇော်ဆောင့်ချက်များ မီးကုန်ရမ်ကုန်ဖြစ်လာတယ်။ ခဏကြာ မိန်းမအဖုတ်ထဲ ညီဇော်က ဆောင့်ထည့်ပြီး ဖိကပ်ထားတယ်။ ခဏနေပြီး ညီဇော်လီးမိန်မအဖုတ်ထဲ ထုတ်လိုက်တော့ လက်ရည်တွေ ထွက်ကျလာတာအများကြီးဘဲ။ ညီဇော်ကပက်လက်လှန်ထားပြီး မိန်းမဆံပင်ကိုဆွဲကာ လီးစုပ်ခိုင်တယ်။ ကျွန်တော်လီစုက်ခိုင်ရင် ရှက်သလို့နဲ့ မလုပ်ချင်တဲ့မိန်းမက ညီဇော်လီးကို စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်နေတယ်။

ညီဇော်ကဆံပင်ကိုဆွဲကာ မိနမအာခေါင်ထဲထိရောက်အောင် မိန်းမပါစပ်နဲ့ ဆီးစပ်ထိဆွဲကပ်ထားတယ်။ ခဏကြာတဲ့အထိ ဖိကပ်ထားပါပြီး။ ပါကို ခပ်စက်စက်လေး ၃ ၄ချက်ရိုက်ခါ ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။မိနမက ညီဇော်ရင်ခွင်ထဲမှာ ဝင်လဲနေသည်။ နှစ်ယောက်သား မောသွားလို့ မှိန်းနေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူတိုထွက်လာရင်တွေမှာဆိုလို့ အလုပ်ကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့။အလုပ်မှာလည်း အိပ်လို့မပျော် ညီဇော်နဲ့မိန်းမလိုးတာဘဲ စိတ်ထဲဝင်လာတယ်။ ကျွန်တော်စိတ်တွေလည်း ဘယ်လို့ဖြစ်နေလည်းမသိ ဖီးအရမ်းတက်တာနဲ့ ဂွင်ထုလိုက်မိတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မနက်လင်းတော့ အိမ်ပြန်လာသည်။ အိမ်ရောက်တော့ မိန်းမကအလှပြင်ပြီးကြိုလျက် “ယောက်ကျားပြန်လာပြီးလား ယောက်ကျားအတွက် မှုန်ဟင်ခါး ပြင်ထားတယ်.. နေအုန်းဝါလေး ကော်ဖီဖျော်ပေးအုန်းမယ်” ဆိုပြီး နောက်ဖေးထွက်သွားတယ်။

မိန်းမရဲ နောက်ကြောအလှကိုကြည်းပြီး ညက ညီဇော်ဖင်ကြီးကို ရိုက်ပြီးလိုးနေတာ ပြန်မြင်ရောင်လာတယ်။ “မိန်းမရေ ညီဇော်ကော လာသွားပြီလား” မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလို “ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ ထမင်းချိုက်လာယူးသွားတယ် မောင်ရေ” လို့လှမ်းအ်ာပြောသည်။ သူလည်း မသိချင်ရောင်စောင်နေမှတော့ ကိုယ်လည်း မသိချင်ရောင်စောင်နေမှ တော်ကြာရပ်ကျော်ရွာကျော် ဖြစ်နေမှအရှက်ကွဲကုန်အုန်မယ်။ မိန်းမကိုလည်း မပြတ်နိုင်ဘူးလေ။ မိန်းမကလည်း ညီဇော်ဘက်ပါနေတယ်လေ။ ဒီအတိုင်လေးဘဲ မသိချင်ယောင်စောင်နေလိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ ညီဇော်အရက်လာသောက်တယ်။ ဘာမှ မဖြစ်သလို့ပုံမုန်အတိုင်း သောက်စားပြီးပြန်သွားတယ်။ ညရောက်တော့ မိန်းကကို လိုးမယ်ပေါ့။ အစပြိုးတဲ့အနေနဲ့ မိန်းမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။

မျက်လုံးထဲ ညီဇော်လီးကို မိန်းမစုပ်ပေးနေတာ ပြန်မြင်လာတယ်။ ပိုပြီးဖီးတက်သလိုဘဲ။ ပြီးတော့ မိန်မအဖုတ်ကို ယက်လိုက်တယ်။ ညီဇော်လီးမဲကြီးက မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးနေတာပြန်မြင်လာတယ်။ ပိုပြီး စိတ်ပါလက်ပါယက်မိတယ်။ “မိန်မရေ ကိုလီကိုစုပ်ပေးပါလား ” “မစုပ်ချင်ပါ ဒီအတိုင်ဘဲလုပ်ပါ” စိတ်ထဲမှာတော့ လင်ငယ်လီးကျတော့ စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပြီး ကိုယ်ယောကျာ်းလီးကျတော့ ရှက်သလို ရွံသလို့ မိန်မတွေများ။ “မိန်မရေ လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား ” “ဟာကွာ ဒီအတိုင်ဘဲလုပ်တော့ မိန်းမအိမ်အလုပ်လုပ်ရတာ ညောင်းနေတယ်.. အိပ်ချင်ပြီ.. မြန်မြန်လုပ်တော့” ညောငမှာပေါ့။ မနေ့က ညက ညီဇော်နဲ့လိုးထားတာကို အိပ်ချင်မှာပေါ့။ တညလုံး လိုးနေကြတာလေ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ ၁၀မိနစ်လောက်လုပ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။

မိန်မကမှ စိတ်မပါတာ။ နောက်တကြိမ် ညဂျူတီ ကျမယ် ရက်ရောက်ပြန်ရော။ မသွားမဖြစ်လို့ သွားခဲ့ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ အိမ်ကိုစိတ်ရောက်နေတယ်။ မိန်းမကတော့ သေခြာပါတယ် ညီဇော်နဲ့လိုးနေမှာ။ အလုပ်လုပ်ရတာ စိတ်မဖြောင့်ဘူး။ ညီဇော် ငါ့မိန်းမကို ဘယ်လိုးလိုးနေမလည်းပေါ့။ ၉နာရီရောက် ဖုန်းဆက်ချင်စိတ်ဖြစ်တာနဲ့ ဆက်ကြည်တော့ “မိန်မလား ” “ဟုတ်အကို ဘာဖြစ်လို့လည်း အား ဖတ်ဖတ် ရူး ညီဇော်ဖြည်းဖြည်း ယောက်ကျားဖုန်းဆက်နေတယ်.. ပြော အကိုဘာဖြစ်လို့လည်း” “စောနက မိန်မဘာပြောတာလည်း” “ဘာမှမပြောပါဘူး” မိန်းမဖုန်းက စပီကာပိတ်ထားတာတောင်မှ အပြင်က အသံတွေကြားရတယ်။

မိန်းမက ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ လိမ်နေတယ်။ “ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ညီဇော်ကော လာသွားသေလား” “ဖတ် ဖတ် အ အင့် လာသွားပြီ အကို.. ထမင်းစားပြီးပြန်သွားပြီ.. အ အင်အင့်” ဖုန်းထဲမှာ မိန်မအလိုးခံနေရတဲ့အသံကြားရတာ ဖီးတမျိုးဘဲ။ဒါနဲ့စကားဖြတ်ပြီး အိမ်သားထဲသွား ဂွင်ထုလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ နောက် ၃လလောက်အကြာ ညီဇော်လည်း သူ့မိန်းမမွေးခန်နီးလို့ သူ့ယောက်ခမအိမ် လိုက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့လင်မယာလည်း အရင်ကထက် ပိုလိုးဖြစ်ကြတယ်။ ညီဇော်မရှိတော့ ညီဇော်နေရာဝင်ယူတာပေါ့။

ညီဇော်လို မိန်မကို ခပ်ကြမ်ကြမ်းလိုးရတာ ပိုဖီးလာသလိုဘဲ။ မိန်မလည်း ညီဇော်ဇာတ်သွင်ထားပြီး အခုညီဇော်မရှိတော့ ကျွန်တော်လုပ်သမျှ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အလိုးခံနေတယ်။ ၁လလောက်ကြားတော့ မိန်းမက အားရဝမ်းသာစွာ “ယောက်ကျားရေ မိန်းမဆီးစစ်တာ ကလေးရပြီတော်” လို့အော်ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းဝမ်းသာလို့။ အဓိက စိတ်ပါလက်ပါလုပ်ဖို့ပါဘဲ။မိန်မကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ခံ။ ညီဇော်ကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ လိုး။ ကျွန်တော်ကလည်း စိတ်ပါလက်ပါ ကြည်ဖြူ။ အခုကြည့်စမ်း လိုချင်တဲ့ကလေးရပြီ မဟုတ်လား။ ပြီးပါပြီ

Zawgyi

စိတ္ပါလက္ပါ

တေန႔ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္လာေတာ့ ညီေဇာ္တို့လင္မယာ အိမ္ေရာက္ေနသည္။ ညီေဇာ္က ျပဳံးလ်က္ “ကိုေကာင္းျမတ္ ကၽြန္ေတာ္မိန္းမမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီ ၃လေက်ာ္လို့” ျပဳံးလ်က္ေျပာသည္။ “ဟုတ္လား ေကာင္းတာေပါ့ ညီေဇာ္ရာ ဝမ္သားပါတယ္” ညီေဇာ္မိန္းမ ယုယုခင္က “ကိုေကာင္းျမတ္တို့ေကာ္ ကေလးမရေသးဘူးလား” “မရေသးပါဘူးဟာ” “အကူအညီလိုရင္ ညီေဇာ္ရွိတယ္ေလး” လို့ယုယုခင္ လွမ္းစသည္း။

ကၽြန္ေတာ္မိန္းမ ဝင့္ဝါဖူးက ရွက္ၿပီး “ယုခင္ နင္ကလည္း” ကၽြန္ေတာ္တို့အိမ္ေထာင္သက္ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ အခုထိ ကေလးမရေသး။ ဘယ္သူလိုအပ္ခ်က္လည္းေတာ့ မသိ။ ေဆးလည္း သြားမစစ္ျဖစ္ပါ။ ညီေဇာ္တို့က အိမ္နီးခ်င္ေတြေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို့ေနာက္မွ အိမ္ေထာင္က်တာ။ အခုေတာ့ ကေလးရသြားၿပီ။ ညီေဇာ္က ကၽြန္ေတာ္ထက္ အသားညိဳသည္ ဗလေတာင့္သည္း။ ကၽြန္ေတာ္မိန္းမ ဝင့္ဝါဖူးနဲ႔ ယုယုခင္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ ဒီေတာ့ မိသားစုခ်င္း ရင္းႏွီးက်တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ယုယုခင္လည္း ကိုယ္ဝန္ ၆လလည္း ေရာက္ေကာ သူအေမအိမ္ျပန္ေနတယ္။ ကိုယ္ဝန္ အဆင္ေျပေအာင္လို့။ ညီေဇာ္ကေတာ့ သူေယာက္ခမနဲ႔ သိပ္မတည့္လို့ ေမြးခန္နီမွဘဲ လိုက္သြားမယ္တဲ့။

ညီေဇာ္စားေရေသာက္ေရးကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္အိမ္မွာဘဲ လာစားတယ္။ ေနာက္ ၁ေလာက္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ညဂ်ဴတီ က ေန႔အလုပ္မရွိလို့ မန္ေနဂ်ာကလည္း သေဘာေကာင္းၿပီး အိမ္ျပန္ခြင္ေပးလိုက္တယ္။ ည ၉ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ။ ဒါနဲ႔မိန္းမလည္း ဝမ္းသာေအာင္ သူႀကိဳက္တဲ့ ေခါက္ဆြဲေက်ာ္ဝယ္ၿပီးျပန္ခဲ့တယ္။ အိမ္ေရွ႕ကမဝင္ဘဲ တမင္တကာ အိမ္ေနာက္ေဖး ျပတင္ေပါက္ကဝင္လိုက္တယ္။ “အား ေကာင္လိုက္တာ ညီေဇာ္ရယ္.. အရမ္းေကာင္ေနၿပီး.. ႁပြတ္ ႁပြတ္ အင့္ အင့္ အ” ဟာဘာသံေတြလည္း ငါမိန္းမနဲ႔ညီေဇာ္တို့ ျဖစ္ေနၿပီလား။ အိပ္ခန္းေဘးထံရံေပါက္ကေန လွမ္းၾကည္လို့က္တယ္။ ညီေဇာ္က ကၽြန္ေတာ္မိန္းမကို ေလးဘက္ကုန္ၿပီးခ်ေနတာ။ မိန္းမရဲ့ ကၽြန္ေတာ္ျမတ္နိုးတဲ့ ဆံပင္ေတြကို လက္တဖက္ကစုၿပီး ေဆာင့္ဆြဲထားတယ္။

လက္တဖက္က ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို တျဖန္ျဖန္နဲ႔ ရိုက္လိုက္တာ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းမွာမွာ လက္ငါးေခ်ာင္ရာနီလို့။ ေဆာင့္လိုးလို့ မိန္းမေရွ႕ေရာက္ရင္ ဆံပင္ေဆာင့္ဆြဲလိုက္နဲ႔ ေအားကားၾကည့္ရတဲ့ အတိုင္ဘဲ့။ မိန္းမပုံစံကလည္း တအားေကာင္းေနတဲ့ပုံဘဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္ရမလည္းမသိ။ ထူးပူေနမိတယ္။ ကိုယ္ဝင္သြားရင္လည္း ေအာ္ဟစ္ၿပီး ပတ္ဝန္က်င္သိမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ မိန္းမကိုလည္း မခြဲနိုင္ မိန္းမကလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ခံေနေတာ့။ ဒီအတိုင္းၾကည့္ေနမိတယ္။ “အားေကာင္းလိုက္တာ ညီေဇာ္” “နင္လင္လိုးတာနဲ႔ ငါလိုးတာနဲ႔ ဘယ္ဟာေကာင္လည္း” “ရွင္လိုးတာေကာင္းတယ္..အား အားေဆာင့္ေဆာင့္” ညီေဇာ္ေတာ္ေတာ္လိုးနိုင္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဆို ထန္ကုန္နာရီဝက္ေလာက္ဘဲ လိုးနိုင္တယ္။ ပါစပ္ကလည္း ပက္ပက္စပ္စပ္ေျပာလိုးတာ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆို ရွက္သလို့လုပ္ေနတဲ့ မိန္းမကလည္း ညီေဇာ္နဲ႔က်မွ မထင္ရေအာင္ထန္ေနတယ္။ ေနာက္ ၁နာရီေလာက္ေနေတာ့ ညီေဇာ္ေဆာင့္ခ်က္မ်ား မီးကုန္ရမ္ကုန္ျဖစ္လာတယ္။ ခဏၾကာ မိန္းမအဖုတ္ထဲ ညီေဇာ္က ေဆာင့္ထည့္ၿပီး ဖိကပ္ထားတယ္။ ခဏေနၿပီး ညီေဇာ္လီးမိန္မအဖုတ္ထဲ ထုတ္လိုက္ေတာ့ လက္ရည္ေတြ ထြက္က်လာတာအမ်ားႀကီးဘဲ။ ညီေဇာ္ကပက္လက္လွန္ထားၿပီး မိန္းမဆံပင္ကိုဆြဲကာ လီးစုပ္ခိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လီစုက္ခိုင္ရင္ ရွက္သလို့နဲ႔ မလုပ္ခ်င္တဲ့မိန္းမက ညီေဇာ္လီးကို စိတ္ပါလက္ပါ စုပ္ေနတယ္။

ညီေဇာ္ကဆံပင္ကိုဆြဲကာ မိနမအာေခါင္ထဲထိေရာက္ေအာင္ မိန္းမပါစပ္နဲ႔ ဆီးစပ္ထိဆြဲကပ္ထားတယ္။ ခဏၾကာတဲ့အထိ ဖိကပ္ထားပါၿပီး။ ပါကို ခပ္စက္စက္ေလး ၃ ၄ခ်က္ရိုက္ခါ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။မိနမက ညီေဇာ္ရင္ခြင္ထဲမွာ ဝင္လဲေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေမာသြားလို့ မွိန္းေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတိုထြက္လာရင္ေတြမွာဆိုလို့ အလုပ္ကိုဘဲ ျပန္လာခဲ့။အလုပ္မွာလည္း အိပ္လို့မေပ်ာ္ ညီေဇာ္နဲ႔မိန္းမလိုးတာဘဲ စိတ္ထဲဝင္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြလည္း ဘယ္လို့ျဖစ္ေနလည္းမသိ ဖီးအရမ္းတက္တာနဲ႔ ဂြင္ထုလိုက္မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မနက္လင္းေတာ့ အိမ္ျပန္လာသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမကအလွျပင္ၿပီးႀကိဳလ်က္ “ေယာက္က်ားျပန္လာၿပီးလား ေယာက္က်ားအတြက္ မွုန္ဟင္ခါး ျပင္ထားတယ္.. ေနအုန္းဝါေလး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးအုန္းမယ္” ဆိုၿပီး ေနာက္ေဖးထြက္သြားတယ္။

မိန္းမရဲ ေနာက္ေၾကာအလွကိုၾကည္းၿပီး ညက ညီေဇာ္ဖင္ႀကီးကို ရိုက္ၿပီးလိုးေနတာ ျပန္ျမင္ေရာင္လာတယ္။ “မိန္းမေရ ညီေဇာ္ေကာ လာသြားၿပီလား” မိန္းမက ဘာမွမျဖစ္သလို “ပုံမွန္အတိုင္းဘဲ ထမင္းခ်ိဳက္လာယူးသြားတယ္ ေမာင္ေရ” လို့လွမ္းအ္ာေျပာသည္။ သူလည္း မသိခ်င္ေရာင္ေစာင္ေနမွေတာ့ ကိုယ္လည္း မသိခ်င္ေရာင္ေစာင္ေနမွ ေတာ္ၾကာရပ္ေက်ာ္ရြာေက်ာ္ ျဖစ္ေနမွအရွက္ကြဲကုန္အုန္မယ္။ မိန္းမကိုလည္း မျပတ္နိုင္ဘူးေလ။ မိန္းမကလည္း ညီေဇာ္ဘက္ပါေနတယ္ေလ။ ဒီအတိုင္ေလးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေစာင္ေနလိုက္တယ္။ ညေရာက္ေတာ့ ညီေဇာ္အရက္လာေသာက္တယ္။ ဘာမွ မျဖစ္သလို့ပုံမုန္အတိုင္း ေသာက္စားၿပီးျပန္သြားတယ္။ ညေရာက္ေတာ့ မိန္းကကို လိုးမယ္ေပါ့။ အစၿပိဳးတဲ့အေနနဲ႔ မိန္းမႏွုတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္တယ္။

မ်က္လုံးထဲ ညီေဇာ္လီးကို မိန္းမစုပ္ေပးေနတာ ျပန္ျမင္လာတယ္။ ပိုၿပီးဖီးတက္သလိုဘဲ။ ၿပီးေတာ့ မိန္မအဖုတ္ကို ယက္လိုက္တယ္။ ညီေဇာ္လီးမဲႀကီးက မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို လိုးေနတာျပန္ျမင္လာတယ္။ ပိုၿပီး စိတ္ပါလက္ပါယက္မိတယ္။ “မိန္မေရ ကိုလီကိုစုပ္ေပးပါလား ” “မစုပ္ခ်င္ပါ ဒီအတိုင္ဘဲလုပ္ပါ” စိတ္ထဲမွာေတာ့ လင္ငယ္လီးက်ေတာ့ စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ၿပီး ကိုယ္ေယာက်ာ္းလီးက်ေတာ့ ရွက္သလို ရြံသလို့ မိန္မေတြမ်ား။ “မိန္မေရ ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား ” “ဟာကြာ ဒီအတိုင္ဘဲလုပ္ေတာ့ မိန္းမအိမ္အလုပ္လုပ္ရတာ ေညာင္းေနတယ္.. အိပ္ခ်င္ၿပီ.. ျမန္ျမန္လုပ္ေတာ့” ေညာငမွာေပါ့။ မေန႔က ညက ညီေဇာ္နဲ႔လိုးထားတာကို အိပ္ခ်င္မွာေပါ့။ တညလုံး လိုးေနၾကတာေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလွႀကီးထိုးရိုးရိုးနဲ႔ ၁၀မိနစ္ေလာက္လုပ္ၿပီး ၿပီးသြားတယ္။

မိန္မကမွ စိတ္မပါတာ။ ေနာက္တႀကိမ္ ညဂ်ဴတီ က်မယ္ ရက္ေရာက္ျပန္ေရာ။ မသြားမျဖစ္လို့ သြားခဲ့ရတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အိမ္ကိုစိတ္ေရာက္ေနတယ္။ မိန္းမကေတာ့ ေသျခာပါတယ္ ညီေဇာ္နဲ႔လိုးေနမွာ။ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္မေျဖာင့္ဘူး။ ညီေဇာ္ ငါ့မိန္းမကို ဘယ္လိုးလိုးေနမလည္းေပါ့။ ၉နာရီေရာက္ ဖုန္းဆက္ခ်င္စိတ္ျဖစ္တာနဲ႔ ဆက္ၾကည္ေတာ့ “မိန္မလား ” “ဟုတ္အကို ဘာျဖစ္လို့လည္း အား ဖတ္ဖတ္ ႐ူး ညီေဇာ္ျဖည္းျဖည္း ေယာက္က်ားဖုန္းဆက္ေနတယ္.. ေျပာ အကိုဘာျဖစ္လို့လည္း” “ေစာနက မိန္မဘာေျပာတာလည္း” “ဘာမွမေျပာပါဘူး” မိန္းမဖုန္းက စပီကာပိတ္ထားတာေတာင္မွ အျပင္က အသံေတြၾကားရတယ္။

မိန္းမက ဘာမွမျဖစ္သလိုနဲ႔ လိမ္ေနတယ္။ “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ညီေဇာ္ေကာ လာသြားေသလား” “ဖတ္ ဖတ္ အ အင့္ လာသြားၿပီ အကို.. ထမင္းစားၿပီးျပန္သြားၿပီ.. အ အင္အင့္” ဖုန္းထဲမွာ မိန္မအလိုးခံေနရတဲ့အသံၾကားရတာ ဖီးတမ်ိဳးဘဲ။ဒါနဲ႔စကားျဖတ္ၿပီး အိမ္သားထဲသြား ဂြင္ထုလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ ၃လေလာက္အၾကာ ညီေဇာ္လည္း သူ႔မိန္းမေမြးခန္နီးလို့ သူ႔ေယာက္ခမအိမ္ လိုက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို့လင္မယာလည္း အရင္ကထက္ ပိုလိုးျဖစ္ၾကတယ္။ ညီေဇာ္မရွိေတာ့ ညီေဇာ္ေနရာဝင္ယူတာေပါ့။

ညီေဇာ္လို မိန္မကို ခပ္ၾကမ္ၾကမ္းလိုးရတာ ပိုဖီးလာသလိုဘဲ။ မိန္မလည္း ညီေဇာ္ဇာတ္သြင္ထားၿပီး အခုညီေဇာ္မရွိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လုပ္သမၽွ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ အလိုးခံေနတယ္။ ၁လေလာက္ၾကားေတာ့ မိန္းမက အားရဝမ္းသာစြာ “ေယာက္က်ားေရ မိန္းမဆီးစစ္တာ ကေလးရၿပီေတာ္” လို့ေအာ္ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရမ္းဝမ္းသာလို့။ အဓိက စိတ္ပါလက္ပါလုပ္ဖို့ပါဘဲ။မိန္မကလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ခံ။ ညီေဇာ္ကလည္း စိတ္ပါလက္ပါ လိုး။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စိတ္ပါလက္ပါ ၾကည္ျဖဴ။ အခုၾကည့္စမ္း လိုခ်င္တဲ့ကေလးရၿပီ မဟုတ္လား။ ၿပီးပါၿပီ