ကြင်နာတတ်တဲ့ မြရီလေး (စ/ဆုံး)
ကိုအေး ။လူပျိုကြီး ။ နာမည် ထက်လည်း အေးတယ်။လူ ချော ။ မိန်းမ ကိစ္စ အရှင်း။ဒါပေမဲ့ အရက်ကျတော့ ကြိုက် တယ်။တည နေ တပိုင်းလောက် အ ပျော်သောက်လေ့ရှိတယ်။သူက ဝယ်နိုင် သောက်နိုင်ပေမဲ့မဝယ် သောက်နိုင် တဲ့ ငယ်ပေါင်း ဆုပို ဆီည နေတိုင်း ၂ ယောက်စာ ဝယ် သွားသောက်နေတော့။
ဟေ့ သယ် ရင်း ။ လာကွ။ မျှော်နေတာ ကြာပြီ။ဒီည တော့ အငြိမ်ဘဲ။ ယောက်ဖ မြို့ပြန်ကရမ် ၄ လုံးတောင် ပလဲဇင့်ပေးသွားတယ်။ကြိုက်ဆွဲဘဲ။မင့်ဝယ်လာတဲ့ တော ကို ခန ဖယ်ထားလိုက်။ဟဲဟဲ ကာပြန် ရာတော့ ကျတာပေါ့။ဆုပိုက သွားရေတများများနဲ့ သောက်ချင် လှပုံရသည်။မိုးက လေးက ရွာလာသည်။သောက်လို့ပိုကောင်းပါ့။
ဆုပိုက နွားငတ်ရေကျ အ သောက် သမားမို့မကြာခင် မူးပြီ။ ကိုအေးက တော့ ဇိမ်သမားလစ်မစ်နဲ့ သောက်သူ။ ထွေခါစရှိသေး။ရပ်ကွက် စတိတ် ရှိုးက ပြန်လာတဲ့ ဆုပိုမိန်းမမြရီ ဝင် လာသည်။အော် ကိုဆုပိုရယ် မိန်းမမရှိလို့ငှက်ပျောတုန်းခွအိပ် နေရတဲ့ လူပျိုကြီးကို အမြည်း ဘာလို့ချမပေးတာလဲ။
မီးဖိုချောင် ထဲက ဝက်သား ပန်းကန်ကို ယူလာချပေး၏။ဒီည မြရီ ဝတ်စားပုံက ကလက်လွန်းသည် ဟုကိုအေး ထင် မိသည်။ အင်္ကျ ီက လည်ပင်းဟိုက် လွန်းသဖြင့် ဖြူဖွေး ကြီးမားသောနို့အုံတွေ ခုန်ထွက်မယ့်ပုံ မြင်နေရသည်။ကိုအေး မျက်နှာလွှဲလိုက် ရသည်။
ဒါပဲနော် လူပျိုကြီး ။ ခမျ သူငယ်ချင်း မူးအိပ်နေလို့က တော့ အိပ်ယာပေါ် ရှင် ကိုယ်တိုင် သိပ်ပေတော့။ ရှင့်လူက မူးအိပ်မှတော့ သူ့ဖင် လူတက်လုပ်တောင် မနိုးဘူးရယ်။ဒီညမြရီ ပြောပုံတွေကဆန်းသည်။ဘယ့်နှယ်ကြောင့် ကြမ်းနေသနည်း။ ပြီး သူ့ကိုကြည့်ပုံတွေကလည်း ရမက်ခိုး ဝေ နေသလိုပါဘဲ။
ဒါပေမဲ့ မြရီစကားမှန်သည်။ဆုပို မူးပြီ။ ထိုင် ရင်းစားပွဲပေါ် မှောက်လျက်အိပ်ပျော်သွားသည်။ပြသနာကောင်။ကိုအေး သူ့ကိုပွေ့ချီ၍ သူတပါးလင် မယားအိပ်ခန်းထဲဝင် သိပ်ပေးရသည်။ရှင် လည်း ပြန် မ နေ နဲ့ လေ။ မိုးတွေ အရမ်းသည်းနေတယ်။ရှင့်မှာ ဘယ်မိန်းမမှ လုပ် စရာ မရှိတာ။ ဒီမှာဘဲအိပ်ပေါ့။
ဟုတ်ပါရဲ့လေ ။ကိုအေး အပြင် ခန်းမှာ ခြင်ထောင်ထောင် အိပ်ဘို့ပြင် သည်။ သူတို့လင် မယားအိပ်ခန်းနှင့်ကပ်လျက်။ မြရီက တံခါးလည်း မပိတ်မီးလည်းဖွင့်ထားလို့ အိပ်ခန်းတခြမ်း ကိုမြင်နေရသည်။ကိုအေး အိပ်မ ပျော် ခင် မြရီ ကုတင် ပေါ်ကဆင်းလာတာတွေ့သည်။ ကုတင်ခြေရင်းရောက်တော့ အင်္ကျ ီကို အရင် ချွတ်၏။ ဖြူဖွေး ပြည့်တင်းသော နို့အုံကြီးတွေ စွဲမက်စရာ။
နောက် လုံချည် ကိုပါ ကွင်းလိုက် ချွတ်ချလိုက်ပြန်သည်။ ခါးသေးသေးအောက်က ကြီးမားစွင့်ကားနေ သော ဖင်ကြီးက ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ ပေါင် တံတွေက အရင်းတုတ် ရာကသွယ်ဆင်းသွား၏။ကိုအေး စိတ်ထိမ်းကာ မျက်စိမှိတ် အိပ်သည်။သူငယ်ချင်းမိန်းမကို မကြည့်ကောင်း။ပြီး သူက ရှက်တတ်သောလူပျိုကြီး။ အပြာကားတောင် သွားမကြည့်သူ။
ဟိုက် ။ရုတ်တရက် နွေးထွေးအိစက်သော ခန္ဓာကိုယ်တခုက သူ့အ ပေါ်တက်ခွလာလို့လန့့်သွားသည်။အလို မြရီ။နိ ချွတ်ထားသောသူမက သူ့ပေါ် လာခွသည်။ကိုအေး လက်ဆန့် တွန်းဖယ်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ သူ့လက်တွေက မြရီနို့အုံ ထွားထွားကြီးအ ပေါ်မှာ ကိုင် လျက်တန့်သွားသည်။မြရီကလည်း သူ့လက်နဲ့ထပ်ဖိ ဆုပ်နယ်စေသည်။
သူမလက်တဖက်ကလည်း ကိုအေးပုဆိုးထဲနှိုက်ကာ ပေါင်ကြားကဟာ လာကိုင်ပြန်သည်။မဟုတ်ဘူး။ ဒါ လုံးဝ မသင့်တော်ဘူး လို့တွေးရင်းသူ့စိတ်က ငြင်းသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ အ သွေးအသားတွေက အမိန့်မနာခံ။ မြရီ အကိုင် အတွယ် နောက် ပါသွားသည်။
လူပျိုကြီး မထိမ်းနိုင်တော့။မြရီ ရဲ့ တတုံးတခဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်၏။ လက်တွေက မြရီနို့တွေ ဖင်တွေ ပေါင်လုံးကြီးတွေ အငမ်းမရ ပွတ်သပ် နယ်ခြေသည်။မြရီ အရမ်းကျေနပ်နေသည်။လင် ရယ်။ အရင် က မိန်းမ လိုးဘူး လားတဲ့။
ကိုအေးက ခေါင်းရမ်းပြ တော့ကံကောင်းလိုက်တာ ဒီည လူပျို အသစ်ကျပ်ချွတ်လေးနဲ့ ခံရမှာပါလား တဲ့။ကိုအေး နဖားကြိုးပြတ်ပြီ။မြရီ ကို အသားကုန် ကြုံး လုပ်သည်။တကယ့် ထန် လှပါတယ်ဆိုတဲ့ မြရီ တောင်အောက်က တအင်းအင်း ညည်းယူရပါလေသည်။
ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
ၾကင္နာတတ္တဲ့ ျမရီေလး (စ/ဆုံး)
ကိုေအး ။လူပ်ိဳႀကီး ။ နာမည္ ထက္လည္း ေအးတယ္။လူ ေခ်ာ ။ မိန္းမ ကိစၥ အရွင္း။ဒါေပမဲ့ အရက္က်ေတာ့ ႀကိဳက္ တယ္။တည ေန တပိုင္းေလာက္ အ ေပ်ာ္ေသာက္ေလ့ရွိတယ္။သူက ဝယ္နိုင္ ေသာက္နိုင္ေပမဲ့မဝယ္ ေသာက္နိုင္ တဲ့ ငယ္ေပါင္း ဆုပို ဆီည ေနတိုင္း ၂ ေယာက္စာ ဝယ္ သြားေသာက္ေနေတာ့။
ေဟ့ သယ္ ရင္း ။ လာကြ။ ေမွ်ာ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ဒီည ေတာ့ အၿငိမ္ဘဲ။ ေယာက္ဖ ၿမိဳ႕ျပန္ကရမ္ ၄ လုံးေတာင္ ပလဲဇင့္ေပးသြားတယ္။ႀကိဳက္ဆြဲဘဲ။မင့္ဝယ္လာတဲ့ ေတာ ကို ခန ဖယ္ထားလိုက္။ဟဲဟဲ ကာျပန္ ရာေတာ့ က်တာေပါ့။ဆုပိုက သြားေရတမ်ားမ်ားနဲ႕ ေသာက္ခ်င္ လွပုံရသည္။မိုးက ေလးက ႐ြာလာသည္။ေသာက္လို႔ပိုေကာင္းပါ့။
ဆုပိုက ႏြားငတ္ေရက် အ ေသာက္ သမားမို႔မၾကာခင္ မူးၿပီ။ ကိုေအးက ေတာ့ ဇိမ္သမားလစ္မစ္နဲ႕ ေသာက္သူ။ ေထြခါစရွိေသး။ရပ္ကြက္ စတိတ္ ရွိုးက ျပန္လာတဲ့ ဆုပိုမိန္းမျမရီ ဝင္ လာသည္။ေအာ္ ကိုဆုပိုရယ္ မိန္းမမရွိလို႔ငွက္ေပ်ာတုန္းခြအိပ္ ေနရတဲ့ လူပ်ိဳႀကီးကို အျမည္း ဘာလို႔ခ်မေပးတာလဲ။
မီးဖိုေခ်ာင္ ထဲက ဝက္သား ပန္းကန္ကို ယူလာခ်ေပး၏။ဒီည ျမရီ ဝတ္စားပုံက ကလက္လြန္းသည္ ဟုကိုေအး ထင္ မိသည္။ အကၤ် ီက လည္ပင္းဟိုက္ လြန္းသျဖင့္ ျဖဴေဖြး ႀကီးမားေသာနို႔အုံေတြ ခုန္ထြက္မယ့္ပုံ ျမင္ေနရသည္။ကိုေအး မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ ရသည္။
ဒါပဲေနာ္ လူပ်ိဳႀကီး ။ ခမ် သူငယ္ခ်င္း မူးအိပ္ေနလို႔က ေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ရွင္ ကိုယ္တိုင္ သိပ္ေပေတာ့။ ရွင့္လူက မူးအိပ္မွေတာ့ သူ႕ဖင္ လူတက္လုပ္ေတာင္ မနိုးဘူးရယ္။ဒီညျမရီ ေျပာပုံေတြကဆန္းသည္။ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ၾကမ္းေနသနည္း။ ၿပီး သူ႕ကိုၾကည့္ပုံေတြကလည္း ရမက္ခိုး ေဝ ေနသလိုပါဘဲ။
ဒါေပမဲ့ ျမရီစကားမွန္သည္။ဆုပို မူးၿပီ။ ထိုင္ ရင္းစားပြဲေပၚ ေမွာက္လ်က္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ျပသနာေကာင္။ကိုေအး သူ႕ကိုေပြ႕ခ်ီ၍ သူတပါးလင္ မယားအိပ္ခန္းထဲဝင္ သိပ္ေပးရသည္။ရွင္ လည္း ျပန္ မ ေန နဲ႕ ေလ။ မိုးေတြ အရမ္းသည္းေနတယ္။ရွင့္မွာ ဘယ္မိန္းမမွ လုပ္ စရာ မရွိတာ။ ဒီမွာဘဲအိပ္ေပါ့။
ဟုတ္ပါရဲ႕ေလ ။ကိုေအး အျပင္ ခန္းမွာ ျခင္ေထာင္ေထာင္ အိပ္ဘို႔ျပင္ သည္။ သူတို႔လင္ မယားအိပ္ခန္းႏွင့္ကပ္လ်က္။ ျမရီက တံခါးလည္း မပိတ္မီးလည္းဖြင့္ထားလို႔ အိပ္ခန္းတျခမ္း ကိုျမင္ေနရသည္။ကိုေအး အိပ္မ ေပ်ာ္ ခင္ ျမရီ ကုတင္ ေပၚကဆင္းလာတာေတြ႕သည္။ ကုတင္ေျခရင္းေရာက္ေတာ့ အကၤ် ီကို အရင္ ခြၽတ္၏။ ျဖဴေဖြး ျပည့္တင္းေသာ နို႔အုံႀကီးေတြ စြဲမက္စရာ။
ေနာက္ လုံခ်ည္ ကိုပါ ကြင္းလိုက္ ခြၽတ္ခ်လိဳက္ျပန္သည္။ ခါးေသးေသးေအာက္က ႀကီးမားစြင့္ကားေန ေသာ ဖင္ႀကီးက ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္။ ေပါင္ တံေတြက အရင္းတုတ္ ရာကသြယ္ဆင္းသြား၏။ကိုေအး စိတ္ထိမ္းကာ မ်က္စိမွိတ္ အိပ္သည္။သူငယ္ခ်င္းမိန္းမကို မၾကည့္ေကာင္း။ၿပီး သူက ရွက္တတ္ေသာလူပ်ိဳႀကီး။ အျပာကားေတာင္ သြားမၾကည့္သူ။
ဟိုက္ ။႐ုတ္တရက္ ေႏြးေထြးအိစက္ေသာ ခႏၶာကိုယ္တခုက သူ႕အ ေပၚတက္ခြလာလို႔လန႔့္သြားသည္။အလို ျမရီ။နိ ခြၽတ္ထားေသာသူမက သူ႕ေပၚ လာခြသည္။ကိုေအး လက္ဆန႔္ တြန္းဖယ္လိုက္သည္။ဒါေပမဲ့ သူ႕လက္ေတြက ျမရီနို႔အုံ ထြားထြားႀကီးအ ေပၚမွာ ကိုင္ လ်က္တန႔္သြားသည္။ျမရီကလည္း သူ႕လက္နဲ႕ထပ္ဖိ ဆုပ္နယ္ေစသည္။
သူမလက္တဖက္ကလည္း ကိုေအးပုဆိုးထဲႏွိုက္ကာ ေပါင္ၾကားကဟာ လာကိုင္ျပန္သည္။မဟုတ္ဘူး။ ဒါ လုံးဝ မသင့္ေတာ္ဘူး လို႔ေတြးရင္းသူ႕စိတ္က ျငင္းသည္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ အ ေသြးအသားေတြက အမိန့္မနာခံ။ ျမရီ အကိုင္ အတြယ္ ေနာက္ ပါသြားသည္။
လူပ်ိဳႀကီး မထိမ္းနိုင္ေတာ့။ျမရီ ရဲ႕ တတုံးတခဲ ခႏၶာကိုယ္ကို သိမ္းႀကဳံးေပြ႕ဖက္၏။ လက္ေတြက ျမရီနို႔ေတြ ဖင္ေတြ ေပါင္လုံးႀကီးေတြ အငမ္းမရ ပြတ္သပ္ နယ္ေျခသည္။ျမရီ အရမ္းေက်နပ္ေနသည္။လင္ ရယ္။ အရင္ က မိန္းမ လိုးဘူး လားတဲ့။
ကိုေအးက ေခါင္းရမ္းျပ ေတာ့ကံေကာင္းလိုက္တာ ဒီည လူပ်ိဳ အသစ္က်ပ္ခြၽတ္ေလးနဲ႕ ခံရမွာပါလား တဲ့။ကိုေအး နဖားႀကိဳးျပတ္ၿပီ။ျမရီ ကို အသားကုန္ ႀကဳံး လုပ္သည္။တကယ့္ ထန္ လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ျမရီ ေတာင္ေအာက္က တအင္းအင္း ညည္းယူရပါေလသည္။
ၿပီးပါၿပီ။
