ဂွင်ဖန်သောမမ

ဂွင်ဖန်သောမမ

ကျွန်တော် ခွန်နှစ်တန်းတက်နေချိန်မှာ သူက အသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကပညာတွေ အတော်များများရခဲ့ပါတယ်။ သူ့နာမည်က ဝါဝါတဲ့။ ဆယ်တန်းတက်နေတယ်။ တနေ့တော့ အခွေသွားကြည့်ရင်းနဲ့ မိုးသည်းသည်းထန်ထန်ရွာလာရော …။ အဲဒါနဲ့ သူ့အဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ““သား မပြန်နဲ့တော့လေ ဒီမှာပဲအိပ်”” ဆိုပြီးတော့ သူ့တူမကို ““ခေါ်အိပ်လိုက်ပါ၊ ကလေးတယောက်ထဲ မိုးရွာနေတော့ ကြောက်နေလိမ့်မယ်”” ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ ညလည်း နည်းနည်း နက်လာတော့ ကျွန်တော်သမ်းပြလိုက်တယ်။ မဝါဝါက ““မောင်လေး အိပ်ချင်နေပြီလား”” ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း အပျင်းတချက်ဆန့်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာပဲ မဝါဝါက (နောက်ကို မဝါဝါကို မမလို့ပဲရေးတော့မယ်) သူ့အခန်းထဲခေါ်သွားတော့တယ်။ သူ့တယောက်ထဲ နေတဲ့အခန်းဆိုတော့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း၊ မှန်တင်ခုံတွေ စာကြည့်စားပွဲတွေနဲ့ပေါ့လေ။

ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်ခေါ်သွားပြီး ခြင်ထောင်ချပေးတယ်။ သူကတော့ အပြင်ဘက်မှာ စာကျက်နေသေးတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကလည်းကျွန်တော်ပဲ၊ မီးလင်းနေရင် မအိပ်တတ်တော့ မီးပိတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ညအိပ်မီးလေးပဲ ကျန်တော့ မမလည်း စာကျက်လို့မရတော့ပဲ အိပ်ရာထဲ ဝင်လာ ရတာပေါ့။ မမက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လှဲချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို ချမ်းနေလားလို့မေးပြီး စောင်ခြုံပေးတယ်။ ခဏနေတော့ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းလာတော့တယ်။ ကျွန်တော် အိပ်တဝက်နိုးတဝက်ဖြစ်နေတုန်းမှာ ကျွန်တော့် နဖူးကို ပွတ်ပေးနေတာကိုခံစားမိလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီး ဆံပင်တွေ၊ ပါးတွေကိုလည်း ပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော်ပြန်ပြီး နိုးလာတော့တယ်။ ဘေးကိုလည်းလှည့်ကြည့်လိုက်ရော …မမ၊ ““မမ မအိပ်သေးဘူးလား”” မမက ဘေးတစောင်းလက်ထောက်ထားရင်း ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေတယ်။

မမရဲ့မျက်နှာလေးက မှိန်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်မှာ ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် လှပနေတယ်။ တကယ်တော့ မမကိုကျွန်တော် ကြိတ်ပြီးကြိုက်နေတာကြာပြီ။ ကိုယ်ကလည်း ကလေး ဆိုတော့ ပြောမကောင်းဘူးလေ။ ခဏနေတော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကိုရောက်လာတယ်။ ပွတ်သပ်နေရင်းက ခဏကြာတော့ သူက ““မောင်လေး မမကို နည်းနည်းလောက်နှိပ်ပေးပါလား”” ကျွန်တော်ထထိုင်လိုက်တော့ မမကမှောက်ပေးတယ်။ ကျောပေါ်ကို လို့ပြောတော့၊ ကျွန်တော်လည်း သေသေချာချာနှိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ မမက ““မောင်လေး၊ နည်းနည်း အားလျှော့ပါဦး၊ ပွတ်ပေးသလောက်ပဲ နှိပ်လေ”” သူ့အလိုကျနှိပ်ပေးလိုက်တော့ မမက ““ပေါင်ကို နည်းနည်းနှိပ်ပေးလေ”” ဆိုတော့ ထပ်ပြီးနှိပ်ပေးရပြန်တယ်။ နှိပ်ပေးရင်း ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ်က ထကြွ နိုးလာတာပေါ့ ။ နည်းနည်းလဲကြာရော၊ ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး လက်မောင်းတွေကိုနှိပ်ခိုင်းပြန်တယ်။

လက်မောင်းတွေကိုနှိပ်ရင်းနဲ့ မမရဲ့နို့တွေကို ကျွန်တော့်လက်ခုံကလေးနဲ့ အသာတို့ကြည့်လိုက်တယ်။ မမကိုကြည့်လိုက်တော့ မသိသလိုပဲ။ နောက်တော့ ““ဗိုက်ကြောတွေက နည်းနည်းတင်းနေသလိုပဲ”” လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကိုဆွဲပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ တမျိုးဖြစ်သွားတယ်။ သူ့နို့တွေကို ကိုင်တာများ သိသွားလို့လားမသိဘူး လို့လည်းတွေးမိသေးတယ်။ ခပ်တည်တည်နဲ့ ဗိုက်ကိုနှိပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ကြာလာတော့ … ““ မောင်လေး ”” ဟင် ဘာလဲ မမ ““ မောင်လေးကို မမကြည့်နေတာကြာပြီ၊ မမနို့တွေကို ကိုင်ချင်နေတာမဟုတ်လား ”” ဟာ မမကလဲ … ““ မရှက်ပါနဲ့ မောင်လေးရယ်၊ မမက မောင်လေးကိုင်ချင်ရင် ကိုင်လို့ ပြောမလို့ပါ ” တကယ် … တကယ်ပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မပြောရဘူးနော် ““ ဟုတ်ကဲ့ ”” စစချင်းတော့ ကျွန်တော်လဲ ကိုင်ဖို့ကို လက်ကမရဲဖြစ်နေတယ်။

မမက တချက် ခစ်ကနဲရယ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် လက်တွေကိုဆွဲယူပြီး သူ့နို့တွေပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှပဲ အနှစ်နှစ်အလလက ကိုင်ချင်နေတဲ့ မမရဲ့နို့တွေကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း ကိုင်ရတော့တယ်။ ပထမတော့ အကျႌပေါ်ကပဲ ပွတ်လိုက်၊ ညှစ်လိုက်နဲ့လုပ်နေရတယ်။ ခဏနေတော့ ““မမ၊ ကြယ်သီးတွေဖြုတ်လိုက်မယ်နော်”” လို့ပြောလိုက်တော့ ခေါင်းကိုအသာညိတ်ပြတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အောက်ဆုံးကြယ်သီး ကနေစပြီးဖြုတ်လိုက်တယ်။ အိပ်ရာဝင်တာမို့ အတွင်းခံဝတ်မထားတဲ့ သူ့ရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနို့ကြီးတွေက မီးရောင်မှိန်မှိန် အောက်မှာ ဝင်းဝါစိုပြေလွန်းလှတယ်။ လက်နဲ့ထိကြည့်လိုက်တော့ အောက်ကကျွန်တော့်ပစ္စည်းက ဆတ်ကနဲထတောင်တယ်။ နို့အုံတခုလုံးကို သေသေချာချာ နှံ့နှ ံ့စပ်စပ် တို့ထိကြည့်ရင်းနဲ့ မမမျက်နှာကိုမော့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျေနပ်နေသလိုပဲ။ မျက်လုံးလေးတွေက တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ …။

ခဏစဉ်းစားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်တော့ … ““ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊ လိမ္မာလိုက်တာ”” ကျွန်တော်လည်း မမကြိုက်မှန်းသိလို့တက်ကြလာပြီး မမပေါ်တကိုယ်လုံး ပြစ်လှဲချလိုက်တယ်။ မမက ကျနော့်ကိုအလိုက်သင့် ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး တဟင်းဟင်းနဲ့ဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော်လဲ မမနို့ကြီးတွေကို အားရပါးရလျက်ပေးရင်း တခါမှာတော့ နို့သီးခေါင်းကလေးကို စုပ်ယူလိုက်တော့တယ်။ ““ သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်လေးရယ် ”” အတူတူပဲပေါ့ မမရဲ့ … ““ မောင်လေးက သိပ်လိမ္မာတာပဲ၊ မမအကြိုက်ကိုလဲ သိတယ် ”” …““ ကဲ လာ၊ မောင်လေးက ခေါင်းရင်းမှာအိပ်လိုက်၊ မမပြမယ် ”” အဲဒီလိုပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးလိုက်ပြီး ထိုင်နေလိုက်တယ်။ မမက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ထောင်ထနေတဲ့ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို မမတွေ့သွားတယ်။

““မောင်လေးက လူဆိုးပဲ”” အဲဒီလိုပြောပြီး ကျွန်တော့်ဟာကို လက်နဲ့ ကိုင် လိုက်တော့ ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက် သလို တွန့် သွားတယ်။ ထိပ်က အရေပြား လေး ကို ဆွဲလှန် လိုက်တော့ ဒစ် ကောင်းကောင်း မပြုတ် သေးတဲ့ ထိပ်ဖူး လေးက ထွက်လာတယ်။ သူ တချက် ပြုံးလိုက် ပြီး ဆတ်ကနဲ ထိပ်ကလေး ကို ဖမ်းငုံ လိုက်တော့ … ““အား”” ဆိုပြီး ကျွန်တော် လန့်အော် လိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ စိတ်ထဲ ထင်တာ က ကိုက် လိုက်ပြီ ထင်တာကိုး။ မမက တချက် မော့ကြည့်ရင်း ““ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်၊ နာလို့လား ”” ““မ မ မဟုတ်ပါဘူး မမ၊ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားလို့ပါ”” လို့ပြောလိုက်ရင်း မမှီမကမ်းနဲ့ မမရဲ့နို့တဖက်ကို လှမ်းကိုင် လိုက်တယ်။ မမက အလိုက် တသိနဲ့ ကျွန်တော် ကိုင်သာ အောင် ရှေ့တိုး ပေးတယ်။ ခဏ ကြာတော့ ကျွန်တော့်ဟာထဲ မှာ ဖျင်းဖျင်း ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားလာပြီး ထိပ်ကနေ အရည်တွေ ကို ပန်းထုတ် လိုက်တော့တယ်။

မမလဲ ပန်းပြီး သွားအောင် စောင့်ပြီးမှ ကျွန်တော့် ကို တချက်ကြည့် ပြီး မျိုချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် သိပ ်အားနာ သွားပြီး … မမ မမ ဟင် ဘာလဲ မောင်လေးရဲ့ … ဘာလို့မျိုချလိုက်တာလဲ မမရယ်၊ ရွံစရာကြီးကို … မောင်လေးကို ချစ်လို့ပေါ့ ““ သြော် မမရယ် …”” …ဒါဆိုရင် မောင်လေးရော မမကို လုပ်ပေးပါလား … ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ မမရဲ့ … ““ မမပြမယ်လေ ”” မမကသာ ဆက်တိုက်ပြောပြပါတော့သည်။ ““ နေဦး မမ ထမီချွတ်လိုက်ဦးမယ် ”” ရပြီ၊ မောင်လေး လက်ပေး …..ဒီမှာ ဖောင်းဖောင်းလေး အစိလေးကို တွေ့လား….အဲဒါက အဓိကနေရာပဲ မောင်လေးရဲ့၊ မှတ်ထားနော် အဲဒီနေရာကို များများပွတ်ပေးရမယ် …. နောက် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဒီအပေါက်လေးထဲကို ထိုးထည့်….အင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပေး …. ဟုတ်ပြီ၊ အစိလေးကိုလည်းပွတ်ပေးလေ… ကျွန်တော်လည်း မမပြောတဲ့အတိုင်း စွမ်းဆောင်ပေးလိုက်တော့ မမလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ အသံတွေပြုလာတယ်။

အသံတွေနဲ့အတူ အရည်တွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ထွက်ကျလာတယ်။ ကျွန်တော့် လက်တဖက်က အစိလေးကိုပွတ်ပေးပြီး နောက်တဖက်က အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်ပေးလိုက်၊ အထဲကို နှိုက်လိုက်နဲ့ တလှည့်စီလုပ်ပေးနေတော့ မမလည်း သူ့လက်တွေနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ နှိုက်ထားတဲ့လက်ကိုကိုင်ပြီး ကိုယ်တိုင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးလာပြီး ခဏ နေတော့ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူထန်လာတာကို ရိပ်မိတော့ လက်ညှိုး တချောင်းထဲနဲ့လုပ်ပေးနေရာက လက်ခလယ်ကိုပါထည့်လိုက်ပြီး နှစ်ချောင်းပူးပြီးထည့်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း တဖြည်းဖြည်း ကော့ပေးလာတယ်။ နည်းနည်းလည်းကြာလာရော ““မောင် မောင်လေး၊ ခဏရပ်လိ ုက်ပါဦး”” လို့ပြောတာနဲ့ ရပ်လိုက်တော့ မမက … ““ မောင်လေးဟာကို မမဟာထဲသွင်းလိုက်ပါလားကွာ …ဟင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ မမရဲ့ ….. လာလာ မမရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက် ”” အဲဒီလိုနဲ့ မမကိုယ်တိုင် ကျွန်တော့်ဟာကိုကိုင်ပြီး တပ်ပေးလိုက်တော့။

ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ချလိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့မို့ လျှောလျှောလျှူလျှူပဲဝင်သွားပါတယ်။ မမက ပေါင်တွေကိုမြှောက်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ခါးကိုလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတယ်။ ““ဆောင့်ဆောင့် မောင်လေး ကောင်းတယ်”” လို့ပြောလိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ခါးကို ဆွဲဆွဲယူတယ်။ အချက်ငါးဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်မိရော အထဲကညှစ်နေတဲ့ အရသာကို မခံစားနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော် တဆတ်ဆတ်တုန်လာတော့တယ်။ မမကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ကော့ကော်ကန်ကားဖြစ်နေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း ထိန်းလို့ မရတော့ပဲ ““မမ မောင်လေးပြီးပြီ အား …”” လို့ပြောလိုက်ရင်း အရည်တွေကို မမအဖုတ်ထဲပန်းထုတ်လိုက်တော့ မမလဲ တချက် ဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး သူ့အရည်တွေက အဖုတ်ထဲကထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း မမကို ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ နောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ နောက်နေ့မနက်အထိပါပဲ။ နိုးလာတော့ ဘေးနားမှာ မမ မရှိတော့ဘူး၊ ကျူရှင်သွားပြီလို့ပြောတာပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်

Zawgyi

ဂြင္ဖန္ေသာမမ

ကၽြန္ေတာ္ ခြန္ႏွစ္တန္းတက္ေနခ်ိန္မွာ သူက အသက္ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္႐ွိၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ဆီကပညာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရခဲ႔ပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ၀ါ၀ါတဲ႔။ ဆယ္တန္းတက္ေနတယ္။ တေန႔ေတာ႔ အေခြသြားၾကည့္ရင္းနဲ႔ မိုးသည္းသည္းထန္ထန္႐ြာလာေရာ …။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔အေဒၚက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ““သား မျပန္နဲ႔ေတာ႔ေလ ဒီမွာပဲအိပ္”” ဆိုၿပီးေတာ႔ သူ႔တူမကို ““ေခၚအိပ္လိုက္ပါ၊ ကေလးတေယာက္ထဲ မိုး႐ြာေနေတာ႔ ေၾကာက္ေနလိမ္႔မယ္”” ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ညလည္း နည္းနည္း နက္လာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္သမ္းျပလိုက္တယ္။ မ၀ါ၀ါက ““ေမာင္ေလး အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား”” ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္း အပ်င္းတခ်က္ဆန္႔လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ မ၀ါ၀ါက (ေနာက္ကို မ၀ါ၀ါကို မမလို႔ပဲေရးေတာ႔မယ္) သူ႔အခန္းထဲေခၚသြားေတာ႔တယ္။ သူ႕တေယာက္ထဲ ေနတဲ႔အခန္းဆိုေတာ႔ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း၊ မွန္တင္ခုံေတြ စာၾကည့္စားပြဲေတြနဲ႔ေပါ႔ေလ။

ကၽြန္ေတာ္႔ကို အိပ္ယာေပၚေခၚသြားၿပီး ျခင္ေထာင္ခ်ေပးတယ္။ သူကေတာ႔ အျပင္ဘက္မွာ စာက်က္ေနေသးတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းကၽြန္္ေတာ္ပဲ၊ မီးလင္းေနရင္ မအိပ္တတ္ေတာ႔ မီးပိတ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ညအိပ္မီးေလးပဲ က်န္ေတာ႔ မမလည္း စာက်က္လို႔မရေတာ႔ပဲ အိပ္ရာထဲ ၀င္လာ ရတာေပါ႔။ မမက ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးမွာ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ခ်မ္းေနလားလို႔ေမးၿပီး ေစာင္ၿခဳံေပးတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းလာေတာ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္တ၀က္ႏိုးတ၀က္ျဖစ္ေနတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ နဖူးကို ပြတ္ေပးေနတာကိုခံစားမိလိုက္တယ္။ ဆက္ၿပီး ဆံပင္ေတြ၊ ပါးေတြကိုလည္း ပြတ္ေပးေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ႏိုးလာေတာ႔တယ္။ ေဘးကိုလည္းလွည့္ၾကည့္လိုက္ေရာ …မမ၊ ““မမ မအိပ္ေသးဘူးလား”” မမက ေဘးတေစာင္းလက္ေထာက္ထားရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကိုၾကည့္ေနတယ္။

မမရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက မွိန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔မီးေရာင္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွပေနတယ္။ တကယ္ေတာ႔ မမကိုကၽြန္ေတာ္ ႀကိတ္ၿပီးႀကဳိက္ေနတာၾကာၿပီ။ ကိုယ္ကလည္း ကေလး ဆိုေတာ႔ ေျပာမေကာင္းဘူးေလ။ ခဏေနေတာ႔ သူ႔လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ေပါင္ေပၚကိုေရာက္လာတယ္။ ပြတ္သပ္ေနရင္းက ခဏၾကာေတာ႔ သူက ““ေမာင္ေလး မမကို နည္းနည္းေလာက္ႏွိပ္ေပးပါလား”” ကၽြန္ေတာ္ထထိုင္လိုက္ေတာ႔ မမကေမွာက္ေပးတယ္။ ေက်ာေပၚကို လို႔ေျပာေတာ႔၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာႏွိပ္ေပးလိုက္တာေပါ႔။ မမက ““ေမာင္ေလး၊ နည္းနည္း အားေလွ်ာ႔ပါဦး၊ ပြတ္ေပးသေလာက္ပဲ ႏွိပ္ေလ”” သူ႔အလိုက်ႏွိပ္ေပးလုိက္ေတာ႔ မမက ““ေပါင္ကို နည္းနည္းႏွိပ္ေပးေလ”” ဆိုေတာ႔ ထပ္ၿပီးႏွိပ္ေပးရျပန္တယ္။ ႏွိပ္ေပးရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာ အမ်ဳိးအမည္မသိ ေ၀ဒနာတရပ္က ထႂကြ ႏိုးလာတာေပါ႔ ။ နည္းနည္းလဲၾကာေရာ၊ ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး လက္ေမာင္းေတြကိုႏွိပ္ခိုင္းျပန္တယ္။

လက္ေမာင္းေတြကိုႏွိပ္ရင္းနဲ႔ မမရဲ႕ႏို႔ေတြကို ကၽြန္ေတာ္႔လက္ခုံကေလးနဲ႔ အသာတို႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ မမကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔ မသိသလိုပဲ။ ေနာက္ေတာ႔ ““ဗိုက္ေၾကာေတြက နည္းနည္းတင္းေနသလိုပဲ”” လို႔ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေတြကိုဆြဲၿပီး သူ႕ဗိုက္ေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ တမ်ဳိးျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ႏို႔ေတြကို ကိုင္တာမ်ား သိသြားလို႔လားမသိဘူး လို႔လည္းေတြးမိေသးတယ္။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဗိုက္ကိုႏွိပ္ေပးေနရင္းနဲ႔ ၾကာလာေတာ႔ … ““ ေမာင္ေလး ”” ဟင္ ဘာလဲ မမ ““ ေမာင္ေလးကို မမၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ၊ မမႏို႔ေတြကို ကိုင္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား ”” ဟာ မမကလဲ … ““ မ႐ွက္ပါနဲ႔ ေမာင္ေလးရယ္၊ မမက ေမာင္ေလးကိုင္ခ်င္ရင္ ကိုင္လို႔ ေျပာမလို႔ပါ ” တကယ္ … တကယ္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွျပန္မေျပာရဘူးေနာ္ ““ ဟုတ္ကဲ႔ ”” စစခ်င္းေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကိုင္ဖို႔ကို လက္ကမရဲျဖစ္ေနတယ္။

မမက တခ်က္ ခစ္ကနဲရယ္လုိက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ လက္ေတြကိုဆြဲယူၿပီး သူ႔ႏို႔ေတြေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ႔မွပဲ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ကိုင္ခ်င္ေနတဲ႔ မမရဲ႕ႏို႔ေတြကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း ကိုင္ရေတာ႔တယ္။ ပထမေတာ႔ အက်ႌေပၚကပဲ ပြတ္လိုက္၊ ညွစ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ““မမ၊ ၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္လိုက္မယ္ေနာ္”” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ႔ ေခါင္းကိုအသာညိတ္ျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေအာက္ဆုံးၾကယ္သီး ကေနစၿပီးျဖဳတ္လိုက္တယ္။ အိပ္ရာ၀င္တာမို႔ အတြင္းခံ၀တ္မထားတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းႏို႔ႀကီးေတြက မီးေရာင္မွိန္မွိန္ ေအာက္မွာ ၀င္း၀ါစိုေျပလြန္းလွတယ္။ လက္နဲ႔ထိၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေအာက္ကကၽြန္ေတာ္႔ပစၥည္းက ဆတ္ကနဲထေတာင္တယ္။ ႏို႔အုံတခုလုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွံ႔ႏွ ံ႔စပ္စပ္ တို႔ထိၾကည့္ရင္းနဲ႔ မမမ်က္ႏွာကိုေမာ္႔ၾကည့္လုိက္ေတာ႔ ေက်နပ္ေနသလိုပဲ။ မ်က္လုံးေလးေတြက တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ …။

ခဏစဥ္းစားရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ေပးလိုက္ေတာ႔ … ““ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္၊ လိမၼာလိုက္တာ”” ကၽြန္ေတာ္လည္း မမႀကဳိက္မွန္းသိလို႔တက္ႂကလာျပီး မမေပၚတကိုယ္လံုး ျပစ္လွဲခ်လိုက္တယ္။ မမက က်ေနာ့္ကိုအလိုက္သင့္ ဆြဲဖက္ထားလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး တဟင္းဟင္းနဲ႔ျဖစ္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္လဲ မမႏို႕ၾကီးေတြကို အားရပါးရလ်က္ေပးရင္း တခါမွာေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးကို စုပ္ယူလိုက္ေတာ႔တယ္။ ““ သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမာင္ေလးရယ္ ”” အတူတူပဲေပါ႔ မမရဲ႕ … ““ ေမာင္ေလးက သိပ္လိမၼာတာပဲ၊ မမအႀကဳိက္ကိုလဲ သိတယ္ ”” …““ ကဲ လာ၊ ေမာင္ေလးက ေခါင္းရင္းမွာအိပ္လိုက္၊ မမျပမယ္ ”” အဲဒီလိုေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေခါင္းရင္းဘက္တိုးလိုက္ၿပီး ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ မမက ကၽြန္ေတာ္႔ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ႔ ေထာင္ထေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဟာေလးကို မမေတြ႕သြားတယ္။

““ေမာင္ေလးက လူဆိုးပဲ”” အဲဒီလိုေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ဟာကို လက္နဲ႔ ကိုင္ လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ တကိုယ္လုံး ဓာတ္လိုက္ သလို တြန္႔ သြားတယ္။ ထိပ္က အေရျပား ေလး ကို ဆြဲလွန္ လိုက္ေတာ႔ ဒစ္ ေကာင္းေကာင္း မျပဳတ္ ေသးတဲ႔ ထိပ္ဖူး ေလးက ထြက္လာတယ္။ သူ တခ်က္ ၿပဳံးလိုက္ ၿပီး ဆတ္ကနဲ ထိပ္ကေလး ကို ဖမ္းငုံ လိုက္ေတာ႔ … ““အား”” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ လန္႔ေအာ္ လိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ စိတ္ထဲ ထင္တာ က ကိုက္ လိုက္ၿပီ ထင္တာကိုး။ မမက တခ်က္ ေမာ႔ၾကည့္ရင္း ““ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္၊ နာလို႔လား ”” ““မ မ မဟုတ္ပါဘူး မမ၊ ႐ုတ္တရက္ဆုိေတာ႔ လန္႔သြားလို႔ပါ”” လို႔ေျပာလိုက္ရင္း မမွီမကမ္းနဲ႔ မမရဲ႕ႏို႔တဖက္ကို လွမ္းကိုင္ လိုက္တယ္။ မမက အလိုက္ တသိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္သာ ေအာင္ ေ႐ွ႕တိုး ေပးတယ္။ ခဏ ၾကာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဟာထဲ မွာ ဖ်င္းဖ်င္း ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ ယားလာၿပီး ထိပ္ကေန အရည္ေတြ ကို ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ႔တယ္။

မမလဲ ပန္းၿပီး သြားေအာင္ ေစာင္႔ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္႔ ကို တခ်က္ၾကည့္ ၿပီး မ်ဳိခ်လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သိပ ္အားနာ သြားၿပီး … မမ မမ ဟင္ ဘာလဲ ေမာင္ေလးရဲ႕ … ဘာလို႔မ်ဳိခ်လိုက္တာလဲ မမရယ္၊ ႐ြံစရာႀကီးကို … ေမာင္ေလးကို ခ်စ္လို႔ေပါ႔ ““ ေၾသာ္ မမရယ္ …”” …ဒါဆိုရင္ ေမာင္ေလးေရာ မမကို လုပ္ေပးပါလား … ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ မမရဲ႕ … ““ မမျပမယ္ေလ ”” မမကသာ ဆက္တိုက္ေျပာျပပါေတာ႔သည္။ ““ ေနဦး မမ ထမီခၽြတ္လိုက္ဦးမယ္ ”” ရၿပီ၊ ေမာင္ေလး လက္ေပး …..ဒီမွာ ေဖာင္းေဖာင္းေလး အစိေလးကို ေတြ႕လား….အဲဒါက အဓိကေနရာပဲ ေမာင္ေလးရဲ႕၊ မွတ္ထားေနာ္ အဲဒီေနရာကို မ်ားမ်ားပြတ္ေပးရမယ္ …. ေနာက္ လက္ညွဳိးေလးနဲ႔ ဒီအေပါက္ေလးထဲကို ထိုးထည့္….အင္း သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေပး …. ဟုတ္ၿပီ၊ အစိေလးကိုလည္းပြတ္ေပးေလ… ကၽြန္ေတာ္လည္း မမေျပာတဲ႔အတိုင္း စြမ္းေဆာင္ေပးလိုက္ေတာ႔ မမလည္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ အသံေတြျပဳလာတယ္။

အသံေတြနဲ႔အတူ အရည္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ထြက္က်လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ လက္တဖက္က အစိေလးကိုပြတ္ေပးၿပီး ေနာက္တဖက္က အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္းပြတ္ေပးလိုက္၊ အထဲကို ႏွဳိက္လိုက္နဲ႔ တလွည့္စီလုပ္ေပးေနေတာ႔ မမလည္း သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ႏွဳိက္ထားတဲ႔လက္ကိုကိုင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ေပးလာၿပီး ခဏ ေနေတာ႔ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူထန္လာတာကို ရိပ္မိေတာ႔ လက္ညွဳိး တေခ်ာင္းထဲနဲ႔လုပ္ေပးေနရာက လက္ခလယ္ကိုပါထည့္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီးထည့္ေပးလိုက္ေတာ႔ သူလည္း တျဖည္းျဖည္း ေကာ႔ေပးလာတယ္။ နည္းနည္းလည္းၾကာလာေရာ ““ေမာင္ ေမာင္ေလး၊ ခဏရပ္လိ ုက္ပါဦး”” လို႔ေျပာတာနဲ႔ ရပ္လိုက္ေတာ႔ မမက … ““ ေမာင္ေလးဟာကို မမဟာထဲသြင္းလိုက္ပါလားကြာ …ဟင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ မမရဲ႕ ….. လာလာ မမေ႐ွ႕မွာ ဒူးေထာက္လိုက္ ”” အဲဒီလိုနဲ႔ မမကိုယ္တိုင္ ကၽြန္ေတာ္႔ဟာကိုကိုင္ၿပီး တပ္ေပးလိုက္ေတာ႔။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆာင္႔ခ်လိုက္ေတာ႔ အရည္ေတြနဲ႔မို႔ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴပဲ၀င္သြားပါတယ္။ မမက ေပါင္ေတြကိုေႁမွာက္လိုက္ၿပီး သူ႕ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ခါးကိုလွမ္းခ်ိတ္လိုက္ပါတယ္။ ““ေဆာင္႔ေဆာင္႔ ေမာင္ေလး ေကာင္းတယ္”” လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ခါးကို ဆြဲဆြဲယူတယ္။ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္လဲ ေဆာင္႔မိေရာ အထဲကညွစ္ေနတဲ႔ အရသာကို မခံစားႏိုင္ေတာ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာေတာ႔တယ္။ မမကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔လည္း ေကာ႔ေကာ္ကန္ကားျဖစ္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိန္းလို႔ မရေတာ႔ပဲ ““မမ ေမာင္ေလးၿပီးၿပီ အား …”” လို႔ေျပာလိုက္ရင္း အရည္ေတြကို မမအဖုတ္ထဲပန္းထုတ္လိုက္ေတာ႔ မမလဲ တခ်က္ ဆတ္ကနဲတုန္သြားၿပီး သူ႕အရည္ေတြက အဖုတ္ထဲကထြက္က်လာပါေတာ႔တယ္။ အဲဒါနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း မမကို ဖက္ၿပီး လွဲခ်လိုက္ပါေတာ႔တယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခဳိက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ေနာက္ေန႔မနက္အထိပါပဲ။ ႏိုးလာေတာ႔ ေဘးနားမွာ မမ မ႐ွိေတာ႔ဘူး၊ က်ဴ႐ွင္သြားၿပီလို႔ေျပာတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အန္တီ႔ကိုႏွဳတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္