ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ

ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ

မ… နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်… မောင်အာမခံပါတယ်… မောင်အဲ့ဒီနေ့က စိတ်တွေညစ်နေလို့ အသီးနဲနဲကြူးလိုက်မိလို့.. ဒီလိုဖြစ်သွားတာ.. နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူးနော်..မ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် အင်းယားကန် ရေပြင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ဘေးမှ တတွတ်တွတ်ပြောနေသော မင်းခန့်အား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကန်ရေပြင်ကို ငေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် မင်းခန့်ထံမှ နောက်ထပ် များ ဘာစကားတွေနဲ့ ထပ်တောင်းပန်မလဲဆိုတာ သိချင်နေမိသဖြင့် နားစွင့်ထားလေသည်။ “ မ…အရမ်းပဲ ချစ်တယ်…သိလား…” မင်းခန့်က ဆုလဲ့ဝေအနားကို ကပ်၍ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။မင်းခန့်ထံမှအသက်ရှု၍ မှုတ်ထုတ်လိုက် သော လေများသည် ဆုလဲ့ဝေ၏ နားသယ်အစပ်နားသို့ ထိမိသဖြင့် ဆုလဲ့ဝေတွန့်သွားသည်။ မင်းခန့်မှာလဲ ဆုလဲ့ဝေအနား သို့တိုး၍ စကားပြောလိုက်သဖြင့် ဆုလဲ့ဝေ၏ ကိုယ်သင်းနံ့လေးများကြောင့်။

သားကောင်၏ အနံ့ရသော မုဆိုးနှယ် ရင်ထဲတွင်ထိန်းကနဲဖြစ်ကာ အောက်ကညီတော်မောင်က ထောင်ချင်လာသည်။ ထို့နောက်မင်းခန့်ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် ဆုလဲ့ဝေအား သူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်လေသည်။ ဆုလဲ့ဝေကတော့ အလိုက်သင့် မင်းခန့်၏ ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာလေးအပ်လျှက်… “ မ.. စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော်… မောင် တောင်းပန်တယ် သိလား…”။အင်း.. မ… နောက်တစ်ခါလဲ ထပ်မဖြစ်စေရဘူး.. သိလား… မောင်ဂတိပေးတယ်… အင်းပါ.. နောက်တစ်ခါဆို တကယ်အပြတ်ပဲနော်.. မောင် ဟုတ်… ” မင်းခန့်၏ ရင်ဘတ်တွင် မျက်နှာအပ်လျှက်ရှိသော ဆုလဲ့ဝေအား မင်းခန့်မှ ဆွဲမလိုက်ပြီး ဆုလဲ့ဝေ၏နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေကတော့ အလိုက်သင့်လေး ပြန်နမ်းပေးသည်။ မင်းခန့်၏ လက်များက အငြိမ်မနေပေ။ ဆုလဲ့ဝေ၏ အဖြူရောင်အကျႌပေါ်မှ ရင်သားများကို ဖွဖွလေး ဆုတ်နယ်လေသည်။ ခွက် ပုံသဏ္ဍန် ဘရာဇီယာဝတ် ထားသဖြင့် နို့အတွင်းသားများအထိတော့ ထိမိခြင်းမရှိပေ။

သို့သော်လည်း ဆုလဲ့ဝေထံမှ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကို မင်းခန့်ကြားနေရသည်။ မ… ဒီနေ့ည အဆောင်မပြန်ပါနဲ့လား.. နော်.. မ.. ဆုလဲ့ဝေက မင်းခန့်ကို မျက်စောင်းလှလှလေး တစ်ချက်ထိုးပြီး ခေါင်ညိမ့်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် ကန်ဘောင်မှ ဆင်းခဲ့ကြပြီးနောက်တွင် မင်းခန့်၏ ကား အနီရောင်ကားလေးသည် ရှင်စောပုလမ်းရှိ ဂရင်းဟော် တယ်ဆီသို့ ဦးတည်မောင်းနှင်လာခဲ့ လေတော့သည်။ ဟိုတယ်ဝိတ်တာလေးက အခန်းရှိရာဆီသို့ လိုက်ပို့်ရာ လမ်း တစ်လျှောက်တွင် ဆုလဲ့ဝေ၏လုံးဝန်း၍ ကောက်နေသော တင်သားလေးများကို မင်းခန့်က လက်ဖြင့်အုပ်၍ ပွတ်ရင်း လျှောက်လာခဲ့လေသည်။ အခန်းတွင်းသို့ ရောက်ပြီးသည်နှင့် ဝိတ်တာလေး ပြန်ထွက်သွားပြီးနောက်တွင်။ဆုလဲ့ဝေနှင့် မင်းခန့်တို့မှာ နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်ထားသည့်အလား တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အငမ်းမရ စုပ်နမ်းကြသည်။ အနမ်းများ တွင် ရမ္မက်ပါလာသောအခါတွင်။

ဆုလဲ့ဝေ၏လျှာလေးသည် မင်းခန့်၏နှုတ်ခမ်း အတွင်းသားတွေကို ဖွဖွလေးထိုးဆွ နေသည်။ မင်းခန့်ကလဲ ဆုလဲ့ဝေ၏အောက်နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲ၍နမ်းပြန်သည်။ မင်းခန့်၏ လက်များသည် အငြိမ်မနေ။ နံရံနားကပ်နေသော ဆုလဲ့ဝေအား နံရံနှင့်တသား ထဲရှိစေရန် ကပ်လိုက်ပြီးသည်နှင့် အကျႌအဖြူလေး၏ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ချွတ်လိုက်ရာ ခွက် ပုံသဏ္ဍန် အမဲရောင် ဘရာဇီယာလေးမှာ ဆုလဲ့ဝေ၏ ပေါက်စီလုံးခန့်ရှိသော နို့များကို ထိမ်းသိမ်းထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဆုလဲ့ဝေ၏နို့များ သည် အောက်သို့ တွဲကျမနေသေးပဲ တင်းရင်းလျှက်ရှိသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ ပန်းရောင်သန်း နေသေးသည်။ ဆက်လက်၍ မင်းခန့်သည် ဆုလဲ့ဝေ၏ခါးရှိ စကပ်အားထိန်ထားသော ဇစ်ကလေးအား ဗြိကနဲမြည်အောင် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေက အလိုက်သင့်ပင် ပေါင်လေးကို ကားပေးထားသည်။ လျှင်မြန်သွက်လက်သည့် မင်းခန့်၏ လှုပ်ရှားမှုများသည်။

ဆုလဲ့ဝေအား နှစ်မိနစ်အတွင် အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးနှင့် ဘရာအမဲ ရောင်လေးသာ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကျန်ရှိအောင် စွမ်းဆောင်လိုက်နိုင်သည်။ ထို့နောက်တွင် မင်းခန့်သည် ဆုလဲ့ဝေ၏ တင်ပါးများကို သူမ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီရောင်လေးအပေါ်မှပင် လက်ဖြင့်ဖျစ်ညစ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် နမ်းနေလေသည်။ “ အား..အင်းး..ရှီး..ပွတ်စ်..အီး.. ” ဆုလဲ့ဝေထံမှ မဝံမရဲတိုက်ပွဲခေါ်သံလေးများ ထွက်လာသည်။ မင်းခန့်သည် သူ၏တီရှပ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်တွင် သူ၏ဂျင်းဘောင်းဘီကိုလည်း ဆုလဲ့ဝေအား ချွတ်ပေးပါဟူသော အသွင်ဖြင့် ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီး ရှိရာကို ဆုလဲ့ဝေ၏လက်အား ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေသည် ကျွမ်းကျင်သောမုဆိုးတစ်ဦးပမာ ဂျင်းဘောင်းဘီအား ချွတ်ပေးလိုက်သောအခါတွင် စီကေ အမျိုးအစား အတွင်းခံလေးသာ မင်းခန့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကျန်ရှိနေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ခြုံကြည့်ပါလျှင် အတွင်းခံများသာ ကျန်ရှိသော။

လူသားနှစ်ယောက် အိစက်ညက်ညောသော ကုတင် ကြီးပေါ်သို့ နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်၊ လူချင်းထပ်လျှက် ပြုတ်ကျသွားလေသည်။ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလား တော့မသိ၊ မင်းခန့်ကအပေါ်က ဆုလဲ့ဝေကအောက်က။ “ မ…ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်… ” ဆုလဲ့ဝေက ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။ မင်းခန့်က ဘရာဇီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ရန်အတွက် ဆုလဲ့ဝေအား ကျောဘက်မှ လက်လျှို၍ဖက်လိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေကလဲ အလိုက်သင့် ကျောလေးကို ပင့်ပေးသည်။ ထို့နောက်တွင် အမဲရောင် ဘရာဇီယာအောက်မှ လုံးဝန်းပြည့်တင်းသော နို့လေးနှစ်လုံး ပေါ်လာသည်နှင့် မင်းခန့်သည် ဆုလဲ့ဝေ၏ နို့လေးများ အား တစ်ဖက်ကိုစို့လိုက်၊ ကျန်တစ်ဖက်ကို လက်ညိုးလက်မတို့နှင့် နို့သီးခေါင်းလေးများကို ပွတ်ချေပေးသည်။ ဆုလဲ့ဝေ၏ နို့သီးများသည် အရှေ့ကိုချွန်ထွက်လာလေ တော့သည်။ ဆုလဲ့ဝေနှုတ်ဖျားမှ တိုက်ပွဲခေါ်သံလေးများမှာ တဖြည်းဖြည်း ခပ်စိတ်စိတ် ပေါ်ထွက်လာသည်။

အင်း..အင်း..အီး…ရှီး..အား….ကောင်းလားဟင်…..မ ဆုလဲ့ဝေခေါင်းလေးကိုသာညိမ့်ပြနိုင်သည်။ထို့နောက်တွင်မင်းခန့်ကဆုလဲ့ဝေ၏ ဝမ်းဗိုက်သားပြင်လေးများကိုနမ်းရှံ့ရင်းတဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ဆင်းကာဆုလဲ့ဝေ၏အတွင်းခံလေးကိုချွတ်ချလိုက်သည် ဆုလဲ့ဝေကလဲ အလိုက်သိစွာဖြင့် ဖင်ကိုကြွပေးသည်။ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားပြီ၊ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား လှပ၍ စောက်ဖုတ်အပေါ်ပိုင်းတွင် အမွေးလေးများ ပါးပါးပေါက်နေသော ဆုလဲ့ဝေ၏ ဆီးခုံမွေးများကို မင်းခန့်က အငမ်းမရ နမ်းနေတော့သည်။ “ မောင်.. ရေမဆေးရသေးဘူးလေ… နံမှာစိုးလို့.. ” မင်းခန့်လက်ညိုးလေးဖြင့် ဆုလဲ့ဝေ၏ နှုတ်ခမ်းအား ဖိလိုက်သည်။ ပြောချင်တာကတော့ တိတ်တိတ်နေ ဆိုသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်း အရည်ကြည်လေးများ စို့နေသော စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို ဖြဲလိုက်သော အခါတွင် ထိုးထွက်လာသော အတက်လေးတစ်ခုကို တွေ့ရသည်။

အများအခေါ်ကတော့ အစေ့ဖြစ်သည်။ အဆိုပါ အစေ့အား မင်းခန့်မှလျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ပေးလိုက်ရာ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက်… “ အင်း..ရှီ..အင်း..အင်း ” ဘာဂျာမှုတ်ခြင်းဟု ချစ်စနိုးခေါ်သော စောက်ဖုတ်ယက်ခြင်းအား သေချာစွာ စနစ်တကျ လုပ်ဆောင်ပေး သည်။ ဆုလဲ့ဝေကလဲ မျက်လုံးလေး မှေးစဉ်းလျှက် မင်းခန့်ပြုသမျှကို နုပေးနေသည်။ မင်းခန့်နှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်တွင် လည်း ဆုလဲ့ဝေ၏အရည်များ၊ မင်းခန့်၏တံတွေးများဖြင့် ပေကျံနေသည်။ မကြာမီသူတို့ခရီးတစ်ခုကို အတူထွက်တော့ မည်ဖြစ်သည်။ အထက်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည် လျှာဖြင့်အပြားလိုက် လျှက်လိုက်၊ ထိုးထောင်ထွက်နေသော အ စေ့လေးကိုက်လိုက်ဖြင့် နှစ်ဦးသား ခရီးတစ်ခုထွက်ရန် ပြင်ဆင်နေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဆုလဲ့ဝေက ထလာပြီးနောက် မင်းခန့်ကိုအိပ်စေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလဲ ကားထားစေ သည်။ အဆိုပါ ကားထားသော ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်လျှက်ထိုင်ကာ။

အရှည်ခြောက်လက်မ ရှိသည့်မင်းခန့်၏ကိုယ်ပိုင် ပစ္စည်းအား သူ့တစ်ဦးတည်းမူပိုင် ဖြစ်ကြောင်းပြသသည့် သဘောဖြင့် လျှာဖြင့်ဒစ်ဖျားလေးကိုပွတ်ရင်း အာဂေါင်တွင်း ရောက်သည်အထိ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ အထက်အောက် ခေါင်းကိုလှုပ်ရှားလျှက် လီးအားပါးစပ်ထဲသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည် လုပ်ပေးသဖြင့် မင်းခန့်၏ လီးမှာ အကြောပြိုင်ပြိုင်းဖြင့် တိုက်ပွဲဝင် ရောမစစ်သားကြီးနှယ် ဝံ့ကြွားနေသည်။ သုတ်ရည်ကြည်များလည်း စိမ့် ထွက်လာသည်။ ထို့နောက်တွင် မိမိ၏လီးအား စုပ်ပေးနေသော ဆုလဲ့ဝေကို ဆွဲထူလိုက်ပြီးနောက် ကုတင်စောင်းတွင် ပက်လက်အနေအထားဖြင့် နေစေပြီး မင်းခန့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ မိမိ၏လီးဖြင့် ဆုလဲ့ဝေ၏အစိအား အစုန်အဆန် ပွတ်ပေးနေသည်။ “ အား..အ..အီး..ရှီး..ကျွတ်… ” ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ညည်းတွားနေရင်း လိုးပါတော့မောင်ရယ်.. ဟု မကြားတကြားလေး မင်းခန့်အား တောင်းဆိုလိုက်သည်နှင့်။

မင်းခန့်သည် သူ၏လီးအား အရင်းမှကိုင်၍ ဒစ်မြုပ်ရုံ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖိသွင်း ပြီး ဆယ့်ငါးချက်လောက် အဝင်အထွက် လုပ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက်တွင် ခါးကိုအားပြုကာ လီးအား စောက်ဖုတ် ထဲသို့ တစ်ဆုံး ဆောင့်ထိုးလိုက်လေသည်။ “ အင့်… မောင်… အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်… ဟိုနေ့ကလို့…. အား… အ.. ရှီး… အင်း.. ကောင်းတယ်မောင်… ဆောင့်ပေးပါ… မအဖုတ် ကွဲအောင်ဆောင့် ” ဆုလဲ့ဝေ၏ တိုက်ပွဲခေါ်သံများ ပြတ်သားကျယ်လောင်လာသည်။ မင်းခန့်ကလဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဖိဆောင့် ပေးသည်။ “ အား..အီး..ကောင်းလိုက်တာ..မောင်ရယ်..အား..အီး..စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ.. မောင့်ကိုချစ်လား….. ဟင်.. အင်း… ” ဆုလဲ့ေ၀ ခေါင်းညိမ့်ပြသည်နှင့် မင်းခန့်က လီးကိုတစ်ချက် ဆောင့်ထိုးလိုက်သည်။ “ အင့်… မောင့်… လီးကိုကြိုက်လား ဟင်… ” ထပ်၍ဆောင့်ထိုးပြန်သည်။ “ အင့်… ” ဒီနည်းဖြင့် အချက်ပေါင်း လေးဆယ်ခန့်ထည့်ပြီးသောအခါ။

ဆုလဲ့ဝေ၏ ခါးလေးကိုကိုင်လျှက် မိမိလိုချင်သော ပုံစံ ကိုပြင်ယူလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုအစွမ်းကုန် နောက်ပစ်ပေး ထားသည်။ နဂိုကတည်းကမှ သူမသည် ဘော်ဒီလှသူဖြစ်ရာ မင်းခန့်တစ်ယောက် တင်ပါးများကိုကိုင်၍ အချက် မှန်မှန်ဖြင့် မရပ်မနား လိုးပေးလေသည်။ မင်းခန့်၏ လက်များသည် ဆုလဲ့ဝေ၏ တင်ပါးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်တဖြန်းဖြန်း ဖြင့်ရိုက်ပေးသည်။ဖြန်း..အား..အီး..ရှီး..အိုး..ထည့်..ကပ်ပြီးဆောင့်..မောင်.. အား..အီး.. ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက်လက်ကိုအရှေ့တွင် ထောက်ထားသဖြင့် ညောင်းလာဟန်ရှိ၍ လက်ကိုဆွဲချမည်အပြု ရုတ်တရက် မင်းခန့်ကလက်တစ်ဖက်ကိုဖမ်းဆွဲလိုက်သည်။ဆုလဲ့ဝေကတော့ အနေအထားမပျက်စေရန်အတွက်သူမ၏ခါးကို ခွက်ကာတင်ပါးကြီးများကို အစွမ်းကုန်စွင့်ကားစေ၍ အလိုးခံနေသည်။အား…အီး… ကောင်းတယ်..လုပ်..ကောင်းလိုက်တာမောင်..မ..ပြီးတော့မယ်။

မောင်…..အ..အား… အိး..အင်း..ရှီး…ရှီး မင်းခန့်၏ အသက်ရှုသံများ မြန်လာသည်။ ထို့နောက်တွင် မင်းခန့်သည် တစ်ကိုယ်လုံး ကျင်တက်လာပြီး နောက်တွင် သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက် လေတော့သည်။ “ အား..ရှိး… ပြီးပြီလား မောင်.. တစ်ချီတော့ ပြီးပြီ… မရော..ပြီးရဲ့လား အင်း..ပြီးတယ်… လာ.. ဒါဆို မောင့်လီးကို..မ ဆေးပေးမယ်…” မင်းခန့်သည် သောက်လက်စ စီးကရက်ကို ပြာခွက်ထဲသို့ ထိုးချေလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် မျက်လုံးများ မှိတ်လိုက်ပြီး ခေတ္တအနားယူ လိုက်လေသည်။ မကြာမီပင် မင်းခန့်တစ်ယောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်ပြီး ဟောက်သံများပါ ထွက်လာလေသည်။ ဆုလဲ့ဝေသည် မိမိ၏ဘေးတွင် အိပ်မောကျနေသာ မင်းခန့်ကိုကြည့်ရင်း အခုကျပြန်တော့လဲ ဘာမှမသိတဲ့ ကလေးလေးလို ပါပဲလားဟု တွေးမိသည်။ ဟုတ်လဲဟုတ်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရက် သတ္တပတ်က မင်းခန့်နှင့်ဆုလဲ့ေ၀ ဟော်တယ်သို့သွားစဉ် မင်းခန့်သည်စိတ်ကြွဆေးများ သုံးစွဲလာခဲ့သည်။

မင်းခန့်သည် လိင်နှင့် ပတ်သတ်လျှင် တဏှာရာဂကြီးသည်။ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များမှ ခွဲထွက်ချင်သည်။ ပုံစံအသစ်အဆန်းများကို စိတ်ဝင်စားသည်။ ထို့ကြောင့်သူနှင့်ချစ်သူဖြစ်သော ကောင်မလေးများကို ဆန်းကြယ်သော နည်းဖြင့် လိင်ဆက်ဆံလေ့ရှိသည်။ အဲ့ဒီနေ့က ဆုလဲ့ဝေနှင့် ဟော်တယ်သို့လာပြီးနောက်တွင် ဘာမှကြိုမပြောပဲ ဆုလဲ့ဝေအား ကြိုးအနီဖြင့်တုတ်သည်။ ပါးစပ်ကို မီးတိပ်အမဲနှင့်ပိတ်သည်။ ထို့နောက်နူးနှပ်ခြင်း မပြုတော့ပဲ အကျႌ များကို ဆွဲဖြဲပြီး အတင်းအဓ္ဓမ ဆက်ဆံသည်။ ဆုလဲ့ဝေသည် ဘာမှကြိုတင်သိထားခြင်း မရှိသဖြင့် ကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်ရုန်းကန်သည်။ နူးနှပ် ခြင်းမရှိပဲ အစိမ်းသက်သက် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ခံရသဖြင့် နာကျင်ရသည်။ နာကျင်ခြင်း၊ အံ့သြခြင်း၊ တုန်လှုပ်ခြင်း တို့ကြောင့် ဆုလဲ့ေ၀ ရုန်းကန်အော်ဟစ်သည်။ သို့သော်မရပေ။ ရုန်းကန်အော်ဟစ်သည့် ဆုလဲ့ဝေအသံ နှင့် ငိုယိုထားသဖြင့် အိုင်းရှဲဒိုးများ ဆွဲထားသော ဆုလဲ့ဝေမျက်လုံးမှ။

အမဲရောင်အိုက်ရှဲဒိုးများသည် ဆုလဲ့ဝေ၏ မျက်နှာ ပေါ်သို့ ပေကျန်ကုန်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသော ဆုလဲ့ဝေမျက်နှာ၊ အသံများသည် မင်းခန့်အတွက်လိင် စိတ်အလွန်ကြွစေသည်။ ထိုနည်းဖြင့် မင်းခန့်က သုံးချီဆွဲခဲ့သည်။ လုံးဝကြိုးဖြည်မပေး။ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် အံကြိတ်ရင်း ခံရရှာသည်။ အကျႌ များပြဲကုန်သည်။ အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးမှာ မင်းခန့်ဆွဲဖြဲထားသဖြင့် ပြန်ဝတ်၍မရတော့ပေ။ အကျႌပြဲနေသဖြင့် မင်းခန့်၏ ရှပ်အကျႌ ဖားဖားကြီးကို ဝတ်၍ပြန်ခဲ့ရသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ မပါပဲ အောက်ပိုင်းဟာလာဟင်းလင်းဖြင့် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်တွင် မင်းခန့်ကို ကြောက်လဲကြောက်သွားသည်။ မုန်းလဲမုန်းပစ်လိုက်ဖို့ စဉ်းစားသည်။ သို့သော် လည်း ဆုလဲ့ဝေသည် အချစ်စိတ်နှင့် သွေးသားဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်သည်က တစ်ကြောင်း၊ မင်းခန့်ချော့၍ တောင်းပန် သည်က တစ်ကြောင်း အကြောင်းကြောင်းဖြင့် မင်းခန့်ကို ပြန်လည်ခွင့်လွှတ်ပေးသဖြင့် ယခုတဖန် ဟော်တယ်တွင် မင်းခန့်လိုးတာကို ခံနေပြန်သည်။

ဆုလဲ့ဝေသည် ထို့နေ့ကဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော အခြေအနေများနှင့် ယခုမိမိဘေးတွင် ကလေးတစ်ယောက်သဖွယ် အိပ်နေသော မင်းခန့်ကိုကြည့်ရင်း ဇဝေဇဝါဖြစ်လာ၍ ကုတင်ပေါ်ကထကာ စီးကရက် တစ်လိပ်ယူ သောက်ပြီး ဟော်တယ် တီဗီမှပြသော လိုင်းများကို တစ်လိုင်းခြင်း ပြောင်းကြည့်နေသည်။ ထိုစဉ်အမှတ်မထင် မရည်ရွယ်ပဲ ရောက်သွားသည့်လိုင်းမှာ အောကားပြနေသည့် လိုင်းဖြစ်သဖြင့် ထိုင်ခုံကိုယူကာ အကျအနထိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေစပြီး ကြည့်နေချိန်တွင် အောကားထဲမှ တစ်ခန်းပြီးဆုံးချိန် ဖြစ်သဖြင့် အောကားထဲမှ အမျိုးသားက သူ၏လိင်ဆက်ဆံဖက်၏မျက်နှာပေါ်သို့သုတ်ရည်များပန်းချပေးနေသည့်အခန်းဖြစ်သည်။ထို့နောက်တွင်ဆုလဲ့ေ၀ ကြည့်နေသောအောကားမှာနောက်တစ်ခန်းကိုပြောင်းသည်။ထိုအခန်းကြောင့်ဆုလဲ့ဝေစိတ်တွေတစ်မျိုးဖြစ်လာ လေတော့သည်။ တီဗီဖန်သားပြင်တွင် ပေါ်နေသည်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်အား ကုတင်တွင် ခြေလက်များကိုကားစေ ပြီး ကြိုးတုတ်ထားသည်။

မျက်လုံးကိုမူ ညအိပ်အပျော်လျှင်ပိတ်သည့် မျက်လုံစီးသည့် အဝတ်နှင့်ပိတ်သည်။ ပါး စပ်တွင်လည်း ပင်ပေါင်ဘောလုံး အရွယ်အစားရှိ ဘောလုံးတစ်လုံးအား ထည့်သွင်းထားလျှက် ထို့နောက်တွင် ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်နေသော ယောကျၤားတစ်ယောက်နှင့် နောက်ထပ်ဝတ်လစ်စလစ် မိန်းမတို့ဝင်လာပြီး ကုတင် ပေါ်မှ အမျိုးသမီးကို နူးနှပ်သည်။ အမျိုးသားက လိင်တံအတုဖြင့်ထိုးသည်။ အမျိုးသမီးက စောက်ဖုတ်၊ နို့ စသည်တို့ကို လျှာဖြင့်ယက်သည်။ ထို့နောက်တွင် ပက်ပက်စက်စက်လိုးကြသည့် ဇာတ်ဝင်ခန်းဖြစ်သည်။ ဆုလဲ့ေ၀ တစ်ယောက်ကြည့်နေရင်း အာခြောက် လာသည်။ မိမိအား မင်းခန့်အတင်းအဓမ္မ လုပ်သည့်နေ့က ကြောက်လန့်နေ၍ ဘာမှမသိ။ အခုအချိန်တွင်မူ ခံစား တတ်လာသည်။ ဆုလဲ့ဝေသည် သူမကိုယ်တိုင် ကုတင်တွင်ပက်လက်လှန် အိပ်နေသော အမျိုးသမီးနေရာမှ ဝင်ခံစားမိသည်။ စိတ်များထကြွလာသည်။ မိမိ၏နို့ကလေးများကို ကိုယ်တိုင်ပွတ်ပေးနေမိသည်။

မကြာမီတွင် နို့သီးခေါင်းများ ထောင်လာကာ အောက်ပိုင်းရှိ စောက်ဖုတ်တွင် ယားကျိကျိဖြစ်လာပြီး အရည် ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်ကို ခံစားမိသည်။ ဆယ် မိနစ်ခန့် တစ်ဥိးတည်း အောကားကြည့်ရင်း ဖိလ်းတက်နေခိုက် တွင် အိပ်ယာပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့် အိပ်မောကျနေသော ချစ်သူမင်းခန့်ကိုကြည့်ရင်း တစ်စုံတရာကို အကြံရ သွားပြီးနောက်တွင် ထိုင်ခုံမှထကာ မင်းခန့်ဆီသို့ ထွက်လာလေသည်။ အောက်ကြမ်းပြင်တွင် ကျနေသောမိမိ ဘရာ ဇီယာအမဲရောင်နှင့် အတွင်းခံ အနီရောင်လေးအား မြင်သောအခါတွင် တစ်စုံတစ်ခုသွား၍ သတိရသွာလေသည်။ ထို့နောက် ဘရာဇီယာနှင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ကောက်ယူလိုက်ပြီးနောက်တွင် ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချကာ ဘေးစောင်းအနေအထား အိပ်နေသော မင်းခန့်၏ မျက်လုံးများကို မိမိ၏ဘရာဇီယာဖြင့် မျက်လုံးကို အဝတ်စည်း သလို စည်းလိုက်သည်။ မင်းခန့်သည် အိပ်နေရာမှ အထိအတွေ့တစ်ခုကြောင့် နိုးလာသည်။

မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် သော်ဘာမှမတွေ့ရ သို့သော်လည်းချစ်သူ၏ အနံအသက်တော့ ရနေသဖြင့်ဆက်လက်၍မှိန်းနေလိုက်သည်မသိမသာပက်လက်လှန်ပေးပြီး အိပ်ချင်ယောင် ဆက်၍ဆောင်နေပြီးနောက် ဆုလဲ့ဝေဘာဆက်လုပ်မည်ကို စောင့်စား နေ လိုက်သည်ဆုလဲ့ဝေ၏ နူးညံသော လက်များသည် တစ်ဖြည်းဖြည်း မင်းခန့်လီးကို လာကိုင်သည်။ ဥများကိုပွတ်သည် မင်းခန့်တစ်ယောက် အထိအတွေ့ကြောင့်သာ လီးတောင်လာသည်။ ဆုလဲ့ဝေလုပ်နေသည်မှန်း သိသော်လည်း အခြေအနေကို မမြင်ရပေ။ ထို့နောက်တွင် သူ၏လီးသည် စိုစွတ်သောအရာတစ်ခုနှင့် စတင်မိတ်ဆက်မိလေသည်။ ဤသည်မှာ အခြားမဟုတ်.. ဆုလဲ့ဝေ၏ လျှာဖျားလေးပင်ဖြစ်သည်။ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် မင်းခန့်လီးကို စုပ်နေသည်။ မင်းခန့်ကလဲ တစ်ဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာသဖြင့် တဟင်းဟင်း ညည်းနေရသည်။ ထို့နောက်တွင် ဆုလဲ့ဝေသည် ရုတ်တရက် လီးစုပ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် မင်းခန့်၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်သည်။

သူမ၏စောက်ဖုတ်သည် မင်းခန့်၏ မျက်နှာနားမှာ။ မင်းခန့်သည် ဘာမှမမြင်ရသော်လည်း အထိအတွေ့၊ အနံအသက်ကြောင့်သိနေသည်။ စားနေကြကြောင်ပါး တစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် ထိုအခြေအနေကို မည်သို့ ကျော်ဖြတ်ရမည် ကိုလဲသိသည်။ ထို့နောက် လျှာကိုအလိုက်သင့် ထုတ်ထားလိုက်သည်။ ဆုလဲ့ဝေက မင်းခန့်ကို ခွလျှက် လိုသလိုပုံစံပြင်ယူကာ စောက်ဖုတ်အား ယက်စေတော့သည်။ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ယက်ပြီးသောအခါတွင် ဆုလဲ့ေ၀ တစ်ယောက် မင်းခန့်ကို ခွထားရာမှ အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်…… “ မောင်.. ဒီနေ့မင်းကို ဂလဲ့စားပြန်ချေမယ်.. သိလား… ” မင်းခန့်က ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ပြီး… “ မ..မောင့်လွယ်အိတ်ထဲမှာကြိုးအနီပါတယ်… အင်း.. ” ဆုလဲ့ဝေက အလျှင်အမြန် သွားယူသည် ကိုမင်းခန့် အသံကြားသဖြင့်သိသည်။ မိမိ၏မျက်လုံးကို သူမ၏ ဘရာဇီယာဖြင့် ဖုံထားသဖြင့် ဘာမှတော့မမြင်ရ။ ထို့နောက် ဆုလဲ့ဝေကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသည်။ မင်းခန့်၏ လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ထိပ်ခတ်သည့် ပုံစံနှင့်ကြိုးချည်သည်။

ထို့နောက်တွင် မင်းခန့်၏ နို့သီးများကို လျာဖြင့်ကလိရင်း ဝမ်းဗိုက်သားများကိုလည်းယက်ပြီး တစ်ဖြည်းဖြည်းအောက်သို့ ဆင်းသွားကာ မင်းခန့်လီးကို ထပ်၍ရေခဲချောင်းစုပ် သလိုစုပ်လိုက် ဒစ်ဖျားကို လျှာဖျားဖြင့် သိမ်းယူလိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ မင်းခန့်တစ်ယောက် တအင်းအင်းထုတ်အော်ရသည်အထိ ကောင်းနေသည်။ မင်းခန့်၏ အော်သံများ ခပ်စိတ်စိတ် ဖြစ်လာသောအခါတွင် ဆုလဲ့ဝေက သူမ၏အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနီရောင်လေး၏ စောက်ဖုတ်နေရာကို သေချာစွာချိန်လိုက်ပြီး မင်းခန့်၏ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အစကတော့ မင်းခန့်ကိုယ်တိုင် အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်သွားသည်။ သူမလုပ်စေချင်သည့် ပုံစံအတိုင်း အတွင်ခံဘောင်းဘီကို ပါးစပ်တွင် ကိုက်ထားလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်က ကြိုးတုတ်အနေအထားနှင့် မျက်လုံးကို ဘရာဇီယာနှင့် ပိတ်ထားသေးသည်။ ဆုလဲ့ဝေက မင်းခန့်အနားကိုကပ်၍ “ မင်းကို..မ…လိုးတော့မယ်… ” ဟု ပြောလိုက်ပြီး နောက်တွင် အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်နေသော မင်းခန့်လီးကြီး၏ အလယ်ဗဟိုတည့်တည့်သို့ သူမ၏ကိုယ်ပိုင် အုပ်ချုပ်ခွင့်ရ ဒေသလေးကို ထိုးသွင်းလိုက် လေတော့သည် ….ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ

မ… ေနာက္တစ္ခါ ဒီလုိမ်ိဳး မျဖစ္ေစရပါဘူးေနာ္… ေမာင္အာမခံပါတယ္… ေမာင္အဲ့ဒီေန႔က စိတ္ေတြညစ္ေနလုိ႔ အသီးနဲနဲၾကဴးလုိက္မိလို႔.. ဒီလိုျဖစ္သြားတာ.. ေနာက္တစ္ခါ မျဖစ္ေစရပါဘူးေနာ္..မ ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ အင္းယားကန္ ေရျပင္ကိုသာ ၾကည့္ေနသည္။ သူမ၏ေဘးမွ တတြတ္တြတ္ေျပာေနေသာ မင္းခန္႔အား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ကန္ေရျပင္ကို ေငးေနျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မင္းခန္႔ထံမွ ေနာက္ထပ္ မ်ား ဘာစကားေတြနဲ႔ ထပ္ေတာင္းပန္မလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနမိသျဖင့္ နားစြင့္ထားေလသည္။ “ မ…အရမ္းပဲ ခ်စ္တယ္…သိလား…” မင္းခန္႔က ဆုလဲ႔ေ၀အနားကို ကပ္၍ ခပ္တိုးတိုး ေျပာလုိက္သည္။မင္းခန္႔ထံမွအသက္ရွဳ၍ မႈတ္ထုတ္လိုက္ ေသာ ေလမ်ားသည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ နားသယ္အစပ္နားသို႔ ထိမိသျဖင့္ ဆုလဲ႔ေ၀တြန္႔သြားသည္။ မင္းခန္႔မွာလဲ ဆုလဲ႔ေ၀အနား သို႔တုိး၍ စကားေျပာလုိက္သျဖင့္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ကိုယ္သင္းန႔ံေလးမ်ားေၾကာင့္။

သားေကာင္၏ အနံ႔ရေသာ မုဆုိးႏွယ္ ရင္ထဲတြင္ထိန္းကနဲျဖစ္ကာ ေအာက္ကညီေတာ္ေမာင္က ေထာင္ခ်င္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္မင္းခန္႔ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ဆုလဲ႔ေ၀အား သူ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းလုိက္ေလသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ကေတာ့ အလုိက္သင့္ မင္းခန္႔၏ ရင္ဘတ္တြင္ မ်က္ႏွာေလးအပ္လွ်က္… “ မ.. စိတ္မဆိုးနဲ႔ေတာ့ေနာ္… ေမာင္ ေတာင္းပန္တယ္ သိလား…”။အင္း.. မ… ေနာက္တစ္ခါလဲ ထပ္မျဖစ္ေစရဘူး.. သိလား… ေမာင္ဂတိေပးတယ္… အင္းပါ.. ေနာက္တစ္ခါဆို တကယ္အျပတ္ပဲေနာ္.. ေမာင္ ဟုတ္… ” မင္းခန္႔၏ ရင္ဘတ္တြင္ မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ရွိေသာ ဆုလဲ႔ေ၀အား မင္းခန္႔မွ ဆြဲမလိုက္ၿပီး ဆုလဲ႔ေ၀၏ႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ကေတာ့ အလုိက္သင္႔ေလး ျပန္နမ္းေပးသည္။ မင္းခန္႔၏ လက္မ်ားက အၿငိမ္မေနေပ။ ဆုလဲ႔ေ၀၏ အျဖဴေရာင္အက်ႌေပၚမွ ရင္သားမ်ားကို ဖြဖြေလး ဆုတ္နယ္ေလသည္။ ခြက္ ပံုသ႑န္ ဘရာဇီယာဝတ္ ထားသျဖင့္ ႏို႔အတြင္းသားမ်ားအထိေတာ့ ထိမိျခင္းမရွိေပ။

သို႔ေသာ္လည္း ဆုလဲ႔ေ၀ထံမွ အသက္ရွဳသံ ျပင္းျပင္းကို မင္းခန္႔ၾကားေနရသည္။ မ… ဒီေန႔ည အေဆာင္မျပန္ပါနဲ႔လား.. ေနာ္.. မ.. ဆုလဲ႔ေ၀က မင္းခန္႔ကို မ်က္ေစာင္းလွလွေလး တစ္ခ်က္ထုိးၿပီး ေခါင္ညိမ့္ျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ကန္ေဘာင္မွ ဆင္းခဲ့ၾကၿပီးေနာက္တြင္ မင္းခန္႔၏ ကား အနီေရာင္ကားေလးသည္ ရွင္ေစာပုလမ္းရွိ ဂရင္းေဟာ္ တယ္ဆီသို႔ ဦးတည္ေမာင္းႏွင္လာခဲ႔ ေလေတာ့သည္။ ဟိုတယ္ဝိတ္တာေလးက အခန္းရွိရာဆီသို႔ လုိက္ပုိ္႔ရာ လမ္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဆုလဲ႔ေ၀၏လံုးဝန္း၍ ေကာက္ေနေသာ တင္သားေလးမ်ားကို မင္းခန္႔က လက္ျဖင္႔အုပ္၍ ပြတ္ရင္း ေလွ်ာက္လာခဲ႔ေလသည္။ အခန္းတြင္းသို႔ ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဝိတ္တာေလး ျပန္ထြက္သြားၿပီးေနာက္တြင္။ဆုလဲ႔ေ၀ႏွင့္ မင္းခန္႔တို႔မွာ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္ထားသည့္အလား တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အငမ္းမရ စုပ္နမ္းၾကသည္။ အနမ္းမ်ား တြင္ ရမၼက္ပါလာေသာအခါတြင္။

ဆုလဲ႔ေ၀၏လွ်ာေလးသည္ မင္းခန္႔၏ႏွဳတ္ခမ္း အတြင္းသားေတြကို ဖြဖြေလးထိုးဆြ ေနသည္။ မင္းခန္႔ကလဲ ဆုလဲ႔ေ၀၏ေအာက္ႏွဳတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးကို ႏွဳတ္ခမ္းျဖင့္ ဆြဲ၍နမ္းျပန္သည္။ မင္းခန္႔၏ လက္မ်ားသည္ အၿငိမ္မေန။ နံရံနားကပ္ေနေသာ ဆုလဲ႔ေ၀အား နံရံႏွင္႔တသား ထဲရွိေစရန္ ကပ္လုိက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အက်ႌအျဖဴေလး၏ ၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္လံုးခ်င္း ခၽြတ္လိုက္ရာ ခြက္ ပံုသ႑န္ အမဲေရာင္ ဘရာဇီယာေလးမွာ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ေပါက္စီလံုးခန္႔ရွိေသာ နို႔မ်ားကို ထိမ္းသိမ္းထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀၏ႏို႔မ်ား သည္ ေအာက္သို႔ တြဲက်မေနေသးပဲ တင္းရင္းလွ်က္ရွိသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ ပန္းေရာင္သန္း ေနေသးသည္။ ဆက္လက္၍ မင္းခန္႔သည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ခါးရွိ စကပ္အားထိန္ထားေသာ ဇစ္ကေလးအား ၿဗိကနဲျမည္ေအာင္ ဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀က အလုိက္သင့္ပင္ ေပါင္ေလးကို ကားေပးထားသည္။ လွ်င္ျမန္သြက္လက္သည့္ မင္းခန္႔၏ လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားသည္။

ဆုလဲ႔ေ၀အား ႏွစ္မိနစ္အတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ေလးႏွင့္ ဘရာအမဲ ေရာင္ေလးသာ ခႏၶာကိုယ္တြင္ က်န္ရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္လုိက္နိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မင္းခန္႔သည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ တင္ပါးမ်ားကို သူမ၏အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ေလးအေပၚမွပင္ လက္ျဖင့္ဖ်စ္ညစ္ကာ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ နမ္းေနေလသည္။ “ အား..အင္းး..ရွီး..ပြတ္စ္..အီး.. ” ဆုလဲ႔ေ၀ထံမွ မဝံမရဲတိုက္ပြဲေခၚသံေလးမ်ား ထြက္လာသည္။ မင္းခန္႔သည္ သူ၏တီရွပ္ကိုခၽြတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္တြင္ သူ၏ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုလည္း ဆုလဲ႔ေ၀အား ခၽြတ္ေပးပါဟူေသာ အသြင္ျဖင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၾကယ္သီး ရွိရာကို ဆုလဲ႔ေ၀၏လက္အား ကိုင္ခိုင္းလုိက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀သည္ ကၽြမ္းက်င္ေသာမုဆိုးတစ္ဦးပမာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအား ခြ်တ္ေပးလိုက္ေသာအခါတြင္ စီေက အမ်ိဳးအစား အတြင္းခံေလးသာ မင္းခန္႔ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ က်န္ရွိေနသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး ျခဳံၾကည့္ပါလွ်င္ အတြင္းခံမ်ားသာ က်န္ရွိေသာ။

လူသားႏွစ္ေယာက္ အိစက္ညက္ေညာေသာ ကုတင္ ႀကီးေပၚသို႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကပ္၊ လူခ်င္းထပ္လွ်က္ ျပဳတ္က်သြားေလသည္။ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလား ေတာ့မသိ၊ မင္းခန္႔ကအေပၚက ဆုလဲ႔ေ၀ကေအာက္က။ “ မ…ခြ်တ္လုိက္ေတာ႔မယ္ေနာ္… ” ဆုလဲ႔ေ၀က ေခါင္းညိမ့္ျပသည္။ မင္းခန္႔က ဘရာဇီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ရန္အတြက္ ဆုလဲ႔ေ၀အား ေက်ာဘက္မွ လက္လွ်ိဳ၍ဖက္လုိက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ကလဲ အလုိက္သင့္ ေက်ာေလးကို ပင့္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ အမဲေရာင္ ဘရာဇီယာေအာက္မွ လံုးဝန္းျပည့္တင္းေသာ ႏုိ႔ေလးႏွစ္လံုး ေပၚလာသည္ႏွင့္ မင္းခန္႔သည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ႏို႔ေလးမ်ား အား တစ္ဖက္ကိုစို႔လုိက္၊ က်န္တစ္ဖက္ကို လက္ညိဳးလက္မတို႔ႏွင့္ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ပြတ္ေခ်ေပးသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ႏို႔သီးမ်ားသည္ အေရွ႕ကိုခၽြန္ထြက္လာေလ ေတာ့သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ႏႈတ္ဖ်ားမွ တိုက္ပြဲေခၚသံေလးမ်ားမွာ တျဖည္းျဖည္း ခပ္စိတ္စိတ္ ေပၚထြက္လာသည္။

အင္း..အင္း..အီး…ရွီး..အား….ေကာင္းလားဟင္…..မ ဆုလဲ႔ေ၀ေခါင္းေလးကိုသာညိမ့္ျပႏိုင္သည္။ထို႔ေနာက္တြင္မင္းခန္႔ကဆုလဲ႔ေ၀၏ ဝမ္းဗိုက္သားျပင္ေလးမ်ားကိုနမ္းရွံ႕ရင္းတျဖည္းျဖည္း ေအာက္သို႔ဆင္းကာဆုလဲ႔ေ၀၏အတြင္းခံေလးကိုခၽြတ္ခ်လုိက္သည္ ဆုလဲ႔ေ၀ကလဲ အလိုက္သိစြာျဖင့္ ဖင္ကိုႂကြေပးသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြားၿပီ၊ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား လွပ၍ ေစာက္ဖုတ္အေပၚပိုင္းတြင္ အေမြးေလးမ်ား ပါးပါးေပါက္ေနေသာ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ဆီးခံုေမြးမ်ားကို မင္းခန္႔က အငမ္းမရ နမ္းေနေတာ့သည္။ “ ေမာင္.. ေရမေဆးရေသးဘူးေလ… နံမွာစိုးလုိ႔.. ” မင္းခန္႔လက္ညိဳးေလးျဖင့္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ ႏွဳတ္ခမ္းအား ဖိလိုက္သည္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ တိတ္တိတ္ေန ဆိုသည့္သေဘာ။ တျဖည္းျဖည္း အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စို႔ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးကို ျဖဲလုိက္ေသာ အခါတြင္ ထုိးထြက္လာေသာ အတက္ေလးတစ္ခုကို ေတြ႔ရသည္။

အမ်ားအေခၚကေတာ့ အေစ့ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ အေစ့အား မင္းခန္႔မွလွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တုိ႔ေပးလုိက္ရာ ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္… “ အင္း..ရွီ..အင္း..အင္း ” ဘာဂ်ာမႈတ္ျခင္းဟု ခ်စ္စႏိုးေခၚေသာ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္းအား ေသခ်ာစြာ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ေပး သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ကလဲ မ်က္လံုးေလး ေမွးစဥ္းလွ်က္ မင္းခန္႔ျပဳသမွ်ကို ႏုေပးေနသည္။ မင္းခန္႔ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဝိုက္တြင္ လည္း ဆုလဲ႔ေ၀၏အရည္မ်ား၊ မင္းခန္႔၏တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေပက်ံေနသည္။ မၾကာမီသူတို႔ခရီးတစ္ခုကို အတူထြက္ေတာ့ မည္ျဖစ္သည္။ အထက္ေအာက္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ လွ်ာျဖင့္အျပားလုိက္ လွ်က္လုိက္၊ ထိုးေထာင္ထြက္ေနေသာ အ ေစ့ေလးကိုက္လုိက္ျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ခရီးတစ္ခုထြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဆုလဲ႔ေ၀က ထလာၿပီးေနာက္ မင္းခန္႔ကိုအိပ္ေစသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလဲ ကားထားေစ သည္။ အဆိုပါ ကားထားေသာ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္လွ်က္ထုိင္ကာ။

အရွည္ေျခာက္လက္မ ရွိသည့္မင္းခန္႔၏ကိုယ္ပုိင္ ပစၥည္းအား သူ႔တစ္ဦးတည္းမူပိုင္ ျဖစ္ေၾကာင္းျပသသည့္ သေဘာျဖင္႔ လွ်ာျဖင္႔ဒစ္ဖ်ားေလးကိုပြတ္ရင္း အာေဂါင္တြင္း ေရာက္သည္အထိ ထိုးထည့္လုိက္ေလသည္။ အထက္ေအာက္ ေခါင္းကိုလွဳပ္ရွားလွ်က္ လီးအားပါးစပ္ထဲသို႔ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ လုပ္ေပးသျဖင့္ မင္းခန္႔၏ လီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္ၿပိဳင္းျဖင့္ တိုက္ပြဲဝင္ ေရာမစစ္သားႀကီးႏွယ္ ဝံ့ႂကြားေနသည္။ သုတ္ရည္ၾကည္မ်ားလည္း စိမ့္ ထြက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မိမိ၏လီးအား စုပ္ေပးေနေသာ ဆုလဲ႔ေ၀ကို ဆြဲထူလုိက္ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ ေနေစၿပီး မင္းခန္႔ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ မိမိ၏လီးျဖင့္ ဆုလဲ႔ေ၀၏အစိအား အစုန္အဆန္ ပြတ္ေပးေနသည္။ “ အား..အ..အီး..ရွီး..ကြ်တ္… ” ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ အံေလးႀကိတ္ကာ ညည္းတြားေနရင္း လုိးပါေတာ႔ေမာင္ရယ္.. ဟု မၾကားတၾကားေလး မင္းခန္႔အား ေတာင္းဆိုလုိက္သည္ႏွင့္။

မင္းခန္႔သည္ သူ၏လီးအား အရင္းမွကိုင္၍ ဒစ္ျမဳပ္႐ုံ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဖိသြင္း ၿပီး ဆယ့္ငါးခ်က္ေလာက္ အဝင္အထြက္ လုပ္ေပးေနသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ခါးကိုအားျပဳကာ လီးအား ေစာက္ဖုတ္ ထဲသို႔ တစ္ဆံုး ေဆာင့္ထိုးလုိက္ေလသည္။ “ အင့္… ေမာင္… အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေနာ္… ဟိုေန႔ကလုိ႔…. အား… အ.. ရွီး… အင္း.. ေကာင္းတယ္ေမာင္… ေဆာင့္ေပးပါ… မအဖုတ္ ကြဲေအာင္ေဆာင့္ ” ဆုလဲ႔ေ၀၏ တိုက္ပြဲေခၚသံမ်ား ျပတ္သားက်ယ္ေလာင္လာသည္။ မင္းခန္႔ကလဲ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ဖိေဆာင့္ ေပးသည္။ “ အား..အီး..ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ရယ္..အား..အီး..ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ.. ေမာင့္ကိုခ်စ္လား….. ဟင္.. အင္း… ” ဆုလဲ႔ေ၀ ေခါင္းညိမ့္ျပသည္ႏွင္႔ မင္းခန္႔က လီးကိုတစ္ခ်က္ ေဆာင့္ထိုးလုိက္သည္။ “ အင့္… ေမာင့္… လီးကိုႀကိဳက္လား ဟင္… ” ထပ္၍ေဆာင္႔ထိုးျပန္သည္။ “ အင့္… ” ဒီနည္းျဖင့္ အခ်က္ေပါင္း ေလးဆယ္ခန္႔ထည့္ၿပီးေသာအခါ။

ဆုလဲ႔ေ၀၏ ခါးေလးကိုကိုင္လွ်က္ မိမိလိုခ်င္ေသာ ပံုစံ ကိုျပင္ယူလုိက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ဖင္ကိုအစြမ္းကုန္ ေနာက္ပစ္ေပး ထားသည္။ နဂိုကတည္းကမွ သူမသည္ ေဘာ္ဒီလွသူျဖစ္ရာ မင္းခန္႔တစ္ေယာက္ တင္ပါးမ်ားကိုကိုင္၍ အခ်က္ မွန္မွန္ျဖင့္ မရပ္မနား လုိးေပးေလသည္။ မင္းခန္႔၏ လက္မ်ားသည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ တင္ပါးမ်ားကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္တျဖန္းျဖန္း ျဖင့္႐ိုက္ေပးသည္။ျဖန္း..အား..အီး..ရွီး..အိုး..ထည့္..ကပ္ၿပီးေဆာင့္..ေမာင္.. အား..အီး.. ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္လက္ကုိအေရွ႕တြင္ ေထာက္ထားသျဖင့္ ေညာင္းလာဟန္ရွိ၍ လက္ကုိဆြဲခ်မည္အျပဳ ႐ုတ္တရက္ မင္းခန္႔ကလက္တစ္ဖက္ကိုဖမ္းဆြဲလိုက္သည္။ဆုလဲ႔ေ၀ကေတာ့ အေနအထားမပ်က္ေစရန္အတြက္သူမ၏ခါးကို ခြက္ကာတင္ပါးႀကီးမ်ားကို အစြမ္းကုန္စြင့္ကားေစ၍ အလိုးခံေနသည္။အား…အီး… ေကာင္းတယ္..လုပ္..ေကာင္းလိုက္တာေမာင္..မ..ၿပီးေတာ႔မယ္။

ေမာင္…..အ..အား… အိး..အင္း..ရွီး…ရွီး မင္းခန္႔၏ အသက္ရွဳသံမ်ား ျမန္လာသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မင္းခန္႔သည္ တစ္ကိုယ္လံုး က်င္တက္လာၿပီး ေနာက္တြင္ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ေပးလုိက္ ေလေတာ့သည္။ “ အား..ရွိး… ၿပီးၿပီလား ေမာင္.. တစ္ခ်ီေတာ့ ၿပီးၿပီ… မေရာ..ၿပီးရဲ႕လား အင္း..ၿပီးတယ္… လာ.. ဒါဆို ေမာင့္လီးကို..မ ေဆးေပးမယ္…” မင္းခန္႔သည္ ေသာက္လက္စ စီးကရက္ကို ျပာခြက္ထဲသို႔ ထိုးေခ်လုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္လိုက္ၿပီး ေခတၱအနားယူ လုိက္ေလသည္။ မၾကာမီပင္ မင္းခန္႔တစ္ေယာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ၿပီး ေဟာက္သံမ်ားပါ ထြက္လာေလသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀သည္ မိမိ၏ေဘးတြင္ အိပ္ေမာက်ေနသာ မင္းခန္႔ကိုၾကည့္ရင္း အခုက်ျပန္ေတာ့လဲ ဘာမွမသိတဲ့ ကေလးေလးလို ပါပဲလားဟု ေတြးမိသည္။ ဟုတ္လဲဟုတ္သည္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ သတၱပတ္က မင္းခန္႔ႏွင့္ဆုလဲ႔ေ၀ ေဟာ္တယ္သို႔သြားစဥ္ မင္းခန္႔သည္စိတ္ႂကြေဆးမ်ား သံုးစြဲလာခဲ့သည္။

မင္းခန္႔သည္ လိင္ႏွင့္ ပတ္သတ္လွ်င္ တဏွာရာဂႀကီးသည္။ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္မ်ားမွ ခြဲထြက္ခ်င္သည္။ ပံုစံအသစ္အဆန္းမ်ားကို စိတ္ဝင္စားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္သူႏွင့္ခ်စ္သူျဖစ္ေသာ ေကာင္မေလးမ်ားကို ဆန္းၾကယ္ေသာ နည္းျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံေလ့ရွိသည္။ အဲ႔ဒီေန႔က ဆုလဲ႔ေ၀ႏွင့္ ေဟာ္တယ္သို႔လာၿပီးေနာက္တြင္ ဘာမွႀကိဳမေျပာပဲ ဆုလဲ႔ေ၀အား ႀကိဳးအနီျဖင့္တုတ္သည္။ ပါးစပ္ကို မီးတိပ္အမဲႏွင္႔ပိတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ႏူးႏွပ္ျခင္း မျပဳေတာ့ပဲ အက်ႌ မ်ားကို ဆြဲျဖဲၿပီး အတင္းအဓၶမ ဆက္ဆံသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀သည္ ဘာမွႀကိဳတင္သိထားျခင္း မရွိသျဖင့္ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္သည္။ ႏူးနွပ္ ျခင္းမရွိပဲ အစိမ္းသက္သက္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထိုးထည့္ခံရသျဖင့္ နာက်င္ရသည္။ နာက်င္ျခင္း၊ အံ့ၾသျခင္း၊ တုန္လွဳပ္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ဆုလဲ႔ေ၀ ႐ုန္းကန္ေအာ္ဟစ္သည္။ သို႔ေသာ္မရေပ။ ႐ုန္းကန္ေအာ္ဟစ္သည့္ ဆုလဲ႔ေ၀အသံ ႏွင့္ ငိုယိုထားသျဖင္႔ အိုင္းရွဲဒိုးမ်ား ဆြဲထားေသာ ဆုလဲ႔ေ၀မ်က္လံုးမွ။

အမဲေရာင္အိုက္ရွဲဒိုးမ်ားသည္ ဆုလဲ႔ေ၀၏ မ်က္ႏွာ ေပၚသို႔ ေပက်န္ကုန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ဆုလဲ႔ေ၀မ်က္ႏွာ၊ အသံမ်ားသည္ မင္းခန္႔အတြက္လိင္ စိတ္အလြန္ႂကြေစသည္။ ထိုနည္းျဖင့္ မင္းခန္႔က သံုးခ်ီဆြဲခဲ့သည္။ လံုးဝႀကိဳးျဖည္မေပး။ ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ အံႀကိတ္ရင္း ခံရရွာသည္။ အက်ႌ မ်ားျပဲကုန္သည္။ အတြင္းခံေဘာင္ဘီေလးမွာ မင္းခန္႔ဆြဲျဖဲထားသျဖင့္ ျပန္ဝတ္၍မရေတာ့ေပ။ အက်ႌျပဲေနသျဖင့္ မင္းခန္႔၏ ရွပ္အက်ႌ ဖားဖားႀကီးကို ဝတ္၍ျပန္ခဲ့ရသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ မပါပဲ ေအာက္ပုိင္းဟာလာဟင္းလင္းျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မင္းခန္႔ကို ေၾကာက္လဲေၾကာက္သြားသည္။ မုန္းလဲမုန္းပစ္လုိက္ဖို႔ စဥ္းစားသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ဆုလဲ႔ေ၀သည္ အခ်စ္စိတ္နွင့္ ေသြးသားဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ မင္းခန္႔ေခ်ာ့၍ ေတာင္းပန္ သည္က တစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းျဖင့္ မင္းခန္႔ကို ျပန္လည္ခြင္႔လႊတ္ေပးသျဖင့္ ယခုတဖန္ ေဟာ္တယ္တြင္ မင္းခန္႔လုိးတာကို ခံေနျပန္သည္။

ဆုလဲ႔ေ၀သည္ ထို႔ေန႔ကျဖစ္ေပၚခဲ႔ေသာ အေျခအေနမ်ားႏွင္႔ ယခုမိမိေဘးတြင္ ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ အိပ္ေနေသာ မင္းခန္႔ကိုၾကည့္ရင္း ဇေဝဇဝါျဖစ္လာ၍ ကုတင္ေပၚကထကာ စီးကရက္ တစ္လိပ္ယူ ေသာက္ၿပီး ေဟာ္တယ္ တီဗီမွျပေသာ လုိင္းမ်ားကို တစ္လုိင္းျခင္း ေျပာင္းၾကည့္ေနသည္။ ထုိစဥ္အမွတ္မထင္ မရည္ရြယ္ပဲ ေရာက္သြားသည့္လိုင္းမွာ ေအာကားျပေနသည့္ လုိင္းျဖစ္သျဖင့္ ထိုင္ခံုကိုယူကာ အက်အနထိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀စၿပီး ၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္ ေအာကားထဲမွ တစ္ခန္းၿပီးဆံုးခ်ိန္ ျဖစ္သျဖင္႔ ေအာကားထဲမွ အမ်ိဳးသားက သူ၏လိင္ဆက္ဆံဖက္၏မ်က္ႏွာေပၚသို႔သုတ္ရည္မ်ားပန္းခ်ေပးေနသည့္အခန္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္တြင္ဆုလဲ႔ေ၀ ၾကည့္ေနေသာေအာကားမွာေနာက္တစ္ခန္းကိုေျပာင္းသည္။ထိုအခန္းေၾကာင့္ဆုလဲ႔ေ၀စိတ္ေတြတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာ ေလေတာ့သည္။ တီဗီဖန္သားျပင္တြင္ ေပၚေနသည္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အား ကုတင္တြင္ ေျခလက္မ်ားကိုကားေစ ၿပီး ႀကိဳးတုတ္ထားသည္။

မ်က္လံုးကိုမူ ညအိပ္အေပ်ာ္လွ်င္ပိတ္သည့္ မ်က္လံုစီးသည့္ အဝတ္ႏွင့္ပိတ္သည္။ ပါး စပ္တြင္လည္း ပင္ေပါင္ေဘာလံုး အရြယ္အစားရွိ ေဘာလံုးတစ္လံုးအား ထည့္သြင္းထားလွ်က္ ထို႔ေနာက္တြင္ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ဝတ္လစ္စလစ္ မိန္းမတို႔ဝင္လာၿပီး ကုတင္ ေပၚမွ အမ်ိဳးသမီးကို ႏူးႏွပ္သည္။ အမ်ိဳးသားက လိင္တံအတုျဖင့္ထိုးသည္။ အမ်ိဳးသမီးက ေစာက္ဖုတ္၊ ႏို႔ စသည္တို႔ကို လွ်ာျဖင္႔ယက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ပက္ပက္စက္စက္လုိးၾကသည့္ ဇာတ္ဝင္ခန္းျဖစ္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနရင္း အာေျခာက္ လာသည္။ မိမိအား မင္းခန္႔အတင္းအဓမၼ လုပ္သည့္ေန႔က ေၾကာက္လန္႔ေန၍ ဘာမွမသိ။ အခုအခ်ိန္တြင္မူ ခံစား တတ္လာသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀သည္ သူမကိုယ္တိုင္ ကုတင္တြင္ပက္လက္လွန္ အိပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးေနရာမွ ဝင္ခံစားမိသည္။ စိတ္မ်ားထႂကြလာသည္။ မိမိ၏ႏို႔ကေလးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ပြတ္ေပးေနမိသည္။

မၾကာမီတြင္ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ား ေထာင္လာကာ ေအာက္ပုိင္းရွိ ေစာက္ဖုတ္တြင္ ယားက်ိက်ိျဖစ္လာၿပီး အရည္ ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာသည္ကို ခံစားမိသည္။ ဆယ္ မိနစ္ခန္႔ တစ္ဥိးတည္း ေအာကားၾကည္႔ရင္း ဖိလ္းတက္ေနခုိက္ တြင္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင္႔ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ခ်စ္သူမင္းခန္႔ကိုၾကည့္ရင္း တစ္စံုတရာကို အၾကံရ သြားၿပီးေနာက္တြင္ ထိုင္ခံုမွထကာ မင္းခန္႔ဆီသို႔ ထြက္လာေလသည္။ ေအာက္ၾကမ္းျပင္တြင္ က်ေနေသာမိမိ ဘရာ ဇီယာအမဲေရာင္နွင့္ အတြင္းခံ အနီေရာင္ေလးအား ျမင္ေသာအခါတြင္ တစ္စံုတစ္ခုသြား၍ သတိရသြာေလသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဘရာဇီယာႏွင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီးေနာက္တြင္ ကုတင္ေပၚသို႔ လွဲခ်ကာ ေဘးေစာင္းအေနအထား အိပ္ေနေသာ မင္းခန္႔၏ မ်က္လုံးမ်ားကို မိမိ၏ဘရာဇီယာျဖင္႔ မ်က္လံုးကို အဝတ္စည္း သလုိ စည္းလိုက္သည္။ မင္းခန္႔သည္ အိပ္ေနရာမွ အထိအေတြ႔တစ္ခုေၾကာင့္ ႏုိးလာသည္။

မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ ေသာ္ဘာမွမေတြ႔ရ သို႔ေသာ္လည္းခ်စ္သူ၏ အနံအသက္ေတာ့ ရေနသျဖင့္ဆက္လက္၍မွိန္းေနလုိက္သည္မသိမသာပက္လက္လွန္ေပးၿပီး အိပ္ခ်င္ေယာင္ ဆက္၍ေဆာင္ေနၿပီးေနာက္ ဆုလဲ႔ေ၀ဘာဆက္လုပ္မည္ကို ေစာင့္စား ေန လုိက္သည္ဆုလဲ႔ေ၀၏ ႏူးညံေသာ လက္မ်ားသည္ တစ္ျဖည္းျဖည္း မင္းခန္႔လီးကို လာကိုင္သည္။ ဥမ်ားကိုပြတ္သည္ မင္းခန္႔တစ္ေယာက္ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္သာ လီးေတာင္လာသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀လုပ္ေနသည္မွန္း သိေသာ္လည္း အေျခအေနကို မျမင္ရေပ။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူ၏လီးသည္ စိုစြတ္ေသာအရာတစ္ခုႏွင့္ စတင္မိတ္ဆက္မိေလသည္။ ဤသည္မွာ အျခားမဟုတ္.. ဆုလဲ႔ေ၀၏ လွ်ာဖ်ားေလးပင္ျဖစ္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀တစ္ေယာက္ မင္းခန္႔လီးကို စုပ္ေနသည္။ မင္းခန္႔ကလဲ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေကာင္းလာသျဖင္႔ တဟင္းဟင္း ညည္းေနရသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ဆုလဲ႔ေ၀သည္ ႐ုတ္တရက္ လီးစုပ္တာကို ရပ္လုိက္ၿပီးေနာက္တြင္ မင္းခန္႔၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္သည္။

သူမ၏ေစာက္ဖုတ္သည္ မင္းခန္႔၏ မ်က္ႏွာနားမွာ။ မင္းခန္႔သည္ ဘာမွမျမင္ရေသာ္လည္း အထိအေတြ႔၊ အနံအသက္ေၾကာင့္သိေနသည္။ စားေနၾကေၾကာင္ပါး တစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ ထိုအေျခအေနကို မည္သို႔ ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္ ကိုလဲသိသည္။ ထုိ႔ေနာက္ လွ်ာကိုအလုိက္သင့္ ထုတ္ထားလုိက္သည္။ ဆုလဲ႔ေ၀က မင္းခန္႔ကို ခြလွ်က္ လုိသလိုပံုစံျပင္ယူကာ ေစာက္ဖုတ္အား ယက္ေစေတာ့သည္။ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ ယက္ၿပီးေသာအခါတြင္ ဆုလဲ႔ေ၀ တစ္ေယာက္ မင္းခန္႔ကို ခြထားရာမွ ေအာက္သို႔ ဆင္းလို္က္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္…… “ ေမာင္.. ဒီေန႔မင္းကို ဂလဲ့စားျပန္ေခ်မယ္.. သိလား… ” မင္းခန္႔က ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ၿပီး… “ မ..ေမာင့္လြယ္အိတ္ထဲမွာႀကိဳးအနီပါတယ္… အင္း.. ” ဆုလဲ႔ေ၀က အလွ်င္အျမန္ သြားယူသည္ ကိုမင္းခန္႔ အသံၾကားသျဖင္႔သိသည္။ မိမိ၏မ်က္လံုးကို သူမ၏ ဘရာဇီယာျဖင့္ ဖံုထားသျဖင့္ ဘာမွေတာ့မျမင္ရ။ ထို႔ေနာက္ ဆုလဲ႔ေ၀ကုတင္ေပၚသို႔ ျပန္တက္လာသည္။ မင္းခန္႔၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ထိပ္ခတ္သည့္ ပံုစံႏွင့္ႀကိဳးခ်ည္သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ မင္းခန္႔၏ ႏုိ႔သီးမ်ားကို လ်ာျဖင့္ကလိရင္း ဝမ္းဗိုက္သားမ်ားကိုလည္းယက္ၿပီး တစ္ျဖည္းျဖည္းေအာက္သို႔ ဆင္းသြားကာ မင္းခန္႔လီးကို ထပ္၍ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္ သလိုစုပ္လုိက္ ဒစ္ဖ်ားကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ သိမ္းယူလိုက္ လုပ္ေပးေနသည္။ မင္းခန္႔တစ္ေယာက္ တအင္းအင္းထုတ္ေအာ္ရသည္အထိ ေကာင္းေနသည္။ မင္းခန္႔၏ ေအာ္သံမ်ား ခပ္စိတ္စိတ္ ျဖစ္လာေသာအခါတြင္ ဆုလဲ႔ေ၀က သူမ၏အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေနရာကို ေသခ်ာစြာခ်ိန္လိုက္ၿပီး မင္းခန္႔၏ပါးစပ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလုိက္သည္။ အစကေတာ့ မင္းခန္႔ကိုယ္တိုင္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားသည္။ သူမလုပ္ေစခ်င္သည့္ ပံုစံအတိုင္း အတြင္ခံေဘာင္းဘီကို ပါးစပ္တြင္ ကိုက္ထားလိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က ႀကိဳးတုတ္အေနအထားႏွင့္ မ်က္လံုးကို ဘရာဇီယာႏွင့္ ပိတ္ထားေသးသည္။ ဆုလဲ႔ေ၀က မင္းခန္႔အနားကိုကပ္၍ “ မင္းကို..မ…လုိးေတာ႔မယ္… ” ဟု ေျပာလုိက္ၿပီး ေနာက္တြင္ အစြမ္းကုန္ ေထာင္မတ္ေနေသာ မင္းခန္႔လီးႀကီး၏ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္သို႔ သူမ၏ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ရ ေဒသေလးကို ထိုးသြင္းလုိက္ ေလေတာ႔သည္ ….ျပီးပါျပီ။