ဆာနေကြသူများ

ဆာနေကြသူများ

အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ မိုးဆွေ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးက နေ့ခင်းဘက်တွင် ရုံးသွားတတ်ပြီး ညကျလျင်တော့ သူတို့အား ဂိုက်သဘောမျိုး စာသင်ပေးတတ်သည်။ ညဂိုက်များမတိုင်မီလည်း အန်တီမိုးက အပြင်တွင် ဂိုက်လိုက်ပြသည်။ ထိုဂိုက်များပြီးမှ အိမ်ပြန်လာပြီး သူတို့အား စာသင်ပေးသည်။ သူတို့ဆိုသည့် ဂိုက်လိုက်သူများမှာ မိုးဆွေနှင့်အတူ မိုးဆွေ၏ အစ်မရူပါခင်၊ တင်ထွန်းနှင့် တင်ထွန်း၏ ညီမလေး နှင်းသူဇာခင်၊ တင်စိုး၊ ဇော်ထက်နှင့် မိန်းကလေး သုံးယောက်ပါသည်။ မိန်းကလေး သုံးယောက်မှာ အိမ်နီးချင်းမှ သင်းသင်းချို၊ မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့ဖြစ်သည်။ အန်တီမိုးအား အစဦးဆုံး သံသယဝင်ခဲ့သူမှာ တင်ထွန်းဖြစ်သည်။

သူက အန်တီမိုး စာလိုက်ပြပေးသည်ဆိုသော အိမ်ကို သူသတိထားမိလိုက်သည်မှာ ကျောင်းသား မရှိခြင်းက စသည်။ ထို့ကြောင့် တင်ထွန်းက အန်တီမိုးသွားသော ပထမဆုံး ဦးပိုင်အောင်ဆိုသည့် အိမ်ကို ခိုးဝင်ကာ စချောင်းသည်။ အန်တီမိုးသည် ဦးပိုင်အောင် အိမ်ထဲဝင်ပြီးနောက် အိပ်ခန်းထဲ တိုက်ရိုက်ဝင်သည်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်သော် အပေါ် အကျႌများကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က ခွေးလည်ပတ်အနီရောင်လေး ယူလာသည်။ အန်တီမိုး လည်ပင်းတွင် ပတ်လိုက်သည်။ အန်တီမိုးက ထမိန်လည်း ချွတ်ချလိုက်သည်။ အန်တီမိုးက ခွေးလည်ပတ်ဖြင့် မတ်တပ်ရပ်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က ခွေးလည်ပတ်မှ သံကြိုးကို ဆွဲကာ အန်တီမိုးနို့ကို ကိုင်သည်။ အန်တီမိုးက ကြည့်နေသည်။ နို့များကိုင်ပြီးနောက် နံရံကိုလှည့်၍ ကုန်းပေးသည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးအိုးကို ကိုင်ကစားသည်။ ပြီးလျင် အောက်ကနေ ပင့်ရိုက်သည်။ အန်တီမိုးက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်သည်။

ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးအိုးကို ရိုက်ရင်း အနီးဆွဲကာ နမ်းသည်။ နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ ထို့နောက် ဘော်လီကို ချွတ်ကာ နို့ကို ကစားသည်။ အရပ်လိုက်ပင် အန်တီမိုးနို့ကို လျှာဖြင့် လျက်သည်။ စုပ်သည်။ ထို့နောက် အန်တီမိုး ချိုင်းကြားကို လျက်သည်။ အန်တီမိုးက လက်ညိုးလေးကိုက်ရင်း ဦးပိုင်အောင် လုပ်သမျ ခံနေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က ဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားသည်။ ခဏနေ ဦးပိုင်အောင်က စားပွဲပေါ် လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးက ကား၍ ကုန်းပေးသည်။ ဦးပိုင်အောင်က လည်ပတ်မှ သံကြိုးကို ဆွဲရင်း အန်တီမိုးကိုယ်တိုင် ဖင်ဖြဲခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးက ဖင်ဖြဲ၍ ကုန်းနေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုး ဖြဲပြထားသော ဖင်ကို နောက်ကနေ ဇိမ်ခံ၍ ကြည့်သည်။ နောက် အန်တီမိုးကို ကုတင်ပေါ် အိပ်ခိုင်းသည်။ အန်တီမိုးပေါ် စီးမိုး၍ ဦးပိုင်အောင်က တက်ခွသည်။ အန်တီမိုးက နို့နှစ်လုံးကို ပူးပေးသည်။ ဦးပိုင်အောင်က အန်တီမိုးနို့နှစ်လုံးကြားကို စလိုးသည်။

ဦးပိုင်အောင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း နို့ကြားကို လိုးသည်။ အန်တီမိုးက နို့နှစ်လုံးကို ပူးထားပေးရင်း ဖီးလ်တက်နေသည်။ ဦးပိုင်အောင်က နို့သီးများကို လီးဖြင့် တို့ကစားသည်။ ဖိကစားသည်။ ခဏနေ ဦးပိုင်အောင် မလိုးတော့ဘဲ ရပ်တော့ အန်တီမိုးက နို့ဖြင့် လီးကို ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ လီးထိပ်ကို နို့ဖြင့် ဖိသည်။ လီးထိပ်နဲ့ နို့သီးခေါင်းကို ပွတ်သည်။ ဦးပိုင်အောင်က အသာထလိုက်သည်။ အန်တီမိုးလည်း လိုက်ထပြီး လီးကို စစုပ်သည်။ လီးကို အရင်းက ကိုင်၍ ထိပ်ကနေ စ၍ တဝက်လောက်ကို အေးဆေးပင် စုပ်သည်။ တင်ထွန်းသည် ချောင်းရင်း လီးပင်တော်တော်တောင်နေသည်။ သို့သော်လည်း တိတ်တိတ်လေး လီးကို အသာကွင်းတိုက်၍သာ ကြည့်နေရသည်။ အန်တီမိုးက လီးကိုကိုင်နေရာမှ မကိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်ဖြင့် မလွတ်စတမ်း ငုံကာ နို့ကို ပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ တင်ထွန်းမှာ ဦးပိုင်အောင် နေရာပြေးဝင်ယူလိုက်ချင်စိတ် အတော်ကလေးပင် ပေါက်နေသည်။

အန်တီမိုးက လီးကို လက်ဖြင့် ကွင်းတိုက်ရင်း တဖက်က နို့ကို ကစားသည်။ ဦးပိုင်အောင်ကို မော့ကြည့်ရင်း ရယ်မောကာ စကားပြောနေသည်။ ဘာပြောနေသည်ကိုတော့ မကြားရ။ ခဏနေ အန်တီမိုးက လီးကိုကိုင်ရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ ကစားပြန်သည်။ နေရင်း လီးအစုပ်လိုက် ကွင်းတိုက်ပေးသည်။ အတော်ကြာတော့ အန်တီမိုးက လရည်များကို လက်ဝါးပေါ် ထွေးချသည်။ ပြီးလျင် တစ်ရွူးယူ၍ တစ်ရွူးပေါ် ထွေးချသည်။ နွုတ်ခမ်းကို သုတ်သည်။ ခွေးလည်ပတ်ဖြုတ်၍ အဝတ်အစားများ ပြန်ဝတ်သည်။ ထို့နောက် အလှပြင်ကာ ခဏနား၍ နာရီကြည့်ရင်း ထွက်သွားသည်။ တင်ထွန်းလည်း အသာလစ်ထွက်လာခဲ့သည်။ သေချာသည်ကတော့ နောက်တစ်အိမ်လည်း ကျောင်းသား မရှိသည်ကို တင်ထွန်းကောင်းကောင်းသိထားရာ ဤကိစ္စမျိုးပင် ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု တထစ်ချ ယုံကြည်လိုက်သည်။ “ဆရာမ ဦးပိုင်အောင် အိမ်မှာ စာသင်ပုံကို ကျနော်တွေ့ခဲ့တယ် ဆရာမ၊ ဦးသက်ထွေးအိမ်မှာကော ဆရာမ ဘယ်လို သင်တာလဲဟင်”။

ကျူရှင်များမှ အပြန် ရေချိုးလိုက်သော အန်တီမိုးအား လူလစ်ချိန်၌ တင်ထွန်းက အသာကပ်မေးလိုက်သည်။ အန်တီမိုးက နည်းနည်းလန့်သွားပုံရသည်။ ထို့နောက် သူ့အား တိုးတိုးတိတ်တိတ် နေရန် လက်ညိုးကို နွုတ်ခမ်းဖျားပေါ်တင်၍ ပြောသည်။ တင်ထွန်းက အန်တီမိုးနားကပ်သွား၍ အိုးကို အသာဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ “မမ မနက်ဖန် ရှောင်တခင်ခွင့်တိုင်မယ်မဟုတ်လား၊ ကျနော်လည်း ကျောင်းပျက်ခွင့် တိုင်ရမယ်ထင်တယ်၊ ပေါင်ကြားထဲက ပစ္စည်းတွေ နေမကောင်းတော့ဘူးနော် မမ” “သူများကိုတော့ မပြောပါနဲ့ကွယ်နော် မောင်လေး သဘောအတိုင်းပါ” နောက်ရက်တွင် အန်တီမိုးက ရှောင်တခင် ခွင့်တိုင်သည်။ တင်ထွန်းလည်း ကျောင်းခွင့်တိုက်သည်။ ကိုးနာရီထိုးသော် တင်ထွန်းက အန်တီမိုးအိမ်သို့ အသာလေး လစ်ထွက်လာခဲ့သည်။ မိုးဆွေနှင့် မိုးဆွေအစ်မ ရူပါခင် ကလည်း ကျောင်းသွားပြီ။ အန်တီမိုးသမီးကလည်း အဝေးမှာ တက္ကသိုလ်တက်နေသည်။ သူကလည်း သူဇာခင်ကို ခွင့်တိုင်ခိုင်းထားသည်။

အမေ့ကို မပြောရန်လည်း မုန့်ဖိုးပိုပေးရသည်။ တင်စိုးနှင့် ဇော်ထက်ကတော့ ညနေမှ လာတတ်သည်။ သင်းသင်းချို မိုးမိုးဆောင်းနှင့် ပိုပိုခင်တို့လည်း ညနေမှ လာသည်။ အန်တီမိုးအမည်ရင်းမှာ မိုးမိုးရီဖြစ်သည်။ အသက်ကြီး၍ အန်တီမိုးဟု ခေါ်ကြခြင်းဖြစ်သလို သူတို့ကတော့ စာသင်ပေး၍ ဆရာမဟု ခေါ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးမိုးရီသည် သမီးလေး ပိုးဥ လေးတန်းအရွယ်တွင် အိမ်ထောင် ကွဲသွားသည်။ မိမိ၏ ရုံးလုပ်ငန်းဖြင့်လည်းကောင်း ကျန်ရှိနေသော စည်းစိမ်များဖြင့်လည်းကောင်း သမီးလေးကို ကျောင်းထားနိုင်နေသော်လည်း သမီးလေး ကိုးတန်းတက်တော့ ငွေရေးကြေးရေးက ကြပ်တည်းလာသည်။ “မိုးမိုးရီ” တနေ့တော့ လမ်းမှာ လူတစ်ယောက်နဲ့ ဆုံသည်။ “အယ် နင်သက်ထွေးမလား” “နင် ဘယ်မှာနေတာလဲ ခု” “ငါ ကွက်သစ် လေး မှာနေတာ၊ နင်ကော” “ငါကလည်း ကွက်သစ်မှာပဲဟ ငါက ခြောက် မှာနေတာ” “နင် အိမ်ထောင်ကျပြီပေါ့ ခု” “အင်းပေါ့ဟ နင်ကော”။

“အင်း ဒါပေမယ့် ခုတော့ အတူမနေဖြစ်တော့ပါဘူးဟာ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ ငါ့ကြောင့်များလား” “အိုး” သက်ထွေးက ငါ့ကြောင့်များလားဟု ပြောသဖြင့် မိုးမိုးရီက ရှက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ မှန်ပါသည်။ မိုးမိုးရီနှင့် သက်ထွေးတို့သည် တက္ကသိုလ်တွင် အတော်နာမည်ကြီးသည့် စုံတွဲဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အရမ်းလည်း ချစ်ကြသည်။ ထို့အတူ သူတို့ ဖွင့်ဆိုသည့် အရမ်းချစ်ကြသည် ဆိုသည့် အဓိပ္ပါယ်မှာ စိတ်တိုင်းကျ လိုးဖြစ်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ်စတက်ပြီး မကြာမီ မိုးမိုးရီတယောက် သက်ထွေးနဲ့တွေ့သည်။ ချစ်သူ သက်တမ်း တစ်လလောက် အကြာတွင် သူတို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ “စတာပါဟ ငါလည်း အိမ်ထောင်ရေး သိပ်အဆင်မပြေဘူး၊ ခု သားတယောက်နဲ့ ဗျာများနေရတာပေါ့၊ သားကလည်း ကိုးတန်းဆိုတော့လေ” “ဟုတ်လား ကျမသမီးလည်း ကိုးတန်းပဲ၊ ဒါပေမယ့် တော်တော်ရုန်းကန်ရတာကိုးရှင့်” “ဟုတ်ပဗျာ” “အင်း ကျမလည်း သမီးကျူရှင်ကြေးနဲ့ နစ်နေတာပါပဲရှင် ခုတောင် မပေးဖြစ်တာ သုံးလရှိပြီ”။

စကားပြောဖြစ်ရင်း အတူ လက်ဘက်ရည် သောက်ဖြစ်ကြသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သက်ထွေးက သူ့သားအား အချိန်ပို စာလာသင်ပေးနိုင်လျင် သမီးကျောင်းစရိတ်လေးကို ထောက်ပံ့ပေးမည်ဟု ပြောလာသည်။ သက်ထွေး အကြည့်များ မရိုးသားသည်ကို သိသော်လည်း နောက်တစ်လဆိုလျင် သမီးကို ကျူရှင်မှ ထုတ်ရကိန်း မြင်နေသဖြင့် လက်ခံလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် နောက်နေ့ ညနေခင်း ရုံးဆင်းချိန်၌ သက်ထွေး၏ သားကို ကျူရှင်ပြရန် ကွက်သစ်ရပ် ခြောက် ရပ်ကွက်ထဲ ဝင်ပြီး သက်ထွေးအိမ်ကို ရှာလိုက်တော့ အလွယ်တကူပင် တွေ့သည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ သက်ထွေး၏ သားဆိုသူ မရှိ။ “ဘယ်မှာလဲ နင့်သား” “ဘယ်လို ခေါ်လိုက်တာလဲ မိုးရယ် အရင်လို ကိုလို့ ခေါ်ပါလား” တံခါးဝတွင် ရပ်နေသော သူမကို သက်ထွေးက လာဖက်သည်။ ယောက်ျားနဲ့ ကွဲကွာနေသည်မှာ ငါးနှစ်ကျော်လာပြီ ဖြစ်သဖြင့် သွေးသားဆန္ဒကတော့ နည်းနည်းပြင်းပြပါသည်။

သို့သော်လည်း ခုလိုတော့ မဖြစ်ချင်ပြန်ပါ။ “အို မကောင်းပါဘူး ရှင်” သက်ထွေးက သူမ စကားကို နားမထောင်ဘဲ သူမနို့ကို နှိုက်ရင်း သူမကို နမ်းသည်။ သူမ မေးစေ့ကို ကိုင်၍ သူမမျက်နှာကို ကြည့်သည်။ နင် ခုထိ ချောနေတုန်းပဲဟာ ဟုပြောသည်။ နောက် နို့ကို နှိုက်သည်။ သူမနို့ကို ဖော်၍ နို့ကို စို့သည်။ “လွမ်းလိုက်တာ” နို့ကို စို့ရင်း သက်ထွေးက ပြောသည်။ မိုးမိုးရီက မျက်နှာနည်းနည်းပျက်ချင် သလို ဖြစ်နေသည်။ သက်ထွေးက သူမကို အခန်းထဲ ဖက်ခေါ်သွားသည်။ အိပ်ယာပေါ် တွန်းချသည်။ သူမ အသာအိပ်လိုက်သည်။ သက်ထွေးက သူမထမိန်ကို ဆွဲချွတ်၍ သူမပင်တီကို ကစားသည်။ သူမအဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်သည်။ “ဒီနေရာ ပိုလွမ်းနေတာ မသိဘူးလား မိုးရယ်” သက်ထွေးက ပြောလည်းပြော အဖုတ်အက်ကြောင်းကိုလည်း လက်ညိုးဖြင့် ဖိကစားသည်။ သူမ ပေါင်များ တုန်လာသည်။ သက်ထွေးကလည်း သူမဖီးလ်လာနေသည်ကို သိသဖြင့် စောက်စေ့ရှိရာကို ခန့်မှန်းနှိုက်သည်။

ပြီးနောက် အပေါ်တက်လာကာ သူမဆံပင်များ သပ်တင်သည်။ နို့သီးကို ကိုင်၍ နားရွက်ကို နမ်းသည်။ အရင်တုန်းက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝတွင် သက်ထွေးက သူမအား နှစ်ချီလောက် လိုးလိုက်လျင် သူမမှာ မျော့နေတတ်သည်။ ထိုအခါမျိုးတွင် သက်ထွေးက သူမနားရွက်ကို နမ်းပြီး စိတ်ပြန်ဆွတတ်သည်။ ခုလည်း သူမ စိတ်မလာမည်စိုး၍ သူမနားရွက်ကို စုပ်နမ်းသည်။ “ကို့အကြိုက်လေး မနေပေးချင်ဘူးလား မိုးရယ်” မိုးမိုးရီက အလိုက်တသိပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းလိုက်သည်။ သက်ထွေးက နောက်ကနေ အဖုတ်ကို လျက်သည်။ ထို့နောက် သက်ထွေးက ပက်လက်အိပ်သည်။ သူမလီးကို စုပ်သည်။ အပြန်အလန် လီးစုပ်လိုက် အဖုတ်ယက်လိုက် လုပ်ပြီးနောက် သက်ထွေးက သူမကို အပေါ်ကနေ အရင်ဆောင့်ချခိုင်းသည်။ သူမလည်း အပေါ်ကနေ အရင်ဆောင့်ချသည်။ ထို့နောက် သက်ထွေးက သူမလက်ကို ဆွဲ၍ ပေါင်ကိုဆွဲကားပြီး လိုးသည်။ သက်ထွေးနှင့် သူမတို့ အလွမ်းပြေ နှစ်ချီလောက် လိုးဖြစ်ကြသည်။

ထို့နောက် သူမ အလှနည်းနည်းပါးပါး ပြန်ပြင်သည်။ သက်ထွေးက သူမကို ပိုက်ဆံ နှစ်သိန်း ထုတ်ပေးသည်။ “အို ရပါတယ်” “နင် တမျိုးတော့ မထင်စေချင်ပါဘူး၊ ဒါက သူငယ်ချင်းချင်း ကူညီတယ်လို့ပဲ ယူဆစေချင်တယ်” မိုးမိုးရီမှာ ငွေလိုနေသည် ဖြစ်ရာ မငြင်းတော့ဘဲ ငွေကို အိပ်ထဲကောက်ထည့်လိုက်သည်။ “နင် ဘာလို့ အိမ်ထောင်ကွဲတာလဲဟင်” “အဟဲ” သက်ထွေးက ရယ်သည်။ “နင် အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်လို့ မဟုတ်လား” “မဖောက်ပြန်ပါဘူးကွာ၊ ငါ့မိန်းမက ငါ့ကို သိပ်မပေးနိုင်လို့ ငါလည်း ဆာတဲ့အချိန် အိမ်ဖော်ကို ခေါ်ခေါ်လိုးတာ မိသွားလို့ပါဟ” “ငါ သိတယ် တက္ကသိုလ်တုန်းကလည်း ငါ့တယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး ဆိုတာ ငါသိပါတယ်” “အာ ဟုတ်လား ဟား ဟား ဟား ခုတော့လည်း အဲဒါက ရယ်စရာပါကွာ” ဤသို့ဖြင့် သူမသည် ငွေလိုတိုင်း သက်ထွေးထံသွား၍ သက်ထွေးအလိုကို လိုက်ပေးခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း သက်ထွေးက ပိုင်အောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည်။

နည်းနည်းတော့ ထူးဆန်းသည်။ ကိုပိုင်အောင်က သူမကို ကာမသက်သက်ဖြင့် ခေါ်သည်မဟုတ်ဘဲ စိတ်ရိုင်းကို အာသာဖြေချင်၍ ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုပိုင်အောင်က လိုးလေ့မရှိ။ နွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်၍ ဖိပွတ်သပ်တာမျိုး၊ အဖုတ်ကို ကလိတာမျိုး၊ လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုးကိုသာ အများအားဖြင့် ပြုလုပ်တတ်သည်။ သို့သော်လည်း သူမအတွက်တော့ ငွေရေးကြေးရေး နည်းနည်းအဆင်ပြေလာသည်။ ထိုစဉ် ကျောင်းနှင့် နီးသည်ဆိုပြီးသကာလ မိမိမှာလည်း ကျူရှင်ပြနေသည်ဟု ကြားထားသူ ဆွေမျိုးဉာတိများက တူလေးနှင့် တူမလေး နှစ်ယောက်ပို့လိုက်သည်။ ထိုတွင် ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လိုကြားမှန်း မသိ။ ဘေးအိမ်မှလည်း ကျူရှင်လိုလို အချိန်ပိုလိုလိုဖြင့် ကျောင်းသား ကျောင်းသူတွေ ရောက်လာသည်။ သူမမှာ ငွေရေးကြေးရေးကလေး နည်းနည်းပါးပါး အဆင်ပြေလာသဖြင့် သမီးဖြစ်သူကို အဝေးပို့ထားရာ မိမိလုပ်ရပ်ကို မသိနိုင်ဘဲ ရှိနေစဉ် တင်ထွန်းဆိုသည့် ခပ်စွာစွာကျောင်းသားလေးက သိသွားသည်။

ခုတော့ သူမ ခွင့်ယူ၍ ချန်နေခဲ့ရလေပြီ။ အားလုံးကျောင်းသွားပြီးနောက် တင်ထွန်းရောက်လာသည်။ သူမ မသိချင်ယောင်နေရင်း အိမ်အလုပ်များကို လုပ်နေသည်။ တင်ထွန်းက သူမကို ဖက်ကာ ဧည့်ခန်းရှိဆိုဖာပေါ် ပစ်တင်သည်။ “အိုး မကြမ်းနဲ့” သူမ ပြောသည်။ တင်ထွန်းက သူမကို သိမ်းဖက်ကာ ပါးကို နမ်းသည်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ သူမက ရှောင်သည်။ “ဖြေးဖြေး” သို့သော် တင်ထွန်းက အတင်းနမ်းသည်။ သူမက ရှောင်သည်။ သို့သော် မရ။ တင်ထွန်းက သူမနွုတ်ခမ်းကို အတင်းစုပ်သည်။ သူမ ပေါင်ကြားကို အတင်းနှိုက်သည်။ သူမရှောင်တော့ ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသည်။ တင်ထွန်းက အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ် လိုက်အိပ်၍ သူမထမီကို ပင့်သည်။ သူမ ပင်တီလေး ပေါ်လာသည်။ တင်ထွန်းက အပေါ်ကနေ အတင်းစုပ်သည်။ သူမက တင်ထွန်းခေါင်းကို တွန်းသည်။ တင်ထွန်းက သူမပင်တီကို ဆွဲချွတ်သည်။ သူမ ပေါင်ချင်းကပ်၍ ညင်းသည် တင်ထွန်းက အားနဲ့ဆွဲချွတ်သည် နာသဖြင့် သူမ အချွတ်ခံရသည်။

တင်ထွန်းက ချွတ်ပြီး သူမကို ဆိုဖာပေါ် ပစ်တင်ပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမ အဖုတ်ကို စုပ်သည်။ အဖုတ်ကို အတင်းနမ်းသည်။ အဖုတ်ကို လျက်သည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစုပ်သည်။ “နင် မကြမ်းနဲ့လေ အဲလို မကြမ်းနဲ့” သူမ ပြောသည်။ သို့သော် မထူး။ တင်ထွန်းက အဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လျက်သည်။ တင်ထွန်းသည် ဘောင်းဘီထချွတ်သည်။ သူမ အသာငေးနေသည်။ တင်ထွန်းက သူမကိုယ်ကို ခွကာ သူမပါးစပ်ထဲ လီးအတင်းထည့်သည်။ သူမမှာ မထင်မှတ်သည့် အကွက်များကြောင့် လီးမစုပ်ချင်ပါ။ ကောင်လေးက မရ။ သူမ ပါးစပ်ထဲ လီးအတင်းထိုးထည့်သည်။ သူမ မတတ်နိုင်၍ ပါးစပ်ဟပေးရသည်။ တင်ထွန်းက သူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ မိုးမိုးရီမှာ ကျောင်းသားလေး၏ အတင်းအဓမ္မ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံတာကို မခံ့ချိ မခံသာ ခံရသည်။ ထို့နောက် တင်ထွန်းက သူမပါးစပ်ကို အတင်းစုပ်နမ်းပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမကို ခွ၍ စောက်ဖုတ်ကို လိုးသည်။

အို့…. စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက ပြွတ်ခနဲ ဝင်သည်။ သူမ အွတ်ခနဲ အော်ရသည်။ တင်ထွန်းလည်း အို့ဟု အံကြိတ်သည်။ ထို့နောက် ဆောင့်ထည့်သည်။ သူမပေါင်ကို ဆွဲကားရင်း သူမကို လိုးသည်။ ဆောင့်သည်။ သူမက လက်နဲ့ တွန်းသည်။ တင်ထွန်းက သူမလက်ကို ပူးကိုင်လိုက်ပြီးနောက် သူမကို ဆောင့်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို အစိမ်းလိုက် အလိုးခံရသဖြင့် မိုးမိုးရီမှာ တော်တော်နာသည်။ သူမ အော်နေရသည်။ တင်ထွန်းကလည်း မညာမတာလိုးသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးက တစ်တစ်ခွခွဝင်ကာ ဆောင့်နေသည်။ သားအိမ်ပင် ပူနေသည်။ သူမကို ဆိုဖာလက်ကိုင်ပေါ် ခေါင်းတင်ကာ သူမပေါင်တဖက်ကို ကျောမီပေါ် တင်သည်။ သူမ ခြေတဖက်ကို အောက်ချသည်။ ပြီးလျင် သူမစောက်ဖုတ်ကို ဆက်လိုးသည်။ သူမမှာ ဤမျှလောက် ပေါင်မကားစဖူး ကားရသည်။ ပေါင်ကြောလည်း နာသည်။ စောက်ဖုတ်လည်း နာသည်။ လီးကလည်း လူငယ်သာဆိုသည် တော်တော်ကြီးသည်။

သူမမှာ ဆံပင်များလည်း ဖွာလန်ကြဲနေရသည်။ ရာသီဥတုကပူရာ ချွေးတွေလည်း ရွဲနစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း တဖတ်ဖတ် ဆောင့်လိုးခံနေရသည်။ တင်ထွန်းက နို့တွေကိုလည်း ဆွဲချေကစားရင်း အကျႌကို ချွတ်သည်။ တင်ထွန်းသည် သူမကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်သည်။ သူမ နွုတ်ခမ်းကို လက်ညိုးနဲ့ ဖိသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးက တပြွတ်ပြွတ်ဝင်နေသည်။ သူမ အော်သံနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်သံများ ဆူညံနေသည်။ တင်ထွန်းက လီးကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်သည်။ ချက်ချင်းပင် စောက်ဖုတ်ကို ကောက်ယက်သည်။ စောက်ဖုတ်ကို မွေ၍ ယက်သည်။ နွုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကာ ယမ်းသည်။ ပြီးလျင် ပြန်လိုးသည်။ သူမမှာ အကားလိုက် ဆက်အလိုးခံရသည်။ လိုးရင်း သူမနွုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ ပြီးလျင် တင်ထွန်းသည် တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း လီးရည်ကို စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ရင်း သူမအပေါ် မှောက်အိပ်သည်။ သူမကလည်း မောနေသည်။ သို့သော် တင်ထွန်းကို အသာတွန်းထုတ်သည်။

တင်ထွန်းက သူမကို အဖက်လိုက် ထထိုင်သည်။ သူမကို ဖက်ရင်း ဆိုဖာပေါ် နားသည်။ “ဘာလို့ အဲလိုကြမ်းတာလဲ” “မမ အိုးကြီးက အယ်ထွက်နေတော့ ကျနော် ကြမ်းကြည့်ချင်နေတာ ကြပြီ” “တော်ပြီ လူကို မောသွားတာပဲ၊ နင်ပြန်တော့၊ ကျောင်းပြန်တက်” “ဒီအချိန် ကျနော်က မမရဲ့ ကျောင်းသား မဟုတ်တော့ဘူးလေ မမ၊ မမရဲ့ ဖောက်သည်ဖြစ်နေပြီ၊ ဒါကြောင့် ကျနော် စိတ်ကြိုက်နေပြီးမှ ပြန်မပေါ့” “နင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား” “ကျနော်ပုံက လူယဉ်ကျေးပုံ ပေါက်နေလို့လား” “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နင်ပြန်တော့ နင့်ကို ငါစိတ်မဝင်စားဘူး” “ကျနော် စိတ်ဝင်စားရင် ပြီးတာပဲ မမ၊ ကဲ မမ ကုတင်ပေါ်ခံချင်လား ဒီမှာပဲ ဆက်ခံမလား” “မင်းကွာ” ထိုနေ့တွင် တင်ထွန်းက မိုးမိုးရီကို တနေကုန် ဖုတ်သည်။ မိုးမိုးရီကတော့ သိပ်မကြည်။ သို့သော်လည်း တင်ထွန်းက သိပ်ပြီး ဂရုစိုက်မနေဘဲ လိုးစရာရှိတာ လိုးသည်။ “တော်ပြီနော် နောက် ရှောင်ပေးပါနော် မောင်လေး” မိုးမိုးရီချော့ရသည်။

နောက်များတွင် တင်ထွန်းက အိမ်နေရင်းလည်း မိုးမိုးရီကို ထိကပါး ရိကပါးလုပ်သည်။ “ထမင်းချက်ကူမယ်လေ” ဆိုကာ မီးဖိုချောင်တံခါးပိတ်၍ မီးဖိုချောင်ထဲ သူမကို လီးစုပ်ခိုင်းတာမျိုး လုပ်သည်။ ခဏခဏ လုပ်ခိုင်းတတ်သဖြင့် သူမလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အိမ်တွင် လူက များသည်။ ဇော်ထက်က တွေ့သွားသည်။ ဇော်ထက်က အသာမချောင်းဘဲ သူဇာခင်ကိုရော ရူပါခင်ကိုပါ ပြသည်။ ထိုတွင် သူဇာခင်က အန်တီမိုးကိုကြည့်လိုက် ဇော်ထက်ကို ကြည့်လိုက်နဲ့ လွုပ်လွုပ်စိစိ ဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် သက်ပြင်း အသာခိုးချကာ လစ်ထွက်သွားသည်။ ဇော်ထက်က သူဇာခင်နောက် အသာလေး လိုက်ချောင်းသည်။ သူဇာခင်က အိမ်ပြင်ထွက်၍ အကွယ်လေး တစ်ခုတွင် သူမ အဖုတ်ကို အသာပြန်နှိုက်ရင်း ညည်းနေသည်။ သူဇာခင်မှာ ပါးဖောင်းဖောင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်နဲ့ ချစ်ဖို့ကောင်းသည့် မျက်လုံးလေး ရှိသည်။ ထိုနေ့က သူဇာခင်မှာ အနက်ရောင်အကျႌနဲ့ ရှမ်းအစင်းပါသော နီဖျော့ဖျော့ထမိန်ကို ဝတ်ထားသည်။

သူဇာခင်က ထမိန်ပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို နှိုက်နေရာမှ ထမိန်ကို အသာပင့်၍ နှိုက်သည်။ သူဇာခင်မှာတင်ထွန်း အစ်မဖြစ်၍ ဇော်ထက်ထက် တစ်နှစ်ကြီးသည်။ “ကူညီပေးရမလား မမ” သူဇာခင်က ထမိန်ကို အမြန်ဆွဲအုပ်သည်။ ဇော်ထက်က သူဇာခင် ပခုံးကို အသာဖက်လိုက်သည်။ သူဇာခင် ရုန်းမလိုလို မရုန်းမလိုလို လုပ်နေသည်။ ဇော်ထက်က တဖက်က ဖက်ရင်း တဖက်က သူဇာခင် ပေါင်ရင်းကို နှိုက်သည်။ သူဇာခင် မှိန်းသွားသည်။ ဇော်ထက်က သူဇာခင် ထမိန်ကို အသာပင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ သူဇာခင်က ဘေးဘီကို မလုံမလဲကြည့်နေသည်။ ဇော်ထက်က ပင်တီကို အသာချွတ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုလျက်ပေးသည်။ “ဟား” သူဇာခင် ညည်းသည်။ စောက်ဖုတ် ဖောင်းအိအိလေးကို ဖွဖွစုပ်နမ်းရင်း ပေါင်များကို သပ်ပေးသည်။ သူဇာခင်က တလွုပ်လွုပ်ဖြစ်နေသည်။ ခဏကြာတော့ သူဇာခင်ကိုယ်တိုင် ထမိန်ပင့်ပေးသည်။ ဇော်ထက်က အသာမတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်သည်။

ဘစ်ထဲမှ ဖောင်းနေသော လီးကို သူဇာခင်အား ကိုင်ခိုင်းသည်။ သူဇာခင်က ဘစ်ကိုပွတ်သည်။ ဇော်ထက်က ဘစ်ကို အသာချွတ်လိုက်သည်။ သူဇာခင်က မျက်နှာလွဲသည်။ ဇော်ထက်က လက်ဝါးထဲ တံတွေးထွေးထည့်ကာ လီးထိပ်ကို သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူဇာခင် ခါးကို အသာဖက်လိုက်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်လိုးလိုက်သည်။ သူဇာခင်မှာ မြောက်တက်သွားသည်။ သူဇာခင် ပေါင်တဖက်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ဇော်ထက် လိုးသည်။ သူဇာခင်က နံရံကိုမီ၍ လက်တဖက်ဖြင့် ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ အလိုးခံသည်။ ဇော်ထက်က ပေါင်တဖက်ကို အသာပင့်၍ ဆက်လိုးသည်။ သူတို့ကို ရူပါခင်က ချောင်းနေသည်ကိုတော့ နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည့်တိုင် မသိလိုက်။ ထိုည ၉ နာရီတွင် စာကျက်ဝိုင်းပြီး၍ အိမ်ပြန်ကြသောအခါ ရူပါခင်က ဇော်ထက်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူဇာခင်ကလည်း ဇော်ထက်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ သို့သော်လည်း သူမက ရူပါခင် ဇော်ထက်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကိုလည်း မြင်သည်။

နောက်နေ့တွင် တင်ထွန်းက မီးဖိုချောင်ထဲ အန်တီမိုးကို ကူရန်ဆိုပြီး ထွက်သွားသည်။ သူဇာခင်နဲ့ ဇော်ထက်ကလည်း ဘာလိုလို ညာလိုလို အပြင်လစ်သည်။ ရူပါခင်လည်း မနေနိုင်ပါ။ အသာလေး လိုက်ချောင်းသည်။ မိန်းကလေးချင်းချင်း နည်းနည်းပါးပါး ရိပ်မိသလို ရှိနေသော ပိုပိုခင်က ရူပါခင်ကို လိုက်ချောင်းသည်။ စာကျက်ဝိုင်းတွင် တင်စိုး မိုးဆွေ သင်းသင်းချိုနှင့် မိုးမိုးဆောင်းတို့သာ ကျန်နေသည်။ သူတို့လည်း စာမကျက်ဖြစ်တော့ဘဲ နေကြာစေ့စားကာ စကားပြောနေကြသည်။ ဇော်ထက်နဲ့ သူဇာခင်ကတော့ ဖက်လိုက် နမ်းလိုက်လုပ်ရင်း ကမ္ဘာကြီးကို မေ့နေကြသည်။ ရူပါခင်နဲ့ ပိုပိုခင်က အသာချောင်းရင်း ရင်တွေ တထိတ်ထိတ်ဖြစ်နေကြသည်။ ပိုပိုခင်မှာလည်း မနေနိုင်ဘဲ ရူပါခင်အိုးကို ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ရူပါခင်လည်း နောက်ပြန်ဖက်ကာ ပိုပိုခင်၏ ပေါင်ကို ပွတ်သပ်နေမိသည်။ ဇော်ထက်နဲ့ သူဇာခင်ကတော့ ပွဲကြမ်းနေကြသည်။ မိုးဆွေက ရေဆာသည်ဆိုသဖြင့် မိုးမိုးဆောင်းက ရေခပ်ပေးရန် မီးဖိုချောင်ကို ထွက်လာခဲ့သည်။

သို့သော် သူမတွေ့လိုက်သည်က အန်တီမိုးက တင်ထွန်းလီးကြီးကို အားပါးတရ စုပ်နေသည်ကို ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ သူမက ကိုင်လာသော ဖန်ခွက် ကျလုလု ဖြစ်သွားသည်။ ထို့နောက် အသာပြန်လစ်ထွက်ကာ ကျန်နေသည့်သူကို သွားခေါ်၍ ပြသည်။ ကျန်သည့်သူများလည်း ကြက်သေသေနေကြသည်။ ထို့နောက် “ဟိုလေးယောက်ကော” ဟု အသာမေးကြသည်။ ထို့နောက် ခြေဖွဖွနင်းကာ အိမ်နောက်ထဲကို ထွက်လာကြသည်။ ထို့နောက် သူတို့မှာ ရူပါခင်နဲ့ ပိုပိုခင်တို့ကို ရှေးဦးစွာတွေ့လိုက်ရသည်။ အားလုံး ထပ်၍ ကြက်သေသေရပြန်သည်။ ဆက်၍ အသာတိုးကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထက်က သူဇာခင်ကို အပီဖြုတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မိုးဆွေနဲ့ တင်စိုးတို့ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် ခြေဖွဖွနင်း၍ မိုးဆွေက သူညီမကိုပင် စိတ်မဆိုးနိုင်တော့ဘဲ ပိုပိုခင်ကို ဖက်လိုက်သည်။ ပိုပိုခင်လည်း နောက်က မိုးဆွေဖက်သည်ကို အသာလိုက်လျောမိသည်။

ရူပါခင်က မိုးဆွေညီမဖြစ်သဖြင့် တင်စိုးက သွားမဖက်ရဲ။ ထို့ကြောင့် အနီးတွင် ကြောင်တောင်တောင်ရပ်နေသည့် သင်းသင်းချိုနှင့် မိုးမိုးဆောင်းလက်ကို ဆွဲကာ အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်သည်။ မိုးမိုးဆောင်းနဲ့ သင်းသင်းချိုလည်း ကြောင်စိစီပါလာသည်။ မိုးဆွေသည် ပိုပိုခင်ကို သူ့အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်ခဲ့သည်။ ပိုပိုခင်က ဆံပင်အရှည်ကြီးဖြစ်သည်။ ဤမိန်းခလေးများထဲမှ ဆံပင်အရှည်ဆုံးလည်းဖြစ်သလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် နည်းနည်းကျစ်လစ်ကာ လှသည့် မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ အဖြူတဝက် မရမ်းရောင်တဝက်နဲ့ ကနုတ်များဖော်ထားသည့် အကျႌဝတ်ထားသော ပိုပိုကို မိုးဆွေက နောက်ကနေ အသာဖက်လိုက်သည်။ ပိုပိုက နည်းနည်းကြောင်စီစီလေး ရပ်နေသည်။ မိုးဆွေက နောက်ကနေ နို့နှစ်လုံးကို ချိုင်းအောက်ကနေ ကိုင်လိုက်သည်။ ပိုပိုက အသာငြိမ်နေသည်။ နောက်ကနေ ဖက်ရင်း ပိုပိုအိုးကို မိုးဆွေက တေ့ထားသည်။

ခုနက သူဇာခင်နဲ့ ဇော်ထက်တို့ ဖြုတ်နေသည်ကို မျက်ဝါးထင်ထင်ကြည့်စဉ်ကတည်းက ဏှာထနေသော ပိုပိုမှာ နောက်ကနေလည်း အတေ့ခံထားရ နားရွက်တွေလည်း အနမ်းခံရ နို့လည်းအကိုင်ခံရတော့ ဖီးလ်အတော်တက်နေသည်။ မိုးဆွေက ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ဘော်လီထဲလက်ထည့်ကာ နို့ကိုင်တော့လည်း ဘော်လီကျွတ်အောင်ပင် သူမက ကူညီပေးသည်။ မိုးဆွေက ကုတင်ပေါ် သူမကို အသာတွန်းတင်သည်။ သူမလည်း အလိုက်သင့် အိပ်လိုက်သည်။ မိုးဆွေက သူမအကျႌကို ဖယ်၍ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်သည်။ အပျိုလေးဖြစ်သော်လည်း သူမနို့ကတော့ နည်းနည်းကြီးသည်။ ထို့ကြောင့် ဘော်လီပင် နည်းနည်းဆိုက်ကြီး ဝတ်ရသည်။ မိုးဆွေက နို့ကို အစုံလိုက်ကိုင်ပြီး ကစားသည်။ နို့သီးခေါင်းကို ကလိသည်။ နို့သီးခေါင်းကို လျှာဖြင့် ဝှိုက်ကစားသည်။ နို့သီးခေါင်းကို စို့သည်။ ပိုပိုမှာ မိုးဆွေအပြုအမူကြောင့် ခါးများပင် ကော့နေအောင် ခံရသည်။ မိုးဆွေက နို့စို့ပြီး ထမိန်ကို အသာချွတ်သည်။

ပင်တီကိုလည်း တပါတည်းချွတ်ချသည်။ ထို့နောက် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားနေအောင် ဆွဲကားသည်။ ပြီးလျင် သူမအဖုတ်ကို မိုးဆွေ စိုက်ကြည့်နေသည်။ “လှလိုက်တာ” မိုးဆွေက သူမအဖုတ်ကို ကြည့်ရင်း ပြောတော့ သူမ ရှက်မိသည်။ လက်ဖြင့် အဖုတ်ကို အုပ်မလို့ပင် ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် မိုးဆွေက လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ စပွတ်သည်။ ပိုပိုသည် အပျိုစင်ဖြစ်သည်။ ခုမှ အသက် ဆယ့်ငါး နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ မိုးဆွေလည်း လူပျိုဖြစ်သည်။ သူလည်း အသက် ဆယ့်လေး နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ယောက်ျားသားပီပီ ဖူးကားများ ကြည့်ဖူးထားသူ ဖြစ်သောကြောင့် ဘယ်လိုစကိုင်ရမည်ကို သိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ အဖုတ်ကို အသာပွတ်ပြီး ပိုပိုနို့ကို စို့သည်။ ပိုပိုက မျက်လုံးလေးမှိတ်ရင်း ငြိမ်ခံနေသည်။ မိုးဆွေက ပိုပိုစောက်ဖုတ်၏ ဂျီစပေါ့ကို လက်ခလယ်ဖြင့်ထိသည်။ ပိုပိုက အံလေးအသာကြိတ်သည်။ ပိုပို၏ ဗိုက်ခေါက်များက လှိုင်းတွန့်လေး မသိမသာထထသွားသည်။

မိုးဆွေက ပိုပိုစောက်ဖုတ်၏ ဂျီစပေါ့ကို ကလိရင်း နို့ကို စို့သည်။ နောက် အသာလေး လျှောဆင်းကာ ဗိုက်သားကို စုပ်သည်။ ပိုပိုက နွုတ်ခမ်းကို သွားတက်လေးဖော်ကာ အသာကိုက်ရင်း ငြိမ်နေသည်။ မိုးဆွေက ပိုပိုပေါင်ကြားထဲ လေးဖက်ထောက်၍ ကုန်းနေလိုက်သည်။ ပိုပိုပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားသည်။ ပိုပိုမှာ မိုးဆွေ စောက်ဖုတ်ကို အကြာကြီး ကြည့်နေသဖြင့် ဗိုက်သားများ စောက်ဖုတ်သားများ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရှိသည်။ ပိုပို၏ စောက်ဖုတ်မှာ စောက်မွေးနုနုလေးများ ပါးပါးလေး ပေါက်နေသည်။ စောက်မွေးများက အပေါ်သို့ တညီတည်း ပေါက်နေသည်။ မိုးဆွေက ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပွေ့လိုက်သည်။ ပိုပို၏ ပေါင်ကို နမ်းသည်။ ပိုပိုမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက် ရှိသည်။ ပေါင်များကို နမ်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲသည်။ မိုးဆွေက လျှာအပြားလိုက်ထားကာ အောက်ကနေ အပေါ်ကို အပြားလိုက် လျက်သည်။ “အင့် ဟင့် အ အင့်” ပိုပို တံတွေးများ ခဏခဏမြိုချရင်း တုန်နေသည် နို့တွေပင် တုန်သည်။

မိုးဆွေက လျက်ပေးသည် စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ လျက်သည်။ ပိုပိုမှာ ပို၍ ကောင်းနေသည်။ တုန်တုန်ရီရီလည်း ဖြစ်နေသည်။ မိုးဆွေက သူမကို ဆွဲလှည့်သည်။ မိုးဆွေ ပေါင်ပေါ် သူမခေါင်းအုံးအိပ်သည်။ မိုးဆွေက အကျႌတွေအကုန်ချွတ်သည်။ သူမ တစောင်းလှည့်ပြီး ပါးစပ် အသာဟ၍ မိုးဆွေလီးကို စုပ်သည်။ မိုးဆွေက သူမ ဆံပင်များ ဖယ်ပေးရင်း နို့ကို ကိုင်သည်။ ပိုပိုက တစောင်းအိပ်ရင်း လီးကို ငုံ၍ စုပ်ပေးသည်။ “ပိုပို” “ရှန်” “လိုးတော့မယ်ကွာ နော်” “အင်း” ပိုပိုအသာခေါင်းညိတ်သည်။ ပိုပိုပေါင်ကို အသာဆွဲကားလိုက်သည်။ ပိုပိုက ပက်လက်လေး အိပ်ပေးသည်။ မိုးဆွေက အပေါ်ကနေ ထပ်အိပ်ကာ လီးကို အသာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ပိုပိုမျက်နှာလေး နွမ်းချိနေသည်။ သူ အသာလေး လီးကို ထိုးထည့်သည်။ ပိုပိုမျက်နှာက နည်းနည်းရွုံ့မဲ့သွားသည်။ သို့သော်လည်း ပိုပိုက အလိုက်တသိကော့ပေးသည်။ လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်သွားသည်။

နာတယ်…. ရူပါခင်သည် ဇော်ထက်နှင့် သူဇာခင်အပြတ်လိုးနေကြသည်ကို ငေးရင်း ပိုပိုကာ တယောက်လာခေါ်သွားသည်ကို သတိထားမိသည်။ ပိုပိုနှင့် သူမ ပွတ်သပ်ကစားရင်း ဇော်ထက်လီးကြီး သူဇာခင်အဖုတ်ထဲ တဖွတ်ဖွတ်ဝင်နေသည်ကို ငေးရာမှ ဟာတာတာ ဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အသာလစ်ထွက်၍ အသံကြားရာ အစ်ကိုအခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ အစ်ကိုဖြစ်သူ မိုးဆွေက ပိုပိုကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းပြီး ဆောင့်လိုးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဇော်ထက်က သူဇာကိုလိုးနေချိန် မိုးဆွေက ပိုပိုကို လိုးနေသည်။ ထို့ကြောင့် စာကျက်နေသည့် နေရာသို့ ရူပါခင် လာခဲ့သည်။ စာကျက်သည့်နေရာတွင် စာအုပ်များက တုန်းလုံးပက်လက် လဲ၍ လှန်သည်က လှန် အုပ်သည်က အုပ် ဆင့်သည်ကဆင့်ဖြစ်နေသည်။ သူတို့ကို ကြည့်နေ ဖတ်နေသူဟူ၍ မရှိ။ စာအုပ်များက အထီးကျန်နေသည်။ “ငါ့နောက် လိုက်ခဲ့” တင်စိုးက မိုးမိုးဆောင်းနှင့် သင်းသင်းချိုကို ခေါ်ကာ အိမ်သာထဲဝင်လိုက်သည်။

သူ ပထမစဉ်းစား၍ ရသည့်နေရာက အိမ်သာ ဖြစ်နေသဖြင့် မတတ်နိုင်။ အိမ်သာထဲ အိမ်သာနံရံကို မီ၍ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးတို့ ရပ်နေကြသည်။ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးနှစ်ယောက်တွင် သင်းသင်းက ပိုလှသည်။ မျက်နှာက ချစ်စရာ ကောင်းသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လည်း ရှိသည်။ မိုးမိုးက နည်းနည်းပုသည်။ လုံးကျစ်ကျစ်လေး ဖြစ်သည်။ သို့သော် မိုးမိုး အားသာချက်က ရင်သား ဖွံ့ဖြိုးသည်။ “သဘောတူတယ် မဟုတ်လားဟင်” တင်စိုးက ဘာကိုမေးမှန်း မသိမေးသည်။ သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးကလည်း ဘာမျ ပြန်မပြော။ တင်စိုးက သင်းသင်းခါးကို ဖက်၍ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်သည်။ သင်းသင်းပါးကို နမ်းသည်။ သင်းသင်းက မိုးမိုးကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်နေသည်။ မိုးမိုးကလည်း သင်းသင်းနဲ့ တင်စိုးကို ကြည့်နေသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စကိုင်သည်။ အကျႌပေါ်ကနေ နို့နှစ်လုံးစလုံးကို ပွတ်သည်။ သင်းသင်းက ခေါင်းငုံ့နေသည်။ မိုးမိုးက လက်ညိုးကို တဖက်လက်ဖြင့် ဆွဲစကားနေသည်။

တင်စိုးက သင်းသင်းကို နမ်းသည် နို့ကို ပွတ်သပ်ရင်း ကြယ်သီးကို ဖြုတ်သည်။ ပခုံးကနေကိုင်၍ ပွတ်သပ်ရင်း အကျႌကို ချွတ်သည်။ အစင်းကြောင်းလိုက်ပါသော ဘော်လီကို အောက်ကနေ အသာပင့်ကိုင်သည်။ “ပြွတ်” သင်းသင်းကို သူစုပ်နမ်းသည်။ သင်းသင်းကလည်း ပြန်နမ်းသည်။ အောက်ကို နမ်းဆင်းရင်း သင်းသင်းနို့အပေါ်ပိုင်းကို စုပ်သည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စို့ရင်း မိုးမိုးခါးကို လှမ်းဖက်သည်။ မိုးမိုးက ညွတ်ခနဲ ပါလာသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းနို့ကို စို့ရင်း မိုးမိုးနို့ကို လှမ်းကိုင်သည်။ မိုးမိုးကလည်း ကော့ပေးထားသည်။ တင်စိုးက သင်းသင်းလက်ကို ယူ၍ မိုးမိုးအကျႌကြယ်သီးပေါ် တင်လိုက်သည်။ သင်းသင်းက အလိုက်သိစွာ မိုးမိုးကြယ်သီးကို ဖြုတ်သည်။ သူက သင်းသင်းဘော်လီကို ချွတ်သည်။ ခုတော့ သင်းသင်းရော မိုးမိုးပါ အပေါ်ပိုင်း ဗလာဖြစ်သွားသည်။ သင်းသင်းနို့က စူးကာ ချွတ်သည်။ မိုးမိုးနို့က ဝိုင်းသည်။ တင်စိုးက နို့များကို နို့သီးခေါင်းချင်း ထိစေသည်။

မိုးမိုးရော သင်းသင်းပါ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်။ သူက နို့သီးတွေအချင်းချင်း ပွတ်ကစားခိုင်းရင်း မိုးမိုးကို နမ်းသည်။ မိုးမိုးကလည်း ပြန်နမ်းသည်။ မိုးမိုးနှင့် နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ တင်စိုးက မိုးမိုးကို နမ်းပြီး သူမတို့ ဆံပင်ကို သပ်တင်၍ မျက်နှာကို သေချာကြည့်သည်။ သင်းသင်းရော မိုးမိုးပါ တဏှာစိတ်ထကာ မျက်နှာလေးက နွမ်းရိနေသည်။ ပို၍လည်း ချစ်စရာ ကောင်းနေသည်။ သူက မိုးမိုးနို့ကို စို့သည်။ သင်းသင်းနို့ကို ကိုင်သည်။ နောက် သင်းသင်းနို့ကို စို့၍ မိုးမိုးနို့ကို ကိုင်သည်။ ပြီးလျင် မိန်းကလေး နှစ်ယောက်လုံးကို အောက်ထိုင်ချခိုင်းလိုက်သည်။ သူဘောင်းဘီကို အသာချွတ်ပေးလိုက်သည်။ “ခိ” မိုးမိုးက လီးကို မြင်၍ ရယ်သည်။ သင်းသင်းက အသက် ၁၄ နှစ်ပြည့်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း မိုးမိုးက အသက်ပြည့်ရန် ခြောက်လလောက် လိုနေသေးသဖြင့် လီးကို တွေ့ဖူးသော အပျိုစင်ရိုင်းလေးခမျာ ရယ်မိသည်။ သင်းသင်းကတော့ နည်းနည်းထန်နေပြီ ဖြစ်ရာ လီးကိုတွေ့သည်နှင့် မျက်နှာက ပိုညိုးကျသွားသည်။

တော်တော်ဆာနေသည့်ပုံရှိသည်။ တင်စိုးကိုလည်း ညုအကြည့်ဖြင့် မော့ကြည့်နေသည်။ “နမ်းလေ ကောင်မ” သင်းသင်းက ပြောသည်။ မိုးမိုးက နွုတ်ခမ်းဖြင့်လီးကို တချက်ပြွတ်ဆို စုပ်သည်။ ပြန်ဆုတ်သွားသည်။ သင်းသင်းက ပါးစပ်ဟ၍ လီးကို ပင့်စုပ်သည်။ မျက်နှာကလည်း ပြုံးယောင်သန်းလာသည်။ တင်စိုးပေါင်ကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်သည်။ လက်ဝါးဖြင့်ရော လက်ခုံဖြင့်ပါ ပွတ်သပ်သည်။ လီးကိုလည်း ငုံ၍ စုပ်ထားသည်။ မိုးမိုးက ဘေးကနေ ကြည့်ရင်း တင်စိုးပေါင်ရင်းကို စုပ်နမ်းသည်။ သင်းသင်းက လီးကို ဆန့်၍ ဆွဲစုပ်သည်။ ထိပ်ကို ငုံထားသည်။ ထိုအခါ မိုးမိုးက လီးတံကြီးကို လျက်သည်။ သင်းသင်းသည် မိုးမိုးပါးစပ်ထဲ လီးကို ကိုင်၍ ထည့်ပေးသည်။ မိုးမိုးက စုပ်နေသည်ကို ငေးကြည့်နေသည်။ ပြီးလျင် လပြွတ်ကို လျက်သည်။ မိုးမိုးက မစုပ်တော့ဘဲ ပြန်ဆုတ်သည်။ သင်းသင်းက ပြန်စုပ်သည်။ “ကုန်းလိုက်နော် သင်းသင်း” သင်းသင်းက အိမ်သာပြတင်းဘောင်ကို လက်ထောက်၍ ကုန်းသည်။

ပေါင်နည်းနည်းကားလိုက်ပြီး သူ နောက်ကနေ အသာလိုးလိုက်သည်။ မိုးမိုးကိုဖက်ထားသည်။ မိုးမိုးနှင့် နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း သင်းသင်းကို နောက်ကနေ လိုးသည်။ မိုးမိုးက နည်းနည်းပုရာ သူကုန်း၍ စုပ်နေရာမှ သင်းသင်းကို လိုးတာ အဆင်မပြေသဖြင့် သူအရပ်လိုက်လိုးလိုက်သည်။ မိုးမိုးက သူ့ကို ဖက်ရင်း သူ့နို့ကို စို့သည်။ ရူပါခင်သည် တင်စိုးလိုးချက်များကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်က ပိုယားလာသည်။ တင်ထွန်းသည် အစက လီးကိုသာ စုပ်ခိုင်းသော်လည်း လရည်က တော်တော်နဲ့မထွက်တော့ မမကို လိုးချင်လာသည်။ မမမိုးကလည်း လီးစုပ်ရင်း တအင်းအင်းညည်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် မမမိုးကို စားပွဲပေါ်တင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးသည်။ ပြီးလျင် စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းသွင်း၍ ထိုးကစားသည်။ မမမိုးက လူးလှိမ့်၍ ညည်းနေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းထည့်၍ ကစားရင်း နို့ကို စို့သည်။ “အ အ အု အ” တင်စိုးက မမမိုးကို ကြမ်းပြင်ပေါ် အိပ်ခိုင်းကာလိုးသည်။

လိုးချင်တွေက ပြင်းထန်သည် မမမိုးလည်း ကြိတ်မှတ်မခံနိုင်တော့ဘဲ အော်ရသည်။ “ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်” တံခါးခေါက်သံကြောင့် နှစ်ယောက်သား ပူထူကာ မတ်တပ် ခုန်ရပ်ကြသည်။ အဝတ်များကိုလည်း အလျင်အမြန် ဖုံးကြသည်။ ဟန်နည်းနည်းဆောင်ရင်း တံခါးကို ဖွင့်သည်။ “ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ တူမလေး” “အန်တီတို့က အရမ်းတကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်” “ဘ ဘာဖြစ်လို့လဲ” ရူပါခင်က အန်တီမိုးလက်ကို ရုတ်တရက်ဆွဲသည်။ အခန်းထဲ ဆွဲထွက်သည်။ လက်ညိုးကို နွုတ်ခမ်းဝတွင် တေ့၍ တိုးတိုးလေးလုပ်ရန် အချက်ပြကာ အိမ်နောက်ဖေးခေါ်သည်။ တင်ထွန်းလည်း အသာလိုက်လာသည်။ အိမ်နောက်ဖေးတွင် သူဇာခင်က အိမ်နံရံကို လက်ထောက်ကုန်းနေသည်။ ဇော်ထက်က နောက်ကနေ ဖြုတ်နေသည်။ သူဇာခင်မှာ မျက်လုံးအစုံမှိတ်၍ အလိုးခံနေသည်။ တင်ထွန်းက ရုတ်တရက်ဒေါသဖြင့် အော်မည်လုပ်သည်။ ရူပါခင်က တင်ထွန်းပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်ထားပြီး နောက်တနေရာ ဆက်ခေါ်၍ မိုးဆွေကို ပြသည်။

ပိုပိုက မိုးဆွေအပေါ်ကနေ ထိုင်၍ ဆောင့်ချနေသည်။ မိုးဆွေက ပိုပိုနို့ကို ကိုင်၍ အောက်ကနေ ပင့်လိုးတက်နေသည်။ တင်ထွန်းမှာ မျက်လုံးပြူးနေသည်။ ရူပါခင် နောက်နေရာ ဆက်ခေါ်သည်။ ထိုနေရာတွင် တင်စိုးက မိုးမိုးကို နံရံတွင် ကျောမီခိုင်းထားပြီး အရပ်လိုက်လိုးနေသည်။ ဘေးတွင်လည်း သင်းသင်းအဖုတ်ထဲကို လက်က နွုတ်ထားသေးသည်။ “အို ဘယ် ဘယ်လိုဖြစ်ကုန်တာလဲ” အန်တီမိုးမိုးရီက တအံ့တသြပြောသည်။ “တင်ထွန်း” ရူပါခင်က တင်ထွန်းကို ခေါ်သည်။ “ငါ မလှဘူးလားဟင်” “လှ လှပါတယ်” “အန်တီမိုး သမီးတကယ်လှရဲ့လားဟင်” အန်တီမိုးလည်း ရူပါခင်ကို ဖက်သည်။ “လှပါတယ် သမီးရယ်” “သမီးလည်း ပါချင်တယ် သမီးလည်း အချစ်ခံချင်တယ်” “လာပါ သမီးလေးရဲ့၊ လာမောင်လေး မမအခန်းထဲ သွားကြရအောင်” ထိုညနေခင်းသည် စာကျက်ဝိုင်းထဲ နောက်ကျမှ အသီးသီးပြန်ရောက်လာသည်။ အားလုံးကလည်း တယောက်မျက်နှာ တယောက်ရဲရဲမကြည့်ဝံ့ကြ။

တင်ထွန်းနဲ့ သူဇာခင်, မိုးဆွေနှင့် ရူပါခင်တို့က ပိုဆိုးသည်။ သူတို့က မောင်နှမတွေ ဖြစ်ရာ တယောက်နှင့်တယောက် မျက်နှာလွဲနေကြသည်။ ကိုးနာရီမထိုးခင်တွင်ပင် သူ့လွယ်အိတ် ကိုယ့်လွယ်အိတ် အသီးသီးယူ၍ အသက အသက ထပြန်ခဲ့ကြသည်။ အိမ်တွင်ကျန်နေသော အန်တီမိုး မိုးဆွေနှင့် ရူပါလည်း ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုယ် တိတ်ဆိတ်စွာ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ ထိုည၌ ဆယ်ယောက်စလုံး ကောင်းကောင်း အိပ်မပျော်ကြ။ ယောက်ျားလေးများကတော့ ထိုည၌ ကိုယ်မလိုးလိုက်ရသည့် အခြားမိန်းကလေးများကို မှန်းရင်း ကွင်းတချီစီထုဖြစ်ကြသည်။ မိန်းကလေးများကလည်း မိမိအပျိုစင်ဘဝကို ပုံအပ်ရသည်ကို ကျေနပ်နေကြသည်ကိုတော့ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ကြပေ။ နောက်နေ့ညနေတွင် တယောက်နဲ့တယောက်က ဘယ်သူမှ မလာတော့ဟု ထင်ခဲ့ကြသော်လည်း မနေ့က ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သည့်အလား လူစုံတက်စုံ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ စာကျက်သည့်နေရာ၌ ဝိုင်းထိုင်ရင်း မနေ့က ကိုယ်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့သည့် အတွဲကိုသာ မျက်လုံးဝင့်ကြည့်မိကြသည်။

အကြည့်ချင်း ဆုံပြန်တော့လည်း မျက်လွာ ချကြပန်သည်။ အန်တီမိုးကတော့ အကြီးဆုံးလည်းဖြစ် ဆရာမလည်းဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းမျက်နှာပူနေသည်။ “အဟမ်း” ဇော်ထက်က တိတ်ဆိတ်နေသည့် အခန်းကို ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်၍ နှိုးလိုက်သည်။ မိန်းကလေးတွေက ခေါင်းငုံ့၍ စာအုပ်ကိုယ်စီထုတ်ကြသည်။ “မမ” “ဟင်” “ရှင်” ဇော်ထက်က အန်တီမိုးအား ခေါ်လိုက်သော်လည်း သူဇာခင်ကပါ ကပ်ထူးသည်။ သူမ ထူးပြီးခါမှ မှားမှန်းသိ၍ အစ်ကိုဖြစ်သူ တင်ထွန်းကို လှမ်းကြည့်သည်။ တင်ထွန်းကလည်း သူမကို စိတ်ပျက်သည့်ပုံဖြင့် လှမ်းကြည့်နေသည်။ သို့သော်လည်း ဘယ်သူမှ မရိပ်မိစေချင်။ နောက်တချက်မှာ မနေ့က တင်ထွန်းတယောက် ရူပါခင်ကို လိုး၍ မဝသေးသောကြောင့် သူက ရူပါခင်ကိုသာ အာရုံက ရောက်နေပြန်သည်။ “စာသင်ဦးမှာလား” “အင်းလေ သင်မှာပေါ့” အန်တီမိုးက ဘာမှ မဖြစ်ဟန်ပြောသည်။ ကျနော်ကတော့ မနေ့က သင်ခန်းစာကိုပဲ လက်တွေ့ပြန်သင်စေချင်တယ်။

မမက နည်းနည်းဝါရင့်ပြီလေ၊ ဒါကြောင့် ကျနော်တို့ကို နည်းလမ်းကောင်းလေး ဘာလေး ပေးနိုင်မယ်ထင်တယ် “အိုး တော်ကြစို့ကွယ်နော် စာကြည့်ကြရအောင်” မိုးဆွေက ထလာသည်။ ဇော်ထက်လက်ကို ဆွဲ၍ အန်တီမိုးနား ထိုင်ခိုင်းသည်။ “ဟန်ဆောင်မနေနဲ့တော့ အန်တီ၊ ဘယ်သူမှ စာ စိတ်မဝင်စားဘူး၊ ကျနော်တို့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနေကြစို့” တင်ထွန်းကလည်း ဝင်ပြောသည်။ “ဟုတ်တယ်၊ ကိုယ့်ညီမအရင်းကို ရှောင်ရင် ပြီးတာပဲ” ဇော်ထက်က အန်တီမိုးကို ဖက်သည်။ ခေါင်းကို ပေါင်ရင်းနား ဖိချသည်။ အန်တီမိုးကလည်း ဟန်ဆောင်မနေတော့ဘဲ ဇော်ထက်ဘောင်းဘီကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ချွတ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်းက ရူပါခင်ကို အားမရသေးသဖြင့် ရူပါခင်နားကပ်သည်။ မိုးဆွေက သင်းသင်းနဲ့ မိုးမိုးထံကပ်သည်။ တင်စိုးက ပိုပိုနားကပ်သည်။ သူဇာခင်က လွတ်နေရာမှ အန်တီမိုးနဲ့ ပူးပေါင်းလိုက်သည်။ နောင်တွင် အိမ်ကို လေးနာရီကွက်တိရောက်ရန် သူတို့ချိန်းကြသည်။

အားလုံး ရေချိုးအလှပြင်လာကြရန်လည်း သဘောတူထားကြသည်။ အိမ်ထဲအားလုံးရောက်သည်နှင့် ပထမဆုံး နှစ်ယောက်ပေါင်းချင်သည့် မိန်းကလေးကို ရှာသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယောက်ျားလေး လေးယောက်သာ ပါပြီး မိန်းကလေးက ခြောက်ယောက်ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ပေါင်းသည့် အတွဲရပြီဆိုလျင် ယောက်ျားလေးများက တန်းစီ၍ ဘောင်းဘီချွတ်ထားသည်။ မိန်းကလေးများက ဒူးထောက်ကာ လီးစုပ်သည်နှင့် စသည်။ နေရာကလည်း အဝေးကြီးမသွားရ။ အခန်းထောင့်တွင်တော့ ကုတင်တလုံးချထားသည်။ စားပွဲတလုံးရှိသည်။ ကြမ်းပြင်တွင် ခင်းထားသည့် အခင်းရှိသည်။ ဆိုဖာထိုင်ခုံနှစ်လုံးရှိသည်။ လီးများစုပ်ပြီးကြသည့်နောက် အဖုတ်ယက်ကြသည်။ အဖုတ်ယက်လျင် မိမိကြိုက်သည့် ဆိုဖာ၊ ကုတင်၊ အိပ်ယာခင်းစသည့် တစ်ခုခုကို ရွေး၍ အဖုတ်ယက်ကြသည်။ ထို့နောက် ကိုယ်ကြိုက်သည့်ပုံစံဖြင့် လိုးကြသည်။

လိုးနေရင်းတန်းလန်းလည်း အခြားသူနဲ့ ပူးပေါင်းနိုင်သည်။ ဥပမာ သူဇာကို မိုးဆွေကလိုးနေရင်း သူဇာအား ဇော်ထက်လိုးနေသည့် ပိုပိုနို့သွားစုပ်ခိုင်းတာမျိုး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ဖက်၍ ကုန်းခိုင်းတာမျိုး လုပ်နိုင်သည်။ အားလုံးလိုးပြီးနောက် သုက်ရည်ကို တယောက်တည်းပေါ်သာလျင် လွတ်ချရသည်။ သုက်ရည်ကို သင်းသင်းပေါ် လွတ်ချပြီးသည့်နောက် သင်းသင်းက မစားချင်လျင် တခြားတယောက်ကို ကျွေးနိုင်သည်။ များသောအားဖြင့်တော့ အန်တီမိုးက လီးရည်များ အနစ်နာခံစားပေးတတ်သည်။ နောက်ပိုင်း လိုးပြီးနောက် စာတွေ ဘာတွေကြည့်ကြသည်။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်ကြလျင်တော့ တချီထပ်ဆွဲပြီး ပြန်ကြသည်။ အန်တီမိုးကလည်း သင်ပေးတတ်သည်။ မိန်းကလေးတွေဆိုတာ ဘယ်လိုထိရင် ဘယ်လိုဖြစ်တယ် ဘယ်နားကိုင်ရင် ဘာဖြစ်တယ် စသဖြင့် သင်ပေးသည်။ သူတို့ကလည်း လက်တွေစမ်းသည်။ နားသယ်များ နမ်းခြင်း အိုးကိုပွတ်သပ်ခြင်း စသဖြင့် နည်းပေါင်းစုံ သင်ကြားရသည်။

သူတို့ဆယ်ယောက်သည် အန်တီမိုးအိမ်တွင် စာကျက်ဝိုင်းအကြောင်းပြ၍ လိုးပွဲကြီးကို ညနေ ညတိုင်း ကျင်းပရင်း ဆယ်တန်းကို အောင်မြင်ခဲ့ကြသည်။ ထို့နောက် တက္ကသိုလ်သို့ တက်လှမ်းကြသည့်နောက် မိန်းကလေးများက တခြားတက္ကသိုလ်ကို လျှောက်၍ သူတို့ကို ရှောင်သွားကြလေတော့သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့မှာ အန်တီမိုး၏ အသင်အပြကြောင့် မိန်းကလေးကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမည် ကောင်းကောင်းသိသော သူတို့လေးယောက်မှာ တက္ကသိုလ်တွင်လည်း သူ့ထက်ငါ အပြိုင် မိန်းကလေးများ ပိုးကြသည်။ ပြီးတော့ သူထက်ငါအပြိုင် မိန်းကလေးများအား အပိုင်သိမ်းကြသည်။

ဘယ်ကောင်မလေးက ဘယ်လိုကောင်းသည် စသဖြင့် အပြိုင်ပြောကြရင်း ဖိုးသာထူးဆိုသည့် ဖူးကားအမြဲကြည့်သည့် ကောင်လေးနဲ့ သူတို့ဆုံဖြစ်သည်။ ဒင်းလေးဆီက ဖူးကားကူးပြီး လိုးနည်းလေးဘာလေး ရှာကြံသည်။ ထိုထက်ကံကောင်းသည်မှာ ဖိုးသာထူးကြောင့် မိန်းမတွေကို တော်တော်လေးလိုးဖူးခဲ့သော်လည်း အဆွဲ အကြမ်း အလွမ်းနဲ့ အပေးကောင်းကာ လီးကို စုပ်ယူထားသလို လိုးကောင်းလှသည့် ဝေဝေနဲ့ တွေ့ခဲ့ရသည်။ သူတို့ နောက်ကြောင်းပြန်နေချိန်တွင်ပင် ဝေဝေတယောက် ရေချိုးပြီး၍ အလှပြင်နေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ဖန်တောင့်တောင့်နဲ့ တင်းရင်းသော အိုးနှင့် ချိုသောအပြုံးနဲ့ လျှောက်လှမ်းလာနေသော ဝေဝေကို ကြည့်ရင်း ငါးယောက်သား လီးမှာ ငေါက်ခနဲ ရုန်းထသွားကြလေသည် …… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ဆာေနၾကသူမ်ား

အစမ်ား၏ အစမွ စရမည္ဆိုလ်င္ေတာ့ မိုးေဆြ၏ ေဒၚေလးျဖစ္သူ အန္တီမိုးက စရမည္ထင္သည္။ အန္တီမိုးက တစ္ခုလပ္မေလး ျဖစ္သည္။ သမီးေလး တေယာက္ရွိသည္။ သမီးေလးပင္ ဆယ္တန္းေအာင္၍ တကၠသိုလ္အေဝးသင္ တက္ေနၿပီျဖစ္ရာ အန္တီမိုးအသက္မွာလည္း ေလးဆယ္ပင္ စြန္းေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အန္တီမိုးက ေန႔ခင္းဘက္တြင္ ႐ုံးသြားတတ္ၿပီး ညက်လ်င္ေတာ့ သူတို႔အား ဂိုက္သေဘာမ်ိဳး စာသင္ေပးတတ္သည္။ ညဂိုက္မ်ားမတိုင္မီလည္း အန္တီမိုးက အျပင္တြင္ ဂိုက္လိုက္ျပသည္။ ထိုဂိုက္မ်ားၿပီးမွ အိမ္ျပန္လာၿပီး သူတို႔အား စာသင္ေပးသည္။ သူတို႔ဆိုသည့္ ဂိုက္လိုက္သူမ်ားမွာ မိုးေဆြႏွင့္အတူ မိုးေဆြ၏ အစ္မ႐ူပါခင္၊ တင္ထြန္းႏွင့္ တင္ထြန္း၏ ညီမေလး ႏွင္းသူဇာခင္၊ တင္စိုး၊ ေဇာ္ထက္ႏွင့္ မိန္းကေလး သုံးေယာက္ပါသည္။ မိန္းကေလး သုံးေယာက္မွာ အိမ္နီးခ်င္းမွ သင္းသင္းခ်ိဳ၊ မိုးမိုးေဆာင္းႏွင့္ ပိုပိုခင္တို႔ျဖစ္သည္။ အန္တီမိုးအား အစဦးဆုံး သံသယဝင္ခဲ့သူမွာ တင္ထြန္းျဖစ္သည္။

သူက အန္တီမိုး စာလိုက္ျပေပးသည္ဆိုေသာ အိမ္ကို သူသတိထားမိလိုက္သည္မွာ ေက်ာင္းသား မရွိျခင္းက စသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တင္ထြန္းက အန္တီမိုးသြားေသာ ပထမဆုံး ဦးပိုင္ေအာင္ဆိုသည့္ အိမ္ကို ခိုးဝင္ကာ စေခ်ာင္းသည္။ အန္တီမိုးသည္ ဦးပိုင္ေအာင္ အိမ္ထဲဝင္ၿပီးေနာက္ အိပ္ခန္းထဲ တိုက္႐ိုက္ဝင္သည္။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေသာ္ အေပၚ အက်ႌမ်ားကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က ေခြးလည္ပတ္အနီေရာင္ေလး ယူလာသည္။ အန္တီမိုး လည္ပင္းတြင္ ပတ္လိုက္သည္။ အန္တီမိုးက ထမိန္လည္း ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ အန္တီမိုးက ေခြးလည္ပတ္ျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္သည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က ေခြးလည္ပတ္မွ သံႀကိဳးကို ဆြဲကာ အန္တီမိုးႏို႔ကို ကိုင္သည္။ အန္တီမိုးက ၾကည့္ေနသည္။ ႏို႔မ်ားကိုင္ၿပီးေနာက္ နံရံကိုလွည့္၍ ကုန္းေပးသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က အန္တီမိုးအိုးကို ကိုင္ကစားသည္။ ၿပီးလ်င္ ေအာက္ကေန ပင့္႐ိုက္သည္။ အန္တီမိုးက ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္သည္။

ဦးပိုင္ေအာင္က အန္တီမိုးအိုးကို ႐ိုက္ရင္း အနီးဆြဲကာ နမ္းသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ကာ ႏို႔ကို ကစားသည္။ အရပ္လိုက္ပင္ အန္တီမိုးႏို႔ကို လွ်ာျဖင့္ လ်က္သည္။ စုပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အန္တီမိုး ခ်ိဳင္းၾကားကို လ်က္သည္။ အန္တီမိုးက လက္ညိဳးေလးကိုက္ရင္း ဦးပိုင္ေအာင္ လုပ္သမ် ခံေနသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က ဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားသည္။ ခဏေန ဦးပိုင္ေအာင္က စားပြဲေပၚ လက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းသည္။ အန္တီမိုးက ကား၍ ကုန္းေပးသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က လည္ပတ္မွ သံႀကိဳးကို ဆြဲရင္း အန္တီမိုးကိုယ္တိုင္ ဖင္ၿဖဲခိုင္းသည္။ အန္တီမိုးက ဖင္ၿဖဲ၍ ကုန္းေနသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က အန္တီမိုး ၿဖဲျပထားေသာ ဖင္ကို ေနာက္ကေန ဇိမ္ခံ၍ ၾကည့္သည္။ ေနာက္ အန္တီမိုးကို ကုတင္ေပၚ အိပ္ခိုင္းသည္။ အန္တီမိုးေပၚ စီးမိုး၍ ဦးပိုင္ေအာင္က တက္ခြသည္။ အန္တီမိုးက ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပူးေပးသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က အန္တီမိုးႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားကို စလိုးသည္။

ဦးပိုင္ေအာင္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏို႔ၾကားကို လိုးသည္။ အန္တီမိုးက ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပူးထားေပးရင္း ဖီးလ္တက္ေနသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က ႏို႔သီးမ်ားကို လီးျဖင့္ တို႔ကစားသည္။ ဖိကစားသည္။ ခဏေန ဦးပိုင္ေအာင္ မလိုးေတာ့ဘဲ ရပ္ေတာ့ အန္တီမိုးက ႏို႔ျဖင့္ လီးကို ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ လီးထိပ္ကို ႏို႔ျဖင့္ ဖိသည္။ လီးထိပ္နဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းကို ပြတ္သည္။ ဦးပိုင္ေအာင္က အသာထလိုက္သည္။ အန္တီမိုးလည္း လိုက္ထၿပီး လီးကို စစုပ္သည္။ လီးကို အရင္းက ကိုင္၍ ထိပ္ကေန စ၍ တဝက္ေလာက္ကို ေအးေဆးပင္ စုပ္သည္။ တင္ထြန္းသည္ ေခ်ာင္းရင္း လီးပင္ေတာ္ေတာ္ေတာင္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တိတ္တိတ္ေလး လီးကို အသာကြင္းတိုက္၍သာ ၾကည့္ေနရသည္။ အန္တီမိုးက လီးကိုကိုင္ေနရာမွ မကိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ျဖင့္ မလြတ္စတမ္း ငုံကာ ႏို႔ကို ပြတ္သပ္ကစားေနသည္။ တင္ထြန္းမွာ ဦးပိုင္ေအာင္ ေနရာေျပးဝင္ယူလိုက္ခ်င္စိတ္ အေတာ္ကေလးပင္ ေပါက္ေနသည္။

အန္တီမိုးက လီးကို လက္ျဖင့္ ကြင္းတိုက္ရင္း တဖက္က ႏို႔ကို ကစားသည္။ ဦးပိုင္ေအာင္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ရယ္ေမာကာ စကားေျပာေနသည္။ ဘာေျပာေနသည္ကိုေတာ့ မၾကားရ။ ခဏေန အန္တီမိုးက လီးကိုကိုင္ရင္း ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္၍ ကစားျပန္သည္။ ေနရင္း လီးအစုပ္လိုက္ ကြင္းတိုက္ေပးသည္။ အေတာ္ၾကာေတာ့ အန္တီမိုးက လရည္မ်ားကို လက္ဝါးေပၚ ေထြးခ်သည္။ ၿပီးလ်င္ တစ္႐ြဴးယူ၍ တစ္႐ြဴးေပၚ ေထြးခ်သည္။ ႏြဳတ္ခမ္းကို သုတ္သည္။ ေခြးလည္ပတ္ျဖဳတ္၍ အဝတ္အစားမ်ား ျပန္ဝတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အလွျပင္ကာ ခဏနား၍ နာရီၾကည့္ရင္း ထြက္သြားသည္။ တင္ထြန္းလည္း အသာလစ္ထြက္လာခဲ့သည္။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ ေနာက္တစ္အိမ္လည္း ေက်ာင္းသား မရွိသည္ကို တင္ထြန္းေကာင္းေကာင္းသိထားရာ ဤကိစၥမ်ိဳးပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု တထစ္ခ် ယုံၾကည္လိုက္သည္။ “ဆရာမ ဦးပိုင္ေအာင္ အိမ္မွာ စာသင္ပုံကို က်ေနာ္ေတြ႕ခဲ့တယ္ ဆရာမ၊ ဦးသက္ေထြးအိမ္မွာေကာ ဆရာမ ဘယ္လို သင္တာလဲဟင္”။

က်ဴရွင္မ်ားမွ အျပန္ ေရခ်ိဳးလိုက္ေသာ အန္တီမိုးအား လူလစ္ခ်ိန္၌ တင္ထြန္းက အသာကပ္ေမးလိုက္သည္။ အန္တီမိုးက နည္းနည္းလန႔္သြားပုံရသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အား တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေနရန္ လက္ညိဳးကို ႏြဳတ္ခမ္းဖ်ားေပၚတင္၍ ေျပာသည္။ တင္ထြန္းက အန္တီမိုးနားကပ္သြား၍ အိုးကို အသာဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ “မမ မနက္ဖန္ ေရွာင္တခင္ခြင့္တိုင္မယ္မဟုတ္လား၊ က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းပ်က္ခြင့္ တိုင္ရမယ္ထင္တယ္၊ ေပါင္ၾကားထဲက ပစၥည္းေတြ ေနမေကာင္းေတာ့ဘူးေနာ္ မမ” “သူမ်ားကိုေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ကြယ္ေနာ္ ေမာင္ေလး သေဘာအတိုင္းပါ” ေနာက္ရက္တြင္ အန္တီမိုးက ေရွာင္တခင္ ခြင့္တိုင္သည္။ တင္ထြန္းလည္း ေက်ာင္းခြင့္တိုက္သည္။ ကိုးနာရီထိုးေသာ္ တင္ထြန္းက အန္တီမိုးအိမ္သို႔ အသာေလး လစ္ထြက္လာခဲ့သည္။ မိုးေဆြႏွင့္ မိုးေဆြအစ္မ ႐ူပါခင္ ကလည္း ေက်ာင္းသြားၿပီ။ အန္တီမိုးသမီးကလည္း အေဝးမွာ တကၠသိုလ္တက္ေနသည္။ သူကလည္း သူဇာခင္ကို ခြင့္တိုင္ခိုင္းထားသည္။

အေမ့ကို မေျပာရန္လည္း မုန႔္ဖိုးပိုေပးရသည္။ တင္စိုးႏွင့္ ေဇာ္ထက္ကေတာ့ ညေနမွ လာတတ္သည္။ သင္းသင္းခ်ိဳ မိုးမိုးေဆာင္းႏွင့္ ပိုပိုခင္တို႔လည္း ညေနမွ လာသည္။ အန္တီမိုးအမည္ရင္းမွာ မိုးမိုးရီျဖစ္သည္။ အသက္ႀကီး၍ အန္တီမိုးဟု ေခၚၾကျခင္းျဖစ္သလို သူတို႔ကေတာ့ စာသင္ေပး၍ ဆရာမဟု ေခၚၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ မိုးမိုးရီသည္ သမီးေလး ပိုးဥ ေလးတန္းအ႐ြယ္တြင္ အိမ္ေထာင္ ကြဲသြားသည္။ မိမိ၏ ႐ုံးလုပ္ငန္းျဖင့္လည္းေကာင္း က်န္ရွိေနေသာ စည္းစိမ္မ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း သမီးေလးကို ေက်ာင္းထားႏိုင္ေနေသာ္လည္း သမီးေလး ကိုးတန္းတက္ေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရးက ၾကပ္တည္းလာသည္။ “မိုးမိုးရီ” တေန႔ေတာ့ လမ္းမွာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆုံသည္။ “အယ္ နင္သက္ေထြးမလား” “နင္ ဘယ္မွာေနတာလဲ ခု” “ငါ ကြက္သစ္ ေလး မွာေနတာ၊ နင္ေကာ” “ငါကလည္း ကြက္သစ္မွာပဲဟ ငါက ေျခာက္ မွာေနတာ” “နင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီေပါ့ ခု” “အင္းေပါ့ဟ နင္ေကာ”။

“အင္း ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ အတူမေနျဖစ္ေတာ့ပါဘူးဟာ” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ ငါ့ေၾကာင့္မ်ားလား” “အိုး” သက္ေထြးက ငါ့ေၾကာင့္မ်ားလားဟု ေျပာသျဖင့္ မိုးမိုးရီက ရွက္သလို ျဖစ္သြားသည္။ မွန္ပါသည္။ မိုးမိုးရီႏွင့္ သက္ေထြးတို႔သည္ တကၠသိုလ္တြင္ အေတာ္နာမည္ႀကီးသည့္ စုံတြဲျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အရမ္းလည္း ခ်စ္ၾကသည္။ ထို႔အတူ သူတို႔ ဖြင့္ဆိုသည့္ အရမ္းခ်စ္ၾကသည္ ဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္မွာ စိတ္တိုင္းက် လိုးျဖစ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္စတက္ၿပီး မၾကာမီ မိုးမိုးရီတေယာက္ သက္ေထြးနဲ႔ေတြ႕သည္။ ခ်စ္သူ သက္တမ္း တစ္လေလာက္ အၾကာတြင္ သူတို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ခ်စ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ “စတာပါဟ ငါလည္း အိမ္ေထာင္ေရး သိပ္အဆင္မေျပဘူး၊ ခု သားတေယာက္နဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနရတာေပါ့၊ သားကလည္း ကိုးတန္းဆိုေတာ့ေလ” “ဟုတ္လား က်မသမီးလည္း ကိုးတန္းပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္႐ုန္းကန္ရတာကိုးရွင့္” “ဟုတ္ပဗ်ာ” “အင္း က်မလည္း သမီးက်ဴရွင္ေၾကးနဲ႔ နစ္ေနတာပါပဲရွင္ ခုေတာင္ မေပးျဖစ္တာ သုံးလရွိၿပီ”။

စကားေျပာျဖစ္ရင္း အတူ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သက္ေထြးက သူ႔သားအား အခ်ိန္ပို စာလာသင္ေပးႏိုင္လ်င္ သမီးေက်ာင္းစရိတ္ေလးကို ေထာက္ပံ့ေပးမည္ဟု ေျပာလာသည္။ သက္ေထြး အၾကည့္မ်ား မ႐ိုးသားသည္ကို သိေသာ္လည္း ေနာက္တစ္လဆိုလ်င္ သမီးကို က်ဴရွင္မွ ထုတ္ရကိန္း ျမင္ေနသျဖင့္ လက္ခံလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ေန႔ ညေနခင္း ႐ုံးဆင္းခ်ိန္၌ သက္ေထြး၏ သားကို က်ဴရွင္ျပရန္ ကြက္သစ္ရပ္ ေျခာက္ ရပ္ကြက္ထဲ ဝင္ၿပီး သက္ေထြးအိမ္ကို ရွာလိုက္ေတာ့ အလြယ္တကူပင္ ေတြ႕သည္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ သက္ေထြး၏ သားဆိုသူ မရွိ။ “ဘယ္မွာလဲ နင့္သား” “ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ မိုးရယ္ အရင္လို ကိုလို႔ ေခၚပါလား” တံခါးဝတြင္ ရပ္ေနေသာ သူမကို သက္ေထြးက လာဖက္သည္။ ေယာက္်ားနဲ႔ ကြဲကြာေနသည္မွာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေသြးသားဆႏၵကေတာ့ နည္းနည္းျပင္းျပပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ခုလိုေတာ့ မျဖစ္ခ်င္ျပန္ပါ။ “အို မေကာင္းပါဘူး ရွင္” သက္ေထြးက သူမ စကားကို နားမေထာင္ဘဲ သူမႏို႔ကို ႏႈိက္ရင္း သူမကို နမ္းသည္။ သူမ ေမးေစ့ကို ကိုင္၍ သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္သည္။ နင္ ခုထိ ေခ်ာေနတုန္းပဲဟာ ဟုေျပာသည္။ ေနာက္ ႏို႔ကို ႏႈိက္သည္။ သူမႏို႔ကို ေဖာ္၍ ႏို႔ကို စို႔သည္။ “လြမ္းလိုက္တာ” ႏို႔ကို စို႔ရင္း သက္ေထြးက ေျပာသည္။ မိုးမိုးရီက မ်က္ႏွာနည္းနည္းပ်က္ခ်င္ သလို ျဖစ္ေနသည္။ သက္ေထြးက သူမကို အခန္းထဲ ဖက္ေခၚသြားသည္။ အိပ္ယာေပၚ တြန္းခ်သည္။ သူမ အသာအိပ္လိုက္သည္။ သက္ေထြးက သူမထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္၍ သူမပင္တီကို ကစားသည္။ သူမအဖုတ္ကို ပင္တီေပၚကေန ပြတ္သည္။ “ဒီေနရာ ပိုလြမ္းေနတာ မသိဘူးလား မိုးရယ္” သက္ေထြးက ေျပာလည္းေျပာ အဖုတ္အက္ေၾကာင္းကိုလည္း လက္ညိဳးျဖင့္ ဖိကစားသည္။ သူမ ေပါင္မ်ား တုန္လာသည္။ သက္ေထြးကလည္း သူမဖီးလ္လာေနသည္ကို သိသျဖင့္ ေစာက္ေစ့ရွိရာကို ခန႔္မွန္းႏႈိက္သည္။

ၿပီးေနာက္ အေပၚတက္လာကာ သူမဆံပင္မ်ား သပ္တင္သည္။ ႏို႔သီးကို ကိုင္၍ နား႐ြက္ကို နမ္းသည္။ အရင္တုန္းက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝတြင္ သက္ေထြးက သူမအား ႏွစ္ခ်ီေလာက္ လိုးလိုက္လ်င္ သူမမွာ ေမ်ာ့ေနတတ္သည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ သက္ေထြးက သူမနား႐ြက္ကို နမ္းၿပီး စိတ္ျပန္ဆြတတ္သည္။ ခုလည္း သူမ စိတ္မလာမည္စိုး၍ သူမနား႐ြက္ကို စုပ္နမ္းသည္။ “ကို႔အႀကိဳက္ေလး မေနေပးခ်င္ဘူးလား မိုးရယ္” မိုးမိုးရီက အလိုက္တသိပင္ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းလိုက္သည္။ သက္ေထြးက ေနာက္ကေန အဖုတ္ကို လ်က္သည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ေထြးက ပက္လက္အိပ္သည္။ သူမလီးကို စုပ္သည္။ အျပန္အလန္ လီးစုပ္လိုက္ အဖုတ္ယက္လိုက္ လုပ္ၿပီးေနာက္ သက္ေထြးက သူမကို အေပၚကေန အရင္ေဆာင့္ခ်ခိုင္းသည္။ သူမလည္း အေပၚကေန အရင္ေဆာင့္ခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ေထြးက သူမလက္ကို ဆြဲ၍ ေပါင္ကိုဆြဲကားၿပီး လိုးသည္။ သက္ေထြးႏွင့္ သူမတို႔ အလြမ္းေျပ ႏွစ္ခ်ီေလာက္ လိုးျဖစ္ၾကသည္။

ထို႔ေနာက္ သူမ အလွနည္းနည္းပါးပါး ျပန္ျပင္သည္။ သက္ေထြးက သူမကို ပိုက္ဆံ ႏွစ္သိန္း ထုတ္ေပးသည္။ “အို ရပါတယ္” “နင္ တမ်ိဳးေတာ့ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး၊ ဒါက သူငယ္ခ်င္းခ်င္း ကူညီတယ္လို႔ပဲ ယူဆေစခ်င္တယ္” မိုးမိုးရီမွာ ေငြလိုေနသည္ ျဖစ္ရာ မျငင္းေတာ့ဘဲ ေငြကို အိပ္ထဲေကာက္ထည့္လိုက္သည္။ “နင္ ဘာလို႔ အိမ္ေထာင္ကြဲတာလဲဟင္” “အဟဲ” သက္ေထြးက ရယ္သည္။ “နင္ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္လို႔ မဟုတ္လား” “မေဖာက္ျပန္ပါဘူးကြာ၊ ငါ့မိန္းမက ငါ့ကို သိပ္မေပးႏိုင္လို႔ ငါလည္း ဆာတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ေဖာ္ကို ေခၚေခၚလိုးတာ မိသြားလို႔ပါဟ” “ငါ သိတယ္ တကၠသိုလ္တုန္းကလည္း ငါ့တေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ငါသိပါတယ္” “အာ ဟုတ္လား ဟား ဟား ဟား ခုေတာ့လည္း အဲဒါက ရယ္စရာပါကြာ” ဤသို႔ျဖင့္ သူမသည္ ေငြလိုတိုင္း သက္ေထြးထံသြား၍ သက္ေထြးအလိုကို လိုက္ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း သက္ေထြးက ပိုင္ေအာင္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးသည္။

နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းသည္။ ကိုပိုင္ေအာင္က သူမကို ကာမသက္သက္ျဖင့္ ေခၚသည္မဟုတ္ဘဲ စိတ္႐ိုင္းကို အာသာေျဖခ်င္၍ ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုပိုင္ေအာင္က လိုးေလ့မရွိ။ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္၍ ဖိပြတ္သပ္တာမ်ိဳး၊ အဖုတ္ကို ကလိတာမ်ိဳး၊ လီးစုပ္ခိုင္းတာမ်ိဳးကိုသာ အမ်ားအားျဖင့္ ျပဳလုပ္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမအတြက္ေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရး နည္းနည္းအဆင္ေျပလာသည္။ ထိုစဥ္ ေက်ာင္းႏွင့္ နီးသည္ဆိုၿပီးသကာလ မိမိမွာလည္း က်ဴရွင္ျပေနသည္ဟု ၾကားထားသူ ေဆြမ်ိဳးဉာတိမ်ားက တူေလးႏွင့္ တူမေလး ႏွစ္ေယာက္ပို႔လိုက္သည္။ ထိုတြင္ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လိုၾကားမွန္း မသိ။ ေဘးအိမ္မွလည္း က်ဴရွင္လိုလို အခ်ိန္ပိုလိုလိုျဖင့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ ေရာက္လာသည္။ သူမမွာ ေငြေရးေၾကးေရးကေလး နည္းနည္းပါးပါး အဆင္ေျပလာသျဖင့္ သမီးျဖစ္သူကို အေဝးပို႔ထားရာ မိမိလုပ္ရပ္ကို မသိႏိုင္ဘဲ ရွိေနစဥ္ တင္ထြန္းဆိုသည့္ ခပ္စြာစြာေက်ာင္းသားေလးက သိသြားသည္။

ခုေတာ့ သူမ ခြင့္ယူ၍ ခ်န္ေနခဲ့ရေလၿပီ။ အားလုံးေက်ာင္းသြားၿပီးေနာက္ တင္ထြန္းေရာက္လာသည္။ သူမ မသိခ်င္ေယာင္ေနရင္း အိမ္အလုပ္မ်ားကို လုပ္ေနသည္။ တင္ထြန္းက သူမကို ဖက္ကာ ဧည့္ခန္းရွိဆိုဖာေပၚ ပစ္တင္သည္။ “အိုး မၾကမ္းနဲ႔” သူမ ေျပာသည္။ တင္ထြန္းက သူမကို သိမ္းဖက္ကာ ပါးကို နမ္းသည္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ သူမက ေရွာင္သည္။ “ေျဖးေျဖး” သို႔ေသာ္ တင္ထြန္းက အတင္းနမ္းသည္။ သူမက ေရွာင္သည္။ သို႔ေသာ္ မရ။ တင္ထြန္းက သူမႏြဳတ္ခမ္းကို အတင္းစုပ္သည္။ သူမ ေပါင္ၾကားကို အတင္းႏႈိက္သည္။ သူမေရွာင္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲက်သည္။ တင္ထြန္းက ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚ လိုက္အိပ္၍ သူမထမီကို ပင့္သည္။ သူမ ပင္တီေလး ေပၚလာသည္။ တင္ထြန္းက အေပၚကေန အတင္းစုပ္သည္။ သူမက တင္ထြန္းေခါင္းကို တြန္းသည္။ တင္ထြန္းက သူမပင္တီကို ဆြဲခြၽတ္သည္။ သူမ ေပါင္ခ်င္းကပ္၍ ညင္းသည္ တင္ထြန္းက အားနဲ႔ဆြဲခြၽတ္သည္ နာသျဖင့္ သူမ အခြၽတ္ခံရသည္။

တင္ထြန္းက ခြၽတ္ၿပီး သူမကို ဆိုဖာေပၚ ပစ္တင္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ အဖုတ္ကို စုပ္သည္။ အဖုတ္ကို အတင္းနမ္းသည္။ အဖုတ္ကို လ်က္သည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းစုပ္သည္။ “နင္ မၾကမ္းနဲ႔ေလ အဲလို မၾကမ္းနဲ႔” သူမ ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ မထူး။ တင္ထြန္းက အဖုတ္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ လ်က္သည္။ တင္ထြန္းသည္ ေဘာင္းဘီထခြၽတ္သည္။ သူမ အသာေငးေနသည္။ တင္ထြန္းက သူမကိုယ္ကို ခြကာ သူမပါးစပ္ထဲ လီးအတင္းထည့္သည္။ သူမမွာ မထင္မွတ္သည့္ အကြက္မ်ားေၾကာင့္ လီးမစုပ္ခ်င္ပါ။ ေကာင္ေလးက မရ။ သူမ ပါးစပ္ထဲ လီးအတင္းထိုးထည့္သည္။ သူမ မတတ္ႏိုင္၍ ပါးစပ္ဟေပးရသည္။ တင္ထြန္းက သူမေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ မိုးမိုးရီမွာ ေက်ာင္းသားေလး၏ အတင္းအဓမၼ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံတာကို မခံ့ခ်ိ မခံသာ ခံရသည္။ ထို႔ေနာက္ တင္ထြန္းက သူမပါးစပ္ကို အတင္းစုပ္နမ္းျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမကို ခြ၍ ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးသည္။

အို႔…. ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးက ႁပြတ္ခနဲ ဝင္သည္။ သူမ အြတ္ခနဲ ေအာ္ရသည္။ တင္ထြန္းလည္း အို႔ဟု အံႀကိတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဆာင့္ထည့္သည္။ သူမေပါင္ကို ဆြဲကားရင္း သူမကို လိုးသည္။ ေဆာင့္သည္။ သူမက လက္နဲ႔ တြန္းသည္။ တင္ထြန္းက သူမလက္ကို ပူးကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမကို ေဆာင့္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အစိမ္းလိုက္ အလိုးခံရသျဖင့္ မိုးမိုးရီမွာ ေတာ္ေတာ္နာသည္။ သူမ ေအာ္ေနရသည္။ တင္ထြန္းကလည္း မညာမတာလိုးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးႀကီးက တစ္တစ္ခြခြဝင္ကာ ေဆာင့္ေနသည္။ သားအိမ္ပင္ ပူေနသည္။ သူမကို ဆိုဖာလက္ကိုင္ေပၚ ေခါင္းတင္ကာ သူမေပါင္တဖက္ကို ေက်ာမီေပၚ တင္သည္။ သူမ ေျခတဖက္ကို ေအာက္ခ်သည္။ ၿပီးလ်င္ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ဆက္လိုးသည္။ သူမမွာ ဤမွ်ေလာက္ ေပါင္မကားစဖူး ကားရသည္။ ေပါင္ေၾကာလည္း နာသည္။ ေစာက္ဖုတ္လည္း နာသည္။ လီးကလည္း လူငယ္သာဆိုသည္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။

သူမမွာ ဆံပင္မ်ားလည္း ဖြာလန္ႀကဲေနရသည္။ ရာသီဥတုကပူရာ ေခြၽးေတြလည္း ႐ြြဲနစ္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း တဖတ္ဖတ္ ေဆာင့္လိုးခံေနရသည္။ တင္ထြန္းက ႏို႔ေတြကိုလည္း ဆြဲေခ်ကစားရင္း အက်ႌကို ခြၽတ္သည္။ တင္ထြန္းသည္ သူမကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေဆာင့္သည္။ သူမ ႏြဳတ္ခမ္းကို လက္ညိဳးနဲ႔ ဖိသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးက တႁပြတ္ႁပြတ္ဝင္ေနသည္။ သူမ ေအာ္သံနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္သံမ်ား ဆူညံေနသည္။ တင္ထြန္းက လီးကို ခပ္သြက္သြက္ ခြၽတ္သည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာက္ယက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို ေမြြ၍ ယက္သည္။ ႏြဳတ္ခမ္းနဲ႔ဖိကာ ယမ္းသည္။ ၿပီးလ်င္ ျပန္လိုးသည္။ သူမမွာ အကားလိုက္ ဆက္အလိုးခံရသည္။ လိုးရင္း သူမႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ ၿပီးလ်င္ တင္ထြန္းသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း လီးရည္ကို ေစာက္ဖုတ္ထဲထည့္ရင္း သူမအေပၚ ေမွာက္အိပ္သည္။ သူမကလည္း ေမာေနသည္။ သို႔ေသာ္ တင္ထြန္းကို အသာတြန္းထုတ္သည္။

တင္ထြန္းက သူမကို အဖက္လိုက္ ထထိုင္သည္။ သူမကို ဖက္ရင္း ဆိုဖာေပၚ နားသည္။ “ဘာလို႔ အဲလိုၾကမ္းတာလဲ” “မမ အိုးႀကီးက အယ္ထြက္ေနေတာ့ က်ေနာ္ ၾကမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာ ၾကၿပီ” “ေတာ္ၿပီ လူကို ေမာသြားတာပဲ၊ နင္ျပန္ေတာ့၊ ေက်ာင္းျပန္တက္” “ဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္က မမရဲ႕ ေက်ာင္းသား မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ မမ၊ မမရဲ႕ ေဖာက္သည္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ စိတ္ႀကိဳက္ေနၿပီးမွ ျပန္မေပါ့” “နင္ မိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား” “က်ေနာ္ပုံက လူယဥ္ေက်းပုံ ေပါက္ေနလို႔လား” “ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နင္ျပန္ေတာ့ နင့္ကို ငါစိတ္မဝင္စားဘူး” “က်ေနာ္ စိတ္ဝင္စားရင္ ၿပီးတာပဲ မမ၊ ကဲ မမ ကုတင္ေပၚခံခ်င္လား ဒီမွာပဲ ဆက္ခံမလား” “မင္းကြာ” ထိုေန႔တြင္ တင္ထြန္းက မိုးမိုးရီကို တေနကုန္ ဖုတ္သည္။ မိုးမိုးရီကေတာ့ သိပ္မၾကည္။ သို႔ေသာ္လည္း တင္ထြန္းက သိပ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္မေနဘဲ လိုးစရာရွိတာ လိုးသည္။ “ေတာ္ၿပီေနာ္ ေနာက္ ေရွာင္ေပးပါေနာ္ ေမာင္ေလး” မိုးမိုးရီေခ်ာ့ရသည္။

ေနာက္မ်ားတြင္ တင္ထြန္းက အိမ္ေနရင္းလည္း မိုးမိုးရီကို ထိကပါး ရိကပါးလုပ္သည္။ “ထမင္းခ်က္ကူမယ္ေလ” ဆိုကာ မီးဖိုေခ်ာင္တံခါးပိတ္၍ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ သူမကို လီးစုပ္ခိုင္းတာမ်ိဳး လုပ္သည္။ ခဏခဏ လုပ္ခိုင္းတတ္သျဖင့္ သူမလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္တြင္ လူက မ်ားသည္။ ေဇာ္ထက္က ေတြ႕သြားသည္။ ေဇာ္ထက္က အသာမေခ်ာင္းဘဲ သူဇာခင္ကိုေရာ ႐ူပါခင္ကိုပါ ျပသည္။ ထိုတြင္ သူဇာခင္က အန္တီမိုးကိုၾကည့္လိုက္ ေဇာ္ထက္ကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔ လြဳပ္လြဳပ္စိစိ ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ျပင္း အသာခိုးခ်ကာ လစ္ထြက္သြားသည္။ ေဇာ္ထက္က သူဇာခင္ေနာက္ အသာေလး လိုက္ေခ်ာင္းသည္။ သူဇာခင္က အိမ္ျပင္ထြက္၍ အကြယ္ေလး တစ္ခုတြင္ သူမ အဖုတ္ကို အသာျပန္ႏႈိက္ရင္း ညည္းေနသည္။ သူဇာခင္မွာ ပါးေဖာင္းေဖာင္း မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္နဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည့္ မ်က္လုံးေလး ရွိသည္။ ထိုေန႔က သူဇာခင္မွာ အနက္ေရာင္အက်ႌနဲ႔ ရွမ္းအစင္းပါေသာ နီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ထမိန္ကို ဝတ္ထားသည္။

သူဇာခင္က ထမိန္ေပၚကေန အဖုတ္ကို ႏႈိက္ေနရာမွ ထမိန္ကို အသာပင့္၍ ႏႈိက္သည္။ သူဇာခင္မွာတင္ထြန္း အစ္မျဖစ္၍ ေဇာ္ထက္ထက္ တစ္ႏွစ္ႀကီးသည္။ “ကူညီေပးရမလား မမ” သူဇာခင္က ထမိန္ကို အျမန္ဆြဲအုပ္သည္။ ေဇာ္ထက္က သူဇာခင္ ပခုံးကို အသာဖက္လိုက္သည္။ သူဇာခင္ ႐ုန္းမလိုလို မ႐ုန္းမလိုလို လုပ္ေနသည္။ ေဇာ္ထက္က တဖက္က ဖက္ရင္း တဖက္က သူဇာခင္ ေပါင္ရင္းကို ႏႈိက္သည္။ သူဇာခင္ မွိန္းသြားသည္။ ေဇာ္ထက္က သူဇာခင္ ထမိန္ကို အသာပင့္လိုက္သည္။ ၿပီးလ်င္ ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္သည္။ သူဇာခင္က ေဘးဘီကို မလုံမလဲၾကည့္ေနသည္။ ေဇာ္ထက္က ပင္တီကို အသာခြၽတ္၍ ေစာက္ဖုတ္ကိုလ်က္ေပးသည္။ “ဟား” သူဇာခင္ ညည္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းအိအိေလးကို ဖြဖြစုပ္နမ္းရင္း ေပါင္မ်ားကို သပ္ေပးသည္။ သူဇာခင္က တလြဳပ္လြဳပ္ျဖစ္ေနသည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူဇာခင္ကိုယ္တိုင္ ထမိန္ပင့္ေပးသည္။ ေဇာ္ထက္က အသာမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္သည္။

ဘစ္ထဲမွ ေဖာင္းေနေသာ လီးကို သူဇာခင္အား ကိုင္ခိုင္းသည္။ သူဇာခင္က ဘစ္ကိုပြတ္သည္။ ေဇာ္ထက္က ဘစ္ကို အသာခြၽတ္လိုက္သည္။ သူဇာခင္က မ်က္ႏွာလြဲသည္။ ေဇာ္ထက္က လက္ဝါးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ လီးထိပ္ကို သုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူဇာခင္ ခါးကို အသာဖက္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကေန ပင့္လိုးလိုက္သည္။ သူဇာခင္မွာ ေျမာက္တက္သြားသည္။ သူဇာခင္ ေပါင္တဖက္ကို ပြတ္သပ္ရင္း ေဇာ္ထက္ လိုးသည္။ သူဇာခင္က နံရံကိုမီ၍ လက္တဖက္ျဖင့္ ပါးစပ္ကို ပိတ္ကာ အလိုးခံသည္။ ေဇာ္ထက္က ေပါင္တဖက္ကို အသာပင့္၍ ဆက္လိုးသည္။ သူတို႔ကို ႐ူပါခင္က ေခ်ာင္းေနသည္ကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပီးသြားသည့္တိုင္ မသိလိုက္။ ထိုည ၉ နာရီတြင္ စာက်က္ဝိုင္းၿပီး၍ အိမ္ျပန္ၾကေသာအခါ ႐ူပါခင္က ေဇာ္ထက္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူဇာခင္ကလည္း ေဇာ္ထက္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမက ႐ူပါခင္ ေဇာ္ထက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကိုလည္း ျမင္သည္။

ေနာက္ေန႔တြင္ တင္ထြန္းက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အန္တီမိုးကို ကူရန္ဆိုၿပီး ထြက္သြားသည္။ သူဇာခင္နဲ႔ ေဇာ္ထက္ကလည္း ဘာလိုလို ညာလိုလို အျပင္လစ္သည္။ ႐ူပါခင္လည္း မေနႏိုင္ပါ။ အသာေလး လိုက္ေခ်ာင္းသည္။ မိန္းကေလးခ်င္းခ်င္း နည္းနည္းပါးပါး ရိပ္မိသလို ရွိေနေသာ ပိုပိုခင္က ႐ူပါခင္ကို လိုက္ေခ်ာင္းသည္။ စာက်က္ဝိုင္းတြင္ တင္စိုး မိုးေဆြ သင္းသင္းခ်ိဳႏွင့္ မိုးမိုးေဆာင္းတို႔သာ က်န္ေနသည္။ သူတို႔လည္း စာမက်က္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေနၾကာေစ့စားကာ စကားေျပာေနၾကသည္။ ေဇာ္ထက္နဲ႔ သူဇာခင္ကေတာ့ ဖက္လိုက္ နမ္းလိုက္လုပ္ရင္း ကမာၻႀကီးကို ေမ့ေနၾကသည္။ ႐ူပါခင္နဲ႔ ပိုပိုခင္က အသာေခ်ာင္းရင္း ရင္ေတြ တထိတ္ထိတ္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ပိုပိုခင္မွာလည္း မေနႏိုင္ဘဲ ႐ူပါခင္အိုးကို ပြတ္သပ္ေနမိသည္။ ႐ူပါခင္လည္း ေနာက္ျပန္ဖက္ကာ ပိုပိုခင္၏ ေပါင္ကို ပြတ္သပ္ေနမိသည္။ ေဇာ္ထက္နဲ႔ သူဇာခင္ကေတာ့ ပြဲၾကမ္းေနၾကသည္။ မိုးေဆြက ေရဆာသည္ဆိုသျဖင့္ မိုးမိုးေဆာင္းက ေရခပ္ေပးရန္ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ထြက္လာခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ သူမေတြ႕လိုက္သည္က အန္တီမိုးက တင္ထြန္းလီးႀကီးကို အားပါးတရ စုပ္ေနသည္ကို ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ သူမက ကိုင္လာေသာ ဖန္ခြက္ က်လုလု ျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အသာျပန္လစ္ထြက္ကာ က်န္ေနသည့္သူကို သြားေခၚ၍ ျပသည္။ က်န္သည့္သူမ်ားလည္း ၾကက္ေသေသေနၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ “ဟိုေလးေယာက္ေကာ” ဟု အသာေမးၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေျခဖြဖြနင္းကာ အိမ္ေနာက္ထဲကို ထြက္လာၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔မွာ ႐ူပါခင္နဲ႔ ပိုပိုခင္တို႔ကို ေရွးဦးစြာေတြ႕လိုက္ရသည္။ အားလုံး ထပ္၍ ၾကက္ေသေသရျပန္သည္။ ဆက္၍ အသာတိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဇာ္ထက္က သူဇာခင္ကို အပီျဖဳတ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးေဆြနဲ႔ တင္စိုးတို႔ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေျခဖြဖြနင္း၍ မိုးေဆြက သူညီမကိုပင္ စိတ္မဆိုးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပိုပိုခင္ကို ဖက္လိုက္သည္။ ပိုပိုခင္လည္း ေနာက္က မိုးေဆြဖက္သည္ကို အသာလိုက္ေလ်ာမိသည္။

႐ူပါခင္က မိုးေဆြညီမျဖစ္သျဖင့္ တင္စိုးက သြားမဖက္ရဲ။ ထို႔ေၾကာင့္ အနီးတြင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ရပ္ေနသည့္ သင္းသင္းခ်ိဳႏွင့္ မိုးမိုးေဆာင္းလက္ကို ဆြဲကာ အိမ္သာထဲ ဝင္လိုက္သည္။ မိုးမိုးေဆာင္းနဲ႔ သင္းသင္းခ်ိဳလည္း ေၾကာင္စိစီပါလာသည္။ မိုးေဆြသည္ ပိုပိုခင္ကို သူ႔အခန္းထဲ ဆြဲေခၚခဲ့သည္။ ပိုပိုခင္က ဆံပင္အရွည္ႀကီးျဖစ္သည္။ ဤမိန္းခေလးမ်ားထဲမွ ဆံပင္အရွည္ဆုံးလည္းျဖစ္သလို ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ နည္းနည္းက်စ္လစ္ကာ လွသည့္ မိန္းကေလး ျဖစ္သည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အျဖဴတဝက္ မရမ္းေရာင္တဝက္နဲ႔ ကႏုတ္မ်ားေဖာ္ထားသည့္ အက်ႌဝတ္ထားေသာ ပိုပိုကို မိုးေဆြက ေနာက္ကေန အသာဖက္လိုက္သည္။ ပိုပိုက နည္းနည္းေၾကာင္စီစီေလး ရပ္ေနသည္။ မိုးေဆြက ေနာက္ကေန ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန ကိုင္လိုက္သည္။ ပိုပိုက အသာၿငိမ္ေနသည္။ ေနာက္ကေန ဖက္ရင္း ပိုပိုအိုးကို မိုးေဆြက ေတ့ထားသည္။

ခုနက သူဇာခင္နဲ႔ ေဇာ္ထက္တို႔ ျဖဳတ္ေနသည္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ၾကည့္စဥ္ကတည္းက ဏွာထေနေသာ ပိုပိုမွာ ေနာက္ကေနလည္း အေတ့ခံထားရ နား႐ြက္ေတြလည္း အနမ္းခံရ ႏို႔လည္းအကိုင္ခံရေတာ့ ဖီးလ္အေတာ္တက္ေနသည္။ မိုးေဆြက ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္၍ ေဘာ္လီထဲလက္ထည့္ကာ ႏို႔ကိုင္ေတာ့လည္း ေဘာ္လီကြၽတ္ေအာင္ပင္ သူမက ကူညီေပးသည္။ မိုးေဆြက ကုတင္ေပၚ သူမကို အသာတြန္းတင္သည္။ သူမလည္း အလိုက္သင့္ အိပ္လိုက္သည္။ မိုးေဆြက သူမအက်ႌကို ဖယ္၍ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္သည္။ အပ်ိဳေလးျဖစ္ေသာ္လည္း သူမႏို႔ကေတာ့ နည္းနည္းႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဘာ္လီပင္ နည္းနည္းဆိုက္ႀကီး ဝတ္ရသည္။ မိုးေဆြက ႏို႔ကို အစုံလိုက္ကိုင္ၿပီး ကစားသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို ကလိသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာျဖင့္ ဝႈိက္ကစားသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းကို စို႔သည္။ ပိုပိုမွာ မိုးေဆြအျပဳအမူေၾကာင့္ ခါးမ်ားပင္ ေကာ့ေနေအာင္ ခံရသည္။ မိုးေဆြက ႏို႔စို႔ၿပီး ထမိန္ကို အသာခြၽတ္သည္။

ပင္တီကိုလည္း တပါတည္းခြၽတ္ခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေနေအာင္ ဆြဲကားသည္။ ၿပီးလ်င္ သူမအဖုတ္ကို မိုးေဆြ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ “လွလိုက္တာ” မိုးေဆြက သူမအဖုတ္ကို ၾကည့္ရင္း ေျပာေတာ့ သူမ ရွက္မိသည္။ လက္ျဖင့္ အဖုတ္ကို အုပ္မလို႔ပင္ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ မိုးေဆြက လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ စပြတ္သည္။ ပိုပိုသည္ အပ်ိဳစင္ျဖစ္သည္။ ခုမွ အသက္ ဆယ့္ငါး ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ မိုးေဆြလည္း လူပ်ိဳျဖစ္သည္။ သူလည္း အသက္ ဆယ့္ေလး ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေယာက္်ားသားပီပီ ဖူးကားမ်ား ၾကည့္ဖူးထားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘယ္လိုစကိုင္ရမည္ကို သိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အဖုတ္ကို အသာပြတ္ၿပီး ပိုပိုႏို႔ကို စို႔သည္။ ပိုပိုက မ်က္လုံးေလးမွိတ္ရင္း ၿငိမ္ခံေနသည္။ မိုးေဆြက ပိုပိုေစာက္ဖုတ္၏ ဂ်ီစေပါ့ကို လက္ခလယ္ျဖင့္ထိသည္။ ပိုပိုက အံေလးအသာႀကိတ္သည္။ ပိုပို၏ ဗိုက္ေခါက္မ်ားက လႈိင္းတြန႔္ေလး မသိမသာထထသြားသည္။

မိုးေဆြက ပိုပိုေစာက္ဖုတ္၏ ဂ်ီစေပါ့ကို ကလိရင္း ႏို႔ကို စို႔သည္။ ေနာက္ အသာေလး ေလွ်ာဆင္းကာ ဗိုက္သားကို စုပ္သည္။ ပိုပိုက ႏြဳတ္ခမ္းကို သြားတက္ေလးေဖာ္ကာ အသာကိုက္ရင္း ၿငိမ္ေနသည္။ မိုးေဆြက ပိုပိုေပါင္ၾကားထဲ ေလးဖက္ေထာက္၍ ကုန္းေနလိုက္သည္။ ပိုပိုေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားသည္။ ပိုပိုမွာ မိုးေဆြ ေစာက္ဖုတ္ကို အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနသျဖင့္ ဗိုက္သားမ်ား ေစာက္ဖုတ္သားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ ရွိသည္။ ပိုပို၏ ေစာက္ဖုတ္မွာ ေစာက္ေမြးႏုႏုေလးမ်ား ပါးပါးေလး ေပါက္ေနသည္။ ေစာက္ေမြးမ်ားက အေပၚသို႔ တညီတည္း ေပါက္ေနသည္။ မိုးေဆြက ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေပြ႕လိုက္သည္။ ပိုပို၏ ေပါင္ကို နမ္းသည္။ ပိုပိုမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ ရွိသည္။ ေပါင္မ်ားကို နမ္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ၿဖဲသည္။ မိုးေဆြက လွ်ာအျပားလိုက္ထားကာ ေအာက္ကေန အေပၚကို အျပားလိုက္ လ်က္သည္။ “အင့္ ဟင့္ အ အင့္” ပိုပို တံေတြးမ်ား ခဏခဏၿမိဳခ်ရင္း တုန္ေနသည္ ႏို႔ေတြပင္ တုန္သည္။

မိုးေဆြက လ်က္ေပးသည္ ေစာက္ဖုတ္ကို ၿဖဲကာ လ်က္သည္။ ပိုပိုမွာ ပို၍ ေကာင္းေနသည္။ တုန္တုန္ရီရီလည္း ျဖစ္ေနသည္။ မိုးေဆြက သူမကို ဆြဲလွည့္သည္။ မိုးေဆြ ေပါင္ေပၚ သူမေခါင္းအုံးအိပ္သည္။ မိုးေဆြက အက်ႌေတြအကုန္ခြၽတ္သည္။ သူမ တေစာင္းလွည့္ၿပီး ပါးစပ္ အသာဟ၍ မိုးေဆြလီးကို စုပ္သည္။ မိုးေဆြက သူမ ဆံပင္မ်ား ဖယ္ေပးရင္း ႏို႔ကို ကိုင္သည္။ ပိုပိုက တေစာင္းအိပ္ရင္း လီးကို ငုံ၍ စုပ္ေပးသည္။ “ပိုပို” “ရွန္” “လိုးေတာ့မယ္ကြာ ေနာ္” “အင္း” ပိုပိုအသာေခါင္းညိတ္သည္။ ပိုပိုေပါင္ကို အသာဆြဲကားလိုက္သည္။ ပိုပိုက ပက္လက္ေလး အိပ္ေပးသည္။ မိုးေဆြက အေပၚကေန ထပ္အိပ္ကာ လီးကို အသာကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ပိုပိုမ်က္ႏွာေလး ႏြမ္းခ်ိေနသည္။ သူ အသာေလး လီးကို ထိုးထည့္သည္။ ပိုပိုမ်က္ႏွာက နည္းနည္း႐ြဳံ႕မဲ့သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပိုပိုက အလိုက္တသိေကာ့ေပးသည္။ လီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္သြားသည္။

နာတယ္…. ႐ူပါခင္သည္ ေဇာ္ထက္ႏွင့္ သူဇာခင္အျပတ္လိုးေနၾကသည္ကို ေငးရင္း ပိုပိုကာ တေယာက္လာေခၚသြားသည္ကို သတိထားမိသည္။ ပိုပိုႏွင့္ သူမ ပြတ္သပ္ကစားရင္း ေဇာ္ထက္လီးႀကီး သူဇာခင္အဖုတ္ထဲ တဖြတ္ဖြတ္ဝင္ေနသည္ကို ေငးရာမွ ဟာတာတာ ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသာလစ္ထြက္၍ အသံၾကားရာ အစ္ကိုအခန္းထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူ မိုးေဆြက ပိုပိုကို ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းၿပီး ေဆာင့္လိုးေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေဇာ္ထက္က သူဇာကိုလိုးေနခ်ိန္ မိုးေဆြက ပိုပိုကို လိုးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာက်က္ေနသည့္ ေနရာသို႔ ႐ူပါခင္ လာခဲ့သည္။ စာက်က္သည့္ေနရာတြင္ စာအုပ္မ်ားက တုန္းလုံးပက္လက္ လဲ၍ လွန္သည္က လွန္ အုပ္သည္က အုပ္ ဆင့္သည္ကဆင့္ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ကို ၾကည့္ေန ဖတ္ေနသူဟူ၍ မရွိ။ စာအုပ္မ်ားက အထီးက်န္ေနသည္။ “ငါ့ေနာက္ လိုက္ခဲ့” တင္စိုးက မိုးမိုးေဆာင္းႏွင့္ သင္းသင္းခ်ိဳကို ေခၚကာ အိမ္သာထဲဝင္လိုက္သည္။

သူ ပထမစဥ္းစား၍ ရသည့္ေနရာက အိမ္သာ ျဖစ္ေနသျဖင့္ မတတ္ႏိုင္။ အိမ္သာထဲ အိမ္သာနံရံကို မီ၍ သင္းသင္းနဲ႔ မိုးမိုးတို႔ ရပ္ေနၾကသည္။ သင္းသင္းနဲ႔ မိုးမိုးႏွစ္ေယာက္တြင္ သင္းသင္းက ပိုလွသည္။ မ်က္ႏွာက ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္လည္း ရွိသည္။ မိုးမိုးက နည္းနည္းပုသည္။ လုံးက်စ္က်စ္ေလး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မိုးမိုး အားသာခ်က္က ရင္သား ဖြံ႕ၿဖိဳးသည္။ “သေဘာတူတယ္ မဟုတ္လားဟင္” တင္စိုးက ဘာကိုေမးမွန္း မသိေမးသည္။ သင္းသင္းနဲ႔ မိုးမိုးကလည္း ဘာမ် ျပန္မေျပာ။ တင္စိုးက သင္းသင္းခါးကို ဖက္၍ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္သည္။ သင္းသင္းပါးကို နမ္းသည္။ သင္းသင္းက မိုးမိုးကို ၾကည့္ရင္း ၿငိမ္ေနသည္။ မိုးမိုးကလည္း သင္းသင္းနဲ႔ တင္စိုးကို ၾကည့္ေနသည္။ တင္စိုးက သင္းသင္းႏို႔ကို စကိုင္သည္။ အက်ႌေပၚကေန ႏို႔ႏွစ္လုံးစလုံးကို ပြတ္သည္။ သင္းသင္းက ေခါင္းငုံ႔ေနသည္။ မိုးမိုးက လက္ညိဳးကို တဖက္လက္ျဖင့္ ဆြဲစကားေနသည္။

တင္စိုးက သင္းသင္းကို နမ္းသည္ ႏို႔ကို ပြတ္သပ္ရင္း ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္သည္။ ပခုံးကေနကိုင္၍ ပြတ္သပ္ရင္း အက်ႌကို ခြၽတ္သည္။ အစင္းေၾကာင္းလိုက္ပါေသာ ေဘာ္လီကို ေအာက္ကေန အသာပင့္ကိုင္သည္။ “ႁပြတ္” သင္းသင္းကို သူစုပ္နမ္းသည္။ သင္းသင္းကလည္း ျပန္နမ္းသည္။ ေအာက္ကို နမ္းဆင္းရင္း သင္းသင္းႏို႔အေပၚပိုင္းကို စုပ္သည္။ တင္စိုးက သင္းသင္းႏို႔ကို စို႔ရင္း မိုးမိုးခါးကို လွမ္းဖက္သည္။ မိုးမိုးက ၫြတ္ခနဲ ပါလာသည္။ တင္စိုးက သင္းသင္းႏို႔ကို စို႔ရင္း မိုးမိုးႏို႔ကို လွမ္းကိုင္သည္။ မိုးမိုးကလည္း ေကာ့ေပးထားသည္။ တင္စိုးက သင္းသင္းလက္ကို ယူ၍ မိုးမိုးအက်ႌၾကယ္သီးေပၚ တင္လိုက္သည္။ သင္းသင္းက အလိုက္သိစြာ မိုးမိုးၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္သည္။ သူက သင္းသင္းေဘာ္လီကို ခြၽတ္သည္။ ခုေတာ့ သင္းသင္းေရာ မိုးမိုးပါ အေပၚပိုင္း ဗလာျဖစ္သြားသည္။ သင္းသင္းႏို႔က စူးကာ ခြၽတ္သည္။ မိုးမိုးႏို႔က ဝိုင္းသည္။ တင္စိုးက ႏို႔မ်ားကို ႏို႔သီးေခါင္းခ်င္း ထိေစသည္။

မိုးမိုးေရာ သင္းသင္းပါ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားသည္။ သူက ႏို႔သီးေတြအခ်င္းခ်င္း ပြတ္ကစားခိုင္းရင္း မိုးမိုးကို နမ္းသည္။ မိုးမိုးကလည္း ျပန္နမ္းသည္။ မိုးမိုးႏွင့္ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ တင္စိုးက မိုးမိုးကို နမ္းၿပီး သူမတို႔ ဆံပင္ကို သပ္တင္၍ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ သင္းသင္းေရာ မိုးမိုးပါ တဏွာစိတ္ထကာ မ်က္ႏွာေလးက ႏြမ္းရိေနသည္။ ပို၍လည္း ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနသည္။ သူက မိုးမိုးႏို႔ကို စို႔သည္။ သင္းသင္းႏို႔ကို ကိုင္သည္။ ေနာက္ သင္းသင္းႏို႔ကို စို႔၍ မိုးမိုးႏို႔ကို ကိုင္သည္။ ၿပီးလ်င္ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္လုံးကို ေအာက္ထိုင္ခ်ခိုင္းလိုက္သည္။ သူေဘာင္းဘီကို အသာခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ “ခိ” မိုးမိုးက လီးကို ျမင္၍ ရယ္သည္။ သင္းသင္းက အသက္ ၁၄ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မိုးမိုးက အသက္ျပည့္ရန္ ေျခာက္လေလာက္ လိုေနေသးသျဖင့္ လီးကို ေတြ႕ဖူးေသာ အပ်ိဳစင္႐ိုင္းေလးခမ်ာ ရယ္မိသည္။ သင္းသင္းကေတာ့ နည္းနည္းထန္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ လီးကိုေတြ႕သည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာက ပိုညိဳးက်သြားသည္။

ေတာ္ေတာ္ဆာေနသည့္ပုံရွိသည္။ တင္စိုးကိုလည္း ညဳအၾကည့္ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ “နမ္းေလ ေကာင္မ” သင္းသင္းက ေျပာသည္။ မိုးမိုးက ႏြဳတ္ခမ္းျဖင့္လီးကို တခ်က္ႁပြတ္ဆို စုပ္သည္။ ျပန္ဆုတ္သြားသည္။ သင္းသင္းက ပါးစပ္ဟ၍ လီးကို ပင့္စုပ္သည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ၿပဳံးေယာင္သန္းလာသည္။ တင္စိုးေပါင္ကို လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္သည္။ လက္ဝါးျဖင့္ေရာ လက္ခုံျဖင့္ပါ ပြတ္သပ္သည္။ လီးကိုလည္း ငုံ၍ စုပ္ထားသည္။ မိုးမိုးက ေဘးကေန ၾကည့္ရင္း တင္စိုးေပါင္ရင္းကို စုပ္နမ္းသည္။ သင္းသင္းက လီးကို ဆန႔္၍ ဆြဲစုပ္သည္။ ထိပ္ကို ငုံထားသည္။ ထိုအခါ မိုးမိုးက လီးတံႀကီးကို လ်က္သည္။ သင္းသင္းသည္ မိုးမိုးပါးစပ္ထဲ လီးကို ကိုင္၍ ထည့္ေပးသည္။ မိုးမိုးက စုပ္ေနသည္ကို ေငးၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးလ်င္ လႁပြတ္ကို လ်က္သည္။ မိုးမိုးက မစုပ္ေတာ့ဘဲ ျပန္ဆုတ္သည္။ သင္းသင္းက ျပန္စုပ္သည္။ “ကုန္းလိုက္ေနာ္ သင္းသင္း” သင္းသင္းက အိမ္သာျပတင္းေဘာင္ကို လက္ေထာက္၍ ကုန္းသည္။

ေပါင္နည္းနည္းကားလိုက္ၿပီး သူ ေနာက္ကေန အသာလိုးလိုက္သည္။ မိုးမိုးကိုဖက္ထားသည္။ မိုးမိုးႏွင့္ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ရင္း သင္းသင္းကို ေနာက္ကေန လိုးသည္။ မိုးမိုးက နည္းနည္းပုရာ သူကုန္း၍ စုပ္ေနရာမွ သင္းသင္းကို လိုးတာ အဆင္မေျပသျဖင့္ သူအရပ္လိုက္လိုးလိုက္သည္။ မိုးမိုးက သူ႔ကို ဖက္ရင္း သူ႔ႏို႔ကို စို႔သည္။ ႐ူပါခင္သည္ တင္စိုးလိုးခ်က္မ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္က ပိုယားလာသည္။ တင္ထြန္းသည္ အစက လီးကိုသာ စုပ္ခိုင္းေသာ္လည္း လရည္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔မထြက္ေတာ့ မမကို လိုးခ်င္လာသည္။ မမမိုးကလည္း လီးစုပ္ရင္း တအင္းအင္းညည္းေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မမမိုးကို စားပြဲေပၚတင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္ေပးသည္။ ၿပီးလ်င္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသြင္း၍ ထိုးကစားသည္။ မမမိုးက လူးလွိမ့္၍ ညည္းေနသည္။ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ေခ်ာင္းထည့္၍ ကစားရင္း ႏို႔ကို စို႔သည္။ “အ အ အု အ” တင္စိုးက မမမိုးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ အိပ္ခိုင္းကာလိုးသည္။

လိုးခ်င္ေတြက ျပင္းထန္သည္ မမမိုးလည္း ႀကိတ္မွတ္မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေအာ္ရသည္။ “ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္” တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သား ပူထူကာ မတ္တပ္ ခုန္ရပ္ၾကသည္။ အဝတ္မ်ားကိုလည္း အလ်င္အျမန္ ဖုံးၾကသည္။ ဟန္နည္းနည္းေဆာင္ရင္း တံခါးကို ဖြင့္သည္။ “ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ တူမေလး” “အန္တီတို႔က အရမ္းတကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္” “ဘ ဘာျဖစ္လို႔လဲ” ႐ူပါခင္က အန္တီမိုးလက္ကို ႐ုတ္တရက္ဆြဲသည္။ အခန္းထဲ ဆြဲထြက္သည္။ လက္ညိဳးကို ႏြဳတ္ခမ္းဝတြင္ ေတ့၍ တိုးတိုးေလးလုပ္ရန္ အခ်က္ျပကာ အိမ္ေနာက္ေဖးေခၚသည္။ တင္ထြန္းလည္း အသာလိုက္လာသည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ သူဇာခင္က အိမ္နံရံကို လက္ေထာက္ကုန္းေနသည္။ ေဇာ္ထက္က ေနာက္ကေန ျဖဳတ္ေနသည္။ သူဇာခင္မွာ မ်က္လုံးအစုံမွိတ္၍ အလိုးခံေနသည္။ တင္ထြန္းက ႐ုတ္တရက္ေဒါသျဖင့္ ေအာ္မည္လုပ္သည္။ ႐ူပါခင္က တင္ထြန္းပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္ထားၿပီး ေနာက္တေနရာ ဆက္ေခၚ၍ မိုးေဆြကို ျပသည္။

ပိုပိုက မိုးေဆြအေပၚကေန ထိုင္၍ ေဆာင့္ခ်ေနသည္။ မိုးေဆြက ပိုပိုႏို႔ကို ကိုင္၍ ေအာက္ကေန ပင့္လိုးတက္ေနသည္။ တင္ထြန္းမွာ မ်က္လုံးျပဴးေနသည္။ ႐ူပါခင္ ေနာက္ေနရာ ဆက္ေခၚသည္။ ထိုေနရာတြင္ တင္စိုးက မိုးမိုးကို နံရံတြင္ ေက်ာမီခိုင္းထားၿပီး အရပ္လိုက္လိုးေနသည္။ ေဘးတြင္လည္း သင္းသင္းအဖုတ္ထဲကို လက္က ႏြဳတ္ထားေသးသည္။ “အို ဘယ္ ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္တာလဲ” အန္တီမိုးမိုးရီက တအံ့တၾသေျပာသည္။ “တင္ထြန္း” ႐ူပါခင္က တင္ထြန္းကို ေခၚသည္။ “ငါ မလွဘူးလားဟင္” “လွ လွပါတယ္” “အန္တီမိုး သမီးတကယ္လွရဲ႕လားဟင္” အန္တီမိုးလည္း ႐ူပါခင္ကို ဖက္သည္။ “လွပါတယ္ သမီးရယ္” “သမီးလည္း ပါခ်င္တယ္ သမီးလည္း အခ်စ္ခံခ်င္တယ္” “လာပါ သမီးေလးရဲ႕၊ လာေမာင္ေလး မမအခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္” ထိုညေနခင္းသည္ စာက်က္ဝိုင္းထဲ ေနာက္က်မွ အသီးသီးျပန္ေရာက္လာသည္။ အားလုံးကလည္း တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ရဲရဲမၾကည့္ဝံ့ၾက။

တင္ထြန္းနဲ႔ သူဇာခင္, မိုးေဆြႏွင့္ ႐ူပါခင္တို႔က ပိုဆိုးသည္။ သူတို႔က ေမာင္ႏွမေတြ ျဖစ္ရာ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ မ်က္ႏွာလြဲေနၾကသည္။ ကိုးနာရီမထိုးခင္တြင္ပင္ သူ႔လြယ္အိတ္ ကိုယ့္လြယ္အိတ္ အသီးသီးယူ၍ အသက အသက ထျပန္ခဲ့ၾကသည္။ အိမ္တြင္က်န္ေနေသာ အန္တီမိုး မိုးေဆြႏွင့္ ႐ူပါလည္း ကိုယ့္အိပ္ခန္းကိုယ္ တိတ္ဆိတ္စြာ ဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုည၌ ဆယ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ၾက။ ေယာက္်ားေလးမ်ားကေတာ့ ထိုည၌ ကိုယ္မလိုးလိုက္ရသည့္ အျခားမိန္းကေလးမ်ားကို မွန္းရင္း ကြင္းတခ်ီစီထုျဖစ္ၾကသည္။ မိန္းကေလးမ်ားကလည္း မိမိအပ်ိဳစင္ဘဝကို ပုံအပ္ရသည္ကို ေက်နပ္ေနၾကသည္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကေပ။ ေနာက္ေန႔ညေနတြင္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္က ဘယ္သူမွ မလာေတာ့ဟု ထင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း မေန႔က ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သည့္အလား လူစုံတက္စုံ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ စာက်က္သည့္ေနရာ၌ ဝိုင္းထိုင္ရင္း မေန႔က ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့သည့္ အတြဲကိုသာ မ်က္လုံးဝင့္ၾကည့္မိၾကသည္။

အၾကည့္ခ်င္း ဆုံျပန္ေတာ့လည္း မ်က္လြြာ ခ်ၾကပန္သည္။ အန္တီမိုးကေတာ့ အႀကီးဆုံးလည္းျဖစ္ ဆရာမလည္းျဖစ္သျဖင့္ နည္းနည္းမ်က္ႏွာပူေနသည္။ “အဟမ္း” ေဇာ္ထက္က တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အခန္းကို ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန႔္၍ ႏႈိးလိုက္သည္။ မိန္းကေလးေတြက ေခါင္းငုံ႔၍ စာအုပ္ကိုယ္စီထုတ္ၾကသည္။ “မမ” “ဟင္” “ရွင္” ေဇာ္ထက္က အန္တီမိုးအား ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း သူဇာခင္ကပါ ကပ္ထူးသည္။ သူမ ထူးၿပီးခါမွ မွားမွန္းသိ၍ အစ္ကိုျဖစ္သူ တင္ထြန္းကို လွမ္းၾကည့္သည္။ တင္ထြန္းကလည္း သူမကို စိတ္ပ်က္သည့္ပုံျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွ မရိပ္မိေစခ်င္။ ေနာက္တခ်က္မွာ မေန႔က တင္ထြန္းတေယာက္ ႐ူပါခင္ကို လိုး၍ မဝေသးေသာေၾကာင့္ သူက ႐ူပါခင္ကိုသာ အာ႐ုံက ေရာက္ေနျပန္သည္။ “စာသင္ဦးမွာလား” “အင္းေလ သင္မွာေပါ့” အန္တီမိုးက ဘာမွ မျဖစ္ဟန္ေျပာသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မေန႔က သင္ခန္းစာကိုပဲ လက္ေတြ႕ျပန္သင္ေစခ်င္တယ္။

မမက နည္းနည္းဝါရင့္ၿပီေလ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ကို နည္းလမ္းေကာင္းေလး ဘာေလး ေပးႏိုင္မယ္ထင္တယ္ “အိုး ေတာ္ၾကစို႔ကြယ္ေနာ္ စာၾကည့္ၾကရေအာင္” မိုးေဆြက ထလာသည္။ ေဇာ္ထက္လက္ကို ဆြဲ၍ အန္တီမိုးနား ထိုင္ခိုင္းသည္။ “ဟန္ေဆာင္မေနနဲ႔ေတာ့ အန္တီ၊ ဘယ္သူမွ စာ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေနၾကစို႔” တင္ထြန္းကလည္း ဝင္ေျပာသည္။ “ဟုတ္တယ္၊ ကိုယ့္ညီမအရင္းကို ေရွာင္ရင္ ၿပီးတာပဲ” ေဇာ္ထက္က အန္တီမိုးကို ဖက္သည္။ ေခါင္းကို ေပါင္ရင္းနား ဖိခ်သည္။ အန္တီမိုးကလည္း ဟန္ေဆာင္မေနေတာ့ဘဲ ေဇာ္ထက္ေဘာင္းဘီကို ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ခြၽတ္လိုက္သည္။ တင္ထြန္းက ႐ူပါခင္ကို အားမရေသးသျဖင့္ ႐ူပါခင္နားကပ္သည္။ မိုးေဆြက သင္းသင္းနဲ႔ မိုးမိုးထံကပ္သည္။ တင္စိုးက ပိုပိုနားကပ္သည္။ သူဇာခင္က လြတ္ေနရာမွ အန္တီမိုးနဲ႔ ပူးေပါင္းလိုက္သည္။ ေနာင္တြင္ အိမ္ကို ေလးနာရီကြက္တိေရာက္ရန္ သူတို႔ခ်ိန္းၾကသည္။

အားလုံး ေရခ်ိဳးအလွျပင္လာၾကရန္လည္း သေဘာတူထားၾကသည္။ အိမ္ထဲအားလုံးေရာက္သည္ႏွင့္ ပထမဆုံး ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းခ်င္သည့္ မိန္းကေလးကို ရွာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေယာက္်ားေလး ေလးေယာက္သာ ပါၿပီး မိန္းကေလးက ေျခာက္ေယာက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ေပါင္းသည့္ အတြဲရၿပီဆိုလ်င္ ေယာက္်ားေလးမ်ားက တန္းစီ၍ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ထားသည္။ မိန္းကေလးမ်ားက ဒူးေထာက္ကာ လီးစုပ္သည္ႏွင့္ စသည္။ ေနရာကလည္း အေဝးႀကီးမသြားရ။ အခန္းေထာင့္တြင္ေတာ့ ကုတင္တလုံးခ်ထားသည္။ စားပြဲတလုံးရွိသည္။ ၾကမ္းျပင္တြင္ ခင္းထားသည့္ အခင္းရွိသည္။ ဆိုဖာထိုင္ခုံႏွစ္လုံးရွိသည္။ လီးမ်ားစုပ္ၿပီးၾကသည့္ေနာက္ အဖုတ္ယက္ၾကသည္။ အဖုတ္ယက္လ်င္ မိမိႀကိဳက္သည့္ ဆိုဖာ၊ ကုတင္၊ အိပ္ယာခင္းစသည့္ တစ္ခုခုကို ေ႐ြး၍ အဖုတ္ယက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ႀကိဳက္သည့္ပုံစံျဖင့္ လိုးၾကသည္။

လိုးေနရင္းတန္းလန္းလည္း အျခားသူနဲ႔ ပူးေပါင္းႏိုင္သည္။ ဥပမာ သူဇာကို မိုးေဆြကလိုးေနရင္း သူဇာအား ေဇာ္ထက္လိုးေနသည့္ ပိုပိုႏို႔သြားစုပ္ခိုင္းတာမ်ိဳး မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ဖက္၍ ကုန္းခိုင္းတာမ်ိဳး လုပ္ႏိုင္သည္။ အားလုံးလိုးၿပီးေနာက္ သုက္ရည္ကို တေယာက္တည္းေပၚသာလ်င္ လြတ္ခ်ရသည္။ သုက္ရည္ကို သင္းသင္းေပၚ လြတ္ခ်ၿပီးသည့္ေနာက္ သင္းသင္းက မစားခ်င္လ်င္ တျခားတေယာက္ကို ေကြၽးႏိုင္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အန္တီမိုးက လီးရည္မ်ား အနစ္နာခံစားေပးတတ္သည္။ ေနာက္ပိုင္း လိုးၿပီးေနာက္ စာေတြ ဘာေတြၾကည့္ၾကသည္။ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ၾကလ်င္ေတာ့ တခ်ီထပ္ဆြဲၿပီး ျပန္ၾကသည္။ အန္တီမိုးကလည္း သင္ေပးတတ္သည္။ မိန္းကေလးေတြဆိုတာ ဘယ္လိုထိရင္ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ ဘယ္နားကိုင္ရင္ ဘာျဖစ္တယ္ စသျဖင့္ သင္ေပးသည္။ သူတို႔ကလည္း လက္ေတြစမ္းသည္။ နားသယ္မ်ား နမ္းျခင္း အိုးကိုပြတ္သပ္ျခင္း စသျဖင့္ နည္းေပါင္းစုံ သင္ၾကားရသည္။

သူတို႔ဆယ္ေယာက္သည္ အန္တီမိုးအိမ္တြင္ စာက်က္ဝိုင္းအေၾကာင္းျပ၍ လိုးပြဲႀကီးကို ညေန ညတိုင္း က်င္းပရင္း ဆယ္တန္းကို ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ တကၠသိုလ္သို႔ တက္လွမ္းၾကသည့္ေနာက္ မိန္းကေလးမ်ားက တျခားတကၠသိုလ္ကို ေလွ်ာက္၍ သူတို႔ကို ေရွာင္သြားၾကေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔မွာ အန္တီမိုး၏ အသင္အျပေၾကာင့္ မိန္းကေလးကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမည္ ေကာင္းေကာင္းသိေသာ သူတို႔ေလးေယာက္မွာ တကၠသိုလ္တြင္လည္း သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္ မိန္းကေလးမ်ား ပိုးၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ သူထက္ငါအၿပိဳင္ မိန္းကေလးမ်ားအား အပိုင္သိမ္းၾကသည္။

ဘယ္ေကာင္မေလးက ဘယ္လိုေကာင္းသည္ စသျဖင့္ အၿပိဳင္ေျပာၾကရင္း ဖိုးသာထူးဆိုသည့္ ဖူးကားအၿမဲၾကည့္သည့္ ေကာင္ေလးနဲ႔ သူတို႔ဆုံျဖစ္သည္။ ဒင္းေလးဆီက ဖူးကားကူးၿပီး လိုးနည္းေလးဘာေလး ရွာႀကံသည္။ ထိုထက္ကံေကာင္းသည္မွာ ဖိုးသာထူးေၾကာင့္ မိန္းမေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလးလိုးဖူးခဲ့ေသာ္လည္း အဆြဲ အၾကမ္း အလြမ္းနဲ႔ အေပးေကာင္းကာ လီးကို စုပ္ယူထားသလို လိုးေကာင္းလွသည့္ ေဝေဝနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ သူတို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေနခ်ိန္တြင္ပင္ ေဝေဝတေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီး၍ အလွျပင္ေနသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ဖန္ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ တင္းရင္းေသာ အိုးႏွင့္ ခ်ိဳေသာအၿပဳံးနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေနေသာ ေဝေဝကို ၾကည့္ရင္း ငါးေယာက္သား လီးမွာ ေငါက္ခနဲ ႐ုန္းထသြားၾကေလသည္ …… ၿပီးပါၿပီ။