တညလုံးအားပါးတရ

တညလုံးအားပါးတရ

မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက် ထမိန် ရင်လျှားဖြင့် အဝတ် လျှော်ဖွတ်နေသည်။ သူမသည် အသက် ဆယ့်ရှစ် နှစ် ပြည့်ပြီးကာစ။ အပျိုပေါ် ဝင်စ ဖြစ်လင့်ကစား၊ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဖွံ့ထွားလှသည်။ သူမ အသက် 10 နှစ် မပြည့်မှီကပင် မိဘနှစ်ပါးစလုံး ဆုံးပါး သွားသဖြင့် အဒေါ် တစ်ဝမ်းကွဲ ဖြစ်သူမှ ခေါ်ယူ မွေးစားထားသည်။ အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ လင်မယားမှာလည်း လက်လုပ် လက်စားများ ဖြစ်သဖြင့် ကျောင်း မနေခဲ့ရပေ။ ငယ်စဉ်ကပင် အခြားသူများ၏ လက်တို လက်တောင်း ခိုင်းသည်များ လုပ်ကိုင်ရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူအား တစ်ဖက် တစ်လှမ်းမှ ကျေးဇူး စပ်ပေးခဲ့သည်။ ပန်းရံ၊ လမ်းလုပ်၊ စသဖြင့် ကြုံရာ ကျပန်း လုပ်ကိုင်ခဲ့သောကြောင့် နေလောင်ထားသဖြင့် ညိုသော အသားအရည်နှင့် လိုက်ဖက်စွာ သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဖွံ့ထွား ကျစ်လစ်လှသည်။ သူမ နာမည်က သူသူ။ အဝတ်အစားများ ရိုက် လျှော်လိုက်တိုင်း လှုပ်ရမ်းသွားသည့် ရေစိုနေသော ထမိန် ပါးပါး အောက်မှ တင် ကားကား ကြီးများကို အငမ်းမရ ကြည့်ရင်း တံတွေး မျိုချနေသူ တစ်ယောက် ရှိသည်။

သူသူ့ အဒေါ် မနှောင်း၏ ယောက်ျား ညိုထွန်း ဖြစ်သည်။ ယခင်က ဒီကောင်မလေး ဒီလောက် လှသည်ကို သတိ မပြုမိ။ အသက် ဆယ့်ရှစ် နှစ် ပြည့်ပြီး နောက်ပိုင်း ဖွံ့ထွားလာသော ခန္ဓာကိုယ် အရှိုက် အဟိုက်များက ညိုထွန်းအား ညှို့ယူနေလေပြီ။ လွန်ခဲ့သော 8 နှစ်ခန့်က ဒီကောင်မလေးအား မနှောင်း အိမ်သို့ ခေါ်လာချိန်တွင် မနှစ်မျို့ခဲ့သော်လည်း ယခု အခါတွင် ကျားချောင်း ချောင်းနေသည်။ ညိုထွန်း ရေချိုးကန်အနီး ကပ်သွားကာ “သူသူ ဦး ဘာကူလုပ်ပေးရမလည်း အဟဲ” ဦးညိုထွန်း၏ အသံ ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရ၍ သူသူ လန့်ကာ နောက်လှည့် ကြည့်သည်။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ဝါး စားမတက် အနီးကပ်ကြည့်နေသော ဦးညိုထွန်း၏ တဏှာ မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိသည်။ ဦးညိုထွန်း၏ အကြည့်တွေက ရင်လျှားထားသည့် ထမိန် အောက်မှ ရုံးကြွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာက မခွါပေ။ သူသူ ရင်ဘက်အား လက်ဖြင့် ရှပ်ကာလျှက် “အို ဦးညို ရတယ် မလိုပါဘူး” “အော် အေးအေး သူသူ လိုအပ်ရင် ပြောနော။ ဦးညိုက သူသူ ပင်ပန်းနေတာ မကြည့်ရက်လို့ အဟဲ” “ရတယ် ရတယ် မလိုဘူး ဦးညို” “ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပါဘဲလေ ဟဲဟဲဟဲ”။

သူမအား ဝါးစားမတက် ကြည့်ကာ တဟဲဟဲဖြင့် လှည့်ထွက်သွားသည်။ ထိုတော့မှ သူသူ သက်ပြင်း ချနိုင်သည်။ရေချိုးအပြီးတွင် အဒေါ်လည်း ပြန်မလာသေး၍ သူသူ သူမ၏ သူငယ်ချင်း မေဦး ထံသို့ ထွက်ခဲ့သည်။ မေဦး ဆိုသည်မှာလည်း နွမ်းပါးသည့် မိသားစုအား သူမနှင့်အတူ ကျပန်း လုပ်ရင်း ရှာဖွေ ပေးနေသူ တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဒီရက်ပိုင်း အလုပ်တွေက ပါးသဖြင့် အဒေါ်ကိုလည်း ပိုက်စံ မအပ်နိုင်သည်က တမျိုး၊ ဦးညိုထွန်း၏ ရိတိတိ အပြုအမူများကို ရှောင်နေရ သည်က တမျိုးကြောင့် သူသူ စိတ်ညစ်နေသည်။ မေဦးတို့အိမ် ရောက်သော် အိမ်ရှေ့တွင် ကားတစ်စီး ရပ်ထားသည်ကို တွေ့သည်။ အိမ်ထဲမှ ခေတ်ဆန်ဆန် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ထွက်လာကာ မေဦးအား နှုတ်ဆတ်ပြီး ကာပေါ် တက်ကာ ကားမောင်း၍ ထွက်သွားသည်။ “မေဦး” “ဟယ် သူသူ လာ အိမ်ပေါ်တက်” “အန်တီရော သက်သာလား” “ဒီလိုပါဘဲဟာ တရှောင်ရှောင်နဲ့” “ဒါနဲ့ နေပါဦး စောနက ဘယ်သူလည်း”အဲ့ဒါ အရင်က ဟိုဘက် ရပ်ကွက်မှာ နေတဲ့ မဆွေ လေ၊ အမေ့ တူမ တစ်ဝမ်းကွဲပေါ့၊ နင် သိပါတယ်ဟာ” “ဟယ် မဆွေ ဟုတ်လား သူက ဘယ်လိုက ဘယ်လို ကားတွေ ဘာတွေနဲ့ ဖြစ်သွားရတာလည်း”။

“အင်းးးး သူ စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုမှာ အဆိုတော် လုပ်နေတာလေ။အခုတော့ အဲ့ဆိုင်ပိုင်ရှင်ရဲ့ မယားငယ် ဖြစ်ပြီး ထောနေတာ” “ဒါနဲ့ ဒီကို ဘာလာလုပ်တာလည်း” “ငါ့ အမေ နေမကောင်းဘူး ဆိုလို့ ဆေးဖိုးလေး လာပေးရင်းနဲ့ လာတာ၊ ငါ့ကိုလည်း အဲ့ ဆိုင်မှာ လုပ်မလားတဲ့၊ အဲ့ဒီမှာလုပ်ရင် ဝင်ငွေ ကောင်းတယ် တဲ့” “အဲ့ဒီတော့ နင်က” “အေးလေ အခုရက်ပိုင်း အလုပ်မှ မရှိတာ၊ ငါလည်း လုပ်မယ် ပြောလိုက်တာပေါ့” “ဟယ် နင်ကလည်း ငါ့ကျ ပြောမပေးဘူး” “အေးပါ သူသူရယ် ငါ အရင် လုပ်ကြည့်လို့ အစဉ်ပြေရင် နင့်ကို ပြောပေးမယ် စိတ်ချ” “ကောင်မ နင် အစဉ်ပြေရင် ငါ့ကို မမေ့နဲ့နော်” “စိတ်ချ သူသူရေ စိတ်ချ၊ နင်သာ သီချင်းအဆို ကျင့်ထား” မေဦး အလုပ်ဝင်သည်မှာ နှစ်ပတ်ခန့် ရှိပြီ။ နှစ်ပတ် အတွင်းလည်း သိသိသာသာ ပြောင်းလည်းလာသည်။ အလုပ် စဝင်ကာစ အလုပ်မှ ကြိုထုပ် ငွေဖြင့် အလှကုန် ပစ္စည်းများ အဝတ် အစားများ ဝယ်ကာ အလှပြင်ထား၍ တော်တော် ကြည့်ကောင်းနေသည်။ ညပိုင်း ဆယ်နှစ်နာရီ ကျော်မှ အိမ်ပြန်ရသည်က လွဲ၍ ငွေရေး ကြေးရေးလည်း အရင်ကထက် အနည်းငယ် ချောင်လည် လာသည်။

“သူသူရေ ငါတို့ဆိုင်က လူ အသစ်တွေ ထပ်ခေါ်မှာ၊ နင် လုပ်မှာလား” “အေး လုပ်ခြင်တယ်ဟာ၊ ဒါနဲ့ ဘာတွေ လုပ်ရတာလည်း” “အော် နင်ကလည်း၊ စဉ်ပေါ်တက်ပြီး သီချင်းဆိုရုံလေးရယ်။နင် ဆိုတာ သဘောကျပီး ပန်းကုန်း ဆွတ်တဲ့ ဧည့်သည်နား သွား ထိုင်ပေးရုံလေးရယ် ဒါဘဲ” “အဲ့ဒါဆို ငါ လုပ်မယ်ဟာ” “အေးပါ ဒါဆို မနက်ဖန် နင် ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့” “အေးအေး ကျေးဇူးပါ မေဦးရယ်” သူသူ့ ရင်ထဲ အပျော်တွေ ပြည့်နေ၏။ သူမ အလုပ်လုပ်ရင်း အဒေါ့် မိသားစုအား ထောက်ပန့်မည်။ ပြီးလျှင် သူမ ဘဝ တိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်း လုပ်မည်။ ဒါဆိုလျှင် သူမအား ကျားချောင်း ချောင်းနေသော ဦးညိုထွန်း၏ လက်မှ လွတ်ကင်းမည်။ သူသူ စင်တင် တေးဂီတ၌ အလုပ် ဝင်ကာစ အခက်အခဲ အနည်းငယ် ရှိခဲ့သည်။ မီးရောင် အောက်၌ လူအများရှေ့ သီချင်း တက်ဆိုရာတွင် အစပိုင်း ထစ်ထစ် ငေါ့ငေါ့ ရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် အစဉ် ပြေသွားသည်။ ဧည့်သည်များနှင့် ထိုင်၍ စကားပြောရာတွင်လည်း အစပိုင်းတွင် ခက်ခဲခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း ပြောဆိုဖန် များလာတော့ အစဉ်ပြေလာ၏။

သူသူ အလုပ်ဝင်ပြီး တစ် လခန့် အကြာတွင် ဆိုင်သို့ ရောက်ရောင်ခြင်း မန်နေဂျာ ခေါ်သဖြင့် မေဦး မန်နေဂျာ့ အခန်းသို့ သွားခဲ့သည်။ သူသူတို့ကတော့ အလှ ပြင်ကာ သီချင်းဆိုရန် ပြင်စဉ်နေကြသည်။ တစ် နာရီခန့် ကြာသော် မေဦး မန်နေဂျာ့ အခန်းမှ ခေါင်းငိုက်စိုက်၍ ထွက်လာသည်။”မေဦး မျက်နှာလည်း မကောင်းဘူး ဘာဖြစ်လို့လည်း” “ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး သူသူရယ်၊ ငါ ဒီနေ့ည အိမ်ပြန်ဖြစ်ခြင်မှ ပြန်လိမ့်မယ်၊ မနက်ကျရင် အမေ့ကို ဒီပိုက်စံနဲ့ ဆေးခန်း ပို့ပေးဟာ” “ဟင်…. မေဦး အန်တီ ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ ပြီးတော့ နင်က ဘာ လုပ်မလို့ အိမ်မပြန်ဖြစ်မှာလည်း” မေဦး မျက်ဝန်းထဲမှ မျက်ရည် အချို့ ကျလာသည်။ မေဦး ချက်ခြင်း ပြုံးကာ “ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး သူသူ၊ ငါ ပြောတဲ့ အတိုင်း လုပ်ပေးပါနော် သူငယ်ချင်း” မေဦး သူသူ့ လက်ထဲ ပိုက်စံ တအုပ် ထဲ့ပေးကာ ဆိုင် အနောက်ဘက်သို့ ပြေးဝင်သွားသည်။ သူသူ ပြေးလိုက်မည် အလုပ် “ယခုတဖန် ဖျော်ဖြေမည့် တေးသံရှင် ကတော့ သူသူ ဖြစ်ပါတယ် ခင်များးး” “ရွှီးးးး ဖြောင်းဖြောင်းးးဖြောင်းးဖြောင်းး” သူသူ စတိတ် စဉ်ပေါ်သို့ တက်ခဲ့ရသည်။

မေဦးတစ်ယောက် အမေ့ မျက်နှာအား မြင်ယောင်ရင်း တက်ဆီ ကား ခေါ်ဆောင်ရာသို့ လိုက်ခဲ့သည်။ “နင့် အမေကို ဆေးကုဖို့ ပိုက်စံ လိုတယ်လေ။ နင့် အမေကို မသနားဘူးလား၊ နင့်ရဲ့ အပျိုစဉ် ဘဝလေး ဒီတစ်ည ပေးစပ်ရုံနဲ့ နင့်အမေကို ဆေးကုဖို့ ပိုက်စံ လုံလောက်ပြီ” မဆွေ၏ စကားများ ကြားယောင်ရင်း မျက်စိကို မှိတ်လိုက်ရာ မျက်ရည်ပေါက်များ ကျလာသည်။”ကျွီ” ကားရပ်လိုက်သည့် အသံ ကြားမှ မေဦး သတိဝင်ကာ ဘေးဘီကို ကြည့်မိသည်။ မီး ထိန်ထိန် လင်းနေသည့် တိုက် တစ်လုံး ရှေ့တွင် ကားရပ်ထားသည်။ ကား တံခါးအား တစ်ယောက် ဖွင့်ပေးသဖြင့် မေဦး ကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ တံခါး ဖွင့်ပေးသူ နောက်သို့ မေဦး အသက် မဲ့စွာ လိုက်ခဲ့သည်။ “ပါလာပြီလား ကွ” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာကြီး” “ဟားးးး အချောလေးဘဲကွ အိုကေ မင်းတို့ တာဝန်ကျေတယ်” “ကျေးဇူးပါ ဆရာကြီး၊ ကဲ ကောင်မလေး ငါတို့ ဆရာကြီး စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးလိုက်နော” အခန်း အကျယ်ကြီး တစ်ခုထဲတွင် မေဦးနှင့် ထို လူကြီး နှစ်ဦးသာ ကျန်ခဲ့သည်။ “လာလေ ကောင်မလေး ဒီမှာ ထိုင်” ဆိုင်ထဲတွင် အခြား အမျိုးသားများနှင့် ထိုင်နေကြ ဖြစ်သော်လည်း။

ယခုကဲ့သို့ နှစ်ဦးတည်း ထိုင်ရမည့်အရေး မေဦး တွန့်နေသည်။ သို့သော် သူမ ဒီအထိ လိုက်လာသည့် အကြောင်းမှာ ဘာကြောင့်ဟု ပြန်တွေးမိချိန် ထို လူကြီး နံဘေးတွင် ထိုင်မိလျက်သား ဖြစ်နေသည်။ “ရော့ ဒါလေး သောက်လိုက်” မေဦး လက်ထဲ ရောက်လာသော ဖန်ခွက်အား တစ်ချက် ကြည့်ကာ မော့ချလိုက်သည်။ “ဟားးးး” ရင်ထဲ ပူ ဆင်းသွားသည်။လူကြီးက သူမ ပုခုံးအား သိုင်းဖက်ရင်း နောက် တစ်ခွက် ထပ်တိုက်သည်။ မေဦး မော့ချလိုက်ပြန်သည်။ သူမ ခေါင်းထဲ ရီဝေဝေ ဖြစ်ကာ မျက်လုံး အမြင်များ ဝေဝါးလာသည်။ ထို လူကြီးက သူမအား ဖက်ထားရင်း ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်နေသော မျက်နှာမှာ နှစ်ထပ် ဖြစ်နေသည်။ မေဦး မူးသွားပြီ။ သူမ ခန္ဓာကိုယ် လေထဲ မြှောက်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးနောက် ကျောပြင်က အိစက် ညက်ညောသော အထိအတွေ့ကို ခံစားမိသည်။ သူမ မွေ့ယာပေါ် ရောက်သွားပြီ။ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ပုရွက်စိတ်များ တက်နေသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ ပြီးနောက် လက်တွေ၊ ခြေထောက်တွေ အပေါ်ကို မြောက်လိုက် ကျလိုက် ဖြစ်သွားသည်။ တကိုယ်လုံး အေးစက်သော အဲကွန်း ၏ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

မေဦး ကိုယ်ပေါ်၌ အဝတ်အစားများ မရှိတော့ပေ။ လူကြီးက မေဦး၏ နို့အုံအား လက်ဖြင့် ဖိချေ ပွတ်သပ်နေ၏။ “ဟားးးး နို့လေးတွေက တင်းနေတာဘဲ” မေဦး ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည်။ ထို လူကြီး ချေ ကောင်းကောင်းဖြင့် ဖိချေနေရာ မေဦး နာကျင်သွားသဖြင့် မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ လူကြီး၏ လက်များက နို့အုံအား ချေလိုက်၊ ခန္ဓာကိုယ်အား ပွတ်လိုက်ဖြင့် မေဦး မှာ နာကျင် ခံခက် ရှိလှသည်။လက်က တဖြေးဖြေးဖြင့် ပေါင်သား၊ တင်ပါး များအား ပွတ်သပ်ရင်း စောက်ပတ်လေးသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ပါးစပ်က နို့သီးခေါင်းအား စို့ရင်း လက်ညိုးဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲလေးအား ပွတ်သပ်နေသည်။ အပျိုဖြစ်ကာစ စောက်ပတ်လေးမှာ မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်း လေးဖြင့် ကိုင်လို့ ကောင်းလှသည်။ လက်ညိုးအား စောက်ပတ်ထဲ မထိုးသေးဘဲ စောက်စိလေးကို ပွတ်သပ် ပေးနေသည်။ အပျို ဖြစ်ကတည်းက ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်၏ အထိအတွေ့ကို အခံစားဖူးသေးသော မေဦး တစ်ယောက် ထို လူကြီး၏ အကိုင်အတွယ်တွင် မိန်းမော လာသည်။ ပါးစပ်လေးဟ၊ ခေါင်း မော့၍ တဟင်းဟင်း ညည်းညူ နေ၏။

စောက်စိအား ကလိပေးနေချိန် ဆယ်မိနစ် ခန့် ကြာသော် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ ပစ်ချွဲချွဲနှင့် စိမ့် ထွက်လာသည်။ ခါးကို မသိမသာ ကော့ကော့ လာသည်။ လူကြီး သဘောကျစွာ ပြုံးမိသည်။ အပျိုစင် တစ်ယောက်အား စိတ်တိုင်းကျ နှိုးစွပြီး သူ ကြမ်းခြင်သလို ကြမ်းတော့မည်ကို ကောင်မလေး မသိရှာပေ။ “အအအ ဟင်းးး ကျွတ်စ်” လိုခြင်သည့် အနေအထားသို့ ရောက်ရှိလာသည်။ အဝတ်အစားများ ချွတ်ကာ ကောင်မလေး ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ ထို လူကြီး၏ လီး အား မေဦး မြင်လိုက်လျှင် လန့်ဖြန့်ကာ အမူးပင် ပြေသွားနိုင်သည်။သို့သော် အရက် မူးနေသော မေဦး တစ်ယောက် လူကြီး၏ အကိုင်အတွယ်များကြောင့် မျက်လုံး မှေးစင်းကာ လူကြီး၏ လီးကို မမြင်နိုင်တော့။ လီးကြီး၏ လုံးပတ်မှာ မေဦး လက်ဖျံခန့် တုတ်၍ ခြောက်လက်မ ခန့် ရှည်လျှားသည်။ လီး ဒစ်သည်လည်း ဂေါက်သီးလုံးခန့် ရှိသည်။ ထိုလူကြီး၏ နာမည်ကား ဦးတိုက်မောင်း။ အသက်က ငါးဆယ် ဝန်းကျင်ခန့် ရှိသော်လည်း အနု အရွ ဖူးသစ်စလေးများကိုသာ ငွေ ပုံပေးပြီး စားနေသဖြင့် နုပျို သန်စွမ်းနေသည်။

သူ၏ လီး ဒစ်ဖြင့် မေဦး စောက်ပတ် အကွဲလေးအား အထက် အောက် ပွတ်တိုက်ရင်း တစ်ချက် တစ်ချက် စောက်စိလေးအား ခလုပ်တိုက်မိသည်။ သူမ အလိုးခံရတော့မည်၊ အပျိုရည် ပျက်တော့မည် ဟူသော အသိစိတ်၊ သူမ စောက်ပတ်လေးအား ယောက်ျား တစ်ယောက်၏ လီးဖြင့် ထိတွေ့နေသည် ဟူသော စိတ်၊ မကြာမီ ထို လီးက သူမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်တော့မည် ဆိုသော စိတ်များဖြင့် မေဦးတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားကာ စောက်ပတ်ထဲ ယားကျိ ယားကျိဖြင့် အရည်ကျည်များ စိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်။ ဦးတိုက်မောင်း လီးဒစ်အား စောက်ပတ် အကွဲလေးတွင် တေ့လိုက်သည်။ “အ… ” မေဦး ခေါင်းမော့၊ လက်သီး စုပ်ကာ အံကြိတ်လိုက်ပြီး လီးကြီး တိုးဝင်လာမည့် အချိန်ကို စောင့်နေမိသည်။သူမ၏ ခြေထောက် နှစ်ဖက် လေပေါ် မြောက်သွားကာ ဦးတိုက်မောင်း ပုခုံးထက် ရောက်သွားသည်။ စောက်ပတ် အကွဲလေး ဟ လာသည်။ ဦးတိုက်မောင်း စောက်စိလေးအား လက်မဖြင့် ပွတ် ခါ ပေးလိုက်ရာ “အအအ အဟင့်” မေဦး ဖင်လေး ကြွလာသည်။ လီးဒစ်အား တံတွေး သုပ်ပြီး စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့၍ ခါးကို ဆက်ကနဲ ဖိချလိုက်သည်။

အင့်…. အားးးး အမေရေ့ စောက်ပတ်ထဲ ရုတ်တရက် ဝင်လာသော ပြောချောချော မာတောင်တောင် အရာကြောင့် မေဦး လန့်၍ အော်သည်။ လီးဒစ် မြုပ်ရုံသာ ဝင်သေးသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ထပ်၍ ဖိတိုးလိုက်သည်။ “အားးးးးဟားးးဟားးး” လီးနှင့် တကြိမ်မျှ မတွေ့ဘူးသေးသော စောက်ပတ်လေးမှာ လီး ဒစ်အား ချက်ခြင်း အဝင်မခံဘဲ တားစီးထားသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ပြုံးလိုက်သည်။ မကြာခင် သူ လိုခြင် ကြားခြင်သော မိန်းမငယ်လေး တစ်ဦး၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံကို ကြားရတော့မည်။ လီး ဒစ်ကလည်း စောက်ပတ် အပေါက်တွင် တေ့မိနေပြီ။ မေဦး၏ ခြေထောက်များအား မေဦး မျက်နှာနှင့် ထိခါနီးအထိ ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခါး အားကို သုံးကာ ဖိချလိုက်သည်။အင့် …အားးးးး အမလေးးး လေ နာတယ် နာတယ် မရဘူးးး အီး ဟီးဟီးဟီးးးးးး” မေဦး ထိုလူကြီး ရင်ဘက်များအား တွန်းကာ အော်နေသည်။ လီးကြီးက စောက်ပတ်ထဲ သုံးပုံ တစ်ပုံခန့်သာ ဝင်သေးသည်။ လီး အဝင် လမ်းကြောင်း တည့်သွားသဖြင့် ဦးတိုက်မောင်း နောက်တစ်ချက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လိုး ထဲ့လိုက်သည်။

အင့်… သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး နာတယ် နာတယ် မေဦး ခေါင်း ခါရမ်းကာ မျက်ရည်များ ဖြိုင်ဖြိုင် ကျရင်း ငိုညည်းနေသည်။ လီးကြီးမှာ အပျိုမှေးအား ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲရင်း သားအိမ်ခေါင်းထိ ရောက်သွားသည်။ ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလည်း အနည်းငယ် ကွဲသွားသည်။ ဦးတိုက်မောင်း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ်ကာ အားရပါးရ ပြန် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။ “ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျိ အူးးးးးး အမေရဲ့ နာတယ နာတယ် အီးဟီးဟီးဟီး” မေဦး ဖင်ကြီးအား ကော့ ရမ်းကာ အော်ဟစ် ရုံးကန်နေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာသော လီးကြီးမှာ ညှာတာမှု မရှိပေ။ သောက်ထားသော အရက် အရှိန် ပျောက်ကာ ချွေးစီးများ ကျလာသည်။ “အမလေးလေ အမေရဲ့” မေဦး အော်သံ ကြားရလေ လိုးရတာ အရသာ ရှိလေဖြင့် ဦးတိုက်မောင်း မညှာမတာ လိုးနေရာ လီး တစ်ချောင်းလုံး မေဦး စောက်ပတ်မှ ထွက်သော သွေးများ နီမြန်းနေသည်။လီးကြီး စောင့် ဝင်လာတိုင်း မေဦးမှာ နာကျင်လွန်းသဖြင့် ကမ္ဘာ ပျက်မတက် အော်ဟစ်နေရသည်။ ဦးတိုက်မောင်း မှာဖြင့် အရသာ တွေ့လို့။

ဟားးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်လေးကွာ” ထို တစ်ညလုံး မေဦး နာကျင်စွာ အော်ဟစ် ညည်းညူရင်း ဦးတိုက်မောင်း၏ စိတ်တိုင်းကျ လိုးခြင်းကို လှိမ့် ခံနေရသည်။ ဦးတိုက်မောင်း တစ်ညလုံး လိုးထား၍ မေဦး နေ့လည် ဆယ့်တစ် ခန့်မှ ထနိုင်သည်။ စောက်ပတ် တခုလုံး ထူပူ ကြိမ်းစပ်ကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေသည်။ မေဦး တစ်ယောက် ဦးတိုက်မောင်း စီစဉ်ပေးသော တက်ဆီ ဖြင့် လက်ထဲတွင် ဦးတိုက်မောင်း နောက်ထပ် ပေးလိုက်သော ပိုက်စံအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ကိုင်လျှက် အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တွင် လူ အများ စုဝေးနေကြသည်။ “ဟင် ဘာ ဘာလုပ်နေကြတာလည်း” “မေဦး နင် ဘယ်တွေ သွားနေတာလည်း၊ နင့် အမေ မရှိတော့ဘူး” “ရှင် အမေ အမေ ဘာဖြစ်တယ်” မေဦး အိမ်ရှေ့မှ လူများ၏ စကားကို နားမထောင်နိုင်တော့ဘဲ အိမ်ပေါ် ပြေးတက်ခဲ့သည်။ ဘုရားစဉ် ရှေ့တွင် ဆောင်ခြုံထားသော မိခင်၏ အလောင်း၊ ပြီးလျှင် တရှုံ့ရှုံ့ ငိုကြွေးနေသော သူငယ်ချင်းမ သူသူ။ “သူသူ ငါ့အမေ ဘာဖြစ် ဘာဖြစ်” သူသူ မေဦးအား ထဖကျကာ “အီးဟီးဟီး မေဦးရေ မနေ့က ငါ ဆိုင်က အစောကြီး ပြန်လာပီး နင့် အမေကို ဆေးခန်း ပို့ဖို့ လုပ်တာ။

ငါ ရောက်တော့ နင့် အမေ ဆုံးဘီ မေဦးရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” “ဘာ..သူသူ… အမေ…. အမေ….”မိခင်၏ ရက်လည် ပြီးမှ မေဦး အလုပ် ပြန်ဆင်းဖြစ်သည်။သူသူလည်း နာရေး ကိစ္စ တလျှောက်လုံး မေဦးအား ကူညီ လုပ်ကိုင် ပေးခဲ့သည်။ မေဦး မိခင်ကြီး တိမ်းပါးသွားသည့် နောက်ပိုင်းတွင် မောင်ငယ်နှင့် ညီမငယ်၏ တာဝန်က မေဦး ပုခုံးပေါ် ရောက်လာခဲ့ပြီ။ သူတို့လေးတွေ ပညာတက် ဖြစ်ဖို့ မေဦး တာဝန် ဖြစ်သွားသည်။ သို့ပါ၍ မေဦးတစ်ယောက် ကလေးတွေ ပညာရေးအတွက် ပိုက်စံ ရှာရမည်။ “မေဦး ဒီနေ့ ည လိုက်မလား” “ဘယ်လောက် ရမှာလည်း ဂျာကြီး” ” ဖောရိမ်း တွေဟ၊ ဦးတိုက်မောင်းရဲ့ ပါတနာ တွေ၊ ပါကင် မဟုတ်ရင် ပါကင် အကျ သန့်သန့် လေး ရှာပေး ဆိုလို့ နင့်ကို မေးကြည့်တာ” ” ဖောရိမ်နာ တွေ ဆိုတော့ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင်လည်း” “နှစ်ယောက် သုံးယောက် ပေါ့ဟာ” မေဦး တစ်ချက် စဉ်းစားသည်။ ဖောရိမ်နာ တွေ ဆို၍ လန့်မိသည်။ သို့သော် မိမိအား ပါကင် ဖွင့်ထားသည့် ဦးတိုက်မောင်း၏ လီး ထက်တော့ ကြီးစရာ မရှိလောက်ဟု ထင်မိသည်။

“ဘယ်လောက် ရမှာလည်း” “ပါကင် ဆို ငါး ပုံး၊ ပါကင် မဟုတ်ပေရင် သုံး ပုံးတဲ့၊ သူတို့ ကျေနပ်ရင် ထပ်ပေးလိမ့်မယ်” “လိုက်မယ် ဂျာကြီးရာ” “အိုကေ လေ၊ အဲ့ဒါဆို မနက်ဖန် မနက်ပိုင်း ဆိုင်ကို လာခဲ့၊ ငါ့ အတွက်တော့ တန်းပါစန့် ပေါ့” “ပေးရမှာပေါ့ ဂျာကြီးရယ်” မေဦး ရေချိုးပြီး ကိုး ခန့် ဆိုင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။ သူသူ အားလည်း သွားစရာ ရှိ၍ ဟု မှာကြားခဲ့သည်။ ဆိုင်သို့ ရောက်ပြီး နာရီဝက်ခန့် အကြာတွင် ဦးတိုက်မောင်းနှင့် ဖောရိမ်း နှစ်ဦး ရောက်လာသည်။ဦးတိုက်မောင်းက မေဦးကို တွေ့သော အခါ သူ အားရပါးရ ပါကင် ဖွင့်ခဲ့သော မိန်းကလေး ဖြစ်နေ၍ သဘောကျသွားသည်။ ကေတီဗွီ တစ်ခန်း ယူကာ နှစ်နာရီ ခန့် သီချင်းဆို ဘီယာ သောက်ကျသည်။ ဆယ့်နှစ် ထိုးသော် ကေတီဗွီ ကျသင့်ငွေနှင့် မေဦး အတွက်ပါ မန်နေဂျာထံ ရှင်းခဲ့ပြီး မေဦးအား ဖိုက် စတား အဆင့်ရှိ ဟော်တယ် ကြီး တစ်ခုသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ မေဦး ဦးတိုက်မောင်း၏ လီးအား အနည်းငယ် လန့်နေသည်။ ပြီးခဲ့သည့် နှစ်ပတ်ခန့် က ပါကင် ဖွင့်စဉ် မညှာအတာ အလိုးခံထားရသည်လေ။ ဦးတိုက်မောင်းတို့ သုံးဦး ဘီယာ သောက်ရင်း တဟီးဟီး တဟားဟားဖြင့် စကား ပြောဆိုနေကြသည်။ အင်္ဂလိပ်လို ပြောနေကြသဖြင့် မေဦး နားမလည်ပေ။

သို့သော် သူမအား ကြည့်ပြီး ပြောနေသဖြင့် သူမ အကြောင်း ပြောမှန်းတော့ နားလည်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း မေဦးအား ဘီယာ ခွက် ကမ်းပေးသဖြင့် လှမ်းယူကာ မော့လိုက်သည်။ မေဦး ဘီယာ နှစ်ခွက်ခန့် သောက်ပြီးသော် “ချာတိတ်ရေ၊ မင်းကို သူတို့က သဘောကျနေကြတယ်၊ စကြစို့ တဲ့” ဦးတိုက်မောင်း ဖောရိမ်း နှစ်ဦးအား တစ်စုံတစ်ခု ပြောလိုက်ရာ နှစ်ဦးသား လက်မများ ထောင်ကာ မေဦး၏ ဘေး တစ်ဖက် တစ်ချက်စီတွင် ဝင် ထိုင်လိုက်သည်။ပြီးနောက် တစ်ယောက်က မေဦး ပုခုံးအား ဖက်၍ မျက်နှာကို သူ့ဘက် ဆွဲ လှည့်လိုက်သည်။ နောက် တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်များကို ပွတ်သပ်လိုက်၊ နို့အုံကို အင်္ကျီ အပေါ်မှ ကိုင်တွယ်လိုက် လုပ်နေသည်။ တစ်ယောက်က မေဦး နှုတ်ခမ်းများအား စုပ်နမ်းနေစဉ် နောက်တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ ထမိန်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။ မေဦးလည်း အလိုက်သင့် ပေါင် ကားပေးလိုက်သည်။ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်နေသော တစ်ယောက်က ဦးတိုက်မောင်းဖက် လှည့်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် မေဦး စောက်ပတ်လေးအား လက်ဖြင့် ဖြဲကာ လျှာဖြင့် လျှက်လိုက်သည်။

ပါးစပ်ထဲ ဝင်မွှေနေသော လျှာအား ပြန် ကလိပေးနေသည့် မေဦး ကိုယ်လေး တွန့်သွားသည်။ ပြန် ကလိပေးသော မေဦး၏ လျှာအား စုပ်ယူ ခံလိုက်ရသည်။ တချိန်ထဲမှာပင် စောက်ပတ်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်၊ စောက်စိလေးအား စုပ်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေရာ “ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အွန်းးးးး အူးးးးးး” မေဦး ခါးတွေ၊ ရင်တွေ ကော့လန်နေသည်။ ဦးတိုက်မောင်း ထိုင်ရာမှ ထလာကာ မေဦး၏ အင်္ကျီအား ရင်ညွန့်အထိ ပင့်တင် လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဘော်လီ ဂျိတ် များကို ဖြုတ်လိုက်ရာ ဟင်းချိုပန်းကန် အသေးခန့် လုံးဝန်း မာကျစ်သော နို့ များ ပေါ်လာသည်။ နို့ တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ပွတ်ချေကာ ကျန် တစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်သည်။စောက်ပတ် လျှက်နေရင်း လက်ညှိုးက စောက်ပတ်ထဲ ထိုးမွှေနေရာ “ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် အူးးး အားးး ရှီးးး ဟားးးးးးးး” အမျိုးသား သုံးယောက်၏ ပါးစပ်စုပ်၊ နို့ ကလိ၊ စောက်ပတ် ကလိခြင်းကို တပြိုင်နက်တည်း ခံရသဖြင့် မေဦး ကြာရှည်စွာ မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်ကာ တချီ ပြီးသွားရသည်။ “ကဲ ချာတိတ်ရေ၊ မင်းအလှည့်” ဦးတိုက်မောင်း ပြောရင်း အဝတ်အစား များကိုချွတ်လိုက်သည်။

သူတို့ လီးများကို စုပ်ပေးရမည်မှန်း မေဦး သိလိုက်သည်။ ဖောရိမ်း နှစ်ယောက်ပါ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်ရာ “အို အမလေးလေ ဖုရား ဖုရား” မေဦး လန့်သွားသည်။ ဖောရိမ်း နှစ်ယောက်၏ လီးများမှာ ဦးတိုက်မောင်းနှင့် အရွယ်တူများ ဖြစ်ကြသည်။ မေဦး လိုက်လာမိတာ မှားပြီဟု တွေးမိသည်။ ဦးတိုက်မောင်း လီးတစ်ချောင်းထဲကိုပင် ငယ်သံပါအောင် အော်ခဲ့ရသည်။ လီး သုံးချောင်းဆိုလျှင် သူမ ခံနိုင်ပါ့မလား မသိပေ။ သို့သော် ပိုက်စံလည်း ယူပြီးမှ မထူးတော့ပြီ။ မတ်တပ် ရပ်နေသော သုံးဦးအကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ရှေးဦးစွာ သူမ စောက်ပတ်အား လျှက်ပေးသော သူ၏ လီးကို လက်ဖြင့် မရဲတရဲ ကိုင်လိုက်သည်။ မာတောင်၍ နေသော လီးကြီးမှာ လက်ဖြင့် မစုပ်မိပေ။ လီး အရည်ပြားအား လက်ဖြင့် ဆွဲလိုက်ရာ နီရဲ၍ အရည်ကြည်များ ထွက်နေသော ဒစ် ပြဲပြဲကြီး ပေါ်လာသည်။လီး ဒစ်အား နှုတ်ခမ်းဖြင့် စုပ်လိုက်သည်။ ဖောရိမ်း အရသာ တွေ့သွားသည်။” အမျိုးသား သုံးဦး၏ လီးများကို ဆယ်မီနစ် ခန့်စီ စုပ်ပေးပြီးသော် “ကဲ ချာတိတ်၊ ကုတင်ပေါ် သွားစို့” မေဦး မွှေ့ယာပေါ်တွင် ပတ်လပ်လှန် ပေါင်ကား ပေးထားလိုက်သည်။

ဖောရိမ်း တစ်ယောက်က မေဦး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်း တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီး ဒစ်အား စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။ အားးးး အမေရဲ့ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်” အရည်များ ရွှဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး မဆန့်မပြဲ တိုးဝင်သွားသည်။ မေဦး လက်နှစ်ဖက်က မွေ့ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုတ်ကိုင်ထားသည်။ နောက်တစ်ချက် “အင့် ဗျိဗျိဗျစ် ဒုတ် အီးးဟီးဟီးးး နာတယ် နာတယ် အမလေးလေ ဟားးး” မေဦး အံကြိတ်ခံ၍ မရတော့။ လီး ဒစ်ကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသား များအား အရှိန်ပြင်းစွာ ပွတ်တိုက်ရင်း သားအိမ်ခေါင်းသို့ သွားစောင့်သည်။ မျက်ရည်ပင် ဝဲသွား၏။ လီးကို အဆုံးထိ ပြန်ထုတ်ကာ အရှိန်ပြင်းစွာ စောင့် ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။ ဖြေးဖြေး လုပ်ပါရှင် အီးဟီးဟီးဟီး” မေဦး တောင်းပန်သည်ကို ဖောရိမ်း နားမလည်ပေ။ နားလည်လျှင်ပင် ညှာမည့်ပုံ မပေါ်။ “အင့် ဗျိဗျိဗျိဗျိ အားးဟားးးဟားးးး” တစ်ချက်ခြင်း အားရပါးရ စောင့် လိုးနေရင်း ဆယ့်ငါးမိနစ် ခန့် ကြာသော် လီး အထုပ် အသွင်း သွပ်လာသည်။

မေဦးလည်း မွေ့ယာပေါ်တွင် လူးလိမ့် ခံနေရသည်။ အားးလားးလားး အမလေးလေ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ဖောရိမ်း ၏ လီးမှ သုပ်ရည်များ မေဦး ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုပ်လိုက်သည်။ တစ်ယောက် ဆင်းသွားသည်နှင့် နောက်တစ်ယောက် မွှေ့ယာပေါ် တက်လာကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ တန်းထဲ့၍ အားရပါးရ စောင့် လိုးတော့သည်။အားးး အမလေးလေ သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး မေဦး ဆံပင်များ ခါရမ်းနေသည်။ ဦးတိုက်မောင်းနှင့် တစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်မှ လိုးပွဲကို ဘီယာ သောက်ရင်း ကြည့်နေသည်။ လိုးချက် တွေက ပြင်းထန်လှသည်။ လီးကြီး ဆွဲထုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ် အတွင်းသား ရဲရဲများ လီးတွင် ကပ်ပါလာ သကဲ့သို့ လီး ပြန် စောင့် ထဲ့လိုက်တိုင်း အတွင်းသို့ အမြုံလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ မေဦး၏ နာကျင်စွာ အော်ညည်းသံလေးကလည်း ရမ္မက် စိတ်ကို ပိုမို နိုးကြွစေသည်။ ဖောရိမ်း နှစ်ယောက် လိုးပြီးသော် မေဦးတစ်ယောက် ကုတင်ထက်တွင် ဗိုက်ကို နှိပ်၍ လူးလှိမ့်နေသည်။ “ကဲ ချာတိတ် လေးဘက် ကုန်းလိုက်” မေဦး လေးဘက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း မေဦး ခါးအား ဖိ လိုက်ရာ ဦးခေါင်းမှာ မွှေ့ယာပေါ် ကပ်သွားပြီး ဖင်ကြီး ကော့သွားသည်။

မေဦး ဖင်အား ကားယား ခွကာ ပြဲ အာလာသော စောက်ပတ်တွင် လီးဒစ် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မေဦး ခါးအား လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ အရှိန်ပြင်းပြင်း စောင့်ထဲ့လိုပ်သည်။အူးးးဟူးးဟူးးးဟူးး” မေဦး ခေါင်းထောင်သွားကာ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွာသည်။ လိုးချက်တိုင်းက သားအိမ်အား ထိမိလွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။ အားးလားးလားးလားး ရှီးး ဦးတိုက်မောင်း လိုးပြီးသော် မေဦး မွှေ့ယာပေါ် မှောက်လျှက် ကျသွားသည်။ နားထဲမှ လေများ ထွက်ကာ သတိ လစ်ခြင်သလို ဖြစ်နေပြီ။ မေဦးအား ခေတ္တ အနားပေးလိုက်သည်။ ဦးတိုက်မောင်း တို့လည်း ဘီယာ သောက်ရင်း နားလိုက်သည်။ နာရီဝက်ခန့် ကြာသော် ဖောရိမ်း တစ်ယောက် မွှေ့ယာပေါ် တက်လာသည်။ မှောက်လျှက် ဖြစ်နေသော မေဦးအား ခွလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လီးကို တံတွေး စွတ်လိုက်ပြီး မေဦး ဖင်နှစ်ခြမ်း ကို လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါ်ထွက်လာသော စအိုပေါက်အား တံတွေး ထွေးချလိုက်ပြီး လီး ဒစ်ကို တေ့လိုက်သည်။ ဖင် လိုးခံရတော့မည်ကို သိသဖြင့် မေဦး လူးလည်း ထသည်။ မရတော့ အားးးး နာတယ် နာတယ်” တံတွေး စွတ်ထားသဖြင့် လီး ဒစ်က စအိုပေါက်ထဲ ဝင်သွားသည်။

ထပ် ဖိချလိုက်သည်။အားးးး မရဘူးး မရဘူးးး အားးး” မေဦး ငယ်သံပါအောင် အော်တော့သည်။ မေဦး ရုံးလေ လီးမှာ ဖင်ပေါက်ထဲ နှဲ့ ဝင်လေ ဖြစ်ရာ နောက်ဆုံးတွင်အားးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အမလေးလေ ဖင်ကွဲပါပြီ အီးဟီးဟီးဟီး” လီး တစ်ဆုံး ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ မေဦးလည်း နာကျင်လွန်း၍ မည်ကဲ့သို့ အော်ညည်းရမည်ကိုပင် မသိတော့။ အမလေးး အမေရဲ့ အအအအ အီးဟီးဟီးဟီးဟီး” တစ်ယောက် လိုးပြီး၍ ဖင်ထဲမှ လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားချိန် နောက် လီး တစ်ချောင်းက တန်း ဝင်လာသည်။”ဗျွတ်ဗျွတ် ဗလွတ်ဗွတ် အားးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” ဖင်ခံရတဲ့အရသာကိုလည်း အလွန်ကြိုက်မိသည် မွှေ့ယာခင်းတွင် မေဦး မျက်ရည်များ ဆိုရွှဲနေပြီ။ ချက်ခြင်း အသက်ထွက် ချင်စိတ်ပင် ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ကောင်းလည်းအလွန်ကောင်းနေလေသည် “အားးး ရှီးးး ဦးတိုက်မောင်း လီးဒစ်ကို တံတွေးစွပ်ကာ မေဦး ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အမလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး ဦးတိုက်မောင်း၏ လီးကြီး မေဦး ဖင်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားချိန် လီး တပ်လျှက်ပင် မေဦးအား ဆွဲမကာ သူ့ ကိုယ်ပေါ်၌ ပတ်လပ် တင်လိုက်သည်။ ဖောရိမ်း တစ်ယောက်က မေဦး စောက်ပတ်အား လီး တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။အားးးးးဟားးးးဟားးးး အမေရေ ဗျိဗျိ ဗျွတ်ဗျွတ် အား” လိုးပါ……ကျမဖင်ကို ဆောင့်လိုးပေးပါ ဦးတိုက်မောင်းတို့ သုံးယောက် မေဦးအား ပါးစပ်၊ ဖင်နှင့် စောက်ပတ် သုံးပေါက်စလုံး ညှပ်၍ လိုးကြတော့သည်။ တနေကုန် တညလုံး မညှာတန်း အားရပါးရ အလိုးခံနေရသဖြင့် မေဦးခမျာ မိုးလင်းခါနီးတွင် အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။ လူလည်း မျော့မျော့ ကျန်ကာ သတိပင် လစ်သလိုလို ဖြစ်နေပြီ။ ထိုနေ့က ဦးတိုက်မောင်း မေဦးအား နောက်ထပ် နှစ် သိန်း ထပ်ပေးသည်။ မေဦးလည်း ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ကွဲသွားသဖြင့် တစ်ပတ်ခန့် အလုပ် နားလိုက်ရလေတော့သည် …..ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

တညလုံးအားပါးတရ

မိန္းမငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ထမိန္ ရင္လၽွားျဖင့္ အဝတ္ ေလၽွာ္ဖြတ္ေနသည္။ သူမသည္ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီးကာစ။ အပ်ိဳေပၚ ဝင္စ ျဖစ္လင့္ကစား၊ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ ဖြံ့ထြားလွသည္။ သူမ အသက္ 10 ႏွစ္ မျပည့္မွီကပင္ မိဘႏွစ္ပါးစလုံး ဆုံးပါး သြားသျဖင့္ အေဒၚ တစ္ဝမ္းကြဲ ျဖစ္သူမွ ေခၚယူ ေမြးစားထားသည္။ အေဒၚ ျဖစ္သူ၏ လင္မယားမွာလည္း လက္လုပ္ လက္စားမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္း မေနခဲ့ရေပ။ ငယ္စဥ္ကပင္ အျခားသူမ်ား၏ လက္တို လက္ေတာင္း ခိုင္းသည္မ်ား လုပ္ကိုင္ရင္း အေဒၚျဖစ္သူအား တစ္ဖက္ တစ္လွမ္းမွ ေက်းဇူး စပ္ေပးခဲ့သည္။ ပန္းရံ၊ လမ္းလုပ္၊ စသျဖင့္ ၾကဳံရာ က်ပန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနေလာင္ထားသျဖင့္ ညိဳေသာ အသားအရည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဖြံ့ထြား က်စ္လစ္လွသည္။ သူမ နာမည္က သူသူ။ အဝတ္အစားမ်ား ရိုက္ ေလၽွာ္လိုက္တိုင္း လွုပ္ရမ္းသြားသည့္ ေရစိုေနေသာ ထမိန္ ပါးပါး ေအာက္မွ တင္ ကားကား ႀကီးမ်ားကို အငမ္းမရ ၾကည့္ရင္း တံေတြး မ်ိဳခ်ေနသူ တစ္ေယာက္ ရွိသည္။

သူသူ႔ အေဒၚ မေႏွာင္း၏ ေယာက္်ား ညိဳထြန္း ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဒီေကာင္မေလး ဒီေလာက္ လွသည္ကို သတိ မျပဳမိ။ အသက္ ဆယ့္ရွစ္ ႏွစ္ ျပည့္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဖြံ့ထြားလာေသာ ခႏၶာကိုယ္ အရွိုက္ အဟိုက္မ်ားက ညိဳထြန္းအား ညႇို့ယူေနေလၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ 8 ႏွစ္ခန္႔က ဒီေကာင္မေလးအား မေႏွာင္း အိမ္သို့ ေခၚလာခ်ိန္တြင္ မႏွစ္မ်ိဳ့ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အခါတြင္ က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနသည္။ ညိဳထြန္း ေရခ်ိဳးကန္အနီး ကပ္သြားကာ “သူသူ ဦး ဘာကူလုပ္ေပးရမလည္း အဟဲ” ဦးညိဳထြန္း၏ အသံ ႐ုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရ၍ သူသူ လန္႔ကာ ေနာက္လွည့္ ၾကည့္သည္။ သူမ ခႏၶာကိုယ္အား ဝါး စားမတက္ အနီးကပ္ၾကည့္ေနေသာ ဦးညိဳထြန္း၏ တဏွာ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ဆုံမိသည္။ ဦးညိဳထြန္း၏ အၾကည့္ေတြက ရင္လၽွားထားသည့္ ထမိန္ ေအာက္မွ ႐ုံးႂကြေနေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာက မခြါေပ။ သူသူ ရင္ဘက္အား လက္ျဖင့္ ရွပ္ကာလၽွက္ “အို ဦးညိဳ ရတယ္ မလိုပါဘူး” “ေအာ္ ေအးေအး သူသူ လိုအပ္ရင္ ေျပာေနာ။ ဦးညိဳက သူသူ ပင္ပန္းေနတာ မၾကည့္ရက္လို့ အဟဲ” “ရတယ္ ရတယ္ မလိုဘူး ဦးညိဳ” “ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပါဘဲေလ ဟဲဟဲဟဲ”။

သူမအား ဝါးစားမတက္ ၾကည့္ကာ တဟဲဟဲျဖင့္ လွည့္ထြက္သြားသည္။ ထိုေတာ့မွ သူသူ သက္ျပင္း ခ်နိုင္သည္။ေရခ်ိဳးအၿပီးတြင္ အေဒၚလည္း ျပန္မလာေသး၍ သူသူ သူမ၏ သူငယ္ခ်င္း ေမဦး ထံသို့ ထြက္ခဲ့သည္။ ေမဦး ဆိုသည္မွာလည္း ႏြမ္းပါးသည့္ မိသားစုအား သူမႏွင့္အတူ က်ပန္း လုပ္ရင္း ရွာေဖြ ေပးေနသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ဒီရက္ပိုင္း အလုပ္ေတြက ပါးသျဖင့္ အေဒၚကိုလည္း ပိုက္စံ မအပ္နိုင္သည္က တမ်ိဳး၊ ဦးညိဳထြန္း၏ ရိတိတိ အျပဳအမူမ်ားကို ေရွာင္ေနရ သည္က တမ်ိဳးေၾကာင့္ သူသူ စိတ္ညစ္ေနသည္။ ေမဦးတို့အိမ္ ေရာက္ေသာ္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကားတစ္စီး ရပ္ထားသည္ကို ေတြ႕သည္။ အိမ္ထဲမွ ေခတ္ဆန္ဆန္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ထြက္လာကာ ေမဦးအား ႏွုတ္ဆတ္ၿပီး ကာေပၚ တက္ကာ ကားေမာင္း၍ ထြက္သြားသည္။ “ေမဦး” “ဟယ္ သူသူ လာ အိမ္ေပၚတက္” “အန္တီေရာ သက္သာလား” “ဒီလိုပါဘဲဟာ တေရွာင္ေရွာင္နဲ႔” “ဒါနဲ႔ ေနပါဦး ေစာနက ဘယ္သူလည္း”အဲ့ဒါ အရင္က ဟိုဘက္ ရပ္ကြက္မွာ ေနတဲ့ မေဆြ ေလ၊ အေမ့ တူမ တစ္ဝမ္းကြဲေပါ့၊ နင္ သိပါတယ္ဟာ” “ဟယ္ မေဆြ ဟုတ္လား သူက ဘယ္လိုက ဘယ္လို ကားေတြ ဘာေတြနဲ႔ ျဖစ္သြားရတာလည္း”။

“အင္းးးး သူ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခုမွာ အဆိုေတာ္ လုပ္ေနတာေလ။အခုေတာ့ အဲ့ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရဲ့ မယားငယ္ ျဖစ္ၿပီး ေထာေနတာ” “ဒါနဲ႔ ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလည္း” “ငါ့ အေမ ေနမေကာင္းဘူး ဆိုလို့ ေဆးဖိုးေလး လာေပးရင္းနဲ႔ လာတာ၊ ငါ့ကိုလည္း အဲ့ ဆိုင္မွာ လုပ္မလားတဲ့၊ အဲ့ဒီမွာလုပ္ရင္ ဝင္ေငြ ေကာင္းတယ္ တဲ့” “အဲ့ဒီေတာ့ နင္က” “ေအးေလ အခုရက္ပိုင္း အလုပ္မွ မရွိတာ၊ ငါလည္း လုပ္မယ္ ေျပာလိုက္တာေပါ့” “ဟယ္ နင္ကလည္း ငါ့က် ေျပာမေပးဘူး” “ေအးပါ သူသူရယ္ ငါ အရင္ လုပ္ၾကည့္လို့ အစဥ္ေျပရင္ နင့္ကို ေျပာေပးမယ္ စိတ္ခ်” “ေကာင္မ နင္ အစဥ္ေျပရင္ ငါ့ကို မေမ့နဲ႔ေနာ္” “စိတ္ခ် သူသူေရ စိတ္ခ်၊ နင္သာ သီခ်င္းအဆို က်င့္ထား” ေမဦး အလုပ္ဝင္သည္မွာ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ႏွစ္ပတ္ အတြင္းလည္း သိသိသာသာ ေျပာင္းလည္းလာသည္။ အလုပ္ စဝင္ကာစ အလုပ္မွ ႀကိဳထုပ္ ေငြျဖင့္ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ား အဝတ္ အစားမ်ား ဝယ္ကာ အလွျပင္ထား၍ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။ ညပိုင္း ဆယ္ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ရသည္က လြဲ၍ ေငြေရး ေၾကးေရးလည္း အရင္ကထက္ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္လည္ လာသည္။

“သူသူေရ ငါတို့ဆိုင္က လူ အသစ္ေတြ ထပ္ေခၚမွာ၊ နင္ လုပ္မွာလား” “ေအး လုပ္ျခင္တယ္ဟာ၊ ဒါနဲ႔ ဘာေတြ လုပ္ရတာလည္း” “ေအာ္ နင္ကလည္း၊ စဥ္ေပၚတက္ၿပီး သီခ်င္းဆို႐ုံေလးရယ္။နင္ ဆိုတာ သေဘာက်ပီး ပန္းကုန္း ဆြတ္တဲ့ ဧည့္သည္နား သြား ထိုင္ေပး႐ုံေလးရယ္ ဒါဘဲ” “အဲ့ဒါဆို ငါ လုပ္မယ္ဟာ” “ေအးပါ ဒါဆို မနက္ဖန္ နင္ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့” “ေအးေအး ေက်းဇူးပါ ေမဦးရယ္” သူသူ႔ ရင္ထဲ အေပ်ာ္ေတြ ျပည့္ေန၏။ သူမ အလုပ္လုပ္ရင္း အေဒၚ့ မိသားစုအား ေထာက္ပန္႔မည္။ ၿပီးလၽွင္ သူမ ဘဝ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္မည္။ ဒါဆိုလၽွင္ သူမအား က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနေသာ ဦးညိဳထြန္း၏ လက္မွ လြတ္ကင္းမည္။ သူသူ စင္တင္ ေတးဂီတ၌ အလုပ္ ဝင္ကာစ အခက္အခဲ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့သည္။ မီးေရာင္ ေအာက္၌ လူအမ်ားေရွ႕ သီခ်င္း တက္ဆိုရာတြင္ အစပိုင္း ထစ္ထစ္ ေငါ့ေငါ့ ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစဥ္ ေျပသြားသည္။ ဧည့္သည္မ်ားႏွင့္ ထိုင္၍ စကားေျပာရာတြင္လည္း အစပိုင္းတြင္ ခက္ခဲခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ေျပာဆိုဖန္ မ်ားလာေတာ့ အစဥ္ေျပလာ၏။

သူသူ အလုပ္ဝင္ၿပီး တစ္ လခန္႔ အၾကာတြင္ ဆိုင္သို့ ေရာက္ေရာင္ျခင္း မန္ေနဂ်ာ ေခၚသျဖင့္ ေမဦး မန္ေနဂ်ာ့ အခန္းသို့ သြားခဲ့သည္။ သူသူတို့ကေတာ့ အလွ ျပင္ကာ သီခ်င္းဆိုရန္ ျပင္စဥ္ေနၾကသည္။ တစ္ နာရီခန္႔ ၾကာေသာ္ ေမဦး မန္ေနဂ်ာ့ အခန္းမွ ေခါင္းငိုက္စိုက္၍ ထြက္လာသည္။”ေမဦး မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းဘူး ဘာျဖစ္လို့လည္း” “ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး သူသူရယ္၊ ငါ ဒီေန႔ည အိမ္ျပန္ျဖစ္ျခင္မွ ျပန္လိမ့္မယ္၊ မနက္က်ရင္ အေမ့ကို ဒီပိုက္စံနဲ႔ ေဆးခန္း ပို့ေပးဟာ” “ဟင္…. ေမဦး အန္တီ ဘာျဖစ္လို့လည္း၊ ၿပီးေတာ့ နင္က ဘာ လုပ္မလို့ အိမ္မျပန္ျဖစ္မွာလည္း” ေမဦး မ်က္ဝန္းထဲမွ မ်က္ရည္ အခ်ိဳ့ က်လာသည္။ ေမဦး ခ်က္ျခင္း ျပဳံးကာ “ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး သူသူ၊ ငါ ေျပာတဲ့ အတိုင္း လုပ္ေပးပါေနာ္ သူငယ္ခ်င္း” ေမဦး သူသူ႔ လက္ထဲ ပိုက္စံ တအုပ္ ထဲ့ေပးကာ ဆိုင္ အေနာက္ဘက္သို့ ေျပးဝင္သြားသည္။ သူသူ ေျပးလိုက္မည္ အလုပ္ “ယခုတဖန္ ေဖ်ာ္ေျဖမည့္ ေတးသံရွင္ ကေတာ့ သူသူ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္မ်ားးး” “ရႊီးးးး ေျဖာင္းေျဖာင္းးးေျဖာင္းးေျဖာင္းး” သူသူ စတိတ္ စဥ္ေပၚသို့ တက္ခဲ့ရသည္။

ေမဦးတစ္ေယာက္ အေမ့ မ်က္ႏွာအား ျမင္ေယာင္ရင္း တက္ဆီ ကား ေခၚေဆာင္ရာသို့ လိုက္ခဲ့သည္။ “နင့္ အေမကို ေဆးကုဖို့ ပိုက္စံ လိုတယ္ေလ။ နင့္ အေမကို မသနားဘူးလား၊ နင့္ရဲ့ အပ်ိဳစဥ္ ဘဝေလး ဒီတစ္ည ေပးစပ္႐ုံနဲ႔ နင့္အေမကို ေဆးကုဖို့ ပိုက္စံ လုံေလာက္ၿပီ” မေဆြ၏ စကားမ်ား ၾကားေယာင္ရင္း မ်က္စိကို မွိတ္လိုက္ရာ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ား က်လာသည္။”ကၽြီ” ကားရပ္လိုက္သည့္ အသံ ၾကားမွ ေမဦး သတိဝင္ကာ ေဘးဘီကို ၾကည့္မိသည္။ မီး ထိန္ထိန္ လင္းေနသည့္ တိုက္ တစ္လုံး ေရွ႕တြင္ ကားရပ္ထားသည္။ ကား တံခါးအား တစ္ေယာက္ ဖြင့္ေပးသျဖင့္ ေမဦး ကားေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ တံခါး ဖြင့္ေပးသူ ေနာက္သို့ ေမဦး အသက္ မဲ့စြာ လိုက္ခဲ့သည္။ “ပါလာၿပီလား ကြ” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာႀကီး” “ဟားးးး အေခ်ာေလးဘဲကြ အိုေက မင္းတို့ တာဝန္ေက်တယ္” “ေက်းဇူးပါ ဆရာႀကီး၊ ကဲ ေကာင္မေလး ငါတို့ ဆရာႀကီး စိတ္တိုင္းက် ျပဳစုေပးလိုက္ေနာ” အခန္း အက်ယ္ႀကီး တစ္ခုထဲတြင္ ေမဦးႏွင့္ ထို လူႀကီး ႏွစ္ဦးသာ က်န္ခဲ့သည္။ “လာေလ ေကာင္မေလး ဒီမွာ ထိုင္” ဆိုင္ထဲတြင္ အျခား အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ထိုင္ေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း။

ယခုကဲ့သို့ ႏွစ္ဦးတည္း ထိုင္ရမည့္အေရး ေမဦး တြန္႔ေနသည္။ သို့ေသာ္ သူမ ဒီအထိ လိုက္လာသည့္ အေၾကာင္းမွာ ဘာေၾကာင့္ဟု ျပန္ေတြးမိခ်ိန္ ထို လူႀကီး နံေဘးတြင္ ထိုင္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနသည္။ “ေရာ့ ဒါေလး ေသာက္လိုက္” ေမဦး လက္ထဲ ေရာက္လာေသာ ဖန္ခြက္အား တစ္ခ်က္ ၾကည့္ကာ ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ “ဟားးးး” ရင္ထဲ ပူ ဆင္းသြားသည္။လူႀကီးက သူမ ပုခုံးအား သိုင္းဖက္ရင္း ေနာက္ တစ္ခြက္ ထပ္တိုက္သည္။ ေမဦး ေမာ့ခ်လိုက္ျပန္သည္။ သူမ ေခါင္းထဲ ရီေဝေဝ ျဖစ္ကာ မ်က္လုံး အျမင္မ်ား ေဝဝါးလာသည္။ ထို လူႀကီးက သူမအား ဖက္ထားရင္း ျပဳံးျပဳံးႀကီး ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ႏွာမွာ ႏွစ္ထပ္ ျဖစ္ေနသည္။ ေမဦး မူးသြားၿပီ။ သူမ ခႏၶာကိုယ္ ေလထဲ ေျမႇာက္သြားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္ ေက်ာျပင္က အိစက္ ညက္ေညာေသာ အထိအေတြ႕ကို ခံစားမိသည္။ သူမ ေမြ႕ယာေပၚ ေရာက္သြားၿပီ။ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့ ပုရြက္စိတ္မ်ား တက္ေနသကဲ့သို့ ခံစားရသည္။ ၿပီးေနာက္ လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ အေပၚကို ေျမာက္လိုက္ က်လိုက္ ျဖစ္သြားသည္။ တကိုယ္လုံး ေအးစက္ေသာ အဲကြန္း ၏ အထိအေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရသည္။

ေမဦး ကိုယ္ေပၚ၌ အဝတ္အစားမ်ား မရွိေတာ့ေပ။ လူႀကီးက ေမဦး၏ နို့အုံအား လက္ျဖင့္ ဖိေခ် ပြတ္သပ္ေန၏။ “ဟားးးး နို့ေလးေတြက တင္းေနတာဘဲ” ေမဦး ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားသည္။ ထို လူႀကီး ေခ် ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ဖိေခ်ေနရာ ေမဦး နာက်င္သြားသျဖင့္ မ်က္ႏွာ ရွုံ႔မဲ့သြားသည္။ လူႀကီး၏ လက္မ်ားက နို့အုံအား ေခ်လိုက္၊ ခႏၶာကိုယ္အား ပြတ္လိုက္ျဖင့္ ေမဦး မွာ နာက်င္ ခံခက္ ရွိလွသည္။လက္က တေျဖးေျဖးျဖင့္ ေပါင္သား၊ တင္ပါး မ်ားအား ပြတ္သပ္ရင္း ေစာက္ပတ္ေလးသို့ ေရာက္ရွိလာသည္။ ပါးစပ္က နို့သီးေခါင္းအား စို့ရင္း လက္ညိဳးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးအား ပြတ္သပ္ေနသည္။ အပ်ိဳျဖစ္ကာစ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မို့မို့ ေဖါင္းေဖါင္း ေလးျဖင့္ ကိုင္လို့ ေကာင္းလွသည္။ လက္ညိဳးအား ေစာက္ပတ္ထဲ မထိုးေသးဘဲ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္သပ္ ေပးေနသည္။ အပ်ိဳ ျဖစ္ကတည္းက ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္၏ အထိအေတြ႕ကို အခံစားဖူးေသးေသာ ေမဦး တစ္ေယာက္ ထို လူႀကီး၏ အကိုင္အတြယ္တြင္ မိန္းေမာ လာသည္။ ပါးစပ္ေလးဟ၊ ေခါင္း ေမာ့၍ တဟင္းဟင္း ညည္းညဴ ေန၏။

ေစာက္စိအား ကလိေပးေနခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ ခန္႔ ၾကာေသာ္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ား ပစ္ခၽြဲခၽြဲႏွင့္ စိမ့္ ထြက္လာသည္။ ခါးကို မသိမသာ ေကာ့ေကာ့ လာသည္။ လူႀကီး သေဘာက်စြာ ျပဳံးမိသည္။ အပ်ိဳစင္ တစ္ေယာက္အား စိတ္တိုင္းက် ႏွိုးစြၿပီး သူ ၾကမ္းျခင္သလို ၾကမ္းေတာ့မည္ကို ေကာင္မေလး မသိရွာေပ။ “အအအ ဟင္းးး ကၽြတ္စ္” လိုျခင္သည့္ အေနအထားသို့ ေရာက္ရွိလာသည္။ အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္ကာ ေကာင္မေလး ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္သည္။ ထို လူႀကီး၏ လီး အား ေမဦး ျမင္လိုက္လၽွင္ လန္႔ျဖန္႔ကာ အမူးပင္ ေျပသြားနိုင္သည္။သို့ေသာ္ အရက္ မူးေနေသာ ေမဦး တစ္ေယာက္ လူႀကီး၏ အကိုင္အတြယ္မ်ားေၾကာင့္ မ်က္လုံး ေမွးစင္းကာ လူႀကီး၏ လီးကို မျမင္နိုင္ေတာ့။ လီးႀကီး၏ လုံးပတ္မွာ ေမဦး လက္ဖ်ံခန္႔ တုတ္၍ ေျခာက္လက္မ ခန္႔ ရွည္လၽွားသည္။ လီး ဒစ္သည္လည္း ေဂါက္သီးလုံးခန္႔ ရွိသည္။ ထိုလူႀကီး၏ နာမည္ကား ဦးတိုက္ေမာင္း။ အသက္က ငါးဆယ္ ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိေသာ္လည္း အႏု အရြ ဖူးသစ္စေလးမ်ားကိုသာ ေငြ ပုံေပးၿပီး စားေနသျဖင့္ ႏုပ်ိဳ သန္စြမ္းေနသည္။

သူ၏ လီး ဒစ္ျဖင့္ ေမဦး ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးအား အထက္ ေအာက္ ပြတ္တိုက္ရင္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေစာက္စိေလးအား ခလုပ္တိုက္မိသည္။ သူမ အလိုးခံရေတာ့မည္၊ အပ်ိဳရည္ ပ်က္ေတာ့မည္ ဟူေသာ အသိစိတ္၊ သူမ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေယာက္်ား တစ္ေယာက္၏ လီးျဖင့္ ထိေတြ႕ေနသည္ ဟူေသာ စိတ္၊ မၾကာမီ ထို လီးက သူမ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေတာ့မည္ ဆိုေသာ စိတ္မ်ားျဖင့္ ေမဦးတစ္ေယာက္ စိတ္လွုပ္ရွားကာ ေစာက္ပတ္ထဲ ယားက်ိ ယားက်ိျဖင့္ အရည္က်ည္မ်ား စိမ့္စိမ့္ ထြက္လာသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးဒစ္အား ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ “အ… ” ေမဦး ေခါင္းေမာ့၊ လက္သီး စုပ္ကာ အံႀကိတ္လိုက္ၿပီး လီးႀကီး တိုးဝင္လာမည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနမိသည္။သူမ၏ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ ေလေပၚ ေျမာက္သြားကာ ဦးတိုက္ေမာင္း ပုခုံးထက္ ေရာက္သြားသည္။ ေစာက္ပတ္ အကြဲေလး ဟ လာသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေစာက္စိေလးအား လက္မျဖင့္ ပြတ္ ခါ ေပးလိုက္ရာ “အအအ အဟင့္” ေမဦး ဖင္ေလး ႂကြလာသည္။ လီးဒစ္အား တံေတြး သုပ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ အေပါက္တြင္ ေတ့၍ ခါးကို ဆက္ကနဲ ဖိခ်လိုက္သည္။

အင့္…. အားးးး အေမေရ့ ေစာက္ပတ္ထဲ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာေသာ ေျပာေခ်ာေခ်ာ မာေတာင္ေတာင္ အရာေၾကာင့္ ေမဦး လန္႔၍ ေအာ္သည္။ လီးဒစ္ ျမဳပ္႐ုံသာ ဝင္ေသးသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ထပ္၍ ဖိတိုးလိုက္သည္။ “အားးးးးဟားးးဟားးး” လီးႏွင့္ တႀကိမ္မၽွ မေတြ႕ဘူးေသးေသာ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ လီး ဒစ္အား ခ်က္ျခင္း အဝင္မခံဘဲ တားစီးထားသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ျပဳံးလိုက္သည္။ မၾကာခင္ သူ လိုျခင္ ၾကားျခင္ေသာ မိန္းမငယ္ေလး တစ္ဦး၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံကို ၾကားရေတာ့မည္။ လီး ဒစ္ကလည္း ေစာက္ပတ္ အေပါက္တြင္ ေတ့မိေနၿပီ။ ေမဦး၏ ေျခေထာက္မ်ားအား ေမဦး မ်က္ႏွာႏွင့္ ထိခါနီးအထိ ကိုယ္ကို ကိုင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခါး အားကို သုံးကာ ဖိခ်လိုက္သည္။အင့္ …အားးးးး အမေလးးး ေလ နာတယ္ နာတယ္ မရဘူးးး အီး ဟီးဟီးဟီးးးးးး” ေမဦး ထိုလူႀကီး ရင္ဘက္မ်ားအား တြန္းကာ ေအာ္ေနသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲ သုံးပုံ တစ္ပုံခန္႔သာ ဝင္ေသးသည္။ လီး အဝင္ လမ္းေၾကာင္း တည့္သြားသျဖင့္ ဦးတိုက္ေမာင္း ေနာက္တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး လိုး ထဲ့လိုက္သည္။

အင့္… ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး နာတယ္ နာတယ္ ေမဦး ေခါင္း ခါရမ္းကာ မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ရင္း ငိုညည္းေနသည္။ လီးႀကီးမွာ အပ်ိဳေမွးအား ရက္စက္စြာ ထိုးခြဲရင္း သားအိမ္ေခါင္းထိ ေရာက္သြားသည္။ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေစာက္ပတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားလည္း အနည္းငယ္ ကြဲသြားသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးကို အဆုံးထိ ထုတ္ကာ အားရပါးရ ျပန္ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။ “ဗၽြတ္ ဗၽြတ္ ဗၽြတ္ ဗ်ိ အူးးးးးး အေမရဲ့ နာတယ နာတယ္ အီးဟီးဟီးဟီး” ေမဦး ဖင္ႀကီးအား ေကာ့ ရမ္းကာ ေအာ္ဟစ္ ႐ုံးကန္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လာေသာ လီးႀကီးမွာ ညႇာတာမွု မရွိေပ။ ေသာက္ထားေသာ အရက္ အရွိန္ ေပ်ာက္ကာ ေခၽြးစီးမ်ား က်လာသည္။ “အမေလးေလ အေမရဲ့” ေမဦး ေအာ္သံ ၾကားရေလ လိုးရတာ အရသာ ရွိေလျဖင့္ ဦးတိုက္ေမာင္း မညႇာမတာ လိုးေနရာ လီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေမဦး ေစာက္ပတ္မွ ထြက္ေသာ ေသြးမ်ား နီျမန္းေနသည္။လီးႀကီး ေစာင့္ ဝင္လာတိုင္း ေမဦးမွာ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ကမၻာ ပ်က္မတက္ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း မွာျဖင့္ အရသာ ေတြ႕လို့။

ဟားးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကြာ” ထို တစ္ညလုံး ေမဦး နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴရင္း ဦးတိုက္ေမာင္း၏ စိတ္တိုင္းက် လိုးျခင္းကို လွိမ့္ ခံေနရသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း တစ္ညလုံး လိုးထား၍ ေမဦး ေန႔လည္ ဆယ့္တစ္ ခန္႔မွ ထနိုင္သည္။ ေစာက္ပတ္ တခုလုံး ထူပူ ႀကိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနသည္။ ေမဦး တစ္ေယာက္ ဦးတိုက္ေမာင္း စီစဥ္ေပးေသာ တက္ဆီ ျဖင့္ လက္ထဲတြင္ ဦးတိုက္ေမာင္း ေနာက္ထပ္ ေပးလိုက္ေသာ ပိုက္စံအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္ကိုင္လၽွက္ အိမ္သို့ ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္ လူ အမ်ား စုေဝးေနၾကသည္။ “ဟင္ ဘာ ဘာလုပ္ေနၾကတာလည္း” “ေမဦး နင္ ဘယ္ေတြ သြားေနတာလည္း၊ နင့္ အေမ မရွိေတာ့ဘူး” “ရွင္ အေမ အေမ ဘာျဖစ္တယ္” ေမဦး အိမ္ေရွ႕မွ လူမ်ား၏ စကားကို နားမေထာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ အိမ္ေပၚ ေျပးတက္ခဲ့သည္။ ဘုရားစဥ္ ေရွ႕တြင္ ေဆာင္ျခဳံထားေသာ မိခင္၏ အေလာင္း၊ ၿပီးလၽွင္ တရွုံ႔ရွုံ႔ ငိုေႂကြးေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ သူသူ။ “သူသူ ငါ့အေမ ဘာျဖစ္ ဘာျဖစ္” သူသူ မေဦးအား ထဖက်ကာ “အီးဟီးဟီး ေမဦးေရ မေန႔က ငါ ဆိုင္က အေစာႀကီး ျပန္လာပီး နင့္ အေမကို ေဆးခန္း ပို့ဖို့ လုပ္တာ။

ငါ ေရာက္ေတာ့ နင့္ အေမ ဆုံးဘီ ေမဦးရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” “ဘာ..သူသူ… အေမ…. အေမ….”မိခင္၏ ရက္လည္ ၿပီးမွ ေမဦး အလုပ္ ျပန္ဆင္းျဖစ္သည္။သူသူလည္း နာေရး ကိစၥ တေလၽွာက္လုံး ေမဦးအား ကူညီ လုပ္ကိုင္ ေပးခဲ့သည္။ ေမဦး မိခင္ႀကီး တိမ္းပါးသြားသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာင္ငယ္ႏွင့္ ညီမငယ္၏ တာဝန္က ေမဦး ပုခုံးေပၚ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ သူတို့ေလးေတြ ပညာတက္ ျဖစ္ဖို့ ေမဦး တာဝန္ ျဖစ္သြားသည္။ သို့ပါ၍ ေမဦးတစ္ေယာက္ ကေလးေတြ ပညာေရးအတြက္ ပိုက္စံ ရွာရမည္။ “ေမဦး ဒီေန႔ ည လိုက္မလား” “ဘယ္ေလာက္ ရမွာလည္း ဂ်ာႀကီး” ” ေဖာရိမ္း ေတြဟ၊ ဦးတိုက္ေမာင္းရဲ့ ပါတနာ ေတြ၊ ပါကင္ မဟုတ္ရင္ ပါကင္ အက် သန္႔သန္႔ ေလး ရွာေပး ဆိုလို့ နင့္ကို ေမးၾကည့္တာ” ” ေဖာရိမ္နာ ေတြ ဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္လည္း” “ႏွစ္ေယာက္ သုံးေယာက္ ေပါ့ဟာ” ေမဦး တစ္ခ်က္ စဥ္းစားသည္။ ေဖာရိမ္နာ ေတြ ဆို၍ လန္႔မိသည္။ သို့ေသာ္ မိမိအား ပါကင္ ဖြင့္ထားသည့္ ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီး ထက္ေတာ့ ႀကီးစရာ မရွိေလာက္ဟု ထင္မိသည္။

“ဘယ္ေလာက္ ရမွာလည္း” “ပါကင္ ဆို ငါး ပုံး၊ ပါကင္ မဟုတ္ေပရင္ သံုး ပုံးတဲ့၊ သူတို့ ေက်နပ္ရင္ ထပ္ေပးလိမ့္မယ္” “လိုက္မယ္ ဂ်ာႀကီးရာ” “အိုေက ေလ၊ အဲ့ဒါဆို မနက္ဖန္ မနက္ပိုင္း ဆိုင္ကို လာခဲ့၊ ငါ့ အတြက္ေတာ့ တန္းပါစန္႔ ေပါ့” “ေပးရမွာေပါ့ ဂ်ာႀကီးရယ္” ေမဦး ေရခ်ိဳးၿပီး ကိုး ခန္႔ ဆိုင္သို့ ထြက္ခဲ့သည္။ သူသူ အားလည္း သြားစရာ ရွိ၍ ဟု မွာၾကားခဲ့သည္။ ဆိုင္သို့ ေရာက္ၿပီး နာရီဝက္ခန္႔ အၾကာတြင္ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ဦး ေရာက္လာသည္။ဦးတိုက္ေမာင္းက ေမဦးကို ေတြ႕ေသာ အခါ သူ အားရပါးရ ပါကင္ ဖြင့္ခဲ့ေသာ မိန္းကေလး ျဖစ္ေန၍ သေဘာက်သြားသည္။ ေကတီဗြီ တစ္ခန္း ယူကာ ႏွစ္နာရီ ခန္႔ သီခ်င္းဆို ဘီယာ ေသာက္က်သည္။ ဆယ့္ႏွစ္ ထိုးေသာ္ ေကတီဗြီ က်သင့္ေငြႏွင့္ ေမဦး အတြက္ပါ မန္ေနဂ်ာထံ ရွင္းခဲ့ၿပီး ေမဦးအား ဖိုက္ စတား အဆင့္ရွိ ေဟာ္တယ္ ႀကီး တစ္ခုသို့ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ေမဦး ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီးအား အနည္းငယ္ လန္႔ေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္ပတ္ခန္႔ က ပါကင္ ဖြင့္စဥ္ မညႇာအတာ အလိုးခံထားရသည္ေလ။ ဦးတိုက္ေမာင္းတို့ သုံးဦး ဘီယာ ေသာက္ရင္း တဟီးဟီး တဟားဟားျဖင့္ စကား ေျပာဆိုေနၾကသည္။ အဂၤလိပ္လို ေျပာေနၾကသျဖင့္ ေမဦး နားမလည္ေပ။

သို့ေသာ္ သူမအား ၾကည့္ၿပီး ေျပာေနသျဖင့္ သူမ အေၾကာင္း ေျပာမွန္းေတာ့ နားလည္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦးအား ဘီယာ ခြက္ ကမ္းေပးသျဖင့္ လွမ္းယူကာ ေမာ့လိုက္သည္။ ေမဦး ဘီယာ ႏွစ္ခြက္ခန္႔ ေသာက္ၿပီးေသာ္ “ခ်ာတိတ္ေရ၊ မင္းကို သူတို့က သေဘာက်ေနၾကတယ္၊ စၾကစို့ တဲ့” ဦးတိုက္ေမာင္း ေဖာရိမ္း ႏွစ္ဦးအား တစ္စုံတစ္ခု ေျပာလိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသား လက္မမ်ား ေထာင္ကာ ေမဦး၏ ေဘး တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီတြင္ ဝင္ ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ တစ္ေယာက္က ေမဦး ပုခုံးအား ဖက္၍ မ်က္ႏွာကို သူ႔ဘက္ ဆြဲ လွည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္မ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္၊ နို့အုံကို အကၤ်ီ အေပၚမွ ကိုင္တြယ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ တစ္ေယာက္က ေမဦး ႏွုတ္ခမ္းမ်ားအား စုပ္နမ္းေနစဥ္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ကာ ထမိန္ႏွင့္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ဆြဲခၽြတ္ လိုက္သည္။ ေမဦးလည္း အလိုက္သင့္ ေပါင္ ကားေပးလိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ေနေသာ တစ္ေယာက္က ဦးတိုက္ေမာင္းဖက္ လွည့္ေျပာလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ ေမဦး ေစာက္ပတ္ေလးအား လက္ျဖင့္ ျဖဲကာ လၽွာျဖင့္ လၽွက္လိုက္သည္။

ပါးစပ္ထဲ ဝင္ေမႊေနေသာ လၽွာအား ျပန္ ကလိေပးေနသည့္ ေမဦး ကိုယ္ေလး တြန္႔သြားသည္။ ျပန္ ကလိေပးေသာ ေမဦး၏ လၽွာအား စုပ္ယူ ခံလိုက္ရသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ေစာက္ပတ္ထဲ လၽွာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္၊ ေစာက္စိေလးအား စုပ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနရာ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အြန္းးးးး အူးးးးးး” ေမဦး ခါးေတြ၊ ရင္ေတြ ေကာ့လန္ေနသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ထိုင္ရာမွ ထလာကာ ေမဦး၏ အကၤ်ီအား ရင္ညြန္႔အထိ ပင့္တင္ လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေဘာ္လီ ဂ်ိတ္ မ်ားကို ျဖဳတ္လိုက္ရာ ဟင္းခ်ိဳပန္းကန္ အေသးခန္႔ လုံးဝန္း မာက်စ္ေသာ နို့ မ်ား ေပၚလာသည္။ နို့ တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ေခ်ကာ က်န္ တစ္ဖက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ စို့လိုက္သည္။ေစာက္ပတ္ လၽွက္ေနရင္း လက္ညႇိုးက ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးေမႊေနရာ “ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ အူးးး အားးး ရွီးးး ဟားးးးးးးး” အမ်ိဳးသား သုံးေယာက္၏ ပါးစပ္စုပ္၊ နို့ ကလိ၊ ေစာက္ပတ္ ကလိျခင္းကို တၿပိဳင္နက္တည္း ခံရသျဖင့္ ေမဦး ၾကာရွည္စြာ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ထြက္ကာ တခ်ီ ၿပီးသြားရသည္။ “ကဲ ခ်ာတိတ္ေရ၊ မင္းအလွည့္” ဦးတိုက္ေမာင္း ေျပာရင္း အဝတ္အစား မ်ားကိုခၽြတ္လိုက္သည္။

သူတို့ လီးမ်ားကို စုပ္ေပးရမည္မွန္း ေမဦး သိလိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္ပါ အဝတ္မ်ားကို ခၽြတ္လိုက္ရာ “အို အမေလးေလ ဖုရား ဖုရား” ေမဦး လန္႔သြားသည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္၏ လီးမ်ားမွာ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ အရြယ္တူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေမဦး လိုက္လာမိတာ မွားၿပီဟု ေတြးမိသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း လီးတစ္ေခ်ာင္းထဲကိုပင္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ခဲ့ရသည္။ လီး သုံးေခ်ာင္းဆိုလၽွင္ သူမ ခံနိုင္ပါ့မလား မသိေပ။ သို့ေသာ္ ပိုက္စံလည္း ယူၿပီးမွ မထူးေတာ့ၿပီ။ မတ္တပ္ ရပ္ေနေသာ သုံးဦးအၾကား ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္သည္။ ေရွးဦးစြာ သူမ ေစာက္ပတ္အား လၽွက္ေပးေသာ သူ၏ လီးကို လက္ျဖင့္ မရဲတရဲ ကိုင္လိုက္သည္။ မာေတာင္၍ ေနေသာ လီးႀကီးမွာ လက္ျဖင့္ မစုပ္မိေပ။ လီး အရည္ျပားအား လက္ျဖင့္ ဆြဲလိုက္ရာ နီရဲ၍ အရည္ၾကည္မ်ား ထြက္ေနေသာ ဒစ္ ျပဲျပဲႀကီး ေပၚလာသည္။လီး ဒစ္အား ႏွုတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္လိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း အရသာ ေတြ႕သြားသည္။” အမ်ိဳးသား သုံးဦး၏ လီးမ်ားကို ဆယ္မီနစ္ ခန္႔စီ စုပ္ေပးၿပီးေသာ္ “ကဲ ခ်ာတိတ္၊ ကုတင္ေပၚ သြားစို့” ေမဦး ေမႊ႕ယာေပၚတြင္ ပတ္လပ္လွန္ ေပါင္ကား ေပးထားလိုက္သည္။

ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္က ေမဦး ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ကာ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးေပၚ ထမ္း တင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္အား ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့ကာ ခါးကို ဖိခ်လိုက္သည္။ အားးးး အေမရဲ့ ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္” အရည္မ်ား ရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး မဆန္႔မျပဲ တိုးဝင္သြားသည္။ ေမဦး လက္ႏွစ္ဖက္က ေမြ႕ယာခင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုတ္ကိုင္ထားသည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ “အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ ဒုတ္ အီးးဟီးဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ အမေလးေလ ဟားးး” ေမဦး အံႀကိတ္ခံ၍ မရေတာ့။ လီး ဒစ္ႀကီးက ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား မ်ားအား အရွိန္ျပင္းစြာ ပြတ္တိုက္ရင္း သားအိမ္ေခါင္းသို့ သြားေစာင့္သည္။ မ်က္ရည္ပင္ ဝဲသြား၏။ လီးကို အဆုံးထိ ျပန္ထုတ္ကာ အရွိန္ျပင္းစြာ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္ျပန္သည္။ ေျဖးေျဖး လုပ္ပါရွင္ အီးဟီးဟီးဟီး” ေမဦး ေတာင္းပန္သည္ကို ေဖာရိမ္း နားမလည္ေပ။ နားလည္လၽွင္ပင္ ညႇာမည့္ပုံ မေပၚ။ “အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်ိဗ်ိ အားးဟားးးဟားးးး” တစ္ခ်က္ျခင္း အားရပါးရ ေစာင့္ လိုးေနရင္း ဆယ့္ငါးမိနစ္ ခန္႔ ၾကာေသာ္ လီး အထုပ္ အသြင္း သြပ္လာသည္။

ေမဦးလည္း ေမြ႕ယာေပၚတြင္ လူးလိမ့္ ခံေနရသည္။ အားးလားးလားး အမေလးေလ ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေဖာရိမ္း ၏ လီးမွ သုပ္ရည္မ်ား ေမဦး ဗိုက္ေပၚ ပန္းထုပ္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ ဆင္းသြားသည္ႏွင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေမႊ႕ယာေပၚ တက္လာကာ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ တန္းထဲ့၍ အားရပါးရ ေစာင့္ လိုးေတာ့သည္။အားးး အမေလးေလ ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး ေမဦး ဆံပင္မ်ား ခါရမ္းေနသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္းႏွင့္ တစ္ေယာက္က ကုတင္ေပၚမွ လိုးပြဲကို ဘီယာ ေသာက္ရင္း ၾကည့္ေနသည္။ လိုးခ်က္ ေတြက ျပင္းထန္လွသည္။ လီးႀကီး ဆြဲထုပ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား ရဲရဲမ်ား လီးတြင္ ကပ္ပါလာ သကဲ့သို့ လီး ျပန္ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္တိုင္း အတြင္းသို့ အျမဳံလိုက္ က်ဳံ႕ဝင္သြားသည္။ ေမဦး၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံေလးကလည္း ရမၼက္ စိတ္ကို ပိုမို နိုးႂကြေစသည္။ ေဖာရိမ္း ႏွစ္ေယာက္ လိုးၿပီးေသာ္ ေမဦးတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္တြင္ ဗိုက္ကို ႏွိပ္၍ လူးလွိမ့္ေနသည္။ “ကဲ ခ်ာတိတ္ ေလးဘက္ ကုန္းလိုက္” ေမဦး ေလးဘက္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦး ခါးအား ဖိ လိုက္ရာ ဦးေခါင္းမွာ ေမႊ႕ယာေပၚ ကပ္သြားၿပီး ဖင္ႀကီး ေကာ့သြားသည္။

ေမဦး ဖင္အား ကားယား ခြကာ ျပဲ အာလာေသာ ေစာက္ပတ္တြင္ လီးဒစ္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေမဦး ခါးအား လက္ျဖင့္ စုံကိုင္၍ အရွိန္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ထဲ့လိုပ္သည္။အူးးးဟူးးဟူးးးဟူးး” ေမဦး ေခါင္းေထာင္သြားကာ မ်က္ႏွာ ရွုံ႔မဲ့သြာသည္။ လိုးခ်က္တိုင္းက သားအိမ္အား ထိမိလြန္းသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။ အားးလားးလားးလားး ရွီးး ဦးတိုက္ေမာင္း လိုးၿပီးေသာ္ ေမဦး ေမႊ႕ယာေပၚ ေမွာက္လၽွက္ က်သြားသည္။ နားထဲမွ ေလမ်ား ထြက္ကာ သတိ လစ္ျခင္သလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ေမဦးအား ေခတၱ အနားေပးလိုက္သည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း တို့လည္း ဘီယာ ေသာက္ရင္း နားလိုက္သည္။ နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာေသာ္ ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္ ေမႊ႕ယာေပၚ တက္လာသည္။ ေမွာက္လၽွက္ ျဖစ္ေနေသာ ေမဦးအား ခြလိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ သူ႔လီးကို တံေတြး စြတ္လိုက္ၿပီး ေမဦး ဖင္ႏွစ္ျခမ္း ကို လက္ျဖင့္ ျဖဲလိုက္သည္။ ေပၚထြက္လာေသာ စအိုေပါက္အား တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ၿပီး လီး ဒစ္ကို ေတ့လိုက္သည္။ ဖင္ လိုးခံရေတာ့မည္ကို သိသျဖင့္ ေမဦး လူးလည္း ထသည္။ မရေတာ့ အားးးး နာတယ္ နာတယ္” တံေတြး စြတ္ထားသျဖင့္ လီး ဒစ္က စအိုေပါက္ထဲ ဝင္သြားသည္။

ထပ္ ဖိခ်လိုက္သည္။အားးးး မရဘူးး မရဘူးးး အားးး” ေမဦး ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ေတာ့သည္။ ေမဦး ႐ုံးေလ လီးမွာ ဖင္ေပါက္ထဲ ႏွဲ႕ ဝင္ေလ ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆုံးတြင္အားးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အမေလးေလ ဖင္ကြဲပါၿပီ အီးဟီးဟီးဟီး” လီး တစ္ဆုံး ဖင္ေခါင္းထဲ ဝင္သြားၿပီ။ ေမဦးလည္း နာက်င္လြန္း၍ မည္ကဲ့သို့ ေအာ္ညည္းရမည္ကိုပင္ မသိေတာ့။ အမေလးး အေမရဲ့ အအအအ အီးဟီးဟီးဟီးဟီး” တစ္ေယာက္ လိုးၿပီး၍ ဖင္ထဲမွ လီးႀကီး ကၽြတ္ထြက္သြားခ်ိန္ ေနာက္ လီး တစ္ေခ်ာင္းက တန္း ဝင္လာသည္။”ဗၽြတ္ဗၽြတ္ ဗလြတ္ဗြတ္ အားးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး” ဖင္ခံရတဲ့အရသာကိုလည္း အလြန္ႀကိဳက္မိသည္ ေမႊ႕ယာခင္းတြင္ ေမဦး မ်က္ရည္မ်ား ဆိုရႊဲေနၿပီ။ ခ်က္ျခင္း အသက္ထြက္ ခ်င္စိတ္ပင္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ေကာင္းလည္းအလြန္ေကာင္းေနေလသည္ “အားးး ရွီးးး ဦးတိုက္ေမာင္း လီးဒစ္ကို တံေတြးစြပ္ကာ ေမဦး ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။

ဗ်ိဗ်ိ ဗၽြတ္ဗၽြတ္ အမေလးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး ဦးတိုက္ေမာင္း၏ လီးႀကီး ေမဦး ဖင္ေခါင္းထဲ အဆုံးထိ ဝင္သြားခ်ိန္ လီး တပ္လၽွက္ပင္ ေမဦးအား ဆြဲမကာ သူ႔ ကိုယ္ေပၚ၌ ပတ္လပ္ တင္လိုက္သည္။ ေဖာရိမ္း တစ္ေယာက္က ေမဦး ေစာက္ပတ္အား လီး ေတ့ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။အားးးးးဟားးးးဟားးးး အေမေရ ဗ်ိဗ်ိ ဗၽြတ္ဗၽြတ္ အား” လိုးပါ……က်မဖင္ကို ေဆာင့္လိုးေပးပါ ဦးတိုက္ေမာင္းတို့ သုံးေယာက္ ေမဦးအား ပါးစပ္၊ ဖင္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္ သုံးေပါက္စလုံး ညႇပ္၍ လိုးၾကေတာ့သည္။ တေနကုန္ တညလုံး မညႇာတန္း အားရပါးရ အလိုးခံေနရသျဖင့္ ေမဦးခမ်ာ မိုးလင္းခါနီးတြင္ အသံပင္ မထြက္နိုင္ေတာ့။ လူလည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ က်န္ကာ သတိပင္ လစ္သလိုလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ထိုေန႔က ဦးတိုက္ေမာင္း ေမဦးအား ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ သိန္း ထပ္ေပးသည္။ ေမဦးလည္း ဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ ကြဲသြားသျဖင့္ တစ္ပတ္ခန္႔ အလုပ္ နားလိုက္ရေလေတာ့သည္ …..ျပီးပါျပီ။