သူမ၏အတွေ့အကြုံများ

သူမ၏အတွေ့အကြုံများ

ခိုင်လေး တယောက် သူများတွေ အပြန်အလှန်ချပ်နေကြသော ချပ်တင်းတွေကို ဖတ်ပြီး။ သူမ အဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလာသလို ခံစားနေရသည်။ အဖုတ်တွင်းမှ အရည်တွေ လည်း တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာခဲ့လို့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတခုလုံးလည်း ရွဲနေခဲ့ပြီ။ သူမ မနက်စောစော ရုံးသွားဖို့ ဖယ်ရီစောင့်နေတုန်းဖုံးမြည်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ သူငယ်ချင်း ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ဆီမှ ဖြစ်နေသည်။ သူ့ယောက်ျား ပတ်စ်ဝပ် ကို ခိုင်လေးအား ပြောပြချင်းဖြစ်လေသည်။ ဇာတ်လမ်း ရှေ့မဆက်ခင် စာဖတ်သူများ သဘောပေါက်စေရန် ဇာတ်ခံလေးကို နည်းနည်း ပြန်ရေးပြပါရစေ။ ဇာခြည်ဝင်းမြင့်က ခိုင်လေးခေါ် မြင့်မြင့်ခိုင် နှင့် တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူဘဝက သူငယ်ချင်း အရင်းဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။ ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ဆိုတာက သူ့အဖေ အကောင်ကြီး ၏ အရှိန်ကြောင့် အိမ်မှာ ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် ငယ်ငယ်ထဲက နေလာခဲ့ရသူဖြစ်လေသည်။

တက္ကသိုလ်မှာ ကထည်းက သူ့အဖေ အရှိန်အဝါကြောင့် ဘဲတွေ လည်း အလွန်တရာ များပြားကာ အပြိုင်အဆိုင် ပိုးပန်းကြခြင်း ခံခဲ့ရသူ တယာက်လည်း ဖြစ်လေသည်။ အဲလို ပြောလို့ ဇာခြည်ဝင်းမြင့်က မချောတာတာ့ မဟုတ်ပေ၊ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ဖြူဝင်းနေသော အသားအရည်၊ ခပ်သွယ်သွယ် ကိုယ်လုံးလေးနှင့်၊ ချစ်စရာ မျက်နှာ သွယ်သွယ်လေး၊ ဆံပင်ဖြောင့်ဖြောင့်ပုခုံးလောက်ဖြင့် ဂျပန်မလေးလို ချောသူလည်း ဖြစ်လေသည်။ ခိုင်လေး နှင့် အတူတူ တွဲလျှောက်သွားလျှင် ကျီးကန်းဘဲဥချည်သွားသည်ဟု နောက်ပြောင်ခြင်းခံရတတ်သည်။ ခိုင်လေးက သူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်၊ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း အသားညိုညို နည်းနည်းပြည့်ပြည့်လေး၊ တချို့ မနာလိုသူတွေကတော့ ဝတုတ်တုတ်ဟု ကွယ်ရာမှာ ပြောကြသည်။ ဇာခြည့် မျက်နှာလေးမှာ နာတံချွန်ချွန်လေးဖြင့် ချစ်စရာကောင်းသော်လည်း ခိုင်လေးကတော့ နှာခေါင်းလုံးလုံး အနည်းငယ်ပွသယောင်ယောင်ရှိလေသည်။

သို့ရာတွင် နှစ်ဦးစလုံးတွင်တူညီသော အချက်များမှာကား နှစ်ယောက်စလုံး အပြုံးချို၏ လို့ ပြောရမည်ဖြစ်လေသည်။ ပြုံးလိုက်လျှင် နှစ်လိုဖွယ်ရှိကြသည်။ မျက်နှာပြင်ပေါ်မှ ထင်ရှားသော အမှတ်အသားများမှာ ဇာခြည်က မှည့်တလုံး နူတ်ခမ်းအပေါ် ဘယ်ဘက်အခြမ်းမှာ ရှိသလို ခိုင်လေးက မှည့်လေးတလုံး ညာဘက်ပါးပြင်မို့မို့ ပေါ်မှာ ရှိနေသည်။ ကျောင်းပြီးသွားတော့ ခိုင်လေးမှာ လက်လုပ်လက်စား မိဘမှ မွေးဖွားလာသူပီပီ၊ အလုပ်ထဲ ဝင်ရတော့သည်။ ဇာခြည်ကတော့ အလုပ်လုပ်စရာမလိုသည့်အပြင် အိမ်ထောင်လည်း စောစောကျသဖြင့် အိမ်ရှင်မ တာဝန်ကို သာ ယူပြီး မိဘက ပေးထားသည့် လုပ်ငန်းတခုကို ယောက်ျား ကို တာဝန်ယူစေခဲ့သည်။ ခိုင်လေးက လည်း မကျန်ရစ်ပါ၊ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က မစွံသော်လည်း မိဘက ကောင်းမည်ထင်လို့ စပ်ပေးသည့် ကိုယ့်ထက် အနှစ်န်ှစ်ဆယ်နီးပါးလောက်ကြီး သည့် ယောက်ျား ကို ၊ မိဘစကား နားထောင်သည့် သမီးလိမ္မာလိုလို ဘာလိုလို ဖြစ့် ယူလိုက်လေသည်။

ကိုစိုးထိုက် ဆိုသည့် အညာသား လူပျိုကြီး မှာ လည်း အလုပ်ကိုသာ ရိုးရိုးသားသား ကျိုးစားလုပ် ပြီး ဂေါ်မစွံသူမို့ သူ့အမ ကြီး က သူ့ မောင်ကို မိန်းမလည် သိန်းကြွယ် တို့ဖြင့်တွေ့သွား မှာကို စိုးရိမ်သဖြင့် ကြားက ပွဲစားတွေ ဖြင့် လိုက်စပ်ဟတ်တော့ ခိုင်လေး ကို တွေ့သွားခြင်းပင် ဖြစ်လေသည်။ ကိုစိုးထိုက်လို အသက် ၄၀ လောက် လူပျိုကြီး ၊ အသားမည်းမည်း ဂင်တိုတို လူမျိုး ကို လှလှ ချောချော ကောင်မလေးများဖြင့်လည်း စိတ်မချ၊ ရပြီးမှ သူ့မောင်ကို ပြစ်သွားမှာလည်း စိုးတော့၊ ခိုင်လေးကို တွေ့လိုက်ရသည်နှင့် ကိုစိုးထိုက်အမကြီးက သဘောကျသွားတော့သည်။ ခိုင်လေး မှာ ကိုစိုးထိုက်ကိုလည်း မင်္ဂလာဆောင်ကာနီးမှ နီးနီးကပ်ကပ် မြင်တွေ့ဖူးခြင်းပင်ဖြစ်လေသည်။ တက္ကသိုလ်တုန်းက လည်း ရီးစားမထားဘူးခဲ့သော ခိုင်လေး တယောက် ကိုစိုးထိုက် ၏ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ကိုယ်လုံးကြီးကို ကြည့်ရင်း ရင်ဖိုခဲ့ရသည်။ ယောက်ျားလေး ဆိုလို့ ရင်ဖို တောင်မသန်းခဲ့ဖူးသော အမျိုစစ်စစ် ခိုင်လေး နှင့် လူပျိုသိုးကြီး ကိုစိုးထိုက်တို့ မင်္ဂလာဦး နေ့ ညကျမှ သာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ကြရလေတော့သည်။

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ လူပျိုကြီးဖြစ်သော်လည်း အတွေ့အကြုံတော့ရှိသည်။ ရီးစားသာ မစွံလို့ မရှိတာ။ အလုပ်လုပ်ပြီးငွေစလေး ရွှင်လာတော့ ဖာ တွေ ခနခန ချဖူးသည်။ တခါတုန်းက ဖါသည်မ တယောက်ကို ကွန်ဒုံ မစွတ်ပဲ ဖင်သွားချမိလို့ ဂနိုကျဖူးသေးသည်။ အဲဒီအချိန် သေးပေါက်လို့ မရ လိင်ချောင်းတွင်း ပြည်တည်လို့ အရမ်းနာကာ ခံစားရလွန်းလို့ နောက်ဖာသည်မ ခပ်ပေါပေါတွေ ချဖို့ လန့်သွားသည်။ ချရင်လည်း အဖေါ်စွပ်တော့သည်။ စာတွေ လိုက်ဖတ်ကြည့်တော့ ကံကောင်းလို့ သူဆစ်ဖလစ်တို့၊ အေ တို့ မဖြစ်တာ။ ဂနိုကတော့ တကယ်က ဖင်ပေါက်က မသန့်ရှင်းတာ သူက အဖေါ်မပါပဲ လုပ်လိုက်လို့ ဖြစ်သည်။ ဖာသည်မ မှာ ရောဂါရှိလို့မဟုတ်။ နောက်ပိုင်း အေကိုက် တာတွေ သတင်းကြားတော့ သူ မလုပ်ရဲတော့ခြေ။ ကက ဆိုတာကလည်း သူ့လို လူမျိုးက ရှာဖို့မလွယ်သလို သူကလည်း မရှာတတ်ပေ။ ဟိုဟို ဒီဒီ သူငယ်ချင်း တယောက်တလေ က စပ်ပေးသော စိတ်ချရသည်၊ ကြေးကြီး သည့် ကောင်မလေး လေးမျိုး နှင့်သာ လုပ်ဖြစ်တော့သည်။

အဲဒါကလည်း ခနခန ကြုံတတ်တာမျိုးမဟုတ်တော့ ပုံမှန်စားလို့ရမည့် မိန်းမ ယူဖို့ စဉ်းစားလာမိသည်။ ထိုကာလ မှာပင် အမကြီးက စပ်ပေးလာတော့ သူခေါင်းညိမ့်လိုက်တော့သည်။ ခိုင်လေးကို တွေ့တော့ သူတော်တော် သဘောကျသွားသည်။ ခိုင်လေးက အသားက ညိုညို လူလေးက လုံးလုံးလေး ဖြစ်သည်။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ပါးချိုင့်လေး လဲပါသည်။ သူ့မျက်စေ့ထဲမှာတော့ တော်တော်လေးကို ချောနေသည်။ ကြည့်ရင်းနှင့် ငါဒီကောင်မလေးကို နေ့တိုင်း လိုးရတော့မှာပါလား ဟူသော အတွေးဖြင့် လီးက ချက်ချင်းတောင်တက်လာသည်။ ထို့ကြောင့်မို့လည်း မင်္ဂလာဦးည မှာ သူငယ်ချင်းတွေက ဘက်ချလာနိုက်လုပ်မည် အရက်သောက်ကြရအောင် အတင်းခေါ်တာတောင် မလိုက်၊ မင်းတို့သောက် ကုန်သလောက် ငါပေးမည်ဟု ဆိုကာ နှင်လွှတ်လိုက်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ဟန်းနီးမွန်းမထွက်မှီ ဧည့်ခံသည့် ဟော်တယ်မှာ ပင် တညအိပ်မည်၊ နောက်နေ့မှ ချောင်းသာ သို့ သွား သုံးညခန့်နေမည်၊ နောက်တော့ သူတို့ အတွက် ဝယ်ထားသော အိမ်မှာ နေမည်။

အိမ်ဆိုတာကလည်း ငါးလွှာက အခန်းလေးတခုပါ။ သူစုဆောင်းထားသည့် ငွေကြေးဖြင့် ဝယ်လိုက်ချင်းဖြစ်သည်၊ မိန်းမ တောင်းသည့်အခါ တွင် သူ့ကို အထင်ကြီးအောင်ရည်ရွယ်တာလည်း ပါပါသည်။ နဂိုက သူ့အမကြီးနှင့် ကပ်နေရင်း စုထားသော ပိုက်ဆံကို အခု မှ သုံးလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ မင်္ဂလာဦးညမှာ ကိုစိုးထိုက် တယောက် ခိုင်လေးကို လိုးလိုက်သည်မှာ ထောင်းလမောင်းကို ကြေသွားသည်ဟု ဆိုရမလားမသိ။ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုတာ ဒါမျိုးလားမသိ။ ခိုင်လေးကလည်း အပျို ကတော့ အပျို စစ်စစ်၊ ယောက်ျားလီး နှင့် တခါမီ မဆက်ဆံဘူးခဲ့။ သို့သော်လည်း ခေတ်သစ်သမီးပျို ပီပီ ဟိုဟာ ဒီဟာလေးတွေနှင့်တော့ စမ်းခဲ့ဘူးသည်၊ သို့အတွက်ကြောင့် သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ပန်းတာမျိုးတော့ မဖြစ်။ မနက်ကျတော့ ကိုယ်တွေ လက်တွေနာ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ စပ်ဖြင်းဖြင့်း နှင့် နေမကောင်းချင်သလို ဖြစ်၊ လမ်းလျှောက်ရင် ကွတတ ဖြစ်ရတာလောက်ပင်။ ဟန်းနီးမွန်းပင် မထွက်ချင် ဒီဟော်တယ်မှာပင် ဆက်နေလိုက်ချင်သော်လည်း အားလုံးစီစဉ်ထားပြီးပြီမို့ မကောင်းတတ်တော့ ထွက်လာရသည်။

ချောင်းသာ ရောက်တော့လည်း ကိုစိုးထိုက်က အနားမပေး၊ တန်အောင်ကို ဆော်လေသည်။ သို့နှင့် ညားပြီး နှစ်လလောက်မှာ ကိုယ်ဝန်တည်တော့သည်။ ညားသည့်အချိန်မှာ ကိုစိုးထိုက်က အသက်လေးဆယ်၊ ခိုင်လေးက နှစ်ဆယ့်တစ်နှစ်။ ခိုင်လေး နှစ်ဆယ် နှစ်နှစ်မှာ သားလေး စိုးမင်းထိုက် ကို မွေးဖွားခဲ့လေသည်။ ခိုင်လေး မှာ နဂိုဓါတ်ခံ ကိုက တဏှာအားပြင်းပျ သူဖြစ်သလို၊ ကိုစိုးထိုက်နှင့် ရတော့ ကိုစိုးထိုက်၏ အနှားမနေ လိုးနေမှုကြောင့် သူမ၏ တဏှာစိတ်များမှာ ပို၍ ဖွံ့ဖြိုးလာခဲ့ ရပြီး၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကာလတွင့်မှာပင် ဖြစ်နိုင်သည့် အနေအထားမျိုးဖြင့် လိုးခဲ့ကြသေးသည်။ ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိ စိုးမင်းဦး မွေးပြီးတော့ ခိုင်လေး နောက်ထပ် ကလေးထပ်မရတော့ခြေ။ ခုဆိုရင်စိုးမင်းဦး တောင် ဆယ်တန်းကျောင်းသား ဖြစ်နေလေပြီ။ ခိုင်လေးမှာ ၃၈ နှစ်အရွယ် သွေးသား ဆူဖြိုး တဏှာ အကြွဆုံးအချိန်၊ ကိုစိုးထိုက် က ၅၆ နှစ် အရွယ် အကျပိုင်းရောက်နေလေပြီ။ အရင်တုန်းက လိုလည်း မလုပ်နိုင်တော့ပြီ။ ကိုစိုးထိုက်အဖို့ကလည်း တအားဏှာထန်သော ခိုင်လေးကို ဆန္ဓပြည့်ဖို့ တခါတလေ ဆေးဝါးမှီဝဲ ပြီးတော့ လုပ်ရသည့် အခြေအနေရောက်နေလေပြီ။

ဆိုတော့ ခိုင်လေး အတွက် က မဝရေစာ သုံးစွဲနေရသလို ရှိခြေသည်။ သို့ပေမဲ့ အဲလို မျိုးက ခုမှ မဟုတ် တော့။ ခိုင်လေးက သူ့ပြဿ နာ သူ့နည်းသူဟန်ဖြင့် ရှင်းခဲ့ဘူးတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ ရှိလေသည်။ ထိုဟာများကိုတော့ အလျှင်းသင့်လျှင် ဖေါ်ပြသွားပါမည်။ လောလောဆယ်ဇာတ်လမ်းပြန်ဆက်ရလျှင်ဖြင့်။… ဇာခြည့်ယောက်ျားမှာ အခုနောက်ပိုင်းရေပန်းစားလာသည့်၊ ချပ်တင်းတွေ ပေါ်မှာ ဖေါက်ပြန်ရေးဇာတ်လမ်းခင်းနေသည်ဟု ပြောလာသည်။ ခိုင်လေးက ကွန်ပြူတာ နည်းနည်းကျွမ်းသည်မို့၊ ဇာခြည့်ကို အကြံပေးသည်၊ သူ့ယောက်ျား အကောင့်ပတ်စ်ဝတ်ကို ခိုးရန်ဖြစ်သည်။ သူပေးသည့်အကြံညဏ်အတိုင်းလုပ်၍ အောင်မြင်သောအခါ၊ ဘယ်လို ဝင် ဘယ်လိုကြည့်ဟု ထပ်ပြီး သင်ပေးရ၏။ ထိုအခါမှာ ဇာခြည်တယောက် သူ့ယောက်ျား ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကောင်မလေး တယောက်နှင့် ဖေါက်ပြန်တာကို တွေ့ရှိရတော့လေသည်။ ဇာခြည်မှာ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူများတွေ ဖူးဖူးမှုတ် ပြီးလိုချင်တာကို ရခဲ့သော သူဖြစ်လေရာ တော်ရုံကိစ္စ များမှာ ကိုယ်တိုင် မဖြေရှင်းတတ်တော့ခြေ။

သူမမွေးသဖခင် အကောင်ကြီးကြီး မှာလည်း ယခု ကွယ်လွန်သွားပြီ ဖြစ်လေရာ သူမ ခမျာ အားကိုးမဲ့ရရှာသည်။ ထို့ကြောင့် သူငယ်ချင်းအရင်း ခိုင်လေးကို အားကိုးတကြီးတိုင်ပင်ရှာသည်။ နင့်ယောက်ျားပတ်စ်ဝပ်ငါ့ကိုပေး ငါဝင်ကြည့်ပြီး ကြည့်လုပ်ပေးမယ်ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် ယခု သူရုံးသွားဖို့ဖယ်ရီစောင့်နေချိန် ဇာခြည်ခေါ်ပြီး ပေးလိုက်ချင်းပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရုံးရောက်တာနှင့် လဘက်ရည်လေး ရီဒီမစ် တခွက်ဖျော် ကိတ်မုန့်လေး တချပ်ဖြင့် ကွန်ပြူတာဖွင့်ကာ ဇာခြည့်ယောက်ျား အကောင့်ကို ဝင်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှာတော့ ဇာခြည့်ယောက်ျား နှင့် ဆယ်ကျေယ်သက်ကောင်မလေးတို့ ချပ်တင်းကို ဖတ်ပြီး၊ ယခုဇာတ်လမ်းအစတုန်းကလို ခိုင်လေးတယောက်၊ ဖီးတွေတက်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီး တအုံလုံး ဖောင်းကြွလာခဲ့ရခြင်း ဖြစ်တော့သည်။ ဇာခြည့်ယောက်ျားမှာ တော်တော်လည်း အပြောကောင်းသူဖြစ်သည်။ သူကောင်မလေးကို ဘယ်လို လုပ်ချင်သည်၊ ဘယ်လို မှုတ်မည် ဘယ်လို ဖုတ်မည်ဆိုတာတွေကို ကောင်းကောင်းရေးချပ်ထားခြင်းဖြစ်သဖြင့်၊ ခိုင်လေး ဖတ်ရသည်မှာ အောစာတွေ ဖတ်နေရသလို ဖြစ်ပြီး သူလည်း စိတ်တွေကြွလာခဲ့ရသည်။

ကောင်မလေး နေရာမှာ သူက ဝင်ခံစားကြည့်မိနေရာမှ သူ့အတွေးတွေက သူငယ်စဉ်အတွေ့အကြုံတခုစီသို့ ပြန်ရောက်သွားရလေတော့သည်။ ငယ်စဉ်ဟု ဆိုသော်လည်း တကယ်တော့ မငယ်တော့ပါ၊ ကိုစိုးထိုက်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ သားလေး စိုးမင်းဦး မွေးပြီး နှစ်နှစ်လောက် အတွင်းမှာ ဖြစ်သည်။ သူ့အသက်က ၂၃ လောက်သာရှိသေးသည်။ ခိုင်လေးမှာ အိမ်ထောင်မကျခင်အထိ အပျိုစင်လေးဖြစ်ပြီး လိင်ကိစ္စ အတွေ့အကြုံမရှိခဲ့ရာမှ အိမ်ထောင်လည်းကျ ရော၊ နဂိုဓါတ်ခံ ကာမ ဆန္ဒကြီးမားမှုမှာ ငုံ့လျိုးနေရာက ထကြွလာခဲ့ရသည်၊ ထိုအတွင်းမှာမှ ခလေးမွေးလိုက် ရသဖြင့် ခနတာ ပြတ်သွားသည်။ နောက် ခလေးတနှစ်သား ရောက်သည်အထိ ပြန်လိုးကြ ဆော်ကြဖြစ်ပြန်သည်။ ထို့သို့ ကောင်းနေသော အချိန်မှာမှ ကိုစိုးထိုက်မှာ ရောဂါတခု ဖြစ်သည်။ ဘာမှန်းတော့မသိပထမက ဘောမှာ အောင့်အောင့်လာလို့ လုပ်မရ၊ နောက်တော့ အူကျတာလိုလို၊ ဘိုက်ထဲက တခုခု ဖြစ်သလိုလို တရှောင်ရှောင်ဖြစ်လာသည်။ ဆေးရုံလည်း အကြိမ်ကြိမ်တက်လိုက်ရသည်။ ဘာရောဂါမှန်း သေခြာရှာမရနိုင်ကြ။

ထိုအချိန်တွင်းမှာ ခိုင်လေး အတွက် အပြောင်းအလဲ ဖြစ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်လေသည်။ ပထမဆုံး ကိုစိုးထိုက် ဆေးရုံတက်တော့ သူ့မှာ ခလေးအငယ်နှင့် ကသီလင်တ ဖြစ်တော့၊ ခိုင်လေး မိဘ တွေဆီမှာ အလည်ရောက်နေသော ခိုင်လေးဘကြီး ဦးကြီးအောင် က အိမ်လာစောင့်ပေးသည်။ ဘကြီးအောင် က ခိုင်လေး မေမေ့ အကို ဖြစ်လေသည်။ တောမှာနေပြီး လယ်ယာလုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်လို့ အသက် ၅၀နားကပ်နေပေမဲ့ ကျန်မာရေးက ဒေါင်ဒေါင်မြည် ဖြစ်သည်။ ခိုင်လေး အမေတို့က လည်း အလုပ်လုပ်နေကြတုန်းမို့ အလည်အပတ်ရောက်နေသော ကိုကြီးအောင်ကို ခိုင်လေး အိမ်မှာ စောင့်ပေးဖို့ လွတ်ထားပေးလိုက်သည်လေ။ ဘကြီးအောင်က လည်း မိန်းမဆုံသည်မှာ ဆယ်နှစ်ခန့် ရှိပြီမို့ ပြတ်နေတာ ကြာပြီ။ လူက သန်တုန်းမြန်တုန်းဆိုတော့ စိတ်ဆန္ဒကလည်း ရှိနေသေးသည်။ ယခု စောင့်ပေးနေရသော တူမ ခိုင်လေး မှာကလေး ငယ်ငယ် နှင့်၊ သူ့ကိုလည်း ဘကြီး ဆိုတော့ အသိဖြင့် သူ့ရှေ့လည်းမရှောင် ခလေးနို့လှန်တိုက်တာတွေ ဘာတွေ လုပ်မိသည်။

ညိုမွတ်လုံးထွားလှသော နို့လုံးတွေ ကို မြင်ရတော့ ငထွားတယောက် လီးတောင် လာ၏။ ဝဝကစ်ကစ်၊ တူမ ခိုင်လေး ရဲ့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်လေး ဖင်လုံးလုံးလေး တွေကလည်း ငအောင်စိတ်ကို ထကြွလာစေသည်။ ခိုင်လေး အဖို့ကလည်း ကာမ ဆန္ဒတက်ကြွကောင်းနေတုန်း ကိုစိုးထိုက် မမာမကျန်းဖြစ်တော့၊ ဟာတာတာ ကြီးဖြစ်နေရသည်။ နဂိုထဲက လည်း ချစ်လို့ ယူထားတာမဟုတ် မင်္ဂလာဆောင်သည့် ညကမှ စတွေ့ဖူးပြီး အလိုးခံရသဖြင့် စွဲသွားပြီး သံယောဇဉ်ဖြစ်မိခြင်းသာရှိသည်။ ခုလို တရှောင်ရှောင်ဖြင့် သူ့ကို မလုပ်နိုင်တော့ သူမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို သူ့ဘာသာ ဖြေဖျောက်နေရသည်။ သားလေး အိပ်ပျော်သွားချိန် သူမ ထမိန်အောက်လက်လျိုပြီး စောက်စေ့လေးကို ပွတ်သတ်ရင်း အာသာဖြေမိသည်။ ထိုအရာတွေကို ငအောင်က ကောင်းကောင်းရိပ်မိသည်။ ထို့ကြောင့် လည်း သူ့တူမပင်ဖြင့်လင့်ကစား ကြုံးသွင်းပြီး လိုးပြစ်ဖို့ ဂွင်ဖန်တော့သည်။ အိမ်မှာနေရင် ပုဆိုးပါးပါး ကို အတွင်းခံမပါပဲ ဝတ်သည်။

အမြဲလဲ မာနေအောင် လုပ်ထားလို့ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ခိုင်လေးကို အမူမဲ့ အမှတ်မဲ့ မြင်စေအောင် လုပ်ပေးသည်။ ခိုင်လေး မျက်နှာ ရှက်သလိုလို ဖြစ်နေတာတွေ့ရသဖြင့် သူပြသည့်ရှိုးတွေကို ခိုင်လေး မြင်ကြောင်း ငထွားကကောင်းကောင်းရိပ်မိသည်။ ကိုစိုးထိုက် ဆေးရုံသို့ အသွားအပြန် ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ တယောက်နှင့် တယောက် ပွတ်သပ်တိုက်မိကြတာတွေက ကာမ ဆန္ဒအုံနွေးနွေး ဖြစ်နေကြသူနှစ်ယောက် ကို အချိန်မရွှေးထပေါက်တော့မည့် ယမ်းတွေလို ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။ တနေ့ ဆေးရုံမှာ ကိုစိုးထိုက်ဆီ သွားရာ ထိုနေ့က ကိုစိုးထိုက် အမကြီးက တလှည့်စောင့်မည့် အလှည့်ဖြစ်လေသည်။သူမ နှင့် အတူလိုက်လာကြသော သားသမီးများက သူတို့၏ကာစင် စိုးမင်းဦးကို ခေါ်သွားချင်သဖြင့် ခိုင်လေးက လည်း ထည့်လိုက်လေသည်။ ထိုနေ့ ဆေးရုံက အပြန်တွင်တော့။ ဘတ်စကားကလည်း ထုံးစံအတိုင်း ကျပ် ဘကြီးအောင်ကလည်း သူတူမကြီးကို အကာကွယ်ပေးချင်တော့ အနောက်ဘက်မှ ရပ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ထားပေးလေသည်။

ခိုင်လေး ရဲ့ စွံ့ကားသော တင်သားများ၏ လှုပ်ခါ ထိပွတ်နေမှုကြောင့် ဘကြီးအောင် ငပဲကြီးကလည်း ထောင်ကြွလာခဲ့သည်။ သူ့တူမ တင်စိုင် နှစ်လုံးကြားမှာ အမြှောင်းလိုက်ကြီးမာတင်းလာသော ဦးကြီးအောင်၏ လိင်တန်ကြီးက ခိုင်လေး ခေါ် မြင့်မြင့်ခိုင် ကို ဒူးတွေ ညွှတ်ခွေ မတတ်ခံစားနေရလေသည်။ ထိုသို့လဲ မတ်မတ်မရပ်နိုင်ပျော့ခွေနေသဖြင့် ဘကြီးထွား ရင်ခွင်ထဲ သို့ ပိုရောက်လာရလေသည်။ ဘကြီးထွားကလည်း ခိုင်လေး ပုခုံးကို အသာပွေ့ဖက်ပြီး ထိန်းထားပေးရလေသည်။ သူ၏မာတင်းထောင်မတ်နေသော လီးကြီးက တူမချောဖင်ကြားထဲ ထောက်နေသည်မှာ ဘယ်လိုမှ မသိချင်ဟန်ဆောင်လို့မရတဲ့ အခြေအနေမို့ ဒီထက်ပို ထူးလာမှာ မဟုတ်သည့်အတူ ရှေ့ဆက်သာ တိုးတော့မည်ဟု တွေးလိုက်သော ဘကြီးအောင် လက်ဖဝါးတွေက လူအုပ်ကြားထဲမှာ ခိုင်လေး ရင်အုံပေါ်သို့ ရောက်လာခဲ့လေတော့သည်။ ခိုင်လေးမှာတော့ ဖင်ကြားထဲမှာလဲ ပူနွေးသော အချောင်းကြီးက ပွတ်လို့၊ နို့ပေါ်လည်း လက်ဖဝါးတဘက်က အုပ်ကိုင်လို့၊ ဖျစ်ညှစ်နေပြီဆိုတော့ ထန်နေသော စိတ်တွေက ပိုပို ကြွလာရကာ ၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှာ အရည်တွေပင် စီးကျလာရတော့သည်။

ဘတ်စကားပေါ်မှ သူတို့ တိုက်ခန်းဆီ သို့ အပြန်လမ်းမှာတော့ ဦးကြီးနှင့် တူမ နှစ်ယောက် အပြေးပြိုင်သည့်အလား လျှောက်လာခဲ့ကြတော့သည်။ အခန်းထဲ ဝင်သည်နှင့် ခိုင်လေးမှာ သူမတို့ လင်မယားအခန်းကို ဝင်ပြေးလေသည်။ ဦးအောင်ကလည်း အိမ်ရှေ့တံခါး ဂလန့်ချပြီး တူမလေး အခန်းကို အပြေးလိုက်သွားလေသည်။ အခန်းထဲမှာတော့ ခိုင်လေး တယောက် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲအိပ်လျှက် ခေါင်းအုံးတလုံးကို မျက်နှာပေါ်တင်ကာ လက်ဖြင့် ဖိပိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ခိုင်လေး ကို သူလိုးဖို့ရန် မှာ မီးစိမ်းပြနေပြီ ဖြစ်ကြောင်းသိနေသော ဘကြီးအောင်က သူ့အင်္ကျီပုဆိုးတွေကို ကုတင်နားလျှောက်လာစဉ်မှာပင် ချွတ်ပြစ်ခဲ့သည်။ နောက်တော့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး ခိုင်လေး၏ ထမိန်အနားစမှ ဆွဲကာ ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ “အို” ကနဲ အသံထွက်ကာ သူမလက်တဖက်ဖြင့် ပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို အုပ်ကိုင်လိုက်သော်လည်း လက်တဖက်ကတော့ မျက်နှာကို ဖုံးထားသည့် ခေါင်းအုံးကို မဖယ်၊ ထို့ကြေင့်လည်း ခိုင်လေး၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီ လေးကိုလည်း ဘကြီးအောင်က လွယ်လင့်တကူပင် ဆွဲချွတ်နိုင်ခဲ့လေသည်။

ခိုင်လေး ၏ညိုဝင်းနေသော ပေါင်တန် တုတ်တုတ်လေး နှစ်ခုကို လိန်ကျစ်ထားသော်လည်း ပေါင်ခွဆုံမှ အမွှေး နက်နက် ကလေးတွေ ဖုံးနေသည့် စောက်ဖုတ်ကိုကား မကာကွယ်နိုင်ပါခြေ။ ဘကြီးအောင်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး သူ့ပုခုံးနှစ်ဘက်နဲ့ ပေါင်လေးနှစ်ဘက်ကို တွန်းလိုက်ပြီး ပေါင်ခွစုံမှာ သူ့မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် မလုံတလုံ ကာနေသော ခိုင်လေး လက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသော ခိုင်လေး၏ စောက်ဖုတ်ပေါ်ကို သူ့ပါးစပ်ကြီးဖြင့် အပ်လိုက်လေသည်။ ဘကြီးအောင်က အရည်စိုတိုတိုလေး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သော ခိုင်လေး စောက်ပတ် ကို တအားရက်လေရာ ခိုင်လေး ကခေါင်းအုံးကို မျက်နှာပေါ်တင်ထားလျှက်က သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘကြီးအောင်ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ထားမိနေလေသည်။ ဘကြီးအောင်က တချက်တချက် စောက်စေ့လေးကို လျှာဖြင့် ထိုးဆွတော့ ခိုင်းလေး ခမြာကော့ကော့တက်လာရလေသည်။

ဘကြီးအောင်လီးကြီးမှာလည်းတအားတောင်နေပြီမို့ ကြာကြာတော့ မဂျာနိုင်ပါ။ ခိုင်လေး ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက ခိုင်လေး အဖုတ်ဝမှာ ရောက်နေခြေပြီ။ ခိင်လေး စောက်ပတ်ဝကို လက်ချောင်းတွေဖြင့် ဖြဲကာ သူ့ဒစ်ကြီးကို ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ ခိုင်လေးမှာ ကလေးတယောက်မွေးဖူးသော်လည်း ဗိုက်ခွဲမွေးထားခြင်းမို့ စောက်ဖုတ်ကတော့ အပျိုစောက်ဖုတ်အတိုင်းပင်၊ ကိုစိုးထိုက် နှင့် ဘကြီးအောင် လီးတံတုတ်တာချင်းကလည်းမကွာသော်လည်း ခိုင်လေးမှာ မဆက်ဆံဖြစ်တာ ကြာပြီမို့ စောက်ဖုတ်လေးက စေးကျပ်နေလေသည်။ ဘကြီးအောင် က သူ့လီးကြီး တဝက်လောက်သွင်းပြီးတော့ခန ခေါင်းမော့ကာ ခိုင်လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ခိုင်လေးက မျက်နှာပေါ်မှာ ခေါင်းအုံး တင်ထားတုန်း။ ဘကြီးအောင်က ပြုံးပြီး ခေါင်းအုံးကို ဆွဲဖယ်လိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း ခိုင်လေးက မျက်လုံးကို ပိတ်ထားပြီး ခေါင်းအုံးနေရာမှာ သူ့လက်ဖဝါးတွေဖြင့် ကာထားလိုက်သည်။ ဘကြီးအောင်က ဆွဲဖယ်ဖို့ မကျိုးစားသေးဘဲ သူ့လီးကြီး ကိုသာ ခိုင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်စေရန် နှဲ့သွင်းလေသည်။

နည်းနည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိသွင်းလိုက် ခနလုပ်လိုက်သည်နှင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့သည်။ ထိုအခါမှ သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်အဝနား ဒစ်ရောက်သည်အထိဆွဲထုတ်ပြီးမှ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပြန်ဆောင့်သွင့်းချလိုက်လေသည်။ “အ” ကနဲ အသံထွက်လာသည်။ ဘကြီးထွားက နောက်တော့ ဆက်တိုက် ထိုကဲ့သို့ဆောင့်လေသော် ခိုင်လေး လက်နှစ်ဖက်က ဘကြီးအောင် လက်ဖျံတွေကို ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ မျက်လုံးတွေကတော့ မဖွင့် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ အသံမထွက် ခံရှာလေသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ အတွေ့အကြုံရှိလာခဲ့သော လီးကြီး၏ မှန်မှန်ဆောင့်ချက်ကို ကြာတော့ ခိုင်လေး မခံနိုင်တော့။ ကိုယ်လုံးလေး လိန်ကျစ်ပြီး ဖီးတွေ တအားတက်လာပြီး တချီပြီးသွားရလေသည်။ ဘကြီးထွားမှာလည်း စေးပိုင်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကြောင့် ခိုင်လေး အပြီးနှင့် မရှေးမနှောင်းပင် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားရလေသည်။ ဘကြီးက ခိုင်လေး အပေါ်မှောက်ချလိုက်ပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားသော ခိုင်လေး မျက်နှာအနှံ့ ကို ချစ်စနိုးအနမ်းမိုးလေး ရွာချပေးလိုက်လေတော့သည်။

ဘကြီးအောင်က သူ့လီးကြီးကို ခိုင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲမှ မချွတ်သေးပဲ ခိုင်လေးကိုယ်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်နေနေသော်လည်း သူ့ကိုယ်အလေးချိန်မပိစေရန် ခိုင်လေး ကိုယ်တဖက်တချက်မွေ့ယာကို တတောင်ဖြင့် ထောက်ထားလေသည်။ ခိုင်လေးမှာ သူမ ဘကြီးထွား လည်ကုတ်အပေါ်မှာ ဘယ်အချိန်က တွယ်ဖက်ထားမိမှန်းမသိသောသူမ လက်များကို ကမန်းကတမ်း လွှတ်လိုက်ပြီး ဘကြီးအောင် ရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်ဖို့ ကျိုးစားလိုက်သေးသည်။ “ ခိုင်လေး ခုချိန်ထိ ရှက်နေတုန်းလားကွာ၊ ဒီလောက်ထိ ဖြစ်ပြီးမှဟာကို” ခိုင်လေးက စကားဖြင့် ပြန်မဖြေ ခေါင်းကိုသာ ယမ်းပြသည်။ အဲဒါလေးကို က ဘကြီးအောင် အတွက် ပိုချစ်စရာကောင်းနေသလို ဖြစ်ရပြန်သည်။ ဘကြီးအောင်က ခိုင်လေး နူတ်ခမ်းတွေကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်ပြီး သူ့လျှာကြီးကို ခိုင်လေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းဖို့ ကျိုးစား လေသည်။ ခိုင်လေးက သွား များကို စေ့ထားသဖြင့် သွား ဖုံးများလောက်ထိသည် ထိုးသွင်းလို့ ရသည်။

ဘကြီးအောင်က ညာဘက်တတောင်ကို အားပြုထောက်ပြီး ခိုင်လေး အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ပြန်သည်။ခိုင်လေးက သူ့လက်ကလေး ဖြင့် ဘကြီးအောင် လက်ကြီးတွေကို လိုက်ဖမ်းပြီး ဆွဲနေသေးသည်။ ထိုကဲ့သို့ ခိုင်လေးက ရုန်းကန်နေမှုမှာ ဘကြီးအောင် ၏ စိတ်ကို ပိုထလာစေပြီး ခိုင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားသော ဘကြီးအောင် လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်း ပြန်မာကျောစ ပြုလာလေသည်။ ထို့ အတူပင် ခိုင်လေး ၏ ကာမ စိတ်တွေကလည်း ပြန်လည် တက်ကြွလာပြန်လေသည်။ တူမချော၏ ကိုယ်ခန္ဓာအပြောင်းအလဲ ကို သတိထားမိသော ဘကြီးအောင်က တချက်ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဖိကပ်ထားရာမှ မလှုပ်ပဲ ငြိမ်နေလိုက်လေသည်။ သူ့လက်ကတော့ ဖြုတ်စရာရှိသည်များကို ဖြုတ်နေလေရာ အခုအခံမရှိတော့သော ခိုင်လေး ကြောင့် ယခုတော့ ဖွံ့ထွားလှသော ခိုင်လေး ၏ နို့ကြီးများ မှာ အင်္ကျီ ဘော်လီများ အောက်မှ ကုန်းရုံးထပေါ်လာလေတော့သည်။

ခလေး နို့ဆွဲနေတုန်း အချိန်အခါမို့ ခိုင်လေး နို့ကြီးများ မှာ တင်းရင်း ဖောင်းကားနေပြီး။နို့သီးခေါင်း ညိုညို တုတ်တုတ်လေးများ မှာလည်း ထောင်မတ်နေလေသည်။ဘကြီးအောင်က ငုံပြီး စုပ်လိုက်တော့ နို့ရည်များ စစ်ကနဲ ပါးစပ်ထဲသို့ ပန်းထွက်လာလေသည်။ ခိုင်လေး မျာလည်း ခုတော့ ဘကြီးအောင် ခေါင်းကို သူ့လက်ကလေးများဖြင့် ဖက်တွယ်ပြီး ပွတ်သတ်ပေးနေမိတော့သည်။ သူကဖင်ကိုကြွကာဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးတော့ ခိုင်လေး ဖင်ကြီးတွေ ကြွကြွတက်လာရတော့သည်။ ဘကြီးအောင်က အတွေ့အကြုံများသူ ပီပီ တချက်ချင်း အားယူ ဇိမ်ဆွဲကာ ဆောင့်သည်၊ ဆောင့်နေရင်းဖြင့် မျက်စေ့ကို အခုချိန်ထိ စုံမှိတ်ထားသေးသော ခိုင်လေး မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း စိတ်ကူးပေါက်လာသဖြင့် သူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ကျကျနနသွင်းကာ ပစ်လိုးတော့ ခိုင်လေးခမျာ တအင် အင် မြည်ရင် စောက်ရည်များ စိုရွှဲထွက်နေလေတော့သည် …..ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

သူမ၏အေတြ႔အၾကံဳမ်ား

ခိုင္ေလး တေယာက္ သူမ်ားေတြ အျပန္အလွန္ခ်ပ္ေနၾကေသာ ခ်ပ္တင္းေတြကို ဖတ္ၿပီး။ သူမ အဖုတ္ႀကီးမွာ ေဖာင္းႂကြလာသလို ခံစားေနရသည္။ အဖုတ္တြင္းမွ အရည္ေတြ လည္း တစိမ့္စိမ့္ စီးက်လာခဲ့လို့ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီတခုလုံးလည္း ရြဲေနခဲ့ၿပီ။ သူမ မနက္ေစာေစာ ႐ုံးသြားဖို့ ဖယ္ရီေစာင့္ေနတုန္းဖုံးျမည္လာလို့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ဇာျခည္ဝင္းျမင့္ ဆီမွ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ေယာက္်ား ပတ္စ္ဝပ္ ကို ခိုင္ေလးအား ေျပာျပခ်င္းျဖစ္ေလသည္။ ဇာတ္လမ္း ေရွ႕မဆက္ခင္ စာဖတ္သူမ်ား သေဘာေပါက္ေစရန္ ဇာတ္ခံေလးကို နည္းနည္း ျပန္ေရးျပပါရေစ။ ဇာျခည္ဝင္းျမင့္က ခိုင္ေလးေခၚ ျမင့္ျမင့္ခိုင္ ႏွင့္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူဘဝက သူငယ္ခ်င္း အရင္းျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဇာျခည္ဝင္းျမင့္ ဆိုတာက သူ႔အေဖ အေကာင္ႀကီး ၏ အရွိန္ေၾကာင့္ အိမ္မွာ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ ငယ္ငယ္ထဲက ေနလာခဲ့ရသူျဖစ္ေလသည္။

တကၠသိုလ္မွာ ကထည္းက သူ႔အေဖ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ ဘဲေတြ လည္း အလြန္တရာ မ်ားျပားကာ အၿပိဳင္အဆိုင္ ပိုးပန္းၾကျခင္း ခံခဲ့ရသူ တယာက္လည္း ျဖစ္ေလသည္။ အဲလို ေျပာလို့ ဇာျခည္ဝင္းျမင့္က မေခ်ာတာတာ့ မဟုတ္ေပ၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ျဖဴဝင္းေနေသာ အသားအရည္၊ ခပ္သြယ္သြယ္ ကိုယ္လုံးေလးႏွင့္၊ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာ သြယ္သြယ္ေလး၊ ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ပုခုံးေလာက္ျဖင့္ ဂ်ပန္မေလးလို ေခ်ာသူလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ခိုင္ေလး ႏွင့္ အတူတူ တြဲေလၽွာက္သြားလၽွင္ က်ီးကန္းဘဲဥခ်ည္သြားသည္ဟု ေနာက္ေျပာင္ျခင္းခံရတတ္သည္။ ခိုင္ေလးက သူႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္၊ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း အသားညိဳညိဳ နည္းနည္းျပည့္ျပည့္ေလး၊ တခ်ိဳ့ မနာလိုသူေတြကေတာ့ ဝတုတ္တုတ္ဟု ကြယ္ရာမွာ ေျပာၾကသည္။ ဇာျခည့္ မ်က္ႏွာေလးမွာ နာတံခၽြန္ခၽြန္ေလးျဖင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ္လည္း ခိုင္ေလးကေတာ့ ႏွာေခါင္းလုံးလုံး အနည္းငယ္ပြသေယာင္ေယာင္ရွိေလသည္။

သို့ရာတြင္ ႏွစ္ဦးစလုံးတြင္တူညီေသာ အခ်က္မ်ားမွာကား ႏွစ္ေယာက္စလုံး အျပဳံးခ်ိဳ၏ လို့ ေျပာရမည္ျဖစ္ေလသည္။ ျပဳံးလိုက္လၽွင္ ႏွစ္လိုဖြယ္ရွိၾကသည္။ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွ ထင္ရွားေသာ အမွတ္အသားမ်ားမွာ ဇာျခည္က မွည့္တလုံး ႏူတ္ခမ္းအေပၚ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာ ရွိသလို ခိုင္ေလးက မွည့္ေလးတလုံး ညာဘက္ပါးျပင္မို့မို့ ေပၚမွာ ရွိေနသည္။ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ ခိုင္ေလးမွာ လက္လုပ္လက္စား မိဘမွ ေမြးဖြားလာသူပီပီ၊ အလုပ္ထဲ ဝင္ရေတာ့သည္။ ဇာျခည္ကေတာ့ အလုပ္လုပ္စရာမလိုသည့္အျပင္ အိမ္ေထာင္လည္း ေစာေစာက်သျဖင့္ အိမ္ရွင္မ တာဝန္ကို သာ ယူၿပီး မိဘက ေပးထားသည့္ လုပ္ငန္းတခုကို ေယာက္်ား ကို တာဝန္ယူေစခဲ့သည္။ ခိုင္ေလးက လည္း မက်န္ရစ္ပါ၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က မစြံေသာ္လည္း မိဘက ေကာင္းမည္ထင္လို့ စပ္ေပးသည့္ ကိုယ့္ထက္ အႏွစ္န္ွစ္ဆယ္နီးပါးေလာက္ႀကီး သည့္ ေယာက္်ား ကို ၊ မိဘစကား နားေထာင္သည့္ သမီးလိမၼာလိုလို ဘာလိုလို ျဖစ့္ ယူလိုက္ေလသည္။

ကိုစိုးထိုက္ ဆိုသည့္ အညာသား လူပ်ိဳႀကီး မွာ လည္း အလုပ္ကိုသာ ရိုးရိုးသားသား က်ိဳးစားလုပ္ ၿပီး ေဂၚမစြံသူမို့ သူ႔အမ ႀကီး က သူ႔ ေမာင္ကို မိန္းမလည္ သိန္းႂကြယ္ တို့ျဖင့္ေတြ႕သြား မွာကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ၾကားက ပြဲစားေတြ ျဖင့္ လိုက္စပ္ဟတ္ေတာ့ ခိုင္ေလး ကို ေတြ႕သြားျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ကိုစိုးထိုက္လို အသက္ ၄၀ ေလာက္ လူပ်ိဳႀကီး ၊ အသားမည္းမည္း ဂင္တိုတို လူမ်ိဳး ကို လွလွ ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလးမ်ားျဖင့္လည္း စိတ္မခ်၊ ရၿပီးမွ သူ႔ေမာင္ကို ျပစ္သြားမွာလည္း စိုးေတာ့၊ ခိုင္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ႏွင့္ ကိုစိုးထိုက္အမႀကီးက သေဘာက်သြားေတာ့သည္။ ခိုင္ေလး မွာ ကိုစိုးထိုက္ကိုလည္း မဂၤလာေဆာင္ကာနီးမွ နီးနီးကပ္ကပ္ ျမင္ေတြ႕ဖူးျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။ တကၠသိုလ္တုန္းက လည္း ရီးစားမထားဘူးခဲ့ေသာ ခိုင္ေလး တေယာက္ ကိုစိုးထိုက္ ၏ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ကိုယ္လုံးႀကီးကို ၾကည့္ရင္း ရင္ဖိုခဲ့ရသည္။ ေယာက္်ားေလး ဆိုလို့ ရင္ဖို ေတာင္မသန္းခဲ့ဖူးေသာ အမ်ိဳစစ္စစ္ ခိုင္ေလး ႏွင့္ လူပ်ိဳသိုးႀကီး ကိုစိုးထိုက္တို့ မဂၤလာဦး ေန႔ ညက်မွ သာ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ၾကရေလေတာ့သည္။

ကိုစိုးထိုက္ကေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေသာ္လည္း အေတြ႕အၾကဳံေတာ့ရွိသည္။ ရီးစားသာ မစြံလို့ မရွိတာ။ အလုပ္လုပ္ၿပီးေငြစေလး ရႊင္လာေတာ့ ဖာ ေတြ ခနခန ခ်ဖူးသည္။ တခါတုန္းက ဖါသည္မ တေယာက္ကို ကြန္ဒုံ မစြတ္ပဲ ဖင္သြားခ်မိလို့ ဂနိုက်ဖူးေသးသည္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေသးေပါက္လို့ မရ လိင္ေခ်ာင္းတြင္း ျပည္တည္လို့ အရမ္းနာကာ ခံစားရလြန္းလို့ ေနာက္ဖာသည္မ ခပ္ေပါေပါေတြ ခ်ဖို့ လန္႔သြားသည္။ ခ်ရင္လည္း အေဖၚစြပ္ေတာ့သည္။ စာေတြ လိုက္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ကံေကာင္းလို့ သူဆစ္ဖလစ္တို့၊ ေအ တို့ မျဖစ္တာ။ ဂနိုကေတာ့ တကယ္က ဖင္ေပါက္က မသန္႔ရွင္းတာ သူက အေဖၚမပါပဲ လုပ္လိုက္လို့ ျဖစ္သည္။ ဖာသည္မ မွာ ေရာဂါရွိလို့မဟုတ္။ ေနာက္ပိုင္း ေအကိုက္ တာေတြ သတင္းၾကားေတာ့ သူ မလုပ္ရဲေတာ့ေျခ။ ကက ဆိုတာကလည္း သူ႔လို လူမ်ိဳးက ရွာဖို့မလြယ္သလို သူကလည္း မရွာတတ္ေပ။ ဟိုဟို ဒီဒီ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္တေလ က စပ္ေပးေသာ စိတ္ခ်ရသည္၊ ေၾကးႀကီး သည့္ ေကာင္မေလး ေလးမ်ိဳး ႏွင့္သာ လုပ္ျဖစ္ေတာ့သည္။

အဲဒါကလည္း ခနခန ၾကဳံတတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ပုံမွန္စားလို့ရမည့္ မိန္းမ ယူဖို့ စဥ္းစားလာမိသည္။ ထိုကာလ မွာပင္ အမႀကီးက စပ္ေပးလာေတာ့ သူေခါင္းညိမ့္လိုက္ေတာ့သည္။ ခိုင္ေလးကို ေတြ႕ေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ သေဘာက်သြားသည္။ ခိုင္ေလးက အသားက ညိဳညိဳ လူေလးက လုံးလုံးေလး ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းႏွင့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလး လဲပါသည္။ သူ႔မ်က္ေစ့ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခ်ာေနသည္။ ၾကည့္ရင္းႏွင့္ ငါဒီေကာင္မေလးကို ေန႔တိုင္း လိုးရေတာ့မွာပါလား ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ လီးက ခ်က္ခ်င္းေတာင္တက္လာသည္။ ထို့ေၾကာင့္မို့လည္း မဂၤလာဦးည မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘက္ခ်လာနိုက္လုပ္မည္ အရက္ေသာက္ၾကရေအာင္ အတင္းေခၚတာေတာင္ မလိုက္၊ မင္းတို့ေသာက္ ကုန္သေလာက္ ငါေပးမည္ဟု ဆိုကာ ႏွင္လႊတ္လိုက္သည္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ဟန္းနီးမြန္းမထြက္မွီ ဧည့္ခံသည့္ ေဟာ္တယ္မွာ ပင္ တညအိပ္မည္၊ ေနာက္ေန႔မွ ေခ်ာင္းသာ သို့ သြား သုံးညခန္႔ေနမည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူတို့ အတြက္ ဝယ္ထားေသာ အိမ္မွာ ေနမည္။

အိမ္ဆိုတာကလည္း ငါးလႊာက အခန္းေလးတခုပါ။ သူစုေဆာင္းထားသည့္ ေငြေၾကးျဖင့္ ဝယ္လိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္၊ မိန္းမ ေတာင္းသည့္အခါ တြင္ သူ႔ကို အထင္ႀကီးေအာင္ရည္ရြယ္တာလည္း ပါပါသည္။ နဂိုက သူ႔အမႀကီးႏွင့္ ကပ္ေနရင္း စုထားေသာ ပိုက္ဆံကို အခု မွ သုံးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ မဂၤလာဦးညမွာ ကိုစိုးထိုက္ တေယာက္ ခိုင္ေလးကို လိုးလိုက္သည္မွာ ေထာင္းလေမာင္းကို ေၾကသြားသည္ဟု ဆိုရမလားမသိ။ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလားမသိ။ ခိုင္ေလးကလည္း အပ်ိဳ ကေတာ့ အပ်ိဳ စစ္စစ္၊ ေယာက္်ားလီး ႏွင့္ တခါမီ မဆက္ဆံဘူးခဲ့။ သို့ေသာ္လည္း ေခတ္သစ္သမီးပ်ိဳ ပီပီ ဟိုဟာ ဒီဟာေလးေတြႏွင့္ေတာ့ စမ္းခဲ့ဘူးသည္၊ သို့အတြက္ေၾကာင့္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ပန္းတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္။ မနက္က်ေတာ့ ကိုယ္ေတြ လက္ေတြနာ၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲ စပ္ျဖင္းျဖင့္း ႏွင့္ ေနမေကာင္းခ်င္သလို ျဖစ္၊ လမ္းေလၽွာက္ရင္ ကြတတ ျဖစ္ရတာေလာက္ပင္။ ဟန္းနီးမြန္းပင္ မထြက္ခ်င္ ဒီေဟာ္တယ္မွာပင္ ဆက္ေနလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း အားလုံးစီစဥ္ထားၿပီးၿပီမို့ မေကာင္းတတ္ေတာ့ ထြက္လာရသည္။

ေခ်ာင္းသာ ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုစိုးထိုက္က အနားမေပး၊ တန္ေအာင္ကို ေဆာ္ေလသည္။ သို့ႏွင့္ ညားၿပီး ႏွစ္လေလာက္မွာ ကိုယ္ဝန္တည္ေတာ့သည္။ ညားသည့္အခ်ိန္မွာ ကိုစိုးထိုက္က အသက္ေလးဆယ္၊ ခိုင္ေလးက ႏွစ္ဆယ့္တစ္ႏွစ္။ ခိုင္ေလး ႏွစ္ဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္မွာ သားေလး စိုးမင္းထိုက္ ကို ေမြးဖြားခဲ့ေလသည္။ ခိုင္ေလး မွာ နဂိုဓါတ္ခံ ကိုက တဏွာအားျပင္းပ် သူျဖစ္သလို၊ ကိုစိုးထိုက္ႏွင့္ ရေတာ့ ကိုစိုးထိုက္၏ အႏွားမေန လိုးေနမွုေၾကာင့္ သူမ၏ တဏွာစိတ္မ်ားမွာ ပို၍ ဖြံ့ၿဖိဳးလာခဲ့ ရၿပီး၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ကာလတြင့္မွာပင္ ျဖစ္နိုင္သည့္ အေနအထားမ်ိဳးျဖင့္ လိုးခဲ့ၾကေသးသည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိ စိုးမင္းဦး ေမြးၿပီးေတာ့ ခိုင္ေလး ေနာက္ထပ္ ကေလးထပ္မရေတာ့ေျခ။ ခုဆိုရင္စိုးမင္းဦး ေတာင္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား ျဖစ္ေနေလၿပီ။ ခိုင္ေလးမွာ ၃၈ ႏွစ္အရြယ္ ေသြးသား ဆူၿဖိဳး တဏွာ အႂကြဆုံးအခ်ိန္၊ ကိုစိုးထိုက္ က ၅၆ ႏွစ္ အရြယ္ အက်ပိုင္းေရာက္ေနေလၿပီ။ အရင္တုန္းက လိုလည္း မလုပ္နိုင္ေတာ့ၿပီ။ ကိုစိုးထိုက္အဖို့ကလည္း တအားဏွာထန္ေသာ ခိုင္ေလးကို ဆႏၶျပည့္ဖို့ တခါတေလ ေဆးဝါးမွီဝဲ ၿပီးေတာ့ လုပ္ရသည့္ အေျခအေနေရာက္ေနေလၿပီ။

ဆိုေတာ့ ခိုင္ေလး အတြက္ က မဝေရစာ သုံးစြဲေနရသလို ရွိေျခသည္။ သို့ေပမဲ့ အဲလို မ်ိဳးက ခုမွ မဟုတ္ ေတာ့။ ခိုင္ေလးက သူ႔ျပႆ နာ သူ႔နည္းသူဟန္ျဖင့္ ရွင္းခဲ့ဘူးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ရွိေလသည္။ ထိုဟာမ်ားကိုေတာ့ အလၽွင္းသင့္လၽွင္ ေဖၚျပသြားပါမည္။ ေလာေလာဆယ္ဇာတ္လမ္းျပန္ဆက္ရလၽွင္ျဖင့္။… ဇာျခည့္ေယာက္်ားမွာ အခုေနာက္ပိုင္းေရပန္းစားလာသည့္၊ ခ်ပ္တင္းေတြ ေပၚမွာ ေဖါက္ျပန္ေရးဇာတ္လမ္းခင္းေနသည္ဟု ေျပာလာသည္။ ခိုင္ေလးက ကြန္ျပဴတာ နည္းနည္းကၽြမ္းသည္မို့၊ ဇာျခည့္ကို အႀကံေပးသည္၊ သူ႔ေယာက္်ား အေကာင့္ပတ္စ္ဝတ္ကို ခိုးရန္ျဖစ္သည္။ သူေပးသည့္အႀကံညဏ္အတိုင္းလုပ္၍ ေအာင္ျမင္ေသာအခါ၊ ဘယ္လို ဝင္ ဘယ္လိုၾကည့္ဟု ထပ္ၿပီး သင္ေပးရ၏။ ထိုအခါမွာ ဇာျခည္တေယာက္ သူ႔ေယာက္်ား ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေကာင္မေလး တေယာက္ႏွင့္ ေဖါက္ျပန္တာကို ေတြ႕ရွိရေတာ့ေလသည္။ ဇာျခည္မွာ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူမ်ားေတြ ဖူးဖူးမွုတ္ ၿပီးလိုခ်င္တာကို ရခဲ့ေသာ သူျဖစ္ေလရာ ေတာ္႐ုံကိစၥ မ်ားမွာ ကိုယ္တိုင္ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ေျခ။

သူမေမြးသဖခင္ အေကာင္ႀကီးႀကီး မွာလည္း ယခု ကြယ္လြန္သြားၿပီ ျဖစ္ေလရာ သူမ ခမ်ာ အားကိုးမဲ့ရရွာသည္။ ထို့ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းအရင္း ခိုင္ေလးကို အားကိုးတႀကီးတိုင္ပင္ရွာသည္။ နင့္ေယာက္်ားပတ္စ္ဝပ္ငါ့ကိုေပး ငါဝင္ၾကည့္ၿပီး ၾကည့္လုပ္ေပးမယ္ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ ယခု သူ႐ုံးသြားဖို့ဖယ္ရီေစာင့္ေနခ်ိန္ ဇာျခည္ေခၚၿပီး ေပးလိုက္ခ်င္းပင္ျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ ႐ုံးေရာက္တာႏွင့္ လဘက္ရည္ေလး ရီဒီမစ္ တခြက္ေဖ်ာ္ ကိတ္မုန္႔ေလး တခ်ပ္ျဖင့္ ကြန္ျပဴတာဖြင့္ကာ ဇာျခည့္ေယာက္်ား အေကာင့္ကို ဝင္လိုက္သည္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ဇာျခည့္ေယာက္်ား ႏွင့္ ဆယ္ေက်ယ္သက္ေကာင္မေလးတို့ ခ်ပ္တင္းကို ဖတ္ၿပီး၊ ယခုဇာတ္လမ္းအစတုန္းကလို ခိုင္ေလးတေယာက္၊ ဖီးေတြတက္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တအုံလုံး ေဖာင္းႂကြလာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဇာျခည့္ေယာက္်ားမွာ ေတာ္ေတာ္လည္း အေျပာေကာင္းသူျဖစ္သည္။ သူေကာင္မေလးကို ဘယ္လို လုပ္ခ်င္သည္၊ ဘယ္လို မွုတ္မည္ ဘယ္လို ဖုတ္မည္ဆိုတာေတြကို ေကာင္းေကာင္းေရးခ်ပ္ထားျခင္းျဖစ္သျဖင့္၊ ခိုင္ေလး ဖတ္ရသည္မွာ ေအာစာေတြ ဖတ္ေနရသလို ျဖစ္ၿပီး သူလည္း စိတ္ေတြႂကြလာခဲ့ရသည္။

ေကာင္မေလး ေနရာမွာ သူက ဝင္ခံစားၾကည့္မိေနရာမွ သူ႔အေတြးေတြက သူငယ္စဥ္အေတြ႕အၾကဳံတခုစီသို့ ျပန္ေရာက္သြားရေလေတာ့သည္။ ငယ္စဥ္ဟု ဆိုေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ မငယ္ေတာ့ပါ၊ ကိုစိုးထိုက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ သားေလး စိုးမင္းဦး ေမြးၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ အတြင္းမွာ ျဖစ္သည္။ သူ႔အသက္က ၂၃ ေလာက္သာရွိေသးသည္။ ခိုင္ေလးမွာ အိမ္ေထာင္မက်ခင္အထိ အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္ၿပီး လိင္ကိစၥ အေတြ႕အၾကဳံမရွိခဲ့ရာမွ အိမ္ေထာင္လည္းက် ေရာ၊ နဂိုဓါတ္ခံ ကာမ ဆႏၵႀကီးမားမွုမွာ ငုံ႔လ်ိဳးေနရာက ထႂကြလာခဲ့ရသည္၊ ထိုအတြင္းမွာမွ ခေလးေမြးလိုက္ ရသျဖင့္ ခနတာ ျပတ္သြားသည္။ ေနာက္ ခေလးတႏွစ္သား ေရာက္သည္အထိ ျပန္လိုးၾက ေဆာ္ၾကျဖစ္ျပန္သည္။ ထို့သို့ ေကာင္းေနေသာ အခ်ိန္မွာမွ ကိုစိုးထိုက္မွာ ေရာဂါတခု ျဖစ္သည္။ ဘာမွန္းေတာ့မသိပထမက ေဘာမွာ ေအာင့္ေအာင့္လာလို့ လုပ္မရ၊ ေနာက္ေတာ့ အူက်တာလိုလို၊ ဘိုက္ထဲက တခုခု ျဖစ္သလိုလို တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္လာသည္။ ေဆး႐ုံလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္တက္လိုက္ရသည္။ ဘာေရာဂါမွန္း ေသျခာရွာမရနိုင္ၾက။

ထိုအခ်ိန္တြင္းမွာ ခိုင္ေလး အတြက္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ပထမဆုံး ကိုစိုးထိုက္ ေဆး႐ုံတက္ေတာ့ သူ႔မွာ ခေလးအငယ္ႏွင့္ ကသီလင္တ ျဖစ္ေတာ့၊ ခိုင္ေလး မိဘ ေတြဆီမွာ အလည္ေရာက္ေနေသာ ခိုင္ေလးဘႀကီး ဦးႀကီးေအာင္ က အိမ္လာေစာင့္ေပးသည္။ ဘႀကီးေအာင္ က ခိုင္ေလး ေမေမ့ အကို ျဖစ္ေလသည္။ ေတာမွာေနၿပီး လယ္ယာလုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္လို့ အသက္ ၅၀နားကပ္ေနေပမဲ့ က်န္မာေရးက ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ ျဖစ္သည္။ ခိုင္ေလး အေမတို့က လည္း အလုပ္လုပ္ေနၾကတုန္းမို့ အလည္အပတ္ေရာက္ေနေသာ ကိုႀကီးေအာင္ကို ခိုင္ေလး အိမ္မွာ ေစာင့္ေပးဖို့ လြတ္ထားေပးလိုက္သည္ေလ။ ဘႀကီးေအာင္က လည္း မိန္းမဆုံသည္မွာ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ ရွိၿပီမို့ ျပတ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ လူက သန္တုန္းျမန္တုန္းဆိုေတာ့ စိတ္ဆႏၵကလည္း ရွိေနေသးသည္။ ယခု ေစာင့္ေပးေနရေသာ တူမ ခိုင္ေလး မွာကေလး ငယ္ငယ္ ႏွင့္၊ သူ႔ကိုလည္း ဘႀကီး ဆိုေတာ့ အသိျဖင့္ သူ႔ေရွ႕လည္းမေရွာင္ ခေလးနို့လွန္တိုက္တာေတြ ဘာေတြ လုပ္မိသည္။

ညိဳမြတ္လုံးထြားလွေသာ နို့လုံးေတြ ကို ျမင္ရေတာ့ ငထြားတေယာက္ လီးေတာင္ လာ၏။ ဝဝကစ္ကစ္၊ တူမ ခိုင္ေလး ရဲ့ ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ေလး ဖင္လုံးလုံးေလး ေတြကလည္း ငေအာင္စိတ္ကို ထႂကြလာေစသည္။ ခိုင္ေလး အဖို့ကလည္း ကာမ ဆႏၵတက္ႂကြေကာင္းေနတုန္း ကိုစိုးထိုက္ မမာမက်န္းျဖစ္ေတာ့၊ ဟာတာတာ ႀကီးျဖစ္ေနရသည္။ နဂိုထဲက လည္း ခ်စ္လို့ ယူထားတာမဟုတ္ မဂၤလာေဆာင္သည့္ ညကမွ စေတြ႕ဖူးၿပီး အလိုးခံရသျဖင့္ စြဲသြားၿပီး သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိျခင္းသာရွိသည္။ ခုလို တေရွာင္ေရွာင္ျဖင့္ သူ႔ကို မလုပ္နိုင္ေတာ့ သူမရဲ့ ကာမဆႏၵေတြကို သူ႔ဘာသာ ေျဖေဖ်ာက္ေနရသည္။ သားေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္ သူမ ထမိန္ေအာက္လက္လ်ိဳၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို ပြတ္သတ္ရင္း အာသာေျဖမိသည္။ ထိုအရာေတြကို ငေအာင္က ေကာင္းေကာင္းရိပ္မိသည္။ ထို့ေၾကာင့္ လည္း သူ႔တူမပင္ျဖင့္လင့္ကစား ၾကဳံးသြင္းၿပီး လိုးျပစ္ဖို့ ဂြင္ဖန္ေတာ့သည္။ အိမ္မွာေနရင္ ပုဆိုးပါးပါး ကို အတြင္းခံမပါပဲ ဝတ္သည္။

အျမဲလဲ မာေနေအာင္ လုပ္ထားလို့ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ခိုင္ေလးကို အမူမဲ့ အမွတ္မဲ့ ျမင္ေစေအာင္ လုပ္ေပးသည္။ ခိုင္ေလး မ်က္ႏွာ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရသျဖင့္ သူျပသည့္ရွိုးေတြကို ခိုင္ေလး ျမင္ေၾကာင္း ငထြားကေကာင္းေကာင္းရိပ္မိသည္။ ကိုစိုးထိုက္ ေဆး႐ုံသို့ အသြားအျပန္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ ပြတ္သပ္တိုက္မိၾကတာေတြက ကာမ ဆႏၵအုံေႏြးေႏြး ျဖစ္ေနၾကသူႏွစ္ေယာက္ ကို အခ်ိန္မေရႊးထေပါက္ေတာ့မည့္ ယမ္းေတြလို ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ တေန႔ ေဆး႐ုံမွာ ကိုစိုးထိုက္ဆီ သြားရာ ထိုေန႔က ကိုစိုးထိုက္ အမႀကီးက တလွည့္ေစာင့္မည့္ အလွည့္ျဖစ္ေလသည္။သူမ ႏွင့္ အတူလိုက္လာၾကေသာ သားသမီးမ်ားက သူတို့၏ကာစင္ စိုးမင္းဦးကို ေခၚသြားခ်င္သျဖင့္ ခိုင္ေလးက လည္း ထည့္လိုက္ေလသည္။ ထိုေန႔ ေဆး႐ုံက အျပန္တြင္ေတာ့။ ဘတ္စကားကလည္း ထုံးစံအတိုင္း က်ပ္ ဘႀကီးေအာင္ကလည္း သူတူမႀကီးကို အကာကြယ္ေပးခ်င္ေတာ့ အေနာက္ဘက္မွ ရပ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားေပးေလသည္။

ခိုင္ေလး ရဲ့ စြံ့ကားေသာ တင္သားမ်ား၏ လွုပ္ခါ ထိပြတ္ေနမွုေၾကာင့္ ဘႀကီးေအာင္ ငပဲႀကီးကလည္း ေထာင္ႂကြလာခဲ့သည္။ သူ႔တူမ တင္စိုင္ ႏွစ္လုံးၾကားမွာ အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီးမာတင္းလာေသာ ဦးႀကီးေအာင္၏ လိင္တန္ႀကီးက ခိုင္ေလး ေခၚ ျမင့္ျမင့္ခိုင္ ကို ဒူးေတြ ညႊတ္ေခြ မတတ္ခံစားေနရေလသည္။ ထိုသို့လဲ မတ္မတ္မရပ္နိုင္ေပ်ာ့ေခြေနသျဖင့္ ဘႀကီးထြား ရင္ခြင္ထဲ သို့ ပိုေရာက္လာရေလသည္။ ဘႀကီးထြားကလည္း ခိုင္ေလး ပုခုံးကို အသာေပြ႕ဖက္ၿပီး ထိန္းထားေပးရေလသည္။ သူ၏မာတင္းေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးက တူမေခ်ာဖင္ၾကားထဲ ေထာက္ေနသည္မွာ ဘယ္လိုမွ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္လို့မရတဲ့ အေျခအေနမို့ ဒီထက္ပို ထူးလာမွာ မဟုတ္သည့္အတူ ေရွ႕ဆက္သာ တိုးေတာ့မည္ဟု ေတြးလိုက္ေသာ ဘႀကီးေအာင္ လက္ဖဝါးေတြက လူအုပ္ၾကားထဲမွာ ခိုင္ေလး ရင္အုံေပၚသို့ ေရာက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ ခိုင္ေလးမွာေတာ့ ဖင္ၾကားထဲမွာလဲ ပူေႏြးေသာ အေခ်ာင္းႀကီးက ပြတ္လို့၊ နို့ေပၚလည္း လက္ဖဝါးတဘက္က အုပ္ကိုင္လို့၊ ဖ်စ္ညႇစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ထန္ေနေသာ စိတ္ေတြက ပိုပို ႂကြလာရကာ ၊ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွာ အရည္ေတြပင္ စီးက်လာရေတာ့သည္။

ဘတ္စကားေပၚမွ သူတို့ တိုက္ခန္းဆီ သို့ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ ဦးႀကီးႏွင့္ တူမ ႏွစ္ေယာက္ အေျပးၿပိဳင္သည့္အလား ေလၽွာက္လာခဲ့ၾကေတာ့သည္။ အခန္းထဲ ဝင္သည္ႏွင့္ ခိုင္ေလးမွာ သူမတို့ လင္မယားအခန္းကို ဝင္ေျပးေလသည္။ ဦးေအာင္ကလည္း အိမ္ေရွ႕တံခါး ဂလန္႔ခ်ၿပီး တူမေလး အခန္းကို အေျပးလိုက္သြားေလသည္။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ခိုင္ေလး တေယာက္ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လွဲအိပ္လၽွက္ ေခါင္းအုံးတလုံးကို မ်က္ႏွာေပၚတင္ကာ လက္ျဖင့္ ဖိပိတ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ခိုင္ေလး ကို သူလိုးဖို့ရန္ မွာ မီးစိမ္းျပေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းသိေနေသာ ဘႀကီးေအာင္က သူ႔အကၤ်ီပုဆိုးေတြကို ကုတင္နားေလၽွာက္လာစဥ္မွာပင္ ခၽြတ္ျပစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး ခိုင္ေလး၏ ထမိန္အနားစမွ ဆြဲကာ ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ “အို” ကနဲ အသံထြက္ကာ သူမလက္တဖက္ျဖင့္ ေပါင္ခြဆုံၾကားထဲကို အုပ္ကိုင္လိုက္ေသာ္လည္း လက္တဖက္ကေတာ့ မ်က္ႏွာကို ဖုံးထားသည့္ ေခါင္းအုံးကို မဖယ္၊ ထို့ေၾကင့္လည္း ခိုင္ေလး၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေလးကိုလည္း ဘႀကီးေအာင္က လြယ္လင့္တကူပင္ ဆြဲခၽြတ္နိုင္ခဲ့ေလသည္။

ခိုင္ေလး ၏ညိဳဝင္းေနေသာ ေပါင္တန္ တုတ္တုတ္ေလး ႏွစ္ခုကို လိန္က်စ္ထားေသာ္လည္း ေပါင္ခြဆုံမွ အေမႊး နက္နက္ ကေလးေတြ ဖုံးေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ကိုကား မကာကြယ္နိုင္ပါေျခ။ ဘႀကီးေအာင္က ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာဝင္ယူလိုက္ၿပီး သူ႔ပုခုံးႏွစ္ဘက္နဲ႔ ေပါင္ေလးႏွစ္ဘက္ကို တြန္းလိုက္ၿပီး ေပါင္ခြစုံမွာ သူ႔မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ မလုံတလုံ ကာေနေသာ ခိုင္ေလး လက္ကို ဆြဲဖယ္ၿပီး ဘြားကနဲ ေပၚလာေသာ ခိုင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚကို သူ႔ပါးစပ္ႀကီးျဖင့္ အပ္လိုက္ေလသည္။ ဘႀကီးေအာင္က အရည္စိုတိုတိုေလး ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခိုင္ေလး ေစာက္ပတ္ ကို တအားရက္ေလရာ ခိုင္ေလး ကေခါင္းအုံးကို မ်က္ႏွာေပၚတင္ထားလၽွက္က သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဘႀကီးေအာင္ေခါင္းကို လွမ္းကိုင္ထားမိေနေလသည္။ ဘႀကီးေအာင္က တခ်က္တခ်က္ ေစာက္ေစ့ေလးကို လၽွာျဖင့္ ထိုးဆြေတာ့ ခိုင္းေလး ချမာေကာ့ေကာ့တက္လာရေလသည္။

ဘႀကီးေအာင္လီးႀကီးမွာလည္းတအားေတာင္ေနၿပီမို့ ၾကာၾကာေတာ့ မဂ်ာနိုင္ပါ။ ခိုင္ေလး ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားဒူးတုတ္ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔လီးႀကီးက ခိုင္ေလး အဖုတ္ဝမွာ ေရာက္ေနေျခၿပီ။ ခိင္ေလး ေစာက္ပတ္ဝကို လက္ေခ်ာင္းေတြျဖင့္ ျဖဲကာ သူ႔ဒစ္ႀကီးကို ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။ ခိုင္ေလးမွာ ကေလးတေယာက္ေမြးဖူးေသာ္လည္း ဗိုက္ခြဲေမြးထားျခင္းမို့ ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္အတိုင္းပင္၊ ကိုစိုးထိုက္ ႏွင့္ ဘႀကီးေအာင္ လီးတံတုတ္တာခ်င္းကလည္းမကြာေသာ္လည္း ခိုင္ေလးမွာ မဆက္ဆံျဖစ္တာ ၾကာၿပီမို့ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေစးက်ပ္ေနေလသည္။ ဘႀကီးေအာင္ က သူ႔လီးႀကီး တဝက္ေလာက္သြင္းၿပီးေတာ့ခန ေခါင္းေမာ့ကာ ခိုင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ခိုင္ေလးက မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေခါင္းအုံး တင္ထားတုန္း။ ဘႀကီးေအာင္က ျပဳံးၿပီး ေခါင္းအုံးကို ဆြဲဖယ္လိုက္ေလသည္။ သို့ေသာ္လည္း ခိုင္ေလးက မ်က္လုံးကို ပိတ္ထားၿပီး ေခါင္းအုံးေနရာမွာ သူ႔လက္ဖဝါးေတြျဖင့္ ကာထားလိုက္သည္။ ဘႀကီးေအာင္က ဆြဲဖယ္ဖို့ မက်ိဳးစားေသးဘဲ သူ႔လီးႀကီး ကိုသာ ခိုင္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္ေစရန္ ႏွဲ႕သြင္းေလသည္။

နည္းနည္းေလး ဆြဲထုတ္လိုက္ ျပန္ဖိသြင္းလိုက္ ခနလုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ အဆုံးထိ ဝင္သြားေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္အဝနား ဒစ္ေရာက္သည္အထိဆြဲထုတ္ၿပီးမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ျပန္ေဆာင့္သြင့္းခ်လိုက္ေလသည္။ “အ” ကနဲ အသံထြက္လာသည္။ ဘႀကီးထြားက ေနာက္ေတာ့ ဆက္တိုက္ ထိုကဲ့သို့ေဆာင့္ေလေသာ္ ခိုင္ေလး လက္ႏွစ္ဖက္က ဘႀကီးေအာင္ လက္ဖ်ံေတြကို ဆုပ္ကိုင္လာသည္။ မ်က္လုံးေတြကေတာ့ မဖြင့္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလး ကိုက္ကာ အသံမထြက္ ခံရွာေလသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေတြ႕အၾကဳံရွိလာခဲ့ေသာ လီးႀကီး၏ မွန္မွန္ေဆာင့္ခ်က္ကို ၾကာေတာ့ ခိုင္ေလး မခံနိုင္ေတာ့။ ကိုယ္လုံးေလး လိန္က်စ္ၿပီး ဖီးေတြ တအားတက္လာၿပီး တခ်ီၿပီးသြားရေလသည္။ ဘႀကီးထြားမွာလည္း ေစးပိုင္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးေၾကာင့္ ခိုင္ေလး အၿပီးႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းပင္ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ၿပီး တခ်ီၿပီးသြားရေလသည္။ ဘႀကီးက ခိုင္ေလး အေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားေသာ ခိုင္ေလး မ်က္ႏွာအႏွံ့ ကို ခ်စ္စနိုးအနမ္းမိုးေလး ရြာခ်ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။

ဘႀကီးေအာင္က သူ႔လီးႀကီးကို ခိုင္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ မခၽြတ္ေသးပဲ ခိုင္ေလးကိုယ္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ေနေနေသာ္လည္း သူ႔ကိုယ္အေလးခ်ိန္မပိေစရန္ ခိုင္ေလး ကိုယ္တဖက္တခ်က္ေမြ႕ယာကို တေတာင္ျဖင့္ ေထာက္ထားေလသည္။ ခိုင္ေလးမွာ သူမ ဘႀကီးထြား လည္ကုတ္အေပၚမွာ ဘယ္အခ်ိန္က တြယ္ဖက္ထားမိမွန္းမသိေသာသူမ လက္မ်ားကို ကမန္းကတမ္း လႊတ္လိုက္ၿပီး ဘႀကီးေအာင္ ရင္ဘတ္ကို တြန္းထုတ္ဖို့ က်ိဳးစားလိုက္ေသးသည္။ “ ခိုင္ေလး ခုခ်ိန္ထိ ရွက္ေနတုန္းလားကြာ၊ ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္ၿပီးမွဟာကို” ခိုင္ေလးက စကားျဖင့္ ျပန္မေျဖ ေခါင္းကိုသာ ယမ္းျပသည္။ အဲဒါေလးကို က ဘႀကီးေအာင္ အတြက္ ပိုခ်စ္စရာေကာင္းေနသလို ျဖစ္ရျပန္သည္။ ဘႀကီးေအာင္က ခိုင္ေလး ႏူတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ ငုံစုပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လၽွာႀကီးကို ခိုင္ေလး ပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းဖို့ က်ိဳးစား ေလသည္။ ခိုင္ေလးက သြား မ်ားကို ေစ့ထားသျဖင့္ သြား ဖုံးမ်ားေလာက္ထိသည္ ထိုးသြင္းလို့ ရသည္။

ဘႀကီးေအာင္က ညာဘက္တေတာင္ကို အားျပဳေထာက္ၿပီး ခိုင္ေလး အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္ျပန္သည္။ခိုင္ေလးက သူ႔လက္ကေလး ျဖင့္ ဘႀကီးေအာင္ လက္ႀကီးေတြကို လိုက္ဖမ္းၿပီး ဆြဲေနေသးသည္။ ထိုကဲ့သို့ ခိုင္ေလးက ႐ုန္းကန္ေနမွုမွာ ဘႀကီးေအာင္ ၏ စိတ္ကို ပိုထလာေစၿပီး ခိုင္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိမ္ထားေသာ ဘႀကီးေအာင္ လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္း ျပန္မာေက်ာစ ျပဳလာေလသည္။ ထို့ အတူပင္ ခိုင္ေလး ၏ ကာမ စိတ္ေတြကလည္း ျပန္လည္ တက္ႂကြလာျပန္ေလသည္။ တူမေခ်ာ၏ ကိုယ္ခႏၶာအေျပာင္းအလဲ ကို သတိထားမိေသာ ဘႀကီးေအာင္က တခ်က္ျပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဖိကပ္ထားရာမွ မလွုပ္ပဲ ၿငိမ္ေနလိုက္ေလသည္။ သူ႔လက္ကေတာ့ ျဖဳတ္စရာရွိသည္မ်ားကို ျဖဳတ္ေနေလရာ အခုအခံမရွိေတာ့ေသာ ခိုင္ေလး ေၾကာင့္ ယခုေတာ့ ဖြံ့ထြားလွေသာ ခိုင္ေလး ၏ နို့ႀကီးမ်ား မွာ အကၤ်ီ ေဘာ္လီမ်ား ေအာက္မွ ကုန္း႐ုံးထေပၚလာေလေတာ့သည္။

ခေလး နို့ဆြဲေနတုန္း အခ်ိန္အခါမို့ ခိုင္ေလး နို့ႀကီးမ်ား မွာ တင္းရင္း ေဖာင္းကားေနၿပီး။နို့သီးေခါင္း ညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ေလးမ်ား မွာလည္း ေထာင္မတ္ေနေလသည္။ဘႀကီးေအာင္က ငုံၿပီး စုပ္လိုက္ေတာ့ နို့ရည္မ်ား စစ္ကနဲ ပါးစပ္ထဲသို့ ပန္းထြက္လာေလသည္။ ခိုင္ေလး မ်ာလည္း ခုေတာ့ ဘႀကီးေအာင္ ေခါင္းကို သူ႔လက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ဖက္တြယ္ၿပီး ပြတ္သတ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ သူကဖင္ကိုႂကြကာျဖည္းျဖည္းခ်င္း စလိုးေတာ့ ခိုင္ေလး ဖင္ႀကီးေတြ ႂကြႂကြတက္လာရေတာ့သည္။ ဘႀကီးေအာင္က အေတြ႕အၾကဳံမ်ားသူ ပီပီ တခ်က္ခ်င္း အားယူ ဇိမ္ဆြဲကာ ေဆာင့္သည္၊ ေဆာင့္ေနရင္းျဖင့္ မ်က္ေစ့ကို အခုခ်ိန္ထိ စုံမွိတ္ထားေသးေသာ ခိုင္ေလး မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ကူးေပါက္လာသျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲက က်က်နနသြင္းကာ ပစ္လိုးေတာ့ ခိုင္ေလးခမ်ာ တအင္ အင္ ျမည္ရင္ ေစာက္ရည္မ်ား စိုရႊဲထြက္ေနေလေတာ့သည္ …..ျပီးပါျပီ။