အဆောင်ပျက်ထဲက နုနုမေ

အဆောင်ပျက်ထဲက နုနုမေ (စ/ဆုံး)

နုနုမေ မှာမိန်းငလေးပေမဲ့ ခေသူတော့မဟုတ်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကိုတစ်ပြိုင်ထဲယူထားသူဖြစ်သည်။ အမှန်က နုနုမေမှာ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်သလို တရားဝင်ယောက်ျားလဲရှိသည်။ နုနုမေယောက်ျား သန်းမြင့်မှာ လွန်ခဲ့သည့်တစ်နှစ်လောက်ထဲက မတော်တဆမှုကြောင့် အိပ်ယာထဲလဲနေသူဖြစ်သည်။ သို့ပေမဲ့ ယခင်က ငွေရှာကောင်းသူဖြစ်သည့်အတွက် အိပ်ယာထဲမလဲခင်ထဲက ရှာထားသည့်ငွေတွေနှင့်ရော အမွေရထားသည့် ပစ္စည်းတွေနှင့်ပါဆိုလျှင် တစ်သက်စာလောက်တော့အေးဆေးစားသောက်နိုင်လောက်သည့် အနေအထားဖြစ်သည်။ နုနုမေကိုယ်တိုင်ကလဲ အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမအလုပ်အပြင် သူဌေးအိမ် ကလေးတွေကို စာသင်ပေးသည့် ဂိုက်ဆရာမအလုပ်ကနေလဲ တစ်လတစ်လကိုဝင်ငွေကကောင်းလှသည်။ ဒါကြောင့် သားသမီးလဲမရှိသေးသည့် လင်မယားနှစ်ယောက်အဖို့ဘာမှပူစရာမလို။ လက်ထပ်ခါစက နှစ်ဖက်မိသားစုကလက်ဖွဲ့ထားသည့် နှစ်ထပ်အိမ်လေးထဲမှာ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်စားနိုင်သည့်အနေအထားတွေဖြစ်သည်။

သို့ပေမဲ့ သန်းမြင့်အိပ်ယာထဲကမလဲခင်ထဲက ယောက်ျားဆို တစ်ယောက်နှင့်အားမရတတ်သည့် နုနုမေက သန်းမြင့်ကိုအနီးကပ်ပြုစုပေးဖို့အိမ်မှာလာနေသည့် ရဲမောင်ဆိုသည့်ကောင်လေးနှင့်လဲဖောက်ပြန်နေလေသည်။ အမှန်တော့ရဲမောင်မှာ သန်းမြင့်၏ဆွေမကင်းမျိုးမကင်းဖြစ်ပြီး အမျိုးစပ်လျှင် တူရီးတော်လေသည်။ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်သာရှိသေးပြီး လူငယ်ပီပီသန်မာသလောက် လိင်စိတ်လဲများသူဖြစ်သဖြင့် နုနုမေက လွယ်ကူစွာ ဖျားယောင်းနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲမောင်အတွက်တော့ အသက်သုံးဆယ်ဝန်းကျင်သာရှိသေးပြီး နာမည်နှင့်လိုက်အောင်လှသည့် နုနုလှလှ ဦးလေးမိန်းမ နုနုမေ၏အပြုအစုအထိအတွေ့တွေအောက်မှာ အရူးအမဲသားကျွေးသလိုဖြစ်နေလေတော့သည်။ သန်းမြင့်ကိုအိမ်အပေါ်ထပ်က သူ၏အိပ်ခန်းထဲမှာပဲ ထားလေ့ရှိပြီး နုနုမေနှင့်ရဲမောင်က လစ်ရင်လစ်သလို ဖောက်ပြန်လေ့ရှိသည်။ သန်းမြင့်၏ကျန်းမာရေး အ ခြေအနေမှာ ကောင်းမွန်နေပြီဆိုသော်ငြား ယခုထိအိပ်ယာထဲကမထနိုင်သေးသည့်အတွက် နုနမေနှင့်ရဲမောင်မှာ လွတ်လပ်ချင်တိုင်းလွတ်လပ်နေတော့သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှာပင် နုနုမေက ကျောင်းဆရာမယူနီဖောင်းနှင့်ဖင်ကုန်းပေးပြီး ရဲမောင်က နောက်က နေထဘီလှန်ကာလိုးလေ့ရှိသည်။

ဒီနေ့မနက်လဲ နုနုမေ ကျောင်းသွားခါနီး ရဲမောင်က လီးအရမ်းတောင်နေသည်ဆိုသည့်အတွက် နုနုမေက အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲခုံကိုလက်ထောက်ကာဖင်ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ ရဲမောင်က ချက်ချင်းမလိုးသေးပဲ တင်းရင်းနေသည့်နုနုမေဖင်ကြီးကို ထဘီပေါ်ကနေ အားရပါးရဆုပ်နယ်လေသည်။ လက်ဝါးနှင့်လဲ ဖြန်းခနဲဖြန်းခနဲ တင်ပါးတွေကိုရိုက်လိုက်ရာ နုနုမေပါးစပ်က အင့်ခနဲ ညည်းသံပင်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ထို့နောက် ရဲမောင်က ထဘီဝတ်လျက်သား နုနုမေဖင်ကို ပုဆိုးဝတ်လျက်သား သူ့လီးနှင့်ဆောင့်လေသည်။ အဝတ်အစားမချွတ်ပဲ လိုးသည့်ပုံစံမျိုး အရသာခံနေခြင်းဖြစ်သည်။ တဏှာကြီးလှသည့် နုနုမေကလဲ အခုလိုအလုပ်ခံရတာကို ပို၍ပင် အရသာတွေ့နေပြီး ကာမရည်ကြည်တွေပင် စိမ့်နေလေသည်။ ခဏနေမှ နုနုမေ ကျောင်းစိမ်းထဘီကို ခါးပေါ်ထိဆွဲလှန်တင်လိုက်ပြီး ခါးက အမည်းရောင်ဇာအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဒူးထိဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ ချက်ချင်းမလိုးသေးပဲ နုနုမေအဖုတ်ကို သူ့လီးဒစ်ဖူးကြီးနှင့် အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းအရှိန်တင်ကာလိုးလေတော့သည်။

အချက်သုံးဆယ်လောက်စောင့်လိုးအပြီးမှာတော့လရဲမောင်စောင့်ချက်တွေကလဲ အရမ်းမြန်လာသလို နုနုမေတစ်ယောက်လဲ ဖီးလ်တွေတက်ကာ ရဲမောင်ဆောင့်ချက်တွေနှင့် အညီ ဖင်ကြီးကိုပြန်ပြန်ကော့ပေးရင်း ငါးမိနစ်ခန့်အကြာမှာတော့ နှစ်ယောက်လုံး အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ရဲမောင်လဲ နုနုမေအဖုတ်ထေဲ သုတ်ရည်တွေငိုပန်းထည့်ရင်း အားရသွားလေသည်။ နုနုမေလဲ အိမ်သာထဲတစ်ခေါက်ပြန်ဝင်ကာ ဖင်မှာပျေကံနေသည့် ရဲမောင်၏သုတ်ရည်တွေကိုဆေးပြီးမှ ကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်။ နုနုမေအဖို့ ကျောင်းသွားခါနီး တစ်ချီလောက်အလိုးခံလိုက်ရမှ နေသာထိုင်သာရှိလေသည်။ မဟုတ်လျှင် စိတ်ကဟိုတွေးဒီတွေးနှင့် စာသင်ရင်း အဖုတ်ယားကာ ကျောင်းစာကိုအာရုံမစိုက်နိင်ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ကျောင်းမှာလဲ နုနုမေကို သဘောကျနေသည့် ကျော်အောင်နှင့် စိန်ကြီးဆိုသည့် ဆယ်တန်း နှစ်ကျ နှစ်ယောက်ရှိလေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ ဆယ်တန်းတစ်နှစ်ကျကျောင်းသားတွေပေမဲ့ လေးတန်း ရှစ်တန်းတို့တွင်လဲ စာမေးပွဲမကြာခဏကျလိုက် ရန်ဖြစ်ပြီး ကျောင်းထွက်လိုက်ဖြစ်လေရာ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် လူကောင်ထွားထွားကျောင်းသားကြီးများဖြစ်လေသည်။ နုနမေစာသင်သည့်အချိန်ဆို နောက်ဆုံးခုံမှာထိုင်ကာ နုနုမေဖင်ကြီးတွေကို အပီရှိုးပြီး ဂွင်းထုနေကျဖြစ်လေသည်။

နေ့လည်ခင်းထမင်းစားကျောင်းပြန်တက်ချိန်ရောက်တော့ ဆရာဆရာမ နားနေခန်းထဲမှာ နုနုမေတစ်ယောက်ထဲရှိနေတုန်း ကျော်အောင်နှင့်စိန်ကြီးတို့ဝင်လာကြလေသည်။ တစ်ခြားဆရာမတွေက စာသင်ခန်းတွေထဲရောက်နေပြီဖြစ်ပြီး နုနုမေကသာ သူမစာသင်ချိန် မရောက်သေးသည့်အတွက် တစ်ယောက်ထဲကျန်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျော်အောင်နှင့်စိန်ကြီးလဲ တစ်ယောက်ထဲရှိနေသည့် နုနုမေနားချင်းကပ်လာပြီး ” ဆရာမလုပ်ပါဦး ” ဟုပြောရင်းဆိုရင်း ကျော်အောင်က ပုဆိုးကိုလှန်ပြလိုက်လေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်မထားသည့်အတွက် ကျော်အောင်လီးကြီးက ဘွားခနဲပေါ်လာတော့သည်။ စိန်ကြီးက အခန်းတံခါးဝဆီပြန်ထွက် သွားပြီး တစ်ခြားဆရာမတွေ ရောက်မ လာအောင် ကင်းသွားစောင့်လေ သည်။ နုနုမေကလဲ နှစ်ခါပြောစရာမလို ချက်ချင်းပင် ကျော်အောင့်လီးကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းဖူးလေးနှင့်စုပ်လေတော့သည်။ ကျော်အောင်လဲ အား ရှီး ဟုညည်းညူ ရင်း နုနုမေခေါင်းကို သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဖိသွင်းထားလိုက်လေတော့သည်။ အပြင်မှာကင်းစောင့်နေသည့် စိန်ကြီးလဲ ကျော်အောင်ကို နုနုမေလီးစုပ်ပေးနေပုံကိုကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အခန်းထဲပြန်ဝင်လာလေသည်။

“ဆရာမ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး လာဗျာ ကျောင်းဆောင်ပျက်ထဲမှာသွားလုပ် ရအောင် ” ဟု စိန်ကြီးကပြောလိုက်လေရာ နုနုမေကလဲမငြင်း။ ကျော်အောင့်လီးကို စုပ်နေတာကိုခဏရပ်လိုက်ပြီး စိန်ကြီး ကျော်အောင်တို့နှင့်အတူ အသုံးမပြုပဲပစ်ထားသည့် ကျောင်းဆောင်ပျက်ထဲလိုက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုကျောင်းဆောင်ပျက်အတွင်းမှာ အနည်းငယ်မှောင်မိုက်သော်ငြား လူသွားလူလာနည်းပြီး အပြင်ကတစ်စုံတစ်ယောက်လာပါကလဲ အတွင်းမှချက်ချင်းသိနိုင်လေသည်။ယ ကျောင်းဆောင်ပျက်ထဲရောက်သည်နှင့် စိန်ကြီးနှင့်ကျော်အောင်မှာ ပုဆိုးတွေကိုလှန်တင်လိုက်ရာ နုနုမေလဲ တပည့်နှစ်ဦး၏လီးကို ဒူးထောက်ကာ တစ်လှည့်စီစုပ်လေတော့သည်။ နုနုမေနှင့် စိန်ကြီး ကျော်အောင်တို့ ယခုလိုဖြစ်နေသည်မှာ တစ်လခန့်ရှိပြီဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သည့် တစ်လလောက်က ရဲမောင်အိမ် ခဏပြန်သွား၍ လိုးပေးမည့်သူမရှိဖြစ်နေတုန်း သူမဖင်ကိုအမြဲခိုးကြည့်နေတတ်သည့် ကျော်အောင်နှင့်စိန်ကြီးကို အချိန်ပိုသင်ပေးမည်ဆိုကာ အိမ်ခေါ်သွားပြီး ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကျော်အောင်နှင့် စိန်ကြီးပါ နုနုမေ၏ နံ့ပါတ်နှင့် နံပါတ်သုံးလင်ငယ်တွေဖြစ်လာပြီး စာသင်ကျောင်းအတွင်းမှာပင် လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးလိုးကြတော့သည်။

ယခုလဲ ကျော်အောင်နှင့် စိန်ကြီးမှာ လီးစုပ်ခံနေရင်း မကြာခင်ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာသည့်အတွက် နုနုမေကို နံရံကို မျက်နှာမူ၍လက်ထောက်စေလိုက်သည်။ နုနုမေဖင်ကို နောက်ကိုအနည်းငယ်ကော့ထွက်အောင်ပုံစံပြင်ပေးလိုက်ပြီး စိန်ကြီးကစတင်ကာ နုနုမေ ထဘီကိုလှန်၍လိုးလေတော့သည်။ နုနုမေ၏စာသင်ချိန်ရောက်ဖို့လဲ နာရီဝက်လောက်လိုသေးသည့်အတွက် စိန်ကြီးကလဲ အေးအေးလူလူ ဖြည်းဖြည်းချင်းစိမ်လိုးလေသည်။ ကျော်အောင် ကဘေးကနေ အရသာခံကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေလေသည်။ ခဏနေတော့ စိန်ကြီးပြီးသွားပြီး ကျော်အောင်အလှည့်ရောက်လာလေသည်။ ကျော်အောင်အလှည့်မှာတော့ အချိန်သိပ်မကျန်တော့သည့်အတွက် နုနုမေခါးကိုစုံကိုင်ကာ နွားသိုးကြိုးပြတ်လိုးလေတော့သည်။ စိန်ကြီးနှင့်တစ်ချီပြီးထားသည့် နုနုမေလဲ ကျော်အောင်၏ အားပြင်းသည့်ဆောင့်ချက်တွေနှင့်အတူ မကြာခင်တစ်ချီပြီးလေတော့သည်။ ထိုအခါမှ သုံးယောက်သားအားရသွားပြီး အဝတ်အစားကိုသေသေသပ်သပ်ဖြစ်အောင် ပြန်ပြင်ဝတ်ကာ အဆောင်ပျက်ထဲကနေ တိတ်တိတ်လေးပြန်ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ပြီးပါပြီ

Zawgyi

အေဆာင္ပ်က္ထဲက ႏုႏုေမ (စ/ဆုံး)

ႏုႏုေမ မွာမိန္းငေလးေပမဲ့ ေခသူေတာ့မဟုတ္။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ကိုတစ္ၿပိဳင္ထဲယူထားသူျဖစ္သည္။ အမွန္က ႏုႏုေမမွာ အထက္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို တရားဝင္ေယာက္်ားလဲရွိသည္။ ႏုႏုေမေယာက္်ား သန္းျမင့္မွာ လြန္ခဲ့သည့္တစ္ႏွစ္ေလာက္ထဲက မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲလဲေနသူျဖစ္သည္။ သို႔ေပမဲ့ ယခင္က ေငြရွာေကာင္းသူျဖစ္သည့္အတြက္ အိပ္ယာထဲမလဲခင္ထဲက ရွာထားသည့္ေငြေတြႏွင့္ေရာ အေမြရထားသည့္ ပစၥည္းေတြႏွင့္ပါဆိုလွ်င္ တစ္သက္စာေလာက္ေတာ့ေအးေဆးစားေသာက္နိုင္ေလာက္သည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။ ႏုႏုေမကိုယ္တိုင္ကလဲ အထက္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမအလုပ္အျပင္ သူေဌးအိမ္ ကေလးေတြကို စာသင္ေပးသည့္ ဂိုက္ဆရာမအလုပ္ကေနလဲ တစ္လတစ္လကိုဝင္ေငြကေကာင္းလွသည္။ ဒါေၾကာင့္ သားသမီးလဲမရွိေသးသည့္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အဖို႔ဘာမွပူစရာမလို။ လက္ထပ္ခါစက ႏွစ္ဖက္မိသားစုကလက္ဖြဲ႕ထားသည့္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးထဲမွာ ေအးေအးေဆးေဆးေနနိုင္စားနိုင္သည့္အေနအထားေတြျဖစ္သည္။

သို႔ေပမဲ့ သန္းျမင့္အိပ္ယာထဲကမလဲခင္ထဲက ေယာက္်ားဆို တစ္ေယာက္ႏွင့္အားမရတတ္သည့္ ႏုႏုေမက သန္းျမင့္ကိုအနီးကပ္ျပဳစုေပးဖို႔အိမ္မွာလာေနသည့္ ရဲေမာင္ဆိုသည့္ေကာင္ေလးႏွင့္လဲေဖာက္ျပန္ေနေလသည္။ အမွန္ေတာ့ရဲေမာင္မွာ သန္းျမင့္၏ေဆြမကင္းမ်ိဳးမကင္းျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးစပ္လွ်င္ တူရီးေတာ္ေလသည္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္သာရွိေသးၿပီး လူငယ္ပီပီသန္မာသေလာက္ လိင္စိတ္လဲမ်ားသူျဖစ္သျဖင့္ ႏုႏုေမက လြယ္ကူစြာ ဖ်ားေယာင္းနိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ရဲေမာင္အတြက္ေတာ့ အသက္သုံးဆယ္ဝန္းက်င္သာရွိေသးၿပီး နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္လွသည့္ ႏုႏုလွလွ ဦးေလးမိန္းမ ႏုႏုေမ၏အျပဳအစုအထိအေတြ႕ေတြေအာက္မွာ အ႐ူးအမဲသားေကြၽးသလိုျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ သန္းျမင့္ကိုအိမ္အေပၚထပ္က သူ၏အိပ္ခန္းထဲမွာပဲ ထားေလ့ရွိၿပီး ႏုႏုေမႏွင့္ရဲေမာင္က လစ္ရင္လစ္သလို ေဖာက္ျပန္ေလ့ရွိသည္။ သန္းျမင့္၏က်န္းမာေရး အ ေျခအေနမွာ ေကာင္းမြန္ေနၿပီဆိုေသာ္ျငား ယခုထိအိပ္ယာထဲကမထနိုင္ေသးသည့္အတြက္ ႏုနေမႏွင့္ရဲေမာင္မွာ လြတ္လပ္ခ်င္တိုင္းလြတ္လပ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွာပင္ ႏုႏုေမက ေက်ာင္းဆရာမယူနီေဖာင္းႏွင့္ဖင္ကုန္းေပးၿပီး ရဲေမာင္က ေနာက္က ေနထဘီလွန္ကာလိုးေလ့ရွိသည္။

ဒီေန႕မနက္လဲ ႏုႏုေမ ေက်ာင္းသြားခါနီး ရဲေမာင္က လီးအရမ္းေတာင္ေနသည္ဆိုသည့္အတြက္ ႏုႏုေမက အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲက စားပြဲခုံကိုလက္ေထာက္ကာဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ ရဲေမာင္က ခ်က္ခ်င္းမလိုးေသးပဲ တင္းရင္းေနသည့္ႏုႏုေမဖင္ႀကီးကို ထဘီေပၚကေန အားရပါးရဆုပ္နယ္ေလသည္။ လက္ဝါးႏွင့္လဲ ျဖန္းခနဲျဖန္းခနဲ တင္ပါးေတြကိုရိုက္လိုက္ရာ ႏုႏုေမပါးစပ္က အင့္ခနဲ ညည္းသံပင္ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရဲေမာင္က ထဘီဝတ္လ်က္သား ႏုႏုေမဖင္ကို ပုဆိုးဝတ္လ်က္သား သူ႕လီးႏွင့္ေဆာင့္ေလသည္။ အဝတ္အစားမခြၽတ္ပဲ လိုးသည့္ပုံစံမ်ိဳး အရသာခံေနျခင္းျဖစ္သည္။ တဏွာႀကီးလွသည့္ ႏုႏုေမကလဲ အခုလိုအလုပ္ခံရတာကို ပို၍ပင္ အရသာေတြ႕ေနၿပီး ကာမရည္ၾကည္ေတြပင္ စိမ့္ေနေလသည္။ ခဏေနမွ ႏုႏုေမ ေက်ာင္းစိမ္းထဘီကို ခါးေပၚထိဆြဲလွန္တင္လိုက္ၿပီး ခါးက အမည္းေရာင္ဇာအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဒူးထိဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ ခ်က္ခ်င္းမလိုးေသးပဲ ႏုႏုေမအဖုတ္ကို သူ႕လီးဒစ္ဖူးႀကီးႏွင့္ အေပၚေအာက္ ပြတ္ဆြဲၿပီးမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအရွိန္တင္ကာလိုးေလေတာ့သည္။

အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ေစာင့္လိုးအၿပီးမွာေတာ့လရဲေမာင္ေစာင့္ခ်က္ေတြကလဲ အရမ္းျမန္လာသလို ႏုႏုေမတစ္ေယာက္လဲ ဖီးလ္ေတြတက္ကာ ရဲေမာင္ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္ အညီ ဖင္ႀကီးကိုျပန္ျပန္ေကာ့ေပးရင္း ငါးမိနစ္ခန႔္အၾကာမွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ရဲေမာင္လဲ ႏုႏုေမအဖုတ္ေထဲ သုတ္ရည္ေတြငိုပန္းထည့္ရင္း အားရသြားေလသည္။ ႏုႏုေမလဲ အိမ္သာထဲတစ္ေခါက္ျပန္ဝင္ကာ ဖင္မွာေပ်ကံေနသည့္ ရဲေမာင္၏သုတ္ရည္ေတြကိုေဆးၿပီးမွ ေက်ာင္းသို႔ထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ ႏုႏုေမအဖို႔ ေက်ာင္းသြားခါနီး တစ္ခ်ီေလာက္အလိုးခံလိုက္ရမွ ေနသာထိုင္သာရွိေလသည္။ မဟုတ္လွ်င္ စိတ္ကဟိုေတြးဒီေတြးႏွင့္ စာသင္ရင္း အဖုတ္ယားကာ ေက်ာင္းစာကိုအာ႐ုံမစိုက္နိင္ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။ ေက်ာင္းမွာလဲ ႏုႏုေမကို သေဘာက်ေနသည့္ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္ စိန္ႀကီးဆိုသည့္ ဆယ္တန္း ႏွစ္က် ႏွစ္ေယာက္ရွိေလသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ ဆယ္တန္းတစ္ႏွစ္က်ေက်ာင္းသားေတြေပမဲ့ ေလးတန္း ရွစ္တန္းတို႔တြင္လဲ စာေမးပြဲမၾကာခဏက်လိဳက္ ရန္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းထြက္လိုက္ျဖစ္ေလရာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ လူေကာင္ထြားထြားေက်ာင္းသားႀကီးမ်ားျဖစ္ေလသည္။ ႏုနေမစာသင္သည့္အခ်ိန္ဆို ေနာက္ဆုံးခုံမွာထိုင္ကာ ႏုႏုေမဖင္ႀကီးေတြကို အပီရွိုးၿပီး ဂြင္းထုေနက်ျဖစ္ေလသည္။

ေန႕လည္ခင္းထမင္းစားေက်ာင္းျပန္တက္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဆရာဆရာမ နားေနခန္းထဲမွာ ႏုႏုေမတစ္ေယာက္ထဲရွိေနတုန္း ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္စိန္ႀကီးတို႔ဝင္လာၾကေလသည္။ တစ္ျခားဆရာမေတြက စာသင္ခန္းေတြထဲေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး ႏုႏုေမကသာ သူမစာသင္ခ်ိန္ မေရာက္ေသးသည့္အတြက္ တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္စိန္ႀကီးလဲ တစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည့္ ႏုႏုေမနားခ်င္းကပ္လာၿပီး ” ဆရာမလုပ္ပါဦး ” ဟုေျပာရင္းဆိုရင္း ေက်ာ္ေအာင္က ပုဆိုးကိုလွန္ျပလိုက္ေလသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္မထားသည့္အတြက္ ေက်ာ္ေအာင္လီးႀကီးက ဘြားခနဲေပၚလာေတာ့သည္။ စိန္ႀကီးက အခန္းတံခါးဝဆီျပန္ထြက္ သြားၿပီး တစ္ျခားဆရာမေတြ ေရာက္မ လာေအာင္ ကင္းသြားေစာင့္ေလ သည္။ ႏုႏုေမကလဲ ႏွစ္ခါေျပာစရာမလို ခ်က္ခ်င္းပင္ ေက်ာ္ေအာင့္လီးႀကီးကို သူမႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးႏွင့္စုပ္ေလေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေအာင္လဲ အား ရွီး ဟုညည္းၫူ ရင္း ႏုႏုေမေခါင္းကို သူ႕ေပါင္ၾကားထဲ ဖိသြင္းထားလိုက္ေလေတာ့သည္။ အျပင္မွာကင္းေစာင့္ေနသည့္ စိန္ႀကီးလဲ ေက်ာ္ေအာင္ကို ႏုႏုေမလီးစုပ္ေပးေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲျပန္ဝင္လာေလသည္။

“ဆရာမ ကြၽန္ေတာ္လဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး လာဗ်ာ ေက်ာင္းေဆာင္ပ်က္ထဲမွာသြားလုပ္ ရေအာင္ ” ဟု စိန္ႀကီးကေျပာလိုက္ေလရာ ႏုႏုေမကလဲမျငင္း။ ေက်ာ္ေအာင့္လီးကို စုပ္ေနတာကိုခဏရပ္လိုက္ၿပီး စိန္ႀကီး ေက်ာ္ေအာင္တို႔ႏွင့္အတူ အသုံးမျပဳပဲပစ္ထားသည့္ ေက်ာင္းေဆာင္ပ်က္ထဲလိုက္လာခဲ့ေလသည္။ ထိုေက်ာင္းေဆာင္ပ်က္အတြင္းမွာ အနည္းငယ္ေမွာင္မိုက္ေသာ္ျငား လူသြားလူလာနည္းၿပီး အျပင္ကတစ္စုံတစ္ေယာက္လာပါကလဲ အတြင္းမွခ်က္ခ်င္းသိနိုင္ေလသည္။ယ ေက်ာင္းေဆာင္ပ်က္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ စိန္ႀကီးႏွင့္ေက်ာ္ေအာင္မွာ ပုဆိုးေတြကိုလွန္တင္လိုက္ရာ ႏုႏုေမလဲ တပည့္ႏွစ္ဦး၏လီးကို ဒူးေထာက္ကာ တစ္လွည့္စီစုပ္ေလေတာ့သည္။ ႏုႏုေမႏွင့္ စိန္ႀကီး ေက်ာ္ေအာင္တို႔ ယခုလိုျဖစ္ေနသည္မွာ တစ္လခန႔္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လေလာက္က ရဲေမာင္အိမ္ ခဏျပန္သြား၍ လိုးေပးမည့္သူမရွိျဖစ္ေနတုန္း သူမဖင္ကိုအၿမဲခိုးၾကည့္ေနတတ္သည့္ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္စိန္ႀကီးကို အခ်ိန္ပိုသင္ေပးမည္ဆိုကာ အိမ္ေခၚသြားၿပီး ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္ စိန္ႀကီးပါ ႏုႏုေမ၏ နံ႕ပါတ္ႏွင့္ နံပါတ္သုံးလင္ငယ္ေတြျဖစ္လာၿပီး စာသင္ေက်ာင္းအတြင္းမွာပင္ လစ္ရင္လစ္သလို ခိုးလိုးၾကေတာ့သည္။

ယခုလဲ ေက်ာ္ေအာင္ႏွင့္ စိန္ႀကီးမွာ လီးစုပ္ခံေနရင္း မၾကာခင္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာသည့္အတြက္ ႏုႏုေမကို နံရံကို မ်က္ႏွာမူ၍လက္ေထာက္ေစလိုက္သည္။ ႏုႏုေမဖင္ကို ေနာက္ကိုအနည္းငယ္ေကာ့ထြက္ေအာင္ပုံစံျပင္ေပးလိုက္ၿပီး စိန္ႀကီးကစတင္ကာ ႏုႏုေမ ထဘီကိုလွန္၍လိုးေလေတာ့သည္။ ႏုႏုေမ၏စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ဖို႔လဲ နာရီဝက္ေလာက္လိုေသးသည့္အတြက္ စိန္ႀကီးကလဲ ေအးေအးလူလူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစိမ္လိုးေလသည္။ ေက်ာ္ေအာင္ ကေဘးကေန အရသာခံၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုေနေလသည္။ ခဏေနေတာ့ စိန္ႀကီးၿပီးသြားၿပီး ေက်ာ္ေအာင္အလွည့္ေရာက္လာေလသည္။ ေက်ာ္ေအာင္အလွည့္မွာေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မက်န္ေတာ့သည့္အတြက္ ႏုႏုေမခါးကိုစုံကိုင္ကာ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္လိုးေလေတာ့သည္။ စိန္ႀကီးႏွင့္တစ္ခ်ီၿပီးထားသည့္ ႏုႏုေမလဲ ေက်ာ္ေအာင္၏ အားျပင္းသည့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္အတူ မၾကာခင္တစ္ခ်ီၿပီးေလေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ သုံးေယာက္သားအားရသြားၿပီး အဝတ္အစားကိုေသေသသပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ဝတ္ကာ အေဆာင္ပ်က္ထဲကေန တိတ္တိတ္ေလးျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ ၿပီးပါၿပီ