မမမနေနိုင်လွန်းလို့ပါ

မမမနေနိုင်လွန်းလို့ပါ

နှာခေါင်းလေးလဲ တစ်မျိုးချစ်စရာလေးပဲ။ သူ့မျက်နှာမှာ အဆိုးဆုံးကတော့ ပါးစပ်ပါပဲ။ တော်တော်ပြဲတယ်ခင်ဗျ။ နှုတ်ခမ်းကလည်းထူနေတော့ ကျန်တောတွေမလှရင်တော့ သူဟာ သိပ်ရုပ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ်ထင်တာပဲ…..အခုတော့ သိပ်ချစ်စရာလေးပေါ့ဗျာ။ မျက်နှာလေးထောင့်ကျကျလေးမို့ စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာမဲ့ပုံပဲ။ သဘောက ဘဝကိုရဲရဲရင်ဆိုင်မယ်ပေါ့ဗျာ။ အခုတော့…..ကျွန်တော်နဲ့ ပူးကပ်နေလို့ ရဲရဲရင်မဆိုင်ရဲပဲ…..ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရဲ့လုံးကျစ်တဲ့ ရင်သားတွေဟာ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို တင်းတင်းကြီး ဖိကပ်ထားလေရဲ့…..အင်္ကျီပါးလေးဝတ်လာခဲ့တာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရအုံးမယ်။ သူလဲအင်္ကျီအနွမ်းရှန်သားလေးပဲ။ ဘော်လီခံနေလို့ နဲနဲထောင်နေတယ်…..ကားတစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း သူ့ရင်သားအိအိလေးတွေဟာကျွန်တော့်ရဲ့ကြွက်သားနဲ့တင်းမာနေတဲ့ လက်မောင်းတွေနဲ့ဖိပြီး ချေပေးသလိုဖြစ်နေပါတယ်။ နောက်ဆုတ်လို့လဲမရ။ဘေးရှောင်လို့လဲမရနဲ့ အခက်အခဲတွေ့နေရှာတယ်။

အိုး…..ကျွန်တော်လည်း နောက်ဆုတ်ခွင့်ဘယ်ပေးမလဲ…..ကားပေါ်မှာ ထုတ်ဆီးတိုးပစ်မယ်ပေါ့….. ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်တွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်တွေပူးကပ်နေတယ်။ ကျစ်ကျစ်တင်းတင်းလေးတွေမို့အရသာထူးလှပါတယ်…..မသိမသာလေး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားထဲကျွန်တော့်ခြေထောက်ကိုရအောင်ထိုးသွင်းလိုက်မိတယ်။ ကောင်မလေးကလဲသိတယ်ဗျ…..အထည့်မခံဘူး။ပေါင်နှစ်ချောင်းစိထားပြီး…..ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ ကို ဒူးနဲ့ဖိတွန်းထားတယ်…..ရှင်ရှေ့မတိုးနဲ့နော်….. ဆိုတဲ့သဘောမျိုးနဲ့ကျွန်တော့်ကိုစိုက်ကြည့်လာပါတယ်။ ရပါတယ်လေ။ စောင့်ကြည့်ရတာပေါ့။ စိတ်ထဲက…..ဘုရားပွဲလှည့်နေတယ်…..ချွေးစီတွေကျနေပြီ. ….ရင်ထဲမှာမောနေတယ်။ ရမက်ဇောတွေပေါ့။ ““ဝုန်း…..”” ““အမလေး…..ဟဲ့…..ဘယ်လိုမောင်းတာလဲ။”” ကားက တစ်ချက်ဘရိတ်အုပ်လိုက်တော့ လူတွေအကုန်လုံး အခြေပျတ်ကုန်ပါတယ်….. အခွင့်အရေးစောင့်နေတဲ့ ကျွန်တောလည်း ယိုင်သွားတဲ့ကောင်မလေးကို ဖမ်းထိန်းလိုက်သလို….. ။

ဟသွားတဲ့ကြားမှာလည်း ကျွန်တော့်ခြေထောက်ကိ ုထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ သူ့လက်မောင်းကို ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေဟာ တော်တော်နဲ့မဖြုတ်မိဘူး….. သူကလဲ ဘာမှမပြောဘူး….. ဒါပေမယ့်နောက်မှသတိဝင်လာပြီး အတင်းရုန်းထွက်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်နေတဲ့ ပေါင်ကိုတော့ ပြန်ထုတ်လို့မရတော့ဘူး….. ခရီးလွန်နေပြီလေ….. ဟဲ….. ဟဲ….. ။ ပေါင်ကိုတောင့်ထားပေမယ့် ကားအမောင်းကြမ်းတော့….. တရွေ့ရွေ့နဲ့….. ပူနွေးတဲ့…. ပေါင်ခွကြားကို….. ကျွန်တော့်ရဲ့ပေါင်ရင်း ဝင်သွားပါတော့တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားပုံမရဘူး….. ကျွန်တော့်ရဲ့ ပလေကပ်ပုဆိုးနဲ့ သူ့ရဲ့တရုတ်ပါတိတ်ကိုကျော်ပြီး သူ့ဆီးခုံမွှေးတွေနဲ့….. ခပ်ကြမ်းကြမ်းအတွေ့ကို….. ခံစားနေရတယ်။ ရှက်လို့ထင်ပါရဲ့…..ခေါင်းကလေးငုံ့ထားတယ်….. ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်….. ခေါင်းမှီထားသလိုပါပဲ….. ဘေးအမြင်ကတော့…. ရည်းစားတွေပေါ့…..။

ကားတစ်ချက်ခုန်တိုင်း တစ်ချက်ကွေ့တိုင်း ဘရိတ်အုပ်တိုင်း သူ့စောက်ဖုတ် နွေးနွးလေးကို ပေါင်နဲ့ ပွတ်နေသလိုပါပဲ။ နောက်ကလူတွေကလည်း ဖိတွန်းနေတော့…..သူ့ကို ထပ်ပြီးနှိုးဆွနေသလိုပါပဲလား။ သူလဲ မောဟန်ရှိနေပါတယ်…..အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းလေးတွေကို ကြားနေရတယ်လေ။ အခြေအနေကောင်းလာတယ်တော့ထင်တာပဲ။ အဆင့်တက်လို့ ထအော်ရင်….. သောက်ရှက်ပဲ….. ရဲရင်မင်းဖြစ်လို့ဆိုထားတယ်မဟုတ်လား…..အချစ် ဧကရာဇ်ဘွဲ့ခံဖို့ ဘိသိတ်ပလ်္လင်ကိုစလှမ်းလိုက်တယ်….. ဘယ်လိုလှမ်းလဲသိလား….. ဘယ်လက်ကို အသာလေး အောက်ချလိုက်တယ်….. ညောင်းသလိုလိုပေါ့…..။ နူးညံ့တဲ့ရင်သားတွေကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်မိတယ်….. ဖမ်းတိင်လိုက်မလို့ပဲ….. ဒါပေမယ့်….. စောင့်ဦးလေ။ ဗိုက်ကိုအသာလေးမှေးရင်း ရှပ်လိုက်ပြီး သူ့ဆီးခုံမှာ ဂိတ်ဆုံးသွားတယ်….. တစ်ချက်နောက်တွန့်သွားပေမယ့်…..နောက်တွန့်သွားတာကိ ုက လက်ကို နေရာပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။

လူကကျပ်တယ်မဟုတ်လား….. စောက်ဖုတ် တည့်တည့်ကို….. လက်ခုံကရောက်သွားပြီလေ။ အသာလေးပီတ်ပေးနေမိတယ်…..သူရဲ့ လက်တစ်ဖက်ဟာ ကျွန်တော့်လက်ကို အသာဆုတ်ကိုင်လာပါတယ်။ အိုး…..ဒါဆိုရင် အဆင်ပြေပြီပေါ့…..ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး ရဲရဲသာ…..လှမ်းတော့။ ““ပဲခူးကလပ်ပါလား…..ပဲခူးကလပ်”” နားနားကပ်ပြီးနွားသိုးလိုအော်တဲ့ စပယ်ရာအသံကြောင့် မိုးကြိုးပစ်ခံရသလို တုန်သွားတယ် ““ခွေးမသား”” လို့စိတ်ထဲက မေတ်္တာပို့မိတယ်။ သူ့ရဲ့အေးစက်စက် လက်ကို ရုန်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ခုံနဲ့ ပြန်ပွတ်ပေးမိတယ်…..သူဟာ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး ကျွန်တော်လက်ဖျံကို အတင်းကပ်ပြီးတွန်းထုတ်နေလေရဲ့….. ဘယ်ရမလဲ….. ယောက်ျားဆိုတာ….. ဒီဘက်မှာ ဇွဲက နွားသိုးတစ်ကောင်နီးပါးရှိတာမဟုတ်လား။ စာအုပ်ကိုကိုင်ထားရက်နဲ့ဘဲ….. လက်ခလယ်ကို အသာထုတ်ရင်း စောက်ဖုတ်တလျှောက် ထိုးပေးနေမိတယ်။

အတွဲကြောင်းလေးထဲ ရောက်သွားပါရဲ့….. ကောင်မလေးခမျာ ကျွန်တော့်ခြေထောက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေတော့ ပေါင်လဲစိမရ….. လက်ကိုလဲ တွန်းထုတ်ဖို့အားက ကျွန်တော်တို့လောက်မရှိ ထဘီကိုတွဲပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်တစ်ဆစ်လောက် ဝင်နေမိတော့ အသာလေးကလိနေမိတယ်။ လက်အနောက်ပြန်ဖြစ်နေလို့ စိတ်ရှိသလောက် မလှုပ်ရှားနိုင်ဘူး….. ဒါနဲ့…..။ ““ညီမ….. ဒီစာအုပ်လေး ခဏလေးရယ်”” ဟုတ်တယ်လေ….. ဘယ်လိုမှ အကြံမထုတ်နိုင်တော့ဘူး။ ကောင်မလေးလဲ ဖီးလ်ဝင်နေရာက အလန့်တကြားယောင်ယမ်းပြီး ကိုင်လိုက်ပါတယ်။လွပ်လပ်သွားပါပြီ။ ကျွန်တော့လက်ထဲ ပြန်သွင်းမလိုလုပ်လို့ ကမန်းကတမ်းနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်….. ကောင်မလေးခမျာ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဘူး….. အတော်ရှက်သွားဟန် တူပါတယ်….. မျက်နှာလဲ ရဲလို့….. နားရွက်တွေလဲ တွတ်တွတ်နီလို့လေ…..။

သူ့ရဲ့….. အထူးနယ်မြေကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ အုပ်ထားကျွန်တော်ကို ဘာလုပ်ရမှန်းလဲ မသိပါဘူး….. စာအုပ်ကိုလဲမချနိုင် လက်တစ်ဖက်ကလဲ….. မယိုင်အောင် ထိန်းထားရတာနဲ့….. အတော်ကို ဒုက်္ခရောက်နေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို အသာပွတ်ပေးရင်း စောက်မွေးလေးတွေကို ဆွဲဖွပေးနေမိတယ်….. စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း လေးထဲကိုလက်သွင်းပြီး မျဉ်းဆွဲပေးနေမိတယ်…..။ ကောင်မလေးခမျာ….. အသက်ရှုပြင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေ တုန်လာတယ်…..။ ကျွန်တော်နှစ်ယောက်ရဲ့ အောက်ပိုင်းကအဖြစ်အပျက်တွေကို ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိကြဘူး…..။ ထဘီရဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အရသာ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခံလိုက်ရလို့ထင်ပါရဲ့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွါားတယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ရင်း ကြိတ်ခံနေပုံဘဲ….. အပျိုစင်လေးထင်ပါရဲ့….. ဒီထက် ထက်ပြောရရင်တော့ ကော်တာပဲ….. ပါကင်ကို စပါယ်ရှယ် ဖောက်တံနဲ့ ဖောက်ရအုံးမယ်။

ဘူတာရုံ မှတ်တိုင်ကျော်တော့ လက်ထဲမှာ စိုတိုတိုဖြစ်လာတယ်….. လာပြီထင်ပါရဲ့….. ဘက်စ်ကားပေါ်မှာ လုပ်ရတာဆိုတော့ စောက်စိကိုရှာမတွေ့ဘူး…..။ စွတ်လုပ်ရင်း ထဘီခပ်ကြမ်းကြမ်းက စောက်စေ့ကို ခဏခဏပွတ်ပေးမိလို့ ဆင်းလာတယ်ထင်ပါရဲ့….. တဖြေးဖြေးနဲ့….. ရဲလာပါတယ်။ သူလဲ….. သိပုံပဲ….. သိပ်ရှက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့ ခေါင်းကိုသာ အတွင် ငုံ့ထားတယ်။ ခေါင်းကိုလေနဲ့ အသာလေးမှုတ်ပေးလိုက်မိတယ်။ စိတ်အိုက်နေမှာပဲလို့ တွေးမိလို့ပါ….. ။ ဟုတ်လဲဟုတ်တယ်….. ခေါင်းလေးမော့ပြီး လေကိုခံယူနေတယ်လေ….. နဖူးဝင်းဝင်းလေးကို အနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးလဲကြံရာမရပဲ လူကို ကိုယ်နဲ့ ဖိတွန်းပါလေရော….. အရှက်ပြေပေါ့…. လက်ကတော့ စောက်ဖုတ်မြုပ်နေတုန်းပဲ….. အရည်တွေရွှဲအိလို့ပေါ့…..။ ““ချာတိတ်….. မော့ကြည့်စမ်း”” ကျွန်တော့ရဲ့ မော်ဒန်အသုံးအနှုံးကြောင့် ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်တော့….. ။

အို….. မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေပြည့်လို့….. အိုင်ပြီးေ စောက်ဖုတ်ကြားထဲက လက်နှုတ်ပြီး အပေါ်ကအသာလေးပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏနေမှ သူ့ခါးကို ရဲရဲတင်းတင်းဖက်ပြီး သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းထားလိုက်တယ်….. ခါးကလဲဗျာ သေးလိုက်တာ….. ထွာဆိုင်လောက်ပဲရှိတယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့်ရင်ဘက်မှာ ခေါင်းမှီရင်း ငြိမ်နေလေရဲ့။ နှင်းဆီနံ့လေး သင်းနေတယ်။ တင်ပါးတွေဟာ ဂွမ်းဆိုင်လိုနူးညံ့ပြီး လက်ကအသားထဲမြုပ်ဝင်သွားတယ်….. ဖင်ကြားထဲတော့လက်မထဲ့ရဲသေးဘူး….. သိပ်ရှက်သွားအုံးမယ်…..။ ““ နံမယ် ဘယ်လိုခေါ်လဲ….. ”” မဖြေပါဘူး…..။ ““ ချာတိတ်ကလည်းကွာ….. ဘာလဲကို့ကို စိတ်ဆိုးနေလား….. မဆိုးပါနဲ့ကွာ….. မြင်မြင်ခြင်း ချစ်မိသွားလို့ပါ….. ပြောလေ….. နံမယ်လေး ပြောပါ ”” မပွင့်တပွင့်နဲ့ ““ ဘာလို့ပြောရမှာလဲ ”” ““ ဟဲဟဲ သိချင်တာပေါ့….. မင်းလေးရဲ့ အချစ်ဆုံးကိုကို ဖြစ်လာတော့မှာပဲကွာ….. ဒါဆို ဒို့နံမယ်ပြောမယ်…..။

ကျော်ဝင်းမောင်တဲ့….. ဒုတိယနှစ် သချၤာအဓိက ကျောင်းသားတစ်ယောက်ပါ….. နေတဲ့နေရာကတော့ မင်းပြောမှ ကိုကိုပြောမယ်….. ကဲ….. မင်းနံမယ်ပြော….. မရွှီးနဲ့နော်….. အိမ်အထိလိုက်မှာ….. တော်ကြာ မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာမှာ နံမယ်လိမ်ကြီးပါနေအုံးမယ်။ ”” မျက်လုံးလေးပြူးကြောင်သွားတယ်….. သူ့ပါးလေးကိုငုံ့မွှေးလိုက်တော့….. ဘေးက ကုလားတစ်ယောက်က ကားရိုက်တယ်ထင်ပြီးပြုံးကြည့်နေပါတယ်။ ““ ပြောလေ နံမယ်….. ပြောပါနော် ”” ““ လိုက်မနှောက်ရှက်ရဘူးနော်….. ချိုချိုတဲ့ ”” ““ အိုး ယဉ်လိုက်တဲ့နံမယ်လေး….. ခိုက်သွားပြီကွာ….. လူကြောင့်နံမယ်ပါလှသွားပြီ ”” အသာကပ်ညုရင်းနဲ့ -ီးတောင်တောင်ကြီးနဲ့ ဗိုက်ကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်….. မသိဘဲနဲ့တော့နေမှာ မဟုတ်ဘူး။ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်….. -ီးဟာဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့။ ““ ကဲ…. ဂိတ်ဆုံးပြီ ”” ဟိုက်….. သောက်ခွေး….. ဘယ်လိုဂိတ်ဆုံးသွားတယ်မသိဘူး….. လူလဲချောင်နေပြီ….. ။

ဒါပေမယ့်ခေါင်းပိုင်းမှာ ရပ်နေမိလို့ပေါ့….. နို့မို့ဆိုရင် စောက်ရှက်ပဲ။ ကျွန်တော်ဆင်းရမဲ့မှတ်တိုင်က အများကြီးလွန်နေပြီ….. မတတ်နိုင်ဘူး….. သူ့တောင်းကို လှမ်းယူပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့ပါတယ်။ ““ ဘယ်မှာနေတာလဲ ”” ““ မလိုက်ခဲ့နဲ့….. အိမ်ကမြင်သွားရင် အဆူခံနေရမယ်….. ”” ““ မလိုက်ပါဘူး….. နေရာသိရင်တော့….. တော်ပါပြီ။ ”” ““ ဟိုဘက်က စိုက်ခင်းထဲမှာ….. အိမ်ကတော့ ကရင်ခြံမှာ….. အခုပန်းရာသီမို့ စိုက်ခင်းထဲလာနေတာ ”” ““ စိုက်ခင်းအထိ လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ….. ”” ““ ဟင်းအင်း….. နေပါစေ….. ”” ““ အိုကွာ….. ပို့ပေးရမှ ပြန်မယ် ”” ““ ဒီထက်တော့ကျော်ပြီးတော့ မလိုက်ရဘူးနော် ”” ““ အင်းပါ….. အချစ်ကလေးရယ် ”” သူ့လက်ကို ဖြေထုတ်ပေမယ့် ကျွန်တော်ကမလွတ်ပါဘူး….. အတင်းဆွဲထားတော့ မရုန်းသာပဲ လက်တွဲလမ်းလျှောက်ခဲ့ပါတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာ ကျွန်တော့မှတ်စုစာအုပ်လေး ရှိသလို ကျွန်တော့လက်ထဲမှာလည်း သူ့ခြင်းတောင်းရှိနေပါတယ်။

အဆင်ကိုပြေလို့….. ည ၈နာရီကျော်မို့ လူရှင်းနေပါပြီ….. သူ့ခါးလေးကို ဖက်ချင်ပေမယ့် သူ့အပိုင်မို့ အတင်းမလုပ်ချင်ဘူး။ အရိပ်ကောင်းလှတဲ့ ကုက်္ကိုပင်ကြီးအောက်ရောက်တော့ နှင်ပါလေရော သူကတော့ သွားနေကျ လမ်းမို့ထင်ပါရဲ့ ကျွန်တော်တောင် ခပ်လန့်လန့်ပဲ။ ““ ပြန်ရတော့မှာလား နှုတ်ဆက်အနမ်းလေးပေးခဲ့ပါအုံး ”” ““ အိုး ”” ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကို ငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ အတော်ဝေးဝေးကို ရောက်သွားပါတယ် မြေပြင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ မြက်ခြောက်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်နေတာတွေ့ရပါတယ်။

အားမှ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပွဲစား လာအုံးမှ အခုတော့။ ကော့ကော့လေးဖြစ်နေတဲ့ ချိုချိုကိုမျက်ခင်းပေါ် အသာပက်လက်လှဲချပေးလိုက်ပါတယ် လရောင်အောက်မှာ မျက်စိမှိတ်အိပ်နေတာ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ မျက်နှာပေါ် စာအုပ်မိုးပြီး နမ်းရင်းလက်တစ်ဖက်က ရင်စိအကျႌလေးရဲ့ နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေတယ်။ အကျႌကျွတ်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ လရောင်ကြောင့်လား မသိဘူး။ ကျောက်ဆစ်ရုပ်လေးလို ဖွေးနေတဲ့ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်သားပြင်ဟာထင်းကနဲပေါ်လာပါတော့တယ်။ ““ ကိုကျော်ဝင်းမောင် ချိုကြောက်တယ် သွားပါရစေ ရှင့်ကိုလဲ ကျမသိတာမဟုတ်ဘူး ရှင်အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ ”” ““ အကိုက အနိုင်ကျင့်တယ်ဆိုပါလား ကိစ်္စမရှိဘူး မင်းအမြင်မှန်ရလာအောင် ဘယ်သူကအနိုင်ကျင့်တယ် ဘယ်သူကအလိုတူအလိုပါဖြစ်တယ်ဆိုတာ သိအောင်နို့စို့ပေးအုံးမှပဲ။ ”” ကျောနောက်ကို လက်ထည့်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေဖြုတ်ချလိုက်တယ် အမယ်မယ် သူက လက်ကိုကျောနဲ့ဖိထားသေးတယ် ဘယ်ရမလဲ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုတောင် ဒီကကောင်က လက်တစ်ဖက်နဲ့ မ ပြလိုက်မယ်။

ဘော်လီပြုတ်သွားတာနဲ့ အရှေ့ရင်ကို လွမ်းထားတဲ့အကာကို လှပ်ပစ်လိုက်တယ်။ အိုး ခင်များတို့မြင်စေစမ်းချင်တယ်ဗျာ။ တကယ်တကယ် လိမေ်္မာ်သီးထိပ်မှာ အသီးတံအတွက် စူစူလေးဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ သူ့နို့သီးလေးရဲ့ ထိပ်မှာလဲ ခပ်စူစူလေး ကပ်ပြီးမို့နေတယ် နို့သီးမဟုတ်ဘူးနော် နို့သီးကို ကျွန်တော်ထပ်ပြီးလုပ်ပြမယ် ကြည့်နေ။ အခုတော့ကောင်မလေးဟာငြိမ်နေလေရဲ့ နို့အုံတစ်ခုကို အသာငုံပြီး စုပ်ယူလိုက်ပါတယ် တဟင်းဟင်းနဲ့ရှက်လဲရှက် အရသာလဲတွေ့နဲ့ အတော့ကို အကြပ်ရိုတ်နေပုံပဲ။ နို့အုံရဲ့ နို့သီးထွက်လာမယ့်ထိပ်ကို လျှာနဲ့ မနားတမ်း ကော်ပတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ ခြေမှာကွေ့ကောက်နေပြီး ကျန်နို့အုံတစ်ခုကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးပွတ်နေလေရဲ့။ အရမ်းဖီးတက်နေပြီကိုး။ ဒီတစ်ဖက်နို့အုံကိုစို့ရတာအားရတော့ ဟိုဘက်ကိုသွားစို့ရပါတယ် ကောင်းတယ်ဗျာ။ သူလဲကောင်း ကျွန်တော်လဲကောင်း။ ဖြစ်နိုင်ရင် အခမဲ့ နို့စို့ကုမ်္ပဏီတစ်ခုတောင် ထောင်လိုက်ချင်တယ်။

ခင်ဗျားတို့က ရှယ်ယာဝင်တွေပေါ့ ကျွန်တော်က ဒိုင်ခံစို့မယ်….။ နို့သီးနှစ်လုံးဟာ ဖောင်းလာပြီး နို့အုံတွေဟာလဲ တင်းမာလာပါတယ်။ နွားမတစ်ကောင်နို့ပြည့်လာသလိုပေါ့။ သူကတော့ တဏှာသွေးတွေနဲ့ ပြည့်ပြီး နို့အုံဖောင်းလာတာပေါ့။ နို့စို့ ခဏရပ်ပြီး သူ့ကို အခြေအနေကြည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တာ်လည်း အတန်ကြာ မလှုပ်ရှားတော့ အသာမျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်လေ။ ကျွန်တော်လည်းကြည့်နေမှန်းသိရော နို့တွေကို လက်နဲ့ပိုက်ပြီး ရှက်စနိုးနဲ့ အုပ်သွားတယ်။ သြော်….. မိန်းမ….. ။ သူ့မျက်နှာလေးကို ပြန်ပြီးဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ““ ကောင်းလား….. ကောင်းလား….. နို့စို့တာကောင်းလားဟင်….. ”” ဘာသံမှထွက်မလာဘာဘူး။ ““ အေးနေရင်တော့ စကားပြောအောင်လုပ်ရမှာပဲ ပထမအော်ရမယ် နောက်တော့ စကားပြောလာရမယ် နို့စို့တာကောင်းလား မကောင်းလားမေးနေတာကို မဖြေဘူး မကောင်းဘူးဆို နောက်မစို့တော့ဘူး။ ”” အဲ့ဒီလို ခပ်ထန်ထန်ပြောတော့လည်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သနားစရာပါပဲ။

““ ဘာတွေလာမေးနေမှန်းမသိဘူး ”” ဟုတ်သားပဲ ကျွန်တော် လောသွားတယ် သူ့ခါးက ထဘီကို အသာဖြေချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မချွတ်ေးပဲ ထဘီပေါ်က စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်ပေးနေရတယ် ဗြုံးခနဲ ချွတ်ချရင် ရှက်သွားရော တော်တော်လေးကြာအောင်လဲ ပွတ်ပေးပြီးရော ခေါင်းလေးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ထလာပါတော့တယ်။ စပ်စပိုင်ဒါဝတ်လေ့ရှိဟန်မတူဘူး ထဘီကို အသာရှောချလိုက်ပါတယ်။ အိုး လှလိုက်တာဗျာ။ တကယ်ပါပဲ ခင်ဗျားတို့လဲ ဒီလိုမျိုးတွေ့ဘူးဖြစ်မှာပါ။ ဖာသည်တစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်ဟာ ရမက်ဇောတွေထန်လာအောင် နှိုးဆွချင် နှိုးဆွနိုင်မယ် .. ဒီလို ပစ်္စည်းသန့်သန့်လေးတွေလိုတော့ စိတ်ကိုဆွဲဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဖူး။ .. အခုလဲကြည့်လေ အပျိုစင်တစ်ယောက်ရဲ့အဖုတ်ကို အနီးကပ်မြင်ခွင့်ရတဲ့ ကျွန်တော်တစ်ယောက် အသက်ရှုမှားသွားတာအပြစ်လား။ စောက်ဖုတ်လေးကို တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ယုယုယယနမ်းတော့ ထိတ်လန့်ခြင်း ရှက်ကြောက်ခြင်းတို့ဟာ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ထင်ဟပ်လာပါတယ်။

အရိုင်းပေကိုး။ စောက်ဖုတ်ရဲ့ စေးကပ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်လွှာကို လူမိန်းမ တစ်ယောက်ရဲ့ စိုရွှန်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးလို သဘောထားပြီး စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ နဲနဲတော့ညှီတာပေါ့ဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ အပျိုစင်ကို လိုးချင်ရင်တော့ ဒီလောက်တော့ ခံနိုင်ရမှာပေါ့။ ရေချိုးခန်းနဲ့ အကျအနမချိုးနိုင်တဲ့ လူတွေဆိုတော့လည်း ဒီလောက် အနံ့ရှိတာ အဆိုးမဆိုသာပါဘူး။ တစ်ချို့ဆို နာမည်ကြီးဆပ်ပြာတွေသုံးရဲ့နဲ့တောင် စောက်ဖုတ်က ပုတ်နေတယ်။ အလိုဗျာ ရေးရင်းနဲ့ ဘယ်တွေလျှောက်ရောက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ အကွဲကြောင်းလေး တစ်လျှောက် လျှာကလေးနဲ့ မျဉ်းဆွဲပေးလိုက်မိတယ်။ အခုနက ရှက်နေတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ပေါင်ကို အတင်းဖြဲပြီး ဖင်ကြီးကော့တက်လာပါလေရော ဗျာ။ အခုနက ခြောက်လို့ ကပ်စီးစီးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးနှစ်လွှာဟာ အခုတော့ ကျွန်တော့ရဲ့ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေါ် စီမံကိန်းအရ ကျွန်တော့တံတွေါ်တွေနဲ့ ချွဲပြီး အလွယ်တကူ လျှာဟာ အထဲဝင်နိုင်ပါတော့တယ်။

အိုးကောင်းလိုက်တာဗျာ လျှာလကာရည်အိုးထဲ လျှာထဲ့လျက်ရသလိုပါဘဲ အနံ့ကလည်း တစ်မျိုး အရသာကလည်းတစ်မျိုး မဆိုးပါဘူး။ လျှာကလေးဟာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့ နောက်ဆုံး သူ့ရဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို သွားပွတ်တိုက်လိုက်မိပါတယ်။ စောက်စေ့လေးဟာ ပျော့အိနူးညံနေပြီး အဆီခဲလေးလို အစ်နေသဗျာ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်လိုက် ဖိပြီးပွတိဆွဲလိုက်နဲ့ နည်းမျိုစုံသုံးပြီး ဆွပေးလိုက်တာ တစ်ခါတည်း စောက်စေ့ဟာတောင်လာပါလေရော။ သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာပြောင်းလဲမှုတွေကို ခံစားရပြီး အံ့သြနေပုံရတဲ့ ကောင်မလေးဟာ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သေချာစွာ ငုံ့ကြည့်နေပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ အပျိုစင်မို့ နဲနဲဆွပေးလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ သွေးကြောထဲက သွေးတွေဟာ အက်ဆစ်တွေဖြစ်သွားရောပေါ့။ အခုစောက်ခေါင်းထဲမှာ ဆိုးသွမ်းတဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို အငြိမ်မနေတတ်တဲ့လျှာနဲ့တွေ့တော့ ရမက်မီးဟုန်းကနဲ တောက်ပြီးသွေးကြောထဲက အက်ဆစ်တွေကို ပွတ်ပွတ်ဆူစေပြီပေါ့။

ချိုချိုရဲ့ ပါးစပ်ကနေ တရှီးရှီးနဲ့ ငရုပ်သီးစပ်သလို အသံတွေထွက်နေပါတယ်။ ပေါင်တံကြီးဖြဲဟပြီး ပြဲသထက်ပြဲပြီး ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ်လေးကို အခုဏက စိတ်သိပ်မပါပေမယ့် အခုတော့ နှာခေါင်းရော မေးစေ့ပါ စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်ပြီး လျှာကို အတွင်းခေါင်းထဲရောက်အောင် အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာရဲ့ အရသာစုလေးတွေနဲ့ စောက်ခေါင်းချောချောလေးကို လှည့်ပြီး ယက်ပေးနေမိတယ် ။ ကောင်မလေးဟာ ကျွန်တော့်ကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖိပေးပြန်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးဟာလဲ တရွရွနဲ့ လျှာကိုပြန်ပြီး ဆုပ်နယ်ပေးနေပြီး စောက်စေ့လေးဟာ နှုတ်ခမ်း ငုတ်တိုလေးတွေကြောင့် ဖရုံစေ့တစ်စေ့လို တောင်မတ်နေပါတော့တယ်။ ““ အား….. အား….. အမေး….. အင့်….. အင့် ”” ဟုတ်ပါရဲ့ တတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကို ဖောက်ထွင်းပြီးတော့ ကောင်မလေးရဲ့ အသံတုန်တုန်လေးဟာ လှိုက်မောစရာပေါ် ထွက်လာပါတယ်။ ပြီးသွားပြီလေ…..။

စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေဟာ လေခိုနေတဲ့ မီးသတ်ပိုက်ကကျလာသလို….. ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ အံကျလာပါတော့တယ်။ ဖင်ဟာမြေပြင်ကနေ တစ်ထွာလောက်ကော့တက်ပြီး ဘေးကမြက်ပင်တွေကို ပြတ်ထွက်သွားအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မေးစေ့မှာလဲ သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေပေပွလို့ပေါ့ ပါးစပ်ထဲဝင်လာတာတွေကိုတော့ မထွေးထုတ်ပါဘူး။ မျိုချလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေဟာ လရောင်ကြည်ရောင်တွေကြောင့် ငွေရောင်အဆင်းတောက်ပြီး ငွေရည်တွေလို စောက်ဖုတ်မှာ တွဲလောင်းခိုနေတယ်ဗျာ။ သိပ်ကြည့်ကောင်းတာပဲ။ ကင်မရာသာရှိရင် ဓါတ်ပုံရိုတ်ထားတယ်။ အခုတော့ ပက်လက်ကလေးငြိမ်နေတာ အသက်ကင်းမဲ့နေသလိုပါပဲလား။ ကောင်မလေးကို အသာခြေနှစ်ချောင်းက ကိုင်ပြီး အခုနက သူဝတ်ထားတဲ့အဝတ်အစားတွေ တင်ထားတဲ့သစ်မြစ်ခုံးခုံးကြီးပေါ်မှာ ခါးကို တင်လိုက်ပါတယ်။

နောက်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကို သစ်ပင်ခြေရင်းမှာ လှမ်းတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်ခြေထောက်တစ်ချောင်းကိုတော့မြက်ခင်းပေါ်မှာပဲ ဖြဲထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးဟာလဲ ကိုက်ခဲနေလောက်အောင် မာတောင်နေပါတယ်။ လီးထဲက အကြောတွေဟာ အရည်ပြားကို ဖောက်ထွက်ပြီး ခုန်နေရဲ့။ ခရမ်းရောင် လက်နေတဲ့ ဒစ်ထိပ်ကို ချွဲကျိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ နှစ်ပြီး အသာမွှေပေးနေတယ်။ ကောင်မလေးက သိရောပေါ့။ လိုးတော့မယ်လို့။ အရည်ကြည်လေးတွေစို့လာပြန်ရော။ တွန့်လိမ်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းကို အသာလက်နဲ့ဟပြီး လီးဒစ်ကိုတေ့ပြီးတော့ အသာသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေပါတယ် ။ ကောင်းလဲကောင်းတဲ့ အရသာပါပဲ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆိမ့်သွားအောင်လို့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဟာနူးညံ့လှပါတယ်။ သူလဲကျွန်တော့်ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ဒစ်ဖျားကြောင့် အရသာတွေ့နေပုံပါပဲ။ စောက်စေ့ကလေးဟာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ စောက်ပတ်ကလေးဟာ တရွရွနဲ့ ပါးစပ်ထဲက တဟင်းဟင်းနဲ့ ကောင်မလေးဟာ အင်မတန် အလိုးခံချင်နေပါတယ်။

ကျွန်တော်ရဲ့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ သွတ်သွင်းထားချင်နေပုံပဲ။ လီးကိုနဲနဲဖိသွင်းလိုက်ပါတယ် အင့်ကနဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ အဲ့ဒီနားမှာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပြီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ဝင်လာလိုက်တာ အပျိုစင်မှေးကိုသွားထောက်မိပါလေရော ကောင်မလေးလဲ လီးဝင်တဲ့ တလျှောက်လုံး တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ပေါ့။ အပျိုစင်မှေးကို အသာဖိလိုက် ပြန်နှုတ်လိုက် လုပ်နေတော့ ကျင့်သားရသွားပုံပဲ ငြိမ်သွားလေရဲ့ ။ ကော့တက်နေတဲ့ ခါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး အပျိုစင်မှေးကို မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖိထောက်ချလိုက်တော့ပါတယ်။အင့်….. အင်း….. အမေ့….. အား….. သေပါပြီ….. အမေ့ရဲ့…… ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့ ခင်ဗျားတို့လဲလန့်မသွားနဲ့အုံး လူသတ်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ပန်းဆွတ်နေတာ။ ကောင်မလေးရဲ့အသံဟာ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကိုဓားနဲ့ထိုးလိုက်သလိုပဲ။ စူးရှပြီး ငှက်ဆိုးတောင် လိပ်ပြာလန့်သွားနိုင်တယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ထန်နေပြီမို့ သိပ်မမှုပါဘူး။အင့်… အီးဟီး… ဟီးဟီး… ဒုတ်… အား… ဒုတ်… အိုး… အိုး… ဟီး… အင့်… အင့်… ဒုတ်… အား ဟင်း… ဟင်း… ဟင့်… ကောင်မလေးဟာ ကြောက်သွားပုံပဲ… ငိုရှိုတ်ရင်း အလိုးခံနေရရှာတယ်။ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုလေးဆီမှာ လီးကြီးဟာ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာလို သဘောထားပြီး ဝင်ချင်သလိုဝင် ထွက်ချင်သလိုထွက် နေပါတယ်။ သွေးတွေကတော့ရဲနေတာပဲ ငရုတ်သီးထုပ်ပေါက်သွားသလား အောက့်မေ့ရတယ်။ အတော်ကြာကြာလဲလိုးပြီးရော သူ့ရဲ့အပျိုစင်မှေးလေးဟာ လီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှုဒဏ်ကြောင့် လိပ်ပြီး ပြတ်ထွက်သွားတယ် လီးအထုတ်မှာ အပြင်ကိုပါလာပြီး သွေးတွေနဲ့ရောလို့ ရော်ဘာပြားတစ်ပြားလိုပါပဲ လိပ်ပြီး စောက်ဖုတ်မှာ ကပ်နေတယ်။ ကောင်မလေးကတော့ ငြိမ်သွားပြီး ကောင်းလာတယ်ထင်ပါရဲ့ ကောင်းရမယ်လေ။ ဒီအရသာဟာ ဘယ်သူများတောင့်ခံနိုင်လို့လဲ။ လီးကသာ မှန်မှန်ကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ အလုပ်များနေတာ။

ဟော…. ဘာမှကြာလိုက်တယ် မထင်ရဘူး။ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ် အခေါင်းဟာကျွန်တော်လီးကို အတင်းဆွဲဆုတ်ပြီး မလွတ်တမ်း ညှစ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ်မှာတော့ ရေနွေးလို ပူနွေးတဲ့ အရာတွေ လာထိလို့ကောင်မလေးပြီးသွားမှန်း သိရတယ်။ စုပ်ထားရက်နဲ့ပဲ ရအောင်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း ကြာကြာမခံနိုင်တော့ဘူး လီးတင်မက တစ်ကိုယ်လုံး တင်းခနဲဖြစ်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေကို စောက်ခေါင်းထဲကလျှံကျအောင် သားအိမ်ကို ပန်းချလိုက်ပါတယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲဗျာ။ သိပ်ကောင်းတာပဲ။ အပျိုကိုလိုးရတာ ဘာနဲ့မှ မတူဘူး။ ကောင်မလေးငြိမ်ကျသွားသလို ကျွန်တော်လည်းသူ့ကို အသာပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင်ထားပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လှဲရင်း နို့သီးတွေကိုဆုပ်ချေရင်း အမောဖြေနေရပါတယ်။ ““ ကျမပြန်ရတော့မယ် ဖယ်ပေးအုံး ”” အရှက် အကြောက်တို့နဲ့ ရောပြီး တုန်ယင်နေတဲ့ အသံနဲ့ ကောင်မလေးက ကျွန်တော့်ကို ရှိုက်ပြီးပြောပါတယ်။

အိုး ကိုယ်ပို့ပေးမှာပေါ့ ချိုလေးရယ် အဝတ်အစားလဲ ဖြေးဖြေးထ ကိုယ့်ကိုကိုင်ထား။ ”” မတ်တပ်ထအရပ်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အိုင်နေတဲ့ သွေးနဲ့သုတ်ရည်တွေဟာ ဝေါကနဲ ကျလာပါရောဗျာ။ ကောင်မလေးပိုလန့်သွားတယ်။ ““ စိတ်ချ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး ဒါအပျိုမှေးပေါက်လို့ထွက်တာ ”” သူ့ကိုဘော်လီချိပ်တပ်ပေး အင်္ကျီဝတ်ပေး ထဘီဝတ်ပေးပြီးတာနဲ့ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ပစ်္စည်းတွေ ကောက်ပြီး သူ့ခေါ်ရာနောက်ကို အသာလိုက်လာပါတယ်။ သူ့ခါးကလေးကိုတော့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်လို့ပေါ့။ တဖြေးဖြေးနဲ့ မီးရောင် မှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ် လမ်းလေးတစ်ခုထိ ရောက်လာပါတယ်။ အိုဗျာ ကောင်းကင်ကြီးဟာ အစအဆုံးမရှိပဲဖြစ်နေသလို ဒီတဲလေးဟာလည်း ကွင်းပြင်ကျယ် ပန်းစိုက်ခင်းကျယ်ကြီးထဲမှာပါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီစိုက်ခင်းကျယ်ကြီးထဲမှာ တဲကလေးက ထီးထီးတည်းဖြစ်နေတာ အိပ်မက်ကမ်္ဘာထဲ ရောက်နေသလိုပါပဲလား။

မမရေ မမ အောင်ဇေ အောင်ဇေ အိပ်ပြီလား ဒေါ်လေးကို တံခါးဖွင့်ပေးပါအုံး .. ဟဲ့ ညီမလေး နောက်ကျလှချည်လား သူကကော ဘယ်ကလဲ လာလာ မိုးချုပ်လှပြီ မမဖြင့် စိတ်ပူလိုက်ရတာ .. လမ်းမှာ လမ်းသူရဲ ကလေကချေတွေလိုက် နှောက်ယှက်လို့ ဒီက အကိုကလိုက်ပို့ပေးတာပါ မမရယ်။ သူသာမကယ်ရင် ကျမဘဝတော့ဒုက်္ခပဲ ”” ကောင်းပါ့ဗျာ တော်တော်လိုက်တဲ့ ချိုချို ။ ““ အော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင် ကျမညီမလေးက ညပိုင်းအထိ ဇွဲနဲ့ဈေးရောင်းတော့ တနေ့ဒါမျိုးဖြစ်မယ်ထင်သားပဲ ကျေးဇူးပဲရှင် ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး ”” စကားလည်းပြော မျက်လုံးကလဲ ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံးကို နေရာအနှံ့လိုက်ကြည့်နေတယ် သူကလဲသူ့ညီမလို မိန်းမချောပဲ။ သူ့ညီမထက်တောင် ဘော်ဒီကောင်းသေး နို့ကြီးတွေက ဘရာဇီယာမပါပဲ အင်္ကျီအောက်မှာ ကြွားကြွားရွားရွား တင်ပါးကြီးတွေက ကားထွက်နေလေရဲ့ သူ့အရပ်ကလဲ သူ့ညီမထက်ပိုမြင့်ပါတယ်။

တစ်ခုတော့ရှိတယ် ခလေးအမေထင်တယ် သူ့ဘေးမှာ ၅နှစ်အရွယ် သူ့ရုပ်မျိုးနဲ့ ချာတိတ်တစ်ကောင် ရပ်နေတယ်။ ““ မမ အစ်ကို့ကို ထမင်းပါအုံး ဆာရော့မယ် ကျမရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ”” ““ ဟုတ်သားပဲ မေ့နေလိုက်တာ လာ လာ ဒီမှာထိုင် ”” ““ နေပါစေ ကျွန်တော်မစားဘူး အခုပြန်မှာ ”” ““ မစားရင် မခေါ်ဘူးနော် အစ်ကို လမ်းမှာတော့ ချိုချို ချိုချိုနဲ့ အခုသူများကျွေးတာကျ မစားရင် နောက်လမ်းမှာတွေ့တောင် ရှောင်သွားမှာ ”” ““ ကဲ ကဲ စားပါမယ်ဗျာ…. အော်…. ဒါနဲ့ အစ်မကြီး… ”” ““ ရှင်… ပြောပါ ”” ““ ထမင်းများများ ထည့်ခဲ့ပါ… ”” ကျွန်တော်တို့ စားရင်းသောက်ရင်း စကားပြောရင်းနဲ့ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားတယ် မသိဘူး။ ဟိုးအဝေးဆီက လွင့်လာတဲ့ (၁၁)နာရီသံချောင်းခေါက်သံကြောင့် သုံးယောက်သား မျက်လုံးပြူးသွားပါတယ်။ ““ ဟဲ့တော့… (၁၁)နာရီထိုးပြီ ဒုက်္ခပဲ မမရေ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ”” ““ ဒီမှာပဲအိပ်ပေါ့ ဒီအချိန် အပြင်ထွက်ရင်တော့ အဖမ်းခံရမှာပဲ ”” တိုတိုပြောရရင် ကျွန်တော်ကို သူတို့ညီမနှစ်ယောက်ဘေးက အခန်းမှာ နေရာချပေးတယ်။

ကြမ်းကမာတော့ တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်နိုင်ဘူး။ ဟိုလိမ့်ဒီလိမ့်နဲ့ ည(၁)နာရီထိုးပါရော မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ အခိုက်နူးညံ့ပျော့အိတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျွန်တော်လည်းလန့်နိုးသွားပြီး…။ ““ ဟင် မမ ပါလား ”” ““ ဟုတ်တယ် မောင်လေးရယ် မမ မနေနိုင်တော့လို့ မောင်လေးဆီလာခဲ့တာပါ။ မမကိုတော့ အထင်မသေးလိုက်ပါနဲ့နော် ”” မသေးပါဘူးခင်ဗျာ အဖြေပေးတဲ့ အနေနဲ့ ပြည့်ဖြိုးတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို ငုံ့ပြီး စုပ်ယူလိုက်တယ် အားပါး ဒီမိန်းမက သဘာပဲ ကျွန်တော်အာခေါင်ထဲကို လျှာထည့်ပြီးကလိပါလေရော လက်တစ်ဖက်ကလဲ အကျႌကြည်သီးတွေ တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ပြီး ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက် ရင်ဘတ်မွှေးတွေနဲ့ ကစားလိုက်နဲ့ ဖီးလ်တွေပေး နေတယ်။ကျွန်တော်လဲ သူ့အင်္ကျီကိုဟပြီး ထွားအိနေတဲ့ နို့အုံတွေကို အသာဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နို့သီးတွေဟာ လက်သန်း တစ်ဆစ်လောက်ရှိမလား မသိ ကောင်းလိုက်တာ တရွေ့ရွေ့နဲ့သူ့လက်တွေဟာ ကျွန်တော့်လီးဆီကို ရွှေ့ဆင်းလာပါရော။

ခေါင်းထောင်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့လချောင်းကို လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပြီး အသာဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ အားကျမခံ စောက်ဖုတ်မို့မို့ကြီးကို အသာဆုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးသလို လက်ချောင်းတွေကလဲ စောက်ခေါင်းထဲဝင်ပါလေရော ကလေးတစ်ယောက် အမေသာဆိုတယ်။သိပ်မကျယ်ပါဘူး။ အနေတော်ပဲ အရည်တွေကလဲ ရွှဲလို့ ရမက်ပြင်းတဲ့မိန်းမပဲ။နှုတ်ခမ်းချင်းခွာထိုင်လိုက်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ လီးကြီးဟာ မြွေတစ်ကောင်လို ခေါင်းတလှုပ်လှုပ်နဲ့။ သူ့ခေါင်းလေးငုံ့ပြီးလီးဒစ်ကို ငုံလိုက်ပါတယ်။ ““ အိုး မမ မမ ကောင်းလိုက်တာဗျာ ကောင်းလိုက်တာ မမ ဟုတ်တယ်လျှာနဲ့ ထိုးပေး အား မမရယ် ”” ကျွန်တော်ရဲ့ အသံတိုးတိုးလေးဟာ မမကိုပိုမို လှုပ်ရှားစေပါတယ်။ ”” ပြောရအုံးမယ် သူ့နာမည်က ချိုရီတဲ့ဗျာ။ ညီမနှစ်ယောက်လုံး ကျွန်တော့်အပေါ် ချိုကြပါပေတယ်။

သာဓု သာဓု သာဓု…. ။ လီးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်နဲ့ စုပ်ယူလိုက်တာ တစ်ခါထဲ လီးထိပ်က လရည်တွေဟာ ပိုက်နဲ့ကျသလို တဝေါဝေါ ဆင်းကျလာပါရော သူလဲ ရေငတ်တဲ့လူလို တကျိုက်ကျိုက်နဲ့ မြိုချလိုက်တယ်လေ။ လီးကြီးဟာ သေမသွားပဲ ဆက်တောင်နေတုန်းပဲ။ လီးကြီးဟာသေမသွားပဲဆက်တောင်နေတုန်းပဲ မမဟာ သူ့ထဘီကိုကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး တောင်နေဆဲဖြစ်တဲ့လီးပေါ် ခွထိုင်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုစိုက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ် အင့် ”” လီးဟာ သိပ်မကျပ်ပေမယ့် သိပ်လဲမချောင်လှတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ အခက်အခဲမရှိဝင်သွားပေမဲ့ ရှည်တဲ့လီးမို့ သားအါမ်ကို သွးထောက်မိပါတယ်။ ချိုရီတစ်ယောက် အင့်ကနဲခါဆင်းသွားပါလေရော။ ဒါပေမယ့် အရင်က အကျင့်ရှိပုံရတယ် မနားပဲ အသာကိုယ်ကိုကြွလိုက် နှိမ့်လိုက်နဲ့ ဆောင့်နေပါရော ။ ““ မမ မမ ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် သိပ်ကောင်းတယ် မမကို ချစ်မိသွားပြီ နာနာဆောင့်လေ မမ ဘာလဲ သားအိမ်နာမှာ စိုးလို့လား ကျွန်တော်ရဲ့ သွေးထိုးပင့်ကော် စကားတွေကြောင့် ချိုရီဟာ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကိုလက်ထောက်အားယူရင်း နို့ကြီးတွေလှုပ်ပြီး ပြုတ်ကျတော့မတတ် အားရပါးရ ဆောင့်ပေးပါတယ်။

ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ ခဏချင်းအတွင်းမှာပဲ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေရွှဲသွားပါတယ်။ သူကလဲဗျာ အရည်တွေကျပဲကျနိုင်တယ်။ ကျွန်တော့်လမွှေးတွေ စိုရွှဲပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာလည်း အိုင်နေပြီ။ စောက်ခေါင်းက မချော်လို့သာပေါ့။ တဖြေးဖြေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ယူသလို နို့တွေနဲ့ ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်ထားပါတယ်။ လီးဟာသားအိမ်ကိုဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ ဆောင့်မိသလို သူ့နှုတ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ မောသံကြီးထွက်နေပါတယ်။ စောက်ခေါင်းဟာ လီးကိုရစ်ထားပြီး လီးဒစ်ကအသားနုလေးတွေဟာ သားအိမ်မှာ သွားဆာင့်တာကို တိုက်ချင်းပစ် ဒုံးပျံတီထွင်တဲ့ သိပ်္ပံပညာရှင်တစ်ယောက်က သူ့ဒုံးပျံပစ်မှတ်ကိုထိရင်ဖြစ်မတဲ့ပီတိထက် ကျွန်တော်ဖြစ်တဲ့ ပီတိကပိုမှာပါ။ မကြာပါဘူး (၁၅မိနစ်ကျော်ပါတယ်) ချိုရီဟာ တအင်းအင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေပန်းချလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကို ခွဖက်ပြီး တစ်ဖက်ကိုလှိမ့်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်အပေါ်ကိုရောက်သွားတော့တာပေါ့။

အခုတော့ကျွန်တော်ဆောင့်ရမည့် အလှည့်ပဲ။ မိန်းမတို့ရဲ့ စိတ်က အတော်ဆန်းကျယ်သားဗျ။ အရုပ်လိုပဲ ကိုယ်ကလိုက်ရင်သူပြေး ကိုယ်ပြေးရင်သူလိုက်သကိုး။အခုပဲကြည့်လေ မမျှော်လင့်ပဲ မုတ်ဆိတ်ပျားမှာ ပျားရောပိတုန်းရော စွဲတာ။ ဒူးကွေးပေါင်ကားပြီး ဖြဲပေးထားတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော့်လီးအဆုံးအထိနှစ်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ““ အင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ ”” ပြီးတော့လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံလေးချန်ပြီး ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အံတစ်ချက်ကြိတ်လိုက်ပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်တစ်လုံးလို အားနဲ့ဆောင်ံလိုက်တယ်။ ချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဆောင့်ပြီး ချိုရီတစ်ယောက် ကုန်းတတ်သွားပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲကလဲ ပြစ်နေတဲ့ အရည်တွေပွက်ကနဲ အံကျလာပါတယ်။ ဒီလို အချက်နှစ်ဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရော ချိုရီစောက်ခေါင်းထဲကရော ကျွန်တော့်လီးပါ ပူလာပါတော့တယ်။

ဒီတော့ ခပ်မြန်မြန်လေးပြီးအောင် မြန်မြန်ပဲဆောင့်ပေးလိုက်တာ ချိုရီစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေဟာ ကျွန်တော့်လီးကို သတ်္တဝါတစ်ကောင်လိုစုပ်ချလိုက်တော့။ အမလေးဗျာ တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေဟာ လီးထဲက ပန်းထွက်လာသလား အောက့်မေ့ရတယ်။ သုတ်ရည်တွေတလဟော ချိုရီရဲ့ သားအိမ်ကို အားရပါးရ ပန်းချလိုက်ပါတယ်ချိုရီလဲအင်မတန်အားရတဲ့ပုံစံနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကော့တက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို သားအိမ်နဲ့ ညှပ်နိုင်သမျှ ညှပ်ထားပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ချိုရီပေါ် ထပ်ကျညပီး မှိန်းနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ချိုရီက ပွတ်သပ်ပေးရင်း မျက်နှာ တစ်ပြင်လုံးနေရာလပ်မကျန်ရအောင် လျှောက်နမ်းနေပါတယ်။ ““ မောင်လေး အိမ်ထောင်နဲ့လား ”” ““ ဟင့်အင်း လူပြို လူပျိုမဟုတ်ဘူးနော် ရရစ်နဲ့ ပြိုတဲ့ လူပြို ”” ““ မင်းလီးကြီးက သိပ်ကောင်းတာပဲကွယ် မမဖြင့် အခုထက်ထိတောင် စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရသာတွေ့နေတုံးပဲ ”” ““ မမယောက်ျား ရော ”” ““ သူကဆုံးသွားပြီလေ မမလဲသူဆုံးကတဲက ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ မအိပ်ရ အခွင့်အရေးကလဲမရ ယောက်ျားလဲမတွေ့တော့ မမရဲ့စိတ်တွေကို အတင်းချုပ်ထားရတယ်။

အခေါင်းထဲမှာလည်းမခံနိုင်အောင်ယားလွန်းလို့ ငိုခဲ့ရတဲ့ ညတွေလည်း မနည်းဘူး ကွယ် အခုမောင်လေးနဲ့ အားရပါးရ လုပ်ကိုင်ရတော့မှ မမစိတ်တွေငြိမ်ရတော့တယ် မင်းနောက်ဆိုနေ့တိုင်းလာပေးနော် မောင်လေး ”” ““ ရှင်တော်တော် ယုတ်မာပါလား ဟင် ညီမကိုရအောင်ချိုင်ပြီးတော့ မမကိုပါယူတယ် ရှင်လူယုတ်မာ ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”” ဟိုက် … ဘယ်တုန်းက ချိုချို နိုးပြီး အနားရောက်လာတယ်မသိဘူး … ကွိုင်ပဲ။ .. ““ ဟဲ့ ညီမလေးနေအုံး ဒီကစ်္စဟာ သူဘာမှလုပ်တာမဟုတ်ဘူး မမစလို့ဖြစ်ရတာ မမလဲမနေနိုင်လွန်းလို့ သူကိုကပ်ရတာပါကွယ်။ နင်သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တယ်တာလဲ သိပြီးသား နင့်ထဘီမှာသွေးတွေပေပြီး နင်တို့နှစ်ယောက်အတူ လမ်းလျှောက်လာကတဲက နင်တို့ ကိစ်္စပြီးခဲ့မှန်းသိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ငါသူ့ကိုစည်းရုံးရဲတာပေါ့ ”” ““ ဟင် မမသိရက်နဲ့လုပ်တယ် ဟုတ်လား ရက်စက်လိုက်တာ မမရယ် မမလင်ယူပြီးတာတောင် သူများရဲ့ …။

ဟဲ့ မိန်းမတွေရဲ့ သဘောနဲ့ ခံစားချက်ကို နင်ကြီးမှသိလာမယ် ညီမလေးရယ် ငါမနေနိုင်လွန်းလို့ သူ့ကိုလုပ်ခိုင်းရတာပါ မနေနိုင်ရင် ခြံအလုပ်သမား ထွန်းတင်နဲ့ အိပ်ပါလား အခုတော့ ချောချောနုနုလှလှလေးကိုမှ အရယူရသလား ပြောပါ ညီမရယ် ပြောပါ မမရဲ့အပြစ်ပါပဲ ”” ““ လက်ခုပ်ဆိုတာ နှစ်ဖက်တီးမှမြည်တာပါ သူနဲ့ မဆိုင်ပါဘူး ကွယ် ”” ““ ဆိုင်တယ် ဆိုင်တ ကျမကို အပျိုရည်ပျက်အောင်လုပ်ပြီးတော့ ရက်တောင်မပြောင်းမခြားပဲ အစ်မရင်းနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်နိုင်တဲ့လူကို ကျမဘယ်လိုလုပ်ခွင့်လွှတ်နိုင်ရမလဲ ”” ““ ကဲ ညီမရယ် မမတို့နှစ်ယောက်လုံး သူနဲ့အညီအမျှချစ်ကြတာပေါ့ကွယ် ”” ““ ဟင့်အင်း မရဘူး မမကလင်ယူဘူးတော့ သူ့ကိုပိုဆွဲဆောင်နိုင်မှာပေါ့ သူ မမကိုချစ်မှာပဲပေါ့ ”” ““ မဟုတ်ပါဘူး ချိုချိုရယ် မင်းလေး သဝန်မတိုစပ်းပါနဲ့ ကိုယ်မင်းကိုပိုချစ်ပါတယ်ကွာ။ မမကိုလဲ သနားမိတာပေါ့ သူလဲလူသားပဲ ဆန်္ဒလေးတွေတော့ရှိမှာပေါ့ နဲနဲကိုယ်ချင်းစာပါအုံး အချစ်ကလေးရယ်။

ကျွန်တော်တို့ အခြေအတင်ပြောနေတုံး စိုရွှဲပြီးပြောင်လက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တလှည့် ဖြူပြစ်ပြစ် အရည်တွေ ယီးလေးခိုနေတဲ့ ချိုရီစောက်ဖုတ်ကို တလှည့် ချိုချိုတစ်ယောက် မျက်စိကစားနေပါတယ်။ ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ လီးကို အတင်းတောင်လာအောင်အားစိုက်ပြီး မသိမသာ ထောင်ပေးနေမိတယ်။ ““ သူကလဲ အမျိုးမျိုး အခုနကပဲ ချိုချိုကို ချစ်ပါတယ်လေး ဘာလေးနဲ့ အခုနံရံတစ်ဖက်ခြားရုံနဲ့ တခြားတစ်ယောက်ကိုချစ်တဲ့ သူကို ဘယ်လို ယုံရမှာလဲ ”” ““ အိုး ယုံရမှာပေါ့ကွာ။ မင်းတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးကို ပိုင်ရမှတော့ ဘယ်သူနဲ့သွားပြီး ရှုပ်နေနိုင်တော့မလဲ မင်းကလဲချစ်ဖို့ကောင်း မမကလဲကြိတ်စရာကြီးဆိုတော့ ကိုယ်မင်းတို့နားပဲကပ်နေမှာပါကွာ ”” ““ ကဲ ညီမလေးလာ မမဘေးမှာလာထိုင် ”” ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိကနဲ ထိုင်ချလိုက်တဲ့ ချိုချိုကို ကျွန်တော်က ထဘီချွတ်လိုက်သလိုသူ့အစ်မကလဲ အကျႌကို ချော့မော့ပြီး ချွတ်ချနေပါတယ်။

ပထမတော့ ရှက်သလိုလုပ်နေပေမဲ့ သူ့အစ်မက အမျိုးမျိုးနားချပြီး ကိုယ်တုံးလုံးလုပ်လိုက်ပါတယ်။ မီးရောင်အောက်မှာ စံချိန်မှီ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့ဒီမိန်းကလေးနှစ်ယောက်ဟာ ရှေးခေတ်ရောမ ကျောက်ရုပ်လေးတွေလို အင်မတန်လှပနေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကို ကျွန်တော်တောင် နတ်သားတစ်ပါးလို အထင်ရောက်မိပါရဲ့။ ဟုတ်တယ်လေ အခုလဲ နတ်စည်းစိမ်ကို ခံစားနေရတယ်မဟုတ်လား။ အမယ်မယ် အကြီးမက ရဲတင်းသလောက် အငယ်မက ရှက်နေသဗျာ။ ပေါင်လေးကိုလိမ်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖွက်ထားတယ်။ ဒါကိုက ချစ်စရာတစ်မျိုးပဲ။ ““ ညီမလေး ပေါင်ကိုစိမထားနဲ့ကွယ် ဘာလဲရှက်လို့လား မရှက်ပါနဲ့ ညီမလေးရယ် ညီမလေးက ကံကောင်းတယ်လို့မှတ်ထား။ အစ်မကိုယ်တိုင်က ညီမလေးကိုလက်တွေ့ လူ့ဘဝရဲ့အရသာကို သင်ပေးတယ်ဆိုတာ အင်မတန်ဖြစ်နိုင်ခဲတဲ့ကိစ်္စပဲ။ အခု မမက ညီမကို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားကိုကြိုးကိုင်နိုင်တဲ့နည်းတွေ သင်ပေးမယ်နော် ရှက်မနေနဲ့ ။

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ညီမရဲ့ နားရွက်လေးတွေကို လျှာဖျားလေးနဲ့ တို့ပြီးနှုတ်ခမ်းထဲ ငုံပြီး စုပ်ယူနေပါတယ်။ ကောင်မလေးခမျာ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထပြီး သူ့အစ်မရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်မိကိုင်ရြ ဆုပ်ထားပါတယ်။ နားရွက်တွေကနေ တရွေ့ရွေ့နဲ့ ချိုချိုရဲ့နှုတ်ခမ်းစုံကို ငြင်ငြင်သာသာငုံပြီး စုပ်ယူနေပြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အငြိမ်မနေတော့ပါဘူး။ လုံးဝိုင်းကြီးမားလှတဲ့ ချိုရီရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး နို့သီးတွေကို ငုံပြီးစုပ်ယူပေးနေတယ်။ အခုနက အရှိန်မသေသေးတဲ့ နို့အုံဟာ ပြန်ပြီးတင်းမာလာပြန်ရော။ နို့အုံတစ်ခုလုံး ဖန်တုံးကြီးလို တလက်လက်ဖြစ်အောင် လျှာနဲ့ လျှောက်ယက်ပေးနေတယ်။ သူလဲအရသာတွေ့ပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့အရသာတွေကို သူ့ညီမကိုလွှဲပေးလိုက်ဟန်တူတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းဟာ ချိုချို လည်ပင်းတစ်လျှောက်တရွရွနဲ့ ပင့်ကူတစ်ကောင် လမ်းလျှောက်သလို လျှောက်သွားနေပါတယ်။ လျှာကလဲ တို့လိုက်ထိလိုက်နဲ့မို့ ချိုချိုတစ်ယောက် တဟင်းဟင်းနဲ့ တွန့်လိမ်နေပါတယ်။

သူ့ညီမနို့တွေကို ချိုရီဟာ ငြင်ငြင်သာသာနဲ့ နယ်ပေးနေပါတယ်။ တကယ့်ကို ယုယုယယနဲ့ ခင်ဗျာ။ ကြွေကျမယ်များထင်နေသလားမသိ။တရွေ့ရွေ့နဲ့ သူ့ညီမရင်ဘတ်ကို လျှာနဲ့လျှောက်ယက်ပေးနေတယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးမှာလဲ အနီရောင်ကွက်တွေ ထင်နေအောင်ပါပဲ။ ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပြီး ယက်ပေးနေတယ်။ ပတ်္တမြားတွေရင်ဘတ်ပေါ်မှာ တင်ထားသလားပဲ။ ချိုရီဟာဒီပညာတွေ အတော်လိုက်စားဟန်တူပါရဲ့ ချိုချိုကို ပညာကုန်သုံးပြီး ထလာအောင် ရွလာအောင် ကြွလာအောင် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဖွဖွလေးနမ်းရင်းနဲ့ ချိုချိုစောက်ဖုတ်ဆီကို ခရီးဆန့်နေပါတယ်။ စောက်မွှေးနုနုလေးတွေကို လေနဲ့မှုတ်ပေးရင်း ယုယကြင်နာဟန်နဲ့ ကြည့်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆီးခုံပေါ်က အပြင် နှုတ်ခမ်းကြီးနှစ်ခုဆုံတဲ့ စောက်ဖုတ်ချိုင့်လေးကို ငုံပြီး စုပ်ယူနေမိတယ်။ ကျွန်တော်ကရော ကျွန်တော်လဲအငြိမ်မနေပါဘူး။ ချိုရီနို့တွေကို အားရအောင်စုပ်ပြီး လေးဘက်ထောင်ပေါင်ကားထားတဲ့ချိုရီရဲ့ ဗိုက်အောက်ခေါင်းသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ တည့်တည့်နေရာယူလိုက်ပါတယ်။

လုံးကျစ်တင်းမာနေတဲ့ တင်ပါးကြီးကို အသာဆွဲနှိမ့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာပေါ်ရောက်အောင် ဖိချလိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ကားထားလို့ စောက်ဖုတ်ဟာ ပြဲနေပြီး အတွင်း နှုတ်ခမ်းဟာ နှင်းဆီတစ်ပွင့်လို နီညိုရောင် သန်းပြီးပွင့်ဖတ်တွေလို ခွေလိပ်နေလေရဲ့။ ချိုရီလဲ ချိုချိုစောက်ဖုတ်ထဲက တရွေ့ရွေ့နဲ့ လျှာကလေး သွင်းရင်း စောက်စေ့ကလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ မထိတထိ ကလိပေးနေပါတယ်။ ချိုချိုဟာ ပြင်းပြတဲ့ ဝေဒနာကြောင့် တွန့်လိမ်ပြီး ချွေးဆီးတွေကျလာပါတယ်။ ဒါပေမယ့်သူ့အစ်မကလဲ ညီမလေးကို စေတနာအပြည့်နဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်မနဲ့အသာဖြဲရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ နစ်သထက်နစ်အောင် မျက်နှာကို ထိုးသွင်းနေပါတယ်။ ““ မမ မမ အင်းဟင်း ဟင်း ဟင်း ချိုချို မနေတတ်တော့ဘူး မမရဲ့ ”” ဟုတ်ပါတယ် ချိုချိုမနေနိုင်ပါဘူး ချိုချိုမနေနိုင်သလို ချိုရီလဲမနေနိုင်ပါဘူး သူရဲ့ အဆီတွေပြည့်ပြီးဖောင်းတင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်မှာ ကျွန်တော်ရဲ့ လျှာကြီးထဲ့ပြီး တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေမိတယ်။

စောက်စေ့ကလေးဟာ သူတကာထက်ကြီးတာမို့ ထင်ထင်ရှားရှား သိနိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာညှပ်ပြီး လျှာနဲ့ အသာပွတ်ပေးတော့ ချိုရီခမျာ ဖင်ကြီးတွေကို နှိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ အတော်ကြီး အရသာတွေ့နေတယ်ခင်ဗျာ။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လျှာကြီးကို အသာထည့်ပြီး မွှေယက်ပေးနေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းရဲ့ အသားလေးတွေ နူးညံ့လိုက်လေခြင်း တကယ့်ကို ဝါဂွမ်းကလေးလိုပျော့အိပြီး နွေးနေတယ်။ သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားခွေလိပ်ကလေးတွေကို ငုံပြီး ယုယုယယ စုပ်ထားတော့ အားရလွန်းလို့လား မသိဘူး။ ““ ဘူ ”” ကနဲ လေတွေပန်းထွက်လာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲ ကနဲနဲကျလာတဲ့ အရည်တွေကို လက်နဲ့တို့ပြီး ဖင်ပေါက်ဝကို အသာထိုးတဲ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လုပ်ပေးနေတော့ ချိုရီခမျာ အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ပြီး ကျွန်တော့်ပါးစပ်ပေါ် စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖိကပ်ထားပါတယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုတစ်ယောက် အသက်နှုတ်ခံရသလို ဝူးဝူးဝါးဝါး အော်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ စီးကျလာပါတော့တယ်။ ချိုရီလဲ လက်လွှတ်မခံပဲထွက်သမျှဟာတွေကို ကန်ထရိုက်ယူသလို လောဘတကြီးနဲ့ ယက်မြိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ ချိုချိုကတော့ ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကိုပက်လက်ကလေးငြိမ်ခံပြီး မှိန်းနေလေရဲ့။ ရှေးမနှောင်းမှာပဲ ချိုရီလဲ ကျွဲမတစ်ကောင်သေးပေါက်သလို စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ ပါးစပ်နဲ့အပြည့် ဝေါခနဲသွန်ချရင်း အိပ်ယာပေါ် လဲကျသွားပါတော့တယ်။ ခဏနားပြီး ချိုရီဟာ ကျွန်တော့်လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်မှာတေ့ရင်း စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လျှာနဲ့ကလိလိုက် ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ငင်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ ကလိပေးနေလိုက်တော့ ဘသားချောလဲ ရဟန်္တာမှ မဟုတ်တာ ငေါက်ခနဲ ထလာပါရော။ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ရွေးသလိုလိုနဲ့ တယမ်းယမ်းရယ်။ သံချောင်းကြီးလို တင်းမာနေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ငုံရင်း မြှင်းပြီး ညှစ်နေလေရဲ့။

အိုး မမရယ် ကောင်းလိုက်တာ အင်း ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် အိုး အား အား အား ယား ကျွန်တော့်ရဲ့ ဝေဒနာကို ခင်ဗျားတို့တွေ့ရင် သနားသွားမယ်။ လူးလိမ့်ပြီး အံကြိတ်လိုက်၊ လက်သီးဆုပ်လိုက်နဲ့ အပြင်းအထန် ဝေဒနာခံစားနေရတာကိုး။ သူမရဲ့ ခေါင်းကို ဆံပင်အရင်းကကိုင်ပြီး လီးနဲ့ အတင်းဆောင့်နေမိတယ်။ ““ မမ….. မမ….. အိုး….. အား….. ပြီးတော့မယ်။ ပြီးတော့မယ်….. ပြီးပြီ….. ပြီးပြီ….. အား….. ”” ရေစုပ်စက်နဲ့ စုပ်တင်လိုက်သလို လီးထဲက တရှိန်ထိုး ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ချိုရီရဲ့ အာခေါင်ထဲကို ဝုန်းဆိုပန်းထွက်ပြီး မျိုချစရာမလိုပဲ လည်ချောင်းကနေတဆင့် ဝမ်းထဲထိ ရောက်သွားပါတယ်။ (၁၅)မိနစ်လောက် မှိန်းပြီး သူ့ညီမချိုချိုခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး မတ်တပ်အနေအထားနဲ့ ဖြဲပြီးကိုင်ထားပါတယ်။ ချိုချိုရဲ့ ဖင်ဟာ ကြမ်းနဲ့လွတ်ပြီး လေထဲမြောက်နေတာပေါ့။

ချိုချိုရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ အသာဝင်ပြီးပြန်ပြီးတောင်မတ်စပြုနေတဲ့ ငပဲနဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် လိုက်ပွတ်ပေးနေတော့ ချိုချိုဟာ တဟင်းဟင်းနဲ့ အချက်ပေးလာပါတယ်။ခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို စုံကိုင်ပြီး ဟနေတဲ့ စောက်ခေါင်း၀ ဒစ်တေ့လိုက်ပါတယ်။ အသက်အောင့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ပါတယ် လီးဟာ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ထစ်ထစ်ဝင်သွားပြီး ဒုတ်ကနဲ အသံထွက်လာပြီး ချိုချိုလဲ တအားအားနဲ့ ငြီးနေပါတော့တယ်။ အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘူး။ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ ခါးကိုလက်နဲ့ငြိမ်အောင် စုံကိုင်ရင်း မညှာတမ်းဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်။ ချိုချိုလဲကြည့်ရတာ အားရပုံပဲ ကိုင်ထားတဲ့ခြေကျင်းဝတ်တွေကို ပိုပြဲအောင်ဆုပ်ကိုင်ပြီးပေါင်ကို ထပ်ဖြဲလိုက်သလို ပိုပြီးလည်း မြင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ စိတ်ရှိသလို မြန်မြန်တစ်မျိုး နှေးနှေး တစ်ဖုံ အားရပါး ဆောင့်နေမိတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကို အဆုံးထိထည့်ပြီး လော်ရီကားတွေ ဂေါက်ကြီးနဲ့ စက်နှိုးသလို မွှေပေးလိုက်တော့ ငယ်သံပါအောင် အော်ပါလေရော။

အခုနက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ်ရာတွေလဲ ပြန်ပေါက်ပြဲပြီး သွေးတွေကျလာပြန်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်တပြင်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့်လီးတစ်ခုလုံး နီရဲပြီးဆေးဆိုးထားသလိုပါပဲလား။ကျွန်တော့်စိတ်ထင် အချက် ၁၀၀- ၁၂၀ လောက်လဲ ဆောင့်ပြီးရော ချိုချိုစောက်ခေါင်းက သွေးတွေနဲ့ ရောနေတဲ့ အရည်တွေတစိမ့်စိမ့် ဆင်းလာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လဲမခံနိုင်တော့ပါဘူး။ သားအိမ်နံရံကို ပစ်မှတ်ထားပြီး သုတ်ရည်တွေ မနားတမ်း ပန်းချလိုက်ပါတော့တယ်။ မောမောနဲ့ ပက်လက်လှန် အိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ပေါ် ချိုရီဟာ အုပ်မိုးရင်း သူ့ညီမသွေးတွေ အရည်တွေ ကျွန်တော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေပေကျံနေတဲ့ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံရင်း ပေကျံသမျှကို စုပ်ယူနေပါတယ်။ ကျွန်တော့်ငပဲကလည်း ပွဲတိုင်းနိုင်စစ်သူကြီး တစ်ယောက်လို ခမောက်ကြီး တကားကားနဲ့ ခေါင်းပြန်ထောင်လာရော။ တောင်တာမှ တကယ့် သံမဏိချောင်းကျနေတာပဲ။ သိပ်အချိန်မဆွဲတော့ဘူး။

လေးဘက်ထောက်ပြန်ပြီးကုန်းပေးနေတဲ့ ချိုရီ စောက်ဖုတ်အိအိထဲလီးကို ရှောခနဲ သွင်းချလိုက်တယ်။ချိုရီကတော့ ကြိုက်တဲ့ပုံပဲ .. ပိုထိတဲ့နည်းကိုး။ တအင်းအင်းနဲ့ ဝင်လာသမျှအချက်တိုင်းကိုတောင့်ခံနေတယ်။ ချိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး နို့သီးတွေကို ဆုပ်ချေပေးနေရင်း လီးကို ဒုတ်တစ်ချောင်းလို သတ်မှတ်ပြီး သားအိမ်ကွဲမတတ် ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ ချိုရီခမျာ အရှ့ကို စိုက်ကျသွားပြီး ပေါင်လဲ ကားသထက်ကားလာပါတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ ရမက်မီးကြောင့် မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို ညှာတာရမှန်းမသိတော့ပါဘူး။ ညှာလဲ ဒီမိန်းကလေးက ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒီတော့ မနားတမ်း တအုန်းအုန်းမြည်အောင် ဆောင့်တော့ ခိုင်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ တဲလေးဟာ သိမ့်သိမ့်တုန်နေတယ်။ ““ အား….. အား….. ”” နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပြီးလို့ အသက်ထွက်သလိုအော်ရင်း ထပ်ကျသွားပါတော့တယ်….. ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မမမေနႏိုင္လြန္းလို႕ပါ

ႏွာေခါင္းေလးလဲ တစ္မ်ဳိးခ်စ္စရာေလးပဲ။ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ အဆိုးဆုံးကေတာ႕ ပါးစပ္ပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ျပဲတယ္ခင္ဗ်။ ႏႈတ္ခမ္းကလည္းထူေနေတာ႕ က်န္ေတာေတြမလွရင္ေတာ႕ သူဟာ သိပ္႐ုပ္ဆိုးသြားလိမ္႕မယ္ထင္တာပဲ…..အခုေတာ႕ သိပ္ခ်စ္စရာေလးေပါ႕ဗ်ာ။ မ်က္ႏွာေလးေထာင္႕က်က်ေလးမို႕ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာမဲ႕ပံုပဲ။ သေဘာက ဘ၀ကိုရဲရဲရင္ဆိုင္မယ္ေပါ႕ဗ်ာ။ အခုေတာ႕…..ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ပူးကပ္ေနလို႕ ရဲရဲရင္မဆိုင္ရဲပဲ…..႐ႈိးတိုး႐ွန္႕တန္႕ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕လံုးက်စ္တဲ႕ ရင္သားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းႀကီး ဖိကပ္ထားေလရဲ႕…..အကၤ်ီပါးေလး၀တ္လာခဲ႕တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရအံုးမယ္။ သူလဲအကၤ်ီအႏြမ္း႐ွန္သားေလးပဲ။ ေဘာ္လီခံေနလို႕ နဲနဲေထာင္ေနတယ္…..ကားတစ္ခ်က္ေဆာင့္တိုင္း သူ႕ရင္သားအိအိေလးေတြဟာကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ၾကြက္သားနဲ႕တင္းမာေနတ့ဲ လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ဖိၿပီး ေခ်ေပးသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုတ္လို႕လဲမရ။ေဘးေ႐ွာင္လို႕လဲမရနဲ႕ အခက္အခဲေတြ႕ေန႐ွာတယ္။

အိုး…..ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ဆုတ္ခြင့္ဘယ္ေပးမလဲ…..ကားေပၚမွာ ထုတ္ဆီးတိုးပစ္မယ္ေပါ႕….. ေကာင္မေလးရဲ႕ေပါင္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ေပါင္ေတြပူးကပ္ေနတယ္။ က်စ္က်စ္တင္းတင္းေလးေတြမို႕အရသာထူးလွပါတယ္…..မသိမသာေလး သူ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကိုရေအာင္ထိုးသြင္းလိုက္မိတယ္။ ေကာင္မေလးကလဲသိတယ္ဗ်…..အထည္႕မခံဘူး။ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစိထားၿပီး…..ကၽြန္ေတာ္႕ေျခေထာက္ေတြ ကို ဒူးနဲ႕ဖိတြန္းထားတယ္…..႐ွင္ေ႐ွ႕မတိုးနဲ႕ေနာ္….. ဆိုတဲ႕သေဘာမ်ိဳးနဲ႕ကၽြန္ေတာ္႕ကိုစိုက္ၾကည္႕လာပါတယ္။ ရပါတယ္ေလ။ ေစာင့္ၾကည္႕ရတာေပါ႕။ စိတ္ထဲက…..ဘုရားပြဲလွည္႕ေနတယ္…..ေခၽြးစီေတြက်ေနၿပီ. ….ရင္ထဲမွာေမာေနတယ္။ ရမက္ေဇာေတြေပါ႕။ ““၀ုန္း…..”” ““အမေလး…..ဟဲ႕…..ဘယ္လိုေမာင္းတာလဲ။”” ကားက တစ္ခ်က္ဘရိတ္အုပ္လိုက္ေတာ႕ လူေတြအကုန္လံုး အေျခပ်တ္ကုန္ပါတယ္….. အခြင့္အေရးေစာင့္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာလည္း ယိုင္သြားတဲ႕ေကာင္မေလးကို ဖမ္းထိန္းလိုက္သလို….. ။

ဟသြားတဲ႕ၾကားမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္႕ေျခေထာက္ကိ ုထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ သူ႕လက္ေမာင္းကို ကိုင္ထားတဲ႕လက္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မျဖဳတ္မိဘူး….. သူကလဲ ဘာမွမေျပာဘူး….. ဒါေပမယ္႕ေနာက္မွသတိ၀င္လာၿပီး အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္ပါတယ္။ သူ႕ေပါင္ၾကားထဲ၀င္ေနတဲ႕ ေပါင္ကိုေတာ႕ ျပန္ထုတ္လို႕မရေတာ႕ဘူး….. ခရီးလြန္ေနၿပီေလ….. ဟဲ….. ဟဲ….. ။ ေပါင္ကိုေတာင့္ထားေပမယ္႕ ကားအေမာင္းၾကမ္းေတာ႕….. တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕….. ပူေႏြးတဲ႕…. ေပါင္ခြၾကားကို….. ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ေပါင္ရင္း ၀င္သြားပါေတာ႕တယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားပံုမရဘူး….. ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ပေလကပ္ပုဆိုးနဲ႕ သူ႕ရဲ႕တ႐ုတ္ပါတိတ္ကိုေက်ာ္ၿပီး သူ႕ဆီးခံုေမႊးေတြနဲ႕….. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအေတြ႕ကို….. ခံစားေနရတယ္။ ႐ွက္လို႕ထင္ပါရဲ႕…..ေခါင္းကေလးငုံ႕ထားတယ္….. ကၽြန္ေတာ္႕ရင္ဘတ္ေပၚ….. ေခါင္းမွီထားသလိုပါပဲ….. ေဘးအျမင္ကေတာ႕…. ရည္းစားေတြေပါ႕…..။

ကားတစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း တစ္ခ်က္ေကြ႕တိုင္း ဘရိတ္အုပ္တိုင္း သူ႕ေစာက္ဖုတ္ ေႏြးႏြးေလးကို ေပါင္နဲ႕ ပြတ္ေနသလိုပါပဲ။ ေနာက္ကလူေတြကလည္း ဖိတြန္းေနေတာ႕…..သူ႕ကို ထပ္ၿပီးႏႈိးဆြေနသလိုပါပဲလား။ သူလဲ ေမာဟန္႐ွိေနပါတယ္…..အသက္႐ႈသံျပင္းျပင္းေလးေတြကို ၾကားေနရတယ္ေလ။ အေျခအေနေကာင္းလာတယ္ေတာ႕ထင္တာပဲ။ အဆင့္တက္လို႕ ထေအာ္ရင္….. ေသာက္႐ွက္ပဲ….. ရဲရင္မင္းျဖစ္လို႕ဆိုထားတယ္မဟုတ္လား…..အခ်စ္ ဧကရာဇ္ဘြဲ႕ခံဖို႕ ဘိသိတ္ပလ္ႅင္ကိုစလွမ္းလိုက္တယ္….. ဘယ္လိုလွမ္းလဲသိလား….. ဘယ္လက္ကို အသာေလး ေအာက္ခ်လိုက္တယ္….. ေညာင္းသလိုလိုေပါ႕…..။ ႏူးညံ႕တဲ႕ရင္သားေတြကို လက္ခလယ္နဲ႕ ပြတ္မိတယ္….. ဖမ္းတိင္လိုက္မလို႕ပဲ….. ဒါေပမယ္႕….. ေစာင့္ဦးေလ။ ဗိုက္ကိုအသာေလးေမွးရင္း ႐ွပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ဆီးခံုမွာ ဂိတ္ဆုံးသြားတယ္….. တစ္ခ်က္ေနာက္တြန္႕သြားေပမယ္႕…..ေနာက္တြန္႕သြားတာကိ ုက လက္ကို ေနရာေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။

လူကက်ပ္တယ္မဟုတ္လား….. ေစာက္ဖုတ္ တည္႕တည္႕ကို….. လက္ခံုကေရာက္သြားၿပီေလ။ အသာေလးပီတ္ေပးေနမိတယ္…..သူရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လက္ကို အသာဆုတ္ကိုင္လာပါတယ္။ အိုး…..ဒါဆိုရင္ အဆင္ေျပၿပီေပါ႕…..ေၾကာက္စရာမလိုေတာ႕ဘူး ရဲရဲသာ…..လွမ္းေတာ႕။ ““ပဲခူးကလပ္ပါလား…..ပဲခူးကလပ္”” နားနားကပ္ၿပီးႏြားသိုးလိုေအာ္တဲ႕ စပယ္ရာအသံေၾကာင့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခံရသလို တုန္သြားတယ္ ““ေခြးမသား”” လို႕စိတ္ထဲက ေမတ္ၲာပို႕မိတယ္။ သူ႕ရဲ႕ေအးစက္စက္ လက္ကို ႐ုန္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ခံုနဲ႕ ျပန္ပြတ္ေပးမိတယ္…..သူဟာ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လက္ဖ်ံကို အတင္းကပ္ၿပီးတြန္းထုတ္ေနေလရဲ႕….. ဘယ္ရမလဲ….. ေယာက္်ားဆိုတာ….. ဒီဘက္မွာ ဇြဲက ႏြားသိုးတစ္ေကာင္နီးပါး႐ွိတာမဟုတ္လား။ စာအုပ္ကိုကိုင္ထားရက္နဲ႕ဘဲ….. လက္ခလယ္ကို အသာထုတ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္တေလွ်ာက္ ထိုးေပးေနမိတယ္။

အတြဲေၾကာင္းေလးထဲ ေရာက္သြားပါရဲ႕….. ေကာင္မေလးခမ်ာ ကၽြန္ေတာ္႕ေျခေထာက္က သူ႕ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္ေနေတာ႕ ေပါင္လဲစိမရ….. လက္ကိုလဲ တြန္းထုတ္ဖို႕အားက ကၽြန္ေတာ္တို႕ေလာက္မ႐ွိ ထဘီကိုတြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ၀င္ေနမိေတာ႕ အသာေလးကလိေနမိတယ္။ လက္အေနာက္ျပန္ျဖစ္ေနလို႕ စိတ္႐ွိသေလာက္ မလႈပ္႐ွားႏိုင္ဘူး….. ဒါနဲ႕…..။ ““ညီမ….. ဒီစာအုပ္ေလး ခဏေလးရယ္”” ဟုတ္တယ္ေလ….. ဘယ္လိုမွ အၾကံမထုတ္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး။ ေကာင္မေလးလဲ ဖီးလ္၀င္ေနရာက အလန္႕တၾကားေယာင္ယမ္းၿပီး ကိုင္လိုက္ပါတယ္။လြပ္လပ္သြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ႕လက္ထဲ ျပန္သြင္းမလိုလုပ္လို႕ ကမန္းကတမ္းနဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္၀ါးနဲ႕ အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္….. ေကာင္မေလးခမ်ာ ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူး….. အေတာ္႐ွက္သြားဟန္ တူပါတယ္….. မ်က္ႏွာလဲ ရဲလို႕….. နား႐ြက္ေတြလဲ တြတ္တြတ္နီလို႕ေလ…..။

သူ႕ရဲ႕….. အထူးနယ္ေျမကိုပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႕ အုပ္ထားကၽြန္ေတာ္ကို ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိပါဘူး….. စာအုပ္ကိုလဲမခ်ႏိုင္ လက္တစ္ဖက္ကလဲ….. မယိုင္ေအာင္ ထိန္းထားရတာနဲ႕….. အေတာ္ကို ဒုက္ၡေရာက္ေနပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အသာပြတ္ေပးရင္း ေစာက္ေမြးေလးေတြကို ဆြဲဖြေပးေနမိတယ္….. ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း ေလးထဲကိုလက္သြင္းၿပီး မ်ဥ္းဆြဲေပးေနမိတယ္…..။ ေကာင္မေလးခမ်ာ….. အသက္႐ႈျပင္းလာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြ တုန္လာတယ္…..။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းကအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဘယ္သူမွ သတိမျပဳမိၾကဘူး…..။ ထဘီရဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အရသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ခံလိုက္ရလို႕ထင္ပါရဲ႕ တြန္႕ကနဲ ျဖစ္သြါားတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ရင္း ႀကိတ္ခံေနပံုဘဲ….. အပ်ိဳစင္ေလးထင္ပါရဲ႕….. ဒီထက္ ထက္ေျပာရရင္ေတာ႕ ေကာ္တာပဲ….. ပါကင္ကို စပါယ္႐ွယ္ ေဖာက္တံနဲ႕ ေဖာက္ရအံုးမယ္။

ဘူတာ႐ုံ မွတ္တိုင္ေက်ာ္ေတာ႕ လက္ထဲမွာ စိုတိုတိုျဖစ္လာတယ္….. လာၿပီထင္ပါရဲ႕….. ဘက္စ္ကားေပၚမွာ လုပ္ရတာဆိုေတာ႕ ေစာက္စိကို႐ွာမေတြ႕ဘူး…..။ စြတ္လုပ္ရင္း ထဘီခပ္ၾကမ္းၾကမ္းက ေစာက္ေစ႕ကို ခဏခဏပြတ္ေပးမိလို႕ ဆင္းလာတယ္ထင္ပါရဲ႕….. တေျဖးေျဖးနဲ႕….. ရဲလာပါတယ္။ သူလဲ….. သိပံုပဲ….. သိပ္႐ွက္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေခါင္းကိုသာ အတြင္ ငံု႕ထားတယ္။ ေခါင္းကိုေလနဲ႕ အသာေလးမႈတ္ေပးလိုက္မိတယ္။ စိတ္အိုက္ေနမွာပဲလို႕ ေတြးမိလို႕ပါ….. ။ ဟုတ္လဲဟုတ္တယ္….. ေခါင္းေလးေမာ႕ၿပီး ေလကိုခံယူေနတယ္ေလ….. နဖူး၀င္း၀င္းေလးကို အနမ္းတစ္ပြင့္ေျခြလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးလဲၾကံရာမရပဲ လူကို ကိုယ္နဲ႕ ဖိတြန္းပါေလေရာ….. အ႐ွက္ေျပေပါ႕…. လက္ကေတာ႔ ေစာက္ဖုတ္ျမဳပ္ေနတုန္းပဲ….. အရည္ေတြ႐ႊဲအိလို႕ေပါ႕…..။ ““ခ်ာတိတ္….. ေမာ႕ၾကည္႕စမ္း”” ကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ ေမာ္ဒန္အသံုးအႏႈံးေၾကာင့္ ဖ်တ္ခနဲ ေမာ႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕….. ။

အို….. မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြျပည္႕လို႕….. အိုင္ၿပီးေ ေစာက္ဖုတ္ၾကားထဲက လက္ႏႈတ္ၿပီး အေပၚကအသာေလးပြတ္ေပးေနမိတယ္။ ခဏေနမွ သူ႕ခါးကို ရဲရဲတင္းတင္းဖက္ၿပီး သူ႕ကို ရင္ခြင္ထဲသြင္းထားလိုက္တယ္….. ခါးကလဲဗ်ာ ေသးလိုက္တာ….. ထြာဆိုင္ေလာက္ပဲ႐ွိတယ္။ သူကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ဘက္မွာ ေခါင္းမွီရင္း ၿငိမ္ေနေလရဲ႕။ ႏွင္းဆီနံ႕ေလး သင္းေနတယ္။ တင္ပါးေတြဟာ ဂြမ္းဆိုင္လိုႏူးညံ႕ၿပီး လက္ကအသားထဲျမဳပ္၀င္သြားတယ္….. ဖင္ၾကားထဲေတာ႕လက္မထဲ႕ရဲေသးဘူး….. သိပ္႐ွက္သြားအံုးမယ္…..။ ““ နံမယ္ ဘယ္လိုေခၚလဲ….. ”” မေျဖပါဘူး…..။ ““ ခ်ာတိတ္ကလည္းကြာ….. ဘာလဲကို႕ကို စိတ္ဆိုးေနလား….. မဆိုးပါနဲ႕ကြာ….. ျမင္ျမင္ျခင္း ခ်စ္မိသြားလို႕ပါ….. ေျပာေလ….. နံမယ္ေလး ေျပာပါ ”” မပြင့္တပြင့္နဲ႕ ““ ဘာလို႕ေျပာရမွာလဲ ”” ““ ဟဲဟဲ သိခ်င္တာေပါ႕….. မင္းေလးရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးကိုကို ျဖစ္လာေတာ႕မွာပဲကြာ….. ဒါဆို ဒို႕နံမယ္ေျပာမယ္…..။

ေက်ာ္၀င္းေမာင္တဲ႕….. ဒုတိယႏွစ္ သခ်ၤာအဓိက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပါ….. ေနတဲ႕ေနရာကေတာ႕ မင္းေျပာမွ ကိုကိုေျပာမယ္….. ကဲ….. မင္းနံမယ္ေျပာ….. မ႐ႊီးနဲ႕ေနာ္….. အိမ္အထိလိုက္မွာ….. ေတာ္ၾကာ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာမွာ နံမယ္လိမ္ႀကီးပါေနအံုးမယ္။ ”” မ်က္လံုးေလးျပဴးေၾကာင္သြားတယ္….. သူ႕ပါးေလးကိုငံု႕ေမႊးလိုက္ေတာ႕….. ေဘးက ကုလားတစ္ေယာက္က ကား႐ုိက္တယ္ထင္ၿပီးျပံဳးၾကည္႕ေနပါတယ္။ ““ ေျပာေလ နံမယ္….. ေျပာပါေနာ္ ”” ““ လိုက္မေႏွာက္႐ွက္ရဘူးေနာ္….. ခ်ိဳခ်ိဳတဲ႕ ”” ““ အိုး ယဥ္လိုက္တဲ႕နံမယ္ေလး….. ခိုက္သြားၿပီကြာ….. လူေၾကာင့္နံမယ္ပါလွသြားၿပီ ”” အသာကပ္ၫုရင္းနဲ႕ -ီးေတာင္ေတာင္ၾကီးနဲ႕ ဗိုက္ကို ပြတ္ေပးေနမိတယ္….. မသိဘဲနဲ႕ေတာ႕ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္….. -ီးဟာဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႕။ ““ ကဲ…. ဂိတ္ဆံုးၿပီ ”” ဟိုက္….. ေသာက္ေခြး….. ဘယ္လိုဂိတ္ဆံုးသြားတယ္မသိဘူး….. လူလဲေခ်ာင္ေနၿပီ….. ။

ဒါေပမယ္႕ေခါင္းပိုင္းမွာ ရပ္ေနမိလို႕ေပါ႕….. ႏို႕မို႕ဆိုရင္ ေစာက္႐ွက္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဆင္းရမဲ႕မွတ္တိုင္က အမ်ားႀကီးလြန္ေနၿပီ….. မတတ္ႏိုင္ဘူး….. သူ႕ေတာင္းကို လွမ္းယူၿပီး သူ႕လက္တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လို႕ ကားေပၚကဆင္းခဲ႕ပါတယ္။ ““ ဘယ္မွာေနတာလဲ ”” ““ မလိုက္ခဲ႕နဲ႕….. အိမ္ကျမင္သြားရင္ အဆူခံေနရမယ္….. ”” ““ မလိုက္ပါဘူး….. ေနရာသိရင္ေတာ႕….. ေတာ္ပါၿပီ။ ”” ““ ဟိုဘက္က စိုက္ခင္းထဲမွာ….. အိမ္ကေတာ႕ ကရင္ျခံမွာ….. အခုပန္းရာသီမို႕ စိုက္ခင္းထဲလာေနတာ ”” ““ စိုက္ခင္းအထိ လိုက္ပို႕ေပးမယ္ေလ….. ”” ““ ဟင္းအင္း….. ေနပါေစ….. ”” ““ အိုကြာ….. ပို႕ေပးရမွ ျပန္မယ္ ”” ““ ဒီထက္ေတာ႕ေက်ာ္ၿပီးေတာ႕ မလိုက္ရဘူးေနာ္ ”” ““ အင္းပါ….. အခ်စ္ကေလးရယ္ ”” သူ႕လက္ကို ေျဖထုတ္ေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ကမလြတ္ပါဘူး….. အတင္းဆြဲထားေတာ႕ မ႐ုန္းသာပဲ လက္တြဲလမ္းေလွ်ာက္ခဲ႕ပါတယ္။ သူ႕လက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ႕မွတ္စုစာအုပ္ေလး ႐ွိသလို ကၽြန္ေတာ႕လက္ထဲမွာလည္း သူ႕ျခင္းေတာင္း႐ွိေနပါတယ္။

အဆင္ကိုေျပလို႕….. ည ၈နာရီေက်ာ္မို႕ လူ႐ွင္းေနပါၿပီ….. သူ႕ခါးေလးကို ဖက္ခ်င္ေပမယ္႕ သူ႕အပိုင္မို႕ အတင္းမလုပ္ခ်င္ဘူး။ အရိပ္ေကာင္းလွတဲ႕ ကုက္ၠိဳပင္ႀကီးေအာက္ေရာက္ေတာ႕ ႏွင္ပါေလေရာ သူကေတာ႕ သြားေနက် လမ္းမို႕ထင္ပါရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ခပ္လန္႕လန္႕ပဲ။ ““ ျပန္ရေတာ႕မွာလား ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးေပးခဲ႕ပါအုံး ”” ““ အိုး ”” ဆက္ခနဲ ႐ုန္းၿပီး ထြက္ေျပးမလို လုပ္တဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ခါးသိမ္ကေလးကို လွမ္းဖက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ႐ွင္မေတာင္ သနပ္ခါးနံ႕သင္းေနတဲ႕ ပါးႏွစ္ဘက္ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ေမႊးပစ္လိုက္တယ္ ထိတ္လန္႕ၿပီး ခပ္ဟဟျဖစ္ေနတဲ႕ ႏႈတ္ခပ္းေလးကို ငံုၿပီးစုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ တစ္ခါတည္း ေကာ႕တက္ၿပီး လက္ထဲက စာအုပ္ပါလႊတ္ခ်လိုက္ပါတယ္ တစ္ခါမွ အေတြ႕အၾကံဳမ႐ွိေသးတဲ႕ အပ်ိဳစင္ေလးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လႊတ္ခ်လိုက္တဲ႕ ျခင္းေတာင္းဟာ တစ္လိမ္႕လိမ္႕နဲ႕ အေတာ္ေ၀းေ၀းကို ေရာက္သြားပါတယ္ ေျမျပင္ကို မ်က္စိကစားၾကည္႕ေတာ႕ ျမက္ေျခာက္ေတြနဲ႕ သန္႕သန္႕႐ွင္း႐ွင္းျဖစ္ေနတာေတြ႕ရပါတယ္။

အားမွ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ပြဲစား လာအံုးမွ အခုေတာ႕။ ေကာ႕ေကာ႕ေလးျဖစ္ေနတဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳကိုမ်က္ခင္းေပၚ အသာပက္လက္လွဲခ်ေပးလိုက္ပါတယ္ လေရာင္ေအာက္မွာ မ်က္စိမွိတ္အိပ္ေနတာ နတ္သမီးေလးက်ေနတာပဲ မ်က္ႏွာေပၚ စာအုပ္မိုးၿပီး နမ္းရင္းလက္တစ္ဖက္က ရင္စိအက်ႌေလးရဲ႕ ႏိွပ္ၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ေနတယ္။ အက်ႌကၽြတ္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ လေရာင္ေၾကာင့္လား မသိဘူး။ ေက်ာက္ဆစ္႐ုပ္ေလးလို ေဖြးေနတဲ႕ သူ႕ရင္ဘတ္နဲ႕ ဗိုက္သားျပင္ဟာထင္းကနဲေပၚလာပါေတာ႕တယ္။ ““ ကိုေက်ာ္၀င္းေမာင္ ခ်ိဳေၾကာက္တယ္ သြားပါရေစ ႐ွင့္ကိုလဲ က်မသိတာမဟုတ္ဘူး ႐ွင္အႏိုင္မက်င့္ပါနဲ႕ ”” ““ အကိုက အႏိုင္က်င့္တယ္ဆိုပါလား ကိစ္ၥမ႐ွိဘူး မင္းအျမင္မွန္ရလာေအာင္ ဘယ္သူကအႏိုင္က်င့္တယ္ ဘယ္သူကအလိုတူအလိုပါျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္ႏို႕စို႕ေပးအံုးမွပဲ။ ”” ေက်ာေနာက္ကို လက္ထည္႕ၿပီး ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြျဖဳတ္ခ်လိုက္တယ္ အမယ္မယ္ သူက လက္ကိုေက်ာနဲ႕ဖိထားေသးတယ္ ဘယ္ရမလဲ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးကိုေတာင္ ဒီကေကာင္က လက္တစ္ဖက္နဲ႕ မ ျပလိုက္မယ္။

ေဘာ္လီျပဳတ္သြားတာနဲ႕ အေ႐ွ႕ရင္ကို လြမ္းထားတဲ႕အကာကို လွပ္ပစ္လိုက္တယ္။ အိုး ခင္မ်ားတို႕ျမင္ေစစမ္းခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တကယ္တကယ္ လိေမ္ၼာ္သီးထိပ္မွာ အသီးတံအတြက္ စူစူေလးျဖစ္ေနသလိုပါပဲ။ သူ႕ႏို႕သီးေလးရဲ႕ ထိပ္မွာလဲ ခပ္စူစူေလး ကပ္ၿပီးမို႕ေနတယ္ ႏို႕သီးမဟုတ္ဘူးေနာ္ ႏို႕သီးကို ကၽြန္ေတာ္ထပ္ၿပီးလုပ္ျပမယ္ ၾကည္႕ေန။ အခုေတာ႕ေကာင္မေလးဟာျငိမ္ေနေလရဲ႕ ႏို႕အံုတစ္ခုကို အသာငံုၿပီး စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္ တဟင္းဟင္းနဲ႕႐ွက္လဲ႐ွက္ အရသာလဲေတြ႕နဲ႕ အေတာ႕ကို အၾကပ္႐ုိတ္ေနပံုပဲ။ ႏို႕အံုရဲ႕ ႏို႕သီးထြက္လာမယ္႕ထိပ္ကို လွ်ာနဲ႕ မနားတမ္း ေကာ္ပတ္တိုက္ေပးလိုက္တယ္။ ေျခမွာေကြ႕ေကာက္ေနၿပီး က်န္ႏို႕အံုတစ္ခုကိုလက္နဲ႕အုပ္ၿပီးပြတ္ေနေလရဲ႕။ အရမ္းဖီးတက္ေနၿပီကိုး။ ဒီတစ္ဖက္ႏို႕အံုကိုစို႕ရတာအားရေတာ႕ ဟိုဘက္ကိုသြားစို႕ရပါတယ္ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ သူလဲေကာင္း ကၽြန္ေတာ္လဲေကာင္း။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အခမဲ႕ ႏို႕စို႕ကုမ္ၸဏီတစ္ခုေတာင္ ေထာင္လိုက္ခ်င္တယ္။

ခင္ဗ်ားတို႕က ႐ွယ္ယာ၀င္ေတြေပါ႕ ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္ခံစို႕မယ္….။ ႏို႕သီးႏွစ္လံုးဟာ ေဖာင္းလာၿပီး ႏို႕အံုေတြဟာလဲ တင္းမာလာပါတယ္။ ႏြားမတစ္ေကာင္ႏို႕ျပည္႕လာသလိုေပါ႕။ သူကေတာ႕ တဏွာေသြးေတြနဲ႕ ျပည္႕ၿပီး ႏို႕အံုေဖာင္းလာတာေပါ႕။ ႏို႕စို႕ ခဏရပ္ၿပီး သူ႕ကို အေျခအေနၾကည္႕လိုက္တယ္။ ကၽြန္တာ္လည္း အတန္ၾကာ မလႈပ္႐ွားေတာ႕ အသာမ်က္စိဖြင့္ၾကည္႕လိုက္တယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းၾကည္႕ေနမွန္းသိေရာ ႏို႕ေတြကို လက္နဲ႕ပိုက္ၿပီး ႐ွက္စႏိုးနဲ႕ အုပ္သြားတယ္။ ေၾသာ္….. မိန္းမ….. ။ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ျပန္ၿပီးဆြဲလွည္႕လိုက္ပါတယ္။ ““ ေကာင္းလား….. ေကာင္းလား….. ႏို႕စို႕တာေကာင္းလားဟင္….. ”” ဘာသံမွထြက္မလာဘာဘူး။ ““ ေအးေနရင္ေတာ႕ စကားေျပာေအာင္လုပ္ရမွာပဲ ပထမေအာ္ရမယ္ ေနာက္ေတာ႕ စကားေျပာလာရမယ္ ႏို႕စို႕တာေကာင္းလား မေကာင္းလားေမးေနတာကို မေျဖဘူး မေကာင္းဘူးဆို ေနာက္မစို႕ေတာ႕ဘူး။ ”” အဲ႕ဒီလို ခပ္ထန္ထန္ေျပာေတာ႕လည္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ သနားစရာပါပဲ။

““ ဘာေတြလာေမးေနမွန္းမသိဘူး ”” ဟုတ္သားပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေလာသြားတယ္ သူ႕ခါးက ထဘီကို အသာေျဖခ်လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ မခၽြတ္ေးပဲ ထဘီေပၚက ေစာက္ဖုတ္ကို လက္၀ါးနဲ႕အုပ္ၿပီးပြတ္ေပးေနရတယ္ ၿဗံဳးခနဲ ခၽြတ္ခ်ရင္ ႐ွက္သြားေရာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္လဲ ပြတ္ေပးၿပီးေရာ ေခါင္းေလးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ထလာပါေတာ႕တယ္။ စပ္စပိုင္ဒါ၀တ္ေလ႕႐ွိဟန္မတူဘူး ထဘီကို အသာေ႐ွာခ်လိုက္ပါတယ္။ အိုး လွလိုက္တာဗ်ာ။ တကယ္ပါပဲ ခင္ဗ်ားတို႕လဲ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ႕ဘူးျဖစ္မွာပါ။ ဖာသည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အဖုတ္ဟာ ရမက္ေဇာေတြထန္လာေအာင္ ႏိႈးဆြခ်င္ ႏိႈးဆြႏိုင္မယ္ .. ဒီလို ပစ္ၥည္းသန္႕သန္႕ေလးေတြလိုေတာ့ စိတ္ကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဖူး။ .. အခုလဲၾကည္႕ေလ အပ်ိဳစင္တစ္ေယာက္ရဲ႕အဖုတ္ကို အနီးကပ္ျမင္ခြင့္ရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ အသက္႐ႈမွားသြားတာအျပစ္လား။ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို တ႐ႈံ႕႐ႈံ႕နဲ႕ ယုယုယယနမ္းေတာ႕ ထိတ္လန္႕ျခင္း ႐ွက္ေၾကာက္ျခင္းတို႕ဟာ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ထင္ဟပ္လာပါတယ္။

အ႐ုိင္းေပကိုး။ ေစာက္ဖုတ္ရဲ႕ ေစးကပ္ေနတဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္လႊာကို လူမိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ စို႐ႊန္းတဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးလို သေဘာထားၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ နဲနဲေတာ႕ၫွီတာေပါ႕ဗ်ာ။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ အပ်ိဳစင္ကို လိုးခ်င္ရင္ေတာ႕ ဒီေလာက္ေတာ႕ ခံႏိုင္ရမွာေပါ႕။ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ အက်အနမခ်ိဳးႏိုင္တဲ႕ လူေတြဆိုေတာ႕လည္း ဒီေလာက္ အနံ႕႐ွိတာ အဆိုးမဆိုသာပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို နာမည္ႀကီးဆပ္ျပာေတြသံုးရဲ႕နဲ႕ေတာင္ ေစာက္ဖုတ္က ပုတ္ေနတယ္။ အလိုဗ်ာ ေရးရင္းနဲ႕ ဘယ္ေတြေလွ်ာက္ေရာက္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ အကြဲေၾကာင္းေလး တစ္ေလွ်ာက္ လွ်ာကေလးနဲ႕ မ်ဥ္းဆြဲေပးလိုက္မိတယ္။ အခုနက ႐ွက္ေနတဲ႕ ေကာင္မေလးဟာ ေပါင္ကို အတင္းျဖဲၿပီး ဖင္ႀကီးေကာ႕တက္လာပါေလေရာ ဗ်ာ။ အခုနက ေျခာက္လို႕ ကပ္စီးစီးျဖစ္ေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးႏွစ္လႊာဟာ အခုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရၚ စီမံကိန္းအရ ကၽြန္ေတာ႕တံေတြၚေတြနဲ႕ ခၽြဲၿပီး အလြယ္တကူ လွ်ာဟာ အထဲ၀င္ႏိုင္ပါေတာ႕တယ္။

အိုးေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ လွ်ာလကာရည္အိုးထဲ လွ်ာထဲ႕လ်က္ရသလိုပါဘဲ အနံ႕ကလည္း တစ္မ်ိဳး အရသာကလည္းတစ္မ်ိဳး မဆိုးပါဘူး။ လွ်ာကေလးဟာ ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုး သူ႕ရဲ႕ပစ္မွတ္ျဖစ္တဲ႕ ေစာက္ေစ႕ကို သြားပြတ္တိုက္လိုက္မိပါတယ္။ ေစာက္ေစ႕ေလးဟာ ေပ်ာ႕အိႏူးညံေနၿပီး အဆီခဲေလးလို အစ္ေနသဗ်ာ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ္လိုက္ ဖိၿပီးပြတိဆြဲလိုက္နဲ႕ နည္းမ်ိဳစံုသံုးၿပီး ဆြေပးလိုက္တာ တစ္ခါတည္း ေစာက္ေစ႕ဟာေတာင္လာပါေလေရာ။ သူရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဟာေျပာင္းလဲမႈေတြကို ခံစားရၿပီး အံ႕ၾသေနပံုရတဲ႕ ေကာင္မေလးဟာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ေသခ်ာစြာ ငုံ႕ၾကည္႕ေနပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အပ်ိဳစင္မို႕ နဲနဲဆြေပးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေသြးေၾကာထဲက ေသြးေတြဟာ အက္ဆစ္ေတြျဖစ္သြားေရာေပါ႕။ အခုေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဆိုးသြမ္းတဲ႕ ေႁမြတစ္ေကာင္လို အျငိမ္မေနတတ္တဲ႕လွ်ာနဲ႕ေတြ႕ေတာ႕ ရမက္မီးဟုန္းကနဲ ေတာက္ၿပီးေသြးေၾကာထဲက အက္ဆစ္ေတြကို ပြတ္ပြတ္ဆူေစၿပီေပါ႕။

ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ပါးစပ္ကေန တ႐ွီး႐ွီးနဲ႕ င႐ုပ္သီးစပ္သလို အသံေတြထြက္ေနပါတယ္။ ေပါင္တံႀကီးၿဖဲဟၿပီး ၿပဲသထက္ၿပဲၿပီး ပန္းႏုေရာင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အခုဏက စိတ္သိပ္မပါေပမယ္႕ အခုေတာ႕ ႏွာေခါင္းေရာ ေမးေစ႕ပါ ေစာက္ဖုတ္ထဲျမဳပ္ၿပီး လွ်ာကို အတြင္းေခါင္းထဲေရာက္ေအာင္ အတင္းထိုးသြင္းၿပီး လွ်ာရဲ႕ အရသာစုေလးေတြနဲ႕ ေစာက္ေခါင္းေခ်ာေခ်ာေလးကို လွည္႕ၿပီး ယက္ေပးေနမိတယ္ ။ ေကာင္မေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလက္နဲ႕ကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဖိေပးျပန္ပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းေလးဟာလဲ တ႐ြ႐ြနဲ႕ လွ်ာကိုျပန္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေပးေနၿပီး ေစာက္ေစ႕ေလးဟာ ႏႈတ္ခမ္း ငုတ္တိုေလးေတြေၾကာင့္ ဖ႐ုံေစ႕တစ္ေစ႕လို ေတာင္မတ္ေနပါေတာ႕တယ္။ ““ အား….. အား….. အေမး….. အင့္….. အင့္ ”” ဟုတ္ပါရဲ႕ တတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ညကို ေဖာက္ထြင္းၿပီးေတာ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕ အသံတုန္တုန္ေလးဟာ လႈိက္ေမာစရာေပၚ ထြက္လာပါတယ္။ ၿပီးသြားၿပီေလ…..။

ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြဟာ ေလခိုေနတဲ႕ မီးသတ္ပိုက္ကက်လာသလို….. ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ အံက်လာပါေတာ႕တယ္။ ဖင္ဟာေျမျပင္ကေန တစ္ထြာေလာက္ေကာ႕တက္ၿပီး ေဘးကျမက္ပင္ေတြကို ျပတ္ထြက္သြားေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ ေမးေစ႕မွာလဲ သူ႕ရဲ႕သုတ္ရည္ေတြေပပြလို႕ေပါ႕ ပါးစပ္ထဲ၀င္လာတာေတြကိုေတာ႕ မေထြးထုတ္ပါဘူး။ မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြဟာ လေရာင္ၾကည္ေရာင္ေတြေၾကာင့္ ေငြေရာင္အဆင္းေတာက္ၿပီး ေငြရည္ေတြလို ေစာက္ဖုတ္မွာ တြဲေလာင္းခိုေနတယ္ဗ်ာ။ သိပ္ၾကည္႕ေကာင္းတာပဲ။ ကင္မရာသာ႐ွိရင္ ဓါတ္ပံု႐ုိတ္ထားတယ္။ အခုေတာ႕ ပက္လက္ကေလးျငိမ္ေနတာ အသက္ကင္းမဲ႕ေနသလိုပါပဲလား။ ေကာင္မေလးကို အသာေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက ကိုင္ၿပီး အခုနက သူ၀တ္ထားတဲ႕အ၀တ္အစားေတြ တင္ထားတဲ႕သစ္ျမစ္ခုံးခုံးႀကီးေပၚမွာ ခါးကို တင္လိုက္ပါတယ္။

ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို သစ္ပင္ေျခရင္းမွာ လွမ္းတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေတာ႕ျမက္ခင္းေပၚမွာပဲ ျဖဲထားလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕လီးႀကီးဟာလဲ ကိုက္ခဲေနေလာက္ေအာင္ မာေတာင္ေနပါတယ္။ လီးထဲက အေၾကာေတြဟာ အရည္ျပားကို ေဖာက္ထြက္ၿပီး ခုန္ေနရဲ႕။ ခရမ္းေရာင္ လက္ေနတဲ႕ ဒစ္ထိပ္ကို ခၽြဲက်ိေနတဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ႏွစ္ၿပီး အသာေမႊေပးေနတယ္။ ေကာင္မေလးက သိေရာေပါ႕။ လိုးေတာ႕မယ္လို႕။ အရည္ၾကည္ေလးေတြစို႕လာျပန္ေရာ။ တြန္႕လိမ္ေနတဲ႕ ေစာက္ေခါင္းကို အသာလက္နဲ႕ဟၿပီး လီးဒစ္ကိုေတ႕ၿပီးေတာ႕ အသာသြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္နဲ႕ ဆြေပးေနပါတယ္ ။ ေကာင္းလဲေကာင္းတဲ႕ အရသာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ အေၾကာေပါင္းတစ္ေထာင္ဆိမ္႕သြားေအာင္လို႕ သူ႕ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာႏူးညံ႕လွပါတယ္။ သူလဲကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ႏူးညံ႕တဲ႕ဒစ္ဖ်ားေၾကာင့္ အရသာေတြ႕ေနပံုပါပဲ။ ေစာက္ေစ႕ကေလးဟာ တဆတ္ဆတ္နဲ႕ ေစာက္ပတ္ကေလးဟာ တ႐ြ႐ြနဲ႕ ပါးစပ္ထဲက တဟင္းဟင္းနဲ႕ ေကာင္မေလးဟာ အင္မတန္ အလိုးခံခ်င္ေနပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ သြတ္သြင္းထားခ်င္ေနပံုပဲ။ လီးကိုနဲနဲဖိသြင္းလိုက္ပါတယ္ အင့္ကနဲ အသံထြက္လာပါတယ္။ အဲ႕ဒီနားမွာ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ၿပီး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕၀င္လာလိုက္တာ အပ်ိဳစင္ေမွးကိုသြားေထာက္မိပါေလေရာ ေကာင္မေလးလဲ လီး၀င္တဲ႕ တေလွ်ာက္လံုး တကၽြတ္ကၽြတ္နဲ႕ စုပ္တသပ္သပ္နဲ႕ေပါ႕။ အပ်ိဳစင္ေမွးကို အသာဖိလိုက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္ လုပ္ေနေတာ႕ က်င့္သားရသြားပံုပဲ ျငိမ္သြားေလရဲ႕ ။ ေကာ႕တက္ေနတဲ႕ ခါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႕စံုကိုင္ၿပီး အပ်ိဳစင္ေမွးကို မာေတာင္ေနတဲ႕ လီးႀကီးနဲ႕ ဖိေထာက္ခ်လိုက္ေတာ႕ပါတယ္။အင့္….. အင္း….. အေမ႕….. အား….. ေသပါၿပီ….. အေမ႕ရဲ႕…… ဟုတ္ကဲ႕ ဒီေလာက္ေတာ႕႐ွိမွာေပါ႕ ခင္ဗ်ားတို႕လဲလန္႕မသြားနဲ႕အံုး လူသတ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ပန္းဆြတ္ေနတာ။ ေကာင္မေလးရဲ႕အသံဟာ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုဓားနဲ႕ထိုးလိုက္သလိုပဲ။ စူး႐ွၿပီး ငွက္ဆိုးေတာင္ လိပ္ျပာလန္႕သြားႏိုင္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ ထန္ေနၿပီမို႕ သိပ္မမႈပါဘူး။အင့္… အီးဟီး… ဟီးဟီး… ဒုတ္… အား… ဒုတ္… အိုး… အိုး… ဟီး… အင့္… အင့္… ဒုတ္… အား ဟင္း… ဟင္း… ဟင့္… ေကာင္မေလးဟာ ေၾကာက္သြားပံုပဲ… ငို႐ႈိတ္ရင္း အလိုးခံေနရ႐ွာတယ္။ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းႏုႏုေလးဆီမွာ လီးႀကီးဟာ ကိုယ္႕အိမ္ကိုယ္႕ယာလို သေဘာထားၿပီး ၀င္ခ်င္သလို၀င္ ထြက္ခ်င္သလိုထြက္ ေနပါတယ္။ ေသြးေတြကေတာ႕ရဲေနတာပဲ င႐ုတ္သီးထုပ္ေပါက္သြားသလား ေအာက္႕ေမ႕ရတယ္။ အေတာ္ၾကာၾကာလဲလိုးၿပီးေရာ သူ႕ရဲ႕အပ်ိဳစင္ေမွးေလးဟာ လီးရဲ႕ပြတ္တိုက္မႈဒဏ္ေၾကာင္႕ လိပ္ၿပီး ျပတ္ထြက္သြားတယ္ လီးအထုတ္မွာ အျပင္ကိုပါလာၿပီး ေသြးေတြနဲ႕ေရာလို႕ ေရာ္ဘာျပားတစ္ျပားလိုပါပဲ လိပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္မွာ ကပ္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးကေတာ႕ ျငိမ္သြားၿပီး ေကာင္းလာတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေကာင္းရမယ္ေလ။ ဒီအရသာဟာ ဘယ္သူမ်ားေတာင့္ခံႏိုင္လို႕လဲ။ လီးကသာ မွန္မွန္ႀကီး၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနတာ။

ေဟာ…. ဘာမွၾကာလိုက္တယ္ မထင္ရဘူး။ ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္ အေခါင္းဟာကၽြန္ေတာ္လီးကို အတင္းဆြဲဆုတ္ၿပီး မလြတ္တမ္း ၫွစ္ထားလိုက္ပါတယ္။ လီးထိပ္မွာေတာ႕ ေရေႏြးလို ပူေႏြးတဲ႕ အရာေတြ လာထိလို႕ေကာင္မေလးၿပီးသြားမွန္း သိရတယ္။ စုပ္ထားရက္နဲ႕ပဲ ရေအာင္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကာၾကာမခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး လီးတင္မက တစ္ကိုယ္လံုး တင္းခနဲျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြကို ေစာက္ေခါင္းထဲကလွ်ံက်ေအာင္ သားအိမ္ကို ပန္းခ်လိုက္ပါတယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲဗ်ာ။ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ အပ်ိဳကိုလိုးရတာ ဘာနဲ႕မွ မတူဘူး။ ေကာင္မေလးျငိမ္က်သြားသလို ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႕ကို အသာပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ထားၿပီး သူ႕ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္လွဲရင္း ႏို႕သီးေတြကိုဆုပ္ေခ်ရင္း အေမာေျဖေနရပါတယ္။ ““ က်မျပန္ရေတာ႕မယ္ ဖယ္ေပးအံုး ”” အ႐ွက္ အေၾကာက္တို႕နဲ႕ ေရာၿပီး တုန္ယင္ေနတဲ႕ အသံနဲ႕ ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ္႕ကို ႐ႈိက္ၿပီးေျပာပါတယ္။

အိုး ကိုယ္ပို႕ေပးမွာေပါ႕ ခ်ိဳေလးရယ္ အ၀တ္အစားလဲ ေျဖးေျဖးထ ကိုယ္႕ကိုကိုင္ထား။ ”” မတ္တပ္ထအရပ္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ အိုင္ေနတဲ႕ ေသြးနဲ႕သုတ္ရည္ေတြဟာ ေ၀ါကနဲ က်လာပါေရာဗ်ာ။ ေကာင္မေလးပိုလန္႕သြားတယ္။ ““ စိတ္ခ် ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ဒါအပ်ိဳေမွးေပါက္လို႕ထြက္တာ ”” သူ႕ကိုေဘာ္လီခ်ိပ္တပ္ေပး အကႌ်၀တ္ေပး ထဘီ၀တ္ေပးၿပီးတာနဲ႕ ျပန္႕က်ဲေနတဲ႕ ပစ္ၥည္းေတြ ေကာက္ၿပီး သူ႕ေခၚရာေနာက္ကို အသာလိုက္လာပါတယ္။ သူ႕ခါးကေလးကိုေတာ႕ လက္တစ္ဖက္နဲ႕ သိုင္းဖက္လို႕ေပါ႕။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ မီးေရာင္ မိွတ္တုပ္မိွတ္တုပ္ လမ္းေလးတစ္ခုထိ ေရာက္လာပါတယ္။ အိုဗ်ာ ေကာင္းကင္ႀကီးဟာ အစအဆံုးမ႐ွိပဲျဖစ္ေနသလို ဒီတဲေလးဟာလည္း ကြင္းျပင္က်ယ္ ပန္းစိုက္ခင္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာပါ႕ဗ်ာ။ အဲ႕ဒီစိုက္ခင္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာ တဲကေလးက ထီးထီးတည္းျဖစ္ေနတာ အိပ္မက္ကမ္ၻာထဲ ေရာက္ေနသလိုပါပဲလား။

မမေရ မမ ေအာင္ေဇ ေအာင္ေဇ အိပ္ၿပီလား ေဒၚေလးကို တံခါးဖြင့္ေပးပါအံုး .. ဟဲ႕ ညီမေလး ေနာက္က်လွခ်ည္လား သူကေကာ ဘယ္ကလဲ လာလာ မိုးခ်ဳပ္လွၿပီ မမျဖင့္ စိတ္ပူလိုက္ရတာ .. လမ္းမွာ လမ္းသူရဲ ကေလကေခ်ေတြလိုက္ ေႏွာက္ယွက္လို႕ ဒီက အကိုကလိုက္ပို႕ေပးတာပါ မမရယ္။ သူသာမကယ္ရင္ က်မဘ၀ေတာ႕ဒုက္ၡပဲ ”” ေကာင္းပါ႕ဗ်ာ ေတာ္ေတာ္လိုက္တဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳ ။ ““ ေအာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္႐ွင္ က်မညီမေလးက ညပိုင္းအထိ ဇြဲနဲ႕ေစ်းေရာင္းေတာ႕ တေန႕ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္ထင္သားပဲ ေက်းဇူးပဲ႐ွင္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ႕ဘူး ”” စကားလည္းေျပာ မ်က္လံုးကလဲ ကၽြန္ေတာ္႕ တကိုယ္လံုးကို ေနရာအႏွံ႕လိုက္ၾကည္႕ေနတယ္ သူကလဲသူ႕ညီမလို မိန္းမေခ်ာပဲ။ သူ႕ညီမထက္ေတာင္ ေဘာ္ဒီေကာင္းေသး ႏို႕ႀကီးေတြက ဘရာဇီယာမပါပဲ အကႌ်ေအာက္မွာ ၾကြားၾကြား႐ြား႐ြား တင္ပါးႀကီးေတြက ကားထြက္ေနေလရဲ႕ သူ႕အရပ္ကလဲ သူ႕ညီမထက္ပိုျမင့္ပါတယ္။

တစ္ခုေတာ႕႐ွိတယ္ ခေလးအေမထင္တယ္ သူ႕ေဘးမွာ ၅ႏွစ္အ႐ြယ္ သူ႕႐ုပ္မ်ိဳးနဲ႕ ခ်ာတိတ္တစ္ေကာင္ ရပ္ေနတယ္။ ““ မမ အစ္ကို႕ကို ထမင္းပါအံုး ဆာေရာ႕မယ္ က်မေရခ်ိဳးလိုက္အံုးမယ္ ”” ““ ဟုတ္သားပဲ ေမ႕ေနလိုက္တာ လာ လာ ဒီမွာထိုင္ ”” ““ ေနပါေစ ကၽြန္ေတာ္မစားဘူး အခုျပန္မွာ ”” ““ မစားရင္ မေခၚဘူးေနာ္ အစ္ကို လမ္းမွာေတာ႕ ခ်ိဳခ်ိဳ ခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ အခုသူမ်ားေကၽြးတာက် မစားရင္ ေနာက္လမ္းမွာေတြ႕ေတာင္ ေ႐ွာင္သြားမွာ ”” ““ ကဲ ကဲ စားပါမယ္ဗ်ာ…. ေအာ္…. ဒါနဲ႕ အစ္မႀကီး… ”” ““ ႐ွင္… ေျပာပါ ”” ““ ထမင္းမ်ားမ်ား ထည္႕ခဲ႕ပါ… ”” ကၽြန္ေတာ္တို႕ စားရင္းေသာက္ရင္း စကားေျပာရင္းနဲ႕ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္ မသိဘူး။ ဟိုးအေ၀းဆီက လြင့္လာတဲ႕ (၁၁)နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံေၾကာင့္ သံုးေယာက္သား မ်က္လံုးျပဴးသြားပါတယ္။ ““ ဟဲ႕ေတာ႕… (၁၁)နာရီထိုးၿပီ ဒုက္ၡပဲ မမေရ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ”” ““ ဒီမွာပဲအိပ္ေပါ႕ ဒီအခ်ိန္ အျပင္ထြက္ရင္ေတာ႕ အဖမ္းခံရမွာပဲ ”” တိုတိုေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ကို သူတို႕ညီမႏွစ္ေယာက္ေဘးက အခန္းမွာ ေနရာခ်ေပးတယ္။

ၾကမ္းကမာေတာ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူး။ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္နဲ႕ ည(၁)နာရီထိုးပါေရာ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ႕ အခိုက္ႏူးညံ႕ေပ်ာ႕အိတဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္းလန္႕ႏိုးသြားၿပီး…။ ““ ဟင္ မမ ပါလား ”” ““ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ေလးရယ္ မမ မေနႏိုင္ေတာ႕လို႕ ေမာင္ေလးဆီလာခဲ႕တာပါ။ မမကိုေတာ႕ အထင္မေသးလိုက္ပါနဲ႕ေနာ္ ”” မေသးပါဘူးခင္ဗ်ာ အေျဖေပးတဲ႕ အေနနဲ႕ ျပည္႕ၿဖိဳးတဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးကို ငံု႕ၿပီး စုပ္ယူလိုက္တယ္ အားပါး ဒီမိန္းမက သဘာပဲ ကၽြန္ေတာ္အာေခါင္ထဲကို လွ်ာထည္႕ၿပီးကလိပါေလေရာ လက္တစ္ဖက္ကလဲ အက်ႌၾကည္သီးေတြ တစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ၿပီး ရင္ဘတ္ကို ပြတ္လိုက္ ရင္ဘတ္ေမႊးေတြနဲ႕ ကစားလိုက္နဲ႕ ဖီးလ္ေတြေပး ေနတယ္။ကၽြန္ေတာ္လဲ သူ႕အကႌ်ကိုဟၿပီး ထြားအိေနတဲ႕ ႏို႕အံုေတြကို အသာဆုပ္နယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ႏို႕သီးေတြဟာ လက္သန္း တစ္ဆစ္ေလာက္႐ွိမလား မသိ ေကာင္းလိုက္တာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႔နဲ႕သူ႕လက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လီးဆီကို ေ႐ႊ႕ဆင္းလာပါေရာ။

ေခါင္းေထာင္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ႕လေခ်ာင္းကို လက္နဲ႕ ဆုပ္နယ္ၿပီး အသာဂြင္းတိုက္ေပးေနပါတယ္။ အားက်မခံ ေစာက္ဖုတ္မို႕မို႕ႀကီးကို အသာဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပးသလို လက္ေခ်ာင္းေတြကလဲ ေစာက္ေခါင္းထဲ၀င္ပါေလေရာ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမသာဆိုတယ္။သိပ္မက်ယ္ပါဘူး။ အေနေတာ္ပဲ အရည္ေတြကလဲ ႐ႊဲလို႕ ရမက္ျပင္းတဲ႕မိန္းမပဲ။ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာထိုင္လိုက္ၿပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ လီးႀကီးဟာ ေႁမြတစ္ေကာင္လို ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္နဲ႕။ သူ႕ေခါင္းေလးငံု႕ၿပီးလီးဒစ္ကို ငံုလိုက္ပါတယ္။ ““ အိုး မမ မမ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ေကာင္းလိုက္တာ မမ ဟုတ္တယ္လွ်ာနဲ႕ ထိုးေပး အား မမရယ္ ”” ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အသံတိုးတိုးေလးဟာ မမကိုပိုမို လႈပ္႐ွားေစပါတယ္။ ”” ေျပာရအံုးမယ္ သူ႕နာမည္က ခ်ိဳရီတဲ႕ဗ်ာ။ ညီမႏွစ္ေယာက္လံုး ကၽြန္ေတာ္႕အေပၚ ခ်ိဳၾကပါေပတယ္။

သာဓု သာဓု သာဓု…. ။ လီးကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္နဲ႕ စုပ္ယူလိုက္တာ တစ္ခါထဲ လီးထိပ္က လရည္ေတြဟာ ပိုက္နဲ႕က်သလို တေ၀ါေ၀ါ ဆင္းက်လာပါေရာ သူလဲ ေရငတ္တဲ႕လူလို တက်ဳိက္က်ိဳက္နဲ႕ ၿမိဳခ်လိုက္တယ္ေလ။ လီးႀကီးဟာ ေသမသြားပဲ ဆက္ေတာင္ေနတုန္းပဲ။ လီးႀကီးဟာေသမသြားပဲဆက္ေတာင္ေနတုန္းပဲ မမဟာ သူ႕ထဘီကိုကြင္းလံုးခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေတာင္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕လီးေပၚ ခြထိုင္ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲကိုစိုက္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ““ ျဗစ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ဒုတ္ အင့္ ”” လီးဟာ သိပ္မက်ပ္ေပမယ္႕ သိပ္လဲမေခ်ာင္လွတဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ အခက္အခဲမ႐ွိ၀င္သြားေပမဲ႕ ႐ွည္တဲ႕လီးမို႕ သားအါမ္ကို သြးေထာက္မိပါတယ္။ ခ်ိဳရီတစ္ေယာက္ အင့္ကနဲခါဆင္းသြားပါေလေရာ။ ဒါေပမယ္႕ အရင္က အက်င့္႐ွိပံုရတယ္ မနားပဲ အသာကိုယ္ကိုၾကြလိုက္ ႏွိမ္႕လိုက္နဲ႕ ေဆာင့္ေနပါေရာ ။ ““ မမ မမ ေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္ သိပ္ေကာင္းတယ္ မမကို ခ်စ္မိသြားၿပီ နာနာေဆာင့္ေလ မမ ဘာလဲ သားအိမ္နာမွာ စိုးလို႕လား ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေသြးထိုးပင့္ေကာ္ စကားေတြေၾကာင့္ ခ်ိဳရီဟာ ကၽြန္ေတာ္႕ရင္ဘတ္ကိုလက္ေထာက္အားယူရင္း ႏို႕ႀကီးေတြလႈပ္ၿပီး ျပဳတ္က်ေတာ႕မတတ္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေပးပါတယ္။

ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႕ ခဏခ်င္းအတြင္းမွာပဲ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေခၽြးေတြ႐ႊဲသြားပါတယ္။ သူကလဲဗ်ာ အရည္ေတြက်ပဲက်ႏိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕လေမႊးေတြ စို႐ႊဲၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလည္း အိုင္ေနၿပီ။ ေစာက္ေခါင္းက မေခ်ာ္လို႕သာေပါ႕။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ယူသလို ႏို႕ေတြနဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ဖိကပ္ထားပါတယ္။ လီးဟာသားအိမ္ကိုဒုတ္ကနဲဒုတ္ကနဲ ေဆာင့္မိသလို သူ႕ႏႈတ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႕ ေမာသံႀကီးထြက္ေနပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းဟာ လီးကိုရစ္ထားၿပီး လီးဒစ္ကအသားႏုေလးေတြဟာ သားအိမ္မွာ သြားဆာင့္တာကို တိုက္ခ်င္းပစ္ ဒုံးပ်ံတီထြင္တဲ႕ သိပ္ၸံပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က သူ႕ဒုံးပ်ံပစ္မွတ္ကိုထိရင္ျဖစ္မတဲ႕ပီတိထက္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္တဲ႕ ပီတိကပိုမွာပါ။ မၾကာပါဘူး (၁၅မိနစ္ေက်ာ္ပါတယ္) ခ်ိဳရီဟာ တအင္းအင္းနဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြပန္းခ်လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကို ခြဖက္ၿပီး တစ္ဖက္ကိုလိွမ္႕ခ်လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အေပၚကိုေရာက္သြားေတာ႕တာေပါ႕။

အခုေတာ႕ကၽြန္ေတာ္ေဆာင့္ရမည္႕ အလွည္႕ပဲ။ မိန္းမတို႕ရဲ႕ စိတ္က အေတာ္ဆန္းက်ယ္သားဗ်။ အ႐ုပ္လိုပဲ ကိုယ္ကလိုက္ရင္သူေျပး ကိုယ္ေျပးရင္သူလိုက္သကိုး။အခုပဲၾကည္႕ေလ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ မုတ္ဆိတ္ပ်ားမွာ ပ်ားေရာပိတုန္းေရာ စြဲတာ။ ဒူးေကြးေပါင္ကားၿပီး ျဖဲေပးထားတဲ႕ ခ်ိဳရီေစာက္ဖုတ္ထဲကို ကၽြန္ေတာ္႕လီးအဆံုးအထိႏွစ္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ““ အင္း ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ”” ၿပီးေတာ႕လီးကို ဒစ္ျမဳပ္႐ုံေလးခ်န္ၿပီး ျပန္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အံတစ္ခ်က္ၾကိတ္လိုက္ၿပီး စကဒ္ဒံုးက်ည္တစ္လံုးလို အားနဲ႕ေဆာင္ံလိုက္တယ္။ ခ်ိဳရီရဲ႕ သားအိမ္ကို ဒုတ္ကနဲ ေဆာင့္ၿပီး ခ်ိဳရီတစ္ေယာက္ ကုန္းတတ္သြားပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲကလဲ ျပစ္ေနတဲ႕ အရည္ေတြပြက္ကနဲ အံက်လာပါတယ္။ ဒီလို အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္လဲ ေဆာင့္ၿပီးေရာ ခ်ိဳရီေစာက္ေခါင္းထဲကေရာ ကၽြန္ေတာ္႕လီးပါ ပူလာပါေတာ႕တယ္။

ဒီေတာ႕ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးၿပီးေအာင္ ျမန္ျမန္ပဲေဆာင့္ေပးလိုက္တာ ခ်ိဳရီေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လီးကို သတ္ၲ၀ါတစ္ေကာင္လိုစုပ္ခ်လိုက္ေတာ႕။ အမေလးဗ်ာ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ႐ွိတဲ႕ ေသြးေတြဟာ လီးထဲက ပန္းထြက္လာသလား ေအာက္႕ေမ႕ရတယ္။ သုတ္ရည္ေတြတလေဟာ ခ်ိဳရီရဲ႕ သားအိမ္ကို အားရပါးရ ပန္းခ်လိုက္ပါတယ္ခ်ိဳ၇ီလဲအင္မတန္အားရတဲ႕ပံုစံနဲ႕ ဖင္ႀကီးေတြေကာ႕တက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႕လီးကို သားအိမ္နဲ႕ ၫွပ္ႏိုင္သမွ် ၫွပ္ထားပါေတာ႕တယ္။ ေမာေမာနဲ႕ ခ်ိဳရီေပၚ ထပ္က်ညပီး မိွန္းေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ခ်ိဳရီက ပြတ္သပ္ေပးရင္း မ်က္ႏွာ တစ္ျပင္လံုးေနရာလပ္မက်န္ရေအာင္ ေလွ်ာက္နမ္းေနပါတယ္။ ““ ေမာင္ေလး အိမ္ေထာင္နဲ႕လား ”” ““ ဟင့္အင္း လူျပိဳ လူပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေနာ္ ရရစ္နဲ႕ ျပိဳတဲ႕ လူျပိဳ ”” ““ မင္းလီးႀကီးက သိပ္ေကာင္းတာပဲကြယ္ မမျဖင့္ အခုထက္ထိေတာင္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ အရသာေတြ႕ေနတံုးပဲ ”” ““ မမေယာက္်ား ေရာ ”” ““ သူကဆံုးသြားၿပီေလ မမလဲသူဆံုးကတဲက ဘယ္ေယာက္်ားနဲ႕မွ မအိပ္ရ အခြင့္အေရးကလဲမရ ေယာက္်ားလဲမေတြ႕ေတာ႕ မမရဲ႕စိတ္ေတြကို အတင္းခ်ဳပ္ထားရတယ္။

အေခါင္းထဲမွာလည္းမခံႏိုင္ေအာင္ယားလြန္းလို႕ ငိုခဲ႕ရတဲ႕ ညေတြလည္း မနည္းဘူး ကြယ္ အခုေမာင္ေလးနဲ႕ အားရပါးရ လုပ္ကိုင္ရေတာ႕မွ မမစိတ္ေတြျငိမ္ရေတာ႕တယ္ မင္းေနာက္ဆိုေန႕တိုင္းလာေပးေနာ္ ေမာင္ေလး ”” ““ ႐ွင္ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာပါလား ဟင္ ညီမကိုရေအာင္ခ်ိဳင္ၿပီးေတာ႕ မမကိုပါယူတယ္ ႐ွင္လူယုတ္မာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”” ဟိုက္ … ဘယ္တုန္းက ခ်ိဳခ်ိဳ ႏိုးျပီး အနားေရာက္လာတယ္မသိဘူး … ကြိဳင္ပဲ။ .. ““ ဟဲ႕ ညီမေလးေနအံုး ဒီကစ္ၥဟာ သူဘာမွလုပ္တာမဟုတ္ဘူး မမစလို႕ျဖစ္ရတာ မမလဲမေနႏိုင္လြန္းလို႕ သူကိုကပ္ရတာပါကြယ္။ နင္သူနဲ႕ ျဖစ္ခဲ႕တယ္တာလဲ သိၿပီးသား နင့္ထဘီမွာေသြးေတြေပၿပီး နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္အတူ လမ္းေလွ်ာက္လာကတဲက နင္တို႕ ကိစ္ၥၿပီးခဲ႕မွန္းသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ငါသူ႕ကိုစည္း႐ုံးရဲတာေပါ႕ ”” ““ ဟင္ မမသိရက္နဲ႕လုပ္တယ္ ဟုတ္လား ရက္စက္လိုက္တာ မမရယ္ မမလင္ယူၿပီးတာေတာင္ သူမ်ားရဲ႕ …။

ဟဲ႕ မိန္းမေတြရဲ႕ သေဘာနဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နင္ႀကီးမွသိလာမယ္ ညီမေလးရယ္ ငါမေနႏိုင္လြန္းလို႕ သူ႕ကိုလုပ္ခိုင္းရတာပါ မေနႏိုင္ရင္ ျခံအလုပ္သမား ထြန္းတင္နဲ႕ အိပ္ပါလား အခုေတာ႕ ေခ်ာေခ်ာႏုႏုလွလွေလးကိုမွ အရယူရသလား ေျပာပါ ညီမရယ္ ေျပာပါ မမရဲ႕အျပစ္ပါပဲ ”” ““ လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွျမည္တာပါ သူနဲ႕ မဆိုင္ပါဘူး ကြယ္ ”” ““ ဆိုင္တယ္ ဆိုင္တ က်မကို အပ်ိဳရည္ပ်က္ေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ႕ ရက္ေတာင္မေျပာင္းမျခားပဲ အစ္မရင္းနဲ႕ စိတ္႐ွိလက္႐ွိလုပ္ႏိုင္တဲ႕လူကို က်မဘယ္လိုလုပ္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရမလဲ ”” ““ ကဲ ညီမရယ္ မမတို႕ႏွစ္ေယာက္လံုး သူနဲ႕အညီအမွ်ခ်စ္ၾကတာေပါ႕ကြယ္ ”” ““ ဟင့္အင္း မရဘူး မမကလင္ယူဘူးေတာ႕ သူ႕ကိုပိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာေပါ႕ သူ မမကိုခ်စ္မွာပဲေပါ႕ ”” ““ မဟုတ္ပါဘူး ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ မင္းေလး သ၀န္မတိုစပ္းပါနဲ႕ ကိုယ္မင္းကိုပိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ။ မမကိုလဲ သနားမိတာေပါ႕ သူလဲလူသားပဲ ဆႏ္ၵေလးေတြေတာ႕႐ွိမွာေပါ႕ နဲနဲကိုယ္ခ်င္းစာပါအံုး အခ်စ္ကေလးရယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေျခအတင္ေျပာေနတံုး စို႐ႊဲၿပီးေျပာင္လက္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕လီးႀကီးကို တလွည္႕ ျဖဴျပစ္ျပစ္ အရည္ေတြ ယီးေလးခိုေနတဲ႕ ခ်ိဳရီေစာက္ဖုတ္ကို တလွည္႕ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ မ်က္စိကစားေနပါတယ္။ ဒါကိုသတိထားမိတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လီးကို အတင္းေတာင္လာေအာင္အားစိုက္ၿပီး မသိမသာ ေထာင္ေပးေနမိတယ္။ ““ သူကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး အခုနကပဲ ခ်ိဳခ်ိဳကို ခ်စ္ပါတယ္ေလး ဘာေလးနဲ႕ အခုနံရံတစ္ဖက္ျခား႐ုံနဲ႕ တျခားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တဲ႕ သူကို ဘယ္လို ယံုရမွာလဲ ”” ““ အိုး ယံုရမွာေပါ႕ကြာ။ မင္းတို႕ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုးကို ပိုင္ရမွေတာ႕ ဘယ္သူနဲ႕သြားၿပီး ႐ႈပ္ေနႏိုင္ေတာ႕မလဲ မင္းကလဲခ်စ္ဖို႕ေကာင္း မမကလဲႀကိတ္စရာႀကီးဆိုေတာ႕ ကိုယ္မင္းတို႕နားပဲကပ္ေနမွာပါကြာ ”” ““ ကဲ ညီမေလးလာ မမေဘးမွာလာထိုင္ ”” ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိကနဲ ထိုင္ခ်လိုက္တဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳကို ကၽြန္ေတာ္က ထဘီခၽြတ္လိုက္သလိုသူ႕အစ္မကလဲ အက်ႌကို ေခ်ာ႕ေမာ႕ၿပီး ခၽြတ္ခ်ေနပါတယ္။

ပထမေတာ႕ ႐ွက္သလိုလုပ္ေနေပမဲ႕ သူ႕အစ္မက အမ်ိဳးမ်ိဳးနားခ်ၿပီး ကိုယ္တံုးလံုးလုပ္လိုက္ပါတယ္။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ စံခ်ိန္မွီ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္နဲ႕ဒီမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ေ႐ွးေခတ္ေရာမ ေက်ာက္႐ုပ္ေလးေတြလို အင္မတန္လွပေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ နတ္သားတစ္ပါးလို အထင္ေရာက္မိပါရဲ႕။ ဟုတ္တယ္ေလ အခုလဲ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားေနရတယ္မဟုတ္လား။ အမယ္မယ္ အႀကီးမက ရဲတင္းသေလာက္ အငယ္မက ႐ွက္ေနသဗ်ာ။ ေပါင္ေလးကိုလိမ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ဖြက္ထားတယ္။ ဒါကိုက ခ်စ္စရာတစ္မ်ိဳးပဲ။ ““ ညီမေလး ေပါင္ကိုစိမထားနဲ႕ကြယ္ ဘာလဲ႐ွက္လို႕လား မ႐ွက္ပါနဲ႕ ညီမေလးရယ္ ညီမေလးက ကံေကာင္းတယ္လို႕မွတ္ထား။ အစ္မကိုယ္တိုင္က ညီမေလးကိုလက္ေတြ႕ လူ႕ဘ၀ရဲ႕အရသာကို သင္ေပးတယ္ဆိုတာ အင္မတန္ျဖစ္ႏိုင္ခဲတဲ႕ကိစ္ၥပဲ။ အခု မမက ညီမကို ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႕ ေယာက္်ားကိုႀကိဳးကိုင္ႏိုင္တဲ႕နည္းေတြ သင္ေပးမယ္ေနာ္ ႐ွက္မေနနဲ႕ ။

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ သူ႕ညီမရဲ႕ နား႐ြက္ေလးေတြကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ တို႕ၿပီးႏႈတ္ခမ္းထဲ ငုံၿပီး စုပ္ယူေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးခမ်ာ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထၿပီး သူ႕အစ္မရဲ႕ ႏို႕ေတြကို ကိုင္မိကိုင္ရၾ ဆုပ္ထားပါတယ္။ နား႐ြက္ေတြကေန တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းစံုကို ျငင္ျငင္သာသာငံုၿပီး စုပ္ယူေနျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အျငိမ္မေနေတာ႕ပါဘူး။ လံုး၀ိုင္းႀကီးမားလွတဲ႕ ခ်ိဳရီရဲ႕ ႏို႕တစ္လံုးကို လက္နဲ႕စံုကိုင္ၿပီး ႏို႕သီးေတြကို ငံုၿပီးစုပ္ယူေပးေနတယ္။ အခုနက အ႐ွိန္မေသေသးတဲ႕ ႏို႕အံုဟာ ျပန္ၿပီးတင္းမာလာျပန္ေရာ။ ႏို႕အံုတစ္ခုလံုး ဖန္တံုးႀကီးလို တလက္လက္ျဖစ္ေအာင္ လွ်ာနဲ႕ ေလွ်ာက္ယက္ေပးေနတယ္။ သူလဲအရသာေတြ႕ပံုပဲ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕အရသာေတြကို သူ႕ညီမကိုလႊဲေပးလိုက္ဟန္တူတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းဟာ ခ်ိဳခ်ိဳ လည္ပင္းတစ္ေလွ်ာက္တ႐ြ႐ြနဲ႕ ပင့္ကူတစ္ေကာင္ လမ္းေလွ်ာက္သလို ေလွ်ာက္သြားေနပါတယ္။ လွ်ာကလဲ တို႕လိုက္ထိလိုက္နဲ႕မို႕ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ တဟင္းဟင္းနဲ႕ တြန္႕လိမ္ေနပါတယ္။

သူ႕ညီမႏို႕ေတြကို ခ်ိဳရီဟာ ျငင္ျငင္သာသာနဲ႕ နယ္ေပးေနပါတယ္။ တကယ္႕ကို ယုယုယယနဲ႕ ခင္ဗ်ာ။ ေၾကြက်မယ္မ်ားထင္ေနသလားမသိ။တေ႐ြ႔ေ႐ြ႔နဲ႕ သူ႕ညီမရင္ဘတ္ကို လွ်ာနဲ႕ေလွ်ာက္ယက္ေပးေနတယ္။ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးမွာလဲ အနီေရာင္ကြက္ေတြ ထင္ေနေအာင္ပါပဲ။ ပါးစပ္နဲ႕စုပ္ၿပီး ယက္ေပးေနတယ္။ ပတ္ၲျမားေတြရင္ဘတ္ေပၚမွာ တင္ထားသလားပဲ။ ခ်ိဳရီဟာဒီပညာေတြ အေတာ္လိုက္စားဟန္တူပါရဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳကို ပညာကုန္သံုးၿပီး ထလာေအာင္ ႐ြလာေအာင္ ၾကြလာေအာင္ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ဖြဖြေလးနမ္းရင္းနဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ဆီကို ခရီးဆန္႕ေနပါတယ္။ ေစာက္ေမႊးႏုႏုေလးေတြကို ေလနဲ႕မႈတ္ေပးရင္း ယုယၾကင္နာဟန္နဲ႕ ၾကည္႕ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ဆီးခံုေပၚက အျပင္ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးႏွစ္ခုဆံုတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ခ်ိဳင့္ေလးကို ငံုၿပီး စုပ္ယူေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ကၽြန္ေတာ္လဲအျငိမ္မေနပါဘူး။ ခ်ိဳရီႏို႕ေတြကို အားရေအာင္စုပ္ၿပီး ေလးဘက္ေထာင္ေပါင္ကားထားတဲ႕ခ်ိဳရီရဲ႕ ဗိုက္ေအာက္ေခါင္းသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္နဲ႕ တည္႕တည္႕ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။

လံုးက်စ္တင္းမာေနတဲ႕ တင္ပါးႀကီးကို အသာဆြဲႏိွမ္႕ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာေပၚေရာက္ေအာင္ ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ ေပါင္ကားထားလို႕ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ျပဲေနၿပီး အတြင္း ႏႈတ္ခမ္းဟာ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္လို နီၫုိေရာင္ သန္းၿပီးပြင့္ဖတ္ေတြလို ေခြလိပ္ေနေလရဲ႕။ ခ်ိဳရီလဲ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲက တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ လွ်ာကေလး သြင္းရင္း ေစာက္ေစ႕ကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ မထိတထိ ကလိေပးေနပါတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳဟာ ျပင္းျပတဲ႕ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ တြန္႕လိမ္ၿပီး ေခၽြးဆီးေတြက်လာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕သူ႕အစ္မကလဲ ညီမေလးကို ေစတနာအျပည္႕နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္မနဲ႕အသာျဖဲရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ နစ္သထက္နစ္ေအာင္ မ်က္ႏွာကို ထိုးသြင္းေနပါတယ္။ ““ မမ မမ အင္းဟင္း ဟင္း ဟင္း ခ်ိဳခ်ိဳ မေနတတ္ေတာ႕ဘူး မမရဲ႕ ”” ဟုတ္ပါတယ္ ခ်ိဳခ်ိဳမေနႏိုင္ပါဘူး ခ်ိဳခ်ိဳမေနႏိုင္သလို ခ်ိဳရီလဲမေနႏိုင္ပါဘူး သူရဲ႕ အဆီေတြျပည္႕ၿပီးေဖာင္းတင္းေနတဲ႕ ေစာက္ဖုတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လွ်ာႀကီးထဲ႕ၿပီး တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ယက္ေပးေနမိတယ္။

ေစာက္ေစ႕ကေလးဟာ သူတကာထက္ႀကီးတာမို႕ ထင္ထင္႐ွား႐ွား သိႏိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားမွာၫွပ္ၿပီး လွ်ာနဲ႕ အသာပြတ္ေပးေတာ႕ ခ်ိဳရီခမ်ာ ဖင္ႀကီးေတြကို ႏိွမ္႕လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႕ အေတာ္ႀကီး အရသာေတြ႕ေနတယ္ခင္ဗ်ာ။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လွ်ာႀကီးကို အသာထည္႕ၿပီး ေမႊယက္ေပးေနမိတယ္။ ေစာက္ေခါင္းရဲ႕ အသားေလးေတြ ႏူးည႕ံလိုက္ေလျခင္း တကယ္႕ကို ၀ါဂြမ္းကေလးလိုေပ်ာ႕အိၿပီး ေႏြးေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေခြလိပ္ကေလးေတြကို ငံုၿပီး ယုယုယယ စုပ္ထားေတာ႕ အားရလြန္းလို႕လား မသိဘူး။ ““ ဘူ ”” ကနဲ ေလေတြပန္းထြက္လာပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ ကနဲနဲက်လာတဲ႕ အရည္ေတြကို လက္နဲ႕တို႕ၿပီး ဖင္ေပါက္၀ကို အသာထိုးတဲ႕လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ လက္ၫွိဳးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လုပ္ေပးေနေတာ႕ ခ်ိဳရီခမ်ာ အရသာအေတြ႕ႀကီးေတြ႕ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႕ပါးစပ္ေပၚ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုဖိကပ္ထားပါတယ္။

အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ အသက္ႏႈတ္ခံရသလို ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ေအာ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ စီးက်လာပါေတာ႕တယ္။ ခ်ိဳရီလဲ လက္လႊတ္မခံပဲထြက္သမွ်ဟာေတြကို ကန္ထ႐ုိက္ယူသလို ေလာဘတႀကီးနဲ႕ ယက္ၿမိဳခ်လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳကေတာ႕ ေကာင္းလြန္းတဲ႕အရသာကိုပက္လက္ကေလးျငိမ္ခံၿပီး မွိန္းေနေလရဲ႕။ ေ႐ွးမေႏွာင္းမွာပဲ ခ်ိဳရီလဲ ကၽြဲမတစ္ေကာင္ေသးေပါက္သလို ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြ ပါးစပ္နဲ႕အျပည္႕ ေ၀ါခနဲသြန္ခ်ရင္း အိပ္ယာေပၚ လဲက်သြားပါေတာ႕တယ္။ ခဏနားၿပီး ခ်ိဳရီဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္မွာေတ႕ရင္း စုပ္လိုက္ယက္လိုက္ လွ်ာနဲ႕ကလိလိုက္ ေခါင္းကို ေ႐ွ႕တိုး ေနာက္ငင္နဲ႕ ဂြင္းတိုက္ေပးေနတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳးစံု ကလိေပးေနလိုက္ေတာ႕ ဘသားေခ်ာလဲ ရဟႏ္ၱာမွ မဟုတ္တာ ေငါက္ခနဲ ထလာပါေရာ။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို ေ႐ြးသလိုလိုနဲ႕ တယမ္းယမ္းရယ္။ သံေခ်ာင္းႀကီးလို တင္းမာေနတဲ႕ လီးကို ပါးစပ္ထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ငံုရင္း ျမွင္းၿပီး ၫွစ္ေနေလရဲ႕။

အိုး မမရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ အင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ အိုး အား အား အား ယား ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ ေ၀ဒနာကို ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ႕ရင္ သနားသြားမယ္။ လူးလိမ္႕ၿပီး အံႀကိတ္လိုက္၊ လက္သီးဆုပ္လိုက္နဲ႕ အျပင္းအထန္ ေ၀ဒနာခံစားေနရတာကိုး။ သူမရဲ႕ ေခါင္းကို ဆံပင္အရင္းကကိုင္ၿပီး လီးနဲ႕ အတင္းေဆာင့္ေနမိတယ္။ ““ မမ….. မမ….. အိုး….. အား….. ၿပီးေတာ႕မယ္။ ၿပီးေတာ႕မယ္….. ၿပီးၿပီ….. ၿပီးၿပီ….. အား….. ”” ေရစုပ္စက္နဲ႕ စုပ္တင္လိုက္သလို လီးထဲက တ႐ွိန္ထိုး ထြက္လာတဲ႕ သုတ္ရည္ေတြဟာ ခ်ိဳရီရဲ႕ အာေခါင္ထဲကို ၀ုန္းဆိုပန္းထြက္ၿပီး မ်ိဳခ်စရာမလိုပဲ လည္ေခ်ာင္းကေနတဆင့္ ၀မ္းထဲထိ ေရာက္သြားပါတယ္။ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ မွိန္းၿပီး သူ႕ညီမခ်ိဳခ်ိဳေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး မတ္တပ္အေနအထားနဲ႕ ျဖဲၿပီးကိုင္ထားပါတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ဖင္ဟာ ၾကမ္းနဲ႕လြတ္ၿပီး ေလထဲေျမာက္ေနတာေပါ႕။

ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲ အသာ၀င္ၿပီးျပန္ၿပီးေတာင္မတ္စျပဳေနတဲ႕ ငပဲနဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ လိုက္ပြတ္ေပးေနေတာ႕ ခ်ိဳခ်ိဳဟာ တဟင္းဟင္းနဲ႕ အခ်က္ေပးလာပါတယ္။ခါးက်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို စံုကိုင္ၿပီး ဟေနတဲ႕ ေစာက္ေခါင္း၀ ဒစ္ေတ႕လိုက္ပါတယ္။ အသက္ေအာင့္ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ပါတယ္ လီးဟာ တျဗစ္ျဗစ္နဲ႕ထစ္ထစ္၀င္သြားၿပီး ဒုတ္ကနဲ အသံထြက္လာၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳလဲ တအားအားနဲ႕ ၿငီးေနပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ဘူး။ တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတဲ႕ ခါးကိုလက္နဲ႕ျငိမ္ေအာင္ စံုကိုင္ရင္း မၫွာတမ္းေဆာင့္လိုးေပးေနမိတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳလဲၾကည္႕ရတာ အားရပံုပဲ ကိုင္ထားတဲ႕ေျခက်င္း၀တ္ေတြကို ပိုျပဲေအာင္ဆုပ္ကိုင္ၿပီးေပါင္ကို ထပ္ျဖဲလိုက္သလို ပိုၿပီးလည္း ျမင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စိတ္႐ွိသလို ျမန္ျမန္တစ္မ်ိဳး ေႏွးေႏွး တစ္ဖံု အားရပါး ေဆာင့္ေနမိတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လီးကို အဆံုးထိထည္႕ၿပီး ေလာ္ရီကားေတြ ေဂါက္ႀကီးနဲ႕ စက္ႏိႈးသလို ေမႊေပးလိုက္ေတာ႕ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ပါေလေရာ။

အခုနက ရခဲ႕တဲ႕ ဒဏ္ရာေတြလဲ ျပန္ေပါက္ၿပဲၿပီး ေသြးေတြက်လာျပန္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္တျပင္လံုးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕လီးတစ္ခုလံုး နီရဲၿပီးေဆးဆိုးထားသလိုပါပဲလား။ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ထင္ အခ်က္ ၁၀၀- ၁၂၀ ေလာက္လဲ ေဆာင့္ၿပီးေရာ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ေခါင္းက ေသြးေတြနဲ႕ ေရာေနတဲ႕ အရည္ေတြတစိမ္႕စိမ္႕ ဆင္းလာပါေတာ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲမခံႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး။ သားအိမ္နံရံကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ မနားတမ္း ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ ေမာေမာနဲ႕ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေနတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ေပၚ ခ်ိဳရီဟာ အုပ္မိုးရင္း သူ႕ညီမေသြးေတြ အရည္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြေပက်ံေနတဲ႕ လီးကို ပါးစပ္ထဲ ငံုရင္း ေပက်ံသမွ်ကို စုပ္ယူေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႕ငပဲကလည္း ပြဲတိုင္းႏိုင္စစ္သူႀကီး တစ္ေယာက္လို ခေမာက္ႀကီး တကားကားနဲ႕ ေခါင္းျပန္ေထာင္လာေရာ။ ေတာင္တာမွ တကယ္႕ သံမဏိေခ်ာင္းက်ေနတာပဲ။ သိပ္အခ်ိန္မဆြဲေတာ႕ဘူး။

ေလးဘက္ေထာက္ျပန္ၿပီးကုန္းေပးေနတဲ႕ ခ်ိဳရီ ေစာက္ဖုတ္အိအိထဲလီးကို ေ႐ွာခနဲ သြင္းခ်လိုက္တယ္။ခ်ိဳရီကေတာ႕ ႀကိဳက္တဲ႕ပံုပဲ .. ပိုထိတဲ႕နည္းကိုး။ တအင္းအင္းနဲ႕ ၀င္လာသမွ်အခ်က္တိုင္းကိုေတာင့္ခံေနတယ္။ ခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္လွ်ိဳၿပီး ႏို႕သီးေတြကို ဆုပ္ေခ်ေပးေနရင္း လီးကို ဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းလို သတ္မွတ္ၿပီး သားအိမ္ကြဲမတတ္ ေဆာင့္ေပးေနမိတယ္။ ခ်ိဳရီခမ်ာ အ႐ွ႕ကို စိုက္က်သြားၿပီး ေပါင္လဲ ကားသထက္ကားလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရမက္မီးေၾကာင့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ၫွာတာရမွန္းမသိေတာ႕ပါဘူး။ ၫွာလဲ ဒီမိန္းကေလးက ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ႕ မနားတမ္း တအုန္းအုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေတာ႕ ခိုင္လွပါတယ္ဆိုတဲ႕ တဲေလးဟာ သိမ္႕သိမ္႕တုန္ေနတယ္။ ““ အား….. အား….. ”” ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူၿပီးလို႕ အသက္ထြက္သလိုေအာ္ရင္း ထပ္က်သြားပါေတာ႕တယ္….. ၿပီးပါၿပီ။