မောင့်စိတ်ကြိုက်

မောင့်စိတ်ကြိုက်

1970 ဝန်းကျင် ။ ရေနံဆီ မှောင်ခို ရောင်းသောခေတ် ။ ဆပ်ပြာလေးရဖို့ သမဆိုင်မှာ တိုးနေရသော အချိန်။မိုင်ပေါင်း တစ်ရာကျော် ကွာဝေးသော တောရွာလေးမှ မြို့ပေါ်ကို တက်လာတဲ့ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် ။ ဦးလေးဖြစ်သူရဲ့ အိမ်မှာ ကပ်နေရင်း ကြုံရာ အလုပ်ကို လုပ်ကာ ဘဝကို ကြိုးစား ရုန်းကန် ရှာဖွေနေသည်။ သင်္ကြန် သံချပ်စာတွေ ဗိုလ်သခင် သံချပ်စာတွေ ရမယ် ။ ချိန်တန်ပြီ မကျည်းကိုင်းကြီး လှုပ်တော့ အကြီးပိုင်းတွေ ပြုတ်မယ်တဲ့ဗျ ။ အဲဒီ အချိန်အခါတုန်းက ယခု ၃၅ လမ်းနေရာမှာ ချိန်တန်ပြီ ဆိုတဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင်ကြီး ။ မကျည်းပင်ကလည်း အကြီးကြီး ။

သင်္ကြန်ၤ င်္ကားတွေ အလှပြကားတွေ မဏ္ဍပ်တွေ ရှေ့မှာ ဈေးရောင်းတဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ သင်္ကြန်သံချပ်စာတွေ လည်ရောင်းနေတဲ့ အသံလေးတွေ။ ဘဝကို ကြိုးကြိုးစားစား ရိုးရိုးးသားသား ရှာဖွေနေသော လင်မယားနှစ်ယောက် ။ သားသမီးလေးတွေလည်း ရပြီ။ စုမိဆောင်းမိတဲ့ ငွေကြေးလေးတွေ မရှိသေး။ ထီ တစ်စောင် နှစ်ကျပ် ။ ထီတစ်စောင်ထိုးဖို့ ငွေကြေးကို စဉ်းစားနေရသည်လေ။ လင်ဖြစ်သူက တစ်လတစ်စောင်တော့ ထိုးဖြစ်အောင် ထိုးသည်။မယားဖြစ်သူက နှမြောပေမယ့် တားတော့ မတားရှာပေ။ သားငယ်ဆုံးလေးမွေးပြီ ။

ဈေးကပိုရောင်းကောင်း လာပြီ။ စီးပွားရေးတွေ အရှိန်ရလာပြီ။ ဘဝတူ ဈေးသည် တစ်ယောက်က လာပြောသည် ။ ၃၅ လမ်း ထီဆိုင်ကြီးမှာ ထီပေါက်တဲ့ အကြောင်း အားရဝမ်းသာ သွားကြည့်တော့ အမြင့်ဆုံးဆုရဲ့ အောက်က ဒုတိယ အမြင့်ဆုံး တစ်သောင်းဆု ။ သားငယ်လေး မွေးတော့ ထီပေါက်သည် ။ ထီပေါက်တဲ့ တစ်သောင်းဆုက တစ်ရွာလုံး မီးခိုးတိတ် အလှူပေးနိုင်သည် ။အိမ်ဝယ်နိုင်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ဘဝမမေ့ ။ကြိုးစားရှာ ချွေတာသုံး ။အိုးပိုင် အိမ်ပိုင် နှင့် အလုပ်သမား ဆယ်ယောက်လောက်ရှိသော ဈေးဆိုင်ကြီးဖြစ်လာသည် ။ အငယ်ဆုံးသားလေး မျက်နှာ တစ်ချက် မညှိုးစေရ။

သားထွေးလေး အတွက် အိမ်ဖော် အလုပ်သမား သီးသန့် ထားပေးသည်။ အငယ်ဆုံးသားလေး မောင်ဟန်။ မွေးကတည်းက မပူမပင် ။ ထမင်းဆိုလည်း ခူးခပ်ပြီး အဆင်သင့် ။ မိဘတွေက လိုတရစေသည်။ ငါးနှစ်အရွယ်လောက်ရောက်တော့ ဘောင်းဘီတိုလေးနှင့်။ ကစားတဲ့ အဖွဲ့မှာ သူကလူဆိုး ။ ရဲက ဖမ်းပြီး ခုံမှာ ချည်ထားတဲ့ပုံမျိုး လက်နှစ်ဘက်ကို နောက်မှာ ချည်ခံရသလိုမျိုး ။ အိမ်ဖော် အမကြီးက ဟိုကောင်လေး ဘောင်းဘီရှေ့မှာ ဘာကြီးထည့်ထားလဲ ဆိုပြီး ဘောင်းဘီ ကြိုးလေးဆွဲပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာက ပြုံးစိစိနဲ့ ။

မောင်ဟန်တို့ အိမ်လေးက နှစ်ထပ်အိမ်။ မောင်ဟန်အတွက် သီးသန့် အပေါ်ထပ်မှာ ။ ခေတ်ကလည်း စာအုပ်တွေ ဝတ္တုတွေ ကာတွန်းတွေ ။ မောင်ဟန် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် ။ ကာတွန်းတွေထဲမှာ မင်းသမီးလေးတွေကို ကြိုးချည်ထားပုံ ။ စနေမ ကာတွန်းတွေမှာ ကြိုးတုတ်ထားပုံ တွေ ကြည့်ပြီး အာသာ ဖြေတတ်နေပြီ။ ကာတွန်းပုံလေးတွေမှာ ကြိုးတုတ်ခံထားရရင်ကို ငယ်ပါလေးက ထောင်လာတတ်သည် ။ မောင်ဟန် ကိုယ်ကိုကိုယ် နားမလည် ။ ညတွေမှာ ပုဆိုးစိမ်းလေးကို မိန်းမလို ဝတ်ပြီး လက်နှစ်ဘက်ကို ထုတ်တန်းချည် တွဲလောင်းဆွဲလိုက်တော့ တစ်ချီပြီးသည်။

အံ့သြစရာ လက်နဲ့ကိုင်စရာ မလို။ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ် ရောက်တော့ အားကစားလိုက်စားလာပြီ။ ခေတ်ကလည်း ဒွေးခေတ် ။ လက်မောင်းမှာ ကြွက်သားတွေနဲ့။ မို့မောက်နေသော ရင်အုံ ။ ချိုင်းပြတ် ရှပ်အကျီ ၤ ၤ ဒွေးစတိုင် ။ တစ်ခုဘဲ ကွာသည်။ ဒွေးက ကြွက်သားမရှိ။ မောင်ဟန်က ဖုထစ်နေသော လက်မောင်းမာဆယ်တွေ။ သန်မာတောင့်တင်းသော ကိုယ်ဟန် အနေအထား။ ဆယ်တန်းကျောင်းသား လူပျိုပေါက်။ရုပ်ရည်ကလည်းရှိ။ မိဘကလည်း ပြည့်စုံတော့ အဲဒီခေတ်က စော်လေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်။ မောင်ဟန် အိပ်ရာထဲမှာ အိပ်ရင် စိတ်ကူးယဉ်တတ်သည်။

မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို စိတ်တိုင်းကျ ကြိုးချည်ပြီး ကိုယ်ကြိုက်သလို လုပ်သည့် ပုံစံမျိုး။ ချည်စရာ မိန်းကလေး မရှိတော့ ကိုယ်ဘာသာဘဲ ချည်ပြီး လုပ်တဲ့ ပုံစံမျိုး စိတ်ကူးယဉ်ပြီး စဉ်းစားလိုက်ရင် လက်ကူစရာ မလို ပြီးသွားသည် ။ ယောပုဆိုးလေးတွေ ကျောင်းစိမ်းအုန်းပင်တံဆိပ် အသားအိအိလေးတွေ ဝတ်ပြီး ကိုယ်ဘာသာကြိုးချည် မှန်ထဲမှာ ကိုယ်က စိတ်တိုင်းကျ မြင်နေရတဲ့ ပုံကို စိတ်ကူးထဲမှာ ကိုယ်က လုပ်လိုက်တာနဲ့ ပြီးသွားတာလဲ အကြိမ်ကြိမ် ။ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ပတ်သတ်လို့ကတော့ သန့်အောင်နေသည် ။ လူပျိုရည် ပျက်မခံ

။ ခြောက်တန်းကျောင်းသား အရွယ်မှာဘဲ ကျောင်းသူလေးတစ်ယောက်က ရည်းစားစာ ပေးခံရဘူးသည် ။ မိမိစိတ်ခံစားချက်ကို ဘယ်သူကိုမှလည်း မပြောရဲ ။ အရူးလို့ ထင်ခံရမှာစိုးသည် ။ ဒီဘက်ခေတ်လို မဟုတ် ။ ရတနာ ဝင်းထိန်လို အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးပေမယ့် ချည်တာတုတ်တာတွေ မပါ ။ တစ်ခါက ညမှာ ကိုယ်ကိုကိုယ် ချည်ပြီး ဈာန်တွေ ဝင်နေတုန်း အဖေက အသံတွေ ကြားလို့ လာကြည့်တော့ ကြိုးတွေ သိမ်းသွားသည် ။ဘာမှတော့ မပြော ။နောက်ညလည်း လာမကြည့်တော့ ။ မောင်ဟန်ရဲ့ လက်ကို ချည်ပြီး တွဲလောင်းဆွဲရုံနှင့် မပြီးတော့ ။ နောက်တစ်မျိုး စမ်းကြည့်သည် ။

ခြေထောက်ကို ပူးချည်ပြီး လက်က ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကို ထုပ်တန်းတင်ပြီး ဆွဲလိုက်တော့ လူကစောက်ထိုး အနေအထား။ ကြိုးစကို ခါးမှပတ်ချည်လိုက်တော့ လေထဲမှာ ဝဲနေပြီ။ စောက်ထိုးဖြစ်သွားတော့ အော်တို တစ်ချီ ပြီးသွားပြီ။ ညတော်တော်များများ လက်ကူစရာ မလို။ထူးဆန်းသော စိတ်ခံစားမှု့နှင့် လူပျို ဘဝ။ စောက်ထိုးအနေအထား ကြာလာတော့ မပြီးတော့ပေ။ စောက်ထိုးအတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှဲရမ်းလိုက်တော့ မှ ပြီးပီးတော့ အရည်တွေ ထွက်လာသည် ။ ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေ မြှောက်ပေးလို့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ခိုးပြေးတဲ့ မောင်ဟန် ။

မိန်းကလေးက အဝတ်အစား သိပ်မပါ ။ ရည်းစားဘဝက ခုနှစ်တန်း ။ ဆယ်တန်းထိ လက်တွဲခဲ့သူ ။ စိတ်ခံစားမူ့ အကြောင်းကို ဖွင့် မပြောရဲ ။ မိမိရဲ့ ယောပုဆိုးလေးကို ပေးပြီး ဝတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ကျောင်းစိမ်းလေးရော ။ စိတ်ကူးထဲက ကောင်မလေးတော့ ရပြီ။မောင်ဟန် ချစ်စနိုးနဲ့ အသစ်စက်စက် မိန်းမလေးကို မေဟုခေါ်သည် ။ အသိမိတ်ဆွေရဲ့ အိမ်ကို ခိုးပြေးတော့ အိမ်ကနှစ်ထပ်အိမ် ။ နှစ်ထပ်အိမ်ရဲ့ အပေါ်ထပ်မှာ မင်္ဂလာဦးည။ မေ အိပ်ရ အောင်ကွာ အိပ်လေ မောင် ဖက်ပြီး အိပ်ချင်တာလေကွာ ဖက်ပေါ့လို့ ဟုတ်ဘူးလေကွာ ဟိုဟို သုံးနှစ်သုံးမိုး ရည်းစားဖြစ်ပြီး ပါးလေနမ်းရုံ နှုတ်ခမ်းလေးနမ်းရုံ လက်ကလေးကိုင်ရုံနဲ့ ပြီးခဲ့သော သမီးရည်းစား ဘဝ ။

ခိုးပြေးလို့ ခြင်ထောင်ထဲတောင် ရောက်နေပြီ။ ဘယ်ကစရမှန်းမသိ။ ဟိုဟို မေကို ဟိုလိုလေကွာ ဘယ်လိုလဲ ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ မေက လုံချည် အောက်က ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်ပါလား ချွတ်ပါဘူး ရှက်စရာကြီး ဟင် ခိုးရာလိုက်လာတာလေ အေးလေ မောင်ခေါ်လို့ လိုက်လာတာဘဲ လိုက်လာတာနဲ့ ဘာလို့ ချွတ်ရမှာလဲ လင်မယားပါဆို ချွတ်ရမှာပေါ့ ချွတ်ချင်ပါဘူး အစကဒီလိုမှန်းသိရင် လိုက်လာပါဘူး မချွတ်ချင်ရင် ပြန်တော့သွား မောင်ဟန် စိတ်ဆိုးလေပြီ။ ကြမ်းပြီ အသစ်စက်စက် မိန်းမလေးကို ။ မှားပြီ ။ ယုံလို့ မောင်နောက်ကို လိုက်ခဲ့တာ ညကြီးကြမှ ပြန်ခိုင်းနေပြီ ။

ခိုးရာလိုက်ခဲ့တုန်းက ဒီလို ဖြစ်မယ်မှန်းမသိတဲ့မေ ။ရိုးအတယ်ဘဲ ပြောရမလား ။ လင်မယားနှစ်ယောက် စကားများနေတုန်း ဝုန်းကနဲ အသံကြီး ကြားလိုက်ရသည် ။ မောင်ဟန် ပြတင်းပေါက်တံခါး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မိမိတို့ အသစ်စက်စက် လင်မယားကို အတွဲချောင်းနေတဲ့ အမျိုးတွေ ။ ရေခပ်တဲ့ သံပုံးတွေ ဆင့်ပြီး ချောင်းတာ ရေပုံး ကျွံကျပြီး ပေါက်ထွက်သွားတာ ။လက်သီး ဆုပ်ပြပြီး ပြတင်းပေါက်လေးကို ပြန်ပိတ်လိုက်တဲ့ မောင်ဟန် ။ ကဲ ဘယ်လိုလဲ ချွတ်မှာလား မနက်ကြရင်ပြန်မှာလားပြော လင်မယားဖြစ်တာ နာရီပိုင်းဘဲ ရှိသေးသည်။ တော်တော် အာဏာပြတဲ့မောင် ။

သူ့မျက်နှာ တစ်ရွာမှတ်ပြီး လိုက်လာတာ ခုတာ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ချွတ်ခိုင်းနေပြီ ။ဘာလုပ်မလို့ ပါလိမ့် ။ သူပေးတဲ့ ယောပုဆိုးလေးနဲ့ ဝတ်ထားမိတာ မှားပြီ ။ ဘောင်းဘီ ချွတ်ခိုင်းပြီး သူ့ယောပုဆိုးလေးများပြန်တောင်းရင်တော့ ဝတ်စရာ မရှိတော့ ။ ကဲ ကြာတယ်ကွာ ကိုယ်ချွတ်ပေးမယ် ဇွတ်ချွတ်မယ်လုပ်တော့ လုံချည်လေးကို လက်လေးနှစ်ဘက်နဲ့ ဖိကိုင်ထားတဲ့ မေ ။ သွား မောင် အခန်းအပြင်ထွက် မေ ကိုယ့်ဘာသာ ချွတ်ပါမယ် မောင်ဟန် ပေစောင်းစောင်းနဲ့ အခန်းပြင် ထွက်သွားသည်။ ခဏကြာတော့ ပြန်ဝင်လာသည် ။ ချွှတ်ပြီးပြီလား ။ ပြန်မဖြေသော မေ ။

ခေါင်းလေးငုံ့ ဒူးလေးနှစ်ဘက်ကို ထောင်ပြီး လက်ကလေးနဲ့ ပိုက်ထားသည်။ မောင်ဟန်တင်ပါးလေးကို စမ်းကြည့်လိုက်တော့ မေ ခါးလေးတွန့်သွားသည်။ ရှက်နေသော မေ ။ အပျိုလူပျိုတို့ရဲ့ မင်္ဂလာဦးည။ ကဲပါ မေရယ် အိပ်ရအောင်နော် ။ မေ ခေါင်းလေးငြိမ့်တော့ မောင်ဟန် အသာလေးဖက်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ မေရဲ့ နှစ်ခမ်းလေးကို နမ်းရင်း အကျီ ၤၤ င်္လေးပေါ်မှ နို့လေးတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ မေ မျက်လုံးလေး စဉ်းကာ ငြိမ်နေသည်။ မောင်ဟန် တစ်ဆင့် တက်ကာ ကြယ်သီးလေးတွေ ဖြုတ်ပြီး နို့လေးတွေကို စို့ပေးလိုက်သည်။ မေ အရှိန်ရနေပြီ ။ မောင်ဟန် မေရဲ့ ယောလုံချည်လေးကို မကာ မေရဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို သွင်းလိုက်သည် ။

အ….အ…. မောင်ဟန်ရော မေရော ပြိုင်တူ အသံထွက်သွားသည် ။ မောင်ဟန်ရော မေရော အပျိုလူပျို အစစ်တွေလေ ။ မောင်ဟန်လည်း ထိပ်သားလေး ကြိမ်းနေသလို မေလည်း စီးစီးပိုင်းပိုင်းနဲ့ လိုးခံရတဲ့ အရသာကို စတင်တွေ့သွားပြီ ။ လောကစည်းစိမ်ကို သိသွားကြပြီ ။ ကာမရဲ့ အရသာ ။ မောင်ဟန်နဲ့ မေ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိကြသည် ။ မေကအိပ်ယာထဲမှာ ပက်လက်ကလေး မောင်ဟန်က မေအပေါ်မှ ထပ်ကာ လီးကို မေရဲ့ အဖုတ်လေးထဲမှာ ထိုးသွင်းရက် အနေအထား ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မလူပ်ကြ ။နာမှာလည်း ကြောက်သည် ။

အလိုးမခံရမှာလည်း ကြောက်သည် ။ မောင်ဟန်လည်း ထိပ်ကနာသည် ။လိုးလည်းလိုးချင်သည် ။ စိမ်ရက်လေး လိုးရင်းတန်းလန်း အငြိမ်ပေါ့ ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်လာတော့ မောင်ဟန် ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်သည်။ မေလက်ကလေးက မောင်ဟန်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကျောလေးကို ဖက်ထားရတာ အမော။ ဆောင့်ရတာလည်း ကောင်းလာပြီ ။ မေလည်း အရည်လေးတွေ ထွက်နေပြီ ။ မောင်ဟန် လိုးရင်းတန်းလမ်း ရပ်ထားပြီး မေရဲ့ နို့သီးလေးတွေကို စုပ်ပေးနေသည် ။ စုပ်ရင်း ဆောင့်ရင်း လိုးရင်း မောင်ဟန်တော့ ပြီးသွားသည် ။

မေကလည်း လက်လေးနဲ့ ဖက်ထားရင်း ငြိမ်သက်နေသည် ။ နောက်ရက် ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် လမ်းလျှောက်ထွက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ကွတ ကွတနဲ့ ။ ဆွေမျိုးအသိ အိမ်မှာ တစ်ပတ်လောက်နေပြီး မိဘတွေဆီ ပြန် ။ မိန်းကလေးရှင်ဘက်ကို ပြန်အပ်ပြီး မောင်ဟန်ရဲ့ မိဘတွေက မင်္ဂလာ ဆောင် ပေးကြသည်။ ကျောင်းသား ဘဝက မိဘကလိုလေသေးမရှိ ပြုစုစောင့်ရှောက်ကြီးပြင်းလာသော မောင်ဟန် ။ ဆယ်တန်းကျောင်းသား အနေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ဘာစီးပွားရေးမှ မလုပ်တတ် ။ မိဘတွေကလည်း သဘောမတူသူနှင့် ယူ ရမလားဟု ဆိုပြီး မင်္ဂလာဆောင်ပြီး အိမ်လေးငှားပေးကာ အရင်းအနှီးလေး နည်းနည်း ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။

မောင်ဟန် ကိုးတန်းကျောင်းသား ဘဝက ကျောင်းမှာ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲ ရှိတဲ့ရက် ။သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ခေါ်လို့ အဖော် လိုက်သွားသည် ။ သံလမ်းဘေးက တဲတန်းလေးတွေ ။တဲလေးတစ်လုံးရှေ့ ရောက်တော့ မိန်းမတစ်ယောက် ထွက်လာပြီး သွားမှာလားလို့ မေးရာ သူငယ်ချင်းက သွားမယ်ဟု ပြောပြီး ခုနှစ်ဆယ့် ငါးကျပ်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ မောင်ဟန် ရောသွားမှာလားဟု မိန်းမကြီးက မေးသည် ။ မောင်ဟန် ဘုမသိ ဘမသိ ။ သူငယ်ချင်းက မင်းရော ဖာချမှာလားဟု မေးရာ မောင်ဟန်ပြူးတူးပြဲတဲနှင့်။ ချဘူး ဟုပြန်ပြောလိုက်သည် ။မိန်းမကြီး ပြုံးစိစိ ။

အိမ်ရှင် မိန်းမကြီးနှင့် မောင်ဟန် တဲလေးရှေ့မှာ ထိုင်စောင့်နေသည် ။ တော်တော်ကြာတော့ ထိုင်စောင့်နေတဲ့ မိန်းမကြီးက ဟဲ့ ကြာလှချေလားဟု လှမ်းအော်ပြီး တဲလေးကို ခဲနဲ့ပေါက်လိုက်သည် ။ မောင်ဟန် သူငယ်ချင်း ချွေးတွေနဲ့ ထွက်လာသည် ။ တဲတန်းလေးဆီမှ စက်ဘီးလေးနဲ့ ပြန်လာတော့ မောင်ဟန် သူငယ်ချင်းကို မေးလိုက်သည် ။ သူငယ်ချင်းက အတန်းကျပြီး မောင်ဟန်က တန်းတက်မို့ အတန်းတူတာဖြစ်သည် ။ သူငယ်ချင်းက အသက် လေးနှစ်လောက်ကြီးသည် ။ ခင်များ ကြာလှချေလားဗျ တစ်ခါကို အဲလောက် ကြာလား တစ်ခါကို ခုနှစ်ဆယ့် ငါးကျပ်ကွာ ။ ကောင်မလေးက အစိတ်ရတယ် ။

မင်းနဲ့ စကားပြောတဲ့ ဘွားတော်ကို ဖာခေါင်းပေါ့ အစိတ်ပေးရတယ် ရဲကို အစိတ်ပေးရတယ်လို့ ပြောလို့ ငါလည်း သူ့လက်ထဲ ခုနှစ်ဆယ့် ငါးကျပ်ထပ်ပေးပြီး နှစ်ခါလုပ်လာတော့ ငါပေးတဲ့ ပိုက်ဆံ ခွဲမပေးရတော့ ဘူးပေါ့ ။ အဲဒါကြောင့် ရှေ့က မိန်းမကြီးက အော်နေတာကိုး ကြာလို့ ဟုတ်တယ် ငါလည်း တစ်ခါ ပြီးသွားတော့ နောက်တစ်ခါ မှာ မထလို့ အထဲက မိန်းမက သှူု့ဟာကြီး ကြည့်ခိုင်းတာ ရွှံစရာကြီး ဒါနဲ့များ နှစ်ခါတောင် အတွေ့အကြုံပေါ့ကွာ ငါ့တို့အဖေက ကုန်ကားမောင်းတာလေ မဆန်းတော့ပါဘူး ဟင် မောင်ဟန် အံ့သြသွားသည် ။

ဒါနဲ့ နေပါအုံး မင်းကဘာလို့ မလုပ်တာလဲ။ပိုက်ဆံမပါလို့လား ကိုယ်ကိုကိုယ် နှမျောလို့လေ။ပိုက်ဆံပေါတာ ခင်များသိပါတယ်။ ဒီဘက်တဲတစ်လုံးမှာ လက်ပတိုစီ မိန်းမကြီးတစ်ယောက်ဗျ သိလား သိသားဘဲ ။မဆန်းတော့ဘူးလေ ။ကြာရင် ဒီလိုမိန်းမ တစ်ယောက်က ဒါမျိုး ဖြစ်သွားတာ မောင်ဟန် ။ကိုးတန်းကျောင်းသားတွေတောင်မှ ဒီလိုလူတွေရှိပါလား ဆိုတဲ့ အသိ မျက်မြင်မို့ ယုံရသည် ။ မောင်ဟန် အိမ်ထောင်စကျတော့ ချစ်တာဘဲ သိသည် ။မေတ္တာ တရားကို သိပ်နားမလည် ။ ကျောင်းသားလူထွက် စီးပွားခက်တော့ အိမ်ထောင်ရေးက မပြေလည် ။ယိုင်လုလု ။ သူဖို့ သိပ်မစဉ်းစား ။

ကိုယ့်ဖို့ဘဲ ကြည့်သည် ။ ကလေးကလည်း မရှိသေး ။ စကားများရင်း ဘာမဟုတ်တဲ့ အကြောင်းလေးနဲ့ လင်မယားကွဲသွားသည် ။ အမေအိမ် ပြန်နေ ။စီးပွားရေးလုပ်ရင်း တစ်စတစ်စ နားလည်လာသည် ။ ငွေကောင်းကောင်းရှာနိုင်ပြီ ။ တစ်ခုလပ် တရားဝင် ကွာရှင်းထားသော မောင်ဟန် ။ ငယ်ဂုဏ် တောက်တောက်ပြောင်ပြောင် နှင့် စီးပွားရေးကောင်းတော့ မိန်းကလေးတွေ ထည်လဲတွဲနေပြီ ။ ဒါပေမယ့် သူ့ရင်ထဲက ဆန္ဒကို မိန်းကလေးတွေ မပြောဖြစ် ။ အပြင်ထွက်ရင် ကျောပိုးအိတ်တစ်လုံး လွယ် ပြိုင်ဘီးလေးနဲ့ မျက်မှန်အမဲ တပ်ထားသော စတိုင်လ် ။ ကျောပိုးအိတ်ထဲမှာတော့ စတီးသံကြိုး လေးတွေ ။

ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရေးသော ဖိုမဆက်ဆံရေး ။ နာကျင်အောင် ချည်နှောင်သော ဆိုပြီး ရှင်းပြထားတဲ့ အကြောင်းပါသည် ။ တွဲနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို စာအုပ်လေးထဲက စာပိုဒ်ကို ပြသည် ။ အိတ်ထဲက သံကြိုးလေးနဲ့ ထုတ်ပြီး ခါးလေးကို ချည်လိုက်တော့ လူကို ကြိုက်သလိုလုပ် ရနေတာဘဲ ခုလို ချည်တာ မကြိုက်ဘူးဆိုပြီး ကြိုးတွေ လွှင့်ပစ်တော့ မောင်ဟန် လုံးဝ အဆက်အသွယ်ဖြတ်။ လှည့်မကြည့်တော့ ။ မိန်းကလေးသုံးလေးယောက်နဲ့ တွဲဖြစ်ပြန်သည် ။ စကားတော့ မစရဲ ။ တစ်ရက်တော့ ကွဲနေတဲ့ မိန်းမနှင့် အဆက်အသွယ်ရသည် ။ ကိုယ့်မိန်းမနဲ့ ကိုယ် တည်းခိုခန်းမှာ ချိန်းတွေ့သည် ။

မေ မင်းကို ကိုယ်ပြောမလို့ ဘာလဲ ကိုယ့် အကြောင်းလေ ဘယ်သူမှ မပြောဘဲ ထားခဲ့တာ မင်းကိုပြောရမလားလို့ မင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး နှစ်နှစ်လောက်ထိ ကိုယ်မပြောခဲ့ဘူး မင်းနဲ့ ကွဲသွားတဲ့ နှစ်နှစ်လောက်လဲ ဒါကိုဘဲ စဉ်းစားနေတာ ပြောသင့် မပြောသင့် ပြောနော် မပြောရင် မလာတော့ဘူး စိတ်ဆိုးမှာလည်း စိုးတယ် ပြောလည်း ပြောချင်တယ် တစ်မျိုးမြင်မှာလည်း ကြောက်တယ် ပြောစရာ ရှိတာ ပြောစမ်းပါ ဟိုလေ မင်းလက်ကလေးတွေကို ကြိုးနဲ့ ချည်ချင်လို့ ဟင် မေ အံ့သြတိတ်ဆိတ်စွာ ခဏနေကြတော့ ချည်လေ ။ ချည်ပါလား ။ လက်ကလေး နှစ်ဘက်ကို ပူးပြီးပေးတော့ မောင်ဟန် ဝမ်းသာရပြီ။ ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ရှာလိုက်ရတဲ့ အိမ်ထောင်ဘက် ။

မိမိစိတ်ထဲက ပုံဖော်သူနဲ့ မိမိရဲ့ ဇနီးဟောင်းလေး အံကျဖြစ်နေပါလား ။လေးနှစ် ပေါင်းတာနှစ်နှစ် ကွဲတာနှစ်နှစ် နှမျောလိုက်တာ အချိန်တွေ ။ လက်ရှည် အကျီ ၤၤ ၤ အစိမ်းလေး စတစ်ရင်ဖုံးလေနဲ့ လှနေသော မေ ။ ယိုးဒယား စ လုံချည် အအိလေးနဲ့ အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်လေး ။ လက်လေးနှစ်ဘက်ကို ပူးပြီး မောင်ဟန်ရှေ့ လာရပ်တော့ စတီးသံကြိုးလေးတွေထုတ်ကာ ချည်လိုက်သည် ။ မေ ငြိမ်သက်စွာ ခံယူသည် ။ မင်္ဂလာဦး ညတုန်းကတောင် ခုလို ခုလောက် ရင်မခုန်။ ကွဲကွာနေသော ဇနီးလေး ။ အဲဒီ ခေတ်တုန်းက နာမည်ကြီး သီချင်း ။ ဆံပင်ရှည်ရှည် အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ့်ချစ်သူလေး ။

မေရဲ့ ဆံပင်က မေရဲ့ တင်ပါးအောက်ထိ ရှည်သည် ။ ရေညှိစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ ။ မောင်ဟန်ရှေ့မှာ လက်နှစ်ဘက် ကြိုးတုတ်ရက်လေး။ မေ ရရဲ့လား ။နာလား ။ မောင်ဟန် စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ မေးသည်။ မောင် စိတ်ကျေနပ်လားတဲ့ ။စိတ်ကျေနပ်ရင် ကြိုက်သလို ချည်ပါတဲ့ ။ နားထဲကို နားဝင်ချိုလိုက်တာ ။ မောင်ဟန် မေကို နမ်းသည် ။ ကြိုးချည်ထားတဲ့ မေရဲ့ လက်လေးနှစ်ဘက်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ နမ်းသည် ။ပျော်လိုက်တာ ။ငယ်စဉ်တောင်ကြေး ကလေးဘဝထဲက တောင့်တခဲ့သော စိတ်ဆန္ဒ။ တစ်ဘက်သားက ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ မိမိသဘော အတိုင်း။လင်မယား ချိန်းတွေ့တာကလည်း တည်းခိုခန်း ။

မနက်သွားပြီး ညနေပြန် ။ လုံခြုံစိတ်ချရသော နေရာ ။ တစ်ယောက်ကို နှစ်ထောင် နှစ်ယောက်စာ လေးထောင် ။ လက်နှစ်ဘက်ကို ချည်လို့ရပြီ ဆိုတော့ ကျန်တာလည်း မောင်ဟန်ရဲ့ စိတ်တိုင်းကျ ။ ချည်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကို တည်ခိုခန်း ကုတင်တိုင်နဲ့ တွဲချည်လိုက်သည် ။ နှစ်နှစ်ပေါင်းပြီး နှစ်နှစ်ကွဲနေတဲ့ ချစ်ဇနီးလေး ။ မောင်ဟန် ကြိုးတုတ်ရက် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ မေ့ကို ရှေ့တိုးကြည့်လိုက် နောက်ဆုတ်ကြည့်လိုက် မိမိအသားကို ဆိတ်ကြည့်လိုက်နဲ့ အရမ်းပျော်နေသည် ။ မေမျက်နှာ ကလည်းပြူံးပြုံးလေး ။ မောင်စိတ်ချမ်းသာရင် ဘာဘဲလုပ်ရ လုပ်ရ ဆိုတဲ့ အကြည့် ။

မောင်ဟန် စိတ်တိုင်းကျ မေကို သေသေချာချာ ထိုင်ကြည့်ပြီး ပုဆိုးထဲက ဖွားဖက်တော်ကလည်း ခါတိုင်းထက်ပိုပြီး သန်မာနေသည် ။ ငယ်ငယ်ကလေး ဘဝတုန်းက ကာတွန်းစာအုပ်ထဲက အရုပ်လေး ။ ယခု လက်ရှိ မိမိရှေ့မှာ ရောက်နေပြီ ။ ခါးမှ ပုဆိုးကို ချွတ်ကာ ကြိုးတုတ်ခံထားရသော မေရှိရာ ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်လေသည် ။ မေ အခြေအနေ အားလုံးကို ပြန်သုံးသပ်နေသည် ။ မောင်ဟန်ရဲ့ မျက်နှာမှာ ဒေါသအရိပ်အရောင် မမြင်ရ ။ လင်မယားကွဲနေလျှင် ယောကျာ်းဖြစ်သူက မိန်းမကို အောက်ကျို့ပြီး တစ်ဘက်လှည့်နှင့် ခေါ်ကာ သတ်ပစ်တာတို့ နှိပ်စက်တာတို့ တီဗီတွေ ဝတ္တုတွေထဲမှာ ကြည့်ဘူးသည် ။

ကြားဘူးသည် ။ မေကိုယ်တိုင်ကလည်း မောင်ဟန်နှင့် ကွဲကွာနေစဉ် ကာလမှာ တစ်ခြားယောကျာ်းနှင့် ပတ်သတ်တာတွေ မလုပ်ခဲ့ပေ ။ နာမည်ပျက်မရှိ ။မောင်ဟန်ဘေးမှာတော့ စီးပွားရေး အနေအထား တရားဝင်ကွာရှင်းထားမှု့ မောင်ဟန်ရဲ့ ရုပ်ရည်ကြောင့် ကောင်မလေးတွေနဲ့ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် တွဲနေသည်ဟု သတင်းတွေ ကြားရသည် ။ မေနှင့် အတူတူ ရည်းစား ဘဝက မြိုင်ဟေဝန်တို့ နန်းမြင့်တို့ ဦးပိန်တံတားတို့ မန္တလေးတောင်တို့ လျှောက်လည်ကာ အတူသွား ဘုရားဖူး ပန်းခြံထဲထိုင်ကာ လျှောက်လည်ကြသည် ။ ရုပ်ရှင် ကြည့်သည် ။

တော်ဝင်ရုံ မစိုးရိမ် ဝင်းလိုက် ရွှေနဂါး ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖူးသည် ။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်ကတည်းက ထိုင်ရာမထ ဖက်ထားဘူးသည် ။ အလံတော်တွေ အလေးပြုပါ ။လုံးဝ ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သလို။ဘီယာဟာ အရက်တော့ မဟုတ်ပါ တငွေ့ငွေ့လေးနဲ့ ပေါ်လာတာ ချိန်ဆလို့ မှန်မှန်တွယ်ရင် မင်းသားလေးလို လှလာမှာဘဲဗျာ ။ ဗိုက်ပူနဲ့ လူကြီးကနေတာ ဘာလို့ကမှန်း မသိ။ လပ်ကီးစတွိုက် ဆေးလိပ် ကြော်ငြာထဲက ဆိုင်ကယ်ကြီးလည်း မမြင် ။ နောက်ဆုံး ရုပ်ရှင်ရုံက မီးအဖြူတွေ ဖွင့်မှ လူချင်းခွာကြသည် ။ အကြိုက်ဆုံးကတော့ …………ဇာတ်ကား။ အိုးလုပ်နေရင်း အနမ်းပေးတော့ မင်းသားမင်းသမီးနေရာ ဝင်ပြီး ခံစားရတာ ကြည်နူးစရာ ။

မင်းသားသေတော့ မျက်ရည်ဝဲရသေးသည် ။ တစ်ခုခု ဖြစ်မှာ ကြောက်သည် ။ မောင်ဟန်ရဲ့ လက်ကလေးကို စိုးရိမ်တကြီး ဖက်ထားဘူးသည် ။ မေကျတဲ့ မျက်ရည်ကို မောင်ဟန်က သုတ်ပေးကာ ရုပ်ရှင်ပါကွာဟု ပြောကာ နမ်းသည် ။ မောင်ဟန်နှင့် ကွဲနေပြီး နှစ်နှစ်လောက်နေမှ လူကြုံနှင့် စာလေးတစ်စောင် ရောက်လာသည် ။ ချိန်းတဲ့ဆီ လာနိုင် မလာနိုင် ။ အိမ်မှာ မိဘတွေ မောင်နှမတွေ ရှိတာမို့ လူကြုံကလည်း ခဏခဏ လာလို့ မရ ။ မောင်ဟန် အိမ်ရှေ့ လမ်းက ဖြတ်သွားမည် ။ လာမယ်ဆိုလျှင် အကျီ ၤ င်္အပြာလေး ဝတ်ထားပါ ။ မလာနိုင်ရင် မဝတ်ဘဲ နေပါပေါ့ ။ စာထဲမှာ ထည့်ရေးထားသည် ။

အပြာရောင်လေး ကြိုဝတ်ထားကာ မျှော်လိုက်ရတာ အမော။ မောင်ဟန် အိမ်ရှေ့ကဖြတ်သွားတော့ အပြာရောင်လေးနဲ့မေ ခြံထဲမှာ လမ်းလျှောက်နေတာပေါ့ ။ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ရမ်းရင်း စိုးလွင်လွင်ရဲ့ ဂန္တဝင်ဆည်းဆာ သီချင်းသစ်လေးကို တိုးတိုးလေးဆိုရင် ။ ကနေ့ခေတ်လို့ဆိုရင် ဈေးဗန်းခင်းတာပေါ့ ။ ကိုယ့်ယောကျာ်းကို ခင်းတာလေ ။ဘာဖြစ်လဲ ပေါ့။ လူဖြစ်တာ အရွယ်ရောက်တာ ယောကျာ်းရတာ နည်းနည်းစောသွားသည် ။ တယ်လီဖုန်းပေါတဲ့ ခုလိုမျိုးဆိုရင် ဟဲလို လိုက်ရင် ပြီးပြီ ။ ခုတော့ မောင်ဟန်လည်း ပင်ပန်း မေလည်း သနပ်ခါးတွေကုန် ဆံပင်ရှည်ကြီးဝဲပြီး ပဲပေးဖို့ရာ ဘယ်အချိန်လာမှန်း မသိတဲ့ သူ အတွက် အစောကြီးထ ရေချိုး ။

ဒါကြောင့် ရှေးလူကြီးတွေက မိန်းကလေးတစ်ယောက် လင်ရဖို့ရာ သနပ်ခါး အချိန်တစ်ဆယ်ကုန်သည်ဟု ပြောသည်ကို မှတ်သားရဘူးသည်။ မေ မောင်ဟန် နဲ့တွေ့ပြီး ခေါ်တဲ့နေရာ လိုက်လာတာ တည်းခိုခန်းဖြစ်နေသည် ။ ရည်းစားဘဝတုန်းက ဒီလိုနေရာတွေ တစ်ခါမှ မလာဘူးတဲ့ မောင်ဟန် ။ မေ့ကို ခေါ်လာတာ အကြောင်းတစ်ခုခု ရှိမှန်းသိလိုက်ပြီ ။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ လွမ်းလိုက်တာ ဆိုပြီး မေကိုနမ်းသည် ။ အကြာကြီး ဖက်ထားသည် ။ သူက ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရင်းခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ချထားကာ မေက မတ်တပ်ရပ်နေတာကို မေကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းထားပြီး မေ့လက်ကလေး နှစ်ဘက်ကို လက်နောက်ပြန် ချုပ်ကိုင်ထားသည်။

မေက ပြန်ဖက်ထားချင်ပေမယ့် မေလက်ကို မောင်ဟန်က လွှတ်မပေး ။ နမ်းသည် ။မေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းသည်။မေလည်း မောင်ဟန်သဘောကျ ။ အရည်လေးတွေတောင် စိုနေပြီ ။ မောင်ဟန် မေ့လက်ကို ကြိုးနဲ့ ချည်ချင်လို့တဲ့ ။ ခွင့်တောင်းလာသည် ။ မေစဉ်းစားသည် ။ ဘာလို့ ချည်ချင်တာလဲ ။ သူချိန်းတဲ့နေရာ တည်းခိုခန်း ကုတင်ပေါ်တောင် ရောက်နေပြီ ။ ဘာဘဲလုပ်လုပ် မေကခွင့်ပြုမှာ ။လိုက်လျောမှာ ။အိမ်ကထွက်ကတည်းက စဉ်းစားပြီးသား ။ သမီးရည်းစားလဲ မဟုတ် ။ လင်မယား ဘဝနဲ့ နှစ်နှစ်တောင် နေခဲ့တာ ။

ထူးထူးဆန်းဆန်း ။မေကို လက်နဲ့တောင် မရွယ်တဲ့သူ ။ သူကဘဲ ခွင့်တောင်းပြီး သူ့စကားကို စိုရီမ်နေသလို ။မေခွင့်မပြုမှာ ကြောက်နေတဲ့မျက်နှာ ။သိတာပေါ့ လင်မယားဘဲလေ ။ ငံ့လင့်နေတဲ့ မျက်နှာ မျှော်လင့်နေတဲ့ မျက်နှာ စိုးရိမ်နေတဲ့ မျက်နှာ ချစ်သူရည်းစား အဖြေပေးတုန်းက ချစ်ရည်ရွှမ်းနေတဲ့ မောင်ဟန်မျက်နှာကို ပြန်မြင်နေရသည် ။ မေ ခွင့်ပြုလိုက်တော့ ပျော်သွားတဲ့ပုံက မေဆီက ဒုတိယအကြိမ် ချစ်အဖြေရသလိုမျိုး ။မေ စိတ်ထင် ခုတစ်ခါက ပိုပျော်နေသလိုဘဲ ။ မောင်ဟန်ဆီက စိတ်တွေ မေဆီမှာ အပျော်တွေကူးစက်လာသည် ။ မောင်ဟန် ကျောပိုးအိတ်ထဲက စတီးသံကြိုး သေးသေးလေးတွေ ထုတ်လိုက်တော့ မေက အလိုက်တသိ လက်ကလေးနှစ်ဘက်ကို ရှေ့သို့ ပူးပေးလိုက်သည် ။

မောင်ဟန် မေ့လက်လေးနှစ်ဘက်ကို စတီးသံကြိုး သေးသေးလေးနဲ့ သေချာတင်းတင်းချည်လိုက်သည် ။ မေလက်ကလေးက ကြိုးကို မေဖာသာ ဖြေလို့မရ ။နာတော့ နာသည် ။ မောင်ဟန်က တစ်ကယ်စိတ်တိုင်းကျ ချည်လိုက်တာကိုး ။ မောင်ဟန် စိုးရိမ်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့မေးသည် ။ မေနာနေလားတဲ့ ။ပြန်ဖြည်ပေးရမလားတဲ့ ။ မေ ပြုံးလိုက်သည် ။ ရပါတယ် မောင် စိတ်ချမ်းသာတယ် မဟုတ်လားတဲ့ ။ ကဲ ကျေနပ်လားမောင် ။ ဘာလုပ်ချင်သေးလဲ ဆိုတော့ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးစလေးကို ကိုင်ကာ တည်းခိုခန်းက ကုတင်ခေါင်းရင်းတိုင်နှင့် တွဲကာချည်လိုက်သည် ။

မောင်ဟန် မေ့ရဲ့ ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ ပုံကို အနီးကပ်ကြည့်ပြီး နမ်းလိုက် နောက်ဆုတ် ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက် သူဘာသာ လက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက် ဖြစ်နေတာကို မြင်နေရသောမေ ။ မေကတော့ မောင်ဟန်ပြု သမျှ နုဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ ။ ချစ်သူ ရည်စား ချိန်းတွေ့သလို မဟုတ်ဘဲ မေ့ကို အတင်းအကျပ် မုဒိန်းကျင့်မဲ့ ပုံမျိုး ။ မောင်ဟန် ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီ ။ ခါးမှာ ပုဆိုးမပါတော့ ။ မေရဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲလိုက်တာ မေတော်တော်နာသည် ။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတာကို မောင်ဟန် သဘောကျပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းသည် ။ မေလည်း သဘောကျသလိုလို ဖြစ်လာပြီး ပြန်လည် နမ်းမိသည် ။

လက်တွေကို ကုတင်တိုင်မှာ ချည်ထားတာဆိုတော့ စိတ်ကြိုက်ပြန်နမ်းခွင့်မရ။ မောင်ဟန်ပါးစပ်က လာထိမှသာ နမ်းခွင့်ရသည် ။ နမ်းတော့ မလိုလိုနဲ့ ပြန်နမ်းမယ်လုပ်တော့ မနမ်းတော့ဘဲ မေနှုတ်ခမ်းလေးကို ကြည့်ကာ သဘောကျနေသည် ။ မောင်ဟန် မေရဲ့ ရင်ဖုံး အကျီ င်္နှိပ်သီးလေးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြုတ်လိုက် ပြန်သည် ။ ဘော်လီ လေးပေါ် လာတော့ နို့တွေကို အားရပါးရ ဘော်လီပေါ်မှ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်နယ်နေသည် ။ မောင်ဟန် သူ့စိတ်ကြိုက် မုဒိန်းသားကောင် ရသည့် အလား ။ မေ အံလေးကြိတ်လိုက် တိုးတိုးလေး အော်လိုက်နဲ့ မောင်ဟန်ပြုသမျှ မလူးသာ မလွန့်သာ ။

မေ့နို့လေးတွေကို အီကြာကွေး ဂျုံများမှတ်နေလား မသိ ။ တစ်ဆင့် တက်လာပြီ ။ ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ အနေအထားအတိုင်း ဘေးတစ်ခြမ်း ဖြစ်အောင် လုပ်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ သူကိုယ်သူ ရုပ်ရှင်ရိုက်နေပြီး လူကြမ်းတွေနဲ့ ချနေတယ် ထင်လားမသိ ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ။ မေ့ နို့လေးတွေ အကာအကွယ် မဲ့သွားတော့ ဘော်လီပေါ်က အရှိန်နဲ့ ရဲနေပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်နေပြီ ။ ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့လိုက် နို့အုံကို အားရပါးရ ဆုပ်ချေလိုက်နဲ့ မေ့မှာတော့ အော်လိုက် နာလိုက် ကြက်သီးဖုလေးတွေ ထလိုက်နဲ့ ။ ကနေ့အဖို့တော့ မေတစ်ယောက် မောင်ဟန်ရဲ့ အကျဉ်းသား း။

မေရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အတင်းဆွဲချွတ်ပြန်သည် ။ ခိုးပြေးတဲ့ညက ဘောင်းဘီ ကိစ္စ ခေါင်းထဲ ရောက်လာသည် ။ဘောင်းဘီ ဝတ်တာဘဲ အပြစ်ရှိသလိုလို။ မေ့ အကျင့်အတိုင်း ခပ်တင်းတင်း ဝတ်ထားတဲ့ လုံချည်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည် ။ မောင်ဟန် မဟုတ်ဘဲ အခြားတစ်ယောက်ဆိုရင်လည်း မေ ဘာမှမတတ်နိုင် ။ လက်နှစ်ဘက်က ချည်ခံထားရသည်ကို း။ မေရဲ့ အမွှေးလေးတွေနဲ့ အဖုတ်ဖောင်ဖောင်လေး ပေါ်လာသည် ။ မောင်ဟန် လက်ခလယ်လေးနဲ့ အဖုတ်နှစ်ခမ်းသားလေးတွေကို အထက်အောက် ဆွဲပေးလိုက်သည် ။

ပေါင်းရင်းသား အတွင်းပိုင်းလေးကို လက်ဝါးဘေးနဲ့ ရိုက်လိုက်သည် ။ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်ရော ရိုက်ကာ အစိလေးကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ မွှေပေးလိုက်သည် ။ မေ့ ပါးစပ်က တစ်မောင်မောင်နဲ့ အစပ်မပြတ်ခေါ်သံတွေ ထွက်လာသည် ။ မောင် မောင် မောင် မောင်ရေ့ အ မောင် အ မောင် မောင် မောင် မောင်ဟန် မေ့ကို ကြည့်ပြီး တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသော ငယ်စဉ်ကထဲက လိုချင်တက်မက်ခဲ့သော အိပ်မက်ထဲက အရုပ်လေး မေ့ကို ဘဝမှာ ပြီးပြည့်စုံသော စိတ်နဲ့ ပေါင်နှစ်လုံကို ဖြဲကာ မိမိရဲ့ လိင်တံ့ကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ မေခါးလေး ကော့တက်သွားသည် ။

မောင်ဟန် စိတ်ရှိ လက်ရှိ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးသည် ။မေ ခါးကနေ ကိုင်ပြီး ကုတင်နောက်သို့ ဆွဲလိုက်ရာ သံကြိုးချည်ထားသော မေ့လက်လေး ပိုတင်းသွားသည် ။ မေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံနေရသည်ကို ပိုပြီး သဘောကျနေသည် ။ အရင်တုန်းက မောင်ဟန်နှင့်မတူ ။ လှေချည်ထိုး ရိုးရိုး မဟုတ် ။ အားနဲ့မာန်နဲ့ ။ မောင်ဟန် မေ့ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်သည် ။ ပြီးတော့ အချက်ပေါင်းများစွာ လိုးပြန်သည် ။ မေ မောင်ဟန်ပြုသမျှ အံလေးကြိတ်လိုက် လျှာလေးသိမ်းလိုက်နှင့် မောင်ဟန်ရဲ့ မပြီးနိုင် မစီးနိုင် လိုးနေပုံကို အံ့သြရသည် ။ လှေကြီးထိုး လုပ်တုန်းက ဒီလောက် မကြာ ။

ခုတော့ မေ့လက်ကို ကြိုးချည်ပြီး ထင်တိုင်းလိုးနေတာ အချိန်တော်တော် ကြာနေပြီ ။ မေလည်းအလိုးခံရတာ တော်တော်ကောင်းနေပြီ ။ မောင်ဟန် မေ့ကို နောက်ဆုံး အားရပါးရဆောင့်ပြီ း တုန်ဆင်းလာကာ ပြီးသွားလေပြီ ။ မေ မောင်ဟန် ပြောင်းလဲသွားတာကို စဉ်းစားနေမိသည် ။ ဘယ်လို စိတ်ခံစားမှု့လည်း ။ မေကတော့ မောင်ဟန်ရဲ့ ကြိုးချည်ပြီး မုဒိန်းကျင့်ခံရတာကို သဘောကျနေပြီ ။ ပြီးသွားတော့ မေ့ကို မောင်ဟန် ကြိုးဖြည်ပေးသည် ။ မေလက်နှစ်ဘက်မှာ ကြိုးရာလေး မောင်ဟန် မေလက်လေးတွေကို နှိပ်ပေးပြီး ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားသည် ။ နာလား မေ မေ ခေါင်းငြိတ်ပြသည် ။

ကောင်းလား မေ။ မေ မဖြေတော့ ။ မောင်ဟန်ရဲ့ ပြီးသွားသော လိင်တံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည် ။ နောက် တစ်ခါ ဆုံရင် မောင် ချည်ကြိုးတွေ ယူခဲ့မယ်နော် မေကို ချည်ချင်လို့ ။ မေ ခေါင်းညိတ်ပြသည် ။ မေတစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်တိုင်းကျ ချည်မှာနော် ။ မေ မောင်ဟန်ပါးစပ်လေးကို နမ်းလိုက်သည် ။ ခုရော လူတစ်ယောက်လုံးကို သူ့စိတ်တိုင်းကျဘဲ မဟုတ်လား ။ မောင် မေ မေးမယ်နော် မေ့ကို ကြိုးချည်တော့ မောင်ဘယ်လို ခံစားရလည်း လက်တွေလည်း တုန်နေပြီး ရင်တွေလည်းခုန်နေတယ် ကျေနပ်တာလည်း အရမ်းဘဲ ပီတိဖြစ်တယ်ဘဲ ပြောရမလား စိတ်ထဲက ဖြစ်တာကို ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး ။မေ မောင့်ကို ကြိုးချည်ခွင့်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်တယ် ။ မေက ကြည်ဖြူတော့ အရမ်းဝမ်းသာတယ် ။ နောက်လည်း ချည်ချင်တယ် ။

မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရပါမယ် မောင်ရယ် ။ နေ့လယ်ပိုင်း ရောက်တော့ တည်းခိုခန်းကရှင်းပြီး ထွက်လာတော့ နောက်က စာရေးရဲ့ အသံ ။ ဒီလို လူမျိုးတွေ အပြင်မှာ တစ်ကယ်ရှိတာကိုး ။ ကိုယ်တွေ့မို့လို့ ယုံသွားပြီ ။ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ပါးစပ်က ပွင့်လာသံ ။ မောင်ဟန် ပြုံး လိုက်သည် ။ ထင်တော့ ထင်သား ။ စောစောက ချောင်းနေတာ ဒီလူကိုး။ မင်္ဂလာဦးညတုန်းက တစ်ခါ ။ ကွဲကွာပြီး ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့တဲ့ ခုတစ်ခါ ။ ကျုံး တောင်ဘက်ဘေးက မန်းသီတာ ဥယျာဉ်ထဲမှာ ထီးလေးတွေကို လိုက်ချောင်းမိတာ ဝဋ်လည်ပြီထင်တယ်။ မောင်ဟန် မေနှင့် ကွဲကွာနေတုန်း တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူရှမ်းမလေးနှင့် တွဲဖြစ်သည်

။ ရှမ်းမလေး နာမည်က နန်း ။ မေနှင့် အိမ်ထောင်မကျခင်ကတည်းက တွဲခဲ့သော သူတွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကံကြမ္မာကဘဲ မောင်ဟန်ရဲ့ အကြိုက်သိခဲ့လို့လား ။ရှမ်းမလေးနန်းနှင့် ရေစက်မပါလို့ဘဲလား မသိပေ။ မောင်ဟန်က ဆက်သွယ်လိုက်တော့ နန်းက လိုလိုလားလားပင် ။ နန်းတွင်းထဲက မြိုင်ဟေဝန် ဥယျာဉ်ထဲ ချိန်းတွေ့ကြတော့ သစ်ပင်ကလည်း တော်တော်ကြီးသည် ။ လှေစီးလို့ရတဲ့ ချောင်းဘေးလေး သစ်ပင်အကွယ်မှာ အတူထိုင်ရင်း တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်နေမိသည် ။နန်းက မောင်ဟန်ထက် အသက်ငယ်သည် ။

နန်း ပြောလေ ကို ရှမ်းမလေး နန်း ရွှန်းလဲ့သော မျက်လုံးလေးတွေနှင့် ။ ဆံပင်က တိုတို ။ အသားကဖြူဖြူ သွားလေးတွေမှာ သွားတက်လေးတွေနဲ့ ။ ပါးချိုင့်လေးကလည်း ထင်းလို့။ နန်းပါးလေးကို နမ်းချင်လို့ ခုမှ ပြောရသလား ကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တွေ ကတည်းက ပြောရမှာ ပြောပြောဆိုဆို နန်းက အရင် မောင်ဟန်ကို စနမ်းသည် ။မောင်ဟန်လည်း နမ်းကို ယုယုယယ ကြင်နာစွာနဲ့ ဖက်ထားလိုက်ပြီး နမ်းရသည်မှာ ချိုမြိန်သော ပျားရည်စက်တို့ကို မက်မက်မောမော သောက်သုံးနေသလိုလို။ မောင်ဟန်လည်း အိမ်ထောင်ကျဖူးပြီ။မိန်းကလေးတွေ အကြောင်းကိုလည်းသိပြီး ။ လူပျိုတုန်းကလို မရိုးတော့ ။

ခုတောင် နန်းက ခုမှ ပြောရသလားဆိုပြီး အပြစ်တင်နေပြီ ။ မောင်ဟန် ပါးစပ်ကလည်း နမ်းရင်း လက်ကလည်း ရှမ်းမလေး နန်းရဲ့ ရင်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးနေသည် ။ လူပျိုလက် ဝက်မြီးဆိုရင် လူအို မောင်ဟန်ရဲ့လက်က ဂျီသရီးလောက်တော့ အဆင့်ရှိသည် ။ဂျီသရီး သေနတ်က တောက်လျှောက် ပစ်သလို မောင်ဟန်ရဲ့ လက်ကလည်း နန်းရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှ ပစ်မှတ်များကို တိတိကျကျ လှုပ်ရှားနေသည်။ နန်းလည်း တော့င်မခံနိုင်တော့ ။ နန်းရဲ့လက်ကလေးက မောင်ဟန်ရဲ့ ပစ္စည်းလေးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်လာသည် ။ ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်လိုက်တော့ မောင်ဟန် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်တတ်တာ သိသွားပြီ ။ မောင်ဟန်ရဲ့ ပုဆိုးက တမင်သက်သက်စနောက်ပြီး ဆွဲချွတ်ရင်တောင် မကျွတ်ပေ ။

လိမ်ပြီး ညှပ်ကာတင်းနေအောင် ဝတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ မောင်ဟန် ပုဆိုးလေးလျှော့ပေးလိုက်တော့ နန်းက လက်ကလေးသွင်းကာ ကလိပေးသည် ။ ကို တော်တော်ကြီးတာဘဲနော် မောင်ဟန် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည် ။ ပြုစုပေးမယ်လေ နန်း မောင်ဟန်ရဲ့ ပေါင်ကြားလေးထဲကို ခါးလေး ငုံကာ ပါးစပ်လေးနဲ့ စုပ်ပေးသည် ။ သစ်ပင်တွေက ကြီးလဲကြီး ချုံလည်ထူဆိုတော့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ပူစရာ မလိုပေ ။တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိသွားပြီ။ရှက်စရာလည်း မလိုတော့ ။မောင်ဟန် နန်းကို အသိတစ်ယောက်အိမ် ခေါ်သွားသည်။ သူငယ်ချင်း မိသားစုက ဝန်ထမ်းတွေဆိုတော့ မနက်ကိုးနာရီမှ ညနေလေးနာရီထိ ။

အရာရှိ အိမ်ဆိုတော့ ရေခိုးခန်း အိပ်ခန်း အထူးပြောစရာ မလို ။သူငယ်ချင်းကလည်း မောင်ဟန်တို့ စုံတွဲ ရောက်လျှင် ခြံတံခါးပိတ်ကာ သူ့အခန်းထဲက မထွက်တော့။မောင်ဟန်တို့ လွတ်လပ်အေးဆေးစွာ နေလို့ရသည် ။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ မောင်ဟန် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ နန်းကမောင်ဟန်ရဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည် ။ ပြီးနောက် ပါးစပ်လေးနဲ့ စုပ်ပေး လက်ကလေးနဲ့ မျိုးစုံ လုပ်ပေးပြီ း နန်း သူရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ကာ လုံချည် မချွတ်ဘဲ မောင်ဟန်ရဲ့ ပစွည်းပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက်ပြီး တက်ဆောင့်တော့သည် ။ နန်းကဘဲ ဦးဆောင်သွားသည်။

မောင်ဟန်က အလိုက်သင့်နေရုံပင်။ နန်း မောင်ဟန်အပေါ်က ခွကာ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်နေသည်မှာ မြစ်းစီးနေသလို။ မောင်ဟန် နန်းရဲ့ အကျီ ၤ င်္ရင်ဘတ် ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပြီး နို့အုံဖြူဖြူတွေကို ဆုပ်နယ် ပေးနေသည် ။ ကောင်းလိုက်တာ ကို ရယ် နမ်း ရှမ်းသံဝဲဝဲလေးနဲ့ ပြောသည် ။ ကို ပြောင်းရအောင် နန်း မောင်ဟန်ပေါ်က ဆင်းပြီး ရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်း လုံချည်လေးနဲ့ ကူတင်ပေါ်မှ လေးဘက်လေးထောက်ကာ ကုန်းပေးထားသည် ။ မောင်ဟန် နန်းရဲ့ လုံချည်လေးကို မကာ နန်းရဲ့ အရှိန်ရနေသော အဖုတ်လေးထဲကို သူရဲ့ လိင်တံကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ နန်း ခါးလေးကော့ သွားသည် ။

ဘွတ် ဘွတ်နဲ့ အသံတွေ ထွက်လာသည် ။ မောင်ဟန် နန်းရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ဆောင့်တော့ နန်းကလဲ နောက်ပြန်ဆောင့်သည် ။ နန်းရဲ့ လုံချည်လေးကို ခါးထိ မတင်လိုက်ပြီး လက်တဘက်နှင့် စုကာဆွဲလိုက်တော့ လုံချည်လေးက ခါးနေရာလေးတွင် ကျန်နေပြီး မြင်းဇက်ကြိုး ဆွဲထားသလို ဖြစ်နေသည် ။ မောင်ဟန် လုံချည်ဇက်ကြိုးလေးကို ကိုင်ကာ အားရှိပါးရှိဆောင့်တော့ နန်းက အလိုက်သိပြီး ပိုတောင်ဆောင့်ခံနေသည် ။ ကောင်းလား နန်း ကောင်းတယ် ကို တအားကောင်းတယ် ဆောင့်ပေး နန်း အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာသည် ။ မောင်ဟန်လည်းတော်တော် ကောင်းနေပြီ။

နောက်ဆုံး မောင်ဟန် နန်းရဲ့ အဖုတ်လေးထဲမှာ လုံချည်ဇက်ကြိုးလေးကို ကိုင်ကာ ပန်းထုတ်လိုက်တာ့သည် ။ နန်းသခင့်အလိုက်သိသည် အလား ငြိမ်သက်နေသည် ။ မောင်ဟန် နန်းရဲ့ အဖုတ်လေးထဲမှ မထုတ်သေးဘဲ တန်းလန်းထားပြီး နန်းကို ဖက်ထားလိုက်သည် ။ အိပ်ခန်းက ရေချိုခန်းနဲ့ တွဲရက်ဆိုတော့ နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစား မပါဘဲ ရေချိုးကြသည် ။ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ရေချိုးရင်း အပြန်အလှန် ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးကြသည် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ မောင်ဟန်အနားယူနေတုန်း နန်းက မောင်ဟန်ရဲ့ လွယ်အိတ်ထဲကိုကြည့်လိုက်ရာ အပြာစာအုပ် အသေးလေး တွေ့သွားသည် ။

နန်းစာအုပ်ကို ယူကာ မောင်ဟန်ဘေးလာပြီး ဖတ်နေသည်။ ဖတ်ပြီး မကြာခင် နန်းရဲ့လက်တစ်ဘက်က မောင်ဟန်ရဲ့ လိင်တံကို ပွတ်တိုက် ဆုပ်ကိုင်ဆော့ ကစားနေသည် ။ စာအုပ် ဖတ်လာရင်း ကို ကို နန်းမရတော့ဘူး အရှိန်တက်လာပြီ နန်းကိူ လိုးတော့ မောင် ဟန် နန်းကိူ မတ်တတ်အတိုင်း ကုန်းခိုင်းလိုက်ကာ နောက်ကနေ လိုးပေးလိုက်သည် ။ ကို လုပ် လုပ် နာနာလုပ် ပြောရင်းတန်းလန်း စာအုပ်ကလည်းလက်ကမချ ဘဲ ဖတ်နေပြီး မောင်ဟန် လုပ်သမျှ ခံနေသည် ။ မောင်ဟန်ကတော့ စိတ်ကြိုက်လုပ်နေရင်း နန်းကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲကာ ပေါင်တစ်ဘက်ကို မြှောက်ပြီ း လုပ်ပေးလိုက်သည် ။ လုပ်လုပ် ကိုကြိုက်သလောက်လုပ် ကောင်းတယ် မောင်ဟန် ပြီးသွားတော့ နန်းက မောင်ဟံရဲ့ လိင်တံလေးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ ပြုစုပေးသေးသည် ။

နောက်ရက်တွေမှာ မောင်ဟန် ကျောင်းအတူတူ ကျုရှင် အတူတူတက်ခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ တွေ့သည် ။ ကောင်မလေးကကိုယ်လုံးသေးသေး ဆံပင်တိုတို အရပ်က မောင်ဟန်ထက် ခေါင်းတစ်လုံးမက နိမ့်သည်။ ဝတ်လိုက်ရင် ဘောင်းဘီရှည် စကပ် အတိုလေးတွေ လုံချည်မဝတ်တတ်ဟု နောက်ပိုင်းသိရသည် ။ မောင်ဟန်ကလည်း လက်သွက်ခြေသွက်ဆိုတော့ ကျူရှင်လေခါးက ရေတွေစိုနေတာကို အဲဒီကောင်မလေးက သတိမထားမိဘဲ လျှောက်လိုက်တော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မောင်ဟန်ရှေ့ရောက်တော့ လဲမလို ဖြစ်သွားရာ မောင်ဟန်ကဖမ်းလိုက်တော့ မောင်ဟန်ရင်ခွင်ထဲမှာ ။

လူပျိုလက်ဝက်မြီးလေ။ရင်ခွင်ထဲရောက်လာတဲ့သူကို တစ်ခါတည်းဖက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ။ ကောင်မလေး ပြောပြီးရှက်ရွံ့စွာနှင့် စာသင်ခန်းဘက် ထွက်သွားသည် ။မောင်ဟန် ပြူံးလိုက်သည် ။ နမ်းလို့လား လဲမှာကို ထိန်းပေးထားလို့လား ကျေးဇူးတင်ပါသည်တဲ့။ ကျုရှင်ကို အစောကြီးရောက်တဲ့ ကျေးဇူး ။ဆရာတွေလည်း မရောက်သေး ။ကျောင်းသားတွေလည်း မရောက်သေး ။ ဘယ်သူမှလည်း မသိလိုက်။ သေချာတာ တစ်ခုက မောင်ဟန်နှင့် အဲဒီကောင်မလေး ဆယ်တန်းပြီးတော့ ချစ်သူဖြစ်သွားသည် ။ ကောင်မလေး အလုပ်ဝင်တဲ့ဆီ မောင်ဟန်ကြိုပို့လုပ်ရင်း ကောင်မလေးအတွက် လုံချည်တစ်ကွင်း လက်ဆောင် ဝယ်ပေးလိုက်သည် ။

နောက်ရက်ချိန်းတွေ့တော့ ဒါလေးဝတ်ခဲ့နော် မောင်ဟန်မှာလိုက်သည် ။ မောင်ဟန်ပြောတဲ့ အတိုင်းလုံချည်လေးဝတ်လာသည် ။ မောင်ဟန်တည်းခိုခန်းကို ခေါ်သွားသည် ။ပန်းခြံတွေထဲမှာ အနောင့်အယှက်တွေများသည် ။တစ်ခါက မောင်ဟန်နှင့် အဲဒီကောင်မလေး မန်းသီတာ ဥယျာဉ်ထဲ ထိုင်နေစဉ် ဘေးနားမှ လင်မယားနှစ်ယောက်လာထိုင်ပြီး ရန်ဖြစ်နေကြသည် ။ နောက်ပိုင်း မောင်ဟန်ပန်းခြံတွေ မသွားဖြစ်တော့ ။တည်းခိုခန်းတွေဘဲ သုံးတော့သည် ။ လူလည်းမမြင် ပိုက်ဆံလည်းသိပ်မကုန် အဆငိပြေရင် ပြေသလိုပေါ့ ။ အနှောင့် အယှက်လည်းမရှိ။

တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ကောင်မလေးက လုံချည်မဝတ်တတ်လို့ ကြိုးနဲ့ချည်လာတာဆိုပြီး ခါးရှည် အကျီ ၤၤ င်္လေးကို မက ချည်ထားသောကြိုးကို ပြသည် ။ မောင်ဟန် လုံချည်ပေါ်က ကြိုးလေးကို ဖြည်လိုက်သော အခါ ချည်ကြိုးလေး ဖြစ်နေသည် ။ မောင်ဟန် ကောင်မလေးဖင်ကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ပြီး နမ်းလိုက်တော့ ကောင်မလေး အလိုက်သင့် ပါလာသည် ။ မောင်ဟန်ကလည်းနမ်း ကောင်မလေးကလည်းနမ်းနဲ့ နမ်းရင်း နို့သီးလေးတွေကို ကိုင်လိုက်တော့ နို့သီးလေးတွေက အရာလောက်ဘဲ ရှိသည် ။ ကောင်မလေးက ပိန်ပိန်သေးသေးလေးကို ။ မောင်ဟန်နှင့် တွဲသွားရင် ဆင်နှင့် ဆိတ်လို။

မောင်ဟန်ပြုံးလိုက်တော့ ကောင်မလေး ရှက်ပြီး ဘော်လီလေးကို ချွတ်ပေးသည် ။သေချာကြည့်လိုက်တော့ နို့လေးက သေးသေးလေး ။မောင်ဟန် သေးသေးလေးကို စုပ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေး ထန်လာသည် ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်သည် ။ မောင်ဟန် ကောင်မလေးကို အဖုတ်ကို ထိုးသွင်းလိုက်တော့ အော်လိုက်တာ အသံအကျယ်ကြီး ။ တည်းခိုခန်းမို့ အသံလုံလို့သာတော် သေးသည်။ မျက်လုံးကလည်း ပြုးထွက်လာကာ မျက်ဖြူလန်သလို ဖြစ်သွားသည် ။ မောင်ဟန် လန့်သွားကာ ပြန်ချွတ်လိုက်သည် ။ ကောင်မလေးကို အခြေအနေ ကြည့်လိုက်တော့ အသက်ရှုသံပြင်းနေသည် ။

ရရဲ့လား မောင်ဟန်မေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးခေါင်းငြိမ့်ပြသည် ။ ရတယ် လုပ် လုပ် ခန္ဓာကိုယ်ချင်းက ဆင်နဲ့ဆိတ်လို ကွာတာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်မိတာကိုး။ မောင်ဟန် သဘောပေါက်သွားကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးသည် ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးတာကို တစ်ခါဝင်သွားတိုင်း အကျယ်ကြီးအော်ကာ မျက်လူံးကလည်း ပြူးပြူးပြီး ထွက်လာသည် ။မောင်ဟန်ပြီးသွားတော့ ကောင်မလေးလည်း ပျော့နေပြီ။ ကောင်မလေး လုံချည်လေးကို ဝတ်လိုက်သည် ။မောင်ဟန် အိတ်ထဲက ဖိုမဆက်ဆံရေး စာအုပ်ကို ထုတ်ပြီး …… နှင့် သက်ဆိုင်သော စာပိုဒ်တစ်ချို့ကို ပြလိုက်သည် ။ ကောင်မလေး ဖတ်တော့ ဖတ်ကြည့်သည် ။ ကောင်မလေး လုံချည်ဘဲ ဝတ်ရသေးသည် ။ ဘော်လီတွေဘာတွေ မဝတ်ရသေး ။

မောင်ဟန် အိတ်ထဲက စတီးသံကြိုးလေးကို ထုတ်ကာ ကောင်မလေးခါးလေးကို နှစ်ပတ်သုံးပတ် ချည်လိုက်သည် ။ ကောင်မလေး အကြောက်အကန် ငြင်းသည် ။ ဒါတွေ မလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဘူး ။ မောင်ဟန်မျက်နှာပျက်သွားသည်ကို ကောင်မလေးမသိ ။ လူကို ကြိုက်သလို လုပ်လို့ ရနေတာဘဲ ဒီလိုချည်တာတွေ မကြိုက်ပါဘူး ။ မောင်ဟန် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ကောင်မလေးကို လုံချည်လေးလှန်ကာ ခါးလေးကုန်းခိုင်းပြီး စိတ်ကြိုက်လုပ်တော့သည် ။အော်သံ အကျယ်ကြီး ထွက်လာပြန်သည် ။ မောင်ဟန် စိတ်ကြိုက်လုပ်လေ တိုးပြီးအော်လေ အော်လေ ကောင်းလေ ကောင်းလေ ဆောင့်လေ မျက်လုံးလေးပြူးလေနဲ့ မောင်ဟန်နဲ့ ကောင်မလေး ဒုတိယအချီ ပြီးသွားသည် ။

နောက်ရက်တွေမှာ ကောင်မလေး အဆက်အသွယ် လုပ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် မောင်ဟန် အတွေ့မခံတော့ ။ ကောင်မလေးလည်း အလုပ်ထွက်ပြီး ဆရာအတတ်သင်ကျောင်းတက် ဆရာမဖြစ် တာဝန်ကျရာ ဒေသသို့ ပြောင်းရွှေပြီး မောင်ဟန်နှင့် မဆုံဖြစ်တော့ ။ ကံကြမ္မာက တွေ့ခွင့်မပေးတော့ပေ ။ ဆရာမလေးလည်း မောင်ဟန်ဘာလို့ လမ်းခွဲခဲ့တာကို နားလည်မယ်မထင် ။ ခုလောက်ဆို ဆရာမလေးလည်း လေးဆယ်ကျော်လို့ ငါးနှစ်စွန်းလောက်ပြီ။ မောင်ဟန်နှင့် မေ နောက်တစ်ပတ် ချိန်းတွေ့ဖြစ်တော့ မောင်ဟန် အိတ်ထဲမှာ ချည်ကြိုးခွေတွေ ပါလာသည် ။

မောင်ဟန်နှင့် မေ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ မေက ဆံပင်ရှည်ကို စုစည်းထားပြီး အကျီ ၤ အဝါလက်ရှည် ချိတ်လုံချည် လေးနှင့် ။ မောင်ဟန် မေ့ကို ဘာမှ မပြောဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖက်ထားသည် ။ အနမ်းတွေပေးရင်း ကြည်းနူးနေကြသည် ။ မောင်ဟန် အိတ်ထဲက ကြိုးတွေထုတ်လိုက်တော့ မေက မောင်ဒီအဝတ်အစားတွေ လဲလိုက်အုံးမယ် ။ကျေကုန်ရင် အိမ်ပြန်တော့ အဆင်မပြေဘူး ။ ကောင်းသားဘဲ မေ မေ အပိုထည့်လာသော အနီရောင် တောက်တောက် ပိုးသားဝမ်းဆက်လေးကို ထုတ်ပြီးဝတ်ကာ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ခပ်မြှောက်မြှောက်လေး ထုံးလိုက်ရာ တစ်မျိုးလှသွားသော မေ ။

ကဲ မောင့်စိတ်ကြိုက် နှိပ်စက်လို့ ရပါပြီရှင် ။ မေ ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်ရာ မောင်ဟန် အူယားပြီး သဘောအကျကြီး ကျနေသည် ။ ဖဲသား အနီရောင်လေး ဝတ်ထားသော မေကို နို့လေးနှစ်လုံးအောက်မှ ပင့်တင်ပြီး ခါးကို တစ်ပတ်ပတ်ကာ နို့လေးတွေ မြှောက်သွားအောင်ချည်လိုက်ပြီး နို့ပေါ်မှ တစ်ပတ်ထပ်ချည်လိုက်သော ကြောင့် မေရဲ့ နို့လေးတွေမှာ တင်းပြီးစူထွက်နေသည်။ ထို့နောက် လက်လေးနှစ်ဘက်ကို နောက်မှာ ပူးပြီး လက်ကောက်ဝတ်မှာ တစ်နေရာ တစ်တောင်ဆစ်မှာ တစ်နေရာ နှစ်ပတ်သုံးပတ် ပတ်ချည်လိုက်ရာ ကြိုးမှာတင်းပြီး မေလက်မှာ ကြိုးလေးတွေ နစ်ဝင်နေသလိုတောင် ဖြစ်နေသည် ။ မေ အဆင်ပြေရဲ့ လား ရပါတယ် မောင် မေမျှော်လင့်ပီးသားပါ ခုလို ချည်လိုက်တော့ ပိုလှလာတယ်သိလား မေ နိ့ုလေးတွေကို စူနေတာဘဲ ။

မေ နို့လေးတွေ စူလာသလို မောင်ဟာကြီးလည်းရှည်လာတယ်လို့ မထင်ဘူးလား မောင် မေက ဘယ်လိုသိတာလည်း မေက မောင်လိုးတာ ခံရသူပါမောင် ဘာလို့ကြီးပြီး ဘာလို့ဒီလောက်သန်မာနေတာလည်း မေကို ကြိုးချည်ခံရတာ မြင်ရလို့လား ဟုတ်တယ်မေ အဲဒါက ကိုယ့်ရဲ့ အိပ်မက်ဘဲ ကိုယ့်မိန်းမကို မိန်းမကိုယ်တိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လက်ခံတာကို လိုချင်တာ မောင့်လိုဘဲ မေလည်း သဘောကျနေပြီမောင် ဟိုမှာ မှန်ထဲ ကြည့်လိုက်အုန်း မေရဲ့ နို့လေးက ထောင်နေပြီး မေရဲ့ မျက်ဝန်းလေးက ရွှန်းစိုနေသည် ။ မောင်ဟန် မေရဲ့ ဖင်လေးတွေကို ကြိုးဖျားလေးနှင့် ရိုက်လိုက်သည် ။

အ မေရဲ့ အော်သံလေး ထွက်လာသည် ။ မေ မောင်ဟန်ရဲ့ ကြိုးချည်ခံထားရမှု့ကို သဘောကျနေပြီ။ ရင်သားလေးတွေဆီမှ တင်းကျပ်မှု့ကို အရသာတစ်ခုလိုခံစားရသည် ။ လက်မောင်းတွေ လက်တွေ ခါးတွေဆီမှ တင်းကျပ်မှု့ကို ခံစားနေရင်း မောင်ဟန်ရဲ့ လက်ထဲမှ ချည်ကြိုး အဖျားလေးက ဖင်ကို လာရိုက်သဖြင့် အော်သံလေးထွက်လာသည် ။ အော်သံကို သဘောကျလို့လား မသိ ။ မေ့ကို ဒူးထောက်ခိုင်းသဖြင့် လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားတဲ့ အတိုင်း ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည် ။ အနီရောင် ဖဲလုံချည် ဝမ်းဆက်နှင့် ကြိုးတုတ်ခံထားရသော မေလက်ကလေးကို တစ်တောင်ဆစ်နေရာမှာ ချည်ပြီး ကြိုးစကို တန်းမှာ ဆွဲလိုက်တော့ မေ ဒူးထောက်ရက်လေး ။

မောင်ဟန် ချည်ကြိုးလေးတွေကို ဖွာပြီး လက်ကိုင်နေရာကို တစ်ထွာလောက်ထားကာ ကြိုးစလေးတွေကို ဖွလိုက်သဖြင့် ကြာပွတ်လေးဖြစ်လာသည် ။ အနီရဲ ဝမ်းဆက်လေးနဲ့ ဒူးထောက်လက်ပြန်ကြိုး ချည်ခံထားရသော မေရဲ့ ဖင် အနီရောင် ပြောင်ပြောင်လေးကို မောင်ဟန်လက်ထဲက ကြာပွတ်ရိုက်ချက် ကျလာသည် ။ မေ ခါးလေးကော့သွားပေမယ့် လဲမသွား။ တန်းမှာ ချည်ထားသော ကြိုးကြောင့် ဒူးထောက်ရက် အနေအထားမှ လေးဘက်ထောက် ခါးကုန်းသော အနေအထားဖြစ်သွားသည် ။ မေရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ပူးပြီးလုံချည်အနီလေးပေါ်မှ ချည်လိုက်သည် ။

မေခြေထောက်ကော လက်ရော ချည်ခံထားရသည်။ ကျာပွတ်လေးကို မေဖင်လေးပေါ် ကျလာလိုက် ခါးပေါ်ကျလာလိုက် ရှေ့ကနေပြီး နို့သီးလေး တွေပေါ်ကို ကျလာလိုက်နှင့် မေ့ကိုယ်လုံးလေးယိမ်းထိုးနေတာကို သဘောကျနေတဲ့ မောင် ။ ရွှမ်း အ ရွှမ်း အ မေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်ကြိုက် ရိုက်ချင်ရာ ရိုက်နေတဲ့ မောင် ။ မေကိုယ်တိုင်လည်း ဘယ်နေရာ ကျလာမည်မသိသော ရိုက်ချက်များကို တမ်းတရင်းကျေနပ် နေမိသည် ။ မောင်ရဲ့ ကျာပွတ်ရိုက်ချက်တွေမှာ အမုန်းတွေ မပါဘဲ အချစ်တွေ ခံစားချက်တွေ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့တွေ ပါနေမှန်း မေခံစားလို့ရသည် ။ မေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်မှု့မျိုး မဖြစ်စေဘဲ မေရဲ့ စိတ်ကို ထကြွလာအောင် ဆွနေသော ရိုက်ချက်များ ဖြစ်သည် ။

မေ ကို ရိုက်နေရင်း နောက်မှ မေဆံပင်ရှည်တွေကို ဆွဲပြီးနမ်းပြန်သည် ။ လူတစ်ယောက်ကို ကြိုးတုတ်ပြီး ထင်သလို နှိပ်စက်နေတဲ့ မောင် ။ နမ်းနေရင်း ပေါင်ဂွကြားလေးကို ရိုက်ချက်လေးတွေ ကျလာပြန်သည် ။ အရည်လေးတွေ စိုနေတဲ့ နေရာလေးကို ထိပြန်သည် ။ နို့သီးလေးတွေကို ရိုက်ပြီး လက်လွှတ်လိုက်တော့ မေဖင်ကုန်ရက်လေး ဖြစ်သွားပြန်သည် ။ မေရဲ့ အနီရောင် ပြောင်ပြောင် ဖင်လေးပေါ်ကို ရိုက်ချက်တွေ ကျလာပြန်ပြီ ။ မေလည်း အော်ရတာ မောနေပြီ။ မေရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဘက်ပေါ်က ကြိုးတွေကို ဖြည်ပေးလိုက်ပြီး မေရဲ့မျက်နှာရှေ့လာရပ်သော မောင်။ မေ မေမျက်လုံးလေးတွေကို ချည်ချင်လို့ မေ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။ လူတစ်ကိုယ်လုံးကို စိတ်ကြိုက်ချည်တုတ်ပြီး ရိုက်နက်နေတာကိုတောင် မေက ခွင့်ပြုပြီးသား။

မောင့်သဘော မောင့်စိတ်ကြိုက် ဆိုပေမယ့် မေခွင့်မပြုရင် ဘာမှ မလုပ်ဘူးဆိုတဲ့ မောင့်စိတ်ကို မေချစ်တယ်လေ ။ မေမျက်လုံးကို လက်ကိုင်ပုဝါနှင့် စီးပြီး လက်ကိုင်ပုဝါပေါ်မှ ကြိုးနဲ့ သုံးလေးပတ် ပတ်ပြီး ချည်လိုက်သည်။ မေ နာကျင်သော ခံစားမှု့ကို ကြိုက်နေပြီ ။ မေ ရဲ့ ရှေ့ကနေပြီး မောင်က မေဖင်လေးကို လှမ်းရိုက်လိုက်သည် ။ အ မေပါးစပ်လေး အော်လို့ ပွင့်သွားချိန်မှ မောင့်ရဲ့ လိင်တံကြီးက မေ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာသည် ။ မေ့ရဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို ဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်နေသည် ။ မေလျှာဖျားလေးနဲ့ စုပ်ပေးပြီး ကလိပေးလိုက်တော့ မောင့်ခန္ဓာကိုယ်ကြီး တုန်နေတာ မေခံစားလို့ ရသည် ။

မေကသေသေချာချာ စုပ်ပေးလေ မောင်လက်နှစ်က မေနို့တွေကို ညှစ်လေ ဖြစ်နေသည် ။ အား မောင် ညှစ်တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် မေအော်ရလေပြီ ။ နှို့သီးခေါင်း အဖျားလေးတွေကို ညှစ်တော့ မေလည်း ထန်လာနေပြီ ။ မောင် မေနောက်မှာ ဒူးထောက်လိုက်တာကို ခံစားလို့ရသည် ။မောင့်လိင်တံက မေဖင်လေးကြားကို ထောက်နေသည်ကိုး ။ လူက မေနောက်ရောက်နေတော့ ကြာပွတ်ရိုက်ချက်တွေက မေနို့လေးတွေပေါ် ကြလာပြန်သည် ။ မောင် မေလုံချည်လေးကို မလိုက်ပြီ ။ မေသိလိုက်ပြီ ။ ခုနားတုန်းက မေပြုစုလိုက်သော မာပြီးတောင်နေသော မောင်ရဲ့ လိင်တံကြီးက မေအဖုတ်လေးကို လိုးတော့မည် ။

အော်ဖို့ ပြင်ထားပေမယ့် အချိန်မရလိုက် ။မောင့်ရဲ့ လိင်တံကြီးက မေအဖုတ်လေးထဲ ရောက်နေပြီ ။ စီးစီးပိူင်းပိူင်း ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း ။ မေ တံတွေးမြို ချနေရသည် ။ အော်လည်းမအော်နိုင် ။ မောင်လိင်တံကြီးက မေအဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်နေပြီး အသွင်းအထုတ်မလုပ်ဘဲ ကြပ်နေအောင် သွင်းထားပြီး လိင်တံရဲ့ ကြွက်သားလေးတွေကြီး ညှစ်ထုတ်ကာ မောင်က ပညာပြနေသဖြင့် မေမှာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း ကျြိုးတုတ်ခံထားရသဖြင့် လှုပ်လည်းမလှုပ်နိုင်။ အော်လို့လည်း မရ ။ မေ့ကို ကောင်းအောင်ဘယ်လိုများ နှိပ်စက်နေတာလဲမောင် ။ မောင်ခြေရင်းမှာ ဝပ်ဆင်းမှာပါ ။ မောင်နှိပ်စက်သမျှ ခံယူမှာပါ ။ မောင် ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်လာသည် ။

မေရင်ထဲ ပြည့်လာသလိုလို ချောင်သွားသလိုလို ။မေ ဒူးထောက်ကုန်းရက်အနေအထားလေးကို မောင်ကစိတ်ကြိုက် လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည် ။ မေခန္ဓာကိုယ်လေးကို လုပ်လို့လည်းကောင်းအောင် ရိုက်လို့လည်းကောင်းအောင် သေချာစီစဉ်ထားခြင်းဖြစ်မည် ။ မေကတော့ ဘာမှ မသိ ။ မောင်စိတ်ကြိုက် လိုက်လျေုာဖို့သာ ။ မောင် မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးလို အရှိန်ရလာပြီ ။မေကို စောင့်လိုးနေသော ဆောင့်ချက်များ မြန်လာပြီ ။မောင်ဆောင့်သလောက် မေမအော်နိုင် ။ မေအော်သံထက် မောင်ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အရှိန်က ပိုမြန်နေပြီ ။ နောက်ဆုံးတော့ မေ့အဖုတ်လေးထဲမှာ မောင်စိတ်ရှိလက်ရှိ ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အရသာကို ခံစားလိုက်ရပြီး မေပါပြီးသွားသည် ။ မောင်က သူ့အကျင့်အတိုင်း မေအဖုတ်လေးထဲမှ သှူု့လိင်တံကြီးကို ချက်ချင်းမထုတ် ။

လောကစည်းစိမ်ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေပြီ။ မေဖင်လေးကို ကြာပွတ်လေးနဲ့ ရိုက်ပြီး ထုတ်လိုက်တော့ မေလည်းဒူးတွေ မထောက်နိုင်တော့ဘဲ ခြေထောက်ကသာထိပြီးလူက ဆန့်လျက် လေထဲမှာ ကြိုးတန်းလန်းနှင့် ။ မေ ကို ကြိုးဖြေမပေးသေး ။ မေကလည်း မတောင်းဆို ။ မောင် စိတ်ကြိုက် မောင်သဘော ။ တစ်နေကုန် ချည်ထားလည်း မေမတတ်နိုင် ။မေက မောင့်စိတ်ကြိုက် မောင့်မယားဖြစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည်လေ ။ မောင်နဲ့ ပြန်ပေါင်းဖြစ်တော့ မေ့ကို ကားစင်မှာတင်ပြီး စိတ်ကြိုက်လုပ်မှာတွေ ။လေထဲမှာ တွဲလောင်းဆွဲထားပြီး ခြေဖျားမှ ခေါင်းထိ ကြိုးနဲ့ ချည်ကာ နည်းမိုးစုံ လုပ်ခံရမှာတွေ မေကတော့ ကြိုမသိနိုင်ခဲ့ပေ …………ပြီးပါပြီ ။

 

Zawgyi

 

ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္

1970 ဝန္းက်င္ ။ ေရနံဆီ ေမွာင္ခို ေရာင္းေသာေခတ္ ။ ဆပ္ျပာေလးရဖို႔ သမဆိုင္မွာ တိုးေနရေသာ အခ်ိန္။မိုင္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ ကြာေဝးေသာ ေတာ႐ြာေလးမွ ၿမိဳ႕ေပၚကို တက္လာတဲ့ ညားခါစ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ။ ဦးေလးျဖစ္သူရဲ႕ အိမ္မွာ ကပ္ေနရင္း ႀကဳံရာ အလုပ္ကို လုပ္ကာ ဘဝကို ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္ ရွာေဖြေနသည္။ သၾကၤန္ သံခ်ပ္စာေတြ ဗိုလ္သခင္ သံခ်ပ္စာေတြ ရမယ္ ။ ခ်ိန္တန္ၿပီ မက်ည္းကိုင္းႀကီး လႈပ္ေတာ့ အႀကီးပိုင္းေတြ ျပဳတ္မယ္တဲ့ဗ် ။ အဲဒီ အခ်ိန္အခါတုန္းက ယခု ၃၅ လမ္းေနရာမွာ ခ်ိန္တန္ၿပီ ဆိုတဲ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ႀကီး ။ မက်ည္းပင္ကလည္း အႀကီးႀကီး ။

သၾကၤန္ၤ ကၤားေတြ အလွျပကားေတြ မ႑ပ္ေတြ ေရွ႕မွာ ေဈးေရာင္းတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သၾကၤန္သံခ်ပ္စာေတြ လည္ေရာင္းေနတဲ့ အသံေလးေတြ။ ဘဝကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ႐ိုး႐ိုးးသားသား ရွာေဖြေနေသာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ။ သားသမီးေလးေတြလည္း ရၿပီ။ စုမိေဆာင္းမိတဲ့ ေငြေၾကးေလးေတြ မရွိေသး။ ထီ တစ္ေစာင္ ႏွစ္က်ပ္ ။ ထီတစ္ေစာင္ထိုးဖို႔ ေငြေၾကးကို စဥ္းစားေနရသည္ေလ။ လင္ျဖစ္သူက တစ္လတစ္ေစာင္ေတာ့ ထိုးျဖစ္ေအာင္ ထိုးသည္။မယားျဖစ္သူက ႏွေျမာေပမယ့္ တားေတာ့ မတားရွာေပ။ သားငယ္ဆုံးေလးေမြးၿပီ ။

ေဈးကပိုေရာင္းေကာင္း လာၿပီ။ စီးပြားေရးေတြ အရွိန္ရလာၿပီ။ ဘဝတူ ေဈးသည္ တစ္ေယာက္က လာေျပာသည္ ။ ၃၅ လမ္း ထီဆိုင္ႀကီးမွာ ထီေပါက္တဲ့ အေၾကာင္း အားရဝမ္းသာ သြားၾကည့္ေတာ့ အျမင့္ဆုံးဆုရဲ႕ ေအာက္က ဒုတိယ အျမင့္ဆုံး တစ္ေသာင္းဆု ။ သားငယ္ေလး ေမြးေတာ့ ထီေပါက္သည္ ။ ထီေပါက္တဲ့ တစ္ေသာင္းဆုက တစ္႐ြာလုံး မီးခိုးတိတ္ အလႉေပးႏိုင္သည္ ။အိမ္ဝယ္ႏိုင္သည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး ဘဝမေမ့ ။ႀကိဳးစားရွာ ေခြၽတာသုံး ။အိုးပိုင္ အိမ္ပိုင္ ႏွင့္ အလုပ္သမား ဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိေသာ ေဈးဆိုင္ႀကီးျဖစ္လာသည္ ။ အငယ္ဆုံးသားေလး မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ မညႇိဳးေစရ။

သားေထြးေလး အတြက္ အိမ္ေဖာ္ အလုပ္သမား သီးသန႔္ ထားေပးသည္။ အငယ္ဆုံးသားေလး ေမာင္ဟန္။ ေမြးကတည္းက မပူမပင္ ။ ထမင္းဆိုလည္း ခူးခပ္ၿပီး အဆင္သင့္ ။ မိဘေတြက လိုတရေစသည္။ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္။ ကစားတဲ့ အဖြဲ႕မွာ သူကလူဆိုး ။ ရဲက ဖမ္းၿပီး ခုံမွာ ခ်ည္ထားတဲ့ပုံမ်ိဳး လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္မွာ ခ်ည္ခံရသလိုမ်ိဳး ။ အိမ္ေဖာ္ အမႀကီးက ဟိုေကာင္ေလး ေဘာင္းဘီေရွ႕မွာ ဘာႀကီးထည့္ထားလဲ ဆိုၿပီး ေဘာင္းဘီ ႀကိဳးေလးဆြဲၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ။

ေမာင္ဟန္တို႔ အိမ္ေလးက ႏွစ္ထပ္အိမ္။ ေမာင္ဟန္အတြက္ သီးသန႔္ အေပၚထပ္မွာ ။ ေခတ္ကလည္း စာအုပ္ေတြ ဝတၱဳေတြ ကာတြန္းေတြ ။ ေမာင္ဟန္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ ။ ကာတြန္းေတြထဲမွာ မင္းသမီးေလးေတြကို ႀကိဳးခ်ည္ထားပုံ ။ စေနမ ကာတြန္းေတြမွာ ႀကိဳးတုတ္ထားပုံ ေတြ ၾကည့္ၿပီး အာသာ ေျဖတတ္ေနၿပီ။ ကာတြန္းပုံေလးေတြမွာ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရရင္ကို ငယ္ပါေလးက ေထာင္လာတတ္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ နားမလည္ ။ ညေတြမွာ ပုဆိုးစိမ္းေလးကို မိန္းမလို ဝတ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္ကို ထုတ္တန္းခ်ည္ တြဲေလာင္းဆြဲလိုက္ေတာ့ တစ္ခ်ီၿပီးသည္။

အံ့ၾသစရာ လက္နဲ႔ကိုင္စရာ မလို။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အ႐ြယ္ ေရာက္ေတာ့ အားကစားလိုက္စားလာၿပီ။ ေခတ္ကလည္း ေဒြးေခတ္ ။ လက္ေမာင္းမွာ ႂကြက္သားေတြနဲ႔။ မို႔ေမာက္ေနေသာ ရင္အုံ ။ ခ်ိဳင္းျပတ္ ရွပ္အက်ီ ၤ ၤ ေဒြးစတိုင္ ။ တစ္ခုဘဲ ကြာသည္။ ေဒြးက ႂကြက္သားမရွိ။ ေမာင္ဟန္က ဖုထစ္ေနေသာ လက္ေမာင္းမာဆယ္ေတြ။ သန္မာေတာင့္တင္းေသာ ကိုယ္ဟန္ အေနအထား။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား လူပ်ိဳေပါက္။႐ုပ္ရည္ကလည္းရွိ။ မိဘကလည္း ျပည့္စုံေတာ့ အဲဒီေခတ္က ေစာ္ေလးေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္။ ေမာင္ဟန္ အိပ္ရာထဲမွာ အိပ္ရင္ စိတ္ကူးယဥ္တတ္သည္။

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္တိုင္းက် ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး ကိုယ္ႀကိဳက္သလို လုပ္သည့္ ပုံစံမ်ိဳး။ ခ်ည္စရာ မိန္းကေလး မရွိေတာ့ ကိုယ္ဘာသာဘဲ ခ်ည္ၿပီး လုပ္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳး စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး စဥ္းစားလိုက္ရင္ လက္ကူစရာ မလို ၿပီးသြားသည္ ။ ေယာပုဆိုးေလးေတြ ေက်ာင္းစိမ္းအုန္းပင္တံဆိပ္ အသားအိအိေလးေတြ ဝတ္ၿပီး ကိုယ္ဘာသာႀကိဳးခ်ည္ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္က စိတ္တိုင္းက် ျမင္ေနရတဲ့ ပုံကို စိတ္ကူးထဲမွာ ကိုယ္က လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ၿပီးသြားတာလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ။ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ကေတာ့ သန႔္ေအာင္ေနသည္ ။ လူပ်ိဳရည္ ပ်က္မခံ

။ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသား အ႐ြယ္မွာဘဲ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က ရည္းစားစာ ေပးခံရဘူးသည္ ။ မိမိစိတ္ခံစားခ်က္ကို ဘယ္သူကိုမွလည္း မေျပာရဲ ။ အ႐ူးလို႔ ထင္ခံရမွာစိုးသည္ ။ ဒီဘက္ေခတ္လို မဟုတ္ ။ ရတနာ ဝင္းထိန္လို အျပာစာအုပ္ေတြ ဖတ္ဖူးေပမယ့္ ခ်ည္တာတုတ္တာေတြ မပါ ။ တစ္ခါက ညမွာ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ခ်ည္ၿပီး ဈာန္ေတြ ဝင္ေနတုန္း အေဖက အသံေတြ ၾကားလို႔ လာၾကည့္ေတာ့ ႀကိဳးေတြ သိမ္းသြားသည္ ။ဘာမွေတာ့ မေျပာ ။ေနာက္ညလည္း လာမၾကည့္ေတာ့ ။ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လက္ကို ခ်ည္ၿပီး တြဲေလာင္းဆြဲ႐ုံႏွင့္ မၿပီးေတာ့ ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး စမ္းၾကည့္သည္ ။

ေျခေထာက္ကို ပူးခ်ည္ၿပီး လက္က ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးကို ထုပ္တန္းတင္ၿပီး ဆြဲလိုက္ေတာ့ လူကေစာက္ထိုး အေနအထား။ ႀကိဳးစကို ခါးမွပတ္ခ်ည္လိုက္ေတာ့ ေလထဲမွာ ဝဲေနၿပီ။ ေစာက္ထိုးျဖစ္သြားေတာ့ ေအာ္တို တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားၿပီ။ ညေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ကူစရာ မလို။ထူးဆန္းေသာ စိတ္ခံစားမႈ႕ႏွင့္ လူပ်ိဳ ဘဝ။ ေစာက္ထိုးအေနအထား ၾကာလာေတာ့ မၿပီးေတာ့ေပ။ ေစာက္ထိုးအတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကို လႊဲရမ္းလိုက္ေတာ့ မွ ၿပီးပီးေတာ့ အရည္ေတြ ထြက္လာသည္ ။ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျမႇာက္ေပးလို႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ခိုးေျပးတဲ့ ေမာင္ဟန္ ။

မိန္းကေလးက အဝတ္အစား သိပ္မပါ ။ ရည္းစားဘဝက ခုႏွစ္တန္း ။ ဆယ္တန္းထိ လက္တြဲခဲ့သူ ။ စိတ္ခံစားမူ႔ အေၾကာင္းကို ဖြင့္ မေျပာရဲ ။ မိမိရဲ႕ ေယာပုဆိုးေလးကို ေပးၿပီး ဝတ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ေက်ာင္းစိမ္းေလးေရာ ။ စိတ္ကူးထဲက ေကာင္မေလးေတာ့ ရၿပီ။ေမာင္ဟန္ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ အသစ္စက္စက္ မိန္းမေလးကို ေမဟုေခၚသည္ ။ အသိမိတ္ေဆြရဲ႕ အိမ္ကို ခိုးေျပးေတာ့ အိမ္ကႏွစ္ထပ္အိမ္ ။ ႏွစ္ထပ္အိမ္ရဲ႕ အေပၚထပ္မွာ မဂၤလာဦးည။ ေမ အိပ္ရ ေအာင္ကြာ အိပ္ေလ ေမာင္ ဖက္ၿပီး အိပ္ခ်င္တာေလကြာ ဖက္ေပါ့လို႔ ဟုတ္ဘူးေလကြာ ဟိုဟို သုံးႏွစ္သုံးမိုး ရည္းစားျဖစ္ၿပီး ပါးေလနမ္း႐ုံ ႏႈတ္ခမ္းေလးနမ္း႐ုံ လက္ကေလးကိုင္႐ုံနဲ႔ ၿပီးခဲ့ေသာ သမီးရည္းစား ဘဝ ။

ခိုးေျပးလို႔ ျခင္ေထာင္ထဲေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။ ဘယ္ကစရမွန္းမသိ။ ဟိုဟို ေမကို ဟိုလိုေလကြာ ဘယ္လိုလဲ ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ေမက လုံခ်ည္ ေအာက္က ေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္လိုက္ပါလား ခြၽတ္ပါဘူး ရွက္စရာႀကီး ဟင္ ခိုးရာလိုက္လာတာေလ ေအးေလ ေမာင္ေခၚလို႔ လိုက္လာတာဘဲ လိုက္လာတာနဲ႔ ဘာလို႔ ခြၽတ္ရမွာလဲ လင္မယားပါဆို ခြၽတ္ရမွာေပါ့ ခြၽတ္ခ်င္ပါဘူး အစကဒီလိုမွန္းသိရင္ လိုက္လာပါဘူး မခြၽတ္ခ်င္ရင္ ျပန္ေတာ့သြား ေမာင္ဟန္ စိတ္ဆိုးေလၿပီ။ ၾကမ္းၿပီ အသစ္စက္စက္ မိန္းမေလးကို ။ မွားၿပီ ။ ယုံလို႔ ေမာင္ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့တာ ညႀကီးၾကမွ ျပန္ခိုင္းေနၿပီ ။

ခိုးရာလိုက္ခဲ့တုန္းက ဒီလို ျဖစ္မယ္မွန္းမသိတဲ့ေမ ။႐ိုးအတယ္ဘဲ ေျပာရမလား ။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနတုန္း ဝုန္းကနဲ အသံႀကီး ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ျပတင္းေပါက္တံခါး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိတို႔ အသစ္စက္စက္ လင္မယားကို အတြဲေခ်ာင္းေနတဲ့ အမ်ိဳးေတြ ။ ေရခပ္တဲ့ သံပုံးေတြ ဆင့္ၿပီး ေခ်ာင္းတာ ေရပုံး ကြၽံက်ၿပီး ေပါက္ထြက္သြားတာ ။လက္သီး ဆုပ္ျပၿပီး ျပတင္းေပါက္ေလးကို ျပန္ပိတ္လိုက္တဲ့ ေမာင္ဟန္ ။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ ခြၽတ္မွာလား မနက္ၾကရင္ျပန္မွာလားေျပာ လင္မယားျဖစ္တာ နာရီပိုင္းဘဲ ရွိေသးသည္။ ေတာ္ေတာ္ အာဏာျပတဲ့ေမာင္ ။

သူ႔မ်က္ႏွာ တစ္႐ြာမွတ္ၿပီး လိုက္လာတာ ခုတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ခိုင္းေနၿပီ ။ဘာလုပ္မလို႔ ပါလိမ့္ ။ သူေပးတဲ့ ေယာပုဆိုးေလးနဲ႔ ဝတ္ထားမိတာ မွားၿပီ ။ ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ခိုင္းၿပီး သူ႔ေယာပုဆိုးေလးမ်ားျပန္ေတာင္းရင္ေတာ့ ဝတ္စရာ မရွိေတာ့ ။ ကဲ ၾကာတယ္ကြာ ကိုယ္ခြၽတ္ေပးမယ္ ဇြတ္ခြၽတ္မယ္လုပ္ေတာ့ လုံခ်ည္ေလးကို လက္ေလးႏွစ္ဘက္နဲ႔ ဖိကိုင္ထားတဲ့ ေမ ။ သြား ေမာင္ အခန္းအျပင္ထြက္ ေမ ကိုယ့္ဘာသာ ခြၽတ္ပါမယ္ ေမာင္ဟန္ ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ အခန္းျပင္ ထြက္သြားသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ဝင္လာသည္ ။ ခႊၽတ္ၿပီးၿပီလား ။ ျပန္မေျဖေသာ ေမ ။

ေခါင္းေလးငုံ႔ ဒူးေလးႏွစ္ဘက္ကို ေထာင္ၿပီး လက္ကေလးနဲ႔ ပိုက္ထားသည္။ ေမာင္ဟန္တင္ပါးေလးကို စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမ ခါးေလးတြန႔္သြားသည္။ ရွက္ေနေသာ ေမ ။ အပ်ိဳလူပ်ိဳတို႔ရဲ႕ မဂၤလာဦးည။ ကဲပါ ေမရယ္ အိပ္ရေအာင္ေနာ္ ။ ေမ ေခါင္းေလးၿငိမ့္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ အသာေလးဖက္ကာ အိပ္လိုက္သည္။ ေမရဲ႕ ႏွစ္ခမ္းေလးကို နမ္းရင္း အက်ီ ၤၤ ေလၤးေပၚမွ ႏို႔ေလးေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ေမ မ်က္လုံးေလး စဥ္းကာ ၿငိမ္ေနသည္။ ေမာင္ဟန္ တစ္ဆင့္ တက္ကာ ၾကယ္သီးေလးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး ႏို႔ေလးေတြကို စို႔ေပးလိုက္သည္။ ေမ အရွိန္ရေနၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ ေမရဲ႕ ေယာလုံခ်ည္ေလးကို မကာ ေမရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲကို သြင္းလိုက္သည္ ။

အ….အ…. ေမာင္ဟန္ေရာ ေမေရာ ၿပိဳင္တူ အသံထြက္သြားသည္ ။ ေမာင္ဟန္ေရာ ေမေရာ အပ်ိဳလူပ်ိဳ အစစ္ေတြေလ ။ ေမာင္ဟန္လည္း ထိပ္သားေလး ႀကိမ္းေနသလို ေမလည္း စီးစီးပိုင္းပိုင္းနဲ႔ လိုးခံရတဲ့ အရသာကို စတင္ေတြ႕သြားၿပီ ။ ေလာကစည္းစိမ္ကို သိသြားၾကၿပီ ။ ကာမရဲ႕ အရသာ ။ ေမာင္ဟန္နဲ႔ ေမ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားမိၾကသည္ ။ ေမကအိပ္ယာထဲမွာ ပက္လက္ကေလး ေမာင္ဟန္က ေမအေပၚမွ ထပ္ကာ လီးကို ေမရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲမွာ ထိုးသြင္းရက္ အေနအထား ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မလူပ္ၾက ။နာမွာလည္း ေၾကာက္သည္ ။

အလိုးမခံရမွာလည္း ေၾကာက္သည္ ။ ေမာင္ဟန္လည္း ထိပ္ကနာသည္ ။လိုးလည္းလိုးခ်င္သည္ ။ စိမ္ရက္ေလး လိုးရင္းတန္းလန္း အၿငိမ္ေပါ့ ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္လာေတာ့ ေမာင္ဟန္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္သည္။ ေမလက္ကေလးက ေမာင္ဟန္တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေက်ာေလးကို ဖက္ထားရတာ အေမာ။ ေဆာင့္ရတာလည္း ေကာင္းလာၿပီ ။ ေမလည္း အရည္ေလးေတြ ထြက္ေနၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ လိုးရင္းတန္းလမ္း ရပ္ထားၿပီး ေမရဲ႕ ႏို႔သီးေလးေတြကို စုပ္ေပးေနသည္ ။ စုပ္ရင္း ေဆာင့္ရင္း လိုးရင္း ေမာင္ဟန္ေတာ့ ၿပီးသြားသည္ ။

ေမကလည္း လက္ေလးနဲ႔ ဖက္ထားရင္း ၿငိမ္သက္ေနသည္ ။ ေနာက္ရက္ ညားခါစ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး ကြတ ကြတနဲ႔ ။ ေဆြမ်ိဳးအသိ အိမ္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ေနၿပီး မိဘေတြဆီ ျပန္ ။ မိန္းကေလးရွင္ဘက္ကို ျပန္အပ္ၿပီး ေမာင္ဟန္ရဲ႕ မိဘေတြက မဂၤလာ ေဆာင္ ေပးၾကသည္။ ေက်ာင္းသား ဘဝက မိဘကလိုေလေသးမရွိ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ႀကီးျပင္းလာေသာ ေမာင္ဟန္ ။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား အေနနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ဘာစီးပြားေရးမွ မလုပ္တတ္ ။ မိဘေတြကလည္း သေဘာမတူသူႏွင့္ ယူ ရမလားဟု ဆိုၿပီး မဂၤလာေဆာင္ၿပီး အိမ္ေလးငွားေပးကာ အရင္းအႏွီးေလး နည္းနည္း ထုတ္ေပးလိုက္သည္ ။

ေမာင္ဟန္ ကိုးတန္းေက်ာင္းသား ဘဝက ေက်ာင္းမွာ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲ ရွိတဲ့ရက္ ။သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ေခၚလို႔ အေဖာ္ လိုက္သြားသည္ ။ သံလမ္းေဘးက တဲတန္းေလးေတြ ။တဲေလးတစ္လုံးေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ထြက္လာၿပီး သြားမွာလားလို႔ ေမးရာ သူငယ္ခ်င္းက သြားမယ္ဟု ေျပာၿပီး ခုႏွစ္ဆယ့္ ငါးက်ပ္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ဟန္ ေရာသြားမွာလားဟု မိန္းမႀကီးက ေမးသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ဘုမသိ ဘမသိ ။ သူငယ္ခ်င္းက မင္းေရာ ဖာခ်မွာလားဟု ေမးရာ ေမာင္ဟန္ျပဴးတူးၿပဲတဲႏွင့္။ ခ်ဘူး ဟုျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။မိန္းမႀကီး ၿပဳံးစိစိ ။

အိမ္ရွင္ မိန္းမႀကီးႏွင့္ ေမာင္ဟန္ တဲေလးေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ မိန္းမႀကီးက ဟဲ့ ၾကာလွေခ်လားဟု လွမ္းေအာ္ၿပီး တဲေလးကို ခဲနဲ႔ေပါက္လိုက္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ သူငယ္ခ်င္း ေခြၽးေတြနဲ႔ ထြက္လာသည္ ။ တဲတန္းေလးဆီမွ စက္ဘီးေလးနဲ႔ ျပန္လာေတာ့ ေမာင္ဟန္ သူငယ္ခ်င္းကို ေမးလိုက္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းက အတန္းက်ၿပီး ေမာင္ဟန္က တန္းတက္မို႔ အတန္းတူတာျဖစ္သည္ ။ သူငယ္ခ်င္းက အသက္ ေလးႏွစ္ေလာက္ႀကီးသည္ ။ ခင္မ်ား ၾကာလွေခ်လားဗ် တစ္ခါကို အဲေလာက္ ၾကာလား တစ္ခါကို ခုႏွစ္ဆယ့္ ငါးက်ပ္ကြာ ။ ေကာင္မေလးက အစိတ္ရတယ္ ။

မင္းနဲ႔ စကားေျပာတဲ့ ဘြားေတာ္ကို ဖာေခါင္းေပါ့ အစိတ္ေပးရတယ္ ရဲကို အစိတ္ေပးရတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ငါလည္း သူ႔လက္ထဲ ခုႏွစ္ဆယ့္ ငါးက်ပ္ထပ္ေပးၿပီး ႏွစ္ခါလုပ္လာေတာ့ ငါေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ ခြဲမေပးရေတာ့ ဘူးေပါ့ ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရွ႕က မိန္းမႀကီးက ေအာ္ေနတာကိုး ၾကာလို႔ ဟုတ္တယ္ ငါလည္း တစ္ခါ ၿပီးသြားေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ မွာ မထလို႔ အထဲက မိန္းမက သႉု႔ဟာႀကီး ၾကည့္ခိုင္းတာ ႐ႊံစရာႀကီး ဒါနဲ႔မ်ား ႏွစ္ခါေတာင္ အေတြ႕အႀကဳံေပါ့ကြာ ငါ့တို႔အေဖက ကုန္ကားေမာင္းတာေလ မဆန္းေတာ့ပါဘူး ဟင္ ေမာင္ဟန္ အံ့ၾသသြားသည္ ။

ဒါနဲ႔ ေနပါအုံး မင္းကဘာလို႔ မလုပ္တာလဲ။ပိုက္ဆံမပါလို႔လား ကိုယ္ကိုကိုယ္ ႏွေမ်ာလို႔ေလ။ပိုက္ဆံေပါတာ ခင္မ်ားသိပါတယ္။ ဒီဘက္တဲတစ္လုံးမွာ လက္ပတိုစီ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ဗ် သိလား သိသားဘဲ ။မဆန္းေတာ့ဘူးေလ ။ၾကာရင္ ဒီလိုမိန္းမ တစ္ေယာက္က ဒါမ်ိဳး ျဖစ္သြားတာ ေမာင္ဟန္ ။ကိုးတန္းေက်ာင္းသားေတြေတာင္မွ ဒီလိုလူေတြရွိပါလား ဆိုတဲ့ အသိ မ်က္ျမင္မို႔ ယုံရသည္ ။ ေမာင္ဟန္ အိမ္ေထာင္စက်ေတာ့ ခ်စ္တာဘဲ သိသည္ ။ေမတၱာ တရားကို သိပ္နားမလည္ ။ ေက်ာင္းသားလူထြက္ စီးပြားခက္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးက မေျပလည္ ။ယိုင္လုလု ။ သူဖို႔ သိပ္မစဥ္းစား ။

ကိုယ့္ဖို႔ဘဲ ၾကည့္သည္ ။ ကေလးကလည္း မရွိေသး ။ စကားမ်ားရင္း ဘာမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးနဲ႔ လင္မယားကြဲသြားသည္ ။ အေမအိမ္ ျပန္ေန ။စီးပြားေရးလုပ္ရင္း တစ္စတစ္စ နားလည္လာသည္ ။ ေငြေကာင္းေကာင္းရွာႏိုင္ၿပီ ။ တစ္ခုလပ္ တရားဝင္ ကြာရွင္းထားေသာ ေမာင္ဟန္ ။ ငယ္ဂုဏ္ ေတာက္ေတာက္ေျပာင္ေျပာင္ ႏွင့္ စီးပြားေရးေကာင္းေတာ့ မိန္းကေလးေတြ ထည္လဲတြဲေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရင္ထဲက ဆႏၵကို မိန္းကေလးေတြ မေျပာျဖစ္ ။ အျပင္ထြက္ရင္ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လုံး လြယ္ ၿပိဳင္ဘီးေလးနဲ႔ မ်က္မွန္အမဲ တပ္ထားေသာ စတိုင္လ္ ။ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာေတာ့ စတီးသံႀကိဳး ေလးေတြ ။

ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ေရးေသာ ဖိုမဆက္ဆံေရး ။ နာက်င္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ေသာ ဆိုၿပီး ရွင္းျပထားတဲ့ အေၾကာင္းပါသည္ ။ တြဲေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို စာအုပ္ေလးထဲက စာပိုဒ္ကို ျပသည္ ။ အိတ္ထဲက သံႀကိဳးေလးနဲ႔ ထုတ္ၿပီး ခါးေလးကို ခ်ည္လိုက္ေတာ့ လူကို ႀကိဳက္သလိုလုပ္ ရေနတာဘဲ ခုလို ခ်ည္တာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး ႀကိဳးေတြ လႊင့္ပစ္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ လုံးဝ အဆက္အသြယ္ျဖတ္။ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ ။ မိန္းကေလးသုံးေလးေယာက္နဲ႔ တြဲျဖစ္ျပန္သည္ ။ စကားေတာ့ မစရဲ ။ တစ္ရက္ေတာ့ ကြဲေနတဲ့ မိန္းမႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရသည္ ။ ကိုယ့္မိန္းမနဲ႔ ကိုယ္ တည္းခိုခန္းမွာ ခ်ိန္းေတြ႕သည္ ။

ေမ မင္းကို ကိုယ္ေျပာမလို႔ ဘာလဲ ကိုယ့္ အေၾကာင္းေလ ဘယ္သူမွ မေျပာဘဲ ထားခဲ့တာ မင္းကိုေျပာရမလားလို႔ မင္းနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ထိ ကိုယ္မေျပာခဲ့ဘူး မင္းနဲ႔ ကြဲသြားတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္လဲ ဒါကိုဘဲ စဥ္းစားေနတာ ေျပာသင့္ မေျပာသင့္ ေျပာေနာ္ မေျပာရင္ မလာေတာ့ဘူး စိတ္ဆိုးမွာလည္း စိုးတယ္ ေျပာလည္း ေျပာခ်င္တယ္ တစ္မ်ိဳးျမင္မွာလည္း ေၾကာက္တယ္ ေျပာစရာ ရွိတာ ေျပာစမ္းပါ ဟိုေလ မင္းလက္ကေလးေတြကို ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ခ်င္လို႔ ဟင္ ေမ အံ့ၾသတိတ္ဆိတ္စြာ ခဏေနၾကေတာ့ ခ်ည္ေလ ။ ခ်ည္ပါလား ။ လက္ကေလး ႏွစ္ဘက္ကို ပူးၿပီးေပးေတာ့ ေမာင္ဟန္ ဝမ္းသာရၿပီ။ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ရွာလိုက္ရတဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ ။

မိမိစိတ္ထဲက ပုံေဖာ္သူနဲ႔ မိမိရဲ႕ ဇနီးေဟာင္းေလး အံက်ျဖစ္ေနပါလား ။ေလးႏွစ္ ေပါင္းတာႏွစ္ႏွစ္ ကြဲတာႏွစ္ႏွစ္ ႏွေမ်ာလိုက္တာ အခ်ိန္ေတြ ။ လက္ရွည္ အက်ီ ၤၤ ၤ အစိမ္းေလး စတစ္ရင္ဖုံးေလနဲ႔ လွေနေသာ ေမ ။ ယိုးဒယား စ လုံခ်ည္ အအိေလးနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ။ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ကို ပူးၿပီး ေမာင္ဟန္ေရွ႕ လာရပ္ေတာ့ စတီးသံႀကိဳးေလးေတြထုတ္ကာ ခ်ည္လိုက္သည္ ။ ေမ ၿငိမ္သက္စြာ ခံယူသည္ ။ မဂၤလာဦး ညတုန္းကေတာင္ ခုလို ခုေလာက္ ရင္မခုန္။ ကြဲကြာေနေသာ ဇနီးေလး ။ အဲဒီ ေခတ္တုန္းက နာမည္ႀကီး သီခ်င္း ။ ဆံပင္ရွည္ရွည္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလး ။

ေမရဲ႕ ဆံပင္က ေမရဲ႕ တင္ပါးေအာက္ထိ ရွည္သည္ ။ ေရညႇိစိမ္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ ။ ေမာင္ဟန္ေရွ႕မွာ လက္ႏွစ္ဘက္ ႀကိဳးတုတ္ရက္ေလး။ ေမ ရရဲ႕လား ။နာလား ။ ေမာင္ဟန္ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေမးသည္။ ေမာင္ စိတ္ေက်နပ္လားတဲ့ ။စိတ္ေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္သလို ခ်ည္ပါတဲ့ ။ နားထဲကို နားဝင္ခ်ိဳလိုက္တာ ။ ေမာင္ဟန္ ေမကို နမ္းသည္ ။ ႀကိဳးခ်ည္ထားတဲ့ ေမရဲ႕ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ၾကားထဲ ေခါင္းတိုးဝင္ကာ နမ္းသည္ ။ေပ်ာ္လိုက္တာ ။ငယ္စဥ္ေတာင္ေၾကး ကေလးဘဝထဲက ေတာင့္တခဲ့ေသာ စိတ္ဆႏၵ။ တစ္ဘက္သားက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ မိမိသေဘာ အတိုင္း။လင္မယား ခ်ိန္းေတြ႕တာကလည္း တည္းခိုခန္း ။

မနက္သြားၿပီး ညေနျပန္ ။ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရေသာ ေနရာ ။ တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္ေယာက္စာ ေလးေထာင္ ။ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ခ်ည္လို႔ရၿပီ ဆိုေတာ့ က်န္တာလည္း ေမာင္ဟန္ရဲ႕ စိတ္တိုင္းက် ။ ခ်ည္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္ကို တည္ခိုခန္း ကုတင္တိုင္နဲ႔ တြဲခ်ည္လိုက္သည္ ။ ႏွစ္ႏွစ္ေပါင္းၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ကြဲေနတဲ့ ခ်စ္ဇနီးေလး ။ ေမာင္ဟန္ ႀကိဳးတုတ္ရက္ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ ေမ့ကို ေရွ႕တိုးၾကည့္လိုက္ ေနာက္ဆုတ္ၾကည့္လိုက္ မိမိအသားကို ဆိတ္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ အရမ္းေပ်ာ္ေနသည္ ။ ေမမ်က္ႏွာ ကလည္းၿပဴံးၿပဳံးေလး ။ ေမာင္စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ဘာဘဲလုပ္ရ လုပ္ရ ဆိုတဲ့ အၾကည့္ ။

ေမာင္ဟန္ စိတ္တိုင္းက် ေမကို ေသေသခ်ာခ်ာ ထိုင္ၾကည့္ၿပီး ပုဆိုးထဲက ဖြားဖက္ေတာ္ကလည္း ခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး သန္မာေနသည္ ။ ငယ္ငယ္ကေလး ဘဝတုန္းက ကာတြန္းစာအုပ္ထဲက အ႐ုပ္ေလး ။ ယခု လက္ရွိ မိမိေရွ႕မွာ ေရာက္ေနၿပီ ။ ခါးမွ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ကာ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရေသာ ေမရွိရာ ကုတင္ေပၚသို႔ လွမ္းတက္လိုက္ေလသည္ ။ ေမ အေျခအေန အားလုံးကို ျပန္သုံးသပ္ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ေဒါသအရိပ္အေရာင္ မျမင္ရ ။ လင္မယားကြဲေနလွ်င္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူက မိန္းမကို ေအာက္က်ိဳ႕ၿပီး တစ္ဘက္လွည့္ႏွင့္ ေခၚကာ သတ္ပစ္တာတို႔ ႏွိပ္စက္တာတို႔ တီဗီေတြ ဝတၱဳေတြထဲမွာ ၾကည့္ဘူးသည္ ။

ၾကားဘူးသည္ ။ ေမကိုယ္တိုင္ကလည္း ေမာင္ဟန္ႏွင့္ ကြဲကြာေနစဥ္ ကာလမွာ တစ္ျခားေယာက်ာ္းႏွင့္ ပတ္သတ္တာေတြ မလုပ္ခဲ့ေပ ။ နာမည္ပ်က္မရွိ ။ေမာင္ဟန္ေဘးမွာေတာ့ စီးပြားေရး အေနအထား တရားဝင္ကြာရွင္းထားမႈ႕ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တြဲေနသည္ဟု သတင္းေတြ ၾကားရသည္ ။ ေမႏွင့္ အတူတူ ရည္းစား ဘဝက ၿမိဳင္ေဟဝန္တို႔ နန္းျမင့္တို႔ ဦးပိန္တံတားတို႔ မႏၲေလးေတာင္တို႔ ေလွ်ာက္လည္ကာ အတူသြား ဘုရားဖူး ပန္းၿခံထဲထိုင္ကာ ေလွ်ာက္လည္ၾကသည္ ။ ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္သည္ ။

ေတာ္ဝင္႐ုံ မစိုးရိမ္ ဝင္းလိုက္ ေ႐ႊနဂါး ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးသည္ ။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ေရာက္ကတည္းက ထိုင္ရာမထ ဖက္ထားဘူးသည္ ။ အလံေတာ္ေတြ အေလးျပဳပါ ။လုံးဝ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို။ဘီယာဟာ အရက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ တေငြ႕ေငြ႕ေလးနဲ႔ ေပၚလာတာ ခ်ိန္ဆလို႔ မွန္မွန္တြယ္ရင္ မင္းသားေလးလို လွလာမွာဘဲဗ်ာ ။ ဗိုက္ပူနဲ႔ လူႀကီးကေနတာ ဘာလို႔ကမွန္း မသိ။ လပ္ကီးစတြိဳက္ ေဆးလိပ္ ေၾကာ္ျငာထဲက ဆိုင္ကယ္ႀကီးလည္း မျမင္ ။ ေနာက္ဆုံး ႐ုပ္ရွင္႐ုံက မီးအျဖဴေတြ ဖြင့္မွ လူခ်င္းခြာၾကသည္ ။ အႀကိဳက္ဆုံးကေတာ့ …………ဇာတ္ကား။ အိုးလုပ္ေနရင္း အနမ္းေပးေတာ့ မင္းသားမင္းသမီးေနရာ ဝင္ၿပီး ခံစားရတာ ၾကည္ႏူးစရာ ။

မင္းသားေသေတာ့ မ်က္ရည္ဝဲရေသးသည္ ။ တစ္ခုခု ျဖစ္မွာ ေၾကာက္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လက္ကေလးကို စိုးရိမ္တႀကီး ဖက္ထားဘူးသည္ ။ ေမက်တဲ့ မ်က္ရည္ကို ေမာင္ဟန္က သုတ္ေပးကာ ႐ုပ္ရွင္ပါကြာဟု ေျပာကာ နမ္းသည္ ။ ေမာင္ဟန္ႏွင့္ ကြဲေနၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေနမွ လူႀကဳံႏွင့္ စာေလးတစ္ေစာင္ ေရာက္လာသည္ ။ ခ်ိန္းတဲ့ဆီ လာႏိုင္ မလာႏိုင္ ။ အိမ္မွာ မိဘေတြ ေမာင္ႏွမေတြ ရွိတာမို႔ လူႀကဳံကလည္း ခဏခဏ လာလို႔ မရ ။ ေမာင္ဟန္ အိမ္ေရွ႕ လမ္းက ျဖတ္သြားမည္ ။ လာမယ္ဆိုလွ်င္ အက်ီ ၤ အၤျပာေလး ဝတ္ထားပါ ။ မလာႏိုင္ရင္ မဝတ္ဘဲ ေနပါေပါ့ ။ စာထဲမွာ ထည့္ေရးထားသည္ ။

အျပာေရာင္ေလး ႀကိဳဝတ္ထားကာ ေမွ်ာ္လိုက္ရတာ အေမာ။ ေမာင္ဟန္ အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္သြားေတာ့ အျပာေရာင္ေလးနဲ႔ေမ ၿခံထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာေပါ့ ။ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ရမ္းရင္း စိုးလြင္လြင္ရဲ႕ ဂႏၲဝင္ဆည္းဆာ သီခ်င္းသစ္ေလးကို တိုးတိုးေလးဆိုရင္ ။ ကေန႔ေခတ္လို႔ဆိုရင္ ေဈးဗန္းခင္းတာေပါ့ ။ ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကို ခင္းတာေလ ။ဘာျဖစ္လဲ ေပါ့။ လူျဖစ္တာ အ႐ြယ္ေရာက္တာ ေယာက်ာ္းရတာ နည္းနည္းေစာသြားသည္ ။ တယ္လီဖုန္းေပါတဲ့ ခုလိုမ်ိဳးဆိုရင္ ဟဲလို လိုက္ရင္ ၿပီးၿပီ ။ ခုေတာ့ ေမာင္ဟန္လည္း ပင္ပန္း ေမလည္း သနပ္ခါးေတြကုန္ ဆံပင္ရွည္ႀကီးဝဲၿပီး ပဲေပးဖို႔ရာ ဘယ္အခ်ိန္လာမွန္း မသိတဲ့ သူ အတြက္ အေစာႀကီးထ ေရခ်ိဳး ။

ဒါေၾကာင့္ ေရွးလူႀကီးေတြက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ လင္ရဖို႔ရာ သနပ္ခါး အခ်ိန္တစ္ဆယ္ကုန္သည္ဟု ေျပာသည္ကို မွတ္သားရဘူးသည္။ ေမ ေမာင္ဟန္ နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ေခၚတဲ့ေနရာ လိုက္လာတာ တည္းခိုခန္းျဖစ္ေနသည္ ။ ရည္းစားဘဝတုန္းက ဒီလိုေနရာေတြ တစ္ခါမွ မလာဘူးတဲ့ ေမာင္ဟန္ ။ ေမ့ကို ေခၚလာတာ အေၾကာင္းတစ္ခုခု ရွိမွန္းသိလိုက္ၿပီ ။ အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ လြမ္းလိုက္တာ ဆိုၿပီး ေမကိုနမ္းသည္ ။ အၾကာႀကီး ဖက္ထားသည္ ။ သူက ခုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ရင္းေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ခ်ထားကာ ေမက မတ္တပ္ရပ္ေနတာကို ေမကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းထားၿပီး ေမ့လက္ကေလး ႏွစ္ဘက္ကို လက္ေနာက္ျပန္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။

ေမက ျပန္ဖက္ထားခ်င္ေပမယ့္ ေမလက္ကို ေမာင္ဟန္က လႊတ္မေပး ။ နမ္းသည္ ။ေမ့တစ္ကိုယ္လုံးကို နမ္းသည္။ေမလည္း ေမာင္ဟန္သေဘာက် ။ အရည္ေလးေတြေတာင္ စိုေနၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ ေမ့လက္ကို ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ခ်င္လို႔တဲ့ ။ ခြင့္ေတာင္းလာသည္ ။ ေမစဥ္းစားသည္ ။ ဘာလို႔ ခ်ည္ခ်င္တာလဲ ။ သူခ်ိန္းတဲ့ေနရာ တည္းခိုခန္း ကုတင္ေပၚေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ ။ ဘာဘဲလုပ္လုပ္ ေမကခြင့္ျပဳမွာ ။လိုက္ေလ်ာမွာ ။အိမ္ကထြက္ကတည္းက စဥ္းစားၿပီးသား ။ သမီးရည္းစားလဲ မဟုတ္ ။ လင္မယား ဘဝနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ေနခဲ့တာ ။

ထူးထူးဆန္းဆန္း ။ေမကို လက္နဲ႔ေတာင္ မ႐ြယ္တဲ့သူ ။ သူကဘဲ ခြင့္ေတာင္းၿပီး သူ႔စကားကို စိုရီမ္ေနသလို ။ေမခြင့္မျပဳမွာ ေၾကာက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာ ။သိတာေပါ့ လင္မယားဘဲေလ ။ ငံ့လင့္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာ စိုးရိမ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာ ခ်စ္သူရည္းစား အေျဖေပးတုန္းက ခ်စ္ရည္႐ႊမ္းေနတဲ့ ေမာင္ဟန္မ်က္ႏွာကို ျပန္ျမင္ေနရသည္ ။ ေမ ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့ ေပ်ာ္သြားတဲ့ပုံက ေမဆီက ဒုတိယအႀကိမ္ ခ်စ္အေျဖရသလိုမ်ိဳး ။ေမ စိတ္ထင္ ခုတစ္ခါက ပိုေပ်ာ္ေနသလိုဘဲ ။ ေမာင္ဟန္ဆီက စိတ္ေတြ ေမဆီမွာ အေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက စတီးသံႀကိဳး ေသးေသးေလးေတြ ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေမက အလိုက္တသိ လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ကို ေရွ႕သို႔ ပူးေပးလိုက္သည္ ။

ေမာင္ဟန္ ေမ့လက္ေလးႏွစ္ဘက္ကို စတီးသံႀကိဳး ေသးေသးေလးနဲ႔ ေသခ်ာတင္းတင္းခ်ည္လိုက္သည္ ။ ေမလက္ကေလးက ႀကိဳးကို ေမဖာသာ ေျဖလို႔မရ ။နာေတာ့ နာသည္ ။ ေမာင္ဟန္က တစ္ကယ္စိတ္တိုင္းက် ခ်ည္လိုက္တာကိုး ။ ေမာင္ဟန္ စိုးရိမ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ေမးသည္ ။ ေမနာေနလားတဲ့ ။ျပန္ျဖည္ေပးရမလားတဲ့ ။ ေမ ၿပဳံးလိုက္သည္ ။ ရပါတယ္ ေမာင္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ မဟုတ္လားတဲ့ ။ ကဲ ေက်နပ္လားေမာင္ ။ ဘာလုပ္ခ်င္ေသးလဲ ဆိုေတာ့ ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးစေလးကို ကိုင္ကာ တည္းခိုခန္းက ကုတင္ေခါင္းရင္းတိုင္ႏွင့္ တြဲကာခ်ည္လိုက္သည္ ။

ေမာင္ဟန္ ေမ့ရဲ႕ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ပုံကို အနီးကပ္ၾကည့္ၿပီး နမ္းလိုက္ ေနာက္ဆုတ္ ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္ သူဘာသာ လက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ေနရေသာေမ ။ ေမကေတာ့ ေမာင္ဟန္ျပဳ သမွ် ႏုဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ ။ ခ်စ္သူ ရည္စား ခ်ိန္းေတြ႕သလို မဟုတ္ဘဲ ေမ့ကို အတင္းအက်ပ္ မုဒိန္းက်င့္မဲ့ ပုံမ်ိဳး ။ ေမာင္ဟန္ ကုတင္ေပၚ တက္လာၿပီ ။ ခါးမွာ ပုဆိုးမပါေတာ့ ။ ေမရဲ႕ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲလိုက္တာ ေမေတာ္ေတာ္နာသည္ ။ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့သြားတာကို ေမာင္ဟန္ သေဘာက်ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းသည္ ။ ေမလည္း သေဘာက်သလိုလို ျဖစ္လာၿပီး ျပန္လည္ နမ္းမိသည္ ။

လက္ေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ခ်ည္ထားတာဆိုေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ျပန္နမ္းခြင့္မရ။ ေမာင္ဟန္ပါးစပ္က လာထိမွသာ နမ္းခြင့္ရသည္ ။ နမ္းေတာ့ မလိုလိုနဲ႔ ျပန္နမ္းမယ္လုပ္ေတာ့ မနမ္းေတာ့ဘဲ ေမႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၾကည့္ကာ သေဘာက်ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ေမရဲ႕ ရင္ဖုံး အက်ီ ၤႏွိပ္သီးေလးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖဳတ္လိုက္ ျပန္သည္ ။ ေဘာ္လီ ေလးေပၚ လာေတာ့ ႏို႔ေတြကို အားရပါးရ ေဘာ္လီေပၚမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္နယ္ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ မုဒိန္းသားေကာင္ ရသည့္ အလား ။ ေမ အံေလးႀကိတ္လိုက္ တိုးတိုးေလး ေအာ္လိုက္နဲ႔ ေမာင္ဟန္ျပဳသမွ် မလူးသာ မလြန႔္သာ ။

ေမ့ႏို႔ေလးေတြကို အီၾကာေကြး ဂ်ဳံမ်ားမွတ္ေနလား မသိ ။ တစ္ဆင့္ တက္လာၿပီ ။ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ အေနအထားအတိုင္း ေဘးတစ္ျခမ္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ သူကိုယ္သူ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ေနၿပီး လူၾကမ္းေတြနဲ႔ ခ်ေနတယ္ ထင္လားမသိ ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဘဲ ။ ေမ့ ႏို႔ေလးေတြ အကာအကြယ္ မဲ့သြားေတာ့ ေဘာ္လီေပၚက အရွိန္နဲ႔ ရဲေနၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ေနၿပီ ။ ေထာင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔လိုက္ ႏို႔အုံကို အားရပါးရ ဆုပ္ေခ်လိုက္နဲ႔ ေမ့မွာေတာ့ ေအာ္လိုက္ နာလိုက္ ၾကက္သီးဖုေလးေတြ ထလိုက္နဲ႔ ။ ကေန႔အဖို႔ေတာ့ ေမတစ္ေယာက္ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ အက်ဥ္းသား း။

ေမရဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို အတင္းဆြဲခြၽတ္ျပန္သည္ ။ ခိုးေျပးတဲ့ညက ေဘာင္းဘီ ကိစၥ ေခါင္းထဲ ေရာက္လာသည္ ။ေဘာင္းဘီ ဝတ္တာဘဲ အျပစ္ရွိသလိုလို။ ေမ့ အက်င့္အတိုင္း ခပ္တင္းတင္း ဝတ္ထားတဲ့ လုံခ်ည္ေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ျပန္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ မဟုတ္ဘဲ အျခားတစ္ေယာက္ဆိုရင္လည္း ေမ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ ။ လက္ႏွစ္ဘက္က ခ်ည္ခံထားရသည္ကို း။ ေမရဲ႕ အေမႊးေလးေတြနဲ႔ အဖုတ္ေဖာင္ေဖာင္ေလး ေပၚလာသည္ ။ ေမာင္ဟန္ လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ အဖုတ္ႏွစ္ခမ္းသားေလးေတြကို အထက္ေအာက္ ဆြဲေပးလိုက္သည္ ။

ေပါင္းရင္းသား အတြင္းပိုင္းေလးကို လက္ဝါးေဘးနဲ႔ ႐ိုက္လိုက္သည္ ။ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚေရာ ႐ိုက္ကာ အစိေလးကို လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ ေမႊေပးလိုက္သည္ ။ ေမ့ ပါးစပ္က တစ္ေမာင္ေမာင္နဲ႔ အစပ္မျပတ္ေခၚသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္ေရ႕ အ ေမာင္ အ ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္ ေမာင္ဟန္ ေမ့ကို ၾကည့္ၿပီး တစ္ခါမွ မခံစားဘူးေသာ ငယ္စဥ္ကထဲက လိုခ်င္တက္မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္ထဲက အ႐ုပ္ေလး ေမ့ကို ဘဝမွာ ၿပီးျပည့္စုံေသာ စိတ္နဲ႔ ေပါင္ႏွစ္လုံကို ၿဖဲကာ မိမိရဲ႕ လိင္တံ့ကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ ေမခါးေလး ေကာ့တက္သြားသည္ ။

ေမာင္ဟန္ စိတ္ရွိ လက္ရွိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးသည္ ။ေမ ခါးကေန ကိုင္ၿပီး ကုတင္ေနာက္သို႔ ဆြဲလိုက္ရာ သံႀကိဳးခ်ည္ထားေသာ ေမ့လက္ေလး ပိုတင္းသြားသည္ ။ ေမ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အလိုးခံေနရသည္ကို ပိုၿပီး သေဘာက်ေနသည္ ။ အရင္တုန္းက ေမာင္ဟန္ႏွင့္မတူ ။ ေလွခ်ည္ထိုး ႐ိုး႐ိုး မဟုတ္ ။ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ။ ေမာင္ဟန္ ေမ့ရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ပုခုံးေပၚ တင္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေတာ့ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုးျပန္သည္ ။ ေမ ေမာင္ဟန္ျပဳသမွ် အံေလးႀကိတ္လိုက္ လွ်ာေလးသိမ္းလိုက္ႏွင့္ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ လိုးေနပုံကို အံ့ၾသရသည္ ။ ေလွႀကီးထိုး လုပ္တုန္းက ဒီေလာက္ မၾကာ ။

ခုေတာ့ ေမ့လက္ကို ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး ထင္တိုင္းလိုးေနတာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနၿပီ ။ ေမလည္းအလိုးခံရတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ ေမ့ကို ေနာက္ဆုံး အားရပါးရေဆာင့္ၿပီ း တုန္ဆင္းလာကာ ၿပီးသြားေလၿပီ ။ ေမ ေမာင္ဟန္ ေျပာင္းလဲသြားတာကို စဥ္းစားေနမိသည္ ။ ဘယ္လို စိတ္ခံစားမႈ႕လည္း ။ ေမကေတာ့ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး မုဒိန္းက်င့္ခံရတာကို သေဘာက်ေနၿပီ ။ ၿပီးသြားေတာ့ ေမ့ကို ေမာင္ဟန္ ႀကိဳးျဖည္ေပးသည္ ။ ေမလက္ႏွစ္ဘက္မွာ ႀကိဳးရာေလး ေမာင္ဟန္ ေမလက္ေလးေတြကို ႏွိပ္ေပးၿပီး ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖက္ထားသည္ ။ နာလား ေမ ေမ ေခါင္းၿငိတ္ျပသည္ ။

ေကာင္းလား ေမ။ ေမ မေျဖေတာ့ ။ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ၿပီးသြားေသာ လိင္တံေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ ။ ေနာက္ တစ္ခါ ဆုံရင္ ေမာင္ ခ်ည္ႀကိဳးေတြ ယူခဲ့မယ္ေနာ္ ေမကို ခ်ည္ခ်င္လို႔ ။ ေမ ေခါင္းညိတ္ျပသည္ ။ ေမတစ္ကိုယ္လုံးကို စိတ္တိုင္းက် ခ်ည္မွာေနာ္ ။ ေမ ေမာင္ဟန္ပါးစပ္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ ။ ခုေရာ လူတစ္ေယာက္လုံးကို သူ႔စိတ္တိုင္းက်ဘဲ မဟုတ္လား ။ ေမာင္ ေမ ေမးမယ္ေနာ္ ေမ့ကို ႀကိဳးခ်ည္ေတာ့ ေမာင္ဘယ္လို ခံစားရလည္း လက္ေတြလည္း တုန္ေနၿပီး ရင္ေတြလည္းခုန္ေနတယ္ ေက်နပ္တာလည္း အရမ္းဘဲ ပီတိျဖစ္တယ္ဘဲ ေျပာရမလား စိတ္ထဲက ျဖစ္တာကို ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မသိဘူး ။ေမ ေမာင့္ကို ႀကိဳးခ်ည္ခြင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္တယ္ ။ ေမက ၾကည္ျဖဴေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာတယ္ ။ ေနာက္လည္း ခ်ည္ခ်င္တယ္ ။

ေမာင့္ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ေစရပါမယ္ ေမာင္ရယ္ ။ ေန႔လယ္ပိုင္း ေရာက္ေတာ့ တည္းခိုခန္းကရွင္းၿပီး ထြက္လာေတာ့ ေနာက္က စာေရးရဲ႕ အသံ ။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြ အျပင္မွာ တစ္ကယ္ရွိတာကိုး ။ ကိုယ္ေတြ႕မို႔လို႔ ယုံသြားၿပီ ။ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ပါးစပ္က ပြင့္လာသံ ။ ေမာင္ဟန္ ၿပဳံး လိုက္သည္ ။ ထင္ေတာ့ ထင္သား ။ ေစာေစာက ေခ်ာင္းေနတာ ဒီလူကိုး။ မဂၤလာဦးညတုန္းက တစ္ခါ ။ ကြဲကြာၿပီး ပထမဆုံး ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ ခုတစ္ခါ ။ က်ဳံး ေတာင္ဘက္ေဘးက မန္းသီတာ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ထီးေလးေတြကို လိုက္ေခ်ာင္းမိတာ ဝဋ္လည္ၿပီထင္တယ္။ ေမာင္ဟန္ ေမႏွင့္ ကြဲကြာေနတုန္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူရွမ္းမေလးႏွင့္ တြဲျဖစ္သည္

။ ရွမ္းမေလး နာမည္က နန္း ။ ေမႏွင့္ အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကတည္းက တြဲခဲ့ေသာ သူေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ကံၾကမၼာကဘဲ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ အႀကိဳက္သိခဲ့လို႔လား ။ရွမ္းမေလးနန္းႏွင့္ ေရစက္မပါလို႔ဘဲလား မသိေပ။ ေမာင္ဟန္က ဆက္သြယ္လိုက္ေတာ့ နန္းက လိုလိုလားလားပင္ ။ နန္းတြင္းထဲက ၿမိဳင္ေဟဝန္ ဥယ်ာဥ္ထဲ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကေတာ့ သစ္ပင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္ ။ ေလွစီးလို႔ရတဲ့ ေခ်ာင္းေဘးေလး သစ္ပင္အကြယ္မွာ အတူထိုင္ရင္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။နန္းက ေမာင္ဟန္ထက္ အသက္ငယ္သည္ ။

နန္း ေျပာေလ ကို ရွမ္းမေလး နန္း ႐ႊန္းလဲ့ေသာ မ်က္လုံးေလးေတြႏွင့္ ။ ဆံပင္က တိုတို ။ အသားကျဖဴျဖဴ သြားေလးေတြမွာ သြားတက္ေလးေတြနဲ႔ ။ ပါးခ်ိဳင့္ေလးကလည္း ထင္းလို႔။ နန္းပါးေလးကို နမ္းခ်င္လို႔ ခုမွ ေျပာရသလား ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ ကတည္းက ေျပာရမွာ ေျပာေျပာဆိုဆို နန္းက အရင္ ေမာင္ဟန္ကို စနမ္းသည္ ။ေမာင္ဟန္လည္း နမ္းကို ယုယုယယ ၾကင္နာစြာနဲ႔ ဖက္ထားလိုက္ၿပီး နမ္းရသည္မွာ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ပ်ားရည္စက္တို႔ကို မက္မက္ေမာေမာ ေသာက္သုံးေနသလိုလို။ ေမာင္ဟန္လည္း အိမ္ေထာင္က်ဖူးၿပီ။မိန္းကေလးေတြ အေၾကာင္းကိုလည္းသိၿပီး ။ လူပ်ိဳတုန္းကလို မ႐ိုးေတာ့ ။

ခုေတာင္ နန္းက ခုမွ ေျပာရသလားဆိုၿပီး အျပစ္တင္ေနၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ ပါးစပ္ကလည္း နမ္းရင္း လက္ကလည္း ရွမ္းမေလး နန္းရဲ႕ ရင္သားေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနသည္ ။ လူပ်ိဳလက္ ဝက္ၿမီးဆိုရင္ လူအို ေမာင္ဟန္ရဲ႕လက္က ဂ်ီသရီးေလာက္ေတာ့ အဆင့္ရွိသည္ ။ဂ်ီသရီး ေသနတ္က ေတာက္ေလွ်ာက္ ပစ္သလို ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လက္ကလည္း နန္းရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးေပၚမွ ပစ္မွတ္မ်ားကို တိတိက်က် လႈပ္ရွားေနသည္။ နန္းလည္း ေတာ့င္မခံႏိုင္ေတာ့ ။ နန္းရဲ႕လက္ကေလးက ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ပစၥည္းေလးကို ပုဆိုးေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္လာသည္ ။ ပုဆိုးေပၚက ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ မဝတ္တတ္တာ သိသြားၿပီ ။ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ပုဆိုးက တမင္သက္သက္စေနာက္ၿပီး ဆြဲခြၽတ္ရင္ေတာင္ မကြၽတ္ေပ ။

လိမ္ၿပီး ညႇပ္ကာတင္းေနေအာင္ ဝတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမာင္ဟန္ ပုဆိုးေလးေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့ နန္းက လက္ကေလးသြင္းကာ ကလိေပးသည္ ။ ကို ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာဘဲေနာ္ ေမာင္ဟန္ ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္ ။ ျပဳစုေပးမယ္ေလ နန္း ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားေလးထဲကို ခါးေလး ငုံကာ ပါးစပ္ေလးနဲ႔ စုပ္ေပးသည္ ။ သစ္ပင္ေတြက ႀကီးလဲႀကီး ခ်ဳံလည္ထူဆိုေတာ့ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ပူစရာ မလိုေပ ။တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိသြားၿပီ။ရွက္စရာလည္း မလိုေတာ့ ။ေမာင္ဟန္ နန္းကို အသိတစ္ေယာက္အိမ္ ေခၚသြားသည္။ သူငယ္ခ်င္း မိသားစုက ဝန္ထမ္းေတြဆိုေတာ့ မနက္ကိုးနာရီမွ ညေနေလးနာရီထိ ။

အရာရွိ အိမ္ဆိုေတာ့ ေရခိုးခန္း အိပ္ခန္း အထူးေျပာစရာ မလို ။သူငယ္ခ်င္းကလည္း ေမာင္ဟန္တို႔ စုံတြဲ ေရာက္လွ်င္ ၿခံတံခါးပိတ္ကာ သူ႔အခန္းထဲက မထြက္ေတာ့။ေမာင္ဟန္တို႔ လြတ္လပ္ေအးေဆးစြာ ေနလို႔ရသည္ ။ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္လိုက္ေတာ့ နန္းကေမာင္ဟန္ရဲ႕ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ေလးနဲ႔ စုပ္ေပး လက္ကေလးနဲ႔ မ်ိဳးစုံ လုပ္ေပးၿပီ း နန္း သူရဲ႕ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ကာ လုံခ်ည္ မခြၽတ္ဘဲ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ပစြည္းေပၚကိုခြထိုင္လိုက္ၿပီး တက္ေဆာင့္ေတာ့သည္ ။ နန္းကဘဲ ဦးေဆာင္သြားသည္။

ေမာင္ဟန္က အလိုက္သင့္ေန႐ုံပင္။ နန္း ေမာင္ဟန္အေပၚက ခြကာ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ေနသည္မွာ ျမစ္းစီးေနသလို။ ေမာင္ဟန္ နန္းရဲ႕ အက်ီ ၤ ရၤင္ဘတ္ ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ၿပီး ႏို႔အုံျဖဴျဖဴေတြကို ဆုပ္နယ္ ေပးေနသည္ ။ ေကာင္းလိုက္တာ ကို ရယ္ နမ္း ရွမ္းသံဝဲဝဲေလးနဲ႔ ေျပာသည္ ။ ကို ေျပာင္းရေအာင္ နန္း ေမာင္ဟန္ေပၚက ဆင္းၿပီး ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္း လုံခ်ည္ေလးနဲ႔ ကူတင္ေပၚမွ ေလးဘက္ေလးေထာက္ကာ ကုန္းေပးထားသည္ ။ ေမာင္ဟန္ နန္းရဲ႕ လုံခ်ည္ေလးကို မကာ နန္းရဲ႕ အရွိန္ရေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲကို သူရဲ႕ လိင္တံကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ နန္း ခါးေလးေကာ့ သြားသည္ ။

ဘြတ္ ဘြတ္နဲ႔ အသံေတြ ထြက္လာသည္ ။ ေမာင္ဟန္ နန္းရဲ႕ ခါးေလးကို ကိုင္ေဆာင့္ေတာ့ နန္းကလဲ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္သည္ ။ နန္းရဲ႕ လုံခ်ည္ေလးကို ခါးထိ မတင္လိုက္ၿပီး လက္တဘက္ႏွင့္ စုကာဆြဲလိုက္ေတာ့ လုံခ်ည္ေလးက ခါးေနရာေလးတြင္ က်န္ေနၿပီး ျမင္းဇက္ႀကိဳး ဆြဲထားသလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ လုံခ်ည္ဇက္ႀကိဳးေလးကို ကိုင္ကာ အားရွိပါးရွိေဆာင့္ေတာ့ နန္းက အလိုက္သိၿပီး ပိုေတာင္ေဆာင့္ခံေနသည္ ။ ေကာင္းလား နန္း ေကာင္းတယ္ ကို တအားေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေပး နန္း အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းလာသည္ ။ ေမာင္ဟန္လည္းေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေနၿပီ။

ေနာက္ဆုံး ေမာင္ဟန္ နန္းရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲမွာ လုံခ်ည္ဇက္ႀကိဳးေလးကို ကိုင္ကာ ပန္းထုတ္လိုက္တာ့သည္ ။ နန္းသခင့္အလိုက္သိသည္ အလား ၿငိမ္သက္ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ နန္းရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲမွ မထုတ္ေသးဘဲ တန္းလန္းထားၿပီး နန္းကို ဖက္ထားလိုက္သည္ ။ အိပ္ခန္းက ေရခ်ိဳခန္းနဲ႔ တြဲရက္ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အဝတ္အစား မပါဘဲ ေရခ်ိဳးၾကသည္ ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးရင္း အျပန္အလွန္ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးၾကသည္ ။ ကုတင္ေပၚမွာ ေမာင္ဟန္အနားယူေနတုန္း နန္းက ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲကိုၾကည့္လိုက္ရာ အျပာစာအုပ္ အေသးေလး ေတြ႕သြားသည္ ။

နန္းစာအုပ္ကို ယူကာ ေမာင္ဟန္ေဘးလာၿပီး ဖတ္ေနသည္။ ဖတ္ၿပီး မၾကာခင္ နန္းရဲ႕လက္တစ္ဘက္က ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လိင္တံကို ပြတ္တိုက္ ဆုပ္ကိုင္ေဆာ့ ကစားေနသည္ ။ စာအုပ္ ဖတ္လာရင္း ကို ကို နန္းမရေတာ့ဘူး အရွိန္တက္လာၿပီ နန္းကိူ လိုးေတာ့ ေမာင္ ဟန္ နန္းကိူ မတ္တတ္အတိုင္း ကုန္းခိုင္းလိုက္ကာ ေနာက္ကေန လိုးေပးလိုက္သည္ ။ ကို လုပ္ လုပ္ နာနာလုပ္ ေျပာရင္းတန္းလန္း စာအုပ္ကလည္းလက္ကမခ် ဘဲ ဖတ္ေနၿပီး ေမာင္ဟန္ လုပ္သမွ် ခံေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ကေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေနရင္း နန္းကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲကာ ေပါင္တစ္ဘက္ကို ေျမႇာက္ၿပီ း လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။ လုပ္လုပ္ ကိုႀကိဳက္သေလာက္လုပ္ ေကာင္းတယ္ ေမာင္ဟန္ ၿပီးသြားေတာ့ နန္းက ေမာင္ဟံရဲ႕ လိင္တံေလးကို ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ျပဳစုေပးေသးသည္ ။

ေနာက္ရက္ေတြမွာ ေမာင္ဟန္ ေက်ာင္းအတူတူ က်ဳရွင္ အတူတူတက္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ေတြ႕သည္ ။ ေကာင္မေလးကကိုယ္လုံးေသးေသး ဆံပင္တိုတို အရပ္က ေမာင္ဟန္ထက္ ေခါင္းတစ္လုံးမက နိမ့္သည္။ ဝတ္လိုက္ရင္ ေဘာင္းဘီရွည္ စကပ္ အတိုေလးေတြ လုံခ်ည္မဝတ္တတ္ဟု ေနာက္ပိုင္းသိရသည္ ။ ေမာင္ဟန္ကလည္း လက္သြက္ေျခသြက္ဆိုေတာ့ က်ဴရွင္ေလခါးက ေရေတြစိုေနတာကို အဲဒီေကာင္မေလးက သတိမထားမိဘဲ ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမာင္ဟန္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ လဲမလို ျဖစ္သြားရာ ေမာင္ဟန္ကဖမ္းလိုက္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ရင္ခြင္ထဲမွာ ။

လူပ်ိဳလက္ဝက္ၿမီးေလ။ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာတဲ့သူကို တစ္ခါတည္းဖက္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ ေကာင္မေလး ေျပာၿပီးရွက္႐ြံ႕စြာႏွင့္ စာသင္ခန္းဘက္ ထြက္သြားသည္ ။ေမာင္ဟန္ ၿပဴံးလိုက္သည္ ။ နမ္းလို႔လား လဲမွာကို ထိန္းေပးထားလို႔လား ေက်းဇူးတင္ပါသည္တဲ့။ က်ဳရွင္ကို အေစာႀကီးေရာက္တဲ့ ေက်းဇူး ။ဆရာေတြလည္း မေရာက္ေသး ။ေက်ာင္းသားေတြလည္း မေရာက္ေသး ။ ဘယ္သူမွလည္း မသိလိုက္။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုက ေမာင္ဟန္ႏွင့္ အဲဒီေကာင္မေလး ဆယ္တန္းၿပီးေတာ့ ခ်စ္သူျဖစ္သြားသည္ ။ ေကာင္မေလး အလုပ္ဝင္တဲ့ဆီ ေမာင္ဟန္ႀကိဳပို႔လုပ္ရင္း ေကာင္မေလးအတြက္ လုံခ်ည္တစ္ကြင္း လက္ေဆာင္ ဝယ္ေပးလိုက္သည္ ။

ေနာက္ရက္ခ်ိန္းေတြ႕ေတာ့ ဒါေလးဝတ္ခဲ့ေနာ္ ေမာင္ဟန္မွာလိုက္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ေျပာတဲ့ အတိုင္းလုံခ်ည္ေလးဝတ္လာသည္ ။ ေမာင္ဟန္တည္းခိုခန္းကို ေခၚသြားသည္ ။ပန္းၿခံေတြထဲမွာ အေနာင့္အယွက္ေတြမ်ားသည္ ။တစ္ခါက ေမာင္ဟန္ႏွင့္ အဲဒီေကာင္မေလး မန္းသီတာ ဥယ်ာဥ္ထဲ ထိုင္ေနစဥ္ ေဘးနားမွ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လာထိုင္ၿပီး ရန္ျဖစ္ေနၾကသည္ ။ ေနာက္ပိုင္း ေမာင္ဟန္ပန္းၿခံေတြ မသြားျဖစ္ေတာ့ ။တည္းခိုခန္းေတြဘဲ သုံးေတာ့သည္ ။ လူလည္းမျမင္ ပိုက္ဆံလည္းသိပ္မကုန္ အဆငိေျပရင္ ေျပသလိုေပါ့ ။ အေႏွာင့္ အယွက္လည္းမရွိ။

တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက လုံခ်ည္မဝတ္တတ္လို႔ ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္လာတာဆိုၿပီး ခါးရွည္ အက်ီ ၤၤ ေလၤးကို မက ခ်ည္ထားေသာႀကိဳးကို ျပသည္ ။ ေမာင္ဟန္ လုံခ်ည္ေပၚက ႀကိဳးေလးကို ျဖည္လိုက္ေသာ အခါ ခ်ည္ႀကိဳးေလး ျဖစ္ေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ေကာင္မေလးဖင္ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ၿပီး နမ္းလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး အလိုက္သင့္ ပါလာသည္ ။ ေမာင္ဟန္ကလည္းနမ္း ေကာင္မေလးကလည္းနမ္းနဲ႔ နမ္းရင္း ႏို႔သီးေလးေတြကို ကိုင္လိုက္ေတာ့ ႏို႔သီးေလးေတြက အရာေလာက္ဘဲ ရွိသည္ ။ ေကာင္မေလးက ပိန္ပိန္ေသးေသးေလးကို ။ ေမာင္ဟန္ႏွင့္ တြဲသြားရင္ ဆင္ႏွင့္ ဆိတ္လို။

ေမာင္ဟန္ၿပဳံးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ရွက္ၿပီး ေဘာ္လီေလးကို ခြၽတ္ေပးသည္ ။ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏို႔ေလးက ေသးေသးေလး ။ေမာင္ဟန္ ေသးေသးေလးကို စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ထန္လာသည္ ။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ ေကာင္မေလးကို အဖုတ္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ေအာ္လိုက္တာ အသံအက်ယ္ႀကီး ။ တည္းခိုခန္းမို႔ အသံလုံလို႔သာေတာ္ ေသးသည္။ မ်က္လုံးကလည္း ျပဳးထြက္လာကာ မ်က္ျဖဴလန္သလို ျဖစ္သြားသည္ ။ ေမာင္ဟန္ လန႔္သြားကာ ျပန္ခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလးကို အေျခအေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသက္ရႈသံျပင္းေနသည္ ။

ရရဲ႕လား ေမာင္ဟန္ေမးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္ ။ ရတယ္ လုပ္ လုပ္ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းက ဆင္နဲ႔ဆိတ္လို ကြာတာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္မိတာကိုး။ ေမာင္ဟန္ သေဘာေပါက္သြားကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးသည္ ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးတာကို တစ္ခါဝင္သြားတိုင္း အက်ယ္ႀကီးေအာ္ကာ မ်က္လူံးကလည္း ျပဴးျပဴးၿပီး ထြက္လာသည္ ။ေမာင္ဟန္ၿပီးသြားေတာ့ ေကာင္မေလးလည္း ေပ်ာ့ေနၿပီ။ ေကာင္မေလး လုံခ်ည္ေလးကို ဝတ္လိုက္သည္ ။ေမာင္ဟန္ အိတ္ထဲက ဖိုမဆက္ဆံေရး စာအုပ္ကို ထုတ္ၿပီး …… ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ စာပိုဒ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျပလိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလး ဖတ္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္သည္ ။ ေကာင္မေလး လုံခ်ည္ဘဲ ဝတ္ရေသးသည္ ။ ေဘာ္လီေတြဘာေတြ မဝတ္ရေသး ။

ေမာင္ဟန္ အိတ္ထဲက စတီးသံႀကိဳးေလးကို ထုတ္ကာ ေကာင္မေလးခါးေလးကို ႏွစ္ပတ္သုံးပတ္ ခ်ည္လိုက္သည္ ။ ေကာင္မေလး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းသည္ ။ ဒါေတြ မလုပ္နဲ႔ မႀကိဳက္ဘူး ။ ေမာင္ဟန္မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ကို ေကာင္မေလးမသိ ။ လူကို ႀကိဳက္သလို လုပ္လို႔ ရေနတာဘဲ ဒီလိုခ်ည္တာေတြ မႀကိဳက္ပါဘူး ။ ေမာင္ဟန္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေကာင္မေလးကို လုံခ်ည္ေလးလွန္ကာ ခါးေလးကုန္းခိုင္းၿပီး စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေတာ့သည္ ။ေအာ္သံ အက်ယ္ႀကီး ထြက္လာျပန္သည္ ။ ေမာင္ဟန္ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေလ တိုးၿပီးေအာ္ေလ ေအာ္ေလ ေကာင္းေလ ေကာင္းေလ ေဆာင့္ေလ မ်က္လုံးေလးျပဴးေလနဲ႔ ေမာင္ဟန္နဲ႔ ေကာင္မေလး ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြားသည္ ။

ေနာက္ရက္ေတြမွာ ေကာင္မေလး အဆက္အသြယ္ လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ ေမာင္ဟန္ အေတြ႕မခံေတာ့ ။ ေကာင္မေလးလည္း အလုပ္ထြက္ၿပီး ဆရာအတတ္သင္ေက်ာင္းတက္ ဆရာမျဖစ္ တာဝန္က်ရာ ေဒသသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊၿပီး ေမာင္ဟန္ႏွင့္ မဆုံျဖစ္ေတာ့ ။ ကံၾကမၼာက ေတြ႕ခြင့္မေပးေတာ့ေပ ။ ဆရာမေလးလည္း ေမာင္ဟန္ဘာလို႔ လမ္းခြဲခဲ့တာကို နားလည္မယ္မထင္ ။ ခုေလာက္ဆို ဆရာမေလးလည္း ေလးဆယ္ေက်ာ္လို႔ ငါးႏွစ္စြန္းေလာက္ၿပီ။ ေမာင္ဟန္ႏွင့္ ေမ ေနာက္တစ္ပတ္ ခ်ိန္းေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ ေမာင္ဟန္ အိတ္ထဲမွာ ခ်ည္ႀကိဳးေခြေတြ ပါလာသည္ ။

ေမာင္ဟန္ႏွင့္ ေမ တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့ ေမက ဆံပင္ရွည္ကို စုစည္းထားၿပီး အက်ီ ၤ အဝါလက္ရွည္ ခ်ိတ္လုံခ်ည္ ေလးႏွင့္ ။ ေမာင္ဟန္ ေမ့ကို ဘာမွ မေျပာဘဲ ကုတင္ေပၚမွာ ဖက္ထားသည္ ။ အနမ္းေတြေပးရင္း ၾကည္းႏူးေနၾကသည္ ။ ေမာင္ဟန္ အိတ္ထဲက ႀကိဳးေတြထုတ္လိုက္ေတာ့ ေမက ေမာင္ဒီအဝတ္အစားေတြ လဲလိုက္အုံးမယ္ ။ေက်ကုန္ရင္ အိမ္ျပန္ေတာ့ အဆင္မေျပဘူး ။ ေကာင္းသားဘဲ ေမ ေမ အပိုထည့္လာေသာ အနီေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ပိုးသားဝမ္းဆက္ေလးကို ထုတ္ၿပီးဝတ္ကာ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ခပ္ေျမႇာက္ေျမႇာက္ေလး ထုံးလိုက္ရာ တစ္မ်ိဳးလွသြားေသာ ေမ ။

ကဲ ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္ ႏွိပ္စက္လို႔ ရပါၿပီရွင္ ။ ေမ ၿပဳံးၿပဳံးေလး ေျပာလိုက္ရာ ေမာင္ဟန္ အူယားၿပီး သေဘာအက်ႀကီး က်ေနသည္ ။ ဖဲသား အနီေရာင္ေလး ဝတ္ထားေသာ ေမကို ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးေအာက္မွ ပင့္တင္ၿပီး ခါးကို တစ္ပတ္ပတ္ကာ ႏို႔ေလးေတြ ေျမႇာက္သြားေအာင္ခ်ည္လိုက္ၿပီး ႏို႔ေပၚမွ တစ္ပတ္ထပ္ခ်ည္လိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ေမရဲ႕ ႏို႔ေလးေတြမွာ တင္းၿပီးစူထြက္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ကို ေနာက္မွာ ပူးၿပီး လက္ေကာက္ဝတ္မွာ တစ္ေနရာ တစ္ေတာင္ဆစ္မွာ တစ္ေနရာ ႏွစ္ပတ္သုံးပတ္ ပတ္ခ်ည္လိုက္ရာ ႀကိဳးမွာတင္းၿပီး ေမလက္မွာ ႀကိဳးေလးေတြ နစ္ဝင္ေနသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနသည္ ။ ေမ အဆင္ေျပရဲ႕ လား ရပါတယ္ ေမာင္ ေမေမွ်ာ္လင့္ပီးသားပါ ခုလို ခ်ည္လိုက္ေတာ့ ပိုလွလာတယ္သိလား ေမ နိ႔ုေလးေတြကို စူေနတာဘဲ ။

ေမ ႏို႔ေလးေတြ စူလာသလို ေမာင္ဟာႀကီးလည္းရွည္လာတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား ေမာင္ ေမက ဘယ္လိုသိတာလည္း ေမက ေမာင္လိုးတာ ခံရသူပါေမာင္ ဘာလို႔ႀကီးၿပီး ဘာလို႔ဒီေလာက္သန္မာေနတာလည္း ေမကို ႀကိဳးခ်ည္ခံရတာ ျမင္ရလို႔လား ဟုတ္တယ္ေမ အဲဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ဘဲ ကိုယ့္မိန္းမကို မိန္းမကိုယ္တိုင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ လက္ခံတာကို လိုခ်င္တာ ေမာင့္လိုဘဲ ေမလည္း သေဘာက်ေနၿပီေမာင္ ဟိုမွာ မွန္ထဲ ၾကည့္လိုက္အုန္း ေမရဲ႕ ႏို႔ေလးက ေထာင္ေနၿပီး ေမရဲ႕ မ်က္ဝန္းေလးက ႐ႊန္းစိုေနသည္ ။ ေမာင္ဟန္ ေမရဲ႕ ဖင္ေလးေတြကို ႀကိဳးဖ်ားေလးႏွင့္ ႐ိုက္လိုက္သည္ ။

အ ေမရဲ႕ ေအာ္သံေလး ထြက္လာသည္ ။ ေမ ေမာင္ဟန္ရဲ႕ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရမႈ႕ကို သေဘာက်ေနၿပီ။ ရင္သားေလးေတြဆီမွ တင္းက်ပ္မႈ႕ကို အရသာတစ္ခုလိုခံစားရသည္ ။ လက္ေမာင္းေတြ လက္ေတြ ခါးေတြဆီမွ တင္းက်ပ္မႈ႕ကို ခံစားေနရင္း ေမာင္ဟန္ရဲ႕ လက္ထဲမွ ခ်ည္ႀကိဳး အဖ်ားေလးက ဖင္ကို လာ႐ိုက္သျဖင့္ ေအာ္သံေလးထြက္လာသည္ ။ ေအာ္သံကို သေဘာက်လို႔လား မသိ ။ ေမ့ကို ဒူးေထာက္ခိုင္းသျဖင့္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ထားတဲ့ အတိုင္း ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္ ။ အနီေရာင္ ဖဲလုံခ်ည္ ဝမ္းဆက္ႏွင့္ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရေသာ ေမလက္ကေလးကို တစ္ေတာင္ဆစ္ေနရာမွာ ခ်ည္ၿပီး ႀကိဳးစကို တန္းမွာ ဆြဲလိုက္ေတာ့ ေမ ဒူးေထာက္ရက္ေလး ။

ေမာင္ဟန္ ခ်ည္ႀကိဳးေလးေတြကို ဖြာၿပီး လက္ကိုင္ေနရာကို တစ္ထြာေလာက္ထားကာ ႀကိဳးစေလးေတြကို ဖြလိုက္သျဖင့္ ၾကာပြတ္ေလးျဖစ္လာသည္ ။ အနီရဲ ဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔ ဒူးေထာက္လက္ျပန္ႀကိဳး ခ်ည္ခံထားရေသာ ေမရဲ႕ ဖင္ အနီေရာင္ ေျပာင္ေျပာင္ေလးကို ေမာင္ဟန္လက္ထဲက ၾကာပြတ္႐ိုက္ခ်က္ က်လာသည္ ။ ေမ ခါးေလးေကာ့သြားေပမယ့္ လဲမသြား။ တန္းမွာ ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးေၾကာင့္ ဒူးေထာက္ရက္ အေနအထားမွ ေလးဘက္ေထာက္ ခါးကုန္းေသာ အေနအထားျဖစ္သြားသည္ ။ ေမရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကို ပူးၿပီးလုံခ်ည္အနီေလးေပၚမွ ခ်ည္လိုက္သည္ ။

ေမေျခေထာက္ေကာ လက္ေရာ ခ်ည္ခံထားရသည္။ က်ာပြတ္ေလးကို ေမဖင္ေလးေပၚ က်လာလိုက္ ခါးေပၚက်လာလိုက္ ေရွ႕ကေနၿပီး ႏို႔သီးေလး ေတြေပၚကို က်လာလိုက္ႏွင့္ ေမ့ကိုယ္လုံးေလးယိမ္းထိုးေနတာကို သေဘာက်ေနတဲ့ ေမာင္ ။ ႐ႊမ္း အ ႐ႊမ္း အ ေမ့တစ္ကိုယ္လုံးကို စိတ္ႀကိဳက္ ႐ိုက္ခ်င္ရာ ႐ိုက္ေနတဲ့ ေမာင္ ။ ေမကိုယ္တိုင္လည္း ဘယ္ေနရာ က်လာမည္မသိေသာ ႐ိုက္ခ်က္မ်ားကို တမ္းတရင္းေက်နပ္ ေနမိသည္ ။ ေမာင္ရဲ႕ က်ာပြတ္႐ိုက္ခ်က္ေတြမွာ အမုန္းေတြ မပါဘဲ အခ်စ္ေတြ ခံစားခ်က္ေတြ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြ ပါေနမွန္း ေမခံစားလို႔ရသည္ ။ ေမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္မႈ႕မ်ိဳး မျဖစ္ေစဘဲ ေမရဲ႕ စိတ္ကို ထႂကြလာေအာင္ ဆြေနေသာ ႐ိုက္ခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္ ။

ေမ ကို ႐ိုက္ေနရင္း ေနာက္မွ ေမဆံပင္ရွည္ေတြကို ဆြဲၿပီးနမ္းျပန္သည္ ။ လူတစ္ေယာက္ကို ႀကိဳးတုတ္ၿပီး ထင္သလို ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ေမာင္ ။ နမ္းေနရင္း ေပါင္ဂြၾကားေလးကို ႐ိုက္ခ်က္ေလးေတြ က်လာျပန္သည္ ။ အရည္ေလးေတြ စိုေနတဲ့ ေနရာေလးကို ထိျပန္သည္ ။ ႏို႔သီးေလးေတြကို ႐ိုက္ၿပီး လက္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ေမဖင္ကုန္ရက္ေလး ျဖစ္သြားျပန္သည္ ။ ေမရဲ႕ အနီေရာင္ ေျပာင္ေျပာင္ ဖင္ေလးေပၚကို ႐ိုက္ခ်က္ေတြ က်လာျပန္ၿပီ ။ ေမလည္း ေအာ္ရတာ ေမာေနၿပီ။ ေမရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ေပၚက ႀကိဳးေတြကို ျဖည္ေပးလိုက္ၿပီး ေမရဲ႕မ်က္ႏွာေရွ႕လာရပ္ေသာ ေမာင္။ ေမ ေမမ်က္လုံးေလးေတြကို ခ်ည္ခ်င္လို႔ ေမ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္ ။ လူတစ္ကိုယ္လုံးကို စိတ္ႀကိဳက္ခ်ည္တုတ္ၿပီး ႐ိုက္နက္ေနတာကိုေတာင္ ေမက ခြင့္ျပဳၿပီးသား။

ေမာင့္သေဘာ ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္ ဆိုေပမယ့္ ေမခြင့္မျပဳရင္ ဘာမွ မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ ေမာင့္စိတ္ကို ေမခ်စ္တယ္ေလ ။ ေမမ်က္လုံးကို လက္ကိုင္ပုဝါႏွင့္ စီးၿပီး လက္ကိုင္ပုဝါေပၚမွ ႀကိဳးနဲ႔ သုံးေလးပတ္ ပတ္ၿပီး ခ်ည္လိုက္သည္။ ေမ နာက်င္ေသာ ခံစားမႈ႕ကို ႀကိဳက္ေနၿပီ ။ ေမ ရဲ႕ ေရွ႕ကေနၿပီး ေမာင္က ေမဖင္ေလးကို လွမ္း႐ိုက္လိုက္သည္ ။ အ ေမပါးစပ္ေလး ေအာ္လို႔ ပြင့္သြားခ်ိန္မွ ေမာင့္ရဲ႕ လိင္တံႀကီးက ေမ့ပါးစပ္ထဲဝင္လာသည္ ။ ေမ့ရဲ႕ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ဆြဲကာ ပါးစပ္ထဲ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္ ။ ေမလွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ စုပ္ေပးၿပီး ကလိေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္ႀကီး တုန္ေနတာ ေမခံစားလို႔ ရသည္ ။

ေမကေသေသခ်ာခ်ာ စုပ္ေပးေလ ေမာင္လက္ႏွစ္က ေမႏို႔ေတြကို ညႇစ္ေလ ျဖစ္ေနသည္ ။ အား ေမာင္ ညႇစ္တဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေမေအာ္ရေလၿပီ ။ ႏႈိ႕သီးေခါင္း အဖ်ားေလးေတြကို ညႇစ္ေတာ့ ေမလည္း ထန္လာေနၿပီ ။ ေမာင္ ေမေနာက္မွာ ဒူးေထာက္လိုက္တာကို ခံစားလို႔ရသည္ ။ေမာင့္လိင္တံက ေမဖင္ေလးၾကားကို ေထာက္ေနသည္ကိုး ။ လူက ေမေနာက္ေရာက္ေနေတာ့ ၾကာပြတ္႐ိုက္ခ်က္ေတြက ေမႏို႔ေလးေတြေပၚ ၾကလာျပန္သည္ ။ ေမာင္ ေမလုံခ်ည္ေလးကို မလိုက္ၿပီ ။ ေမသိလိုက္ၿပီ ။ ခုနားတုန္းက ေမျပဳစုလိုက္ေသာ မာၿပီးေတာင္ေနေသာ ေမာင္ရဲ႕ လိင္တံႀကီးက ေမအဖုတ္ေလးကို လိုးေတာ့မည္ ။

ေအာ္ဖို႔ ျပင္ထားေပမယ့္ အခ်ိန္မရလိုက္ ။ေမာင့္ရဲ႕ လိင္တံႀကီးက ေမအဖုတ္ေလးထဲ ေရာက္ေနၿပီ ။ စီးစီးပိူင္းပိူင္း ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ။ ေမ တံေတြးၿမိဳ ခ်ေနရသည္ ။ ေအာ္လည္းမေအာ္ႏိုင္ ။ ေမာင္လိင္တံႀကီးက ေမအဖုတ္ထဲ အဆုံးထိ ဝင္ေနၿပီး အသြင္းအထုတ္မလုပ္ဘဲ ၾကပ္ေနေအာင္ သြင္းထားၿပီး လိင္တံရဲ႕ ႂကြက္သားေလးေတြႀကီး ညႇစ္ထုတ္ကာ ေမာင္က ပညာျပေနသျဖင့္ ေမမွာ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္း က်ျိုးတုတ္ခံထားရသျဖင့္ လႈပ္လည္းမလႈပ္ႏိုင္။ ေအာ္လို႔လည္း မရ ။ ေမ့ကို ေကာင္းေအာင္ဘယ္လိုမ်ား ႏွိပ္စက္ေနတာလဲေမာင္ ။ ေမာင္ေျခရင္းမွာ ဝပ္ဆင္းမွာပါ ။ ေမာင္ႏွိပ္စက္သမွ် ခံယူမွာပါ ။ ေမာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္လာသည္ ။

ေမရင္ထဲ ျပည့္လာသလိုလို ေခ်ာင္သြားသလိုလို ။ေမ ဒူးေထာက္ကုန္းရက္အေနအထားေလးကို ေမာင္ကစိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေမခႏၶာကိုယ္ေလးကို လုပ္လို႔လည္းေကာင္းေအာင္ ႐ိုက္လို႔လည္းေကာင္းေအာင္ ေသခ်ာစီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္မည္ ။ ေမကေတာ့ ဘာမွ မသိ ။ ေမာင္စိတ္ႀကိဳက္ လိုက္ေလ်ဳာဖို႔သာ ။ ေမာင္ မီးရထားစက္ေခါင္းႀကီးလို အရွိန္ရလာၿပီ ။ေမကို ေစာင့္လိုးေနေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျမန္လာၿပီ ။ေမာင္ေဆာင့္သေလာက္ ေမမေအာ္ႏိုင္ ။ ေမေအာ္သံထက္ ေမာင္ေဆာင့္လိုးေနတဲ့ အရွိန္က ပိုျမန္ေနၿပီ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေမ့အဖုတ္ေလးထဲမွာ ေမာင္စိတ္ရွိလက္ရွိ ပန္းထုတ္လိုက္တဲ့ အရသာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ေမပါၿပီးသြားသည္ ။ ေမာင္က သူ႔အက်င့္အတိုင္း ေမအဖုတ္ေလးထဲမွ သႉု႔လိင္တံႀကီးကို ခ်က္ခ်င္းမထုတ္ ။

ေလာကစည္းစိမ္ကာမအရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားေနၿပီ။ ေမဖင္ေလးကို ၾကာပြတ္ေလးနဲ႔ ႐ိုက္ၿပီး ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေမလည္းဒူးေတြ မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျခေထာက္ကသာထိၿပီးလူက ဆန႔္လ်က္ ေလထဲမွာ ႀကိဳးတန္းလန္းႏွင့္ ။ ေမ ကို ႀကိဳးေျဖမေပးေသး ။ ေမကလည္း မေတာင္းဆို ။ ေမာင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေမာင္သေဘာ ။ တစ္ေနကုန္ ခ်ည္ထားလည္း ေမမတတ္ႏိုင္ ။ေမက ေမာင့္စိတ္ႀကိဳက္ ေမာင့္မယားျဖစ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားသည္ေလ ။ ေမာင္နဲ႔ ျပန္ေပါင္းျဖစ္ေတာ့ ေမ့ကို ကားစင္မွာတင္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္လုပ္မွာေတြ ။ေလထဲမွာ တြဲေလာင္းဆြဲထားၿပီး ေျခဖ်ားမွ ေခါင္းထိ ႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ကာ နည္းမိုးစုံ လုပ္ခံရမွာေတြ ေမကေတာ့ ႀကိဳမသိႏိုင္ခဲ့ေပ …………ၿပီးပါၿပီ ။