မိုးသည်းတဲ့ည

မိုးသည်းတဲ့ည

ကနေ့မောင်မောင်ကင်းမစောင်တေါ့။အိမ်မှာမမအေးနှင့်ဦးလေးတို့နှစ်ဦးစစ်ကိုင်းဘက်ကဆွေမျိုးတယောက် ဆုံးလို့သားအဖနှစ်ယောက်သတင်းမေးရင်းညအိပ်ကြမယ်လို့၊ အိမ်မှာကဦးလေးမိန်းမအဒေါ်နှင့်မိမိသာရှိနေသည်၊အိမ်စောင့်ရင်းသင်ခန်းစာများကိုထမင်းစားပြီးကထဲကကြည့်နေလိုက်သည်မှာညနေစာထမင်းစားကထဲကအခုည ၉ နာရီထိတိုင်ပင်၊ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးမိုးတွေအုံ့ပြီးလေတွေလာနေသည်၊မောင်မောင်ကအခန်းထဲမှပြေးထွက်လါပြီးအိမ်ရှေ့မှသိမ်းစရာရှိသည်များကိုအဒေါ်ဖြစ်သူနှင့်ကူညီ၍သိမ်းဆည်းပေးနေသည်၊

“ဟဲ့မောင်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ်တံခါးတွေတက်ပိတ်လိုက်အုံး” “ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး” မောင်မောင်အပေါ်ထပ်သို့အပြေးအလွားတက်သွားသည်၊မောင်မောင်၏အဒေါ် ဒေါ်ထွေးထွေးအိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ပြီးအိမ်အပေါ်ထပ်သို့တက်သွားပြန်သည်၊မိမိတို့အိမ်ခန်းတွင်းဝင်ပြီးခေါင်းရင်းတံခါးကိုဆွဲပိတ်လိုက်သည်၊ အပြင့်လေတိုက်နေသည်မှာဝုန်ဒိုင်းကြဲနေသည်၊အိမ်မှာလည်းရိမ်းထိုးလွုပ်ခါနေသည်ဟုဒေါ်ထွေးထွေးမြင်မိလိုက်သည်။ ဒီကြားထဲလျှပ်စစ်မီးကပြတ်သွားသဖြင့်မှောင်နဲ့မဲမဲစမ်းတဝါးရှိလွန်း၏။

“ဝုန်း ဂျိန်း ဒလန်း” “အား မောင်မောင်” “ဗျာ ဒေါ်လေး လာပြီ လာပြီ” ဒေါ်ထွေးထွေး၏အလန့်တကြားအော်ဟစ်ခေါ်သံကြောင့်မောင်မောင်လက်နှိပ်ဓါတ်မီးကိုင်ပြီးတက်လာသည်၊ “ဘာဖြစ်လို့လဲဒေါ်ဒေါ်” “ငါ မိုးချိန်းတာကိုကြောက်တတ်မှန်းသိရက်နဲ့ မင်းမှမေးတတ်ပလေ” ဒေါ်ထွေးထွေးအသက်(၄၅)နှစ်ခန့်သာရှိပြီးအသားညိုညိုထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကျမ်းမာသန်စွမ်းသူတဦးဖြစ်ပေမဲ့မိန်းမတို့သဘာဝကြောက်စရာမရှိရှာကြံကြောက်တဲ့အ တိုင်းဒေါ်ထွေးထွေးမှာငယ်စဉ်ကထဲကအခုအ ချိန်ထိမိုးချိန်းလျှင်ကြောက်ဒူးတုန်နေဆဲပင်၊ “ဂျိန်း ဒလိမ်း ဂျိန်း ချလွင်”

“အား အမလေး အိုး” မိုးချိန်းပြီးလေအဆောင့်မှာစားပွဲပေါ်ထောင်ထားသောကြည့်မှန်လဲကျပြီးကွဲသွားသံနှင့်အတူဒေါ်ထွေးထွေးတ ယောက်ငယ်သံပါအာင်အော်ဟစ်ပြီးမောင်မောင်ကိုပြေးဖက်လိုက်သည်၊ မောင်မောင်မှာလဲအိုးကနဲလန့်အော် ပြီး။ဒေါ်ထွေးထွေးကိုပြန်လှန်ဖက်တွယ်မိလိုက်လေသည်၊ “ဂျိန်း ဒလိန်း ဂျိန်း ဂျိန်း” “အိုး အမေ့” အဆက်မပြတ်သောမိုးချိန်းသံကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးခမျာဒူးများတဆတ်ဆတ်တုန်ကာမာင်မောင်ကိုတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်လိုက်မိသည်၊ဒုက္ခရောက်နေရသူကမောင်မောင်ငယ်ရွ ယ်စဉ်ကတည်းကအတူနေဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ယခုကိုပူးပူးကပ်ကပ်မနေဘူးသဖြင့်အနေခက်ရသည်။

ဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖေါင်းကားနေပြီးအိထွားလှသည့်နို့ကြီးများကမိမိရင်ဘတ်ကိုဖိကပ်ထားသဖြင့်လည်းပို၍ဆိုးလှ၏၊ အပြင့်မိုးကသည်းထန်စွာရွာနေသည်၊ကဆုန်လပြည်ခါနီးမို့ထင်ရဲ့။ရွာပြီဆိုတော့ဒလဟောသွန်ချလိုက်သလိုလျှပ်စီးတဝင်းဝင်းမိုးချိန်းသံတညံညံနှင့်ရှိနေသလို၊ကြောက်တတ်သော ဒေါ်ထွေးထွေးမှာပို၍သာမောင် မောင်ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးခွေ့ဝင်ရောက်နေ၏၊ မောင်မောင်မှာဒေါ်ထွေးထွေး၏ရင်နှစ်မွာဖြင့်ပွတ်သပ်ပါများလာသမို့သွေးများဆူဝေလာသည်၊မိမိပေါင်ကြားကလီးကြီးကလည်းတဖြေးဖြေးမာထန်လာသည်၊အသက်ရွူမြန်ဆန်လာသည်၊ မထင်မှတ်မရည်ရွယ်ဘဲနဲ့မိမိ လက်များကဒေါ်ထွေးထွေး၏ကြောပြင်ကိုပွတ်သပ်နေမိသည်ကိုလည်းဝိုးတဝါးအသိအမှတ်ပြုလို့ရသည်၊

ဒေါ်ထွေးထွေးမှာလည်းကြောက်ရွံ့စွာဖက်တွယ်မိရသဖြင့်မိမိ၏ပေါင်တဖက်ကိုမောင်မောင်၏လီးကလာ ထောက်သည်ကိုသတိမထားမိဘဲပို၍တင်းကြပ်အောင်ဖက်တွယ်မိလိုက်ရပြန်သည်၊ “ဂျိန်း ဂျိန်း ဒလိန်း” “အမလေး အိုး မောင်မောင်” ကြောက်လွန်းမကကြောက်လာသဖြင့်ဒေါ်ထွေးထွေးမောင်မောင်ကိုတိုးဖက်လိုက်ရာမောင်မောင်မှာကုတင် ပေါ်ပက်လက်လှန်၍လှဲကျသွားသလို။ဒေါ်ထွေးထွေးမှာလည်းမောင်မောင်ပေါ် ထပ်လျှက်သားပါသွားရသည်၊ မောင်မောင်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ဓာတ်မတူသောအဖိုအမအထိအတွေ့ကိုမလွန်ဆန်နိုင်ဖြစ်သွားကာဒေါ်ထွေးထွေးကိုတဖက်သို့လဲလိုက်ပြီးအပေါ်မှမှောက်ချလိုက်သည်။

“ဂျိန်း ဒလိန်း ဒိန်း” “အိုး မောင်မောင်” ဒါပါဘဲဒေါ်ထွေးထွေးကြောက်လန်းတကြားရေရွတ်သံတိတ်သွားသည်၊ မောင်မောင်၏သွက်လက်မြန်ဆန်သောလွုပ်ရှားမွုများကဒေါ်ထွေးထွေးအသံများတိတ်သွားစေလေသည်၊မောင်မောင်အကျီကိုကျယ်သီးပင်ဖြုတ်မနေတော့ဘဲဆွဲဖြဲလိုက်သည်၊နောက်မှေ ဘာ်လီချိတ်ကိုလည်းလက်နှစ်ဖက် ဖြင့်ဆွဲလိုက်တော့ဖြုတ်ကနဲပြုတ်သွားသလိုအဝတ်တွေဘေးတဖက်ဆီသို့လှန်ကျသွားသဖြင့်ပြည့်ဖြိုးဖေါင်း ကားနေသောသူမ၏နို့ကြီးများဟင်းလင်းပွင့်ခါပေါ်လာလေ၏၊ “ဂျိန်း ဂျိန်းဒလိန်း လိန်း”

“အမလေး လေး အိုး မောင်မောင်” ကွက်တိအံကိုက်ပင်။ဟင်းလင်းပွင့်သွားရတဲ့နို့တွေကိုမောင်မောင်ငုံခဲအစို့မိုးချိန်းသံကလည်းပြင်းထန်စွာ ချိန်းလိုက်တော့ဒေါ်ထွေးထွေး။မောင်မောင့်ဂုတ်ကိုဆွဲနှိမ်ပြီးမိမိတုန်ခတ်သွား အောင်အထိအတွေ့ကသူမတ ကိုယ်လုံးကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းထသွားအောင်ကိုကောင်းလွန်းလှသည်မို့မောင်မောင့်ကိုတွန်းဖယ်ပစ်ရမည်လားဖက်တွယ်ထားရမည်လားမဝေခွဲတတ်တော့၊ အသိစိတ်တို့ဝေဝါးကုန်ပြီ။ပူနွေးသေါကာမဆနြကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးတကိုယ်လုံးတုန်ခတ်လွုပ်ရှားနေ၏၊ မောင်မောင်သည်ကပိုကရိုရစ်ပတ်ထားသောဒေါ်ထွေးထွေး၏ထမီအ ထက်ဆင်စကိုဆွဲဖြုတ်ပြစ်လိုက်သည်။

မဲနက်ကောက်ကွေးနေသောစောက်မွေးကြီးများခြံရံလျှက်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ။ ပြတ်သွားသောမီးပြန်အလင်း့ကြီးမားဖေါင်းကြွလျှက်ပေါ်ထွက်လာသည်၊ မောင်မောင်ကဒူးဆစ်အထိထမီကိုတွန်းချလိုက်ပြီး။တခါခြေထောက်ဖြင့်တွန်းချလိုက်သည်၊လက်တဖက်က ဒေါ်ထွေးထွေး၏နို့ကြီးများကိုဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်နယ်ဖတ်လိုက်သည် ၊ကြာက်လန့်တကြားအော်ဟစ်နေတဲ့ဒေါ်ထွေးထွေး၏နွုတ်ခမ်းထူထူကြီးများကိုမိမိပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲ၍တအားကုန်စုပ်ယူလိုက်သည်၊ “ဂျိန်း ဂျိန်း ဒလိန်း” “အား အမလေး ဝူး ဖလူး ဝု” အပွတ်အသပ်အနမ်းအရှိုက်များကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးတကိုယ်လုံးဆူဝေကုန်သည်၊ကြောက်လန့်တာတွေ ပြေကုန်သလို မောင်မောင်၏နောက်ကြောကိုတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်ပစ်လို က်ရပြန်သည်၊

အဆိုးဆုံးကမောင်မောင်၏ကြီးမားသန်မာနေတဲ့လီးကြီးကသူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့အကွဲကြောင်းမှာအလျှား လိုက်ပွတ်သပ်တိုက်ခိုက်လွုပ်ရှားနေမွုကပူနွေးတဲ့သွေးခုန်နွုန်းတွေဖြစ်လာ သလိုစောက်ခေါင်းတွင်းမှအရည်များဒလဟောထွက်ကျလာစေသည်အထိပင်ဖြစ်လို့ဒေါ်ထွေးထွေးအောက်မှနေ၍ဖင်ကြီးကိုယမ်းခါနေရလေ တော့သည်၊ မောင်မောင်ဆိုသည့်မောင်မောင်ကလည်းချက်ဆိုနားခွက်ကမီးတောက်စေသည့်အကောင်စားမို့ဒေါ်ထွေးထွေးစိတ်တွေကြွထရွလာပြီမို့ဒက်ကနဲသိလိုက်ရာအလိုက်သင့်ပေါင်းပြီးဖင်ကြီး ကိုယမ်းခါနေတဲ့ဒေါ်ထွေးထွေး၏စောက်ခေါင်းဝကိုမှန်းထောက်ချိန်ဆပြီးဖင်ကိုကြွကာခါးကိုနွဲ့ပြီးဖိသိပ်ချလိုက်သည်။

“ပြလွတ် စွတ် စွတ် စွတ်” “အင့်” လွတ်ပဟေ့ဆိုကထဲကမောင်မောင်တို့မနားတမ်းဖိဆောင့်ပါလေပြီ။ ဒေါ်ထွေးထွေးခမျာမှာလည်းမောင်မောင်၏လီးကြီးကကြီးထွားရှည်လျှားလှသောလီးထိပ်ကသားအိမ်ကိုလာထော က်သဖြင့်အောင့်ကနဲအောင့်ကနဲဖြစ်သွားရသဖြင့်နာကျင်ခံခက်ဖြစ်နေရပြန်သည်၊မောင်မောင်နသိုးကြိုးပြတ်လိုဆောင့်နေသည်မှာကုတင်တခုလုံးရမ်းခါနေတော့၏၊အပြင်ဘက်မှာလည်းမိုးကသီးထန်စွာရွာနေသည်၊ “စွတ် စွတ် ဒုတ် ဒုတ် စွတ် စွတ်” “အိုး အင့် အင့် ဟင့် အင့် အီး”

“ဖြေး ဖြေး အင့်ဟင်း အောင့်တယ်” ဒေါ်ထွေးထွေးမောင်မောင်၏ပူနွေးသောလီးတချောင်းလုံးမိမိစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကိုဝင်ထွက်ပါများတော့ ကောင်းအီစိမ့်သွားအောင်ပင်အရသာတွေ့လာရပြန်ကာ။မောင်မောင်၏ခါးကို လှမ်းဖမ်ဆွဲဖက်တွယ်လိုက်ပြီး ဆောင့်သည့်အရှိန်နှင့်အံကြဖြစ်အောင်အောက်မှဖင်ကြီးကိုကော့မြှောက်ပင့်တင်ပေးလိုက်ပြီး။လီးကြီးပြန်အ ချွတ်မှာဖင်ကြောကိုရွု။ံ့ဗိုက်သားကိုခါးကော့၍လီးတန်ကြီးကိုညှစ်ဆွဲချပေးလိုက်သည်၊ မောင်မောင်မှာဒေါ်ထွေးထွေးအပေးကောင်းမွုကြောင့်တခါဘူးမျှမခံစားဘူးသေးသောအတွေ့အကြုံကိုခံစားရပြန်သည်မို့ဒေါ်ထွေးထွေး၏ပုခုန်းနှစ်ဖက်ကိုဆွဲ၍တအားကုန်ဖိဆောင့်နေပြန်သည်။

“အင့် ဟင်း ဟင်း အို အီး ကျွတ် ကျွတ်” ဒေါ်ထွေးထွေး၏နွုတ်ဖျားမှအံ”ကိတ်၍ငြီးငြူသံထွက်ပါ်လာသည်နှင့်မောင်မောင်သည်ဆက်မဆောင့်တော့ဘဲ၍သူမ၏မျက်နှာကိုခေါင်းမော့ကြည့်ရင်း “နာလို့လား ဟင် ဒေါ်ဒေါ်” “အခုမှတေါင်းပန်မနေနဲ့ လုပ်မှာဖြင့်မြန်မြန်သါလုပ်ဒီမှာဆန့်တငန့်ငန့်ဖြစ်နေပြီ” “အို ဟုတ်လား ကဲ ဒီလိုဆို” မောင်မောင်ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့်လှေကြီးထိုးလိုးနေရာမှသူ၏ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ပြီးသူမ၏ပေါင်ကြီးများကိုဆွဲ ထောင်လိုက်သည်။ မောင်မောင်ဒေါ်ထွေးထွေး၏ခါးကိုမကိုင်ဘဲကြီးမားဖေါင် းကားပြည့်ဖြိုးလှသည့်နို့ကြီး နှစ်လုံးကိုဆွဲကိုင်လိုက်ပြီးဖိဖိဆောင့်ချပြီး လိုးတော့သည်၊

“ဗြစ် ဗြုတ် စွတ် စွတ် စွိ” “အင့် အင့် အိုး ဖြေးဖြးဆောင့်ပါဟဲ့ မောင်မောင်” မရတော့။မောင်မောင်ဒလကြမ်းဆောင့်ပါလေပြီ။မိုးသံလေသံများနှင့်အပြိုင်အခန်းလေးထဲမှာအသံများဆူညံနေ လေရဲ့။အခန်းတွင်းနှစ်ပေမီးချောင်းရဲ့အလင်းရောင်အောက်မှာလူ သားနှစ်ဦးဝတ်လစ်စားလစ်ဖြင့်အမှောင်တ ကာ့အမှောင်ဆုံးကာမအမိုက်မှောင်ကြီးကျနေသည်၊ အခြားလူတယောက်၏လီးတချောင်းလုံးမိမိ၏စောက်ခါင်းထဲသို့ပူနွးမာကြောစွာသွက်သွက်လက်လက်ကြီး ဝင်ထွက်နေမွုကြောင့်အကြောများတဖျင်းဖျင်းထအောင်ကောင်းမွန်အီလွန်း လှသမို့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်ပြီးမောင်မောင်ရဲ့ခါးကိုညှပ်ယူဆွဲဖိ၍အောက်မှဖင်ကြီးကိုအားရပါးရကော့မြှောက်ပေးသလို။

လီးကိုလည်းမိမိ၏စောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းသား များဖြင့်အတတ်နိုင်ဆုံးညှစ်ဆွဲနေလိုက်သည်အထိပင်၊ မောင်မောင်။ဒေါ်ထွေးထွေး၏ပေါင်ကြီးများကိုပင့်မြှောက်လိုက်သည်။ ဒူးထောက်လိုးနေရာမှဝမ်းလျားမှောက်ခါကုတင်ဘောင်ကိုခြေကန်လိုက်သည်။ပြည့်ဖြိုးကြီးမါးလှ တဲ့သူမ၏ပေါင်တွေကိုပုခုံးနှစ်ဖက်ဖြင့်ဖိတွန်းချလိုက်သည်၊ သူမ၏ဒူးနှစ်ဖက်သည်သူမ၏နို့ကြီးများပေါ်သို့ပိကျသွားရသည်။ဖင်ကြီးမှာလည်းမြှောက်ကြွလာ၏၊ မောင်မောင်သည်သူ၏ဖင်တုန်ကြီးများကိုလက်ပြန်ကိုင်တွယ်ဖျစ်ညှစ်ရင်း မှဖင်အသာကြွလိုက်၏၊လီးကြီးသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှတဖြေးဖြေးကြွတက်လာသည့်လီးတချောင်းလုံးအပြင်မရောက်ခင်တဝက်လောက်မှာ ဆတ်ကနဲဖိသိပ်လိုက်သည်၊

“စွိ စွတ် ဒုတ်” “အင့် အိုး” “စွိ စွတ်” “အင့် ဟင့် အား ရှီး ဟင်း” ဒေါ်ထွေးထွေးတယောက်သွားပြီ။သဘာရင့်နေတဲသူမ။မောင်မောင်၏ပညာသားပါပါဖိသိပ်လိုးဆောင့်၍တဖုံ။ လီးကိုအလွတ်အကျွတ်ဆွဲထုတ်ပြီး။ဗြုံးကနဲဖိဆောင့်ခြင်းဖြင့်တ မျိုး။ဖင်ကိုကော့၍လီးကြီးကိုမတ်ထောင်နေ အောင်ပြုပြီးလိုးချလိုက်ရာ။လီးကြီးသူမ၏စောက်ခေါင်းထဲအဆုံးထိနစ်ဝင်သွားချိန်။လီးထိပ်ကွမ်းသီးခေါင်းကိုတဆတ်ဆတ်တုန် အောင်ဖင်ကြီးရွုံ့ပစ်ခြင်းတနည်း။ကော်ထိုးပင်လိုးမြေစိုက်လိုးနည်းစသည့်လက်ဦးဆရာ ကြီးထွန်းလွင်နည်းပေးလမ်းပြချက်များအတိုင်းတသွေမတိမ်းလုပ်ဆောင်နေခြင်းကြော င့်ဒေါ်ထွေးထွေးဖျတ်ဖျတ်လူးနေလေပြီ။

“အား အင့် ကောင်း ကောင်း ကောင်းလှချည်လား မောင် မောင် အင့် ဆောင့် ဆောင့် အိုး” “စွတ် စွတ် ဒုတ် ဒုတ်” လီးထိပ်ကွမ်းသီးခေါင်းကသူမ၏သားအိမ်ထိပ်ထေါက်မိလိုက်ပြန်တေါ့နှစ်ယေါက်စလုံးကျင်ကနဲ။ ကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး။အကြောပေါင်းတထောင်စိမ့်အီသွားကြရပြန်သည်၊ ဆရာကောင်းတပည့်ပန်းကောင်းပန်သလို သွန်သင်ညွန်ကြားသည့်ဆရာသမား၏စကားကိုတသွေမတိမ်လိုက်ပါလုပ်ဆောင်ချက်များသည်မောင်မောင်အဖို့ထူးခြား ကောင်းမွန်အီစိမ့်သောကာမအရသာကိုခံစားရပြီမို့။အားရကြေနပ်စွာပညာကုန်သုံးနေလိုက်ပြန် သည်၊

ကြည့်ဆောင့်လိုးနေရင်းမှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဒေါ်ထွေးထွေး၏စောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်ဖက်ကိုတဖက် တချက်ဆွဲဖြဲဟလျှက်လီးဝင်တိုင်းလွုပ်ရှားငုတ်ချီပေါ်ချီဖြစ်နေ သည့်စောက်စေ့ကြီးကိုလီးနှင့်လက်မနှစ်ခုကြားဖိချေပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ။ဒေါ်ထွေးထွေးဖင်ကြီးရမ်းခါသွားပြီး။ခေါင်းထောင်ထ၍မောင်မောင်၏ဂုတ်ဦးကိုမမှီမကမ်းလှမ်းဆွဲလိုက်။ လက်နဲ့ပွတ်လိုက်။မိမိ၏ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ဆုပ်ကိုင်ပြီးဖင်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံး ပင့်မြှောက်ရင်းမှ။လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲနေပြန်သလိုနွုတ်ဖျားမှလည်း၊ “အိုး အင့် ကောင်း ကောင်း အင့် ဟင့် ဆောင့်” “စွိ ဒုတ်” “ဟီး မောင်မောင်” “ဒုတ် ဒုတ် “ “အားယား ပြီး ပြီးတော့မယ် ဆောင့် ဆောင့်”။

ဒေါ်ထွေးထွေးကရောင်ကတမ်းရေရွတ်မြည်တမ်းရင်းမှလွုပ်ရှားမွုများငြိမ်သက်သွားလေတော့သည်၊ မောင်မောင်ဒေါ်ထွေးထွေးတယာက်ကာမအထွတ်အထိပ်ကိုရောက်ရှိသွားပြီကိုသိလိုက်သည်နှင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲကိုင်နေရာမှလက်နှစ်ဖက်လွတ်လိုက်သည်၊တစ်တီဒူးထောင်နေတဲ့ပေါင်နှစ်ပေါင်ကြားမှခြေတ ချောင်းကိုဆွဲချလိုက်ပြီးတပေါင်ကျော်ပုခုန်းထမ်းပုံစံဖြင့်ကုန်းလျက်အသားကုန်ဆောင့်လိုက်သည်။ “အင့် အင့် စွိ စွတ် စွတ် ဒုတ် ဒုတ် စွိ “ မောင်မောင်တကိုယ်လုံးတုန်ခါသွားအောင်ကောင်းလာပြီ။သုတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့။တမင်မှီထားသောပေါင်တဖက်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖက်တွယ်ရင်းသုတ်ရည်များကိုသူမ၏စောက်ခေါင်းတလျှောက်ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေတော့၏၊

ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားပြီးအပြင်မှာကမိုးမစဲသေး။သက်ပြင်းများပြိုင်တူချလိုက်မိကြသည်၊ချွေးလေးစို့နေသည့်မောင်မောင်၏နဖူးကိုပွတ်သပ်ရင်းခေါင်းမှဆံပင်များကိုလက်များဖြင့်ခတ်ဖွဖွပွတ်သပ်လိုက်သည်၊ “မောသွားသလား မောင်” “အင်း နဲနဲမောတယ် ဒေါ်ဒေါ်” “အမယ် ဒီလောက်ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်လိုးပြီးတာတောင်ငါ့ကို ဒေါ်ဒေါ် ခေါ်နေရသေးတယ်” “ဒေါ်ဒေါ်လို့မခေါ်ရင်ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ” “မမ”ကီးလို့ခေါ်ပေါ့ မောင်ရဲ့” “မမကြီး” “အင် မောင်လေး” တဏှာရဲ့စေရာသွားနေကြတဲ့လူတွေအဖို့အသက်အရွယ်သွေးသားတော်စပ်မွုလူမွုဓမ္မသတ်တွေဘေးချိတ်ပစ် လိုက်ကြသည်။

ဦးလေးနဲ့စပ်မှအဒေါ်တော်ရပေမဲ့ဆွေရင်းမျိုးရင်းပင်၊ လူမွုနယ်ပယ်မှာအထိအတွေ့နောက် ကောက်ကောက်ပါအာင်လိုက်မိကြရင်းဖြင့်လူမွုရေးဖေါက်ပြန်မွုဒုနဲ့ဒေးများနေပြီ၊ပတ်ဝန်းကျင်တစိမ်းတရံစာမသိအောင်ကျိတ်ပုံးခုတ်၍ပြဿနာ ကိုဖြေးရှင်းနေကြရသည်မှာလည်းအနတက့မ ၊ မောင်မောင်အသက်ကိုတွက်ကြည့်ပါက ၁၈ နှစ်မပြည့်တတ်သေး။ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းနယ်ပယ်မှ ဆရာ့ဆရာတွေရဲ့သွန်သင်မွုမြှောက်ပင့်မွုတွေကတဆင့်စိတ်ကူးယဉ်နယ်ပ ယ်ကနေလက်တွေ့ဘဝကိုစမ်းသပ်မိရပြန်သည်၊

ဒေါ်ထွေးထွေးအသက် ၄၅ နှစ်ဆိုပေမဲ့ပြည့်ပြည်ဖြိုးဖြိုးထောင်ထောင်မောင်းမောင်းသွေးသားဆူဖြိုးတုန်း။ ထို့ကြောင့်ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့်ဇရက်တောင်ပံကျိုးတွေ့ကြရပြီ၊သူမကလည်း တဏှာရမ္မက်ကြီးလွန်းသူဆို ပြန်တော့ ဟင်း၊ မောင်မောင်သူမ၏ဘေးမှာလဲလျှောင်းအနားယူရင်းသူမ၏ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတဲ့နို့အုံကြီးကိုအားရပါးရ နယ်ဖက်ဆုပ်ချေနေပြန်သည်၊ဒူးတဖက်ကလည်းအငြိမ်မနေပါ။ ဒေါ်ေ ထွးထွေးပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်ခွတင်ရင်းဒူးဖျားဖြင်သူမ၏ဆီးခုံပေါ်ထိချေပွတ်သပ်နေပြန်သည်၊မောင်မောင်၏အပွတ်အသပ်များကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေး နှာမွုတ်သံပြင်းလာသလိုနို့”ကီးနှစ်လုံးမှာလည်းလွုပ်ရှားနေပြန်သည်၊ မောင်မောင်၏ပညာသားပါပါနှိုးဆွပေးမွုများကြောင့်ငြိမ်သက်နေတဲ့ခံချင်စိတ်တွေတဖြည်းတဖြည်းကြွတက်လာပြန်၏။

“အိုး အင့် ယားတယ် မောင်ရဲ့” အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်။ညုတုတေးသံကသူမ၏နွုတ်ဖျားမှပေါ်ထွက်လာသည်၊ မမှီမကန်းနှင့်မောင်မောင်၏ပြော့ခွေနေတဲ့လီးကြီးကိုလှမ်းဆွဲဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်၊ အရည်များဖြင့်စွတ်စိုနေသဖြင့်လက်ထဲမှချော်ထွက်နေသည်၊ပက်လက်စင်းစင်းကြီးအိပ်နေရာမှလူလဲထထိုင်ပြီးထမီဖြင့်မောင်မောင်၏လီးမှပေကျံနေသောအရည်ချွဲချွဲတွေကို တယုတယသုတ်ပေးပြန်သည်၊ကျေနပ်အောင်သုတ်သင်ပြီးထမီကိုခြေရင်းကိုလှမ်းပစ်လိုက်သည်၊လက်ကြီးများကမောင်မောင်၏ပျော့ခွေနေတဲ့လီးကိုဖွဖွ လေးဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်၊

ဒေါ်ထွေးထွေး၏ပူနွေးသောအထိအတွေ့အပွတ်အသက်များကြောင့်ပျော့ခွေနေသောမောင့်မောင့်ရဲ့လီးကြီးမှာသူမ၏လက်ထဲမှာတစတစနှင့်မာန်ထလာသည်၊အကြောများအပြို င်းအပြိုင်းဖုထစ်မာကျစ်နေသည့်လီးကြီးမှာဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ထားသောလက်နှစ်ဖက်စာထက်ပို၍ဒစ်ဖျားကြီးမှာပိုလျှံနေပြန်ရာ “အိုး ကြည့်စမ်းလူသာငယ်တယ် လီးကဖြင့်သူ့ဦးလေးလီးကြီးအတိုင်းဘဲမာထန်ကြီးထွားလှချည်လား” “ကြီးတော့မကြိုက်ဘူးလား ဒေါ်ဒေါ် အဲ မမထွး” “မမထွေးတို့ကကြီးလေကြိုက်လေပေါ့ဟဲ့ အဲ ဒီတခါနင်ကအောက်ကနေငါကအပေါ်ကတက်လုပ်မယ်” “မမထွေးသဘောလေ” ဒေါ်ထွေးထွေးတဏှာ၏စေရာနောက်သို့တကောက်ကောက်လိုက်ရပြန်သည်။

ကြည့်မိမိ၏တူသားပါလားဆိုတဲ့အသိမရှိတေါ့။ မွတ်သိပ်တဲ့ဆနမြျားကြောင့်မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးပေါ်ကျော်ခွ၍မိမိ၏စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ထောက်၍ဖြေးဖြေးလေးဖိချလိုက်သည်၊ “ပြွတ် ပတစ် စွိ စွတ် အာ့ အင့် အာ နင့်ဟာကစောစောကထက်တောင် ပိုထွားလာတယ်ထင်တယ် ငါ့အဖုတ်ထဲပြည်နေတာဘဲ ဟင့် အင်း စွိ စွိ ဒုတ် အိ” တကြိမ်နဲ့တကြိမ်မာထန်ကြီးတုတ်လာတဲ့လီးကြီးကြောင့်ဒေါ်ထွေးထွေးအကြိုက်တွေ့လာရပြန်လေ၏၊ဖင်ကို ကြွလိုက်သည့်အခါမှာပြဲလန်နေသည့်သူမ၏စောက်ဖုတ်နွုတ်ခ မ်းသားများကလုံးပတ်ထွားထွားလီးကြီး၏အတန်ကြီးကိုညှင်းဆွဲ၍ယူသွားစေရန်အတွက်ပညာကုန်သုံးရင်းမှအထိုင်အထကိုခတ်သွက်သွက်ကလေးလိုးလိုက်ပြန်သည်။

“စွိ စွတ် အင့် အင့် အီး ရှီး အင့် အင်း” ဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖင်ကြီးကိုအောက်မှလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်မနိုင်မနင်းပင့်တင်ရင်းမှမောင်မောင်ဖင်ကိုကော့ မြှောက်ညှောင့်လိုးလိုက်ရာလီးထိပ်ကသူမ၏သားအိမ်ထဲသို့နစ်ဝင်သွား ရာဒေါ်ထွေးထွေးခမျာအသဲအူများ ပြုတ်ထွက်သွားပလားထင်မှတ်ရလောက်အောင်ကောင်းလွန်ရကား “အ အင့် အင့် အမလး ရှီး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ပင့် ပင့် နာနာပင့် မမထွေးအပေါ်ကစိတ်ရှိလက်ရှိဖိချမယ် အား အား အီး ဟုတ် ဟုတ်ပြီ အား” နွုတ်ခမ်းလေးနှစ်ခုစုချွန်၍တရှီးရှီးနဲ့ငြုတ်သီးစပ်သလိုအသံများထွက်အောင်ငြီးငြူရင်းမျက်လုံးကိုပိတ်၍ ခေါင်းလေးမော့ခါဖင်ကြီးကိုနောက်သို့စပ်၍ကြွလိုက်ဗြိကနဲနေအောင်ဖိချလိုက်နဲ့စည်းချက်ညီညီဖိဆောင့်နေ၏။

ဒေါ်ထွေးထွေးဗိုက်သားကိုရွုံ့ဖင်ကိုကြုံ့ကာစောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းသားလေးများကိုစုလိုက်ဖြဲလိုက်ဖြစ် အောင်လုပ်၍မောင်မောင်၏လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲစုပ်ယူ သွားအောင်လုပ်ရင်းမှ “တအား ကောင်း ကောင်းလာပြန်ပြီ ကောင်း ကောင်း အင့် အင့်ြ စြွိစွိ စွတ် ဖတ် ဖတ်” သူမ၏စောက်ခေါင်းတလျှောက်ကျင်ကနဲဖြစ်သွားသာစောက်ဖုတ်မှစောက်ရေများဒလဟောပန်းထွက်မိလိုက်ရသည်အထိကောင်းအီဆိမ့်သွားရသည်၊စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ အရည်များလျှံကျပြီးမောင်မောင်၏ဆီးခုံပေါ်ရွဲ နစ်သွားရပြန်၏၊ “ကောင်းလိုက်တာ မောင်မောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ” ပါးစပ်မှအဆက်မပြတ်ပြောဆိုရင်းမှလေးငါးချက်ဖိထိုင်ချလိုက်ပီးမောင်မောင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့တအိအိလဲ ပြိုကျသွားရတော့၏။

မောင်မောင်မှာဆန့်တငန့်ငန့်ဖြင့်လေးလံလှေ သာဒေါ်ထွေးထွေး၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုဖက်တွယ်လိုက်ရင်းမှအ ပေါ်မှကျန်တဖက်ကိုဆွဲလှဲချလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်သည်၊ ပုံ့ပုံ့ကြီးငြိမ်သက်နေတဲ့ဒေါ်ထွေးထွေးရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင်ခြေနှစ်ချောင်းမှကိုင်ဆွဲ၍ပြုလုပ်လိုက်သည်၊ ဒေါ်ထွေးထွေး၏ခြေနှစ်ချောင်းကုတင်အောက်သို့တွဲလဲကျသွား၏၊သူမ၏လုံးကျစ်ပြည့်တင်းလှတဲ့သလုံးသား နှစ်ဖက်မှနေ၍ခြေနှစ်ချောင်းကိုပင့်မြှောက်လိုက်ပြန်သည်၊ဒေါ်ထွေးထွေးကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်အနေအထားဖြင့်ခြေနှစ်ချောင်းကိုကား၍ကုတင်စွန်းတွင်ပြန်ထောက်ထားလျှက်ရှိ နေပြန်ရာအစွမ်းကုန်ဖြဲကားထားတဲ့ပေါင်ခြံကြားမှာတော့သုတ်ရည်များဖြင့်ပြောက်လက်နေသည့်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာပြဲလန်နေ၏။

ကုတင်အာက်မှမောင်မောင်သည်သူမ၏ခြေနှစ်ချောင်းကြားမှနေ၍မတ်တပ်ရပ်ပြီးဖေါင်းအိကြီးမားလွန်းလှတဲ့သူမ၏နို့ကြီးများကိုခတ်နာနာလေးဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်သလို လက်မလက်သဲခွန်နည်းနည်းလောက်ရှိနို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးတွေကိုလည်းလက်ချောင်းလေးများဖြင့်ဖိချေပွတ်သပ်ပစ်လိုက်၏၊ အြဟင်း ဟင် အီး မောင်မောင်ရယ် လုပ်မှာဖြင့်လုပ်စမ်းပါ ဒီလိုလုပ်နေတာအနေခက်လွန်းလို့ြ ကုတင်စွန်းမှအိထွားအိစက်နေတဲ့တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ယမ်းခါနေရင်းမှမနေနိုင်အောင်မထိုင်နိုင်အောင်ဖြစ် နေရရှာပြန်သည်၊

မောင်မောင်လီးကိုအရင်းမှကိုင်၍သူမ၏စောက်ခေါင်းဝ တွင်မွေနောက်လိုက်ပြန်ရာပို၍အနေခက်ရပြန်သည်မို့ခေါင်းကြီးကိုရမ်းခါလိုက်ရပြန်သည်၊သူမ၏ခါးကိုစုံကိုင်ဆွဲကာခါးကိုနွဲ့၍ဖိသိပ် လိုက်သည်၊ “စွိ ဒုတ် စွတ် ဒုတ်” “ဟင်း အိုး ဟင်းဟင်း” လီးကြီးတချောင်းလုံးသူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲနစ်ဝင်သွားရပြန်သည်၊ဒေါ်ထွေးထွေးသူမ၏ဖင်ကြီးကိုအတတ် နိုင်ဆုံးရမ်းခါပြီးအလိုက်သင့်ခါးလေးကိုမသိမသာလေးကော့ကော့ပေး လိုက်ပြန်တော့မောင်မောင်အကြိုက် တွေ့သွားကြပြန်သည်။ ခါးကိုကိုင်ဆွဲထားသည့်လက်နှစ်ဖက်စလုံးနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးလှမ်းဆွဲပြီးမောင်မောင်ဖိဆောင့်လိုးနေပြန်သည်။

“ဒုတ် စွတ် ဒုတ် ကျွိ ကျွိ စွိ” “ဟင့်ဟင့် အိုး အင်း မောင်မောင် ဆောင့်” ကုတင်တခုလုံးယမ်းခါနေ၏၊ခါးလေးကိုမသိမသာလေးကော့ပြီးဖင်ကိုကြွလိုက်ပြီးမောင်မောင်၏လီးကြီးကိုညှစ်ဆွဲလိုက်ပြန်သည်။ကုတင်စွန်းတွင်ထောက်ထားသာခြေနှစ်ချောင်းမှာ လည်းမောင်မောင်ခါးကိုဆွဲဖိချ လိုက်သလိုမိမိကလည်းကော့၍ကော့၍အလိုးခံလိုက်မိ၏၊ “ပြွတ် ပြွတ် စွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ်” မောင်မောင်ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့တအားဆုတ်ကာအားနှင့်စပ်ဆောင့်နေပြန်ရာဒေါ်ထွေးထွေး၏ဖင်တုံကြီးများကုတင်စွန်မှာပိပြားချပ်သွားရလေသည်၊

“ဗြွတ် စွိ စွိ ဒုတ် ကျွိ စွတ် ဖတ်” “အား အင့် ကောင်းလာပြီ မောင်မောင် မောင် ဆောင့်ဆောင့်” နှစ်ယောက်စလုံးကာမ၏အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာကြပြီဖြစ်သဖြင့်အသက်ရွူသံများပြင်းထန်ကာ ဒေါ်ထွေးထွေးမှာမျက်တောင်လေးများမှေးစင်းသွားသည်၊ခြေနှစ်ချောင်းမှာလည်းကုတင်အောက်သို့တွဲလဲကြီးကျသွားရပြန်လေသည်၊ မောင်မောင်မှာလဲအရွယ်နှင့်မမျှကြီးထွားလှတဲ့လီးကြီးအဆုံးမြုတ်အောင်အသါးကုန်ပစ်ကြုံးလိုက်ရင်းမှ ဒေါ်ထွေးထွေး၏စောက်ခေါင်းထဲသို့သုတ်ရည်များပန်းထုတ်မိရပြန်သည်၊ နှစ်ယောက်စလုံး မောဟိုက်ကာတဦးနဲ့တဦးတင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်ရင်းငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည် ……… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မိုးသည္းတဲ့ည

ကေန႔ေမာင္ေမာင္ကင္းမေစာင္ေတါ့။အိမ္မွာမမေအးႏွင့္ဦးေလးတို႔ႏွစ္ဦးစစ္ကိုင္းဘက္ကေဆြမ်ိဳးတေယာက္ ဆုံးလို႔သားအဖႏွစ္ေယာက္သတင္းေမးရင္းညအိပ္ၾကမယ္လို႔၊ အိမ္မွာကဦးေလးမိန္းမအေဒၚႏွင့္မိမိသာရွိေနသည္၊အိမ္ေစာင့္ရင္းသင္ခန္းစာမ်ားကိုထမင္းစားၿပီးကထဲကၾကည့္ေနလိုက္သည္မွာညေနစာထမင္းစားကထဲကအခုည ၉ နာရီထိတိုင္ပင္၊ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးမိုးေတြအုံ႔ၿပီးေလေတြလာေနသည္၊ေမာင္ေမာင္ကအခန္းထဲမွေျပးထြက္လါၿပီးအိမ္ေရွ႕မွသိမ္းစရာရွိသည္မ်ားကိုအေဒၚျဖစ္သူႏွင့္ကူညီ၍သိမ္းဆည္းေပးေနသည္၊

“ဟဲ့ေမာင္ေမာင္ အိမ္အေပၚထပ္တံခါးေတြတက္ပိတ္လိုက္အုံး” “ဟုတ္ကဲ့ ေဒၚေလး” ေမာင္ေမာင္အေပၚထပ္သို႔အေျပးအလြားတက္သြားသည္၊ေမာင္ေမာင္၏အေဒၚ ေဒၚေထြးေထြးအိမ္ေရွ႕တံခါး ပိတ္ၿပီးအိမ္အေပၚထပ္သို႔တက္သြားျပန္သည္၊မိမိတို႔အိမ္ခန္းတြင္းဝင္ၿပီးေခါင္းရင္းတံခါးကိုဆြဲပိတ္လိုက္သည္၊ အျပင့္ေလတိုက္ေနသည္မွာဝုန္ဒိုင္းႀကဲေနသည္၊အိမ္မွာလည္းရိမ္းထိုးလြဳပ္ခါေနသည္ဟုေဒၚေထြးေထြးျမင္မိလိုက္သည္။ ဒီၾကားထဲလွ်ပ္စစ္မီးကျပတ္သြားသျဖင့္ေမွာင္နဲ႔မဲမဲစမ္းတဝါးရွိလြန္း၏။

“ဝုန္း ဂ်ိန္း ဒလန္း” “အား ေမာင္ေမာင္” “ဗ်ာ ေဒၚေလး လာၿပီ လာၿပီ” ေဒၚေထြးေထြး၏အလန႔္တၾကားေအာ္ဟစ္ေခၚသံေၾကာင့္ေမာင္ေမာင္လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကိုင္ၿပီးတက္လာသည္၊ “ဘာျဖစ္လို႔လဲေဒၚေဒၚ” “ငါ မိုးခ်ိန္းတာကိုေၾကာက္တတ္မွန္းသိရက္နဲ႔ မင္းမွေမးတတ္ပေလ” ေဒၚေထြးေထြးအသက္(၄၅)ႏွစ္ခန႔္သာရွိၿပီးအသားညိဳညိဳေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းက်မ္းမာသန္စြမ္းသူတဦးျဖစ္ေပမဲ့မိန္းမတို႔သဘာဝေၾကာက္စရာမရွိရွာႀကံေၾကာက္တဲ့အ တိုင္းေဒၚေထြးေထြးမွာငယ္စဥ္ကထဲကအခုအ ခ်ိန္ထိမိုးခ်ိန္းလွ်င္ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနဆဲပင္၊ “ဂ်ိန္း ဒလိမ္း ဂ်ိန္း ခ်လြင္”

“အား အမေလး အိုး” မိုးခ်ိန္းၿပီးေလအေဆာင့္မွာစားပြဲေပၚေထာင္ထားေသာၾကည့္မွန္လဲက်ၿပီးကြဲသြားသံႏွင့္အတူေဒၚေထြးေထြးတ ေယာက္ငယ္သံပါအာင္ေအာ္ဟစ္ၿပီးေမာင္ေမာင္ကိုေျပးဖက္လိုက္သည္၊ ေမာင္ေမာင္မွာလဲအိုးကနဲလန႔္ေအာ္ ၿပီး။ေဒၚေထြးေထြးကိုျပန္လွန္ဖက္တြယ္မိလိုက္ေလသည္၊ “ဂ်ိန္း ဒလိန္း ဂ်ိန္း ဂ်ိန္း” “အိုး အေမ့” အဆက္မျပတ္ေသာမိုးခ်ိန္းသံေၾကာင့္ေဒၚေထြးေထြးခမ်ာဒူးမ်ားတဆတ္ဆတ္တုန္ကာမာင္ေမာင္ကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္လိုက္မိသည္၊ဒုကၡေရာက္ေနရသူကေမာင္ေမာင္ငယ္႐ြ ယ္စဥ္ကတည္းကအတူေနျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ယခုကိုပူးပူးကပ္ကပ္မေနဘူးသျဖင့္အေနခက္ရသည္။

ေဒၚေထြးေထြး၏ေဖါင္းကားေနၿပီးအိထြားလွသည့္ႏို႔ႀကီးမ်ားကမိမိရင္ဘတ္ကိုဖိကပ္ထားသျဖင့္လည္းပို၍ဆိုးလွ၏၊ အျပင့္မိုးကသည္းထန္စြာ႐ြာေနသည္၊ကဆုန္လျပည္ခါနီးမို႔ထင္ရဲ႕။႐ြာၿပီဆိုေတာ့ဒလေဟာသြန္ခ်လိုက္သလိုလွ်ပ္စီးတဝင္းဝင္းမိုးခ်ိန္းသံတညံညံႏွင့္ရွိေနသလို၊ေၾကာက္တတ္ေသာ ေဒၚေထြးေထြးမွာပို၍သာေမာင္ ေမာင္ရင္ခြင္ထဲသို႔တိုးေခြ႕ဝင္ေရာက္ေန၏၊ ေမာင္ေမာင္မွာေဒၚေထြးေထြး၏ရင္ႏွစ္မြာျဖင့္ပြတ္သပ္ပါမ်ားလာသမို႔ေသြးမ်ားဆူေဝလာသည္၊မိမိေပါင္ၾကားကလီးႀကီးကလည္းတေျဖးေျဖးမာထန္လာသည္၊အသက္႐ြဴျမန္ဆန္လာသည္၊ မထင္မွတ္မရည္႐ြယ္ဘဲနဲ႔မိမိ လက္မ်ားကေဒၚေထြးေထြး၏ေၾကာျပင္ကိုပြတ္သပ္ေနမိသည္ကိုလည္းဝိုးတဝါးအသိအမွတ္ျပဳလို႔ရသည္၊

ေဒၚေထြးေထြးမွာလည္းေၾကာက္႐ြံ႕စြာဖက္တြယ္မိရသျဖင့္မိမိ၏ေပါင္တဖက္ကိုေမာင္ေမာင္၏လီးကလာ ေထာက္သည္ကိုသတိမထားမိဘဲပို၍တင္းၾကပ္ေအာင္ဖက္တြယ္မိလိုက္ရျပန္သည္၊ “ဂ်ိန္း ဂ်ိန္း ဒလိန္း” “အမေလး အိုး ေမာင္ေမာင္” ေၾကာက္လြန္းမကေၾကာက္လာသျဖင့္ေဒၚေထြးေထြးေမာင္ေမာင္ကိုတိုးဖက္လိုက္ရာေမာင္ေမာင္မွာကုတင္ ေပၚပက္လက္လွန္၍လွဲက်သြားသလို။ေဒၚေထြးေထြးမွာလည္းေမာင္ေမာင္ေပၚ ထပ္လွ်က္သားပါသြားရသည္၊ ေမာင္ေမာင္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ဓာတ္မတူေသာအဖိုအမအထိအေတြ႕ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္ျဖစ္သြားကာေဒၚေထြးေထြးကိုတဖက္သို႔လဲလိုက္ၿပီးအေပၚမွေမွာက္ခ်လိုက္သည္။

“ဂ်ိန္း ဒလိန္း ဒိန္း” “အိုး ေမာင္ေမာင္” ဒါပါဘဲေဒၚေထြးေထြးေၾကာက္လန္းတၾကားေရ႐ြတ္သံတိတ္သြားသည္၊ ေမာင္ေမာင္၏သြက္လက္ျမန္ဆန္ေသာလြဳပ္ရွားမြဳမ်ားကေဒၚေထြးေထြးအသံမ်ားတိတ္သြားေစေလသည္၊ေမာင္ေမာင္အက်ီကိုက်ယ္သီးပင္ျဖဳတ္မေနေတာ့ဘဲဆြဲၿဖဲလိုက္သည္၊ေနာက္ေမွ ဘာ္လီခ်ိတ္ကိုလည္းလက္ႏွစ္ဖက္ ျဖင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ျဖဳတ္ကနဲျပဳတ္သြားသလိုအဝတ္ေတြေဘးတဖက္ဆီသို႔လွန္က်သြားသျဖင့္ျပည့္ၿဖိဳးေဖါင္း ကားေနေသာသူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားဟင္းလင္းပြင့္ခါေပၚလာေလ၏၊ “ဂ်ိန္း ဂ်ိန္းဒလိန္း လိန္း”

“အမေလး ေလး အိုး ေမာင္ေမာင္” ကြက္တိအံကိုက္ပင္။ဟင္းလင္းပြင့္သြားရတဲ့ႏို႔ေတြကိုေမာင္ေမာင္ငုံခဲအစို႔မိုးခ်ိန္းသံကလည္းျပင္းထန္စြာ ခ်ိန္းလိုက္ေတာ့ေဒၚေထြးေထြး။ေမာင္ေမာင့္ဂုတ္ကိုဆြဲႏွိမ္ၿပီးမိမိတုန္ခတ္သြား ေအာင္အထိအေတြ႕ကသူမတ ကိုယ္လုံးၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသြားေအာင္ကိုေကာင္းလြန္းလွသည္မို႔ေမာင္ေမာင့္ကိုတြန္းဖယ္ပစ္ရမည္လားဖက္တြယ္ထားရမည္လားမေဝခြဲတတ္ေတာ့၊ အသိစိတ္တို႔ေဝဝါးကုန္ၿပီ။ပူေႏြးေသါကာမဆျႏေၾကာင့္ေဒၚေထြးေထြးတကိုယ္လုံးတုန္ခတ္လြဳပ္ရွားေန၏၊ ေမာင္ေမာင္သည္ကပိုက႐ိုရစ္ပတ္ထားေသာေဒၚေထြးေထြး၏ထမီအ ထက္ဆင္စကိုဆြဲျဖဳတ္ျပစ္လိုက္သည္။

မဲနက္ေကာက္ေကြးေနေသာေစာက္ေမြးႀကီးမ်ားၿခံရံလွ်က္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ။ ျပတ္သြားေသာမီးျပန္အလင္း့ႀကီးမားေဖါင္းႂကြလွ်က္ေပၚထြက္လာသည္၊ ေမာင္ေမာင္ကဒူးဆစ္အထိထမီကိုတြန္းခ်လိုက္ၿပီး။တခါေျခေထာက္ျဖင့္တြန္းခ်လိုက္သည္၊လက္တဖက္က ေဒၚေထြးေထြး၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္နယ္ဖတ္လိုက္သည္ ၊ၾကာက္လန႔္တၾကားေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ေဒၚေထြးေထြး၏ႏြဳတ္ခမ္းထူထူႀကီးမ်ားကိုမိမိပါးစပ္ျဖင့္ငုံခဲ၍တအားကုန္စုပ္ယူလိုက္သည္၊ “ဂ်ိန္း ဂ်ိန္း ဒလိန္း” “အား အမေလး ဝူး ဖလူး ဝု” အပြတ္အသပ္အနမ္းအရႈိက္မ်ားေၾကာင့္ေဒၚေထြးေထြးတကိုယ္လုံးဆူေဝကုန္သည္၊ေၾကာက္လန႔္တာေတြ ေျပကုန္သလို ေမာင္ေမာင္၏ေနာက္ေၾကာကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္ပစ္လို က္ရျပန္သည္၊

အဆိုးဆုံးကေမာင္ေမာင္၏ႀကီးမားသန္မာေနတဲ့လီးႀကီးကသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးရဲ႕အကြဲေၾကာင္းမွာအလွ်ား လိုက္ပြတ္သပ္တိုက္ခိုက္လြဳပ္ရွားေနမြဳကပူေႏြးတဲ့ေသြးခုန္ႏြဳန္းေတြျဖစ္လာ သလိုေစာက္ေခါင္းတြင္းမွအရည္မ်ားဒလေဟာထြက္က်လာေစသည္အထိပင္ျဖစ္လို႔ေဒၚေထြးေထြးေအာက္မွေန၍ဖင္ႀကီးကိုယမ္းခါေနရေလ ေတာ့သည္၊ ေမာင္ေမာင္ဆိုသည့္ေမာင္ေမာင္ကလည္းခ်က္ဆိုနားခြက္ကမီးေတာက္ေစသည့္အေကာင္စားမို႔ေဒၚေထြးေထြးစိတ္ေတြႂကြထ႐ြလာၿပီမို႔ဒက္ကနဲသိလိုက္ရာအလိုက္သင့္ေပါင္းၿပီးဖင္ႀကီး ကိုယမ္းခါေနတဲ့ေဒၚေထြးေထြး၏ေစာက္ေခါင္းဝကိုမွန္းေထာက္ခ်ိန္ဆၿပီးဖင္ကိုႂကြကာခါးကိုႏြဲ႕ၿပီးဖိသိပ္ခ်လိုက္သည္။

“ျပလြတ္ စြတ္ စြတ္ စြတ္” “အင့္” လြတ္ပေဟ့ဆိုကထဲကေမာင္ေမာင္တို႔မနားတမ္းဖိေဆာင့္ပါေလၿပီ။ ေဒၚေထြးေထြးခမ်ာမွာလည္းေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကႀကီးထြားရွည္လွ်ားလွေသာလီးထိပ္ကသားအိမ္ကိုလာေထာ က္သျဖင့္ေအာင့္ကနဲေအာင့္ကနဲျဖစ္သြားရသျဖင့္နာက်င္ခံခက္ျဖစ္ေနရျပန္သည္၊ေမာင္ေမာင္နသိုးႀကိဳးျပတ္လိုေဆာင့္ေနသည္မွာကုတင္တခုလုံးရမ္းခါေနေတာ့၏၊အျပင္ဘက္မွာလည္းမိုးကသီးထန္စြာ႐ြာေနသည္၊ “စြတ္ စြတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ စြတ္ စြတ္” “အိုး အင့္ အင့္ ဟင့္ အင့္ အီး”

“ေျဖး ေျဖး အင့္ဟင္း ေအာင့္တယ္” ေဒၚေထြးေထြးေမာင္ေမာင္၏ပူေႏြးေသာလီးတေခ်ာင္းလုံးမိမိေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကိုဝင္ထြက္ပါမ်ားေတာ့ ေကာင္းအီစိမ့္သြားေအာင္ပင္အရသာေတြ႕လာရျပန္ကာ။ေမာင္ေမာင္၏ခါးကို လွမ္းဖမ္ဆြဲဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး ေဆာင့္သည့္အရွိန္ႏွင့္အံၾကျဖစ္ေအာင္ေအာက္မွဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေျမႇာက္ပင့္တင္ေပးလိုက္ၿပီး။လီးႀကီးျပန္အ ခြၽတ္မွာဖင္ေၾကာကို႐ြဳ။ံ့ဗိုက္သားကိုခါးေကာ့၍လီးတန္ႀကီးကိုညႇစ္ဆြဲခ်ေပးလိုက္သည္၊ ေမာင္ေမာင္မွာေဒၚေထြးေထြးအေပးေကာင္းမြဳေၾကာင့္တခါဘူးမွ်မခံစားဘူးေသးေသာအေတြ႕အႀကဳံကိုခံစားရျပန္သည္မို႔ေဒၚေထြးေထြး၏ပုခုန္းႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲ၍တအားကုန္ဖိေဆာင့္ေနျပန္သည္။

“အင့္ ဟင္း ဟင္း အို အီး ကြၽတ္ ကြၽတ္” ေဒၚေထြးေထြး၏ႏြဳတ္ဖ်ားမွအံ”ကိတ္၍ၿငီးျငဴသံထြက္ပၚလာသည္ႏွင့္ေမာင္ေမာင္သည္ဆက္မေဆာင့္ေတာ့ဘဲ၍သူမ၏မ်က္ႏွာကိုေခါင္းေမာ့ၾကည့္ရင္း “နာလို႔လား ဟင္ ေဒၚေဒၚ” “အခုမွေတါင္းပန္မေနနဲ႔ လုပ္မွာျဖင့္ျမန္ျမန္သါလုပ္ဒီမွာဆန႔္တငန႔္ငန႔္ျဖစ္ေနၿပီ” “အို ဟုတ္လား ကဲ ဒီလိုဆို” ေမာင္ေမာင္ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ေလွႀကီးထိုးလိုးေနရာမွသူ၏ဒူးႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီးသူမ၏ေပါင္ႀကီးမ်ားကိုဆြဲ ေထာင္လိုက္သည္။ ေမာင္ေမာင္ေဒၚေထြးေထြး၏ခါးကိုမကိုင္ဘဲႀကီးမားေဖါင္ းကားျပည့္ၿဖိဳးလွသည့္ႏို႔ႀကီး ႏွစ္လုံးကိုဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီးဖိဖိေဆာင့္ခ်ၿပီး လိုးေတာ့သည္၊

“ျဗစ္ ျဗဳတ္ စြတ္ စြတ္ စြိ” “အင့္ အင့္ အိုး ေျဖးျဖးေဆာင့္ပါဟဲ့ ေမာင္ေမာင္” မရေတာ့။ေမာင္ေမာင္ဒလၾကမ္းေဆာင့္ပါေလၿပီ။မိုးသံေလသံမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္အခန္းေလးထဲမွာအသံမ်ားဆူညံေန ေလရဲ႕။အခန္းတြင္းႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္းရဲ႕အလင္းေရာင္ေအာက္မွာလူ သားႏွစ္ဦးဝတ္လစ္စားလစ္ျဖင့္အေမွာင္တ ကာ့အေမွာင္ဆုံးကာမအမိုက္ေမွာင္ႀကီးက်ေနသည္၊ အျခားလူတေယာက္၏လီးတေခ်ာင္းလုံးမိမိ၏ေစာက္ခါင္းထဲသို႔ပူႏြးမာေၾကာစြာသြက္သြက္လက္လက္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနမြဳေၾကာင့္အေၾကာမ်ားတဖ်င္းဖ်င္းထေအာင္ေကာင္းမြန္အီလြန္း လွသမို႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေပၚေထာင္ၿပီးေမာင္ေမာင္ရဲ႕ခါးကိုညႇပ္ယူဆြဲဖိ၍ေအာက္မွဖင္ႀကီးကိုအားရပါးရေကာ့ေျမႇာက္ေပးသလို။

လီးကိုလည္းမိမိ၏ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းသား မ်ားျဖင့္အတတ္ႏိုင္ဆုံးညႇစ္ဆြဲေနလိုက္သည္အထိပင္၊ ေမာင္ေမာင္။ေဒၚေထြးေထြး၏ေပါင္ႀကီးမ်ားကိုပင့္ေျမႇာက္လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္လိုးေနရာမွဝမ္းလ်ားေမွာက္ခါကုတင္ေဘာင္ကိုေျခကန္လိုက္သည္။ျပည့္ၿဖိဳးႀကီးမါးလွ တဲ့သူမ၏ေပါင္ေတြကိုပုခုံးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖိတြန္းခ်လိုက္သည္၊ သူမ၏ဒူးႏွစ္ဖက္သည္သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားေပၚသို႔ပိက်သြားရသည္။ဖင္ႀကီးမွာလည္းေျမႇာက္ႂကြလာ၏၊ ေမာင္ေမာင္သည္သူ၏ဖင္တုန္ႀကီးမ်ားကိုလက္ျပန္ကိုင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း မွဖင္အသာႂကြလိုက္၏၊လီးႀကီးသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲမွတေျဖးေျဖးႂကြတက္လာသည့္လီးတေခ်ာင္းလုံးအျပင္မေရာက္ခင္တဝက္ေလာက္မွာ ဆတ္ကနဲဖိသိပ္လိုက္သည္၊

“စြိ စြတ္ ဒုတ္” “အင့္ အိုး” “စြိ စြတ္” “အင့္ ဟင့္ အား ရွီး ဟင္း” ေဒၚေထြးေထြးတေယာက္သြားၿပီ။သဘာရင့္ေနတဲသူမ။ေမာင္ေမာင္၏ပညာသားပါပါဖိသိပ္လိုးေဆာင့္၍တဖုံ။ လီးကိုအလြတ္အကြၽတ္ဆြဲထုတ္ၿပီး။ၿဗဳံးကနဲဖိေဆာင့္ျခင္းျဖင့္တ မ်ိဳး။ဖင္ကိုေကာ့၍လီးႀကီးကိုမတ္ေထာင္ေန ေအာင္ျပဳၿပီးလိုးခ်လိုက္ရာ။လီးႀကီးသူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲအဆုံးထိနစ္ဝင္သြားခ်ိန္။လီးထိပ္ကြမ္းသီးေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္တုန္ ေအာင္ဖင္ႀကီး႐ြဳံ႕ပစ္ျခင္းတနည္း။ေကာ္ထိုးပင္လိုးေျမစိုက္လိုးနည္းစသည့္လက္ဦးဆရာ ႀကီးထြန္းလြင္နည္းေပးလမ္းျပခ်က္မ်ားအတိုင္းတေသြမတိမ္းလုပ္ေဆာင္ေနျခင္းေၾကာ င့္ေဒၚေထြးေထြးဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနေလၿပီ။

“အား အင့္ ေကာင္း ေကာင္း ေကာင္းလွခ်ည္လား ေမာင္ ေမာင္ အင့္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ အိုး” “စြတ္ စြတ္ ဒုတ္ ဒုတ္” လီးထိပ္ကြမ္းသီးေခါင္းကသူမ၏သားအိမ္ထိပ္ေထါက္မိလိုက္ျပန္ေတါ့ႏွစ္ေယါက္စလုံးက်င္ကနဲ။ က်င္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး။အေၾကာေပါင္းတေထာင္စိမ့္အီသြားၾကရျပန္သည္၊ ဆရာေကာင္းတပည့္ပန္းေကာင္းပန္သလို သြန္သင္ၫြန္ၾကားသည့္ဆရာသမား၏စကားကိုတေသြမတိမ္လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ေမာင္ေမာင္အဖို႔ထူးျခား ေကာင္းမြန္အီစိမ့္ေသာကာမအရသာကိုခံစားရၿပီမို႔။အားရေၾကနပ္စြာပညာကုန္သုံးေနလိုက္ျပန္ သည္၊

ၾကည့္ေဆာင့္လိုးေနရင္းမွလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ေဒၚေထြးေထြး၏ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းထူထူႀကီးႏွစ္ဖက္ကိုတဖက္ တခ်က္ဆြဲၿဖဲဟလွ်က္လီးဝင္တိုင္းလြဳပ္ရွားငုတ္ခ်ီေပၚခ်ီျဖစ္ေန သည့္ေစာက္ေစ့ႀကီးကိုလီးႏွင့္လက္မႏွစ္ခုၾကားဖိေခ်ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ရာ။ေဒၚေထြးေထြးဖင္ႀကီးရမ္းခါသြားၿပီး။ေခါင္းေထာင္ထ၍ေမာင္ေမာင္၏ဂုတ္ဦးကိုမမွီမကမ္းလွမ္းဆြဲလိုက္။ လက္နဲ႔ပြတ္လိုက္။မိမိ၏ေျခက်င္းဝတ္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကိုင္ၿပီးဖင္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံး ပင့္ေျမႇာက္ရင္းမွ။လီးႀကီးကိုညႇစ္ဆြဲေနျပန္သလိုႏြဳတ္ဖ်ားမွလည္း၊ “အိုး အင့္ ေကာင္း ေကာင္း အင့္ ဟင့္ ေဆာင့္” “စြိ ဒုတ္” “ဟီး ေမာင္ေမာင္” “ဒုတ္ ဒုတ္ “ “အားယား ၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္”။

ေဒၚေထြးေထြးကေရာင္ကတမ္းေရ႐ြတ္ျမည္တမ္းရင္းမွလြဳပ္ရွားမြဳမ်ားၿငိမ္သက္သြားေလေတာ့သည္၊ ေမာင္ေမာင္ေဒၚေထြးေထြးတယာက္ကာမအထြတ္အထိပ္ကိုေရာက္ရွိသြားၿပီကိုသိလိုက္သည္ႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုၿဖဲကိုင္ေနရာမွလက္ႏွစ္ဖက္လြတ္လိုက္သည္၊တစ္တီဒူးေထာင္ေနတဲ့ေပါင္ႏွစ္ေပါင္ၾကားမွေျခတ ေခ်ာင္းကိုဆြဲခ်လိုက္ၿပီးတေပါင္ေက်ာ္ပုခုန္းထမ္းပုံစံျဖင့္ကုန္းလ်က္အသားကုန္ေဆာင့္လိုက္သည္။ “အင့္ အင့္ စြိ စြတ္ စြတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ စြိ “ ေမာင္ေမာင္တကိုယ္လုံးတုန္ခါသြားေအာင္ေကာင္းလာၿပီ။သုတ္ကိုမထိန္းႏိုင္ေတာ့။တမင္မွီထားေသာေပါင္တဖက္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဖက္တြယ္ရင္းသုတ္ရည္မ်ားကိုသူမ၏ေစာက္ေခါင္းတေလွ်ာက္ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့၏၊

ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးအျပင္မွာကမိုးမစဲေသး။သက္ျပင္းမ်ားၿပိဳင္တူခ်လိုက္မိၾကသည္၊ေခြၽးေလးစို႔ေနသည့္ေမာင္ေမာင္၏နဖူးကိုပြတ္သပ္ရင္းေခါင္းမွဆံပင္မ်ားကိုလက္မ်ားျဖင့္ခတ္ဖြဖြပြတ္သပ္လိုက္သည္၊ “ေမာသြားသလား ေမာင္” “အင္း နဲနဲေမာတယ္ ေဒၚေဒၚ” “အမယ္ ဒီေလာက္ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္လိုးၿပီးတာေတာင္ငါ့ကို ေဒၚေဒၚ ေခၚေနရေသးတယ္” “ေဒၚေဒၚလို႔မေခၚရင္ဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ” “မမ”ကီးလို႔ေခၚေပါ့ ေမာင္ရဲ႕” “မမႀကီး” “အင္ ေမာင္ေလး” တဏွာရဲ႕ေစရာသြားေနၾကတဲ့လူေတြအဖို႔အသက္အ႐ြယ္ေသြးသားေတာ္စပ္မြဳလူမြဳဓမၼသတ္ေတြေဘးခ်ိတ္ပစ္ လိုက္ၾကသည္။

ဦးေလးနဲ႔စပ္မွအေဒၚေတာ္ရေပမဲ့ေဆြရင္းမ်ိဳးရင္းပင္၊ လူမြဳနယ္ပယ္မွာအထိအေတြ႕ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါအာင္လိုက္မိၾကရင္းျဖင့္လူမြဳေရးေဖါက္ျပန္မြဳဒုနဲ႔ေဒးမ်ားေနၿပီ၊ပတ္ဝန္းက်င္တစိမ္းတရံစာမသိေအာင္က်ိတ္ပုံးခုတ္၍ျပႆနာ ကိုေျဖးရွင္းေနၾကရသည္မွာလည္းအနတက့မ ၊ ေမာင္ေမာင္အသက္ကိုတြက္ၾကည့္ပါက ၁၈ ႏွစ္မျပည့္တတ္ေသး။ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းနယ္ပယ္မွ ဆရာ့ဆရာေတြရဲ႕သြန္သင္မြဳေျမႇာက္ပင့္မြဳေတြကတဆင့္စိတ္ကူးယဥ္နယ္ပ ယ္ကေနလက္ေတြ႕ဘဝကိုစမ္းသပ္မိရျပန္သည္၊

ေဒၚေထြးေထြးအသက္ ၄၅ ႏွစ္ဆိုေပမဲ့ျပည့္ျပည္ၿဖိဳးၿဖိဳးေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းေသြးသားဆူၿဖိဳးတုန္း။ ထို႔ေၾကာင့္ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးေတြ႕ၾကရၿပီ၊သူမကလည္း တဏွာရမၼက္ႀကီးလြန္းသူဆို ျပန္ေတာ့ ဟင္း၊ ေမာင္ေမာင္သူမ၏ေဘးမွာလဲေလွ်ာင္းအနားယူရင္းသူမ၏ျပည့္ၿဖိဳးေဖါင္းကားေနတဲ့ႏို႔အုံႀကီးကိုအားရပါးရ နယ္ဖက္ဆုပ္ေခ်ေနျပန္သည္၊ဒူးတဖက္ကလည္းအၿငိမ္မေနပါ။ ေဒၚေ ထြးေထြးေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚခြတင္ရင္းဒူးဖ်ားျဖင္သူမ၏ဆီးခုံေပၚထိေခ်ပြတ္သပ္ေနျပန္သည္၊ေမာင္ေမာင္၏အပြတ္အသပ္မ်ားေၾကာင့္ေဒၚေထြးေထြး ႏွာမြဳတ္သံျပင္းလာသလိုႏို႔”ကီးႏွစ္လုံးမွာလည္းလြဳပ္ရွားေနျပန္သည္၊ ေမာင္ေမာင္၏ပညာသားပါပါႏႈိးဆြေပးမြဳမ်ားေၾကာင့္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ခံခ်င္စိတ္ေတြတျဖည္းတျဖည္းႂကြတက္လာျပန္၏။

“အိုး အင့္ ယားတယ္ ေမာင္ရဲ႕” အသက္အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္။ညဳတုေတးသံကသူမ၏ႏြဳတ္ဖ်ားမွေပၚထြက္လာသည္၊ မမွီမကန္းႏွင့္ေမာင္ေမာင္၏ေျပာ့ေခြေနတဲ့လီးႀကီးကိုလွမ္းဆြဲဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္၊ အရည္မ်ားျဖင့္စြတ္စိုေနသျဖင့္လက္ထဲမွေခ်ာ္ထြက္ေနသည္၊ပက္လက္စင္းစင္းႀကီးအိပ္ေနရာမွလူလဲထထိုင္ၿပီးထမီျဖင့္ေမာင္ေမာင္၏လီးမွေပက်ံေနေသာအရည္ခြၽဲခြၽဲေတြကို တယုတယသုတ္ေပးျပန္သည္၊ေက်နပ္ေအာင္သုတ္သင္ၿပီးထမီကိုေျခရင္းကိုလွမ္းပစ္လိုက္သည္၊လက္ႀကီးမ်ားကေမာင္ေမာင္၏ေပ်ာ့ေခြေနတဲ့လီးကိုဖြဖြ ေလးဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္သည္၊

ေဒၚေထြးေထြး၏ပူေႏြးေသာအထိအေတြ႕အပြတ္အသက္မ်ားေၾကာင့္ေပ်ာ့ေခြေနေသာေမာင့္ေမာင့္ရဲ႕လီးႀကီးမွာသူမ၏လက္ထဲမွာတစတစႏွင့္မာန္ထလာသည္၊အေၾကာမ်ားအၿပိဳ င္းအၿပိဳင္းဖုထစ္မာက်စ္ေနသည့္လီးႀကီးမွာဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္ထားေသာလက္ႏွစ္ဖက္စာထက္ပို၍ဒစ္ဖ်ားႀကီးမွာပိုလွ်ံေနျပန္ရာ “အိုး ၾကည့္စမ္းလူသာငယ္တယ္ လီးကျဖင့္သူ႔ဦးေလးလီးႀကီးအတိုင္းဘဲမာထန္ႀကီးထြားလွခ်ည္လား” “ႀကီးေတာ့မႀကိဳက္ဘူးလား ေဒၚေဒၚ အဲ မမထြး” “မမေထြးတို႔ကႀကီးေလႀကိဳက္ေလေပါ့ဟဲ့ အဲ ဒီတခါနင္ကေအာက္ကေနငါကအေပၚကတက္လုပ္မယ္” “မမေထြးသေဘာေလ” ေဒၚေထြးေထြးတဏွာ၏ေစရာေနာက္သို႔တေကာက္ေကာက္လိုက္ရျပန္သည္။

ၾကည့္မိမိ၏တူသားပါလားဆိုတဲ့အသိမရွိေတါ့။ မြတ္သိပ္တဲ့ဆနျမ်ားေၾကာင့္မတ္ေထာင္ေနတဲ့လီးႀကီးေပၚေက်ာ္ခြ၍မိမိ၏ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ့ေထာက္၍ေျဖးေျဖးေလးဖိခ်လိုက္သည္၊ “ႁပြတ္ ပတစ္ စြိ စြတ္ အာ့ အင့္ အာ နင့္ဟာကေစာေစာကထက္ေတာင္ ပိုထြားလာတယ္ထင္တယ္ ငါ့အဖုတ္ထဲျပည္ေနတာဘဲ ဟင့္ အင္း စြိ စြိ ဒုတ္ အိ” တႀကိမ္နဲ႔တႀကိမ္မာထန္ႀကီးတုတ္လာတဲ့လီးႀကီးေၾကာင့္ေဒၚေထြးေထြးအႀကိဳက္ေတြ႕လာရျပန္ေလ၏၊ဖင္ကို ႂကြလိုက္သည့္အခါမွာၿပဲလန္ေနသည့္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခ မ္းသားမ်ားကလုံးပတ္ထြားထြားလီးႀကီး၏အတန္ႀကီးကိုညႇင္းဆြဲ၍ယူသြားေစရန္အတြက္ပညာကုန္သုံးရင္းမွအထိုင္အထကိုခတ္သြက္သြက္ကေလးလိုးလိုက္ျပန္သည္။

“စြိ စြတ္ အင့္ အင့္ အီး ရွီး အင့္ အင္း” ေဒၚေထြးေထြး၏ဖင္ႀကီးကိုေအာက္မွလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္မႏိုင္မနင္းပင့္တင္ရင္းမွေမာင္ေမာင္ဖင္ကိုေကာ့ ေျမႇာက္ေညႇာင့္လိုးလိုက္ရာလီးထိပ္ကသူမ၏သားအိမ္ထဲသို႔နစ္ဝင္သြား ရာေဒၚေထြးေထြးခမ်ာအသဲအူမ်ား ျပဳတ္ထြက္သြားပလားထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္ေကာင္းလြန္ရကား “အ အင့္ အင့္ အမလး ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ ပင့္ ပင့္ နာနာပင့္ မမေထြးအေပၚကစိတ္ရွိလက္ရွိဖိခ်မယ္ အား အား အီး ဟုတ္ ဟုတ္ၿပီ အား” ႏြဳတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုစုခြၽန္၍တရွီးရွီးနဲ႔ျငဳတ္သီးစပ္သလိုအသံမ်ားထြက္ေအာင္ၿငီးျငဴရင္းမ်က္လုံးကိုပိတ္၍ ေခါင္းေလးေမာ့ခါဖင္ႀကီးကိုေနာက္သို႔စပ္၍ႂကြလိုက္ၿဗိကနဲေနေအာင္ဖိခ်လိုက္နဲ႔စည္းခ်က္ညီညီဖိေဆာင့္ေန၏။

ေဒၚေထြးေထြးဗိုက္သားကို႐ြဳံ႕ဖင္ကိုႀကဳံ႕ကာေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကိုစုလိုက္ၿဖဲလိုက္ျဖစ္ ေအာင္လုပ္၍ေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကိုညႇစ္ဆြဲစုပ္ယူ သြားေအာင္လုပ္ရင္းမွ “တအား ေကာင္း ေကာင္းလာျပန္ၿပီ ေကာင္း ေကာင္း အင့္ အင့္ျ ႃစြိစြိ စြတ္ ဖတ္ ဖတ္” သူမ၏ေစာက္ေခါင္းတေလွ်ာက္က်င္ကနဲျဖစ္သြားသာေစာက္ဖုတ္မွေစာက္ေရမ်ားဒလေဟာပန္းထြက္မိလိုက္ရသည္အထိေကာင္းအီဆိမ့္သြားရသည္၊ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ အရည္မ်ားလွ်ံက်ၿပီးေမာင္ေမာင္၏ဆီးခုံေပၚ႐ြဲ နစ္သြားရျပန္၏၊ “ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေမာင္ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ” ပါးစပ္မွအဆက္မျပတ္ေျပာဆိုရင္းမွေလးငါးခ်က္ဖိထိုင္ခ်လိုက္ပီးေမာင္ေမာင္၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔တအိအိလဲ ၿပိဳက်သြားရေတာ့၏။

ေမာင္ေမာင္မွာဆန႔္တငန႔္ငန႔္ျဖင့္ေလးလံေလွ သာေဒၚေထြးေထြး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုဖက္တြယ္လိုက္ရင္းမွအ ေပၚမွက်န္တဖက္ကိုဆြဲလွဲခ်လိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚမွဆင္းလိုက္သည္၊ ပုံ႔ပုံ႔ႀကီးၿငိမ္သက္ေနတဲ့ေဒၚေထြးေထြးရဲ႕ကိုယ္လုံးႀကီးကိုကုတင္ေပၚကန႔္လန႔္ျဖတ္ျဖစ္ေအာင္ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမွကိုင္ဆြဲ၍ျပဳလုပ္လိုက္သည္၊ ေဒၚေထြးေထြး၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကုတင္ေအာက္သို႔တြဲလဲက်သြား၏၊သူမ၏လုံးက်စ္ျပည့္တင္းလွတဲ့သလုံးသား ႏွစ္ဖက္မွေန၍ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပင့္ေျမႇာက္လိုက္ျပန္သည္၊ေဒၚေထြးေထြးကုတင္ေပၚကန႔္လန႔္ျဖတ္အေနအထားျဖင့္ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုကား၍ကုတင္စြန္းတြင္ျပန္ေထာက္ထားလွ်က္ရွိ ေနျပန္ရာအစြမ္းကုန္ၿဖဲကားထားတဲ့ေပါင္ၿခံၾကားမွာေတာ့သုတ္ရည္မ်ားျဖင့္ေျပာက္လက္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာၿပဲလန္ေန၏။

ကုတင္အာက္မွေမာင္ေမာင္သည္သူမ၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွေန၍မတ္တပ္ရပ္ၿပီးေဖါင္းအိႀကီးမားလြန္းလွတဲ့သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုခတ္နာနာေလးဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္လိုက္သလို လက္မလက္သဲခြန္နည္းနည္းေလာက္ရွိႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳႀကီးေတြကိုလည္းလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ဖိေခ်ပြတ္သပ္ပစ္လိုက္၏၊ ျအဟင္း ဟင္ အီး ေမာင္ေမာင္ရယ္ လုပ္မွာျဖင့္လုပ္စမ္းပါ ဒီလိုလုပ္ေနတာအေနခက္လြန္းလို႔ျ ကုတင္စြန္းမွအိထြားအိစက္ေနတဲ့တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ယမ္းခါေနရင္းမွမေနႏိုင္ေအာင္မထိုင္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ ေနရရွာျပန္သည္၊

ေမာင္ေမာင္လီးကိုအရင္းမွကိုင္၍သူမ၏ေစာက္ေခါင္းဝ တြင္ေမြေနာက္လိုက္ျပန္ရာပို၍အေနခက္ရျပန္သည္မို႔ေခါင္းႀကီးကိုရမ္းခါလိုက္ရျပန္သည္၊သူမ၏ခါးကိုစုံကိုင္ဆြဲကာခါးကိုႏြဲ႕၍ဖိသိပ္ လိုက္သည္၊ “စြိ ဒုတ္ စြတ္ ဒုတ္” “ဟင္း အိုး ဟင္းဟင္း” လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးသူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲနစ္ဝင္သြားရျပန္သည္၊ေဒၚေထြးေထြးသူမ၏ဖင္ႀကီးကိုအတတ္ ႏိုင္ဆုံးရမ္းခါၿပီးအလိုက္သင့္ခါးေလးကိုမသိမသာေလးေကာ့ေကာ့ေပး လိုက္ျပန္ေတာ့ေမာင္ေမာင္အႀကိဳက္ ေတြ႕သြားၾကျပန္သည္။ ခါးကိုကိုင္ဆြဲထားသည့္လက္ႏွစ္ဖက္စလုံးႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ႀကီးလွမ္းဆြဲၿပီးေမာင္ေမာင္ဖိေဆာင့္လိုးေနျပန္သည္။

“ဒုတ္ စြတ္ ဒုတ္ ကြၽိ ကြၽိ စြိ” “ဟင့္ဟင့္ အိုး အင္း ေမာင္ေမာင္ ေဆာင့္” ကုတင္တခုလုံးယမ္းခါေန၏၊ခါးေလးကိုမသိမသာေလးေကာ့ၿပီးဖင္ကိုႂကြလိုက္ၿပီးေမာင္ေမာင္၏လီးႀကီးကိုညႇစ္ဆြဲလိုက္ျပန္သည္။ကုတင္စြန္းတြင္ေထာက္ထားသာေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ လည္းေမာင္ေမာင္ခါးကိုဆြဲဖိခ် လိုက္သလိုမိမိကလည္းေကာ့၍ေကာ့၍အလိုးခံလိုက္မိ၏၊ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ စြတ္ စြတ္ ဖတ္ ဖတ္” ေမာင္ေမာင္ဖင္ႀကီးကိုေနာက္သို႔တအားဆုတ္ကာအားႏွင့္စပ္ေဆာင့္ေနျပန္ရာေဒၚေထြးေထြး၏ဖင္တုံႀကီးမ်ားကုတင္စြန္မွာပိျပားခ်ပ္သြားရေလသည္၊

“ႁဗြတ္ စြိ စြိ ဒုတ္ ကြၽိ စြတ္ ဖတ္” “အား အင့္ ေကာင္းလာၿပီ ေမာင္ေမာင္ ေမာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္” ႏွစ္ေယာက္စလုံးကာမ၏အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္လာၾကၿပီျဖစ္သျဖင့္အသက္႐ြဴသံမ်ားျပင္းထန္ကာ ေဒၚေထြးေထြးမွာမ်က္ေတာင္ေလးမ်ားေမွးစင္းသြားသည္၊ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမွာလည္းကုတင္ေအာက္သို႔တြဲလဲႀကီးက်သြားရျပန္ေလသည္၊ ေမာင္ေမာင္မွာလဲအ႐ြယ္ႏွင့္မမွ်ႀကီးထြားလွတဲ့လီးႀကီးအဆုံးျမဳတ္ေအာင္အသါးကုန္ပစ္ႀကဳံးလိုက္ရင္းမွ ေဒၚေထြးေထြး၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္မိရျပန္သည္၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေမာဟိုက္ကာတဦးနဲ႔တဦးတင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္ရင္းၿငိမ္သက္သြားၾကေလေတာ့သည္ ……… ၿပီးပါၿပီ။