ချစ်လို့အလိုလိုက်ခဲ့တယ်

ချစ်လို့အလိုလိုက်ခဲ့တယ်

“ငြိမ်းငြိမ်းရေ””ရှင်မေမေ””ညည်းကောင်လေးလာတယ်၊ ငါဘာပြောလိုက်ရမလဲ””မရှိဘူးလို့သာပြောလိုက်ပါ မေမေ””ဟင်.ဘာဖြစ်လို့တုန်း””ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေမေ” “အေးအေး.ငါပြောလိုက်မယ်” ကျမအိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီးငိုချလိုက်တယ်။ “ကျမရင်တွေကွဲခဲ့ရပြီမောင်၊ မောင့်ကိုမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရယ်၊ မောသ့်ဘဝတက်လမ်းအတွက်. မ.ဘဝအပျက်ခံပါ့မယ်” ကျမလေ. AGTI(မြို့ပြ)ဘာသာရပ်တက်ရင်း အဝေးသင်နှင့် ကျောင်းပြီးခဲ့တယ်နှင့် ကျောင်းပြီးတော့၊ ကလေးတွေစာပြခဲ့တယ်။ နောက်တော့ စာရင်းကိုင်ပါတက်ရင်း အလုပ်လည်း ဝင်လုပ်ခဲ့သေးတယ်။

ကျောင်းတက်တုန်းကတော့ သူများတွေရည်းစားထားတော့ ကျမလည်း ရည်းစားထားခဲ့သေးတယ်။ ချစ်ခဲ့သလားဆိုတော့ ကျမသူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူး။ နောက်တော့ ကျမတို့မြို့ကို ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်တဲ့သူဌေးက ရောက်လာတော့။ “ဟေ့ နင်က AGTI ပြီးပြီးသားဆို” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “နင်.ဒီမြို့သေးသေးမှာ ဘာလုပ်နေလဲ၊ စာရင်းကိုင်သင်တန်းလည်းပြီးပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့၊ ဟိုမှာ တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်း လုပ်ပါလား” “ဆရာအလုပ်ခန့်ရင် ကျမလာချင်တာပေါ့” “အေး.နင်လာရင် လက်ထောက်မန်နေဂျာ ရာထူးပေးမယ်” ကျမလည်း တစ်ရွာမပြောင်း သူကောင်းမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး ကျမလည်း ရန်ကုန်ကိုတက်ခဲ့တယ်လေ။

အိမ်မှာက ကျမက ဒုတိယအကြီးဆုံးသမီးပါ။ ဖေဖေကလည်း လိုက်သွားဆိုလို့ပါ။ ကျန်တဲ့ကလေးတွေက ကျောင်းတက်တုန်းလေ၊ အကိုအကြီးဆုံးက ကျန်းမာရေးက မကောင်းဘူး၊ ဖေဖေက အိမ်စီးပွားရေးကို လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်တုန်းပါ။ ရန်ကုန်ကိုရောက်ပြီးတော့ ကျမက ရန်ကုန်မြို့နယ်တစ်ခုက စာသင်ကျောင်းကြီးတစ်ခုမှာ တာဝန်ကျတယ်။ အဲဒီမှာ မောင့်ကိုစသိတာပဲ။ မောင်က Drawing တွေလာပေးတော့ မှတ်မှတ်ရရ သတိထားခဲ့တယ်။ မောင့်ဆရာတွေနှင့် ကျောင်းနေရာလာချတော့ မောင်က မြေတိုင်းပြီးတော့ ရုံးပေါ်ကိုတက်ခဲ့တယ်။

ဆရာကလည်း မောင့်ကိုအရေးပေးတာကို သတိထားမိတယ်လေ၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မောင်က ဆရာတွေကိုတင်ပြနေတာ မ..လေ. မောင့်ကိုခိုင်သွားတာပေါ့၊ အဲဒီမှာ မောင့်ဆရာက ကျနော့်ရုံးချုပ်က ဒီကနေဝေးတယ်။ “တကယ်လို့သာ. ဒဇိုင်းပိုင်းနှင့်ပတ်သက်လို့ မေးချင်ရင် ကျနော်တပည့်ဇော်မိုးရှိတယ်၊ ဒီနားမှာရုံးခွဲရှိတယ်၊ ဒီကနေ သုံးလမ်းမြောက်မှာပါ” ကျမဝမ်းသာသွားတယ်။ ကျမလည်း အခုမှလုပ်ငန်းခွင်ဝင်တာဆိုတော့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအကြောင်း သိပ်ငန်းအကြောင်း သိပ်မသိသေးဘူး။ မေးရမှာပေါ့။ ကျမတို့ဆိုဒ်မှာ အင်ဂျင်နီယာရှိပါတယ်။ သူကလည်း အခုမှကျောင်းဆင်းပါပဲ။ စာရင်းကိုင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်လည်း ရှိတယ်။ အစကတော့ စာရင်းကိုင်နှင့် ကျမအဆင်ပြေပါတယ်။

မောင်က တစ်ခါတစ်လေ ဆိုဒ်တွေပတ်ကြည့်တာတွေ့တော့ ကျမခေါ်ရမှာ ရှက်နေလို့မခေါ်ဖြစ်ဘူး။ ကျမသူ့ရှေ့က ခဏခဏဖြတ်ပြတာတောင် အရေးမလုပ်ဘူးလေ၊ ကျမက တိတ်တခိုး၊ တဖင်သတ်ချစ်နေရတာလေ။ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အင်ဂျင်နီယာကို အကြောင်းပြပြီး ကန်ထရိုင်ကို အကူအညီတောင်းကာ ခေါ်လိုက်ရတော့တယ်။. “”ကျနော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ရုံးပေါ်တက်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့ ဘာများမေးစရာရှိလဲဗျ” “ဟိုလေ.သံချောင်းတွေဆက်တဲ့စနစ်နှင့် တွက်ပုံတွက်နည်းပါ” “ဗျာ… ကျနော်က Drawing အကြောင်း မေးမလို့လားဆိုပြီး လာတာပါ” “အင်းးကျမက အခုလက်ထောက်မန်နေဂျာ ငြိမ်းငြိမ်းပါ” “ဟုတ်ကဲ့”

“ကျမက တွက်ချက်မွု့တွေလည်း စစ်ရပါတယ်၊ ပစ္စည်းလည်း မှာရတယ်၊ ကျမနားမလည်ပဲ စစ်နေရင် ဘာမှအဓီပ္ပါယ်မရှိဘူးလေ၊ လုပ်ရသူလည်း စိတ်ညစ်ရတယ်၊ အဲဒါကြောင့် သင်ပေးပါလားရှင်” “အင်း..သံချောင်းဆက်တာတွေက spec ပေးထားပါတယ်ဗျ၊ မရှိရင်ရုံးလာတောင့်လှည့်ပါ။ သင်ပေးတာကျတော့ ချက်ချင်းမရနိုင်ဘူး၊ သူက အနည်းဆုံးတပါတ်လောက်ကြာပါမယ်” “ကျမတို့ကိုသင်ပေးပါ” “သင်ပေးတာလည်းရပါတယ်.. ကျနော်က ရုံးထိုင်တယ်၊ ခေါင်းဆောင်က အမြဲမလာနိုင်လို့ ရုံးခွဲမှာလောလောဆယ် ကျနော်တစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိနေတယ်ဗျ” “ကျမရုံးလာခဲ့ရမလား” “ကျနော်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတယ်၊ လာရင်လည်း နှစ်ယောက်လာပါ” ကျမဝမ်းသာသွားသလို မောင့်ကိုလည်း စိတ်ကလေးစားသွားတယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ထဲကို ရအောင်ခေါ်မယ် ချက်ချင်းပဲ သူဆီကိုသွားပြီး စာအုပ်တောင်းလိုက်ကြီး ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရတာပေါ့” “မငြိမ်းငြိမ်း.ဒီမှာစာအုပ်တွေပါ” “ကျမကိုရှင်းပြပါဦး” သူက သံချောင်းဆက်နည်း သဘောတရားတွေကို အကြမ်းဖျဉ်းရှင်းပြတယ်။ ကျမသိချင်တာတွေ အများကြီးပါ။ သူ့အကြောင်းလည်း သိချင်တယ်၊ ဒီလိုနှင့်သူက အိမ်မပြန်ပဲ ရုံးမှာသူငယ်ချင်းတွေနှင့်နေတာ ကျမသိလိုက်ရတယ်။ သူစားတဲ့ထမင်းဆိုင်က ကျမတို့အနားမှာလေ။ ကျမသူလာမှ ထမင်းစားထွက်တယ်၊ အဲသလိုလုပ်ရင်း စာရင်းကိုင်က ကျမကို မခေါ်မပြောနိုင်ဖြစ်လာတယ်။

ကျမရိပ်မိတယ်၊ သူလည်း မောင့်ကိုကြိုက်နေတာ၊ ကျမက လက်ဦးမွု့ယူတယ်ဆိုပြီး မကျေနပ်တာလေ။ ကျမတို့ရုံးဖက်ကို မောင်ရောက်ရင် သူ့ရန်လည်း ကြောက်ရတာမို့ နောက်ဆို မောင့်ရုံးကိုပဲ ကျမသွားတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲရှိနေရင် ကျမက အခန်းတွေဘာတွေ ရှင်းပေးပါတယ်။ ဒီလိုနှင့်ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရင်း ကျမကို မောင်က ချစ်စကားကြိုက်စကားပြောတယ်။ ကျမအရမ်းဝမ်းသာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းအဖြေမပေးလိုက်ဘူး၊ တပတ်ကြာတော့ ရွေတိဂုံဘုရားကို ချိန်းတယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့။ သူရောကျမရော အလုပ်ပိတ်တယ်။ ဘုရားဖူးပြီးတော့ “မောင်” “ကျနော့်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်” “မောင်လို့” “ဟာဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ” “ခစ်..ခစ်..ခစ်” “ကျနော့်ကိုချစ်တာပေါ့နှော်” “ဟွန်း..ချစ်လို့ပဲမောင်လို့ခေါ်တာ” သူကျမကိုဖက်မလို့ကြံတယ်။

“မောင်ဘုရားပေါ်မှာနှော်” “အော်..ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့” “ကဲပြန်မယ်လေမောင်” “မ..ကျနော်ရုံးကိုလိုက်ခဲ့ပါလား” “မသွားချင်ပါဘူး” “မောင့်တပည့်တွေရောက်နေပါတယ် မရဲ့၊ သူတို့ကို ဝက်သာတုတ်ထိုးလုပ်ခိုင်းထာတယ်၊ တပည့်တယောက်က အချဉ်ရည်စပ်တာ တော်တယ်။ ဝက်ကလီစာ တခြမ်းလာပို့ထားတယ်။ “အယ်အများကြီးပါလား” “ဟုတ်တယ်၊တပည့်ထဲမှာ ဝက်သားဒိုင်လည်း ရှိတယ်” “ဝက်သတ်တဲ့လူတွေနှင့်လည်း ပေါင်းတာလားမောင်” “အင်းးခင်နေကြတာ” “လိုက်ခဲ့မယ်လေ” အဲဒီနေ့ကမောင့်ဆီမှာပဲ ထမင်းစားဖြစ်တယ်၊ ဝက်သားအိုးက အကြီးကြီး သူ့သူငယ်ချင်းတွေ လာကြတယ်၊ ပျော်စရာကောင်းလိုက်တာရှင်၊

နောက်ရက်တွေလည်း သူက ကျမဆီလာတယ်၊ အဆောင်ပြန်လည်း လိုက်ပို့တယ်။ ကျမက နောက်ဆို မောင့်ကိုအလုပ်ထဲမလာခိုင်းဘူး၊ ဟိုကောင်မကလည်း ရေလာမြောင်းပေးလုပ်တယ်၊ မောင့်လိုငယ်ရွယ်တဲ့သူက ပါသွားမှာလေ၊ ကျမပဲ မောင့်ဆီသွားဖြစ်တာ၊ မောင်ဆီရောက်ရင် မောင်ကနမ်းတယ်။ ကျမလည်း တုန့်ပြန်နမ်းတယ်။ ကျမက ရည်းစားထားဖူးတာမို့ မောင့်ထက်တောင် နမ်းတာကျွမ်းသေးတယ်။ အတွေ့အကြုံရှိလို့ ကျမလေဘော်လီကို ကြည်းသီးသာမက တွယ်ချိတ်ကိုအတွင်းက ထိုးထားတာ၊ ချက်ချင်းဖြုတ်မရအောင်ပေါွ။

တနေ့တော့ တနင်္ဂနွေနေ့ မောင့်ဆီသွားလိုက်တယ်။ မောင်က အဝတ်တွေလျော်နေတာလေ၊ ပုဆိုးရေစိုကြီးနှင့်ပေါ့၊ “မောင်အဝတ်တွေလျော်နေတာလား” “ဟုတ်တယ် မ” “မ.လျော်ပေးမယ်လေ” “မလုပ်ပါနှင့်မရယ်၊ မအဝတ်အစားတွေ စိုကုန်ပါ့မယ်” “ရပါတယ်..မောင်၊ မောင့်လုံချည်တစ်ထည်နှင့် အကျီင်္တစ်ထည်ပေး၊ လဲဝတ်လိုက်မယ်” “ဟာ ရပါတယ် မ” ကျမကမောင့်ပုဆိုးအဟောင်းတစ်ထည် ယူဝတ်လိုက်ပြီး၊ အကျီင်္ကိုခေါင်းပေါ်က ချွတ်လိုက်တယ်။ မောင်နေကျမကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ “အာ.မောင်ဘာလုပ်တာလဲ” “မောင်..မကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ” ကျမကို ဖင်ပြီးမျက်နှာအနှံ့နမ်းတယ်၊ ကျမရင်ထဲ ဒီစကားလေးကြားရတာ လှိုက်ပြီးခံစားလိုက်ရတယ်။

ကျမနွုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတော့ ကျမလည်းပြန်နမ်းတယ်။ မောင်ကနမ်းရင်းနှင့် ကျမဘော်လီကိုဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစာတယ်လေ၊ ဘယ်လိုမှဖြုတ်မရဘူး။ “မ..မောင်ချိုစို့ချင်တယ်ကွာ” “အာ.မောင်ကလည်း” “လုပ်ပါ၊ မောင်ချွတ်မရလို့” ကျမပဲချွတ်လိုက်ရတယရှင် သူက သူ့ကုတင်နားခေါ်ကာ ကျမကိုထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမလည်း ထိုင်လိုက်တော့ မောင်က ကျမအပေါ်ကနေနို့စို့တယ်။ “လှလိုက်တာမရယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးက နီရဲနေတာပဲဗျာ” “အာ..မောင်လည်းရှက်စရာကြီး” “မောင်က တကယ်ပြောနိုင်ငံခြားမင်းသမီးလို ဝိုင်းစက်ပြီး၊ မာမာလေး၊”။

“ဟာကွာမောင်” အဲလိုပြောလေ၊ ရင်တွေခုန်လေပါပဲ၊ “ပြွတ်…ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးစို့ပါကွယ်” နို့စို့ခံရယုံနှင့် ကျမတကိုယ်လုံး ကြက်သီးဘုလေးတွေပါထလာတယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်.ပလပ်..ပလပ်” “အာ့..အင့်ဟင်းးဟင်းးးမောင်ရယ်” မောင်လေနို့စို့ယုံစို့တာမဟုတ်ဘူး၊ နို့သီးခေါင်းတွေကိုပါ လျှာဖျားနှင့်ယက်တာလေ၊ နို့အုံကြီးတွေကိုပါ ယက်လိုက် စို့လိုက်လုပ်တာ၊ ကျမမှာ ပိပိထဲက အရည်ကြည်တွေထွက်လာတယ်။ သူလေနို့စို့ရင်း ကျမဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကို ခြေထောက်နှင့် ညှပ်ပြီးဆွဲချွတ်တယ်။ “အာ..မောင်မလုပ်နှင့်လေ’” “မ.ဘာကြောက်နေတာလဲ၊ မောင်နှင့်မလက်ထပ်မှာပဲ” “မောင်က တကယ်လက်ထပ်မှာလား” “ချစ်သူထားတာ လက်ထပ်မလို့ပေါ့ မရယ်” ကျမရင်ထဲမှာ တကယ်ပဲပျော်သွားတယ်။

လက်ထပ်မယ်ဆိုမှတော့ ကျမဘာပူစရာလိုတော့လဲ။ ကျမအပျိုစင်ဘဝကို မောင့်တွက် စွန့်လွတ်ရဲတယ်လေ၊ မောင်လုပ်ချင်တာကို မတွန့်မတိုပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တော့တယ်။ မောင်လေကျမပင်တီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့၊ “မောင်မလုပ်နှင့်.မချွတ်ပေးမယ်” ကျမလေပင်တီထဲမှာ အရည်တွေ စိုချွဲပြီးနေမှာကို သိတယ်၊ မောင်သိသွားရင် ရှက်လွန်းလို့ မောင့်မျက်နှာကိုကြည့်ရဲမှာ မဟုတ်ဘူးလေ၊ အဲဒီတော့ ပင်တီကိုချွတ်ပြီး အိပ်ရာအောက် လုံးထွေးပြီး သွင်းလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲလိုက်တာပေါ့ရှင်။ မောင်ကနို့စို့ရင်းနှင့် သူ့လုံချည်ကိုချွတ်ချတယ်၊၊

အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊ လုံးပတ် တစ်လက္မလောက်ရှိတယ်။ အရှည်က ခြောက်လက်မကျော်လောက်ရှိတယ်ရှင်၊ တွေးပြီး လန့်သလိုရင်ခုန်သလိုကြီးပါ။ “မ..ကိုင့်ကြည့်ပါဦး” “ဟင့်အင်းရှက်တယ်” “ကိုင့်ကြည့်ပေးပါ” ကျမလည်းကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်၊ ပူနွေးနွေးလေး၊ ထိပ်ဝမှာလည်း အရည်တွေစိုနေတာ၊၊ မောင်က ကျမလက်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်သေးတယ်။ “မ.အဲဒါဂွင်းတိုက်တာလို့ ခေါ်တယ်” “သိသားပဲ” “ဟင်ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “ကောင်လေးတွေ ပြောပြောနေတာပဲ” “ဟာဒါဆို.မွုတ်ပေးတာလည်း သိတာပေါ့နှော်” “………….” “မ..မောင့်ကိုမွုတ်ပေးပါလား” “လုပ်ချင်ပါဘူး” “မောင်အရင်လုပ်ပေးမယ်ကွာ၊ ပြီးတော့ မအလှည့်ပေါ့” “မလုပ်ပါနှင့်မောင်ရယ် မရှက်တယ်” “ရှက်စရာဘာလိုလဲ.. မရယ်၊ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ’” ပြောသာပြောရတယ်၊ လီးမြင်ကတည်းက စိတ်ကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာလေ၊၊

လူတွေပြောတဲ့ ကာမစိတ်ပေါ့၊ ချစ်သူနှစ်ယောက်က လူမရှိတဲ့နေရာမှာ နှစ်ယောက်ချင်းလည်း တွေ့နေတာဆိုတော့.. စိတ်ထဲမှာ အရမ်းဖြစ်နေတာ၊ နို့စို့လိုက်ကတည်းက မောင့်ဘက်လုံးလုံးပါသွားတာလေ၊ မောင်ကပြောလည်း ပြောလုပ်လည်း လုပ်မယ်ဆိုတော့ ကျမအမွုတ်မခံရဲဘူး။ “မောင်..မကိုလုပ်မပေးနှင့် မကညစ်ပတ်နေမှာ ရေမဆေးရသေးဘူး၊ နောက်မှလုပ်ပေးမယ်၊သိလား” “အင်း.. ဒါဆို မောင်လုပ်တော့မယ်နှော်” “အင်း” မောင်က ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကိုမြှောက်ကာ ကားလိုက်တော့ ကျမလည်း အလိုက်သင့်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်ရှင်။

မောင်ကလီးကြီးကိုင်ပြီး ကျမပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ပွတ်တိုက်တယ်။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့ ကျမပိပိမှာ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားတော့ ကျမတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ “အ.အဟင့်.ဟင့်” လီးကပြွတ်ကနဲ.ဝင်လာတယ်။ အကြပ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး။ အဲလောက်အရည်တွေ ထွက်ပြီးချောနေတာ။ အထဲနည်းနည်းရောက်မှ တင်းကနဲဖြစ်သွားတာလေ၊ “ဗျစ်…ဗျစ်……ဗျစ်” လီးဝင်လာကတည်းက အာခြောက်သလို၊ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ၊ တံတွေးကိုချည်း မြိုချနေရတယ်၊ စိတ်ထဲမှာ အလိုလိုညည်းချင်နေတာ၊ ထိန်းထားလေ၊ ပိုဖြစ်လေနှင့် ကျမနောက်တော့ အလိုလိုညည်းမိလာတယ်၊ “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးမောင်” “ဗျစ်…ဗျစ်……ဖောက်” “အာ့…..အိုးမောင်..ကျွတ်..ကျွတ်” လီးကြီးကပိပိထဲတိုးဝင်လာတယ်။

“အမလေးးလေးမောင်.နာတယ်” “”မနာသွားလား” မောင်ကဆက်မသွင်းပဲရပ်ပြီးပြောတယ်၊၊ နာပေမယ့် နာတာကို တဏှာကနိုင်သွားခဲ့ပြီလေ။ “အာ့.ရတယ်မောင်” မောင်က ကျမနို့ကိုစို့ပြီး ရှေ့မတိုးပဲလုပ်နေတာ။ ပိပိထဲ ပူနွေးနွေးလီးက သပ်လျှိုထားသလိုနှင့် ခံစားရပြီး နို့စို့ခံရတဲ့အခါ ကျမစိတ်ထဲမှာ လိုးတာပဲတောင့်တလာပြီး ညည်းမိတယ်လေ။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” ကလေးတစ်ယောက်လို ကျမချိူချိုတွေကိုစို့တယ်။ “အာ့…..အင်းးဟင့်..ဟင့်မောင်၊မ..နေရခက်တယ်.အာ့ရှီး..” မောင်လေနို့စို့ရင်းအဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။

“အာ့…ရှိး..ရှီး…အားးးးး” လီးကအဆုံးထိသွင်းပြီးတော့မှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို မောင်မြန်မြန်လေးလုပ်တော့တယ်။ “ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းး” “အာ့..အင့်ဟင်းးးးဟင်းးး” “ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖန်းးး” “အင်းးဟင်းးးဟင်းးး” ပြောပြလို့မရတဲ့ခံစားမွု့တွေက တိုးလို့သာလာတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးလေ၊ ညည်းလို့သာနေတော့တယ်။ မောင်လေ. ပထမတော့ နောက်ကနေ လုပ်နေရာက ကျမပေါင်တွေကို ရှေ့တွန်းပြီး လက်ထောက်ကာ ခြေဆန့်လို့ အပေါ်ကနေဖိပြီး လုပ်လာတယ်၊ တချက်ဆောင့်တိုင်း အရမ်းကိုဇိမ်တွေ့တယ်၊ သူ့ဆီးခုံနှင့်ထိတိုင်း ကျမမှာ ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုလိုနေရာက အလိုဆန္ဒပြည့်လာသလို ခံစားလာရတယ်။

“အင့်ဟင်းးဟင်းးး” အဲလိုဖြစ်လာလေကျမအသံပိုထွက်လေပဲ၊ “”ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းး ” ကျမအသံ ပိုထွက်လေ မောင်ကပိုပြီးကြမ်းလေ။ “အာ့..ရှီးးးရှီးး.အားးး” ကျမစိတ်ထဲတင်းကျပ်နေတာတွေ ပြေလျော့သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲမှာလည်း လွုပ်ရှားလာပြီး ဖင်ထဲက ညစ်လာသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်ဝလည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာတော့တယ်၊ နောက်တော့ ပိပိထဲက အရည်တွေထွက်သွားတော့တယ်၊ ကျမပြီးသွားပေမယ့် မောင်က ဆက်လုပ်နေတော့ ကျမလည်း ငြိမ်နေရတာပေါ့သိပ်မကြာဘူး။ “အား..ဟင်းးးးး” ဆိုကြီးပိပိထဲအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ကာမှ ကျမလည်းလန့်သွားတော့တယ်။

မောင်က ရပ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးနားမှာအိပ်ပြီး ကျမကိုဖက်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ ပြီးမှ “မ..အဆင်ပြေလား” “အင်းးးး၊မပြေဘူး” “ဟင်.ဘာဖြစ်လို့လဲ” “ဟိုလေ..ဗိုက်ကြီးမှာကြောက်တယ်” “မကြောက်နှင့် မောင်ဆေးဝယ်ပေးမယ်” “အင်းးးး” “ခဏနှော်..မောင်ဆေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်” ဆိုပြီးထွက်သွားတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်၊ ရေဆေးတော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်နေတာရယ်၊ တင်ပါးနှင့်ခါးအောင်သလို ပေါင်တွေအောင့်နေတာကြောင့် မောင့်အဝတ်တောင် မလျှော်ဖြစ်တော့ဘူး၊ ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေပဲ ပြန်ဝတ်ပြီး မောင့်ကိုစောင့်ရတယ်။ မောင်ပြန်လာတော့ အချိုရည်ဘူးနှင့် မုန့်တွေဝယ်လာတယ်လေ။

“ရော့..မ.ဒီမှာဆေး” “ဘာဆေးလဲမောင်” “အီးဇီးတူးတဲ့..မ” “ဆေးက နှစ်လုံးတောင်” “ဟုတ်တယ်မ” “ဆယ်ယ့်နှစ်နာရီခြားသောက်ရတယ်၊ အခုသောက်လိုက်နှော်” “မောင်ဒီဆေးက ဘာပြသနာမှမရှိဘူးနှော်” “မရှိဘူးမ၊ ဒါပေမယ့် အမြဲတော့ သောက်မရဘူး ပြောတယ်:” “အင်း” “ညကျရင်လည်း သောင်ဖို့မမေ့နှင့်ဦး” “အင်းပါမောင်ရဲ့… ဒါနှင့်မောင်.. မောင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက အပျိုအအိုက မြင်တာနှင့် သိတယ်ဆို” “ဘယ်သူပြောလို့လည်း” “ပြောသံကြားဖူးတာ” “မြင်ရုံနှင့်တော့ မသိနိုင်ဘူး” “လမ်းလျောက်ရင်ကော သိနိုင်လားဟင်” “မောင်တော့ မခွဲခြားတတ်ဘူး” “ပြောပြပါဦးမောင်၊ မလမ်းတောင်မလျှောက်ရဲဘူး” “မသိနိုင်ပါဘူးဗျာ” “တကယ်နှော်” “ဟုတ်ပါတယ်ဆို” “မပြန်တော့မယ်” “မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ” “မပို့နှင့် မောင်အတူတူမသွားရဲဘူး” “ပြီးတာပဲ” ကျမအဆောင်ကိုပြန်လာလိုက်တယ်။

လမ်းမှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မွုတွေနှင့်ပေါ့၊ တချိန်လုံးလည်း မောင်နှင့်ဖြစ်ပျက်သမျှပဲ မြင်ယောင်နေတယ်၊ လုပ်တာကိုင်တာတွေကလည်း အလွဲလွဲအမှားမှားပေါ့၊ လုပ်ရင်းနှင့်ငေးငိုင်နေလို့ အတူနေ အမကြီးကတောင် ပြောနေသေးတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက်တော့ ဆေးထပ်သောက်လိုက်တယ်။ မနက်ကျတော့ ဓမ္မတာလာတယ်နည်းနည်းပေါ့။ ကျမကြောက်လိုက်တာရှင်၊ လာရက်မဟုတ်ပဲ လာတယ်လေ။ နောက်တရက်မောင်နှင့်တွေ့တော့ ကျမရှက်နေတာ၊ မောင်ကတော့ အေးအေးဆေးဆေး။ “မ..ဘာထူးခြားလဲ” “အချိန်အခါမဟုတ်ပဲ မိုးရွာတယ်မောင်”

“ဟင်……ေဩာ်ဟုတ်လား၊ ကျနော်ပြောဖို့ မေ့သွားတာမ” “စာထဲမှာရေးထားတယ်၊ အဲဒါဆို မစိုးရိမ်တော့နှင့်” “အင်း..မစိုးရိမ်တော့ဘူး” နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေမောင်ချိန်းတယ်၊ ကျမလည်း သွားလိုက်တယ်၊ ကျမသိပ်မကြောက်တော့ဘူး၊ ပထမတကြိမ်ပြီးပြီလေ၊၊ နောက်ပြီး ကာမအရသာကိုလည်း သိသွားပြီ။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီး မောင့်ဆီကိုသွားလိုက်တယ်။ မောင်က အခန်းဝကစောင့်နေပြီးခေါ်တယ်။ ကျမအဝတ်အစားအပိုထည့်သွားတာ၊ အခန်းထဲရောက်တော့ “မောင်ခဏနှော်.မ.အဝတ်အစားတွေလဲလိုက်ပါ့မယ်” “သွားလေ..မ” ကျမလည်းရေချိုးခန်းဝင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အဝတ်အစားလဲထွက်ခဲ့တယ်” “လာလေ.မ” “မောင်ကလည်းကွာ.. စကားလေးဘာလေး ပြောပါရစေအုံး” “အာ.မကလည်း.အိပ်ရာထဲမှာပြောရအောင်နှောိ”။

“ဟင်းပြီးရင် လုပ်အုံးမှာ မသိတာကျနေတာပဲ” “ဟင်းးးးဟင်းးးးးး.. မ..ဟိုတနေ့က သွားရလာရအဆင်ပြောလား” “ပြေတယ်၊” မောင်ကပြောရင်းဆိုရင်းပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ သူ့လီးကကြီးက ထောင်နေပြန်ပြီ။ “မ.ကိုင်ပေးဦးလေ” “လူဆိုးလေးကွာ၊ဒါကြီးပဲ ကိုင်ခိုင်းနေတယ်” ကျမလည်းသူ့ဟာကြီးကိုပဲ ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာမို့ ကိုင်ပေးလိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြီးကိုင်လိုက်တာနှင့် စိတ်ကတစ်မျိုးဖြစ်လာပြီး ဂွင်းပါထုလိုက်သေးတယ်။ မောင်က ကျမကိုနမ်းပြီး နွူတ်ခမ်းကိုပါစုပ်လိုက်တော့၊ စိတ်ထဲမှာလုပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒကတဖြေးဖြေးနိုးထလာတာပေါ့။ မောင့်ကနမ်းနေရင်း နို့ကိုပါပွတ်သပ်ပေးတော့ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က ပိုပြီးထကြွလာတာပေါ့ရှင်။ ကျမကလည်း အဝတ်စားလဲကတည်းက အတွင်းခံတွေချွတ်ထားခဲ့တာလေ။

“မ.” “ဟင်..” “မောင့်ကိုမွုတ်ပေးပါလား” “မောသ်ကပူလို့လား ယပ်ခပ်ပေးမယ်လေ” “အာ.မကလည်း မောင့်လီးကိုပြောတာ” “အော် အင်းအင်းမွုတ်ပေးမယ်” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..မ..နော်” “ခစ်….ခစ်..ခစ်” ကျမသိရဲ့သားနှင့် မောင့်ကိုနောက်နေတာလေ။ ကျမရယ်လိုက်ပြီးမှ မောင့်လီးကိုငုံစုပ်လိုက်တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်” “အားး..မ..ရယ်ကောင်းလိုက်တာ” မောင်ကကောင်းတယ်ဆိုတော့ ပိုကောင်းအောင်လိူ့ ကျမသူ့ဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ်..ပလပ်” “အားး..ရှီး..ရှီးးး.ကောင်းလိုက်တာဗျာ” ကျမအားတက်လာပြီး လီးကိုပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မြန်မြန်လေးလုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အားးးးူအာ့..အဟင်းးဟင်းကောင်းလိုက်တာ.မ.. ရယ်” သူ့လီးစုပ်ရင်းကျမပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတော့တယ်။

“မ..တော်ပြီ..တော်ကြာ မောင်မလုပ်လိုက်ရပဲနေမယ်” “ရပြီပေါ့၊ ကျေနပ်သွားပြီလား” “အင်းး.. မ..အိပ်လိုက်ပါလား” ကျမလည်းအိပ်လိုက်တယ်။ ကျမအိပ်တော့ မောင်ကနို့စိုးပေးတော့ ကျမက. ကာမဆိပ်တက်နေပြီလေ၊ ညည်းမိတာပေါ့၊ မောင့်ကနို့ဝန်းဘေးသားတွေကိုလည်း လျှနှင့်ယက်တယ်၊ နို့တွေကိုလည်းစို့တယ်။ ကျမနို့ငီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထတဲ့အထိ မောင်က ကျမနို့ကိုစို့လိုက်တယ်၊ ကျမပိပိတစ်ခုလုံးလည်း ရွဲနေပြီ၊ မောင်ကနို့စို့ရင်း ပိပိကိုပါ နှိုက်နေသေးတယ်၊ အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးတော့.. ကျမမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားရတယ်။ မောင်က ကျမပိပိကို ရွတ်ကနဲနမ်းလိုက်တယ်။

“အာ့..မောင်ဘုန်းနိမ့်မယ်မလုပ်နှင့်” “လုပ်မှာပဲ.လက်စားချေတာ” “မလုပ်ပါနှင့် မောင်ရယ်” “ပြွတ်..ပလပ်” “အာ့..အိုး………” တားနေတဲ့ကြားက မောင်က ကျမပိပိကို လျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ပေးတယ်။ “အာ့..မောင်တော်ပါတော့နှော်” “ပလပ်ပလပ်” “အာ့..အင်းးဟင်းးးးးးး” တားနေသည့်ကြားထဲက ကျမပိပိထဲသူ့လျှာထိုးပြီး မွေလိုက်တာ၊ ဒီအရသာကတစ်မျိုးပါ။ စိတ်တွေဆူဝေလာသလို ခံစားရတယ်လေ။ “အားလားးလားးမောင်ရယ်” “ပလပ်..ပလပ်..ပလောက်” “အာ့..အင်း..ဟင်းးးးဟင်းးးးးး” ကျမအရမ်းကိုစိတ်လွုပ်ရှားသွားပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ မောငိက ကျမဖီးစေ့ကို လျှာနှင့်ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်နှင့်မို့လို့ ကျမလည်း အရမ်းကို စိတ်ကကြွတက်လာတော့တယ်။

ခါးကလည်း အိပ်ရာပေါ်ကကြွတက်နေတာပေါ့။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အား..အီး..အိုး..ကျွတ်…..ကျွတ်… အားးအင်းးးးဟင်းးးး” လူတစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတော့တယ်။ “အားးတော်ပြီမောင်” “ဘုန်း” အိပ်ရာခင်းပေါ် ကျမခါးပြန်ကျလာတာလေ၊ တကိုယ်လုံးတုန်သွားပြီး လွတ်ထွက်သွားသလို ကာမစိတ်က အရမ်းပြင်းပြလာတယ်၊ “အားမောင်ရယ်လုပ်ပါတော့လားမောင်ရယ်” “အဲဒါဆိုမောင်လုပ်တော့မယ်နှော်” “လုပ်တော့” မောင်လေကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ပြီး ကျမရင်ဘတ်နှင့်ထိလုနီးပါး ကွေးတင်တယ်။ ကျမထင်တယ်။ အဲလိုပုံဆိုရင် ကျမပိပိနောက်မှာ ပြူးထွက်နေလောက်တယ်။ မောင်က အပေါ်ကခွလာပြီး ကျမပိပိထဲ လီးထိုးထည့်တယ်။

“ပြွတ်.ပလွတ်.” “အာ့မောင်ကျပ်တယ်” “ကျပ်မှာပေါ့ မောင်က ပေါင်ကိုစေ့ပြီးပူးထားတာကိုး” “ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်” “အာ့..အင့်ဟင့်..ဟင့်.မောင်” “ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်” “အင့်..ဟင့်..ဟင့်.အင့်” သူ့လီးကကျပ်သပ်ပြီးဝင်လေ. ကျမမှာပိုပြီးအရသာရှိလေ၊ လီးကလည်း တဇွိ..တဖတ်.ဖတ်၊ တဘွတ်ဘွတ်ဝင်နေတာ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ကျမအရသာတွေ အပြည့်ရပြီး တုန်တက်လာတယ်။ “အာ့ရှီးးရှီး..မောင်.မြန်မြန်..မ..ပြီးတော့မယ်” “ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်” “အာ့ရှီးးရှီးး.အား.ပြီးပြီမောင်.အား” “”ဘွတ်..ဖန်း.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးး” “အူး..အားးမောင်လဲပြီးတော့မယ်” “မောင်အထဲမှာမပြီးနှင့်ဆေးထပ်မသောက်ချင်ဘူး” ကျမက ဟိုတရက်ကဆေးသောက်ပြီး ဓမ္မတာလာတာ ရက်ကမမှန်တော့တဲ့အတွက် ဆေးမသောက်ချင်ဘူးလေ။

“မ..ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်” “အာ.မောင်ကလည်းကွာ” “မောင်ဗီဒီယိုကားတွေမှာမြင်ဘူးတယ်.မ.” “မောင်ကလည်းအဆန်းတွေလုပ်ပြန်ပြီ” “လုပ်ကြည့်ပါ မရဲ့” “အင်း..လုပ်ကြည့်ပေါ့” မောင်ကကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်တော့ ကျမကစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကို မောင်ကအားမရဘဲ ကျမပါးစပ်ထဲ လိုးတော့တယ်။ နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ သုတ်တွေပန်းထွက်တယ်။ “အော့..ဝေါ့” အရသာတစ်မျိးကြီးနှင့် စူးရှပြီးအနံပြင်းတဲ့အတွက် ကျမအော့အန်မိပြီး အိပ်ရာဘေး ထွေးထုတ်လိုက်ရတော့တယ်။ “မောင်.ထကွာ၊..မ.အန်ချင်လို့” မောင်ထပေးတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး အန်တော့ မောင်က ကျမကျောကိုနှိပ်ပေးတယ်လေ၊ နောက်တော့ ရေခပ်ပေးတော့ ကျမပလုတ်ကျင်းပြီး ပါးစပ်ကို ဆေးလိုက်ရတယ်။

လူလည်း ချွေးတွေပြန်ကုန်တာပေါ့ရှင်၊ အဲနေ့ကစပြီး မောင်က ပါးစပ်ထဲမှာမပြီးတော့ပေမယ့် နောက်တစ်မျိုး အဆန်းလုပ်ပြန်တယ်ရှင်။ “မ..နေလို့ကောင်းသွားပြီလား” “အင်းကောင်းသွားပြီ” “မောင်ကထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်၊” “တစ်ခါဆိုတော်ရောပေါ့မောင်” “မောင်မှမဝသေးတာ” “မောင်ကလည်း ဆိုးပြန်ပြီကွာ” “မ..ဆေးသောက်ရမှာကြောက်တယ်မောင်” “မ..ကဆေးမသောက်ချင်ဘူးပေါ့” “အင်း..အဝှာမမှန်ဘူးမောင်ရဲ့” “မောင်ကလည်း အဲဒီအထဲမပြီးရရင် အာသာမပြေဘူး..မ” “အဲဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲမောင်၊.. မပါးစပ်ထဲထည့်တော့ အန်ချင်တယ်” “မောင်..ကြားဖူးတာရှိတယ်..မ” “ပြောလေ” “တစ်ချို့မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်လို့. အဖုတ်ကို အလိုးမခံကြဘူးတဲ့”။

“ဟင်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်..မ၊ သူတို့က ဖင်ပဲအလုပ်ခံတာတဲ့” “ဟုတ်ပါ့မလားမောင်ရယ် အဲဒါဆိုနာမှာပေါ့” “အဝမှာပဲ နာတာတဲ့ အထဲရောက်ရင် မနာတော့ဘူးတဲ့” “လျောက်ပြောနေတာ၊ ဝမ်းချူရင်တောင် နာတာ၊ အဲဒါကသေးသေးလေး၊ မောင့်တို့ဟာတွေက အကြီးကြီး” “နောက်ပြီးအစသာနာတာတဲ့ နောက်ကျရင် မနာတော့ဘူးတဲ့” “မောင်ရယ်..ကွန်ဒွန်သာဝယ်ပါကွာ၊ ဖင်တော့ မလုပ်စေချင်ဘူး” “မ..ကလည်း.. အလွာပါးပေမယ့်. တဘဝခြားသလို ခံစားရတယ်တဲ့၊ အဲဒါကြောင့် ကွန်ဒွန်မသုံးချင်ဘူး” “ရှေ့ပဲလုပ်ပါကွာ” “ကွန်ဒွန်မှမရှိတာမရယ်၊” “အဲဒါဆိုလည်း နောက်မှလုပ်ပါမောင်” “အခုလုပ်ချင်တာ တစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုပါလား..မရယ်” “ဟင်း.သိပ်ပြီးအဆန်းလုပ်ချင်တာပဲ၊ ပြီးရင် အစရှိတနောင်နောင်နှင့်. ဒါပဲလုပ်နေရင် မခက်ဘူးလား၊ မသိတာကျလို့”

“လုပ်ပါမရယ်” “နာမှာကြောက်လို့ပါမောင်” “မကြောက်နှင့် မနာအောင်လုပ်ပါ့မယ်” “လူဆိုးလေးကွာ.မရရအောင် တောင်းနေတော့တာပဲ” “လုပ်ပါ.မရယ်” “ကဲအဲလောက်လုပ်ချင်လည်းလုပ်..လုပ်” “ဟေး..ဒါမှချစ်..မ” “ြွပွတ်..ပြွတ်” လိုချင်တာရတော့ကလေးလိုပဲ၊ ကျမပါးကို တချွတ်ချွတ်နမ်းတယ်။ ကျမလည်း မောင့်ကို အဲလိုမြင်ရတာပျော်တယ်။ သူက အလုပ်ထဲမှာသာ ရုပ်တည်ကြီးနှင့် လူကြီးယောင်ဆောင်တာ၊ အခုကျမဆီကျတော့ ခလေးဆိုးကြီးလိုပဲ။ “မောင့်ကိုစုပ်ပေးပါအုံး” “ဟွန့်..လုပ်ပြန်ပြီ” ကျမ.မောင့်ကိုမျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး သူ့လီးကိုစုပ်ရပြန်တယ်။ “ပြွတ်…ပြွတ်” “အဲဒါတွေကြောင့် မကိုအရမ်းချစ်နေတာ.. မောင့်တို့လက်ထပ်ရင်လည်း အဲလိုပဲ အမြဲအလိုလိုက်နှော်”။

“မောင်သာမကိုအသက်ကြီးလို့ဆိုပြီး ပစ်မသွားနှင့်” “တသက်လုံးမပစ်ဘူး” “ပြောတာပဲ” “ဘုရားမှာသစ္စာအတူတူဆိုမယ်..မ” “ပြီးရော” “ကဲ..မ..ကုန်းပေး” ကျမလည်းကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျမဖင်ကိုခေါင်းလိမ်းဆီတွေ သုတ်နေတာ၊ ဖင်ကိုကိုင်ခံရတော့ ယားကျိကျိနှင့် ခံရတယ်။ လက်ထဲဆီသုတ်ပြီး ဖင်ထဲကိုထည့်တယ်။ “ပလွတ်” “အာ့” လက်ကိုပြန်ထုတ်သွားတယ်၊ ဖင်ထဲကို ဆီထပ်သုတ်တယ်။ ပြီးတော့ပြန်သွင်းတယ်။ “ပလွတ်” “အာ့” အခုအခေါက်ပိုပြီးလက်ကအထဲဝင်လာတယ်။ ဒီတစ်ခါကျတော့ လက်ကိုအဆုံးထိမနွုတ်ပဲ တဝက်လောက်ထားပြီး ဆီကိုအပေါ်က လောင်းချတယ်၊ ဆီကရွဲရွဲစိုနေတာပဲရှင်။

ဆီလောင်းချပြီးတာနှင့် လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို သွက်သွက်ကလေးလုပ်တယ်။ ကျမခံနိုင်ပြီ။ မနာတော့ဘူး၊ ဒီအချိန်မောင်က လက်နှစ်ချောင်းထပ်ထည့်တယ်။ “အာ့..မောင်..နာတယ်” မောင်လေလက်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး ကျမဖင်ကိုဖြဲတာ၊ နောက်တော့ လက်နှစ်ချောင်းကြားက ဆီတွေဝင်လာတယ်။ တော်တော်မလွယ်တဲ့မောင်၊ သူလူပ်ချင်တာကို မရမက အတင်းလုပ်ယူတယ်လေ။ ဆီထပ်ထည့်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြန်တယ်။ ဖင်ကိုရွုံထားရင်နာလို့ ကျမမှာ ရသလောက်လျော့ထားရတယ်။

လက်အသွင်းအထုတ်လုပ်တာ မနာတော့ပဲ ကောင်းလာတယ်ရှင့်။ ပိပိထဲကလည်း ရွစိရွစိဖြစ်နေတာပေါ့။နောက်တော့ မောင်က လက်နှစ်ချောင်းလုံးဆွဲထုတ်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျမတင်သားနှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး လီးကိုထိုးထည့်တယ်။ “အာ့မောင်ဖြေးဖြေးနှော်” “ဟုတ်..မ” “ပြွတ်…ဗျစ်..ဗျစ်…” “အာ့..အင့်..ဟင်းးးးးးး” လီးကလက်ထက်ရှည်တော့အောင့်လာတယ်။ မောင်က တဝက်ကျော်ကျော်လောက်ထည့်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာ၊ တဖြေးဖြေးနှင့် ဖင်ကဇိမ်တွေ့လာတော့ ကျမလည်းညည်းမိတယ်။

“ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်” “အိုး…အာ..အာ့အင်းဟင်းးးဟင်းးး” တဖြေးဖြေးလိုးရင်းမောင့်ဆီးခုံကြီးက ကျမတင်ပါးမှာ လာထိတော့ မောင့်လီးအဆုံးဝင်သွားပြီဆိုတာ ကျမသိလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..” “”အာ့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးအာ့..ရှီးး..ရှီးး” ကျမဖင်ထဲမှာ ဇိမ်ရှိပြီးပိပိထဲမှာပြီးချင်လာတယ။ “အာ့.မောင်..မပြီးတော့မယ်” :”ဇွိ..ဗျစ်..ဗျစ်…ဇွပ်ဖတ်..ဖန်းဖန်း.ဖန်း” “အာ့..အားးးပြီးပြီ.ပြီးပြီမောင်.အား” “အိုး..ကျနော်လည်းပြီးပြီ..အားးရှီးးးအားးး” မောင်လည်းပြီးတော့ ကျမလည်း အိမ်သာသွားရသလို မောင်လည်းပဲ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတော့တယ်။ ဒီလိုနှင့်ကျမနှင့်မောင်ရဲ့ချစ်သက်တမ်းက ခြောက်လကျော်လာတယ်။

မောင်ကတော့ ရှေ့ပေါက်လုပ်လိုက် နောက်ပေါက် လုပ်လိုက်ပေါ့။ကျမကလည်း မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ အမြဲအလိုလိုက်ခဲ့တယ်။ တရက်မှာ အဖေလေသင်ဒုန်းဖြတ်လို့ ဆုံးတယ်ဆိုလို့ ကျမမြို့ကို ပြန်သွားရတယ်။ မောင့်ကိုတောင် အသိမပေးနိုင်ဘူးလေ၊ အိမ်မှာနာရေးအတွက် အလုပ်တွေရွုပ်ပြီး၊ မောင့်ကိုသတိရပေမယ့် ဖုန်းဆက်ပြီး မပြောနိုင်ဘူး၊ ရက်လည်တော့ မောင့်ဆီက အဆက်အသွယ်ရတယ်၊ ကျမသူ့ကို ဖုန်းနံပါတ်ပေးမထားဘူး၊ သူက ကျမတို့ရုံးက တောင်းပြီးဆက်တာ၊ ကျမမောင့်အသံကြားတော့ ငိုပစ်လိုက်တော့တယ်။

ကျမမှာမောင့်ကိုချစ်ပေမယ့် စွန့်လွတ်ရမယ့်အကြောင်းတရားပေါ်လာတယ်လေ၊ အိမ်ရဲ့စီးပွားရေးက ကျမလုပ်ရတော့မယ်၊ အကိုအကြီးဆုံးက ကျန်းမာရေးမကောင်းတော့ အိမ်ကကိစ္စအဝဝ ကျမအပေါ်ကျခဲ့ပြီ၊ စားဝတ်နေရေးအတွက် ကျမအိမ်အလုပ်တွေ လုပ်ရမယ်။ အိမ်စီးပွားရေးက တံငါနှင့် လယ်ပဲရှိတယ်။ ကျမမောင့်ကို ကျမဘဝထဲမခေါ်ရဲဘူး၊ သူ့လိုလူအတွက် ကျမတို့မြို့မှာ အလုပ်မှမရှိတာလေ၊ သူသာကျမနှင့်လက်ထပ်ရင် လယ်လုပ် တံငါလုပ်ဆိုတော့ သူ့ပညာနှင့်လားလားမှ မအပ်စပ်ဘူး။

ကျမသူ့ကိုလက်ထပ်ရင် ပညာသင်ပေးတဲ့ သူ့မိဘတွေနှင့် ကျမတစ်သက်လုံး အဆင်ပြေမှာမဟုတ်တဲ့အတွက်။ကျမသူ့ကို့ စွန့်လွတ်ရတော့မယ်။ ကျမရင်နာနာနှင့်ပဲ ဆုံးဖြတ်ရပါတော့တယ်။ နောက်တရက် တယ်လီဖုန်းဆက်ပြီး ကျမတို့အိမ်ဖက်လိုက်လာတယ်၊ ကျမသူ့ကို ထွက်မတွေ့တော့ဘူး၊ မေမေ့ကိုသာ တွေ့ပြီးပြန်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ သူကတည်းခိုခန်းမှာ တည်းပြီး ကျမအဒေါ်အိမ်ကို ဖုန်းဆက်တယ်၊ အဒေါ်တို့ကလည်း သဘောပေါက်တော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲ ဖြေကြတယ်။

သူကလည်း သူပြန်မယ့်အကြောင်းပြောတယ်။ ကျမဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်ပြီး မောင်လေးကိုခေါ်ကာ အိမ်ကထွက်လာလိုက်တယ်၊၊ ကားဂိတ်မှာ သူ့ကိုကျမတွေ့တယ်။ ကျမအဝေးကသာ မောင့်ကိုနောက်ဆုံးအနေနှင့် ကြည့်တာ၊ ကားပေါ်တက်ပြီး ကားထွက်သွားမှ ကျမအဲဒီနေရာမှာ အားရအောင် ငိုပစ်လိုက်ပြီး၊ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ ချစ်ခြင်းတရားကို မိသားစုရဲ့အခြေအနေနှင့် ကျမလဲလိုက်တယ်ရှင်၊၊ ကျမတကယ်ချစ်ခဲ့ရသူဖြစ်လို့ ကျမဘယ်သူ့ကိုမှ လက်မထပ်တော့ပဲ အမေနှင့်ပဲနေခဲ့တော့တယ် ………… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ခ်စ္လို႔အလိုလိုက္ခဲ့တယ္

“ၿငိမ္းၿငိမ္းေရ””ရွင္ေမေမ””ညည္းေကာင္ေလးလာတယ္၊ ငါဘာေျပာလိုက္ရမလဲ””မရွိဘူးလို႔သာေျပာလိုက္ပါ ေမေမ””ဟင္.ဘာျဖစ္လို႔တုန္း””ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေမေမ” “ေအးေအး.ငါေျပာလိုက္မယ္” က်မအိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီးငိုခ်လိုက္တယ္။ “က်မရင္ေတြကြဲခဲ့ရၿပီေမာင္၊ ေမာင့္ကိုမခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး ေမာင္ရယ္၊ ေမာသ့္ဘဝတက္လမ္းအတြက္. မ.ဘဝအပ်က္ခံပါ့မယ္” က်မေလ. AGTI(ၿမိဳ႕ျပ)ဘာသာရပ္တက္ရင္း အေဝးသင္ႏွင့္ ေက်ာင္းၿပီးခဲ့တယ္ႏွင့္ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့၊ ကေလးေတြစာျပခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာရင္းကိုင္ပါတက္ရင္း အလုပ္လည္း ဝင္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။

ေက်ာင္းတက္တုန္းကေတာ့ သူမ်ားေတြရည္းစားထားေတာ့ က်မလည္း ရည္းစားထားခဲ့ေသးတယ္။ ခ်စ္ခဲ့သလားဆိုေတာ့ က်မသူ႔ကို မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ က်မတို႔ၿမိဳ႕ကို ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္တဲ့သူေဌးက ေရာက္လာေတာ့။ “ေဟ့ နင္က AGTI ၿပီးၿပီးသားဆို” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “နင္.ဒီၿမိဳ႕ေသးေသးမွာ ဘာလုပ္ေနလဲ၊ စာရင္းကိုင္သင္တန္းလည္းၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ကိုလာခဲ့၊ ဟိုမွာ တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္ပါလား” “ဆရာအလုပ္ခန႔္ရင္ က်မလာခ်င္တာေပါ့” “ေအး.နင္လာရင္ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ရာထူးေပးမယ္” က်မလည္း တစ္႐ြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး က်မလည္း ရန္ကုန္ကိုတက္ခဲ့တယ္ေလ။

အိမ္မွာက က်မက ဒုတိယအႀကီးဆုံးသမီးပါ။ ေဖေဖကလည္း လိုက္သြားဆိုလို႔ပါ။ က်န္တဲ့ကေလးေတြက ေက်ာင္းတက္တုန္းေလ၊ အကိုအႀကီးဆုံးက က်န္းမာေရးက မေကာင္းဘူး၊ ေဖေဖက အိမ္စီးပြားေရးကို လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္တုန္းပါ။ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ၿပီးေတာ့ က်မက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုက စာသင္ေက်ာင္းႀကီးတစ္ခုမွာ တာဝန္က်တယ္။ အဲဒီမွာ ေမာင့္ကိုစသိတာပဲ။ ေမာင္က Drawing ေတြလာေပးေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိထားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ဆရာေတြႏွင့္ ေက်ာင္းေနရာလာခ်ေတာ့ ေမာင္က ေျမတိုင္းၿပီးေတာ့ ႐ုံးေပၚကိုတက္ခဲ့တယ္။

ဆရာကလည္း ေမာင့္ကိုအေရးေပးတာကို သတိထားမိတယ္ေလ၊ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ ေမာင္က ဆရာေတြကိုတင္ျပေနတာ မ..ေလ. ေမာင့္ကိုခိုင္သြားတာေပါ့၊ အဲဒီမွာ ေမာင့္ဆရာက က်ေနာ့္႐ုံးခ်ဳပ္က ဒီကေနေဝးတယ္။ “တကယ္လို႔သာ. ဒဇိုင္းပိုင္းႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ေမးခ်င္ရင္ က်ေနာ္တပည့္ေဇာ္မိုးရွိတယ္၊ ဒီနားမွာ႐ုံးခြဲရွိတယ္၊ ဒီကေန သုံးလမ္းေျမာက္မွာပါ” က်မဝမ္းသာသြားတယ္။ က်မလည္း အခုမွလုပ္ငန္းခြင္ဝင္တာဆိုေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း သိပ္ငန္းအေၾကာင္း သိပ္မသိေသးဘူး။ ေမးရမွာေပါ့။ က်မတို႔ဆိုဒ္မွာ အင္ဂ်င္နီယာရွိပါတယ္။ သူကလည္း အခုမွေက်ာင္းဆင္းပါပဲ။ စာရင္းကိုင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လည္း ရွိတယ္။ အစကေတာ့ စာရင္းကိုင္ႏွင့္ က်မအဆင္ေျပပါတယ္။

ေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ ဆိုဒ္ေတြပတ္ၾကည့္တာေတြ႕ေတာ့ က်မေခၚရမွာ ရွက္ေနလို႔မေခၚျဖစ္ဘူး။ က်မသူ႔ေရွ႕က ခဏခဏျဖတ္ျပတာေတာင္ အေရးမလုပ္ဘူးေလ၊ က်မက တိတ္တခိုး၊ တဖင္သတ္ခ်စ္ေနရတာေလ။ က်မလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အင္ဂ်င္နီယာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ကန္ထ႐ိုင္ကို အကူအညီေတာင္းကာ ေခၚလိုက္ရေတာ့တယ္။. “”က်ေနာ့္ကိုေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ႐ုံးေပၚတက္ပါဦး” “ဟုတ္ကဲ့ ဘာမ်ားေမးစရာရွိလဲဗ်” “ဟိုေလ.သံေခ်ာင္းေတြဆက္တဲ့စနစ္ႏွင့္ တြက္ပုံတြက္နည္းပါ” “ဗ်ာ… က်ေနာ္က Drawing အေၾကာင္း ေမးမလို႔လားဆိုၿပီး လာတာပါ” “အင္းးက်မက အခုလက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ၿငိမ္းၿငိမ္းပါ” “ဟုတ္ကဲ့”

“က်မက တြက္ခ်က္မြဳ႕ေတြလည္း စစ္ရပါတယ္၊ ပစၥည္းလည္း မွာရတယ္၊ က်မနားမလည္ပဲ စစ္ေနရင္ ဘာမွအဓီပၸါယ္မရွိဘူးေလ၊ လုပ္ရသူလည္း စိတ္ညစ္ရတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ သင္ေပးပါလားရွင္” “အင္း..သံေခ်ာင္းဆက္တာေတြက spec ေပးထားပါတယ္ဗ်၊ မရွိရင္႐ုံးလာေတာင့္လွည့္ပါ။ သင္ေပးတာက်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမရႏိုင္ဘူး၊ သူက အနည္းဆုံးတပါတ္ေလာက္ၾကာပါမယ္” “က်မတို႔ကိုသင္ေပးပါ” “သင္ေပးတာလည္းရပါတယ္.. က်ေနာ္က ႐ုံးထိုင္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္က အၿမဲမလာႏိုင္လို႔ ႐ုံးခြဲမွာေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္ဗ်” “က်မ႐ုံးလာခဲ့ရမလား” “က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတယ္၊ လာရင္လည္း ႏွစ္ေယာက္လာပါ” က်မဝမ္းသာသြားသလို ေမာင့္ကိုလည္း စိတ္ကေလးစားသြားတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ထဲကို ရေအာင္ေခၚမယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူဆီကိုသြားၿပီး စာအုပ္ေတာင္းလိုက္ႀကီး ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ရတာေပါ့” “မၿငိမ္းၿငိမ္း.ဒီမွာစာအုပ္ေတြပါ” “က်မကိုရွင္းျပပါဦး” သူက သံေခ်ာင္းဆက္နည္း သေဘာတရားေတြကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းရွင္းျပတယ္။ က်မသိခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ သူ႔အေၾကာင္းလည္း သိခ်င္တယ္၊ ဒီလိုႏွင့္သူက အိမ္မျပန္ပဲ ႐ုံးမွာသူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ေနတာ က်မသိလိုက္ရတယ္။ သူစားတဲ့ထမင္းဆိုင္က က်မတို႔အနားမွာေလ။ က်မသူလာမွ ထမင္းစားထြက္တယ္၊ အဲသလိုလုပ္ရင္း စာရင္းကိုင္က က်မကို မေခၚမေျပာႏိုင္ျဖစ္လာတယ္။

က်မရိပ္မိတယ္၊ သူလည္း ေမာင့္ကိုႀကိဳက္ေနတာ၊ က်မက လက္ဦးမြဳ႕ယူတယ္ဆိုၿပီး မေက်နပ္တာေလ။ က်မတို႔႐ုံးဖက္ကို ေမာင္ေရာက္ရင္ သူ႔ရန္လည္း ေၾကာက္ရတာမို႔ ေနာက္ဆို ေမာင့္႐ုံးကိုပဲ က်မသြားတယ္။ သူတစ္ေယာက္ထဲရွိေနရင္ က်မက အခန္းေတြဘာေတြ ရွင္းေပးပါတယ္။ ဒီလိုႏွင့္ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ရင္း က်မကို ေမာင္က ခ်စ္စကားႀကိဳက္စကားေျပာတယ္။ က်မအရမ္းဝမ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းအေျဖမေပးလိုက္ဘူး၊ တပတ္ၾကာေတာ့ ေ႐ြတိဂုံဘုရားကို ခ်ိန္းတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ေပါ့။ သူေရာက်မေရာ အလုပ္ပိတ္တယ္။ ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ “ေမာင္” “က်ေနာ့္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္” “ေမာင္လို႔” “ဟာဝမ္းသာလိုက္တာဗ်ာ” “ခစ္..ခစ္..ခစ္” “က်ေနာ့္ကိုခ်စ္တာေပါ့ေႏွာ္” “ဟြန္း..ခ်စ္လို႔ပဲေမာင္လို႔ေခၚတာ” သူက်မကိုဖက္မလို႔ႀကံတယ္။

“ေမာင္ဘုရားေပၚမွာေႏွာ္” “ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့” “ကဲျပန္မယ္ေလေမာင္” “မ..က်ေနာ္႐ုံးကိုလိုက္ခဲ့ပါလား” “မသြားခ်င္ပါဘူး” “ေမာင့္တပည့္ေတြေရာက္ေနပါတယ္ မရဲ႕၊ သူတို႔ကို ဝက္သာတုတ္ထိုးလုပ္ခိုင္းထာတယ္၊ တပည့္တေယာက္က အခ်ဥ္ရည္စပ္တာ ေတာ္တယ္။ ဝက္ကလီစာ တျခမ္းလာပို႔ထားတယ္။ “အယ္အမ်ားႀကီးပါလား” “ဟုတ္တယ္၊တပည့္ထဲမွာ ဝက္သားဒိုင္လည္း ရွိတယ္” “ဝက္သတ္တဲ့လူေတြႏွင့္လည္း ေပါင္းတာလားေမာင္” “အင္းးခင္ေနၾကတာ” “လိုက္ခဲ့မယ္ေလ” အဲဒီေန႔ကေမာင့္ဆီမွာပဲ ထမင္းစားျဖစ္တယ္၊ ဝက္သားအိုးက အႀကီးႀကီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ လာၾကတယ္၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာရွင္၊

ေနာက္ရက္ေတြလည္း သူက က်မဆီလာတယ္၊ အေဆာင္ျပန္လည္း လိုက္ပို႔တယ္။ က်မက ေနာက္ဆို ေမာင့္ကိုအလုပ္ထဲမလာခိုင္းဘူး၊ ဟိုေကာင္မကလည္း ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္တယ္၊ ေမာင့္လိုငယ္႐ြယ္တဲ့သူက ပါသြားမွာေလ၊ က်မပဲ ေမာင့္ဆီသြားျဖစ္တာ၊ ေမာင္ဆီေရာက္ရင္ ေမာင္ကနမ္းတယ္။ က်မလည္း တုန႔္ျပန္နမ္းတယ္။ က်မက ရည္းစားထားဖူးတာမို႔ ေမာင့္ထက္ေတာင္ နမ္းတာကြၽမ္းေသးတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံရွိလို႔ က်မေလေဘာ္လီကို ၾကည္းသီးသာမက တြယ္ခ်ိတ္ကိုအတြင္းက ထိုးထားတာ၊ ခ်က္ခ်င္းျဖဳတ္မရေအာင္ေပါြ။

တေန႔ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔ ေမာင့္ဆီသြားလိုက္တယ္။ ေမာင္က အဝတ္ေတြေလ်ာ္ေနတာေလ၊ ပုဆိုးေရစိုႀကီးႏွင့္ေပါ့၊ “ေမာင္အဝတ္ေတြေလ်ာ္ေနတာလား” “ဟုတ္တယ္ မ” “မ.ေလ်ာ္ေပးမယ္ေလ” “မလုပ္ပါႏွင့္မရယ္၊ မအဝတ္အစားေတြ စိုကုန္ပါ့မယ္” “ရပါတယ္..ေမာင္၊ ေမာင့္လုံခ်ည္တစ္ထည္ႏွင့္ အက်ီတၤစ္ထည္ေပး၊ လဲဝတ္လိုက္မယ္” “ဟာ ရပါတယ္ မ” က်မကေမာင့္ပုဆိုးအေဟာင္းတစ္ထည္ ယူဝတ္လိုက္ၿပီး၊ အက်ီကႋုေခါင္းေပၚက ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေမာင္ေနက်မကို ဖက္ထားလိုက္တယ္။ “အာ.ေမာင္ဘာလုပ္တာလဲ” “ေမာင္..မကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ” က်မကို ဖင္ၿပီးမ်က္ႏွာအႏွံ႔နမ္းတယ္၊ က်မရင္ထဲ ဒီစကားေလးၾကားရတာ လႈိက္ၿပီးခံစားလိုက္ရတယ္။

က်မႏြဳတ္ခမ္းကို လာနမ္းေတာ့ က်မလည္းျပန္နမ္းတယ္။ ေမာင္ကနမ္းရင္းႏွင့္ က်မေဘာ္လီကိုျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစာတယ္ေလ၊ ဘယ္လိုမွျဖဳတ္မရဘူး။ “မ..ေမာင္ခ်ိဳစို႔ခ်င္တယ္ကြာ” “အာ.ေမာင္ကလည္း” “လုပ္ပါ၊ ေမာင္ခြၽတ္မရလို႔” က်မပဲခြၽတ္လိုက္ရတယရွင္ သူက သူ႔ကုတင္နားေခၚကာ က်မကိုထိုင္ခိုင္းတယ္။ က်မလည္း ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေမာင္က က်မအေပၚကေနႏို႔စို႔တယ္။ “လွလိုက္တာမရယ္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက နီရဲေနတာပဲဗ်ာ” “အာ..ေမာင္လည္းရွက္စရာႀကီး” “ေမာင္က တကယ္ေျပာႏိုင္ငံျခားမင္းသမီးလို ဝိုင္းစက္ၿပီး၊ မာမာေလး၊”။

“ဟာကြာေမာင္” အဲလိုေျပာေလ၊ ရင္ေတြခုန္ေလပါပဲ၊ “ႁပြတ္…ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အာ့ေမာင္ရယ္ ေျဖးေျဖးစို႔ပါကြယ္” ႏို႔စို႔ခံရယုံႏွင့္ က်မတကိုယ္လုံး ၾကက္သီးဘုေလးေတြပါထလာတယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္.ပလပ္..ပလပ္” “အာ့..အင့္ဟင္းးဟင္းးးေမာင္ရယ္” ေမာင္ေလႏို႔စို႔ယုံစို႔တာမဟုတ္ဘူး၊ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုပါ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္တာေလ၊ ႏို႔အုံႀကီးေတြကိုပါ ယက္လိုက္ စို႔လိုက္လုပ္တာ၊ က်မမွာ ပိပိထဲက အရည္ၾကည္ေတြထြက္လာတယ္။ သူေလႏို႔စို႔ရင္း က်မဝတ္ထားတဲ့ပုဆိုးကို ေျခေထာက္ႏွင့္ ညႇပ္ၿပီးဆြဲခြၽတ္တယ္။ “အာ..ေမာင္မလုပ္ႏွင့္ေလ’” “မ.ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ၊ ေမာင္ႏွင့္မလက္ထပ္မွာပဲ” “ေမာင္က တကယ္လက္ထပ္မွာလား” “ခ်စ္သူထားတာ လက္ထပ္မလို႔ေပါ့ မရယ္” က်မရင္ထဲမွာ တကယ္ပဲေပ်ာ္သြားတယ္။

လက္ထပ္မယ္ဆိုမွေတာ့ က်မဘာပူစရာလိုေတာ့လဲ။ က်မအပ်ိဳစင္ဘဝကို ေမာင့္တြက္ စြန႔္လြတ္ရဲတယ္ေလ၊ ေမာင္လုပ္ခ်င္တာကို မတြန႔္မတိုပဲ ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့တယ္။ ေမာင္ေလက်မပင္တီကို ခြၽတ္မယ္လုပ္ေတာ့၊ “ေမာင္မလုပ္ႏွင့္.မခြၽတ္ေပးမယ္” က်မေလပင္တီထဲမွာ အရည္ေတြ စိုခြၽဲၿပီးေနမွာကို သိတယ္၊ ေမာင္သိသြားရင္ ရွက္လြန္းလို႔ ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒီေတာ့ ပင္တီကိုခြၽတ္ၿပီး အိပ္ရာေအာက္ လုံးေထြးၿပီး သြင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မအိပ္ရာေပၚ ျပန္လွဲလိုက္တာေပါ့ရွင္။ ေမာင္ကႏို႔စို႔ရင္းႏွင့္ သူ႔လုံခ်ည္ကိုခြၽတ္ခ်တယ္၊၊

အမေလး နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ လုံးပတ္ တစ္လကၼေလာက္ရွိတယ္။ အရွည္က ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္ရွင္၊ ေတြးၿပီး လန႔္သလိုရင္ခုန္သလိုႀကီးပါ။ “မ..ကိုင့္ၾကည့္ပါဦး” “ဟင့္အင္းရွက္တယ္” “ကိုင့္ၾကည့္ေပးပါ” က်မလည္းကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္၊ ပူေႏြးေႏြးေလး၊ ထိပ္ဝမွာလည္း အရည္ေတြစိုေနတာ၊၊ ေမာင္က က်မလက္ကိုကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ “မ.အဲဒါဂြင္းတိုက္တာလို႔ ေခၚတယ္” “သိသားပဲ” “ဟင္ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေကာင္ေလးေတြ ေျပာေျပာေနတာပဲ” “ဟာဒါဆို.မြဳတ္ေပးတာလည္း သိတာေပါ့ေႏွာ္” “………….” “မ..ေမာင့္ကိုမြဳတ္ေပးပါလား” “လုပ္ခ်င္ပါဘူး” “ေမာင္အရင္လုပ္ေပးမယ္ကြာ၊ ၿပီးေတာ့ မအလွည့္ေပါ့” “မလုပ္ပါႏွင့္ေမာင္ရယ္ မရွက္တယ္” “ရွက္စရာဘာလိုလဲ.. မရယ္၊ ဒါရွက္စရာမွ မဟုတ္တာ’” ေျပာသာေျပာရတယ္၊ လီးျမင္ကတည္းက စိတ္ကတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတာေလ၊၊

လူေတြေျပာတဲ့ ကာမစိတ္ေပါ့၊ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္က လူမရွိတဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းလည္း ေတြ႕ေနတာဆိုေတာ့.. စိတ္ထဲမွာ အရမ္းျဖစ္ေနတာ၊ ႏို႔စို႔လိုက္ကတည္းက ေမာင့္ဘက္လုံးလုံးပါသြားတာေလ၊ ေမာင္ကေျပာလည္း ေျပာလုပ္လည္း လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ က်မအမြဳတ္မခံရဲဘူး။ “ေမာင္..မကိုလုပ္မေပးႏွင့္ မကညစ္ပတ္ေနမွာ ေရမေဆးရေသးဘူး၊ ေနာက္မွလုပ္ေပးမယ္၊သိလား” “အင္း.. ဒါဆို ေမာင္လုပ္ေတာ့မယ္ေႏွာ္” “အင္း” ေမာင္က က်မေပါင္ၾကားထဲဝင္လာၿပီး က်မေပါင္ကိုေျမႇာက္ကာ ကားလိုက္ေတာ့ က်မလည္း အလိုက္သင့္ေလး လုပ္ေပးလိုက္တယ္ရွင္။

ေမာင္ကလီးႀကီးကိုင္ၿပီး က်မပိပိအကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ပြတ္တိုက္တယ္။ အရည္ေတြထြက္ေနတဲ့ က်မပိပိမွာ က်င္ကနဲျဖစ္သြားေတာ့ က်မတြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ “အ.အဟင့္.ဟင့္” လီးကႁပြတ္ကနဲ.ဝင္လာတယ္။ အၾကပ္ႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ အဲေလာက္အရည္ေတြ ထြက္ၿပီးေခ်ာေနတာ။ အထဲနည္းနည္းေရာက္မွ တင္းကနဲျဖစ္သြားတာေလ၊ “ဗ်စ္…ဗ်စ္……ဗ်စ္” လီးဝင္လာကတည္းက အာေျခာက္သလို၊ ရင္ေတြလည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနတာ၊ တံေတြးကိုခ်ည္း ၿမိဳခ်ေနရတယ္၊ စိတ္ထဲမွာ အလိုလိုညည္းခ်င္ေနတာ၊ ထိန္းထားေလ၊ ပိုျဖစ္ေလႏွင့္ က်မေနာက္ေတာ့ အလိုလိုညည္းမိလာတယ္၊ “အင့္..ဟင္းးဟင္းးးးေမာင္” “ဗ်စ္…ဗ်စ္……ေဖာက္” “အာ့…..အိုးေမာင္..ကြၽတ္..ကြၽတ္” လီးႀကီးကပိပိထဲတိုးဝင္လာတယ္။

“အမေလးးေလးေမာင္.နာတယ္” “”မနာသြားလား” ေမာင္ကဆက္မသြင္းပဲရပ္ၿပီးေျပာတယ္၊၊ နာေပမယ့္ နာတာကို တဏွာကႏိုင္သြားခဲ့ၿပီေလ။ “အာ့.ရတယ္ေမာင္” ေမာင္က က်မႏို႔ကိုစို႔ၿပီး ေရွ႕မတိုးပဲလုပ္ေနတာ။ ပိပိထဲ ပူေႏြးေႏြးလီးက သပ္လွ်ိဳထားသလိုႏွင့္ ခံစားရၿပီး ႏို႔စို႔ခံရတဲ့အခါ က်မစိတ္ထဲမွာ လိုးတာပဲေတာင့္တလာၿပီး ညည္းမိတယ္ေလ။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” ကေလးတစ္ေယာက္လို က်မခ်ိဴခ်ိဳေတြကိုစို႔တယ္။ “အာ့…..အင္းးဟင့္..ဟင့္ေမာင္၊မ..ေနရခက္တယ္.အာ့ရွီး..” ေမာင္ေလႏို႔စို႔ရင္းအဆုံးထိသြင္းလိုက္တယ္။

“အာ့…ရွိး..ရွီး…အားးးးး” လီးကအဆုံးထိသြင္းၿပီးေတာ့မွ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကို ေမာင္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေတာ့တယ္။ “ဗ်စ္…ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းး” “အာ့..အင့္ဟင္းးးးဟင္းးး” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖန္းးး” “အင္းးဟင္းးးဟင္းးး” ေျပာျပလို႔မရတဲ့ခံစားမြဳ႕ေတြက တိုးလို႔သာလာတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဒါေပမယ့္ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ၊ ညည္းလို႔သာေနေတာ့တယ္။ ေမာင္ေလ. ပထမေတာ့ ေနာက္ကေန လုပ္ေနရာက က်မေပါင္ေတြကို ေရွ႕တြန္းၿပီး လက္ေထာက္ကာ ေျခဆန႔္လို႔ အေပၚကေနဖိၿပီး လုပ္လာတယ္၊ တခ်က္ေဆာင့္တိုင္း အရမ္းကိုဇိမ္ေတြ႕တယ္၊ သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ထိတိုင္း က်မမွာ က်င္ကနဲက်င္ကနဲ ျဖစ္လာတယ္။ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလိုေနရာက အလိုဆႏၵျပည့္လာသလို ခံစားလာရတယ္။

“အင့္ဟင္းးဟင္းးး” အဲလိုျဖစ္လာေလက်မအသံပိုထြက္ေလပဲ၊ “”ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဘြတ္..ဖန္း..ဖန္းး ” က်မအသံ ပိုထြက္ေလ ေမာင္ကပိုၿပီးၾကမ္းေလ။ “အာ့..ရွီးးးရွီးး.အားးး” က်မစိတ္ထဲတင္းက်ပ္ေနတာေတြ ေျပေလ်ာ့သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ပိပိထဲမွာလည္း လြဳပ္ရွားလာၿပီး ဖင္ထဲက ညစ္လာသလိုျဖစ္ၿပီး ဖင္ဝလည္း ပြစိပြစိျဖစ္လာေတာ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ပိပိထဲက အရည္ေတြထြက္သြားေတာ့တယ္၊ က်မၿပီးသြားေပမယ့္ ေမာင္က ဆက္လုပ္ေနေတာ့ က်မလည္း ၿငိမ္ေနရတာေပါ့သိပ္မၾကာဘူး။ “အား..ဟင္းးးးး” ဆိုႀကီးပိပိထဲအရည္ေတြပန္းထုတ္လိုက္ကာမွ က်မလည္းလန႔္သြားေတာ့တယ္။

ေမာင္က ရပ္လိုက္ၿပီး က်မေဘးနားမွာအိပ္ၿပီး က်မကိုဖက္ကာ အေမာေျဖေနတယ္။ ၿပီးမွ “မ..အဆင္ေျပလား” “အင္းးးး၊မေျပဘူး” “ဟင္.ဘာျဖစ္လို႔လဲ” “ဟိုေလ..ဗိုက္ႀကီးမွာေၾကာက္တယ္” “မေၾကာက္ႏွင့္ ေမာင္ေဆးဝယ္ေပးမယ္” “အင္းးးး” “ခဏေႏွာ္..ေမာင္ေဆးသြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္” ဆိုၿပီးထြက္သြားေတာ့ က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္၊ ေရေဆးေတာ့ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေနတာရယ္၊ တင္ပါးႏွင့္ခါးေအာင္သလို ေပါင္ေတြေအာင့္ေနတာေၾကာင့္ ေမာင့္အဝတ္ေတာင္ မေလွ်ာ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြပဲ ျပန္ဝတ္ၿပီး ေမာင့္ကိုေစာင့္ရတယ္။ ေမာင္ျပန္လာေတာ့ အခ်ိဳရည္ဘူးႏွင့္ မုန႔္ေတြဝယ္လာတယ္ေလ။

“ေရာ့..မ.ဒီမွာေဆး” “ဘာေဆးလဲေမာင္” “အီးဇီးတူးတဲ့..မ” “ေဆးက ႏွစ္လုံးေတာင္” “ဟုတ္တယ္မ” “ဆယ္ယ့္ႏွစ္နာရီျခားေသာက္ရတယ္၊ အခုေသာက္လိုက္ေႏွာ္” “ေမာင္ဒီေဆးက ဘာျပသနာမွမရွိဘူးေႏွာ္” “မရွိဘူးမ၊ ဒါေပမယ့္ အၿမဲေတာ့ ေသာက္မရဘူး ေျပာတယ္:” “အင္း” “ညက်ရင္လည္း ေသာင္ဖို႔မေမ့ႏွင့္ဦး” “အင္းပါေမာင္ရဲ႕… ဒါႏွင့္ေမာင္.. ေမာင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက အပ်ိဳအအိုက ျမင္တာႏွင့္ သိတယ္ဆို” “ဘယ္သူေျပာလို႔လည္း” “ေျပာသံၾကားဖူးတာ” “ျမင္႐ုံႏွင့္ေတာ့ မသိႏိုင္ဘူး” “လမ္းေလ်ာက္ရင္ေကာ သိႏိုင္လားဟင္” “ေမာင္ေတာ့ မခြဲျခားတတ္ဘူး” “ေျပာျပပါဦးေမာင္၊ မလမ္းေတာင္မေလွ်ာက္ရဲဘူး” “မသိႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ” “တကယ္ေႏွာ္” “ဟုတ္ပါတယ္ဆို” “မျပန္ေတာ့မယ္” “ေမာင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ” “မပို႔ႏွင့္ ေမာင္အတူတူမသြားရဲဘူး” “ၿပီးတာပဲ” က်မအေဆာင္ကိုျပန္လာလိုက္တယ္။

လမ္းမွာလည္း စိုးရိမ္ပူပန္မြဳေတြႏွင့္ေပါ့၊ တခ်ိန္လုံးလည္း ေမာင္ႏွင့္ျဖစ္ပ်က္သမွ်ပဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္၊ လုပ္တာကိုင္တာေတြကလည္း အလြဲလြဲအမွားမွားေပါ့၊ လုပ္ရင္းႏွင့္ေငးငိုင္ေနလို႔ အတူေန အမႀကီးကေတာင္ ေျပာေနေသးတယ္။ ညဆယ္နာရီေလာက္ေတာ့ ေဆးထပ္ေသာက္လိုက္တယ္။ မနက္က်ေတာ့ ဓမၼတာလာတယ္နည္းနည္းေပါ့။ က်မေၾကာက္လိုက္တာရွင္၊ လာရက္မဟုတ္ပဲ လာတယ္ေလ။ ေနာက္တရက္ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ က်မရွက္ေနတာ၊ ေမာင္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး။ “မ..ဘာထူးျခားလဲ” “အခ်ိန္အခါမဟုတ္ပဲ မိုး႐ြာတယ္ေမာင္”

“ဟင္……ေဩာ္ဟုတ္လား၊ က်ေနာ္ေျပာဖို႔ ေမ့သြားတာမ” “စာထဲမွာေရးထားတယ္၊ အဲဒါဆို မစိုးရိမ္ေတာ့ႏွင့္” “အင္း..မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး” ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြေမာင္ခ်ိန္းတယ္၊ က်မလည္း သြားလိုက္တယ္၊ က်မသိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ ပထမတႀကိမ္ၿပီးၿပီေလ၊၊ ေနာက္ၿပီး ကာမအရသာကိုလည္း သိသြားၿပီ။ ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီး ေမာင့္ဆီကိုသြားလိုက္တယ္။ ေမာင္က အခန္းဝကေစာင့္ေနၿပီးေခၚတယ္။ က်မအဝတ္အစားအပိုထည့္သြားတာ၊ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ “ေမာင္ခဏေႏွာ္.မ.အဝတ္အစားေတြလဲလိုက္ပါ့မယ္” “သြားေလ..မ” က်မလည္းေရခ်ိဳးခန္းဝင္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး အဝတ္အစားလဲထြက္ခဲ့တယ္” “လာေလ.မ” “ေမာင္ကလည္းကြာ.. စကားေလးဘာေလး ေျပာပါရေစအုံး” “အာ.မကလည္း.အိပ္ရာထဲမွာေျပာရေအာင္ေႏွာိ”။

“ဟင္းၿပီးရင္ လုပ္အုံးမွာ မသိတာက်ေနတာပဲ” “ဟင္းးးးဟင္းးးးးး.. မ..ဟိုတေန႔က သြားရလာရအဆင္ေျပာလား” “ေျပတယ္၊” ေမာင္ကေျပာရင္းဆိုရင္းပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္၊ သူ႔လီးကႀကီးက ေထာင္ေနျပန္ၿပီ။ “မ.ကိုင္ေပးဦးေလ” “လူဆိုးေလးကြာ၊ဒါႀကီးပဲ ကိုင္ခိုင္းေနတယ္” က်မလည္းသူ႔ဟာႀကီးကိုပဲ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာမို႔ ကိုင္ေပးလိုက္တယ္၊၊ အဲဒါႀကီးကိုင္လိုက္တာႏွင့္ စိတ္ကတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာၿပီး ဂြင္းပါထုလိုက္ေသးတယ္။ ေမာင္က က်မကိုနမ္းၿပီး ႏြဴတ္ခမ္းကိုပါစုပ္လိုက္ေတာ့၊ စိတ္ထဲမွာလုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကတေျဖးေျဖးႏိုးထလာတာေပါ့။ ေမာင့္ကနမ္းေနရင္း ႏို႔ကိုပါပြတ္သပ္ေပးေတာ့ အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္က ပိုၿပီးထႂကြလာတာေပါ့ရွင္။ က်မကလည္း အဝတ္စားလဲကတည္းက အတြင္းခံေတြခြၽတ္ထားခဲ့တာေလ။

“မ.” “ဟင္..” “ေမာင့္ကိုမြဳတ္ေပးပါလား” “ေမာသ္ကပူလို႔လား ယပ္ခပ္ေပးမယ္ေလ” “အာ.မကလည္း ေမာင့္လီးကိုေျပာတာ” “ေအာ္ အင္းအင္းမြဳတ္ေပးမယ္” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..မ..ေနာ္” “ခစ္….ခစ္..ခစ္” က်မသိရဲ႕သားႏွင့္ ေမာင့္ကိုေနာက္ေနတာေလ။ က်မရယ္လိုက္ၿပီးမွ ေမာင့္လီးကိုငုံစုပ္လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားး..မ..ရယ္ေကာင္းလိုက္တာ” ေမာင္ကေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းေအာင္လိူ႔ က်မသူ႔ဒစ္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္..ပလပ္” “အားး..ရွီး..ရွီးးး.ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ” က်မအားတက္လာၿပီး လီးကိုပါးစပ္ထဲသြင္းၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားးးးူအာ့..အဟင္းးဟင္းေကာင္းလိုက္တာ.မ.. ရယ္” သူ႔လီးစုပ္ရင္းက်မပိပိထဲက အရည္ေတြ ထြက္လာေတာ့တယ္။

“မ..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၾကာ ေမာင္မလုပ္လိုက္ရပဲေနမယ္” “ရၿပီေပါ့၊ ေက်နပ္သြားၿပီလား” “အင္းး.. မ..အိပ္လိုက္ပါလား” က်မလည္းအိပ္လိုက္တယ္။ က်မအိပ္ေတာ့ ေမာင္ကႏို႔စိုးေပးေတာ့ က်မက. ကာမဆိပ္တက္ေနၿပီေလ၊ ညည္းမိတာေပါ့၊ ေမာင့္ကႏို႔ဝန္းေဘးသားေတြကိုလည္း လွ်ႏွင့္ယက္တယ္၊ ႏို႔ေတြကိုလည္းစို႔တယ္။ က်မႏို႔ငီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ထတဲ့အထိ ေမာင္က က်မႏို႔ကိုစို႔လိုက္တယ္၊ က်မပိပိတစ္ခုလုံးလည္း ႐ြဲေနၿပီ၊ ေမာင္ကႏို႔စို႔ရင္း ပိပိကိုပါ ႏႈိက္ေနေသးတယ္၊ အေစ့ေလးကို ပြတ္ေပးေတာ့.. က်မမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္သြားရတယ္။ ေမာင္က က်မပိပိကို ႐ြတ္ကနဲနမ္းလိုက္တယ္။

“အာ့..ေမာင္ဘုန္းနိမ့္မယ္မလုပ္ႏွင့္” “လုပ္မွာပဲ.လက္စားေခ်တာ” “မလုပ္ပါႏွင့္ ေမာင္ရယ္” “ႁပြတ္..ပလပ္” “အာ့..အိုး………” တားေနတဲ့ၾကားက ေမာင္က က်မပိပိကို လွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္ယက္ေပးတယ္။ “အာ့..ေမာင္ေတာ္ပါေတာ့ေႏွာ္” “ပလပ္ပလပ္” “အာ့..အင္းးဟင္းးးးးးး” တားေနသည့္ၾကားထဲက က်မပိပိထဲသူ႔လွ်ာထိုးၿပီး ေမြလိုက္တာ၊ ဒီအရသာကတစ္မ်ိဳးပါ။ စိတ္ေတြဆူေဝလာသလို ခံစားရတယ္ေလ။ “အားလားးလားးေမာင္ရယ္” “ပလပ္..ပလပ္..ပေလာက္” “အာ့..အင္း..ဟင္းးးးဟင္းးးးးး” က်မအရမ္းကိုစိတ္လြဳပ္ရွားသြားၿပီး ညည္းလိုက္မိတယ္။ ေမာငိက က်မဖီးေစ့ကို လွ်ာႏွင့္ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္ႏွင့္မို႔လို႔ က်မလည္း အရမ္းကို စိတ္ကႂကြတက္လာေတာ့တယ္။

ခါးကလည္း အိပ္ရာေပၚကႂကြတက္ေနတာေပါ့။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အား..အီး..အိုး..ကြၽတ္…..ကြၽတ္… အားးအင္းးးးဟင္းးးး” လူတစ္ကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားေတာ့တယ္။ “အားးေတာ္ၿပီေမာင္” “ဘုန္း” အိပ္ရာခင္းေပၚ က်မခါးျပန္က်လာတာေလ၊ တကိုယ္လုံးတုန္သြားၿပီး လြတ္ထြက္သြားသလို ကာမစိတ္က အရမ္းျပင္းျပလာတယ္၊ “အားေမာင္ရယ္လုပ္ပါေတာ့လားေမာင္ရယ္” “အဲဒါဆိုေမာင္လုပ္ေတာ့မယ္ေႏွာ္” “လုပ္ေတာ့” ေမာင္ေလက်မေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးကပ္ၿပီး က်မရင္ဘတ္ႏွင့္ထိလုနီးပါး ေကြးတင္တယ္။ က်မထင္တယ္။ အဲလိုပုံဆိုရင္ က်မပိပိေနာက္မွာ ျပဴးထြက္ေနေလာက္တယ္။ ေမာင္က အေပၚကခြလာၿပီး က်မပိပိထဲ လီးထိုးထည့္တယ္။

“ႁပြတ္.ပလြတ္.” “အာ့ေမာင္က်ပ္တယ္” “က်ပ္မွာေပါ့ ေမာင္က ေပါင္ကိုေစ့ၿပီးပူးထားတာကိုး” “ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္” “အာ့..အင့္ဟင့္..ဟင့္.ေမာင္” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္” “အင့္..ဟင့္..ဟင့္.အင့္” သူ႔လီးကက်ပ္သပ္ၿပီးဝင္ေလ. က်မမွာပိုၿပီးအရသာရွိေလ၊ လီးကလည္း တဇြိ..တဖတ္.ဖတ္၊ တဘြတ္ဘြတ္ဝင္ေနတာ ငါးမိနစ္ေလာက္မွာ က်မအရသာေတြ အျပည့္ရၿပီး တုန္တက္လာတယ္။ “အာ့ရွီးးရွီး..ေမာင္.ျမန္ျမန္..မ..ၿပီးေတာ့မယ္” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္” “အာ့ရွီးးရွီးး.အား.ၿပီးၿပီေမာင္.အား” “”ဘြတ္..ဖန္း.ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးး” “အူး..အားးေမာင္လဲၿပီးေတာ့မယ္” “ေမာင္အထဲမွာမၿပီးႏွင့္ေဆးထပ္မေသာက္ခ်င္ဘူး” က်မက ဟိုတရက္ကေဆးေသာက္ၿပီး ဓမၼတာလာတာ ရက္ကမမွန္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေဆးမေသာက္ခ်င္ဘူးေလ။

“မ..ပါးစပ္ထဲၿပီးခ်င္တယ္” “အာ.ေမာင္ကလည္းကြာ” “ေမာင္ဗီဒီယိုကားေတြမွာျမင္ဘူးတယ္.မ.” “ေမာင္ကလည္းအဆန္းေတြလုပ္ျပန္ၿပီ” “လုပ္ၾကည့္ပါ မရဲ႕” “အင္း..လုပ္ၾကည့္ေပါ့” ေမာင္ကက်မရင္ဘတ္ေပၚခြၿပီး ပါးစပ္ထဲ လီးထည့္ေတာ့ က်မကစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါကို ေမာင္ကအားမရဘဲ က်မပါးစပ္ထဲ လိုးေတာ့တယ္။ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သုတ္ေတြပန္းထြက္တယ္။ “ေအာ့..ေဝါ့” အရသာတစ္မ်ိးႀကီးႏွင့္ စူးရွၿပီးအနံျပင္းတဲ့အတြက္ က်မေအာ့အန္မိၿပီး အိပ္ရာေဘး ေထြးထုတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ “ေမာင္.ထကြာ၊..မ.အန္ခ်င္လို႔” ေမာင္ထေပးေတာ့ က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး အန္ေတာ့ ေမာင္က က်မေက်ာကိုႏွိပ္ေပးတယ္ေလ၊ ေနာက္ေတာ့ ေရခပ္ေပးေတာ့ က်မပလုတ္က်င္းၿပီး ပါးစပ္ကို ေဆးလိုက္ရတယ္။

လူလည္း ေခြၽးေတြျပန္ကုန္တာေပါ့ရွင္၊ အဲေန႔ကစၿပီး ေမာင္က ပါးစပ္ထဲမွာမၿပီးေတာ့ေပမယ့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အဆန္းလုပ္ျပန္တယ္ရွင္။ “မ..ေနလို႔ေကာင္းသြားၿပီလား” “အင္းေကာင္းသြားၿပီ” “ေမာင္ကထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္၊” “တစ္ခါဆိုေတာ္ေရာေပါ့ေမာင္” “ေမာင္မွမဝေသးတာ” “ေမာင္ကလည္း ဆိုးျပန္ၿပီကြာ” “မ..ေဆးေသာက္ရမွာေၾကာက္တယ္ေမာင္” “မ..ကေဆးမေသာက္ခ်င္ဘူးေပါ့” “အင္း..အဝွာမမွန္ဘူးေမာင္ရဲ႕” “ေမာင္ကလည္း အဲဒီအထဲမၿပီးရရင္ အာသာမေျပဘူး..မ” “အဲဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲေမာင္၊.. မပါးစပ္ထဲထည့္ေတာ့ အန္ခ်င္တယ္” “ေမာင္..ၾကားဖူးတာရွိတယ္..မ” “ေျပာေလ” “တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ဗိုက္မႀကီးေအာင္လို႔. အဖုတ္ကို အလိုးမခံၾကဘူးတဲ့”။

“ဟင္..ဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္..မ၊ သူတို႔က ဖင္ပဲအလုပ္ခံတာတဲ့” “ဟုတ္ပါ့မလားေမာင္ရယ္ အဲဒါဆိုနာမွာေပါ့” “အဝမွာပဲ နာတာတဲ့ အထဲေရာက္ရင္ မနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေလ်ာက္ေျပာေနတာ၊ ဝမ္းခ်ဴရင္ေတာင္ နာတာ၊ အဲဒါကေသးေသးေလး၊ ေမာင့္တို႔ဟာေတြက အႀကီးႀကီး” “ေနာက္ၿပီးအစသာနာတာတဲ့ ေနာက္က်ရင္ မနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေမာင္ရယ္..ကြန္ဒြန္သာဝယ္ပါကြာ၊ ဖင္ေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး” “မ..ကလည္း.. အလြာပါးေပမယ့္. တဘဝျခားသလို ခံစားရတယ္တဲ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကြန္ဒြန္မသုံးခ်င္ဘူး” “ေရွ႕ပဲလုပ္ပါကြာ” “ကြန္ဒြန္မွမရွိတာမရယ္၊” “အဲဒါဆိုလည္း ေနာက္မွလုပ္ပါေမာင္” “အခုလုပ္ခ်င္တာ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ခြင့္ျပဳပါလား..မရယ္” “ဟင္း.သိပ္ၿပီးအဆန္းလုပ္ခ်င္တာပဲ၊ ၿပီးရင္ အစရွိတေနာင္ေနာင္ႏွင့္. ဒါပဲလုပ္ေနရင္ မခက္ဘူးလား၊ မသိတာက်လို႔”

“လုပ္ပါမရယ္” “နာမွာေၾကာက္လို႔ပါေမာင္” “မေၾကာက္ႏွင့္ မနာေအာင္လုပ္ပါ့မယ္” “လူဆိုးေလးကြာ.မရရေအာင္ ေတာင္းေနေတာ့တာပဲ” “လုပ္ပါ.မရယ္” “ကဲအဲေလာက္လုပ္ခ်င္လည္းလုပ္..လုပ္” “ေဟး..ဒါမွခ်စ္..မ” “ျြပြတ္..ႁပြတ္” လိုခ်င္တာရေတာ့ကေလးလိုပဲ၊ က်မပါးကို တခြၽတ္ခြၽတ္နမ္းတယ္။ က်မလည္း ေမာင့္ကို အဲလိုျမင္ရတာေပ်ာ္တယ္။ သူက အလုပ္ထဲမွာသာ ႐ုပ္တည္ႀကီးႏွင့္ လူႀကီးေယာင္ေဆာင္တာ၊ အခုက်မဆီက်ေတာ့ ခေလးဆိုးႀကီးလိုပဲ။ “ေမာင့္ကိုစုပ္ေပးပါအုံး” “ဟြန႔္..လုပ္ျပန္ၿပီ” က်မ.ေမာင့္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး သူ႔လီးကိုစုပ္ရျပန္တယ္။ “ႁပြတ္…ႁပြတ္” “အဲဒါေတြေၾကာင့္ မကိုအရမ္းခ်စ္ေနတာ.. ေမာင့္တို႔လက္ထပ္ရင္လည္း အဲလိုပဲ အၿမဲအလိုလိုက္ေႏွာ္”။

“ေမာင္သာမကိုအသက္ႀကီးလို႔ဆိုၿပီး ပစ္မသြားႏွင့္” “တသက္လုံးမပစ္ဘူး” “ေျပာတာပဲ” “ဘုရားမွာသစၥာအတူတူဆိုမယ္..မ” “ၿပီးေရာ” “ကဲ..မ..ကုန္းေပး” က်မလည္းကုန္းေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္က က်မဖင္ကိုေခါင္းလိမ္းဆီေတြ သုတ္ေနတာ၊ ဖင္ကိုကိုင္ခံရေတာ့ ယားက်ိက်ိႏွင့္ ခံရတယ္။ လက္ထဲဆီသုတ္ၿပီး ဖင္ထဲကိုထည့္တယ္။ “ပလြတ္” “အာ့” လက္ကိုျပန္ထုတ္သြားတယ္၊ ဖင္ထဲကို ဆီထပ္သုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ျပန္သြင္းတယ္။ “ပလြတ္” “အာ့” အခုအေခါက္ပိုၿပီးလက္ကအထဲဝင္လာတယ္။ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ လက္ကိုအဆုံးထိမႏြဳတ္ပဲ တဝက္ေလာက္ထားၿပီး ဆီကိုအေပၚက ေလာင္းခ်တယ္၊ ဆီက႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာပဲရွင္။

ဆီေလာင္းခ်ၿပီးတာႏွင့္ လက္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကို သြက္သြက္ကေလးလုပ္တယ္။ က်မခံႏိုင္ၿပီ။ မနာေတာ့ဘူး၊ ဒီအခ်ိန္ေမာင္က လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းထပ္ထည့္တယ္။ “အာ့..ေမာင္..နာတယ္” ေမာင္ေလလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ၿပီး က်မဖင္ကိုၿဖဲတာ၊ ေနာက္ေတာ့ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက ဆီေတြဝင္လာတယ္။ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ေမာင္၊ သူလူပ္ခ်င္တာကို မရမက အတင္းလုပ္ယူတယ္ေလ။ ဆီထပ္ထည့္ၿပီး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသြင္းအထုတ္လုပ္ျပန္တယ္။ ဖင္ကို႐ြဳံထားရင္နာလို႔ က်မမွာ ရသေလာက္ေလ်ာ့ထားရတယ္။

လက္အသြင္းအထုတ္လုပ္တာ မနာေတာ့ပဲ ေကာင္းလာတယ္ရွင့္။ ပိပိထဲကလည္း ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ေနတာေပါ့။ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးဆြဲထုတ္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ က်မတင္သားႏွစ္ျခမ္းၿဖဲၿပီး လီးကိုထိုးထည့္တယ္။ “အာ့ေမာင္ေျဖးေျဖးေႏွာ္” “ဟုတ္..မ” “ႁပြတ္…ဗ်စ္..ဗ်စ္…” “အာ့..အင့္..ဟင္းးးးးးး” လီးကလက္ထက္ရွည္ေတာ့ေအာင့္လာတယ္။ ေမာင္က တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ထည့္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တာ၊ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ဖင္ကဇိမ္ေတြ႕လာေတာ့ က်မလည္းညည္းမိတယ္။

“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္” “အိုး…အာ..အာ့အင္းဟင္းးးဟင္းးး” တေျဖးေျဖးလိုးရင္းေမာင့္ဆီးခုံႀကီးက က်မတင္ပါးမွာ လာထိေတာ့ ေမာင့္လီးအဆုံးဝင္သြားၿပီဆိုတာ က်မသိလိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..” “”အာ့..အင့္..ဟင္းးဟင္းးအာ့..ရွီးး..ရွီးး” က်မဖင္ထဲမွာ ဇိမ္ရွိၿပီးပိပိထဲမွာၿပီးခ်င္လာတယ။ “အာ့.ေမာင္..မၿပီးေတာ့မယ္” :”ဇြိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…ဇြပ္ဖတ္..ဖန္းဖန္း.ဖန္း” “အာ့..အားးးၿပီးၿပီ.ၿပီးၿပီေမာင္.အား” “အိုး..က်ေနာ္လည္းၿပီးၿပီ..အားးရွီးးးအားးး” ေမာင္လည္းၿပီးေတာ့ က်မလည္း အိမ္သာသြားရသလို ေမာင္လည္းပဲ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရေတာ့တယ္။ ဒီလိုႏွင့္က်မႏွင့္ေမာင္ရဲ႕ခ်စ္သက္တမ္းက ေျခာက္လေက်ာ္လာတယ္။

ေမာင္ကေတာ့ ေရွ႕ေပါက္လုပ္လိုက္ ေနာက္ေပါက္ လုပ္လိုက္ေပါ့။က်မကလည္း ေမာင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ အၿမဲအလိုလိုက္ခဲ့တယ္။ တရက္မွာ အေဖေလသင္ဒုန္းျဖတ္လို႔ ဆုံးတယ္ဆိုလို႔ က်မၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားရတယ္။ ေမာင့္ကိုေတာင္ အသိမေပးႏိုင္ဘူးေလ၊ အိမ္မွာနာေရးအတြက္ အလုပ္ေတြ႐ြဳပ္ၿပီး၊ ေမာင့္ကိုသတိရေပမယ့္ ဖုန္းဆက္ၿပီး မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ရက္လည္ေတာ့ ေမာင့္ဆီက အဆက္အသြယ္ရတယ္၊ က်မသူ႔ကို ဖုန္းနံပါတ္ေပးမထားဘူး၊ သူက က်မတို႔႐ုံးက ေတာင္းၿပီးဆက္တာ၊ က်မေမာင့္အသံၾကားေတာ့ ငိုပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။

က်မမွာေမာင့္ကိုခ်စ္ေပမယ့္ စြန႔္လြတ္ရမယ့္အေၾကာင္းတရားေပၚလာတယ္ေလ၊ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးက က်မလုပ္ရေတာ့မယ္၊ အကိုအႀကီးဆုံးက က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ အိမ္ကကိစၥအဝဝ က်မအေပၚက်ခဲ့ၿပီ၊ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ က်မအိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အိမ္စီးပြားေရးက တံငါႏွင့္ လယ္ပဲရွိတယ္။ က်မေမာင့္ကို က်မဘဝထဲမေခၚရဲဘူး၊ သူ႔လိုလူအတြက္ က်မတို႔ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္မွမရွိတာေလ၊ သူသာက်မႏွင့္လက္ထပ္ရင္ လယ္လုပ္ တံငါလုပ္ဆိုေတာ့ သူ႔ပညာႏွင့္လားလားမွ မအပ္စပ္ဘူး။

က်မသူ႔ကိုလက္ထပ္ရင္ ပညာသင္ေပးတဲ့ သူ႔မိဘေတြႏွင့္ က်မတစ္သက္လုံး အဆင္ေျပမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္။က်မသူ႔ကို႔ စြန႔္လြတ္ရေတာ့မယ္။ က်မရင္နာနာႏွင့္ပဲ ဆုံးျဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တရက္ တယ္လီဖုန္းဆက္ၿပီး က်မတို႔အိမ္ဖက္လိုက္လာတယ္၊ က်မသူ႔ကို ထြက္မေတြ႕ေတာ့ဘူး၊ ေမေမ့ကိုသာ ေတြ႕ၿပီးျပန္ခိုင္းလိုက္ရတယ္။ သူကတည္းခိုခန္းမွာ တည္းၿပီး က်မအေဒၚအိမ္ကို ဖုန္းဆက္တယ္၊ အေဒၚတို႔ကလည္း သေဘာေပါက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ေျဖၾကတယ္။

သူကလည္း သူျပန္မယ့္အေၾကာင္းေျပာတယ္။ က်မဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္ၿပီး ေမာင္ေလးကိုေခၚကာ အိမ္ကထြက္လာလိုက္တယ္၊၊ ကားဂိတ္မွာ သူ႔ကိုက်မေတြ႕တယ္။ က်မအေဝးကသာ ေမာင့္ကိုေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ ၾကည့္တာ၊ ကားေပၚတက္ၿပီး ကားထြက္သြားမွ က်မအဲဒီေနရာမွာ အားရေအာင္ ငိုပစ္လိုက္ၿပီး၊ အိမ္ကိုျပန္ခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကို မိသားစုရဲ႕အေျခအေနႏွင့္ က်မလဲလိုက္တယ္ရွင္၊၊ က်မတကယ္ခ်စ္ခဲ့ရသူျဖစ္လို႔ က်မဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္မထပ္ေတာ့ပဲ အေမႏွင့္ပဲေနခဲ့ေတာ့တယ္ ………… ၿပီးပါၿပီ။