အခမဲ့

အခမဲ့

ပိုးသားနက် ဝန်ထမ်း ဝတ်စုံလေး ဖြင့် သီရိ ခပ်သွက်သွက်လေး ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာခဲ့သည် ။ သီရိ ဆိုတာက မြူနှင်းကုမ္မဏီကြီး ရဲ့ အတွင်းရေးမှုး တစ်ယောက် ဖြစ်သလို ထို ကုမ္မဏီပိုင်ရှင် များ၏ မွေးစား သမီး တစ်ယောက် ဖြစ်သည် ။အသက် နှစ်ဆယ့်ငါး ခန့်သာ ရှိသေးသော်လည်း လူကြီးဆန်ဆန် ပင် ကျတ်သရည် ရှိစွာ ဆင်ယင်ထုံးဖွဲ့ထား တတ်သည် ။ သူမ နှင့် ဤ စတိုင် နှင့် လည်း လိုက်ဖက် လွန်းသည် ။ မျက်ခုံးကောင်းကောင်း နှာတံဆင်းဆင်း ဖြင့် သူမ ၏ မျက်ဝန်း တို့သည် ညို့ငင်တောက်ပလွန်းသည် ။ သူမ သည် ခပ်တောင့်တောင့်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း သူမ အနေအထား နှင့် သူမတော့ ကြည့်ကောင်း လွန်းပါသည် ။ ” သီရိ ရောက်လာပြီလား . ဆရာ က သီရိ ရောက်ရင် အခန်း ကို လာပါတဲ့ . . ” ” ဟုတ်ကဲ့ . မမချို ” မမချို ဟူသော အမျိုးသမီး မှာ ဤ ရုံး ၏ ဝါအရင့်ဆုံး ဝန်ထမ်း တစ်ဦး ဖြစ်သည် ။

နာမည် နှင့် လိုက်ဖက်အောင် ချိုသာ လွန်းသော မျက်နှာကြောင့် သူမ မျက်နှာသည် အမြဲ ပြုံးရွှင် နေသည် ။ သို့သော် ယနေ့ မမချို တစ်ယောက် မျက်နှာ မရွှင်မလန်း ဖြစ်နေသည် ။ မမချို သာမက သီရိ မြင်သမျှ လူတိုင်း ၏ မျက်နှာများ လည်း မရွှင်မလန်း ဖြစ်နေသည် ။ သီရိ ကိုယ်တိုင် လည်း မိမိ ၏ မျက်နှာအား အတတ်နိူင်ဆုံး ညိုးငယ်ထား သည် ။ ရင်ထဲ မှာတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ သာ ဖြစ်သည် ။ သီရိ တံခါးစေ့ ရုံသာ စေ့ ထားသော တံခါး ကို အသာတွန်း ဖွင့်လိုက်သည် ။ အထဲ တွင် ဧည့်ခန်းပမာ သေသပ်လှသော အသုံးအဆောင် ပရိဘောဂ များ နှင့် အတူ ဦးကောင်းမြတ် ရှိနေလေသည် ။ ” အပြင်မှာ ဘာ သတင်း ရသေးလည်း . သီရိ . ” ဦးကောင်းမြတ် စိုးရိမ်မှု မကင်းသော လေသံများ ဖြင့် သီရိ ကို မေးလိုက် ခြင်း ဖြစ်သည် ။

သီရိ လည်း ဦးကောင်းမြတ် အနားရောက်အောင် လျှောက်လာပြီး မှ . ” အားလုံး ကတော့ မြူနှင်း ပြန်ပေးဆွဲ ခံရတယ် ဘဲ . သိထားတယ် . စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေကျတယ် . သူတို့ ကတော့ ကိုကြီး နဲ့ သီရိ သက်ဆိုင်ရာ ကို တာဝန်ယူပြီး တိုင်ထားတယ် . ရှာနေတယ် လို့ဘဲ ထင်နေကျတယ် . ” ဦးကောင်းမြတ် ပြုံးယောင် သမ်း သွားပြီး ” သီရိ ကိုကြီး အတွက် ကော်ဖီခါးခါးလေး တစ်ခွက် ဖျော်ပေးပါလား . ” ” ဟုတ်ကဲ့ . ” သီရိ ထို အခန်း ထဲ တွင်ပင် အသင့်ရှိသည့် ပစ္စည်းများ နှင့် ကော်ဖီဖျော်စပ် နေရင်း . ” အကိုကြီး မြူနှင်း ကို ဘာ ဆက်လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားလည်း . အရမ်းကြီး ဒုက္ခ ရောက်အောင်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ . သနားပါတယ် . ” ဦးကောင်းမြတ် ကတော့ သီရိ ၏ စကား ကို သိပ်နားဝင် ဟန် မရှိ ။ ” သီရိ သူ့အတွက် စိတ်ပူ မနေပါနဲ့ . သူ မရှိမှ ကိုကြီး နဲ့ သီရိ ရဲ့ ဘဝ ရှေ့ဆက် တက်လမ်း တွေ ရှိမှာ . ”

” ဒါတော့ . ဒါပေါ့ . ကိုကြီး ရယ် . ဒါပေမယ့် မြူနှင်း က တစ်ခြား လူ မဟုတ်ဘူးလေ . သီရိ ကို ကျွေးမွေးစောက်ရှောက် ခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးရှင် တွေရဲ့ သမီး . နောက်ပြီး သီရိကိုလည်း မွေးစားသမီး လို မသတ်မှတ်ဘဲ သမီး အရင်းလို စောင့်ရှောက် ခဲ့ကျတာ . ” ဦးကောင်းမြတ် သက်ပြင်းချ လိုက်ပြီး . ” ဒါကတော့ သီရိ အမြင်ပါ . သီရိ ကို သမီး အရင်းလို ဆက်ဆံရင် ညီမ ဖြစ်မယ့် မြူနှင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး ခိုင်းသမျှ လုပ်ရမည့် ဘဝ ကို ထားပါ မလား . ဒီတော့ ကိုကြီး ကလည်း သီရိတက်လမ်း ကိုယ်ရှာခဲ့တာ . ကဲ သီရိ လည်း ဒါတွေ သိပ်တွေးမနေနဲ့ . ” သီရိ ဖျော်လက်စ ကော်ဖီ ကို လတ်စသတ် လိုက်ပြီး ဦးကောင်းမြတ် ထံ ပေးလိုက်လေသည် ။ စိတ်တွေ ကတော့ မြူနှင်း ထံ ရောက်နေလေသည် ။

ဒါ အိမ်မက်လား . မြူနှင်း ဆိုသော ကောင်မလေး ၏ အကြည့်တွေ ဝေဝါးနေဆဲ ။ မြူနှင်း မှာ သီရိ ထက် အနည်းငယ်သာ အသက်ငယ် သည် ။ သီရိ လောက် စွဲဆောင်မှု မရှိ . မလှသော်လည်း . သူမ အနေအထား နှင့် သူမ တော့ မိန်းမလှ စာရင်း ဝင်သည် ။ ခန္တာ အချိုးအစား ကလည်း သီရိ နှင့် မတိမ်းမရိမ်း ပင် ။ စတိုင်ကတော့ ခေတ်ဆန်ဆန် နေတတ်သည် ။ မိဘများ ဆုံးပါးပြီး ကုမ္မဏီ ၏ ဒါရိုက်ကြီး တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ ဆိုသော်လည်း လူငယ်ပီပီ ဆိုးချင် နေသေးသည် ။ မွေးစား အမ သီရိ နှင့် မန်နေဂျာကြီး ကိုကောင်းမြတ် ပင် အလုပ်များ အားလုံး ကို မြူနှင်း ကိုယ်စား လုပ်ကိုင်ပေးနေ သဖြင့် ပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စား ဘဝ ဖြင့် ကြီးပြင်း လာခဲ့သူ ဖြစ်သည် ။ အိစက်ညက်ညော နေသော မွေ့ယာ ကုတင်ထက် အိပ်ခဲ့သော်လည်း ယခု နိူးလာသော အခါ စိုစွတ်ကြမ်းတမ်းနေသော အင်္ဂတေ တစ်ခုပေါ် ရောက်ရှိနေလေသည် ။

ထိန်လင်းနေသော လျှပ်စစ်မီးရောင် အောက်တွင် အိပ်စက်ခဲ့သော်လည်း အားနည်းလှသော ခြောက်ချားဖွယ် မီးလုံးဝါလေး တစ်လုံး ၏ မနိုင်တနိင် တွန်းကန်ထားသော အမှောင်ထု အောက် ရောက်ရှိနေသည် ။ မွှေးပျံ့သော ရေမွှေးရနံ့များ အစား ကျင်ငယ်နံ့များ သာ ရှုရိုက်နေရလေသည် ။ အေးစက်နေသော အဲကွန်း ၏ အရသာ မရှိတော့ဘဲ ပူအိုက်စက်စက် ခံစားနေရပြီး သူမ ခန္တာကိုယ် တွင် ချွေးစီးများ ပင် ထနေလေသည် ။ မြူနှင်း သူမ ကိုယ် သူမ ဘာဖြစ်နေမှန်း . ဘယ်ရောက်နေမှန်း ပင် မသိ ။ သူမ ၏ လက်ကောက်ဝတ်များ သည် လက်ထိပ်တစ်ခု ၏ နှောင်ဖွဲ့မှု နှင့် အတူ ရှိနေလေသည် ။ ထို လက်ထိပ်နှင့် အတူ ကြီးမားလှသော သံကြိုး ကြီးသည် တွဲလျှက် ရှိပြီး ကျောက်သား နံရံကြီး နှင့် ချိတ်ဆက်နေသည် ။ မြူနှင်း အားယူ ကာ လူးလဲ ထလိုက်သည် ။

သူမ ရပ်နေသည့် နေရာ တစ်ဝိုက်မှ အပ ဘေးပတ်လည် ကောင်းစွာ မမြင်ရ ။ မြူနှင်း အရဲစွန့်ကာ ရှေ့သို့ လှမ်းကြည့်သည် ။ ဆယ်ငါးလှမ်း ခန့်၌ ပင် သံကြိုးဆုံးပြီး ဆက်သွား မရတော့ပေ ။ မြူနှင်း ကြောက်စိတ်များ ဖုံးလွှမ်း လာပြီး အော်ဟစ် အကူညီ တောင်းကြည့်သည် ။ ” ကယ်ကျပါအုန်း ရှင့် . ကျွန်မ ဒုက္ခရောက်နေ လို့ပါ . ” ” မင်း ကို ဘယ်သူ မှ မကယ်နိူင်ဘူး . မိန်းကလေး တိတ်တိတ်နေ . ” အမှောင် ထဲ မှ ထွက်ပေါ် လာသော အသံရှင်ကြောင့် မြူနှင်း ထိတ်လန့်ပြီး ခြေလှမ်းများ နောက်ဆုတ် လိုက်ရသည် ။ အမှောင် တွင်း မှ လူရိပ်တစ်ခု ထွက်လာလေသည် ။

သန်မာ ထွားကျိုင်းသော အမျိုးသား တစ်ဦး ဖြစ်သည် ။ ဝတ်ရုံနက် ဝတ်ထားကာ မျက်နှာဖုံးတပ် ထားလေသည် ။ မြူနှင်း လည်း . ” ရှင် ဘယ်သူလည်း . ဘာလို့ ကျွန်မ ကို ဖမ်းထားတာလည်း . ပိုက်ဆံ အတွက် လား . ပိုက်ဆံ အတွက်ဆို ကျွန်မ အမ သီရိ ကို ဖုန်းဆက်ပေးမယ် . . ရှင်ဘယ်လောက် လိုချင်လည်း . ” ” ကောင်မ စကားရှည်တယ် . တိတ်တိတ်မနေဘူး . . ” မျက်နှာဖုံး နှင့် လူသည် သူမ သန်မာ သော လက်ဖြင့် မြူနှင်း အား လက်ပြန်ရိုက်ပစ် လိုက်သည် ။ မြူနှင်း အဖို့ ခံနိူင်ရည် မရှိဘဲ ပုံရပ်သား လဲကျကာ သတိမေ့မြော သွား လေသည် ။ မြူနှင်း သတိပြန်ဝင် လာသော အခါ မြူနှင်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေသည် ။

မျက်နှာ တစ်ခြမ်းလည်း အတော် နာကျင်နေသေး သည် ။ နူတ်ခမ်း မှ စပ်ဖြင်းဖြင်း ဝေဒနာ ခံစားနေရပြီး သွေးစလေး တစ်ချို့ စွန်းထင်နေလေသည် ။ မြူနှင်း ထို ဝေဒနာ တွေ ထက် အခက်တွေ့ရသည့် ပြသနာ ရှိသည် ။ ထိန်း၍ မရသော ကိစ္စ ကို မည်မျှ မှ ထိန်းချုပ် ထားသော်လည်း မတတ်သာတော့ပေ ။ ထို ကိစ္စ မှာ အပေါ့သွားလိုခြင်း ဖြစ်သည် ။ ဝတ်ရုံနက်ဖြင့် လူက မိမိ အား မျက်စေ့ဒေါက်ထောက် ထိုင်ကြည့်နေ သဖြင့် ထိုင်ပေါက်၍ မရ ။ ဘောင်းဘီ ထဲ ပေါက်ချ၍လည်း မဖြစ် ။

မြူနှင်း မနေသာသည့် အဆုံး ။ ” ဟိုလူကြီး ကျွန်မ ရှူးပေါက်ချင်လို့ . ခဏ ရှောင်ပေးပါလား . . ” မျက်နှာဖုံး နှင့် လူသည် . ” မင်း ဘာတွေ ပြောပြော ငါကတော့ မင်းကို စောင့်ကြည့်နေမှာဘဲ . ” ” မဟုတ်ပါဘူး ရှင့် . ကျွန်မ တစ်ကယ် ရှူးပေါက်ခြင် လို့ပါ . ” မျက်နှာဖုံး နှင့် လူကလည်း အလျော့မပေးဘဲ ရစ်သည် ။ ထိုင်နေသော ခုံအောက်မှ သံပုံး အနက် ကို မြူနှင်း ထံ ကန်ပေးလိုက်ပြီး . ” မနေနိူင်ရင် အဲ့မှာပေါက် . ထပ်ပြီး အထွန့်မတတ်နဲ့ . ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ ဒီနေရာမှာ မင်းလို မိန်းမလှလေး ကို ငါ ဘာမှမလုပ်ချင်ဘူးနော် ” မြူနှင်း ကျတ်သီးပင် ဖြန်းခနဲ ထသွားသည် ။ မြူနှင်း မဖြစ်မနေ တစ်ခုတော့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ အရှက်တော့ အကွဲမခံနိူင် အောက်ခံဘောင်းဘီ တော့ အစို ခံလိုက်မည် ။ မြူနှင်း ဘောင်းဘီရှည် ကို အသာလေး ဆွဲကျလိုက်သည် ။

မျက်နှာများ ပူသော်လည်း အသိစိတ်ထဲ မှာ ထိုလူ ကို ခဏ ဖျောက်ထား လိုက်ပြီး သံပုံး ပေါ် ခွထိုင်ချလိုက်ပြီး စိတ်လွှတ်ကာ အပေါ့သွား လိုက်လေသည် ။ အတန်ကြာ ချုပ်တီး ခဲ့ သဖြင့် ကြောင့်လား မသိ သေးကြောရှည် နေတော့သည် ။ မျက်နှာဖုံး လူကတော့ မိမိ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီ နှင့် သေးစီးကျနေခြင်း ကို ကြည့်နေသဖြင့် မြူနှင်း မျက်ရည်များ ဝဲလာသည့် အထိ ရှက်စိတ်မွှန် ခဲ့လေသည် ။ ” မင်း အရမ်းလှတာဘဲ ကွာ ” မြူနှင်း နောက်ဆုတ်ရင်း ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်လိုက်လေသည် ။ မျက်နှာဖုံး နှင့် လူ သည် မြူနှင်း အနားကပ် လာလေသည် ။ မြူနှင်း ကြောက်စိတ်များကြောင့် အသားများ ပင် တုန်လာလေသည် ။ မျက်နှာဖုံး နှင့် လူသည် မြူနှင်း အနားကပ်ထိုင် လိုက်ပြီး မြူနှင်း ၏ ရင်သားများ ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်လေသည် ။

” ရှင် ဘာလုပ်တာလည်း . ကယ်ကျပါအုန်းး ” မြူနှင်း အသံများ ပဲ့တင် ထွက်လာ လေသည် ။ ” သီရိ အကိုကြီး ကို ပြုစု တာ အရမ်းကောင်း တာဘဲကွာ . ” မိန်းမလှလေး ၏ နူးညံ့သော နူတ်ခမ်း အစုံဖြင့် မိမိ ၏ လိင်တံ ကို သူမ ပါးစပ်ထဲ စုပ်ယူပေးနေ သဖြင့် ဦးကောင်းမြတ် သဘောတွေ့ နေလေသည် ။ မြူနှင်း တို့၏ အိမ်ကြီး တွင် မြူနှင်း မရှိသဖြင့် ဦးကောင်းမြတ် သီရိ နှင့် အပြတ်ကဲနေလေသည် ။ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ဇိမ်နှင့် ထိုင်နေသည် ။ ခုတင်အောက် တွင် သီရိ အား ဒူးထောက် လျှက်သား သူ၏ လိင်တံ အား စုပ်ခိုင်း ရင်း ဘီယာ သောက်ကာ စည်းစိမ်ခံစား နေလေသည် ။ ဦးကောင်းမြတ် သည် အကြံကြီးသူ ဖြစ်သည် ။ အရင် မြူနှင်း တို့၏ မိဘများအား လုပ်ကြံ ခဲ့သည် ။

ပြီးနောက် မြူနှင်း ကို အပိုင်ကြံသည် ။ မြူနှင်း မှာ ဦးကောင်းမြတ် အား အခွင့်အရေး မပေးဘဲ ပညာသားပါပါ ရှောင်ထွက်ခဲ့သည် ။ ထို့ကြောင့် ရုပ်လည်းချော . ကိုင်တွယ်ရလည်း လွယ်သည့် သီရိ ကို အပိုင်ချုပ်ခဲ့သည် ။ စီစဉ် သည့် အတိုင်းပင် သီရိ သည် ဦးကောင်းမြတ် ပုံသွင်း၍ ရသည့် ဖယောင်းရုပ် ဖြစ်နေလေသည် ။ ဦးကောင်းမြတ် အဖို့ သီရိ ကို အဝ အသုံးချပြီးလျှင် ရှင်းထုတ်ရန် ကြံစည် ထားသူ ဖြစ်သည် ။ သီရိ အဖို့ မသိရှာပေ ။ ဦးကောင်းမြတ် ၏ ဆေးမိ နေလေသည် ။ ယခု လည်း ဦးကောင်းမြတ် ကျေနပ်အောင် ဦးကောင်းမြတ် ကြိုက်တတ်သည့် ပုံစံ အတိုင်း ကျိုးကျိုးနွံနွံဖြင့် ဦးကောင်းမြတ် ၏ လိင်တံ ကို ထိထိမိမိ စုပ်ပေး နေလေသည် ။ ဦးကောင်းမြတ် ဘီယာ နှစ်ခွက် ကုန်အောင် ဇိမ်ပြေနပြေ သောက်ပြီး နောက် ပြီးချင် လာသည် နှင့် သီရိ ပါးစပ်ထဲ တွင်ပင် ပြီးလိုက်ပြီး အရည်များ ပင် သီရိ ကို မြိုချ ခိုင်းလေသည် ။

ပြင်ပ တွင် တည်ကြည် ကျတ်သရည် ရှိသော သီရိ သည် ဦးကောင်းမြတ် ရှေ့တွင် မှု ကြေးစားဖာသည်မ ထက်ပင် သိက္ခာ မရှိသော မိန်းမ အဖြစ် ခံယူစိတ်နစ် ပြုစုသူ ဖြစ်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် သူ၏ ဘောင်းဘီ အား ဇစ်ပြန်တက် ပြီး နောက် . ” သီရိ ကိုကြီး အပြင် သွားအုန်းမယ် . သီရိ မအိပ် နဲ့အုန်းနော် . ” ” ကြာမှာလား . အကိုကြီး . သီရိ တစ်ယောက် ထဲ ကြောက်တယ် . ” ဦးကောင်းမြတ် သူ၏ ထုံးစံ အတိုင်း သီရိ ကို တစ်ခုခု လုပ်ခဲ့မည် ဖြစ်သည် ။ သီရိ ကလည်း ထို အရာများကြောင့် ဦးကောင်းမြတ် ကို စွဲနေခြင်း ဖြစ်သည် ။ ” သီရိ ကို ဒီတိုင်း မထားခဲ့ပါဘူး . နိပ်စက်ပြီး ထားခဲ့မှာ . ” ” ဟင့် သီရိ ခန္တာကိုယ် အသွေးအသား ကို ကိုကြီး ပိုင်တယ် . ကြိုက်သလို လုပ်ပါ . သစ္စာမဖောက်ရင် တော်ပြီ ” ” ကောင်းပြီ ” အိမ်ကြီး ကြီးသလောက် ခြံကြီးလည်း ကျယ်သည် ။ ခြံစောင့် နှင့် အိမ်ဖော် သည် ဦးကောင်းမြတ် ၏ လူများ ဖြစ်သည် ။ ” သီရိ ခံစားချက် အသစ် ခံစားရအောင် စီစဉ်ထားတယ် . ” ” ဘယ် လိုလည်း . ကိုကြီး . ” ဦးကောင်းမြတ် သူ၏ အစီအစဉ် များ ထဲတွင် သီရိ နှင့် မြူနှင်း ကို စိတ်ဓါတ်ပျက်ပြားကာ ဖာသည် ထက် ဆိုးသော မိန်းမများ ဖြစ်အောင် လုပ်မည် ဖြစ်သည် ။

အနူနည်း မရသော မြူနှင်း ကို အကြမ်းနည်း သုံးရသလို . မွှန်နေသော သီရိ ကို အနုနည်း သုံးမည် ဖြစ်သည် ။ ” ခြံစောင့် နဲ့ အိမ်ဖော် ခု အိမ်မှာ မရှိဘူး . ညကလည်း နက်နေပြီ ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်လည်း အိပ်ကုန်ကျပြီ . သီရိ ကို ခြံထဲ က သစ်ပင်အောက် မှာ နိပ်စက်ပြီး ထားခဲ့ချင်တယ် . ” ” ဟာ ကိုကြီး အပြင်ကြီးမှာ . ” ဦးကောင်းမြတ် သီရိ အပြောကို မကျေနပ် . ” သီရိ မငြင်းရဘူး . ဒါကိုကြီး အမိန့် ” သီရိ မှာ ငြင်းဆန်ဖို့ အင်အား မရှိပါဘူး . သီရိ ကိုယ်၌ က ကျွန်စိတ် ပါနေတာ . . . ” ကိုကြီး သဘောပါ . ” အေးစက်နေသော ဆောင်းည ဖြစ်သော်လည်း . သီရိ ရင်တွင်း အပူကြောင့် မချမ်းအားပါ . အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်း ပြီး အတွင်းခံလေး တစ်ထည်သာ ရှိသည့် သီရိ အလှသည် ကျက်သီးထဖွယ် ရှိသည် ။

သစ်ကိုင်းမှ တွဲကျနေသော ကြိုးသည် သီရိ လက်မြောက်ထားမှ လက်ထိပ်နှင့် ကွက်တိ ချိတ်ဆက် လျက်သား ဖြစ်သည် ။ တကျီကျီ နှင့် မြည်နေသော တုန်ခါစက်ပါ လိင်တံ အတု သည် အောက်ခံ အတွင်းမှ သီရိ ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်း မွှေနောက်နေသည် ။ ” သီရိ ပါးစပ်ဟ လိုက် . ” ဦးကောင်းမြတ် အမိန့်ကြောင့် သီရိ ပါးစပ်ဟ လိုက်သည် ။ သီရိ ပါးစပ်ထဲ အဝတ်စ တစ်ခု လုံးထွေး ဝင်လာလေသည် ။ ပြီးနောက် တိပ်ဖြင့် ပါးစပ် ပိတ်ခံလိုက်ရသည် ။ ဦးကောင်းမြတ် ပြုံးကာ . ” အဲ့ဒါ သီရိ တို့ အိမ်က အိမ်ဖော်မြမြ ရဲ့ အောက်ခံလေ . အိမ်ရှင် ဆိုပေမယ့် အိမ်ဖော်မ ရဲ့ အောက်ခံ ပါစပ်ထဲ ထည့်ထားရတဲ့ ဖီးလ် သိစေချင်လို့ . ကဲ ကိုကြီး သွားပြီ ” အိမ်၏ အပြင် . ခြံကြီး အတွင်း သီရိ ခံစားချက် ပေါင်းစုံဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည် ။ နှစ်နာရီခန့် အကြာ ဦးကောင်းမြတ် ကားဖြင့် ပြန်ဝင် လာလေသည် ။ ခြံထဲ ရှိ သစ်ပင် တွင် ဖင် တုံးလုံး ဖြင့် သီရိ အဖုတ် ထဲ မွှေနေသော လီးတု ကြောင့် မြော့နေလေသည် ။ ဘတ်ထရီကုန် သဖြင့် တုန်ခါမှု မရှိတော့ ။ သီရိ လည်း နူန်းချိနေပြီ ဖြစ်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် ကားရပ်လိုက်ပြီး သီရိ ထံ လျောက်လာ လေသည် ။

သီရိ ကို နှောင်ဖွဲ့မှု မှ လွှတ်ပေး လိုက်သည် ။ မြူနှင်း ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုယိုနေလေသည် ။ ဘီးတပ် ထားသော ပက်လက်ကုလားထိုင် တစ်ခု ပေါ်တွင် မြူနှင်း ပြဲပြဲကားကား အနေအထား ချုပ်နှောင် ခံထားရသည် ။ အဝတ်အစား မရှိ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သည် ။လက်များ သည် နောက်မှီတွင် စုချည်ခံထားရ သဖြင့် နို့နှစ်ဖက် ကို အကာအကွယ်မဲ့ ပြသ ထားရသည် ။ ပေါင်ဖြဲထားရသဖြင့် စောက်ဖုတ် နှစ်ခြမ်းပါ ဖြဲပြ ထားသလို ဖြစ်နေသည် ။ ကြိုးများကြောင့် ပေါင်ပြန်စု၍ မရချေ ။ မျက်နှာဖုံး နှင့် လူသည် မြူနှင်း ကို တွန်းကာ အမှောင်လမ်း အတိုင်း သွားနေလေသည် ။ ” ကျွန်မ ကို ဘယ်ခေါ် သွား မလို့လည်း ဟင် . . ” မျက်နှာဖုံး လူသည် မည်သည့် စကား မှ မပြောဘဲ တံခါးကြီး တစ်ခု ၏ ရှေ့တွင် ရပ်ပြီး တစ်စုံတစ်ခု ကို စောင့်နေလေသည် ။ လှေကား သို့ ဆင်းလာသော ခြေသံ တစ်ချို ံကိုလည်း ကြား နေရလေသည် ။ ထို ခြေသံများသည် မြူနှင်း ၏ ရင်ဘက် ကို ပစ်နေသော ဒုံးကျည်များ ပမာ ဖြစ်နေလေသည် ။ မြူနှင်း အားကုန်း ရှုန်းနေပေမယ့် လှုပ်၍ အရှင်းမရပေ ။

တံခါးကြီး ပွင့် လာလေသည် ။ လူ နှစ်ယောက် ဖြစ်သည် ။ မြူနှင်း ရင်ထဲ သံပူရည် နှင့် အလောင်း ခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ယခု ဆိုလျှင် မြူနှင်း ရဲ့ လျှိုဝှက် အင်္ဂါတွေ ကို မြင်ဖူးသူ သုံးယောက် ဖြစ်သွားပြီ ဖြစ်သည် ။ ထို လူနှစ်ယောက် မှာ မျက်နှာဖုံး ကိုယ်စီဖြင့် ဖြစ်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် နှင့် အိမ်ဖော်မြမြ ဖြစ်သည် ။ မြူနှင်း ကို ချုပ်ထားသော သူမှာ ခြံစောင့် ကိုထွေး ဖြစ်သည် ။ အသံဖျက်ပြော သဖြင့် မြူနှင်း အဖို့ မည်သူမှန်း မသိနိူင် ။ ဦးကောင်းမြတ် သည် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်လေသည် ။ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာသော လိင်တံကြောင့် မြူနှင်း ကျက်သီး ထသွား လေသည် ။ ကိုထွေး သည် ခုံကို ဖိလိုက်ပြီး မြူနှင်း ကို နည်းနည်း လှန်လိုက်သည် ။ မြူနှင်း အဖို့ မဖြစ်မနေ အစော်ကားခံရတော့မည် ဖြစ်သည် ။ မြူနှင်း ၏ မာန အတိုင်း တောင်းပန်မနေတော့ဘဲ အံကျိတ်ကာ မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ဖြစ်လာ သမျှ ရင်ဆိုင်ရန် အားမွှေးထား လိုက်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် လည်း သူ၏ လိင်တံ ကို ကိုင်ကာ မြူနှင်း အဖုတ် ကို တေ့ကို ဖိသွင်း လိုက်လေသည် ။

မြူနှင်း နာကျင်မှုကြောင့် သည်းခံထားသော် လည်း အသံထွက် အော်လိုက် မိ လေသည် ။ ထို အခါ ဦးကောင်းမြတ် ဆတ်ခနဲ ငြိမ်လိုက်ပြီး ” ငါ ဒီ အသံ ကို မုန်းတယ် . ပါးစပ် ပိတ်လိုက် . ” နောက်မှ မြမြ ကို ပြောလိုက်သည် ။ မြမြ လည်း သူမ ထမိန်အောက် မှ သူမ ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီ ကို အလိပ်လိုက် ချွတ်ချလိုက်ပြီး မြူနှင်း ပါးစပ် ကို အတင်း လာစို့လေသည် ။ သုံးယောက် တစ်ယောက် လည်း ဖြစ် ပြန် . အနှောင်အဖွဲ့ နဲ့ မြူနှင်း အဖို့ သူတို့ပြုသမျှ နုရတော့သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် ရဲ့ လိုးစောင့်ချက်များ ကို အံတုရင်း မြူနှင်း မြန်မြန် ပြီးပါစေ ဘဲ ဆုတောင်း နေရလေသည် ။ အင့် ဟူသော အသံ နှင့် အတူ ဦးကောင်းမြတ် လိင်တံ ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး မြူနှင်း မျက်နှာပေါ် သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ် လိုက်လေသည် ။ ပြီးနောက် ဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်ကာ . ” နင် တို့ နှစ်ယောက် ဆက် ပြုစု လိုက်အုန်း ” ဟု ပြောပြီး ရုံးသို့ ပြန်သွား လေသည် ။ ထို အခါ မြမြ သည် မြူနှင်း မျက်နှာ အား ထမိန် ဖြင့် ခွလိုက်ပြီး စပ ဖြင့် ပွတ်လေသည် ။ ကိုထွေး ကတော့ သူ၏ လိင်တံ ဖြင့် မြူနှင်း အဖုတ် ကို ရှယ်ပြုစု တော့သည် ။

သီရိ ညတုန်း က အိပ်ရေး ပျက်ထား သဖြင့် ဒီနေ့ အလုပ်တွင် မလန်းပေ ။ သွားလာ လှုပ်ရှားမှု လည်း မလုပ်ချင်ပေ ။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် သီရိ စပ ထဲ ဦးကောင်းမြတ် အဝေးထိန်း ကျင်စက် ထည့်ထားသော ကြောင့် ဖြစ်သည် ။ မည်သူ မှ မသိသော်လည်း သီရိ ကိုယ့် ကိုကိုယ် စိတ်မလုံချေ ။ သီရိ ခုံလေး ကို မှီကာ ခဏ မှိန်းနေလိုက်သည် ။ ” အမလေး တော့ . . ” သီရိ လန့်အော်လိုက်မိပြီး ချက်ချင်း ပြာသွား လေသည် ။ ဘေးမှ ဝန်ထမ်းများ စိုးရိမ်တကြီး ပြေးလာ လေသည် ။ သီရိ အဖုတ် ထဲမှ ဝေဒနာ လည်း ချက်ချင်း ရပ်သွား လေသည် ။ သီရိ ပြုံးပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားသော ဦးကောင်းမြတ် ကို သာ မြင်လိုက်တော့သည် ။ သီရိ တစ်နေ့လုံး ဦးကောင်းမြတ် ကြောင့် အလုပ်ကောင်းကောင်း မလုပ်ရပေ ။

သီရိ အရမ်းပင်ပန်း နေသဖြင့် ဒီည ဦးကောင်းမြတ် ကို အဖော်မပြု နိူင်တော့ဘဲ စောစော အိပ်ပစ် လိုက်လေသည် ။ သီရိ ညနက်ခန့်တွင် တရေးနိူးပြီး အပေါ့အပါး ထ သွားလေသည် ။ အိမ်နောက်ဘက် အရောက်တွင် လူနှစ်ယောက် ကြောင့် သီရိ ပုန်းနေလိုက်သည် ။ မိမိ သခင် တစ်ယောက် ပမာ ကိုးကွယ်နေသော ဦးကောင်းမြတ် သည် သီရိ တို့ အိမ်မှ အိမ်ဖော် မြမြ ဟူသော မိန်းမ ၏ အဖုတ် အား အရသာရှိသော သကြားပြား ကဲ့သို့ ယက်နေသည် ကို မြင်လိုက်လေသည် ။

ဦးကောင်းမြတ် သီရိ ကိုပင် တစ်ခါမျှ ယက်မပေးဖူး . သီရိ ချောင်းကြည့်ရင်း ရေငတ်သလို ဖြစ်လာ လေသည် ။ ” ကောင်းလား မြမြ . ” ” ကောင်းပါတယ် .ဒါနဲ့ သီရိ နဲ့ မြူနှင်း ကို ဘာဆက် လုပ်မလည်း ဆရာ ” ” မြူနှင်း ကိုတော့ ခွေးကျွန်မ ဖြစ်အောင် ကျင့်ပေးမယ် . သီရိ ကိုလည်း ခွေးကျွန်မ လုပ်မယ် . ငါတို့ ကစားလို့ဝ ရင် နေရဲမာန် တို့ဂိုဏ်း ကို နှစ်ယောက်စလုံး ရောင်းစားပစ်လိုက်မယ် . မကောင်းဘူးလား . ” ” ကောင်းတယ် ဆရာ . ဒါကောင်းတယ် . ကျွန်မ လေ မနေ့က သီရိ ကျွန်မ အတွင်းခံငုံထားတာ မြင်တော့ သီရိ ယက်ပေးတာ အရမ်းကို ခံချင်နေပြီ ဆရာရယ် . ” နားထောင် နေသော သီရိ တုန်လှုပ်သွားလေသည် ။ သီရိ ဘာလုပ်ရမှန်းပင် မသိတော့ . မိမိ ၏ ရှုးမိုက်မှု ကြောင့် ညီမလေး မြူနှင်း ပါ ဒုက္ခရောက်နေသည့် အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိသွားသည် ။ သီရိ အသာလေး အခန်းထဲ ပြန်လာခဲ့ လေသည် ။

သီရိ မသိချင်ယောင်ဆောင် ကာ စောင်ခြဲုနေလိုက်သည် ။ သီရိ အမှားတွေ အတွက် နောင်တ ရမိလေသည် ။ မြူနှင်း ကို ပေးဆပ်၍ မကျေသည့် အပစ် လုပ်မိပြီ ဖြစ်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် မရှိတုန်း သီရိ မြမြ ထံ သွားလိုက်သည် ။ ” ဘာခိုင်းစရာ ရှိလည်း မမလေး ” သီရိ ပိုက်ဆံထုပ် ကို မြမြ လက်ထဲ ပေးလိုက်ပြီး သီရိ အဝတ်တွေ ချွတ်ချလိုက်သည် ။ မြမြ လည်း ကြောင်စီစီ ဖြင့် ကြည့်နေလေသည် ။ သီရိ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပြီးသော အခါ ခွေးလည်ပတ် ကို သီရိ လည်ပင်း မှာ သေချာတပ် လိုက်ပြီး သံကြိုး ကို မြမြ လက် အပ်လိုက်သည် . ပြီးနောက် မြမြ ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ မြမြ ခြေထောက် ကို နမ်းလိုက်ပြီး ။ ” နင် ငါ့ကို နင်ရဲ့ ခွေးကျွန်မ တစ်သက်လုံး ဖြစ်စေချင်လား . ဖြစ်ရမယ် . ဒါပေမယ့် ကတိ တစ်ခုတော့ ပေးရမယ် . ”

” ဘာ . ဘာ ကတိလည်း မမလေး ” မြေအောက်ခန်း ထဲ သီရိ ဝင်လာ လိုက်သည် ။ မြူနှင်း ကို ချုပ်ထားသော အခန်း မရောက်မှီ ကိုထွေး နှင့် တွေ့လေသည် ။ သီရိ ကိုထွေး ၏ အနားသွာကာ ပိုက်ဆံထုပ် ပေးလိုက်ပြီး တီးတိုးပြောဆို လိုက်သည် ။ ကိုထွေး လည်း အတန်ငယ် စဉ်းစားပြီးနောက် လက်ခံဟန် ပြင် မြူနှင်း ကို ထားသော အခန်းထဲ ဝင်လိုက်လေသည် ။ အထဲ တွင် ဦးကောင်းမြတ် မြူနှင်း ကို လီးစုပ်ခိုင်း ထားလေသည် ။

အလိုမကျလျှင် နိပ်စက်ခံရသဖြင့် မြူနှင်း အသားမနာစေရေး အတွက် ဦးကောင်းမြတ် လီးကို ကျေနပ်အောင် စုပ်ပေးနေရသည် ။ ထိုစဉ် ကိုထွေး သည် ဦးကောင်းမြတ် ၏ ခေါင်းကို တုတ်ဖြင့် ရိုက်ချလိုက်သည် ။ ဦးကောင်းမြတ် ချက်ချင်း သတိလစ် သွားလေသည် ။ ထို အခါ မှ ကိုထွေး သည် ” မမလေး . မမလေး အဆင်ပြေလား . ” ဟု ဆိုကာ မြူနှင်း ကို ကယ်တင် လိုက်လေသည် ။ မြူနှင်း လည်း အချုပ်လွတ်သည် နှင့် လဲနေသော သူ၏ မျက်နှာဖုံး ကို ခွါကြည့် လိုက်ပြီး လန့်သွားလေသည် ။ ” ဦး . ဦးကောင်းမြတ် ” ကိုထွေး လည်း . ” ကျွန်တော် ကို ခွင့်လွှတ်ပါ မမလေး . မမလေး သီရိ နဲ့ ဦးကောင်းမြတ် အကျပ်ကိုင် လို့ လုပ်ရတာပါ . ” မြူနှင်း မျက်လုံးပြူး သွားသည် ။ ” မမသီရိ က ငါ့ကို ဒီလို ဖြစ်စေချင်တာလား ” နှစ် အနည်းငယ် အကြာ . . . မြူနှင်း အရာရာ ရင့်ကျက်သူ ဖြစ်လာပြီ ဖြစ်သည် ။ မြူနှင်း ကုမ္မဏီ ကို က်ုယ်ပိုင် နိုင်နင်းအောင် အုပ်ချုပ် နေပြီ ဖြစ်သည် ။

မြူနှင်း သည် သီရိ ကို မြေအောက်ခန်း ထဲတွင် ပြန်လည် ဖမ်းချုပ် ထားခဲ့သည် ။ ထိုသို့ ဖြစ်အောင် သီရိ ကိုယ်တိုင် အကွက်ချခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည် ။ မြမြ နှင့် ကိုထွေး ကို သီရိ ကို စောင့်ကြည့်ဖို့ မြူနှင်း တာဝန်ပေး ထားသည် ။ မြူနှင်း ကတော့ အမြဲ မလာဖြစ်ပေ ။ မြူနှင်း ရောက်သည့် နေ့သည် သီရိ ၏ ငရဲခန်း ဖြစ်သည် ။ အဝတ်အစား ဆိုသည့် အရာကို ဝတ်ခွင့်မဲ့ခဲ့ သော သီရိ သည် အချိန်ပြည့် ခွေးမ လိုသာ နေခဲ့ရသည် ။ မြမြ ၏ ခွေးကျွန်မ ဖြစ်သလို ကိုထွေး ၏ အခမဲ့ ဖာသည်မ လည်း ဖြစ်သည် ။ မြူနှင်း သည် သီရိ ကို ကြာပွတ် ဖြင့် ရောက်တိုင်း အားရအောင် ရိုက်သည် ။ စောက်ဖုတ် ယက်ခိုင်းသည် ။ တစ်ခါ တစ်ရံ တော့ သူမ ကိုယ်တိုင် သီရိ နည်းတူ ခွေးလည်ပတ် ဖြင့် ကိုထွေး အလိုးကို ခံရင်း မြမြ စောက်ဖုတ် ဖြင့် ပွတ်ခြင်း ခံခဲ့လေသည် ။ နောက်ဆုံးတော့ မြူနှင်း သည် သီရိ ၏ သခင်မ ဖြစ်သော်လည်း မြမြ နှင့် ကိုထွေး ထံ ကျွန်ခံချင် စိတ်သာ ဖြစ်မိသည် ……… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

အခမဲ့

ပိုးသားနက္ ဝန္ထမ္း ဝတ္စုံေလး ျဖင့္ သီရိ ခပ္သြက္သြက္ေလး ႐ုံးခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္ ။ သီရိ ဆိုတာက ျမဴႏွင္းကုမၼဏီႀကီး ရဲ႕ အတြင္းေရးမႈး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို ထို ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ မ်ား၏ ေမြးစား သမီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ ။အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ငါး ခန္႔သာ ရွိေသးေသာ္လည္း လူႀကီးဆန္ဆန္ ပင္ က်တ္သရည္ ရွိစြာ ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႕ထား တတ္သည္ ။ သူမ ႏွင့္ ဤ စတိုင္ ႏွင့္ လည္း လိုက္ဖက္ လြန္းသည္ ။ မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ႏွာတံဆင္းဆင္း ျဖင့္ သူမ ၏ မ်က္ဝန္း တို႔သည္ ညိဳ႕ငင္ေတာက္ပလြန္းသည္ ။ သူမ သည္ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး မဟုတ္ေသာ္လည္း သူမ အေနအထား ႏွင့္ သူမေတာ့ ၾကည့္ေကာင္း လြန္းပါသည္ ။ ” သီရိ ေရာက္လာၿပီလား . ဆရာ က သီရိ ေရာက္ရင္ အခန္း ကို လာပါတဲ့ . . ” ” ဟုတ္ကဲ့ . မမခ်ိဳ ” မမခ်ိဳ ဟူေသာ အမ်ိဳးသမီး မွာ ဤ ႐ုံး ၏ ဝါအရင့္ဆုံး ဝန္ထမ္း တစ္ဦး ျဖစ္သည္ ။

နာမည္ ႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ ခ်ိဳသာ လြန္းေသာ မ်က္ႏွာေၾကာင့္ သူမ မ်က္ႏွာသည္ အၿမဲ ၿပဳံး႐ႊင္ ေနသည္ ။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ မမခ်ိဳ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ မ႐ႊင္မလန္း ျဖစ္ေနသည္ ။ မမခ်ိဳ သာမက သီရိ ျမင္သမွ် လူတိုင္း ၏ မ်က္ႏွာမ်ား လည္း မ႐ႊင္မလန္း ျဖစ္ေနသည္ ။ သီရိ ကိုယ္တိုင္ လည္း မိမိ ၏ မ်က္ႏွာအား အတတ္ႏိူင္ဆုံး ညိဳးငယ္ထား သည္ ။ ရင္ထဲ မွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ား သာ ျဖစ္သည္ ။ သီရိ တံခါးေစ့ ႐ုံသာ ေစ့ ထားေသာ တံခါး ကို အသာတြန္း ဖြင့္လိုက္သည္ ။ အထဲ တြင္ ဧည့္ခန္းပမာ ေသသပ္လွေသာ အသုံးအေဆာင္ ပရိေဘာဂ မ်ား ႏွင့္ အတူ ဦးေကာင္းျမတ္ ရွိေနေလသည္ ။ ” အျပင္မွာ ဘာ သတင္း ရေသးလည္း . သီရိ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ စိုးရိမ္မႈ မကင္းေသာ ေလသံမ်ား ျဖင့္ သီရိ ကို ေမးလိုက္ ျခင္း ျဖစ္သည္ ။

သီရိ လည္း ဦးေကာင္းျမတ္ အနားေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္လာၿပီး မွ . ” အားလုံး ကေတာ့ ျမဴႏွင္း ျပန္ေပးဆြဲ ခံရတယ္ ဘဲ . သိထားတယ္ . စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနက်တယ္ . သူတို႔ ကေတာ့ ကိုႀကီး နဲ႔ သီရိ သက္ဆိုင္ရာ ကို တာဝန္ယူၿပီး တိုင္ထားတယ္ . ရွာေနတယ္ လို႔ဘဲ ထင္ေနက်တယ္ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ ၿပဳံးေယာင္ သမ္း သြားၿပီး ” သီရိ ကိုႀကီး အတြက္ ေကာ္ဖီခါးခါးေလး တစ္ခြက္ ေဖ်ာ္ေပးပါလား . ” ” ဟုတ္ကဲ့ . ” သီရိ ထို အခန္း ထဲ တြင္ပင္ အသင့္ရွိသည့္ ပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စပ္ ေနရင္း . ” အကိုႀကီး ျမဴႏွင္း ကို ဘာ ဆက္လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားလည္း . အရမ္းႀကီး ဒုကၡ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ . သနားပါတယ္ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ ကေတာ့ သီရိ ၏ စကား ကို သိပ္နားဝင္ ဟန္ မရွိ ။ ” သီရိ သူ႔အတြက္ စိတ္ပူ မေနပါနဲ႔ . သူ မရွိမွ ကိုႀကီး နဲ႔ သီရိ ရဲ႕ ဘဝ ေရွ႕ဆက္ တက္လမ္း ေတြ ရွိမွာ . ”

” ဒါေတာ့ . ဒါေပါ့ . ကိုႀကီး ရယ္ . ဒါေပမယ့္ ျမဴႏွင္း က တစ္ျခား လူ မဟုတ္ဘူးေလ . သီရိ ကို ေကြၽးေမြးေစာက္ေရွာက္ ခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးရွင္ ေတြရဲ႕ သမီး . ေနာက္ၿပီး သီရိကိုလည္း ေမြးစားသမီး လို မသတ္မွတ္ဘဲ သမီး အရင္းလို ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့က်တာ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ သက္ျပင္းခ် လိုက္ၿပီး . ” ဒါကေတာ့ သီရိ အျမင္ပါ . သီရိ ကို သမီး အရင္းလို ဆက္ဆံရင္ ညီမ ျဖစ္မယ့္ ျမဴႏွင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ခိုင္းသမွ် လုပ္ရမည့္ ဘဝ ကို ထားပါ မလား . ဒီေတာ့ ကိုႀကီး ကလည္း သီရိတက္လမ္း ကိုယ္ရွာခဲ့တာ . ကဲ သီရိ လည္း ဒါေတြ သိပ္ေတြးမေနနဲ႔ . ” သီရိ ေဖ်ာ္လက္စ ေကာ္ဖီ ကို လတ္စသတ္ လိုက္ၿပီး ဦးေကာင္းျမတ္ ထံ ေပးလိုက္ေလသည္ ။ စိတ္ေတြ ကေတာ့ ျမဴႏွင္း ထံ ေရာက္ေနေလသည္ ။

ဒါ အိမ္မက္လား . ျမဴႏွင္း ဆိုေသာ ေကာင္မေလး ၏ အၾကည့္ေတြ ေဝဝါးေနဆဲ ။ ျမဴႏွင္း မွာ သီရိ ထက္ အနည္းငယ္သာ အသက္ငယ္ သည္ ။ သီရိ ေလာက္ စြဲေဆာင္မႈ မရွိ . မလွေသာ္လည္း . သူမ အေနအထား ႏွင့္ သူမ ေတာ့ မိန္းမလွ စာရင္း ဝင္သည္ ။ ခႏၲာ အခ်ိဳးအစား ကလည္း သီရိ ႏွင့္ မတိမ္းမရိမ္း ပင္ ။ စတိုင္ကေတာ့ ေခတ္ဆန္ဆန္ ေနတတ္သည္ ။ မိဘမ်ား ဆုံးပါးၿပီး ကုမၼဏီ ၏ ဒါ႐ိုက္ႀကီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုေသာ္လည္း လူငယ္ပီပီ ဆိုးခ်င္ ေနေသးသည္ ။ ေမြးစား အမ သီရိ ႏွင့္ မန္ေနဂ်ာႀကီး ကိုေကာင္းျမတ္ ပင္ အလုပ္မ်ား အားလုံး ကို ျမဴႏွင္း ကိုယ္စား လုပ္ကိုင္ေပးေန သျဖင့္ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား ဘဝ ျဖင့္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့သူ ျဖစ္သည္ ။ အိစက္ညက္ေညာ ေနေသာ ေမြ႕ယာ ကုတင္ထက္ အိပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု ႏိူးလာေသာ အခါ စိုစြတ္ၾကမ္းတမ္းေနေသာ အဂၤေတ တစ္ခုေပၚ ေရာက္ရွိေနေလသည္ ။

ထိန္လင္းေနေသာ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ ေအာက္တြင္ အိပ္စက္ခဲ့ေသာ္လည္း အားနည္းလွေသာ ေျခာက္ခ်ားဖြယ္ မီးလုံးဝါေလး တစ္လုံး ၏ မႏိုင္တနိင္ တြန္းကန္ထားေသာ အေမွာင္ထု ေအာက္ ေရာက္ရွိေနသည္ ။ ေမႊးပ်ံ႕ေသာ ေရေမႊးရနံ႔မ်ား အစား က်င္ငယ္နံ႔မ်ား သာ ရႈ႐ိုက္ေနရေလသည္ ။ ေအးစက္ေနေသာ အဲကြန္း ၏ အရသာ မရွိေတာ့ဘဲ ပူအိုက္စက္စက္ ခံစားေနရၿပီး သူမ ခႏၲာကိုယ္ တြင္ ေခြၽးစီးမ်ား ပင္ ထေနေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း သူမ ကိုယ္ သူမ ဘာျဖစ္ေနမွန္း . ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း ပင္ မသိ ။ သူမ ၏ လက္ေကာက္ဝတ္မ်ား သည္ လက္ထိပ္တစ္ခု ၏ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈ ႏွင့္ အတူ ရွိေနေလသည္ ။ ထို လက္ထိပ္ႏွင့္ အတူ ႀကီးမားလွေသာ သံႀကိဳး ႀကီးသည္ တြဲလွ်က္ ရွိၿပီး ေက်ာက္သား နံရံႀကီး ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေနသည္ ။ ျမဴႏွင္း အားယူ ကာ လူးလဲ ထလိုက္သည္ ။

သူမ ရပ္ေနသည့္ ေနရာ တစ္ဝိုက္မွ အပ ေဘးပတ္လည္ ေကာင္းစြာ မျမင္ရ ။ ျမဴႏွင္း အရဲစြန္႔ကာ ေရွ႕သို႔ လွမ္းၾကည့္သည္ ။ ဆယ္ငါးလွမ္း ခန္႔၌ ပင္ သံႀကိဳးဆုံးၿပီး ဆက္သြား မရေတာ့ေပ ။ ျမဴႏွင္း ေၾကာက္စိတ္မ်ား ဖုံးလႊမ္း လာၿပီး ေအာ္ဟစ္ အကူညီ ေတာင္းၾကည့္သည္ ။ ” ကယ္က်ပါအုန္း ရွင့္ . ကြၽန္မ ဒုကၡေရာက္ေန လို႔ပါ . ” ” မင္း ကို ဘယ္သူ မွ မကယ္ႏိူင္ဘူး . မိန္းကေလး တိတ္တိတ္ေန . ” အေမွာင္ ထဲ မွ ထြက္ေပၚ လာေသာ အသံရွင္ေၾကာင့္ ျမဴႏွင္း ထိတ္လန္႔ၿပီး ေျခလွမ္းမ်ား ေနာက္ဆုတ္ လိုက္ရသည္ ။ အေမွာင္ တြင္း မွ လူရိပ္တစ္ခု ထြက္လာေလသည္ ။

သန္မာ ထြားက်ိဳင္းေသာ အမ်ိဳးသား တစ္ဦး ျဖစ္သည္ ။ ဝတ္႐ုံနက္ ဝတ္ထားကာ မ်က္ႏွာဖုံးတပ္ ထားေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း လည္း . ” ရွင္ ဘယ္သူလည္း . ဘာလို႔ ကြၽန္မ ကို ဖမ္းထားတာလည္း . ပိုက္ဆံ အတြက္ လား . ပိုက္ဆံ အတြက္ဆို ကြၽန္မ အမ သီရိ ကို ဖုန္းဆက္ေပးမယ္ . . ရွင္ဘယ္ေလာက္ လိုခ်င္လည္း . ” ” ေကာင္မ စကားရွည္တယ္ . တိတ္တိတ္မေနဘူး . . ” မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူသည္ သူမ သန္မာ ေသာ လက္ျဖင့္ ျမဴႏွင္း အား လက္ျပန္႐ိုက္ပစ္ လိုက္သည္ ။ ျမဴႏွင္း အဖို႔ ခံႏိူင္ရည္ မရွိဘဲ ပုံရပ္သား လဲက်ကာ သတိေမ့ေျမာ သြား ေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း သတိျပန္ဝင္ လာေသာ အခါ ျမဴႏွင္း ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနသည္ ။

မ်က္ႏွာ တစ္ျခမ္းလည္း အေတာ္ နာက်င္ေနေသး သည္ ။ ႏူတ္ခမ္း မွ စပ္ျဖင္းျဖင္း ေဝဒနာ ခံစားေနရၿပီး ေသြးစေလး တစ္ခ်ိဳ႕ စြန္းထင္ေနေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း ထို ေဝဒနာ ေတြ ထက္ အခက္ေတြ႕ရသည့္ ျပသနာ ရွိသည္ ။ ထိန္း၍ မရေသာ ကိစၥ ကို မည္မွ် မွ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားေသာ္လည္း မတတ္သာေတာ့ေပ ။ ထို ကိစၥ မွာ အေပါ့သြားလိုျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ဝတ္႐ုံနက္ျဖင့္ လူက မိမိ အား မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ ထိုင္ၾကည့္ေန သျဖင့္ ထိုင္ေပါက္၍ မရ ။ ေဘာင္းဘီ ထဲ ေပါက္ခ်၍လည္း မျဖစ္ ။

ျမဴႏွင္း မေနသာသည့္ အဆုံး ။ ” ဟိုလူႀကီး ကြၽန္မ ရႉးေပါက္ခ်င္လို႔ . ခဏ ေရွာင္ေပးပါလား . . ” မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူသည္ . ” မင္း ဘာေတြ ေျပာေျပာ ငါကေတာ့ မင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာဘဲ . ” ” မဟုတ္ပါဘူး ရွင့္ . ကြၽန္မ တစ္ကယ္ ရႉးေပါက္ျခင္ လို႔ပါ . ” မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူကလည္း အေလ်ာ့မေပးဘဲ ရစ္သည္ ။ ထိုင္ေနေသာ ခုံေအာက္မွ သံပုံး အနက္ ကို ျမဴႏွင္း ထံ ကန္ေပးလိုက္ၿပီး . ” မေနႏိူင္ရင္ အဲ့မွာေပါက္ . ထပ္ၿပီး အထြန္႔မတတ္နဲ႔ . ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ဒီေနရာမွာ မင္းလို မိန္းမလွေလး ကို ငါ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူးေနာ္ ” ျမဴႏွင္း က်တ္သီးပင္ ျဖန္းခနဲ ထသြားသည္ ။ ျမဴႏွင္း မျဖစ္မေန တစ္ခုေတာ့ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ အရွက္ေတာ့ အကြဲမခံႏိူင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ေတာ့ အစို ခံလိုက္မည္ ။ ျမဴႏွင္း ေဘာင္းဘီရွည္ ကို အသာေလး ဆြဲက်လိုက္သည္ ။

မ်က္ႏွာမ်ား ပူေသာ္လည္း အသိစိတ္ထဲ မွာ ထိုလူ ကို ခဏ ေဖ်ာက္ထား လိုက္ၿပီး သံပုံး ေပၚ ခြထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး စိတ္လႊတ္ကာ အေပါ့သြား လိုက္ေလသည္ ။ အတန္ၾကာ ခ်ဳပ္တီး ခဲ့ သျဖင့္ ေၾကာင့္လား မသိ ေသးေၾကာရွည္ ေနေတာ့သည္ ။ မ်က္ႏွာဖုံး လူကေတာ့ မိမိ၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ႏွင့္ ေသးစီးက်ေနျခင္း ကို ၾကည့္ေနသျဖင့္ ျမဴႏွင္း မ်က္ရည္မ်ား ဝဲလာသည့္ အထိ ရွက္စိတ္မႊန္ ခဲ့ေလသည္ ။ ” မင္း အရမ္းလွတာဘဲ ကြာ ” ျမဴႏွင္း ေနာက္ဆုတ္ရင္း ေဘာင္းဘီ ျပန္ဝတ္လိုက္ေလသည္ ။ မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူ သည္ ျမဴႏွင္း အနားကပ္ လာေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း ေၾကာက္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ အသားမ်ား ပင္ တုန္လာေလသည္ ။ မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူသည္ ျမဴႏွင္း အနားကပ္ထိုင္ လိုက္ၿပီး ျမဴႏွင္း ၏ ရင္သားမ်ား ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ေလသည္ ။

” ရွင္ ဘာလုပ္တာလည္း . ကယ္က်ပါအုန္းး ” ျမဴႏွင္း အသံမ်ား ပဲ့တင္ ထြက္လာ ေလသည္ ။ ” သီရိ အကိုႀကီး ကို ျပဳစု တာ အရမ္းေကာင္း တာဘဲကြာ . ” မိန္းမလွေလး ၏ ႏူးညံ့ေသာ ႏူတ္ခမ္း အစုံျဖင့္ မိမိ ၏ လိင္တံ ကို သူမ ပါးစပ္ထဲ စုပ္ယူေပးေန သျဖင့္ ဦးေကာင္းျမတ္ သေဘာေတြ႕ ေနေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း တို႔၏ အိမ္ႀကီး တြင္ ျမဴႏွင္း မရွိသျဖင့္ ဦးေကာင္းျမတ္ သီရိ ႏွင့္ အျပတ္ကဲေနေလသည္ ။ ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္ ဇိမ္ႏွင့္ ထိုင္ေနသည္ ။ ခုတင္ေအာက္ တြင္ သီရိ အား ဒူးေထာက္ လွ်က္သား သူ၏ လိင္တံ အား စုပ္ခိုင္း ရင္း ဘီယာ ေသာက္ကာ စည္းစိမ္ခံစား ေနေလသည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ သည္ အႀကံႀကီးသူ ျဖစ္သည္ ။ အရင္ ျမဴႏွင္း တို႔၏ မိဘမ်ားအား လုပ္ႀကံ ခဲ့သည္ ။

ၿပီးေနာက္ ျမဴႏွင္း ကို အပိုင္ႀကံသည္ ။ ျမဴႏွင္း မွာ ဦးေကာင္းျမတ္ အား အခြင့္အေရး မေပးဘဲ ပညာသားပါပါ ေရွာင္ထြက္ခဲ့သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္လည္းေခ်ာ . ကိုင္တြယ္ရလည္း လြယ္သည့္ သီရိ ကို အပိုင္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္ ။ စီစဥ္ သည့္ အတိုင္းပင္ သီရိ သည္ ဦးေကာင္းျမတ္ ပုံသြင္း၍ ရသည့္ ဖေယာင္း႐ုပ္ ျဖစ္ေနေလသည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ အဖို႔ သီရိ ကို အဝ အသုံးခ်ၿပီးလွ်င္ ရွင္းထုတ္ရန္ ႀကံစည္ ထားသူ ျဖစ္သည္ ။ သီရိ အဖို႔ မသိရွာေပ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ၏ ေဆးမိ ေနေလသည္ ။ ယခု လည္း ဦးေကာင္းျမတ္ ေက်နပ္ေအာင္ ဦးေကာင္းျမတ္ ႀကိဳက္တတ္သည့္ ပုံစံ အတိုင္း က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံျဖင့္ ဦးေကာင္းျမတ္ ၏ လိင္တံ ကို ထိထိမိမိ စုပ္ေပး ေနေလသည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ဘီယာ ႏွစ္ခြက္ ကုန္ေအာင္ ဇိမ္ေျပနေျပ ေသာက္ၿပီး ေနာက္ ၿပီးခ်င္ လာသည္ ႏွင့္ သီရိ ပါးစပ္ထဲ တြင္ပင္ ၿပီးလိုက္ၿပီး အရည္မ်ား ပင္ သီရိ ကို ၿမိဳခ် ခိုင္းေလသည္ ။

ျပင္ပ တြင္ တည္ၾကည္ က်တ္သရည္ ရွိေသာ သီရိ သည္ ဦးေကာင္းျမတ္ ေရွ႕တြင္ မႈ ေၾကးစားဖာသည္မ ထက္ပင္ သိကၡာ မရွိေသာ မိန္းမ အျဖစ္ ခံယူစိတ္နစ္ ျပဳစုသူ ျဖစ္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ သူ၏ ေဘာင္းဘီ အား ဇစ္ျပန္တက္ ၿပီး ေနာက္ . ” သီရိ ကိုႀကီး အျပင္ သြားအုန္းမယ္ . သီရိ မအိပ္ နဲ႔အုန္းေနာ္ . ” ” ၾကာမွာလား . အကိုႀကီး . သီရိ တစ္ေယာက္ ထဲ ေၾကာက္တယ္ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ သူ၏ ထုံးစံ အတိုင္း သီရိ ကို တစ္ခုခု လုပ္ခဲ့မည္ ျဖစ္သည္ ။ သီရိ ကလည္း ထို အရာမ်ားေၾကာင့္ ဦးေကာင္းျမတ္ ကို စြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ” သီရိ ကို ဒီတိုင္း မထားခဲ့ပါဘူး . နိပ္စက္ၿပီး ထားခဲ့မွာ . ” ” ဟင့္ သီရိ ခႏၲာကိုယ္ အေသြးအသား ကို ကိုႀကီး ပိုင္တယ္ . ႀကိဳက္သလို လုပ္ပါ . သစၥာမေဖာက္ရင္ ေတာ္ၿပီ ” ” ေကာင္းၿပီ ” အိမ္ႀကီး ႀကီးသေလာက္ ၿခံႀကီးလည္း က်ယ္သည္ ။ ၿခံေစာင့္ ႏွင့္ အိမ္ေဖာ္ သည္ ဦးေကာင္းျမတ္ ၏ လူမ်ား ျဖစ္သည္ ။ ” သီရိ ခံစားခ်က္ အသစ္ ခံစားရေအာင္ စီစဥ္ထားတယ္ . ” ” ဘယ္ လိုလည္း . ကိုႀကီး . ” ဦးေကာင္းျမတ္ သူ၏ အစီအစဥ္ မ်ား ထဲတြင္ သီရိ ႏွင့္ ျမဴႏွင္း ကို စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပားကာ ဖာသည္ ထက္ ဆိုးေသာ မိန္းမမ်ား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မည္ ျဖစ္သည္ ။

အႏူနည္း မရေသာ ျမဴႏွင္း ကို အၾကမ္းနည္း သုံးရသလို . မႊန္ေနေသာ သီရိ ကို အႏုနည္း သုံးမည္ ျဖစ္သည္ ။ ” ၿခံေစာင့္ နဲ႔ အိမ္ေဖာ္ ခု အိမ္မွာ မရွိဘူး . ညကလည္း နက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္လည္း အိပ္ကုန္က်ၿပီ . သီရိ ကို ၿခံထဲ က သစ္ပင္ေအာက္ မွာ နိပ္စက္ၿပီး ထားခဲ့ခ်င္တယ္ . ” ” ဟာ ကိုႀကီး အျပင္ႀကီးမွာ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ သီရိ အေျပာကို မေက်နပ္ . ” သီရိ မျငင္းရဘူး . ဒါကိုႀကီး အမိန္႔ ” သီရိ မွာ ျငင္းဆန္ဖို႔ အင္အား မရွိပါဘူး . သီရိ ကိုယ္၌ က ကြၽန္စိတ္ ပါေနတာ . . . ” ကိုႀကီး သေဘာပါ . ” ေအးစက္ေနေသာ ေဆာင္းည ျဖစ္ေသာ္လည္း . သီရိ ရင္တြင္း အပူေၾကာင့္ မခ်မ္းအားပါ . အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္း ၿပီး အတြင္းခံေလး တစ္ထည္သာ ရွိသည့္ သီရိ အလွသည္ က်က္သီးထဖြယ္ ရွိသည္ ။

သစ္ကိုင္းမွ တြဲက်ေနေသာ ႀကိဳးသည္ သီရိ လက္ေျမာက္ထားမွ လက္ထိပ္ႏွင့္ ကြက္တိ ခ်ိတ္ဆက္ လ်က္သား ျဖစ္သည္ ။ တက်ီက်ီ ႏွင့္ ျမည္ေနေသာ တုန္ခါစက္ပါ လိင္တံ အတု သည္ ေအာက္ခံ အတြင္းမွ သီရိ ၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း ေမႊေနာက္ေနသည္ ။ ” သီရိ ပါးစပ္ဟ လိုက္ . ” ဦးေကာင္းျမတ္ အမိန္႔ေၾကာင့္ သီရိ ပါးစပ္ဟ လိုက္သည္ ။ သီရိ ပါးစပ္ထဲ အဝတ္စ တစ္ခု လုံးေထြး ဝင္လာေလသည္ ။ ၿပီးေနာက္ တိပ္ျဖင့္ ပါးစပ္ ပိတ္ခံလိုက္ရသည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ၿပဳံးကာ . ” အဲ့ဒါ သီရိ တို႔ အိမ္က အိမ္ေဖာ္ျမျမ ရဲ႕ ေအာက္ခံေလ . အိမ္ရွင္ ဆိုေပမယ့္ အိမ္ေဖာ္မ ရဲ႕ ေအာက္ခံ ပါစပ္ထဲ ထည့္ထားရတဲ့ ဖီးလ္ သိေစခ်င္လို႔ . ကဲ ကိုႀကီး သြားၿပီ ” အိမ္၏ အျပင္ . ၿခံႀကီး အတြင္း သီရိ ခံစားခ်က္ ေပါင္းစုံျဖင့္ က်န္ခဲ့ေလသည္ ။ ႏွစ္နာရီခန္႔ အၾကာ ဦးေကာင္းျမတ္ ကားျဖင့္ ျပန္ဝင္ လာေလသည္ ။ ၿခံထဲ ရွိ သစ္ပင္ တြင္ ဖင္ တုံးလုံး ျဖင့္ သီရိ အဖုတ္ ထဲ ေမႊေနေသာ လီးတု ေၾကာင့္ ေျမာ့ေနေလသည္ ။ ဘတ္ထရီကုန္ သျဖင့္ တုန္ခါမႈ မရွိေတာ့ ။ သီရိ လည္း ႏူန္းခ်ိေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ကားရပ္လိုက္ၿပီး သီရိ ထံ ေလ်ာက္လာ ေလသည္ ။

သီရိ ကို ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈ မွ လႊတ္ေပး လိုက္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုယိုေနေလသည္ ။ ဘီးတပ္ ထားေသာ ပက္လက္ကုလားထိုင္ တစ္ခု ေပၚတြင္ ျမဴႏွင္း ၿပဲၿပဲကားကား အေနအထား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံထားရသည္ ။ အဝတ္အစား မရွိ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သည္ ။လက္မ်ား သည္ ေနာက္မွီတြင္ စုခ်ည္ခံထားရ သျဖင့္ ႏို႔ႏွစ္ဖက္ ကို အကာအကြယ္မဲ့ ျပသ ထားရသည္ ။ ေပါင္ၿဖဲထားရသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ျခမ္းပါ ၿဖဲျပ ထားသလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ႀကိဳးမ်ားေၾကာင့္ ေပါင္ျပန္စု၍ မရေခ် ။ မ်က္ႏွာဖုံး ႏွင့္ လူသည္ ျမဴႏွင္း ကို တြန္းကာ အေမွာင္လမ္း အတိုင္း သြားေနေလသည္ ။ ” ကြၽန္မ ကို ဘယ္ေခၚ သြား မလို႔လည္း ဟင္ . . ” မ်က္ႏွာဖုံး လူသည္ မည္သည့္ စကား မွ မေျပာဘဲ တံခါးႀကီး တစ္ခု ၏ ေရွ႕တြင္ ရပ္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခု ကို ေစာင့္ေနေလသည္ ။ ေလွကား သို႔ ဆင္းလာေသာ ေျခသံ တစ္ခ်ိဳ ံကိုလည္း ၾကား ေနရေလသည္ ။ ထို ေျခသံမ်ားသည္ ျမဴႏွင္း ၏ ရင္ဘက္ ကို ပစ္ေနေသာ ဒုံးက်ည္မ်ား ပမာ ျဖစ္ေနေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း အားကုန္း ရႈန္းေနေပမယ့္ လႈပ္၍ အရွင္းမရေပ ။

တံခါးႀကီး ပြင့္ လာေလသည္ ။ လူ ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ရင္ထဲ သံပူရည္ ႏွင့္ အေလာင္း ခံလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ယခု ဆိုလွ်င္ ျမဴႏွင္း ရဲ႕ လွ်ိဳဝွက္ အဂၤါေတြ ကို ျမင္ဖူးသူ သုံးေယာက္ ျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ထို လူႏွစ္ေယာက္ မွာ မ်က္ႏွာဖုံး ကိုယ္စီျဖင့္ ျဖစ္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ႏွင့္ အိမ္ေဖာ္ျမျမ ျဖစ္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ကို ခ်ဳပ္ထားေသာ သူမွာ ၿခံေစာင့္ ကိုေထြး ျဖစ္သည္ ။ အသံဖ်က္ေျပာ သျဖင့္ ျမဴႏွင္း အဖို႔ မည္သူမွန္း မသိႏိူင္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ သည္ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဖြင့္လိုက္ေလသည္ ။ ေငါက္ခနဲ ထြက္လာေသာ လိင္တံေၾကာင့္ ျမဴႏွင္း က်က္သီး ထသြား ေလသည္ ။ ကိုေထြး သည္ ခုံကို ဖိလိုက္ၿပီး ျမဴႏွင္း ကို နည္းနည္း လွန္လိုက္သည္ ။ ျမဴႏွင္း အဖို႔ မျဖစ္မေန အေစာ္ကားခံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ၏ မာန အတိုင္း ေတာင္းပန္မေနေတာ့ဘဲ အံက်ိတ္ကာ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ၿပီး ျဖစ္လာ သမွ် ရင္ဆိုင္ရန္ အားေမႊးထား လိုက္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ လည္း သူ၏ လိင္တံ ကို ကိုင္ကာ ျမဴႏွင္း အဖုတ္ ကို ေတ့ကို ဖိသြင္း လိုက္ေလသည္ ။

ျမဴႏွင္း နာက်င္မႈေၾကာင့္ သည္းခံထားေသာ္ လည္း အသံထြက္ ေအာ္လိုက္ မိ ေလသည္ ။ ထို အခါ ဦးေကာင္းျမတ္ ဆတ္ခနဲ ၿငိမ္လိုက္ၿပီး ” ငါ ဒီ အသံ ကို မုန္းတယ္ . ပါးစပ္ ပိတ္လိုက္ . ” ေနာက္မွ ျမျမ ကို ေျပာလိုက္သည္ ။ ျမျမ လည္း သူမ ထမိန္ေအာက္ မွ သူမ ၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ကို အလိပ္လိုက္ ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ျမဴႏွင္း ပါးစပ္ ကို အတင္း လာစို႔ေလသည္ ။ သုံးေယာက္ တစ္ေယာက္ လည္း ျဖစ္ ျပန္ . အေႏွာင္အဖြဲ႕ နဲ႔ ျမဴႏွင္း အဖို႔ သူတို႔ျပဳသမွ် ႏုရေတာ့သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ရဲ႕ လိုးေစာင့္ခ်က္မ်ား ကို အံတုရင္း ျမဴႏွင္း ျမန္ျမန္ ၿပီးပါေစ ဘဲ ဆုေတာင္း ေနရေလသည္ ။ အင့္ ဟူေသာ အသံ ႏွင့္ အတူ ဦးေကာင္းျမတ္ လိင္တံ ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ျမဴႏွင္း မ်က္ႏွာေပၚ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ လိုက္ေလသည္ ။ ၿပီးေနာက္ ေဘာင္းဘီ ျပန္ဝတ္ကာ . ” နင္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ ျပဳစု လိုက္အုန္း ” ဟု ေျပာၿပီး ႐ုံးသို႔ ျပန္သြား ေလသည္ ။ ထို အခါ ျမျမ သည္ ျမဴႏွင္း မ်က္ႏွာ အား ထမိန္ ျဖင့္ ခြလိုက္ၿပီး စပ ျဖင့္ ပြတ္ေလသည္ ။ ကိုေထြး ကေတာ့ သူ၏ လိင္တံ ျဖင့္ ျမဴႏွင္း အဖုတ္ ကို ရွယ္ျပဳစု ေတာ့သည္ ။

သီရိ ညတုန္း က အိပ္ေရး ပ်က္ထား သျဖင့္ ဒီေန႔ အလုပ္တြင္ မလန္းေပ ။ သြားလာ လႈပ္ရွားမႈ လည္း မလုပ္ခ်င္ေပ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ သီရိ စပ ထဲ ဦးေကာင္းျမတ္ အေဝးထိန္း က်င္စက္ ထည့္ထားေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။ မည္သူ မွ မသိေသာ္လည္း သီရိ ကိုယ့္ ကိုကိုယ္ စိတ္မလုံေခ် ။ သီရိ ခုံေလး ကို မွီကာ ခဏ မွိန္းေနလိုက္သည္ ။ ” အမေလး ေတာ့ . . ” သီရိ လန္႔ေအာ္လိုက္မိၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပာသြား ေလသည္ ။ ေဘးမွ ဝန္ထမ္းမ်ား စိုးရိမ္တႀကီး ေျပးလာ ေလသည္ ။ သီရိ အဖုတ္ ထဲမွ ေဝဒနာ လည္း ခ်က္ခ်င္း ရပ္သြား ေလသည္ ။ သီရိ ၿပဳံးၿပီး အခန္းထဲ ဝင္သြားေသာ ဦးေကာင္းျမတ္ ကို သာ ျမင္လိုက္ေတာ့သည္ ။ သီရိ တစ္ေန႔လုံး ဦးေကာင္းျမတ္ ေၾကာင့္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ရေပ ။

သီရိ အရမ္းပင္ပန္း ေနသျဖင့္ ဒီည ဦးေကာင္းျမတ္ ကို အေဖာ္မျပဳ ႏိူင္ေတာ့ဘဲ ေစာေစာ အိပ္ပစ္ လိုက္ေလသည္ ။ သီရိ ညနက္ခန္႔တြင္ တေရးႏိူးၿပီး အေပါ့အပါး ထ သြားေလသည္ ။ အိမ္ေနာက္ဘက္ အေရာက္တြင္ လူႏွစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ သီရိ ပုန္းေနလိုက္သည္ ။ မိမိ သခင္ တစ္ေယာက္ ပမာ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဦးေကာင္းျမတ္ သည္ သီရိ တို႔ အိမ္မွ အိမ္ေဖာ္ ျမျမ ဟူေသာ မိန္းမ ၏ အဖုတ္ အား အရသာရွိေသာ သၾကားျပား ကဲ့သို႔ ယက္ေနသည္ ကို ျမင္လိုက္ေလသည္ ။

ဦးေကာင္းျမတ္ သီရိ ကိုပင္ တစ္ခါမွ် ယက္မေပးဖူး . သီရိ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ေရငတ္သလို ျဖစ္လာ ေလသည္ ။ ” ေကာင္းလား ျမျမ . ” ” ေကာင္းပါတယ္ .ဒါနဲ႔ သီရိ နဲ႔ ျမဴႏွင္း ကို ဘာဆက္ လုပ္မလည္း ဆရာ ” ” ျမဴႏွင္း ကိုေတာ့ ေခြးကြၽန္မ ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေပးမယ္ . သီရိ ကိုလည္း ေခြးကြၽန္မ လုပ္မယ္ . ငါတို႔ ကစားလို႔ဝ ရင္ ေနရဲမာန္ တို႔ဂိုဏ္း ကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရာင္းစားပစ္လိုက္မယ္ . မေကာင္းဘူးလား . ” ” ေကာင္းတယ္ ဆရာ . ဒါေကာင္းတယ္ . ကြၽန္မ ေလ မေန႔က သီရိ ကြၽန္မ အတြင္းခံငုံထားတာ ျမင္ေတာ့ သီရိ ယက္ေပးတာ အရမ္းကို ခံခ်င္ေနၿပီ ဆရာရယ္ . ” နားေထာင္ ေနေသာ သီရိ တုန္လႈပ္သြားေလသည္ ။ သီရိ ဘာလုပ္ရမွန္းပင္ မသိေတာ့ . မိမိ ၏ ရႈးမိုက္မႈ ေၾကာင့္ ညီမေလး ျမဴႏွင္း ပါ ဒုကၡေရာက္ေနသည့္ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသြားသည္ ။ သီရိ အသာေလး အခန္းထဲ ျပန္လာခဲ့ ေလသည္ ။

သီရိ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ကာ ေစာင္ၿခဲုေနလိုက္သည္ ။ သီရိ အမွားေတြ အတြက္ ေနာင္တ ရမိေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း ကို ေပးဆပ္၍ မေက်သည့္ အပစ္ လုပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ မရွိတုန္း သီရိ ျမျမ ထံ သြားလိုက္သည္ ။ ” ဘာခိုင္းစရာ ရွိလည္း မမေလး ” သီရိ ပိုက္ဆံထုပ္ ကို ျမျမ လက္ထဲ ေပးလိုက္ၿပီး သီရိ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ ျမျမ လည္း ေၾကာင္စီစီ ျဖင့္ ၾကည့္ေနေလသည္ ။ သီရိ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားၿပီးေသာ အခါ ေခြးလည္ပတ္ ကို သီရိ လည္ပင္း မွာ ေသခ်ာတပ္ လိုက္ၿပီး သံႀကိဳး ကို ျမျမ လက္ အပ္လိုက္သည္ . ၿပီးေနာက္ ျမျမ ေရွ႕ ဒူးေထာက္ကာ ျမျမ ေျခေထာက္ ကို နမ္းလိုက္ၿပီး ။ ” နင္ ငါ့ကို နင္ရဲ႕ ေခြးကြၽန္မ တစ္သက္လုံး ျဖစ္ေစခ်င္လား . ျဖစ္ရမယ္ . ဒါေပမယ့္ ကတိ တစ္ခုေတာ့ ေပးရမယ္ . ”

” ဘာ . ဘာ ကတိလည္း မမေလး ” ေျမေအာက္ခန္း ထဲ သီရိ ဝင္လာ လိုက္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ကို ခ်ဳပ္ထားေသာ အခန္း မေရာက္မွီ ကိုေထြး ႏွင့္ ေတြ႕ေလသည္ ။ သီရိ ကိုေထြး ၏ အနားသြာကာ ပိုက္ဆံထုပ္ ေပးလိုက္ၿပီး တီးတိုးေျပာဆို လိုက္သည္ ။ ကိုေထြး လည္း အတန္ငယ္ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ လက္ခံဟန္ ျပင္ ျမဴႏွင္း ကို ထားေသာ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေလသည္ ။ အထဲ တြင္ ဦးေကာင္းျမတ္ ျမဴႏွင္း ကို လီးစုပ္ခိုင္း ထားေလသည္ ။

အလိုမက်လွ်င္ နိပ္စက္ခံရသျဖင့္ ျမဴႏွင္း အသားမနာေစေရး အတြက္ ဦးေကာင္းျမတ္ လီးကို ေက်နပ္ေအာင္ စုပ္ေပးေနရသည္ ။ ထိုစဥ္ ကိုေထြး သည္ ဦးေကာင္းျမတ္ ၏ ေခါင္းကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ခ်လိုက္သည္ ။ ဦးေကာင္းျမတ္ ခ်က္ခ်င္း သတိလစ္ သြားေလသည္ ။ ထို အခါ မွ ကိုေထြး သည္ ” မမေလး . မမေလး အဆင္ေျပလား . ” ဟု ဆိုကာ ျမဴႏွင္း ကို ကယ္တင္ လိုက္ေလသည္ ။ ျမဴႏွင္း လည္း အခ်ဳပ္လြတ္သည္ ႏွင့္ လဲေနေသာ သူ၏ မ်က္ႏွာဖုံး ကို ခြါၾကည့္ လိုက္ၿပီး လန္႔သြားေလသည္ ။ ” ဦး . ဦးေကာင္းျမတ္ ” ကိုေထြး လည္း . ” ကြၽန္ေတာ္ ကို ခြင့္လႊတ္ပါ မမေလး . မမေလး သီရိ နဲ႔ ဦးေကာင္းျမတ္ အက်ပ္ကိုင္ လို႔ လုပ္ရတာပါ . ” ျမဴႏွင္း မ်က္လုံးျပဴး သြားသည္ ။ ” မမသီရိ က ငါ့ကို ဒီလို ျဖစ္ေစခ်င္တာလား ” ႏွစ္ အနည္းငယ္ အၾကာ . . . ျမဴႏွင္း အရာရာ ရင့္က်က္သူ ျဖစ္လာၿပီ ျဖစ္သည္ ။ ျမဴႏွင္း ကုမၼဏီ ကို က္ုယ္ပိုင္ ႏိုင္နင္းေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္ ။

ျမဴႏွင္း သည္ သီရိ ကို ေျမေအာက္ခန္း ထဲတြင္ ျပန္လည္ ဖမ္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့သည္ ။ ထိုသို႔ ျဖစ္ေအာင္ သီရိ ကိုယ္တိုင္ အကြက္ခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ျမျမ ႏွင့္ ကိုေထြး ကို သီရိ ကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ျမဴႏွင္း တာဝန္ေပး ထားသည္ ။ ျမဴႏွင္း ကေတာ့ အၿမဲ မလာျဖစ္ေပ ။ ျမဴႏွင္း ေရာက္သည့္ ေန႔သည္ သီရိ ၏ ငရဲခန္း ျဖစ္သည္ ။ အဝတ္အစား ဆိုသည့္ အရာကို ဝတ္ခြင့္မဲ့ခဲ့ ေသာ သီရိ သည္ အခ်ိန္ျပည့္ ေခြးမ လိုသာ ေနခဲ့ရသည္ ။ ျမျမ ၏ ေခြးကြၽန္မ ျဖစ္သလို ကိုေထြး ၏ အခမဲ့ ဖာသည္မ လည္း ျဖစ္သည္ ။ ျမဴႏွင္း သည္ သီရိ ကို ၾကာပြတ္ ျဖင့္ ေရာက္တိုင္း အားရေအာင္ ႐ိုက္သည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ ယက္ခိုင္းသည္ ။ တစ္ခါ တစ္ရံ ေတာ့ သူမ ကိုယ္တိုင္ သီရိ နည္းတူ ေခြးလည္ပတ္ ျဖင့္ ကိုေထြး အလိုးကို ခံရင္း ျမျမ ေစာက္ဖုတ္ ျဖင့္ ပြတ္ျခင္း ခံခဲ့ေလသည္ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျမဴႏွင္း သည္ သီရိ ၏ သခင္မ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမျမ ႏွင့္ ကိုေထြး ထံ ကြၽန္ခံခ်င္ စိတ္သာ ျဖစ္မိသည္ ……… ၿပီးပါၿပီ။