စိတ်ပါတိုင်း

စိတ်ပါတိုင်း

”ဟယ် ကိုဇွဲ အရမ်းကြီးကိုထွားလာတာ ကြည့်စမ်း။အခုမှ တကယ့်ယောက်ကျားပီသလာတာ” ”မမကလဲအရမ်းကိုလှလာပါလားဟမ်။တသားမွေးတသွေးလှတဲ့။ မမ မှအစစ်။ဒါနဲ့ ကိုကြီးစိုးခိုင်ရော” ”နင့်အကို စင်္ကာပူသွားတယ် ဒီမှာလေ နင့်တူမ ” ”မမနဲ့တူတယ် ကိုကြီးနဲ့လဲ တူတာပဲ ဘယ်နှစ်နှစ်လဲ သမီး” ”လေးနှစ်”ဇွဲပိုင်ဆိုတဲ့ကျွန်တော် အင်္ဂလန်ကနေပြန်ရောက်ပြီး နောက်ရက်မမဝတ်ရည်တို့သားအမိလာလည်တာပင်။မမဝတ်ရည်က အရင်ကထက်ကို လှလာသည်။ကိုယ်လုံးကလဲအရင်ကထက် ပိုပြီးဖွံ့လာကာ ကလေးတယောက်အမေလို့ ပြောရင်ယုံမှာမဟုတ်။ အသက်ကသုံးဆယ်ငါးလောက်ရှိပြီ။သူ့ထက် ခုနှစ်နှစ်လောက်ကြီး တာမို့သူကခု နှစ်ဆယ့်ရှစ်ဆိုတော့ မမဝတ်ရည်အေးက သုံးဆယ့်ငါး လောက်ရှိပြီဆိုပေမယ့်ရှိရင်းထက်ဆယ်နှစ်နီးပါလောက်ငယ်နေသည့် ရုပ်။နဂိုကတည်းက အသားဖြူပြီး ချောလှသူမို့ အိမ်ထောင်ကျ ပြီးကလေးတယောက်ရတာတောင် အလှကမပျက်တဲ့အပြင် ပိုပြီး တောင်ချောလာသည်။မမဝတ်ရည်နဲ့ စကားပြောပြီးပြန်သွားတော့ သူလိုက်ပို့ပေးသည်။အိမ်ပြောင်းသွားသည်မို့နောက် သွားလည်လို့ရ အောင်ပင်။မမဝတ်ရည်ယောက်ကျားကိုစိုးခိုင်ကစီးပွားရေးသမားဖြစ်နေကာအဆင်ပြေနေတာမို့ အရင်အိမ်ကိုအိမ်ငှါးထားကာကွန်ဒိုနဲ့နေ သည်။

အဆင်ပြေနေတာတွေ့တော့သူလဲဝမ်းသာရသည်။သူအိမ်ပြန်ရောက်တော့မမဝတ်ရည်အကြောင်းတွေးရင်းနဲ့အတိတ်ကိုပြန်သတိ ရသွားသည်။တကယ်တော့ကျွန်တော်နဲ့ မမဝတ်ရည်ကဘာမှမတော် စပ်ပေ။အိမ်နီးချင်းအိမ်ချင်းကပ်ရက်။ကျွန်တော့်အဖေကဝန်ထမ်းတဦး အမေကဈေးထဲမှာအထည်ရောင်းသည်။ချမ်းသာတဲ့သူတော့မ ဟုတ်ပေမယ့် ပိုက်ဆံတော့ရှိသည်လို့ပြောရမည်။မမဝတ်ရည်တို့က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းမမဝတ်ရည်အဖေကမမဆယ်တန်းနှစ်မှာဆုံးသွားတာ။သူတို့ အမိနှစ်ယောက်တည်း ဒုက္ခရောက်နေတော့ အဖေနဲ့အမေက ကူညီစောင့်ရှောက်ပေးသည်။ဟိုးအရင်ကတည်းက အိမ်ချင်းကပ်နေတာမို့ဆွေမျိုးရင်းလိုပင်။ကျွန်တော့်ကိုလဲ မမဝတ်ရည်တို့က မောင်တယောက်လို သားတယောက်လို။

မမဝတ်ရည်အဖေဆုံးသွားတော့ ကျန်ခဲ့တဲ့ပစ္စည်းတွေ ပိုက်ဆံတွေကို မေမေက စီမံခန့်ခွဲကာတိုးပွားအောင်လုပ်ပေးသည်။ ဖေဖေကဝန်ထမ်းတစ်ဦးပီပီစည်းကမ်းတော့ကြီးသည်။အသက် အရွယ်ကြီးမှ ကျွန်တော့်တယောက်တည်း မွေးပေမယ့် အလို တော့မလိုက်။မေမေက အလိုလိုက်ပေမယ့် ဖေဖေက စည်းကမ်းနဲ့။ ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းကချူချာသူမို့ ထွားကျိုးင်အောင် အားဆေးအမျိုးမျိုးတိုက်ပေမယ့်အရပ်ကသာရှည်လာပြီးဘေးမ ကားလာ။ပိန်ရှည်ရှည် ကုပ်ကိုင်းကိုင်း။ခါးချည့်လေးနဲ့။မေမေက အစိုးရိမ်လွန်ကာဘယ်သူနဲ့မှပေးမဆော့။အားရင် မမဝတ်ရည် တို့အိမ်မှာပဲနေရသည်။မမဝတ်ရည်နဲ့ဆော့ရသည်။မိန်းကလေးတွေနဲ့ ဆော့ရတော့ မိန်းကလေးဆော့နည်းပဲတက်လာသည်။ကြာတော့ ပျော့နွဲ့နွဲ့ဖြစ်လာသည်။ဖေဖေကမကြိုက်။အခြောက်ဖြစ်မှာကြောက်တာ။

ကျွန်တော်အခြောက်မဟုတ်မှန်း လူပျိုဖြစ်စမှာ ကိုယ့်ဟာ ကိုယ်သိလာသည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့မမဝတ်ရည်ကိုစိတ်ဝင်စား သည်။ဘာရယ်မှန်းမသိပေမယ့် မမဝတ်ရည်အိမ်သွားတိုင်း မမဝတ်ရည်အခန်းထဲက အတွင်းခံတွေ မြင်ရင် အောက်က ကောင်ကထောင်လာသလိုလစ်တိုင်းခိုးနမ်းကြည့်ရတာအမော။ မမဝတ်ရည်ကဖက်ထားရင်ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းသိ။ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်ထပ်တိုက်။မမဝတ်ရည်တို့အိမ်ကပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး။ရေချိုးတဲ့ နေရာက အိမ်အပြင်မှာ။ကျွန်တော့်အခန်းကကြည့်ရင် မြင်ရသည်။ ဒါကြောင့်မမဝတ်ရည်ရေချိုးချိန်နဲ့ကြုံတိုင်းချောင်းကြည့်ရတာအ မော။မမဝတ်ရည်က တခါတလေ ကျွန်တော်စာမသိလို့မေးရင် သင် ပေးတက်သည်။သူကစီးပွားရေးတက္ကသိုလ်မှာတက်နေတာ။တခါ တခါ မမဝတ်ရည်တို့အိမ်မှာ အိပ်ရင် မမဝတ်ရည် အခန်းထဲမှာ အတူတူအိပ်တက်သည်။အဲ့လိုဆိုရင် စိတ်ထဲမှာတမျိုးကြီး။

နောက်ပိုင်းကျွန်တော်လဲမမဝတ်ရည်တို့သိသွားမှာစိုးတာကြောင့် မအိပ်တော့။ကိုးတန်းအောင်တော့ဖေဖေကကျွန်တော့်ကို အခြောက် ဖြစ်မှာစိုးတာနဲ့အပြင်တွေလွှတ်အပေါင်းအသင်းတွေပေါင်းခိုင်းနဲ့။ မေမေကလဲ သဘောတူသည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့လသူတို့သား ကျွန်တော့်ပုံစံက တကယ့်ကိုအခြောက်သာသာ။လမ်းလျှောက်ရင် နွဲ့နွဲ့။စကားပြောရင်နွဲ့နွဲ့။ဒါကြောင့်ဖေဖေနဲ့မေမေကမွေးထားတာတဦး တည်းသောသား အခြောက်တော့အဖြစ်မခံနိုင်ဘူးဆိုပြိး လွှတ်တာ။ ကျွန်တော်လဲအပြင်လောကကိုမထွက်ဖူးတော့စစခြင်းကြောက်မိပေ မယ့် ကိုယ်နဲ့တကျောင်းတည်းဘော်ဒါတွေနဲ့တွေ့ကာ နောက်ပိုင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်လျှောက်သွားတဖြည်းဖြည်းအတတ်ပေါင်းစုံတတ်လာသလို ဗဟုသုတလဲ ရလာသည်။ဆေးလိပ် မူးယစ်ဆေး တော့မလုပ်ပေမယ့် အရက်ကတော့ သောက်တက်လာသည်။

ကြိုက်တော့မကြိုက်။အောကားတွေကြည့် ဘော်ဒါတွေစုံရင် မိန်းကလေးအကြောင်းပြော အတွေ့အကြုံရှိသူတွေက ပြန်ပြောပြ။ ဂွင်းလဲထုတက်လာသည်။ဂွင်းထုတက်လာတော့ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးယဉ်မင်းသမီးကမမဝတ်ရည်။စစခြင်းကငရဲကြီးမှာကြောက်ပေ မယ့်နောက်ပိုင်းရိုးသွားသည်။အောကားတွေထဲကလိုလီးကြီးချင်တာ မို့နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ကြီးအောင်ကြာရင်လုပ်တဲ့မိန်းကလေးစွဲတယ်ဆိုလို့ ကြာအောင် လေ့ကျင့်ရတာအမော။ပြီးရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကြီးလာပြီလား အချင်းချင်းပြိုင်ရတာအမော။အပြင်မထွက်တုန်းက မထွက်လို့ထွက်လဲထွက်ရရောမနိုင်တော့။မေမေကဖေဖေမသိ အောင်ဖုံးဖိထားရသည်။ရန်လဲ ဖြစ်တက်လာသည်။လူက ပျော့နွဲ့နွဲ့ မဟုတ်တော့ပေမယ့်ပိန်ရှည်ရှည်ကုပ်ကိုင်းကိုင်းပင်။ကျွန်တော်ဆယ်တန်းနှစ်လည်ကျော်တော့ မမဝတ်ရည်ယောက်ကျားယူသွားသည်။ ကိုစိုးခိုင်နဲ့။မေမေတို့ကစပ်ပေးတာပင်။တော်လဲတော်ရိုးလဲရိုးတဲ့သူမို့။ ကိုစိုးခိုင်ကလဲမမဝတ်ရည်ကိုချစ်နေတာကြာပြီတဲ့။မမဝတ်ရည်ကလဲ သဘောကျတာနဲ့ပေးစားလိုက်တာ။

မမယောက်ကျားရတော့မမ အမေအန်တီစိုးစိုးမြင့်က အိမ်နဲ့ အတွင်းပစ္စည်းတွေကို အမွေပေးခဲ့ ကာရိပ်သာဝင်သွားသည်။သူ့သမီးကိုစိတ်ချပြီဆိုပြီး။နောက်ပိုင်းတခါတခါမှသာလာတော့သည်။မမယောက်ကျားယူတော့အရမ်းခံစားရတာကျွန်တော်။ဘေးလူတွေတောင်သိသည်။ မမက ကိုစိုးခိုင်ကို ပစ်ကာကျွန်တော့်ကိုလာပြီးနှစ်သိမ့်တက်သည်။နောက်ပိုင်းကျွန် တော်လဲ နေတက်သွားသည်။ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ကျွန်တော့်ကို ဖေဖေကသင်တန်းတွေတက်ခိုင်းသည်။အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းအဓိကတက်ခိုင်းသည်။ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့ ”ငဇွဲ ခွေးဖြစ်မယ့်အကောင် ဘယ်မှာလဲ” ”ဖေကြီးရယ် ဒေါသကိုထိန်းပါဦး သားလေးကြောက်နေပါဦးမယ်” ”ဘာကွကြောက်နေပါဦးမယ်ဟုတ်လားငါကတော့ယောက်ကျားပီပီသသဖြစ်စေချင်လို့လွှတ်ပေးတန်သာလွှတ်ပေးထားတာ မင်းက အခွင့်အရေးကိုအလွဲသုံးစားလုပ်တယ် ဟုတ်လား ဟေ့ကောင် ငဇွဲ မင်းအပြစ်မင်းသိလား””မသိဘူးဖေဖေ” ”ဘာကွ မင်းစာမေးပွဲကျတာ မင်းအပြစ်မဟုတ်ဘူးလားဟမ်” ”သားတယောက်တည်းကျတာမှ မဟုတ်တာ။

သူများတွေလဲ ကျတာပဲ”အဲ့အရွယ်က ဂျွတ်ဆက်ဆက် ဂျစ်ကန်ကန်အရွယ်မို့ ဖေဖေ့ကိုဂျစ်တစ်တစ်ပြန်ပြောတော့ဖေဖေယမ်းပုံမီးကျသလိုပေါက်ကွဲကာ”အေးသူများကျတယ် မင်းလဲကျတယ် အဲ့ဒီတော့ ” ”ခွပ်””အမလေးသေပါပြီ အဖေကြီးရှင်သားကိုထိုးရသလား ” ”ဖယ်စမ်း မင်းပါနာမယ်နော် ခွေးဖြစ်မယ့်အကောင် မင်းက သူများလဲကျရင်ငါလဲကျတာမဆန်းဘူးဆိုတော့သူများအောင်တာ ကျဘာလို့ မအောင်ရတာလဲ ”ပြောရင်း တုတ်ဆွဲကာ ရိုက်ပါသည်။အဲ့အချိန်မှာပဲ”အမလေးသေပါပြီ ဦးဦးးနော် တော်ပြီ လွန်မယ်။ကလေးကို အဲ့လောက်လုပ်ရသလား”မမဝတ်ရည် အပြေးရောက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားကာ ကာပြီးဖေဖေ့ကို ရန်တွေ့သည်။အရင်ကတည်းက မမဝတ်ရည်က ဖေဖေနဲ့မေမေရဲ့ အချစ်တော်။ရိုသေလေးစားစွာဆက်ဆံတက်ပေမယ့်တည်ကြည်တဲ့ အနေအထိုင် အပြောအဆိုကြောင့်ဖေဖေရောမေမေက မမဝတ်ရည် ကိုချစ်သည်။

မမဝတ်ရည်က ပြောရဲဆိုရဲရှိပြီး တချို့ကိစ္စတွေကျ မမဝတ်ရည်ပြောရင်လက်ခံသည်။ခုလဲ ကျွန်တော့ကို ရိုက်တော့ မမဝတ်ရည် ဖေဖေ့ကို ရန်တွေ့သည်။”ရိုက်ရုံတင်မဟုတ်ဘူး သတ်ကိုပစ်ချင်တယ်။နင့်မောင်လုပ်ပုံကကောင်းလားစာမေးပွဲကိုကျရတယ်လို့ ငါ့မျက်နှာ ဓားနဲ့သာလှီးချင်တယ်”ဦးဦးကလဲတခါတလေ ခြေချော်လက်ချော်ရှိမှာပေါ့ အဲ့ဒါကို ခုလိုရိုက်တာလွန်တာပေါ့ အီးဟီးဟီး” မမဝတ်ရည်က ငိုလဲငို ရန်လဲတွေ့နဲ့ ဖေဖေလဲ မရိုက်တော့။ဆူပဲဆူတော့သည်။တော်တော်လေးကြာတော့ မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို သူ့အိမ်ကိုခေါ်ပြီး ဒဏ်ရာတွေကို ဆေးထည့်ပေးရင်း ငိုနေသည်။ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အတူနေလာတာမို့ ကျွန်တော်ခုလိုဖြစ်တော့ ငိုနေတာကြည့်ပြီး စိတ်ဖောက်ပြန်မိတာ နောင်တရသလိုလို ရှက်သလိုလိုခံစားမိသည်။ ဒါပေမယ့် ဆေးလိမ်းပေးရင်း ကုန်းကုန်းသွားတိုင်း လည်ပင်းက ဟိုက်နေတော့ ရင်သားဖွေးဖွေး နို့အုံဖွေးဖွေးတွေကို မြင်မိပြန်တော့ စိတ်က ထန်မိပြန်သည်။ကိုစိုးခိုင်ပြန်ရာက်တော့ ဘာဖြစ်တာလဲမေး တော့ မမဝတ်ရည်က ပြောပြသည်။ကိုစိုးခိုင်က အဲ့ဒါတော့ ဦးလေး လွန်တာပေါ့ပြောသည်။

တနေကုန် ကျွန်တော့်ကို ပြန်မလွှတ်။ သူတို့လင်မယားတွက်တွက်ထိုးနေသည်။ညနေကျ အိမ်ကို လင်မယားနှစ်ယောက်သွားတာတွေ့လိုက်ရသည်။ပြန်လာတော့ ”ကဲကိုဇွဲမမတို့နဲ့လာနေ။ဒီနှစ်ဆယ်တန်းအောင်အောင်ဖြေရမယ် နော်။ဂုဏ်ထူးများများပါအောင် မမတို့ ဦးဦးတို့ကို ကတိပေးခဲ့တယ်။ မောင်လေးကလဲ လိမ္မာရမယ်နော်”နောက်မှသိရသည်။ မမနဲ့ ကိုစိုးခိုင်ကဖေဖေတို့ကိုဒီနှစ်ဆယ်တန်းသေချာပေါက်အောင်ဖို့ သူတို့သင်ပေးမယ်အိမ်မှာပဲထားမယ်လို့ပြောခဲ့တာတဲ့။ဖေဖေတို့ကလဲ မမတို့နဲ့ စိတ်ချတာမို့ လက်ခံလိုက်သည်။လိုအပ်တာမှန်သမျှ ပံ့ပိုးပေးသည်။ကျွန်တော်လဲမမတို့စကားကိုနားထောင်သည်။တနှစ်ကျတဲ့ခံစားမှုကတော်တော်ဆိုးသည်။သူများတော့မသိကျွန်တော်နဲ့ တနှစ်တည်းနေပြီးအောင်သွားတဲ့သူတွေကိုတွေ့တော့အရမ်းသိမ် ငယ်သလိုခံစားရသည်။ဒါကြောင့် စာကိုကြိုးစားသင်ယူသည်။ ကိုစိုးခိုင်ကအားရင်ဗလတက်လာအောင်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခိုင်းသည် အဲ့အချိန်ဆိုမမနဲ့တဆူဆူ။

ကိုစိုးခိုင်ကစီးပွားရေးလုပ်နေတော့အိမ်မှာ အမြဲမရှိတက်မမဝတ်ရည်ကဘဏ်တစ်ခုမှာလုပ်နေတာမမဝတ်ရည် တို့အိမ်မှာနေရင်းနဲ့စိတ်ရိုင်းဝင်ဝင်လာသည်တခါတလေကျငါအရမ်း တဏှာရူးနေပြီလားတွေးမိပေမယ့် ထိန်းလို့မရ။မမဝတ်ရည်ရဲ့ ကိုယ်လုံးအလှကိုကြည့်ချင်စိတ်ကထိန်းမရနိုင်။မမဝတ်ရည်တို့လင်မယားကကျွန်တော်အိပ်တဲ့အခန်းဘေးကပ်ရက်ကအခန်း။ကျွန်တော်ကခုအရင်တုန်းကမမဝတ်ရည်အိပ်ခဲ့တဲ့အခန်းမှာအိပ်တာ။ဒါကြောင့်ကျွန်တော်မမဝတ်ရည်တို့အခန်းထဲကိုချောင်းလို့ရမယ့်အပေါက်ရှာ ပေမယ့် မတွေ့။အခန်းက ပျဉ်ကာထားတာမို့ အပေါက်ကို သုံးလေး နေရာဖောက်လိုက်သည်။မမဝတ်ရည်တို့ကုတင်ကဟိုဖက်နံရံဖက်ကပ်ထားသည်။ကျွန်တော်ကလဲဒီဖက်နံရံကပ်ထားတာမို့ကျွန်တော်အိပ်တဲ့နေရာနဲ့ ကွက်တိနေရာကိုရွေးကာ အပေါက်ဖောက်လိုက် သည်။ချောင်းကြည့်ဖို့အဆင်ပြေပြီမို့အပေါက်ကိုမသိအောင်ပြန်ပိတ်ထားသည်။ပြီးတော့ မမဝတ်ရည်အခန်းဖွင့်ထားတဲ့အချိန် အခန်းထဲ ဝင်ပြီးဖောက်ထားတဲ့အပေါက်ရဲ့အနေအထားကြည့်တော့မသိသာ။ သေချာကြည့်တောင် မသိနိုင်။အိုကေပြီ။

အပေါက်ဖောက်ပြီး တဲ့နေ့ ကစပြီးမနက်ဆိုကျွန်တော် ူမမဝတ်ရည်ကိုချောင်းရတာအမော။ ညနေဖက်မမဝတ်ရည် ရုံးကပြန်လာပြီး အဝတ်လဲတဲ့အခါကျ ချောင်းပြီးကြည့်သည်။နောက်ပိုင်း မေမေ ဝယ်ပေးထားတဲ့ Mp4အကောင်းစားက ပါတဲ့ ကင်မရာနဲ့ မနက်ဆိုမမဝတ်ရည် ရေချိုး အဝတ်လဲတာ ချောင်းရိုက် ညနေဆို မမဝတ်ရည် အဝတ်လဲ တာချောင်းရိုက်။ညကျ အိပ်ရာဝင်ရင် ရိုက်ထားတာကို ပြန်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုရတာအကြိမ်ကြိမ်။မမဝတ်ရည်နဲ့ ကိုစိုးခိုင်တို့ မရိပ်မိအောင်လဲ နေရသည်။ဇာတ်ကားတွေကြည့် စာအုပ်တွေဖတ်၊ သူများတွေပြောတာကြားရင်းနဲ့ မိန်းမတခါမှ မလုပ်ဖူးပဲနဲ့ ကျွန်တော် ဖင်ကို လုပ်ကြည့်စိတ်တွေဖြစ်မိသည်။

ကျွန်တော့်ထက်ကြီးတဲ့ သူတွေက ဖင်ချရတာ အဖုတ်ထက်ကြပ်တယ် မိုက်တယ်လို့ပြောတော့ ဟုတ်လားမဟုတ်လားမသိ လုပ်ချင်မိသည်။ခုချိန်ထိ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကို စွဲလန်းစေတာ မမဝတ်ရည်ကလွဲ ပြီးဘယ်မိန်းကလေးမှ မရှိ။ဒါကြောင့်မို့ မမဝတ်ရည်ရော ကိုစိုးခိုင်ကပါ ကျွန်တော့်ကို ခြောက်တယ်ထင်နေတာ ရိပ်မိပေမယ့် သူတို့ထင်တဲ့ဟာကို ပြောမနေတော့။ပြောလို့မှမကောင်းတာ။အိမ်မှာ အတူနေရင်း မမဝတ်ရည်ရဲ့တင်တွေရင်တွေကြည့် အခြေအနေပေးရင် ကင်မရာနဲ့ရိုက်။ညဆို စိတ်ကူးယဉ်ပြီးဂွင်းထု။စိတ်ကူးထဲမှာ မမဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်ကိုအကြိမ်ကြိမ် လုပ်မိသည်။ ဒီလိုနဲ့ နေရင်း ကိုစိုးခိုင်က အလုပ်ကိစ္စနဲ့ မူဆယ်ဖက်ကို တစ်လလောက်သွားရသည်။ကျွန်တော်နဲ့ မမဝတ်ရည်က အရင်လိုနေမြဲစားမြဲပင်။

တခါတလေ မမဝတ်ရည်ကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေတက်သလို မမဝတ်ရည်ကလဲ နေသည်။ကျွန်တော်လဲ အဲ့ဒါကို သာယာနေတက်သည်။စာကိုတော့ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြိုးစားသည်။ကိုစိုးခိုင်ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်တော်လဲ လေးငါးခြောက်လအတွင်း ဗလနည်းနည်းထွက်လာသည်မို့ မမဝတ်ရည်ရောမိဘနှစ်ပါးကပါ သဘောကျနေသည်။အမှန်တိုင်းပြောရရင် ကျွန်တော်လဲ သဘောကျသည်။ကျောင်းခန်းထဲမှာ မိန်းကလေးတွေက ကျွန်တော့်ကို သဘောကျတယ်ဆိုတဲ့ အသံတွေ ဘော်ဒါတွေကတဆင့်ပြန်ကြားရတော့ ဘယ်ယောက်ကျားလေးက မသာယာပဲရှိမလဲ။ဒါကြောင့်ကျွန်တော်လဲ ဒိုက်ထိုး ဘယ်ရီရိုက် ကြိုးခုန်နဲ့ အားရင်အားသလို လေ့ကျင့်မိသည်။ကျွန်တော့်ရဲ့ မန်မိုရီကတ်တွေထဲမှာလဲ မမဝတ်ရည်ပုံတွေနဲ့ အောကားတွေပဲပြည့်နေသည်။ရတဲ့မုန့်ဖိုးကိုစုကာ မန်မိုရီကတ်ကို ဝယ်ဝယ်ထားသည်။

နှစ်ဝက်စာမေးပွဲဖြေပြီးအမှတ်စာရင်းထွက်တော့ ကျွန်တော် အမှတ်က အရမ်းကောင်းနေတာမို့ ဖေဖေက ကျွန်တော့်ကို ဆုချတဲ့အနေနဲ့ ဘာလိုချင်လဲမေးတော့ ကျွန်တော်လဲ ဟန်းဆက်အကောင်းစားတစ်လုံးလိုချင်တယ်ပူဆာတာနဲ့ဖေဖေကဆင်းကတ်တော့ဆယ်တန်းအောင်မှ ဝယ်ပေးမယ် ဆိုပြီး ဟန်းဆက်ပဲဝယ်ပေးသည်။ဟန်းဆက်ကပါတဲ့ ကင်မရာကအတော့ကိုကောင်းသည်။မမဝတ်ရည်က သဘောမကျ။ဂိတ်းဆော့ရင် စာဖက်အားနည်းမှာစိုးလို့။ကျွန်တော်က ဂိမ်းဆော့ဖို့မှမဟုတ်တာ။ဒါကြောင့်ဂိမ်းလုံးဝမဆော့ပါဘူးလို့ အာမခံကတိပေးမှ ပေးကိုင်သည်။ကင်မရာက ရုပ်ထွက်က ရှင်းနေတာမို့ ကျွန်တော့်အကြိုက်ပင်။ တရက် ကိုစိုးခိုင် ခရီးကနေပြန်လာသည်။မမဝတ်ရည်လဲ ခါတိုင်းကထက် ပိုပြီးလှနေသလိုပင်။ရေချိုးသနပ်ခါးလိမ်းကာ ထားသည်။ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ထုးဆန်းနေသည်။ကျွန်တော့်ကို စာသင်နေရင်း မမဆီက ပျံ့လာတဲ့ သနပ်ခါးနံ့လေးက ဖက်နမ်းချင်စရာ။ကျွန်တော်လဲ သိပ်နေမကောင်းချင်တာနဲ့ စောစောအိပ်ရာဝင်ချင်တယ်ပြောတော့ မမက ခွင့်ပြုသည်။ဒီတစ်ရက်ပဲနော်လို့ပြောပြီးဆေးတိုက်သည်။ကျွန်တော်လဲ စောစောဝင်အိပ်လိုက်သည်။ကိုစိုးခိုင်နဲ့မမဝတ်ရည်က. မေမေတို့အိမ်ဖက်ထွက်သွားသည်။

ကျွန်တော် ဆက်ခနဲ တရေးနိုးတော့ နာရီကြည့်လိုက်ရာ ဆယ်နှစ်နာရီထိုးတော့မယ်။ရေဆာတာနဲ့ အပြင်ထွက်ကာ ရေသောက်ဖို့ အိပ်ရာကထတော့ ”အို ကို တိုးတိုးလုပ်ကွာ ကိုဇွဲ နိုးသွားဦးမယ်” ”မနိုးပါဘူးကွာ။ကိုဇွဲက နေမကောင်းလို့ ဆေးသောက်ပြီးအိပ်နေတာ ဆင်အော်တောင်နိုးမှာမဟုတ်ဘူး” ”အင့် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ဒီနေ့ အရမ်းပဲ အို ဟင့် ဟင့်” အသံတွေကြားလိုက်ရတော့ ဘာလဲဆိုတာသိလိုက်ရသည်။ဘေးက အပေါက်ကို ဖွင့်ကာချောင်းလိုက်တော့ မမဝတ်ရည်တို့အခန်းထဲ မီးဖွင့်ထားသည်။လားလား မမဝတ်ရည်နဲ့ ကိုစိုးခိုင်တို့ လိုးနေကြသည်။သူကြည့်ရင်း အောက်ကကောင်က ထလာသည်။ကျွန်တော် အနားမှာရှိတဲ့ ဖုန်းကိုယူကာ ဗွီဒိယို ရိုက်လိုက်မိသည်။လက်တဖက်ကလဲ ထောင်နေတဲ့ ငပဲကို ကိုင်ရင်း ထုနေမိသည်။မမဝတ်ရည်က ကုတင်ပေါ်မှာလှဲကာ ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်ထားပြီးကိုစိုးခိုင်က နောက်ဖက်ကနေ ုနေသည်။လက်တွေက နို့တွေကို ကိုင်လိုက် ခါးကိုကိုင်လိုက် မမဝတ်ရည်က ဖင်ကိုနောက်ကို ကော့ပေးလိုက် ကိုစိုးခိုင် လက်ကိုအားမလိုအားမရ ကိုင်လိုက် မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့သွားလိုက် နှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်နဲ့ ညည်းနေတဲ့အသံက ရင်ခုန်ဖွယ်။

ကျွန်တော်လဲ အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံပဲ အမိအရ ရိုက်ထားသည်။လက်ကလဲ ဂွင်းထုရင်း စိတ်ကို ချုပ်ထားသည်။တော်တော်လေးကြာကြာ လုပ်နေရင်း ” ဝတ်ရည် ကို့ကို ကုန်းပေးကွာ” မမဝတ်ရည်က ဘာမှမပြော ကုတင် ပေါ် အသာထကာ ကုန်းလိုက်တော့ ကိုစိုးခိုင်က ကုတင်အစွန်းဖက်ရွေ့ ခိုင်းလိုက်သည်။မမဝတ်ရည် ကုန်းတာ ကျွန်တော့်ဖက် ဖင်ပေးထားတာမို့ မမဝတ်ရည်ရဲ့ အဖုတ်ရယ် ဖင်ပေါက်နီညိုညိုလေးကို ရှင်းရှင်းလင်းတွေ့နေ့ရသည်။ကျွန်တော် စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရသည်။ပြေးပြီးဆောင့်ချင်စိတ်ကို။ကိုစိုးခိုင်က အဖုတ်ထဲကို သူ့လီးထည့်ကာ အားရပါးရဆောင့်နေရာ အခန်းထဲမှာ မမဝတ်ရည်ရဲ့ ညည်းညူသံ ကိုစိုးခိုင်ရဲ့ အားရကျေနပ်သံ အသားခြင်းထိခတ်သံတွေနဲ့ ။ကျွန်တော်လဲ ကြည့်ရင်း ထုနေလိုက်သည်။သူတို့လဲ ငြိမ်ကျသွားသလို ကျွန်တော့်လဲ ပြီးသွားရသည်။ခုလို ကောင်းတာမျိုးတခါမှ မရဖူးခဲ့။ နောက်ရက်မနက် ကျွန်တော်က မျက်နှာပူသလိုဖြစ်ပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်က အေးဆေး။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းမဖြေပြီးမချင်း မမဝတ်ရည်တို့ လင်မယား လုပ်တာကို လေးခါလောက်မြင်ဖူးသည်။ဆယ်တန်းကို ကောင်းမွန်စွာဖြေနိုင်သည်။ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ မမဝတ်ရည်က မန္တလေးဖက် ပြောင်းသွားသည်။ဒီနှစ်သေချာပေါက်အောင်မှာမို့ ဖေဖေက ကျွန်တော့်ကို စပီကင်တက်ခိုင်းပြန်သည်။ကျွန်တော်လဲ စပီကင်တက်လိုက် ဘော်ဒါတွေနဲ့ လည်လိုက်နဲ့။ဘော်ဒါတွေ နည်းပြကောင်းမှုကြောင့် ကျွန်တော် ဆော်လုပ်ဖူးသွားသည်။ကလပ်သွားရင်း ဇယားညှိကာ ဘော်ဒါတယောက်အိမ်မှာ လုပ်ကြတာ။နောက်ပိုင်း အဲ့ဇယားနဲ့ ပဲ သုံးလေးခါလုပ်ဖြစ်သည်။ကျွန်တော်က တခါမှမလုပ်ဖူးလို့ သူက သေချာသင်ပေးသည်။ကျွန်တော်က လက်တွေ့မရှိပေမယ့် စာတွေ့ရှိတာမို့ အရိပ်ပြရင်အကောင်ထင်သည်။နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ ဖင်ကို လုပ်ကြည့်ချင်တယ်ပြောတော့ လုပ်ခိုင်းတာနဲ့ လုပ်လိုက်သည်။အတော့ကို သဘောကျသွားသည်။

နောက်ပိုင်းမှာလဲ ကလပ်သွား ရင်းလာရင်း ကြုံရင်ကြုံသလို လုပ်တက်လာသည်။ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့ ကျွန်တော် ဂုဏ်ထူးသုံးလုံးပါလို့အကုန်ဝမ်းသာရသည်။မမဝတ်ရည်က လာလည်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေက မမဝတ်ရည်ကို လက်ဆောင်ဝယ်ပေးသလို ကျွန်တော်က လဲ ကန်တော့သည်။သေသေချာချာကို ကန်တော့သည်။ပစ်မှားတာများနေတာကိုး။မမဝတ်ရည်တို့က ကလေးမယူသေးဘူးတဲ့။ရန်ကုန်ကို နောက်နှစ်မှပြန်ပြောင်းရမယ်လို့ပြောသည်။ဆယ်တန်းအောင်ပြီးတော့ ဖေဖေက ကျွန်တော့ကို IELTSဖြေခိုင်းသည်။ကျွန်တော်ဖြေတော့ အမှတ်ကောင်းရသည်။ဖေဖေက ကျွန်တော့ကို သူ့ညီမ ရှိရာ အင်္ဂလန်ကို လွှတ်ပြီးပညာတော်သင်ခိုင်းသည်။ကျွန်တော်လဲ မငြင်းတော့ပဲ သွားမယ်လို့ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။သွားမယ့်နေ့ကျ ဖေဖေမေမေနဲ့ကိုစိုးခိုင်မမဝတ်ရည်တို့ လေယာဉ်ကွင်းလိုက်ပို့သည်။မေမေနဲ့မမဝတ်ရည်က ငိုပြီး မှာတမ်းတွေချွေသလို ဖေဖေနဲ့ ကိုစိုးခိုင် ကဆုံးမစကားပြောသည်။အဲ့နေ့ကိုမေ့မရနိုင်ပါ။

အင်္ဂလန်ရောက်တော့ စာကိုကြိုးစားသင်ယူသလို အပြင်ဗဟုသုတရအောင်လဲ ဒေါ်လေးက သူ့မိတ်ဆွေတွေကိုအကူအညီတောင်းကာ အလုပ်လုပ်စေသည်။ကျွန်တော်လဲ နေသားတကျဖြစ်သွားပြီးနောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေနဲ့ ဒိတ်လိုက် အိပ်လိုက်၊ သဘောကျတဲ့သူနဲ့တွဲလိုက်နဲ့ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နေသည်။အရင်က လုပ်ချင်သမျှတွေ ခုမှလုပ်ခွင့်ရတာပင်။ အစက ကျွန်တော် ကိုယ့်ပစ္စည်းကို သေးတယ်လို့ထင်မိလို့ ကြီးအောင် ကြားဖူးနားဝတွေနဲ့ လုပ်ခဲ့တဲ့အကျိုးကြောင့်လား ဘဝပေးကုသိုလ်ကြောင့်လားမသိ။ စံချိန်မီ ရုံမက လွန်တောင်လွန်သည်လို့ ကျွန်တော်နဲ့ အိပ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတွေကပြောကြသည်။ပိုပြီးကောင်းတာက ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးမှာ အကြောထုံးတာလိုလို ဘာမှန်းမသိတဲ့ အလုံးသုံးလုံးရှိသည်။စစခြင်းက ကျွန်တော် ကြောက်လန့်ကာ နားလည်တက်ကျွမ်းသူတွေကိုမေးတော့ စိုးရိမ်စရာမဟုတ်ဘူး။ဖြစ်တက်တယ်လို့ပြောသည်။

ရင်းနှီးတဲ့ဆရာဝန်တွေပြ ကြည့်တော့လဲ အချိန်တန်ရင် ပျောက်သွားလိမ့်မယ်ပြောပေမယ့် မပျောက်ပဲ အလုံးလေးတွေဖြစ်ကျန်နေခဲ့သည်။ဒီကြားထဲ လိင်အဂါၤမှာ မှဲ့ကလဲပါသေးတာမို့ ငါတော်တော်တဏှာကြီးတဲ့ကောင်ပဲထင်ခဲ့မိသည်။ထင်မိအောင်လဲ ဖြစ်ခဲ့တာကိုး။ဒါပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းကြီးလာမှ အဲ့ဒီအရွယ်က အဲ့လို ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို စိတ်ဝင်စားတက်ကြတာသဘာဝမှန်းသိလာခဲ့ရသည်။အင်္ဂလန်ရောက်ပြီး အတော်ကဲခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းကျတော့ ကျန်းမာရေးလိုက်စားခဲ့သည်။ဒါကြောင့် လဲ နောက်ပိုင်းမှာလူက ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ ကြည့်ကောင်းလာခဲ့သည်။နောက်ပိုင်းမှာ ရောက်စကလို မဟုတ်တော့ပဲ ရည်းစားအဖြစ်အတည်တကျတွဲဖြစ်သည်။

စီးပွားရေးဥပဒေပညာကို မာစတာပြီးတဲ့အထိတက်ခဲ့ပြီး ကျောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာ ကုမ္ပဏီတခုမှာအလုပ်ဝင်လုပ်ခဲ့သည်။နောက်ပိုင်းမှာလစာက တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာခဲ့သည်။ မိန်းကလေးတွေနဲ့ တွဲစတုန်းက ကျွန်တော်လုပ်ချင်တဲ့အတိုင်း စိတ်ကူးယဉ်တဲ့အတိုင်း လုပ်ခဲ့ အပေါက်စုံအောင်လုပ်ခဲ့ဖူးသည်။တချို့တွေကကျတော့ နောက်ပေါက်ကို မပေး၊တချို့က နောက်ပေါက်ကို လုပ်ရတာကြိုက်သည်။ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်နဲ့ အိပ်ခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းကလေးတိုင်း တခါအိပ်ပြီးရင် နောက်တခါ ထပ်ပြီးနေရဖို့အတွက် ဘယ်တော့မှမငြင်း။ဒါလဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကုသိုလ်လား မကောင်းတာလား မသိ။နောက်ပိုင်းဖြစ်တဲ့ ရည်းစားတွေထဲမှာ တရုတ်မလေ လီလီနဲ့ ရုရှားသူခရစ္စတီး နှစ်ယောက်ကတော့ ကျွန်တော်သဘောအကျဆုံး။

သူတို့နှစ်ယောက်နဲ့မှ ကျွန်တော် အတွေ့အကြုံဆန်းဆန်းတွေရခဲ့သည်။နှစ်ယောက်လုံးက ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံရတာကိုကြိုက်သည်။စကားကြမ်းကြမ်းပြောကာ အသားကိုနာအောင်လုပ်ပေးတာကိုသဘောကျသည်။ဆက်ဆံတဲ့အခါတိုင်း ညှာတာကို မကြိုက်။အံ့သြစရာပင်။ကျွန်တော်လဲ သူတို့နဲ့ကျမှ အဲ့လိုဆက်ဆံရတာကို သိလာ သဘောကျလာသည်။နောက်ပိုင်းတွဲတဲ့သူတွေကိုလဲ အဲ့လို ဖြစ်အောင် သိမ်သွင်းကာဆက်ဆံတက်သည်။တချို့ကကျလဲ မကြိုက်ပေ။မကြိုက်တဲ့သူကိုကျ အတင်းမလုပ်။ဒါပေမယ့် စိတ်ရှည်ရှည်ထားကာ လိုချင်တဲ့ပုံကို သွင်းပြီးဆက်ဆံတက်တာ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကျင့်လိုဖြစ်လာသည်။ ”သား အိမ်ထောင်မပြုသေးဖူးလား အသက်ကမငယ်တော့ဘူး။မေမေတို့မြေးချီချင်လှပြီ” ကျွန်တော့်အတွေးတွေပြတ်တောက်သွားရသည်။ ”မေမေကလဲ မမ သမီးလေးရှိတယ်လေ” ”အင်းလေ ရှိတာတော့ရှိတာပေါ့ သားက မေမေ့သားအရင်းလေ ကိုယ့်မြေးကို ချစ်ချင် ချီချင်သေးတာပေါ့”

”သားကြိုက်တဲ့သူမတွေ့သေးဘူးမေမေ တွေ့ရင်တော့ ယူမှာပေါ့” ”နင့်ပြောလိုက်ရင်ဒီလိုကြီးပဲ” မေမေ မကျေမနပ်နဲ့ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ ရီပြီးကျန်ခဲ့သည်။ပြန်ရောက်တာတစ်နှစ်နီးပါးရှိပြီ။ရောက်ပြီးနှစ်လလောက်ကတည်းက အိမ်ထောင်ပြုဖို့ ပြောနေတာ။ကျွန်တော်ကလဲ မျိုးဆက်ရဖို့အတွက်အိမ်ထောင်မပြုချင်။ကိုယ်တကယ်နှစ်သက်တဲ့ မိန်းမနဲ့ကျမှ ယူမယ်လို့ တွေးထားသည်။ပြီးတော့ မိန်းမကိစ္စက ကျွန်တော့်အတွက် သိပ်ပြီးမထူးဆန်းတော့။ဒါပေမယ့် ခုထိ ကြိုက်ရမယ့်သူမတွေ့။ငယ်ကတည်းက စွဲလန်းခဲ့ရတဲ့ မမဝတ်ရည်ကို ခုချိန်ထိ မေ့မရတာ အံ့သြမဆုံး။မမဝတ်ရည်ဆိုလို့ သူ့ဆီတောင်မရောက်တာကြာပြီ။တွေ့တိုင်း စိတ်က ထိန်းမရတာမို့ မတွေ့ဖြစ်အောင်ရှောင်ရသည်။ကိူစိုးခိုင်နဲ့တော့ မကြာခဏ ဆုံဖြစ်သည်။

ကိုစိုးခိုင်က အတော်ကို ဝလာကာ စီးပွားရေးမှာလဲ တော်တော်လေးအောင်မြင်နေသည်။အောင်မြင်သူတို့ ထုံးစံ အသောက်အစားလေးနဲ့ မိန်းမကိစ္စလေးကပါရှိလာတက်သည်။သူနဲတွေ့တိုင်း ကေတီဗွီကိုရောက်ဖြစ်တက်သည်။ကိုစိုးခိုင်က ကျွန်တော့်ကို ခုလိုမြင်ရတော့ အတော့်ကို ကျေနပ်ကာ ငါဖြစ်စေချင်တာ ဒီလိုပုံစံမျိုးကွ လို့ တဖွဖွပြောတက်သည်။ကျွန်တော်လဲ ပြန်ရောက်ပြီး ဟိုမှာလုပ်ခဲ့တဲ့ ကုမ္ပဏီနဲ့ချိတ်ကာ ဒီမှာ ယန္တယားတွေ စက်ကြီးတွေ ကားတွေတင်သွင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီကြီးတခုမှာ လုပ်နေတာ။ရာထူးကလဲ ကောင်း လစာကလဲ များတာမို့ မငြင်းတော့ပေ။မြို့ထဲမှာ တိုက်ခန်းတခန်းဝယ်ကာ တခါတလေ အဲ့ဒီတိုက်ခန်းမှာ နေတက်သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေကတော့ ဘာမှတော့မပြောပေ။ ”ကိုဇွဲ ဒါက ကျွန်တော့်ကောင်မလေး မို့မို့ ဒါက စိမ်းအိ ဒါက ဖြူသွယ် မှန်ထားနော် ဒါက ကိုဇွဲပိုင်တဲ့ ကိုယ်တို့ရဲ့ ဆရာသမားဆိုလဲ ဟုတ်တယ်”

”ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်ကို ခင်နိုင်ပါတယ်ဗျ ဒါနဲ့ စိမ်းအိရဲ့fbအကောင့်က ဒီနာမည်နဲ့ပဲမဟုတ်လား” ”ရှင်ဟုတ်ကဲ့ ဘာလို့လဲ” ”အော်ကျွန်တော့် အကောင့်ထဲမှာ friဖြစ်နေလို့။တွေ့ဖူးတယ်ထင်နေတာ” ”အော် မှတ်မိပြီ ဟုတ်တယ် ဒါကြောင့် စိမ်းအိက လဲ မြင်ဖူးပါတယ် ထင်နေတာ ” ကျွန်တော်တို့ အလုပ်ထဲက ကျွန်တော့် တပည့် နိုင်ထွန်းက ကျွန်တော့်ကို သူ့ကောင်မလေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမယ်ဆိုပြီး ခေါ်လို့ လိုက်သွားလိုက်တာ။တခြားတော့မဟုတ်။သူ့ကောင်မလေးက မန္တလေးက ဘဏ်တခုကဝန်ထမ်း။ရန်ကုန်ကို သင်တန်းလာတက်တာမို့ လစ်တဲ့အချိန် ကျွန်တော့ တိုက်ခန်းကို သုံးချင်လို့ပင်။ကျွန်တော်ကလဲ လိုရင်သုံးဖို့ပြောထားတာပင်။ဘယ်မှာတွေ့တာလဲမေးတော့ လိုင်းပေါ်မှာတွေ့ရင်း မန္တလေးမှာတာဝန်ကျတော့ ကြိုက်သွားတာတဲ့။

ရန်ကူန်ပြန်ရောက်တော့ သူလဲ မအား ကိုယ်လဲမအားနဲ့မတွေ့ဖြစ်ကြပဲ ခုမှ သင်တန်းလာတက်ရင်းတွေ့ရတာလို့ပြောသည်။ဖြူသွယ်က ကျွန်တော့ရဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ကိုညီသစ်ရဲ့ကောင်မလေး။ရန်ကုန်သူ။စိမ်းအိက မိထ္ထီလာသူ။ဘဏ်ကနေလွှတ်တဲ့ သင်တန်းခြောက်လလောက်တက်ရမှာ။ရောက်တာတစ်လနီးပါးရှိပြီ။စိမ်းအိက အိမ်ထောင်ကျတာမကြာသေးပေ။ ငါးလလောက်ပဲရှိပြီထင်သည်။fbမှာfriဖြစ်တာဘယ်ကတည်း ကမှန်းမသိပေမယ့် သူမပုံတွေနောက်ပိုင်းမှာ ခပ်စိပ်စိပ်တက်လာလို့ သတိထားမိတာ။လူကတော့ ခုခေတ်မော်ဒယ်တွေလို။ပိန်ခြောက်ခြောက်မဟုတ်ပေမယ့် ပါးပါးလျားလျားပင်။ကိုရီးယား မင်းသမီးတွေကိုအားကျလ့ိုလားဘာလားမသိ။

ဖင်သေးရင်သေးတွေ။အရမ်းကြီးသေးတာမဟုတ်ပေမယ့် တနိုင်လေးတွေပင်ပြောရမလား။ဖြူသွယ်ကတော့ တောင့်တောင့်ပင်။နောက်ပိုင်း ကိုညီသစ်က ကျွန်တော့်ကိုသူ့ကောင်မလေးနဲ့လည်ချင်တိုင်း အဖော်ခေါ်ကာ နိုင်ထူးကလဲ ပါလာတက်သည်။ပါလာမှာပေါ့ ဖြူသွယ်က အိမ်ကနေထွက်ဖို့ စိမ်းအိနဲ့ မို့မို့ ပါမှဖြစ်မည်ကိုး။စိမ်းအိနဲ့ မို့မို့က အဆောင်မှာနေကြတာဆိုတော့ နည်းနည်းလွတ်လပ်သည်။စိမ်းအိက သိပ်မလိုက်ချင်ပေမယ့် မို့မို့က သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ချင် ဖြူသွယ်ကလဲ ထိုနည်းတူမို့ အတင်းခေါ်သည်။နိုင်ထူးနဲ့ ကိုညီသစ်ကလဲ စိမ်းအိအဖော်ရအောင် ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တာ။ကျွန်တော်က လူလွတ်ကိုး။ပြီးတော့ ကျွန်တော်မှာကားလဲရှိတာကြောင့်ပါမည်။စိမ်းအိကလဲ အိမ်ထောင်သည်မို့ ပြသာနာမရှိပေ။

သံယောဇဉ် စက်ဝန်း ဒါကြောင့်တပတ်မှာနှစ်ရက်လောက်တော့ လည်ဖြစ်တက်သည်။လည်တိုင်း နိုင်ထူးရော ကိုညီသစ်ပါအတွဲကိုယ်စီနဲ့ပျောက်သွားတက်ကြတော့ များသောအားဖြင့် စိမ်းအိနဲ့ကျွန်တော်သာကျန်ခဲ့ရသည်။ကြာလာတော့ ကျွန်တော်စိမ်းအိကို ကြံကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ပေါ်လာမိသည်။တခြားတော့မဟုတ်ပေ။သူမရဲ့ သစ္စာတရားကို ခိုင်မာရဲ့လားဆိုတာ။ဘာလို့ လဲဆိုတော့ လိုင်းပေါ်မှာ ယောက်ကျားကို ဘယ်လိုသတိရကြောင်း ဘယ်လိုလွမ်းကြောင်း ဘယ်လိုသတိရနေတဲ့အကြောင်းတွေတဖွဲ့တနွဲ့လုပ်နေတာ ကျွန်တော်က သိပ်မယုံချင်။အိုဗာဖြစ်တယ်လို့မြင်သည်။ကျွန်တော်ခင်ပြီး သူ့ယောက်ကျားဖြိုးဝေ သုံးလေးခါလာတာဆုံဖူးသည်။နောက်ပိုင်း မအားတာနဲ့ လာတာမတွေ့ရတော့။

ကျွန်တော်နဲ့ခင်လာတာသုံးလကျော်လေးလလောက်ရှိပြီ။နောက်ပိုင်းကျွန်တော်နဲ့ တတွဲတွဲဖြစ်လာသည်။ဒါကို သူ့ယောက်ကျားလဲ သိသည်။လိုင်းပေါ်မှာဆုံတိုင်းဂရုစိုက်ပေးဖို့ စောင့်ရှောက်ပေးဖို့မှာတက်သည်။ စိမ်းအိနဲ့ကတော့ လိုင်းပေါ်မှာညတိုင်းစကားပြောဖြစ်သည်။ကျွန်တော်လဲ ကလိတိတိ ရိတိတိပြောတော့ စိမ်းအိကလဲ ပြန်ပြောသည်။ကျွန်တော်စလိုက်ရင်ပါတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ”ကိုဇွဲရေ မင်းအားရင် ဆုံရအောင်လေ။ငါတို့လဲ နေပြည်တော်ရောက်နေတာဟ” ”ဟုတ်လားဆုံမယ်လေ။ဘယ်မှာဆုံမလဲ” စတိတ်ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်းဝေယံ။ကျွန်တော်နေပြည်တော်ကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရောက်နေတုန်း ဖုန်းဆက်လာတာ။သူကလဲ ကျွန်တော့် ကုမ္ပဏီရဲ့ ကုမ္ပဏီခွဲတစ်ခုမှာ မန်နေဂျာတစ်ဦး။

ဆယ်တန်းတုန်းကနှစ်ချင်းပေါက်အောင်ကာ နည်းပညာတက္ကသိုလ်တက်ခဲ့တာ။ကျောင်းတုန်းက စာတော်တဲ့သူမို့ ကျွန်တော့်ကိုအဖက်မလုပ်။နှိမ်တောင်နှိမ်တက်သည်။ကျောင်းပြီးလို့ စင်ကာပူမှာအလုပ်လုပ်ရင်း သူ့ရဲ့ဆရာရဲ့သမီးနဲ့ညားကာ နေရာကောင်းရလာတာလို့ ဘော်ဒါတွေပြောလို့သိရသည်။နောက်ပိုင်း ကျွန်တော်နဲ့တွေ့တော့ ကျွန်တော့်အကြောင်းသိကာ လေးလေးစားစားဆက်ဆံလာသည်။ ညဖက်ကျတော့ သူတို့မိသားစုနဲ့ကျွန်တော် ဆုံဖြစ်ကြသည်။ဒီကောင်က သမီးတယောက်ရနေပြီ။မိန်းမက နှစ်ဆယ့်ငါးလောက်ရှိပြီ။ကလေးကတော့ ငါးနှစ်နီးပါးသမီးလေး။မိန်းမနာမည်က ဥမ္မာဦး။အရမ်းကြီးမလှပေမယ့် ပြင်တက်ဆင်တက်ဝတ်တက်တာမို့ ကြည့်ကောင်းသည်။ကိုယ်လုံးကတော့ မဆိုးပေ။

အရပ်ကမဆိုသလောက်ပုတယ်ထင်ရပေမယ့် သူ့အရပ်နဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက ကွက်တိ။ကြည့်ကောင်းသည်။နေပြည်တော်မှာတပတ်လောက်ကြာပြီး သူတို့တွေနဲ့လည်ဖြစ်သည်။ဝေယံတခါတလေမအားတဲ့အခါကျဥမ္မာဦးတို့သားအမိကို ဟိုဟိုဒီဒီလိုက်ပို့ပေးရသည်။အတော်လေးလဲ ရင်းနှီးလာသည်။ ကျွမ်တော်နေပြည်တော်က ပြန်လာတော့ ကိုညီသစ်တို့ နိုင်ထူးတို့ အပူကပ်ကြသည်။ကျွန်တော်မရှိလို့ သူတို့ကောင်မလေးတွေနဲ့မတွေ့ရ။ ”မင်းတို့ကလဲကွာ ငါမရှိလဲ ဘာဖြစ်လဲ သော့ထားခဲ့တာပဲ။သွားပေါ့” ”မင်းကဘာသိလဲ မင်းမရှိတော့ စိမ်းအိက တယောက်တည်းဖြစ်နေမှာဆိုပြီး မလိုက်တော့ မို့မို့ လဲမထွက်ရဘူးလေ။အဲ့လိုဆိုတော့ ဖြူသွယ်လဲ ဘယ်ထွက်ရတော့မလဲ” ”ကြည့်လုပ် ကိုညီသစ် ဟိုက အသက်က ခုမှ ဘယ်လောက်ရှိသေးလို့လဲ ပူလာကာမှ ဟင်း ဟင်း” ”လခွမ်း နှစ်ဆယ့်သုံးလောက်ရှိပါပြီဟ။မငယ်တော့ပါဘူး။

အဲ့လောက်လဲ မညံ့ပါဘူးမင်းကလဲ။သူတို့ဟာသူတို့ ကာကွယ်နိုင်ကြပါတယ်။စိမ်းအိတောင် လင်ရနေပြီဟာကို မငယ်တော့ပါဘူး” ”ကိုယ့်ဇာတ်ကိုယ်နိုင်ရင်ပြီးရော” ”အေးပါ ငါတို့ အဲ့နေကျရင် ကလပ်ကို သွားမယ်။ပြီးရင် မင်းက စိမ်းအိကို မင်းဘော်ဒါအိမ်ကို ပို့ပေးလိုက်။ငါတို့က ဟိုတယ်သွားနှပ်မယ် ဖြစ်လား” ”ခင်ဗျားတို့ကဗျာ ကြာရင် စိမ်းအိက သူ့ယောက်ကျားနဲ့မညားပဲ ကျွန်တော်နဲ့ ညားမယ်အပေါက်ဗျ” ”လုပ်ပါကွာ ကိုဇွဲကလဲ ပိုင်ပါတယ်။ဟိုတခါတုန်းကလဲ စိမ်းအိကို ကိုဇွဲ ဘော်ဒါအိမ်မှာပို့ပေးတာပဲကို အာစိကလဲ အားကိုးပါတယ်” ”ကဲပါပြီးရော တအားတော့ ညည့်မနက်စေနဲ့နော်။တော်ကြာ ငါ့ဘော်ဒါက အိပ်သွားရင် ငါတိုင်ပတ်မှာ” ”အိုကေ” ကျွန်တော်တို့သုံးယောက် သောကြာနေ့ညကျတော့ မို့မို့တို့သုံးယောက်ကို ခေါ်ကာ လျှောက်လည်ကျသည်။စိမ်းအိနဲ့မို့မို့က ဖြူသွယ်တို့အိမ်ကိုသွားကာ သင်တန်းက စာတွေ အတူလုပ်ရအောင်ဆိုပြီးဖြူသွယ်ကိုခေါ်ထုတ်လာပြီးအဆောင်မှာ အဝတ်အစားလဲကာ ကျွန်တော်တို့နဲ့ လိုက်လာကြတာ။စားကြသောက်ကြရင်းနဲ့ ကလပ်ကိုသွားကြသည်။

ကလပ်မှာထပ်သောက်ရင်း ကကြသည်။စိမ်းအိက ဂျင်းဘောင်းဘီ ပေါင်လောက်အတိုအကြပ်ကိုဝတ်ကာ အောက်က ရှူးစီးထားသည်။အပေါ်က အကျႌလက်ပြတ်အကြပ်အနက်ကို အပေါ်က ဂျင်းကုတ်ထပ်ထားသည်။နည်းနည်းလဲမူးနေကာ အသားကုန်ကနေသည်။မောလိုက်သောက်လိုက်ကလိုက်နှင့်တဖြည်းဖြည်း ညနက်လာသည်။ဟိုအတွဲတွေက ဘယ်ချိန်လစ်သွားသည်မသိ။ကျွန်တော်လဲ သူငယ်ချင်းဆီဖုန်းဆက်တော့ ပြင်ဦးလွင်ရောက်နေသည်တဲ့။ကျွန်တော်လဲ လေသွားသည်။စိမ်းအိကို ဘယ်ပို့ရမလဲ စဉ်းစားနေသည်။စိမ်းအိက ကျွန်တော့်ကိုဆွဲခေါ်ကာ ကနေပြန်သည်။ကျွန်တော်လဲ မထူးဘူးဆိုပြီးစိမ်းအိကို ဖက်ကာ ကလိုက်သည်။ကရင်းနဲ့ ဖင်ကိုကိုင်လိုက် ခါးကိုဖက်လိုက်လုပ်နေသည်။

စိတ်ကလဲ ပါလာတာမို့ စိမ်းအိကို ကျွန်တော့်တိုက်ခန်းကိုပဲ ခေါ်သွားတော့မည် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိကိုပြန်မယ်အတင်းခေါ်တော့ စိမ်းအိက မပြန်ချင်ပြန်ချင်နဲ့ လိုက်လာသည်။မူးကလဲ မူးနေပြီ။မို့မို့တို့ကိုမေးတော့ လစ်သွားပြီပြောလိုက်သည်။သူ့ကို ဘယ်မှာပို့မှာလဲမေးတော့ ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော်တိုက်ခန်းမှာပြောလိုက်တော့ ကြောက်တယ်လို့ပြောပေမယ့် မငြင်း။ကျွန်တော်လဲ ဘီယာဝင်ဝယ်ကာ တိုက်ခန်းကိုမောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။အခန်းထဲရောက်တော့ ဘီယာဖွင့်ကာ စိမ်းအိကိုတိုက်လိုက်ပြီး ကျွန်တော်လဲ သောက်လိုက်သည်။စိမ်းအိလဲ တော်တော်မူးလာတာမို့ ကျွန်တော်လဲ အခန်းထဲကိုခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။အခန်းထဲရောက်တော့ စိမ်းအိနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။စိမ်းအိကလဲ ပြန်နမ်းသည်။မူးနေလို့ပဲလား ဘာကြောင့်လဲတော့မသိ။မငြင်းပေ။တင်ပါးတွေကို ညှစ်ကိုင်ရင်း အနမ်းကြမ်းကြမ်းပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ အပေါ်က. ဂျင်းကုတ်ကိုချွတ်လိုက်ကာ လက်ပြတ်အကျႌကို ချွတ်လိုက်သည်။ဘရာအနက်ကိုပါချွတ်လိုက်ရင်း နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။စိမ်းအိ အသက်ရှူသံမြန်လာသည်။ကျွန်တော်လဲ နို့တွေကို ငုံ့ကာစို့လိုက်ရင်း အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်။

တင်းမာနေတဲ့လီးကိုစိမ်းအိလက်ကိုယူကာ ကိုင်ခိုင်းလိုက်ရင်းနို့တွေကိုစို့ ဂျင်းဘောင်းဘီအတိုကိုချွတ်လိုက်သည်။ရှူးကိုမချွတ်တော့ပဲ ဘောင်းဘီကိုရအောင်ချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီပန်းရောင်ဂွဆုံမှာ အနည်းငယ်စိုနေသည်မို့ စိမ်းအိ စိတ်ထနေမှန်းသိလိုက်သည်။ပင်တီပါချွတ်လိုက်ရင်းပေါင်ကိုကားကာ အဖုတ်ကိုကလိလိုက် အစေ့ကိုကလိလိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။စိမ်းအိ ပါးစပ်က မပီမသငြီးရင်းနဲ့ကော့ကော့တက်လာသည်။လီးကိုကိုင်ထားတဲ့လက်က တဖြည်းဖြည်းမြန်လာသည်။မခံနိုင်တော့တဲ့အဆုံး ”ကိုဇွဲ လုပ်ပေးတော့ စိန်းအိ မခံနိုင်တော့ဘူး” ကျွန်တော် ပြုံးလိုက်ပြီး ”ကိုယ် လိုးပေးရတော့မလား” ”အင်း လိုးပေးတော့” ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိပေါင်ကို ကားလိုက်ကာ ဖင်အောက်ကနေ ခေါင်းအုံးတလုံးယူပြီးခုလိုက်သည်။လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲကို အထည့်သေးပဲ အစေ့ကို ပွတ်လိုက်ရာ စိမ်းအိမှာ တဟင့်ဟင့်နဲ့ ငြီးကာ လုပ်ခိုင်းနေတော့သည်။

ကျွန်တော်လဲ အဖုတိထဲကိုထည့်လိုက်တော့ တင်းကြပ်စွာဝင်သွားသည်။အလိုးမခံရတာပဲ ကြာလို့လား ကျွန်တော့လီးကပဲ သူ့ယောက်ကျားထက်ကြီးလို့လားမသိ စီးပိုင်နေသည်။အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဖြည်းညှင်းစွာဝင်သွားတဲ့ လီးနဲ့အတူ လိပ်ကာပါသွားသည်။ ”အ ဟ ဟအင့် အင့်”_စိမ်းအိ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ရင်ပတ်ကိုလက်နဲ့အသာတွန်းထားသည်။ကျွန်တော်လဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်ရင်းအဆုံထိဝင်သွားတော့ ထုတ်ခနဲ ဖြစ်သွားကာ လီးက ကျဉ်ခနဲ ဖြစ်သွားသလို စိမ်းအိလဲ အင့်ကနဲ ကော့တက်သွားသည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်လိုက်တော့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လိပ်ပြီပြန်ပါလာသည်။ဖြည်းဖြည်းချင်း လုပ်နေရင်းနဲ့အချက်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကျော်လာတော့ အဖုတ်ထဲက နေသားကျသွားသလို အရည်တွေကလဲ ရွှဲနေတာမို့ အဝင်အထွက်ချောမွေ့လာသည်။

စီးစီးကြပ်ကြပ်နဲ့လိုးလို့ကောင်းနေတာမို့ ကျွန်တော်လဲ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ စိမ်းအိ တအိအိနဲ့ မပီမသငြီးနေသည်။လက်တွေက လက်မောင်းကို တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ဖင်က ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ ကော့ကော့ပေးနေသည်။အရမ်းကိုကောင်းနေသည်။ကျွန်တော်လဲ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုက်သည်။လက်တွေက နို့နှစ်ဖက်ကို ညှစ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကလဲ ”စိမ်းအိ ကောင်းလား ကိုယ်လိုးနေတာ ခံလို့ကောင်းလား” ”ကောင်းတယ် ကို လုပ်လုပ် စိမ်းအိ ပြီးချင်လာပြီ အ့ အ့ လုပ် ကောင်းတယ် ဟ ဟ” ကျွန်တော်လဲ မေးလိုက်ဆောင့်လိုက်နဲ့လုပ်နေရင်း စိမ်းအိ အီးခနဲအသံနဲ့အတူ ပြီးသွားသည်။လက်တွေက ကျွန်တော့်ကိုအတင်းဖက်ထားရင်း ဖင်ကို ဆက်ခနဲကော့ကော့ပေးလာသည်။ကျွန်တော်လဲ အသာရပ်ထားလိုက်ရင်းနို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။

ခနကြာမှ ”စိမ်းအိ ကိုယ့်ကို ကုန်းပေး ကိုယ် မပြီးသေးဘူး” စိမ်းအိလဲ ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း ကုန်းပေးသည်။ကျွန်တော်လဲ ကုန်းပေးထားတဲ့စိမ်းအိရဲ့ပေါင်ကိုနည်း နည်းကားလိုက်ရင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ရာ ခရေ ညိုညိုလေးက ပါကင်။အိုကေ ဒီခရေကိုဖွင့်ဖို့ ကျွန်တော် တွေးလိုက်သည်။နော က်ကျရင်။ကျွန်တော်လဲ ခရေပွင့်ကို လက်မနဲ့အသာပွတ်လိုက်ရင်းအဖုတ်ထဲကိုထည့်လိုက်သည်။တချက်ချင်းခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်နေလိုက်သည်။လီးထိပ်က တထုတ်ထုတ်နဲ့ တိုက်မိနေကာ အရမ်းကောင်းနေသည်။စိမ်းအိလဲ ကျွန်တော့ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ ပြန်ပြီးစိတ်က ပါလာသည်။ကျွန်တော်လဲ တင်ပါးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက် ဆောင့်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော်လိုချင်တဲ့ ပုံကိုသွင်းနေသည်။စိမ်းအိမှာ ခံလိုကောင်းနေတာမို့ မငြင်း။

ပါးစပ်ကလဲ မေးရင်းလိုးနေသည်။စိမ်းအိလဲ ကျွန်တော်မေးသမျှဖြေနေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော်လိုချင်တဲ့ပုံစံ ရဖို့ နီးလာသည်။ကျွန်တော်လဲ ဆောင့်ရင်းနဲ့ ပြီးချင်လာတာမို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်သည်။ဂုတ်ကျော်ကျော်ဆံပင်နီညိုရောင်က ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ ဝဲခါနေသည်။ကျွန်တော်လဲ တရစပ်ဆောင့်နေလိုက်ရာ စိမ်းအိမှာ နောက်တချီပြီးသွားသလို ကျွန်တော်လဲ သိပ်မကြာခင်ပြီးသွားရသည်။အပြင်မှာပြီးရမလားမေးတော့ ရတယ် အထဲမှာပဲ ပြီးလို့ပြောတာမို့ အရည်တွေကို အဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်ရင်းနှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ် အမောဖြေနေလိုက်ကြသည်။

မနက်အိပ်ရာနိုးတော့ ရှစ်နာရီကျော်ပြီ။စိမ်းအိ က ရေချိုးခန်းထဲမှာအသံကြားရတော့ ရေချိုးနေသည်ထင်သည်။ကျွန်တော်လဲ ညက အကြောင်းတွေးလိုက်မိသည်။နှစ်ယောက်သား ညက သုံးနာရီခွဲကျော်မှ အိပ်ကြသည်။မူးမူးနဲ့ အသားကုန်ကဲလိုက်ကြသည်။စိမ်းအိရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကျွန်တော်နို့းနေတာကိုတွေ့ပြီး ရေချိုးဖို့ပြောကာ မို့မို့တို့ကို စောင့်ရင်း မနက်စာစားမယ်လို့ပြောတာနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးလိုက်သည်။ရေချိုးအဝတ်လဲတော့ စိမ်းအိက ညက အဝတ်တွေကိုဝတ်ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ကားနဲ့ထွက်လာရင်း ကိုညီသစ်တို့ဆီဖုန်းဆက်တော့ အိပ်ချင်မူးတူးအသံတွေနဲ့။မနက်စာစားဖို့ ချိန်းလိုက်ရင်း သူတို့ကိုစောင့်နေလိုက်သည်။ကိုးနာရီကျော်မှ ရောက်လာကြသည်။

စားသောက်ပြီး သူတို့တွေက ဟိုတယ်ကိုပြန်သွားကြပြန်သည်။ဒီနေ့အဖို့ရာ ပြန်ဖို့အစီအစဉ်မရှိတော့။မို့မို့တို့က စိမ်းအိကို ကပ်ပြီးအကူအညီတောင်းသွားသည်လို့စိမ်းအိကပြောသည်။ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိကို ဒါဆိုလဲ တို့လဲ တိုက်ခန်းပြန်ကြတာပေါ့ပြောတော့ မျက်စောင်းထိုးသည်။အဝတ်လဲဦးမယ်ပြောတာနဲ့ စိမ်းအိအဆောင်ကိုလိုက်ပို့လိုက်သည်။နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ စိမ်းအိအဝတ်လဲကာ ပြန်ထွက်လာသည်။အဝတ်အစားအပိုပါတခါတည်းယူလာသည်။ကျွန်တော်လဲ တိုက်ခန်းအပြန်မှာ ဆိုင်တခုကနေ စားစရာတွေဝင်ဝယ်လိုက်ပြီးပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။တိုက်ခန်းပြန်ရောက်တော့ ထပ်ပြီးလုပ်ကြပြန်သည်။

ကျွန်တော်နဲ့ စိမ်းအိတို့နှစ်ယောက် အချိန်တိုအတွင်းအပေးအယူအတော့်ကိုမျှသည်။စိမ်းအိကို ကျွန်တော်လိုချင်တဲ့ပုံစံဖြာ်းဖြည်းချင်းသွင်းတော့ စိမ်းအိကလဲ သဘောကျတာမို့ သိပ်ပုံမသွင်းလိုက်ရ။စနေနေ့တရက်လုံးနဲ့တညလုံးတနင်္ဂနွေနေ့နေ့တပိုင်းအချိန်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ စိမ်းအိ အကြိမ်ပေါင်းမနည်း လုပ်ဖြစ်ကြသလို စိမ်းအိပါးစပ်ကိုလဲ လုပ်ဖြစ်သည်။စိမ်းအိက ပုလွေမဆိုး။ကျွန်တော့်ကိုအတော် စွဲသွားသည်ဆိုတာမမေးပဲနဲ့သိလိုက်သည်။အဆောင်ပြန်ပို့တော့ မျက်တွင်းတွေ ကျနေသလို လမ်းလျှောက်တာလဲ နဘ်းနည်းကွတတ။နောက်ပိုင်းမှာလဲ ကျွန်တော်တို့ထပ်ဆုံကြမယ်ဆိုတာသိနေသည်။ နောက်အပတ်တွေမှာလဲ နိုင်ထူးတို့ ကိုညီသစ်တို့က သူတို့ကောင်မလေးတွေနဲ့ ဒိတ်ချင်ကြတာမို့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယေညက်က သိပ်ပြီးအားစိုက်စရာမလို။

လူရှေ့မှာ ရိုးသားချင်ယောင်ဆောင်နေရုံပင်။သူတို့သင်တန်းကလဲ ပြီးတော့မှာမို့. နိုင်ထူးတို့ အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်ကြတာ။တခါတလေ ကြားရက်မှာတောင် တွေ့ကြသည်။မျက်ဖြူဆိုက်လေ ဆရာကြိုက်လေပင်။ ကျွန်တော်လဲ တောင်ကြီးကိုခရီးထွက်ရမယ်ဆိုတော့ ကိုညီသစ်တို့စိတ်လေသွားသည်။ ”တပတ်တောင်မှကွာ စောစောပြန်လာလို့ရရင် ပြန်လာခဲ့ဟျောင့်” ”ကိုညီသစ် အရူးအမဲသားကျွေးသလိုမလုပ်နဲ့။ဒီလောက်တချိန်းချိန်း တွေ့နေရတာ အားမရဘူးလား” ”သင်တန်းကပြီးတော့မှာကွ။သင်တန်းပြီးရင် ခုလိုတွေ့ရဖို့မလွယ်ဘူး ဒါတွေ မင်းလို ရည်းစားမရှိတဲ့ကောင်တွေနားမလည်ပါဘူးကွာ” ”အေးလေ ဟုတ်ပ ကိုညီရာ။အာစိ မခံစားတက်သေးပါဘူး” ”အောင်မယ် အောင်မယ် နှစ်ယောက်သား အတိုင်အဖောက်ညီနေတာ အဲ့ဒါဆိုလဲ ပိတ်ရက်တွေ့ကြလေ” ”မရလို့ပေါ့ကွ။မင်းမရှိရင် မယ်မင်းကြီးမ စိမ်းအိက ဘယ်မှာထားမလဲ။

သူက မင်းရှိရင် အဖော်ရှိလို့ လိုက်နေတာ။မင်းမှ မရှိရင်ဘယ်နားသွားထားမလဲ။သူမှမလိုက်ရင် မို့မို့က ထွက်မရဘူး။မို့မို့ ထွက်မရရင် ငါ့ဆော်လဲ မရဘူး” ”အေးပါအေးပါ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ကို မပြစ်မှားနဲ့ ရိုရိုသေသေဆက်ဆံ ဟားဟား” ကျွန်တော် တောင်ကြီးကိုသွားခါနီးတော့ ဝေယံတို့ လင်မယားက တောင်ကြီးကိုရောက်နေသည်။ကျွန်တော်လဲ တယောက်တည်း ဟိုတယ်မှာမတည်းချင်တာမို့ ဝေယံကိုဖုန်းဆက်ကာ သူတို့တည်းတဲ့ ဟိုတယ်မှာ အခန်းယူထားဖို့မှာလိုက်သည်။တောင်ကြီးရောက်တော့ ကျွန်တော့်အခန်းနဲ့ ဝေယံတို့အခန်းက မျက်နှာချင်းဆိုင်။သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်တည်း။ကလေးက ကျောင်းတက်နေရလို့ အဖိုးတွေနဲ့ထားခဲ့တယ်တဲ့။ဝေယံက အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာရင်း သူ့မိန်းမ ဥမ္မကို အလည်ခေါ်လာတာပင်။ရောက်တဲ့ ညမှာ သုံးယောက်သားညစာစားရင်း သောက်ကြသည်။ဥမ္မာက ဝိုင်သောက် ကျ်န်တော်တို့နှစ်ယောက်က အပြင်းသောက်ကြသည်။

နောက်ရက်ကျ ကျွန်တော်လဲ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရှုပ်နေသည်။ညနေကျ ရေမိုးချိုးအဝတ်လဲကာ ညနေစာစားဖို့ ဝေယံဆီဖုန်းဆက်တော့ သူတာချီလိတ်ရောက်နေသည်တဲ့။သူ့မိန်းမကို ဘယ်မှ မပို့ရသေး။ကျွန်တော်အားရင် ဟိုဟိုဒီဒီ ပို့ပေးဖို့မှာသည်။ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာကိုခေါ်ကာ ညနေစာစားလိုက်သည်။သူ့ယောက်ကျားမရှိတာမို့ အားနာတာနဲ့မသောက်ဖြစ်။နောက်ရက်မနက်ကျ ကျွန်တော်လဲအလုပ်ကိစ္စတွေလုပ်ရပြန်သည်။နေ့လည်လောက်ကျ အားတာနဲ့ ဟိုတယ်ပြန်လာကာ ဥမ္မာကိုခေါ်ပြီး အနားတဝိုက်ကို လိုက်ပို့လိုက်သည်။ညနေစောင်းမှ ပြန်ရောက်လာကာ ရေချိုးပြီးရင် ညနေစာစားဖို့ ချိန်းလိုက်ရင်း အခန်းထဲ ပြန်ကာ ရေချိုးလိုက်သည်။အဝတ်လဲကာ ဥမ္မာဆီဖုန်းဆက်တော့ ခဏလို့ပြောသည်။အတော်လေးကြာတော့မှ အခန်းတံခါးလာခေါက်တော့ ဥမ္မာဖြစ်နေသည်။

အကျႌအပြာလက်ရှည်အကြပ်နဲ့ ဘောင်းဘိအပျော့အကြပ်အရှည်ကိုဝတ်ထားတဲ့ ဥမ္မာရဲ့ ပုံကအတော်လန်းသည်။ကျွန်တော်လဲ အခန်းတံခါးသော့ခတ်ကာ အပြက်ထွက်လာကြသည်။အရှေ့ကသွားနေတဲ့ ဥမ္မာရဲ့တင်းကြပ်တဲ့ဘောင်းဘီအောက်က လှုပ်ရှားနေတဲ့ တင်ပါးကိုကြည့်ရင်း အောက်ကကောင်ကထလာသည်။ဘော်ဒါရဲ့မိန်းမ မကောင်းပါဘူးလို့တွေးပေမယ့် မရ။ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ညနေစာစာရင်းဥမ္မာက ”ကိုဇွဲ သောက်ချင်သောက်လေ ဥမ္မာ့ကိုအားမနာနဲ့။ဥမ္မာလဲ နည်းနည်းသောက်မယ်” ”အိုကေလေ ဥမ္မာက ဘာသောက်မလဲ” ”ဝိုင်ပဲ” ကျွန်တော် ဝိုင်မှာလိုက်ကာ စားရင်း စကားပြောနေသည်။ဥမ္မာသောက်ရင်းနဲ့ နည်းနည်းရီဝေဝေဖြစ်လာပုံရသည်။သူ့ယောက်ကျားအကြောင်းပြောသည်။ဒီခရီးကိုမလိုက်ချင်ကြောင်း သူခေါ်လို့လိုက်လာတာတဲ့။

ခုသူ့ကိစ္စမအားပဲနဲ့ တယောက်တည်းနေနေရကြောင်း ကျွန်တော်ရှိလို့တော်သေးကြောင်း အရင်ကလဲ အဲ့လိုခဏခဏဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။ပြီးတော့ အိမ်ထောင်ကျတုန်းကအကြောင်းတွေ ရင်ဖွင့်သည်။ဝေယံက အတ္တကြီးကြောင်းပြောသည်။ကျွန်တော်က နားထောင်သမားသက်သက်။စားသောက်ပြီးတော့ ဥမ္မာက သီချင်းဆိုရအောင်ပြောတာနဲ့ နှစ်ယောက်သားကေတီဗွီကိုလာခဲ့ကြသည်။ကေတီဗွီရာက်တော့ ဥမ္မာက ထပ်သောက်မယ်ပြောတာနဲ့ ဝိုင်တလုံးမှာကာ စားစရာမှာလိုက်ပြီး သောက်ရင်း သီချင်းဆိုကြသည်။ဥမ္မာက ဒီလိုမနေရတာကြာပြီလို့ပြောသည်။ဥမ္မာသောက်ရင်းမူးလာသည်ထင်သည်။မြူးတဲ့သီချင်းတွေဖွင့်ကာ ကသည်။ကျွန်တော့်ကိုလဲ ကခိုင်းသည်။

ကျွန်တော်လဲ သူငယ်ချင်းမိန်းမမို့ စိတ်ကထိန်းထားရပေမယ့် ဉာည်ကရှိနေတာမို့ မရတော့။ကရင်း ဥမ္မာရဲ့တင်ပါးကိုကိုင်လိုက် ခါးကိုဖက်လိုက်လုပ်နေသည်။ဥမ္မာကလဲ လက်သင့်ခံသည်မို့ ကျွန်တော်လဲ ရဲလာသည်။မောလာတာနဲ့ ထိုင်ခုံမှာထိုင်အမောဖြေရင်း ဥမ္မာက ဝိုင်ကိုထပ်ထည့်မလို့အထ ယိုင်သွားကာကျွန်တော်လဲ လှမ်းထိန်းလိုက်တော့ ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲလဲကျလာသည်။ကျွန်တော်လဲ မထူးဘူးဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းကိုငုံ့ကာ စုပ်လိုက်သည်။လက်တွေက နို့တွေကိုကိုင်မိရက်သား။ဥမ္မလဲ ပြန်နမ်းသည်။နှစ်ယောက်သားအခန်းထဲမှာ လွတ်လပ်နေတာမို့ ထိန်းမနေ။ကျွန်တော့်ရဲ့အကိုင်အတွယ် ကြမ်းကြမ်းအောက်မှာ ဥမ္မတယောက် အရည်ပျော်သွားရသည်။ ”ကိုဇွဲ တော်ပြီကွာ ဟိုတယ်ရောက်မှနော် ဟိုတယ်ပြန်ရအောင်” စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ ပြောသည်။ကျွန်တော်လဲ ပိုက်ဆံရှင်းကာ ဟိုတယ်ပြန်လာကြသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ ဥမ္မာကို ကျွန်တော့်အခန်းထဲကိုခေါ်လာလိုက်သည်။

အခန်းထဲရောက်တော့ ဝိုင်ကိုခွက်ထဲငှဲ့ကာတယောက်တငုံစီသောက်ရင်း ကျွန်တေယ် ဥမ္မာကိုဖက်ကာနမ်းလိုက်ပြီး အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်။ဥမ္မာကလဲ အားကျမခံ ကျွန်တော့်အဝတ်တွေချွတ်သည်။ဥမ္မာ့ကိုယ်ပေါ်မှာဘရာအနက်နဲ့ပင်တီ ဇာအနက်သာကျန်တော့သလို ကျွန်တော့်ဆီမှာလဲ အတွင်းခံသာကျန်တော့သည်။ကျွန်တော်လဲ ဘရာနဲ့ပင်တီကိုချွတ်ကာ ဥမ္မာ့ကိုကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ရင်း ကာမခလုတ်တွေကိုတဆင့်ပြီးတဆင့် ဖွင့်နေသည်။ဥမ္မာတယောက် အရမ်းကိုဟော့နေပြီ။ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ကိုထူလိုက်ကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ နေခိုင်းလိုက်တော့ ဥမ္မာကျွန်တော့အပေါ်ကနေ လီးကိုသူ့အဖုတ်ထဲထည့်ပြီးထိုင်ချလိုက်သည်။ ”အ ဟဟ ကြီးလိုက်တာ ကွာ ”မျက်နှာရှုံ့မဲသွားရင်းဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။အဆုံးထိဝင်သွားတော့ ခဏရပ်ကာ ပြန်ကြွလိုက်သည်။အပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေသည်။

ကျွန်တော်လဲ အောက်ကနေ ကော့ပေးရင်းနို့တွေကိုစို့လိုက် ညှစ်လိုက်လုပ်နေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဥမ္မာ မြင်းစီးသမားတယောက်လို တရစပ်ဆောင့်နေသည်။ ”ကောင်းလား ဥမ္မာ” ”အင့် အင့် ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့်” ”ဖတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ်”ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ ဆံပင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုကာမနာတနာလေးဆွဲလိုက်ရင်းကော့ပေးလိုက်သည်။ဒုတ်ခနဲ ဒုတ်ခနဲ အတွင်းကဖြစ်သွားသလို ဥမ္မာအင့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ အရမ်းကိုကောင်းနေသည်။ဆံပင်ဆွဲတာနာလို့နာမှန်းမသိတော့။ဆောင့်ရင်းနဲ့ ”အား ကောင်းတယ် အိ အိ ပြီးပြီ ဥမ္မာပြီးပြီ အာ့ အာ့ ဟင့် ဟင့်ဟင့် ” ကျွန်တော့်အပေါ်မှောက်ကျလာကာ ခန္ဓာကိုယ်က ဆက်ခနဲ ဆကိခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့ ကုပ်ခြစ်နေရင်း မှိန်းနေသည်။ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ ရင်ဘတ်နားထိ ကပ်လိုက်ပြီးအပေါ်ကနေ လိးုလိုက်သည်။

အဖုတ်က အရည်တွေရွှဲနေပေမယ့် ကြပ်နေတာမို့ လိုးလို့ကောင်းနေသည်။ကျွန်တော်လဲဥမ္မာတချီပြီးသွားတာမို့ မညှာတော့ပေ။အပေါ်ကနေ အားရပါးရလိုးလိုက်သည်။ဥမ္မာတယောက် ပြီးတာမှ မကြာသေး နောက်တခါထပ်ပြီးသွားရသလို ကျွန်တော်လဲ ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သား ခဏနားကာ အမူးလဲပြေသွားတာမို့ ဝိုင်ထပ်သောက်လိုက်ကြသည်။သောက်ရင်းနဲ့ ဥမ္မာစိတ်ကြွအောင် စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေပြောနေသည်။ဥမ္မာလဲ ပြန်ပြောလာသည်။စိတ်ပါလာကြပြန်တော့ ဥမ္မာ့ကို လီးစုပ်ခိုင်းရာ ဥမ္မာလဲ လီးကိုစုပ်ပေးသည်။ကျွန်တော်လဲ ဥမ္မာ့ကိုအရှက်ကုန်အောင် ကလိပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ အသားကုန် လိုးသည်။ဥမ္မာက ပြောသည်။သူမ ဘဝမှာတခါမှမရဘူးတဲ့အရသာကို ရသည်တဲ့။နှစ်ယောက်သား မောမောနဲ့အိပ်ပျော်သွားကြသည်။မနက်အိပ်ရာနိုးတော့ ဥမ္မာမရှိတော့။ကျွန်တော်လဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အလုပ်ကိစ္စပြေးရပြန်သည်။အားလို့ဖုန်းဆက်တော့ ဥမ္မာက သူ့အခန်းထဲမှာ အိပ်နေတာတဲ့။နေ့လည်အားတော့ ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး နှစ်ယောက်သားလုပ်ကြပြန်သည်။

ဥမ္မာတယောက် ကျွန်တော့်ကို စွဲနေပြီ။ကျွန်တော်ခိုင်းသမျှမငြင်းဆန်။ကျွန်တော်နဲ့ ဥမ္မာတို့နှစ်ယောက် ကဲလိုက်ကြတာ ဝေယံပြန်ရောက်တော့မှ အရှိန်သပ်ကြသည်။ဝေယံက နှစ်ရက်လောက်ကြာတော့ပြန်ရောက်လာသည်။ကျွန်တော်လဲ အလုပ်ကိစ္စပြီးပြတ်တော့ ရန်ကုန်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။ဝေယံက မပြန်သေး။ကျွန်တော့်ကိုမပြန်သေးဖို့ပြောပေမယ့် ကျွန်တော်လဲ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ကျွန်တော်ပြန်ရောက်တော့ မေမေက ကျွန်တော့်ကို မမဝတ်ရည်တို့အိမ်ကိုသွားခိုင်းသည်။သမီးနေမကောင်းဖြစ်နေလို့ အိမ်ကို ခေါ်လာဖို့ပြောတာပင်။ကျွန်တော်လဲ မမဝတ်ရည်အိမ်ကိုသွားကာ သမီးကို သွားခေါ်လိုက်သည်။မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အိမ်ကိုမလာလို့ဆူသည်။ကျွန်တော်လဲ ရီပဲနေလိုက်သည်။မမဝတ်ရည်က ကြာလေ ပိုပိုလှလာလေ။

ကျွန်တော်လဲ မမဝတိရည်နဲ့ သမီးလေးအိ ကိုခေါ်ကာ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ကိုစိုးခိုင်က မရှိ။ခရီးသွားနေသည်။လမ်းမှာ မမဝတ်ရည်ကို အိမ်ဖော်ငှါးပါလားပြောတော့ မလိုဘူးတဲ့လေ။သမီးက အိမ်ရောက်တော့ မေမေနဲ့တွေ့ကာ ချွဲနေတော့သည်။မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အပြင်လိုက်ပို့ဖို့ပြောသည်။သမီးကတော့ မလိုက်တော့။မမဝတ်ရည် သွားတာက သူ့မိတ်ဆွေ တယောက် မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဝတ်ဖို့အတွက် အကျႌအပ်ထားရာ သွားယူခြင်းဖြစ်သည်။အပြန်ကျ ဆိုင်တခုမှာထိုင်ရင်း အေးဆေးစကားပြောဖြစ်ကြသည်။ မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အိမ်ထောင်ပြုဖို့တိုက်တွန်းတာကသည်။ဖေဖေနဲ့မေမေက မြှောက်ပေးတာထင်သည်။ချစ်သူရည်းစားအတည်တကျထားပြီး အိမ်ထောင်ပြုစေချင်သည်တဲ့။ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းတော့ငြိမ့်လိုက်ရသည်။ပြီးတော့ မမဝတ်ရည်က ကိုစိုးခိုင်အကြောင်းပြောပြသည်။

စီးပွားရေးအရမ်းကိုသောင်းကျန်းနေသည်တဲ့။မိန်းမနဲ့ကလေးတောင် သိပ်အချိန်မပေးတော့ဘူးလို့ ညည်းပြောလေးပြောတာကို ကြည့်ရင် ကျွန်တော် သနားသွားမိသည်။တခြားမိန်းကလေးတွေဆို သနားမိမှာမဟုတ်ပေမယ့် မမဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမဆုံး ရင်ခုန်ပြီးချစ်ခဲ့ရတဲ့တိတ်ခိုးချစ်ဦးသူကိုး။ကျွန်တော်တို့ စကားအကြာကြီးပြောရင်းနဲ့ မမဝတ်ရည်တို့ အိမ်ထောင်ရေးအကြောင်းတစွန်းတစသိလိုက်ရသည်။ကိုစိုးခိုင်က စီးပွားရေးကို မဲနေတော့ အိမ်တွင်းရေးကို လစ်ဟာနေပုံရသည်။တွေ့တဲ့အခါကျရင် သတိပေးဦး မှလို့တွေးလိုက်မိသည်။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော်လဲ သမီးလေးနဲ့ဆော့လိုက် စလိုက်နဲ့။မမဝတ်ရည်တို့သားအမိက နှစ်ညလောက်အိမ်မှာအိပ်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်မှမသွားရတော့။ ကျွန်တော်ရုံးပြန်တက်တော့ ကိုညီသစ်တို့ကပျော်နေသည်။စိမ်းအိကလဲ မက်ဆေ့ချ်မှာတွေ့ချင်တယ်လို့ပို့ထားတာမနည်း။

ဒါနဲ့ကျွန်တော်တို့လဲ တွေ့ကြဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲ ကြသည်။ထုံးစံတိုင်းသောကြာနေ့ညကျတော့ ချိန်းကာ လည်ကြရင်း ကိုညီသစ်တို့ နိုင်ထူးတို့က လစ်သွားတော့ ကျွန်တော်နဲ့စိမ်းအိက ကျွန်တော့်တိုက်ခန်းကိုသွားကြသည်။တိုက်ခန်းရောက်တော့ စိမ်းအိကို ကျွန်တော် ပုလွေပေးခိုင်းသည်။စိမ်းအိ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ကျွန်တေယ် ပြီးသွားရသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိရဲ့အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်တော့ စိမ်းအိတယောက်စိတ်အရမ်းလာနေသည်မို့ အဖုတ်ကအရည်တွေကမဆွရခင် ရွှဲနေသည်။ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိရဲ့အစေ့အဖုတ်နဲ့ဖင်ပေါက်တွေကို ကလိပေးလိုက်ရာ စိမ်းအိတယောက်ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့ ”ကို စိမ်အိကို လိုးပေးတော့ကွာ မနေနိုင်တော့ဘူး ခံချင်ပြီ” ”ဘယ်လိုခံချင်လဲပြောလေ” ”ကုန်းပေးမယ် စိမ်းအိ ဖင်တွေကိုရိုက်ပြီးလိုးပေး” fbမှာ ယောက်ကျားကို ဘယ်လောက်သတိရ ဘယ်လောက်လွမ်းတယ်ဆိုတာခဏတိုင်းတင်နေတက်တဲ့ စိမ်းအိ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ကုန်းပေးနေပြီ။

ကျွန်တော်လဲ စိမ်းအိရဲ့ နောက်ကနေ စိမ်းအိ ဖင်တွေကို ရိုက်ရင်း ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ”အ အ ကောင်းတယ်ကွာ ကို ရာ စိမ်းအိ အ. ဟင့် ဟင့် အရမ်းတင်းနေတာ ခုမှ ပဲအ အ ” ”ကောင်းလား စိမ်းအိ ငါလိုးတာကောင်းလား” ”ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် အရမ်းကြိုက်တယ် အ အ အ””ဖတ် ဖတ် ြဗ် ြဗ်စ် ဖတ် ဖတ်” ကျွန်တော်လဲ စအိုပေါက်ကို နှိုက်ရင်းလက်တဖက်က ဖင်ကိုရိုက်ကာ လိုးနေသည်။ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ စိမ်းအိ ပြီးချင်လာကာ ပါးစပ်က တအီးအီးနဲ့အော်လာသည်။ကျွန်တော်လဲ ခါးကိုကိုင်ကာ အသားကုန်ဆောင့်လိုက်ရာ စိမ်းအိ ပြီးသွားသည်။ကျွန်တော်လဲ ဆောင့်ချက်ကို မနားတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်လိုက်သည်။စိမ်းအိ မှာ ပြီးသွားပေမယ့် ဆောင့်ချက်တွေက တရစပ်မို့ တအားအားနဲ့အော်နေသည်။

ကျွန်တော်လဲ မညှာတော့။ဆောင့်ရင်းဆောင့်ရင်းနဲ့ ပြီးချင်လာတာမို့ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ”ကို ဆောင့်ဆောင့် စိမ်းအိ ပြီးတော့မယ် အ အ ” စိမ်းအိ ထပ်ပြီး ပြီးတော့မည်။ကျွန်တော်လဲ မနားတမ်းဆောင့်နေလိုက်ရာ လီးတခုလုံးကျဉ်တက်လာကာ အရည်တွေကို စိမ်းအိအဖုတ်ထဲကိုပန်းထည့်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးဆက်တိုက်ဆောင့်ချလိုက်ရာ စိမ်းအိလဲ အားခနဲတချက်အော်ကာ အဖုတ်က လီးကို ညှစ်လိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ မှိန်းနေကြသည်။စိမ်းအိက ကျွန်တေ်ာ့ကိုဖက်ထားသည်။အတော်လေးကြာမှ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ဆေးကြောကာပြန်ထွက်လာသည်။ပြီးတော့ ဝယ်လာတဲ့ အစားအစာတွေ ဘီယာတွေယူကာ သောက်ကြ စားကြရင်း နောက်တခါထပ်ပြီးစိတ်ပါလာတော့ ပြန်ပြီးလိုးကြပြန်သည်။စိမ်းအိကို နည်းပေါင်းစုံနဲ့ လိုးဖြစ်သည်။ ခုချိန်ထိတော့ နောက်ပေါက်ကိုမဖွင့်ရသေးပေ ………ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

စိတ္ပါတိုင္း

”ဟယ္ ကိုဇြဲ အရမ္းႀကီးကိုထြားလာတာ ၾကည့္စမ္း။အခုမွ တကယ့္ေယာက္က်ားပီသလာတာ” ”မမကလဲအရမ္းကိုလွလာပါလားဟမ္။တသားေမြးတေသြးလွတဲ့။ မမ မွအစစ္။ဒါနဲ႔ ကိုႀကီးစိုးခိုင္ေရာ” ”နင့္အကို စကၤာပူသြားတယ္ ဒီမွာေလ နင့္တူမ ” ”မမနဲ႔တူတယ္ ကိုႀကီးနဲ႔လဲ တူတာပဲ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္လဲ သမီး” ”ေလးႏွစ္”ဇြဲပိုင္ဆိုတဲ့ကြၽန္ေတာ္ အဂၤလန္ကေနျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ရက္မမဝတ္ရည္တို႔သားအမိလာလည္တာပင္။မမဝတ္ရည္က အရင္ကထက္ကို လွလာသည္။ကိုယ္လုံးကလဲအရင္ကထက္ ပိုၿပီးဖြံ႕လာကာ ကေလးတေယာက္အေမလို႔ ေျပာရင္ယုံမွာမဟုတ္။ အသက္ကသုံးဆယ္ငါးေလာက္ရွိၿပီ။သူ႔ထက္ ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ႀကီး တာမို႔သူကခု ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ဆိုေတာ့ မမဝတ္ရည္ေအးက သုံးဆယ့္ငါး ေလာက္ရွိၿပီဆိုေပမယ့္ရွိရင္းထက္ဆယ္ႏွစ္နီးပါေလာက္ငယ္ေနသည့္ ႐ုပ္။နဂိုကတည္းက အသားျဖဴၿပီး ေခ်ာလွသူမို႔ အိမ္ေထာင္က် ၿပီးကေလးတေယာက္ရတာေတာင္ အလွကမပ်က္တဲ့အျပင္ ပိုၿပီး ေတာင္ေခ်ာလာသည္။မမဝတ္ရည္နဲ႔ စကားေျပာၿပီးျပန္သြားေတာ့ သူလိုက္ပို႔ေပးသည္။အိမ္ေျပာင္းသြားသည္မို႔ေနာက္ သြားလည္လို႔ရ ေအာင္ပင္။မမဝတ္ရည္ေယာက္က်ားကိုစိုးခိုင္ကစီးပြားေရးသမားျဖစ္ေနကာအဆင္ေျပေနတာမို႔ အရင္အိမ္ကိုအိမ္ငွါးထားကာကြန္ဒိုနဲ႔ေန သည္။

အဆင္ေျပေနတာေတြ႕ေတာ့သူလဲဝမ္းသာရသည္။သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မမဝတ္ရည္အေၾကာင္းေတြးရင္းနဲ႔အတိတ္ကိုျပန္သတိ ရသြားသည္။တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မမဝတ္ရည္ကဘာမွမေတာ္ စပ္ေပ။အိမ္နီးခ်င္းအိမ္ခ်င္းကပ္ရက္။ကြၽန္ေတာ့္အေဖကဝန္ထမ္းတဦး အေမကေဈးထဲမွာအထည္ေရာင္းသည္။ခ်မ္းသာတဲ့သူေတာ့မ ဟုတ္ေပမယ့္ ပိုက္ဆံေတာ့ရွိသည္လို႔ေျပာရမည္။မမဝတ္ရည္တို႔က သားအမိႏွစ္ေယာက္တည္းမမဝတ္ရည္အေဖကမမဆယ္တန္းႏွစ္မွာဆုံးသြားတာ။သူတို႔ အမိႏွစ္ေယာက္တည္း ဒုကၡေရာက္ေနေတာ့ အေဖနဲ႔အေမက ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးသည္။ဟိုးအရင္ကတည္းက အိမ္ခ်င္းကပ္ေနတာမို႔ေဆြမ်ိဳးရင္းလိုပင္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုလဲ မမဝတ္ရည္တို႔က ေမာင္တေယာက္လို သားတေယာက္လို။

မမဝတ္ရည္အေဖဆုံးသြားေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းေတြ ပိုက္ဆံေတြကို ေမေမက စီမံခန႔္ခြဲကာတိုးပြားေအာင္လုပ္ေပးသည္။ ေဖေဖကဝန္ထမ္းတစ္ဦးပီပီစည္းကမ္းေတာ့ႀကီးသည္။အသက္ အ႐ြယ္ႀကီးမွ ကြၽန္ေတာ့္တေယာက္တည္း ေမြးေပမယ့္ အလို ေတာ့မလိုက္။ေမေမက အလိုလိုက္ေပမယ့္ ေဖေဖက စည္းကမ္းနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းကခ်ဴခ်ာသူမို႔ ထြားက်ိဳးင္ေအာင္ အားေဆးအမ်ိဳးမ်ိဳးတိုက္ေပမယ့္အရပ္ကသာရွည္လာၿပီးေဘးမ ကားလာ။ပိန္ရွည္ရွည္ ကုပ္ကိုင္းကိုင္း။ခါးခ်ည့္ေလးနဲ႔။ေမေမက အစိုးရိမ္လြန္ကာဘယ္သူနဲ႔မွေပးမေဆာ့။အားရင္ မမဝတ္ရည္ တို႔အိမ္မွာပဲေနရသည္။မမဝတ္ရည္နဲ႔ေဆာ့ရသည္။မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေဆာ့ရေတာ့ မိန္းကေလးေဆာ့နည္းပဲတက္လာသည္။ၾကာေတာ့ ေပ်ာ့ႏြဲ႕ႏြဲ႕ျဖစ္လာသည္။ေဖေဖကမႀကိဳက္။အေျခာက္ျဖစ္မွာေၾကာက္တာ။

ကြၽန္ေတာ္အေျခာက္မဟုတ္မွန္း လူပ်ိဳျဖစ္စမွာ ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္သိလာသည္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့မမဝတ္ရည္ကိုစိတ္ဝင္စား သည္။ဘာရယ္မွန္းမသိေပမယ့္ မမဝတ္ရည္အိမ္သြားတိုင္း မမဝတ္ရည္အခန္းထဲက အတြင္းခံေတြ ျမင္ရင္ ေအာက္က ေကာင္ကေထာင္လာသလိုလစ္တိုင္းခိုးနမ္းၾကည့္ရတာအေမာ။ မမဝတ္ရည္ကဖက္ထားရင္ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းသိ။ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္က တစ္ထပ္တိုက္။မမဝတ္ရည္တို႔အိမ္ကပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး။ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာက အိမ္အျပင္မွာ။ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကၾကည့္ရင္ ျမင္ရသည္။ ဒါေၾကာင့္မမဝတ္ရည္ေရခ်ိဳးခ်ိန္နဲ႔ႀကဳံတိုင္းေခ်ာင္းၾကည့္ရတာအ ေမာ။မမဝတ္ရည္က တခါတေလ ကြၽန္ေတာ္စာမသိလို႔ေမးရင္ သင္ ေပးတက္သည္။သူကစီးပြားေရးတကၠသိုလ္မွာတက္ေနတာ။တခါ တခါ မမဝတ္ရည္တို႔အိမ္မွာ အိပ္ရင္ မမဝတ္ရည္ အခန္းထဲမွာ အတူတူအိပ္တက္သည္။အဲ့လိုဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီး။

ေနာက္ပိုင္းကြၽန္ေတာ္လဲမမဝတ္ရည္တို႔သိသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ မအိပ္ေတာ့။ကိုးတန္းေအာင္ေတာ့ေဖေဖကကြၽန္ေတာ့္ကို အေျခာက္ ျဖစ္မွာစိုးတာနဲ႔အျပင္ေတြလႊတ္အေပါင္းအသင္းေတြေပါင္းခိုင္းနဲ႔။ ေမေမကလဲ သေဘာတူသည္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့လသူတို႔သား ကြၽန္ေတာ့္ပုံစံက တကယ့္ကိုအေျခာက္သာသာ။လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕။စကားေျပာရင္ႏြဲ႕ႏြဲ႕။ဒါေၾကာင့္ေဖေဖနဲ႔ေမေမကေမြးထားတာတဦး တည္းေသာသား အေျခာက္ေတာ့အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးဆိုၿပိး လႊတ္တာ။ ကြၽန္ေတာ္လဲအျပင္ေလာကကိုမထြက္ဖူးေတာ့စစျခင္းေၾကာက္မိေပ မယ့္ ကိုယ္နဲ႔တေက်ာင္းတည္းေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ေတြ႕ကာ ေနာက္ပိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေလွ်ာက္သြားတျဖည္းျဖည္းအတတ္ေပါင္းစုံတတ္လာသလို ဗဟုသုတလဲ ရလာသည္။ေဆးလိပ္ မူးယစ္ေဆး ေတာ့မလုပ္ေပမယ့္ အရက္ကေတာ့ ေသာက္တက္လာသည္။

ႀကိဳက္ေတာ့မႀကိဳက္။ေအာကားေတြၾကည့္ ေဘာ္ဒါေတြစုံရင္ မိန္းကေလးအေၾကာင္းေျပာ အေတြ႕အႀကဳံရွိသူေတြက ျပန္ေျပာျပ။ ဂြင္းလဲထုတက္လာသည္။ဂြင္းထုတက္လာေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္မင္းသမီးကမမဝတ္ရည္။စစျခင္းကငရဲႀကီးမွာေၾကာက္ေပ မယ့္ေနာက္ပိုင္း႐ိုးသြားသည္။ေအာကားေတြထဲကလိုလီးႀကီးခ်င္တာ မို႔နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ႀကီးေအာင္ၾကာရင္လုပ္တဲ့မိန္းကေလးစြဲတယ္ဆိုလို႔ ၾကာေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာအေမာ။ၿပီးရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ႀကီးလာၿပီလား အခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္ရတာအေမာ။အျပင္မထြက္တုန္းက မထြက္လို႔ထြက္လဲထြက္ရေရာမႏိုင္ေတာ့။ေမေမကေဖေဖမသိ ေအာင္ဖုံးဖိထားရသည္။ရန္လဲ ျဖစ္တက္လာသည္။လူက ေပ်ာ့ႏြဲ႕ႏြဲ႕ မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ပိန္ရွည္ရွည္ကုပ္ကိုင္းကိုင္းပင္။ကြၽန္ေတာ္ဆယ္တန္းႏွစ္လည္ေက်ာ္ေတာ့ မမဝတ္ရည္ေယာက္က်ားယူသြားသည္။ ကိုစိုးခိုင္နဲ႔။ေမေမတို႔ကစပ္ေပးတာပင္။ေတာ္လဲေတာ္႐ိုးလဲ႐ိုးတဲ့သူမို႔။ ကိုစိုးခိုင္ကလဲမမဝတ္ရည္ကိုခ်စ္ေနတာၾကာၿပီတဲ့။မမဝတ္ရည္ကလဲ သေဘာက်တာနဲ႔ေပးစားလိုက္တာ။

မမေယာက္က်ားရေတာ့မမ အေမအန္တီစိုးစိုးျမင့္က အိမ္နဲ႔ အတြင္းပစၥည္းေတြကို အေမြေပးခဲ့ ကာရိပ္သာဝင္သြားသည္။သူ႔သမီးကိုစိတ္ခ်ၿပီဆိုၿပီး။ေနာက္ပိုင္းတခါတခါမွသာလာေတာ့သည္။မမေယာက္က်ားယူေတာ့အရမ္းခံစားရတာကြၽန္ေတာ္။ေဘးလူေတြေတာင္သိသည္။ မမက ကိုစိုးခိုင္ကို ပစ္ကာကြၽန္ေတာ့္ကိုလာၿပီးႏွစ္သိမ့္တက္သည္။ေနာက္ပိုင္းကြၽန္ ေတာ္လဲ ေနတက္သြားသည္။ဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဖေဖကသင္တန္းေတြတက္ခိုင္းသည္။အဂၤလိပ္စာသင္တန္းအဓိကတက္ခိုင္းသည္။ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ”ငဇြဲ ေခြးျဖစ္မယ့္အေကာင္ ဘယ္မွာလဲ” ”ေဖႀကီးရယ္ ေဒါသကိုထိန္းပါဦး သားေလးေၾကာက္ေနပါဦးမယ္” ”ဘာကြေၾကာက္ေနပါဦးမယ္ဟုတ္လားငါကေတာ့ေယာက္က်ားပီပီသသျဖစ္ေစခ်င္လို႔လႊတ္ေပးတန္သာလႊတ္ေပးထားတာ မင္းက အခြင့္အေရးကိုအလြဲသုံးစားလုပ္တယ္ ဟုတ္လား ေဟ့ေကာင္ ငဇြဲ မင္းအျပစ္မင္းသိလား””မသိဘူးေဖေဖ” ”ဘာကြ မင္းစာေမးပြဲက်တာ မင္းအျပစ္မဟုတ္ဘူးလားဟမ္” ”သားတေယာက္တည္းက်တာမွ မဟုတ္တာ။

သူမ်ားေတြလဲ က်တာပဲ”အဲ့အ႐ြယ္က ဂြၽတ္ဆက္ဆက္ ဂ်စ္ကန္ကန္အ႐ြယ္မို႔ ေဖေဖ့ကိုဂ်စ္တစ္တစ္ျပန္ေျပာေတာ့ေဖေဖယမ္းပုံမီးက်သလိုေပါက္ကြဲကာ”ေအးသူမ်ားက်တယ္ မင္းလဲက်တယ္ အဲ့ဒီေတာ့ ” ”ခြပ္””အမေလးေသပါၿပီ အေဖႀကီးရွင္သားကိုထိုးရသလား ” ”ဖယ္စမ္း မင္းပါနာမယ္ေနာ္ ေခြးျဖစ္မယ့္အေကာင္ မင္းက သူမ်ားလဲက်ရင္ငါလဲက်တာမဆန္းဘူးဆိုေတာ့သူမ်ားေအာင္တာ က်ဘာလို႔ မေအာင္ရတာလဲ ”ေျပာရင္း တုတ္ဆြဲကာ ႐ိုက္ပါသည္။အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ”အမေလးေသပါၿပီ ဦးဦးးေနာ္ ေတာ္ၿပီ လြန္မယ္။ကေလးကို အဲ့ေလာက္လုပ္ရသလား”မမဝတ္ရည္ အေျပးေရာက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖက္ထားကာ ကာၿပီးေဖေဖ့ကို ရန္ေတြ႕သည္။အရင္ကတည္းက မမဝတ္ရည္က ေဖေဖနဲ႔ေမေမရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္။႐ိုေသေလးစားစြာဆက္ဆံတက္ေပမယ့္တည္ၾကည္တဲ့ အေနအထိုင္ အေျပာအဆိုေၾကာင့္ေဖေဖေရာေမေမက မမဝတ္ရည္ ကိုခ်စ္သည္။

မမဝတ္ရည္က ေျပာရဲဆိုရဲရွိၿပီး တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက် မမဝတ္ရည္ေျပာရင္လက္ခံသည္။ခုလဲ ကြၽန္ေတာ့ကို ႐ိုက္ေတာ့ မမဝတ္ရည္ ေဖေဖ့ကို ရန္ေတြ႕သည္။”႐ိုက္႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး သတ္ကိုပစ္ခ်င္တယ္။နင့္ေမာင္လုပ္ပုံကေကာင္းလားစာေမးပြဲကိုက်ရတယ္လို႔ ငါ့မ်က္ႏွာ ဓားနဲ႔သာလွီးခ်င္တယ္”ဦးဦးကလဲတခါတေလ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ရွိမွာေပါ့ အဲ့ဒါကို ခုလို႐ိုက္တာလြန္တာေပါ့ အီးဟီးဟီး” မမဝတ္ရည္က ငိုလဲငို ရန္လဲေတြ႕နဲ႔ ေဖေဖလဲ မ႐ိုက္ေတာ့။ဆူပဲဆူေတာ့သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ မမဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔အိမ္ကိုေခၚၿပီး ဒဏ္ရာေတြကို ေဆးထည့္ေပးရင္း ငိုေနသည္။ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အတူေနလာတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္ခုလိုျဖစ္ေတာ့ ငိုေနတာၾကည့္ၿပီး စိတ္ေဖာက္ျပန္မိတာ ေနာင္တရသလိုလို ရွက္သလိုလိုခံစားမိသည္။ ဒါေပမယ့္ ေဆးလိမ္းေပးရင္း ကုန္းကုန္းသြားတိုင္း လည္ပင္းက ဟိုက္ေနေတာ့ ရင္သားေဖြးေဖြး ႏို႔အုံေဖြးေဖြးေတြကို ျမင္မိျပန္ေတာ့ စိတ္က ထန္မိျပန္သည္။ကိုစိုးခိုင္ျပန္ရာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္တာလဲေမး ေတာ့ မမဝတ္ရည္က ေျပာျပသည္။ကိုစိုးခိုင္က အဲ့ဒါေတာ့ ဦးေလး လြန္တာေပါ့ေျပာသည္။

တေနကုန္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္မလႊတ္။ သူတို႔လင္မယားတြက္တြက္ထိုးေနသည္။ညေနက် အိမ္ကို လင္မယားႏွစ္ေယာက္သြားတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ျပန္လာေတာ့ ”ကဲကိုဇြဲမမတို႔နဲ႔လာေန။ဒီႏွစ္ဆယ္တန္းေအာင္ေအာင္ေျဖရမယ္ ေနာ္။ဂုဏ္ထူးမ်ားမ်ားပါေအာင္ မမတို႔ ဦးဦးတို႔ကို ကတိေပးခဲ့တယ္။ ေမာင္ေလးကလဲ လိမၼာရမယ္ေနာ္”ေနာက္မွသိရသည္။ မမနဲ႔ ကိုစိုးခိုင္ကေဖေဖတို႔ကိုဒီႏွစ္ဆယ္တန္းေသခ်ာေပါက္ေအာင္ဖို႔ သူတို႔သင္ေပးမယ္အိမ္မွာပဲထားမယ္လို႔ေျပာခဲ့တာတဲ့။ေဖေဖတို႔ကလဲ မမတို႔နဲ႔ စိတ္ခ်တာမို႔ လက္ခံလိုက္သည္။လိုအပ္တာမွန္သမွ် ပံ့ပိုးေပးသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲမမတို႔စကားကိုနားေထာင္သည္။တႏွစ္က်တဲ့ခံစားမႈကေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္။သူမ်ားေတာ့မသိကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တႏွစ္တည္းေနၿပီးေအာင္သြားတဲ့သူေတြကိုေတြ႕ေတာ့အရမ္းသိမ္ ငယ္သလိုခံစားရသည္။ဒါေၾကာင့္ စာကိုႀကိဳးစားသင္ယူသည္။ ကိုစိုးခိုင္ကအားရင္ဗလတက္လာေအာင္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ခိုင္းသည္ အဲ့အခ်ိန္ဆိုမမနဲ႔တဆူဆူ။

ကိုစိုးခိုင္ကစီးပြားေရးလုပ္ေနေတာ့အိမ္မွာ အၿမဲမရွိတက္မမဝတ္ရည္ကဘဏ္တစ္ခုမွာလုပ္ေနတာမမဝတ္ရည္ တို႔အိမ္မွာေနရင္းနဲ႔စိတ္႐ိုင္းဝင္ဝင္လာသည္တခါတေလက်ငါအရမ္း တဏွာ႐ူးေနၿပီလားေတြးမိေပမယ့္ ထိန္းလို႔မရ။မမဝတ္ရည္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးအလွကိုၾကည့္ခ်င္စိတ္ကထိန္းမရႏိုင္။မမဝတ္ရည္တို႔လင္မယားကကြၽန္ေတာ္အိပ္တဲ့အခန္းေဘးကပ္ရက္ကအခန္း။ကြၽန္ေတာ္ကခုအရင္တုန္းကမမဝတ္ရည္အိပ္ခဲ့တဲ့အခန္းမွာအိပ္တာ။ဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္မမဝတ္ရည္တို႔အခန္းထဲကိုေခ်ာင္းလို႔ရမယ့္အေပါက္ရွာ ေပမယ့္ မေတြ႕။အခန္းက ပ်ဥ္ကာထားတာမို႔ အေပါက္ကို သုံးေလး ေနရာေဖာက္လိုက္သည္။မမဝတ္ရည္တို႔ကုတင္ကဟိုဖက္နံရံဖက္ကပ္ထားသည္။ကြၽန္ေတာ္ကလဲဒီဖက္နံရံကပ္ထားတာမို႔ကြၽန္ေတာ္အိပ္တဲ့ေနရာနဲ႔ ကြက္တိေနရာကိုေ႐ြးကာ အေပါက္ေဖာက္လိုက္ သည္။ေခ်ာင္းၾကည့္ဖို႔အဆင္ေျပၿပီမို႔အေပါက္ကိုမသိေအာင္ျပန္ပိတ္ထားသည္။ၿပီးေတာ့ မမဝတ္ရည္အခန္းဖြင့္ထားတဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲ ဝင္ၿပီးေဖာက္ထားတဲ့အေပါက္ရဲ႕အေနအထားၾကည့္ေတာ့မသိသာ။ ေသခ်ာၾကည့္ေတာင္ မသိႏိုင္။အိုေကၿပီ။

အေပါက္ေဖာက္ၿပီး တဲ့ေန႔ ကစၿပီးမနက္ဆိုကြၽန္ေတာ္ ူမမဝတ္ရည္ကိုေခ်ာင္းရတာအေမာ။ ညေနဖက္မမဝတ္ရည္ ႐ုံးကျပန္လာၿပီး အဝတ္လဲတဲ့အခါက် ေခ်ာင္းၿပီးၾကည့္သည္။ေနာက္ပိုင္း ေမေမ ဝယ္ေပးထားတဲ့ Mp4အေကာင္းစားက ပါတဲ့ ကင္မရာနဲ႔ မနက္ဆိုမမဝတ္ရည္ ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲတာ ေခ်ာင္း႐ိုက္ ညေနဆို မမဝတ္ရည္ အဝတ္လဲ တာေခ်ာင္း႐ိုက္။ညက် အိပ္ရာဝင္ရင္ ႐ိုက္ထားတာကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုရတာအႀကိမ္ႀကိမ္။မမဝတ္ရည္နဲ႔ ကိုစိုးခိုင္တို႔ မရိပ္မိေအာင္လဲ ေနရသည္။ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ စာအုပ္ေတြဖတ္၊ သူမ်ားေတြေျပာတာၾကားရင္းနဲ႔ မိန္းမတခါမွ မလုပ္ဖူးပဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဖင္ကို လုပ္ၾကည့္စိတ္ေတြျဖစ္မိသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ထက္ႀကီးတဲ့ သူေတြက ဖင္ခ်ရတာ အဖုတ္ထက္ၾကပ္တယ္ မိုက္တယ္လို႔ေျပာေတာ့ ဟုတ္လားမဟုတ္လားမသိ လုပ္ခ်င္မိသည္။ခုခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ကို စြဲလန္းေစတာ မမဝတ္ရည္ကလြဲ ၿပီးဘယ္မိန္းကေလးမွ မရွိ။ဒါေၾကာင့္မို႔ မမဝတ္ရည္ေရာ ကိုစိုးခိုင္ကပါ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျခာက္တယ္ထင္ေနတာ ရိပ္မိေပမယ့္ သူတို႔ထင္တဲ့ဟာကို ေျပာမေနေတာ့။ေျပာလို႔မွမေကာင္းတာ။အိမ္မွာ အတူေနရင္း မမဝတ္ရည္ရဲ႕တင္ေတြရင္ေတြၾကည့္ အေျခအေနေပးရင္ ကင္မရာနဲ႔႐ိုက္။ညဆို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးဂြင္းထု။စိတ္ကူးထဲမွာ မမဝတ္ရည္ရဲ႕ ဖင္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ လုပ္မိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနရင္း ကိုစိုးခိုင္က အလုပ္ကိစၥနဲ႔ မူဆယ္ဖက္ကို တစ္လေလာက္သြားရသည္။ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မမဝတ္ရည္က အရင္လိုေနၿမဲစားၿမဲပင္။

တခါတေလ မမဝတ္ရည္ကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနတက္သလို မမဝတ္ရည္ကလဲ ေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ အဲ့ဒါကို သာယာေနတက္သည္။စာကိုေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကိဳးစားသည္။ကိုစိုးခိုင္ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေလးငါးေျခာက္လအတြင္း ဗလနည္းနည္းထြက္လာသည္မို႔ မမဝတ္ရည္ေရာမိဘႏွစ္ပါးကပါ သေဘာက်ေနသည္။အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္လဲ သေဘာက်သည္။ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ မိန္းကေလးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို သေဘာက်တယ္ဆိုတဲ့ အသံေတြ ေဘာ္ဒါေတြကတဆင့္ျပန္ၾကားရေတာ့ ဘယ္ေယာက္က်ားေလးက မသာယာပဲရွိမလဲ။ဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္လဲ ဒိုက္ထိုး ဘယ္ရီ႐ိုက္ ႀကိဳးခုန္နဲ႔ အားရင္အားသလို ေလ့က်င့္မိသည္။ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မန္မိုရီကတ္ေတြထဲမွာလဲ မမဝတ္ရည္ပုံေတြနဲ႔ ေအာကားေတြပဲျပည့္ေနသည္။ရတဲ့မုန႔္ဖိုးကိုစုကာ မန္မိုရီကတ္ကို ဝယ္ဝယ္ထားသည္။

ႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲေျဖၿပီးအမွတ္စာရင္းထြက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အမွတ္က အရမ္းေကာင္းေနတာမို႔ ေဖေဖက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ ဘာလိုခ်င္လဲေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဟန္းဆက္အေကာင္းစားတစ္လုံးလိုခ်င္တယ္ပူဆာတာနဲ႔ေဖေဖကဆင္းကတ္ေတာ့ဆယ္တန္းေအာင္မွ ဝယ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီး ဟန္းဆက္ပဲဝယ္ေပးသည္။ဟန္းဆက္ကပါတဲ့ ကင္မရာကအေတာ့ကိုေကာင္းသည္။မမဝတ္ရည္က သေဘာမက်။ဂိတ္းေဆာ့ရင္ စာဖက္အားနည္းမွာစိုးလို႔။ကြၽန္ေတာ္က ဂိမ္းေဆာ့ဖို႔မွမဟုတ္တာ။ဒါေၾကာင့္ဂိမ္းလုံးဝမေဆာ့ပါဘူးလို႔ အာမခံကတိေပးမွ ေပးကိုင္သည္။ကင္မရာက ႐ုပ္ထြက္က ရွင္းေနတာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္အႀကိဳက္ပင္။ တရက္ ကိုစိုးခိုင္ ခရီးကေနျပန္လာသည္။မမဝတ္ရည္လဲ ခါတိုင္းကထက္ ပိုၿပီးလွေနသလိုပင္။ေရခ်ိဳးသနပ္ခါးလိမ္းကာ ထားသည္။ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ထုးဆန္းေနသည္။ကြၽန္ေတာ့္ကို စာသင္ေနရင္း မမဆီက ပ်ံ႕လာတဲ့ သနပ္ခါးနံ႔ေလးက ဖက္နမ္းခ်င္စရာ။ကြၽန္ေတာ္လဲ သိပ္ေနမေကာင္းခ်င္တာနဲ႔ ေစာေစာအိပ္ရာဝင္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ မမက ခြင့္ျပဳသည္။ဒီတစ္ရက္ပဲေနာ္လို႔ေျပာၿပီးေဆးတိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေစာေစာဝင္အိပ္လိုက္သည္။ကိုစိုးခိုင္နဲ႔မမဝတ္ရည္က. ေမေမတို႔အိမ္ဖက္ထြက္သြားသည္။

ကြၽန္ေတာ္ ဆက္ခနဲ တေရးႏိုးေတာ့ နာရီၾကည့္လိုက္ရာ ဆယ္ႏွစ္နာရီထိုးေတာ့မယ္။ေရဆာတာနဲ႔ အျပင္ထြက္ကာ ေရေသာက္ဖို႔ အိပ္ရာကထေတာ့ ”အို ကို တိုးတိုးလုပ္ကြာ ကိုဇြဲ ႏိုးသြားဦးမယ္” ”မႏိုးပါဘူးကြာ။ကိုဇြဲက ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေနတာ ဆင္ေအာ္ေတာင္ႏိုးမွာမဟုတ္ဘူး” ”အင့္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ဒီေန႔ အရမ္းပဲ အို ဟင့္ ဟင့္” အသံေတြၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘာလဲဆိုတာသိလိုက္ရသည္။ေဘးက အေပါက္ကို ဖြင့္ကာေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ မမဝတ္ရည္တို႔အခန္းထဲ မီးဖြင့္ထားသည္။လားလား မမဝတ္ရည္နဲ႔ ကိုစိုးခိုင္တို႔ လိုးေနၾကသည္။သူၾကည့္ရင္း ေအာက္ကေကာင္က ထလာသည္။ကြၽန္ေတာ္ အနားမွာရွိတဲ့ ဖုန္းကိုယူကာ ဗြီဒိယို ႐ိုက္လိုက္မိသည္။လက္တဖက္ကလဲ ေထာင္ေနတဲ့ ငပဲကို ကိုင္ရင္း ထုေနမိသည္။မမဝတ္ရည္က ကုတင္ေပၚမွာလွဲကာ ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ကို လွည့္ထားၿပီးကိုစိုးခိုင္က ေနာက္ဖက္ကေန ုေနသည္။လက္ေတြက ႏို႔ေတြကို ကိုင္လိုက္ ခါးကိုကိုင္လိုက္ မမဝတ္ရည္က ဖင္ကိုေနာက္ကို ေကာ့ေပးလိုက္ ကိုစိုးခိုင္ လက္ကိုအားမလိုအားမရ ကိုင္လိုက္ မ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ့သြားလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္လိုက္နဲ႔ ညည္းေနတဲ့အသံက ရင္ခုန္ဖြယ္။

ကြၽန္ေတာ္လဲ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံပဲ အမိအရ ႐ိုက္ထားသည္။လက္ကလဲ ဂြင္းထုရင္း စိတ္ကို ခ်ဳပ္ထားသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၾကာ လုပ္ေနရင္း ” ဝတ္ရည္ ကို႔ကို ကုန္းေပးကြာ” မမဝတ္ရည္က ဘာမွမေျပာ ကုတင္ ေပၚ အသာထကာ ကုန္းလိုက္ေတာ့ ကိုစိုးခိုင္က ကုတင္အစြန္းဖက္ေ႐ြ႕ ခိုင္းလိုက္သည္။မမဝတ္ရည္ ကုန္းတာ ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ ဖင္ေပးထားတာမို႔ မမဝတ္ရည္ရဲ႕ အဖုတ္ရယ္ ဖင္ေပါက္နီညိဳညိဳေလးကို ရွင္းရွင္းလင္းေတြ႕ေန႔ရသည္။ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္။ေျပးၿပီးေဆာင့္ခ်င္စိတ္ကို။ကိုစိုးခိုင္က အဖုတ္ထဲကို သူ႔လီးထည့္ကာ အားရပါးရေဆာင့္ေနရာ အခန္းထဲမွာ မမဝတ္ရည္ရဲ႕ ညည္းညဴသံ ကိုစိုးခိုင္ရဲ႕ အားရေက်နပ္သံ အသားျခင္းထိခတ္သံေတြနဲ႔ ။ကြၽန္ေတာ္လဲ ၾကည့္ရင္း ထုေနလိုက္သည္။သူတို႔လဲ ၿငိမ္က်သြားသလို ကြၽန္ေတာ့္လဲ ၿပီးသြားရသည္။ခုလို ေကာင္းတာမ်ိဳးတခါမွ မရဖူးခဲ့။ ေနာက္ရက္မနက္ ကြၽန္ေတာ္က မ်က္ႏွာပူသလိုျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေအးေဆး။

ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆယ္တန္းမေျဖၿပီးမခ်င္း မမဝတ္ရည္တို႔ လင္မယား လုပ္တာကို ေလးခါေလာက္ျမင္ဖူးသည္။ဆယ္တန္းကို ေကာင္းမြန္စြာေျဖႏိုင္သည္။ဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ မမဝတ္ရည္က မႏၲေလးဖက္ ေျပာင္းသြားသည္။ဒီႏွစ္ေသခ်ာေပါက္ေအာင္မွာမို႔ ေဖေဖက ကြၽန္ေတာ့္ကို စပီကင္တက္ခိုင္းျပန္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ စပီကင္တက္လိုက္ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ လည္လိုက္နဲ႔။ေဘာ္ဒါေတြ နည္းျပေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေဆာ္လုပ္ဖူးသြားသည္။ကလပ္သြားရင္း ဇယားညႇိကာ ေဘာ္ဒါတေယာက္အိမ္မွာ လုပ္ၾကတာ။ေနာက္ပိုင္း အဲ့ဇယားနဲ႔ ပဲ သုံးေလးခါလုပ္ျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ္က တခါမွမလုပ္ဖူးလို႔ သူက ေသခ်ာသင္ေပးသည္။ကြၽန္ေတာ္က လက္ေတြ႕မရွိေပမယ့္ စာေတြ႕ရွိတာမို႔ အရိပ္ျပရင္အေကာင္ထင္သည္။ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္မွာ ဖင္ကို လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ လုပ္ခိုင္းတာနဲ႔ လုပ္လိုက္သည္။အေတာ့ကို သေဘာက်သြားသည္။

ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ကလပ္သြား ရင္းလာရင္း ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို လုပ္တက္လာသည္။ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဂုဏ္ထူးသုံးလုံးပါလို႔အကုန္ဝမ္းသာရသည္။မမဝတ္ရည္က လာလည္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက မမဝတ္ရည္ကို လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးသလို ကြၽန္ေတာ္က လဲ ကန္ေတာ့သည္။ေသေသခ်ာခ်ာကို ကန္ေတာ့သည္။ပစ္မွားတာမ်ားေနတာကိုး။မမဝတ္ရည္တို႔က ကေလးမယူေသးဘူးတဲ့။ရန္ကုန္ကို ေနာက္ႏွစ္မွျပန္ေျပာင္းရမယ္လို႔ေျပာသည္။ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေတာ့ ေဖေဖက ကြၽန္ေတာ့ကို IELTSေျဖခိုင္းသည္။ကြၽန္ေတာ္ေျဖေတာ့ အမွတ္ေကာင္းရသည္။ေဖေဖက ကြၽန္ေတာ့ကို သူ႔ညီမ ရွိရာ အဂၤလန္ကို လႊတ္ၿပီးပညာေတာ္သင္ခိုင္းသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ မျငင္းေတာ့ပဲ သြားမယ္လို႔ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။သြားမယ့္ေန႔က် ေဖေဖေမေမနဲ႔ကိုစိုးခိုင္မမဝတ္ရည္တို႔ ေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔သည္။ေမေမနဲ႔မမဝတ္ရည္က ငိုၿပီး မွာတမ္းေတြေခြၽသလို ေဖေဖနဲ႔ ကိုစိုးခိုင္ ကဆုံးမစကားေျပာသည္။အဲ့ေန႔ကိုေမ့မရႏိုင္ပါ။

အဂၤလန္ေရာက္ေတာ့ စာကိုႀကိဳးစားသင္ယူသလို အျပင္ဗဟုသုတရေအာင္လဲ ေဒၚေလးက သူ႔မိတ္ေဆြေတြကိုအကူအညီေတာင္းကာ အလုပ္လုပ္ေစသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေနသားတက်ျဖစ္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ဒိတ္လိုက္ အိပ္လိုက္၊ သေဘာက်တဲ့သူနဲ႔တြဲလိုက္နဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေနသည္။အရင္က လုပ္ခ်င္သမွ်ေတြ ခုမွလုပ္ခြင့္ရတာပင္။ အစက ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ပစၥည္းကို ေသးတယ္လို႔ထင္မိလို႔ ႀကီးေအာင္ ၾကားဖူးနားဝေတြနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့အက်ိဳးေၾကာင့္လား ဘဝေပးကုသိုလ္ေၾကာင့္လားမသိ။ စံခ်ိန္မီ ႐ုံမက လြန္ေတာင္လြန္သည္လို႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အိပ္ဖူးတဲ့ မိန္းမေတြကေျပာၾကသည္။ပိုၿပီးေကာင္းတာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လီးမွာ အေၾကာထုံးတာလိုလို ဘာမွန္းမသိတဲ့ အလုံးသုံးလုံးရွိသည္။စစျခင္းက ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္လန႔္ကာ နားလည္တက္ကြၽမ္းသူေတြကိုေမးေတာ့ စိုးရိမ္စရာမဟုတ္ဘူး။ျဖစ္တက္တယ္လို႔ေျပာသည္။

ရင္းႏွီးတဲ့ဆရာဝန္ေတြျပ ၾကည့္ေတာ့လဲ အခ်ိန္တန္ရင္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ေျပာေပမယ့္ မေပ်ာက္ပဲ အလုံးေလးေတြျဖစ္က်န္ေနခဲ့သည္။ဒီၾကားထဲ လိင္အဂါမၤွာ မွဲ႔ကလဲပါေသးတာမို႔ ငါေတာ္ေတာ္တဏွာႀကီးတဲ့ေကာင္ပဲထင္ခဲ့မိသည္။ထင္မိေအာင္လဲ ျဖစ္ခဲ့တာကိုး။ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းႀကီးလာမွ အဲ့ဒီအ႐ြယ္က အဲ့လို ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္ကို စိတ္ဝင္စားတက္ၾကတာသဘာဝမွန္းသိလာခဲ့ရသည္။အဂၤလန္ေရာက္ၿပီး အေတာ္ကဲခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ က်န္းမာေရးလိုက္စားခဲ့သည္။ဒါေၾကာင့္ လဲ ေနာက္ပိုင္းမွာလူက ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းလာခဲ့သည္။ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရာက္စကလို မဟုတ္ေတာ့ပဲ ရည္းစားအျဖစ္အတည္တက်တြဲျဖစ္သည္။

စီးပြားေရးဥပေဒပညာကို မာစတာၿပီးတဲ့အထိတက္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုမၸဏီတခုမွာအလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့သည္။ေနာက္ပိုင္းမွာလစာက တျဖည္းျဖည္းေကာင္းလာခဲ့သည္။ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ တြဲစတုန္းက ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း စိတ္ကူးယဥ္တဲ့အတိုင္း လုပ္ခဲ့ အေပါက္စုံေအာင္လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။တခ်ိဳ႕ေတြကက်ေတာ့ ေနာက္ေပါက္ကို မေပး၊တခ်ိဳ႕က ေနာက္ေပါက္ကို လုပ္ရတာႀကိဳက္သည္။ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အိပ္ခဲ့ဖူးတဲ့မိန္းကေလးတိုင္း တခါအိပ္ၿပီးရင္ ေနာက္တခါ ထပ္ၿပီးေနရဖို႔အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွမျငင္း။ဒါလဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကုသိုလ္လား မေကာင္းတာလား မသိ။ေနာက္ပိုင္းျဖစ္တဲ့ ရည္းစားေတြထဲမွာ တ႐ုတ္မေလ လီလီနဲ႔ ႐ုရွားသူခရစၥတီး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သေဘာအက်ဆုံး။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔မွ ကြၽန္ေတာ္ အေတြ႕အႀကဳံဆန္းဆန္းေတြရခဲ့သည္။ႏွစ္ေယာက္လုံးက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံရတာကိုႀကိဳက္သည္။စကားၾကမ္းၾကမ္းေျပာကာ အသားကိုနာေအာင္လုပ္ေပးတာကိုသေဘာက်သည္။ဆက္ဆံတဲ့အခါတိုင္း ညႇာတာကို မႀကိဳက္။အံ့ၾသစရာပင္။ကြၽန္ေတာ္လဲ သူတို႔နဲ႔က်မွ အဲ့လိုဆက္ဆံရတာကို သိလာ သေဘာက်လာသည္။ေနာက္ပိုင္းတြဲတဲ့သူေတြကိုလဲ အဲ့လို ျဖစ္ေအာင္ သိမ္သြင္းကာဆက္ဆံတက္သည္။တခ်ိဳ႕ကက်လဲ မႀကိဳက္ေပ။မႀကိဳက္တဲ့သူကိုက် အတင္းမလုပ္။ဒါေပမယ့္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားကာ လိုခ်င္တဲ့ပုံကို သြင္းၿပီးဆက္ဆံတက္တာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အက်င့္လိုျဖစ္လာသည္။ ”သား အိမ္ေထာင္မျပဳေသးဖူးလား အသက္ကမငယ္ေတာ့ဘူး။ေမေမတို႔ေျမးခ်ီခ်င္လွၿပီ” ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြျပတ္ေတာက္သြားရသည္။ ”ေမေမကလဲ မမ သမီးေလးရွိတယ္ေလ” ”အင္းေလ ရွိတာေတာ့ရွိတာေပါ့ သားက ေမေမ့သားအရင္းေလ ကိုယ့္ေျမးကို ခ်စ္ခ်င္ ခ်ီခ်င္ေသးတာေပါ့”

”သားႀကိဳက္တဲ့သူမေတြ႕ေသးဘူးေမေမ ေတြ႕ရင္ေတာ့ ယူမွာေပါ့” ”နင့္ေျပာလိုက္ရင္ဒီလိုႀကီးပဲ” ေမေမ မေက်မနပ္နဲ႔ထြက္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ရီၿပီးက်န္ခဲ့သည္။ျပန္ေရာက္တာတစ္ႏွစ္နီးပါးရွိၿပီ။ေရာက္ၿပီးႏွစ္လေလာက္ကတည္းက အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ေျပာေနတာ။ကြၽန္ေတာ္ကလဲ မ်ိဳးဆက္ရဖို႔အတြက္အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္။ကိုယ္တကယ္ႏွစ္သက္တဲ့ မိန္းမနဲ႔က်မွ ယူမယ္လို႔ ေတြးထားသည္။ၿပီးေတာ့ မိန္းမကိစၥက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သိပ္ၿပီးမထူးဆန္းေတာ့။ဒါေပမယ့္ ခုထိ ႀကိဳက္ရမယ့္သူမေတြ႕။ငယ္ကတည္းက စြဲလန္းခဲ့ရတဲ့ မမဝတ္ရည္ကို ခုခ်ိန္ထိ ေမ့မရတာ အံ့ၾသမဆုံး။မမဝတ္ရည္ဆိုလို႔ သူ႔ဆီေတာင္မေရာက္တာၾကာၿပီ။ေတြ႕တိုင္း စိတ္က ထိန္းမရတာမို႔ မေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ေရွာင္ရသည္။ကိူစိုးခိုင္နဲ႔ေတာ့ မၾကာခဏ ဆုံျဖစ္သည္။

ကိုစိုးခိုင္က အေတာ္ကို ဝလာကာ စီးပြားေရးမွာလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးေအာင္ျမင္ေနသည္။ေအာင္ျမင္သူတို႔ ထုံးစံ အေသာက္အစားေလးနဲ႔ မိန္းမကိစၥေလးကပါရွိလာတက္သည္။သူနဲေတြ႕တိုင္း ေကတီဗြီကိုေရာက္ျဖစ္တက္သည္။ကိုစိုးခိုင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ခုလိုျမင္ရေတာ့ အေတာ့္ကို ေက်နပ္ကာ ငါျဖစ္ေစခ်င္တာ ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးကြ လို႔ တဖြဖြေျပာတက္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ျပန္ေရာက္ၿပီး ဟိုမွာလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီနဲ႔ခ်ိတ္ကာ ဒီမွာ ယႏၲယားေတြ စက္ႀကီးေတြ ကားေတြတင္သြင္းတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးတခုမွာ လုပ္ေနတာ။ရာထူးကလဲ ေကာင္း လစာကလဲ မ်ားတာမို႔ မျငင္းေတာ့ေပ။ၿမိဳ႕ထဲမွာ တိုက္ခန္းတခန္းဝယ္ကာ တခါတေလ အဲ့ဒီတိုက္ခန္းမွာ ေနတက္သည္။ေဖေဖနဲ႔ေမေမကေတာ့ ဘာမွေတာ့မေျပာေပ။ ”ကိုဇြဲ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္မေလး မို႔မို႔ ဒါက စိမ္းအိ ဒါက ျဖဴသြယ္ မွန္ထားေနာ္ ဒါက ကိုဇြဲပိုင္တဲ့ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ ဆရာသမားဆိုလဲ ဟုတ္တယ္”

”ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခင္ႏိုင္ပါတယ္ဗ် ဒါနဲ႔ စိမ္းအိရဲ႕fbအေကာင့္က ဒီနာမည္နဲ႔ပဲမဟုတ္လား” ”ရွင္ဟုတ္ကဲ့ ဘာလို႔လဲ” ”ေအာ္ကြၽန္ေတာ့္ အေကာင့္ထဲမွာ friျဖစ္ေနလို႔။ေတြ႕ဖူးတယ္ထင္ေနတာ” ”ေအာ္ မွတ္မိၿပီ ဟုတ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ စိမ္းအိက လဲ ျမင္ဖူးပါတယ္ ထင္ေနတာ ” ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလုပ္ထဲက ကြၽန္ေတာ့္ တပည့္ ႏိုင္ထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေခၚလို႔ လိုက္သြားလိုက္တာ။တျခားေတာ့မဟုတ္။သူ႔ေကာင္မေလးက မႏၲေလးက ဘဏ္တခုကဝန္ထမ္း။ရန္ကုန္ကို သင္တန္းလာတက္တာမို႔ လစ္တဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့ တိုက္ခန္းကို သုံးခ်င္လို႔ပင္။ကြၽန္ေတာ္ကလဲ လိုရင္သုံးဖို႔ေျပာထားတာပင္။ဘယ္မွာေတြ႕တာလဲေမးေတာ့ လိုင္းေပၚမွာေတြ႕ရင္း မႏၲေလးမွာတာဝန္က်ေတာ့ ႀကိဳက္သြားတာတဲ့။

ရန္ကူန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူလဲ မအား ကိုယ္လဲမအားနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္ၾကပဲ ခုမွ သင္တန္းလာတက္ရင္းေတြ႕ရတာလို႔ေျပာသည္။ျဖဴသြယ္က ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ကိုညီသစ္ရဲ႕ေကာင္မေလး။ရန္ကုန္သူ။စိမ္းအိက မိထၳီလာသူ။ဘဏ္ကေနလႊတ္တဲ့ သင္တန္းေျခာက္လေလာက္တက္ရမွာ။ေရာက္တာတစ္လနီးပါးရွိၿပီ။စိမ္းအိက အိမ္ေထာင္က်တာမၾကာေသးေပ။ ငါးလေလာက္ပဲရွိၿပီထင္သည္။fbမွာfriျဖစ္တာဘယ္ကတည္း ကမွန္းမသိေပမယ့္ သူမပုံေတြေနာက္ပိုင္းမွာ ခပ္စိပ္စိပ္တက္လာလို႔ သတိထားမိတာ။လူကေတာ့ ခုေခတ္ေမာ္ဒယ္ေတြလို။ပိန္ေျခာက္ေျခာက္မဟုတ္ေပမယ့္ ပါးပါးလ်ားလ်ားပင္။ကိုရီးယား မင္းသမီးေတြကိုအားက်လ့ိုလားဘာလားမသိ။

ဖင္ေသးရင္ေသးေတြ။အရမ္းႀကီးေသးတာမဟုတ္ေပမယ့္ တႏိုင္ေလးေတြပင္ေျပာရမလား။ျဖဴသြယ္ကေတာ့ ေတာင့္ေတာင့္ပင္။ေနာက္ပိုင္း ကိုညီသစ္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔လည္ခ်င္တိုင္း အေဖာ္ေခၚကာ ႏိုင္ထူးကလဲ ပါလာတက္သည္။ပါလာမွာေပါ့ ျဖဴသြယ္က အိမ္ကေနထြက္ဖို႔ စိမ္းအိနဲ႔ မို႔မို႔ ပါမွျဖစ္မည္ကိုး။စိမ္းအိနဲ႔ မို႔မို႔က အေဆာင္မွာေနၾကတာဆိုေတာ့ နည္းနည္းလြတ္လပ္သည္။စိမ္းအိက သိပ္မလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ မို႔မို႔က သူ႔ဘဲနဲ႔ေတြ႕ခ်င္ ျဖဴသြယ္ကလဲ ထိုနည္းတူမို႔ အတင္းေခၚသည္။ႏိုင္ထူးနဲ႔ ကိုညီသစ္ကလဲ စိမ္းအိအေဖာ္ရေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚတာ။ကြၽန္ေတာ္က လူလြတ္ကိုး။ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွာကားလဲရွိတာေၾကာင့္ပါမည္။စိမ္းအိကလဲ အိမ္ေထာင္သည္မို႔ ျပသာနာမရွိေပ။

သံေယာဇဥ္ စက္ဝန္း ဒါေၾကာင့္တပတ္မွာႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ လည္ျဖစ္တက္သည္။လည္တိုင္း ႏိုင္ထူးေရာ ကိုညီသစ္ပါအတြဲကိုယ္စီနဲ႔ေပ်ာက္သြားတက္ၾကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ စိမ္းအိနဲ႔ကြၽန္ေတာ္သာက်န္ခဲ့ရသည္။ၾကာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိမ္းအိကို ႀကံၾကည့္ခ်င္တဲ့စိတ္ေပၚလာမိသည္။တျခားေတာ့မဟုတ္ေပ။သူမရဲ႕ သစၥာတရားကို ခိုင္မာရဲ႕လားဆိုတာ။ဘာလို႔ လဲဆိုေတာ့ လိုင္းေပၚမွာ ေယာက္က်ားကို ဘယ္လိုသတိရေၾကာင္း ဘယ္လိုလြမ္းေၾကာင္း ဘယ္လိုသတိရေနတဲ့အေၾကာင္းေတြတဖြဲ႕တႏြဲ႕လုပ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္က သိပ္မယုံခ်င္။အိုဗာျဖစ္တယ္လို႔ျမင္သည္။ကြၽန္ေတာ္ခင္ၿပီး သူ႔ေယာက္က်ားၿဖိဳးေဝ သုံးေလးခါလာတာဆုံဖူးသည္။ေနာက္ပိုင္း မအားတာနဲ႔ လာတာမေတြ႕ရေတာ့။

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ခင္လာတာသုံးလေက်ာ္ေလးလေလာက္ရွိၿပီ။ေနာက္ပိုင္းကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တတြဲတြဲျဖစ္လာသည္။ဒါကို သူ႔ေယာက္က်ားလဲ သိသည္။လိုင္းေပၚမွာဆုံတိုင္းဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔မွာတက္သည္။ စိမ္းအိနဲ႔ကေတာ့ လိုင္းေပၚမွာညတိုင္းစကားေျပာျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ကလိတိတိ ရိတိတိေျပာေတာ့ စိမ္းအိကလဲ ျပန္ေျပာသည္။ကြၽန္ေတာ္စလိုက္ရင္ပါေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ”ကိုဇြဲေရ မင္းအားရင္ ဆုံရေအာင္ေလ။ငါတို႔လဲ ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ေနတာဟ” ”ဟုတ္လားဆုံမယ္ေလ။ဘယ္မွာဆုံမလဲ” စတိတ္ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေဝယံ။ကြၽန္ေတာ္ေနျပည္ေတာ္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေရာက္ေနတုန္း ဖုန္းဆက္လာတာ။သူကလဲ ကြၽန္ေတာ့္ ကုမၸဏီရဲ႕ ကုမၸဏီခြဲတစ္ခုမွာ မန္ေနဂ်ာတစ္ဦး။

ဆယ္တန္းတုန္းကႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ကာ နည္းပညာတကၠသိုလ္တက္ခဲ့တာ။ေက်ာင္းတုန္းက စာေတာ္တဲ့သူမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဖက္မလုပ္။ႏွိမ္ေတာင္ႏွိမ္တက္သည္။ေက်ာင္းၿပီးလို႔ စင္ကာပူမွာအလုပ္လုပ္ရင္း သူ႔ရဲ႕ဆရာရဲ႕သမီးနဲ႔ညားကာ ေနရာေကာင္းရလာတာလို႔ ေဘာ္ဒါေတြေျပာလို႔သိရသည္။ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းသိကာ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံလာသည္။ ညဖက္က်ေတာ့ သူတို႔မိသားစုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ဆုံျဖစ္ၾကသည္။ဒီေကာင္က သမီးတေယာက္ရေနၿပီ။မိန္းမက ႏွစ္ဆယ့္ငါးေလာက္ရွိၿပီ။ကေလးကေတာ့ ငါးႏွစ္နီးပါးသမီးေလး။မိန္းမနာမည္က ဥမၼာဦး။အရမ္းႀကီးမလွေပမယ့္ ျပင္တက္ဆင္တက္ဝတ္တက္တာမို႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္။ကိုယ္လုံးကေတာ့ မဆိုးေပ။

အရပ္ကမဆိုသေလာက္ပုတယ္ထင္ရေပမယ့္ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ကိုယ္လုံးက ကြက္တိ။ၾကည့္ေကာင္းသည္။ေနျပည္ေတာ္မွာတပတ္ေလာက္ၾကာၿပီး သူတို႔ေတြနဲ႔လည္ျဖစ္သည္။ေဝယံတခါတေလမအားတဲ့အခါက်ဥမၼာဦးတို႔သားအမိကို ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ပို႔ေပးရသည္။အေတာ္ေလးလဲ ရင္းႏွီးလာသည္။ ကြၽမ္ေတာ္ေနျပည္ေတာ္က ျပန္လာေတာ့ ကိုညီသစ္တို႔ ႏိုင္ထူးတို႔ အပူကပ္ၾကသည္။ကြၽန္ေတာ္မရွိလို႔ သူတို႔ေကာင္မေလးေတြနဲ႔မေတြ႕ရ။ ”မင္းတို႔ကလဲကြာ ငါမရွိလဲ ဘာျဖစ္လဲ ေသာ့ထားခဲ့တာပဲ။သြားေပါ့” ”မင္းကဘာသိလဲ မင္းမရွိေတာ့ စိမ္းအိက တေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာဆိုၿပီး မလိုက္ေတာ့ မို႔မို႔ လဲမထြက္ရဘူးေလ။အဲ့လိုဆိုေတာ့ ျဖဴသြယ္လဲ ဘယ္ထြက္ရေတာ့မလဲ” ”ၾကည့္လုပ္ ကိုညီသစ္ ဟိုက အသက္က ခုမွ ဘယ္ေလာက္ရွိေသးလို႔လဲ ပူလာကာမွ ဟင္း ဟင္း” ”လခြမ္း ႏွစ္ဆယ့္သုံးေလာက္ရွိပါၿပီဟ။မငယ္ေတာ့ပါဘူး။

အဲ့ေလာက္လဲ မညံ့ပါဘူးမင္းကလဲ။သူတို႔ဟာသူတို႔ ကာကြယ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။စိမ္းအိေတာင္ လင္ရေနၿပီဟာကို မငယ္ေတာ့ပါဘူး” ”ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္ႏိုင္ရင္ၿပီးေရာ” ”ေအးပါ ငါတို႔ အဲ့ေနက်ရင္ ကလပ္ကို သြားမယ္။ၿပီးရင္ မင္းက စိမ္းအိကို မင္းေဘာ္ဒါအိမ္ကို ပို႔ေပးလိုက္။ငါတို႔က ဟိုတယ္သြားႏွပ္မယ္ ျဖစ္လား” ”ခင္ဗ်ားတို႔ကဗ်ာ ၾကာရင္ စိမ္းအိက သူ႔ေယာက္က်ားနဲ႔မညားပဲ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ညားမယ္အေပါက္ဗ်” ”လုပ္ပါကြာ ကိုဇြဲကလဲ ပိုင္ပါတယ္။ဟိုတခါတုန္းကလဲ စိမ္းအိကို ကိုဇြဲ ေဘာ္ဒါအိမ္မွာပို႔ေပးတာပဲကို အာစိကလဲ အားကိုးပါတယ္” ”ကဲပါၿပီးေရာ တအားေတာ့ ညည့္မနက္ေစနဲ႔ေနာ္။ေတာ္ၾကာ ငါ့ေဘာ္ဒါက အိပ္သြားရင္ ငါတိုင္ပတ္မွာ” ”အိုေက” ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးေယာက္ ေသာၾကာေန႔ညက်ေတာ့ မို႔မို႔တို႔သုံးေယာက္ကို ေခၚကာ ေလွ်ာက္လည္က်သည္။စိမ္းအိနဲ႔မို႔မို႔က ျဖဴသြယ္တို႔အိမ္ကိုသြားကာ သင္တန္းက စာေတြ အတူလုပ္ရေအာင္ဆိုၿပီးျဖဴသြယ္ကိုေခၚထုတ္လာၿပီးအေဆာင္မွာ အဝတ္အစားလဲကာ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ လိုက္လာၾကတာ။စားၾကေသာက္ၾကရင္းနဲ႔ ကလပ္ကိုသြားၾကသည္။

ကလပ္မွာထပ္ေသာက္ရင္း ကၾကသည္။စိမ္းအိက ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ေပါင္ေလာက္အတိုအၾကပ္ကိုဝတ္ကာ ေအာက္က ရႉးစီးထားသည္။အေပၚက အက်ႌလက္ျပတ္အၾကပ္အနက္ကို အေပၚက ဂ်င္းကုတ္ထပ္ထားသည္။နည္းနည္းလဲမူးေနကာ အသားကုန္ကေနသည္။ေမာလိုက္ေသာက္လိုက္ကလိုက္ႏွင့္တျဖည္းျဖည္း ညနက္လာသည္။ဟိုအတြဲေတြက ဘယ္ခ်ိန္လစ္သြားသည္မသိ။ကြၽန္ေတာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ေရာက္ေနသည္တဲ့။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေလသြားသည္။စိမ္းအိကို ဘယ္ပို႔ရမလဲ စဥ္းစားေနသည္။စိမ္းအိက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲေခၚကာ ကေနျပန္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ မထူးဘူးဆိုၿပီးစိမ္းအိကို ဖက္ကာ ကလိုက္သည္။ကရင္းနဲ႔ ဖင္ကိုကိုင္လိုက္ ခါးကိုဖက္လိုက္လုပ္ေနသည္။

စိတ္ကလဲ ပါလာတာမို႔ စိမ္းအိကို ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းကိုပဲ ေခၚသြားေတာ့မည္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိကိုျပန္မယ္အတင္းေခၚေတာ့ စိမ္းအိက မျပန္ခ်င္ျပန္ခ်င္နဲ႔ လိုက္လာသည္။မူးကလဲ မူးေနၿပီ။မို႔မို႔တို႔ကိုေမးေတာ့ လစ္သြားၿပီေျပာလိုက္သည္။သူ႔ကို ဘယ္မွာပို႔မွာလဲေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ကြၽန္ေတာ္တိုက္ခန္းမွာေျပာလိုက္ေတာ့ ေၾကာက္တယ္လို႔ေျပာေပမယ့္ မျငင္း။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဘီယာဝင္ဝယ္ကာ တိုက္ခန္းကိုေမာင္းလာခဲ့လိုက္သည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဘီယာဖြင့္ကာ စိမ္းအိကိုတိုက္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္လဲ ေသာက္လိုက္သည္။စိမ္းအိလဲ ေတာ္ေတာ္မူးလာတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ အခန္းထဲကိုေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စိမ္းအိႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္သည္။စိမ္းအိကလဲ ျပန္နမ္းသည္။မူးေနလို႔ပဲလား ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မသိ။မျငင္းေပ။တင္ပါးေတြကို ညႇစ္ကိုင္ရင္း အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အေပၚက. ဂ်င္းကုတ္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာ လက္ျပတ္အက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ဘရာအနက္ကိုပါခြၽတ္လိုက္ရင္း ႏို႔ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ကာ ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။စိမ္းအိ အသက္ရႉသံျမန္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ႏို႔ေတြကို ငုံ႔ကာစို႔လိုက္ရင္း အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္သည္။

တင္းမာေနတဲ့လီးကိုစိမ္းအိလက္ကိုယူကာ ကိုင္ခိုင္းလိုက္ရင္းႏို႔ေတြကိုစို႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအတိုကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ရႉးကိုမခြၽတ္ေတာ့ပဲ ေဘာင္းဘီကိုရေအာင္ခြၽတ္လိုက္သည္။ပင္တီပန္းေရာင္ဂြဆုံမွာ အနည္းငယ္စိုေနသည္မို႔ စိမ္းအိ စိတ္ထေနမွန္းသိလိုက္သည္။ပင္တီပါခြၽတ္လိုက္ရင္းေပါင္ကိုကားကာ အဖုတ္ကိုကလိလိုက္ အေစ့ကိုကလိလိုက္လုပ္ေနလိုက္သည္။စိမ္းအိ ပါးစပ္က မပီမသၿငီးရင္းနဲ႔ေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။လီးကိုကိုင္ထားတဲ့လက္က တျဖည္းျဖည္းျမန္လာသည္။မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံး ”ကိုဇြဲ လုပ္ေပးေတာ့ စိန္းအိ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ကြၽန္ေတာ္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ”ကိုယ္ လိုးေပးရေတာ့မလား” ”အင္း လိုးေပးေတာ့” ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိေပါင္ကို ကားလိုက္ကာ ဖင္ေအာက္ကေန ေခါင္းအုံးတလုံးယူၿပီးခုလိုက္သည္။လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ထဲကို အထည့္ေသးပဲ အေစ့ကို ပြတ္လိုက္ရာ စိမ္းအိမွာ တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ၿငီးကာ လုပ္ခိုင္းေနေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္လဲ အဖုတိထဲကိုထည့္လိုက္ေတာ့ တင္းၾကပ္စြာဝင္သြားသည္။အလိုးမခံရတာပဲ ၾကာလို႔လား ကြၽန္ေတာ့လီးကပဲ သူ႔ေယာက္က်ားထက္ႀကီးလို႔လားမသိ စီးပိုင္ေနသည္။အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ျဖည္းညႇင္းစြာဝင္သြားတဲ့ လီးနဲ႔အတူ လိပ္ကာပါသြားသည္။ ”အ ဟ ဟအင့္ အင့္”_စိမ္းအိ ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ ရင္ပတ္ကိုလက္နဲ႔အသာတြန္းထားသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုက္ရင္းအဆုံထိဝင္သြားေတာ့ ထုတ္ခနဲ ျဖစ္သြားကာ လီးက က်ဥ္ခနဲ ျဖစ္သြားသလို စိမ္းအိလဲ အင့္ကနဲ ေကာ့တက္သြားသည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လိပ္ၿပီျပန္ပါလာသည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္ေနရင္းနဲ႔အခ်က္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လာေတာ့ အဖုတ္ထဲက ေနသားက်သြားသလို အရည္ေတြကလဲ ႐ႊဲေနတာမို႔ အဝင္အထြက္ေခ်ာေမြ႕လာသည္။

စီးစီးၾကပ္ၾကပ္နဲ႔လိုးလို႔ေကာင္းေနတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ စိမ္းအိ တအိအိနဲ႔ မပီမသၿငီးေနသည္။လက္ေတြက လက္ေမာင္းကို တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဖင္က ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အတူ ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။အရမ္းကိုေကာင္းေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုက္သည္။လက္ေတြက ႏို႔ႏွစ္ဖက္ကို ညႇစ္ကိုင္ထားရင္း ပါးစပ္ကလဲ ”စိမ္းအိ ေကာင္းလား ကိုယ္လိုးေနတာ ခံလို႔ေကာင္းလား” ”ေကာင္းတယ္ ကို လုပ္လုပ္ စိမ္းအိ ၿပီးခ်င္လာၿပီ အ့ အ့ လုပ္ ေကာင္းတယ္ ဟ ဟ” ကြၽန္ေတာ္လဲ ေမးလိုက္ေဆာင့္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရင္း စိမ္းအိ အီးခနဲအသံနဲ႔အတူ ၿပီးသြားသည္။လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကိုအတင္းဖက္ထားရင္း ဖင္ကို ဆက္ခနဲေကာ့ေကာ့ေပးလာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ အသာရပ္ထားလိုက္ရင္းႏို႔ေတြကိုစို႔လိုက္သည္။

ခနၾကာမွ ”စိမ္းအိ ကိုယ့္ကို ကုန္းေပး ကိုယ္ မၿပီးေသးဘူး” စိမ္းအိလဲ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့အတိုင္း ကုန္းေပးသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ကုန္းေပးထားတဲ့စိမ္းအိရဲ႕ေပါင္ကိုနည္း နည္းကားလိုက္ရင္း တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲလိုက္ရာ ခေရ ညိဳညိဳေလးက ပါကင္။အိုေက ဒီခေရကိုဖြင့္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးလိုက္သည္။ေနာ က္က်ရင္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ခေရပြင့္ကို လက္မနဲ႔အသာပြတ္လိုက္ရင္းအဖုတ္ထဲကိုထည့္လိုက္သည္။တခ်က္ခ်င္းခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေနလိုက္သည္။လီးထိပ္က တထုတ္ထုတ္နဲ႔ တိုက္မိေနကာ အရမ္းေကာင္းေနသည္။စိမ္းအိလဲ ကြၽန္ေတာ့ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အတူ ျပန္ၿပီးစိတ္က ပါလာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ တင္ပါးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း႐ိုက္လိုက္ ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ ပုံကိုသြင္းေနသည္။စိမ္းအိမွာ ခံလိုေကာင္းေနတာမို႔ မျငင္း။

ပါးစပ္ကလဲ ေမးရင္းလိုးေနသည္။စိမ္းအိလဲ ကြၽန္ေတာ္ေမးသမွ်ေျဖေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ပုံစံ ရဖို႔ နီးလာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္လိုက္သည္။ဂုတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဆံပင္နီညိဳေရာင္က ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ ဝဲခါေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ တရစပ္ေဆာင့္ေနလိုက္ရာ စိမ္းအိမွာ ေနာက္တခ်ီၿပီးသြားသလို ကြၽန္ေတာ္လဲ သိပ္မၾကာခင္ၿပီးသြားရသည္။အျပင္မွာၿပီးရမလားေမးေတာ့ ရတယ္ အထဲမွာပဲ ၿပီးလို႔ေျပာတာမို႔ အရည္ေတြကို အဖုတ္ထဲပန္းထည့္လိုက္ရင္းႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ အေမာေျဖေနလိုက္ၾကသည္။

မနက္အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ရွစ္နာရီေက်ာ္ၿပီ။စိမ္းအိ က ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာအသံၾကားရေတာ့ ေရခ်ိဳးေနသည္ထင္သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ညက အေၾကာင္းေတြးလိုက္မိသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ညက သုံးနာရီခြဲေက်ာ္မွ အိပ္ၾကသည္။မူးမူးနဲ႔ အသားကုန္ကဲလိုက္ၾကသည္။စိမ္းအိေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ႏို႔းေနတာကိုေတြ႕ၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ေျပာကာ မို႔မို႔တို႔ကို ေစာင့္ရင္း မနက္စာစားမယ္လို႔ေျပာတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲေတာ့ စိမ္းအိက ညက အဝတ္ေတြကိုဝတ္ၿပီးသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကားနဲ႔ထြက္လာရင္း ကိုညီသစ္တို႔ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံေတြနဲ႔။မနက္စာစားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ရင္း သူတို႔ကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။ကိုးနာရီေက်ာ္မွ ေရာက္လာၾကသည္။

စားေသာက္ၿပီး သူတို႔ေတြက ဟိုတယ္ကိုျပန္သြားၾကျပန္သည္။ဒီေန႔အဖို႔ရာ ျပန္ဖို႔အစီအစဥ္မရွိေတာ့။မို႔မို႔တို႔က စိမ္းအိကို ကပ္ၿပီးအကူအညီေတာင္းသြားသည္လို႔စိမ္းအိကေျပာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိကို ဒါဆိုလဲ တို႔လဲ တိုက္ခန္းျပန္ၾကတာေပါ့ေျပာေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးသည္။အဝတ္လဲဦးမယ္ေျပာတာနဲ႔ စိမ္းအိအေဆာင္ကိုလိုက္ပို႔လိုက္သည္။နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ စိမ္းအိအဝတ္လဲကာ ျပန္ထြက္လာသည္။အဝတ္အစားအပိုပါတခါတည္းယူလာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ တိုက္ခန္းအျပန္မွာ ဆိုင္တခုကေန စားစရာေတြဝင္ဝယ္လိုက္ၿပီးျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။တိုက္ခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ထပ္ၿပီးလုပ္ၾကျပန္သည္။

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ စိမ္းအိတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်ိန္တိုအတြင္းအေပးအယူအေတာ့္ကိုမွ်သည္။စိမ္းအိကို ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ပုံစံျဖာ္းျဖည္းခ်င္းသြင္းေတာ့ စိမ္းအိကလဲ သေဘာက်တာမို႔ သိပ္ပုံမသြင္းလိုက္ရ။စေနေန႔တရက္လုံးနဲ႔တညလုံးတနဂၤေႏြေန႔ေန႔တပိုင္းအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ စိမ္းအိ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္း လုပ္ျဖစ္ၾကသလို စိမ္းအိပါးစပ္ကိုလဲ လုပ္ျဖစ္သည္။စိမ္းအိက ပုေလြမဆိုး။ကြၽန္ေတာ့္ကိုအေတာ္ စြဲသြားသည္ဆိုတာမေမးပဲနဲ႔သိလိုက္သည္။အေဆာင္ျပန္ပို႔ေတာ့ မ်က္တြင္းေတြ က်ေနသလို လမ္းေလွ်ာက္တာလဲ နဘ္းနည္းကြတတ။ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထပ္ဆုံၾကမယ္ဆိုတာသိေနသည္။ ေနာက္အပတ္ေတြမွာလဲ ႏိုင္ထူးတို႔ ကိုညီသစ္တို႔က သူတို႔ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ဒိတ္ခ်င္ၾကတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယညက္က သိပ္ၿပီးအားစိုက္စရာမလို။

လူေရွ႕မွာ ႐ိုးသားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန႐ုံပင္။သူတို႔သင္တန္းကလဲ ၿပီးေတာ့မွာမို႔. ႏိုင္ထူးတို႔ အခ်ိန္ရွိခိုက္လုံ႔လစိုက္ၾကတာ။တခါတေလ ၾကားရက္မွာေတာင္ ေတြ႕ၾကသည္။မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ ဆရာႀကိဳက္ေလပင္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေတာင္ႀကီးကိုခရီးထြက္ရမယ္ဆိုေတာ့ ကိုညီသစ္တို႔စိတ္ေလသြားသည္။ ”တပတ္ေတာင္မွကြာ ေစာေစာျပန္လာလို႔ရရင္ ျပန္လာခဲ့ေဟ်ာင့္” ”ကိုညီသစ္ အ႐ူးအမဲသားေကြၽးသလိုမလုပ္နဲ႔။ဒီေလာက္တခ်ိန္းခ်ိန္း ေတြ႕ေနရတာ အားမရဘူးလား” ”သင္တန္းကၿပီးေတာ့မွာကြ။သင္တန္းၿပီးရင္ ခုလိုေတြ႕ရဖို႔မလြယ္ဘူး ဒါေတြ မင္းလို ရည္းစားမရွိတဲ့ေကာင္ေတြနားမလည္ပါဘူးကြာ” ”ေအးေလ ဟုတ္ပ ကိုညီရာ။အာစိ မခံစားတက္ေသးပါဘူး” ”ေအာင္မယ္ ေအာင္မယ္ ႏွစ္ေယာက္သား အတိုင္အေဖာက္ညီေနတာ အဲ့ဒါဆိုလဲ ပိတ္ရက္ေတြ႕ၾကေလ” ”မရလို႔ေပါ့ကြ။မင္းမရွိရင္ မယ္မင္းႀကီးမ စိမ္းအိက ဘယ္မွာထားမလဲ။

သူက မင္းရွိရင္ အေဖာ္ရွိလို႔ လိုက္ေနတာ။မင္းမွ မရွိရင္ဘယ္နားသြားထားမလဲ။သူမွမလိုက္ရင္ မို႔မို႔က ထြက္မရဘူး။မို႔မို႔ ထြက္မရရင္ ငါ့ေဆာ္လဲ မရဘူး” ”ေအးပါေအးပါ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို မျပစ္မွားနဲ႔ ႐ို႐ိုေသေသဆက္ဆံ ဟားဟား” ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္ႀကီးကိုသြားခါနီးေတာ့ ေဝယံတို႔ လင္မယားက ေတာင္ႀကီးကိုေရာက္ေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ တေယာက္တည္း ဟိုတယ္မွာမတည္းခ်င္တာမို႔ ေဝယံကိုဖုန္းဆက္ကာ သူတို႔တည္းတဲ့ ဟိုတယ္မွာ အခန္းယူထားဖို႔မွာလိုက္သည္။ေတာင္ႀကီးေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းနဲ႔ ေဝယံတို႔အခန္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္။သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္တည္း။ကေလးက ေက်ာင္းတက္ေနရလို႔ အဖိုးေတြနဲ႔ထားခဲ့တယ္တဲ့။ေဝယံက အလုပ္ကိစၥနဲ႔လာရင္း သူ႔မိန္းမ ဥမၼကို အလည္ေခၚလာတာပင္။ေရာက္တဲ့ ညမွာ သုံးေယာက္သားညစာစားရင္း ေသာက္ၾကသည္။ဥမၼာက ဝိုင္ေသာက္ က်္န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အျပင္းေသာက္ၾကသည္။

ေနာက္ရက္က် ကြၽန္ေတာ္လဲ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ရႈပ္ေနသည္။ညေနက် ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ညေနစာစားဖို႔ ေဝယံဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ သူတာခ်ီလိတ္ေရာက္ေနသည္တဲ့။သူ႔မိန္းမကို ဘယ္မွ မပို႔ရေသး။ကြၽန္ေတာ္အားရင္ ဟိုဟိုဒီဒီ ပို႔ေပးဖို႔မွာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဥမၼာကိုေခၚကာ ညေနစာစားလိုက္သည္။သူ႔ေယာက္က်ားမရွိတာမို႔ အားနာတာနဲ႔မေသာက္ျဖစ္။ေနာက္ရက္မနက္က် ကြၽန္ေတာ္လဲအလုပ္ကိစၥေတြလုပ္ရျပန္သည္။ေန႔လည္ေလာက္က် အားတာနဲ႔ ဟိုတယ္ျပန္လာကာ ဥမၼာကိုေခၚၿပီး အနားတဝိုက္ကို လိုက္ပို႔လိုက္သည္။ညေနေစာင္းမွ ျပန္ေရာက္လာကာ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ညေနစာစားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ရင္း အခန္းထဲ ျပန္ကာ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။အဝတ္လဲကာ ဥမၼာဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ ခဏလို႔ေျပာသည္။အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ အခန္းတံခါးလာေခါက္ေတာ့ ဥမၼာျဖစ္ေနသည္။

အက်ႌအျပာလက္ရွည္အၾကပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘိအေပ်ာ့အၾကပ္အရွည္ကိုဝတ္ထားတဲ့ ဥမၼာရဲ႕ ပုံကအေတာ္လန္းသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ကာ အျပက္ထြက္လာၾကသည္။အေရွ႕ကသြားေနတဲ့ ဥမၼာရဲ႕တင္းၾကပ္တဲ့ေဘာင္းဘီေအာက္က လႈပ္ရွားေနတဲ့ တင္ပါးကိုၾကည့္ရင္း ေအာက္ကေကာင္ကထလာသည္။ေဘာ္ဒါရဲ႕မိန္းမ မေကာင္းပါဘူးလို႔ေတြးေပမယ့္ မရ။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ညေနစာစာရင္းဥမၼာက ”ကိုဇြဲ ေသာက္ခ်င္ေသာက္ေလ ဥမၼာ့ကိုအားမနာနဲ႔။ဥမၼာလဲ နည္းနည္းေသာက္မယ္” ”အိုေကေလ ဥမၼာက ဘာေသာက္မလဲ” ”ဝိုင္ပဲ” ကြၽန္ေတာ္ ဝိုင္မွာလိုက္ကာ စားရင္း စကားေျပာေနသည္။ဥမၼာေသာက္ရင္းနဲ႔ နည္းနည္းရီေဝေဝျဖစ္လာပုံရသည္။သူ႔ေယာက္က်ားအေၾကာင္းေျပာသည္။ဒီခရီးကိုမလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း သူေခၚလို႔လိုက္လာတာတဲ့။

ခုသူ႔ကိစၥမအားပဲနဲ႔ တေယာက္တည္းေနေနရေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ရွိလို႔ေတာ္ေသးေၾကာင္း အရင္ကလဲ အဲ့လိုခဏခဏျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။ၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္က်တုန္းကအေၾကာင္းေတြ ရင္ဖြင့္သည္။ေဝယံက အတၱႀကီးေၾကာင္းေျပာသည္။ကြၽန္ေတာ္က နားေထာင္သမားသက္သက္။စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ဥမၼာက သီခ်င္းဆိုရေအာင္ေျပာတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားေကတီဗြီကိုလာခဲ့ၾကသည္။ေကတီဗြီရာက္ေတာ့ ဥမၼာက ထပ္ေသာက္မယ္ေျပာတာနဲ႔ ဝိုင္တလုံးမွာကာ စားစရာမွာလိုက္ၿပီး ေသာက္ရင္း သီခ်င္းဆိုၾကသည္။ဥမၼာက ဒီလိုမေနရတာၾကာၿပီလို႔ေျပာသည္။ဥမၼာေသာက္ရင္းမူးလာသည္ထင္သည္။ျမဴးတဲ့သီခ်င္းေတြဖြင့္ကာ ကသည္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုလဲ ကခိုင္းသည္။

ကြၽန္ေတာ္လဲ သူငယ္ခ်င္းမိန္းမမို႔ စိတ္ကထိန္းထားရေပမယ့္ ဉာည္ကရွိေနတာမို႔ မရေတာ့။ကရင္း ဥမၼာရဲ႕တင္ပါးကိုကိုင္လိုက္ ခါးကိုဖက္လိုက္လုပ္ေနသည္။ဥမၼာကလဲ လက္သင့္ခံသည္မို႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ ရဲလာသည္။ေမာလာတာနဲ႔ ထိုင္ခုံမွာထိုင္အေမာေျဖရင္း ဥမၼာက ဝိုင္ကိုထပ္ထည့္မလို႔အထ ယိုင္သြားကာကြၽန္ေတာ္လဲ လွမ္းထိန္းလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲလဲက်လာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ မထူးဘူးဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုငုံ႔ကာ စုပ္လိုက္သည္။လက္ေတြက ႏို႔ေတြကိုကိုင္မိရက္သား။ဥမၼလဲ ျပန္နမ္းသည္။ႏွစ္ေယာက္သားအခန္းထဲမွာ လြတ္လပ္ေနတာမို႔ ထိန္းမေန။ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အကိုင္အတြယ္ ၾကမ္းၾကမ္းေအာက္မွာ ဥမၼတေယာက္ အရည္ေပ်ာ္သြားရသည္။ ”ကိုဇြဲ ေတာ္ၿပီကြာ ဟိုတယ္ေရာက္မွေနာ္ ဟိုတယ္ျပန္ရေအာင္” စိတ္လႈပ္ရွားမႈအျပည့္နဲ႔ ေျပာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ပိုက္ဆံရွင္းကာ ဟိုတယ္ျပန္လာၾကသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ဥမၼာကို ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲကိုေခၚလာလိုက္သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဝိုင္ကိုခြက္ထဲငွဲ႔ကာတေယာက္တငုံစီေသာက္ရင္း ကြၽန္ေတယ္ ဥမၼာကိုဖက္ကာနမ္းလိုက္ၿပီး အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္သည္။ဥမၼာကလဲ အားက်မခံ ကြၽန္ေတာ့္အဝတ္ေတြခြၽတ္သည္။ဥမၼာ့ကိုယ္ေပၚမွာဘရာအနက္နဲ႔ပင္တီ ဇာအနက္သာက်န္ေတာ့သလို ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာလဲ အတြင္းခံသာက်န္ေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဘရာနဲ႔ပင္တီကိုခြၽတ္ကာ ဥမၼာ့ကိုကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ရင္း ကာမခလုတ္ေတြကိုတဆင့္ၿပီးတဆင့္ ဖြင့္ေနသည္။ဥမၼာတေယာက္ အရမ္းကိုေဟာ့ေနၿပီ။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဥမၼာ့ကိုထူလိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚကေန ေနခိုင္းလိုက္ေတာ့ ဥမၼာကြၽန္ေတာ့အေပၚကေန လီးကိုသူ႔အဖုတ္ထဲထည့္ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ”အ ဟဟ ႀကီးလိုက္တာ ကြာ ”မ်က္ႏွာရႈံ႕မဲသြားရင္းျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။အဆုံးထိဝင္သြားေတာ့ ခဏရပ္ကာ ျပန္ႂကြလိုက္သည္။အေပၚကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ္လဲ ေအာက္ကေန ေကာ့ေပးရင္းႏို႔ေတြကိုစို႔လိုက္ ညႇစ္လိုက္လုပ္ေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဥမၼာ ျမင္းစီးသမားတေယာက္လို တရစပ္ေဆာင့္ေနသည္။ ”ေကာင္းလား ဥမၼာ” ”အင့္ အင့္ ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ဟင့္ ဟင့္” ”ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္”ကြၽန္ေတာ္လဲ ဥမၼာ့ ဆံပင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုကာမနာတနာေလးဆြဲလိုက္ရင္းေကာ့ေပးလိုက္သည္။ဒုတ္ခနဲ ဒုတ္ခနဲ အတြင္းကျဖစ္သြားသလို ဥမၼာအင့္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားကာ အရမ္းကိုေကာင္းေနသည္။ဆံပင္ဆြဲတာနာလို႔နာမွန္းမသိေတာ့။ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ ”အား ေကာင္းတယ္ အိ အိ ၿပီးၿပီ ဥမၼာၿပီးၿပီ အာ့ အာ့ ဟင့္ ဟင့္ဟင့္ ” ကြၽန္ေတာ့္အေပၚေမွာက္က်လာကာ ခႏၶာကိုယ္က ဆက္ခနဲ ဆကိခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္။ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ ကုပ္ျခစ္ေနရင္း မွိန္းေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဥမၼာ့ကို ကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲကာ ရင္ဘတ္နားထိ ကပ္လိုက္ၿပီးအေပၚကေန လိးုလိုက္သည္။

အဖုတ္က အရည္ေတြ႐ႊဲေနေပမယ့္ ၾကပ္ေနတာမို႔ လိုးလို႔ေကာင္းေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲဥမၼာတခ်ီၿပီးသြားတာမို႔ မညႇာေတာ့ေပ။အေပၚကေန အားရပါးရလိုးလိုက္သည္။ဥမၼာတေယာက္ ၿပီးတာမွ မၾကာေသး ေနာက္တခါထပ္ၿပီးသြားရသလို ကြၽန္ေတာ္လဲ ၿပီးသြားသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ခဏနားကာ အမူးလဲေျပသြားတာမို႔ ဝိုင္ထပ္ေသာက္လိုက္ၾကသည္။ေသာက္ရင္းနဲ႔ ဥမၼာစိတ္ႂကြေအာင္ စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြေျပာေနသည္။ဥမၼာလဲ ျပန္ေျပာလာသည္။စိတ္ပါလာၾကျပန္ေတာ့ ဥမၼာ့ကို လီးစုပ္ခိုင္းရာ ဥမၼာလဲ လီးကိုစုပ္ေပးသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ဥမၼာ့ကိုအရွက္ကုန္ေအာင္ ကလိၿပီး ကုန္းခိုင္းကာ ေနာက္ကေန အသားကုန္ လိုးသည္။ဥမၼာက ေျပာသည္။သူမ ဘဝမွာတခါမွမရဘူးတဲ့အရသာကို ရသည္တဲ့။ႏွစ္ေယာက္သား ေမာေမာနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။မနက္အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ဥမၼာမရွိေတာ့။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ အလုပ္ကိစၥေျပးရျပန္သည္။အားလို႔ဖုန္းဆက္ေတာ့ ဥမၼာက သူ႔အခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတာတဲ့။ေန႔လည္အားေတာ့ ျပန္လာကာ ေန႔လည္စာစားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားလုပ္ၾကျပန္သည္။

ဥမၼာတေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စြဲေနၿပီ။ကြၽန္ေတာ္ခိုင္းသမွ်မျငင္းဆန္။ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဥမၼာတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကဲလိုက္ၾကတာ ေဝယံျပန္ေရာက္ေတာ့မွ အရွိန္သပ္ၾကသည္။ေဝယံက ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ျပန္ေရာက္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ အလုပ္ကိစၥၿပီးျပတ္ေတာ့ ရန္ကုန္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။ေဝယံက မျပန္ေသး။ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျပန္ေသးဖို႔ေျပာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္လဲ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမက ကြၽန္ေတာ့္ကို မမဝတ္ရည္တို႔အိမ္ကိုသြားခိုင္းသည္။သမီးေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ အိမ္ကို ေခၚလာဖို႔ေျပာတာပင္။ကြၽန္ေတာ္လဲ မမဝတ္ရည္အိမ္ကိုသြားကာ သမီးကို သြားေခၚလိုက္သည္။မမဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အိမ္ကိုမလာလို႔ဆူသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ရီပဲေနလိုက္သည္။မမဝတ္ရည္က ၾကာေလ ပိုပိုလွလာေလ။

ကြၽန္ေတာ္လဲ မမဝတိရည္နဲ႔ သမီးေလးအိ ကိုေခၚကာ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ကိုစိုးခိုင္က မရွိ။ခရီးသြားေနသည္။လမ္းမွာ မမဝတ္ရည္ကို အိမ္ေဖာ္ငွါးပါလားေျပာေတာ့ မလိုဘူးတဲ့ေလ။သမီးက အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမေမနဲ႔ေတြ႕ကာ ခြၽဲေနေတာ့သည္။မမဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပင္လိုက္ပို႔ဖို႔ေျပာသည္။သမီးကေတာ့ မလိုက္ေတာ့။မမဝတ္ရည္ သြားတာက သူ႔မိတ္ေဆြ တေယာက္ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဝတ္ဖို႔အတြက္ အက်ႌအပ္ထားရာ သြားယူျခင္းျဖစ္သည္။အျပန္က် ဆိုင္တခုမွာထိုင္ရင္း ေအးေဆးစကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ မမဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔တိုက္တြန္းတာကသည္။ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ေျမႇာက္ေပးတာထင္သည္။ခ်စ္သူရည္းစားအတည္တက်ထားၿပီး အိမ္ေထာင္ျပဳေစခ်င္သည္တဲ့။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေခါင္းေတာ့ၿငိမ့္လိုက္ရသည္။ၿပီးေတာ့ မမဝတ္ရည္က ကိုစိုးခိုင္အေၾကာင္းေျပာျပသည္။

စီးပြားေရးအရမ္းကိုေသာင္းက်န္းေနသည္တဲ့။မိန္းမနဲ႔ကေလးေတာင္ သိပ္အခ်ိန္မေပးေတာ့ဘူးလို႔ ညည္းေျပာေလးေျပာတာကို ၾကည့္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ သနားသြားမိသည္။တျခားမိန္းကေလးေတြဆို သနားမိမွာမဟုတ္ေပမယ့္ မမဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး ရင္ခုန္ၿပီးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့တိတ္ခိုးခ်စ္ဦးသူကိုး။ကြၽန္ေတာ္တို႔ စကားအၾကာႀကီးေျပာရင္းနဲ႔ မမဝတ္ရည္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးအေၾကာင္းတစြန္းတစသိလိုက္ရသည္။ကိုစိုးခိုင္က စီးပြားေရးကို မဲေနေတာ့ အိမ္တြင္းေရးကို လစ္ဟာေနပုံရသည္။ေတြ႕တဲ့အခါက်ရင္ သတိေပးဦး မွလို႔ေတြးလိုက္မိသည္။အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ သမီးေလးနဲ႔ေဆာ့လိုက္ စလိုက္နဲ႔။မမဝတ္ရည္တို႔သားအမိက ႏွစ္ညေလာက္အိမ္မွာအိပ္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဘယ္မွမသြားရေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္႐ုံးျပန္တက္ေတာ့ ကိုညီသစ္တို႔ကေပ်ာ္ေနသည္။စိမ္းအိကလဲ မက္ေဆ့ခ်္မွာေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ပို႔ထားတာမနည္း။

ဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ေတြ႕ၾကဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲ ၾကသည္။ထုံးစံတိုင္းေသာၾကာေန႔ညက်ေတာ့ ခ်ိန္းကာ လည္ၾကရင္း ကိုညီသစ္တို႔ ႏိုင္ထူးတို႔က လစ္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔စိမ္းအိက ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းကိုသြားၾကသည္။တိုက္ခန္းေရာက္ေတာ့ စိမ္းအိကို ကြၽန္ေတာ္ ပုေလြေပးခိုင္းသည္။စိမ္းအိ ပါးစပ္ထဲမွာပဲ ကြၽန္ေတယ္ ၿပီးသြားရသည္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိရဲ႕အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ စိမ္းအိတေယာက္စိတ္အရမ္းလာေနသည္မို႔ အဖုတ္ကအရည္ေတြကမဆြရခင္ ႐ႊဲေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိရဲ႕အေစ့အဖုတ္နဲ႔ဖင္ေပါက္ေတြကို ကလိေပးလိုက္ရာ စိမ္းအိတေယာက္ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့ ”ကို စိမ္အိကို လိုးေပးေတာ့ကြာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ခံခ်င္ၿပီ” ”ဘယ္လိုခံခ်င္လဲေျပာေလ” ”ကုန္းေပးမယ္ စိမ္းအိ ဖင္ေတြကို႐ိုက္ၿပီးလိုးေပး” fbမွာ ေယာက္က်ားကို ဘယ္ေလာက္သတိရ ဘယ္ေလာက္လြမ္းတယ္ဆိုတာခဏတိုင္းတင္ေနတက္တဲ့ စိမ္းအိ ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ကုန္းေပးေနၿပီ။

ကြၽန္ေတာ္လဲ စိမ္းအိရဲ႕ ေနာက္ကေန စိမ္းအိ ဖင္ေတြကို ႐ိုက္ရင္း ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ”အ အ ေကာင္းတယ္ကြာ ကို ရာ စိမ္းအိ အ. ဟင့္ ဟင့္ အရမ္းတင္းေနတာ ခုမွ ပဲအ အ ” ”ေကာင္းလား စိမ္းအိ ငါလိုးတာေကာင္းလား” ”ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ အရမ္းႀကိဳက္တယ္ အ အ အ””ဖတ္ ဖတ္ ျဗ္ ျဗ္စ္ ဖတ္ ဖတ္” ကြၽန္ေတာ္လဲ စအိုေပါက္ကို ႏႈိက္ရင္းလက္တဖက္က ဖင္ကို႐ိုက္ကာ လိုးေနသည္။ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် စိမ္းအိ ၿပီးခ်င္လာကာ ပါးစပ္က တအီးအီးနဲ႔ေအာ္လာသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ခါးကိုကိုင္ကာ အသားကုန္ေဆာင့္လိုက္ရာ စိမ္းအိ ၿပီးသြားသည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ ေဆာင့္ခ်က္ကို မနားေတာ့ပဲ တရစပ္ေဆာင့္လိုက္သည္။စိမ္းအိ မွာ ၿပီးသြားေပမယ့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တရစပ္မို႔ တအားအားနဲ႔ေအာ္ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ္လဲ မညႇာေတာ့။ေဆာင့္ရင္းေဆာင့္ရင္းနဲ႔ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ”ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ စိမ္းအိ ၿပီးေတာ့မယ္ အ အ ” စိမ္းအိ ထပ္ၿပီး ၿပီးေတာ့မည္။ကြၽန္ေတာ္လဲ မနားတမ္းေဆာင့္ေနလိုက္ရာ လီးတခုလုံးက်ဥ္တက္လာကာ အရည္ေတြကို စိမ္းအိအဖုတ္ထဲကိုပန္းထည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ စိမ္းအိလဲ အားခနဲတခ်က္ေအာ္ကာ အဖုတ္က လီးကို ညႇစ္လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚမွာ မွိန္းေနၾကသည္။စိမ္းအိက ကြၽန္ေတ္ာ့ကိုဖက္ထားသည္။အေတာ္ေလးၾကာမွ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေဆးေၾကာကာျပန္ထြက္လာသည္။ၿပီးေတာ့ ဝယ္လာတဲ့ အစားအစာေတြ ဘီယာေတြယူကာ ေသာက္ၾက စားၾကရင္း ေနာက္တခါထပ္ၿပီးစိတ္ပါလာေတာ့ ျပန္ၿပီးလိုးၾကျပန္သည္။စိမ္းအိကို နည္းေပါင္းစုံနဲ႔ လိုးျဖစ္သည္။ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေနာက္ေပါက္ကိုမဖြင့္ရေသးေပ ………ၿပီးပါၿပီ။