ဆန္ဒတွေပြင်းထန်

ဆန္ဒတွေပြင်းထန်

“….မမအေး…..မမအေး…..” ၁၈နှစ် ၁၉နှစ်ခန့်ရှိအသားဖြူဖြူ…….လူ ရည်ချောလေးမောင်မောင် အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးအလွားတက်လာရင်း နွုတ်မှတကြော်ကြော်အော်ခေါ်လိုက်သည်။ “…ဟဲ့…သေနာလေး….ဘာဖြစ်လို့ဒီလောက်အော်ကြီး ဟစ်ကျယ်လုပ်နေရတာလဲ…. …..ငမောင်…..” အခန်းတစ်ခုထဲမှ အသားညိုညိုအသက် ၂၅ နှစ်ခန့်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တင်း လှပသူလေးတစ်ယောက် ထဘီရင်လျားခါ လက်မှဘီးတစ်ချောင်းကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းဖြီးရင်းထွက်လာသည်။ အေးအေးမော်သည် မောင်မောင်နှင့်မောင်နှမဝမ်းကွဲတော်စပ်ပြီး တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။မောင်မောင်သည် တောမှနေ၍ မြို့ကျောင်းလာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ကိုးတန်းအောင်စာရင်းထွက်သည့်အချိန်ဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲအောင်သဖြင့် ဝမ်းသာအားရစွာ အိမ်သို့ပြန်လာခြင်းပင်။ “….ကျနော် စာမေးပွဲအောင်တယ်ဗျ…ဟားဟား….” “…..ဟဲ့….ဟဲ့….ငမောင်….နင်ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်…..” “….ဟားဟား….ပျော်လွန်းလို့ခင်မျာ……ဝမ်းသာလွန်းလို့ ကိုယ့်အမကိုယ်ဖက်တာဘဲဟာ……..”။

မောင်မောင်သည် ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့်ပါးစပ်မှ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုရင်း အေးအေးမော်ကို ပွေ့ဖက်မွေ့ရမ်းလိုက်သဖြင့် အေးအေးမော်ခမျာ ကုတင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်စလုံးပက်လက်လန်လဲကျသွားရရှာသသည်။ ထဘီမှာလည်း လျော့၍ နေမထိလေမထိသဖြင့် ဝင်းဝါနေတဲ့ရွေရင်အစုံပါ ပေါ်သွားရရှာသည်။ “….အိုး…..ငမောင်…..နင်တော်တော်မြူး…ဒီမှာ လုံချည်တောင်ကျွတ်ကုန်ပြီဟဲ့….” ယင်းကဲ့သို့ အေးအေးမော်ကပြောလိုက်သဖြင့် မောင်မောင်သည်…လူးလဲထလိုက်ပြီး ပြေလျောနေသော သူမရဲ့ထဘီကိုအပေါ်သို့ပြန်လည်ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာမှ ဝင်းဝါမို့မောက်နေတဲ့ ရွေရင်ဖြိုးဖြိုးကို ဆုပ်ကိုင်မိသားဖြစ်သွားသည်။ “……ဟဲ့…..အို……ငမောင်……” “…..ကန်တော့…..မမအေး…..ကန်တော့ပါ…..ကျနော်…ပျော်လွန်းလို့ ကယောင်ကတမ်းဖြစ်သွားတယ်…..မမရယ်….” ပါးစပ်ကသာ ယင်းကဲ့သို့ပြောနေပေမဲ့….ဆုပ်ကိုင်မိတဲ့နို့ကိုတော့ မဖယ်ရှားမိဘဲ ရောရောင်ဆုပ်ကိုင်နေဆဲပင်……… နူးညံ့အိထွေးသောအထိအတွေ့ကလူကို သွေးတိုးမြန်စေသလို ဓာတ်မတည့်သော ဖို-မသဘာဝမို့ အေးအေးမော်ခမျာ….ရှိန်းကနဲ….ဖိန်းကနဲတကိုယ်လုံးတုံအောင်ကြက်သီး ထသွားမိသလို…..ရုန်းကန်ဖယ်ရှားရမည့်အစား မောင်မောင်ရဲ့လက်ပေါ်မှနေ၍ မိမိရဲ့လက်တွေကို အုပ်ကိုင်နေမိလိုက်သည်။

မောင်မောင်ကလည်း အမှတ်မထင်ဆုပ်ကိုင်ထားမိတဲ့ အေးအေးမော်ရဲ့ ပြည့်ဖြိုးဖေါင်းကားနေတဲ့ နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ဆော့ကစားနေမိပြန်သည်။ တကိုယ်လုံးမှလည်း သွေးစီးချောင်းတလျှောက် ဖြတ်သန်းစီးဆင်းနေသည်မို့ အတွေ့အထိအပေါ်သာယာလာကာ……. မိန်းမောတွေဝေနေတဲ့ အေးအေးမော်ရဲ့ဖူးဖူးရွရွနွုတ်ခမ်းနှစ်လွာကို အင်္ဂလိပ်ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထဲက……..မင်းသား၊မင်းသမီးနွုတ်ခမ်းစုပ်သလို ဖိကပ် နမ်းရှိုက်စုပ်ယူလိုက်မိသည်အထိ……အသိတရားတို့ဟာ…ဝေဝါးကုန်ကျသည်။ အေးအေးမော်မှာလည်း မောင်နှမဝမ်းကွဲခြင်း မသင့်တော်ဘူးဆိုတဲ့ အသိတရားတွေ လက်လွတ်ပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကျောပြင်ကိုပြန်လည်ဖက်တွယ်လိုက်မိသည်အထိ…. အတွေ့နောက်ကိုလိုက်ပါသွားမိရရှာသည်။

နှစ်ဦးစလုံးသည် မထင်မှတ်ဘဲ…..မရည်ရွယ်ပါဘဲနှင့် လွတ်လပ်သောဆိပ်ကွယ်ရာတွင် လောက၏အဆုံးစွန်သော ခရီးတစ်ခုကိုဖြစ်သန်းကျဖို့ တာစူနေရာယူမိလိုက်ကြ၏။အေးအေးမော်သည် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတစ်ဦးပင် ဖြစ်သော်လည်း နောက်ဆုံးနှစ်တက်နေချိန်အထိ ချစ်သူရည်းစားမထားဖူးသူ…. ဆံပင်ဂုတ်ဝဲတွေကြားထဲမှ ဖနောင့်အထိရှည်လျားလှတဲ့….သူမရဲ့ဆံပင်ကို ဘီးစပါတ်ကြီးတကားကားနဲ့ရှိနေဆဲ……. မျက်နှာဝိုင်းသရောင်ရှိပြီး မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းကောင်း….နှာတံပေါ်ပေါ် အရပ်ကမနိမ့်မမြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတောင့်တင်းပြည့်ဖြိုးလွန်း၏။ မို့မောက်လုံးဝန်းနေတဲ့ရွေရင်စုံ….သေးသွယ်သောခါး…..စွင့်ကားရမ်းခါနေတဲ့တင်….. မြင်ရသူပုရိသများ ပြစ်မှားချင်စရာကောင်းလှသည်။

မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း ၁၄-၁၅ နှစ်၊မူလတန်းကျောင်းသားဘဝကထဲက အတူနေအတူအိပ်နေလာသူ…..တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူမဖြစ်ခင် အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝကျမှ တကုတင်စီခွဲအိပ်ကျပေမဲ့ အခန်းကတော့ တစ်ခန်းထဲပင်….ယခင်ကတော့ဘယ်လိုမှမဖေါက်ပြားကြ……ရေတောင်မှနှစ်ယောက်အတူချိုးတဲ့အခါချိုးပြီး ခေါင်းလျှော်တဲ့နေ့တွေမှာ မောင်မောင်ကိုယ်တိုင် ခေါင်းလျှော်ပြီး ဆံပင်ကိုဖြီးသင်ပေးခဲ့ရတာအကြိမ်ကြိမ်ပင်…….. ။

ကနေ့တော့ မထင်မှတ်တာတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီ…….. အေးအေးမော် စောစောကတယောက်ထဲရေချိုးနေရင်း မိမိရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကအသားဆိုင် တွေဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်မိပြီး မတောင်းတစဖူး တစိမ်းတရံယောကျ်ားနဲ့ ကာမခရီးကို လျှောက်လှမ်းချင်တဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေဖြစ်ပေါ်လာသည်အထိဖီးလ်တွေအရမ်းတက်လာမိ၏။ မောင်မောင်ဆိုသည်ကလည်း လက်တွေ့သာမလိုးဖူးသေးပေမဲ့ အရပ်ထဲမှ ညမီးကင်းစောင့်ရင်း လူပျိုကြီးကိုထွန်းမောင်ရဲ့လက်တွေ့ပို့ချချက်တွေ နားရည်ဝနေသလို သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တခါတခါ ဖူးလ်ကားတွေကြည့်ရင်းက မြင်တွေ့ထားသမျှ မျက်စေ့ထဲစွဲမှတ်နေသူဖြစ်သည်။ ယခုလည်းကြည့် အေးအေးမော်ရဲ့နွုတ်ခမ်းတွေ ပါးတွေကိုစုပ်နမ်းပြီး သူမရဲ့ရွေရင်ဖြိုးဖြိုးတဘက်ကို ပါးစပ်ဖြင့်ငုံခဲ၍ကလေးများနို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင်စို့၍ ကျန်နို့တဘက်ကိုလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ဆုပ်ချေပေးနေသလို မာခဲနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြားမှညှပ်ပြီး ပွတ်နေလိုက်လေ၏။

“……ဟင်း….ဟင်း…..အား……ဟင့်…..ဟင့်……” အေးအေးမော်ရဲ့နွုတ်ဖျားမှ မပီဝိုးတဝါး ငြီးငြူသံတစ်ရပ်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ နို့ကို သူ့ရဲ့အာနွေးနွေးကြီးနဲ့ငုံခဲပြီး ကလေးတွေလိုတပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်တော့ ကျမလေ ခါးလေးကော့သွားပြီး တကိုယ်လုံးတုံသွားရတယ်……နောက်ပြီး ဘယ်လိုဖော်ပြရမှန်း မသိတဲ့ ခံစားမွုတစ်မျိုးကလည်း အသဲတွေကလီဇာတွေပြုတ်ထွက်လုမတတ် ခံစားမိရတယ်…… နို့သီးခေါင်းလေးကိုပွတ်ချေလိုက်တဲ့အခါမှာ တကယ်ပါဘဲ……တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲက စစ်ကနဲ……စစ်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အရေတွေကျကုန်ပြီရှင့်……။

ဟောကြည့်……ဘယ်အချိန်ကချွတ်ပစ်လိုက်မှန်းမသိဘူး……ခါးမှာထဘီမရှိတော့ဘူး ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေတဲ့ကျမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို သူ့လက်တဘက်က ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်……… “…….ဟင်း……အင်း…….ဟင့်…..” ယား…….ယားလိုက်တာရှင် ဘယ်လိုနေရမှန်းမသိတော့ဘူး…..ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထကုန်တယ်…..ခြေဖျားလက်ဖျားတွေလည်း တဆတ်ဆတ်တုံပြီး ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး…… သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်သပ်နေရာမှ မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်းနဲ့အလယ်မှာ အကွဲကြောင်းရာလေးကို လက်ခလယ်နဲ့အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးရင်းမှ စောက်ခေါင်းတွင်းကို လက်ခလယ်နဲ့ထိုးမွေပေးလိုက်ပြန်တော့ သူမပေါင်နှစ်ခေါင်းဘေးသို့ကားသွားလေတော့သည်။

“……အား…ဟား…..အင့်….ဟင့်…….” “……စွိ….စွိ…..စွတ်…..စွတ်…….” မပီဝိုးတဝါးအသံလေးတွေထွက်လာသည်……အခုနေတော့ ဘေးချင်းယှဉ်နေရာမှ မောင်မောင်သည် သူမ၏ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်သည်…….. အလိုက်သင့်ကားနေတဲ့သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာလီးနဲ့…..စောက်ဖုတ်တွေ့ကြပြီး အဝတ်မဲ့အသားနှစ်ခုပူနွေးစွာထိကပ်မိလိုက်ကြသည်။ “……ဟင်း…..ဟင်း……အီး..ဟင့်……” မောင်မောင်ရဲ့နွုတ်မှ……အမည်မဖော်စွမ်းနိုင်သော ငြီးငြူသံတစ်ရပ်ပြုလိုက်မိသည်။ မောင်မောင် သူမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်လိုက်၏။သူ၏လိင်တန်မှာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံကာ လိုးချင်စိတ်နှင့်မာထန်ပြီး ထွားလျှက်ရှိ၏။သူ၏လီးကြီးမှာ အေးအေးမော်ရဲ့စောက်ဖုတ်အထက်နားမှာ အလျားလိုက်မေးတင်ဖိကပ်ထားရာ မာထန်ကြီးထွားနေတဲ့ လီးက အေးအေးမော်ရဲ့ဗိုက်သားကိုထောက်မိနေရာ ပူနွေးသောအထိအတွေ့တစ်ရပ်ကို ခံစားမိသည်။ တဖြည်းဖြည်း လူးလွန့်နေသော အေးအေးမော်ရဲ့မျက်နှာလေးမှာ ရမ္မက်သွေးကြောင့် ရဲရဲတွတ်နီကာ ချွေးစီးလေးများဖြင့် ပြောင်လက်၍နေ၏။

နက်မှောင်သောဆံစလေးများ ကလည်း သူမ၏မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးကို တချို့တဝက်ဖုံးအုပ်လျှက်ရှိရာ မကြာခဏ လက်ဖျားဖြင့်ဖယ်ရှားနေရရှာ၏။……နက်မှောင်သော မျက်တောင်ကော့ကော့ကြီးများက အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးကို တဖျတ်ဖျတ်ရိုက်ခတ်ဖုံးအုပ်စေပြန်သည်။…..ရုန်းကန် ဖယ်ရှားငြင်းဆန်ရမည့်အစား သူမ၏လက်များက မောင်မောင်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ဆုတ်ချေဆွဲဖက်လျှက်ရှိနေပြန်သည်။ မောင်မောင်မှာလည်း ဆန္ဒတွေပြင်းထန်လာပြီး ဖြစ်သမို့အေးအေးမော်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အလျားလိုက်မှောက်နေရာမှ ဖင်ကြီးကိုတဖြေးဖြေးကြွလာ၏။ ထိုအခါ လီးထိပ်ကြီးက အေးအေးမော်၏ဆီးခုံပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အတိုင်း တဖြေးဖြေးလျော့ကျဆင်းလာသည်။

အဲဒီတဒင်္ဂအတွင်းမှာ ပွတ်တိုက်မွု၏အရသာမှာ မတွေ့ဘူးသော မမေ့နိုင်စွမ်းသော အထိအတွေ့ကို ပူထူရှိန်ဖိန်းပြီး သိမ့်သိမ့်လွုပ်ခါလာကြသည်။ “……..ဟင်း…..ဟင်း……..ဟင်း……ဟင်း…….” ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ယမ်းခါလူးလှိမ့်ရင်း ကာမ၏အလျက်ဓာတ်စိမ့်ဝင်စီးဆင်းမွုဒဏ် ကို အေးအေးမော်အလူးအလဲခံစားနေရသဖြင့် တဟင်းဟင်းငြီးငြူလိုက်မိရ၏…… စောက်ခေါင်းဝကို ပူနွေးသောမောင်မောင်၏လီးထိပ်အထိအတွေ့ကြောင့် သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့အစွမ်းကုန် ကားလိုက်မိသည်။ ပြလွတ်……ကနဲ အသားခြင်းပွတ်တိုက်သံတိုးတိုးလေးထွက်လာပြီး လီးထိပ်က အေးအေးမော်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကျွံကျသွားတော့၏……… ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ဆႏၵေတြျပင္းထန္

“….မမေအး…..မမေအး…..” ၁၈ႏွစ္ ၁၉ႏွစ္ခန႔္ရွိအသားျဖဴျဖဴ…….လူ ရည္ေခ်ာေလးေမာင္ေမာင္ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ အေျပးအလြားတက္လာရင္း ႏြဳတ္မွတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ “…ဟဲ့…ေသနာေလး….ဘာျဖစ္လို႔ဒီေလာက္ေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္လုပ္ေနရတာလဲ…. …..ငေမာင္…..” အခန္းတစ္ခုထဲမွ အသားညိဳညိဳအသက္ ၂၅ ႏွစ္ခန႔္ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္တင္း လွပသူေလးတစ္ေယာက္ ထဘီရင္လ်ားခါ လက္မွဘီးတစ္ေခ်ာင္းကိုကိုင္ၿပီး ေခါင္းၿဖီးရင္းထြက္လာသည္။ ေအးေအးေမာ္သည္ ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ၿပီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ေမာင္ေမာင္သည္ ေတာမွေန၍ ၿမိဳ႕ေက်ာင္းလာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ကိုးတန္းေအာင္စာရင္းထြက္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး စာေမးပြဲေအာင္သျဖင့္ ဝမ္းသာအားရစြာ အိမ္သို႔ျပန္လာျခင္းပင္။ “….က်ေနာ္ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဗ်…ဟားဟား….” “…..ဟဲ့….ဟဲ့….ငေမာင္….နင္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္…..” “….ဟားဟား….ေပ်ာ္လြန္းလို႔ခင္မ်ာ……ဝမ္းသာလြန္းလို႔ ကိုယ့္အမကိုယ္ဖက္တာဘဲဟာ……..”။

ေမာင္ေမာင္သည္ ဝမ္းသာအားရစြာျဖင့္ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ေျပာဆိုရင္း ေအးေအးေမာ္ကို ေပြ႕ဖက္ေမြ႕ရမ္းလိုက္သျဖင့္ ေအးေအးေမာ္ခမ်ာ ကုတင္ေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးပက္လက္လန္လဲက်သြားရရွာသသည္။ ထဘီမွာလည္း ေလ်ာ့၍ ေနမထိေလမထိသျဖင့္ ဝင္းဝါေနတဲ့ေ႐ြရင္အစုံပါ ေပၚသြားရရွာသည္။ “….အိုး…..ငေမာင္…..နင္ေတာ္ေတာ္ျမဴး…ဒီမွာ လုံခ်ည္ေတာင္ကြၽတ္ကုန္ၿပီဟဲ့….” ယင္းကဲ့သို႔ ေအးေအးေမာ္ကေျပာလိုက္သျဖင့္ ေမာင္ေမာင္သည္…လူးလဲထလိုက္ၿပီး ေျပေလ်ာေနေသာ သူမရဲ႕ထဘီကိုအေပၚသို႔ျပန္လည္ဆြဲတင္ေပးလိုက္ရာမွ ဝင္းဝါမို႔ေမာက္ေနတဲ့ ေ႐ြရင္ၿဖိဳးၿဖိဳးကို ဆုပ္ကိုင္မိသားျဖစ္သြားသည္။ “……ဟဲ့…..အို……ငေမာင္……” “…..ကန္ေတာ့…..မမေအး…..ကန္ေတာ့ပါ…..က်ေနာ္…ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ကေယာင္ကတမ္းျဖစ္သြားတယ္…..မမရယ္….” ပါးစပ္ကသာ ယင္းကဲ့သို႔ေျပာေနေပမဲ့….ဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ႏို႔ကိုေတာ့ မဖယ္ရွားမိဘဲ ေရာေရာင္ဆုပ္ကိုင္ေနဆဲပင္……… ႏူးညံ့အိေထြးေသာအထိအေတြ႕ကလူကို ေသြးတိုးျမန္ေစသလို ဓာတ္မတည့္ေသာ ဖို-မသဘာဝမို႔ ေအးေအးေမာ္ခမ်ာ….ရွိန္းကနဲ….ဖိန္းကနဲတကိုယ္လုံးတုံေအာင္ၾကက္သီး ထသြားမိသလို…..႐ုန္းကန္ဖယ္ရွားရမည့္အစား ေမာင္ေမာင္ရဲ႕လက္ေပၚမွေန၍ မိမိရဲ႕လက္ေတြကို အုပ္ကိုင္ေနမိလိုက္သည္။

ေမာင္ေမာင္ကလည္း အမွတ္မထင္ဆုပ္ကိုင္ထားမိတဲ့ ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ ျပည့္ၿဖိဳးေဖါင္းကားေနတဲ့ ႏို႔ေတြကိုဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေဆာ့ကစားေနမိျပန္သည္။ တကိုယ္လုံးမွလည္း ေသြးစီးေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနသည္မို႔ အေတြ႕အထိအေပၚသာယာလာကာ……. မိန္းေမာေတြေဝေနတဲ့ ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ဖူးဖူး႐ြ႐ြႏြဳတ္ခမ္းႏွစ္လြာကို အဂၤလိပ္႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက……..မင္းသား၊မင္းသမီးႏြဳတ္ခမ္းစုပ္သလို ဖိကပ္ နမ္းရႈိက္စုပ္ယူလိုက္မိသည္အထိ……အသိတရားတို႔ဟာ…ေဝဝါးကုန္က်သည္။ ေအးေအးေမာ္မွာလည္း ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲျခင္း မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အသိတရားေတြ လက္လြတ္ၿပီး ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုျပန္လည္ဖက္တြယ္လိုက္မိသည္အထိ…. အေတြ႕ေနာက္ကိုလိုက္ပါသြားမိရရွာသည္။

ႏွစ္ဦးစလုံးသည္ မထင္မွတ္ဘဲ…..မရည္႐ြယ္ပါဘဲႏွင့္ လြတ္လပ္ေသာဆိပ္ကြယ္ရာတြင္ ေလာက၏အဆုံးစြန္ေသာ ခရီးတစ္ခုကိုျဖစ္သန္းက်ဖို႔ တာစူေနရာယူမိလိုက္ၾက၏။ေအးေအးေမာ္သည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးႏွစ္တက္ေနခ်ိန္အထိ ခ်စ္သူရည္းစားမထားဖူးသူ…. ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေတြၾကားထဲမွ ဖေနာင့္အထိရွည္လ်ားလွတဲ့….သူမရဲ႕ဆံပင္ကို ဘီးစပါတ္ႀကီးတကားကားနဲ႔ရွိေနဆဲ……. မ်က္ႏွာဝိုင္းသေရာင္ရွိၿပီး မ်က္လုံးမ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း….ႏွာတံေပၚေပၚ အရပ္ကမနိမ့္မျမင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေတာင့္တင္းျပည့္ၿဖိဳးလြန္း၏။ မို႔ေမာက္လုံးဝန္းေနတဲ့ေ႐ြရင္စုံ….ေသးသြယ္ေသာခါး…..စြင့္ကားရမ္းခါေနတဲ့တင္….. ျမင္ရသူပုရိသမ်ား ျပစ္မွားခ်င္စရာေကာင္းလွသည္။

ေမာင္ေမာင္ဆိုသည္ကလည္း ၁၄-၁၅ ႏွစ္၊မူလတန္းေက်ာင္းသားဘဝကထဲက အတူေနအတူအိပ္ေနလာသူ…..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူမျဖစ္ခင္ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက်မွ တကုတင္စီခြဲအိပ္က်ေပမဲ့ အခန္းကေတာ့ တစ္ခန္းထဲပင္….ယခင္ကေတာ့ဘယ္လိုမွမေဖါက္ျပားၾက……ေရေတာင္မွႏွစ္ေယာက္အတူခ်ိဳးတဲ့အခါခ်ိဳးၿပီး ေခါင္းေလွ်ာ္တဲ့ေန႔ေတြမွာ ေမာင္ေမာင္ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ဆံပင္ကိုၿဖီးသင္ေပးခဲ့ရတာအႀကိမ္ႀကိမ္ပင္…….. ။

ကေန႔ေတာ့ မထင္မွတ္တာေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ…….. ေအးေအးေမာ္ ေစာေစာကတေယာက္ထဲေရခ်ိဳးေနရင္း မိမိရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကအသားဆိုင္ ေတြဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္လိုက္မိၿပီး မေတာင္းတစဖူး တစိမ္းတရံေယာက်္ားနဲ႔ ကာမခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တဲ့စိတ္ဆႏၵေတြျဖစ္ေပၚလာသည္အထိဖီးလ္ေတြအရမ္းတက္လာမိ၏။ ေမာင္ေမာင္ဆိုသည္ကလည္း လက္ေတြ႕သာမလိုးဖူးေသးေပမဲ့ အရပ္ထဲမွ ညမီးကင္းေစာင့္ရင္း လူပ်ိဳႀကီးကိုထြန္းေမာင္ရဲ႕လက္ေတြ႕ပို႔ခ်ခ်က္ေတြ နားရည္ဝေနသလို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တခါတခါ ဖူးလ္ကားေတြၾကည့္ရင္းက ျမင္ေတြ႕ထားသမွ် မ်က္ေစ့ထဲစြဲမွတ္ေနသူျဖစ္သည္။ ယခုလည္းၾကည့္ ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ႏြဳတ္ခမ္းေတြ ပါးေတြကိုစုပ္နမ္းၿပီး သူမရဲ႕ေ႐ြရင္ၿဖိဳးၿဖိဳးတဘက္ကို ပါးစပ္ျဖင့္ငုံခဲ၍ကေလးမ်ားႏို႔စို႔သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံထြက္ေအာင္စို႔၍ က်န္ႏို႔တဘက္ကိုလက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ဆုပ္ေခ်ေပးေနသလို မာခဲေနတဲ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္မနဲ႔လက္ညႇိဳးၾကားမွညႇပ္ၿပီး ပြတ္ေနလိုက္ေလ၏။

“……ဟင္း….ဟင္း…..အား……ဟင့္…..ဟင့္……” ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ႏြဳတ္ဖ်ားမွ မပီဝိုးတဝါး ၿငီးျငဴသံတစ္ရပ္ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ႏို႔ကို သူ႔ရဲ႕အာေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ငုံခဲၿပီး ကေလးေတြလိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္ေတာ့ က်မေလ ခါးေလးေကာ့သြားၿပီး တကိုယ္လုံးတုံသြားရတယ္……ေနာက္ၿပီး ဘယ္လိုေဖာ္ျပရမွန္း မသိတဲ့ ခံစားမြဳတစ္မ်ိဳးကလည္း အသဲေတြကလီဇာေတြျပဳတ္ထြက္လုမတတ္ ခံစားမိရတယ္…… ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုပြတ္ေခ်လိုက္တဲ့အခါမွာ တကယ္ပါဘဲ……တကိုယ္လုံး က်င္တက္သြားၿပီး က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲက စစ္ကနဲ……စစ္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး အေရေတြက်ကုန္ၿပီရွင့္……။

ေဟာၾကည့္……ဘယ္အခ်ိန္ကခြၽတ္ပစ္လိုက္မွန္းမသိဘူး……ခါးမွာထဘီမရွိေတာ့ဘူး ျပည့္ၿဖိဳးတင္းမာေနတဲ့က်မရဲ႕ေပါင္တြင္းသားေတြကို သူ႔လက္တဘက္က ဖြဖြ႐ြ႐ြေလး ပြတ္သပ္ေနျပန္တယ္……… “…….ဟင္း……အင္း…….ဟင့္…..” ယား…….ယားလိုက္တာရွင္ ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိေတာ့ဘူး…..ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထကုန္တယ္…..ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြလည္း တဆတ္ဆတ္တုံၿပီး ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာႀကီး…… သူမရဲ႕ေပါင္တြင္းသားေတြကို ပြတ္သပ္ေနရာမွ မို႔မို႔ေဖါင္းေဖါင္းနဲ႔အလယ္မွာ အကြဲေၾကာင္းရာေလးကို လက္ခလယ္နဲ႔အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးရင္းမွ ေစာက္ေခါင္းတြင္းကို လက္ခလယ္နဲ႔ထိုးေမြေပးလိုက္ျပန္ေတာ့ သူမေပါင္ႏွစ္ေခါင္းေဘးသို႔ကားသြားေလေတာ့သည္။

“……အား…ဟား…..အင့္….ဟင့္…….” “……စြိ….စြိ…..စြတ္…..စြတ္…….” မပီဝိုးတဝါးအသံေလးေတြထြက္လာသည္……အခုေနေတာ့ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေနရာမွ ေမာင္ေမာင္သည္ သူမ၏ရင္ဘတ္ေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္သည္…….. အလိုက္သင့္ကားေနတဲ့သူမရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာလီးနဲ႔…..ေစာက္ဖုတ္ေတြ႕ၾကၿပီး အဝတ္မဲ့အသားႏွစ္ခုပူေႏြးစြာထိကပ္မိလိုက္ၾကသည္။ “……ဟင္း…..ဟင္း……အီး..ဟင့္……” ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ႏြဳတ္မွ……အမည္မေဖာ္စြမ္းႏိုင္ေသာ ၿငီးျငဴသံတစ္ရပ္ျပဳလိုက္မိသည္။ ေမာင္ေမာင္ သူမရဲ႕ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္လိုက္၏။သူ၏လိင္တန္မွာလည္း တဆတ္ဆတ္တုံကာ လိုးခ်င္စိတ္ႏွင့္မာထန္ၿပီး ထြားလွ်က္ရွိ၏။သူ၏လီးႀကီးမွာ ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အထက္နားမွာ အလ်ားလိုက္ေမးတင္ဖိကပ္ထားရာ မာထန္ႀကီးထြားေနတဲ့ လီးက ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ဗိုက္သားကိုေထာက္မိေနရာ ပူေႏြးေသာအထိအေတြ႕တစ္ရပ္ကို ခံစားမိသည္။ တျဖည္းျဖည္း လူးလြန႔္ေနေသာ ေအးေအးေမာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးမွာ ရမၼက္ေသြးေၾကာင့္ ရဲရဲတြတ္နီကာ ေခြၽးစီးေလးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္၍ေန၏။

နက္ေမွာင္ေသာဆံစေလးမ်ား ကလည္း သူမ၏မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးကို တခ်ိဳ႕တဝက္ဖုံးအုပ္လွ်က္ရွိရာ မၾကာခဏ လက္ဖ်ားျဖင့္ဖယ္ရွားေနရရွာ၏။……နက္ေမွာင္ေသာ မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ႀကီးမ်ားက အရည္လဲ့ေနေသာ မ်က္လုံးကို တဖ်တ္ဖ်တ္႐ိုက္ခတ္ဖုံးအုပ္ေစျပန္သည္။…..႐ုန္းကန္ ဖယ္ရွားျငင္းဆန္ရမည့္အစား သူမ၏လက္မ်ားက ေမာင္ေမာင္ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ဆုတ္ေခ်ဆြဲဖက္လွ်က္ရွိေနျပန္သည္။ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း ဆႏၵေတြျပင္းထန္လာၿပီး ျဖစ္သမို႔ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ အဝတ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚ အလ်ားလိုက္ေမွာက္ေနရာမွ ဖင္ႀကီးကိုတေျဖးေျဖးႂကြလာ၏။ ထိုအခါ လီးထိပ္ႀကီးက ေအးေအးေမာ္၏ဆီးခုံေပၚမွေန၍ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္း အတိုင္း တေျဖးေျဖးေလ်ာ့က်ဆင္းလာသည္။

အဲဒီတဒဂၤအတြင္းမွာ ပြတ္တိုက္မြဳ၏အရသာမွာ မေတြ႕ဘူးေသာ မေမ့ႏိုင္စြမ္းေသာ အထိအေတြ႕ကို ပူထူရွိန္ဖိန္းၿပီး သိမ့္သိမ့္လြဳပ္ခါလာၾကသည္။ “……..ဟင္း…..ဟင္း……..ဟင္း……ဟင္း…….” ေခါင္းေလးကို ဘယ္ညာ ယမ္းခါလူးလွိမ့္ရင္း ကာမ၏အလ်က္ဓာတ္စိမ့္ဝင္စီးဆင္းမြဳဒဏ္ ကို ေအးေအးေမာ္အလူးအလဲခံစားေနရသျဖင့္ တဟင္းဟင္းၿငီးျငဴလိုက္မိရ၏…… ေစာက္ေခါင္းဝကို ပူေႏြးေသာေမာင္ေမာင္၏လီးထိပ္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေဘးသို႔အစြမ္းကုန္ ကားလိုက္မိသည္။ ျပလြတ္……ကနဲ အသားျခင္းပြတ္တိုက္သံတိုးတိုးေလးထြက္လာၿပီး လီးထိပ္က ေအးေအးေမာ္ရဲ႕ ေစာက္ပတ္ထဲကြၽံက်သြားေတာ့၏……… ၿပီးပါၿပီ။