မမရဲ့လိုအင်

မမရဲ့လိုအင်

ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည် ။ ညဥ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့ မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ သေနတ်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ပိုက်ထားရင်း ညာလက်နဲ့ အပြာရင့်ရောင် တောဆောင်းဦးထုပ်ကို ရှေ့ကိုငိုက်ငိုက် ဆွဲချသည် ။ အိမ်ကြီးဆင်ဝင်အောက်မှာ သူရပ်နေရင်း မနေ့က ညဈေးတန်းမှာ တွေ့လိုက်တဲ့ ကောင်မလေးအကြောင်း တွေးနေသည် ။ တော်တော်ချောတဲ့ ကောင်မလေး ။ အသားဖြူလွန်းတဲ့ အဲဒီကောင်မလေးရဲ့ ပါးပြင်လေးတွေက အေးလွန်းနေတဲ့ ရှမ်းပြည်ဆောင်းကြောင့် နီရဲတွတ်နေကြသည် ။ ပအို့မလေးလား . .ရှမ်းမလေးလား ။မနေ့ညက မင်းလတ် မြင်မြင်ချင်း ဒီကောင်မလေးကို ကြိုက်သွားသည် ။ တာဝန်နဲ့သာ မဟုတ်ရင် ကောင်မလေးနောက်ကို လိုက်မိမှာ သေချာသည် ။ မနေ့ညက မင်းလတ် မမပွင့်နဲ့ အန်တီမြတို့ ညဈေးတန်းထွက်ကြတာ လုံခြုံရေးလိုက်ရသည် ။

မာဇဒါဂျစ် အနောက်မှာထိုင်နေတဲ့ မင်းလတ်သည် လမ်းဘေးမှာရောင်းနေတဲ့ ဖိနပ်တွေကို ကိုင်ကြည့်နေတဲ့ကောင်မလေးကို ကားပေါ်က တွေ့လိုက်တာ ဖြစ်သည် ။ ချောလွန်းတဲ့ ကောင်မလေးကို ငေးနေတုံး ကားမောင်းသူ… ” ကိုကံရက မင်းလတ် အန်တီမြနဲ့ မပွင့်တို့ ဈေးတန်းထဲ လျောက်ရင်းဝေးသွားပြီ လိုက်အုံးလို့ ” သတိပေး လို့ ကားပေါ်ကဆင်း.. အမ်၁၆ ကို ပခုံးမှာ ပြောင်းပြန်လွယ်ပြီး မမပွင့်နဲ့ အန်တီမြတို့ အနောက်ကို အပြေးကလေး လိုက်သွားရသည် ။ ခုတလော နယ်မြေအခြေအနေ သိပ်မအေးလှလို့ လုံခြုံရေးမပေါ့နဲ့လို့ မင်းလတ်တို့ကို အမြဲညှွန်ကြားထားလို့ပါဘဲ။ အင်း အဲဒီကောင်မလေးကို သူပိုးဟပ်ဖြူမလေးလို့ နံမည်ပေးထားသည် ။ စိတ်ကူးသာ ယဉ်နေတာ ဒီကောင်မလေးကို ပြန်တွေ့ပါ့မလားတော့ မသိ .။

အနောက်က ခြေသံချွတ်ကနဲ အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည် ။ နော်ထီးမူ အိမ်ဖေါ် နော်ထီးမူပါ ။ နော်ထီးမူက မမပွင့်တို့ ရန်ကုန်က ပြောင်းလာကထဲက ပါလာတဲ့အိမ်ဖေါ်ပါ ။ “အကို မင်းလတ်” “ဟေ . .ထီးမူ . .ဘာလဲ” မမပွင့်က အကို့အတွက် ကော်ဖီ ပို့ခိုင်းလိုက်လို့ . .ရော့ ” “အေးအေးကျေးဇူးဘဲ ထီးမူ” အငွေ့တထောင်းထောင်းနဲ့ ကြွေရည်သုတ် မတ်ခွက်ထဲက ကော်ဖီက အနံ့မွေးပျံ့နသည် ။ အလွန်အေးချမ်းနေချိန် အခုလို ကော်ဖီပူပူလေး တခွက်သောက်ရတာ ဟန်ကျလိုက်တာ ။ နော်ထီးမူက အိမ်ထဲ ပြန်မဝင်သေးဘဲ မင်းလတ်အနား ပြုံးစိစိနဲ့ ရပ်နေတုံးဘဲ ။ “ဟဲ့ ထီးမူ မအေးဘူးလား . .ပြန်ဝင်တော့လေ” “ဆွယ်တာ ဝတ်ထားပါတယ် . အကိုရဲ့ . အကိုနဲ့ စကားပြောချင်သေးလို့ပေါ့” “ဘာပြောမလို့လဲ” ” အော် . .ဒေါ်နန်းဖေါင်းနဲ့ ထီးမူ မနက်ဖန် တိုးဟူးနွေး လုပ်စားမလို့ . .အကိုရော စားမယ်မဟုတ်လားဟင် ” “ငါ ရှိရင်တော့ စားမှာပေါ့ ထီးမူ . .နက်ဖန် အဖိုးကြီးပြန်လာလို့ သူနဲ့လိုက်ရရင်တော့ ငါဘယ်စားနိုင်မလဲ” ။

“အန်ကယ်ကြီးက မနက်ဖန် ပြန်လာရင် ဘယ်မှ ပြန်ထွက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး အကို ထီးမူတို့နဲ့ စားဖြစ်မှာပါ” ” အေးပါဟာ ငါကလဲ စားချင်နေတဲ့လူပါ နင်ကျွေးတာ ငါစားမယ် . .အကုန်လုံး . . ကဲ.. ဝင်တော့ အအေးမိနေအုံးမယ်” နော်ထီးမူ အိမ်ထဲ ပြေးဝင်သွားသည် ။ နော်ထီးမူရဲ့ တင်သားတွေ တုန်ခါသွားတာ သူငေးနေမိသည် ။ ထီးမူသည် ဖင်တော်တော်ဘဲလှတာ သူသတိထားမိနေတာကြာပြီ ။ အင်း ထီးမူဖင်တွေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ဒီကောင်မလေးကို သူပြစ်မှားမိနေတာကြာပြီ ။ နော်ထီးမူသည် သူ့ကို ညုတုတု အမြဲလုပ်သည် ။ ထီးမူ လာပို့သောကော်ဖီကို သောက်နေတုံး အိမ်ကြီးအပေါ်ထပ်က ချောက်ကနဲ အသံကြားလို့ မော့ကြည့်လိုက်သည် ။ အပေါ်ထပ်က ပြူတင်းပေါက်က မမပွင့် လက်ပြနေသည် ။ သူလက်ပြန်ပြသည် ။

ကော်ဖီမတ်ခွက်ကို မမပွင့်ကို ထောင်ပြလိုက်ပြီး သောက်ပြလိုက်သည် ။ မမပွင့်က ခေါင်းညှိမ့်ပြုံးပြကာ ပြူတင်းပေါက်က ခွာသွားသည် ။ မမပွင့်သည် သူ့ကို တော်တော်ခင်သည် ။ မမပွင့်သည် စိတ်သဘောထား အလွန်ကောင်းသည် ။ အဆင့်အတန်းခွဲခြားတာ လုံးဝမရှိ။ မမပွင့်သည် မင်းလတ်လို သူတို့အိမ်ကလုံခြုံရေးစောင့်တဲ့ ရဲတပ်သားလေးကို စေတနာထား ရင်းနှီးစွာ ဆက်ဆံသည် ။ မမပွင့်ရဲ့ နံမည်အပြည့်အစုံက ပွင့်လင်းတောက်ထွန်း ဖြစ်သည် ။ ဦးတောက်ထွန်း နဲ့ ဒေါ်မြမြလင်းတို့ရဲ့ တဦးတည်းသော သမီးလေး ။ မင်းလတ် မမပွင့်အကြောင်းကို စဉ်းစားရင် ရင်တွေ တအားခုန်လာမိရသည် ။ မမပွင့်သည် အရမ်းလှသည် ။ ရုပ်တင်မက ကိုယ်လုံးလဲ အရမ်းလှသည် ။ မမပွင့် ကိုယ်လုံး ဘယ်လောက်လှလဲ မင်းလတ်အသိဆုံးပါ ။ သူများတွေသိတာက အပေါ်ယံဘဲ ။ မင်းလတ်က အတွင်းကျကျသိနေသည် ။

မမပွင့် ဘယ်လောက်တောင် လှသလဲဆိုတာ မင်းလတ် ဘယ်လို သိသလဲ .။ ခြေသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်တော့ သူနဲ့ဂျူတီ ချိန်းရန်လာနေတဲ့. ရဲတပ်သား ညွန့်သောင်း ။ ညွန့်သောင်းက မင်းလတ်လှမ်းပေးတဲ့ ကျည်ကပ်ခါးပတ်နဲ့ အမ် ၁၆ မောင်းပြန်ရိုင်ဖယ်ကို လှမ်းယူသည်. ။ “မင်းလတ် . .မနက် အဖိုးကြီး ဘယ်အချိန် ပြန်ရောက်မလဲ . .မင်းသိလား” Iနေမြင့်မှ ပြန်ရောက်မှာပါ . မင်းဂျူတီမှာ ပြန်မရောက်နိုင်ပါဘူး ညွန့်သောင်းရာ” စိတ်အေးအေးထား” မင်းလတ် သူတို့နေတဲ့အိမ်ကြီး အနောက်ဘက်က တန်းလျားဆီကို လျောက်ခဲ့သည် ။ အင်းဒီအချိန်ဆို မမပွင့် ဘာလုပ်နေမလဲ ။ ဒါကို စဉ်းစားလိုက်တော့ မင်းလတ် ရင်တွေခုန်သွားသည်။ သွေးသားတွေ ဆူဝေလာသည်။ မင်းလတ်သည် မမပွင့် ရေချိုးရင် မမပွင့်နေတဲ့အခန်းကို အိမ်ကြီးအနောက်ဘက်က ရေစင်ကြီးပေါ်ကနေ တက်ချောင်းနေကျမို့ မမပွင့်ရဲ့ အလှအပတွေကို သူအားလုံး တွေ့မြင်ဘူးခဲ့တာပါ ။

မမပွင့်သည် ရေချိုးရင် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ချိုးလေ့ရှိသည် ။ မမပွင့်သည် နော်ထီးမူလောက် မတောင့်ပေမဲ့ မမပွင့်ကိုယ်တွေက အချိုးကျ ကြည့်ကောင်းလှသည် ။ ဒီလိုလုပ်တာ ဒီလိုချောင်းတာ တယောက်ယောက် မြင်သွားမယ်ဆိုရင် မမပွင့်ရဲ့အဖေနဲ့ ပထမဆုံးရင်ဆိုင်မဲ့အပြင် အလုပ်လဲ ပြုတ် ထောင်လဲကျအုံးမှာဆိုတာကို မင်းလတ်သိသည် ။ မမပွင့်သည် ညဘက်ကွန်ပြူတာမှာ အင်တာနက် ဝင်ရင်လဲ ဘာညာသရကာ ဆိုက်တွေကို ဝင်တတ်တာလဲ မင်းလတ်သိသည်။ မမပွင့် တဏှာကြွလာပြီး သူမပေါင်ကြားက ပိပိကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်အာသာဖြေတာတွေကိုလဲ သူမြင်ခဲ့ဘူးတာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာပါဘဲ ။ မင်းလတ်သည် မမပွင့် သူမဖာသာ အာသာဖြေဖျောက်တာကို ချောင်းကြည့်ပြီး အမြဲကွင်းတိုက်သည်။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ မမပွင့်ကို တတ်နိုင်ရင် ပြေးသွားပြီး လိုအင်တွေ ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ချင်သည် ။ ယခုလဲ မင်းလတ်သူနေတဲ့ တန်းလျားအခန်းကို ရောက်တော့ဝတ်ထားတဲ့ ယူနီဖေါင်းကို ချွတ်သည် ။

အားကစားလုပ်ရင် ဝတ်တဲ့အသားထူထူ ဘောင်းဘီခပ်ပွပွနဲ့ဖလံနယ်အကျၤၤီကို ဝတ်သည် ။ သူလုပ်နေကျ အလုပ်ကို မလုပ်ဘဲ မနေနိုင် ။ အိမ်ကြီးပေါ်ကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ မမပွင့်အခန်းက မီးလင်းနေသည်။ အင်း မမပွင့်တော့ အင်တာနက်ဝင်ပြီး ယောကျ်ားလီးချောင်းကြီးတွေကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တအားထန်နေလောက်ပြီ .။ မင်းလတ်ရဲ့ ပေါင်ကြားကလီးက မမပွင့်ကို မြင်ယောင်မိနေတာနဲ့ ဖျတ်ကနဲ ခေါင်းထောင် တောင်မတ်လာလေပြီ ။ မင်းလတ်သည် မမပွင့်ကို ချောင်းရန် အရင်လိုဘဲ ရေစင်ကြီးပေါ်ကို သံလှေခါးလေးအတိုင်း တက်ခဲ့ပြီး ရေစင်ကြီးပေါ်ကနေ အိမ်ကြီးဆီကို လှမ်းကူးလိုက်သည် ။ မမပွင့်ရဲ့ အိပ်ခန်း ပြူတင်းပေါက်ရဲ့ အပြင်က အုတ်စွန်းလေးမှာရပ်ပြီး အခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သစ်သားတရုပ်ကပ်တွေက ကောင်းကောင်းမလုံခြုံ ။ အထဲကို မြင်နေရသည် ။ အင်း . .မင်းလတ် ထင်ထားတဲ့ အတိုင်းပါဘဲ .။

မမပွင့်ဟာ စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်ရင်း ကွန်ပြူတာ မော်နီတာကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်ရင်း သူမ ပေါင်ကြားထဲကို ဖိကာပွတ်နေသည် ။ မမပွင့်ရဲ့ ထမိန်ပါးလေးက ပေါင်ရင်းအထိ ဆွဲလှန်ထားတာ တွေ့ရသည် ။ မမပွင့်ရဲ့ ပေါင်တန်ရှည် ဖြူဖြူသွယ်သွယ်က မီးရောင်အောက်မှာ တော်တော်လှနေသည် ။ မင်းလတ် သဲသဲမဲမဲ ချောင်းနေတုံး ပြူတင်းပေါက် ဘောင်ကိုကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်တဖက်က အရှိန်လွန်ချော်ပြီး တံခါးနဲ့ရိုက်မိသည် ။ ဘုတ်ကနဲ အသံမြည်သွားသည် ။ မမပွင့် ဖျတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်သည် ။ မမပွင့်ထိုင်ရာကာ ထလာသည် ။ ပြူတင်းပေါက်ဖက်ကို လျောက်လာနေပြီ ။ မင်းလတ်ရေစင်ကြီးဘက်ကို ပြန်ကူးဖို့ကြိုးစားသည် ။ မမှီတော့ ။ မမပွင့်က ပြူတင်းပေါက်ကို ဖွင့်လိုက်သည် ။

သူ့ကို တွေ့သွားပြီ ။ “ဟင် မင်းလတ် မင်းမင်း . .ဘာလုပ်နေတာလဲ ..အော . .မင်း . .မမပွင့်ကို ချောင်းနေတာကိုး . .လာစမ်း . . အထဲဝင်ခဲ့” မင်းလတ် ပြူတင်းပေါက်ကနေ ကျော်ဝင်လိုက်ရသည် ။ မင်းလတ်ရဲ့ လက်တွေခြေတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ရင် နေကြသည် ။ မမပွင့်က ပြူတင်းပေါက်ကို ပြန်ပိတ်လိုက်သည် ။ “ကဲလာစမ်း . .မင်းကို မောင်လေးတယောက်လို ခင်မင်နေတာ မင်းက အခုတော့ မရိုးမသား စိတ်တွေထားပြီး မမပွင့်ကို ချောင်းနေပါလား မင်းလတ် . .မင်း . .တော်တော်ဆိုးတဲ့ချာတိတ်. .မမပွင့် ဒက်ဒီနဲ့တိုင်လိုက်ရင် မင်းဘာဖြစ်သွားမယ် ထင်လဲ . .အိုကြည့် .. စမ်းမင်းပေါင်ကြားက ဟာကြီး မာတောင်နေပါလား” မင်းလတ် ပုဆိုးကြားက တောင်မတ်နေတဲ့ အတန်ကြီးကို မမပွင့်တွေ့သွားသည် ။ မင်းလတ် အသံမာမာနဲ့ ခေါ်လိုက်တာကြောင့် မင်းလတ် တုန်သွားသည် ။ နီရဲတွတ်နေသော မမပွင့်မျက်နှာကို သူမကြည့်ရဲ ။ ခေါင်းကြီးငုံ့ထားသည် ။

“မင်းလတ် ….ခေါ်နေတယ်လေ” “ဗျာ..မမပွင့် ” မင်းလတ် ခပ်တိုးတိုး ဖြေသည် ။ “မင်းမမပွင့်ကို ချောင်းပြီး ဒီလို ထောင်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား” မင်းလတ် ဘာမှမဖြေ.။ “ပြစမ်း ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေလဲ” ဆိုပြီး ဇတ်ကနဲ မင်းလတ်ရဲ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချပစ်လိုက်သည် ။ မင်းလတ် ဖမ်းလိုက်ချိန် မရလိုက် ။ အို . .မမပွင့် . သူ့ပုဆိုးစုတ်လေး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျသွားချိန် တောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ ဒုတ်ကြီးကို မမပွင့် အနီးကပ် တွေ့သွားလေပြီ . . ။ “ဟယ် အကြီးကြီးဘဲ မင်းလတ်ရယ် . . .မမထင်ရဘူးနော်” ” ဘာဘာကိုလဲ . .ဘာကို မထင်ရတာလဲ မမပွင့်” “အော် . .မင်းလို လူနံပိန်လေးမှာ ဒီလိုဟာကြီး ရှိနေမယ်လို့ မထင်ရဘူးလို့ ဟိဟိ” စောစောက အမျက်ချောင်းချောင်းထွက်ပြီး နီရဲတွတ်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ မမပွင့်ဟာ လီးကြီးကို တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတောက်တောက်တွေနဲ့ ကြည့်ပြီး. . .ရယ်လိုက်သည် ။

မင်းလတ်ရဲ့ ဒုတ်တုတ်တုတ်ကြီး ထိပ်ဖျားကဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လိုဘဲ ကားကားကြီး.။ အဲဒီ မှိုပွင့်ကြီးထိပ်က အပေါက်လေးထဲက အရေကြည်တွေ စီးကျနေတာလဲ မမပွင့် တွေ့မှာပါဘဲ . ။ “မင်းလတ်” ” ဗျာမမပွင့်” “မင်းကို မမပွင့်ဒက်ဒီ နဲ့ တိုင်လိုက်ရမလား .” မမ မတိုင်ပါနဲ့ မမပွင့် . ကျနော် မှားသွားပါတယ်.. မမပွင့် ကို အနူးအညွတ်တောင်းပန်ပါတယ်” မင်း ကို အပြစ်ပေးရမယ်” ” ဟုတ်ကဲ့ မမ ပေးပါ . .မမပေးတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ကို ကျနော် ခံပါမယ်” “ကဲ.. ဒါဆိုရင် မင်းဒူးထောက်လိုက်” ဟုတ်ဟုတ်ကဲ့ မမ” မင်းလတ်လဲ မမပွင့်က ရှစ်ခိုးခိုင်းတော့မည် လို့ တထစ်ချ တွက်လိုက်ပါသည်။ မမပွင့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက်သည် ။ မမပွင့်သည် ရုတ်တရက် သူမထမိန်ကို ကွင်းလုံးပုံ ချွတ်ချလိုက်ပါသည် ။

မင်းလတ် ရုတ်တရက် ကြောင်သွားသည် ။ မမပွင့် အောက်ပိုင်းမှာ ဘာမှ ရှိမနေတော့ ။ ဗလာကျင်းသွားပြီ ။ မမပွင့်ရဲ့ မို့ဖေါင်းတဲ့ ဆီးခုံကြီးက သူ့မျက်နှာနားတထွာတောင် မေဝး .။ အမွေးရိပ်ထားပုံရသည် ။ ရှင်းပြောင်ဖွေး အိနေသည် ။ အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီးကို တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ မင်းလတ်လီးက ပေါက်ကွဲမတတ် တင်းမာသွားရပြီ ။ မတ်မတ်တောင်နေသည် ။ တဆတ်ဆတ် လှုပ်လာသလိုဘဲ ။ “မင်းလတ် . .မင်းအခု အရင်လို ချောင်းစရာ မလိုတော့ဘူး . .ကဲ အနီးကပ်ကြည့်ပေတော့ . .ကြည့်ပြီးရင် မင်း . .ဘာလုပ်မလဲ” “ကျနော် . .နမ်းနမ်းလို့ ရမလားဟင် မမပွင့်” မင်းလတ်သည် သူ့ ရှေ့ရောက်နေသော မမပွင့်ရဲ့ ရတနာကြီးကို နှခေါင်းနဲ့ နမ်းရှုံ့လိုက်သည် ။ မမပွင့် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ “လူဆိုးလေး . ငကဲလေး” မမပွင့်က မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ညုတုတုနဲ့ ပြောလိုက်ရင်း မင်းလတ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။

မင်းလတ်လဲ သူ့နှခေါင်းနဲ့ မမပွင့်ရဲ့ ရတနာအကွဲကြီးကို ပေါ်အောက် စုံချီဆန်ချီ ပွတ်သပ်နမ်းနေသည် ။ မမပွင့်ရဲ့ ရတနာရွေကြုတ်ကြီးသည် သူစမနမ်းခင်ကထဲက အရေတွေ စိုနေသည် ။ မမပွင့်က မင်းလတ်ခေါင်းကို နောက်စေ့ကနေဆွဲကာ သူမရတနာ ရွေကြုတ်နဲ့ဖိကပ်လိုက်သည် ။ မင်းလတ်က လျာအပြားလိုက်နဲ့ မမပွင့် အကွဲကြောင်းတလျောက် အပေါ်အောက် ယက်လိုက်သည် ။ “အို ဟာဟာဟ” မမပွင့် မင်းလတ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုတ်ကိုင်သည် ။မင်းလတ်လဲ မမပွင့် လက်ခံသဘောကျတာတွေ့ရလို့ အားတက်ပြီး မမပွင့်ဖင်တွေကနေ ဆွဲဖက်ကာ ဆက်ပြီး . .ယက်ပေးပါတော့သည် ။ မင်းလတ် လက်ချောင်းတွေက မမပွင့်ဖင်တွေကို ဆုတ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ထားကြသည် ။ မမပွင်က ဖင်တုံးတွေက ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ ။

မင်းလတ်သည် အိပ်မက်မက်နေသလိုပါဘဲ ။ မထင်တာတွေ ဖြစ်နေပါလား ။ သူသည် သူတို့နဲ့ အဆင့်အဆန်းကွာလှသော ထိပ်တန်းလူကြီး တယောက်ရဲ့သမီးချောချာ ကောလိပ်ကျောင်းသူတယောက်ကို စောက်ပတ်ယက်လိုက် ဖင်ကြီးတွေကို စိတ်ရှိသလို ဆုတ်နယ်နေလိုက် ဖြစ်နေသည် ။ “မင်း . .မမ စောက်ပတ်ကို သိပ်ကြိုက်တာဘဲလား” “အင်းအရမ်းကြိုက်တယ်” “မမ မမစောက်ပတ်ကို ယက်ရတာကြိုက်လား” “အရမ်းကြိုက်တယ် မမ” “ကြိုက်ရင်ယက်တအားယက် . . .အို . .မမလဲ ကြိုက်တယ်” မမပွင့်သည် ဒီလောက်ထန်နေမှန်း သူမသိ ။ မမပွင့်သည် သူမနံမည်လိုဘဲ အရမ်းပွင့်လင်းနေသည် ။ မင်းလတ်ဆက်တိုက် ယက်ပေးနေတော့ မမပွင့် ဒူးတွေ ယိုင်လာသည် ။ “ကုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်ကွာ” မမပွင့်ရဲ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မင်းလတ်နဲ့မမပွင့်တို့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းကြပြန်သည်.။ မင်းလတ်ရဲ့ လက်တွေက မမပွင့်နို့တွေကို ဆုတ်နယ်နေကြသည် ။ မမပွင့်တကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းနေပြီ ။ အဝတ်အစား လုံးဝမရှိနေတော့ ။ ဖြူဝင်း တောင့်တင်းတဲ့ မမပွင့်ကို လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ခွင့်ရနေတာ မင်းလတ်အဖို့ အိပ်မက်မက်နေသလိုပါဘဲ ။

မမပွင့်ရဲ့နို့တွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့ပေးနေတုံး မမပွင့်သည် သူ့လီးတန်ကြီးကို လာရောက်ဆုတ်နယ်နေပါသည် ။ “နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး . .မင်းလတ်ရယ် .အကြီးကြီး ဘဲကွာ” “မမပွင့် ” “ဘာလဲ မင်းလတ်” “မမနဲ့ ကျနော် စစ်စတီနိုင်း ဆွဲကြမလားဟင်” “အို . .မင်းဟာကြီးကို မမပွင့် စုတ်ပေးရမှာလား” “အပြန်အလှန် ပုံစံပေါ့ ကျနော်က မမပွင့်ကို ယက်နေချိန် မမပွင့်က ကျနော့်ကိုစုတ်ပေးလေ . .နှစ်ယောက်စလုံး တပြိုင်နက်ကောင်းတာပေါ့” မင်းလတ်သည် လူပါးလေး ။ မမပွင့်ဆီက အဖြေမရခင်ဘဲ မမပွင့်ကိုယ်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန် တက်ခွလိုက်ပါတော့သည် ။ မမပွင့် ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲဖြဲကိုင်ကာ မမပွင့်ရဲ့ ရတနာရွေကြုတ်ကြီးကို စတင်နမ်းပေးလေပြီ ။ သည်အချိန်မှာ မမပွင့်ရဲ့မျက်နှာနဲ့ နီးကပ်စွာ မင်းလတ်ရဲ့လီးကြီးက ရောက်နေသည် ။ မင်းလတ်က သူ့ကိုယ်ကို လှုပ်လိုက်တော့ လီးကြီးဟာ မမပွင့်မျက်နှာကို ထိမိလေတော့သည် ။

မမပွင့်လဲ သူမလက်ကလေးနဲ့ လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ဒီအချိန်မှာ မင်းလတ်သည် မမပွင့်ရဲ့ ရတနာရွေကြုတ်ကို စယက်သည် ။ မင်းလတ်ရဲ့လျာက မမပွင့်ရဲ့ အကွဲကြောင်းအတိုင်း တပြတ်ပြတ် အသံတွေမြည်လျက် ယက်ပေးနေသည် ။ ကိုယ့်ကို ကောင်းအောင် ယက်ပေးနေတော့ . .သူ့ကိုလဲ စေတနာထားချင်လာမိသည် ။ မမပွင့် သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ပထမလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးတာ မင်းလတ်ကျေနပ်စွာ ခံယူနေတုံး မမပွင့်သည် သူ့လီးတန်ကြီးကို ငုံလိုက်သည် ။ အို မင်းလတ် တုန်သွားသည် ။ မမပွင့် သူ့ကို စုတ်နေပြီ ။

ဒါဟာလဲ အိပ်မက်တခုလိုဘဲ.။ သူ့လို ခြံမှာစောင့်ရတဲ့ ရဲသားလေးတယောက်ဟာ အိမ်ရှင်ထိပ်တန်းအရာရှိကြီးရဲ့ သမီးက လီးစုတ်ပေးတာကို ခံနေရတယ်ဆိုတာ . .ဘယ်သူယုံနိုင်မလဲ . ။ မင်းလတ်လဲ မမပွင့်ကို ဖိဖိပြီး ယက်တော့တာဘဲ ။ မမပွင့်ကို ကောင်းစေချင်တဲ့စိတ်နဲ့သူတတ်သမျှ သိသမျှနဲ့ မမပွင့်က ရတနာရွေကြုတ်ကြီးကို စုတ်လိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေပေသည် ။ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားတွေကြားကို သူ့လျာကြီးနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးနေတော့မမပွင့်ဖင်ကြီးတွေ ယမ်းခါနေကြပြီ ။ မမပွင့်လဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ဖျားကို စုတ်နေသည် .။ “အိုကောင်းလိုက်တာ မမပွင့်ရယ် ” တုံ့ပြန်တဲ့အနေနဲ့ မမပွင့် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်တဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲကာ သူ့လျာကြီးကို ထိုးသွင်းသည် ။ လျာကို မွေ့ရမ်းပေးသည် ။ မမပွင်က ထွန့်ထွန့်လူးနေပြီ ။ မမပွင့်လဲ သူမပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ မင်းလတ်ရဲ့လီးကြီးကို တအားနင်းစုတ်လေသည် . ။

မကြာခင်မှာဘဲ မင်းလတ်သည် အရမ်းကောင်းသထက် ကောင်းလာရပြီး ကာမလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းတော့မည်လို့သိလာလို့ မမပွင့်ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလေရာ မမပွင့်က ထုတ်ခွင့်မပေးလို့ အခက်ကြုံခိုက် မမပွင့်လျာလေးက လီးတန်ကြီးရဲ့ ဒစ်ကြားကို ထိုးဆွပတ်ရစ်နေတာကြောင့် ထိန်းထားတဲ့ကြားက သုတ်တွေ တစစ်စစ် ပန်းထွက်ကုန်လေသည် ။ မမပွင့်သည် တအားဆက်ပြီး စုတ်နေဆဲ ။ သူလဲ မမပွင့်ရတနာကြီးရဲ့အစေ့ကို ပါးစပ်ထဲငုံကာ စုတ်ပေးနေမိလိုက်သည် ။ မမပွင့်လဲ တအားအား . .ဟင်းဟင်း ညည်းရင်းတွန့်လိန်နေသည် ။ မမပွင့်လဲ ကာမခရီးအဆုံးကို တက်လှမ်းသွားပုံရသည် ။ နော်ထီးမူ အစောကြီးထပြီး ဒေါ်နန်းဖေါင်းနဲ့အတူ အားလုံးစားဖို့ မနက်စာဘရိတ်ဖတ်စ် လုပ်သည် ။

ကောက်ညှင်းပေါင်း . .နှမ်းထောင်းနဲ့ တိုဟူး နှစ်ပြန်ကြော်ပေါ့ ။ ဒေါ်နန်းဖေါင်းက မင်းလတ်ကို သွားနှိုးခိုင်းသည် .။ မင်းလတ်ကို စက်ဘီးနဲ့ နံပြား သွားဝယ်ခိုင်းမလို့ ။ ပွင့်လန်းအတွက်ပေါ့ ။ ပွင့်လန်းက နံပြားနဲ့ ပဲပြုတ် စားချင်တယ်ဆိုလို့ မန္တလေးက ပဲပြုတ်ကြော်လို ဒေါ်နန်းဖေါင်း . .စပါယ်ရှယ် လုပ်ပေးလေ့ရှိသည် ။ နော်ထီးမူသည် မင်းလတ်တို့နေတဲ့တန်းလျားဆီကို ထွက်ခဲ့သည် ။ မင်းလတ်သည် အခန်းလေးခန်းရှိသည်အနက် အစွန်ဆုံးက အခန်းငယ်လေးမှာနေသည် .။ ထီးမူသည် မင်းလတ်ကို နှိုးဖို့ သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်သည် ။ မင်းလတ်သည် သူ့ကုတင်လေးမှာ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော်နေသည် ။ ဟယ် စောင်တခြား လူတခြား ဖြစ်နေသည် ..။ သူ့ခါးက ပုဆိုးသည် သူ့လည်ပင်းမှာ ရောက်နေသည် ။

ထီးမူတကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြန်းကနဲထသွားသည် ။ အို . မင်းလတ်ရဲ့ လက်နက်ကြီးသည် သူမနဲ့သိပ်မေဝးလှ လက်တကမ်းအကွာမှာ မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေသည် ။ ထီးမူသည် ယောကျၤားတယောက်ရဲ့လီးကို ယခုလို အနီးကပ် တခါမှ မတွေ့ဘူးခဲ့ ။ တွေ့မဲ့တွေ့တော့လဲ သူတိတ်တခိုး သဘောကျနေသော မင်းလတ်ရဲ့လီး ဖြစ်နေသည် ။ မင်းလတ်မှာဒီလို ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး ရှည်လျားတဲ့ဟာကြီးရှိမယ်လို့ ထီးမူထင်မထားမိခဲ့ ။ ဘုရားဘုရား ဒီလိုဟာကြီးနဲ့ ဘယ်လိုများ စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးသလဲမသိဘူး . နဲတဲ့ဟာကြီးမဟုတ်ဘူး . . . မင်းလတ်ကို နှိုးဖို့ လာခဲ့တဲ့ထီးမူ မနှိုးဘဲ ရပ်ကြည့်နေမိသည် ။ မင်းလတ် အိပ်မောကျနေသည် ။ ညက မမပွင့်ကို ဖွင့်ခွင့်ရခဲ့သည် ။ ပထမဆုံးမမပွင့်ကို သူဘာဂျာကိုင်ခွင့်ရတာ ။ မမပွင့်ပါးစပ်ထဲမှာ သူပြီးသွားခဲ့သည် ။ မမပွင့်က သုတ်တွေကို မြိုချသည် ။ မမပွင့်လဲ ပြီးသွားစည်လို့ သူသိသည် ။ မမပွင့်နဲ့ သူဖက်ပြီး အိပ်နေပြီး ခနကြာတော့ သူ့ဒုတ်ကြီးပြန်မာလာပြန်သည် ။

မမပွင့်က “စုတ်ပေးရမလားဟင်” လို့မေးပြီး သူက ဘာမှပြန်မဖြေခင် မမပွင့်သည် သူ့ဒုတ်ကို ဒုတိယအကြိမ် စုတ်ပေးနေပါပြီ ။ ဒီတခါတော့ သူသည် ပြီးသည်အထိ မမပွင့်ကို မစုတ်စေပါ ။ မမပွင့်ရဲ့ဖေါင်းအိမို့မောက်တဲ့ ရတနာရွေကြုတ်ကြီးကို သူလိုးဖြစ်အောင် လိုးရမှာကြောင့်ပါ ။ မမပွင့်ရဲ့အောင်မြင်လှပတဲ့ နို့တွေကိုလဲ သူကိုင်ခွင့်စို့ခွင့် ရခဲ့သည် ။ သူသည် မင်းလတ်ဆိုတဲ့ နံမည်ကို ဖိုးကံကောင်းလို့ ပြောင်းရတော့မည် ။ သူသည် ဝမ်းသာလုံးဆို့နေသည် ။ မမပွင့်ကို ဖွင့်ခွင့်ရလို့။ သူ့ထက် အစစရုပ်ကော ပညာကော ရာထူးအဆင့်ကော သာသည့် မမပွင့်ကို တအားကြိုက်နေတဲ့ မမပွင့်အဖေရဲ့ ပီအေ ရဲအုပ် စိုးသာ မမပွင့်အနားကပ်ခွင့်မရှိတဲ့အချိန်မှာ သူသည် မမပွင့်ကို ဖွင့်တဲ့ လူဖြစ်ရလို့ပါဘဲ ။ ရဲအုပ်စိုးသာ ကိုယ်တိုင်က အရာရှိကြီးတယောက်ရဲ့ သားဖြစ်သည် ။

အလွန်ရှိုးများပြီး ဘဝင်မြင့် မောက်မာသူပါဘဲ ။ ရဲအုပ်စိုးသာသည် မမပွင့်အဖေရဲ့ ပီအေလို့ ဆိုပေမဲ့ မမပွင့်ဆီမှာ အခစားဝင်နေတာက ပိုများသည် ။ ရဲအုပ်စိုးသာသည် မင်းလတ်ကို မမပွင့် အရေးပေးတာကို မကြိုက် ။ မင်းလတ်ကို မမပွင့်တို့အိမ်မှာစောင့်တဲ့ တာဝန်ကနေ မူရင်း ရဲအရံတပ်ရင်းကို ပြန်ပို့ဖို့ သူကြိုးစားသေးသည် ။ မမပွင့်ရဲ့အမေက မင်းလတ်က ဖင်ပေါ့ပြီး ခိုင်းလို့ကောင်းလို့ မင်းလတ်ကို အိမ်မှာဘဲထားလို့ တချက်လွတ် အမိန့်ထုတ်လိုက်လို့ ရဲအုပ်စိုးသာ ငြိမ်နေရတာ ။ မင်းလတ်သည် ညက မမပွင့်နဲ့ သုတ် ၃ ကြိမ် လွတ်ထားတာမို့ ရေရေလည်လည် အိပ်မောကျနေသည် ။

ညက မမပွင့်ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းကို ရခဲ့တာဖြစ်သည် ။ မမပွင့်သည် သူ့ကို ရက်ရက်ရောရော ပေးခဲ့သည် ။ သူသည် မမပွင့်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်သည် ။ သူ့ကုတင်ဘေးက ချွတ်ကနဲ အသံကြားလို့ ဂျူတီစောင့်ဖို့ သူ့ရောင်းရင်း . .တယောက်ယောက် လာတာလားဆိုပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမတယောက် သူ့နားမှာရပ်နေတာ တွေ့လိုက်သည်။ မမပွင့်လား ။ အိုး . .နော်ထီးမူပါလား ။ နော်ထီးမူသည် သူ့မတ်မတ်တောင်နေတဲ့ ဒုတ်ကြီးကို စိုက်ကြည့်နေသည် .။ သူသည် ဝုန်းကနဲ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာသည် ။ ထီးမူသည် သူ့ကို ပြီတီတီနဲ့ ညုတုတုနဲ့လုပ်နေတာ ကြာပြီ ….။ သူ့ကို ညတုံးကတောင် ညုတုတုနဲ့ ။ ရုတ်တရက် ထီးမူလက်ကလေးကို ဖမ်းဆုတ်ကိုင်ကာ သူ့ ဆီကို ဆွဲယူလိုက်သည် ။ “အမေ့ . အို အကိုမင်းလတ် . ” ထီးမူ ကုတင်ပေါ်ကို လဲကျလာသည် ။ မင်းလတ်သည် သူကရင်ခွင်ထဲကို အိအိထွေးထွေးလေး ကျလာသော ထီးမူရဲ့ ပါးပြင်ဖေါင်းဖေါင်းလေးကို ရွတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည် ။ ထီးမူရဲ့ပေါင်တန်တွေကလဲ ထောင်နေသော မင်းလတ်ရဲ့ဒုတ်ကြီးပေါ် ဖိမိနေပြီ ။

“အီးဘာဘာလုပ်တာလဲ . . .လွတ်ပါအကို့ . . .” “ထီးမူ . .နင့်ကိုငါ ချစ်တယ်ဟာ အရမ်းချစ်တယ် . .” မင်းလတ်က ထီးမူရဲ့နှုုတ်ခမ်း ထူထူအိအိ လေးတွေကို ပြွတ်ကနဲ စုတ်လိုက်သည် ။ ထီးမူရဲ့ ဆွယ်တာအကျၤၤီလေးကတော့ ကြယ်သီး ထပ်မထားလို့ ဘေးတဖက်တခက်ကို ပွင့်ကျနေသည် ။ အထဲက ရင်စေ့ဘလောက်စ်လေးရဲ့ နှိပ်ကြယ်သီးတွေကို မင်းလတ်တထောက်ထောက်နဲ့ ဆွဲဖွင့်ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည် ။ အတွင်းခံ ဘာမှ ခံဝတ်မထားတာကြောင့် ထီးမူရဲ့ဝင်းဝါတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရသည် ။ “အို အကိုမင်းလတ် .” မင်းလတ် နို့တွေကို မျက်နှာအပ်ခါသူ့ နှခေါင်းကြီးနဲ့ နမ်းရှုံ့လေသည် ။ “အိုဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ အကို ရယ် . . .” “နင်ငါ့ကို ချစ်နေပါတယ် . .ဟုတ်တယ်မှုတ်လား . . .ချစ်တယ် မဟုတ်လား ” “အိုဟိုဟို . သိဘူး . .” မင်းလတ်က စူထွက်နေတဲ့ နို့သီးနီနီလေးကို ဖမ်းဟတ်ခါ စို့လိုက်သည် .။

“အို” . သူ့လက်တဖက်က ထီးမူရဲ့ ထမိန်အနွမ်းလေးကို မတင်လှန်လိုက်သည် ။ “ဟိတ်အာ ….” မင်းလတ် ပေါင်တန်တွေက ဖျတ်ကနဲ ထီးမူရဲ့ အဝတ်မဲ့နေပြီဖြစ်တဲ့ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတွေကို ဘေးကိုတွန်းခွဲလိုက်ပြီး မင်းလတ်ပေါင်ကြားက ဒုတ်ကြီးက အိကနဲထီးမူပေါင်ကြားကို ထောက်မိနေပြီ . ။ ထီးမူ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားသည် ။ “အို . .သူ့ဟာကြီး …ငါ့ဟာအပေါက်ဝမှာ တေ့ထားနေမိပြီ တော်တော်လက်မြန်တဲ့အကို . ” မင်းလတ်က ဆတ်ကနဲ ညှောင့်လိုက်သည် ။ သူ့ဒုတ်ကြီးက ထီးမူ အကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်ဆွဲသွားသည် ။ အိကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ထီးမူစောက်စိကို မိမိရရထိပွတ်သွားလို့ပါဘဲ . ။ “အကိုအကိုမလုပ်ပါနဲ့ . .သူတို့ ထီးမူကြာနေရင် လိုက်လာနေမှာ . .” မင်းလတ်သည် ထီးမူရဲ့ ပေါင်ကြားကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည် ။

ထီးမူစောက်ဖုတ်ကြီးသည် မမပွင့်စောက်ဖုတ်ကြီးလိုဘဲ ဖေါင်းဖေါင်းကြီး ။ မို့ဖေါင်းခုံးထနေသည် .။ ကုန်းယက်ချင်စရာကြီး . ။ မင်းလတ်လဲ ထီးမူနို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းကာ တလုံးပြီးတလုံး စို့ပြန်သည် .။ ပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကို အောက်ဘက်လျောဆင်းကာ ထီးမူ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီး မို့ဖေါင်းပြီးခုံးထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပါတော့သည် ။ “အာအာ.အကိုရယ် . အာ . .ဟင့် . “ ထီးမူ မူးမေ့သွားမတတ်ဘဲ။ “. .အကိုအကိုရယ် . . .သိပ်ကဲတာဘဲ ထီးမူ အဖုတ်ကို သူ …. ဖမ်းယက်ပစ်တယ် အို.အိုအကို. .ရယ် . အာပါ” မင်းလတ်သည် ထီးမူကို လုပ်ချင်နေတာကြာပြီ . .ထီးမူရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို သူကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ထကြွခဲ့ရတာ ကြာပြီ ။ စောက်ပတ်ကို ယက်နေရာက ထီးမူကိုပေါင်ကနေဆွဲကိုင်ကာ ဆွဲမှောက်လိုက်သည် ။

ထီးမူ မှောက်ရက်ဖြစ်သွားတော့ သူမရဲ့ ဖင်တုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေက တပ်မက်စရာ တတုံးတခဲကြီးတွေ မြင်တွေ့နေရသည် ။ မင်းလတ်လဲ ထီးမူဖင်ကြီးတွေကို နမ်းရှုံ့ပြန် သည် .။ “အို . .အကိုအကို ဖင်ပေါက်ကို ယက်နေပြန်ပြီ . မရွံဘူးလား အကိုရယ် ဟင့်ထီးမူတော့ ရူးရတော့မယ် . ဟာ” ဖင်တွေကို ဖြဲပြီး ကိုယက်နေတာ …ထိုအခိုက် . .ဒေါ်နန်းဖေါင်းရဲ့ အော်ခေါ်သံကို ထီးမူရော မင်းလတ်ပါ ကြားလိုက်ရလေသည် ။ “ထီးမူ.ထီးမူ …ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ . . ထီးမူး” “ဟာ.. ခေါ်နေပြီထီးမူကို ခေါ်နေပြီ . . ” ထီးမူ အမြန်ထကာ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး မင်းလတ်အခန်းက ထွက်ပြေးသွားသည်. ။ မင်းလတ်သည် လီးကြီး မတ်မတ်တောင်ပြီး ကျန်ခဲ့သည် ။ တောက် . ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ပစ္စည်း . . ။ မင်းလတ် ယူနီဖေါင်းနဲ့ တန်ဆာပလာတွေ တပ်ဆင်ဝတ်စားအပြီး ညွန့်သောင်း ရောက်လာသည် .။

“ဟဲဟိုးမှာ အဖိုးကြီးကို သွားကြိုရမယ်တဲ့ . .ထုံးစံအတိုင်း . .တပ်ရင်းကကောင်တွေလဲ အက်စကော့တစီးပါမယ် . .ဆရာစိုးသာ လဲ ရောက်နေပြီ ” “ငါက ဟဲဟိုး လိုက်ရမှာလား အိမ်စောင့်ရမှာလား ” ” မင်း လိုက်သွားရမှာပေါ့ . .” “အန်တီကြီး ဈေးဝယ်ရင် မင်းက ခြင်းဆွဲလိုက်ရမှာ ” ” မမပွင့်ရော ဟဲဟိုးလိုက်မှာလား . ” ” ဒါပေါ့ . .အဖိုးကြီးကို ကြိုပြီးရင် ရွေညောင်က သူတို့အသိ တပ်မှူးဆီ ဝင်အုံ့းမှာလေ ” ညွန့်သောင်းလက်ထဲက အမ်၁၆ သေနတ်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး မင်းလတ်အိမ်ဘေးမှပတ်ကြီး အိမ်ရှေ့ကို လျောက်ခဲ့သည် ။ အိမ်ကြီးရှေ့မှာ ကားတွေတန်းစီထားသည်။ ရှေ့ဆုံးက အပြာရောင် မာဇဒါဂျစ် ပြီးတော့ အန်တီမြနဲ့ မမပွင့်တို့စီးမဲ့ မာဇဒါဆလွန်း . .အဲဒီနောက်က လင်းရိုဘာ ငါးချိတ်အပြာရောင်ကြီးနဲ့ ရဲတပ်သားတွေအပြည့် .။ မင်းလတ်က ရှေ့ဆုံးက မာဇဒါဂျစ်ရဲ့ အနောက်ခန်းမှာ တက်လိုက်သည် ။ ကားပေါ်မှာ သူ့ရောင်းရင်း ရဲသားတွေ ရောက်နှင့်နေပြီ .။ အားလုံး ပုဝါလည်စီး အနီများနဲ့ ။ ဟဲဟိုးလေဆိပ် .။

မမပွင့်အဖေပါလာမဲ့လေယာဉ် ဆင်းအလာကို သူတို့စောင့်နေကြသည် . ။ မင်းလတ်တို့က မလှမ်းမကမ်းမှာ နေရာယူထားကြသည် .။ ရဲအုပ်စိုးသာသည် ခါးမှာ သားရေအညိုရောင်အိတ်နဲ့ ပွိုင့် ၃၈ ပြောင်းတိုလေးကို ချိတ်ဆွဲထားပြီး လက်ထဲမှာ လမ်းလျောက်စကားပြောစက်တလုံးနဲ့ မမပွင့်အနားမှာ ပြုံးပြီးရှိနေသည် ။ အန်တီမြက ဟဲဟိုးကွင်းက နံမည်ကြီး အာလူးကြော် လိုချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ ရဲအုပ်စိုးသာက ပြာပြာသလဲ. .အထုပ်တွေ ၁၀၀ လောက် ဝယ်သည် ။ ရွေညောင်ရဲစခန်းက ရဲများလဲ ရောက်နေသည် .။ အန်တီမြကို လိုတာလုပ်ပေးဖို့ အားလုံးပြာပြာသလဲ ဖြစ်နေကြသည် .။ ရဲအုပ်စိုးသာက အာလူးကြော်ထုပ်တွေကို လာသယ်ဖို့ မင်းလတ်ကို လှမ်းခေါ်သည် ။ မမပွင့်မင်းလတ်ကို တွေ့သွားပြီ။ မမပွင့်ပြုံးပြီး သူ့ကို ကြည့်နေသည် ။ မမပွင့်က သိပ်လှနေသည် .။ ရဲအုပ်စိုးသာသည် မနေ့ညက မမပွင့်ကို ဖွင့်သွားတဲ့ကောင်ဟာ သူဆိုတာသာ သိရင် ဘယ်လိုနေမလဲ . . .မင်းလတ် တွေးနေသည် ။

မမပွင့်အနားမှာရှိနေတဲ့ ရဲအုပ်စိုးသာသည် လေဆိပ်မှ ရဲတချို့နဲ့ စကားကောင်းနေခိုက် မမပွင့်က မင်းလတ် “ခဏ” လို့ လှမ်းခေါ်သည် ။ ” မမပွင့် ကုတ်အကျၤ ီကားပေါ် သွားထားပေးမလားဟင် မနက်ကတော့ ကုတ်လိုသလိုဘဲ . .ခုတော့ နေမြင့်လို့ ပူလာပြီး မလိုတော့သလိုဘဲ” မမပွင့် မင်းလတ်ကို ကုတ်လှမ်းပေးလိုက်သည် ။ အို . .ကုတ်အောက်မှာ စာခေါက်လေး.။ မမပွင့်က တိုးတိုးလေး . . “စာဖတ်ကြည့် … “တဲ့ . . ။ မင်းလတ် မမပွင့် ကုတ်အကျၤ ီကို ကားထဲ သွားပို့အပြီး.သူ့ရောင်းရင်းရဲဘော်တွေကို သူအိမ်သာခဏသွားမယ်လို့ ပြောပြီး အိမ်သာထဲဝင်ကာ မမပွင့် စာလေးကို ဖတ်သည် .။ မမပွင့်ရဲ့စာက … ‘မောင် . .မမ မောင်ချစ်တာတွေ အရမ်းကြိုက်တာဘဲ ။ မမ မနက်ရောက်တော့ မောင့်ကိုလွမ်းနေတယ် ။ မမ ထပ်ပြီးလိုချင်နေပြီကွာ . .မမကို မောင်ထပ်ပြီး နမ်းပေးအုံး ချစ်ပေးအုံး မောင့်ကိုလဲ အနမ်းတွေထပ်ပေးမယ် . .မောင့်ရဲ့ ဘတ်ဘတ်ကြီးကို မမ လွမ်းနေတယ် . .မကြာခင် တွေ့ကြမယ်နော် . .’ ချစ်မမ … မမပွင့်စာကိုဖတ်ပြီး မင်းလတ်လီးကြီး မာကျောတောင်မတ်လာသည် ။

အိမ်သာထဲ သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ထားမိရသည် ။ မမပွင့်ရေးတဲ့ ဘတ်ဘတ်ကြီးဆိုတာက မင်းလတ်ရဲ့လီးကြီးနဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကို မမပွင့်က နံမည်ပေးထားတာပါ ။ မမပွင့်ကို သူဖွင့်တဲ့အချိန် သူ့ ဂွေးစိတွေက မမပွင့်ဖင်တွေကြားကို ဘတ်ကနဲ ဘတ်ကနဲ စီးချက်မှန်မှန် ရိုက်ခတ်ကြတာကို မမပွင့်က သဘောကျပြီး . .သူ့ဘတ်ဘတ်ကြီးလို့ နံမည်ပေးထားတာပါ.။ တော်တော်နဲ့ မမပွင့်နဲ့ မင်းလတ် မတွေ့နိုင်ကြပါဘူး ။ အိမ်မှာလဲ လူမလစ်လို့ ထပ်မတွေ့နိုင်ကြဘူး ။ ဒါပေမဲ့ မမပွင့်က အရမ်း မင်းလတ်နဲ့ ထပ်တွေ့ချင်နေတော့ ကြံဖန်ပါတော့သည်။

မင်းလတ်ရဲ့အလုပ်နားရက် အပြင်လည်ခွင့် ရတဲ့နေ့မှာ မမပွင့်က ဝါးပြားရပ်ကွက်တနေရာက သူ့သူငယ်ချင်း နန်းခမ်းစံရဲ့အိမ်ကို အိမ်ကကားကို လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ညနေမှ ပြန်ကြိုဖို့ ပြောသည် .။ မင်းလတ်က နန်းခမ်းစံတို့အိမ်ကို လိုက်သွားသည် ။ နန်းခမ်းစံတို့မိဘတွေက ရန်ကုန်သွားနေကြလို့ နန်းခမ်းစံနဲ့ သူ့အဒေါ်ဘဲ ရှိနေသည် ။ မမပွင့်နဲ့ သူနဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့နိုင်ကြဖို့ နန်းခမ်းစံက သူမအဒေါ်နဲ့ . . ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ပေးသည် ။ ရှောင်ပေးသည် .။ သူတို့နှစ်ယောက် အငမ်းမရ နမ်းကြသည် ။

မတွေ့ကြတာကြာပြီး . .လွမ်းလွန်းနေတာကြောင့် မမပွင့်ရော မင်းလတ်ပါ အဝတ်အစားတွေတောင် မချွတ်အားဘဲ မမပွင့်ထမိန်ကိုလှန်ကာ မမပွင့်ကို ဆိုဖါပေါ်မှာ ပေါင်ကားစေပြီး မင်းလတ် မမပွင့်ကို ဘာဂျာကိုင်လေသည် ။ မမပွင့်သည် သူ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုတ်ကိုင်ကာ အော်ညည်းသည် ။ တပြတ်ပြတ်တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေထွက်နေသည် .။ အရင်က ခပ်ရေးရေးပေါက်နေသော မမပွင့်စောက်မွေးတွေ အခု လုံးဝပြောင်နေသည် ။ မမပွင့် ရိပ်လိုက်လား နုတ်လိုက်သလားတော့ မသိ ။ မမပွင့်ရဲ့ ဖင်အောက်ကို လက်လျိုပြီး ဖင်တွေကို သူ ဆုတ်ကိုင်ပြီး ဖိဖိယက်တာ ။ “အာဟာ . အာအာအာ မောင်ရယ် . အို . .မမပွင့်မမပွင့်. .အာဟာဟာ.အိုအို” မမပွင့် လူးလန်ကော့နေသည် .။ “တော်..တော်..တော်ပြီ..မောင့်ဟာကြိးကို ပေးအုံး . .မမပွင့် စုတ်ချင်တယ်” မမပွင့်သည် သူ့ဒုတ်ကြီးကို အငမ်းမရဘဲ စုတ်ပါတော့သည် ။

ပါးစပ်ကလဲ တတွတ်တွတ်.နဲ့ . “လွမ်းလိုက်ရတာ ဘတ်ဘတ်ကြီးရယ် လီးကြီးရယ်” ဆိုပြီးလျာနဲ့ ယက်လိုက်စုတ်လိုက်နဲ့ မင်းလတ်လဲ မမပွင့်လျာထိပ်နဲ့ သူ့လီးရဲ့ထိပ်ကအပေါက်ကို ထိုးကလိလိုက်တိုင်း . .မမပွင့် ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထိုးညှောင့်မိရသည်. .။ “အာ.အာ. ကောင်း.ကောင်းလိုက်တာဗျာ . .” မမပွင့်ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားမှာစိုးလို့ သူ သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်ရသည် ။ “ဘာလို့ထုတ်ချင်တာလဲကွာ . .မမပွင့် စုတ်တာ မကောင်းလို့လား . “ “မဟုတ်ဘူး . .အရမ်းကောင်းတယ် .မမပွင့်ကို အပီအပြင် လိုးချင်နေလို့ “ မမပွင့်က သူကလိုးတယ်ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သုံးလိုက်တာကို သဘောကျသွားပြီး . . “လိုးလိုး. .မမပွင့်ကို မင်းလေး အားရအောင် လိုးစမ်းပါကွာ” လို့ ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်ပါ သည် .။

မင်းလတ်ရော မမပွင့်ရော အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးကြတော့သည် ။ မမပွင့်သည် သူ အင်တာနက် မှာ တွေ့ဖူးထားတဲ့ မိန်းမ အပေါ်ကတက် တဲ့ ပုံစံကိုစမ်းလိုပြီး မင်းလတ် ကိုယ်ပေါ်ကို ခွတက်လိုက်ပြီး မင်းလတ်ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆွဲယူကာ သူမစောက်ဖုတ်အပေါက်ဝမှာ တေ့လိုက်သည် .။ ဖြေဖြေးထိန်းပြီးထိုင်ချ မမ စိုအိအိ မမပွင့်စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းများကြား သူ့လီးကြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ညပ်နေပြီး . .ဗျစ်ဗျစ် ဗျိ . .ဆိုပြီး မမပွင့်စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီး မြုပ်ဝင်သွားပြီ ။ မမပွင့် လဲ …. အို . .အာအာ ဆိုပြီး ညည်းရင်း ဖင်ကြီးတွေကို ကြွလိုက်ဖိလိုက်နဲ့ အပေါ်က တက်လိုးနေပါပြီ ။

“ကောင်းလား မမ” “ ကောင်းတယ် အိုအရမ်းကောင်းတယ် .ဟင်း . .ကောင်းတာ အရမ်း “ မမပွင့်လုပ်ဖူးအောင် ပေးလုပ်ရတာဖြစ်ပေမဲ့ မင်းလတ်သည် မမပွင့်အပေါ်ကနေတာကို အားမရပါ ။ မမပွင့်ကို ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းခိုင်းပြီး သူအနောက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလေသည် .။ “ လိုးလိုး . လိုးပေးဆောင့်ပေး တအားတအားဆောင့် “ လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပြီ ။ ဖွတ်ကနဲ ဖပ်ကနဲ အသံတွေ ဆူညံနေသည် ။အင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံ အားယူသံတွေ . .ကြားနေရသည် .။ တအားဆောင့်နေတုံး မမပွင့်ကလဲ အောက်မှ တအားပြန်ကော့ကော့ပေးနေသည် ။ အားနဲ့ မာန်နဲ့ .လိုးဆောင့်နေတဲ့အချိန် မမပွင့်က “ မြန်မြန် မြန်မြန် . .ဆောင့်တအားဆောင့်ဆောင့် “ နဲ့အော်ရင်း သူလဲ အောက်မှဒလစပ် ပြန်ပင့်ပေးနေရင်းနှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူလိုကာမအထွပ်အထိပ်ကို ရောက်ရှိသွားကြပါတော့သည် ………ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မမရဲ႕လိုအင္

ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဆာင္းတြင္း .။ ၿခံထဲမွာ မင္းလတ္ ကင္းတာဝန္က်ေနသည္ ။ ညဥ့္နက္လာေလ ေအးလာေလမို႔ မင္းလတ္ဂ်ာကင္ကို လည္ပင္းအထိ ဇစ္ဆြဲတင္လိုက္သည္ ။ ေသနတ္ကို ဘယ္လက္နဲ႔ ပိုက္ထားရင္း ညာလက္နဲ႔ အျပာရင့္ေရာင္ ေတာေဆာင္းဦးထုပ္ကို ေရွ႕ကိုငိုက္ငိုက္ ဆြဲခ်သည္ ။ အိမ္ႀကီးဆင္ဝင္ေအာက္မွာ သူရပ္ေနရင္း မေန႔က ညေဈးတန္းမွာ ေတြ႕လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း ေတြးေနသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ့ ေကာင္မေလး ။ အသားျဖဴလြန္းတဲ့ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ ပါးျပင္ေလးေတြက ေအးလြန္းေနတဲ့ ရွမ္းျပည္ေဆာင္းေၾကာင့္ နီရဲတြတ္ေနၾကသည္ ။ ပအို႔မေလးလား . .ရွမ္းမေလးလား ။မေန႔ညက မင္းလတ္ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဒီေကာင္မေလးကို ႀကိဳက္သြားသည္ ။ တာဝန္နဲ႔သာ မဟုတ္ရင္ ေကာင္မေလးေနာက္ကို လိုက္မိမွာ ေသခ်ာသည္ ။ မေန႔ညက မင္းလတ္ မမပြင့္နဲ႔ အန္တီျမတို႔ ညေဈးတန္းထြက္ၾကတာ လုံၿခဳံေရးလိုက္ရသည္ ။

မာဇဒါဂ်စ္ အေနာက္မွာထိုင္ေနတဲ့ မင္းလတ္သည္ လမ္းေဘးမွာေရာင္းေနတဲ့ ဖိနပ္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို ကားေပၚက ေတြ႕လိုက္တာ ျဖစ္သည္ ။ ေခ်ာလြန္းတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေငးေနတုံး ကားေမာင္းသူ… ” ကိုကံရက မင္းလတ္ အန္တီျမနဲ႔ မပြင့္တို႔ ေဈးတန္းထဲ ေလ်ာက္ရင္းေဝးသြားၿပီ လိုက္အုံးလို႔ ” သတိေပး လို႔ ကားေပၚကဆင္း.. အမ္၁၆ ကို ပခုံးမွာ ေျပာင္းျပန္လြယ္ၿပီး မမပြင့္နဲ႔ အန္တီျမတို႔ အေနာက္ကို အေျပးကေလး လိုက္သြားရသည္ ။ ခုတေလာ နယ္ေျမအေျခအေန သိပ္မေအးလွလို႔ လုံၿခဳံေရးမေပါ့နဲ႔လို႔ မင္းလတ္တို႔ကို အၿမဲညႇြန္ၾကားထားလို႔ပါဘဲ။ အင္း အဲဒီေကာင္မေလးကို သူပိုးဟပ္ျဖဴမေလးလို႔ နံမည္ေပးထားသည္ ။ စိတ္ကူးသာ ယဥ္ေနတာ ဒီေကာင္မေလးကို ျပန္ေတြ႕ပါ့မလားေတာ့ မသိ .။

အေနာက္က ေျခသံခြၽတ္ကနဲ အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေနာ္ထီးမူ အိမ္ေဖၚ ေနာ္ထီးမူပါ ။ ေနာ္ထီးမူက မမပြင့္တို႔ ရန္ကုန္က ေျပာင္းလာကထဲက ပါလာတဲ့အိမ္ေဖၚပါ ။ “အကို မင္းလတ္” “ေဟ . .ထီးမူ . .ဘာလဲ” မမပြင့္က အကို႔အတြက္ ေကာ္ဖီ ပို႔ခိုင္းလိုက္လို႔ . .ေရာ့ ” “ေအးေအးေက်းဇူးဘဲ ထီးမူ” အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ေႂကြရည္သုတ္ မတ္ခြက္ထဲက ေကာ္ဖီက အနံ႔ေမြးပ်ံ႕နသည္ ။ အလြန္ေအးခ်မ္းေနခ်ိန္ အခုလို ေကာ္ဖီပူပူေလး တခြက္ေသာက္ရတာ ဟန္က်လိုက္တာ ။ ေနာ္ထီးမူက အိမ္ထဲ ျပန္မဝင္ေသးဘဲ မင္းလတ္အနား ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ရပ္ေနတုံးဘဲ ။ “ဟဲ့ ထီးမူ မေအးဘူးလား . .ျပန္ဝင္ေတာ့ေလ” “ဆြယ္တာ ဝတ္ထားပါတယ္ . အကိုရဲ႕ . အကိုနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ေသးလို႔ေပါ့” “ဘာေျပာမလို႔လဲ” ” ေအာ္ . .ေဒၚနန္းေဖါင္းနဲ႔ ထီးမူ မနက္ဖန္ တိုးဟူးေႏြး လုပ္စားမလို႔ . .အကိုေရာ စားမယ္မဟုတ္လားဟင္ ” “ငါ ရွိရင္ေတာ့ စားမွာေပါ့ ထီးမူ . .နက္ဖန္ အဖိုးႀကီးျပန္လာလို႔ သူနဲ႔လိုက္ရရင္ေတာ့ ငါဘယ္စားႏိုင္မလဲ” ။

“အန္ကယ္ႀကီးက မနက္ဖန္ ျပန္လာရင္ ဘယ္မွ ျပန္ထြက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး အကို ထီးမူတို႔နဲ႔ စားျဖစ္မွာပါ” ” ေအးပါဟာ ငါကလဲ စားခ်င္ေနတဲ့လူပါ နင္ေကြၽးတာ ငါစားမယ္ . .အကုန္လုံး . . ကဲ.. ဝင္ေတာ့ အေအးမိေနအုံးမယ္” ေနာ္ထီးမူ အိမ္ထဲ ေျပးဝင္သြားသည္ ။ ေနာ္ထီးမူရဲ႕ တင္သားေတြ တုန္ခါသြားတာ သူေငးေနမိသည္ ။ ထီးမူသည္ ဖင္ေတာ္ေတာ္ဘဲလွတာ သူသတိထားမိေနတာၾကာၿပီ ။ အင္း ထီးမူဖင္ေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ဒီေကာင္မေလးကို သူျပစ္မွားမိေနတာၾကာၿပီ ။ ေနာ္ထီးမူသည္ သူ႔ကို ညဳတုတု အၿမဲလုပ္သည္ ။ ထီးမူ လာပို႔ေသာေကာ္ဖီကို ေသာက္ေနတုံး အိမ္ႀကီးအေပၚထပ္က ေခ်ာက္ကနဲ အသံၾကားလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ ။ အေပၚထပ္က ျပဴတင္းေပါက္က မမပြင့္ လက္ျပေနသည္ ။ သူလက္ျပန္ျပသည္ ။

ေကာ္ဖီမတ္ခြက္ကို မမပြင့္ကို ေထာင္ျပလိုက္ၿပီး ေသာက္ျပလိုက္သည္ ။ မမပြင့္က ေခါင္းညႇိမ့္ၿပဳံးျပကာ ျပဴတင္းေပါက္က ခြာသြားသည္ ။ မမပြင့္သည္ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ခင္သည္ ။ မမပြင့္သည္ စိတ္သေဘာထား အလြန္ေကာင္းသည္ ။ အဆင့္အတန္းခြဲျခားတာ လုံးဝမရွိ။ မမပြင့္သည္ မင္းလတ္လို သူတို႔အိမ္ကလုံၿခဳံေရးေစာင့္တဲ့ ရဲတပ္သားေလးကို ေစတနာထား ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံသည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕ နံမည္အျပည့္အစုံက ပြင့္လင္းေတာက္ထြန္း ျဖစ္သည္ ။ ဦးေတာက္ထြန္း နဲ႔ ေဒၚျမျမလင္းတို႔ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သမီးေလး ။ မင္းလတ္ မမပြင့္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားရင္ ရင္ေတြ တအားခုန္လာမိရသည္ ။ မမပြင့္သည္ အရမ္းလွသည္ ။ ႐ုပ္တင္မက ကိုယ္လုံးလဲ အရမ္းလွသည္ ။ မမပြင့္ ကိုယ္လုံး ဘယ္ေလာက္လွလဲ မင္းလတ္အသိဆုံးပါ ။ သူမ်ားေတြသိတာက အေပၚယံဘဲ ။ မင္းလတ္က အတြင္းက်က်သိေနသည္ ။

မမပြင့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လွသလဲဆိုတာ မင္းလတ္ ဘယ္လို သိသလဲ .။ ေျခသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူနဲ႔ဂ်ဴတီ ခ်ိန္းရန္လာေနတဲ့. ရဲတပ္သား ၫြန႔္ေသာင္း ။ ၫြန႔္ေသာင္းက မင္းလတ္လွမ္းေပးတဲ့ က်ည္ကပ္ခါးပတ္နဲ႔ အမ္ ၁၆ ေမာင္းျပန္႐ိုင္ဖယ္ကို လွမ္းယူသည္. ။ “မင္းလတ္ . .မနက္ အဖိုးႀကီး ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ေရာက္မလဲ . .မင္းသိလား” Iေနျမင့္မွ ျပန္ေရာက္မွာပါ . မင္းဂ်ဴတီမွာ ျပန္မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး ၫြန႔္ေသာင္းရာ” စိတ္ေအးေအးထား” မင္းလတ္ သူတို႔ေနတဲ့အိမ္ႀကီး အေနာက္ဘက္က တန္းလ်ားဆီကို ေလ်ာက္ခဲ့သည္ ။ အင္းဒီအခ်ိန္ဆို မမပြင့္ ဘာလုပ္ေနမလဲ ။ ဒါကို စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ မင္းလတ္ ရင္ေတြခုန္သြားသည္။ ေသြးသားေတြ ဆူေဝလာသည္။ မင္းလတ္သည္ မမပြင့္ ေရခ်ိဳးရင္ မမပြင့္ေနတဲ့အခန္းကို အိမ္ႀကီးအေနာက္ဘက္က ေရစင္ႀကီးေပၚကေန တက္ေခ်ာင္းေနက်မို႔ မမပြင့္ရဲ႕ အလွအပေတြကို သူအားလုံး ေတြ႕ျမင္ဘူးခဲ့တာပါ ။

မမပြင့္သည္ ေရခ်ိဳးရင္ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ ခ်ိဳးေလ့ရွိသည္ ။ မမပြင့္သည္ ေနာ္ထီးမူေလာက္ မေတာင့္ေပမဲ့ မမပြင့္ကိုယ္ေတြက အခ်ိဳးက် ၾကည့္ေကာင္းလွသည္ ။ ဒီလိုလုပ္တာ ဒီလိုေခ်ာင္းတာ တေယာက္ေယာက္ ျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ မမပြင့္ရဲ႕အေဖနဲ႔ ပထမဆုံးရင္ဆိုင္မဲ့အျပင္ အလုပ္လဲ ျပဳတ္ ေထာင္လဲက်အုံးမွာဆိုတာကို မင္းလတ္သိသည္ ။ မမပြင့္သည္ ညဘက္ကြန္ျပဴတာမွာ အင္တာနက္ ဝင္ရင္လဲ ဘာညာသရကာ ဆိုက္ေတြကို ဝင္တတ္တာလဲ မင္းလတ္သိသည္။ မမပြင့္ တဏွာႂကြလာၿပီး သူမေပါင္ၾကားက ပိပိကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္အာသာေျဖတာေတြကိုလဲ သူျမင္ခဲ့ဘူးတာ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာပါဘဲ ။ မင္းလတ္သည္ မမပြင့္ သူမဖာသာ အာသာေျဖေဖ်ာက္တာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အၿမဲကြင္းတိုက္သည္။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ မမပြင့္ကို တတ္ႏိုင္ရင္ ေျပးသြားၿပီး လိုအင္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။ ယခုလဲ မင္းလတ္သူေနတဲ့ တန္းလ်ားအခန္းကို ေရာက္ေတာ့ဝတ္ထားတဲ့ ယူနီေဖါင္းကို ခြၽတ္သည္ ။

အားကစားလုပ္ရင္ ဝတ္တဲ့အသားထူထူ ေဘာင္းဘီခပ္ပြပြနဲ႔ဖလံနယ္အက်ၤၤီကို ဝတ္သည္ ။ သူလုပ္ေနက် အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ မေနႏိုင္ ။ အိမ္ႀကီးေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မမပြင့္အခန္းက မီးလင္းေနသည္။ အင္း မမပြင့္ေတာ့ အင္တာနက္ဝင္ၿပီး ေယာက်္ားလီးေခ်ာင္းႀကီးေတြကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တအားထန္ေနေလာက္ၿပီ .။ မင္းလတ္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားကလီးက မမပြင့္ကို ျမင္ေယာင္မိေနတာနဲ႔ ဖ်တ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္ ေတာင္မတ္လာေလၿပီ ။ မင္းလတ္သည္ မမပြင့္ကို ေခ်ာင္းရန္ အရင္လိုဘဲ ေရစင္ႀကီးေပၚကို သံေလွခါးေလးအတိုင္း တက္ခဲ့ၿပီး ေရစင္ႀကီးေပၚကေန အိမ္ႀကီးဆီကို လွမ္းကူးလိုက္သည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕ အိပ္ခန္း ျပဴတင္းေပါက္ရဲ႕ အျပင္က အုတ္စြန္းေလးမွာရပ္ၿပီး အခန္းထဲကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ သစ္သားတ႐ုပ္ကပ္ေတြက ေကာင္းေကာင္းမလုံၿခဳံ ။ အထဲကို ျမင္ေနရသည္ ။ အင္း . .မင္းလတ္ ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပါဘဲ .။

မမပြင့္ဟာ စာၾကည့္စားပြဲမွာ ထိုင္ရင္း ကြန္ျပဴတာ ေမာ္နီတာကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ရင္း သူမ ေပါင္ၾကားထဲကို ဖိကာပြတ္ေနသည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕ ထမိန္ပါးေလးက ေပါင္ရင္းအထိ ဆြဲလွန္ထားတာ ေတြ႕ရသည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕ ေပါင္တန္ရွည္ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္က မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေတာ္ေတာ္လွေနသည္ ။ မင္းလတ္ သဲသဲမဲမဲ ေခ်ာင္းေနတုံး ျပဴတင္းေပါက္ ေဘာင္ကိုကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္တဖက္က အရွိန္လြန္ေခ်ာ္ၿပီး တံခါးနဲ႔႐ိုက္မိသည္ ။ ဘုတ္ကနဲ အသံျမည္သြားသည္ ။ မမပြင့္ ဖ်တ္ကနဲ လွည့္ၾကည့္သည္ ။ မမပြင့္ထိုင္ရာကာ ထလာသည္ ။ ျပဴတင္းေပါက္ဖက္ကို ေလ်ာက္လာေနၿပီ ။ မင္းလတ္ေရစင္ႀကီးဘက္ကို ျပန္ကူးဖို႔ႀကိဳးစားသည္ ။ မမွီေတာ့ ။ မမပြင့္က ျပဴတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္သည္ ။

သူ႔ကို ေတြ႕သြားၿပီ ။ “ဟင္ မင္းလတ္ မင္းမင္း . .ဘာလုပ္ေနတာလဲ ..ေအာ . .မင္း . .မမပြင့္ကို ေခ်ာင္းေနတာကိုး . .လာစမ္း . . အထဲဝင္ခဲ့” မင္းလတ္ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ေက်ာ္ဝင္လိုက္ရသည္ ။ မင္းလတ္ရဲ႕ လက္ေတြေျခေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္ ေနၾကသည္ ။ မမပြင့္က ျပဴတင္းေပါက္ကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္ ။ “ကဲလာစမ္း . .မင္းကို ေမာင္ေလးတေယာက္လို ခင္မင္ေနတာ မင္းက အခုေတာ့ မ႐ိုးမသား စိတ္ေတြထားၿပီး မမပြင့္ကို ေခ်ာင္းေနပါလား မင္းလတ္ . .မင္း . .ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ခ်ာတိတ္. .မမပြင့္ ဒက္ဒီနဲ႔တိုင္လိုက္ရင္ မင္းဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ . .အိုၾကည့္ .. စမ္းမင္းေပါင္ၾကားက ဟာႀကီး မာေတာင္ေနပါလား” မင္းလတ္ ပုဆိုးၾကားက ေတာင္မတ္ေနတဲ့ အတန္ႀကီးကို မမပြင့္ေတြ႕သြားသည္ ။ မင္းလတ္ အသံမာမာနဲ႔ ေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ မင္းလတ္ တုန္သြားသည္ ။ နီရဲတြတ္ေနေသာ မမပြင့္မ်က္ႏွာကို သူမၾကည့္ရဲ ။ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ထားသည္ ။

“မင္းလတ္ ….ေခၚေနတယ္ေလ” “ဗ်ာ..မမပြင့္ ” မင္းလတ္ ခပ္တိုးတိုး ေျဖသည္ ။ “မင္းမမပြင့္ကို ေခ်ာင္းၿပီး ဒီလို ေထာင္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား” မင္းလတ္ ဘာမွမေျဖ.။ “ျပစမ္း ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနလဲ” ဆိုၿပီး ဇတ္ကနဲ မင္းလတ္ရဲ႕ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္ ။ မင္းလတ္ ဖမ္းလိုက္ခ်ိန္ မရလိုက္ ။ အို . .မမပြင့္ . သူ႔ပုဆိုးစုတ္ေလး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံက်သြားခ်ိန္ ေတာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႔ ဒုတ္ႀကီးကို မမပြင့္ အနီးကပ္ ေတြ႕သြားေလၿပီ . . ။ “ဟယ္ အႀကီးႀကီးဘဲ မင္းလတ္ရယ္ . . .မမထင္ရဘူးေနာ္” ” ဘာဘာကိုလဲ . .ဘာကို မထင္ရတာလဲ မမပြင့္” “ေအာ္ . .မင္းလို လူနံပိန္ေလးမွာ ဒီလိုဟာႀကီး ရွိေနမယ္လို႔ မထင္ရဘူးလို႔ ဟိဟိ” ေစာေစာက အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ၿပီး နီရဲတြတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ မမပြင့္ဟာ လီးႀကီးကို တပ္မက္တဲ့ မ်က္လုံးေတာက္ေတာက္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး. . .ရယ္လိုက္သည္ ။

မင္းလတ္ရဲ႕ ဒုတ္တုတ္တုတ္ႀကီး ထိပ္ဖ်ားကဒစ္ႀကီးက မႈိပြင့္ႀကီးတပြင့္လိုဘဲ ကားကားႀကီး.။ အဲဒီ မႈိပြင့္ႀကီးထိပ္က အေပါက္ေလးထဲက အေရၾကည္ေတြ စီးက်ေနတာလဲ မမပြင့္ ေတြ႕မွာပါဘဲ . ။ “မင္းလတ္” ” ဗ်ာမမပြင့္” “မင္းကို မမပြင့္ဒက္ဒီ နဲ႔ တိုင္လိုက္ရမလား .” မမ မတိုင္ပါနဲ႔ မမပြင့္ . က်ေနာ္ မွားသြားပါတယ္.. မမပြင့္ ကို အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္” မင္း ကို အျပစ္ေပးရမယ္” ” ဟုတ္ကဲ့ မမ ေပးပါ . .မမေပးတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ကို က်ေနာ္ ခံပါမယ္” “ကဲ.. ဒါဆိုရင္ မင္းဒူးေထာက္လိုက္” ဟုတ္ဟုတ္ကဲ့ မမ” မင္းလတ္လဲ မမပြင့္က ရွစ္ခိုးခိုင္းေတာ့မည္ လို႔ တထစ္ခ် တြက္လိုက္ပါသည္။ မမပြင့္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္ ။ မမပြင့္သည္ ႐ုတ္တရက္ သူမထမိန္ကို ကြင္းလုံးပုံ ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါသည္ ။

မင္းလတ္ ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားသည္ ။ မမပြင့္ ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာမွ ရွိမေနေတာ့ ။ ဗလာက်င္းသြားၿပီ ။ မမပြင့္ရဲ႕ မို႔ေဖါင္းတဲ့ ဆီးခုံႀကီးက သူ႔မ်က္ႏွာနားတထြာေတာင္ ေမဝး .။ အေမြးရိပ္ထားပုံရသည္ ။ ရွင္းေျပာင္ေဖြး အိေနသည္ ။ အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ မင္းလတ္လီးက ေပါက္ကြဲမတတ္ တင္းမာသြားရၿပီ ။ မတ္မတ္ေတာင္ေနသည္ ။ တဆတ္ဆတ္ လႈပ္လာသလိုဘဲ ။ “မင္းလတ္ . .မင္းအခု အရင္လို ေခ်ာင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး . .ကဲ အနီးကပ္ၾကည့္ေပေတာ့ . .ၾကည့္ၿပီးရင္ မင္း . .ဘာလုပ္မလဲ” “က်ေနာ္ . .နမ္းနမ္းလို႔ ရမလားဟင္ မမပြင့္” မင္းလတ္သည္ သူ႔ ေရွ႕ေရာက္ေနေသာ မမပြင့္ရဲ႕ ရတနာႀကီးကို ႏွေခါင္းနဲ႔ နမ္းရႈံ႕လိုက္သည္ ။ မမပြင့္ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ။ “လူဆိုးေလး . ငကဲေလး” မမပြင့္က မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ညဳတုတုနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း မင္းလတ္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္ ။

မင္းလတ္လဲ သူ႔ႏွေခါင္းနဲ႔ မမပြင့္ရဲ႕ ရတနာအကြဲႀကီးကို ေပၚေအာက္ စုံခ်ီဆန္ခ်ီ ပြတ္သပ္နမ္းေနသည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕ ရတနာေ႐ြၾကဳတ္ႀကီးသည္ သူစမနမ္းခင္ကထဲက အေရေတြ စိုေနသည္ ။ မမပြင့္က မင္းလတ္ေခါင္းကို ေနာက္ေစ့ကေနဆြဲကာ သူမရတနာ ေ႐ြၾကဳတ္နဲ႔ဖိကပ္လိုက္သည္ ။ မင္းလတ္က လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ မမပြင့္ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အေပၚေအာက္ ယက္လိုက္သည္ ။ “အို ဟာဟာဟ” မမပြင့္ မင္းလတ္ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုတ္ကိုင္သည္ ။မင္းလတ္လဲ မမပြင့္ လက္ခံသေဘာက်တာေတြ႕ရလို႔ အားတက္ၿပီး မမပြင့္ဖင္ေတြကေန ဆြဲဖက္ကာ ဆက္ၿပီး . .ယက္ေပးပါေတာ့သည္ ။ မင္းလတ္ လက္ေခ်ာင္းေတြက မမပြင့္ဖင္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ထားၾကသည္ ။ မမပြင္က ဖင္တုံးေတြက ကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ။

မင္းလတ္သည္ အိပ္မက္မက္ေနသလိုပါဘဲ ။ မထင္တာေတြ ျဖစ္ေနပါလား ။ သူသည္ သူတို႔နဲ႔ အဆင့္အဆန္းကြာလွေသာ ထိပ္တန္းလူႀကီး တေယာက္ရဲ႕သမီးေခ်ာခ်ာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူတေယာက္ကို ေစာက္ပတ္ယက္လိုက္ ဖင္ႀကီးေတြကို စိတ္ရွိသလို ဆုတ္နယ္ေနလိုက္ ျဖစ္ေနသည္ ။ “မင္း . .မမ ေစာက္ပတ္ကို သိပ္ႀကိဳက္တာဘဲလား” “အင္းအရမ္းႀကိဳက္တယ္” “မမ မမေစာက္ပတ္ကို ယက္ရတာႀကိဳက္လား” “အရမ္းႀကိဳက္တယ္ မမ” “ႀကိဳက္ရင္ယက္တအားယက္ . . .အို . .မမလဲ ႀကိဳက္တယ္” မမပြင့္သည္ ဒီေလာက္ထန္ေနမွန္း သူမသိ ။ မမပြင့္သည္ သူမနံမည္လိုဘဲ အရမ္းပြင့္လင္းေနသည္ ။ မင္းလတ္ဆက္တိုက္ ယက္ေပးေနေတာ့ မမပြင့္ ဒူးေတြ ယိုင္လာသည္ ။ “ကုတင္ေပၚ သြားၾကရေအာင္ကြာ” မမပြင့္ရဲ႕ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ မင္းလတ္နဲ႔မမပြင့္တို႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းၾကျပန္သည္.။ မင္းလတ္ရဲ႕ လက္ေတြက မမပြင့္ႏို႔ေတြကို ဆုတ္နယ္ေနၾကသည္ ။ မမပြင့္တကိုယ္လုံး ဗလာက်င္းေနၿပီ ။ အဝတ္အစား လုံးဝမရွိေနေတာ့ ။ ျဖဴဝင္း ေတာင့္တင္းတဲ့ မမပြင့္ကို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္ရေနတာ မင္းလတ္အဖို႔ အိပ္မက္မက္ေနသလိုပါဘဲ ။

မမပြင့္ရဲ႕ႏို႔ေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ စို႔ေပးေနတုံး မမပြင့္သည္ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လာေရာက္ဆုတ္နယ္ေနပါသည္ ။ “နဲတာႀကီး မဟုတ္ဘူး . .မင္းလတ္ရယ္ .အႀကီးႀကီး ဘဲကြာ” “မမပြင့္ ” “ဘာလဲ မင္းလတ္” “မမနဲ႔ က်ေနာ္ စစ္စတီႏိုင္း ဆြဲၾကမလားဟင္” “အို . .မင္းဟာႀကီးကို မမပြင့္ စုတ္ေပးရမွာလား” “အျပန္အလွန္ ပုံစံေပါ့ က်ေနာ္က မမပြင့္ကို ယက္ေနခ်ိန္ မမပြင့္က က်ေနာ့္ကိုစုတ္ေပးေလ . .ႏွစ္ေယာက္စလုံး တၿပိဳင္နက္ေကာင္းတာေပါ့” မင္းလတ္သည္ လူပါးေလး ။ မမပြင့္ဆီက အေျဖမရခင္ဘဲ မမပြင့္ကိုယ္ေပၚကို ေျပာင္းျပန္ တက္ခြလိုက္ပါေတာ့သည္ ။ မမပြင့္ ေပါင္တန္ေတြကို ဆြဲၿဖဲကိုင္ကာ မမပြင့္ရဲ႕ ရတနာေ႐ြၾကဳတ္ႀကီးကို စတင္နမ္းေပးေလၿပီ ။ သည္အခ်ိန္မွာ မမပြင့္ရဲ႕မ်က္ႏွာနဲ႔ နီးကပ္စြာ မင္းလတ္ရဲ႕လီးႀကီးက ေရာက္ေနသည္ ။ မင္းလတ္က သူ႔ကိုယ္ကို လႈပ္လိုက္ေတာ့ လီးႀကီးဟာ မမပြင့္မ်က္ႏွာကို ထိမိေလေတာ့သည္ ။

မမပြင့္လဲ သူမလက္ကေလးနဲ႔ လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းလတ္သည္ မမပြင့္ရဲ႕ ရတနာေ႐ြၾကဳတ္ကို စယက္သည္ ။ မင္းလတ္ရဲ႕လ်ာက မမပြင့္ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း တျပတ္ျပတ္ အသံေတြျမည္လ်က္ ယက္ေပးေနသည္ ။ ကိုယ့္ကို ေကာင္းေအာင္ ယက္ေပးေနေတာ့ . .သူ႔ကိုလဲ ေစတနာထားခ်င္လာမိသည္ ။ မမပြင့္ သူ႔လီးဒစ္ႀကီးကို ပထမလက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ေပးတာ မင္းလတ္ေက်နပ္စြာ ခံယူေနတုံး မမပြင့္သည္ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ငုံလိုက္သည္ ။ အို မင္းလတ္ တုန္သြားသည္ ။ မမပြင့္ သူ႔ကို စုတ္ေနၿပီ ။

ဒါဟာလဲ အိပ္မက္တခုလိုဘဲ.။ သူ႔လို ၿခံမွာေစာင့္ရတဲ့ ရဲသားေလးတေယာက္ဟာ အိမ္ရွင္ထိပ္တန္းအရာရွိႀကီးရဲ႕ သမီးက လီးစုတ္ေပးတာကို ခံေနရတယ္ဆိုတာ . .ဘယ္သူယုံႏိုင္မလဲ . ။ မင္းလတ္လဲ မမပြင့္ကို ဖိဖိၿပီး ယက္ေတာ့တာဘဲ ။ မမပြင့္ကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔သူတတ္သမွ် သိသမွ်နဲ႔ မမပြင့္က ရတနာေ႐ြၾကဳတ္ႀကီးကို စုတ္လိုက္ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးေနေပသည္ ။ ပိပိႏႈတ္ခမ္းသားေတြၾကားကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ အျပားလိုက္ ယက္ေပးေနေတာ့မမပြင့္ဖင္ႀကီးေတြ ယမ္းခါေနၾကၿပီ ။ မမပြင့္လဲ သူ႔လီးႀကီးရဲ႕ ဒစ္ဖ်ားကို စုတ္ေနသည္ .။ “အိုေကာင္းလိုက္တာ မမပြင့္ရယ္ ” တုံ႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ မမပြင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္တဖက္နဲ႔ ဆြဲၿဖဲကာ သူ႔လ်ာႀကီးကို ထိုးသြင္းသည္ ။ လ်ာကို ေမြ႕ရမ္းေပးသည္ ။ မမပြင္က ထြန႔္ထြန႔္လူးေနၿပီ ။ မမပြင့္လဲ သူမပါးစပ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ မင္းလတ္ရဲ႕လီးႀကီးကို တအားနင္းစုတ္ေလသည္ . ။

မၾကာခင္မွာဘဲ မင္းလတ္သည္ အရမ္းေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာရၿပီး ကာမလမ္းဆုံးကို တက္လွမ္းေတာ့မည္လို႔သိလာလို႔ မမပြင့္ပါးစပ္ထဲက သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလရာ မမပြင့္က ထုတ္ခြင့္မေပးလို႔ အခက္ႀကဳံခိုက္ မမပြင့္လ်ာေလးက လီးတန္ႀကီးရဲ႕ ဒစ္ၾကားကို ထိုးဆြပတ္ရစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိန္းထားတဲ့ၾကားက သုတ္ေတြ တစစ္စစ္ ပန္းထြက္ကုန္ေလသည္ ။ မမပြင့္သည္ တအားဆက္ၿပီး စုတ္ေနဆဲ ။ သူလဲ မမပြင့္ရတနာႀကီးရဲ႕အေစ့ကို ပါးစပ္ထဲငုံကာ စုတ္ေပးေနမိလိုက္သည္ ။ မမပြင့္လဲ တအားအား . .ဟင္းဟင္း ညည္းရင္းတြန႔္လိန္ေနသည္ ။ မမပြင့္လဲ ကာမခရီးအဆုံးကို တက္လွမ္းသြားပုံရသည္ ။ ေနာ္ထီးမူ အေစာႀကီးထၿပီး ေဒၚနန္းေဖါင္းနဲ႔အတူ အားလုံးစားဖို႔ မနက္စာဘရိတ္ဖတ္စ္ လုပ္သည္ ။

ေကာက္ညႇင္းေပါင္း . .ႏွမ္းေထာင္းနဲ႔ တိုဟူး ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ေပါ့ ။ ေဒၚနန္းေဖါင္းက မင္းလတ္ကို သြားႏႈိးခိုင္းသည္ .။ မင္းလတ္ကို စက္ဘီးနဲ႔ နံျပား သြားဝယ္ခိုင္းမလို႔ ။ ပြင့္လန္းအတြက္ေပါ့ ။ ပြင့္လန္းက နံျပားနဲ႔ ပဲျပဳတ္ စားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ မႏၲေလးက ပဲျပဳတ္ေၾကာ္လို ေဒၚနန္းေဖါင္း . .စပါယ္ရွယ္ လုပ္ေပးေလ့ရွိသည္ ။ ေနာ္ထီးမူသည္ မင္းလတ္တို႔ေနတဲ့တန္းလ်ားဆီကို ထြက္ခဲ့သည္ ။ မင္းလတ္သည္ အခန္းေလးခန္းရွိသည္အနက္ အစြန္ဆုံးက အခန္းငယ္ေလးမွာေနသည္ .။ ထီးမူသည္ မင္းလတ္ကို ႏႈိးဖို႔ သူ႔အခန္းထဲ ဝင္လိုက္သည္ ။ မင္းလတ္သည္ သူ႔ကုတင္ေလးမွာ ပက္လက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ဟယ္ ေစာင္တျခား လူတျခား ျဖစ္ေနသည္ ..။ သူ႔ခါးက ပုဆိုးသည္ သူ႔လည္ပင္းမွာ ေရာက္ေနသည္ ။

ထီးမူတကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းကနဲထသြားသည္ ။ အို . မင္းလတ္ရဲ႕ လက္နက္ႀကီးသည္ သူမနဲ႔သိပ္ေမဝးလွ လက္တကမ္းအကြာမွာ မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနသည္ ။ ထီးမူသည္ ေယာက်ၤားတေယာက္ရဲ႕လီးကို ယခုလို အနီးကပ္ တခါမွ မေတြ႕ဘူးခဲ့ ။ ေတြ႕မဲ့ေတြ႕ေတာ့လဲ သူတိတ္တခိုး သေဘာက်ေနေသာ မင္းလတ္ရဲ႕လီး ျဖစ္ေနသည္ ။ မင္းလတ္မွာဒီလို ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ၿပီး ရွည္လ်ားတဲ့ဟာႀကီးရွိမယ္လို႔ ထီးမူထင္မထားမိခဲ့ ။ ဘုရားဘုရား ဒီလိုဟာႀကီးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုးသလဲမသိဘူး . နဲတဲ့ဟာႀကီးမဟုတ္ဘူး . . . မင္းလတ္ကို ႏႈိးဖို႔ လာခဲ့တဲ့ထီးမူ မႏႈိးဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ မင္းလတ္ အိပ္ေမာက်ေနသည္ ။ ညက မမပြင့္ကို ဖြင့္ခြင့္ရခဲ့သည္ ။ ပထမဆုံးမမပြင့္ကို သူဘာဂ်ာကိုင္ခြင့္ရတာ ။ မမပြင့္ပါးစပ္ထဲမွာ သူၿပီးသြားခဲ့သည္ ။ မမပြင့္က သုတ္ေတြကို ၿမိဳခ်သည္ ။ မမပြင့္လဲ ၿပီးသြားစည္လို႔ သူသိသည္ ။ မမပြင့္နဲ႔ သူဖက္ၿပီး အိပ္ေနၿပီး ခနၾကာေတာ့ သူ႔ဒုတ္ႀကီးျပန္မာလာျပန္သည္ ။

မမပြင့္က “စုတ္ေပးရမလားဟင္” လို႔ေမးၿပီး သူက ဘာမွျပန္မေျဖခင္ မမပြင့္သည္ သူ႔ဒုတ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ စုတ္ေပးေနပါၿပီ ။ ဒီတခါေတာ့ သူသည္ ၿပီးသည္အထိ မမပြင့္ကို မစုတ္ေစပါ ။ မမပြင့္ရဲ႕ေဖါင္းအိမို႔ေမာက္တဲ့ ရတနာေ႐ြၾကဳတ္ႀကီးကို သူလိုးျဖစ္ေအာင္ လိုးရမွာေၾကာင့္ပါ ။ မမပြင့္ရဲ႕ေအာင္ျမင္လွပတဲ့ ႏို႔ေတြကိုလဲ သူကိုင္ခြင့္စို႔ခြင့္ ရခဲ့သည္ ။ သူသည္ မင္းလတ္ဆိုတဲ့ နံမည္ကို ဖိုးကံေကာင္းလို႔ ေျပာင္းရေတာ့မည္ ။ သူသည္ ဝမ္းသာလုံးဆို႔ေနသည္ ။ မမပြင့္ကို ဖြင့္ခြင့္ရလို႔။ သူ႔ထက္ အစစ႐ုပ္ေကာ ပညာေကာ ရာထူးအဆင့္ေကာ သာသည့္ မမပြင့္ကို တအားႀကိဳက္ေနတဲ့ မမပြင့္အေဖရဲ႕ ပီေအ ရဲအုပ္ စိုးသာ မမပြင့္အနားကပ္ခြင့္မရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူသည္ မမပြင့္ကို ဖြင့္တဲ့ လူျဖစ္ရလို႔ပါဘဲ ။ ရဲအုပ္စိုးသာ ကိုယ္တိုင္က အရာရွိႀကီးတေယာက္ရဲ႕ သားျဖစ္သည္ ။

အလြန္ရႈိးမ်ားၿပီး ဘဝင္ျမင့္ ေမာက္မာသူပါဘဲ ။ ရဲအုပ္စိုးသာသည္ မမပြင့္အေဖရဲ႕ ပီေအလို႔ ဆိုေပမဲ့ မမပြင့္ဆီမွာ အခစားဝင္ေနတာက ပိုမ်ားသည္ ။ ရဲအုပ္စိုးသာသည္ မင္းလတ္ကို မမပြင့္ အေရးေပးတာကို မႀကိဳက္ ။ မင္းလတ္ကို မမပြင့္တို႔အိမ္မွာေစာင့္တဲ့ တာဝန္ကေန မူရင္း ရဲအရံတပ္ရင္းကို ျပန္ပို႔ဖို႔ သူႀကိဳးစားေသးသည္ ။ မမပြင့္ရဲ႕အေမက မင္းလတ္က ဖင္ေပါ့ၿပီး ခိုင္းလို႔ေကာင္းလို႔ မင္းလတ္ကို အိမ္မွာဘဲထားလို႔ တခ်က္လြတ္ အမိန႔္ထုတ္လိုက္လို႔ ရဲအုပ္စိုးသာ ၿငိမ္ေနရတာ ။ မင္းလတ္သည္ ညက မမပြင့္နဲ႔ သုတ္ ၃ ႀကိမ္ လြတ္ထားတာမို႔ ေရေရလည္လည္ အိပ္ေမာက်ေနသည္ ။

ညက မမပြင့္ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ပန္းကို ရခဲ့တာျဖစ္သည္ ။ မမပြင့္သည္ သူ႔ကို ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးခဲ့သည္ ။ သူသည္ မမပြင့္ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္သည္ ။ သူ႔ကုတင္ေဘးက ခြၽတ္ကနဲ အသံၾကားလို႔ ဂ်ဴတီေစာင့္ဖို႔ သူ႔ေရာင္းရင္း . .တေယာက္ေယာက္ လာတာလားဆိုၿပီး မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိန္းမတေယာက္ သူ႔နားမွာရပ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ မမပြင့္လား ။ အိုး . .ေနာ္ထီးမူပါလား ။ ေနာ္ထီးမူသည္ သူ႔မတ္မတ္ေတာင္ေနတဲ့ ဒုတ္ႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ .။ သူသည္ ဝုန္းကနဲ စိတ္႐ိုင္းေတြ ဝင္လာသည္ ။ ထီးမူသည္ သူ႔ကို ၿပီတီတီနဲ႔ ညဳတုတုနဲ႔လုပ္ေနတာ ၾကာၿပီ ….။ သူ႔ကို ညတုံးကေတာင္ ညဳတုတုနဲ႔ ။ ႐ုတ္တရက္ ထီးမူလက္ကေလးကို ဖမ္းဆုတ္ကိုင္ကာ သူ႔ ဆီကို ဆြဲယူလိုက္သည္ ။ “အေမ့ . အို အကိုမင္းလတ္ . ” ထီးမူ ကုတင္ေပၚကို လဲက်လာသည္ ။ မင္းလတ္သည္ သူကရင္ခြင္ထဲကို အိအိေထြးေထြးေလး က်လာေသာ ထီးမူရဲ႕ ပါးျပင္ေဖါင္းေဖါင္းေလးကို ႐ြတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ ။ ထီးမူရဲ႕ေပါင္တန္ေတြကလဲ ေထာင္ေနေသာ မင္းလတ္ရဲ႕ဒုတ္ႀကီးေပၚ ဖိမိေနၿပီ ။

“အီးဘာဘာလုပ္တာလဲ . . .လြတ္ပါအကို႔ . . .” “ထီးမူ . .နင့္ကိုငါ ခ်စ္တယ္ဟာ အရမ္းခ်စ္တယ္ . .” မင္းလတ္က ထီးမူရဲ႕ႏႈုတ္ခမ္း ထူထူအိအိ ေလးေတြကို ႁပြတ္ကနဲ စုတ္လိုက္သည္ ။ ထီးမူရဲ႕ ဆြယ္တာအက်ၤၤီေလးကေတာ့ ၾကယ္သီး ထပ္မထားလို႔ ေဘးတဖက္တခက္ကို ပြင့္က်ေနသည္ ။ အထဲက ရင္ေစ့ဘေလာက္စ္ေလးရဲ႕ ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြကို မင္းလတ္တေထာက္ေထာက္နဲ႔ ဆြဲဖြင့္ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ အတြင္းခံ ဘာမွ ခံဝတ္မထားတာေၾကာင့္ ထီးမူရဲ႕ဝင္းဝါတဲ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရသည္ ။ “အို အကိုမင္းလတ္ .” မင္းလတ္ ႏို႔ေတြကို မ်က္ႏွာအပ္ခါသူ႔ ႏွေခါင္းႀကီးနဲ႔ နမ္းရႈံ႕ေလသည္ ။ “အိုဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ အကို ရယ္ . . .” “နင္ငါ့ကို ခ်စ္ေနပါတယ္ . .ဟုတ္တယ္မႈတ္လား . . .ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လား ” “အိုဟိုဟို . သိဘူး . .” မင္းလတ္က စူထြက္ေနတဲ့ ႏို႔သီးနီနီေလးကို ဖမ္းဟတ္ခါ စို႔လိုက္သည္ .။

“အို” . သူ႔လက္တဖက္က ထီးမူရဲ႕ ထမိန္အႏြမ္းေလးကို မတင္လွန္လိုက္သည္ ။ “ဟိတ္အာ ….” မင္းလတ္ ေပါင္တန္ေတြက ဖ်တ္ကနဲ ထီးမူရဲ႕ အဝတ္မဲ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးေတြကို ေဘးကိုတြန္းခြဲလိုက္ၿပီး မင္းလတ္ေပါင္ၾကားက ဒုတ္ႀကီးက အိကနဲထီးမူေပါင္ၾကားကို ေထာက္မိေနၿပီ . ။ ထီးမူ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္ ။ “အို . .သူ႔ဟာႀကီး …ငါ့ဟာအေပါက္ဝမွာ ေတ့ထားေနမိၿပီ ေတာ္ေတာ္လက္ျမန္တဲ့အကို . ” မင္းလတ္က ဆတ္ကနဲ ေညႇာင့္လိုက္သည္ ။ သူ႔ဒုတ္ႀကီးက ထီးမူ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ပြတ္ဆြဲသြားသည္ ။ အိက်င္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ ။ ထီးမူေစာက္စိကို မိမိရရထိပြတ္သြားလို႔ပါဘဲ . ။ “အကိုအကိုမလုပ္ပါနဲ႔ . .သူတို႔ ထီးမူၾကာေနရင္ လိုက္လာေနမွာ . .” မင္းလတ္သည္ ထီးမူရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္ ။

ထီးမူေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ မမပြင့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးလိုဘဲ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီး ။ မို႔ေဖါင္းခုံးထေနသည္ .။ ကုန္းယက္ခ်င္စရာႀကီး . ။ မင္းလတ္လဲ ထီးမူႏို႔ေတြကို ဘယ္ညာေျပာင္းကာ တလုံးၿပီးတလုံး စို႔ျပန္သည္ .။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ကို ေအာက္ဘက္ေလ်ာဆင္းကာ ထီးမူ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းထိုးကာ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီး မို႔ေဖါင္းၿပီးခုံးထေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ပါေတာ့သည္ ။ “အာအာ.အကိုရယ္ . အာ . .ဟင့္ . “ ထီးမူ မူးေမ့သြားမတတ္ဘဲ။ “. .အကိုအကိုရယ္ . . .သိပ္ကဲတာဘဲ ထီးမူ အဖုတ္ကို သူ …. ဖမ္းယက္ပစ္တယ္ အို.အိုအကို. .ရယ္ . အာပါ” မင္းလတ္သည္ ထီးမူကို လုပ္ခ်င္ေနတာၾကာၿပီ . .ထီးမူရဲ႕ဖင္ႀကီးေတြကို သူၾကည့္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ထႂကြခဲ့ရတာ ၾကာၿပီ ။ ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေနရာက ထီးမူကိုေပါင္ကေနဆြဲကိုင္ကာ ဆြဲေမွာက္လိုက္သည္ ။

ထီးမူ ေမွာက္ရက္ျဖစ္သြားေတာ့ သူမရဲ႕ ဖင္တုံးေဖြးေဖြးႀကီးေတြက တပ္မက္စရာ တတုံးတခဲႀကီးေတြ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္ ။ မင္းလတ္လဲ ထီးမူဖင္ႀကီးေတြကို နမ္းရႈံ႕ျပန္ သည္ .။ “အို . .အကိုအကို ဖင္ေပါက္ကို ယက္ေနျပန္ၿပီ . မ႐ြံဘူးလား အကိုရယ္ ဟင့္ထီးမူေတာ့ ႐ူးရေတာ့မယ္ . ဟာ” ဖင္ေတြကို ၿဖဲၿပီး ကိုယက္ေနတာ …ထိုအခိုက္ . .ေဒၚနန္းေဖါင္းရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံကို ထီးမူေရာ မင္းလတ္ပါ ၾကားလိုက္ရေလသည္ ။ “ထီးမူ.ထီးမူ …ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ . . ထီးမူး” “ဟာ.. ေခၚေနၿပီထီးမူကို ေခၚေနၿပီ . . ” ထီးမူ အျမန္ထကာ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး မင္းလတ္အခန္းက ထြက္ေျပးသြားသည္. ။ မင္းလတ္သည္ လီးႀကီး မတ္မတ္ေတာင္ၿပီး က်န္ခဲ့သည္ ။ ေတာက္ . ။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ပစၥည္း . . ။ မင္းလတ္ ယူနီေဖါင္းနဲ႔ တန္ဆာပလာေတြ တပ္ဆင္ဝတ္စားအၿပီး ၫြန႔္ေသာင္း ေရာက္လာသည္ .။

“ဟဲဟိုးမွာ အဖိုးႀကီးကို သြားႀကိဳရမယ္တဲ့ . .ထုံးစံအတိုင္း . .တပ္ရင္းကေကာင္ေတြလဲ အက္စေကာ့တစီးပါမယ္ . .ဆရာစိုးသာ လဲ ေရာက္ေနၿပီ ” “ငါက ဟဲဟိုး လိုက္ရမွာလား အိမ္ေစာင့္ရမွာလား ” ” မင္း လိုက္သြားရမွာေပါ့ . .” “အန္တီႀကီး ေဈးဝယ္ရင္ မင္းက ျခင္းဆြဲလိုက္ရမွာ ” ” မမပြင့္ေရာ ဟဲဟိုးလိုက္မွာလား . ” ” ဒါေပါ့ . .အဖိုးႀကီးကို ႀကိဳၿပီးရင္ ေ႐ြေညာင္က သူတို႔အသိ တပ္မႉးဆီ ဝင္အုံ႔းမွာေလ ” ၫြန႔္ေသာင္းလက္ထဲက အမ္၁၆ ေသနတ္ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး မင္းလတ္အိမ္ေဘးမွပတ္ႀကီး အိမ္ေရွ႕ကို ေလ်ာက္ခဲ့သည္ ။ အိမ္ႀကီးေရွ႕မွာ ကားေတြတန္းစီထားသည္။ ေရွ႕ဆုံးက အျပာေရာင္ မာဇဒါဂ်စ္ ၿပီးေတာ့ အန္တီျမနဲ႔ မမပြင့္တို႔စီးမဲ့ မာဇဒါဆလြန္း . .အဲဒီေနာက္က လင္း႐ိုဘာ ငါးခ်ိတ္အျပာေရာင္ႀကီးနဲ႔ ရဲတပ္သားေတြအျပည့္ .။ မင္းလတ္က ေရွ႕ဆုံးက မာဇဒါဂ်စ္ရဲ႕ အေနာက္ခန္းမွာ တက္လိုက္သည္ ။ ကားေပၚမွာ သူ႔ေရာင္းရင္း ရဲသားေတြ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ .။ အားလုံး ပုဝါလည္စီး အနီမ်ားနဲ႔ ။ ဟဲဟိုးေလဆိပ္ .။

မမပြင့္အေဖပါလာမဲ့ေလယာဥ္ ဆင္းအလာကို သူတို႔ေစာင့္ေနၾကသည္ . ။ မင္းလတ္တို႔က မလွမ္းမကမ္းမွာ ေနရာယူထားၾကသည္ .။ ရဲအုပ္စိုးသာသည္ ခါးမွာ သားေရအညိဳေရာင္အိတ္နဲ႔ ပြိဳင့္ ၃၈ ေျပာင္းတိုေလးကို ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး လက္ထဲမွာ လမ္းေလ်ာက္စကားေျပာစက္တလုံးနဲ႔ မမပြင့္အနားမွာ ၿပဳံးၿပီးရွိေနသည္ ။ အန္တီျမက ဟဲဟိုးကြင္းက နံမည္ႀကီး အာလူးေၾကာ္ လိုခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ရဲအုပ္စိုးသာက ျပာျပာသလဲ. .အထုပ္ေတြ ၁၀၀ ေလာက္ ဝယ္သည္ ။ ေ႐ြေညာင္ရဲစခန္းက ရဲမ်ားလဲ ေရာက္ေနသည္ .။ အန္တီျမကို လိုတာလုပ္ေပးဖို႔ အားလုံးျပာျပာသလဲ ျဖစ္ေနၾကသည္ .။ ရဲအုပ္စိုးသာက အာလူးေၾကာ္ထုပ္ေတြကို လာသယ္ဖို႔ မင္းလတ္ကို လွမ္းေခၚသည္ ။ မမပြင့္မင္းလတ္ကို ေတြ႕သြားၿပီ။ မမပြင့္ၿပဳံးၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္ ။ မမပြင့္က သိပ္လွေနသည္ .။ ရဲအုပ္စိုးသာသည္ မေန႔ညက မမပြင့္ကို ဖြင့္သြားတဲ့ေကာင္ဟာ သူဆိုတာသာ သိရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ . . .မင္းလတ္ ေတြးေနသည္ ။

မမပြင့္အနားမွာရွိေနတဲ့ ရဲအုပ္စိုးသာသည္ ေလဆိပ္မွ ရဲတခ်ိဳ႕နဲ႔ စကားေကာင္းေနခိုက္ မမပြင့္က မင္းလတ္ “ခဏ” လို႔ လွမ္းေခၚသည္ ။ ” မမပြင့္ ကုတ္အက်ၤ ီကားေပၚ သြားထားေပးမလားဟင္ မနက္ကေတာ့ ကုတ္လိုသလိုဘဲ . .ခုေတာ့ ေနျမင့္လို႔ ပူလာၿပီး မလိုေတာ့သလိုဘဲ” မမပြင့္ မင္းလတ္ကို ကုတ္လွမ္းေပးလိုက္သည္ ။ အို . .ကုတ္ေအာက္မွာ စာေခါက္ေလး.။ မမပြင့္က တိုးတိုးေလး . . “စာဖတ္ၾကည့္ … “တဲ့ . . ။ မင္းလတ္ မမပြင့္ ကုတ္အက်ၤ ီကို ကားထဲ သြားပို႔အၿပီး.သူ႔ေရာင္းရင္းရဲေဘာ္ေတြကို သူအိမ္သာခဏသြားမယ္လို႔ ေျပာၿပီး အိမ္သာထဲဝင္ကာ မမပြင့္ စာေလးကို ဖတ္သည္ .။ မမပြင့္ရဲ႕စာက … ‘ေမာင္ . .မမ ေမာင္ခ်စ္တာေတြ အရမ္းႀကိဳက္တာဘဲ ။ မမ မနက္ေရာက္ေတာ့ ေမာင့္ကိုလြမ္းေနတယ္ ။ မမ ထပ္ၿပီးလိုခ်င္ေနၿပီကြာ . .မမကို ေမာင္ထပ္ၿပီး နမ္းေပးအုံး ခ်စ္ေပးအုံး ေမာင့္ကိုလဲ အနမ္းေတြထပ္ေပးမယ္ . .ေမာင့္ရဲ႕ ဘတ္ဘတ္ႀကီးကို မမ လြမ္းေနတယ္ . .မၾကာခင္ ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္ . .’ ခ်စ္မမ … မမပြင့္စာကိုဖတ္ၿပီး မင္းလတ္လီးႀကီး မာေက်ာေတာင္မတ္လာသည္ ။

အိမ္သာထဲ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို လက္နဲ႔ဆုတ္ကိုင္ထားမိရသည္ ။ မမပြင့္ေရးတဲ့ ဘတ္ဘတ္ႀကီးဆိုတာက မင္းလတ္ရဲ႕လီးႀကီးနဲ႔ ေဂြးစိႏွစ္လုံးကို မမပြင့္က နံမည္ေပးထားတာပါ ။ မမပြင့္ကို သူဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ ေဂြးစိေတြက မမပြင့္ဖင္ေတြၾကားကို ဘတ္ကနဲ ဘတ္ကနဲ စီးခ်က္မွန္မွန္ ႐ိုက္ခတ္ၾကတာကို မမပြင့္က သေဘာက်ၿပီး . .သူ႔ဘတ္ဘတ္ႀကီးလို႔ နံမည္ေပးထားတာပါ.။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မမပြင့္နဲ႔ မင္းလတ္ မေတြ႕ႏိုင္ၾကပါဘူး ။ အိမ္မွာလဲ လူမလစ္လို႔ ထပ္မေတြ႕ႏိုင္ၾကဘူး ။ ဒါေပမဲ့ မမပြင့္က အရမ္း မင္းလတ္နဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ေနေတာ့ ႀကံဖန္ပါေတာ့သည္။

မင္းလတ္ရဲ႕အလုပ္နားရက္ အျပင္လည္ခြင့္ ရတဲ့ေန႔မွာ မမပြင့္က ဝါးျပားရပ္ကြက္တေနရာက သူ႔သူငယ္ခ်င္း နန္းခမ္းစံရဲ႕အိမ္ကို အိမ္ကကားကို လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ညေနမွ ျပန္ႀကိဳဖို႔ ေျပာသည္ .။ မင္းလတ္က နန္းခမ္းစံတို႔အိမ္ကို လိုက္သြားသည္ ။ နန္းခမ္းစံတို႔မိဘေတြက ရန္ကုန္သြားေနၾကလို႔ နန္းခမ္းစံနဲ႔ သူ႔အေဒၚဘဲ ရွိေနသည္ ။ မမပြင့္နဲ႔ သူနဲ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ႏိုင္ၾကဖို႔ နန္းခမ္းစံက သူမအေဒၚနဲ႔ . . ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ေပးသည္ ။ ေရွာင္ေပးသည္ .။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အငမ္းမရ နမ္းၾကသည္ ။

မေတြ႕ၾကတာၾကာၿပီး . .လြမ္းလြန္းေနတာေၾကာင့္ မမပြင့္ေရာ မင္းလတ္ပါ အဝတ္အစားေတြေတာင္ မခြၽတ္အားဘဲ မမပြင့္ထမိန္ကိုလွန္ကာ မမပြင့္ကို ဆိုဖါေပၚမွာ ေပါင္ကားေစၿပီး မင္းလတ္ မမပြင့္ကို ဘာဂ်ာကိုင္ေလသည္ ။ မမပြင့္သည္ သူ႔ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုတ္ကိုင္ကာ ေအာ္ညည္းသည္ ။ တျပတ္ျပတ္တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံေတြထြက္ေနသည္ .။ အရင္က ခပ္ေရးေရးေပါက္ေနေသာ မမပြင့္ေစာက္ေမြးေတြ အခု လုံးဝေျပာင္ေနသည္ ။ မမပြင့္ ရိပ္လိုက္လား ႏုတ္လိုက္သလားေတာ့ မသိ ။ မမပြင့္ရဲ႕ ဖင္ေအာက္ကို လက္လ်ိဳၿပီး ဖင္ေတြကို သူ ဆုတ္ကိုင္ၿပီး ဖိဖိယက္တာ ။ “အာဟာ . အာအာအာ ေမာင္ရယ္ . အို . .မမပြင့္မမပြင့္. .အာဟာဟာ.အိုအို” မမပြင့္ လူးလန္ေကာ့ေနသည္ .။ “ေတာ္..ေတာ္..ေတာ္ၿပီ..ေမာင့္ဟာႀကိးကို ေပးအုံး . .မမပြင့္ စုတ္ခ်င္တယ္” မမပြင့္သည္ သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို အငမ္းမရဘဲ စုတ္ပါေတာ့သည္ ။

ပါးစပ္ကလဲ တတြတ္တြတ္.နဲ႔ . “လြမ္းလိုက္ရတာ ဘတ္ဘတ္ႀကီးရယ္ လီးႀကီးရယ္” ဆိုၿပီးလ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္စုတ္လိုက္နဲ႔ မင္းလတ္လဲ မမပြင့္လ်ာထိပ္နဲ႔ သူ႔လီးရဲ႕ထိပ္ကအေပါက္ကို ထိုးကလိလိုက္တိုင္း . .မမပြင့္ ပါးစပ္ထဲ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးထိုးေညႇာင့္မိရသည္. .။ “အာ.အာ. ေကာင္း.ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ . .” မမပြင့္ပါးစပ္ထဲ ၿပီးသြားမွာစိုးလို႔ သူ သူ႔လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ရသည္ ။ “ဘာလို႔ထုတ္ခ်င္တာလဲကြာ . .မမပြင့္ စုတ္တာ မေကာင္းလို႔လား . “ “မဟုတ္ဘူး . .အရမ္းေကာင္းတယ္ .မမပြင့္ကို အပီအျပင္ လိုးခ်င္ေနလို႔ “ မမပြင့္က သူကလိုးတယ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သုံးလိုက္တာကို သေဘာက်သြားၿပီး . . “လိုးလိုး. .မမပြင့္ကို မင္းေလး အားရေအာင္ လိုးစမ္းပါကြာ” လို႔ ၿပဳံးၿပဳံးေလး ေျပာလိုက္ပါ သည္ .။

မင္းလတ္ေရာ မမပြင့္ေရာ အဝတ္အစားေတြ အားလုံးကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ စိတ္ရွိလက္ရွိ လိုးၾကေတာ့သည္ ။ မမပြင့္သည္ သူ အင္တာနက္ မွာ ေတြ႕ဖူးထားတဲ့ မိန္းမ အေပၚကတက္ တဲ့ ပုံစံကိုစမ္းလိုၿပီး မင္းလတ္ ကိုယ္ေပၚကို ခြတက္လိုက္ၿပီး မင္းလတ္ရဲ႕ လီးတန္ႀကီးကို သူမလက္ကေလးနဲ႔ ဆြဲယူကာ သူမေစာက္ဖုတ္အေပါက္ဝမွာ ေတ့လိုက္သည္ .။ ေျဖေျဖးထိန္းၿပီးထိုင္ခ် မမ စိုအိအိ မမပြင့္ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားၾကား သူ႔လီးႀကီး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီး ညပ္ေနၿပီး . .ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိ . .ဆိုၿပီး မမပြင့္ေစာက္ေခါင္းထဲ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ျမဳပ္ဝင္သြားၿပီ ။ မမပြင့္ လဲ …. အို . .အာအာ ဆိုၿပီး ညည္းရင္း ဖင္ႀကီးေတြကို ႂကြလိုက္ဖိလိုက္နဲ႔ အေပၚက တက္လိုးေနပါၿပီ ။

“ေကာင္းလား မမ” “ ေကာင္းတယ္ အိုအရမ္းေကာင္းတယ္ .ဟင္း . .ေကာင္းတာ အရမ္း “ မမပြင့္လုပ္ဖူးေအာင္ ေပးလုပ္ရတာျဖစ္ေပမဲ့ မင္းလတ္သည္ မမပြင့္အေပၚကေနတာကို အားမရပါ ။ မမပြင့္ကို ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ကုန္းခိုင္းၿပီး သူအေနာက္မွ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေလသည္ .။ “ လိုးလိုး . လိုးေပးေဆာင့္ေပး တအားတအားေဆာင့္ “ လီးႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနၿပီ ။ ဖြတ္ကနဲ ဖပ္ကနဲ အသံေတြ ဆူညံေနသည္ ။အင္းအင္းနဲ႔ ညည္းသံ အားယူသံေတြ . .ၾကားေနရသည္ .။ တအားေဆာင့္ေနတုံး မမပြင့္ကလဲ ေအာက္မွ တအားျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္ ။ အားနဲ႔ မာန္နဲ႔ .လိုးေဆာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ မမပြင့္က “ ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္ . .ေဆာင့္တအားေဆာင့္ေဆာင့္ “ နဲ႔ေအာ္ရင္း သူလဲ ေအာက္မွဒလစပ္ ျပန္ပင့္ေပးေနရင္းႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿပိဳင္တူလိုကာမအထြပ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိသြားၾကပါေတာ့သည္ ………ၿပီးပါၿပီ။