စွဲလမ်းသွားခဲ့တယ်

စွဲလမ်းသွားခဲ့တယ်

” ခုန … ဖုနျးဆကျတာ … ဒီအိမျလား မသိဘူး ” ” ဟုတျ … ရဗေူး မှာထားတာပါ ” ” ကနြောျ ဒီရပျကှကျ လမျးထိပျကပါ … ရသေန့ျ ရောငျးတာ … အမွဲတမျးယူရငျ အိမျ လိုကျပို့ပေးပါတယျ ” ခငျခြိုနှယျ တယောကျ အိမျရှေ့ ထှကျရပျနစေဉျ သုံးဘီးဆိုငျကယျ တစငျးထိုးရပျကာ အသားညိုညို စှပျကယြျလကျပွတျဖွင့ျ ကောငျလေးမှ သူမအား မေးနသေဖွင့ျ ပွနျဖွနေေ၏။ ” ဟုတျကဲ့ ရှငျ” ” ဒါနဲ့ … ဒီအိမျက အရငျ … ရှေ့နေ ဒေါျသူဇာ … နတောမလား ” ” အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကမြတို့က … ပွောငျးလာတာ ၂ပတျကြောျပဲ ရှိသေးတာ … ဘေးအိမျက အဒေါျတဈယောကျက … ရလေိုခငြျ ဖုနျးဆကျမှာပေးမယျ ဆိုပွီး … ဆကျပေးတာပါ ” ” အောျ … ဟုတျတယျ … ဒေါျတိုးက … ကနြော့ျ ဖေါကျသညျပါ … ကနြော့ျနာမညျက … စိုးကြောျတဲ့ ခုလညျး ဒေါျတိုး အိမျဘေးက လူသဈဆိုလို့ … အမ ရပျနတော မွငျလို့ မေးကွည့ျလိုကျတာ ” ” ဟုတျ … အဲ … အိမျထဲ ထိ … ပို့ပေးပါ့လား ”

” ပို့ပေးပါတယျ … အမရဲ့ … ကဲ နရောပွ ” စိုးကြောျ ပွောပွောဆိုဆိုဖွင့ျ သုံးဘီးဆိုငျကယျ ထိုငျမောငျးသော နရောမှ မွကွေီးပေါျ ဆငျးရာ ပေါငျတဖကျအကွှတှငျ ဒူးဆဈကြောျကြောျလေး ဝတျထားသော ပုဆိုးအောကျနားစက လှနျကာ ပေါငျကွားမှ ငိုကျဆငျးနသေော လီးမဲကွီးနှင့ျ တှဲကနြသေော လဥနှဈလုံးအား ခငျခြိုနှယျ လှဈကနဲ့ မွငျလိုကျရတော့သညျ။ ” အာ ” အကွည့ျလှဲရငျး မကြျနှာလေး ရဲတကျလာ၏။ ” အမ… ကနြော့ျကို … နရောပွလေ ” ရှကျစိတျမြား ဝငျရောကျနစေဉျ စိုးကြောျ အသံကွောင့ျ ပွနျကွည့ျမိရာ မိုးကြောျမှာ သုံးဘီးဆိုငျကယျ နောကျခနျးမှ ရသေန့ျဗူးကွီး တဗူးအား ပုခုံးပေါျ ထမျးတာသညျကို မွငျလိုကျရ၏။ ” ဒီ ဒီ … ဒီဘကျ ” ခငျခြိုနှယျမှာ အသံတုနျရီစှာ ပွောရငျး အိမျထဲဝငျလာခဲ့သညျ။သူမ လကျထပျပွီးတာ ၁လခန့ျသာ ရှိသေး၏။ မငျ်ဂလာဆောငျပွီးသညျနှင့ျ ယောက်ခမအိမျ လိုကျနရော ၁ပတျသာ နခေဲ့ရသညျ။

လငျဖွဈသူ အောငျနိုငျ၏ အမ အပြိုကွီးနှင့ျ စကားမြားကာ ၂ပတျအကွာတှငျ ယခုလကျရှိ အိမျလေးအား အလောသုံးဆယျဖွင့ျ ငှားနလေိုကျကွ၏။ အရပျ မနိမ့ျမမွင့ျဖွင့ျ မကြျခုံးထူထူ မကြျဝနျးနကျလေးဖွင့ျ မကြျနှာသှယျကာ နကျမှောငျသော ဆံနှယျမြားအား ဆံကစြျ ကစြျပွီး နောကျကြောဘကျ ခထြားလေ့ရှိ၏။ ခန်ဓာကိုယျ အခြိုးစား ကြ၍ မို့မောကျ စူထှကျနသေော ရငျသားမြားနှင့ျ လိုကျဖကျစှာ ခါးသေး ကဉြျလေး အောကျ လုံးဝနျးကော့ထှကျနသေော ဖငျသားစိုငျကွီးမြား ပိုငျဆိုငျထားသညျ။ စိုးကြောျမှာ လှနျခဲ့တဲ့ ၆နှဈခန့ျက ဈေးထဲ ကွုံရာကဘြမျး လုပျရငျး အထညျဆိုငျပိုငျရှငျ ရှမျးတရုတျမ တဈယောကျနှင့ျ ရငျးနှီးသှားခဲ့သညျ။ထိုရှမျးတရုတျမ၏ အထညျထုပျမြား နယျသို့ပို့ရာ မိုးကြောျမှာ ကားကိတျမြားသို့ လကျတှနျးလှညျးဖွင့ျ ပို့ပေးရ၏။

တဖွညျးဖွညျး လူခငြျးရငျးနှီးရာမှ ခန်ဓာကိုယျခငြျး ရငျးနှီးကာ လိုးနညျးပေါငျးစုံ တတျကြှမျးခဲ့တော့သညျ။ ခုလကျရှိ သုံးဘီးဆိုငျကယျ ဝယျသည့ျအခြိနျ အထညျဆိုငျပိုငျရှငျ ရှမျးတရုတျမ က လိုအပျသည့ျ ငှကွေေး စိုကျဝယျပေးကာ ရသေန့ျဗူးရောငျးသော ဆိုငျခနျးလေး ငှားနိုငျသညျအထိ ကူညီပေးခဲ့၏။ သို့သောျ ရှမျးတရုတျမ၏ ယောကငြျ်ားဖွဈသူ ရိတျမိသှားရာ ဈေးထဲမှ ဆိုငျခနျးအားရောငျး၍ သူ့မိနျးမသူ ခေါျကာ မူဆယျသို့ ပွနျသှားသညျဟု နောကျဆုံး သိလိုကျရသညျ။ ရှမျးတရုတျမဆီမှ အထောကျအပံ့ မရတော့ပမေယျ ရသေန့ျဗူး ရောငျးသော လုပျငနျးလေး အောငျမွငျလာတော့သညျ။ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ လငျဖွဈသူ အောငျနိုငျ အလုပျသှားလငြျ အိမျမှာ တယောကျထဲ ကနြျနရေဈတတျသညျ။

ယောက်ခမ အိမျတှငျ ယောငျးမနှင့ျ အဆငျမပွရော ဒီအိမျလေး ပွောငျးလာပွီးမှ တဈယောကျထဲ အေးအေးဆေးဆေး ခကြျလိုကျ ပွုတျလိုကျ လြှောျလိုကျ ဖုတျလိုကျဖွင့ျ စိတျခမြျးသာနရေ၏။ တဖွညျးဖွညျး ဒီရပျကှကျလေးထဲ ၆လ ကြောျကြောျ နလောခဲ့ရာ ရပျကှကျထဲ အသိမိတျဆှမြေား ရရှိလာကာ တခြို့ဆို စားအိမျ သောကျအိမျ ဖွဈလာခဲ့သညျ။ အောငျနိုငျမှာလညျး မယားဖွဈသူ ဒီရပျကှကျလေးထဲ ပြောျရှှငျနသေညျကို တှေ့မွငျရသဖွင့ျ နောကျဆံမတငျးတော့ပဲ အလုပျထဲတှငျ စိတျနှဈထားတော့၏။

” မမခြို … ရရေောကျပီ ဗြို့ ” ” အေးအေး … စိုးကြောျ … မောငျလေး … အမ အဝတျလဲနလေို့ … အိမျထဲ တခါတညျး ယူခဲ့လိုကျ ” ရခြေိုးပွီး အဝတျစား လဲနသေဖွင့ျ အိပျခနျးထဲမှပငျ အိမျရှေ့ လှမျးအောျ လိုကျသညျ။ပေ၂ဝ ပေ၄ဝ ထရံကာ သှပျမိုး အိမျလေးတှငျ အိမျရှေ့ ဧည့ျခနျးနှင့ျ အိပျခနျးမှာ ကပျလကြျမို့ အခနျးထဲမှ အိမျရှေ့သို အောျသံ ပီပီသသ ကွားနရေ၏။အကငြျ် ီလဲပွီးသားမို့ စကပျထမိနျ အမွနျဝတျရငျး ပိုကျဆံ၅၀ဝတနျလေး ကိုငျကာ ထှကျလာရာ စိုးကြောျမှာ ရေးဗူး အဟောငျးဖွင့ျ အသဈလဲကာ ဗူးဟောငျးမှ လကျကနြျရမြေားအား ဘေးနားမှ သှပျပုံလေးထဲ သှနျထည့ျပေးနရှောသညျ။ ” ကဲ … ရပွီ … မမခြို ” ခငျခြိုနှယျ အနားရောကျလာစဉျ စိုးကြောျ ပုဆိုးပွငျ ဝတျရာ လမှှေးအုံ ပါးပါးလေးအောကျ ငိုကျကနြသေော လီးကွီးအား ဒုတိယ အကွိမျ မွငျလိုကျရပွနျသညျ။

” အာကှာ … စိုးကြောျ ရာ … ပုဆိုးဝတျရငျ သခြောဝတျပါ … မငျးဟာကလဲ ” ခငျခြိုနှယျမှ အိမျထောငျသညျ ဘဝ ရောကျသောျလညျး အရှကျအကွောကျ ကွီးသူမို့ လငျမယား ဆကျဆံ ရာတှငျတောငျ ထမိနျလေးသာ လှနျပေးလေ့ရှိသညျ။ လငျဖွူသူ လီးကိုသာ မွငျဖူးထားသော ခငျခြိုနှယျ အဖို့ စိုးကြောျလီးကွီး မွငျတိုငျး ရငျတုနျပနျးတုနျ ဖွဈနရေတော့သညျ။စှပျကယြျလကျပွတျ ပုဆိုးတိုတို ဝတျလေ့ ရှိသောအသားညိုညို လူကောငျထှားထှား စိုးကြောျ ခန်ဓာကိုယျမှ ကွှကျသားမွောငျးကွီးမြား မွငျတိုငျး လငျဖွဈသူ အောငျနိုငျ၏ ကိုယျလုံးဖွင့ျ ယှဉျကွည့ျ တတျလာသညျ။ စိုးကြောျမှာလညျး ခငျခြိုနှယျတို့အိမျ ရစေပို့ကတညျးက ခငျခြိုနှယျ၏ ဖငျကွီးအား ကွည့ျရငျး စိတျထဲ တနှေးနှေးဖွင့ျ မရိုးမယှဖွဈနရေ၏။ခုလညျး ခငျခြိုနှယျ အနားရောကျသညျနှင့ျ ပုဆိုးဖွန့ျဝတျကာ လီးအား မမွငျ မွငျအောငျ ပွလိုကျ၏။

ခငျခြိုနှယျမှာ မငျ်ဂလာဆောငျတခုသို့ သှားရနျ အနကျရောငျလကျပွတျ ခါးတိုအကငြျ် ီနှင့ျ ထမိနျစကပျအပြော့သားလေး ဝတျဆငျထားသညျ။ဇာအကငြျ် ီလကျပွတျလေးမှာ ပါးလှှာသဖွင့ျ နို့အုံအား ဖုံးထားသော ဘောျလီအနီရောငျလေးအား အနီးကပျမွငျနရေ၏။ခါတိုအကငြျ် ီအောကျနားစ လေးဘေး အသားစိုငျဖှေးဖှေးလေးနှင့ျ စကပျ ထမိနျအောကျ ဖငျသားစိုငျကွီးမှာ ကော့ထှကျ ဝိုငျးစကျနတေော့သညျ။ ” လှလိုကျတာ … မမခြိုရယျ ” ” ဟငျ ” ပိုကျဆံပေးနစေဉျ စိုးကြောျစကားကွောင့ျ ခငျခြိုနှယျမှာ ရုတျတရကျကွောငျသှားသညျ။ ” တကယျပါဗြာ … အရပျထဲက အပြိုတှေ ရှုံးအောငျကို လှတာ ” ထပျပွောလိုကျသော စကားကွောင့ျ မကြျနှာလေး ပနျးရောငျသနျးလာပွနျ၏။ ” ဟိတျ … မောငျနှမခငြျးနောျ … ဘာတှပွေောနတောလဲ ” အိမျထောငျသညျဖွဈသောျလညျး သူမအလှအား ခြီးမှနျးနသေဖွင့ျ ရှကျသှေးကွှယျကာ ရငျခုနျ နမေိတော့သညျ။

စိုးကြောျထှကျသှားသညျနှင့ျ အိမျသော့ခတျကာ မငျ်ဂလာဆောငျသို့ ဆိုငျကယျ ကိုယျတိုငျမောငျး၍ ထှကျလာခဲ့လိုကျ၏။ မငျ်ဂလာဆောငျကအပွနျ သတို့သမီး မိသားစုမြား ဓတျပုံအတူရိုကျနသေညျကို ကွည့ျရငျး မိဘနှဈပါးအား သတိရမိနသေညျ။ အိမျမရောကျတာလဲ ၆လ ရလ လောကျရှိပွီမို့ ညပိုငျး လငျဖွဈသူနှင့ျ ထမငျး အတူစားရငျး ဥပုတျနေ့ အလုပျနားရကျ မိဘအိမျ ခဏပွနျခငြျကွောငျး ပွောပွနေ၏။ ” ကိုအောငျ … နကျဖနျ ခြို့ကို … အမတေို့အိမျ လိုကျပို့ပေးပါ့လား … မရောကျတာလညျး ကွာပွီ ” ” ဒီရကျထဲ … အလုပျက နားမရဘူး … ခြိုရဲ့ … ပစ်စညျးတှေ … နယျပို့နရေတာ … တဆိုငျလုံး မနားရဲကွဘူး ” ” ဟာကှာ … အလုပျနားရကျလေ … အမေ့အိမျ မရောကျတာ ကွာလှပွီ … ညမအိပျပါဘူး … ညနပေိုငျး ပွနျလာကွမယျလေ ” အောငျနိုငျ အကပြျရိုကျသှားတော့သညျ။အမှနျတော့ ဥပုတျနေ့ အလုပျခှင့ျယူကာ လိုကျပို့လငြျ ရသောျလညျး လကျထပျပွီး အမဖွဈသူနှင့ျ စကားမြားကာ အိမျပေါျမှ ဆငျးပွီး အိမျငှားနရေသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယ့ျ မိဘမြားမှ မကြနေပျသညျမို့ မကြျနှာခငြျး ဆိုငျဖို့ ခကျနရှော၏။ ” ကိုအောငျ … တကယျပွောတာပါ ခြိုရယျ … အလုပျက နားမရလို့ပါ ” အောငျနိုငျတယောကျ ဘ

ယျလိုပငျ ပွောပွော နောကျဆုံး ခစြျဇနီးလေး အလို လိုကျရတော့သညျ။ သို့သောျ သူလိုကျမပို့ပေ။ နောကျရကျ မနကျ ရဗေူး လာပို့သော စိုးကြောျအား အကူညီတောငျးလိုကျရ၏။ ” အောျ … ရပါတယျ အကိုရ … ကနြောျ ဥပုတျနေ့ဆို ဆိုငျပိတျတယျလေ … လိုကျပို့ ပေးပါ့မယျ ” ဥပုတျနေ့ အောငျနိုငျ အလုပျသှားသညျနှင့ျ ခငျခြိုနှယျမှာ မိဘအိမျ ခဏ ပွနျမညျမို့ လငျဖွဈသူ အတှကျ ညနစောပါ ခကြျပေးလိုကျသညျ။မီးဖိုခနျးထဲ ဟငျးခကြျနစေဉျ စိုးကြောျ ရောကျလာသဖွင့ျ ဧည့ျခနျးထဲ ခဏ စောင့ျရနျ ပွောပွီး ကောျဖီ တခှကျ ဖြောျပေးထား၏။ ” စိုးကြောျ … ခဏစောင့ျ … ဟငျးကကြျတာနဲ့ ရအေမွနျ ခြိုးလိုကျမယျ ” ” ဟုတျ မမခြို … အေးဆေးလုပျပါ ” ခငျခြိုနှယျ ဟငျးခကြျပွီးသညျနှင့ျ ရခြေိုးခနျး ဝငျကာ ခပျသှကျသှကျ ခြိုးလိုကျပွီး မိတျကပျပါးပါးပုတျ နုတျခမျးနီဆိုး အဝါရောငျ ပါတိတျဝမျးဆကျလေး ဝတျကာ ဧည့ျခနျးဘကျ လြှောကျလာခဲ့သညျ။

စိုးကြောျမှာ ဧည့ျခနျးထဲ ဖုံးဖှင့ျပွီး အပွာကားကွည့ျရငျး လီးအား လကျဖွင့ျကိုငျ၍ ဂှငျးထုနသေညျကို မွငျလိုကျရ၏။ ” အား ရှီးးးး …… မမခြိုရယျ …… ခစြျတယျဗြာ … အားးးး အားးးး အားးးး … ရှီးးးးးးး းးးး ” ခငျခြိုနှယ့ျ နာမညျအား ရှတျဆိုကာ စိုးကြောျ တဈယောကျ မကြျစိမှိတျကာ တအီးအီး ညညျးနပွေနျသညျ။ ” ဟဲ့ … အိုရျ …… စိုးကြောျ …… မငျး မငျး …… ဘာ တှေ လုပျ နတောလဲ ” စိုးကြောျလကျထဲမှ လီးကွီးမှာ တဆကျဆကျတုနျရငျး ဒဈကွီးမှာ ကားထှကျနေ၏။ ခငျခြိုနှယျမှာ အံအောမှငျသကျရငျး လငျဖွဈသူ အောငျနိုင့ျလီးထကျ ကွီးမားတုတျခိုငျသော လီးအား သတိလကျလှတျ ကွည့ျနမေိသညျ။ စိုးကြောျမှာ ခငျခြိုနှယ့ျအား မှနျးထုနစေဉျ ပကျပငျးမိသှားသဖွင့ျ ရှကျစိတျအတူ ကာမစိတျမြား တောကျလောငျသှားရ၏။ လကျမွနျ ခွမွေနျရှိသူပီပီ ခငျခြိူနှယ့ျ ထမိနျအား ဆှဲခြှတျပဈတော့သညျ။

” ဟာ … ကိုငျးဟာ … ဖွနျး ဖွနျး ” ခငျခြိုနှယျ တဈယောကျ ရုတျတရကျ ရှကျဒေါသထှကျပွီး စိုးကြောျ ပါးအား ဘယျပွနျ ညာပွနျ ရိုကျကာ သူမ အိပျခနျးထဲ ပွေးဝငျ သှားတော့သညျ။ စိုးကြောျမှာ ခကြျခငြျး သူမနောကျမှ ကပျလိုကျသှားကာ အိပျခနျးထဲ ကုတငျနား အရောကျ နောကျမှ သိုငျးဖကျကာ ကုတငျပေါျ ဖိလှဲလိုကျ၏။ ” မငျး မငျး … မမိုကျရိုငျးနဲ့ … စိုးကြောျ … ဖယျစမျးဟာ ” ခငျခြိုနှယျတဈယောကျ ရနျတှေ့ရငျး ရုနျးကနျနရော နို့အုံမြားအား ညှဈခြခေံလိုကျရပွနျသညျ။ ” ငါ့ မှာ … ယောကငြျ်ား ရှိတယျ … မငျး သိသားနဲ့ ကှာ ” ခငျခြိုနှယျမှာ ရုနျးကနျနရေငျး အားပြော့ကာ အသံမြား တုနျယငျလာရ၏။ပကျလကျ အနထေားနှင့ျမို့ စိုးကြောျ ပုဆိုးအတှငျးမှ လီးကွီးမှာ သူမပေါငျဂှလေးအား ထောကျမိနပွေနျသညျ။ စိုးကြောျမှာ ခြှေးစေးမြား ပြံနသေော ခငျခြိုနှယ့ျ မကြျနှာလေးအား ကွည့ျရငျး နူတျခမျးသားလေးအား ဆှဲစုပျလိုကျ၏။ ” အု … မ လုပျ … ပွှတျဈ … အာ … ဖလု … ပွှတျ ပွှတျ ” နူတျခမျးခငြျး တေ့စုပျနသေဖွင့ျ မကြျနှာလေး ရမျးရှောငျနရော စိုးကြောျမှာ ခငျခြိုနှယျ နူတျခမျးဖူးဖူးလေးအား မိမိရရ ဆှဲစုပျရငျး လကျနှဈဘကျကလညျး ပါတိတျအကငြျ် ီလေး၏ နှိပျသီးမြား ဆှဲဖွုတျကာ ဘောျလီအား အောကျဆှဲခပြဈပွနျသညျ။

ဘောျလီရှေ့ခွမျးမှ ပင့ျတငျထားသလိုဖွဈသော ရငျသားစိုငျ နှဈဖကျအား ပါးစပျဖွင့ျ ဆှဲစုပျပဈသညျ။ ” ပွှတျ ပွှတျ … ပလပျ … ပွှတျ ” ” အိုးးး ” ခငျခြိုနှယျ တဈကိုယျလုံး တုနျယငျနတေော့၏။ ” မ လုပျ နဲ့ …… ဖယျ … လှတျစမျး … လှတျ လှတျ ” လငျဖွဈသူပငျ မစို့ဘူးသော နို့သီးခေါငျးလေးအား အစို့ခံလိုကျရသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ရငျဘတျကွီး ကွှတကျလာရပွနျသညျ။ ” ပွှတျ … အင့ျ … နို့သီးခေါငျးလေးက … ပနျးရောငျလေး … မမခြိုရာ …… လှလိုကျတာ ” ” အဟင့ျ ဟင့ျ … လှတျ ပါ ” ငွငျးနပေမေယ့ျ စိုးကြောျမှာ နို့သီးခေါငျးလေးအား စို့ရငျး အုံလိုကျ ပါးစပျထဲ ဆှဲစုပျလိုကျသဖွင့ျ နို့အုံတဝိုကျ ယားတကျလာရသညျ။ နို့အုံအား ပါးစပျထဲ ထည့ျကာ နို့သီးခေါငျးလေးအား လြှာဖွင့ျ ဝိုကျပေးရငျး အပေါျက မိုးပွီးခှထားရာမှ ဘေးသို့ တစောငျးလှဲလိုကျပွီး ထမိနျ အား ညာလကျဖွင့ျ ဗိုကျပေါျဆှဲတငျလိုကျပွနျ၏။

ပါတိတျထမိနျ အောကျနားစလေး လှနျတကျလာစဉျ အတှငျးခံ ဘောငျးဘီ အောကျမှ စောကျပတျအုံလေးမှာ အရညျလေးစို့ကာ ဖေါငျးကွှနသေညျ။စိုးကြောျ တယောကျ နိ့စို့နရောမှ ဘေးတိုကျထထိုငျကာ ခငျခြိုနှယ့ျ ပေါငျဂှထဲ လကျဖွင့ျ အုပျကိုငျ ဖိလိုကျပွနျ၏။ ” ကွည့ျပါဦး … မမခြို … စောကျဖုတျလေးက … ဖေါငျးနတောပဲ ” ” အို့ … မဟုတျပဲနဲ့ … အဟင့ျ ဟင့ျ ” စိုးကြောျ လကျခြောငျးလေးမြားက အတှငျးခံဘောငျးဘီ အပွငျမှ ဖိဆှဲပဈရာ ခကျခြိုနှယျ တယောကျ ပေါငျတနျလေးစိကာ ငိုသံလေးနှင့ျ ပွောနရှောသညျ။

” ပေါငျလေး ဖွဲပေးပါဦး … မမခြိုရယျ … စောကျပတျလေးက … ပှတျလို့ကောငျးလို့ပါ ” ” အဟင့ျ … ကြှတျ … မလုပျပါနဲ့တော့ … အ အ ” ခငျခြိုနှယျမှာ ပေါငျနှဈခြောငျး စိကာ မကြျရညျမြားဝဲ၍ တောငျးပနျနပွေနျသညျ။ သူစိမျးယောကငြျ်ား တဈဦးမှ ထမိနျလှနျကာ စောကျပတျအား နိုကျရငျး တဈတဈခှခှ ပွောနသေဖွင့ျ ရှကျစိတျနဲ့အတူ ကာမစိတျလေး နိုးထလာရ၏။ ” အရညျတှေ ထှကျနပွေီ … ခံခငြျ နပွေီ ထငျတယျ … မမခြို ” ” မဟုတျဘူး … မဟုတျဘူး … အဟင့ျ ” ခငျခြိုနှယျ ခေါငျးရမျး ပွောနစေဉျ အတှငျးခံလေးအား ဆှဲခြှတျလိုကျသညျ။သို့သော ကုတငျပေါျ ကားထှကျ နသေော ဖငျကွီးက ဖိထားသဖွင့ျ စောကျဖုတျ ပေါျရုံလေး ပေါငျလယျထိသာ ဆှဲရ၏။အတှငျးခံ အပေါျမြော့ကွိုးလေးအား ညာလကျဖွင့ျ ဆှဲရငျး ပေါငျတနျဖှေးဖှေးလေးနှဈဖကျနှင့ျ ညှပျထားသော စောကျပတျလေးအား ဘယျလကျဖွင့ျ နိုကျလိုကျပွနျသညျ။

စောကျစိလေးအား လကျမနှင့ျ လကျညိုး အသုံးပွုကာ ညှဈခြပေေးရာ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ပှကျကနဲ့ စောကျရညျမြား အမျကလြာ တော့၏။ ” အ အ … အ …… ဘာတှလေုပျနတောလဲ ” ” အတှငျးခံလေး ခြှတျရအောငျ … မမခြိုရာ … အရညျတှေ စိုကုနျလိမ့ျမယျ ” ” မခြှတျဘူး … မခြှတျဘူး … ထပျမနိုကျနဲ့တော့ ” သို့သောျ စိုးကြောျမှာ စောကျစိလေးအား ခပျတငျးတငျး ညှဈခြလေိုကျသဖွင့ျ ခါးလေးတုနျကာ ဖငျကွီး ကွှတကျသှား၏။ဖငျသားစိုငျကွီး လထေဲ မွှောကျလာစဉျ ဇပျကနဲ့ အတှငျးခံ ဘောငျးဘီ လေးအား ဆှဲခြှတျလိုကျတော့သညျ။ ဘောငျးဘီ ကြှတျသညျနှင့ျ ဆီးခုံးပေါျမှ စောကျမှှေးအုံလေးအား ညာဘကျလကျဖဝါးဖွင့ျ ပှတျကာ ခေါငျးထောငျ နသေော အစိလေးအား မထိတထိလေး ပှတျပေး နပွေနျ၏။ခငျခြိုနှယျ တယောကျ မခံစားဖူးသော အရသာအား ခံစားရငျး ကော့ပြံလာသညျ။

” အ အားးးး … မ မ … မ ရ တော့ ဘူး …… အီးးးး ရှီးးးး … အားးးး အ အ ” ကော့ပြံနစေဉျ စိုးကြောျမှာ စောကျစိအား ကလ ိနသေော လကျအား ပွနျရုပျလိုကျရာ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ဇပျငငျဇပျငငျလေး ဖွဈနတေော့၏။ ” အာ … ဘာ လို့ … ရပျ ပဈတာလဲ … ကြှတျ ” အထိအတှေ့နောကျလိုကျရငျး လှတျကနဲ့ ပွောပွီးမှ ခငျခြိုနှယ့ျ မကြျနှာလေး ရဲတှကျလာပွနျသညျ။ စိုးကြောျမှာ ခငျခြိုနှယ့ျ ပေါငျတနျနှဈဖကျအား ဖွဲကာ မာခဲနသေော စောကျစိလေးအား ဆှဲစုပျလိုကျတော့၏။ ” ပွှတျ … အ …… အမေ့ …… အဟင့ျ ဟင့ျ …… ထှကျ ထှကျ ထှကျကုနျပွီ … အ အားးးး ” အရှိနျပွငျးပွငျးနှင့ျ ပနျးထှကျလာသော စောကျရညျ မြားမှာ ကုတငျစောငျးကြောျကာ ကွမျးပွငျပေါျ စငျကကြုနျသညျ။ သူမကိုယျသူမလညျး အံအော နမေိ၏ လငျဖွဈသူအား အလိုးခံခဲ့ခြိနျတောငျ ဒီလို အရသာမြိုး မရရှိဖူးခဲ့ပေ။ကုတငျပေါျ ပကျလကျ အနထေားနှင့ျ ခွဖြေားထောငျ ခါးကော့ရငျး စိုးကြောျရှေ့ အရှကျတရား ကငျးမဲ့ကာ စောကျရညျမြား ထောငျပနျး နတေော့၏။

စောကျရညျမြား ကုနျမှ မကြျနှာလေး တဈဖကျသို့လှည့ျထားလိုကျသညျ။ ” မမခြို … ကနြောျ လိုးတော့မယျနောျ ” ” အဟင့ျ ဟင့ျ … မလုပျရဘူး … မလုပျပါနဲ့ … ဒီလောကျဆို ကြနေပျပါတော့ … စိုးကြောျရယျ … မမခြိုက အိမျထောငျသညျလေ … ဟင့ျ ဟင့ျ ” ” ဟာ … မမခြိုကလညျး … အရညျတှတေောငျ ထှကျနတောကို ” စိုးကြောျမှာ စကားပွောရငျး ခငျခြိုနှယ့ျ အစိလေးအား ဒဈဖူးနှင့ျ ဖိကလောျလိုကျ၏။ ” အ … မလုပျပါနဲ့ ဆို … မမခြို … တောငျး ပနျ ပနျ … အ အားးးး … နာတယျဟ …… အမလေး သပေါပွီ …… ကြှတျကြှတျ ” ခငျခြိုနှယျ တောငျးပနျစကား မဆုံးခငျ စောကျပတျထဲ လီးဖွင့ျတေ့ကာ ဇပျကနဲ့ ဖိသှငျးပဈသညျ။ ” မမခြို စောကျပတျလေးက … ကဉြျးလို့ပါ … ခဏလေး အောင့ျခံလိုကျ … အရမျးကောငျးလာမှပါ ” ခငျခြိုနှယျမှာ အိမျထောငျသညျဆိုပမေယ့ျ စိုးကြောျ လီးက ကွီးနသေဖွင့ျ သူမ အဖုတျလေးမှာ မဆန့ျမပွဲ ခံနရေရှာ၏။ ” ဗစြျ … အအ … ဗစြျ ဘှတျ ……

အ အားးးး ကှဲပွီနမှော အမလေးးးး … ထုတျတော့ ထုတျ ထုတျ … မရဘူး … မငျးလီးကွီးက တအား ထှားတယျ … အ အ ” တကယျလညျး အဖုတျနူတျခမျးသားလေး အနညျးငယျ ကှဲသှားပွီး လီးက တဝကျကြောျကြောျ စောကျခေါငျးပေါကျထဲ ဝငျသှားတော့သညျ။ ” ဘှတျ …… ဗစြျ …… အအ ……… ဖှပျ ဘှတျ … ကြှတျ …… သပွေီသပွေီ … အဟင့ျ ဟင့ျ … ကိုငျးဟာ … ဝှီးးးး … ဘုတျ … အှပျ … ဟင့ျ ဟင့ျ ” စိုးကြောျ လီးအဆုံးထိ ပဈလိုးရာ မခံနိုငျတော့သဖွင့ျ ရငျဘတျကွီးမား တဘုံးဘုံး ထုကာ တှနျးပဈလိုကျ၏။သို့သောျ စိုးကြောျကလညျး ခငျခြိုနှယျ ပေါငျကွားမှ အရညျရှှဲနသေော အဖုတျထဲ လီးအရငျးထိ ဖိကပျ ထားတော့သညျ။စိုးကြောျမှာ လီးအား အဖြားထိ ထုတျကာ အရငျးထိ တခကြျခငြျး ဆောင့ျလိုးပဈ၏။

တဖွညျးဖွညျး လီးအရသာ တှေ့လာသော ခငျခြိုနှယျ တယောကျ မသိမသာလေး စောကျဖုတျအား ကော့ပေးကာ မကြျနှာအား ဘေးလှဲထားလိုကျ ပွနျသညျ။နို့အုံနှဈဖကျအား ညှဈခြရေငျး ခပျသှကျသှကျလေး ဖိလိုးရာ ခငျခြိုနှယ့ျ ရငျဘတျကွီး ကော့တကျလာတော့၏။ ” အင့ျ … ဘှတျ ဘှတျ …… အ အားးးး …… ကြှတျ …… အဟင့ျ ဟင့ျ … ရှီးးးးး းးးး ” စိုးကြောျမှာ မနားတမျးလိုးရငျး ပါတိတျအကငြျ် ီ နှိပျသီးလေးမြားအား ဆှဲဖွုတျရာ ခငျခြိုနှယျမှာ ငွငျးဆနျခွငျး မရှိသဖွင့ျ အကငြျ် ီအား ဖွဲကာ အတှငျးဘကျမှ ဘောလီအား အလယျမှ နို့အုံအောကျ ဆှဲခပြဈ၏။

ဘောျလီခြိတျ တဈခုပွုတျသှားတိုငျးတငျးကားနသေော နို့အုံနှဈဖကျအား ဘောျလီရှေ့ခွမျးမှ ပင့ျတငျထားသလို ဖွဈရာ နို့အုံနှဈဖကျမှာ ပူးကပျပွီး နို့သီးခေါငျးလေးမြား ထောငျလာတော့သညျ။ နို့သီးခေါငျး ၂ခုအား တလှည့ျစီစို့ကာ အားရပါးရ ဖိလိုးနပွေနျ၏။ ” ကြှတျ … အာ အာ … ရှီးးးးး …… ကောငျး ကောငျး ကောငျးတယျ …… အ အားးးး မထငျမှတျပဲ ခငျခြိုနှယျ ဆီက ရမ်မကျညညျးသံ လေးမြား ကွားလိုကျရသဖွင့ျ စိုးကြောျတယောကျ ကာမစိတျ ပွငျးထနျလာကာ မီးပှင့ျမတတျ ဆောင့ျလိုးပဈသညျ။ ” အ …… အားးးး …… ပွီး ပွီး …… ပွီးတော့မယျ … ထငျတယျ …… ရှီးးးးး းးးးး ကြှတျ …… အာကှာ ……… အဟင့ျ ဟင့ျ ” ခငျခြိုနှယျမှာ ပွီးခါနီးမို့ ကိုယျလုံးလေး တှန့ျလိမ့ျကာ စောကျပတျအား ကော့ပေးရငျး တအားအား ညညျးနရှောသညျ။

စိုးကြောျမှာလညျး မနားတမျး ဆှဲလိုးရငျး မေးကွောမြား ထောငျလာကာ ခဏအကွာ နောကျဆုံးတခကြျ ဆောင့ျလိုးရငျး လရညျမြား ပနျးထည့ျပဈတော့၏။ ” အငျးဟငျး … အငျး ဟငျး … အ ရမျး ကောငျး တယျ ကှာ … အ အ အားးးးး … အိ့ … ထှကျ ထှကျ ထှကျပွီ … အမလေးးးးး အားးး အားးးး …… ရှီးးးးးး းးးးးးး ဟူးးးးးးးး အငျးအငျး ” စိုးကြောျ ကြောပွငျအား ဖကျတှယျရငျး စောကျဖုတျထဲ လီးစိမျထားကာ နို့နှဈလုံးအား ထပျစို့ခိုငျးရငျး မှေးနတေော့သညျ။ မိဘအိမျသို့ မသှားဖွဈတော့ပဲ ယောကငြျ်ားဖွဈသူ အောငျနိုငျ ပွနျမလာမခငြျး ညနစေောငျးထိ ပုံစံ အမြိုးမြိုးဖွင့ျ အလိုးခံလိုကျရ၏။ ” အမေ့” ၂ပတျခန့ျ အကွာ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ နောကျဖေး မီးဖိုခြောငျလေးထဲ နောကျကြောဘကျမှ သိုငျးဖကျ ခံရကာ ဖငျကွားထဲ ခုံးထနသေော အသားစိုငျကွီး ဖိထောကျလိုကျသဖွင့ျ လန့ျသှားရ၏။

ခြှေးနံ့ ပွငျးပွငျးလေး ရရှိလိုကျသဖွင့ျ နောကျကြောဘကျမှ လူအား အလိုလို သိရှိနသေညျ။ ” ဖယျပါဦး … စိုးကြောျရယျ … မမခြို အသကျရှူ ကပြျတယျ ” ” ကနြောျတော့ … မမခြိုကို တဈသကျလုံး ဒီအတိုငျးလေး … ဖကျထားခွငျတာ ” ” အိုရျ … အပိုတှေ … မမခြိုက … အိမျထောငျသညျလေ ” ” ဟုတျပါတယျ … မမခြိုရယျ … မဖွဈနိုငျမှနျး သိပမေယ့ျ … အရမျး ခစြျမိနပွေီ ” ” အာ ကွာ ” ခငျခြိုနှယျတယောကျ ကိုယ့ျကိုယျကို အိမျထောငျသညျ ဆိုတာ မေ့သှားပွီး အပြို တဈယောကျလို ရငျခုနျ နရေပွနျသညျ။ ” အရမျးခစြျတယျ … မမခြိုရယျ ” ” ခြိုရေ … ထမငျးခြိုင့ျ ထုတျပွီးပွီလား … အလုပျသှားတော့မလို့ ” ရုတျတရကျ အောငျနိုငျ စကားသံ ထှကျလာသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယျရော စိုးကြောျပါ လူခငြျး ခှာလိုကျရ၏။ ” အောျ … စိုးကြောျရော … ရောကျနတောလား ” ” ဟုတျတယျ … ကိုအောငျ … ရဗေူး လာပို့ရငျး ကွောငျအိမျတှေ ရှေ့ခိုငျးမလို … စိုးကြောျကို မပွနျခိုငျးသေးတာ ” မနကျပိုငျး အလုပျမသှားမှီ မယားဖွဈသူနှင့ျ မီးဖိုခြောငျထဲ စိုးကြောျအား အတူတှေ့ရသဖွင့ျ လှမျးမေးနသေညျ။

မယားဖွဈသူ ခငျခြိုနှယ့ျ စကားကွောင့ျ အောငျနိုငျ တယောကျ ညည ဆူညံ့နသေော ကွှကျသံမြား သတိရလိုကျတော့၏။ ” အေးကှာ … ကွောငျအိမျအောကျက … ကွှကျတှငျးတှေ … နရောရှေ့ပွီးရငျ … စိုးကြောျကို လကျစနဲ့ … တှငျးတှထေဲ … ခဲကြိုးတှေ ထည့ျပိတျခိုငျးလိုကျ ” ” ဟုတျ ဟုတျ … ကိုအောငျနိုငျ … ကနြောျ မပွနျသေးပါဘူး … မမခြိုကို ကူလုပျပေးခဲ့မယျ ” ခငျခြိုနှယျ ထမငျးထုပျပွီးသညျနှင့ျ အောငျနိုငျမှာ စိုးကြောျနှင့ျ မယားဖွဈသူအား နုတျဆကျရငျး အိမျမှ အလုပျသို့ ထှကျခှါ သှားတော့၏။ အောငျနိုငျထှကျသှား သညျနှင့ျ စိုးကြောျနှင့ျ ခငျခြိုနှယျမှာ အိမျရှေ့ ဧညျခနျးထဲ ထှကျလာရငျး အိမျတံခါး တဖကျပိတျကာ နှဈဦးသား ခပျတငျးတငျး ဖကျထားကွသညျ။ ” ပွှတျပွှတျ … ပွှတျပွှတျ … အငျးဟငျး ” မတျတပျရပျလကြျ အနထေားဖွင့ျ နူတျခမျးခငြျး တေ့စုပျရာ စိုးကြောျ လြှာဖြားလေးမှာ ခငျခြိုနှယျ ပါးစပျထဲ ထိုးမှှပေေးနေ၏။

ခငျခြိုနှယျ လကျနှဈဖကျက စိုးကြောျ ကြောပွငျအား ပှတျသပျပေးစဉျ စိုးကြောျ လကျနှဈဖကျမှာ ခငျခြိုနှယ့ျ ခါးလေးပေါျရောကျလာပွီး ဆီးခုံးခငြျး ထိအောငျ ဆှဲကပျလိုကျသညျ။ စိုးကြောျ ပုဆိုးအတှငျးမှ ထောငျမတျနသေော လီးမှာ ခငျခြိုနှယျ ထမိနျပေါျမှ ဗိုကျသားလေးအား ထောကျမိနေ၏။ ထိုစဉျ စိုးကြောျမှာ နူတျခမျးခငြျး စုပျနရောမှ လညျတိုငျလေးအား ပါးစပျဖွင့ျ ဖိစုပျကာ လြှာအပွားလိုကျ ယကျပေးသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ကွကျသီးမြား ထလာရသညျ။ တဆကျတညျး စိုးကြောျ လကျတဖကျမှာ ခငျခြိုနှယ့ျ နို့အုံနှဈဖကျအား အကငြျ် ီ အပွငျမှ ညှဈခြနေပွေနျ၏။ စိုးကြောျ၏ အပွုစု အယုယမြားအောကျ ခငျခြိုနှယျ စောကျပတျလေးထဲ တဆဈဆဈနှင့ျ အရညျမြား စိမ့ျထှကျလာသညျ။ အကငြျ် ီ ကွယျသီးမြား ဖွုတျနစေဉျ ခငျခြိုနှယျမှာ အိမျတံခါးပေါကျဖကျ မကြျလုံးလေး ခိုးကွည့ျကာ စိတျလှုပျရှားမှု့ ပွငျးထနျလာရ၏။

ကွယျသီးအားလုံး ပွုတျသှားစဉျ ဘရာစီယာ အောကျမှ နို့အုံကွီးနှဈဖကျမှာ ရုနျးကွှနပွေနျသညျ။ စိုးကြောျမှာ ဘရာစီယာ ခြိတျ မဖွုတျတော့ဘဲ အပေါျ ပင့ျတငျလိုကျရာ အကွောစိမျးမြားနှင့ျ နို့အုံထိပျတှငျ နို့သီးခေါငျး နီညိုလေး ပေါျလာတော့၏။ စိုးကြောျ၏ ပှတျသပျ ညှဈခြမှေု့ကွောင့ျ နို့သီးခေါငျးလေးမြား ခေါငျးထောငျလာပွနျသညျ။ စိုးကြောျ နူတျခမျးမှာ လညျတိုကျလေး ယကျပေးနရောမှ နို့အုံအား ဆှဲစုပျကာ လကျတဖကျက နို့သီးခေါငျးလေးအား ခြပေေးနေ၏။ နို့သီးခေါငျးအား သှားဖွင့ျ မနာ့တနာလေး ဖိကိုကျရာ ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ခေါငျးလေး မော့တကျကာ တဟငျးဟငျးဖွင့ျ ဒူးမြား ညှတျကလြာသညျ။

အနီးနား ထိုငျခုံပေါျ အလိုကျသင့ျ ရှေ့ထိုငျခိုငျးရငျး ခငျခြိုနှယ့ျ ပေါငျကွားရှေ့ ဒူးထောကျနရောယူကာ ဗိုကျသား လေးအား လြှာဖွင့ျ ထိုးစှပေးလိုကျပွနျ၏။ ခငျခြိုနှယ့ျ ခါးလေး ဆကျကနဲ့ တုနျကာ ပေါငျတနျနှဈဖကျအား ဖွဲရငျး အဖြားတကျသလို ဖွဈနရှောသညျ။ ” ရှီးးးးး … စိုးကြောျရယျ … ဘယျလိုတှေ လုပျနတောလဲ ” ခငျခြိုနှယျ တယောကျ ထိုငျခုံ လကျတနျး ၂ဖကျအား လကျနှဈဖကျလုံး ဆုပျကိုငျကာ နူတျခမျးကိုကျရငျး ညညျးတှားနသေညျ။ စိုးကြောျ လကျမြားက ထမိနျ အထကျဆငျအား ဖွညျကာ ဆှဲခြှတျစဉျ ဖငျကွီး ကွှပေးကာ ရမ်မကျစိတျမြား ထိနျးမရအောငျ ထကွှလာတော့၏။ ထမိနျ ကြှတျသှားသညျနှင့ျ ပေါငျဂှထဲ အောကျခံဘောငျးဘီ အနီရောငျလေး အပေါျမှ စောကျပတျ အကျကှဲ ကွောငျးလေးအား လကျခြောငျးလေးဖွင့ျ ထိုးဆှဲပေးလိုကျပွနျသညျ။

” အ … အ … ရှီးးးး … စိုးကြောျ … မမခြို မနတေတျတော့ဘူး … အငျးဟငျး ” စိုးကြောျမှာ ခါးဆနျရငျး စောကျပတျလေးအား အတှငျးခံ ဘောငျးဘီ အပွငျမှ ပှတျသပျပွီး တဆကျဆကျ တုနျနသေော ခငျခြိုနှယျ နူတျခမျး လေးအား ဆှဲ စုပျလိုကျ၏။ ခငျခြိုနှယျမှာလညျး စိုးကြောျ မကြျနှာအား လကျနှဈဖကျဖွင့ျ ဖမျးကိုငျကာ အငမျးမရ ပါးစပျအား ဆှဲစုပျနသေညျ။ စောကျပတျထဲ ခြှဲကြိကြိ အရညျမြား ရှှဲလာစဉျ စိုးကြောျမှာ နူတျခမျး ခငြျး တေ့စုပျနရောမှ ဒူးထောကျ ပွနျထိုငျကာ အတှငျးခံ ဘောငျးဘီလေးအား လိတျ ခြှတျလိုကျ၏။ အတှငျးခံဘောငျးဘီ ကြှတျသှားသညျနှင့ျ အမှှေးမြား ပွောငျရှငျးနသေော စောကျပတျလေး ဖေါငျးကွှနသေညျကို မွငျလိုကျရတော့သညျ။ ” ဟူးးးး … မမခြို … စောကျပတျက … လှလိုကျတာဗြာ ” စိုးကြောျ၏ တဈတဈခှခှ စကားမြားကွောင့ျ ခငျခြိုနှယျ စိတျထဲ တရှိနျးရှိနျးဖွင့ျ မကြျနှာလေး ပနျးရောငျသနျး နရှော၏။

ခငျခြိုနှယ့ျ စောကျပတျလေးအား လကျဖွင့ျ ဖွဲလိုကျရာ ရဲနသေော စောကျပတျ အတှငျးသားမြား အထကျ စောကျစိလေးအား ဖိခြပေေးလိုကျပွနျသညျ။ ” အငျးဟငျး … အ အ အားးးးး ” အောကျနူတျခမျးလေး ကိုကျကာပါးစပျမှ မပီမသ ညညျးငွူ နစေဉျ စိုးကြောျမှာ ပေါငျကွား မကြျနှာအပျကာ စောကျပတျ အကျကှဲကွောငျး တလြှောကျ လြှာဖြားဖွင့ျ ပင့ျယကျလိုကျရာ ခငျခြိုနှယျ တကိုယျလုံး တုနျခါ သှားတော့၏။ ” ပွှတျ … ပွှတျပွှတျ … ပလပျပလပျ … အ အ အ … အမလေးးး ရှီးးးးး ” ထိုငျခုံပေါျ ပေါငျဖွဲထိုငျနသေော ခငျခြိုနှယျ စောကျပတျအား လြှာဖွင့ျ ပင့ျယကျကာ လကျခလယျနှင့ျ စောကျပတျ အတှငျးနံရံ အပေါျဖကျ နရောအား ဖိပှတျပေးစဉျ မထိနျးနိုငျရှာပဲ စောကျရညျ မြား ပနျးထုတျနတေော့၏။ ” အမလေး … မ ရ တော့ ဘူး … ထှကျ ထှကျ …

အ အားးးး … ထှကျ ကုနျ ပွီ ဟာ … ရှီးးးးး းးးး ” ဖငျသားကွီး ကွှတကျလာကာ ခါး ကော့ထိုးရငျး ထိုငျလကြျအနထေားဖွင့ျ တဈခြီ ပွီးသှားရသညျ။ လငျဖွဈသူ အောငျနိုငျနှင့ျ အိမျထောငျသကျတမျး တဈလြှောကျ ဒီလို ခံစားမှု့မြိုး တဈကွိမျတဈခါမြှ မရဘူးပေ။ စိုးကြောျနှင့ျ တှေ့မှ ကာမ အရသာအား ထိထိမိမိလေး ရရှိနေ၏။ စောကျရညျထှကျပွီးကာစ အဖုတျလေးအား စိုးကြောျမှ ဒူးထောကျလကြျ အနထေားနှင့ျ ပုဆိုးလှနျပွီး လီးထိပျဖွင့ျ ပှတျပေးနရော တခြီပွီးကာစ သှေးအေးသှားသော ရမ်မကျစိတျတို့ ပွနျလညျ ထကွှလာခဲ့သညျ။ အငျ်ကြ ီခြှတျလိုကျစဉျ စိုးကြောျ၏ ယောကျြားပီသသည့ျ ခန်ဓာကိုယျအား စိုကျကွည့ျကာ ပုဆိုးအား သူမ လကျလေးဖွင့ျ ခေါငျးပေါျမှ ဆှဲခြှတျပေး လိုကျ၏။ ပုဆိုး ကြှတျသှားခြိနျ ဒူးထောကျလကြျ အနထေားဖွင့ျ စိုးကြောျ၏ ပေါငျဂှထဲ ထောငျမတျနသေော လီးကွီး ပေါျထှကျလာသညျ။ ” စိုးကြောျ … ဒီပေါျ ထိုငျလိုကျ … မမခြို … မငျးလီးကို စုပျပေးဦးမယျ ” နရောခငြျး ခြိနျးကာ ခငျခြိုနှယျမှာ စိုးကြောျ ပေါငျကွားထဲ ဒူးထောကျထိုငျရငျး လီးအား ဆုပျကိုငျလိုကျ၏။

စိုးကြောျ လီးမှာ လငျဖွဈသူ အောငျနိုင့ျ လီးထကျ ကွီးမား တုတျခိုငျသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယ့ျ လကျထဲ လကျမနှင့ျ လကျညှိုး မထိပေ။ လီးအရညျပွားအား အရငျးဘကျ ဖွဲကွည့ျရာ ဒဈကွီးမှာ ရဲပွီး ကားထှကျလာသညျ။ စိုးကြောျ လီးမှာ ခငျခြိုနှယ့ျ စောကျပတျလေး ယကျပေး ကတညျးက တငျးပွောငျနရော လီးထိပျ အပေါကျမှ အရညျကွညျ လေးမြား စို့နတေော့၏။ ခငျခြိုနှယျ မှာ လီးအား ဆှဲစုပျရာ လီးမှ ထှကျလာသော ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက သူမ နှာခေါငျးထဲ တိုးဝငျလာပွနျသညျ။ ပုံမှနျ အခွအေနမြေိုးတှငျ ရှံတတျသောျလညျး ကာမစိတျ တောကျလောငျ နခြေိနျမို့ နူတျခမျးအား အစှမျးကုနျ ဟကာ ဒဈကွီးအား ဖမျငုံပဈလိုကျ၏။

ဒဈဖူးအား လြှာဖွင့ျ ဝိုကျယကျကာ တပွှတျပွှတျနှင့ျ စုပျပေးကာ ပါးစပျထဲ သှငျးလိုကျ ထုတျလိုကျ လုပျပေးပွနျသညျ။ ခငျခြိုနှယ့ျ လြှာစှမျးအောကျ စိုးကြောျတယောကျ တအီးအီး ညညျးကာ စုပျသပျနရေတော့၏။ ” အားးးးးး ရှီးးးးးးး …… ကောငျးလိုကျတာ … ကောငျးလိုကျတာ … မမခြိုရာ … အားဟား … ရှီးးးးး ရှီးးးးးး ” ခငျခြိုနှယျမှာလညျး စိုးကြောျ အရငျက သငျပွ ထားသညျအတိုငျး လြှာအား ပုံစံ အမြိုးမြိုး သုံးကာ လီးထိပျအား ကလိရငျး ခဏ အကွာတှငျ ဖွူဖှေး နသေော ခပျညှီညှီ လရညျမြား သူမပါးစပျထဲ ပနျးထုတျနသေဖွင့ျ တဂှတျဂှတျနှင့ျ မြိုခြ လိုကျ တော့သညျ။

” အားးးးး ရပွီ ရပွီ … မမခြို ” စိုးကြောျ လီးကွီးမှာ အနညျးငယျ ပြော့သှားသညျက လှဲ၍ ကမြသှားသေးပေ။ ပငျကိုယျ ကာမစိတျ ပွငျးထနျသူမို့ ခဏစှပေးလိုကျသညျနှင့ျ ပွနျလညျ မာထငျလာခဲ့သညျ။ ခငျခြိုနှယျအား ကွမျးပွငျပေါျ ပကျလကျလှနျကာ လီးထိပျအား စောကျခေါငျးဝထဲ တေ့ပွီး ဖိလိုးလိုကျတော့၏။ ” အင့ျ … ဗစြျ ဗစြျ … အ …… ဇှိ ဇှိ … အားးး … ဘှတျ ဘှတျ ” စောကျပတျထဲ လီးဝငျသှားသညျနှင့ျ ခငျခြိုနှယျ ခါးအောကျ လကျနှဈဖကျ လြှိုကာ ဆှဲလိုးပဈသညျ။ ခါးကော့ပွီး ကွှတကျလာသော စောကျပတျလေးအား ဆောင့ျလိုးလိုကျပွနျ၏။ နှဈဦးသား မီးကုနျရမျးကုနျ လိုးရငျး အတောျကွာမှ အထှဋျထိပျ ရောကျရှိ သှားကွသညျ။ ပွီးသညျနှင့ျ ခငျခြိုနှယျမှာ စိုးကြောျအား ပကျလကျလှနျ အိပျခိုငျးကာ မကြျနှာပေါျတကျခှရငျး ပါးစပျနှင့ျ စောကျခေါငျးပေါကျလေးအား တေ့ပေးလိုကျသညျ။စိုးကြောျမှာ ခငျခြိုနှယျ စောကျပတျမှ လကျကနြျ စောကျရညျမြားနှင့ျ သူကိုယျတိုငျ ပနျးထည့ျခဲ့သော လရညျမြား စုပျယူမြိုခြ ပဈ၏။

သုတျရညျမြား ကုနျသညျနှင့ျ စောကျပတျ တအုံလုံးသာ မက ဖငျပေါကျလေးထဲ ပကေပျနသေော အရညျမြားပါ ပွောငျစငျသှားအောငျ ယကျပေးလိုကျတော့သညျ။ ” ရှီးးးးး … အငျးဟငျး … ကောငျးလိုကျတာ … စိုးကြောျ ရယျ ” ခငျခြိုနှယျ ခန်ဓာကိုယျအား တကိုယျလုံး စိုးကြောျ မနမျးဘူးတဲ့ နရော မရှိတော့ပေ။ ဖငျပေါကျလေးပါ ယကျပေးသဖွင့ျ ခငျခြိုနှယျတယောကျ နောကျဆုံး စိုးကြောျ၏ အပွုစု အယုယ အောကျ စှဲလမျး သှားတော့သညျ။ လငျဖွဈသူ အောငျနိုငျ လဈသညျနှင့ျ စိုးကြောျအား အိမျခေါျအလိုးခံကာ ကာမစညျးစိမျမြား ရယူနတေော့၏။

 

Zawgyi

 

စြဲလမ္းသြားခဲ့တယ္

” ခုန … ဖုန်းဆက်တာ … ဒီအိမ်လား မသိဘူး ” ” ဟုတ် … ရေဗူး မွာထားတာပါ ” ” ကေျႏာ် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန႔် ေရာင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို႔ေပးပါတယ် ” ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် အိမ်ေရွ႕ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိဳညိဳ စွပ်ကၾယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ေကာင်ေလးမွ သူမအား ေမးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ” ဟုတ်ကဲ့ ရွင်” ” ဒါနဲ႔ … ဒီအိမ်က အရင် … ေရွ႕ေန ေဒါ်သူဇာ … နေတာမလား ” ” အဲဒါေတာ့ … မသိဘူး … ကျမတို႔က … ေပြာင်းလာတာ ၂ပတ်ေၾကာ်ပဲ ရွိေသးတာ … ေဘးအိမ်က အေဒါ်တဈေယာက်က … ရေလိုချင် ဖုန်းဆက်မွာေပးမယ် ဆိုပြီး … ဆက်ေပးတာပါ ” ” ေအာ် … ဟုတ်တယ် … ေဒါ်တိုးက … ကေျႏာ့် ေဖါက်သည်ပါ … ကေျႏာ့်နာမည်က … စိုးေၾကာ်တဲ့ ခုလည်း ေဒါ်တိုး အိမ်ေဘးက လူသဈဆိုလို႔ … အမ ရပ်နေတာ မြင်လို႔ ေမးကြည့်လိုက်တာ ” ” ဟုတ် … အဲ … အိမ်ထဲ ထိ … ပို႔ေပးပါ့လား ”

” ပို႔ေပးပါတယ် … အမရဲ႕ … ကဲ နေရာပြ ” စိုးေၾကာ် ေပြာေပြာဆိုဆိုဖြင့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ထိုင်ေမာင်းေသာ နေရာမွ မြေကြီးေပါ် ဆင်းရာ ေပါင်တဖက်အကႊတွင် ဒူးဆဈေၾကာ်ေၾကာ်ေလး ဝတ်ထားေသာ ပုဆိုးေအာက်နားစက လွန်ကာ ေပါင်ကြားမွ ငိုက်ဆင်းနေသော လီးမဲကြီးႏွင့် တွဲကျႏေသော လဥႏွဈလုံးအား ခင်ၿခိဳႏွယ် လွဈကနဲ႔ မြင်လိုက်ရေတာ့သည်။ ” အာ ” အကြည့်လွဲရင်း မၾက်ႏွာေလး ရဲတက်လာ၏။ ” အမ… ကေျႏာ့်ကို … နေရာပြေလ ” ရွက်စိတ်ျမား ဝင်ေရာက်နေစဉ် စိုးေၾကာ် အသံေကြာင့် ပြန်ကြည့်မိရာ မိုးေၾကာ်မွာ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ေနာက်ခန်းမွ ရေသန႔်ဗူးကြီး တဗူးအား ပုခုံးေပါ် ထမ်းတာသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ” ဒီ ဒီ … ဒီဘက် ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ အသံတုန်ရီစွာ ေပြာရင်း အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။သူမ လက်ထပ်ပြီးတာ ၁လခန႔်သာ ရွိေသး၏။ မင်္ဂလာေဆာင်ပြီးသည်ႏွင့် ေယာက္ခမအိမ် လိုက်နေရာ ၁ပတ်သာ နေခဲ့ရသည်။

လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင်၏ အမ အၿပိဳကြီးႏွင့် စကားျမားကာ ၂ပတ်အကြာတွင် ယခုလက်ရွိ အိမ်ေလးအား အေလာသုံးဆယ်ဖြင့် ငွားနေလိုက်ကြ၏။ အရပ် မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် မၾက်ခုံးထူထူ မၾက်ဝန်းနက်ေလးဖြင့် မၾက်ႏွာသွယ်ကာ နက်ေမွာင်ေသာ ဆံႏွယ်ျမားအား ဆံကျစ် ကျစ်ပြီး ေနာက်ေၾကာဘက် ခၾထားေလ့ရွိ၏။ ခန္ဓာကိုယ် အၿခိဳးစား ၾက၍ မို႔ေမာက် စူထွက်နေသော ရင်သားျမားႏွင့် လိုက်ဖက်စွာ ခါးေသး ကျဉ်ေလး ေအာက် လုံးဝန်းေကာ့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးျမား ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ စိုးေၾကာ်မွာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆ႏွဈခန႔်က ေဈးထဲ ကြဳံရာကၾဘမ်း လုပ်ရင်း အထည်ဆိုင်ပိုင်ရွင် ရွမ်းတ႐ုတ်မ တဈေယာက်ႏွင့် ရင်းႏွီးသွားခဲ့သည်။ထိုရွမ်းတ႐ုတ်မ၏ အထည်ထုပ်ျမား နယ်သို႔ပို႔ရာ မိုးေၾကာ်မွာ ကားကိတ်ျမားသို႔ လက်တွန်းလွည်းဖြင့် ပို႔ေပးရ၏။

တဖြည်းဖြည်း လူချင်းရင်းႏွီးရာမွ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ရင်းႏွီးကာ လိုးနည်းေပါင်းစုံ တတ်ၾကႇမ်းခဲ့ေတာ့သည်။ ခုလက်ရွိ သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ဝယ်သည့်အၿခိန် အထည်ဆိုင်ပိုင်ရွင် ရွမ်းတ႐ုတ်မ က လိုအပ်သည့် ငွေကြေး စိုက်ဝယ်ေပးကာ ရေသန႔်ဗူးေရာင်းေသာ ဆိုင်ခန်းေလး ငွားႏိုင်သည်အထိ ကူညီေပးခဲ့၏။ သို႔ေသာ် ရွမ်းတ႐ုတ်မ၏ ေယာကျင်္ားဖြဈသူ ရိတ်မိသွားရာ ေဈးထဲမွ ဆိုင်ခန်းအားေရာင်း၍ သူ႔မိန်းမသူ ေခါ်ကာ မူဆယ်သို႔ ပြန်သွားသည်ဟု ေနာက်ဆုံး သိလိုက်ရသည်။ ရွမ်းတ႐ုတ်မဆီမွ အေထာက်အပံ့ မရေတာ့ပေမယ် ရေသန႔်ဗူး ေရာင်းေသာ လုပ်ငန်းေလး ေအာင်မြင်လာေတာ့သည်။ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင် အလုပ်သွားလျင် အိမ်မွာ တေယာက်ထဲ ကျႏ်နေရဈတတ်သည်။

ေယာက္ခမ အိမ်တွင် ေယာင်းမႏွင့် အဆင်မပြေရာ ဒီအိမ်ေလး ေပြာင်းလာပြီးမွ တဈေယာက်ထဲ ေအးေအးေဆးေဆး ခၾက်လိုက် ပြဳတ်လိုက် ေၾလႇာ်လိုက် ဖုတ်လိုက်ဖြင့် စိတ်ချမ်းသာနေရ၏။ တဖြည်းဖြည်း ဒီရပ်ကွက်ေလးထဲ ၆လ ေၾကာ်ေၾကာ် နေလာခဲ့ရာ ရပ်ကွက်ထဲ အသိမိတ်ဆွေျမား ရရွိလာကာ တၿခိဳ႕ဆို စားအိမ် ေသာက်အိမ် ဖြဈလာခဲ့သည်။ ေအာင်ႏိုင်မွာလည်း မယားဖြဈသူ ဒီရပ်ကွက်ေလးထဲ ေျပာ်ရွွင်နေသည်ကို ေတွ႔မြင်ရသဖြင့် ေနာက်ဆံမတင်းေတာ့ပဲ အလုပ်ထဲတွင် စိတ်ႏွဈထားေတာ့၏။

” မမၿခိဳ … ရေရောက်ပီ ၿဗိဳ႕ ” ” ေအးေအး … စိုးေၾကာ် … ေမာင်ေလး … အမ အဝတ်လဲနေလို႔ … အိမ်ထဲ တခါတည်း ယူခဲ့လိုက် ” ရေၿခိဳးပြီး အဝတ်စား လဲနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမွပင် အိမ်ေရွ႕ လွမ်းေအာ် လိုက်သည်။ေပ၂ဝ ေပ၄ဝ ထရံကာ သွပ်မိုး အိမ်ေလးတွင် အိမ်ေရွ႕ ဧည့်ခန်းႏွင့် အိပ်ခန်းမွာ ကပ်လၾက်မို႔ အခန်းထဲမွ အိမ်ေရွ႕သို ေအာ်သံ ပီပီသသ ကြားနေရ၏။အကျင်္ ီလဲပြီးသားမို႔ စကပ်ထမိန် အမြန်ဝတ်ရင်း ပိုက်ဆံ၅၀ဝတန်ေလး ကိုင်ကာ ထွက်လာရာ စိုးေၾကာ်မွာ ေရးဗူး အေဟာင်းဖြင့် အသဈလဲကာ ဗူးေဟာင်းမွ လက်ကျႏ်ရေျမားအား ေဘးနားမွ သွပ်ပုံေလးထဲ သွန်ထည့်ေပးနေရွာသည်။ ” ကဲ … ရပြီ … မမၿခိဳ ” ခင်ၿခိဳႏွယ် အနားေရာက်လာစဉ် စိုးေၾကာ် ပုဆိုးပြင် ဝတ်ရာ လေမွွးအုံ ပါးပါးေလးေအာက် ငိုက်ကျႏေသော လီးကြီးအား ဒုတိယ အကြိမ် မြင်လိုက်ရပြန်သည်။

” အာကွာ … စိုးေၾကာ် ရာ … ပုဆိုးဝတ်ရင် သေျခာဝတ်ပါ … မင်းဟာကလဲ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွ အိမ်ေထာင်သည် ဘဝ ေရာက်ေသာ်လည်း အရွက်အေကြာက် ကြီးသူမို႔ လင်မယား ဆက်ဆံ ရာတွင်ေတာင် ထမိန်ေလးသာ လွန်ေပးေလ့ရွိသည်။ လင်ဖြဴသူ လီးကိုသာ မြင်ဖူးထားေသာ ခင်ၿခိဳႏွယ် အဖို႔ စိုးေၾကာ်လီးကြီး မြင်တိုင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြဈနေရေတာ့သည်။စွပ်ကၾယ်လက်ပြတ် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ေလ့ ရွိေသာအသားညိဳညိဳ လူေကာင်ထွားထွား စိုးေၾကာ် ခန္ဓာကိုယ်မွ ကႊက်သားေမြာင်းကြီးျမား မြင်တိုင်း လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင်၏ ကိုယ်လုံးဖြင့် ယွဉ်ကြည့် တတ်လာသည်။ စိုးေၾကာ်မွာလည်း ခင်ၿခိဳႏွယ်တို႔အိမ် ရေစပို႔ကတည်းက ခင်ၿခိဳႏွယ်၏ ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တေႏွးေႏွးဖြင့် မ႐ိုးမယွဖြဈနေရ၏။ခုလည်း ခင်ၿခိဳႏွယ် အနားေရာက်သည်ႏွင့် ပုဆိုးဖြန႔်ဝတ်ကာ လီးအား မမြင် မြင်ေအာင် ပြလိုက်၏။

ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ မင်္ဂလာေဆာင်တခုသို႔ သွားရန် အနက်ေရာင်လက်ပြတ် ခါးတိုအကျင်္ ီႏွင့် ထမိန်စကပ်အေျပာ့သားေလး ဝတ်ဆင်ထားသည်။ဇာအကျင်္ ီလက်ပြတ်ေလးမွာ ပါးလွွာသဖြင့် ႏို႔အုံအား ဖုံးထားေသာ ေဘာ်လီအနီေရာင်ေလးအား အနီးကပ်မြင်နေရ၏။ခါတိုအကျင်္ ီေအာက်နားစ ေလးေဘး အသားစိုင်ေဖွးေဖွးေလးႏွင့် စကပ် ထမိန်ေအာက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမွာ ေကာ့ထွက် ဝိုင်းစက်နေတော့သည်။ ” လွလိုက်တာ … မမၿခိဳရယ် ” ” ဟင် ” ပိုက်ဆံေပးနေစဉ် စိုးေၾကာ်စကားေကြာင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ ႐ုတ်တရက်ေကြာင်သွားသည်။ ” တကယ်ပါျဗာ … အရပ်ထဲက အၿပိဳေတွ ရႈံးေအာင်ကို လွတာ ” ထပ်ေပြာလိုက်ေသာ စကားေကြာင့် မၾက်ႏွာေလး ပန်းေရာင်သန်းလာပြန်၏။ ” ဟိတ် … ေမာင်ႏွမချင်းေနာ် … ဘာတွေပြောနေတာလဲ ” အိမ်ေထာင်သည်ဖြဈေသာ်လည်း သူမအလွအား ၿခီးမွန်းနေသဖြင့် ရွက်ေသွးကႊယ်ကာ ရင်ခုန် နေမိေတာ့သည်။

စိုးေၾကာ်ထွက်သွားသည်ႏွင့် အိမ်ေသာ့ခတ်ကာ မင်္ဂလာေဆာင်သို႔ ဆိုင်ကယ် ကိုယ်တိုင်ေမာင်း၍ ထွက်လာခဲ့လိုက်၏။ မင်္ဂလာေဆာင်ကအပြန် သတို႔သမီး မိသားစုျမား ဓတ်ပုံအတူ႐ိုက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိဘႏွဈပါးအား သတိရမိနေသည်။ အိမ်မေရာက်တာလဲ ၆လ ရလ ေလာက်ရွိပြီမို႔ ညပိုင်း လင်ဖြဈသူႏွင့် ထမင်း အတူစားရင်း ဥပုတ်ေန႔ အလုပ်နားရက် မိဘအိမ် ခဏပြန်ချင်ေကြာင်း ေပြာပြေန၏။ ” ကိုေအာင် … နက်ဖန် ၿခိဳ႕ကို … အမေတို႔အိမ် လိုက်ပို႔ေပးပါ့လား … မေရာက်တာလည်း ကြာပြီ ” ” ဒီရက်ထဲ … အလုပ်က နားမရဘူး … ၿခိဳရဲ႕ … ပစ္စည်းေတွ … နယ်ပို႔နေရတာ … တဆိုင်လုံး မနားရဲကြဘူး ” ” ဟာကွာ … အလုပ်နားရက်ေလ … အေမ့အိမ် မေရာက်တာ ကြာလွပြီ … ညမအိပ်ပါဘူး … ညနေပိုင်း ပြန်လာကြမယ်ေလ ” ေအာင်ႏိုင် အကျပ်႐ိုက်သွားေတာ့သည်။အမွန်ေတာ့ ဥပုတ်ေန႔ အလုပ်ခွင့်ယူကာ လိုက်ပို႔လျင် ရေသာ်လည်း လက်ထပ်ပြီး အမဖြဈသူႏွင့် စကားျမားကာ အိမ်ေပါ်မွ ဆင်းပြီး အိမ်ငွားနေရသဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ့် မိဘျမားမွ မၾကေနပ်သည်မို႔ မၾက်ႏွာချင်း ဆိုင်ဖို႔ ခက်နေရွာ၏။ ” ကိုေအာင် … တကယ်ေပြာတာပါ ၿခိဳရယ် … အလုပ်က နားမရလို႔ပါ ” ေအာင်ႏိုင်တေယာက် ဘ

ယ်လိုပင် ေပြာေပြာ ေနာက်ဆုံး ချစ်ဇနီးေလး အလို လိုက်ရေတာ့သည်။ သို႔ေသာ် သူလိုက်မပို႔ေပ။ ေနာက်ရက် မနက် ရေဗူး လာပို႔ေသာ စိုးေၾကာ်အား အကူညီေတာင်းလိုက်ရ၏။ ” ေအာ် … ရပါတယ် အကိုရ … ကေျႏာ် ဥပုတ်ေန႔ဆို ဆိုင်ပိတ်တယ်ေလ … လိုက်ပို႔ ေပးပါ့မယ် ” ဥပုတ်ေန႔ ေအာင်ႏိုင် အလုပ်သွားသည်ႏွင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ မိဘအိမ် ခဏ ပြန်မည်မို႔ လင်ဖြဈသူ အတွက် ညနေစာပါ ခၾက်ေပးလိုက်သည်။မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းခၾက်နေစဉ် စိုးေၾကာ် ေရာက်လာသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏ ေစာင့်ရန် ေပြာပြီး ေကာ်ဖီ တခွက် ေျဖာ်ေပးထား၏။ ” စိုးေၾကာ် … ခဏေစာင့် … ဟင်းကၾက်တာနဲ႔ ရေအမြန် ၿခိဳးလိုက်မယ် ” ” ဟုတ် မမၿခိဳ … ေအးေဆးလုပ်ပါ ” ခင်ၿခိဳႏွယ် ဟင်းခၾက်ပြီးသည်ႏွင့် ရေၿခိဳးခန်း ဝင်ကာ ခပ်သွက်သွက် ၿခိဳးလိုက်ပြီး မိတ်ကပ်ပါးပါးပုတ် ႏုတ်ခမ်းနီဆိုး အဝါေရာင် ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ေလး ဝတ်ကာ ဧည့်ခန်းဘက် ေၾလႇာက်လာခဲ့သည်။

စိုးေၾကာ်မွာ ဧည့်ခန်းထဲ ဖုံးဖွင့်ပြီး အပြာကားကြည့်ရင်း လီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်၍ ဂွင်းထုနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ” အား ရွီးးးး …… မမၿခိဳရယ် …… ချစ်တယ်ျဗာ … အားးးး အားးးး အားးးး … ရွီးးးးးးး းးးး ” ခင်ၿခိဳႏွယ့် နာမည်အား ရွတ်ဆိုကာ စိုးေၾကာ် တဈေယာက် မၾက်စိမွိတ်ကာ တအီးအီး ညည်းနေပြန်သည်။ ” ဟဲ့ … အိုရ် …… စိုးေၾကာ် …… မင်း မင်း …… ဘာ ေတွ လုပ် နေတာလဲ ” စိုးေၾကာ်လက်ထဲမွ လီးကြီးမွာ တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ဒဈကြီးမွာ ကားထွက်ေန၏။ ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ အံေအာမွင်သက်ရင်း လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင့်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်ေသာ လီးအား သတိလက်လွတ် ကြည့်နေမိသည်။ စိုးေၾကာ်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ့်အား မွန်းထုနေစဉ် ပက်ပင်းမိသွားသဖြင့် ရွက်စိတ်အတူ ကာမစိတ်ျမား ေတာက်ေလာင်သွားရ၏။ လက်မြန် ခြေမြန်ရွိသူပီပီ ခင်ၿခိဴႏွယ့် ထမိန်အား ဆွဲျခႇတ်ပဈေတာ့သည်။

” ဟာ … ကိုင်းဟာ … ဖြန်း ဖြန်း ” ခင်ၿခိဳႏွယ် တဈေယာက် ႐ုတ်တရက် ရွက်ေဒါသထွက်ပြီး စိုးေၾကာ် ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် ႐ိုက်ကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ေပြးဝင် သွားေတာ့သည်။ စိုးေၾကာ်မွာ ခၾက်ချင်း သူမေနာက်မွ ကပ်လိုက်သွားကာ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်နား အေရာက် ေနာက်မွ သိုင်းဖက်ကာ ကုတင်ေပါ် ဖိလွဲလိုက်၏။ ” မင်း မင်း … မမိုက်႐ိုင်းနဲ႔ … စိုးေၾကာ် … ဖယ်စမ်းဟာ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်တဈေယာက် ရန်ေတွ႔ရင်း ႐ုန်းကန်နေရာ ႏို႔အုံျမားအား ညႇဈျခေခံလိုက်ရပြန်သည်။ ” ငါ့ မွာ … ေယာကျင်္ား ရွိတယ် … မင်း သိသားနဲ႔ ကွာ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ ႐ုန်းကန်နေရင်း အားေျပာ့ကာ အသံျမား တုန်ယင်လာရ၏။ပက်လက် အနေထားႏွင့်မို႔ စိုးေၾကာ် ပုဆိုးအတွင်းမွ လီးကြီးမွာ သူမေပါင်ဂွေလးအား ေထာက်မိနေပြန်သည်။ စိုးေၾကာ်မွာ ေျခႇးေစးျမား ၿပံနေသော ခင်ၿခိဳႏွယ့် မၾက်ႏွာေလးအား ကြည့်ရင်း ႏူတ်ခမ်းသားေလးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။ ” အု … မ လုပ် … ပႊတ်ဈ … အာ … ဖလု … ပႊတ် ပႊတ် ” ႏူတ်ခမ်းချင်း ေတ့စုပ်နေသဖြင့် မၾက်ႏွာေလး ရမ်းေရွာင်နေရာ စိုးေၾကာ်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ် ႏူတ်ခမ်းဖူးဖူးေလးအား မိမိရရ ဆွဲစုပ်ရင်း လက်ႏွဈဘက်ကလည်း ပါတိတ်အကျင်္ ီေလး၏ ႏွိပ်သီးျမား ဆွဲဖြဳတ်ကာ ေဘာ်လီအား ေအာက်ဆွဲချပဈပြန်သည်။

ေဘာ်လီေရွ႕ခြမ်းမွ ပင့်တင်ထားသလိုဖြဈေသာ ရင်သားစိုင် ႏွဈဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် ဆွဲစုပ်ပဈသည်။ ” ပႊတ် ပႊတ် … ပလပ် … ပႊတ် ” ” အိုးးး ” ခင်ၿခိဳႏွယ် တဈကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေတော့၏။ ” မ လုပ် နဲ႔ …… ဖယ် … လွတ်စမ်း … လွတ် လွတ် ” လင်ဖြဈသူပင် မစို႔ဘူးေသာ ႏို႔သီးေခါင်းေလးအား အစို႔ခံလိုက်ရသဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ရင်ဘတ်ကြီး ကႊတက်လာရပြန်သည်။ ” ပႊတ် … အင့် … ႏို႔သီးေခါင်းေလးက … ပန်းေရာင်ေလး … မမၿခိဳရာ …… လွလိုက်တာ ” ” အဟင့် ဟင့် … လွတ် ပါ ” ငြင်းနေပေမယ့် စိုးေၾကာ်မွာ ႏို႔သီးေခါင်းေလးအား စို႔ရင်း အုံလိုက် ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်လိုက်သဖြင့် ႏို႔အုံတဝိုက် ယားတက်လာရသည်။ ႏို႔အုံအား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ ႏို႔သီးေခါင်းေလးအား ၾလႇာဖြင့် ဝိုက်ေပးရင်း အေပါ်က မိုးပြီးခွထားရာမွ ေဘးသို႔ တေစာင်းလွဲလိုက်ပြီး ထမိန် အား ညာလက်ဖြင့် ဗိုက်ေပါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြန်၏။

ပါတိတ်ထမိန် ေအာက်နားစေလး လွန်တက်လာစဉ် အတွင်းခံ ေဘာင်းဘီ ေအာက်မွ ေစာက်ပတ်အုံေလးမွာ အရည်ေလးစို႔ကာ ေဖါင်းကႊနေသည်။စိုးေၾကာ် တေယာက် နိ႔စို႔နေရာမွ ေဘးတိုက်ထထိုင်ကာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ေပါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် အုပ်ကိုင် ဖိလိုက်ပြန်၏။ ” ကြည့်ပါဦး … မမၿခိဳ … ေစာက်ဖုတ်ေလးက … ေဖါင်းနေတာပဲ ” ” အို႔ … မဟုတ်ပဲနဲ႔ … အဟင့် ဟင့် ” စိုးေၾကာ် လက်ေျခာင်းေလးျမားက အတွင်းခံေဘာင်းဘီ အပြင်မွ ဖိဆွဲပဈရာ ခက်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ေပါင်တန်ေလးစိကာ ငိုသံေလးႏွင့် ေပြာနေရွာသည်။

” ေပါင်ေလး ဖြဲေပးပါဦး … မမၿခိဳရယ် … ေစာက်ပတ်ေလးက … ပွတ်လို႔ေကာင်းလို႔ပါ ” ” အဟင့် … ၾကႇတ် … မလုပ်ပါနဲ႔ေတာ့ … အ အ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ ေပါင်ႏွဈေျခာင်း စိကာ မၾက်ရည်ျမားဝဲ၍ ေတာင်းပန်နေပြန်သည်။ သူစိမ်းေယာကျင်္ား တဈဦးမွ ထမိန်လွန်ကာ ေစာက်ပတ်အား ႏိုက်ရင်း တဈတဈခွခွ ေပြာနေသဖြင့် ရွက်စိတ်နဲ႔အတူ ကာမစိတ်ေလး ႏိုးထလာရ၏။ ” အရည်ေတွ ထွက်နေပြီ … ခံချင် နေပြီ ထင်တယ် … မမၿခိဳ ” ” မဟုတ်ဘူး … မဟုတ်ဘူး … အဟင့် ” ခင်ၿခိဳႏွယ် ေခါင်းရမ်း ေပြာနေစဉ် အတွင်းခံေလးအား ဆွဲျခႇတ်လိုက်သည်။သို႔ေသာ ကုတင်ေပါ် ကားထွက် နေသော ဖင်ကြီးက ဖိထားသဖြင့် ေစာက်ဖုတ် ေပါ်႐ုံေလး ေပါင်လယ်ထိသာ ဆွဲရ၏။အတွင်းခံ အေပါ်ေျမာ့ကြိဳးေလးအား ညာလက်ဖြင့် ဆွဲရင်း ေပါင်တန်ေဖွးေဖွးေလးႏွဈဖက်ႏွင့် ညႇပ်ထားေသာ ေစာက်ပတ်ေလးအား ဘယ်လက်ဖြင့် ႏိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ေစာက်စိေလးအား လက်မႏွင့် လက်ညိဳး အသုံးပြဳကာ ညႇဈျခေပေးရာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ပွက်ကနဲ႔ ေစာက်ရည်ျမား အမ်ကၾလာ ေတာ့၏။ ” အ အ … အ …… ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ” ” အတွင်းခံေလး ျခႇတ်ရေအာင် … မမၿခိဳရာ … အရည်ေတွ စိုကုန်လိမ့်မယ် ” ” မျခႇတ်ဘူး … မျခႇတ်ဘူး … ထပ်မႏိုက်နဲ႔ေတာ့ ” သို႔ေသာ် စိုးေၾကာ်မွာ ေစာက်စိေလးအား ခပ်တင်းတင်း ညႇဈျခေလိုက်သဖြင့် ခါးေလးတုန်ကာ ဖင်ကြီး ကႊတက်သွား၏။ဖင်သားစိုင်ကြီး လေထဲ ေမႊာက်လာစဉ် ဇပ်ကနဲ႔ အတွင်းခံ ေဘာင်းဘီ ေလးအား ဆွဲျခႇတ်လိုက်ေတာ့သည်။ ေဘာင်းဘီ ၾကႇတ်သည်ႏွင့် ဆီးခုံးေပါ်မွ ေစာက်ေမွွးအုံေလးအား ညာဘက်လက်ဖဝါးဖြင့် ပွတ်ကာ ေခါင်းေထာင် နေသော အစိေလးအား မထိတထိေလး ပွတ်ေပး နေပြန်၏။ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် မခံစားဖူးေသာ အရသာအား ခံစားရင်း ေကာ့ၿပံလာသည်။

” အ အားးးး … မ မ … မ ရ ေတာ့ ဘူး …… အီးးးး ရွီးးးး … အားးးး အ အ ” ေကာ့ၿပံနေစဉ် စိုးေၾကာ်မွာ ေစာက်စိအား ကလ ိနေသော လက်အား ပြန်႐ုပ်လိုက်ရာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ဇပ်ငင်ဇပ်ငင်ေလး ဖြဈနေတော့၏။ ” အာ … ဘာ လို႔ … ရပ် ပဈတာလဲ … ၾကႇတ် ” အထိအေတွ႔ေနာက်လိုက်ရင်း လွတ်ကနဲ႔ ေပြာပြီးမွ ခင်ၿခိဳႏွယ့် မၾက်ႏွာေလး ရဲတွက်လာပြန်သည်။ စိုးေၾကာ်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ေပါင်တန်ႏွဈဖက်အား ဖြဲကာ မာခဲနေသော ေစာက်စိေလးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ေတာ့၏။ ” ပႊတ် … အ …… အေမ့ …… အဟင့် ဟင့် …… ထွက် ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ … အ အားးးး ” အရွိန်ပြင်းပြင်းႏွင့် ပန်းထွက်လာေသာ ေစာက်ရည် ျမားမွာ ကုတင်ေစာင်းေၾကာ်ကာ ကြမ်းပြင်ေပါ် စင်ကၾကဳန်သည်။ သူမကိုယ်သူမလည်း အံေအာ နေမိ၏ လင်ဖြဈသူအား အလိုးခံခဲ့ၿခိန်ေတာင် ဒီလို အရသာၿမိဳး မရရွိဖူးခဲ့ေပ။ကုတင်ေပါ် ပက်လက် အနေထားႏွင့် ခြေျဖားေထာင် ခါးေကာ့ရင်း စိုးေၾကာ်ေရွ႕ အရွက်တရား ကင်းမဲ့ကာ ေစာက်ရည်ျမား ေထာင်ပန်း နေတော့၏။

ေစာက်ရည်ျမား ကုန်မွ မၾက်ႏွာေလး တဈဖက်သို႔လွည့်ထားလိုက်သည်။ ” မမၿခိဳ … ကေျႏာ် လိုးေတာ့မယ်ေနာ် ” ” အဟင့် ဟင့် … မလုပ်ရဘူး … မလုပ်ပါနဲ႔ … ဒီေလာက်ဆို ၾကေနပ်ပါေတာ့ … စိုးေၾကာ်ရယ် … မမၿခိဳက အိမ်ေထာင်သည်ေလ … ဟင့် ဟင့် ” ” ဟာ … မမၿခိဳကလည်း … အရည်တွေတောင် ထွက်နေတာကို ” စိုးေၾကာ်မွာ စကားေပြာရင်း ခင်ၿခိဳႏွယ့် အစိေလးအား ဒဈဖူးႏွင့် ဖိကေလာ်လိုက်၏။ ” အ … မလုပ်ပါနဲ႔ ဆို … မမၿခိဳ … ေတာင်း ပန် ပန် … အ အားးးး … နာတယ်ဟ …… အမေလး သေပါပြီ …… ၾကႇတ်ၾကႇတ် ” ခင်ၿခိဳႏွယ် ေတာင်းပန်စကား မဆုံးခင် ေစာက်ပတ်ထဲ လီးဖြင့်ေတ့ကာ ဇပ်ကနဲ႔ ဖိသွင်းပဈသည်။ ” မမၿခိဳ ေစာက်ပတ်ေလးက … ကျဉ်းလို႔ပါ … ခဏေလး ေအာင့်ခံလိုက် … အရမ်းေကာင်းလာမွပါ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ အိမ်ေထာင်သည်ဆိုပေမယ့် စိုးေၾကာ် လီးက ကြီးနေသဖြင့် သူမ အဖုတ်ေလးမွာ မဆန႔်မပြဲ ခံနေရရွာ၏။ ” ဗျစ် … အအ … ဗျစ် ဘွတ် ……

အ အားးးး ကွဲပြီနေမွာ အမေလးးးး … ထုတ်ေတာ့ ထုတ် ထုတ် … မရဘူး … မင်းလီးကြီးက တအား ထွားတယ် … အ အ ” တကယ်လည်း အဖုတ်ႏူတ်ခမ်းသားေလး အနည်းငယ် ကွဲသွားပြီး လီးက တဝက်ေၾကာ်ေၾကာ် ေစာက်ေခါင်းေပါက်ထဲ ဝင်သွားေတာ့သည်။ ” ဘွတ် …… ဗျစ် …… အအ ……… ဖွပ် ဘွတ် … ၾကႇတ် …… သေပြီသေပြီ … အဟင့် ဟင့် … ကိုင်းဟာ … ဝွီးးးး … ဘုတ် … အွပ် … ဟင့် ဟင့် ” စိုးေၾကာ် လီးအဆုံးထိ ပဈလိုးရာ မခံႏိုင်ေတာ့သဖြင့် ရင်ဘတ်ကြီးမား တဘုံးဘုံး ထုကာ တွန်းပဈလိုက်၏။သို႔ေသာ် စိုးေၾကာ်ကလည်း ခင်ၿခိဳႏွယ် ေပါင်ကြားမွ အရည်ရွွဲနေသော အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဖိကပ် ထားေတာ့သည်။စိုးေၾကာ်မွာ လီးအား အျဖားထိ ထုတ်ကာ အရင်းထိ တခၾက်ချင်း ေဆာင့်လိုးပဈ၏။

တဖြည်းဖြည်း လီးအရသာ ေတွ႔လာေသာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် မသိမသာေလး ေစာက်ဖုတ်အား ေကာ့ေပးကာ မၾက်ႏွာအား ေဘးလွဲထားလိုက် ပြန်သည်။ႏို႔အုံႏွဈဖက်အား ညႇဈျခေရင်း ခပ်သွက်သွက်ေလး ဖိလိုးရာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ရင်ဘတ်ကြီး ေကာ့တက်လာေတာ့၏။ ” အင့် … ဘွတ် ဘွတ် …… အ အားးးး …… ၾကႇတ် …… အဟင့် ဟင့် … ရွီးးးးး းးးး ” စိုးေၾကာ်မွာ မနားတမ်းလိုးရင်း ပါတိတ်အကျင်္ ီ ႏွိပ်သီးေလးျမားအား ဆွဲဖြဳတ်ရာ ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ ငြင်းဆန်ခြင်း မရွိသဖြင့် အကျင်္ ီအား ဖြဲကာ အတွင်းဘက်မွ ေဘာလီအား အလယ်မွ ႏို႔အုံေအာက် ဆွဲချပဈ၏။

ေဘာ်လီၿခိတ် တဈခုပြဳတ်သွားတိုင်းတင်းကားနေသော ႏို႔အုံႏွဈဖက်အား ေဘာ်လီေရွ႕ခြမ်းမွ ပင့်တင်ထားသလို ဖြဈရာ ႏို႔အုံႏွဈဖက်မွာ ပူးကပ်ပြီး ႏို႔သီးေခါင်းေလးျမား ေထာင်လာေတာ့သည်။ ႏို႔သီးေခါင်း ၂ခုအား တလွည့်စီစို႔ကာ အားရပါးရ ဖိလိုးနေပြန်၏။ ” ၾကႇတ် … အာ အာ … ရွီးးးးး …… ေကာင်း ေကာင်း ေကာင်းတယ် …… အ အားးးး မထင်မွတ်ပဲ ခင်ၿခိဳႏွယ် ဆီက ရမ္မက်ညည်းသံ ေလးျမား ကြားလိုက်ရသဖြင့် စိုးေၾကာ်တေယာက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ မီးပွင့်မတတ် ေဆာင့်လိုးပဈသည်။ ” အ …… အားးးး …… ပြီး ပြီး …… ပြီးေတာ့မယ် … ထင်တယ် …… ရွီးးးးး းးးးး ၾကႇတ် …… အာကွာ ……… အဟင့် ဟင့် ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ ပြီးခါနီးမို႔ ကိုယ်လုံးေလး တွန႔်လိမ့်ကာ ေစာက်ပတ်အား ေကာ့ေပးရင်း တအားအား ညည်းနေရွာသည်။

စိုးေၾကာ်မွာလည်း မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း ေမးေကြာျမား ေထာင်လာကာ ခဏအကြာ ေနာက်ဆုံးတခၾက် ေဆာင့်လိုးရင်း လရည်ျမား ပန်းထည့်ပဈေတာ့၏။ ” အင်းဟင်း … အင်း ဟင်း … အ ရမ်း ေကာင်း တယ် ကွာ … အ အ အားးးးး … အိ့ … ထွက် ထွက် ထွက်ပြီ … အမေလးးးးး အားးး အားးးး …… ရွီးးးးးး းးးးးးး ဟူးးးးးးးး အင်းအင်း ” စိုးေၾကာ် ေၾကာပြင်အား ဖက်တွယ်ရင်း ေစာက်ဖုတ်ထဲ လီးစိမ်ထားကာ ႏို႔ႏွဈလုံးအား ထပ်စို႔ခိုင်းရင်း ေမွးနေတော့သည်။ မိဘအိမ်သို႔ မသွားဖြဈေတာ့ပဲ ေယာကျင်္ားဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင် ပြန်မလာမချင်း ညနေစောင်းထိ ပုံစံ အၿမိဳးၿမိဳးဖြင့် အလိုးခံလိုက်ရ၏။ ” အေမ့” ၂ပတ်ခန႔် အကြာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ေနာက်ေဖး မီးဖိုေျခာင်ေလးထဲ ေနာက်ေၾကာဘက်မွ သိုင်းဖက် ခံရကာ ဖင်ကြားထဲ ခုံးထနေသော အသားစိုင်ကြီး ဖိေထာက်လိုက်သဖြင့် လန႔်သွားရ၏။

ေျခႇးနံ႔ ပြင်းပြင်းေလး ရရွိလိုက်သဖြင့် ေနာက်ေၾကာဘက်မွ လူအား အလိုလို သိရွိနေသည်။ ” ဖယ်ပါဦး … စိုးေၾကာ်ရယ် … မမၿခိဳ အသက်ရႉ ကျပ်တယ် ” ” ကေျႏာ်ေတာ့ … မမၿခိဳကို တဈသက်လုံး ဒီအတိုင်းေလး … ဖက်ထားခြင်တာ ” ” အိုရ် … အပိုေတွ … မမၿခိဳက … အိမ်ေထာင်သည်ေလ ” ” ဟုတ်ပါတယ် … မမၿခိဳရယ် … မဖြဈႏိုင်မွန်း သိပေမယ့် … အရမ်း ချစ်မိနေပြီ ” ” အာ ကြာ ” ခင်ၿခိဳႏွယ်တေယာက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိမ်ေထာင်သည် ဆိုတာ ေမ့သွားပြီး အၿပိဳ တဈေယာက်လို ရင်ခုန် နေရပြန်သည်။ ” အရမ်းချစ်တယ် … မမၿခိဳရယ် ” ” ၿခိဳေရ … ထမင်းၿခိဳင့် ထုတ်ပြီးပြီလား … အလုပ်သွားေတာ့မလို႔ ” ႐ုတ်တရက် ေအာင်ႏိုင် စကားသံ ထွက်လာသဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်ေရာ စိုးေၾကာ်ပါ လူချင်း ခွာလိုက်ရ၏။ ” ေအာ် … စိုးေၾကာ်ေရာ … ေရာက်နေတာလား ” ” ဟုတ်တယ် … ကိုေအာင် … ရေဗူး လာပို႔ရင်း ေကြာင်အိမ်ေတွ ေရွ႕ခိုင်းမလို … စိုးေၾကာ်ကို မပြန်ခိုင်းေသးတာ ” မနက်ပိုင်း အလုပ်မသွားမွီ မယားဖြဈသူႏွင့် မီးဖိုေျခာင်ထဲ စိုးေၾကာ်အား အတူေတွ႔ရသဖြင့် လွမ်းေမးနေသည်။

မယားဖြဈသူ ခင်ၿခိဳႏွယ့် စကားေကြာင့် ေအာင်ႏိုင် တေယာက် ညည ဆူညံ့နေသော ကႊက်သံျမား သတိရလိုက်ေတာ့၏။ ” ေအးကွာ … ေကြာင်အိမ်ေအာက်က … ကႊက်တွင်းေတွ … နေရာေရွ႕ပြီးရင် … စိုးေၾကာ်ကို လက်စနဲ႔ … တွင်းတွေထဲ … ခဲႀကိဳးေတွ ထည့်ပိတ်ခိုင်းလိုက် ” ” ဟုတ် ဟုတ် … ကိုေအာင်ႏိုင် … ကေျႏာ် မပြန်ေသးပါဘူး … မမၿခိဳကို ကူလုပ်ေပးခဲ့မယ် ” ခင်ၿခိဳႏွယ် ထမင်းထုပ်ပြီးသည်ႏွင့် ေအာင်ႏိုင်မွာ စိုးေၾကာ်ႏွင့် မယားဖြဈသူအား ႏုတ်ဆက်ရင်း အိမ်မွ အလုပ်သို႔ ထွက်ခွါ သွားေတာ့၏။ ေအာင်ႏိုင်ထွက်သွား သည်ႏွင့် စိုးေၾကာ်ႏွင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ အိမ်ေရွ႕ ဧည်ခန်းထဲ ထွက်လာရင်း အိမ်တံခါး တဖက်ပိတ်ကာ ႏွဈဦးသား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားကြသည်။ ” ပႊတ်ပႊတ် … ပႊတ်ပႊတ် … အင်းဟင်း ” မတ်တပ်ရပ်လၾက် အနေထားဖြင့် ႏူတ်ခမ်းချင်း ေတ့စုပ်ရာ စိုးေၾကာ် ၾလႇာျဖားေလးမွာ ခင်ၿခိဳႏွယ် ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွွေပေးေန၏။

ခင်ၿခိဳႏွယ် လက်ႏွဈဖက်က စိုးေၾကာ် ေၾကာပြင်အား ပွတ်သပ်ေပးစဉ် စိုးေၾကာ် လက်ႏွဈဖက်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ခါးေလးေပါ်ေရာက်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ထိေအာင် ဆွဲကပ်လိုက်သည်။ စိုးေၾကာ် ပုဆိုးအတွင်းမွ ေထာင်မတ်နေသော လီးမွာ ခင်ၿခိဳႏွယ် ထမိန်ေပါ်မွ ဗိုက်သားေလးအား ေထာက်မိေန၏။ ထိုစဉ် စိုးေၾကာ်မွာ ႏူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမွ လည်တိုင်ေလးအား ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ကာ ၾလႇာအပြားလိုက် ယက်ေပးသဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ကြက်သီးျမား ထလာရသည်။ တဆက်တည်း စိုးေၾကာ် လက်တဖက်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ႏို႔အုံႏွဈဖက်အား အကျင်္ ီ အပြင်မွ ညႇဈျခေနေပြန်၏။ စိုးေၾကာ်၏ အပြဳစု အယုယျမားေအာက် ခင်ၿခိဳႏွယ် ေစာက်ပတ်ေလးထဲ တဆဈဆဈႏွင့် အရည်ျမား စိမ့်ထွက်လာသည်။ အကျင်္ ီ ကြယ်သီးျမား ဖြဳတ်နေစဉ် ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ အိမ်တံခါးေပါက်ဖက် မၾက်လုံးေလး ခိုးကြည့်ကာ စိတ်လႈပ်ရွားမႈ႕ ပြင်းထန်လာရ၏။

ကြယ်သီးအားလုံး ပြဳတ်သွားစဉ် ဘရာစီယာ ေအာက်မွ ႏို႔အုံကြီးႏွဈဖက်မွာ ႐ုန်းကႊနေပြန်သည်။ စိုးေၾကာ်မွာ ဘရာစီယာ ၿခိတ် မဖြဳတ်ေတာ့ဘဲ အေပါ် ပင့်တင်လိုက်ရာ အေကြာစိမ်းျမားႏွင့် ႏို႔အုံထိပ်တွင် ႏို႔သီးေခါင်း နီညိဳေလး ေပါ်လာေတာ့၏။ စိုးေၾကာ်၏ ပွတ်သပ် ညႇဈျခေမႈ႕ေကြာင့် ႏို႔သီးေခါင်းေလးျမား ေခါင်းေထာင်လာပြန်သည်။ စိုးေၾကာ် ႏူတ်ခမ်းမွာ လည်တိုက်ေလး ယက်ေပးနေရာမွ ႏို႔အုံအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်တဖက်က ႏို႔သီးေခါင်းေလးအား ျခေပေးေန၏။ ႏို႔သီးေခါင်းအား သွားဖြင့် မနာ့တနာေလး ဖိကိုက်ရာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ေခါင်းေလး ေမာ့တက်ကာ တဟင်းဟင်းဖြင့် ဒူးျမား ညႇတ်ကၾလာသည်။

အနီးနား ထိုင်ခုံေပါ် အလိုက်သင့် ေရွ႕ထိုင်ခိုင်းရင်း ခင်ၿခိဳႏွယ့် ေပါင်ကြားေရွ႕ ဒူးေထာက်နေရာယူကာ ဗိုက်သား ေလးအား ၾလႇာဖြင့် ထိုးစွေပးလိုက်ပြန်၏။ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ခါးေလး ဆက်ကနဲ႔ တုန်ကာ ေပါင်တန်ႏွဈဖက်အား ဖြဲရင်း အျဖားတက်သလို ဖြဈနေရွာသည်။ ” ရွီးးးးး … စိုးေၾကာ်ရယ် … ဘယ်လိုေတွ လုပ်နေတာလဲ ” ခင်ၿခိဳႏွယ် တေယာက် ထိုင်ခုံ လက်တန်း ၂ဖက်အား လက်ႏွဈဖက်လုံး ဆုပ်ကိုင်ကာ ႏူတ်ခမ်းကိုက်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ စိုးေၾကာ် လက်ျမားက ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ကာ ဆွဲျခႇတ်စဉ် ဖင်ကြီး ကႊေပးကာ ရမ္မက်စိတ်ျမား ထိန်းမရေအာင် ထကႊလာေတာ့၏။ ထမိန် ၾကႇတ်သွားသည်ႏွင့် ေပါင်ဂွထဲ ေအာက်ခံေဘာင်းဘီ အနီေရာင်ေလး အေပါ်မွ ေစာက်ပတ် အက်ကွဲ ေကြာင်းေလးအား လက်ေျခာင်းေလးဖြင့် ထိုးဆွဲေပးလိုက်ပြန်သည်။

” အ … အ … ရွီးးးး … စိုးေၾကာ် … မမၿခိဳ မနေတတ်ေတာ့ဘူး … အင်းဟင်း ” စိုးေၾကာ်မွာ ခါးဆန်ရင်း ေစာက်ပတ်ေလးအား အတွင်းခံ ေဘာင်းဘီ အပြင်မွ ပွတ်သပ်ပြီး တဆက်ဆက် တုန်နေသော ခင်ၿခိဳႏွယ် ႏူတ်ခမ်း ေလးအား ဆွဲ စုပ်လိုက်၏။ ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာလည်း စိုးေၾကာ် မၾက်ႏွာအား လက်ႏွဈဖက်ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ အငမ်းမရ ပါးစပ်အား ဆွဲစုပ်နေသည်။ ေစာက်ပတ်ထဲ ျခႇဲႀကိႀကိ အရည်ျမား ရွွဲလာစဉ် စိုးေၾကာ်မွာ ႏူတ်ခမ်း ချင်း ေတ့စုပ်နေရာမွ ဒူးေထာက် ပြန်ထိုင်ကာ အတွင်းခံ ေဘာင်းဘီေလးအား လိတ် ျခႇတ်လိုက်၏။ အတွင်းခံေဘာင်းဘီ ၾကႇတ်သွားသည်ႏွင့် အေမွွးျမား ေပြာင်ရွင်းနေသော ေစာက်ပတ်ေလး ေဖါင်းကႊနေသည်ကို မြင်လိုက်ရေတာ့သည်။ ” ဟူးးးး … မမၿခိဳ … ေစာက်ပတ်က … လွလိုက်တာျဗာ ” စိုးေၾကာ်၏ တဈတဈခွခွ စကားျမားေကြာင့် ခင်ၿခိဳႏွယ် စိတ်ထဲ တရွိန်းရွိန်းဖြင့် မၾက်ႏွာေလး ပန်းေရာင်သန်း နေရွာ၏။

ခင်ၿခိဳႏွယ့် ေစာက်ပတ်ေလးအား လက်ဖြင့် ဖြဲလိုက်ရာ ရဲနေသော ေစာက်ပတ် အတွင်းသားျမား အထက် ေစာက်စိေလးအား ဖိျခေပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” အင်းဟင်း … အ အ အားးးးး ” ေအာက်ႏူတ်ခမ်းေလး ကိုက်ကာပါးစပ်မွ မပီမသ ညည်းငြဴ နေစဉ် စိုးေၾကာ်မွာ ေပါင်ကြား မၾက်ႏွာအပ်ကာ ေစာက်ပတ် အက်ကွဲေကြာင်း တေၾလႇာက် ၾလႇာျဖားဖြင့် ပင့်ယက်လိုက်ရာ ခင်ၿခိဳႏွယ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားေတာ့၏။ ” ပႊတ် … ပႊတ်ပႊတ် … ပလပ်ပလပ် … အ အ အ … အမေလးးး ရွီးးးးး ” ထိုင်ခုံေပါ် ေပါင်ဖြဲထိုင်နေသော ခင်ၿခိဳႏွယ် ေစာက်ပတ်အား ၾလႇာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လက်ခလယ်ႏွင့် ေစာက်ပတ် အတွင်းနံရံ အေပါ်ဖက် နေရာအား ဖိပွတ်ေပးစဉ် မထိန်းႏိုင်ရွာပဲ ေစာက်ရည် ျမား ပန်းထုတ်နေတော့၏။ ” အမေလး … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ထွက် ထွက် …

အ အားးးး … ထွက် ကုန် ပြီ ဟာ … ရွီးးးးး းးးး ” ဖင်သားကြီး ကႊတက်လာကာ ခါး ေကာ့ထိုးရင်း ထိုင်လၾက်အနေထားဖြင့် တဈၿခီ ပြီးသွားရသည်။ လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင်ႏွင့် အိမ်ေထာင်သက်တမ်း တဈေၾလႇာက် ဒီလို ခံစားမႈ႕ၿမိဳး တဈကြိမ်တဈခါျမႇ မရဘူးေပ။ စိုးေၾကာ်ႏွင့် ေတွ႔မွ ကာမ အရသာအား ထိထိမိမိေလး ရရွိေန၏။ ေစာက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ အဖုတ်ေလးအား စိုးေၾကာ်မွ ဒူးေထာက်လၾက် အနေထားႏွင့် ပုဆိုးလွန်ပြီး လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ေပးနေရာ တၿခီပြီးကာစ ေသွးေအးသွားေသာ ရမ္မက်စိတ်တို႔ ပြန်လည် ထကႊလာခဲ့သည်။ အင်္ၾက ီျခႇတ်လိုက်စဉ် စိုးေၾကာ်၏ ေယာက်ျားပီသသည့် ခန္ဓာကိုယ်အား စိုက်ကြည့်ကာ ပုဆိုးအား သူမ လက်ေလးဖြင့် ေခါင်းေပါ်မွ ဆွဲျခႇတ်ေပး လိုက်၏။ ပုဆိုး ၾကႇတ်သွားၿခိန် ဒူးေထာက်လၾက် အနေထားဖြင့် စိုးေၾကာ်၏ ေပါင်ဂွထဲ ေထာင်မတ်နေသော လီးကြီး ေပါ်ထွက်လာသည်။ ” စိုးေၾကာ် … ဒီေပါ် ထိုင်လိုက် … မမၿခိဳ … မင်းလီးကို စုပ်ေပးဦးမယ် ” နေရာချင်း ၿခိန်းကာ ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ စိုးေၾကာ် ေပါင်ကြားထဲ ဒူးေထာက်ထိုင်ရင်း လီးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။

စိုးေၾကာ် လီးမွာ လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင့် လီးထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်သဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ့် လက်ထဲ လက်မႏွင့် လက်ညႇိဳး မထိေပ။ လီးအရည်ပြားအား အရင်းဘက် ဖြဲကြည့်ရာ ဒဈကြီးမွာ ရဲပြီး ကားထွက်လာသည်။ စိုးေၾကာ် လီးမွာ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ေစာက်ပတ်ေလး ယက်ေပး ကတည်းက တင်းေပြာင်နေရာ လီးထိပ် အေပါက်မွ အရည်ကြည် ေလးျမား စို႔နေတော့၏။ ခင်ၿခိဳႏွယ် မွာ လီးအား ဆွဲစုပ်ရာ လီးမွ ထွက်လာေသာ ညႇီစို႔စို႔ အနံ႔ေလးက သူမ ႏွာေခါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။ ပုံမွန် အခြေအနေၿမိဳးတွင် ရွံတတ်ေသာ်လည်း ကာမစိတ် ေတာက်ေလာင် နေၿခိန်မို႔ ႏူတ်ခမ်းအား အစွမ်းကုန် ဟကာ ဒဈကြီးအား ဖမ်ငုံပဈလိုက်၏။

ဒဈဖူးအား ၾလႇာဖြင့် ဝိုက်ယက်ကာ တပႊတ်ပႊတ်ႏွင့် စုပ်ေပးကာ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ေပးပြန်သည်။ ခင်ၿခိဳႏွယ့် ၾလႇာစွမ်းေအာက် စိုးေၾကာ်တေယာက် တအီးအီး ညည်းကာ စုပ်သပ်နေရေတာ့၏။ ” အားးးးးး ရွီးးးးးးး …… ေကာင်းလိုက်တာ … ေကာင်းလိုက်တာ … မမၿခိဳရာ … အားဟား … ရွီးးးးး ရွီးးးးးး ” ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာလည်း စိုးေၾကာ် အရင်က သင်ပြ ထားသည်အတိုင်း ၾလႇာအား ပုံစံ အၿမိဳးၿမိဳး သုံးကာ လီးထိပ်အား ကလိရင်း ခဏ အကြာတွင် ဖြဴေဖွး နေသော ခပ်ညႇီညႇီ လရည်ျမား သူမပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်နေသဖြင့် တဂွတ်ဂွတ်ႏွင့် ၿမိဳျခ လိုက် ေတာ့သည်။

” အားးးးး ရပြီ ရပြီ … မမၿခိဳ ” စိုးေၾကာ် လီးကြီးမွာ အနည်းငယ် ေျပာ့သွားသည်က လွဲ၍ ကျမသွားေသးေပ။ ပင်ကိုယ် ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို႔ ခဏစွေပးလိုက်သည်ႏွင့် ပြန်လည် မာထင်လာခဲ့သည်။ ခင်ၿခိဳႏွယ်အား ကြမ်းပြင်ေပါ် ပက်လက်လွန်ကာ လီးထိပ်အား ေစာက်ေခါင်းဝထဲ ေတ့ပြီး ဖိလိုးလိုက်ေတာ့၏။ ” အင့် … ဗျစ် ဗျစ် … အ …… ဇွိ ဇွိ … အားးး … ဘွတ် ဘွတ် ” ေစာက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်ႏွင့် ခင်ၿခိဳႏွယ် ခါးေအာက် လက်ႏွဈဖက် ၾလႇိဳကာ ဆွဲလိုးပဈသည်။ ခါးေကာ့ပြီး ကႊတက်လာေသာ ေစာက်ပတ်ေလးအား ေဆာင့်လိုးလိုက်ပြန်၏။ ႏွဈဦးသား မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးရင်း အေတာ်ကြာမွ အထွဋ်ထိပ် ေရာက်ရွိ သွားကြသည်။ ပြီးသည်ႏွင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်မွာ စိုးေၾကာ်အား ပက်လက်လွန် အိပ်ခိုင်းကာ မၾက်ႏွာေပါ်တက်ခွရင်း ပါးစပ်ႏွင့် ေစာက်ေခါင်းေပါက်ေလးအား ေတ့ေပးလိုက်သည်။စိုးေၾကာ်မွာ ခင်ၿခိဳႏွယ် ေစာက်ပတ်မွ လက်ကျႏ် ေစာက်ရည်ျမားႏွင့် သူကိုယ်တိုင် ပန်းထည့်ခဲ့ေသာ လရည်ျမား စုပ်ယူၿမိဳျခ ပဈ၏။

သုတ်ရည်ျမား ကုန်သည်ႏွင့် ေစာက်ပတ် တအုံလုံးသာ မက ဖင်ေပါက်ေလးထဲ ပေကပ်နေသော အရည်ျမားပါ ေပြာင်စင်သွားေအာင် ယက်ေပးလိုက်ေတာ့သည်။ ” ရွီးးးးး … အင်းဟင်း … ေကာင်းလိုက်တာ … စိုးေၾကာ် ရယ် ” ခင်ၿခိဳႏွယ် ခန္ဓာကိုယ်အား တကိုယ်လုံး စိုးေၾကာ် မနမ်းဘူးတဲ့ နေရာ မရွိေတာ့ေပ။ ဖင်ေပါက်ေလးပါ ယက်ေပးသဖြင့် ခင်ၿခိဳႏွယ်တေယာက် ေနာက်ဆုံး စိုးေၾကာ်၏ အပြဳစု အယုယ ေအာက် စွဲလမ်း သွားေတာ့သည်။ လင်ဖြဈသူ ေအာင်ႏိုင် လဈသည်ႏွင့် စိုးေၾကာ်အား အိမ်ေခါ်အလိုးခံကာ ကာမစည်းစိမ်ျမား ရယူနေတော့၏။