အလှည့်ကျရင်

အလှည့်ကျရင်

နောက်တနေ့ မနက်မှာ နိုးနေပေမယ့် အိပ်ရာထဲက သူ မထွက်ချင်လို့ ဆက်အိပ်နေတဲ့အချိန် ဖုန်း လာလို့ ကုတင်ဘေး ကပ်ရက် စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းကောက်ကိုင်လိုက်တယ် ။ “ ထင်အောင်ကျော်လားဟင် …” “ ဟုတ်ကဲ့…မမ ” ဒေါ်ရွှေဖြူသန့် ..ခေါ်တာ ….။ “ ထင်အောင်ကျော် ရေ..နိုးပြီလား..စောစောစီးစီး ခေါ်ရတာတော့ အားနာတယ်ကွယ်…ဒါပေမယ့် ရွှေနန်း အိမ်က တယောက်ထဲ ထွက်သွားလို့..မမတို့ စိတ်ပူနေကြတယ် …ထင်အောင်ကျော် လိုက်ရှာပေးပါအုံးကွယ်….ဒီကောင်မလေး ညလဲ မအိပ်ဘူး..ငိုလိုက်တာလည်း အရမ်းဘဲ…” “ ဟုတ်ကဲ့မမ..ကျနော် အခုဘဲ လိုက်ရှာပါမယ် …” “ သူ ဘာဖြစ်တာလဲ..ရီးစားနဲ့ ကွဲတာလား….” “ ဟုတ်ပါတယ်..မမ…အဲဒီ သဘောပေါ့…” “ အေး..မင်းက သူ ဘယ်တွေ သွားနိုင်သလဲ ပိုသိမယ်..လူလိုရင် ကားလိုရင် ဖုန်းဆက်လိုက်နော်…” “ ဟုတ်ကဲ့…မမ….ရွှေနန်းက ကား နဲ့ ထွက်သွားတာလား…”

“ ဟုတ်တယ်…သရီးတူးသရီး နဲ့ ထွက်သွားတာ….” “ ကျနော် အမြန်ဆုံး လိုက်ရှာမယ်..မမ…စိတ်ချပါ….” “ အေးအေး..ထူးခြားရင်…တွေ့ရင် အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ပါကွယ် …” “ ဟုတ်ကဲ့ ..မမ…” အိပ်ရာက ချက်ချင်းထ..မျက်နှာသစ် သွားတိုက် ရေချိ ုးလိုက်ရတယ် ။ ရွှေရေးဆီ သွားချော့မယ့် အစီအစဉ် ပျက်သွားပြီ ။ ရွှေနန်းကို လိုက်ရှာဖို့ သူ့ကို ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်က တာဝန်ပေးလိုက်ပြီ မဟုတ်လား…။ အိမ်က မထွက်ခင် “ ရွှေရေး ” ကို ဖုန်းထပ် ခေါ်ကြည့်သေးသည် ။ ရွှေရေး မကိုင်ဘူး ။ အရင်ဆုံး ရွှေနန်း ချိန်းတွေ့နေကျ “ ကိုထက် ” တို့ ခြံကို သူ လိုက်သွားကြည့်လိုက်သည် ။ ရွှေနန်း ရဲ့ အရိပ်အရောင်ကို မတွေ့ဘူး ။ ကိုထက်ကို ခေါ်မေးလိုက်တော့လည်း ကိုထက်က ရွှေနန်း မလာ ဘူးလို့ ပြောတယ် ။

ရွှေနန်း နဲ့ တွဲတာများတဲ့ ဒေလီယာဝင်းထွန်း ကို သတိရလိုက်သည် ။ ဒေလီယာဝင်းထွန်း အိမ်ကို သူ ရောက်သွားသည် ။ ဒေလီယာဝင်းထွန်းက ရွှေနန်းဘုံ သူ့ဆီကို ရေက်မလာဘူး လို့ ပြောသည် .။ သူ သူငယ်ချင်းတွေကို ဖုန်းဆက်ပြီး မေးပေးမယ်ဆိုပြီး သူ့ရှေ့မှာဘဲ ဖုန်းနဲ့ သူငယ်ချင်း အိမ်တွေကို ဆက်ပေးသည် ။ သူငယ်ချင်းတယောက်က ရွှေနန်း အလုံလမ်းက သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့ ပါတီမှာ ရောက်နေတယ် လို့ သတင်းပေးတယ် ။ သူ လိပ်စာမေးပြီး ချက်ချင်းဘဲ လိုက်သွားလိုက်တယ် ။ ခြံဝင်းကျယ်ကြီး ထဲမှာ ကားတွေ တော်တော်များများ ရပ်ထားတာ တွေ့ရတယ် ။

ခြံစောင့်က တံခါး ဖွင့်မပေးလို့ သူ ဘာကောင်လဲ ဆိုတကို နဲနဲ မာမာ ပြောလိုက်တော့ ပြာပြာသလဲ တံခါးဖွင့်ပေးတယ် ။ တိုက်ကြီးထဲကို ဝင်ဖို့လည်း ခြံပေါက်ဝကလိုဘဲ တံခါးစောင့်ကို ခပ်မာမာ မျက်နှာထားတင်းတင်းနဲ့ ပြောလိုက်မှ ဝင်ခွင့် ရတယ် ။ အထဲမှာ မှောင်နေတယ် ။ တံခါးပေါက်တွေ..ပြူတင်းပေါက်တွေကို ကန့်လန့်ကာတွေ ချထားတယ် ။ ဆူဆူညံညံ ဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်း သီချင်းသံတွေ ဆူညံနေတယ် ။ ကောင်လေးတွေနဲ့ ကောင်မလေးတွေ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်နဲ့ ခုုန်ပေါက်ပြီး ကနေကြတယ် ။ အမှောင်ထဲမှာ ခုန်ပေါက်ကနေတဲ့ လူငယ်တွေထဲ ရွှေနန်း ပါမလား သေသေချာချာ လိုက်ကြည့်တယ် ။ မတွေ့ဘူး..။

စားသောက်စရာတွေ ထားတဲ့ အခန်းထဲမှာတော့ မီးလင်းနေတယ် ။ အဲဒီအခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ စားနေတဲ့ ကောင်လေး..ကောင်မလေးတွေကို တွေ့ရတယ် ။ “ ရွှေနန်းဘုံ သိလား…” ကောင်လေးတွေကတော့ သူ့ကို မသိသလို မထေမဲ့မြင်ပုံစံတွေနဲ့ တဖက်ကို လှည့်နေကြပေမယ့် ကောင်မလေး တယောက်ကတော့ “ သိတယ်..” လို့ ပြန်ဖြေတယ် ။ “ သူ ဘယ်မှာလဲ…” လို့ ထပ်မေး တော့ ဘေးက ကောင်လေးတယောက်က “ ဖြေမနေနဲ့..ဘာဘဲကြီးလဲ မသိဘူး…” လို့ တားလိုက်တယ် ။ ဒါပေမယ့် ကောင်မလေးက ဖြေပါတယ် ။ “ အပေါ်ဆုံးထပ် တိုက်ခေါင်မိုးပေါ်မှာ ရှိတယ် …” လို့ ဖြေတယ် ။ တိုက်ခေါင်မိုးပေါ်ကို ဘယ်လိုသွားရသလဲတော့ သူ ထပ်မမေးတော့ပါဘူး..။

သူ့ဖါသာ ရအောင် ရှာတယ် ။ အပေါ်ဆုံးတပ်ကို ရောက်တော့ ရွှေနန်းကို ခုံရည်တလုံးပေါ်မှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ့ဘေးမှာက ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ သရုပ်ပျက် ဝတ်စားထားတဲ့ ကောင်လေး တယောက် ရှိနေတယ် ။ “ ရွှေနန်း …ဘာဖြစ်လဲ….” ကောင်လေးကို မေးလိုက်တော့ “ အရက်မူးသွားတာပေါ့…” လို့ ဖြေတယ် ။ သူရွှေရေးကို နှိုးကြည့်တယ် ..။ ရွှေရေး သတိရှိပေမယ့် အင်းအဲနဲ့ တော်တော့်ကို မူးနေတယ် ။ သူ့ကို တွေ့တော့..“ ရွှေနန်း ပြန်ချင်တယ်…” လို့ ပြောတယ် ..။ သူ ရွှေနန်းကို မထူတယ် ..။ တွဲဖက်ပြီး အောက်ကို ဆင်း..ကားပေါ်တင်တယ် ။ ကားပေါ်မှာလည်း ရွှေနန်း မျက်လုံး မဖွင့်နိုင်ဘဲ ခွေနေတယ် ။

အရက်နံ့တွေ နံဟောင်နေတယ် ။ ပါးစပ်က “ အိမ်ကို တော့ မပြန်ဘူး…ကိုထင်အောင်ကျော့်အိမ်ကို မောင်း….” လို့ ပြောတယ် ။ ရွှေနန်း ဘာပြောပြော သူ ရွှေနန်းကို သူတို့အိမ်ကို ပြန်ခေါ်သွားဖို့ လုပ်တယ် ။ ရွှေနန်းတို့အိမ်ဖက်ကို ဦးတည်ပြီး မောင်းလိုက်တယ် ။ ရွှေနန်း. မျက်လုံးပွင့်လာပြီး….“ ရေသောက်ချင်တယ်…..ရေပေးပါ….” လို့ ပြောတယ် …။ ပေးစရာ ရေကလည်း မရှိဘူး..။ ရောက်နေတဲ့ နေရာ အနီးအနားကို ကြည့်တော့ ဘဖက်ရည်ဆိုင်လေး တဆိုင် တွေ့တယ် ။ ကားထိုးရပ်ပြီး ဆင်းကြည့်တယ် ။ ရေတော့ မရဘူး..။ စပတ်ကလင် ရ တာနဲ့ ရွှေနန်းကို တိုက်တယ် ။

ရွှေနန်းပုံက တော်တော့်ကို ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဘဲ ။ ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန် ကလည်း ပြေကျွတ်လို့ ..။ “ ကိုထင်အောင်ကျော်..အကိုက ဘာအချိုးချိုးတာလဲ….” လို့ သူ့ကို မေးလို့ “ ဘာဖြစ်လို့လဲ ရွှေနန်း…” လို့ သူပြန်မေးလိုက်တယ် ..။ “ အိမ်မပြန်ချင်ပါဘူး လို့ ပြောတဲ့ဟာကို အိမ်နား ရောက်နေပြီလေ….” လို့ ပြောလိုက်လို့ ရွှေနန်း သတိတော့ ရှိသား..။ဘယ်နားရောက်နေလဲ ဆိုတာ သိနေတယ် …လမ်းကိုမှတ်မိနေတယ်….ဒါဆို ရင်တော့ သိပ်မဆိုးပါဘူး…လို့ စိတ်ထဲ မှတ်ချက်ချမိတယ် ။ “ ကားပြန်လှည့်…အကို့အခန်းကို သွားမယ် …” ရွှေနန်းက မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်တယ် ။ “ အိုကေ..အိုကေ….ပြန်လှည့်မယ်….” ရွှေနန်း အမိန့်အတိုင်း သူ ရွှေနန်းကို သူ့တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်ပါတယ် ။ တိုက်ခန်းကို ရောက်တော့ ရွှေနန်း အိပ်ပျော်နေတယ် ။ လူတွေ မြင်ခဲ့ရင်တော့ သူ့ကို တမျိ ုးထင်ကြမှာဘဲ ။ မတတ်နိုင်ဘူး..။ ရွှေနန်းကို ရောက်ပြီ…တိုက်ခန်းပေါ် တက်ကြ၇အောင်..လို့ ပြောရတယ် ။

နှိုးရတယ် ..။ ရွှေနန်းဘုံ နိုးလာတယ် ။ “ ရွှေနန်း ဒီလိုပုံနဲ့ အိမ် မပြန်ချင်ဘူးလေ ..ဒါကြောင့် ကိုထင်အောင်ကျော်ရဲ့ တိုက်ခန်းမှာ ခဏ နေချင်လို့…ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား…” လို့ မေးပါတယ် ။ အရက်အမူးလွန်လို့ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေပေမယ့် ရွှေနန်းဘုံဟာ တအားလှနေဆဲပါဘဲလို့ သူ့စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်ပါတယ် ။ တိုက်ခန်းပေါ်ကို ရွှေနန်းဘုံ သူ့ပုခုံးကိုမှီ..သူ့လက်မောင်းတွေကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်လို့ တက်ခဲ့ပါတယ် ။ ဘေးတိုက်ခန်းတွေကတော့ သူနဲ့ ရွှေနန်းဘုံတို့ကို ရီးစား စုံတွဲတွေလို့ ထင်ကြမှာပါ ။ တိုက်ခန်းထဲကို ရောက်ကြတော့ ရွှေနန်းကို ဧည့်ခန်းလေးက ဆိုဖါထိုင်ခုံတွေမှာ ထိုင်ခိုင်းပါတယ် ။ သံပုရာသီး တွေ ရှိနေတာ သတိရပြီး သံပုရာရေချဉ်ချဉ်လေးတခွက် ရွှေနန်းအတွက် သူဖျော်ပေးလိုက်ပါတယ် ။

ရွှေနန်းက မျက်လုံး မှိတ်ပြီး အိပ်နေလို့ နှိုးရတယ် ။ ရွှေနန်းက ရှုံ့မဲ့ပြီး သံပုရာရေကို ယူ သောက်ပါတယ် ။ ပြီးတော့“ ရွှေနန်း..ရေချိ ုးချင်တယ်…ရေချိ ုးလို့ ရမလားဟင်…” လို့ မေးတယ် ။ “ ရတာပေါ့..ရတယ်…ရွှေနန်း..ခု ချိ ုးမလား….”လို့ သူပြန်ဖြေရင်း ရွှေနန်းအတွက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါ ထုတ်ပေးပြီး ရေချိ ုးခန်းထဲမှာ ဆပ်ပြာ ရှိမရှိ ကြည့်ပေးတယ် ။ “ ရပြီ.ရွှေနန်း..ရေချိုးလို့ရပြီ..” “ အိုကေ..ဒါဆို ရွှေနန်း ရေချိ ုးလိုက်အုံးမယ် …” ရွှေနန်း ရေချိ ုးနေတဲ့ အချိန်မှာ သူ့ဖုန်း မြည်လာပါတယ် ။ အို..ရွှေနန်းအတွက် စိတ်ပူလို့ ဒေါ်ရွှေဖြူ သန့်တို့ ဖုန်းခေါ်ပြီ ထင်တယ် ။ ဘယ်လို ဖြေရမလဲ..။ ရွှေနန်း သူ့တိုက်ခန်းမှာ ရေချိ ုးနေပါတယ် လို့တတ်နိုင်ရင် မဖြေချင်ဘူး ။

ဖုန်းကိုင်လိုက်တော့ သူထင်ထားသလို ဒေါ်ရွှေဖြူသန့် မဟုတ်ဘဲ မထင်ထားတဲ့ ရွှေရေး ဖြစ်နေတယ် ။ “ ဟိတ်…ဘာလုပ်နေလဲ…” “ ရွှေရေး…..ဟိုလေ..ဒို့..တီဗီ ကြည့်နေတယ်….ဟင်းဟင်း…” “သူ့ကို မုန်းလို့ မေ့လို့ မရဘူးကွာ..ခက်တယ်…သိလား….ဟင်း..” “ ဝမ်းသာလိုက်တာ ရွှေရေးရယ်….ရွှေရေး ဒို့ကိုခွင့်လွှတ်လို့…” “ဒီမှာ…တခုပြောမယ်…အလုပ်ထွက်ဖို့ အမြန် လုပ်ပါ.. ရွှေရေးကို ချစ်ရင် ရွှေရေးစကားကို နားထောင်” “ ဘာလို့ အလုပ်ထွက်ခိုင်းနေတာလဲ ရွှေရေးရယ်…ဒို့က ရာထူးတောင် တက်ပြီ….” “ ဟင်..ဟုတ်လား….အေးလေ…နင်က အလုပ်ကြိုးစားတဲ့လူဘဲ…လူကြီးကလည်း ကြိုက်မှာပေါ့လေ..ငါ ကတော့ အပြင်စီးပွားရေးဘဲ လုပ်စေချင်တယ် …မင်းခစား ကမ်းနားသစ်ပင်လေဟာ…ကိုယ်ဘာဖြစ်မယ် ဆိုတာကို ကိုယ် ကြိုမသိနိုင်တဲ့ဟာ….” “ ရွှေရေး..ဒို့၂ယောက် ဘယ်တော့ တွေ့ကြမယ် ဆိုတာသာ ပြော….”

“ ဘာလုပ်ဖို့ တွေ့မှာလဲ..ခုလဲ ဖုန်းပြောနေတာဘဲ…” “ နင်ကလဲ သိသားနဲ့ဟာ…ရွှေရေးကလည်း…” “ ဟွန်း…မသိပါဘူး…” “ ကဲ..ကဲ..ဒီ ညနေ တွေ့ကြရအောင်…” “ အေး..ဖုန်းဆက်ကြည့်..ငါ အားမအား မသိသေးဘူး …” ရွှေရေး ဖုန်းချသွားပါသည် ။ အင်း..ငါလည်း ရွှေနန်း နဲ့ ရွှေရေး ကြားထဲမှာ တော်တော် မလွယ်ဘူး….ရွှေနန်းကိုလည်း သူ့အိမ်ကို အမြန်ပြန်ပို့ဖို့ လုပ်ရမယ် ..လို့ စိတ်ကူးကြံဆနေဆဲ ရေချိ ုးခန်း တံခါး ပွင့်လာသည် ။ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါနဲ့ ခေါင်းက ရေစိုနေတာကို သုတ်ရင်း ထွက်လာတဲ့ ရွှေနန်း ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ ပုခုံးသား လုံးလုံးဝင်းဝင်းလေးတွေ ရင်ဘတ် ဝင်းဝင်းလေး အပေါ်ပိုင်းတွေကို သူ မြင်ရတာ စိတ်လှုပ်ရှားမိရသည် ။ “ ရေချိ ုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ….အမူးနဲနဲ ပြေသွားသလိုဘဲ….” “ သံပုရာရေ သောက်အုံးမလား..ရွှေနန်း …” “ မသောက်တော့ဘူး…တခု လုပ်ပေးမလား….”

“ တခု မကဘူး..လုပ်ပေးမယ်….ဘာလုပ်ပေးရမလဲ…” “ ရွှေနန်းကို မဆတ်ချ် လုပ်ပေးမလား….” “ အင်း..ရတယ်လေ …ရတယ်…” လို့ ပြောတဲ့ သူ့အသံတွေ မူမှန်ရဲ့လား..။ တုန်ခါနေသလား…။ “ လာ..အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်မှာ လုပ်ပေးမယ် …” ရွှေနန်းနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ကြတာနဲ့ သူ့စိတ်တွေ ယိမ်းယိုင်ကုန်ပြီ ။ ရွှေနန်းကတော့ ဘာမှ မဖြစ်သလိုနဲ့ ကုတင်ပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်တယ် ။ တင်ကားကားလုံးလုံးတွေက သိသိသာသာ ခုံးမောက်နေသည် ။ ရွှေနန်းဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ပုခုံးလေးတွေကို အသာ စနှိပ်ပေးလိုက်သည် ။ “ အားလေးထည့်ပြီး နှိပ်ကွာ..ပျော့လွန်းတယ်…” “ ရွှေနန်း နာသွားမှာ စိုးလို့ပါ….” ရွှေနန်းက ဟိုနေရာ..ဒီနေရာ နဲ့ သူနှိပ်စေချင်တဲ့ ကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတွေကို ပြောသည် ။

သူကလည်းရွှေနန်း စိတ်ကြိုက် နှိပ်ပေးနေသည် ။ သူ့ပေါင်ကြားက လက်နက်ကတော့ တအားထကြွနေသည် ။ ရွှေ နန်းရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးတွေကို ဒီလောက် ကိုင်နေရတော့ မကြွဘဲ ဘယ်နေတော့မလဲ ။ “ ပေါင်ကိုနှိပ်ပါအုံး…” ခက်တော့ ခက်နေပြီ ။ ပေါင်တန်လုံးလုံးတွေကို နှိပ်ပေးလိုက်တော့ တခါတခါ လက်က တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ထိမိသွားသည် ။ စိတ်ရိုင်းတွေက တအား ထကြွဖေါက်ပြန်နေပြီ ။ “ အကို….” “ ဟင်..ရွှေနန်း….” “ ရွှေနန်း လှလားဟင်….” “ လှတယ်..ရွှေနန်း…” သူ့အသံတွေ တုန်ခါနေတာကို သူကဖါသာ သတိပြုမိသည် ။ “ မျက်နှာ လှတာလား..ကိုယ်လုံး လှတာလား….” သူဖြေရမှာ နဲနဲ တုန့်နှေးသွားသလိုဘဲ…။ “ နှစ်ခုလုံး လှတယ်…ရွှေနန်း….”

“ ရွှေနန်း ခါးကို နှိပ်ပေးအုံး……” သေးကျဉ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးကို နှိပ်ပေးတော့ လက်ချောင်းတွေက တင်ပါးကြီးကို ထိမိပြန်သည် ။ “ ရွှေနန်း ဖင်တောင့်သေးရဲ့လားဟင်..” အိုး….ရွှေနန်း မေးခွန်းကို သူဖြေရမှာ ခက်နေသည် ။ “ မေးနေတယ်လေ….ဖင်တောင့်သေးရဲ့လားလို့…” “ တောင့်..တောင့်တယ်….” “ ကိုထက်နဲ့ ဖြစ်လိုက်လို့ ဖင်များ လျောသွားသလားလို့..သေသေချာချာ ကြည့်ပေးပါလား…” “ မလျောပါဘူး….ရွှေနန်း..လှတယ်….” “ နှိပ်ပေး…..” ဘယ်နေရာလို့ မပြောလို့ ဘယ်ကို နှိပ်ပေးရမှန်း သူမသိဘူး ..။ ခါးလေးကိုဘဲ ထပ်ဖိနှိပ်ပေးလိုက်သည် ။ “ “ အောက်ကိုဆင်းအုံး….ဖင်ကို နှိပ်ပေး….” ရွှေနန်းတော့ ဆိုးပြီ ။ ရွှေနန်း ဆိုးတာက သူ့အတွက် ကောင်းတာ ဖြစ်ပြီ ထင်သည် ။

စွင့်ကားတင်းအိနေတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို သူ ကိုင်နယ်ပေးလိုက်သည် ။ ပေါင်ကြားက ဖွားဖက်တော်က ငေါက်ကနဲ ထောင်သွားသည် ။ ပိုပြီး တင်းမာသထက် တင်းမာလာသည် ။ ရွှေနန်း တအင်းအင်းနဲ့ အသံထွက်လာသည် ။ ဘယ်လိုမှ စိတ်ထိန်းလို့ မရတော့ဘူး…။ ရွှေနန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ ကြားထဲကို သူ စမ်းလိုက်သည် ။ လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်စမ်းသည် ။ “ ကြိုက်လား….ရွှေနန်း ဖင်တွေကို ကြိုက်လား…” “ အင်း..ကြိုက်တယ် …. အရမ်းလှတာဘဲ…“ “ ဟုတ်လို့လား…..မလျောသေးဘူးလား…” “ ဟင့်အင်း…မလျှောပါဘူး….အရမ်းတောင့်တယ်…..” တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်ညှစ်နေမိရသည် ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတွေ …။

ရွှေနန်းရဲ့ လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ တခုခုကို ရှာဖွေနေသလို တရွေ့ရွေ့နဲ့။ ဖွားဖက်တော်က ပိုပို တင်းလာသည် ။ ရွှေနန်းလက်က မကြာခင် သွားလိုတဲ့နေရာကို ရောက်ရှိသွားသည် ။ ဖွားဖက်တော်ပေါ်ကို ရွှေနန်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေ စမ်းမိသည် ။ ထိုးထွက်နေတဲ့ သူ့ဖွားဖက်တော်ကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ရွှေနန်း ကိုင်ပွတ်ကြည့်နေသည် ။ “ အကြီးကြီး ပါလား..အကိုရယ် …ဟင်း….” “ ပြ……ရွှေနန်းကို အကို့ဟာ ပြ…..” ရွှေနန်းသည် သူ့ဘောင်းဘီကကို ခါးပတ်ကို င်္ဆွဲချွတ်သည် ။ဇစ်ကို ဆွဲချသည် ။ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချသည် ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲက ငေါထွက်နေတာကြီးကို ကြည့်ပြီး ခစ်ကနဲ ရယ်သည် ။ လက်နှစ်ဖက် နဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘေးတဖက်တချက်ကနေ ကိုင်ပြီး ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည် ။ ဒုံးလက်နက်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေသည် ။ ပစ်ရန် အဆင်သင့် တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသည် ။

ရွှေနန်းက သူ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ “ ဟီး..ပူပူနွေးနွေးကြီး…..ရွှေနန်း နမ်းပေးရမလားဟင်….” “ အင်း….” ရွှေနန်းသည် သူ့ဖွားဖက်တော်ကြီးကို စပြီး ငုံစုတ်ပေးသည် ။ အား……ရွှေနန်း လျာလေးက သူ့ဖွားဖက်တော်ကြီးရဲ့ ထိပ်က အပေါက်လေးကို ကလိပေးလိုက်လို့ သူ့တကိုယ်လုံး တွန့်သွားရအောင် အရသာ ထူးသွားရသည် ။ ရွှေနန်းသည် ပုလွေမှုတ် တော်တော် ကျွမ်းတာကို သူသိလိုက်ရသည် ။ သူခေါင်းထဲမှာ ဒီလောက် ပုလွေကောင်းပြီး အိမ်တိုင်ရာရောက် လာကုန်းပေးတဲ့ လှလည်းလှ တောင့်လဲတောင့်တဲ့ ရွှေနန်းကို ဘာလို့ သူ့ဘဲ ကိုထက်က သစ္စာဖေါက်ပါလိမ့်လို့ စဉ်းစားမိလိုက် သည် ။ တဏှာစိတ် ဖုံးလွှမ်းနေတာကြောင့် ရှေ့ကို ဘာဖြစ်လာမလဲ ဆိုတာကို မတွေးတော့ဘဲ ရွှေနန်းဘုံကို အပီဖြုတ်ဖို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ ..။ ရွှေနန်းသည် အားရပါးရ လီးကို စုတ်ပေးနေတာ တခါတခါ ပွပ်..ပွပ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်ထွက်လာသည် ။

အိုး…ဟား…..အား…….ကောင်းလိုက်တာ ရွှေနန်းရယ် ….လို့ သူ့ပါးစပ်က အသံထွက် ညည်းမိရ သည် ။ရွှေနန်းက လက်တဖက်နဲ့ သူ့ဖွားဖက်တော် အရင်းပိုင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး စိတ်ပါလက်ပါ စုတ်ပေးနေပြီး ကျန်တဲ့ လက်တဖက်နဲ့ သူ့လက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး သူမ ပေါင်ကြားဆီကို ပို့ပေးသည် ။ သဘောကတော့စောက်ပတ်ကို ကိုင်..ဆိုတဲ့သဘော ..။ မို့ဖေါင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန် အပေါ်ကနေ ကိုင်လိုက်သည် ။ စိတ်ရိုင်းတွေက ဝုန်းကနဲ ထသွားရပြီး “ ရွှေနန်း..အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်ပါလား…” လို့ ပြောလိုက်မိသည် ။ ရွှေနန်းရော သူရော စုတ်တဲ့ ကိစ္စကို ရပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ အဝတ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်ကြသည် ။

အဝတ်မပါကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတဲ့ သူနဲ့ ရွှေနန်း တယောက်နဲ့တယောက် သေသေချာချာ ကြည့်မိကြသည် ။ ရွှေနန်းက အကိုက အဝတ်မပါဘဲ အရမ်း ကြည့်ကောင်းတာဘဲ ဆက်စီ ဘဲ..လို့ ပြောလိုက်တော့ သူကလည်း ရွှေနန်းကို “ ရွှေနန်းကလည်း အရမ်းကို လှတာဘဲ….ရွှေနန်းကိုလည်း ဒို့ နမ်းလို့ရမလာဟင်…” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ ရွှေနန်းလည်း သူ့ကို အဖုတ်ယက်ချင်တယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပေါင်ကား ကာ ထိုင်ပေးသည် ။ ရွှေနန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်က ခုံးမို့ပြီး အကြီးကြီးဘဲ ..။

တဏှာအရှိန် ကြောင့်များ ပို ဖေါင်းခုံးနေလေသလား မသိဘူး ..။ အမွှေးပါးပါးလေးတွေ ရှိနေပေမယ့် နှုတ်ခမ်းသားတွေရဲ့အနီးအနား နေရာတွေမှာတော့ ရှင်းထားတာကို သတိထားမိသည် ။ ရွှေနန်း ပေါင်ဖြူဖြူတွေ ကြားထဲ ခေါင်းအပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို နမ်းရှုံ့မိသည် ။ အရေတွေ စိုရွှဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျာနဲ့ စယက်တဲ့အချိန် ရွှေနန်းက “ မရွံဘူးလား အကိုရယ်..အရည်တွေ ရွှဲ နေတယ်…” လို့ ညည်းသလို ပြောလိုက်ပေမယ့် သူယက်တာတွေကို မျက်လုံးလေး မှေးစင်းပြီး အရသာ ခံနေသည် ။ “ အင်း…အင်…အင်း..အင်……” နဲ့လည်း ညည်းငြူနေသည် ။ တချိန်လုံး ဒီကောင်မလေးနဲ့ အတူတူ သွားလာနေခဲ့ရပြီး သူ့ရဲ့ အလှအပတွေကို နီးနီးကပ်ကပ် တွေ့ တိတ်တခိုး ခိုးကြည့်နေခဲ့ရတာ အခုတော့ သူသည် ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကို စောက်ဖုတ်ယက်ပေးနေရတာကလည်း အိပ်မက်တခုလို မယုံနိုင်စရာတွေ ဖြစ်သွားတာပါဘဲ ။

စောက်စိလေးက ထောင်ပြူးထွက်နေသည် ။ လျာဖျားလေးနဲ့ မထိတထိ တို့ထိလိုက် ယက်လိုက် လုပ် ပေးတော့ ရွှေနန်း သဘောကျသည် ။ သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်လာသည် ။ လက်နဲ့ နို့ကြီး တလုံးကို လှမ်း ကိုင်ကြည့်လိုက်သည် ။ တင်းမာလုံးဝန်းနေတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ နို့ကြီးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဘဲ ဆုပ်နယ်နေမိသလို နို့သီးခေါင်းမာမာလေးကိုလည်း လက်ချောင်းတွေက ပွတ်သပ်မိ ရသည် ။ စောက်ဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ စုတ်ယက်ပေးလိုက်သည် ။ ရွှေနန်းလည်း တော်တော်ကြာလာတော့ သူ့ခေါင်းကို တွန်းလိုက်ပြီး….“ ရွှေနန်း..လိုချင်ပြီကွာ…..လုပ်ပါတော့…” လို့ ဖီလင်တက်နေတဲ့ အသံ လေးနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ ရွှေနန်းရဲ့ ဖေါင်းကြွမို့မောက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကနေ မျက်နှာကို ခွာလိုက်သည် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံသည် ဘာဂျာ အပြင်းအထန် ကိုင်ထားလို့ ထူအမ်းနေသည် ။

ရွှေနန်းကိုယ်ပေါ်ကို သူတက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူ့ဒူးတွေက အလိုလို ရွှေနန်းရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ဘေးကို တွန်းပို့လိုက်မိပြီး သူ့ကိုယ်လုံးသည် ရွှေနန်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲမှာ ရောက်ရှိနေရာယူပြီး ဖြစ်သွားသည် ။ တနည်းဆိုရသော် ရွှေနန်းသည် ပေါင်ဖြဲကားရက် အနေအထား နဲ့ ဖြစ်နေပြီ ။ ရွှေနန်းသည် သူက သူ့ဖွားဖက်တော်ရဲ့ အရင်းပိုင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း ကို ပွတ်တိုက်လိုက်တဲ့အခါမှာ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး..“ အို..ဟာဟာ…..အင်ဟင်…” လို့ ညည်းလိုက်သည် ။ ကွေးညွှတ်လှပတဲ့ ရွှေနန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ပွင့်ဟသွားသည် ။

ရွှေနန်းရဲ့စောက်ဖုတ်က စိုပေနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သူ့ဖွားဖက်တော်ရဲ့ ခေါင်းပိုင်း ဒစ်လုံးကြီး စိုလူးသွားပြီးတဲ့ နောက်သူသည် ဖွားဖက်တော်ကို စောက်ဖုတ်အပေါက်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်သည် ။ “ အို့…အင့်အင့်…အမလေး …” အိုအိနူးညံ့တဲ့အထဲ မြုပ်ဝင်သွားတဲ့ အထိအတွေ့က ထူးကဲလှသည် ။ ဒစ်လုံးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်ဝင်သွားတော့ ရွှေနန်းရဲ့ ညည်းသံလေး ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်လာပြီး သူ့လက်မောင်းတွေကို သူမလက်တွေနဲ့ ဖမ်းဆုပ်ညှစ်လိုက်သည် ။

အရည်တွေက တအား ရွှဲစိုနေတာကြောင့် စိုအိနွေးထွေးတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို ဒစ်လုံးကြီး မြုပ်ဝင်သွားသည် ။ ရွှေနန်းသည် မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းကိုမော့ထားနေသည် ။ သူ အဆင်ပြေ နေတာ တွေ့ရတော့ သူ့ဖွားဖက်တော်ကို ဆက်ထိုးသွင်းသည် ။ အိစက်ချောနေပေမယ့် တင်းကြပ်နေတဲ့ အတွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်တိုက်ရင်း တထစ်ထစ်နဲ့ အတွင်းကို တိုးဝင်သွားတဲ့သူ့ဖွားဖက်တော် ရလိုက်တဲ့ထူးခြားလှတဲ့ အရသာကြောင့်သူ့စိတ်တွေ ပြင်းထန် သထက် ပြင်းဖန်လာရသည် ။ နောက်ကို နဲနဲပြန်ဆုတ်ပြီး ထပ်ဖိသွင်းထည့်လိုက်မိပြန်သည် ။ ဒီတခါတော့ ဖွားဖက်တော် ဒုတ် အဆုံးထိ ရောက်သွားအောင် သွင်းလိုက်သည် ။ “ အကို….ရွှေနန်းကို ကြိုက်လားဟင် ….” “ ကြိုက်တယ်..ရွှေနန်း …”

“ ရွှေနန်းလည်း အကို့ကို ကြိုက်တယ် …အကို အားမနာနဲ့နော်..ရွှေနန်းကို စိတ်ကြိုက်သာ လုပ် ..” ရွှေနန်းထဲကို တချက်ချင်း သူဆောင့်ထည့်ပေးသည် ။ ရွှေနန်းလည်း တအင်းအင်းနဲ့ သူမတင်ပါးကြီးတွေကို အောက်မှ ကော့ပေးသည် ။ တင်ပါးကြီးတွေကို နှဲ့လိုက် ဝိုက်လိုက် လုပ်ပေးသည် ။ ကိုထက်နဲ့ အတွေ့အကြုံရပြီးမို့ ကျွမ်းနေတာဘဲ လို့ သူသိလိုက်သည် ။ “ အင်း..အင်း….ကောင်းတယ်အကို….လုပ်..လုပ် …” အရည်တွေ အရမ်းလိုက်လွန်းတာကြောင့် ဆောင့်ထည့်တဲ့အချိန် ဖွတ်ဖွတ် ဖပ်ဖပ် အသံဘလံတွေ ထွက်ပေါ်လာသည် ။ ရွှေနန်းက မြန်စေချင်လာတာကြောင့် မြန်မြန် သွက်သွက် ထိုးဆောင့်ပေးလိုက်သည် ။ တချက်တချက် စောက်ဖုတ်နဲ့ လိင်တန် သွတ်သွင်း ပွတ်တိုက်တဲ့နေရာက လေအန်သံ ဘွပ် ဘွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတော့ အရှိန်ကောင်းကောင်း လုပ်နေဆဲ ရွှေနန်းရဲ့ ရယ်သံလေး တခိခိကို ကြားရသည် ။

အောက်က ရွှေနန်းက တအားပင့်တအားကော့ပေးနေတာတွေ ပိုမြန်လာသလို ရွှေနန်း အော်ညည်းသံတွေ ကို ကျယ်လာတော့ ရွှေနန်းတအားအရှိန်တက်နေပြီဆိုတာသူသိလာတော့ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်ပေးလိုက်သည် . “ အား…အား..အား……အို..အို…အို…အင်းအင်းအင်း……..အားအား…..” ရွှေနန်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းခါပြီး တွန့်လိန်ကာ လမ်းဆုံး ပြီးခြင်းကို ရောက်ရှိသွားသည် ။ “ အကိုရယ်…ကောင်းလိုက်တာ..အကိုရော ကောင်းလားဟင်…..” “ အင်း…အရမ်းကောင်းတယ် …. ” တော်တော်လေးကြာအောင် ကုတင်ပေါ်မှာ ယှဉ်တွဲကာ နားနေလိုက်ကြပြီး ရွှေနန်းကို အိမ်ပြန်ကြမလား လို့ သူ မေးလိုက်တော့ ရွှေနန်းက အကိုနဲ့ နေရတာ မဝသေးဘူးကွာ.. …ရွှေနန်း မပြန်ချင်သေးဘူး….” လို့ ပြောလို့ နောက်တကြိမ် နောက်တကြောင်း ထပ်ဆွဲပေးရအုံးမယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်လိုက်သည် ။ “ မမာမတောင်ဘဲ ဒီအတိုင်းနေတာတောင် အရမ်းတုတ်တာဘဲ…ရှည်လည်း ရှည်တယ်…” ရွှေနန်းက သူ့ဖွားဖက်တော်ကို ကျကျနန ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ကာ ဆပ်ပြာရည်နဲ့ ဆေးကြောပေးရင်း ပြောလိုက်ပါသည် ။

ရွှေနန်း လက်ကလေးနဲ့ ကိုင်တွယ်တဲ့အခါ သူ့ဖွားဖက်တော်သည် ငေါက်ကနဲ ထထောင်လာသည် ။ရွှေနန်းက သဘောကျစွာနဲ့ ရယ်မောရင်း ဖွားဖက်တော်ကို လက်နဲ့ ကွင်းတိုက်သလို ရှေ့နဲ့နောက် ပွတ်တိုက်ပေးသည် ။ ဖွားဖက်တော်လည်း ရုတ်ချည်း ပြန်လည်ရှည်ထွက် ကြီးထွားလာရပြန်သည် ။ ဒုတိယအချီမှာ တော်တော်ကြာသည် ။ ရွှေနန်းကို ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ အကောင်းဆုံး ဆွဲပေးလိုက်သည် ။ ဒီ ဒုတိယအချီမှာ သူသုံးချီ တောင် ပြီးတယ် လို့ ရွှေနန်းက ပြောတယ် ။ ရွှေနန်းရဲ့ ဖင်ကားကားကြီးတွေကို ဖင်ထောင်ကုန်းတဲ့ ပုံစံနဲ့ လုပ်ရရင် ကောင်းမှာဘဲ လို့ သူ စိတ်ကူးရလို့ “ လေးဘက်ကုန်းပေးမလား ရွှေနန်း..” လို့ သူ မေးလိုက်သည် ။ ရွှေနန်းက ကြည်ဖြူစွာဘဲ သူ လိုလားသလို ဖင်ထောင်ကုန်းပေးသည် ။

ရွှေနန်းရဲ့ ဖင်ကြီးတွေ အောက်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးပြူးကြီး ထွက်နေသည် ။ ဒီလို လိုးရတာကို သူ သဘောကျတာက စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့ဒုတ် ဝင်ထွက်တာကို ကြည့်လို့ရလို့.. ။ ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း ကြည့်ပြီး သူ ကလိချင်လာသည် ။ ရွှေနန်းဖင်ကို တောင်းလိုးဖို့လည်း သူ စိတ်ထဲမှာ ကြံစည်ထားလိုက်သည် ။ စအိုပေါက်လေးကို သူ့လက်မနဲ့ ဖိဖိချေပွတ်ရင်း အကျင့်လုပ်ပေးလိုက်သည် ။ တချိန်မှာ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ထိုးနှစ်မည် ။ ဒုတိယအချီက စိမ်ပြေနပြေ လိုးတဲ့ ပွဲဘဲ ..။ သူရော ရွှေနန်းရော ချွေးတွေ တုတ်တုတ်ရွှဲကြရသည် ။ ရွှေနန်းကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားလိုက်သည် ။ ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်လည်း သမီးပြန်ရောက်လာလို့ အရမ်းဝမ်းသာသွားတယ် ။ သူ့ကီု ကျေးဇူးတင်ကြောင်း လာပြောတယ် ။

သူပြန်ခါနီးမှာ ရွှေနန်းကလဲ “ အကို့ကို ရွှေနန်း ကျေးဇူးတင်တယ် ..” လို့ လာပြောတယ် ။ ဘာအတွက် ကျေးဇူးတင်တာလဲ…။ ရွှေနန်းရဲ့ ပြီတီတီ ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်က သူ့ကို နှစ်ချီကောင်း ဖြုတ်ပေးတာနဲ့ ဘာဂျာ အကြာကြီး ကိုင်ပေးတာကြောင့်..ဆိုတဲ့ သဘော ..။ ရွှေနန်းတို့အိမ်က ပြန်လာပြီး ရေအမြန်ချိုး အဝတ်အစားလဲရတယ် ။ အဝတ်အစား လဲနေတုံးဘဲ ဖုန်းလာတယ် ။ ရွှေရေးလွင်လွင် ခေါ်တာ ။ ရွှေရေးက “ မလာသေးဘူးလား….” လို့ ခပ်မာမာလေသံနဲ့ ပြောလိုက်တာ ခံရတယ် ။ “ လာပြီ..လာပြီ..ရွှေရေးရေ….ခုထွက်လာပြီ….” ရွှေနှစ်ရွှေ ကြားမှာ ပြေးလွှားနေရသည် ။

ရွှေနန်းကို ခုလေးတင် နှစ်ချီကောင်း ဖြုတ်ပေးခဲ့ပြီး မကြာခင် မှာ ရွှေရေးကို ဖြုတ်ပေးရဦးမည် ။ ရွှေရေး သည် သူ့ကို သူ ဝယ်ထားတဲ့ ကြို့ကုန်းက တိုက်ခန်းကို ခေါ်သွားပါတယ် ။ တိုက်ခန်း အသစ်ကို ပြချင်လို့ ဆိုပြီး ။ တိုက်ခန်းအသစ်ကိုလည်းရောက်ရော အခန်းထဲကို ခြေတလှမ်း စဝင်လိုက်တာနဲ့ ရွှေရေးနဲ့ သူ အငမ်းမရ ဘဲ တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်တွယ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုတ်မိကြတယ်။ တိုက်ခန်း အသစ်ချပ်ခွတ်ဆိုတော့ ဘာခုံဘာကုလားထိုင် ဘာဆိုဘာမှ မရှိဘူး ။ အုတ်နံရံကို မှီပြီး ရေအရေးနှုတ်ခမ်းထူထူတွေကို တအား စုတ်ရင်း ရွှေရေး နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဝတ်ထားတဲ့ အကျၤ ီ ပေါ်ကနေဘဲ ဆုပ်ညှစ်လိုက်မိတယ် .။ ရွှေရေးက မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး “ ဟိတ် အကျၤ ီတွေ ကျေကုန်မယ်ကွာ…ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ တဏှာထန်နေသလား…” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။

တဏှာ မထန်ဘဲ ခပ်အေးအေး နေပြန်ရင်လဲ ရွှေရေးက “ လူကြီးသမီးနဲ့များ ခိုးစားနေကြသလား..ရွှေရေးကိုတောင် စိတ်မလာတော့ဘူး မဟုတ်လား…” လို့ ပြောမှာ..။ “ ကဲ ထင်အောင်ကျော်..လိုးချင်ရင်လဲ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်..ဘာလဲ ..ချွတ်ပေးရအုံးမှာလား….” လို့ ပြောလိုက်လို့ ခပ်သွက်သွက်ဘဲ ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရတယ် ။ ဖွားဖက်တော် လိင်တန်ချောင်းကတော့ ရွှေရေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အခန်းထဲ ရောက်ပြီဟေ့ ဆိုတာနဲ့ မတ်မတ်ထောင်နေပြီလေ ။ လိင်တန်ကြီး တောင်မတ်လျက် ရှိနေတဲ့ သူ့ကို ရွှေရေးက သဘောကျစွာနဲ့ ကြည့်ပြီး “ ထင်အောင်ကျော်..ယူကတော့ ဒို့ကို လိုးဖို့ အမြဲ အဆင်သင့် အဲဗားရယ်ဒီ ဖြစ်နေတဲ့ အလိုးသမား ချစ်သူဘဲပေါ့နော်..” လို့ ပြောလိုက်ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပါတယ် ။

လိင်တန်ချောင်းက ဘာလာ တော့မည် ဆိုတာကို ကြိုသိနေသလား မသိပါဘူး ။ ရွှေရေးရဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကပ်ကပ်လေး ဖြစ်နေတဲ့အချိန် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လှုပ်သွားတယ် ။ ရွှေရေးက ဒစ်လုံးကြီးကို လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ဖပ်ကနဲ ပုတ်လိုက်ပြီး..“ နင့်ကို ငါလွမ်းနေတယ် သိ လား..” လို့ ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ် ။ ပြီးတော့ လိင်တန် အရင်းပိုင်းကနေ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ် ။ ပုလွေကိုင်ပေးတော့မှာမို့ လိင်တန်ချောင်းက ပိုထွားပိုကြီး ပိုရှည်လာသလိုဘဲ ။

ကာမ အရသာထူးတွေ ရတော့မယ် ဆိုတာ သိလိုက်တဲ့ စိတ်တွေက အဆုံးစွန် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထကြွလာရတာကြောင့်ပါ ..။ အရင်ဆုံး လိင်တန်ထိပ်ဖျားကို ပြွတ်ကနဲ နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ နမ်းလိုက်တဲ့ ရွှေရေးဟာ တကယ်ဘဲ သည်လိင်ချောင်းကြီးကို သတိရ တမ်းတ လွမ်းနေတဲ့ ပုံပါ ။ လိင်တန်ကြီးကလည်း အကြောတွေ ထင်းထောင် ထနေတယ် ။ ထိပ်ပေါက်ကလည်း အရည်လေးတွေ ယိုစီး ကျနေတယ် ။ ဒီ အရည်လေးတွေကို ရွှေရေးက လျာဖျားလေးနဲ့ ယက်လိုက်တယ် ။ “ ယူ့လီးကြီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုဘဲကွာ….”းတွေ တကယ်တော့ ရွှေရေး စုတ်ပေးတာကို ခံချင်လှပြီ ။

ရွှေရေးက တို့ထိ တို့ထိလေးတွေ လုပ်နေသည် ။ ဂွေးစိနှစ်လုံးကိုလည်း ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်နေပြန်သည် ။ သည်လို အချိန်ဆွဲပြီး မထိတထိ ကစားနေလေလေစိတ်တွေက တအားကို ထကြွလာလေလေ ပါ ။ ရွှေရေးက အကျၤ ီကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ဘရာစီယာ ဖြူဖြူလေးက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မနိုင်မနင်း ချုပ်ထားနေသည် ။ နို့ကြီးတွေက ဘရာစီယာရဲ့ ချုပ်နှောင်မှုအောက်က အတင်းကြီး ရုန်းကန်ထွက်ချင်နေ ကြသလိုဘဲ ။ ဘရာစီယာ ချိတ်လေးကို ရွှေရေး လက်နောက်ပစ်ပြီး ဖြုတ်ခွာပစ်လိုက်တယ် ။ကော့ချွန်ဖြိုးမောက်တဲ့ နို့ကြီးတွေက အချုပ်နှောင်အောက်က လွတ်မြောက်လို့ ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွားနဲ့ ခေါင်းမော့နေကြတယ် ။ ဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး အငမ်းမရဘဲ နို့သီးနီညိုညိုလေးတဖက်ကို စို့မိရတယ်။

“ ဟေ့..နေအုံးကွာ..လီးကို အရင် စုတ်ပေးအုံးမယ် …” ရွှေရေးက သူ့ကို မတ်တပ် ပြန်ရပ်ခိုင်းတယ် ။ ရွှေရေးသည် ပုလွေပညာစွမ်းတွေ ပြပါတော့တယ် ။ရွှေရေးရဲ့ လျာလေးက ဒစ်လုံးကြားကို ယက်ပေးနေတယ် . ထိပ်ပိုင်းကို အရင် ကလိနေတယ် ။ သူ အရမ်း ထိလို့ရွှေရေး ခေါင်းလေးကို ယောင်ယမ်းပြီး ကိုင်မိ၇တယ် ။ နုတ်ကလည်း အသံတွေ ညည်းမိရတယ် ။ လိင်တန် အရင်းပိုင်းအထိ ရောက်အောင် ငုံငုံဆွဲပြီး စုတ်ပေးနေတယ် ။ လိင်တန် တချောင်းလုံး ရွှေရေး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေတယ် ။ ရွှေရေးရဲ့ အစုတ်မှာ ဘယ်လောက်ထိ အရသာ ထူးကဲ နစ်မျောနေမိသလဲ မသိဘူး ။ ရွှေရေး အစုတ်ရပ် လိင်တန်ကို ပါးစပ်ကနေ ချွတ်ဖယ်လိုက်တော့မှ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိတယ် ။

ရွှေရေးက “ တော်ပြီနော်…လိုးကြစို့..” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်လို့ ဒီ သံမံတလင်းကြမ်းမှာဘဲ ဆွဲကြရမယ် လို့ ထင်မိလိုက်တယ် ။ ရွှေရေးက..“ အို..ဒီမှာ မဖြစ်ပါဘူး..အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်..” လို့ ပြောပြီးသူ့လက်ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲ ကို ခေါ်သွားပါတယ် ။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဖျာတချပ် နဲ့ မွေ့ရာလိပ်တလိပ် ရှိနေတာကို တွေ့ရတယ် ။ ရွှေရေးက ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ အတါင်းခံ ပင်တီ မပါလို့ ထမိန် ချွတ်လိုက်တာနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွား တာ ဝင်းဝင်းဖြူဖြူ ဖင်တုံးကြီးတွေကို တွေ့လိုက်ရတော့ အခုဘဲ အစုတ်ကောင်းကောင်း ခံထားရလို့တအားလိုးချင်နေတဲ့ လီးကလည်း တဆတ်ဆတ်ခါနေပြီ ။

ရွှေရေးနဲ့ လှေကြီးထိုးဘဲ အမြန် ဆွဲလိုက်ကြတယ် ။ ရွှေရေးကလည်း ထန် သူကလည်း ထန် ဆွဲလိုက်ကြတာ တဖေါင်းဖေါင်းဘဲ ။ အရေတွေကလည်း လိုက်တော့ တဖွပ်ဖွပ် တဘွပ်ဘွပ် အသံတွေ ကို ဆူညံသွားရတာ..။ ရွှေရေးကလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မို့ တအား အော်တယ် ။ ညည်းတယ် ။ပြီးခါနီး အရှိန်နအား တက်လာတဲ့အခါ ရွှေရေးလည်း….“ လိုး..လိုး..တအားလိုး…ဘာလဲ..အားမရှိဘူးလား.. လိုးစမ်းပါ..ဆောင့်ဆောင့်..တအားဆောင့်ထည့်….” လို့ အော်ပါတယ် ။ ငယ်ငယ်က ခိုးဖတ်ခဲ့ရတဲ့ အပြာစာအုပ်တွေထဲကလိုဘဲ လို့ အမှတ်ရလိုက်တယ် ။

ရွှေရေး ကောင်းစေဖို့ စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ သူတောင်းဆိုသလို ပြင်းပြင်းနဲ့ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ် ။ ရွှေရေးလည်း ဖင်ကြီးတွေ ကော့ပေးလိုက် စကောဝိုင်း မွှေ့ရမ်းပေးလိုက် လုပ်နေတယ် ။ နှစ်ယောက်စလုံး ချွေးတွေ စိုစိုရွှဲနေကြပြီ ..။ ဆက်တိုက် ကြုံးလိုးနေတာ ..။ ရွှေရေး စောက်ပတ်ကလည်း သူ့လီးကို ညှစ်ယူဆွဲနေသလို အရသာ က ထိမိ ကောင်းလှတယ် ။ “ အမလေး..ကောင်းကောင်း..ကောင်းနေပြီ..အို..ဆောင့်ဆောင့်…အာ..အား…အား….အား…အိုး….ပြီးပြီ…. အား….ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ….ဆောင့်…ဆောင့် မရပ်လိုက်နဲ့..အသေဆောင့်……….” ရွှေရေး တတွတ်တွတ် ညည်းအော်ရင်း သူ့ကို တအား ဖက်ညှစ်ပြီး “ ပြီး ” သွားပါတယ် ။

သူလည်းသုတ်ရည်တွေ တစစ်စစ် နဲ့ အများကြီး ပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ရွှေရေးနဲ့ မရှေးမနှောင်း ဆိုသလိုဘဲ ပြီးဆုံး ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားရပါတော့တယ် ။ ရွှေရေးက သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲက ထုတ်ခွင့်မပြုဘူး ။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဆက် ထား စိမ်ထားခိုင်းတယ် ။ “ နင် တကယ်လိုးနိုင်တဲ့ကောင်ဘဲ…ထင်အောင်ကျော် …ငါ..ငါ ကြိုက်တယ်….” လို့ ရွှေရေး မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်တယ် ။“ နင့်စောက်ပတ်ကလည်း တအား လိုးလို့ကောင်းတာဘဲ ရွှေရေးရယ် ..ငါ့လီးကို ရစ်ပတ်ဆွဲ.ူနေသလိုဘဲ….မျှော့်ပါတဲ့ စောက်ပတ် ဆိုတာမျိ ုး ဖြစ်မယ် …” လို့ သူကလည်းရွှေရေးကို ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ် ။

“ အဲဒါ အလိုလို ကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး…ငါ ညှစ်ညှစ်ပေးလို့ ဟဲ့..နင်ကြိုက်ရင် ငါ အမြဲ အဲလို ညှစ်ပေးမယ် …နင် ကောင်းတယ် ဆိုလို့ ငါ ဝမ်းသာပါတယ် …” လို့ ရွှေရေးက ပြောပါတယ် ။ အနည်းဆုံးတော့ နှစ်ချီလောက် ရွှေရေးနဲ့ ဆွဲဖြစ်မှာပါဘဲ ..။ ရွှေရေးရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြွက်သားတွေ ညှစ်ပေးခြင်းက သူ့ကို အရသာ အရမ်းထူးကဲစေသည် ။ ထိုးဆောင့်လိုက်တိုင်း ကြပ်တည်းစီးပိုင်တဲ့ အရသာကို ရရှိသည် ။ ကြာကြာ ဆက်မလိုးနိုင်ဘဲ သုတ်တွေ ပန်းထွက်ခါ ပြီးခြင်းကို ရောက်သွားချင်သည် ။ ရွှေရေးက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းသည် ။ “ ငါ ရေချိ ုးလိုက်အုံးမယ်…” “ ငါလည်း နင်နဲ့ အတူတူ ရေချိ ုးချင်တယ်…” “ အို..ထင်အောင်ကျော်..အေးဆေး နေစမ်းပါဟာ…ငါ အေးဆေး ချိ ုးပါရစေ…” ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ရေချိ ုးခန်းဆီကို ရွှေရေး လျှောက်သွားတာကို ကုတင်ပေါ်က ကြည့်နေမိသည် ။ ရွှေရေးရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေက တုန်ခါ လှုပ်နေတာကို တွေ့ရတာ သူ့ဒုတ်တောင် ပြန်မာသွားသလိုဘဲ..။ ရွှေရေး နောက်ကို သူ လိုက်သွားလိုက်သည် ။ ရေချိ ုးခန်းက ပိတ်မထားဘူး ။

သူဝင်သွားတော့ ရွှေရေးသည် ရေပန်းအောက်မှာ သူ့ကိုယ်လုံးတွေကို သူ့ဖါသာ ပွတ်တိုက်ရင်း ရေချိ ုးနေသည် ။ “ ဟိတ်..ဘာလို့ လာတာလဲ..” “ ရွှေရေးနဲ့ အတူတူ ချိ ုးချင်လို့..” “ နင် သိပ်ကဲတာဘဲကွာ….” ရွှေရေးအနား ပူးကပ်ပြီး ရွှေရေး ဖင်တုံးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ “ အိုး ..ဟေး….” နောက်တနေ့ မနက် ၁၀နာရီ ကျော်ကျော် ..။ “ မမတို့က ထင်အောင်ကျော့်ကို ဘယ်လောက် သဘောကျတယ်..သံယောဇဉ်ဖြစ်ကြတယ် ဆိုတာ ထင်အောင်ကျော်လည်း သိမှာပါ..ဒါပေမယ့်လေ..မမတို့မိသားစု အတွက်ထက် ထင်အောင်ကျော် ရဲ့ ရှေ့ တိုးတက်ရေးက အရေးကြီးသေးတယ်လေ..မမတို့ မိသားစု နဲ့ နေတာထက် အရေးကြီးတဲ့ တခြား တာဝန်တခုခုကို လုပ်ရင် မင်းအတွက် ပိုကောင်းလိမ့်မယ်လို့ မင်းတို့ “ အဘ ”က မမကို ပြောပြတယ်..” ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်က ကားမောင်းနေတဲ့ သူ့ကို ပြောပါတယ် ။

ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်က သူ့ကို ကားမောင်းခိုင်းလို့ ဒီနေ့ မနက် သူတို့အိမ်ကို ရောက်ရောက်ချင်း လိုက်မောင်း ပေးရပါတယ် ။ ရွှေနန်းဘုံကတော့ မနိုးသေးပါဘူး ။ အိပ်နေတုံး ..။ သူ့နေရာမှာ အစားထိုးမယ့် အရာ ရှိလေးတယောက် ရောက်နေပြီ ။ သူက စစ်ရုံးချုပ်ကို ပြောင်းရမယ် ။ ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်က မြို့သစ်မှာ ဆောက်နေတဲ့ သူတို့ တိုက်ကို လိုက်ပို့ခိုင်းတာ ။ တိုက်က တော်တော်ပြီးနေပြီ ။ တိုက်ကို ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်နဲ့ အတူတူ လိုက်ကြည့်တဲ့အချိန် ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်က “ အေမီကလည်း မင်းကို အကူအညီတခု တောင်းစရာ ရှိလို့တဲ့…အေမီ့ဆီကို သွားလိုက်ပါအုံး..ထင်အောင်ကျော်…” လို့ ရုတ်တ ရက် ပြောလိုက်တယ် ။ “ ဟုတ်ကဲ့..မမ ” လို့ သူဖြေလိုက်တယ် ။

ဒေါ်ရွှဖြူသန့်က ဒီတိုက်က အဘ အနားယူပြီးတဲ့အချိန် နေဖို့လို့ ပြောပြပြီး ရွှေနန်းဘုံအတွက်လည်း သူတို့မိဘတွေ ပေးခဲ့တဲ့ မြေကွက်တကွက် ရှိသေးတယ် ..ရွှေနန်း အိမ်ထောင်ကျတဲ့အခါ နေဖို့ အိမ် ဆောက်ပေးဖို့စဉ်းစားနေတယ် လို့ ပြောပြတယ် . .။ ဒီအချိန်မှာဘဲ တိုက်ရှေ့ကို ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်ရဲ့ ကား ထိုးဆိုက်လာတယ် ။ ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်ကဘဲ ဒီတိုက်ကို အစစ တာဝန်ယူပြီး ဆောက်နေတာပါ ။ ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်က တိုက်ပြီးစီးတဲ့ အခြေအနေတွေကို ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်ကို ရှင်းပြပြီး “ အထူးဆိုင် ” ကနေ ပစ္စည်းတွေ သူထုတ်ပေးမယ့်အကြောင်းတွေ ပြောပြတယ် ။ အထူးဆိုင် ဆိုတာက လူကြီးမိသားစုတွေဘဲ ဝယ်နိုင်တဲ့ ထူးခြားတဲ့ ဆိုင်ပါ ။ ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်လည်း အခုလထဲ မင်္ဂလာဆောင်တွေ တက်ရောက်ဖို့တွေ တော်တော်များများ ရှိနေတာကို သတိရသွားပြီး မင်္ဂလာလက်ဖွဲ့တွေ ဝယ်ရမယ် …ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်ကို အထူးဆိုင်ကို သွားရအောင်လား..လို့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။ “ ဟုတ်ကဲ့..မမ…..ကျနော် လိုက်ပို့ပါမယ် …” လို့ ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်က ပြောလိုက်တယ် ။

ဒေါ်ရွှေဖြူ သန့်က “ ဒါဆို..မမ..ဗိုလ်မှူးလွန်းမောင်ရဲ့ ကားနဲ့ လိုက်သွားလိုက်မယ်…ထင်အောင်ကျော်ရေ..အေမီ့ဆီ ကို အခုဘဲ သွားလိုက်ပါလား..ကွယ်…” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်ပါတယ် ။ သူဖြေရတာက “ ဟုတ်ကဲ့…မမ…” ပါဘဲ ။ ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ အိမ်ကို သူရောက်သွားတယ် ။ သူ့အကူအညီကို လိုနေတယ် ဆိုကထဲက ဘာအကူအညီလည်း ဆိုတာ သူသိလိုက်ပြီးသား ။ အိမ်ဖေါ်မလေး တယောက်က ခြံတံခါး လာဖွင့်ပေးတယ် ။ “ ဒေါ်အေမီသွင် …ရှိလား …” “ ရှိပါတယ်…ရှင့်…” တိုက်ကြီးတခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေတယ် ။ သူ ဧည့်ခန်းကြီးထဲ လျှောက်ဝင်သွားတဲ့အချိန်မှာ ဒေါ်အေမီသွင် အပေါ်ထပ် လှေခါးကနေ ဆင်းလာတယ် ။ “ အမလေး..ပေါ်တော်မူကြီး….မမ အပေါ် စိမ်းကားနေတာပေါ့လေ….” ဒေါ်အေမီသွင်သည် ခပ်ပါးပါး ပျော့ပျော့ပိတ်သားနဲ့ ချုပ်ထားတဲ့ အကျၤ ီပွပွလေးကို ဝတ်ထားတာ အတွင်းမှာ ဘရာစီယာ မပါတာကြောင့် ရင်စိုင်ကြီး နှစ်လုံးကို ဝိုးတိုး ဝါးတား တွေ့နေရတယ် ။

လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ဒီရင်သားတွေက တုန်တုန်သွားနေတယ် ။ “ မမလည်း တယောက်ထဲ အရမ်းပျင်းတာဘဲ…မမ ယောကျ်ားက နိုင်ငံခြား ထွက်သွားပြန်ပြီ …. မမလည်း မင်းကို အကူအညီတောင်းမလို့ …” “ ဟုတ်ကဲ့..မမ…ကျနော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင်…” မခို့တရို့ နဲ့ စူးစိုက်ကြည့်လိုက်တဲ့ ဒေါ်အေမီသွင်က သူ့နားနားကို နှုတ်ခမ်းကို ကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး “ မင်း ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဆိုတာ မင်း သိပါတယ်ကွယ်…မမ တအား လိုချင်နေတယ် ..ဟိုတခါကလိုဘဲ.. ပေါ့….” လို့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ် ။ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းတဲ့ မိန်းမချောကြီးကို အလိုဖြည့်ပေးဖို့ တာဝန်ကျရောက်လာပြီ ။ အလှည့်ကျရင် မနွဲ့စတမ်း ..။ “ ဟုတ်ကဲ့မမ…မမ လိုအပ်နေတာတွေ ကျနော် အကုန် လုပ်ပေးမယ်…မမ…” လို့ သူပြောလိုက်တယ် ။

ဒေါ်အေမီသွင်က သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး အပေါ်ထပ်ကို တက်သည် ။ မကြာခင် အလုပ်တွေ များတော့မှာ သိနေတဲ့ လက်နက်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်လာသည် ။ ပစ်ရန် အသင့် အနေအထားပေါ့ ..။ အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တဲ့အခါ ဒေါ်အေမီသွင်က သူ့ခါးကို လာဖက်တယ် ။ “ မင်းကို ဒို့က လွမ်းနေတာ သိလား….ဟင်း…ဘာလို့ ဒို့ဆီ မလာတာလဲ..ဖုန်းလေးတောင် မဆက်ဘူး” ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြသည် ။ ရွှေရေး..ရွှေနန်းတို့ကို အိပ်ရတာနဲ့မတူတာက ရွှေရေး..ရွှေနန်း တို့က အပျို..အိမ်ထောင် မရှိသူတွေ..ဒီစော်ကြီးကတော့ လင်ရှိ မိန်းမတယောက် ။ သူ့လင်ကြီးက အ ချိန်မရွေး ပြန်ရောက်ချလာနိုင်သည် ။ လိုလားတောင့်တနေတဲ့သူကို လုပ်ရတာတော့ ကောင်းသည် ။

ဒေါ်အေမီသွင်က ကုတင်ဘေးနားက ဘီဒိုလေးပေါ်က အကောင်းစား ဝစ်စကီပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက်တွေဆီကို လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဖန်ခွက်နှစ် ခွက်ထဲကို ဝစ်စကီ လောင်းထည့်သည် ။ သူ့ဆီကို ပြန်လျှောက်လာပြီး ဖန်ခွက်တခွက်ကို ကမ်းပေးသည် ။ ဝစ်စကီ သောက်ရင်း ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ လက်တဖက်က သူ့ပေါင်ပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ “ မင်း ရွှေဖြူ့ကိုကော နဲနဲ စမ်းမကြည့်ဘူးလား…” “ မမ က ကျနော် အေးအေးဆေးဆေး နေနေတာကို မကြည့်ချင်ဘူးထင်တယ်…ဟင်းဟင်း..” “ ရွှေဖြူလဲ မမလိုဘဲ အဖိုးကြီး ယူထားတာ ..မမသိတာပေါ့ကွယ်..သူလည်း ဆာနေတယ် ဆိုတာ..” ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ လက်က သူ့ပေါင်အလည်က ဖွားဖက်တော် လက်နက်ဆီကို ရောက်နေပြီ ။ ဘောင်းဘီ အပေါ်ကနေ ညင်ညင်သာသာလေး ပွတ်နေသည် ။ လက်နက်ကလည်း တအားကို ကြွနေပြီ ။

ဒေါ်အေမီသွင် ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို တခုပြီး တခု ချွတ်ပစ်နေသည် ။ သူလဲ ကုတင်ဘေးမှာ ထရပ်လိုက်ပြီး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန် ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ စိုပြေတောင့်တင်းတဲ့ ဖြူဝင်းပြီး ပစ္စည်းကောင်းတဲ့ မိန်းမချောကြီးရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအလှအပတွေကို မြင် ရတဲ့အခါ သူ့စိတ်တွေ ထကြွသထက် ထကြွလာရသည် ။ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ သူ့ဖွားဖက်တော် ကို ဒေါ်အေမီသွင် သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး လက်နဲ့ ဖမ်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ “ တကယ့်ကို အားရစရာကြီးကွယ် ….မမလေ….လီးသေးပြီး မတောင်နိုင်တဲ့ မမရဲ့ လင်ကြီးနဲ့ ပေါင်းနေရ တာ တကယ့် လောက ငရဲဘဲ….အိပ်မပျော်တဲ့ ညတွေ များခဲ့ပြီလေ …ဒါကြောင့် မမလေ..မင်းကို အ ကူအညီ တောင်းရတာပေါ့…” ပြောနေရင်း ဒေါ်အေမီသွင်သည် လိင်တန်ကို ပွတ်သပ် ဖျစ်ညှစ်နေပါသည် ။

“ မင်းက လီးကြီးရုံမကဘူး..လိုးလဲ လိုးတတ်..လိုးနိုင်တယ်လေ ..မင်းနဲ့ တခါ ကြုံပြီးတဲ့နောက် မမလေ..မင်းကို စွဲသွားတယ်..မင်းကို တောင့်တမိတယ်..တမ်းတမိတယ်….ကွာ….” ဒေါ်အေမီသွင်သည် လိင်တန်ရဲ့ ထိပ်ပိုင်း ဒစ်လုံးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စနမ်းလိုက်ပြီး..အရင်းပိုင်းကနေ အဖျားပိုင်းထိ လျာနဲ့ ယက်လိုက်သည် ။ “ ဟင်း…ကြိုက်တယ်ကွာ….” ထိပ်ဖျားကို နှုတ်ခမ်းထူထူအိအိတွေနဲ့ ပြွတ်ကနဲ ငုံကာ စုတ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်တာပါ ။ သူကလည်း ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ နို့ထွားထွားကြီး နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ကိုင်မိ၇သည် ။ နို့ကြီးတွေက နဲနဲ တွဲကျနေပေ မယ့် တင်းမာလုံးဝန်းပြီး ကိုင်ဆုပ်လို့ ကောင်းတုံးပါဘဲ…။ နို့သီးခေါင်းအညိုရောင်ဖျော့ဖျော့လေးတလုံးကို လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ကြည့်လိုက်တော့ မာတင်းနေတာ တွေ့လိုက်ရသည် ။

သည်အချိန်မှာ ဒေါ်အေမီသွင်သည် သူ့လိင်တန်ကို အားရပါးရဘဲ စုတ်နေပါပြီ ။ ရွှေရေး အစုတ်ကောင်းလှပြီ သူထင်တာ ဒေါ်အေမီသွင်က ပိုလို့ တော်နေသည် ။ စုတ်တာတွေ ကောင်း လွန်းလို့ တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားရပြီး နုတ်ဖျားက တအီးအီး ညည်းမိရသည် ။လျာလေးနဲ့ ပတ်ခြာလှည့်ပြီး ကစားပေးတာ ဘယ်သူခံနိုင်မလဲ ..။ သုတ်ရည်တွေ ပြွတ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားခါနီးကို ဖြစ်သွားသည် ။ မနည်း စိတ်ထိန်းလိုက်ရသည် ။ မဖြစ်သေးပါဘူး..သူ့ကိုလည်း ကောင်းအောင် ပြန်လုပ်ပေးအုံးမှပါ…ဆိုပြီး ဒေါ်အေမီသွင်ကို စုတ်တာ ရပ်လိုက်ဖို့ သူပြောလိုက်သည် ။ “ ဘာလို့ ရပ်ခိုင်းတာလည်းဟင်…” “ မမ စုတ်ပေးတာ အရမ်းကောင်းပါတယ် ..ကျနော် ရပ်ခိုင်းရတာက မမကို ကျနော် ယက်ပေးချင်လို့ပါ.. မမကို ကျနော် မှုတ်ပေးပါရစေ …” “ ဟင့်အင်း…မယက်ပါနဲ့….ရတယ်..ရတယ်…..”

“ လာပါမမရယ်….လှဲအိပ်လိုက် ..မမ ကို ကောင်းစေချင်တယ်…မမ တအား ကောင်းအောင် ကျနော် မှုတ်ပေးမယ် …” ဒေါ်အေမီသွင်က ပက်လက်လှဲချလိုက်တဲ့အခါ သူက ပေါင်တန်တွေကို ဖြဲကား လိုက်တဲ့အခါ ပေါင်ကြားက မိန်းမကိုယ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ သူ့လိင်တန်က အစွမ်း ကုန် တင်းမာ ကြီးထွားလာတယ် ။ ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို သူ့မျက်နှာ အပ်လိုက်ပြီး ထူထူအမ်းအမ်း နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို လျာအပြားလိုက်နဲ့ အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်တင်ကာ ယက်လိုက်တော့ ဒေါ်အေမီသွင်…“ အို..ဟိုဟို..အား…အ….” ဆိုပြီး တုန်ခါသွားပြီး သူမပေါင်တန်တွေကို စေ့ဖို့ ကြိုးစားတယ် ။

သို့ပေမယ့် သူက ပေါင်တန်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖြဲကားထားတာမို့ စေ့လို့မရဘူး ။ သူ့လျာက ဆက်တိုက်ဘဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖိဖိ ယက်ပေးနေပြီ ..။ “ အို….အား…ဟင်…အား…အ….အ……အင်ဟင်……အာ…အာ……” ဒေါ်အေမီသွင် သူ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဖို့ ကြိုးစားတယ် ။ “ တော်..တော်ပြီ…အား…အမလေး..မမ..မမ….မခံနိုင်တော့ဘူး…..အီး….” ဒေါ်အေမီသွင် ဘယ်လောက် ရပ်ခိုင်းရပ်ခိုင်း သူက ဆက် ယက်တုံးဘဲ ..။ ဒေါ်အေမီသွင် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ ခါးကော့ ခေါင်းရမ်းပြီး “ ပြီး ”သွားရတယ် ။ ဒီတော့မှ သူ ယက်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကနေ ခွာလိုက်တယ် ။ “ မင်း..မင်း..အရမ်း လုပ်တတ်တာဘဲ ..” ဒေါ်အေမီသွင် ဆက်မပြောနိုင်တော့ဘူး ။

နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲပြဲတွေ အနားကို သူ့လိင်တန်ကြီး တေ့ပေးလိုက်လို့ ..။ ဒေါ်အေမီသွင် ဖမ်းငုံကာ စုတ်လိုက်လို့ ..။ သူ့လိင်တန်က ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ကြီး ဖြစ်နေတယ် ။ ဒေါ်အေမီသွင်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်း ယက်ပေးခဲ့လို့ တုန့်ပြန်တဲ့အနေနဲ့ သူ့လိင်တန်ကို စေတနာ ပါပါနဲ့ စုတ်ပေးနေတယ် ။ လျာနဲ့ ကလိပေးလွန်းလို့ တချက်တချက် ဆတ်ဆတ်ခါသွားရတယ် ။ ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ လကတဖက်က သူ့ေ၈ွးစိနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ချေနယ်ပေးနေတယ် ။ ဒေါ်အေမီသွင် စုတ်နေတဲ့အချိန် သူကလည်း လိင်တန်ကို နှုတ်ခမ်းထူထူတွေ အထဲကို ဖိဖိ ထိုးညှောင့်မိတယ် ။

ဒေါ်အေမီသွင်က ဂွေးစိတွေကို ဆုပ်နယ်နေတဲ့ လက်ကို ဂွေးစိတွေ အောက်ဖက်ကို ပွတ်သပ် ကုတ်ခြစ်ပေးနေရင်း လိင်ချောင်းကို တအား စုတ်..သူကလည်း ထိုးညှောင့်တော့ မကြာခင်မှာဘဲ သူ့ တကိုယ်လုံးက အကြောအချင်တွေ အီဆိမ့်သွားအောင် ကောင်းလွန်းသွားပြီး သုတ်ရည်တွေ တဖျောဖျော ဒေါ်အေမီသွင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိရတယ် ။ ဒေါ်အေမီသွင်လည်း ပါးစပ်ထဲ ပြည့်လျှံသွားတဲ့ သုတ်ရည်တွေကို တကွပ်ကွပ်နဲ့ မြိုချပစ်လိုက်တယ် ။ “ ကောင်းလားဟင်..မမ စုတ်ပေးတာ ….” “ အင်း..အရမ်း ကောင်းတာဘဲ …” ရေချိ ုးခန်းဆီကို လျှောက်သွားတဲ့ သူ့ကို ဒေါ်အေမီသွင်က “ မမကို တဝကြီး ချစ်ပေးရအုံးမှာနော် ….” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ “ အင်း…ဒါပေါ့ မမ ..မမကို ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ ချစ်ပေးပြီးမှ ကျနော် ပြန်မှာ …။ တကယ်တော့ သူ ဒေါ်အေမီသွင်ကို ဒီလို လုပ်ပေးနေတာတွေက ဒေါ်ရွှေဖြူသန့်အတွက် ပါ ..။ ဒေါ်ရွှေဖြူသန့် ခိုင်းတာ ဆိုရင် သူ ဘာမဆို လုပ်ပေးမှာ လေ ..။

အလုပ်ပြောင်းရတဲ့အတွက် ရွှေန်းဘုံနဲ့ရော ရွှေရေးလွင်လွင်နဲ့ရော မတွေ့ဖြစ်တော့ဘူး ။ နေရာသစ် ဘော့စ်အသစ်နဲ့ အသားကျအောင် လုပ်ကိုင်နေရတယ် ။ နေရာသစ်က အတူတူ အလုပ်လုပ်တဲ့ အရာရှိတွေနဲ့ ေ၈ါက် အတူတူ ရိုက်ဖြစ်တယ် ။ အရင်တုံးက လူကြီးအိမ်မှာ တာဝန်ချထား ခံရတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မပိုင်ဘူး ။ အခုတော့ စနေ တနင်္ဂနွေ ဆိုရင် ဂေါက်ရိုက် တင်းနစ်ရိုက် နဲ့ ဟန်ကျနေတာ ..။ ဂေါက်ရိုက်ပြီး အပြန် ကိုးမိုင်ဖက်က ဆိုင်တဆိုင်မှာ တဝိုင်းစားဖို့ ချိန်းလိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာ ရွှေရေးကို လူတယောက်နဲ့ ထိုင်စားနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ရွှေရေးက လှမ်းခေါ်လို့ သူ သူတို့ စားပွဲကို လျှောက်သွားလိုက်တယ် ။ ရွှေရေးက သူနဲ့ အတူတူ ထိုင်နေတဲ့ လူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။

သူ့လိုဘဲ စီးပွားရေး လုပ်တဲ့ ကိုဇော်ဝိတ်..သူ့ကို အမြဲ ဂရုစိုက်တယ်..သူ့မိဘတွေကလည်း ကိုဇော်ဝိတ်နဲ့ သဘောတူနေတယ် လို့ ပြောပြ မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ ကိုဇော်ဝိတ် ဆိုတဲ့ လူကလည်း သဘောကောင်းပုံရပါတယ် ။ ရွှေရေးကတော့ သူနဲ့ အသွင်တူတဲ့ လူကို ရှာသွားပြီ ။ ကိုယ့်စော် တခြား လူ လက်ထဲ ရောက်သွားတာကို စိတ်ထဲမှာတော့ သိပ် မကြိုက်ပေမယ့် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း သူကကို အချိန်မှ မပေးနိုင်ဘဲလေ ။ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ရွှေရေးအတွက် သူ ဝမ်းသာပါတယ် ။ ဒီနေ့ အလုပ်ကနေ အိမ်ပြန်ခါနီး ဒေါ်ရွှေဖြူသန့် ဖုန်းဆက်တယ် ။ သတိရတဲ့အကြောင်း..အားရင် အိမ်လာခဲ့ပါအုံး …ပြောတယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ရေချိ ုးပြီးခါစမှာဘဲ ဖုန်းလာလို့ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့ ရွှေနန်းဘုံ ဖြစ်နေတယ် ။

ရွှေနန်းက “ ရာထူးတိုးလို့ ဘဝင်မြင့်နေပြီလား..ဆရာကြီး..” လို့ စတယ် ။ နောက်တယ် ။ “ ရွှေနန်းကို မတွေ့ချင်တော့ဘူးလား..သတိမရဘူးလား..” လို့ မေးတယ် ။ “ တွေ့ချင်ပါတယ်..ရွှေနန်းရယ် …ရွှေနန်း အတွက် ဆိုရင် ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပေးမယ့်လူပါ..တခုခု ခိုင်းစရာ ရှိရင် ခေါ်သာ ခေါ်လိုက်” လို့ ပြောလိုက်တော့ “ အခု ခိုင်းမယ်..လာမလား..” လို့ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောပြီး ပြောတယ် ။ လာမယ်လေ..ဘယ်ကို လာရမလဲ ” လို့ ပြန်မေးလိုက်တော့ မြို့သစ်က တိုက် ပြီးသွားပြီ..အခုတော့ ဆရာအေးကျော် ( သူတို့ အိမ်မှာ ဘာဘာညာညာ လုပ်ကိုင်ပေးတဲ့ လူ )ကို အစောင့်အဖြစ် ထားထားတယ် …အဲဒီကို လာခဲ့မလား…” လို့ မေးတယ် ။ “ လာခဲ့မယ်..” လို့ ပြောပြီး ရွှေနန်း နဲ့ ချိန်းထားတဲ့ မြို့သစ်က တိုက်သစ် ဆီကို သူ သွားလိုက်တယ် ။

ရွှေနန်း တယောက်ထဲ စောင့်နေတယ် ။ အက်စကော့ လိုက်တဲ့လူ တကောင်တမြည်းမှ မတွေ့ဘူး ။ တိုက်ကို စောင့်ပေးတဲ့ ဆရာအေးကျော်လည်း မတွေ့ဘူး ။ ရွှေနန်း အားလုံးကို ဖယ်ရှားထားပုံ ရတယ် ။ တိုက်အပေါ်ထပ်ကို လိုက်ပြတယ် ။ အရမ်းကို ကောင်းပါတယ် ။ “ ရှင်ဘုရင့်ပုဆိုး ပိုးချည်း ” ဆိုသလိုပေါ့ ။ လူကြီး ဆောက်တဲ့ တိုက်ဆိုတော့လည်း သစ် အကောင်းစားတွေ ပေါပေါများ များ သုံးထားတာကိုး ။ ကျွန်းသား အကွက်လှလှနဲ့ နံရံတွေက လှမှလှ ..။ “ ကောင်းလား …” “ အင်း..အရမ်းကောင်းတာဘဲ…” သူက ရွှေနန်းရဲ့ ခါးသေးသေး အောက်က တင်ပါးစွင့်စွင့်ကားကားတွေကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တာ ..။ “ အိုး..ဘာကြည့်နေတာလဲ..သူနော်…” “ တကယ်ဘဲ ရွှေနန်းကို သတိရပါတယ် …” “ ဘာလို့ ဖုန်း မဆက်တာလဲလို့..” “ ကြောက်လို့..စိတ်ဆိုးမှာ စိုးလို့..” “ အံမာ..အပိုတွေ…ခိခိ …တကယ်ကြောက်လား ….” “ အင်း..” “ ခိုင်းတာ လုပ်မလား..”

“ အင်း လုပ်မယ်..ခိုင်းလေ ….” သူ့နားနားကို နှုတ်ခမ်းလေး တိုးကပ်ပြီး..တိုးတိုးလေး..“ ချစ်ပေး..” လို့ ပြောပါတယ် ။ ကြက်သီးတွေ ထပြီး ပေါင်ကြားက ဖွားဖက်တော် က ဝုန်းကနဲ နိုးကြား လာရတယ် ။ “ အင်း..ဘယ်အခန်းသွားကြမလဲ…” “ လာ…လာ…” ရွှေနန်းက အိပ်ခန်းတခန်းကို ခေါ်သွားပါတယ် …။ ဒီ အိပ်ခန်းထဲမှာ ကုတင်အသစ်တလုံးနဲ့ အိပ်ရာခင်းအဖြူရောင် ခင်းထားတဲ့ ရေမြုပ်မွေ့ရာကြီးကို ခင်းကျင်းထားတာ တွေ့ရတယ် ။ အိပ်ခန်းထဲကို လှမ်း ဝင်လိုက်ချိန်မှာဘဲ သူ့ ဒုတ်က အရမ်းကို မာကျောတောင်မတ်လာတယ် ..။ ရွှေနန်းက သူ့ကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စ စုတ်လိုက်တယ် ။ သူ့လက်တွေက ခါးကို ဖက်ထားတာကို ရွှေနန်းက သူ့လက်တွေနဲ့ ဆွဲဖြုတ်ပြီး တင်ပါးတွေဆီကို ပို့ပေးလိုက်တယ် ။ စွင့်အားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်တော့ အောက်မှာ ဘာမှ ခံ ဝတ်မထားဘူး ဆိုတာ သိလိုက်တယ် ။ စိတ်ရိုင်းတွေက မွှန်ထွန် ပြင်းထန်လွန်းလို့ ဘာကိုမှ မသိတော့ဘူး ။ ရွှေနန်းကို ဖြုတ်ဖို့ တခုဘဲ သိတော့တယ် ..။

ရွှေနန်းကလည်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာကို လက်ကလေးနဲ့ စမ်းလိုက်တယ် ။ နှုတ်ခမ်းချင်းအကွာ..“ ဟင်း..တောင်နေပြီ..” လို့ တိုးတိုးလေး ပြောတယ် ..။ ရွှေနန်း ဒုတ်ကို ကောင်းကောင်း ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်တယ် ..။ ပြိုင်တူလို ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်ကြတယ် ။ ရွှေနန်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတာနဲ့ လုံးဝန်းတင်းမာတဲ့ ရင်စိုင်တွေကို သူ အငမ်းမရဘဲ စို့ပစ်မိတယ် ။ ဆုပ်နယ်မိတယ် ။ ရွှေနန်း အချိ ုးအဆက်က တအား မိုက်နေတယ် ။ ရင်သားစိုင်တွေက တင်းမာ ကော့ထောင်နေ ကြတယ် ။ မတွေ့ကြတာ ကြာသွားတဲ့အချိန်မှာ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်က ပို ကြည့်ကောင်းလာသလိုဘဲ ။

စွင့်ကားတဲ့ ရွှေနန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုလည်း အားရပါးရကို နယ်ပစ်တယ် ။ နှစ်ယောက်စလုံး မတွေ့တာ မလုပ်တာ ကြာလို့ အရမ်းကို အငမ်းမရ ဖြစ်နေကြတယ် ။ ရွှေနန်းကလည်း သူ့လိင်တန်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်ကို လဲကျသွားကြတယ် ။ သူက ရွှေနန်းကိုယ်ပေါ်ကို ရောက်သွားတယ် ။ ရင်စိုင်တဖက်က ရင်သီးမာမာလေးကို ငုံဟတ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့လိုက်ရင်း ပေါင်တန်တွေကို လက်နဲ့ ဘေးကို တွန်းပို့လိုက်ပြီး သူ့လိင်တန်နဲ့ ရွှေနန်းရဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးကို တေ့လိုက်တယ် ။ စိုစွတ်နူးညံ့တဲ့ အင်္ဂါစပ်ကြီးနဲ့ လိင်တန်ထိပ်ဖူး ထိတွေ့လိုက်တော့ စိတ်တွေက ထိန်းမရအောင် ထကြွ သွားရတယ် ။ရွှေနန်းက သူ့လက်မောင်းတွေကို တအား ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ လိင်တန်ကို ဖိသွင်းလိုက်တော့ တထစ်ထစ်နဲ့ တင်းကြပ်တဲ့ အင်္ဂါစပ်ပေါက်ထဲကို တိုးဝင်သွားတယ် ။ ရွှေနန်းလည်း “ အိုး…..အီး….” လို့ ညည်းငြူလိုက်ပြီး ခါးလေးကော့သွားတယ် ။

သူ့လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ရွှေနန်းရဲ့ လက်က လက်သဲတွေက သူ့လက်မောင်းသားထဲကို စူးနစ်ဝင်သွားတာကိုလည်း ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သူ့လိင်တန်ကို အဆုံးထိရောက်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့လိင်တန်တခုလုံး ရွှေနန်းရဲ့ ကိုယ်ထဲမှာ ရောက်နေပြီ ။ ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တော့ ရွှေနန်း တဟင်းဟင်း နဲ့ တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်ခါလာတယ် ။ ရွှေနန်းရဲ့ ရင်စိုင်တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးရင်း ဖင်ကို ကော့ပြီး သူလုပ်တော့ ရွှေနန်း တအားကြိုက်ပြီး အောက်ကနေ ပြန် တုန့်ပြန်တော့တာဘဲ ..။ ရွှေနန်းဟာ တော်တော် အောက်ပေးကောင်းတဲ့ မိန်းမတယောက်ဘဲလို့ မှတ်ချက်ချမိတယ် ။

ရွှေနန်းကိုယ် အောက်ပိုင်းကို မွှေ့ရမ်းပေးလိုက် ကော့ပင့်ပေးလိုက် လုပ်တော့ အရမ်းကောင်းလွန်းလာလို့ ပြီးခါနီး ဖြစ်ဖြစ်သွားရတယ် ။ ဒီလို မွှေ့ရမ်း ကော့ပင့်ပေးနေတော့ ရင်စိုင်ကြီးတွေက တုန်ခါ လှုပ်နေကြတယ် ။ ရွှေနန်းက “ နို့တွေကို ကိုင်ပေး…” လို့ ပြောလို့ သူ့ရင်သားစိုင် တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခပ် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်ပေးတယ် ။ တော်တော်လေး ကြာအောင် ဆောင့်ပေးအပြီး ရွှေနန်းက “ ပုံစံ ပြောင်းရအောင်..” လို့ ပြောလို့ ဆောင့်ပေးနေတာတွေကို ရပ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ရွှေနန်းက ပါးစပ်က ဘာမှ မပြောပေမယ့် လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။

တင်ပါးဖြူဖြူကြီးတွေရဲ့ အနောက်ကို သူ နေရာ ဝင်ယူလိုက်တယ် ။ စအိုပေါက် နီညိုညိုလေးရဲ့ အောက်က အင်္ဂါစပ်ကြီးက နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေနဲ့ အရေတွေ စိုပြောင်လို့ ပြေး ယက်ချင်စရာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့လိင်တန်နဲ့ ထိုးသွင်း စပ်ယှက်ရမယ့်အစား ကုန်းပြီး လျာနဲ့ ယက်ပစ်လိုက်မိတယ် ။ “ အို့…မယက်နဲ့တော့လေ ..အကို…လိုး…လိုးပါ…..ရွှေနန်း လိုချင်လှပြီ…..” “ စိတ်ချ..စိတ်ချ…..အကို လိုးမှာ…..ကောင်းကောင်းကို လိုးပေးမယ် .” အင်္ဂါစပ်ကြီး အဝမှာ လိင်တန်ကို တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ် ..။ “ အို့…အမေ့…ဖြေးဖြေး…..” တချက်ချင်း မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ် ။

ရွှေနန်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေးပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတယ် ။ ရွှေနန်း အင်္ဂါစပ်ထဲကို သူ့လိင်တန် တစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်နေတာကို သူ တွေ့နေရတယ် ။ လိင်တန်ကတင် အရသာ ရှိနေတာ မဟုတ်ဘဲ ဒါကို မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းကလည်း အရသာ ရှိနေတယ် ။ “ အင်းဟင်း..အင်းဟင်း……..အင်း……အင်း……..” ရွှေနန်း ရဲ့ ခါးသိမ်လေးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ပေးနေတယ် ။ စိုစိုစီးစီး ကြပ်တည်းတဲ့ အ င်္ဂါစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးဆောင့်နေတာတွေက တစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ် အသံတွေ ညံလာတယ် ။

“ အား….အမလေး…ဆောင့်..ဆောင့်…ဆောင့်……တအား…တအား…..ဆောင့်…ဟိ…အား…..ဟင့်….. ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်…..ဆောင့်…..ဆောင့်…..” သူဆောင့်လိုက်တိုင်း ရွှေနန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တုန်ခါသွားတယ် ။ အသားချင်း ထိရိုက်သံတွေကလည်း တဖတ်ဖတ် နဲ့ ထွက်ပေါ်နေတယ် ရွှေနန်းရဲ့ တင်ပါးသား ဖွေးဖွေးကြီး တွေကို ကြည့်ရင်း ဖီးတေ အရမ်းတက်လာပီး မထိန်းနိင်တော့ဘဲ အချက် ၄၀လောက် ခပ်မြန်မြန်လေးဆောင့်ရင်း လရည်ဖြူ ပျစ်ပျစ်များကို ရွှေနန်းအဖုတ်ကျဉ်လေးထဲသို့ စိမ်းသွင်းရင်း ဘာနဲ့မှ နိင်းလို့မရတဲ့ ကာမ အရသာကို ခံစား ရလေးတော့သည် ရွှေနန်းလည်း တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါကာ လက်များက ဖိပီး ဆုပ်ကိုင်လျက် ကာမအရသာကို ခံစားနေလေတော့သည်…..ပြီးပါပီ

 

Zawgyi

 

အလွည့္က်ရင္

ေနာက္တေန႔ မနက္မွာ ႏိုးေနေပမယ့္ အိပ္ရာထဲက သူ မထြက္ခ်င္လို႔ ဆက္အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဖုန္း လာလို႔ ကုတင္ေဘး ကပ္ရက္ စားပြဲေပၚက ဖုန္းကို လွမ္းေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ “ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လားဟင္ …” “ ဟုတ္ကဲ့…မမ ” ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္ ..ေခၚတာ ….။ “ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ေရ..ႏိုးၿပီလား..ေစာေစာစီးစီး ေခၚရတာေတာ့ အားနာတယ္ကြယ္…ဒါေပမယ့္ ေ႐ႊနန္း အိမ္က တေယာက္ထဲ ထြက္သြားလို႔..မမတို႔ စိတ္ပူေနၾကတယ္ …ထင္ေအာင္ေက်ာ္ လိုက္ရွာေပးပါအုံးကြယ္….ဒီေကာင္မေလး ညလဲ မအိပ္ဘူး..ငိုလိုက္တာလည္း အရမ္းဘဲ…” “ ဟုတ္ကဲ့မမ..က်ေနာ္ အခုဘဲ လိုက္ရွာပါမယ္ …” “ သူ ဘာျဖစ္တာလဲ..ရီးစားနဲ႔ ကြဲတာလား….” “ ဟုတ္ပါတယ္..မမ…အဲဒီ သေဘာေပါ့…” “ ေအး..မင္းက သူ ဘယ္ေတြ သြားႏိုင္သလဲ ပိုသိမယ္..လူလိုရင္ ကားလိုရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္…” “ ဟုတ္ကဲ့…မမ….ေ႐ႊနန္းက ကား နဲ႔ ထြက္သြားတာလား…”

“ ဟုတ္တယ္…သရီးတူးသရီး နဲ႔ ထြက္သြားတာ….” “ က်ေနာ္ အျမန္ဆုံး လိုက္ရွာမယ္..မမ…စိတ္ခ်ပါ….” “ ေအးေအး..ထူးျခားရင္…ေတြ႕ရင္ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ပါကြယ္ …” “ ဟုတ္ကဲ့ ..မမ…” အိပ္ရာက ခ်က္ခ်င္းထ..မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ေရခ်ိ ုးလိုက္ရတယ္ ။ ေ႐ႊေရးဆီ သြားေခ်ာ့မယ့္ အစီအစဥ္ ပ်က္သြားၿပီ ။ ေ႐ႊနန္းကို လိုက္ရွာဖို႔ သူ႔ကို ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္က တာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ မဟုတ္လား…။ အိမ္က မထြက္ခင္ “ ေ႐ႊေရး ” ကို ဖုန္းထပ္ ေခၚၾကည့္ေသးသည္ ။ ေ႐ႊေရး မကိုင္ဘူး ။ အရင္ဆုံး ေ႐ႊနန္း ခ်ိန္းေတြ႕ေနက် “ ကိုထက္ ” တို႔ ၿခံကို သူ လိုက္သြားၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေ႐ႊနန္း ရဲ႕ အရိပ္အေရာင္ကို မေတြ႕ဘူး ။ ကိုထက္ကို ေခၚေမးလိုက္ေတာ့လည္း ကိုထက္က ေ႐ႊနန္း မလာ ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ ။

ေ႐ႊနန္း နဲ႔ တြဲတာမ်ားတဲ့ ေဒလီယာဝင္းထြန္း ကို သတိရလိုက္သည္ ။ ေဒလီယာဝင္းထြန္း အိမ္ကို သူ ေရာက္သြားသည္ ။ ေဒလီယာဝင္းထြန္းက ေ႐ႊနန္းဘုံ သူ႔ဆီကို ေရက္မလာဘူး လို႔ ေျပာသည္ .။ သူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ေမးေပးမယ္ဆိုၿပီး သူ႔ေရွ႕မွာဘဲ ဖုန္းနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေတြကို ဆက္ေပးသည္ ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေ႐ႊနန္း အလုံလမ္းက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ပါတီမွာ ေရာက္ေနတယ္ လို႔ သတင္းေပးတယ္ ။ သူ လိပ္စာေမးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဘဲ လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။ ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီး ထဲမွာ ကားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရပ္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္ ။

ၿခံေစာင့္က တံခါး ဖြင့္မေပးလို႔ သူ ဘာေကာင္လဲ ဆိုတကို နဲနဲ မာမာ ေျပာလိုက္ေတာ့ ျပာျပာသလဲ တံခါးဖြင့္ေပးတယ္ ။ တိုက္ႀကီးထဲကို ဝင္ဖို႔လည္း ၿခံေပါက္ဝကလိုဘဲ တံခါးေစာင့္ကို ခပ္မာမာ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္မွ ဝင္ခြင့္ ရတယ္ ။ အထဲမွာ ေမွာင္ေနတယ္ ။ တံခါးေပါက္ေတြ..ျပဴတင္းေပါက္ေတြကို ကန႔္လန႔္ကာေတြ ခ်ထားတယ္ ။ ဆူဆူညံညံ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း သီခ်င္းသံေတြ ဆူညံေနတယ္ ။ ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ထိုးထိုးထြန႔္ထြန႔္နဲ႔ ခုုန္ေပါက္ၿပီး ကေနၾကတယ္ ။ အေမွာင္ထဲမွာ ခုန္ေပါက္ကေနတဲ့ လူငယ္ေတြထဲ ေ႐ႊနန္း ပါမလား ေသေသခ်ာခ်ာ လိုက္ၾကည့္တယ္ ။ မေတြ႕ဘူး..။

စားေသာက္စရာေတြ ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာေတာ့ မီးလင္းေနတယ္ ။ အဲဒီအခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ စားေနတဲ့ ေကာင္ေလး..ေကာင္မေလးေတြကို ေတြ႕ရတယ္ ။ “ ေ႐ႊနန္းဘုံ သိလား…” ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ သူ႔ကို မသိသလို မေထမဲ့ျမင္ပုံစံေတြနဲ႔ တဖက္ကို လွည့္ေနၾကေပမယ့္ ေကာင္မေလး တေယာက္ကေတာ့ “ သိတယ္..” လို႔ ျပန္ေျဖတယ္ ။ “ သူ ဘယ္မွာလဲ…” လို႔ ထပ္ေမး ေတာ့ ေဘးက ေကာင္ေလးတေယာက္က “ ေျဖမေနနဲ႔..ဘာဘဲႀကီးလဲ မသိဘူး…” လို႔ တားလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးက ေျဖပါတယ္ ။ “ အေပၚဆုံးထပ္ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚမွာ ရွိတယ္ …” လို႔ ေျဖတယ္ ။ တိုက္ေခါင္မိုးေပၚကို ဘယ္လိုသြားရသလဲေတာ့ သူ ထပ္မေမးေတာ့ပါဘူး..။

သူ႔ဖါသာ ရေအာင္ ရွာတယ္ ။ အေပၚဆုံးတပ္ကို ေရာက္ေတာ့ ေ႐ႊနန္းကို ခုံရည္တလုံးေပၚမွာ ေခြေခြေလး အိပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ႔ေဘးမွာက ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ သ႐ုပ္ပ်က္ ဝတ္စားထားတဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ ရွိေနတယ္ ။ “ ေ႐ႊနန္း …ဘာျဖစ္လဲ….” ေကာင္ေလးကို ေမးလိုက္ေတာ့ “ အရက္မူးသြားတာေပါ့…” လို႔ ေျဖတယ္ ။ သူေ႐ႊေရးကို ႏႈိးၾကည့္တယ္ ..။ ေ႐ႊေရး သတိရွိေပမယ့္ အင္းအဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ့္ကို မူးေနတယ္ ။ သူ႔ကို ေတြ႕ေတာ့..“ ေ႐ႊနန္း ျပန္ခ်င္တယ္…” လို႔ ေျပာတယ္ ..။ သူ ေ႐ႊနန္းကို မထူတယ္ ..။ တြဲဖက္ၿပီး ေအာက္ကို ဆင္း..ကားေပၚတင္တယ္ ။ ကားေပၚမွာလည္း ေ႐ႊနန္း မ်က္လုံး မဖြင့္ႏိုင္ဘဲ ေခြေနတယ္ ။

အရက္နံ႔ေတြ နံေဟာင္ေနတယ္ ။ ပါးစပ္က “ အိမ္ကို ေတာ့ မျပန္ဘူး…ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ့္အိမ္ကို ေမာင္း….” လို႔ ေျပာတယ္ ။ ေ႐ႊနန္း ဘာေျပာေျပာ သူ ေ႐ႊနန္းကို သူတို႔အိမ္ကို ျပန္ေခၚသြားဖို႔ လုပ္တယ္ ။ ေ႐ႊနန္းတို႔အိမ္ဖက္ကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ ေ႐ႊနန္း. မ်က္လုံးပြင့္လာၿပီး….“ ေရေသာက္ခ်င္တယ္…..ေရေပးပါ….” လို႔ ေျပာတယ္ …။ ေပးစရာ ေရကလည္း မရွိဘူး..။ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာ အနီးအနားကို ၾကည့္ေတာ့ ဘဖက္ရည္ဆိုင္ေလး တဆိုင္ ေတြ႕တယ္ ။ ကားထိုးရပ္ၿပီး ဆင္းၾကည့္တယ္ ။ ေရေတာ့ မရဘူး..။ စပတ္ကလင္ ရ တာနဲ႔ ေ႐ႊနန္းကို တိုက္တယ္ ။

ေ႐ႊနန္းပုံက ေတာ္ေတာ့္ကို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ဘဲ ။ ဝတ္ထားတဲ့ ထမိန္ ကလည္း ေျပကြၽတ္လို႔ ..။ “ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္..အကိုက ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးတာလဲ….” လို႔ သူ႔ကို ေမးလို႔ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေ႐ႊနန္း…” လို႔ သူျပန္ေမးလိုက္တယ္ ..။ “ အိမ္မျပန္ခ်င္ပါဘူး လို႔ ေျပာတဲ့ဟာကို အိမ္နား ေရာက္ေနၿပီေလ….” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ေ႐ႊနန္း သတိေတာ့ ရွိသား..။ဘယ္နားေရာက္ေနလဲ ဆိုတာ သိေနတယ္ …လမ္းကိုမွတ္မိေနတယ္….ဒါဆို ရင္ေတာ့ သိပ္မဆိုးပါဘူး…လို႔ စိတ္ထဲ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။ “ ကားျပန္လွည့္…အကို႔အခန္းကို သြားမယ္ …” ေ႐ႊနန္းက မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ အိုေက..အိုေက….ျပန္လွည့္မယ္….” ေ႐ႊနန္း အမိန႔္အတိုင္း သူ ေ႐ႊနန္းကို သူ႔တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားလိုက္ပါတယ္ ။ တိုက္ခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ေ႐ႊနန္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ လူေတြ ျမင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔ကို တမ်ိ ုးထင္ၾကမွာဘဲ ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး..။ ေ႐ႊနန္းကို ေရာက္ၿပီ…တိုက္ခန္းေပၚ တက္ၾက၇ေအာင္..လို႔ ေျပာရတယ္ ။

ႏႈိးရတယ္ ..။ ေ႐ႊနန္းဘုံ ႏိုးလာတယ္ ။ “ ေ႐ႊနန္း ဒီလိုပုံနဲ႔ အိမ္ မျပန္ခ်င္ဘူးေလ ..ဒါေၾကာင့္ ကိုထင္ေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ တိုက္ခန္းမွာ ခဏ ေနခ်င္လို႔…ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား…” လို႔ ေမးပါတယ္ ။ အရက္အမူးလြန္လို႔ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနေပမယ့္ ေ႐ႊနန္းဘုံဟာ တအားလွေနဆဲပါဘဲလို႔ သူ႔စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။ တိုက္ခန္းေပၚကို ေ႐ႊနန္းဘုံ သူ႔ပုခုံးကိုမွီ..သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္လို႔ တက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေဘးတိုက္ခန္းေတြကေတာ့ သူနဲ႔ ေ႐ႊနန္းဘုံတို႔ကို ရီးစား စုံတြဲေတြလို႔ ထင္ၾကမွာပါ ။ တိုက္ခန္းထဲကို ေရာက္ၾကေတာ့ ေ႐ႊနန္းကို ဧည့္ခန္းေလးက ဆိုဖါထိုင္ခုံေတြမွာ ထိုင္ခိုင္းပါတယ္ ။ သံပုရာသီး ေတြ ရွိေနတာ သတိရၿပီး သံပုရာေရခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးတခြက္ ေ႐ႊနန္းအတြက္ သူေဖ်ာ္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

ေ႐ႊနန္းက မ်က္လုံး မွိတ္ၿပီး အိပ္ေနလို႔ ႏႈိးရတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းက ရႈံ႕မဲ့ၿပီး သံပုရာေရကို ယူ ေသာက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့“ ေ႐ႊနန္း..ေရခ်ိ ုးခ်င္တယ္…ေရခ်ိ ုးလို႔ ရမလားဟင္…” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ ရတာေပါ့..ရတယ္…ေ႐ႊနန္း..ခု ခ်ိ ုးမလား….”လို႔ သူျပန္ေျဖရင္း ေ႐ႊနန္းအတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ထုတ္ေပးၿပီး ေရခ်ိ ုးခန္းထဲမွာ ဆပ္ျပာ ရွိမရွိ ၾကည့္ေပးတယ္ ။ “ ရၿပီ.ေ႐ႊနန္း..ေရခ်ိဳးလို႔ရၿပီ..” “ အိုေက..ဒါဆို ေ႐ႊနန္း ေရခ်ိ ုးလိုက္အုံးမယ္ …” ေ႐ႊနန္း ေရခ်ိ ုးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ဖုန္း ျမည္လာပါတယ္ ။ အို..ေ႐ႊနန္းအတြက္ စိတ္ပူလို႔ ေဒၚေ႐ႊျဖဴ သန႔္တို႔ ဖုန္းေခၚၿပီ ထင္တယ္ ။ ဘယ္လို ေျဖရမလဲ..။ ေ႐ႊနန္း သူ႔တိုက္ခန္းမွာ ေရခ်ိ ုးေနပါတယ္ လို႔တတ္ႏိုင္ရင္ မေျဖခ်င္ဘူး ။

ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ သူထင္ထားသလို ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္ မဟုတ္ဘဲ မထင္ထားတဲ့ ေ႐ႊေရး ျဖစ္ေနတယ္ ။ “ ဟိတ္…ဘာလုပ္ေနလဲ…” “ ေ႐ႊေရး…..ဟိုေလ..ဒို႔..တီဗီ ၾကည့္ေနတယ္….ဟင္းဟင္း…” “သူ႔ကို မုန္းလို႔ ေမ့လို႔ မရဘူးကြာ..ခက္တယ္…သိလား….ဟင္း..” “ ဝမ္းသာလိုက္တာ ေ႐ႊေရးရယ္….ေ႐ႊေရး ဒို႔ကိုခြင့္လႊတ္လို႔…” “ဒီမွာ…တခုေျပာမယ္…အလုပ္ထြက္ဖို႔ အျမန္ လုပ္ပါ.. ေ႐ႊေရးကို ခ်စ္ရင္ ေ႐ႊေရးစကားကို နားေထာင္” “ ဘာလို႔ အလုပ္ထြက္ခိုင္းေနတာလဲ ေ႐ႊေရးရယ္…ဒို႔က ရာထူးေတာင္ တက္ၿပီ….” “ ဟင္..ဟုတ္လား….ေအးေလ…နင္က အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့လူဘဲ…လူႀကီးကလည္း ႀကိဳက္မွာေပါ့ေလ..ငါ ကေတာ့ အျပင္စီးပြားေရးဘဲ လုပ္ေစခ်င္တယ္ …မင္းခစား ကမ္းနားသစ္ပင္ေလဟာ…ကိုယ္ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို ကိုယ္ ႀကိဳမသိႏိုင္တဲ့ဟာ….” “ ေ႐ႊေရး..ဒို႔၂ေယာက္ ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕ၾကမယ္ ဆိုတာသာ ေျပာ….”

“ ဘာလုပ္ဖို႔ ေတြ႕မွာလဲ..ခုလဲ ဖုန္းေျပာေနတာဘဲ…” “ နင္ကလဲ သိသားနဲ႔ဟာ…ေ႐ႊေရးကလည္း…” “ ဟြန္း…မသိပါဘူး…” “ ကဲ..ကဲ..ဒီ ညေန ေတြ႕ၾကရေအာင္…” “ ေအး..ဖုန္းဆက္ၾကည့္..ငါ အားမအား မသိေသးဘူး …” ေ႐ႊေရး ဖုန္းခ်သြားပါသည္ ။ အင္း..ငါလည္း ေ႐ႊနန္း နဲ႔ ေ႐ႊေရး ၾကားထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ဘူး….ေ႐ႊနန္းကိုလည္း သူ႔အိမ္ကို အျမန္ျပန္ပို႔ဖို႔ လုပ္ရမယ္ ..လို႔ စိတ္ကူးႀကံဆေနဆဲ ေရခ်ိ ုးခန္း တံခါး ပြင့္လာသည္ ။ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါနဲ႔ ေခါင္းက ေရစိုေနတာကို သုတ္ရင္း ထြက္လာတဲ့ ေ႐ႊနန္း ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ပုခုံးသား လုံးလုံးဝင္းဝင္းေလးေတြ ရင္ဘတ္ ဝင္းဝင္းေလး အေပၚပိုင္းေတြကို သူ ျမင္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားမိရသည္ ။ “ ေရခ်ိ ုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာ….အမူးနဲနဲ ေျပသြားသလိုဘဲ….” “ သံပုရာေရ ေသာက္အုံးမလား..ေ႐ႊနန္း …” “ မေသာက္ေတာ့ဘူး…တခု လုပ္ေပးမလား….”

“ တခု မကဘူး..လုပ္ေပးမယ္….ဘာလုပ္ေပးရမလဲ…” “ ေ႐ႊနန္းကို မဆတ္ခ်္ လုပ္ေပးမလား….” “ အင္း..ရတယ္ေလ …ရတယ္…” လို႔ ေျပာတဲ့ သူ႔အသံေတြ မူမွန္ရဲ႕လား..။ တုန္ခါေနသလား…။ “ လာ..အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္မွာ လုပ္ေပးမယ္ …” ေ႐ႊနန္းနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ၾကတာနဲ႔ သူ႔စိတ္ေတြ ယိမ္းယိုင္ကုန္ၿပီ ။ ေ႐ႊနန္းကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္သလိုနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္အိပ္လိုက္တယ္ ။ တင္ကားကားလုံးလုံးေတြက သိသိသာသာ ခုံးေမာက္ေနသည္ ။ ေ႐ႊနန္းေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ပုခုံးေလးေတြကို အသာ စႏွိပ္ေပးလိုက္သည္ ။ “ အားေလးထည့္ၿပီး ႏွိပ္ကြာ..ေပ်ာ့လြန္းတယ္…” “ ေ႐ႊနန္း နာသြားမွာ စိုးလို႔ပါ….” ေ႐ႊနန္းက ဟိုေနရာ..ဒီေနရာ နဲ႔ သူႏွိပ္ေစခ်င္တဲ့ ကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေျပာသည္ ။

သူကလည္းေ႐ႊနန္း စိတ္ႀကိဳက္ ႏွိပ္ေပးေနသည္ ။ သူ႔ေပါင္ၾကားက လက္နက္ကေတာ့ တအားထႂကြေနသည္ ။ ေ႐ႊ နန္းရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးေတြကို ဒီေလာက္ ကိုင္ေနရေတာ့ မႂကြဘဲ ဘယ္ေနေတာ့မလဲ ။ “ ေပါင္ကိုႏွိပ္ပါအုံး…” ခက္ေတာ့ ခက္ေနၿပီ ။ ေပါင္တန္လုံးလုံးေတြကို ႏွိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တခါတခါ လက္က တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို ထိမိသြားသည္ ။ စိတ္႐ိုင္းေတြက တအား ထႂကြေဖါက္ျပန္ေနၿပီ ။ “ အကို….” “ ဟင္..ေ႐ႊနန္း….” “ ေ႐ႊနန္း လွလားဟင္….” “ လွတယ္..ေ႐ႊနန္း…” သူ႔အသံေတြ တုန္ခါေနတာကို သူကဖါသာ သတိျပဳမိသည္ ။ “ မ်က္ႏွာ လွတာလား..ကိုယ္လုံး လွတာလား….” သူေျဖရမွာ နဲနဲ တုန႔္ေႏွးသြားသလိုဘဲ…။ “ ႏွစ္ခုလုံး လွတယ္…ေ႐ႊနန္း….”

“ ေ႐ႊနန္း ခါးကို ႏွိပ္ေပးအုံး……” ေသးက်ဥ္တဲ့ ထြာဆိုင္ခါးေလးကို ႏွိပ္ေပးေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေတြက တင္ပါးႀကီးကို ထိမိျပန္သည္ ။ “ ေ႐ႊနန္း ဖင္ေတာင့္ေသးရဲ႕လားဟင္..” အိုး….ေ႐ႊနန္း ေမးခြန္းကို သူေျဖရမွာ ခက္ေနသည္ ။ “ ေမးေနတယ္ေလ….ဖင္ေတာင့္ေသးရဲ႕လားလို႔…” “ ေတာင့္..ေတာင့္တယ္….” “ ကိုထက္နဲ႔ ျဖစ္လိုက္လို႔ ဖင္မ်ား ေလ်ာသြားသလားလို႔..ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေပးပါလား…” “ မေလ်ာပါဘူး….ေ႐ႊနန္း..လွတယ္….” “ ႏွိပ္ေပး…..” ဘယ္ေနရာလို႔ မေျပာလို႔ ဘယ္ကို ႏွိပ္ေပးရမွန္း သူမသိဘူး ..။ ခါးေလးကိုဘဲ ထပ္ဖိႏွိပ္ေပးလိုက္သည္ ။ “ “ ေအာက္ကိုဆင္းအုံး….ဖင္ကို ႏွိပ္ေပး….” ေ႐ႊနန္းေတာ့ ဆိုးၿပီ ။ ေ႐ႊနန္း ဆိုးတာက သူ႔အတြက္ ေကာင္းတာ ျဖစ္ၿပီ ထင္သည္ ။

စြင့္ကားတင္းအိေနတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို သူ ကိုင္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။ ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္က ေငါက္ကနဲ ေထာင္သြားသည္ ။ ပိုၿပီး တင္းမာသထက္ တင္းမာလာသည္ ။ ေ႐ႊနန္း တအင္းအင္းနဲ႔ အသံထြက္လာသည္ ။ ဘယ္လိုမွ စိတ္ထိန္းလို႔ မရေတာ့ဘူး…။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြ ၾကားထဲကို သူ စမ္းလိုက္သည္ ။ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္စမ္းသည္ ။ “ ႀကိဳက္လား….ေ႐ႊနန္း ဖင္ေတြကို ႀကိဳက္လား…” “ အင္း..ႀကိဳက္တယ္ …. အရမ္းလွတာဘဲ…“ “ ဟုတ္လို႔လား…..မေလ်ာေသးဘူးလား…” “ ဟင့္အင္း…မေလွ်ာပါဘူး….အရမ္းေတာင့္တယ္…..” တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို စိတ္တိုင္းက် ကိုင္ညႇစ္ေနမိရသည္ ။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ …။

ေ႐ႊနန္းရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ တခုခုကို ရွာေဖြေနသလို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔။ ဖြားဖက္ေတာ္က ပိုပို တင္းလာသည္ ။ ေ႐ႊနန္းလက္က မၾကာခင္ သြားလိုတဲ့ေနရာကို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။ ဖြားဖက္ေတာ္ေပၚကို ေ႐ႊနန္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ စမ္းမိသည္ ။ ထိုးထြက္ေနတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေဘာင္းဘီေပၚကေန ေ႐ႊနန္း ကိုင္ပြတ္ၾကည့္ေနသည္ ။ “ အႀကီးႀကီး ပါလား..အကိုရယ္ …ဟင္း….” “ ျပ……ေ႐ႊနန္းကို အကို႔ဟာ ျပ…..” ေ႐ႊနန္းသည္ သူ႔ေဘာင္းဘီကကို ခါးပတ္ကို ဆၤြဲခြၽတ္သည္ ။ဇစ္ကို ဆြဲခ်သည္ ။ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်သည္ ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲက ေငါထြက္ေနတာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ခစ္ကနဲ ရယ္သည္ ။ လက္ႏွစ္ဖက္ နဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေဘးတဖက္တခ်က္ကေန ကိုင္ၿပီး ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ ဒုံးလက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္ ။ ပစ္ရန္ အဆင္သင့္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္ ။

ေ႐ႊနန္းက သူ႔လက္ကေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ “ ဟီး..ပူပူေႏြးေႏြးႀကီး…..ေ႐ႊနန္း နမ္းေပးရမလားဟင္….” “ အင္း….” ေ႐ႊနန္းသည္ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို စၿပီး ငုံစုတ္ေပးသည္ ။ အား……ေ႐ႊနန္း လ်ာေလးက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ထိပ္က အေပါက္ေလးကို ကလိေပးလိုက္လို႔ သူ႔တကိုယ္လုံး တြန႔္သြားရေအာင္ အရသာ ထူးသြားရသည္ ။ ေ႐ႊနန္းသည္ ပုေလြမႈတ္ ေတာ္ေတာ္ ကြၽမ္းတာကို သူသိလိုက္ရသည္ ။ သူေခါင္းထဲမွာ ဒီေလာက္ ပုေလြေကာင္းၿပီး အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာကုန္းေပးတဲ့ လွလည္းလွ ေတာင့္လဲေတာင့္တဲ့ ေ႐ႊနန္းကို ဘာလို႔ သူ႔ဘဲ ကိုထက္က သစၥာေဖါက္ပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားမိလိုက္ သည္ ။ တဏွာစိတ္ ဖုံးလႊမ္းေနတာေၾကာင့္ ေရွ႕ကို ဘာျဖစ္လာမလဲ ဆိုတာကို မေတြးေတာ့ဘဲ ေ႐ႊနန္းဘုံကို အပီျဖဳတ္ဖို႔ သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ ..။ ေ႐ႊနန္းသည္ အားရပါးရ လီးကို စုတ္ေပးေနတာ တခါတခါ ပြပ္..ပြပ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္ထြက္လာသည္ ။

အိုး…ဟား…..အား…….ေကာင္းလိုက္တာ ေ႐ႊနန္းရယ္ ….လို႔ သူ႔ပါးစပ္က အသံထြက္ ညည္းမိရ သည္ ။ေ႐ႊနန္းက လက္တဖက္နဲ႔ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ အရင္းပိုင္းကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ စုတ္ေပးေနၿပီး က်န္တဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ သူ႔လက္ကို ဆြဲကိုင္ၿပီး သူမ ေပါင္ၾကားဆီကို ပို႔ေပးသည္ ။ သေဘာကေတာ့ေစာက္ပတ္ကို ကိုင္..ဆိုတဲ့သေဘာ ..။ မို႔ေဖါင္းတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ထမိန္ အေပၚကေန ကိုင္လိုက္သည္ ။ စိတ္႐ိုင္းေတြက ဝုန္းကနဲ ထသြားရၿပီး “ ေ႐ႊနန္း..အဝတ္ေတြ ခြၽတ္လိုက္ပါလား…” လို႔ ေျပာလိုက္မိသည္ ။ ေ႐ႊနန္းေရာ သူေရာ စုတ္တဲ့ ကိစၥကို ရပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္ ။

အဝတ္မပါကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားတဲ့ သူနဲ႔ ေ႐ႊနန္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိၾကသည္ ။ ေ႐ႊနန္းက အကိုက အဝတ္မပါဘဲ အရမ္း ၾကည့္ေကာင္းတာဘဲ ဆက္စီ ဘဲ..လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကလည္း ေ႐ႊနန္းကို “ ေ႐ႊနန္းကလည္း အရမ္းကို လွတာဘဲ….ေ႐ႊနန္းကိုလည္း ဒို႔ နမ္းလို႔ရမလာဟင္…” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေ႐ႊနန္းလည္း သူ႔ကို အဖုတ္ယက္ခ်င္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ေပါင္ကား ကာ ထိုင္ေပးသည္ ။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္က ခုံးမို႔ၿပီး အႀကီးႀကီးဘဲ ..။

တဏွာအရွိန္ ေၾကာင့္မ်ား ပို ေဖါင္းခုံးေနေလသလား မသိဘူး ..။ အေမႊးပါးပါးေလးေတြ ရွိေနေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြရဲ႕အနီးအနား ေနရာေတြမွာေတာ့ ရွင္းထားတာကို သတိထားမိသည္ ။ ေ႐ႊနန္း ေပါင္ျဖဴျဖဴေတြ ၾကားထဲ ေခါင္းအပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို နမ္းရႈံ႕မိသည္ ။ အေရေတြ စို႐ႊဲေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်ာနဲ႔ စယက္တဲ့အခ်ိန္ ေ႐ႊနန္းက “ မ႐ြံဘူးလား အကိုရယ္..အရည္ေတြ ႐ႊဲ ေနတယ္…” လို႔ ညည္းသလို ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူယက္တာေတြကို မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းၿပီး အရသာ ခံေနသည္ ။ “ အင္း…အင္…အင္း..အင္……” နဲ႔လည္း ညည္းျငဴေနသည္ ။ တခ်ိန္လုံး ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ အတူတူ သြားလာေနခဲ့ရၿပီး သူ႔ရဲ႕ အလွအပေတြကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေတြ႕ တိတ္တခိုး ခိုးၾကည့္ေနခဲ့ရတာ အခုေတာ့ သူသည္ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကို ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပးေနရတာကလည္း အိပ္မက္တခုလို မယုံႏိုင္စရာေတြ ျဖစ္သြားတာပါဘဲ ။

ေစာက္စိေလးက ေထာင္ျပဴးထြက္ေနသည္ ။ လ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ မထိတထိ တို႔ထိလိုက္ ယက္လိုက္ လုပ္ ေပးေတာ့ ေ႐ႊနန္း သေဘာက်သည္ ။ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္လာသည္ ။ လက္နဲ႔ ႏို႔ႀကီး တလုံးကို လွမ္း ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ တင္းမာလုံးဝန္းေနတဲ့ အရသာက ေကာင္းလြန္းလို႔ ႏို႔ႀကီးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဘဲ ဆုပ္နယ္ေနမိသလို ႏို႔သီးေခါင္းမာမာေလးကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေတြက ပြတ္သပ္မိ ရသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ကို စိတ္တိုင္းက် စုတ္ယက္ေပးလိုက္သည္ ။ ေ႐ႊနန္းလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ သူ႔ေခါင္းကို တြန္းလိုက္ၿပီး….“ ေ႐ႊနန္း..လိုခ်င္ၿပီကြာ…..လုပ္ပါေတာ့…” လို႔ ဖီလင္တက္ေနတဲ့ အသံ ေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ေဖါင္းႂကြမို႔ေမာက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေန မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္သည္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ ဘာဂ်ာ အျပင္းအထန္ ကိုင္ထားလို႔ ထူအမ္းေနသည္ ။

ေ႐ႊနန္းကိုယ္ေပၚကို သူတက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ဒူးေတြက အလိုလို ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ေဘးကို တြန္းပို႔လိုက္မိၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးသည္ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲမွာ ေရာက္ရွိေနရာယူၿပီး ျဖစ္သြားသည္ ။ တနည္းဆိုရေသာ္ ေ႐ႊနန္းသည္ ေပါင္ၿဖဲကားရက္ အေနအထား နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ ။ ေ႐ႊနန္းသည္ သူက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ရဲ႕ အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ကို ပြတ္တိုက္လိုက္တဲ့အခါမွာ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားၿပီး..“ အို..ဟာဟာ…..အင္ဟင္…” လို႔ ညည္းလိုက္သည္ ။ ေကြးၫႊတ္လွပတဲ့ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ပြင့္ဟသြားသည္ ။

ေ႐ႊနန္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္က စိုေပေနတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီး စိုလူးသြားၿပီးတဲ့ ေနာက္သူသည္ ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ထဲ ဖိသြင္းလိုက္သည္ ။ “ အို႔…အင့္အင့္…အမေလး …” အိုအိႏူးညံ့တဲ့အထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားတဲ့ အထိအေတြ႕က ထူးကဲလွသည္ ။ ဒစ္လုံးႀကီး ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားေတာ့ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ညည္းသံေလး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို သူမလက္ေတြနဲ႔ ဖမ္းဆုပ္ညႇစ္လိုက္သည္ ။

အရည္ေတြက တအား ႐ႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ စိုအိေႏြးေထြးတဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ဒစ္လုံးႀကီး ျမဳပ္ဝင္သြားသည္ ။ ေ႐ႊနန္းသည္ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ၿပီး ေခါင္းကိုေမာ့ထားေနသည္ ။ သူ အဆင္ေျပ ေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ဆက္ထိုးသြင္းသည္ ။ အိစက္ေခ်ာေနေပမယ့္ တင္းၾကပ္ေနတဲ့ အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ပြတ္တိုက္ရင္း တထစ္ထစ္နဲ႔ အတြင္းကို တိုးဝင္သြားတဲ့သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ရလိုက္တဲ့ထူးျခားလွတဲ့ အရသာေၾကာင့္သူ႔စိတ္ေတြ ျပင္းထန္ သထက္ ျပင္းဖန္လာရသည္ ။ ေနာက္ကို နဲနဲျပန္ဆုတ္ၿပီး ထပ္ဖိသြင္းထည့္လိုက္မိျပန္သည္ ။ ဒီတခါေတာ့ ဖြားဖက္ေတာ္ ဒုတ္ အဆုံးထိ ေရာက္သြားေအာင္ သြင္းလိုက္သည္ ။ “ အကို….ေ႐ႊနန္းကို ႀကိဳက္လားဟင္ ….” “ ႀကိဳက္တယ္..ေ႐ႊနန္း …”

“ ေ႐ႊနန္းလည္း အကို႔ကို ႀကိဳက္တယ္ …အကို အားမနာနဲ႔ေနာ္..ေ႐ႊနန္းကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လုပ္ ..” ေ႐ႊနန္းထဲကို တခ်က္ခ်င္း သူေဆာင့္ထည့္ေပးသည္ ။ ေ႐ႊနန္းလည္း တအင္းအင္းနဲ႔ သူမတင္ပါးႀကီးေတြကို ေအာက္မွ ေကာ့ေပးသည္ ။ တင္ပါးႀကီးေတြကို ႏွဲ႔လိုက္ ဝိုက္လိုက္ လုပ္ေပးသည္ ။ ကိုထက္နဲ႔ အေတြ႕အႀကဳံရၿပီးမို႔ ကြၽမ္းေနတာဘဲ လို႔ သူသိလိုက္သည္ ။ “ အင္း..အင္း….ေကာင္းတယ္အကို….လုပ္..လုပ္ …” အရည္ေတြ အရမ္းလိုက္လြန္းတာေၾကာင့္ ေဆာင့္ထည့္တဲ့အခ်ိန္ ဖြတ္ဖြတ္ ဖပ္ဖပ္ အသံဘလံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ေ႐ႊနန္းက ျမန္ေစခ်င္လာတာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ သြက္သြက္ ထိုးေဆာင့္ေပးလိုက္သည္ ။ တခ်က္တခ်က္ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လိင္တန္ သြတ္သြင္း ပြတ္တိုက္တဲ့ေနရာက ေလအန္သံ ဘြပ္ ဘြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာေတာ့ အရွိန္ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေနဆဲ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ရယ္သံေလး တခိခိကို ၾကားရသည္ ။

ေအာက္က ေ႐ႊနန္းက တအားပင့္တအားေကာ့ေပးေနတာေတြ ပိုျမန္လာသလို ေ႐ႊနန္း ေအာ္ညည္းသံေတြ ကို က်ယ္လာေတာ့ ေ႐ႊနန္းတအားအရွိန္တက္ေနၿပီဆိုတာသူသိလာေတာ့ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္သည္ . “ အား…အား..အား……အို..အို…အို…အင္းအင္းအင္း……..အားအား…..” ေ႐ႊနန္း ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါၿပီး တြန႔္လိန္ကာ လမ္းဆုံး ၿပီးျခင္းကို ေရာက္ရွိသြားသည္ ။ “ အကိုရယ္…ေကာင္းလိုက္တာ..အကိုေရာ ေကာင္းလားဟင္…..” “ အင္း…အရမ္းေကာင္းတယ္ …. ” ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ကုတင္ေပၚမွာ ယွဥ္တြဲကာ နားေနလိုက္ၾကၿပီး ေ႐ႊနန္းကို အိမ္ျပန္ၾကမလား လို႔ သူ ေမးလိုက္ေတာ့ ေ႐ႊနန္းက အကိုနဲ႔ ေနရတာ မဝေသးဘူးကြာ.. …ေ႐ႊနန္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူး….” လို႔ ေျပာလို႔ ေနာက္တႀကိမ္ ေနာက္တေၾကာင္း ထပ္ဆြဲေပးရအုံးမယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္သည္ ။ “ မမာမေတာင္ဘဲ ဒီအတိုင္းေနတာေတာင္ အရမ္းတုတ္တာဘဲ…ရွည္လည္း ရွည္တယ္…” ေ႐ႊနန္းက သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို က်က်နန ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ကာ ဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ေဆးေၾကာေပးရင္း ေျပာလိုက္ပါသည္ ။

ေ႐ႊနန္း လက္ကေလးနဲ႔ ကိုင္တြယ္တဲ့အခါ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္သည္ ေငါက္ကနဲ ထေထာင္လာသည္ ။ေ႐ႊနန္းက သေဘာက်စြာနဲ႔ ရယ္ေမာရင္း ဖြားဖက္ေတာ္ကို လက္နဲ႔ ကြင္းတိုက္သလို ေရွ႕နဲ႔ေနာက္ ပြတ္တိုက္ေပးသည္ ။ ဖြားဖက္ေတာ္လည္း ႐ုတ္ခ်ည္း ျပန္လည္ရွည္ထြက္ ႀကီးထြားလာရျပန္သည္ ။ ဒုတိယအခ်ီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္ ။ ေ႐ႊနန္းကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းကာ အေကာင္းဆုံး ဆြဲေပးလိုက္သည္ ။ ဒီ ဒုတိယအခ်ီမွာ သူသုံးခ်ီ ေတာင္ ၿပီးတယ္ လို႔ ေ႐ႊနန္းက ေျပာတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ဖင္ကားကားႀကီးေတြကို ဖင္ေထာင္ကုန္းတဲ့ ပုံစံနဲ႔ လုပ္ရရင္ ေကာင္းမွာဘဲ လို႔ သူ စိတ္ကူးရလို႔ “ ေလးဘက္ကုန္းေပးမလား ေ႐ႊနန္း..” လို႔ သူ ေမးလိုက္သည္ ။ ေ႐ႊနန္းက ၾကည္ျဖဴစြာဘဲ သူ လိုလားသလို ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးသည္ ။

ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ဖင္ႀကီးေတြ ေအာက္ဖက္က ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ျပဴးျပဴးႀကီး ထြက္ေနသည္ ။ ဒီလို လိုးရတာကို သူ သေဘာက်တာက ေစာက္ဖုတ္ထဲ သူ႔ဒုတ္ ဝင္ထြက္တာကို ၾကည့္လို႔ရလို႔.. ။ ဖင္ေပါက္ေလးကိုလည္း ၾကည့္ၿပီး သူ ကလိခ်င္လာသည္ ။ ေ႐ႊနန္းဖင္ကို ေတာင္းလိုးဖို႔လည္း သူ စိတ္ထဲမွာ ႀကံစည္ထားလိုက္သည္ ။ စအိုေပါက္ေလးကို သူ႔လက္မနဲ႔ ဖိဖိေခ်ပြတ္ရင္း အက်င့္လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။ တခ်ိန္မွာ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ထိုးႏွစ္မည္ ။ ဒုတိယအခ်ီက စိမ္ေျပနေျပ လိုးတဲ့ ပြဲဘဲ ..။ သူေရာ ေ႐ႊနန္းေရာ ေခြၽးေတြ တုတ္တုတ္႐ႊဲၾကရသည္ ။ ေ႐ႊနန္းကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားလိုက္သည္ ။ ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္လည္း သမီးျပန္ေရာက္လာလို႔ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္ ။ သူ႔ကီု ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း လာေျပာတယ္ ။

သူျပန္ခါနီးမွာ ေ႐ႊနန္းကလဲ “ အကို႔ကို ေ႐ႊနန္း ေက်းဇူးတင္တယ္ ..” လို႔ လာေျပာတယ္ ။ ဘာအတြက္ ေက်းဇူးတင္တာလဲ…။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ၿပီတီတီ ရီေဝတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္တဲ့ အဓိပၸါယ္က သူ႔ကို ႏွစ္ခ်ီေကာင္း ျဖဳတ္ေပးတာနဲ႔ ဘာဂ်ာ အၾကာႀကီး ကိုင္ေပးတာေၾကာင့္..ဆိုတဲ့ သေဘာ ..။ ေ႐ႊနန္းတို႔အိမ္က ျပန္လာၿပီး ေရအျမန္ခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲရတယ္ ။ အဝတ္အစား လဲေနတုံးဘဲ ဖုန္းလာတယ္ ။ ေ႐ႊေရးလြင္လြင္ ေခၚတာ ။ ေ႐ႊေရးက “ မလာေသးဘူးလား….” လို႔ ခပ္မာမာေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တာ ခံရတယ္ ။ “ လာၿပီ..လာၿပီ..ေ႐ႊေရးေရ….ခုထြက္လာၿပီ….” ေ႐ႊႏွစ္ေ႐ႊ ၾကားမွာ ေျပးလႊားေနရသည္ ။

ေ႐ႊနန္းကို ခုေလးတင္ ႏွစ္ခ်ီေကာင္း ျဖဳတ္ေပးခဲ့ၿပီး မၾကာခင္ မွာ ေ႐ႊေရးကို ျဖဳတ္ေပးရဦးမည္ ။ ေ႐ႊေရး သည္ သူ႔ကို သူ ဝယ္ထားတဲ့ ႀကိဳ႕ကုန္းက တိုက္ခန္းကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ တိုက္ခန္း အသစ္ကို ျပခ်င္လို႔ ဆိုၿပီး ။ တိုက္ခန္းအသစ္ကိုလည္းေရာက္ေရာ အခန္းထဲကို ေျခတလွမ္း စဝင္လိုက္တာနဲ႔ ေ႐ႊေရးနဲ႔ သူ အငမ္းမရ ဘဲ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ဖက္တြယ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဖိကပ္စုတ္မိၾကတယ္။ တိုက္ခန္း အသစ္ခ်ပ္ခြတ္ဆိုေတာ့ ဘာခုံဘာကုလားထိုင္ ဘာဆိုဘာမွ မရွိဘူး ။ အုတ္နံရံကို မွီၿပီး ေရအေရးႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြကို တအား စုတ္ရင္း ေ႐ႊေရး ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း ဝတ္ထားတဲ့ အက်ၤ ီ ေပၚကေနဘဲ ဆုပ္ညႇစ္လိုက္မိတယ္ .။ ေ႐ႊေရးက မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး “ ဟိတ္ အက်ၤ ီေတြ ေက်ကုန္မယ္ကြာ…ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ တဏွာထန္ေနသလား…” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

တဏွာ မထန္ဘဲ ခပ္ေအးေအး ေနျပန္ရင္လဲ ေ႐ႊေရးက “ လူႀကီးသမီးနဲ႔မ်ား ခိုးစားေနၾကသလား..ေ႐ႊေရးကိုေတာင္ စိတ္မလာေတာ့ဘူး မဟုတ္လား…” လို႔ ေျပာမွာ..။ “ ကဲ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..လိုးခ်င္ရင္လဲ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္..ဘာလဲ ..ခြၽတ္ေပးရအုံးမွာလား….” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခပ္သြက္သြက္ဘဲ ကိုယ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရတယ္ ။ ဖြားဖက္ေတာ္ လိင္တန္ေခ်ာင္းကေတာ့ ေ႐ႊေရးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ အခန္းထဲ ေရာက္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ မတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီေလ ။ လိင္တန္ႀကီး ေတာင္မတ္လ်က္ ရွိေနတဲ့ သူ႔ကို ေ႐ႊေရးက သေဘာက်စြာနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး “ ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ယူကေတာ့ ဒို႔ကို လိုးဖို႔ အၿမဲ အဆင္သင့္ အဲဗားရယ္ဒီ ျဖစ္ေနတဲ့ အလိုးသမား ခ်စ္သူဘဲေပါ့ေနာ္..” လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္ ။

လိင္တန္ေခ်ာင္းက ဘာလာ ေတာ့မည္ ဆိုတာကို ႀကိဳသိေနသလား မသိပါဘူး ။ ေ႐ႊေရးရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ ကပ္ကပ္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လႈပ္သြားတယ္ ။ ေ႐ႊေရးက ဒစ္လုံးႀကီးကို လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ဖပ္ကနဲ ပုတ္လိုက္ၿပီး..“ နင့္ကို ငါလြမ္းေနတယ္ သိ လား..” လို႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ လိင္တန္ အရင္းပိုင္းကေန ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္ ။ ပုေလြကိုင္ေပးေတာ့မွာမို႔ လိင္တန္ေခ်ာင္းက ပိုထြားပိုႀကီး ပိုရွည္လာသလိုဘဲ ။

ကာမ အရသာထူးေတြ ရေတာ့မယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တဲ့ စိတ္ေတြက အဆုံးစြန္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထႂကြလာရတာေၾကာင့္ပါ ..။ အရင္ဆုံး လိင္တန္ထိပ္ဖ်ားကို ႁပြတ္ကနဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ နမ္းလိုက္တဲ့ ေ႐ႊေရးဟာ တကယ္ဘဲ သည္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို သတိရ တမ္းတ လြမ္းေနတဲ့ ပုံပါ ။ လိင္တန္ႀကီးကလည္း အေၾကာေတြ ထင္းေထာင္ ထေနတယ္ ။ ထိပ္ေပါက္ကလည္း အရည္ေလးေတြ ယိုစီး က်ေနတယ္ ။ ဒီ အရည္ေလးေတြကို ေ႐ႊေရးက လ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ယက္လိုက္တယ္ ။ “ ယူ႔လီးႀကီးက အရင္ထက္ ပိုႀကီးလာသလိုဘဲကြာ….”းေတြ တကယ္ေတာ့ ေ႐ႊေရး စုတ္ေပးတာကို ခံခ်င္လွၿပီ ။

ေ႐ႊေရးက တို႔ထိ တို႔ထိေလးေတြ လုပ္ေနသည္ ။ ေဂြးစိႏွစ္လုံးကိုလည္း ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ေနျပန္သည္ ။ သည္လို အခ်ိန္ဆြဲၿပီး မထိတထိ ကစားေနေလေလစိတ္ေတြက တအားကို ထႂကြလာေလေလ ပါ ။ ေ႐ႊေရးက အက်ၤ ီကို ခြၽတ္လိုက္တယ္ ။ ဘရာစီယာ ျဖဴျဖဴေလးက ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို မႏိုင္မနင္း ခ်ဳပ္ထားေနသည္ ။ ႏို႔ႀကီးေတြက ဘရာစီယာရဲ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေအာက္က အတင္းႀကီး ႐ုန္းကန္ထြက္ခ်င္ေန ၾကသလိုဘဲ ။ ဘရာစီယာ ခ်ိတ္ေလးကို ေ႐ႊေရး လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ျဖဳတ္ခြာပစ္လိုက္တယ္ ။ေကာ့ခြၽန္ၿဖိဳးေမာက္တဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြက အခ်ဳပ္ေႏွာင္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္လို႔ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြားနဲ႔ ေခါင္းေမာ့ေနၾကတယ္ ။ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်ၿပီး အငမ္းမရဘဲ ႏို႔သီးနီညိဳညိဳေလးတဖက္ကို စို႔မိရတယ္။

“ ေဟ့..ေနအုံးကြာ..လီးကို အရင္ စုတ္ေပးအုံးမယ္ …” ေ႐ႊေရးက သူ႔ကို မတ္တပ္ ျပန္ရပ္ခိုင္းတယ္ ။ ေ႐ႊေရးသည္ ပုေလြပညာစြမ္းေတြ ျပပါေတာ့တယ္ ။ေ႐ႊေရးရဲ႕ လ်ာေလးက ဒစ္လုံးၾကားကို ယက္ေပးေနတယ္ . ထိပ္ပိုင္းကို အရင္ ကလိေနတယ္ ။ သူ အရမ္း ထိလို႔ေ႐ႊေရး ေခါင္းေလးကို ေယာင္ယမ္းၿပီး ကိုင္မိ၇တယ္ ။ ႏုတ္ကလည္း အသံေတြ ညည္းမိရတယ္ ။ လိင္တန္ အရင္းပိုင္းအထိ ေရာက္ေအာင္ ငုံငုံဆြဲၿပီး စုတ္ေပးေနတယ္ ။ လိင္တန္ တေခ်ာင္းလုံး ေ႐ႊေရး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ ။ ေ႐ႊေရးရဲ႕ အစုတ္မွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အရသာ ထူးကဲ နစ္ေမ်ာေနမိသလဲ မသိဘူး ။ ေ႐ႊေရး အစုတ္ရပ္ လိင္တန္ကို ပါးစပ္ကေန ခြၽတ္ဖယ္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိတယ္ ။

ေ႐ႊေရးက “ ေတာ္ၿပီေနာ္…လိုးၾကစို႔..” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္လို႔ ဒီ သံမံတလင္းၾကမ္းမွာဘဲ ဆြဲၾကရမယ္ လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။ ေ႐ႊေရးက..“ အို..ဒီမွာ မျဖစ္ပါဘူး..အိပ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္..” လို႔ ေျပာၿပီးသူ႔လက္ကို ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲ ကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဖ်ာတခ်ပ္ နဲ႔ ေမြ႕ရာလိပ္တလိပ္ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ေ႐ႊေရးက ထမိန္ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္ ။ အတါင္းခံ ပင္တီ မပါလို႔ ထမိန္ ခြၽတ္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြား တာ ဝင္းဝင္းျဖဴျဖဴ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အခုဘဲ အစုတ္ေကာင္းေကာင္း ခံထားရလို႔တအားလိုးခ်င္ေနတဲ့ လီးကလည္း တဆတ္ဆတ္ခါေနၿပီ ။

ေ႐ႊေရးနဲ႔ ေလွႀကီးထိုးဘဲ အျမန္ ဆြဲလိုက္ၾကတယ္ ။ ေ႐ႊေရးကလည္း ထန္ သူကလည္း ထန္ ဆြဲလိုက္ၾကတာ တေဖါင္းေဖါင္းဘဲ ။ အေရေတြကလည္း လိုက္ေတာ့ တဖြပ္ဖြပ္ တဘြပ္ဘြပ္ အသံေတြ ကို ဆူညံသြားရတာ..။ ေ႐ႊေရးကလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မို႔ တအား ေအာ္တယ္ ။ ညည္းတယ္ ။ၿပီးခါနီး အရွိန္နအား တက္လာတဲ့အခါ ေ႐ႊေရးလည္း….“ လိုး..လိုး..တအားလိုး…ဘာလဲ..အားမရွိဘူးလား.. လိုးစမ္းပါ..ေဆာင့္ေဆာင့္..တအားေဆာင့္ထည့္….” လို႔ ေအာ္ပါတယ္ ။ ငယ္ငယ္က ခိုးဖတ္ခဲ့ရတဲ့ အျပာစာအုပ္ေတြထဲကလိုဘဲ လို႔ အမွတ္ရလိုက္တယ္ ။

ေ႐ႊေရး ေကာင္းေစဖို႔ စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ သူေတာင္းဆိုသလို ျပင္းျပင္းနဲ႔ ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေ႐ႊေရးလည္း ဖင္ႀကီးေတြ ေကာ့ေပးလိုက္ စေကာဝိုင္း ေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္ လုပ္ေနတယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေခြၽးေတြ စိုစို႐ႊဲေနၾကၿပီ ..။ ဆက္တိုက္ ႀကဳံးလိုးေနတာ ..။ ေ႐ႊေရး ေစာက္ပတ္ကလည္း သူ႔လီးကို ညႇစ္ယူဆြဲေနသလို အရသာ က ထိမိ ေကာင္းလွတယ္ ။ “ အမေလး..ေကာင္းေကာင္း..ေကာင္းေနၿပီ..အို..ေဆာင့္ေဆာင့္…အာ..အား…အား….အား…အိုး….ၿပီးၿပီ…. အား….ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ….ေဆာင့္…ေဆာင့္ မရပ္လိုက္နဲ႔..အေသေဆာင့္……….” ေ႐ႊေရး တတြတ္တြတ္ ညည္းေအာ္ရင္း သူ႔ကို တအား ဖက္ညႇစ္ၿပီး “ ၿပီး ” သြားပါတယ္ ။

သူလည္းသုတ္ရည္ေတြ တစစ္စစ္ နဲ႔ အမ်ားႀကီး ပန္းထုတ္လိုက္ၿပီး ေ႐ႊေရးနဲ႔ မေရွးမေႏွာင္း ဆိုသလိုဘဲ ၿပီးဆုံး ျခင္းကို ေရာက္ရွိသြားရပါေတာ့တယ္ ။ ေ႐ႊေရးက သူ႔လီးကို အဖုတ္ထဲက ထုတ္ခြင့္မျပဳဘူး ။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဆက္ ထား စိမ္ထားခိုင္းတယ္ ။ “ နင္ တကယ္လိုးႏိုင္တဲ့ေကာင္ဘဲ…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ …ငါ..ငါ ႀကိဳက္တယ္….” လို႔ ေ႐ႊေရး မ်က္လုံးမဖြင့္ဘဲ ေျပာလိုက္တယ္ ။“ နင့္ေစာက္ပတ္ကလည္း တအား လိုးလို႔ေကာင္းတာဘဲ ေ႐ႊေရးရယ္ ..ငါ့လီးကို ရစ္ပတ္ဆြဲ.ူေနသလိုဘဲ….ေမွ်ာ့္ပါတဲ့ ေစာက္ပတ္ ဆိုတာမ်ိ ုး ျဖစ္မယ္ …” လို႔ သူကလည္းေ႐ႊေရးကို ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။

“ အဲဒါ အလိုလို ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး…ငါ ညႇစ္ညႇစ္ေပးလို႔ ဟဲ့..နင္ႀကိဳက္ရင္ ငါ အၿမဲ အဲလို ညႇစ္ေပးမယ္ …နင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုလို႔ ငါ ဝမ္းသာပါတယ္ …” လို႔ ေ႐ႊေရးက ေျပာပါတယ္ ။ အနည္းဆုံးေတာ့ ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ေ႐ႊေရးနဲ႔ ဆြဲျဖစ္မွာပါဘဲ ..။ ေ႐ႊေရးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ ႂကြက္သားေတြ ညႇစ္ေပးျခင္းက သူ႔ကို အရသာ အရမ္းထူးကဲေစသည္ ။ ထိုးေဆာင့္လိုက္တိုင္း ၾကပ္တည္းစီးပိုင္တဲ့ အရသာကို ရရွိသည္ ။ ၾကာၾကာ ဆက္မလိုးႏိုင္ဘဲ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္ခါ ၿပီးျခင္းကို ေရာက္သြားခ်င္သည္ ။ ေ႐ႊေရးက ကုတင္ေပၚက ဆင္းသည္ ။ “ ငါ ေရခ်ိ ုးလိုက္အုံးမယ္…” “ ငါလည္း နင္နဲ႔ အတူတူ ေရခ်ိ ုးခ်င္တယ္…” “ အို..ထင္ေအာင္ေက်ာ္..ေအးေဆး ေနစမ္းပါဟာ…ငါ ေအးေဆး ခ်ိ ုးပါရေစ…” ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေရခ်ိ ုးခန္းဆီကို ေ႐ႊေရး ေလွ်ာက္သြားတာကို ကုတင္ေပၚက ၾကည့္ေနမိသည္ ။ ေ႐ႊေရးရဲ႕ ဖင္တုံးႀကီးေတြက တုန္ခါ လႈပ္ေနတာကို ေတြ႕ရတာ သူ႔ဒုတ္ေတာင္ ျပန္မာသြားသလိုဘဲ..။ ေ႐ႊေရး ေနာက္ကို သူ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းက ပိတ္မထားဘူး ။

သူဝင္သြားေတာ့ ေ႐ႊေရးသည္ ေရပန္းေအာက္မွာ သူ႔ကိုယ္လုံးေတြကို သူ႔ဖါသာ ပြတ္တိုက္ရင္း ေရခ်ိ ုးေနသည္ ။ “ ဟိတ္..ဘာလို႔ လာတာလဲ..” “ ေ႐ႊေရးနဲ႔ အတူတူ ခ်ိ ုးခ်င္လို႔..” “ နင္ သိပ္ကဲတာဘဲကြာ….” ေ႐ႊေရးအနား ပူးကပ္ၿပီး ေ႐ႊေရး ဖင္တုံးေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ “ အိုး ..ေဟး….” ေနာက္တေန႔ မနက္ ၁၀နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ..။ “ မမတို႔က ထင္ေအာင္ေက်ာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ သေဘာက်တယ္..သံေယာဇဥ္ျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုတာ ထင္ေအာင္ေက်ာ္လည္း သိမွာပါ..ဒါေပမယ့္ေလ..မမတို႔မိသားစု အတြက္ထက္ ထင္ေအာင္ေက်ာ္ ရဲ႕ ေရွ႕ တိုးတက္ေရးက အေရးႀကီးေသးတယ္ေလ..မမတို႔ မိသားစု နဲ႔ ေနတာထက္ အေရးႀကီးတဲ့ တျခား တာဝန္တခုခုကို လုပ္ရင္ မင္းအတြက္ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ မင္းတို႔ “ အဘ ”က မမကို ေျပာျပတယ္..” ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္က ကားေမာင္းေနတဲ့ သူ႔ကို ေျပာပါတယ္ ။

ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္က သူ႔ကို ကားေမာင္းခိုင္းလို႔ ဒီေန႔ မနက္ သူတို႔အိမ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လိုက္ေမာင္း ေပးရပါတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းဘုံကေတာ့ မႏိုးေသးပါဘူး ။ အိပ္ေနတုံး ..။ သူ႔ေနရာမွာ အစားထိုးမယ့္ အရာ ရွိေလးတေယာက္ ေရာက္ေနၿပီ ။ သူက စစ္႐ုံးခ်ဳပ္ကို ေျပာင္းရမယ္ ။ ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္က ၿမိဳ႕သစ္မွာ ေဆာက္ေနတဲ့ သူတို႔ တိုက္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းတာ ။ တိုက္က ေတာ္ေတာ္ၿပီးေနၿပီ ။ တိုက္ကို ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္နဲ႔ အတူတူ လိုက္ၾကည့္တဲ့အခ်ိန္ ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္က “ ေအမီကလည္း မင္းကို အကူအညီတခု ေတာင္းစရာ ရွိလို႔တဲ့…ေအမီ့ဆီကို သြားလိုက္ပါအုံး..ထင္ေအာင္ေက်ာ္…” လို႔ ႐ုတ္တ ရက္ ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့..မမ ” လို႔ သူေျဖလိုက္တယ္ ။

ေဒၚ႐ႊျဖဴသန႔္က ဒီတိုက္က အဘ အနားယူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေနဖို႔လို႔ ေျပာျပၿပီး ေ႐ႊနန္းဘုံအတြက္လည္း သူတို႔မိဘေတြ ေပးခဲ့တဲ့ ေျမကြက္တကြက္ ရွိေသးတယ္ ..ေ႐ႊနန္း အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါ ေနဖို႔ အိမ္ ေဆာက္ေပးဖို႔စဥ္းစားေနတယ္ လို႔ ေျပာျပတယ္ . .။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ တိုက္ေရွ႕ကို ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ရဲ႕ ကား ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ကဘဲ ဒီတိုက္ကို အစစ တာဝန္ယူၿပီး ေဆာက္ေနတာပါ ။ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က တိုက္ၿပီးစီးတဲ့ အေျခအေနေတြကို ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္ကို ရွင္းျပၿပီး “ အထူးဆိုင္ ” ကေန ပစၥည္းေတြ သူထုတ္ေပးမယ့္အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတယ္ ။ အထူးဆိုင္ ဆိုတာက လူႀကီးမိသားစုေတြဘဲ ဝယ္ႏိုင္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ ဆိုင္ပါ ။ ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္လည္း အခုလထဲ မဂၤလာေဆာင္ေတြ တက္ေရာက္ဖို႔ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနတာကို သတိရသြားၿပီး မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ေတြ ဝယ္ရမယ္ …ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ကို အထူးဆိုင္ကို သြားရေအာင္လား..လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့..မမ…..က်ေနာ္ လိုက္ပို႔ပါမယ္ …” လို႔ ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္က ေျပာလိုက္တယ္ ။

ေဒၚေ႐ႊျဖဴ သန႔္က “ ဒါဆို..မမ..ဗိုလ္မႉးလြန္းေမာင္ရဲ႕ ကားနဲ႔ လိုက္သြားလိုက္မယ္…ထင္ေအာင္ေက်ာ္ေရ..ေအမီ့ဆီ ကို အခုဘဲ သြားလိုက္ပါလား..ကြယ္…” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ သူေျဖရတာက “ ဟုတ္ကဲ့…မမ…” ပါဘဲ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ အိမ္ကို သူေရာက္သြားတယ္ ။ သူ႔အကူအညီကို လိုေနတယ္ ဆိုကထဲက ဘာအကူအညီလည္း ဆိုတာ သူသိလိုက္ၿပီးသား ။ အိမ္ေဖၚမေလး တေယာက္က ၿခံတံခါး လာဖြင့္ေပးတယ္ ။ “ ေဒၚေအမီသြင္ …ရွိလား …” “ ရွိပါတယ္…ရွင့္…” တိုက္ႀကီးတခုလုံး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ။ သူ ဧည့္ခန္းႀကီးထဲ ေလွ်ာက္ဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္ အေပၚထပ္ ေလွခါးကေန ဆင္းလာတယ္ ။ “ အမေလး..ေပၚေတာ္မူႀကီး….မမ အေပၚ စိမ္းကားေနတာေပါ့ေလ….” ေဒၚေအမီသြင္သည္ ခပ္ပါးပါး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပိတ္သားနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ၤ ီပြပြေလးကို ဝတ္ထားတာ အတြင္းမွာ ဘရာစီယာ မပါတာေၾကာင့္ ရင္စိုင္ႀကီး ႏွစ္လုံးကို ဝိုးတိုး ဝါးတား ေတြ႕ေနရတယ္ ။

လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း ဒီရင္သားေတြက တုန္တုန္သြားေနတယ္ ။ “ မမလည္း တေယာက္ထဲ အရမ္းပ်င္းတာဘဲ…မမ ေယာက်္ားက ႏိုင္ငံျခား ထြက္သြားျပန္ၿပီ …. မမလည္း မင္းကို အကူအညီေတာင္းမလို႔ …” “ ဟုတ္ကဲ့..မမ…က်ေနာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္…” မခို႔တ႐ို႕ နဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔နားနားကို ႏႈတ္ခမ္းကို ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး “ မင္း ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆိုတာ မင္း သိပါတယ္ကြယ္…မမ တအား လိုခ်င္ေနတယ္ ..ဟိုတခါကလိုဘဲ.. ေပါ့….” လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းတဲ့ မိန္းမေခ်ာႀကီးကို အလိုျဖည့္ေပးဖို႔ တာဝန္က်ေရာက္လာၿပီ ။ အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕စတမ္း ..။ “ ဟုတ္ကဲ့မမ…မမ လိုအပ္ေနတာေတြ က်ေနာ္ အကုန္ လုပ္ေပးမယ္…မမ…” လို႔ သူေျပာလိုက္တယ္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔လက္ကို ဆြဲၿပီး အေပၚထပ္ကို တက္သည္ ။ မၾကာခင္ အလုပ္ေတြ မ်ားေတာ့မွာ သိေနတဲ့ လက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္လာသည္ ။ ပစ္ရန္ အသင့္ အေနအထားေပါ့ ..။ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခါ ေဒၚေအမီသြင္က သူ႔ခါးကို လာဖက္တယ္ ။ “ မင္းကို ဒို႔က လြမ္းေနတာ သိလား….ဟင္း…ဘာလို႔ ဒို႔ဆီ မလာတာလဲ..ဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္ဘူး” ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။ ေ႐ႊေရး..ေ႐ႊနန္းတို႔ကို အိပ္ရတာနဲ႔မတူတာက ေ႐ႊေရး..ေ႐ႊနန္း တို႔က အပ်ိဳ..အိမ္ေထာင္ မရွိသူေတြ..ဒီေစာ္ႀကီးကေတာ့ လင္ရွိ မိန္းမတေယာက္ ။ သူ႔လင္ႀကီးက အ ခ်ိန္မေ႐ြး ျပန္ေရာက္ခ်လာႏိုင္သည္ ။ လိုလားေတာင့္တေနတဲ့သူကို လုပ္ရတာေတာ့ ေကာင္းသည္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က ကုတင္ေဘးနားက ဘီဒိုေလးေပၚက အေကာင္းစား ဝစ္စကီပုလင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ေတြဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး ဖန္ခြက္ႏွစ္ ခြက္ထဲကို ဝစ္စကီ ေလာင္းထည့္သည္ ။ သူ႔ဆီကို ျပန္ေလွ်ာက္လာၿပီး ဖန္ခြက္တခြက္ကို ကမ္းေပးသည္ ။ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လက္တဖက္က သူ႔ေပါင္ေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ “ မင္း ေ႐ႊျဖဴ႕ကိုေကာ နဲနဲ စမ္းမၾကည့္ဘူးလား…” “ မမ က က်ေနာ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနတာကို မၾကည့္ခ်င္ဘူးထင္တယ္…ဟင္းဟင္း..” “ ေ႐ႊျဖဴလဲ မမလိုဘဲ အဖိုးႀကီး ယူထားတာ ..မမသိတာေပါ့ကြယ္..သူလည္း ဆာေနတယ္ ဆိုတာ..” ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လက္က သူ႔ေပါင္အလည္က ဖြားဖက္ေတာ္ လက္နက္ဆီကို ေရာက္ေနၿပီ ။ ေဘာင္းဘီ အေပၚကေန ညင္ညင္သာသာေလး ပြတ္ေနသည္ ။ လက္နက္ကလည္း တအားကို ႂကြေနၿပီ ။

ေဒၚေအမီသြင္ ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို တခုၿပီး တခု ခြၽတ္ပစ္ေနသည္ ။ သူလဲ ကုတင္ေဘးမွာ ထရပ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို အကုန္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္ ။ စိုေျပေတာင့္တင္းတဲ့ ျဖဴဝင္းၿပီး ပစၥည္းေကာင္းတဲ့ မိန္းမေခ်ာႀကီးရဲ႕ ကိုယ္လုံးတီးအလွအပေတြကို ျမင္ ရတဲ့အခါ သူ႔စိတ္ေတြ ထႂကြသထက္ ထႂကြလာရသည္ ။ မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ ကို ေဒၚေအမီသြင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၿပီး လက္နဲ႔ ဖမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ “ တကယ့္ကို အားရစရာႀကီးကြယ္ ….မမေလ….လီးေသးၿပီး မေတာင္ႏိုင္တဲ့ မမရဲ႕ လင္ႀကီးနဲ႔ ေပါင္းေနရ တာ တကယ့္ ေလာက ငရဲဘဲ….အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြ မ်ားခဲ့ၿပီေလ …ဒါေၾကာင့္ မမေလ..မင္းကို အ ကူအညီ ေတာင္းရတာေပါ့…” ေျပာေနရင္း ေဒၚေအမီသြင္သည္ လိင္တန္ကို ပြတ္သပ္ ဖ်စ္ညႇစ္ေနပါသည္ ။

“ မင္းက လီးႀကီး႐ုံမကဘူး..လိုးလဲ လိုးတတ္..လိုးႏိုင္တယ္ေလ ..မင္းနဲ႔ တခါ ႀကဳံၿပီးတဲ့ေနာက္ မမေလ..မင္းကို စြဲသြားတယ္..မင္းကို ေတာင့္တမိတယ္..တမ္းတမိတယ္….ကြာ….” ေဒၚေအမီသြင္သည္ လိင္တန္ရဲ႕ ထိပ္ပိုင္း ဒစ္လုံးႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စနမ္းလိုက္ၿပီး..အရင္းပိုင္းကေန အဖ်ားပိုင္းထိ လ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ ။ “ ဟင္း…ႀကိဳက္တယ္ကြာ….” ထိပ္ဖ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းထူထူအိအိေတြနဲ႔ ႁပြတ္ကနဲ ငုံကာ စုတ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တာပါ ။ သူကလည္း ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ႏို႔ထြားထြားႀကီး ႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ ကိုင္မိ၇သည္ ။ ႏို႔ႀကီးေတြက နဲနဲ တြဲက်ေနေပ မယ့္ တင္းမာလုံးဝန္းၿပီး ကိုင္ဆုပ္လို႔ ေကာင္းတုံးပါဘဲ…။ ႏို႔သီးေခါင္းအညိဳေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးတလုံးကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မာတင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။

သည္အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအမီသြင္သည္ သူ႔လိင္တန္ကို အားရပါးရဘဲ စုတ္ေနပါၿပီ ။ ေ႐ႊေရး အစုတ္ေကာင္းလွၿပီ သူထင္တာ ေဒၚေအမီသြင္က ပိုလို႔ ေတာ္ေနသည္ ။ စုတ္တာေတြ ေကာင္း လြန္းလို႔ တကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားရၿပီး ႏုတ္ဖ်ားက တအီးအီး ညည္းမိရသည္ ။လ်ာေလးနဲ႔ ပတ္ျခာလွည့္ၿပီး ကစားေပးတာ ဘယ္သူခံႏိုင္မလဲ ..။ သုတ္ရည္ေတြ ႁပြတ္ကနဲ ပန္းထြက္သြားခါနီးကို ျဖစ္သြားသည္ ။ မနည္း စိတ္ထိန္းလိုက္ရသည္ ။ မျဖစ္ေသးပါဘူး..သူ႔ကိုလည္း ေကာင္းေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးအုံးမွပါ…ဆိုၿပီး ေဒၚေအမီသြင္ကို စုတ္တာ ရပ္လိုက္ဖို႔ သူေျပာလိုက္သည္ ။ “ ဘာလို႔ ရပ္ခိုင္းတာလည္းဟင္…” “ မမ စုတ္ေပးတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ..က်ေနာ္ ရပ္ခိုင္းရတာက မမကို က်ေနာ္ ယက္ေပးခ်င္လို႔ပါ.. မမကို က်ေနာ္ မႈတ္ေပးပါရေစ …” “ ဟင့္အင္း…မယက္ပါနဲ႔….ရတယ္..ရတယ္…..”

“ လာပါမမရယ္….လွဲအိပ္လိုက္ ..မမ ကို ေကာင္းေစခ်င္တယ္…မမ တအား ေကာင္းေအာင္ က်ေနာ္ မႈတ္ေပးမယ္ …” ေဒၚေအမီသြင္က ပက္လက္လွဲခ်လိုက္တဲ့အခါ သူက ေပါင္တန္ေတြကို ၿဖဲကား လိုက္တဲ့အခါ ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ သူ႔လိင္တန္က အစြမ္း ကုန္ တင္းမာ ႀကီးထြားလာတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ေပါင္ၾကားကို သူ႔မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္ၿပီး ထူထူအမ္းအမ္း ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးေတြကို လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္တင္ကာ ယက္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေအမီသြင္…“ အို..ဟိုဟို..အား…အ….” ဆိုၿပီး တုန္ခါသြားၿပီး သူမေပါင္တန္ေတြကို ေစ့ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။

သို႔ေပမယ့္ သူက ေပါင္တန္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ၿဖဲကားထားတာမို႔ ေစ့လို႔မရဘူး ။ သူ႔လ်ာက ဆက္တိုက္ဘဲ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဖိဖိ ယက္ေပးေနၿပီ ..။ “ အို….အား…ဟင္…အား…အ….အ……အင္ဟင္……အာ…အာ……” ေဒၚေအမီသြင္ သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္ ။ “ ေတာ္..ေတာ္ၿပီ…အား…အမေလး..မမ..မမ….မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး…..အီး….” ေဒၚေအမီသြင္ ဘယ္ေလာက္ ရပ္ခိုင္းရပ္ခိုင္း သူက ဆက္ ယက္တုံးဘဲ ..။ ေဒၚေအမီသြင္ တကိုယ္လုံး တုန္ခါ ခါးေကာ့ ေခါင္းရမ္းၿပီး “ ၿပီး ”သြားရတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ သူ ယက္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကေန ခြာလိုက္တယ္ ။ “ မင္း..မင္း..အရမ္း လုပ္တတ္တာဘဲ ..” ေဒၚေအမီသြင္ ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး ။

ႏႈတ္ခမ္းထူထူၿပဲၿပဲေတြ အနားကို သူ႔လိင္တန္ႀကီး ေတ့ေပးလိုက္လို႔ ..။ ေဒၚေအမီသြင္ ဖမ္းငုံကာ စုတ္လိုက္လို႔ ..။ သူ႔လိင္တန္က ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ အျပည့္အသိပ္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း ယက္ေပးခဲ့လို႔ တုန႔္ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ သူ႔လိင္တန္ကို ေစတနာ ပါပါနဲ႔ စုတ္ေပးေနတယ္ ။ လ်ာနဲ႔ ကလိေပးလြန္းလို႔ တခ်က္တခ်က္ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ လကတဖက္က သူ႔ေ၈ြးစိႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ေခ်နယ္ေပးေနတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္ စုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူကလည္း လိင္တန္ကို ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြ အထဲကို ဖိဖိ ထိုးေညႇာင့္မိတယ္ ။

ေဒၚေအမီသြင္က ေဂြးစိေတြကို ဆုပ္နယ္ေနတဲ့ လက္ကို ေဂြးစိေတြ ေအာက္ဖက္ကို ပြတ္သပ္ ကုတ္ျခစ္ေပးေနရင္း လိင္ေခ်ာင္းကို တအား စုတ္..သူကလည္း ထိုးေညႇာင့္ေတာ့ မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔ တကိုယ္လုံးက အေၾကာအခ်င္ေတြ အီဆိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းလြန္းသြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ ေဒၚေအမီသြင္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္မိရတယ္ ။ ေဒၚေအမီသြင္လည္း ပါးစပ္ထဲ ျပည့္လွ်ံသြားတဲ့ သုတ္ရည္ေတြကို တကြပ္ကြပ္နဲ႔ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။ “ ေကာင္းလားဟင္..မမ စုတ္ေပးတာ ….” “ အင္း..အရမ္း ေကာင္းတာဘဲ …” ေရခ်ိ ုးခန္းဆီကို ေလွ်ာက္သြားတဲ့ သူ႔ကို ေဒၚေအမီသြင္က “ မမကို တဝႀကီး ခ်စ္ေပးရအုံးမွာေနာ္ ….” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ အင္း…ဒါေပါ့ မမ ..မမကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ ခ်စ္ေပးၿပီးမွ က်ေနာ္ ျပန္မွာ …။ တကယ္ေတာ့ သူ ေဒၚေအမီသြင္ကို ဒီလို လုပ္ေပးေနတာေတြက ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္အတြက္ ပါ ..။ ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္ ခိုင္းတာ ဆိုရင္ သူ ဘာမဆို လုပ္ေပးမွာ ေလ ..။

အလုပ္ေျပာင္းရတဲ့အတြက္ ေ႐ႊန္းဘုံနဲ႔ေရာ ေ႐ႊေရးလြင္လြင္နဲ႔ေရာ မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ ေနရာသစ္ ေဘာ့စ္အသစ္နဲ႔ အသားက်ေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနရတယ္ ။ ေနရာသစ္က အတူတူ အလုပ္လုပ္တဲ့ အရာရွိေတြနဲ႔ ေ၈ါက္ အတူတူ ႐ိုက္ျဖစ္တယ္ ။ အရင္တုံးက လူႀကီးအိမ္မွာ တာဝန္ခ်ထား ခံရေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မပိုင္ဘူး ။ အခုေတာ့ စေန တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေဂါက္႐ိုက္ တင္းနစ္႐ိုက္ နဲ႔ ဟန္က်ေနတာ ..။ ေဂါက္႐ိုက္ၿပီး အျပန္ ကိုးမိုင္ဖက္က ဆိုင္တဆိုင္မွာ တဝိုင္းစားဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ၾကတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာ ေ႐ႊေရးကို လူတေယာက္နဲ႔ ထိုင္စားေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ေ႐ႊေရးက လွမ္းေခၚလို႔ သူ သူတို႔ စားပြဲကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ ။ ေ႐ႊေရးက သူနဲ႔ အတူတူ ထိုင္ေနတဲ့ လူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။

သူ႔လိုဘဲ စီးပြားေရး လုပ္တဲ့ ကိုေဇာ္ဝိတ္..သူ႔ကို အၿမဲ ဂ႐ုစိုက္တယ္..သူ႔မိဘေတြကလည္း ကိုေဇာ္ဝိတ္နဲ႔ သေဘာတူေနတယ္ လို႔ ေျပာျပ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ကိုေဇာ္ဝိတ္ ဆိုတဲ့ လူကလည္း သေဘာေကာင္းပုံရပါတယ္ ။ ေ႐ႊေရးကေတာ့ သူနဲ႔ အသြင္တူတဲ့ လူကို ရွာသြားၿပီ ။ ကိုယ့္ေစာ္ တျခား လူ လက္ထဲ ေရာက္သြားတာကို စိတ္ထဲမွာေတာ့ သိပ္ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူကကို အခ်ိန္မွ မေပးႏိုင္ဘဲေလ ။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေ႐ႊေရးအတြက္ သူ ဝမ္းသာပါတယ္ ။ ဒီေန႔ အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ခါနီး ေဒၚေ႐ႊျဖဴသန႔္ ဖုန္းဆက္တယ္ ။ သတိရတဲ့အေၾကာင္း..အားရင္ အိမ္လာခဲ့ပါအုံး …ေျပာတယ္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီး ေရခ်ိ ုးၿပီးခါစမွာဘဲ ဖုန္းလာလို႔ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေ႐ႊနန္းဘုံ ျဖစ္ေနတယ္ ။

ေ႐ႊနန္းက “ ရာထူးတိုးလို႔ ဘဝင္ျမင့္ေနၿပီလား..ဆရာႀကီး..” လို႔ စတယ္ ။ ေနာက္တယ္ ။ “ ေ႐ႊနန္းကို မေတြ႕ခ်င္ေတာ့ဘူးလား..သတိမရဘူးလား..” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္..ေ႐ႊနန္းရယ္ …ေ႐ႊနန္း အတြက္ ဆိုရင္ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးမယ့္လူပါ..တခုခု ခိုင္းစရာ ရွိရင္ ေခၚသာ ေခၚလိုက္” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ “ အခု ခိုင္းမယ္..လာမလား..” လို႔ တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာၿပီး ေျပာတယ္ ။ လာမယ္ေလ..ဘယ္ကို လာရမလဲ ” လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕သစ္က တိုက္ ၿပီးသြားၿပီ..အခုေတာ့ ဆရာေအးေက်ာ္ ( သူတို႔ အိမ္မွာ ဘာဘာညာညာ လုပ္ကိုင္ေပးတဲ့ လူ )ကို အေစာင့္အျဖစ္ ထားထားတယ္ …အဲဒီကို လာခဲ့မလား…” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ လာခဲ့မယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ေ႐ႊနန္း နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ ၿမိဳ႕သစ္က တိုက္သစ္ ဆီကို သူ သြားလိုက္တယ္ ။

ေ႐ႊနန္း တေယာက္ထဲ ေစာင့္ေနတယ္ ။ အက္စေကာ့ လိုက္တဲ့လူ တေကာင္တျမည္းမွ မေတြ႕ဘူး ။ တိုက္ကို ေစာင့္ေပးတဲ့ ဆရာေအးေက်ာ္လည္း မေတြ႕ဘူး ။ ေ႐ႊနန္း အားလုံးကို ဖယ္ရွားထားပုံ ရတယ္ ။ တိုက္အေပၚထပ္ကို လိုက္ျပတယ္ ။ အရမ္းကို ေကာင္းပါတယ္ ။ “ ရွင္ဘုရင့္ပုဆိုး ပိုးခ်ည္း ” ဆိုသလိုေပါ့ ။ လူႀကီး ေဆာက္တဲ့ တိုက္ဆိုေတာ့လည္း သစ္ အေကာင္းစားေတြ ေပါေပါမ်ား မ်ား သုံးထားတာကိုး ။ ကြၽန္းသား အကြက္လွလွနဲ႔ နံရံေတြက လွမွလွ ..။ “ ေကာင္းလား …” “ အင္း..အရမ္းေကာင္းတာဘဲ…” သူက ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ခါးေသးေသး ေအာက္က တင္ပါးစြင့္စြင့္ကားကားေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ ..။ “ အိုး..ဘာၾကည့္ေနတာလဲ..သူေနာ္…” “ တကယ္ဘဲ ေ႐ႊနန္းကို သတိရပါတယ္ …” “ ဘာလို႔ ဖုန္း မဆက္တာလဲလို႔..” “ ေၾကာက္လို႔..စိတ္ဆိုးမွာ စိုးလို႔..” “ အံမာ..အပိုေတြ…ခိခိ …တကယ္ေၾကာက္လား ….” “ အင္း..” “ ခိုင္းတာ လုပ္မလား..”

“ အင္း လုပ္မယ္..ခိုင္းေလ ….” သူ႔နားနားကို ႏႈတ္ခမ္းေလး တိုးကပ္ၿပီး..တိုးတိုးေလး..“ ခ်စ္ေပး..” လို႔ ေျပာပါတယ္ ။ ၾကက္သီးေတြ ထၿပီး ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္ က ဝုန္းကနဲ ႏိုးၾကား လာရတယ္ ။ “ အင္း..ဘယ္အခန္းသြားၾကမလဲ…” “ လာ…လာ…” ေ႐ႊနန္းက အိပ္ခန္းတခန္းကို ေခၚသြားပါတယ္ …။ ဒီ အိပ္ခန္းထဲမွာ ကုတင္အသစ္တလုံးနဲ႔ အိပ္ရာခင္းအျဖဴေရာင္ ခင္းထားတဲ့ ေရျမဳပ္ေမြ႕ရာႀကီးကို ခင္းက်င္းထားတာ ေတြ႕ရတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲကို လွမ္း ဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ သူ႔ ဒုတ္က အရမ္းကို မာေက်ာေတာင္မတ္လာတယ္ ..။ ေ႐ႊနန္းက သူ႔ကို သိုင္းဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စ စုတ္လိုက္တယ္ ။ သူ႔လက္ေတြက ခါးကို ဖက္ထားတာကို ေ႐ႊနန္းက သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး တင္ပါးေတြဆီကို ပို႔ေပးလိုက္တယ္ ။ စြင့္အားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ေတာ့ ေအာက္မွာ ဘာမွ ခံ ဝတ္မထားဘူး ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ စိတ္႐ိုင္းေတြက မႊန္ထြန္ ျပင္းထန္လြန္းလို႔ ဘာကိုမွ မသိေတာ့ဘူး ။ ေ႐ႊနန္းကို ျဖဳတ္ဖို႔ တခုဘဲ သိေတာ့တယ္ ..။

ေ႐ႊနန္းကလည္း သူ႔ေပါင္ၾကားေနရာကို လက္ကေလးနဲ႔ စမ္းလိုက္တယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းအကြာ..“ ဟင္း..ေတာင္ေနၿပီ..” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္ ..။ ေ႐ႊနန္း ဒုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္တယ္ ..။ ၿပိဳင္တူလို ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ပစ္ၾကတယ္ ။ ေ႐ႊနန္း ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားတာနဲ႔ လုံးဝန္းတင္းမာတဲ့ ရင္စိုင္ေတြကို သူ အငမ္းမရဘဲ စို႔ပစ္မိတယ္ ။ ဆုပ္နယ္မိတယ္ ။ ေ႐ႊနန္း အခ်ိ ုးအဆက္က တအား မိုက္ေနတယ္ ။ ရင္သားစိုင္ေတြက တင္းမာ ေကာ့ေထာင္ေန ၾကတယ္ ။ မေတြ႕ၾကတာ ၾကာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္က ပို ၾကည့္ေကာင္းလာသလိုဘဲ ။

စြင့္ကားတဲ့ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကိုလည္း အားရပါးရကို နယ္ပစ္တယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မေတြ႕တာ မလုပ္တာ ၾကာလို႔ အရမ္းကို အငမ္းမရ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းကလည္း သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္တိုက္ရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚကို လဲက်သြားၾကတယ္ ။ သူက ေ႐ႊနန္းကိုယ္ေပၚကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ရင္စိုင္တဖက္က ရင္သီးမာမာေလးကို ငုံဟတ္ၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စို႔လိုက္ရင္း ေပါင္တန္ေတြကို လက္နဲ႔ ေဘးကို တြန္းပို႔လိုက္ၿပီး သူ႔လိင္တန္နဲ႔ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ေတ့လိုက္တယ္ ။ စိုစြတ္ႏူးညံ့တဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးနဲ႔ လိင္တန္ထိပ္ဖူး ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြက ထိန္းမရေအာင္ ထႂကြ သြားရတယ္ ။ေ႐ႊနန္းက သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို တအား ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ။ လိင္တန္ကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ တထစ္ထစ္နဲ႔ တင္းၾကပ္တဲ့ အဂၤါစပ္ေပါက္ထဲကို တိုးဝင္သြားတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းလည္း “ အိုး…..အီး….” လို႔ ညည္းျငဴလိုက္ၿပီး ခါးေလးေကာ့သြားတယ္ ။

သူ႔လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ လက္က လက္သဲေတြက သူ႔လက္ေမာင္းသားထဲကို စူးနစ္ဝင္သြားတာကိုလည္း ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္ကို အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ။ သူ႔လိင္တန္တခုလုံး ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီ ။ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေတာ့ ေ႐ႊနန္း တဟင္းဟင္း နဲ႔ တင္ပါးႀကီးေတြ လႈပ္ခါလာတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ ရင္စိုင္ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ဖင္ကို ေကာ့ၿပီး သူလုပ္ေတာ့ ေ႐ႊနန္း တအားႀကိဳက္ၿပီး ေအာက္ကေန ျပန္ တုန႔္ျပန္ေတာ့တာဘဲ ..။ ေ႐ႊနန္းဟာ ေတာ္ေတာ္ ေအာက္ေပးေကာင္းတဲ့ မိန္းမတေယာက္ဘဲလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္ ။

ေ႐ႊနန္းကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းကို ေမႊ႕ရမ္းေပးလိုက္ ေကာ့ပင့္ေပးလိုက္ လုပ္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းလြန္းလာလို႔ ၿပီးခါနီး ျဖစ္ျဖစ္သြားရတယ္ ။ ဒီလို ေမႊ႕ရမ္း ေကာ့ပင့္ေပးေနေတာ့ ရင္စိုင္ႀကီးေတြက တုန္ခါ လႈပ္ေနၾကတယ္ ။ ေ႐ႊနန္းက “ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ေပး…” လို႔ ေျပာလို႔ သူ႔ရင္သားစိုင္ တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခပ္ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ ေဆာင့္ေပးအၿပီး ေ႐ႊနန္းက “ ပုံစံ ေျပာင္းရေအာင္..” လို႔ ေျပာလို႔ ေဆာင့္ေပးေနတာေတြကို ရပ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ေ႐ႊနန္းက ပါးစပ္က ဘာမွ မေျပာေပမယ့္ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးလိုက္တယ္ ။

တင္ပါးျဖဴျဖဴႀကီးေတြရဲ႕ အေနာက္ကို သူ ေနရာ ဝင္ယူလိုက္တယ္ ။ စအိုေပါက္ နီညိဳညိဳေလးရဲ႕ ေအာက္က အဂၤါစပ္ႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြနဲ႔ အေရေတြ စိုေျပာင္လို႔ ေျပး ယက္ခ်င္စရာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔လိင္တန္နဲ႔ ထိုးသြင္း စပ္ယွက္ရမယ့္အစား ကုန္းၿပီး လ်ာနဲ႔ ယက္ပစ္လိုက္မိတယ္ ။ “ အို႔…မယက္နဲ႔ေတာ့ေလ ..အကို…လိုး…လိုးပါ…..ေ႐ႊနန္း လိုခ်င္လွၿပီ…..” “ စိတ္ခ်..စိတ္ခ်…..အကို လိုးမွာ…..ေကာင္းေကာင္းကို လိုးေပးမယ္ .” အဂၤါစပ္ႀကီး အဝမွာ လိင္တန္ကို ေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ..။ “ အို႔…အေမ့…ေျဖးေျဖး…..” တခ်က္ခ်င္း မွန္မွန္ေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္လိုက္တယ္ ။

ေ႐ႊနန္း ဖင္ႀကီး ေထာင္ေပးၿပီး မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားတယ္ ။ ေ႐ႊနန္း အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႔လိင္တန္ တစြပ္စြပ္ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ဝင္သြားလိုက္ ျပန္ထြက္လာလိုက္ ျဖစ္ေနတာကို သူ ေတြ႕ေနရတယ္ ။ လိင္တန္ကတင္ အရသာ ရွိေနတာ မဟုတ္ဘဲ ဒါကို ျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလည္း အရသာ ရွိေနတယ္ ။ “ အင္းဟင္း..အင္းဟင္း……..အင္း……အင္း……..” ေ႐ႊနန္း ရဲ႕ ခါးသိမ္ေလးကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ၿပီး အားနဲ႔ ေဆာင့္ေပးေနတယ္ ။ စိုစိုစီးစီး ၾကပ္တည္းတဲ့ အ ဂၤါစပ္ေပါက္ထဲ ထိုးေဆာင့္ေနတာေတြက တစြပ္စြပ္ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြ ညံလာတယ္ ။

“ အား….အမေလး…ေဆာင့္..ေဆာင့္…ေဆာင့္……တအား…တအား…..ေဆာင့္…ဟိ…အား…..ဟင့္….. ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္…..ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..” သူေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေ႐ႊနန္းရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြက တုန္ခါသြားတယ္ ။ အသားခ်င္း ထိ႐ိုက္သံေတြကလည္း တဖတ္ဖတ္ နဲ႔ ထြက္ေပၚေနတယ္ ေ႐ႊနန္းရဲ႕ တင္ပါးသား ေဖြးေဖြးႀကီး ေတြကို ၾကည့္ရင္း ဖီးေတ အရမ္းတက္လာပီး မထိန္းနိင္ေတာ့ဘဲ အခ်က္ ၄၀ေလာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္ရင္း လရည္ျဖဴ ပ်စ္ပ်စ္မ်ားကို ေ႐ႊနန္းအဖုတ္က်ဥ္ေလးထဲသို႔ စိမ္းသြင္းရင္း ဘာနဲ႔မွ နိင္းလို႔မရတဲ့ ကာမ အရသာကို ခံစား ရေလးေတာ့သည္ ေ႐ႊနန္းလည္း တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ခါကာ လက္မ်ားက ဖိပီး ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ကာမအရသာကို ခံစားေနေလေတာ့သည္…..ၿပီးပါပီ