အချိန်လွန်နောင်တ

အချိန်လွန်နောင်တ

အိမ်ထောင်ပြုခြင်းသည် ဆေးမှင်စုတ်ထိုးသလိုဘဲ လုပ်မိရင် နောင်ပြင်ဖို့ ခက်သည် တဲ့ ။ မြရည်နွယ် တယောက် မိုးဟိန်းကို ယူမိတာ မှားပြီလို့ သူတို့ယူလိုက်ကြပြီး တလမပြည့်ခင် သိလိုက်သည် ။ မိုးဟိန်းကို အဖေက စစ်တပ်ဖက်က ကြီးကြီးမာစတာ အမေက ရတနာကုန်သည်မျိုးရိုး ဆိုပြီး အထင်ကြီးပြီး မြရည်နွယ် လက်ခံခဲ့တာပါ ။ မိဘဂုဏ်ရှိန်ကတော့ မြရည်နွယ် အထင်ကြီးခဲ့တဲ့အတိုင်း မြင့်မားသည် ။ ငွေကြေးလည်းချမ်းသာသည် ။ ဒါပေမယ့် မိုးဟိန်းသည် မြရည်နွယ်ကို စိတ်ချမ်းသာအောင် မထားနိုင် ။ မိုးဟိန်းရဲ့ ဒေါသတကြီးအော်ဟစ် ဆူပူတာတွေ အရက်အလွန်အကျွံသောက်တာတွေ ကိုယ်ထိလက်ရောက် နှိပ်စက်တာတွေကို မြရည်နွယ် ရင်ဆိုင်ရတော့ သည်လူကို ယူမိတာ အမှားကြီး မှားပြီလို့ နောင်တကြီးကြီး ရရသည် ။

လက်ထပ်ခါစမှာဘဲ နေ့ရောညပါ ကုတင်ပေါ်က မဆင်း အိပ်ခန်းထဲက မထွက်ဘဲ သူလိုချင်တာတွေကို နေ့ရောညပါ ယူခဲ့ပေမယ့် တလလည်း ကျော်လာရော အရင် လူပျိုဘဝကလိုဘဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညနက်အထိ သောက်စားတာတွေ ပြန်လုပ်လာသည် ။ မြရည်နွယ်က စောစော အိမ်ပြန်လာဖို့ ပြောရာကနေ စကားများ ရန်ဖြစ်ကြရသည် ။ မိုးဟိန်းကို လက်ထပ်ခဲ့တာ အမှားကြီး မှားပြီလို့ ထင်မိပြီ ။ အချစ်မပါခဲ့ဘဲ ဦးနှောက်နဲ့ ကြင်ယာဘက် ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ မြရည်နွယ် တယောက် သူက အမြဲ ဟိန်းဟောက် အနိုင်ကျင့်နေတော့ သူ့အပေါ် စိတ်နာကျည်း မုန်းတီးရသည် ။ မြရည်နွယ်သည် တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူ ဘဝမှာ ချောမောလှပတဲ့ ရုပ်သွင် ခေတ်ဆန်ဆန် ပြင်ဆင်ဝတ်စား တာတွေ ဖေါ်ဖေါ်ရွေရွေ နေတတ်တာတွေကြောင့်ခင်မင်သူတွေ ပေါများပြီး လူသိများ နံမည်ကြီးခဲ့ပေမယ့် ကျောင်းပြီးသွားတဲ့အထိ ရည်းစားချစ်သူ မရှိခဲ့ ။ ချဉ်းကပ်သူ ချစ်ရေးဆိုသူတွေ များခဲ့ပေမယ့် မြရည်နွယ်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ စိတ်ကြိုက် ယောကျ်ား မတွေ့ခဲ့ ။

အရိုးများ ချေးခါး လုပ်နေလို့ မြရည်နွယ်တယောက် အပျိုကြီး ဘဝနဲ့ အရိုးထုတ်ရတော့မည် လို့ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေက ပြောလာကြတဲ့အချိန် ယောကျ်ားနဲ့ ဆုံဖို့ ပတ်သက်ဖို့က လမ်းပေါက် မရှိတော့ဘူး ။ မြရည်နွယ် အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ရုံးမှာကလည်း လူပျိုလူလွတ်က ခပ်ရှားရှား ။ အိမ်ထောင်ရှိတဲ့ အသက်ကြီးကြီး ဘဲကြီးတွေဘဲ များသည် ။ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာတွေက မြရည်နွယ်ကို “ ကိုယ့်ကို လာကြိုက်တဲ့ဘဲ ရှိလာရင် မူမနေနဲ့တော့ ရွေးမနေနဲ့တော့…သင့်တော်တာ တွေ့ရင် ပြန်ကြိုက်ပစ်လိုက် ” လို့ တိုက်တွန်း မြှောက်ပေးကြသည် ။ မြရည်နွယ်ရဲ့ အဖေနဲ့အမေကလည်း မြရည်နွယ်ကို အရွယ်မလင့်ခင် အိမ်ထောင်ပြုစေချင်ကြသည် ။ သမီး..ဖါသာ မ ရှာနိုင်ရင် ဖေဖေမေမေတို့ ရှာပေးရမလားလို့ မေးလာသည် ။ သည်လို အချိန်မှာ မိုးဟိန်းနဲ့တွေ့ကြတာ ဖြစ်သည် ။ မိုးဟိန်းက အစိုးရ လူကြီးပိုင်းက အရာရှိကြီး တယောက်ရဲ့သား ။ ဘွဲ့ရပြီး စီးပွားရေးလုပ်ငန်းသစ်တွေ စလုပ်နေတဲ့လူ ။ အသိုင်းအဝိုင်း ကောင်းပြီး လူသိများ ခင်မင်သူပေါသူတယောက် ။

အရပ်မြင့်မြင့် အသားလတ်လတ်နဲ့မျက်နှာချိုသူမို့ ဘက်ဂရောင်းကလည်း ကောင်းတော့ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်လို့ ပြောလို့ရသည် ။ မိုးဟိန်းကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ ကောင်မလေးတွေ ရှိသည် ။ မိုးဟိန်းက တော်ရုံ ကောင်မလေးတွေကို လှည့်မကြည့် ။ လုပ်ငန်း မှတ်ပုံတင်တဲ့ ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မိုးဟိန်း မြရည်နွယ်တို့ ရုံးကို ရောက်လာသည် ။ မိုးဟိန်းကလည်း မြရည်နွယ်လိုဘဲ ကျောင်းမှာ တုံးက ဟိုလိုဒီလိုနဲ့ အီစီကလီ လုပ်တာတွေဘဲ များခဲ့ပြီး အလှမ်းကျယ် အလည်လပ်ဆိုသလို ဘယ်တယောက်နဲ့မှ မညိခဲ့လို့ တကိုယ်တည်း ချစ်သူမဲ့ လူလွတ်တယောက် ဖြစ်နေချိန် ။ မြရည်နွယ်ကို မြင်မြင်ချင်း စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။ မြရည်နွယ်အကြောင်းကို သူ စုံစမ်းတော့သည် ။ မြရည်နွယ်ရဲ့ ရုံးကို အကြောင်းရှာပြီး ရောက်ရောက်သွားသည် ။ မြရည်နွယ်ကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့ ချဉ်းကပ်ရမလဲ ဆိုတာကို မိုးဟိန်း သိသွားသည် ။ မြရည်နွယ်နဲ့ အရမ်း ခင်တဲ့အမကြီးတယောက်နဲ့ သူ မြရည်နွယ်ဆီကို လာသည် ။ သည် မမနီ ဆိုတဲ့ အမကြီးက မြရည်နွယ်နဲ့ ညီအမတွေလို ရင်းနှီးသည် ။ တယောက်အိမ်ကို တယောက် ဝင်ထွက်နေတဲ့ အမျိုးလို နေကြတာ ။

မမနီနဲ့ မြရည်နွယ်ကိုနေ့ခင်း ထမင်းထွက်စားဖို့ သူလာခေါ်သည် ။ မမနီ လာခေါ်တော့ မြရည်နွယ် ငြင်းရခက်သည် ။ သူနဲ့ မြရည်နွယ်ကို မမနီက မိတ်ဆက်ပေးသည် ။ သူ့ကွယ်ရာမှာလည်း မမနီက မိုးဟိန်းက လူကြီးသား..မိဘချမ်းသာသည်.. မျိုးရိုးကောင်းသည်..စိတ်ကူးမလွဲနဲ့..မမနီက မြရည်နွယ်နဲ့ မိုးဟိန်းကို သဘောတူသည် ဆိုပြီး တိုက်တွန်းသည် ။ မိုးဟိန်းက နောက်ပိုင်း မမနီ မပါဘဲ မြရည်နွယ်ကို အပြင်ထွက် စားဖို့ ခေါ်သည် ။ မြရည်နွယ်လည်း သူ့ကို အထင်ကြီးမိ စိတ်ဝင်စားမိသည် ။ သူနဲ့ ရုံးကနေ ထမင်း ခဏ ထွက်စားရာက စနေတနင်္ဂနွေနေ့တွေမှာပါ သူကတွေ့ချင်တယ် လုပ်လာပြီး လာခေါ်ပါရစေ လို့ ပြောသည် ။ မြရည်နွယ်လည်း မေမေတို့ကို ပြောပြပြီး သူ့ကို အိမ်ကို ခေါ်လိုက်သည် ။ သူကလည်း မြရည်နွယ်ကို မိဘတွေ ကို ခွင့်တောင်းပြီး ပေါ်ပေါ်တင်တင် လာလည်အတူတူ ထွက်စားသည် ။ မကြာခင် မြရည်နွယ်ကို ချစ်တဲ့အကြောင်း သူ ပြောသည် ။ သူ့ကို ငြင်းစရာ မရှိဘူးလို့ မြရည်နွယ် ထင်လို့ သူ့ကို လက်ခံလိုက်သည် ။ သူနဲ့ မကြာခင် လူကြီးချင်း စေ့စပ်ကြသည် ။

သူ့မိဘတွေနဲ့ မြရည်နွယ်ရဲ့ မိဘတွေက အခြေအနေ အဆင့်အတန်း တူကြတာမို့ နှစ်ဖက်လုံးက သဘောတူကြသည် ။ လက်ထပ်ဖို့ ပြောဆို စီစဉ်ကြသည် ။ လက်ထပ်ဖို့ ဖိတ်စာရိုက် ဟိုတယ် စီစဉ်နေတဲ့ အတောအတွင်းမှာ သူက မြရည်နွယ်ကို သူ့အိမ်ကို ခေါ်သွားပြီး အိမ်သားတွေ မရှိတဲ့ အချိန် မြရည်နွယ်ကို အတင်းဘဲ အိပ်ပစ်လိုက်သည် ။ မြရည်နွယ်ကလည်း မကြာခင် လက်ထပ်တော့မှာဘဲ ဆိုပြီး အကြောက်အကန်တော့ မငြင်းလိုက် ။ အဲဒီနောက်ပိုင်း နေ့တိုင်းလိုဘဲ မြရည်နွယ်ကို သူ လုပ်သည် ။ တဏှာကြီးတဲ့သူ့ကို အလိုလိုက်ရတာ မလွယ် ။ တနေ့ထဲ သုံးလေးကြိမ် လောက် သူလုပ်ချင်သည်။ လုပ်ရင်လည်း မြရည်နွယ်ကို ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ပြီး ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းပြီး လုပ်သည် ။ သူနဲ့ လက်ထပ်တဲ့ အချိန်မှာ ကာမစပ်ယှက်တဲ့ ကိစ္စက မြရည်နွယ်နဲ့ သူ့အတွက် အဆန်း မဟုတ်တော့ ။ ဒီကိစ္စမှာ သူ့ကြောင့် မြရည်နွယ် လုပ်နည်းလုပ်ဟန် အဖုံဖုံကို ကျွမ်းသွားရသည် ။ သူ့ကြောင့် အရှက်လည်း ကုန်ရသည် ။

သူက မြရည်နွယ်ကို အပေါ်က တက် လုပ်ခိုင်းတတ်သလို သူ့ဟာကိုလည်း အမြဲလိုဘဲ စုတ်ပေးခိုင်းသည် ။ လက်ထပ်တဲ့ ညမှာ မြရည်နွယ်ကို သူ နောက်ပေါက်ဖွင့်သည် ။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ခဲ့တဲ့ မြရည်နွယ်ကို သူ ငြီးငွေ့သွားတော့ လူပျို ဘဝတုံးကလိုဘဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညဥ့်နက်သန်းကောင်အထိ သွားလိုက်သောက်လိုက် လုပ်သလို မြရည်နွယ်ရဲ့ မိဘတွေနဲ့ ဆွေမျိုးတွေကိုလည်း အဆက်အဆံ မလုပ်တော့ ။ ဂရုလုံး၀ မစိုက်တော့ ။ လမ်းမှာ တိုးရင်တောင် မိုက်ဂိုက်နဲ့ ကြည့်ပြီး စကားမပြော..မနုတ်ဆက်တော့ မြရည်နွယ်လည်း သူ့ကို မ လုပ်ဖို့ ပြောသည် ။ တားသည် ။ သူက ဆဲဆိုအော်ဟစ် ရုံမကဘဲ မြရည်နွယ်ကို လက်ပါတဲ့ အထိ လွန်လာသည် ။ မြရည်နွယ်ကို သည် အရွယ်အထိ ဘယ်သူမှ မရိုက်ခဲ့ဘူး ။ မိုးဟိန်းက ရက်ရက်စက်စက် ရိုက်ခဲ့လို့ မြရည်နွယ် သူ့ကို အရမ်း စိတ်နာသည် ။ မမနီကို ဒီအကြောင်းတွေကို မြရည်နွယ် ပြောပြသည် ။ မမနီက မိုးဟိန်းကို မြရည်နွယ်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးဖို့ ခေါ်ခဲ့သူမို့ မိုးဟိန်းက မြရည်နွယ် အပေါ် ဒီလို ရက်စက်တာတွေကို ကြားရလို့ မမနီလည်း အရမ်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်သည် ။ မမနီနဲ့ စားသောက်ဆိုင် တဆိုင်ထဲမှာ သည ်ကိစ္စတွေကို မြရည်နွယ်က ပြောပြတာ ဖြစ်သည် ။

ဒီအချိန်မှာဘဲ ဆိုင်ထဲကို ဆပ်ကော့လပ်ကော့ ကောင်မလေး တယောက်နဲ့ ဝင်လာတဲ့ မိုးဟိန်းကို မမနီနဲ့ မြရည်နွယ်တို့ တွေ့လိုက်ရသည် ။ မိုးဟိန်းက မြရည်နွယ်နဲ့ မမနီကို မမြင်ဘူး ။ ကောင်လေးရဲ့ ခါးကို ဖက်ပြီး ဆိုင် အပေါ်ထပ်မှာ ရှိတဲ့ သီးသန့် စပါယ်ရှယ် အခန်းတွေ ဆီကို တက်သွားသည် ။ မမနီက အပေါ်ထပ်ကို လိုက်တက်ပြီး မိုးဟိန်းကို တွေ့မည် လို့ လုပ်သည် ။ မြရည်နွယ်က တားသည် ။ မမနီရဲ့ လက်ကို ဆွဲပြီး စားသောက်ဆိုင်ထဲက ထွက်ခဲ့သည် ။ မြရည်နွယ် သူ့အပေါ် ပိုပြီး စိတ်နာ မုန်းတီးရသည် ။ သူနဲ့ ကွာရှင်းချင်သည် ။ သူ အိမ်ကို ပြန်လာတော့ သူ့ကို ကွာပေးဖို့ ပြောတော့ သူက မြရည်နွယ်ကို ရိုက်နှက်ကန်ကျောက် ပြန်သည် ။ ကွာမပေးဘူးလို့လည်း ပြောသည် ။ မြရည်နွယ် အောက်ထပ်က အခန်းလွတ်လေးမှာ ဆင်းအိပ်သည် ။ သည် အခန်းက သော့ပိတ်လို့ မရဘူး ။ ညသန်းကောင်ကျော် အချိန်မှာ သူ မြရည်နွယ် အိပ်နေတဲ့ဆီကို ရောက်လာပြီး မြရည်နွယ်ကို အတင်းအဓမ္မ လုပ်သည် ။ မြရည်နွယ်က ငြင်းတော့ ပါးကို ရိုက်..အတင်း မုဒိန်း ကျင့်သည် ။မိုးဟိန်းသည် ဒီလို အကြမ်းပတန်း တက်ကျင့်ရတာကို ဖီလင်လာလေသလား မသိဘူး ။

မြရည်နွယ်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း တွန်းဆွဲပြီး တအား ဆောင့်ဆောင့် လုပ်သည် ။ မြရည်နွယ်သည် သူ့အလိုကို မလိုက်ဘဲ ရုန်းကန်တွန်းဖယ်တဲ့အခါ သူက မြရည်နွယ်ကို ရိုက်နှက်တာမို့ အသား အ နာမခံတော့ဘဲ သူ လုပ်သမျှကို ခံလိုက်ရသည် ။ မိုးဟိန်းသည် မြရည်နွယ်ကို ပေါင်ဆွဲဖြဲပြီး တက်လုပ်နေရာက ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ပြီး သူ့တန်ဆာချောင်းကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အရည်တွေ ပေလူးရွှဲနေတဲ့ ဟာကြီးကို မြရည်နွယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်သည် ။ မြရည်နွယ်က နှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်း စေ့ထားပြီး အသွင်းမခံတော့ မြရည်နွယ်ရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ ရိုက်ထည့်လိုက်လို့ မြရည်နွယ်လည်း ကြောက်လန့်ပြီး ပါးစပ်ကို ဟပေးလိုက်ရသည် ။ တန်ဆာချောင်း တုတ်တုတ်ကြီး ပြွတ်ကနဲ ပါးစပ်ထဲကို ဝင်လာသည် ။ “ စုတ်..စုတ်စမ်း…..ကောင်မ….နင့်အကြောင်း မသိရင် ခက်မယ်……” မြရည်နွယ်လည်း သူ့ဟာကြီးကို စုတ်ပေးရင်း သူ ဘာပြောနေလဲ နားမလည်လို့ သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်သည် ။

“ စောက်ကောင်မ..ဘာကြည့်နေတာလဲ…စောက်ကမြင်းကြောထတဲ့ ကောင်မ..ဖါသည်မ…..နင့် ညွှန်မှူး ဆိုတဲ့ကောင်ကြီးနဲ့ နင် တိတ်တိတ်ပုန်း လိုးနေတာ ငါ မသိဘူး ထင်လား…..” လို့ ပြောရင်း မြရည်နွယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့ဒုတ်ကြီး တအား ဆောင့်ထိုးလေသည် ။ မြရည်နွယ်လည်း ပါးစပ်ထဲ အတန်ချောင်းကြီး အပြည့် ရှိနေလို့ သူ စွပ်စွဲတာတွေကို ဘာမှ ပြန် မဖြေရှင်းနိုင်ဘူး ။ မိုးဟိန်းသည် မြရည်နွယ်ရဲ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားကြီး နှစ်မွှာကို လက်တွေနဲ့ ဆုပ်နယ်နေရင်း သူ့တန်ဆာချောင်းကို ပါးစပ်ထဲကို ထိုးညှောင့်နေသည် ။ “ အိုး..အင်း..အင်း…ကောင်းတယ်….ကောင်းတယ်…..စုတ်..စုတ်……စုတ်စမ်း……ပြီးရင် နင့်ဖင်ကို လိုးမယ်…….” မြရည်နွယ်လည်း ပါးစပ်ထဲကို လုပ်ပြီးရင် ဖင်ကိုပါ လုပ်မယ် ဆိုလို့ အရမ်း စိတ်ညစ်သွားသည် ။ တော်တော် ပက်စက် ရက်စက်တဲ့ ကောင် လို့ မျက်ရည်ကျလာရင်း စိတ်ထဲမှာ မှတ်ချက်ချသည် ။ ဒီကောင်နဲ့ လုံး၀ မနေတော့ဘဲ ထွက်သွားဖို့ ဆုံးးဖြတ်လိုက်သည် ။ စောစောထဲက ဘာလို့ သူ့ဆီက ထွက်မသွားလဲလို့ အပြစ်တင်ကောင်း တင်ကြလိမ့်မည် ။ သူ့မိဘတွေကလည်း သူတို့သားနဲ့ မကွဲဖို့ မြရည်နွယ်ကို တောင်းပန်ကြသည် ။ ချော့ကြသည် ။

ဒီတခါတော့ မြရည်နွယ်သည် သည်လောက် မိုက်ရိုင်း စော်ကားတဲ့ ကောင်ကို သည်းမခံတော့ဘူး ။ သက်ဆိုင်ရာကိုလည်း တိုင်မည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ “ တော်ပြီ..ရပ်လိုက်တော့……” မိုးဟိန်းရဲ့ အသံကြီးက မာကျော ကျယ်လောင်လှသည် ။ “ ဖင်ကုန်းစမ်း…..” “ နင် သိပ် လွန်နေပြီ..ငါ့ကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့……” “ အံမာ..ပြန် အာခံချင်နေတယ်….နင်ဟာ ငါ့မယား..ငါ လုပ်ချင်ရာ ငါလုပ်မယ်..နင်က ဘယ်သူ့အားကိုးနဲ့ ပြန် အာခံချင်တာလဲ စောက်ကောင်မ……” ဖျန်းကနဲ မြရည်နွယ်ရဲ့ လက်မောင်းတဖက်ကို သူ ရိုက်ထည့်သည် ။ “ ကုန်းစမ်း…ဖင်ကုန်း…..ဖင်ကုန်းလိုက်….” “ ဟင့်အင်း….မလုပ်ချင်ဘူး…..အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့………” မိုးဟိန်းသည် အတင်း ဆွဲလှဲပြီး မြရည်နွယ်ရဲ့ အဝတ်မဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို တဖျန်းဖျန်း ရိုက်ထည့်ပြန်သည် ။ မြရည်နွယ်အတွက် တကယ့် ငရဲခန်း ပါ ။ ငရဲသား ဒီကောင်ကို ဒီတသ် ပြတ်ပြီ လို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ထပ်ခါ ထပ်ခါ ချပြီးရင်း ချရင်းပါဘဲ…..ပြီး ။

Zawgyi

အခ်ိန္လြန္ေနာင္တ

အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ ေဆးမွင္စုတ္ထိုးသလိုဘဲ လုပ္မိရင္ ေနာင္ျပင္ဖို႔ ခက္သည္ တဲ့ ။ ျမရည္ႏြယ္ တေယာက္ မိုးဟိန္းကို ယူမိတာ မွားၿပီလို႔ သူတို႔ယူလိုက္ၾကၿပီး တလမျပည့္ခင္ သိလိုက္သည္ ။ မိုးဟိန္းကို အေဖက စစ္တပ္ဖက္က ႀကီးႀကီးမာစတာ အေမက ရတနာကုန္သည္မ်ိဳး႐ိုး ဆိုၿပီး အထင္ႀကီးၿပီး ျမရည္ႏြယ္ လက္ခံခဲ့တာပါ ။ မိဘဂုဏ္ရွိန္ကေတာ့ ျမရည္ႏြယ္ အထင္ႀကီးခဲ့တဲ့အတိုင္း ျမင့္မားသည္ ။ ေငြေၾကးလည္းခ်မ္းသာသည္ ။ ဒါေပမယ့္ မိုးဟိန္းသည္ ျမရည္ႏြယ္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မထားႏိုင္ ။ မိုးဟိန္းရဲ႕ ေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္ ဆူပူတာေတြ အရက္အလြန္အကြၽံေသာက္တာေတြ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ႏွိပ္စက္တာေတြကို ျမရည္ႏြယ္ ရင္ဆိုင္ရေတာ့ သည္လူကို ယူမိတာ အမွားႀကီး မွားၿပီလို႔ ေနာင္တႀကီးႀကီး ရရသည္ ။

လက္ထပ္ခါစမွာဘဲ ေန႔ေရာညပါ ကုတင္ေပၚက မဆင္း အိပ္ခန္းထဲက မထြက္ဘဲ သူလိုခ်င္တာေတြကို ေန႔ေရာညပါ ယူခဲ့ေပမယ့္ တလလည္း ေက်ာ္လာေရာ အရင္ လူပ်ိဳဘဝကလိုဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညနက္အထိ ေသာက္စားတာေတြ ျပန္လုပ္လာသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္က ေစာေစာ အိမ္ျပန္လာဖို႔ ေျပာရာကေန စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကရသည္ ။ မိုးဟိန္းကို လက္ထပ္ခဲ့တာ အမွားႀကီး မွားၿပီလို႔ ထင္မိၿပီ ။ အခ်စ္မပါခဲ့ဘဲ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ၾကင္ယာဘက္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ျမရည္ႏြယ္ တေယာက္ သူက အၿမဲ ဟိန္းေဟာက္ အႏိုင္က်င့္ေနေတာ့ သူ႔အေပၚ စိတ္နာက်ည္း မုန္းတီးရသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္သည္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ ဘဝမွာ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ႐ုပ္သြင္ ေခတ္ဆန္ဆန္ ျပင္ဆင္ဝတ္စား တာေတြ ေဖၚေဖၚေ႐ြေ႐ြ ေနတတ္တာေတြေၾကာင့္ခင္မင္သူေတြ ေပါမ်ားၿပီး လူသိမ်ား နံမည္ႀကီးခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့အထိ ရည္းစားခ်စ္သူ မရွိခဲ့ ။ ခ်ဥ္းကပ္သူ ခ်စ္ေရးဆိုသူေတြ မ်ားခဲ့ေပမယ့္ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ စိတ္ႀကိဳက္ ေယာက်္ား မေတြ႕ခဲ့ ။

အ႐ိုးမ်ား ေခ်းခါး လုပ္ေနလို႔ ျမရည္ႏြယ္တေယာက္ အပ်ိဳႀကီး ဘဝနဲ႔ အ႐ိုးထုတ္ရေတာ့မည္ လို႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာလာၾကတဲ့အခ်ိန္ ေယာက်္ားနဲ႔ ဆုံဖို႔ ပတ္သက္ဖို႔က လမ္းေပါက္ မရွိေတာ့ဘူး ။ ျမရည္ႏြယ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ႐ုံးမွာကလည္း လူပ်ိဳလူလြတ္က ခပ္ရွားရွား ။ အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့ အသက္ႀကီးႀကီး ဘဲႀကီးေတြဘဲ မ်ားသည္ ။ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာေတြက ျမရည္ႏြယ္ကို “ ကိုယ့္ကို လာႀကိဳက္တဲ့ဘဲ ရွိလာရင္ မူမေနနဲ႔ေတာ့ ေ႐ြးမေနနဲ႔ေတာ့…သင့္ေတာ္တာ ေတြ႕ရင္ ျပန္ႀကိဳက္ပစ္လိုက္ ” လို႔ တိုက္တြန္း ေျမႇာက္ေပးၾကသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမကလည္း ျမရည္ႏြယ္ကို အ႐ြယ္မလင့္ခင္ အိမ္ေထာင္ျပဳေစခ်င္ၾကသည္ ။ သမီး..ဖါသာ မ ရွာႏိုင္ရင္ ေဖေဖေမေမတို႔ ရွာေပးရမလားလို႔ ေမးလာသည္ ။ သည္လို အခ်ိန္မွာ မိုးဟိန္းနဲ႔ေတြ႕ၾကတာ ျဖစ္သည္ ။ မိုးဟိန္းက အစိုးရ လူႀကီးပိုင္းက အရာရွိႀကီး တေယာက္ရဲ႕သား ။ ဘြဲ႕ရၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းသစ္ေတြ စလုပ္ေနတဲ့လူ ။ အသိုင္းအဝိုင္း ေကာင္းၿပီး လူသိမ်ား ခင္မင္သူေပါသူတေယာက္ ။

အရပ္ျမင့္ျမင့္ အသားလတ္လတ္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်ိဳသူမို႔ ဘက္ဂေရာင္းကလည္း ေကာင္းေတာ့ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္လို႔ ေျပာလို႔ရသည္ ။ မိုးဟိန္းကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ ရွိသည္ ။ မိုးဟိန္းက ေတာ္႐ုံ ေကာင္မေလးေတြကို လွည့္မၾကည့္ ။ လုပ္ငန္း မွတ္ပုံတင္တဲ့ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မိုးဟိန္း ျမရည္ႏြယ္တို႔ ႐ုံးကို ေရာက္လာသည္ ။ မိုးဟိန္းကလည္း ျမရည္ႏြယ္လိုဘဲ ေက်ာင္းမွာ တုံးက ဟိုလိုဒီလိုနဲ႔ အီစီကလီ လုပ္တာေတြဘဲ မ်ားခဲ့ၿပီး အလွမ္းက်ယ္ အလည္လပ္ဆိုသလို ဘယ္တေယာက္နဲ႔မွ မညိခဲ့လို႔ တကိုယ္တည္း ခ်စ္သူမဲ့ လူလြတ္တေယာက္ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ။ ျမရည္ႏြယ္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း စိတ္ဝင္စားသြားသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္အေၾကာင္းကို သူ စုံစမ္းေတာ့သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ ႐ုံးကို အေၾကာင္းရွာၿပီး ေရာက္ေရာက္သြားသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ရမလဲ ဆိုတာကို မိုးဟိန္း သိသြားသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ အရမ္း ခင္တဲ့အမႀကီးတေယာက္နဲ႔ သူ ျမရည္ႏြယ္ဆီကို လာသည္ ။ သည္ မမနီ ဆိုတဲ့ အမႀကီးက ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ ညီအမေတြလို ရင္းႏွီးသည္ ။ တေယာက္အိမ္ကို တေယာက္ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးလို ေနၾကတာ ။

မမနီနဲ႔ ျမရည္ႏြယ္ကိုေန႔ခင္း ထမင္းထြက္စားဖို႔ သူလာေခၚသည္ ။ မမနီ လာေခၚေတာ့ ျမရည္ႏြယ္ ျငင္းရခက္သည္ ။ သူနဲ႔ ျမရည္ႏြယ္ကို မမနီက မိတ္ဆက္ေပးသည္ ။ သူ႔ကြယ္ရာမွာလည္း မမနီက မိုးဟိန္းက လူႀကီးသား..မိဘခ်မ္းသာသည္.. မ်ိဳး႐ိုးေကာင္းသည္..စိတ္ကူးမလြဲနဲ႔..မမနီက ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ မိုးဟိန္းကို သေဘာတူသည္ ဆိုၿပီး တိုက္တြန္းသည္ ။ မိုးဟိန္းက ေနာက္ပိုင္း မမနီ မပါဘဲ ျမရည္ႏြယ္ကို အျပင္ထြက္ စားဖို႔ ေခၚသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္လည္း သူ႔ကို အထင္ႀကီးမိ စိတ္ဝင္စားမိသည္ ။ သူနဲ႔ ႐ုံးကေန ထမင္း ခဏ ထြက္စားရာက စေနတနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာပါ သူကေတြ႕ခ်င္တယ္ လုပ္လာၿပီး လာေခၚပါရေစ လို႔ ေျပာသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္လည္း ေမေမတို႔ကို ေျပာျပၿပီး သူ႔ကို အိမ္ကို ေခၚလိုက္သည္ ။ သူကလည္း ျမရည္ႏြယ္ကို မိဘေတြ ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ေပၚေပၚတင္တင္ လာလည္အတူတူ ထြက္စားသည္ ။ မၾကာခင္ ျမရည္ႏြယ္ကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သူ ေျပာသည္ ။ သူ႔ကို ျငင္းစရာ မရွိဘူးလို႔ ျမရည္ႏြယ္ ထင္လို႔ သူ႔ကို လက္ခံလိုက္သည္ ။ သူနဲ႔ မၾကာခင္ လူႀကီးခ်င္း ေစ့စပ္ၾကသည္ ။

သူ႔မိဘေတြနဲ႔ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ မိဘေတြက အေျခအေန အဆင့္အတန္း တူၾကတာမို႔ ႏွစ္ဖက္လုံးက သေဘာတူၾကသည္ ။ လက္ထပ္ဖို႔ ေျပာဆို စီစဥ္ၾကသည္ ။ လက္ထပ္ဖို႔ ဖိတ္စာ႐ိုက္ ဟိုတယ္ စီစဥ္ေနတဲ့ အေတာအတြင္းမွာ သူက ျမရည္ႏြယ္ကို သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး အိမ္သားေတြ မရွိတဲ့ အခ်ိန္ ျမရည္ႏြယ္ကို အတင္းဘဲ အိပ္ပစ္လိုက္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ကလည္း မၾကာခင္ လက္ထပ္ေတာ့မွာဘဲ ဆိုၿပီး အေၾကာက္အကန္ေတာ့ မျငင္းလိုက္ ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေန႔တိုင္းလိုဘဲ ျမရည္ႏြယ္ကို သူ လုပ္သည္ ။ တဏွာႀကီးတဲ့သူ႔ကို အလိုလိုက္ရတာ မလြယ္ ။ တေန႔ထဲ သုံးေလးႀကိမ္ ေလာက္ သူလုပ္ခ်င္သည္။ လုပ္ရင္လည္း ျမရည္ႏြယ္ကို ကိုယ္တုံးလုံး ခြၽတ္ၿပီး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းၿပီး လုပ္သည္ ။ သူနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကာမစပ္ယွက္တဲ့ ကိစၥက ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ သူ႔အတြက္ အဆန္း မဟုတ္ေတာ့ ။ ဒီကိစၥမွာ သူ႔ေၾကာင့္ ျမရည္ႏြယ္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ အဖုံဖုံကို ကြၽမ္းသြားရသည္ ။ သူ႔ေၾကာင့္ အရွက္လည္း ကုန္ရသည္ ။

သူက ျမရည္ႏြယ္ကို အေပၚက တက္ လုပ္ခိုင္းတတ္သလို သူ႔ဟာကိုလည္း အၿမဲလိုဘဲ စုတ္ေပးခိုင္းသည္ ။ လက္ထပ္တဲ့ ညမွာ ျမရည္ႏြယ္ကို သူ ေနာက္ေပါက္ဖြင့္သည္ ။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ျမရည္ႏြယ္ကို သူ ၿငီးေငြ႕သြားေတာ့ လူပ်ိဳ ဘဝတုံးကလိုဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညဥ့္နက္သန္းေကာင္အထိ သြားလိုက္ေသာက္လိုက္ လုပ္သလို ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ မိဘေတြနဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြကိုလည္း အဆက္အဆံ မလုပ္ေတာ့ ။ ဂ႐ုလုံး၀ မစိုက္ေတာ့ ။ လမ္းမွာ တိုးရင္ေတာင္ မိုက္ဂိုက္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး စကားမေျပာ..မႏုတ္ဆက္ေတာ့ ျမရည္ႏြယ္လည္း သူ႔ကို မ လုပ္ဖို႔ ေျပာသည္ ။ တားသည္ ။ သူက ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ ႐ုံမကဘဲ ျမရည္ႏြယ္ကို လက္ပါတဲ့ အထိ လြန္လာသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ကို သည္ အ႐ြယ္အထိ ဘယ္သူမွ မ႐ိုက္ခဲ့ဘူး ။ မိုးဟိန္းက ရက္ရက္စက္စက္ ႐ိုက္ခဲ့လို႔ ျမရည္ႏြယ္ သူ႔ကို အရမ္း စိတ္နာသည္ ။ မမနီကို ဒီအေၾကာင္းေတြကို ျမရည္ႏြယ္ ေျပာျပသည္ ။ မမနီက မိုးဟိန္းကို ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ ေခၚခဲ့သူမို႔ မိုးဟိန္းက ျမရည္ႏြယ္ အေပၚ ဒီလို ရက္စက္တာေတြကို ၾကားရလို႔ မမနီလည္း အရမ္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သည္ ။ မမနီနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ တဆိုင္ထဲမွာ သည ္ကိစၥေတြကို ျမရည္ႏြယ္က ေျပာျပတာ ျဖစ္သည္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဆိုင္ထဲကို ဆပ္ေကာ့လပ္ေကာ့ ေကာင္မေလး တေယာက္နဲ႔ ဝင္လာတဲ့ မိုးဟိန္းကို မမနီနဲ႔ ျမရည္ႏြယ္တို႔ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မိုးဟိန္းက ျမရည္ႏြယ္နဲ႔ မမနီကို မျမင္ဘူး ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ခါးကို ဖက္ၿပီး ဆိုင္ အေပၚထပ္မွာ ရွိတဲ့ သီးသန႔္ စပါယ္ရွယ္ အခန္းေတြ ဆီကို တက္သြားသည္ ။ မမနီက အေပၚထပ္ကို လိုက္တက္ၿပီး မိုးဟိန္းကို ေတြ႕မည္ လို႔ လုပ္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္က တားသည္ ။ မမနီရဲ႕ လက္ကို ဆြဲၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ထဲက ထြက္ခဲ့သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ သူ႔အေပၚ ပိုၿပီး စိတ္နာ မုန္းတီးရသည္ ။ သူနဲ႔ ကြာရွင္းခ်င္သည္ ။ သူ အိမ္ကို ျပန္လာေတာ့ သူ႔ကို ကြာေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ သူက ျမရည္ႏြယ္ကို ႐ိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ ျပန္သည္ ။ ကြာမေပးဘူးလို႔လည္း ေျပာသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္ ေအာက္ထပ္က အခန္းလြတ္ေလးမွာ ဆင္းအိပ္သည္ ။ သည္ အခန္းက ေသာ့ပိတ္လို႔ မရဘူး ။ ညသန္းေကာင္ေက်ာ္ အခ်ိန္မွာ သူ ျမရည္ႏြယ္ အိပ္ေနတဲ့ဆီကို ေရာက္လာၿပီး ျမရည္ႏြယ္ကို အတင္းအဓမၼ လုပ္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္က ျငင္းေတာ့ ပါးကို ႐ိုက္..အတင္း မုဒိန္း က်င့္သည္ ။မိုးဟိန္းသည္ ဒီလို အၾကမ္းပတန္း တက္က်င့္ရတာကို ဖီလင္လာေလသလား မသိဘူး ။

ျမရည္ႏြယ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တြန္းဆြဲၿပီး တအား ေဆာင့္ေဆာင့္ လုပ္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္သည္ သူ႔အလိုကို မလိုက္ဘဲ ႐ုန္းကန္တြန္းဖယ္တဲ့အခါ သူက ျမရည္ႏြယ္ကို ႐ိုက္ႏွက္တာမို႔ အသား အ နာမခံေတာ့ဘဲ သူ လုပ္သမွ်ကို ခံလိုက္ရသည္ ။ မိုးဟိန္းသည္ ျမရည္ႏြယ္ကို ေပါင္ဆြဲၿဖဲၿပီး တက္လုပ္ေနရာက ႐ုတ္တရက္ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး အရည္ေတြ ေပလူး႐ႊဲေနတဲ့ ဟာႀကီးကို ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္က ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တင္းတင္း ေစ့ထားၿပီး အသြင္းမခံေတာ့ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ႐ိုက္ထည့္လိုက္လို႔ ျမရည္ႏြယ္လည္း ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ပါးစပ္ကို ဟေပးလိုက္ရသည္ ။ တန္ဆာေခ်ာင္း တုတ္တုတ္ႀကီး ႁပြတ္ကနဲ ပါးစပ္ထဲကို ဝင္လာသည္ ။ “ စုတ္..စုတ္စမ္း…..ေကာင္မ….နင့္အေၾကာင္း မသိရင္ ခက္မယ္……” ျမရည္ႏြယ္လည္း သူ႔ဟာႀကီးကို စုတ္ေပးရင္း သူ ဘာေျပာေနလဲ နားမလည္လို႔ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ ။

“ ေစာက္ေကာင္မ..ဘာၾကည့္ေနတာလဲ…ေစာက္ကျမင္းေၾကာထတဲ့ ေကာင္မ..ဖါသည္မ…..နင့္ ၫႊန္မႉး ဆိုတဲ့ေကာင္ႀကီးနဲ႔ နင္ တိတ္တိတ္ပုန္း လိုးေနတာ ငါ မသိဘူး ထင္လား…..” လို႔ ေျပာရင္း ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကို သူ႔ဒုတ္ႀကီး တအား ေဆာင့္ထိုးေလသည္ ။ ျမရည္ႏြယ္လည္း ပါးစပ္ထဲ အတန္ေခ်ာင္းႀကီး အျပည့္ ရွိေနလို႔ သူ စြပ္စြဲတာေတြကို ဘာမွ ျပန္ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး ။ မိုးဟိန္းသည္ ျမရည္ႏြယ္ရဲ ဖြံ႕ထြားတဲ့ ရင္သားႀကီး ႏွစ္မႊာကို လက္ေတြနဲ႔ ဆုပ္နယ္ေနရင္း သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ပါးစပ္ထဲကို ထိုးေညႇာင့္ေနသည္ ။ “ အိုး..အင္း..အင္း…ေကာင္းတယ္….ေကာင္းတယ္…..စုတ္..စုတ္……စုတ္စမ္း……ၿပီးရင္ နင့္ဖင္ကို လိုးမယ္…….” ျမရည္ႏြယ္လည္း ပါးစပ္ထဲကို လုပ္ၿပီးရင္ ဖင္ကိုပါ လုပ္မယ္ ဆိုလို႔ အရမ္း စိတ္ညစ္သြားသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ ပက္စက္ ရက္စက္တဲ့ ေကာင္ လို႔ မ်က္ရည္က်လာရင္း စိတ္ထဲမွာ မွတ္ခ်က္ခ်သည္ ။ ဒီေကာင္နဲ႔ လုံး၀ မေနေတာ့ဘဲ ထြက္သြားဖို႔ ဆုံးးျဖတ္လိုက္သည္ ။ ေစာေစာထဲက ဘာလို႔ သူ႔ဆီက ထြက္မသြားလဲလို႔ အျပစ္တင္ေကာင္း တင္ၾကလိမ့္မည္ ။ သူ႔မိဘေတြကလည္း သူတို႔သားနဲ႔ မကြဲဖို႔ ျမရည္ႏြယ္ကို ေတာင္းပန္ၾကသည္ ။ ေခ်ာ့ၾကသည္ ။

ဒီတခါေတာ့ ျမရည္ႏြယ္သည္ သည္ေလာက္ မိုက္႐ိုင္း ေစာ္ကားတဲ့ ေကာင္ကို သည္းမခံေတာ့ဘူး ။ သက္ဆိုင္ရာကိုလည္း တိုင္မည္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္ ။ “ ေတာ္ၿပီ..ရပ္လိုက္ေတာ့……” မိုးဟိန္းရဲ႕ အသံႀကီးက မာေက်ာ က်ယ္ေလာင္လွသည္ ။ “ ဖင္ကုန္းစမ္း…..” “ နင္ သိပ္ လြန္ေနၿပီ..ငါ့ကို မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔……” “ အံမာ..ျပန္ အာခံခ်င္ေနတယ္….နင္ဟာ ငါ့မယား..ငါ လုပ္ခ်င္ရာ ငါလုပ္မယ္..နင္က ဘယ္သူ႔အားကိုးနဲ႔ ျပန္ အာခံခ်င္တာလဲ ေစာက္ေကာင္မ……” ဖ်န္းကနဲ ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ လက္ေမာင္းတဖက္ကို သူ ႐ိုက္ထည့္သည္ ။ “ ကုန္းစမ္း…ဖင္ကုန္း…..ဖင္ကုန္းလိုက္….” “ ဟင့္အင္း….မလုပ္ခ်င္ဘူး…..အႏိုင္မက်င့္ပါနဲ႔………” မိုးဟိန္းသည္ အတင္း ဆြဲလွဲၿပီး ျမရည္ႏြယ္ရဲ႕ အဝတ္မဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို တဖ်န္းဖ်န္း ႐ိုက္ထည့္ျပန္သည္ ။ ျမရည္ႏြယ္အတြက္ တကယ့္ ငရဲခန္း ပါ ။ ငရဲသား ဒီေကာင္ကို ဒီတသ္ ျပတ္ၿပီ လို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ခ်ၿပီးရင္း ခ်ရင္းပါဘဲ…..ၿပီး ။