လိုက်လျောခဲ့ရ

လိုက်လျောခဲ့ရ

ရန်ကုန်တိုင်း အုတ်ဖို့မြို့လေးမှာ ကုန်းလမ်း ရေလမ်း ပေါက်ရောက်သဖြင့် စည်ကားလျက်ရှိသည်။ အုတ်ဖို မြို့စွန် ရပ်ကွက်လေးထဲ ! ဒို့ရိုးရာ … အရက်ဆိုင် ! လေးမှာ အနီးနား ရပ်ကွက်တွေက အစ အကုန်သိနေကြ၏။ အရက်ဆိုင်အား ဦးစီး လုပ်ကိုင်သူမှာ အသက် ၃၄နှစ်ခန့် သဲအိခိုင် ဆိုသော မိန်းမချောတယောက် ဖြစ်သည်။ အရက်ဖြူဆိုင် ဆိုပေမယ့် ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုပ် ကြော်လှော်ထားသော အမြည်းစုံလင်စွာဖြင့် ဘီယာနှင့် ရွှမ်ပါ တွဲဖက်ရောင်းချ ပေး၏။ သဲအိခိုင်မှာ အိမ်ထောင်သည် တဦး ဖြစ်ပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး ပါးနပ်သဖြင့် အရက်ဆိုင်လေးမှာ နေည မပြတ် အမြဲ စည်ကားနေတော့သည်။ အထူးသဖြင့် သဲအိခိုင်၏ လှိုင်းထနေသော နို့အုံများနှင့် လမ်းလျှောက် လိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးများက ပုရိသ အပေါင်းအား ဖမ်းစားထားနိုင်၏။ ” မသဲ … ဘီအီး ၁လုံးနဲ့ အချိုရည် တစ်လုံး ထပ်ပေးဗျာ ”

” အေးအေး … မောင်တိုး … အချိုရည်ကတော့ လိမ္မော်ပဲ ရမယ်နော် ” ” မိသဲရေ … ငါတို့ မြင်းခွာရွတ် သုပ် တပွဲ … ပေးဦးဟေ့ ” ” မြင်းခွာရွက်က … ဒီနေ့မရတာ ကိုမောင်တင့်ရေ … မုန်လာချဉ်သုပ်လေး … အားပေးလေ … ရှယ် သုပ်ပေးမှာပေါ့ ” ” အေးပါဟာ … မရှိတော့လည်း ရှိတာသာ သုပ် … ငရုပ်သီး စပ်စပ်လေးနော် ” ” အွန်းပါ … ကိုမောင်တင့်ရဲ့ … ဒီဘက်က ကိုသိန်းတို့ရော … အသုပ် မှာဦးမလား လက်စနဲ့ … တခါတည်း သုပ်မလို့ ” သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်လေးထဲ လှည့်ပတ်သွားကာ ဖေါက်သည်များအား လိုက်မေးနေတော့သည်။ စားပွဲထိုး ငှားပြန်လျင် သားလောက် အရွယ်လေးများနှင့် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှ သဝန်တိုကာ မူးရမ်းတတ်သဖြင့် ထပ်မခေါ်တော့ပေ။ ဆိုင်၏ အနောက်ဖက် ပိုက်ဆံရှင်းသော စားပွဲခုံလေးဘေးတွင် အကြော်အလှော်များနှင့် အသီးအရွတ်များ သုပ်ရန် ပြုလုပ်ထားသော ပန်းကန်စင်လေးပေါ် မှာထားသော အသုပ်များအား ဆက်တိုက်သုပ်ကာ ဆိုင်ထဲ သွားချပေးလိုက်ပြန်သည်။

ဆိုင်ထဲ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း သူမ နောက်ပိုင်းအလှအား ခိုးကြည့်ကာ မျက်စိအရသာ ခံရင်း စိတ်ကူးဖြင့် ပစ်မှားနေကြသူများ အများကြီးရှိကြ၏။သဲအိခိုင်အား နောက်မှကြည့်လျင် အပျို အရှုံးပေးရအောင်ပင် ခန္ဓာကိုယ်က ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသည်။ ထိုသူများထဲတွင် တရပ်ကွက်ကျော်မှ ဦးလှမောင်မှာ အဆိုးဆုံး ဖြစ်၏။ ဦးလှမောင်မှာ အသားမဲမဲ ဆံပင်တိုတိုကောက်ကောက် လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းဖြင့် ငွေတိုးပေးစားသော လူတယောက် ဖြစ်သည်။ ” သဲသဲ … အောင်ကြီးရော ” ” မနက်ကတည်းက တနေကုန် သောက်ပြီး … အခန်းထဲ သေနေပြီလေ ” ” ညကြ … အခြေနေရော ” ” ဟင် … ဒီနေ့ည ဖဲဝိုင်း သွားမယ်ဆိုပြီး … သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ … ပြောသံတော့ ကြားထားတယ် … အိုးးး … လူတွေနဲ့ … မလုပ်နဲ့လေ … ကျွတ် ” ဦးလှမောင် မှာ နောက်ဖေး အိမ်သာဘက် သေးသွားပေါက်ပြီး ဆိုင်ထဲ ပြန်အလာ ခုံပေါ်ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် အိကားနေသော သဲအိခိုင် ဖင်သားကြီးအား ပွတ်သပ်နေ၏။ မို့မောက်သော နို့အုံကြီးမှာ စားပွဲခုံပေါ် လက်ကွေးထောက်ထားသဖြင့် လက်မောင်းသား နှစ်ဖက်ပေါ်တင်နေကာ စွင့်ကား နေသော ဖင်သားကြီးမှာ ထိုင်ခုံပေါ် အိကားထွက်နေရသည်။

” ခု … ငါ တအား ထနေပြီဟာ … ကြည့်ပါလား … နင့် လင် … ညပိုင်း ဖဲဝိုင်းသွားရင် … ကောင်းမှာပဲ ” ဦးလှမောင်မှာ တကယ်ပင် ရမ္မက်စိတ် ထကြွကာ ပုဆိုးပြင်ဝတ်သလိုနှင့် ခါးပုံစ ဖြည်ကာ ပုဆိုး ရှေ့ခြမ်းအား ပေါင်လယ် လျှောကာ ပြလိုက်ပြန်၏။ ” အမလေး … ဦးတုတ်ကြီး ဟာကလည်း … ခိခိ … မနက်ကမှ … သဲသဲ … ဂွင်းထုပေးထားတာကို … ပုဆိုး ပြန်ဝတ်ပါဦး … ဆိုင်ထဲ လူတွေနဲ့လေ ” ပထမ တကြိမ် အလိုးခံပြီးကတည်းက စံချိန်မှီ လီးပိုင်ရှင် ဦးလှမောင်အား သဲအိခိုင်မှ နှစ်ဦးထဲရှိချိန် ဦးတုတ်ကြီးဟုသာ ခေါ်တော့သည်။ ငွေသိမ်း စားပွဲခုံလေးမှာ ဆိုင်အနောက်ဖက်ခြမ်းတွင် ရှိကာ ရုတ်တရက် ဆိုင်ထဲမှ ကြည့်လျင် စားပွဲအောက်ပိုင်းအား ဆေးလိပ်ကြေငြာ ဗင်ဒိုင်းများဖြင့် ကာထားသဖြင့် ခါးတဝက်လောက်ထိ မမြင်ရပေ။

ထို့ကြောင့် ဦးလှမောင်မှာ အတင့်ရဲနေတော့သည်။ မနက်ပိုင်း အမြည်း ချက်ပြုတ်ရန် အကူငှားထားသော မာမာဆိုသည့် ကောင်မလေး ပြန်သွားသည်နှင့် သဲအိချိုမှာ ရေချိုးပြီးချိန် ဦးလှမောင် တခေါက် ရောက်လာသေး၏။ မာမာ မှာလည်း အရက်ဆိုင်တွင် မနေပေ အမြည်းများ ကူညီချက်ပြုတ်ပြီးသည်နှင့် နေ့တွက်ယူကား သူ့အိမ်သူ ပြန်လေ့ရှိသည်။ ဦးလှမောင် ရောက်လာစဉ် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှာ မူးအိပ်နေသဖြင့် နောက်ဖေး ရေဘုံပိုင်နှင့် ရေချိုးနေသော သဲအိခိုင်အား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပင် ထိုင်ကြည့်နေ၏။ ဦးလှမောင် ထိုင်ကြည့်နေသည်ကို မပြောသာသည့် အကြောင်းတရားကလည်း ရှိနေပြန်သည်။

သဲအိခိုင်မှာ အရက်ဆိုင်ဝင်ငွေနှင့် လင်မယား ၂ယောက် မပူမပင် စားနိုင်သော်လည်း ချမ်းသာချင်စိတ် များကာ ဖြတ်လမ်းမှ လိုက်တော့သည်။ ၂လုံး ၃လုံး လောင်းကစားလုပ်ရာ တဖြည်းဖြည်း အကြွေးတင်လာ၏။ ကြွေးပူများ များလာရာ အရက်ထဲ လှည့်ပတ်ချေးကာ ပေးရင်း မနိုင်းမနင်း ဖြစ်လာတော့သည်။ နောက်ပိုင်း ဦးလှမောင်ဆီ ချေးရာ အလွတ်ချေးမရခဲ့ပေ။ လိုအပ်နေသော ငွေ၁၂သိန်းအား ယစ်မျိုးလိုင်စင်အား အပေါင်ထားကာ ၁၅ကျပ်တိုးဖြင့် ချေးယူလိုက်၏။ ၅လ ထိ အတိုး မသတ်နိုင်ပဲ အတိုးအရင်းပေါင်းကာ သိန်း၂၀ ကျော်လာစဉ် ဦးလှမောင် ဘက်မှ လိုင်စင်အား အပြီးသိမ်းရန်ထိ အသံထွက်လာ တော့သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် ကျင်းထဲကြပ်ထဲ ရောက်ကာ နောက်ပိုင်း ဦးလှမောင် အလိုကျ လိုက်လျောခဲ့ရ၏။

ပထမဆုံး အကြိမ်မှာပင် မျော့နေအောင် ခံခဲ့ရာ လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး ဂေါ်လီ၃လုံးပါသော လီးမဲကြီးအောက် သတိလစ်မတတ် ငယ်သံပါအောင် အော်ကာ အလိုးခံလိုက်ရ၏။ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများ ကွဲကာ ၃ရက်ခန့် ကွတ ကွတဖြင့် ကျိန်းစပ်နေသည်။ ခုလည်း သူမ နောက်ကျောဘက်မှ ထိုင်ကြည့်နေသော ဦးလှမောင်ကြောင့် ရေအမြန်ချိုးကာ ရေလဲထမိန်လေး လဲလိုက်တော့၏။ ထမိန်ရင်လျားနှင့် သဲအိခိုင် နောက်မှ ကပ်လိုက်သွားရာ အိပ်ခန်းထဲတွင် တခူးခူးဖြင့် ဟောက်သံများ ထွက်ကာ အိပ်မော ကျနေသော အောင်ကြီးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့သော် ဦးလှမောင် တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေသဖြင့် အိပ်ခန်းပေါက်မှ သဲအိခိုင် ခန္ဓာကိုယ်အား ကြည့်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက ထောင်မတ်နေ၏။ ” ကောင်တာနားက စောင့်လေ … ဦးတုတ်ကြီးရဲ့ … ကိုအောင်ကြီး အိပ်နေတာ ဟိုမှာ ” သဲအိခိုင်မှာ လင်တော်မောင် အိပ်နေသည်ကို ခပ်တိုးတိုး ပြောပြကာ နဖူးမှ ရေစက်လေးများ တဘက်အဟောင်းဖြင့် သုတ်ရင်း လှမ်းပြောနေသည်။

သဲအိခိုင် ဆံနွယ်များက နောက်ကျောဘက် ဖြည်ချလိုက်သဖြင့် ခါးလာက်ထိ စင်းကျနေသည်။ မျက်နှာနှင့် ရင်ညွှန့်မှ ရေစက်လေးများ တဘက်ဖြင့် အရင်သုတ်ပစ်လိုက်၏။ အစိမ်းရောင် အကျႌ လက်ပြတ်လေး ဝတ်နေစဉ် လက်မောင်းအိုး ဖွေးဖွေးလေးကြားမှ လက်နှစ်ဖက် တိုးထွက်လာကာ နို့အုံများအား ညှစ်ချေခံလိုက်ရသည်။ ” အိုး … ဟာကွာ … အဲလောက်တောင် မစောင့်နိုင်ရင် … လာလာ … ကောင်တာနား သွားစို့ ” သဲအိခိုင်မှာ လင်ဖြစ်သူ နိုးလာလျင် မိုးမီလောင်မှာ စိုးသဖြင့် ဦးလှမောင် ကျေနပ်စေရန် ဂွင်းထု ပေးလိုက်ရတော့သည်။ ” ဝေါ ဝေါ … ဝုန်းးးး ဂျိန်းးးးး ဒလိန်းးးး ဝေါ ဝုန်းးးးး ဂျိန်းးးး …… ဝုန်းးးးး အုံးးးး ဒလိန်းးးး …… အမလေး ” သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်တံခါး ပိတ်ရင်း စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်ကာ အခန်းလေးထဲ ပြေးဝင်လိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးမှာ ညနေကတည်းက ပိုက်ဆံ ၂သောင်း မရမက တောင်းကာ ဖဲဝိုင်း ထွက်သွားတော့၏။

သို့သော် ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်ကားထိုင်ကာ ပုဆိုးအား ပေါင်လယ်ထိလျှောချရင်း လီးကြီးအား ပွတ်သပ်နေသော ဦးလှမောင် ရောက်ရှိနေသည်။ မနက်ပိုင်းမှ ဂွင်းထုခိုင်းကာ အာသာမပြေသဖြင့် ညပိုင်း လိုးရန် ရောက်ရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ” မိုးကြိုးတွေ ပစ်နေတာ … အရမ်းကြောက်တာပဲ ဦးတုတ်ကြီးရယ် ” ” မကြောက်ပါနဲ့ … သဲသဲရာ … ဦးလေး ရှိနေတာကို … လာထိုင် ” စကားဆုံးသည်နှင့် ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း ဦးလှမောင် ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ပေါင်ကြားမှာ လီးကြီးအား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးကြီးမှာ နီညိုရောင်သန်းနေပြီး တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းလွန်၏။ ထိပ်ဖျားမှ ဒစ်ကြီးကော့နေကာ ဒစ်ဖူး နောက်ဖက်နှင့် ဘေးတဖက် တချက်စီတွင် လီးအရည်ပြားအောက် ဖုထစ်နေသော အလုံးလေးများ မြင်နေရသည်။ သဲအိခိုင်တယောက် လီးကြီးအား ငုံ့ကြည့်ရင်း တင်ပလွဲထိုင်နေရာမှ ခြေနှစ်ဖက်လုံး ကုတင်ပေါ်တင်ကာ ဦးလှမောင် ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်ပြန်၏။ ဦးလှမောင် မှာ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသော သဲအိခိုင် ကိုယ်လုံး ထွားထွားအား ပွေ့ဖက်ကာ မျက်နှာလေး ဆွဲမော့လိုက်သည်။

မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ပါးဖေါင်းဖေါင်း လေးနင့် မျက်နှာဝိုင်းလေး ပေါ်မှ မျက်ဝန်းနက်ကြီးက တစုံတခုအား တောင်းဆိုနေသည်ကို တွေ့မြင်ရ၏။ ပါးပြင်လေးအား နမ်းရာ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလှမောင် ကျောပြင်အား တင်းကျပ်စွာ ပြန်လည်ဖက်တွယ်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ ထမိန်ပေါ်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ပေးရင်း ကုတင်ပေါ် အသာလှဲချပစ်၏။ ကိုယ်လုံးချင်း ထပ်ကာ အနမ်းမပျက်ပဲ သဲအိခိုင် အကျၤ ီကြယ်သီးများအား တလုံးချင်း ဆွဲဖြုတ်နေသည်။ ” အင်းဟင်း … ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် ” အကျၤ ီချွတ်ပြီးသည်နှင့် ပုခုံးသား ဖွေးဖွေးအောက် မို့မောက် ထွက်ကာ နို့အုံကြီးအား မနိုင်တနိုင် ထိန်းထားသော အသားရောင် ဘော်လီကိုပါ ထပ်မန်ချွတ်ပစ်လိုက်၏။အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံကြီးထိပ်မှ နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး ၂ခုက ခေါင်းထောင်နေသည်။ ” အားပါး … လှလိုက်တာ … သဲသဲရာ … ပြွတ် ပြွတ် ” ဦးလှမောင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေးစို့ရင်း လက်တဖက်က ဗိုက်သားလေးပွတ်ကာ ထမိန်အား ဖြည်ချပြီး ခြေရင်းဘက် တွန်းချွတ်ရာ သဲအိခိုင်မှာ တင်းကော့နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးအား တခြမ်းဆီ ကြွပေးလိုက်၏။

ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သားလေးအောက် အတွင်းခံဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးကြားမှ စောက်မွှေးလေးများ ထိုးထွက်နေကာ အထဲမှ စောက်ဖုတ်အုံမှာ ဖေါင်းကြွနေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ထပ်ချွတ်ရာ အမွှေးပါးပါးလေးနှင့် အခေါင်းပေါက်အထက်နား နီညိုရောင် အဖတ်လေး ၂ဖတ် လန်နေပြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်း အပေါ်၌ စောက်စိထိပ် အဆံလေးမှာ ပြူးထွက်နေ၏။ ဦးလှမောင် ညာလက်က စောက်ပတ်အုံအား လက်ဖဝါးနှင့် အုပ်ကိုင်ကာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်ကွေးပြီး ပွတ်ဆွဲကာ ခေါင်းထောင်နေသော စောက်စိအား ဖိကုတ်လိုက်ပြန်သည်။

” အ …… အဟင့် ရှီးးးး းးးး ” နို့သီးခေါင်းလေး စို့လိုက် စောက်ဖုတ်ကလိလိုက်နှင့် သဲအိခိုင် တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွနေချိန်မို့ ဘေးနား ကိုယ်တစောင်း လှဲနေသော ဦးလှမောင် လီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ဦးလှမောင်မှာ နို့စို့ရင်း ကွမ်းစားထားသော ပါးစပ်မှာ အောက်ဘက် တဖြည်းဖြည်း ရွေ့သွားနေ၏။ဗိုက်သားလေးအား လျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ ချက်ပေါက်လေးထဲ လျှာထိပ်ထိုးသွင်းကာ မွှေပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” ဟူးးးး ရှီးးးး …… ဦးတုတ်ကြီးရာ … အင်းဟင်း ” ချက်ပေါက်လေးအား ဘေးမှ ကန်လန့်ဖျက် ထိုးစွပေးရင်း သဲအိခိုင် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဒူးထောင်နေရာယူကာ ပေါင်ခြံအား ဆွဲဖြဲပစ်၏။

ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဆီးခုံးမှာစ၍ ဖင်ကြားထိ အမွှေးများ ထိစပ်နေသော စောက်ပတ်အုံကြီးအား လျှာဖြင့် ပင့်ယက်တော့သည်။ ” အို့ … အာ …… ဟာ … ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ … ဦးတုတ်ကြီးရယ် … အီးးးး အ အ …… ငရဲတွေ ကြီးကုန်တော့မှာပဲ … အဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့လို့ဆို … ဟာ့ ရှီးးးးးးးး … အို့ အ အားးးး ” အဖုတ်တပြင်လုံး ပင့်ယက်ရင်း ပြူးထွက်နေသော စောက်စိအား လျှာထိပ်ဖြင့် ကလော်လိုက်ရာ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီး ကော့တက်သွားရ၏။ တနေကုန် အရက်ရောင်းနေသည်မို့ ဆိုင်းသိမ်းချိန် မိုးရွာလာသဖြင့် ရေမချိုးရသေးပေ။ ဦးလှမောင်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်ကြားမှ ချွေးနံ့ သေးနံ့များအား မက်မက်မောမော ရှုကာ အဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးနေသည်။ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီးကော့ကာ လူးလိမ့်နေရင်း အိပ်ယာခင်းများ ဆွဲလိုက် နို့အုံ့အား ညှစ်လိုက် နှင့် အသံထွက် ညည်းနေတော့၏။ ခဏအကြာ အဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာကာ ဖင်ကြီး မြောက်တက်နေပြီးမှ အောက်ကို ပြန်ကျလာသည်။ အသက်းမျှင်းရှုကာ ထထိုင်ပြီး ဦးလှမောင် ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြန်၏။

” ဟင့် ဟင့် … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … အရမ်းချစ်တယ်ကွာ … ရှီးးးး းးးး … အရမ်းချစ်တယ် ” တတွတ်တွတ်ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်နေသော ဦးလှမောင် ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် လေးဖက်ကုန်း၍ လီးကြီးအား ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂေါ်လီ ၃လုံးနှင့် လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးကြီးမှာ သဲအိခိုင်ပါးစပ်ထဲ တဆက်ဆက် တုန်နေရှာ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ခေါင်းငုံ့ရင်း ဒစ်ဖူး အောက်ဖက် မေးသိုင်းကြိုး နေရာလေးအား လျှာဖြင့် ထိုးကလိကာ လီးထိပ်အား သွားဖြင့် မနာတနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။ ” အားဟား … တော်ပြီ တော်ပြီ … သဲသဲရယ် … ရှီးးးး ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် … ထုတ်တော့ … အီးးးးးး အင်းဟင်း ” ဦးလှာမောင်မှာ လေးဖက်ထောက် လီးစုပ်ပေးနေသော သဲအိခိုင် ပုခုံးအား ဆွဲထူပြီး ကိုယ်တပတ် လှည့်ကာ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းခိုင်း ပြန်၏။လေးဖက်ထောက် အနေထားနှင့် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်၂ခြမ်းအား ဖြဲလိုက်ရာ ဖင်ဝ နီညိုလေးက စူပွစူပွလေး ဖြစ်နေရှာသည်။

ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေးထွေးချကာ လက်မနှင့် ဖိထိုးလိုက်ပြန်၏။ ” အ … အဟင့် … ဘာလုပ်နေတာလဲလို့ … သိပ်အဆန်းထွင်တာပဲကွာ … ရှီးးးးး းးးးး အင်းဟင်းးးးး ” ဖင်ပေါက်ထဲ လက်မဖိသွင်းရင်း စောက်ခေါင်းဝထဲ ဒစ်ဖူး တေ့သွင်းရာ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာ တော့သည်။ ” အမလေးးးး …… ဖြည်းဖြည်း … နာတယ် … အ ကျွတ်ကျွတ် ” စောက်ရည်စိမ့်နေလို့ တရစ်ချင်း ဝင်သွားပေမယ့် စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲ ကြပ်နေတော့၏။လီးအရင်းထိ သွင်းကာ ခဏရပ်ပြီး ဖင်ဝလေးအား ညာဘက် လက်မလေးမြုတ်ကာ ဘယ်လက်ဖြင့် နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” အို့ …… အ … အားဟား … အ ဟင့် … ရှီးးးးး ” ညည်းသံလေးများ ပေးလာသဖြင့် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်ရာ အဖုတ်အတွင်းသားများ လိပ်ပါလာ၏။

သဲအိခိုင် ခါးလေး ခွက်ကာ စုပ်သပ်နေပြန်သည်။ တချက်းချင်း လိုးကာ ဖင်ပေါက်လေးအား ထိုးစွရင်း လီးအရင်းထိ ဇပ်ကနဲ့ ဆောင့်ပစ်လိုက်စဉ် လီးအရည်ပြားအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက ခပ်စီးစီး ညှစ်ပေးနေ၏။ တချက်တချက် နာတယ် ပြောနေပေမယ့် ဦးလှမောင်မှာ မရပ်တော့ပေ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ လေသံမိုးသံနှင့် အတူ အခန်းလေးထဲ လီးဝင်လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံနေတော့၏။ မနားတမ်းလိုးရင်း ဦးလှမောင် လီးကြီးမှာ စောင်ခေါင်းထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာရသည်။ သဲအိခိုင်မှာလည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီးမှ ချိတ်ဆွဲနေသဖြင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက အလိုလျောက် ညှစ်ပေးနေမိသည်။ဦးလှမောင်မှာ ဖင်ဝထဲ ထည့်ထားသော လက်မလေးအား ထုတ်ကာ သဲအိခိုင် ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင်ရင်း အားရှိသလောက် ဆွဲလိုးလိုက်၏။

” အမလေးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဦးတုတ်ကြီးရယ် … ဟုတ်တယ် …… လိုးလိုး … အဟင့် ဟင့် … မညှာနဲ့ … သဲသဲ … ပြီးတော့မှာ … အို့ အ အားးးး … အဟင့် … ထွက် ထွက် … ထွက်ကုန်ပါပြီ …… အားးးး အားးးးး ” သဲအိခိုင်တယောက် အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင်း ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး ဦးလှမောင် လီးအား စောက်ပတ်လေးဖြင့် ညှစ်ထားလိုက်သည်။ လီးအရည်ပြား ညှစ်ခံရသဖြင့် ဦးလှမောင် မှာလည်း အချက်၂၀ခန့် တရစပ် ဆွဲလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတော့၏။ နောက်ဆုံးတချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးကာ စောက်ပတ်အုံနှင့် ဆီးခုံး ကပ်ထားရင်း သဲအိခိုင် ကျောပေါ် မှောက်ချ ပစ်လိုက်သည်။ သဲအိခိုင်မှာလည်း လေးဖက်ကုန်းနေရာမှ ဝမ်းလျားမှောက်ကာ တအီးအီး ညည်းရင်း အနားယူနေတော့၏။ ထို့နောက့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အဝတ်ဟောင်း တခုနှင့် ဦးလှမောင် လီးကြီးအား သန့်ရှင်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ထမိန်နှင့် သူမပေါင်ခြံအား သုတ်ကာ အခန်းပြင်သို့ ထွက်ရင်း သေးသွားပေါက်ကာ ခဏအကြာမှှ ပြန်ဝင်လာ၏။

ဦးလှမောင်လည်း နောက်ဖေး အိမ်သာဖက် သေးသွားပေါက်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာရာ သဲအိခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ် မှေးနေတော့သည်။နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်း ဦးလှမောင်မှာ နူတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွား၏။ ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားသည် မသိလိုက်ပဲ မနက်လင်းသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီး အိမ်ပြန်လာကာ သူမ ဘေးနား အိပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အိပ်ယာထရာ နို့အုံများ ကျိန်းနေတော့၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း ဦးလှမောင် လီးဒဏ်ကြောင့် နာကျင်နေသေးသည်။ အိပ်ခန်း ကြိုးတန်းပေါ်မှ ဘော်လီတထည် လှမ်းယူပြီး မဝတ်တော့ပဲ အကျၤ ီ အပွတထည်အား ဝတ်ကာ မျက်နှာသစ်ရန် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။

ရေဘုံပိုင် နား အရောက် မနေ့က နောက်ကျောမှာ ကြည့်နေသည့် ဦးလှမောင် အကြောင်း ပြန်သတိရကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားမိလိုက်ပြန်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီး နာရီကြည့်တော့ ဈေးဝယ်ရန် စောနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ခဏပြန်လှဲလိုက်၏။ ခဏအကြာ အကူခေါ်ထားသော မာမာဆိုသည့် ကောင်မလေး လာမှ ဈေးဝယ် ထွက်ခဲ့တော့သည်။ ဈေးသို့ အသွား နောက်ကျောဘက်မှ ကြည့်နေသလို ခံစားရသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ လင်ဖြစ်သူ၏ ထော်လာဂျီ ကားအုံနာအား တွေ့လိုက်ရ၏။ ” အောင်ကြီးရော … သဲသဲ ” ” အိပ်တုန်း ဦးစံ … သမီးက ဈေးလာဝယ်တာ ” သဲအိခိုင် လှည့်ကြည့်သည်နှင့် အောင်ကြီး ဆရာ ဦးအိုက်စံမှာ ကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်နေရာမှ အကြည့်ရွေ့ကာ စကားပြန်ပြောနေသည်။

” အေးအေး … ကုန်ပို့ရမှာ ၂ညအိပ် ၃ရက် ကြာမယ် … အောင်ကြီး ဂေါက်ကြေးတွေ လာထုတ်ရင်း … အိမ်လာခဲ့ဦး … ဒီနေ့နော် ” ” ဟုတ် … ဆရာ ” ဦးအိုက်ဆံအား နူတ်ဆက်ကာ ဈေးဝယ်ပြီး ဈေးက ပြန်လာတော့ လင်တော်မောင် အောင်ကြီးအား ထွေလာဂျီ ကုန်ရကြောင်း ပြောပြလိုက်၏။ အောင်းကြီးမှာ မယားဖြစ်သူ စကားဆုံးသည်နှင့် ရေမိုးချိုးကာ ထော်လာဂျီ မောင်းရန် ထွက်သွားတော့သည်။ မာမာနှင့် အမြည်းအတွက် ချက်ပြုတ် ပြီးစီးကာ ရေချိုးဖို့ စဉ်းစားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်တပိုင်း မှန်ချပ်ထဲ သူမကိုယ်သူမ ကြည်ရင်း ခ်ခ်ကနဲ့ ရယ်မိတော့၏။ မနက်က ဈေးဝယ်ရာ ဘော်လီ မပါသဖြင့့်အကျၤ ီချွတ်လိုက်သည်နှင့် နို့သီးခေါင်းလေးမှာ ကျိန်းနေပြီး အရင်ထက် မို့မောက်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။ ထမိန်ရင်လျားရင် အောက်ငုံ့ကြည့်ရာ စောက်မွှေးအုံအား မြင်သည်နှင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ပေါ်လာရ၏။

မနေ့က ၅ကြိမ်မြှောက် အလိုးခံခဲ့ရာ ဦးလှမောင်မှာ နို့အုံ နှစ်ဖက်အား ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ညှစ်ချေကာ ဆောင့်လိုးသဖြင့် ခုထိ ဆီးစပ်လေး အောင့်နေတုန်းပင်။ ရေချိုး ပြီးသည်နှင့် အသားရောင် ဘော်လီလေး ဝတ်ရာ စူထွက်နေသော နို့အုံအား အကုန် မဖုံးနိုင်ပေ။ ဗီဒို အောက်ထပ်မှ အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်ပြီးသည်နှင့် ထမိန် အနက်ရောင် ဗြောင်လေးနှင့် အကျၤ ီ ကိုယ်ကြပ် အဝါရောင် လက်ပြတ်လေး တွဲဝတ်လိုက်သည်။ ဆံနွယ်များ ခေါင်းစည်းကြိုးလေးနှင့် စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက် ပို့ထားလိုက်ပြန်၏။ ဆိုင်မဖွင့်သေးပဲ အိမ်ရှေ့ တံခါးဖွင့်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဆရာ ဦးအိုက်စံ နေအိမ်သို့ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ လမ်းမပေါ်မှ မသွားပဲ လမ်းကြိုလမ်းကြားမှ လျှောက်ရင်း ဦးအိုက်စံ၏ ခြံရှေ့ ရောက်လာခဲ့၏။

လူရိပ်လူခြေ ကြည့်ကာ ခြံတံခါးဖွင့် ဝင်လာလိုက်သည်။ ” ဟော … သဲသဲ … အောင်ကြီး ပိုက်ဆံ လာထုတ်တာ ထင်တယ် … နောင်ဖေးခန်းမှာ ဆရာအိုက်စံ ရှိတယ် … ဝင်သွားလိုက် ” ” ဟုတ် … ဦးလေးမြိုင် … ကားထွက်ပြီပေါ့ ” ” အေးလေ … အောင်ကြီးတို့ အုပ်စုက … သွားတာ ၁နာရီလောက်ရှိပြီ … ငါက ဘရိတ်လေး ပြင်နေလို့ဟေ့ ” တခြံလုံး တိတ်ဆိတ်နေကာ အင်ဂျင်ချထားသော ထော်လာဂျီ ၂စီးသား ကျန်တော့၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဦးမြိုင်အား နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်မကြီးထဲ မဝင်ပဲ ဘေးမှ ကပ်လျှောက်လာကာ နောက်ဖေး အခန်းလေးရှေ့ အရောက် တံခါးကစေ့ထားတာသဖြင့် တွန်းဝင်ပြီး တံခါးဂျက်ထိုးလိုက်သည်။ အထဲရောက်တော့ ဦးအိုက်စံမှာစားပွဲခုံ ဘေးမှ ခုံတလုံးပေါ် ထိုင်ရင်း ဘီယာသောက်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရ၏။

သဲအိခိုင် ဝင်လာသည်နှင့် ဦးအိုက်စံမှာ ထလာပြီး ခါးသေးကျဉ်လေးအား ဖမ်းကိုင်ရင်း ပါးပြင်နှစ်ဖက်အား တရွှတ်ရွှတ် နမ်းရှိုက်လိုက်၏။ ” စောင့်နေရတာကြာပြီ … သဲသဲရယ် ” ” ဟင် … ဆိုင်အတွက် အမြည်းတွေ ချက်ပြုပ်နေရသေးတာလေ … ဦးစံကလည်း … ပြီးတာနဲ့ ရေမိုးချိုး ထွက်လာခဲ့တာ ” စကားပြောပြီး ဦးအိုက်စံ ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

” တရက်ပြီးတရက် ပိုလှလာပြီး … ဖင်ကြီးက ကော့ထွက်နေတာ … အောင်ကြီးက မလိုးနိုင်ဘူး ထင်တယ် ” ” အိုးးး … ဦးစံနော် … တွေ့လိုက်ရင် လူကို လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာ … ဟွန့် … ဆိုင်ပြန်ဖွင့်ရ ဦးမှာနော် … အချိန်မရဘူး … ကိုအောင်ကြီး ခေါက်ကြေးတွေ အကုန်ထုတ်ပြီး အကြွေးတွေ ဆပ်ရဦးမှာ ” ” အင်းပါ … အောင်ကြီး ခေါက်ကြေး … ၁သိန်း၂သောင်းရယ် … ဟောဒီက သဲသဲဖို့ ၅သောင်းရယ် … အားလုံး ၁သိန်း ၇သောင်း ထုတ်ထားပြီးသားပါ … ခုံပေါ်မှာလေ … လာလာ ” စကားပြောရင်း ဦးအိုက်စံမှာ ဘီယာသောက်နေသော စားပွဲခုံနား ခေါ်လာလိုက်၏။ စားပွဲခုံပေါ်တွင် ၁ထောင်တန် အထပ်လိုက်လေးအား သရေပင်နှင့် စီးထားသည်ကို မြင်နေရသည်။ ပိုက်ဆံထုတ်အား မြင်သည်နှင့် သဲအိခိုင် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့၏။

” အာ့မို့ … ဦးစံကို ချစ်နေရတာ … သိလား ခိခိ … လုပ်မှာဖြင့် လုပ် … သဲသဲ တကယ်အချိန် မရလို့ ” ” ဘာလုပ်ရမှာလည်း … သဲသဲရယ် ” ” အာ … လိုးဖို့ … လိုးဖို့ပြောတာလေ … ဦးစံရဲ့ … သိသားနဲ့ … ဟွန့် ” သဲအိခိုင်မှာ စကားပြောရင်း စားပွဲခုံ နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း အခန်းဒေါင့်ရှိ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။။ကိုယ်ကျပ် အကျၤ ီလေးချွတ်ကာ အသားရောင် ဘော်လီချိတ်အား လက်နောက်ပြန် ဖြုတ်ချလိုက်ပြန်၏။ ထမိန် အထက်ဆင်အား ဖြည်ချရင်း ပက်လက်လှန် လှဲရာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးအောက် ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံမှာ ပေါင်ဂွလေးထဲ ပြူးထွက်နေသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ စားပွဲခုံပေါ်မှ သောက်လက်စ ဘီယာခွက်အား အကုန်မော့ချကာ ကုတင်နား တိုးကပ်လာရင်း သဲအိခိုင်၏ ကိုယ်လုံးအလှအား စိုက်ကြည့်လိုက်၏။

” ဘာလို့ ကြည့်နေတာလဲ … ဟင့် … ဦးစံလည်း ချွတ်လေ ” ” အားပါး … တကယ်ကို လှတယ် … သဲသဲရယ် ” ပြောပြီးသည်နှင့် ဦးအိုက်စံမှာ ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ရာ လီးကြီး ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ရမ်းခါနေကာ လဥ၂လုံးက တွဲလောင်းကျနေတော့သည်။ အမွှေးမျှင်ထူသူမို့ ချက်အောက်နားမှ ဆီးခုံးပေါ်ထိ အမွှေးများ ထိစပ်နေရာ လမွှေးများမှာ လဥများဘေးနာထိ ပေါက်ရောက်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။ ဦးအိုက်စံ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်သည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး ပေါင်ကြားရှေ့ တည့်တည့် ဒူထောက်နေရာယူလိုက်ပြန်သည်။ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ဟကာ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ဦးအိုက်စံ လီးကြီးမှာ သဲအိခိုင် ပါးစပ်ထဲ ခဏလေးနှင့် မာထင်လာတော့သည်။ ဦးအိုက်စံ လီးကြီးကလည်း လင်ဖြစ်သူ အောင်ကြီးလီးနှင့် ဘာမှမဆိုင်ပေ။

ဦးလှမောင် လီးလောက် မတုတ်ပေမယ့် အရှည်မှာ ၈လက်မ ကျော်ကျော်လောက် ရှိ၏။ ရသလောက် ပါးစပ်ထဲ မျိုကာ လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်လိုက် ဆွလိုက် လုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ” အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရာ … အီစိမ့်နေပြီ … ခဏထုတ်ဦး … သဲသဲ စောက်ပတ်လေး ယက်မလို့ ” ဦးအိုက်စံနှင့် သဲအိခိုင်မှာလည်း ၅ခါ လောက် လိုးဖူးထားသဖြင့် တယောက်အကြိုက် တယောက် သိနေကြ၏။ ညစ်တီးညစ်ပတ် တစ်တစ်ခွခွ ပြောဆိုလိုးခြင်းကို သဲအိခိုင် နှစ်ခြိုက်လှသည်။

ဦးလှမောင်နှင့် ဦးအိုက်စံ မတူသည့်အချက်ပင် ဖြစ်သည်။ ” အင်း … စောက်ပတ်ကြီးက … ဖေါင်းကားနေတာ … ဘယ်လာက်တောင် အလိုးခံချင်နေလဲ … သဲသဲရယ် … ဦးစံ ယက်ပြီးတာနဲ့ … လိုးပေးမှာပါ ” ဦးအိုက်စံမှာ လီးမကြီးပဲ လီးတန်အရှည်နှင့် ရမ္မက်သွေး ကြွစေသော စကားလုံးများဖြင့် အချိန်ကြာကြာ ဆွဲလိုးနိုင်သည်မို့ သဲအိခိုင် စွဲနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ငွေကြေး ပေးကမ်းသည့်အပြင် အလိုးသန်သူမို့ လင်မသိအောင် ခံနေမိ၏။ ဦးအိုက်စံကလည်း အပျို အအို မရွေးပဲ ငွေနှင့် မျှားကာ သူလီးအား စွဲလမ်းသွားအောင် လိုးပေးတတ်သည်။ အထူးသဖြင့် လင်ရှိမယားများအား အများဆုံး ခေါ်လိုးတတ်၏။

သဲအိခိုင်အား အောင်ကြီး မလိုးနိုင်မှန်း သိ၍ ပိုက်ဆံလာထုတ်တိုင်း လီးအား မမြင် မြင်အောင် ပြကာ လမ်းကြောင်းခင်းထားပြီး လူချင်းရင်းနှီးလာမှ အပိုင် ချုပ်လိုးတော့သည်။ ဦးအိုက်စံ အားသာချက်မှာ သူ၏ ထော်လာဂျီ ယဉ်မောင်း သမားများအား အရက်ဖိုးမှ လွဲ၍ ပိုက်ဆံထုတ်မပေးချေ။ ယဉ်မောင်းသမားများ၏ မယားများကို အိမ်ခေါ်ပိုက်ဆံရှင်း ပေးကာ အခွင့်ရေး ရသည်နှင့် တက်လိုးပစ်၏။ ယဉ်မောင်းသမား အများစုမှာလည်း လမ်းတွင် အချိန်ကုန်ကာ မယားဖြစ်သူများ၏ အိမ်ထောင်ရေး သုခအား ရက်ခြားသာ ပေးနိုင်သည်။ လစ်လပ်နေသော ရက်များအား ဦးအိုက်စံထံ လာကုန်းနေကြရ၏။ ခုလည်း လင်မရှိချိန် လီးစုပ်ပေးနေသော သဲအိခိုင်အား ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာ ပက်လက်အနေထားနှင့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်တော့သည်။

သဲအိခိုင် စောက်ပတ်မှာ နှုတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွနေပြီး ရေချိုးပြီးကာစ အနံ့သက်ကင်းနေသည်မို့ ဦးအိုက်စံ တယောက် တပြတ်ပြတ်နှင့် အားရပါးရ ယက်ပေးနေ၏။ စောက်ရည်များ ရွှဲလာသည်နှင့် တအုံလုံး လျှာအပြားလိုက် သိမ်းယက်ကာ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိပ်လေးအား စုချွန်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက် စောက်စိအား ဆွဲစုက်လိုက်မို့ သဲအိခိုင်ဖင်ကြီး လေထဲ မြှောက်တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တဇပ်ဇပ် တုန်ခါလာရ၏။ စောက်စိထိပ်လေးအား ဖိကိုက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ခလယ်သွင်းပြီး အရည်များ ထွက်ကျလာသည်အထိ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်သည်။

” အားးး … အဟင့် ဟင့် … မခံနိုင်တော့ဘူး … ဦးစံရယ် … အမလေးးးး ရှီးးးးး းးးး …… ကျွတ် …… အ အားးးး အဟင့် ” ” ဘယ်လိုနေလဲ သဲသဲရယ် … ကောင်းလားဟင် ” စောက်စိလေးအား ဖိကိုက်ထားရာမှ လွတ်ကာ ကော့ပျံနေသော သဲအိခိုင်အား မေးနေတော့၏။ ” အင်း အင်း … ကောင်းတယ် … ကောင်းလွန်းလို့ … တက်လိုးပေးပါတော့ … ဦးစံရဲ့ … ဟင့် ဟင့် ” ” လိုးပေးမှာပေါ့ … သဲသဲရယ် … စောက်ပတ်က ယွနေပြီလား ” ” လိုးပါတော့ဆို … ဦးစံရယ် … အ အမလေး … ဟုတ်တယ် … စောက်ဖုတ်က ယားနေပါပြီ … လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါတော့ နော်နော် … အင်းဟင်း … ဟင့် ဟင့် ” သဲအိခိုင် ငိုသံပါလေးဖြင့် တောင်းဆိုမှ ပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်များ ရွှဲကာ ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

” ဗျစ် …… ဗွပ် … အားးးး …… အဟင့် … စွပ် ဘွတ်ဘွတ် … ကောင်းလိုက်တာ ဦးစံရယ် … ကျွတ် … လိုးလိုး ” ” စောက်ပတ်ကို ဖြဲထား သဲသဲ … ဦးစံ ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးမယ် ” ဦးအိုက်စံ စကားဆုံးသည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း မြှောက်ကာ ပုခုံးပေါ် ချိတ်တင်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်ပေါင်နှစ်ဖက်အား ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲ အရှိန်ဖြင့် ဝင်လာရာ လီးကရှည်သဖြင့် ဒစ်ဖူးမှာ သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိတော့၏။ လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးတိုင်း သားအိမ်ကွဲမတတ် ခံစားရသဖြင့် သဲအိခိုင်တယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ အံကြိတ်ခံနေရသည်။ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်မှာ ဦးအိုက်စံ ဆောင့်လိုးတိုင်း လှုပ်ခါယမ်းကာ ကုတင်ပေါ် အိကားသွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်ဖူးက ချိတ်ဆွဲနေရာ သဲအိခိုင်တယောက် လီးအရသာ တွေ့လာတော့၏။

” ဆောင့် ဆောင့် … အင်း ဟုတ်တယ် …… အ အားးးးး ရှီးးးးး … မြန်မြန် လိုး …… အမလေးးးး အင်းဟင်း …… လိုးစမ်းပါ ဦးစံရဲ့ …… အဟင့် ဟင့် … သဲသဲ ပြီးချင်နေပါပြီဆို … အားးးး ရှီးးးးး ” ” သဲသဲ ယာက်ျားလိုးတာနဲ့ တူလား … အင့် …… ဘွတ်ဘွတ် … ဦးစံလိုးပေးတာ ကောင်းလား ” ” ဟင့်အင် … ဘယ်တူမှာလဲ … ဦးစံလီးက ရှည်ပြီး အလိုးလည်း သန်တယ် … ကောင်း … ကောင်း တယ် … ကြိုက်တယ် … ဦးစံရဲ့ လိုးစမ်းပါ … အမလေးးး … ထွက် ထွက် …… အ အားးး …… ထွက်ပြီရှင့် … အီးဟီး ကောင်းလိုက်တာ …… အင့် အင့် … အားးး အားးးး ” ဦးအိုက်စံမှာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသော သဲအိခိုင်အား ကုတင်ပေါ်တွင် ဆွဲမှောက် လိုက်ပြန်သည်။ ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ဆွဲဖြဲကာ ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေး တချက်ထွေးချကာ လီးထိအား ဖိထည့်ပစ်၏။ ” အို့ … အမေ့ …… ဗြိ … ဗျစ် … အ အ ” မှောက်ယက်ဖြစ်သွားသော သဲအိခိုင်၏ နောက်ကျောပေါ် ရှေ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချကာ ပုခုံးသားလေးအား နမ်းရင်း လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

လီးအရည်ပြား တလျှောက် စောက်ရည်များ ရွှဲနေသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်သွားတော့၏။ အိကားကော့ထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား တဘတ်ဘတ်ဖြင့် ဆောင့်လိုးရာ သဲအိခိုင်တယောက် တအားအား ညည်းကာ ကုတင်ကြမ်းပြင်အား လက်နှစ်ဖက်က တဘုံးဘုံး ထုရိုက်နေပြန်သည်။ ” အမလေးးးး …… အ အ … သေပြီ သေပြီ … ဖြည်းဖြည်းနော် …… အားးး းးးး းးးး ” ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် မခံနိုင်ပဲ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသည်ကို အရသာခံကြည့်ကာ မနားတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်၏။ ကျေနပ် အားရသည်အထိ လိုးပြီးမှ လီးအား ဖင်ထဲမှ ထုတ်ကာ သဲအိခိုင်အား ပက်လက်ပြန်လှန် လိုက်တော့သည်။ မျက်ရည်ဝဲနေသော သဲအိခိုင် မျက်နှာလေးအား ကြည့်ကာ မျက်စိတဖက် မိတ်ပြနေ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဘာလုပ်ရမလဲ ရိပ်မိလိုက်သည်။ဦးအိုက်စံ မျက်နှာပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် တက်ခွရင်း စောက်ပတ်နှင့် မျက်နာ ကပ်ပေးလိုက်၏။

ဦးအိုက်စံ စောက်ပတ်အုံအား ယက်ပေးနေစဉ် မျက်နှာရှေ့ထောင်မတ်နေသော လီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ လီးတန်ပတ်ပတ်လည်း လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ခပ်ကြာကြာလေး စိမ်လိုးနိုင်သည့် လီးကြီးမို့ မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေမိ၏။ ခဏအကြာ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်အား လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်တလှည့် အဖုတ်တလှည့် ခုတင်တစ်ခုလုံး လှုပ်ခါလာအောင် မီးပွင့်မတတ် နောက်မှ ဆွဲလိုးတော့သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် မြန်သလောက် အားပါသော လိုးချက်များအား တအားအား ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံနေလိုက်၏။ ဖင်ပေါက်ထဲ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးစဉ် ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ခဲ့ရပြန်သည်။ ဦးအိုက်စံမှာ စောက်ရည် ပန်းထွက်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုးရာ ထိထိမိမိနှင့် တရစပ် လိုးနေသဖြင့် သဲအိခိုင် တယောက် ကော့ပျံရင်း အံအောနေတော့၏။

အချက် ၅၀ခန့် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပြီးမှ အံကြိတ်သံနှင်အတူ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လရည်များပန်းထည့်၍ ဦးအိုက်စံ တယောက် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိသွားရသည်။ ၅ရက်ခန့် အကြာ တဖျောက်ဖျောက်နှင့် မိုးဖွဲလေး ရွာနေစဉ် သဲအိချို တယောက် လင်ဖြစ်သူ ကားထွက်သွားရာ ပြန်မလာသဖြင့် ညပိုင်း ဆိုင်သိမ်းလျင် ဦးအိုက်စံ ဆီ သွားမေးရန် စဉ်းစားနေသည်။ ” ရွှမ်တစ်လုံးနဲ့ … လက်ဖက်သုပ် … ချဉ်ငံစပ်လေး တစ်ပွဲ … ဟေ့ ” သဲအိခိုင် တယောက် ဆိုင်ထဲက အော်သံကြောင့် အတွေးစလေး ပျက်ကာ ငွေးသိမ်း စားပွဲခုံနား ထိုင်နေရမှ လက်ဖက်သုပ်ရန် ထရပ်လိုက်၏။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် မလာစဖူး အလာထူးနေသူမှာ ဦးအိုက်စံ ဖြစ်နေတော့သည်။ တယောက်ထဲတော့ မဟုတ် အသက် ၅၀ခန့် ရုပ်ရည် သန့်သန့် တောင့်တောင့်တင်းတင်း လူတယောက် အဖေါ်ပါလာခဲ့၏။ လက်ဖက်သုပ် တစ်ပွဲနှင့် အရက်တစ်လုံး ချပေးရင်း လင်ဖြစ်သူ သတင်း မေးကြည့်လိုက်သည်။

” ဦးစံ လာတာနဲ့ … အတော်ပဲ … ညပိုင်း လာမေးမလို့ဟာ … ကိုအောင်ကြီးတို့ ပြန်မလာ ကြသေးဘူးလား ” ” နောက် ၃ရက်လောက်မှ ရောက်မယ် ထင်တယ် … ကုန်တွေပို့ပြီး အပြန် … မိုး တအားရွာလို့ … ကားလမ်းတွေ ပြက်နေတာဟ ” အရက်ပုလင်းနှင် အမြည်း ရောက်တာနဲ့ ဦးအိုက်စံနှင့် ပါလာသူမှာ ဖန်ခွက်ထဲ အရက် ငှဲ့ကာ တရှိန်ထိုး မော့ချပစ်၏။ ” အော် … ဟုတ် ဟုတ် … ဒါနဲ့ … ဦးစံဖို့ … ဘီယာ ချပေးရမလား ” ” ငါ မသောက်ပါဘူး ဟာ … ငါ့ မိတ်ဆွေကို … လိုက်ပြုစု ပေးတာ … နင်နဲ့လည်း … မိတ်ဆက်ပေးမလို့ … သူက ရန်ကုန်က ဟ … ကာစီနို့ရုံ ဖွင့်မလို့ … ငါတို့ မြို့မှာ … နေရာ ရှာတော့ … ဒီရပ်ကွက် လေးကို သဘောကျတယ် ပြောလို့ ”

” သဲသဲ … နေရာ ရှာပေးရမလား … ပွဲခတော့ … များများလေး ပေးရမှာနော် … ခ်ခ် ခ်ခ် ” ” သူနာမည်က … လောဟုန်တဲ့ … လောင်းကစားပဲ လုပ်တတ်တာ … ဒီမြို့မှာ လူခံ မရှိဘူး … နင်က လောင်းကစား ဝါသနာပါတော့ … မိတ်ဆက်ပေးတာ … နင်လည်း အကျိုးမယုတ်စေရပါဘူးဟာ ” ” အံမယ် … အာမခံရဲနေလိုက်တာ … ဦးစံနဲ့ … အမျိုးလား ” ” ညီအကိုတွေ လိုပါပဲ … တူမကြီးရယ် … ဦးကို ကူညီနိုင်မယ် မဟုတ်လား ” ဦးအိုက်စံနှင့် သဲအိခိုင် စကားပြောနေစဉ် ဦးလောဟုန်က ဝင်ပြောလိုက်၏။

ဘောစိမှန်း သိသည်နှင့် သဲအိခိုင် တယောက် အမူယာ ပြောင်းသွားရသည်။ ဒါမျိုးက ခြွေတတ်ရင် သေချာပေါက် ကြွေမှန်း အတွေ့ကြုံရ သိရှိနေ၏။ ” ဆိုင်က လူပါးတယ်နော် … ရပ်ကွက်က လူစည်ရဲ့လား ” ” အိုရ် … ဦးကလည်း … နေ့ခင်း ဘက်မို့ပါ … ညနေစောင်းတာနဲ့ … လာကြည့်လိုက် … ခ်ခ် ခ်ခ် ” သဲအိခိုင် မှာ မျက်ဝန်းရွဲကြီးများနှင့် ကြာပစ်ကာ ကြည့်ရင်း ဟန်လုပ် ရယ်နေတော့သည်။ အကျၤ ီအပါးလေးထဲမှ နို့အုံကြီး တုန်ခါလာအောင် ပုခုံးကစားကာ လုပ်ပြလိုက်၏။ ခုံပုလေးပေါ် ပေါင်ကား ထိုင်နေသော ဦးလောဟုန် ပုဆိုး ထဲမှ တွဲကျနေသော လီးကြီးအား အနီးကပ် မြင်နေရာ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလှမောင်ကလည်း ဒီရက် အလာကျဲနေသည်မို့ ၅ရက်ခန့် အလိုးမခံရသဖြင့် သွေးသားဆန္ဒတို့ တောင့်တနေပြန်သည်။

စကားပြောရင်း ဦးလောဟုန် လီးအား ခိုးကြည့်ကာ ကာမစိတ်များ သိသိသာသာကြီး ထကြွနေရ၏။ မနက်ပိုင်းက ဈေးဝယ်ဖို့ မာမာ ရောက်လာတော့ ပိုဆိုးသွားသည်။ ဆိုင်အတွက် အမြည်းဟင်းလျာများ ကြော်လှော်ရင်း နှစ်ယောက်သား လင်ကြောင်း သားကြောင်း ပြောမိကြ၏။ မာမာကလည်း လူကြည့်တော့ အေးတိအေးစက်နဲ့ လင်ကြောင်းသားကြောင်း ပြောပြီဟေ့ဆို တစ်တစ်ခွခွ ပြောပြတတ်သည်။ ဝက်အူချောင်းများ ကြော်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းဘက် မျက်လုံး ကစားကာ သဲအိခိုင်အား အောင်ကြီး မမြင်ကြောင်း စမေးလိုက်တော့၏။ ” မမသဲ … ကိုအောင်ကြီးရော … မမြင်ပါလား ” ” အေးဟာ … ၂ညအိပ် ဆိုပြီး … ၅ရက် ရှိပြီ ” ” ဒါဆို … မမသဲ … ဆာနေရောပေါ့ … ခိခိ ” မာမာ တယောက် ပြုံးစစမျက်နှာလေးဖြင့် သဲအိခိုင် ပေါင်ကြားထဲ ကြည့်ကာ ပြောဆိုနေသည်။

” အမလေး ငါ့ကိုများ … နင့်လို မှတ်နေလား … နင်သာ … စမ်းနိုင် ရှိနေလျက်နဲ့ … မျိုးကြီး ကုန်းနေလို့ … မနှစ်က လင်မယား ကွဲမလို ဖြစ်တာ … ငါရှင်း ပေးလို့ ကောင်မ … ဟွန့် ” ” ကိုမျေိုးကြီး လီးက ကြီးတဲ့ အပြင် … မာမာ့ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးပြီးမှ လိုးတော့ … စွဲတာပေါ့ … ခိခိ … မမသဲ လူ … စမ်းနိုင်က အရက်စွဲသွားတော့ … လိုးရင်း အီးတပေါက်ပဲ … အားကို မရတာ ” မာမာကလည်း မဲ့ကာရွဲ့ကာဖြင့် သဲအိခိုင်အား ပြန်ပြောနေ၏။ အမှန်တကယ်လည်း မာမာ တယောက် လေထိုးကျွတ်ဖါ လုပ်သော မျိုးကြီး အိမ်သို့ လစ်ရင် လစ်သလို သွားသွား ကုန်းရာ လင်တော်မောင် စမ်းနိုင် မှာ သတင်းရသည်နှင့် မူးရမ်းကာ လင်မယား ကွဲဖို့ထိ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုချိန် သဲအိခိုင်မှာ စမ်းနိုင် ကြားသည့် သတင်းများမှာ မဟုတ်ကြောင်း အတင်း အာမခံကာ မာမာကိုလည်း မျိုးကြီးနှင့် ထပ်မပက်သက်ဖို့ ကူညီပြောဆို ပေးခဲ့၏။ ” အံမယ် … ခုလည်း … စမ်းနိုင် ကားထွက်ရင် … နင် ဘယ်သွား ကုန်းနေလည်း ဆိုတာ ငါမသိဘူး မထင်နဲ့နော် ” ” ဘယ်မှသွားမကုန်းပါဘူးဟ … မမသဲကလည်း ”

” ဟင် … အဲတာဆို … ညည်းစောက်ပတ် … လီးငတ်နေမှာပေါ့ … ခိခိ ” ” လင်တော်မောင် ခရီးထွက်ရင် … ဗိုက်က ထမင်းသာ ငတ်ချင်ငတ်မယ် … စောက်ဖုတ်တော့ လီးအငတ် မခံဘူး … လာထား အာဘွားပေါ့ … ခ်ခ် ” ” အံမယ် … နင် ခုလည်း … ကုန်းနေတာပေါ့ … တော်ပါအေ … ဆိုင်တောင် မဖွင့်သေးဘူး … ကျက်သရေ ယုတ်တယ် ” သဲအိခိုင် ဟန်လုပ်ပြောနေသော်လည်း စိတ်ထဲက ကြည်နုူးနေမိတော့၏။ ဒီလို လီးနှင့် ဝေးနေသော အချိန်မျိုးတွင် လီးကြောင်း အဖုတ်ကြောင်း မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း ပြောတာမျိုး အကြားချင်ဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ ” ဟာ … ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ … သဲသဲရ ……ငါ မေးနေတာကို … ပြန်မဖြေဘူး ” ” ဟမ် … ဘာကိုလဲ … ဦးစံရဲ့ ” သဲအိခိုင်တယောက် မနက်က မာမာနှင့် ပြောစကားများ ပြန်တွေးနေရင်း ဦးအိုက်စံမှ သူမပေါင်တန်ကြီးအား ညှစ်ကာ မေးလိုက်မှ သတိပြန်ကပ်လာ၏။

” ဆိုင် ခဏ ပိတ်လိုက်ဟာ … ကိုလောဟုန်က …ခဏ အနားယူချင်လို့တဲ့ … ပြီးတော့ လူစီတဲ့ နေရာ ခြံဝင်း ကျယ်တာမျိုး ရှာပေးထားတဲ့ … ရော့ ၁သိန်း ဒါက … မုန့်ဖိုး သူပေးထားတာ ” ” အို့ … ဦးစံက … သဲသဲကို အထင်သေးတာလား … ငွေမျက်နာ တခုတည်းနဲ့တော့ … မခံဘူးနော် ” ” ဟာ … သဲသဲကလည်း … အထင်သေးရင် သူပါသာ … တခြား သွားလည်း ရသားပဲ … ၁သိန်းဆို ငယ်ငယ်ချောချော လေးတွေ … အများကြီးပဲ ” ဦးအိုက်စံ၏ ထိထိမိမိ စကားလုံးများ ကြောင့် သဲအိခိုင် တယောက် ငြိမ်ကျသွားရသည်။ ” ခု … အဲဒီ လူကြီးကရော ” ” နောက်ဖေး သေးသွားပေါက်တယ် … ဆိုင်ပိတ်လိုက်ဟာ … ငါလည်း ဘေးက ရှိနေမှာပါ … နင် ကြောက်နေ မဆိုးလို့ ” သဲအိခိုင် တယောက် ဦးအိုက်စံ စကားနှင့် ရမ္မက်ဆန္ဒ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက ယားသလိုလို ရွသလိုလို ဖြစ်လာကာ ရှက်ပြုံးပြုံး လိုက်တော့၏။ ဆိုင်တခါး ပိတ်ကာ အိမ်ရှေ့ တံခါးပါ သော့ခတ်ပစ်သည်။

သဲအိခိုင် တယောက် လက်တွေ့တွင် အတော် ကြိုးစားနေရရှာ၏။ ဦးလောဟုန် ဘယ်လိုလူမျိုးလဲ သိချင်တာမို့ ဦးအိုက်စံ ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ပြီး ဦးလောဟုန်ဘက် ဖင်သားကြီး ကော့ပြလိုက်သည်။ ဦးလောဟုန်မှာ ရွှမ်ပုလင်း ထဲမှ လက်ကျန် အရက်များအား ဖန်ခွက်ထဲ လက်၂ဆစ်ခန့် ငှဲ့သောက်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် ကြည့်နေပြန်သည်။ သဲအိခိုင် တယောက် စိတ်ထဲ ဒေါသလေးထွက်ကာ ဦးအိုက်စံ ပေါင်တန်ပေါ် ခွထိုင်ရင်း ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ပွတ်ပြလိုက်၏။ ဦးအိုက်စံမှာ သူ့ညာဘက် ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်ပွတ်နေသော သဲအိခိုင် အကျၤ ီ အောက်နားစလေးမှ လက်ထိုးသွင်းကာ ဘော်လီပေါ်မှ နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ချေနေသည်။ ဦးလောဟုန်မှာ လိုက်ကြည့်နေစဉ် ဦးအိုက်စံ လက်မှာ အကျၤ ီအောက်နားစမှ ပြန်ထွက်လာကာ သဲအိခိုင် ပေါင်တန် တုတ်တုတ်အားပွတ်သတ်ပေးနေပြန်၏။

သဲအိခိုင်မှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ဦးအိုက်စံ ပေါင်ကြားထဲ ဦးလောဟုန် မြင်ရန် ပွတ်သပ်ပေးပြလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ခုံပုလေးပေါ် ထိုင်နေသော ဦးလောဟုန် ပုဆိုးကြားမှ ဆက်ကနဲ့ လီးကြီး ထောင်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။ သဲအိခိုင်မှာ ခုလို လုပ်နေမိတာ မိန်းမပျက်တယောက်လို့ ဖြစ်နေပြီလား တွေးရင်း ရပ်လိုက်ရ ကောင်းမလား တွေးမိနေသည်။ ဆန္ဒတွေကလည်း ယောကျၤားနှစ်ယောက်နှင့် တပြိုင်ထဲ အလိုးခံချင်သည့် စိတ်က ထက်သန် နေပြန်၏။ အလကားတော့ မဖြစ်ချေ ခု သူစိမ်း ယောကျၤား ၂ယောက်လုံးမှာ သူမအတွက် ငွေတွင်းတေမို့ စောက်ဖုတ်အား အရင်းနှီး သဖွယ် သဘောထားလိုက်တော့သည်။ အဓိက မှာ ဦးလှမောင် ထံ ပေါင်ထားသော ယစ်မျိုးလိုင်စင်အား ပြန်ရွေးယူရန် ဖြစ်၏။ မာထင်နေသည့် ဦးအိုက်စံ လီးအား ကိုင်ရင်း ပေါင်တန်ပေါ် ထိုင်ပွတ်ရသည် အရသာမှာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးနှင့် ဘေးမှာ ထိုင်ကြည့် နေသော ဦးလောဟုန် ဘာများ ထလုပ်လိုက်မလဲဟု မျှော်လင့်ချက်က စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေပြန်သည်။

ဦးအိုက်စံ လက်တဖက် ထမိန်အောက်နားစလေး မကာ ပေါင်ဂွထဲ ရောက်လာစဉ် ဖမ်းတားပြီး အိပ်ခန်းထဲ သွားရန် ခပ်တိုးတိုး ပြောပြလိုက်၏။ ” ဆိုင်ထဲလိုးလို့ … လူမိကုန်မှာ … ဟွန့် ” အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် သဲအိခိုင်တယောက် ဆံပင်များအား ခေါင်းစည်းကြိုး တကြိုးဖြင့် စုချည်လိုက်၏။ ထမိန် ချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် ဘော်လီ အသားရောင်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော နို့အုံများနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးအား မနိုင်တနိုင် ထိန်းထားသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ပေါ်လာတော့သည်။ ဦးအိုက်စံရော ဦးလောဟုန်ပါ ၂ယောက်သား ငေးကြည့်နေကြ၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဖင်ကြီးလှုပ်ကာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်း ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်ရာ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံကြီး ဘွားကနဲ့ ထွက်ကျလာသည်။ အတွင်းခံမချွတ်ခင် ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ရာ လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် ပြန်လည် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၏။

ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် နူတ်ခမ်းအား တေ့နမ်းကာ နို့အုံနှစ်ဖက်အား လက်နှင့် အုပ်ပြီး ညှစ်ပေးနေသည်။ သဲအိခိုင် တယောက် ဘေးတိုက်အနေထားနှင့် ဦးအိုက်စံအား လွတ်နေသော ဘယ်လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်နမ်းနေ၏။ ထိုစဉ် သဲအိခိုင် ဘယ်ဘက်ခြမ်းအား ဦးလောဟုန် ဝင်ထိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လာပြန်သည်။ လက်ချောင်းလေးများက ပေါင်အတွင်းသားလေးအား ပွတ်သပ်နေရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ် ရောက်လာတော့၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ အဆွခံရကာ စောက်ရည်များ ရွှဲနှစ်လာရသည်။ ဦးအိုက်စံမှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေရာမှ သဲအိခိုင်အား ပက်လက်လေး လှန်ချပစ်၏။ သဲအိခိုင် ပက်လက်လေး ဖြစ်သည်နှင့် အဖုတ်နိုက်နေသော ဦးလောဟုန်မှ အတွင်းခံအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည်။

ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်ကြား စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်လဲ့နေ၏။ ” အင်း … စောက်ပတ်က ဖေါင်းကားနေတာ ယက် ပစ်ချင်စရာကြီး ” ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်ခွကြားက အဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ပြောနေလိုက်၏။ သဲအိခိုင်မှာ ဦးလောဟန် စကားကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှား လာရ၏။ ခုမှ မြင်ဖူးသော သူစိမ်းယောကျၤားမှာ သူမ အဖုတ်အား ယက်ပေးချင်သည်ဟု ပြောနေသည်ကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အားရကျေနပ် နေပြန်သည်။ ဦးအိုက်စံမှာ သဲအိခိုင် နို့နှစ်လုံးအား လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်နယ်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း ပြန်စုပ်နေ၏။ ခဏအကြာ သဲအိခိုင် နို့သီးခေါင်းလေး တဖက်အား စုပ်စဉ် ဦးလောဟုန် မှာလည်း အဖုတ်အား ငုံ့ယက်တော့သည်။ သဲအိခိုင်တယောက် သူစိမ်းယောကျၤား ၂ယောက်မှ နို့အုံနှင့် အဖုတ်အား ပြိုင်တူ စုပ်ယက်ပေးနေရာ ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်မတတ် တကိုယ်လုံး တုန်ခါ သွားတော့သည်။

တခါမှ မရဘူးသော ကာမစည်းစိမ်လေး ခံယူရင်း ခဏအကြာတွင် မထိန်းနိုင်ပဲ စောက်ရည်များ ကော့ပန်းလိုက်၏။ ကာမအရသာလေး အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားသဖြင့် မျက်လုံးလေး မိတ် ခဏ အနားယူကာ မျက်လုံး ပြန်ပွင့်သည်နှင့် ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက်ကာ ဒူးထောက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဦးလောဟုန် ဆောင့်ချက်များအား ခါးကော့ထိုးကာ ပြန်ဆောင့်ရင်း တအားအား ညည်းနေရပြန်၏။

ဦးလောဟုန်မှာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ခေါင်းထဲက လီးအား ထုတ်ကာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် သဲအိခိုင် မျက်နှာဘေးနားမှ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ သဲအိခိုင် မှာ ဦးအိုက်စံ လီးထက် တုတ်သော ဦးလောဟုန် လီးအား နူတ်ခမ်းဟကာ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ ပက်လက်အနေထားဖြင့် စုပ်နေရာမှ လေးဖက်ထောက်စုပ်ပေးပြန်၏။ ဦးလောဟုန် လီးအား လေးဖက်ထောက် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်၍ စုုပ်လိုက်သည်နှင့် ဖင်ကြီးများမှာ ဦးအိုက်စံ ရှေ့ ကော့ထွက်နေတော့၏။ ဦးအိုက်စံမှာ ကြည့်နေရင်း သဲအိခိုင် နောက်မှ နေရာယူကာ တချက်ထည်းဖြင့် လီးအဆုံးထိ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။

အားပါပါဖြင့် ပစ်လိုးသဖြင့် သဲအိခိုင် တယောက် လေးဘက်ထောက် အနေထားနှင့် ရှေ့ကပ်သွားရာ စုပ်နေသော ဦးလောဟုန်လီးက သူမပါးစပ်ထဲ အရင်းထိ ဝင်သွားတော့၏။ ဦးလောဟုန်မှာ လီးအရည်ပြား တလျှောက် လည်ပင်း ကြွက်သားများနှင့် ပွတ်တိုက်ကာ ထူးကဲသော အရသာလေး ရရှိလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးအရင်ထိ ဝင်လာသဖြင့် အခံရခက်သော်လည်း အဖုတ်ရော ပါးစပ်ပါ တပြိုင်ထဲ အလိုးခံနေရသဖြင့် သဲအိခိုင်မှာ အရသာ ၂မျိုး ဒွန်တွဲ ခံစားနေရ၏။ ပါးစပ်ထဲ တင်းပြောင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း စချိန်မှီလှသည်။ သဲအိခိုင် လျှာဖျားလေးနှင့် ဒစ်ဖူးအား ကလိကာ လီးအား ပါးစပ်ဟပြီး မက်မက် မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ ” အာဟား … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရယ် ” သဲအိခိုင်မှာ ပါးစပ်ထဲရှိ လီးထပ်အား လျှာလေးဖြင့်မနားတမ်း ကလိပေးရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ကာ စုပ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဦးလောဟုန်မှာ တရှီးရှီး စုပ်သပ်ရင်း သဲအိခိုင် နောက်စိလေးကို ကိုင်ကာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ဖိသွင်းပစ်၏။

သဲအိခိုင် တချက်ပျို့တက် လာသဖြင့် ဦးလောဟုန်မှာ လီးကြီးအား ပါးစပ်မှ ဆွဲထုတ်ကာ လီးတန်နှင့် ပါးပြင်လေးအား တဘတ်ဘတ် ရိုက်ပေးနေသည်။ ဖင်သားစိုင် ၂ခြမ်း ကြားမှ တံတွေးများဖြင့် ပြောင်လဲ့နေသော စောက်ဖုတ်အား ဦးအိုက်စံ အဖုတ် အကွဲကြောင်း လေးအတိုင်း လီးထိပ်ဖြင့် အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲ ပြီးမှ ဗျစ်ကနဲ့ ဆွဲလိုးပစ်သည်။ သဲအိခိုင်မှာ ရှေ့မှ ဦးလောဟုန် လီးကြီးအား မျက်နှာ အနှံ့ အပွတ်ခံရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ဦးအိုက်စံ လီးကြီးအား အလိုးခံနေတော့၏။ ” ဗျစ် ဗျစ် … အ အမေ့ …… ဘွတ် … အု ဝု … ဖူး ဖလူး … ဝူး ” သဲအိခိုင် တယောက် ပါးစပ်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ အလိုးခံရသဖြင့် ညည်းရာ အသံမထွက်နိုင်ပဲ တဝုဝု တဝူးဝူးနှင့် ပါးစပ်လေးဖောင်းသွားပြီး အသက်မှန်အောင် ရှုနေရသည်။။

စောက်ခေါင်းထဲတွင် ဦးအိုက်စံ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေရာ ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပါးစပ်အား လိုးရင်း နို့သီးခေါင်းများအား ချေပေးနေလိုက်၏။ ဖင်ကြီး ရမ်းကာ ဦးအိုက်စံ လီးအား စောက်ပတ် အတွင်းသားဖြင့် ညှစ်ကာ ခါးလေး ကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ဦးလောဟုန်မှာ တဟွတ်ဟွတ် သီးနေသော သဲအိခိုင်၏ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ခဏ အနားပေးထား၏။

လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် သဲအိခိုင်မှာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထားရင်း မနားတမ်း လိုးနေသော ဦးအိုက်စံ၏ လီးအရသာအား ခံစားနေတော့သည်။ ခဏအကြာ ဖင်ကြီး ထောင်တက်လာရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။ ” ထွက် ထွက် … ထွက်ပြန်ပြီ … ဟင့် ဟင့် ” ဦးအိုက်စံမှာ လီးကြီးအား ဆွဲထုတ်သလို ဦးလောဟုန်အား မျက်စပစ် အချက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ဦးလောဟုန်မှာ သဲအိခိုင် ပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးအား ပွတ်သပ်နေရာမှ ဦးအိုက်စံနေရာအား ဝင်ယူကာ ဖင်ဝလေး လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ထားလိုက်၏။ ” ဟင် … ဖင်ကို လိုးမလို့လား ” ” မဟုတ်ပါဘူး သဲသဲရဲ့ … စောက်ဖုတ်ကိုပဲ လိုးမှာပါ ” စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးအိုက်စံ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသော သဲအိခိုင် ဖင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အား ဆောင့်လိုးတော့သည်။

” ဗျစ် … ဘွတ် ဘွတ် … ဇွိ ဇွိ … ဖွပ် ဘွတ် …… အ အားးးး ” စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ မနားပဲ ထပ်လိုးခံရသဖြင့် သဲအိခိုင် စောက်ဖုတ်မှာ လီးဝင်သွားတိုင်း တဇွိဇွိဖြင့် မြည်နေပြန်၏။ သဲအိခိုင် ဖင်ကြီးအား လမွှေးအုံ ဖိကပ်ပွတ်တိုက်ရင်း တွဲကျနေသော ဦးလောဟုန် လဥနှစ်လုံးက စောက်ဖုတ်အား ဆောင့်လိုးတိုင်း ရိုက်မိသဖြင့် အရသာ ထူးကဲစွာ ခံစားနေရသည်။ ” ရှီးးးးး အ အားးးး …ကောင်းလာပြန်ပြီ … အိုး ဒုက္ခပဲ … ထပ် ထွက် တော့မယ် ” တအားအား ညည်းရင်း နောက်ပြန် ဆောင့်နေလိုက်ရာ ဦးလောဟုန် လီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲ လီးအရည်ပြား ယားယံလာပြီး သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်၏။

သဲအိခိုင် မှာလည်း ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်တော့သည်။ ” ရှီးးးးးး အားဟား … ကောင်းလိုက်တာ သဲသဲရယ် ” ဦးလောဟုန်မှာ လီးအား မချွတ်ပဲ သဲအိခိုင် ဂုတ်သားလေးအား ကုန်းနမ်းရင်း တွဲကျနေသော နို့အုံအား အောက်မှနှိုက်ကာ သုံးလေးချက် ဆွဲဆောင့်ပစ်ရာ ဖင်သားစိုင် ကြီးများ တုန်ခါ သွား၏။ သဲအိခိုင်မှာလည်း နုံးချိပျော့ခွေရင်း ဟင်းကနဲ့ သက်ပြင်းချကာ မျက်တောင်လေးများ စင်းကျသွားတော့သည်….ပြီး။

 

Zawgyi

 

လိုက္ေလ်ာခဲ့ရ

ရန္ကုန္တိုင္း အုတ္ဖို႔ၿမိဳ႕ေလးမွာ ကုန္းလမ္း ေရလမ္း ေပါက္ေရာက္သျဖင့္ စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ အုတ္ဖို ၿမိဳ႕စြန္ ရပ္ကြက္ေလးထဲ ! ဒို႔႐ိုးရာ … အရက္ဆိုင္ ! ေလးမွာ အနီးနား ရပ္ကြက္ေတြက အစ အကုန္သိေနၾက၏။ အရက္ဆိုင္အား ဦးစီး လုပ္ကိုင္သူမွာ အသက္ ၃၄ႏွစ္ခန႔္ သဲအိခိုင္ ဆိုေသာ မိန္းမေခ်ာတေယာက္ ျဖစ္သည္။ အရက္ျဖဴဆိုင္ ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳပ္ ေၾကာ္ေလွာ္ထားေသာ အျမည္းစုံလင္စြာျဖင့္ ဘီယာႏွင့္ ႐ႊမ္ပါ တြဲဖက္ေရာင္းခ် ေပး၏။ သဲအိခိုင္မွာ အိမ္ေထာင္သည္ တဦး ျဖစ္ၿပီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ပါးနပ္သျဖင့္ အရက္ဆိုင္ေလးမွာ ေနည မျပတ္ အၿမဲ စည္ကားေနေတာ့သည္။ အထူးသျဖင့္ သဲအိခိုင္၏ လႈိင္းထေနေသာ ႏို႔အုံမ်ားႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ လိုက္တိုင္း တုန္ခါေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမ်ားက ပုရိသ အေပါင္းအား ဖမ္းစားထားႏိုင္၏။ ” မသဲ … ဘီအီး ၁လုံးနဲ႔ အခ်ိဳရည္ တစ္လုံး ထပ္ေပးဗ်ာ ”

” ေအးေအး … ေမာင္တိုး … အခ်ိဳရည္ကေတာ့ လိေမၼာ္ပဲ ရမယ္ေနာ္ ” ” မိသဲေရ … ငါတို႔ ျမင္းခြာ႐ြတ္ သုပ္ တပြဲ … ေပးဦးေဟ့ ” ” ျမင္းခြာ႐ြက္က … ဒီေန႔မရတာ ကိုေမာင္တင့္ေရ … မုန္လာခ်ဥ္သုပ္ေလး … အားေပးေလ … ရွယ္ သုပ္ေပးမွာေပါ့ ” ” ေအးပါဟာ … မရွိေတာ့လည္း ရွိတာသာ သုပ္ … င႐ုပ္သီး စပ္စပ္ေလးေနာ္ ” ” အြန္းပါ … ကိုေမာင္တင့္ရဲ႕ … ဒီဘက္က ကိုသိန္းတို႔ေရာ … အသုပ္ မွာဦးမလား လက္စနဲ႔ … တခါတည္း သုပ္မလို႔ ” သဲအိခိုင္ တေယာက္ ဆိုင္ေလးထဲ လွည့္ပတ္သြားကာ ေဖါက္သည္မ်ားအား လိုက္ေမးေနေတာ့သည္။ စားပြဲထိုး ငွားျပန္လ်င္ သားေလာက္ အ႐ြယ္ေလးမ်ားႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီးမွ သဝန္တိုကာ မူးရမ္းတတ္သျဖင့္ ထပ္မေခၚေတာ့ေပ။ ဆိုင္၏ အေနာက္ဖက္ ပိုက္ဆံရွင္းေသာ စားပြဲခုံေလးေဘးတြင္ အေၾကာ္အေလွာ္မ်ားႏွင့္ အသီးအ႐ြတ္မ်ား သုပ္ရန္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပန္းကန္စင္ေလးေပၚ မွာထားေသာ အသုပ္မ်ားအား ဆက္တိုက္သုပ္ကာ ဆိုင္ထဲ သြားခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္။

ဆိုင္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း သူမ ေနာက္ပိုင္းအလွအား ခိုးၾကည့္ကာ မ်က္စိအရသာ ခံရင္း စိတ္ကူးျဖင့္ ပစ္မွားေနၾကသူမ်ား အမ်ားႀကီးရွိၾက၏။သဲအိခိုင္အား ေနာက္မွၾကည့္လ်င္ အပ်ိဳ အရႈံးေပးရေအာင္ပင္ ခႏၶာကိုယ္က ဆြဲေဆာင္မႈ႕ ရွိသည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ တရပ္ကြက္ေက်ာ္မွ ဦးလွေမာင္မွာ အဆိုးဆုံး ျဖစ္၏။ ဦးလွေမာင္မွာ အသားမဲမဲ ဆံပင္တိုတိုေကာက္ေကာက္ လက္ျပင္ကိုင္းကိုင္းျဖင့္ ေငြတိုးေပးစားေသာ လူတေယာက္ ျဖစ္သည္။ ” သဲသဲ … ေအာင္ႀကီးေရာ ” ” မနက္ကတည္းက တေနကုန္ ေသာက္ၿပီး … အခန္းထဲ ေသေနၿပီေလ ” ” ညၾက … အေျခေနေရာ ” ” ဟင္ … ဒီေန႔ည ဖဲဝိုင္း သြားမယ္ဆိုၿပီး … သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ … ေျပာသံေတာ့ ၾကားထားတယ္ … အိုးးး … လူေတြနဲ႔ … မလုပ္နဲ႔ေလ … ကြၽတ္ ” ဦးလွေမာင္ မွာ ေနာက္ေဖး အိမ္သာဘက္ ေသးသြားေပါက္ၿပီး ဆိုင္ထဲ ျပန္အလာ ခုံေပၚထိုင္လ်က္အေနထားျဖင့္ အိကားေနေသာ သဲအိခိုင္ ဖင္သားႀကီးအား ပြတ္သပ္ေန၏။ မို႔ေမာက္ေသာ ႏို႔အုံႀကီးမွာ စားပြဲခုံေပၚ လက္ေကြးေထာက္ထားသျဖင့္ လက္ေမာင္းသား ႏွစ္ဖက္ေပၚတင္ေနကာ စြင့္ကား ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမွာ ထိုင္ခုံေပၚ အိကားထြက္ေနရသည္။

” ခု … ငါ တအား ထေနၿပီဟာ … ၾကည့္ပါလား … နင့္ လင္ … ညပိုင္း ဖဲဝိုင္းသြားရင္ … ေကာင္းမွာပဲ ” ဦးလွေမာင္မွာ တကယ္ပင္ ရမၼက္စိတ္ ထႂကြကာ ပုဆိုးျပင္ဝတ္သလိုႏွင့္ ခါးပုံစ ျဖည္ကာ ပုဆိုး ေရွ႕ျခမ္းအား ေပါင္လယ္ ေလွ်ာကာ ျပလိုက္ျပန္၏။ ” အမေလး … ဦးတုတ္ႀကီး ဟာကလည္း … ခိခိ … မနက္ကမွ … သဲသဲ … ဂြင္းထုေပးထားတာကို … ပုဆိုး ျပန္ဝတ္ပါဦး … ဆိုင္ထဲ လူေတြနဲ႔ေလ ” ပထမ တႀကိမ္ အလိုးခံၿပီးကတည္းက စံခ်ိန္မွီ လီးပိုင္ရွင္ ဦးလွေမာင္အား သဲအိခိုင္မွ ႏွစ္ဦးထဲရွိခ်ိန္ ဦးတုတ္ႀကီးဟုသာ ေခၚေတာ့သည္။ ေငြသိမ္း စားပြဲခုံေလးမွာ ဆိုင္အေနာက္ဖက္ျခမ္းတြင္ ရွိကာ ႐ုတ္တရက္ ဆိုင္ထဲမွ ၾကည့္လ်င္ စားပြဲေအာက္ပိုင္းအား ေဆးလိပ္ေၾကျငာ ဗင္ဒိုင္းမ်ားျဖင့္ ကာထားသျဖင့္ ခါးတဝက္ေလာက္ထိ မျမင္ရေပ။

ထို႔ေၾကာင့္ ဦးလွေမာင္မွာ အတင့္ရဲေနေတာ့သည္။ မနက္ပိုင္း အျမည္း ခ်က္ျပဳတ္ရန္ အကူငွားထားေသာ မာမာဆိုသည့္ ေကာင္မေလး ျပန္သြားသည္ႏွင့္ သဲအိခ်ိဳမွာ ေရခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္ ဦးလွေမာင္ တေခါက္ ေရာက္လာေသး၏။ မာမာ မွာလည္း အရက္ဆိုင္တြင္ မေနေပ အျမည္းမ်ား ကူညီခ်က္ျပဳတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေန႔တြက္ယူကား သူ႔အိမ္သူ ျပန္ေလ့ရွိသည္။ ဦးလွေမာင္ ေရာက္လာစဥ္ လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီးမွာ မူးအိပ္ေနသျဖင့္ ေနာက္ေဖး ေရဘုံပိုင္ႏွင့္ ေရခ်ိဳးေနေသာ သဲအိခိုင္အား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပင္ ထိုင္ၾကည့္ေန၏။ ဦးလွေမာင္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္ကို မေျပာသာသည့္ အေၾကာင္းတရားကလည္း ရွိေနျပန္သည္။

သဲအိခိုင္မွာ အရက္ဆိုင္ဝင္ေငြႏွင့္ လင္မယား ၂ေယာက္ မပူမပင္ စားႏိုင္ေသာ္လည္း ခ်မ္းသာခ်င္စိတ္ မ်ားကာ ျဖတ္လမ္းမွ လိုက္ေတာ့သည္။ ၂လုံး ၃လုံး ေလာင္းကစားလုပ္ရာ တျဖည္းျဖည္း အေႂကြးတင္လာ၏။ ေႂကြးပူမ်ား မ်ားလာရာ အရက္ထဲ လွည့္ပတ္ေခ်းကာ ေပးရင္း မႏိုင္းမနင္း ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ဦးလွေမာင္ဆီ ေခ်းရာ အလြတ္ေခ်းမရခဲ့ေပ။ လိုအပ္ေနေသာ ေငြ၁၂သိန္းအား ယစ္မ်ိဳးလိုင္စင္အား အေပါင္ထားကာ ၁၅က်ပ္တိုးျဖင့္ ေခ်းယူလိုက္၏။ ၅လ ထိ အတိုး မသတ္ႏိုင္ပဲ အတိုးအရင္းေပါင္းကာ သိန္း၂၀ ေက်ာ္လာစဥ္ ဦးလွေမာင္ ဘက္မွ လိုင္စင္အား အၿပီးသိမ္းရန္ထိ အသံထြက္လာ ေတာ့သည္။ သဲအိခိုင္ တေယာက္ က်င္းထဲၾကပ္ထဲ ေရာက္ကာ ေနာက္ပိုင္း ဦးလွေမာင္ အလိုက် လိုက္ေလ်ာခဲ့ရ၏။

ပထမဆုံး အႀကိမ္မွာပင္ ေမ်ာ့ေနေအာင္ ခံခဲ့ရာ လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီးထက္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ၿပီး ေဂၚလီ၃လုံးပါေသာ လီးမဲႀကီးေအာက္ သတိလစ္မတတ္ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္ကာ အလိုးခံလိုက္ရ၏။ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားမ်ား ကြဲကာ ၃ရက္ခန႔္ ကြတ ကြတျဖင့္ က်ိန္းစပ္ေနသည္။ ခုလည္း သူမ ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ထိုင္ၾကည့္ေနေသာ ဦးလွေမာင္ေၾကာင့္ ေရအျမန္ခ်ိဳးကာ ေရလဲထမိန္ေလး လဲလိုက္ေတာ့၏။ ထမိန္ရင္လ်ားႏွင့္ သဲအိခိုင္ ေနာက္မွ ကပ္လိုက္သြားရာ အိပ္ခန္းထဲတြင္ တခူးခူးျဖင့္ ေဟာက္သံမ်ား ထြက္ကာ အိပ္ေမာ က်ေနေသာ ေအာင္ႀကီးအား ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဦးလွေမာင္ တေယာက္ ရမၼက္စိတ္ ထႂကြေနသျဖင့္ အိပ္ခန္းေပါက္မွ သဲအိခိုင္ ခႏၶာကိုယ္အား ၾကည့္ကာ ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးက ေထာင္မတ္ေန၏။ ” ေကာင္တာနားက ေစာင့္ေလ … ဦးတုတ္ႀကီးရဲ႕ … ကိုေအာင္ႀကီး အိပ္ေနတာ ဟိုမွာ ” သဲအိခိုင္မွာ လင္ေတာ္ေမာင္ အိပ္ေနသည္ကို ခပ္တိုးတိုး ေျပာျပကာ နဖူးမွ ေရစက္ေလးမ်ား တဘက္အေဟာင္းျဖင့္ သုတ္ရင္း လွမ္းေျပာေနသည္။

သဲအိခိုင္ ဆံႏြယ္မ်ားက ေနာက္ေက်ာဘက္ ျဖည္ခ်လိုက္သျဖင့္ ခါးလာက္ထိ စင္းက်ေနသည္။ မ်က္ႏွာႏွင့္ ရင္ၫႊန႔္မွ ေရစက္ေလးမ်ား တဘက္ျဖင့္ အရင္သုတ္ပစ္လိုက္၏။ အစိမ္းေရာင္ အက်ႌ လက္ျပတ္ေလး ဝတ္ေနစဥ္ လက္ေမာင္းအိုး ေဖြးေဖြးေလးၾကားမွ လက္ႏွစ္ဖက္ တိုးထြက္လာကာ ႏို႔အုံမ်ားအား ညႇစ္ေခ်ခံလိုက္ရသည္။ ” အိုး … ဟာကြာ … အဲေလာက္ေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ရင္ … လာလာ … ေကာင္တာနား သြားစို႔ ” သဲအိခိုင္မွာ လင္ျဖစ္သူ ႏိုးလာလ်င္ မိုးမီေလာင္မွာ စိုးသျဖင့္ ဦးလွေမာင္ ေက်နပ္ေစရန္ ဂြင္းထု ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ ” ေဝါ ေဝါ … ဝုန္းးးး ဂ်ိန္းးးးး ဒလိန္းးးး ေဝါ ဝုန္းးးးး ဂ်ိန္းးးး …… ဝုန္းးးးး အုံးးးး ဒလိန္းးးး …… အမေလး ” သဲအိခိုင္ တေယာက္ ဆိုင္တံခါး ပိတ္ရင္း စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္ကာ အခန္းေလးထဲ ေျပးဝင္လိုက္သည္။ လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီးမွာ ညေနကတည္းက ပိုက္ဆံ ၂ေသာင္း မရမက ေတာင္းကာ ဖဲဝိုင္း ထြက္သြားေတာ့၏။

သို႔ေသာ္ ကုတင္ေပၚတြင္ ေပါင္ကားထိုင္ကာ ပုဆိုးအား ေပါင္လယ္ထိေလွ်ာခ်ရင္း လီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ေနေသာ ဦးလွေမာင္ ေရာက္ရွိေနသည္။ မနက္ပိုင္းမွ ဂြင္းထုခိုင္းကာ အာသာမေျပသျဖင့္ ညပိုင္း လိုးရန္ ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ” မိုးႀကိဳးေတြ ပစ္ေနတာ … အရမ္းေၾကာက္တာပဲ ဦးတုတ္ႀကီးရယ္ ” ” မေၾကာက္ပါနဲ႔ … သဲသဲရာ … ဦးေလး ရွိေနတာကို … လာထိုင္ ” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚ တင္ပလြဲဝင္ထိုင္ရင္း ဦးလွေမာင္ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ ေပါင္ၾကားမွာ လီးႀကီးအား စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ လီးႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္သန္းေနၿပီး တုတ္ခိုင္ ထြားႀကိဳင္းလြန္၏။ ထိပ္ဖ်ားမွ ဒစ္ႀကီးေကာ့ေနကာ ဒစ္ဖူး ေနာက္ဖက္ႏွင့္ ေဘးတဖက္ တခ်က္စီတြင္ လီးအရည္ျပားေအာက္ ဖုထစ္ေနေသာ အလုံးေလးမ်ား ျမင္ေနရသည္။ သဲအိခိုင္တေယာက္ လီးႀကီးအား ငုံ႔ၾကည့္ရင္း တင္ပလြဲထိုင္ေနရာမွ ေျခႏွစ္ဖက္လုံး ကုတင္ေပၚတင္ကာ ဦးလွေမာင္ ေပါင္ၾကားထဲ တိုးဝင္လိုက္ျပန္၏။ ဦးလွေမာင္ မွာ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္လာေသာ သဲအိခိုင္ ကိုယ္လုံး ထြားထြားအား ေပြ႕ဖက္ကာ မ်က္ႏွာေလး ဆြဲေမာ့လိုက္သည္။

မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း ပါးေဖါင္းေဖါင္း ေလးနင့္ မ်က္ႏွာဝိုင္းေလး ေပၚမွ မ်က္ဝန္းနက္ႀကီးက တစုံတခုအား ေတာင္းဆိုေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရ၏။ ပါးျပင္ေလးအား နမ္းရာ သဲအိခိုင္မွာ ဦးလွေမာင္ ေက်ာျပင္အား တင္းက်ပ္စြာ ျပန္လည္ဖက္တြယ္လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ကာ ထမိန္ေပၚမွ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ေပးရင္း ကုတင္ေပၚ အသာလွဲခ်ပစ္၏။ ကိုယ္လုံးခ်င္း ထပ္ကာ အနမ္းမပ်က္ပဲ သဲအိခိုင္ အက်ၤ ီၾကယ္သီးမ်ားအား တလုံးခ်င္း ဆြဲျဖဳတ္ေနသည္။ ” အင္းဟင္း … ႁပြတ္ … ပလပ္ ပလပ္ ” အက်ၤ ီခြၽတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ပုခုံးသား ေဖြးေဖြးေအာက္ မို႔ေမာက္ ထြက္ကာ ႏို႔အုံႀကီးအား မႏိုင္တႏိုင္ ထိန္းထားေသာ အသားေရာင္ ေဘာ္လီကိုပါ ထပ္မန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္၏။အနည္းငယ္ အိတြဲေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးထိပ္မွ ႏို႔သီးေခါင္း ပန္းေရာင္ေလး ၂ခုက ေခါင္းေထာင္ေနသည္။ ” အားပါး … လွလိုက္တာ … သဲသဲရာ … ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” ဦးလွေမာင္မွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးစို႔ရင္း လက္တဖက္က ဗိုက္သားေလးပြတ္ကာ ထမိန္အား ျဖည္ခ်ၿပီး ေျခရင္းဘက္ တြန္းခြၽတ္ရာ သဲအိခိုင္မွာ တင္းေကာ့ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား တျခမ္းဆီ ႂကြေပးလိုက္၏။

ျဖဴဝင္းေသာ ဗိုက္သားေလးေအာက္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေမ်ာ့ႀကိဳးေလးၾကားမွ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ထိုးထြက္ေနကာ အထဲမွ ေစာက္ဖုတ္အုံမွာ ေဖါင္းႂကြေနသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလး ထပ္ခြၽတ္ရာ အေမႊးပါးပါးေလးႏွင့္ အေခါင္းေပါက္အထက္နား နီညိဳေရာင္ အဖတ္ေလး ၂ဖတ္ လန္ေနၿပီး အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္း အေပၚ၌ ေစာက္စိထိပ္ အဆံေလးမွာ ျပဴးထြက္ေန၏။ ဦးလွေမာင္ ညာလက္က ေစာက္ပတ္အုံအား လက္ဖဝါးႏွင့္ အုပ္ကိုင္ကာ အဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ လက္ခလယ္ေကြးၿပီး ပြတ္ဆြဲကာ ေခါင္းေထာင္ေနေသာ ေစာက္စိအား ဖိကုတ္လိုက္ျပန္သည္။

” အ …… အဟင့္ ရွီးးးး းးးး ” ႏို႔သီးေခါင္းေလး စို႔လိုက္ ေစာက္ဖုတ္ကလိလိုက္ႏွင့္ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ရမၼက္စိတ္ ထႂကြေနခ်ိန္မို႔ ေဘးနား ကိုယ္တေစာင္း လွဲေနေသာ ဦးလွေမာင္ လီးအား ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ဦးလွေမာင္မွာ ႏို႔စို႔ရင္း ကြမ္းစားထားေသာ ပါးစပ္မွာ ေအာက္ဘက္ တျဖည္းျဖည္း ေ႐ြ႕သြားေန၏။ဗိုက္သားေလးအား လွ်ာအျပားလိုက္ယက္ကာ ခ်က္ေပါက္ေလးထဲ လွ်ာထိပ္ထိုးသြင္းကာ ေမႊေပးလိုက္ျပန္သည္။ ” ဟူးးးး ရွီးးးး …… ဦးတုတ္ႀကီးရာ … အင္းဟင္း ” ခ်က္ေပါက္ေလးအား ေဘးမွ ကန္လန႔္ဖ်က္ ထိုးစြေပးရင္း သဲအိခိုင္ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲ ဒူးေထာင္ေနရာယူကာ ေပါင္ၿခံအား ဆြဲၿဖဲပစ္၏။

ေပါင္ဂြတည့္တည့္ ဆီးခုံးမွာစ၍ ဖင္ၾကားထိ အေမႊးမ်ား ထိစပ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးအား လွ်ာျဖင့္ ပင့္ယက္ေတာ့သည္။ ” အို႔ … အာ …… ဟာ … ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ … ဦးတုတ္ႀကီးရယ္ … အီးးးး အ အ …… ငရဲေတြ ႀကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ … အဟင့္ … မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ဆို … ဟာ့ ရွီးးးးးးးး … အို႔ အ အားးးး ” အဖုတ္တျပင္လုံး ပင့္ယက္ရင္း ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္စိအား လွ်ာထိပ္ျဖင့္ ကေလာ္လိုက္ရာ သဲအိခိုင္ ဖင္ႀကီး ေကာ့တက္သြားရ၏။ တေနကုန္ အရက္ေရာင္းေနသည္မို႔ ဆိုင္းသိမ္းခ်ိန္ မိုး႐ြာလာသျဖင့္ ေရမခ်ိဳးရေသးေပ။ ဦးလွေမာင္မွာ သဲအိခိုင္ ေပါင္ၾကားမွ ေခြၽးနံ႔ ေသးနံ႔မ်ားအား မက္မက္ေမာေမာ ရႈကာ အဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္ေပးေနသည္။ သဲအိခိုင္ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ လူးလိမ့္ေနရင္း အိပ္ယာခင္းမ်ား ဆြဲလိုက္ ႏို႔အုံ႔အား ညႇစ္လိုက္ ႏွင့္ အသံထြက္ ညည္းေနေတာ့၏။ ခဏအၾကာ အဖုတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာကာ ဖင္ႀကီး ေျမာက္တက္ေနၿပီးမွ ေအာက္ကို ျပန္က်လာသည္။ အသက္းမွ်င္းရႈကာ ထထိုင္ၿပီး ဦးလွေမာင္ ေက်ာျပင္အား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားျပန္၏။

” ဟင့္ ဟင့္ … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ … အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ … ရွီးးးး းးးး … အရမ္းခ်စ္တယ္ ” တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ ဦးလွေမာင္ ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေလးဖက္ကုန္း၍ လီးႀကီးအား ကိုင္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေဂၚလီ ၃လုံးႏွင့္ လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထေနေသာ လီးႀကီးမွာ သဲအိခိုင္ပါးစပ္ထဲ တဆက္ဆက္ တုန္ေနရွာ၏။ သဲအိခိုင္မွာ ေခါင္းငုံ႔ရင္း ဒစ္ဖူး ေအာက္ဖက္ ေမးသိုင္းႀကိဳး ေနရာေလးအား လွ်ာျဖင့္ ထိုးကလိကာ လီးထိပ္အား သြားျဖင့္ မနာတနာေလး ကိုက္ေပးလိုက္သည္။ ” အားဟား … ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ … သဲသဲရယ္ … ရွီးးးး ပါးစပ္ထဲ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္ … ထုတ္ေတာ့ … အီးးးးးး အင္းဟင္း ” ဦးလွာေမာင္မွာ ေလးဖက္ေထာက္ လီးစုပ္ေပးေနေသာ သဲအိခိုင္ ပုခုံးအား ဆြဲထူၿပီး ကိုယ္တပတ္ လွည့္ကာ ကုတင္ေပၚ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္း ျပန္၏။ေလးဖက္ေထာက္ အေနထားႏွင့္ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္၂ျခမ္းအား ၿဖဲလိုက္ရာ ဖင္ဝ နီညိဳေလးက စူပြစူပြေလး ျဖစ္ေနရွာသည္။

ဖင္ဝေလးထဲ တံေတြးေထြးခ်ကာ လက္မႏွင့္ ဖိထိုးလိုက္ျပန္၏။ ” အ … အဟင့္ … ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔ … သိပ္အဆန္းထြင္တာပဲကြာ … ရွီးးးးး းးးးး အင္းဟင္းးးးး ” ဖင္ေပါက္ထဲ လက္မဖိသြင္းရင္း ေစာက္ေခါင္းဝထဲ ဒစ္ဖူး ေတ့သြင္းရာ သဲအိခိုင္ ဖင္ႀကီး ေျမႇာက္တက္လာ ေတာ့သည္။ ” အမေလးးးး …… ျဖည္းျဖည္း … နာတယ္ … အ ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ေစာက္ရည္စိမ့္ေနလို႔ တရစ္ခ်င္း ဝင္သြားေပမယ့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲ ၾကပ္ေနေတာ့၏။လီးအရင္းထိ သြင္းကာ ခဏရပ္ၿပီး ဖင္ဝေလးအား ညာဘက္ လက္မေလးျမဳတ္ကာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ညႇစ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ” အို႔ …… အ … အားဟား … အ ဟင့္ … ရွီးးးးး ” ညည္းသံေလးမ်ား ေပးလာသျဖင့္ လီးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုတ္လိုက္ရာ အဖုတ္အတြင္းသားမ်ား လိပ္ပါလာ၏။

သဲအိခိုင္ ခါးေလး ခြက္ကာ စုပ္သပ္ေနျပန္သည္။ တခ်က္းခ်င္း လိုးကာ ဖင္ေပါက္ေလးအား ထိုးစြရင္း လီးအရင္းထိ ဇပ္ကနဲ႔ ေဆာင့္ပစ္လိုက္စဥ္ လီးအရည္ျပားအား ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား မ်ားက ခပ္စီးစီး ညႇစ္ေပးေန၏။ တခ်က္တခ်က္ နာတယ္ ေျပာေနေပမယ့္ ဦးလွေမာင္မွာ မရပ္ေတာ့ေပ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ေလသံမိုးသံႏွင့္ အတူ အခန္းေလးထဲ လီးဝင္လီးထြက္ သံမ်ား ညည္းသံမ်ား ဆူညံေနေတာ့၏။ မနားတမ္းလိုးရင္း ဦးလွေမာင္ လီးႀကီးမွာ ေစာင္ေခါင္းထဲ တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ေသြးတိုးလာရသည္။ သဲအိခိုင္မွာလည္း ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဒစ္ႀကီးမွ ခ်ိတ္ဆြဲေနသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား မ်ားက အလိုေလ်ာက္ ညႇစ္ေပးေနမိသည္။ဦးလွေမာင္မွာ ဖင္ဝထဲ ထည့္ထားေသာ လက္မေလးအား ထုတ္ကာ သဲအိခိုင္ ခါးေလးအား လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ စုံကိုင္ရင္း အားရွိသေလာက္ ဆြဲလိုးလိုက္၏။

” အမေလးးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ … ဦးတုတ္ႀကီးရယ္ … ဟုတ္တယ္ …… လိုးလိုး … အဟင့္ ဟင့္ … မညႇာနဲ႔ … သဲသဲ … ၿပီးေတာ့မွာ … အို႔ အ အားးးး … အဟင့္ … ထြက္ ထြက္ … ထြက္ကုန္ပါၿပီ …… အားးးး အားးးးး ” သဲအိခိုင္တေယာက္ အသံေပါင္းစုံ ညည္းရင္း ေခါင္းေလး ဘယ္ညာရမ္းကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ၿပီး ဦးလွေမာင္ လီးအား ေစာက္ပတ္ေလးျဖင့္ ညႇစ္ထားလိုက္သည္။ လီးအရည္ျပား ညႇစ္ခံရသျဖင့္ ဦးလွေမာင္ မွာလည္း အခ်က္၂၀ခန႔္ တရစပ္ ဆြဲလိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္ကာ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားေတာ့၏။ ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးကာ ေစာက္ပတ္အုံႏွင့္ ဆီးခုံး ကပ္ထားရင္း သဲအိခိုင္ ေက်ာေပၚ ေမွာက္ခ် ပစ္လိုက္သည္။ သဲအိခိုင္မွာလည္း ေလးဖက္ကုန္းေနရာမွ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ကာ တအီးအီး ညည္းရင္း အနားယူေနေတာ့၏။ ထို႔ေနာက့္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းကာ အဝတ္ေဟာင္း တခုႏွင့္ ဦးလွေမာင္ လီးႀကီးအား သန႔္ရွင္းေပးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ထမိန္ႏွင့္ သူမေပါင္ၿခံအား သုတ္ကာ အခန္းျပင္သို႔ ထြက္ရင္း ေသးသြားေပါက္ကာ ခဏအၾကာမွွ ျပန္ဝင္လာ၏။

ဦးလွေမာင္လည္း ေနာက္ေဖး အိမ္သာဖက္ ေသးသြားေပါက္ၿပီး အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာရာ သဲအိခိုင္မွာ ကုတင္ေပၚ ေမွးေနေတာ့သည္။ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာရင္း ဦးလွေမာင္မွာ ႏူတ္ဆက္ၿပီး ျပန္သြား၏။ ဘယ္ခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ မသိလိုက္ပဲ မနက္လင္းသည္ႏွင့္ လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီး အိမ္ျပန္လာကာ သူမ ေဘးနား အိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အိပ္ယာထရာ ႏို႔အုံမ်ား က်ိန္းေနေတာ့၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာလည္း ဦးလွေမာင္ လီးဒဏ္ေၾကာင့္ နာက်င္ေနေသးသည္။ အိပ္ခန္း ႀကိဳးတန္းေပၚမွ ေဘာ္လီတထည္ လွမ္းယူၿပီး မဝတ္ေတာ့ပဲ အက်ၤ ီ အပြတထည္အား ဝတ္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ထြက္ခဲ့လိုက္၏။

ေရဘုံပိုင္ နား အေရာက္ မေန႔က ေနာက္ေက်ာမွာ ၾကည့္ေနသည့္ ဦးလွေမာင္ အေၾကာင္း ျပန္သတိရကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဆစ္ကနဲ႔ ခံစားမိလိုက္ျပန္သည္။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး နာရီၾကည့္ေတာ့ ေဈးဝယ္ရန္ ေစာေနသျဖင့္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္ကာ လင္ျဖစ္သူ ေဘးနား ခဏျပန္လွဲလိုက္၏။ ခဏအၾကာ အကူေခၚထားေသာ မာမာဆိုသည့္ ေကာင္မေလး လာမွ ေဈးဝယ္ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေဈးသို႔ အသြား ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ၾကည့္ေနသလို ခံစားရသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ရာ လင္ျဖစ္သူ၏ ေထာ္လာဂ်ီ ကားအုံနာအား ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ” ေအာင္ႀကီးေရာ … သဲသဲ ” ” အိပ္တုန္း ဦးစံ … သမီးက ေဈးလာဝယ္တာ ” သဲအိခိုင္ လွည့္ၾကည့္သည္ႏွင့္ ေအာင္ႀကီး ဆရာ ဦးအိုက္စံမွာ ေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးအား ၾကည့္ေနရာမွ အၾကည့္ေ႐ြ႕ကာ စကားျပန္ေျပာေနသည္။

” ေအးေအး … ကုန္ပို႔ရမွာ ၂ညအိပ္ ၃ရက္ ၾကာမယ္ … ေအာင္ႀကီး ေဂါက္ေၾကးေတြ လာထုတ္ရင္း … အိမ္လာခဲ့ဦး … ဒီေန႔ေနာ္ ” ” ဟုတ္ … ဆရာ ” ဦးအိုက္ဆံအား ႏူတ္ဆက္ကာ ေဈးဝယ္ၿပီး ေဈးက ျပန္လာေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ေအာင္ႀကီးအား ေထြလာဂ်ီ ကုန္ရေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္၏။ ေအာင္းႀကီးမွာ မယားျဖစ္သူ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေရမိုးခ်ိဳးကာ ေထာ္လာဂ်ီ ေမာင္းရန္ ထြက္သြားေတာ့သည္။ မာမာႏွင့္ အျမည္းအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ ၿပီးစီးကာ ေရခ်ိဳးဖို႔ စဥ္းစားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းထဲ ကိုယ္တပိုင္း မွန္ခ်ပ္ထဲ သူမကိုယ္သူမ ၾကည္ရင္း ခ္ခ္ကနဲ႔ ရယ္မိေတာ့၏။ မနက္က ေဈးဝယ္ရာ ေဘာ္လီ မပါသျဖင့့္အက်ၤ ီခြၽတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမွာ က်ိန္းေနၿပီး အရင္ထက္ မို႔ေမာက္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ ထမိန္ရင္လ်ားရင္ ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္ရာ ေစာက္ေမႊးအုံအား ျမင္သည္ႏွင့္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္ေပၚလာရ၏။

မေန႔က ၅ႀကိမ္ေျမႇာက္ အလိုးခံခဲ့ရာ ဦးလွေမာင္မွာ ႏို႔အုံ ႏွစ္ဖက္အား ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ညႇစ္ေခ်ကာ ေဆာင့္လိုးသျဖင့္ ခုထိ ဆီးစပ္ေလး ေအာင့္ေနတုန္းပင္။ ေရခ်ိဳး ၿပီးသည္ႏွင့္ အသားေရာင္ ေဘာ္လီေလး ဝတ္ရာ စူထြက္ေနေသာ ႏို႔အုံအား အကုန္ မဖုံးႏိုင္ေပ။ ဗီဒို ေအာက္ထပ္မွ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ထမိန္ အနက္ေရာင္ ေျဗာင္ေလးႏွင့္ အက်ၤ ီ ကိုယ္ၾကပ္ အဝါေရာင္ လက္ျပတ္ေလး တြဲဝတ္လိုက္သည္။ ဆံႏြယ္မ်ား ေခါင္းစည္းႀကိဳးေလးႏွင့္ စုခ်ည္ကာ ေနာက္ေက်ာဘက္ ပို႔ထားလိုက္ျပန္၏။ ဆိုင္မဖြင့္ေသးပဲ အိမ္ေရွ႕ တံခါးဖြင့္ကာ လင္ျဖစ္သူ ဆရာ ဦးအိုက္စံ ေနအိမ္သို႔ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ လမ္းမေပၚမွ မသြားပဲ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမွ ေလွ်ာက္ရင္း ဦးအိုက္စံ၏ ၿခံေရွ႕ ေရာက္လာခဲ့၏။

လူရိပ္လူေျခ ၾကည့္ကာ ၿခံတံခါးဖြင့္ ဝင္လာလိုက္သည္။ ” ေဟာ … သဲသဲ … ေအာင္ႀကီး ပိုက္ဆံ လာထုတ္တာ ထင္တယ္ … ေနာင္ေဖးခန္းမွာ ဆရာအိုက္စံ ရွိတယ္ … ဝင္သြားလိုက္ ” ” ဟုတ္ … ဦးေလးၿမိဳင္ … ကားထြက္ၿပီေပါ့ ” ” ေအးေလ … ေအာင္ႀကီးတို႔ အုပ္စုက … သြားတာ ၁နာရီေလာက္ရွိၿပီ … ငါက ဘရိတ္ေလး ျပင္ေနလို႔ေဟ့ ” တၿခံလုံး တိတ္ဆိတ္ေနကာ အင္ဂ်င္ခ်ထားေသာ ေထာ္လာဂ်ီ ၂စီးသား က်န္ေတာ့၏။ သဲအိခိုင္မွာ ဦးၿမိဳင္အား ႏုတ္ဆက္ၿပီး အိမ္မႀကီးထဲ မဝင္ပဲ ေဘးမွ ကပ္ေလွ်ာက္လာကာ ေနာက္ေဖး အခန္းေလးေရွ႕ အေရာက္ တံခါးကေစ့ထားတာသျဖင့္ တြန္းဝင္ၿပီး တံခါးဂ်က္ထိုးလိုက္သည္။ အထဲေရာက္ေတာ့ ဦးအိုက္စံမွာစားပြဲခုံ ေဘးမွ ခုံတလုံးေပၚ ထိုင္ရင္း ဘီယာေသာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရ၏။

သဲအိခိုင္ ဝင္လာသည္ႏွင့္ ဦးအိုက္စံမွာ ထလာၿပီး ခါးေသးက်ဥ္ေလးအား ဖမ္းကိုင္ရင္း ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္အား တ႐ႊတ္႐ႊတ္ နမ္းရႈိက္လိုက္၏။ ” ေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီ … သဲသဲရယ္ ” ” ဟင္ … ဆိုင္အတြက္ အျမည္းေတြ ခ်က္ျပဳပ္ေနရေသးတာေလ … ဦးစံကလည္း … ၿပီးတာနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳး ထြက္လာခဲ့တာ ” စကားေျပာၿပီး ဦးအိုက္စံ ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ကာ ျပန္လည္ နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။

” တရက္ၿပီးတရက္ ပိုလွလာၿပီး … ဖင္ႀကီးက ေကာ့ထြက္ေနတာ … ေအာင္ႀကီးက မလိုးႏိုင္ဘူး ထင္တယ္ ” ” အိုးးး … ဦးစံေနာ္ … ေတြ႕လိုက္ရင္ လူကို လိုးဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနတာ … ဟြန႔္ … ဆိုင္ျပန္ဖြင့္ရ ဦးမွာေနာ္ … အခ်ိန္မရဘူး … ကိုေအာင္ႀကီး ေခါက္ေၾကးေတြ အကုန္ထုတ္ၿပီး အေႂကြးေတြ ဆပ္ရဦးမွာ ” ” အင္းပါ … ေအာင္ႀကီး ေခါက္ေၾကး … ၁သိန္း၂ေသာင္းရယ္ … ေဟာဒီက သဲသဲဖို႔ ၅ေသာင္းရယ္ … အားလုံး ၁သိန္း ၇ေသာင္း ထုတ္ထားၿပီးသားပါ … ခုံေပၚမွာေလ … လာလာ ” စကားေျပာရင္း ဦးအိုက္စံမွာ ဘီယာေသာက္ေနေသာ စားပြဲခုံနား ေခၚလာလိုက္၏။ စားပြဲခုံေပၚတြင္ ၁ေထာင္တန္ အထပ္လိုက္ေလးအား သေရပင္ႏွင့္ စီးထားသည္ကို ျမင္ေနရသည္။ ပိုက္ဆံထုတ္အား ျမင္သည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္ မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာေတာ့၏။

” အာ့မို႔ … ဦးစံကို ခ်စ္ေနရတာ … သိလား ခိခိ … လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ … သဲသဲ တကယ္အခ်ိန္ မရလို႔ ” ” ဘာလုပ္ရမွာလည္း … သဲသဲရယ္ ” ” အာ … လိုးဖို႔ … လိုးဖို႔ေျပာတာေလ … ဦးစံရဲ႕ … သိသားနဲ႔ … ဟြန႔္ ” သဲအိခိုင္မွာ စကားေျပာရင္း စားပြဲခုံ ႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္း အခန္းေဒါင့္ရွိ ကုတင္ေပၚ တင္ပလြဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။။ကိုယ္က်ပ္ အက်ၤ ီေလးခြၽတ္ကာ အသားေရာင္ ေဘာ္လီခ်ိတ္အား လက္ေနာက္ျပန္ ျဖဳတ္ခ်လိုက္ျပန္၏။ ထမိန္ အထက္ဆင္အား ျဖည္ခ်ရင္း ပက္လက္လွန္ လွဲရာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးေအာက္ ေဖါင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံမွာ ေပါင္ဂြေလးထဲ ျပဴးထြက္ေနသည္။ ဦးအိုက္စံမွာ စားပြဲခုံေပၚမွ ေသာက္လက္စ ဘီယာခြက္အား အကုန္ေမာ့ခ်ကာ ကုတင္နား တိုးကပ္လာရင္း သဲအိခိုင္၏ ကိုယ္လုံးအလွအား စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။

” ဘာလို႔ ၾကည့္ေနတာလဲ … ဟင့္ … ဦးစံလည္း ခြၽတ္ေလ ” ” အားပါး … တကယ္ကို လွတယ္ … သဲသဲရယ္ ” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ဦးအိုက္စံမွာ ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ လီးႀကီး ေပါင္ၾကားထဲ အေျမႇာင္းလိုက္ ရမ္းခါေနကာ လဥ၂လုံးက တြဲေလာင္းက်ေနေတာ့သည္။ အေမႊးမွ်င္ထူသူမို႔ ခ်က္ေအာက္နားမွ ဆီးခုံးေပၚထိ အေမႊးမ်ား ထိစပ္ေနရာ လေမႊးမ်ားမွာ လဥမ်ားေဘးနာထိ ေပါက္ေရာက္ေနသည္ကို ျမင္ေနရ၏။ ဦးအိုက္စံ ကုတင္ေစာင္း ဝင္ထိုင္သည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္မွာ ကုတင္ေအာက္ ဆင္းၿပီး ေပါင္ၾကားေရွ႕ တည့္တည့္ ဒူေထာက္ေနရာယူလိုက္ျပန္သည္။ လီးႀကီးအား လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးရင္း ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ဟကာ ႁပြတ္ကနဲ႔ ဆြဲစုပ္ပစ္၏။ ဦးအိုက္စံ လီးႀကီးမွာ သဲအိခိုင္ ပါးစပ္ထဲ ခဏေလးႏွင့္ မာထင္လာေတာ့သည္။ ဦးအိုက္စံ လီးႀကီးကလည္း လင္ျဖစ္သူ ေအာင္ႀကီးလီးႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ေပ။

ဦးလွေမာင္ လီးေလာက္ မတုတ္ေပမယ့္ အရွည္မွာ ၈လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိ၏။ ရသေလာက္ ပါးစပ္ထဲ မ်ိဳကာ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ယက္လိုက္ ဆြလိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ” အမေလး … ေကာင္းလိုက္တာ သဲသဲရာ … အီစိမ့္ေနၿပီ … ခဏထုတ္ဦး … သဲသဲ ေစာက္ပတ္ေလး ယက္မလို႔ ” ဦးအိုက္စံႏွင့္ သဲအိခိုင္မွာလည္း ၅ခါ ေလာက္ လိုးဖူးထားသျဖင့္ တေယာက္အႀကိဳက္ တေယာက္ သိေနၾက၏။ ညစ္တီးညစ္ပတ္ တစ္တစ္ခြခြ ေျပာဆိုလိုးျခင္းကို သဲအိခိုင္ ႏွစ္ၿခိဳက္လွသည္။

ဦးလွေမာင္ႏွင့္ ဦးအိုက္စံ မတူသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ” အင္း … ေစာက္ပတ္ႀကီးက … ေဖါင္းကားေနတာ … ဘယ္လာက္ေတာင္ အလိုးခံခ်င္ေနလဲ … သဲသဲရယ္ … ဦးစံ ယက္ၿပီးတာနဲ႔ … လိုးေပးမွာပါ ” ဦးအိုက္စံမွာ လီးမႀကီးပဲ လီးတန္အရွည္ႏွင့္ ရမၼက္ေသြး ႂကြေစေသာ စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ဆြဲလိုးႏိုင္သည္မို႔ သဲအိခိုင္ စြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေငြေၾကး ေပးကမ္းသည့္အျပင္ အလိုးသန္သူမို႔ လင္မသိေအာင္ ခံေနမိ၏။ ဦးအိုက္စံကလည္း အပ်ိဳ အအို မေ႐ြးပဲ ေငြႏွင့္ မွ်ားကာ သူလီးအား စြဲလမ္းသြားေအာင္ လိုးေပးတတ္သည္။ အထူးသျဖင့္ လင္ရွိမယားမ်ားအား အမ်ားဆုံး ေခၚလိုးတတ္၏။

သဲအိခိုင္အား ေအာင္ႀကီး မလိုးႏိုင္မွန္း သိ၍ ပိုက္ဆံလာထုတ္တိုင္း လီးအား မျမင္ ျမင္ေအာင္ ျပကာ လမ္းေၾကာင္းခင္းထားၿပီး လူခ်င္းရင္းႏွီးလာမွ အပိုင္ ခ်ဳပ္လိုးေတာ့သည္။ ဦးအိုက္စံ အားသာခ်က္မွာ သူ၏ ေထာ္လာဂ်ီ ယဥ္ေမာင္း သမားမ်ားအား အရက္ဖိုးမွ လြဲ၍ ပိုက္ဆံထုတ္မေပးေခ်။ ယဥ္ေမာင္းသမားမ်ား၏ မယားမ်ားကို အိမ္ေခၚပိုက္ဆံရွင္း ေပးကာ အခြင့္ေရး ရသည္ႏွင့္ တက္လိုးပစ္၏။ ယဥ္ေမာင္းသမား အမ်ားစုမွာလည္း လမ္းတြင္ အခ်ိန္ကုန္ကာ မယားျဖစ္သူမ်ား၏ အိမ္ေထာင္ေရး သုခအား ရက္ျခားသာ ေပးႏိုင္သည္။ လစ္လပ္ေနေသာ ရက္မ်ားအား ဦးအိုက္စံထံ လာကုန္းေနၾကရ၏။ ခုလည္း လင္မရွိခ်ိန္ လီးစုပ္ေပးေနေသာ သဲအိခိုင္အား ကုတင္ေပၚဆြဲတင္ကာ ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းၿဖဲကာ ေစာက္ဖုတ္အား ကုန္းယက္ေတာ့သည္။

သဲအိခိုင္ ေစာက္ပတ္မွာ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား ေဖါင္းႂကြေနၿပီး ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ အနံ႔သက္ကင္းေနသည္မို႔ ဦးအိုက္စံ တေယာက္ တျပတ္ျပတ္ႏွင့္ အားရပါးရ ယက္ေပးေန၏။ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲလာသည္ႏွင့္ တအုံလုံး လွ်ာအျပားလိုက္ သိမ္းယက္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာထိပ္ေလးအား စုခြၽန္သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္ ေစာက္စိအား ဆြဲစုက္လိုက္မို႔ သဲအိခိုင္ဖင္ႀကီး ေလထဲ ေျမႇာက္တက္လာကာ ေပါင္တန္မ်ား တဇပ္ဇပ္ တုန္ခါလာရ၏။ ေစာက္စိထိပ္ေလးအား ဖိကိုက္ကာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ လက္ခလယ္သြင္းၿပီး အရည္မ်ား ထြက္က်လာသည္အထိ လက္ႏွင့္ လိုးေပးေနျပန္သည္။

” အားးး … အဟင့္ ဟင့္ … မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး … ဦးစံရယ္ … အမေလးးးး ရွီးးးးး းးးး …… ကြၽတ္ …… အ အားးးး အဟင့္ ” ” ဘယ္လိုေနလဲ သဲသဲရယ္ … ေကာင္းလားဟင္ ” ေစာက္စိေလးအား ဖိကိုက္ထားရာမွ လြတ္ကာ ေကာ့ပ်ံေနေသာ သဲအိခိုင္အား ေမးေနေတာ့၏။ ” အင္း အင္း … ေကာင္းတယ္ … ေကာင္းလြန္းလို႔ … တက္လိုးေပးပါေတာ့ … ဦးစံရဲ႕ … ဟင့္ ဟင့္ ” ” လိုးေပးမွာေပါ့ … သဲသဲရယ္ … ေစာက္ပတ္က ယြေနၿပီလား ” ” လိုးပါေတာ့ဆို … ဦးစံရယ္ … အ အမေလး … ဟုတ္တယ္ … ေစာက္ဖုတ္က ယားေနပါၿပီ … လီးႀကီးနဲ႔ လိုးေပးပါေတာ့ ေနာ္ေနာ္ … အင္းဟင္း … ဟင့္ ဟင့္ ” သဲအိခိုင္ ငိုသံပါေလးျဖင့္ ေတာင္းဆိုမွ ေပါင္ၾကားထဲ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲကာ ေဖါင္းကားေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးထိပ္ ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။

” ဗ်စ္ …… ဗြပ္ … အားးးး …… အဟင့္ … စြပ္ ဘြတ္ဘြတ္ … ေကာင္းလိုက္တာ ဦးစံရယ္ … ကြၽတ္ … လိုးလိုး ” ” ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲထား သဲသဲ … ဦးစံ ေပါင္ထမ္းၿပီး လိုးမယ္ ” ဦးအိုက္စံ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္မွာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ေျမႇာက္ကာ ပုခုံးေပၚ ခ်ိတ္တင္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အား ၿဖဲေပးလိုက္၏။ ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္ေပါင္ႏွစ္ဖက္အား ပုခုံးေပၚထမ္းကာ ေဆာင့္လိုးပစ္သည္။ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ အရွိန္ျဖင့္ ဝင္လာရာ လီးကရွည္သျဖင့္ ဒစ္ဖူးမွာ သားအိမ္ဝ ေဆာင့္မိေတာ့၏။ လီးအရင္းထိ ပစ္လိုးတိုင္း သားအိမ္ကြဲမတတ္ ခံစားရသျဖင့္ သဲအိခိုင္တေယာက္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အံႀကိတ္ခံေနရသည္။ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္မွာ ဦးအိုက္စံ ေဆာင့္လိုးတိုင္း လႈပ္ခါယမ္းကာ ကုတင္ေပၚ အိကားသြားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ ဒစ္ဖူးက ခ်ိတ္ဆြဲေနရာ သဲအိခိုင္တေယာက္ လီးအရသာ ေတြ႕လာေတာ့၏။

” ေဆာင့္ ေဆာင့္ … အင္း ဟုတ္တယ္ …… အ အားးးးး ရွီးးးးး … ျမန္ျမန္ လိုး …… အမေလးးးး အင္းဟင္း …… လိုးစမ္းပါ ဦးစံရဲ႕ …… အဟင့္ ဟင့္ … သဲသဲ ၿပီးခ်င္ေနပါၿပီဆို … အားးးး ရွီးးးးး ” ” သဲသဲ ယာက္်ားလိုးတာနဲ႔ တူလား … အင့္ …… ဘြတ္ဘြတ္ … ဦးစံလိုးေပးတာ ေကာင္းလား ” ” ဟင့္အင္ … ဘယ္တူမွာလဲ … ဦးစံလီးက ရွည္ၿပီး အလိုးလည္း သန္တယ္ … ေကာင္း … ေကာင္း တယ္ … ႀကိဳက္တယ္ … ဦးစံရဲ႕ လိုးစမ္းပါ … အမေလးးး … ထြက္ ထြက္ …… အ အားးး …… ထြက္ၿပီရွင့္ … အီးဟီး ေကာင္းလိုက္တာ …… အင့္ အင့္ … အားးး အားးးး ” ဦးအိုက္စံမွာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ေနေသာ သဲအိခိုင္အား ကုတင္ေပၚတြင္ ဆြဲေမွာက္ လိုက္ျပန္သည္။ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္အား ဆြဲၿဖဲကာ ဖင္ဝေလးထဲ တံေတြး တခ်က္ေထြးခ်ကာ လီးထိအား ဖိထည့္ပစ္၏။ ” အို႔ … အေမ့ …… ၿဗိ … ဗ်စ္ … အ အ ” ေမွာက္ယက္ျဖစ္သြားေသာ သဲအိခိုင္၏ ေနာက္ေက်ာေပၚ ေရွ႕ကိုယ္လုံး ေမွာက္ခ်ကာ ပုခုံးသားေလးအား နမ္းရင္း လီးအရင္းထိ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။

လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသျဖင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ ဗ်စ္ကနဲ႔ တိုးဝင္သြားေတာ့၏။ အိကားေကာ့ထြက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးအား တဘတ္ဘတ္ျဖင့္ ေဆာင့္လိုးရာ သဲအိခိုင္တေယာက္ တအားအား ညည္းကာ ကုတင္ၾကမ္းျပင္အား လက္ႏွစ္ဖက္က တဘုံးဘုံး ထု႐ိုက္ေနျပန္သည္။ ” အမေလးးးး …… အ အ … ေသၿပီ ေသၿပီ … ျဖည္းျဖည္းေနာ္ …… အားးး းးးး းးးး ” ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္ မခံႏိုင္ပဲ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္ကို အရသာခံၾကည့္ကာ မနားတမ္း ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုးပစ္၏။ ေက်နပ္ အားရသည္အထိ လိုးၿပီးမွ လီးအား ဖင္ထဲမွ ထုတ္ကာ သဲအိခိုင္အား ပက္လက္ျပန္လွန္ လိုက္ေတာ့သည္။ မ်က္ရည္ဝဲေနေသာ သဲအိခိုင္ မ်က္ႏွာေလးအား ၾကည့္ကာ မ်က္စိတဖက္ မိတ္ျပေန၏။ သဲအိခိုင္မွာ ဘာလုပ္ရမလဲ ရိပ္မိလိုက္သည္။ဦးအိုက္စံ မ်က္ႏွာေပၚ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ တက္ခြရင္း ေစာက္ပတ္ႏွင့္ မ်က္နာ ကပ္ေပးလိုက္၏။

ဦးအိုက္စံ ေစာက္ပတ္အုံအား ယက္ေပးေနစဥ္ မ်က္ႏွာေရွ႕ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးအား ညာလက္ျဖင့္ ဖမ္းထိန္းကာ လီးတန္ပတ္ပတ္လည္း လွ်ာအျပားလိုက္ ယက္ကာ ဒစ္ဖူးအား ဆြဲစုပ္ပစ္သည္။ခပ္ၾကာၾကာေလး စိမ္လိုးႏိုင္သည့္ လီးႀကီးမို႔ မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ေပးေနမိ၏။ ခဏအၾကာ ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္အား ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းကာ ဖင္တလွည့္ အဖုတ္တလွည့္ ခုတင္တစ္ခုလုံး လႈပ္ခါလာေအာင္ မီးပြင့္မတတ္ ေနာက္မွ ဆြဲလိုးေတာ့သည္။ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ျမန္သေလာက္ အားပါေသာ လိုးခ်က္မ်ားအား တအားအား ညည္းရင္း လီးအရသာ ခံေနလိုက္၏။ ဖင္ေပါက္ထဲ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးစဥ္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ခဲ့ရျပန္သည္။ ဦးအိုက္စံမွာ ေစာက္ရည္ ပန္းထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ေျပာင္းလိုးရာ ထိထိမိမိႏွင့္ တရစပ္ လိုးေနသျဖင့္ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ေကာ့ပ်ံရင္း အံေအာေနေတာ့၏။

အခ်က္ ၅၀ခန႔္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ အံႀကိတ္သံႏွင္အတူ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လရည္မ်ားပန္းထည့္၍ ဦးအိုက္စံ တေယာက္ အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္ရွိသြားရသည္။ ၅ရက္ခန႔္ အၾကာ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ႏွင့္ မိုးဖြဲေလး ႐ြာေနစဥ္ သဲအိခ်ိဳ တေယာက္ လင္ျဖစ္သူ ကားထြက္သြားရာ ျပန္မလာသျဖင့္ ညပိုင္း ဆိုင္သိမ္းလ်င္ ဦးအိုက္စံ ဆီ သြားေမးရန္ စဥ္းစားေနသည္။ ” ႐ႊမ္တစ္လုံးနဲ႔ … လက္ဖက္သုပ္ … ခ်ဥ္ငံစပ္ေလး တစ္ပြဲ … ေဟ့ ” သဲအိခိုင္ တေယာက္ ဆိုင္ထဲက ေအာ္သံေၾကာင့္ အေတြးစေလး ပ်က္ကာ ေငြးသိမ္း စားပြဲခုံနား ထိုင္ေနရမွ လက္ဖက္သုပ္ရန္ ထရပ္လိုက္၏။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မလာစဖူး အလာထူးေနသူမွာ ဦးအိုက္စံ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ တေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ အသက္ ၅၀ခန႔္ ႐ုပ္ရည္ သန႔္သန႔္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း လူတေယာက္ အေဖၚပါလာခဲ့၏။ လက္ဖက္သုပ္ တစ္ပြဲႏွင့္ အရက္တစ္လုံး ခ်ေပးရင္း လင္ျဖစ္သူ သတင္း ေမးၾကည့္လိုက္သည္။

” ဦးစံ လာတာနဲ႔ … အေတာ္ပဲ … ညပိုင္း လာေမးမလို႔ဟာ … ကိုေအာင္ႀကီးတို႔ ျပန္မလာ ၾကေသးဘူးလား ” ” ေနာက္ ၃ရက္ေလာက္မွ ေရာက္မယ္ ထင္တယ္ … ကုန္ေတြပို႔ၿပီး အျပန္ … မိုး တအား႐ြာလို႔ … ကားလမ္းေတြ ျပက္ေနတာဟ ” အရက္ပုလင္းႏွင္ အျမည္း ေရာက္တာနဲ႔ ဦးအိုက္စံႏွင့္ ပါလာသူမွာ ဖန္ခြက္ထဲ အရက္ ငွဲ႔ကာ တရွိန္ထိုး ေမာ့ခ်ပစ္၏။ ” ေအာ္ … ဟုတ္ ဟုတ္ … ဒါနဲ႔ … ဦးစံဖို႔ … ဘီယာ ခ်ေပးရမလား ” ” ငါ မေသာက္ပါဘူး ဟာ … ငါ့ မိတ္ေဆြကို … လိုက္ျပဳစု ေပးတာ … နင္နဲ႔လည္း … မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ … သူက ရန္ကုန္က ဟ … ကာစီႏို႔႐ုံ ဖြင့္မလို႔ … ငါတို႔ ၿမိဳ႕မွာ … ေနရာ ရွာေတာ့ … ဒီရပ္ကြက္ ေလးကို သေဘာက်တယ္ ေျပာလို႔ ”

” သဲသဲ … ေနရာ ရွာေပးရမလား … ပြဲခေတာ့ … မ်ားမ်ားေလး ေပးရမွာေနာ္ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ ” ” သူနာမည္က … ေလာဟုန္တဲ့ … ေလာင္းကစားပဲ လုပ္တတ္တာ … ဒီၿမိဳ႕မွာ လူခံ မရွိဘူး … နင္က ေလာင္းကစား ဝါသနာပါေတာ့ … မိတ္ဆက္ေပးတာ … နင္လည္း အက်ိဳးမယုတ္ေစရပါဘူးဟာ ” ” အံမယ္ … အာမခံရဲေနလိုက္တာ … ဦးစံနဲ႔ … အမ်ိဳးလား ” ” ညီအကိုေတြ လိုပါပဲ … တူမႀကီးရယ္ … ဦးကို ကူညီႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား ” ဦးအိုက္စံႏွင့္ သဲအိခိုင္ စကားေျပာေနစဥ္ ဦးေလာဟုန္က ဝင္ေျပာလိုက္၏။

ေဘာစိမွန္း သိသည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္ တေယာက္ အမူယာ ေျပာင္းသြားရသည္။ ဒါမ်ိဳးက ေႁခြတတ္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေႂကြမွန္း အေတြ႕ႀကဳံရ သိရွိေန၏။ ” ဆိုင္က လူပါးတယ္ေနာ္ … ရပ္ကြက္က လူစည္ရဲ႕လား ” ” အိုရ္ … ဦးကလည္း … ေန႔ခင္း ဘက္မို႔ပါ … ညေနေစာင္းတာနဲ႔ … လာၾကည့္လိုက္ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ ” သဲအိခိုင္ မွာ မ်က္ဝန္း႐ြဲႀကီးမ်ားႏွင့္ ၾကာပစ္ကာ ၾကည့္ရင္း ဟန္လုပ္ ရယ္ေနေတာ့သည္။ အက်ၤ ီအပါးေလးထဲမွ ႏို႔အုံႀကီး တုန္ခါလာေအာင္ ပုခုံးကစားကာ လုပ္ျပလိုက္၏။ ခုံပုေလးေပၚ ေပါင္ကား ထိုင္ေနေသာ ဦးေလာဟုန္ ပုဆိုး ထဲမွ တြဲက်ေနေသာ လီးႀကီးအား အနီးကပ္ ျမင္ေနရာ သဲအိခိုင္မွာ ဦးလွေမာင္ကလည္း ဒီရက္ အလာက်ဲေနသည္မို႔ ၅ရက္ခန႔္ အလိုးမခံရသျဖင့္ ေသြးသားဆႏၵတို႔ ေတာင့္တေနျပန္သည္။

စကားေျပာရင္း ဦးေလာဟုန္ လီးအား ခိုးၾကည့္ကာ ကာမစိတ္မ်ား သိသိသာသာႀကီး ထႂကြေနရ၏။ မနက္ပိုင္းက ေဈးဝယ္ဖို႔ မာမာ ေရာက္လာေတာ့ ပိုဆိုးသြားသည္။ ဆိုင္အတြက္ အျမည္းဟင္းလ်ာမ်ား ေၾကာ္ေလွာ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္သား လင္ေၾကာင္း သားေၾကာင္း ေျပာမိၾက၏။ မာမာကလည္း လူၾကည့္ေတာ့ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ လင္ေၾကာင္းသားေၾကာင္း ေျပာၿပီေဟ့ဆို တစ္တစ္ခြခြ ေျပာျပတတ္သည္။ ဝက္အူေခ်ာင္းမ်ား ေၾကာ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းဘက္ မ်က္လုံး ကစားကာ သဲအိခိုင္အား ေအာင္ႀကီး မျမင္ေၾကာင္း စေမးလိုက္ေတာ့၏။ ” မမသဲ … ကိုေအာင္ႀကီးေရာ … မျမင္ပါလား ” ” ေအးဟာ … ၂ညအိပ္ ဆိုၿပီး … ၅ရက္ ရွိၿပီ ” ” ဒါဆို … မမသဲ … ဆာေနေရာေပါ့ … ခိခိ ” မာမာ တေယာက္ ၿပဳံးစစမ်က္ႏွာေလးျဖင့္ သဲအိခိုင္ ေပါင္ၾကားထဲ ၾကည့္ကာ ေျပာဆိုေနသည္။

” အမေလး ငါ့ကိုမ်ား … နင့္လို မွတ္ေနလား … နင္သာ … စမ္းႏိုင္ ရွိေနလ်က္နဲ႔ … မ်ိဳးႀကီး ကုန္းေနလို႔ … မႏွစ္က လင္မယား ကြဲမလို ျဖစ္တာ … ငါရွင္း ေပးလို႔ ေကာင္မ … ဟြန႔္ ” ” ကိုေမ်ိဳးႀကီး လီးက ႀကီးတဲ့ အျပင္ … မာမာ့ ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ ယက္ေပးၿပီးမွ လိုးေတာ့ … စြဲတာေပါ့ … ခိခိ … မမသဲ လူ … စမ္းႏိုင္က အရက္စြဲသြားေတာ့ … လိုးရင္း အီးတေပါက္ပဲ … အားကို မရတာ ” မာမာကလည္း မဲ့ကာ႐ြဲ႕ကာျဖင့္ သဲအိခိုင္အား ျပန္ေျပာေန၏။ အမွန္တကယ္လည္း မာမာ တေယာက္ ေလထိုးကြၽတ္ဖါ လုပ္ေသာ မ်ိဳးႀကီး အိမ္သို႔ လစ္ရင္ လစ္သလို သြားသြား ကုန္းရာ လင္ေတာ္ေမာင္ စမ္းႏိုင္ မွာ သတင္းရသည္ႏွင့္ မူးရမ္းကာ လင္မယား ကြဲဖို႔ထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုခ်ိန္ သဲအိခိုင္မွာ စမ္းႏိုင္ ၾကားသည့္ သတင္းမ်ားမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း အတင္း အာမခံကာ မာမာကိုလည္း မ်ိဳးႀကီးႏွင့္ ထပ္မပက္သက္ဖို႔ ကူညီေျပာဆို ေပးခဲ့၏။ ” အံမယ္ … ခုလည္း … စမ္းႏိုင္ ကားထြက္ရင္ … နင္ ဘယ္သြား ကုန္းေနလည္း ဆိုတာ ငါမသိဘူး မထင္နဲ႔ေနာ္ ” ” ဘယ္မွသြားမကုန္းပါဘူးဟ … မမသဲကလည္း ”

” ဟင္ … အဲတာဆို … ညည္းေစာက္ပတ္ … လီးငတ္ေနမွာေပါ့ … ခိခိ ” ” လင္ေတာ္ေမာင္ ခရီးထြက္ရင္ … ဗိုက္က ထမင္းသာ ငတ္ခ်င္ငတ္မယ္ … ေစာက္ဖုတ္ေတာ့ လီးအငတ္ မခံဘူး … လာထား အာဘြားေပါ့ … ခ္ခ္ ” ” အံမယ္ … နင္ ခုလည္း … ကုန္းေနတာေပါ့ … ေတာ္ပါေအ … ဆိုင္ေတာင္ မဖြင့္ေသးဘူး … က်က္သေရ ယုတ္တယ္ ” သဲအိခိုင္ ဟန္လုပ္ေျပာေနေသာ္လည္း စိတ္ထဲက ၾကည္ႏုူးေနမိေတာ့၏။ ဒီလို လီးႏွင့္ ေဝးေနေသာ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ လီးေၾကာင္း အဖုတ္ေၾကာင္း မိုက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း ေျပာတာမ်ိဳး အၾကားခ်င္ဆုံးပင္ျဖစ္သည္။ ” ဟာ … ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ … သဲသဲရ ……ငါ ေမးေနတာကို … ျပန္မေျဖဘူး ” ” ဟမ္ … ဘာကိုလဲ … ဦးစံရဲ႕ ” သဲအိခိုင္တေယာက္ မနက္က မာမာႏွင့္ ေျပာစကားမ်ား ျပန္ေတြးေနရင္း ဦးအိုက္စံမွ သူမေပါင္တန္ႀကီးအား ညႇစ္ကာ ေမးလိုက္မွ သတိျပန္ကပ္လာ၏။

” ဆိုင္ ခဏ ပိတ္လိုက္ဟာ … ကိုေလာဟုန္က …ခဏ အနားယူခ်င္လို႔တဲ့ … ၿပီးေတာ့ လူစီတဲ့ ေနရာ ၿခံဝင္း က်ယ္တာမ်ိဳး ရွာေပးထားတဲ့ … ေရာ့ ၁သိန္း ဒါက … မုန႔္ဖိုး သူေပးထားတာ ” ” အို႔ … ဦးစံက … သဲသဲကို အထင္ေသးတာလား … ေငြမ်က္နာ တခုတည္းနဲ႔ေတာ့ … မခံဘူးေနာ္ ” ” ဟာ … သဲသဲကလည္း … အထင္ေသးရင္ သူပါသာ … တျခား သြားလည္း ရသားပဲ … ၁သိန္းဆို ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ေလးေတြ … အမ်ားႀကီးပဲ ” ဦးအိုက္စံ၏ ထိထိမိမိ စကားလုံးမ်ား ေၾကာင့္ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ၿငိမ္က်သြားရသည္။ ” ခု … အဲဒီ လူႀကီးကေရာ ” ” ေနာက္ေဖး ေသးသြားေပါက္တယ္ … ဆိုင္ပိတ္လိုက္ဟာ … ငါလည္း ေဘးက ရွိေနမွာပါ … နင္ ေၾကာက္ေန မဆိုးလို႔ ” သဲအိခိုင္ တေယာက္ ဦးအိုက္စံ စကားႏွင့္ ရမၼက္ဆႏၵ လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ယားသလိုလို ႐ြသလိုလို ျဖစ္လာကာ ရွက္ၿပဳံးၿပဳံး လိုက္ေတာ့၏။ ဆိုင္တခါး ပိတ္ကာ အိမ္ေရွ႕ တံခါးပါ ေသာ့ခတ္ပစ္သည္။

သဲအိခိုင္ တေယာက္ လက္ေတြ႕တြင္ အေတာ္ ႀကိဳးစားေနရရွာ၏။ ဦးေလာဟုန္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ သိခ်င္တာမို႔ ဦးအိုက္စံ ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ဦးေလာဟုန္ဘက္ ဖင္သားႀကီး ေကာ့ျပလိုက္သည္။ ဦးေလာဟုန္မွာ ႐ႊမ္ပုလင္း ထဲမွ လက္က်န္ အရက္မ်ားအား ဖန္ခြက္ထဲ လက္၂ဆစ္ခန႔္ ငွဲ႔ေသာက္ကာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္ ၾကည့္ေနျပန္သည္။ သဲအိခိုင္ တေယာက္ စိတ္ထဲ ေဒါသေလးထြက္ကာ ဦးအိုက္စံ ေပါင္တန္ေပၚ ခြထိုင္ရင္း ဖင္ႀကီး ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ ပြတ္ျပလိုက္၏။ ဦးအိုက္စံမွာ သူ႔ညာဘက္ ေပါင္ေပၚ ခြထိုင္ပြတ္ေနေသာ သဲအိခိုင္ အက်ၤ ီ ေအာက္နားစေလးမွ လက္ထိုးသြင္းကာ ေဘာ္လီေပၚမွ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္အား ညႇစ္ေခ်ေနသည္။ ဦးေလာဟုန္မွာ လိုက္ၾကည့္ေနစဥ္ ဦးအိုက္စံ လက္မွာ အက်ၤ ီေအာက္နားစမွ ျပန္ထြက္လာကာ သဲအိခိုင္ ေပါင္တန္ တုတ္တုတ္အားပြတ္သတ္ေပးေနျပန္၏။

သဲအိခိုင္မွာ ဘယ္လက္ျဖင့္ ဦးအိုက္စံ ေပါင္ၾကားထဲ ဦးေလာဟုန္ ျမင္ရန္ ပြတ္သပ္ေပးျပလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ ခုံပုေလးေပၚ ထိုင္ေနေသာ ဦးေလာဟုန္ ပုဆိုးၾကားမွ ဆက္ကနဲ႔ လီးႀကီး ေထာင္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့၏။ သဲအိခိုင္မွာ ခုလို လုပ္ေနမိတာ မိန္းမပ်က္တေယာက္လို႔ ျဖစ္ေနၿပီလား ေတြးရင္း ရပ္လိုက္ရ ေကာင္းမလား ေတြးမိေနသည္။ ဆႏၵေတြကလည္း ေယာက်ၤားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ တၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံခ်င္သည့္ စိတ္က ထက္သန္ ေနျပန္၏။ အလကားေတာ့ မျဖစ္ေခ် ခု သူစိမ္း ေယာက်ၤား ၂ေယာက္လုံးမွာ သူမအတြက္ ေငြတြင္းေတမို႔ ေစာက္ဖုတ္အား အရင္းႏွီး သဖြယ္ သေဘာထားလိုက္ေတာ့သည္။ အဓိက မွာ ဦးလွေမာင္ ထံ ေပါင္ထားေသာ ယစ္မ်ိဳးလိုင္စင္အား ျပန္ေ႐ြးယူရန္ ျဖစ္၏။ မာထင္ေနသည့္ ဦးအိုက္စံ လီးအား ကိုင္ရင္း ေပါင္တန္ေပၚ ထိုင္ပြတ္ရသည္ အရသာမွာ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလးႏွင့္ ေဘးမွာ ထိုင္ၾကည့္ ေနေသာ ဦးေလာဟုန္ ဘာမ်ား ထလုပ္လိုက္မလဲဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနျပန္သည္။

ဦးအိုက္စံ လက္တဖက္ ထမိန္ေအာက္နားစေလး မကာ ေပါင္ဂြထဲ ေရာက္လာစဥ္ ဖမ္းတားၿပီး အိပ္ခန္းထဲ သြားရန္ ခပ္တိုးတိုး ေျပာျပလိုက္၏။ ” ဆိုင္ထဲလိုးလို႔ … လူမိကုန္မွာ … ဟြန႔္ ” အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္တေယာက္ ဆံပင္မ်ားအား ေခါင္းစည္းႀကိဳး တႀကိဳးျဖင့္ စုခ်ည္လိုက္၏။ ထမိန္ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ေဘာ္လီ အသားေရာင္ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားေသာ ႏို႔အုံမ်ားႏွင့္ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား မႏိုင္တႏိုင္ ထိန္းထားေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ေပၚလာေတာ့သည္။ ဦးအိုက္စံေရာ ဦးေလာဟုန္ပါ ၂ေယာက္သား ေငးၾကည့္ေနၾက၏။ သဲအိခိုင္မွာ ဖင္ႀကီးလႈပ္ကာ ကုတင္ေပၚထိုင္ရင္း ေဘာ္လီခ်ိတ္ ျဖဳတ္ရာ အနည္းငယ္ အိတြဲေနေသာ ႏို႔အုံႀကီး ဘြားကနဲ႔ ထြက္က်လာသည္။ အတြင္းခံမခြၽတ္ခင္ ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္ေဘးနား ကပ္ထိုင္ရာ လီးႀကီးအား ညာလက္ျဖင့္ ျပန္လည္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္၏။

ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္ ႏူတ္ခမ္းအား ေတ့နမ္းကာ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္အား လက္ႏွင့္ အုပ္ၿပီး ညႇစ္ေပးေနသည္။ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ေဘးတိုက္အေနထားႏွင့္ ဦးအိုက္စံအား လြတ္ေနေသာ ဘယ္လက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ျပန္နမ္းေန၏။ ထိုစဥ္ သဲအိခိုင္ ဘယ္ဘက္ျခမ္းအား ဦးေလာဟုန္ ဝင္ထိုင္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားထဲ တိုးဝင္လာျပန္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက ေပါင္အတြင္းသားေလးအား ပြတ္သပ္ေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ေပၚ ေရာက္လာေတာ့၏။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေပၚမွ အဆြခံရကာ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲႏွစ္လာရသည္။ ဦးအိုက္စံမွာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးေနရာမွ သဲအိခိုင္အား ပက္လက္ေလး လွန္ခ်ပစ္၏။ သဲအိခိုင္ ပက္လက္ေလး ျဖစ္သည္ႏွင့္ အဖုတ္ႏိုက္ေနေသာ ဦးေလာဟုန္မွ အတြင္းခံအား ဆြဲခြၽတ္လိုက္ျပန္သည္။

ေပါင္တန္ ေဖြးေဖြး ႏွစ္ဖက္ၾကား ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အရည္လဲ့ေန၏။ ” အင္း … ေစာက္ပတ္က ေဖါင္းကားေနတာ ယက္ ပစ္ခ်င္စရာႀကီး ” ဦးေလာဟုန္မွာ သဲအိခိုင္ ေပါင္ခြၾကားက အဖုတ္အား ၾကည့္ရင္း ေျပာေနလိုက္၏။ သဲအိခိုင္မွာ ဦးေလာဟန္ စကားေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွား လာရ၏။ ခုမွ ျမင္ဖူးေသာ သူစိမ္းေယာက်ၤားမွာ သူမ အဖုတ္အား ယက္ေပးခ်င္သည္ဟု ေျပာေနသည္ကို ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အားရေက်နပ္ ေနျပန္သည္။ ဦးအိုက္စံမွာ သဲအိခိုင္ ႏို႔ႏွစ္လုံးအား လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ျပန္စုပ္ေန၏။ ခဏအၾကာ သဲအိခိုင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလး တဖက္အား စုပ္စဥ္ ဦးေလာဟုန္ မွာလည္း အဖုတ္အား ငုံ႔ယက္ေတာ့သည္။ သဲအိခိုင္တေယာက္ သူစိမ္းေယာက်ၤား ၂ေယာက္မွ ႏို႔အုံႏွင့္ အဖုတ္အား ၿပိဳင္တူ စုပ္ယက္ေပးေနရာ ကာမ ဆႏၵအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္မတတ္ တကိုယ္လုံး တုန္ခါ သြားေတာ့သည္။

တခါမွ မရဘူးေသာ ကာမစည္းစိမ္ေလး ခံယူရင္း ခဏအၾကာတြင္ မထိန္းႏိုင္ပဲ ေစာက္ရည္မ်ား ေကာ့ပန္းလိုက္၏။ ကာမအရသာေလး အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားသျဖင့္ မ်က္လုံးေလး မိတ္ ခဏ အနားယူကာ မ်က္လုံး ျပန္ပြင့္သည္ႏွင့္ ဦးေလာဟုန္မွာ သဲအိခိုင္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲေျမႇာက္ကာ ဒူးေထာက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ဦးေလာဟုန္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားအား ခါးေကာ့ထိုးကာ ျပန္ေဆာင့္ရင္း တအားအား ညည္းေနရျပန္၏။

ဦးေလာဟုန္မွာ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲက လီးအား ထုတ္ကာ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားျဖင့္ သဲအိခိုင္ မ်က္ႏွာေဘးနားမွ လီးထိပ္အား ပါးစပ္ေပၚ တင္ေပးလိုက္၏။ သဲအိခိုင္ မွာ ဦးအိုက္စံ လီးထက္ တုတ္ေသာ ဦးေလာဟုန္ လီးအား ႏူတ္ခမ္းဟကာ ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ စုပ္ေနရာမွ ေလးဖက္ေထာက္စုပ္ေပးျပန္၏။ ဦးေလာဟုန္ လီးအား ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္၍ စုုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးမ်ားမွာ ဦးအိုက္စံ ေရွ႕ ေကာ့ထြက္ေနေတာ့၏။ ဦးအိုက္စံမွာ ၾကည့္ေနရင္း သဲအိခိုင္ ေနာက္မွ ေနရာယူကာ တခ်က္ထည္းျဖင့္ လီးအဆုံးထိ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။

အားပါပါျဖင့္ ပစ္လိုးသျဖင့္ သဲအိခိုင္ တေယာက္ ေလးဘက္ေထာက္ အေနထားႏွင့္ ေရွ႕ကပ္သြားရာ စုပ္ေနေသာ ဦးေလာဟုန္လီးက သူမပါးစပ္ထဲ အရင္းထိ ဝင္သြားေတာ့၏။ ဦးေလာဟုန္မွာ လီးအရည္ျပား တေလွ်ာက္ လည္ပင္း ႂကြက္သားမ်ားႏွင့္ ပြတ္တိုက္ကာ ထူးကဲေသာ အရသာေလး ရရွိလိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲ လီးအရင္ထိ ဝင္လာသျဖင့္ အခံရခက္ေသာ္လည္း အဖုတ္ေရာ ပါးစပ္ပါ တၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံေနရသျဖင့္ သဲအိခိုင္မွာ အရသာ ၂မ်ိဳး ဒြန္တြဲ ခံစားေနရ၏။ ပါးစပ္ထဲ တင္းေျပာင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာလည္း စခ်ိန္မွီလွသည္။ သဲအိခိုင္ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ဒစ္ဖူးအား ကလိကာ လီးအား ပါးစပ္ဟၿပီး မက္မက္ ေမာေမာ စုပ္ေပးေနသည္။ ” အာဟား … ေကာင္းလိုက္တာ သဲသဲရယ္ ” သဲအိခိုင္မွာ ပါးစပ္ထဲရွိ လီးထပ္အား လွ်ာေလးျဖင့္မနားတမ္း ကလိေပးရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ကာ စုပ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ဦးေလာဟုန္မွာ တရွီးရွီး စုပ္သပ္ရင္း သဲအိခိုင္ ေနာက္စိေလးကို ကိုင္ကာ လီးအား ပါးစပ္ထဲ ဖိသြင္းပစ္၏။

သဲအိခိုင္ တခ်က္ပ်ိဳ႕တက္ လာသျဖင့္ ဦးေလာဟုန္မွာ လီးႀကီးအား ပါးစပ္မွ ဆြဲထုတ္ကာ လီးတန္ႏွင့္ ပါးျပင္ေလးအား တဘတ္ဘတ္ ႐ိုက္ေပးေနသည္။ ဖင္သားစိုင္ ၂ျခမ္း ၾကားမွ တံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လဲ့ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အား ဦးအိုက္စံ အဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း ေလးအတိုင္း လီးထိပ္ျဖင့္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲ ၿပီးမွ ဗ်စ္ကနဲ႔ ဆြဲလိုးပစ္သည္။ သဲအိခိုင္မွာ ေရွ႕မွ ဦးေလာဟုန္ လီးႀကီးအား မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ အပြတ္ခံရင္း ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ ဦးအိုက္စံ လီးႀကီးအား အလိုးခံေနေတာ့၏။ ” ဗ်စ္ ဗ်စ္ … အ အေမ့ …… ဘြတ္ … အု ဝု … ဖူး ဖလူး … ဝူး ” သဲအိခိုင္ တေယာက္ ပါးစပ္ေရာ အဖုတ္ေရာ တၿပိဳင္ထဲ အလိုးခံရသျဖင့္ ညည္းရာ အသံမထြက္ႏိုင္ပဲ တဝုဝု တဝူးဝူးႏွင့္ ပါးစပ္ေလးေဖာင္းသြားၿပီး အသက္မွန္ေအာင္ ရႈေနရသည္။။

ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဦးအိုက္စံ လီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနရာ ဦးေလာဟုန္မွာ သဲအိခိုင္ ပါးစပ္အား လိုးရင္း ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားအား ေခ်ေပးေနလိုက္၏။ ဖင္ႀကီး ရမ္းကာ ဦးအိုက္စံ လီးအား ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားျဖင့္ ညႇစ္ကာ ခါးေလး ေကာ့ေပးလိုက္ျပန္၏။ ဦးေလာဟုန္မွာ တဟြတ္ဟြတ္ သီးေနေသာ သဲအိခိုင္၏ ပါးစပ္ထဲမွ လီးအား ထုတ္ကာ ခဏ အနားေပးထား၏။

လီးႀကီး ကြၽတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ သဲအိခိုင္မွာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး ကိုက္ထားရင္း မနားတမ္း လိုးေနေသာ ဦးအိုက္စံ၏ လီးအရသာအား ခံစားေနေတာ့သည္။ ခဏအၾကာ ဖင္ႀကီး ေထာင္တက္လာရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာ၏။ ” ထြက္ ထြက္ … ထြက္ျပန္ၿပီ … ဟင့္ ဟင့္ ” ဦးအိုက္စံမွာ လီးႀကီးအား ဆြဲထုတ္သလို ဦးေလာဟုန္အား မ်က္စပစ္ အခ်က္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ဦးေလာဟုန္မွာ သဲအိခိုင္ ၿပီးသြားသည္ကို ၾကည့္ရင္း လီးအား ပြတ္သပ္ေနရာမွ ဦးအိုက္စံေနရာအား ဝင္ယူကာ ဖင္ဝေလး လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ထားလိုက္၏။ ” ဟင္ … ဖင္ကို လိုးမလို႔လား ” ” မဟုတ္ပါဘူး သဲသဲရဲ႕ … ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ လိုးမွာပါ ” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဦးအိုက္စံ ပူပူေႏြးေႏြး လိုးထားေသာ သဲအိခိုင္ ဖင္ၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္အား ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။

” ဗ်စ္ … ဘြတ္ ဘြတ္ … ဇြိ ဇြိ … ဖြပ္ ဘြတ္ …… အ အားးးး ” ေစာက္ရည္ထြက္ၿပီးကာစ မနားပဲ ထပ္လိုးခံရသျဖင့္ သဲအိခိုင္ ေစာက္ဖုတ္မွာ လီးဝင္သြားတိုင္း တဇြိဇြိျဖင့္ ျမည္ေနျပန္၏။ သဲအိခိုင္ ဖင္ႀကီးအား လေမႊးအုံ ဖိကပ္ပြတ္တိုက္ရင္း တြဲက်ေနေသာ ဦးေလာဟုန္ လဥႏွစ္လုံးက ေစာက္ဖုတ္အား ေဆာင့္လိုးတိုင္း ႐ိုက္မိသျဖင့္ အရသာ ထူးကဲစြာ ခံစားေနရသည္။ ” ရွီးးးးး အ အားးးး …ေကာင္းလာျပန္ၿပီ … အိုး ဒုကၡပဲ … ထပ္ ထြက္ ေတာ့မယ္ ” တအားအား ညည္းရင္း ေနာက္ျပန္ ေဆာင့္ေနလိုက္ရာ ဦးေလာဟုန္ လီးမွာလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးအရည္ျပား ယားယံလာၿပီး သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္၏။

သဲအိခိုင္ မွာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ပစ္ေတာ့သည္။ ” ရွီးးးးးး အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာ သဲသဲရယ္ ” ဦးေလာဟုန္မွာ လီးအား မခြၽတ္ပဲ သဲအိခိုင္ ဂုတ္သားေလးအား ကုန္းနမ္းရင္း တြဲက်ေနေသာ ႏို႔အုံအား ေအာက္မွႏႈိက္ကာ သုံးေလးခ်က္ ဆြဲေဆာင့္ပစ္ရာ ဖင္သားစိုင္ ႀကီးမ်ား တုန္ခါ သြား၏။ သဲအိခိုင္မွာလည္း ႏုံးခ်ိေပ်ာ့ေခြရင္း ဟင္းကနဲ႔ သက္ျပင္းခ်ကာ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား စင္းက်သြားေတာ့သည္….ၿပီး။