မက်မောမိတယ်

မက်မောမိတယ်

ဆေးရုံကြီး အပြင်ဘက် မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်ကိုလှမ်းကြည့် မိတော့ ကျေးငှက်သံလေးတွေနဲ့ အစိမ်းရောင် သစ်ပင်ကြီးများကြောင့် ဘဝ အမောတွေကို ခဏတာ မေ့ပျောက် သွား စေတာပဲလေ။ မနက် ၈နာရီ ကျော်ကျော် လေးပဲ ရှိသေးတာပါ။ ညက ဆိုင်ကယ် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တဲ့ လူနှစ်ယောက် ရောက်လာတော့ ၂ယောက်လုံး နွေး ကိုယ်တိုင် ရရှိလာတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ချုပ်ပေးရတယ်။ တယောက်က လက်မောင်း နှစ်ဖက် နဂါးပုံ တက်တူးတွေနဲ့ အသက်က ၂၀ကျော်လောက်ပဲ ရှိမှာ မျက်နှာ နုနုချောချော လေးကို နားကွင်းတွေရော မျက်ခုံးပေါ်ပါ အကွင်းလေးတွေ ဖေါက်ဆွဲထားတော့ ရုတ်တရက်ဆို အကြည့်ရ ဆိုး နေတာပေါ့။ အရိုးခေါင်းတွေပါတဲ့ တီးရှပ် အနက်ရယ် လည်ပင်းက စတီးဆွဲကြိုး ပြောင်ပြောင် လက်လက်ကြီးရယ် လက်ကောက်ဝတ်က အနက်ရောင် သရေပြားပေါ်မှာ ကြယ်ပုံစံ ဖန်စီပုံတွေ အိုးးးး မျက်လုံးထဲ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာပဲ။

ပေါင်လယ်မှာ ၄လက်မ လောက် ဘာလိုခိုင်းမိတာလဲတော့ မသိဘူး ပေါင်လယ်မှာ ၄လက်မလောက် ပြဲသွားတာ ဒဏ်ရာ နက်တော့ သွေးတအား ထွက်နေတာပေါ့။ ထိုင်ခုံ အပုလေးပေါ် ထိုင်ခိုင်းရင်း ဒူးဖုံး ဘောင်းဘီ အပွလေးကို ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ပြီး ချုပ်ပေးတော့ သူတော့ မသိဘူး နွေး တော့ ရင်တွေ ခုန်နေ ရသေးတယ်။ ချုပ်ပေးတဲ့ ဘယ်ဘက်ပေါင်ရင်းနားက ပန်းနုရောင် ဒစ်ကြီးက ဘောင်းဘီ အဟလေးကနေ ထွက်နေတာ။ ” မမနွေး … မအိပ်သေးတာလား … နိုးနေတာလား ” ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို နားနေခန်းထဲ ထိုင်တွေးနေတုန်း တံခါးခေါက်သံနဲ့အတူ မအိ ဝင်လာပါရော။

” အော် … မအိ လာလာ … အိပ်ပါတယ် … ခုပဲ နိုးတာ ” ” မုန့် ဝယ်ပေးရမလား … သမီး သွားဝယ်ပေးမယ် ” ” နေပါစေတော့ မအိရယ် … အိမ်ရောက်မှ စားတော့မယ် ” မအိဆိုတာ နစ်(စ်) မလေး တယောက်ပါ အသားညိုညို လုံးလုံး လေးနဲ့ မျက်နှာလေးက အမြဲပြုံးနေလို့ ဆေးရုံက ဆရာဝန်းတိုင်းက ချစ်ကြတယ်။ ” အံမယ် … မမနွေးက … ဦးစိုး ခရီး ထွက်နေတာဆို … ဒီမှာပဲ … နေလေ … ညကြမှ ပြန်ပေါ့ … ဘာလဲ ဒီမှာဆို လွမ်းနေတာ သိမှာဆိုးတာလား ” မအိက ပြုံးစိစိလေးနဲ့ နွေးကို စနေတာပါ။ နွေးထက် ၁၀နှစ်ကျော်လောက် ငယ်ပေမယ့် မမနွေးလို့ ခေါ်ပြီး ညီအမတွေလို ဆက်ဆံကြတယ်။

နွေးအသက်က ၃၄ထဲမှာ မအိ အသက်က ၂၀ကျော်လေးရယ် နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီး စိုးမြင့် အသက်က ၄၇နှစ်ဆိုတော့ မအိက ဦးတပ်ခေါ်တာပါ။ ကိုကြီး အလုပ်နားရက်တွေ ဆေးရုံ လာကြိုရင်း မအိတို့နဲ့ ရင်းနှီးနေတာပေါ့။ ” မယ့်လေးတော် … ရှင်တို့ လင်ယူမှ အဲဒီ ခံစားချက် … သိမယ် … ခိခိ ” မအိ ပြောပြီးတာနဲ့ အခန်းထဲက ဘေစင်လေးနား လျှောက်သွားပြီး နွေးလည်း ညကOperation လုပ်ပေးထားလို့ လက်တွေကို ပိုးသတ်ဆေးနဲ့ ဆေးကျောသန့်စင်နေတာ။ နွေးအကျင့်က အိမ်ပြန်ကာနီး အမြဲတမ်း လက်ဆေးပစ်တာ အကျင့်ဖြစ်နေပါပြီ။လက်ဆေးနေတုန်း မအိက နောက်ကနေ ခါးဖက်ပြီး နွေးဖင်သားစိုင်တွေကို သူ့ပေါင်ဂွလေးနဲ့ ဖိပွတ်နေတာ။ ” ဟိတ် … အချိန်ပြည့်နော် … ခ်ခ် ” မအိက ဇွတ်ပဲ နွေးဖင်ကြီးကို အနီးကပ်မြင်ရင် အူယားတယ်ဆိုပြီး လူရှင်းပြီဆို အမြဲ ပွတ်သပ်နေတတ်တာ။ ဆေးဘီဒိုလေး နောက် နံရံလေး ကပ်လိုက်ရတယ် အပြင်က တယောက်ယောက် ဝင်လာရင် ရုတ်တရက်မမြင်အောင် ကပ်ပေးရတာပေါ့။

မအိက ကလေးတယောက်လို နွေး နို့အုံလေး ညှစ်လိုက် ဖင်တွေ ညှစ်လိုက်နဲ့ အားရအောင် ပွတ်သပ် ညှစ်ချေပြီးမှ လူချင်း ခွာလိုက်တော့တယ်။ ” မမနွေး … အခန်းသော့ သမီးပဲ သိမ်းထားလိုက်မယ်နော် ” ” အင်းပါ … နွေးလည်း ညကြ … စောစော ပြန်ထွက်ခဲ့မှာ ” နွေး ဆေးရုံကနေ အိမ်အပြန် စားနေကြ ခေါက်ဆွဲဆိုင်က ရှမ်းခေါက်ဆွဲ ဝင်ဝယ်ခဲ့သေးတာ။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့် ဆီ ဖုန်းဆက်သေးတယ်။ နောက်၃ရက်နေမှ ရောက်မယ်ပြောနေတာ။ ခင်ပွန်းနဲ့ ပြောပြီး ရေချိုးဖို့ နွေး အဝတ်တွေ ချွတ်ချပြီး ထမိန်ရင်လျား နေတုန်း ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့ ဖွင့်ကြည့် မိတာပေါ့။ ” ဟယ်လို … နွေး အဆင်ပြေရဲ့လား ” ” ဟယ် … ဆရာ … မတွေ့တာ ကြာပြီ ……ပြေပါတယ် ဆရာရယ် ” ” အေးအေး … ဆရာလည်း ဒီမြို့လေး ခဏပြန်လာတာ … ရောက်တာနဲ့ ညည်းသတိရလို့ … လှမ်းဆက်လိုက်တာ ”

” ဟုတ်ဆရာ … နွေးလည်း … ခုမှ ဆေးရုံက ပြန်ရောက်တာ … ရေချိုးမလို့ ” နွေး ရေချိုးမယ် ပြောတော့ ဆရာ ဦးနိုင်မော် စကားသံ ခဏ ငြိမ်ကြသွားတယ်။ ခုတိုက်နယ်ဆေးရုံ လေးက နွေးထက် အရင် တာဝန်ကျတဲ့ နွေးဆရာပေါ့။ဆရာ ဦးနိုင်မော် ပင်စင်ယူသွားလို့ နွေးက ယာယီ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင် နောက်ကျ ခွဲစိတ် ဆရာဝန်အနေနဲ့ တာဝန်ကျလာတော့တာ။ ” ဆရာပြောတာ … ပြန်လည်း မပြောဘူး နွေး ” ” ရှင် … ဆရာ ” ” ညနေကြ … ဆရာ လာခေါ်မယ် … မတွေ့တာကြလို့ … စားရင်း သောက်ရင်း စကားပြောရအောင် ” ” ဟုတ် … ဆရာ … နွေး စောင့်နေပါ့မယ် ” နွေးလည်း ရေချိုးပြီးတာနဲ့ ဝယ်လာတဲ့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲစားရင်း ဆရာဦးနိုင်မော် နဲ့ ဆေးရုံမှာ စပြီး ဆုံတဲ့အကြောင်းလေး စဉ်းစားနေမိတော့တယ်။

နွေးရောက်ကာစ ဆေးရုံအထူးကုဆောင်ရဲ့ ဝရန်တာလက်ရမ်းပေါ် မှီရပ်ရင်း တခြား ဆရာဝန်တွေ စောင့်နေမိတာ။ မိတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပေးမလို့ ပြောထားလိုလေ။ ” ဟိတ်ကလေးမ … နွေးနွေးလှိုင် ထင်တယ် ” နွေး လက်က နာရီလေး ငုံ့ကြည့်နေတုန်း ရုတ်တရက် အသံထွက်လာလို့ အသံလာတဲ့ဆီ ကြည့်လိုက်တော့ ကုတ်အကျၤ ီ နက်ပြာလေးနဲ့ ဘက်ဘီဘောင်းဘီ နက်ပြာ ဝမ်းဆက်ဝတ်ထားတဲ့ လူကြီးတယောက်။ ” ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ” ” လာလာ … အထဲ ဝင်ရအောင် … ဒီလို ဝရိယ ရှိရင်တော့ ဒီဆေးရုံတွက် … အားကိုးရမှာပါ ” ” ဟုတ်ဆရာ … နွေးက ခုမှ စရောက်တဲ့ … အသစ်ဆိုတော့ … ကြိုရောက်နေတာပါ ” မျက်နှာ ခန့်ခန့်ငြားငြား နဲ့ စကားပြောရင် တဖက်သားပေါ် လွမ်းမိုးမှု့ ရှိတဲ့သူလို့ နွေး ကောက်ချက် ချနေမိတယ်။ ဆရာဝန် တယောက်မှန်း သိပေမယ့် အဲ့ချိန် ဒီတိုက်နယ် ဆေးရုံရဲ့ အထူးကု ဆရာဝန်ကြီးဆိုတာ မသိသေးဘူး။ ရိုးရိုး ဆရာဝန်မှတ်ပြီး စကားပြောနေခဲ့တာ။

ထူခြားတာက ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ နွေးတို့ ခဏလေးနဲ့ ရင်းနှီးသွားကြတယ်။ ဒါကလည်း ဆရာ ဦးနိုင်မော်ရဲ့ အရည်ချင်းတခုပါ တဖက်လူရဲ့ စိတ်ကို နားလည်ပြီး အလိုက်သင့် ပြန်ပြောပေးနိုင်တဲ့ ပါရမီရှင်ပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း အခန်းလေးထဲ ဆရာဝန်တွေ ဆရာဝန်မတွေ လူစုံတော့မှ ဆရာဦးနိုင်မော်က သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်ရင်း နွေးနဲ့ တခြား ဆရာဝန်တွေကို မိတ်ဆက်ပေးတာ။ အဲကျမှ နွေးလည်း မျက်လုံးပြူးသွားရတာပေါ့။ ခွဲစိတ်တဲ့ ဘက်မှာ ဒီတိုက်နယ်လေးသာမက နွေးအရင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ နွေးတို့ မြို့လေးထိ ဆရာ့ ဂုဏ်သတင်းက မွှေးပျံ့နေတယ်။ နွေး ရောက်ပြီး ၆လ အကြာမှာပဲ ဆရာက ပင်စင် ယူသွားတာပါ။ ပင်စင်သာ ယူသွားတာ နွေးခင်ပွန်းနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလောက်ကို နုပျိုနေတုန်း။ အဲဒီ ၆လ အတွင်း နွေး ရင်ခုန်ရတဲ့ အချိန်တွေ သတိရတိုင်း စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ အေးကနဲ့ ခံစားမိတုန်းပဲ။ ဆေးရုံရောက်ပြီး သိပ်မကြာဘူး အိသူဇာဆိုတဲ့ နစ်(စ်) လေးနဲ့ ရင်းနှီးမြန်ခဲ့တယ်။

ဆေးရုံတခုလုံးက ချစ်ကြပုံပါ ကလေးမလေးက အသက်ငယ်ပေမယ့် သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ ခိုင်းတာမှန်သမျှ မငြီးမငြူ လုပ်ပေးတော့ အကုန်လုံးက ချစ်ခင်နေကြတာပေါ့။ အများခေါ်သလို မအိလို့ပဲ နွေးလည်း ခေါ်နေမိတယ်။ မအိက စကားပေါသလောက် နွေးမရောက်ခင်က ဒီဆေးရုံ အကြောင်းတွေ ပြောပြတာ ဟုတ်သည်ရှိ မဟုတ်သည်ရှိ စိတ်ဝင်စားဖို့တော့ အကောင်းသားပဲ။ သရဲဆိုလား နာနာဘာဝ ဆိုလားပဲ နွေးက သိပ် မယုံပေမယ့် သူပြောပြနေပုံက တကယ့် စိတ်ဝင်စားစရာတွေ။ နောက်ကျမှ ဆရာဦးနိုင်မော်နဲ့ ရင်နှီးသွားရတာ။ မှတ်မှတ်ရရ နွေး ဆေးရုံမှာ တာဝန်ကျပြီး ၂လ အကြာလောက်ပဲ။ အရေးပေါ် လူနာ တယောက် အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်ပြီး သတိလစ်ရောက်လာတော့ နွေးတို့ အသက်ကယ်ဖို့ ကြိုးစားတုန်း သတိတချက် လည်လာပြီး နွေးမျက်နှာ စိုက်ကြည့်ရင်း ဆုံးသွားရှာတယ်။

တီးရှပ်အကျၤ ီ အဖြူလေးရော အောက်က ဘောင်းဘီတို အနက်လေးရော ပွန်းရာ ပဲ့ရာတွေနဲ့ စုပ်ပြတ်သတ်နေတာ။ ခေါင်းက ဦးခွံနဲနဲ လန်ပြီး သွေးထွက်နေတာ အများကြီးပဲ။ နွေးလည်း စိတ်မကောင်းပေမယ့် ဘာမှ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ်ဝင်ရမို့ နာရီကြည့်တော့ ၁၂မတ်တင်းရှိသေး အချိန်လိုသေးတာနဲ့ မအိနဲ့ စကားပြောရင်း အချိန်ဖြုံးဖို့ စဉ်းစားမိတယ်။အရေးပေါ်ခန်းက ထွက်ပြီး လာနေကြအတိုင်း မလျှောက်ပဲ မြောက်ဘက်ကွေ့ပြီး အရှေ့ဘက် လျှောက်လာတော့ ရုတ်တရက် နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတဲ့ ဆေးနံ့ပြင်းပြင်းကြောင့် နွေး အသက်အောင့် ထားလိုက်ရတာပေါ့။ မအိတို့ နစ်(စ်) တွေ နားနေခန်းထဲ ရောက်ဖို့က ကုသဆောင် ၃ခုလောက် ဖြတ်လျှောက်ရဦးမှာ အနံ့ ထွက်လာတဲ့ဘက် အသာလေး ငှဲ့ကြည့်တော့ လန့်သွားရောပဲ။ ” ဝှီးးးး … ဖလပ် … ဖလပ် … ဖလပ် … ဂစ်ဂစ် ”

” ဟဲ့ … အမလေး ဘုရား ဘုရား ” ရုတ်တရက် အတောင်ခတ်သံနဲ့ ညဥ့်ငှက်တကောင်ရဲ့ အော်သံက ချက်ခြင်း ထွက်ပေါ်လာတော့ နွေး လန့်ပြီး အော်မိတာပေါ့။ ကုသဆောင်တခုရဲ့ ထောင့်ချိုး ရောက်တော့ အပြင် ဆေးဝယ်ထွက်တဲ့ လူနာစောင့် တယောက် တွေ့လို့ စိတ်အေးသွားမိတယ်။ အဲချိန် ဖျတ်ကနဲ့ မီးကလည်း ပျက် ဆေးနံ့စူးစူးကြီးက နွေးနောက် ကပ်ပါနေတုန်းပဲ။ မအိတို့ နစ်(စ်) တွေ နားနေခန်း မြင်နေရပြီ ကြားထဲ ကုသဆောင် တခုပဲ ကျန်တော့တာ။ ” ရှပ် ရှပ် … ရှပ် ရှပ် ရှပ် ” အနံ့ဆိုးက ပိုပြင်းလာပြီး ခြေသံတွေပါ ကြားလိုက်ရတော့ နွေး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာနေပြီ။

” ရှပ် ရှပ် ရှပ် … ရှပ် ရှပ် ” ခြေသံတွေ အနားကပ်လာလို့ နောက်လှည့်အကြည့် အံအော မှင်သက်ပြီး နောက်ကို ခြေလမ်း သုံးလေး လှမ်း ဆုတ်မိလိုက်တာ။ ” အမလေး … ဆရာရယ် … အသံမပေးပဲနဲ့ရှင် … ဟူးးးး းးးး ” ဖြစ်ချင်တော့ နွေးနောက်ကို အဆုတ် ဟန်ချက်ပျက်ပြီး ထမိန်အောက်နားစက နွေးဖိနပ်နဲ့ ချိတ်ဖိမိတော့ ထမိန်ကျွတ်ကျသွာတယ်။ လှမ်းဖမ်းတော့ နွေးပေါင်လယ်လောက်မှာ ထမိန်အနားစကို ဆွဲမိတာပဲ။ အမြန်ပြန်ဝတ်လိုက်ပေမယ့် ဆရာဦးနိုင်မော်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက နွေးပေါင်ဂွထဲ ရောက်နေတာပေါ့။

ဆရာ ဦးနိုင်မော်လည်း Operation တခုပြီးလို့ ပြန်နားတာနေမယ်။ ” ခိခိ … ဆရာ ထွက်လာတော့ ညည်းက … ညည်းအခန်းပြန်တာ … ပြန်နေကြ အတိုင်း မပြန်ပဲ … အနောက်ထဲ ချိုးကွေ့ပြန်လို့ … ဆရာ လိုက်ကြည့်နေတာပါ ” ” နွေးက … ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ်ဝင်ရမှာမို့ … မအိ ဝင်ခေါ်ပြီး စကားပြောရင်း … အချိန် ဖြုံးမလို့ပါ … ဆရာရယ် … အဟင်း ဟင်း ” နွေးလည်း ဆရာရှေ့ ရှက်ရှက်နဲ့ ထမိန် ဖြစ်သလို ဝတ်ရင်း ခေါင်းငုံ့ နေမိတာပေါ့။ ဖြည်းဖြည်းချင်း မျက်လုံး လှန်ကြည့်တော့ အံအောနေမိပြန်ရော။အဲချိန် ဆရာ ဦးနိုင်မော်က နွေး နောက်ကျောဘက် တောင်ဘက်ဒေါင့်က လူနာထိုင်ခုံအရှည်တွေ ဆင့်ထားတဲ့ ဘက် အကြည့်ရွေ့ပြီး စကားလှမ်းပြောနေတာ။ ” ဘယ်သူလဲ … အောက်ဆင်းစမ်း … ဟာ … မင်း မင်း … လူနာ တယောက် မဟုတ်လား ” ဆရာက အော်ပြောနေပေမယ့် အဲဒီလူနာက မကြားလို့နေမှာ ပြန်ဖြေသံ မကြားရဘူး။

နွေးလည်း နောက်လှည့်ပြီး ဆရာကြည့်တဲ့ နေရာ ကြည့်တော့ ခုံတွေပဲ မြင်ရတာမို့ ဆရာ့ မျက်နာကို သေချာ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ဆရာက နွေးကို မေးဆတ်ပြရင်း ခုံတွေဘက် ပြန်ကြည့်နေတော့ နွေးလည်း ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ” ဆရာ … ဘယ်လူနာ ကိုပြောနေတာလည်း ” ” ဟာ … ဟိုမယ်လေ … အကျၤ ီ အဖြူ ဘောင်းဘီ တို အနက်လေးနဲ့ … ခေါင်းမှာလည်း သွေးတွေ အများကြီး ” ဆရာ့ စကားကြောင့် နွေး တကိုယ်လုံး ဖြန်းကနဲ့ ကြက်သီးမွှေးတွေ ထပြီး လန့်သွားမိတယ်။ ” ဟမ် … နွေးနွေးလှိုင် … ညည်းက ဘာဖြစ်နေတာတုန်း … ညည်းပြောနေတာနဲ့ … ခုံပေါ်က လူနာ ဆင်းပြေးပြီ နေမှာ ပျောက်သွားပြီ ” ဆရာက ခုံတွေဘက် ကြည့်ပြောလိုက် နွေးဘက် ကြည့်ပြောလိုက်ပဲ။

” ဟို ဟို …… ဘာ ဘာမှ … မ ဖြစ် ပါ ဘူး ဆရာ ” နွေးအသံ တွေ သိသိသာသာကို တုန်နေတော့တယ်။ ခုနမှ နွေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း အသက်ထွက်သွားတဲ့ ကောင်းလေးရဲ့ အဝတ်စားတွေ တူနေပြီး ခေါင်းကလည်း သွေးထွက်နေတယ် ဆိုလို့လေ။ အဲဒီညက ဆရာ ဦးနိုင်မော်နဲ့ပဲ ည၂နာရီ မထိုးခင် အထိ အချိန်ဖြုံးမိသွားတယ်။ နွေးကြောက်စိတ်တွေ နဲ့ ဆရာရဲ့ ပျောက်ဆုံးနေတဲ့ ကာမစိတ်တွေ မမျှော်လင့်ပဲ ဆုံမိကြတော့တာပဲ။ နွေး လက်ပေါ် ဆုံးသွားတဲ့ လူနာရဲ့ သွေးသံရဲရဲ မျက်နှာလေး ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ထဲ လန့်သလိုလို ဖြစ်နေချိန်မှာပဲ နွေး ပါးပြင်လေးပေါ် အနမ်းတခု ကျရောက်လာတယ်။

အပြင်မှာ ဆေးရုံဝင်းတခုလုံး မီးလင်းထိန် နေပေမယ့် နွေးအခန်းထဲ မီးချောင်းပိတ်ပြီး မီးလုံးလေးပဲ ထွန်းထားလိုက်တာ။ ပြတင်းပေါက် အပြင်က သစ်ပင်တွေ လေတိုက်တိုင်း ယိမ်းနေသလို နွေးကိုယ်လုံးလေးလဲ တွန့်လိမ်နေရပြီလေ။ ဆရာဦးနိုင်မော်က အသက်၆၀ ပြည့်ပေမယ့် အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပဲ ကာမစွမ်းအား ရှိနေတုန်းပဲ။ နွေး အိမ်ထောင်သည်မှန်းလည်း သူသိပါတယ်။ သူလည်း အိမ်ထောင်သည် တယောက်ပါ ဆရာ ဦးနိုင်မော် အိမ်ကို နွေးခင်ပွန်းနဲ့ ၂ခါလောက် သွားလည်ဖူးတယ်။ လူချင်း ရင်းနှီးလာတော့လည်း တယောက် အကြောင်း တယောက် ရင်ဖွင့်ကြတာပဲလေ။ နွေးကလည်း အသက်အရွယ်အရ မိဘ သဖွယ် ဆက်ဆံခဲ့တာပါ။ ဆရာက မိန်းမဆုံးတာ ၆နှစ်ရှိပြီး သား၂ယောက်နဲ့ အတူနေတာ။

သူ့သားတွေက နွေးနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ နွေးကို ဆေးပညာရပ်တွေနဲ့ လက်တွေ့ ကုထုံးတွေ အခွင့်ရေး ရသလောက် သေချာ သင်ပေးနေရင်း တဖြည်းဖြည်းဆရာ့ဘက်က ဆက်ဆံရေးက တမျိုးဖြစ်လာတာ နွေးရိပ်မိတာပေါ့။ တခြား ဆရာဝန်တွေရှေ့ ဆရာ တပြည့် ပုံစံမျိုး ဆက်ဆံတတ်ပြီး နှစ်ယောက်ထဲ ရှိချိန်ဆို နွေးနဲ့ ပွတ်သီး ပွတ်သပ် နေချင်တာမျိုး။ နွေး ခင်ပွန်းက ဒီမြို့လေး ပြောင်းလာကတည်းက ခရီးထွက်တာ များနေတော့ နွေးလည်း ဆရာရဲ့ အထိအတွေ့ လေးတွေမှာ သာယာမိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ သားအဖ အရွယ်နဲ့ ဆရာ တပြည့် အနေထားမို့ ဆေးရုံထဲရော ပတ်ဝန်းကျင်ကပါ မရိပ်မိကြတာ။ ခုလည်း ဆေးရုံက နွေးအခန်းလေးထဲ ခွဲစိတ်ခန်း မဝင်ခင်လေး မတ်တပ်ရပ် လျက်အနေထားနဲ့ နွေးက ဘီဒိုကွယ်ပြီး နံရံ ကပ်ပေးထားတယ်။ နွေးပေါင်ကြားထဲ ဆရာက ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ မျက်နှာအပ်ပြီး အတွင်းခံ အပြင်ဘက်ကနေ နွေးဟာလေးကို ယက်ပေးနေတာ။ နွေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ပေါင်ဂွထဲနစ်ဝင် နေတာပေါ့။

ဆရာ့ လျှာအပြားလိုက်ကြီးနဲ့ ဖိယက်ပေးနေတော့ တံတွေးရော အရည်ကြည်လေးတွေရော ဘောင်ဘီးစကို ကပ်ပြီး နွေဟာလေး သိသိသာကို ဖေါင်းကြွလာပြီ။ နွေး အသက်ပြင်းပြင်းရှုပြီး မျက်လုံးလေး မိတ်ထားလိုက်တယ်။ အယက်ခံနေရတာက သွေးသားထဲ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ခံစားမှု့က ဘာနဲ့မှ မတူအောင် အရသာတွေ့နေမိတာ။ပေါင်ကို မသိမသာ ဖြဲပေးရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာလို့ ပေါင်ကြားထဲ ဆရာ့ ခေါင်းကို ဆွဲပြီး ကပ်ထားမိတယ်။ တကယ်ပါ နွေး ခင်ပွန်းနဲ့ ဆက်ဆံတာထက်ကို ခံစားမှု့က တအားကောင်းနေတာလေ။ နွေး ခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့်နဲ့က ဆက်ဆံကာနီး ခဏတဖြုတ် ပါးစပ်ခြင်းနမ်းပြီး ထမိန်ကို ဆီးခုံးထိပဲ လှန်ပေးရင်း ဆက်ဆံလာတာ။ နွေး အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် ဒီလို အရသာမျိုး တခါမှ မရခဲ့ဖူးဘူး။ နွေးကိုယ်တိုင် ချထားတဲ့ စည်းမို့ ခုချိန် ပြင်ဖို့ကလည်း အခက်တွေ့နေမိပြီ။ ဆရာ့ကို အတွင်းခံ အပြင်ကနေပဲ ယက်ခွင့်ပြုထားတာပါ ဆရာကလည်း နွေးဆန္ဒ အတိုင်း လိုက်နာပြီး ဘောင်းဘီအပြင်ကပဲ ယက်နေရှာတာ။ တခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ အရသာလေးကို နွေး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးရုံပဲ တတ်နိုင်တော့တယ်။

အကနဲ့ အံကြိတ် ညည်းရင်း ဘောင်းဘီလေးထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရပြီ ပေါင်ခြံထဲ ဘောင်းဘီကြားက စီးကျနေတဲ့ အရည်တွေက စေးကပ်ကပ်နဲ့ ခံစား သိရှိနေတာပေါ့။ နွေး ပြီးသွားတာနဲ့ ထမိန် အောက်နားစကို မထားပေးရတာ။ နွေးပေါင်ဂွ အတွင်းခံထဲက အရည်ရွှဲပြီး ဖေါင်းကြွနေတဲ့ နေရာလေး ကြည့်ရင်း ဆရာက သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်ပြီး ဂွင်းထုနေတော့ နွေး မျက်နှာလေး လွဲထားမိတယ်။ ၃မိနစ်လောက်ကြာမှ ဆရာ ဆီက တအအ တရှီးရှီး ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီး ဆရာလည်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားတာပေါ့။ ဆရာ ပင်စင် ယူသွားတဲ့ အထိ နွေးနဲ့ ဆရာတို့ ၅ကြိမ်လောက် ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ကြပါဘူး ဆရာ့ ဟာကိုတောင် နွေး ရဲရဲ မကြည့်ဖူးဘူး နွေးဟာလည်း ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေပဲ ဆရာ ကြည့်ခွင့်ရတာပါ။

ဆရာ ပင်စင်ယူသွားပြီး ၅လ အကြာမှ ဒီမြို့လေး ပြန်ရောက်လာရင်း ညနေ တွေ့ဖို့ ချိန်းတော့ နွေး ရင်ခုန်နေမိတာပေါ့။ စားလက်စ ရှမ်းခေါက်ဆွဲကို လက်စသတ်ပြီး အခန်းထဲ မှေးနေလိုက်တာ။ အိပ်လို့ မရတော့ပါဘူး အတိတ်က ပုံရိပ်တွေ မြင်ယောင်လာတာနဲ့ နွေး အောက်ပိုင်းက တဆစ်ဆစ်နဲ့ပါပဲ။ ညနေ မြန်မြန် ရောက်ချင်မိတာတော့ နွေး ဝန်ခံပါတယ်ရှင်။ အိပ်ယာထဲ လူးလိမ့်ရင်း ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော် သွားလည်း မသိဘူး ညနေ ၄နာရီလောက် နိုးလာခဲ့တာ။ ချက်ချင်းထပြီး ရေချိုး အဝတ်စားလဲ လိုက်တယ်။ ပြောရမယ်ဆို နွေးခင်ပွန်းနဲ့ ပထမဆုံး အကြိမ် စတွေ့တဲ့ ခံစားမှု့မျိုးပဲ။ လူကြီးချင်း သဘောတူပြီး နွေးနဲ့ နွေးခင်ပွန်း စတွေ့တဲချိန် အဝတ်စားရွေးရင်း ခေါင်းတွေ မူးလာသလိုမျိုး ခ်ခ် ခ်ခ်။

ခုလည်း နွေးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့ ဘော်လီ အနက်လေးနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးပဲ ဝတ်ထားပြီး အကျၤ ီကို တထည်ချင်း နွေးခန္ဓာကိုယ်မှာ ကပ်ကြည့်နေတာ။ အကျၤ ီ ကြိုက်တော့လည်း ထမိန်က အဆင်မပြေ ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက် ဘီဒို ဖွင့်ပြီး နောက်တထည် ယူကြည့်လိုက်ပဲ။ နွေး နို့အုံ ဖွေးဖွေးနှစ်ဖက်က တချို အိမ်ထောင်သည်တွေလို တွဲကျမနေဘူး ဘော်လီ ခပ်တင်းတင်းလေးထဲ နို့အုံ အပေါ်ခြမ်းလေးက ရုန်းထွက်နေတာ။ ပေါက်တန်နှစ်ဖက်ကြားက နွေးအတွင်းခံလေးကလည်း အပျော့သားအပါးလေးမို့ အမွှေးရေးရေးလေးတွေ သေချာကြည့်ရင် မြင်နေရတယ်။

နောက်ဆုံးကျ ဖက်ဖူးစိမ်း ကိုယ်ကျပ် လက်ပြတ်လေးနဲ့ ထမိန်စကပ် အညိုရောင် ဗျောင်လေးပဲ ရွေးလိုက်တော့တာ။ ညနေကြ ဆရာ လာခေါ်တော့ ဆရာ့ကားလေးနဲ့ပဲ လိုက်လာခဲ့တယ်။ စကားတပြောပြောနဲ့ မီးပွိုင် ၂ခု ကျော်တော့ အရှေ့ တည့်တည့် ချိုးမောင်းနေရင်း နွေး ကြိုက်တဲ့ဆိုင် ပြောဆိုပြီး မေးတော့ နွေးလည်း ဆရာ ကြိုက်တဲ့ဆိုင် သွားလို့ပဲ ပြောလိုက်တာပါ။ ၁၀မိနစ်လောက် မောင်းလာရင်း အမြန်လမ်းမကြီးပေါ် ကားလေး မေးတင်လိုက်တယ်။ ကားရှင်းအောင် စောင့်ပြီးမှ တောင်ဘက်ထဲ ကွေ့ပြီး ဆက်မောင်းလာတော့ လမ်းအရှေ့ဘက် ဝင်ကာစ နေလုံးကြီးနဲ့ လယ်ကွင်းတွေ မြင်နေရပြီး လမ်းအနောက်ဘက်က လူနေအိမ်တွေပါ။ အလင်းရောင် မပျောက်သေးပေမယ့် တချို့ ဘီယာဆိုင်တွေ အအေးဆိုင်တွေက ရောင်စုံမီးလေးတွေ ထွန်းထားကြတယ်။ စကားတပြောပြောနဲ့ မောင်းလာရင်း ခြံဝင်း အကျယ်ကြီးနဲ့ ဆိုင်ရှေ့ လှည်းဘီးကြီး ၂ခု ထောင်ထားတဲ့ ဆိုင်ရှေ့ ရောက်လာပါပြီ။

အတွင်းထဲ ရောက်တော့ ကားတွေ အများကြီး တန်းစီရပ်ထားပြီး ဂိတ်စောင့် ကောင်လေး တယောက် နွေးတို့ ကားနားလေး ရောက်လာတယ်။ ကားထားဖို့ နေရာ ရှင်းပြပြီး လက်ညိုး ညွန်ပြနေတာ။ ခြံဝင်းကြီးထဲ မြက်ခင်း အတုလေးတွေနဲ့ စိတ်ကြည်နုူးစရာ ပန်းခြံ အသေးလေး လုပ်ထားသေးတယ်။ ကားထားပြီး ဆိုင်တံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်တာနဲ့ နွေး အံအော သွားမိတာပဲ။ အရင် နွေး ခင်ပွန်းနဲ့ ကလပ်တွေ သွားဖူး ပေမယ့် ဒီလောက် ခန်းနား ကြီးကျယ်တဲ့ ဆိုင်မျိုး မရောက်ဖူးဘူး။ အထဲရောက်တာနဲ့ ဧည့်ကြို မိန်းမချောလေးတွေက နွေးတို့ကို ပြုံးပြ နူတ်ဆက်ရင်း ဘဲဥပုံ စားပွဲ အဝိုင်း အလွတ် တခုံမှာ နေရာ ချပေးနေတာ။ ခုံပေါ်မှာ ဖန်ခွက် အရှည် ၅လုံးနဲ့ တစ်ရှူးဗူး ၁ဗူး ပြီးတော့ ရှိနိုင်တဲ့ အစားအစာနဲ့ အရက်အမျိုးစားတွေ ဝိုင်အမျိုးစားတွေ ပါတဲ့ စာအုပ်လေး ချပေးထားတယ်။

ထူးခြားတာက နောက်ဆုံး စာရွတ်မှ သော့ပုံလေးနဲ့ သီးသန့်ခန်း အသုံးပြုချင်သူတွေ အတွက် ထည့်ပေးထားတာ။ ဆရာက တရွတ်ချင်း လှန်ဖတ်ပြီး အနားရပ်နေတဲ့ ဝိတ်တာလေးကို အရက်နဲ့ ဝိုင်တချို့ မှာလိုက်တယ်။ ဝိတ်တာလေး စာရင်း မှတ်နေတုန်း သီးသန့်ခန်း မေးကြည့်တော့ ဒေါင့်ဆုံး တခန်းပဲ ကျန်တာ ရှင်းပြနေတာ။ ရတဲ့ အခန်းယူမယ် ပြောတော့ ဧည့်ကြို မိန်းကလေး ၂ယောက် ရောက်လာပြီး နွေးနဲ့ ဆရာ့ကို သီးသန့်ခန်းထဲ လိုက်ပို့ကြတာပေါ့။ အဲဒီအခန်းရောက်မှ စားစရာတွေ ထပ်မှာရင်း ဧည့်ကြိုးလေးတွေက မှာစရာရှိရင် စားပွဲခုံပေါ်က ခလုပ်လေး နှိပ်ခေါ်ဖို့နဲ့ ဆက်ရှင် ပြည့်လို့ ထပ်ယူချင်ရင် နှိပ်ရမယ့် ခလုပ်လေး ခွဲခြား ရှင်းပြပေးသေးတယ်။ မှာထားတဲ့ အရက်နဲ့ ဝိုင်တွေ စားစရာတွေ ရောက်လာတော့ အခန်းတံခါးက အလိုလို ပြန်ပိတ်သွားပြီး စားရင်း သောက်ရင်း အရင်က အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောတော့ နွေးလည်း စိတ်ပျော်ရွှင် လာတာပေါ့။

အစုံပါပဲ နွေးတို့ သရဲ ချောက်ခံရတာတွေရော ဆရာ့ နူတ်ဆက်ပွဲည သီချင်းဆိုရင်း မူးပြီး ကကြတာတွေရောပဲ။ တဖြည်းဖြည်း နွေးလည်း ရီဝေဝေ ဖြစ်လာရတယ် အိမ်ထောင်ရေးကြောင်း ပြောဖြစ်တော့ ဆရာက နောက်အိမ်ထောင် မပြုပဲ သားတွေ ချွေးမတွေနဲ့ပဲ အတူနေကြောင်း ပြန်ပြောပြနေတာ။ နွေး လည်း ခင်ပွန်းနဲ့ ခဏတိုင်း ခွဲနေရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေကြောင်း ပြန်ပြောပြလိုက် ပါတယ်။ ခုလည်း နွေးခင်ပွန်း ခရီးထွက်သွားကြောင်း ပြောတော့ ဆရာ မျက်လုံးတွေ အရောင် တာက်လာတာ။ဘေးတိုက် ထိုင်နေရင်း နွေးရှေ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ငုံ့ပြီး နွေးနူတ်ခမ်း ကို ဆွဲစုပ်နေတယ်။ ရုတ်တရက် နွေးလည်း ကြောင်သွားတာပေါ့။ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း ဆရာ့ လက်တဖက်က နွေး အကျၤ ီပေါ်ကနေ နို့အုံကို ညှစ်နေပြန်ရော။ နို့အုံညှစ်ချေရင်း နွေးလျှာကို မလွတ်တမ်း စုပ်နေတော့ အသက်ရှုကြပ်ပြီး မောလာရတယ်။

နွေး နူတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်တာနဲ့ နွေး ချိုင်းနှစ်ဖက်ကနေ ဆွဲမပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး လည်တိုင်တွေ ဆွဲစုပ်ပြန်ရောပဲ။ ” နွေး … ဆရာကို … အရင် အခွင့်အရေးလေး ပေးဦးနော် … အမှန်တော့ နွေးနဲ့ တွေချင်လို့ … ဆရာ ဒီကို ရောက်လာတာပါ ” ဆရာ့ စကားက နွေးရင်ကို သိမ့်ကနဲ့ ခံစားမိစေပါတယ်။ လည်တိုင်ပျောလေး ဆွဲစုပ်နေရာကနေ နွေးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချရင်း စကပ်ထမိန် အောက်နားစလေးကို ဆွဲမနေတာ။ ထမိန်က အတွင်းဘက် ဒူးအထက်နားထိ ခွဲထားတာမို့ အနားစကို ပြန်ချရင်း အကွဲနေရာကနေ ဆွဲဖြဲတော့ နွေးပေါင်တန် ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာတာပေါ့။ အရင်လိုပါပဲ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေ နမ်းပြီး နွေးဟာလေးကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်ကပဲ ယက်ပေးနေတယ်။ နွေးစိတ်တွေ ဆေးရုံပေါ်က အခန်းထဲ ပြန်ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ မကြာပါဘူး နွေး အရည်တွေ ထွက်ကျလာတာ။

ဒီတခါ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတဲ့ အရည်တွေ လျှာနဲ့ပင့်ယက်ပြီးမှ ထရပ်လိုက်တယ်။ နွေးလည်း ဆရာ ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆိုတာ သိနေတော့ ပေါင်လယ်ထိ ခွဲထားတဲ့ စကပ်ထမိန်ကို မပြီးဖြဲလိုက်ရင်း နွေးပေါင်ဂွကို ဆရာ မြင်အောင် ပြထားလိုက်တာ။ နွေးနူတ်ခမ်း လာနမ်းလို့ ပြန်နမ်းပေးတော့ ဆရာ့ပါးစပ်က နွေး စောက်ရည် အနံ့လေး ပြန်ရနေတယ်။ နမ်းနေရင်း ဆရာ့ ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်တော့ အတွင်းခံထဲ ဖောင်းကြွနေတဲ့ အရာကြီး မြင်တာနဲ့ နွေး မျက်နှာလွဲပစ်လိုက်တာပေါ့။ ခဏလေးပဲ ဆရာလည်း စိတ်တအား ကြွနေပုံပါ အားကနဲ့ အံကြိတ်သံ ပေါ်လာလို့ နွေး နောက်ဆုတ်လိုက်ပေမယ့် ထမိန်ပေါ် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းခံလိုက်ရတယ်။နွေး ကျောပေးပြီး ခုံပေါ်က တစ်ရှုးတလွှာဆွဲယူပြီး ထမိန်ပေါ်က အရည်တွေ သုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

” ဆောရီး … နွေးရယ် … ဆရာ သတိလွတ်သွားတာပါ … ဟိုး အရင်လို … ဘေးကို ပန်းထုတ်ရမှာ … မေ့သွားတယ် ” ” အင်းပါ … ဆရာရဲ့ … ရပါတယ် ” ဆရာလည်း ဘောင်းဘီ ဇစ်ပြန်ပိတ် နွေးလည်း အကျၤ ီကို ပြန်ဆန့်ရင်း စကပ်ထမိန်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်တာ။ ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ပြီး လက်ကျန် အရက်နဲ့ ဝိုင်တွေ ဆက်သောက်ကျတာပေါ့်။ နွေး အတွက် ဝိုင်က ကုန်သွားပေမယ့် ဆရာ့ အရက်တွေက ကျန်နေသေးတာ။ ဆရာ့ကြည့်တော့လည်း မူးနေတဲ့ ပုံမို့ အပြန်ကားမောင်းရင် အန္တရယ် မဖြစ်အောင် ဆက်မသောက်ဖို့ တားထား လိုက်တယ်။ ရမ္မက်စိတ်က မကျသေးပဲ ပြန်ထလာတော့ ဆရာ့ လက်က နွေးပေါင်ကြားတဲ့ ပြန်ရောက်လာရောပဲ။

ဒီတခါတော့ နွေးကစပြီး နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်လိုက်တာပါ။ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးလိုက်တာနဲ့ နွေးဟာလေးက အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျလာတယ်။ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေပဲ ဆရာ့ ညာလက်က လက်ချောင်းတွေ အထက်အောက် ပွတ်သပ် ပေးနေတုန်း လွတ်နေတဲ့ ဘယ်လက်က နွေး လက်တဖက်ကို ယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲ သွင်းလိုက်တာ။ နွေး လက်ဖဝါးထဲလည်း ဆရာ့ ဟာက အရည်ထွက်ပြီး တာတောင် မပျော့ပဲ မာထင်နေတုန်းပဲ။ဆရာ့ လက်ချောင်းလေး တချောင်းက နွေး ဟာလေးထဲ ဖိထည့်တော့ ဆစ်ကနဲ့ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီ။ လက်ကလေးက မွှေနေပေမယ့် ဘောင်းဘီ ခံနေတော့ အတွင်းထဲ လက်တဆစ်ပဲ ရောက်တယ်။ တဗွိဗွိကနဲ့ အသံလေး ထွက်လာရင်း နွေး အစိလေး မာထင်ပြီး ထောင်နေတော့တာပဲ။ဆရာ့ လက်ချောင်းလေး အပေါ်နဲနဲရွှေ့လာရင်း ဝိုင်းပြီး ဖိချေပေးတော့ နွေး နေရထိုင်ရ ခက်လာတာပေါ့။

ခါးအောက်ပိုင်း ကျင်တက်လာတယ်။ လက်ချောင်း ထိပ်လေးက ဖိချေရင်း အားပြင်းလာလိုက် ပျော့သွားလိုက်နဲ့ အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးနေတော့ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး တခုခုကို တောင်းတ လာသလိုပါပဲရှင်။ ” တီတီ တီတီ …… တီတီ တီတီ ” အဲဒီချိန် ဆက်ရှင် ပြည့်သွားလို့ မီးနီလေး လင်းပြီး တတီတီနဲ့ အသံလေး မြည်လာတော့တယ်။ နွေး စိတ်ထဲ အားမလို အားမရ ဖြစ်နေရင်း ဆရာ့ ဟာကြီးကို ဘောင်းဘီ အပြင်က နေပဲ ခပ်တင်းတင်း တချက် ညှစ်ပြီး လွတ်ပေးလိုက်ရတာပေါ့။ ဆရာက ထပ်နေမလား မေးပေမယ့် ဆေးရုံ ဂျူတီ ရှိနေလို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်တာပါ။ နွေး အိမ်ရောက်တဲ့ အထိ ကလပ်မှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အထိအတွေ့တွေက ကပ်ပါလာတုန်းပဲ။ မီးလုံးတွေ ပြန်ပွင့်လာလို့ နွေးနဲ့ ဆရာနဲ့ ဆက်မကြိုးစားတော့ပဲ ရပ်ပြစ်ခဲ့ရတာလေ။

ဆရာ အိမ်ပြန်ပို့ပေးတော့ နွေး သောက်ခဲ့တဲ့ ဝိုင်က အစွမ်းပြတော့တာပေါ့။ကားထဲက ဆင်းကတည်းက ဆရာ့လက်မောင်းကို ဆွဲထားလိုက်ရတာ။ ခေါင်းတွေ တရိပ်ရိပ် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ မူးလာပြီး ဆရာ့ကို အိမ်သော့ပေး ဖွင့်ခိုင်းရင်း ၂ယောက်သား ဝင်လာခဲ့ရတော့တယ်။ အလင်းရောင် ပျောက်ကွယ်ပြီး အမှောင်ထု ကြီးဆိုးချိန်မို့ အိမ်ထဲ မှောင်မှောင်မဲမဲနဲ့ပါ။ နွေးကတော့ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ် မျက်စိမိတ်ပြီး လျှောက်လို့ရပေမယ့် ဆရာ့ကတော့ စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ပါ နွေးတို့ လင်မယားခန်းထဲ ဆရာ့ကို ပါးစပ်က ညွှန်ပြပေးလိုက်ရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ဆရာ့ကိုပဲ မီးခလုပ် ဖွင့်ခိုင်းရင်း သတိအလွတ်မခံပဲ ဆေးရုံကို ဒီနေ့ ဂျူတီ မလာနိုင်ကြောင်း ဖုန်းဆက်ပြီး ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ရေတဗူး ယူသောက်လိုက်တာ။ မီးဖွင့် မထားခဲ့တော့ ရေကလည်း မအေးပြန်ဘူး။ အခန်းထဲ ရောက်ကတည်းက နွေးကိုနွေး အနိုင်နိုင် ထိန်းရင်း လုပ်နေတာတွေကို ဆရာက ထိုင်ကြည့်နေတုန်းပဲ။

မူးတဲ့အရှိန်က မြင့်လာတာနဲ့ အိပ်ယာကို မခင်းနိုင်တော့တာ။ ဆရာကို ပြန်ဖို့ နူတ်ဆက်မိလား မဆက်မိလား မသိတော့ပါဘူး ကုတင်ပေါ် ထိုးအိပ်ပစ်လိုက်တာပဲ။ ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိဘူး အတော်လေးကြာမှ ရေမွှေးနံ့ရော ချွေးနံ့ရော ရလိုက်လို့ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်မိတယ်။ နွေး ဆရာနဲ့ ကလပ်က ပြန်လာတဲ့အတိုင်းပဲ အဝတ်စားက ရောက်တာနဲ့ အိပ်ပစ်တော့ တရေးနိုး အမူးပြေကာစလေးပေါ့။ ချွေးနံ့က နွေးခင်ပွန်း ချွေးနံ့မဟုတ်တာ ချက်ခြင်းသိလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နွေနဲ့ တအိပ်ယာထဲ အတူနေတာက ဘယ်သူလဲ အမြန် စဉ်းစားလိုက်တော့ မျက်လုံး ပြူးသွားရတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ နွေးကို ပြန်လိုက်ပို့တာ ဆရာ ဦးနိုင်မော်လေ ဒါဆို သူ မပြန်သေးတာနေမယ်။

နွေး တွေးမိတာနဲ့ မျက်လုံးတွေ အားယူပြီး အကြည့် ရွေ့လိုက်တာပေါ့။ သေချာတယ် နွေးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းလေးထဲပါပဲ မီးရောင်ရောက် ကုတင်ပေါ်မှာ နွေးက ကိုယ်တစောင်း အနေထားနဲ့ နွေး ဗိုက်နားလေး မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်နေတာက ဆရာ ဦးနိုင်မော်ပါ။ နွေး စကပ်ထမိန် ပေါင်လယ်ထိ ခွဲထားတဲ့ နေရာလေးက လှန်နေပြီး ပေါင်တန်တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေးလေးက ထပ်လျက်လေး ပေါ်နေတာပေါ့။ ဆရာက နွေး ပေါင်ဂွလေး ကြည့်ပြီး ဟိုးအရင်ကလိုပဲ သူ့ပေါင်ကြားက ဟာကို ခပ်ဖွဖွ ပွတ်သပ်နေတာ။ ဆရာ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီး အနီးကပ်မြင်တော့ နွေး သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာတယ် အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာပြီး ရေငတ်လာသလို ခံစားလာရတာပဲ။ ဆရာကတော့ နွေး နိုးနေတာ မသိပါဘူး နွေးပေါင်ဂွလေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေတာပါ။ နွေး ဆရာ့ ဟာကြီးကို အနီးကပ် မကြည့်ရဲလို့ အိပ်ရင်းနဲ့ ကိုယ်လုံးလိမ့်သလို လုပ်ပြပြီး ကျောပေးထားလိုက် မိတယ်။

မကြာပါဘူး နွေး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်ကို ဆရာက ဒူးခေါက်ကွေးက ကိုင်ပြီး အပေါ် တွန်းတင်နေတာ။ နွေးဝတ်ထားတဲ့ အညိုရောင်ဗျောင် ထမိန်စကပ်က အပျော့သားမို့ ဆရာ ဆွဲလှန်တော့ ပေါင်လယ် အကွဲနေရာလေးထဲက ပေါင်တန်တွေ ပေါ်လာတယ်။ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်အောက် ထမိန်စက ဖိထားလို့ ကျန်နေပေမယ့် ညာဘက်ဒူးကွေးတင်ခံရတဲ့ ဘက်က ခါးထိ လှန်တက်လာပြီး နွေး ခါးပေါ် ဆရာ့ နှာခေါင်းက ထွက်တဲ့ အငွေ့နွေးနွေးလေး ကျရောက်နေပြန်ရောပဲ။ နွေးဖင်ကြီးက မိန်းမချင်းတောင် ငေးယူရတာမို့ ဘေးတစောင်း လှည့်အိပ်လိုက်တော့ ခွက်နေတဲ့ ခါးလေး အောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးက ဆရာ့ဘက် ပစ်ပြထားသလို ဖြစ်နေမှာ သေချာတယ်။

တွေးမိရုံနဲ့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး အောက်က အရည်ကြည်လေး စိမ့်ထွက်လာရတယ်။ဆရာ့လည်း နွေးဖင်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရတာ စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါ အသက်ရှုသံတွေ ပျင်းလာတာ ကြားနေရတယ်။ နွေးက ကိုယ်တစောင်း အနေထားမို့ ဆန့်ထားတဲ့ဘယ်ဘက်ပေါင်နဲ့ ဒူးကွေးထားတဲ့ ညာဘက်ပေါင်ကြား ဆရာက ဒူးထောက် ဝင်ထိုင်နေပြီ။ ဆရာ မျက်လုံးတွေက နွေး အောက်ပိုင်းပဲ ကြည့်နေတာလေ နွေးခိုးကြည့်နေတာကို သတိထားမိပုံ မပေါ်ပါဘူး။ စိတ်လှုပ်ရှားနေရင်း နွေးခါးပေါ်ထိ လှန်တက်နေတဲ့ စကပ်ထမိန် အောက်နားစကို မပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးကို ဟကြည့်တော့ လက်တွေ တုန်နေရှာတာ။ ခဏနေတော့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ဟန်နဲ့ နွေးခါးကို တွန်းပြီး ပက်လက်အနေထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တာပဲ။

နွေး အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံးကို လှန်ပေးနေမိတာပါ ပက်လက်အနေထား ရောက်တော့ စကပ်ချိတ်ကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး အောက်ကို မရမက ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်။ ထမိန်ကျွတ်တာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ကိုပါ လိပ်ချွတ်ပစ်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ နွေး နိုးလာလည်း ရင်ဆိုင်မယ့် ပုံစံ ပြောင်းသွားပါပြီ။ နွေး အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ဖြဲပြီး ပွတ်သပ်နေတော့ တစ်မျိုးကြီးပဲ အားမလို အားမရဖြစ်နေရတယ်။ အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင် လက်နဲ့ ဆက်မလုပ် စေချင်တော့ဘူး။ ပါးစပ်နဲ့လျက်ပေးတာ နွေး ပိုပြီး နှစ်ချိုက်တာပါ။ တော်ပါသေးရဲ့ နွေး တောင်းတတုန်း အစိလေးကို ဖိချေရင်း ဖင်ဝနဲ့ အခေါင်း ပေါက်လေးကြား လျှာဖျားနဲ့ ထိုးစွနေတယ်။ ပြီးမှ လျှာလေးက အပေါ်တက်လာပြီး အစိနားလေးထိ ယက်ပေးနေတာ။

ဘောင်းဘီ မခံထားတော့ ဆရာ့ လျှာနဲ့ နွေးဟာလေး အသားစိုင်ချင်း ဒါရိုက် ထိတွေ့တော့ အရသာက ပိုကောင်းနေတယ်။ ” အားးးး … အ …… ဆရာ ရယ် ” နွေး အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်ရင်း ထိန်းမရတော့ပါဘူး။ နွေး အိမ်ထောင်သက်တမ်း တလျှောက် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဆီကတောင် မရဖူးတဲ့ အရသာလေးလေ။ နွေး ညည်းသံလေးကြောင့် မျက်နှာကို တချက် လှမ်းကြည့်ရင်း ပြန်ယက်ပေးတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပိုမြန်လာတယ်။ ” အဟင့် … ဟင့် ” အလိုလိုနေရင်း မျက်ရည်လည်လာပြီး ဝမ်းနည်းလာသလိုပဲ ဆရာ့ကို ကြည့်တော့ မျက်လုံးချင်းဆုံနေကြတာ ဆရာလည်း နွေး ရှိုက်သံကြောင့် ယက်ပေးနေရာက ရပ်ပြီး နွေးမျက်နှာကို လှမ်းကြည့်နေပုံပါ။ နွေးကို စိုက်ကြည့်ပြီး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲ စုပ်ယူရင်း အထဲရောက်မှ လျှာဖျားနဲ့ ထိုးစွပေးနေတာ။

မိန်းမတယောက်ရဲ့ ကာမအရသာ ပေးစွမ်းနိုင်ဆုံး အစိလေးကို ပါးစပ်ထဲထည့် စုပ်နေတော့ နွေး တကိုယ်လုံး ဆရာ့ ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားသလိုပါပဲ။ အသံထွက် ညည်းချင်ပေမယ့် မထွက်အောင် မနဲ ထိန်းထားရတယ်။ နွေး ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေတာ ဆရာ မသိစေ ချင်ဘူး။ ပါးစပ်ထဲ အစိလေးကို ထိတယ် ဆိုရုံလေး လျှာနဲ့ ဝိုက်ပြီးမှ ဆွဲစုပ်ပေးနေတော့ နွေး ပေါင်တန်တွေ တဆက်ဆက် တုန်လာတော့တာ။ ရင်တွေ တဒုတ်ဒုတ် ခုန်ပြီး လှိုင်းစီးနေရသလိုပေါ့။ ကိုယ်လုံးလေး နိမ့်သွားလိုက် မြင့်လာလိုက်နဲ့ မောဟိုက်နေပြီ။ နွေး ပြီးချင်လာပြီ ဒီခံစားမှု့ကို ထိန်းထားရတာလဲ ပင်ပန်းနေပြီ။

” အ …… အမလေးးးး … ရှီးးးး … မ မ မ ရ တော့ ဘူး … ဆရာရယ် …… ထွက် ကုန် ပြီ ” တွေးနေတုန်း နွေး အရည်တွေ ပန်းထွက်ရင်း လူတကိုယ်လုံး ချောက်ထဲ ထိုးကျသွားသလိုပဲ။သတိထားပြီး ထိန်းလိုက်ပေမဲ့ ခြေဖျားထိပ်တွေ ွကော့တက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်က ဆရာခေါင်းကို ဆွဲရင်း နွေး အဖုတ်လေးနဲ့ ကပ်ထားမိတာ။ အသက်မျှင်းရှုပြီး အနားယူနေတုန်း ဆရာက သူ့ဘောင်းဘီ ချွတ်ရင်း အတွင်းခံကို တဆက်တည်း ဆွဲချွတ်ပစ်တယ်။ အသားဖြူပေမယ့် ပေါင်ကြားထဲ ဆရာ့လီးက နီညိုရောင် သန်းနေပြီး နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့် လီးထက် အတုတ်ရော အရှည်ရော သာနေတာပဲ။ တချက် နှစ်ချက် စွလိုက်တာနဲ့ ဆရာ့ လီးကြီး အကြောတွေ ထင်းလာပြီး ထောင်မတ်လာတယ်။ နွေး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရာ ယူတော့ နွေး အသက်ပြင်းပြင်း ရှုထားလိုက်တာ။

နွေးအဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက် အကြောတွေ လှုပ်မရအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ ” အဟင့် ဟင့် … အဲတာတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ဆရာရယ် … နွေး … ခွင့် မပြုချင်ဘူး … အထိအတွေ့မှာ … သာယာပေမယ် … အဆုံးထိ မသွားချင်ဘူး ဆရာ … ဟင့် ဟင့် ” နွေးကသာ ပြောနေတာ ဆရာက နောက်မဆုတ် တော့ပါဘူး တရစ်ချင်း နွေးဟာထဲ ဖိထည့်နေတာ။ ” ခုမှတော့ မထူးတော့ ပါဘူး နွေးရယ် …. ဆရာ … မထိန်းနိူင်တော့လို့ပါ ” ဆရာ့လီး အတွင်းထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်လာပြီး ဆီးခုံးချင်း ကပ်တာနဲ့ အထဲက နာကျင်လာလို့ သက်သာလို သက်သာညား ခေါင်းကိုမော့ပြီး ရင်ဘတ်လေး ကော့လိုက်မိတယ်။

နွေး ရင်ကော့လိုက်တာနဲ့ ဖက်ဖူးစိမ်းရောင် ကိုယ်ကျပ်အကျၤ ီလေးရဲ့ အောက်နားစကို လည်ပင်းနားထိ ပင့်တင်ပစ်တာ။ ဆရာ့ လက်တွေက အပေါ်တက်လာပြီး နွေးရဲ့ ဘော်လီအလယ်ကို လက်နဲ့ အောက်ကို ချိတ်ဆွဲ ချလိုက်တာ။ နို့အုံ နှစ်ဖက်လုံး ရုန်းထွက်လာတော့ အောက်ဆွဲချထားတဲ့ ဘော်လီက ပင့်ထိန်းပေးသလိုဖြစ်ပြီး နို့အုံတွေက ပြူးထွက်လာတယ်။

နွေးထင်တာ ပါးစပ်နဲ့ စို့ပေးမယ် ထင်တာပါ။ ဒါပေမယ့် လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ကြားထဲ နို့သီးခေါင်းကို ညှပ်ပြီး လက်ဖမိုးက နို့အုံကို ဖိပွတ်နေတော့ ခံစားမှု့က တမျိုးလေးပဲ။ အရသာ အသစ်လေး ခံစားနေတုန်း လက်ဖမိုး ပြန်မှောက်ရင်း လက်ညိုးနဲ့ လက်မကိုသုံးပြီး နို့သီးခေါင်းကို ညှစ်ချေပစ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေး ကျိန်းလာပေမယ့် ခံစားမှု့က ကောင်းလာလို့ အသံထွက် ညည်းပြီးမှ ရှက်မိနေတာ။ နွေး အထဲက ဆရာ့ လီးက မလှုပ်ရှားသေးဘူး အတွင်းထဲ သပ်လျိုထားသလို လှုပ်လို့လဲ မရသေးဘူး။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ယားလာပြီး မသိမသာ ကော့ပေးတော့မှ ဆရာက သူ့ဟာကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း အသွင်းအထုတ်စလုပ်လာတယ်။ အထဲဝင်လာတိုင်း နှင့်နေအောင်ခံစားရပြီး ပြန်ထွက်သွားတိုင်း ဟာပြီး ကျန်နေရစ်တာပဲရှင်။

နွေး ခံနိုင်လာတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ဆောင့်လာတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေ အတိုင်း နွေး နို့နှစ်လုံးကလည်း အောက်က ဘော်လီထိန်းထားတာတောင် လှုပ်ရမ်းနေတော့တာပဲ။ ရုတ်တရက် ဆရာက ဆောင့်ချက်တွေ ရပ်ပြီး နို့သီးခေါင်း တဖက်ကို ငုံ့ပြီး ဆွဲစုပ်တော့ နွေး ကျောပြင်ပါ ကော့တက်သွားမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အထဲက တင်းကြပ်တဲ့ ခံစားမှု့က လျော့မသွားသေးဘူး။ အောင့်ခံနေတဲ့ နွေး မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ဆရာက သဘောတေ့ွနေပုံပဲ။ ရရှိလာတဲ့ ခံစားချက်ကို နွေး ဘယ်လိုတုန့်ပြန်ရမှန်း မသိပါဘူး နို့စို့ရင်း ဆောင့်လုပ်ပေးတဲ့ အရသာက နွေးအတွက် ကောင်းလွန်းလို့ သေးတောင် ထွက်ချင်လာတာ။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့လို့ အသံကျယ်ကြီး အော်ပြီး ညည်းပစ်လိုက်တယ်။ ဆရာ အစိကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးတဲ့ အရသာနဲ့မတူတဲ့ ခံစားမှု့တွေက နွေး သွေးသားတွေ ဆူပွက်စေတာ။နို့စို့ခံရင်း အတွင်းသားထဲ လီးရဲ့ အရည်ပြားနဲ့ ထိပ်ခေါင်းက ချိတ်ဆွဲ ပွတ်တိုက်မှု့တွေ တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။

တောင့်မခံနိုင်တော့ဘူး လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းတွေ ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း နွေး ဖင်ကြီး လေပေါ် အလိုလို မြှောက်တက် သွားရတာပေါ့။ အရည်တွေ အဆက်မပြတ် ထောင်ပန်းပြီးမှ အရုပ်ကြိုးပျက်သလို ဘုံးကနဲ့ ကုတင်ပေါ် ဖင်သားစိုင်ကြီး ပြန်ကျလာတယ်။ နွေးကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်ပြီး ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွားတော့တာ။ နွေးငြိမ်သွားတာနဲ့ ဆရာ့က အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားထဲ သူ့လီးကို ထုတ်ပြီး ဘယ်လက်လက်ကို နွေး ရင်ဘတ်ဘေး တံတောင်ဆစ်နဲ့ ကွေးထောက်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေ ပြန်စို့နေတာ။ အားရပါးရစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာအောင်သွားလေးနဲ့ ခဲလိုက်တော့ နွေး တုန်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရောပဲ။ ဆရာခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့နဲ့ ပါးစပ် ကပ်ထားပြီး မျက်လုံးလေး မိတ်ထားလိုက်တယ်။ ” နွေး … ဆရာ့ကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား ” ” အိုရ် … ဆရာကလည်းနော် ” နို့စို့တာရပ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ ဆရာ့ စကားကြောင့် နွေး ရှက်မိသွားတယ်။

ခင်ပွန်း မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်းယောကျၤားရှေ့ နွေးဖင်ကြီး ကုန်းထားရမှာ တွေးမိရုံနဲ့ ရှက်လည်းရှက် အဖုတ်လေးထဲကလည်း ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပေါ့။ ” လုပ်ပါ … နွေးရယ် … အဝေးကြီးက လာရတဲ့ … ဆရာ့ကို မသနားဘူးလား ” ဆရာက ကလေး တယောက်လို ပူဆာနေလို့ နွေး လိုက်လျောပေးလိုက်ပါတယ်။ နွေးပြီးသွား ပေမယ့် ဆရာ မပြီးသေးတာ ရိပ်မိတာပေါ့်။ ဆရာ့ လီးကြီးကို နွေး ကြိုက်သွားတော့ ရှက်လည်းရှက် ခံလည်းခံချင်တာနဲ့ မျက်လုံးကို မိတ်ထားလျက်လေးပဲ ခေါင်းငြိမ့်ရင်း ကုန်းထလိုက်တာ။ နွေး လေးဘက်ကုန်းပေးတော့ ဆရာ့ လီးကြီးက အဖုတ်ထဲ နောက်ကနေ ခပ်စီးစီးလေး ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ နွေး ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး နောက်ကနေ မနားတမ်း ဆောင့်လုပ်တော့တာပဲ။ ဆရာ့ လီးကြီး နွေး အဖုတ်လေးထဲ တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ ဝင်ထွက်နေပြီ။ ခံလို့ကောင်းပေမယ့် တချက်တချက် တိုးဝင်လာတဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ လာဆောင့်တော့ ခေါင်းအုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း တအားအားနဲ့ အံကြိတ်ခံနေရတယ်။

အတော်ကြာကြာလေး အလုပ်ခံပြီးမှ နွေး ဟာလေးထဲ ပူကနဲ ဆရာ့ အရည်တွေ ဝင်လာတော့တာ။ ဆရာလည်း အားကနဲ့ ညည်းရင်း နွေးခါးကို ဆွဲပြီး နွေးဖင်ကို ဆီးခုံးနဲ့ ဖိကပ်ထားရင်း အရည်တွေ အကုန် ညှစ်ထည့် ပြီးမှ သူ့လီးကြီး ဆွဲထုတ်သွားတယ်။ ခဏနားပြီး ဆရာပြန်မယ် ထင်နေတာပေါ့။ ပက်လက်အနားယူရင်း နွေးပေါင်ကြားထဲ လက်နဲ့ပွတ်ပြီး ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် နွေး အံအော သွားခဲ့ ရတယ်။ ” နွေး … ဆရာ ဒီမှာပဲ … ညအိပ်လိုက်မယ် … နွေးခင်ပွန်း … ပြန်မလာသေးဘူး မလား ” ” နောက် … ၃ရက်လောက် ကြာဦးမယ် … ပြောတယ် ဆရာ … အိပ်ချင် အိပ်သွားလေ ” ဆရာက သူ့ကားနောက်ခန်းက အဝတ်အိတ်လေး ယူပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။ နွေးတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ဆရာနဲ့ နွေး အတူအိပ်လိုက်ကြတာ။ နွေး တညလုံး ဆရာများ ထပ်စဦးမလားလို့ မျှော်လင့် မိပေမယ့် သူနေတဲ့မြို့ကနေ ဒီထိ ကားမောင်းလာလို့ ပင်ပန်းရှာတာနေမယ် တခူးခူးနဲ့ ဟောက်ပြီး အိပ်တော့တာပဲ။ နွေးဘဝ ပထမဆုံး အကြိမ် သူစိမ်းယောကျၤားနဲ့ အတူအိပ်ဖူးတာပါ။

မနက်လင်းတော့ နွေး ဆရာ့အတွက် မုန့်နဲ့ ကော်ဖီ အဆင်သင့် လုပ်ထားလိုက်တယ်။ ညက သောင်းကျန်းမိလို့ နွေးကိုယ်လုံးက အနံ့ထွက်နေတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ စဉ်းစားလိုက်တာ။နွေး ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်တော့ ဆရာက ရေချိုးခန်း တံခါးနား ရောက်နေပြီ။ ” ဟော … ဆရာ နိုးလာပြီပေါ့ ” ” အင်း … ရေသံ ကြားတာနဲ့ … ဆရာလည်း … နိုးလာတာပါ ” နွေး ရေစိုထမိန်ကို ဆရာရှေ့ ဖြန့်ဝတ်ပြီး ရင်ပြန်လျားတော့ ထမိန်ကကပ်နေပြီး နိုအုံကြီးက ထင်းနေပြန်ရော။ ချက်ချင်းပဲ ဆရာ့ ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ဆက်ကနဲ့ ခုံးထလာတယ် မျက်လုံးတွေက ရေစိုပြီးပါးကပ်နေတဲ့ နွေးထမိန် အောက်က အဖုတ်အရာကြီးဆီ ရောက်နေတာပေါ့။နွေးလည်း ဆရာ့ ပေါင်ကြား ကြည့်မိတော့ အဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာပါ။

” ဘာကြည့်နေတာလဲ … ဆရာရဲ့ … ခ်ခ် ခ်ခ် ” နွေး မျက်စောင်းလေး ပစ်ပြီး ရေချိုးခန်း နံရံက ဘားတန်းပေါ် တင်ထားတဲ့ တဘက်ကို လှမ်းယူတော့ ကိုယ်လုံးပါ လှည့်လိုက်ရတယ်။ ကိုယ်လုံးလှည့်တာနဲ့ ဆရာ့ မျက်လုံးတွေက နွေး ဖင်ကြီးကို မလွတ်တမ်း လိုက်ကြည့် နေပြန်ရောပဲ။ ” လှလို့ကြည့်မိတာပါ … နွေးရယ် … ကိုယ်လုံးရော … ရုပ်ရည်ရော … နွေးယောကျၤား … ကိုစိုးမြင့် တော့ မိန်းမရတာ … အတော်ကံကောင်းတယ် ” ” မြှောက်မနေပါနဲ့ … ဆရာရယ် … နွေး ဆရာ့ဖို့ … မုန့်နဲ့ ကော်ဖီ … အဆင်သင့် လုပ်ထားပါတယ် … ဧည့်ခန်းထဲမယ် ” ” ဆရာ့ … မနက်စာက … ဒီမှာလေ နွေးရဲ့ ” ” အိုးးး … ဆရာ ကလည်း … ဟွန့် ” စကားပြောရင်း ဆရာက နွေးနား တိုးကပ်ပြီး ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်နဲ့ ထိုးပြနေတာ။ ” ကဲပါ … လန်းသွားအောင် ရေ အရင်ချိုးလိုက်နော် … ဆရာ … နွေး အဝတ်လဲလိုက်ဦးမယ် ” ပြောပြီး ဆရာ့ဘေးက ကပ်ထွက်ခဲ့ လိုက်တယ်။

အိပ်ခန်းထဲက ရေချိုးခန်းမို့ အပြင်ထွက်ပြီးတာနဲ့ ရေလဲထမိန် လဲပြီး ဆံပင်တွေ ခြောာက်အောင် သုတ်ပစ်နေတာ။ နွေး ဆံပင်တွေ သုတ်တုန်း ရေသံတွေ ကြားနေရတယ် ဆရာလည်း ရေချိုးနေပါပြီ။ နွေး ဆံပင်တွေခြောက်တော့ အဝတ်ဘီဒိုထဲက အကျၤ ီနဲ့ စကပ် တွဲလျက်လေး ခေါင်းပေါ်က စွပ်ချလိုက်တယ်။ အဲချိန် ဆရာ နောက်က ရောက်လာပြီး စကပ်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပွတ်နေတာ။ စကပ်လေးက ပေါင်လည်ထိပဲ ဖုံးတော့ လက်သွင်း တာနဲ့ နွေး အဖုတ်လေး တန်းထိတော့တာပေါ့။ ” အအေး ပတ်နေမယ် … ဆရာရဲ့ … လွတ်ပါ … နွေး ရေသုတ်ပေးမယ် … လာ ” စကားပြောရင်း နွေးကိုယ်လုံး လှည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားရတယ်။ ဆရာက ၂ယောက်ထဲရှိတယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ရေချိုးခန်းက ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ထွက်လာတာ။ နွေး နဲနဲ ရှက်မိပေမယ့် ဆရာ့ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းရင်း တဘက်သုတ်ပေးနေမိတယ်။ ခေါင်းကနေ စပြီး မျက်နှာ ကျော ရင်ဘတ် ဗိုက်သားတွေ သုတ်ပေးနေတုန်း ဆရာ့ပေါင်ကြားထဲ လီးက ထောင်မတ်လာတာ။

လီးဆီ တဘက်လေး အုပ်တုန်း နွေးပုခုံးကို ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချပစ်တယ်။ နွေး ပါးပြင် ဖောင်းဖောင်းလေးကို လည်တိုင်လေးကို ဆွဲစုပ်နေတော့ ဆရာ့ ဘယ်ဘက်ပုခုံးပေါ်မှေးတင်ပြီး နွေးနို့အုံတွေနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်း ပြားနေအောင် ကပ်ပေးမိတယ်။ ဆရာ့လက်တဖက်က ပေါင်လယ်ထိပဲ ဖုံးတဲ့ နွေးစကပ် အောင်နားစလေးထဲ ဝင်လာပြီး ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်နယ်ရင်း ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရော။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူနဲ့ ဒီလို နေရမှန်း နွေးမသိခဲ့တာ ခု ဆရာနဲ့ကျမှ အယုအယ အပွတ်သပ်တွေက စိတ်ကို နိုးကြွစေကြောင်း သိခဲ့ရတယ်။ ” နွေးက … တအားလှတာပဲကွာ ” ပုခုံးပေါ်မေးတင်ထားတဲ့ နွေး မေးဖျားလေးကို နမ်းရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြောနေရင်း နှုတ်ခမ်းလေး ဟပြီး တေ့စုပ်တော့ ရင်ထဲ ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲပဲ။

နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိတော့ နွေးလည်း အာကျမခံ ဆရာ့ လျှာဖျားလေး စုပ်ပြီး တုံ့ပြန်ပေးနေမိတယ်။နှစ်ယောက်သား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း ဝင်သက်ထွက်သက် တွေ မြန်လာခဲ့တာပေါ့။ အတွေ့အာရုံမှာပဲ ရစ်မူးနေတုန်း နွေး အဖုတ်နဲ့ ဖိထားတဲ့ ဆရာ့လီးက အက်ကွဲကြောင်းထဲ အမြှောင်းလိုက် မာထင်လာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းသွားရတယ်။ နွေး အစိလေးက ဆရာ့လီး အရည်ပြား ကို ဖိထောက်ရင်း ငေါက်ကနဲ့ ငေါက်ကနဲ့ ဖြစ်ပြီး အထဲက အရည်လေးတွေပါ စိမ့်ထွက်လာတာ။ ” နွေး … အကျၤ ီ ချွတ်လိုက်နော် ” ဆရာ့ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ထားရာကနေ ခါးဆန့်ရင်း ပေါင်လယ်က စကပ်အောက်နားစလေး မပြီး ဖင်ကြီးကြွ အပေါ်ပင့်ချွတ်တော့ တွဲလျက်အကျၤ ီလေးပါ ချွတ်ပြီးသားပဲ။ ညက မူးနေလို့ စိတ်ရဲပေမယ့် ခုလို မနက်ခင်း ပြတင်းပေါက်က ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်လေးအောက် ဆရာနဲ့ ကိုယ်တုံးလုံး နေမိတော့ ရှက်စိတ်လေး ဝင်လာတာပေါ့။

ရုတ်တရက် လီးတဆုံး လိုးခံလိုက်ရလို့ နွေး ခေါင်းလေးမော့တက်ပြီး အားကနဲ့ အသံထွက် အော်လိုက်မိတယ်။ တအိမ်လုံး နွေးနဲ့ ဆရာ ၂ယောက်ထဲမို့ နွေး ခံစားမှု့အတိုင်း ဖွင့်ချပစ်တာပေါ့။ ဆရာကလည်း စသိကတည်းက တိတ်တခိုး စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ နွေးဖင်ကြီးကို နောက်က ကြည့်လိုးချင်တယ် ပူဆာလို့ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ လေးဘက်ကုန်းပေး လိုက်တာလေ။ ” ဗျစ် … အ … ဘွတ် ဖွပ် …… အမလေးးးး ” နွေးဖင်ကြီး အစွမ်းကုန် ကော့ပေးထားတော့ ဆရာ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်နေတယ်။ လီးဝင်လာတိုင်း တောင့်ခံပေးပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ လီးကို ပြန်ညှစ်ပေးနေလိုက်တာ။

” ရှီးးးးးး းးးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … နွေး ရယ် … အိမ်ထောင်သည် ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာပဲ … အင့် … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ” နွေးလည်း အံကြိတ်ခံနေရတာပါ။ တကယ်လည်း နွေး အဖုတ်လေးက ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုကြီးစိုးမြင့် လီးတချောင်းပဲ ဝင်ဘူးတာလေ ဆရာ့ လီးက ခပ်တုတ်တုတ်မို့ စောက်ခေါင်းထဲ စီးကျပ်နေတာပေါ့။ အဖုတ်ထဲ လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကြောင့် အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာမှ လီးအဝင် အထွက် ကောင်းလာခဲ့တာ။ လီးအရသာ ခံစားမိတော့ နို့အုံနှစ်ဖက် တင်းမာလာတယ် ဆရာက နွေး ခါးလေး ကိုင်ပြီး ဆွဲလိုးနေရာက နို့အုံနှစ်ဖက် ပြောင်းကိုင်ပြီး ပစ်ပစ် လိုးတော့တာပဲ။ ” ရှီးးးး းးးးး … ကောင်းတယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ … ဆရာရယ် … နွေး ဒီလို မခံစားဖူးဘူး … အ အားးး … ရှိးးးးး းးးး … ဘွတ် ဘွတ် … ဗျစ် …… အ အားးးး ဖွပ် ဘွတ် … အမလေးးးး ကျွတ်ကျွတ် ” ဖျက်ကနဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းက နွေးခင်ပွန်း ကိုကြီးစိုးမြင့်နဲ့ နွေးနဲ့ မင်္ဂလာဆောင် အမှတ်တရ ဓတ်ပုံကြီး မြင်တော့ စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ဝင်ရောက်လာတယ်။

နွေးတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ကြီးထောင်ပြီး သူစိမ်းယောကျၤားတဦးကို မက်မက်မောမော အလိုးခံနေတဲ့ နွေးကို ကိုကြီးစိုးမြင့် မြင်ရင် ဘယ်လိုခံစားနေမလဲ ဆိုပြီး တွေးနေမိတာ။ အဲချိန် ဆရာက ဒူးညှောင်းလာလို့် ပုံစံ ပြောင်းလိုးဖို့ ပြောနေပြန်တယ်။ ” နွေး … နောက်တမျိုး ပြောင်းလိုးရအောင် နော် ” ” ဟင့် … ခံလို့ ကောင်းနေမှ … ဆရာကလည်း ” ပြောလည်းပြော လီးကို ဆွဲထုတ်တော့ နွေးလည်း ဖင်ကြီး ဘေးလွဲချပြီး အဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာသော လီးကြီးကို ကြည့်နေမိတာ။ အဖုတ်ထဲက အကျိအချွဲတွေ ကပ်နေတဲ့ ဆရာ့လီးကြီးက ခါရမ်းနေတယ်။ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တဲ့ ကာမသုခတွေ ပေးစွမ်းရင်း ကော့ပျံနေအောင် လိုးနိုင်တဲ့ လီးကြီး ကြည့်ရင်း အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်နေတုန်းပဲ။

ငေးကြည့်နေတုန်း ဆရာက ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နွေး ကို ပက်လက် လှန်ခိုင်းနေတာ။ နွေးဖင်ကြီးကို ကုတင်စောင်း ဆွဲယူပြီး မေးတင်လိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက်ဖြဲပြီး ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ထဲ လီးထိပ်တေ့ ဆောင့်လိုးနေတယ်။ ” အားးးး …… အ … ဆရာရယ် …… ရှီးးး းးးး ” ဆီးခုံးချင်း ကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်လိုးတော့ လီးထိပ်က နွေး သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိနေတာပေါ့။ အချက် ၅၀ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်တွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်း နွေးပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်က မော့ပေးထားသလို ဖြစ်သွားရတာ။ ဆရာက စိတ်ကြိုက် အနေထားရောက်တော့ ဖေါင်းကြွနေတဲ့ အဖုတ်ကို ကုတင်အောက် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ မီးပွင့်မတတ် လိုးတော့တာပဲ။ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် နွေးလည်း ခေါင်းလေး ရမ်းခါပြီး တအားအား အော်ဟစ်နေရတယ်။

” အားးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဆရာရယ် … ဆောင့်ဆောင့် … ဟုတ်တယ် … မညှာနဲ့ …… လိုးစမ်း … အမလေးးးး အ အားးးး …… ရှီးးးးး းးးး အ အ ” နွေး စကားအဆုံး ဆရာလည်း အံကြိတ်ပြီး အားရှိသလောက် မနားတမ်း ပစ်လိုးနေတာ။ ” ဘွတ် …… အ …… ဗျစ် …… အားးးး …… အမလေးးး … သေပြီ သေပြီ …… နွေး သေတော့မယ် …… ကောင်းလိုက်တာနော် …… နွေး သေတော့မယ် … ဆရာရဲ့ ” ကာမစိတ် ပြင်းပြင်းထန်ထန်နဲ့ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို နွေးလက်နဲ့ ဆွဲညှစ်အော်တော့ နွေး မျက်နှာလေး ကြည့်ပြီး ဆရာက ပုခုံးပေါ်ထမ်းထားတဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက် ဆွဲရင်း တရကြမ်း လိုးနေတယ်။

” အ အားးးး … ဆရာရယ် … ဆောင့်ပေးဦး … အမလေးးး …… ကျွတ်ကျွတ် … ကောင်းလိုက်တာ …… မရပ်နဲ့နော် ဆောင့်စမ်းပါ … အင်းဟင်း အားးး အားးးးး ” နွေး အထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက်လာလို့ အားမလိုအားမရညည်းရင်း ဆရာ ပစ်ဆောင့်တိုင်း အောက်က ကော့ထိုးပေးနေမိတာပါပဲ။ကော့ပျံ ညည်းတွားရင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံနေ ရတော့ အားရကျေနပ် မိတယ်။ ဆရာလည်း နွေးမျက်နှာ စိုက်ကြည့်ရင်း အားကုန် ဆယ်ချက်ခန့် ဆောင့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် နဲ့ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်နေပြီ။

နွေးလည်း ကိုယ်ပေါ်ကျလာတဲ့ ဆရာ့ ကျောပြင်ကို ဖက်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ထိုးရင်း စောက်ရည် ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ ခဏနားရင်း ဆရာ မနက်စာ စားပြီး နွေးတို အတူဖက်အိပ်ကြတယ်။ နေ့လည်ပိုင်း ဆရာ သူမြို့ကို ပြန်ကာနီး နွေးပါးပြင်လေးကို မက်မက်မောမောနဲ့ အကြာကြီး နမ်းပြီးမှ ပြန်သွားရှာတာ။ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီ အလီလီ ပြောင်းခဲ့ပေမယ့် ဆရာနဲ့ နွေးတို့ အဖြစ်ပျက်တွေက မနေ့တနေ့ကလို ပါပဲရှင်…ပြီး။

 

Zawgyi

 

မက္ေမာမိတယ္

ေဆး႐ုံႀကီး အျပင္ဘက္ မွန္ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္ မိေတာ့ ေက်းငွက္သံေလးေတြနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ဘဝ အေမာေတြကို ခဏတာ ေမ့ေပ်ာက္ သြား ေစတာပဲေလ။ မနက္ ၈နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလးပဲ ရွိေသးတာပါ။ ညက ဆိုင္ကယ္ အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာေတာ့ ၂ေယာက္လုံး ေႏြး ကိုယ္တိုင္ ရရွိလာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ခ်ဳပ္ေပးရတယ္။ တေယာက္က လက္ေမာင္း ႏွစ္ဖက္ နဂါးပုံ တက္တူးေတြနဲ႔ အသက္က ၂၀ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိမွာ မ်က္ႏွာ ႏုႏုေခ်ာေခ်ာ ေလးကို နားကြင္းေတြေရာ မ်က္ခုံးေပၚပါ အကြင္းေလးေတြ ေဖါက္ဆြဲထားေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဆို အၾကည့္ရ ဆိုး ေနတာေပါ့။ အ႐ိုးေခါင္းေတြပါတဲ့ တီးရွပ္ အနက္ရယ္ လည္ပင္းက စတီးဆြဲႀကိဳး ေျပာင္ေျပာင္ လက္လက္ႀကီးရယ္ လက္ေကာက္ဝတ္က အနက္ေရာင္ သေရျပားေပၚမွာ ၾကယ္ပုံစံ ဖန္စီပုံေတြ အိုးးးး မ်က္လုံးထဲ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတာပဲ။

ေပါင္လယ္မွာ ၄လက္မ ေလာက္ ဘာလိုခိုင္းမိတာလဲေတာ့ မသိဘူး ေပါင္လယ္မွာ ၄လက္မေလာက္ ၿပဲသြားတာ ဒဏ္ရာ နက္ေတာ့ ေသြးတအား ထြက္ေနတာေပါ့။ ထိုင္ခုံ အပုေလးေပၚ ထိုင္ခိုင္းရင္း ဒူးဖုံး ေဘာင္းဘီ အပြေလးကို ေပါင္ရင္းထိ လွန္တင္ၿပီး ခ်ဳပ္ေပးေတာ့ သူေတာ့ မသိဘူး ေႏြး ေတာ့ ရင္ေတြ ခုန္ေန ရေသးတယ္။ ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ဘယ္ဘက္ေပါင္ရင္းနားက ပန္းႏုေရာင္ ဒစ္ႀကီးက ေဘာင္းဘီ အဟေလးကေန ထြက္ေနတာ။ ” မမေႏြး … မအိပ္ေသးတာလား … ႏိုးေနတာလား ” ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကို နားေနခန္းထဲ ထိုင္ေတြးေနတုန္း တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ မအိ ဝင္လာပါေရာ။

” ေအာ္ … မအိ လာလာ … အိပ္ပါတယ္ … ခုပဲ ႏိုးတာ ” ” မုန႔္ ဝယ္ေပးရမလား … သမီး သြားဝယ္ေပးမယ္ ” ” ေနပါေစေတာ့ မအိရယ္ … အိမ္ေရာက္မွ စားေတာ့မယ္ ” မအိဆိုတာ နစ္(စ္) မေလး တေယာက္ပါ အသားညိဳညိဳ လုံးလုံး ေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးက အၿမဲၿပဳံးေနလို႔ ေဆး႐ုံက ဆရာဝန္းတိုင္းက ခ်စ္ၾကတယ္။ ” အံမယ္ … မမေႏြးက … ဦးစိုး ခရီး ထြက္ေနတာဆို … ဒီမွာပဲ … ေနေလ … ညၾကမွ ျပန္ေပါ့ … ဘာလဲ ဒီမွာဆို လြမ္းေနတာ သိမွာဆိုးတာလား ” မအိက ၿပဳံးစိစိေလးနဲ႔ ေႏြးကို စေနတာပါ။ ေႏြးထက္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ငယ္ေပမယ့္ မမေႏြးလို႔ ေခၚၿပီး ညီအမေတြလို ဆက္ဆံၾကတယ္။

ေႏြးအသက္က ၃၄ထဲမွာ မအိ အသက္က ၂၀ေက်ာ္ေလးရယ္ ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီး စိုးျမင့္ အသက္က ၄၇ႏွစ္ဆိုေတာ့ မအိက ဦးတပ္ေခၚတာပါ။ ကိုႀကီး အလုပ္နားရက္ေတြ ေဆး႐ုံ လာႀကိဳရင္း မအိတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတာေပါ့။ ” မယ့္ေလးေတာ္ … ရွင္တို႔ လင္ယူမွ အဲဒီ ခံစားခ်က္ … သိမယ္ … ခိခိ ” မအိ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ အခန္းထဲက ေဘစင္ေလးနား ေလွ်ာက္သြားၿပီး ေႏြးလည္း ညကOperation လုပ္ေပးထားလို႔ လက္ေတြကို ပိုးသတ္ေဆးနဲ႔ ေဆးေက်ာသန႔္စင္ေနတာ။ ေႏြးအက်င့္က အိမ္ျပန္ကာနီး အၿမဲတမ္း လက္ေဆးပစ္တာ အက်င့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။လက္ေဆးေနတုန္း မအိက ေနာက္ကေန ခါးဖက္ၿပီး ေႏြးဖင္သားစိုင္ေတြကို သူ႔ေပါင္ဂြေလးနဲ႔ ဖိပြတ္ေနတာ။ ” ဟိတ္ … အခ်ိန္ျပည့္ေနာ္ … ခ္ခ္ ” မအိက ဇြတ္ပဲ ေႏြးဖင္ႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္ရင္ အူယားတယ္ဆိုၿပီး လူရွင္းၿပီဆို အၿမဲ ပြတ္သပ္ေနတတ္တာ။ ေဆးဘီဒိုေလး ေနာက္ နံရံေလး ကပ္လိုက္ရတယ္ အျပင္က တေယာက္ေယာက္ ဝင္လာရင္ ႐ုတ္တရက္မျမင္ေအာင္ ကပ္ေပးရတာေပါ့။

မအိက ကေလးတေယာက္လို ေႏြး ႏို႔အုံေလး ညႇစ္လိုက္ ဖင္ေတြ ညႇစ္လိုက္နဲ႔ အားရေအာင္ ပြတ္သပ္ ညႇစ္ေခ်ၿပီးမွ လူခ်င္း ခြာလိုက္ေတာ့တယ္။ ” မမေႏြး … အခန္းေသာ့ သမီးပဲ သိမ္းထားလိုက္မယ္ေနာ္ ” ” အင္းပါ … ေႏြးလည္း ညၾက … ေစာေစာ ျပန္ထြက္ခဲ့မွာ ” ေႏြး ေဆး႐ုံကေန အိမ္အျပန္ စားေနၾက ေခါက္ဆြဲဆိုင္က ရွမ္းေခါက္ဆြဲ ဝင္ဝယ္ခဲ့ေသးတာ။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္ ဆီ ဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ ေနာက္၃ရက္ေနမွ ေရာက္မယ္ေျပာေနတာ။ ခင္ပြန္းနဲ႔ ေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ ေႏြး အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ခ်ၿပီး ထမိန္ရင္လ်ား ေနတုန္း ဖုန္းသံေလး ျမည္လာေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္ မိတာေပါ့။ ” ဟယ္လို … ေႏြး အဆင္ေျပရဲ႕လား ” ” ဟယ္ … ဆရာ … မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ ……ေျပပါတယ္ ဆရာရယ္ ” ” ေအးေအး … ဆရာလည္း ဒီၿမိဳ႕ေလး ခဏျပန္လာတာ … ေရာက္တာနဲ႔ ညည္းသတိရလို႔ … လွမ္းဆက္လိုက္တာ ”

” ဟုတ္ဆရာ … ေႏြးလည္း … ခုမွ ေဆး႐ုံက ျပန္ေရာက္တာ … ေရခ်ိဳးမလို႔ ” ေႏြး ေရခ်ိဳးမယ္ ေျပာေတာ့ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ စကားသံ ခဏ ၿငိမ္ၾကသြားတယ္။ ခုတိုက္နယ္ေဆး႐ုံ ေလးက ေႏြးထက္ အရင္ တာဝန္က်တဲ့ ေႏြးဆရာေပါ့။ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ ပင္စင္ယူသြားလို႔ ေႏြးက ယာယီ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္ ေနာက္က် ခြဲစိတ္ ဆရာဝန္အေနနဲ႔ တာဝန္က်လာေတာ့တာ။ ” ဆရာေျပာတာ … ျပန္လည္း မေျပာဘူး ေႏြး ” ” ရွင္ … ဆရာ ” ” ညေနၾက … ဆရာ လာေခၚမယ္ … မေတြ႕တာၾကလို႔ … စားရင္း ေသာက္ရင္း စကားေျပာရေအာင္ ” ” ဟုတ္ … ဆရာ … ေႏြး ေစာင့္ေနပါ့မယ္ ” ေႏြးလည္း ေရခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ ဝယ္လာတဲ့ ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားရင္း ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္ နဲ႔ ေဆး႐ုံမွာ စၿပီး ဆုံတဲ့အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားေနမိေတာ့တယ္။

ေႏြးေရာက္ကာစ ေဆး႐ုံအထူးကုေဆာင္ရဲ႕ ဝရန္တာလက္ရမ္းေပၚ မွီရပ္ရင္း တျခား ဆရာဝန္ေတြ ေစာင့္ေနမိတာ။ မိတ္ဆက္ပြဲ လုပ္ေပးမလို႔ ေျပာထားလိုေလ။ ” ဟိတ္ကေလးမ … ေႏြးေႏြးလႈိင္ ထင္တယ္ ” ေႏြး လက္က နာရီေလး ငုံ႔ၾကည့္ေနတုန္း ႐ုတ္တရက္ အသံထြက္လာလို႔ အသံလာတဲ့ဆီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကုတ္အက်ၤ ီ နက္ျပာေလးနဲ႔ ဘက္ဘီေဘာင္းဘီ နက္ျပာ ဝမ္းဆက္ဝတ္ထားတဲ့ လူႀကီးတေယာက္။ ” ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ” ” လာလာ … အထဲ ဝင္ရေအာင္ … ဒီလို ဝရိယ ရွိရင္ေတာ့ ဒီေဆး႐ုံတြက္ … အားကိုးရမွာပါ ” ” ဟုတ္ဆရာ … ေႏြးက ခုမွ စေရာက္တဲ့ … အသစ္ဆိုေတာ့ … ႀကိဳေရာက္ေနတာပါ ” မ်က္ႏွာ ခန႔္ခန႔္ျငားျငား နဲ႔ စကားေျပာရင္ တဖက္သားေပၚ လြမ္းမိုးမႈ႕ ရွိတဲ့သူလို႔ ေႏြး ေကာက္ခ်က္ ခ်ေနမိတယ္။ ဆရာဝန္ တေယာက္မွန္း သိေပမယ့္ အဲ့ခ်ိန္ ဒီတိုက္နယ္ ေဆး႐ုံရဲ႕ အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးဆိုတာ မသိေသးဘူး။ ႐ိုး႐ိုး ဆရာဝန္မွတ္ၿပီး စကားေျပာေနခဲ့တာ။

ထူျခားတာက ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ ေႏြးတို႔ ခဏေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးသြားၾကတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ရဲ႕ အရည္ခ်င္းတခုပါ တဖက္လူရဲ႕ စိတ္ကို နားလည္ၿပီး အလိုက္သင့္ ျပန္ေျပာေပးႏိုင္တဲ့ ပါရမီရွင္ေပါ့။ တျဖည္းျဖည္း အခန္းေလးထဲ ဆရာဝန္ေတြ ဆရာဝန္မေတြ လူစုံေတာ့မွ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္က သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ရင္း ေႏြးနဲ႔ တျခား ဆရာဝန္ေတြကို မိတ္ဆက္ေပးတာ။ အဲက်မွ ေႏြးလည္း မ်က္လုံးျပဴးသြားရတာေပါ့။ ခြဲစိတ္တဲ့ ဘက္မွာ ဒီတိုက္နယ္ေလးသာမက ေႏြးအရင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေႏြးတို႔ ၿမိဳ႕ေလးထိ ဆရာ့ ဂုဏ္သတင္းက ေမႊးပ်ံ႕ေနတယ္။ ေႏြး ေရာက္ၿပီး ၆လ အၾကာမွာပဲ ဆရာက ပင္စင္ ယူသြားတာပါ။ ပင္စင္သာ ယူသြားတာ ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ကို ႏုပ်ိဳေနတုန္း။ အဲဒီ ၆လ အတြင္း ေႏြး ရင္ခုန္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ သတိရတိုင္း စိတ္ထဲ သိမ့္ကနဲ႔ ေအးကနဲ႔ ခံစားမိတုန္းပဲ။ ေဆး႐ုံေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး အိသူဇာဆိုတဲ့ နစ္(စ္) ေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးျမန္ခဲ့တယ္။

ေဆး႐ုံတခုလုံးက ခ်စ္ၾကပုံပါ ကေလးမေလးက အသက္ငယ္ေပမယ့္ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔ ခိုင္းတာမွန္သမွ် မၿငီးမျငဴ လုပ္ေပးေတာ့ အကုန္လုံးက ခ်စ္ခင္ေနၾကတာေပါ့။ အမ်ားေခၚသလို မအိလို႔ပဲ ေႏြးလည္း ေခၚေနမိတယ္။ မအိက စကားေပါသေလာက္ ေႏြးမေရာက္ခင္က ဒီေဆး႐ုံ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတာ ဟုတ္သည္ရွိ မဟုတ္သည္ရွိ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေတာ့ အေကာင္းသားပဲ။ သရဲဆိုလား နာနာဘာဝ ဆိုလားပဲ ေႏြးက သိပ္ မယုံေပမယ့္ သူေျပာျပေနပုံက တကယ့္ စိတ္ဝင္စားစရာေတြ။ ေနာက္က်မွ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ ရင္ႏွီးသြားရတာ။ မွတ္မွတ္ရရ ေႏြး ေဆး႐ုံမွာ တာဝန္က်ၿပီး ၂လ အၾကာေလာက္ပဲ။ အေရးေပၚ လူနာ တေယာက္ အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္ၿပီး သတိလစ္ေရာက္လာေတာ့ ေႏြးတို႔ အသက္ကယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတုန္း သတိတခ်က္ လည္လာၿပီး ေႏြးမ်က္ႏွာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ဆုံးသြားရွာတယ္။

တီးရွပ္အက်ၤ ီ အျဖဴေလးေရာ ေအာက္က ေဘာင္းဘီတို အနက္ေလးေရာ ပြန္းရာ ပဲ့ရာေတြနဲ႔ စုပ္ျပတ္သတ္ေနတာ။ ေခါင္းက ဦးခြံနဲနဲ လန္ၿပီး ေသြးထြက္ေနတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေႏြးလည္း စိတ္မေကာင္းေပမယ့္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ္ဝင္ရမို႔ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၁၂မတ္တင္းရွိေသး အခ်ိန္လိုေသးတာနဲ႔ မအိနဲ႔ စကားေျပာရင္း အခ်ိန္ၿဖဳံးဖို႔ စဥ္းစားမိတယ္။အေရးေပၚခန္းက ထြက္ၿပီး လာေနၾကအတိုင္း မေလွ်ာက္ပဲ ေျမာက္ဘက္ေကြ႕ၿပီး အေရွ႕ဘက္ ေလွ်ာက္လာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတဲ့ ေဆးနံ႔ျပင္းျပင္းေၾကာင့္ ေႏြး အသက္ေအာင့္ ထားလိုက္ရတာေပါ့။ မအိတို႔ နစ္(စ္) ေတြ နားေနခန္းထဲ ေရာက္ဖို႔က ကုသေဆာင္ ၃ခုေလာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရဦးမွာ အနံ႔ ထြက္လာတဲ့ဘက္ အသာေလး ငွဲ႔ၾကည့္ေတာ့ လန႔္သြားေရာပဲ။ ” ဝွီးးးး … ဖလပ္ … ဖလပ္ … ဖလပ္ … ဂစ္ဂစ္ ”

” ဟဲ့ … အမေလး ဘုရား ဘုရား ” ႐ုတ္တရက္ အေတာင္ခတ္သံနဲ႔ ညဥ့္ငွက္တေကာင္ရဲ႕ ေအာ္သံက ခ်က္ျခင္း ထြက္ေပၚလာေတာ့ ေႏြး လန႔္ၿပီး ေအာ္မိတာေပါ့။ ကုသေဆာင္တခုရဲ႕ ေထာင့္ခ်ိဳး ေရာက္ေတာ့ အျပင္ ေဆးဝယ္ထြက္တဲ့ လူနာေစာင့္ တေယာက္ ေတြ႕လို႔ စိတ္ေအးသြားမိတယ္။ အဲခ်ိန္ ဖ်တ္ကနဲ႔ မီးကလည္း ပ်က္ ေဆးနံ႔စူးစူးႀကီးက ေႏြးေနာက္ ကပ္ပါေနတုန္းပဲ။ မအိတို႔ နစ္(စ္) ေတြ နားေနခန္း ျမင္ေနရၿပီ ၾကားထဲ ကုသေဆာင္ တခုပဲ က်န္ေတာ့တာ။ ” ရွပ္ ရွပ္ … ရွပ္ ရွပ္ ရွပ္ ” အနံ႔ဆိုးက ပိုျပင္းလာၿပီး ေျခသံေတြပါ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေႏြး ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထလာေနၿပီ။

” ရွပ္ ရွပ္ ရွပ္ … ရွပ္ ရွပ္ ” ေျခသံေတြ အနားကပ္လာလို႔ ေနာက္လွည့္အၾကည့္ အံေအာ မွင္သက္ၿပီး ေနာက္ကို ေျခလမ္း သုံးေလး လွမ္း ဆုတ္မိလိုက္တာ။ ” အမေလး … ဆရာရယ္ … အသံမေပးပဲနဲ႔ရွင္ … ဟူးးးး းးးး ” ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေႏြးေနာက္ကို အဆုတ္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ၿပီး ထမိန္ေအာက္နားစက ေႏြးဖိနပ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဖိမိေတာ့ ထမိန္ကြၽတ္က်သြာတယ္။ လွမ္းဖမ္းေတာ့ ေႏြးေပါင္လယ္ေလာက္မွာ ထမိန္အနားစကို ဆြဲမိတာပဲ။ အျမန္ျပန္ဝတ္လိုက္ေပမယ့္ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက ေႏြးေပါင္ဂြထဲ ေရာက္ေနတာေပါ့။

ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္လည္း Operation တခုၿပီးလို႔ ျပန္နားတာေနမယ္။ ” ခိခိ … ဆရာ ထြက္လာေတာ့ ညည္းက … ညည္းအခန္းျပန္တာ … ျပန္ေနၾက အတိုင္း မျပန္ပဲ … အေနာက္ထဲ ခ်ိဳးေကြ႕ျပန္လို႔ … ဆရာ လိုက္ၾကည့္ေနတာပါ ” ” ေႏြးက … ည ၂နာရီ Operation တခု ထပ္ဝင္ရမွာမို႔ … မအိ ဝင္ေခၚၿပီး စကားေျပာရင္း … အခ်ိန္ ၿဖဳံးမလို႔ပါ … ဆရာရယ္ … အဟင္း ဟင္း ” ေႏြးလည္း ဆရာေရွ႕ ရွက္ရွက္နဲ႔ ထမိန္ ျဖစ္သလို ဝတ္ရင္း ေခါင္းငုံ႔ ေနမိတာေပါ့။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္လုံး လွန္ၾကည့္ေတာ့ အံေအာေနမိျပန္ေရာ။အဲခ်ိန္ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္က ေႏြး ေနာက္ေက်ာဘက္ ေတာင္ဘက္ေဒါင့္က လူနာထိုင္ခုံအရွည္ေတြ ဆင့္ထားတဲ့ ဘက္ အၾကည့္ေ႐ြ႕ၿပီး စကားလွမ္းေျပာေနတာ။ ” ဘယ္သူလဲ … ေအာက္ဆင္းစမ္း … ဟာ … မင္း မင္း … လူနာ တေယာက္ မဟုတ္လား ” ဆရာက ေအာ္ေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီလူနာက မၾကားလို႔ေနမွာ ျပန္ေျဖသံ မၾကားရဘူး။

ေႏြးလည္း ေနာက္လွည့္ၿပီး ဆရာၾကည့္တဲ့ ေနရာ ၾကည့္ေတာ့ ခုံေတြပဲ ျမင္ရတာမို႔ ဆရာ့ မ်က္နာကို ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ဆရာက ေႏြးကို ေမးဆတ္ျပရင္း ခုံေတြဘက္ ျပန္ၾကည့္ေနေတာ့ ေႏြးလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ” ဆရာ … ဘယ္လူနာ ကိုေျပာေနတာလည္း ” ” ဟာ … ဟိုမယ္ေလ … အက်ၤ ီ အျဖဴ ေဘာင္းဘီ တို အနက္ေလးနဲ႔ … ေခါင္းမွာလည္း ေသြးေတြ အမ်ားႀကီး ” ဆရာ့ စကားေၾကာင့္ ေႏြး တကိုယ္လုံး ျဖန္းကနဲ႔ ၾကက္သီးေမႊးေတြ ထၿပီး လန႔္သြားမိတယ္။ ” ဟမ္ … ေႏြးေႏြးလႈိင္ … ညည္းက ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း … ညည္းေျပာေနတာနဲ႔ … ခုံေပၚက လူနာ ဆင္းေျပးၿပီ ေနမွာ ေပ်ာက္သြားၿပီ ” ဆရာက ခုံေတြဘက္ ၾကည့္ေျပာလိုက္ ေႏြးဘက္ ၾကည့္ေျပာလိုက္ပဲ။

” ဟို ဟို …… ဘာ ဘာမွ … မ ျဖစ္ ပါ ဘူး ဆရာ ” ေႏြးအသံ ေတြ သိသိသာသာကို တုန္ေနေတာ့တယ္။ ခုနမွ ေႏြးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အသက္ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္းေလးရဲ႕ အဝတ္စားေတြ တူေနၿပီး ေခါင္းကလည္း ေသြးထြက္ေနတယ္ ဆိုလို႔ေလ။ အဲဒီညက ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္နဲ႔ပဲ ည၂နာရီ မထိုးခင္ အထိ အခ်ိန္ၿဖဳံးမိသြားတယ္။ ေႏြးေၾကာက္စိတ္ေတြ နဲ႔ ဆရာရဲ႕ ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ ကာမစိတ္ေတြ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆုံမိၾကေတာ့တာပဲ။ ေႏြး လက္ေပၚ ဆုံးသြားတဲ့ လူနာရဲ႕ ေသြးသံရဲရဲ မ်က္ႏွာေလး ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ထဲ လန႔္သလိုလို ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ေႏြး ပါးျပင္ေလးေပၚ အနမ္းတခု က်ေရာက္လာတယ္။

အျပင္မွာ ေဆး႐ုံဝင္းတခုလုံး မီးလင္းထိန္ ေနေပမယ့္ ေႏြးအခန္းထဲ မီးေခ်ာင္းပိတ္ၿပီး မီးလုံးေလးပဲ ထြန္းထားလိုက္တာ။ ျပတင္းေပါက္ အျပင္က သစ္ပင္ေတြ ေလတိုက္တိုင္း ယိမ္းေနသလို ေႏြးကိုယ္လုံးေလးလဲ တြန႔္လိမ္ေနရၿပီေလ။ ဆရာဦးႏိုင္ေမာ္က အသက္၆၀ ျပည့္ေပမယ့္ အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ပဲ ကာမစြမ္းအား ရွိေနတုန္းပဲ။ ေႏြး အိမ္ေထာင္သည္မွန္းလည္း သူသိပါတယ္။ သူလည္း အိမ္ေထာင္သည္ တေယာက္ပါ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ အိမ္ကို ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ ၂ခါေလာက္ သြားလည္ဖူးတယ္။ လူခ်င္း ရင္းႏွီးလာေတာ့လည္း တေယာက္ အေၾကာင္း တေယာက္ ရင္ဖြင့္ၾကတာပဲေလ။ ေႏြးကလည္း အသက္အ႐ြယ္အရ မိဘ သဖြယ္ ဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ ဆရာက မိန္းမဆုံးတာ ၆ႏွစ္ရွိၿပီး သား၂ေယာက္နဲ႔ အတူေနတာ။

သူ႔သားေတြက ေႏြးနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ ေႏြးကို ေဆးပညာရပ္ေတြနဲ႔ လက္ေတြ႕ ကုထုံးေတြ အခြင့္ေရး ရသေလာက္ ေသခ်ာ သင္ေပးေနရင္း တျဖည္းျဖည္းဆရာ့ဘက္က ဆက္ဆံေရးက တမ်ိဳးျဖစ္လာတာ ေႏြးရိပ္မိတာေပါ့။ တျခား ဆရာဝန္ေတြေရွ႕ ဆရာ တျပည့္ ပုံစံမ်ိဳး ဆက္ဆံတတ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိခ်ိန္ဆို ေႏြးနဲ႔ ပြတ္သီး ပြတ္သပ္ ေနခ်င္တာမ်ိဳး။ ေႏြး ခင္ပြန္းက ဒီၿမိဳ႕ေလး ေျပာင္းလာကတည္းက ခရီးထြက္တာ မ်ားေနေတာ့ ေႏြးလည္း ဆရာရဲ႕ အထိအေတြ႕ ေလးေတြမွာ သာယာမိတာ ဝန္ခံပါတယ္။ သားအဖ အ႐ြယ္နဲ႔ ဆရာ တျပည့္ အေနထားမို႔ ေဆး႐ုံထဲေရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကပါ မရိပ္မိၾကတာ။ ခုလည္း ေဆး႐ုံက ေႏြးအခန္းေလးထဲ ခြဲစိတ္ခန္း မဝင္ခင္ေလး မတ္တပ္ရပ္ လ်က္အေနထားနဲ႔ ေႏြးက ဘီဒိုကြယ္ၿပီး နံရံ ကပ္ေပးထားတယ္။ ေႏြးေပါင္ၾကားထဲ ဆရာက ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားနဲ႔ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး အတြင္းခံ အျပင္ဘက္ကေန ေႏြးဟာေလးကို ယက္ေပးေနတာ။ ေႏြး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလး ေပါင္ဂြထဲနစ္ဝင္ ေနတာေပါ့။

ဆရာ့ လွ်ာအျပားလိုက္ႀကီးနဲ႔ ဖိယက္ေပးေနေတာ့ တံေတြးေရာ အရည္ၾကည္ေလးေတြေရာ ေဘာင္ဘီးစကို ကပ္ၿပီး ေႏြဟာေလး သိသိသာကို ေဖါင္းႂကြလာၿပီ။ ေႏြး အသက္ျပင္းျပင္းရႈၿပီး မ်က္လုံးေလး မိတ္ထားလိုက္တယ္။ အယက္ခံေနရတာက ေသြးသားထဲ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔ ခံစားမႈ႕က ဘာနဲ႔မွ မတူေအာင္ အရသာေတြ႕ေနမိတာ။ေပါင္ကို မသိမသာ ၿဖဲေပးရင္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာလို႔ ေပါင္ၾကားထဲ ဆရာ့ ေခါင္းကို ဆြဲၿပီး ကပ္ထားမိတယ္။ တကယ္ပါ ေႏြး ခင္ပြန္းနဲ႔ ဆက္ဆံတာထက္ကို ခံစားမႈ႕က တအားေကာင္းေနတာေလ။ ေႏြး ခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္နဲ႔က ဆက္ဆံကာနီး ခဏတျဖဳတ္ ပါးစပ္ျခင္းနမ္းၿပီး ထမိန္ကို ဆီးခုံးထိပဲ လွန္ေပးရင္း ဆက္ဆံလာတာ။ ေႏြး အိမ္ေထာင္ သက္တမ္း တေလွ်ာက္ ဒီလို အရသာမ်ိဳး တခါမွ မရခဲ့ဖူးဘူး။ ေႏြးကိုယ္တိုင္ ခ်ထားတဲ့ စည္းမို႔ ခုခ်ိန္ ျပင္ဖို႔ကလည္း အခက္ေတြ႕ေနမိၿပီ။ ဆရာ့ကို အတြင္းခံ အျပင္ကေနပဲ ယက္ခြင့္ျပဳထားတာပါ ဆရာကလည္း ေႏြးဆႏၵ အတိုင္း လိုက္နာၿပီး ေဘာင္းဘီအျပင္ကပဲ ယက္ေနရွာတာ။ တခါမွ မႀကဳံဖူးတဲ့ အရသာေလးကို ေႏြး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပး႐ုံပဲ တတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။

အကနဲ႔ အံႀကိတ္ ညည္းရင္း ေဘာင္းဘီေလးထဲ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရၿပီ ေပါင္ၿခံထဲ ေဘာင္းဘီၾကားက စီးက်ေနတဲ့ အရည္ေတြက ေစးကပ္ကပ္နဲ႔ ခံစား သိရွိေနတာေပါ့။ ေႏြး ၿပီးသြားတာနဲ႔ ထမိန္ ေအာက္နားစကို မထားေပးရတာ။ ေႏြးေပါင္ဂြ အတြင္းခံထဲက အရည္႐ႊဲၿပီး ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ ေနရာေလး ၾကည့္ရင္း ဆရာက သူ႔ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ၿပီး ဂြင္းထုေနေတာ့ ေႏြး မ်က္ႏွာေလး လြဲထားမိတယ္။ ၃မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ဆရာ ဆီက တအအ တရွီးရွီး ညည္းသံေလး ထြက္လာၿပီး ဆရာလည္း အထြဋ္ထိပ္ ေရာက္သြားတာေပါ့။ ဆရာ ပင္စင္ ယူသြားတဲ့ အထိ ေႏြးနဲ႔ ဆရာတို႔ ၅ႀကိမ္ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဆုံးထိ မေရာက္ခဲ့ၾကပါဘူး ဆရာ့ ဟာကိုေတာင္ ေႏြး ရဲရဲ မၾကည့္ဖူးဘူး ေႏြးဟာလည္း ေဘာင္းဘီ အျပင္ကေနပဲ ဆရာ ၾကည့္ခြင့္ရတာပါ။

ဆရာ ပင္စင္ယူသြားၿပီး ၅လ အၾကာမွ ဒီၿမိဳ႕ေလး ျပန္ေရာက္လာရင္း ညေန ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းေတာ့ ေႏြး ရင္ခုန္ေနမိတာေပါ့။ စားလက္စ ရွမ္းေခါက္ဆြဲကို လက္စသတ္ၿပီး အခန္းထဲ ေမွးေနလိုက္တာ။ အိပ္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး အတိတ္က ပုံရိပ္ေတြ ျမင္ေယာင္လာတာနဲ႔ ေႏြး ေအာက္ပိုင္းက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ပါပဲ။ ညေန ျမန္ျမန္ ေရာက္ခ်င္မိတာေတာ့ ေႏြး ဝန္ခံပါတယ္ရွင္။ အိပ္ယာထဲ လူးလိမ့္ရင္း ဘယ္ခ်ိန္ အိပ္ေပ်ာ္ သြားလည္း မသိဘူး ညေန ၄နာရီေလာက္ ႏိုးလာခဲ့တာ။ ခ်က္ခ်င္းထၿပီး ေရခ်ိဳး အဝတ္စားလဲ လိုက္တယ္။ ေျပာရမယ္ဆို ေႏြးခင္ပြန္းနဲ႔ ပထမဆုံး အႀကိမ္ စေတြ႕တဲ့ ခံစားမႈ႕မ်ိဳးပဲ။ လူႀကီးခ်င္း သေဘာတူၿပီး ေႏြးနဲ႔ ေႏြးခင္ပြန္း စေတြ႕တဲခ်ိန္ အဝတ္စားေ႐ြးရင္း ေခါင္းေတြ မူးလာသလိုမ်ိဳး ခ္ခ္ ခ္ခ္။

ခုလည္း ေႏြးတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းထဲ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ေရွ႕ ေဘာ္လီ အနက္ေလးနဲ႔ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးပဲ ဝတ္ထားၿပီး အက်ၤ ီကို တထည္ခ်င္း ေႏြးခႏၶာကိုယ္မွာ ကပ္ၾကည့္ေနတာ။ အက်ၤ ီ ႀကိဳက္ေတာ့လည္း ထမိန္က အဆင္မေျပ ကုတင္ေပၚ ပစ္တင္လိုက္ ဘီဒို ဖြင့္ၿပီး ေနာက္တထည္ ယူၾကည့္လိုက္ပဲ။ ေႏြး ႏို႔အုံ ေဖြးေဖြးႏွစ္ဖက္က တခ်ိဳ အိမ္ေထာင္သည္ေတြလို တြဲက်မေနဘူး ေဘာ္လီ ခပ္တင္းတင္းေလးထဲ ႏို႔အုံ အေပၚျခမ္းေလးက ႐ုန္းထြက္ေနတာ။ ေပါက္တန္ႏွစ္ဖက္ၾကားက ေႏြးအတြင္းခံေလးကလည္း အေပ်ာ့သားအပါးေလးမို႔ အေမႊးေရးေရးေလးေတြ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ျမင္ေနရတယ္။

ေနာက္ဆုံးက် ဖက္ဖူးစိမ္း ကိုယ္က်ပ္ လက္ျပတ္ေလးနဲ႔ ထမိန္စကပ္ အညိဳေရာင္ ေဗ်ာင္ေလးပဲ ေ႐ြးလိုက္ေတာ့တာ။ ညေနၾက ဆရာ လာေခၚေတာ့ ဆရာ့ကားေလးနဲ႔ပဲ လိုက္လာခဲ့တယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ မီးပြိဳင္ ၂ခု ေက်ာ္ေတာ့ အေရွ႕ တည့္တည့္ ခ်ိဳးေမာင္းေနရင္း ေႏြး ႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ ေျပာဆိုၿပီး ေမးေတာ့ ေႏြးလည္း ဆရာ ႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ သြားလို႔ပဲ ေျပာလိုက္တာပါ။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းလာရင္း အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚ ကားေလး ေမးတင္လိုက္တယ္။ ကားရွင္းေအာင္ ေစာင့္ၿပီးမွ ေတာင္ဘက္ထဲ ေကြ႕ၿပီး ဆက္ေမာင္းလာေတာ့ လမ္းအေရွ႕ဘက္ ဝင္ကာစ ေနလုံးႀကီးနဲ႔ လယ္ကြင္းေတြ ျမင္ေနရၿပီး လမ္းအေနာက္ဘက္က လူေနအိမ္ေတြပါ။ အလင္းေရာင္ မေပ်ာက္ေသးေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ ဘီယာဆိုင္ေတြ အေအးဆိုင္ေတြက ေရာင္စုံမီးေလးေတြ ထြန္းထားၾကတယ္။ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ေမာင္းလာရင္း ၿခံဝင္း အက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ဆိုင္ေရွ႕ လွည္းဘီးႀကီး ၂ခု ေထာင္ထားတဲ့ ဆိုင္ေရွ႕ ေရာက္လာပါၿပီ။

အတြင္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကားေတြ အမ်ားႀကီး တန္းစီရပ္ထားၿပီး ဂိတ္ေစာင့္ ေကာင္ေလး တေယာက္ ေႏြးတို႔ ကားနားေလး ေရာက္လာတယ္။ ကားထားဖို႔ ေနရာ ရွင္းျပၿပီး လက္ညိဳး ၫြန္ျပေနတာ။ ၿခံဝင္းႀကီးထဲ ျမက္ခင္း အတုေလးေတြနဲ႔ စိတ္ၾကည္ႏုူးစရာ ပန္းၿခံ အေသးေလး လုပ္ထားေသးတယ္။ ကားထားၿပီး ဆိုင္တံခါး ဖြင့္ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ေႏြး အံေအာ သြားမိတာပဲ။ အရင္ ေႏြး ခင္ပြန္းနဲ႔ ကလပ္ေတြ သြားဖူး ေပမယ့္ ဒီေလာက္ ခန္းနား ႀကီးက်ယ္တဲ့ ဆိုင္မ်ိဳး မေရာက္ဖူးဘူး။ အထဲေရာက္တာနဲ႔ ဧည့္ႀကိဳ မိန္းမေခ်ာေလးေတြက ေႏြးတို႔ကို ၿပဳံးျပ ႏူတ္ဆက္ရင္း ဘဲဥပုံ စားပြဲ အဝိုင္း အလြတ္ တခုံမွာ ေနရာ ခ်ေပးေနတာ။ ခုံေပၚမွာ ဖန္ခြက္ အရွည္ ၅လုံးနဲ႔ တစ္ရႉးဗူး ၁ဗူး ၿပီးေတာ့ ရွိႏိုင္တဲ့ အစားအစာနဲ႔ အရက္အမ်ိဳးစားေတြ ဝိုင္အမ်ိဳးစားေတြ ပါတဲ့ စာအုပ္ေလး ခ်ေပးထားတယ္။

ထူးျခားတာက ေနာက္ဆုံး စာ႐ြတ္မွ ေသာ့ပုံေလးနဲ႔ သီးသန႔္ခန္း အသုံးျပဳခ်င္သူေတြ အတြက္ ထည့္ေပးထားတာ။ ဆရာက တ႐ြတ္ခ်င္း လွန္ဖတ္ၿပီး အနားရပ္ေနတဲ့ ဝိတ္တာေလးကို အရက္နဲ႔ ဝိုင္တခ်ိဳ႕ မွာလိုက္တယ္။ ဝိတ္တာေလး စာရင္း မွတ္ေနတုန္း သီးသန႔္ခန္း ေမးၾကည့္ေတာ့ ေဒါင့္ဆုံး တခန္းပဲ က်န္တာ ရွင္းျပေနတာ။ ရတဲ့ အခန္းယူမယ္ ေျပာေတာ့ ဧည့္ႀကိဳ မိန္းကေလး ၂ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ေႏြးနဲ႔ ဆရာ့ကို သီးသန႔္ခန္းထဲ လိုက္ပို႔ၾကတာေပါ့။ အဲဒီအခန္းေရာက္မွ စားစရာေတြ ထပ္မွာရင္း ဧည့္ႀကိဳးေလးေတြက မွာစရာရွိရင္ စားပြဲခုံေပၚက ခလုပ္ေလး ႏွိပ္ေခၚဖို႔နဲ႔ ဆက္ရွင္ ျပည့္လို႔ ထပ္ယူခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရမယ့္ ခလုပ္ေလး ခြဲျခား ရွင္းျပေပးေသးတယ္။ မွာထားတဲ့ အရက္နဲ႔ ဝိုင္ေတြ စားစရာေတြ ေရာက္လာေတာ့ အခန္းတံခါးက အလိုလို ျပန္ပိတ္သြားၿပီး စားရင္း ေသာက္ရင္း အရင္က အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာေတာ့ ေႏြးလည္း စိတ္ေပ်ာ္႐ႊင္ လာတာေပါ့။

အစုံပါပဲ ေႏြးတို႔ သရဲ ေခ်ာက္ခံရတာေတြေရာ ဆရာ့ ႏူတ္ဆက္ပြဲည သီခ်င္းဆိုရင္း မူးၿပီး ကၾကတာေတြေရာပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ေႏြးလည္း ရီေဝေဝ ျဖစ္လာရတယ္ အိမ္ေထာင္ေရးေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ေတာ့ ဆရာက ေနာက္အိမ္ေထာင္ မျပဳပဲ သားေတြ ေခြၽးမေတြနဲ႔ပဲ အတူေနေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပေနတာ။ ေႏြး လည္း ခင္ပြန္းနဲ႔ ခဏတိုင္း ခြဲေနရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပလိုက္ ပါတယ္။ ခုလည္း ေႏြးခင္ပြန္း ခရီးထြက္သြားေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဆရာ မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ တာက္လာတာ။ေဘးတိုက္ ထိုင္ေနရင္း ေႏြးေရွ႕ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားနဲ႔ ငုံ႔ၿပီး ေႏြးႏူတ္ခမ္း ကို ဆြဲစုပ္ေနတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ေႏြးလည္း ေၾကာင္သြားတာေပါ့။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ရင္း ဆရာ့ လက္တဖက္က ေႏြး အက်ၤ ီေပၚကေန ႏို႔အုံကို ညႇစ္ေနျပန္ေရာ။ ႏို႔အုံညႇစ္ေခ်ရင္း ေႏြးလွ်ာကို မလြတ္တမ္း စုပ္ေနေတာ့ အသက္ရႈၾကပ္ၿပီး ေမာလာရတယ္။

ေႏြး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္တာနဲ႔ ေႏြး ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကေန ဆြဲမၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဖက္ၿပီး လည္တိုင္ေတြ ဆြဲစုပ္ျပန္ေရာပဲ။ ” ေႏြး … ဆရာကို … အရင္ အခြင့္အေရးေလး ေပးဦးေနာ္ … အမွန္ေတာ့ ေႏြးနဲ႔ ေတြခ်င္လို႔ … ဆရာ ဒီကို ေရာက္လာတာပါ ” ဆရာ့ စကားက ေႏြးရင္ကို သိမ့္ကနဲ႔ ခံစားမိေစပါတယ္။ လည္တိုင္ေပ်ာေလး ဆြဲစုပ္ေနရာကေန ေႏြးေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ရင္း စကပ္ထမိန္ ေအာက္နားစေလးကို ဆြဲမေနတာ။ ထမိန္က အတြင္းဘက္ ဒူးအထက္နားထိ ခြဲထားတာမို႔ အနားစကို ျပန္ခ်ရင္း အကြဲေနရာကေန ဆြဲၿဖဲေတာ့ ေႏြးေပါင္တန္ ေဖြးေဖြးေလး ေပၚလာတာေပါ့။ အရင္လိုပါပဲ ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြ နမ္းၿပီး ေႏြးဟာေလးကို အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အျပင္ကပဲ ယက္ေပးေနတယ္။ ေႏြးစိတ္ေတြ ေဆး႐ုံေပၚက အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ မၾကာပါဘူး ေႏြး အရည္ေတြ ထြက္က်လာတာ။

ဒီတခါ ေပါင္ၿခံထဲ စီးက်လာတဲ့ အရည္ေတြ လွ်ာနဲ႔ပင့္ယက္ၿပီးမွ ထရပ္လိုက္တယ္။ ေႏြးလည္း ဆရာ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာ သိေနေတာ့ ေပါင္လယ္ထိ ခြဲထားတဲ့ စကပ္ထမိန္ကို မၿပီးၿဖဲလိုက္ရင္း ေႏြးေပါင္ဂြကို ဆရာ ျမင္ေအာင္ ျပထားလိုက္တာ။ ေႏြးႏူတ္ခမ္း လာနမ္းလို႔ ျပန္နမ္းေပးေတာ့ ဆရာ့ပါးစပ္က ေႏြး ေစာက္ရည္ အနံ႔ေလး ျပန္ရေနတယ္။ နမ္းေနရင္း ဆရာ့ ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ေတာ့ အတြင္းခံထဲ ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ အရာႀကီး ျမင္တာနဲ႔ ေႏြး မ်က္ႏွာလြဲပစ္လိုက္တာေပါ့။ ခဏေလးပဲ ဆရာလည္း စိတ္တအား ႂကြေနပုံပါ အားကနဲ႔ အံႀကိတ္သံ ေပၚလာလို႔ ေႏြး ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ ထမိန္ေပၚ ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းခံလိုက္ရတယ္။ေႏြး ေက်ာေပးၿပီး ခုံေပၚက တစ္ရႈးတလႊာဆြဲယူၿပီး ထမိန္ေပၚက အရည္ေတြ သုတ္ပစ္လိုက္တာေပါ့။

” ေဆာရီး … ေႏြးရယ္ … ဆရာ သတိလြတ္သြားတာပါ … ဟိုး အရင္လို … ေဘးကို ပန္းထုတ္ရမွာ … ေမ့သြားတယ္ ” ” အင္းပါ … ဆရာရဲ႕ … ရပါတယ္ ” ဆရာလည္း ေဘာင္းဘီ ဇစ္ျပန္ပိတ္ ေႏြးလည္း အက်ၤ ီကို ျပန္ဆန႔္ရင္း စကပ္ထမိန္ကို ဆြဲဆန႔္လိုက္တာ။ ခုံေပၚ ျပန္ထိုင္ၿပီး လက္က်န္ အရက္နဲ႔ ဝိုင္ေတြ ဆက္ေသာက္က်တာေပါ့္။ ေႏြး အတြက္ ဝိုင္က ကုန္သြားေပမယ့္ ဆရာ့ အရက္ေတြက က်န္ေနေသးတာ။ ဆရာ့ၾကည့္ေတာ့လည္း မူးေနတဲ့ ပုံမို႔ အျပန္ကားေမာင္းရင္ အႏၲရယ္ မျဖစ္ေအာင္ ဆက္မေသာက္ဖို႔ တားထား လိုက္တယ္။ ရမၼက္စိတ္က မက်ေသးပဲ ျပန္ထလာေတာ့ ဆရာ့ လက္က ေႏြးေပါင္ၾကားတဲ့ ျပန္ေရာက္လာေရာပဲ။

ဒီတခါေတာ့ ေႏြးကစၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္လိုက္တာပါ။ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ၿဖဲေပးလိုက္တာနဲ႔ ေႏြးဟာေလးက အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္က်လာတယ္။ ေဘာင္းဘီ အျပင္ကေနပဲ ဆရာ့ ညာလက္က လက္ေခ်ာင္းေတြ အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ ေပးေနတုန္း လြတ္ေနတဲ့ ဘယ္လက္က ေႏြး လက္တဖက္ကို ယူၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲ သြင္းလိုက္တာ။ ေႏြး လက္ဖဝါးထဲလည္း ဆရာ့ ဟာက အရည္ထြက္ၿပီး တာေတာင္ မေပ်ာ့ပဲ မာထင္ေနတုန္းပဲ။ဆရာ့ လက္ေခ်ာင္းေလး တေခ်ာင္းက ေႏြး ဟာေလးထဲ ဖိထည့္ေတာ့ ဆစ္ကနဲ႔ အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာၿပီ။ လက္ကေလးက ေမႊေနေပမယ့္ ေဘာင္းဘီ ခံေနေတာ့ အတြင္းထဲ လက္တဆစ္ပဲ ေရာက္တယ္။ တဗြိဗြိကနဲ႔ အသံေလး ထြက္လာရင္း ေႏြး အစိေလး မာထင္ၿပီး ေထာင္ေနေတာ့တာပဲ။ဆရာ့ လက္ေခ်ာင္းေလး အေပၚနဲနဲေ႐ႊ႕လာရင္း ဝိုင္းၿပီး ဖိေခ်ေပးေတာ့ ေႏြး ေနရထိုင္ရ ခက္လာတာေပါ့။

ခါးေအာက္ပိုင္း က်င္တက္လာတယ္။ လက္ေခ်ာင္း ထိပ္ေလးက ဖိေခ်ရင္း အားျပင္းလာလိုက္ ေပ်ာ့သြားလိုက္နဲ႔ အဆက္မျပတ္ လုပ္ေပးေနေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး တခုခုကို ေတာင္းတ လာသလိုပါပဲရွင္။ ” တီတီ တီတီ …… တီတီ တီတီ ” အဲဒီခ်ိန္ ဆက္ရွင္ ျပည့္သြားလို႔ မီးနီေလး လင္းၿပီး တတီတီနဲ႔ အသံေလး ျမည္လာေတာ့တယ္။ ေႏြး စိတ္ထဲ အားမလို အားမရ ျဖစ္ေနရင္း ဆရာ့ ဟာႀကီးကို ေဘာင္းဘီ အျပင္က ေနပဲ ခပ္တင္းတင္း တခ်က္ ညႇစ္ၿပီး လြတ္ေပးလိုက္ရတာေပါ့။ ဆရာက ထပ္ေနမလား ေမးေပမယ့္ ေဆး႐ုံ ဂ်ဴတီ ရွိေနလို႔ ျပန္လာခဲ့လိုက္တာပါ။ ေႏြး အိမ္ေရာက္တဲ့ အထိ ကလပ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အထိအေတြ႕ေတြက ကပ္ပါလာတုန္းပဲ။ မီးလုံးေတြ ျပန္ပြင့္လာလို႔ ေႏြးနဲ႔ ဆရာနဲ႔ ဆက္မႀကိဳးစားေတာ့ပဲ ရပ္ျပစ္ခဲ့ရတာေလ။

ဆရာ အိမ္ျပန္ပို႔ေပးေတာ့ ေႏြး ေသာက္ခဲ့တဲ့ ဝိုင္က အစြမ္းျပေတာ့တာေပါ့။ကားထဲက ဆင္းကတည္းက ဆရာ့လက္ေမာင္းကို ဆြဲထားလိုက္ရတာ။ ေခါင္းေတြ တရိပ္ရိပ္ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္နဲ႔ မူးလာၿပီး ဆရာ့ကို အိမ္ေသာ့ေပး ဖြင့္ခိုင္းရင္း ၂ေယာက္သား ဝင္လာခဲ့ရေတာ့တယ္။ အလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အေမွာင္ထု ႀကီးဆိုးခ်ိန္မို႔ အိမ္ထဲ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲနဲ႔ပါ။ ေႏြးကေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ မ်က္စိမိတ္ၿပီး ေလွ်ာက္လို႔ရေပမယ့္ ဆရာ့ကေတာ့ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ပါ ေႏြးတို႔ လင္မယားခန္းထဲ ဆရာ့ကို ပါးစပ္က ၫႊန္ျပေပးလိုက္ရတယ္။ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဆရာ့ကိုပဲ မီးခလုပ္ ဖြင့္ခိုင္းရင္း သတိအလြတ္မခံပဲ ေဆး႐ုံကို ဒီေန႔ ဂ်ဴတီ မလာႏိုင္ေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ၿပီး ေရခဲေသတၱာ ထဲက ေရတဗူး ယူေသာက္လိုက္တာ။ မီးဖြင့္ မထားခဲ့ေတာ့ ေရကလည္း မေအးျပန္ဘူး။ အခန္းထဲ ေရာက္ကတည္းက ေႏြးကိုေႏြး အႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းရင္း လုပ္ေနတာေတြကို ဆရာက ထိုင္ၾကည့္ေနတုန္းပဲ။

မူးတဲ့အရွိန္က ျမင့္လာတာနဲ႔ အိပ္ယာကို မခင္းႏိုင္ေတာ့တာ။ ဆရာကို ျပန္ဖို႔ ႏူတ္ဆက္မိလား မဆက္မိလား မသိေတာ့ပါဘူး ကုတင္ေပၚ ထိုးအိပ္ပစ္လိုက္တာပဲ။ ဘယ္လို အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္း မသိဘူး အေတာ္ေလးၾကာမွ ေရေမႊးနံ႔ေရာ ေခြၽးနံ႔ေရာ ရလိုက္လို႔ မ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္မိတယ္။ ေႏြး ဆရာနဲ႔ ကလပ္က ျပန္လာတဲ့အတိုင္းပဲ အဝတ္စားက ေရာက္တာနဲ႔ အိပ္ပစ္ေတာ့ တေရးႏိုး အမူးေျပကာစေလးေပါ့။ ေခြၽးနံ႔က ေႏြးခင္ပြန္း ေခြၽးနံ႔မဟုတ္တာ ခ်က္ျခင္းသိလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေႏြနဲ႔ တအိပ္ယာထဲ အတူေနတာက ဘယ္သူလဲ အျမန္ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံး ျပဴးသြားရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ေႏြးကို ျပန္လိုက္ပို႔တာ ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ေလ ဒါဆို သူ မျပန္ေသးတာေနမယ္။

ေႏြး ေတြးမိတာနဲ႔ မ်က္လုံးေတြ အားယူၿပီး အၾကည့္ ေ႐ြ႕လိုက္တာေပါ့။ ေသခ်ာတယ္ ေႏြးတို႔ လင္မယား အိပ္ခန္းေလးထဲပါပဲ မီးေရာင္ေရာက္ ကုတင္ေပၚမွာ ေႏြးက ကိုယ္တေစာင္း အေနထားနဲ႔ ေႏြး ဗိုက္နားေလး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တင္ပလြဲ ဝင္ထိုင္ေနတာက ဆရာ ဦးႏိုင္ေမာ္ပါ။ ေႏြး စကပ္ထမိန္ ေပါင္လယ္ထိ ခြဲထားတဲ့ ေနရာေလးက လွန္ေနၿပီး ေပါင္တန္တုတ္တုတ္ ေဖြးေဖြးေလးက ထပ္လ်က္ေလး ေပၚေနတာေပါ့။ ဆရာက ေႏြး ေပါင္ဂြေလး ၾကည့္ၿပီး ဟိုးအရင္ကလိုပဲ သူ႔ေပါင္ၾကားက ဟာကို ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ေနတာ။ ဆရာ့ ေပါင္ၾကားက ဟာႀကီး အနီးကပ္ျမင္ေတာ့ ေႏြး ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာတယ္ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာၿပီး ေရငတ္လာသလို ခံစားလာရတာပဲ။ ဆရာကေတာ့ ေႏြး ႏိုးေနတာ မသိပါဘူး ေႏြးေပါင္ဂြေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတာပါ။ ေႏြး ဆရာ့ ဟာႀကီးကို အနီးကပ္ မၾကည့္ရဲလို႔ အိပ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္လုံးလိမ့္သလို လုပ္ျပၿပီး ေက်ာေပးထားလိုက္ မိတယ္။

မၾကာပါဘူး ေႏြး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ေပၚ တင္ထားတဲ့ ညာဘက္ေျခေထာက္ကို ဆရာက ဒူးေခါက္ေကြးက ကိုင္ၿပီး အေပၚ တြန္းတင္ေနတာ။ ေႏြးဝတ္ထားတဲ့ အညိဳေရာင္ေဗ်ာင္ ထမိန္စကပ္က အေပ်ာ့သားမို႔ ဆရာ ဆြဲလွန္ေတာ့ ေပါင္လယ္ အကြဲေနရာေလးထဲက ေပါင္တန္ေတြ ေပၚလာတယ္။ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ေအာက္ ထမိန္စက ဖိထားလို႔ က်န္ေနေပမယ့္ ညာဘက္ဒူးေကြးတင္ခံရတဲ့ ဘက္က ခါးထိ လွန္တက္လာၿပီး ေႏြး ခါးေပၚ ဆရာ့ ႏွာေခါင္းက ထြက္တဲ့ အေငြ႕ေႏြးေႏြးေလး က်ေရာက္ေနျပန္ေရာပဲ။ ေႏြးဖင္ႀကီးက မိန္းမခ်င္းေတာင္ ေငးယူရတာမို႔ ေဘးတေစာင္း လွည့္အိပ္လိုက္ေတာ့ ခြက္ေနတဲ့ ခါးေလး ေအာက္ ဖင္သားစိုင္ႀကီးက ဆရာ့ဘက္ ပစ္ျပထားသလို ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္။

ေတြးမိ႐ုံနဲ႔ စိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ျဖစ္လာၿပီး ေအာက္က အရည္ၾကည္ေလး စိမ့္ထြက္လာရတယ္။ဆရာ့လည္း ေႏြးဖင္ကို အနီးကပ္ ၾကည့္ရတာ စိတ္လႈပ္ရွားေနပုံပါ အသက္ရႈသံေတြ ပ်င္းလာတာ ၾကားေနရတယ္။ ေႏြးက ကိုယ္တေစာင္း အေနထားမို႔ ဆန႔္ထားတဲ့ဘယ္ဘက္ေပါင္နဲ႔ ဒူးေကြးထားတဲ့ ညာဘက္ေပါင္ၾကား ဆရာက ဒူးေထာက္ ဝင္ထိုင္ေနၿပီ။ ဆရာ မ်က္လုံးေတြက ေႏြး ေအာက္ပိုင္းပဲ ၾကည့္ေနတာေလ ေႏြးခိုးၾကည့္ေနတာကို သတိထားမိပုံ မေပၚပါဘူး။ စိတ္လႈပ္ရွားေနရင္း ေႏြးခါးေပၚထိ လွန္တက္ေနတဲ့ စကပ္ထမိန္ ေအာက္နားစကို မၿပီး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေမ်ာ့ႀကိဳးေလးကို ဟၾကည့္ေတာ့ လက္ေတြ တုန္ေနရွာတာ။ ခဏေနေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ဟန္နဲ႔ ေႏြးခါးကို တြန္းၿပီး ပက္လက္အေနထား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္တာပဲ။

ေႏြး အလိုက္သင့္ ကိုယ္လုံးကို လွန္ေပးေနမိတာပါ ပက္လက္အေနထား ေရာက္ေတာ့ စကပ္ခ်ိတ္ကို ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ေအာက္ကို မရမက ဆြဲခြၽတ္ပစ္တယ္။ ထမိန္ကြၽတ္တာနဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကိုပါ လိပ္ခြၽတ္ပစ္တာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ေႏြး ႏိုးလာလည္း ရင္ဆိုင္မယ့္ ပုံစံ ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ ေႏြး အဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔ ၿဖဲၿပီး ပြတ္သပ္ေနေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ အားမလို အားမရျဖစ္ေနရတယ္။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္ လက္နဲ႔ ဆက္မလုပ္ ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပါးစပ္နဲ႔လ်က္ေပးတာ ေႏြး ပိုၿပီး ႏွစ္ခ်ိဳက္တာပါ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ေႏြး ေတာင္းတတုန္း အစိေလးကို ဖိေခ်ရင္း ဖင္ဝနဲ႔ အေခါင္း ေပါက္ေလးၾကား လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ထိုးစြေနတယ္။ ၿပီးမွ လွ်ာေလးက အေပၚတက္လာၿပီး အစိနားေလးထိ ယက္ေပးေနတာ။

ေဘာင္းဘီ မခံထားေတာ့ ဆရာ့ လွ်ာနဲ႔ ေႏြးဟာေလး အသားစိုင္ခ်င္း ဒါ႐ိုက္ ထိေတြ႕ေတာ့ အရသာက ပိုေကာင္းေနတယ္။ ” အားးးး … အ …… ဆရာ ရယ္ ” ေႏြး အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရင္း ထိန္းမရေတာ့ပါဘူး။ ေႏြး အိမ္ေထာင္သက္တမ္း တေလွ်ာက္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဆီကေတာင္ မရဖူးတဲ့ အရသာေလးေလ။ ေႏြး ညည္းသံေလးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို တခ်က္ လွမ္းၾကည့္ရင္း ျပန္ယက္ေပးေတာ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက ပိုျမန္လာတယ္။ ” အဟင့္ … ဟင့္ ” အလိုလိုေနရင္း မ်က္ရည္လည္လာၿပီး ဝမ္းနည္းလာသလိုပဲ ဆရာ့ကို ၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေနၾကတာ ဆရာလည္း ေႏြး ရႈိက္သံေၾကာင့္ ယက္ေပးေနရာက ရပ္ၿပီး ေႏြးမ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ေနပုံပါ။ ေႏြးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး အစိေလးကို ပါးစပ္ထဲ စုပ္ယူရင္း အထဲေရာက္မွ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ထိုးစြေပးေနတာ။

မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ ကာမအရသာ ေပးစြမ္းႏိုင္ဆုံး အစိေလးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ စုပ္ေနေတာ့ ေႏြး တကိုယ္လုံး ဆရာ့ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ အသံထြက္ ညည္းခ်င္ေပမယ့္ မထြက္ေအာင္ မနဲ ထိန္းထားရတယ္။ ေႏြး ကာမစိတ္ ျပင္းထန္ေနတာ ဆရာ မသိေစ ခ်င္ဘူး။ ပါးစပ္ထဲ အစိေလးကို ထိတယ္ ဆို႐ုံေလး လွ်ာနဲ႔ ဝိုက္ၿပီးမွ ဆြဲစုပ္ေပးေနေတာ့ ေႏြး ေပါင္တန္ေတြ တဆက္ဆက္ တုန္လာေတာ့တာ။ ရင္ေတြ တဒုတ္ဒုတ္ ခုန္ၿပီး လႈိင္းစီးေနရသလိုေပါ့။ ကိုယ္လုံးေလး နိမ့္သြားလိုက္ ျမင့္လာလိုက္နဲ႔ ေမာဟိုက္ေနၿပီ။ ေႏြး ၿပီးခ်င္လာၿပီ ဒီခံစားမႈ႕ကို ထိန္းထားရတာလဲ ပင္ပန္းေနၿပီ။

” အ …… အမေလးးးး … ရွီးးးး … မ မ မ ရ ေတာ့ ဘူး … ဆရာရယ္ …… ထြက္ ကုန္ ၿပီ ” ေတြးေနတုန္း ေႏြး အရည္ေတြ ပန္းထြက္ရင္း လူတကိုယ္လုံး ေခ်ာက္ထဲ ထိုးက်သြားသလိုပဲ။သတိထားၿပီး ထိန္းလိုက္ေပမဲ့ ေျခဖ်ားထိပ္ေတြ ြေကာ့တက္သြားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ဆရာေခါင္းကို ဆြဲရင္း ေႏြး အဖုတ္ေလးနဲ႔ ကပ္ထားမိတာ။ အသက္မွ်င္းရႈၿပီး အနားယူေနတုန္း ဆရာက သူ႔ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ရင္း အတြင္းခံကို တဆက္တည္း ဆြဲခြၽတ္ပစ္တယ္။ အသားျဖဴေပမယ့္ ေပါင္ၾကားထဲ ဆရာ့လီးက နီညိဳေရာင္ သန္းေနၿပီး ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္ လီးထက္ အတုတ္ေရာ အရွည္ေရာ သာေနတာပဲ။ တခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ စြလိုက္တာနဲ႔ ဆရာ့ လီးႀကီး အေၾကာေတြ ထင္းလာၿပီး ေထာင္မတ္လာတယ္။ ေႏြး ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ေနရာ ယူေတာ့ ေႏြး အသက္ျပင္းျပင္း ရႈထားလိုက္တာ။

ေႏြးအဖုတ္ေလး တင္းကနဲ႔ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခေထာက္ အေၾကာေတြ လႈပ္မရေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ ” အဟင့္ ဟင့္ … အဲတာေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာရယ္ … ေႏြး … ခြင့္ မျပဳခ်င္ဘူး … အထိအေတြ႕မွာ … သာယာေပမယ္ … အဆုံးထိ မသြားခ်င္ဘူး ဆရာ … ဟင့္ ဟင့္ ” ေႏြးကသာ ေျပာေနတာ ဆရာက ေနာက္မဆုတ္ ေတာ့ပါဘူး တရစ္ခ်င္း ေႏြးဟာထဲ ဖိထည့္ေနတာ။ ” ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ ပါဘူး ေႏြးရယ္ …. ဆရာ … မထိန္းႏိူင္ေတာ့လို႔ပါ ” ဆရာ့လီး အတြင္းထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးဝင္လာၿပီး ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္တာနဲ႔ အထဲက နာက်င္လာလို႔ သက္သာလို သက္သာညား ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့လိုက္မိတယ္။

ေႏြး ရင္ေကာ့လိုက္တာနဲ႔ ဖက္ဖူးစိမ္းေရာင္ ကိုယ္က်ပ္အက်ၤ ီေလးရဲ႕ ေအာက္နားစကို လည္ပင္းနားထိ ပင့္တင္ပစ္တာ။ ဆရာ့ လက္ေတြက အေပၚတက္လာၿပီး ေႏြးရဲ႕ ေဘာ္လီအလယ္ကို လက္နဲ႔ ေအာက္ကို ခ်ိတ္ဆြဲ ခ်လိုက္တာ။ ႏို႔အုံ ႏွစ္ဖက္လုံး ႐ုန္းထြက္လာေတာ့ ေအာက္ဆြဲခ်ထားတဲ့ ေဘာ္လီက ပင့္ထိန္းေပးသလိုျဖစ္ၿပီး ႏို႔အုံေတြက ျပဴးထြက္လာတယ္။

ေႏြးထင္တာ ပါးစပ္နဲ႔ စို႔ေပးမယ္ ထင္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ လက္ညိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ ၾကားထဲ ႏို႔သီးေခါင္းကို ညႇပ္ၿပီး လက္ဖမိုးက ႏို႔အုံကို ဖိပြတ္ေနေတာ့ ခံစားမႈ႕က တမ်ိဳးေလးပဲ။ အရသာ အသစ္ေလး ခံစားေနတုန္း လက္ဖမိုး ျပန္ေမွာက္ရင္း လက္ညိဳးနဲ႔ လက္မကိုသုံးၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းကို ညႇစ္ေခ်ပစ္တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလး က်ိန္းလာေပမယ့္ ခံစားမႈ႕က ေကာင္းလာလို႔ အသံထြက္ ညည္းၿပီးမွ ရွက္မိေနတာ။ ေႏြး အထဲက ဆရာ့ လီးက မလႈပ္ရွားေသးဘူး အတြင္းထဲ သပ္လ်ိဳထားသလို လႈပ္လို႔လဲ မရေသးဘူး။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ယားလာၿပီး မသိမသာ ေကာ့ေပးေတာ့မွ ဆရာက သူ႔ဟာကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း အသြင္းအထုတ္စလုပ္လာတယ္။ အထဲဝင္လာတိုင္း ႏွင့္ေနေအာင္ခံစားရၿပီး ျပန္ထြက္သြားတိုင္း ဟာၿပီး က်န္ေနရစ္တာပဲရွင္။

ေႏြး ခံႏိုင္လာေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစ္ေဆာင့္လာတယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ အတိုင္း ေႏြး ႏို႔ႏွစ္လုံးကလည္း ေအာက္က ေဘာ္လီထိန္းထားတာေတာင္ လႈပ္ရမ္းေနေတာ့တာပဲ။ ႐ုတ္တရက္ ဆရာက ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ရပ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္း တဖက္ကို ငုံ႔ၿပီး ဆြဲစုပ္ေတာ့ ေႏြး ေက်ာျပင္ပါ ေကာ့တက္သြားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အထဲက တင္းၾကပ္တဲ့ ခံစားမႈ႕က ေလ်ာ့မသြားေသးဘူး။ ေအာင့္ခံေနတဲ့ ေႏြး မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာက သေဘာေတ့ြေနပုံပဲ။ ရရွိလာတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ေႏြး ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္ရမွန္း မသိပါဘူး ႏို႔စို႔ရင္း ေဆာင့္လုပ္ေပးတဲ့ အရသာက ေႏြးအတြက္ ေကာင္းလြန္းလို႔ ေသးေတာင္ ထြက္ခ်င္လာတာ။ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေတာ့လို႔ အသံက်ယ္ႀကီး ေအာ္ၿပီး ညည္းပစ္လိုက္တယ္။ ဆရာ အစိကို လွ်ာနဲ႔ ယက္ေပးတဲ့ အရသာနဲ႔မတူတဲ့ ခံစားမႈ႕ေတြက ေႏြး ေသြးသားေတြ ဆူပြက္ေစတာ။ႏို႔စို႔ခံရင္း အတြင္းသားထဲ လီးရဲ႕ အရည္ျပားနဲ႔ ထိပ္ေခါင္းက ခ်ိတ္ဆြဲ ပြတ္တိုက္မႈ႕ေတြ တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲ ခံစားလိုက္ရတယ္။

ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းေတြ က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေႏြး ဖင္ႀကီး ေလေပၚ အလိုလို ေျမႇာက္တက္ သြားရတာေပါ့။ အရည္ေတြ အဆက္မျပတ္ ေထာင္ပန္းၿပီးမွ အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္သလို ဘုံးကနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ဖင္သားစိုင္ႀကီး ျပန္က်လာတယ္။ ေႏြးကိုယ္လုံးေလး တြန႔္လိမ္ၿပီး ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္က်သြားေတာ့တာ။ ေႏြးၿငိမ္သြားတာနဲ႔ ဆရာ့က အဖုတ္ထဲ စိမ္ထားထဲ သူ႔လီးကို ထုတ္ၿပီး ဘယ္လက္လက္ကို ေႏြး ရင္ဘတ္ေဘး တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ေကြးေထာက္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ျပန္စို႔ေနတာ။ အားရပါးရစို႔ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို မနာေအာင္သြားေလးနဲ႔ ခဲလိုက္ေတာ့ ေႏြး တုန္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားေရာပဲ။ ဆရာေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ရင္း ႏို႔နဲ႔ ပါးစပ္ ကပ္ထားၿပီး မ်က္လုံးေလး မိတ္ထားလိုက္တယ္။ ” ေႏြး … ဆရာ့ကို ေလးဘက္ကုန္းေပးပါလား ” ” အိုရ္ … ဆရာကလည္းေနာ္ ” ႏို႔စို႔တာရပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ ဆရာ့ စကားေၾကာင့္ ေႏြး ရွက္မိသြားတယ္။

ခင္ပြန္း မဟုတ္တဲ့ သူစိမ္းေယာက်ၤားေရွ႕ ေႏြးဖင္ႀကီး ကုန္းထားရမွာ ေတြးမိ႐ုံနဲ႔ ရွက္လည္းရွက္ အဖုတ္ေလးထဲကလည္း ဆစ္ကနဲ႔ ဆစ္ကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရတာေပါ့။ ” လုပ္ပါ … ေႏြးရယ္ … အေဝးႀကီးက လာရတဲ့ … ဆရာ့ကို မသနားဘူးလား ” ဆရာက ကေလး တေယာက္လို ပူဆာေနလို႔ ေႏြး လိုက္ေလ်ာေပးလိုက္ပါတယ္။ ေႏြးၿပီးသြား ေပမယ့္ ဆရာ မၿပီးေသးတာ ရိပ္မိတာေပါ့္။ ဆရာ့ လီးႀကီးကို ေႏြး ႀကိဳက္သြားေတာ့ ရွက္လည္းရွက္ ခံလည္းခံခ်င္တာနဲ႔ မ်က္လုံးကို မိတ္ထားလ်က္ေလးပဲ ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း ကုန္းထလိုက္တာ။ ေႏြး ေလးဘက္ကုန္းေပးေတာ့ ဆရာ့ လီးႀကီးက အဖုတ္ထဲ ေနာက္ကေန ခပ္စီးစီးေလး ျပန္ဝင္လာခဲ့တယ္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လုပ္ရင္း အရွိန္ရလာေတာ့ ေႏြး ခါးေလးကို စုံကိုင္ၿပီး ေနာက္ကေန မနားတမ္း ေဆာင့္လုပ္ေတာ့တာပဲ။ ဆရာ့ လီးႀကီး ေႏြး အဖုတ္ေလးထဲ တဘြတ္ဘြတ္နဲ႔ ဝင္ထြက္ေနၿပီ။ ခံလို႔ေကာင္းေပမယ့္ တခ်က္တခ်က္ တိုးဝင္လာတဲ့ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ လာေဆာင့္ေတာ့ ေခါင္းအုံးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကလည္း တအားအားနဲ႔ အံႀကိတ္ခံေနရတယ္။

အေတာ္ၾကာၾကာေလး အလုပ္ခံၿပီးမွ ေႏြး ဟာေလးထဲ ပူကနဲ ဆရာ့ အရည္ေတြ ဝင္လာေတာ့တာ။ ဆရာလည္း အားကနဲ႔ ညည္းရင္း ေႏြးခါးကို ဆြဲၿပီး ေႏြးဖင္ကို ဆီးခုံးနဲ႔ ဖိကပ္ထားရင္း အရည္ေတြ အကုန္ ညႇစ္ထည့္ ၿပီးမွ သူ႔လီးႀကီး ဆြဲထုတ္သြားတယ္။ ခဏနားၿပီး ဆရာျပန္မယ္ ထင္ေနတာေပါ့။ ပက္လက္အနားယူရင္း ေႏြးေပါင္ၾကားထဲ လက္နဲ႔ပြတ္ၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ေႏြး အံေအာ သြားခဲ့ ရတယ္။ ” ေႏြး … ဆရာ ဒီမွာပဲ … ညအိပ္လိုက္မယ္ … ေႏြးခင္ပြန္း … ျပန္မလာေသးဘူး မလား ” ” ေနာက္ … ၃ရက္ေလာက္ ၾကာဦးမယ္ … ေျပာတယ္ ဆရာ … အိပ္ခ်င္ အိပ္သြားေလ ” ဆရာက သူ႔ကားေနာက္ခန္းက အဝတ္အိတ္ေလး ယူၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာတယ္။ ေႏြးတို႔ လင္မယား အိပ္တဲ့ ကုတင္ေပၚမွာပဲ ဆရာနဲ႔ ေႏြး အတူအိပ္လိုက္ၾကတာ။ ေႏြး တညလုံး ဆရာမ်ား ထပ္စဦးမလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ မိေပမယ့္ သူေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေန ဒီထိ ကားေမာင္းလာလို႔ ပင္ပန္းရွာတာေနမယ္ တခူးခူးနဲ႔ ေဟာက္ၿပီး အိပ္ေတာ့တာပဲ။ ေႏြးဘဝ ပထမဆုံး အႀကိမ္ သူစိမ္းေယာက်ၤားနဲ႔ အတူအိပ္ဖူးတာပါ။

မနက္လင္းေတာ့ ေႏြး ဆရာ့အတြက္ မုန႔္နဲ႔ ေကာ္ဖီ အဆင္သင့္ လုပ္ထားလိုက္တယ္။ ညက ေသာင္းက်န္းမိလို႔ ေႏြးကိုယ္လုံးက အနံ႔ထြက္ေနတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တာ။ေႏြး ေရခ်ိဳးၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္ေတာ့ ဆရာက ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးနား ေရာက္ေနၿပီ။ ” ေဟာ … ဆရာ ႏိုးလာၿပီေပါ့ ” ” အင္း … ေရသံ ၾကားတာနဲ႔ … ဆရာလည္း … ႏိုးလာတာပါ ” ေႏြး ေရစိုထမိန္ကို ဆရာေရွ႕ ျဖန႔္ဝတ္ၿပီး ရင္ျပန္လ်ားေတာ့ ထမိန္ကကပ္ေနၿပီး ႏိုအုံႀကီးက ထင္းေနျပန္ေရာ။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆရာ့ ေပါင္ၾကားက ဟာႀကီး ဆက္ကနဲ႔ ခုံးထလာတယ္ မ်က္လုံးေတြက ေရစိုၿပီးပါးကပ္ေနတဲ့ ေႏြးထမိန္ ေအာက္က အဖုတ္အရာႀကီးဆီ ေရာက္ေနတာေပါ့။ေႏြးလည္း ဆရာ့ ေပါင္ၾကား ၾကည့္မိေတာ့ အဖုတ္ထဲက ဆစ္ကနဲ႔ ခံစားလိုက္ရတာပါ။

” ဘာၾကည့္ေနတာလဲ … ဆရာရဲ႕ … ခ္ခ္ ခ္ခ္ ” ေႏြး မ်က္ေစာင္းေလး ပစ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း နံရံက ဘားတန္းေပၚ တင္ထားတဲ့ တဘက္ကို လွမ္းယူေတာ့ ကိုယ္လုံးပါ လွည့္လိုက္ရတယ္။ ကိုယ္လုံးလွည့္တာနဲ႔ ဆရာ့ မ်က္လုံးေတြက ေႏြး ဖင္ႀကီးကို မလြတ္တမ္း လိုက္ၾကည့္ ေနျပန္ေရာပဲ။ ” လွလို႔ၾကည့္မိတာပါ … ေႏြးရယ္ … ကိုယ္လုံးေရာ … ႐ုပ္ရည္ေရာ … ေႏြးေယာက်ၤား … ကိုစိုးျမင့္ ေတာ့ မိန္းမရတာ … အေတာ္ကံေကာင္းတယ္ ” ” ေျမႇာက္မေနပါနဲ႔ … ဆရာရယ္ … ေႏြး ဆရာ့ဖို႔ … မုန႔္နဲ႔ ေကာ္ဖီ … အဆင္သင့္ လုပ္ထားပါတယ္ … ဧည့္ခန္းထဲမယ္ ” ” ဆရာ့ … မနက္စာက … ဒီမွာေလ ေႏြးရဲ႕ ” ” အိုးးး … ဆရာ ကလည္း … ဟြန႔္ ” စကားေျပာရင္း ဆရာက ေႏြးနား တိုးကပ္ၿပီး ေပါင္ၾကားေလးထဲ လက္နဲ႔ ထိုးျပေနတာ။ ” ကဲပါ … လန္းသြားေအာင္ ေရ အရင္ခ်ိဳးလိုက္ေနာ္ … ဆရာ … ေႏြး အဝတ္လဲလိုက္ဦးမယ္ ” ေျပာၿပီး ဆရာ့ေဘးက ကပ္ထြက္ခဲ့ လိုက္တယ္။

အိပ္ခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းမို႔ အျပင္ထြက္ၿပီးတာနဲ႔ ေရလဲထမိန္ လဲၿပီး ဆံပင္ေတြ ေျခာာက္ေအာင္ သုတ္ပစ္ေနတာ။ ေႏြး ဆံပင္ေတြ သုတ္တုန္း ေရသံေတြ ၾကားေနရတယ္ ဆရာလည္း ေရခ်ိဳးေနပါၿပီ။ ေႏြး ဆံပင္ေတြေျခာက္ေတာ့ အဝတ္ဘီဒိုထဲက အက်ၤ ီနဲ႔ စကပ္ တြဲလ်က္ေလး ေခါင္းေပၚက စြပ္ခ်လိုက္တယ္။ အဲခ်ိန္ ဆရာ ေနာက္က ေရာက္လာၿပီး စကပ္ေအာက္နားစထဲ လက္သြင္းပြတ္ေနတာ။ စကပ္ေလးက ေပါင္လည္ထိပဲ ဖုံးေတာ့ လက္သြင္း တာနဲ႔ ေႏြး အဖုတ္ေလး တန္းထိေတာ့တာေပါ့။ ” အေအး ပတ္ေနမယ္ … ဆရာရဲ႕ … လြတ္ပါ … ေႏြး ေရသုတ္ေပးမယ္ … လာ ” စကားေျပာရင္း ေႏြးကိုယ္လုံး လွည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးသြားရတယ္။ ဆရာက ၂ေယာက္ထဲရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းက ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ထြက္လာတာ။ ေႏြး နဲနဲ ရွက္မိေပမယ့္ ဆရာ့ကို ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္းရင္း တဘက္သုတ္ေပးေနမိတယ္။ ေခါင္းကေန စၿပီး မ်က္ႏွာ ေက်ာ ရင္ဘတ္ ဗိုက္သားေတြ သုတ္ေပးေနတုန္း ဆရာ့ေပါင္ၾကားထဲ လီးက ေထာင္မတ္လာတာ။

လီးဆီ တဘက္ေလး အုပ္တုန္း ေႏြးပုခုံးကို ဆြဲၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲခ်ပစ္တယ္။ ေႏြး ပါးျပင္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လည္တိုင္ေလးကို ဆြဲစုပ္ေနေတာ့ ဆရာ့ ဘယ္ဘက္ပုခုံးေပၚေမွးတင္ၿပီး ေႏြးႏို႔အုံေတြနဲ႔ ရင္ဘတ္ခ်င္း ျပားေနေအာင္ ကပ္ေပးမိတယ္။ ဆရာ့လက္တဖက္က ေပါင္လယ္ထိပဲ ဖုံးတဲ့ ေႏြးစကပ္ ေအာင္နားစေလးထဲ ဝင္လာၿပီး ဖင္သားစိုင္ေတြ ဆုပ္နယ္ရင္း ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ေပးေနျပန္ေရာ။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူနဲ႔ ဒီလို ေနရမွန္း ေႏြးမသိခဲ့တာ ခု ဆရာနဲ႔က်မွ အယုအယ အပြတ္သပ္ေတြက စိတ္ကို ႏိုးႂကြေစေၾကာင္း သိခဲ့ရတယ္။ ” ေႏြးက … တအားလွတာပဲကြာ ” ပုခုံးေပၚေမးတင္ထားတဲ့ ေႏြး ေမးဖ်ားေလးကို နမ္းရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျပာေနရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟၿပီး ေတ့စုပ္ေတာ့ ရင္ထဲ ၿငိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲပဲ။

ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္မိေတာ့ ေႏြးလည္း အာက်မခံ ဆရာ့ လွ်ာဖ်ားေလး စုပ္ၿပီး တုံ႔ျပန္ေပးေနမိတယ္။ႏွစ္ေယာက္သား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ရင္း ဝင္သက္ထြက္သက္ ေတြ ျမန္လာခဲ့တာေပါ့။ အေတြ႕အာ႐ုံမွာပဲ ရစ္မူးေနတုန္း ေႏြး အဖုတ္နဲ႔ ဖိထားတဲ့ ဆရာ့လီးက အက္ကြဲေၾကာင္းထဲ အေျမႇာင္းလိုက္ မာထင္လာေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္းသြားရတယ္။ ေႏြး အစိေလးက ဆရာ့လီး အရည္ျပား ကို ဖိေထာက္ရင္း ေငါက္ကနဲ႔ ေငါက္ကနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး အထဲက အရည္ေလးေတြပါ စိမ့္ထြက္လာတာ။ ” ေႏြး … အက်ၤ ီ ခြၽတ္လိုက္ေနာ္ ” ဆရာ့ ကိုယ္ေပၚေမွာက္ထားရာကေန ခါးဆန႔္ရင္း ေပါင္လယ္က စကပ္ေအာက္နားစေလး မၿပီး ဖင္ႀကီးႂကြ အေပၚပင့္ခြၽတ္ေတာ့ တြဲလ်က္အက်ၤ ီေလးပါ ခြၽတ္ၿပီးသားပဲ။ ညက မူးေနလို႔ စိတ္ရဲေပမယ့္ ခုလို မနက္ခင္း ျပတင္းေပါက္က ဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ေလးေအာက္ ဆရာနဲ႔ ကိုယ္တုံးလုံး ေနမိေတာ့ ရွက္စိတ္ေလး ဝင္လာတာေပါ့။

႐ုတ္တရက္ လီးတဆုံး လိုးခံလိုက္ရလို႔ ေႏြး ေခါင္းေလးေမာ့တက္ၿပီး အားကနဲ႔ အသံထြက္ ေအာ္လိုက္မိတယ္။ တအိမ္လုံး ေႏြးနဲ႔ ဆရာ ၂ေယာက္ထဲမို႔ ေႏြး ခံစားမႈ႕အတိုင္း ဖြင့္ခ်ပစ္တာေပါ့။ ဆရာကလည္း စသိကတည္းက တိတ္တခိုး စြဲလမ္းခဲ့တဲ့ ေႏြးဖင္ႀကီးကို ေနာက္က ၾကည့္လိုးခ်င္တယ္ ပူဆာလို႔ ကုတင္ေပၚမွာပဲ ေလးဘက္ကုန္းေပး လိုက္တာေလ။ ” ဗ်စ္ … အ … ဘြတ္ ဖြပ္ …… အမေလးးးး ” ေႏြးဖင္ႀကီး အစြမ္းကုန္ ေကာ့ေပးထားေတာ့ ဆရာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေနတယ္။ လီးဝင္လာတိုင္း ေတာင့္ခံေပးၿပီး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြနဲ႔ လီးကို ျပန္ညႇစ္ေပးေနလိုက္တာ။

” ရွီးးးးးး းးးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … ေႏြး ရယ္ … အိမ္ေထာင္သည္ ဆိုတာ မယုံႏိုင္စရာပဲ … အင့္ … ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ” ေႏြးလည္း အံႀကိတ္ခံေနရတာပါ။ တကယ္လည္း ေႏြး အဖုတ္ေလးက ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ကိုႀကီးစိုးျမင့္ လီးတေခ်ာင္းပဲ ဝင္ဘူးတာေလ ဆရာ့ လီးက ခပ္တုတ္တုတ္မို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲ စီးက်ပ္ေနတာေပါ့။ အဖုတ္ထဲ လီးအရည္ျပား ပြတ္တိုက္မႈ႕ေၾကာင့္ အရည္ၾကည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာမွ လီးအဝင္ အထြက္ ေကာင္းလာခဲ့တာ။ လီးအရသာ ခံစားမိေတာ့ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္ တင္းမာလာတယ္ ဆရာက ေႏြး ခါးေလး ကိုင္ၿပီး ဆြဲလိုးေနရာက ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္ ေျပာင္းကိုင္ၿပီး ပစ္ပစ္ လိုးေတာ့တာပဲ။ ” ရွီးးးး းးးးး … ေကာင္းတယ္ သိပ္ေကာင္းတာပဲ … ဆရာရယ္ … ေႏြး ဒီလို မခံစားဖူးဘူး … အ အားးး … ရွိးးးးး းးးး … ဘြတ္ ဘြတ္ … ဗ်စ္ …… အ အားးးး ဖြပ္ ဘြတ္ … အမေလးးးး ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ဖ်က္ကနဲ႔ ကုတင္ေခါင္းရင္းက ေႏြးခင္ပြန္း ကိုႀကီးစိုးျမင့္နဲ႔ ေႏြးနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ အမွတ္တရ ဓတ္ပုံႀကီး ျမင္ေတာ့ စိတ္ထဲ ေဖၚမျပႏိုင္တဲ့ ေဝဒနာေလး ဝင္ေရာက္လာတယ္။

ေႏြးတို႔ လင္မယားအိပ္တဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ ဖင္ႀကီးေထာင္ၿပီး သူစိမ္းေယာက်ၤားတဦးကို မက္မက္ေမာေမာ အလိုးခံေနတဲ့ ေႏြးကို ကိုႀကီးစိုးျမင့္ ျမင္ရင္ ဘယ္လိုခံစားေနမလဲ ဆိုၿပီး ေတြးေနမိတာ။ အဲခ်ိန္ ဆရာက ဒူးေညႇာင္းလာလို႔္ ပုံစံ ေျပာင္းလိုးဖို႔ ေျပာေနျပန္တယ္။ ” ေႏြး … ေနာက္တမ်ိဳး ေျပာင္းလိုးရေအာင္ ေနာ္ ” ” ဟင့္ … ခံလို႔ ေကာင္းေနမွ … ဆရာကလည္း ” ေျပာလည္းေျပာ လီးကို ဆြဲထုတ္ေတာ့ ေႏြးလည္း ဖင္ႀကီး ေဘးလြဲခ်ၿပီး အဖုတ္ထဲက ကြၽတ္ထြက္လာေသာ လီးႀကီးကို ၾကည့္ေနမိတာ။ အဖုတ္ထဲက အက်ိအခြၽဲေတြ ကပ္ေနတဲ့ ဆရာ့လီးႀကီးက ခါရမ္းေနတယ္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္တဲ့ ကာမသုခေတြ ေပးစြမ္းရင္း ေကာ့ပ်ံေနေအာင္ လိုးႏိုင္တဲ့ လီးႀကီး ၾကည့္ရင္း အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္က တဖြားဖြား ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။

ေငးၾကည့္ေနတုန္း ဆရာက ကုတင္ေအာက္ ဆင္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္လ်က္ အေနထားနဲ႔ ေႏြး ကို ပက္လက္ လွန္ခိုင္းေနတာ။ ေႏြးဖင္ႀကီးကို ကုတင္ေစာင္း ဆြဲယူၿပီး ေမးတင္လိုက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲေျမႇာက္ၿဖဲၿပီး ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ အဖုတ္ထဲ လီးထိပ္ေတ့ ေဆာင့္လိုးေနတယ္။ ” အားးးး …… အ … ဆရာရယ္ …… ရွီးးး းးးး ” ဆီးခုံးခ်င္း ကပ္တဲ့အထိ ေဆာင့္လိုးေတာ့ လီးထိပ္က ေႏြး သားအိမ္ဝ ေဆာင့္မိေနတာေပါ့။ အခ်က္ ၅၀ခန႔္ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ ေႏြး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ေတြကို ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္လိုက္တယ္။ ကုတင္ေစာင္း ေႏြးေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္က ေမာ့ေပးထားသလို ျဖစ္သြားရတာ။ ဆရာက စိတ္ႀကိဳက္ အေနထားေရာက္ေတာ့ ေဖါင္းႂကြေနတဲ့ အဖုတ္ကို ကုတင္ေအာက္ မတ္တပ္ ရပ္လ်က္ အေနထားနဲ႔ မီးပြင့္မတတ္ လိုးေတာ့တာပဲ။ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားေအာက္ ေႏြးလည္း ေခါင္းေလး ရမ္းခါၿပီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ေနရတယ္။

” အားးးး …… ေကာင္းလိုက္တာ … ဆရာရယ္ … ေဆာင့္ေဆာင့္ … ဟုတ္တယ္ … မညႇာနဲ႔ …… လိုးစမ္း … အမေလးးးး အ အားးးး …… ရွီးးးးး းးးး အ အ ” ေႏြး စကားအဆုံး ဆရာလည္း အံႀကိတ္ၿပီး အားရွိသေလာက္ မနားတမ္း ပစ္လိုးေနတာ။ ” ဘြတ္ …… အ …… ဗ်စ္ …… အားးးး …… အမေလးးး … ေသၿပီ ေသၿပီ …… ေႏြး ေသေတာ့မယ္ …… ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ …… ေႏြး ေသေတာ့မယ္ … ဆရာရဲ႕ ” ကာမစိတ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နဲ႔ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို ေႏြးလက္နဲ႔ ဆြဲညႇစ္ေအာ္ေတာ့ ေႏြး မ်က္ႏွာေလး ၾကည့္ၿပီး ဆရာက ပုခုံးေပၚထမ္းထားတဲ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ဆြဲရင္း တရၾကမ္း လိုးေနတယ္။

” အ အားးးး … ဆရာရယ္ … ေဆာင့္ေပးဦး … အမေလးးး …… ကြၽတ္ကြၽတ္ … ေကာင္းလိုက္တာ …… မရပ္နဲ႔ေနာ္ ေဆာင့္စမ္းပါ … အင္းဟင္း အားးး အားးးးး ” ေႏြး အထဲက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ယားတက္လာလို႔ အားမလိုအားမရညည္းရင္း ဆရာ ပစ္ေဆာင့္တိုင္း ေအာက္က ေကာ့ထိုးေပးေနမိတာပါပဲ။ေကာ့ပ်ံ ညည္းတြားရင္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အလိုးခံေန ရေတာ့ အားရေက်နပ္ မိတယ္။ ဆရာလည္း ေႏြးမ်က္ႏွာ စိုက္ၾကည့္ရင္း အားကုန္ ဆယ္ခ်က္ခန႔္ ေဆာင့္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ နဲ႔ အဖုတ္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ေနၿပီ။

ေႏြးလည္း ကိုယ္ေပၚက်လာတဲ့ ဆရာ့ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ၿပီး ဖင္ႀကီး ေကာ့ထိုးရင္း ေစာက္ရည္ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တာေပါ့။ ခဏနားရင္း ဆရာ မနက္စာ စားၿပီး ေႏြးတို အတူဖက္အိပ္ၾကတယ္။ ေန႔လည္ပိုင္း ဆရာ သူၿမိဳ႕ကို ျပန္ကာနီး ေႏြးပါးျပင္ေလးကို မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ အၾကာႀကီး နမ္းၿပီးမွ ျပန္သြားရွာတာ။ရက္မွလ လမွႏွစ္ ရာသီ အလီလီ ေျပာင္းခဲ့ေပမယ့္ ဆရာနဲ႔ ေႏြးတို႔ အျဖစ္ပ်က္ေတြက မေန႔တေန႔ကလို ပါပဲရွင္…ၿပီး။