နောက်တစ်ကြိမ်

နောက်တစ်ကြိမ်

၂၀၁၁ခုနှစ်ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ရက်နေ့ အချိန်ည ၁၀နာရီခွဲခန့် မန်းလေးတောင်ခြေရှိဟော်တယ်တစ်ခု၏ ကားပါကင်တွင်……… “တီ..တီ..တီ..တီ” “ဟယ်လို..လေးခပြော” “သားငယ်…မင်းခိုင်ဘယ်ရောက်နေလဲကွယ်” “သားအခု ….ဟိုတယ်မှာ နယူးရီးယားပါတီရှိလို့ဟိုကောင်လေ ဆွေကြီးတို့ လုပ်တာပွဲက အဲ့ပွဲမှာရောက်နေတယ်” “အော်….အေးသား မမကြီးက လေးလေးကိုဖုန်းဆက်ခိုင်းလို့ သိပ်နောက်မကျစေနဲ့နော် တော်ကြာ ဆူနေမယ်သားသား မမကြီးစိတ်ဆိုးတာကို လေးလေးလဲကြောက်တယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါလေးလေး သားနောက်မကျအောင်ကြိုးစားပါ့မယ် ဘိုင်သယ်လ်ဝေးလ် ကြိုပြောထားမယ် ဟက်ပီးနယူးရီးယားလေးလေး” “အေးအေး ယူတူးပါကွယ်သားလေး” ပိုင်နိုင်မင်းခိုင် တစ်ယောက် ဖုန်းချပြီးနောက် ကားကိုသေချာပါကင်ထိုး၊စက်သတ်လိုက်ကာ ခါးပါတ်ကိုငုံချွတ်လိုက်သည်။ “ဒုံး…”အသံကျယ်ကြီးနှင့်အတူ သူ့ကားလေး တုန်ခါသွားပြီး ခေါင်းနှင့်စတီယာ တိုင်ဆောင့်လေသည်။

သေပါပြီကွာ ဘယ်ကကောင်လဲမသိဘူး နမိတ်ပြတာလား ဘာလားတော့မသိဘူး ကားကတော့အနောက်ကနေ အဆောင့်ခံလိုက်ရသည်။စိတ်တိုတိုနဲ့နောက်က ကားကို ထွက်ပြီးပြသနာရှာမည် အလုပ် တံခါးဘေးနားမှာ အရိပ်ကလေးကျလာလေသည်။ “ဆောရီးနော် အကို နေနီ့ကားဘက်ဆုတ်တာ အကို့ကားနဲ့ညှိသွားတယ် နေနီဘာပြန်လုပ်ပေးရမလဲဟင် အကို” မင်းနိုင်ကားတံခါးနားမှာ လမင်းသာသွားသည်။ချိုသာသောအသံ၊ပြေပြစ်သောကိုယ်ခန္ဓာနှင့်အတူ ဂျင်းန်ဘောင်းဘီအကျပ်၊စပို့ရှပ်တို့ တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားသော လတစ်စင်းတံခါးနားလာပြီးစကားပြော နေသည်။ မဖြစ်ဘူး လှတယ်ဆိုပြီး အလျော့ပေးလိုက်လို့ကတော့ အိမ်အပြန် လေးလေးနဲ့နပမ်းသတ်နေ ရမယ်၊ သူ့ကားကို သိပ်ပြီးပေးစီးချင်တာမဟုတ်ဘူး အက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီး အလျော်မရပဲအိမ်ပြန်လို့ကတော့ နောင်ဂျိန်ကသေချာနေပြီ။ “မင်းဘယ်လိုများ နောက်ဆုတ်သလဲကွာ စိတ်ညစ်ပါ့ လူများယူလာတဲ့နေ့မှကွာ ငါတော့သေချင်တယ် မင်းကွာ တကယ်ကွိုင်ပဲ ကျွတ်စ်” “ဟို….ဟိုလေ လူများကားဆိုရင်လဲ နေနီ ပိုင်ရှင်ကို ကိုယ်တိုင်လိုက်ပြီးကျေနပ်အောင် တောင်းပန်ပါ့မယ်။

ပြီးတော့ ကားကို နဂိုအတိုင်းဖြစ်အောင်လို့လဲပြင်ပေးပါ့မယ်” မျက်နှာငယ်လေးနှင့် တောင်းပန်နေရှာသော ကလေးမအား သနားသော်လည်း ညှာတာလို့မဖြစ်ပေမဲ့ နည်းနည်းလေးပဲဖြစ်ဖြစ် အလျော့ပေးဖို့စိတ်ကူးနဲ့ “တောင်းပန်တာကတော့မတောင်းပန်နဲ့ရတယ် ငါပဲနားလည်အောင်ရှင်းပြလိုက်မယ် ကားကိုသာဘယ်လို ပြင်ပေးမယ်ဆိုတာပြော” “အကို ဒါကနေ့နီဖုန်းပါ မနက်ဖြန်ကျရင် ဆက်သွယ်လိုက်ပါ ကားပြင်ဖို့ကိစ္စကို နေနီ တာဝန်ယူပါတယ်နော် စိတ်ချပါအကို” “အေးအေး ဒါဆိုလဲပြီးတာပဲလေ ကိုင်းသွားပြီ” ပိုင်နိုင်မင်းခိုင် ကောင်မလေးပေးသော စာရွက်ကို အိတ်ကပ်ထဲ ထည့်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့လေသည်။ “ဟူး ကနေ့ ကံမကောင်းပါလား….” မြူးကြွနေသော တီးလုံးသံများနှင့် အတူ ကခုန်လျှက်ရှိသောလူအုပ်များကြားထဲမှ ဆံပင်များဝဲနေအောင် ကနေသည့် ဝင့်ဝါပိုင်မှူးကို တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ထို့နောက် မဲ့ပြုံးပြုံးကာဘားကောင်တာကို ဦးတည်ပြီးတော့ဆက်လျှောက် လာခဲ့လိုက်သည်။

ဝန်ထမ်းကောင်လေးကို ဒဗယ်လ်ဘလက် နှစ်ပက်နှင့် ဆော်ဒါ မှာလိုက်ပြီးနောက်၊ ဆေးလိပ်ကို ထုတ်ကာဖွာရှိုက်လိုက်သည်။လေးငါးခါလောက် ဖွာရှိုက်ပြီးသည့် အချိန်တွင် သူ့ရှေ့သို့ အရက်ခွက်ကလေးရောက်လာသည်။ “ပိုင်….ယူ တအားသောက်နေလားဟင်” နောက်လှည့်ကြည့်စရာမလိုဘူး သူသိလိုက်ပြီဝင့်ဝါအသံ၊ အရက်ကို တစ်ကျိုက်လောက်သောက်ပြီးနောက် ပြုံးပြုံးလေးဖြင့် နောက်လှည့်ကာ “ဘယ်သူများလဲလို့…. နယူးရီးယား ညရဲ့ ဘုရင်မပါလား” “တော်စမ်းပါပိုင်ရာ တို့ဆေးလိပ်နည်းနည်းလေးလောက်ဖွာချင်လို့ လိုက်ရှာနေတာ အခုယူ့ကိုတွေ့လို့….ပလိစ်” ဝင့်ဝါမျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ရင်း သူသောက်လက်စဆေးလိပ် ကို မေးငေါ့ပြသည်။

နှုတ်ခမ်းကိုပါးပါးလေးဖြင့် ဆေးလိပ်ဖွာနေသော ဝင့်ဝါကို သူကြည့်မိသည်၊ တကယ် တမ်းပြောရမယ်ဆိုလျှင် ဝင့်ဝါဆိုတာက သူနဲ့ညိချင်နေသည့် အမေနှင့် လေးလေးတို့ စီးပွားဖက်တစ် ယောက်၏ သမီးဖြစ်သည်၊ နှစ်ဆယ်ရာစု၏ သမီးပျိုဖြစ်သည့်အခါအားလျော်စွာ ပေါင်လည်လောက်ရှိသော တဆက်တည်းဂါဝန် အနက်ရောင်အကျပ်ဖြင့် ကနေ့နယူူးရီးယားညအတွက် ပုရိသအပေါင်း၏ မျက်လုံးထဲ တွင် နတ်သမီးမဟုတ်ရင်တောင် မော်ဒယ်တစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသည်။

အဲ့တော့ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့် ၊မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး နှင့် ချစ်စရာကောင်းသော သူမနား ပုရိသတွေဝိုင်းနေသည်မှာ မဆန်းတော့၊ ဆန်းသည်က ထို နတ်သမီးက သူနားလေးလာကာ ဆေးလိပ်သောက်သည့်ကိစ္စ ကလပ်ထဲရှိ လူအများ၏ မျက်လုံးက သူမထံသာမက သူထံပါရောက်လာကြသည်။ “ပိုင်….လာဟာ ကကြရအောင်” “အိုကေလေ….သွားတာပေါ့” နောက်ဆုံးတစ်ကျိုက်ကိုမော့ချလိုက်ပြီး ဝင့်ဝါလက်ဆွဲခေါ်ရာနောက်သို့လိုက်လာခဲ့သည်။ မီးရောင်စုံအောက် ကနေသောလူများနှင့်ရောကာ အလည်တည့်တည်အရောက်တွင်တော့ စည်းချက်နှင့် စတင် လှုပ်ရှားသည်ဝင့်ဝါကလည်း သူ့ကို ဖက်ကာ ခန္ဒာကိုယ်ကို ခါယမ်းနေသည်၊ ထို့နောက် သူ့ဆီးခုံးနှင့် ဖင့်ကိုပွတ်ကာ ကလေသည်၊ ပိုင်နိုင်မင်းခိုင် တစ်ယောက်စိတ်တွေကြွလာသည်၊ ကနေသောလူများကြားထဲ ဝင့်ဝါကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်လိုက်မိသည်။

ရုတ်တရက် တီးလုံးသံများတိုးသွားသည်၊ လူတစ်ယောက် ဒီဂျေစင် ပေါ်သို့တက်လာ သည် တခြားသူမဟုတ်ဘူး သူ့သူငယ်ချင်း၊ အခုကလပ်ရဲ့ Organizerလဲဖြစ် ၊ဒီဂျေလဲဖြစ် တဲ့ စည်သူဆွေမောင် “ဘော်ဒါတို့အခုကစပြီး Countdown ရေမယ် နယူးရီးယားကို ကြိုလိုက်ရအောင် ရယ်ဒီ…….ဖိုက်….ဖိုး….. သရီး…. တူး…ဝမ်း… Happy New Year” “ဝေး……….” သီချင်းသံတို့ ဆူညံ လာသည်။ကလပ်လည်းပြန်လည်ဆူညံလာပြီးနောက် ဝင့်ဝါလဲသူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်လာ သည်။ လက်မောင်းဖြူဖြူအိအိလေးနှစ်ဖက်က ခန္ဓကိုယ်ကိုသိုင်းဖက်လာသည် ခေါင်းလေးရင်ခွင်ထဲပြိုကျ လာသည်။ဘယ်ရမလဲ ပြန်ဖက်လိုက်တာပေါ့ဒီအခြေအနေကို လိုချင်လို့ကို သူငယ်ချင်းတွေစုပြီးလုပ်တဲ့ ဒီပါတီကို သူ့ကိုဖိတ်ထားတာလေ ရင်ခွင်ထဲကမိန်းကလေးကို မေးစေ့ကနေအသာလေးကိုင်ပြီး ပန်းသွေးရောင်ဆိုးထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။

သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသား တွေကို အသာအယာ ငုံစုပ်လိုက်ပြီးနောက်တော့အနမ်းအရှည်ကြီးကို ဖန်တီးလိုက်ကြသည်။ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ အနမ်းတွေအရှိန်တက်လာကြသည် သူ့ကိုဖက်ထားတဲ့ ဝင့်ဝါရဲ့လက်တွေကလဲတင်းကျပ်လာသလို၊ သူရဲ့လက်တွေကလဲ ဝင့်ဝါရဲ့တင်သားတွေကို ဖြစ်ညှစ်နေမိသည်။ “ပိုင်…ကလပ်ထဲမှာနော် လူများတွေရှိသေးတယ်” “လာ….”ဒီတစ်ခါလက်ဆွဲခေါ်သူက ပိုင်နိုင်မင်းခိုင်၊ ဝင့်ဝါတစ်ယောက်မငြင်းဆန်နိုင်တော့ပဲ နောက်မှကပ် လိုက်သွားမိတော့သည်။

ဒီဂျေစင်အောက်နောက်ဖက်တွင် ရပ်နေသော သူငယ်ချင်းဆီသွားကာ “ဆွေကြီး…ငါ့ကို သော့ခနလောက် အနောက်ခန်းထဲမှာနားချင်လို့” “အော်အေးအေး..ရော့ ပိုင်ကြီးနားရုံပဲနားနော် မောစရာတွေမလုပ်နဲ့ ဟဲဟဲ” “မသာကြီး….”ပိုင်ကြီး အသံတိတ်အံကြိတ်ဆဲရင်း ဝင့်ဝါလက်ကလေးကို ဆွဲပြီး နားနေခန်းသို့ ဝင်သွားတော့သည်။အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ စကားမပြောဖြစ်တော့ဘူး အလုပ်နဲ့သက်သေပြကြသည်။ လော့ချပြီး ပက်ပက်စက်စက်နမ်းသည် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သည်။ သူ ဝင့်ဝါ ရဲ့နားကလေးကို လျှာဖြင့် ကလိသည်၊ ဝင့်ဝါကလဲ သူ့လည်တိုင်ကို စုပ်နမ်းသည်။ထို့နောက် တဆက်ထဲ ဖြစ်နေသောဂါဝန်လေးကို အောက်ကနေ အပေါ်သို့လှန်ချွတ်လိုက်လေသည်၊ သူခဏတာ မှင်သက်မိသွား သည် ဝင့်ဝါရဲ့တကယ့် အလှစစ်စစ်ကို တွေ့လိုက်ရလို့၊ ရင်သားလုံးလုံးလေးကို ဖုံးကွယ်ထားသော ဘရာကို ချိတ်ဖြုတ်ပြီးသည်နှင့် ငုံစုပ်လိုက်လေတော့သည်။

“အာ့……..”ဝင့်ဝါထံမှ စုပ်သပ်ညည်းညူသံ မထင်မရှားထွက်လာသည်။သူ ဝင့်ဝါရဲ့နို့တွေကို အားရအောင်စို့ ပေမဲ့ မဝသလိုပဲ၊ စိတ်သိပ်မရှည်တော့ဘူး သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်ပြီးနောက် ဝင့်ဝါကို နံရံမှာကပ်လိုက် ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်သူ့မျက်နှာနဲ့ ဝင့်ဝါ ပိပိနဲ့ကွက်တိ နမ်းမယ်လုပ်လိုက်တော့ ဝင့်ဝါကခေါင်းကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်သူ့ကို ဆွဲထူကာ သူမက ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ထို့နောက် လွေတော့သည် ဝင့်ဝါကြိုးစားပမ်းစားဖြင့် သူ့ဒုတ်ကို တဝက်ကျော်ကျော်ဝင်အောင်ငုံစုပ်ပေးသည်၊ ဥတွေကို ငုံစုပ်ပေးသည်၊ စိတ်လွတ်ပြီး သူဒုတ်နဲ့ဝင့်ဝါပါးစပ်ထဲကို ဆောင့်ထည့်နေမိသည်၊ မဖြစ်တော့ဘူး သူပြီးချင် လာပြီ ဝင့်ဝါကိုဆွဲထူလိုက်ပြီး နံရံနဲ့မျက်နှာ အပ်စေလိုက်သည်။

ထို့နောက် ဝင့်ဝါပေါင်တံများကို ဖြဲလိုက်ပြီး အနောက်မှနေရာယူပြီး ဒုတ်ကို ပိပိနဲ့တေ့ပြီး တထစ်ချင်းသွားလိုက်သည်။ “အာ့……..” “အား..ရှီး…ဖြေးဖြေး” “အား…” “ရလား…ငါဆောင့်တော့မယ်နော်” ဝင့်ဝါဘာမှ ပြန်မပြော အောက်နှုတ်ခမ်း လေးကို ကိုက်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ပိုင်နိုင်မင်းခိုင် သူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ ဝင့်ဝါနို့တွေကိုဆုပ်နယ် ကိုင်တွယ် လိုက်ရင်း ဆောင့်တော့သည်။ “ကောင်းတယ်ပိုင်…ဆောင့်ဆောင့်….ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်ပေး”ဆောင့်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ ဝင့်ဝါ ဖင်ကို နောက်ပြန်ကော့ကော့ပေးလာသည်။

ညည်းညူသံတွေထွက်လာသည် ပြီးတော့မယ် သူလဲပြီးတော့ မယ် ဝင့်ဝါလဲကောင်းအောင် အားပြင်းပြင်းအရှိန်ပါပါနဲ့ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်သည်။ “ အား… အား..ပြီးပြီ ပိုင် ပြီးပြီ…အားးးးးးး” “အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ပိုင် ကောင်းတယ် ပိုင့်ကိုချစ်တယ်ကွာ” ဝင့်ဝါကလဲ အခုကျမှ သူ့ပိပိနဲ့ ဒုတ်ကိုလာညှစ်သည်၊ဆက်တိုက်ကလဲဆောင့် ပိပိကလဲညှစ်ပေးနေတော့ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း ဒုတ်တလျှောက်လုံးပူထူလာပြီး ဝင့်ဝါ၏ ပိပိထဲသို့ သူ့သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် နံရံနှင့် ကပ်လျက်ရှိသော ဝင့်ဝါကို လည်ပင်းနှင့် ဂုတ်သားလေးကို အသာလေးခဲလိုက်ရင်း “အရမ်းကောင်းတယ်ဝင့်ရယ်” “ပိုင် ဝင့်ကိုချစ်လားဟင်?” “အင်း..ချစ်တယ်” “ဝင့်လဲ ပိုင့်ကိုချစ်တယ်”ပိုင်နိုင်မင်းခိုင်တစ်ယောက်မျက်နှာပေါ်နေထိုးခံရချိန်တွင်နိုးလာသည်။

အား…..တစ်ကိုယ်လုံးနုန်းချိချိကြီးဖြစ်နေပါလား၊အင်းလေ မနေ့က ကဲခဲ့တာကိုး ကဲတာကလဲတော်ရုံမဟုတ် မနေ့က သူနဲ့ဝင့်ဝါချစ်ခဲ့ပြီးတော့ အပြင်ပြန်ထွက်ကာကျုံးပတ်ခဲ့ကြသည်၊ပြီးတော့ ပါတီကိုပြန်လာပြီးထပ် ချစ်ကြသေးသည်ကိုး ညသုံးနာရီလောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်သည်။အမေတို့မနိုးအောင်လို့ဆူဆူညံညံ မလုပ်ပဲ အသာလေးဝင်အိပ်နေလိုက်တာ အခု ၁၁နာရီထိုးမှနိုးတော့သည်။ အင်း ဒီအချိန်ဆို အမေတို့တောင် နေလည်စာ စားနေလောက်ပြီ ဆူခံရတော့မယ်နဲ့တူတယ် ကိစ္စတော့မရှိ လေးလေးရှိနေရင် အေးဆေးပဲ ကာဗာလုပ်ပေးမယ့် သူရှိရင်တော့ဒေါ်ငွေခကို သိပ်မလန့်သို့ပေမဲ့အသက်အားဖြင့်လေးဆယ်ကျော်ရုံလေးပဲ ရှိသေးသည့် ကရာတေး ခါးပတ်နက်ရထားသူ အမေ၏ မထင်ရင်မထင်သလို ထွက်လာမည့် လက်ဝါးစောင်း ကိုတော့ သတိကြီးကြီးထားရသည်။

“သား…. ပိုင် လာ နေ့လည်စာပဲမှီတော့မယ် အမေကမြီးရှည်ဝယ်ထားတာ မင်းမနိုးသေးတော့ သွန်ပလိုက်ပြီ ထမင်းပဲလာစားတော့” ဟောကြည့် မခက်ချေဘူးလား အသက်ကကြီးလှပြီ စိတ်ကမလျှော့သေးဘူး အမေတို့ကတော့ မနက်စောစောမထနိုင်ကာရှိသေးတယ် သူ့အတွက်မြီးရှည်ကိုသွန်ပစ်လိုက်သည်တဲ့ ကောင်းရော ပိုင်နိုင် သူ့အမေမျက်နှာကိုကြည့်ရင်းရစ်ချင်လာသည်။

“အာ …..အမေကလဲ နိုးနိုးချင်းကြီးထမင်းမစားချင်ပါဘူး မြီးှရှည်ဘယ်မှာလဲ အထုပ်လိုက်ပစ်လိုက်တာဆိုရင် သားပြန်ယူစားမယ်….မိအေးရေ….မိအေး..” “ငပိုင်…………….” “ဗျာ….အမေ” “နင်ငါ့အကြောင်းသိတယ်နော်….. နင်ကတတောင်းစားလား အဲ့တာပြန်ကောက်စားရအောင် …စောစောစီးစီးနော် သေချင်နေတာလား” “မမ ကလဲဗျာ သားပိုင်က သိပါတယ် မမကိုစနေတာပါ သူမျက်နှာကြည့်ပါလား” ရွှေခတစ်ယောက် အမေနှင့် သား ကြားထဲ ဝင်ရောက်ဖြန်ဖြေလေသည်။ “ကဲ သားပိုင် ထိုင်ကွယ်……. ထမင်းစားရအောင်” “ဟုတ်ကဲ့ လေးလေး” ထမင်းထည့်ပေးနေသည့် မိအေးထံမှ ပန်းကန်ကိုလှမ်းယူပြီးနောက် ဇွန်းခက်ရင်းတို့နဲ့သေချာစွာ စားသောက် ဖို့ပြင်ဆင်ပြီးချိန်တွင်တော့ မထင်မှတ်သည့်တိုက်စစ်ဆင်ခံလိုက်ရသည်။

“သားပိုင် လေးလေးကားကို ညကယူသွားတာ ဘာဖြစ်လာသေးလဲသား” ဟိုက်…. သေပြီ မနေ့ညက လေးလေး ကားကြီး ဝုန်းခံထားရတာ အခုမှသွားသတိရသည်။တဆက်တည်း အားငယ်တိုးရှိုးသည့် မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်းလေးကလဲ အတွေးထဲဝင်လာသည်။ “ဟို..ဟို…ဟိုလေ ညက လေးလေးဆီကဖုန်းချပြီးတော့ ကားရပ်တာ နောက်ကနေ ကျုံးခံလိုက်ရလို့ အဲ့တာ ပြန်ပြင်ပေးမလို့ပါပဲ အခုမှနိုးတာလေ” “နောက်ကနေတိုက်ခံရတာ သေချာလားသား ပြန်ပြင်တာက လေးလေးပြင်လဲရပါတယ် မင်းပြင်လဲ ငါ့ပိုက်ဆံပဲကုန်မှာ ငါကရန်ဖြစ်လာတာလားလို့မေးကြည်တာ့” “အာ..လေးလေးကလဲ ဒီအရွယ်ကြီး ရန်ဖြစ်စရာလားလို့ ကားက ဒီအတိုင်းပဲ နောက်ကနေ တိုက်ခံရတာ” “အေးအေး …အဲ့ဒါဆိုလဲပြီးတာပဲ”

“ဟုတ်….”ပါးစပ်ကသာ ဟုတ်ပြောလိုက်သည်။ မျက်လုံးထဲ မှာ အခုချိန်ထိမြင်ယောင်နေတုန်း မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကလေးမလေးကို မလှပေမဲ့ချစ်စရာလေး ဟူး………. ။ ဝင့်ဝါ ကနေ့ ပိုင်နဲ့တွေ့ဖို့ရာကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည် အရင်ကလိုခင်မင်ရင်းနှီးသည့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်လို တွေ့ရမှာမဟုတ်ပဲ ရည်းစားတစ်ယောက်လို သူ့စော်အနေနဲ့တွေ့ဖို့ရာဆိုတော့ အနည်းငယ်တော့စိတ်လှုပ်ရှား မိနေတာဖြစ်သည်၊မထင်မှတ်ပဲ မနေ့ညက ပိုင်နိုင်မင်းခိုင်နဲ့သူ အဆုံးအစွန်ထိဖြစ်သွားကြသည်။

တော်ရုံဆို ဘယ်သူ့မှ စိတ်မဝင်စားပေမဲ့ ယောက်ျားပီသတဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့ သိပ်မချောလှပေမဲ့ကြည့်ကောင်းတဲ့ မျက်နှာပေါက်နဲ့ ပိုင့်ကို တွေ့ကတည်းစိတ်ဝင်စားနေလို့ အဆုံးစွန်ထိလိုက်လျောလိုက်တာဖြစ်သည်။ တကယ်ပြောရရင် ပိုင့်သည် ဝင့်ဝါအတွက် ဒုတိယမြောက်အဆုံးအစွန် ချစ်မိခဲ့သူဖြစ်သည်။ ဆိုရှယ်ကျတယ် ဆိုပေမဲ့ ဝင့်ဝါဘယ်သူနဲ့မှအတူမအိပ်ဖူးသေးဘူး သတိုးကလွဲရင် ဒါပေမဲ့သတိုးနဲ့တုန်းကလဲ အပျိုစင်ဘဝသာ ကုန်ဆုံးခဲ့ရတာ ဆက်စ်ရဲ့အရသာကို သိပ်မသိခဲ့ သင်္ကြန်တွင်းမူးမူးနဲ့ဖြစ်ခဲ့တာ မို့လို့လားတော့ မသိဘူး။

တွေးလက်စ အတွေးတွေကိုဖျက်လိုက်ပြီး ဝင့်ဝါ ရေချိုးဖို့ အဝတ်တွေကို ချွတ်ချလိုက်ရင်း ကိုယ်လုံးပေါ်မှန် ရှေ့အရောက် ဖွံ့ထွားနေသော ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြည့်လိုက်မိသည် ရေပန်းကိုဖွင့်ချလိုက်ရင်း ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အနှံ ဖော့ပတ်လေးဖြင့်တိုက်လိုက်သည်။ရေပန်းအောက်ပြန်ဝင်လိုက်ရင်း ဆပ်ပြာရည်တွေပေကျံ နေသောနေရာတွေကိုလက်လေးဖြင့် လိုက်ပွတ်လိုက်သည်။ နို့တွေပေါ်ကို လက်အရောက် အို မနေ့က ပိုင်က သူ့လက်တွေနဲ့ငါ့နို့တွေကိုညှစ်ခဲ့တာပဲ အ..အ… ပွတ်နေရင်းကနေ လက်ဖနှောင့်ဖြင့်နို့သီးခေါင်းထိပ်ကလေး ကုိုု ထိမိချိန်တွင် ကျင်သွားသောခံစားမှုတစ်ခုကိုရလိုက်သည် ထိုခံစားချက်ကိုထပ်လိုလားလာသည် နို့သီးခေါင်း ကို မထိခလုတ် ထိခလုပ်လေးသွားပွတ်လိုက်သည်။

“အာ့…အ….” တဖြည်းဖြည်းခံစားမှုမြင့်တက်လာပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့အလိုလိုအောက်ရောက်သွားသည် ထို့နောက် အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်ခလယ်လေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲပြီး လက်ဖနှောင့်လေးက အကွဲကြောင်းအပေါ် နေရာလေးကို ဖိကြိတ်ပြီးပွတ်နေသည်။ “အာ့….အာ့…..ကောင်းလိုက်တာ….အဟင့်ဟင့်….အာ့…အ….အ….အား….ရှီး” ဝင့်ဝါတစ်ယောက် လက်တစ်ဖက်က နို့သီးခေါင်းလေးကိုပွတ်ချေနေရင်း အောက်က ပိပိ့ကို သိပ်မကလိလိုက် အရှိန်တက်လာ ကာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ရင်ထဲ လှိုက်လှိုက်ဖြစ်လာပြီးပြီးသွားလေသည်။စိတ်လျှော့ချလိုက်ကာ နံရံကိုမှီလိုက် လေသည်။

“ဟာ…အခုမှသတိရတယ် ပိုင်နဲ့ချိန်းထားတာပဲနောက်ကျတော့မယ်” ရေချိုးခြင်းကိုလက်စသတ်ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို “မိဝင့်ဝါ နင်ကလဲအမြဲအဲ့လိုပဲ” ဟုရေရွတ်နေလေသည်။ “စောင့်နေရတာ ကြာပြီလားပိုင် ဆောရီး တို့ရေချိုးနေလို့နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ်” ဧည့်ခန်းထဲတွင် စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေသော ပိုင်နိုင်မင်းခိုင်ကို လှေကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာရင်း စကားပြောလိုက်သည်။

“ရတယ် ဝင့် ကိုလဲ စာအုပ်ဖတ်နေတာ သိပ်မကြာသေးပါဘူး” “ပိုင် ဘယ်သွားမှာလဲ” “ဝင့်ဝါ နဲ့ကိုနဲ့ တစ်ခုခုသွားစားမယ်လေ ပြီးရင်ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်လေ ပြီးရင်….ပြီးရင်….” “ပြီးရင် ဘယ်သွားမှာလဲ ပြောလေ ပိုင်….” “လောလောဆယ်တော့ မသိသေးဘူးလေ အခြေအနေ အရပေါ့” “အင်းပါ ဒါဆိုရင်လဲ အကင်သွားစားရအောင်ပင်လယ်စာအကင် ၇၃လမ်းဘက်ကဆိုင်” “အိုကေလေ သွားစို့ ……….” “ဖြစ်ပါ့မလားပိုင်ရယ် ….တို့ကမှတ်ပုံတင်မပါလာဘူး” “ဖြစ်ပါတယ်ဝင့်ရဲ့ ဆွေကြီးပြောလိုက်တာတော့ အချိန်ပိုင်းဆိုရတယ်တဲ့…….” “ဒါဆိုလဲ ပြီးတာပဲသွားစို့” ဝင့်ဝါနှင့် မုန့်အတူတူသွားစားပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်သည် ခုံကလဲအတွဲခုံဝယ်လိုက်တာ ဆိုတော့ ရုပ်ရှင်စပြကတည်းက ဘေးနားက အတွဲတွေကအလုပ်ဖြစ်ကုန်ကြသည် ဇာတ်လမ်းကလဲ အချစ် ဇာတ်ကြမ်းဖြစ်နေသည်။

ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ဇာတ်လမ်းကလဲအရှိန်ကတက်လာသည်။ စစလာခြင်းကြည့် တုန်းက သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဝင့်ဝါကမှီလို့ သူကလဲဝင့်ဝါကိုယ်လေးကို ကျောဖက်မှသိုင်းဖက်လို့ စကားလေးပြော လက်ကလေးကိုင် ဇာတ်ကားတစ်ဝက်လောက်အရောက်မှာတော့ ရုတ်တရက်ဝင့်ဝါကချစ်လားဟုမေးသည်။ သူကလဲဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ပြီးချစ်တယ်လို့ဖြေလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါကလဲသူ့ကို ပြန်နမ်းပြီးတော့ ဝင့်လဲချစ်တယ်လို့ဖြေလိုက်သည်။နောက်တော့ သူနမ်းလိုက် ကိုယ်နမ်းလိုက်နဲ့ အချစ်တွေ ဒီရေတိုးသလိုတိုးတိုက်လာသည်။အနမ်းတွေကြမ်းလာသည်။

သူ့လက်တွေကလဲဝင့်ဝါရဲ့ရင်သားတွေကို အင်္ကျ ီပေါ်မှဆုပ်ကိုင်လိုက် တင်သားတွေကိုညှစ်လိုက်ဖြစ်လာသည်၊ဝင့်ဝါလက်ကလဲ သူ့ပေါင်ကြားကဒုတ်ကို လာပြီးဘောင်းဘီပေါ်မှပွတ်သပ်နေလေသည်။ ကြာလာတော့ အောက်ကကောင်ကြီးကတင်းမာလွန်းအားကြီး လို့အောင့်လာသည် သည်တော့ရုပ်ရှင်တောင်မပြီးသေး ဝင့်ဝါကို ၃၅လမ်းဘက်က အင်းတစ်ခုကိုမလာသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကားမောင်းလာတာရယ် အချိန်နည်းနည်းကြာတော့အောက်ကကောင်ကစောစောက လောက်ကြီးမဖြစ်တော့ ဝင့်ဝါကလဲရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည် သူလဲအေးအေးဆေးဆေး ဆေးလိပ်လေးဖွာ ရင်းဖြင့်တီဗီဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ဆေးလိပ်လေးတစ်ဝက်ကျိုးသွားတော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင့်ဝါပြန်ထွက်လာ သည် ဝင်သွားတုန်းကလိုတော့မဟုတ်ဝင်သွားတုန်းက ဂျင်းပန်င် အကျပ်နဲ့စပို့အရှပ်နဲ့ ပြန်ထွက်လာတော့ တဘတ်အရှည်ကလေးတထည်ပတ်ပြီးတော့ထွက်လာသည် ။

ဆေးလိပ်သောက်နေတဲ့သူ့ကို မြင်တော့ နှာခေါင်းလေးရှုံကာ “ဝင်သွားတာမှမကြာသေးဘူး……ဆေးလိပ်သောက်နေပြန်ပြီ ပိုင်ရယ်…. .ဆေးလိပ်ကလေးနည်းနည်း လျှော့သောက်ပါလား” ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့်ဆေးလိပ်ကို ဆွဲယူကာ ပြာခွက်ထဲသို့ ချေပြီး မီးသတ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လာသည်။ “အမလေး…..ပိုင်ကကွာ သိပ်ဆိုးတာပဲ …..” ကုတင်ပေါ်ကိုခန္ဓာကိုယ်တစ်ပိုင်းရောက်နေသော ဝင့်ဝါကို သူ့ ဘက်သို့ဆွဲချလိုက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ နေရာလှပ်မကျန် နမ်းပလိုက်သည်။ထို့နောက် ဝင့်ဝါကိုယ်ပေါ်ကတဘက် ကလေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီးနောက် ရင်သားတွေကို နမ်းရှုံလိုက်သည် ပြီးတော့ နို့အုံတစ်ခုလုံးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ် ထားပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာလေးနဲ့ကလိလိုက်သည်။

လက်တစ်ဖက်ကလဲအောက်က အကွဲကြောင်းကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးနေသည်။ ဝင့်ဝါထံမှ ညီးညူသံသဲ့သဲ့ထွက်လာ သည်။သူ့ဆံပင်တွေကိုလက်နဲ့ထိုးဖွနေရင်း “အား…..ပိုင် စို့…စို့ ကောင်းလိုက်တာ အားရှီး………” ရုတ်တရက် ဆိုသလို ဝင့်ဝါရဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်ကနေ အလွတ်ပေးလိုက်ပြီးတော့ ခေါင်းကအောက်ကိုဆင်းသွားသည်။ဝင့်ဝါတစ်ယောက်ပိုင်ရဲ့ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲ လိုက်ပြီး “ပိုင်…တော်ပြီ” ဝင့်ဝါခေါင်းခါပြသည်၊မလုပ်နဲ့ဆိုသည့်သဘော “ဘာလို့လဲ ကို ဝင့်ဟာလေးကိုနမ်းချင်လို့လေ…..” “တော်ပြီ မနမ်းနဲ့ ပိုင့်ကိုအားနာတယ်” ပိုင်ဘာမှမပြောပဲ ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲစိုက်ချလိုက်သည် ထို့နောက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာလေးဖြင့် လျက်လိုက်သည်။

အောက်ကနေ အပေါ်ကို ဆန်တက်လိုက် စုန်ဆင်းလိုက်နှင့် တချက်ချက် အထဲကိုလျှာလေးထိုးသွင်းပြီး ကလိလိုက်ဖြင့် ကောင်းကောင်းကြီးမှုတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ကျန်သောလက်နှစ်ဖက်က နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နှယ် ပေးနေသည်။ “အား ကောင်းတယ်ပိုင်….. နယ်ပေးနို့တွေကို အား လျက်လျက်……ကောင်းတယ် အား……အား……” လျက်နေရင်းနှင့် ဝင့်ဝါ ပိပိလေးနဲ့ ပါးစပ်ကို ကပ်စုပ်လိုက်သည်။လျှာကလဲအတွင်းသားတွေကို အပြည့်အဝ လျက်ပေးလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါတစ်ယောက်အရမ်းကောင်းလာသည်။သူအရမ်းနမ်းတတ်တာပဲ ဝင့်ဝါကိုနမ်းပေးနေတာ ဝင့်ဝါအစကတော့ တအားယားလာသည်။

နောက်တော့ ပိပိထဲသူ့လျှာကြီးဝင်လာတာ အယားပြေသလိုလို နဲ့ ထပ်ပြီးယားလာပြန်ပြီ အား ကောင်းလိုက်တာ အစိလေးကို စုပ်ပေးနေတာ အာ့……….. “အား…အား…ကောင်းလိုက်တာ…အာ့….လျက်လျက် ကောင်းလိုက်တာ ပိုင်ရယ်” “အား……ပြီး..ပြီးပြီပိုင်… ပြီးပြီ အား…ကျင်တယ်အား…မလျက်နဲ့တော့…… အို တော်ပြီဆိုဟင့် အာ့…အား ပိုင်….အား အရမ်းကောင်းတယ်” ပိုင်နိုင်မင်းခိုင်တစ်ယောက်ဝင့်ဝါရဲ့ ပိပိကထွက်လာတဲ့အရည်ကြည်လေးကို ကုန်စင်အောင်လျက်ရင်း အစေ့ကိုဆက်စုပ်ပေးနေတယ်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင့်ဝါအရှိန်ပြန်တက်လာသည်၊ မဖြစ်တော့ဘူး ဒီတစ်ခါတော့ ဝင့်ဝါ ပိုင်ရဲ့ခေါင်းကိုလှမ်းဆွဲယူပြီးနမ်းလိုက်သည်။ “ကောင်းလား….ဝင့်ကိုနမ်းပေးတာ” “အင်း….အရမ်းကောင်းတယ် ချစ်ပေးတော့နော်….ပိုင်” “အင်း….” ပိုင်တစ်ယောက် ဝင့်ဝါပေါင်ကြားထဲတွင် နေရာယူလိုက်လေသည် ထို့နောက် သူ့ဒုတ်ဖြင့် ဝင့်ဝါအကွဲကြောင်းတစ်ယောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည် ပြီးတော့ ဒစ်ခေါင်းလေးဖြင့်အစိလေးကို ထိုးကလော် လိုက်ရာ “အို…အဟင့်ဟင့် ဘာတွေလုပ်နေလဲ သွင်းတော့ကွာ…အာ့ တော်ပြီ” ဝင့်ဝါစကားအဆုံးတွင် ပိုင်တစ်ယောက်ပြုံးကာ ခါးကိုတစ်ချက်ကော့လိုက်လေသည်။

“ဗြစ်…အား…..”နှစ်လက်မလောက်နစ်ဝင်သွားသည် ဝင့်ဝါထံမှလဲညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာသည်။ သူ့ဒုတ်ကိုဆက်မသွင်းသေးပဲ ခနရပ်ပြီး ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းလေးကိုငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ဝင့်ဝါမှ သူကို ပြန်လည်နမ်း ပြီး ဝင့်ဝါလျှာနှင့်သူ့လျှာကလိချိန်တွင် ကျန်နေသည့်အပိုင်းကို ဆောင့်ချလိုက်သည်။ “ဗြစ်….ဒုတ်….အား……” “ဝင်သွားပြီပိုင်…..” “အင်း…..ကောင်းလား” “ကောင်းတယ် ဖြည်းဖြည်းဆောင့်နော်ပိုင်” “အင်း….” ပိုင်တစ်ယောက်ပြောလဲပြောရင်း သူ့ဒုတ်ကို ဒစ်မြုပ်ရုံလောက်ပြန်ဆွဲထုတ်ရင်း တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ပေးနေသည်။ “ဖွတ်..ဘွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်… ဖွတ်..ဘွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်…….” “အင်းးး…..”ဝင့်ဝါတစ်ယောက်ပြန်ပြီး အရသာရှိလာပြန်သည်၊ပိုင်ဆောင့်ချတဲ့အချိန်ကို ပြန်ကော့ကော့ ပေးလာသည်။

“ဆောင့်ဆောင့် ကို….ဝင့်ဝါ ကောင်းလာပြီ..အာ့……အား……” “ဗြစ် ဖွတ်…ဗြစ် ဖွတ်…” “အား ကောင်းတယ်ဆောင့် …အား အား…ကောင်းတယ်ပြီးတော့မယ်” ပိုင်တစ်ယောက် အားပါပါဖြင့် ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ အချက်ငါးဆယ်ခန့်လောက် အရောက်မှာတော့ ဝင့်ဝါအောက်နေလူးလွန့်ပြီး တအားကော့ပေးနေသည်။ သူသိလိုက်ပြီ ဝင့်ဝါပြီးတော့မယ် “ပိုင့် ပြီးပြီ….အား…ပြီးပြီး…….အား……..” ပိုင်တစ်ယောက်ဝင့်ဝါပြီးပေမဲ့ မရပ်ပဲဆက်ဆောင့်ပေးနေသည်။

သူလဲပြီးတော့မယ် ဝင့်ဝါပိပိ့က ကျန်တဲ့အချိန်တော့ဘာမှမဖြစ်ဘူး သူပြီးပြီဆိုရင် စုပ်ဆွဲတာက အရမ်းကောင်းလို့ဆက်တိုက်ဆောင့်ရင်း သူ့လဲ တောင့်မထားနိုင် ဝင့်ဝါလဲပြီးပြီဆိုတော့ သူလဲ သူ့ ဒုတ်ထဲကသုတ်ရည်တွေကို ဝင့်ဝါပိပိ့လေးထဲပန်းထည့်ပြီးနောက် ဝင့်ဝါအပေါ်မှာပဲ မှောက်ရက်ကြီး အမောဖြေနေမိသည်။ ဝင့်ဝါ အရမ်းကောင်းသွားသည် ပိုင်ကပြီးသွားတာကို မရပ်ပဲဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးနေတော့ သူထပ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးရသည်။

ဝင့်ဝါနဲ့သူ ချစ်လို့ပြီးသွားတော့ သူကဝင့်ဝါအပေါ်ကနေ မှောက်ရက်ကြီး အမောဖြေရင်း ဝင့်ဝါရဲ့မျက်နှာအနှံ နမ်းပြီး ချစ်တယ်လို့ပြောသည်။တော်တော်လေးကြာတော့ သူနဲ့ဝင့်ဝါခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြပြီး ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ဝင့်ဝါကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး ညကျရင် ဖုန်းဆက်မည်ဟုပြောသည်။အခုတော့ သူက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားတယ်လို့ပြောသည်။အင်း ခနနေရင် တော့ ဖုန်းဆက်ပြီး သိပ်မသောက်ဖို့ပြောအုန်းမှဟုတွေးရင်း အိပ်ယာပေါ်မှေးကနဲဖြစ်သွားလေတော့သည်…ပြီး။

 

Zawgyi

 

ေနာက္တစ္ႀကိမ္

၂၀၁၁ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ရက္ေန႔ အခ်ိန္ည ၁၀နာရီခြဲခန႔္ မန္းေလးေတာင္ေျခရွိေဟာ္တယ္တစ္ခု၏ ကားပါကင္တြင္……… “တီ..တီ..တီ..တီ” “ဟယ္လို..ေလးခေျပာ” “သားငယ္…မင္းခိုင္ဘယ္ေရာက္ေနလဲကြယ္” “သားအခု ….ဟိုတယ္မွာ နယူးရီးယားပါတီရွိလို႔ဟိုေကာင္ေလ ေဆြႀကီးတို႔ လုပ္တာပြဲက အဲ့ပြဲမွာေရာက္ေနတယ္” “ေအာ္….ေအးသား မမႀကီးက ေလးေလးကိုဖုန္းဆက္ခိုင္းလို႔ သိပ္ေနာက္မက်ေစနဲ႔ေနာ္ ေတာ္ၾကာ ဆူေနမယ္သားသား မမႀကီးစိတ္ဆိုးတာကို ေလးေလးလဲေၾကာက္တယ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါေလးေလး သားေနာက္မက်ေအာင္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ ဘိုင္သယ္လ္ေဝးလ္ ႀကိဳေျပာထားမယ္ ဟက္ပီးနယူးရီးယားေလးေလး” “ေအးေအး ယူတူးပါကြယ္သားေလး” ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္ တစ္ေယာက္ ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ ကားကိုေသခ်ာပါကင္ထိုး၊စက္သတ္လိုက္ကာ ခါးပါတ္ကိုငုံခြၽတ္လိုက္သည္။ “ဒုံး…”အသံက်ယ္ႀကီးႏွင့္အတူ သူ႔ကားေလး တုန္ခါသြားၿပီး ေခါင္းႏွင့္စတီယာ တိုင္ေဆာင့္ေလသည္။

ေသပါၿပီကြာ ဘယ္ကေကာင္လဲမသိဘူး နမိတ္ျပတာလား ဘာလားေတာ့မသိဘူး ကားကေတာ့အေနာက္ကေန အေဆာင့္ခံလိုက္ရသည္။စိတ္တိုတိုနဲ႔ေနာက္က ကားကို ထြက္ၿပီးျပသနာရွာမည္ အလုပ္ တံခါးေဘးနားမွာ အရိပ္ကေလးက်လာေလသည္။ “ေဆာရီးေနာ္ အကို ေနနီ႔ကားဘက္ဆုတ္တာ အကို႔ကားနဲ႔ညႇိသြားတယ္ ေနနီဘာျပန္လုပ္ေပးရမလဲဟင္ အကို” မင္းႏိုင္ကားတံခါးနားမွာ လမင္းသာသြားသည္။ခ်ိဳသာေသာအသံ၊ေျပျပစ္ေသာကိုယ္ခႏၶာႏွင့္အတူ ဂ်င္းန္ေဘာင္းဘီအက်ပ္၊စပို႔ရွပ္တို႔ တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ လတစ္စင္းတံခါးနားလာၿပီးစကားေျပာ ေနသည္။ မျဖစ္ဘူး လွတယ္ဆိုၿပီး အေလ်ာ့ေပးလိုက္လို႔ကေတာ့ အိမ္အျပန္ ေလးေလးနဲ႔နပမ္းသတ္ေန ရမယ္၊ သူ႔ကားကို သိပ္ၿပီးေပးစီးခ်င္တာမဟုတ္ဘူး အက္စီးဒင့္ျဖစ္ၿပီး အေလ်ာ္မရပဲအိမ္ျပန္လို႔ကေတာ့ ေနာင္ဂ်ိန္ကေသခ်ာေနၿပီ။ “မင္းဘယ္လိုမ်ား ေနာက္ဆုတ္သလဲကြာ စိတ္ညစ္ပါ့ လူမ်ားယူလာတဲ့ေန႔မွကြာ ငါေတာ့ေသခ်င္တယ္ မင္းကြာ တကယ္ကြိဳင္ပဲ ကြၽတ္စ္” “ဟို….ဟိုေလ လူမ်ားကားဆိုရင္လဲ ေနနီ ပိုင္ရွင္ကို ကိုယ္တိုင္လိုက္ၿပီးေက်နပ္ေအာင္ ေတာင္းပန္ပါ့မယ္။

ၿပီးေတာ့ ကားကို နဂိုအတိုင္းျဖစ္ေအာင္လို႔လဲျပင္ေပးပါ့မယ္” မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေတာင္းပန္ေနရွာေသာ ကေလးမအား သနားေသာ္လည္း ညႇာတာလို႔မျဖစ္ေပမဲ့ နည္းနည္းေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ အေလ်ာ့ေပးဖို႔စိတ္ကူးနဲ႔ “ေတာင္းပန္တာကေတာ့မေတာင္းပန္နဲ႔ရတယ္ ငါပဲနားလည္ေအာင္ရွင္းျပလိုက္မယ္ ကားကိုသာဘယ္လို ျပင္ေပးမယ္ဆိုတာေျပာ” “အကို ဒါကေန႔နီဖုန္းပါ မနက္ျဖန္က်ရင္ ဆက္သြယ္လိုက္ပါ ကားျပင္ဖို႔ကိစၥကို ေနနီ တာဝန္ယူပါတယ္ေနာ္ စိတ္ခ်ပါအကို” “ေအးေအး ဒါဆိုလဲၿပီးတာပဲေလ ကိုင္းသြားၿပီ” ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္ ေကာင္မေလးေပးေသာ စာ႐ြက္ကို အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ေလသည္။ “ဟူး ကေန႔ ကံမေကာင္းပါလား….” ျမဴးႂကြေနေသာ တီးလုံးသံမ်ားႏွင့္ အတူ ကခုန္လွ်က္ရွိေသာလူအုပ္မ်ားၾကားထဲမွ ဆံပင္မ်ားဝဲေနေအာင္ ကေနသည့္ ဝင့္ဝါပိုင္မႉးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးကာဘားေကာင္တာကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္ လာခဲ့လိုက္သည္။

ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးကို ဒဗယ္လ္ဘလက္ ႏွစ္ပက္ႏွင့္ ေဆာ္ဒါ မွာလိုက္ၿပီးေနာက္၊ ေဆးလိပ္ကို ထုတ္ကာဖြာရႈိက္လိုက္သည္။ေလးငါးခါေလာက္ ဖြာရႈိက္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္တြင္ သူ႔ေရွ႕သို႔ အရက္ခြက္ကေလးေရာက္လာသည္။ “ပိုင္….ယူ တအားေသာက္ေနလားဟင္” ေနာက္လွည့္ၾကည့္စရာမလိုဘူး သူသိလိုက္ၿပီဝင့္ဝါအသံ၊ အရက္ကို တစ္က်ိဳက္ေလာက္ေသာက္ၿပီးေနာက္ ၿပဳံးၿပဳံးေလးျဖင့္ ေနာက္လွည့္ကာ “ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔…. နယူးရီးယား ညရဲ႕ ဘုရင္မပါလား” “ေတာ္စမ္းပါပိုင္ရာ တို႔ေဆးလိပ္နည္းနည္းေလးေလာက္ဖြာခ်င္လို႔ လိုက္ရွာေနတာ အခုယူ႔ကိုေတြ႕လို႔….ပလိစ္” ဝင့္ဝါမ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ရင္း သူေသာက္လက္စေဆးလိပ္ ကို ေမးေငါ့ျပသည္။

ႏႈတ္ခမ္းကိုပါးပါးေလးျဖင့္ ေဆးလိပ္ဖြာေနေသာ ဝင့္ဝါကို သူၾကည့္မိသည္၊ တကယ္ တမ္းေျပာရမယ္ဆိုလွ်င္ ဝင့္ဝါဆိုတာက သူနဲ႔ညိခ်င္ေနသည့္ အေမႏွင့္ ေလးေလးတို႔ စီးပြားဖက္တစ္ ေယာက္၏ သမီးျဖစ္သည္၊ ႏွစ္ဆယ္ရာစု၏ သမီးပ်ိဳျဖစ္သည့္အခါအားေလ်ာ္စြာ ေပါင္လည္ေလာက္ရွိေသာ တဆက္တည္းဂါဝန္ အနက္ေရာင္အက်ပ္ျဖင့္ ကေန႔နယူူးရီးယားညအတြက္ ပုရိသအေပါင္း၏ မ်က္လုံးထဲ တြင္ နတ္သမီးမဟုတ္ရင္ေတာင္ ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနသည္။

အဲ့ေတာ့ ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ ၊မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလး ႏွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ သူမနား ပုရိသေတြဝိုင္းေနသည္မွာ မဆန္းေတာ့၊ ဆန္းသည္က ထို နတ္သမီးက သူနားေလးလာကာ ေဆးလိပ္ေသာက္သည့္ကိစၥ ကလပ္ထဲရွိ လူအမ်ား၏ မ်က္လုံးက သူမထံသာမက သူထံပါေရာက္လာၾကသည္။ “ပိုင္….လာဟာ ကၾကရေအာင္” “အိုေကေလ….သြားတာေပါ့” ေနာက္ဆုံးတစ္က်ိဳက္ကိုေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး ဝင့္ဝါလက္ဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္လာခဲ့သည္။ မီးေရာင္စုံေအာက္ ကေနေသာလူမ်ားႏွင့္ေရာကာ အလည္တည့္တည္အေရာက္တြင္ေတာ့ စည္းခ်က္ႏွင့္ စတင္ လႈပ္ရွားသည္ဝင့္ဝါကလည္း သူ႔ကို ဖက္ကာ ခႏၵာကိုယ္ကို ခါယမ္းေနသည္၊ ထို႔ေနာက္ သူ႔ဆီးခုံးႏွင့္ ဖင့္ကိုပြတ္ကာ ကေလသည္၊ ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္ တစ္ေယာက္စိတ္ေတြႂကြလာသည္၊ ကေနေသာလူမ်ားၾကားထဲ ဝင့္ဝါကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္လိုက္မိသည္။

႐ုတ္တရက္ တီးလုံးသံမ်ားတိုးသြားသည္၊ လူတစ္ေယာက္ ဒီေဂ်စင္ ေပၚသို႔တက္လာ သည္ တျခားသူမဟုတ္ဘူး သူ႔သူငယ္ခ်င္း၊ အခုကလပ္ရဲ႕ Organizerလဲျဖစ္ ၊ဒီေဂ်လဲျဖစ္ တဲ့ စည္သူေဆြေမာင္ “ေဘာ္ဒါတို႔အခုကစၿပီး Countdown ေရမယ္ နယူးရီးယားကို ႀကိဳလိုက္ရေအာင္ ရယ္ဒီ…….ဖိုက္….ဖိုး….. သရီး…. တူး…ဝမ္း… Happy New Year” “ေဝး……….” သီခ်င္းသံတို႔ ဆူညံ လာသည္။ကလပ္လည္းျပန္လည္ဆူညံလာၿပီးေနာက္ ဝင့္ဝါလဲသူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းတိုးဝင္လာ သည္။ လက္ေမာင္းျဖဴျဖဴအိအိေလးႏွစ္ဖက္က ခႏၶကိုယ္ကိုသိုင္းဖက္လာသည္ ေခါင္းေလးရင္ခြင္ထဲၿပိဳက် လာသည္။ဘယ္ရမလဲ ျပန္ဖက္လိုက္တာေပါ့ဒီအေျခအေနကို လိုခ်င္လို႔ကို သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးလုပ္တဲ့ ဒီပါတီကို သူ႔ကိုဖိတ္ထားတာေလ ရင္ခြင္ထဲကမိန္းကေလးကို ေမးေစ့ကေနအသာေလးကိုင္ၿပီး ပန္းေသြးေရာင္ဆိုးထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းသား ေတြကို အသာအယာ ငုံစုပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ေတာ့အနမ္းအရွည္ႀကီးကို ဖန္တီးလိုက္ၾကသည္။ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ အနမ္းေတြအရွိန္တက္လာၾကသည္ သူ႔ကိုဖက္ထားတဲ့ ဝင့္ဝါရဲ႕လက္ေတြကလဲတင္းက်ပ္လာသလို၊ သူရဲ႕လက္ေတြကလဲ ဝင့္ဝါရဲ႕တင္သားေတြကို ျဖစ္ညႇစ္ေနမိသည္။ “ပိုင္…ကလပ္ထဲမွာေနာ္ လူမ်ားေတြရွိေသးတယ္” “လာ….”ဒီတစ္ခါလက္ဆြဲေခၚသူက ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္၊ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္မျငင္းဆန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ေနာက္မွကပ္ လိုက္သြားမိေတာ့သည္။

ဒီေဂ်စင္ေအာက္ေနာက္ဖက္တြင္ ရပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းဆီသြားကာ “ေဆြႀကီး…ငါ့ကို ေသာ့ခနေလာက္ အေနာက္ခန္းထဲမွာနားခ်င္လို႔” “ေအာ္ေအးေအး..ေရာ့ ပိုင္ႀကီးနား႐ုံပဲနားေနာ္ ေမာစရာေတြမလုပ္နဲ႔ ဟဲဟဲ” “မသာႀကီး….”ပိုင္ႀကီး အသံတိတ္အံႀကိတ္ဆဲရင္း ဝင့္ဝါလက္ကေလးကို ဆြဲၿပီး နားေနခန္းသို႔ ဝင္သြားေတာ့သည္။အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပၾကသည္။ ေလာ့ခ်ၿပီး ပက္ပက္စက္စက္နမ္းသည္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ သူ ဝင့္ဝါ ရဲ႕နားကေလးကို လွ်ာျဖင့္ ကလိသည္၊ ဝင့္ဝါကလဲ သူ႔လည္တိုင္ကို စုပ္နမ္းသည္။ထို႔ေနာက္ တဆက္ထဲ ျဖစ္ေနေသာဂါဝန္ေလးကို ေအာက္ကေန အေပၚသို႔လွန္ခြၽတ္လိုက္ေလသည္၊ သူခဏတာ မွင္သက္မိသြား သည္ ဝင့္ဝါရဲ႕တကယ့္ အလွစစ္စစ္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔၊ ရင္သားလုံးလုံးေလးကို ဖုံးကြယ္ထားေသာ ဘရာကို ခ်ိတ္ျဖဳတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ငုံစုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

“အာ့……..”ဝင့္ဝါထံမွ စုပ္သပ္ညည္းညဴသံ မထင္မရွားထြက္လာသည္။သူ ဝင့္ဝါရဲ႕ႏို႔ေတြကို အားရေအာင္စို႔ ေပမဲ့ မဝသလိုပဲ၊ စိတ္သိပ္မရွည္ေတာ့ဘူး သူ႔အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဝင့္ဝါကို နံရံမွာကပ္လိုက္ ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္သည္သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ဝင့္ဝါ ပိပိနဲ႔ကြက္တိ နမ္းမယ္လုပ္လိုက္ေတာ့ ဝင့္ဝါကေခါင္းကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္သူ႔ကို ဆြဲထူကာ သူမက ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ထို႔ေနာက္ ေလြေတာ့သည္ ဝင့္ဝါႀကိဳးစားပမ္းစားျဖင့္ သူ႔ဒုတ္ကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္ေအာင္ငုံစုပ္ေပးသည္၊ ဥေတြကို ငုံစုပ္ေပးသည္၊ စိတ္လြတ္ၿပီး သူဒုတ္နဲ႔ဝင့္ဝါပါးစပ္ထဲကို ေဆာင့္ထည့္ေနမိသည္၊ မျဖစ္ေတာ့ဘူး သူၿပီးခ်င္ လာၿပီ ဝင့္ဝါကိုဆြဲထူလိုက္ၿပီး နံရံနဲ႔မ်က္ႏွာ အပ္ေစလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ဝင့္ဝါေပါင္တံမ်ားကို ၿဖဲလိုက္ၿပီး အေနာက္မွေနရာယူၿပီး ဒုတ္ကို ပိပိနဲ႔ေတ့ၿပီး တထစ္ခ်င္းသြားလိုက္သည္။ “အာ့……..” “အား..ရွီး…ေျဖးေျဖး” “အား…” “ရလား…ငါေဆာင့္ေတာ့မယ္ေနာ္” ဝင့္ဝါဘာမွ ျပန္မေျပာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ကိုက္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြနဲ႔ ဝင့္ဝါႏို႔ေတြကိုဆုပ္နယ္ ကိုင္တြယ္ လိုက္ရင္း ေဆာင့္ေတာ့သည္။ “ေကာင္းတယ္ပိုင္…ေဆာင့္ေဆာင့္….ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္ေပး”ေဆာင့္ရင္း အရွိန္ရလာေတာ့ ဝင့္ဝါ ဖင္ကို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးလာသည္။

ညည္းညဴသံေတြထြက္လာသည္ ၿပီးေတာ့မယ္ သူလဲၿပီးေတာ့ မယ္ ဝင့္ဝါလဲေကာင္းေအာင္ အားျပင္းျပင္းအရွိန္ပါပါနဲ႔ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္သည္။ “ အား… အား..ၿပီးၿပီ ပိုင္ ၿပီးၿပီ…အားးးးးးး” “အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ ပိုင္ ေကာင္းတယ္ ပိုင့္ကိုခ်စ္တယ္ကြာ” ဝင့္ဝါကလဲ အခုက်မွ သူ႔ပိပိနဲ႔ ဒုတ္ကိုလာညႇစ္သည္၊ဆက္တိုက္ကလဲေဆာင့္ ပိပိကလဲညႇစ္ေပးေနေတာ့ ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း ဒုတ္တေလွ်ာက္လုံးပူထူလာၿပီး ဝင့္ဝါ၏ ပိပိထဲသို႔ သူ႔သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ နံရံႏွင့္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ ဝင့္ဝါကို လည္ပင္းႏွင့္ ဂုတ္သားေလးကို အသာေလးခဲလိုက္ရင္း “အရမ္းေကာင္းတယ္ဝင့္ရယ္” “ပိုင္ ဝင့္ကိုခ်စ္လားဟင္?” “အင္း..ခ်စ္တယ္” “ဝင့္လဲ ပိုင့္ကိုခ်စ္တယ္”ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာေပၚေနထိုးခံရခ်ိန္တြင္ႏိုးလာသည္။

အား…..တစ္ကိုယ္လုံးႏုန္းခ်ိခ်ိႀကီးျဖစ္ေနပါလား၊အင္းေလ မေန႔က ကဲခဲ့တာကိုး ကဲတာကလဲေတာ္႐ုံမဟုတ္ မေန႔က သူနဲ႔ဝင့္ဝါခ်စ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အျပင္ျပန္ထြက္ကာက်ဳံးပတ္ခဲ့ၾကသည္၊ၿပီးေတာ့ ပါတီကိုျပန္လာၿပီးထပ္ ခ်စ္ၾကေသးသည္ကိုး ညသုံးနာရီေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္။အေမတို႔မႏိုးေအာင္လို႔ဆူဆူညံညံ မလုပ္ပဲ အသာေလးဝင္အိပ္ေနလိုက္တာ အခု ၁၁နာရီထိုးမွႏိုးေတာ့သည္။ အင္း ဒီအခ်ိန္ဆို အေမတို႔ေတာင္ ေနလည္စာ စားေနေလာက္ၿပီ ဆူခံရေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္ ကိစၥေတာ့မရွိ ေလးေလးရွိေနရင္ ေအးေဆးပဲ ကာဗာလုပ္ေပးမယ့္ သူရွိရင္ေတာ့ေဒၚေငြခကို သိပ္မလန႔္သို႔ေပမဲ့အသက္အားျဖင့္ေလးဆယ္ေက်ာ္႐ုံေလးပဲ ရွိေသးသည့္ ကရာေတး ခါးပတ္နက္ရထားသူ အေမ၏ မထင္ရင္မထင္သလို ထြက္လာမည့္ လက္ဝါးေစာင္း ကိုေတာ့ သတိႀကီးႀကီးထားရသည္။

“သား…. ပိုင္ လာ ေန႔လည္စာပဲမွီေတာ့မယ္ အေမကၿမီးရွည္ဝယ္ထားတာ မင္းမႏိုးေသးေတာ့ သြန္ပလိုက္ၿပီ ထမင္းပဲလာစားေတာ့” ေဟာၾကည့္ မခက္ေခ်ဘူးလား အသက္ကႀကီးလွၿပီ စိတ္ကမေလွ်ာ့ေသးဘူး အေမတို႔ကေတာ့ မနက္ေစာေစာမထႏိုင္ကာရွိေသးတယ္ သူ႔အတြက္ၿမီးရွည္ကိုသြန္ပစ္လိုက္သည္တဲ့ ေကာင္းေရာ ပိုင္ႏိုင္ သူ႔အေမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္းရစ္ခ်င္လာသည္။

“အာ …..အေမကလဲ ႏိုးႏိုးခ်င္းႀကီးထမင္းမစားခ်င္ပါဘူး ၿမီးွရွည္ဘယ္မွာလဲ အထုပ္လိုက္ပစ္လိုက္တာဆိုရင္ သားျပန္ယူစားမယ္….မိေအးေရ….မိေအး..” “ငပိုင္…………….” “ဗ်ာ….အေမ” “နင္ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္….. နင္ကတေတာင္းစားလား အဲ့တာျပန္ေကာက္စားရေအာင္ …ေစာေစာစီးစီးေနာ္ ေသခ်င္ေနတာလား” “မမ ကလဲဗ်ာ သားပိုင္က သိပါတယ္ မမကိုစေနတာပါ သူမ်က္ႏွာၾကည့္ပါလား” ေ႐ႊခတစ္ေယာက္ အေမႏွင့္ သား ၾကားထဲ ဝင္ေရာက္ျဖန္ေျဖေလသည္။ “ကဲ သားပိုင္ ထိုင္ကြယ္……. ထမင္းစားရေအာင္” “ဟုတ္ကဲ့ ေလးေလး” ထမင္းထည့္ေပးေနသည့္ မိေအးထံမွ ပန္းကန္ကိုလွမ္းယူၿပီးေနာက္ ဇြန္းခက္ရင္းတို႔နဲ႔ေသခ်ာစြာ စားေသာက္ ဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မထင္မွတ္သည့္တိုက္စစ္ဆင္ခံလိုက္ရသည္။

“သားပိုင္ ေလးေလးကားကို ညကယူသြားတာ ဘာျဖစ္လာေသးလဲသား” ဟိုက္…. ေသၿပီ မေန႔ညက ေလးေလး ကားႀကီး ဝုန္းခံထားရတာ အခုမွသြားသတိရသည္။တဆက္တည္း အားငယ္တိုးရႈိးသည့္ မ်က္လုံး ဝိုင္းဝိုင္းေလးကလဲ အေတြးထဲဝင္လာသည္။ “ဟို..ဟို…ဟိုေလ ညက ေလးေလးဆီကဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ ကားရပ္တာ ေနာက္ကေန က်ဳံးခံလိုက္ရလို႔ အဲ့တာ ျပန္ျပင္ေပးမလို႔ပါပဲ အခုမွႏိုးတာေလ” “ေနာက္ကေနတိုက္ခံရတာ ေသခ်ာလားသား ျပန္ျပင္တာက ေလးေလးျပင္လဲရပါတယ္ မင္းျပင္လဲ ငါ့ပိုက္ဆံပဲကုန္မွာ ငါကရန္ျဖစ္လာတာလားလို႔ေမးၾကည္တာ့” “အာ..ေလးေလးကလဲ ဒီအ႐ြယ္ႀကီး ရန္ျဖစ္စရာလားလို႔ ကားက ဒီအတိုင္းပဲ ေနာက္ကေန တိုက္ခံရတာ” “ေအးေအး …အဲ့ဒါဆိုလဲၿပီးတာပဲ”

“ဟုတ္….”ပါးစပ္ကသာ ဟုတ္ေျပာလိုက္သည္။ မ်က္လုံးထဲ မွာ အခုခ်ိန္ထိျမင္ေယာင္ေနတုန္း မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းႏွင့္ ကေလးမေလးကို မလွေပမဲ့ခ်စ္စရာေလး ဟူး………. ။ ဝင့္ဝါ ကေန႔ ပိုင္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ရာကို စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္ အရင္ကလိုခင္မင္ရင္းႏွီးသည့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လို ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ပဲ ရည္းစားတစ္ေယာက္လို သူ႔ေစာ္အေနနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ရာဆိုေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့စိတ္လႈပ္ရွား မိေနတာျဖစ္သည္၊မထင္မွတ္ပဲ မေန႔ညက ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္နဲ႔သူ အဆုံးအစြန္ထိျဖစ္သြားၾကသည္။

ေတာ္႐ုံဆို ဘယ္သူ႔မွ စိတ္မဝင္စားေပမဲ့ ေယာက္်ားပီသတဲ့ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္နဲ႔ သိပ္မေခ်ာလွေပမဲ့ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေပါက္နဲ႔ ပိုင့္ကို ေတြ႕ကတည္းစိတ္ဝင္စားေနလို႔ အဆုံးစြန္ထိလိုက္ေလ်ာလိုက္တာျဖစ္သည္။ တကယ္ေျပာရရင္ ပိုင့္သည္ ဝင့္ဝါအတြက္ ဒုတိယေျမာက္အဆုံးအစြန္ ခ်စ္မိခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဆိုရွယ္က်တယ္ ဆိုေပမဲ့ ဝင့္ဝါဘယ္သူနဲ႔မွအတူမအိပ္ဖူးေသးဘူး သတိုးကလြဲရင္ ဒါေပမဲ့သတိုးနဲ႔တုန္းကလဲ အပ်ိဳစင္ဘဝသာ ကုန္ဆုံးခဲ့ရတာ ဆက္စ္ရဲ႕အရသာကို သိပ္မသိခဲ့ သၾကၤန္တြင္းမူးမူးနဲ႔ျဖစ္ခဲ့တာ မို႔လို႔လားေတာ့ မသိဘူး။

ေတြးလက္စ အေတြးေတြကိုဖ်က္လိုက္ၿပီး ဝင့္ဝါ ေရခ်ိဳးဖို႔ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ရင္း ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ ေရွ႕အေရာက္ ဖြံ႕ထြားေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္ ေရပန္းကိုဖြင့္ခ်လိုက္ရင္း ဆပ္ျပာရည္ျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ ေဖာ့ပတ္ေလးျဖင့္တိုက္လိုက္သည္။ေရပန္းေအာက္ျပန္ဝင္လိုက္ရင္း ဆပ္ျပာရည္ေတြေပက်ံ ေနေသာေနရာေတြကိုလက္ေလးျဖင့္ လိုက္ပြတ္လိုက္သည္။ ႏို႔ေတြေပၚကို လက္အေရာက္ အို မေန႔က ပိုင္က သူ႔လက္ေတြနဲ႔ငါ့ႏို႔ေတြကိုညႇစ္ခဲ့တာပဲ အ..အ… ပြတ္ေနရင္းကေန လက္ဖေႏွာင့္ျဖင့္ႏို႔သီးေခါင္းထိပ္ကေလး ကုိုု ထိမိခ်ိန္တြင္ က်င္သြားေသာခံစားမႈတစ္ခုကိုရလိုက္သည္ ထိုခံစားခ်က္ကိုထပ္လိုလားလာသည္ ႏို႔သီးေခါင္း ကို မထိခလုတ္ ထိခလုပ္ေလးသြားပြတ္လိုက္သည္။

“အာ့…အ….” တျဖည္းျဖည္းခံစားမႈျမင့္တက္လာၿပီး လက္တစ္ဖက္က သူ႔အလိုလိုေအာက္ေရာက္သြားသည္ ထို႔ေနာက္ အကြဲေၾကာင္းေလးကိုလက္ခလယ္ေလးနဲ႔ ပြတ္ဆြဲၿပီး လက္ဖေႏွာင့္ေလးက အကြဲေၾကာင္းအေပၚ ေနရာေလးကို ဖိႀကိတ္ၿပီးပြတ္ေနသည္။ “အာ့….အာ့…..ေကာင္းလိုက္တာ….အဟင့္ဟင့္….အာ့…အ….အ….အား….ရွီး” ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ လက္တစ္ဖက္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုပြတ္ေခ်ေနရင္း ေအာက္က ပိပိ့ကို သိပ္မကလိလိုက္ အရွိန္တက္လာ ကာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ရင္ထဲ လႈိက္လႈိက္ျဖစ္လာၿပီးၿပီးသြားေလသည္။စိတ္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ကာ နံရံကိုမွီလိုက္ ေလသည္။

“ဟာ…အခုမွသတိရတယ္ ပိုင္နဲ႔ခ်ိန္းထားတာပဲေနာက္က်ေတာ့မယ္” ေရခ်ိဳးျခင္းကိုလက္စသတ္ကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို “မိဝင့္ဝါ နင္ကလဲအၿမဲအဲ့လိုပဲ” ဟုေရ႐ြတ္ေနေလသည္။ “ေစာင့္ေနရတာ ၾကာၿပီလားပိုင္ ေဆာရီး တို႔ေရခ်ိဳးေနလို႔နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္” ဧည့္ခန္းထဲတြင္ စာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနေသာ ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္ကို ေလွကားေပၚကေန ဆင္းလာရင္း စကားေျပာလိုက္သည္။

“ရတယ္ ဝင့္ ကိုလဲ စာအုပ္ဖတ္ေနတာ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး” “ပိုင္ ဘယ္သြားမွာလဲ” “ဝင့္ဝါ နဲ႔ကိုနဲ႔ တစ္ခုခုသြားစားမယ္ေလ ၿပီးရင္႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္ေလ ၿပီးရင္….ၿပီးရင္….” “ၿပီးရင္ ဘယ္သြားမွာလဲ ေျပာေလ ပိုင္….” “ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မသိေသးဘူးေလ အေျခအေန အရေပါ့” “အင္းပါ ဒါဆိုရင္လဲ အကင္သြားစားရေအာင္ပင္လယ္စာအကင္ ၇၃လမ္းဘက္ကဆိုင္” “အိုေကေလ သြားစို႔ ……….” “ျဖစ္ပါ့မလားပိုင္ရယ္ ….တို႔ကမွတ္ပုံတင္မပါလာဘူး” “ျဖစ္ပါတယ္ဝင့္ရဲ႕ ေဆြႀကီးေျပာလိုက္တာေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္းဆိုရတယ္တဲ့…….” “ဒါဆိုလဲ ၿပီးတာပဲသြားစို႔” ဝင့္ဝါႏွင့္ မုန႔္အတူတူသြားစားၿပီး ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္သည္ ခုံကလဲအတြဲခုံဝယ္လိုက္တာ ဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္စျပကတည္းက ေဘးနားက အတြဲေတြကအလုပ္ျဖစ္ကုန္ၾကသည္ ဇာတ္လမ္းကလဲ အခ်စ္ ဇာတ္ၾကမ္းျဖစ္ေနသည္။

ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ဇာတ္လမ္းကလဲအရွိန္ကတက္လာသည္။ စစလာျခင္းၾကည့္ တုန္းက သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ဝင့္ဝါကမွီလို႔ သူကလဲဝင့္ဝါကိုယ္ေလးကို ေက်ာဖက္မွသိုင္းဖက္လို႔ စကားေလးေျပာ လက္ကေလးကိုင္ ဇာတ္ကားတစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္မွာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ဝင့္ဝါကခ်စ္လားဟုေမးသည္။ သူကလဲဝင့္ဝါႏႈတ္ခမ္းေလးကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္ၿပီးခ်စ္တယ္လို႔ေျဖလိုက္သည္။ ဝင့္ဝါကလဲသူ႔ကို ျပန္နမ္းၿပီးေတာ့ ဝင့္လဲခ်စ္တယ္လို႔ေျဖလိုက္သည္။ေနာက္ေတာ့ သူနမ္းလိုက္ ကိုယ္နမ္းလိုက္နဲ႔ အခ်စ္ေတြ ဒီေရတိုးသလိုတိုးတိုက္လာသည္။အနမ္းေတြၾကမ္းလာသည္။

သူ႔လက္ေတြကလဲဝင့္ဝါရဲ႕ရင္သားေတြကို အက်ၤ ီေပၚမွဆုပ္ကိုင္လိုက္ တင္သားေတြကိုညႇစ္လိုက္ျဖစ္လာသည္၊ဝင့္ဝါလက္ကလဲ သူ႔ေပါင္ၾကားကဒုတ္ကို လာၿပီးေဘာင္းဘီေပၚမွပြတ္သပ္ေနေလသည္။ ၾကာလာေတာ့ ေအာက္ကေကာင္ႀကီးကတင္းမာလြန္းအားႀကီး လို႔ေအာင့္လာသည္ သည္ေတာ့႐ုပ္ရွင္ေတာင္မၿပီးေသး ဝင့္ဝါကို ၃၅လမ္းဘက္က အင္းတစ္ခုကိုမလာသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကားေမာင္းလာတာရယ္ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ေအာက္ကေကာင္ကေစာေစာက ေလာက္ႀကီးမျဖစ္ေတာ့ ဝင့္ဝါကလဲေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္ သူလဲေအးေအးေဆးေဆး ေဆးလိပ္ေလးဖြာ ရင္းျဖင့္တီဗီဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ေဆးလိပ္ေလးတစ္ဝက္က်ိဳးသြားေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင့္ဝါျပန္ထြက္လာ သည္ ဝင္သြားတုန္းကလိုေတာ့မဟုတ္ဝင္သြားတုန္းက ဂ်င္းပန္င္ အက်ပ္နဲ႔စပို႔အရွပ္နဲ႔ ျပန္ထြက္လာေတာ့ တဘတ္အရွည္ကေလးတထည္ပတ္ၿပီးေတာ့ထြက္လာသည္ ။

ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတဲ့သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ ႏွာေခါင္းေလးရႈံကာ “ဝင္သြားတာမွမၾကာေသးဘူး……ေဆးလိပ္ေသာက္ေနျပန္ၿပီ ပိုင္ရယ္…. .ေဆးလိပ္ကေလးနည္းနည္း ေလွ်ာ့ေသာက္ပါလား” ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ေဆးလိပ္ကို ဆြဲယူကာ ျပာခြက္ထဲသို႔ ေခ်ၿပီး မီးသတ္လိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚတက္လာသည္။ “အမေလး…..ပိုင္ကကြာ သိပ္ဆိုးတာပဲ …..” ကုတင္ေပၚကိုခႏၶာကိုယ္တစ္ပိုင္းေရာက္ေနေသာ ဝင့္ဝါကို သူ႔ ဘက္သို႔ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႔ ေနရာလွပ္မက်န္ နမ္းပလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ဝင့္ဝါကိုယ္ေပၚကတဘက္ ကေလးကို ဆြဲဖယ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ရင္သားေတြကို နမ္းရႈံလိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကို ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ ထားၿပီးေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ကလိလိုက္သည္။

လက္တစ္ဖက္ကလဲေအာက္က အကြဲေၾကာင္းကို လက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေပးေနသည္။ ဝင့္ဝါထံမွ ညီးညဴသံသဲ့သဲ့ထြက္လာ သည္။သူ႔ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔ထိုးဖြေနရင္း “အား…..ပိုင္ စို႔…စို႔ ေကာင္းလိုက္တာ အားရွီး………” ႐ုတ္တရက္ ဆိုသလို ဝင့္ဝါရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ပါးစပ္ကေန အလြတ္ေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကေအာက္ကိုဆင္းသြားသည္။ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ပိုင္ရဲ႕ေခါင္းကိုလွမ္းဆြဲ လိုက္ၿပီး “ပိုင္…ေတာ္ၿပီ” ဝင့္ဝါေခါင္းခါျပသည္၊မလုပ္နဲ႔ဆိုသည့္သေဘာ “ဘာလို႔လဲ ကို ဝင့္ဟာေလးကိုနမ္းခ်င္လို႔ေလ…..” “ေတာ္ၿပီ မနမ္းနဲ႔ ပိုင့္ကိုအားနာတယ္” ပိုင္ဘာမွမေျပာပဲ ေခါင္းကို ေပါင္ၾကားထဲစိုက္ခ်လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လွ်ာေလးျဖင့္ လ်က္လိုက္သည္။

ေအာက္ကေန အေပၚကို ဆန္တက္လိုက္ စုန္ဆင္းလိုက္ႏွင့္ တခ်က္ခ်က္ အထဲကိုလွ်ာေလးထိုးသြင္းၿပီး ကလိလိုက္ျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးမႈတ္ေပးေနလိုက္သည္ ။က်န္ေသာလက္ႏွစ္ဖက္က ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ႏွယ္ ေပးေနသည္။ “အား ေကာင္းတယ္ပိုင္….. နယ္ေပးႏို႔ေတြကို အား လ်က္လ်က္……ေကာင္းတယ္ အား……အား……” လ်က္ေနရင္းႏွင့္ ဝင့္ဝါ ပိပိေလးနဲ႔ ပါးစပ္ကို ကပ္စုပ္လိုက္သည္။လွ်ာကလဲအတြင္းသားေတြကို အျပည့္အဝ လ်က္ေပးလိုက္သည္။ ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္အရမ္းေကာင္းလာသည္။သူအရမ္းနမ္းတတ္တာပဲ ဝင့္ဝါကိုနမ္းေပးေနတာ ဝင့္ဝါအစကေတာ့ တအားယားလာသည္။

ေနာက္ေတာ့ ပိပိထဲသူ႔လွ်ာႀကီးဝင္လာတာ အယားေျပသလိုလို နဲ႔ ထပ္ၿပီးယားလာျပန္ၿပီ အား ေကာင္းလိုက္တာ အစိေလးကို စုပ္ေပးေနတာ အာ့……….. “အား…အား…ေကာင္းလိုက္တာ…အာ့….လ်က္လ်က္ ေကာင္းလိုက္တာ ပိုင္ရယ္” “အား……ၿပီး..ၿပီးၿပီပိုင္… ၿပီးၿပီ အား…က်င္တယ္အား…မလ်က္နဲ႔ေတာ့…… အို ေတာ္ၿပီဆိုဟင့္ အာ့…အား ပိုင္….အား အရမ္းေကာင္းတယ္” ပိုင္ႏိုင္မင္းခိုင္တစ္ေယာက္ဝင့္ဝါရဲ႕ ပိပိကထြက္လာတဲ့အရည္ၾကည္ေလးကို ကုန္စင္ေအာင္လ်က္ရင္း အေစ့ကိုဆက္စုပ္ေပးေနတယ္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဝင့္ဝါအရွိန္ျပန္တက္လာသည္၊ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ဒီတစ္ခါေတာ့ ဝင့္ဝါ ပိုင္ရဲ႕ေခါင္းကိုလွမ္းဆြဲယူၿပီးနမ္းလိုက္သည္။ “ေကာင္းလား….ဝင့္ကိုနမ္းေပးတာ” “အင္း….အရမ္းေကာင္းတယ္ ခ်စ္ေပးေတာ့ေနာ္….ပိုင္” “အင္း….” ပိုင္တစ္ေယာက္ ဝင့္ဝါေပါင္ၾကားထဲတြင္ ေနရာယူလိုက္ေလသည္ ထို႔ေနာက္ သူ႔ဒုတ္ျဖင့္ ဝင့္ဝါအကြဲေၾကာင္းတစ္ေယာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ ဒစ္ေခါင္းေလးျဖင့္အစိေလးကို ထိုးကေလာ္ လိုက္ရာ “အို…အဟင့္ဟင့္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ သြင္းေတာ့ကြာ…အာ့ ေတာ္ၿပီ” ဝင့္ဝါစကားအဆုံးတြင္ ပိုင္တစ္ေယာက္ၿပဳံးကာ ခါးကိုတစ္ခ်က္ေကာ့လိုက္ေလသည္။

“ျဗစ္…အား…..”ႏွစ္လက္မေလာက္နစ္ဝင္သြားသည္ ဝင့္ဝါထံမွလဲညည္းသံတိုးတိုးေလးထြက္လာသည္။ သူ႔ဒုတ္ကိုဆက္မသြင္းေသးပဲ ခနရပ္ၿပီး ဝင့္ဝါႏႈတ္ခမ္းေလးကိုငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ဝင့္ဝါမွ သူကို ျပန္လည္နမ္း ၿပီး ဝင့္ဝါလွ်ာႏွင့္သူ႔လွ်ာကလိခ်ိန္တြင္ က်န္ေနသည့္အပိုင္းကို ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ “ျဗစ္….ဒုတ္….အား……” “ဝင္သြားၿပီပိုင္…..” “အင္း…..ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္ ျဖည္းျဖည္းေဆာင့္ေနာ္ပိုင္” “အင္း….” ပိုင္တစ္ေယာက္ေျပာလဲေျပာရင္း သူ႔ဒုတ္ကို ဒစ္ျမဳပ္႐ုံေလာက္ျပန္ဆြဲထုတ္ရင္း တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေပးေနသည္။ “ဖြတ္..ဘြတ္…ဖြတ္…ဘြတ္… ဖြတ္..ဘြတ္…ဖြတ္…ဘြတ္…….” “အင္းးး…..”ဝင့္ဝါတစ္ေယာက္ျပန္ၿပီး အရသာရွိလာျပန္သည္၊ပိုင္ေဆာင့္ခ်တဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္ေကာ့ေကာ့ ေပးလာသည္။

“ေဆာင့္ေဆာင့္ ကို….ဝင့္ဝါ ေကာင္းလာၿပီ..အာ့……အား……” “ျဗစ္ ဖြတ္…ျဗစ္ ဖြတ္…” “အား ေကာင္းတယ္ေဆာင့္ …အား အား…ေကာင္းတယ္ၿပီးေတာ့မယ္” ပိုင္တစ္ေယာက္ အားပါပါျဖင့္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ အခ်က္ငါးဆယ္ခန႔္ေလာက္ အေရာက္မွာေတာ့ ဝင့္ဝါေအာက္ေနလူးလြန႔္ၿပီး တအားေကာ့ေပးေနသည္။ သူသိလိုက္ၿပီ ဝင့္ဝါၿပီးေတာ့မယ္ “ပိုင့္ ၿပီးၿပီ….အား…ၿပီးၿပီး…….အား……..” ပိုင္တစ္ေယာက္ဝင့္ဝါၿပီးေပမဲ့ မရပ္ပဲဆက္ေဆာင့္ေပးေနသည္။

သူလဲၿပီးေတာ့မယ္ ဝင့္ဝါပိပိ့က က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ဘာမွမျဖစ္ဘူး သူၿပီးၿပီဆိုရင္ စုပ္ဆြဲတာက အရမ္းေကာင္းလို႔ဆက္တိုက္ေဆာင့္ရင္း သူ႔လဲ ေတာင့္မထားႏိုင္ ဝင့္ဝါလဲၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သူလဲ သူ႔ ဒုတ္ထဲကသုတ္ရည္ေတြကို ဝင့္ဝါပိပိ့ေလးထဲပန္းထည့္ၿပီးေနာက္ ဝင့္ဝါအေပၚမွာပဲ ေမွာက္ရက္ႀကီး အေမာေျဖေနမိသည္။ ဝင့္ဝါ အရမ္းေကာင္းသြားသည္ ပိုင္ကၿပီးသြားတာကို မရပ္ပဲဆက္တိုက္ေဆာင့္ေပးေနေတာ့ သူထပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၿပီးရသည္။

ဝင့္ဝါနဲ႔သူ ခ်စ္လို႔ၿပီးသြားေတာ့ သူကဝင့္ဝါအေပၚကေန ေမွာက္ရက္ႀကီး အေမာေျဖရင္း ဝင့္ဝါရဲ႕မ်က္ႏွာအႏွံ နမ္းၿပီး ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူနဲ႔ဝင့္ဝါခုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၾကၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ဝင့္ဝါကို အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီး ညက်ရင္ ဖုန္းဆက္မည္ဟုေျပာသည္။အခုေတာ့ သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္လို႔ေျပာသည္။အင္း ခနေနရင္ ေတာ့ ဖုန္းဆက္ၿပီး သိပ္မေသာက္ဖို႔ေျပာအုန္းမွဟုေတြးရင္း အိပ္ယာေပၚေမွးကနဲျဖစ္သြားေလေတာ့သည္…ၿပီး။