ပင်ပန်းနေအုန်းမယ်

ပင်ပန်းနေအုန်းမယ်

ဒါ .. မဝင်းမေတို့အိမ်ပါလားခင်ဗျာ”” ““ဟုတ်ပါတယ် . ဟုတ်ပါတယ် .. ဘာကိစ္စရှိလို့ ပါလဲ”” ““မဝင်းမေ ကျွန်တော့်ကိုသိပါတယ် .. ခဏလောက် ခေါ်ပေးပါလားဗျာ”” ““မဝင်းမေ ခရီးထွက်နေတယ်ကွဲ့”” ““ကျွန်တော်က ဦးနေစိုးသား ဇေယျာစိုးပါ။ ဒီမှာငွေကြေးစာရင်းလေးတွေရှင်းဖို့ ဖေဖေလွှတ်လိုက်တာပါ”” ဒီတော့မှ အသက်(၅၀)လောက်ရှိသော ဦးလေးကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်၍ သွားရလေသည်။ ““အော် .. ဦးနေစိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမ် ထဲဝင် ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမ်းဆိုတော့ ရုတ်တရက် အဝင် မခံရဲဘူးကွဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခင်မေ ဧည့်သည် အတွက် ရေနွေး နဲ့အမဲခြောက်ဖုတ်လုပ်ပါကွဲ့”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ ကျွန်တော့်အတွက် ဒုက္ခမရှာပါနဲ့”” ““ဒါနဲ့ ဘယ်မှာတည်းလဲကွဲ့”” ““မတည်းရသေးပါဘူး ကျွန်တော်ခုမှရောက်တာ”” ““ဟေ့ .. ဒါဆို ဒို့အိမ်မှာဘဲနေ အိမ်ကလဲကျယ် တယ်။ မင်းစိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်နေလို့ရပါတယ်။

တခြား သွားမတည်းရဘူးနော်”” ““ဟာ .. မဟုတ်တာ အားနာစရာကြီး ကျွန်တော်အပြင်မှာဘဲ တည်းပါရစေ”” ““ဒီမှာ မင်းအဖေနဲ့ ကျုပ်နဲ့က အင်မတန်ရင်းနှီး တာကလား ဒီတော့ မင်းက ကျုပ်စိတ်မကောင်းအောင် တော့မလုပ်ပါနဲ့ကွယ် မင်းအဖေရဲ့ ကျေးဇူးတွေကလဲ ဒို့အပေါ်မှာ အများကြီးရှိတယ်။ ကြုံကြိုက်တုံး ပြုစုပါရစေ ကွယ်”” ““ကောင်းပါပြီ ခင်ဗျာ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် တော့ ဘာမှ ထူးထူးထွေထွေတွေ မလုပ်နဲ့နော်”” အဖိုးကြီးနှင့် ဇေယျာစိုးတို့ စကားပြောနေကြစဉ်မှာပင် အသားလတ်လတ် လူလုံးတောင့်တောင့်အသက် (၁၆)နှစ်လောက်ရှိသော ကောင်မလေးတစ်ယောက် လင်ဗန်းထဲတွင် လဘက်ရည်ခရားနှင့် စားစရာများ ထည့်ပြီး လက်မှကိုင်ကာ အဖိုးကြီးရှေ့မှ ယို့ယို့လေးဖြတ်၍ လျှောက်လာသည်။

ပြီးတော့ ဇေယျာစိုး၏ ရှေ့တွင် စားစရာများ ချ၍ ပေးလိုက်သည်။ အဖိုးကြီးကတပြုံးပြုံးဖြင့် ကြည့်နေယင်း .. ““ဒါ မဝင်းမေရဲ့ညီမ ခင်မေဘဲကွဲ့ မှတ်ထား ဒါ ညီးအကိုလိုသဘောထား တို့ဖေါက်သယ် ဦးနေစိုးရဲ့ သား ဇေယျာစိုးတဲ့ နင့်အမ မလာမချင်း ဒို့အိမ်မှာနေမှာ အစစ ဂရုစိုက်နော် ကလေး”” ကောင်မလေးက ဇေယျာစိုးကို မရဲတရဲကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်၍ပြသည်။ ပြီးသည်နှင့် ချာကနဲလှည့်ထွက်သွား တော့သည်။ ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ နောက်ပိုင်းကို အသာခိုး၍ ကြည့်သည်။ လုံးကျစ်နေသော တင်သားလေးတွေက မလှုပ် ချင်လှုပ်ချင်နဲ့ ခါသွားတာတွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ဇေယျာ စိုး၏ စိတ်ထဲ မကြေမချမ်းလေးဖြစ်သွားရသည်။ ““မဝင်းမေကတော့ ကြာလိမ့်မယ်ကွဲ့ အနဲဆုံး တပတ်လောက်ကြာမယ်”” ““ဘယ်ကိုသွားတာလဲ ဦးလေး .. ဒီလောက်တောင်ကြာရအောင်”” ““လိမ္မော်စိုက်ခင်းတွေ လိုက်ကြည့်နေတာကွဲ့ .. ခြံတွေအသစ်တိုးထားတာရှိတယ်လေ။

အဒေါ်နဲ့ သွားဆိုလဲ မရဘူးကွယ်။ ပညာလေးက တတ်တော့ မိဘကိုတောင် မရို သေချင်ဘူး။ အသက်ကလဲ အစိတ်ရှိနေပြီ အိမ်ထောင်ပြု ပါလို့ပြောလို့လဲ မရ။ ကျုပ်က စိတ်မချနိုင်ဖြစ်နေတာ။ ခက်ပါ တယ်ကွယ်”” ““ဒီလိုလဲဘယ်ဟုတ်မလဲ ဦးလေးရာ သူလွတ်လွတ် လပ်လပ်နေချင်လို့ဖြစ်မှာပေါ့”” ““အငယ်မ ခင်မေကျတော့လဲ တမျိုးကွဲ့ သူ့အမလို ထက်ထက်မြက်မြက်တော့မရှိဘူး အိမ်ထဲမှာဘဲ ကုတ်နေ တယ်။ ကျောင်းနဲ့ အိမ်နဲ့ဘဲ အခု (၉)တန်းအောင်ထားပြီလေ”” ““ဦးလေး ဒါနဲ့ မဝင်းမေဆီ ကျွန်တော် လိုက်သွားလို့မရဘူးလား စိုက်ခင်းတွေလဲ ကြည့်ရင်းပေါ့ ..”” ““မလွယ်ဘူးကွဲ့ ခရီးက သိပ်ကြမ်းတယ် မြင်းရော စီးတတ်လား”” ““နဲနဲပါးပါးတော့ စီးတတ်ပါတယ် ဦးလေးရ””

““အေး ဒီခရီးက မြင်းနဲ့သွားရမှာ ဒီကနေ ကားတတန် ခြေကျင်တတန်နဲ့ နောက်ဆုံး မြင်းနဲ့ခရီးဆက်မှ ရောက်မှာ..”” ““ရပါတယ် ဦးလေးရာ မဝင်းမေလို မိန်းခလေးတောင် သွားနိုင်တာဘဲ နောက်ပြီး ဗဟုသုတလဲရတာပေါ့ ဒီလိုကြီးတော့ ထိုင်စောင့်မနေချင်ဘူး”” ““အေး ဒါဆိုလဲ ခင်မေကို လမ်းပြခိုင်းမယ် သတိနဲ့ သွားကြပေါ့ ကျုပ်က ကျန်းမာရေးသိပ်မကောင်းလို့ နို့မို့ယင် လိုက်ပို့ပါတယ် ကွယ် မနက်ဖန် မနက် စထွက်ကြပေါ့”” ““ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး . ခရီးတလျှောက်လုံးချောချောမောမော ရှိခဲ့ရသည်။ သို့ရာတွင် မြင်းငှားသောနေရာရောက်တော့ ပထမဆုံး အ ဆင်မပြေမှုဖြင့် ဆုံဆည်းရသည်။ ငှားမဲ့မြင်းက တကောင် သာရှိသည်။

ဇေယျာစိုးက ခင်မေကို တယောက်တလဲစီးဖို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းငြိမ့်ရှာသည်။ မြင်းငှားသောနေရာမှာပင် ရေမိုးချိုး၍ စားသောက်ပြီး ခရီးထောက်နားလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ခရီးဆက်၍ထွက်ရန် ပြင်တော့သည်။ ခင်မေက စောစောတုံးကလို ထဘီတိုတိုဖြင့်မဟုတ်တော့ဘဲ စကပ်နီညိုလေးကို ဝတ်၍ထားသည်မှာ အတော်ပင် ကြည့်လို့ကောင်းလှသည်။ မြင်းနဲ့ထွက်လာပြီး တနာရီလောက်လဲ လမ်းလျှောက် လိုက်ရော ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် အကျင့်မရှိ၍ အတော်ပင် မော၍လာသည်။ ဒါကိုသိသော ခင်မေက မြင်း ပေါ်မှဆင်းပေးပေမဲ့ သူမကိုလမ်းလျှောက်ခိုင်းပြီး မြင်းပေါ်ကို ဇေယျာစိုးက တက်စီးရန်ကိုတော့ ဇေယျာစိုးက မစီးရက် ဖြစ်နေရသည်။ သူစီး ငါစီးဖြင့် နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်စလုံး စီးဖြစ်သွားကြသည်။ ကျွမ်းကျင်သူမို့ ခင်မေက ရှေ့စီးသည်။ ခရီးက တ ဖြေးဖြေးဖြင့် ကြမ်း၍လာသည်။ သစ်ပင်တွေကအုပ်ဆိုင်း၍ နေပြီးလူသွားလူလာလဲမရှိပေ။

““လမ်းက အရမ်းလူရှင်းတယ်နော်”” ““ဒါဖြတ်လမ်းအကိုရဲ့ လမ်းကြမ်းတယ်။ လူတွေက လမ်းကောင်းဘဲသွားတာများတယ်။”” မြင်းကဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ ပုံမှန်ပြေးနေရာမှ ကဆုန်ချ၍ပေးတော့သည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသော ဇေယျာစိုးက အထိတ်တ လန့်ဖြင့် ခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသည်။ အတန်ကြာလို့ မြင်းကမောပြီး ရပ်သွားသည့်တိုင်အောင် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ဇေယျာစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆက်လက်၍ ဖက် ထားတာဖြစ်ပြီး အဖက်ခံထားရသော ကောင်မလေးကတော့ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေကို အောက်သို့တွန်း၍ ချပေးသည်။ သည်လိုမလုပ်၍လဲမဖြစ်ချေ။ ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့အုံတွေပေါ်တွင် ဖိ၍ထားသည်။ မြင်းနှင့်ဆက်ပြီး ခရီးနှင်လာသော်လဲ တချက်တချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဇေယျာစိုး၏ လက်တွေက သူမ၏ နို့တွေကို သွား၍ သွား၍ ထိမိသည်။

ဇေယျာစိုးသည် သာယာ သလိုဖြစ်မိခြင်းကြောင့်လက်ကို မဖယ်တော့ဘဲ အသာလေး နို့ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ ကောင်မလေးကလဲ ဖယ်မချ တော့ချေ။ ဇေယျာစိုးက အားတက်လာပြီး အင်းကျီပါးပါးလေးပေါ်က မြင်နေရသော ဘောလီလေးကိုဘဲ အားမလိုအားမရဖြင့် မသိမသာလေး ပွတ်၍ပေးနေသည်။ မသိမသာဆိုပေမဲ့ ကောင်မလေးကတော့ သိပုံရ သည်။ အသံကတော့ တချက်မှ မထွက်။ ထို့ကြောင့်ပင် ဇေယျာစိုးက ရဲရဲတင်းတင်းဖြင့် နို့အုံလေးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ် ပြီး ညှပ်ပေးသောအခါ ကောင်မလေးက တခါနှစ်ခါတော့ ဖယ်၍ချသည်။ နောက်တော့ ကိုင်ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။ ဇေယျာစိုးက ခဏကြာ စိတ်တိုင်းကျ ဖျစ်ညှစ်ပေး ပြီးတော့မှ သူမ၏ အင်းကျီအရှေ့ ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်၍ ချလိုက်တော့သည်။ အင်းကျီရင်ဘတ်ပွင့်သွားသည့်အတွက် ကောင်မလေး၏ ပုခုံးသားလတ်လတ်လေးများသည် စောလျှင်စွာ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက လက်တဖက်ဖြင့် သူမ၏ခါးကို ဖက် လျှက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် နောက်ကနေ အင်းကျီကို လှန် ပြီး ဘော်လီအင်းကျီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီအခါတွင်တော့ ခင်မေသည် တုန်တုန်ရီရီလေး ဖြင့်ဘော်လီကို ချွတ်ရာမှာ လက်လေးနှစ်ဖက်ကို တဖက်စီ မြှောက် ပေးတာတို့ ချိတ်ဖြုတ်ပေးတာတို့ဖြင့် ကူညီရှာသည်။ ဟင်းလင်းပွင့်သွားသည်နှင့် သူမရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ လျှောက်ပွတ်ရင်း နို့ကို ထိကိုင်မိတာနဲ့ ဂရုတစိုက်ညင်သာစွာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ အပျိုစင် အပျိုရိုင်းလေးမို့ ဆိုရမလား။ အခုမှ အပျိုဖေါ်ဝင်စဆိုတော့ တင်းပြီး ရှေ့သို့ချွန်ထွက်ကာ အခွံမနွှာ ရသေးတဲ့ ကွမ်းသီးတစ်လုံးစာလောက်တော့ရှိသည်။ အပျိုကြီးတွေရဲ့ နို့နဲ့မတူဘဲ တကယ့်ကို လတ်ဆတ် သည်။ အရသာပင် ပျော့အိနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ နို့ကို ဆုတ်ရင်းဖြင့် နောက်ကနေဂုတ်ကို နမ်းစုတ်ပေးပါသည်။ ဇေယျာ စိုးသည် သူမ၏ ဂုတ်တွင်သာမက လက်ပြင်တွေ သွေးချေဥအောင်ပင် နမ်းစုပ်ပေးမိသည်။ ခင်မေကတော့ မြင်းဇက်ကြိုးကို နိုင်အောင် မကိုင်နိုင်တော့ချေ။ ငှက်ဖျားတက်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေ သည်။

ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုရအောင် ရှာပြီး လက်ညှိုးလက်မကြားတွင် ချေပေး နေမိသည်။ နို့လေးတွေကို မမြင်ရလို့ အားမရပေမဲ့လဲ ဒီ လောက်ရတာကိုပင် ဇေယျာစိုးက ကျေးဇူးတင်နေမိသည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ ဝမ်းဘိုက်သားလေးကို ရှပ်ကိုင်၍ မထိတထိလေး ဖျစ်၍ပေးတော့ရာ ကောင်မလေး တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထ၍လာရသည်။ လက်က တစထက် တစ အောက်ကိုဆင်းသွားရင်း သူမ၏ စကပ်ချိတ်လေးကို ဖြုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးဆီသို့ လှမ်းလိုက်သည်။ အမွှေးလေးတွေက ပေါက်ကာစ နုနုတိုတိုလေးတွေဖြစ်သည်။ စကပ်အောက်မှာ ဘာမှ ဝတ်မထားတော့ ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကို လက်ဖြင့် အသာလေးလျှောက်၍ ဆွဲနေသည်။ ပြီးတော့မှ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်မလက်ခလယ်တို့ဖြင့် ဟလိုက်ရင်း လက်ညှိုးကို အသာလေး သွင်းပေးလိုက်သည်။

သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးသည် ခြောက်သွေ့၍ ကပ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဇေယျာစိုးက သူမ၏ စောက်စေ့လေးကို ရှာပြီးကလိပေးတော့မှ အရည်လေးတွေ တစိမ့်စိမ့်ဆင်း လာသည်။ ကောင်မလေးကတော့ ရှက်လို့လားမသိ ခေါင်းငုံ့ရင်း မြင်းကိုသာ ဇွတ်နှင်၍နေသည်။ လက်လဲဝင်လို့ရရော ဇေယျာစိုးက စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ သူ၏ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်ထုတ် လိုက်ဖြင့်လုပ်၍ပေးနေသည်။ နာရင်လန့်သွားပြီ မကောင်း တာကြောင့် ဖြေးဖြေးလေး မွှေ၍ပေးနေမိသည်။ သူမ၏စောက်စေ့လေးကတော့ စောက်ဖုတ်အပြင်ကိုပင် လက်တဆစ်လောက်စွန်းထွက်၍နေသည်။ ဇေယျာစိုးက လက်နဲ့ကလိပေးတာ ကြာလာတော့ ကောင်မလေးက သိပ်ပြီးအားရဟန်မတူတော့ချေ။ မပီမသ လည်ချောင်းသံလေးတွေ ထွက်လို့လာသည်။ စကားတော့ သိပ်ပြီးပြောရဲပုံမရသေးချေ။

ဇေယျာ စိုးသည် သူမ၏ ဖင်လုံးလုံး ကျစ်ကျစ်လေးကို အောက်ကနေ နှိုက်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးနေမိသည်။ တော်တော်လေးကြာ သွားပြီးမှ .. ““ညီမ မြင်းကို ခဏရပ်လိုက်”” သူမက မြင်းကိုရပ်လိုက်လျှင် ဇေယျာစိုးက မြင်း ပေါ်မှ ခုခန်၍ဆင်းလိုက်ပြီး သူမကိုပါ မြင်းပေါ်မှ ပွေ့၍ ချ လိုက်ရာ အားလွန်ပြီး မြေပြင်ပေါ်သို့ နှစ်ယောက်သား ဖင် ထိုင်ရက်ကျသွားကြလေသည်။ မြေပြင်ပေါ်သို့ရောက်သည်နှင့် ဇေယျာစိုးက ချက် ခြင်းပင် သူမကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲ၍လှဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေးက သူ့ကိုမကြည့်ရဲဘဲ မျက်နှာလေးကို ငုံ့၍ ထားသဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူမ၏ မျက်နှာလေးကို ဆွဲ၍ မော့လိုက်ကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ယုယုယယ လေး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများသည် လေတိုးခံရသောနှင်းဆီပွင့်ချပ်များနှယ် တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ သူမကို အနမ်းဖြင့် ညှို့ယူနေတုံးမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လက်တဖက်က ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ပြီး အပြင်မထွက်ရသဖြင့် ဒေါသတကြီးပါးပျဉ်းထောင်နေသော လီးကြီးကို ဂုတ်ကနေကိုင်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။လီးကြီးသည် ချစ်ချစ် တောက်ပူနွေးနေပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်၍နေသည်။ မြေကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေလျှက် မှ ဇေယျာစိုးက သူ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကောင်မလေး အား ခွ၍ ကားကာ ဆန့်တန်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ကောင် မလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကိုလည်း သူ၏ပေါင်ရင်းတွင် တဖက် တချက်ဆန့်တန်း၍တင်ကာ သူ၏ခါးကို ခွစေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကောင်မလေးကို ခါးမှဆွဲယူကာ သူမ၏ စောက်ပတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ လီးထိပ်ဖူးကို အသာ လေး ထိုးထဲ့လိုက်သည်။ ကောင်မလေး၏ မျက်နှာတစ်ချက်မဲ့၍ သွားသည်။ သိပ်တော့ မလွယ်လှချေ။ ““ညိမ ..အကို့ကိုဖက် .. မရှက်ပါနဲ့ကွယ်”” သူမကဇေယျာစိုး၏ ပုခုံးပေါ်မေးတင်ရင်း ရွရွလေး ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဇေယျာစိုးက ကောင်မလေး၏ တင်သားနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး သူ၏ ကာထာသော ခြေနှစ်ဖက်ကို စုလိုက်ကာ ကောင်မလေး၏ တင်သားများကို သူ၏ ပေါင်ပေါ်တွင်တင်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအခါတွင်တော့ ခြေဆင်း၍ ထိုင်နေတော့ ဇေယျာ စိုး၏ပေါင်ရင်းတွင် ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ကို ခြေနှစ် ဖက်ဖြင့် ခွ၍ထိုင်ထားသော အနေအထားသို့ ရောက်သွား သည်။ သူမ၏ စကပ်လေးကို လှန်၍ စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖြင့် နှိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရွှဲ၍နေသည်။ လီးကို စောက် ပတ်ဝတွင်တေ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။ ““ဗြစ် .. ဗြစ်. ဗြစ်.. ဖေါက် .. ဒုတ် .. အ .. အ .. အား ..”” စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကမဆန့်မပြဲ ဝင်သွားပြီး အပျိုမှေးကို ဖေါက်သံနဲ့သားအိမ်ကို ထိသံတို့သည် အစဉ်အတိုင်းထွက်ပေါ်၍လာသည်။ ခင်မေက ပထမ အ .. အ .. နဲ့ ကြိတ်မှိတ်ပြီးခံနေပေမဲ့ အပျိုမြှေးပေါက်ပြီး သားအိမ်ကိုလဲ ထိရော ငယ်သံ ပါအောင်အော်လိုက်တော့သည်။ သူမသည်ဇေယျာစိုးကို အတင်းပင် တွန်းသည်။ မရပါ။

ဇေယျာစိုးက သူမ၏ ခါးလေးကို အသေဖက်၍ ထားသည်။ ဇေယျာစိုးက သူ၏ခါးကို ယူကာ သူမ၏ ခါးလေး ကို ဆွဲရင်း ညင်သာစွာဖြင့်သူ၏ လီးကြီးများကို အသွင်း အထုတ်လုပ်ကာ လိုးပေးသည်။ တချက်တချက် ခပ်နာနာ လေးဆောင့်လိုက်သေးသည်။ ““ပြွတ်..စွပ်.. ဒုတ်.. အား .. အား .. ပလွတ်..ပြစ် .. ဒုတ် .. အ . အာ့ ..”” ဇေယျာစိုးက ကြမ်းတခါ ချော့တလှည့် တလှည့် ဖြင့် ဆက်တိုက်လိုးပေးလိုက်တော့ သူမ၏ စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် လီးကိုလက်နဲ့ညှစ်ပြီး ဆုတ်ထားသလို ဖြစ်တာကြောင့် (၁၀)မိနစ်အကြာလောက်မှာပင် လီးကြီး သည် တဇတ်ဇတ်တုန်လာပြီး ခင်မေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များကို ပန်း၍ထည့်လိုက်လေတော့သည်။ နှစ် ယောက်စလုံး၏ ပေါင်ခြံများတွင်တော့ သွေးတွေက ချင်း ချင်းနီရဲနေသည်။ ကောင်မလေးခမျာမှာတော့ ငယ်သေး သည့်အတွက် ပြီးလို့ပြီးမှန်းမသိ။ နုံးခွေသွားတာကိုဘဲ သိလိုက် သည်။

အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တာကိုလဲ သူမကိုယ်သူမ မသိချေ။ အောက်ဆုံးတော့ မျက်ရည်လည်ရွဲဖြင့် ဇေယျာစိုး ကို အတင်းကြုံး၍ဖက်ပြီး နမ်းပါတော့လေသည်။ ဒီနေရာမှနောက်ထပ် နာရီဝက်လောက် နားပြီးတော့မှ ဆက်၍ ခရီးနှင်ခဲ့လေသည်။ ဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့သည် ဆက်၍ခရီးနှင်လာ ကြရင်း စမ်းချောင်းလေးတခုကိုတွေ့၍ နှစ်ယောက်သား ဆင်းပြီးကိုယ်လက်သုတ်သင်ကြသည်။ တယောက်နှင့်တယောက် စကားတော့ မပြောဖြစ်ချေ။ ခင်မေက ရှက်နေပုံရသည်။ ဇေယျာစိုးသည်လဲ အတွေ့ အကြုံသစ်ကြောင့် နုံးချိ၍နေသည်။ အေးမြသော ရေတွင် ထိနှစ်၍ချိုးလိုက်ကြတော့ နှစ်ယောက်စလုံးလန်း၍ သွားသည်။ ပြီးမှ နှစ်ယောက်သား ခရီးဆက်ခဲ့ကြသည်။ ညနေ လဲအတော်စောင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့ တဖြေးဖြေးခရီးထွက်ခွာ၍ လာရာ ခဏမျှ ကြာတော့ သူတို့၏ ရှေ့နားမှ မြင်းခွာသံကြားရသည်။ မှောင် စပျိုးနေပြီဆိုတော့ ဘာမှသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရချေ။

ဝါးတရိုက် လောက် ကွာတော့မှ ခင်မေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ လှမ်းရင်း ပြောလိုက်သည်။ ““မမလာနေပြီ .. ရှင်တော့ ကံကောင်းတာဘဲ”” ““ဟယ် ညီမလေး .. ဘယ်ကိုသွားမလို့လဲ ..”” မဝင်းမေက ဇေယျာစိုးဖက်သို့ မျက်လုံးကစားရင်းမေးလိုက်သည်။ ““မမဆီလာတာပေါ့ ဟောဒီက ကိုဇေယျာစိုးက မမ နဲ့တွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့ သူက ဦးနေစိုးရဲ့သားပေါ့။ မမ မှတ်မိရဲ့လား ငယ်ငယ်တုံးကတော့ တွေ့ဖူးတယ်လို့ အဖေက ပြောတယ်”” ““အော် ကိုဇေယျာစိုးလား ငယ်ရုပ်တော့ နဲနဲ ကျန် သေးတာဘဲ ဒါပေမဲ့ မပြောရင် မှတ်မိမယ်မထင်ဘူး”” ““တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ .. ကျွန်တော်လဲ မဝင်းမေကို အိမ်က ထိုင်ပြီး စောင့်မနေချင်တာနဲ့ စိုက်ခင်း လဲကြည့်ရအောင်ဆိုပြီး လိုက်လာတာပါ”” ““စိုက်ခင်းကတော့ အားလုံးအိုကေပါဘဲ .. မအိုကေတာက အလုပ်သမားတွေဘဲ။ လခတိုးတောင်းနေကြ တယ် ..”” ““အင်းလေ .. ကြည့်လုပ်ကြတာပေါ့ .. ဒါနဲ့ မဝင်းမေ ဘယ်သွားမလို့လဲ”” ““အိမ်ပြန်မလို့လေ .. ဘာမှ လုပ်စရာမရှိတော့ ဘူးရှင့် ..”” ““ဒါဆိုလဲ ကျွန်တော်တို့ပါ ပြန်လိုက်ခဲ့မယ်။

အဓိက ကတော့ မဝင်းမေနဲ့ တွေ့ဖို့ပါဘဲ။ နောက်ကြုံတော့မှဘဲ စိုက်ခင်းတွေကြည့်တော့မယ်။ အခုမိုးချုပ်နေတော့ ခရီးဆက် လို့ဖြစ်ပါ့မလား ..”” ““ကျမတို့ကတော့ သွားနေကျဘဲ”” ““ဒါဆိုလဲ သွားကြတာပေါ့ ..”” ““ညီမလေး မမ စကားပြောရင်းနဲ့ လယ်ဂျာစာအုပ် တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တာ သတိရတယ်။ သွားယူလိုက်ပါကွယ် နော် မမတို့ ခရီးဆက်နှင့်မယ် အလုပ်တွေအများကြီးရှိသေးတယ် မဟုတ်လား ..”” ““ဟင် .. မမကလဲ အဝေးကြီးသွားရမှာ မသွားချင်ပါဘူး ..”” ““သွားပါကွယ် ငါ့ညီမက လိမ္မာပါတယ်မမ မုန့်ဖိုးပေးမယ် ဟုတ်လား .. နော် .. ညီမ ..”” ချာတိတ်မသည် ဇေယျာစိုးကို စူးကနဲ တစ်ချက် ကြည့်ရင်း မြင်းကို ချာကနဲ လှဲ့ကာ မသွားချင်သွားချင်ဖြင့် ထွက်ခွာသွားပါတော့လေသည်။ ““ဒီညမ တစ်ယောက်ရှိလို့သာ ကျမသက်သာတာ နို့မို့ယင်တော့ သေမှာဘဲ အလုပ်တွေက များတော့ တယောက်ထဲ မနိုင်ဘူးရှင့် ..”” ““ခင်ဗျားတို့က မိသားစု သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းရှိတော့ ပျော်စရာဗျာ ကျွန်တော်အားကျတယ်ကျနော်ကတော့ တဦး တည်းသောသားမို့ အထီးကျန်သလိုပါဘဲဗျာ””

““ကဲ..ခရီးဆက်ကြစို့”” ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် စကားတပြောပြော ဖြင့် ခရီးဆက်ခဲ့ကြရာ စောစောကဇေယျာစိုးနှင့် ခင်မေတို့ ခရီးတစ်ထောက်နားသော စမ်းချောင်းလေးနားသို့ ရောက် ခဲ့လေသည်။ ““ဒီမှာ ခဏနားရအောင် ကိုဇေယျာစိုး .. ကျမမြင်းလဲမောနေပြီ”” ““ကောင်းတာပေါ့ဗျာ .. ကျွန်တော်လဲ မြင်းစီးရာပင်ပန်းနေပြီ”” ဇေယျာစိုးသည် မြင်းပေါ်မှ ဆင်း၍ မျက်ခင်းပေါ်အသာလဲလျှောင်းလိုက်သည်။ လကထိန်ထိန်သာနေသည်။ နေ့ခင်းနေ့လည် အ တိုင်းပင် လင်းထိန်၍နေသည်။ စမ်းချောင်းလေးကလဲ တ သွင်သွင်စီးဆင်း၍နေသည်။ စမ်းချောင်းလေး၏ တဖက်တချက် ဝဲယာတစ်လျှောက်မှာလဲ နှစ်ချို့သစ်ပင်ကြီးတွေက စမ်း ချောင်းလေး ကမ်းနဖူးနှင့် ပျမ်းမျှ (၁၀)ပေ (၁၅)ပေ၊ ပေ(၂၀)လောက်တို့တွင် အုံ့ဆိုင်းစွာဖြင့် ပေါက်၍နေသည်။ လေကလဲ တဖြူးဖြူးတိုက်နေတော့ ဒီနေရာလေးသည် အတော်ပင် သာယာလှပေသည်။

ဇေယျာစိုးတစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်၏ သာယာမှုကိုခံစားနေစဉ်မှာပင် သူ၏ခေါင်းတဲ့တဲ့တွင် မဝင်းမေက မတ်တပ်ရပ်၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက အောက်ကနေ ပင့်ကြည့် လိုက်တော့ သူမက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ သူမ၏ရွှေရင်အစုံသည်လည်း အောက်ခံပါဟန်မတူကြောင်း သတိထားမိလိုက်သည်။ သူမ၏ ပေါင်တံကြီးတွေကလဲ တုတ် တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြင့် ဖြစ်ကာ စောစောက မြင်းကုန်းနှီးမှာ ချိတ် ထားသော အထုတ်တထုတ်ကို သူမ၏ လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲ ထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ““ကိုဇေယျာစိုး ဘိုက်မဆာဘူးလား ကျမတော့ ဆာရင်စားဖို့ ခေါပုတ်တွေယူလာတယ်။ စားဖူးတယ်မဟုတ်လား ရော့သကြားနဲ့ တို့စား စားမိယင်စွဲသွားတာချည်းဘဲ ကောင်းတယ် မဟုတ်လား”” မဝင်းမေသည် ပြောပြောဆိုဆို ခေါပုတ်ထုတ်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး သူမသည် မြက်ခင်းပေါ်လှဲ၍ ချလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား စကားမပြောမိကြတော့ချေ။

ဒါပေမဲ့ ခဏနေတော့ ပလုတ်ပလောင်း စားနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး .. ““ကိုဇေယျာစိုး ရှင်နော် တချိန်ကျရင် ဒီတောအုပ် ထဲမှာ ကျမနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီး ဘာမှ အကျိုးအမြတ် မရှိဘဲ အချိန်ကုန်ပြီး ပြန်သွားရတာလို့ တွေးပြီး နောင်တရနေချင်သလား”” ““အို ဘယ်ရချင်ပါ့မလဲဗျာ ..”” ဇေယျာစိုးက ပြောလိုက်ရင်း ငေါက်ကနဲထထိုင် ကာ သူမကို စိုက်၍ကြည့်မိသည်။ မဝင်းမေက တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း .. ““ရှင် စိတ်ဝင်စားရင် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက် ပါ။ ကျမလဲချွတ်လိုက်မယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ် ရှင်ကျမကို အထင်တော့မသေးလိုက်နဲ့ ကျမက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမား နောက်ပြီး ခေတ်ပညာတတ်တစ်ယောက်။ ကျမက ယောက်ျားတွေကြားမှာ ယောက်ျားတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီးလုပ်နေရတာ။ ရှင့်ကို မြင်မြင်ချင်းဘဲ ကျမစိတ်ထဲမှာ ဆန္ဒတွေ တားဆီးလို့ မရတော့ဘူး။ ဒါကြောင့် ညီမလေးကို ပထုတ် လိုက်တာ ရှင်သဘောမတူလဲကျမကတော့ အတင်းကြံမလို့ဘဲ အခုတော့ အဆင်ပြေသွားတာပေါ့”” မဝင်းမေသည် စကားလဲပြော အင်းကျီကို ကျယ်သီး တွေဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်သည်။

သူမ၏ ညီမလို မဟုတ်ဘဲ အသားရေက နီစပ်စပ်ဖြင့်ဖြစ်သည်။ မို့မို့တင်းတင်းဖြင့် နို့နှစ်လုံးဟာလဲ လရဲ့အလင်းရောင်ကြောင့် တောက်ပဝင်းပြောင်၍နေသည်။ နို့သီးခေါင်း တွေက လက်သန်းတဆစ်လောက်ရှိပြီး အောက်ကို ငိုက်၍ နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ညိုရောင်သန်းနေသည်။ ပိတုန်းနှစ်ကောင် ကြာငုံပေါ်နားနေသလိုပင်ဖြစ်သည်။ ဇေယျာစိုးက တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ သူ၏ ကိုယ်ပေါ် မှ အင်းကျီတွေ ချွတ်ချလိုက်တော့ ကြွက်သားအဖုအထစ် များဖြင့် ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် သေချာစိုက်ကြည့်နေယင်း သူမ၏ ဘောင်းဘီချိတ်ကို ဖြုတ် ကာ ဇစ်ကိုဆွဲ၍ချလိုက်သည်။ ဟ သွားသော ဘောင်းဘီဇစ်ကြားမှ သန်မာသောစောက်မွှေးမဲမဲများသည်အခွေလိုက် ထွက်ပေါ်၍လာသည်။

မဝင်းမေကတော့ ခပ်စောစောပင် ဘောင်းဘီကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချ လိုက်သည်။ အတွင်းခံဝတ်မထားသောကြောင့် ဘောင်းဘီ ကျွတ်ထွက်သွားလျှင်ပင် သူမ၏ တကိုယ်လုံးသည် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်၍သွားရလေသည်။ ကြီးမားတောင့်တင်းပြီး ဖြောင့်စင်းလှသော သူမ၏ ပေါင်တံကြီးများက လရောင်အောက်တွင် ပုဇွန်ဆီရောင် ထ၍နေသည်။ သူမချွတ်ပြီးသွားသည်နှင့် ဇေယျာစိုးဆီသို့ လှလှပပလှမ်း၍လာပြီး ဘောင်းဘီကို ဝိုင်း၍ချွတ်ပေးသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမ၏ နို့သီးတွကို လှမ်းပြီး ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ပျော့အိနွေးထွေးလှသော အထိအတွေ့ကြောင့် ဇေယျာစိုး၏ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမက်ခိုးတွေ တက်လာတော့သည်။ ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မတ်တပ်ရပ်လျှက်မှ တယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ မျက်ခင်းပေါ်သို့ ထိုင်ချ လိုက်ကြသည်။

ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းတွေက မဝင်းမေ၏ နှုတ်ခမ်းများကိုမော့၍ စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာတော့ ချက်ခြင်း ပင် မဝင်းမေက တုံ့ပြန်ကာ ဇေယျာစိုး၏ နှုတ်ခမ်းများကိုပြန်လှန်၍ စုပ်နမ်းပေးလေသည်။ ရမက်ဇောတွေတက်နေသော ကျမတို့နှစ်ယောက် မြက်ခင်းပေါ်ကို အကျနပင် ယှဉ်တွဲ၍ လှဲချလိုက်မိပါတယ်။ ကျမတို့နှစ်ယောက်ဟာ ရင်ချင်းအပ်ရက် ဆီးစပ်ချင်းထိရက် ပေါင်ချင်းထိရက်ဖြစ်ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမရဲ့ ကော့ထောင်နေတဲ့ နို့သီး ခေါင်းလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီး စို့ပေးတယ်။ တော်တော်သန် တဲ့ လူဘဲရှင်။ ““အိုး .. ဟင့် ..အင့် .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုး ..ရယ် စို့စမ်းပါ .. ကျမနို့သီးကို ကောင်း ကောင်းစို့ပေးစမ်းပါ။ ဟင်းဟင်း ကောင်းတယ် .. ကောင်း တယ် .. နို့စို့ပေးတာ သိပ်ခံလို့ ကောင်းတာဘဲ .. ဟင့်.. ဟင့် .. ဟင့် ..”” သူကနို့စို့ပေးရုံတင်မဟုတ်ဘဲ နို့သီးတဝိုက်ကိုလဲလျှာနဲ့ ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ရက်ပေးလိုက်သေးတယ်။

အဲဒီလိုရက်လိုက်တဲ့အခါများ ကျမဟာ မျက်ချင်းပေါ်ကနေ ကော့ပျံကြွတက်သွားရတာဘဲ စိတ်တွေကလဲ အရမ်းကို ထကြွလို့ရွလာရပါတယ်။ နို့သီးနှစ်ခုကို တလှည့်စီစို့ပေး ရက်ပေးပြီးတဲ့ နောက် ဇေယျာစိုးရဲ့ ပါးစပ်ဟာ အောက်ဖက်ကို တစတစ ရွေ့ လျှားလာပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဗိုက်သားပျော့ပျော့ အိအိ ချပ် ချပ်လေးတစ်လျှောက်အသာရက်ပေး စုပ်ပေးရင်း ရွေ့လျှား လာလိုက်တာ ကျမရဲ့ ဘိုက်သားပြင်လေးပေါ်မှာ သူရက် ပေးထားလို့ တံတွေးလေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လို့နေပါတယ်။ တဖြေးဖြေးအောက်ဖက်ကို ရွေ့ဆင်းလာတဲ့ ဇေယျာ စိုးရဲ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ချက်ပေါ်ကနေ ဆီးခုန်ဖက်ကို ရွေ့ ဆင်းသွားပြီး တဖြေးဖြေး သူ့ပါးစပ်ဟာ ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ် နဲ့ နီးသထက်နီးစပ်လာရပါပြီရှင်။

ကျမဟာ အလိုးခံရတာကို သဘောကျသလို စောက်ပတ်ရက်ပေးတာကိုလဲ အရမ်းကြိုက်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ““အား .. ဟင်းဟင်း .. ကိုစိုးရာ ဟုတ်ပြီ .. ဟုတ်ပြီ .. ဟင်းဟင်း .. ကျမစိတ်တွေ အ၇မ်းထလာ ပြီ နော် .. အို အို. ရက် .. ရက်ပါတော့ .. ကျမ စောက် ဖုတ်ကို ထိုးထဲ့ပြီး ရက်လိုက်စမ်းပါ”” ဆီးစပ်တစ်လျှောက် တဖြေးဖြေး ရွေ့ဆင်းလာနေတာကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ ကျမက အငမ်းမရ ထုတ်ဖေါ် ပြောလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီလိုပြောလိုက်တဲ့အခိုက်မှာဘဲ ကျမရဲ့ စောက် ပတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေက အတော်ကြီးကို စိမ့်ထွက် လာပါတယ်ရှင်။ ဘယ်လောက်များသလဲဆိုရင် အရည်တချို့ ဟာ အပြင်လျှံထွက်ပြီး ဖင်ခေါင်းတစ်လျှောက် စီးကျသွားတဲ့ အထိပါဘဲရှင်။ ဟော .. သူ့ပါးစပ်က ကျမစောက်ပတ်နားကို ရောက်လာပြီး ရက်တော့ရက်မပေးသေးပါဘူး .. ““ကျမဟာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ကျမစောက်ပတ် ထိမိ အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိတယ်။

အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ် ပေးသလိုမျိုးပေါ့ ။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ ဖေါင်းပြီး စောက်စေ့လေး လဲမာကြောထောင်ကြွလို့တက်နေပါပြီ။ အရမ်း အရမ်း ခံချင် နေတာ။ အစုပ်ခံချင်နေတာ။ ဟုတ်တယ် မနေနိုင်တော့ဘူး။ ““ရက်ပေးပါ ကိုစိုးရယ် ကျမစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးစမ်းပါရှင်။ ကျမ မနေနိုင်လွန်းလို့ပါ””ကျမက ထပ်ပြီး လော်ဆော်တိုက်တွန်းလိုက်မိ ပြန် ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကတော့ တကယ်ပါဘဲရှင်။ မရက်ခင် အဖုတ်ကို အရင်ဖြဲကြည့်နေတော့တယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျကျနနကိုင်ပြီး အသေအချာကို ဖြဲ ကြည့်နေတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ဟာ နီရဲပြဲအာပြီးနေမှာပါ ဘဲ ..။

ကိုယ့်ပေါင်ကြားကိုယ် ငုံ့မကြည့်နိုင်တာကြောင့် အဖုတ်ရဲ့အနေအထား ဘယ်လိုလဲဆိုတာကိုတော့ ကျမ အသေအချာ မသိဘူးပေါ့ရှင်။ စိတ်ကူးနဲ့ဘဲ မှန်းဆကြည့်ရတာပါ။ အဲသလိုဖြဲကြည့်ပြီးမှ သူ့ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်ပေါ် ကျကျနနအုပ်ပြီး မရွံမရှာစုပ်နမ်းတယ်။ ““အောင်မလေး ..လေး .. ကိုစိုးရဲ့”” ကျမလေ တကိုယ်လုံးကို တုန်သွားရပြီး ငယ်သံပါ အောင်အော်ပစ်လိုက်မိပါတယ်။ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောပါနဲ့တော့ ဘယ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့တေ့ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလိုမျိုး စုပ်ပေးတာကို သူ့ရှာကလည်း အဖုတ်ထဲကို ထိုးထဲ့ပြီး လှည့် ပတ်ကလိပေးသည်။ ရက်ပေးသည်။

ကျမ အသက်ရှူပြင်းတွေ ပြင်းလာတယ်။ ကျမရဲ့ ဝမ်းပျဉ်းသားပျော့ပျော့အိအိလေးဟာ ပိန်လိုက် ဖေါင်းလိုက် ကိုဖြစ်လို့ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းလဲ ကားလိုက် စုလိုက်နဲ့ဖြစ် နေရတယ်။ သူက ကျမစောက်ပတ်မှာ စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည် ကြည်တွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ရက်ပေးနေ ပြန်တယ်။ တကယ့်ကို ရက်ရက်ရောရော ရပ်ပေးနေတာ ကျမအဖို့ အရမ်းကိုငြိမ်ပြီး အရမ်းကို ကောင်းနေရတာပါဘဲ။ အဖုတ်ကိုရက်ပေး စုပ်ပေးတာထက် ပိုထိတာပေါ့ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကိုထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့သဘော ဖြစ် နေတာကိုး ..။

““အား ပါးပါး ဟင်း .. ထိုးစမ်းပါ ကိုစိုးရ ဟင့် မွှေပေးစမ်းပါ .. အား ကောင်းလိုက်တာ ဟင်းဟင်း .. ကျမ စောက်ပတ်ထဲကို ရှင့်လျှာကြီး အကုန်ဝင်အောင် ထိုး သွင်းပေးစမ်းပါ .. အား .. ကောင်းလှချည်လား ကိုစိုးရာ အမလေးလေး .. ဟုတ်ပီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး..ရှာထိုးပေးစမ်းပါ”” ကျမ ပါးစပ်ကလဲမရှက်နိုင်တော့ဘဲ တစ်တစ်ခွခွ ကြီးကို ပြောလိုက်မိသည်။ သူကလည်း ကျမစောက်ပတ်ကို ရှာနဲ့ အပီထိုးထိုး ပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေတာ အဖုတ်ထဲ သူ့လျှာတစ်ဆုံး တိုင် တိုးဝင်လာတဲ့အခါများ ကျမဟာ လည်ချောင်းထဲက ပါ တအင်အင် အသံတွေ ထွက်လာတဲ့အထိဖြစ်ရပါတယ်။

ကျမ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှအကြောအချင်အားလုံးမှာ သွေးတိုးအရမ်းမြန်ကုန်ပြီး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတယ်။ တကိုယ်လုံး ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံလို့ အကြီးအ ကျယ်ကို ပြီးလုနီးလာမှန်း ကျမရိပ်မိတယ်။ ကျမစောက်ပတ်ထဲကို ရက်ပေး လျှာနဲ့ အဖုတ် ခေါင်းထဲကို ထိုးပေးလုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ကျမက သူ့လီးကြီးကို ညာလက်နဲ့ လှမ်းဆုတ်လိုက်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး ပွတ် ပေးနေမိပါတယ်။ လက်ထဲမှ တဆုတ်တခဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီးက အားရစရာကောင်းလိုက်တာ ဒီလီးကြီးစောက်ပတ် ထဲကို ထိုးသွင်းပြီး လိုးတာကို ကျမ အရမ်းခံချင်လာတယ်။ လျှာနဲ့ထိုးပြီးသွင်းမှာထက် စောက်ပတ်ကိုလီးနဲ့ လိုးရင်းပြီးချင်လာတယ်။ ဟုတ်တယ် လီးနဲ့က ပိုပြီး အရသာကောင်းစေမှာ ..။

““ကိုစိုးရယ် .. ကျမကို လိုးပါတော့ရှင့်လီးကြီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပေးစမ်းပါ။ လုပ်ပါကိုစိုးရယ် ကျမကို လိုးပေးစမ်းပါရှင် .. ကျမ အပေါက်ထဲကို ရှင့်အ ချောင်းကြီး တအားကုန်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ။ ကျမ ခံချင်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပါကိုစိုးရယ် လိုးစမ်းပါရှင် ..”” ကျမက ထုတ်ဖေါ် တောင်းဆိုလိုက်မိပါတယ်။ အရမ်းကို လိုးချင်နေပြီကိုး ရှက်မနေတော့ပါဘူး ပြီးတော့ စိတ် တူ ကိုယ်တူ လိုးကြတာဘဲ။ ဇေယျာစိုးကလဲ ကျမလိုဘဲ ထန်နေတပါတယ်။ အ ဖုတ်ရက်ပေးတာကို ချက်ခြင်းရပ်ပြီး ကျမကိုယ်ပေါ် တက်ခွတယ်။

တက်ခွတယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမက သူ့လီးကို ဆွဲယူပြီး နီရဲပြဲလန်နေတဲ့သူ့လီးထိပ်ဖူးကြီးကို စောက်ရည်ကြည်တွေ နဲ့ စိုရွှဲမို့ဖေါင်းကြနေတဲ့ စောက်ဖုတ် အဝမှာ တေ့ပေး လိုက်ပါတယ်။ စိတ်က အရမ်းထနေတဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမကတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ ဖိချထိုးသွင်းလိုက်တာ တစ်ချက်တည်း နဲ့ သူ့လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်ထဲကို တနင့် တပိုးဝင်သွားတော့တာပါဘဲ။ သူ့လီးက မသေးပါဘူးရှင်။ ရှစ်လက်မသာသာလောက် ရှည်ပြီး ကျပ်လုံးလောက် ကိုတုတ်တာ ..။

တစ်ချက်တည်း အဆုံးဖိသွင်းလိုက်တော့ အဖုတ် ထဲမှာ စေးပိုင်တင်းကြပ်သွားတာဘဲ။ ဖိန်းရှိန်းပြီး ကြက်သီး ထသွားရအောင်လဲ ကောင်းတယ်။ ကျမပါးစပ်က ““အိုး .. ကျွတ်..ကျွတ်.. ကျွတ်”” လို့ စုပ်သပ်ညည်းလိုက်မိတယ်။ နာတာကြောင့် ညီးတာလား ကောင်းတာကြောင့် ညီးတာလား ကျမကိုယ် ကျမတောင်မခွဲခြားတတ်တော့ပါ ဘူး နာလဲနာ ကောင်းလဲအရမ်းကောင်းနေတာကိုး။ လီးအဆုံးဝင်သွားပြီးတာနဲ့ ဇေယျာစိုးဟာ ကျကို စပြီးလိုးပါတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ ခပ်ဖြေးဖြေး တချက်ခြင်း ညောင့် လိုးပေးတာ။ သူ့လီးအဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာတိုင်း ကျမက အိုး ကနဲ ဟင် ကနဲ ပါးစပ်က အသံထွက်မြည်တမ်းနေမိတယ်။ လီးထွက်သွားတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာတယ်။ ဝင်နေတဲ့လီးကို ထုတ်ယူတယ်။ နောက်ပြန်ထိုး သွင်းတယ်။

ထွက်လိုက် ဝင်လိုက် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့။ သူ့လီးက ရှစ်လက်မကျော်ကျော် ရှည်တာဆိုတော့ အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တဲ့အခါ သားအိမ်ကို ဒစ်ကြီးနဲ့ ထိထိ နေတယ်။ အဲဒီလိုသားအိမ်ထဲကို စိုက်ဝင် ထိမိတာကလဲ အောင့်အောင့်သွားပေမဲ့ အရသာတမျိုးထူးတယ်ရှင်။ အလိုး ခံရတိုင်းသားအိမ်ကို ထိတာမျိုးမှ မဟုတ်တာ။ လီးရှည်မှသာ သားအိမ်ထဲထိ စိုက်ဝင်တာ။ ဇေယျာစိုးရဲ့လီးကလဲ အလုံးက တော်တော်တုတ် တာမို့ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေကိုလဲ သိပ်သိပ် သည်းသည်းနဲ့ ပြည့်ပြည့်၀၀ ပွတ်တိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်တာကလဲ လမ်းကြောင်းမှန်တယ်။ အဝင်မှာရော အထွက်မှာရော လီး တန်လုံးပတ် အပေး့ိုင်းက ကျမစောက်စေ့ကို ကျကျနန ပွတ် တိုက်နေတယ်လေ။

ကျမဟာ တကယ့်ကို ရာနှုံးပြည့် ပြည့်ပြည့်၀၀ အလိုးခံနေရတာပါ။ မစို့မပို့ မဟုတ်ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့ နင့်နင့်ပိုးပိုးကြီးပေါ့။ ဒါကြောင့်လဲ ကျမဟာ တကိုယ်လုံးကို သူ့လက် ၀ ကွက်ပြီးပုံအပ်ထားလိုက်တာဘဲ။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်ချင်ရာ လုပ် လိုးချင်သလိုလိုးပေတော့။ ကျမစိတ်တွေ ပိုထန်လာသလို ကျမတို့ နှစ်ယောက် စလုံးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွဟာလဲ ပြင်းထန်လာပါတယ်။ သူက ညောင့်နေတာကနေ မြန်မြန်သွက်သွက်နဲ့ အားပြင်းပြင်းဆောင့်ပြီး လိုးလာပါတယ်။ ကျမကလဲ သူ့ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ အံကိုက်ဖြစ်အောင် အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။ အရှိန်နဲ့ဝင်လာတဲ့လီးကြီး အဖုတ်ထဲကို နက်နက် ရှိုင်း ရှိုင်း အဆုံးဝင်နိုင်အောင် ပေါင်ကိုဖြဲပေးတာမျိုးကိုလဲ အ ချိန်အဆမိမိလုပ်ပေးတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသံတွေ ကျမရဲ့ ညီးညူမြည်တမ်းသံတွေဟာ ပဲ့တင်ထပ်လို့နေပါတယ်။ ဒီအသံ တွေဘဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

လိုးနေကြတဲ့ အသံဗလံ တွေလဲ ပါတာပေါ့။ သူ့ဆီးစပ်နဲ့ ကျမဆီးစပ် ရိုက်မိကြတဲ့ အသံတွေက တဖတ်ဖတ် သူ့ဂွေးအုကြီးတွေ ကျမဖင်ဆုံကြီးကို ထိရိုက်မိ တဲ့ အသံကလဲ တပြတ်ပြတ် စောက်ရည်ကြည်တွေ အတော် ဘဲ စိုရွှဲနေတဲ့ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးချောင်း ကြီးက တရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ အသံက တဘွပ်ဘွပ်။ အဲဒီအသံပေါင်းစုံ ရောနှောပေါင်းစည်းထားတဲ့ ကာမ တေးသံသာက ကျမတို့ရဲ့ ကာမစပ်ယှက်ပွဲကြီးကို ပိုပြီး အသက်ဝင်စေပါတယ်။ ဒီအသံတွေကြားနေရတာကလဲ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် ပိုပြီး စိတ်ကြွစရာပေါ့။ ပိုပြီးအရသာတွေ့စရာပေါ့။

““ဘွပ် ဘွပ် .. ဖတ် .. ဘွပ် .. ဖွတ်..ဘွတ်”” ““အားပါး ရှီး .. ဆောင့် .. ဆောင့် ကျမကို တ အားဆောင့်လိုးစမ်းပါရှင် .. ဟင်း . ဟင်း .. ရှင့်လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး လအုပါ မြုပ်ဝင်သွားအောင် အားပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်စမ်းပါရှင် .. ခံလို့ ကောင်းလွန်းလို့ပါ”” ““ဘွတ်..ဘွတ်..”” ““အား ဟုတ်ပီ .. အဲလိုမျိုး .. အဲလိုမျိုး ဆောင့် သာဆောင့် . .အဖုတ်ကွဲချင်ကွဲပါစေ .. အမလေး.. ကောင်းလိုက်တာရှင် .. အား ..”” ကျမလေ အားပြင်းပြင်းနဲ့ ထိမိတဲ့ သူ့ဆောင့်ချက် တွေကို ရင်သိမ့်တုန်အောင် ခံရင်း တစ်ချီပြီး တချီ ဆက် တိုက်ကို ပြီးနေတာဘဲ။ တချို့ယောက်ျားတွေနဲ့ ဆိုရင် တချီကောင်းလောက်သာ ပြီးခဲ့တဲ့ ကျမ အခု ဇေယျာစိုးလိုးတာခံရတော့မှ ဆက် တိုက်ပြီးတဲ့အရသာကို တုန်ခါမောဟိုက်အောင် ခံစားနေရ ပါတယ်ရှင်။

ကျမလေးချီမြောက်ပြီးသွားတဲ့ အခါမှာ ဇေယျာစိုး ဟာလည်း တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူ အရမ်းမြန်လာတယ်။ ဇေယျာစိုးရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကလဲ ဘာကြမ်း သလဲ မမေးနဲ့။ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ စက်သနပ်ပစ်တာထက် တောင် မြန်နေသေးတယ်။ သူလဲ အရည်တွေထွက်ဖို့ နီးနေပြီဆိုတာ ကျမလဲသိတယ်။ ကျမကို လေးချီ ဆက်တိုက်ပြီးအောင် လိုးပေးနိုင် တဲ့သူ့လီးအစွမ်းတော့ ကျမ အရမ်းချီးမွမ်းမိပါတယ်။ သူ့အတွက်အရသာ ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင် တဲ့ ဆန္ဒကြောင့် ကျမဟာ သူ၏လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကို အသာလက်နဲ့ပတ်ကျော်ပြီး သူ့ဂွေးအုတွေကို ညာလက်နဲ့ အ သာလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသာဖွဖွလေး ဆုတ် နယ်ပေးတယ်။ ပွတ်ပေးတယ်။ ဒါဟာ ယောက်ျားတွေ သိပ်ကြိုက်တဲ့ လုပ်ဆောင်ပြုစုပေးမှုလေးတစ်ခုပေါ့။ ဇေယျာစိုးဟာ ပိုပြီး အရသာတွေ့သွားတာ သေချာ ပါတယ်။ အသက်ရှူပိုမြန်လာသလို ဆောင့်လိုးချက်တွေ ကလဲ ပိုအားကောင်းပြီး ပိုကြမ်းလာတယ်။ နောက်တော့ သူ့လီး ကြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ လှုပ်ရှားသွားတာကို ကျမသိရတယ်။

သူ့လရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့မယ်။ ““ကိုစိုး .. လရည်ထွက်ရင် ကျမစောက်ပတ်ထဲမှာ ဘဲ ပန်းထုတ်ပေးနော် အဖုတ်ထဲမှာလရည်တွေ ပြည့်လျှံ သွားအောင်ကို ပန်းထည့်ပေးပါ နော် .. နော် ..”” ကျမက ပါးစပ်ကလဲ ပြော စောက်ဖုတ်ကိုလဲ ညှစ် သူ့လီးကိုလဲ စုပ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာဘဲ သူပလီးထဲက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာပါလေရော။ ပူပူနွေးနွေး အရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန့်နှံ့သွားတာကို ကျမခံစားသိရှိလိုက်ရပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေကများလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့။ ပန်းထွက်လာ တာ မနဲဘူး စောက်ဖုတ်ထဲ ပြည့်ရုံမကဘူး အပြင်တောင် လျှံထွက်တယ်။ အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ အားကောင်းကောင်းနဲ့ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တာမို့ ကျမလဲ ငါးကြိမ်မြောက်ပြီးသွား ပါတော့တယ်။

အဲဒီငါးကြိမ်မြောက်ပြီးတာဟာလဲ တကယ့်ကိုထိတယ်။ တကိုယ်လုံး ခွေပျော့နုံးလျှသွားစေလောက်အောင် ကို ဖြစ်သွားရတာ။ စောက်ရည်တွေ ထွက်တာကလဲ အရမ်းဘဲလေ ..။ ဒီနောက်တော့ ဇေယျာစိုးလဲ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ လိုးပွဲကြီးက တစခန်းသတ်ပြီပေါ့။ သုတ်လွှတ်ပြီး မကြာခင်မှာဘဲ သူ့လီးက ပျော့ခွေ သွားတယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဖြုတ်ယူပြီး အသာဘေးကို လှိမ့်ဆင်းသွားတယ်။

ပက်လက် စင်းစင်းကြီးအိပ်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေတယ်။ သူက အ၇မ်းကိုမောဟိုက်သွားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုက် လှုပ်ရှားလိုးဆောင့်ပေးခဲ့ရတာကိုး ..။ ခဏကြာတော့ ကျမ နည်းနည်း အမောပြေသွား ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျမဟာ လှဲအိပ်နေရာကထပြီး သူ့ခြေရင်းဘက်ကိုသွားပါတယ်။ သုတ်ရည်တွေ စောက်ရည်တွေ ပေကျံနေတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ အသာစုပ်ပေးတယ်။ သန့်စင် သွားအောင်လည်း လျှာလေးနဲ့ အသာယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဇေယျာစိုးဟာ လီးစုပ်ပေး ယက်ပေးနေတဲ့ ကျမကို တချက်ပြုံးပြီးကြည့်တယ်။ နောက်တော့ မျက်စိကို အသာမှိတ်ပြီး ဇိမ်နဲ့ မှိန်းနေတယ်။ သူ့လီးကို သန့်သွားအောင် စုပ်ပေး ရက်ပေးပြီးတော့ ကျမက သူ့ဘေးမှာ အသာပြန်လှဲလျောင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရင် ခွင်ထဲမှာ ခေါင်းလေး တင်လို့ပေါ့။

ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာ လက်တဖက်နဲ့ သိုင်းဖက်တယ်။ ကျန်တဲ့လက်တဖက်ကတော့ ကျမ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ပေါ် အသာအုပ်ပြီးတင်လိုက် တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကို အသာညှစ်လိုက်တာ စောက်ဖုတ်ထဲက သုတ်ရည်နဲ့ စောက်ရည်ကြည်ရောနေ တာတွေ အပြင်ကို ယိုစီးကျလာတော့တာပါဘဲ။ ခဏလောက်နားနေကြပြီးတဲ့နောက် ဇေယျာစိုး ဟာ ကျမပါးစပ်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ တေ့ကပ်ပြီး စုပ်နမ်းပြန်တယ်။ ရှာကိုလဲ ကျမပါးစပ်ထဲထိုးထဲ့ပြီး ကလိတယ်။ ကျမက တုံ့ပြန်နမ်းပြီး သူ့လီးကို လက်နဲ့အသာကိုင် စမ်းကြည့်တော့ ဟော .. သူ့လီးကြီး မတ်တောင်နေတာ ပါဘဲလား။ ကျမဖြင့် ယုံတောင် မယုံချင်သလိုဘဲ ကျမ တွေ့ ဖူးသမျှယောက်ျားတွေကတော့ သုတ်လွှတ်ပြီးသွားရင် လီးလဲ ပျော့ လူလဲ နုံးခွေကျသွားတာပါဘဲ လီးပြန်တောင်လာတဲ့ လူ မတွေ့ဖူးသေးဘူး။

ဇေယျာစိုးရဲ့လီးကတော့ ခဏအနားယူပြီးတာနဲ့ ပြန်တောင်လာပြီး တောင်တာမှ မတ်ကိုနေတာ။ ကျမအဖို့ ကော်ပေါက်ဘဲပေါ့။ တစ်ချီဆက်ပြီး လိုးနိုင်တော့မှာကိုး။ ““ဟောတော့ .. ရှင့်လီးကြီး ပြန်တောင်လာပါ ရောလား..”” ကျမက အံ့သြဝမ်းသာစိတ်နဲ့ ရေရွတ်လိုက်မိတယ်။ ““ဟုတ်တယ် တောင်လာပြီ လီးတောင်တော့ ဆက် လိုးကြတာပေါ့ မဝင်းမေလဲ အလိုးခံနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား..”” ““ခံမယ် .. ဘာလို့ မခံနိုင်ရမှာလဲ ရှင်လိုးနိုင်တယ်ဆိုရင် ကျမကတော့ အဆင်သင့်ဘဲ ..”” ““ဟုတ်ပြီ .. ဒါဆိုရင် လေးဖက်ထောက်ပြီးကုန်းပေး..”” ““ရတယ် ..”” ကျမလဲ သူပြောသလို ချက်ချင်းကုန်းပေးလိုက်ပါ တယ်။ စောစောကလိုးထားတာကြောင့် ကျမအဖုတ်က အရည် ရွှမ်းပြီးသားပါ။

ကျမက လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးပြီးတဲ့အခါ ဇေယျာစိုးက ကျမဖင်ကြီးနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီး တော့ ကျမရဲ့ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ပေါ် ကို တံတွေးထွေးလိုက်ပါတယ်။ ““အို.. ဟင့် . ကိုစိုး ဘာလုပ်အုံးမလို့လဲဟင်”” ဖင်ပေါက်တဲ့တဲ့ တံတွေးထွေးချတာခံထားရတာကြောင့် ကျမ ခါးလေးတွန့်သွားပြီး ညုတုတုနဲ့ မေးလိုက်မိ ပါတယ်။ ဘာအတွက်နဲ့ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ ကျမသိပါတယ်။ ဖင်လိုးမလို့ဆိုတာကိုပေါ့။ ““မဝင်းမေ ဖင်ကြီးက ဖြူဖွေးအိပြီး အယ်နေတာ ဆိုတော့ ကျနော် ဖင်လိုးချင်လာလို့ပါ .. မဝင်းမေ ဖင်ခံမယ် မဟုတ်လား”” ““ရှင် လိုးချင်တယ်ဆိုရင်တော့ ကျမခံပါ့မယ် သိပ် တော့ မကြမ်းနဲ့နော် ရှင့်လီးကြီးက အရမ်းကြီးတာဘဲ တအားဆောင့်ရင် ကျမဖင်ကွဲသွားမှာပေါ့ ..”” ““စိတ်ချပါ မဝင်းမေရဲ့ နာအောင် ကျွန်တော် မလုပ် ပါဘူး အရသာတွေ့ပြီး ကောင်းကောင်းဘဲ လုပ်ပေးမှာပါ”” ပြောပြောဆိုဆို ဇေယျာစိုးက ကျမစအိုဝမှာ သူ့လီး ကိုထောက်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးတော့ ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ လီးက ထစ်ပြီးအထဲကို တိုးဝင်လာပါတယ်။ ““အား . ကျွတ်..ကျွတ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းရှင့် .. နာတယ် ..”” စအိုဝပြဲအာသွားတာကြောင့် ကျိန်းစပ်ပြီး နာကျင်လှလို့ ကျမညီးလိုက်မိပါတယ်။ ဖင်လိုးတဲ့အခါ လီးစသွင်းသွင်းချင်း နာတာကတော့ ထုံးစံပါဘဲ ကျမ နားလည်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ဒူးခေါင်းကို အားပြုပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို အသာကော့ပင့် ပေးထားလိုက်ပါ တယ်။ ဖင်လိုးခံဖူးတာကြောင့် ကျမဟာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဝင် အဆင်ပြေအောင် လမ်းကြောင်းပွင့် ပေးတတ်နေ ပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကလဲ သူ့လီးကြီးကို ဆက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်နဲ့ဘဲ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျမဖင်ထဲအဆုံးဝင်သွားပါလေရော။ အဲဒီတော့ ဇေယျာစိုးက ကျမရဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ် ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမဖင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဖိ ဆောင့် သွင်းလိုက်နဲ့ ကျမကို ကောင်းကောင်း ဖင်ဆော်နေပါတော့ တယ်။

နာတာကတော့ သိပ်ကို နာတယ်ရှင့်။ ကောင်းတာ ကလဲ အသဲခိုက်မတတ်ပါဘဲ။ ကျမဟာ တညီးညီး တအားအား အော်ဟစ် ညီး တွားရင်း ဇေယျာစိုးရဲ့ဖင်လိုးတာကို ခံနေပါတယ်။ သူဟာ ဖင်လိုးတဲ့အခါမှာလဲ လီးကို အဆုံးဖိဆောင့် သွင်းတယ်ရှင့်။ ဖင်လိုးခံရတာဟာ နာကျင်မှုနဲ့ မူတ ထူးကဲစွာ ကောင်းလှတဲ့ အရသာကို ရောပြန်းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ်မျိုးကို ခံစားနေရပါတယ်။ မကြာပါဘူး၊ကျမလဲ ရမက်စိတ်တွေ အရမ်းဝင် လာရပါတယ်။ နာတာကို အရေးမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေး၊ ဘယ်ညာဝှေ့ယမ်းလုပ်ပေးပါတယ်။ ဇေယျာစိုးကလဲ ကျမနို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းဆွဲလိုက် စောက်ပတ်ကိုထိုးနှိုက် ကလိလိုက်နဲ့ လီးကိုလည်း ကျမ ဖင် ပေါက်ထဲကို အားပြင်းပြင်းနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုး သွင်းနေပါတယ်။

ဖင်လိုးခံရမှုကြောင့် ကျမရဲ့ အဖုတ်ထဲက ယားလာပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားရပါတယ်။ ကျမ ဒုတိယအချီ အပြီးမှာ ဇေယျာစိုးလဲ ကျမဖင်ဆုံကြီးနောက်မှာ လှုပ်လှုပ် ခါခါနဲ့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်သွားပြီး ကျမ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲကို ပူနွေးပျစ်ခဲတဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်ပါတော့ တယ်ရှင် မြက်ခင်းပေါ်တွင် နှစ်ယောက်သား ဝမ်းလျှား မှောက်ရက်သား ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့သည် မှိန်း၍ နေကြသည်။ ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကတော့ သူမ၏ စအိုထဲ မှ မချွတ်သေးဘဲ တန်းလန်းကြီးဖြစ်သည်။ ခဏကြာတော့ ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ နားနားသို့ သူ၏ပါးစပ်ကို ကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ““မဝင်းမေ ကျနော့်တို့ဘေးက ခြုံစပ်မှာ ခင်မေ ရောက်နေတာကြာပြီ။ စောစောထဲက ကျနော်မြင်တယ်။ ကျ နော်နဲ့လက်တကမ်းဘဲ အဲဒါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”” မဝင်းမေက ချက်ခြင်း အဖြေမပေးသေးချေ။

သူမကို ပြောလိုက်သော ဇေယာျစိုးက ဘာကို ရည်ရွယ်သည် ဆိုတာကိုတော့ရိပ်မိလိုက်သည်။ ဒါ့အပြင် မဝင်းမေ၏ စိတ်ထဲ တွင်လဲ ညီအမနှစ်ယောက်အတူတူ အလိုးခံရရင်ကောင်း မည်ဟုစဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ““ရှင် သူ့ကို လိုးချင်လို့လား”” ပါးချင်းကပ်၍ တိုးတိုးလေးပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ““အင်း ..”” ““ဒါဆိုရင် လှမ်းဆွဲလိုက် ကျမကိုလဲ သူနဲ့တူတူ လိုးပေးရအုံးမှာနော် ..”” ““အင်းပါ ..”” ပြောပြီးသည်နှင့် ဇေယျာစိုးက မဝင်းမေ၏ ကျော ပြင်ပေါ်တွင် တပ်ရက်သားဖြစ်နေရာမှ ဘေးသို့ ရုတ်တရက် ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး တဆက်တည်း သူ၏ ကိုယ်လုံးကို ဘေးမှခြုံဆီသို့ တပတ်လှိမ့်လိုက်ကာ ခင်မေ၏ လက်ကိုဆောင့် ဆွဲလိုက်သည်။ ““အမလေး . အင့် ..”” ခင်မေဝင်း ကိုယ်လုံးလေးက ဇေယျာစိုး၏ ကိုယ်ပေါ် သို့ မှောက်ရက်သားကျ၍လာသည်။ ဇေယျာစိုးက သူမကို ဖက်ပြီး တပတ်မျှ မဝင်းမေဘေးသို့ လှိမ့်လိုက်ရာ ခင်မေက ဇေယျာစိုး၏ အောက်ဖက် မဝင်းမေ၏ ဘေးတွင် ပက်လက် လှန်ရက်သားဖြစ်သွားသည်နှင့် သူမကိုလက်ဖြင့် ဖိ၍ ဇေယျာ စိုးက ကြုံး၍ထလိုက်လေသည်။

ဒီအချိန်မှာပင် မဝင်းမေကလဲ ကြုံး၍ ထကာ ခင် မေကို ချုပ်နှောင်ပေးလိုက်သည်။ ““မလုပ်ကြပါနဲ့ ဖယ်ကြပါ သနားပါအုံး”” အမှန်တော့ လည်ဂျာစာအုပ်ပြန်ယူပြီး သူမတို့ နောက်သို့လိုက်လာသော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်း မေတို့ရှိရာသို့ စောစောကထဲက ရောက်နေခဲ့သည်ဖြစ်သည်။ လယ်ဂျာစာအုပ်က မဝင်းမေ၏ စိုက်ခင်းရှိ အိမ်တွင် သွား၍ ယူရခြင်းဖြစ်သဖြင့် ခရီးလည်းကျွမ်းပြီး မြင်းစီးလဲ ကျွမ်းသော ခင်မေအဖို့ သိပ်ပြီး မကြာလိုက်ချေ။ ခင်မေတစ်ယောက် စမ်းချောင်းလေးနား ရောက် လာပြီး မဝင်းမေ၏ မြင်းကို တွေ့သည်နှင့် အသာဆင်း၍ ကြည့်ရာ ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ နှစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်၍နေသည်ကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ တခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးပြီဖြစ်သော လီးအရသာကို သိနေပြီဖြစ်သော ခင်မေသည် ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ လိုးကြတာကို ကြည့်ပြီး မခံမရပ်နိုင်လောက်အောင်ပင် ကာမ စိတ်တွေကြွခဲ့ရသည်ဖြစ်သည်။

ဒါကြောင့်လဲ ခင်မေက မဝင်းမေတို့နှင့် အနီးဆုံး ခြံအကွယ်လေးဆီသို့ တိုးကပ်သွားပြီး အနီးကပ်ကာ အသေ အချာကြည့်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် မနေနိုင်လွန်းတော့သဖြင့် သူမ၏ စကပ်ကိုလှန် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး စောက်ခေင်းထဲသို့ လက်ညှိုး ထည့်၍ မဝင်းမေ အားရပါးရအလိုးခံနေသည်ကို ကြည့်ကာ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထုတ်ချီ သွင်းချီ လုပ်ရုံမျှ မက မွှေ၍ပင်ပေးခဲ့ပြီး တစ်ချီပင်ပြီးခဲ့ရသည်။ သူမ၏ အမကို လိုးနေသော ဇေယျာစိုး၏ လီးကြီးကိုလဲ ပြေးဆွဲ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးထဲ့ ချင်စိတ်တွေက တချိန်လုံးပြင်းပြ၍နေခဲ့ရသည်။ အခု တကယ်လုပ်တော့မည်ဆိုတော့လဲ အမဖြစ် သူ၏ရှေ့တွင်ဖြစ်နေတော့ ခင်မေခမျာ ထိတ်လန့်၍ နေရသည်။ အမဖြစ်သူက သူမကို ချုပ်ပေးထားစဉ်မှာပင် ဇေယျာစိုးက ခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ အား လုံးကို ချွတ်လိုက်ပေပြီ။

““ဟာ ခင်မေ စောက်ပတ်ကြီးက မို့ပြီး ဖေါင်းကားနေတာဘဲနော် လိုးလို့ သိပ်ကောင်းမှာဘဲ”” တနှာသံဖြင့် မဝင်းမေက ရီဝေစွာပြောသည်။ ““ဟာ ကောင်းတာပေါ့ မဝင်းမေရာ အမ စောက် ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းသလို ညီမ စောက်ဖုတ်ကလဲ လိုးရတာ အရသာသိပ်ရှိတာဘဲ”” ““ဟင် .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို့လား ”” မဝင်းမေက အံ့သြစွာပြောသည်။ ““လိုးဘူးတာပေါ့ .. ”” ““အို ”” ကနဲ ဖြစ်ကာ ခင်မေ တစ်ယောက် မျက်လုံးနှစ်လုံး စုံမှိတ်လိုက်သည်။ ““ဘယ်တုံးက လိုးလိုက်တာလဲ ကိုစိုးရ”” ““နေ့ခင်းကဘဲ သိပ်အရသာရှိတာဘဲ မဝင်းမေရာ”” ““ညီမလေး စောက်ဖုတ်ကို ကျမရက်ပေးမလို့ ကိုစိုးရ ..”” ““အေး .. ရက် ရက် ပြီးရင် မဝင်းမေကို လိုးပေးအုံးမယ် ..”” ““မ .. မ လုပ်ပါနဲ့ .. ဟင့် .. ဟင့် ..”” ဇေယျာစိုးနှင့် မဝင်းမေတို့ ရမက်ကြဖွယ်ရာ အပြန် အလှန်ပြောနေကြသည့်စကားသံများ အကြားတွင် ခင်မေ၏ တောင်းပန်သံလေးက ထွက်ပေါ်၍ လာသည်။

တွေ့ကြုံရတော့မည့် အဖြစ်ကို အလွန် ရှက်ကြောက် နေသော်လဲ မိမိ၏ စိတ်များ ပို၍ ထကြွကာ သောင်းကျန်း ၍ လာရသည်ကိုတော့ ခင်မေသည် သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည်။ ရက်ပေးခြင်းမခံရမှီကပင် စောက်ဖုတ်သည် ဖေါင်း၍ တက်လာကာ အရည်ကြည်များထွက်ကျ၍ လာရသည်။ သည်လို စိတ်လှုပ်ရှား ရမက်ဇော ထန်လာရ သည့် မိမိ၏ကိုယ်ကို ခင်မေသည် လတ်တလော မုန်းတီး မိသည်။ ရမက်ဇောမထရလေအောင်လဲ အတင်း ချိုးနှိမ် ထားရသည်။ ဒါပေမဲ့ မရနိုင်ပါ..။ ဒီအချိန်မှာဘဲ .. ““ကဲ .. ညီမလေး .. ဘာမှ ရှက်ကြောက်မနေနဲ့ တော့ အားလုံး အကြောင်းသိတွေ ဖြစ်နေကြပြီဘဲ .. လာ မမက ညီမလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးမယ်နော် ..”” ပြောပြောဆိုဆို မဝင်းမေသည် ခင်မေကို သူမ၏ အနားသို့ ဆွဲခေါ်ကာ ပက်လက်လှန်စေလျှက် ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးကို ထောင်စေလိုက်ရာ ခင်မေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီး သည် ပြဲဟသွားလေတော့ရာ အတွင်း သားနီနီရဲများကို မဝင်းမေသည် မြင်တွေ့လိုက်ရတော့၏။ ထိုအခါမှ မဝင်းမေသည် ခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို သူမက လေးဘက်ထောက်လျှက် စတင်ရက်ပေးလေ တော့သည်။

““ဟင်း .. ဟင်း.. ဟင်း .. မမ .. ဖြေးဖြေး.. အီး .. အား .. အိုး ..”” ခင်မေခမျာ စောက်ဖုတ် အရက်ခံရလေသော ကြောင့် သူမ၏ပါးစပ်မှ တအီးအီး တဟင်းဟင်းဖြင့် ညီးညူ နေရရှာလေသည်။ မဝင်းမေကလည်း အားရပါးရကို ရက်ပေး လေတော့ရာ မဝင်းမေသည် သူမကိုယ်ကို လေးဘက် ထောက်ကုန်းလျှက်ဖြစ်နေသည်ကို သတိမမူမိပေ။ ထိုအခါမှ ဇေယျာစိုးသည် မဝင်းမေက သူမ၏ ညီမ စောက်ဖုတ်ကို လေးဘက်ကုန်းလျှက် ရက်ပေးနေသဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးသည် နောက်သို့ ပြူးလျှက် ထွက်ပေါ်နေသည်ကိုကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မဝင်းမေ၏ နောက်မှ နေရယူကာ သူ၏ လီးထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်လေတော့ရာ …

““ပြွတ် … စွပ် ..”” ဟူသော မြည်သံဖြင့် လီးထိပ် ဖူးကြီးသည် မဝင်းမေ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင်သွားလေ တော့သည်။ ““အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ဖြေးဖြေးနော် .. နောက်ပြီး ညီမလေးခင်မေကိုလည်း လိုးပေးရအုန်းမှာ နော် .. တော်ကြာ အရမ်းပင်ပမ်းနေအုန်းမယ် ..”” ““စိတ်ချပါ .. ကျနော် ဖြေးဖြေးနဲ့ မှန်မှန်ဘဲ လိုးပေးပါမယ်..”” ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ဇေယျာစိုးသည် သူ၏ လီးတန် ကြီးကို မဝင်းမေ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တစ်ဆုံးတိုင် ထိုးသွင်း လိုက်လေတော့သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ အချက် (၅၀)လောက် သွင်းထုတ်လုပ်ပေးလိုက်ရာ မကြာမီမှာပင် ဇေယျာစိုး၏ လီးတန် ကြီးသည် တင်းမာလာပြီး သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်လိုက်ရ လေတော့သည်……ပြီးး။

 

Zawgyi

 

ပင္ပန္းေနအုန္းမယ္

ဒါ .. မဝင္းေမတို႔အိမ္ပါလားခင္ဗ်ာ”” ““ဟုတ္ပါတယ္ . ဟုတ္ပါတယ္ .. ဘာကိစၥရွိလို႔ ပါလဲ”” ““မဝင္းေမ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိပါတယ္ .. ခဏေလာက္ ေခၚေပးပါလားဗ်ာ”” ““မဝင္းေမ ခရီးထြက္ေနတယ္ကြဲ႕”” ““ကြၽန္ေတာ္က ဦးေနစိုးသား ေဇယ်ာစိုးပါ။ ဒီမွာေငြေၾကးစာရင္းေလးေတြရွင္းဖို႔ ေဖေဖလႊတ္လိုက္တာပါ”” ဒီေတာ့မွ အသက္(၅၀)ေလာက္ရွိေသာ ဦးေလးႀကီးသည္ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္၍ သြားရေလသည္။ ““ေအာ္ .. ဦးေနစိုးရဲ႕သားကိုး .. လာလာ အိမ္ ထဲဝင္ ဦးေလးတို႔ကလဲ လူစိမ္းဆိုေတာ့ ႐ုတ္တရက္ အဝင္ မခံရဲဘူးကြဲ႕ .. ဟဲ့ သမီးခင္ေမ ဧည့္သည္ အတြက္ ေရေႏြး နဲ႔အမဲေျခာက္ဖုတ္လုပ္ပါကြဲ႕”” ““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဒုကၡမရွာပါနဲ႔”” ““ဒါနဲ႔ ဘယ္မွာတည္းလဲကြဲ႕”” ““မတည္းရေသးပါဘူး ကြၽန္ေတာ္ခုမွေရာက္တာ”” ““ေဟ့ .. ဒါဆို ဒို႔အိမ္မွာဘဲေန အိမ္ကလဲက်ယ္ တယ္။ မင္းစိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္ေနလို႔ရပါတယ္။

တျခား သြားမတည္းရဘူးေနာ္”” ““ဟာ .. မဟုတ္တာ အားနာစရာႀကီး ကြၽန္ေတာ္အျပင္မွာဘဲ တည္းပါရေစ”” ““ဒီမွာ မင္းအေဖနဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔က အင္မတန္ရင္းႏွီး တာကလား ဒီေတာ့ မင္းက က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းေအာင္ ေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ကြယ္ မင္းအေဖရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကလဲ ဒို႔အေပၚမွာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ႀကဳံႀကိဳက္တုံး ျပဳစုပါရေစ ကြယ္”” ““ေကာင္းပါၿပီ ခင္ဗ်ာ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ့ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြေတြ မလုပ္နဲ႔ေနာ္”” အဖိုးႀကီးႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးတို႔ စကားေျပာေနၾကစဥ္မွာပင္ အသားလတ္လတ္ လူလုံးေတာင့္ေတာင့္အသက္ (၁၆)ႏွစ္ေလာက္ရွိေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လင္ဗန္းထဲတြင္ လဘက္ရည္ခရားႏွင့္ စားစရာမ်ား ထည့္ၿပီး လက္မွကိုင္ကာ အဖိုးႀကီးေရွ႕မွ ယို႔ယို႔ေလးျဖတ္၍ ေလွ်ာက္လာသည္။

ၿပီးေတာ့ ေဇယ်ာစိုး၏ ေရွ႕တြင္ စားစရာမ်ား ခ်၍ ေပးလိုက္သည္။ အဖိုးႀကီးကတၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ ၾကည့္ေနယင္း .. ““ဒါ မဝင္းေမရဲ႕ညီမ ခင္ေမဘဲကြဲ႕ မွတ္ထား ဒါ ညီးအကိုလိုသေဘာထား တို႔ေဖါက္သယ္ ဦးေနစိုးရဲ႕ သား ေဇယ်ာစိုးတဲ့ နင့္အမ မလာမခ်င္း ဒို႔အိမ္မွာေနမွာ အစစ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ကေလး”” ေကာင္မေလးက ေဇယ်ာစိုးကို မရဲတရဲၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္၍ျပသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်ာကနဲလွည့္ထြက္သြား ေတာ့သည္။ ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမ၏ ေနာက္ပိုင္းကို အသာခိုး၍ ၾကည့္သည္။ လုံးက်စ္ေနေသာ တင္သားေလးေတြက မလႈပ္ ခ်င္လႈပ္ခ်င္နဲ႔ ခါသြားတာေတြ႕လိုက္ရသည့္အတြက္ ေဇယ်ာ စိုး၏ စိတ္ထဲ မေၾကမခ်မ္းေလးျဖစ္သြားရသည္။ ““မဝင္းေမကေတာ့ ၾကာလိမ့္မယ္ကြဲ႕ အနဲဆုံး တပတ္ေလာက္ၾကာမယ္”” ““ဘယ္ကိုသြားတာလဲ ဦးေလး .. ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာရေအာင္”” ““လိေမၼာ္စိုက္ခင္းေတြ လိုက္ၾကည့္ေနတာကြဲ႕ .. ၿခံေတြအသစ္တိုးထားတာရွိတယ္ေလ။

အေဒၚနဲ႔ သြားဆိုလဲ မရဘူးကြယ္။ ပညာေလးက တတ္ေတာ့ မိဘကိုေတာင္ မ႐ို ေသခ်င္ဘူး။ အသက္ကလဲ အစိတ္ရွိေနၿပီ အိမ္ေထာင္ျပဳ ပါလို႔ေျပာလို႔လဲ မရ။ က်ဳပ္က စိတ္မခ်ႏိုင္ျဖစ္ေနတာ။ ခက္ပါ တယ္ကြယ္”” ““ဒီလိုလဲဘယ္ဟုတ္မလဲ ဦးေလးရာ သူလြတ္လြတ္ လပ္လပ္ေနခ်င္လို႔ျဖစ္မွာေပါ့”” ““အငယ္မ ခင္ေမက်ေတာ့လဲ တမ်ိဳးကြဲ႕ သူ႔အမလို ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေတာ့မရွိဘူး အိမ္ထဲမွာဘဲ ကုတ္ေန တယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္နဲ႔ဘဲ အခု (၉)တန္းေအာင္ထားၿပီေလ”” ““ဦးေလး ဒါနဲ႔ မဝင္းေမဆီ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္သြားလို႔မရဘူးလား စိုက္ခင္းေတြလဲ ၾကည့္ရင္းေပါ့ ..”” ““မလြယ္ဘူးကြဲ႕ ခရီးက သိပ္ၾကမ္းတယ္ ျမင္းေရာ စီးတတ္လား”” ““နဲနဲပါးပါးေတာ့ စီးတတ္ပါတယ္ ဦးေလးရ””

““ေအး ဒီခရီးက ျမင္းနဲ႔သြားရမွာ ဒီကေန ကားတတန္ ေျခက်င္တတန္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး ျမင္းနဲ႔ခရီးဆက္မွ ေရာက္မွာ..”” ““ရပါတယ္ ဦးေလးရာ မဝင္းေမလို မိန္းခေလးေတာင္ သြားႏိုင္တာဘဲ ေနာက္ၿပီး ဗဟုသုတလဲရတာေပါ့ ဒီလိုႀကီးေတာ့ ထိုင္ေစာင့္မေနခ်င္ဘူး”” ““ေအး ဒါဆိုလဲ ခင္ေမကို လမ္းျပခိုင္းမယ္ သတိနဲ႔ သြားၾကေပါ့ က်ဳပ္က က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္းလို႔ ႏို႔မို႔ယင္ လိုက္ပို႔ပါတယ္ ကြယ္ မနက္ဖန္ မနက္ စထြက္ၾကေပါ့”” ““ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး . ခရီးတေလွ်ာက္လုံးေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ရွိခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ ျမင္းငွားေသာေနရာေရာက္ေတာ့ ပထမဆုံး အ ဆင္မေျပမႈျဖင့္ ဆုံဆည္းရသည္။ ငွားမဲ့ျမင္းက တေကာင္ သာရွိသည္။

ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမကို တေယာက္တလဲစီးဖို႔ ေျပာေတာ့ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ရွာသည္။ ျမင္းငွားေသာေနရာမွာပင္ ေရမိုးခ်ိဳး၍ စားေသာက္ၿပီး ခရီးေထာက္နားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ ခရီးဆက္၍ထြက္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။ ခင္ေမက ေစာေစာတုံးကလို ထဘီတိုတိုျဖင့္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ စကပ္နီညိဳေလးကို ဝတ္၍ထားသည္မွာ အေတာ္ပင္ ၾကည့္လို႔ေကာင္းလွသည္။ ျမင္းနဲ႔ထြက္လာၿပီး တနာရီေလာက္လဲ လမ္းေလွ်ာက္ လိုက္ေရာ ေဇယ်ာစိုးတစ္ေယာက္ အက်င့္မရွိ၍ အေတာ္ပင္ ေမာ၍လာသည္။ ဒါကိုသိေသာ ခင္ေမက ျမင္း ေပၚမွဆင္းေပးေပမဲ့ သူမကိုလမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းၿပီး ျမင္းေပၚကို ေဇယ်ာစိုးက တက္စီးရန္ကိုေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက မစီးရက္ ျဖစ္ေနရသည္။ သူစီး ငါစီးျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ႏွစ္ေယာက္စလုံး စီးျဖစ္သြားၾကသည္။ ကြၽမ္းက်င္သူမို႔ ခင္ေမက ေရွ႕စီးသည္။ ခရီးက တ ေျဖးေျဖးျဖင့္ ၾကမ္း၍လာသည္။ သစ္ပင္ေတြကအုပ္ဆိုင္း၍ ေနၿပီးလူသြားလူလာလဲမရွိေပ။

““လမ္းက အရမ္းလူရွင္းတယ္ေနာ္”” ““ဒါျဖတ္လမ္းအကိုရဲ႕ လမ္းၾကမ္းတယ္။ လူေတြက လမ္းေကာင္းဘဲသြားတာမ်ားတယ္။”” ျမင္းကဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ ပုံမွန္ေျပးေနရာမွ ကဆုန္ခ်၍ေပးေတာ့သည္။ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသာ ေဇယ်ာစိုးက အထိတ္တ လန႔္ျဖင့္ ခင္ေမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္၍ထားသည္။ အတန္ၾကာလို႔ ျမင္းကေမာၿပီး ရပ္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ထားဆဲျဖစ္သည္။ ေဇယ်ာစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆက္လက္၍ ဖက္ ထားတာျဖစ္ၿပီး အဖက္ခံထားရေသာ ေကာင္မေလးကေတာ့ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြကို ေအာက္သို႔တြန္း၍ ခ်ေပးသည္။ သည္လိုမလုပ္၍လဲမျဖစ္ေခ်။ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြက သူမ၏ ႏို႔အုံေတြေပၚတြင္ ဖိ၍ထားသည္။ ျမင္းႏွင့္ဆက္ၿပီး ခရီးႏွင္လာေသာ္လဲ တခ်က္တခ်က္ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဇယ်ာစိုး၏ လက္ေတြက သူမ၏ ႏို႔ေတြကို သြား၍ သြား၍ ထိမိသည္။

ေဇယ်ာစိုးသည္ သာယာ သလိုျဖစ္မိျခင္းေၾကာင့္လက္ကို မဖယ္ေတာ့ဘဲ အသာေလး ႏို႔ေပၚတင္ထားလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးကလဲ ဖယ္မခ် ေတာ့ေခ်။ ေဇယ်ာစိုးက အားတက္လာၿပီး အင္းက်ီပါးပါးေလးေပၚက ျမင္ေနရေသာ ေဘာလီေလးကိုဘဲ အားမလိုအားမရျဖင့္ မသိမသာေလး ပြတ္၍ေပးေနသည္။ မသိမသာဆိုေပမဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့ သိပုံရ သည္။ အသံကေတာ့ တခ်က္မွ မထြက္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေဇယ်ာစိုးက ရဲရဲတင္းတင္းျဖင့္ ႏို႔အုံေလးကို လက္ဝါးနဲ႔အုပ္ ၿပီး ညႇပ္ေပးေသာအခါ ေကာင္မေလးက တခါႏွစ္ခါေတာ့ ဖယ္၍ခ်သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုင္ခြင့္ျပဳထားလိုက္သည္။ ေဇယ်ာစိုးက ခဏၾကာ စိတ္တိုင္းက် ဖ်စ္ညႇစ္ေပး ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏ အင္းက်ီအေရွ႕ က်ယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္၍ ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ အင္းက်ီရင္ဘတ္ပြင့္သြားသည့္အတြက္ ေကာင္မေလး၏ ပုခုံးသားလတ္လတ္ေလးမ်ားသည္ ေစာလွ်င္စြာ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ေဇယ်ာစိုးက လက္တဖက္ျဖင့္ သူမ၏ခါးကို ဖက္ လွ်က္ က်န္လက္တဖက္ျဖင့္ ေနာက္ကေန အင္းက်ီကို လွန္ ၿပီး ေဘာ္လီအင္းက်ီခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္သည္။

ဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ေမသည္ တုန္တုန္ရီရီေလး ျဖင့္ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ရာမွာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို တဖက္စီ ေျမႇာက္ ေပးတာတို႔ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးတာတို႔ျဖင့္ ကူညီရွာသည္။ ဟင္းလင္းပြင့္သြားသည္ႏွင့္ သူမရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ပြတ္ရင္း ႏို႔ကို ထိကိုင္မိတာနဲ႔ ဂ႐ုတစိုက္ညင္သာစြာ နယ္ေပးလိုက္သည္။ အပ်ိဳစင္ အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးမို႔ ဆိုရမလား။ အခုမွ အပ်ိဳေဖၚဝင္စဆိုေတာ့ တင္းၿပီး ေရွ႕သို႔ခြၽန္ထြက္ကာ အခြံမႏႊာ ရေသးတဲ့ ကြမ္းသီးတစ္လုံးစာေလာက္ေတာ့ရွိသည္။ အပ်ိဳႀကီးေတြရဲ႕ ႏို႔နဲ႔မတူဘဲ တကယ့္ကို လတ္ဆတ္ သည္။ အရသာပင္ ေပ်ာ့အိေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ႏို႔ကို ဆုတ္ရင္းျဖင့္ ေနာက္ကေနဂုတ္ကို နမ္းစုတ္ေပးပါသည္။ ေဇယ်ာ စိုးသည္ သူမ၏ ဂုတ္တြင္သာမက လက္ျပင္ေတြ ေသြးေခ်ဥေအာင္ပင္ နမ္းစုပ္ေပးမိသည္။ ခင္ေမကေတာ့ ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို ႏိုင္ေအာင္ မကိုင္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ငွက္ဖ်ားတက္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေန သည္။

ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုရေအာင္ ရွာၿပီး လက္ညႇိဳးလက္မၾကားတြင္ ေခ်ေပး ေနမိသည္။ ႏို႔ေလးေတြကို မျမင္ရလို႔ အားမရေပမဲ့လဲ ဒီ ေလာက္ရတာကိုပင္ ေဇယ်ာစိုးက ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ၏ ဝမ္းဘိုက္သားေလးကို ရွပ္ကိုင္၍ မထိတထိေလး ဖ်စ္၍ေပးေတာ့ရာ ေကာင္မေလး တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေမႊးညႇင္းေတြထ၍လာရသည္။ လက္က တစထက္ တစ ေအာက္ကိုဆင္းသြားရင္း သူမ၏ စကပ္ခ်ိတ္ေလးကို ျဖဳတ္ကာ ေစာက္ပတ္ေလးဆီသို႔ လွမ္းလိုက္သည္။ အေမႊးေလးေတြက ေပါက္ကာစ ႏုႏုတိုတိုေလးေတြျဖစ္သည္။ စကပ္ေအာက္မွာ ဘာမွ ဝတ္မထားေတာ့ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းကို လက္ျဖင့္ အသာေလးေလွ်ာက္၍ ဆြဲေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္မလက္ခလယ္တို႔ျဖင့္ ဟလိုက္ရင္း လက္ညႇိဳးကို အသာေလး သြင္းေပးလိုက္သည္။

သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးသည္ ေျခာက္ေသြ႕၍ ကပ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ရွာၿပီးကလိေပးေတာ့မွ အရည္ေလးေတြ တစိမ့္စိမ့္ဆင္း လာသည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ရွက္လို႔လားမသိ ေခါင္းငုံ႔ရင္း ျမင္းကိုသာ ဇြတ္ႏွင္၍ေနသည္။ လက္လဲဝင္လို႔ရေရာ ေဇယ်ာစိုးက ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ သူ၏ လက္ညႇိဳးကို သြင္းလိုက္ထုတ္ လိုက္ျဖင့္လုပ္၍ေပးေနသည္။ နာရင္လန႔္သြားၿပီ မေကာင္း တာေၾကာင့္ ေျဖးေျဖးေလး ေမႊ၍ေပးေနမိသည္။ သူမ၏ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အျပင္ကိုပင္ လက္တဆစ္ေလာက္စြန္းထြက္၍ေနသည္။ ေဇယ်ာစိုးက လက္နဲ႔ကလိေပးတာ ၾကာလာေတာ့ ေကာင္မေလးက သိပ္ၿပီးအားရဟန္မတူေတာ့ေခ်။ မပီမသ လည္ေခ်ာင္းသံေလးေတြ ထြက္လို႔လာသည္။ စကားေတာ့ သိပ္ၿပီးေျပာရဲပုံမရေသးေခ်။

ေဇယ်ာ စိုးသည္ သူမ၏ ဖင္လုံးလုံး က်စ္က်စ္ေလးကို ေအာက္ကေန ႏႈိက္ၿပီး ဆုတ္နယ္ေပးေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာ သြားၿပီးမွ .. ““ညီမ ျမင္းကို ခဏရပ္လိုက္”” သူမက ျမင္းကိုရပ္လိုက္လွ်င္ ေဇယ်ာစိုးက ျမင္း ေပၚမွ ခုခန္၍ဆင္းလိုက္ၿပီး သူမကိုပါ ျမင္းေပၚမွ ေပြ႕၍ ခ် လိုက္ရာ အားလြန္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဖင္ ထိုင္ရက္က်သြားၾကေလသည္။ ေျမျပင္ေပၚသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးက ခ်က္ ျခင္းပင္ သူမကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲ၍လွဲ႔လိုက္သည္။ ေကာင္မေလးက သူ႔ကိုမၾကည့္ရဲဘဲ မ်က္ႏွာေလးကို ငုံ႔၍ ထားသျဖင့္ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲ၍ ေမာ့လိုက္ကာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ယုယုယယ ေလး စုပ္ေပးလိုက္သည္။

သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေလတိုးခံရေသာႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္မ်ားႏွယ္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ သူမကို အနမ္းျဖင့္ ညႇိဳ႕ယူေနတုံးမွာပင္ ေဇယ်ာစိုး၏ လက္တဖက္က ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး အျပင္မထြက္ရသျဖင့္ ေဒါသတႀကီးပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဂုတ္ကေနကိုင္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။လီးႀကီးသည္ ခ်စ္ခ်စ္ ေတာက္ပူေႏြးေနၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနလွ်က္ မွ ေဇယ်ာစိုးက သူ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ေကာင္မေလး အား ခြ၍ ကားကာ ဆန႔္တန္းလိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့ ေကာင္ မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုလည္း သူ၏ေပါင္ရင္းတြင္ တဖက္ တခ်က္ဆန႔္တန္း၍တင္ကာ သူ၏ခါးကို ခြေစလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာင္မေလးကို ခါးမွဆြဲယူကာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ လီးထိပ္ဖူးကို အသာ ေလး ထိုးထဲ့လိုက္သည္။ ေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မဲ့၍ သြားသည္။ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွေခ်။ ““ညိမ ..အကို႔ကိုဖက္ .. မရွက္ပါနဲ႔ကြယ္”” သူမကေဇယ်ာစိုး၏ ပုခုံးေပၚေမးတင္ရင္း ႐ြ႐ြေလး ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေဇယ်ာစိုးက ေကာင္မေလး၏ တင္သားႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ကာ မလိုက္ၿပီး သူ၏ ကာထာေသာ ေျခႏွစ္ဖက္ကို စုလိုက္ကာ ေကာင္မေလး၏ တင္သားမ်ားကို သူ၏ ေပါင္ေပၚတြင္တင္ေပးလိုက္သည္။

ထိုအခါတြင္ေတာ့ ေျခဆင္း၍ ထိုင္ေနေတာ့ ေဇယ်ာ စိုး၏ေပါင္ရင္းတြင္ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္ကို ေျခႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ ခြ၍ထိုင္ထားေသာ အေနအထားသို႔ ေရာက္သြား သည္။ သူမ၏ စကပ္ေလးကို လွန္၍ ေစာက္ဖုတ္ကိုလက္ျဖင့္ ႏႈိက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ႊဲ၍ေနသည္။ လီးကို ေစာက္ ပတ္ဝတြင္ေတ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိခ်လိုက္သည္။ ““ျဗစ္ .. ျဗစ္. ျဗစ္.. ေဖါက္ .. ဒုတ္ .. အ .. အ .. အား ..”” ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးကမဆန႔္မၿပဲ ဝင္သြားၿပီး အပ်ိဳေမွးကို ေဖါက္သံနဲ႔သားအိမ္ကို ထိသံတို႔သည္ အစဥ္အတိုင္းထြက္ေပၚ၍လာသည္။ ခင္ေမက ပထမ အ .. အ .. နဲ႔ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးခံေနေပမဲ့ အပ်ိဳေျမႇးေပါက္ၿပီး သားအိမ္ကိုလဲ ထိေရာ ငယ္သံ ပါေအာင္ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူမသည္ေဇယ်ာစိုးကို အတင္းပင္ တြန္းသည္။ မရပါ။

ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ခါးေလးကို အေသဖက္၍ ထားသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူ၏ခါးကို ယူကာ သူမ၏ ခါးေလး ကို ဆြဲရင္း ညင္သာစြာျဖင့္သူ၏ လီးႀကီးမ်ားကို အသြင္း အထုတ္လုပ္ကာ လိုးေပးသည္။ တခ်က္တခ်က္ ခပ္နာနာ ေလးေဆာင့္လိုက္ေသးသည္။ ““ႁပြတ္..စြပ္.. ဒုတ္.. အား .. အား .. ပလြတ္..ျပစ္ .. ဒုတ္ .. အ . အာ့ ..”” ေဇယ်ာစိုးက ၾကမ္းတခါ ေခ်ာ့တလွည့္ တလွည့္ ျဖင့္ ဆက္တိုက္လိုးေပးလိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းက က်ဥ္းလြန္းသျဖင့္ လီးကိုလက္နဲ႔ညႇစ္ၿပီး ဆုတ္ထားသလို ျဖစ္တာေၾကာင့္ (၁၀)မိနစ္အၾကာေလာက္မွာပင္ လီးႀကီး သည္ တဇတ္ဇတ္တုန္လာၿပီး ခင္ေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္း၍ထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ႏွစ္ ေယာက္စလုံး၏ ေပါင္ၿခံမ်ားတြင္ေတာ့ ေသြးေတြက ခ်င္း ခ်င္းနီရဲေနသည္။ ေကာင္မေလးခမ်ာမွာေတာ့ ငယ္ေသး သည့္အတြက္ ၿပီးလို႔ၿပီးမွန္းမသိ။ ႏုံးေခြသြားတာကိုဘဲ သိလိုက္ သည္။

အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္တာကိုလဲ သူမကိုယ္သူမ မသိေခ်။ ေအာက္ဆုံးေတာ့ မ်က္ရည္လည္႐ြဲျဖင့္ ေဇယ်ာစိုး ကို အတင္းႀကဳံး၍ဖက္ၿပီး နမ္းပါေတာ့ေလသည္။ ဒီေနရာမွေနာက္ထပ္ နာရီဝက္ေလာက္ နားၿပီးေတာ့မွ ဆက္၍ ခရီးႏွင္ခဲ့ေလသည္။ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ ခင္ေမတို႔သည္ ဆက္၍ခရီးႏွင္လာ ၾကရင္း စမ္းေခ်ာင္းေလးတခုကိုေတြ႕၍ ႏွစ္ေယာက္သား ဆင္းၿပီးကိုယ္လက္သုတ္သင္ၾကသည္။ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ စကားေတာ့ မေျပာျဖစ္ေခ်။ ခင္ေမက ရွက္ေနပုံရသည္။ ေဇယ်ာစိုးသည္လဲ အေတြ႕ အႀကဳံသစ္ေၾကာင့္ ႏုံးခ်ိ၍ေနသည္။ ေအးျမေသာ ေရတြင္ ထိႏွစ္၍ခ်ိဳးလိုက္ၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလန္း၍ သြားသည္။ ၿပီးမွ ႏွစ္ေယာက္သား ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။ ညေန လဲအေတာ္ေစာင္းသြားၿပီျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ တေျဖးေျဖးခရီးထြက္ခြာ၍ လာရာ ခဏမွ် ၾကာေတာ့ သူတို႔၏ ေရွ႕နားမွ ျမင္းခြာသံၾကားရသည္။ ေမွာင္ စပ်ိဳးေနၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွသဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေခ်။

ဝါးတ႐ိုက္ ေလာက္ ကြာေတာ့မွ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုးဖက္သို႔ လွမ္းရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ““မမလာေနၿပီ .. ရွင္ေတာ့ ကံေကာင္းတာဘဲ”” ““ဟယ္ ညီမေလး .. ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ ..”” မဝင္းေမက ေဇယ်ာစိုးဖက္သို႔ မ်က္လုံးကစားရင္းေမးလိုက္သည္။ ““မမဆီလာတာေပါ့ ေဟာဒီက ကိုေဇယ်ာစိုးက မမ နဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ သူက ဦးေနစိုးရဲ႕သားေပါ့။ မမ မွတ္မိရဲ႕လား ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ ေတြ႕ဖူးတယ္လို႔ အေဖက ေျပာတယ္”” ““ေအာ္ ကိုေဇယ်ာစိုးလား ငယ္႐ုပ္ေတာ့ နဲနဲ က်န္ ေသးတာဘဲ ဒါေပမဲ့ မေျပာရင္ မွတ္မိမယ္မထင္ဘူး”” ““ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ာ .. ကြၽန္ေတာ္လဲ မဝင္းေမကို အိမ္က ထိုင္ၿပီး ေစာင့္မေနခ်င္တာနဲ႔ စိုက္ခင္း လဲၾကည့္ရေအာင္ဆိုၿပီး လိုက္လာတာပါ”” ““စိုက္ခင္းကေတာ့ အားလုံးအိုေကပါဘဲ .. မအိုေကတာက အလုပ္သမားေတြဘဲ။ လခတိုးေတာင္းေနၾက တယ္ ..”” ““အင္းေလ .. ၾကည့္လုပ္ၾကတာေပါ့ .. ဒါနဲ႔ မဝင္းေမ ဘယ္သြားမလို႔လဲ”” ““အိမ္ျပန္မလို႔ေလ .. ဘာမွ လုပ္စရာမရွိေတာ့ ဘူးရွင့္ ..”” ““ဒါဆိုလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါ ျပန္လိုက္ခဲ့မယ္။

အဓိက ကေတာ့ မဝင္းေမနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ပါဘဲ။ ေနာက္ႀကဳံေတာ့မွဘဲ စိုက္ခင္းေတြၾကည့္ေတာ့မယ္။ အခုမိုးခ်ဳပ္ေနေတာ့ ခရီးဆက္ လို႔ျဖစ္ပါ့မလား ..”” ““က်မတို႔ကေတာ့ သြားေနက်ဘဲ”” ““ဒါဆိုလဲ သြားၾကတာေပါ့ ..”” ““ညီမေလး မမ စကားေျပာရင္းနဲ႔ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ေတြ ေမ့က်န္ခဲ့တာ သတိရတယ္။ သြားယူလိုက္ပါကြယ္ ေနာ္ မမတို႔ ခရီးဆက္ႏွင့္မယ္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား ..”” ““ဟင္ .. မမကလဲ အေဝးႀကီးသြားရမွာ မသြားခ်င္ပါဘူး ..”” ““သြားပါကြယ္ ငါ့ညီမက လိမၼာပါတယ္မမ မုန႔္ဖိုးေပးမယ္ ဟုတ္လား .. ေနာ္ .. ညီမ ..”” ခ်ာတိတ္မသည္ ေဇယ်ာစိုးကို စူးကနဲ တစ္ခ်က္ ၾကည့္ရင္း ျမင္းကို ခ်ာကနဲ လွဲ႔ကာ မသြားခ်င္သြားခ်င္ျဖင့္ ထြက္ခြာသြားပါေတာ့ေလသည္။ ““ဒီညမ တစ္ေယာက္ရွိလို႔သာ က်မသက္သာတာ ႏို႔မို႔ယင္ေတာ့ ေသမွာဘဲ အလုပ္ေတြက မ်ားေတာ့ တေယာက္ထဲ မႏိုင္ဘူးရွင့္ ..”” ““ခင္ဗ်ားတို႔က မိသားစု သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းရွိေတာ့ ေပ်ာ္စရာဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္အားက်တယ္က်ေနာ္ကေတာ့ တဦး တည္းေသာသားမို႔ အထီးက်န္သလိုပါဘဲဗ်ာ””

““ကဲ..ခရီးဆက္ၾကစို႔”” ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ စကားတေျပာေျပာ ျဖင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ေစာေစာကေဇယ်ာစိုးႏွင့္ ခင္ေမတို႔ ခရီးတစ္ေထာက္နားေသာ စမ္းေခ်ာင္းေလးနားသို႔ ေရာက္ ခဲ့ေလသည္။ ““ဒီမွာ ခဏနားရေအာင္ ကိုေဇယ်ာစိုး .. က်မျမင္းလဲေမာေနၿပီ”” ““ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ .. ကြၽန္ေတာ္လဲ ျမင္းစီးရာပင္ပန္းေနၿပီ”” ေဇယ်ာစိုးသည္ ျမင္းေပၚမွ ဆင္း၍ မ်က္ခင္းေပၚအသာလဲေလွ်ာင္းလိုက္သည္။ လကထိန္ထိန္သာေနသည္။ ေန႔ခင္းေန႔လည္ အ တိုင္းပင္ လင္းထိန္၍ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးကလဲ တ သြင္သြင္စီးဆင္း၍ေနသည္။ စမ္းေခ်ာင္းေလး၏ တဖက္တခ်က္ ဝဲယာတစ္ေလွ်ာက္မွာလဲ ႏွစ္ခ်ိဳ႕သစ္ပင္ႀကီးေတြက စမ္း ေခ်ာင္းေလး ကမ္းနဖူးႏွင့္ ပ်မ္းမွ် (၁၀)ေပ (၁၅)ေပ၊ ေပ(၂၀)ေလာက္တို႔တြင္ အုံ႔ဆိုင္းစြာျဖင့္ ေပါက္၍ေနသည္။ ေလကလဲ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနေတာ့ ဒီေနရာေလးသည္ အေတာ္ပင္ သာယာလွေပသည္။

ေဇယ်ာစိုးတစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္၏ သာယာမႈကိုခံစားေနစဥ္မွာပင္ သူ၏ေခါင္းတဲ့တဲ့တြင္ မဝင္းေမက မတ္တပ္ရပ္၍လာသည္။ ေဇယ်ာစိုးက ေအာက္ကေန ပင့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူမက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ၏ေ႐ႊရင္အစုံသည္လည္း ေအာက္ခံပါဟန္မတူေၾကာင္း သတိထားမိလိုက္သည္။ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးေတြကလဲ တုတ္ တုတ္ခိုင္ခိုင္ျဖင့္ ျဖစ္ကာ ေစာေစာက ျမင္းကုန္းႏွီးမွာ ခ်ိတ္ ထားေသာ အထုတ္တထုတ္ကို သူမ၏ လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲ ထားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ““ကိုေဇယ်ာစိုး ဘိုက္မဆာဘူးလား က်မေတာ့ ဆာရင္စားဖို႔ ေခါပုတ္ေတြယူလာတယ္။ စားဖူးတယ္မဟုတ္လား ေရာ့သၾကားနဲ႔ တို႔စား စားမိယင္စြဲသြားတာခ်ည္းဘဲ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား”” မဝင္းေမသည္ ေျပာေျပာဆိုဆို ေခါပုတ္ထုတ္ကို ေဘးသို႔ခ်လိုက္ၿပီး သူမသည္ ျမက္ခင္းေပၚလွဲ၍ ခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးသား စကားမေျပာမိၾကေတာ့ေခ်။

ဒါေပမဲ့ ခဏေနေတာ့ ပလုတ္ပေလာင္း စားေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး .. ““ကိုေဇယ်ာစိုး ရွင္ေနာ္ တခ်ိန္က်ရင္ ဒီေတာအုပ္ ထဲမွာ က်မနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး ဘာမွ အက်ိဳးအျမတ္ မရွိဘဲ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး ျပန္သြားရတာလို႔ ေတြးၿပီး ေနာင္တရေနခ်င္သလား”” ““အို ဘယ္ရခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ ..”” ေဇယ်ာစိုးက ေျပာလိုက္ရင္း ေငါက္ကနဲထထိုင္ ကာ သူမကို စိုက္၍ၾကည့္မိသည္။ မဝင္းေမက တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္း .. ““ရွင္ စိတ္ဝင္စားရင္ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္ ပါ။ က်မလဲခြၽတ္လိုက္မယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ရွင္က်မကို အထင္ေတာ့မေသးလိုက္နဲ႔ က်မက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသမား ေနာက္ၿပီး ေခတ္ပညာတတ္တစ္ေယာက္။ က်မက ေယာက္်ားေတြၾကားမွာ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးလုပ္ေနရတာ။ ရွင့္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းဘဲ က်မစိတ္ထဲမွာ ဆႏၵေတြ တားဆီးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ညီမေလးကို ပထုတ္ လိုက္တာ ရွင္သေဘာမတူလဲက်မကေတာ့ အတင္းႀကံမလို႔ဘဲ အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့”” မဝင္းေမသည္ စကားလဲေျပာ အင္းက်ီကို က်ယ္သီး ေတြျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။

သူမ၏ ညီမလို မဟုတ္ဘဲ အသားေရက နီစပ္စပ္ျဖင့္ျဖစ္သည္။ မို႔မို႔တင္းတင္းျဖင့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးဟာလဲ လရဲ႕အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေတာက္ပဝင္းေျပာင္၍ေနသည္။ ႏို႔သီးေခါင္း ေတြက လက္သန္းတဆစ္ေလာက္ရွိၿပီး ေအာက္ကို ငိုက္၍ ေနသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ညိဳေရာင္သန္းေနသည္။ ပိတုန္းႏွစ္ေကာင္ ၾကာငုံေပၚနားေနသလိုပင္ျဖစ္သည္။ ေဇယ်ာစိုးက တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ သူ၏ ကိုယ္ေပၚ မွ အင္းက်ီေတြ ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ႂကြက္သားအဖုအထစ္ မ်ားျဖင့္ ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနယင္း သူမ၏ ေဘာင္းဘီခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ ကာ ဇစ္ကိုဆြဲ၍ခ်လိုက္သည္။ ဟ သြားေသာ ေဘာင္းဘီဇစ္ၾကားမွ သန္မာေသာေစာက္ေမႊးမဲမဲမ်ားသည္အေခြလိုက္ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။

မဝင္းေမကေတာ့ ခပ္ေစာေစာပင္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲ၍ ခြၽတ္ခ် လိုက္သည္။ အတြင္းခံဝတ္မထားေသာေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီ ကြၽတ္ထြက္သြားလွ်င္ပင္ သူမ၏ တကိုယ္လုံးသည္ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္၍သြားရေလသည္။ ႀကီးမားေတာင့္တင္းၿပီး ေျဖာင့္စင္းလွေသာ သူမ၏ ေပါင္တံႀကီးမ်ားက လေရာင္ေအာက္တြင္ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ထ၍ေနသည္။ သူမခြၽတ္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးဆီသို႔ လွလွပပလွမ္း၍လာၿပီး ေဘာင္းဘီကို ဝိုင္း၍ခြၽတ္ေပးသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမ၏ ႏို႔သီးတြကို လွမ္းၿပီး ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေပ်ာ့အိေႏြးေထြးလွေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေဇယ်ာစိုး၏ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ရမက္ခိုးေတြ တက္လာေတာ့သည္။ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္မွ တေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ကာ မ်က္ခင္းေပၚသို႔ ထိုင္ခ် လိုက္ၾကသည္။

ေဇယ်ာစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြက မဝင္းေမ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုေမာ့၍ စုပ္နမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်က္ျခင္း ပင္ မဝင္းေမက တုံ႔ျပန္ကာ ေဇယ်ာစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုျပန္လွန္၍ စုပ္နမ္းေပးေလသည္။ ရမက္ေဇာေတြတက္ေနေသာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျမက္ခင္းေပၚကို အက်နပင္ ယွဥ္တြဲ၍ လွဲခ်လိုက္မိပါတယ္။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ရင္ခ်င္းအပ္ရက္ ဆီးစပ္ခ်င္းထိရက္ ေပါင္ခ်င္းထိရက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မရဲ႕ ေကာ့ေထာင္ေနတဲ့ ႏို႔သီး ေခါင္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔ ငုံၿပီး စို႔ေပးတယ္။ ေတာ္ေတာ္သန္ တဲ့ လူဘဲရွင္။ ““အိုး .. ဟင့္ ..အင့္ .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုး ..ရယ္ စို႔စမ္းပါ .. က်မႏို႔သီးကို ေကာင္း ေကာင္းစို႔ေပးစမ္းပါ။ ဟင္းဟင္း ေကာင္းတယ္ .. ေကာင္း တယ္ .. ႏို႔စို႔ေပးတာ သိပ္ခံလို႔ ေကာင္းတာဘဲ .. ဟင့္.. ဟင့္ .. ဟင့္ ..”” သူကႏို႔စို႔ေပး႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ ႏို႔သီးတဝိုက္ကိုလဲလွ်ာနဲ႔ ဝိုက္ဝိုက္ၿပီး ရက္ေပးလိုက္ေသးတယ္။

အဲဒီလိုရက္လိုက္တဲ့အခါမ်ား က်မဟာ မ်က္ခ်င္းေပၚကေန ေကာ့ပ်ံႂကြတက္သြားရတာဘဲ စိတ္ေတြကလဲ အရမ္းကို ထႂကြလို႔႐ြလာရပါတယ္။ ႏို႔သီးႏွစ္ခုကို တလွည့္စီစို႔ေပး ရက္ေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေဇယ်ာစိုးရဲ႕ ပါးစပ္ဟာ ေအာက္ဖက္ကို တစတစ ေ႐ြ႕ လွ်ားလာပါတယ္။ က်မရဲ႕ ဗိုက္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့ အိအိ ခ်ပ္ ခ်ပ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္အသာရက္ေပး စုပ္ေပးရင္း ေ႐ြ႕လွ်ား လာလိုက္တာ က်မရဲ႕ ဘိုက္သားျပင္ေလးေပၚမွာ သူရက္ ေပးထားလို႔ တံေတြးေလးေတြနဲ႔ ေျပာင္လက္လို႔ေနပါတယ္။ တေျဖးေျဖးေအာက္ဖက္ကို ေ႐ြ႕ဆင္းလာတဲ့ ေဇယ်ာ စိုးရဲ႕ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ႕ခ်က္ေပၚကေန ဆီးခုန္ဖက္ကို ေ႐ြ႕ ဆင္းသြားၿပီး တေျဖးေျဖး သူ႔ပါးစပ္ဟာ က်မရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ နဲ႔ နီးသထက္နီးစပ္လာရပါၿပီရွင္။

က်မဟာ အလိုးခံရတာကို သေဘာက်သလို ေစာက္ပတ္ရက္ေပးတာကိုလဲ အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ““အား .. ဟင္းဟင္း .. ကိုစိုးရာ ဟုတ္ၿပီ .. ဟုတ္ၿပီ .. ဟင္းဟင္း .. က်မစိတ္ေတြ အရမ္းထလာ ၿပီ ေနာ္ .. အို အို. ရက္ .. ရက္ပါေတာ့ .. က်မ ေစာက္ ဖုတ္ကို ထိုးထဲ့ၿပီး ရက္လိုက္စမ္းပါ”” ဆီးစပ္တစ္ေလွ်ာက္ တေျဖးေျဖး ေ႐ြ႕ဆင္းလာေနတာကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ က်မက အငမ္းမရ ထုတ္ေဖၚ ေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့အခိုက္မွာဘဲ က်မရဲ႕ ေစာက္ ပတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြက အေတာ္ႀကီးကို စိမ့္ထြက္ လာပါတယ္ရွင္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆိုရင္ အရည္တခ်ိဳ႕ ဟာ အျပင္လွ်ံထြက္ၿပီး ဖင္ေခါင္းတစ္ေလွ်ာက္ စီးက်သြားတဲ့ အထိပါဘဲရွင္။ ေဟာ .. သူ႔ပါးစပ္က က်မေစာက္ပတ္နားကို ေရာက္လာၿပီး ရက္ေတာ့ရက္မေပးေသးပါဘူး .. ““က်မဟာ သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ က်မေစာက္ပတ္ ထိမိ ေအာင္ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။

အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပ္ ေပးသလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေဖါင္းၿပီး ေစာက္ေစ့ေလး လဲမာေၾကာေထာင္ႂကြလို႔တက္ေနပါၿပီ။ အရမ္း အရမ္း ခံခ်င္ ေနတာ။ အစုပ္ခံခ်င္ေနတာ။ ဟုတ္တယ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ““ရက္ေပးပါ ကိုစိုးရယ္ က်မေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းရက္ေပးစမ္းပါရွင္။ က်မ မေနႏိုင္လြန္းလို႔ပါ””က်မက ထပ္ၿပီး ေလာ္ေဆာ္တိုက္တြန္းလိုက္မိ ျပန္ ပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးကေတာ့ တကယ္ပါဘဲရွင္။ မရက္ခင္ အဖုတ္ကို အရင္ၿဖဲၾကည့္ေနေတာ့တယ္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ က်က်နနကိုင္ၿပီး အေသအခ်ာကို ၿဖဲ ၾကည့္ေနတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္ဟာ နီရဲၿပဲအာၿပီးေနမွာပါ ဘဲ ..။

ကိုယ့္ေပါင္ၾကားကိုယ္ ငုံ႔မၾကည့္ႏိုင္တာေၾကာင့္ အဖုတ္ရဲ႕အေနအထား ဘယ္လိုလဲဆိုတာကိုေတာ့ က်မ အေသအခ်ာ မသိဘူးေပါ့ရွင္။ စိတ္ကူးနဲ႔ဘဲ မွန္းဆၾကည့္ရတာပါ။ အဲသလိုၿဖဲၾကည့္ၿပီးမွ သူ႔ပါးစပ္ကို ေစာက္ပတ္ေပၚ က်က်နနအုပ္ၿပီး မ႐ြံမရွာစုပ္နမ္းတယ္။ ““ေအာင္မေလး ..ေလး .. ကိုစိုးရဲ႕”” က်မေလ တကိုယ္လုံးကို တုန္သြားရၿပီး ငယ္သံပါ ေအာင္ေအာ္ပစ္လိုက္မိပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာလဲ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ကပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလိုမ်ိဳး စုပ္ေပးတာကို သူ႔ရွာကလည္း အဖုတ္ထဲကို ထိုးထဲ့ၿပီး လွည့္ ပတ္ကလိေပးသည္။ ရက္ေပးသည္။

က်မ အသက္ရႉျပင္းေတြ ျပင္းလာတယ္။ က်မရဲ႕ ဝမ္းပ်ဥ္းသားေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိေလးဟာ ပိန္လိုက္ ေဖါင္းလိုက္ ကိုျဖစ္လို႔ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းလဲ ကားလိုက္ စုလိုက္နဲ႔ျဖစ္ ေနရတယ္။ သူက က်မေစာက္ပတ္မွာ စို႐ႊဲေနတဲ့ ေစာက္ရည္ ၾကည္ေတြကို လွ်ာနဲ႔ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ရက္ေပးေန ျပန္တယ္။ တကယ့္ကို ရက္ရက္ေရာေရာ ရပ္ေပးေနတာ က်မအဖို႔ အရမ္းကိုၿငိမ္ၿပီး အရမ္းကို ေကာင္းေနရတာပါဘဲ။ အဖုတ္ကိုရက္ေပး စုပ္ေပးတာထက္ ပိုထိတာေပါ့ ေစာက္ပတ္ထဲကို လွ်ာကိုထိုးထိုးၿပီး လိုးေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ ေနတာကိုး ..။

““အား ပါးပါး ဟင္း .. ထိုးစမ္းပါ ကိုစိုးရ ဟင့္ ေမႊေပးစမ္းပါ .. အား ေကာင္းလိုက္တာ ဟင္းဟင္း .. က်မ ေစာက္ပတ္ထဲကို ရွင့္လွ်ာႀကီး အကုန္ဝင္ေအာင္ ထိုး သြင္းေပးစမ္းပါ .. အား .. ေကာင္းလွခ်ည္လား ကိုစိုးရာ အမေလးေလး .. ဟုတ္ပီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး..ရွာထိုးေပးစမ္းပါ”” က်မ ပါးစပ္ကလဲမရွက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ တစ္တစ္ခြခြ ႀကီးကို ေျပာလိုက္မိသည္။ သူကလည္း က်မေစာက္ပတ္ကို ရွာနဲ႔ အပီထိုးထိုး ၿပီး က်က်နနကို လိုးေပးေနတာ အဖုတ္ထဲ သူ႔လွ်ာတစ္ဆုံး တိုင္ တိုးဝင္လာတဲ့အခါမ်ား က်မဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲက ပါ တအင္အင္ အသံေတြ ထြက္လာတဲ့အထိျဖစ္ရပါတယ္။

က်မ တကိုယ္လုံးမွာ ရွိသမွ်အေၾကာအခ်င္အားလုံးမွာ ေသြးတိုးအရမ္းျမန္ကုန္ၿပီး ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနတယ္။ တကိုယ္လုံး ငဖယ္ပ်ံသလို ေကာ့ပ်ံလို႔ အႀကီးအ က်ယ္ကို ၿပီးလုနီးလာမွန္း က်မရိပ္မိတယ္။ က်မေစာက္ပတ္ထဲကို ရက္ေပး လွ်ာနဲ႔ အဖုတ္ ေခါင္းထဲကို ထိုးေပးလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မက သူ႔လီးႀကီးကို ညာလက္နဲ႔ လွမ္းဆုတ္လိုက္ၿပီး ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ိဳး ပြတ္ ေပးေနမိပါတယ္။ လက္ထဲမွ တဆုတ္တခဲႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက အားရစရာေကာင္းလိုက္တာ ဒီလီးႀကီးေစာက္ပတ္ ထဲကို ထိုးသြင္းၿပီး လိုးတာကို က်မ အရမ္းခံခ်င္လာတယ္။ လွ်ာနဲ႔ထိုးၿပီးသြင္းမွာထက္ ေစာက္ပတ္ကိုလီးနဲ႔ လိုးရင္းၿပီးခ်င္လာတယ္။ ဟုတ္တယ္ လီးနဲ႔က ပိုၿပီး အရသာေကာင္းေစမွာ ..။

““ကိုစိုးရယ္ .. က်မကို လိုးပါေတာ့ရွင့္လီးႀကီးကို က်မေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းေပးစမ္းပါ။ လုပ္ပါကိုစိုးရယ္ က်မကို လိုးေပးစမ္းပါရွင္ .. က်မ အေပါက္ထဲကို ရွင့္အ ေခ်ာင္းႀကီး တအားကုန္ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္စမ္းပါ။ က်မ ခံခ်င္ေနၿပီ။ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး လိုးပါကိုစိုးရယ္ လိုးစမ္းပါရွင္ ..”” က်မက ထုတ္ေဖၚ ေတာင္းဆိုလိုက္မိပါတယ္။ အရမ္းကို လိုးခ်င္ေနၿပီကိုး ရွက္မေနေတာ့ပါဘူး ၿပီးေတာ့ စိတ္ တူ ကိုယ္တူ လိုးၾကတာဘဲ။ ေဇယ်ာစိုးကလဲ က်မလိုဘဲ ထန္ေနတပါတယ္။ အ ဖုတ္ရက္ေပးတာကို ခ်က္ျခင္းရပ္ၿပီး က်မကိုယ္ေပၚ တက္ခြတယ္။

တက္ခြတယ္ဆိုတာနဲ႔ က်မက သူ႔လီးကို ဆြဲယူၿပီး နီရဲၿပဲလန္ေနတဲ့သူ႔လီးထိပ္ဖူးႀကီးကို ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ နဲ႔ စို႐ႊဲမို႔ေဖါင္းၾကေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ အဝမွာ ေတ့ေပး လိုက္ပါတယ္။ စိတ္က အရမ္းထေနတဲ့ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မကေတ့ေပးလိုက္တာနဲ႔ ဖိခ်ထိုးသြင္းလိုက္တာ တစ္ခ်က္တည္း နဲ႔ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တနင့္ တပိုးဝင္သြားေတာ့တာပါဘဲ။ သူ႔လီးက မေသးပါဘူးရွင္။ ရွစ္လက္မသာသာေလာက္ ရွည္ၿပီး က်ပ္လုံးေလာက္ ကိုတုတ္တာ ..။

တစ္ခ်က္တည္း အဆုံးဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ ထဲမွာ ေစးပိုင္တင္းၾကပ္သြားတာဘဲ။ ဖိန္းရွိန္းၿပီး ၾကက္သီး ထသြားရေအာင္လဲ ေကာင္းတယ္။ က်မပါးစပ္က ““အိုး .. ကြၽတ္..ကြၽတ္.. ကြၽတ္”” လို႔ စုပ္သပ္ညည္းလိုက္မိတယ္။ နာတာေၾကာင့္ ညီးတာလား ေကာင္းတာေၾကာင့္ ညီးတာလား က်မကိုယ္ က်မေတာင္မခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါ ဘူး နာလဲနာ ေကာင္းလဲအရမ္းေကာင္းေနတာကိုး။ လီးအဆုံးဝင္သြားၿပီးတာနဲ႔ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်ကို စၿပီးလိုးပါေတာ့တယ္။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ခပ္ေျဖးေျဖး တခ်က္ျခင္း ေညာင့္ လိုးေပးတာ။ သူ႔လီးအဖုတ္ထဲ တိုးဝင္လာတိုင္း က်မက အိုး ကနဲ ဟင္ ကနဲ ပါးစပ္က အသံထြက္ျမည္တမ္းေနမိတယ္။ လီးထြက္သြားတယ္။ ေနာက္ျပန္ဝင္လာတယ္။ ဝင္ေနတဲ့လီးကို ထုတ္ယူတယ္။ ေနာက္ျပန္ထိုး သြင္းတယ္။

ထြက္လိုက္ ဝင္လိုက္ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္နဲ႔။ သူ႔လီးက ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တာဆိုေတာ့ အဆုံးထိုးသြင္းလိုက္တဲ့အခါ သားအိမ္ကို ဒစ္ႀကီးနဲ႔ ထိထိ ေနတယ္။ အဲဒီလိုသားအိမ္ထဲကို စိုက္ဝင္ ထိမိတာကလဲ ေအာင့္ေအာင့္သြားေပမဲ့ အရသာတမ်ိဳးထူးတယ္ရွင္။ အလိုး ခံရတိုင္းသားအိမ္ကို ထိတာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ လီးရွည္မွသာ သားအိမ္ထဲထိ စိုက္ဝင္တာ။ ေဇယ်ာစိုးရဲ႕လီးကလဲ အလုံးက ေတာ္ေတာ္တုတ္ တာမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက အတြင္းသားေတြကိုလဲ သိပ္သိပ္ သည္းသည္းနဲ႔ ျပည့္ျပည့္၀၀ ပြတ္တိုက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လီးထိုးသြင္း ျပန္ထုတ္လုပ္တာကလဲ လမ္းေၾကာင္းမွန္တယ္။ အဝင္မွာေရာ အထြက္မွာေရာ လီး တန္လုံးပတ္ အေပး့ိုင္းက က်မေစာက္ေစ့ကို က်က်နန ပြတ္ တိုက္ေနတယ္ေလ။

က်မဟာ တကယ့္ကို ရာႏႈံးျပည့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ အလိုးခံေနရတာပါ။ မစို႔မပို႔ မဟုတ္ဘူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ နင့္နင့္ပိုးပိုးႀကီးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ က်မဟာ တကိုယ္လုံးကို သူ႔လက္ ၀ ကြက္ၿပီးပုံအပ္ထားလိုက္တာဘဲ။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ လိုးခ်င္သလိုလိုးေပေတာ့။ က်မစိတ္ေတြ ပိုထန္လာသလို က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စလုံးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈတြဟာလဲ ျပင္းထန္လာပါတယ္။ သူက ေညာင့္ေနတာကေန ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အားျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး လိုးလာပါတယ္။ က်မကလဲ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေအာင္ ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္။ အရွိန္နဲ႔ဝင္လာတဲ့လီးႀကီး အဖုတ္ထဲကို နက္နက္ ရႈိင္း ရႈိင္း အဆုံးဝင္ႏိုင္ေအာင္ ေပါင္ကိုၿဖဲေပးတာမ်ိဳးကိုလဲ အ ခ်ိန္အဆမိမိလုပ္ေပးတယ္။ ေဇယ်ာစိုးရဲ႕ အသက္ျပင္းျပင္း ရႉသံေတြ က်မရဲ႕ ညီးညဴျမည္တမ္းသံေတြဟာ ပဲ့တင္ထပ္လို႔ေနပါတယ္။ ဒီအသံ ေတြဘဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

လိုးေနၾကတဲ့ အသံဗလံ ေတြလဲ ပါတာေပါ့။ သူ႔ဆီးစပ္နဲ႔ က်မဆီးစပ္ ႐ိုက္မိၾကတဲ့ အသံေတြက တဖတ္ဖတ္ သူ႔ေဂြးအုႀကီးေတြ က်မဖင္ဆုံႀကီးကို ထိ႐ိုက္မိ တဲ့ အသံကလဲ တျပတ္ျပတ္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အေတာ္ ဘဲ စို႐ႊဲေနတဲ့ က်မရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔လီးေခ်ာင္း ႀကီးက တရွိန္ထိုးေဆာင့္သြင္းလိုက္တဲ့ အသံက တဘြပ္ဘြပ္။ အဲဒီအသံေပါင္းစုံ ေရာေႏွာေပါင္းစည္းထားတဲ့ ကာမ ေတးသံသာက က်မတို႔ရဲ႕ ကာမစပ္ယွက္ပြဲႀကီးကို ပိုၿပီး အသက္ဝင္ေစပါတယ္။ ဒီအသံေတြၾကားေနရတာကလဲ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ ပိုၿပီး စိတ္ႂကြစရာေပါ့။ ပိုၿပီးအရသာေတြ႕စရာေပါ့။

““ဘြပ္ ဘြပ္ .. ဖတ္ .. ဘြပ္ .. ဖြတ္..ဘြတ္”” ““အားပါး ရွီး .. ေဆာင့္ .. ေဆာင့္ က်မကို တ အားေဆာင့္လိုးစမ္းပါရွင္ .. ဟင္း . ဟင္း .. ရွင့္လီးႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး လအုပါ ျမဳပ္ဝင္သြားေအာင္ အားျပင္းျပင္း နဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္စမ္းပါရွင္ .. ခံလို႔ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ”” ““ဘြတ္..ဘြတ္..”” ““အား ဟုတ္ပီ .. အဲလိုမ်ိဳး .. အဲလိုမ်ိဳး ေဆာင့္ သာေဆာင့္ . .အဖုတ္ကြဲခ်င္ကြဲပါေစ .. အမေလး.. ေကာင္းလိုက္တာရွင္ .. အား ..”” က်မေလ အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ထိမိတဲ့ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ ေတြကို ရင္သိမ့္တုန္ေအာင္ ခံရင္း တစ္ခ်ီၿပီး တခ်ီ ဆက္ တိုက္ကို ၿပီးေနတာဘဲ။ တခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဆိုရင္ တခ်ီေကာင္းေလာက္သာ ၿပီးခဲ့တဲ့ က်မ အခု ေဇယ်ာစိုးလိုးတာခံရေတာ့မွ ဆက္ တိုက္ၿပီးတဲ့အရသာကို တုန္ခါေမာဟိုက္ေအာင္ ခံစားေနရ ပါတယ္ရွင္။

က်မေလးခ်ီေျမာက္ၿပီးသြားတဲ့ အခါမွာ ေဇယ်ာစိုး ဟာလည္း တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႉ အရမ္းျမန္လာတယ္။ ေဇယ်ာစိုးရဲ႕ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကလဲ ဘာၾကမ္း သလဲ မေမးနဲ႔။ တဘြပ္ဘြပ္နဲ႔ စက္သနပ္ပစ္တာထက္ ေတာင္ ျမန္ေနေသးတယ္။ သူလဲ အရည္ေတြထြက္ဖို႔ နီးေနၿပီဆိုတာ က်မလဲသိတယ္။ က်မကို ေလးခ်ီ ဆက္တိုက္ၿပီးေအာင္ လိုးေပးႏိုင္ တဲ့သူ႔လီးအစြမ္းေတာ့ က်မ အရမ္းခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။ သူ႔အတြက္အရသာ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္ တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ က်မဟာ သူ၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလးကို အသာလက္နဲ႔ပတ္ေက်ာ္ၿပီး သူ႔ေဂြးအုေတြကို ညာလက္နဲ႔ အ သာလွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အသာဖြဖြေလး ဆုတ္ နယ္ေပးတယ္။ ပြတ္ေပးတယ္။ ဒါဟာ ေယာက္်ားေတြ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ျပဳစုေပးမႈေလးတစ္ခုေပါ့။ ေဇယ်ာစိုးဟာ ပိုၿပီး အရသာေတြ႕သြားတာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ အသက္ရႉပိုျမန္လာသလို ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြ ကလဲ ပိုအားေကာင္းၿပီး ပိုၾကမ္းလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လီး ႀကီး ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲ လႈပ္ရွားသြားတာကို က်မသိရတယ္။

သူ႔လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေတာ့မယ္။ ““ကိုစိုး .. လရည္ထြက္ရင္ က်မေစာက္ပတ္ထဲမွာ ဘဲ ပန္းထုတ္ေပးေနာ္ အဖုတ္ထဲမွာလရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံ သြားေအာင္ကို ပန္းထည့္ေပးပါ ေနာ္ .. ေနာ္ ..”” က်မက ပါးစပ္ကလဲ ေျပာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလဲ ညႇစ္ သူ႔လီးကိုလဲ စုပ္ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ သူပလီးထဲက သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာပါေလေရာ။ ပူပူေႏြးေႏြး အရည္ေတြ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပန႔္ႏွံ႔သြားတာကို က်မခံစားသိရွိလိုက္ရပါတယ္။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြကမ်ားလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ပန္းထြက္လာ တာ မနဲဘူး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ျပည့္႐ုံမကဘူး အျပင္ေတာင္ လွ်ံထြက္တယ္။ အဖုတ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ပန္းထည့္ေပးလိုက္တာမို႔ က်မလဲ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးသြား ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီငါးႀကိမ္ေျမာက္ၿပီးတာဟာလဲ တကယ့္ကိုထိတယ္။ တကိုယ္လုံး ေခြေပ်ာ့ႏုံးလွ်သြားေစေလာက္ေအာင္ ကို ျဖစ္သြားရတာ။ ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္တာကလဲ အရမ္းဘဲေလ ..။ ဒီေနာက္ေတာ့ ေဇယ်ာစိုးလဲ ၿငိမ္က်သြားတယ္။ လိုးပြဲႀကီးက တစခန္းသတ္ၿပီေပါ့။ သုတ္လႊတ္ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ သူ႔လီးက ေပ်ာ့ေခြ သြားတယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးကို ျဖဳတ္ယူၿပီး အသာေဘးကို လွိမ့္ဆင္းသြားတယ္။

ပက္လက္ စင္းစင္းႀကီးအိပ္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရႉေနတယ္။ သူက အရမ္းကိုေမာဟိုက္သြားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုက္ လႈပ္ရွားလိုးေဆာင့္ေပးခဲ့ရတာကိုး ..။ ခဏၾကာေတာ့ က်မ နည္းနည္း အေမာေျပသြား ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မဟာ လွဲအိပ္ေနရာကထၿပီး သူ႔ေျခရင္းဘက္ကိုသြားပါတယ္။ သုတ္ရည္ေတြ ေစာက္ရည္ေတြ ေပက်ံေနတဲ့ သူ႔လီးကို ပါးစပ္နဲ႔ အသာစုပ္ေပးတယ္။ သန႔္စင္ သြားေအာင္လည္း လွ်ာေလးနဲ႔ အသာယက္ေပးလိုက္တယ္။ ေဇယ်ာစိုးဟာ လီးစုပ္ေပး ယက္ေပးေနတဲ့ က်မကို တခ်က္ၿပဳံးၿပီးၾကည့္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္စိကို အသာမွိတ္ၿပီး ဇိမ္နဲ႔ မွိန္းေနတယ္။ သူ႔လီးကို သန႔္သြားေအာင္ စုပ္ေပး ရက္ေပးၿပီးေတာ့ က်မက သူ႔ေဘးမွာ အသာျပန္လွဲေလ်ာင္းလိုက္တယ္။ သူ႔ရင္ ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းေလး တင္လို႔ေပါ့။

ေဇယ်ာစိုးက က်မရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးကို အသာ လက္တဖက္နဲ႔ သိုင္းဖက္တယ္။ က်န္တဲ့လက္တဖက္ကေတာ့ က်မ ေပါင္ၾကားက ေစာက္ဖုတ္ေပၚ အသာအုပ္ၿပီးတင္လိုက္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို အသာညႇစ္လိုက္တာ ေစာက္ဖုတ္ထဲက သုတ္ရည္နဲ႔ ေစာက္ရည္ၾကည္ေရာေန တာေတြ အျပင္ကို ယိုစီးက်လာေတာ့တာပါဘဲ။ ခဏေလာက္နားေနၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ေဇယ်ာစိုး ဟာ က်မပါးစပ္ကို သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ ေတ့ကပ္ၿပီး စုပ္နမ္းျပန္တယ္။ ရွာကိုလဲ က်မပါးစပ္ထဲထိုးထဲ့ၿပီး ကလိတယ္။ က်မက တုံ႔ျပန္နမ္းၿပီး သူ႔လီးကို လက္နဲ႔အသာကိုင္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေဟာ .. သူ႔လီးႀကီး မတ္ေတာင္ေနတာ ပါဘဲလား။ က်မျဖင့္ ယုံေတာင္ မယုံခ်င္သလိုဘဲ က်မ ေတြ႕ ဖူးသမွ်ေယာက္်ားေတြကေတာ့ သုတ္လႊတ္ၿပီးသြားရင္ လီးလဲ ေပ်ာ့ လူလဲ ႏုံးေခြက်သြားတာပါဘဲ လီးျပန္ေတာင္လာတဲ့ လူ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။

ေဇယ်ာစိုးရဲ႕လီးကေတာ့ ခဏအနားယူၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ေတာင္လာၿပီး ေတာင္တာမွ မတ္ကိုေနတာ။ က်မအဖို႔ ေကာ္ေပါက္ဘဲေပါ့။ တစ္ခ်ီဆက္ၿပီး လိုးႏိုင္ေတာ့မွာကိုး။ ““ေဟာေတာ့ .. ရွင့္လီးႀကီး ျပန္ေတာင္လာပါ ေရာလား..”” က်မက အံ့ၾသဝမ္းသာစိတ္နဲ႔ ေရ႐ြတ္လိုက္မိတယ္။ ““ဟုတ္တယ္ ေတာင္လာၿပီ လီးေတာင္ေတာ့ ဆက္ လိုးၾကတာေပါ့ မဝင္းေမလဲ အလိုးခံႏိုင္ေသးတယ္ မဟုတ္လား..”” ““ခံမယ္ .. ဘာလို႔ မခံႏိုင္ရမွာလဲ ရွင္လိုးႏိုင္တယ္ဆိုရင္ က်မကေတာ့ အဆင္သင့္ဘဲ ..”” ““ဟုတ္ၿပီ .. ဒါဆိုရင္ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးကုန္းေပး..”” ““ရတယ္ ..”” က်မလဲ သူေျပာသလို ခ်က္ခ်င္းကုန္းေပးလိုက္ပါ တယ္။ ေစာေစာကလိုးထားတာေၾကာင့္ က်မအဖုတ္က အရည္ ႐ႊမ္းၿပီးသားပါ။

က်မက ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးၿပီးတဲ့အခါ ေဇယ်ာစိုးက က်မဖင္ႀကီးေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ က်မရဲ႕ဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုဆြဲၿဖဲၿပီး ဖင္ေပါက္ေပၚ ကို တံေတြးေထြးလိုက္ပါတယ္။ ““အို.. ဟင့္ . ကိုစိုး ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲဟင္”” ဖင္ေပါက္တဲ့တဲ့ တံေတြးေထြးခ်တာခံထားရတာေၾကာင့္ က်မ ခါးေလးတြန႔္သြားၿပီး ညဳတုတုနဲ႔ ေမးလိုက္မိ ပါတယ္။ ဘာအတြက္နဲ႔ ဖင္ေပါက္ကို တံေတြးဆြတ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ က်မသိပါတယ္။ ဖင္လိုးမလို႔ဆိုတာကိုေပါ့။ ““မဝင္းေမ ဖင္ႀကီးက ျဖဴေဖြးအိၿပီး အယ္ေနတာ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ဖင္လိုးခ်င္လာလို႔ပါ .. မဝင္းေမ ဖင္ခံမယ္ မဟုတ္လား”” ““ရွင္ လိုးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မခံပါ့မယ္ သိပ္ ေတာ့ မၾကမ္းနဲ႔ေနာ္ ရွင့္လီးႀကီးက အရမ္းႀကီးတာဘဲ တအားေဆာင့္ရင္ က်မဖင္ကြဲသြားမွာေပါ့ ..”” ““စိတ္ခ်ပါ မဝင္းေမရဲ႕ နာေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ ပါဘူး အရသာေတြ႕ၿပီး ေကာင္းေကာင္းဘဲ လုပ္ေပးမွာပါ”” ေျပာေျပာဆိုဆို ေဇယ်ာစိုးက က်မစအိုဝမွာ သူ႔လီး ကိုေထာက္လိုက္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဖိထိုးသြင္းလိုက္တာ လီးက ထစ္ၿပီးအထဲကို တိုးဝင္လာပါတယ္။ ““အား . ကြၽတ္..ကြၽတ္.. ေျဖးေျဖးသြင္းရွင့္ .. နာတယ္ ..”” စအိုဝၿပဲအာသြားတာေၾကာင့္ က်ိန္းစပ္ၿပီး နာက်င္လွလို႔ က်မညီးလိုက္မိပါတယ္။ ဖင္လိုးတဲ့အခါ လီးစသြင္းသြင္းခ်င္း နာတာကေတာ့ ထုံးစံပါဘဲ က်မ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဒူးေခါင္းကို အားျပဳၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးကို အသာေကာ့ပင့္ ေပးထားလိုက္ပါ တယ္။ ဖင္လိုးခံဖူးတာေၾကာင့္ က်မဟာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးအဝင္ အဆင္ေျပေအာင္ လမ္းေၾကာင္းပြင့္ ေပးတတ္ေန ပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးကလဲ သူ႔လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး ဖိထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ဘဲ သူ႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်မဖင္ထဲအဆုံးဝင္သြားပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက က်မရဲ႕ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ ျခမ္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို က်မဖင္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ ျပန္ဖိ ေဆာင့္ သြင္းလိုက္နဲ႔ က်မကို ေကာင္းေကာင္း ဖင္ေဆာ္ေနပါေတာ့ တယ္။

နာတာကေတာ့ သိပ္ကို နာတယ္ရွင့္။ ေကာင္းတာ ကလဲ အသဲခိုက္မတတ္ပါဘဲ။ က်မဟာ တညီးညီး တအားအား ေအာ္ဟစ္ ညီး တြားရင္း ေဇယ်ာစိုးရဲ႕ဖင္လိုးတာကို ခံေနပါတယ္။ သူဟာ ဖင္လိုးတဲ့အခါမွာလဲ လီးကို အဆုံးဖိေဆာင့္ သြင္းတယ္ရွင့္။ ဖင္လိုးခံရတာဟာ နာက်င္မႈနဲ႔ မူတ ထူးကဲစြာ ေကာင္းလွတဲ့ အရသာကို ေရာျပန္းထားတဲ့ ကာမအရသာ တစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရပါတယ္။ မၾကာပါဘူး၊က်မလဲ ရမက္စိတ္ေတြ အရမ္းဝင္ လာရပါတယ္။ နာတာကို အေရးမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေပး၊ ဘယ္ညာေဝွ႔ယမ္းလုပ္ေပးပါတယ္။ ေဇယ်ာစိုးကလဲ က်မႏို႔အုံႀကီးေတြကို လွမ္းဆြဲလိုက္ ေစာက္ပတ္ကိုထိုးႏႈိက္ ကလိလိုက္နဲ႔ လီးကိုလည္း က်မ ဖင္ ေပါက္ထဲကို အားျပင္းျပင္းနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဘဲ ေဆာင့္လိုး သြင္းေနပါတယ္။

ဖင္လိုးခံရမႈေၾကာင့္ က်မရဲ႕ အဖုတ္ထဲက ယားလာၿပီး ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ၿပီးသြားရပါတယ္။ က်မ ဒုတိယအခ်ီ အၿပီးမွာ ေဇယ်ာစိုးလဲ က်မဖင္ဆုံႀကီးေနာက္မွာ လႈပ္လႈပ္ ခါခါနဲ႔ ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ျဖစ္သြားၿပီး က်မ ဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲကို ပူေႏြးပ်စ္ခဲတဲ့ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္ေပးလိုက္ပါေတာ့ တယ္ရွင္ ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ဝမ္းလွ်ား ေမွာက္ရက္သား ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔သည္ မွိန္း၍ ေနၾကသည္။ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးႀကီးကေတာ့ သူမ၏ စအိုထဲ မွ မခြၽတ္ေသးဘဲ တန္းလန္းႀကီးျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေဇယ်ာစိုးက မဝင္းေမ၏ နားနားသို႔ သူ၏ပါးစပ္ကို ကပ္၍ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။ ““မဝင္းေမ က်ေနာ့္တို႔ေဘးက ၿခဳံစပ္မွာ ခင္ေမ ေရာက္ေနတာၾကာၿပီ။ ေစာေစာထဲက က်ေနာ္ျမင္တယ္။ က် ေနာ္နဲ႔လက္တကမ္းဘဲ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”” မဝင္းေမက ခ်က္ျခင္း အေျဖမေပးေသးေခ်။

သူမကို ေျပာလိုက္ေသာ ေဇယာ်စိုးက ဘာကို ရည္႐ြယ္သည္ ဆိုတာကိုေတာ့ရိပ္မိလိုက္သည္။ ဒါ့အျပင္ မဝင္းေမ၏ စိတ္ထဲ တြင္လဲ ညီအမႏွစ္ေယာက္အတူတူ အလိုးခံရရင္ေကာင္း မည္ဟုစဥ္းစားမိလိုက္သည္။ ““ရွင္ သူ႔ကို လိုးခ်င္လို႔လား”” ပါးခ်င္းကပ္၍ တိုးတိုးေလးေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ““အင္း ..”” ““ဒါဆိုရင္ လွမ္းဆြဲလိုက္ က်မကိုလဲ သူနဲ႔တူတူ လိုးေပးရအုံးမွာေနာ္ ..”” ““အင္းပါ ..”” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဇယ်ာစိုးက မဝင္းေမ၏ ေက်ာ ျပင္ေပၚတြင္ တပ္ရက္သားျဖစ္ေနရာမွ ေဘးသို႔ ႐ုတ္တရက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး တဆက္တည္း သူ၏ ကိုယ္လုံးကို ေဘးမွၿခဳံဆီသို႔ တပတ္လွိမ့္လိုက္ကာ ခင္ေမ၏ လက္ကိုေဆာင့္ ဆြဲလိုက္သည္။ ““အမေလး . အင့္ ..”” ခင္ေမဝင္း ကိုယ္လုံးေလးက ေဇယ်ာစိုး၏ ကိုယ္ေပၚ သို႔ ေမွာက္ရက္သားက်၍လာသည္။ ေဇယ်ာစိုးက သူမကို ဖက္ၿပီး တပတ္မွ် မဝင္းေမေဘးသို႔ လွိမ့္လိုက္ရာ ခင္ေမက ေဇယ်ာစိုး၏ ေအာက္ဖက္ မဝင္းေမ၏ ေဘးတြင္ ပက္လက္ လွန္ရက္သားျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ သူမကိုလက္ျဖင့္ ဖိ၍ ေဇယ်ာ စိုးက ႀကဳံး၍ထလိုက္ေလသည္။

ဒီအခ်ိန္မွာပင္ မဝင္းေမကလဲ ႀကဳံး၍ ထကာ ခင္ ေမကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေပးလိုက္သည္။ ““မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ဖယ္ၾကပါ သနားပါအုံး”” အမွန္ေတာ့ လည္ဂ်ာစာအုပ္ျပန္ယူၿပီး သူမတို႔ ေနာက္သို႔လိုက္လာေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္း ေမတို႔ရွိရာသို႔ ေစာေစာကထဲက ေရာက္ေနခဲ့သည္ျဖစ္သည္။ လယ္ဂ်ာစာအုပ္က မဝင္းေမ၏ စိုက္ခင္းရွိ အိမ္တြင္ သြား၍ ယူရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ခရီးလည္းကြၽမ္းၿပီး ျမင္းစီးလဲ ကြၽမ္းေသာ ခင္ေမအဖို႔ သိပ္ၿပီး မၾကာလိုက္ေခ်။ ခင္ေမတစ္ေယာက္ စမ္းေခ်ာင္းေလးနား ေရာက္ လာၿပီး မဝင္းေမ၏ ျမင္းကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ အသာဆင္း၍ ၾကည့္ရာ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္၍ေနသည္ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ တခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးၿပီျဖစ္ေသာ လီးအရသာကို သိေနၿပီျဖစ္ေသာ ခင္ေမသည္ ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ လိုးၾကတာကို ၾကည့္ၿပီး မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ကာမ စိတ္ေတြႂကြခဲ့ရသည္ျဖစ္သည္။

ဒါေၾကာင့္လဲ ခင္ေမက မဝင္းေမတို႔ႏွင့္ အနီးဆုံး ၿခံအကြယ္ေလးဆီသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး အနီးကပ္ကာ အေသ အခ်ာၾကည့္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မေနႏိုင္လြန္းေတာ့သျဖင့္ သူမ၏ စကပ္ကိုလွန္ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ကားၿပီး ေစာက္ေခင္းထဲသို႔ လက္ညႇိဳး ထည့္၍ မဝင္းေမ အားရပါးရအလိုးခံေနသည္ကို ၾကည့္ကာ လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီ သြင္းခ်ီ လုပ္႐ုံမွ် မက ေမႊ၍ပင္ေပးခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ီပင္ၿပီးခဲ့ရသည္။ သူမ၏ အမကို လိုးေနေသာ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးႀကီးကိုလဲ ေျပးဆြဲ၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးထဲ့ ခ်င္စိတ္ေတြက တခ်ိန္လုံးျပင္းျပ၍ေနခဲ့ရသည္။ အခု တကယ္လုပ္ေတာ့မည္ဆိုေတာ့လဲ အမျဖစ္ သူ၏ေရွ႕တြင္ျဖစ္ေနေတာ့ ခင္ေမခမ်ာ ထိတ္လန႔္၍ ေနရသည္။ အမျဖစ္သူက သူမကို ခ်ဳပ္ေပးထားစဥ္မွာပင္ ေဇယ်ာစိုးက ခင္ေမ၏ ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြ အား လုံးကို ခြၽတ္လိုက္ေပၿပီ။

““ဟာ ခင္ေမ ေစာက္ပတ္ႀကီးက မို႔ၿပီး ေဖါင္းကားေနတာဘဲေနာ္ လိုးလို႔ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ”” တႏွာသံျဖင့္ မဝင္းေမက ရီေဝစြာေျပာသည္။ ““ဟာ ေကာင္းတာေပါ့ မဝင္းေမရာ အမ ေစာက္ ဖုတ္က လိုးလို႔ေကာင္းသလို ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကလဲ လိုးရတာ အရသာသိပ္ရွိတာဘဲ”” ““ဟင္ .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို႔လား ”” မဝင္းေမက အံ့ၾသစြာေျပာသည္။ ““လိုးဘူးတာေပါ့ .. ”” ““အို ”” ကနဲ ျဖစ္ကာ ခင္ေမ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး စုံမွိတ္လိုက္သည္။ ““ဘယ္တုံးက လိုးလိုက္တာလဲ ကိုစိုးရ”” ““ေန႔ခင္းကဘဲ သိပ္အရသာရွိတာဘဲ မဝင္းေမရာ”” ““ညီမေလး ေစာက္ဖုတ္ကို က်မရက္ေပးမလို႔ ကိုစိုးရ ..”” ““ေအး .. ရက္ ရက္ ၿပီးရင္ မဝင္းေမကို လိုးေပးအုံးမယ္ ..”” ““မ .. မ လုပ္ပါနဲ႔ .. ဟင့္ .. ဟင့္ ..”” ေဇယ်ာစိုးႏွင့္ မဝင္းေမတို႔ ရမက္ၾကဖြယ္ရာ အျပန္ အလွန္ေျပာေနၾကသည့္စကားသံမ်ား အၾကားတြင္ ခင္ေမ၏ ေတာင္းပန္သံေလးက ထြက္ေပၚ၍ လာသည္။

ေတြ႕ႀကဳံရေတာ့မည့္ အျဖစ္ကို အလြန္ ရွက္ေၾကာက္ ေနေသာ္လဲ မိမိ၏ စိတ္မ်ား ပို၍ ထႂကြကာ ေသာင္းက်န္း ၍ လာရသည္ကိုေတာ့ ခင္ေမသည္ သူမကို သူမ သတိ ထားမိသည္။ ရက္ေပးျခင္းမခံရမွီကပင္ ေစာက္ဖုတ္သည္ ေဖါင္း၍ တက္လာကာ အရည္ၾကည္မ်ားထြက္က်၍ လာရသည္။ သည္လို စိတ္လႈပ္ရွား ရမက္ေဇာ ထန္လာရ သည့္ မိမိ၏ကိုယ္ကို ခင္ေမသည္ လတ္တေလာ မုန္းတီး မိသည္။ ရမက္ေဇာမထရေလေအာင္လဲ အတင္း ခ်ိဳးႏွိမ္ ထားရသည္။ ဒါေပမဲ့ မရႏိုင္ပါ..။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ .. ““ကဲ .. ညီမေလး .. ဘာမွ ရွက္ေၾကာက္မေနနဲ႔ ေတာ့ အားလုံး အေၾကာင္းသိေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီဘဲ .. လာ မမက ညီမေလးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို ရက္ေပးမယ္ေနာ္ ..”” ေျပာေျပာဆိုဆို မဝင္းေမသည္ ခင္ေမကို သူမ၏ အနားသို႔ ဆြဲေခၚကာ ပက္လက္လွန္ေစလွ်က္ ဒူးေခါင္းႏွစ္လုံးကို ေထာင္ေစလိုက္ရာ ခင္ေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး သည္ ၿပဲဟသြားေလေတာ့ရာ အတြင္း သားနီနီရဲမ်ားကို မဝင္းေမသည္ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့၏။ ထိုအခါမွ မဝင္းေမသည္ ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္ကို သူမက ေလးဘက္ေထာက္လွ်က္ စတင္ရက္ေပးေလ ေတာ့သည္။

““ဟင္း .. ဟင္း.. ဟင္း .. မမ .. ေျဖးေျဖး.. အီး .. အား .. အိုး ..”” ခင္ေမခမ်ာ ေစာက္ဖုတ္ အရက္ခံရေလေသာ ေၾကာင့္ သူမ၏ပါးစပ္မွ တအီးအီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴ ေနရရွာေလသည္။ မဝင္းေမကလည္း အားရပါးရကို ရက္ေပး ေလေတာ့ရာ မဝင္းေမသည္ သူမကိုယ္ကို ေလးဘက္ ေထာက္ကုန္းလွ်က္ျဖစ္ေနသည္ကို သတိမမူမိေပ။ ထိုအခါမွ ေဇယ်ာစိုးသည္ မဝင္းေမက သူမ၏ ညီမ ေစာက္ဖုတ္ကို ေလးဘက္ကုန္းလွ်က္ ရက္ေပးေနသျဖင့္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ ေနာက္သို႔ ျပဴးလွ်က္ ထြက္ေပၚေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ မဝင္းေမ၏ ေနာက္မွ ေနရယူကာ သူ၏ လီးထိပ္ဖူးႀကီးျဖင့္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ့ကာ အသာေလးဖိသြင္းလိုက္ေလေတာ့ရာ …

““ႁပြတ္ … စြပ္ ..”” ဟူေသာ ျမည္သံျဖင့္ လီးထိပ္ ဖူးႀကီးသည္ မဝင္းေမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္သြားေလ ေတာ့သည္။ ““အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ေျဖးေျဖးေနာ္ .. ေနာက္ၿပီး ညီမေလးခင္ေမကိုလည္း လိုးေပးရအုန္းမွာ ေနာ္ .. ေတာ္ၾကာ အရမ္းပင္ပမ္းေနအုန္းမယ္ ..”” ““စိတ္ခ်ပါ .. က်ေနာ္ ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္ဘဲ လိုးေပးပါမယ္..”” ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေဇယ်ာစိုးသည္ သူ၏ လီးတန္ ႀကီးကို မဝင္းေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တစ္ဆုံးတိုင္ ထိုးသြင္း လိုက္ေလေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အခ်က္ (၅၀)ေလာက္ သြင္းထုတ္လုပ္ေပးလိုက္ရာ မၾကာမီမွာပင္ ေဇယ်ာစိုး၏ လီးတန္ ႀကီးသည္ တင္းမာလာၿပီး သုတ္ေရမ်ား ပန္းထုတ္လိုက္ရ ေလေတာ့သည္……ၿပီးး။