မီးပျက်သောည

မီးပျက်သောည

အခန်းတခုနား အရောက်တွင် ” အ အ အား ဟား ဟား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကောင်းတယ်” ဟူသောအသံများ ကြားလိုက်ရသဖြင့် လင်းသူမှ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်လိုက်လေသည်။ အလုပ်ဖြစ်နေသာ အတွဲတတွဲရှိနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ အတွဲချောင်းရန် ခြေသံမကြားအောင် အသာလေးလှမ်းကာ အခန်းအနီးသို့ တိုးကပ်သွားလိုက်လေသည်။ အခန်းနားကပ်ပြီးသော် အသာချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းက လင်းသူအတွက် ပါးဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ခံရသကဲ့သို့ ထူပူသွားလေသည်။ လင်းသူ ညီမ ဖြစ်သူ ကေသီလင်းသည် စကပ်လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲပြီး စာရေးခုံတန်း ပေါ်တွင်ထိုင်လျက်ရှိလေသည်။ အောက်မှ သူဘဲဖြစ်သောကောင်က အားရပါးရ ဘာဂျာမှုတ်လျက်ရှိလေသည်။ ချစ်သူ၂ဦးမှာ ဆိတ်ကွယ်ရာ ပါတ်ဝန်းကျင်ဖြစ်ကာ လူလာခဲသော နေရာဖြစ်သည်မို့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် ကာမပန်းချီကို ချယ်မှုန်းလျက်ရှိလေသည်။

ကေသီလင်းမှာ ယခုအချိန်တွင် သူ့အတွက် သူ့ချစ်သူ မိုးကိုမှ ပေးသော ကာမအရသာမှလွဲ၍ ကျန်တာဘာမှ မသိလောက်အောင် အကောင်းကြီးကောင်းကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားနေလေသည်။ လင်းသူမှာ တွေ့တွေ့ချင်း တော်တော်ဒေါသထွက်လာလေသည်။ သို့သော် ယခုကိစ္စသည် အကြမ်းကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပါက မြွေပူရာကင်းမှောက်မည့် ကိစ္စမျိုးဆိုတာကို သဘောပေါက်ကာ စိတ်ထိန်း၍ စဉ်စားမိလေသည်။ ညီမဖြစ်သူသည် အရွယ်ရောက်သူဖြစ်နေပီ ဟူသော အသိကလည်း ဝင်လာလေသည်။ ညီမလေးအား နှမြောမိသလို ကိုယ့်ညီမတယောက်လုံးကို ချစ်ချင်တိုင်းချစ်ခွင့်ရနေသော ရည်းစားကောင်အားလည်း မနာလိုမိလေသည်။ မောင်နှမသာဆိုသော်လည်း နှစ်နှစ်ကြီး နှစ်နှစ်ငယ်မို့ ရိုသေလေးစားမှု မရှိသော ကေသီလင်းကို လင်းသူ ကြည့်မရတာ ကြာပြီ ဖြစ်လေသည်။

ညီမလေး တယောက်မို့ အမြင်မတော်တာ ပြောပြီဆိုရင် ကက်ကက်လန်ရန်တွေ့ရုံမက အမေကိုပါ စစ်ကူတောင်းတတ်လေသည်။ အမေကလည်း “မွေးထားတဲ့ အဖေနဲ့အမေဖြစ်တဲ့ ငါတို့ မသေသေးဘူး အက်ုဖြစ်တဲ့မင်းက အကိုနေရာပဲနေပါ” ဟုပြောကာ အငယ်ဖြစ်သော သမီးဖြစ်သူကို ချစ်စိတ်ဖြင့် အလိုလိုက်တတ်သော အမေ့ကို “သမီးလေး ယောက်မမြင်းစီထွက်တာ မွေးထားတဲ့ အဖေနဲ့အမေဖြစ်တဲ့ အမေတို့ သေသွားလို့လား” ဟုမေးကာ ပြလိုက်ချင်ပါတော့သည်။ သူ့ကို အမြဲခြေရာတိုင်းချင်သော ကေသီလင်းကို ချိုးနှိမ်ဖို့ ကံကြမ္မာက လက်ဆောင်ပေးခဲ့လေပြီ ဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် အိတ်ထဲမှ ဖုန်းထုတ်ကာ အမိအရ ဗီဒီယိုရိုက်ထားလေတော့သည်။ “ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ် အ အ အ အ” မိုးကိုမှာ ကေသီလင်း စောက်ပတ်အား အထက်အောက်စုန်ဆန် ယက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ကေသီလင်း ပေါင်ခြံ၂ဖက်ကို ပွတ်ပေးနေလေသည်။ “အဲ့ပေါင်ကြားတွေ မပွတ်ပါနဲ့” ကေသီလင်းက ပြောလည်းပြော လက်နှင့်ဖယ်ထုတ်သော်လည်း မိုးကိုက မဖယ်။ ပွတ်ပေးမြဲ ပွတ်ပေးလျက်ရှိလေသည်။

ကေသီလင်းမှာ စယက်ကာစ အချိန်မှစ၍ ကောင်းသထက်ကောင်းကာ ပြီးခါနီးအချိန်ကျမှ ပေါင်ကြား၂ဖက်လက်ဖြင့်ပွတ်သောအခါ စိတ်ပြန်ကျလာလေသည်။ မိုးကို လုပ်ပုံမှာ လက်ဖက်သုပ်စား၍ ငရုတ်သီးစပ်နေသူ ရေနွေးပူပူလေးသောက်ရသကဲ့သို့ စည်းစိမ်ရလေတော့သည်။ ပြီးမလို ပြီးမလိုနှင့် ပြီးချင်ပါလျက် မပြီးနိုင်သေးဘဲ ငြိမ့်ငြိမ့်လေးနှင့် ကောင်းနေတော့လေသည်။ အရေများလဲ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ထွက်ကာ ခုံပေါ်မှ ကြမ်းပြင်သို့ တတောက်တောက် ကျနေလေသည်။ အားရအောင် ပွတ်ရင်းယက်ပေးပြီးမှ မိုးကိုက ပေါင်ကြား၂ဖက်ကို ပွတ်နေသော လက်နှဖက်ကိုဖယ်ကာ စောက်စိကို သရက်စေ့စုပ်သကဲ့သို့ စုပ်လေတော့သည်။ ကေသီလင်းမှာ ငြိမ့်ငြိမ့်လေးကောင်းနေရာမ ရုတ်တရက်မီးပွင့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းလာလေတော့သည်။ နှုတ်ဖျားမှ ငြီးသံလေးများထွက်ကာ မိုးကိုခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားလေသည်။

ခနကြာသောအခါ ကေသီလင်းမှာ မိုးကိုခေါင်းကို သူ့ပေါင်ကြားမှ လွတ်ထွက်သွားမည်ကို မလိုလားသည့်အလားဆွဲကပ်ခါ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်လွန်းသော ငြီးသံရှည်ကြီး ငြီးကာ တကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်တုန်လျက်ပြီးသွားလေသည်။ “အ ဟင်းး ဟင်းးးး အင်းးးးး” မိုးကိုက ထရပ်လိုက်တော့ မိုးကိုခေါင်းကို တုန်ယင်သောလက်အစုံဖြင် ဆွဲကိုင်၍ မိုးကို နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်းလေတော့သည်။ မိုးကိုကလည်း နမ်းနေရင်းဖြင့် သူဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ အသာချွတ်လိုက်လေသည်။ ထောင်မတ်နေသော လီးတံကြီးက တရမ်းရမ်းဖြင့်ပေါ်လာလေသည်။ မိုးကိုက ကေသီလင်းလက်တဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူလီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ နမ်းနေရင်း လက်တဖက်ဖြင့် မိုးကိုလီးတံကြီးကို အသာပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ဗီဒီယိုရိုက်နေသော လင်းသူမှာ ကေသီလင်းနှင့် မိုးကိုတို့ အခြေအနေကိုကြည့်ကာ ပထမအကြိမ် မဟုတ်ကြောင်း ခန့်မှန်းမိလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကေသီလင်းမှာ အနမ်းရှည်ကြီးကို အဆုံးသတ်ကာ မိုးကို၏ လီကိုစုပ်ပေးနေလေပြီ။ ကေသီလင်း လီစုပ်နေပုံမှာ လီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ကစားကာ လီးထိပ်ပိုင်းကို ငုံစုပ်ပေးလေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလည်း ဥ၂လုံးကို ယွယွလေးပွတ်ကာ ကစားပေးနေလေသည်။ သကောင့်သား မိုးကိုမှာ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ဇိမ်အပြည့်ယူနေလေတော့သည်။ လင်းသူမှာ ဇိမ်ယူနေသောကောင်ကို မနာလိုဖြစ်မိသလို ညီမဖြစ်သူ၏ ပြုစုမှုကိုလည်း ခံယူချင်လာလေသည်။ သည်မြင်ကွင်းတွေကို ကြည့်ကာ သူ၏ လီးကြီးမှာလည်းအစွမ်းကုန် ထောင်မတ်လျက်ရှိလေပြီ။ ပုဆိုးကိုလှန်ကာ ဖုန်းကင်မရာကို ငြိမ်အောင် လက်တဖက်ကထိန်းရင်း လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ကစားကာ ဂွင်းထုပါတော့သည်။ ညီမဖြစ်သူ လီးစုပ်နေတာကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းထုရသည်မှာ ပုံမှန်နှင့်မတူ။ စိတ်ခံစားမှု အသစ်အဆန်းဖြစ်ကာ ပိုကောင်းလှပါသည်။ မိုးကိုကလည်း အပြတ်ဇိမ်တွေ့နေသလို ကေသီလင်း ပြုစုမှုကလည်း ကာယကံရှင်မဆိုထားနှင့် ကြည့်နေသူ လင်းသူကို အပြတ်ဟော့လာစေလေသည်။

ညီမအရင်းခေါက်ခေါက်က တစိမ်းယောက်ျားတယောက်၏ လီးကို စုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုရသော အခြေအနေမှာ လင်းသူအတွက် ပုံမှန် အပြာကားကြည့်ဂွင်းထုတာထက် အဆပေါင်းများစွာ စိတ်ကြွစေကာ ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ အခန်းနံရံပေါ်သို့ သုတ်ရေများ ဗြစ်ခနဲ့ ဗြစ်ခနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့လေသည်။ မိုးကိုမှာလည်း လီးထိပ်တခိုလုံးငုံကာ လျှာဖြင့်ကစားနေသော ကေသီလင်း၏ လျှာဒဏ်ကို တောင့်ခံထားနိုင်စွမ်းကုန်ဆုံးကာ ငြီးငြူ သံများ ရေရွတ်မြည်တမ်းကာ ကေသီလင်း ပါးစပ်ထဲသို့ သုတ်ရေများပန်းထဲ့လိုက်ပါတော့သည်။ ကေသီလင်းကလည်း ပန်းလာသော သုတ်ရေအားလုံးကို တစက်မကျန် အပြင်မထွက်စေပဲ စုတ်ယူမြိုချလိုက်လေသည်။ “အား အား ကောင်းလိုက်တာ ကေသီရာ” ပခုံးနှစ်ဖက်မှ ဆွဲထူ၍ အပြုစုကောင်းသော ချစ်သူလေးအား မြတ်နိုးစွာ နမ်ရှိုက်လိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းက အကြာကြီးအနမ်းမခံတော့ပဲ “ကို အဝတ်စာတွေ ဝတ်တော့ သွားကြစို့ နောက်ကျလိမ့်မယ်” ၂ယောက်သား အဝတ်စားပြင်ဝတ်နေချိန်မှာပင် လင်းသူသည် သူဆက်နေရန်မလိုတော့ကြောင်း သဘောပေါက်သည်ဖြစ်ရာ ကေသီလင်းတို့မထွက်ခင် အသာပြန်လှည့်လာခဲ့လေသည်။

ခနအကြာတွင် ကေသီလင်းနှင့် မိုးကိုလည်း တယောက်ခါး တယောက်ဖက်လျက် စကားတွတ်ထိုးကာ ထွက်လာခဲ့လေသည်။ ကေသီလင်းသာ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ခဲ့ပါမူ အခန်းနံရံပေါ်ရှိ လင်သူ၏ သုတ်ရေဖြူ ဖြူ ဖွေးဖွေးများက တလက်လက်စိုလျက်ရှိကြောင်း တွေ့ရှိမည်ဖြစ်လေသည်။ ယခုမူကား…”ဟာ အကို ရပါ့မလားဗျ သိပ်မလိုက်နဲ့ဗျ” “ရပါတယ်ကွာ မင်းစွန်ပြတ်ရင် ငါပြန်ဝယ်ပြီးတင်ပေးပါ့မယ်” “ဟေး မိုက်တယ်ကွာ အကိုက လိုက်တတ်တယ်ဗျာ” စွန်လွှတ်ရာသီဖြစ်သောကြောင့် လင်းသူ ကလေးတယောက်ထဲမှ လေတံခွန်နှင့် ရောင်ဘီးလုံးငှားကာ စွန်လွှတ်နေလေသည်။ “ဟေ့ လင်းသူ” “ဗျား အဖေ” “အိမ်လိုက်ခဲ့” အဖေက ခေါ်နေသောကြောင့် လက်ထဲမှ ရောင်ဘီးလုံးအား ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူ ချာတိတ်လက်ထဲထဲ့ကာ လင်းသူအိမ်ဘက်ဆီသို့ ပြန်လာခဲ့လေသည်။

အိမ်သို့ရောက်သော် အဖေက ဟမ်းဘတ်အိတ်နှင့် စောင့်နေတာဖြစ်လေသည်။ “လင်းသူ အဖေ့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ အဖေခရီးထွက်ရမယ် ရုံးကိစ္စနဲ့ ၃ ရက်လောက် အဖရော အမေရော အိမ်မှာ မရှိဘူး မင်းနဲ့ ညီမလေး ၂ ယောက်ပဲ ရှိမှာ အပြင်ထွက်မလည်နဲ့ အိမ်မှာပဲနေ ကြားလား” “ဟုတ်ကဲ့ပါ အဖေ” “သမီးလည်း ကိုကို့စကားနားထောင် အပြင်ထွက်မလည်နဲ့” “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ” “ဖေဖေ ပြန်လာရင် ဘာသံမှ မကြားချင်ဘူး လာသားကြီး သွားကြမယ်” အဖေ့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ကာ ပြန်လာခဲ့လေသည်။ အမေက လွန်ခဲ့သော ၂ ရက်ကထဲက အမျိုးတွေရှိရာ ရွာသို့ အလှူ ကိစ္စဖြင့် ခရီးထွက်သွားလေသည်။ လင်းသူက အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ဘာဂျာတံခါးပိတ်ကာ သော့ခတ်လိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ပန်းရောင် ဂျိုင်းပြတ်အကျႌကိုဝတ်ဆင်လျက် ဒူးအထက်နားထိဖုံးသော စကတ်အနက်ရောင်လေးကို ဝတ်ဆင်ထားသော ကေသီလင်းတစ်ယောက် အပြင်သွားရန် အတွက် ထွက်လာလေသည်။ လင်းသူက မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ သူ့အခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။

ခနကြာသောအခါ ကေသီလင်း အခန်းထဲသို့ လိုက်လာလေသည်။ “ကိုကို ငါ့ကို အိမ်တံခါးဖွင့်ပေး ငါ အပြင်သွားစရာရှိလို့” “ဘယ်သွားမှာလဲ” “အပြင်သွားမလို့ပါ” “ဘယ်သွား ဘာလုပ်မှာလဲ တိတိကျကျငါ့ကိုပြောပါ” “ငါ့ဟာငါ ဘယ်သွားသွားနင့် ပြောနေရမှာလား” လင်းသူ စကားများများ ဆက်ပြောမနေတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောနေသော ကေသီလင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်ကာ လက်မောင်းနှစ်ဖက်မှကိုင်၍ သူခုတင်ပေါ်သို့ မှောက်လျက်သားဖြစ်အေင် တွန်းလှဲလိုက်လေသည်။ ကေသီလင်း မှောက်လျက် ဖြစ်သွားသောအခါမှ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲယူလျက် ပူးကပ်ပြီး အနီရောင်အဝတ်ကြိုးလေးဖြင့် ဆွဲချည်တုပ်နှောင်လိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ ပထမ ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ကြောင်နေကာ ကြိုးတုပ်ခံရပြီ ဆိုတော့မှ လင်းသူ သူ့အား အနိုင်ကျင့်ပြီဆိုတာ သတိဝင်လာသဖြင့် အော်လေတော့သည်။ “ဒါဘာလုပ်တာလဲ လင်းသူ ငါ့ကိုလွှတ် ခုလွှတ်စမ်း ကယ်ကြပါဦး ကယ်ကြပါ” လင်းသူက ကြိုးတုပ်ပြီးသည်နှင့် ပက်လက်ပြန်လှန်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပါ ပူးကာ နောက် ကြိုးတစ်ချောင်းဖြင့် တုပ်လိုက်လေသည်။

သူ့တွင် ဟိုအရင်ကထဲ ဝယ်စုထားသော လိင်ပစ္စည်း အထူးအဆန်းများရှိသဖြင့် အခုအခြေအနေတွင် အသုံးတဲ့နေလေသည်။ အာဖြဲအော်နေသော ကေသီလင်း ပါးစပ်အား မေ့စေ့မှပင့်၍ ပိတ်ကာ ပလာစတာ အပြားကြီးနှင့် ကပ်ကာ ပိတ်ထားလိုက်လေသည်။ အာစလုံးပြီးစီးကာ နေသားတကျဖြစ်ပြီဆိုမှ ကေသီလင်းအား မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်ကာ အရသာခံနေလေသည်။ ကေသီလင်း မျက်လုံးများထဲတွင် မုန်းတီးခြင်း၊ စက်ဆုပ်ခြင်း၊ ရန်လိုခြင်း၊ နာကျည်းခြင်း စသော စိတ်ခံစားမှုများ ဖြစ်ပေါ်နေသည်ကို တွေ့ရှိရလေသည်။ အတန်ကြာ အရသာခံကြည့်ပြီးမှ “ငါဒီလို လုပ်တာ မကောင်းတာတော့ မှန်တယ် ဒါပေမယ့် ဒီလိုဖြစ်လာတာတွေ အကုန်လုံးရဲ့ တရားခံက နင်ကြောင့်ပဲ နင့်ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာ ဒီမှာ သေချာကြည့်စမ်း” ဟုဆိုကာ သူ့ဖုန်းထုတ်၍ သူရိုက်ယူလာခဲ့သော မူဗီကို ကေသီလင်း မြင်အောင်ပြလိုက်လေသည်။ မူဗီထဲတွင် ကေသီလင်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဖီးယူကာ အရသာတွေ့နေတာက ရှင်းလင်းလှပေသည်။ ကေသီလင်းမှာ ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ထူပူသွားလေတော့သည်။

အစောပိုင်းက တော်တော်ဒေါသထွက်နေသော်လည်း ယခု လင်းသူ၏ဖုန်းထဲမှ မူဗီကို တွေ့မြင်ရသောအခါ သူ့အတွက် အလားလာမကောင်းတော့ကြောင်း ရိပ်မိလေသည်။ လင်းသူ၏ အကြပ်ကိုင် အနိုင်ကျင့်မှုကို မလွဲမသွေ ခံရမည် ဖြစ်ကြောင်း သိရှိကာ ဝမ်းနည်းလာမိလေသည်။ မျက်ရည်များလည်း စီးကျလာလေသည်။ လင်းသူက ကေသီလင်း မျက်ရည်ကျနေပုံကို သဘောကျသလိုကြည့်၍ အောင်နိုင်သူကဲ့သို့ ပြုံးကြည့်လျက် “လုပ်ချင်တာကို နင်ကြိုက်သဘိုလုပ်ခဲ့ပြီးပြီ အဲ့လုပ်ရပ်ရဲ့ အကျိုးဆက်အဖြစ် အပြစ်ရှိတော့ အပြစ်ပေးဆုံးမတာခံယူရတော့မယ် အဲ့ဒီတော့ နင်သေချာ စဉ်းစားပါ ငါ့ရဲ့ အပြစ်ပေးဆုံးမမှုကို ခံမလား အဖေ့ရဲ့ ဆုံးမတာကိုခံမလား သေချာစဉ်းစားထား စဉ်းစားချိန်တစ်နာရီပေးမယ် ဒီတိုင်းလေး တစ်နာရီနေပြီး သေချာစဉ်းစားထား ငါနောက်တစ်နာရီနေရင် ပြန်လာမယ်” လင်းသူက ရှည်လျားစွာ ပြောဆို၍ ကေသီလင်း မျက်နှာကို တချက်ကြည့်လိုက်လေသည်။

ကေသီလင်း မျက်လုံးထဲတွင် တောင်းပန်ခြင်း၊ အသနားခံခြင်း စသော အရိပ်အယောင်များကို မြင်ရ၍ “ဘယ်သူမပြု မိမိအမှုပဲ ကေသီ နင်သာ ငါ့ကို အကိုတယောက်လို လေးလေးစားစားဆက်ဆံခဲ့ရင် အများကြီး အခွင့်အရေးရဦးမယ် ခုတော့ ဘာမှ စဉ်းစားပေစရာမရှိဘူး သေချာစဉ်းစားဆုံးဖြတ် ဟုတ်ပြီလား” ဟုဆိုကာ ကေသီလင်းကို လက်ပြန်ကြိုး၊ ခြေထောက်ကြိုးများတုပ်၍ ပါးစပ် ပလာစတာဖြင့် ပိတ်ကာ သူ့ခုတင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်စေ၍ ထားပစ်ခဲ့လေသည်။ အခန်းတံခါးပိတ်ကာ အိမ်ရှေ့ဧည်းခန်းထဲတွင် ဂိမ်းကစားနေလေတော့သည်။တစ်နာရီပြည့်သောအခါ လင်းသူက အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာလေသည်။

ကေသီလင်းကို ကြည့်ကာ “အခုနင့်ကို စကားပြောလို့ရအောင် ပလာစတာခွာပေးမယ် နင့်သဘောကိုပြောပါ အော်တာတွေ ဟစ်တာတွေ မကြားချင်ဘူး နားငြီးတယ် အော်ချင်ရင် အော် အော်တာနဲ့ ဒီမူဗီကို အင်တာနက်ပေါ်တင်ပစ်မယ် အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့်သဘောကို ထုတ်ပြော နင့်ကို ခုလို ကြိုးတုပ်ထားတာ ငါ့ကို အကိုတယောက်လို လေးစားရိုသေမှုမရှိလို့ပဲ” လင်းသူက စကားပြောပြီးသောအခါ ကေသီလင်း ပါးစပ်တွင် ကပ်ထားသော ပလာစတာအပြားကြီးကို ခွာပေးလိုက်လေသည်။ ” ကိုကို ညီမလေးကို လွှတ်ပေးပါ ညီမလေးတောင်းပန်ပါတယ်” အမြဲတမ်း ကျွတ်ဆတ်ဆတ်နိုင်သော ကေသီလင်းနှုတ်ဖျားမှ တောင်းပန်စကားကြားလိုက်ရတော့ လင်းသူ မနောခွေ့ကာ သဘောကျသွားလေသည်။ “တယ်ဟုတ်တဲ့ငါပါလား” ဟုလည်း ဘဝင်နဲနဲမြင့်သွားလေသည်။ ညီမဖြစ်သူကို ဒီလို အမြဲတမ်း အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ရင် ပိုကောင်းမည်ဟုလည်း အတွေးပေါ်လာလေသည်။

“လွှတ်ပေးတာက နင့်အပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်လေ ကဲ ငါဆုံးမတာ ခံမလား အဖေတို့ ဆုံးမတာခံမလား” “ကိုကိုဆုံးမတာပဲ ခံပါ့မယ် အဖေတို့ကို လုံးဝပြန်မပြောပါနဲ့နော်” နင်သာ ငါ့စကားနားထောင်ပြီး ငါ့ကို အကြီးတယောက်လို ရိုရိုသေသေဆက်ဆံ နင့်အကြောင်း ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး” “ဟုတ် ဟုတ် ဒီနေ့ကနေစပြီး ညီမလေး ကိုကို့ကို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံပါ့မယ်” “အေး အဲ့ဒီတော့ အခုနင်က လူကြီးတွေကွယ်ရာမှာ ရည်းစားထားတယ် ရည်းစားထားတဲ့အပြင် ကိုယ့်ဘဝကို နစ်မွန်းအောင် လုပ်တယ် အဲ့ဒီတော့ နင့်ကို ကြိမ်လုံးနဲ့ အချက်တစ်ရာ ရိုက်ပြီးအပြစ်ပေးရမယ်” “အချက်တစ်ရာတော့ ညီမလေး မခံနိုင်ပါဘူး ကိုကိုရယ်” စကားအပြောအဆို လေသံများက လုံးဝပြောင်းလဲသွားချေပြီ။ ကေသီလင်းတစ်ယောက် စိတ်ဓာတ်ရေးရာမှာ ရှုံးနိမ့်ကာ မာန်မာနများ ဦးကျိုးသွားပြီဖြစ်ကြောင်း သိရသဖြင့် လင်းသူ ကျေနပ်သွားလေသည်။

သို့သော် ဒီတိုင်းနှင့်ပြီးလိုက်၍ မဖြစ်။ အပိုးကျိုးကာ သူ့ကို ဘယ်တော့မှ မလှန်နိုင်အောင် လုပ်ရပေဦးမည်။ “အေး နင်က ငါ့ညီမလေးပဲ ဒီလိုတောင်းပန်လာတော့လည်း ငါလျော့ပေးရမှာပေါ့ နင့် အသက် ၂၀ နင့်ကို ကြိမ်လုံးနဲ့ အချက်၂၀ပဲ ရိုက်တော့မယ် ဒါပေမယ့် လျော့ပေးရတဲ့၈၀အတွက် အကျႌမပါပဲ ချွတ်ရိုက်မယ် ၂ချက်ရိုက်ပြီးတိုင်း ထိုင်ထ ၁၀ခါလုပ်ရမယ်” “ဟီး ဟီး ဟီး ကိုကို ညီမလေးကို မသနားတော့ဘူးလား ဟီး ဟီး” “တော်စမ်း မိကေသီ ငါစိတ်မပြောင်းခင် အဲ့၂ခုထဲက တခုရွေးပေတော့” ကေသီလင်း တယောက် ကျောချမ်းသွားလေသည်။ စိတ်မပြောင်းခင်ဆိုသော စကား၏ နောက်ကွယ်မှ ဖြစ်လာမည့် အကျိုးဆက်များကို စဉ်းစားမိပြီး ကျောရိုးထဲတွင် စိမ့်ခနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်။ သူ့မှာ အရှက်နှင့် လဲရမည့် အခြေအနေဆိုက်နေလေသည်။ အကျႌချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အရိုက်ခံပါက အရှက်ကွဲရပေမည်။

အကျႌမချွတ်ပဲ အရိုက်ခံပါက အရှက်မကွဲသော်လည်း အချက်တစ်ရာဆိုသော အရေအတွက်ကို ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ ကေသီလင်းမှာ သေချာစဉ်းစားကာ အကျႌချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အရိုက်ခံရသော်လည်း တခြားသူစိမ်းမဟုတ် ကိုယ့်အကိုပင်ဖြစ်သည် ဟူသော အချက်ကိုစဉ်းစားမိကာ အချက်၂၀ကိုသာရွေးလိုက်လေသည်။ “အချက်၂၀ပဲ ရိုက်ပါတော့ ကိုကို” ကေသီလင်းမှာ ပြောနေရင်း မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာလေသည်။ လင်းသူမှာ သနားသော်လည်း အလျော့ပေး၍ မရတော့ပါ။

လျော့ပေးလိုက်လျှင် တသက်လုံ အရိုသေတန်သွားမည်မှာ သေချာလှပေသည်။ “အခု နင့်ကို ကြိုးဖြေပေးမယ် ထွက်ပြောဖို့တော့ မစဉ်းစားနဲ့ ပြေးပေါက်လဲ မရှိဘူး နောက်ဆုံးလွတ်သွားလည်း နင့်ကိုပြတဲ့ မူဗီက ကော်ပီပဲရှိသေးတယ် မူရင်းက ငါလုံခြုံတဲ့နေရာမှာ သေချာသိမ်းထားတာ” လင်းသူက ကေသီလင်းအား ကြိုးဖြေပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ၏ အဝတ်စားများထဲ့သော ကြည့်မှန်ပါ ကျွန်းမှန်ဗီရို အောက်ဆုံးထပ် နောက်နားဆီမှ လူကြီး လက်သန်းလုံးခန့်ရှိသော ၂ပေခွဲခန့်ရှိသည့် ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်း ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။ ကြိမ်လုံးကို ကိုင်ကာ သူက ခုတင်ပေါ်ဝင်ထိုင်ရင်း ထထိုင်နေသော ကေသီလင်းအားကြည့်ကာ “ကဲ ခုတင်အောက် ဆင်းပြီး အကျႌအဝတ်အစားတွေချွတ်ပေတော့” ကေသီလင်းမှာ ခုတင်အောက်ဆင်းကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ တကယ် လက်တွေ့ အဝတ်စားအားလုံး ချွတ်ရမည်ဆိုသောအခါ လက်တွန့်နေလေသည်။ လင်းသူက တုံ့ဆိုင်းနေသော ကေသီလင်းကို တင်းမာသေ မျက်နှာထားဖြင့် ကြည့်ကာ ငေါက်လိုက်လေသည်။

“ချွတ်ဆိုတာ မချွတ်သေးဘူးလား ဘာလုပ်နေတာလဲ” ပြောလဲပြောကာ ကြိမ်လုံးကို လေထဲတွင် ရမ်းကာ ကြိမ်သံပေးလိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ ကြိမ်သံကြားမိသောအခါ ကြက်သီးမွှေးညင်းများ တဖြန်းဖြန်းထကာ စောက်ပတ်ထဲမှလဲ ဆစ်ခနဲ့ ဖြစ်သွားလေသည်။ “ချွတ်ပါပြီ ကိုကို ချွတ်ပါပြီ” ဟုဆိုကာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အမြန်ချွတ်လေတော့သည်။ လင်းသူမှာ လပြည့်ဝန်းပမာ ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်ထွက်လာသော ညီမဖြစ်သူ၏ အလှအပများကို အရသာခံကြည့်နေလိုက်လေသည်။ စိုတောက်နေသော နှုတ်ခမ်းထူထူလေး၊ လုံးဝန်းတင်းရင်နေသော ရင်သားထွားထွားကြီးများနှင့် ကားစွင့်နေသော ဖင်ကြီး၊ အမွေးခပ်ပါးပါးလေးသာရှိသော စေ့ကပ်နေသည့် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် ရှက်ကြောက်နေသော ဟန်အမူအရာတို့က လင်းသူရင်ကို ဗလောင်ဆူစေပါသည်။ ထကြွနေသော စိတ်တို့ကို အသာထိန်ကာ နေနှင့်ဦးဟု ကြုံးဝါးမိလေသည်။

အဝတ်စားများချွတ်ပြီး၍ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ လင်းသူက သူ၏ စာကြည့်စားပွဲမှ ထိုင်ခုံကိုယူကာ မှန်ဗီရိုရှေ့ မြင်သာသောသောနေရာတွင် ချထားလိုက်လေသည်။ “လာ နင်အရိုက်ခံရမယ့်ပုံစံကို ငါပြမယ် ဒီထိုင်ခုံပေါ်မှာ လက်ထောက်ပီးကုန်းထား ဒူကိုကွေးပြီး ဖင်ကို နောက်ကိုပစ်ထား ငါ ၂ချက် ရိုက်ပြီးရင် နားရွက်ဆွဲပြီး ထိုင်ထ ၁၀ခါ လုပ်ရမယ် မျက်လုံးမမှိတ်နဲ့ မှန်ထဲကိုကြည့်နေ သဘောပေါက်လား” လင်းသူ ပြောသည့်အတိုင်း လက်ထောက်ကုန်းလိုက်သောအခါ ကေသီလင်းမှာ သူကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ကုန်းနေသောပုံကို မှန်ထဲတွင်ပြန်မြင်နေရပြီး နောက်မှ ရပ်နေသော လင်းသူကိုရော လှုပ်ရှားမှုများကိုပါ မြင်နေရလေသည်။ မိုးကို ယူလာသော အပြာကားတစ်ကားကို သတိရမိလေသည်။ မှန်ရှေ့တွင် လေးဖက်ထောက်ကြည့်စေကာ နောက်ကနေတက်လိုးသော မြင်ကွင်းကို မြင်ယောင်လာကာ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရေများစိမ့်လာလေသည်။

လင်းသူက ပုံစံအနေအထားကျသောအခါ ကြိမ်လုံးဖြင့်ရိုက်ရန် ကေသီလင်းညာဘက်ဘေးမှာ ရပ်ကာ နေရာယူလိုက်လေသည်။လင်းသူ၏ လက်ထဲမှ ကြိမ်လုံး ရိပ်ခနဲ့ မြှောက်တက်သွားသော လှုပ်ရှားမှုကို မြင်လိုက်ရပြီးနောက် တင်ပါးဆီမှ စူးခနဲ့ ခံစားလိုက်ရသော စပ်ဖျင်းဖျင်းနာကျင်မှုတို့ကြောင့် ကေသီလင်း အသံထွက်ကာ အော်မိလိုက်လေသည်။ မခံစားနိုင်သော ဝေဒနာကြောင့် ထခုန်ဖို့ ခန္ဓာကိုယ်ပြင်လိုက်ရုံရှိသေးသည်။ နောက်တချက်က ထပ်မံ၍ ကျရောက်လာသည်။ “ဖြန်း…ဖြန်း” “အား အား” လင်းသူက အားပါးတရ လွှဲကာ နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်လိုက်လေသည်။ အားပါသော ရိုက်ချက်ကြောင့် နောက်ပစ်ထားတဲ့ဖင်ကြီး ပြန်ကော့သွားကာ နာကျင်စွာ အော်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဖင်ကို ပွတ်နေလေသည်။ တသက်နဲ့တကိုယ် ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ ကြိမ်စာ အကျွေးခံရမည်ဟု အိပ်မက်ထဲတောင် ထဲ့မမက်ခဲ့ဖူးပါ။

အခုတော့ ကြိမ်လုံးကပေးသော နာကျင်ခြင်းဝေဒနာကို အကိုဖြစ်သူရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ မြည်းစမ်းရခြင်းသည် ကေသီလင်းအဖို့ ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံဖြစ်လေသည်။နာကျင်ခြင်း၊ ရှက်ရွံ့ခြင်းတို့ကို အသိစိတ်ထဲဝယ် ခံစားနေသလို တချိန်ထဲမှာလည်း ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကာ အကိုဖြစ်သူကို ပြသထားရသည် ဟူသော စိတ်ခံစားမှုကလည်း မသိစိတ်ထဲတွင် မသိမသာ နေရာယူထားသည်ကို ကေသီလင်း သတိမထားမိသေးပဲ ရှိလေသည်။

နှစ်ချက်ဆင့် အရိုက်ခံရပြီး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကိုပွတ်နေသော ကေသီလင်းအား လင်းသူက “နားရွက်ဆွဲ ထိုင်ထ လုပ်လေ အချိန်ဆွဲမနေနဲ့” ဟုပြောလိုက်ကာ လေထဲသို့ ကြိမ်လုံးကို ဝေ့ယမ်းကာ အသံပေးလိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ “ရွမ်း” ခနဲ့ဟူသော ကြိမ်သံကြားရသည့်အခါ ကျောရိုးထဲ စိမ့်ခနဲ့ဖြစ်သွားသလို စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ဆစ်ခနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ရေများ စိမ့်လာလေသည်။ သူက နားရွက်ဆွဲကာ ထိုင်ထလုပ်လိုက်လေသည်။ ထိုင်ထလုပ်နေတုန်း သူ၏ရမ္မက်သွေးသားများ ထူးဆန်းစွာ ထကြွနေကြာင်း သတိပြုမိလေသည်။ မှန်ထဲမှာမြင်နေရသော တုံးလုံးဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် ရမ္မက်ခိုးဝေနေသော တက်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေသည့် လင်းသူ၏ အကြည့်များက သူ့ကို စိတ်ထလာစေသည်။ သည်လို ထိုင်ထလုပ်ပြနေရတာကို သူ့အသိစိတ်က လက်မခံသော်လည်း သူ၏ သွေးသားများက လက်ခံ သဘောကျနေလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ အရေများက ပို၍စိမ့်ထွက်လာလေသည်။

ထိုင်ထလုပ်ပြီးနောက် ထိုင်ခုံပေါ် လက်ထောက်ကာ ပြန်ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ လင်းသူက နှစ်ချက်ဆင့်ကာ ထပ်ရိုက်ပြန်လေသည်။ အရိုက်ခံပြီး ထိုင်ထပြန်လုပ်ရလေသည်။ ထို့နောက်ပြန်အရိုက်ခံရပြီး ထိုင်ထပြန်လုပ်ခြင်းဖြင့် ကေသီလင်းမှာ ဘယ်နှစ်ချက်မှန်း သတိမထားမိပဲရှိလေသည်။ စောက်ရေများကတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် တဖြေးဖြေးအိုင်လာပြီး တကိုယ်လုံးလဲ ထူပူလာကာ ချွေးများလည်း ရွှဲလာလေသည်။ လူကလည်း ခံနိုင်ရည်မရှိတော့ ခြေတွေလက်တွေ မသယ်ချင်လောက်အောင် နုံးချိလာလေသည်။ “ကဲ ဒါနောက်ဆုံးပဲ ဒီ၂ချက်ပြီးလို့ နင်ထိုင်ထလုပ်ပြီးရင် ပြီးပါပြီ” ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လင်းသူ၏ ကြိမ်လုံးရိုက်ချက်များက ကျရောက်လာလေသည်။ ထိုင်ထလုပ်ပြီးသောအခါ ကေသီလင်းမှာ မဟန်နိုင်တော့ပဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လဲကျသွားပါတော့သည်။ မျက်ရည်များကလည်းစီးကျလျက် လင်းသူကို မော့ကြည့်လိုက်လေသည်။ လင်းသူမှာ ညီမဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ သနားသွားလေသည်။

ထို့ကြောင့် သူကိုယ်တိုင်ပင် ကေသီလင်းအား ရေချိုးခန်းဆီသို့ ပွေ့ချီလာခဲ့လေသည်။ ရေချိုးခန်းဆီသို့ရောက်သောအခါ ရေပန်းဖွင့်ကာ ညီမဖြစ်သူအား သူကိုယ်တိုင် ရေချိုးပေးလေသည်။ ရေပန်းမှရေများက သူ့ကိုပါ စိုလာသောကြောင့် လင်းသူက အကျႌချွတ်ကာ သူပါရေချိုးလေတော့သည်။ ကေသီလင်းက လင်းသူ၏ ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးနေမှုများကို ကျေနပ်စွာခံယူရင်း လင်းသူ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ “ဟ” လင်းသူက အနည်းငယ်လန့်သွားကာ ဆတ်ခနဲ့ဖြစ်သွားလေသည်။ ကေသီလင်းက ခစ်ခနဲ့ တချက်ရီကာ လင်းသူ၏ လီးကြီးကို ဖမ်းကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလေသည်။ လင်းသူမှာ ကေသီလင်း၏ အတွင်းပိုင်းအလှများကို မြင်ကထဲက စိတ်ကထနေသည်ဖြစ်ချေရာ လီးကတောင်နေလေသည်။ ကေသီလင်းကတော့ သူ့ဘဲ မိုးကိုလီးထက် အရှည်ရော လုံးပတ်ပါ အပြတ်အသတ်သာသော အကိုဖြစ်သူလီးကြီးကို အားရပါးရကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်း ဒီလီးကြီးကို သူသာပိုင်ရမည်ဟု အချစ်လောဘတက်နေမိလေသည်။

ကေသီလင်းက ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ကာ လင်းသူလီးကို အရေပြားဆွဲဒစ်ဖော်၍ ပါးစပ်ဖျားမှာတေ့ကာ ငုံလိုက်လေသည်။ ကြီးလိုက်သည့် လီးကြီး အရှည်၇လက်မခန့် လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးခန့်ရှိကာ ထိပ်မှာ မှိုပွင့်သဏ္ဌာန်ကားလျက်ရှိလေသည်။ ကေသီလင်းက လီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ကစား၍ ဒစ်ကို ငုံကာစုပ်ပေးလေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလည်း ဥနှစ်လုံးကို ယွယွလေးပွတ်ကာ ကစားပေးနေလေသည်။ လင်းသူမှာ ကာမစိတ်များထလာကာ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ လီးစုပ်နေသော ကေသီလင်းအား ဂျိုင်းနှစ်ဖက်မှ ဆွဲမကာ မတ်တပ်ရပ်စေလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ကေသီလင်း၏ စိုတောက်နေသော နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို မက်မက်မောမော နမ်းစုပ်လေတော့သည်။ ကေသီလင်းကလည်း အားရပါးရပြန်နမ်းရင်း လင်းသူ လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ လင်းသူက နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကာ ကေသီလင်းကို သူ့အားကျောပေးစေ၍ ကုန်းခိုင်းလိုက်လေသည်။

ရေချိုးခန်းနံရံကို လက်ထောက်ကာ ထိန်းထားစေသည်။ ပြီးကေ် သူ့လီးကြီးကို ကေသီလင်းစောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကာသွင်းလိုက်လေသည်။ စောက်ရေများရွှဲအိုင်နေအောင် ထွက်ထားသဖြင့် စောက်ခေါင်းက နွေးနွေးလေးဖြစ်နေကာ လီးဝင်လမ်းကြောင်းမှာလည်း ချောမွေ့နေပါသည်။ လီးကြီးက ၅ပုံတပုံခန့် ဝင်သွားလေသည်။ ကေသီလင်းမှာ အကိုဖြစ်သူ၏ လီးကြီး ဝင်လာသောအခါ ဒိတ်ခနဲ့ ရင်ထဲတွင် တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ လတ်တလောကြုံတွေ့နေရသော အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်မြင်ယောင်လာမိလေသည်။ လင်းသူ၏ သူ့အပေါ် အနိုင့်ထက်ပြု ကြမ်းတမ်းစွာဆက်ဆံခဲ့မှုများ၊ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်စဉ် သူကိုကြည့်နေခဲ့သော ချစ်ခင်မှုအပြည့်ပါသောအကြည့်များ၊ နူးညံ့ကြင်နာစွာ ပြုစုခဲ့သော ပြုစုယုယမှုမတားကို အစဉ်တိုင်းမြင်ယောင်ရင်း လင်းသူပြုသမျှကို နှစ်ခြိုက်စွာ ခံယူနေမိလေသည်။ လင်းသူကတော့ လိုးချေပြီ။ သူ၏လီးကို ဝင်သလောက်ညှောင့်ပေးနေရင်း တဖြေးဖြေးဖြင့် ပို၍ဝင်စေရန် တိုးတိုးထဲ့ပေးလေသည်။

လီးကြီး သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ဝင်သောအခါ ရှေ့မတိုးသေးပဲ အသွင်းအထုတ်ကိုသာ ခပ်သွက်သွက်လုပ်ပေးနေလေသည်။ အချက် ၆၀ကျော်သောအခါ ကေသီလင်းမှာ စောက်ရေလိုက်ကာ ခံကောင်း၍ ညီးသံလေးများထွက်နေလေသည်။ ထိုအချိန်ကျမှ ဆက်၍ တဖြေးဖြေး ရှေ့ထပ်တိုး၍ ထဲ့လေရာ အချက်၈၀ကျော်သောအခါ လီးကြီးတချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး ကေသီလင်းဖင်နှင့် လင်းသူ၏ဆီးစပ်မှာ ကပ်နေလေသည်။ လင်းသူက တဖြေးဖြေးချင်း အသာညှောင့်ပေးကာ လီးကို ရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်၍ ဆောင့်ချလေသည်။ ကေသီလင်းကလည်း နာဖို့ဝေးစွ အရသာတွေ့နေသောကြောင့် ဖင်ကြီးနောက်ပစ်ပေးကာ အထဲ့ခံနေလေသည်။ လင်းသူမှာ ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ သူ၏လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များကို ကေသီလင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထဲ့လိုက်လေတော့သည်။

ပူနွေးသော သုတ်ရေများ စောက်ပတ်ထဲ တရှိန်ထိုးဝင်လာချိန်တွင် ကေသီလင်းမှာလည်း တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာလင်းသူ၏ လီးကြီးကို ဆွဲညစ်ရင်း စောက်ရေများ တဖြန်းဖြန်းထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည်။ ပြီးနောက် မောင်နှမ၂ယောက် ရေပန်းအောက်ပြန်ဝင်ရင်း ရေပြန်ချိုးကာ တယောက်နှင့် တယောက် ဆပ်ပြာ အပြန်အလှန်တိုက်ပေးကြလေသည်။ ရေချိုးပြီးနောက် လင်းသူက ကေသီလင်းအား ပွေ့ချီပြီး ကေသီလင်းအခန်းထဲသို့ ပြန်ခေါ်လာလေသည်။ အခန်းထဲရောက်သောအခါ လင်းသူက တဘက်ယူ၍ ကေသီလင်းအား ရေသုတ်ပေးလေသည်။

ပြီးနောက် ကေသီလင်းအား သူကိုယ်တိုင် အဝတ်စားထုတ်ကာ ကူဝတ်ပေးလေသည်။ ကေသီလင်း အဝတ်စားဝတ်ပြီးသောအခါ သူအကျႌဝတ်ရန် အခန်းထဲသွားတော့ ကေသီလင်းက နောက်မှလိုက်လာကာ ကူဝတ်ပေးလေသည်။ ရှပ်အကျႌ ကြယ်သီးများကို တပ်ပေးပြီးနောက် ကော်လံကို နေသားတကျဖြစ်စေရန် ပြုပြင်ပေးကာ လင်းသူ၏ နှုတ်ခမ်းအားအသာ နမ်းလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လင်းသူက ညစာကို အပြင်ထွက်စားမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောကာ နှစ်ယောက်သား ညစာစားရန် အိမ်တံခါးသော့ခတ်၍ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ညစာစားပြီးအပြန်မှာတော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီးသည်နှင့် နောက်ထပ် ချစ်ပွဲကြီးတစ်ပွဲနွှဲရန် အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတင် စ၍ တယောက်နှင့် တယောက် သဲကြီးမဲကြီးနမ်းနေကြလေသည်။ မဆုံးနိုင်သော အနမ်းမိုးတွေရွာချရင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အဝတ်စားများချွတ်ပေးရင်း အိပ်ခန်းဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့ကြလေသည်။

အိပ်ခန်းထဲ အရောက်ဝယ် လင်းသူက ပုဆိုးသာကျန်တော့သလို ကေသီလင်းမှာလည်း ပင်တီတထည်သာကျန်ရှိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရုတ်တရက် အမှောင်ကျာ မီးပျက်သွားလေတော့သည်။ “ဟာကွာ တောက် ..ဒီမီးစုတ်နဲ့တော့ကွာ” “ကို ကေသီတို့ ဟိုတယ်သွားအိပ်ရအောင်” ကေသီလင်းက အခေါ်အဝေါ်တွေ ပြောင်းသွားလေတော့သည်။ လင်းသူမှာ ထွက်နေသော ဒေါသများ ပြေပျောက်ကာ သဘောခွေ့သွားလေသည်။ ညီမဖြစ်သူက သူ့အား လင်မယားလို ခေါ်ဝေါ်ပြောဆိုဆက်ဆံနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ ထို့အပြင် ဟိုတယ်ပါသွားအိပ်ရပေဦးမည်။ ကေသီလင်းအကြံကို သဘောတူကာ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများကို ကျောပိုးအိတ်ထဲတွင် ထည့်လျက် မိန်းခလုတ်ချထာပြီး အိမ်တံခါးသေချာပိတ်ကာ မြို့ပြင်ဘက်ရှိ ဟိုတယ်တခုဆီသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

“ကြွပါခင်ဗျ အခန်းလိုချင်လို့လားခင်ဗျ” “နှစ်ယောက်ခန်း ရှယ်ခန်းလိုချင်တယ် ညီလေး” “ဟုတ်အကို နာမည်နဲ့ မှတ်ပုံတင်နံပါတ်လေးပြောပါခင်ဗျ” “ကိုလင်းသူ+မကေသီလင်း မှတ်ပုံတင်က ……..” “ဟုတ်အကိုရပါပြီခင်ဗျ ဒီကညီလေး လိုက်ပြပေးပါလိမ့်မယ်ခင်ဗျ လိုအပ်တာကို ကောင်တာဖုန်းနံပါတ် ၂၀၂၈ကို ခေါ်ပြီးပြောလို့ရပါတယ်ခင်ဗျ” ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းကောင်လေးနောက်သို့ နှစ်ယောက်သားလက်တွဲ၍ လိုက်လာခဲ့လေသည်။ ကောင်လေးက အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပေးပြီး “ဒီအခန်းပါပဲ ကိုကြီး လိုတာရှိဖုန်းဆက်လိုက်ပါခင်ဗျ” ဟုပြောကာ လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီးသောအခါ လင်းသူနှင့် ကေသီလင်းတို့သည် တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ သဲကြီးမဲကြီး နမ်းကြလေသည်။ ကေသီလင်းက လင်းသူအကျႌချွတ်ပေးသိလို လင်းသူကလည်း ကေသီလင်း ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်အောင် သူ၏လက်များကို အလုပ်ပေးနေလေသည်။

နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ လင်းသူက ကေသီလင်းအား ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်လင်းသူက ကျောပိုးအိတ်ကို ဖွင့်လျက် ပစ္စည်းလေးတခုကို ထုတ်ယူလိုက်လေသည်။ “ကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ ကေသီဆီကို လာတော့လေ” “ခနလေးပါ ကေသီရဲ့ ကလေးကို ရှယ်ပြုစုမလို့” “ဟယ် အဲ့ဒါဘာလေးလဲဟင်” ကေသီလင်းက လင်းသူလုပ်နေတာကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်ကာ မေးလိုက်လေသည်။ “ဘိုင်ဗရေတာလေ ကလေးလေးရဲ့” ငုံးဥပုံ ရှည်မျှောမျှော ဘိုင်ဗရေတာလေး ဖြစ်လေသည်။ အရောင်က ပန်းရောင် အသင့်ပါသော ဓါတ်ခဲ သုံးခဲ ထည့်ကာ အရစ်ကို ကြပ်အောင် ပိတ်လိုက်လေသည်။ remote က wireless ဖြစ်ကာ လင်းသူက အပေါင်းလက္ခဏာ ပြထားသော ခလုတ်လေးကိုနှိပ်လိုက်လေရာ ဘိုင်ဗရေတာလေးက ထတုန်နေလေသည်။ wirelessဖြစ်၍ remoteကို စားပွဲပုလေးပေါ်ကို တင်လိုက်လေသည်။

ငုံးဥလေးက နောက်တွင် သော့ချိတ်လိုမျိုး ကြိုးနှင့် ကွင်းလေးတွဲထားလေသည်။ လင်းသူက ဘိုင်ဗရေတာလေးကို ကိုင်ကာ ကေသီလင်းစောက်စိလေးကို တို့လိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ တွန့်ကာ အသံထွက်ညီးညူ မိလေသည်။ “အ အ ဟင်း ကိုကို တုန်နေတယ်” “ဖြေးဖြေးချင်း ကောင်းလာလိမ့်မယ်” ကေသီလင်းမှာ စောက်စိပေါ်မှ ခံစားရသော ဘိုင်ဗရေတာ၏ တုန်ခါမှုကြောင့် ရမ္မက်စိတ်များထလာလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လင်းသူက ကေသီလင်း၏ ဖင်ဝလေးကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းကာ လောကကြီးကို မေ့နေလေတော့သည်။ ကေသီလင်းမှာ ဘယ်သူကမှ လုပ်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်သော ရက်ရက်ရောရော ပြုစုမှုကို ခံနေရသည်မှာ လင်းသူ၏ သူမအပေါ်ထားသော အဆုံးစွန်ဆုံး မေတ္တာပင်ဖြစ်လေသည်။ ကေသီလင်းမှာ တခါမှ မခံစားဖူးသော အရသာ အသစ်အဆန်းကို ခံစားရသောအခါ စောက်ရေများရွှဲနေအောင် ထွက်လေသည်။

အတန်ကြာ ယက်ပေးပြီးသောအခါ လင်းသူက ရပ်လိုက်ကာ သူ၏လီးကြီးကို ကေသီလင်း စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ လီးကြီးက တဝင်ကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားခဲ့လေသည်။ ကေသီလင်း၏ ကိုယ်ခန္ဓာငြိမ်သက်သွားကာ မျက်လုံးများမှေးစင်းသွားလေတော့သည်။ လင်းသူက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လီးအဆုံးထိဝင်စေရန် ချော့သွင်းကာ လိုးလေသည်။ ရွှဲနေအောင်ထွက်ထားသော စောက်ရေများကြောင့် သိပ်အားစိုက်စရာမလိုပဲ အဆုံးထိဝင်သွားလေသည်။ လင်းသူ လီးတဆုံးဝင်သွားသည့်အခါ ကေသီလင်းက ကျောကော့သွားကာ လင်းသူ နောက်တင်ပါးကို သူမခြေထောက်တွေနဲ့ချိတ်လိုက်လေသည်။ သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ကော့ပေးထားလေသည်။ လင်းသူက အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချက်များဖြင့် စက်သေနတ်ပြစ်သလို ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

သိပ်ကြာကြာမဆောင့်လိုက်ရပဲ ကေသီလင်းမှာ လင်းသူကျောအား ဖက်တွယ်ရင်း ပြီးသွားလေတော့သည်။ တချိန်ထဲမှာပင် လင်းသူကလည်း သူ၏လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များကို ကေသီလင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထဲ့လိုက်ကာ ကာမလမ်းဆုံးဆီသို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။ လင်းသူက သူ၏ လီးကြီးကို စိမ်ထားရင်း မျက်လုံးမှိတ်ကာ အမောဖြေနေလေသည်။ ကေသီလင်းမှာ လင်းသူကို ဖက်တွယ်ရင်း အပြစ်ပေးတတ်သလို ချစ်ပေးသောနေရာတွင် ဆရာကျသော အကိုဖြစ်သူရှိနေပြီဖြစ်၍ မိုးကိုကို အမြန်ဆုံး လမ်းခွဲရမည် ဆုံးဖြတ်မိလေသည်။ ယခုလက်ရှိအချိန်မှာတော့ မီးပျက်သောညတညကို ဟိုတယ်မှာ အကိုဖြစ်သူ၏ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုများကြားတွင် ကုန်ဆုံးစေတော့မည်ဟု စဉ်းစားရင်းပြုံးမိလိုက်လေတော့သည်….ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မီးပ်က္ေသာည

အခန္းတခုနား အေရာက္တြင္ ” အ အ အား ဟား ဟား ေကာင္းလိုက္တာ ကိုေကာင္းတယ္” ဟူေသာအသံမ်ား ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ လင္းသူမွ ႐ုတ္တရက္ ရပ္တန႔္လိုက္ေလသည္။ အလုပ္ျဖစ္ေနသာ အတြဲတတြဲရွိေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ အတြဲေခ်ာင္းရန္ ေျခသံမၾကားေအာင္ အသာေလးလွမ္းကာ အခန္းအနီးသို႔ တိုးကပ္သြားလိုက္ေလသည္။ အခန္းနားကပ္ၿပီးေသာ္ အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းက လင္းသူအတြက္ ပါးဘယ္ျပန္ညာျပန္ ႐ိုက္ခံရသကဲ့သို႔ ထူပူသြားေလသည္။ လင္းသူ ညီမ ျဖစ္သူ ေကသီလင္းသည္ စကပ္လွန္ကာ ေပါင္ၿဖဲၿပီး စာေရးခုံတန္း ေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ရွိေလသည္။ ေအာက္မွ သူဘဲျဖစ္ေသာေကာင္က အားရပါးရ ဘာဂ်ာမႈတ္လ်က္ရွိေလသည္။ ခ်စ္သူ၂ဦးမွာ ဆိတ္ကြယ္ရာ ပါတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္ကာ လူလာခဲေသာ ေနရာျဖစ္သည္မို႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ပင္ ကာမပန္းခ်ီကို ခ်ယ္မႈန္းလ်က္ရွိေလသည္။

ေကသီလင္းမွာ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႔အတြက္ သူ႔ခ်စ္သူ မိုးကိုမွ ေပးေသာ ကာမအရသာမွလြဲ၍ က်န္တာဘာမွ မသိေလာက္ေအာင္ အေကာင္းႀကီးေကာင္းကာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခံစားေနေလသည္။ လင္းသူမွာ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္လာေလသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုကိစၥသည္ အၾကမ္းကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပါက ေႁမြပူရာကင္းေမွာက္မည့္ ကိစၥမ်ိဳးဆိုတာကို သေဘာေပါက္ကာ စိတ္ထိန္း၍ စဥ္စားမိေလသည္။ ညီမျဖစ္သူသည္ အ႐ြယ္ေရာက္သူျဖစ္ေနပီ ဟူေသာ အသိကလည္း ဝင္လာေလသည္။ ညီမေလးအား ႏွေျမာမိသလို ကိုယ့္ညီမတေယာက္လုံးကို ခ်စ္ခ်င္တိုင္းခ်စ္ခြင့္ရေနေသာ ရည္းစားေကာင္အားလည္း မနာလိုမိေလသည္။ ေမာင္ႏွမသာဆိုေသာ္လည္း ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး ႏွစ္ႏွစ္ငယ္မို႔ ႐ိုေသေလးစားမႈ မရွိေသာ ေကသီလင္းကို လင္းသူ ၾကည့္မရတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေလသည္။

ညီမေလး တေယာက္မို႔ အျမင္မေတာ္တာ ေျပာၿပီဆိုရင္ ကက္ကက္လန္ရန္ေတြ႕႐ုံမက အေမကိုပါ စစ္ကူေတာင္းတတ္ေလသည္။ အေမကလည္း “ေမြးထားတဲ့ အေဖနဲ႔အေမျဖစ္တဲ့ ငါတို႔ မေသေသးဘူး အက္ုျဖစ္တဲ့မင္းက အကိုေနရာပဲေနပါ” ဟုေျပာကာ အငယ္ျဖစ္ေသာ သမီးျဖစ္သူကို ခ်စ္စိတ္ျဖင့္ အလိုလိုက္တတ္ေသာ အေမ့ကို “သမီးေလး ေယာက္မျမင္းစီထြက္တာ ေမြးထားတဲ့ အေဖနဲ႔အေမျဖစ္တဲ့ အေမတို႔ ေသသြားလို႔လား” ဟုေမးကာ ျပလိုက္ခ်င္ပါေတာ့သည္။ သူ႔ကို အၿမဲေျခရာတိုင္းခ်င္ေသာ ေကသီလင္းကို ခ်ိဳးႏွိမ္ဖို႔ ကံၾကမၼာက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေလၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိတ္ထဲမွ ဖုန္းထုတ္ကာ အမိအရ ဗီဒီယို႐ိုက္ထားေလေတာ့သည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္ အ အ အ အ” မိုးကိုမွာ ေကသီလင္း ေစာက္ပတ္အား အထက္ေအာက္စုန္ဆန္ ယက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္က ေကသီလင္း ေပါင္ၿခံ၂ဖက္ကို ပြတ္ေပးေနေလသည္။ “အဲ့ေပါင္ၾကားေတြ မပြတ္ပါနဲ႔” ေကသီလင္းက ေျပာလည္းေျပာ လက္ႏွင့္ဖယ္ထုတ္ေသာ္လည္း မိုးကိုက မဖယ္။ ပြတ္ေပးၿမဲ ပြတ္ေပးလ်က္ရွိေလသည္။

ေကသီလင္းမွာ စယက္ကာစ အခ်ိန္မွစ၍ ေကာင္းသထက္ေကာင္းကာ ၿပီးခါနီးအခ်ိန္က်မွ ေပါင္ၾကား၂ဖက္လက္ျဖင့္ပြတ္ေသာအခါ စိတ္ျပန္က်လာေလသည္။ မိုးကို လုပ္ပုံမွာ လက္ဖက္သုပ္စား၍ င႐ုတ္သီးစပ္ေနသူ ေရေႏြးပူပူေလးေသာက္ရသကဲ့သို႔ စည္းစိမ္ရေလေတာ့သည္။ ၿပီးမလို ၿပီးမလိုႏွင့္ ၿပီးခ်င္ပါလ်က္ မၿပီးႏိုင္ေသးဘဲ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးႏွင့္ ေကာင္းေနေတာ့ေလသည္။ အေရမ်ားလဲ ပြက္ခနဲ႔ ပြက္ခနဲ႔ထြက္ကာ ခုံေပၚမွ ၾကမ္းျပင္သို႔ တေတာက္ေတာက္ က်ေနေလသည္။ အားရေအာင္ ပြတ္ရင္းယက္ေပးၿပီးမွ မိုးကိုက ေပါင္ၾကား၂ဖက္ကို ပြတ္ေနေသာ လက္ႏွဖက္ကိုဖယ္ကာ ေစာက္စိကို သရက္ေစ့စုပ္သကဲ့သို႔ စုပ္ေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းမွာ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးေကာင္းေနရာမ ႐ုတ္တရက္မီးပြင့္ကာ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလာေလေတာ့သည္။ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ၿငီးသံေလးမ်ားထြက္ကာ မိုးကိုေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားေလသည္။

ခနၾကာေသာအခါ ေကသီလင္းမွာ မိုးကိုေခါင္းကို သူ႔ေပါင္ၾကားမွ လြတ္ထြက္သြားမည္ကို မလိုလားသည့္အလားဆြဲကပ္ခါ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္လြန္းေသာ ၿငီးသံရွည္ႀကီး ၿငီးကာ တကိုယ္လုံး သိမ့္သိမ့္တုန္လ်က္ၿပီးသြားေလသည္။ “အ ဟင္းး ဟင္းးးး အင္းးးးး” မိုးကိုက ထရပ္လိုက္ေတာ့ မိုးကိုေခါင္းကို တုန္ယင္ေသာလက္အစုံျဖင္ ဆြဲကိုင္၍ မိုးကို ႏႈတ္ခမ္းအား စုပ္နမ္းေလေတာ့သည္။ မိုးကိုကလည္း နမ္းေနရင္းျဖင့္ သူေဘာင္းဘီကို ဇစ္ျဖဳတ္ကာ အသာခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတံႀကီးက တရမ္းရမ္းျဖင့္ေပၚလာေလသည္။ မိုးကိုက ေကသီလင္းလက္တဖက္ကို ဆြဲယူကာ သူလီးေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ နမ္းေနရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ မိုးကိုလီးတံႀကီးကို အသာပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဗီဒီယို႐ိုက္ေနေသာ လင္းသူမွာ ေကသီလင္းႏွင့္ မိုးကိုတို႔ အေျခအေနကိုၾကည့္ကာ ပထမအႀကိမ္ မဟုတ္ေၾကာင္း ခန႔္မွန္းမိေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေကသီလင္းမွာ အနမ္းရွည္ႀကီးကို အဆုံးသတ္ကာ မိုးကို၏ လီကိုစုပ္ေပးေနေလၿပီ။ ေကသီလင္း လီစုပ္ေနပုံမွာ လီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ကစားကာ လီးထိပ္ပိုင္းကို ငုံစုပ္ေပးေလသည္။ က်န္လက္တဖက္ကလည္း ဥ၂လုံးကို ယြယြေလးပြတ္ကာ ကစားေပးေနေလသည္။ သေကာင့္သား မိုးကိုမွာ အေကာင္းႀကီးေကာင္းကာ ဇိမ္အျပည့္ယူေနေလေတာ့သည္။ လင္းသူမွာ ဇိမ္ယူေနေသာေကာင္ကို မနာလိုျဖစ္မိသလို ညီမျဖစ္သူ၏ ျပဳစုမႈကိုလည္း ခံယူခ်င္လာေလသည္။ သည္ျမင္ကြင္းေတြကို ၾကည့္ကာ သူ၏ လီးႀကီးမွာလည္းအစြမ္းကုန္ ေထာင္မတ္လ်က္ရွိေလၿပီ။ ပုဆိုးကိုလွန္ကာ ဖုန္းကင္မရာကို ၿငိမ္ေအာင္ လက္တဖက္ကထိန္းရင္း လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ကစားကာ ဂြင္းထုပါေတာ့သည္။ ညီမျဖစ္သူ လီးစုပ္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုရသည္မွာ ပုံမွန္ႏွင့္မတူ။ စိတ္ခံစားမႈ အသစ္အဆန္းျဖစ္ကာ ပိုေကာင္းလွပါသည္။ မိုးကိုကလည္း အျပတ္ဇိမ္ေတြ႕ေနသလို ေကသီလင္း ျပဳစုမႈကလည္း ကာယကံရွင္မဆိုထားႏွင့္ ၾကည့္ေနသူ လင္းသူကို အျပတ္ေဟာ့လာေစေလသည္။

ညီမအရင္းေခါက္ေခါက္က တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္၏ လီးကို စုပ္ေပးေနတာကို ၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုရေသာ အေျခအေနမွာ လင္းသူအတြက္ ပုံမွန္ အျပာကားၾကည့္ဂြင္းထုတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ႂကြေစကာ ၾကာၾကာထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ အခန္းနံရံေပၚသို႔ သုတ္ေရမ်ား ျဗစ္ခနဲ႔ ျဗစ္ခနဲ႔ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့ေလသည္။ မိုးကိုမွာလည္း လီးထိပ္တခိုလုံးငုံကာ လွ်ာျဖင့္ကစားေနေသာ ေကသီလင္း၏ လွ်ာဒဏ္ကို ေတာင့္ခံထားႏိုင္စြမ္းကုန္ဆုံးကာ ၿငီးျငဴ သံမ်ား ေရ႐ြတ္ျမည္တမ္းကာ ေကသီလင္း ပါးစပ္ထဲသို႔ သုတ္ေရမ်ားပန္းထဲ့လိုက္ပါေတာ့သည္။ ေကသီလင္းကလည္း ပန္းလာေသာ သုတ္ေရအားလုံးကို တစက္မက်န္ အျပင္မထြက္ေစပဲ စုတ္ယူၿမိဳခ်လိုက္ေလသည္။ “အား အား ေကာင္းလိုက္တာ ေကသီရာ” ပခုံးႏွစ္ဖက္မွ ဆြဲထူ၍ အျပဳစုေကာင္းေသာ ခ်စ္သူေလးအား ျမတ္ႏိုးစြာ နမ္ရႈိက္လိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းက အၾကာႀကီးအနမ္းမခံေတာ့ပဲ “ကို အဝတ္စာေတြ ဝတ္ေတာ့ သြားၾကစို႔ ေနာက္က်လိမ့္မယ္” ၂ေယာက္သား အဝတ္စားျပင္ဝတ္ေနခ်ိန္မွာပင္ လင္းသူသည္ သူဆက္ေနရန္မလိုေတာ့ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သည္ျဖစ္ရာ ေကသီလင္းတို႔မထြက္ခင္ အသာျပန္လွည့္လာခဲ့ေလသည္။

ခနအၾကာတြင္ ေကသီလင္းႏွင့္ မိုးကိုလည္း တေယာက္ခါး တေယာက္ဖက္လ်က္ စကားတြတ္ထိုးကာ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ ေကသီလင္းသာ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ခဲ့ပါမူ အခန္းနံရံေပၚရွိ လင္သူ၏ သုတ္ေရျဖဴ ျဖဴ ေဖြးေဖြးမ်ားက တလက္လက္စိုလ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိမည္ျဖစ္ေလသည္။ ယခုမူကား…”ဟာ အကို ရပါ့မလားဗ် သိပ္မလိုက္နဲ႔ဗ်” “ရပါတယ္ကြာ မင္းစြန္ျပတ္ရင္ ငါျပန္ဝယ္ၿပီးတင္ေပးပါ့မယ္” “ေဟး မိုက္တယ္ကြာ အကိုက လိုက္တတ္တယ္ဗ်ာ” စြန္လႊတ္ရာသီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လင္းသူ ကေလးတေယာက္ထဲမွ ေလတံခြန္ႏွင့္ ေရာင္ဘီးလုံးငွားကာ စြန္လႊတ္ေနေလသည္။ “ေဟ့ လင္းသူ” “ဗ်ား အေဖ” “အိမ္လိုက္ခဲ့” အေဖက ေခၚေနေသာေၾကာင့္ လက္ထဲမွ ေရာင္ဘီးလုံးအား ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ခ်ာတိတ္လက္ထဲထဲ့ကာ လင္းသူအိမ္ဘက္ဆီသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။

အိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္ အေဖက ဟမ္းဘတ္အိတ္ႏွင့္ ေစာင့္ေနတာျဖစ္ေလသည္။ “လင္းသူ အေဖ့ကို ကားဂိတ္လိုက္ပို႔ အေဖခရီးထြက္ရမယ္ ႐ုံးကိစၥနဲ႔ ၃ ရက္ေလာက္ အဖေရာ အေမေရာ အိမ္မွာ မရွိဘူး မင္းနဲ႔ ညီမေလး ၂ ေယာက္ပဲ ရွိမွာ အျပင္ထြက္မလည္နဲ႔ အိမ္မွာပဲေန ၾကားလား” “ဟုတ္ကဲ့ပါ အေဖ” “သမီးလည္း ကိုကို႔စကားနားေထာင္ အျပင္ထြက္မလည္နဲ႔” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဖေဖ” “ေဖေဖ ျပန္လာရင္ ဘာသံမွ မၾကားခ်င္ဘူး လာသားႀကီး သြားၾကမယ္” အေဖ့ကို ကားဂိတ္လိုက္ပို႔ကာ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အေမက လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ရက္ကထဲက အမ်ိဳးေတြရွိရာ ႐ြာသို႔ အလႉ ကိစၥျဖင့္ ခရီးထြက္သြားေလသည္။ လင္းသူက အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဘာဂ်ာတံခါးပိတ္ကာ ေသာ့ခတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပန္းေရာင္ ဂ်ိဳင္းျပတ္အက်ႌကိုဝတ္ဆင္လ်က္ ဒူးအထက္နားထိဖုံးေသာ စကတ္အနက္ေရာင္ေလးကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ ေကသီလင္းတစ္ေယာက္ အျပင္သြားရန္ အတြက္ ထြက္လာေလသည္။ လင္းသူက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍ သူ႔အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။

ခနၾကာေသာအခါ ေကသီလင္း အခန္းထဲသို႔ လိုက္လာေလသည္။ “ကိုကို ငါ့ကို အိမ္တံခါးဖြင့္ေပး ငါ အျပင္သြားစရာရွိလို႔” “ဘယ္သြားမွာလဲ” “အျပင္သြားမလို႔ပါ” “ဘယ္သြား ဘာလုပ္မွာလဲ တိတိက်က်ငါ့ကိုေျပာပါ” “ငါ့ဟာငါ ဘယ္သြားသြားနင့္ ေျပာေနရမွာလား” လင္းသူ စကားမ်ားမ်ား ဆက္ေျပာမေနေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာေနေသာ ေကသီလင္း ခႏၶာကိုယ္ကို ဆြဲလွည့္ကာ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္မွကိုင္၍ သူခုတင္ေပၚသို႔ ေမွာက္လ်က္သားျဖစ္ေအင္ တြန္းလွဲလိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္း ေမွာက္လ်က္ ျဖစ္သြားေသာအခါမွ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲယူလ်က္ ပူးကပ္ၿပီး အနီေရာင္အဝတ္ႀကိဳးေလးျဖင့္ ဆြဲခ်ည္တုပ္ေႏွာင္လိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ ပထမ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ေၾကာင္ေနကာ ႀကိဳးတုပ္ခံရၿပီ ဆိုေတာ့မွ လင္းသူ သူ႔အား အႏိုင္က်င့္ၿပီဆိုတာ သတိဝင္လာသျဖင့္ ေအာ္ေလေတာ့သည္။ “ဒါဘာလုပ္တာလဲ လင္းသူ ငါ့ကိုလႊတ္ ခုလႊတ္စမ္း ကယ္ၾကပါဦး ကယ္ၾကပါ” လင္းသူက ႀကိဳးတုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ပက္လက္ျပန္လွန္ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပါ ပူးကာ ေနာက္ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ တုပ္လိုက္ေလသည္။

သူ႔တြင္ ဟိုအရင္ကထဲ ဝယ္စုထားေသာ လိင္ပစၥည္း အထူးအဆန္းမ်ားရွိသျဖင့္ အခုအေျခအေနတြင္ အသုံးတဲ့ေနေလသည္။ အာၿဖဲေအာ္ေနေသာ ေကသီလင္း ပါးစပ္အား ေမ့ေစ့မွပင့္၍ ပိတ္ကာ ပလာစတာ အျပားႀကီးႏွင့္ ကပ္ကာ ပိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ အာစလုံးၿပီးစီးကာ ေနသားတက်ျဖစ္ၿပီဆိုမွ ေကသီလင္းအား မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္ၾကည့္ကာ အရသာခံေနေလသည္။ ေကသီလင္း မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ မုန္းတီးျခင္း၊ စက္ဆုပ္ျခင္း၊ ရန္လိုျခင္း၊ နာက်ည္းျခင္း စေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရေလသည္။ အတန္ၾကာ အရသာခံၾကည့္ၿပီးမွ “ငါဒီလို လုပ္တာ မေကာင္းတာေတာ့ မွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုျဖစ္လာတာေတြ အကုန္လုံးရဲ႕ တရားခံက နင္ေၾကာင့္ပဲ နင့္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရတာ ဒီမွာ ေသခ်ာၾကည့္စမ္း” ဟုဆိုကာ သူ႔ဖုန္းထုတ္၍ သူ႐ိုက္ယူလာခဲ့ေသာ မူဗီကို ေကသီလင္း ျမင္ေအာင္ျပလိုက္ေလသည္။ မူဗီထဲတြင္ ေကသီလင္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ဖီးယူကာ အရသာေတြ႕ေနတာက ရွင္းလင္းလွေပသည္။ ေကသီလင္းမွာ ေခါင္းနပန္းႀကီးကာ ထူပူသြားေလေတာ့သည္။

အေစာပိုင္းက ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနေသာ္လည္း ယခု လင္းသူ၏ဖုန္းထဲမွ မူဗီကို ေတြ႕ျမင္ရေသာအခါ သူ႔အတြက္ အလားလာမေကာင္းေတာ့ေၾကာင္း ရိပ္မိေလသည္။ လင္းသူ၏ အၾကပ္ကိုင္ အႏိုင္က်င့္မႈကို မလြဲမေသြ ခံရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိကာ ဝမ္းနည္းလာမိေလသည္။ မ်က္ရည္မ်ားလည္း စီးက်လာေလသည္။ လင္းသူက ေကသီလင္း မ်က္ရည္က်ေနပုံကို သေဘာက်သလိုၾကည့္၍ ေအာင္ႏိုင္သူကဲ့သို႔ ၿပဳံးၾကည့္လ်က္ “လုပ္ခ်င္တာကို နင္ႀကိဳက္သဘိုလုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ အဲ့လုပ္ရပ္ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အျပစ္ရွိေတာ့ အျပစ္ေပးဆုံးမတာခံယူရေတာ့မယ္ အဲ့ဒီေတာ့ နင္ေသခ်ာ စဥ္းစားပါ ငါ့ရဲ႕ အျပစ္ေပးဆုံးမမႈကို ခံမလား အေဖ့ရဲ႕ ဆုံးမတာကိုခံမလား ေသခ်ာစဥ္းစားထား စဥ္းစားခ်ိန္တစ္နာရီေပးမယ္ ဒီတိုင္းေလး တစ္နာရီေနၿပီး ေသခ်ာစဥ္းစားထား ငါေနာက္တစ္နာရီေနရင္ ျပန္လာမယ္” လင္းသူက ရွည္လ်ားစြာ ေျပာဆို၍ ေကသီလင္း မ်က္ႏွာကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။

ေကသီလင္း မ်က္လုံးထဲတြင္ ေတာင္းပန္ျခင္း၊ အသနားခံျခင္း စေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ားကို ျမင္ရ၍ “ဘယ္သူမျပဳ မိမိအမႈပဲ ေကသီ နင္သာ ငါ့ကို အကိုတေယာက္လို ေလးေလးစားစားဆက္ဆံခဲ့ရင္ အမ်ားႀကီး အခြင့္အေရးရဦးမယ္ ခုေတာ့ ဘာမွ စဥ္းစားေပစရာမရွိဘူး ေသခ်ာစဥ္းစားဆုံးျဖတ္ ဟုတ္ၿပီလား” ဟုဆိုကာ ေကသီလင္းကို လက္ျပန္ႀကိဳး၊ ေျခေထာက္ႀကိဳးမ်ားတုပ္၍ ပါးစပ္ ပလာစတာျဖင့္ ပိတ္ကာ သူ႔ခုတင္ေပၚ ပက္လက္အိပ္ေစ၍ ထားပစ္ခဲ့ေလသည္။ အခန္းတံခါးပိတ္ကာ အိမ္ေရွ႕ဧည္းခန္းထဲတြင္ ဂိမ္းကစားေနေလေတာ့သည္။တစ္နာရီျပည့္ေသာအခါ လင္းသူက အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ ဝင္လာေလသည္။

ေကသီလင္းကို ၾကည့္ကာ “အခုနင့္ကို စကားေျပာလို႔ရေအာင္ ပလာစတာခြာေပးမယ္ နင့္သေဘာကိုေျပာပါ ေအာ္တာေတြ ဟစ္တာေတြ မၾကားခ်င္ဘူး နားၿငီးတယ္ ေအာ္ခ်င္ရင္ ေအာ္ ေအာ္တာနဲ႔ ဒီမူဗီကို အင္တာနက္ေပၚတင္ပစ္မယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ကိုယ့္သေဘာကို ထုတ္ေျပာ နင့္ကို ခုလို ႀကိဳးတုပ္ထားတာ ငါ့ကို အကိုတေယာက္လို ေလးစား႐ိုေသမႈမရွိလို႔ပဲ” လင္းသူက စကားေျပာၿပီးေသာအခါ ေကသီလင္း ပါးစပ္တြင္ ကပ္ထားေသာ ပလာစတာအျပားႀကီးကို ခြာေပးလိုက္ေလသည္။ ” ကိုကို ညီမေလးကို လႊတ္ေပးပါ ညီမေလးေတာင္းပန္ပါတယ္” အၿမဲတမ္း ကြၽတ္ဆတ္ဆတ္ႏိုင္ေသာ ေကသီလင္းႏႈတ္ဖ်ားမွ ေတာင္းပန္စကားၾကားလိုက္ရေတာ့ လင္းသူ မေနာေခြ႕ကာ သေဘာက်သြားေလသည္။ “တယ္ဟုတ္တဲ့ငါပါလား” ဟုလည္း ဘဝင္နဲနဲျမင့္သြားေလသည္။ ညီမျဖစ္သူကို ဒီလို အၿမဲတမ္း အပိုင္ကိုင္ထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းမည္ဟုလည္း အေတြးေပၚလာေလသည္။

“လႊတ္ေပးတာက နင့္အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္ေလ ကဲ ငါဆုံးမတာ ခံမလား အေဖတို႔ ဆုံးမတာခံမလား” “ကိုကိုဆုံးမတာပဲ ခံပါ့မယ္ အေဖတို႔ကို လုံးဝျပန္မေျပာပါနဲ႔ေနာ္” နင္သာ ငါ့စကားနားေထာင္ၿပီး ငါ့ကို အႀကီးတေယာက္လို ႐ို႐ိုေသေသဆက္ဆံ နင့္အေၾကာင္း ဘယ္သူမွ မသိေစရဘူး” “ဟုတ္ ဟုတ္ ဒီေန႔ကေနစၿပီး ညီမေလး ကိုကို႔ကို ႐ို႐ိုေသေသ ဆက္ဆံပါ့မယ္” “ေအး အဲ့ဒီေတာ့ အခုနင္က လူႀကီးေတြကြယ္ရာမွာ ရည္းစားထားတယ္ ရည္းစားထားတဲ့အျပင္ ကိုယ့္ဘဝကို နစ္မြန္းေအာင္ လုပ္တယ္ အဲ့ဒီေတာ့ နင့္ကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔ အခ်က္တစ္ရာ ႐ိုက္ၿပီးအျပစ္ေပးရမယ္” “အခ်က္တစ္ရာေတာ့ ညီမေလး မခံႏိုင္ပါဘူး ကိုကိုရယ္” စကားအေျပာအဆို ေလသံမ်ားက လုံးဝေျပာင္းလဲသြားေခ်ၿပီ။ ေကသီလင္းတစ္ေယာက္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာမွာ ရႈံးနိမ့္ကာ မာန္မာနမ်ား ဦးက်ိဳးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသျဖင့္ လင္းသူ ေက်နပ္သြားေလသည္။

သို႔ေသာ္ ဒီတိုင္းႏွင့္ၿပီးလိုက္၍ မျဖစ္။ အပိုးက်ိဳးကာ သူ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလွန္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရေပဦးမည္။ “ေအး နင္က ငါ့ညီမေလးပဲ ဒီလိုေတာင္းပန္လာေတာ့လည္း ငါေလ်ာ့ေပးရမွာေပါ့ နင့္ အသက္ ၂၀ နင့္ကို ႀကိမ္လုံးနဲ႔ အခ်က္၂၀ပဲ ႐ိုက္ေတာ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ေလ်ာ့ေပးရတဲ့၈၀အတြက္ အက်ႌမပါပဲ ခြၽတ္႐ိုက္မယ္ ၂ခ်က္႐ိုက္ၿပီးတိုင္း ထိုင္ထ ၁၀ခါလုပ္ရမယ္” “ဟီး ဟီး ဟီး ကိုကို ညီမေလးကို မသနားေတာ့ဘူးလား ဟီး ဟီး” “ေတာ္စမ္း မိေကသီ ငါစိတ္မေျပာင္းခင္ အဲ့၂ခုထဲက တခုေ႐ြးေပေတာ့” ေကသီလင္း တေယာက္ ေက်ာခ်မ္းသြားေလသည္။ စိတ္မေျပာင္းခင္ဆိုေသာ စကား၏ ေနာက္ကြယ္မွ ျဖစ္လာမည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို စဥ္းစားမိၿပီး ေက်ာ႐ိုးထဲတြင္ စိမ့္ခနဲ႔ျဖစ္သြားေလသည္။ သူ႔မွာ အရွက္ႏွင့္ လဲရမည့္ အေျခအေနဆိုက္ေနေလသည္။ အက်ႌခြၽတ္ကာ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ အ႐ိုက္ခံပါက အရွက္ကြဲရေပမည္။

အက်ႌမခြၽတ္ပဲ အ႐ိုက္ခံပါက အရွက္မကြဲေသာ္လည္း အခ်က္တစ္ရာဆိုေသာ အေရအတြက္ကို ဘယ္လိုမွ ခံႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ေကသီလင္းမွာ ေသခ်ာစဥ္းစားကာ အက်ႌခြၽတ္ကာ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ အ႐ိုက္ခံရေသာ္လည္း တျခားသူစိမ္းမဟုတ္ ကိုယ့္အကိုပင္ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ကိုစဥ္းစားမိကာ အခ်က္၂၀ကိုသာေ႐ြးလိုက္ေလသည္။ “အခ်က္၂၀ပဲ ႐ိုက္ပါေတာ့ ကိုကို” ေကသီလင္းမွာ ေျပာေနရင္း မ်က္ရည္မ်ား ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္ က်လာေလသည္။ လင္းသူမွာ သနားေသာ္လည္း အေလ်ာ့ေပး၍ မရေတာ့ပါ။

ေလ်ာ့ေပးလိုက္လွ်င္ တသက္လုံ အ႐ိုေသတန္သြားမည္မွာ ေသခ်ာလွေပသည္။ “အခု နင့္ကို ႀကိဳးေျဖေပးမယ္ ထြက္ေျပာဖို႔ေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔ ေျပးေပါက္လဲ မရွိဘူး ေနာက္ဆုံးလြတ္သြားလည္း နင့္ကိုျပတဲ့ မူဗီက ေကာ္ပီပဲရွိေသးတယ္ မူရင္းက ငါလုံၿခဳံတဲ့ေနရာမွာ ေသခ်ာသိမ္းထားတာ” လင္းသူက ေကသီလင္းအား ႀကိဳးေျဖေပးလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ အဝတ္စားမ်ားထဲ့ေသာ ၾကည့္မွန္ပါ ကြၽန္းမွန္ဗီ႐ို ေအာက္ဆုံးထပ္ ေနာက္နားဆီမွ လူႀကီး လက္သန္းလုံးခန႔္ရွိေသာ ၂ေပခြဲခန႔္ရွိသည့္ ႀကိမ္လုံးတစ္ေခ်ာင္း ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။ ႀကိမ္လုံးကို ကိုင္ကာ သူက ခုတင္ေပၚဝင္ထိုင္ရင္း ထထိုင္ေနေသာ ေကသီလင္းအားၾကည့္ကာ “ကဲ ခုတင္ေအာက္ ဆင္းၿပီး အက်ႌအဝတ္အစားေတြခြၽတ္ေပေတာ့” ေကသီလင္းမွာ ခုတင္ေအာက္ဆင္းကာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ တကယ္ လက္ေတြ႕ အဝတ္စားအားလုံး ခြၽတ္ရမည္ဆိုေသာအခါ လက္တြန႔္ေနေလသည္။ လင္းသူက တုံ႔ဆိုင္းေနေသာ ေကသီလင္းကို တင္းမာေသ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ၾကည့္ကာ ေငါက္လိုက္ေလသည္။

“ခြၽတ္ဆိုတာ မခြၽတ္ေသးဘူးလား ဘာလုပ္ေနတာလဲ” ေျပာလဲေျပာကာ ႀကိမ္လုံးကို ေလထဲတြင္ ရမ္းကာ ႀကိမ္သံေပးလိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ ႀကိမ္သံၾကားမိေသာအခါ ၾကက္သီးေမႊးညင္းမ်ား တျဖန္းျဖန္းထကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွလဲ ဆစ္ခနဲ႔ ျဖစ္သြားေလသည္။ “ခြၽတ္ပါၿပီ ကိုကို ခြၽတ္ပါၿပီ” ဟုဆိုကာ ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႏွင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ အျမန္ခြၽတ္ေလေတာ့သည္။ လင္းသူမွာ လျပည့္ဝန္းပမာ ထင္ထင္ရွားရွားေပၚထြက္လာေသာ ညီမျဖစ္သူ၏ အလွအပမ်ားကို အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္ေလသည္။ စိုေတာက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလး၊ လုံးဝန္းတင္းရင္ေနေသာ ရင္သားထြားထြားႀကီးမ်ားႏွင့္ ကားစြင့္ေနေသာ ဖင္ႀကီး၊ အေမြးခပ္ပါးပါးေလးသာရွိေသာ ေစ့ကပ္ေနသည့္ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွင့္ ရွက္ေၾကာက္ေနေသာ ဟန္အမူအရာတို႔က လင္းသူရင္ကို ဗေလာင္ဆူေစပါသည္။ ထႂကြေနေသာ စိတ္တို႔ကို အသာထိန္ကာ ေနႏွင့္ဦးဟု ႀကဳံးဝါးမိေလသည္။

အဝတ္စားမ်ားခြၽတ္ၿပီး၍ ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္သြားေသာအခါ လင္းသူက သူ၏ စာၾကည့္စားပြဲမွ ထိုင္ခုံကိုယူကာ မွန္ဗီ႐ိုေရွ႕ ျမင္သာေသာေသာေနရာတြင္ ခ်ထားလိုက္ေလသည္။ “လာ နင္အ႐ိုက္ခံရမယ့္ပုံစံကို ငါျပမယ္ ဒီထိုင္ခုံေပၚမွာ လက္ေထာက္ပီးကုန္းထား ဒူကိုေကြးၿပီး ဖင္ကို ေနာက္ကိုပစ္ထား ငါ ၂ခ်က္ ႐ိုက္ၿပီးရင္ နား႐ြက္ဆြဲၿပီး ထိုင္ထ ၁၀ခါ လုပ္ရမယ္ မ်က္လုံးမမွိတ္နဲ႔ မွန္ထဲကိုၾကည့္ေန သေဘာေပါက္လား” လင္းသူ ေျပာသည့္အတိုင္း လက္ေထာက္ကုန္းလိုက္ေသာအခါ ေကသီလင္းမွာ သူကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ကုန္းေနေသာပုံကို မွန္ထဲတြင္ျပန္ျမင္ေနရၿပီး ေနာက္မွ ရပ္ေနေသာ လင္းသူကိုေရာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုပါ ျမင္ေနရေလသည္။ မိုးကို ယူလာေသာ အျပာကားတစ္ကားကို သတိရမိေလသည္။ မွန္ေရွ႕တြင္ ေလးဖက္ေထာက္ၾကည့္ေစကာ ေနာက္ကေနတက္လိုးေသာ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ေယာင္လာကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ေရမ်ားစိမ့္လာေလသည္။

လင္းသူက ပုံစံအေနအထားက်ေသာအခါ ႀကိမ္လုံးျဖင့္႐ိုက္ရန္ ေကသီလင္းညာဘက္ေဘးမွာ ရပ္ကာ ေနရာယူလိုက္ေလသည္။လင္းသူ၏ လက္ထဲမွ ႀကိမ္လုံး ရိပ္ခနဲ႔ ေျမႇာက္တက္သြားေသာ လႈပ္ရွားမႈကို ျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ တင္ပါးဆီမွ စူးခနဲ႔ ခံစားလိုက္ရေသာ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနာက်င္မႈတို႔ေၾကာင့္ ေကသီလင္း အသံထြက္ကာ ေအာ္မိလိုက္ေလသည္။ မခံစားႏိုင္ေသာ ေဝဒနာေၾကာင့္ ထခုန္ဖို႔ ခႏၶာကိုယ္ျပင္လိုက္႐ုံရွိေသးသည္။ ေနာက္တခ်က္က ထပ္မံ၍ က်ေရာက္လာသည္။ “ျဖန္း…ျဖန္း” “အား အား” လင္းသူက အားပါးတရ လႊဲကာ ႏွစ္ခ်က္ဆင့္႐ိုက္လိုက္ေလသည္။ အားပါေသာ ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေနာက္ပစ္ထားတဲ့ဖင္ႀကီး ျပန္ေကာ့သြားကာ နာက်င္စြာ ေအာ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဖင္ကို ပြတ္ေနေလသည္။ တသက္နဲ႔တကိုယ္ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ကာ ႀကိမ္စာ အေကြၽးခံရမည္ဟု အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထဲ့မမက္ခဲ့ဖူးပါ။

အခုေတာ့ ႀကိမ္လုံးကေပးေသာ နာက်င္ျခင္းေဝဒနာကို အကိုျဖစ္သူေရွ႕မွာ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ကာ ျမည္းစမ္းရျခင္းသည္ ေကသီလင္းအဖို႔ ထူးျခားလွေသာ အေတြ႕အႀကဳံျဖစ္ေလသည္။နာက်င္ျခင္း၊ ရွက္႐ြံ႕ျခင္းတို႔ကို အသိစိတ္ထဲဝယ္ ခံစားေနသလို တခ်ိန္ထဲမွာလည္း ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ကာ အကိုျဖစ္သူကို ျပသထားရသည္ ဟူေသာ စိတ္ခံစားမႈကလည္း မသိစိတ္ထဲတြင္ မသိမသာ ေနရာယူထားသည္ကို ေကသီလင္း သတိမထားမိေသးပဲ ရွိေလသည္။

ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ အ႐ိုက္ခံရၿပီး မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ကာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖင္ကိုပြတ္ေနေသာ ေကသီလင္းအား လင္းသူက “နား႐ြက္ဆြဲ ထိုင္ထ လုပ္ေလ အခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔” ဟုေျပာလိုက္ကာ ေလထဲသို႔ ႀကိမ္လုံးကို ေဝ့ယမ္းကာ အသံေပးလိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ “႐ြမ္း” ခနဲ႔ဟူေသာ ႀကိမ္သံၾကားရသည့္အခါ ေက်ာ႐ိုးထဲ စိမ့္ခနဲ႔ျဖစ္သြားသလို ေစာက္ပတ္ထဲမွလည္း ဆစ္ခနဲ႔ျဖစ္ကာ ေစာက္ေရမ်ား စိမ့္လာေလသည္။ သူက နား႐ြက္ဆြဲကာ ထိုင္ထလုပ္လိုက္ေလသည္။ ထိုင္ထလုပ္ေနတုန္း သူ၏ရမၼက္ေသြးသားမ်ား ထူးဆန္းစြာ ထႂကြေနၾကာင္း သတိျပဳမိေလသည္။ မွန္ထဲမွာျမင္ေနရေသာ တုံးလုံးျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ ရမၼက္ခိုးေဝေနေသာ တက္မက္တဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္ေနသည့္ လင္းသူ၏ အၾကည့္မ်ားက သူ႔ကို စိတ္ထလာေစသည္။ သည္လို ထိုင္ထလုပ္ျပေနရတာကို သူ႔အသိစိတ္က လက္မခံေသာ္လည္း သူ၏ ေသြးသားမ်ားက လက္ခံ သေဘာက်ေနေလသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အေရမ်ားက ပို၍စိမ့္ထြက္လာေလသည္။

ထိုင္ထလုပ္ၿပီးေနာက္ ထိုင္ခုံေပၚ လက္ေထာက္ကာ ျပန္ကုန္းေပးလိုက္ေလသည္။ လင္းသူက ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ကာ ထပ္႐ိုက္ျပန္ေလသည္။ အ႐ိုက္ခံၿပီး ထိုင္ထျပန္လုပ္ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ျပန္အ႐ိုက္ခံရၿပီး ထိုင္ထျပန္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ေကသီလင္းမွာ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္မွန္း သတိမထားမိပဲရွိေလသည္။ ေစာက္ေရမ်ားကေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ တေျဖးေျဖးအိုင္လာၿပီး တကိုယ္လုံးလဲ ထူပူလာကာ ေခြၽးမ်ားလည္း ႐ႊဲလာေလသည္။ လူကလည္း ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ ေျခေတြလက္ေတြ မသယ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ႏုံးခ်ိလာေလသည္။ “ကဲ ဒါေနာက္ဆုံးပဲ ဒီ၂ခ်က္ၿပီးလို႔ နင္ထိုင္ထလုပ္ၿပီးရင္ ၿပီးပါၿပီ” ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ လင္းသူ၏ ႀကိမ္လုံး႐ိုက္ခ်က္မ်ားက က်ေရာက္လာေလသည္။ ထိုင္ထလုပ္ၿပီးေသာအခါ ေကသီလင္းမွာ မဟန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ လဲက်သြားပါေတာ့သည္။ မ်က္ရည္မ်ားကလည္းစီးက်လ်က္ လင္းသူကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ လင္းသူမွာ ညီမျဖစ္သူကိုၾကည့္ကာ သနားသြားေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ ေကသီလင္းအား ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ ေပြ႕ခ်ီလာခဲ့ေလသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရပန္းဖြင့္ကာ ညီမျဖစ္သူအား သူကိုယ္တိုင္ ေရခ်ိဳးေပးေလသည္။ ေရပန္းမွေရမ်ားက သူ႔ကိုပါ စိုလာေသာေၾကာင့္ လင္းသူက အက်ႌခြၽတ္ကာ သူပါေရခ်ိဳးေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းက လင္းသူ၏ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးေနမႈမ်ားကို ေက်နပ္စြာခံယူရင္း လင္းသူ ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ “ဟ” လင္းသူက အနည္းငယ္လန႔္သြားကာ ဆတ္ခနဲ႔ျဖစ္သြားေလသည္။ ေကသီလင္းက ခစ္ခနဲ႔ တခ်က္ရီကာ လင္းသူ၏ လီးႀကီးကို ဖမ္းကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးေလသည္။ လင္းသူမွာ ေကသီလင္း၏ အတြင္းပိုင္းအလွမ်ားကို ျမင္ကထဲက စိတ္ကထေနသည္ျဖစ္ေခ်ရာ လီးကေတာင္ေနေလသည္။ ေကသီလင္းကေတာ့ သူ႔ဘဲ မိုးကိုလီးထက္ အရွည္ေရာ လုံးပတ္ပါ အျပတ္အသတ္သာေသာ အကိုျဖစ္သူလီးႀကီးကို အားရပါးရကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးေနရင္း ဒီလီးႀကီးကို သူသာပိုင္ရမည္ဟု အခ်စ္ေလာဘတက္ေနမိေလသည္။

ေကသီလင္းက ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လိုက္ကာ လင္းသူလီးကို အေရျပားဆြဲဒစ္ေဖာ္၍ ပါးစပ္ဖ်ားမွာေတ့ကာ ငုံလိုက္ေလသည္။ ႀကီးလိုက္သည့္ လီးႀကီး အရွည္၇လက္မခန႔္ လုံးပတ္မွာ က်ပ္လုံးခန႔္ရွိကာ ထိပ္မွာ မႈိပြင့္သဏၭာန္ကားလ်က္ရွိေလသည္။ ေကသီလင္းက လီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ကစား၍ ဒစ္ကို ငုံကာစုပ္ေပးေလသည္။ က်န္လက္တဖက္ကလည္း ဥႏွစ္လုံးကို ယြယြေလးပြတ္ကာ ကစားေပးေနေလသည္။ လင္းသူမွာ ကာမစိတ္မ်ားထလာကာ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ လီးစုပ္ေနေသာ ေကသီလင္းအား ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္မွ ဆြဲမကာ မတ္တပ္ရပ္ေစလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေကသီလင္း၏ စိုေတာက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို မက္မက္ေမာေမာ နမ္းစုပ္ေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းကလည္း အားရပါးရျပန္နမ္းရင္း လင္းသူ လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ လင္းသူက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ကာ ေကသီလင္းကို သူ႔အားေက်ာေပးေစ၍ ကုန္းခိုင္းလိုက္ေလသည္။

ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္ေထာက္ကာ ထိန္းထားေစသည္။ ၿပီးေက္ သူ႔လီးႀကီးကို ေကသီလင္းေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့ကာသြင္းလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေရမ်ား႐ႊဲအိုင္ေနေအာင္ ထြက္ထားသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းက ေႏြးေႏြးေလးျဖစ္ေနကာ လီးဝင္လမ္းေၾကာင္းမွာလည္း ေခ်ာေမြ႕ေနပါသည္။ လီးႀကီးက ၅ပုံတပုံခန႔္ ဝင္သြားေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ အကိုျဖစ္သူ၏ လီးႀကီး ဝင္လာေသာအခါ ဒိတ္ခနဲ႔ ရင္ထဲတြင္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ လတ္တေလာႀကဳံေတြ႕ေနရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာမိေလသည္။ လင္းသူ၏ သူ႔အေပၚ အႏိုင့္ထက္ျပဳ ၾကမ္းတမ္းစြာဆက္ဆံခဲ့မႈမ်ား၊ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ေပြ႕ခ်ီေခၚေဆာင္စဥ္ သူကိုၾကည့္ေနခဲ့ေသာ ခ်စ္ခင္မႈအျပည့္ပါေသာအၾကည့္မ်ား၊ ႏူးညံ့ၾကင္နာစြာ ျပဳစုခဲ့ေသာ ျပဳစုယုယမႈမတားကို အစဥ္တိုင္းျမင္ေယာင္ရင္း လင္းသူျပဳသမွ်ကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ခံယူေနမိေလသည္။ လင္းသူကေတာ့ လိုးေခ်ၿပီ။ သူ၏လီးကို ဝင္သေလာက္ေညႇာင့္ေပးေနရင္း တေျဖးေျဖးျဖင့္ ပို၍ဝင္ေစရန္ တိုးတိုးထဲ့ေပးေလသည္။

လီးႀကီး သုံးပုံႏွစ္ပုံခန႔္ဝင္ေသာအခါ ေရွ႕မတိုးေသးပဲ အသြင္းအထုတ္ကိုသာ ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေပးေနေလသည္။ အခ်က္ ၆၀ေက်ာ္ေသာအခါ ေကသီလင္းမွာ ေစာက္ေရလိုက္ကာ ခံေကာင္း၍ ညီးသံေလးမ်ားထြက္ေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္က်မွ ဆက္၍ တေျဖးေျဖး ေရွ႕ထပ္တိုး၍ ထဲ့ေလရာ အခ်က္၈၀ေက်ာ္ေသာအခါ လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားၿပီး ေကသီလင္းဖင္ႏွင့္ လင္းသူ၏ဆီးစပ္မွာ ကပ္ေနေလသည္။ လင္းသူက တေျဖးေျဖးခ်င္း အသာေညႇာင့္ေပးကာ လီးကို ရွည္ရွည္ဆြဲထုတ္၍ ေဆာင့္ခ်ေလသည္။ ေကသီလင္းကလည္း နာဖို႔ေဝးစြ အရသာေတြ႕ေနေသာေၾကာင့္ ဖင္ႀကီးေနာက္ပစ္ေပးကာ အထဲ့ခံေနေလသည္။ လင္းသူမွာ ၾကာၾကာထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ၏လီးႀကီးထဲမွ သုတ္ရည္မ်ားကို ေကသီလင္း ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ပန္းထဲ့လိုက္ေလေတာ့သည္။

ပူေႏြးေသာ သုတ္ေရမ်ား ေစာက္ပတ္ထဲ တရွိန္ထိုးဝင္လာခ်ိန္တြင္ ေကသီလင္းမွာလည္း တကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာလင္းသူ၏ လီးႀကီးကို ဆြဲညစ္ရင္း ေစာက္ေရမ်ား တျဖန္းျဖန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ေမာင္ႏွမ၂ေယာက္ ေရပန္းေအာက္ျပန္ဝင္ရင္း ေရျပန္ခ်ိဳးကာ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ ဆပ္ျပာ အျပန္အလွန္တိုက္ေပးၾကေလသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ လင္းသူက ေကသီလင္းအား ေပြ႕ခ်ီၿပီး ေကသီလင္းအခန္းထဲသို႔ ျပန္ေခၚလာေလသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ လင္းသူက တဘက္ယူ၍ ေကသီလင္းအား ေရသုတ္ေပးေလသည္။

ၿပီးေနာက္ ေကသီလင္းအား သူကိုယ္တိုင္ အဝတ္စားထုတ္ကာ ကူဝတ္ေပးေလသည္။ ေကသီလင္း အဝတ္စားဝတ္ၿပီးေသာအခါ သူအက်ႌဝတ္ရန္ အခန္းထဲသြားေတာ့ ေကသီလင္းက ေနာက္မွလိုက္လာကာ ကူဝတ္ေပးေလသည္။ ရွပ္အက်ႌ ၾကယ္သီးမ်ားကို တပ္ေပးၿပီးေနာက္ ေကာ္လံကို ေနသားတက်ျဖစ္ေစရန္ ျပဳျပင္ေပးကာ လင္းသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းအားအသာ နမ္းလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လင္းသူက ညစာကို အျပင္ထြက္စားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာကာ ႏွစ္ေယာက္သား ညစာစားရန္ အိမ္တံခါးေသာ့ခတ္၍ အျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ညစာစားၿပီးအျပန္မွာေတာ့ အိမ္တံခါးပိတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ ခ်စ္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲႏႊဲရန္ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာတင္ စ၍ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ သဲႀကီးမဲႀကီးနမ္းေနၾကေလသည္။ မဆုံးႏိုင္ေသာ အနမ္းမိုးေတြ႐ြာခ်ရင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အဝတ္စားမ်ားခြၽတ္ေပးရင္း အိပ္ခန္းဆီသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကေလသည္။

အိပ္ခန္းထဲ အေရာက္ဝယ္ လင္းသူက ပုဆိုးသာက်န္ေတာ့သလို ေကသီလင္းမွာလည္း ပင္တီတထည္သာက်န္ရွိေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႐ုတ္တရက္ အေမွာင္က်ာ မီးပ်က္သြားေလေတာ့သည္။ “ဟာကြာ ေတာက္ ..ဒီမီးစုတ္နဲ႔ေတာ့ကြာ” “ကို ေကသီတို႔ ဟိုတယ္သြားအိပ္ရေအာင္” ေကသီလင္းက အေခၚအေဝၚေတြ ေျပာင္းသြားေလေတာ့သည္။ လင္းသူမွာ ထြက္ေနေသာ ေဒါသမ်ား ေျပေပ်ာက္ကာ သေဘာေခြ႕သြားေလသည္။ ညီမျဖစ္သူက သူ႔အား လင္မယားလို ေခၚေဝၚေျပာဆိုဆက္ဆံေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ထို႔အျပင္ ဟိုတယ္ပါသြားအိပ္ရေပဦးမည္။ ေကသီလင္းအႀကံကို သေဘာတူကာ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ေက်ာပိုးအိတ္ထဲတြင္ ထည့္လ်က္ မိန္းခလုတ္ခ်ထာၿပီး အိမ္တံခါးေသခ်ာပိတ္ကာ ၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ရွိ ဟိုတယ္တခုဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။

“ႂကြပါခင္ဗ် အခန္းလိုခ်င္လို႔လားခင္ဗ်” “ႏွစ္ေယာက္ခန္း ရွယ္ခန္းလိုခ်င္တယ္ ညီေလး” “ဟုတ္အကို နာမည္နဲ႔ မွတ္ပုံတင္နံပါတ္ေလးေျပာပါခင္ဗ်” “ကိုလင္းသူ+မေကသီလင္း မွတ္ပုံတင္က ……..” “ဟုတ္အကိုရပါၿပီခင္ဗ် ဒီကညီေလး လိုက္ျပေပးပါလိမ့္မယ္ခင္ဗ် လိုအပ္တာကို ေကာင္တာဖုန္းနံပါတ္ ၂၀၂၈ကို ေခၚၿပီးေျပာလို႔ရပါတယ္ခင္ဗ်” ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးေနာက္သို႔ ႏွစ္ေယာက္သားလက္တြဲ၍ လိုက္လာခဲ့ေလသည္။ ေကာင္ေလးက အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးၿပီး “ဒီအခန္းပါပဲ ကိုႀကီး လိုတာရွိဖုန္းဆက္လိုက္ပါခင္ဗ်” ဟုေျပာကာ လွည့္ထြက္သြားေလသည္။ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီးေသာအခါ လင္းသူႏွင့္ ေကသီလင္းတို႔သည္ တေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ကာ သဲႀကီးမဲႀကီး နမ္းၾကေလသည္။ ေကသီလင္းက လင္းသူအက်ႌခြၽတ္ေပးသိလို လင္းသူကလည္း ေကသီလင္း ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္ေအာင္ သူ၏လက္မ်ားကို အလုပ္ေပးေနေလသည္။

ႏွစ္ေယာက္လုံး ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္သြားေသာအခါ လင္းသူက ေကသီလင္းအား ကုတင္ေပၚတြန္းလွဲလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္လင္းသူက ေက်ာပိုးအိတ္ကို ဖြင့္လ်က္ ပစၥည္းေလးတခုကို ထုတ္ယူလိုက္ေလသည္။ “ကို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြာ ေကသီဆီကို လာေတာ့ေလ” “ခနေလးပါ ေကသီရဲ႕ ကေလးကို ရွယ္ျပဳစုမလို႔” “ဟယ္ အဲ့ဒါဘာေလးလဲဟင္” ေကသီလင္းက လင္းသူလုပ္ေနတာကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ကာ ေမးလိုက္ေလသည္။ “ဘိုင္ဗေရတာေလ ကေလးေလးရဲ႕” ငုံးဥပုံ ရွည္ေမွ်ာေမွ်ာ ဘိုင္ဗေရတာေလး ျဖစ္ေလသည္။ အေရာင္က ပန္းေရာင္ အသင့္ပါေသာ ဓါတ္ခဲ သုံးခဲ ထည့္ကာ အရစ္ကို ၾကပ္ေအာင္ ပိတ္လိုက္ေလသည္။ remote က wireless ျဖစ္ကာ လင္းသူက အေပါင္းလကၡဏာ ျပထားေသာ ခလုတ္ေလးကိုႏွိပ္လိုက္ေလရာ ဘိုင္ဗေရတာေလးက ထတုန္ေနေလသည္။ wirelessျဖစ္၍ remoteကို စားပြဲပုေလးေပၚကို တင္လိုက္ေလသည္။

ငုံးဥေလးက ေနာက္တြင္ ေသာ့ခ်ိတ္လိုမ်ိဳး ႀကိဳးႏွင့္ ကြင္းေလးတြဲထားေလသည္။ လင္းသူက ဘိုင္ဗေရတာေလးကို ကိုင္ကာ ေကသီလင္းေစာက္စိေလးကို တို႔လိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ တြန႔္ကာ အသံထြက္ညီးညဴ မိေလသည္။ “အ အ ဟင္း ကိုကို တုန္ေနတယ္” “ေျဖးေျဖးခ်င္း ေကာင္းလာလိမ့္မယ္” ေကသီလင္းမွာ ေစာက္စိေပၚမွ ခံစားရေသာ ဘိုင္ဗေရတာ၏ တုန္ခါမႈေၾကာင့္ ရမၼက္စိတ္မ်ားထလာေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းသူက ေကသီလင္း၏ ဖင္ဝေလးကို လွ်ာျဖင့္ ယက္လိုက္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ ေကာင္းၿပီးရင္းေကာင္းကာ ေလာကႀကီးကို ေမ့ေနေလေတာ့သည္။ ေကသီလင္းမွာ ဘယ္သူကမွ လုပ္ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေသာ ရက္ရက္ေရာေရာ ျပဳစုမႈကို ခံေနရသည္မွာ လင္းသူ၏ သူမအေပၚထားေသာ အဆုံးစြန္ဆုံး ေမတၱာပင္ျဖစ္ေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ တခါမွ မခံစားဖူးေသာ အရသာ အသစ္အဆန္းကို ခံစားရေသာအခါ ေစာက္ေရမ်ား႐ႊဲေနေအာင္ ထြက္ေလသည္။

အတန္ၾကာ ယက္ေပးၿပီးေသာအခါ လင္းသူက ရပ္လိုက္ကာ သူ၏လီးႀကီးကို ေကသီလင္း ေစာက္ပတ္ဝမွာေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။ လီးႀကီးက တဝင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ဝင္သြားခဲ့ေလသည္။ ေကသီလင္း၏ ကိုယ္ခႏၶာၿငိမ္သက္သြားကာ မ်က္လုံးမ်ားေမွးစင္းသြားေလေတာ့သည္။ လင္းသူက ခါးတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ လီးအဆုံးထိဝင္ေစရန္ ေခ်ာ့သြင္းကာ လိုးေလသည္။ ႐ႊဲေနေအာင္ထြက္ထားေသာ ေစာက္ေရမ်ားေၾကာင့္ သိပ္အားစိုက္စရာမလိုပဲ အဆုံးထိဝင္သြားေလသည္။ လင္းသူ လီးတဆုံးဝင္သြားသည့္အခါ ေကသီလင္းက ေက်ာေကာ့သြားကာ လင္းသူ ေနာက္တင္ပါးကို သူမေျခေထာက္ေတြနဲ႔ခ်ိတ္လိုက္ေလသည္။ သူမေစာက္ပတ္ကိုလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေကာ့ေပးထားေလသည္။ လင္းသူက အျပင္းထန္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ စက္ေသနတ္ျပစ္သလို ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။

သိပ္ၾကာၾကာမေဆာင့္လိုက္ရပဲ ေကသီလင္းမွာ လင္းသူေက်ာအား ဖက္တြယ္ရင္း ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ လင္းသူကလည္း သူ၏လီးႀကီးထဲမွ သုတ္ရည္မ်ားကို ေကသီလင္း ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ပန္းထဲ့လိုက္ကာ ကာမလမ္းဆုံးဆီသို႔ ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သည္။ လင္းသူက သူ၏ လီးႀကီးကို စိမ္ထားရင္း မ်က္လုံးမွိတ္ကာ အေမာေျဖေနေလသည္။ ေကသီလင္းမွာ လင္းသူကို ဖက္တြယ္ရင္း အျပစ္ေပးတတ္သလို ခ်စ္ေပးေသာေနရာတြင္ ဆရာက်ေသာ အကိုျဖစ္သူရွိေနၿပီျဖစ္၍ မိုးကိုကို အျမန္ဆုံး လမ္းခြဲရမည္ ဆုံးျဖတ္မိေလသည္။ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ မီးပ်က္ေသာညတညကို ဟိုတယ္မွာ အကိုျဖစ္သူ၏ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈမ်ားၾကားတြင္ ကုန္ဆုံးေစေတာ့မည္ဟု စဥ္းစားရင္းၿပဳံးမိလိုက္ေလေတာ့သည္….ၿပီးပါၿပီ။