နိဂုံး

နိဂုံး

ခပ်ချိူ ချို ဝိုင် တစ်ခွက်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ရင်းး အတိတ်အကြောင်းးကိုစဉ်းစားမိတိုင်းး သေမတတ်နာကျင်ရတယ်။ စုမာယာ ခပ်တိုးးတိုးးခေါ်သံက နားထဲဗုံးခွဲလိုက်သလို ခံစားရတယ်။ ကြင်နာစွာချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့တဲ့ ၃နှစ်အတွင်း အရမ်းချစ်ပြသလောက် လက်ထပ်ပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း မာန်ရဲ့ပုံစံတွေပြောင်းလဲလာသည်။ အလုပ်ကပြန်လာသည့်အချိန်တိုင်း စုစုနားမှာပဲနေချင်တယ်ဆိုတဲ့သူက အခုတော့ ပုံမှန်အိမ်ပြန်ချိန်လွန်နေတာတောင် စုစုအနားရောက်မလာသေး။

စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ညနေစာထမင်းပင်မစားချင်။ည၁၀နာရီအထိစောင့်ပေမယ့် မာန်က ပြန်မလာသေး။ ကိုကို ခက်မာကို ချစ်လားး။ ချစ်တာပေါ့ခက်မာရယ်။ကိုကို ဘဝမှာ ခက်မာကိုသာ အချစ်ဆုံးပဲ။ ဟုတ်လို့လားးကိုကို ရဲ့။ ဟုတ်တာပေါ့ ခက်မာ။ ခက်မာက ကိုကိုရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒမှန်သမျှ မညည်းမညူ လုပ်ပေးးတယ်လေ။ အာ့ကြောင့် ချစ်တာပေါ့ ဟုတ်လားးး။ အော် အာ့ကြောင့်တင်မဟုတ်ပါဘူး။ခက်မာရဲ့ ကလေးဆန်တဲ့ပုံစံလေးတွေ လည်းပါတာပေါ့။

ခက်မာ က ကိုကို လုပ်သမျှ လုပ်ခိုင်းစမျှ လုပ်ပေးတာကိုက ကိုကို စွဲမက်စေတဲ့အကြောင်းးအရာတစ်ခုပဲပေါ့။ ဟွန်းးးကိုကို ကတော့ ပိုပြီ ဟု ပြောရင်းးရင်ခွင်ထဲတိုးးဝင်လာသောခက်မာ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းရှိုက်ရင်းးသူမ၏ ရင်သားနှစ်ခုကို လက်ဖြင့်အားရပါးရဆုတ်ချေလိုက်သည်။ အင့် ဟူသော အသံခပ်တိုးးတိုးးမှ လွဲ၍နာသည် ဟု ပြောဆိုခြင်းမရှိ။ ဒါကိုက အိမ်ကမဟေသီ စုမာယာနဲ့တခြားးဆီ။ ထိုနောက်ခက်မာအားးဝမ်းလျားမှောက်အောင်ပြုပြင်ပေးပြီးး ဗိုက်အောက်တွင် ခေါင်းအုံးးတစ်ခုခံပေးးကာ သူ၏တင်းမာစွာထောင်နေသော လီးထိပ်အားးတံတွေးအနည်းငယ် ဆွတ်၍ခက်မာ၏ ဖင်ဝကို အသာတေ့ကာ ထိုးချလိုက်သည်။

အားးးကိုကိုရယ် ခက်မာ နည်းးနည်းးနာတယ်။ ကောင်းသွားမှာပါ။ ချစ်လေးရယ်နော် ခနပဲနာတာသိလားး။ ခက်မာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်ပြီးးမျက်စိလေးမှိတ်ကာ ကိုကိုသဘောကျလုပ်ပါစေဆိုတဲ့ အတွေးးတွေးးကာအသာငြိမ်နေပေးးလိုက်သည်။ မာန်တစ်ယောက် လီးးကိုတဖြေးးဖြေးးနဲ့ ခက်မာ၏ဖင်ထဲသို့အဆုံးးထိဝင်စေရန် ဖြေးးဖြေးးချင်းးးဖိကာတစ်မျိုးးအသွင်းးအထုတ်လုပ်ကာတစ်ဖုံ ပြုလုပ်ကာ ခက်မာ၏ ဖင်ပါကင်လေးးရဲ့ ညှစ်အားးကိုခံစားးရင်းအကောင်းကြီးးကောင်းးနေတော့သည်။ မာန် ကြိုက်တာက ဖင်ပေါက်ပဲဖြစ်သည်။

သို့ပေမယ် ဟိုမိုစိတ်ပေါက်နေခြင်းးမဟုတ်။ အခြောက်တွေလိုဟာမျိုးရဲ့ ဖင်ကို ဘယ်တော့မှ မလုပ်။ သူကြိုက်တာက မိန်းမတွေရဲ့ ဖင်ပေါက်။ အိမ်က မိန်းမဖြစ်သူ စုမာယာက ဖင်ခံရမှာသေမတတ်ကြောက်သည်။ မာန်က လည်းးစုစုအဖုတ်ကို လုပ်ပြီးးသုတ်ရည်ပန်းးချင်တာမဟုတ်။ အဖုတ်လုပ်ပြီးးပြီးခါနီးလာလျှင် ဖင်ထဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်နဲ့ အဆုံးးထိဝင်အောင် ထိုးးထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းးကြမ်းးးလိုးးရင်းးဖင်အခေါင်းးထဲသို့ သုတ်ရည်များးပန်းထည့် ပစ်ချင်တာဖြစ်သည်။ ခက်မာကတော့ သူဘာပဲလုပ်လုပ် မလုပ်ချင်ဘူးးဟုမငြင်းးဆန်ဖူးသလို သူအပေါ်တွင်လည်းးအရမ်းးချစ်သည်ဟု မုန်းမာန်ခ ထင်မိလာသည်။ တကယ်တော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိသောလချောင်းကြီးးထိုးသွင်းခံရတာ ခက်မာ မနာ၍မဟုတ်။

သေမတတ်နာကျင်ရသည်။ လက်သန်းးလေးးပင်မဝင်ခဲ့ဖူးသောဖင်ပေါက်ကို ၂လက်မခန့်တုတ်၍၇လက်မရှည်သော လီးးက မဆန့်မပြဲထိုးထည့်ခံရတော့ ခက်မာ မျက်ရည်များပင်ဝဲလာသည်။ သို့ပေမယ့် ကိုကိုသဘောကျပဲလေ။ ခက်မာ ဖင်ခံပေးးရတာပေါ့။ မျက်နှာနားတွင်ရှိသော ခေါင်းအုံးကို ဆွဲယူကာ ခက်မာတစ်ယောက် ပါးစပ်တွင်ကိုက်ကာ တဖြေးးဖြေးးနဲ့ အသွင်းးအထုတ်မြန်လာသောကိုကိုရဲ့ လိုးးချက်တွေကို မျက်ရည်ကျလာသည့်အထိ ခက်မာ အားးတင်းးကာ အောက်ကနေ ခံနေမိသည်။ ကိုကိုကတော့ မညှာ။ သူရဲ့လီးးအဆုံးးထိ ထိုးးသွင်းးကာ ပြန်ထုတ်ပြီးးခက်မာဖင်ထဲကို အဆုံးးထိပြန်ထိုးးသွင်းးသည်။

မာန်တစ်ယောက် ဖင်လိုးးရတာကို တဖြေးးဖြေးးအရှိန်တက်လာကာ သူရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကိုပို၍အားးထည့် လာမိသည်။ တင်းးကျပ်နေသောဖင်ပေါက်ရဲ့စီးးပိုင်မှုက ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်။ ထိုနောက်မာန် ခက်မာအားး ခါးးမှ မကာ လေးးဘက်ထောက်သလိုဖြစ်အောင်ပြုပြင်ပေးးလိုက်သည်။ ခက်မာကလည်းးးအလိုက်တသိပင် သူလိုချင်တာကို သိနေသည့်အတိုင်းး သူပြုပြင်ပေးသလို လိုက်နေပေးးသည်။ အဲ့နောက် မာန် သူလီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသွင်းးကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခက်မာ၏ တင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပြီးး ဖင်ပေါက်ထဲ လီးးဝင်နေသည့်ကို မျက်စိအရသာခံ ကြည့်ရှုကာ ဖြေးးဖြေးးနဲ့မှန်မှန် လီးးအား အဆုံးးထိမဝင် ဝင်အောင် လိုးးချနေမိတယ်။

လီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသည့်အခါ စအိုပေါက်ကလေးမှာကျွံဝင်သွားးပြီးး လီးးထိပ်လေးးအထိပြန်နှုတ်သောအခါ စအိုပေါက်ကလေးမှနှုတ်ခမ်းးသားးများးစူထွက်၍လာသည် ထိုနောက်တွင်တော့ မာန်တစ်ယောက်ဘီလူးသဘက်စီးစည့်အတိုင်းခပ်ကြမ်းကြမ်းးနဲ့မြန်မြန်ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ကို အားးရပါးးရ လိုးးဆောင့်ပြီးးး လီးးကိုလည်းးးဖင်ထဲအဆုံးထိဝင်အောင်ထိုးသွင်းကာ ခက်မာ၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏သုတ်ရည်များးးပန်းးထုတ်လိုက်သည်။ ခက်မာ၏ တအင့်အင့်နဲ့ညည်းးသံရှိုက်သံတို့ကလည်းးမာန်ကို စိတ်တက်ကြွစေသလို လိုးးရသည့်မှာလည်းးအလွန်အရသာရှိသည်။ ခက်မာကတော့ အရှင်လတ်လတ်ငရဲရောက်သလို ခံစားးရပြီးးးဖင်ပေါက်ထဲသို့ အရည်များးပန်းးခံ ရမှသာ စိတ်နဲ့လူနဲ့ပြန်ကပ်တော့သည်။

ခက်မာရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးးလေးးဘက်ထောက်ထားးရာမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ဖုတ်ကနဲ့ ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။ ထိုနောက် ခက်မာတစ်ယောက် စိတ်ထဲအလွန်ပဲ ဝမ်းးနည်းလာသဖြင့် ကိုကို ကိုပင်သတိမရတော့ပဲ အားးရပါးးရ ရှိုက်ကြီးးတငင်ငိုကြွေးးမိတော့သည်။ ဖင်ဝကလည်းးစပ်ဖျင်းးဖျင်းးနဲ့နာကျင်နေသလို လရည်တွေ ဖင်ထဲအထည့်ခံရတော့ လူက အိမ်သာတက်ချင်လာသည်။ ကိုကိုကတော့ သူလိုချင်ရာရပြီးးသွားးတော့ ခက်မာကိုပင်သတိမရတော့ပဲ မျက်စိမှိတ်ကာ အိပ်ပျော်သွားးတော့သည်။ မနက်လင်းးသည့်တိုင် မာန်တစ်ယောက် စုစု မျှော်နေပေမယ့် ပြန်မလာခဲ့။ ယခင်က စုစုကို အသက်လောက်ချစ်ပါသည်ဆိုသော မာန် ယခု ဒီလိုမဟုတ်တော့။

စုစုတစ်ယောက် အားးငယ်ခြင်းးစိတ်ပျက်ခြင်းးဝမ်းးနည်းးခြင်းးတို့ပေါင်းးစပ်ကာ ပါးးပေါ်သို့မျက်ရည်များးကျဆင်းးလာပြီးးး စိတ်ထဲဝမ်းးနည်းးးလာသလောက် ကုတင်ပေါ်မှောက်လျက်အိပ်ကာ ငိုကြွေးးနေမိတော့သည်။ မာန်ရယ် စုစု တစ်ယောက်တည်းးးပါ။ ပြန်လာပါတော့ ဟု ပြောဆိုကာ ရှိုက်ကြီးးတငင်ငိုနေမိတော့သည်။ နေ့လည်လောက်တွင် မာန်တစ်ယောက် သူ၏ ကားးလေးးဖြင့် စုစု ရှိရာသို့ ပြန်ရန် မောင်းးနှင်လာခဲ့သည်။ မာန်နဲ့ စုစုသည် နေ့လည်ဘက်တို့တွင် မာန်ကလည်းးစုစုကိုချစ်သလို စုစု၏ သဘောအလိုလိုက်ကြပြီးးစုစုခိုင်းးစေသမျှကိုလည်းးမညီးးမညူလုပ်ပေးသည်။ သို့ပေမယ့် ညအချိန်အခါ လင်မယားးလိုးးကြတော့မည်ဆိုလျှင်အဆင်မပြေတော့။ စုစုက မာန်၏ ဖင်လိုးးချင်သောစိတ်ကိုအလိုမလိုက်ချင်၍တစ်ခါတစ်လေ အဖုတ်ကိုပင်ပေးမလုပ် ထိုကြောင့်လည်းးမာန်စိတ်ညစ်ရသည်။

အဖုတ်ကိုပေးးလုပ်ပြန်ရင်လည်းးဘယ်တော့အခါမှ ဖင်ထဲကိုလီးးအဝင်မခံ။ လီးးဒစ်ကလေးးတေ့လိုက်ရင်ကို စုစုက ကောက်တော့သည်။ ထိုကဲ့သို့ကောက်လျှင် မာန်က အဖုတ်ကိုပင်မလိုးတော့ပဲ တန်းးအိပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထိုကြောင့် မာန်တို့ အိမ်ထောင်ရေးးအဆင်မပြေ။ ထိုအချိန်တွင် စုစု၏ တူမလေးးခက်မာကို မာန်တဖြေးးဖြေးးနဲ့ ကျုံးးသွင်းးတော့သည်။ ၁၈နှစ်အရွယ်ရှိသော ခက်မာသည် စုစု၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက်ပင် တောင့်တင်းသလို အနောက်သို့အနည်းးငယ်ကောက်နေသော ဖင်ကလေးးကလည်းးမာန်အကြိုက် လိုးးချင်စရာလေးးဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် မာန် တစ်ယောက် သူ၏ရုံးတွင် စာရေးးမမလိုအပ်ပဲ ခက်မာကို လစာကောင်းကောင်းဖြင့် စာရေးးမ ခန့်ထားးကာ သူ၏ အစီအစဉ်အတိုင်းးလှုပ်ရှားးတော့သည်။

ထိုကြောင့် ယခုလို ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ပါကင်လေးးအားးစားးသုံးခွင့်ရခဲ့သည်။ မာန် အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသောအခါ စုစုသည် အိပ်ပျော်လျက်ရှိသည်။ မာန်အသာအယာပဲ အဝတ်အစားးလဲ ရေချိုးး ပြီးးသည်အထိ စုစုမနှိုးးသေးးး။ မာန်လည်းးမနှိုးးတော့ပဲတိတ်တိတ်ကလေးးအသာအပြင်သို့ပြန်ထွက်ပြီးးး ရုံးးသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ လမ်းးမှာလည်းးးခက်မာအိမ်ဝင်ကာ ခေါ်ရအုံးးမည်။ ခက်မာ ညက ဖင်အလိုးးခံလိုက်ရသဖြင့် အင်မတန်နာကျင်နေပေမယ့်လည်းး ကိုကို ကတော့ ခက်မာကို နည်းးနည်းးမှမညှာ။ ခက်မာ လည်းးဘာမှမပြော။ နှစ်ယောက်သမားးဖက်လိက်အိပ်ပျော်သွားကာ နေ့လည်ရောက်မှ နိုးးလာကြသဖြင့် ကိုကို က တည်းးခိုခန်းးခရှင်းးကာ အိမ်သို့ပြန်လာကြသည်။ အိမ်ရောက်ရောက်ချင်းးပဲ ခက်မာ ရေမိုးချိုးးပြီးးရုံးးသွားရန်ပြင်ဆင်ရသည်။

ဖင်ပေါက်ကဘအနည်းးငယ်ပြဲသွားး၍လားးမသိ။ရေဆေးးသည့်အခါတိုင်းး ပူစပ်ပူလောင်ဖြစ်နေသည်။ တီ တီ ပွမ် ကားးဟွန်းးသံကြားး၍ ခက်မာ အပြေးးကလေးးးအိမ်ရှေ့ထွက်ကာ ကိုကိုကားးပေါ်သို့တက်ပြီးးးလိုက်လာခဲ့ရတော့သည်။ မာန် ရောက်လာတာကို စုစုသိသည်။မသိ၍မဟုတ်။ မာန် စုစုကို အနမ်းးလေးးပေးးကာ ချော့များးချော့ မလားးလို့ စုစု ပေကပ်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် မာန်က သူဘာသာသူအဝတ်အစားးလဲကာ တန်းးထွက်သွားးတော့ စုစုပဲ ဝမ်းးနည်းးရပြန်သည်။မျက်ရည်ကျရပြန်သည်။ အော် ဒါကလည်းးဝဠ်ကြွေးးးတစ်မျိုးးပါလားးးဟုတွေးးကာ သက်ပြင်းးချလိုင်မိသည်။ ခက်မာတစ်ယောက် အလုပ်ထဲမှာစိတ်မပါ။

ဖင်က နာနေ၍ကောင်းးကောင်းးထိုင်မရ။ ဒီကြားးထဲ ကိုကိုက တစ်မျိုးးးခက်မာကို သူရုံးးခန်းးးထဲလာခဲ့ဖို့ကို အမှာတော်ဆင့်လိုက်သည်တဲ့။ ဟူးးးးးးးးစိတ်ညစ်ပါတယ် ဟုပြောရင်းးး ခက်မာ တစ်ယောက် ဖင်လေးးယမ်းးခါယမ်းးခါနဲ့ ကိုကို အခန်းးးဆီသို့လှမ်းးလာခဲ့သည်။ လာ ခက်မာ ကိုကို ခိုင်းးစရာရှိလို့ ဟုတ် ကိုကို ပြောလေ ခက်မာဘာလုပ်ပေးးရမလဲ။ ဒီ စားပွဲခုံအောက်ကို ဝင်ပြီးးးကိုကို လီးးကိုစုတ်ပေးးပါလားးး။ကိုကို ဖိအားးတွေများပြီးး စိတ်တွေရှုပ်နေလို လီးးစုတ်ခံရင်းးခန နားးမလားးလို့။ ရှင် ခက်မာက ကိုကို ဟိုဟာ ———— ဟိုဟာတွေ ဒီဟာတွေ လုပ်မနေနဲ့ ခက်မာ။ မင်းးပဲ ကိုကို ဆန္ဒအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်ဆို လီးးစုတ်တာ ဘာခဲ့ယဉ်းးလို့တုန်းး။ လာ ဒီအောက်ဝင်။ အတင်းးပဲ ကိုကို ကတော့ သူလိုရာပဲ ဆွဲခိုင်းးနေသည်။ ခက်မာ မလုပ်ပေးးလို့ကလည်းးမဖြစ်။

ထိုကြောင့် သက်ပြင်းလေးမသိမသာချကာ ခုံအောက်ကို လေးဘက်ထောက်လျက် ဝင်ကာ ကိုကို ၏ ဘောင်းးဘီ ခါးပတ်ဖြုတ်ကာ အောက်ကို ဆွဲချပေးးပြီးးးအနည်းငယ်မာနေသော ကိုကို လီးးကြီးးကို ခက်မာပါးးစပ်လေးးထဲသို့ ငုံကာစုတ်ပေးးလိုက်သည်။ ကိုကို ကတော့ အသာခုံနောက်မှီပြီးးမျက်စိမှိတ်အရသာခံကာ ခက်မာစုတ်ပေးးတာကို ငြိမ်ခံနေသည်။ နာရီဝက်သာသာလောက်အထိ ခက်မာစုတ်ပေးးရတာ ကြာတော့ ပါးးတွေညောင်းးကာ ဒူးးထောက်ထားးရသဖြင့် ဒူးးတွေလည်းးနာနေသည်။ ကိုကို အခုချိန်ထိ တော်တော့ ဟုမပြောသေးးး။ ထိုကြောင့် ခက်မာလည်းးးလီးးကို ပါးးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ လက်ဖြင့် ဂွင်းးတိုက်ပေးးလိုက်သည်။ခက်မာ ပါးးညောင်းးလို့လားးး။ ဟုတ် ကိုကို ကြာတော့ ခက်မာ မစုတ်နိုင်တော့လို့ပါ။

ကဲ ကဲ ဒါဆို ထွက်ခဲ့ ။ ဟုပြောသဖြင့် ခက်မာလည်းးးခုံအောက်မှ ထွက်လိုက်သည်။ ကိုကို ကလည်းးထိုင်ရာမှ ထကာ ခက်မာ ကိုလည်းးပြန်ထိုင်ခိုင်ပြီးးး လီးးကိုပါးးစပ်ထဲပြန်ထည့်ခိုင်းကာ ကိုကို က ခက်မာ၏ ခေါင်းးကို ဆုတ်ကိုင်၍ ရှေ့တိုးးနောက်ဆုတ် ခပ်ကြမ်းးကြမ်းပြုလုပ်တော့သည်။ အာခေါင်ကို လာထောက်သောကြောင့် ခက်မာ ပျို့တက်လာတာကိုသတိမထားး။ အားးရပါးးရကို ပါးးစပ်ထဲအသွင်းးအထုတ်လုပ်၍ ငါးးမိနစ်အကြာတွင် ခက်မာ၏ ပါးးစပ်ထဲသို့ လရည်များးပန်းးထည့်လိုက်သည်။ ခက်မာ တစ်ယောက် မျက်ရည်တွေရော နှာရည်တွေရော ပွကာနေရသည့်အထဲ လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ပန်းးခံရသောအခါ လန့်သွားပြီးးးးအမြန်ပြန်ထွေးးထုတ်လိုက်သောကြောင့် အကျီတွေရောပိုပြီးး ပွ ကုန်တော့သည်။

ကိုကို ကတော့ ရပြီ ခက်မာ ပြန်ချင်ပြန်တော့ ဟုပြောကာ ခက်မာကိုအမိန့်ပေးသည်။ ခက်မာ ကိုကို စားပွဲက တသျှူးးကိုယူကာ ပွပေနေသော ပါးးစပ်ကိုသုတ်ကာ အိမ်သာသို့ အပြေးးကလေးးအမြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ အိမ်သာထဲသို့ရောက်သောအခါမှသာ ခက်မာ အားရပါးရ ပလုတ်ကျင်းးကာ အန်ထုတ်ရင်းး မျက်ရည်များးကျလာသည့်အထိ ငိုကြွေးးမိသည်။ ညနေ ရုံးးဆင်းးချိန်သို့ရောက်သောအခါ ကိုကို က သူနဲ့အတူပြန်ရမယ်ဆို၍ ခက်မာ စောင့်နေရသည်။ထိုနောက်ကိုကို က သူ၏ ကားးလေးးဖြင့် မြိုပြင်ထိမောင်းးကာ အနည်းငယ်လူသွားလူလာပြတ်သောနေရာတွင် ကားရပ်ပြီးးကားမီးးပိတ်ကာ ခက်မာအားးအဝတ်အစားးချွတ်ခိုင်းးပြီးးးဖင်ကိုနောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးးပါတော့သည်။

ခက်မာ ပထမတစ်ခါလိုးးတုန်းးကနာနေတာတောင်မပျောာက်သေးး။နောက်တစ်ခါထပ်ခံရပြန်သည်။ ကိုကို ကတော့ မညှာ။ သူစိတ်ကြိုက် သူသဘောအတိုင်းးခပ်ကြမ်းကြမ်းးဆက်ဆံပြီးး လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ကားးမောင်းးပြီးးအိမ်သိုတန်းးပြန်ခဲ့ကြသည်။ ခက်မာကတော့ ပင်ပန်းးခြင်းးနာကျင်သို့သာ ကြီးးစိုးးပြီးးးးအိမ်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ မာန်နဲစုစုတို့ အိမ်ထောင်ရေးးမသာယာတော့တာ အခုဆို တစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ တစ်နှစ်အတွင်းးမာန်ရဲ့ခြေလှမ်းးများးပျက်နေသည်ကိုလည်းးစုစုစုံစမ်းးနေသည်။ ဒါပေမယ့် မာန်က သူများးတွေလို နိုက်ကလပ်မတက် မသောက်မစားးဖြစ်၍ အိမ်ပြန်မိုးချုပ်ယုံကလွဲပြီး အလုပ်နဲ့အိမ် အိမ်နဲ့အလုပ်ကိုသာ အကြောင်းးပြနေခဲ့သည်။ အရင်က ဆက်ဆီ ဆိုလျင် အတင်းးလုပ်ချင်သော မာန် အခုဆိုလျင် လုံးဝမလုပ်တော့ပဲ ပြန်လာလျှင် တန်းးအိပ်တော့သည်။

စုစုကတော့ သွေးးသားးကာမရဲ့တောင်းးဆိုချက်အရ မာန်ရဲ့ အလိုးးအဆောင့်တွေကို တမ်းးတမိပေမယ့် မိန်းးမသားးပီပီ မတောင်းးဆိုခဲ့။ ဒီတော့ စုစုနဲ့ မာန်တို့က ကြာလေဝေးးးလေ ဖြစ်လာတော့သည်။ ခက်မာလည်းးကိုကို ချစ်သူသက်တမ်းးတစ်နှစ်ပြည့်သွားးခဲ့သည်။ ခက်မာကို ကိုကို က ဖင်လိုးးတယ်။ ကိုကို လိုးးလွန်း၍ ဖင်ပေါက်လည်းးချောင်ချိကာ သူစိတ်ကြိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းးအလိုးးအဆောင့်တွေကို ခံနိုင်လာသည်။ လီးးစုတ်လည်းးကျွမ်းးကျင်လာသည်။ ထူးးခြားးချက်တစ်ခုကတော့ ကိုကို သည် ခက်မာ၏ အဖုတ်ကို ဘယ်တော့မှမလုပ်။ လက်ဖြင့်မပွတ်သပ်ခဲ့ပေ။ ဖင်ကိုလိုးးလီးးစုတ်ခိုင်းးးခြင်းးဖြင့်သာ တစ်နှစ်တိတိ လိုးးလာခဲ့သည်။ တစ်ရက် ထူးထူးခြားခြားးကိုကို က ခက်မာကို မိုတယ်တစ်ခုသို့ခေါ်သွားးသည်။ အရင်က ဟိုတယ်တွေမှာသာ တည်းခိုဖူးပြီး ဒါကလည်းးအလွန်ဆုံးတစ်ရက်ပင်ဖြစ်သည်။

အခုဟာက မိုတယ်မှာကြိုတင်ဘွတ်ကင်လုပ်ပြီးးငါးရက် စာရင်းးပေးးထားသည်ဆိုတော့ ခက်မာအနည်းးငယ်အံ့သြသွားးသည်။ မိုတယ် အခန်းးနံပါတ် ( ) ရှေ့သို့အရောက်တွင် မာန်က တံခါးးကိုသောဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ မီးးဖွင့်လိုက်သည်။ ခက်မာကတော့ နောက်ကနေဝင်လာကာ အဝတ်အစားးလဲရန် ရေချိုးးခန်းးဘက်ထွက်သွားးသည်။ မာန်က ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲကာ ဆေးလိပ်ကိုဖွာရှိုက်ရင်းးခက်မာကိုစောင့်နေမိတယ်။ ဆယ့်ငါးမိနစ်အကြာတွင် ခက်မာ ရေချိုးးခန်းးသုံးအမွေးးပွတဘက်ကြီးးပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တက်လာသည်။ မာန်ကလည်းးအလိုက်သင့်လေးးးခက်မာကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဖက်ထားးပြီးးး ခက်မာ ကို ကိုကိုပြောစရာရှိတယ်။ အင်းးးပြောလေ ကိုကို ကိုကို ဒီနေ့ခက်မာကို ထူးထူးးခြားးခြားးဖြစ်စရာတစ်ခုလုပ်မလို့။

ဟုတ်လားးပြောလေ ကိုကို ဘာလုပ်မလို့လဲ။ ခက်မာလေးးသိရမှာပေါ့ကွယ်။ ဟုပြောကာ ခက်မာကို ဝမ်းးလျားးမှောက်ခိုင်းးကာ ထုံးစံအတိုင်းး ခက်မာ ဗိုက်အောက်တွင် ခေါင်းးအုံးးနှစ်ခု ခံလိုက်သည်။ ထိုအခါ ခက်မာ၏ ခါလေးးမှာ ထောင်နေသလို ဖင်လေးးမှာလည်းးကော့တက်နေတော့သည်။ ထိုနောက် မာန်က ခက်မာ၏ လက်လေးးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ ခေါင်းရင်းရှိကုတင်တန်းးနဲ့ တွဲကာ ဘေးးမှာရှိတဲ့ စားပွဲခုံလေးရဲ့ အံဆွဲထဲမှ လက်ထိပ်တစ်ခုယူကာ ခတ်လိုက်တယ်။ နောကါတစ်ဖက်လည်းးထိုအတိုင်းးပင် ဆွဲခတ်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုသို့ ပြုလုပ်ပြီးးသွားးသောအခါ ခက်မာ၏နောက်တွင် ဝင်ပြီးးးခက်မာ၏ ဖင်ကြားးထဲကို ဂျယ်တွေလောင်းးထည့်ကာ ဖင်သားးကိုအကုန်လုံးးသုတ်လိမ်းးလိုက်သည်။

ပြီးးနောက် ပြန်ထကာ ဆေးထိုပိုက်တွေ ဆလိုင်းကြိုးတွေ လီးးအတုတွေ ထိုနောက်ဘာမှန်းမသိသော အိတ်အကြီးးကြီးးနဲ့ထည့်ထားးသောအရည်တွေ ပြီးနောက် ကြက်ဥတွေ ကို ထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ထားလိုက်သည်။ ခက်မာ နည်းးနည်းးတော့ လန့်လာသည်။ မာန်သည် ခက်မာကို ဘာလုပ်မည်မသိ။ ခက်မာကို သေအောင်တော့ မသတ်လိုက်ပါဘူးးဟုတွေးးကာခက်မာငြိမ်နေလိုက်သည်။ ထိုနောက် မာန်သည် ခက်မာ၏ ဖင်သားးကို ဆွဲဖြဲကာ အကြီးးဆုံးးလီးးတုကို ယူ၍ ဂျယ်တွေသုတ်လိမ်းးကာ ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်လေးးထဲကို တေ့ကာ ထိုးးသွင်းးလိုက်သည်။ အားးးးးးကျွတ် ကျွတ် ကိုကို နာလိုက်တာ နော်။ ခန ပဲနော် ခက်မာ ဟုပြောကာ ထိုလီးတုအားးဖင်ထဲအဆုံးထိဝင်စေရန် တဖြေးဖြေးချင်းးဖိသွင်းလိုက်သည်။

ခက်မာ အံကိုတင်းးတင်းးကြိတ်ကာ စိတ်တွေလျော့ချပြီးးး မာန်သဘောအတိုင်းးခံနေလိုက်သည်။ တဖြေးးဖြေးးနဲ့ လီးးတုက ခက်မာ၏ ဖင်ထဲကို အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားးသည်။ ခက်မာလည်းးသေမတတ်နာကျင်ရသည်။ ကြီးးမားးလွန်းးသောလီးးတုက ခက်မာ၏ ဖင်ထဲ ပြည့်ကျပ်တင်းးလွန်းစွာ ကလန့်ခံနေသလို ခံစားးနေရသည်။ မာန်ကတော့ မသိသည့်အတိုင်းးသူလုပ်စရာရှိတာကိုပဲ ဆက်လုပ်နေသည်။ ထိုနောက် မာန်သည် ခက်မာ၏ ဗိုက်အောက်မှ ခေါင်းးအုံးးများးဖယ်လိုက်ကာ သူ၏ အဝတ်အစားးများကိုလည်းချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးးလျှင် အရည်တွေအများးကြီးးပါသော အိတ်ကို ဘေးးတွင် ခပ်မြင့်မြင့်တိုင်တစ်ခု၌ ချိတ်၍ ဆလိုင်းးကြီးးဖြင့် တပ်ကာ အရည်များးဆလိုင်းးကြိုးထဲစီးးလာစေရန် မာန်တစ်ယောက်လုပ်နေသည်။

ထိုနောက် ခက်မာဖင်ကိုလက်ဖြင့်ဆွဲဖြဲကာ အဆုံးးထိဝင်နေသောလီးးတု၏ အောက်ဆုံးးမှ အပေါက်လေးထဲသို့ ထိုဆလိုင်းးကြိုးးတပ်ကာ ခက်မာဖင်ထဲသို့ အရည်များးတဖြေးးဖြေးးနဲ့စီးဝင်သွားသည်။ ဟိုးးးးအားးးးးအ ကိုကို ရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။ ဘာမှမဟုတ်ဘူးးခက်မာ ငြိမ်ငြိမ်နေ။မခံနိုင်တော့လို့ ဗိုက်ထဲ အရမ်းးအောင့်လာရင်သာပြော။ ဟီးးးးးးဟီးးးးးးပြန်ထုတ်ပေးးပါကိုကိုရယ်နော် ခက်မာကြောက်လို့ပါ။ ဟုပြောကာ ခက်မာငိုချလိုက်သည်။ မာန်က မကြောက်ပါနဲ့ ခက်မာရဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးးငြိမ်ငြိမ်လေးးသာနေ။ ခက်မာသည် ရုန်းးမရ ကန်မရ နဲ့ ငိုနေယုံကလွဲပြီးးဘာမှ မတတ်နိုင်ချေ။ အချိန်တွေတဖြေးးဖြေးးနဲ့ကုန်လာသလို အိတ်ထဲမှ အရည်များကလည်းးတစ်ဝက်ခန့်ကိုရောက်ရှိလာသည်။

ခက်မာ၏ ဖင်ထဲရော ဗိုက်ထဲမှာပါ ထိုအရည်များးပြည့်နှက်လာသလိုခံစားးရပြီးး ဗိုက်လေးးပူကာဖောင်းးလာသည်။ ထိုကြောင့် ခက်မာလည်းးး ကိုကို ခက်မာ ဗိုက်ထဲအောင့်တက်လာလို့ မရတော့ဘူးနဲ့တူတယ်။ပြန်ထုတ်ပါတော့နော် ကိုကို ဟီးးးးးးဟီးးးးရွှတ်။ နည်းးနည်းးလေးးတော့ အောင့်ခံပါအုံးခက်မာရယ်နော် ။ ခနပဲ။ ခက်မာ ဘာမှပင်ပြောချင်စိတ်မရှိတော့။ထိုကြောင့် မျက်ရည်များသာအဖော်ပြုရင်းး ခက်မာငိုကြွေးနေမိတော့သည်။ နောက်ထပ် ဆယ့်ငါးမိနစ်အကြာတွင် ကိုကိုသည် ခက်မာ၏ ဖင်ကိုဖြဲကာ ဆလိုင်းးပိုက်ကြိုးးကိုဖြုတ်လိုက်သည်။ ဖင်ထဲက လီးးတုကိုတော့ ထုတ်မပေးးသေးး။ ဒီတိုင်းးထားးကာ ထိုပစ္စည်းးများးကိုသိမ်းဆည်းးနေတော့သည်။ ကိုကို ခက်မာ ဖင်ထဲက ဟာကို ထုတ်ပေးးပါနော် ခက်မာ အိမ်သာတက်ချင်လို့ပါနော် ကိုကို။

ထိုသို့ ခက်မာပြောလိုက်တော့ ကိုကိုသည် ခက်မာ၏ ခါးးလေးကိုမကာ ခြေထောက်များအားးကုတင်အောက်တွင် ထောက်စေကာ ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းးကိုတော့ ကုတင်ပေါ်တွင် မှောက်ခိုင်းးထားးသည်။ ပြီးးနောက် ခက်မာ၏ ဖင်ထဲမှ လီးးတုအားးတဖြေးးဖြေးးချင်းးးဆွဲယူကာ ထုတ်လိုက်သည့်နဲ့တပြိုင်နက် ခက်မာ၏ ဖင်ထဲမှ အရည်များးသည် ဝေါကနဲ့ အပြင်သို့ပန်းးထွက်သွားးသည်။ ဘူ ဘူ ရွှတ် ဘူ ပူ ဟူသောမြည့်သံများးနဲ့အတူ ထိုအရည်များးကို ခက်မာ မထိန်းးနိုင် ။ မှောက်ခုံအတိုင်းးသာနေရင်းးး ထိုအရည်များးထွက်နေသည့်ကိုသိသိရက်နဲ့ ခက်မာတစ်ယောက် ငိုနေမိတော့သည်။ မာန်ကလည်းးခက်မာ ဖင်ထဲမှ အရည်များးထွက်လာသည်ကို အရသာခံကြည့်ရင်းး ပြဲအာနေသော ဖင်ပေါက်လေးးကိုလည်းးကြည့်နေမိသည်။

ခက်မာဖင်ထဲမှ အရည်များးပင်ထွက်လာသည့်မဟုတ် ။ ချီးးတွေရောပါ ပါလာသည်။ မာန် မရွံ့ပေ။ သူဖြစ်ချင်တာ ဒါမျိုးးးမဟုတ်ပါလားးး။ ခက်မာကတော့ ငိုနေယုံကလွဲပြီးးးးဘာမှ မလှုပ်နိုင် တော့ပေ။ ပျော့ခွေနေသော ခက်မာကို ကုတင်ပေါ်သို ပြန်တင်ကာ ခက်မာ၏ ခြေထောက်များတွင် ပွနေသော အရည်များးးချီးးများးကို တဘက်ဖြင့် သုတ်ကာ တစောင်းးလေးးးပြုပြင်ပေးးပြီးးး မာန်သည် သူ၏လီးးအားး ခက်မာ၏ ဖင်ထဲသို့ ထိုးးသွင်းကာ အားးရပါးးရဆောင့်တော့သည်။ ခက်မာ အော်ပင်မအော်နိုင်။ လူကလည်းးသတိရတစ်ချက် မရတစ်ချက်နဲ့ မာန်လုပ်သမျှ ခံနေမိသည်။ မာန်က မညှာတာ။ ရေတွေ ထည့်ထားး၍ ရေနူးးးနေသော စအိုဝနဲ့အတွင်းးသားးများးကို မာန်၏ အသွင်းအထုတ်ကြမ်းးတမ်းးသော လီးးးရဲ့ဒဏ်ကို ခံစားရင်းး သွေးးစလေးးများပင် လီးးတွင်ကပ်ပါလာသည်။

ထိုနောက် ခက်မာ ဘာမှမသိတော့ပဲ လောကကြီးးနဲ့ခဏတာ အဆက်အသွဟ်ပြတ်တောက်သွားသည်။ မာန်က တော့ ဖင်ထဲကို လီးးသွင်းးကာ လိုးးကောင်းးတုန်းးးပင်ဖြစ်သည်။ စုစု တစ်ယောက် စဉ်းးစားးသည်။ မာန် ခရီးသွားးမည်ဆိုတာကို စုစုကိုဖွင့်ဟပြောခြင်းးမရှိ။ သူဘာသာသူ ထွက်သွားးကာ သွားမည်ဆိုသည့်အကြောင်းအရိပ်အမွတ်လောက်ပဲ စုစုကို ပြောသွားးသည်။ ဒါတောင် ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ဆိုတာကို အတိအကျမပြောခဲ့။ ထိုကြောင့်စုစု တစ်ယောက် မာန်မရှိတုန်းးမာန်ရဲ့ ရုံးးခန်းးကိုသွားးကာ မာန်အကြောင်းး တိတ်တဆိတ်စုံစမ်းတော့သည်။ မာန်ရဲ့ရုံးးခန်းတွင် မသင်္ကာစရာဘာမှမရှိ။သို့ပေမယ့် ခက်မာပါ ခရီးထွက်ကို ပါသွားသလားးဆိုတာ စုစု သိချင်လာသည်။

အမှန်ဆို မာန်သွားးချင်လျှင် တောင် ခက်မာကိုခေါ်သွားစရာအကြောင်းးမရှိ။ ပြီးးတော့ ရုံးးကိစ္စလည်းးမဟုတ်။ ထိုကြောင့် စုစု ခက်မာ ဖုန်းကို လှမ်းးခေါ်လိုက်သည်။ တူ တူ တူ လူကြီးးမင်းးခေါ်ဆိုသောဖုန်းးမှာ ပြန်လည်ဖြေကြားနိုင်ခြင်းးမရှိသေးးပါသဖြင့် နောက်တစ်ကြိမ်ကြိုးစားးကြည့်ပါ။ Sorry တူ။ စုစု အနည်းငယ်ပူပန်လာသည်။ ခက်မာသည် ဖုန်းးကို ဘယ်တော့မှ ကိုယ့်နဲ့ခွာထားးတာမဟုတ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ခေါ်သည်။မကိုင်။ နောက်တစ်ကြိမ် နောက်တစ်ကြိမ် နောက်တစ်ကြိမ် များးစွားးသော ခေါ်ဆိုမှုတွေသာ ခေါ်ဆိုပေမယ့် မကိုင်။ထိုကြောင့် စုစုသည် မာန်ရုံးခန်းးထဲမှ ထွက်ကာ ခက်မာ အိမ်သို့ သွားးရှာလိုက်သည်။ သို့သော် ခက်မာမရှိ။ စုစု စိတ်တွေပူစပြုလာသည်။ တစ်ရက်ကုန်သွားးသည်။

စုစုသည် ငိုကြွေးးရလွန်းး၍ မျက်ရည်များးပင်မထွက်တော့။ မာန်ရဲ့ ဖုန်းးးကို စုစု လှမ်းးခေါ်လိုက်သည်။ ဟဲလို စုစုပြော။ မာန်လားးးဟင် မာန် ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟင်။ မာန်အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးးသွားးနေတာလေ ။ဘာလို့လဲစုစု။ အော် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးး။မာန်တစ်ယောက်တည်းးလားးးဟင်။ အင်းးးလေ မာန်တစ်ယောက်တည်းးပါပဲ။ ဘာဖြစ်နေတာလဲစုစု ။နေမကောင်းးလို့လားး။ စုစု ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးးမာန်ရယ် ။ ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာလဲဟင် ။ သုံးးလေးရက်လောက်နေရင် ပြန်လာမှာစုစု။ စုစု အခတြလောနေမကောင်းဖြစ်နေတာမာန်ရဲ့ ။ ပြန်လာလို့ရရင် မနက်ဖြန်ပြန်ခဲ့ပါလားဟင်။ အင်းးပါ မာန် ပြန်ခဲ့မယ်နော်။ ဒါပဲ လေ စုစု မာန်အလုပ်လေးတွေရှိသေးလို့။ ဟုတ် မာန် ဒါပဲနော် အရမ်းချစ်တယ် အာဘွားးး။ ဟုပြောကာစုစုတစ်ယောက် ဖုန်းးချကာ အတွေးးတွေပြန်တွေးးကြည့်သည်။

သို့ပေမယ့် မာန် မနက်ဖြန်ပြန်လာမှ မေးးတော့မယ် ဟုတွေးကာ အတွေးစတို့ဖြတ်တောက်၍ အိပ်ယာထဲ ဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့သည်။ ခက်မာ သေချင်သည်။ ကိုကို သည် ခက်မာကို တစ်မျိုးးပြီးးတစ်မျိုးးမရိုးးအောင် နှိတ်စက်၍ သူစိတ်ထင်တိုင်းးးခက်မာကို သတ်နေသည့်အလားးပြုမှုနေသည်။ ကြာလာတော့ ခက်မာ ကိုကို ကိုကြောက်လာသည်။ လူလည်းးကိုကို က ခါးပတ်နဲ့ ရိုက်ထား၍ ကျောတွေ ဖင်တွေ မှာလည်းးအစင်းးရာများနဲ့ ရဲတွက်နေသလို့ နို့တွေကိုလည်းးကလစ်တွေနဲ့ ညှပ်ထားး၍ နို့တွေတောင် ရောင်ကိုင်းးနေသည်။ ခက်မာ ဖြစ်နိုင်ရင် ပြန်ချင်ပြီ။ အိမ်ပြန်ရောက်လျှင်လည်းး ကိုကို အလုပ်မှ နှုတ်ထွက်ကာ ကိုကိုနဲ့လည်းး နောက်ထပ်မပတ်သတ်တော့ဘူးးဟု တွေးးနေမိသည်။ ခက်မာပဲ ကံကောင်းတာလားးမသိ။

မမစု က ကိုကို ဖုန်းးခေါ်ကာ ပြန်လာဖို့ဆက်သည်ဆိုတော့ ခက်မာအရမ်းးဝမ်းးသာသွားးသည်။ ထိုနောက် မပြန်ခင် တစ်ညလုံးးနီးးပါးး ခက်မာတစ်ယောက် လောကငရဲကို ခံစားးလိုက်ရသည်။ ဝဋ်ကြွေးးရှိလည်းးးကြေပါစေ ဟု တိတ်တခိုးးဆုတောင်းးနေမိယုံကလွဲလို့ __။ မာန် တစ်ယောက် သူလိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်းးဆက်ဆံလိုက်ရလို့ ခက်မာကို အရမ်းးချစ်မိသွားသလို ခက်မာကိုပင်လက်ထပ်ယူရန် စဉ်းးစားးးမိလိုက်သည်။ ညက တစ်ညလုံးးသူကြမ်းးချင်တိုင်းကြမ်းးး ရိုက်ချင်တိုင်းးရိုက်နှက်ခဲ့တာကြောင့် ခက်မာကတော့ ဘေးမှာတွင်အိပ်ပျော်နေကာ မာန်ကတော့ ကားမောင်းရင်းးအိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသော အသက်၂၀အရွယ်ခက်မာသည် မာန်အသည်းနှလုံးးကို ဖမ်းးစားးထားးသွားးးနိုင်သည်။ ခက်မာတို့အိမ်ရှေ့ရောက်သော် မာန်ကားးကိုရပ်ပြီးးခက်မာကို နှိုးးလိုက်တယ်။ ခက်မာလည်းး ထကာ ကိုကို ကိုပင်နှုတ်မဆက်တော့ပဲ။ အိမ်ထဲတန်းးဝင်ကာ အိပ်ခန်းးသို့ ပြေးဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင်ပစ်လှဲချကာ အားးရပါးရငိုကြွေးးနေမိတော့သည်။ မာန် ခက်မာကို ဆင်းသွားသည်ကိုကြည့်ပြီးး ကားးစက်နှိုးးကာ မောင်းးထွက်လိုက်တယ်။ သို့ပေမယ့် သူတို့ကို ကြည့်နေသော မျက်လုံးးတစ်စုံကိုတော့ မာန်ရော ခက်မာပါ သတိမထားမိခဲ့။ မာန်အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ အိမ်တွင် စုစု မရှိပေ။ မာန် အဝတ်အစားလဲကာ ရေချိုးခန်းသို့ဝင်ရောက်ပြီးး ရေကို ချိုးးလိုက်တယ်။

ထိုအချိန်တွင် စုစုသည် မာန်ပြန်ရောက်နေသည့်ကိုတွေ့ပြီးး ရေချိုးခန်းးထဲတွင် ရေသံကြား၍ စုစုလည်းးအဝတ်အစားးများချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် မာန်နဲ့အတူရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်။ မာန် ရေချိုးခန်းတံခါးးဖွင့်သံကြားး၍ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ စုစုကိုတွေ့လိုက်သည်။ စုစုက နောက်ကနေ မာန်ရဲ့ကျောကို ဖက်ကာ မာန် စုစုကို ငြီးငွေ့နေပြီလားးးးဟုမေးလိုက်တယ်။ မာန်လည်းးစုစုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် စုစုဘက်သို့လှည့်ပြီးး စုစုကိုဖက်ကာ ချစ်တာပေါ့စုစုရဲ့ မငြီးငွေ့ပါဘူးး။ ထိုနောက်မာန်က စုစုရဲ့ နှုတ်ခမ်းးကိုနမ်းးရှိုက်ပြီးးလက်တွေကလည်းးစုစုရဲ့ တင်သားကိုဆုတ်ကိုင်ကာ ထားသည်။ ပြီးးနောက် မာန်က စုစုကို ရေချိုးခန်းမှန်ဘက် မျက်နှာမူစေရန် ဆွဲလှည့်ကာ သူ၏ လီးကို စုစု၏ အဖုတ်ထဲသို့ ထိုးမြုပ်လိုက်သည်။

မလုပ်တာ၍ စုစုရဲ့အဖုတ်ကလေးးမှာ တင်းးကျပ်စီးးပိုင်ကာနေသည်။ မာန်လည်းးစိတ်ပါလာပြီးး စုစုရဲ့ အဖုတ်ကို အားရပါးးရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ လိုးဆောင့်ရင်းး လရည်တွေကို အဖုတ်ထဲပန်းးထည့်ပစ်လိုက်သည်။ ထိုနောက် ရေချိုးးကာ အဝတ်အစားလဲပြီးကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ဆော်ကြပြန်သည်။ စုစု ကတော့ သူ၏ အလိုးးအဆောင့်ကြမ်းကြမ်းးကိုသာ ကျေနပ်စွာခံရင်းးအကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရပါတယ်။ သုံးးချျီလာက် လိုးပြီးးသွားသောအခါ မာန်သည် စုစုအားးလေးးဘက်ထောက်ခိုင်းးပါသည်။ စုစုလည်းးမာန်အလိုကျလေးဘက်ထောက်ကာ နေပေးးလိုက်သည်နဲ့တပြိုင်နက် မာန်သည် သူ၏ လီးးကို တံတွေးးဆွတ်ကာ စုစု၏ဖင်ပေါက်လေးးထဲကို ဒစ်ဖျားလေးထိုးးမြုတ်လိုက်သည်။

အားးးးအ နာလိုက်တာ မာန်ရယ်။ဖြေးဖြေးးနော် မာန်။ မာန်ကတော့ မကြားးသည့်အလားးးစုစု၏ဖင်ထဲကို လီးးအဆုံးးထိဝင်စေရန် တရစ်ချင်းးးးသွင်းးးလိုက်ကာ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မာန်လီးးတစ်ချောင်းးလုံးးစုစု၏ ဖင်ခေါင်းးထဲသို့ ဝင်ရောက်သွားးသည်။ ထိုနောက်တပြိုင်နက် ခပ်ကြမ်းးကြမ်းးပဲ ပြန်ထုတ်ကာ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ဆိုသလို အားးရပါးးရ ဆောင့်လိုးးးသောကြောင့် စုစုမှာခေါင်းအုံးးကို ကိုက်ခြင်းးးနာကျင်ခြင်းးကို မျက်ရည်များးအဖြစ်ပြောင်းးလဲကာ မာန်ရဲ့ သနားးညှာတာကင်းမဲ့သောစိတ်ကို ရွံ့မုန်းးလာသည်။ စုစုကအော်လေ မာန်ပိုကြမ်းးလေပါပဲ။

နာရီဝက်ခန့်လိုးပြီးးသောအခါ ဖင်ထဲကိုလီးးအရင်းးထိထည့်ပြီး သူ၏သုတ်ရည်များးတပျစ်ပျစ်နဲ့ပန်းးထည့်လိုက်တော့သည်။ စုစုကတော့ အားးရအောင်ငိုကြွေးးနေမိတယ်။ ခနကြာတော့ မာန်သည် အိပ်စက်ခြင်းးသို့ရောက်ရှိသွားသည်။ အိပ်မပျော်သူက စုစု ။ မာန်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေ ပျက်နေသည်ကို ယနေ့ မျက်ဝါးးထင်ထင်မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ စုစု၏ တူမဖြစ်သော ခက်မာသည် စုစုကို အကြောင်းစုံရှင်းပြလိုက်သည်။ စုစုသည် ဝမ်းးနည်းခြင်းရှက်ခြင်းးအံ့သခြင်းးများစွာဖြင့် မာန်ကိုတော်တော်နာကျည်းးမိသွားးသည်။ ထိုကြောင့် မာန် အိပ်ပျော်နေသောအချိန်တွင် အသင့်ယူထားသော ဓါးးဖြင့် မာန်၏ရင်ဘတ်ကို ထိုးးစိုက်ကာ စုစုတစ်ယောက် သူမ၏ဖုန်းဖြင့် ရဲစခန်းကိုအကြောင်းကြားလိုက်ပါတော့သည်။ ပြီးးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

နိဂုံး

ခပ္ခ်ိဴ ခ်ိဳ ဝိုင္ တစ္ခြက္ကို တေျမ့ေျမ့ေသာက္ရင္းး အတိတ္အေၾကာင္းးကိုစဥ္းစားမိတိုင္းး ေသမတတ္နာက်င္ရတယ္။ စုမာယာ ခပ္တိုးးတိုးးေခၚသံက နားထဲဗုံးခြဲလိုက္သလို ခံစားရတယ္။ ၾကင္နာစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္အတြင္း အရမ္းခ်စ္ျပသေလာက္ လက္ထပ္ၿပီးသြားသည့္ေနာက္ပိုင္း မာန္ရဲ႕ပုံစံေတြေျပာင္းလဲလာသည္။ အလုပ္ကျပန္လာသည့္အခ်ိန္တိုင္း စုစုနားမွာပဲေနခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သူက အခုေတာ့ ပုံမွန္အိမ္ျပန္ခ်ိန္လြန္ေနတာေတာင္ စုစုအနားေရာက္မလာေသး။

စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ညေနစာထမင္းပင္မစားခ်င္။ည၁၀နာရီအထိေစာင့္ေပမယ့္ မာန္က ျပန္မလာေသး။ ကိုကို ခက္မာကို ခ်စ္လားး။ ခ်စ္တာေပါ့ခက္မာရယ္။ကိုကို ဘဝမွာ ခက္မာကိုသာ အခ်စ္ဆုံးပဲ။ ဟုတ္လို႔လားးကိုကို ရဲ႕။ ဟုတ္တာေပါ့ ခက္မာ။ ခက္မာက ကိုကိုရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် မညည္းမညဴ လုပ္ေပးးတယ္ေလ။ အာ့ေၾကာင့္ ခ်စ္တာေပါ့ ဟုတ္လားးး။ ေအာ္ အာ့ေၾကာင့္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ခက္မာရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ့ပုံစံေလးေတြ လည္းပါတာေပါ့။

ခက္မာ က ကိုကို လုပ္သမွ် လုပ္ခိုင္းစမွ် လုပ္ေပးတာကိုက ကိုကို စြဲမက္ေစတဲ့အေၾကာင္းးအရာတစ္ခုပဲေပါ့။ ဟြန္းးးကိုကို ကေတာ့ ပိုၿပီ ဟု ေျပာရင္းးရင္ခြင္ထဲတိုးးဝင္လာေသာခက္မာ၏ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို နမ္းရႈိက္ရင္းးသူမ၏ ရင္သားႏွစ္ခုကို လက္ျဖင့္အားရပါးရဆုတ္ေခ်လိုက္သည္။ အင့္ ဟူေသာ အသံခပ္တိုးးတိုးးမွ လြဲ၍နာသည္ ဟု ေျပာဆိုျခင္းမရွိ။ ဒါကိုက အိမ္ကမေဟသီ စုမာယာနဲ႔တျခားးဆီ။ ထိုေနာက္ခက္မာအားးဝမ္းလ်ားေမွာက္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးၿပီးး ဗိုက္ေအာက္တြင္ ေခါင္းအုံးးတစ္ခုခံေပးးကာ သူ၏တင္းမာစြာေထာင္ေနေသာ လီးထိပ္အားးတံေတြးအနည္းငယ္ ဆြတ္၍ခက္မာ၏ ဖင္ဝကို အသာေတ့ကာ ထိုးခ်လိုက္သည္။

အားးးကိုကိုရယ္ ခက္မာ နည္းးနည္းးနာတယ္။ ေကာင္းသြားမွာပါ။ ခ်စ္ေလးရယ္ေနာ္ ခနပဲနာတာသိလားး။ ခက္မာ ေခါင္းေလးညိတ္ျပလိုက္ၿပီးးမ်က္စိေလးမွိတ္ကာ ကိုကိုသေဘာက်လုပ္ပါေစဆိုတဲ့ အေတြးးေတြးးကာအသာၿငိမ္ေနေပးးလိုက္သည္။ မာန္တစ္ေယာက္ လီးးကိုတေျဖးးေျဖးးနဲ႔ ခက္မာ၏ဖင္ထဲသို႔အဆုံးးထိဝင္ေစရန္ ေျဖးးေျဖးးခ်င္းးးဖိကာတစ္မ်ိဳးးအသြင္းးအထုတ္လုပ္ကာတစ္ဖုံ ျပဳလုပ္ကာ ခက္မာ၏ ဖင္ပါကင္ေလးးရဲ႕ ညႇစ္အားးကိုခံစားးရင္းအေကာင္းႀကီးးေကာင္းးေနေတာ့သည္။ မာန္ ႀကိဳက္တာက ဖင္ေပါက္ပဲျဖစ္သည္။

သို႔ေပမယ္ ဟိုမိုစိတ္ေပါက္ေနျခင္းးမဟုတ္။ အေျခာက္ေတြလိုဟာမ်ိဳးရဲ႕ ဖင္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္။ သူႀကိဳက္တာက မိန္းမေတြရဲ႕ ဖင္ေပါက္။ အိမ္က မိန္းမျဖစ္သူ စုမာယာက ဖင္ခံရမွာေသမတတ္ေၾကာက္သည္။ မာန္က လည္းးစုစုအဖုတ္ကို လုပ္ၿပီးးသုတ္ရည္ပန္းးခ်င္တာမဟုတ္။ အဖုတ္လုပ္ၿပီးးၿပီးခါနီးလာလွ်င္ ဖင္ထဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ အဆုံးးထိဝင္ေအာင္ ထိုးးထည့္ကာ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းးးလိုးးရင္းးဖင္အေခါင္းးထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားးပန္းထည့္ ပစ္ခ်င္တာျဖစ္သည္။ ခက္မာကေတာ့ သူဘာပဲလုပ္လုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူးးဟုမျငင္းးဆန္ဖူးသလို သူအေပၚတြင္လည္းးအရမ္းးခ်စ္သည္ဟု မုန္းမာန္ခ ထင္မိလာသည္။ တကယ္ေတာ့ ဖင္ေပါက္ထဲကို အရွည္ ၇ လက္မခန႔္ရွိေသာလေခ်ာင္းႀကီးးထိုးသြင္းခံရတာ ခက္မာ မနာ၍မဟုတ္။

ေသမတတ္နာက်င္ရသည္။ လက္သန္းးေလးးပင္မဝင္ခဲ့ဖူးေသာဖင္ေပါက္ကို ၂လက္မခန႔္တုတ္၍၇လက္မရွည္ေသာ လီးးက မဆန႔္မၿပဲထိုးထည့္ခံရေတာ့ ခက္မာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲလာသည္။ သို႔ေပမယ့္ ကိုကိုသေဘာက်ပဲေလ။ ခက္မာ ဖင္ခံေပးးရတာေပါ့။ မ်က္ႏွာနားတြင္ရွိေသာ ေခါင္းအုံးကို ဆြဲယူကာ ခက္မာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္တြင္ကိုက္ကာ တေျဖးးေျဖးးနဲ႔ အသြင္းးအထုတ္ျမန္လာေသာကိုကိုရဲ႕ လိုးးခ်က္ေတြကို မ်က္ရည္က်လာသည့္အထိ ခက္မာ အားးတင္းးကာ ေအာက္ကေန ခံေနမိသည္။ ကိုကိုကေတာ့ မညႇာ။ သူရဲ႕လီးးအဆုံးးထိ ထိုးးသြင္းးကာ ျပန္ထုတ္ၿပီးးခက္မာဖင္ထဲကို အဆုံးးထိျပန္ထိုးးသြင္းးသည္။

မာန္တစ္ေယာက္ ဖင္လိုးးရတာကို တေျဖးးေျဖးးအရွိန္တက္လာကာ သူရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုပို၍အားးထည့္ လာမိသည္။ တင္းးက်ပ္ေနေသာဖင္ေပါက္ရဲ႕စီးးပိုင္မႈက ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္။ ထိုေနာက္မာန္ ခက္မာအားး ခါးးမွ မကာ ေလးးဘက္ေထာက္သလိုျဖစ္ေအာင္ျပဳျပင္ေပးးလိုက္သည္။ ခက္မာကလည္းးးအလိုက္တသိပင္ သူလိုခ်င္တာကို သိေနသည့္အတိုင္းး သူျပဳျပင္ေပးသလို လိုက္ေနေပးးသည္။ အဲ့ေနာက္ မာန္ သူလီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသြင္းးကာ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခက္မာ၏ တင္သားႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲၿဖဲၿပီးး ဖင္ေပါက္ထဲ လီးးဝင္ေနသည့္ကို မ်က္စိအရသာခံ ၾကည့္ရႈကာ ေျဖးးေျဖးးနဲ႔မွန္မွန္ လီးးအား အဆုံးးထိမဝင္ ဝင္ေအာင္ လိုးးခ်ေနမိတယ္။

လီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသည့္အခါ စအိုေပါက္ကေလးမွာကြၽံဝင္သြားးၿပီးး လီးးထိပ္ေလးးအထိျပန္ႏႈတ္ေသာအခါ စအိုေပါက္ကေလးမွႏႈတ္ခမ္းးသားးမ်ားးစူထြက္၍လာသည္ ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ မာန္တစ္ေယာက္ဘီလူးသဘက္စီးစည့္အတိုင္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးနဲ႔ျမန္ျမန္ခက္မာ၏ ဖင္ေပါက္ကို အားးရပါးးရ လိုးးေဆာင့္ၿပီးးး လီးးကိုလည္းးးဖင္ထဲအဆုံးထိဝင္ေအာင္ထိုးသြင္းကာ ခက္မာ၏ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ သူ၏သုတ္ရည္မ်ားးးပန္းးထုတ္လိုက္သည္။ ခက္မာ၏ တအင့္အင့္နဲ႔ညည္းးသံရႈိက္သံတို႔ကလည္းးမာန္ကို စိတ္တက္ႂကြေစသလို လိုးးရသည့္မွာလည္းးအလြန္အရသာရွိသည္။ ခက္မာကေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ငရဲေရာက္သလို ခံစားးရၿပီးးးဖင္ေပါက္ထဲသို႔ အရည္မ်ားးပန္းးခံ ရမွသာ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ျပန္ကပ္ေတာ့သည္။

ခက္မာရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးးေလးးဘက္ေထာက္ထားးရာမွ ကုတင္ေပၚသို႔ ဖုတ္ကနဲ႔ ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ ခက္မာတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲအလြန္ပဲ ဝမ္းးနည္းလာသျဖင့္ ကိုကို ကိုပင္သတိမရေတာ့ပဲ အားးရပါးးရ ရႈိက္ႀကီးးတငင္ငိုေႂကြးးမိေတာ့သည္။ ဖင္ဝကလည္းးစပ္ဖ်င္းးဖ်င္းးနဲ႔နာက်င္ေနသလို လရည္ေတြ ဖင္ထဲအထည့္ခံရေတာ့ လူက အိမ္သာတက္ခ်င္လာသည္။ ကိုကိုကေတာ့ သူလိုခ်င္ရာရၿပီးးသြားးေတာ့ ခက္မာကိုပင္သတိမရေတာ့ပဲ မ်က္စိမွိတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားးေတာ့သည္။ မနက္လင္းးသည့္တိုင္ မာန္တစ္ေယာက္ စုစု ေမွ်ာ္ေနေပမယ့္ ျပန္မလာခဲ့။ ယခင္က စုစုကို အသက္ေလာက္ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ မာန္ ယခု ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့။

စုစုတစ္ေယာက္ အားးငယ္ျခင္းးစိတ္ပ်က္ျခင္းးဝမ္းးနည္းးျခင္းးတို႔ေပါင္းးစပ္ကာ ပါးးေပၚသို႔မ်က္ရည္မ်ားးက်ဆင္းးလာၿပီးးး စိတ္ထဲဝမ္းးနည္းးးလာသေလာက္ ကုတင္ေပၚေမွာက္လ်က္အိပ္ကာ ငိုေႂကြးးေနမိေတာ့သည္။ မာန္ရယ္ စုစု တစ္ေယာက္တည္းးးပါ။ ျပန္လာပါေတာ့ ဟု ေျပာဆိုကာ ရႈိက္ႀကီးးတငင္ငိုေနမိေတာ့သည္။ ေန႔လည္ေလာက္တြင္ မာန္တစ္ေယာက္ သူ၏ ကားးေလးးျဖင့္ စုစု ရွိရာသို႔ ျပန္ရန္ ေမာင္းးႏွင္လာခဲ့သည္။ မာန္နဲ႔ စုစုသည္ ေန႔လည္ဘက္တို႔တြင္ မာန္ကလည္းးစုစုကိုခ်စ္သလို စုစု၏ သေဘာအလိုလိုက္ၾကၿပီးးစုစုခိုင္းးေစသမွ်ကိုလည္းးမညီးးမညဴလုပ္ေပးသည္။ သို႔ေပမယ့္ ညအခ်ိန္အခါ လင္မယားးလိုးးၾကေတာ့မည္ဆိုလွ်င္အဆင္မေျပေတာ့။ စုစုက မာန္၏ ဖင္လိုးးခ်င္ေသာစိတ္ကိုအလိုမလိုက္ခ်င္၍တစ္ခါတစ္ေလ အဖုတ္ကိုပင္ေပးမလုပ္ ထိုေၾကာင့္လည္းးမာန္စိတ္ညစ္ရသည္။

အဖုတ္ကိုေပးးလုပ္ျပန္ရင္လည္းးဘယ္ေတာ့အခါမွ ဖင္ထဲကိုလီးးအဝင္မခံ။ လီးးဒစ္ကေလးးေတ့လိုက္ရင္ကို စုစုက ေကာက္ေတာ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေကာက္လွ်င္ မာန္က အဖုတ္ကိုပင္မလိုးေတာ့ပဲ တန္းးအိပ္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုေၾကာင့္ မာန္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးးအဆင္မေျပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စုစု၏ တူမေလးးခက္မာကို မာန္တေျဖးးေျဖးးနဲ႔ က်ဳံးးသြင္းးေတာ့သည္။ ၁၈ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိေသာ ခက္မာသည္ စုစု၏ ခႏၶာကိုယ္ထက္ပင္ ေတာင့္တင္းသလို အေနာက္သို႔အနည္းးငယ္ေကာက္ေနေသာ ဖင္ကေလးးကလည္းးမာန္အႀကိဳက္ လိုးးခ်င္စရာေလးးျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ မာန္ တစ္ေယာက္ သူ၏႐ုံးတြင္ စာေရးးမမလိုအပ္ပဲ ခက္မာကို လစာေကာင္းေကာင္းျဖင့္ စာေရးးမ ခန႔္ထားးကာ သူ၏ အစီအစဥ္အတိုင္းးလႈပ္ရွားးေတာ့သည္။

ထိုေၾကာင့္ ယခုလို ခက္မာ၏ ဖင္ေပါက္ပါကင္ေလးးအားးစားးသုံးခြင့္ရခဲ့သည္။ မာန္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာေသာအခါ စုစုသည္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ရွိသည္။ မာန္အသာအယာပဲ အဝတ္အစားးလဲ ေရခ်ိဳးး ၿပီးးသည္အထိ စုစုမႏႈိးးေသးးး။ မာန္လည္းးမႏႈိးးေတာ့ပဲတိတ္တိတ္ကေလးးအသာအျပင္သို႔ျပန္ထြက္ၿပီးးး ႐ုံးးသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ လမ္းးမွာလည္းးးခက္မာအိမ္ဝင္ကာ ေခၚရအုံးးမည္။ ခက္မာ ညက ဖင္အလိုးးခံလိုက္ရသျဖင့္ အင္မတန္နာက်င္ေနေပမယ့္လည္းး ကိုကို ကေတာ့ ခက္မာကို နည္းးနည္းးမွမညႇာ။ ခက္မာ လည္းးဘာမွမေျပာ။ ႏွစ္ေယာက္သမားးဖက္လိက္အိပ္ေပ်ာ္သြားကာ ေန႔လည္ေရာက္မွ ႏိုးးလာၾကသျဖင့္ ကိုကို က တည္းးခိုခန္းးခရွင္းးကာ အိမ္သို႔ျပန္လာၾကသည္။ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းးပဲ ခက္မာ ေရမိုးခ်ိဳးးၿပီးး႐ုံးးသြားရန္ျပင္ဆင္ရသည္။

ဖင္ေပါက္ကဘအနည္းးငယ္ၿပဲသြားး၍လားးမသိ။ေရေဆးးသည့္အခါတိုင္းး ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ေနသည္။ တီ တီ ပြမ္ ကားးဟြန္းးသံၾကားး၍ ခက္မာ အေျပးးကေလးးးအိမ္ေရွ႕ထြက္ကာ ကိုကိုကားးေပၚသို႔တက္ၿပီးးးလိုက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ မာန္ ေရာက္လာတာကို စုစုသိသည္။မသိ၍မဟုတ္။ မာန္ စုစုကို အနမ္းးေလးးေပးးကာ ေခ်ာ့မ်ားးေခ်ာ့ မလားးလို႔ စုစု ေပကပ္ကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ မာန္က သူဘာသာသူအဝတ္အစားးလဲကာ တန္းးထြက္သြားးေတာ့ စုစုပဲ ဝမ္းးနည္းးရျပန္သည္။မ်က္ရည္က်ရျပန္သည္။ ေအာ္ ဒါကလည္းးဝဠ္ေႂကြးးးတစ္မ်ိဳးးပါလားးးဟုေတြးးကာ သက္ျပင္းးခ်လိုင္မိသည္။ ခက္မာတစ္ေယာက္ အလုပ္ထဲမွာစိတ္မပါ။

ဖင္က နာေန၍ေကာင္းးေကာင္းးထိုင္မရ။ ဒီၾကားးထဲ ကိုကိုက တစ္မ်ိဳးးးခက္မာကို သူ႐ုံးးခန္းးးထဲလာခဲ့ဖို႔ကို အမွာေတာ္ဆင့္လိုက္သည္တဲ့။ ဟူးးးးးးးးစိတ္ညစ္ပါတယ္ ဟုေျပာရင္းးး ခက္မာ တစ္ေယာက္ ဖင္ေလးးယမ္းးခါယမ္းးခါနဲ႔ ကိုကို အခန္းးးဆီသို႔လွမ္းးလာခဲ့သည္။ လာ ခက္မာ ကိုကို ခိုင္းးစရာရွိလို႔ ဟုတ္ ကိုကို ေျပာေလ ခက္မာဘာလုပ္ေပးးရမလဲ။ ဒီ စားပြဲခုံေအာက္ကို ဝင္ၿပီးးးကိုကို လီးးကိုစုတ္ေပးးပါလားးး။ကိုကို ဖိအားးေတြမ်ားၿပီးး စိတ္ေတြရႈပ္ေနလို လီးးစုတ္ခံရင္းးခန နားးမလားးလို႔။ ရွင္ ခက္မာက ကိုကို ဟိုဟာ ———— ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြ လုပ္မေနနဲ႔ ခက္မာ။ မင္းးပဲ ကိုကို ဆႏၵအကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆို လီးးစုတ္တာ ဘာခဲ့ယဥ္းးလို႔တုန္းး။ လာ ဒီေအာက္ဝင္။ အတင္းးပဲ ကိုကို ကေတာ့ သူလိုရာပဲ ဆြဲခိုင္းးေနသည္။ ခက္မာ မလုပ္ေပးးလို႔ကလည္းးမျဖစ္။

ထိုေၾကာင့္ သက္ျပင္းေလးမသိမသာခ်ကာ ခုံေအာက္ကို ေလးဘက္ေထာက္လ်က္ ဝင္ကာ ကိုကို ၏ ေဘာင္းးဘီ ခါးပတ္ျဖဳတ္ကာ ေအာက္ကို ဆြဲခ်ေပးးၿပီးးးအနည္းငယ္မာေနေသာ ကိုကို လီးးႀကီးးကို ခက္မာပါးးစပ္ေလးးထဲသို႔ ငုံကာစုတ္ေပးးလိုက္သည္။ ကိုကို ကေတာ့ အသာခုံေနာက္မွီၿပီးးမ်က္စိမွိတ္အရသာခံကာ ခက္မာစုတ္ေပးးတာကို ၿငိမ္ခံေနသည္။ နာရီဝက္သာသာေလာက္အထိ ခက္မာစုတ္ေပးးရတာ ၾကာေတာ့ ပါးးေတြေညာင္းးကာ ဒူးးေထာက္ထားးရသျဖင့္ ဒူးးေတြလည္းးနာေနသည္။ ကိုကို အခုခ်ိန္ထိ ေတာ္ေတာ့ ဟုမေျပာေသးးး။ ထိုေၾကာင့္ ခက္မာလည္းးးလီးးကို ပါးးစပ္ထဲမွ ထုတ္ကာ လက္ျဖင့္ ဂြင္းးတိုက္ေပးးလိုက္သည္။ခက္မာ ပါးးေညာင္းးလို႔လားးး။ ဟုတ္ ကိုကို ၾကာေတာ့ ခက္မာ မစုတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။

ကဲ ကဲ ဒါဆို ထြက္ခဲ့ ။ ဟုေျပာသျဖင့္ ခက္မာလည္းးးခုံေအာက္မွ ထြက္လိုက္သည္။ ကိုကို ကလည္းးထိုင္ရာမွ ထကာ ခက္မာ ကိုလည္းးျပန္ထိုင္ခိုင္ၿပီးးး လီးးကိုပါးးစပ္ထဲျပန္ထည့္ခိုင္းကာ ကိုကို က ခက္မာ၏ ေခါင္းးကို ဆုတ္ကိုင္၍ ေရွ႕တိုးးေနာက္ဆုတ္ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းျပဳလုပ္ေတာ့သည္။ အာေခါင္ကို လာေထာက္ေသာေၾကာင့္ ခက္မာ ပ်ိဳ႕တက္လာတာကိုသတိမထားး။ အားးရပါးးရကို ပါးးစပ္ထဲအသြင္းးအထုတ္လုပ္၍ ငါးးမိနစ္အၾကာတြင္ ခက္မာ၏ ပါးးစပ္ထဲသို႔ လရည္မ်ားးပန္းးထည့္လိုက္သည္။ ခက္မာ တစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ေတြေရာ ႏွာရည္ေတြေရာ ပြကာေနရသည့္အထဲ လရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ ပန္းးခံရေသာအခါ လန႔္သြားၿပီးးးးအျမန္ျပန္ေထြးးထုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အက်ီေတြေရာပိုၿပီးး ပြ ကုန္ေတာ့သည္။

ကိုကို ကေတာ့ ရၿပီ ခက္မာ ျပန္ခ်င္ျပန္ေတာ့ ဟုေျပာကာ ခက္မာကိုအမိန႔္ေပးသည္။ ခက္မာ ကိုကို စားပြဲက တသွ်ဴးးကိုယူကာ ပြေပေနေသာ ပါးးစပ္ကိုသုတ္ကာ အိမ္သာသို႔ အေျပးးကေလးးအျမန္ထြက္လာခဲ့သည္။ အိမ္သာထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါမွသာ ခက္မာ အားရပါးရ ပလုတ္က်င္းးကာ အန္ထုတ္ရင္းး မ်က္ရည္မ်ားးက်လာသည့္အထိ ငိုေႂကြးးမိသည္။ ညေန ႐ုံးးဆင္းးခ်ိန္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ကိုကို က သူနဲ႔အတူျပန္ရမယ္ဆို၍ ခက္မာ ေစာင့္ေနရသည္။ထိုေနာက္ကိုကို က သူ၏ ကားးေလးးျဖင့္ ၿမိဳျပင္ထိေမာင္းးကာ အနည္းငယ္လူသြားလူလာျပတ္ေသာေနရာတြင္ ကားရပ္ၿပီးးကားမီးးပိတ္ကာ ခက္မာအားးအဝတ္အစားးခြၽတ္ခိုင္းးၿပီးးးဖင္ကိုေနာက္တစ္ခါ ထပ္လိုးးပါေတာ့သည္။

ခက္မာ ပထမတစ္ခါလိုးးတုန္းးကနာေနတာေတာင္မေပ်ာာက္ေသးး။ေနာက္တစ္ခါထပ္ခံရျပန္သည္။ ကိုကို ကေတာ့ မညႇာ။ သူစိတ္ႀကိဳက္ သူသေဘာအတိုင္းးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးဆက္ဆံၿပီးး လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ကားးေမာင္းးၿပီးးအိမ္သိုတန္းးျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ခက္မာကေတာ့ ပင္ပန္းးျခင္းးနာက်င္သို႔သာ ႀကီးးစိုးးၿပီးးးးအိမ္ျပန္လာခဲ့ရသည္။ မာန္နဲစုစုတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးးမသာယာေတာ့တာ အခုဆို တစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္အတြင္းးမာန္ရဲ႕ေျခလွမ္းးမ်ားးပ်က္ေနသည္ကိုလည္းးစုစုစုံစမ္းးေနသည္။ ဒါေပမယ့္ မာန္က သူမ်ားးေတြလို ႏိုက္ကလပ္မတက္ မေသာက္မစားးျဖစ္၍ အိမ္ျပန္မိုးခ်ဳပ္ယုံကလြဲၿပီး အလုပ္နဲ႔အိမ္ အိမ္နဲ႔အလုပ္ကိုသာ အေၾကာင္းးျပေနခဲ့သည္။ အရင္က ဆက္ဆီ ဆိုလ်င္ အတင္းးလုပ္ခ်င္ေသာ မာန္ အခုဆိုလ်င္ လုံးဝမလုပ္ေတာ့ပဲ ျပန္လာလွ်င္ တန္းးအိပ္ေတာ့သည္။

စုစုကေတာ့ ေသြးးသားးကာမရဲ႕ေတာင္းးဆိုခ်က္အရ မာန္ရဲ႕ အလိုးးအေဆာင့္ေတြကို တမ္းးတမိေပမယ့္ မိန္းးမသားးပီပီ မေတာင္းးဆိုခဲ့။ ဒီေတာ့ စုစုနဲ႔ မာန္တို႔က ၾကာေလေဝးးးေလ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ခက္မာလည္းးကိုကို ခ်စ္သူသက္တမ္းးတစ္ႏွစ္ျပည့္သြားးခဲ့သည္။ ခက္မာကို ကိုကို က ဖင္လိုးးတယ္။ ကိုကို လိုးးလြန္း၍ ဖင္ေပါက္လည္းးေခ်ာင္ခ်ိကာ သူစိတ္ႀကိဳက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းးအလိုးးအေဆာင့္ေတြကို ခံႏိုင္လာသည္။ လီးးစုတ္လည္းးကြၽမ္းးက်င္လာသည္။ ထူးးျခားးခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ကိုကို သည္ ခက္မာ၏ အဖုတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္။ လက္ျဖင့္မပြတ္သပ္ခဲ့ေပ။ ဖင္ကိုလိုးးလီးးစုတ္ခိုင္းးးျခင္းးျဖင့္သာ တစ္ႏွစ္တိတိ လိုးးလာခဲ့သည္။ တစ္ရက္ ထူးထူးျခားျခားးကိုကို က ခက္မာကို မိုတယ္တစ္ခုသို႔ေခၚသြားးသည္။ အရင္က ဟိုတယ္ေတြမွာသာ တည္းခိုဖူးၿပီး ဒါကလည္းးအလြန္ဆုံးတစ္ရက္ပင္ျဖစ္သည္။

အခုဟာက မိုတယ္မွာႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္လုပ္ၿပီးးငါးရက္ စာရင္းးေပးးထားသည္ဆိုေတာ့ ခက္မာအနည္းးငယ္အံ့ၾသသြားးသည္။ မိုတယ္ အခန္းးနံပါတ္ ( ) ေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ မာန္က တံခါးးကိုေသာဖြင့္ကာ အခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ မီးးဖြင့္လိုက္သည္။ ခက္မာကေတာ့ ေနာက္ကေနဝင္လာကာ အဝတ္အစားးလဲရန္ ေရခ်ိဳးးခန္းးဘက္ထြက္သြားးသည္။ မာန္က ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲကာ ေဆးလိပ္ကိုဖြာရႈိက္ရင္းးခက္မာကိုေစာင့္ေနမိတယ္။ ဆယ့္ငါးမိနစ္အၾကာတြင္ ခက္မာ ေရခ်ိဳးးခန္းးသုံးအေမြးးပြတဘက္ႀကီးးပတ္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔တက္လာသည္။ မာန္ကလည္းးအလိုက္သင့္ေလးးးခက္မာကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္ထားးၿပီးးး ခက္မာ ကို ကိုကိုေျပာစရာရွိတယ္။ အင္းးးေျပာေလ ကိုကို ကိုကို ဒီေန႔ခက္မာကို ထူးထူးးျခားးျခားးျဖစ္စရာတစ္ခုလုပ္မလို႔။

ဟုတ္လားးေျပာေလ ကိုကို ဘာလုပ္မလို႔လဲ။ ခက္မာေလးးသိရမွာေပါ့ကြယ္။ ဟုေျပာကာ ခက္မာကို ဝမ္းးလ်ားးေမွာက္ခိုင္းးကာ ထုံးစံအတိုင္းး ခက္မာ ဗိုက္ေအာက္တြင္ ေခါင္းးအုံးးႏွစ္ခု ခံလိုက္သည္။ ထိုအခါ ခက္မာ၏ ခါေလးးမွာ ေထာင္ေနသလို ဖင္ေလးးမွာလည္းးေကာ့တက္ေနေတာ့သည္။ ထိုေနာက္ မာန္က ခက္မာ၏ လက္ေလးးတစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ ေခါင္းရင္းရွိကုတင္တန္းးနဲ႔ တြဲကာ ေဘးးမွာရွိတဲ့ စားပြဲခုံေလးရဲ႕ အံဆြဲထဲမွ လက္ထိပ္တစ္ခုယူကာ ခတ္လိုက္တယ္။ ေနာကါတစ္ဖက္လည္းးထိုအတိုင္းးပင္ ဆြဲခတ္လိုက္ျပန္သည္။ ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ၿပီးးသြားးေသာအခါ ခက္မာ၏ေနာက္တြင္ ဝင္ၿပီးးးခက္မာ၏ ဖင္ၾကားးထဲကို ဂ်ယ္ေတြေလာင္းးထည့္ကာ ဖင္သားးကိုအကုန္လုံးးသုတ္လိမ္းးလိုက္သည္။

ၿပီးးေနာက္ ျပန္ထကာ ေဆးထိုပိုက္ေတြ ဆလိုင္းႀကိဳးေတြ လီးးအတုေတြ ထိုေနာက္ဘာမွန္းမသိေသာ အိတ္အႀကီးးႀကီးးနဲ႔ထည့္ထားးေသာအရည္ေတြ ၿပီးေနာက္ ၾကက္ဥေတြ ကို ထုတ္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔ တင္ထားလိုက္သည္။ ခက္မာ နည္းးနည္းးေတာ့ လန႔္လာသည္။ မာန္သည္ ခက္မာကို ဘာလုပ္မည္မသိ။ ခက္မာကို ေသေအာင္ေတာ့ မသတ္လိုက္ပါဘူးးဟုေတြးးကာခက္မာၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ မာန္သည္ ခက္မာ၏ ဖင္သားးကို ဆြဲၿဖဲကာ အႀကီးးဆုံးးလီးးတုကို ယူ၍ ဂ်ယ္ေတြသုတ္လိမ္းးကာ ခက္မာ၏ ဖင္ေပါက္ေလးးထဲကို ေတ့ကာ ထိုးးသြင္းးလိုက္သည္။ အားးးးးးကြၽတ္ ကြၽတ္ ကိုကို နာလိုက္တာ ေနာ္။ ခန ပဲေနာ္ ခက္မာ ဟုေျပာကာ ထိုလီးတုအားးဖင္ထဲအဆုံးထိဝင္ေစရန္ တေျဖးေျဖးခ်င္းးဖိသြင္းလိုက္သည္။

ခက္မာ အံကိုတင္းးတင္းးႀကိတ္ကာ စိတ္ေတြေလ်ာ့ခ်ၿပီးးး မာန္သေဘာအတိုင္းးခံေနလိုက္သည္။ တေျဖးးေျဖးးနဲ႔ လီးးတုက ခက္မာ၏ ဖင္ထဲကို အဆုံးထိဝင္ေရာက္သြားးသည္။ ခက္မာလည္းးေသမတတ္နာက်င္ရသည္။ ႀကီးးမားးလြန္းးေသာလီးးတုက ခက္မာ၏ ဖင္ထဲ ျပည့္က်ပ္တင္းးလြန္းစြာ ကလန႔္ခံေနသလို ခံစားးေနရသည္။ မာန္ကေတာ့ မသိသည့္အတိုင္းးသူလုပ္စရာရွိတာကိုပဲ ဆက္လုပ္ေနသည္။ ထိုေနာက္ မာန္သည္ ခက္မာ၏ ဗိုက္ေအာက္မွ ေခါင္းးအုံးးမ်ားးဖယ္လိုက္ကာ သူ၏ အဝတ္အစားးမ်ားကိုလည္းခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးးလွ်င္ အရည္ေတြအမ်ားးႀကီးးပါေသာ အိတ္ကို ေဘးးတြင္ ခပ္ျမင့္ျမင့္တိုင္တစ္ခု၌ ခ်ိတ္၍ ဆလိုင္းးႀကီးးျဖင့္ တပ္ကာ အရည္မ်ားးဆလိုင္းးႀကိဳးထဲစီးးလာေစရန္ မာန္တစ္ေယာက္လုပ္ေနသည္။

ထိုေနာက္ ခက္မာဖင္ကိုလက္ျဖင့္ဆြဲၿဖဲကာ အဆုံးးထိဝင္ေနေသာလီးးတု၏ ေအာက္ဆုံးးမွ အေပါက္ေလးထဲသို႔ ထိုဆလိုင္းးႀကိဳးးတပ္ကာ ခက္မာဖင္ထဲသို႔ အရည္မ်ားးတေျဖးးေျဖးးနဲ႔စီးဝင္သြားသည္။ ဟိုးးးးအားးးးးအ ကိုကို ရယ္ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။ ဘာမွမဟုတ္ဘူးးခက္မာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ ဗိုက္ထဲ အရမ္းးေအာင့္လာရင္သာေျပာ။ ဟီးးးးးးဟီးးးးးးျပန္ထုတ္ေပးးပါကိုကိုရယ္ေနာ္ ခက္မာေၾကာက္လို႔ပါ။ ဟုေျပာကာ ခက္မာငိုခ်လိုက္သည္။ မာန္က မေၾကာက္ပါနဲ႔ ခက္မာရဲ႕ ဘာမွမျဖစ္ဘူးးၿငိမ္ၿငိမ္ေလးးသာေန။ ခက္မာသည္ ႐ုန္းးမရ ကန္မရ နဲ႔ ငိုေနယုံကလြဲၿပီးးဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေခ်။ အခ်ိန္ေတြတေျဖးးေျဖးးနဲ႔ကုန္လာသလို အိတ္ထဲမွ အရည္မ်ားကလည္းးတစ္ဝက္ခန႔္ကိုေရာက္ရွိလာသည္။

ခက္မာ၏ ဖင္ထဲေရာ ဗိုက္ထဲမွာပါ ထိုအရည္မ်ားးျပည့္ႏွက္လာသလိုခံစားးရၿပီးး ဗိုက္ေလးးပူကာေဖာင္းးလာသည္။ ထိုေၾကာင့္ ခက္မာလည္းးး ကိုကို ခက္မာ ဗိုက္ထဲေအာင့္တက္လာလို႔ မရေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္။ျပန္ထုတ္ပါေတာ့ေနာ္ ကိုကို ဟီးးးးးးဟီးးးး႐ႊတ္။ နည္းးနည္းးေလးးေတာ့ ေအာင့္ခံပါအုံးခက္မာရယ္ေနာ္ ။ ခနပဲ။ ခက္မာ ဘာမွပင္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေတာ့။ထိုေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားသာအေဖာ္ျပဳရင္းး ခက္မာငိုေႂကြးေနမိေတာ့သည္။ ေနာက္ထပ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္အၾကာတြင္ ကိုကိုသည္ ခက္မာ၏ ဖင္ကိုၿဖဲကာ ဆလိုင္းးပိုက္ႀကိဳးးကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။ ဖင္ထဲက လီးးတုကိုေတာ့ ထုတ္မေပးးေသးး။ ဒီတိုင္းးထားးကာ ထိုပစၥည္းးမ်ားးကိုသိမ္းဆည္းးေနေတာ့သည္။ ကိုကို ခက္မာ ဖင္ထဲက ဟာကို ထုတ္ေပးးပါေနာ္ ခက္မာ အိမ္သာတက္ခ်င္လို႔ပါေနာ္ ကိုကို။

ထိုသို႔ ခက္မာေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုကိုသည္ ခက္မာ၏ ခါးးေလးကိုမကာ ေျခေထာက္မ်ားအားးကုတင္ေအာက္တြင္ ေထာက္ေစကာ ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းးကိုေတာ့ ကုတင္ေပၚတြင္ ေမွာက္ခိုင္းးထားးသည္။ ၿပီးးေနာက္ ခက္မာ၏ ဖင္ထဲမွ လီးးတုအားးတေျဖးးေျဖးးခ်င္းးးဆြဲယူကာ ထုတ္လိုက္သည့္နဲ႔တၿပိဳင္နက္ ခက္မာ၏ ဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးသည္ ေဝါကနဲ႔ အျပင္သို႔ပန္းးထြက္သြားးသည္။ ဘူ ဘူ ႐ႊတ္ ဘူ ပူ ဟူေသာျမည့္သံမ်ားးနဲ႔အတူ ထိုအရည္မ်ားးကို ခက္မာ မထိန္းးႏိုင္ ။ ေမွာက္ခုံအတိုင္းးသာေနရင္းးး ထိုအရည္မ်ားးထြက္ေနသည့္ကိုသိသိရက္နဲ႔ ခက္မာတစ္ေယာက္ ငိုေနမိေတာ့သည္။ မာန္ကလည္းးခက္မာ ဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးထြက္လာသည္ကို အရသာခံၾကည့္ရင္းး ၿပဲအာေနေသာ ဖင္ေပါက္ေလးးကိုလည္းးၾကည့္ေနမိသည္။

ခက္မာဖင္ထဲမွ အရည္မ်ားးပင္ထြက္လာသည့္မဟုတ္ ။ ခ်ီးးေတြေရာပါ ပါလာသည္။ မာန္ မ႐ြံ႕ေပ။ သူျဖစ္ခ်င္တာ ဒါမ်ိဳးးးမဟုတ္ပါလားးး။ ခက္မာကေတာ့ ငိုေနယုံကလြဲၿပီးးးးဘာမွ မလႈပ္ႏိုင္ ေတာ့ေပ။ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ ခက္မာကို ကုတင္ေပၚသို ျပန္တင္ကာ ခက္မာ၏ ေျခေထာက္မ်ားတြင္ ပြေနေသာ အရည္မ်ားးးခ်ီးးမ်ားးကို တဘက္ျဖင့္ သုတ္ကာ တေစာင္းးေလးးးျပဳျပင္ေပးးၿပီးးး မာန္သည္ သူ၏လီးးအားး ခက္မာ၏ ဖင္ထဲသို႔ ထိုးးသြင္းကာ အားးရပါးးရေဆာင့္ေတာ့သည္။ ခက္မာ ေအာ္ပင္မေအာ္ႏိုင္။ လူကလည္းးသတိရတစ္ခ်က္ မရတစ္ခ်က္နဲ႔ မာန္လုပ္သမွ် ခံေနမိသည္။ မာန္က မညႇာတာ။ ေရေတြ ထည့္ထားး၍ ေရႏူးးးေနေသာ စအိုဝနဲ႔အတြင္းးသားးမ်ားးကို မာန္၏ အသြင္းအထုတ္ၾကမ္းးတမ္းးေသာ လီးးးရဲ႕ဒဏ္ကို ခံစားရင္းး ေသြးးစေလးးမ်ားပင္ လီးးတြင္ကပ္ပါလာသည္။

ထိုေနာက္ ခက္မာ ဘာမွမသိေတာ့ပဲ ေလာကႀကီးးနဲ႔ခဏတာ အဆက္အသြဟ္ျပတ္ေတာက္သြားသည္။ မာန္က ေတာ့ ဖင္ထဲကို လီးးသြင္းးကာ လိုးးေကာင္းးတုန္းးးပင္ျဖစ္သည္။ စုစု တစ္ေယာက္ စဥ္းးစားးသည္။ မာန္ ခရီးသြားးမည္ဆိုတာကို စုစုကိုဖြင့္ဟေျပာျခင္းးမရွိ။ သူဘာသာသူ ထြက္သြားးကာ သြားမည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းအရိပ္အမြတ္ေလာက္ပဲ စုစုကို ေျပာသြားးသည္။ ဒါေတာင္ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ဆိုတာကို အတိအက်မေျပာခဲ့။ ထိုေၾကာင့္စုစု တစ္ေယာက္ မာန္မရွိတုန္းးမာန္ရဲ႕ ႐ုံးးခန္းးကိုသြားးကာ မာန္အေၾကာင္းး တိတ္တဆိတ္စုံစမ္းေတာ့သည္။ မာန္ရဲ႕႐ုံးးခန္းတြင္ မသကၤာစရာဘာမွမရွိ။သို႔ေပမယ့္ ခက္မာပါ ခရီးထြက္ကို ပါသြားသလားးဆိုတာ စုစု သိခ်င္လာသည္။

အမွန္ဆို မာန္သြားးခ်င္လွ်င္ ေတာင္ ခက္မာကိုေခၚသြားစရာအေၾကာင္းးမရွိ။ ၿပီးးေတာ့ ႐ုံးးကိစၥလည္းးမဟုတ္။ ထိုေၾကာင့္ စုစု ခက္မာ ဖုန္းကို လွမ္းးေခၚလိုက္သည္။ တူ တူ တူ လူႀကီးးမင္းးေခၚဆိုေသာဖုန္းးမွာ ျပန္လည္ေျဖၾကားႏိုင္ျခင္းးမရွိေသးးပါသျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားးၾကည့္ပါ။ Sorry တူ။ စုစု အနည္းငယ္ပူပန္လာသည္။ ခက္မာသည္ ဖုန္းးကို ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္နဲ႔ခြာထားးတာမဟုတ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေခၚသည္။မကိုင္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မ်ားးစြားးေသာ ေခၚဆိုမႈေတြသာ ေခၚဆိုေပမယ့္ မကိုင္။ထိုေၾကာင့္ စုစုသည္ မာန္႐ုံးခန္းးထဲမွ ထြက္ကာ ခက္မာ အိမ္သို႔ သြားးရွာလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ခက္မာမရွိ။ စုစု စိတ္ေတြပူစျပဳလာသည္။ တစ္ရက္ကုန္သြားးသည္။

စုစုသည္ ငိုေႂကြးးရလြန္းး၍ မ်က္ရည္မ်ားးပင္မထြက္ေတာ့။ မာန္ရဲ႕ ဖုန္းးးကို စုစု လွမ္းးေခၚလိုက္သည္။ ဟဲလို စုစုေျပာ။ မာန္လားးးဟင္ မာန္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္။ မာန္အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးးသြားးေနတာေလ ။ဘာလို႔လဲစုစု။ ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးး။မာန္တစ္ေယာက္တည္းးလားးးဟင္။ အင္းးးေလ မာန္တစ္ေယာက္တည္းးပါပဲ။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲစုစု ။ေနမေကာင္းးလို႔လားး။ စုစု ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးးမာန္ရယ္ ။ ဘယ္ေန႔ျပန္လာမွာလဲဟင္ ။ သုံးးေလးရက္ေလာက္ေနရင္ ျပန္လာမွာစုစု။ စုစု အခၾတေလာေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာမာန္ရဲ႕ ။ ျပန္လာလို႔ရရင္ မနက္ျဖန္ျပန္ခဲ့ပါလားဟင္။ အင္းးပါ မာန္ ျပန္ခဲ့မယ္ေနာ္။ ဒါပဲ ေလ စုစု မာန္အလုပ္ေလးေတြရွိေသးလို႔။ ဟုတ္ မာန္ ဒါပဲေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ အာဘြားးး။ ဟုေျပာကာစုစုတစ္ေယာက္ ဖုန္းးခ်ကာ အေတြးးေတြျပန္ေတြးးၾကည့္သည္။

သို႔ေပမယ့္ မာန္ မနက္ျဖန္ျပန္လာမွ ေမးးေတာ့မယ္ ဟုေတြးကာ အေတြးစတို႔ျဖတ္ေတာက္၍ အိပ္ယာထဲ ဝင္ကာ အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္။ ခက္မာ ေသခ်င္သည္။ ကိုကို သည္ ခက္မာကို တစ္မ်ိဳးးၿပီးးတစ္မ်ိဳးးမ႐ိုးးေအာင္ ႏွိတ္စက္၍ သူစိတ္ထင္တိုင္းးးခက္မာကို သတ္ေနသည့္အလားးျပဳမႈေနသည္။ ၾကာလာေတာ့ ခက္မာ ကိုကို ကိုေၾကာက္လာသည္။ လူလည္းးကိုကို က ခါးပတ္နဲ႔ ႐ိုက္ထား၍ ေက်ာေတြ ဖင္ေတြ မွာလည္းးအစင္းးရာမ်ားနဲ႔ ရဲတြက္ေနသလို႔ ႏို႔ေတြကိုလည္းးကလစ္ေတြနဲ႔ ညႇပ္ထားး၍ ႏို႔ေတြေတာင္ ေရာင္ကိုင္းးေနသည္။ ခက္မာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပန္ခ်င္ၿပီ။ အိမ္ျပန္ေရာက္လွ်င္လည္းး ကိုကို အလုပ္မွ ႏႈတ္ထြက္ကာ ကိုကိုနဲ႔လည္းး ေနာက္ထပ္မပတ္သတ္ေတာ့ဘူးးဟု ေတြးးေနမိသည္။ ခက္မာပဲ ကံေကာင္းတာလားးမသိ။

မမစု က ကိုကို ဖုန္းးေခၚကာ ျပန္လာဖို႔ဆက္သည္ဆိုေတာ့ ခက္မာအရမ္းးဝမ္းးသာသြားးသည္။ ထိုေနာက္ မျပန္ခင္ တစ္ညလုံးးနီးးပါးး ခက္မာတစ္ေယာက္ ေလာကငရဲကို ခံစားးလိုက္ရသည္။ ဝဋ္ေႂကြးးရွိလည္းးးေၾကပါေစ ဟု တိတ္တခိုးးဆုေတာင္းးေနမိယုံကလြဲလို႔ __။ မာန္ တစ္ေယာက္ သူလိုခ်င္တဲ့ ပုံစံအတိုင္းးဆက္ဆံလိုက္ရလို႔ ခက္မာကို အရမ္းးခ်စ္မိသြားသလို ခက္မာကိုပင္လက္ထပ္ယူရန္ စဥ္းးစားးးမိလိုက္သည္။ ညက တစ္ညလုံးးသူၾကမ္းးခ်င္တိုင္းၾကမ္းးး ႐ိုက္ခ်င္တိုင္းး႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ခက္မာကေတာ့ ေဘးမွာတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနကာ မာန္ကေတာ့ ကားေမာင္းရင္းးအိမ္ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။

ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အသက္၂၀အ႐ြယ္ခက္မာသည္ မာန္အသည္းႏွလုံးးကို ဖမ္းးစားးထားးသြားးးႏိုင္သည္။ ခက္မာတို႔အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေသာ္ မာန္ကားးကိုရပ္ၿပီးးခက္မာကို ႏႈိးးလိုက္တယ္။ ခက္မာလည္းး ထကာ ကိုကို ကိုပင္ႏႈတ္မဆက္ေတာ့ပဲ။ အိမ္ထဲတန္းးဝင္ကာ အိပ္ခန္းးသို႔ ေျပးဝင္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ပစ္လွဲခ်ကာ အားးရပါးရငိုေႂကြးးေနမိေတာ့သည္။ မာန္ ခက္မာကို ဆင္းသြားသည္ကိုၾကည့္ၿပီးး ကားးစက္ႏႈိးးကာ ေမာင္းးထြက္လိုက္တယ္။ သို႔ေပမယ့္ သူတို႔ကို ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လုံးးတစ္စုံကိုေတာ့ မာန္ေရာ ခက္မာပါ သတိမထားမိခဲ့။ မာန္အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အိမ္တြင္ စုစု မရွိေပ။ မာန္ အဝတ္အစားလဲကာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ဝင္ေရာက္ၿပီးး ေရကို ခ်ိဳးးလိုက္တယ္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ စုစုသည္ မာန္ျပန္ေရာက္ေနသည့္ကိုေတြ႕ၿပီးး ေရခ်ိဳးခန္းးထဲတြင္ ေရသံၾကား၍ စုစုလည္းးအဝတ္အစားးမ်ားခြၽတ္ကာ ကိုယ္တုံးလုံးျဖင့္ မာန္နဲ႔အတူေရခ်ိဳးရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္လာသည္။ မာန္ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးးဖြင့္သံၾကားး၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ စုစုကိုေတြ႕လိုက္သည္။ စုစုက ေနာက္ကေန မာန္ရဲ႕ေက်ာကို ဖက္ကာ မာန္ စုစုကို ၿငီးေငြ႕ေနၿပီလားးးးဟုေမးလိုက္တယ္။ မာန္လည္းးစုစုနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ စုစုဘက္သို႔လွည့္ၿပီးး စုစုကိုဖက္ကာ ခ်စ္တာေပါ့စုစုရဲ႕ မၿငီးေငြ႕ပါဘူးး။ ထိုေနာက္မာန္က စုစုရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းးကိုနမ္းးရႈိက္ၿပီးးလက္ေတြကလည္းးစုစုရဲ႕ တင္သားကိုဆုတ္ကိုင္ကာ ထားသည္။ ၿပီးးေနာက္ မာန္က စုစုကို ေရခ်ိဳးခန္းမွန္ဘက္ မ်က္ႏွာမူေစရန္ ဆြဲလွည့္ကာ သူ၏ လီးကို စုစု၏ အဖုတ္ထဲသို႔ ထိုးျမဳပ္လိုက္သည္။

မလုပ္တာ၍ စုစုရဲ႕အဖုတ္ကေလးးမွာ တင္းးက်ပ္စီးးပိုင္ကာေနသည္။ မာန္လည္းးစိတ္ပါလာၿပီးး စုစုရဲ႕ အဖုတ္ကို အားရပါးးရ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ကာ လိုးေဆာင့္ရင္းး လရည္ေတြကို အဖုတ္ထဲပန္းးထည့္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုေနာက္ ေရခ်ိဳးးကာ အဝတ္အစားလဲၿပီးကုတင္ေပၚသို႔တက္ကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ေဆာ္ၾကျပန္သည္။ စုစု ကေတာ့ သူ၏ အလိုးးအေဆာင့္ၾကမ္းၾကမ္းးကိုသာ ေက်နပ္စြာခံရင္းးအႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးခဲ့ရပါတယ္။ သုံးးခ််ီလာက္ လိုးၿပီးးသြားေသာအခါ မာန္သည္ စုစုအားးေလးးဘက္ေထာက္ခိုင္းးပါသည္။ စုစုလည္းးမာန္အလိုက်ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေနေပးးလိုက္သည္နဲ႔တၿပိဳင္နက္ မာန္သည္ သူ၏ လီးးကို တံေတြးးဆြတ္ကာ စုစု၏ဖင္ေပါက္ေလးးထဲကို ဒစ္ဖ်ားေလးထိုးးျမဳတ္လိုက္သည္။

အားးးးအ နာလိုက္တာ မာန္ရယ္။ေျဖးေျဖးးေနာ္ မာန္။ မာန္ကေတာ့ မၾကားးသည့္အလားးးစုစု၏ဖင္ထဲကို လီးးအဆုံးးထိဝင္ေစရန္ တရစ္ခ်င္းးးးသြင္းးးလိုက္ကာ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မာန္လီးးတစ္ေခ်ာင္းးလုံးးစုစု၏ ဖင္ေခါင္းးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားးသည္။ ထိုေနာက္တၿပိဳင္နက္ ခပ္ၾကမ္းးၾကမ္းးပဲ ျပန္ထုတ္ကာ မညႇာေတာ့ပဲ ဆက္တိုက္ဆိုသလို အားးရပါးးရ ေဆာင့္လိုးးးေသာေၾကာင့္ စုစုမွာေခါင္းအုံးးကို ကိုက္ျခင္းးးနာက်င္ျခင္းးကို မ်က္ရည္မ်ားးအျဖစ္ေျပာင္းးလဲကာ မာန္ရဲ႕ သနားးညႇာတာကင္းမဲ့ေသာစိတ္ကို ႐ြံ႕မုန္းးလာသည္။ စုစုကေအာ္ေလ မာန္ပိုၾကမ္းးေလပါပဲ။

နာရီဝက္ခန႔္လိုးၿပီးးေသာအခါ ဖင္ထဲကိုလီးးအရင္းးထိထည့္ၿပီး သူ၏သုတ္ရည္မ်ားးတပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ပန္းးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ စုစုကေတာ့ အားးရေအာင္ငိုေႂကြးးေနမိတယ္။ ခနၾကာေတာ့ မာန္သည္ အိပ္စက္ျခင္းးသို႔ေရာက္ရွိသြားသည္။ အိပ္မေပ်ာ္သူက စုစု ။ မာန္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြ ပ်က္ေနသည္ကို ယေန႔ မ်က္ဝါးးထင္ထင္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ စုစု၏ တူမျဖစ္ေသာ ခက္မာသည္ စုစုကို အေၾကာင္းစုံရွင္းျပလိုက္သည္။ စုစုသည္ ဝမ္းးနည္းျခင္းရွက္ျခင္းးအံ့သျခင္းးမ်ားစြာျဖင့္ မာန္ကိုေတာ္ေတာ္နာက်ည္းးမိသြားးသည္။ ထိုေၾကာင့္ မာန္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာအခ်ိန္တြင္ အသင့္ယူထားေသာ ဓါးးျဖင့္ မာန္၏ရင္ဘတ္ကို ထိုးးစိုက္ကာ စုစုတစ္ေယာက္ သူမ၏ဖုန္းျဖင့္ ရဲစခန္းကိုအေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါေတာ့သည္။ ၿပီးးပါၿပီ။