ကျနော်မလွန်ဘူး မမမြိုင်

ကျနော်မလွန်ဘူး မမမြိုင်

တကယ်တော့ သက်လွင် လွန်သည်ဟ မဆိုသာပါ ။ မတ်က မရီးကို ကြံတာမျိုးက မမှန် ဟုသာ အရပ်စကား ကြားခဲ့ဘူးပါသည်။  အမှန်တော့ သက်လွင်မလွန် ။ ဒီအကြောင်းတွေက မမမြိုင်က စခဲ့တာပဲ ဖြစ်သည်။ ဒီတော့ မရီးက မတ်ကိုကြံ လို့ပဲ ပြောင်းပြောရမ လို ဖြစ်နေသည်။သက်လွင်မိန်းမ လှိုင်က ကျောင်းဆရာမ ။ အခုဖောင်ကြီးသင်တန်း သွားတက်နေသည်။ လှိုင် သင်တန်းသွားပြီး  တစ်ပတ်အကြာ မမမြိုင်က လင်ဖြစ်သူနှင့် ရန်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေနံချောင်းမှနေ သက်လွင်တို့ရှိရာ ရန်ကုန်သို့  ရောက်လာခဲ့သည်။ ပြီးတော့ အိမ်မှာပဲ နေသည်။

မမမြိုင် စရောက်သည့်နေ့မှာပဲ ဇာတ်လမ်းက စသည်ဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်။ ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်လာသော မမမြိုင် တစ်ယောက် အခန်းထဲမှ အပြင်သို့ လှမ်းအထွက် လျှောက်လာသော သက်လွင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိမတတ် တိုးမိ တော့မလို ဖြစ်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံး ခြေလှမ်းရပ်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြသည်။ထိုအခိုက်မှာ ပင် မမမြိုင်က သက်လွင်ကို ပြုံးပြပြီး ခြေတစ်လှမ်း ရှေ့သို့တက်ကာ သက်လွင်ရင်ခွင်ထဲသို့ ဝင်ပြီး သက်လွင်၏ ခါးကို သူမ၏  လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ သက်လွင် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားကာ ခဏမျှ ကြောင်သွားသည်။ ပြီးမှ သက်လွင်သည်  အထိအတွေ့နှင့် မွှေးရနံ့တို့က မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေရသော သက်လွင်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး သက်လွင် မမမြိုင်ကို ပြန်ဖက်ပြီး  အားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်သည်။

တော်.. တော်ပြီကွယ်…ဟိုမှာ အဖိုးလေး လာနေပြီ..   သက်လွင် မမမြိုင်ကို လွှတ်ပေးကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်ဆီသို့ ဆက်ပြီး ဝင် လာခဲ့သလို မမမြိုင်ကလည်း အိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားခဲ့သည်။ မမမြိုင်နှင် လှိုင်တို့က မိဘများ မရှိကြတော့ပေ။ သူမတို့  ဖခင်၏ အစ်ကိုကြီး သူမတို့ အဖိုးလေးဟုခေါ်သော ဦးခင်မောင်က လှိုင်နှင့် အတူနေသည်။ အဖိုးလေးက လူပျိုကြီးဖြစ်ပြီး  အသက် ၇၀ ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ များသောအားဖြင့် အဖိုးလေးက အိမ်ရှေ့ခြံထဲဆင်းပြီး ပက်လက်ကုလားထိုင်တစ်လုံးနှင့်  ပုတီးစိပ်နေတာက များလေသည်။အခုလည်း ခြံထဲမှ အဖိုးလေး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာသဖြင့် သက်လွင်နှင့် မမမြိုင်တို့နှစ်ယောက်  ဆန့်တငံ့ငံ့ ဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရတာ ဖြစ်သည်။ညကျတော့ သက်လွင်က စက်ရုံတွင် ညဂျူတီ ကျသဖြင့် အိမ်ပြန်မအိပ်ဖြစ်တော့ပဲ  နောက်တစ်နေ့ မနက်ပိုင်းတွင်မှ အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာခဲ့ရလေသည်။ရေချိုးစားသောက်ပြီးသည့် အချိန်ထိ အဖိုးလေးကို သက်လွင်  မမြင်မိပေ။မမမြိုင် အဖိုးလေးရော…ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတယ်.. ညနေမှ ပြန်လာမယ်ပြောတယ်…ပြောလည်းပြော၊ မမမြိုင်က  သက်လွင်ကို အကြောင်းသိနေဟန်ဖြင့် ကြည့်သည်။

သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ညင်သာစွာ ပွေ့မလိုက်သည်။ မမမြိုင်ကလည်း အလိုက်သင့်ပါလာ၏။ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ကာ  ပွေ့ဖက်ထားကြပြီး တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက် ခပ်ကြာကြာလေး စုပ်နမ်းနေကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြတော့  သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံသား ထွားထွားအိအိကြီး တွေကို ဆုပ်ကာ ချေပေးလိုက်သည်။ သက်လွင်ကို ကြည့်နေသော မမ မြိုင်၏ မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ တလက်လက်ထွက်ကာ ရမက်ရိပ်တွေ လွှမ်းနေသည်။

လာ မမမြိုင်…အခန်းထဲသွားရအောင်…အို… မကောင်းပါဘူးကွယ်… အို ကြည့်ပါလား ပြောလို့မရ ဆိုလို့မရနဲ့ စိတ်ညစ် တယ်…ဟန်ဆောင်ကာ မြည်တွန်တောက်တီးရင်း သက်လွင်ဆွဲခေါ်ရာ သက်လွင်တို့လင်မယား အိပ်သော အခန်းထဲသို့ လိုက်ပါလာ ခဲ့သည်။မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သက်လွင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချပေးပြီး အတင်းဖက်ကာ အကျီ င်္တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။      ကျွတ် ခက်တာပဲကွယ်… မတော်ပါဘူးဆို.. ပြောလို့လဲ မရဘူး…..မမမြိုင် ဘာတွေပဲ ပြောနေပြောနေ သူ့ဖက်ပါနေသည်ကို သိပြီး သား။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ အင်္ကျီကို သာမက ဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ မမမြိုင်၏ ဝင်းမွတ်နေသော နို့အုံကြီးတွေ က မို့မောက်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။သက်လွင်က နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးသည်။

မမမြိုင်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၆  နှစ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကလေးမရသေးသောကြောင့် အလှအပတွေက မယိုယွင်းသေးပါ။မပျော့မမာ တင်းတင်းအိ အိ နို့ကြီးနှစ်မွှာက သက်လွင်အဖို့ ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်။ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်လို့အားရတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့  ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်သည်။ ထို့နောက် သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်လိုက်မည်ဟု ကြံပြီးတော့မှ သူမရဲ့ ထ မီကို အရင် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။မမမြိုင်က မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်။ ပြီးတော့မှ သက်လွင် မမမြိုင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲ ထောင်ပြီး ကားလိုက်သည်။ စောက်မွှေးတွေကြားမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုမှာ အတန်ငယ် ပြဲဟသွားပြီး စောက်ဖုတ် အတွင်းသားတွေက နီနီရဲရဲ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားသည်။

သက်လွင် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မှောက်ချလိုက်ရာ မှ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာ အပ်လိုက် သည်။ ထို့နောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းလိုက်သည်။ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့လေးက သင်းနေသည်။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်များ ယက် လိုက်အုံးမှာလား ဟူသော အတွေးနှင့် မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ တရွရွနှင့် ဖြစ်နေကြသည်။ သက်လွင်၏  ပါးစပ်က စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့လျှာကို ထုတ်ကာ စိုစွတ်နွေးထွေးသော လျှာဖျားကလေးက စောက် ဖုတ်အတွင်းသား နုနုထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်။

မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသွေးအသားနှင့် အကြောမှန်သမျှ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း  ကြွတက်လာပြီး သိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အီစိမ့်သွားပါတော့သည်။ ထူးခြားပြင်းထန်သော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ  ခံစားလိုက်ရ၏ ။ မမမြိုင် အပျိုမဟုတ်ပါ။ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသည်။ လီးနှင့် လျှာမှာ တစ်မျိုစီ ကောင်း၏ ။ လီးက  အဆက်မပြတ် အသွင်းအနှုတ် အပွတ်အထိုးကြောင့် ကောင်းသလို လျှာကလည်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသာနုနုတွေကို နေရာလပ်မ ကျန်အောင် မွှေနှောက်ထိတွေ့ ပေးနိုင်စွမ်းသည်။

သက်လွင်က လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထားရင်းမှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို လက်နှစ်ဖက်လက်မများနှင့်  ကျကျနန ဖြဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လျှာကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို တပတ်လည်အောင် ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာ ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ အီး…ဟီး..ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်….. အင်း… အမလေး…..လေး….. အား အ..ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်… အီး….မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး  တွန့်လိမ် ကော့ပျံနေသည်။ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွလျက် အထက်သို့ ပင့်ကာ ပင့်ကာကော့ကော့ပေးနေသည်။ စောက်စေ့ထိပ်လေးမှာ တ ဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ မမမြိုင်၏ ရင်ထဲတွင် အတွင်းကလီစာတွေ ပွင့်ထွက်သွားလေမလားပင် အောက်မေ့ရသည်။သက်လွင် က မမမြိုင်၏ စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ စောစောကထက် အဆပေါင်းများစွာ ကောင်းလွန်းရကာ မမ မြိုင်မှာ အကြောတွေ ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသလို တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရှာသည်။ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်…..ဟီး  ဟင်း….ဟင်း…. အား… အ…အမလေး…ရှင်…အ အား..ကောင်းလိုက်တာ… မောင်လေးရယ်…. အမလေး လေး…

မမမြိုင်တစ်ယောက် ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်နေပြီ။ စောက်ရည်တွေကလည်း အဆမတန် စိုရွှဲနေသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး  အစွမ်းကုန် ဖောင်းတင်းပြဲအာလာသည်။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ အညိုရောင်သန်းနေသော စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို  ပါးစပ်ဖြင့် အားစိုက်ကာ ဆွဲ ဆွဲ စုပ်လိုက်ပြန်သည်။အား အား…အင်း…အမလေး..ကောင်း… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်…..  တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် ဒါမျိုး တစ်ခါမှမခံဖူးဘူး…. ဟူး..အား အား.. ကျွတ် ကျွတ်…အမေ့….အင်း…မမမြိုင်တစ်ယောက် ရာဂဆိပ် တွေ တက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပျံနေသည်။

စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ယက်စုပ်နေရာမှ သက်လွင်၏  လျှာက အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ရောက်ကာ ဖုတင်းစူပွနေသော ဖင်ပေါက်ဝအထိ ပွတ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ မမမြိုင်  အောက်ပိုင်း တစ်ခုလုံး ဆိမ့်ခနဲ ကျင်တက်သွားသည်။ ထို့နောက် လျှာကို စုကျုံ့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။  လျှာဖျားလေးဖြင့် အတွင်းသား နုနုလေးများကို တဆတ်ဆတ် ထိုးဆွ ကလိလိုက်သည်။အိုး…အင်း..အီး..အီး…ဟီး..အား ကျွတ်  ကျွတ် ကျွတ်…ဟင်း…အင်း ..အမလေး…ရှီး..အီး.. အား အား…မမမြိုင်တစ်ယောက် ရင်အစုံ ကော့တက်သွားပြီး အလန့်တကြား  ညည်းလိုက်ရှာသည်။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ရဲ့ ဆံပင်များကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကာ သက်လွင်မျက်နှာကို သူမပေါင် ကြားတွင် ဖိကပ်ထားရင်း ပါးစပ်မှ ညီးသံတွေ တရစပ် ထွက်နေသည်။

မမမြိုင်သည် တဏှာရာဂ အလွန်ကြီးမား၏။ မျက်နှာကြောတင်းတင်းနှင့် ခပ်တည်တည် နေလေ့ရှိသော်လည်း အကြောကို ထိမိ လိုက်လျင်တော့ ရ၏။ သည်လိုမိန်းမမျိုးက ပိပိရိရိ၊ ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်ဖို့လိုသည်။ မထိတထိသွားမစလေနှင့်။ ပါးနှစ်ဖက် ကွဲသွား အောင် ဆော်ထည့်တတ်သည်။ ရမက်ရော အမျက်ပါ အားကြီးဇောထန်သော မိန်းမ အမျိုးအစားထဲက ဖြစ်သည်။  ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကလည်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနှင့် သွေးသားတွေ တိုးပွားကာ ဖုထစ်ကျစ်လျစ် သန်မာတတ်ကြသည်။သည်လိုမိန်းမမျိုးကို အခုလို နူးရွလာအောင် နှူးဆွပြီးမှ ကိုင်လို့ရသည်။ သူမက စလျင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့။ အလိုးသန် လီးကြီးရုံနှင့် မရ။ ခပ်ကြာ ကြာလေး စိမ်လိုးပေးနိုင်မှ တော်ကာကျပြီး အားရကျေနပ် လိုအင်ပြည့်ဝ တတ်ကြသည်။

သည်လိုသာ လိုးပေးနိုင်လို့ကတော့  သေချာပေါက် အစွဲကြီး စွဲသွားပြီး ဒီလီးမှ ဒီလီးဖြစ်သွားတတ်သည်။  ယခုလည်း ကြည့်ပါ။ တဏှာရာဂ အားကြီးလှသော မိန်းမဖြစ် သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကို အခုမှ အယက်ခံဖူးသည်။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ဟော…စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါ ယက်ဆွ ပေးလိုက်တော့ အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပြန်သည်။ သက်လွင်က လျှာကို စုပြီး ဆန့်ထုတ်ကာ စအိုဝ အပေါက်ထဲထိ ထိုးသွင်း ကာ အပီအပြင် ကလိပေးသည်။ မမမြိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာခါရမ်းပြီး လူးလှိမ့်နေရသည်။  ဟင့်ခနဲ ဟင့်ခနဲ အသံတွေထွက်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်။ မိန်းမအကြော နောကျေသော သက်လွင်က မမမြိုင်တစ်ယောက်   မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည်။ တက်လိုးမှ ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာကို တွေးပြီး မျက်နှာကို ခွာလိုက် သည်။

မမမြိုင်၏ ခြေသလုံးသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုန်းပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်သည်။ ခါးက အပေါ်သို့ မြောက်ကြွသွား၏ ။ မွေ့ယာနှင့် လွတ် သွားသော ခါးအောက်ကို ခေါင်အုံးတစ်လုံး ထိုးခုသွင်းလိုက်သည်။ ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပြီး မမမြိုင် ပေါင်တန်တွေကြားတွင်  ဒူးထောက်လိုက်သည်။ မမမြှိုင်၏ ဒူးနှစ်ဖက်မှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်။ နေသားတကျဖြစ်သွားသောအခါ သက်လွင်က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် အသာဆကိုင်ကာ ပြဲဟနေ သော စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင် တစ်ထစ်ချင်း ဖိသွင်းလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတစ်ချောင်း လုံး ဝင်ဖို့ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် အလိုတွင်တော့ မမမြိုင်၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး တရှိန်ထိုး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွပ်……..  အင့်…အမေ့…အား ဟာ…ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်…. အား….   သက်လွင်၏ လီးက သူမယောက်ျားလီးထက်  အရှည်ရော လုံးပတ်ရော ပိုကြီးပြီး မာကျောမှုကလည်း သူမလင်လီးနဲ့ ဘာမျှ မဆိုင်။ သံချောင်းကြီးအလား.. မာကျောလှသည်ကို  မမမြိုင်တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ခံစားနှိုင်းယှဉ်မိသည်။ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ် ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်သွားမတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကျင်တက်သွား သည်။ မမမြိုင်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင် တွယ်ဖက်ထားရင်း မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ တင်းခံသည်။ ထို့နောက် သက်လွင် က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

ဖွတ်…ဖွတ်..ပလွတ်…..ဗျစ်…ပလွတ်….  အီး….အင့်..အင့်..အင့်….အီး…..   အချက်ပေါင်းများလာပြီး သုံးမိနစ်ခန့် ကြာသောအချိန် တွင်တော့ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေ ကုတ်ကွေးတက်သွားပြီး သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ မမမြိုင် ပြီး သွားသည်ကို သက်လွင် သိလိုက်သည်။ သူက မပြီးသေး၊ အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့် ဆက်ဆောင့်နေဆဲ ဖြစ်သည်။သက်လွင်၏ အား မာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်တွေက မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးကို သွက်သွက်ခါ လှုပ်ရမ်းစေသည်။ သုတ်ရည်တွေ တပွက်ပွက်နှင့်  ထွက်နေစဉ် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲ မြောက်တက်သွားမလား အောက်မေ့ ရအောင် ကောင်းလွန်းနေရသည်။ကာမအရသာထူးကြီးက သူမရဲ့ ကိုယ်အနှံ့ လွှမ်းခြုံထားသည်။ သက်လွင်အဖို့ ပြီးလိုက်လျင် ရ သည်။ သို့သော် မပြီးသေးပဲ ဆက်ထိန်းထားသည်။ မမမြိုင်လို ရမက်ထန် မာနကြီးသော မိန်းမမျိုးကို စွဲသွားအောင် လိုးချင်သဖြင့်  သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။သက်လွင်က ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ ရှုံ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်သည်။

သွက်လိုက်ကြမ်း  လိုက် သည်မှာ မပြောပါနှင့်တော့။ တခြားမိန်းမသာဆိုလျင် ပျော့ခွေ မေ့မျောသွားလောက်၏။ ရာဂရမက်လည်းကြီး သွေးသားတွေ လည်း ဆူဖြိုးသော မမမြိုင်ရဲ့ ကာမစိတ်လိုအင်တွေက တရိပ်ရိပ် တက်ကြွလာပြန်သည်။ သက်လွင်၏ ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက် နှင့် အညီ သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ ကော့ပြီး ခံသည်။ လီးကြီးကို ညှစ်ပေးသည်။ စကောဝိုင်းသဏ္ဍာန် ဝိုက်ပြီးတော့လည်း ခံ သည်။သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အားချင်ပြိုင် မာန်ချင်ယှဉ်ပြီး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အကြိတ်အနယ် လိုးပွဲ ဆင်နွှဲနေကြသည်။ သက်လွင်၏  လက်နှစ်ဖက်က မမမြိုင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်သည်။ သူမျက်နှာကိ နို့အုံကြီးပေါ်မှောက်ချပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်း ရှုံ့သည်။ နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို ပါးစပ်ဖြင့် စုတ်ဆွဲသည်။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်အတွင်းမှာလည်း လိုးဆောင့်မှုက မပျက် ပေ။ မမမြိုင်တစ်ယောက် တဟီးဟီး တအင်းအင်းဖြင့် ညီးညူကာ စောစောကထက် ရမက်ဇောအဟုန် ပြင်းစွာ ကော့ ကော့ပြီး  အသားကုန်ခံပါတော့သည်။

ဖွတ်..ဖွတ်…ပလွတ်…ဗျစ်….ဖွတ်…ဖု…ဗျစ်….. အား..အီး ကျွတ် ကျွတ် အင့်….အင့်..အီး…ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…….အီး….ဟင့် ဟင့်….  သက်လွင်က နို့သီးခေါင်းကို သွားဖြင့် တဆတ်ဆတ်ကိုက်ရင်း ဆောင့်သည်။ မမမြိုင်တစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ တ ရှူးရှူးနှင့် မြန်ဆန်လာသည်။ နောက်ထပ် သုံးမိနစ်ခန်း ဆက်ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သက်လွင်၏ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး  ကျင်ဆိမ့် ယားတက်လာသည်။ သည့်ထက်ပိုပြီး မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ပေ။ မမမြိုင်ပုခုံးကို တအားဆုပ်ဆွဲကာ အားသွန်ပြီး လိုး လိုက်ရင်း သုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

တပြိုင်တည်းမှာပင် မမမြိုင်မှာလည်း ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ  သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။သည်နေ့ သက်လွင် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ကို ရောက်တော့ ညနေ ၄  နာရီသာရှိသေးသည်။ ရေမိုးချိုးပြီး မမမြိုင် ခူးခပ်ကျွေးသော ထမင်းကို စားသည်။ အိမ်မှာက အဖိုးလေးက ရှိနေသဖြင့် မမမြိုင်က  သက်လွင်နှင့် ထမင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မစားပေ။ သက်လွင် ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ မမမြိုင်ကို မတွေ့ရပေ ။ ထို အချိန်မှာပင် ခြံထဲမှနေပြီး အိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသော အဖိုးလေးကို သက်လွင် တွေ့လိုက်ရသည်။

အဖိုးလေး ထမင်းစားပြီးပြီလား…. အေးကွ စားပြီးပြီ… ညနေ ၆ နာရီထိုးတော့မယ် .. ငါတရားထိုင်တော့မှာ…   ဟုတ်ကဲ့ အဖိုး လေး….  မမမြိုင်ကို အိမ်ထဲမှာ မတွေ့ရလို့ သက်လွင် စဉ်းစားသည်။ ခြံထဲမှာများ ရှိနေမလားဟု တွေးရင်း သက်လွင် ခြံထဲ ဆင်း လာခဲ့သည်။ ခြံက အတော်လေး ကျယ်သည်။ သရက်ပင် ၊ မန်ကျည်းပင် ၊မာလကာပင်များနှင့် အုံ့ဆိုင်းနေပြီး နေဝင်ဖြိုးဖျလည်း  ဖြစ်နေတော့ ခြံထဲတွင် အနည်းငယ် မှောင်နေသည်။  ခြံထဲရှိ နောက်မှီ သစ်သားခုံရှည်လေးပေါ်တွင် မမမြိုင်တစ်ယောက် ပက်လက် လေး လှဲနေကြောင်း တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ မနေ့က တစ်နေ့လုံး လိုးကြပြီး ညနေစောင်းတော့ မမမြိုင်တစ်ယောက် လှုပ်ပင် မလှုပ် ချင်တော့။ ဒါကြောင့် ရေချိုး ထမင်းစားပြီးတော့ စောစောပဲ ဝင်အိပ်ပစ်လိုက်သည်။ သက်လွင်လည်း မမမြိုင်နည်းတူ ပင်ဖြစ်သည်။ ညနေစောင်းတော့ အဖိုးလေးကလည်း အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြပြီး မလှုပ် နိုင်တော့သဖြင့် ညက ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြ။

မနက်မိုးလင်းတော့ သက်လွင်က အလုပ်ဆင်းသွားပြီး မမမြိုင်က အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့ကာ တစ်ကိုယ်တည်း ဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့်  စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရသည်။ သက်လွင်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့ကို မြင်ရတော့ သူမစိတ်တွေက ပိုပြီးထလာသည်။သက်လွင်ကို ထမင်း ဟင်း ခူးခပ်ပေးပြီးသည်နှင့် မမမြိုင်တစ်ယောက် ခြံထဲသို့ ဆင်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ အိမ်ပေါ်မှာ သူမကို မတွေ့ရလျင် သက် လွင် ခြံထဲသို့ ဆင်းလိုက်လာမည်ကို မမမြိုင်က သိပြီးသားဖြစ်သည်။ ယခုလည်း ခုံတန်းရှည်လေးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲနေ ရင်း မနေ့က အကြောင်းတွေကို စမြုံ့ပြန်တွေးတောကာ စိတ်တွေ ဆာလောင်နေခဲ့ရသည်။

အဟမ်း….အဟမ်း……  သက်လွင်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှနေပြီး ရပ်ကာချောင်းဟန့်သံပေးလိုက်သည်။ မမမြိုင် သက်လွင်၏  ချောင်းဟန့်သံကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ပထမ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ နောက် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာ ပြီး ရမက်သွေးအရှိန်က တရိပ်ရိပ် တက်လာရတော့သည်။သက်လွင်က မမမြိုင်ရှိနေရာ ခုံတန်းရှည်လေးဘေး ရောက်လာပြီး ငုံ့ကာ  မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်သည်။ ပြီးလျင် သက်လွင်က မမမြိုင်ပက်လက်အိပ်နေသော ခုံပေါ်သို့ သူမ၏ ခါး လောက်နေရာမှ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။သက်လွင်က သူမကို ငုံ့ကြည့်စဉ်ကတည်းက မမမြိုင်မ သက်လွင်ကို အရောင်တလက်လက် ထွက်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် ပြန်ကြည့်နေသည်။

သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ပွေ့ထူလိုက်ပြီး ရင်ချင်အပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်။ပြီး တော့ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလွှာကို အငမ်းမရပင် စုပ်ယူလိုက်သည်။မမမြိုင်ကလည်း အားကျမခံ သက်လွင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည်  စုပ်ယူကာ မက်မပြေနိုင်အောင် တုန့်ပြန်နမ်းနေသည်။ နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း လျှာချင်းလူးကာ ကလိကြပြန်သည်။ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး လျှာ ချင်းပွတ်ဆွဲကလိကာ နမ်းစုပ်နေကြသည်မှာ အတော်လေးကြာသည်။ မမမြိုင်၏ ခါးမှာ သိသိသာသာ ကော့တက်နေပြီး ရင်သား အစုံက မောက်မို့လို့နေသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင် ပြန်ဖက်ထားကာ သက်လွင်၏ ရမက်  ထန်သော အနမ်းအစုပ်တို့ကို ပြင်းပြနှစ်ခြိုက်စွာပင် ခံယူနေသည်။

ကဲ…မမမြိုင် ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး… လုပ်ကြရအောင်နော်….သက်လွင်က မမမြိုင် နှုတ်ခမ်းသားအစုံကို လွှတ်ပေးရင်း  ပြောလိုက်သည်။  အင်း…..မမမြိုင်၏ အသံမှာ လေးလေးပင်ပင်ကြီးဖြစ်ကာ မောဟိုက်နေသလိုပင်။ သက်လွင်က ခြေဆင်းလျက်  အနေအထားဖြစ်နေသော မမမြိုင်၏ ထမီတွင်းသို့ လက်လျှိုသွင်းကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုက်လိုက်သည်။ မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ် ကြီးမှာ ဖောင်းတင်းပြဲဟ နေပြီး ကြွရွခုံးထနေသည်ကို သိလိုက်ရသည် ။ စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေပြီ။ မျက်နှာထားတည် တည်နေတတ်သော်လည်း မမမြိုင်တစ်ယောက်ဟာ အလွန်တဏှာရာဂကြီးမားပြီး ရမက်သွေးသား သောင်းကြမ်း ဆူပွက်လွယ်သူ ဖြစ်ကြောင်း သက်လွင်က သိထားသည်။

ကဲ မမမြိုင် ..အားရပါးရ လိုးရအောင် … ရှေ့ကုန်းလိုက်နော်….နှစ်ယောက်သားထိုင်ခုံလေး ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြသည်။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ခုံရှည် ခြေရင်းရှိ တန်းပေါ်တွင်လက်ထောက်စေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်။ မမ မြိုင်က သက်လွင်အလိုကျ ဖင်ကုန်းပေးသည်။ သက်လွင်က မမမြိုင်နောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ကျောလည် အထိ ရောက်အောင် မတင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် တရမ်းရမ်း မာန်ဖီ နေသော လီးတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးက မမမြိုင်၏ ဖင်ကြားတဝိုက်နှင့် တင်ဆုံသားတဝိုက်ကို တို့ထိကာ မထိတထိဖြင့် ကလိ နေသည်။

သက်လွင်၏ လီးဒစ်ကြီးက အများနှင့် မတူပဲ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည်။ ဒစ်သားနုနုတွေမှာ ရမက်သွေးကြောင့် ဖောင်းတင်းပြဲကား နေသည်။ လီးထိပ်ဖျားအဝတွင် အရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်ထွက်နေသည်။ သက်လွင်က တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို  လက်နှင့် ထိန်းကိုင်ပြီး မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်အဝ တေ့၍ လီးဒစ်ခေါင်းဝင်ရုံသာ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ဝေ့ဝိုက်ကာ မွှေနှောက်လိုက် သည်။

ပြစ်….ပြစ်…အ..အင်း….အို အို..အင်း….. ဘယ် လို….လုပ် ..လုပ်နေတာလဲ…အင်း…  ဖွေးဥနေသော မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ  မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်သွားရသည်။ ထို့နောက် သက်လွင်က ရွကြွဖောင်းအစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တ ဖြေးဖြေး ဖိဖိသွင်းသည်။ဗြစ်..ဗြစ်..ပလွတ်….ဗြစ် ဗြစ်….ပလွတ်…ဖွတ်…အီး….အင်း အင့်…ကျွတ် ကျွတ်….အီး..အ.. အမေ့… စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာစဉ် မမမြိုင်၏ ဖွေးအိနေသော ဖင်ဆုံသား ထွားထွားကြီးတွေမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး ခါးပါ  မြောက်ကြွတက်လာသည်။

လီးကြီး၏ အတွေ့က သူမကို အရသာထူးသွားစေသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခု လုံး လည်း တင်းကြပ်ညှပ်သပ်နေသည်။ သက်လွင်က လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းထားပြီး ခေတ္တ ငြိမ်နေလိုက်ကာ တင်ဆုံအိအိ ထွားထွားကြီးကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်။မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားကြွတက်လာပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရ သည်။စောက်ဖုတ်အတွင်းသာ နုနုတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွ ဖြစ်လာကာ လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်။ သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ရှေ့  သို့ ကြုံ့လိုက်ပြီးနောက်ပြန်တွန်း၍ ဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရမက်စိတ်တွေ ထကြွ၍ အတော်လေးကို ဆောင့်လိုးတာ ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သည်။ သက်လွင်က စောက်ခေါင်းထဲ  အဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ်၍ ငြိမ်ထားသော သူ့လီးကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်မသွင်း တော့ပဲ လီးတဝက်လောက်နှင့်သာ မှန်မှန် ခပ်မြန်မြန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ ညှောင့်ပေးသည်။ပြွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ်…ပ လွတ်…ပြွတ်…ဖွတ်..  အား အား…..အီ….အ…. အီး…ဟီး….အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ သံချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြော တောင့်တင်းသော လီးချောင်းကြီးမှာ စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မကြာခဏ ပွတ်ထိုးထိတိုက်သွားသည့်အတွက် မမမြိုင်တစ် ယောက် အရသာအလွန်ထူးကာ သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်၍ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ကော့ကာ ကော့ကာ ခံနေသည်မှာ  အားရပါးရ ရှိလှသည်။ဗြစ် ဗြစ်….ဒုတ်..ဒုတ်….ပလွတ်…..အီး….အင်း..အမလေး….အီး…အား…  မမမြိုင်မှာ စောက်ရည်တွေ  အဖုတ်ထဲတွင် စိုရွှဲရုံမျှမက အောက်သို့ပင် တောက်တောက် ကျနေသည်။

သက်လွင်က သူ့လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။  ဘွတ်…ဘွတ်…..ဗြစ်… ဘွတ်….ဒုတ်….ဘွတ်….  အ….အ……အမေ့…..အား….အား..    ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလှပြီး လီးထိပ်က သားအိမ်ဝကို ဝင်ဝင် ဆောင့်သည်။မမမြိုင်တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် နာကောင်း အီဆိမ့်သော ကာမအရသာကြီးကို အပြည့်အဝ ခံစားလျက် သက် လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ထွားဝင့်ကားစွင့်လှသော ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ကာပစ်ကာ  အချက်ကျကျ အလိုးခံသည်။မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျင်ဆိမ့်၍ ယားတက်လာသည်။ စောက်ရေတွေထွက်ချင်နေပြီ။ မကြာ မီမှာပင် ခုံရှည် ခြေရင်းတန်းကို တင်းနေအောင် ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလျက် စောက်ရည်တွေ ပွက် ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။ မမမြိုင်မှာ ရင်ထဲ ဟိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခုံရှည်ပေါ် ပစ်ကျမသွားအောင် မနဲ သတိထားလျက် အသာအယာ မှောက်ချလိုက်ရသည်။ သက်လွင်ကမူ မပြီးသေး။ အားရပါးရ ဆက်၍ ဆောင့်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်။

ဖွတ် ဖွတ် .စွပ်…စွပ်…ဗြစ်..ဗြစ်….ပလွတ်…စွပ်…ဖွတ်….မမမြိုင် ပြီးသွားပြီဆိုသည်ကို သိသော်လည်း သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ခါး လေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အပီအပြင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ကျုံးကျုံးပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်။ ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့် တော့မတတ် ပြင်းထန်လှသည်။ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ်….ပလွတ်…ဒုတ်….ဒုတ်….. ဖွတ်….. အား ရှီး….အ..အ….အင်း…… အားပါး…… ပါး….မမမြိုင်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ဇိမ်ခံမှိန်းနေရာမှ သက်လွင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန် ပြင်းထန်လွန်းလာ သည့် အတွက် မမမြိုင်ရဲ့ သွေးသားတွေ ကြွတက်လာရပြန်သည်။စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီး ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးနှင့် တောက်လျှောက်ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားသည်။ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သက်လွင်က သူ့ဖင် ကို မြှောက်မြှောက်ပြီး တမင်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။

ပလွတ်….ပြစ်…စွပ်….စွပ်….ဖွတ်..ပလွတ်….. အ…အ…အင့်…အင်း….ရှီး……. အင့်….အီး…ဟီး….   လီးချောင်းကြီးက စောက်စေ့ ကို တလစပ် ပွတ်တိုက်နေသော အတွေ့ မမမြိုင်၏ ကာမဇောအရှိန်ကို တရိပ်ရိပ် တက်လာစေသည်။ခုံစောင်းပေါ် မှောက်ကျသွား သော မမမြိုင်၏ ဖင်ကြီးက ခဏအတွင်း ကြွ၍ ခုံးထလာသည်။ နောက်မှ လိုးနေသော သက်လွင်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။ မမ မြိုင် စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး ဖင်ကြီးကို စောစောတုန်းကလို ကုန်းထားလိုက်ပြီး ခါးကိုခွက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ခုံတန်းကို ဆုပ်ကိုင် လျက် အံကြိတ်ကာ တင်းခံသည်။စောစောက တစ်ချီပြီးသွားစက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျိန်းနေခဲ့ပြီး သက်လွင်က ဆက်ပြီးလိုးနေ တော့ နာသွားလိုက် အောင့်သွားလိုက်ဖြင့် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းခံစားနေရသည်။ သက်လွင်မပြီးသေးပါလား ဆိုသော အသိဖြင့်  အသာမှိန်း၍ ခံနေရင်း သက်လွင်က ဆက်တိုက်ကြီး ဆောင့်လိုးနေသလို လီးကြီးကလည်း စောက်စေ့ကို ဆောင့်ချက်တိုင်း ထိနေ လေတော့ မမမြိုင် စိတ်တွေ ခဏချင်း ပြန်လည် ထကြွလာသည် သာမက သက်လွင်ပြီးချိန်တွင် သူမပါ တစ်ခါလိုက်၍ ပြီးချင်စိတ် က လွှမ်းမိုးလာရလေသည်။

ဗြစ်….ဒုတ်..စွပ် စွပ်….ပလွတ်…..ဖွတ်… အီး..အ…အား… အင်း….အား…အား..အိ…မမမြိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင်တော့ တစ်ချီ ပြီးသွားသဖြင့် ထွက်နေသော စောက်ရည်တွေနှင့် နောက်ထပ် စိတ်ပြန်ထလာသဖြင့် ပြန်ထွက်လာသောစောက်ရည်ကြည်များက  ရောနှောလျက် ရွှဲ ရွှဲစိုနေကြသည်။သက်လွင်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမမြိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်လှုပ်သွားရပြီး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားတို့မှာလည်း ခွက်ဝင်သွားလိုက် လန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်ဖြစ်သွားချိန်တွင် စောက်ခေါင်းထဲတွင် အရမ်းကြီး များပြားနေ သော စောက်ရည်တို့က အပြင်သို့တိုင် တပွက်ပွက် ထွက်ကာကျလာရလေသည်။

ပလွတ်…ပြစ်..ပလွတ်….ဖွတ်… စွပ်….အင်း….  အင်း…..မောင်…မောင်လေး…… မမ.နို့တွေကို… ဆွဲပေး… အုန်း….အင်း…အင်း…ပလွတ်…ဗြစ် ဗြစ်.. ဒုတ်….သက်လွင်က မမမြိုင် ပြောသည့်အတိုင်း သူမခါးကို ကိုင်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ခါးမှာဖယ်၍ မမမြိုင်ရဲ့ ကုန်းထားတဲ့ ကိုယ်အောက်ကို လက်လျှို သွင်းကာ အောက်ဖက်သို့ တွဲလောင်းဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်သည်။ သက်လွင် တစ်ခါ ပြုံးလိုက်မိ ပြန်သည်။ မမမြိုင်၏ ရင်စေ့အင်္ကျီက ဘယ်အချိန်က ကျယ်သီးတွေ သူမဖာသာ ဖြုတ်ပေးထားသည် မသိ ကျယ်သီးအားလုံး ပြုတ်၍ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟနေသည်။ထိုမျှပင် မက မမမြိုင်မှာ အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတုန်းထဲက ခံဖို့ရည်ရွယ်ကာ ခြံထဲဆင်းလာခဲ့ သလား မသိ အောက်မှ ဘရာစီယာက ဝတ်မထားတာ သိလိုက်ရသည်။ ဒီတော့ သူမ၏ ကိုယ်အောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်သော  သက်လွင်မှာ နို့နှစ်လုံးကို အတိုင်းသား ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ရသည်။

ပလွတ်…ဖွပ်…ပလွတ်…ပြစ်….စွပ်…စွပ်…. ဆွဲ… ဆွဲ…ညှစ်.ညှစ်ပြီးလိုးစမ်းပါ….မောင်ရယ်…..ဟင်း ဟင်း.. ကောင်းလိုက်တာ… မောင်ရယ်… ဟင်း…ဟင်း….   သက်လွင်ကလည်း သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်ရုံမျှမက နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကို လည်း ဖိပွတ်ညှစ်ပေးသည်။ ခဏအတွင်းမှာပဲ မမမြိုင် ခေါင်းထောင်ထလာပြီးနောက်သို့ အားရပါးရ ပစ် ပစ်ခံလာသည်။ မမမြိုင်  ပြီးတော့မည်ကို သက်လွင် သတိထားမိလိုက်သည်။

ဗြစ် စွပ်…ဗြစ်..ဒုတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…မမ…. ကျနော်ပြီးတော့မယ်……ဗြစ်…. ဒုတ်….စွပ်.. ဖွတ်… လုပ်..လုပ်…မမလည်း….ပြီး တော့မယ်…မောင်….. ဆောင့်…တအားကြီး ဆောင့်ချလိုက်….. အား… အီး… အစ်…အစ်…အား…..ပြီး….ပြီးပြီ မောင်ရဲ့….. အား… အ…အ….နောက်မှနေ၍ သက်လွင် ငုံ့ကာ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လီးကို တဆုံးထိုးဖိကပ်ကာ  သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ မမမြိုင်လည်း ဖင်ကြီး လှုပ်ရမ်းကာ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ရှေ့သို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွား ရပါတော့သည်။ ပြီးပါပြီ

 

Zawgyi

 

က်ေနာ္မလြန္ဘူး မမၿမိဳင္

တကယ္ေတာ့ သက္လြင္ လြန္သည္ဟ မဆိုသာပါ ။ မတ္က မရီးကို ႀကံတာမ်ိဳးက မမွန္ ဟုသာ အရပ္စကား ၾကားခဲ့ဘူးပါသည္။  အမွန္ေတာ့ သက္လြင္မလြန္ ။ ဒီအေၾကာင္းေတြက မမၿမိဳင္က စခဲ့တာပဲ ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ မရီးက မတ္ကိုႀကံ လို႔ပဲ ေျပာင္းေျပာရမ လို ျဖစ္ေနသည္။သက္လြင္မိန္းမ လႈိင္က ေက်ာင္းဆရာမ ။ အခုေဖာင္ႀကီးသင္တန္း သြားတက္ေနသည္။ လႈိင္ သင္တန္းသြားၿပီး  တစ္ပတ္အၾကာ မမၿမိဳင္က လင္ျဖစ္သူႏွင့္ ရန္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေပၚမွဆင္းကာ ေရနံေခ်ာင္းမွေန သက္လြင္တို႔ရွိရာ ရန္ကုန္သို႔  ေရာက္လာခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာပဲ ေနသည္။

မမၿမိဳင္ စေရာက္သည့္ေန႔မွာပဲ ဇာတ္လမ္းက စသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး အခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ မမၿမိဳင္ တစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွ အျပင္သို႔ လွမ္းအထြက္ ေလွ်ာက္လာေသာ သက္လြင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကိုယ္လုံးခ်င္း ထိမတတ္ တိုးမိ ေတာ့မလို ျဖစ္သြားသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေျခလွမ္းရပ္ကာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္။ထိုအခိုက္မွာ ပင္ မမၿမိဳင္က သက္လြင္ကို ၿပဳံးျပၿပီး ေျခတစ္လွမ္း ေရွ႕သို႔တက္ကာ သက္လြင္ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဝင္ၿပီး သက္လြင္၏ ခါးကို သူမ၏  လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ သက္လြင္ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားကာ ခဏမွ် ေၾကာင္သြားသည္။ ၿပီးမွ သက္လြင္သည္  အထိအေတြ႕ႏွင့္ ေမႊးရနံ႔တို႔က မိန္းမႏွင့္ ကင္းကြာေနရေသာ သက္လြင္ကို အႏိုင္ယူသြားၿပီး သက္လြင္ မမၿမိဳင္ကို ျပန္ဖက္ၿပီး  အားရပါးရ နမ္းပစ္လိုက္သည္။

ေတာ္.. ေတာ္ၿပီကြယ္…ဟိုမွာ အဖိုးေလး လာေနၿပီ..   သက္လြင္ မမၿမိဳင္ကို လႊတ္ေပးကာ အိမ္ေနာက္ေဖးဘက္ဆီသို႔ ဆက္ၿပီး ဝင္ လာခဲ့သလို မမၿမိဳင္ကလည္း အိမ္ေရွ႕ဘက္သို႔ ဆက္ေလွ်ာက္သြားခဲ့သည္။ မမၿမိဳင္ႏွင္ လႈိင္တို႔က မိဘမ်ား မရွိၾကေတာ့ေပ။ သူမတို႔  ဖခင္၏ အစ္ကိုႀကီး သူမတို႔ အဖိုးေလးဟုေခၚေသာ ဦးခင္ေမာင္က လႈိင္ႏွင့္ အတူေနသည္။ အဖိုးေလးက လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီး  အသက္ ၇၀ ထဲ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဖိုးေလးက အိမ္ေရွ႕ၿခံထဲဆင္းၿပီး ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္လုံးႏွင့္  ပုတီးစိပ္ေနတာက မ်ားေလသည္။အခုလည္း ၿခံထဲမွ အဖိုးေလး အိမ္ေပၚသို႔ တက္လာသျဖင့္ သက္လြင္ႏွင့္ မမၿမိဳင္တို႔ႏွစ္ေယာက္  ဆန႔္တငံ့ငံ့ ျဖင့္ လူခ်င္းခြဲလိုက္ရတာ ျဖစ္သည္။ညက်ေတာ့ သက္လြင္က စက္႐ုံတြင္ ညဂ်ဴတီ က်သျဖင့္ အိမ္ျပန္မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ  ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ပိုင္းတြင္မွ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့ရေလသည္။ေရခ်ိဳးစားေသာက္ၿပီးသည့္ အခ်ိန္ထိ အဖိုးေလးကို သက္လြင္  မျမင္မိေပ။မမၿမိဳင္ အဖိုးေလးေရာ…ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားတယ္.. ညေနမွ ျပန္လာမယ္ေျပာတယ္…ေျပာလည္းေျပာ၊ မမၿမိဳင္က  သက္လြင္ကို အေၾကာင္းသိေနဟန္ျဖင့္ ၾကည့္သည္။

သက္လြင္က မမၿမိဳင္ကို ညင္သာစြာ ေပြ႕မလိုက္သည္။ မမၿမိဳင္ကလည္း အလိုက္သင့္ပါလာ၏။ ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ခ်င္းအပ္ကာ  ေပြ႕ဖက္ထားၾကၿပီး တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္း တစ္ေယာက္ ခပ္ၾကာၾကာေလး စုပ္နမ္းေနၾကသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္ၾကေတာ့  သက္လြင္က မမၿမိဳင္၏ ဖင္ဆုံသား ထြားထြားအိအိႀကီး ေတြကို ဆုပ္ကာ ေခ်ေပးလိုက္သည္။ သက္လြင္ကို ၾကည့္ေနေသာ မမ ၿမိဳင္၏ မ်က္လုံးေတြက အေရာင္ေတြ တလက္လက္ထြက္ကာ ရမက္ရိပ္ေတြ လႊမ္းေနသည္။

လာ မမၿမိဳင္…အခန္းထဲသြားရေအာင္…အို… မေကာင္းပါဘူးကြယ္… အို ၾကည့္ပါလား ေျပာလို႔မရ ဆိုလို႔မရနဲ႔ စိတ္ညစ္ တယ္…ဟန္ေဆာင္ကာ ျမည္တြန္ေတာက္တီးရင္း သက္လြင္ဆြဲေခၚရာ သက္လြင္တို႔လင္မယား အိပ္ေသာ အခန္းထဲသို႔ လိုက္ပါလာ ခဲ့သည္။မမၿမိဳင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို သက္လြင္က ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်ေပးၿပီး အတင္းဖက္ကာ အက်ီ ေတၤြ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။      ကြၽတ္ ခက္တာပဲကြယ္… မေတာ္ပါဘူးဆို.. ေျပာလို႔လဲ မရဘူး…..မမၿမိဳင္ ဘာေတြပဲ ေျပာေနေျပာေန သူ႔ဖက္ပါေနသည္ကို သိၿပီး သား။ သက္လြင္က မမၿမိဳင္၏ အက်ႌကို သာမက ဘရာစီယာကိုပါ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ မမၿမိဳင္၏ ဝင္းမြတ္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးေတြ က မို႔ေမာက္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။သက္လြင္က ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို ဖြဖြေလး ဆုပ္နယ္ေပးသည္။

မမၿမိဳင္မွာ အိမ္ေထာင္က်တာ ၆  ႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးမရေသးေသာေၾကာင့္ အလွအပေတြက မယိုယြင္းေသးပါ။မေပ်ာ့မမာ တင္းတင္းအိ အိ ႏို႔ႀကီးႏွစ္မႊာက သက္လြင္အဖို႔ ကိုင္လို႔ေကာင္းလွသည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္လို႔အားရေတာ့ သက္လြင္က မမၿမိဳင္ကို ကုတင္ေပၚသို႔  ဖက္ၿပီး လွဲခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သက္လြင္က မမၿမိဳင္၏ ေပါင္တန္ႀကီးေတြကို ဆြဲေထာင္လိုက္မည္ဟု ႀကံၿပီးေတာ့မွ သူမရဲ႕ ထ မီကို အရင္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။မမၿမိဳင္က မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သက္လြင္ မမၿမိဳင္ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြကို ဆြဲ ေထာင္ၿပီး ကားလိုက္သည္။ ေစာက္ေမႊးေတြၾကားမွ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုမွာ အတန္ငယ္ ၿပဲဟသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားေတြက နီနီရဲရဲ ဟၿပဲေလးျဖစ္သြားသည္။

သက္လြင္ တံေတြးတစ္ခ်က္ ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမွာက္ခ်လိုက္ရာ မွ ေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္ သည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တရႈံ႕ရႈံ႕ နမ္းလိုက္သည္။ ဆပ္ျပာေမႊးနံ႔ေလးက သင္းေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္မ်ား ယက္ လိုက္အုံးမွာလား ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာ တ႐ြ႐ြႏွင့္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ သက္လြင္၏  ပါးစပ္က ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေပၚ ေရာက္လာၿပီး သူ႔လွ်ာကို ထုတ္ကာ စိုစြတ္ေႏြးေထြးေသာ လွ်ာဖ်ားကေလးက ေစာက္ ဖုတ္အတြင္းသား ႏုႏုထဲသို႔ တိုးဝင္သြားသည္။

မမၿမိဳင္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေသြးအသားႏွင့္ အေၾကာမွန္သမွ် တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္း  ႂကြတက္လာၿပီး သိမ့္သိမ့္တုန္ကာ အီစိမ့္သြားပါေတာ့သည္။ ထူးျခားျပင္းထန္ေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ရင္ဖိုလႈိက္ေမာစြာ  ခံစားလိုက္ရ၏ ။ မမၿမိဳင္ အပ်ိဳမဟုတ္ပါ။ လီးအရသာကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ လီးႏွင့္ လွ်ာမွာ တစ္မ်ိဳစီ ေကာင္း၏ ။ လီးက  အဆက္မျပတ္ အသြင္းအႏႈတ္ အပြတ္အထိုးေၾကာင့္ ေကာင္းသလို လွ်ာကလည္း ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသာႏုႏုေတြကို ေနရာလပ္မ က်န္ေအာင္ ေမႊေႏွာက္ထိေတြ႕ ေပးႏိုင္စြမ္းသည္။

သက္လြင္က လွ်ာကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သြင္းထားရင္းမွ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာကို လက္ႏွစ္ဖက္လက္မမ်ားႏွင့္  က်က်နန ၿဖဲလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လွ်ာကို ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားကို တပတ္လည္ေအာင္ ေဝ့ကာ ဝိုက္ကာ ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ အီး…ဟီး..ရွီး…..ကြၽတ္ ကြၽတ္….. အင္း… အမေလး…..ေလး….. အား အ..ကြၽတ္ ကြၽတ္ကြၽတ္… အီး….မမၿမိဳင္ တစ္ကိုယ္လုံး  တြန႔္လိမ္ ေကာ့ပ်ံေနသည္။ ဖင္ဆုံႀကီးကို ႂကြလ်က္ အထက္သို႔ ပင့္ကာ ပင့္ကာေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ ေစာက္ေစ့ထိပ္ေလးမွာ တ ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ မမၿမိဳင္၏ ရင္ထဲတြင္ အတြင္းကလီစာေတြ ပြင့္ထြက္သြားေလမလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။သက္လြင္ က မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ေစ့ေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ဖိစုပ္ပစ္လိုက္ျပန္သည္။ ေစာေစာကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေကာင္းလြန္းရကာ မမ ၿမိဳင္မွာ အေၾကာေတြ ေဆာင့္ဆြဲခံလိုက္ရသလို တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္တုန္သြားရွာသည္။ရွီး…ကြၽတ္ကြၽတ္…..ဟီး  ဟင္း….ဟင္း…. အား… အ…အမေလး…ရွင္…အ အား..ေကာင္းလိုက္တာ… ေမာင္ေလးရယ္…. အမေလး ေလး…

မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း အဆမတန္ စို႐ႊဲေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးတစ္ခုလုံး  အစြမ္းကုန္ ေဖာင္းတင္းၿပဲအာလာသည္။ သက္လြင္က မမၿမိဳင္၏ အညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ားကို  ပါးစပ္ျဖင့္ အားစိုက္ကာ ဆြဲ ဆြဲ စုပ္လိုက္ျပန္သည္။အား အား…အင္း…အမေလး..ေကာင္း… ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္…..  တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ ဒါမ်ိဳး တစ္ခါမွမခံဖူးဘူး…. ဟူး..အား အား.. ကြၽတ္ ကြၽတ္…အေမ့….အင္း…မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ရာဂဆိပ္ ေတြ တက္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး ေကာ့ပ်ံေနသည္။

ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် ယက္စုပ္ေနရာမွ သက္လြင္၏  လွ်ာက ေအာက္သို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရာက္ကာ ဖုတင္းစူပြေနေသာ ဖင္ေပါက္ဝအထိ ပြတ္ယက္ေပးလိုက္သည္။ မမၿမိဳင္  ေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလုံး ဆိမ့္ခနဲ က်င္တက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ လွ်ာကို စုက်ဳံ႕လိုက္ၿပီး ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။  လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ အတြင္းသား ႏုႏုေလးမ်ားကို တဆတ္ဆတ္ ထိုးဆြ ကလိလိုက္သည္။အိုး…အင္း..အီး..အီး…ဟီး..အား ကြၽတ္  ကြၽတ္ ကြၽတ္…ဟင္း…အင္း ..အမေလး…ရွီး..အီး.. အား အား…မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ရင္အစုံ ေကာ့တက္သြားၿပီး အလန႔္တၾကား  ညည္းလိုက္ရွာသည္။ သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သက္လြင္ရဲ႕ ဆံပင္မ်ားကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကာ သက္လြင္မ်က္ႏွာကို သူမေပါင္ ၾကားတြင္ ဖိကပ္ထားရင္း ပါးစပ္မွ ညီးသံေတြ တရစပ္ ထြက္ေနသည္။

မမၿမိဳင္သည္ တဏွာရာဂ အလြန္ႀကီးမား၏။ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္းႏွင့္ ခပ္တည္တည္ ေနေလ့ရွိေသာ္လည္း အေၾကာကို ထိမိ လိုက္လ်င္ေတာ့ ရ၏။ သည္လိုမိန္းမမ်ိဳးက ပိပိရိရိ၊ ပီပီျပင္ျပင္ ကိုင္ဖို႔လိုသည္။ မထိတထိသြားမစေလႏွင့္။ ပါးႏွစ္ဖက္ ကြဲသြား ေအာင္ ေဆာ္ထည့္တတ္သည္။ ရမက္ေရာ အမ်က္ပါ အားႀကီးေဇာထန္ေသာ မိန္းမ အမ်ိဳးအစားထဲက ျဖစ္သည္။  ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ကလည္း ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးႏွင့္ ေသြးသားေတြ တိုးပြားကာ ဖုထစ္က်စ္လ်စ္ သန္မာတတ္ၾကသည္။သည္လိုမိန္းမမ်ိဳးကို အခုလို ႏူး႐ြလာေအာင္ ႏႉးဆြၿပီးမွ ကိုင္လို႔ရသည္။ သူမက စလ်င္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ အလိုးသန္ လီးႀကီး႐ုံႏွင့္ မရ။ ခပ္ၾကာ ၾကာေလး စိမ္လိုးေပးႏိုင္မွ ေတာ္ကာက်ၿပီး အားရေက်နပ္ လိုအင္ျပည့္ဝ တတ္ၾကသည္။

သည္လိုသာ လိုးေပးႏိုင္လို႔ကေတာ့  ေသခ်ာေပါက္ အစြဲႀကီး စြဲသြားၿပီး ဒီလီးမွ ဒီလီးျဖစ္သြားတတ္သည္။  ယခုလည္း ၾကည့္ပါ။ တဏွာရာဂ အားႀကီးလွေသာ မိန္းမျဖစ္ ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကို အခုမွ အယက္ခံဖူးသည္။ ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ေဟာ…ေစာက္ဖုတ္သာမက ဖင္ဝကိုပါ ယက္ဆြ ေပးလိုက္ေတာ့ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းေနရျပန္သည္။ သက္လြင္က လွ်ာကို စုၿပီး ဆန႔္ထုတ္ကာ စအိုဝ အေပါက္ထဲထိ ထိုးသြင္း ကာ အပီအျပင္ ကလိေပးသည္။ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ့။ ေခါင္းကို ဘယ္ညာခါရမ္းၿပီး လူးလွိမ့္ေနရသည္။  ဟင့္ခနဲ ဟင့္ခနဲ အသံေတြထြက္ၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနသည္။ မိန္းမအေၾကာ ေနာေက်ေသာ သက္လြင္က မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္   မၾကာခင္ ၿပီးေတာ့မည္ ဆိုတာကို သိလိုက္သည္။ တက္လိုးမွ ျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုတာကို ေတြးၿပီး မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ သည္။

မမၿမိဳင္၏ ေျခသလုံးသားႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ပုခုန္းေပၚသို႔ ခ်ိတ္တင္လိုက္သည္။ ခါးက အေပၚသို႔ ေျမာက္ႂကြသြား၏ ။ ေမြ႕ယာႏွင့္ လြတ္ သြားေသာ ခါးေအာက္ကို ေခါင္အုံးတစ္လုံး ထိုးခုသြင္းလိုက္သည္။ ေျခသလုံး ႏွစ္ဖက္ကို ျပန္ခ်ၿပီး မမၿမိဳင္ ေပါင္တန္ေတြၾကားတြင္  ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ မမျမႇိဳင္၏ ဒူးႏွစ္ဖက္မွာ ေထာင္ေနၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြက ေဘးသို႔ ကားထြက္ေနသည္။ ေနသားတက်ျဖစ္သြားေသာအခါ သက္လြင္က အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ အသာဆကိုင္ကာ ၿပဲဟေန ေသာ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးအတြင္းသို႔ တစ္ရစ္ခ်င္ တစ္ထစ္ခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးတစ္ေခ်ာင္း လုံး ဝင္ဖို႔ လက္ႏွစ္ဆစ္ခန႔္ အလိုတြင္ေတာ့ မမၿမိဳင္၏ ႏို႔အုံ ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲၿပီး တရွိန္ထိုး အားနဲ႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြပ္……..  အင့္…အေမ့…အား ဟာ…ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္…. အား….   သက္လြင္၏ လီးက သူမေယာက္်ားလီးထက္  အရွည္ေရာ လုံးပတ္ေရာ ပိုႀကီးၿပီး မာေက်ာမႈကလည္း သူမလင္လီးနဲ႔ ဘာမွ် မဆိုင္။ သံေခ်ာင္းႀကီးအလား.. မာေက်ာလွသည္ကို  မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးဝင္လာသည္ႏွင့္ ခံစားႏႈိင္းယွဥ္မိသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တင္းတင္းၾကပ္ ၾကပ္ႀကီး ေဆာင့္ဝင္လာရာ မမၿမိဳင္တစ္ကိုယ္လုံး ေျမာက္တက္သြားမတတ္ ခံစားလိုက္ရၿပီး တကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္း က်င္တက္သြား သည္။ မမၿမိဳင္က သက္လြင္ကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ တြယ္ဖက္ထားရင္း မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ တင္းခံသည္။ ထို႔ေနာက္ သက္လြင္ က အရပ္အနားမရွိ ဒလစပ္ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။

ဖြတ္…ဖြတ္..ပလြတ္…..ဗ်စ္…ပလြတ္….  အီး….အင့္..အင့္..အင့္….အီး…..   အခ်က္ေပါင္းမ်ားလာၿပီး သုံးမိနစ္ခန႔္ ၾကာေသာအခ်ိန္ တြင္ေတာ့ မမၿမိဳင္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာေတြ ကုတ္ေကြးတက္သြားၿပီး သုတ္ေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့သည္။ မမၿမိဳင္ ၿပီး သြားသည္ကို သက္လြင္ သိလိုက္သည္။ သူက မၿပီးေသး၊ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ဆက္ေဆာင့္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။သက္လြင္၏ အား မာန္အျပည့္ပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မမၿမိဳင္ တစ္ကိုယ္လုံးကို သြက္သြက္ခါ လႈပ္ရမ္းေစသည္။ သုတ္ရည္ေတြ တပြက္ပြက္ႏွင့္  ထြက္ေနစဥ္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးခံေနရသည့္အတြက္ မမၿမိဳင္ တစ္ကိုယ္လုံး ေလထဲ ေျမာက္တက္သြားမလား ေအာက္ေမ့ ရေအာင္ ေကာင္းလြန္းေနရသည္။ကာမအရသာထူးႀကီးက သူမရဲ႕ ကိုယ္အႏွံ႔ လႊမ္းၿခဳံထားသည္။ သက္လြင္အဖို႔ ၿပီးလိုက္လ်င္ ရ သည္။ သို႔ေသာ္ မၿပီးေသးပဲ ဆက္ထိန္းထားသည္။ မမၿမိဳင္လို ရမက္ထန္ မာနႀကီးေသာ မိန္းမမ်ိဳးကို စြဲသြားေအာင္ လိုးခ်င္သျဖင့္  သူ႔ကိုယ္သူ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။သက္လြင္က ဖင္ေၾကာႀကီးေတြ ရႈံ႕ ရႈံ႕ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္သည္။

သြက္လိုက္ၾကမ္း  လိုက္ သည္မွာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ တျခားမိန္းမသာဆိုလ်င္ ေပ်ာ့ေခြ ေမ့ေမ်ာသြားေလာက္၏။ ရာဂရမက္လည္းႀကီး ေသြးသားေတြ လည္း ဆူၿဖိဳးေသာ မမၿမိဳင္ရဲ႕ ကာမစိတ္လိုအင္ေတြက တရိပ္ရိပ္ တက္ႂကြလာျပန္သည္။ သက္လြင္၏ ျပင္းထန္ေသာ ေဆာင့္ခ်က္ ႏွင့္ အညီ သူမ၏ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေကာ့ ေကာ့ၿပီး ခံသည္။ လီးႀကီးကို ညႇစ္ေပးသည္။ စေကာဝိုင္းသ႑ာန္ ဝိုက္ၿပီးေတာ့လည္း ခံ သည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ အားခ်င္ၿပိဳင္ မာန္ခ်င္ယွဥ္ၿပီး သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ အႀကိတ္အနယ္ လိုးပြဲ ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္။ သက္လြင္၏  လက္ႏွစ္ဖက္က မမၿမိဳင္၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဖက္သည္။ သူမ်က္ႏွာကိ ႏို႔အုံႀကီးေပၚေမွာက္ခ်ၿပီး ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္း ရႈံ႕သည္။ ႏို႔သီးေခါင္း ေတာင့္ေတာင့္ေလးေတြကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုတ္ဆြဲသည္။ ထိုသို႔လုပ္ေနစဥ္အတြင္းမွာလည္း လိုးေဆာင့္မႈက မပ်က္ ေပ။ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ တဟီးဟီး တအင္းအင္းျဖင့္ ညီးညဴကာ ေစာေစာကထက္ ရမက္ေဇာအဟုန္ ျပင္းစြာ ေကာ့ ေကာ့ၿပီး  အသားကုန္ခံပါေတာ့သည္။

ဖြတ္..ဖြတ္…ပလြတ္…ဗ်စ္….ဖြတ္…ဖု…ဗ်စ္….. အား..အီး ကြၽတ္ ကြၽတ္ အင့္….အင့္..အီး…ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္…….အီး….ဟင့္ ဟင့္….  သက္လြင္က ႏို႔သီးေခါင္းကို သြားျဖင့္ တဆတ္ဆတ္ကိုက္ရင္း ေဆာင့္သည္။ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ အသက္ရႉသံေတြ တ ရႉးရႉးႏွင့္ ျမန္ဆန္လာသည္။ ေနာက္ထပ္ သုံးမိနစ္ခန္း ဆက္ေဆာင့္ၿပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ သက္လြင္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး  က်င္ဆိမ့္ ယားတက္လာသည္။ သည့္ထက္ပိုၿပီး မထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ေတာ့ေပ။ မမၿမိဳင္ပုခုံးကို တအားဆုပ္ဆြဲကာ အားသြန္ၿပီး လိုး လိုက္ရင္း သုတ္ေရေတြကို ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

တၿပိဳင္တည္းမွာပင္ မမၿမိဳင္မွာလည္း ကိုယ္လုံးႀကီး ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ  သုတ္ေရေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့သည္။သည္ေန႔ သက္လြင္ အလုပ္က ေစာေစာျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့ ညေန ၄  နာရီသာရွိေသးသည္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး မမၿမိဳင္ ခူးခပ္ေကြၽးေသာ ထမင္းကို စားသည္။ အိမ္မွာက အဖိုးေလးက ရွိေနသျဖင့္ မမၿမိဳင္က  သက္လြင္ႏွင့္ ထမင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မစားေပ။ သက္လြင္ ထမင္းစားၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့ မမၿမိဳင္ကို မေတြ႕ရေပ ။ ထို အခ်ိန္မွာပင္ ၿခံထဲမွေနၿပီး အိမ္ေပၚသို႔ ျပန္တက္လာေသာ အဖိုးေလးကို သက္လြင္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။

အဖိုးေလး ထမင္းစားၿပီးၿပီလား…. ေအးကြ စားၿပီးၿပီ… ညေန ၆ နာရီထိုးေတာ့မယ္ .. ငါတရားထိုင္ေတာ့မွာ…   ဟုတ္ကဲ့ အဖိုး ေလး….  မမၿမိဳင္ကို အိမ္ထဲမွာ မေတြ႕ရလို႔ သက္လြင္ စဥ္းစားသည္။ ၿခံထဲမွာမ်ား ရွိေနမလားဟု ေတြးရင္း သက္လြင္ ၿခံထဲ ဆင္း လာခဲ့သည္။ ၿခံက အေတာ္ေလး က်ယ္သည္။ သရက္ပင္ ၊ မန္က်ည္းပင္ ၊မာလကာပင္မ်ားႏွင့္ အုံ႔ဆိုင္းေနၿပီး ေနဝင္ၿဖိဳးဖ်လည္း  ျဖစ္ေနေတာ့ ၿခံထဲတြင္ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနသည္။  ၿခံထဲရွိ ေနာက္မွီ သစ္သားခုံရွည္ေလးေပၚတြင္ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ပက္လက္ ေလး လွဲေနေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။ မေန႔က တစ္ေန႔လုံး လိုးၾကၿပီး ညေနေစာင္းေတာ့ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ လႈပ္ပင္ မလႈပ္ ခ်င္ေတာ့။ ဒါေၾကာင့္ ေရခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ေစာေစာပဲ ဝင္အိပ္ပစ္လိုက္သည္။ သက္လြင္လည္း မမၿမိဳင္နည္းတူ ပင္ျဖစ္သည္။ ညေနေစာင္းေတာ့ အဖိုးေလးကလည္း အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးလည္း ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၾကၿပီး မလႈပ္ ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ညက ထပ္ၿပီး မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾက။

မနက္မိုးလင္းေတာ့ သက္လြင္က အလုပ္ဆင္းသြားၿပီး မမၿမိဳင္က အိမ္မွာ က်န္ေနရစ္ခဲ့ကာ တစ္ကိုယ္တည္း ဟိုေတြးဒီေတြးျဖင့္  စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့ရသည္။ သက္လြင္ျပန္ေရာက္လာၿပီး သူ႔ကို ျမင္ရေတာ့ သူမစိတ္ေတြက ပိုၿပီးထလာသည္။သက္လြင္ကို ထမင္း ဟင္း ခူးခပ္ေပးၿပီးသည္ႏွင့္ မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ၿခံထဲသို႔ ဆင္းလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ အိမ္ေပၚမွာ သူမကို မေတြ႕ရလ်င္ သက္ လြင္ ၿခံထဲသို႔ ဆင္းလိုက္လာမည္ကို မမၿမိဳင္က သိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ခုံတန္းရွည္ေလးေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ၿပီး လွဲေန ရင္း မေန႔က အေၾကာင္းေတြကို စၿမဳံ႕ျပန္ေတြးေတာကာ စိတ္ေတြ ဆာေလာင္ေနခဲ့ရသည္။

အဟမ္း….အဟမ္း……  သက္လြင္က ခပ္လွမ္းလွမ္းမွေနၿပီး ရပ္ကာေခ်ာင္းဟန႔္သံေပးလိုက္သည္။ မမၿမိဳင္ သက္လြင္၏  ေခ်ာင္းဟန႔္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ပထမ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေနာက္ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာ ၿပီး ရမက္ေသြးအရွိန္က တရိပ္ရိပ္ တက္လာရေတာ့သည္။သက္လြင္က မမၿမိဳင္ရွိေနရာ ခုံတန္းရွည္ေလးေဘး ေရာက္လာၿပီး ငုံ႔ကာ  မမၿမိဳင္တစ္ကိုယ္လုံးကို သိမ္းက်ဳံးၾကည့္သည္။ ၿပီးလ်င္ သက္လြင္က မမၿမိဳင္ပက္လက္အိပ္ေနေသာ ခုံေပၚသို႔ သူမ၏ ခါး ေလာက္ေနရာမွ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။သက္လြင္က သူမကို ငုံ႔ၾကည့္စဥ္ကတည္းက မမၿမိဳင္မ သက္လြင္ကို အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေနေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ေနသည္။

သက္လြင္က မမၿမိဳင္ကို ေပြ႕ထူလိုက္ၿပီး ရင္ခ်င္အပ္ကာ ဖက္လိုက္သည္။ၿပီး ေတာ့ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းလႊာကို အငမ္းမရပင္ စုပ္ယူလိုက္သည္။မမၿမိဳင္ကလည္း အားက်မခံ သက္လြင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပန္လည္  စုပ္ယူကာ မက္မေျပႏိုင္ေအာင္ တုန႔္ျပန္နမ္းေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ရင္း လွ်ာခ်င္းလူးကာ ကလိၾကျပန္သည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး လွ်ာ ခ်င္းပြတ္ဆြဲကလိကာ နမ္းစုပ္ေနၾကသည္မွာ အေတာ္ေလးၾကာသည္။ မမၿမိဳင္၏ ခါးမွာ သိသိသာသာ ေကာ့တက္ေနၿပီး ရင္သား အစုံက ေမာက္မို႔လို႔ေနသည္။ သူမလက္ႏွစ္ဖက္က သက္လြင္ကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ျပန္ဖက္ထားကာ သက္လြင္၏ ရမက္  ထန္ေသာ အနမ္းအစုပ္တို႔ကို ျပင္းျပႏွစ္ၿခိဳက္စြာပင္ ခံယူေနသည္။

ကဲ…မမၿမိဳင္ က်ေနာ္ေတာ့ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး… လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္….သက္လြင္က မမၿမိဳင္ ႏႈတ္ခမ္းသားအစုံကို လႊတ္ေပးရင္း  ေျပာလိုက္သည္။  အင္း…..မမၿမိဳင္၏ အသံမွာ ေလးေလးပင္ပင္ႀကီးျဖစ္ကာ ေမာဟိုက္ေနသလိုပင္။ သက္လြင္က ေျခဆင္းလ်က္  အေနအထားျဖစ္ေနေသာ မမၿမိဳင္၏ ထမီတြင္းသို႔ လက္လွ်ိဳသြင္းကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ႏႈိက္လိုက္သည္။ မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးမွာ ေဖာင္းတင္းၿပဲဟ ေနၿပီး ႂကြ႐ြခုံးထေနသည္ကို သိလိုက္ရသည္ ။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း ႐ႊဲနစ္ေနၿပီ။ မ်က္ႏွာထားတည္ တည္ေနတတ္ေသာ္လည္း မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ဟာ အလြန္တဏွာရာဂႀကီးမားၿပီး ရမက္ေသြးသား ေသာင္းၾကမ္း ဆူပြက္လြယ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း သက္လြင္က သိထားသည္။

ကဲ မမၿမိဳင္ ..အားရပါးရ လိုးရေအာင္ … ေရွ႕ကုန္းလိုက္ေနာ္….ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ခုံေလး ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ၾကသည္။ သက္လြင္က မမၿမိဳင္ကို ခုံရွည္ ေျခရင္းရွိ တန္းေပၚတြင္လက္ေထာက္ေစၿပီး ဖင္ကုန္းခိုင္းသည္။ မမ ၿမိဳင္က သက္လြင္အလိုက် ဖင္ကုန္းေပးသည္။ သက္လြင္က မမၿမိဳင္ေနာက္တြင္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ထမီကို ေက်ာလည္ အထိ ေရာက္ေအာင္ မတင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ပုဆိုးခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ တရမ္းရမ္း မာန္ဖီ ေနေသာ လီးတုတ္တုတ္ ရွည္ရွည္ႀကီးက မမၿမိဳင္၏ ဖင္ၾကားတဝိုက္ႏွင့္ တင္ဆုံသားတဝိုက္ကို တို႔ထိကာ မထိတထိျဖင့္ ကလိ ေနသည္။

သက္လြင္၏ လီးဒစ္ႀကီးက အမ်ားႏွင့္ မတူပဲ မႈိပြင့္ႀကီးလို ကားေနသည္။ ဒစ္သားႏုႏုေတြမွာ ရမက္ေသြးေၾကာင့္ ေဖာင္းတင္းၿပဲကား ေနသည္။ လီးထိပ္ဖ်ားအဝတြင္ အရည္ၾကည္ေလးေတြက စိမ့္ထြက္ေနသည္။ သက္လြင္က ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို  လက္ႏွင့္ ထိန္းကိုင္ၿပီး မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္အဝ ေတ့၍ လီးဒစ္ေခါင္းဝင္႐ုံသာ ဖိသြင္းလိုက္ၿပီး ေဝ့ဝိုက္ကာ ေမႊေႏွာက္လိုက္ သည္။

ျပစ္….ျပစ္…အ..အင္း….အို အို..အင္း….. ဘယ္ လို….လုပ္ ..လုပ္ေနတာလဲ…အင္း…  ေဖြးဥေနေသာ မမၿမိဳင္၏ ဖင္ဆုံႀကီးမွာ  ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ ျဖစ္သြားရသည္။ ထို႔ေနာက္ သက္လြင္က ႐ြႂကြေဖာင္းအစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို တ ေျဖးေျဖး ဖိဖိသြင္းသည္။ျဗစ္..ျဗစ္..ပလြတ္….ျဗစ္ ျဗစ္….ပလြတ္…ဖြတ္…အီး….အင္း အင့္…ကြၽတ္ ကြၽတ္….အီး..အ.. အေမ့… ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးႀကီးတိုးဝင္လာစဥ္ မမၿမိဳင္၏ ေဖြးအိေနေသာ ဖင္ဆုံသား ထြားထြားႀကီးေတြမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနၿပီး ခါးပါ  ေျမာက္ႂကြတက္လာသည္။

လီးႀကီး၏ အေတြ႕က သူမကို အရသာထူးသြားေစသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခု လုံး လည္း တင္းၾကပ္ညႇပ္သပ္ေနသည္။ သက္လြင္က လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ဖိသြင္းထားၿပီး ေခတၱ ၿငိမ္ေနလိုက္ကာ တင္ဆုံအိအိ ထြားထြားႀကီးကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးသည္။မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး ယားႂကြတက္လာၿပီး မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္လာရ သည္။ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသာ ႏုႏုေတြက တလႈပ္လႈပ္တ႐ြ႐ြ ျဖစ္လာကာ လီးႀကီးကို ဆြဲဆြဲညႇစ္ေနသည္။ သူမ၏ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေရွ႕  သို႔ ႀကဳံ႕လိုက္ၿပီးေနာက္ျပန္တြန္း၍ ေဆာင့္ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။

မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ ရမက္စိတ္ေတြ ထႂကြ၍ အေတာ္ေလးကို ေဆာင့္လိုးတာ ခံခ်င္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သက္လြင္က ေစာက္ေခါင္းထဲ  အဆုံးသြင္းကာ ဖိကပ္၍ ၿငိမ္ထားေသာ သူ႔လီးႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး အဆုံးထိ ျပန္မသြင္း ေတာ့ပဲ လီးတဝက္ေလာက္ႏွင့္သာ မွန္မွန္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ကာ ေညႇာင့္ေပးသည္။ႁပြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္ ဖြတ္…ပ လြတ္…ႁပြတ္…ဖြတ္..  အား အား…..အီ….အ…. အီး…ဟီး….အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထကာ သံေခ်ာင္းႀကီးကဲ့သို႔ မာေၾကာ ေတာင့္တင္းေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကို မၾကာခဏ ပြတ္ထိုးထိတိုက္သြားသည့္အတြက္ မမၿမိဳင္တစ္ ေယာက္ အရသာအလြန္ထူးကာ သူမေစာက္ပတ္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ ညႇစ္၍ ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ၿပီး ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ခံေနသည္မွာ  အားရပါးရ ရွိလွသည္။ျဗစ္ ျဗစ္….ဒုတ္..ဒုတ္….ပလြတ္…..အီး….အင္း..အမေလး….အီး…အား…  မမၿမိဳင္မွာ ေစာက္ရည္ေတြ  အဖုတ္ထဲတြင္ စို႐ႊဲ႐ုံမွ်မက ေအာက္သို႔ပင္ ေတာက္ေတာက္ က်ေနသည္။

သက္လြင္က သူ႔လီးကို အဆုံးထိသြင္းလိုက္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။  ဘြတ္…ဘြတ္…..ျဗစ္… ဘြတ္….ဒုတ္….ဘြတ္….  အ….အ……အေမ့…..အား….အား..    ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အားပါလွၿပီး လီးထိပ္က သားအိမ္ဝကို ဝင္ဝင္ ေဆာင့္သည္။မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ မီးပြင့္မတတ္ နာေကာင္း အီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာႀကီးကို အျပည့္အဝ ခံစားလ်က္ သက္ လြင္၏ အားမာန္အျပည့္ပါေသာ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ သူမ၏ ထြားဝင့္ကားစြင့္လွေသာ ဖင္ဆုံႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ကာပစ္ကာ  အခ်က္က်က် အလိုးခံသည္။မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ က်င္ဆိမ့္၍ ယားတက္လာသည္။ ေစာက္ေရေတြထြက္ခ်င္ေနၿပီ။ မၾကာ မီမွာပင္ ခုံရွည္ ေျခရင္းတန္းကို တင္းေနေအာင္ ဆုတ္ကိုင္ထားရင္း တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလ်က္ ေစာက္ရည္ေတြ ပြက္ ကနဲ ပြက္ကနဲ ပန္းထြက္ကုန္ေလေတာ့သည္။ မမၿမိဳင္မွာ ရင္ထဲ ဟိုက္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ခုံရွည္ေပၚ ပစ္က်မသြားေအာင္ မနဲ သတိထားလ်က္ အသာအယာ ေမွာက္ခ်လိုက္ရသည္။ သက္လြင္ကမူ မၿပီးေသး။ အားရပါးရ ဆက္၍ ေဆာင့္ေနဆဲ ျဖစ္ေလသည္။

ဖြတ္ ဖြတ္ .စြပ္…စြပ္…ျဗစ္..ျဗစ္….ပလြတ္…စြပ္…ဖြတ္….မမၿမိဳင္ ၿပီးသြားၿပီဆိုသည္ကို သိေသာ္လည္း သက္လြင္က မမၿမိဳင္၏ ခါး ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အပီအျပင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အသားကုန္ က်ဳံးက်ဳံးၿပီး ေဆာင့္ပါေလေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မီးပြင့္ ေတာ့မတတ္ ျပင္းထန္လွသည္။ျဗစ္ ဒုတ္ ဒုတ္….ပလြတ္…ဒုတ္….ဒုတ္….. ဖြတ္….. အား ရွီး….အ..အ….အင္း…… အားပါး…… ပါး….မမၿမိဳင္တစ္ေယာက္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားၿပီျဖစ္၍ ဇိမ္ခံမွိန္းေနရာမွ သက္လြင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္ ျပင္းထန္လြန္းလာ သည့္ အတြက္ မမၿမိဳင္ရဲ႕ ေသြးသားေတြ ႂကြတက္လာရျပန္သည္။ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးႀကီးမွာလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးႀကီး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္တိုင္း လီးေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပြတ္ ပြတ္ဆြဲသြားသည္။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္း သက္လြင္က သူ႔ဖင္ ကို ေျမႇာက္ေျမႇာက္ၿပီး တမင္လိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ပလြတ္….ျပစ္…စြပ္….စြပ္….ဖြတ္..ပလြတ္….. အ…အ…အင့္…အင္း….ရွီး……. အင့္….အီး…ဟီး….   လီးေခ်ာင္းႀကီးက ေစာက္ေစ့ ကို တလစပ္ ပြတ္တိုက္ေနေသာ အေတြ႕ မမၿမိဳင္၏ ကာမေဇာအရွိန္ကို တရိပ္ရိပ္ တက္လာေစသည္။ခုံေစာင္းေပၚ ေမွာက္က်သြား ေသာ မမၿမိဳင္၏ ဖင္ႀကီးက ခဏအတြင္း ႂကြ၍ ခုံးထလာသည္။ ေနာက္မွ လိုးေနေသာ သက္လြင္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။ မမ ၿမိဳင္ စိတ္ေတြ ျပန္ထလာၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေစာေစာတုန္းကလို ကုန္းထားလိုက္ၿပီး ခါးကိုခြက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္က ခုံတန္းကို ဆုပ္ကိုင္ လ်က္ အံႀကိတ္ကာ တင္းခံသည္။ေစာေစာက တစ္ခ်ီၿပီးသြားစက ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ က်ိန္းေနခဲ့ၿပီး သက္လြင္က ဆက္ၿပီးလိုးေန ေတာ့ နာသြားလိုက္ ေအာင့္သြားလိုက္ျဖင့္ ေဝဒနာမ်ိဳးစုံကို ေရာႁပြန္းခံစားေနရသည္။ သက္လြင္မၿပီးေသးပါလား ဆိုေသာ အသိျဖင့္  အသာမွိန္း၍ ခံေနရင္း သက္လြင္က ဆက္တိုက္ႀကီး ေဆာင့္လိုးေနသလို လီးႀကီးကလည္း ေစာက္ေစ့ကို ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ထိေန ေလေတာ့ မမၿမိဳင္ စိတ္ေတြ ခဏခ်င္း ျပန္လည္ ထႂကြလာသည္ သာမက သက္လြင္ၿပီးခ်ိန္တြင္ သူမပါ တစ္ခါလိုက္၍ ၿပီးခ်င္စိတ္ က လႊမ္းမိုးလာရေလသည္။

ျဗစ္….ဒုတ္..စြပ္ စြပ္….ပလြတ္…..ဖြတ္… အီး..အ…အား… အင္း….အား…အား..အိ…မမၿမိဳင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ေတာ့ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသျဖင့္ ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ေတြႏွင့္ ေနာက္ထပ္ စိတ္ျပန္ထလာသျဖင့္ ျပန္ထြက္လာေသာေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားက  ေရာေႏွာလ်က္ ႐ႊဲ ႐ႊဲစိုေနၾကသည္။သက္လြင္က ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း မမၿမိဳင္၏ ခႏၶာကိုယ္မွာ လႈပ္လႈပ္သြားရၿပီး ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔မွာလည္း ခြက္ဝင္သြားလိုက္ လန္ထြက္လာလိုက္ ျဖစ္ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ အရမ္းႀကီး မ်ားျပားေန ေသာ ေစာက္ရည္တို႔က အျပင္သို႔တိုင္ တပြက္ပြက္ ထြက္ကာက်လာရေလသည္။

ပလြတ္…ျပစ္..ပလြတ္….ဖြတ္… စြပ္….အင္း….  အင္း…..ေမာင္…ေမာင္ေလး…… မမ.ႏို႔ေတြကို… ဆြဲေပး… အုန္း….အင္း…အင္း…ပလြတ္…ျဗစ္ ျဗစ္.. ဒုတ္….သက္လြင္က မမၿမိဳင္ ေျပာသည့္အတိုင္း သူမခါးကို ကိုင္ထားေသာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခါးမွာဖယ္၍ မမၿမိဳင္ရဲ႕ ကုန္းထားတဲ့ ကိုယ္ေအာက္ကို လက္လွ်ိဳ သြင္းကာ ေအာက္ဖက္သို႔ တြဲေလာင္းျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲကိုင္လိုက္သည္။ သက္လြင္ တစ္ခါ ၿပဳံးလိုက္မိ ျပန္သည္။ မမၿမိဳင္၏ ရင္ေစ့အက်ႌက ဘယ္အခ်ိန္က က်ယ္သီးေတြ သူမဖာသာ ျဖဳတ္ေပးထားသည္ မသိ က်ယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္၍ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ဟေနသည္။ထိုမွ်ပင္ မက မမၿမိဳင္မွာ အိမ္ေပၚက ဆင္းလာတုန္းထဲက ခံဖို႔ရည္႐ြယ္ကာ ၿခံထဲဆင္းလာခဲ့ သလား မသိ ေအာက္မွ ဘရာစီယာက ဝတ္မထားတာ သိလိုက္ရသည္။ ဒီေတာ့ သူမ၏ ကိုယ္ေအာက္သို႔ လက္လွ်ိဳသြင္းလိုက္ေသာ  သက္လြင္မွာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အတိုင္းသား ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ရသည္။

ပလြတ္…ဖြပ္…ပလြတ္…ျပစ္….စြပ္…စြပ္…. ဆြဲ… ဆြဲ…ညႇစ္.ညႇစ္ၿပီးလိုးစမ္းပါ….ေမာင္ရယ္…..ဟင္း ဟင္း.. ေကာင္းလိုက္တာ… ေမာင္ရယ္… ဟင္း…ဟင္း….   သက္လြင္ကလည္း သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္႐ုံမွ်မက ႏို႔သီးေခါင္းေလး ႏွစ္ခုကို လည္း ဖိပြတ္ညႇစ္ေပးသည္။ ခဏအတြင္းမွာပဲ မမၿမိဳင္ ေခါင္းေထာင္ထလာၿပီးေနာက္သို႔ အားရပါးရ ပစ္ ပစ္ခံလာသည္။ မမၿမိဳင္  ၿပီးေတာ့မည္ကို သက္လြင္ သတိထားမိလိုက္သည္။

ျဗစ္ စြပ္…ျဗစ္..ဒုတ္…ပလြတ္….ဖြတ္…မမ…. က်ေနာ္ၿပီးေတာ့မယ္……ျဗစ္…. ဒုတ္….စြပ္.. ဖြတ္… လုပ္..လုပ္…မမလည္း….ၿပီး ေတာ့မယ္…ေမာင္….. ေဆာင့္…တအားႀကီး ေဆာင့္ခ်လိုက္….. အား… အီး… အစ္…အစ္…အား…..ၿပီး….ၿပီးၿပီ ေမာင္ရဲ႕….. အား… အ…အ….ေနာက္မွေန၍ သက္လြင္ ငုံ႔ကာ မမၿမိဳင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး လီးကို တဆုံးထိုးဖိကပ္ကာ  သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ မမၿမိဳင္လည္း ဖင္ႀကီး လႈပ္ရမ္းကာ တဆတ္ဆတ္တုန္ၿပီး ေရွ႕သို႔ ေခြေခြေလး လဲက်သြား ရပါေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ