ဦး မကြည့်ရက်ဖူး သမီးရယ်

ဦး မကြည့်ရက်ဖူး သမီးရယ်

(၉) တန်းကျောင်းသူ “လင်းလဲ့ဖြူ” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက စာတော်ရုံသာမက  အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနားဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့ဖြူက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရ သည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ မှန်သည်….. လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် အများအားကျအောင် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် မည်သို့ပင် အလှ တရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ယောက် မလှနိုင်ပေ။ လင်းလဲ့ဖြူ၏  ဖခင်မှာ မနှစ်က လင်းလဲ့ဖြူ (၈)တန်းအရောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ကွာရှင်းပြီး အိမ်မှထွက်သွားခဲ့သည်မှာ လင်းလဲ့ဖြူမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ အား တစ်ခါမှပြန်၍ မတွေ့ရတော့ပေ။ လင်းလဲ့ဖြူက မိခင်နှင့်အတူ ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။

ဒီလောက်လှသော မာမီကို ဒက်ဒီဘာလို့ စွန့်လွှတ်သွားသလဲဆိုတာ လင်းလဲ့ဖြူ အဖြေမထုတ်နိုင်။မင်္ဂလာဈေးတွင်ရှိသော ဆေးဆိုင် ကြီးကို လင်းလဲ့ဖြူ၏မိခင် ကြည်ပြာလင်းက ဦးစီးရောင်းဝယ်၍ အိမ်၏ စီးပွားရေးကို ဦးဆောင်၍ နေရလေသည်။ ပြီးတော့ လင်း လဲ့ဖြူ၏ မိခင်ကြည်ပြာလင်းအပေါ် ဒီနှစ်ပိုင်းထဲတွင် လင်းလဲ့ဖြူ သိပ်ပြီးအမြင် မကြည်မလင် ဖြစ်ချင်လာသည်။ အိမ်တွင် ဒက်ဒီမ ရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း မာမီတစ်ယောက် အရင်ကထက် အလှတွေကို တအားပြင်လာသည်။ ပြီးတော့ ဂျော်နီသန်းဆိုသော  လူကြီးတစ်ယောက်နှင့်လည်း တတွဲတွဲ လုပ်နေသည်။ အဲ့ဒီ ဂျော်နီသန်း ဆိုတဲ့လူကြီးက မာမီနဲ့အတူ အိမ်ကိုပိတ်ရက်တွေမှာ ပါလာ တတ်ပြီး အိမ်တွင်ပင် မာမီနှင့် အတူ နေတတ်လေသည်။ အပျိုပေါက်အရွယ် သမီးလေးတစ်ယောက် အိမ်တွင်ရှိသည် ဆိုတာ တောင် မာမီဂရုမစိုက် တော့ဘူးလားဟု လင်းလဲ့ဖြူ ဒေါသဖြစ်မိသည်။ မိန်းမတွေက တဏှာရာဂနဲ့ ပတ်သက်လာရင် သားသမီး ရင်းတောင်မှ ဒုက္ခပေးတတ်တာကို (၉)တန်းကျောင်းသူအရွယ် လင်းလဲ့ဖြူလေး မသိရှာသေးပေ။ အဲ့ဒီ ဂျော်နီသန်း ဆိုတဲ့လူကြီးကို  လင်းလဲ့ဖြူ မျက်နှာကြောမတဲ့။

ကြည့်၍မရချေ။ သူ့ပုံစံကြီးကို ကြည့်ပါဦး။ နဲနဲနောနော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးမဟုတ်။ ဗလကြီးက အယ်နေသလို အရပ်ကြီးကလည်း မြင့် မြင့်ကြီးဖြစ်သည်။ အားလုံး ခြုံပြောရလျှင် ဗလကောင်းကောင်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းပေါ့၊ ပထမပိုင်းက အိမ်ကို ဂျော်နီသန်း ဆိုတဲ့လူ ကြီးပါပါလာစဉ်က မာမီကပါ လင်းလဲ့ဖြူကို ဖာသိဖာသာနေသည်။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်းကျတော့ လင်းလဲ့ဖြူကို သူတို့ နှစ် ယောက်စလုံးက သိသိသာသာကြီးပင် အတင်းလိုက်ရောပြီး ဂရုစိုက်ပြနေကြသည်။ အိမ်သို့ တစ်ပတ်တစ်ခါ ပါလာသော ဟိုလူကြီး ကလည်း လင်းလဲ့ဖြူအတွက် လက်ဆောင်တွေ တစ်ပုံတစ်ပင် ဝယ်လာတတ်သည်။ ပြီးတော့ မာမီကိုယ်တိုင်ကလည်း လင်းလဲ့ဖြူ ကို အဲ့ဒီဂျော်နီသန်းဆိုတဲ့ လူကြီးနဲ့ရင်းနှီးအောင် အမျိုးမျိုးဖျောင်းဖျခဲ့သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မာမီဟာ မာမီပါဘဲ လောကကြီးအလယ် မှာ ဒီသားအမိနှစ်ယောက် ထဲသာရှိကြတာမဟုတ်လား။ ဒီတော့ မာမီစိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးရောဟု လင်းလဲ့ဖြူ ကိုယ်တိုင်လိုက်လိုက်  လျောလျော နေခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင်တော့ အဲ့ဒီဂျော်နီသန်း ဆိုတဲ့လူကြီးက ဈေးပိတ်ရက်မှသာ မဟုတ်တော့ဘဲ ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာလည်း အိမ်ကိုပါ  ပါလာတတ်ပြီး ညအိပ်ကာ မနက် မာမီ ဆိုင်သွားတော့မှ မာမီနှင့်အတူ ပြန်သွားတတ်လေသည်။ လင်းလဲ့ဖြူက ည(၈)နာရီထိုးတာနဲ့   အပေါ်ထပ်ကို စာဖတ်စရာ တွေရှိရင်ဖတ်တယ် အိမ်စာ လေ့ကျင့်ခန်း တွေလုပ်တယ်။ ပြီးတော့ ညဝင်အိပ်တယ် ဒါက လင်းလဲ့  ဖြူ နေ့စဉ် လုပ်နေ ကြဖြစ်သည်။ အိပ်ပြီဟေ့ ဆိုလျှင်လည်း တစ်နေ့လုံး ကျူရှင်တက်ရ၊ စာဖတ်ရ၊ ကျောင်းတက်ရနဲ့ မောမောပန်း ပန်းနဲ့ အိပ်လိုက်တာ အရွယ်ကလည်း ကလေးသာသာဆိုတော့ ခေါင်းချရင် အိပ်ပျော်ရော။ ပြီးတော့ မိုးလင်းမှဘဲ တစ်ရေးနိုး  တော့သည်။ ဒီလိုဆိုတော့ မာမီနဲ့ ဟိုလူကြီးအကြောင်းကို လင်းလဲ့ဖြူမသိနိုင်တော့ချေ။ ဒီနေ့ညနေပိုင်း ကျူရှင်မရှိ၍ လင်းလဲ့ဖြူ  (၄)နာရီထိုးကတည်းက အိမ်သို့ပြန်ရောက်နေသည်။ ရေချိုး၊ ထမင်း စားပြီး အခွေထိုင်ကြည့်နေတုန်း ညနေ(၆)နာရီလောက်မှာ မာ မီပြန်လာသည်။

ဟိုဂျော်နီသန်း ဆိုသော လူကြီးပါ ပါလာသည်။ “ ရော့….ဒါတွေက လင်းလဲ့အတွက် အန်ကယ်ဝယ်လာတာ… ” “ ဟယ်….အန်ကယ်  ….အများကြီးဘဲ ….ကျေးဇူးဘဲ … ” အဝတ်အစားတွေသာမက စားစရာတွေလည်း ပါသည်။ လင်းလဲ့က ဂျော်နီသန်းပေး သော အထုပ်ကြီးကို လှမ်း၍ယူလိုက်သည်။ မာမီကတော့ အနားမှနေ၍ ပြုံးပြီးရပ်ကြည့်နေသည်။ ဂျော်နီသန်းပေးသော အထုပ် ကြီးကို ပွေ့ပိုက်၍ လင်းလဲ့ဖြူအပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်ခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ်သို့ခြေချမိကာမှ သူမစားလက်စ အာလူးကြော်ထုပ်  စားပွဲခုံပေါ်တွင် ကျန်ခဲ့တာကို သတိရ၍ တစ်ခါ ပြန်၍ ဆင်းယူရန် လက်ထဲမှ အထုပ်ကြီးကို လှေခါးဝ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ချ၍ လင်း လဲ့ဖြူလှေခါးကိုပြန်ဆင်းသည်။ လှေခါးငါး ထစ်လောက် ဆင်းပြီးသွားတော့ လင်းလဲ့ဖြူ အောက်ထပ်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ “   အယ်…..တော့်…” လင်းလဲ့ဖြူ ပါးစပ်အဟောင်းသားလေး ဖြစ်သွားသည်။ အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဂျော်နီသန်းဆိုတဲ့ လူကြီး  က မာမီကို မတ်တပ်ကြီး ဖက်၍နမ်းနေသည်။

မာမီကြည်ပြာလင်းက လင်းလဲ့ဖြူဖက်ကို ကျောခိုင်းထား၍ လင်းလဲ့ဖြူကို မတွေ့ရသော်လည်း ဂျော်နီသန်းဆိုတဲ့ လူကြီးကတော့  လင်းလဲ့ဖြူကိုလှမ်း၍ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မာမီ၏ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးကို အတင်းငုံ၍စုပ်နမ်းသည်။ မာမီတစ် ကိုယ်လုံး တွန့်တက်သွားပြီး ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ မျက်နှာလေး ကော့တက်သွားပြီး ဂျော်နီသန်း၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်း ပြန်၍ဖက်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူရင်ထဲ ဟာခနဲဖြစ်သွားပြီး ယောင်ယမ်း၍လှေခါးထစ်ကို သုံးထစ်လောက် ဆင်းလိုက်မိပြီးမှ အသာ  ကိုယ်ရှိန်သက်၍ရပ်ကာ ကြည့်နေမိသည်။ ဂျော်နီသန်းဆိုတဲ့လူကြီးက မျက်လုံးတစ်ချက်လှန်ကာ လင်းလဲ့ဖြူကို တစ်ချက်ကြည့် လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ မာမီ ကြည်ပြာလင်း၏ ခါးကိုသိုင်းဖက်ထားသော သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်က အောက်သို့ လျှောကျသွားပြီး  မာမီရဲ့ တင်ပါးကားကားကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်သည်။ မာမီကိုယ်လုံးလေး လှုပ်ကနဲ လှုပ် ကနဲပင် ဖြစ်သွားရသည်။ မာမီ့နှုတ်ခမ်းတွေ  ကိုလည်း မလွှတ်။ ရပ်ကြည့်နေရင်းမှ လင်းလဲ့ဖြူ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ခွန်အားတွေချိနဲ့၍လာသည်။

ရှေ့မှ လှေခါးလက်ရမ်းလေးကို သူမ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုကိုင်ရင်း အသာလေးရပ်၍ ကြည့်နေမိသည်။ ဂျော်နီသန်း က ကြည်ပြာလင်း၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ မာမီကြည်ပြာလင်းက မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလျှက်မှ သူမမျက်နှာ လေးကို ဂျော်နီသန်း၏ ရင်ခွင်ထဲတိုး၍ဝင်သည်။ ဂျော်နီသန်းဆိုတဲ့လူကြီးက မာမီနဖူးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက် က နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးဝင်သွားပြီး မာမီရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကို အကျႌပေါ်မှပင် ကိုင်၍ဆုပ်နယ်သည်။ မာမီခမျာ ကိုယ်လုံးလေး  လှုပ်လှုပ်သွားပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတဲ့ မာမီမျက်နှာလေးက ဂျော်နီသန်း၏ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးမှာ လူးလိမ့်၍နေသည်။  မာမီ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ မသိပါဘူး။ မာမီကြည်ပြာလင်းရဲ့ လက်တွေက ဂျော်နီသန်း၏ ခါးကြီးကို အတင်းအကြပ် တိုးဖက်လိုက်  တာ လင်းလဲ့ဖြူ သတိထားတွေ့လိုက်ရသည်။ ဂျော်နီသန်းလက်ကြီးတွေက မာမီနို့အုံကြီးတွေပေါ်က ဖယ်ခွာပြီး မာမီ့ နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ မာမီကျောပြင်လေးကို အသာအယာ ပွတ်ပေးသည်။

လင်းလဲ့ဖြူတစ်ကိုယ်လုံး ပုရွက်ဆိတ်အကောင်တစ်သောင်းလောက် တက်လာသလို တရွရွနှင့်နေရခက်လာ သည်။ ပြီးတော့ တစ် ကိုယ်လုံးရှိ အားအင်တွေက ချိနဲ့လာသည့် လင်းလဲ့ဖြူ ဆတ်ကနဲ မျက်နှာကို လှည့်ကာ သူတို့ ကို မျက်ကွယ်ပြုလိုက်ပြီး လှေခါးထစ် တွေကို တစ်လှမ်းချင်းနင်းကာ အပေါ်ထပ်ကိုပြန်ပြီး တက်လာခဲ့သည်။ လှေခါးဝ ကြမ်းပြင်တွင် ချထားသော ဂျော်နီသန်းပေးသော  လက်ဆောင်ထုပ်ကြီးကိုပင် မယူနိုင်တော့ဘဲ သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။  “ဟင်…..ဘာတွေလဲမသိဘူး…” လင်းလဲ့ဖြူ သူမခါးမှ စကပ်လေးကိုမ၍ လှန်ကြည့်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီပါးလေးက ပေါင် ကြားတွင် ရွှဲနစ်နေသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ ကုတင်ပေါ်မှပြန်၍ ဆင်းလိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ ရေလဲထဘီ ဟောင်း လေး ကိုယူ၍ သူမပေါင်ခွကြားကိုသုတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်၍လှဲလိုက်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ ပုံသဏ္ဍာန်မှာ အသက်မပါ နှေးကွေး၍  စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို လှုပ်ရှား၍နေသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် လင်းလဲ့ဖြူ မျက်လုံးလေး မှိတ်၍ ငြိမ်နေသည်။ အမှန်ဆိုလျှင် မာမီကြည် ပြာလင်းက အသက်(၃၄)နှစ် သာရှိသေးသည်။ အပျိုတွေရှုံးလောက်အောင် လှသည့် အလှကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။

ဒါနဲ့များ ဒီလူကြီးကို ဘာလို့လက်ခံထားသလဲဆိုတာ လင်းလဲ့ဖြူ မစဉ်းစားတတ်ချေ။ သူတို့နှစ်ယောက် နမ်းနေသောပုံရိပ်က လင်း လဲ့ ၏မျက်စေ့ထဲမှ မထွက်ချေ။ သက်ပြင်းတွေ အခါခါချရင်း လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်တွင် လူးလှိမ့်၍နေသည်။ တစ် နာရီဆိုသော အချိန်ဆိုသည်မှာ ဘာမှမကြာလိုက်သလိုပင်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် မျက်လုံးလေး မှိတ်နေ သော လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ယောက်  သူမ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်လာသည်ဆိုသော အသိကြောင့် မျက်လုံးလေးကို အားယူ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက် သည်။ “ဟင်…..အန္ကယ်..” လင်းလဲ့ဖြူ မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားပြီး အံ့သြတကြီးရေရွတ်မိရင်း ထထိုင်လိုက်မိသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ တွေ့ မြင် လိုက်ရသည်ကတော့ သူမ၏ကုတင်ဘေးသို့ ရောက်နေသော ဂျော်နီသန်း အကျႌမပါဘဲ အောက်တွင် ပုဆိုးတစ်ထည် ကို ဖြစ် သလိုဝတ်ထားသည်။ ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူကိုဘာမှမပြောဘဲ သူမ၏ ဝိုင်းဝိုင်းစက်စက်မျက်လုံးလေးများ ကို စိုက်ပြီးကြည့်  နေသည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏မျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ကိုင်၍ ဆွဲယူလိုက်သည်။

“ ခ်စ္တယ်…….ကေလးရယ်.. ” ဝမ်းခေါင်းသံဖြင့် တုန်ခိုက်စွာမြည်တမ်းပြီး လင်းလဲ့ဖြူ၏ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည့် နှုတ်ခမ်းလေး ကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူ အစိမ်းသက်သက် သွေးသားလေးတွေ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားပြီး လက် လေး တစ်ဖက်က ဂျော်နီသန်း၏ လည်ပင်းကြီးကို ပြန်၍ သိုင်းဖက်လိုက်မိသည်။ ဂျော်နီသန်းက သူမကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်၍ ခပ်တင်းတင်း လေး ဖက်ထားသည်။ အတန်ကြာအောင် စုပ်နမ်းပြီးသော အခါတွင်တော့ သူမကိုပွေ့၍ အိပ်ယာထဲ ပြန်လှဲသိပ်လိုက်သည်။   ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ ရီဝေသောမျက်လုံး အစုံနဲ့ ဂျော်နီသန်းကို မော့ကြည့်နေသည်။ ဂျော်နီ သန်းက လင်းလဲ့ဖြူကိုငုံ့၍ကြည့်နေရာမှ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှပြန်ထွက်ရန် လှည့်လိုက်သည်။ “ဟင်…အန္ကယ်…ဘယ္လဲ” လင်း လဲ့ဖြူ ဂျော်နီသန်း၏ လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဖက်ကို အမိအရလှမ်း၍ဆွဲလိုက်သည်။ “ ကြာရင်မှားကုန်မယ်ကလေး……… အန် ကယ်ပြန်တော့မယ်…….” “ ဘာ…..ဘာ……မွားမွာလဲဟင်….” ဂျော်နီသန်း၏ လက်ကိုမလွှတ်ဘဲ အမောတကောမေးသည်။ “ အန် ကယ် မနေနိုင်တော့ဘူး ဒီမှာကြည့်ပါလား….” ဂျော်နီသန်းခါးမှ ဖြစ်သလိုဝတ်ထားသော ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။

“ အာ ဟာ……ကြောက္စရာကြီး” မတ်တောင်နေသော ဂျော်နီသန်း၏ စံချိန်မှီလီးကြီးကို ကြည့်ပြီး လင်းလဲ့ဖြူ ဆတ်ကနဲ တုန်သွား သည်။ ပြီးတော့ မျက်စိနှစ်လုံးကို မှိတ်ချလိုက်သည်။ ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူ၏ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ၏ လီးတန် ကြီးပေါ် တင်၍ သူမ၏လက်ချောင်းလေးတွေကို လီးတန်ကြီးအား ဆုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပူနွေး၍ မာကျောလှသော အချောင်းကြီး  က စေးကပ်ကပ်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ မာမီကိုလုပ်ထားတဲ့ အရည်တွေလား မသိဘူး လီးချောင်းကြီးကို လက်လေးဖြင့် အသာလေး   ညှစ်ကိုင်လိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ်တွင် ဆန့်ထားသော သူမ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ချောင်းကို တစ်ချောင်းနှင့် တစ်ချောင်းလိမ်၍  ညှပ်လိုက်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ လီးချောင်းကြီး၏ အတွေ့က လင်းလဲ့ဖြူ၏ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေသလို နုညက်သော  သူမ၏လက်လေး အထိအတွေ့ကလည်း ဂျော်နီသန်း၏ လီးကြီးကို တခဏအတွင်း ပို၍ မာကျောလာသည်။ “ အန်ကယ်…..မနေနိုင် တော့ဘူး လင်းလဲ့ရာ…..” “ ဘာ……ဘာလုပ်မလို့လဲ…..အန်ကယ်ရယ်….” “ ချစ်မလို့ပေါ့……လင်းလဲ့ရဲ့…” ပြောပြောဆိုဆို ဂျော်နီ  သန်းက ကုတင်ပေါ် လှိမ့်တက်လိုက်ပြီး လင်းလဲ့ဖြူ၏ ရင်ဘတ်ပေါ် အသာမှောက်ချ လိုက်ရာမှ သူမ၏နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းသား လေးတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်

လက်တစ်ဖက်ကလည်း လင်းလဲ့ဖြူ ၏ အကျႌတွေပေါ်မှနေ၍ နို့လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ ခါးလေးကော့ တက်သွားသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ ခမျာ တွန့်တွန့်လူးနေရှာသည်။ ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူ၏ အကျႌကြယ်သီးလေးများကို တစ်လုံး ချင်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် သူမကို အတန်ငယ် စောင်းပေးလိုက်ပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ကာ ဘရာစီယာလေးကို  ရင်ဘတ်က နေခွာလိုက်တော့ ဗမာကြက်ဥလောက်ရှိသော သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းအိအိ နို့လေးတွေက ထွက်ပေါ်လာသည်။ နီရဲသော  နို့သီးခေါင်း လေးတွေက ပြားကပ်နေသည်။ နို့သီး ခေါင်းနီတာရဲလေးများကို လက်နဲ့ထိုးကော်ပြီး အသာဖွဖွလေး ပွတ်ချေပေး  လိုက်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ ဒူးကလေးတွေ ဆတ်ကနဲထောင်လာပြီး စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့် ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာရမ်း နေ တော့သည်။ “ အိုး…..အိုး….အားလားလား….အန်…အန္ကယ်…. ဟာ….ဟာ့…” လင်းလဲ့ဖြူစကားမဆုံးလိုက် ဂျော်နီသန်းက  သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ်စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်သည်။ ထိုသို့ စုပ်နမ်းရင်း လက်များကလည်း သူမ၏နို့လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ် ချေ၍နေသည်။

လင်းလဲ့ဖြူ သိပ် ပြီး ကြောက်နေပုံရပေမယ့် တစ်ခါမှ မတွေ့ကြုံဖူးသေးတဲ့ အတွေ့အာရုံအရသာမှာ ရစ်မူးနေမိပြီး ဂျော်နီသန်းကို  ငြင်းဆန်ခြင်း မပြုမိပေ။ ဂျော်နီသန်းက သူမ၏နို့လေးတွေကို တယုတယဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း သူ့လက်က ဝတ်ထားတဲ့ စကပ် လေးပေါ်ကနေ လင်းလဲ့ဖြူရဲ့ပေါင်ကြားကို စမ်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေး အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားကြောင်း သိလိုက်ရ သည်။ ပေါင်ရင်းနှင့် ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း စကပ်လေးကို တဖြေးဖြေး တရွေ့ရွေ့ခါးဆီသို့ ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။  (–) နှစ်သမီးနဲ့မလိုက် ဖောင်းမို့မို့ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနှင့် အမွှေးနု ရေးရေးလေးဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးသည် တင်းတင်းမာမာ လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။ တင်းတင်းစေ့ကပ်နေသော အကွဲကြောင်းလေး၏ ထိပ်နားတွင်တော့ အစိလေးက ပြူးပြူးလေး ထွက်  နေသည်။ ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူ၏ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲမလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပေါင်တွင်းကြောလေးတွေ ထောင်ထလာတဲ့ အထိ ဆွဲကားပစ်လိုက်တော့ ကောင်မလေး၏ ပစ္စည်းလေးက အတန် ငယ်ပြဲဟသွားသည်။

အစေ့လေးက မန်ကျည်းစေ့လောက် ပြူး၍ထွက်လာသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု နဲ့ အစိလေးကို အသာပွတ်ပေးလိုက် သည်။ “ အိုး…..အား……ဟား….အန်…အန္ကယ်….” လင်းလဲ့ဖြူမှာ မချိမဆန့်လေး ညီးညူလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ဂျော်နီ သန်း၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ဂျော်နီသန်း၏ မျက်နှာအနှံ့ကို ဒလစပ်နမ်းလိုက်တော့သည်။ ဂျော်နီသန်းမှာ လင်းလဲ့ဖြူ၏  ဘေးသို့ဝင်၍ လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် လုံးကျစ်မာခဲနေသော သူမ၏ နို့အုံလေးတစ်ဖက်ကို ငုံခဲလိုက်သလို ကျန်သော နို့တစ် ဖက်ကိုလည်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နယ်ဖတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ အိုး…..အင်း….အိုး…..အိုး……ဟင်း…..ဟင်း….. ဟင်း…”  လင်းလဲ့ဖြူတွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍သွားသည်။ ဂျော်နီသန်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဒီလိုနှုတ်ခမ်း လေးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေအား လျှာဖျားနှင့် ပွတ်ပေးသလို လင်းလဲ့ဖြူ၏ အာခေါင်ထဲထိ ထိုးမွှေ လိုက်သည်။ နောက် သူမ၏ လျှာလေးကိုလည်း သူ့လျှာကြီးနဲ့ ကလိရင်း ဂျော်နီသန်း၏ လက်တစ်ဖက်က လင်းလဲ့ဖြူ၏ ပေါင်ခြံ ကြားထဲက ဆီးခုံမောက်မောက်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းသား လေးတွေတစ်ဝိုက်ကို ဖွဖွလေးလျှောက်ပြီး ပွတ်နေလိုက်သည်။

လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူးနေတဲ့ကြားက သူမ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုစေ့လိုက်ကားလိုက်ဖြင့် ဂနာမငြိမ်ဖြစ် ၍နေ လေသည်။ ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြား အကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း အထက်အောက်  မထိတထိလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ “ အင့်….ဟင့်….အိုး……ဟင်း…..ဟင်း..” တဟင်းဟင်းနဲ့အဖျားတက်သလို ညီးညူရင်း  ဖင်လေးကခါ၍နေရှာသည်။ ဂျော်နီသန်း၏ ပွတ်သပ်နမ်းရှုတ်မှု တို့ကြောင့် လင်းလဲ့ဖြူ ကာမဆန္ဒတွေ တရှိန်းရှိန်းတက်ကြွလာပြီး  နို့သီးခေါင်း လေးတွေကထောင်တက်၍လာသည်။ မတ်ထောင်တက်လာသောနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဂျော်နီသန်းက လက်မနဲ့ လက်ညှိုးကြားမှညှပ်ပြီး မနာတနာလေး ပွတ်ချေလိုက်ပြန်သည်။ “ အ….အို….အိုး……..ဟင်း……ဟင့်…..အန် အန်ကယ်” လင်းလဲ့ ဖြူတွန့်လိမ်ပြီး ညီးညူလိုက်သည်။ ဂျော်နီသန်း သူမ၏နို့လေးတွေကို အားရအောင် ပွတ်ချေပြီးမှ သူမ၏ပေါင်ကြားထဲက ချစ်စရာ၊   စွဲမက်စရာကောင်းလှတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အကွဲကြောင်းလေးမှာ အရည်လေးတွေ စိုနေ တာကို စမ်းမိလိုက်သည်။

ဂျော်နီသန်းက အသာလက်ညိုးလေးနဲ့ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးထည့် ကြည့်လိုက်တော့“ပြွတ်” ကနဲ လက်က တစ်ဆုံးဝင် သွားသည်။ လင်းလဲ့ဖြူလည်း.. “ ဟ…အင့်…..ဟင့်…..အင်း….အင်း…” ဆိုပြီးခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ ဂျော်နီသန်းက သူမ၏  နို့လေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံမြည်တဲ့အထိစို့ လိုက် ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို နမ်းလိုက် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော  သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန် နှိုးဆွ၍နေသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးလိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေတဲ့  ဂျော်နီသန်း၏ လက်ညိုးတစ်ချောင်းမှာလည်း အရည်တွေကြောင့် စိုရွှဲ၍နေပြီ။ ဂျော်နီသန်းက အတန်ကြာတဲ့အထိ လက်ညိုးကို  စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးလိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေပြီးမှ လက်ခလယ်ကိုပါ လက်ညိုးနဲ့ပူးပြီး လက်ချောင်းနှစ်ပူးကို လင်းလဲ့ဖြူ၏  စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ အား….နာတယ်….အန္ကယ်….” သူမ၏စကားကို ဂျော်နီသန်းက ဂရုမစိုက်တော့ပဲ   သူမ၏စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လက်နှစ်ချောင်းစလုံးဖြင့် အထဲကို ထိုးမွှေကလိနေသည်။ လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် ခြေထောက် လေးတွေကို ထောင်လိုက်၊ ကားလိုက် စေ့လိုက်ဖြစ်နေသည်။

“အား….အား…..အန်ကယ်….လင်းလဲ့….မ… အား…. မနေတတ်… တော့ဘူး…အိုး ထွက်ကုန်ပြီ…” လင်းလဲ့ဖြူ စောက်ခေါင်းထဲရှိ  ဂျော်နီသန်း၏ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းစလုံး ချွဲကျိကျိ အရည်ပြစ်ပြစ်များနှင့် စိုစွတ်သွားသည်။ လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် မအောင့် နိုင်တော့ဘဲ ပထမဆုံးအချီ ပြီးသွားသည်။ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ခဏကြာအောင် ဆက်ပြီးမွှေနေပြီးမှ အသာလေးဂျော်နီသန်း က ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ဂျော်နီသန်းက လှဲနေရာမှထလိုက်ပြီး လင်းလဲ့၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဒူးထောက်ပြီး  နေရာယူလိုက်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာလေးထပ်ပြီး ဖြဲကားလိုက်သဖြင့် ရွှဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ နီရဲပြဲ အာ သွားသည်။ ဂျော်နီသန်းက သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဆွဲမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ တင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်လေး က ပိုပြီးပြဲအာသွားသည်။ အဲ့ဒီနောက် ဂျော်နီသန်းက မာကျောတင်းပြောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့လိုက်ကာ လီးထိပ်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ဝလေး ပတ်လည်ကို ထိပြီးပွတ်ပေးလိုက် တော့ လင်းလဲ့ဖြူမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားသည်။ ဒီလို ပွတ်နေရာက နေလီးထိပ်ကြီးနဲ့ သူမရဲ့စောက်စေ့လေးကို ဆတ်ကနဲ ထိုး လိုက်သည်။ “ အိုး….အား…..အန်ကယ်….အဟင့်…” လင်းလဲ့ဖြူမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ညည်းညူနေသည်။

ပြီးမှလီးထိပ်ကြီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ အသေအချာ တေ့ပြီး ဆတ်ကနဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ ပြွတ် အား……ဟား…… အ….နာ….နာတယ်….အီး…. ဟီး…..ဟီး….” ဂျော်နီသန်း၏ လီးထိပ်ကြီးက လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ငြိမ့်ကနဲနစ်ဝင်သွား သည်။ လင်းလဲ့ဖြူမှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး မျက်ရည်တွေ စီးကျလာသည်။ ဂျော်နီသန်းက လီးကိုဆက်၍ မသွင်းသေးသော်လည်း ကျွတ် မထွက်အောင် အသာလေး ဖိထားလိုက်ပြီး ခါးကိုကုန်းကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သလို လက်တွေကလည်း နို့တွေကို  ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြတ်ဖြတ်လူးနေသည်။ တစ်ဖြေးဖြေး စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကတော့  ရပ်သွားသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေး တစ်ဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားတော့မှ လီးကြီးကိုတစ်ခါ ဖိပြီး သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ “ ျ  ဗစ်…..ျဗစ်…အာ….အား….ကျြတ်….ကျြတ်….နာ….. နာတယ်…. အန္ကယ်….” လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ယောက် ကော့တက်သွားပြီး  ညီးညူလိုက်ရပြန်သည်။

မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်လေးတွေ ပြန်ပြီး ဝဲလာသည်။ ဂျော်နီသန်း၏ လီးကြီးကလင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် မ  ဆန့်မပြဲ နစ်ဝင်၍သွားသည်။ ဂျော်နီသန်းက သူမ၏ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာအယာပွတ်လိုက် မနာတနာလေး  ကုတ်ဆွဲလိုက် စောက်မွှေး ပါးပါးလေးတွေကို အသာအယာလေး ပွတ်ပေးလိုက် စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် လုပ်ပေးနေသည်။ လင်းလဲ့ဖြူ မှာ ခေါင်းလေးတခါခါနှင့် တဟင်းဟင်း ညီးညူ၍နေသည်။ ဂျော်နီသန်းက စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နေသော သူ့လီးသုံးပုံတစ်ပုံခန့်နှင့် ပင် အသာလေး ညှောင့်၍လိုးနေရင်းက သူ့လီးကြီးကို တစ်ချက်ဖိသွင်းလိုက် ပြန်သည်။ “ ျဗစ်…..အိုး…..အို….နာ…နာတယ်… အား…. အား.. နာတယ်… အန္ကယ်….ကျတ္တြယ်….” ဂျော်နီသန်းက လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့  သူ့လီးကြီးကို အသာလေး ဆွဲပြီး အထဲမှာ လီးထိပ်ကြီး ကျန်ရုံသာ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ “ အာ…အာ…အင်း…အင်း…ဟင်း…” လင်း လဲ့ဖြူ အမောတကော သက်ပြင်းချလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက လီးကြီးကိုငုံခဲပြီး ဖုထစ်မောက် ကြွလာသည်။

ဂျော်နီသန်းက သူ၏လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေလိုက်ပြန် သည်။ “ အာ….ဟာ….အင်း…အီး….အူး….အိုး…” လင်းလဲ့ ဖြူ ခါးလေးကော့ ရင်လေးမော့တက်လာတဲ့အခိုက်မှာဘဲ လီးကြီးကိုစောစောကဝင်ထားသလောက် ဘဲချိန်ဆပြီး ပြန်ထိုးထည့် လိုက်ပြန်သည်။ “ ဗြစ်…ပြွတ်…..အာ….အင်း……ကျွတ်…..ကျွတ်….” “ စောစောကလောက် မနာတော့ဘူးမို့လား….” “  အင်း….ဟုတ်……ဟုတ်တယ်… ” ဂျော်နီသန်းက လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဝင်သလောက် တစ်ခါစိမ်ထားလိုက်ပြီး သူမ၏  နို့လေး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးလေးတွေကိုလည်း ပွတ်ချေပေးပြန်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူ၏  စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံနှစ်ပုံမျှဝင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း လိုးချင်လွန်းသဖြင့် ဒေါမာန်တွေ ထနေသည်။ တင်းကနဲ တင်းကနဲ  ဆစ်ကနဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် ဖြစ်နေသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေသော အတွေ့က နုဖတ်နေသော လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ပတ် အတွင်းသားလေး  တွေက တွေ့ထိ ခံစားသိရှိရပြီး လင်းလဲ့ဖြူမှာ စိတ်တွေထသထက်ထကာ အရည်ကြည်တွေမှာ စောစောက ပြီးထားသော ခပ်ပြစ် ပြစ် အရည်များနှင့်ရော၍ ရွှဲနစ်လာသည်။

ဂျော်နီသန်းက လီးကြီးကိုဝင်သလောက် ထပ်၍ညှောင့်လိုး လိုးပြန်သည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်…..အင်း…..  အင်း…..ဟင်း….” စောက်ခေါင်းထဲကိုလီးကြီးသွင်း၍ ညှောင့်ရင်းနို့နှစ်လုံးကိုပါစုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ခံနေရတော့ လင်းလဲ့ဖြူမှာ  ထူးခြားသောအရသာတွေ ဆူဝေ၍လာသည်။ ခံစားလာရသောအရသာက နာကျင်တာထက် တစ်ဖြေးဖြေးသာလွန် လာပြီး နာကျင် မှုကို ဖုံလွှမ်း၍လာသည်။ ဂျော်နီသန်းလုပ်နေပုံမှာလည်း မြေကြီးထဲသို့တိုင်တစ်တိုင်စိုက်သလို ဆွဲထုတ်လိုက်၊ စိုက်လိုက်၊ နှဲ့ပြီးတွင်း  ကို ချဲ့လိုက် ပြန်ပြီးဖိသွင်းလိုက်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ ဝင်သလောက် လီးသုံးပုံနှစ်ပုံခန့် နှင့်ပင် ခဏကြာ ညှောင့်လိုးနေရာမှ  စောစောကလိုပင် လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည်။ “ အာဟ…..အီး…..အင်းဟင်… ဗြစ်…အား….  အီး… ကျွတ်… ကျွတ်…..ကျွတ်…” လီးဖြင့်ညှောင့်လိုးလိုးရင်း စောက်စိကို အပွတ်ခံလိုက်ရတော့ လင်းလဲ့ဖြူမှာ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဖြင့် လူးလှိမ့်သွားခိုက် ဂျော်နီသန်းက သူ့လီးကြီးကို တစ်ခါထပ်၍ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ လင်းလဲ့ဖြူ နာတယ်လို့ မ ပြောတော့ဘဲ စုပ်ကလေးသာ တကျွတ်ကျွတ်နဲ့သပ်ပြီး အသားလေးတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရရှာသည်။ လီးကတော့ စောစော ကလောက် လက်တစ်လုံးခန့် ပို၍ဝင်သွားသည်။

တဆုံးဝင်ရန် အပြင်တွင်လက်နှစ်လုံးလောက် ကျန်သေးသည်။ ဂျော်နီသန်းက စောစောက နည်းအတိုင်းလီးကို ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ် လိုက်တော့ လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ပတ်ဝ အသားလေးတွေက ကပ်ပြီးစို့ထွက်ပါလာကာ လင်းလဲ့ဖြူ၏ ဖင်ကြီးကလည်း အိပ်ယာ ပေါ်မှ ကြွ၍ ပါလာသည်။ “ အိုး….အိုး…..အင်း…..အင်း….” ဂျော်နီသန်းက လီးကိုတစ်ခါထပ်၍ ညှောင့်ပေးပြန်သည်။ ဒါပေမယ့်   စောစောကလို နဲနဲကြာအောင်တော့ မညှောင့်တော့ပေ။ ဂျော်နီသန်းမှာလည်း လိုးချင်စိတ်တွေက ပြင်းထန်နေပြီး ကာမစိတ်တွေက  အဆမတန် တက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် လေးငါးကြိမ်မျှ ညှောင့်ပေးပြီး စောက်စိခလုပ်လေးကိုပင် မနှိပ်တော့ဘဲ လီးကြီးကို  တစ်ဆုံး ဆောင့်သွင်း လိုက်တော့သည်။ “ ဗြစ်…. ဗြစ်… ပြွတ်…… ဒုတ်…. အား…. နာ…. တယ်….. အီး…. ဟီး…. အင်း…. နာ  အထဲ….. အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာဘဲ …. ကွဲများ…. ကွဲသွားလား အသိဘူး….အင်း….ဟင်း….” လင်းလဲ့ဖြူ ဆတ်ဆတ်ခါသွားပြီး  တောင်စဉ်ရေမရ စကားတွေ လျှောက်ပြောနေသည်။ ဂျော်နီသန်းကဘာမှမပြောဘဲ စောက်ခေါင်းထဲမှ တစ်ဆုံးသွင်းထားသော သူ့ လီးကြီးကို အသာလေး ဖိကပ်သွင်းထားလိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချကာ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေသော နှုတ်ခမ်းရဲရဲ လေးတွေကို ခပ်မျှဉ်းမျှဉ်းလေး စုပ်နမ်းပေးသည်။

လင်းလဲ့ဖြူနှင့်ဂျော်နီသန်းတို့ နှစ်ယောက်စလုံး နှစ်ကိုယ်လုံးတွင် ချွေးများပြန်နေသည်။ အမှန်တော့ ချွေးပြန်တာ သူတို့နှစ်ယောက် ထဲသာ မဟုတ်ပါ။ အခန်းဝတွင် ထဘီရင်လျှားလေးနှင့် တံခါးထောင့်မှ မျက်နှာတစ်ခြမ်း ထုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကြည့်နေသော  ကြည်ပြာလင်းမှာလည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်းချွေး တွေပြန်နေသည်။ စောစောက ဂျော်နီသန်းနှင့် ကြည်ပြာလင်းတို့သည် ဧည့်ခန်းထဲ တွင် နမ်းကြရင်း တဖြေးဖြေး တရွေ့ရွေ့နဲ့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်လာခဲ့ကြပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြ  သည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဂျော်နီသန်း တစ်ချီပြီးလျှင် ကြည်ပြာလင်းက နှစ်ချီပြီးခဲ့ပြီး နုံးခွေကာဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့်ပင် တခဏတာ  ကြည်ပြာလင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ညသန်းခေါင်ကျော် တစ်နာရီခွဲ နှစ်နာရီခန့်တွင် တရေးနိုးလာပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီတစ် မောင်း ထပ်၍လိုးနေကြဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင်တော့ ကြည်ပြာလင်းမှာ မသောက်စဖူး ညနေဘက် အိမ်အပြန်တွင် လဘက်ရည်  သောက်လာခဲ့ သဖြင့် ခဏတာမျှသာ အိပ်ပျော်သွားပြီး ပြန်၍နိုးလာခဲ့သည်။

သူမနိုးလာခဲ့တော့ အနားတွင် ဂျော်နီသန်းကို မတွေ့ ရသဖြင့် နောက်ဖေးအိမ်သာသို့ သွားကြည့်သည်။ မတွေ့ ဧည့်ခန်းထဲသို့ သွား ကြည့်သော်လည်း မတွေ့သဖြင့် စိတ်ပူ၍ ခေါင်းနပမ်းကြီးကာ အပေါ်ထပ်ရှိ သမီးဖြစ်သူ လင်းလဲ့ဖြူ၏ အိပ်ခန်းဆီသို့ တက်၍ကြည့် ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူ၏ အိပ်ခန်းဝသို့အရောက် ဂျော်နီသန်းနှင့် လင်းလဲ့ဖြူတို့၏ အဖြစ်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရပြီး ဒေါသဖြင့်  အိပ်ခန်းထဲ ဝင်မည်အလုပ် ကြည်ပြာလင်း၏ မျက်လုံးများက ဂျော်နီသန်း၏ လီးကြီးအထဲသို့ တစ်ဝက်လောက် ဝင်နေပြီဖြစ်သော  သမီးဖြစ်သူ လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ပတ်လေးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီး၏ ပတ်လည်တွင် ကိုင်ဆုတ်  ထားသလို ဖြစ်နေသော လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်နေပြီး လင်းလဲ့ဖြူ၏ ပြန့်ပြူးချပ်ရပ် နေသော ဝမ်းဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးမှာလည်း ခွက်ဝင်လိုက် ပြန်၍တက်လာလိုက်နှင့် လှိုင်းထနေသည်။ ကာမဂုဏ်အာရုံကို   အထူးတလည် လိုက်စားသူလည်းဖြစ်၊ မိန်းမချင်းလဲဖြစ်သော ကြည်ပြာလင်းမှာ လင်းလဲ့ဖြူတစ်ယောက် သဘာဝစေ့ဆော်မှုဖြင့်  ဂျော်နီသန်း၏ လီးကြီးကို သူမ၏အသွေးအသားတွေက တတ်နိုင်သမျှ ဆွဲသွင်းနေကြောင်း ကြည်ပြာလင်း သတိထား လိုက်မိပြီး  သမီးလေး၏ အတွေ့အာရုံကို မဖျက်ဆီးလိုသဖြင့် မျက်ရည်အဝိုင်းသားဖြင့် တံခါးဝမှရပ်၍ ကြည့်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သမီးဖြစ်သူ၏ အဖြစ်ကိုကြည့်ကာ ဂျော်နီသန်း၏ လီးကြီး မြန်မြန်တစ်ဆုံး ဝင်သွားပါစေဟုလည်း ဆုတောင်းနေမိသ ည်။ ဂျော်နီ သန်းက လီးကိုတစ်ဆုံးသွင်းထားရင်း လင်းလဲ့ဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နေရာမှ သူမ၏ နို့လေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေး ရင်း လင်းလဲ့ဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ “ အင်း…. ဟင်း…. ဟင်း… အန်ကယ်…. အန်ကယ်…  ဟိုဟာကြီးက အထဲမှာ မလှုပ်တော့ဘူးလား…… လင်းလဲ့ အနေခက်လိုက်တာနော်…. အင်း…. ဟင်း….. ဟင်…..” ဂျော်နီသန်း ပြုံး လိုက်သည်။ လင်းလဲ့ဖြူ အလွန်အမင်း ခံချင်နေပြီ။ ဒါကြောင့် လီးကိုတစ်ဝက်လောက် တစ်ဝက်လောက် ထုတ်ထုတ်ပြီး လိုး ပေးသည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်…..ဗြစ်….ဗြစ်…..အား….အင့်….. အား….အင်း… အင်း….ဟင်း….” ဆောင့်ခြင်း သဘောတရားကို  လင်းလဲ့နားလည်သွားပြီ။ အသွေးအသား တွေကလည်း အဆမတန် ထကြွလာသဖြင့် ပြင်းပြင်းဆောင့်တာကိုလည်း လိုလား တောင့်တ၍ လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျော်နီသန်းကလည်း သူ၏လီးကြီးကို တစ်ဆုံးနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီး ဆယ်ချက်လောက်  ဆောင့်၍အပြီး……….. “ ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်….အား….အီး…ထွက်…. ထွက်ကုန်ပြီ…. အား…..အား….” လင်းလဲ့ဖြူ တစ်ချီပြီး သွားပြန်သည်။

ဂျော်နီသန်းက မပြီးသေး၍ ဆက်၍ဆောင့်သည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်….ဒုတ်….အမလေး… မရဘူး… မရဘူး…. အထဲမှာကျိန်းစပ်နေ ပြီ….” နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် လင်းလဲ့ဖြူက အော်၍ငိုကာအပြော ဂျော်နီသန်းက သူ့လီးကြီးကို လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ  အရည်များ တမျှားမျှားဖြင့် တွဲ၍ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက် အခန်းဝမှ ကြည်ပြာလင်းက သူမကိုယ်ပေါ်မှ ထဘီကို ချွတ်ချပြီး  အခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်ကာ ကုတင်စောင်းတွင် မှောက်လိုက်သည်။ “ ဟင် ” “ ဟာ ” “ လာ…ဂျော်နီ မင်းပြီးချင်နေပြီမို့လား….. ကိုယ့် ကိုလုပ်ပြီး ပြီးလိုက်…. လင်းလဲ့ မခံနိုင်တော့ဘူး……” ဂျော်နီသန်းလည်း ဘာမှစဉ်းစားမရတော့ ကုန်းထားသဖြင့် နောက်သို့ပြူး တစ်၍ ထွက်နေသော ကြည်ပြာလင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ “ ပြွတ်…ပလွတ်… ဒုတ်….အင့်….ဟင့်….” “အန်ကယ်က မာမီကိုလုပ်ပြီး ပီးမှာတဲ့….” လင်းလဲ့ဖြူ သူမ၏မိခင်ကို မနာလိုဖြစ်သွားသည်။ ဒါပေမယ့်  လင်းလဲ့ဖြူ ဘာမှမတတ်နိုင် အစိမ်းသက်သက် အပျိုစင်လေးမှာ စံချိန်မှီ လီးကြီး၏ ဒဏ်ကိုခံခဲ့ရပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက်လည်း ပြီးထား တော့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက် ခံထားရသလို မလှုပ်နိုင်တော့သဖြင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် ပေါင်လေးကားကာ ပက်လက်လှန်ရင်း  လက်လေး တစ်ဖက်က သူမ၏စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေသော အရည်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် ကြည့်နေရင်း ဂျော်နီသန်းနှင့်  သူမ၏ မိခင်တို့၏ တရှိုက်မက်မက် ဆောင့်ချက်တွေကို ပက်လက်လေးရီဝေစွာကြည့်နေပါတော့သည်။…ပြီးပါပြီ…

 

Zawgyi

 

ဦး မၾကည့္ရက္ဖူး သမီးရယ္

(၉) တန္းေက်ာင္းသူ “လင္းလဲ့ျဖဴ” ဆိုလွ်င္ အ.ထ.က(၅) တစ္ေက်ာင္းလုံး မသိသူမရွိေပ။ လင္းလဲ့ျဖဴက စာေတာ္႐ုံသာမက  အသားျဖဴျဖဴေလးႏွင့္ ေခ်ာလဲေခ်ာလွလဲလွသည္။ ေက်ာင္းမွာဘာဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားဘဲရွိရွိ လင္းလဲ့ျဖဴက ဗန္းကိုင္အျဖစ္ အေ႐ြခံရ သည္ ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ မွန္သည္….. လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ အမ်ားအားက်ေအာင္ အျပင္ပန္းအေနအထားတြင္ မည္သို႔ပင္ အလွ တရားေတြ ေဝဆာေနပါေစ အတြင္းသ႑ာန္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတြင္ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ တစ္ေယာက္ မလွႏိုင္ေပ။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏  ဖခင္မွာ မႏွစ္က လင္းလဲ့ျဖဴ (၈)တန္းအေရာက္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ကြာရွင္းၿပီး အိမ္မွထြက္သြားခဲ့သည္မွာ လင္းလဲ့ျဖဴမွာ ဖခင္ျဖစ္သူ အား တစ္ခါမွျပန္၍ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ လင္းလဲ့ျဖဴက မိခင္ႏွင့္အတူ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။

ဒီေလာက္လွေသာ မာမီကို ဒက္ဒီဘာလို႔ စြန႔္လႊတ္သြားသလဲဆိုတာ လင္းလဲ့ျဖဴ အေျဖမထုတ္ႏိုင္။မဂၤလာေဈးတြင္ရွိေသာ ေဆးဆိုင္ ႀကီးကို လင္းလဲ့ျဖဴ၏မိခင္ ၾကည္ျပာလင္းက ဦးစီးေရာင္းဝယ္၍ အိမ္၏ စီးပြားေရးကို ဦးေဆာင္၍ ေနရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ လင္း လဲ့ျဖဴ၏ မိခင္ၾကည္ျပာလင္းအေပၚ ဒီႏွစ္ပိုင္းထဲတြင္ လင္းလဲ့ျဖဴ သိပ္ၿပီးအျမင္ မၾကည္မလင္ ျဖစ္ခ်င္လာသည္။ အိမ္တြင္ ဒက္ဒီမ ရွိေတာ့သည့္ ေနာက္ပိုင္း မာမီတစ္ေယာက္ အရင္ကထက္ အလွေတြကို တအားျပင္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဂ်ာ္နီသန္းဆိုေသာ  လူႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္လည္း တတြဲတြဲ လုပ္ေနသည္။ အဲ့ဒီ ေဂ်ာ္နီသန္း ဆိုတဲ့လူႀကီးက မာမီနဲ႔အတူ အိမ္ကိုပိတ္ရက္ေတြမွာ ပါလာ တတ္ၿပီး အိမ္တြင္ပင္ မာမီႏွင့္ အတူ ေနတတ္ေလသည္။ အပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ အိမ္တြင္ရွိသည္ ဆိုတာ ေတာင္ မာမီဂ႐ုမစိုက္ ေတာ့ဘူးလားဟု လင္းလဲ့ျဖဴ ေဒါသျဖစ္မိသည္။ မိန္းမေတြက တဏွာရာဂနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သားသမီး ရင္းေတာင္မွ ဒုကၡေပးတတ္တာကို (၉)တန္းေက်ာင္းသူအ႐ြယ္ လင္းလဲ့ျဖဴေလး မသိရွာေသးေပ။ အဲ့ဒီ ေဂ်ာ္နီသန္း ဆိုတဲ့လူႀကီးကို  လင္းလဲ့ျဖဴ မ်က္ႏွာေၾကာမတဲ့။

ၾကည့္၍မရေခ်။ သူ႔ပုံစံႀကီးကို ၾကည့္ပါဦး။ နဲနဲေနာေနာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမဟုတ္။ ဗလႀကီးက အယ္ေနသလို အရပ္ႀကီးကလည္း ျမင့္ ျမင့္ႀကီးျဖစ္သည္။ အားလုံး ၿခဳံေျပာရလွ်င္ ဗလေကာင္းေကာင္း ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းေပါ့၊ ပထမပိုင္းက အိမ္ကို ေဂ်ာ္နီသန္း ဆိုတဲ့လူ ႀကီးပါပါလာစဥ္က မာမီကပါ လင္းလဲ့ျဖဴကို ဖာသိဖာသာေနသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴကို သူတို႔ ႏွစ္ ေယာက္စလုံးက သိသိသာသာႀကီးပင္ အတင္းလိုက္ေရာၿပီး ဂ႐ုစိုက္ျပေနၾကသည္။ အိမ္သို႔ တစ္ပတ္တစ္ခါ ပါလာေသာ ဟိုလူႀကီး ကလည္း လင္းလဲ့ျဖဴအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္ ဝယ္လာတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီကိုယ္တိုင္ကလည္း လင္းလဲ့ျဖဴ ကို အဲ့ဒီေဂ်ာ္နီသန္းဆိုတဲ့ လူႀကီးနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မာမီဟာ မာမီပါဘဲ ေလာကႀကီးအလယ္ မွာ ဒီသားအမိႏွစ္ေယာက္ ထဲသာရွိၾကတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ မာမီစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးေရာဟု လင္းလဲ့ျဖဴ ကိုယ္တိုင္လိုက္လိုက္  ေလ်ာေလ်ာ ေနခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အဲ့ဒီေဂ်ာ္နီသန္း ဆိုတဲ့လူႀကီးက ေဈးပိတ္ရက္မွသာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာလည္း အိမ္ကိုပါ  ပါလာတတ္ၿပီး ညအိပ္ကာ မနက္ မာမီ ဆိုင္သြားေတာ့မွ မာမီႏွင့္အတူ ျပန္သြားတတ္ေလသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴက ည(၈)နာရီထိုးတာနဲ႔   အေပၚထပ္ကို စာဖတ္စရာ ေတြရွိရင္ဖတ္တယ္ အိမ္စာ ေလ့က်င့္ခန္း ေတြလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ညဝင္အိပ္တယ္ ဒါက လင္းလဲ့  ျဖဴ ေန႔စဥ္ လုပ္ေန ၾကျဖစ္သည္။ အိပ္ၿပီေဟ့ ဆိုလွ်င္လည္း တစ္ေန႔လုံး က်ဴရွင္တက္ရ၊ စာဖတ္ရ၊ ေက်ာင္းတက္ရနဲ႔ ေမာေမာပန္း ပန္းနဲ႔ အိပ္လိုက္တာ အ႐ြယ္ကလည္း ကေလးသာသာဆိုေတာ့ ေခါင္းခ်ရင္ အိပ္ေပ်ာ္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ မိုးလင္းမွဘဲ တစ္ေရးႏိုး  ေတာ့သည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ မာမီနဲ႔ ဟိုလူႀကီးအေၾကာင္းကို လင္းလဲ့ျဖဴမသိႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ဒီေန႔ညေနပိုင္း က်ဴရွင္မရွိ၍ လင္းလဲ့ျဖဴ  (၄)နာရီထိုးကတည္းက အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေနသည္။ ေရခ်ိဳး၊ ထမင္း စားၿပီး အေခြထိုင္ၾကည့္ေနတုန္း ညေန(၆)နာရီေလာက္မွာ မာ မီျပန္လာသည္။

ဟိုေဂ်ာ္နီသန္း ဆိုေသာ လူႀကီးပါ ပါလာသည္။ “ ေရာ့….ဒါေတြက လင္းလဲ့အတြက္ အန္ကယ္ဝယ္လာတာ… ” “ ဟယ္….အန္ကယ္  ….အမ်ားႀကီးဘဲ ….ေက်းဇူးဘဲ … ” အဝတ္အစားေတြသာမက စားစရာေတြလည္း ပါသည္။ လင္းလဲ့က ေဂ်ာ္နီသန္းေပး ေသာ အထုပ္ႀကီးကို လွမ္း၍ယူလိုက္သည္။ မာမီကေတာ့ အနားမွေန၍ ၿပဳံးၿပီးရပ္ၾကည့္ေနသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းေပးေသာ အထုပ္ ႀကီးကို ေပြ႕ပိုက္၍ လင္းလဲ့ျဖဴအေပၚထပ္သို႔ေျပးတက္ခဲ့သည္။ အေပၚထပ္သို႔ေျခခ်မိကာမွ သူမစားလက္စ အာလူးေၾကာ္ထုပ္  စားပြဲခုံေပၚတြင္ က်န္ခဲ့တာကို သတိရ၍ တစ္ခါ ျပန္၍ ဆင္းယူရန္ လက္ထဲမွ အထုပ္ႀကီးကို ေလွခါးဝ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ခ်၍ လင္း လဲ့ျဖဴေလွခါးကိုျပန္ဆင္းသည္။ ေလွခါးငါး ထစ္ေလာက္ ဆင္းၿပီးသြားေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ ေအာက္ထပ္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ “   အယ္…..ေတာ့္…” လင္းလဲ့ျဖဴ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလး ျဖစ္သြားသည္။ ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ေဂ်ာ္နီသန္းဆိုတဲ့ လူႀကီး  က မာမီကို မတ္တပ္ႀကီး ဖက္၍နမ္းေနသည္။

မာမီၾကည္ျပာလင္းက လင္းလဲ့ျဖဴဖက္ကို ေက်ာခိုင္းထား၍ လင္းလဲ့ျဖဴကို မေတြ႕ရေသာ္လည္း ေဂ်ာ္နီသန္းဆိုတဲ့ လူႀကီးကေတာ့  လင္းလဲ့ျဖဴကိုလွမ္း၍ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီ၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးကို အတင္းငုံ၍စုပ္နမ္းသည္။ မာမီတစ္ ကိုယ္လုံး တြန႔္တက္သြားၿပီး ေျခဖ်ားေလး ေထာက္ခါ မ်က္ႏွာေလး ေကာ့တက္သြားၿပီး ေဂ်ာ္နီသန္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္း ျပန္၍ဖက္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴရင္ထဲ ဟာခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေယာင္ယမ္း၍ေလွခါးထစ္ကို သုံးထစ္ေလာက္ ဆင္းလိုက္မိၿပီးမွ အသာ  ကိုယ္ရွိန္သက္၍ရပ္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းဆိုတဲ့လူႀကီးက မ်က္လုံးတစ္ခ်က္လွန္ကာ လင္းလဲ့ျဖဴကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီ ၾကည္ျပာလင္း၏ ခါးကိုသိုင္းဖက္ထားေသာ သူ႔လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ေအာက္သို႔ ေလွ်ာက်သြားၿပီး  မာမီရဲ႕ တင္ပါးကားကားႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္သည္။ မာမီကိုယ္လုံးေလး လႈပ္ကနဲ လႈပ္ ကနဲပင္ ျဖစ္သြားရသည္။ မာမီ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ  ကိုလည္း မလႊတ္။ ရပ္ၾကည့္ေနရင္းမွ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လုံး ခြန္အားေတြခ်ိနဲ႔၍လာသည္။

ေရွ႕မွ ေလွခါးလက္ရမ္းေလးကို သူမ၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳကိုင္ရင္း အသာေလးရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္း က ၾကည္ျပာလင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မာမီၾကည္ျပာလင္းက မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားလွ်က္မွ သူမမ်က္ႏွာ ေလးကို ေဂ်ာ္နီသန္း၏ ရင္ခြင္ထဲတိုး၍ဝင္သည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းဆိုတဲ့လူႀကီးက မာမီနဖူးေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ႀကီးတစ္ဖက္ က ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးဝင္သြားၿပီး မာမီရဲ႕ ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးေတြကို အက်ႌေပၚမွပင္ ကိုင္၍ဆုပ္နယ္သည္။ မာမီခမ်ာ ကိုယ္လုံးေလး  လႈပ္လႈပ္သြားၿပီး မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားတဲ့ မာမီမ်က္ႏွာေလးက ေဂ်ာ္နီသန္း၏ ရင္ဘတ္က်ယ္ႀကီးမွာ လူးလိမ့္၍ေနသည္။  မာမီ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ မသိပါဘူး။ မာမီၾကည္ျပာလင္းရဲ႕ လက္ေတြက ေဂ်ာ္နီသန္း၏ ခါးႀကီးကို အတင္းအၾကပ္ တိုးဖက္လိုက္  တာ လင္းလဲ့ျဖဴ သတိထားေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းလက္ႀကီးေတြက မာမီႏို႔အုံႀကီးေတြေပၚက ဖယ္ခြာၿပီး မာမီ့ ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းဖက္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီေက်ာျပင္ေလးကို အသာအယာ ပြတ္ေပးသည္။

လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ကိုယ္လုံး ပု႐ြက္ဆိတ္အေကာင္တစ္ေသာင္းေလာက္ တက္လာသလို တ႐ြ႐ြႏွင့္ေနရခက္လာ သည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ ကိုယ္လုံးရွိ အားအင္ေတြက ခ်ိနဲ႔လာသည့္ လင္းလဲ့ျဖဴ ဆတ္ကနဲ မ်က္ႏွာကို လွည့္ကာ သူတို႔ ကို မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ၿပီး ေလွခါးထစ္ ေတြကို တစ္လွမ္းခ်င္းနင္းကာ အေပၚထပ္ကိုျပန္ၿပီး တက္လာခဲ့သည္။ ေလွခါးဝ ၾကမ္းျပင္တြင္ ခ်ထားေသာ ေဂ်ာ္နီသန္းေပးေသာ  လက္ေဆာင္ထုပ္ႀကီးကိုပင္ မယူႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲ ေျပးဝင္ကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။  “ဟင္…..ဘာေတြလဲမသိဘူး…” လင္းလဲ့ျဖဴ သူမခါးမွ စကပ္ေလးကိုမ၍ လွန္ၾကည့္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါးေလးက ေပါင္ ၾကားတြင္ ႐ႊဲနစ္ေနသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ ကုတင္ေပၚမွျပန္၍ ဆင္းလိုက္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ကာ ေရလဲထဘီ ေဟာင္း ေလး ကိုယူ၍ သူမေပါင္ခြၾကားကိုသုတ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္၍လွဲလိုက္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ပုံသ႑ာန္မွာ အသက္မပါ ေႏွးေကြး၍  စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို လႈပ္ရွား၍ေနသည္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ လင္းလဲ့ျဖဴ မ်က္လုံးေလး မွိတ္၍ ၿငိမ္ေနသည္။ အမွန္ဆိုလွ်င္ မာမီၾကည္ ျပာလင္းက အသက္(၃၄)ႏွစ္ သာရွိေသးသည္။ အပ်ိဳေတြရႈံးေလာက္ေအာင္ လွသည့္ အလွကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္သည္။

ဒါနဲ႔မ်ား ဒီလူႀကီးကို ဘာလို႔လက္ခံထားသလဲဆိုတာ လင္းလဲ့ျဖဴ မစဥ္းစားတတ္ေခ်။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ နမ္းေနေသာပုံရိပ္က လင္း လဲ့ ၏မ်က္ေစ့ထဲမွ မထြက္ေခ်။ သက္ျပင္းေတြ အခါခါခ်ရင္း လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚတြင္ လူးလွိမ့္၍ေနသည္။ တစ္ နာရီဆိုေသာ အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ ဘာမွမၾကာလိုက္သလိုပင္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ေန ေသာ လင္းလဲ့ျဖဴ တစ္ေယာက္  သူမ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္ဆိုေသာ အသိေၾကာင့္ မ်က္လုံးေလးကို အားယူ၍ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ သည္။ “ဟင္…..အႏၠယ္..” လင္းလဲ့ျဖဴ မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားၿပီး အံ့ၾသတႀကီးေရ႐ြတ္မိရင္း ထထိုင္လိုက္မိသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ ေတြ႕ ျမင္ လိုက္ရသည္ကေတာ့ သူမ၏ကုတင္ေဘးသို႔ ေရာက္ေနေသာ ေဂ်ာ္နီသန္း အက်ႌမပါဘဲ ေအာက္တြင္ ပုဆိုးတစ္ထည္ ကို ျဖစ္ သလိုဝတ္ထားသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴကိုဘာမွမေျပာဘဲ သူမ၏ ဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္မ်က္လုံးေလးမ်ား ကို စိုက္ၿပီးၾကည့္  ေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ညႇပ္ကိုင္၍ ဆြဲယူလိုက္သည္။

“ ခ္စၱယ္…….ေကလးရယ္.. ” ဝမ္းေခါင္းသံျဖင့္ တုန္ခိုက္စြာျမည္တမ္းၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴ၏ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ အစိမ္းသက္သက္ ေသြးသားေလးေတြ အလန႔္တၾကား ျဖစ္သြားၿပီး လက္ ေလး တစ္ဖက္က ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လည္ပင္းႀကီးကို ျပန္၍ သိုင္းဖက္လိုက္မိသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူမကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္၍ ခပ္တင္းတင္း ေလး ဖက္ထားသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ စုပ္နမ္းၿပီးေသာ အခါတြင္ေတာ့ သူမကိုေပြ႕၍ အိပ္ယာထဲ ျပန္လွဲသိပ္လိုက္သည္။   ေကာင္မေလး တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ရီေဝေသာမ်က္လုံး အစုံနဲ႔ ေဂ်ာ္နီသန္းကို ေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ ေဂ်ာ္နီ သန္းက လင္းလဲ့ျဖဴကိုငုံ႔၍ၾကည့္ေနရာမွ ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး အခန္းထဲမွျပန္ထြက္ရန္ လွည့္လိုက္သည္။ “ဟင္…အႏၠယ္…ဘယႅဲ” လင္း လဲ့ျဖဴ ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လက္ေကာက္ဝတ္တစ္ဖက္ကို အမိအရလွမ္း၍ဆြဲလိုက္သည္။ “ ၾကာရင္မွားကုန္မယ္ကေလး……… အန္ ကယ္ျပန္ေတာ့မယ္…….” “ ဘာ…..ဘာ……မြားမြာလဲဟင္….” ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လက္ကိုမလႊတ္ဘဲ အေမာတေကာေမးသည္။ “ အန္ ကယ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီမွာၾကည့္ပါလား….” ေဂ်ာ္နီသန္းခါးမွ ျဖစ္သလိုဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။

“ အာ ဟာ……ေၾကာကၥရာႀကီး” မတ္ေတာင္ေနေသာ ေဂ်ာ္နီသန္း၏ စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴ ဆတ္ကနဲ တုန္သြား သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို မွိတ္ခ်လိုက္သည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ၏ လီးတန္ ႀကီးေပၚ တင္၍ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို လီးတန္ႀကီးအား ဆုပ္ေပးလိုက္သည္။ ပူေႏြး၍ မာေက်ာလွေသာ အေခ်ာင္းႀကီး  က ေစးကပ္ကပ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ မာမီကိုလုပ္ထားတဲ့ အရည္ေတြလား မသိဘူး လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လက္ေလးျဖင့္ အသာေလး   ညႇစ္ကိုင္လိုက္ရင္း အိပ္ယာေပၚတြင္ ဆန႔္ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တစ္ေခ်ာင္းလိမ္၍  ညႇပ္လိုက္ေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီး၏ အေတြ႕က လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေသြးသားေတြကို ဆူပြက္ေစသလို ႏုညက္ေသာ  သူမ၏လက္ေလး အထိအေတြ႕ကလည္း ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးႀကီးကို တခဏအတြင္း ပို၍ မာေက်ာလာသည္။ “ အန္ကယ္…..မေနႏိုင္ ေတာ့ဘူး လင္းလဲ့ရာ…..” “ ဘာ……ဘာလုပ္မလို႔လဲ…..အန္ကယ္ရယ္….” “ ခ်စ္မလို႔ေပါ့……လင္းလဲ့ရဲ႕…” ေျပာေျပာဆိုဆို ေဂ်ာ္နီ  သန္းက ကုတင္ေပၚ လွိမ့္တက္လိုက္ၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ရင္ဘတ္ေပၚ အသာေမွာက္ခ် လိုက္ရာမွ သူမ၏နီရဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသား ေလးေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္ျပန္သည္

လက္တစ္ဖက္ကလည္း လင္းလဲ့ျဖဴ ၏ အက်ႌေတြေပၚမွေန၍ ႏို႔ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ ခါးေလးေကာ့ တက္သြားသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ ခမ်ာ တြန႔္တြန႔္လူးေနရွာသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ အက်ႌၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တစ္လုံး ခ်င္း ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမကို အတန္ငယ္ ေစာင္းေပးလိုက္ၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ကာ ဘရာစီယာေလးကို  ရင္ဘတ္က ေနခြာလိုက္ေတာ့ ဗမာၾကက္ဥေလာက္ရွိေသာ သူမ၏ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ႏို႔ေလးေတြက ထြက္ေပၚလာသည္။ နီရဲေသာ  ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြက ျပားကပ္ေနသည္။ ႏို႔သီး ေခါင္းနီတာရဲေလးမ်ားကို လက္နဲ႔ထိုးေကာ္ၿပီး အသာဖြဖြေလး ပြတ္ေခ်ေပး  လိုက္ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ ဒူးကေလးေတြ ဆတ္ကနဲေထာင္လာၿပီး စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ေခါင္းေလးကို ဘယ္ညာရမ္း ေန ေတာ့သည္။ “ အိုး…..အိုး….အားလားလား….အန္…အႏၠယ္…. ဟာ….ဟာ့…” လင္းလဲ့ျဖဴစကားမဆုံးလိုက္ ေဂ်ာ္နီသန္းက  သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္စုပ္နမ္း ပစ္လိုက္သည္။ ထိုသို႔ စုပ္နမ္းရင္း လက္မ်ားကလည္း သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ ေခ်၍ေနသည္။

လင္းလဲ့ျဖဴ သိပ္ ၿပီး ေၾကာက္ေနပုံရေပမယ့္ တစ္ခါမွ မေတြ႕ႀကဳံဖူးေသးတဲ့ အေတြ႕အာ႐ုံအရသာမွာ ရစ္မူးေနမိၿပီး ေဂ်ာ္နီသန္းကို  ျငင္းဆန္ျခင္း မျပဳမိေပ။ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို တယုတယျဖင့္ နမ္းရႈိက္လိုက္ရင္း သူ႔လက္က ဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ ေလးေပၚကေန လင္းလဲ့ျဖဴရဲ႕ေပါင္ၾကားကို စမ္းလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္မထားေၾကာင္း သိလိုက္ရ သည္။ ေပါင္ရင္းႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္ေပးရင္း စကပ္ေလးကို တေျဖးေျဖး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ခါးဆီသို႔ ဆြဲလွန္တင္လိုက္သည္။  (–) ႏွစ္သမီးနဲ႔မလိုက္ ေဖာင္းမို႔မို႔ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းႏွင့္ အေမႊးႏု ေရးေရးေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ တင္းတင္းမာမာ ေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ တင္းတင္းေစ့ကပ္ေနေသာ အကြဲေၾကာင္းေလး၏ ထိပ္နားတြင္ေတာ့ အစိေလးက ျပဴးျပဴးေလး ထြက္  ေနသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေပါင္တြင္းေၾကာေလးေတြ ေထာင္ထလာတဲ့ အထိ ဆြဲကားပစ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး၏ ပစၥည္းေလးက အတန္ ငယ္ၿပဲဟသြားသည္။

အေစ့ေလးက မန္က်ည္းေစ့ေလာက္ ျပဴး၍ထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခု နဲ႔ အစိေလးကို အသာပြတ္ေပးလိုက္ သည္။ “ အိုး…..အား……ဟား….အန္…အႏၠယ္….” လင္းလဲ့ျဖဴမွာ မခ်ိမဆန႔္ေလး ညီးညဴလိုက္ၿပီး ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ေဂ်ာ္နီ သန္း၏ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ေဂ်ာ္နီသန္း၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို ဒလစပ္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းမွာ လင္းလဲ့ျဖဴ၏  ေဘးသို႔ဝင္၍ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ လုံးက်စ္မာခဲေနေသာ သူမ၏ ႏို႔အုံေလးတစ္ဖက္ကို ငုံခဲလိုက္သလို က်န္ေသာ ႏို႔တစ္ ဖက္ကိုလည္း လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး နယ္ဖတ္ပစ္လိုက္သည္။ “ အိုး…..အင္း….အိုး…..အိုး……ဟင္း…..ဟင္း….. ဟင္း…”  လင္းလဲ့ျဖဴတြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြး၍သြားသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္း သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ဒီလိုႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြအား လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ပြတ္ေပးသလို လင္းလဲ့ျဖဴ၏ အာေခါင္ထဲထိ ထိုးေမႊ လိုက္သည္။ ေနာက္ သူမ၏ လွ်ာေလးကိုလည္း သူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ ကလိရင္း ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လက္တစ္ဖက္က လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေပါင္ၿခံ ၾကားထဲက ဆီးခုံေမာက္ေမာက္ေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းသား ေလးေတြတစ္ဝိုက္ကို ဖြဖြေလးေလွ်ာက္ၿပီး ပြတ္ေနလိုက္သည္။

လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ တြန႔္တြန႔္လူးေနတဲ့ၾကားက သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေစ့လိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ ၍ေန ေလသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းေလး အတိုင္း အထက္ေအာက္  မထိတထိေလး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ “ အင့္….ဟင့္….အိုး……ဟင္း…..ဟင္း..” တဟင္းဟင္းနဲ႔အဖ်ားတက္သလို ညီးညဴရင္း  ဖင္ေလးကခါ၍ေနရွာသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္း၏ ပြတ္သပ္နမ္းရႈတ္မႈ တို႔ေၾကာင့္ လင္းလဲ့ျဖဴ ကာမဆႏၵေတြ တရွိန္းရွိန္းတက္ႂကြလာၿပီး  ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြကေထာင္တက္၍လာသည္။ မတ္ေထာင္တက္လာေသာႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေဂ်ာ္နီသန္းက လက္မနဲ႔ လက္ညႇိဳးၾကားမွညႇပ္ၿပီး မနာတနာေလး ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္သည္။ “ အ….အို….အိုး……..ဟင္း……ဟင့္…..အန္ အန္ကယ္” လင္းလဲ့ ျဖဴတြန႔္လိမ္ၿပီး ညီးညဴလိုက္သည္။ ေဂ်ာ္နီသန္း သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို အားရေအာင္ ပြတ္ေခ်ၿပီးမွ သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲက ခ်စ္စရာ၊   စြဲမက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီး စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကြဲေၾကာင္းေလးမွာ အရည္ေလးေတြ စိုေန တာကို စမ္းမိလိုက္သည္။

ေဂ်ာ္နီသန္းက အသာလက္ညိဳးေလးနဲ႔ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုးထည့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့“ႁပြတ္” ကနဲ လက္က တစ္ဆုံးဝင္ သြားသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴလည္း.. “ ဟ…အင့္…..ဟင့္…..အင္း….အင္း…” ဆိုၿပီးခါးေလးေကာ့တက္သြားသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူမ၏  ႏို႔ေလးေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ အသံျမည္တဲ့အထိစို႔ လိုက္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို နမ္းလိုက္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ  သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္လိုက္နဲ႔ အစြမ္းကုန္ ႏႈိးဆြ၍ေနသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးလိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ေနတဲ့  ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း အရည္ေတြေၾကာင့္ စို႐ႊဲ၍ေနၿပီ။ ေဂ်ာ္နီသန္းက အတန္ၾကာတဲ့အထိ လက္ညိဳးကို  ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးလိုက္ သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးေနၿပီးမွ လက္ခလယ္ကိုပါ လက္ညိဳးနဲ႔ပူးၿပီး လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ပူးကို လင္းလဲ့ျဖဴ၏  ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ အား….နာတယ္….အႏၠယ္….” သူမ၏စကားကို ေဂ်ာ္နီသန္းက ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ   သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေနေသာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံးျဖင့္ အထဲကို ထိုးေမႊကလိေနသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ ေလးေတြကို ေထာင္လိုက္၊ ကားလိုက္ ေစ့လိုက္ျဖစ္ေနသည္။

“အား….အား…..အန္ကယ္….လင္းလဲ့….မ… အား…. မေနတတ္… ေတာ့ဘူး…အိုး ထြက္ကုန္ၿပီ…” လင္းလဲ့ျဖဴ ေစာက္ေခါင္းထဲရွိ  ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံး ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္ျပစ္ျပစ္မ်ားႏွင့္ စိုစြတ္သြားသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ မေအာင့္ ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပထမဆုံးအခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခဏၾကာေအာင္ ဆက္ၿပီးေမႊေနၿပီးမွ အသာေလးေဂ်ာ္နီသန္း က ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေဂ်ာ္နီသန္းက လွဲေနရာမွထလိုက္ၿပီး လင္းလဲ့၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ၿပီး  ေနရာယူလိုက္သည္။ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာေလးထပ္ၿပီး ၿဖဲကားလိုက္သျဖင့္ ႐ႊဲစိုေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နီရဲၿပဲ အာ သြားသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ဆြဲမလိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီ တင္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလး က ပိုၿပီးၿပဲအာသြားသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ ေဂ်ာ္နီသန္းက မာေက်ာတင္းေျပာင္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အရင္းကေန ကိုင္ၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့လိုက္ကာ လီးထိပ္ႀကီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ဝေလး ပတ္လည္ကို ထိၿပီးပြတ္ေပးလိုက္ ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားသည္။ ဒီလို ပြတ္ေနရာက ေနလီးထိပ္ႀကီးနဲ႔ သူမရဲ႕ေစာက္ေစ့ေလးကို ဆတ္ကနဲ ထိုး လိုက္သည္။ “ အိုး….အား…..အန္ကယ္….အဟင့္…” လင္းလဲ့ျဖဴမ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ညည္းညဴေနသည္။

ၿပီးမွလီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းဝမွာ အေသအခ်ာ ေတ့ၿပီး ဆတ္ကနဲထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္ အား……ဟား…… အ….နာ….နာတယ္….အီး…. ဟီး…..ဟီး….” ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးထိပ္ႀကီးက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ၿငိမ့္ကနဲနစ္ဝင္သြား သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴမွာ ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက လီးကိုဆက္၍ မသြင္းေသးေသာ္လည္း ကြၽတ္ မထြက္ေအာင္ အသာေလး ဖိထားလိုက္ၿပီး ခါးကိုကုန္းကာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သလို လက္ေတြကလည္း ႏို႔ေတြကို  ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လုံး ျဖတ္ျဖတ္လူးေနသည္။ တစ္ေျဖးေျဖး စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကေတာ့  ရပ္သြားသည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလး တစ္ေျဖးေျဖး ၿငိမ္က်သြားေတာ့မွ လီးႀကီးကိုတစ္ခါ ဖိၿပီး သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ “ ်  ဗစ္…..်ဗစ္…အာ….အား….က်ၾတ္….က်ၾတ္….နာ….. နာတယ္…. အႏၠယ္….” လင္းလဲ့ျဖဴ တစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး  ညီးညဴလိုက္ရျပန္သည္။

မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေလးေတြ ျပန္ၿပီး ဝဲလာသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးႀကီးကလင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံ တစ္ပုံခန႔္ မ  ဆန႔္မၿပဲ နစ္ဝင္၍သြားသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူမ၏ေပါင္တြင္းသားေလးေတြကို လက္နဲ႔ အသာအယာပြတ္လိုက္ မနာတနာေလး  ကုတ္ဆြဲလိုက္ ေစာက္ေမႊး ပါးပါးေလးေတြကို အသာအယာေလး ပြတ္ေပးလိုက္ စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနသည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ မွာ ေခါင္းေလးတခါခါႏွင့္ တဟင္းဟင္း ညီးညဴ၍ေနသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက ေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္ေနေသာ သူ႔လီးသုံးပုံတစ္ပုံခန႔္ႏွင့္ ပင္ အသာေလး ေညႇာင့္၍လိုးေနရင္းက သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ဖိသြင္းလိုက္ ျပန္သည္။ “ ်ဗစ္…..အိုး…..အို….နာ…နာတယ္… အား…. အား.. နာတယ္… အႏၠယ္….က်ၾတၱယ္….” ေဂ်ာ္နီသန္းက လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံတစ္ပုံခန႔္ ဝင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့  သူ႔လီးႀကီးကို အသာေလး ဆြဲၿပီး အထဲမွာ လီးထိပ္ႀကီး က်န္႐ုံသာ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ “ အာ…အာ…အင္း…အင္း…ဟင္း…” လင္း လဲ့ျဖဴ အေမာတေကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုက လီးႀကီးကိုငုံခဲၿပီး ဖုထစ္ေမာက္ ႂကြလာသည္။

ေဂ်ာ္နီသန္းက သူ၏လက္မထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။ “ အာ….ဟာ….အင္း…အီး….အူး….အိုး…” လင္းလဲ့ ျဖဴ ခါးေလးေကာ့ ရင္ေလးေမာ့တက္လာတဲ့အခိုက္မွာဘဲ လီးႀကီးကိုေစာေစာကဝင္ထားသေလာက္ ဘဲခ်ိန္ဆၿပီး ျပန္ထိုးထည့္ လိုက္ျပန္သည္။ “ ျဗစ္…ႁပြတ္…..အာ….အင္း……ကြၽတ္…..ကြၽတ္….” “ ေစာေစာကေလာက္ မနာေတာ့ဘူးမို႔လား….” “  အင္း….ဟုတ္……ဟုတ္တယ္… ” ေဂ်ာ္နီသန္းက လီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဝင္သေလာက္ တစ္ခါစိမ္ထားလိုက္ၿပီး သူမ၏  ႏို႔ေလး ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ကာ ႏို႔သီးေလးေတြကိုလည္း ပြတ္ေခ်ေပးျပန္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏  ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံႏွစ္ပုံမွ်ဝင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာလည္း လိုးခ်င္လြန္းသျဖင့္ ေဒါမာန္ေတြ ထေနသည္။ တင္းကနဲ တင္းကနဲ  ဆစ္ကနဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ေနေသာ အေတြ႕က ႏုဖတ္ေနေသာ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလး  ေတြက ေတြ႕ထိ ခံစားသိရွိရၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴမွာ စိတ္ေတြထသထက္ထကာ အရည္ၾကည္ေတြမွာ ေစာေစာက ၿပီးထားေသာ ခပ္ျပစ္ ျပစ္ အရည္မ်ားႏွင့္ေရာ၍ ႐ႊဲနစ္လာသည္။

ေဂ်ာ္နီသန္းက လီးႀကီးကိုဝင္သေလာက္ ထပ္၍ေညႇာင့္လိုး လိုးျပန္သည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္….ႁပြတ္….ႁပြတ္…..အင္း…..  အင္း…..ဟင္း….” ေစာက္ေခါင္းထဲကိုလီးႀကီးသြင္း၍ ေညႇာင့္ရင္းႏို႔ႏွစ္လုံးကိုပါစုံကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ခံေနရေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴမွာ  ထူးျခားေသာအရသာေတြ ဆူေဝ၍လာသည္။ ခံစားလာရေသာအရသာက နာက်င္တာထက္ တစ္ေျဖးေျဖးသာလြန္ လာၿပီး နာက်င္ မႈကို ဖုံလႊမ္း၍လာသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းလုပ္ေနပုံမွာလည္း ေျမႀကီးထဲသို႔တိုင္တစ္တိုင္စိုက္သလို ဆြဲထုတ္လိုက္၊ စိုက္လိုက္၊ ႏွဲ႔ၿပီးတြင္း  ကို ခ်ဲ႕လိုက္ ျပန္ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ဝင္သေလာက္ လီးသုံးပုံႏွစ္ပုံခန႔္ ႏွင့္ပင္ ခဏၾကာ ေညႇာင့္လိုးေနရာမွ  ေစာေစာကလိုပင္ လက္မထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္။ “ အာဟ…..အီး…..အင္းဟင္… ျဗစ္…အား….  အီး… ကြၽတ္… ကြၽတ္…..ကြၽတ္…” လီးျဖင့္ေညႇာင့္လိုးလိုးရင္း ေစာက္စိကို အပြတ္ခံလိုက္ရေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴမွာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ျဖင့္ လူးလွိမ့္သြားခိုက္ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခါထပ္၍ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ နာတယ္လို႔ မ ေျပာေတာ့ဘဲ စုပ္ကေလးသာ တကြၽတ္ကြၽတ္နဲ႔သပ္ၿပီး အသားေလးေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္သြားရရွာသည္။ လီးကေတာ့ ေစာေစာ ကေလာက္ လက္တစ္လုံးခန႔္ ပို၍ဝင္သြားသည္။

တဆုံးဝင္ရန္ အျပင္တြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ က်န္ေသးသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက ေစာေစာက နည္းအတိုင္းလီးကို ေျဖးေျဖးဆြဲထုတ္ လိုက္ေတာ့ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ဝ အသားေလးေတြက ကပ္ၿပီးစို႔ထြက္ပါလာကာ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ဖင္ႀကီးကလည္း အိပ္ယာ ေပၚမွ ႂကြ၍ ပါလာသည္။ “ အိုး….အိုး…..အင္း…..အင္း….” ေဂ်ာ္နီသန္းက လီးကိုတစ္ခါထပ္၍ ေညႇာင့္ေပးျပန္သည္။ ဒါေပမယ့္   ေစာေစာကလို နဲနဲၾကာေအာင္ေတာ့ မေညႇာင့္ေတာ့ေပ။ ေဂ်ာ္နီသန္းမွာလည္း လိုးခ်င္စိတ္ေတြက ျပင္းထန္ေနၿပီး ကာမစိတ္ေတြက  အဆမတန္ တက္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလးငါးႀကိမ္မွ် ေညႇာင့္ေပးၿပီး ေစာက္စိခလုပ္ေလးကိုပင္ မႏွိပ္ေတာ့ဘဲ လီးႀကီးကို  တစ္ဆုံး ေဆာင့္သြင္း လိုက္ေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…. ျဗစ္… ႁပြတ္…… ဒုတ္…. အား…. နာ…. တယ္….. အီး…. ဟီး…. အင္း…. နာ  အထဲ….. အထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာဘဲ …. ကြဲမ်ား…. ကြဲသြားလား အသိဘူး….အင္း….ဟင္း….” လင္းလဲ့ျဖဴ ဆတ္ဆတ္ခါသြားၿပီး  ေတာင္စဥ္ေရမရ စကားေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းကဘာမွမေျပာဘဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တစ္ဆုံးသြင္းထားေသာ သူ႔ လီးႀကီးကို အသာေလး ဖိကပ္သြင္းထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်ကာ တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲ ေလးေတြကို ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းေလး စုပ္နမ္းေပးသည္။

လင္းလဲ့ျဖဴႏွင့္ေဂ်ာ္နီသန္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ႏွစ္ကိုယ္လုံးတြင္ ေခြၽးမ်ားျပန္ေနသည္။ အမွန္ေတာ့ ေခြၽးျပန္တာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ထဲသာ မဟုတ္ပါ။ အခန္းဝတြင္ ထဘီရင္လွ်ားေလးႏွင့္ တံခါးေထာင့္မွ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း ထုတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ၾကည့္ေနေသာ  ၾကည္ျပာလင္းမွာလည္း သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းေခြၽး ေတြျပန္ေနသည္။ ေစာေစာက ေဂ်ာ္နီသန္းႏွင့္ ၾကည္ျပာလင္းတို႔သည္ ဧည့္ခန္းထဲ တြင္ နမ္းၾကရင္း တေျဖးေျဖး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကၿပီး အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ကာ ကာမစပ္ယွက္ခဲ့ၾက  သည္။ ထုံးစံအတိုင္း ေဂ်ာ္နီသန္း တစ္ခ်ီၿပီးလွ်င္ ၾကည္ျပာလင္းက ႏွစ္ခ်ီၿပီးခဲ့ၿပီး ႏုံးေခြကာဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ပင္ တခဏတာ  ၾကည္ျပာလင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ တစ္နာရီခြဲ ႏွစ္နာရီခန႔္တြင္ တေရးႏိုးလာၿပီး ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်ီတစ္ ေမာင္း ထပ္၍လိုးေနၾကျဖစ္သည္။ ယေန႔တြင္ေတာ့ ၾကည္ျပာလင္းမွာ မေသာက္စဖူး ညေနဘက္ အိမ္အျပန္တြင္ လဘက္ရည္  ေသာက္လာခဲ့ သျဖင့္ ခဏတာမွ်သာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး ျပန္၍ႏိုးလာခဲ့သည္။

သူမႏိုးလာခဲ့ေတာ့ အနားတြင္ ေဂ်ာ္နီသန္းကို မေတြ႕ ရသျဖင့္ ေနာက္ေဖးအိမ္သာသို႔ သြားၾကည့္သည္။ မေတြ႕ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ သြား ၾကည့္ေသာ္လည္း မေတြ႕သျဖင့္ စိတ္ပူ၍ ေခါင္းနပမ္းႀကီးကာ အေပၚထပ္ရွိ သမီးျဖစ္သူ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ အိပ္ခန္းဆီသို႔ တက္၍ၾကည့္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ အိပ္ခန္းဝသို႔အေရာက္ ေဂ်ာ္နီသန္းႏွင့္ လင္းလဲ့ျဖဴတို႔၏ အျဖစ္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရၿပီး ေဒါသျဖင့္  အိပ္ခန္းထဲ ဝင္မည္အလုပ္ ၾကည္ျပာလင္း၏ မ်က္လုံးမ်ားက ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးႀကီးအထဲသို႔ တစ္ဝက္ေလာက္ ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ  သမီးျဖစ္သူ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ မဆန႔္မၿပဲ ဝင္ေနေသာ လီးႀကီး၏ ပတ္လည္တြင္ ကိုင္ဆုတ္  ထားသလို ျဖစ္ေနေသာ လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ေနၿပီး လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ျပန႔္ျပဴးခ်ပ္ရပ္ ေနေသာ ဝမ္းဗိုက္သား ေဖြးေဖြးေလးမွာလည္း ခြက္ဝင္လိုက္ ျပန္၍တက္လာလိုက္ႏွင့္ လႈိင္းထေနသည္။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံကို   အထူးတလည္ လိုက္စားသူလည္းျဖစ္၊ မိန္းမခ်င္းလဲျဖစ္ေသာ ၾကည္ျပာလင္းမွာ လင္းလဲ့ျဖဴတစ္ေယာက္ သဘာဝေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္  ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးႀကီးကို သူမ၏အေသြးအသားေတြက တတ္ႏိုင္သမွ် ဆြဲသြင္းေနေၾကာင္း ၾကည္ျပာလင္း သတိထား လိုက္မိၿပီး  သမီးေလး၏ အေတြ႕အာ႐ုံကို မဖ်က္ဆီးလိုသျဖင့္ မ်က္ရည္အဝိုင္းသားျဖင့္ တံခါးဝမွရပ္၍ ၾကည့္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သမီးျဖစ္သူ၏ အျဖစ္ကိုၾကည့္ကာ ေဂ်ာ္နီသန္း၏ လီးႀကီး ျမန္ျမန္တစ္ဆုံး ဝင္သြားပါေစဟုလည္း ဆုေတာင္းေနမိသ ည္။ ေဂ်ာ္နီ သန္းက လီးကိုတစ္ဆုံးသြင္းထားရင္း လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္ေနရာမွ သူမ၏ ႏို႔ေလးေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေပး ရင္း လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ “ အင္း…. ဟင္း…. ဟင္း… အန္ကယ္…. အန္ကယ္…  ဟိုဟာႀကီးက အထဲမွာ မလႈပ္ေတာ့ဘူးလား…… လင္းလဲ့ အေနခက္လိုက္တာေနာ္…. အင္း…. ဟင္း….. ဟင္…..” ေဂ်ာ္နီသန္း ၿပဳံး လိုက္သည္။ လင္းလဲ့ျဖဴ အလြန္အမင္း ခံခ်င္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ လီးကိုတစ္ဝက္ေလာက္ တစ္ဝက္ေလာက္ ထုတ္ထုတ္ၿပီး လိုး ေပးသည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္…..ျဗစ္….ျဗစ္…..အား….အင့္….. အား….အင္း… အင္း….ဟင္း….” ေဆာင့္ျခင္း သေဘာတရားကို  လင္းလဲ့နားလည္သြားၿပီ။ အေသြးအသား ေတြကလည္း အဆမတန္ ထႂကြလာသျဖင့္ ျပင္းျပင္းေဆာင့္တာကိုလည္း လိုလား ေတာင့္တ၍ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းကလည္း သူ၏လီးႀကီးကို တစ္ဆုံးနီးပါးဆြဲထုတ္ၿပီး ဆယ္ခ်က္ေလာက္  ေဆာင့္၍အၿပီး……….. “ ႁပြတ္…ပလြတ္…ဒုတ္….အား….အီး…ထြက္…. ထြက္ကုန္ၿပီ…. အား…..အား….” လင္းလဲ့ျဖဴ တစ္ခ်ီၿပီး သြားျပန္သည္။

ေဂ်ာ္နီသန္းက မၿပီးေသး၍ ဆက္၍ေဆာင့္သည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္….ဒုတ္….အမေလး… မရဘူး… မရဘူး…. အထဲမွာက်ိန္းစပ္ေန ၿပီ….” နာက်င္လြန္းလွသျဖင့္ လင္းလဲ့ျဖဴက ေအာ္၍ငိုကာအေျပာ ေဂ်ာ္နီသန္းက သူ႔လီးႀကီးကို လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ  အရည္မ်ား တမွ်ားမွ်ားျဖင့္ တြဲ၍ထုတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္ အခန္းဝမွ ၾကည္ျပာလင္းက သူမကိုယ္ေပၚမွ ထဘီကို ခြၽတ္ခ်ၿပီး  အခန္းထဲသို႔ ေျပးဝင္ကာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေမွာက္လိုက္သည္။ “ ဟင္ ” “ ဟာ ” “ လာ…ေဂ်ာ္နီ မင္းၿပီးခ်င္ေနၿပီမို႔လား….. ကိုယ့္ ကိုလုပ္ၿပီး ၿပီးလိုက္…. လင္းလဲ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး……” ေဂ်ာ္နီသန္းလည္း ဘာမွစဥ္းစားမရေတာ့ ကုန္းထားသျဖင့္ ေနာက္သို႔ျပဴး တစ္၍ ထြက္ေနေသာ ၾကည္ျပာလင္း၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို ေတ့၍ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္…ပလြတ္… ဒုတ္….အင့္….ဟင့္….” “အန္ကယ္က မာမီကိုလုပ္ၿပီး ပီးမွာတဲ့….” လင္းလဲ့ျဖဴ သူမ၏မိခင္ကို မနာလိုျဖစ္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္  လင္းလဲ့ျဖဴ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ အစိမ္းသက္သက္ အပ်ိဳစင္ေလးမွာ စံခ်ိန္မွီ လီးႀကီး၏ ဒဏ္ကိုခံခဲ့ရၿပီး ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္လည္း ၿပီးထား ေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ ခံထားရသလို မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေပါင္ေလးကားကာ ပက္လက္လွန္ရင္း  လက္ေလး တစ္ဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္တြင္ စို႐ႊဲေနေသာ အရည္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ ၾကည့္ေနရင္း ေဂ်ာ္နီသန္းႏွင့္  သူမ၏ မိခင္တို႔၏ တရႈိက္မက္မက္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ပက္လက္ေလးရီေဝစြာၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ…