ကျွန်တော်အတွက်လား သူအတွက်လား

ကျွန်တော်အတွက်လား သူအတွက်လား

“ပန်းအသစ်တွေများစွာရှိနေပါသော်လည်း ပန်းဟောင်းကိုသာ တမ်းတမ်းတတနဲ့ တပ်မက္လိုချင်မိပါလေတော့ ထိုအရာဟာ ကျွန် တော့်အတွက် ဝဋ်ကြွေးလေဘဲလား”  တည်းခိုခန်းကပေးတဲ့ တဘက်ကို ခါးမှာပတ်၍ သူမရေချိုးခန်းထဲမှာ ထွက်လာပါသည်။ သူမ ရဲ့အလှကို ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ကျွန်တော် ခံစားနေမိပါတယ်။ ခံစားနေတယ်ဆိုတာမှာ နှမျောခြင်းများလည်းပါတာပေါ့။   သူမနဲ့  ကျွန်တော် တစ်လကိုတခါ လကုန်ရက်တိုင်းမှာ အခုလို တည်းခိုခန်းတစ်ခုခုမှာ တွေ့ဖြစ်ကြတယ်။ သူမက ကျွန်ဝော်တောင်းဆိုတာ ကိုပေးတယ်။ ကျွန်တော်က သူမတောင်းတဲ့ပိုက်ဆံကိုပေးရတယ်။ တခါတခါတွေးမိတယ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ အရင် လိုအချစ်ဆိုတာရော ရှိနေသေးရဲ့လား။ ကျွန်တော်ကတော့် သူမကိုချစ်နေစဲပါ။ သူမဘက်က မည်သို့ရှိမည်ကိုတော့ ကျွန်တော်မသိ နိုင်ပါ။

သူမ ခုတင်ပေါ်တက်ပြီး လှဲနေလိုက်သည်၊ ကျွန်ဝော်လည်း တန်ဖိုးရှိတဲ့အချိန်ကို အကျိုးရှိလေအောင် သူမ ‌ခြေထောက်နားမှာ   နေရာယူ၍ သူမရဲ့ ‌ခြေဖမိုးကိုစတင်နမ်းလိုက်ပါသည်။ သူမ‌ရဲ့‌ခြေချောင်းများကို ရေခဲချောင်းကိုယက်သလို အရသာခံ၍ ယက် လိုက်ပါသည်။ သူမကတော့ ကျွန်တော့်ကို အာရုံသိပ်မရှိလှပါ၊ ကျွန်တော့်ဖုန်းထဲတွင် ထည့်လာသော Channel Myanmar မှ  ဇာတ်လမ်းများကိုသာ ကြည့်နေပါသည်။ ‌ခြေချောင်းများကို အားရအောင်ယက်ပြီး၊စုပ်ပြီးချိန်မှာ ကျွန်တော့်ရဲ့မျက်နှာကို သူမပေါင် ကြားလို့ပို့လိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့အဖုတ်မဲမဲကို ကျွန်တော်လျှာစွမ်းပြလိုက်ပါသည်။ ကျွန်တော် တော်တော်မောသွားသလို  သူမလည်း အရည်များရွှဲလာပါသည်။ သူမလက်ထဲမှ ဖုန်းကိုလည်း ဘေးချထားလိုက်ပြီဖြစ်ပါသည်။ သူမရဲ့အဖုတ်မှထွက်သော  အရည်ပျစ်များကို သောက်သုံးလိုက်ရသဖြင့် ကျွန်တော့်စိတ်များ ပိုမိုထကြွလာပါသည်။ ထို့ကြောင့် အရည်ပျစ်များကို ထပ်မံ သောက်သုံးခွင့်ရရန် သူမအဖုတ်ကို အစွမ်းကုန် စုပ်၊ယက်လုပ်‌လိုက်ပါသည်။

“Phone Raintone မြည်သံ”  သူမဖုန်းက ဖုန်းလာနေသဖြင့် သူမကိုင်လိုက်ပါသည်။   “ဟလို” “——-“  “ဖေကြီးအိမ်မှာလေ၊ ခဏ နေပြန်လာခဲ့မယ်”   “——–“  “အင်း အင်း လာပြီ လာပြီ”   “ဟဲ့ တော်ပြီ ကိုကျော်ဦးခေါ်နေပြီ၊ ငါပြန်တော့မယ်”   “နေပါအုန်းဟာ၊  အခုမှရောက်တာ ၁၀မိနစ်လောက်ရှိသေးတာ”  ကျွန်တော်ကသာ နေပါအုန်းပြောနေပေမယ့် သူမကတော့ ကားပေးထားတဲ့သူမရဲ့ ပေါင်ကိုစိ၍ လှဲနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမနားကပ်၍ အချိန်လေးများ ထပ်ရအုန်းမလား ပြောကြည့်  ကြိုးစားကြည့်ပါသေးသည် သို့သော်လည်း အချည်းနှီးပင်။   “တော်ပြီဟာ–“   ခုတင်ပေါ်မှဆင်း၍ ရေချိုးခန်းသို့ သူမဝင်လိုက်ပါ သည်။ ကျွန်တော်လည်း နောက်ကလိုက်၍–  “ဒါဆိုလည်း ငါ့ကို သေးသောက်အုန်းလေဟာ”   “ငါ သေးမပေါက်ချင်သေးဘူး”   “လုပ်ပါဟာ နင်က ငါ့သခင်မလေးဘဲဟာကို ငါနင့်သေးကို အရမ်းသောက်ချင်လို့ပါ”  “လုပ်ပါနော်”   “ဒါပြီးရင် ပြန်ဟာ ငါဘာမှဆ က္မလုပ်ဘူး”  “နော် နော်”   သူမ လက်ခံလိုက်ပါသည်။

“ဒါဆို ဘယ်လိုနေမှာလဲ”  ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းနဲ့အိမ်သာတွဲနေသောနေရာတွင် ပက်လက်လှန်၍ လှဲနေပေးလိုက်ပါသည်။  “နင် ငါ့မျက်နှာပေါ်ခွလေ”   သူမ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်သို့ ခွလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကျွန်တော်က ထိုင်ဖို့ပြောသဖြင့် သူမ ထိုင်ချ သည်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာ တည့်တည့်တွင် သူမရဲ့ အဖုတ်လေးက နေရာယူထားလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ် ဟပြီး သူမရဲ့သေးကို စောင့်မျှော်နေလိုက်သည်။ သို့သော် ကျွန်တော်ထင်ထားသလိုဖြစ်မလာပါ။ ကျွန်တော်သာ ပါးစပ်ကျယ်ကျယ် ဟထားသော်လည်း သူမအဖုတ်မှ သေးတစက္မှပင် ထွက္မလာပါ။ ကျွန်တော်လည်း ပါးစပ်ဟထားရုံနဲ့မဖြစ်ချေပြီမို့ သူမရဲ့ အဖုတ်  လေးအား လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်ပါသည်။ သို့တိုင်အောင် သေးများကားမထွက်လာသေးပါ။ သေးသောက်ချင်သူ ကျွန်တော်ရော သေးပေါက်ရခက်နေသော သူမရော မကြံတတ်တော့အောင်ပင်။

“တော်ပြီဟာ- ငါပြောသားဘဲ ငါမပေါက်ချင်သေးပါဘူးဆို”  သူမက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။   ကျွန်တော်လည်း သူမကို ပြန် ဆွဲ၍ ပေါက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုနေမိသည်။   သူမကထပ်မံ၍ ထိုင်ကြည့်ပေးသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့-   “အင်း ထွက်တော့ မယ်–“   သူမရဲ့ သတိပေးစကားကြောင့် ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဟပြီး စောင့်မျှော်နေလိုက်ပါသည်။ ဂျပန်ရုပ်ရှင်တွေထဲ ကလို သေးတွေအများကြီးထွက်လာတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အနည်းငယ်လေးသာထွက်လာပါသည်။ ထိုထွက်လာသော် သေး အနည်းငယ်လေးကိုပင် ကျွန်တော်သည်လည်း အငမ်းမရသောက်သုံးလိုက်ပါသည်။ သူမကတော့ ထ၍ သွားပြီဖြစ်သည်။   ပြီး နောက် သူမအဖုတ်လေးအား ဆေးပေးပါရစေဟု ခွင့်ပန်၍ ကျွန်တော့်လက်ဖြင့် သူမအဖုတ်လေးအား ဆေးပေးလိုက်ပါသည်။

ထိုသို့ဆေးပေးနေရင်းနဲ့  “နင် အိမ်သာမတက်ချင်ဘူးလား– ငါ နင်ရဲ့အိမ်သာအနေနဲ့နေကြည့်ဖူးချင်လို့၊ ငါကြည့်တဲ့ ဂျပန်ကားတွေ ထဲကလိုမျိုးလေ”   “နင်မရွံဘူးလား”   “ရွံသလို မရွံသလိုဘဲဟ၊ နင်သာ လုပ်ပေးမယ်ဆိုရင်တော့ လုပ်ကြည့်ချင်တယ်”    သူ့မဘက် က အဖြေတခုမျှမပေးခဲ့ပါ။   ရေချိုးခန်းထဲကထွက်၍ အခန်းအစားများကို သူမပြန်ဝတ်နေပါသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ရေနည်း နည်းချိုးလိုက်ပါသည်။ ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာချိန်တွင်တော့ သူမက အဝတ်အစားအပြည့်အစုံ ဝတ်ပြီးနေပြီ ဖြစ်သည်။   ထို့နောက် ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားများပြန်ဝတ်လိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် သူမလိုချင်သောပိုက်ဆံကို ထုတ်ပေး လိုက်ပါသည်။

“ပြန်ခါနီးလေး ငါ့ပါးစပ်ထဲကို နင်တံထွေးထွေးထည့်ပေးပါလား”   ဒီတခါဝော့ သေးပေါက်ခိုင်းတုန်းကလောက်  ယောက်ယက်မခတ်ပါ ကျွန်တော်ပါးစပ်ဟ၍ ခေါင်းမော့ပေးလိုက်သည်၊ သူမလည်း အလိုက်သင့်ပင် လည်ချောင်းထဲမှ တံထွေး များကို စုထုတ်၍ ကျွန်တော့်ရဲ့အသင့်စောင့်ဆိုင်းကာဟထားသော ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထွေးချပေးသည်။ နွေးခနဲ ခံစားချက်နဲ့အတူ  ကျွန်တော် သူမကို ချစ်တဲ့စိတ်များနှင့် သူမရဲ့ကျွန်ဖြစ်ချင်သည့်စိတ်များ ဆတိုးတိုးပွား လာပါတော့သည်။ “ရော့ ညီ အခန်းသော့”   သော့အပ်၍ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကားဂိတ်ကို လမ်းလျှောက်ခဲ့ပါသည်။ တည်းခိုခန်းက ကောင်မလေးက ကျွန်တော်တို့ကို ကြည့်နေသည်။ ဘာလို့ကြည့်နေလဲဝော့ ကျွန်တော်မသိ။   သူမစီးမည့် YBS ပေါ်တင်ပေးပြီးနောက် ကျွန်တော်လည်း သမိုင်း လမ်းဆုံရောက်သည့် YBS ကိုစီး၍ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

စိတ်ထဲတွင် တခုတေးထားလိုက်သည်၊ နောက်တခေါက်ကျရင်တော့  သူမရဲ့ အိမ်သာအနေနဲ့နေကြည့်ရန်ဖြစ်သည်။   အများသူငှာတွေလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း လကုန်ရက်ကိုတာ တမ်းတနေမိ တယ်၊ လစာအတွက် လကုန်ရက်ကို တမ်းတခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူမနဲ့တွေ့ရန် ရည်ရွယ်ပြီးတော့ တမ်းတနေမိခြင်းသာဖြစ်သည်။  လကုန်ရက်ကို မတမ်းတဘူးဆိုရင် သူမအိမ်မှာ ငွေအကြပ်အတည်း ဖြစ်နေစေလို့တာ ကျွန်တော် ဆုဝောင်းရမလိုပင်။ သူမက ကျွန် တော့်ဆီကို လကုန်ရက် ကျွန်တော့်လစာထုတ်ချိန်နှင့် သူမအိမ်မှာ ငွေအကြပ်အတည်းဖြစ်ချိန်တွင်သာ ဖုန်းဆက်တတ်သည်။ သူမ ဘက်က စမဆက်ခဲ့ရင် ကျွန်တော့်ဘက်က စဆက်ခွင့်မရှိတာမို့ အလွတ်မှတ်မိနေတဲ့ သူမရဲ့ဖုန်းနံပါတ်လေး ကျွန်တော့်ဖုန်း screen  တွင် ပေါ်လာရန်ကိုပင် ကျွန်တော်မျှော်လင့်နေမိပါတော့သည်။

“ဖုန်းမြည်သံ——“ လက်ဖျားငွေသီးချိန်လေး သူမ ဖုန်းဆက်လာသဖြင့် ကျွန်တော် ပျော်မိသွားသည်။   “အင်း ပြော”    “ငါ လာခဲ့လို့ ရပြီလား”   “အင်းသွားကြမယ်လေ၊ ဒါပေမယ့်ဟိုတခါလို ၁၅မိနစ်လောက်တော့မလုပ်နဲ့နော်၊ အိမ်ကနေ အချိန်ကြာကြာထွက်လို့ ရအောင်လုပ်ခဲ့။”   “ဘယ်နေ့လာမှာလဲ”   “နင်ဘယ်နေ့အားလဲ၊ နင်အားတဲ့နေ့ငါလာခဲ့မယ်လေ”   “အဲ့ဒါဆိုအခုစနေနေလာခဲ့လေ”   “စနေ တနဂ်နွေ ငါမှထွက်ဖို့အဆင်မပြေတာ၊ မနက်ဖြန်နင့်ရုံးကိုလာခဲ့မယ်လေ”   “နင်ကလည်းဟာ—“   “ဟဲ့ ငါလာရမှာလား မလာ ရဘူးလားပြော”  သူ့အပြောတွေရဲ့လွှမ်းမိုးမှုကို မခံနိုင်တာမို့ လာခဲ့ဖို့ပြောလိုက်သည်။ ရုံးကိုလာတွေ့ရင် အားချိန်ကသိပ်မရှိတာမို့  ထုံးစံအတိုင်း ပိုက်ဆံလာယူရုံသက်သက် သူမကြံနေသည်ကို ကျွန်တော်သိသည်။ သို့သော် သူမကို ကျွန်တော် မလွန်ဆန်ခဲ့ပါ။ သူမ  စိတ်ချမ်းသာဖို့ကိုသာ လိုက်လျောလိုက် မိသည်။

ဒီနေ့သူမရုံးကိုလာမှာမို့ ရုံးကိုစောစောသွားပြီး လုပ်စရာများကို ပြီးအောင်လက်စသက်ထားလိုက်သည်။ နေ့လည်စာထွက်စားသလို ဘာလိုလိုလုပ်ဖို့ ကျွန်တော်ကြံစဉ်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် အကြံအစည်က မအောင်မြင်ခဲ့ပါ၊ အလုပ်သစ်များထပ်မံပေါ်လာ၍ အလုပ်  စားပွဲမှပင် ထခွင့်မရခဲ့ပါ။“ဖုန်းမြည်သံ”   သူမဖုန်းခေါ်နေပြီမို့ အလုပ်မအားတဲ့ကြားက ဖုန်းလက်ခံပေးလိုက်ပါသည်။   “ဟဲ့  ငါရောက်နေပြီ”  “အင်းး အောက္မှာခဏစောင့်နေနော်၊ ဒီမှာအလုပ်တွေမပြီးသေးလို့”   “အေး ဒီမှာအမေလဲပါတယ်၊ အရှေ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာဘဲ ထိုင်နေလိုက္မယ်ဟာ”  သူမအမေပါသည်ဆိုသဖြင့် ကျွန်တော် အားတော်တော်ပျက်သွားသည်။    “အန်တီ လည်းပါတာလား၊ အင်းအင်း အဲ့မှာခဏစောင့်နော်၊ လက်စသတ်ပြီးဆင်းလာခဲ့မယ်”

လုပ်လက်စအလုပ်များကို ပြီးတဲ့အထိ အမြန်အမြန်လုပ်လိုက်ပြီး ရုံးရှေ့က လက်ဖက် ရည်ဆိုင်သို့ ဆင်းသွားလိုက်ပါသည်။ ဆိုင်ထဲ ဝင်ဝင်ချင်း ဒုတိယခုံတွင် သူမတို့သားအမိက နေရာယူထားပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြိုဆိုနေပါသည်။ အန်တီပါလာတယ်ဆိုတော့လည်း  ဆန္ဒကိုသိက္ခာနဲ့ထိန်း၍ လူကြီးလူကောင်းပီသစွာ အလာဘသလာဘများ ပြောရသေးသည်။ (လူကြီးလူကောင်းဆိုသော်လည်း လူမ  ကြီးသေးပါ လူကောင်းလေးတော့ ဟုတ်မှန်ပါသည် ) “ပြန်တော့မလို့လား ကျွန်တော် ကားဂိတ်ထိ လိုက်ပို့ပေးမယ်နော်”     အလိုက်သိသည့်သူမအမေက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်နောက္မှလိုက်ပြီး ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အား အရှေ့တွင် လွတ်လပ်စွာ တွတ်ထိုးခွင့် ပေးထားသည်။ ပိုက်ပိုက်ကိစ္စနှစ်ယောက်သား တော်တော်ပြောရသည်။ ကျွန်တော်ကို တမင်အနိုင်ကျင့်သည့်မို့ သူမ  လိုချင်သော ပိုက်ဆံကို ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ထည့်လာပါသော်လည်း မပေးလို၊ သို့သော်လည်း ကျွန်တော့်လက်ကတော့  ဘောင်းဘီအိတ်ထဲကပိုက်ဆံကို ပေးလေသည်။

“နင်ကတိနော်”  “အေးပါ ငါ ကျော်ဦးလစ်တာနဲ့လာခဲ့မယ်”   “အခုဝောင်အမေပါလာလို့ထွက်ခွင့်ရတာဟ”   ကျွန်တော်လည်း  နောက်နေ့ကျလာမည်ဆိုသော သူမကတိကို မျှော်လင့်ကြီးများစွာဖြင့် ယုံကြည်လျက် သူမတို့သားအမိကို YBS ကားပေါ် တင်ပေး ပြီးနောက် ရုံးရှိရာသို့ ပြန်လမ်းလျှောက်လာခဲ့ပါသည်။ ၂နာရီ နေသည် ကျွန်တော်ဦးခေါင်းပေါ်တွင် နေရာယူ၍ အပူစွမ်းအင်ကို ကျွန် တော့်အား ပေးသနားနေပါသည်။  “ဖုန်းမြည်သံ—–“   မေကြီးတို့နဲ့အတူကိုရီးယားကားကြည့်နေချိန် ၇နာရီလောက်တွင် သူမထံမှ  ဖုန်းဝင်လာပါသည်။ မနက်ဖြန် သူလာလို့ မရတော့ကြောင်းနှင့် လာလို့ရသည့်နေ့တွင် ဖုန်းထပ်ဆက်လိုက္မည် ဆိုတဲ့အကြောင်း  ပြော၍ ဖုန်းချသွားပါသည်။ ကျွန်တော် စိတ်ထဲတွင်သာမက နှုတ်ဖျားကပါ သီချင်းလေးတစ်ပုဒ်ကို အသံထွက်၍ ညီးမိလိုက်ပါ သည်။

“စောင့်‌မျှော်‌နေသူငါ– စိတ်ကူးယဉ်နေသူပါ–“  “—————–———–_————“   “ဟဲ့ ဒီမှာရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ်လေ၊ သီချင်းဆို ချင် နောက်ဖေးမှာသွားဆို”   “အေးလေအသံဆိုးကြီးနဲ့”   မေကြီးရဲ့နောက်ဖေးသွားဆိုရန်အကြံပေးမှုနဲ့ ညီမလေးရဲ့အားပေးမှုကို  လက်ခံပြီးနောက် မခံချည့်မခံသာနဲ့ပင် ထိုင်လက်စထိုင်ခုံမှာ ပြန်ထိုင်ပြီး MRTV-4 က ဇာတ်လမ်းတွဲကို ဆက်လက်ကြည့်ရင်းးးးးး။   ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို ဘယ်လိုထင်လို့လဲ။ ဘယ်လိုမှ မထင်ပါနဲ့။ တွေးနေရင်းပင်ပန်းတယ်၊ ကျွန်တော် ပြောပြ  ပါ့မယ်။

ကျွန်တော်နဲ့သူက အရမ်းရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းမက ရည်းစားမကျတွေ‌ပါ။ သူ့အမေဆို ကျွန်တော်နဲ့ စိတ်ချပြီးသား။ ကျွန်တော်က သာ ခက်နေတာ။ သူများတွေငယ်စိတ်နဲ့ရဲကြပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ တွေးကြောက်နေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် သူနဲ့ကျွန်တော် မကြာ မကြာ တည်းခိုခန်းမှာ အတူတူနေဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း တခြားကောင်မလေးတွေနဲ့ ရောတယ်၊ သူလည်း ထိုနည်း၎င်းဘဲ။  ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် တွေ့ကြတဲ့အချိန်ဆို မတွေ့ဖြစ်တဲ့အချိန်မှာ ကြုံခဲ့တဲ့ကိစ္စတွေကို ပြန်ပြောဖြစ်တယ်။ အစကတော့  ကျွန်တော်နဲ့သူ သာမာန်လူတွေလိုဘဲ လိင်ဆက်ဆံဖြစ်တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်စိတ်တွေက အဲ့လိုလိင်ဆက်ဆံရတာကို စိတ် မပါတော့ဘူး။ သူမရဲ့‌ခြေထောက်တွေ ‌ခြေချောင်းတွေကို နမ်းချင်ယက်ချင်လာတယ်။

သူမ ‌ဝတ်ပြီးသားအောက်ခံဘောင်းဘီအနံ့ကို  နမ်းရတာကို ကြိုက်နှစ်သက်လာတယ်။ သူမကို ကျွန်တော် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြတယ်၊ ကျွန်တော် အင်တာနက်ကနေ ရှာဖွေ  ထားတဲ့ မူဗီတွေ သူမကိုပြတယ်။ သူမက သဘောမကျဘူးလို့တော့ပြောတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ပြသမျှကိုတော့ သူမ  အစအဆုံးကြည့်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်အခြေအနေက အဆိုးဘက်ပိုများလာတယ်၊ အတူတူနေချိန်တွေမှာ အဲ့ ဘက်ကိုဘဲ ပိုအားသာလာတယ်။ သူမက မကြိုက်ဘူးပြောပေမယ့် ကျွန်တော် တောင်းဆိုတာတွေကို ‌ လိုက်လျောရှာပါတယ်။

သူမနဲ့ကျွန်တော် တည်းခိုခန်းသွားရင် သူမအောက်ခံဘောင်းဘီကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးတယ်၊ ပြီးရင် အဲ့ဘောင်းဘီလေးရဲ့  ခွကျား သူမပိပိလေးနဲ့ အမြဲကပ်နေခွင့်ရထားတဲ့နေရာလေးကို ကျွန်တော်အငမ်းမရနမ်းတယ်၊ လျှာကိုသုံးပြီးလဲ ယက်တယ်။ သူမ က ဘေးကနေကြည့်ပြီး “မရွံဘူးလား” လို့အစပိုင်းကမေးတယ်၊ ကျွန်တော်ကို တားလို့မရမှန်းသူမသိလို့ထင်တယ် မတားဘူး။ သူမ   အဖုတ်ကြောင့် ဝါကျင်ကျင်ဖြစ်နေတဲ့ သူမအောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ကျွန်တော် ယက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်နေသည်ကို သူမက  အမြဲကြည့်နေတတ်တယ်။

အင်တာနက်ရဲ့ဆိုးကျိုးကြောင့်လား၊ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်အခံကြောင့်ဘဲလားမသိဘူး၊ ကျွန်တော် မိန်းခလေးသေးကို သောက်ချင်တဲ့စိတ်တွေအထိ ဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်တော့်မှာလည်း သူမတစ်ယောက်ထဲဘဲရှိတာမို့ သူမကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲ တောင်းဆိုမိတယ်။ စမ်းကြည့်ချင်တဲ့အကြောင်းကို။ သူမက ဒီတစ်ခုကိုတော့ လုံးဝလက္မခံခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီ့ညမရောက်ခင်မထိပေါ့။

“ရထားကလည်း မလာသေးဘူးဟာ”  “လာမှာပေါ့ အစောကြီးရှိပါသေးတယ် နင်ကလဲ”   ရထားလက္မှတ်ရုံပင် ပိတ်သည်အထိ ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကျွန်တော်အတွက်တော့ ထိုအချိန်က စောနေသေးသည်။ နာရီကတော့ ၁၀ နာရီ ထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ ဘုရားလမ်း ဘူတာရုံတွင် ရထားစောင့်သူ သိပ်မရှိတော့ပါ။ သူနဲ့ကျွန်တော်အပါအဝင်မှ ၅ယောက်သာရှိသည်။ ရထားမလာသေးသဖြင့် ထိုင်ခုံ နေရာတွင်ထိုင်၍ စနောက်လေပစ်နေသည်။  ခဏအကြာတွင် သူမက သူမဗိုက်ကိုလက်လေးဖိ၍ သေးပေါက်ချင်ကြောင်းပြောလာ သည်။ ကျွန်တော်လည်း ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပတ်ရှာပြီးနောက် အိမ်သာမရှိကြောင်း ချုံတိုးရကြောင်း အကြောင်းပြန်ရင်း စစနောက် နောက်အတည်သဘောဖြင့် “နင် သေးပေါက္မယ်ဆိုရင် ငါ့ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့ပေးပါလား” ဟု သူမဘေးနားမှ တတွတ်တွတ်စ နောက်‌လိုက်သည်။

နောက်ဆုံး သူမ မနေနိုင်တော့သဖြင့် စက္ကူရှာပေးရန်ပြောပြီး ချုံတိုးဝော့သည်၊ ကျွန်တော်လည်း သူမ သေးကိုသောက်ရနိုးနိုးနှင့်  သူမသေးပေါက်သည့်အနားသွားသေးသည်၊ သို့သော် စက္ကူသွားရှာရန် ကျွန်တော်အား အတင်းနှင်လွှတ်ပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း  မှောင်မှောင်မဲမဲမှာ စက္ကူရှာကာ သူမဆီပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးမှသိသည် သူမက သေးပေါက်သည်သာမက အီးအီးပါပါနေခြင်း ဖြစ်သည်။  “နင် သေးသောက်တဲ့အဖုတ်ကို သန့်ရှင်းပေးမယ်လေ” ဟု အနားကပ်သွားသောအခါတွင်မှပင် သူမ အီးပါခြင်း ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော်သိလိုက်ရသည်။ သို့သော် ကျွန်တော့်ခြေထောက္များက စိတ်ရဲ့အလိုအတိုင်း မရွံမရှာ ရှေ့တိုင်းသွားသည်။ ပြီး နောက် သူမရှေ့တွင်ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမ လန့်ဖြန့်ပြီး ထရပ်သည်။

ကျွန်တော် သူမ‌ခြေထောက်ကို လက်နဲ့ဖက်လိုက်ပြီး ကျွန် တော့်ခေါင်းကို သူမအဖုတ်နားသို့သွားလိုက်ပြီး လတ်လတ်လောလောသေးပေါက်ပြီးသော သူမရဲ့သေးစိုအဖုတ်လေးကို အတင်း အငမ်းမရ ယက်လိုက်ပါသည်။ ရုန်းရင်းဆန်ခက်နဲ့လုပ်လိုက်ရသည်မို့ လိုချင်တဲ့ပန်းတိုင်ကို အပြည့်အဝတော့မရလိုက်ပါ။ အချိနိ နည်းနည်းကြာသွားရင် ပိုကောင်းကောင်းရနိုင်သော်လည်း စောင့်နေတုန်းကမလာသည့် မမကြီးက ပွဲကောင်းချိန်မှ မီးကြီးထိုး၍ ‌ ”ပေါ်ပေါ် ပိပိ ပေါ်” ဖြင့် ရောက်လာသဖြင့် သူမက ဘောင်းဘီကို အတင်းရုန်း၍ ဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲတင်ပြီး ရထား ပလက်ဖောင်းသို့ ချုံထဲမှာ အမြန်ထွက်ပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမနောက္မှ ပြေးလိုက်လိုက်ရပါတော့သည်။ ပြီးနောက် မမကြီး ပေါ်တက်၍ သူမလက်ကိုကိုင်လိုက်သည်။ သူမ ကျွန်တော့်ကို စိတ်မဆိုးပါ၊ သို့သော် ဘာမှလည်းမပြောပါ။ တခြားအကြောင်းအရာ များကိုသာ ပြောရင်းးးးး။

ကျွန်ဝော်တို့နှစ်ယောက်အတူတူနေရန် လက်ထပ်ဖို့ သူမဘက်က ပြောလာသည်။ မပြည့်မစုံနဲ့လက်ထပ်ရမည်ကို ကျွန်တော်အလွန် ကြောက်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူမကို “စောင့်ပါအုန်း” ပြော၍သာ နှစ်သိမ့်ပေးနေရသည်။ သူမကတော့ ထိုသို့မဟုတ်၊ အိမ်လေးငှားပြီး ဘဲဖြစ်ဖြစ် နေပြီး ပြီးမှထပ်စုကြရန်ပြောသည်။ ဒီလိုနဲ့ဘဲ လက်ထပ်ဖို့က ကျွန်ဝော့်ဘက်က ဖင်ရွေ့ခေါင်းရွေ့ကြောင့် သူမနဲ့ ကျွန်တော် ပြဿနာဖြစ်ကြရသည်။ သူမနဲ့ကျွန်တော် မတွေ့ဖြစ်ကြဘဲ ၂ လ လောက်ထိ နေဖြစ်လိုက်သည်။ အဲ့ ၂ လ အတွင်းမှာဘဲ  မထင်မှတ်ထားတာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ သူမ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ပြီတဲ့။ သူမယူလိုက်တဲ့ယောက်ျားက အသက်နည်းနည်းပိုကြီး တယ်၊ ဆောက်လုပ်ရေးအလုပ်သမားတဲ့။ ကျွန်တော် အစကမယုံချင်ခဲ့။ သို့သော် သူမ ကိုယ်တိုင်က ဖုန်းဆက်ပြောလာသဖြင့် ယုံ လိုက်ရသည်။ အဲ့လိုနဲ့ သူမနဲ့ကျွန်တော် အဆက်အသွယ် တော်တော်လေး ပျက်သွားခဲ့သည်။

တစ်နှစ်ကျော်ခန့်ကြာသော်— “ဖုန်းမြည်သံ”   ဖုန်းနံပါတ်စိမ်းကြီးဖြစ်နေတာကြောင့် ဝင်လာသည့်ဖုန်းကို မကိုင်ဘဲ ဒီတိုင်းဘဲကြည့် နေလိုက်သည်။  ဖုန်းက ထပ်ခါ ထပ်ခါ လာနေသည်။  ကျွန်တော်လည်း အရေးကြီးဖုန်းဖြစ်နေမည်စိုးသဖြင့် ဖုန်းလက်ခံပေးလိုက် သည်။   “ဟလို”   ကျွန်တော့်ဘက်က အသံတိတ်နေလိုက်သော်လည်း တဖက္မှ အသံကြောင့် ကျွန်တော့်စိတ်များ ယောက်ယက်ခတ် သွားရသည်။  “ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဟ”   “ငါနင့်ဖုန်းကိုမဆက်ရဘူးလား”    “မဟုတ်ပါဘူး ငါက နင် ထူးထူးခြားခြားဖုန်းဆက်လာလို့  ထူးဆန်းနေတာ”   “မုန့်ကျွေးမလို့လား”   “–နင် အားလား”  “အင်း အားတယ် ဘာလုပ်မလို့လဲ”   “ငါ နင့်ဆီ ခဏလာခဲ့မလို့”    “ဘာ လာလုပမြလဲဟ”  “နင် အားလား မအားလားဘဲပြောပါ”   “အင်း အင်း အားတယ် အားတယ်”   “အဲ့ဒါဆို နေ့လည်လောက်ကျရင် ငါ လာခဲ့မယ်နော်”  “အင်း၊ ငါ အိမ်ကဘဲစောင့်နေမယ်နော်”   “နင့်အိမ်တော့မလာချင်ဘူး”   “ဒါဆိုလည်း ၅လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ စောင့် နေလေ၊ ရောက်ရင်ဖုန်းဆက်လိုက် ငါထွက်လာခဲ့မယ်”

“အေး”    စိတ်တွေဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။ သူဘာလို့ ဖုန်းဆက်တာလဲ၊ ဘာကြောင့်လဲ။    သူမနဲ့ကျွန်တော် မတွေ့ဖြစ်ပြီးအစပိုင်းမှာ  ကျွန်တော်ဘာမှမဖြစ်သော်လည်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သူမကို တမ်းတလာသည်၊ လွမ်းလာသည်။ အင်တာနက်ပေါ် တွင် အချိန်ပိုဖြုန်းဖြစ်သဖြင့် Dark Side သည်လည်း ပိုပို၍နက်လာသည်။ အရင်လို လက်တွေ့ခံစားမှုကိုရဖို့အတွက် သူမလည်းမ ရှိတာမို့ တစ်ယောက်ထဲ လက်သမားချည်း ဖြစ်နေရသည်။ ကျွန်တော့်ညစဉ် စိတ်ကူးယဉ်အိမ်မက္တိုင်းတွင် သူမသည် ကျွန်တော်ရဲ့ သခင်မ၊ ကျွန်တော်သည် သူမရဲ့ကျွန်။ သူမရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီ၊ သူမရဲ့သေး၊ သူမရဲ့အဖုတ်လေးအပေါ် တမ်းတမှုက ပိုပိုတိုးလာ ပြီး သူမရဲ့တံထွေးခွက်၊ သေးခွက်။ တခါတရံဆိုလျှင် femdom Scat များကိုကြည့်၍ မင်းသမီးနေရာတွင်သူမ မင်းသားနေရာမှာ ကျွန်တော် အစားထိုး၍ ခံစားမိသည်။ သူမနဲ့ပတ်သက်ရင် ရွံရှာခြင်းဆိုသည်များ မရှိတော့ပေ။ တခြားမိန်းခလေးများကို သူမနေရာ တွင် အစားထိုးကြည့်သည် သို့သော် ကျွန်တော့်စိတ်ခံစားမှုက သူမမှသူမသာ။

“ဖုန်းမြည်သံ”  ဒီတခါတော့ သူမဖုန်းမှန်းသိနေပြီမို့ တန်းကိုင်လိုက်သည်။   “ဟဲ့ ငါရောက်ပြီ ထွက်ခဲ့တော့”   ပြောပြီးတာနဲ့ ဖုန်းတန်း ချသွားသည်။   ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီကောက်စွတ်၍ ချိန်းထားသည့်နေရာသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။   “နင်ထူးထူးခြားခြားငါ့ဆီ ဘာလာလုပ်တာလဲဟ”   “နင့်ဆီပိုက်ဆံလာချေးတာလေ”   “အလုပ်မရှိ အကိုင်မရှိက ဘယ်ကပိုက်ဆံရှိမလဲဟ”   ကျွန်တော်ကို မ ယုံကြည်ဘူးဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ သူမပြန်ကြည့်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးသာနေ၍ မှာထားသောအအေးကို သောက်နေလိုက်သည်။    ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အရင်လိုဘဲ စကားတွေအများကြီး ပြောဖြစ်သည်။ သူမ အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက် အစပိုင်းတွင်  အဆင်ပြေသော်လည်း နောက်ပိုင်း သူ့ယောက်ျားက လောင်းကစားတာ လုပ်နေပြီး အလုပ်မလုပ်တော့ကြောင်း။ လက်ရှိ အိမ်ရှေ့  တွင် ကွမ်းယာဆိုင်လေးဖွင့်ထားပြီး ထိုဆိုင်လေးကလည်း ရောင်းမကောင်းကြောင်း။

စသည့် စသည့် အဆင်မပြေကြောင်းများအား ပြောပြီးသကာလ ကျွန်တော့်ဆီမှ ငွေ ၅ သောင်း ချေးပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်မရှိအကိုင်မရှိတာကြောင့် ပိုက်ဆံမရှိ ကြောင်း ညီးပြသည်။ သို့သော် သူမကမယုံ။ နောက်ဆုံးတော့ သူမဘက်က အပေးအယူဆန်ဆန်ပြောလာသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း  မနက်ဖြန်အကြောင်းပြန်မယ်ဆိုပြီး လမ်းခွဲလာခဲ့သည်။ကျွန်တော် သူမကို ၅ သောင်းပေးရင် တည်းခိုခန်းကို ကျွန်တော်တို့သွားကြ မယ်တဲ့။ ကျွန်တော်လည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ အိမ်ရောက်တာနဲ့ပိုက်ဆံကို အော်ခေါ်ပြီးရှာတော့တာဘဲ။ ဟုတ်တယ်လေ ညစဉ် ညစဉ် ကိုယ်စိတ်ကူးနဲ့ရူးနေရတာကနေ လက်တွေ့ဖြစ်ပြီလမ်းစပေါ်လာပြီဆိုတော့ အသည်းအသန်ကို ပိုက်ရှာရှာတော့တာပေါ့။  နောက်ဆုံးတော့ အဖွားဆီက သွားဆွဲလိုက်ပြီး မနက်ဖြန်တွေ့ဖို့ သူမဖုန်းဆက်လာတော့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ သူမဆီကို ကျွန်တော် ဖုန်းဆက်ခွင့်မရှိတာ အဲ့အစကတည်းကဘဲ။ သူ့ယောက်ျားသိမှာစိုးလို့တဲ့။ ညကျ ဘုရားဝတ်ပြုတော့ ကျွန်တော် တွေးမိပါသေး တယ်။ ငါတော့ “ဒုသနတော” ကို စိတ်တစ်ခုထဲနဲ့တင်မကဘဲ ကိုယ်အားဖြင့်ပါ ကျူးလွန်မိတော့မှာပါလားလို့။ ဒါပေမယ့်လည်း  လူငယ်ပီပီ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဘဲ ပြန်တွေးလိုက်ပါတယ်။

“ဒုသနတော” ဆိုတာ-  “ဒုတိယမြောက်လင်သည်   သေလွန်သောအခါ    နတ်ပြည်တွင်    သောတပန်တည်လေသည်” လို့ ပြောတာ နေပါလိမ့်မည်ဟု ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ကို လှည့်စားလိုက်ရသည်။     ကျွန်တော်နဲ့သူ အခုပထမဦးဆုံးတွေ့ချိန်တွင် အရင်ကလိုမဟုတ် သူမဘက်ကအချိန်တိတိကျကျလာသည် အရင်လိုသိပ်မစောင့် လိုက်ရ။ သူမ ရစရာ ရှိသည်ကို လိုချင်လွန်း၍လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ထိုအတွေးမှန်၏။ ပိုက်ဆံပါမပါမေးသည်။ ပေးဖို့ပြောတော့ ပြန် ခါနီးမှ ပေးမည်၍ ကျွန်တော်ပြောလိုက်သည်။ အဲ့အချိန်က စစချင်းမို့ထင်တယ် ကျွန်တော့်ဘက်က အခုလောက္မပျော့သေး။      တည်းခိုခန်းရောက်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်သား ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်း ထွေရာလေးပါး ထိုင်ပြောဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ကျွန် တော့်ဘက်ကဘဲစ၍ သူမနှုတ်ခမ်းများကို နမ်းလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း အချိန်ကြာကြာနမ်းရင်း အားနေသည့် ကျွန်တော့်လက်ကို  သူမရင်သားပေါ်က အုပ်မိုး၍ ဖွဖွလေးညှစ်နေ‌လိုက်သည်။

သူမ အပေါ်အကျီ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ဘော်လီကိုပါ ဆက်ချွတ်ပေးလိုက်သည်၊ ပြီးနောက် သူမရဲ့နို့များကို တစ်နှစ်ကျော် နို့ငတ်နေ သောခလေးတစ်ယောက်လို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို စို့လိုက်သည်။  နို့စို့လို့ဝသွားတော့မှဘဲ သူမရဲ့ဘောင်းဘီနှစ်ထည်လုံးကို ချွတ် ပေး၍ ဘာဂျာကြိုက်သူပီပီ ဂျာပါတော့သည်။ သူမလည်း အရသာခံစားပြီး အလိုက်သင့်နေပေးသည်။   သူမက အချိန်အရမ်းမရ ဘူးဆိုသမျှ ဂျာနေတဲ့ဘာဂျာလေးကိုနား၍ သူမအဖုတ်ထဲသို့ လိင်တံကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူမကပက်လက်အနေနဲ့ဖြစ်သည်။  ပက်လက်အနေအထားက ကျွန်တော့်အတွက်အဆင်မပြေ၊ ဒါကြောင့် သူမကို ထ၍ လေးဘက်ထောက်စေလိုက်သည်။ ပြီးနောက်  “တဖုန်းဖုန်း” နဲ့ ကျွန်တော် ငတ်ထားသမျှ အတိုးချပါတော့သည်။  နှစ်ယောက်လုံး တော်တော်မောသွားသည်။ သူမလေးဘက် ထောက်ပေးထားချိန်တွင် သူမနို့များကို ဆွဲဆွဲ၍လုပ်ခဲ့တာမို့ သူမနို့အုပ်တစ်ခုလုံး ရဲတွတ်နေသည်။ သူမက ဒီလိုမျိုးနေရသည်ကို  သဘောကျသည်ကို ကျွန်တော်သိသည်။ ပထမဦးဆုံးပြန်တွေ့ချိန်တွင် ကျွန်တော့်ရဲ့ Dark Side များကို လုပ်ရန်မသင့်တော် သေး၍သာ ချိုးနှိမ်နေလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်အတွက် စိတ်ခံစားမှုကတော့ အပြည့်အဝမရခဲ့ပါ။

သူမ လိုချင်တဲ့ပိုက်ဆံကို ပေး၍ နှစ်ယောက်သား လမ်းခွဲခဲ့သည်။ နောက်ထပ်လည်း တွေ့ချင်သေးကြောင်း ကျွန်တော် တဖွဖွပြော မိသည်။ သူမကလည်း ပိုက်ဆံစုထားဖို့ ကျွန်တော်ကိုပြောသွားခဲ့သည်။   ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် တစ်လတခါတွေ့ဖြစ်ရင်းက  ကျွန်တော့် Dark Side ကို ပြန်လုပ်ဖြစ်လာသည်။ သူမက အဲ့လိုလုပ်ရ‌သည်ကို သိပ်မကြိုက်။ သို့သော် ပိုက်ဆံကြောင့်သာ သည်းခံ ပုံရသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော့်သခင်မဟာ သူမဘဲ ဖြစ်နေစေချင်တာမို့ လိုချင်တာတွေကို လုပ်ယူခဲ့သည်။    သူမသည်လည်း သခင်မ တစ်ယောက်လို ဖြစ်လာသည်။ ပိုက်ဆံတောင်းသောနေရာ၊ အနိုင်ကျင့်သောနေရာတွင်ဖြစ်သည်။ အခန်း တွင်းတွင်ဝော့ သူမက အရုပ်မတစ်ရုပ်လိုပင်။ သို့သော်လည်း ကျွန်တော် လက္မလျော့နိုင်ခဲ့ပါ။  “ကျွန်တော့်ရည်မှန်းချက် တွေးလျှက် နဲ့ပျော်သည် ပျော်သည်။   သူမရဲ့ကျွန်တစ်ယောက် သေချာပေါက်ဖြစ်အောင်လုပ်မည်။”

“ဖုန်းမြည်သံ”  “ဘာလဲ”   “နင် ငါ့ကို ပုံပြောသွားတယ်နော်”   “ငါလည်းထွက်လို့ရအောင်လုပ်တာဘဲလေ ကိုကျော်ဦးက လစ်မှမ လစ်တာ”  “———-“   “———-“  ဒီတခါတော့မဖြစ်စေရပါဘူး၊ ရောက်အောင်သွားကြမယ်ဆိုပြီး ကတိပန်းတွေခံ၍ သူမနဲ့ ကျွန်တော် ချိန်းလိုက်ကြပြန်သည်။ ကျွန်တော်လည်း “ဒီတခါနင် င့ါကို အနိုင်ထက်ကျင့်ရင်တော့ နောက် နင့်ဖုန်းမကိုင်တော့ဘူး” ဟု  အပြတ်ပြောလိုက်သည်။ စကားအဖြစ်သာ အပြတ်ပြောခြင်းဖြစ်သည်၊ ဟိုက ဖုန်းဆက်လာတော့လည်း လူကပျော့ပျော့သွားသည်။ ဒီတခါတော့ အခေါက်တွေလိုမဖြစ်ရလေအောင် သေသေချာချာ စဉ်းစားထားသည်။ ဘယ်ကစလုပ်မယ် ညာကစလုပ်မယ်ပေါ့။  ပြောမယ့်သာပြောတာ အရင်တခါတွေတုန်းကလည်း စဉ်းစားပြီးသွားတာဘဲ၊ သူနဲ့တွေ့ရင်ကို လူက ယောက်ယက်ခတ်သွားတာ။

“ဒါနဲ့ဘယ်သွားမှာလဲ”  “ပေါက်တောဝဘက်သွားမယ်”   တည်းခိုခန်းဆိုအမြဲတမ်းသူကချည်း ဦးဆောင်ပြီးရွေးသွားတာ။ ကျွန်တော် တခါတရံတွေးမိပါတယ် အပြင်မှာကျ ဆရာမကြီးလုပ်ပြီး အထဲကျလည်း အဲ့လို ဆရာမကြီးလုပ်ရင် ကောင်းမှာဘဲလို့။   ရောက်တာ နဲ့ အချိန်သိပ်မရဘူးနော်ဆိုတဲ့ သူမစကားနဲ့အတူ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကို အကျိုးရှိစွာ သူမကို ခုတင်ပေါ်မှာ ‌ခြေဆင်းထိုင် ခိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က သူမရဲ့‌ခြေထောက္များကို ခုတင်အောက္ဘက္မှာ ဒူးထောက်ခစား၍ ပြုစုပေးလိုက်ပါသည်။   အဝတ်တွေချွေး စိုမှာစိုးလို့ဆိုပြီး ရောက်ရောက်ချင်းထဲက အဝတ်အစားများ သူမချွတ်ထားသည်မို့ သူမရဲ့ ရင်သားအလှအပကို တချက်တချက်  မော‌်ဖူး၍ ခံစားရင်း ‌ခြေထောက္မာဆတ် လုပ်ပေးပါသည်။  အိမ်ကဖေကြီး နင်းပေးခိုင်းရင်တောင် ခဏတဖြုတ်နဲ့ဆင်းသော ကျွန်တော်သည် သူမ ‌ခြေထောက္များ အကြောလျော့စေဖို့ရာ အချိန်အတော်ကြာ ကြိုးစားပမ်းစား နှိပ်နယ်ပေးနေပါသည်။ ပြီး နောက် ကျွန်တော် လျှာနဲ့ပါးစပ်ကို စတင် အလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ သူမက ‌ခြေဆင်းထိုင်နေရတာ ညောင်းတယ်ဆိုကာ ‌ ခြေထောက်ကို ခုတင်ပေါ်တင်၍ လှဲနေပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း ‌ခြေထောက်သန့်ရှင်းရေးကို ဆက်လက်၍ ဆားဗစ်ပေးပါသည်။

တည်းခိုခန်းစဝင်ကတည်းက သေးပေါက်ချင်ရင် ပြောပါ သောက်ချင်ပါတယ်လို့ ပြောထားသော်လည်း သူမက အခုထိ သေးပေါက် ချင်ပုံမရသေးပါ။ သူမသေးများကို မြန်မြန်သောက်ရအောင် အဖုတ်ကိုတက်၍ ယက် စုပ် လုပ်နေလိုက်ပါသည်။ အချိန်နည်းနည်း ကြာသွားသော်ငြား သူမက သေးပေါက်ဖို့ အာရုံပင်ရှိပုံမပေါ်။ ကျွန်တော်လည်း အခုရက်ပိုင်း အင်တာနက်ထဲမှာ အဖုတ်နဲ့ပွတ်တဲ့ မူ ဗီတွေကို feel ဖြစ်နေသဖြင့် သူမအား ကျွန်တော့်မျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့တက်ပွတ်ပေးဖို့ကို တောင်းဆိုရပြန်သည်။ မထချင်ထချင်နဲ့ သူမထ၍ လှဲနေသော ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ကို တက်ခွကာ သူမအဖုတ်နဲ့အပေါ်အောက်ပွတ်ပေးပါသည်။ ကျွန်တော်လည်း  လျှာထုတ်၍ သူမအဖုတ်နဲ့ပွတ်သည်ကို အရသာခံပါသည်။

ကျွန်တော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံး စိုတိုတိုဖြစ်နေသလို ကျွန်တော်ခံစားနေရသည်။  မျက်နှာကိုဆက်မပွတ်တော့ဘဲ အဲ့လိုခွလျက်လေး  မျက်နှာပေါ်ထိုင်နေပေးဖို့ တောင်းဆို၍ သူမအဖုတ်လေးကို “တပြွတ်ပြွတ်စ်” စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ စုပ်နေရင်း အရည်အချို့ဝင်လာ သလို ခံစားရသဖြင့် သေးပေါက်တော့မလားဟု သူမကိုမေးတော့ “အင်း” ဟု ပြန်ဖြေသဖြင့် –    “ဒါဆို အိမ်သာထဲသွားမလား၊ ဒီ တိုင်းဘဲပေါက္မလား”   မေးမိတာမှားပါတယ်။ အိမ်သာထဲသွားပေါက္မယ်ဟု ဆိုကာ ခွထားရာမှဖယ်၍ အိမ်သာသို့သွားပါသည်။  ကျွန်တော်လည်း နောက်ကလိုက်သွားပါသည်။   ဒီတခါဝော့ တော်တော်လေးသောက်လိုက်ရသည်။ ဟိုတခါလို အနည်းငယ်လေး မဟုတ်ခဲ့ပါ။  သူမ‌ သေးပေါက်ပြီးနောက် သူမသေးများနှင့် ပေတေနေသော အဖုတ်လေးကိုပါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။  ထို့နောက် အိမ်သာထဲတွင်ပင် လှဲနေသောကျွန်တော့်အပေါ်မှ ခွထားသောသူမကို ဖယ်ခွင့်မပြုသေးဘဲ ဆက်နေပေးခိုင်း၍ အဖုတ်ကို  အရသာခံကာ ပြင်းပြင်းလေးစုပ်ပေးလိုက်၊ ယက်ပေးလိုက် လုပ်နေမိသည်။ ထိုသို့ လုပ်ပေးနေရင်းက ညိုတိုတိုဖင်ပေါက်လေး ကို မျက်စိထဲမြင်ပြီး ယက်ချင်သလိုဖြစ်လာသဖြင့် လျက်လိုက်သည်။ သူမ လန့်ဖြန့်ပြီး ထရပ်လိုက်သည်။

“ဟဲ့ ဘာလုပ်တာလဲ”  “နင့် ဖင်ပေါက်လေးကို ငါယက်ချင်လို့ပါဟာ”   သူမကို လှမ်းဆွဲ၍ အတင်းပြန်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။   “ဟဲ့ နင် မရွံဘူးလား”   “ငါက နင့်သာကျွေးမယ်ဆို နင့်ချီးဝောင်စားချင်တာ၊ နင်ကျွေးမှာလား” သူမ ဘာမှဆက္မပြော။   ကျွန်တော် သူမဖင် ပေါက်လေးကို ခဏဘဲယက်ရသေးသည် အချိန်နောက်ကျတော့မယ် ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်ကို ခွထားရာမှဖယ်၍ ရေချိုးရန် သူမပြင် သည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမနဲ့အတူတူရေချိုးလိုက်သည်။ သူမကို ‌ဆပ်ပြာတိုက်ပေးသည်။ ချေးတွန်းပေးသည်။  သူမ ပလုပ်ကျင်း သောရေကို ပါးစပ်ထဲ ထွေးထည့်ပေးဖို့ပြောတော့ သူမထွေးထည့်ပေးသည်။ သူမထွေးထည့်ပေးသော သူမရဲ့ ပလုပ်ကျင်းရည်ကို  ၃-၄ ခါလောက် သောက်ခွင့်ရလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမရေချိုးခန်းအပြင်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ တစ်ကိုယ် ရည် သန့်ရှင်းရေးများလုပ်၍ ဆက်နေခဲ့သည်။  ထုံးစံအတိုင်းဘဲ သူမလိုချင်သော ပိုက်ဆံကိုပေး၍ နှစ်ယောက်သား ကားဂိတ်မှာ  လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်။

“ဖုန်းမြည်သံ”  ပုံမှန်ဆို လကုန်ရက်နားနီးမှ ဖုန်းဆက်နေကျကို ထူးထူးခြားခြား သူမဖုန်းဆက်လာသဖြင့် ပိုက်ဆံလိုပြန်ပြီထင်တယ် ဟူသော အတွေးဖြင့် ဖုန်းကိုလက်ခံပေးလိုက်သည်။ သူမဘက်က ပိုက်ဆံကိစ္စမပြောဘဲ ပုံမှန်အကြောင်းအရာများသာပြောပြီးး  “ဝတ်ရည်ရောက္နေတယ် ဝတ်ရည်က နင်နဲ့ဖုန်းပြောချင်လို့တဲ့”    ထို့နောက် ဝတ်ရည်နဲ့ထပ်လေပစ်သည်။ သူတို့ဘက်က ခေါ်သော ဖုန်းမို့သာ တော်တော့သည်။ စစနောက်နောက်နဲ့လေပစ်လိုက်တာ ၁ နာရီ နီးပါးကြာသွားသည်။ နောက်ဆုံး သူတို့ဘက္မှ ဘေကုန် သွားပြီးနောက် စကားလက်စသတ်လိုက်ကြသည်။ ဝတ်ရည်က သူအားတဲ့မေ့ကျ သုံးယောက်အပြင်အတူတူ သွားကြရအောင်တဲ့။  ကျွန်တော်လည်း ပြောလိုက်ပါတယ် နင့်အမကိုဘဲ အရင်ခေါ်ပါအုန်းလို့။

ဝတ်ရည်က သူမနဲ့အရင်တုန်းက တစ်အိမ်ထဲအတူတူနေ တဲ့ ညီမဝမ်းခွဲတစ်ယောက်ပါ။ ဝတ်ရည်က သူမနဲ့မတူတာ ပြည့်ပြည့်လေး၊ သူမကတော့ ပိန်တယ်လို့ပြောရမယ်။ ကျွန်တော်နဲ့သူမရဲ့  တချို့ကိစ္စတွေကို ဝတ်ရည်က သိတယ်။ ဟိုအရင်တုန်းကတော့ အားလုံးငယ်ကြစဉ်ဆိုတော့ စကားပြောဆိုမှုကအစ ရဲတင်းမှုမရှိ ခဲ့ကြဘူး။ အခုဝော့ တစ်ခုခုဆို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းတွေဖြစ်ကုန်တယ်။ ဝတ်ရည်ကလည်း သူမလိုဘဲ အိမ်ထောင်ကျသွားခဲ့တယ်။ ဒါ ပေမယ့် လက်ရှိမှာ ဝတ်ရည်က လုံးဝလူလွတ်ဘဲ။ ဝတ်ရည်က စက်ရုံမှာနေ စက်ရုံမှာစားနဲ့မို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲလှတယ်။

ဝတ်ရည်ကိုလည်း စစနောက်နောက်နဲ့ သူမနဲ့ကျွန်တော်‌လိင်ဆက်ဆံရင်း အတူနေတဲ့အချိန် အတူဝင်ပါဖို့ခေါ်ဖူးတယ်။ အဲ့တုန်းက  ဝတ်ရည်က အနားမှာရှိတဲ့ပုလင်းနဲ့ ရိုက္မယ်လုပ်လို့ သူမကိုယ်တိုင်မနဲဆွဲထားခဲ့ရတာ။ အတိတ်တွေက ပြန်တွေးကြည့်တော့လည်း  လွမ်းစရာပါလား။ ကျွန်တော်လည်း နေ့ရက်တွေကို ပုံမှန်တိုင်းလေး ဖြတ်သန်းခဲ့တယ်။   “ဖုန်းမြည်သံ”   ဝတ်ရည် ကျွန်တော့်ဆီကို  ဖုန်းဆက်တယ်။ မုန့်လိုက်ကျွေးပါလားတဲ့။ မိန်းခလေးတွေရဲ့ မုန့်လိုက်ကျွေးပါလားဆိုတာ “တွေ့ကြရအောင်” လို့ပြောတာနဲ့  အတူတူဘဲဆိုတာ သိထားပြီးသားမို့ ဝတ်ရည်ချိန်းတာကို လက်ခံလိုက်တယ်။ ဝတ်ရည်က တနဂ်နွေပိတ်ရက္မှာ တွေ့ဖို့ချိန်းပြီး ဖုန်းချ သွားတယ်။  ခိုင်ပါ မပါမသေချာတာမို့ ဝတ်ရည်နဲ့တွေ့တာက ကျွန်တော့်အတွက် ထူးထူးခြားခြားဖြစ်မနေဘူး။ ဝတ်ရည်ဖုန်းဆက် တုန်းကလည်း ပြောတယ်၊ ခိုင်မပါလောက်ဘူးတဲ့။

ထင်တဲ့အတိုင်းပါဘဲ ဝတ်ရည် ဖုန်းဆက်ချိန်းတဲ့နေရာ ကျွန်တော်ရောက်တော့ ခိုင်အတူပါလာတာမတွေ့ဘဲ ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ထဲ လာတာတွေ့ရတယ်။ ပြီးနောက် ဝတ်ရည် ဦးဆောင်ခေါ်သွားတဲ့ဆိုင်ကို ကျွန်တော်နောက်ကလိုက်သွားတယ်။ ဖုန်းထဲမှာပြောတဲ့ အတိုင်း မယ်မင်းကြီးမက ထန်းရည်ဆိုင်ကို ထိုင်တာဟ။ ကျွန်တော်လည်း လိုက်ထိုင်ရတာပေါ့။  ဟိုပြောဒီပြောရင်းနဲ့သောက်လာ လိုက်တာ ကျွန်တော်ရီဝေဝေတောင် ဖြစ်လာပြီ၊ သူမလည်း ဖြစ်နေလောက်ပြီလို့ ကျွန်တော်ထင်သည်။ စကားလမ်းကြောင်းက  ဘယ်ကနေဘယ်လိုဖြစ်တယ်မသိဘူး ဟိုးအရင်က ကျွန်တော်တစ်ခါပြောဖူးတဲ့ “ဝတ်ရည်ရဲ့သေးကိုလည်း သောက်ပါရစေ” ဆိုပြီး  ပြောခဲ့တဲ့အကြောင်းဆီကို ရောက်သွားတယ်။ ဘေးမှာ လူမရှိလို့တော်သေးတာပေါ့။

သူအမ ခိုင်ရဲ့သေးကို အဲ့တုန်းက ကျွန်တော်တကယ်သောက်ခဲ့တာလားတဲ့။ ရီဝေဝေလေးက သာမာန်ချိန်တွေထပ် ကျွန်တော့်ကို ပိုရဲ စေပြီး Dark Side ကိုလည်း ပိုပွင့်စေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကနေ စကားတွေ တသီတတန်း ထွက်သွားတော့တာဘဲ။    သူမအမ ရဲ့သေးကို အဲ့ကတည်းကနေ အခုချိန်ထိ သောက်သေးကြောင်း။  သူမအမနဲ့ကျွန်တော် တလတခါတွေ့ဖြစ်ကြောင်း။   တွေ့တိုင်း လည်း သေးသောက်ဖြစ်ကြောင်းပေါ့။  တချို့အကြောင်းအရာတွေဆို နည်းနည်းတောင် ပိုပိုသာသာလေးပြောဖြစ်လိုက်သေးတယ်။  ဒါဆို သူမလည်း အခုသေးပေါက်ချင်နေတယ် အမသေးကို သောက်သလို သူမသေးကိုရော သောက်နိုင်မလားတဲ့။ ကျွန်တော်  ရီဝေဝေသာ ဖြစ်သည်မို့ အသိမလွှတ်၊ ရလာတဲ့အခွင့်အရေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက္မယ် ဆိုတဲ့အတိုင်းဖြင့် “သောက္မယ်” ဟု အ‌ဖြေ   ပေးလိုက်သည်။

“ဒါဆိုလာ”  သူမခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်သွားလိုက်သည်။   “အမ ညီမတို့ အပေါ့သွားမလို့ ခဏနော်”   “အေး အေး ညီမ”    ဆိုင်ရှင်နဲ့ ရင်းနှီးနေပုံရပ ဆိုင်ရှင်ကလည်း ယုံယုံကြည်ကြည်ကိုဘဲ။   ချုံတွေကြားထဲသို့ရောက်တော့—   “မမနဲ့နေတော့ ဘယ်လိုနေလဲ”    ကျွန်တော်လည်း အလိုက်တသိပင် အောက်ဘက်ကို နည်းနည်းကြည့်ပြီးနောက် ‌မြေကြီးပေါ်ကို လှဲချလိုက်သည်။ သူမက  သဘောကျသွားပြီး ကျွန်တော်မျက်နှာပေါ် ခွရပ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဘောင်းဘီမချွတ်ဘဲ ထိုင်ချသည်။ ထိုင်ချပြီးမှ–    “မျက်စိ မှိတ်ထား၊ ပါးစပ်ကိုလည်း ကျယ်ကျယ်ဟထား”  အမိန့်ပေးသံနဲ့သူမပြောသည်။ ထိုအသံက ကျွန်တော့်စိတ်ကို အတော်လေး လွှမ်းမိုးသည်။   ကျွန်တော်လည်း သူမအမိန့်အတိုင်း လိုက်လုပ်လိုက်သည်။   ဟထားသောကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲသို့ နွေးခနဲ အရည် အချို့ဝင်လာသည်။ သေးလည်းမဟုတ် တံထွေးဖြစ်ဖို့များသည်။ ထပ်၍ ထပ်၍ဝင်လာသည်။ ဝင်လာသမျှကို ကျွန်တော်မြိုချ ပစ်လိုက်သည်။

“မမကပြောတော့ နင်က သူတစ်ယောက်ထဲအတွက်ဘဲ ဒီလိုနေတာဆို”  “အခုတော့ နင်က ဘယ်မိန်းခလေးနဲ့မဆို ဒီလိုနေချင်နေ တာဘဲ၊ တော်တော်ကို ညစ်ပတ်တဲ့အကောင်”  သူမပြောလည်းပြော ကျွန်တော့်ပါးကိုလည်း “တဖြန်းဖြန်း” ရိုက်နေပါသည်။  ကျွန်တော် မရုန်းပါ၊ မရှောင်ပါ၊ ဘာမျှလည်း ခွန်းတုံ့မပြန်ပါ သူမလုပ်သမျှကိုသာ ငြိမ်ခံနေသည်။ သူမ လုပ်သမျှ ပြောသမျှတွေက  ခိုင်နဲ့နေရတာထက်ပင် အလွန်သာလွန်နေသည်။ ဒါပြင် သူမဟာ ခိုင့်ညီမဆိုသောအသိက ကျွန်တော့်စိတ်ကို ပို၍ထကြွစေပြီး၊  ပို၍ရိုကျိုးချင်စိတ်များကို ဖြစ်‌ပွားစေသည်။ သူမကတော့‌ ပြောလိုက်ရိုက်လိုက်ထွေးလိုက်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး ပွဲကြမ်း နေသည်။ သူမကြမ်းလေ ကျွန်တော် ကြိုက်လေ‌ဖြစ်နေသည်။

“ကဲ ငါ သေးပေါက်တော့မယ်၊ ပါးစပ်ကျယ်ကျယ်ဟထား မျက်လုံးလဲဖွင့်မကြည့်နဲ့နော်။”   သူမဝတ်‌ထားသောဘောင်းဘီကို ထိုင် လျက်ပင် ဂျိတ်ဖြုတ် ဇစ်ဖွင့်၍ အောက်ခံဘောင်းဘီကို အနည်းငယ် လျှောချကာ ချွတ်လိုက်ပါသည်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ် သူမရဲ့ အဖုတ်နဲ့ထိလိုက်တဲ့ အထိအတွေ့က ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်အောင် နိုးထပေးနေပါသည်။   “ထန်းရည်နံ့ လေးသင်းသင်းနဲ့ ပူနွေးနွေး သူမသေးရည်များသည် ကျွန်တော့်ပါးစပ်တွင်းသို့ သူမအဖုတ်မှထွက်၍ ဝင်လာပါသည်။ ကျွန်တော် လည်း အားပြင်းပြင်းနှင့်လာနေသော သူမအဖုတ်မှထွက်လာသမျှ သေးများကို အလေအလွင့်ရှိ အမိအရ သောက်သုံးပါသည်။ နိုးစွ နေသောစိတ်ကြောင့် သူမသေးပေါက်တာ ရပ်သွားချိန်တွင် ကျွန်တော့်မျက်စိလည်း တပြိုင်နက်ဆိုသလို ပွင့်သွားပါသည်။ ပွင့်လာ သောမျက်လုံးများသည် သူမရဲ့အကြည့်များနှင့် တန်းတိုးသွားကာ ကျွန်တော့်ပါးကို သူမအားပြင်းပြင်းဖြင့် လက်ဝါးလွှတ်လိုက်ပါ တော့သည်။ ထို့နောက် သူမက ကျွန်တော့်ကို တချက်စိုက်ကြည့်ပြီး သေးစိုနေသော သူမအဖုတ်ဖြင့် ကျွန်တော့်မျက်နှာ အတင်းပွတ် ပါသည်။ ပွင့်သွားသောမျက်လုံးများလည်း အော်တိုပြန်ပိတ်လိုက်ရပါသည်။

သူမ စိတ်ကျေနပ်သွားမှပင် ပွတ်ခြင်းကို ရပ်လိုက်ပါသည်။ အောက်တွင်ခံနေရသော ကျွန်တော်လည်း အဲ့မှပင် အသက်ဝဝရှုခွင့်ရ ပါသည်။ သူမဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ရင်းးး   “အခု ငါပွတ်ထားတဲ့အတိုင်းဘဲနေနော် ရေပြန်မဆေး‌နဲ့၊ ဘာနဲ့မှ သန့်ရှင်းရေးမလုပ်နဲ့”    ကျွန်တော်က ဘာမှပြန်မပြောသဖြင့်   “ဟုတ်ကဲ့လို့‌ဖြေလေ”   “ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့”   “အင်း ငါ့ကျွန်လေးက လိမ္မာတယ်၊ နောက်ဆို  နင်စားချင်တဲ့အီးအီးတွေကျွေးမယ် အခုတော့ ငါ့သေးနံ့တွေမွှန်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့နေပြီး ငါ ခိုင်းတာတွေ လိုက်လုပ်‌ပေးအုန်း။”     “အော် နင့်ကိုတခုပြောပြရအုန်းမယ်သိလား၊ နင်ခုနကလှဲတဲ့နေရာမှာလေ ငါ့အရင်ယောက်ျားက ငါ့ကိုလိုးတာဟ၊ ငါဘလေးဘက် ထောက်ပေးပြီး ထန်းရည်ဆိုင်ဘက်က လူတွေကို ကြည့်နေရတာ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့အရမ်းကောင်းတာဘဲ”  စကားပြောရင်းဖြင့် ချုံထဲ မှာ ထန်းရည်ဆိုင်သို့ ပြန်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

သူမသေးစိုစိုအဖုတ်နဲ့ပွတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာက အရည်တွေစိုနေစဲ။ ထန်းရည်ဆိုင်သို့ အတွဲတစ်တွဲရောက်လာသည်။ ထို အတွဲက ရောက်ပြီးမမကြာပါ ro ပြတော့တာဘဲ။ ထန်းရည်ဆိုင်မှာ ဆိုင်ရှင်အမရယ် သူတို့အတွဲရယ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရယ် ဘဲရှိတာမို့ စိတ်ကြိုက်ကို ကဲနေကြသည်။ တစ်ယောက်ပါးစပ်ထဲကထန်းရည်ကို တခြားတစ်ယောက်ပါးစပ်ထဲသို့ အပြန်အလှန် ထည့်ပေးနေကြသည်။  “ဟဲ့ ဟိုမှာတွေ့လား”    “သူတို့လိုဆော့ကြရအောင်”   ကျွန်တော် ထန်းရည်ယူ၍ သောက်ရန်ပြင်လိုက်ပါ သည်။ ဝတ်ရည်က မသောက်ရန်တား၍ ထိုထန်းရည်ကို သူမပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကျွန်တော့်ပါးစပ်နားကပ်၍  ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ဆွဲဟလိုက်ပီး သူမငုံထားသော ထန်းရည်များကို ထွေးထည့်ပေးပါသည်။ “သောက်လိုက်”    ကျွန်တော်လည်း  မျိုချပစ်လိုက်ပါသည်။   “နင့်မျက်နှာက သေးစော်တော်တော်နံနေတာဘဲ အကျီ်နဲ့သုတ်လိုက်တော့။”   “ဟုတ်ကဲ့”   ကျွန်တော် လည်း သူမစကားအတိုင်း သုတ်ခွင့်ရ၍သုတ်လိုက်ပါသည်။ သူမက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို သန့်ရှင်းခိုင်းရခြင်းမှာ ကျွန်တော့်ကို  သနားသွား၍မဟုတ်ဘဲ သူမပါးစပ်မှ ထန်းရည်များ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲသို့ထည့်သောအခါ မျက်နှာချင်းရပ်ချိန်တွင် သေးနံများနံနေ သမျှ သူမအတွက်သုတ်ခိုင်းခြင်းသာဖြစ်သည်။

အနံတွေကျန်သေးသည်ဟုဆိုကာ ဘေးက လူအ‌ခြေအနေကိုကြည့်၍ သူမပါးစပ်ထဲ ထန်းရည်များထည့်ကာ ပလုတ်ကျင်းပြီး ထွက် လာသောထန်းရည်ဖြင့် ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ကိုထွေးထုတ်ပါသည်။ ထိုနည်းဖြင့် ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်မှ သူမရဲ့သေးနံများကို ပေါက်အောင် သန့်ရှင်းပေးပါသည်။ အခုလို ခံ‌နေရရင်းသည် ကျွန်တော်ရဲ့စိတ်ကို ကျေနပ်မှုများစွာ ရနေစေပါသည်။   ဟိုအတွဲ ကတော့ ဆိုင်ရှင်နဲ့မရင်းနှီးသဖြင့် ဆိုင်ရှင်က ပိုက်ဆံရှင်းပြီးမှသာ နှစ်ယောက်စလုံးသွားပါဆိုသဖြင့် သူတို့ပိုက်ဆံအရင်ရှင်းသည်၊  ပြီးနောက် ကျွန်တော်တို့တိုးခဲ့သောချုံထဲသို့ တိုးသွားသည်။ ဝတ်ရည်ကလည်း ပိုက်ဆံရှင်းတော့ဆိုသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း ပိုက်ဆံ ရှင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဝတ်ရည်လိုက်ဆက်လိုက်သည်။ ဝတ်ရည်က ချုံထဲဘက်သို့ နောက်တစ်ခေါက် သွားနေခြင်းဖြစ်သည်။

“ရှူးး”   “အသံမထွက်နဲ့နော်”  အသံတိုးတိုးဖြင့်ပြောပြီး သူမကရှေ့က ဦးဆောင်သွားသည်။   ခုနကဝင်သွားသောအတွဲကို ချုံတောရဲ့  အတွင်းပိုင်းတွင် တွေ့သည်။   ကောင်မလေးဝတ်ထားသောထဘီအနီလေးက ဘေးမှာပုံလျက်လေးနဲ့ ကောင်မလေးက လေး ဘက်လေးထောက်က နောက်က သူဘကောင်လေးရဲ့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးနေသည်။ ညီးသံလေးကလည်း ခပ်တိုးတိုးပင်။    သူမ ကဖုန်းထုတ်ဆိုသဖြင့် ကျွန်တော် ဖုန်းထုတ်၍ သူမပြောသည့်အတိုင်း သာယာနေသောအတွဲကို ဗီဒီယိုမှတ်တမ်း တင်လိုက်သည်။  ကောင်‌မလေးရော ကောင်လေးရောရဲ့‌အရှေ့တည့်တည့်မှ နေရာယူ ရိုက်ကူးထားခြင်းဖြစ်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့မျက်နှာတွေ က ဗီဒီယိုထဲတွင် ထင်ရှားစွာမြင်နေရပါသည်။

သူတို့ကိစ္စပြီးနောက် ကောင်မလေးက အရှေ့ဘက်ကို နည်းနည်းတိုး၍ သေးထိုင်ပေါက်သည်။ ထိုအရာကိုလည်း မှတ်တမ်းတင်ထား လိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင် ထိုနှစ်ယောက်ချုံထဲမှ ပြန်ထွက်သွားသည်။   “လာ”   သူမကလက်ဆွဲခေါ်သဖြင့် စောန ကောင်လေးနဲ့ ကောင်မလေး လိင်ဆက်ဆံခဲ့သောနေရာသို့ ပါသွားသည်။ လိင်ဆက်ဆံတဲ့နေရာနားမရောက်ခင် ကောင်မလေးသေးပေါက်ထား သော နေရာတွင်ရပ်၍-  “ဟဲ့ ဒူးထောက်”   ကျွန်တော်လည်း ကြောင်နနနဲ့ ဒူးထောက်လိုက်သည်။   “စောနကောင်မလေး ဒီနေရာမှာ  သေးပေါက်သွားတာတွေ့တယ်မှတ်လား”  “သူသေးပေါက်ထားတဲ့နေရာကိုနမ်းကြည့်စမ်း”   ကျွန်တော် သူမကို တချက်‌မော့ကြည့် လိုက်သည်။  “ဘာမော့ကြည့်တာလဲ၊ ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်လေ၊ ငါ့ကို နင့်သခင်မလို့ မသတ်မှတ်ဘူးလား”   ‌အော် ဝတိရည်က ငါ့ သခင်မတောင်ဖြစ်‌သွားပြီဘဲ၊ နောက်ပြီး သခင်မလိုချင်တာကလည်း ငါ့စိတ်ကူးယဉ်အိမ်မက္ဘဲ သူမခိုင်းသမျှလုပ်မယ်ဟု စိတ် ဆုံးဖြတ်ကာ သေးစိုနေသော ‌မြေကြီးကို နမ်းလိုက်သည်။

နမ်းခိုင်းရုံနဲ့အားမရတဲ့သူမက လျာနဲ့တို့ခိုင်းသည်။ ချုံမှအပင်တွင် ကပ်ညိကျန်သော စောနအတွဲမှကောင်မလေးရဲ့သေးစသေးနများ ကို ကျွန်တော်အရသာခံခွင့်ရလိုက်သည်။ သူမစိတ်ကျေနပ်လောက်အောင် ခိုင်းပြီးနောက် ထိုအတွဲ လိုးပွဲစင်ခဲ့သောနေရာတွင် ကျွန် တော့်ကိုလှဲစေ၍ စောနကအတိုင်း သူမသေးများကို ထပ်မံသောက်သုံးစေပြန်ပါသည်။ ဒီတခါတော့ မျက်စိမမှိတ်ထားရသဖြင့် သူမ အဖုတ်ညိုညိုကို အဝကြည့်ခွင့်ရလိုက်ပါသည်။ ထိုသည်မက သူမက တစ်ရှူးမပါသဖြင့် သေးများစိုနေသော သူမအဖုတ်ကိုပါ  ကျွန်တော် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးခွင့် ရလိုက်ပါသည်။   ဝတ်ရည်နဲ့ကျွန်တော် သဘောတူညီချက် များစွာရယူဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုနေ့မှစ၍  ဝတ်ရည်သည် ကျွန်တော့်သခင်မဖြစ်လာသည်။ သူမက သူမအမ ကျွန်တော်အရမ်းချစ်ရသူခိုင်လို ရုပ်သေမနေပါ။ ကျွန်တော် ဖြစ် ချင်သည့်အတိုင်း သူမကချည်း ဦးဆောင်သည်။ ကြမ်းသည်။ အနိုင်အထက်အရမ်းပြုကျင့်သည်။

သူမနဲ့သဘောတူညီချက္များကတော့ များများစားစားမဟုတ် တိုတိုနဲ့လိုရင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်ဘဝတစ်ခုလုံးအား သူမကို  အပြီးအပိုင်ပေးလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသဘောတူညီမှုကိုလုပ်ရန် ကျွန်တော့်ကို စဉ်းစားချိန်တစ်ပတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီတပတ် တော့ ကျွန်တော့်အတွက် စဉ်းစားစရာများနှင့် ခေါင်း‌ခြောက်ဖွယ်ရှိသည်။   ဝတ်ရည်က ဒီတိုင်းချည်းတော့်မရဘူး လက်ထပ်ရမယ် တဲ့။ ကျွန်တော်နဲ့သူနဲ့ အတူလက်ထပ်ပြီးမှသာ သူမက ကျွန်တော်သခင်မအဖြစ်နေပေးမယ်တဲ့။ စဉ်းစားမယ့်သာစဉ်းစားနေတာပါ၊  ဒါ ကျွန်တော့်စိတ်ကူးယဉ် အိမ်မက္ဘဲလေ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ Dark Side ကို အပြည့်အဝလုပ်‌ပေးနိုင်တဲ့ ဘဝလက်တွဲဖော်ကို လိုချင်ခဲ့မိ တာ။ အခုတော့ အခွင့်အရေးရလာခဲ့ပြီ၊ သို့သော် ကျွန်တော်စိုးရိမ်စိတ်များနဲ့ ကြောက်နေတာတော့ အမှန်ဘဲ။ နောက်ဆုံးတော့  ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ရဲရဲချလိုက်တယ်။ နောက်ထပ်မပေါ်လာနိုင်တော့တဲ့ အခွင့်အရေးကို ကျွန်တော် ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်ရဲ့မဂ္လာပွဲဟာ မကြီးကျယ်ခဲ့ပါ။ ရုံးတက်လက္မှတ်ထိုး လူကြီးမိဘများကို ကန်တော့ခြင်းဖြင့် ပွဲပြီးလိုက်သည်။ ပွဲတွင် ခိုင်နဲ့ တွေ့ရ၍ ခိုင်က ဝတ်ရည်နဲ့သူမ အလောင်းအစားသဘောမျိုးလုပ်တာမှာ သူမရှုံးသွားခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်းနဲ့ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့အိမ်ကို လာပြီး ကျွန်တော်ကို ‌နေ့တိုင်းအိမ်သာအဖြစ် သုံးမည်ဟု စသလို နောက်သလိုနဲ့ ပြောသွားသည်။  ကျွန်ဝော့်မဂ်လာဦးညသည်  အခြားသူများနဲ့မတူ၊ တစ်ညလုံး ကျွန်တော် ဝတ်ရည်ကို နှိပ်နယ်ပေးရသည်။ ထိုညက ဝတ်ရည် သူမ‌ခြေဖဝါးဖြင့် ကျွန်တော့်မျက်နှာ ကို ထပ်ခါထပ်ခါ ပွတ်သည်။   ထိုညက ဝတ်ရည်အိမ်သာထဲတွင်ပင် အိမ်သာတက်သည်။ နဂိုပြောထားသလို ကျွန်တော့်ကို သူမ အိမ်သာအဖြစ် အသုံးမပြုပါ။ သို့သော် အိမ်သာထဲတွင် သူမအီးအပုံလိုက်ပါထားပြီး ဖင်ဆေးသည့်ရေခွက်ထဲတွင် သေးများအပြည့် ပန်းထည့်ပေးထားသည်။ သူမဖင်ကိုတော့ တစ်ရှူးဖြင့် သန့်ရှင်းပုံရသည်။ သူမဖင်မှချီးများသုတ်ထားသောတစ်ရှူးကို အိမ်သာ ရေပုံးနားတွင် ကျွန်တော်တွေ့သည်။ သူမ ဘာလုပ်စေချင်သည်ကို ကျွန်တော်မသိ၊ ထို့ပြင် သေးကို အကြောက်အလန့်မရှိ သော်လည်း အီးများစားဖို့ကတော့ ကျွန်တော့်အတွက် ခက်ခဲနေသေးသည်မို့ အိမ်သာထဲမှ အရာများကို ရေဖြင့်ပင် သန့်ရှင်းရေးလုပ် လိုက်သည်။ ဖင်ဆေးခွက်ထဲမှ သေးများကိုတော့ သောက်ချပစ်လိုက္မိ‌သေးသည်။

“ဟဲ့ အာကာ ထထ”  အတင်းလှုပ်နှိုးလို့ ကျွန်တော်နိုးလာခဲ့ပါသည်။ ကျွန်တော်မျက်လုံးပွင့်လိုက်သည်နှင့် ဗိုက်လေးကိုဖိ၍  အလောသုံးဆယ်ဖြစ်နေသော ဝတ်ရည်ရဲ့မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရပါသည်။  “ဟဲ့ ကြောင်ကြည့်မနေနဲ့ မြန်မြန်ထ၊ ငါ ဗိုက်အရမ်း အောင့်နေပြီ”  ကျွန်တော့်ကိုခုတင်ပေါ်မှဆွဲချ၍ ကြမ်းပြင်တွင် လှဲနေစေပါသည်။ ပြီးနောက် ညက ဝတ်ထားသော ထဘီလေးကို  ဘေးသို့ချွတ်၍ပို့လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ခွကာ သူမရဲ့ morning duty ကို ဆောင်ရွက်လိုက်ပါသည်။   လူပျိုဘဝတုန်းက  နံနက်အိမ်ယာနိုးလာတိုင်း တောင်နေတုန်းဂွေးကိုကိုင်၍ ငါ့သခင်မလေး သူမရဲ့နံနက်ခင်းအိမ်သာအဖြစ် ငါ့ကိုသုံးရင် ကောင်းမှာဘဲ ဆိုပြီး ဂွေးထုခဲ့ချိန်ကိုပင် ပြန်သတိရမိပါသည်။ အခုတော့ လက်တွေ့ကို ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ ဖင်ပေါက်ကို လျက်ပေးဖူးသဖြင့် ချီး အရသာနည်းနည်းကို သိသော်လည်း အခုလို တလုံးတခဲပါးစပ်ထဲဝင်လာခဲ့တွင်သော မနဲကိုမျိုချင်ပစ်ရသည်။ မျိုမချ၍လည်းမဖြစ်။  မျိုချဖို့ကို ဝတ်ရည်က တောက်လျှောက် အီးပါရင်း ဆော်‌ဩနေသည်။

ကျွန်တော့်မျက်နှာကြီးဟာ အိမ်သာပိုက်လိုင်းကြီးနဲ့တူနေသည် ရေဆေးပေးမယ့်သူမရှိဘဲ သူမရဲ့သေးများ ချီးများဖြင့် ပေကျံနေ လေသည်။   ဝတ်ရည်က အားလုံးပြီးစီးပြီးနောက် ကျွန်တော့်အကျီ်အောက်ခံနားကနေလှန်၍ သူမရဲ့ချီးပေနေသောဖင်နှင့် သေး များကို သုတ်လိုက်ပါသည်။   သူမထသွားသည့်တိုင် ကျွန်တော့်ကိစ္စကတော့ မပြီးသေးပါ။ ဝတ်ရည်က ညစ်ပတ်နေသော နေရာ တစ်ခုလုံးကို ကျွန်တော့်လျှာကိုသုံး၍ သန့်ရှင်းရေးလုပ်စေသည်။ သူမကတော့ မျက်နှာသစ် သွားတိုက် လုပ်ပြီးနောက် ကျွန်တော် လုပ်နေသမျှကို အရသာခံကြည့်နေလေသည်။  စောနက ညစ်ပတ်ထားသည်များကို သန့်ရှင်းပြီးနောက် ရေချိုးခွင့်ပေးသည်။ ပြီး နောက် သူမ စားဖို့ နံနက်စာ စီစဉ်ပေးရသည်။ ယခု နံနက်စာကိုတော့ သူမနဲ့အတူသွားခွင့်ပေးသည်။ နောက်ရက်တွေကျရင်တော့  ကျွန်တော်ကြည့်တဲ့မူဗီတွေထဲကအတိုင်း လုပ်မည်ဟု သူမက ပြောသည်။ ဒီနေ့တစ်ရက်ကတော့ ကျွန်တော့်အတွက် နောက်ဆုံး လွတ်လပ်ရေးပင် ဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။

စားသောက်ပြီးနောက် စာအုပ်တစ်ခုထဲတွင် ကျွန်တော်နေ့စဉ်လုပ်ရမည်များကို ချရေးပေးသည်။   နံနက္နိုးတာနဲ့ သူမရဲ့အိမ်သာ အနေနဲ့နေရမည်  ပြီးရင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ်   ရေချိုးခွင့်ရမယ်   သူမအတွက်နံနက်စာပြင်ပေးရမယ်   သူမနံနက်စာစားနေချိန်  ခွေးတစ်ကောင်လို သူများ‌ခြေထောက်အောက္မှာနေရမယ်။ ပြီးမှ သူမက အစာကျွေးမယ်   အလုပ်သွားခွင့်ရမယ်    ပြန်လာရင်  ကျောပိုးအိတ်ချကာ အိမ်သာထဲကိုတန်းသွား၍ သူမစွန့်ကျဲထားတဲ့သေးခွက်ကို အမောပြေရေအဖြစ်သောက်ရမယ်    ပြီးရင် သူမ ခိုင်းတာတွေ လုပ်ရမယ်။   ညစာ သူမစားနေချိန်တွင်လည်း နံနက်ကအတိုင်းနေရမယ်။   ညစာစားပြီးနောက် သူမအိမ်သာတက္မယ်၊  အိမ်သာအနေနဲ့နေပေးရမယ်။   သူမ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေချိန်မှာ ‌ခြေထောက်အောက္မှာ ဝတ်တွားပြီးနေရမယ်။   ည မအိပ်ခင် သူမကို  ပြုစုရမယ်။   မအိပ်ခင်တစ်ခါ သူမအိမ်သာ ထပ်တက္မယ်။   ရုံးပိတ်ရက်တွေ ဘယ်မှသွားခွင့်မရှိ၊ သူမခွင့်ပြုမှသွားရမည်။

ငွေကို လိုတာထက်ပိုကိုင်ခွင့်မရှိ။  နေ့စဉ်ရေချိုးတိုင်း အဝတ်လျှော်ရမည်။   အိမ်ကိုဧည့်သည်လာလျှင် ဧည်သည့်ကို သေသေချာချာ  ဧည့်ဝတ်ပြုရမည်။   နောက်ဆုံးအချက်က သူမ ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို ကျွန်တော်နားမလည်ခဲ့ပါ။ ကျွန်တော့်ဘဝ တစ်ခုလုံး သူမလက်ထဲအပ်လိုက်ရပြီ ကျွန်တော်ဟာ အခုဆို သူမရဲ့ကျွန်စစ် ဖြစ်သွားပြီ။ သူမစေလိုရာ ခိုင်းလိုရာပင်။   ကျွန်တော် စိတ်ကူးယဉ်‌နေခဲ့ရတဲ့ဘဝကြီးကို လက်တွေ့ရလိုက်လို့ ကျွန်တော်အလွန်ပျော်နေမိပါတယ်။ အခုတော့ ဖြစ်ချင်တာတွေဖြစ်ခွင့်ရနေ ပါပြီ။ သို့သော် စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တုန်းကလောက်တော့ မပေါ့ပါးတာအမှန်ပင်။  နံနက် နံနက်ဆို ဝတ်ရည်နိုးခင် ကျွန်တော်အရင်နိုး အောင်ထပြီး ဝတ်ရည်နိုးလာရင် အဆင်သင့် မစောင့်ဆိုင်းရအောင် စားနိုင်ရန် စီစဉ်ပေးရသည်။ ဝတ်ရည်က နိုးနိုးချင်း အိမ်သာတန်း တက် တတ်သူမို့ ဝတ်ရည်မနိုးခင်ကို နံနက်စာကို အမြန်လေးပြင်ထားပြီးနောက် သူမနိုးလာတာကို အသင့်စောင့်နေဖြစ်သည်။  ဝတ်ရည်က အိမ်သာတက်ရင်သုံးဖို့ တစ်ရှူးဗူးကိုလည်း ဘေးမှာအသင့်ယူထားသည်။

ဟော ကျွန်တော်တွေးနေရင်းကပင် သူမနိုးလာသည်။ အိပ်ချင်မူးတူး ချစ်စရာ ကျွန်တော့်မိန်းမပေါ့။ ပြီးနောက် ကုတင်အောက်တွင်  ပက်လက်လှန်၍ သူမအသုံးပြုရန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေသော ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်သို့ခွကာ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။ သူမရဲ့အသား အရည် အလှအပအတွက် အဝတ်အစားမဝတ်ဘဲ အိပ်စက်ခြင်းပြုနေသည်မို့ ဘာမျှချွတ်စရာမရှိ။ သူမကိုယ်ရဲ့ ဝိတ်က ကျွန်တော် ကို တော်တော်လေး အသက်ရှူခက်စေပါတယ်။ ညကစားထားသော ဘဲဥတန်‌ခိုးတွေထင်ရ၊ ‘တဘူဘူ’ နဲ့ ပေါက်ကာနေ၏။ ခဏ  ကြာမှပင် သူမဖင်ကို မျက်နှာကိုဖိထားရာမှ အနည်းငယ်ခွာလိုက်ပြီး—  “ချီးထွက်လာ‌တော့မယ် အဆင်သင့်ပြင်ထား”   ဒါက စစ် ကြော်ငြာလိုက်တဲ့အသံပါ။ နေ့စဉ် သူမ ထိုသို့ပြောပြီးတိုင်း အောက်ကရှိနေတဲ့ကျွန်တော့်ကို ရှိသည်လို့ပင်မထင်တော့ဘဲ အီးပါချစ မြဲပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဟ၍ သူမရဲ့စအိုပေါက်လေးကို တချက်ကြည့်ကာ ထွက်လာသမျှကို  အလျင်အမြန် မျိုချလိုက်ပါသည်။

“အားးး အခုမှပေါ့သွားတာဘဲ”   ပြောရင်းနဲ့ သူမရဲ့ဖင်နဲ့အဖုတ်ကို တစ်ရှူးနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်၍ ကျွန်တော်မျက်နှာပေါ်သို့ပင်ပစ်ချ ကာ ကျွန်တော့်အနားမှထွက်ခွာသွားပါသည်။ ကျွန်တော်တော့ သူမရဲ့ချီးများကိုစားရင်းနဲ့ ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့ ပါသည်။ ကျွန်တော့် ကိစ္စတွေပြီးသွားချိန်မှာတော့ သူမချန်ထားခဲ့တဲ့ သူမရဲ့အကြွင်းအကျန် ကျွန်တော်ရဲ့နံနက်စာကို စား၍ သူမဈေး မှပြန်မလာမီ တန်ဖိုးရှိသောအချိန်ကို အကျိုးရှိစွာ TV လေးကြည့်ရန် ကြံလိုက်ပါသည်။   TV လေးကြည့်မယ်မှကြံကာရှိသေး  အခန်းတံခါးခေါက်သဖြင့် TV ကြိုးကို ထိုးပြီးပြီးချင်းပင် အခန်းတံခါးကို သွားဖွင့်၍ ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ သွားကြည့်လိုက်ပါ သည်။ “MORNING အာကာ”   ကျွန်တော်ချစ်ခဲ့ရသူ ခိုင်—   ကျွန်တော် ခိုင့်ကို တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။   ခိုင်က သွက်သွက် လက်လက်ဘဲ အိမ်ထဲဝင်ပြီး TV ရှေ့က ဆိုဖာမှာထိုင်နေပါသည်။ ကျွန်တော်တာ တုန့်နှေးနှေး။

ခိုင်က ကျွန်တော်နဲ့ဝတ်ရည် မဂ်လာဆောင်ပြီး တလအကြာတွင် ပထမဦးဆုံးအိမ်လာလည်သောဧည့်သည်။ ကျွန်တော်နဲ့ဝတ်ရည်ရဲ့ သဘောတူညီချက်အရ ဧည့်သည်ကို ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်ရမည်ဆိုသည်မှာ ဧည့်သည်ရဲ့အိမ်သာအဖြစ်ပါ ကျွန်တော်က နေပေးရမည် ကို ဆိုလိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့နေတဲ့တိုက်ခန်းရဲ့အိမ်သာက ပုံမှန်အိမ်သာပါဘဲ ဘိုထိုင်မဟုတ်ဘူး။ အဲ့အိမ်သာကို  ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲပါသုံးတာပါ။ ဝတ်ရည်ကတော့ ကျွန်တော့်ကိုဘဲသုံးတာ။ ကျွန်တော်မရှိရင်တော့ ဝတ်ရည်က ရေချိုးခန်း ထဲမှာ အီးအပုံလိုက်ပါတယ်။ သေးကိုတော့ ပုံးတစ်ခု သီးသန့်ထားထားတယ်။ တခါတရံဆို ကျွန်တော်အလုပ်ကပြန်လာတဲ့အချိန်မှာ  သေးပုံးကအပြည့်ကို ဖြစ်နေတာ။ အဲ့လိုနေ့တွေဆို အိမ်ကို ဧည့်သည်လာသွားတယ်ဆိုတာ ဝတ်ရည်မပြောလည်း ကျွန်တော်သိ လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဝတ်ရည်က ပြောပြပါတယ်။ အိမ်ကို သူအမ ခိုင် လာသွားကြောင်းနဲ့ ခိုင်လည်း အဲ့ပုံးထဲသို့ သေးပေါက်ခဲ့ ကြောင်း၊ နောက်ပြီး ဘယ်အီးပုံကတော့ ခိုင်ပါသွားတာဖြစ်ကြောင်း ပြောပြတယ်။။ ခိုင်က ကွမ်းယာဆိုင်ဖွင့်ထားလို့ စနေ၊တနဂ်နွေ  လူကျလို့ မလာဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါမို့ ကျွန်တော်အိမ်မှာရှိတဲ့ဒီနေ့မှာ ပထမဦးဆုံးဖြစ်သွားတာပါ။

ခိုင်က ကျွန်တော်ဖွင့်ထားတဲ့ TV ကို အခန့်သားထိုင်ကြည့်နေသည်၊ ကျွန်တော်ကတော့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ မသိတာမို့ ဒီတိုင်းဘေး မှာဘဲ ထိုင်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့မှ ဝတ်ရည်ဈေးကပြန်လာလို့ သူမပါလာသောအထုပ်များကို မီးဖိုချောင်သို့သယ်၍ နေရာ ချပေးလိုက်ပါသည်။ ဝတ်ရည်က သူ့အမရောက်နေသဖြင့် မီးဖိုးချောင်တွင် နှစ်ယောက်သား ချုပ်ပြုတ်ရင်း တွတ်ထိုးနေကြ ပါသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ အဝတ်လျှော်‌နေလိုက်ပါသည်။  အဝတ်လျှော်ပြီးတော့ မီးပူဆက်တိုက်။ သူမတို့နှစ် ယောက်ကတော့ TV ကြည့်ရင်း အတင်းတုတ်နေတယ်။ အတင်းတုတ်နေရင်း ခိုင်က သေးပေါက်မယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော့်နားကို ရောက်လာတယ်။ ကျွန်တော် ည်း မီးပူတိုက်နေရင်း ခိုင့်ကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။

“ဟဲ့ ငါ့အမသေးပေါက်မလို့ပါဆို ဘယ်လုပ်ရမယ်ဆိုမသိဘူးလား” ပြောလည်းပြောရင်း ကျွန်တော့်အနားရောက်လာပြီး ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ဆောင့်ကန်လိုက်ပါသည်။ ဆောင့်ကန်ရုံနဲ့အားမရ‌သေးသောဝတ်ရည်သည် လှဲကျသွားသော ကျွန်တော်မျက်နှာကို ‌ ခြေထောက်နဲ့ဖိထားပါသည်။   “ဝတ်ရည် ငါ သေးအရမ်းပေါက်ချင်နေပြီ၊ အိမ်သာထဲဘဲသွားလိုက်ရမလား”   “နင် ပြောသော  သေချာလေ့ကျင့်ပေးထားတာဆို အခုကြည့်အုန်း”  ဝတ်ရည်က ‌ခြေဖဝါးနဲ့မျက်နှာပွတ်နေတာကို ဖယ်ချလိုက်ပြီးနောက်။ ခိုင့်ကို  နေရာပေးလိုက်သည်။ ခိုင်က အရင်လို အရုပ်မဟုတ်တော့ပေ၊ သူ့စိတ်နဲ့သူပင် ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်သို့ခွလိုက်ပြီး သူမဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကို အနည်းငယ်ချွတ်ချလိုက်ပြီး အသင့်ဟပေးလိုက်သော ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲသို့ သေးပေါက်ထည့်ပါသည်။ သေး သောက်တာကို ကြည့်သားရနေသည်မို့ ဘေးသို့မဖိတ်မစင်စေဘဲ သောက်လိုက်ပါသည်။ ဝတ်ရည်ကတော့ ကျွန်တော့်ကို မကျေမ  နပ်အကြည့်လျက်။

ခိုင် သေးပေါက်ပြီးနောက် ဝတ်ရည်ကို လက်ဆွဲခေါ်သွားသဖြင့် ကျွန်တော့်ကို ဘာမှမလုပ် ဘာမှမပြောဘဲ ဝတ်ရည်ပါသွားသည်။   ကျွန်တော်လည်း တိုက်လက်စမီးပူကို လက်စမြန်မြန်သတ်ကာ ဝတ်ရည်ရဲ့ခြေထောက်နား အလိုက်တသိ ဒူးသွားထောက်၍  ဝတ်ရည်ရဲ့ခြေဖမိုးကို ငုံ့၍နမ်းနေလိုက်ပါသည်။  “ဒီလိုကျတော့လည်း လိမ္မာသားဘဲ”   “သူ့အပြစ်သူသိတယ်‌လေ၊ ဒီလောက်နဲ့ဘယ် ရမလဲ ဒင်းကို အသေလုပ်အုန်းမှာ”   “အသေက ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲဟ၊ ဟဟ” “ဘယ်လိုအသေလုပ်မလဲဆိုတာ မမရှေ့မှာတင်လုပ် ပြမယ်”   “အယ် ငါမကြည့်ရဲဘူးနော်”   ခိုင်က မကြည့်ဖူးဆိုတာ တမင်ကြည့်မယ်လို့ ပြောလိုက်ခြင်းပင်။    ဝတ်ရည်က ခိုင့်ရှေ့တွင် ပင် အဝတ်အစားချွတ်ကာ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းသည်။ ပြီးနောက်ဖွင့်ထားသော TV ကို သီချင်းပြောင်း၍ အသံကိုကျယ်လိုက် သည်။  ကျွန်တော်အရိုက်ခံရတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်သာ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပင်၊ သူမ ဘောင်းဘီခါးပတ်ဖြင့် ကျွန်တော့်အား   ‘တဖြောင်းဖြောင်း’ ကျွေးတော့သည်။ သူမ တစ်ယောက်ထဲ ကျွေးရုံမက ခိုင့်လက်ထဲခါးပတ်ထည့်၍ ခိုင့်ကိုပါ ရိုက်စေသည်။   အောက်ကခံရတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ သူမတို့ရိုက်ချက်‌‌တွေကြောင့် မျော့တောင်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့တိုင် ရိုက်ချက်များကတော့ မ ရပ်သေးပေ။

ဝတ်ရည်က ကျွန်ဝော်ာ အပြစ်တစ်ခုခုလုပ်ရင် အသားနာတဲ့အပြစ်ဒဏ်များကို ပေးလေ့ရှိသည်။ အခုလည်း ရိုက်ရုံနဲ့ အားမရသေး သောဝတ်ရည်က ဖယောင်းတိုင်ကိုမီးတို့၍ ဖယောင်းစက်ချကာ ကျွန်တော့်အားနှိပ်စက်နေသည်။ ကျွန်တော်မှာတော့ အပေါ်ကကျ လာသော ဖယောင်းစက်ရဲ့အပူဒဏ်ကိုခံရင်း ခိုင်ရဲ့‌‌ခြေချောင်းများကို စုပ်ပေးနေရပါသည်။ ခိုင့် ခြေချောင်းလေးများပင် ဖြူဖွေးနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဝတ်ရည်ကတော့ ဖယောင်းတိုင် မကုန်တရွေ့ မရပ်ဘူးဟု သတ်မှတ်ထားပုံရသည်။ ဖယောင်းတိုင် တစ်တိုင်လုံး  ကုန်မှသာ ကျွန်တော်သက်သာခွင့်ရသည်။  ဝတ်ရည်က သူအမရှေ့တွင် ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လောက်ထိ နိုင်ကြောင်းပြချင်နေသေးပုံ ရသည်။ ကျွန်တော့်ကို အမောဖြေခွင့်ပေးရင်းနဲ့ပင် သူတို့စားရန် နေကြာစေ့များကို ခွာပေးနေရသည်။ သူတို့ကတော့ အသံကျယ် ကျယ်ဖွင့်ထားသော သီချင်းကိုပိတ်ပြီး ကိုရီးယားကားပြောင်းကြည့်ကြသည်။ channel က လာသော ကိုရီးယားကားကို ကြည့်နေ  ခြင်းဖြစ်တာကြောင့် နေကြာစိမကုန်ခင် ကိုရီးယားကားကပြီးသွားပါသည်။ ဟို channel ဒီ channel လှည့်သော်လည်း ကြည့်ချင် တဲ့ကား မတွေ့ကြဘဲ ပျင်းရိလာကြသမျှကို ကျွန်တော်ကိုနှိပ်စက်ရင်း အပျင်းဖြေရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြပုံရသည်။

“ဟဲ့ နင် ငါ့ကိုချစ်သေးလား”   ခိုင်က ဝတ်ရည်ရှေ့တွင် မေးချလိုက်သောစကားက ကျွန်တော့်ရင်ကို တဒုတ်ဒုတ် ခုန်စေသည်။  အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဝတ်ရည်နဲ့လက်ထပ်ထားသော်လည်း ခိုင့်ပေါ်ချစ်သော ကျွန်တော့်အချစ်များက မပျောက်ပျက်သေးပါ။ အ ရင်တိုင်း ချစ်မြဲ ချစ်စဲပင်။ အခုလို မေးလာတော့ ကျွန်တော်ဘယ်လိုဖြေရမလဲ။   ကျွန်တော့်စိတ်ထဲကစကားများကို သိရှိနေသော ဝတ်ရည်က–  “သူက အမကိုချစ်နေတုန်းဘဲလေ၊ ကြည့်ပါလားးး၊ ကျွန်မရှေ့မှာမို့ ဒင်းမပြောရဲတာ”    ကျွန်တော်ဘာမှဝင်မပြော  ခေါင်းကိုသာငုံထားလိုက်သည်။   “ဟုတ်လားအာကာ”   ခိုင်က ကျွန်တော်ခေါင်းကိုမော့စေရင်းပြောသည်။ ကျွန်တော်မျက်လုံးများ က ဝတ်ရည်ဆီသို့သာရောက်နေသည်။   “ဟဲ့ ငါ့ကိုကြောက်မနေနဲ့အမှန်တိုင်း‌ဖြေလိုက်၊ နင်လိမ်ရင်တော့ ငါ နင့်ကို ဘေးအခန်းကိုပို့ လိုက်မှာနော်”   ဘေးအခန်းကိုတော့ ကျွန်တော်မသွားလိုပါ၊ ဘာလို့ဆို ဘေးအခန်းမှာက မိန်းခလေးအဆောင်။ မိန်းခလေးတွေ ချည်း စုပြီးနေကြတာ။ အားလုံးက KTV က ကောင်မ‌လေးတွေချည်းဘဲ။ လက်သန်ကလည်း ဘာပြောင်သလဲမမေးနဲ့။ အရင်ည တစ်ညတုန်းက ဝတ်ရည်က ကျွန်တော်ကို တိုက်ခန်းအပြင်ထုတ်ပြီး ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းတယ်။ ထထိုင်တစ်ခါလုပ်တိုင်း “ကျွန်တော်ဟာ ချီးစားတဲ့အိမ်သာကြီးပါ” လို့ တခါအော်ပြီးလုပ်ရတယ်။

ညဘက်ကြီးဆိုတော့ ဘယ်သူမှမကြားလောက်ဘူးထင်တာ၊ ဘေးချင်းကပ်အခန်းက ကောင်မလေးတွေက ပူလို့ဆိုပြီး ဝရံဝာထွက် အိမ်နေကြတာတဲ့၊ ကျွန်တော် အော်တဲ့အသံကိုလည်းကြားရော တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်။ လက်တို့ပြီးထချောင်းကြရော။ အဲ့  အထိ ကျွန်တော်မသိသေးဘူး။ ဝတ်ရည်က ကောင်မလေးတွေအသံထွက်လာတော့ သိလိုက်တာ၊ ကျွန်တော်ကတော့ ကိုယ့်အာရုံနဲ့ ကိုယ်ဆိုတော့ မကြားမိလိုက်ပါဘူး။ အသံကြားလိုက်တဲ့ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို ဒီတိုင်းထထိုင်ဆက်လုပ်နေဖို့ပြောပြီး  ကောင်မလေးတွေအခန်းဝကိုသွားတယ်၊ အထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက် တံခါးဖွင့်ပေးတာကို ကျွန်တော်မြင်လိုက်တယ်၊

ဒါပေ မယ့် ဝတ်ရည်ကို‌ ကြောက်တော့ ထထိုင်ဆက်လုပ်နေလိုက်တယ်။  ခဏနေတော့ အဲ့ဘက်အခန်းကနေ ဝတ်ရည်နဲ့အတူတူ  ကောင်မလေးသုံးယောက်ပါ ပါလာတယ်။ ပြီးတော့ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အသံမထွက်ဖို့ အမိန့်ပေးတယ်။ အဲ့ဒါကို   ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်နားရောက်လာပြီး သူ့လက်ထဲအသင့်ပါလာတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီတစ်ထည်ကို ပါးစပ် ထဲထိုးထည့်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ဝတ်ရည်ရိုက်နေကျ ခါးပတ်နဲ့ တစ်ယောက်တစ်လှည့်ရိုက်တော့တာဘဲ။ သူတို့နဲ့ဝတ်ရည်  ဘာတွေဘယ်လိုညှိလာလဲ မသိပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ တော်တော်လေးခံလိုက်ရတယ်။

ပြီးတော့လည်းမပြီးဘူး ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို ခုနက အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့အုပ်ပြီး မျက်နှာကိုချည်း သေးနဲ့‌ပန်းတာ။ ရဲတင်းလိုက် တာလွန်ရောဘဲ။ မိန်းခလေးတွေ အုပ်စုတောင့်ရင် ရဲတင်းတယ်ဆိုတာ တကယ်ဖြစ်နိုင်တယ်။ အဲ့နေ့ညက ဝရံတာတစ်ခုလုံးရွှဲနေတဲ့  သူတို့သုံးယောက်ရဲ့သေးကို လျှာနဲ့သန့်ရှင်းလိုက်ရတယ်။ ဝတ်ရည်ရော သူတို့ရောက ပြန်သွားကြတယ်။ ဝရံတာမှာ  တစ်ယောက်တည်း သေးများနဲ့ကိုယ်ဖြစ်လိုက်ရတယ်။ နောက်နေ့တွေ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့တော့ သူတို့မျက်နှာက ပီတီတီတွေနဲ့။    ကျွန်တော်လည်း လိမ်မနေတော့ဘဲ ခိုင့်အပေါ်ချစ်တဲ့စိတ်တွေရှိသေးကြောင်းကို ဝန်ခံလိုက်တယ်။   ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို ခိုင်နဲ့ လိုက်သွားဖို့ပြောတယ်။ မနက်ဖြန်ညမှ ပြန်လာခဲ့တဲ့။ ဒီည ခိုင်တို့အိမ်မှာ ညသွားအိပ်လိုက်တယ်။

ဝတ်ရည် ဘာကို ဆိုလိုချင်တယ် ဆိုတာကို ကျွန်တော်သဘောမပေါက်ဘူး။ ခိုင့်အိမ်မှာက ကိုကျော်ဦးရှိနေတယ်လေ။ ဝတ်ရည်စကားကို မလွန်ဆန်ချင်တာမို့ ခိုင်နဲ့ လိုက်သွားလိုက်တယ်။ မသွားခင် ဝတ်ရည်က စာရွက်နဲ့စာရေးပြီးပေးတယ်။ ခိုင့်အိမ်ထဲရောက်မှာ ဒီစာကိုဖွင့်ဖတ်ပါလို့လည်း ပါ လိုက်တယ်။ ဘုမသိ ဘမသိလည်း ကျွန်တော် ခိုင်နဲ့ပါသွားခဲ့တယ်။ ကားပေါ်မှာလည်း ခိုင်နဲ့စကားမပြောဖြစ်ဘူး၊။ ခိုငခက ရုပ်တည်  ကြီးနဲ့နေနေတာလေ။  ခိုင်တို့အိမ်ရောက်တော့ ခိုင်က အိမ်ရှေ့မှာခဏထိုင်ဆိုတာနဲ့ထိုင်ပြီး စာကိုဖွင့်ဖတ်လိုက်တယ်။ ခိုင်ကတော့  အိမ်ဖေးဘက်ကို ဝင်သွားတယ်။   “အာကာ နင့်ကို အမတို့လင်မယားရဲ့အစေခံအဖြစ်နေပေးဖို့ ငါလွှတ်လိုက်တာ။   နင့်ပါးစပ်ကိုသူ တို့ရဲ့အိမ်သာအနေနဲ့သုံးကြလိမ့်မယ်။

နင့်အလုပ်ကို တစ်ပတ်ခွင့်တိုင်ပေးထားမယ်၊ နင်အဲ့မှာတစ်ပတ်လောက်နေရမယ်။ အချိုးမ ပြေဘူးဆိုတဲ့အသံ မကြားချင်ဘူးနော်၊ ငါ့ကိုသိက္ခာမချနဲ့”   စာကိုဖတ်၍ ကျွန်တော်မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့် ကို ခိုင့်အိမ်မှာ တစ်ပတ်ကျွန်လုပ်ရန် လွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်းနှင့် ခိုင်တို့လင်မယားအတွက် ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို အိမ်သာအနေနဲ့  နေပေးရအုန်းမယ်။ ဖျားဖျား ကျွန်တော် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။   ဝတ်ရည်ဆိုတာ မပေါ်လာခင်က ခိုင်ကိုသခင်မလုပ်ခိုင်းရင်း ဖုန်း ဆက်ပြီး ခိုင့်ကို ပြန်လာလာခိုင်းနေသော ကိုကျော်ဦးကို သခင်အဖြစ် စိတ်မှန်းနဲ့ခံစားကြည့်ဖူးခဲ့သည်။ အခုတော့ စိတ်မှန်းများက  လက်တွေ့ဖြစ်တော့မလိုပင်။ femdom ကွတ်ကိုး ရုပ်ရှင်များကိုကြည့်လျှင် သခင်မရဲ့သေးနဲ့ချီးကိုစားသောက်ပြီး သခင့်ရဲ့သေးကို သာ သောက်ပြကြသည်။ အခု ကျွန်တော်ကတော့ ကိုကျော်ဦးရဲ့ အိမ်သာအဖြစ်ပါ နေပေးရလေမလားဆိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ  တဒုန်းဒုန်းဖြစ်နေသည်။

(ယခုနေရာမှစ၍ အရမ်းကိုညစ်ပတ်၍ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော ဇာတ်ဝင်ခန်းများ စတင်တော့မှာ ဖြစ်ကြောင်း အသိပေးအပ်ပါသည်)    ‌အတွင်းခန်းထဲမှ တစ်စုံတစ်ယောက်ထွက်လာသဖြင့် ကျွန်တော့်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။  တစ်စုံတစ်ယောက်မဟုတ် တစ်တွဲဖြစ်နေသည်။ မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကလည်း ကျွန်တော်ကို ကြက်သေသေစေသည်။    ခိုင်… ဝတ်လစ်စလစ်နှင့် လေးဘက်ထောက်နေသောခိုင်၊ ခိုင့်နောက်မှာတော့ ခိုင့်လည်ပင်းက သံကြိုးကိုဆွဲထားတဲ့ကိုကျော်ဦး။ ဘာ တွေဘယ်လိုများ ဖြစ်‌နေတာပါလိမ့်။ ကျွန်တော် မတွေးတတ်အောင်ပင်။   သူတို့ကျွန်တော့်အနားကိုရောက်လာသည်။ ပြီးနောက်  လေးဘက်ထောက်နေသောခိုင်က ကျွန်တ်ော့အားလည်း အဝတ်များချွတ်၍ သူမနည်းတူ လေးဘက်ထောက်ရန် အမိန့်ပေးသည်။  ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့်ပင် အမိန့်အတိုင်းလိုက်နာလိုက်သည်။  “အာကာ ခြံတံခါးသွားပိတ်၊ ပြီးရင် အိမ်တံခါးပါပိတ်”     ကို ကျော်ရဲ့အမိန့်အတိုင်း ဂွေးတန်းလန်းနှင့် ခြံထဲဆင်းခြံတံခါးပိတ်၊ အိမ်တံခါးပိတ်လိုက်သည်။

ပြီးနောက် ခိုင့်နားတွင် လေးဘက် ထောက်လိုက်သည်။ ကိုကျော်ဦးက ကျွန်တော်ကို သူ့အပေါ်သစ္စာရှိအောင်ဟုဆိုကာ အိမ်သာဖင်ဆေးသောခွက်ထဲကို သေးအပြည့် အလျံပေါက်ထည့်ပေး၍ သူဆိုခိုင်းသောစကားများအတိုင်း သစ္စာဆို၍ သူ့သေးများကို သောက်စေသည်။   “ကျွန်တော် အာကာ သည် ဤနေ့ ဤအချိန်မှစ၍ ကိုကျော်ဦးရဲ့အမိန့်ကို နာခံပါမည်။ တစ်ချိန်က ကျွန်တော့်ချစ်သူ ကျွန်တော့်သခင်မဖြစ်ဖူးသော ခိုင့်ရဲ့ ဖင်မှ ထွက်လာသမျှသော မစင်များကို အကြွင်းအကျန်မရှိ စားပါ့မယ်။ ခိုင့်ယောက်ျား ကျွန်တော့်သခင်ကျော်ဦးရဲ့ လီးမှထွက်သော  သေး၊သုတ်ရည်နှင့် ဖင်မှထွက်သော ချီးပါမကျန် စားပါမည်။ သခင်‌ခိုင်းသော မည်သည့်ကိစ္စကိုမျှ မငြင်းဆိုပါ။ ငြင်းမိခဲ့သော် ယခု  သခင်နေ့စဉ်ဖင်ဆေးသော အိမ်သာရေခွက်ထဲမှသေးများသည် အက်စစ်များအဖြစ် ပြောင်းသွားပါစေ”   “ဟဲ့ရောင် အဲ့ဒါက စကား အဖြစ်ပြောတာ တကယ်တန်း မင်း ငါ့စကားနားမထောင်ရင် ငါ မင်းကို သတ်မှာ နားလည်လား “    “ဟုတ်ကဲ့”

“အေး ပြီးရော၊  နောက်မှ ကြောင်တောင်တောင်မလုပ်နဲ့”   ကျွန်တော် သစ္စာရည်သောက်ပြီးချိန်ကစပြီး လေးဘက်ထောက်နေတဲ့ခိုင်ရဲ့ ဖင်နဲ့စဖုတ် ကို ကျွန်တော် ယက်တလှည့် စုတ်တလှည့်လုပ်နေရတယ်။ ခိုင်ဆိုတာလဲ အရည်တွေရွှဲနေတာဆိုတာ ထွက်လို့ကိုမကုန်နိုင်ဘူး။ ခိုင့် ပါးစပ်ကတော့ လှဲနေတဲ့ကိုကျော်ဦးရဲ့ဂွေးကို တပြွတ်ပြွတ်စုတ်ပေးနေရတယ်။ တောက်လျှောက်အကြာကြီးဘဲ၊ ခိုင်နဲ့ ကိုကျော်ဦး ဘယ်နှချီတွေပြီးတယ်မသိဘူး၊ ခိုင့်နောက်က တောက်လျှောက်ယက်စုတ်လုပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်တောင် ရေမသောက်ဘဲ ဗိုက်ပြည့် နေတယ်။   ကိုကျော်ဦးက ကျေနပ်သွားတော့မှ ခိုင့်ကို သေးပေါက်ခွင့်ပေးတယ်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ခိုင်သေးထိုင်ပေါက်တာကို ကို ကျော်ဦးက ကြည့်နေတယ်။ ခိုင်ဆိုတာ ဘယ်လောက်တောင် ပေါက်ချင်နေရှာလဲမသိဘူး အောင့်ထားတဲ့သေးတွေကအများကြီးကို ဘဲ။ ကျွန်တော့်ကတော့ ဝတ်ရည် Train ပေးထားတဲ့အတိုင်း သေးသောက် Skill ကို ပြလိုက်တယ်။ ကိုကျော်ဦးကတောင် တော် တယ်လို့ ချီးကျူးတယ်။

ကိုကျော်ဦးက ချီးကျူးတော့ ကျွန်တော်နည်းနည်းတောင် ‌မြောက်သွားသလိုဘဲ။  ခိုင် ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ  သေးပေါက်ထဲပြီးတော့ ကိုကျော်ဦးက ခိုင့်ပါးစပ်ထဲ သေးပေါက်ထည့်တယ်။ ခိုင်လည်း ကျွန်တော့်အတိုင်းဘဲ ကိုကျော်ဦးပေါက်တဲ့ သေးကိုသောက်တာ ကြည့်သားရနေတဲ့အတိုင်းဘဲ။   ကိုကျော်ဦးက ကျွန်တော့်ကို အပြင်ခေါ်သွားတယ်။ ခိုင်ကတော့ အိမ်မှာ စားဖို့ ချက်ပြုတ်ရင်း ကျန်ခဲ့တဲ့။ ကိုကျော်ဦးနဲ့ကျွန်တော် စကားတော့သိပ်မပြောဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ကစပြီး ကိုကျော်ဦးကို သခင်၊ ခို င့်ကို သခင်မလို့ ခေါ်ရမယ်တဲ့။   သခင်က ကျွန်တော့်ကို ချုံတောတစ်ခုထဲခေါ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို သစ်ပင်မှာနွယ်ကြိုးနဲ့ချည်ပြီး ထားခဲ့တယ်။ ကိုယ်မသိတဲ့နေရာမှာ  ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ဆိုတော့ ကြောက်စိတ်တွေတောင်ဝင်လာတယ်။

ဒါပေမယ့်လည်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ သခင်လာပြန်ခေါ်မှာဘဲဆို ပြီး ကြောက်စိတ်ကိုဖျောက်ပြီး ဆက်နေနေရတယ်။ ခြင်တွေကလည်း ကိုက်လိုက်တာဆိုတာ။  ကြက်တွန်သံကြားတော့ ကျွန်တော် နိုးလာတယ်၊ ညက သခင် ကျွန်တော့်ကို ပြန်လာမခေါ်ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ကျွန်တော်ဝမ်းနည်းစိတ်၊ အားငယ်စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။ သခင်က ကျွန်တော့်ကို ဘယ်တော့မှ လာမခေါ်တော့ဘူးများလားပေါ့။ အဲ့အချိန် ‌ချုံထဲကို လူတစ်ယောက်တိုးဝင်လာ တာတွေ့လိုက်တယ်။ ထိုသူကိုမြင်လိုက်ဝော့ ကျွန်တော် တော်တော်ပျော်သွားတယ်၊ မပျော်ဘဲနေမလား ရောက်လာတဲ့သူက ခိုင် လေ။  ခိုင်က ကျွန်တော့်လက်ကနွယ်ကြိုးတွေကိုဖြည်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ကိုကျော်ဦးက ဒီမှာ အိမ်သာသွားတက်ဆိုလို့ လာ တက်ကြောင်းပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို အိမ်သာအနေနဲ့သုံးမှာလားဆိုတော့ မသုံးချင်ဘူးတဲ့ဆိုပြီး ချုံထဲနည်း နည်းထပ်တိုးသွားတယ်။

ကျွန်တော့်ကိုလည်း လူကြည့်ပေးထားပါတဲ့။ ခိုင်ရဲ့အပြောနဲ့အပြုအမှုတွေက ဆယ်တန်းအရွယ်ခိုင်နဲ့ ရည်းစားစဖြစ်စဉ်က အချိန်တွေကိုတောင် သတိရစေမိတယ်။   ခိုင်က ကျွန်တော်ဝတ်ဖို့ အဝတ်လှန်းထားတဲ့တန်းကနေသွားခိုးပေး တယ်။ ခိုင့်အိမ်ကို ခိုင်နဲ့အတူပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်မရောက်ခင်လမ်းမှာ မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်ဝင်ထိုင်ရင်း ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကား တွေအများကြီး ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ အဲ့ကျမှဘဲ ကျွန်တော် မသိခဲ့တာအချို့ကို သိခဲ့ရတယ်။   အဓိကကတော့ ခိုင် ကိုကျော်ဦးရဲ့ ကျွန် ဖြစ်သွားပုံဘဲ။   ခိုင်က ကိုကျော်ဦးနဲ့ငြားပြီးနောက်မှာ စီးပွားရေးမပြေလည်လို့ ကျွန်တော့်ဆီက ငွေတွေယူပြီး ကျွန်တော် သခင်မ သက်မဲ့သခင်မလုပ်ပေးခဲ့ရတယ်။ ခိုင်က သခင်မတစ်ယောက်မဖြစ်ချင်ခဲ့ဘူး။ ပိုက်ဆံကြောင့်တာ ကျွန်တော်နဲ့အလိုက်သင့်  နေပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။ ဝတ်ရည်ပေါ်လာတဲ့နောက်မှာတော့ ပုံစံက တစ်မျိုးတမည်ပြောင်းသွားတယ်။

ကျွန်တော်က ဝတ်ရည်ကို  လပိုင်းနဲ့လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ ခိုင်က ကျွန်တော့်ကို ယုံကြည်ပြီး ဝတ်ရည်နဲ့လောင်းခဲ့တဲ့ပွဲမှာ သူရှုံးခဲ့တယ်။ အဲ့တော့ အရှုံးရဲ့ရလဒ်အနေ နဲ့ ကိုကျော်ဦးကို ဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ကို အပိုးကျိုးအောင် လုပ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ပြောပြလိုက်တယ်။ ပြောပြဝာတောင် သာမာန် ပြောပြရုံမကဘူး အရင်တုန်းက ခိုင်တွဲခဲ့တဲ့သူတွေအကြောင်းနဲ့ ညီအမချင်း မိန်းခလေးချင်းပြောပြတဲ့ ကိုကျော်ဦး သူငယ်ချင်းကို  သဘောကျတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေကိုပါ ပိုပိုသာသာပြောထည့်လိုက်တယ်။ အဲ့တော့ ကိုကျော်ဦးက ခိုင့်အပြစ်တွေကို ဖော်ဖော် ပြီး ခိုင့်ကို အပြစ်တွေစပေးတော့တာဘဲ။ စစချင်း တစ်ခုပြောလိုက် ပါးတစ်ချက်ချလိုက်လုပ်တယ်။ နောက်တော့ ဒူးထောက်နေခိုင်း ပြီး ပါးချတယ်။ ပါးချတာကနေ သူသေးပေါက်ချင်တဲ့အချိန်နဲ့တိုးတဲ့အခေါက်မှာ မျက်စိလည်းမှိတ်ခွင့်မပေး၊ ပါးစပ်လည်းဟခွင့်မ ပေးဘဲ မျက်နှာကို သေးနဲ့ပန်းတာ။

ပြီးတော့ ကြမ်းပြင်မှာရှိနေတဲ့ သေးတွေကို လျှာနဲ့ပြန်ယက်ခိုင်း။ အဲ့လို ခိုင်းလုပ်နေတာကို ကြည့် ပြီး စိတ်ကြွလာပြီး ခိုင့်ဖင့်ကိုလုပ်ရော။ ခိုင်လည်း ကြမ်းပြင်ကသေးတွေကို ကုန်အောင်ယက်ရင်း ဖင်လိုးခံရတော့တာပေါ့။ အဲ့ကနေ  တဖြည်းဖြည်း တဖြည်းဖြည်း ပိုပိုကြမ်းလာလိုက်တာ လူ့ကိုယ်ကထွက်တဲ့အရာတွေထဲမှာ အညစ်ပတ်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ချီးကိုပါ စား ရတဲ့အထိဖြစ်လာခဲ့တာဘဲ။ ခိုင်ကလည်း သူ့အပြစ်တွေဆိုပြီး ခံရင်းခံရင်းကနေ အပိုးကျိုးလာခဲ့တယ်။  ကိုကျော်ဦးရဲ့ဒေါသစိတ်နဲ့  အနိုင်ကျင့်မှုတွေက ရပ်မသွားဘဲ ပိုပိုဆိုးလာတယ်။ သူ့သူငယ်ချင်း ခိုင်သဘောကျတယ်ဆိုပြီး ဝတ်ရည်ကို စစနောက်နောက်ပြော လိုက်တဲ့တယောက်ကို အိမ်လည်ခေါ်ပြီး အဲ့တစ်ယောက်ရှေ့မှာတင် ခိုင့်ကို စီးထားတဲ့ဖိနပ်နဲ့ပါးရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ညစ်ညစ်ပတ် ပတ်တွေပြောခိုင်းတယ်။ အားလုံးမူးနေကြတဲ့အချိန်မှာ သေချာအကွက်ချပြီးလုပ်တာဆိုတော့ ဟိုကောင်လေးကလည်း ရဲတင်းနေ တဲ့အချိန်ပေါ့။

ကိုကျော်ဦးက အဲ့သူ့သူငယ်ချင်းကိုလည်း ဖိနပ်နဲ့ရိုက်ဖို့ပြောတယ်၊ ဟိုငမူးကလည်း ရိုက်တာရိုက်တာဆိုတာ။ အဲ့ဒါကို   ကိုကျော်ဦးက ဘေးကနေ video record လုပ်နေတယ်။ ပါးတစ်ချက်ချတိုင်း    “ကျွန်မကဖာသည်မပါ”   “ကျွန်မကချီးကြိုက် တဲ့ကောင်မပါ”    ကိုကျော်ဦးကရိုက်လိုက် သူ့သူငယ်ချင်းရိုက်လိုက်နဲ့ အဲ့ညက ပါးကိုနီရဲတွတ်နေပြီး မျက်ရည်တွေလည်း  တသွင်သွင်စီးလို့တော့။    အဲ့ညကို အဲ့လောက်နဲ့ပြီးမယ်ထင်ပေမယ့် မပြီးခဲ့ဘူး။ အဲ့ညက အဲ့ကောင် သေးပေါက်မယ်လည်းဆိုရော  ကိုကျော်ဦးက သူလည်းပေါက်မယ်။ ဒီမှာတင် ဒီလိုပေါက်ကြမယ်ဆိုပြီး ခိုင်ရဲ့‌ဒူးထောက် ခေါင်းမော့ပြီး ဟထားတဲ့ပါးစပ်ကို  ယောက်ျားလေးအိမ်သာထဲက ကမုတ်လိုသဘောထားပြီး သုံးပြတယ်။ ဟိုတစ်ယောက်ကိုလည်း အဲ့လိုဘဲပေါက်ခိုင်းတယ်။ ခိုင် ကတော့ အမူးသမားနှစ်ယောက်ရဲ့သေးကို သောက်သုံးပြီး ကိုကျော်ဦးရဲ့အမိန့်အတိုင်း အဲ့ကောင်လေးရဲ့လီးကိုငုံထားပြီး အိပ်လိုက်ရ တယ်။

နံနက်ကျတော့လည်း အဲ့ကောင်လေးကို ကိုကျော်ဦးက ဘာပြောလိုက်လဲမသိဘူး မမူးဘဲနဲ့ ညကအတိုင်းဘဲ ခိုင့်ပါးစပ် ပေါက်ကို ကမုတ်လို သဘောထားပြီးထပ်သုံးကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ခိုင်ဟာ ကိုကျော်ဦးရဲ့မယားကနေ ကျွန်အဖြစ်နဲ့ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။    တစ်ဘက်မှာလည်း ကျွန်တော့်ကို နိုင်စားခွင့်ရထားတဲ့ဝတ်ရည်က သူ့အရင် စိတ်ရင်းတွေပေါ်လာတယ်။ သူက သူ့အမဖြစ်သူ ခိုင် ပိုင်ဆိုင်သမျှကို အမြဲလိုချင်နေလေတော့ ကိုကျော်ဦးကိုပါ အရယူတော့တာဘဲ။   အဲ့နေ့က ကိုကျော်ဦးက ခိုင့်ကို အခန်းထဲမှာ ကြိုး တုပ်ထားတယ်။ မျက်စိကိုလည်း ထဘီနဲ့စည်းထားတယ်။ အဖုတ်ထဲမှာတော့ နံနက်ပိုင်း ခိုင်ဈေးသွားရင်းဝယ်လာတဲ့ သခွားသီးကြီး ကို အတင်းထိုးထည့်ထားတယ်။   အဲ့ထိုးထည့်ထားတဲ့ သခွားသီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့လာလုပ်တယ်။ အစကဝော့ာ ကို ကျော်ဦးဘဲလိုထင်တာ။ နို့သီးလေးကို လက်သည်းနဲ့ဆွဲစိပ်လိုက်မှ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဆိုတာ သိလိုက်ရတာ။

‘ဘယ်သူလဲ  ဘ်ာသူလဲ’ နဲ့ ခိုင် ထပ်ခါထပ်ခါ ‌မေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်လူက အဖြေမပေးဘဲ သခွားသီးကြီးကို ပို၍ထိုးသွင်းပြီးလှည့်ရင်း နို့ ထိပ်လေးကိုလည်း သူမလက်သည်းနဲ့ပိုညှစ်သည်။ နာကျင်လွန်းလို့ ငိုရတာမျက်ရည်တွေတောင် ခမ်းခြောက်သွားတဲ့ထိဘဲ။  တော်တော်လေးလဲ မောဟိုက်နေပြီ။  “ထပ်မနာချင်ရင် သခင်မဆီမှာ ကျွန်မ ကျွန်ခံပါရစေ” လို့ပြောလိုက်လေ။   ကိုကျော်ဦးက  ကျွန်မအတွက် သခင်မတစ်ယောက် ရှာလာတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ကျွန်မ အတော်ဝမ်းနည်းစိတ်ဝင်သွားတယ်။ လက်ခံချင် စိတ်လည်း မရှိဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် နာကျင်မှုကို တောင့်ခံရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း နာကျင်မှုကို ကြာကြာမတောင်ခံ နိုင်ခဲ့ပါဘူး။   “တောင်းပန်ပါတယ်ရှင် ကျွန်မကို ကျွန်အဖြစ် သတ်မှတ်ပါတော့ သခင်မရယ်”   “ကျွန်မမခံနိုင်ဝော့လို့ပါ” (ငိုသံကြီး ဖြင့်)  “ပါးစပ်ဟတဲ့ သခင်မက သစ္စာရေတိုက်မယ်တဲ့”   သစ္စာရေဆိုတာ သေးကိုပြောမှန်း ကျွန်မသိသည်။ သို့သော်လည်း ကူကယ် ရာမဲ့ ဖြစ်နေရုံမက ကိုကျော်ဦးကိုယ်တိုင်က နှိုးဆော်‌နေတာဆိုတော့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ သောက်ရုံပေါ့လေ။

ကျွန်မရဲ့ ကျယ်လောင် စွာဟပေးထားသော ပါးစပ်အတွင်းသို့ သေးပူပူနံနံများ စီးဝင်လာသည်။ ဝင်လာသောသေးပူများကို အဖိတ်အစင်မရှိအောင်  ကြိုးစားသောက်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း မိန်းခလေးတစ်ယောက်က သေးပန်းတာဖြစ်တာကြောင့် မျက်နှာတစ်ခွင်မှာတော့  သေးစက်များနှင့် စိုရွှဲနေပါသည်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့သေးစိုနေသော အဖုတ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရပါသည်။   “သခင်မက ချီးပါမ လို့တဲ့”   အဖုတ်ယက်နေသောကျွန်မ တုံ့ဆိုင်းသွားတယ်။ ကိုကျော်ဦးရဲ့ချီးကို စားခဲ့ဖူးသော်လည်း ဘယ်သူမှန်း ဘယ်ဝါမှန်းမသိရတဲ့  သူစိမ်းအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ချီးကို စားဖို့ဆိုသည်မှာ ကျွန်မအတွက် ခက်ခဲနေတယ်။  “ဖြန်းးးး”   “အားးးး”    တုန့်ဆိုင်းနေ သောကျွန်မရဲ့ရင်သားနုနုနေရာကို ကိုကြီးက ခါးပတ်နဲ့မိတ်ဆက်လိုက်ပါသည်။

“ချီးစားမှာလား မစားဘူးလား”  “ဖြန်း”    ချီးစားမှာ လား မစားဘူးလား”  “ဖြန်း”   ချီးစားမှာလား မစားဘူးလား”   “ဖြန်း”   “စားပါ့မယ် စားပါ့မယ်”   “ကျယ်ကျယ်ပြောမကြားရဘူး”    “ဖြန်း”   “အားးး”  “သခင်မရဲ့ချီးကို ကျွန်မစားပါမယ်ရှင့်”   အီးပါမည့်အမျိုးသမီးက အဖုတ်အယက်ခံနေရာကနေ ဖင်ဘယ်လှည့်ပြီး  ကျွန်မပါးစပ်နားကပ်လိုက်ပါသည်။ ကျွန်မလည်း ခွေးဖြစ်နေပြီမို့ ချီးပေမှာ မကြောက်နိုင်တော့ပါ။ ပါးစပ်ကိုသာ ကျယ်ကျယ် လေးဟပြီး အသင့်စောင့်နေပေးလိုက်ပါ‌သည်။   ထိုအမျိုးသမီးပါချပေးသောအီးများသည် ပျော့စိစိဖြင့် နှုတ်ခမ်းတွင် ပေနေသော  အထိအတွေ့ကို ခံစားရပါသည်။ အီးပါချသောအမျိုးသမီးသည် ကျွန်မကို စာနာ၍လား (သို့မဟုတ်) သူမပါချသောချီးများကို စားနေ သည့် ကျွန်မမျက်နှာကို အရသာခံ၍ ကြည့်နေ၍လားသောမသိ အီးများကို တစ်တုံးချင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းပါချပေးနေပါသည်။ မိန်းခ လေးချင်းရဲ့ချီးကို ကျွန်မ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် စားဖူးပြီဖြစ်သည်။   “ငါ့ဖင်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး”   ကျွန်မနားကြားလွဲတာ မဖြစ် နိုင်ပါ။

အသံက ကျွန်မညီမဝတ်ရည်ရဲ့အသံ သေချာသည်။ အချိန်အနည်းငယ်ဆိုင်းသွားသောကျွန်မကို အဖုတ်ထဲက သခွားသီးကြီး ကို ထိုးသွင်းခြင်းဖြင့် အသိပေးလိုက်ပါသည်။   “အား”   ပါးစပ်ဟ၍ ကျွန်မအော်လိုက်ချိန်တွင် စောန ကျွန်မပါးစပ်ထဲအီးပါချသော ဖင်သည် ကျွန်မပါးစပ်ကိုဖိချလိုက်ပါသည်။ ဖိချလာသောဖင်ရဲ့ ပေကျံနေသောချီးထွက်ပေါက်လေးနေရာကို အနံ့ခံကာ လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်ပါသည်။ အောက်က သခွားသီးကိုလည်း ကိုကျော်ဦးက ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဆက်လုပ်နေပါသည်။   ဖင်ကိုယက်ပေး နေရင်း ကျွန်မမျက်လုံးကိုကွယ်ထားသော ထဘီကို ဝတ်ရည်က ဖယ်ချလိုက်ပါသည်။ အခုတော့ ကျွန်မက ညီမအရင်းရဲ့ ကျွန်တစ် ယောက်ဖြစ်ရုံမက ညီမအရင်းရဲ့ချီးများ၊ သေးများပင် စားသောက်ပြီးနေပြီဖြစ်သည်။ ကိုယ့်ယောက်ျားဖြစ်သူကလည်း ညီမအရင်း နဲ့အတူ။   သန့်ရှင်းရေးကိစ္စတွေလုပ်ပြီးနောက် ဝတ်ရည်ရဲ့ဝတ်ဖြစ်ရန်ထပ်မံ၍ တောင်းဆိုရပြန်သည်။ ဝတ်ရည် ခြေထောက် အောက်တွင် ဝပ်တွား၍ ဝတ်ရည်ရဲ့ခြေဖမိုးကို ထပ်ခါထပ်ခါနမ်းရှိုက်ပေးရသည်။

ကိုကျော်ဦးက ဝတ်ရည်ခါးကို နောက်က သိုင်း ဖက်ကာ လည်ပြန်လှည့်ပေးထားသော ဝတ်ရည်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းနေပါသည်။ ကျွန်မကမှ ပါးစပ်နဲ့စနောက်မိခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ကတော့ ကျွန်မမျက်စိရှေ့တွင်ပင် ဖောက်ပြန်နေကြသည်။ မြန်မာကားဆန်တယ်ဘဲဆိုဆို ကိုကျော်ဦးကိုချစ်သော ကျွန်မသည် ဝတ်ရည်ခြေဖမိုးကိုသာ ဆက်နမ်းရင်း ခမ်းခြောက်နေသောမျက်ရည်များထဲမှ အကြွင်းအကျန်မျက်ရည်စက်များးး  ကျွန်မပါးထက်မှဝတ်ရည်ခြေဖမိုးသို့တိုင် စီးကျနေပါသည်။ ဒါကိုတော့ ဝတ်ရည်လည်း သိမည်ထင်ပါသည်။    ထိုနေ့ကတော့ ကို ကျော်ဦးနဲ့ ဝတ်ရည်က ကျွန်မကို ကျွန်ဇာတ်ကို အဆုံးအစွန်ထိသွင်းရန် ရည်ရွယ်ထားပုံရသည်။ သူတို့ ကျွန်မမျက်စိရှေ့တွင်ပင်  ကာမဆက်ဆံကြသည်။ တကယ့်ကို မျက်စိရှေ့မှာပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မကိုလှဲခိုင်းပြီး မျက်နှာကို ဝတ်ရည်ကခွ၍ လေးဘက် ထောက်ထားသည်။

ကိုကျော်ဦးကလည်း ကျွန်မကိုခွ၍ ဝတ်ရည်ရဲ့အဖုတ်နား/ ကျွန်မမျက်နှာနားမှာ သူ့ဂွေးနဲ့ကျွန်မနှုတ်ခမ်းကို ပွတ်၍ ဂွေးကိုတောင်စေသည်။ ပြီးနောက် ဝတ်ရည်အဖုတ်ကို လိုးပါတော့သည်။ အဝင်အထွက် အကြိမ်အရေအတွက်ကို ကျွန်မ ရေတွက်ပေးထားရသည်။ ပြီးရင် အဲ့အရေအတွက်အတိုင်း ကျွန်မပါးစပ်ပေါက်ကို လုပ်ပေးမည်ဟုလည်း ပြောထားသည်။     ဝတ်ရည်အဖုတ်မှ အရည်တချို့စီးကျလာသည်။ ကိုကျော်ဦးက ဝတ်ရည်အဖုတ်ကအရည်များကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းသဖြင့် လုပ် ပေးလိုက်သည်။ လီးနံ့နဲ့အဖုတ်နံ့ပေါင်းစပ်မှုအရည်များသည် ကျွန်မကို အနည်းငယ် ရွံစေခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဝတ်ရည်ရဲ့ဦး‌ခေါင်းက ကျွန်မမျက်နှာဘက်တိုးလာပြီး ကျွန်မပါးစပ်ထဲသို့ တံထွေးထွေးထည့်သည်။

ကိုကျော်ဦးက သဘောကျစွာ ရယ်လေသည်။ ပြီးနောက် ကိုကျော်ဦးက ဝတ်ရည်ရဲ့အဖုတ်မှအရည်များ ကပ်ညိပေကျံနေသော  သူ၏လီးကို ကျွန်မပါးစပ်ထဲထိုးထည့်၍ အာချောင်ထဲထိ ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေသည်။ ကျွန်မပါးစပ်ထဲတွင် တစ်ချီပြီးလိုက်သည်။  ဝတ်ရည်က ထပ်မံ၍ တံထွေးများ ထွေးထည့်ပြန်သည်။ ကိုကျော်ဦးက ဝတ်ရည်ရဲ့ဖင်ပေါက်ကိုလုပ်ပြန်သည်။ ဒီတခါထွက်လာ သော ကိုကျော်ဦးရဲ့လိင်တံကတော့ စောနက ကျွန်မစားခဲ့ရသော ဝတ်ရည်ရဲ့ချီးနံ့လေးက သင်း၍နေပါသည်။ အဆုံးသတ်မှာတော့  နှစ်လောက်လုံး ကျွန်မပါးစပ်ထဲ သေးပေါက်ထည့်ပြီးနောက် အနားယူသွားကြပါသည်။ ကျွန်မကိုတော့ ဝတ်ရည်အဖုတ်ကို နမ်းရင်း အိပ်ခိုင်းခဲ့ပါသည်။  ပိုဆိုးသည်များက ထပ်မံထပ်မံကြုံရသည်။

နောက်ပိုင်းတွင် ဝတ်ရည်နဲ့အာကာ‌‌နေ‌သောအခန်းတွင် သွားရောက် နေဖြစ်သည်။ အဲ့အိမ်ရဲ့အချက်အပြုတ်နှင့် သန့်ရှင်းရေးကို တာဝန်ယူရသည်။ ကိုကျော်ဦးနဲ့ဝတ်ရည်က အိမ်မှာမရှိသည်က များသည်။ သူတို့ပြန်လာလို့ အချိုးမကျတာမြင်ရင် ခါးပတ်ရဲ့သေလောက်အောင် အရိုက်ခံရသည်။ အရိုက်ခံရတိုင်း TV မှာသီချင်း ဖွင့်ပြီး အသံကိုကျယ်ထားတတ်သည်။ တခါတရံ အာကာ့ကို ဝတ်ရည်အနိုင်ကျင့်နေသော ဗီဒီယိုဖိုင်များကို ထိုင်ကြည့်နေရတတ် သည်။ ပြီးလျှင် ထိုအတိုင်း အလုပ်ခံရသည်။ ဝတ်ရည်တို့အိမ်တွင် အိမ်သာတက်လျှင် ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်တွင် အီးအပုံလိုက်ပါရ  ပြီး သေးကိုတော့ ပုံးတစ်ခုထဲတွင် ပေါက်ရသည်။ ကိုကျော်ဦးနှင့် ဝတ်ရည်လည်း ထိုနည်းအတိုင်းလုပ်သည်။ အာကာပြန်လာရင်  စားဖို့လို့သိရသည်။  ခိုင် ပြောပြမှပင် ကျွန်တော် အလုပ်ပပြန်လာတိုင်း စား‌နေရသောချီးပုံများသည် ဝတ်ရည် ကိုကျော်ဦးနှင့် ခိုင့်ရဲ့  ချီးပုံတွေဖြစ်ကြောင်း သေးများဖြင်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ဒါဆို ငါ အစကတည်းက ကိုကျော်ဦးရဲ့ချီးတွေကို စားနေရတာပေါ့။

ကျွန်တော်ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ သူတို့ကျွန်ဘဲ ဆက်လုပ်နေရမလား။  ထွက်ဘဲပြေးရမလား။    ကျွန်ဝော့်ပါ ကျွန်တော် မဆုံးဖြတ်နိုင် သေးပေ။ ခိုင်ကတော့ ကိုကျော်ဦးကိုလည်းချစ်တယ်။ သခင်မကလည်း တခြားလူမဟုတ်ဘဲ သူ့ညီမဖြစ်နေတဲ့အတွက် အဝေး ထွက်ပြေးရန် စိတ်ကူးမရှိပေ။ ကျွန်တော်ကိုလည်း မပြေးပါနဲ့လို့ မတားခဲ့ပေ။  “ဟဲ့ အာကာရော”   အိမ်မှာကြိုရောက်နေသော ဝတ်ရည်က မေးသဖြင့် ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို အာကာ့ကို ပြောပြလိုက်ကြောင်း အပြစ်ရှိတဲ့ကျွန်မကို အပြစ်ပေးပါဟုဆိုကာ  ဝတ်ရည်အရှေ့တွင် ဒူးထောက်၍ ခြေဖမိုးကိုဦးခိုက်လိုက်သည်။ ဝတ်ရည်က ကျွန်မမေးစေ့ကိုကိုင်၍ ခေါင်းမော့စေကာ မျက်နှာကို  တံထွေးနဲ့ထွေးသည်။ ပြီးနောက် ပြီးနောက်…. ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ကြၽန္ေတာ္အတြက္လား သူအတြက္လား

“ပန္းအသစ္ေတြမ်ားစြာရွိေနပါေသာ္လည္း ပန္းေဟာင္းကိုသာ တမ္းတမ္းတတနဲ႔ တပ္မကႅိဳခ်င္မိပါေလေတာ့ ထိုအရာဟာ ကြၽန္ ေတာ့္အတြက္ ဝဋ္ေႂကြးေလဘဲလား”  တည္းခိုခန္းကေပးတဲ့ တဘက္ကို ခါးမွာပတ္၍ သူမေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ထြက္လာပါသည္။ သူမ ရဲ႕အလွကို ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ ခံစားေနမိပါတယ္။ ခံစားေနတယ္ဆိုတာမွာ ႏွေမ်ာျခင္းမ်ားလည္းပါတာေပါ့။   သူမနဲ႔  ကြၽန္ေတာ္ တစ္လကိုတခါ လကုန္ရက္တိုင္းမွာ အခုလို တည္းခိုခန္းတစ္ခုခုမွာ ေတြ႕ျဖစ္ၾကတယ္။ သူမက ကြၽန္ေဝာ္ေတာင္းဆိုတာ ကိုေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူမေတာင္းတဲ့ပိုက္ဆံကိုေပးရတယ္။ တခါတခါေတြးမိတယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အရင္ လိုအခ်စ္ဆိုတာေရာ ရွိေနေသးရဲ႕လား။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့္ သူမကိုခ်စ္ေနစဲပါ။ သူမဘက္က မည္သို႔ရွိမည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိ ႏိုင္ပါ။

သူမ ခုတင္ေပၚတက္ၿပီး လွဲေနလိုက္သည္၊ ကြၽန္ေဝာ္လည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိေလေအာင္ သူမ ‌ေျခေထာက္နားမွာ   ေနရာယူ၍ သူမရဲ႕ ‌ေျခဖမိုးကိုစတင္နမ္းလိုက္ပါသည္။ သူမ‌ရဲ႕‌ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ေရခဲေခ်ာင္းကိုယက္သလို အရသာခံ၍ ယက္ လိုက္ပါသည္။ သူမကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို အာ႐ုံသိပ္မရွိလွပါ၊ ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းထဲတြင္ ထည့္လာေသာ Channel Myanmar မွ  ဇာတ္လမ္းမ်ားကိုသာ ၾကည့္ေနပါသည္။ ‌ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို အားရေအာင္ယက္ၿပီး၊စုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို သူမေပါင္ ၾကားလို႔ပို႔လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕အဖုတ္မဲမဲကို ကြၽန္ေတာ္လွ်ာစြမ္းျပလိုက္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားသလို  သူမလည္း အရည္မ်ား႐ႊဲလာပါသည္။ သူမလက္ထဲမွ ဖုန္းကိုလည္း ေဘးခ်ထားလိုက္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ သူမရဲ႕အဖုတ္မွထြက္ေသာ  အရည္ပ်စ္မ်ားကို ေသာက္သုံးလိုက္ရသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္မ်ား ပိုမိုထႂကြလာပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အရည္ပ်စ္မ်ားကို ထပ္မံ ေသာက္သုံးခြင့္ရရန္ သူမအဖုတ္ကို အစြမ္းကုန္ စုပ္၊ယက္လုပ္‌လိုက္ပါသည္။

“Phone Raintone ျမည္သံ”  သူမဖုန္းက ဖုန္းလာေနသျဖင့္ သူမကိုင္လိုက္ပါသည္။   “ဟလို” “——-“  “ေဖႀကီးအိမ္မွာေလ၊ ခဏ ေနျပန္လာခဲ့မယ္”   “——–“  “အင္း အင္း လာၿပီ လာၿပီ”   “ဟဲ့ ေတာ္ၿပီ ကိုေက်ာ္ဦးေခၚေနၿပီ၊ ငါျပန္ေတာ့မယ္”   “ေနပါအုန္းဟာ၊  အခုမွေရာက္တာ ၁၀မိနစ္ေလာက္ရွိေသးတာ”  ကြၽန္ေတာ္ကသာ ေနပါအုန္းေျပာေနေပမယ့္ သူမကေတာ့ ကားေပးထားတဲ့သူမရဲ႕ ေပါင္ကိုစိ၍ လွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမနားကပ္၍ အခ်ိန္ေလးမ်ား ထပ္ရအုန္းမလား ေျပာၾကည့္  ႀကိဳးစားၾကည့္ပါေသးသည္ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ည္းႏွီးပင္။   “ေတာ္ၿပီဟာ–“   ခုတင္ေပၚမွဆင္း၍ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ သူမဝင္လိုက္ပါ သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေနာက္ကလိုက္၍–  “ဒါဆိုလည္း ငါ့ကို ေသးေသာက္အုန္းေလဟာ”   “ငါ ေသးမေပါက္ခ်င္ေသးဘူး”   “လုပ္ပါဟာ နင္က ငါ့သခင္မေလးဘဲဟာကို ငါနင့္ေသးကို အရမ္းေသာက္ခ်င္လို႔ပါ”  “လုပ္ပါေနာ္”   “ဒါၿပီးရင္ ျပန္ဟာ ငါဘာမွဆ ကၼလုပ္ဘူး”  “ေနာ္ ေနာ္”   သူမ လက္ခံလိုက္ပါသည္။

“ဒါဆို ဘယ္လိုေနမွာလဲ”  ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔အိမ္သာတြဲေနေသာေနရာတြင္ ပက္လက္လွန္၍ လွဲေနေပးလိုက္ပါသည္။  “နင္ ငါ့မ်က္ႏွာေပၚခြေလ”   သူမ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ခြလိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္က ထိုင္ဖို႔ေျပာသျဖင့္ သူမ ထိုင္ခ် သည္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ တည့္တည့္တြင္ သူမရဲ႕ အဖုတ္ေလးက ေနရာယူထားလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ ဟၿပီး သူမရဲ႕ေသးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ထင္ထားသလိုျဖစ္မလာပါ။ ကြၽန္ေတာ္သာ ပါးစပ္က်ယ္က်ယ္ ဟထားေသာ္လည္း သူမအဖုတ္မွ ေသးတစကၼွပင္ ထြကၼလာပါ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပါးစပ္ဟထား႐ုံနဲ႔မျဖစ္ေခ်ၿပီမို႔ သူမရဲ႕ အဖုတ္  ေလးအား လွ်ာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္ပါသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ေသးမ်ားကားမထြက္လာေသးပါ။ ေသးေသာက္ခ်င္သူ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ေသးေပါက္ရခက္ေနေသာ သူမေရာ မႀကံတတ္ေတာ့ေအာင္ပင္။

“ေတာ္ၿပီဟာ- ငါေျပာသားဘဲ ငါမေပါက္ခ်င္ေသးပါဘူးဆို”  သူမက မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။   ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမကို ျပန္ ဆြဲ၍ ေပါက္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနမိသည္။   သူမကထပ္မံ၍ ထိုင္ၾကည့္ေပးသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့-   “အင္း ထြက္ေတာ့ မယ္–“   သူမရဲ႕ သတိေပးစကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ဟၿပီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနလိုက္ပါသည္။ ဂ်ပန္႐ုပ္ရွင္ေတြထဲ ကလို ေသးေတြအမ်ားႀကီးထြက္လာတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အနည္းငယ္ေလးသာထြက္လာပါသည္။ ထိုထြက္လာေသာ္ ေသး အနည္းငယ္ေလးကိုပင္ ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း အငမ္းမရေသာက္သုံးလိုက္ပါသည္။ သူမကေတာ့ ထ၍ သြားၿပီျဖစ္သည္။   ၿပီး ေနာက္ သူမအဖုတ္ေလးအား ေဆးေပးပါရေစဟု ခြင့္ပန္၍ ကြၽန္ေတာ့္လက္ျဖင့္ သူမအဖုတ္ေလးအား ေဆးေပးလိုက္ပါသည္။

ထိုသို႔ေဆးေပးေနရင္းနဲ႔  “နင္ အိမ္သာမတက္ခ်င္ဘူးလား– ငါ နင္ရဲ႕အိမ္သာအေနနဲ႔ေနၾကည့္ဖူးခ်င္လို႔၊ ငါၾကည့္တဲ့ ဂ်ပန္ကားေတြ ထဲကလိုမ်ိဳးေလ”   “နင္မ႐ြံဘူးလား”   “႐ြံသလို မ႐ြံသလိုဘဲဟ၊ နင္သာ လုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္”    သူ႔မဘက္ က အေျဖတခုမွ်မေပးခဲ့ပါ။   ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္၍ အခန္းအစားမ်ားကို သူမျပန္ဝတ္ေနပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေရနည္း နည္းခ်ိဳးလိုက္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမက အဝတ္အစားအျပည့္အစုံ ဝတ္ၿပီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။   ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဝတ္အစားမ်ားျပန္ဝတ္လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ သူမလိုခ်င္ေသာပိုက္ဆံကို ထုတ္ေပး လိုက္ပါသည္။

“ျပန္ခါနီးေလး ငါ့ပါးစပ္ထဲကို နင္တံေထြးေထြးထည့္ေပးပါလား”   ဒီတခါေဝာ့ ေသးေပါက္ခိုင္းတုန္းကေလာက္  ေယာက္ယက္မခတ္ပါ ကြၽန္ေတာ္ပါးစပ္ဟ၍ ေခါင္းေမာ့ေပးလိုက္သည္၊ သူမလည္း အလိုက္သင့္ပင္ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ တံေထြး မ်ားကို စုထုတ္၍ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းကာဟထားေသာ ပါးစပ္အတြင္းသို႔ ေထြးခ်ေပးသည္။ ေႏြးခနဲ ခံစားခ်က္နဲ႔အတူ  ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ားႏွင့္ သူမရဲ႕ကြၽန္ျဖစ္ခ်င္သည့္စိတ္မ်ား ဆတိုးတိုးပြား လာပါေတာ့သည္။ “ေရာ့ ညီ အခန္းေသာ့”   ေသာ့အပ္၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကားဂိတ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ပါသည္။ တည္းခိုခန္းက ေကာင္မေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ၾကည့္ေနသည္။ ဘာလို႔ၾကည့္ေနလဲေဝာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိ။   သူမစီးမည့္ YBS ေပၚတင္ေပးၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္လည္း သမိုင္း လမ္းဆုံေရာက္သည့္ YBS ကိုစီး၍ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့ပါသည္။

စိတ္ထဲတြင္ တခုေတးထားလိုက္သည္၊ ေနာက္တေခါက္က်ရင္ေတာ့  သူမရဲ႕ အိမ္သာအေနနဲ႔ေနၾကည့္ရန္ျဖစ္သည္။   အမ်ားသူငွာေတြလိုဘဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း လကုန္ရက္ကိုတာ တမ္းတေနမိ တယ္၊ လစာအတြက္ လကုန္ရက္ကို တမ္းတျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သူမနဲ႔ေတြ႕ရန္ ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ တမ္းတေနမိျခင္းသာျဖစ္သည္။  လကုန္ရက္ကို မတမ္းတဘူးဆိုရင္ သူမအိမ္မွာ ေငြအၾကပ္အတည္း ျဖစ္ေနေစလို႔တာ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေဝာင္းရမလိုပင္။ သူမက ကြၽန္ ေတာ့္ဆီကို လကုန္ရက္ ကြၽန္ေတာ့္လစာထုတ္ခ်ိန္ႏွင့္ သူမအိမ္မွာ ေငြအၾကပ္အတည္းျဖစ္ခ်ိန္တြင္သာ ဖုန္းဆက္တတ္သည္။ သူမ ဘက္က စမဆက္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က စဆက္ခြင့္မရွိတာမို႔ အလြတ္မွတ္မိေနတဲ့ သူမရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ေလး ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္း screen  တြင္ ေပၚလာရန္ကိုပင္ ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါေတာ့သည္။

“ဖုန္းျမည္သံ——“ လက္ဖ်ားေငြသီးခ်ိန္ေလး သူမ ဖုန္းဆက္လာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္မိသြားသည္။   “အင္း ေျပာ”    “ငါ လာခဲ့လို႔ ရၿပီလား”   “အင္းသြားၾကမယ္ေလ၊ ဒါေပမယ့္ဟိုတခါလို ၁၅မိနစ္ေလာက္ေတာ့မလုပ္နဲ႔ေနာ္၊ အိမ္ကေန အခ်ိန္ၾကာၾကာထြက္လို႔ ရေအာင္လုပ္ခဲ့။”   “ဘယ္ေန႔လာမွာလဲ”   “နင္ဘယ္ေန႔အားလဲ၊ နင္အားတဲ့ေန႔ငါလာခဲ့မယ္ေလ”   “အဲ့ဒါဆိုအခုစေနေနလာခဲ့ေလ”   “စေန တနဂ္ေႏြ ငါမွထြက္ဖို႔အဆင္မေျပတာ၊ မနက္ျဖန္နင့္႐ုံးကိုလာခဲ့မယ္ေလ”   “နင္ကလည္းဟာ—“   “ဟဲ့ ငါလာရမွာလား မလာ ရဘူးလားေျပာ”  သူ႔အေျပာေတြရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈကို မခံႏိုင္တာမို႔ လာခဲ့ဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ ႐ုံးကိုလာေတြ႕ရင္ အားခ်ိန္ကသိပ္မရွိတာမို႔  ထုံးစံအတိုင္း ပိုက္ဆံလာယူ႐ုံသက္သက္ သူမႀကံေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္သိသည္။ သို႔ေသာ္ သူမကို ကြၽန္ေတာ္ မလြန္ဆန္ခဲ့ပါ။ သူမ  စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ကိုသာ လိုက္ေလ်ာလိုက္ မိသည္။

ဒီေန႔သူမ႐ုံးကိုလာမွာမို႔ ႐ုံးကိုေစာေစာသြားၿပီး လုပ္စရာမ်ားကို ၿပီးေအာင္လက္စသက္ထားလိုက္သည္။ ေန႔လည္စာထြက္စားသလို ဘာလိုလိုလုပ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ႀကံစဥ္ထားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အႀကံအစည္က မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ၊ အလုပ္သစ္မ်ားထပ္မံေပၚလာ၍ အလုပ္  စားပြဲမွပင္ ထခြင့္မရခဲ့ပါ။“ဖုန္းျမည္သံ”   သူမဖုန္းေခၚေနၿပီမို႔ အလုပ္မအားတဲ့ၾကားက ဖုန္းလက္ခံေပးလိုက္ပါသည္။   “ဟဲ့  ငါေရာက္ေနၿပီ”  “အင္းး ေအာကၼွာခဏေစာင့္ေနေနာ္၊ ဒီမွာအလုပ္ေတြမၿပီးေသးလို႔”   “ေအး ဒီမွာအေမလဲပါတယ္၊ အေရွ႕ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာဘဲ ထိုင္ေနလိုကၼယ္ဟာ”  သူမအေမပါသည္ဆိုသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ အားေတာ္ေတာ္ပ်က္သြားသည္။    “အန္တီ လည္းပါတာလား၊ အင္းအင္း အဲ့မွာခဏေစာင့္ေနာ္၊ လက္စသတ္ၿပီးဆင္းလာခဲ့မယ္”

လုပ္လက္စအလုပ္မ်ားကို ၿပီးတဲ့အထိ အျမန္အျမန္လုပ္လိုက္ၿပီး ႐ုံးေရွ႕က လက္ဖက္ ရည္ဆိုင္သို႔ ဆင္းသြားလိုက္ပါသည္။ ဆိုင္ထဲ ဝင္ဝင္ခ်င္း ဒုတိယခုံတြင္ သူမတို႔သားအမိက ေနရာယူထားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳဆိုေနပါသည္။ အန္တီပါလာတယ္ဆိုေတာ့လည္း  ဆႏၵကိုသိကၡာနဲ႔ထိန္း၍ လူႀကီးလူေကာင္းပီသစြာ အလာဘသလာဘမ်ား ေျပာရေသးသည္။ (လူႀကီးလူေကာင္းဆိုေသာ္လည္း လူမ  ႀကီးေသးပါ လူေကာင္းေလးေတာ့ ဟုတ္မွန္ပါသည္ ) “ျပန္ေတာ့မလို႔လား ကြၽန္ေတာ္ ကားဂိတ္ထိ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္”     အလိုက္သိသည့္သူမအေမက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေနာကၼွလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အား အေရွ႕တြင္ လြတ္လပ္စြာ တြတ္ထိုးခြင့္ ေပးထားသည္။ ပိုက္ပိုက္ကိစၥႏွစ္ေယာက္သား ေတာ္ေတာ္ေျပာရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကို တမင္အႏိုင္က်င့္သည့္မို႔ သူမ  လိုခ်င္ေသာ ပိုက္ဆံကို ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ ထည့္လာပါေသာ္လည္း မေပးလို၊ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ကေတာ့  ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲကပိုက္ဆံကို ေပးေလသည္။

“နင္ကတိေနာ္”  “ေအးပါ ငါ ေက်ာ္ဦးလစ္တာနဲ႔လာခဲ့မယ္”   “အခုေဝာင္အေမပါလာလို႔ထြက္ခြင့္ရတာဟ”   ကြၽန္ေတာ္လည္း  ေနာက္ေန႔က်လာမည္ဆိုေသာ သူမကတိကို ေမွ်ာ္လင့္ႀကီးမ်ားစြာျဖင့္ ယုံၾကည္လ်က္ သူမတို႔သားအမိကို YBS ကားေပၚ တင္ေပး ၿပီးေနာက္ ႐ုံးရွိရာသို႔ ျပန္လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ပါသည္။ ၂နာရီ ေနသည္ ကြၽန္ေတာ္ဦးေခါင္းေပၚတြင္ ေနရာယူ၍ အပူစြမ္းအင္ကို ကြၽန္ ေတာ့္အား ေပးသနားေနပါသည္။  “ဖုန္းျမည္သံ—–“   ေမႀကီးတို႔နဲ႔အတူကိုရီးယားကားၾကည့္ေနခ်ိန္ ၇နာရီေလာက္တြင္ သူမထံမွ  ဖုန္းဝင္လာပါသည္။ မနက္ျဖန္ သူလာလို႔ မရေတာ့ေၾကာင္းႏွင့္ လာလို႔ရသည့္ေန႔တြင္ ဖုန္းထပ္ဆက္လိုကၼည္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း  ေျပာ၍ ဖုန္းခ်သြားပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲတြင္သာမက ႏႈတ္ဖ်ားကပါ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို အသံထြက္၍ ညီးမိလိုက္ပါ သည္။

“ေစာင့္‌ေမွ်ာ္‌ေနသူငါ– စိတ္ကူးယဥ္ေနသူပါ–“  “—————–———–_————“   “ဟဲ့ ဒီမွာ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတယ္ေလ၊ သီခ်င္းဆို ခ်င္ ေနာက္ေဖးမွာသြားဆို”   “ေအးေလအသံဆိုးႀကီးနဲ႔”   ေမႀကီးရဲ႕ေနာက္ေဖးသြားဆိုရန္အႀကံေပးမႈနဲ႔ ညီမေလးရဲ႕အားေပးမႈကို  လက္ခံၿပီးေနာက္ မခံခ်ည့္မခံသာနဲ႔ပင္ ထိုင္လက္စထိုင္ခုံမွာ ျပန္ထိုင္ၿပီး MRTV-4 က ဇာတ္လမ္းတြဲကို ဆက္လက္ၾကည့္ရင္းးးးးး။   ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ။ ဘယ္လိုမွ မထင္ပါနဲ႔။ ေတြးေနရင္းပင္ပန္းတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာျပ  ပါ့မယ္။

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူက အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းမက ရည္းစားမက်ေတြ‌ပါ။ သူ႔အေမဆို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ စိတ္ခ်ၿပီးသား။ ကြၽန္ေတာ္က သာ ခက္ေနတာ။ သူမ်ားေတြငယ္စိတ္နဲ႔ရဲၾကေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေတြးေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ မၾကာ မၾကာ တည္းခိုခန္းမွာ အတူတူေနျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း တျခားေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေရာတယ္၊ သူလည္း ထိုနည္း၎ဘဲ။  ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ၾကတဲ့အခ်ိန္ဆို မေတြ႕ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႀကဳံခဲ့တဲ့ကိစၥေတြကို ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။ အစကေတာ့  ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူ သာမာန္လူေတြလိုဘဲ လိင္ဆက္ဆံျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြက အဲ့လိုလိင္ဆက္ဆံရတာကို စိတ္ မပါေတာ့ဘူး။ သူမရဲ႕‌ေျခေထာက္ေတြ ‌ေျခေခ်ာင္းေတြကို နမ္းခ်င္ယက္ခ်င္လာတယ္။

သူမ ‌ဝတ္ၿပီးသားေအာက္ခံေဘာင္းဘီအနံ႔ကို  နမ္းရတာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လာတယ္။ သူမကို ကြၽန္ေတာ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ အင္တာနက္ကေန ရွာေဖြ  ထားတဲ့ မူဗီေတြ သူမကိုျပတယ္။ သူမက သေဘာမက်ဘူးလို႔ေတာ့ေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ျပသမွ်ကိုေတာ့ သူမ  အစအဆုံးၾကည့္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္အေျခအေနက အဆိုးဘက္ပိုမ်ားလာတယ္၊ အတူတူေနခ်ိန္ေတြမွာ အဲ့ ဘက္ကိုဘဲ ပိုအားသာလာတယ္။ သူမက မႀကိဳက္ဘူးေျပာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းဆိုတာေတြကို ‌ လိုက္ေလ်ာရွာပါတယ္။

သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တည္းခိုခန္းသြားရင္ သူမေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ခြၽတ္ေပးတယ္၊ ၿပီးရင္ အဲ့ေဘာင္းဘီေလးရဲ႕  ခြက်ား သူမပိပိေလးနဲ႔ အၿမဲကပ္ေနခြင့္ရထားတဲ့ေနရာေလးကို ကြၽန္ေတာ္အငမ္းမရနမ္းတယ္၊ လွ်ာကိုသုံးၿပီးလဲ ယက္တယ္။ သူမ က ေဘးကေနၾကည့္ၿပီး “မ႐ြံဘူးလား” လို႔အစပိုင္းကေမးတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ကို တားလို႔မရမွန္းသူမသိလို႔ထင္တယ္ မတားဘူး။ သူမ   အဖုတ္ေၾကာင့္ ဝါက်င္က်င္ျဖစ္ေနတဲ့ သူမေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ယက္လိုက္ နမ္းလိုက္ လုပ္ေနသည္ကို သူမက  အၿမဲၾကည့္ေနတတ္တယ္။

အင္တာနက္ရဲ႕ဆိုးက်ိဳးေၾကာင့္လား၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္အခံေၾကာင့္ဘဲလားမသိဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ မိန္းခေလးေသးကို ေသာက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြအထိ ျဖစ္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာလည္း သူမတစ္ေယာက္ထဲဘဲရွိတာမို႔ သူမကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲ ေတာင္းဆိုမိတယ္။ စမ္းၾကည့္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းကို။ သူမက ဒီတစ္ခုကိုေတာ့ လုံးဝလကၼခံခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီ့ညမေရာက္ခင္မထိေပါ့။

“ရထားကလည္း မလာေသးဘူးဟာ”  “လာမွာေပါ့ အေစာႀကီးရွိပါေသးတယ္ နင္ကလဲ”   ရထားလကၼွတ္႐ုံပင္ ပိတ္သည္အထိ ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္က ေစာေနေသးသည္။ နာရီကေတာ့ ၁၀ နာရီ ထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ ဘုရားလမ္း ဘူတာ႐ုံတြင္ ရထားေစာင့္သူ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။ သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္အပါအဝင္မွ ၅ေယာက္သာရွိသည္။ ရထားမလာေသးသျဖင့္ ထိုင္ခုံ ေနရာတြင္ထိုင္၍ စေနာက္ေလပစ္ေနသည္။  ခဏအၾကာတြင္ သူမက သူမဗိုက္ကိုလက္ေလးဖိ၍ ေသးေပါက္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာလာ သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ပတ္ရွာၿပီးေနာက္ အိမ္သာမရွိေၾကာင္း ခ်ဳံတိုးရေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ရင္း စစေနာက္ ေနာက္အတည္သေဘာျဖင့္ “နင္ ေသးေပါကၼယ္ဆိုရင္ ငါ့ပါးစပ္ထဲ ပန္းထဲ့ေပးပါလား” ဟု သူမေဘးနားမွ တတြတ္တြတ္စ ေနာက္‌လိုက္သည္။

ေနာက္ဆုံး သူမ မေနႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ စကၠဴရွာေပးရန္ေျပာၿပီး ခ်ဳံတိုးေဝာ့သည္၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမ ေသးကိုေသာက္ရႏိုးႏိုးႏွင့္  သူမေသးေပါက္သည့္အနားသြားေသးသည္၊ သို႔ေသာ္ စကၠဴသြားရွာရန္ ကြၽန္ေတာ္အား အတင္းႏွင္လႊတ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း  ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲမွာ စကၠဴရွာကာ သူမဆီေပးလိုက္ပါသည္။ ၿပီးမွသိသည္ သူမက ေသးေပါက္သည္သာမက အီးအီးပါပါေနျခင္း ျဖစ္သည္။  “နင္ ေသးေသာက္တဲ့အဖုတ္ကို သန႔္ရွင္းေပးမယ္ေလ” ဟု အနားကပ္သြားေသာအခါတြင္မွပင္ သူမ အီးပါျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာကၼ်ားက စိတ္ရဲ႕အလိုအတိုင္း မ႐ြံမရွာ ေရွ႕တိုင္းသြားသည္။ ၿပီး ေနာက္ သူမေရွ႕တြင္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ သူမ လန႔္ျဖန႔္ၿပီး ထရပ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္ သူမ‌ေျခေထာက္ကို လက္နဲ႔ဖက္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ ေတာ့္ေခါင္းကို သူမအဖုတ္နားသို႔သြားလိုက္ၿပီး လတ္လတ္ေလာေလာေသးေပါက္ၿပီးေသာ သူမရဲ႕ေသးစိုအဖုတ္ေလးကို အတင္း အငမ္းမရ ယက္လိုက္ပါသည္။ ႐ုန္းရင္းဆန္ခက္နဲ႔လုပ္လိုက္ရသည္မို႔ လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ကို အျပည့္အဝေတာ့မရလိုက္ပါ။ အခ်ိနိ နည္းနည္းၾကာသြားရင္ ပိုေကာင္းေကာင္းရႏိုင္ေသာ္လည္း ေစာင့္ေနတုန္းကမလာသည့္ မမႀကီးက ပြဲေကာင္းခ်ိန္မွ မီးႀကီးထိုး၍ ‌ ”ေပၚေပၚ ပိပိ ေပၚ” ျဖင့္ ေရာက္လာသျဖင့္ သူမက ေဘာင္းဘီကို အတင္း႐ုန္း၍ ေဘာင္းဘီကို အတင္းဆြဲတင္ၿပီး ရထား ပလက္ေဖာင္းသို႔ ခ်ဳံထဲမွာ အျမန္ထြက္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမေနာကၼွ ေျပးလိုက္လိုက္ရပါေတာ့သည္။ ၿပီးေနာက္ မမႀကီး ေပၚတက္၍ သူမလက္ကိုကိုင္လိုက္သည္။ သူမ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မဆိုးပါ၊ သို႔ေသာ္ ဘာမွလည္းမေျပာပါ။ တျခားအေၾကာင္းအရာ မ်ားကိုသာ ေျပာရင္းးးးး။

ကြၽန္ေဝာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူေနရန္ လက္ထပ္ဖို႔ သူမဘက္က ေျပာလာသည္။ မျပည့္မစုံနဲ႔လက္ထပ္ရမည္ကို ကြၽန္ေတာ္အလြန္ ေၾကာက္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူမကို “ေစာင့္ပါအုန္း” ေျပာ၍သာ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနရသည္။ သူမကေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္၊ အိမ္ေလးငွားၿပီး ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေနၿပီး ၿပီးမွထပ္စုၾကရန္ေျပာသည္။ ဒီလိုနဲ႔ဘဲ လက္ထပ္ဖို႔က ကြၽန္ေဝာ့္ဘက္က ဖင္ေ႐ြ႕ေခါင္းေ႐ြ႕ေၾကာင့္ သူမနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျပႆနာျဖစ္ၾကရသည္။ သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႕ျဖစ္ၾကဘဲ ၂ လ ေလာက္ထိ ေနျဖစ္လိုက္သည္။ အဲ့ ၂ လ အတြင္းမွာဘဲ  မထင္မွတ္ထားတာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူမ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ၿပီတဲ့။ သူမယူလိုက္တဲ့ေယာက္်ားက အသက္နည္းနည္းပိုႀကီး တယ္၊ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမားတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ အစကမယုံခ်င္ခဲ့။ သို႔ေသာ္ သူမ ကိုယ္တိုင္က ဖုန္းဆက္ေျပာလာသျဖင့္ ယုံ လိုက္ရသည္။ အဲ့လိုနဲ႔ သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ အဆက္အသြယ္ ေတာ္ေတာ္ေလး ပ်က္သြားခဲ့သည္။

တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန႔္ၾကာေသာ္— “ဖုန္းျမည္သံ”   ဖုန္းနံပါတ္စိမ္းႀကီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဝင္လာသည့္ဖုန္းကို မကိုင္ဘဲ ဒီတိုင္းဘဲၾကည့္ ေနလိုက္သည္။  ဖုန္းက ထပ္ခါ ထပ္ခါ လာေနသည္။  ကြၽန္ေတာ္လည္း အေရးႀကီးဖုန္းျဖစ္ေနမည္စိုးသျဖင့္ ဖုန္းလက္ခံေပးလိုက္ သည္။   “ဟလို”   ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အသံတိတ္ေနလိုက္ေသာ္လည္း တဖကၼွ အသံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္မ်ား ေယာက္ယက္ခတ္ သြားရသည္။  “ဘာကိစၥရွိလို႔လဲဟ”   “ငါနင့္ဖုန္းကိုမဆက္ရဘူးလား”    “မဟုတ္ပါဘူး ငါက နင္ ထူးထူးျခားျခားဖုန္းဆက္လာလို႔  ထူးဆန္းေနတာ”   “မုန႔္ေကြၽးမလို႔လား”   “–နင္ အားလား”  “အင္း အားတယ္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ”   “ငါ နင့္ဆီ ခဏလာခဲ့မလို႔”    “ဘာ လာလုပျမလဲဟ”  “နင္ အားလား မအားလားဘဲေျပာပါ”   “အင္း အင္း အားတယ္ အားတယ္”   “အဲ့ဒါဆို ေန႔လည္ေလာက္က်ရင္ ငါ လာခဲ့မယ္ေနာ္”  “အင္း၊ ငါ အိမ္ကဘဲေစာင့္ေနမယ္ေနာ္”   “နင့္အိမ္ေတာ့မလာခ်င္ဘူး”   “ဒါဆိုလည္း ၅လမ္းထိပ္ကဆိုင္မွာ ေစာင့္ ေနေလ၊ ေရာက္ရင္ဖုန္းဆက္လိုက္ ငါထြက္လာခဲ့မယ္”

“ေအး”    စိတ္ေတြဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ သူဘာလို႔ ဖုန္းဆက္တာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ။    သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႕ျဖစ္ၿပီးအစပိုင္းမွာ  ကြၽန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သူမကို တမ္းတလာသည္၊ လြမ္းလာသည္။ အင္တာနက္ေပၚ တြင္ အခ်ိန္ပိုျဖဳန္းျဖစ္သျဖင့္ Dark Side သည္လည္း ပိုပို၍နက္လာသည္။ အရင္လို လက္ေတြ႕ခံစားမႈကိုရဖို႔အတြက္ သူမလည္းမ ရွိတာမို႔ တစ္ေယာက္ထဲ လက္သမားခ်ည္း ျဖစ္ေနရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ညစဥ္ စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မကၱိဳင္းတြင္ သူမသည္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ သခင္မ၊ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမရဲ႕ကြၽန္။ သူမရဲ႕ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၊ သူမရဲ႕ေသး၊ သူမရဲ႕အဖုတ္ေလးအေပၚ တမ္းတမႈက ပိုပိုတိုးလာ ၿပီး သူမရဲ႕တံေထြးခြက္၊ ေသးခြက္။ တခါတရံဆိုလွ်င္ femdom Scat မ်ားကိုၾကည့္၍ မင္းသမီးေနရာတြင္သူမ မင္းသားေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္ အစားထိုး၍ ခံစားမိသည္။ သူမနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ႐ြံရွာျခင္းဆိုသည္မ်ား မရွိေတာ့ေပ။ တျခားမိန္းခေလးမ်ားကို သူမေနရာ တြင္ အစားထိုးၾကည့္သည္ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ခံစားမႈက သူမမွသူမသာ။

“ဖုန္းျမည္သံ”  ဒီတခါေတာ့ သူမဖုန္းမွန္းသိေနၿပီမို႔ တန္းကိုင္လိုက္သည္။   “ဟဲ့ ငါေရာက္ၿပီ ထြက္ခဲ့ေတာ့”   ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဖုန္းတန္း ခ်သြားသည္။   ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဘာင္းဘီေကာက္စြတ္၍ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။   “နင္ထူးထူးျခားျခားငါ့ဆီ ဘာလာလုပ္တာလဲဟ”   “နင့္ဆီပိုက္ဆံလာေခ်းတာေလ”   “အလုပ္မရွိ အကိုင္မရွိက ဘယ္ကပိုက္ဆံရွိမလဲဟ”   ကြၽန္ေတာ္ကို မ ယုံၾကည္ဘူးဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ သူမျပန္ၾကည့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ၿပဳံးသာေန၍ မွာထားေသာအေအးကို ေသာက္ေနလိုက္သည္။    ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အရင္လိုဘဲ စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္သည္။ သူမ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးေနာက္ အစပိုင္းတြင္  အဆင္ေျပေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း သူ႔ေယာက္်ားက ေလာင္းကစားတာ လုပ္ေနၿပီး အလုပ္မလုပ္ေတာ့ေၾကာင္း။ လက္ရွိ အိမ္ေရွ႕  တြင္ ကြမ္းယာဆိုင္ေလးဖြင့္ထားၿပီး ထိုဆိုင္ေလးကလည္း ေရာင္းမေကာင္းေၾကာင္း။

စသည့္ စသည့္ အဆင္မေျပေၾကာင္းမ်ားအား ေျပာၿပီးသကာလ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွ ေငြ ၅ ေသာင္း ေခ်းပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလုပ္မရွိအကိုင္မရွိတာေၾကာင့္ ပိုက္ဆံမရွိ ေၾကာင္း ညီးျပသည္။ သို႔ေသာ္ သူမကမယုံ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမဘက္က အေပးအယူဆန္ဆန္ေျပာလာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း  မနက္ျဖန္အေၾကာင္းျပန္မယ္ဆိုၿပီး လမ္းခြဲလာခဲ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ၅ ေသာင္းေပးရင္ တည္းခိုခန္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားၾက မယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာေျပာေကာင္းမလဲ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ပိုက္ဆံကို ေအာ္ေခၚၿပီးရွာေတာ့တာဘဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ညစဥ္ ညစဥ္ ကိုယ္စိတ္ကူးနဲ႔႐ူးေနရတာကေန လက္ေတြ႕ျဖစ္ၿပီလမ္းစေပၚလာၿပီဆိုေတာ့ အသည္းအသန္ကို ပိုက္ရွာရွာေတာ့တာေပါ့။  ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဖြားဆီက သြားဆြဲလိုက္ၿပီး မနက္ျဖန္ေတြ႕ဖို႔ သူမဖုန္းဆက္လာေတာ့ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ သူမဆီကို ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းဆက္ခြင့္မရွိတာ အဲ့အစကတည္းကဘဲ။ သူ႔ေယာက္်ားသိမွာစိုးလို႔တဲ့။ ညက် ဘုရားဝတ္ျပဳေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိပါေသး တယ္။ ငါေတာ့ “ဒုသနေတာ” ကို စိတ္တစ္ခုထဲနဲ႔တင္မကဘဲ ကိုယ္အားျဖင့္ပါ က်ဴးလြန္မိေတာ့မွာပါလားလို႔။ ဒါေပမယ့္လည္း  လူငယ္ပီပီ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဘဲ ျပန္ေတြးလိုက္ပါတယ္။

“ဒုသနေတာ” ဆိုတာ-  “ဒုတိယေျမာက္လင္သည္   ေသလြန္ေသာအခါ    နတ္ျပည္တြင္    ေသာတပန္တည္ေလသည္” လို႔ ေျပာတာ ေနပါလိမ့္မည္ဟု ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ကို လွည့္စားလိုက္ရသည္။     ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူ အခုပထမဦးဆုံးေတြ႕ခ်ိန္တြင္ အရင္ကလိုမဟုတ္ သူမဘက္ကအခ်ိန္တိတိက်က်လာသည္ အရင္လိုသိပ္မေစာင့္ လိုက္ရ။ သူမ ရစရာ ရွိသည္ကို လိုခ်င္လြန္း၍လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထိုအေတြးမွန္၏။ ပိုက္ဆံပါမပါေမးသည္။ ေပးဖို႔ေျပာေတာ့ ျပန္ ခါနီးမွ ေပးမည္၍ ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္သည္။ အဲ့အခ်ိန္က စစခ်င္းမို႔ထင္တယ္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အခုေလာကၼေပ်ာ့ေသး။      တည္းခိုခန္းေရာက္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ဟိုအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေထြရာေလးပါး ထိုင္ေျပာျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ ေတာ့္ဘက္ကဘဲစ၍ သူမႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အခ်ိန္ၾကာၾကာနမ္းရင္း အားေနသည့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို  သူမရင္သားေပၚက အုပ္မိုး၍ ဖြဖြေလးညႇစ္ေန‌လိုက္သည္။

သူမ အေပၚအက်ီ္ကိုခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေဘာ္လီကိုပါ ဆက္ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္၊ ၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕ႏို႔မ်ားကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏို႔ငတ္ေန ေသာခေလးတစ္ေယာက္လို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကို စို႔လိုက္သည္။  ႏို႔စို႔လို႔ဝသြားေတာ့မွဘဲ သူမရဲ႕ေဘာင္းဘီႏွစ္ထည္လုံးကို ခြၽတ္ ေပး၍ ဘာဂ်ာႀကိဳက္သူပီပီ ဂ်ာပါေတာ့သည္။ သူမလည္း အရသာခံစားၿပီး အလိုက္သင့္ေနေပးသည္။   သူမက အခ်ိန္အရမ္းမရ ဘူးဆိုသမွ် ဂ်ာေနတဲ့ဘာဂ်ာေလးကိုနား၍ သူမအဖုတ္ထဲသို႔ လိင္တံကို ထိုးထည့္လိုက္သည္။ သူမကပက္လက္အေနနဲ႔ျဖစ္သည္။  ပက္လက္အေနအထားက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္အဆင္မေျပ၊ ဒါေၾကာင့္ သူမကို ထ၍ ေလးဘက္ေထာက္ေစလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္  “တဖုန္းဖုန္း” နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ငတ္ထားသမွ် အတိုးခ်ပါေတာ့သည္။  ႏွစ္ေယာက္လုံး ေတာ္ေတာ္ေမာသြားသည္။ သူမေလးဘက္ ေထာက္ေပးထားခ်ိန္တြင္ သူမႏို႔မ်ားကို ဆြဲဆြဲ၍လုပ္ခဲ့တာမို႔ သူမႏို႔အုပ္တစ္ခုလုံး ရဲတြတ္ေနသည္။ သူမက ဒီလိုမ်ိဳးေနရသည္ကို  သေဘာက်သည္ကို ကြၽန္ေတာ္သိသည္။ ပထမဦးဆုံးျပန္ေတြ႕ခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ Dark Side မ်ားကို လုပ္ရန္မသင့္ေတာ္ ေသး၍သာ ခ်ိဳးႏွိမ္ေနလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ စိတ္ခံစားမႈကေတာ့ အျပည့္အဝမရခဲ့ပါ။

သူမ လိုခ်င္တဲ့ပိုက္ဆံကို ေပး၍ ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းခြဲခဲ့သည္။ ေနာက္ထပ္လည္း ေတြ႕ခ်င္ေသးေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ တဖြဖြေျပာ မိသည္။ သူမကလည္း ပိုက္ဆံစုထားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ကိုေျပာသြားခဲ့သည္။   ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္လတခါေတြ႕ျဖစ္ရင္းက  ကြၽန္ေတာ့္ Dark Side ကို ျပန္လုပ္ျဖစ္လာသည္။ သူမက အဲ့လိုလုပ္ရ‌သည္ကို သိပ္မႀကိဳက္။ သို႔ေသာ္ ပိုက္ဆံေၾကာင့္သာ သည္းခံ ပုံရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္သခင္မဟာ သူမဘဲ ျဖစ္ေနေစခ်င္တာမို႔ လိုခ်င္တာေတြကို လုပ္ယူခဲ့သည္။    သူမသည္လည္း သခင္မ တစ္ေယာက္လို ျဖစ္လာသည္။ ပိုက္ဆံေတာင္းေသာေနရာ၊ အႏိုင္က်င့္ေသာေနရာတြင္ျဖစ္သည္။ အခန္း တြင္းတြင္ေဝာ့ သူမက အ႐ုပ္မတစ္႐ုပ္လိုပင္။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္ လကၼေလ်ာ့ႏိုင္ခဲ့ပါ။  “ကြၽန္ေတာ့္ရည္မွန္းခ်က္ ေတြးလွ်က္ နဲ႔ေပ်ာ္သည္ ေပ်ာ္သည္။   သူမရဲ႕ကြၽန္တစ္ေယာက္ ေသခ်ာေပါက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မည္။”

“ဖုန္းျမည္သံ”  “ဘာလဲ”   “နင္ ငါ့ကို ပုံေျပာသြားတယ္ေနာ္”   “ငါလည္းထြက္လို႔ရေအာင္လုပ္တာဘဲေလ ကိုေက်ာ္ဦးက လစ္မွမ လစ္တာ”  “———-“   “———-“  ဒီတခါေတာ့မျဖစ္ေစရပါဘူး၊ ေရာက္ေအာင္သြားၾကမယ္ဆိုၿပီး ကတိပန္းေတြခံ၍ သူမနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ခ်ိန္းလိုက္ၾကျပန္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း “ဒီတခါနင္ င့ါကို အႏိုင္ထက္က်င့္ရင္ေတာ့ ေနာက္ နင့္ဖုန္းမကိုင္ေတာ့ဘူး” ဟု  အျပတ္ေျပာလိုက္သည္။ စကားအျဖစ္သာ အျပတ္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္၊ ဟိုက ဖုန္းဆက္လာေတာ့လည္း လူကေပ်ာ့ေပ်ာ့သြားသည္။ ဒီတခါေတာ့ အေခါက္ေတြလိုမျဖစ္ရေလေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားထားသည္။ ဘယ္ကစလုပ္မယ္ ညာကစလုပ္မယ္ေပါ့။  ေျပာမယ့္သာေျပာတာ အရင္တခါေတြတုန္းကလည္း စဥ္းစားၿပီးသြားတာဘဲ၊ သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ကို လူက ေယာက္ယက္ခတ္သြားတာ။

“ဒါနဲ႔ဘယ္သြားမွာလဲ”  “ေပါက္ေတာဝဘက္သြားမယ္”   တည္းခိုခန္းဆိုအၿမဲတမ္းသူကခ်ည္း ဦးေဆာင္ၿပီးေ႐ြးသြားတာ။ ကြၽန္ေတာ္ တခါတရံေတြးမိပါတယ္ အျပင္မွာက် ဆရာမႀကီးလုပ္ၿပီး အထဲက်လည္း အဲ့လို ဆရာမႀကီးလုပ္ရင္ ေကာင္းမွာဘဲလို႔။   ေရာက္တာ နဲ႔ အခ်ိန္သိပ္မရဘူးေနာ္ဆိုတဲ့ သူမစကားနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ သူမကို ခုတင္ေပၚမွာ ‌ေျခဆင္းထိုင္ ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က သူမရဲ႕‌ေျခေထာကၼ်ားကို ခုတင္ေအာကၻကၼွာ ဒူးေထာက္ခစား၍ ျပဳစုေပးလိုက္ပါသည္။   အဝတ္ေတြေခြၽး စိုမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ေရာက္ေရာက္ခ်င္းထဲက အဝတ္အစားမ်ား သူမခြၽတ္ထားသည္မို႔ သူမရဲ႕ ရင္သားအလွအပကို တခ်က္တခ်က္  ေမာ‌္ဖူး၍ ခံစားရင္း ‌ေျခေထာကၼာဆတ္ လုပ္ေပးပါသည္။  အိမ္ကေဖႀကီး နင္းေပးခိုင္းရင္ေတာင္ ခဏတျဖဳတ္နဲ႔ဆင္းေသာ ကြၽန္ေတာ္သည္ သူမ ‌ေျခေထာကၼ်ား အေၾကာေလ်ာ့ေစဖို႔ရာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ႀကိဳးစားပမ္းစား ႏွိပ္နယ္ေပးေနပါသည္။ ၿပီး ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ လွ်ာနဲ႔ပါးစပ္ကို စတင္ အလုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူမက ‌ေျခဆင္းထိုင္ေနရတာ ေညာင္းတယ္ဆိုကာ ‌ ေျခေထာက္ကို ခုတင္ေပၚတင္၍ လွဲေနပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ‌ေျခေထာက္သန႔္ရွင္းေရးကို ဆက္လက္၍ ဆားဗစ္ေပးပါသည္။

တည္းခိုခန္းစဝင္ကတည္းက ေသးေပါက္ခ်င္ရင္ ေျပာပါ ေသာက္ခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျပာထားေသာ္လည္း သူမက အခုထိ ေသးေပါက္ ခ်င္ပုံမရေသးပါ။ သူမေသးမ်ားကို ျမန္ျမန္ေသာက္ရေအာင္ အဖုတ္ကိုတက္၍ ယက္ စုပ္ လုပ္ေနလိုက္ပါသည္။ အခ်ိန္နည္းနည္း ၾကာသြားေသာ္ျငား သူမက ေသးေပါက္ဖို႔ အာ႐ုံပင္ရွိပုံမေပၚ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခုရက္ပိုင္း အင္တာနက္ထဲမွာ အဖုတ္နဲ႔ပြတ္တဲ့ မူ ဗီေတြကို feel ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမအား ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို အဖုတ္နဲ႔တက္ပြတ္ေပးဖို႔ကို ေတာင္းဆိုရျပန္သည္။ မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ သူမထ၍ လွဲေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚကို တက္ခြကာ သူမအဖုတ္နဲ႔အေပၚေအာက္ပြတ္ေပးပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း  လွ်ာထုတ္၍ သူမအဖုတ္နဲ႔ပြတ္သည္ကို အရသာခံပါသည္။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး စိုတိုတိုျဖစ္ေနသလို ကြၽန္ေတာ္ခံစားေနရသည္။  မ်က္ႏွာကိုဆက္မပြတ္ေတာ့ဘဲ အဲ့လိုခြလ်က္ေလး  မ်က္ႏွာေပၚထိုင္ေနေပးဖို႔ ေတာင္းဆို၍ သူမအဖုတ္ေလးကို “တႁပြတ္ႁပြတ္စ္” စုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။ စုပ္ေနရင္း အရည္အခ်ိဳ႕ဝင္လာ သလို ခံစားရသျဖင့္ ေသးေပါက္ေတာ့မလားဟု သူမကိုေမးေတာ့ “အင္း” ဟု ျပန္ေျဖသျဖင့္ –    “ဒါဆို အိမ္သာထဲသြားမလား၊ ဒီ တိုင္းဘဲေပါကၼလား”   ေမးမိတာမွားပါတယ္။ အိမ္သာထဲသြားေပါကၼယ္ဟု ဆိုကာ ခြထားရာမွဖယ္၍ အိမ္သာသို႔သြားပါသည္။  ကြၽန္ေတာ္လည္း ေနာက္ကလိုက္သြားပါသည္။   ဒီတခါေဝာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေသာက္လိုက္ရသည္။ ဟိုတခါလို အနည္းငယ္ေလး မဟုတ္ခဲ့ပါ။  သူမ‌ ေသးေပါက္ၿပီးေနာက္ သူမေသးမ်ားႏွင့္ ေပေတေနေသာ အဖုတ္ေလးကိုပါ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးလိုက္သည္။  ထို႔ေနာက္ အိမ္သာထဲတြင္ပင္ လွဲေနေသာကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွ ခြထားေသာသူမကို ဖယ္ခြင့္မျပဳေသးဘဲ ဆက္ေနေပးခိုင္း၍ အဖုတ္ကို  အရသာခံကာ ျပင္းျပင္းေလးစုပ္ေပးလိုက္၊ ယက္ေပးလိုက္ လုပ္ေနမိသည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေပးေနရင္းက ညိဳတိုတိုဖင္ေပါက္ေလး ကို မ်က္စိထဲျမင္ၿပီး ယက္ခ်င္သလိုျဖစ္လာသျဖင့္ လ်က္လိုက္သည္။ သူမ လန႔္ျဖန႔္ၿပီး ထရပ္လိုက္သည္။

“ဟဲ့ ဘာလုပ္တာလဲ”  “နင့္ ဖင္ေပါက္ေလးကို ငါယက္ခ်င္လို႔ပါဟာ”   သူမကို လွမ္းဆြဲ၍ အတင္းျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။   “ဟဲ့ နင္ မ႐ြံဘူးလား”   “ငါက နင့္သာေကြၽးမယ္ဆို နင့္ခ်ီးေဝာင္စားခ်င္တာ၊ နင္ေကြၽးမွာလား” သူမ ဘာမွဆကၼေျပာ။   ကြၽန္ေတာ္ သူမဖင္ ေပါက္ေလးကို ခဏဘဲယက္ရေသးသည္ အခ်ိန္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ ဟုဆိုကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြထားရာမွဖယ္၍ ေရခ်ိဳးရန္ သူမျပင္ သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမနဲ႔အတူတူေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ သူမကို ‌ဆပ္ျပာတိုက္ေပးသည္။ ေခ်းတြန္းေပးသည္။  သူမ ပလုပ္က်င္း ေသာေရကို ပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ေပးဖို႔ေျပာေတာ့ သူမေထြးထည့္ေပးသည္။ သူမေထြးထည့္ေပးေသာ သူမရဲ႕ ပလုပ္က်င္းရည္ကို  ၃-၄ ခါေလာက္ ေသာက္ခြင့္ရလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူမေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ထြက္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ တစ္ကိုယ္ ရည္ သန႔္ရွင္းေရးမ်ားလုပ္၍ ဆက္ေနခဲ့သည္။  ထုံးစံအတိုင္းဘဲ သူမလိုခ်င္ေသာ ပိုက္ဆံကိုေပး၍ ႏွစ္ေယာက္သား ကားဂိတ္မွာ  လမ္းခြဲခဲ့ၾကသည္။

“ဖုန္းျမည္သံ”  ပုံမွန္ဆို လကုန္ရက္နားနီးမွ ဖုန္းဆက္ေနက်ကို ထူးထူးျခားျခား သူမဖုန္းဆက္လာသျဖင့္ ပိုက္ဆံလိုျပန္ၿပီထင္တယ္ ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ဖုန္းကိုလက္ခံေပးလိုက္သည္။ သူမဘက္က ပိုက္ဆံကိစၥမေျပာဘဲ ပုံမွန္အေၾကာင္းအရာမ်ားသာေျပာၿပီးး  “ဝတ္ရည္ေရာေကၷတယ္ ဝတ္ရည္က နင္နဲ႔ဖုန္းေျပာခ်င္လို႔တဲ့”    ထို႔ေနာက္ ဝတ္ရည္နဲ႔ထပ္ေလပစ္သည္။ သူတို႔ဘက္က ေခၚေသာ ဖုန္းမို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ စစေနာက္ေနာက္နဲ႔ေလပစ္လိုက္တာ ၁ နာရီ နီးပါးၾကာသြားသည္။ ေနာက္ဆုံး သူတို႔ဘကၼွ ေဘကုန္ သြားၿပီးေနာက္ စကားလက္စသတ္လိုက္ၾကသည္။ ဝတ္ရည္က သူအားတဲ့ေမ့က် သုံးေယာက္အျပင္အတူတူ သြားၾကရေအာင္တဲ့။  ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျပာလိုက္ပါတယ္ နင့္အမကိုဘဲ အရင္ေခၚပါအုန္းလို႔။

ဝတ္ရည္က သူမနဲ႔အရင္တုန္းက တစ္အိမ္ထဲအတူတူေန တဲ့ ညီမဝမ္းခြဲတစ္ေယာက္ပါ။ ဝတ္ရည္က သူမနဲ႔မတူတာ ျပည့္ျပည့္ေလး၊ သူမကေတာ့ ပိန္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူမရဲ႕  တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို ဝတ္ရည္က သိတယ္။ ဟိုအရင္တုန္းကေတာ့ အားလုံးငယ္ၾကစဥ္ဆိုေတာ့ စကားေျပာဆိုမႈကအစ ရဲတင္းမႈမရွိ ခဲ့ၾကဘူး။ အခုေဝာ့ တစ္ခုခုဆို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေတြျဖစ္ကုန္တယ္။ ဝတ္ရည္ကလည္း သူမလိုဘဲ အိမ္ေထာင္က်သြားခဲ့တယ္။ ဒါ ေပမယ့္ လက္ရွိမွာ ဝတ္ရည္က လုံးဝလူလြတ္ဘဲ။ ဝတ္ရည္က စက္႐ုံမွာေန စက္႐ုံမွာစားနဲ႔မို႔ အိမ္ကို ျပန္လာခဲလွတယ္။

ဝတ္ရည္ကိုလည္း စစေနာက္ေနာက္နဲ႔ သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္‌လိင္ဆက္ဆံရင္း အတူေနတဲ့အခ်ိန္ အတူဝင္ပါဖို႔ေခၚဖူးတယ္။ အဲ့တုန္းက  ဝတ္ရည္က အနားမွာရွိတဲ့ပုလင္းနဲ႔ ႐ိုကၼယ္လုပ္လို႔ သူမကိုယ္တိုင္မနဲဆြဲထားခဲ့ရတာ။ အတိတ္ေတြက ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္း  လြမ္းစရာပါလား။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေန႔ရက္ေတြကို ပုံမွန္တိုင္းေလး ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။   “ဖုန္းျမည္သံ”   ဝတ္ရည္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို  ဖုန္းဆက္တယ္။ မုန႔္လိုက္ေကြၽးပါလားတဲ့။ မိန္းခေလးေတြရဲ႕ မုန႔္လိုက္ေကြၽးပါလားဆိုတာ “ေတြ႕ၾကရေအာင္” လို႔ေျပာတာနဲ႔  အတူတူဘဲဆိုတာ သိထားၿပီးသားမို႔ ဝတ္ရည္ခ်ိန္းတာကို လက္ခံလိုက္တယ္။ ဝတ္ရည္က တနဂ္ေႏြပိတ္ရကၼွာ ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းၿပီး ဖုန္းခ် သြားတယ္။  ခိုင္ပါ မပါမေသခ်ာတာမို႔ ဝတ္ရည္နဲ႔ေတြ႕တာက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္မေနဘူး။ ဝတ္ရည္ဖုန္းဆက္ တုန္းကလည္း ေျပာတယ္၊ ခိုင္မပါေလာက္ဘူးတဲ့။

ထင္တဲ့အတိုင္းပါဘဲ ဝတ္ရည္ ဖုန္းဆက္ခ်ိန္းတဲ့ေနရာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ ခိုင္အတူပါလာတာမေတြ႕ဘဲ ဝတ္ရည္တစ္ေယာက္ ထဲ လာတာေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္ ဦးေဆာင္ေခၚသြားတဲ့ဆိုင္ကို ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ကလိုက္သြားတယ္။ ဖုန္းထဲမွာေျပာတဲ့ အတိုင္း မယ္မင္းႀကီးမက ထန္းရည္ဆိုင္ကို ထိုင္တာဟ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ထိုင္ရတာေပါ့။  ဟိုေျပာဒီေျပာရင္းနဲ႔ေသာက္လာ လိုက္တာ ကြၽန္ေတာ္ရီေဝေဝေတာင္ ျဖစ္လာၿပီ၊ သူမလည္း ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္သည္။ စကားလမ္းေၾကာင္းက  ဘယ္ကေနဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူး ဟိုးအရင္က ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါေျပာဖူးတဲ့ “ဝတ္ရည္ရဲ႕ေသးကိုလည္း ေသာက္ပါရေစ” ဆိုၿပီး  ေျပာခဲ့တဲ့အေၾကာင္းဆီကို ေရာက္သြားတယ္။ ေဘးမွာ လူမရွိလို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။

သူအမ ခိုင္ရဲ႕ေသးကို အဲ့တုန္းက ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေသာက္ခဲ့တာလားတဲ့။ ရီေဝေဝေလးက သာမာန္ခ်ိန္ေတြထပ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုရဲ ေစၿပီး Dark Side ကိုလည္း ပိုပြင့္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကေန စကားေတြ တသီတတန္း ထြက္သြားေတာ့တာဘဲ။    သူမအမ ရဲ႕ေသးကို အဲ့ကတည္းကေန အခုခ်ိန္ထိ ေသာက္ေသးေၾကာင္း။  သူမအမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တလတခါေတြ႕ျဖစ္ေၾကာင္း။   ေတြ႕တိုင္း လည္း ေသးေသာက္ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။  တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြဆို နည္းနည္းေတာင္ ပိုပိုသာသာေလးေျပာျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။  ဒါဆို သူမလည္း အခုေသးေပါက္ခ်င္ေနတယ္ အမေသးကို ေသာက္သလို သူမေသးကိုေရာ ေသာက္ႏိုင္မလားတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္  ရီေဝေဝသာ ျဖစ္သည္မို႔ အသိမလႊတ္၊ ရလာတဲ့အခြင့္အေရးကို ဖမ္းကိုင္လိုကၼယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္းျဖင့္ “ေသာကၼယ္” ဟု အ‌ေျဖ   ေပးလိုက္သည္။

“ဒါဆိုလာ”  သူမေခၚရာေနာက္သို႔ လိုက္သြားလိုက္သည္။   “အမ ညီမတို႔ အေပါ့သြားမလို႔ ခဏေနာ္”   “ေအး ေအး ညီမ”    ဆိုင္ရွင္နဲ႔ ရင္းႏွီးေနပုံရပ ဆိုင္ရွင္ကလည္း ယုံယုံၾကည္ၾကည္ကိုဘဲ။   ခ်ဳံေတြၾကားထဲသို႔ေရာက္ေတာ့—   “မမနဲ႔ေနေတာ့ ဘယ္လိုေနလဲ”    ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္တသိပင္ ေအာက္ဘက္ကို နည္းနည္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ ‌ေျမႀကီးေပၚကို လွဲခ်လိုက္သည္။ သူမက  သေဘာက်သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေပၚ ခြရပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေဘာင္းဘီမခြၽတ္ဘဲ ထိုင္ခ်သည္။ ထိုင္ခ်ၿပီးမွ–    “မ်က္စိ မွိတ္ထား၊ ပါးစပ္ကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ဟထား”  အမိန႔္ေပးသံနဲ႔သူမေျပာသည္။ ထိုအသံက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို အေတာ္ေလး လႊမ္းမိုးသည္။   ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမအမိန႔္အတိုင္း လိုက္လုပ္လိုက္သည္။   ဟထားေသာကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲသို႔ ေႏြးခနဲ အရည္ အခ်ိဳ႕ဝင္လာသည္။ ေသးလည္းမဟုတ္ တံေထြးျဖစ္ဖို႔မ်ားသည္။ ထပ္၍ ထပ္၍ဝင္လာသည္။ ဝင္လာသမွ်ကို ကြၽန္ေတာ္ၿမိဳခ် ပစ္လိုက္သည္။

“မမကေျပာေတာ့ နင္က သူတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ဘဲ ဒီလိုေနတာဆို”  “အခုေတာ့ နင္က ဘယ္မိန္းခေလးနဲ႔မဆို ဒီလိုေနခ်င္ေန တာဘဲ၊ ေတာ္ေတာ္ကို ညစ္ပတ္တဲ့အေကာင္”  သူမေျပာလည္းေျပာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးကိုလည္း “တျဖန္းျဖန္း” ႐ိုက္ေနပါသည္။  ကြၽန္ေတာ္ မ႐ုန္းပါ၊ မေရွာင္ပါ၊ ဘာမွ်လည္း ခြန္းတုံ႔မျပန္ပါ သူမလုပ္သမွ်ကိုသာ ၿငိမ္ခံေနသည္။ သူမ လုပ္သမွ် ေျပာသမွ်ေတြက  ခိုင္နဲ႔ေနရတာထက္ပင္ အလြန္သာလြန္ေနသည္။ ဒါျပင္ သူမဟာ ခိုင့္ညီမဆိုေသာအသိက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို ပို၍ထႂကြေစၿပီး၊  ပို၍႐ိုက်ိဳးခ်င္စိတ္မ်ားကို ျဖစ္‌ပြားေစသည္။ သူမကေတာ့‌ ေျပာလိုက္႐ိုက္လိုက္ေထြးလိုက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚခြထိုင္ၿပီး ပြဲၾကမ္း ေနသည္။ သူမၾကမ္းေလ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳက္ေလ‌ျဖစ္ေနသည္။

“ကဲ ငါ ေသးေပါက္ေတာ့မယ္၊ ပါးစပ္က်ယ္က်ယ္ဟထား မ်က္လုံးလဲဖြင့္မၾကည့္နဲ႔ေနာ္။”   သူမဝတ္‌ထားေသာေဘာင္းဘီကို ထိုင္ လ်က္ပင္ ဂ်ိတ္ျဖဳတ္ ဇစ္ဖြင့္၍ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကို အနည္းငယ္ ေလွ်ာခ်ကာ ခြၽတ္လိုက္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚ သူမရဲ႕ အဖုတ္နဲ႔ထိလိုက္တဲ့ အထိအေတြ႕က ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ ႏိုးထေပးေနပါသည္။   “ထန္းရည္နံ႔ ေလးသင္းသင္းနဲ႔ ပူေႏြးေႏြး သူမေသးရည္မ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္တြင္းသို႔ သူမအဖုတ္မွထြက္၍ ဝင္လာပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ လည္း အားျပင္းျပင္းႏွင့္လာေနေသာ သူမအဖုတ္မွထြက္လာသမွ် ေသးမ်ားကို အေလအလြင့္ရွိ အမိအရ ေသာက္သုံးပါသည္။ ႏိုးစြ ေနေသာစိတ္ေၾကာင့္ သူမေသးေပါက္တာ ရပ္သြားခ်ိန္တြင္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္စိလည္း တၿပိဳင္နက္ဆိုသလို ပြင့္သြားပါသည္။ ပြင့္လာ ေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္ သူမရဲ႕အၾကည့္မ်ားႏွင့္ တန္းတိုးသြားကာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို သူမအားျပင္းျပင္းျဖင့္ လက္ဝါးလႊတ္လိုက္ပါ ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက ကြၽန္ေတာ့္ကို တခ်က္စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေသးစိုေနေသာ သူမအဖုတ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ အတင္းပြတ္ ပါသည္။ ပြင့္သြားေသာမ်က္လုံးမ်ားလည္း ေအာ္တိုျပန္ပိတ္လိုက္ရပါသည္။

သူမ စိတ္ေက်နပ္သြားမွပင္ ပြတ္ျခင္းကို ရပ္လိုက္ပါသည္။ ေအာက္တြင္ခံေနရေသာ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲ့မွပင္ အသက္ဝဝရႈခြင့္ရ ပါသည္။ သူမေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္ရင္းးး   “အခု ငါပြတ္ထားတဲ့အတိုင္းဘဲေနေနာ္ ေရျပန္မေဆး‌နဲ႔၊ ဘာနဲ႔မွ သန႔္ရွင္းေရးမလုပ္နဲ႔”    ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွျပန္မေျပာသျဖင့္   “ဟုတ္ကဲ့လို႔‌ေျဖေလ”   “ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”   “အင္း ငါ့ကြၽန္ေလးက လိမၼာတယ္၊ ေနာက္ဆို  နင္စားခ်င္တဲ့အီးအီးေတြေကြၽးမယ္ အခုေတာ့ ငါ့ေသးနံ႔ေတြမႊန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ေနၿပီး ငါ ခိုင္းတာေတြ လိုက္လုပ္‌ေပးအုန္း။”     “ေအာ္ နင့္ကိုတခုေျပာျပရအုန္းမယ္သိလား၊ နင္ခုနကလွဲတဲ့ေနရာမွာေလ ငါ့အရင္ေယာက္်ားက ငါ့ကိုလိုးတာဟ၊ ငါဘေလးဘက္ ေထာက္ေပးၿပီး ထန္းရည္ဆိုင္ဘက္က လူေတြကို ၾကည့္ေနရတာ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔အရမ္းေကာင္းတာဘဲ”  စကားေျပာရင္းျဖင့္ ခ်ဳံထဲ မွာ ထန္းရည္ဆိုင္သို႔ ျပန္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

သူမေသးစိုစိုအဖုတ္နဲ႔ပြတ္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက အရည္ေတြစိုေနစဲ။ ထန္းရည္ဆိုင္သို႔ အတြဲတစ္တြဲေရာက္လာသည္။ ထို အတြဲက ေရာက္ၿပီးမမၾကာပါ ro ျပေတာ့တာဘဲ။ ထန္းရည္ဆိုင္မွာ ဆိုင္ရွင္အမရယ္ သူတို႔အတြဲရယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္ ဘဲရွိတာမို႔ စိတ္ႀကိဳက္ကို ကဲေနၾကသည္။ တစ္ေယာက္ပါးစပ္ထဲကထန္းရည္ကို တျခားတစ္ေယာက္ပါးစပ္ထဲသို႔ အျပန္အလွန္ ထည့္ေပးေနၾကသည္။  “ဟဲ့ ဟိုမွာေတြ႕လား”    “သူတို႔လိုေဆာ့ၾကရေအာင္”   ကြၽန္ေတာ္ ထန္းရည္ယူ၍ ေသာက္ရန္ျပင္လိုက္ပါ သည္။ ဝတ္ရည္က မေသာက္ရန္တား၍ ထိုထန္းရည္ကို သူမပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္နားကပ္၍  ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို ဆြဲဟလိုက္ပီး သူမငုံထားေသာ ထန္းရည္မ်ားကို ေထြးထည့္ေပးပါသည္။ “ေသာက္လိုက္”    ကြၽန္ေတာ္လည္း  မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ပါသည္။   “နင့္မ်က္ႏွာက ေသးေစာ္ေတာ္ေတာ္နံေနတာဘဲ အက်ီ္နဲ႔သုတ္လိုက္ေတာ့။”   “ဟုတ္ကဲ့”   ကြၽန္ေတာ္ လည္း သူမစကားအတိုင္း သုတ္ခြင့္ရ၍သုတ္လိုက္ပါသည္။ သူမက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို သန႔္ရွင္းခိုင္းရျခင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို  သနားသြား၍မဟုတ္ဘဲ သူမပါးစပ္မွ ထန္းရည္မ်ား ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲသို႔ထည့္ေသာအခါ မ်က္ႏွာခ်င္းရပ္ခ်ိန္တြင္ ေသးနံမ်ားနံေန သမွ် သူမအတြက္သုတ္ခိုင္းျခင္းသာျဖစ္သည္။

အနံေတြက်န္ေသးသည္ဟုဆိုကာ ေဘးက လူအ‌ေျခအေနကိုၾကည့္၍ သူမပါးစပ္ထဲ ထန္းရည္မ်ားထည့္ကာ ပလုတ္က်င္းၿပီး ထြက္ လာေသာထန္းရည္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚကိုေထြးထုတ္ပါသည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚမွ သူမရဲ႕ေသးနံမ်ားကို ေပါက္ေအာင္ သန႔္ရွင္းေပးပါသည္။ အခုလို ခံ‌ေနရရင္းသည္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ကို ေက်နပ္မႈမ်ားစြာ ရေနေစပါသည္။   ဟိုအတြဲ ကေတာ့ ဆိုင္ရွင္နဲ႔မရင္းႏွီးသျဖင့္ ဆိုင္ရွင္က ပိုက္ဆံရွင္းၿပီးမွသာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးသြားပါဆိုသျဖင့္ သူတို႔ပိုက္ဆံအရင္ရွင္းသည္၊  ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုးခဲ့ေသာခ်ဳံထဲသို႔ တိုးသြားသည္။ ဝတ္ရည္ကလည္း ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ဆိုသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံ ရွင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္လိုက္ဆက္လိုက္သည္။ ဝတ္ရည္က ခ်ဳံထဲဘက္သို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ သြားေနျခင္းျဖစ္သည္။

“ရႉးး”   “အသံမထြက္နဲ႔ေနာ္”  အသံတိုးတိုးျဖင့္ေျပာၿပီး သူမကေရွ႕က ဦးေဆာင္သြားသည္။   ခုနကဝင္သြားေသာအတြဲကို ခ်ဳံေတာရဲ႕  အတြင္းပိုင္းတြင္ ေတြ႕သည္။   ေကာင္မေလးဝတ္ထားေသာထဘီအနီေလးက ေဘးမွာပုံလ်က္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးက ေလး ဘက္ေလးေထာက္က ေနာက္က သူဘေကာင္ေလးရဲ႕ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္။ ညီးသံေလးကလည္း ခပ္တိုးတိုးပင္။    သူမ ကဖုန္းထုတ္ဆိုသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းထုတ္၍ သူမေျပာသည့္အတိုင္း သာယာေနေသာအတြဲကို ဗီဒီယိုမွတ္တမ္း တင္လိုက္သည္။  ေကာင္‌မေလးေရာ ေကာင္ေလးေရာရဲ႕‌အေရွ႕တည့္တည့္မွ ေနရာယူ ႐ိုက္ကူးထားျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕မ်က္ႏွာေတြ က ဗီဒီယိုထဲတြင္ ထင္ရွားစြာျမင္ေနရပါသည္။

သူတို႔ကိစၥၿပီးေနာက္ ေကာင္မေလးက အေရွ႕ဘက္ကို နည္းနည္းတိုး၍ ေသးထိုင္ေပါက္သည္။ ထိုအရာကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ထား လိုက္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ ထိုႏွစ္ေယာက္ခ်ဳံထဲမွ ျပန္ထြက္သြားသည္။   “လာ”   သူမကလက္ဆြဲေခၚသျဖင့္ ေစာန ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး လိင္ဆက္ဆံခဲ့ေသာေနရာသို႔ ပါသြားသည္။ လိင္ဆက္ဆံတဲ့ေနရာနားမေရာက္ခင္ ေကာင္မေလးေသးေပါက္ထား ေသာ ေနရာတြင္ရပ္၍-  “ဟဲ့ ဒူးေထာက္”   ကြၽန္ေတာ္လည္း ေၾကာင္နနနဲ႔ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။   “ေစာနေကာင္မေလး ဒီေနရာမွာ  ေသးေပါက္သြားတာေတြ႕တယ္မွတ္လား”  “သူေသးေပါက္ထားတဲ့ေနရာကိုနမ္းၾကည့္စမ္း”   ကြၽန္ေတာ္ သူမကို တခ်က္‌ေမာ့ၾကည့္ လိုက္သည္။  “ဘာေမာ့ၾကည့္တာလဲ၊ ငါခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ေလ၊ ငါ့ကို နင့္သခင္မလို႔ မသတ္မွတ္ဘူးလား”   ‌ေအာ္ ဝတိရည္က ငါ့ သခင္မေတာင္ျဖစ္‌သြားၿပီဘဲ၊ ေနာက္ၿပီး သခင္မလိုခ်င္တာကလည္း ငါ့စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မကၻဲ သူမခိုင္းသမွ်လုပ္မယ္ဟု စိတ္ ဆုံးျဖတ္ကာ ေသးစိုေနေသာ ‌ေျမႀကီးကို နမ္းလိုက္သည္။

နမ္းခိုင္း႐ုံနဲ႔အားမရတဲ့သူမက လ်ာနဲ႔တို႔ခိုင္းသည္။ ခ်ဳံမွအပင္တြင္ ကပ္ညိက်န္ေသာ ေစာနအတြဲမွေကာင္မေလးရဲ႕ေသးစေသးနမ်ား ကို ကြၽန္ေတာ္အရသာခံခြင့္ရလိုက္သည္။ သူမစိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ခိုင္းၿပီးေနာက္ ထိုအတြဲ လိုးပြဲစင္ခဲ့ေသာေနရာတြင္ ကြၽန္ ေတာ့္ကိုလွဲေစ၍ ေစာနကအတိုင္း သူမေသးမ်ားကို ထပ္မံေသာက္သုံးေစျပန္ပါသည္။ ဒီတခါေတာ့ မ်က္စိမမွိတ္ထားရသျဖင့္ သူမ အဖုတ္ညိဳညိဳကို အဝၾကည့္ခြင့္ရလိုက္ပါသည္။ ထိုသည္မက သူမက တစ္ရႉးမပါသျဖင့္ ေသးမ်ားစိုေနေသာ သူမအဖုတ္ကိုပါ  ကြၽန္ေတာ္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးခြင့္ ရလိုက္ပါသည္။   ဝတ္ရည္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္ သေဘာတူညီခ်က္ မ်ားစြာရယူျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔မွစ၍  ဝတ္ရည္သည္ ကြၽန္ေတာ့္သခင္မျဖစ္လာသည္။ သူမက သူမအမ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ရသူခိုင္လို ႐ုပ္ေသမေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ ခ်င္သည့္အတိုင္း သူမကခ်ည္း ဦးေဆာင္သည္။ ၾကမ္းသည္။ အႏိုင္အထက္အရမ္းျပဳက်င့္သည္။

သူမနဲ႔သေဘာတူညီခ်ကၼ်ားကေတာ့ မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္ တိုတိုနဲ႔လိုရင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝတစ္ခုလုံးအား သူမကို  အၿပီးအပိုင္ေပးလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသေဘာတူညီမႈကိုလုပ္ရန္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စဥ္းစားခ်ိန္တစ္ပတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒီတပတ္ ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စဥ္းစားစရာမ်ားႏွင့္ ေခါင္း‌ေျခာက္ဖြယ္ရွိသည္။   ဝတ္ရည္က ဒီတိုင္းခ်ည္းေတာ့္မရဘူး လက္ထပ္ရမယ္ တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သူနဲ႔ အတူလက္ထပ္ၿပီးမွသာ သူမက ကြၽန္ေတာ္သခင္မအျဖစ္ေနေပးမယ္တဲ့။ စဥ္းစားမယ့္သာစဥ္းစားေနတာပါ၊  ဒါ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မကၻဲေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ Dark Side ကို အျပည့္အဝလုပ္‌ေပးႏိုင္တဲ့ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ကို လိုခ်င္ခဲ့မိ တာ။ အခုေတာ့ အခြင့္အေရးရလာခဲ့ၿပီ၊ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္စိုးရိမ္စိတ္မ်ားနဲ႔ ေၾကာက္ေနတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့  ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ရဲရဲခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္မေပၚလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခြင့္အေရးကို ကြၽန္ေတာ္ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕မဂႅာပြဲဟာ မႀကီးက်ယ္ခဲ့ပါ။ ႐ုံးတက္လကၼွတ္ထိုး လူႀကီးမိဘမ်ားကို ကန္ေတာ့ျခင္းျဖင့္ ပြဲၿပီးလိုက္သည္။ ပြဲတြင္ ခိုင္နဲ႔ ေတြ႕ရ၍ ခိုင္က ဝတ္ရည္နဲ႔သူမ အေလာင္းအစားသေဘာမ်ိဳးလုပ္တာမွာ သူမရႈံးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့အိမ္ကို လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကို ‌ေန႔တိုင္းအိမ္သာအျဖစ္ သုံးမည္ဟု စသလို ေနာက္သလိုနဲ႔ ေျပာသြားသည္။  ကြၽန္ေဝာ့္မဂ္လာဦးညသည္  အျခားသူမ်ားနဲ႔မတူ၊ တစ္ညလုံး ကြၽန္ေတာ္ ဝတ္ရည္ကို ႏွိပ္နယ္ေပးရသည္။ ထိုညက ဝတ္ရည္ သူမ‌ေျခဖဝါးျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ ကို ထပ္ခါထပ္ခါ ပြတ္သည္။   ထိုညက ဝတ္ရည္အိမ္သာထဲတြင္ပင္ အိမ္သာတက္သည္။ နဂိုေျပာထားသလို ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမ အိမ္သာအျဖစ္ အသုံးမျပဳပါ။ သို႔ေသာ္ အိမ္သာထဲတြင္ သူမအီးအပုံလိုက္ပါထားၿပီး ဖင္ေဆးသည့္ေရခြက္ထဲတြင္ ေသးမ်ားအျပည့္ ပန္းထည့္ေပးထားသည္။ သူမဖင္ကိုေတာ့ တစ္ရႉးျဖင့္ သန႔္ရွင္းပုံရသည္။ သူမဖင္မွခ်ီးမ်ားသုတ္ထားေသာတစ္ရႉးကို အိမ္သာ ေရပုံးနားတြင္ ကြၽန္ေတာ္ေတြ႕သည္။ သူမ ဘာလုပ္ေစခ်င္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္မသိ၊ ထို႔ျပင္ ေသးကို အေၾကာက္အလန႔္မရွိ ေသာ္လည္း အီးမ်ားစားဖို႔ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ခက္ခဲေနေသးသည္မို႔ အိမ္သာထဲမွ အရာမ်ားကို ေရျဖင့္ပင္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ လိုက္သည္။ ဖင္ေဆးခြက္ထဲမွ ေသးမ်ားကိုေတာ့ ေသာက္ခ်ပစ္လိုကၼိ‌ေသးသည္။

“ဟဲ့ အာကာ ထထ”  အတင္းလႈပ္ႏႈိးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာခဲ့ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္လုံးပြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ဗိုက္ေလးကိုဖိ၍  အေလာသုံးဆယ္ျဖစ္ေနေသာ ဝတ္ရည္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရပါသည္။  “ဟဲ့ ေၾကာင္ၾကည့္မေနနဲ႔ ျမန္ျမန္ထ၊ ငါ ဗိုက္အရမ္း ေအာင့္ေနၿပီ”  ကြၽန္ေတာ့္ကိုခုတင္ေပၚမွဆြဲခ်၍ ၾကမ္းျပင္တြင္ လွဲေနေစပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ညက ဝတ္ထားေသာ ထဘီေလးကို  ေဘးသို႔ခြၽတ္၍ပို႔လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚခြကာ သူမရဲ႕ morning duty ကို ေဆာင္႐ြက္လိုက္ပါသည္။   လူပ်ိဳဘဝတုန္းက  နံနက္အိမ္ယာႏိုးလာတိုင္း ေတာင္ေနတုန္းေဂြးကိုကိုင္၍ ငါ့သခင္မေလး သူမရဲ႕နံနက္ခင္းအိမ္သာအျဖစ္ ငါ့ကိုသုံးရင္ ေကာင္းမွာဘဲ ဆိုၿပီး ေဂြးထုခဲ့ခ်ိန္ကိုပင္ ျပန္သတိရမိပါသည္။ အခုေတာ့ လက္ေတြ႕ကို ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဖင္ေပါက္ကို လ်က္ေပးဖူးသျဖင့္ ခ်ီး အရသာနည္းနည္းကို သိေသာ္လည္း အခုလို တလုံးတခဲပါးစပ္ထဲဝင္လာခဲ့တြင္ေသာ မနဲကိုမ်ိဳခ်င္ပစ္ရသည္။ မ်ိဳမခ်၍လည္းမျဖစ္။  မ်ိဳခ်ဖို႔ကို ဝတ္ရည္က ေတာက္ေလွ်ာက္ အီးပါရင္း ေဆာ္‌ဩေနသည္။

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာႀကီးဟာ အိမ္သာပိုက္လိုင္းႀကီးနဲ႔တူေနသည္ ေရေဆးေပးမယ့္သူမရွိဘဲ သူမရဲ႕ေသးမ်ား ခ်ီးမ်ားျဖင့္ ေပက်ံေန ေလသည္။   ဝတ္ရည္က အားလုံးၿပီးစီးၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္အက်ီ္ေအာက္ခံနားကေနလွန္၍ သူမရဲ႕ခ်ီးေပေနေသာဖင္ႏွင့္ ေသး မ်ားကို သုတ္လိုက္ပါသည္။   သူမထသြားသည့္တိုင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိစၥကေတာ့ မၿပီးေသးပါ။ ဝတ္ရည္က ညစ္ပတ္ေနေသာ ေနရာ တစ္ခုလုံးကို ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာကိုသုံး၍ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေစသည္။ သူမကေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ လုပ္ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ေနသမွ်ကို အရသာခံၾကည့္ေနေလသည္။  ေစာနက ညစ္ပတ္ထားသည္မ်ားကို သန႔္ရွင္းၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခြင့္ေပးသည္။ ၿပီး ေနာက္ သူမ စားဖို႔ နံနက္စာ စီစဥ္ေပးရသည္။ ယခု နံနက္စာကိုေတာ့ သူမနဲ႔အတူသြားခြင့္ေပးသည္။ ေနာက္ရက္ေတြက်ရင္ေတာ့  ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္တဲ့မူဗီေတြထဲကအတိုင္း လုပ္မည္ဟု သူမက ေျပာသည္။ ဒီေန႔တစ္ရက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေနာက္ဆုံး လြတ္လပ္ေရးပင္ ျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။

စားေသာက္ၿပီးေနာက္ စာအုပ္တစ္ခုထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ေန႔စဥ္လုပ္ရမည္မ်ားကို ခ်ေရးေပးသည္။   နံနကၷိဳးတာနဲ႔ သူမရဲ႕အိမ္သာ အေနနဲ႔ေနရမည္  ၿပီးရင္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္မယ္   ေရခ်ိဳးခြင့္ရမယ္   သူမအတြက္နံနက္စာျပင္ေပးရမယ္   သူမနံနက္စာစားေနခ်ိန္  ေခြးတစ္ေကာင္လို သူမ်ား‌ေျခေထာက္ေအာကၼွာေနရမယ္။ ၿပီးမွ သူမက အစာေကြၽးမယ္   အလုပ္သြားခြင့္ရမယ္    ျပန္လာရင္  ေက်ာပိုးအိတ္ခ်ကာ အိမ္သာထဲကိုတန္းသြား၍ သူမစြန႔္က်ဲထားတဲ့ေသးခြက္ကို အေမာေျပေရအျဖစ္ေသာက္ရမယ္    ၿပီးရင္ သူမ ခိုင္းတာေတြ လုပ္ရမယ္။   ညစာ သူမစားေနခ်ိန္တြင္လည္း နံနက္ကအတိုင္းေနရမယ္။   ညစာစားၿပီးေနာက္ သူမအိမ္သာတကၼယ္၊  အိမ္သာအေနနဲ႔ေနေပးရမယ္။   သူမ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ ‌ေျခေထာက္ေအာကၼွာ ဝတ္တြားၿပီးေနရမယ္။   ည မအိပ္ခင္ သူမကို  ျပဳစုရမယ္။   မအိပ္ခင္တစ္ခါ သူမအိမ္သာ ထပ္တကၼယ္။   ႐ုံးပိတ္ရက္ေတြ ဘယ္မွသြားခြင့္မရွိ၊ သူမခြင့္ျပဳမွသြားရမည္။

ေငြကို လိုတာထက္ပိုကိုင္ခြင့္မရွိ။  ေန႔စဥ္ေရခ်ိဳးတိုင္း အဝတ္ေလွ်ာ္ရမည္။   အိမ္ကိုဧည့္သည္လာလွ်င္ ဧည္သည့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ  ဧည့္ဝတ္ျပဳရမည္။   ေနာက္ဆုံးအခ်က္က သူမ ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို ကြၽန္ေတာ္နားမလည္ခဲ့ပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ တစ္ခုလုံး သူမလက္ထဲအပ္လိုက္ရၿပီ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အခုဆို သူမရဲ႕ကြၽန္စစ္ ျဖစ္သြားၿပီ။ သူမေစလိုရာ ခိုင္းလိုရာပင္။   ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္‌ေနခဲ့ရတဲ့ဘဝႀကီးကို လက္ေတြ႕ရလိုက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္အလြန္ေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။ အခုေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ခြင့္ရေန ပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တုန္းကေလာက္ေတာ့ မေပါ့ပါးတာအမွန္ပင္။  နံနက္ နံနက္ဆို ဝတ္ရည္ႏိုးခင္ ကြၽန္ေတာ္အရင္ႏိုး ေအာင္ထၿပီး ဝတ္ရည္ႏိုးလာရင္ အဆင္သင့္ မေစာင့္ဆိုင္းရေအာင္ စားႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေပးရသည္။ ဝတ္ရည္က ႏိုးႏိုးခ်င္း အိမ္သာတန္း တက္ တတ္သူမို႔ ဝတ္ရည္မႏိုးခင္ကို နံနက္စာကို အျမန္ေလးျပင္ထားၿပီးေနာက္ သူမႏိုးလာတာကို အသင့္ေစာင့္ေနျဖစ္သည္။  ဝတ္ရည္က အိမ္သာတက္ရင္သုံးဖို႔ တစ္ရႉးဗူးကိုလည္း ေဘးမွာအသင့္ယူထားသည္။

ေဟာ ကြၽန္ေတာ္ေတြးေနရင္းကပင္ သူမႏိုးလာသည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူး ခ်စ္စရာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေပါ့။ ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေအာက္တြင္  ပက္လက္လွန္၍ သူမအသုံးျပဳရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚသို႔ခြကာ ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။ သူမရဲ႕အသား အရည္ အလွအပအတြက္ အဝတ္အစားမဝတ္ဘဲ အိပ္စက္ျခင္းျပဳေနသည္မို႔ ဘာမွ်ခြၽတ္စရာမရွိ။ သူမကိုယ္ရဲ႕ ဝိတ္က ကြၽန္ေတာ္ ကို ေတာ္ေတာ္ေလး အသက္ရႉခက္ေစပါတယ္။ ညကစားထားေသာ ဘဲဥတန္‌ခိုးေတြထင္ရ၊ ‘တဘူဘူ’ နဲ႔ ေပါက္ကာေန၏။ ခဏ  ၾကာမွပင္ သူမဖင္ကို မ်က္ႏွာကိုဖိထားရာမွ အနည္းငယ္ခြာလိုက္ၿပီး—  “ခ်ီးထြက္လာ‌ေတာ့မယ္ အဆင္သင့္ျပင္ထား”   ဒါက စစ္ ေၾကာ္ျငာလိုက္တဲ့အသံပါ။ ေန႔စဥ္ သူမ ထိုသို႔ေျပာၿပီးတိုင္း ေအာက္ကရွိေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ရွိသည္လို႔ပင္မထင္ေတာ့ဘဲ အီးပါခ်စ ၿမဲပင္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပါးစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ဟ၍ သူမရဲ႕စအိုေပါက္ေလးကို တခ်က္ၾကည့္ကာ ထြက္လာသမွ်ကို  အလ်င္အျမန္ မ်ိဳခ်လိုက္ပါသည္။

“အားးး အခုမွေပါ့သြားတာဘဲ”   ေျပာရင္းနဲ႔ သူမရဲ႕ဖင္နဲ႔အဖုတ္ကို တစ္ရႉးနဲ႔ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္၍ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေပၚသို႔ပင္ပစ္ခ် ကာ ကြၽန္ေတာ့္အနားမွထြက္ခြာသြားပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ သူမရဲ႕ခ်ီးမ်ားကိုစားရင္းနဲ႔ ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ က်န္ရစ္ခဲ့ ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ကိစၥေတြၿပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူမခ်န္ထားခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕အႂကြင္းအက်န္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕နံနက္စာကို စား၍ သူမေဈး မွျပန္မလာမီ တန္ဖိုးရွိေသာအခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိစြာ TV ေလးၾကည့္ရန္ ႀကံလိုက္ပါသည္။   TV ေလးၾကည့္မယ္မွႀကံကာရွိေသး  အခန္းတံခါးေခါက္သျဖင့္ TV ႀကိဳးကို ထိုးၿပီးၿပီးခ်င္းပင္ အခန္းတံခါးကို သြားဖြင့္၍ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ သြားၾကည့္လိုက္ပါ သည္။ “MORNING အာကာ”   ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ခဲ့ရသူ ခိုင္—   ကြၽန္ေတာ္ ခိုင့္ကို တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။   ခိုင္က သြက္သြက္ လက္လက္ဘဲ အိမ္ထဲဝင္ၿပီး TV ေရွ႕က ဆိုဖာမွာထိုင္ေနပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တာ တုန႔္ေႏွးေႏွး။

ခိုင္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဝတ္ရည္ မဂ္လာေဆာင္ၿပီး တလအၾကာတြင္ ပထမဦးဆုံးအိမ္လာလည္ေသာဧည့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဝတ္ရည္ရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ ဧည့္သည္ကို ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ရမည္ဆိုသည္မွာ ဧည့္သည္ရဲ႕အိမ္သာအျဖစ္ပါ ကြၽန္ေတာ္က ေနေပးရမည္ ကို ဆိုလိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့တိုက္ခန္းရဲ႕အိမ္သာက ပုံမွန္အိမ္သာပါဘဲ ဘိုထိုင္မဟုတ္ဘူး။ အဲ့အိမ္သာကို  ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲပါသုံးတာပါ။ ဝတ္ရည္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘဲသုံးတာ။ ကြၽန္ေတာ္မရွိရင္ေတာ့ ဝတ္ရည္က ေရခ်ိဳးခန္း ထဲမွာ အီးအပုံလိုက္ပါတယ္။ ေသးကိုေတာ့ ပုံးတစ္ခု သီးသန႔္ထားထားတယ္။ တခါတရံဆို ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ကျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ  ေသးပုံးကအျပည့္ကို ျဖစ္ေနတာ။ အဲ့လိုေန႔ေတြဆို အိမ္ကို ဧည့္သည္လာသြားတယ္ဆိုတာ ဝတ္ရည္မေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ္သိ လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝတ္ရည္က ေျပာျပပါတယ္။ အိမ္ကို သူအမ ခိုင္ လာသြားေၾကာင္းနဲ႔ ခိုင္လည္း အဲ့ပုံးထဲသို႔ ေသးေပါက္ခဲ့ ေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး ဘယ္အီးပုံကေတာ့ ခိုင္ပါသြားတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။။ ခိုင္က ကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္ထားလို႔ စေန၊တနဂ္ေႏြ  လူက်လို႔ မလာဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါမို႔ ကြၽန္ေတာ္အိမ္မွာရွိတဲ့ဒီေန႔မွာ ပထမဦးဆုံးျဖစ္သြားတာပါ။

ခိုင္က ကြၽန္ေတာ္ဖြင့္ထားတဲ့ TV ကို အခန႔္သားထိုင္ၾကည့္ေနသည္၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ မသိတာမို႔ ဒီတိုင္းေဘး မွာဘဲ ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့မွ ဝတ္ရည္ေဈးကျပန္လာလို႔ သူမပါလာေသာအထုပ္မ်ားကို မီးဖိုေခ်ာင္သို႔သယ္၍ ေနရာ ခ်ေပးလိုက္ပါသည္။ ဝတ္ရည္က သူ႔အမေရာက္ေနသျဖင့္ မီးဖိုးေခ်ာင္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ခ်ဳပ္ျပဳတ္ရင္း တြတ္ထိုးေနၾက ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ အဝတ္ေလွ်ာ္‌ေနလိုက္ပါသည္။  အဝတ္ေလွ်ာ္ၿပီးေတာ့ မီးပူဆက္တိုက္။ သူမတို႔ႏွစ္ ေယာက္ကေတာ့ TV ၾကည့္ရင္း အတင္းတုတ္ေနတယ္။ အတင္းတုတ္ေနရင္း ခိုင္က ေသးေပါက္မယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္နားကို ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ည္း မီးပူတိုက္ေနရင္း ခိုင့္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။

“ဟဲ့ ငါ့အမေသးေပါက္မလို႔ပါဆို ဘယ္လုပ္ရမယ္ဆိုမသိဘူးလား” ေျပာလည္းေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္အနားေရာက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ေဆာင့္ကန္လိုက္ပါသည္။ ေဆာင့္ကန္႐ုံနဲ႔အားမရ‌ေသးေသာဝတ္ရည္သည္ လွဲက်သြားေသာ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကို ‌ ေျခေထာက္နဲ႔ဖိထားပါသည္။   “ဝတ္ရည္ ငါ ေသးအရမ္းေပါက္ခ်င္ေနၿပီ၊ အိမ္သာထဲဘဲသြားလိုက္ရမလား”   “နင္ ေျပာေသာ  ေသခ်ာေလ့က်င့္ေပးထားတာဆို အခုၾကည့္အုန္း”  ဝတ္ရည္က ‌ေျခဖဝါးနဲ႔မ်က္ႏွာပြတ္ေနတာကို ဖယ္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္။ ခိုင့္ကို  ေနရာေပးလိုက္သည္။ ခိုင္က အရင္လို အ႐ုပ္မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ သူ႔စိတ္နဲ႔သူပင္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚသို႔ခြလိုက္ၿပီး သူမဝတ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို အနည္းငယ္ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး အသင့္ဟေပးလိုက္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲသို႔ ေသးေပါက္ထည့္ပါသည္။ ေသး ေသာက္တာကို ၾကည့္သားရေနသည္မို႔ ေဘးသို႔မဖိတ္မစင္ေစဘဲ ေသာက္လိုက္ပါသည္။ ဝတ္ရည္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို မေက်မ  နပ္အၾကည့္လ်က္။

ခိုင္ ေသးေပါက္ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္ကို လက္ဆြဲေခၚသြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမွမလုပ္ ဘာမွမေျပာဘဲ ဝတ္ရည္ပါသြားသည္။   ကြၽန္ေတာ္လည္း တိုက္လက္စမီးပူကို လက္စျမန္ျမန္သတ္ကာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေျခေထာက္နား အလိုက္တသိ ဒူးသြားေထာက္၍  ဝတ္ရည္ရဲ႕ေျခဖမိုးကို ငုံ႔၍နမ္းေနလိုက္ပါသည္။  “ဒီလိုက်ေတာ့လည္း လိမၼာသားဘဲ”   “သူ႔အျပစ္သူသိတယ္‌ေလ၊ ဒီေလာက္နဲ႔ဘယ္ ရမလဲ ဒင္းကို အေသလုပ္အုန္းမွာ”   “အေသက ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဟ၊ ဟဟ” “ဘယ္လိုအေသလုပ္မလဲဆိုတာ မမေရွ႕မွာတင္လုပ္ ျပမယ္”   “အယ္ ငါမၾကည့္ရဲဘူးေနာ္”   ခိုင္က မၾကည့္ဖူးဆိုတာ တမင္ၾကည့္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္ျခင္းပင္။    ဝတ္ရည္က ခိုင့္ေရွ႕တြင္ ပင္ အဝတ္အစားခြၽတ္ကာ ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းသည္။ ၿပီးေနာက္ဖြင့္ထားေသာ TV ကို သီခ်င္းေျပာင္း၍ အသံကိုက်ယ္လိုက္ သည္။  ကြၽန္ေတာ္အ႐ိုက္ခံရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္သာ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပင္၊ သူမ ေဘာင္းဘီခါးပတ္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္အား   ‘တေျဖာင္းေျဖာင္း’ ေကြၽးေတာ့သည္။ သူမ တစ္ေယာက္ထဲ ေကြၽး႐ုံမက ခိုင့္လက္ထဲခါးပတ္ထည့္၍ ခိုင့္ကိုပါ ႐ိုက္ေစသည္။   ေအာက္ကခံရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူမတို႔႐ိုက္ခ်က္‌‌ေတြေၾကာင့္ ေမ်ာ့ေတာင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔တိုင္ ႐ိုက္ခ်က္မ်ားကေတာ့ မ ရပ္ေသးေပ။

ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေဝာ္ာ အျပစ္တစ္ခုခုလုပ္ရင္ အသားနာတဲ့အျပစ္ဒဏ္မ်ားကို ေပးေလ့ရွိသည္။ အခုလည္း ႐ိုက္႐ုံနဲ႔ အားမရေသး ေသာဝတ္ရည္က ဖေယာင္းတိုင္ကိုမီးတို႔၍ ဖေယာင္းစက္ခ်ကာ ကြၽန္ေတာ့္အားႏွိပ္စက္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္မွာေတာ့ အေပၚကက် လာေသာ ဖေယာင္းစက္ရဲ႕အပူဒဏ္ကိုခံရင္း ခိုင္ရဲ႕‌‌ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို စုပ္ေပးေနရပါသည္။ ခိုင့္ ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ားပင္ ျဖဴေဖြးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဝတ္ရည္ကေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္ မကုန္တေ႐ြ႕ မရပ္ဘူးဟု သတ္မွတ္ထားပုံရသည္။ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္လုံး  ကုန္မွသာ ကြၽန္ေတာ္သက္သာခြင့္ရသည္။  ဝတ္ရည္က သူအမေရွ႕တြင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ႏိုင္ေၾကာင္းျပခ်င္ေနေသးပုံ ရသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေမာေျဖခြင့္ေပးရင္းနဲ႔ပင္ သူတို႔စားရန္ ေနၾကာေစ့မ်ားကို ခြာေပးေနရသည္။ သူတို႔ကေတာ့ အသံက်ယ္ က်ယ္ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းကိုပိတ္ၿပီး ကိုရီးယားကားေျပာင္းၾကည့္ၾကသည္။ channel က လာေသာ ကိုရီးယားကားကို ၾကည့္ေန  ျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနၾကာစိမကုန္ခင္ ကိုရီးယားကားကၿပီးသြားပါသည္။ ဟို channel ဒီ channel လွည့္ေသာ္လည္း ၾကည့္ခ်င္ တဲ့ကား မေတြ႕ၾကဘဲ ပ်င္းရိလာၾကသမွ်ကို ကြၽန္ေတာ္ကိုႏွိပ္စက္ရင္း အပ်င္းေျဖရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကပုံရသည္။

“ဟဲ့ နင္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသးလား”   ခိုင္က ဝတ္ရည္ေရွ႕တြင္ ေမးခ်လိုက္ေသာစကားက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ကို တဒုတ္ဒုတ္ ခုန္ေစသည္။  အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဝတ္ရည္နဲ႔လက္ထပ္ထားေသာ္လည္း ခိုင့္ေပၚခ်စ္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္မ်ားက မေပ်ာက္ပ်က္ေသးပါ။ အ ရင္တိုင္း ခ်စ္ၿမဲ ခ်စ္စဲပင္။ အခုလို ေမးလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။   ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲကစကားမ်ားကို သိရွိေနေသာ ဝတ္ရည္က–  “သူက အမကိုခ်စ္ေနတုန္းဘဲေလ၊ ၾကည့္ပါလားးး၊ ကြၽန္မေရွ႕မွာမို႔ ဒင္းမေျပာရဲတာ”    ကြၽန္ေတာ္ဘာမွဝင္မေျပာ  ေခါင္းကိုသာငုံထားလိုက္သည္။   “ဟုတ္လားအာကာ”   ခိုင္က ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းကိုေမာ့ေစရင္းေျပာသည္။ ကြၽန္ေတာ္မ်က္လုံးမ်ား က ဝတ္ရည္ဆီသို႔သာေရာက္ေနသည္။   “ဟဲ့ ငါ့ကိုေၾကာက္မေနနဲ႔အမွန္တိုင္း‌ေျဖလိုက္၊ နင္လိမ္ရင္ေတာ့ ငါ နင့္ကို ေဘးအခန္းကိုပို႔ လိုက္မွာေနာ္”   ေဘးအခန္းကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသြားလိုပါ၊ ဘာလို႔ဆို ေဘးအခန္းမွာက မိန္းခေလးအေဆာင္။ မိန္းခေလးေတြ ခ်ည္း စုၿပီးေနၾကတာ။ အားလုံးက KTV က ေကာင္မ‌ေလးေတြခ်ည္းဘဲ။ လက္သန္ကလည္း ဘာေျပာင္သလဲမေမးနဲ႔။ အရင္ည တစ္ညတုန္းက ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ္ကို တိုက္ခန္းအျပင္ထုတ္ၿပီး ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းတယ္။ ထထိုင္တစ္ခါလုပ္တိုင္း “ကြၽန္ေတာ္ဟာ ခ်ီးစားတဲ့အိမ္သာႀကီးပါ” လို႔ တခါေအာ္ၿပီးလုပ္ရတယ္။

ညဘက္ႀကီးဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွမၾကားေလာက္ဘူးထင္တာ၊ ေဘးခ်င္းကပ္အခန္းက ေကာင္မေလးေတြက ပူလို႔ဆိုၿပီး ဝရံဝာထြက္ အိမ္ေနၾကတာတဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္တဲ့အသံကိုလည္းၾကားေရာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္။ လက္တို႔ၿပီးထေခ်ာင္းၾကေရာ။ အဲ့  အထိ ကြၽန္ေတာ္မသိေသးဘူး။ ဝတ္ရည္က ေကာင္မေလးေတြအသံထြက္လာေတာ့ သိလိုက္တာ၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္အာ႐ုံနဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ့ မၾကားမိလိုက္ပါဘူး။ အသံၾကားလိုက္တဲ့ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီတိုင္းထထိုင္ဆက္လုပ္ေနဖို႔ေျပာၿပီး  ေကာင္မေလးေတြအခန္းဝကိုသြားတယ္၊ အထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ တံခါးဖြင့္ေပးတာကို ကြၽန္ေတာ္ျမင္လိုက္တယ္၊

ဒါေပ မယ့္ ဝတ္ရည္ကို‌ ေၾကာက္ေတာ့ ထထိုင္ဆက္လုပ္ေနလိုက္တယ္။  ခဏေနေတာ့ အဲ့ဘက္အခန္းကေန ဝတ္ရည္နဲ႔အတူတူ  ေကာင္မေလးသုံးေယာက္ပါ ပါလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အသံမထြက္ဖို႔ အမိန႔္ေပးတယ္။ အဲ့ဒါကို   ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္နားေရာက္လာၿပီး သူ႔လက္ထဲအသင့္ပါလာတဲ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္ကို ပါးစပ္ ထဲထိုးထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝတ္ရည္႐ိုက္ေနက် ခါးပတ္နဲ႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္႐ိုက္ေတာ့တာဘဲ။ သူတို႔နဲ႔ဝတ္ရည္  ဘာေတြဘယ္လိုညႇိလာလဲ မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးခံလိုက္ရတယ္။

ၿပီးေတာ့လည္းမၿပီးဘူး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးကို ခုနက ေအာက္ခံေဘာင္းဘီနဲ႔အုပ္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုခ်ည္း ေသးနဲ႔‌ပန္းတာ။ ရဲတင္းလိုက္ တာလြန္ေရာဘဲ။ မိန္းခေလးေတြ အုပ္စုေတာင့္ရင္ ရဲတင္းတယ္ဆိုတာ တကယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဲ့ေန႔ညက ဝရံတာတစ္ခုလုံး႐ႊဲေနတဲ့  သူတို႔သုံးေယာက္ရဲ႕ေသးကို လွ်ာနဲ႔သန႔္ရွင္းလိုက္ရတယ္။ ဝတ္ရည္ေရာ သူတို႔ေရာက ျပန္သြားၾကတယ္။ ဝရံတာမွာ  တစ္ေယာက္တည္း ေသးမ်ားနဲ႔ကိုယ္ျဖစ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕ေတာ့ သူတို႔မ်က္ႏွာက ပီတီတီေတြနဲ႔။    ကြၽန္ေတာ္လည္း လိမ္မေနေတာ့ဘဲ ခိုင့္အေပၚခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြရွိေသးေၾကာင္းကို ဝန္ခံလိုက္တယ္။   ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုင္နဲ႔ လိုက္သြားဖို႔ေျပာတယ္။ မနက္ျဖန္ညမွ ျပန္လာခဲ့တဲ့။ ဒီည ခိုင္တို႔အိမ္မွာ ညသြားအိပ္လိုက္တယ္။

ဝတ္ရည္ ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တယ္ ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာမေပါက္ဘူး။ ခိုင့္အိမ္မွာက ကိုေက်ာ္ဦးရွိေနတယ္ေလ။ ဝတ္ရည္စကားကို မလြန္ဆန္ခ်င္တာမို႔ ခိုင္နဲ႔ လိုက္သြားလိုက္တယ္။ မသြားခင္ ဝတ္ရည္က စာ႐ြက္နဲ႔စာေရးၿပီးေပးတယ္။ ခိုင့္အိမ္ထဲေရာက္မွာ ဒီစာကိုဖြင့္ဖတ္ပါလို႔လည္း ပါ လိုက္တယ္။ ဘုမသိ ဘမသိလည္း ကြၽန္ေတာ္ ခိုင္နဲ႔ပါသြားခဲ့တယ္။ ကားေပၚမွာလည္း ခိုင္နဲ႔စကားမေျပာျဖစ္ဘူး၊။ ခိုငခက ႐ုပ္တည္  ႀကီးနဲ႔ေနေနတာေလ။  ခိုင္တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ခိုင္က အိမ္ေရွ႕မွာခဏထိုင္ဆိုတာနဲ႔ထိုင္ၿပီး စာကိုဖြင့္ဖတ္လိုက္တယ္။ ခိုင္ကေတာ့  အိမ္ေဖးဘက္ကို ဝင္သြားတယ္။   “အာကာ နင့္ကို အမတို႔လင္မယားရဲ႕အေစခံအျဖစ္ေနေပးဖို႔ ငါလႊတ္လိုက္တာ။   နင့္ပါးစပ္ကိုသူ တို႔ရဲ႕အိမ္သာအေနနဲ႔သုံးၾကလိမ့္မယ္။

နင့္အလုပ္ကို တစ္ပတ္ခြင့္တိုင္ေပးထားမယ္၊ နင္အဲ့မွာတစ္ပတ္ေလာက္ေနရမယ္။ အခ်ိဳးမ ေျပဘူးဆိုတဲ့အသံ မၾကားခ်င္ဘူးေနာ္၊ ငါ့ကိုသိကၡာမခ်နဲ႔”   စာကိုဖတ္၍ ကြၽန္ေတာ္မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ ကို ခိုင့္အိမ္မွာ တစ္ပတ္ကြၽန္လုပ္ရန္ လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ခိုင္တို႔လင္မယားအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို အိမ္သာအေနနဲ႔  ေနေပးရအုန္းမယ္။ ဖ်ားဖ်ား ကြၽန္ေတာ္ ရင္ေတြခုန္ေနမိသည္။   ဝတ္ရည္ဆိုတာ မေပၚလာခင္က ခိုင္ကိုသခင္မလုပ္ခိုင္းရင္း ဖုန္း ဆက္ၿပီး ခိုင့္ကို ျပန္လာလာခိုင္းေနေသာ ကိုေက်ာ္ဦးကို သခင္အျဖစ္ စိတ္မွန္းနဲ႔ခံစားၾကည့္ဖူးခဲ့သည္။ အခုေတာ့ စိတ္မွန္းမ်ားက  လက္ေတြ႕ျဖစ္ေတာ့မလိုပင္။ femdom ကြတ္ကိုး ႐ုပ္ရွင္မ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ သခင္မရဲ႕ေသးနဲ႔ခ်ီးကိုစားေသာက္ၿပီး သခင့္ရဲ႕ေသးကို သာ ေသာက္ျပၾကသည္။ အခု ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ အိမ္သာအျဖစ္ပါ ေနေပးရေလမလားဆိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ား  တဒုန္းဒုန္းျဖစ္ေနသည္။

(ယခုေနရာမွစ၍ အရမ္းကိုညစ္ပတ္၍ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ား စတင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္)    ‌အတြင္းခန္းထဲမွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ထြက္လာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။  တစ္စုံတစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္တြဲျဖစ္ေနသည္။ ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းကလည္း ကြၽန္ေတာ္ကို ၾကက္ေသေသေစသည္။    ခိုင္… ဝတ္လစ္စလစ္ႏွင့္ ေလးဘက္ေထာက္ေနေသာခိုင္၊ ခိုင့္ေနာက္မွာေတာ့ ခိုင့္လည္ပင္းက သံႀကိဳးကိုဆြဲထားတဲ့ကိုေက်ာ္ဦး။ ဘာ ေတြဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္‌ေနတာပါလိမ့္။ ကြၽန္ေတာ္ မေတြးတတ္ေအာင္ပင္။   သူတို႔ကြၽန္ေတာ့္အနားကိုေရာက္လာသည္။ ၿပီးေနာက္  ေလးဘက္ေထာက္ေနေသာခိုင္က ကြၽန္တ္ော့အားလည္း အဝတ္မ်ားခြၽတ္၍ သူမနည္းတူ ေလးဘက္ေထာက္ရန္ အမိန႔္ေပးသည္။  ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ပင္ အမိန႔္အတိုင္းလိုက္နာလိုက္သည္။  “အာကာ ၿခံတံခါးသြားပိတ္၊ ၿပီးရင္ အိမ္တံခါးပါပိတ္”     ကို ေက်ာ္ရဲ႕အမိန႔္အတိုင္း ေဂြးတန္းလန္းႏွင့္ ၿခံထဲဆင္းၿခံတံခါးပိတ္၊ အိမ္တံခါးပိတ္လိုက္သည္။

ၿပီးေနာက္ ခိုင့္နားတြင္ ေလးဘက္ ေထာက္လိုက္သည္။ ကိုေက်ာ္ဦးက ကြၽန္ေတာ္ကို သူ႔အေပၚသစၥာရွိေအာင္ဟုဆိုကာ အိမ္သာဖင္ေဆးေသာခြက္ထဲကို ေသးအျပည့္ အလ်ံေပါက္ထည့္ေပး၍ သူဆိုခိုင္းေသာစကားမ်ားအတိုင္း သစၥာဆို၍ သူ႔ေသးမ်ားကို ေသာက္ေစသည္။   “ကြၽန္ေတာ္ အာကာ သည္ ဤေန႔ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕အမိန႔္ကို နာခံပါမည္။ တစ္ခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ ကြၽန္ေတာ့္သခင္မျဖစ္ဖူးေသာ ခိုင့္ရဲ႕ ဖင္မွ ထြက္လာသမွ်ေသာ မစင္မ်ားကို အႂကြင္းအက်န္မရွိ စားပါ့မယ္။ ခိုင့္ေယာက္်ား ကြၽန္ေတာ့္သခင္ေက်ာ္ဦးရဲ႕ လီးမွထြက္ေသာ  ေသး၊သုတ္ရည္ႏွင့္ ဖင္မွထြက္ေသာ ခ်ီးပါမက်န္ စားပါမည္။ သခင္‌ခိုင္းေသာ မည္သည့္ကိစၥကိုမွ် မျငင္းဆိုပါ။ ျငင္းမိခဲ့ေသာ္ ယခု  သခင္ေန႔စဥ္ဖင္ေဆးေသာ အိမ္သာေရခြက္ထဲမွေသးမ်ားသည္ အက္စစ္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းသြားပါေစ”   “ဟဲ့ေရာင္ အဲ့ဒါက စကား အျဖစ္ေျပာတာ တကယ္တန္း မင္း ငါ့စကားနားမေထာင္ရင္ ငါ မင္းကို သတ္မွာ နားလည္လား “    “ဟုတ္ကဲ့”

“ေအး ၿပီးေရာ၊  ေနာက္မွ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္မလုပ္နဲ႔”   ကြၽန္ေတာ္ သစၥာရည္ေသာက္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး ေလးဘက္ေထာက္ေနတဲ့ခိုင္ရဲ႕ ဖင္နဲ႔စဖုတ္ ကို ကြၽန္ေတာ္ ယက္တလွည့္ စုတ္တလွည့္လုပ္ေနရတယ္။ ခိုင္ဆိုတာလဲ အရည္ေတြ႐ႊဲေနတာဆိုတာ ထြက္လို႔ကိုမကုန္ႏိုင္ဘူး။ ခိုင့္ ပါးစပ္ကေတာ့ လွဲေနတဲ့ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ေဂြးကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုတ္ေပးေနရတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္အၾကာႀကီးဘဲ၊ ခိုင္နဲ႔ ကိုေက်ာ္ဦး ဘယ္ႏွခ်ီေတြၿပီးတယ္မသိဘူး၊ ခိုင့္ေနာက္က ေတာက္ေလွ်ာက္ယက္စုတ္လုပ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ေရမေသာက္ဘဲ ဗိုက္ျပည့္ ေနတယ္။   ကိုေက်ာ္ဦးက ေက်နပ္သြားေတာ့မွ ခိုင့္ကို ေသးေပါက္ခြင့္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ ခိုင္ေသးထိုင္ေပါက္တာကို ကို ေက်ာ္ဦးက ၾကည့္ေနတယ္။ ခိုင္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပါက္ခ်င္ေနရွာလဲမသိဘူး ေအာင့္ထားတဲ့ေသးေတြကအမ်ားႀကီးကို ဘဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကေတာ့ ဝတ္ရည္ Train ေပးထားတဲ့အတိုင္း ေသးေသာက္ Skill ကို ျပလိုက္တယ္။ ကိုေက်ာ္ဦးကေတာင္ ေတာ္ တယ္လို႔ ခ်ီးက်ဴးတယ္။

ကိုေက်ာ္ဦးက ခ်ီးက်ဴးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေတာင္ ‌ေျမာက္သြားသလိုဘဲ။  ခိုင္ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ  ေသးေပါက္ထဲၿပီးေတာ့ ကိုေက်ာ္ဦးက ခိုင့္ပါးစပ္ထဲ ေသးေပါက္ထည့္တယ္။ ခိုင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္အတိုင္းဘဲ ကိုေက်ာ္ဦးေပါက္တဲ့ ေသးကိုေသာက္တာ ၾကည့္သားရေနတဲ့အတိုင္းဘဲ။   ကိုေက်ာ္ဦးက ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပင္ေခၚသြားတယ္။ ခိုင္ကေတာ့ အိမ္မွာ စားဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ရင္း က်န္ခဲ့တဲ့။ ကိုေက်ာ္ဦးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ စကားေတာ့သိပ္မေျပာျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ကစၿပီး ကိုေက်ာ္ဦးကို သခင္၊ ခို င့္ကို သခင္မလို႔ ေခၚရမယ္တဲ့။   သခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ဳံေတာတစ္ခုထဲေခၚသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို သစ္ပင္မွာႏြယ္ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ထားခဲ့တယ္။ ကိုယ္မသိတဲ့ေနရာမွာ  ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ေတြေတာင္ဝင္လာတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ သခင္လာျပန္ေခၚမွာဘဲဆို ၿပီး ေၾကာက္စိတ္ကိုေဖ်ာက္ၿပီး ဆက္ေနေနရတယ္။ ျခင္ေတြကလည္း ကိုက္လိုက္တာဆိုတာ။  ၾကက္တြန္သံၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ႏိုးလာတယ္၊ ညက သခင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္လာမေခၚဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းနည္းစိတ္၊ အားငယ္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ သခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ လာမေခၚေတာ့ဘူးမ်ားလားေပါ့။ အဲ့အခ်ိန္ ‌ခ်ဳံထဲကို လူတစ္ေယာက္တိုးဝင္လာ တာေတြ႕လိုက္တယ္။ ထိုသူကိုျမင္လိုက္ေဝာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊ မေပ်ာ္ဘဲေနမလား ေရာက္လာတဲ့သူက ခိုင္ ေလ။  ခိုင္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကႏြယ္ႀကိဳးေတြကိုျဖည္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ကိုေက်ာ္ဦးက ဒီမွာ အိမ္သာသြားတက္ဆိုလို႔ လာ တက္ေၾကာင္းေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ကို အိမ္သာအေနနဲ႔သုံးမွာလားဆိုေတာ့ မသုံးခ်င္ဘူးတဲ့ဆိုၿပီး ခ်ဳံထဲနည္း နည္းထပ္တိုးသြားတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း လူၾကည့္ေပးထားပါတဲ့။ ခိုင္ရဲ႕အေျပာနဲ႔အျပဳအမႈေတြက ဆယ္တန္းအ႐ြယ္ခိုင္နဲ႔ ရည္းစားစျဖစ္စဥ္က အခ်ိန္ေတြကိုေတာင္ သတိရေစမိတယ္။   ခိုင္က ကြၽန္ေတာ္ဝတ္ဖို႔ အဝတ္လွန္းထားတဲ့တန္းကေနသြားခိုးေပး တယ္။ ခိုင့္အိမ္ကို ခိုင္နဲ႔အတူျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္မေရာက္ခင္လမ္းမွာ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ဝင္ထိုင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကား ေတြအမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့က်မွဘဲ ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့တာအခ်ိဳ႕ကို သိခဲ့ရတယ္။   အဓိကကေတာ့ ခိုင္ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ ကြၽန္ ျဖစ္သြားပုံဘဲ။   ခိုင္က ကိုေက်ာ္ဦးနဲ႔ျငားၿပီးေနာက္မွာ စီးပြားေရးမေျပလည္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ေငြေတြယူၿပီး ကြၽန္ေတာ္ သခင္မ သက္မဲ့သခင္မလုပ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ခိုင္က သခင္မတစ္ေယာက္မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ ပိုက္ဆံေၾကာင့္တာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အလိုက္သင့္  ေနေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဝတ္ရည္ေပၚလာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပုံစံက တစ္မ်ိဳးတမည္ေျပာင္းသြားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က ဝတ္ရည္ကို  လပိုင္းနဲ႔လက္ထပ္ခဲ့တယ္။ ခိုင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္ၿပီး ဝတ္ရည္နဲ႔ေလာင္းခဲ့တဲ့ပြဲမွာ သူရႈံးခဲ့တယ္။ အဲ့ေတာ့ အရႈံးရဲ႕ရလဒ္အေန နဲ႔ ကိုေက်ာ္ဦးကို ဝတ္ရည္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အပိုးက်ိဳးေအာင္ လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ေျပာျပဝာေတာင္ သာမာန္ ေျပာျပ႐ုံမကဘူး အရင္တုန္းက ခိုင္တြဲခဲ့တဲ့သူေတြအေၾကာင္းနဲ႔ ညီအမခ်င္း မိန္းခေလးခ်င္းေျပာျပတဲ့ ကိုေက်ာ္ဦး သူငယ္ခ်င္းကို  သေဘာက်တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြကိုပါ ပိုပိုသာသာေျပာထည့္လိုက္တယ္။ အဲ့ေတာ့ ကိုေက်ာ္ဦးက ခိုင့္အျပစ္ေတြကို ေဖာ္ေဖာ္ ၿပီး ခိုင့္ကို အျပစ္ေတြစေပးေတာ့တာဘဲ။ စစခ်င္း တစ္ခုေျပာလိုက္ ပါးတစ္ခ်က္ခ်လိုက္လုပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒူးေထာက္ေနခိုင္း ၿပီး ပါးခ်တယ္။ ပါးခ်တာကေန သူေသးေပါက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔တိုးတဲ့အေခါက္မွာ မ်က္စိလည္းမွိတ္ခြင့္မေပး၊ ပါးစပ္လည္းဟခြင့္မ ေပးဘဲ မ်က္ႏွာကို ေသးနဲ႔ပန္းတာ။

ၿပီးေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွာရွိေနတဲ့ ေသးေတြကို လွ်ာနဲ႔ျပန္ယက္ခိုင္း။ အဲ့လို ခိုင္းလုပ္ေနတာကို ၾကည့္ ၿပီး စိတ္ႂကြလာၿပီး ခိုင့္ဖင့္ကိုလုပ္ေရာ။ ခိုင္လည္း ၾကမ္းျပင္ကေသးေတြကို ကုန္ေအာင္ယက္ရင္း ဖင္လိုးခံရေတာ့တာေပါ့။ အဲ့ကေန  တျဖည္းျဖည္း တျဖည္းျဖည္း ပိုပိုၾကမ္းလာလိုက္တာ လူ႔ကိုယ္ကထြက္တဲ့အရာေတြထဲမွာ အညစ္ပတ္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ခ်ီးကိုပါ စား ရတဲ့အထိျဖစ္လာခဲ့တာဘဲ။ ခိုင္ကလည္း သူ႔အျပစ္ေတြဆိုၿပီး ခံရင္းခံရင္းကေန အပိုးက်ိဳးလာခဲ့တယ္။  ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ေဒါသစိတ္နဲ႔  အႏိုင္က်င့္မႈေတြက ရပ္မသြားဘဲ ပိုပိုဆိုးလာတယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ခိုင္သေဘာက်တယ္ဆိုၿပီး ဝတ္ရည္ကို စစေနာက္ေနာက္ေျပာ လိုက္တဲ့တေယာက္ကို အိမ္လည္ေခၚၿပီး အဲ့တစ္ေယာက္ေရွ႕မွာတင္ ခိုင့္ကို စီးထားတဲ့ဖိနပ္နဲ႔ပါး႐ိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ညစ္ညစ္ပတ္ ပတ္ေတြေျပာခိုင္းတယ္။ အားလုံးမူးေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသခ်ာအကြက္ခ်ၿပီးလုပ္တာဆိုေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးကလည္း ရဲတင္းေန တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

ကိုေက်ာ္ဦးက အဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ဖိနပ္နဲ႔႐ိုက္ဖို႔ေျပာတယ္၊ ဟိုငမူးကလည္း ႐ိုက္တာ႐ိုက္တာဆိုတာ။ အဲ့ဒါကို   ကိုေက်ာ္ဦးက ေဘးကေန video record လုပ္ေနတယ္။ ပါးတစ္ခ်က္ခ်တိုင္း    “ကြၽန္မကဖာသည္မပါ”   “ကြၽန္မကခ်ီးႀကိဳက္ တဲ့ေကာင္မပါ”    ကိုေက်ာ္ဦးက႐ိုက္လိုက္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း႐ိုက္လိုက္နဲ႔ အဲ့ညက ပါးကိုနီရဲတြတ္ေနၿပီး မ်က္ရည္ေတြလည္း  တသြင္သြင္စီးလို႔ေတာ့။    အဲ့ညကို အဲ့ေလာက္နဲ႔ၿပီးမယ္ထင္ေပမယ့္ မၿပီးခဲ့ဘူး။ အဲ့ညက အဲ့ေကာင္ ေသးေပါက္မယ္လည္းဆိုေရာ  ကိုေက်ာ္ဦးက သူလည္းေပါက္မယ္။ ဒီမွာတင္ ဒီလိုေပါက္ၾကမယ္ဆိုၿပီး ခိုင္ရဲ႕‌ဒူးေထာက္ ေခါင္းေမာ့ၿပီး ဟထားတဲ့ပါးစပ္ကို  ေယာက္်ားေလးအိမ္သာထဲက ကမုတ္လိုသေဘာထားၿပီး သုံးျပတယ္။ ဟိုတစ္ေယာက္ကိုလည္း အဲ့လိုဘဲေပါက္ခိုင္းတယ္။ ခိုင္ ကေတာ့ အမူးသမားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေသးကို ေသာက္သုံးၿပီး ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕အမိန႔္အတိုင္း အဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕လီးကိုငုံထားၿပီး အိပ္လိုက္ရ တယ္။

နံနက္က်ေတာ့လည္း အဲ့ေကာင္ေလးကို ကိုေက်ာ္ဦးက ဘာေျပာလိုက္လဲမသိဘူး မမူးဘဲနဲ႔ ညကအတိုင္းဘဲ ခိုင့္ပါးစပ္ ေပါက္ကို ကမုတ္လို သေဘာထားၿပီးထပ္သုံးၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ခိုင္ဟာ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕မယားကေန ကြၽန္အျဖစ္နဲ႔ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။    တစ္ဘက္မွာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏိုင္စားခြင့္ရထားတဲ့ဝတ္ရည္က သူ႔အရင္ စိတ္ရင္းေတြေပၚလာတယ္။ သူက သူ႔အမျဖစ္သူ ခိုင္ ပိုင္ဆိုင္သမွ်ကို အၿမဲလိုခ်င္ေနေလေတာ့ ကိုေက်ာ္ဦးကိုပါ အရယူေတာ့တာဘဲ။   အဲ့ေန႔က ကိုေက်ာ္ဦးက ခိုင့္ကို အခန္းထဲမွာ ႀကိဳး တုပ္ထားတယ္။ မ်က္စိကိုလည္း ထဘီနဲ႔စည္းထားတယ္။ အဖုတ္ထဲမွာေတာ့ နံနက္ပိုင္း ခိုင္ေဈးသြားရင္းဝယ္လာတဲ့ သခြားသီးႀကီး ကို အတင္းထိုးထည့္ထားတယ္။   အဲ့ထိုးထည့္ထားတဲ့ သခြားသီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔လာလုပ္တယ္။ အစကေဝာ့ာ ကို ေက်ာ္ဦးဘဲလိုထင္တာ။ ႏို႔သီးေလးကို လက္သည္းနဲ႔ဆြဲစိပ္လိုက္မွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဆိုတာ သိလိုက္ရတာ။

‘ဘယ္သူလဲ  ဘ္ာသူလဲ’ နဲ႔ ခိုင္ ထပ္ခါထပ္ခါ ‌ေမးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္လူက အေျဖမေပးဘဲ သခြားသီးႀကီးကို ပို၍ထိုးသြင္းၿပီးလွည့္ရင္း ႏို႔ ထိပ္ေလးကိုလည္း သူမလက္သည္းနဲ႔ပိုညႇစ္သည္။ နာက်င္လြန္းလို႔ ငိုရတာမ်က္ရည္ေတြေတာင္ ခမ္းေျခာက္သြားတဲ့ထိဘဲ။  ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ေမာဟိုက္ေနၿပီ။  “ထပ္မနာခ်င္ရင္ သခင္မဆီမွာ ကြၽန္မ ကြၽန္ခံပါရေစ” လို႔ေျပာလိုက္ေလ။   ကိုေက်ာ္ဦးက  ကြၽန္မအတြက္ သခင္မတစ္ေယာက္ ရွာလာတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မ အေတာ္ဝမ္းနည္းစိတ္ဝင္သြားတယ္။ လက္ခံခ်င္ စိတ္လည္း မရွိဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ နာက်င္မႈကို ေတာင့္ခံရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း နာက်င္မႈကို ၾကာၾကာမေတာင္ခံ ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။   “ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္ ကြၽန္မကို ကြၽန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ပါေတာ့ သခင္မရယ္”   “ကြၽန္မမခံႏိုင္ေဝာ့လို႔ပါ” (ငိုသံႀကီး ျဖင့္)  “ပါးစပ္ဟတဲ့ သခင္မက သစၥာေရတိုက္မယ္တဲ့”   သစၥာေရဆိုတာ ေသးကိုေျပာမွန္း ကြၽန္မသိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကူကယ္ ရာမဲ့ ျဖစ္ေန႐ုံမက ကိုေက်ာ္ဦးကိုယ္တိုင္က ႏႈိးေဆာ္‌ေနတာဆိုေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ ေသာက္႐ုံေပါ့ေလ။

ကြၽန္မရဲ႕ က်ယ္ေလာင္ စြာဟေပးထားေသာ ပါးစပ္အတြင္းသို႔ ေသးပူပူနံနံမ်ား စီးဝင္လာသည္။ ဝင္လာေသာေသးပူမ်ားကို အဖိတ္အစင္မရွိေအာင္  ႀကိဳးစားေသာက္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိန္းခေလးတစ္ေယာက္က ေသးပန္းတာျဖစ္တာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခြင္မွာေတာ့  ေသးစက္မ်ားႏွင့္ စို႐ႊဲေနပါသည္။ ၿပီးေနာက္ သူမရဲ႕ေသးစိုေနေသာ အဖုတ္ကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးရပါသည္။   “သခင္မက ခ်ီးပါမ လို႔တဲ့”   အဖုတ္ယက္ေနေသာကြၽန္မ တုံ႔ဆိုင္းသြားတယ္။ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ခ်ီးကို စားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ဘယ္သူမွန္း ဘယ္ဝါမွန္းမသိရတဲ့  သူစိမ္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်ီးကို စားဖို႔ဆိုသည္မွာ ကြၽန္မအတြက္ ခက္ခဲေနတယ္။  “ျဖန္းးးး”   “အားးးး”    တုန႔္ဆိုင္းေန ေသာကြၽန္မရဲ႕ရင္သားႏုႏုေနရာကို ကိုႀကီးက ခါးပတ္နဲ႔မိတ္ဆက္လိုက္ပါသည္။

“ခ်ီးစားမွာလား မစားဘူးလား”  “ျဖန္း”    ခ်ီးစားမွာ လား မစားဘူးလား”  “ျဖန္း”   ခ်ီးစားမွာလား မစားဘူးလား”   “ျဖန္း”   “စားပါ့မယ္ စားပါ့မယ္”   “က်ယ္က်ယ္ေျပာမၾကားရဘူး”    “ျဖန္း”   “အားးး”  “သခင္မရဲ႕ခ်ီးကို ကြၽန္မစားပါမယ္ရွင့္”   အီးပါမည့္အမ်ိဳးသမီးက အဖုတ္အယက္ခံေနရာကေန ဖင္ဘယ္လွည့္ၿပီး  ကြၽန္မပါးစပ္နားကပ္လိုက္ပါသည္။ ကြၽန္မလည္း ေခြးျဖစ္ေနၿပီမို႔ ခ်ီးေပမွာ မေၾကာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ပါးစပ္ကိုသာ က်ယ္က်ယ္ ေလးဟၿပီး အသင့္ေစာင့္ေနေပးလိုက္ပါ‌သည္။   ထိုအမ်ိဳးသမီးပါခ်ေပးေသာအီးမ်ားသည္ ေပ်ာ့စိစိျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ေပေနေသာ  အထိအေတြ႕ကို ခံစားရပါသည္။ အီးပါခ်ေသာအမ်ိဳးသမီးသည္ ကြၽန္မကို စာနာ၍လား (သို႔မဟုတ္) သူမပါခ်ေသာခ်ီးမ်ားကို စားေန သည့္ ကြၽန္မမ်က္ႏွာကို အရသာခံ၍ ၾကည့္ေန၍လားေသာမသိ အီးမ်ားကို တစ္တုံးခ်င္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပါခ်ေပးေနပါသည္။ မိန္းခ ေလးခ်င္းရဲ႕ခ်ီးကို ကြၽန္မ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ စားဖူးၿပီျဖစ္သည္။   “ငါ့ဖင္ကိုသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပး”   ကြၽန္မနားၾကားလြဲတာ မျဖစ္ ႏိုင္ပါ။

အသံက ကြၽန္မညီမဝတ္ရည္ရဲ႕အသံ ေသခ်ာသည္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ဆိုင္းသြားေသာကြၽန္မကို အဖုတ္ထဲက သခြားသီးႀကီး ကို ထိုးသြင္းျခင္းျဖင့္ အသိေပးလိုက္ပါသည္။   “အား”   ပါးစပ္ဟ၍ ကြၽန္မေအာ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေစာန ကြၽန္မပါးစပ္ထဲအီးပါခ်ေသာ ဖင္သည္ ကြၽန္မပါးစပ္ကိုဖိခ်လိုက္ပါသည္။ ဖိခ်လာေသာဖင္ရဲ႕ ေပက်ံေနေသာခ်ီးထြက္ေပါက္ေလးေနရာကို အနံ႔ခံကာ လွ်ာျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္ပါသည္။ ေအာက္က သခြားသီးကိုလည္း ကိုေက်ာ္ဦးက ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ဆက္လုပ္ေနပါသည္။   ဖင္ကိုယက္ေပး ေနရင္း ကြၽန္မမ်က္လုံးကိုကြယ္ထားေသာ ထဘီကို ဝတ္ရည္က ဖယ္ခ်လိုက္ပါသည္။ အခုေတာ့ ကြၽန္မက ညီမအရင္းရဲ႕ ကြၽန္တစ္ ေယာက္ျဖစ္႐ုံမက ညီမအရင္းရဲ႕ခ်ီးမ်ား၊ ေသးမ်ားပင္ စားေသာက္ၿပီးေနၿပီျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ေယာက္်ားျဖစ္သူကလည္း ညီမအရင္း နဲ႔အတူ။   သန႔္ရွင္းေရးကိစၥေတြလုပ္ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္ရဲ႕ဝတ္ျဖစ္ရန္ထပ္မံ၍ ေတာင္းဆိုရျပန္သည္။ ဝတ္ရည္ ေျခေထာက္ ေအာက္တြင္ ဝပ္တြား၍ ဝတ္ရည္ရဲ႕ေျခဖမိုးကို ထပ္ခါထပ္ခါနမ္းရႈိက္ေပးရသည္။

ကိုေက်ာ္ဦးက ဝတ္ရည္ခါးကို ေနာက္က သိုင္း ဖက္ကာ လည္ျပန္လွည့္ေပးထားေသာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းေနပါသည္။ ကြၽန္မကမွ ပါးစပ္နဲ႔စေနာက္မိျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတို႔ကေတာ့ ကြၽန္မမ်က္စိေရွ႕တြင္ပင္ ေဖာက္ျပန္ေနၾကသည္။ ျမန္မာကားဆန္တယ္ဘဲဆိုဆို ကိုေက်ာ္ဦးကိုခ်စ္ေသာ ကြၽန္မသည္ ဝတ္ရည္ေျခဖမိုးကိုသာ ဆက္နမ္းရင္း ခမ္းေျခာက္ေနေသာမ်က္ရည္မ်ားထဲမွ အႂကြင္းအက်န္မ်က္ရည္စက္မ်ားးး  ကြၽန္မပါးထက္မွဝတ္ရည္ေျခဖမိုးသို႔တိုင္ စီးက်ေနပါသည္။ ဒါကိုေတာ့ ဝတ္ရည္လည္း သိမည္ထင္ပါသည္။    ထိုေန႔ကေတာ့ ကို ေက်ာ္ဦးနဲ႔ ဝတ္ရည္က ကြၽန္မကို ကြၽန္ဇာတ္ကို အဆုံးအစြန္ထိသြင္းရန္ ရည္႐ြယ္ထားပုံရသည္။ သူတို႔ ကြၽန္မမ်က္စိေရွ႕တြင္ပင္  ကာမဆက္ဆံၾကသည္။ တကယ့္ကို မ်က္စိေရွ႕မွာပင္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မကိုလွဲခိုင္းၿပီး မ်က္ႏွာကို ဝတ္ရည္ကခြ၍ ေလးဘက္ ေထာက္ထားသည္။

ကိုေက်ာ္ဦးကလည္း ကြၽန္မကိုခြ၍ ဝတ္ရည္ရဲ႕အဖုတ္နား/ ကြၽန္မမ်က္ႏွာနားမွာ သူ႔ေဂြးနဲ႔ကြၽန္မႏႈတ္ခမ္းကို ပြတ္၍ ေဂြးကိုေတာင္ေစသည္။ ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္အဖုတ္ကို လိုးပါေတာ့သည္။ အဝင္အထြက္ အႀကိမ္အေရအတြက္ကို ကြၽန္မ ေရတြက္ေပးထားရသည္။ ၿပီးရင္ အဲ့အေရအတြက္အတိုင္း ကြၽန္မပါးစပ္ေပါက္ကို လုပ္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာထားသည္။     ဝတ္ရည္အဖုတ္မွ အရည္တခ်ိဳ႕စီးက်လာသည္။ ကိုေက်ာ္ဦးက ဝတ္ရည္အဖုတ္ကအရည္မ်ားကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းသျဖင့္ လုပ္ ေပးလိုက္သည္။ လီးနံ႔နဲ႔အဖုတ္နံ႔ေပါင္းစပ္မႈအရည္မ်ားသည္ ကြၽန္မကို အနည္းငယ္ ႐ြံေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ဝတ္ရည္ရဲ႕ဦး‌ေခါင္းက ကြၽန္မမ်က္ႏွာဘက္တိုးလာၿပီး ကြၽန္မပါးစပ္ထဲသို႔ တံေထြးေထြးထည့္သည္။

ကိုေက်ာ္ဦးက သေဘာက်စြာ ရယ္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုေက်ာ္ဦးက ဝတ္ရည္ရဲ႕အဖုတ္မွအရည္မ်ား ကပ္ညိေပက်ံေနေသာ  သူ၏လီးကို ကြၽန္မပါးစပ္ထဲထိုးထည့္၍ အာေခ်ာင္ထဲထိ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေလသည္။ ကြၽန္မပါးစပ္ထဲတြင္ တစ္ခ်ီၿပီးလိုက္သည္။  ဝတ္ရည္က ထပ္မံ၍ တံေထြးမ်ား ေထြးထည့္ျပန္သည္။ ကိုေက်ာ္ဦးက ဝတ္ရည္ရဲ႕ဖင္ေပါက္ကိုလုပ္ျပန္သည္။ ဒီတခါထြက္လာ ေသာ ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕လိင္တံကေတာ့ ေစာနက ကြၽန္မစားခဲ့ရေသာ ဝတ္ရည္ရဲ႕ခ်ီးနံ႔ေလးက သင္း၍ေနပါသည္။ အဆုံးသတ္မွာေတာ့  ႏွစ္ေလာက္လုံး ကြၽန္မပါးစပ္ထဲ ေသးေပါက္ထည့္ၿပီးေနာက္ အနားယူသြားၾကပါသည္။ ကြၽန္မကိုေတာ့ ဝတ္ရည္အဖုတ္ကို နမ္းရင္း အိပ္ခိုင္းခဲ့ပါသည္။  ပိုဆိုးသည္မ်ားက ထပ္မံထပ္မံႀကဳံရသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဝတ္ရည္နဲ႔အာကာ‌‌ေန‌ေသာအခန္းတြင္ သြားေရာက္ ေနျဖစ္သည္။ အဲ့အိမ္ရဲ႕အခ်က္အျပဳတ္ႏွင့္ သန႔္ရွင္းေရးကို တာဝန္ယူရသည္။ ကိုေက်ာ္ဦးနဲ႔ဝတ္ရည္က အိမ္မွာမရွိသည္က မ်ားသည္။ သူတို႔ျပန္လာလို႔ အခ်ိဳးမက်တာျမင္ရင္ ခါးပတ္ရဲ႕ေသေလာက္ေအာင္ အ႐ိုက္ခံရသည္။ အ႐ိုက္ခံရတိုင္း TV မွာသီခ်င္း ဖြင့္ၿပီး အသံကိုက်ယ္ထားတတ္သည္။ တခါတရံ အာကာ့ကို ဝတ္ရည္အႏိုင္က်င့္ေနေသာ ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ားကို ထိုင္ၾကည့္ေနရတတ္ သည္။ ၿပီးလွ်င္ ထိုအတိုင္း အလုပ္ခံရသည္။ ဝတ္ရည္တို႔အိမ္တြင္ အိမ္သာတက္လွ်င္ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္တြင္ အီးအပုံလိုက္ပါရ  ၿပီး ေသးကိုေတာ့ ပုံးတစ္ခုထဲတြင္ ေပါက္ရသည္။ ကိုေက်ာ္ဦးႏွင့္ ဝတ္ရည္လည္း ထိုနည္းအတိုင္းလုပ္သည္။ အာကာျပန္လာရင္  စားဖို႔လို႔သိရသည္။  ခိုင္ ေျပာျပမွပင္ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ပျပန္လာတိုင္း စား‌ေနရေသာခ်ီးပုံမ်ားသည္ ဝတ္ရည္ ကိုေက်ာ္ဦးႏွင့္ ခိုင့္ရဲ႕  ခ်ီးပုံေတြျဖစ္ေၾကာင္း ေသးမ်ားျဖင္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ဒါဆို ငါ အစကတည္းက ကိုေက်ာ္ဦးရဲ႕ခ်ီးေတြကို စားေနရတာေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ သူတို႔ကြၽန္ဘဲ ဆက္လုပ္ေနရမလား။  ထြက္ဘဲေျပးရမလား။    ကြၽန္ေဝာ့္ပါ ကြၽန္ေတာ္ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ ေသးေပ။ ခိုင္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္ဦးကိုလည္းခ်စ္တယ္။ သခင္မကလည္း တျခားလူမဟုတ္ဘဲ သူ႔ညီမျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အေဝး ထြက္ေျပးရန္ စိတ္ကူးမရွိေပ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုလည္း မေျပးပါနဲ႔လို႔ မတားခဲ့ေပ။  “ဟဲ့ အာကာေရာ”   အိမ္မွာႀကိဳေရာက္ေနေသာ ဝတ္ရည္က ေမးသျဖင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို အာကာ့ကို ေျပာျပလိုက္ေၾကာင္း အျပစ္ရွိတဲ့ကြၽန္မကို အျပစ္ေပးပါဟုဆိုကာ  ဝတ္ရည္အေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္၍ ေျခဖမိုးကိုဦးခိုက္လိုက္သည္။ ဝတ္ရည္က ကြၽန္မေမးေစ့ကိုကိုင္၍ ေခါင္းေမာ့ေစကာ မ်က္ႏွာကို  တံေထြးနဲ႔ေထြးသည္။ ၿပီးေနာက္ ၿပီးေနာက္…. ၿပီးပါၿပီ။