အင်းဆက်

ဆရာမလေးကိုသားမယားပြုကျင့်ခြင်း

ဆရာမလေးကိုသားမယားပြုကျင့်ခြင်း

ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်အိမ်ထောင်ပြုမည်ဆိုလျှင်ထုံးတမ်းစဉ်လာအရမင်္ဂလာလက်ထက်ပွဲကို ကျင်းပ  လေ့ရှိကြတယ်။  နယ်ခြားနေတဲ့စုံတွဲတွေဆိုတစ်ဖက်မှာတစ်ပွဲစီကျင်းပကျတယ်။အများအားဖြင့်မိန်းကလေးဘက်မှာ ကျင်းပလေ့ရှိပါတယ်။   အချို့သောသူတွေအဖို့တစ်ပွဲသာကျင်းပသဖြင့်ကျန်တစ်ဖက်ကအပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေတွေအခက်တွေ့ ကြရတယ်။  ယခုဇာတ်လမ်းကထိုပြသနာကိုအစပြုပြီးအိအိငြိမ်းဆိုတဲ့ကောင်မလေးအတွက်လမ်းနှစ်သွယ်ကိုပေါ်ပေါက်စေခဲ့ တယ်။  တစ်ခုကိုရွေးချယ်ရင်ကျန်တစ်ခုကိုရင်နာစွာစွန့်ပစ်ရမှာပါ…။   အလယ်တန်းပြဆရာမလေးအိအိငြိမ်းချစ်သောကိုနှင့် အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီဖြစ်၍ကိုအလုပ်သွားချိန်စနေနေ့တွင်အိအိငြိမ်း  တစ်ယောက်တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။   အိအိငြိမ်းမှာ ကိုနှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍ကိုနှင့်တစ်ခါသာချစ်ဖူးသေးသည်။  အိအိငြိမ်းမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် ကိုကအိအိငြိမ်းငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။  ဟိုနေ့ကထဘီလေးကိုအသာလှန်ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်ကိုကပြီးသွား သည်။  အိအိငြိမ်းမှာအသက်၂၅နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။  အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေး များမှာအိအိငြိမ်းကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။

အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့ နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။  သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများနှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသော ရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။  ကျောင်းချိန်တွင်ဆိုလျှင်အိအိငြိမ်းသည်ပါးတွင်သနပ်ခါးလေးများပါး ပါးလိမ်း၍သူမဧ။်နက်မောင်လှသောဆံပင်များကိုထုံးထားသည်မှာ   ခန့်ညားချောမောလွန်းလှသည်။   နေ့ခင်းအချိန်များသည် ဆရာမလေးအိအိငြိမ်း၏ကိုယ်လုံးအလှဆုံးအချိန်ဖြစ်သည်။ဆရာမလေး၏ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီမှာအလွန်ပါးလွှာ   သည်မဟုတ် သော်လည်းတော်တော်လေးကိုပါးသည်။ထိုအခါကျောင်းအင်္ကျီအဖြူရောင်အောက်မှာထင်ရှားလှသော   အသားရောင်မြန်မာ ဘော်လီနှင့်ဝင်းဝါလှပသောနို့အုံကြီးများကိုအထင်အရှားမြင်နေရတတ်သည်။  ဆရာမ၏ဘော်လီပေါ်မှ၃ပုံ၁ပုံခန့်လျှံထွက်နေသော နို့အုံကြီးသည်လည်းမြင်သမျှယောကျာ်းတိုင်းအားစိန်ခေါ်နေသလိုဖြစ်နေသည်။

ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းများလမ်းလျှောက်လိုက်ရင် အဖြူရောင်ခါးတိုရင်ဖုံးလေးနှင့်ကျောင်းစိမ်းထမီအထက်ဆင်လေးကြားမှပေါ်ထွက်   လာတဲ့ဖြူဖွေးချောမွတ်နေတဲ့ခါးစပ်နေရာ လေးကဝင်းခနဲဝင်းခနဲ…ခပ်တင်းတင်းဆွဲစည်းထားသောအထက်ဆင်လေးအောက်မှတင်းရင်းကားထွက်နေသောတင်သားစိုင်တို့မှာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ခါးကျင်ကျင်လေးအောက်မှသိသာထင်ရှားစွာကားထွက်နေတယ်….တင်သားတို့ရဲ့အောက်ပိုင်းနေရာလေးမှာ လည်းသိသာထင်ရှားစွာပေါ်ထွက်နေတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြိုးလေးမှာအစင်းလိုက်  အထင်းသား….စစ်ကိုင်းအိုးးးလားဂစ်တာရှိ တ်လား…မင်းကြီးကြိုက်လား..အို…..ဘာနဲ့တင်စားခိုင်းနှိုင်းရမလဲမသိတော့။  လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ် သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။   တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။

မင်္ဂလာဆောင်ပြီးခါစသုံးရက်သာရှိသေးတဲ့အသစ်ဆက်ဆက်ဇနီးသည်လေးအိ အိငြိမ်းအိမ်တံခါးခေါက်သံကြောင့်အပြေးကလေး ထွက်လာမိသည်။လင်သားကိုမင်းသစ်အလုပ်ပြန်လာရင်ကြိုဖို့အလှဆုံးပြင်ပြီး အပြေးကလေးထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။တံခါးလေး ဖွင့်ပေးသောအခါကိုမင်းသစ်အပြင်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ပါလာလေသည်။    ”အော်…ဧည့်သည်တွေပါလား…အိမ်ထဲကြွပါရှင့်”   အသီးသီးအခန်းထဲဝင်လိုက်ကြလေသည်။   ”မိန်းမရေ….ဒီနေ့ရုံးကကောင်တွေကိုလည်းပြုစုရသေးတယ်…ကိုအိမ်ပြန်နောက်ကျ လို့စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…”   အသံကနည်းနည်းမူးစပ်စပ်ဖြစ်နေသည်။   ”ရပါတယ်အကိုရယ်…အိတို့မင်္ဂလာဆောင်ကအဝေးမှာဆောင် တာဆိုတော့သူတို့ကိုပြန်ဧည့်ခံရမှာပေါ့”  ”မှန်တာပေါ့မိန်းမရာ…ဒီကနှစ်ယောက်ကဒီကွန်ဒိုကအိမ်နီးနားချင်းတွေပါ..”   အိအိငြိမ်း အပြုံးလေးဖြင့်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

မင်းသစ်လျှာလေးအာလေးဖြင့်  ”ဒီဘက်ကသန်းကြိုင်တဲ့သူကရှေ့အခန်းက၊ဒီဘက်ကအောင် မောင်းတဲ့သူကအောက်ထပ်ကသူတို့ကိုပြုစုဖို့ခေါ်လာတာ၊ဒီမှာအရက်နဲ့ဘီယာပါလာတယ်…မိန်းမအမြည်းတစ်ခုခုစီစဉ်ပေး”  ”ကောင်းပါပြီရှင့်…ရပါစေမယ်”   အိအိငြိမ်းနောက်ဘေးခန်းကိုတည်ငြိမ်စွာထွက်သွားလေသည်။သူမရဲ့နိမ့်ချည်မြင့်ချည်တင်သား တွေနဲ့နောက်ကျောအလှကိုသန်းကြိုင်မျက်စိတစ်ဆုံးအရသာခံကြည့်ရှုလိုက်လေသည်။သူမ၏ဖင်တုံးကြီးတွေတုန်ခါသွားတာ ကြည့်ရင်းသန်းကြိုင်တံထွေးသာမျိုချနေမိသည်။ဒီဆော်လေးကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေခွလိုးလိုက်ရရင်တော့သေပျော်ပါပြီလို့ တွေးမိသည်။   သန်းကြိုင်ဒီနေ့တော်တော်တင်းနေသည်။  အလုပ်နောက်ကျလို့သူဌေးကကောသည်။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်စောက် ကုလားတွေဘာဖြစ်တယ်၊ညာဖြစ်တယ်ဆိုပြီးအဆဲခံလိုက်ရ  သေးသည်။အသားမဲတာနဲ့ပဲလူလူချင်းခွဲခြားဆက်ဆံနေကြတာကိုး။   ဒီတိုက်ခန်းကမိန်းမကတော်တော်ချောတယ်။ဆရာမလေးတဲ့။ရောက်လာတာ၂ရက်ပဲရှိသေးသည်။

အခုတော့သူ့ယောက်ျားဖြစ်သူ ကမိတ်ဆက်ပေးတော့သေချာကြည့်မိသည်။  တော်တော်ချောပြီးတော်တော်လဲတောင့်ကြောင်းအနီးကပ်ကြည့်မှပိုသိလိုက်ရသည်။ ”ကဲကိုယ့်လူတို့…ကျွန်တော်လည်းသွားကူလိုက်အုန်းမယ်ခဏ…ခဏ”   မင်းသစ်လည်းအိအိငြိမ်းနောက်လိုက်သွားလေသည်။မ ကြာမီအိအိငြိမ်းရောက်လာကာစားပွဲခုံပေါ်ဖန်ခွက်လေးတွေလာချပေးသည်။  စားပွဲကိုခါးလေးကုန်းကာချဖန်ခွက်ချလိုက်သည်မို့ ဟိုက်သွားသောအင်္ကျီကြောင့်အိအိငြိမ်းရဲ့ရင်သားဖွေးဖွေးနုနုတွေကိုသန်းကြိုင်နဲ့   အောင်မောင်းထပ်မြင်လိုက်ရတော့လီးတွေ တောင်ကုန်ကျသည်။အိအိငြိမ်းရင်သားဖွေးဖွေးတွေကိုဘော်လီရင်ပုံခွက်အထိသေချာ   မြင်လိုက်ရတာကြောင့်သန်းကြိုင်မျက်စိထဲ ကမထွက်နိုင်တော့။  သန်းကြိုင်ကတော့အိအိငြိမ်းကိုစိတ်ထဲကနေအသေမုဒိမ်းကျင့်နေပြီ။   အိအိငြိမ်းအမြည်းစီစဉ်ရန်ထပ်ဝင် သွားပြန်ပြီ။ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကကာမလိုက်စားတဲ့လူတစ်ယောက်။သူ့မှာအိပ်ဆေးတွေကွန်ဒုံးတွေအမြဲဆောင်ထားတတ်တယ်။ သန်းကြိုင်ဖန်ခွက်တွေထဲအရက်တွေထည့်ပေးထားလိုက်သည်။

အိအိငြိမ်းရဲ့ခွက်ထဲအချိုရည်ထည့်ကာ  အိပ်ဆေးမှုန့်လေးခတ် ပေးလိုက်သည်။မင်းသစ်ခွက်ထဲလည်းနည်းနည်းထည့်ပေးလိုက်ပြီးဟန်မပျက်ပြန်နေလေသည်။  ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကတစ် ကိုယ်ထီးသမားလူရှုပ်လူပွေ။အောင်မောင်းကတော့မိန်းမနဲ့ကလေးတစ်ယောက်နဲ့မို့သိပ်အတင့်မရဲဘဲ  အကဲသာခတ်နေသည်။    မ ကြာမှီအမြည်းပွဲလေးတွေကိုင်ကာမင်းသစ်နှင့်အိအိငြိမ်းထွက်လာလေသည်။  ”အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီရှင့်…စားကြနော်အားမနာနဲ့”    ”ရ ပါတယ်…ကျွန်တော်ကျွဲရိုင်းထည့်ပေးထားတယ်သောက်တယ်မလား”  ”အားနာစရာရှင်…အကိုတို့ပဲသောက်ကြပါ”   သောက်ကြ စားကြစကားပြောကြရင်းအိအိငြိမ်းမျက်လုံးများလေးကာခုံပေါ်မှာတင်အိပ်ပျော်သွားလေသည်။မင်းသစ်နဲ့အောင်မောင်း   စကား တွေဖေါင်ဖွဲ့ရင်းမင်းသစ်လည်းများပြီးမှောက်သွားလေသည်။သန်းကြိုင်ကဟန်ပြသောက်ထားသူမို့   ”အောင်မောင်း….မင်း…ဒီ ကောင့်ကိုခဏအဖော်လုပ်ပြီးထိန်းထားကွာ…ငါအိအိငြိမ်းလေးနဲ့ခဏလောက်ကစားချင်လို့..ဟဲဟဲ”   ”ဟာ…ဟေ့ကောင်ပြသနာ တက်မယ်နော်”  ”မင်းကလည်းအေးဆေးပါ….နောက်နေ့မင်းအတွက်ပါဖန်ပေးမယ်”   အိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင်အသာဆွဲထူကာ အိပ်ခန်းဝကိုပွေ့ခေါ်သွားလေသည်။

အိအိငြိမ်းကတော့တုတ်တုတ်မလှုပ်။  သူအလွန်တပ်မက်နေသောတွေ့တာတောင်မကြာသေး သည့်မိန်းမချောလေးမို့ပွေ့ရတာတောင်အရသာရှိလွန်းလှသည်။  သန်းကြိုင်နုထွေးအိစက်နေသောအိအိငြိမ်းကိုအခန်းဒေါင့်လေးမှာ ထိုင်ရပ်သားလေးအနေအထားမှေးထားလိုက်သည်။   အဆီတစ်ဝင်းဝင်းနဲ့အိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင်ကာမခံစားပြီးဖျက်ဆီးရတော့ မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်လီးအပြတ်တောင်နေလေသည်။  သောက်လဲသောက်ထားတာမို့စိတ်ကလဲစိတ်ရိုင်းဝင်မိသည်။အခန်းထဲ ရောက်တော့တံခါးပိတ်ပြီးအိအိငြိမ်းကိုကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်  ပက်လက်တင်လိုက်သည်။သူမကတော့မူးနေပြီမို့မသိတော့။   သန်းကြိုင်ကဘေးနားမှာထိုင်ရင်းအကျႌခါးတိုအကြပ်အောက်ကနေအသက်ရှူတိုင်းမို့မို့တက်လာတဲ့ရင်သားတွေကိုကြည့်ရင်း စိတ်က  ထလာသည်။အိအိငြိမ်းကိုခုနကမှန်းခဲ့တာတွေကိုတွေးမိပြီးအိအိငြိမ်းရဲ့နို့တွေကိုလက်ကလှမ်းလိုက်ပြီးကိုင်လိုက်သည်။   အိအိငြိမ်းအင်္ကျီလးကိုအသာမ၍ချွတ်လိုက်လေသည်။အထဲကဘော်လီအသားရောင်လေးကိုပါချိတ်တွေတစ်ခုချင်းသေသေချာချာ    ဖြုတ်ပစ်ပြီးချွတ်လိုက်လေသည်။စို့ချင်စရာနို့သီးခေါင်းလေးတွေကြောင့်သန်းကြိုင်တံထွေးတောင်မြိုချမိသည်။

ခဏစိတ်ထိန်းကာထမိန်လေးကိုအသာလေးဆက်ချွတ်လိုက်သည်။   အိအိငြိမ်းရဲ့ထဘီစကပ်ကိုဖိနပ်ကိုမချွတ်တော့ပဲချွတ်လိုက် သည်။ပင်တီအသားရောင်လေးပဲကျန်တော့သည်။  ဖြူဝင်းတဲ့အသားအရည်နဲ့လိုက်ဖက်လှသည်။ပင်တီပေါ်ကနေလက်နဲ့ထက် အောက်ပွတ်ဆွဲချလိုက်သည်။  အတွင်းခံလေးအောက်ကစောက်ဖုတ်မို့မို့လေးကိုကုန်းနမ်းကာအနံ့လေးခံလိုက်သည်။  ”အား… အမွှေးနံနဲ့အဖုတ်နံလေးရောပြီးသင်းနေတာပဲ”   နို့တွေကိုလက်နဲ့အသာပွတ်သပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနို့သီးခေါင်းနီနီလေးကိုငုံ့ကာစို့လိုက် တော့အင်းခနဲအသံနဲ့အတူအိအိငြိမ်းရင်ဘတ်က  ကော့တက်လာသည်။အိအိငြိမ်းမျက်လုံးကတော့မဖွင့်ပေ။   သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်း နို့တွေကိုစို့ရင်းလက်ကပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။  ပင်တီကိုချွတ်လိုက်တော့အမွှေးတွေကဆေးနဲ့ချွတ်ထားသည် ထင်သည်။ပါးပါးစုစုလေး။  သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားလိုက်ပြီးလက်ခလယ်နဲ့အဖုတ်ထဲကိုထည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့။  အတွင်းထဲကိုဝင်သွားတော့သန်းကြိုင်လဲကလိပေးလိုက်သည်။

ဂျီစပေါ့နေရာကိုမှန်းကာခပ်ဆက်ဆက်  ကလိလိုက်တော့အိအိငြိမ်းဖင်က ကြွကြွတက်လာပြီးပါးစပ်ကမတိုးမကျယ်အသံနဲ့ညည်းနေသည်။  အိပ်မောကျနေသောအိအိငြိမ်း  ခမျာမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသည်။ မနေ့တစ်နေ့ကမှသတို့သမီးလေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်းမိန်းမ ချောလေးတစ်ယောက်ကိုအဝတ်တွေချွတ်နေရတာကြောင့်သန်းကြိုင်လီးကတအားတောင်နေသည်။  အိအိငြိမ်းပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထောင်ဖြဲပြီးကားစေလိုက်သောအခါအိအိငြိမ်းနံရံကိုမှီကာအဖုတ်ဖြဲပြနေသောအနေအထားဖြစ်နေသည်။  သန်းကြိုင်ဘောင်းဘီထဲ ကဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီးအိအိငြိမ်းရဲ့ချစ်စရာမျက်နှာကစပြီးရင်သားတစ်ပြင်လုံးနဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်း  လှလှလေးပါပေါ် အောင်ဓာတ်ပုံများစွာရိုက်လိုက်လေသည်။ကျေနပ်အောင်မှတ်တမ်းတင်ပြီးသောအခါသန်းကြိုင်ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်  လိုက်လေ သည်။ဘောင်းဘီထဲကတုတ်ခိုင်သန်မာလှသောဂေါ်လီတပ်လီးကြီးကမတ်ခနဲထွက်လာသည်။အိအိငြိမ်းရဲ့မျက်နာနုနုလေးကိုလီးနဲ့ လေးငါးချက်ထိုးကာအလန်းဆုံးအနေအထားကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပြန်သည်။နောက်ဖုန်းကိုဘေးခဏချကာနို့အုံဖွေးဖွေးတွေကိုဆုပ်ကိုင် ကာအားရအောင်စို့ပစ်လိုက်သည်။

”ဟူး….စောက်ပတ်လေးကစီးပိုင်မယ့်ပုံဘဲ”   လီးထိပ်ကိုတံထွေးစွတ်ကာဘေးစောင်းလှဲပြီးအိ အိငြိမ်းစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ကာစောက်ခေါင်းထဲထိုးထည့်လိုက်လေသည်။  လီးဒစ်ကျော်ရုံလောက်ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။လက် တစ်ဖက်ကဖုန်းကိုယူကာအိအိငြိမ်းမျက်နှာနှင့်အဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံကို  မှတ်တမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။သန်းကြိုင်လီးပြန်ထုတ်ကာအိ အိငြိမ်းကိုခုတင်ပေါ်ကိုယ်တစ်ပိုင်းကုန်းကုန်းလေးတင်ထားပြီး  နောက်ကနေစောက်ပတ်လေးထဲလီးထိုးချလိုက်သည်။  သန်းကြိုင် လဲအိအိငြိမ်းခါးလေးကိုအသာမလိုက်တော့အိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကကြွလာသည်။  အိအိငြိမ်းအဖုတ်ထဲကိုသန်းကြိုင်လီးထည့်လိုက်ရာ ”ဗျစ်….ဗျစ်”   ”အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင်….ကိုသန်းကြိုင်…”   အဖုတ်ထဲသို့လီးကကြပ်ပြီးဝင်သွားရာအိအိငြိမ်းညည်းသံနဲ့အတူ မျက်လုံးပွင့်သွားပြီးနောက်ပြန်လေးလှည့်ကြည့်လိုက်ရာသန်းကြိုင်ကို  တွေ့လိုက်ရတော့အလန့်တကြားဖြစ်သွားသည်။အစကသူမ မူးမူးနဲ့ကိုကိုကလုပ်ပေးနေတာလို့ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေပြီးအဖုတ်ထဲကိုလီးကြီးပြီးဝင်လာတော့နာသွားလို့ယောင်ယမ်း  မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာမှသန်းကြိုင်ကိုတွေ့တော့အတင်းရုန်းတော့သန်းကြိုင်က  သူမကိုဖိထားပြီးလီးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက် သည်။အိအိငြိမ်းခမျာအဖုတ်ထဲမှာပြည့်သိပ်စွာလီးကဝင်သွားပြီးနာသွားရသည်။

”ဖယ်…ကိုသန်းကြိုင်…မယုတ်မာနဲ့နော်…..ရှင့် သူငယ်ချင်းရဲ့မိန်းမကိုဒီလိုလုပ်စရာလား….ဖယ်နော်…ကျွန်မအော်လိုက်မှာ..”  ”မ ထူးပါဘူးအိရယ်…ကိုယ့်လီးတချောင်းလုံးမင်း အဖုတ်ထဲကိုဝင်နေပြီဟာကို….အော်တော့လဲဘာထူးမှာလဲ….  ဘယ်သူကကြားမှာမို့ လဲ…ငြိမ်ငြိမ်သာလိုးတာခံလိုက်စမ်းပါ”   ”ရှင်…ဟင့်…လူယုတ်မာ…အောက်တန်းစား…ကုလားပီပီခွေးကျင်းခွေးကြံကြံတယ်…ခွေး ကြီး…ဟင့်…ဟင့်”   ”ငိုငို…ကြိုက် သလောက်သာငိုစမ်း…ဟဲ…ဟဲ..ကောင်းလိုက်တာကွာ….မင်းအဖုတ်ကလင်ရှိမယားဆိုပေမယ့် ကြပ်နေတာပဲ….   ရှိးးးအားးးး….လိုး လို့ကောင်းတာ…ဟားဟား”  သန်းကြိုင်ကြမ်းပြီ။အစကဒီလောက်ထိကြမ်းဖို့မရှိပေ။

အိအိငြိမ်းကသူ့အရှိုက်ထိစေမယ့်စကားကိုနစ်နစ်နာနာပြောတာကြောင့်ခုနကတည်းကစိတ်ထဲမှာခပ်ကြမ်းကြမ်းမှန်းဖူးတဲ့  အခံ လည်းရှိတော့စိတ်ကလွတ်သွားသည်။အိအိငြိမ်းရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့တဖြည်းဖြည်းမောလာသည်။  လူကမူးလဲမူးနေတာမို့အားမပါ။ သန်းကြိုင်လဲလီးကိုမဆောင့်သေးပဲအဆုံးထိထည့်ထားရင်းနဲ့အိအိငြိမ်းရိုက်ပုတ်နေတာတွေကိုလက်နဲ့   လိုက်ဆွဲရင်းပါးစပ်ကပြော ချင်ရာတွေပြောနေသည်။  တဖြည်းဖြည်းနဲ့အိအိငြိမ်းအားပျော့လာတော့နို့တွေကိုလက်နဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ရင်း   ”အား… ကောင်းလိုက်တာကွာ…နို့တွေကအိတင်းနေတာပဲ…ကောင်မဆေးတွေသုံးပြီးယောက်ကျားကိုဆွဲဆောင်ထားတာမလား….ဟား… ဟား….ဟား…”  ”ကိုသန်းကြိုင်ရယ်….တော်ပါတော့….အိကိုသနားပါ….လွှတ်ပါတော့….အဟင့်…ဟင့်…အိ….အိ”  အိအိငြိမ်းမရုန်း နိုင်တော့လေပျော့နဲ့တောင်းပန်သည်။သန်းကြိုင်ခုချိန်မှတော့မရတော့။လူကလဲမူးနေပြီမို့စိတ်ရိုင်းကဝင်နေပြီ။

နောင်ခါလာနောင်ခါဈေးလို့သဘောထားကာရှေ့ဆက်တွန်းနေသည်။နို့တွေကိုကိုင်လိုက်ညှစ်လိုက်နဲ့ပါးစပ်ကလဲညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း    တွေပြောနေသည်။အိအိငြိမ်းဘဝမှာဒီလိုတစ်တစ်ခွခွပြောတာတခါမှမကြားဖူးသလိုအပြောလဲမခံရဘူး။   ခုလိုတစိမ်းတဦးရဲ့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်ခြင်းခံရတာပထမဦးဆုံးအကြိမ်ပင်။သူမယောက်ျားတောင်ခုလိုတခါမှမကိုင်ဖူး။   သန်းကြိုင်ကတစ်တစ်ခွခွ ပြောသလိုနေရာအစုံကိုလိုက်ပြီးကိုင်နေတာမို့စိတ်ကအရမ်းကိုဝမ်းနည်းလာပြီးကိုကို့ကိုအရမ်းသတိရမိသည်။   ကိုကို့ကိုသူမ သစ္စာဖောက်သလိုဖြစ်သွားပြီလို့တွေးမိပြီးမျက်ရည်ကကျလာပြန်သည်။  ဒါကိုသန်းကြိုင်ကတွေ့တော့တဟားဟားနဲ့ရယ်ပြီးနို့နှစ် လုံးကိုညှစ်ကိုင်ကာခါးအားနဲ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးခပ်ဆတ်ဆတ်   ဆောင့်ချလိုက်တော့   ”အာ့…ကျွတ်..ကျွတ်…နာတယ်…ဖယ် ပါတော့…တော်ပါတော့…အီး…ဟီး…ဟီး…”  ”ကောင်းလိုက်တဲ့အဖုတ်…ကြပ်နေတာပဲလိုးရတာ…စောက်ကောင်မအရမ်းလိုးလို့ ကောင်းတယ်ကွာ”   ပြောပြောဆိုဆိုသန်းကြိုင်တယောက်ကြမ်းပြီ။

အိအိငြိမ်းတယောက်ဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့ငိုနေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းအဖုတ်ထဲကလီးကို  မသိမသာလက်ခံလာသည်။အရည်တွေကထွက်လာကာလီးကအဝင်အထွက်ချောလာသည်။   သန်းကြိုင်ရဲ့ဆောင့်အားကအားနဲ့မာန်နဲ့ဆောင့်နေတာမို့တချက်ဆောင့်တိုင်းအင့်ခနဲအင့်ခနဲဖြစ်ဖြစ်သွားကာသားအိမ်ဝကပူခနဲပူခနဲ ဖြစ် သွားသည်။အသိစိတ်နဲ့လူကငြင်းဆန်နေပေမယ့်ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတွေကတဖြည်းဖြည်းလက်ခံလာသည်။   ပြည့်ဝတဲ့ အရသာကတကိုယ်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းပျံ့နှံ့လာသည်။  သန်းကြိုင်ကအိအိငြိမ်းနားနားကိုကပ်ကာတစ်တစ်ခွခွတွေပြောပြီး ဆောင့်နေဆဲပင်။  ”အ…ဟင့်ဟင့်…အင့်…အင့်…အင့်…တော်ပြီ…တော်ပြီ…ဟင့်…ဟင့်…”  နှုတ်ခမ်းကငြင်းနေပေမယ့်သူမယောက် ကျားနဲ့ကွာခြားစွာကာမအရသာကိုပြည့်ဝစွာပေးနေတာကိုစိတ်ကတဖြည်းဖြည်းပါလာသည်။  သူမငြင်းဆန်ချင်သည်။မဟုတ်ဘူးဒါ ငါမဟုတ်ဘူး။

ငါ့ကိုတခြားလူတယောက်ကမုဒိန်းကျင့်နေတာ။   ငါလက်သင့်မခံဘူးတွေးနေပေမယ့်မူးကလဲမူးဆောင့်ချက်တိုင်းက သူမအရင်ကဘာလိုအပ်မှန်းမသိတာကိုယ့်ဟာကိုယ်မေးမိတဲ့အရာကဒါပါလားဆိုတာသိသွားပြီးစိတ်ကနှစ်ခွဖြစ်နေသည်။သန်း ကြိုင်လဲအိအိငြိမ်းရဲ့အပြောင်းအလဲကိုသတိထားမိတာကြောင့်အိအိငြိမ်း  နားကိုကပ်ကာစိတ်ကြွစေရန်ထပ်ပြီးတစ်တစ်ခွခွပြော လိုက်ကာလီးကိုတဆုံးထုတ်တဆုံးထည့်မှန်မှန်ဆောင့်နေသည်။   အဖုတ်ကအရည်တွေနဲ့လီးဝင်တိုင်းတဗြွတ်ဗြွတ်တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ အသားခြင်းရိုက်တဲ့အသံကလဲအခန်းထဲမှာဆူညံနေသည်။   အိအိငြိမ်းခါးလေးကိုလက်နဲ့မ’ကာကိုယ်ကရှေ့ကိုငိုက်ထားတာမို့အိအိ ငြိမ်းဖင်ကြီးကကြွတက်နေကာလီးတချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း   အတွင်းထဲကိုနက်နက်ဝင်သွားကာဖိလိုက်တိုင်းမွေ့ရာကအတွင်းဖက် ဝင်သွားပြီးပြန်ကန်လာပြန်တာမို့ဆောင့်ချက်တိုင်းက  အိအိငြိမ်းအတွက်ရူးသွပ်မှုဖြစ်စေသည်။မရတော့ပေ။အိအိငြိမ်းဆန္ဒကိုအသိ နဲ့ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရတော့။  အထိအတွေ့နောက်ကိုကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားပြီ။

မိန်းမကိစ္စကိုကျွမ်းကျင်ဆရာ ကျတဲ့သန်းကြိုင်ရဲ့အောက်မှာကျရှုံးသွားပြီ။  ”အ…ဟ…ဟ…အင့်…အင့်”  ”ကောင်းလား…အိ…ကောင်းလား…”မဖြေ။ဒါကြောင့် သန်းကြိုင်အိအိငြိမ်းနို့သီးခေါင်းတွေကိုညှစ်လိုက်ရင်း  ”ကောင်မ…မေးနေတယ်…ငါလိုးတာကောင်းလားလို့…ခံလို့ကောင်းလားဖြေ စမ်း…”   ”အား….ကျွတ်…ကျွတ်…ကောင်းတယ်….အ…ဟင့်…ဟင့်…နာတယ်”   သန်းကြိုင်ပြုံးလိုက်သည်။သူတချက်ချင်းဆောင့် လိုက်ပြီးနို့တွေကိုချိုင်းအောက်ကလျှိုကာငုံ့စို့လိုက်သည်။  အိအိငြိမ်းစိတ်ကအရမ်းကိုကြွလာသည်။  ပြီးချင်လာသည်။အရမ်း အရမ်းကိုကောင်းလာကာ  ”အ…အင့်…အင့်…ဆောင့်…ဆောင့်…မရပ်နဲ့…ခပ်နာနာလေးဆောင့်ပေး….ကောင်းတယ်…အန်းးးးဟ န်းးးး….ကောင်းတယ်….အန်းးးး…အန်းးး…ပြီးပြီ…အစ်အိ…ပြီးပြီ…အ…အ…အားးးး”  အိအိငြိမ်းပြီးသွားပြီ။သန်းကြိုင်ဧ။် လည်ကုပ်ကိုလက်နောက်ပြန်လေးအတင်းဖက်ကာဖင်ကိုအတင်းကော့ကာကပ်ထားပြီး   တဆတ်ဆတ်နဲ့ဖြစ်နေသည်။   ခြေတွေ ကကုပ်ကွေးတက်ကာပါးစပ်ကဘယ်လိုအသံတွေမှန်းမသိ။

သန်းကြိုင်လိုးလို့မပြီးသေးပေမယ့်အိအိငြိမ်းတအင့်အင့်အသံလေး သာထွက်ရင်းပြန်အိပ်ပျော်သွားသည်။  ”အားပါးပါးကျပ်လိုက်တာ…စီးလိုက်တာကွာ….မင်းသစ်တခါဘဲလိုးထားသေးတယ်ထင် တယ်”   အမှန်တကယ်လည်းမင်္ဂလာဦးညတစ်ခါဘဲလုပ်ဖြစ်သေးသည်။မနေ့ကမူးမှောက်သွားလို့မလုပ်ဖြစ်။ဒီနေလည်းမင်းသစ် မှောက်ပြန်ပြီဖြစ်သည်မို့သန်းကြိုင်ကံကောင်းနေလေသည်။သန်းကြိုင်ခပ်ပြင်းပြင်းပစ်ဆောင့်နေလေသည်။ဆီးစပ်ခြင်းတစ်ဘမ်း ဘမ်းနဲ့ထိနေလေသည်။ခုမှသိတဲ့မိန်းကလေးကိုခိုးလိုးနေရတဲ့အသိနဲ့စီးပိုင်ကျပ်နေသောစောက်ဖုတ်ကြောင့်အချက်နှစ်ဆယ် လောက်နဲ့တင်သန်းကြိုင်ပြီးချင်   သွားသည်။သန်းကြိုင်အားကုန်ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီးအိအိငြိမ်းစောက်ခေါင်းထဲလီးတစ် ဆတ်ဆတ်တုန်ကာသုက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

”ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ”   လီးပြန်ထုတ်ပြီး ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်ကာနောက်ဆုံးသုက်တရွှဲရွှဲအဖုတ်ထဲမှစီးကျနေသောအိအိငြိမ်းကိုဓာတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည်။တစ်ရှူးဖြင့် အိအိငြိမ်းကိုသန့်စင်ပေးပြီးအဝတ်အစားတွေသေချာပြန်ဝတ်ပေးသည်။ဘော်လီချိတ်တွေကိုလည်းကျကျနနပြန်တပ်ထား    ပေးလိုက်သည်။အဝတ်များဝတ်ပေးပြီးနောက်တော့ပြန်ထမ်းခေါ်လာကာခုံပေါ်ဟန်မပျက်တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။   ”ဟေ့ ကောင်မင်းပြီးပြီလား…ဒါဆိုလည်းပြန်မယ်ကွာနောက်နေ့ငါ့ကိုလည်းဖန်ပေးဦးကွ”   နောက်နေ့မနက်အိအိငြိမ်းနိုးလာတော့၃နာရီ လောက်သာရှိသေးသည်။အိအိငြိမ်းလည်းသူမကြုံတွေ့ခဲ့ရသောအဖြစ်အပျက်ကို   အိပ်မက်ဟုသာထင်သွားပြီးရှက်ပြုံးလေးတစ် ချက်ပြုံးမိလိုက်သေးသည်။

နောက်တစ်နေ့အိအိငြိမ်းနေ့လည်ကျောင်းပြန်အလာအိမ်တံခါးကိုသော့ဖွင့်နေတုန်းရှေ့အခန်းမှသန်း ကြိုင်အခန်းထဲမှထွက်လာ  လေသည်။သန်းကြိုင်ပြုံးပြကာ   ”ဆရာမအိအိငြိမ်း…မင်္ဂလာပါ”  အချိုသာဆုံးအပြုံးလေးဖြင့်အိအိ ငြိမ်းပြုံးပြကာ  ”ဟုတ်ကဲ့ရှင့်…ကျွန်မညကလေ…ခေါင်းတွေမူးပြီးအိပ်ပျော်သွားလို့ရှင်တို့ပြန်သွားတောင်မသိလိုက်ဘူး”  သန်းကြိုင်  ကတော့သူ့ရှေ့ကဖြူဖြူတောင့်တောင့်လှလှမိန်းမချောဆရာမလေးကိုကာမစပ်ယှက်ရန်ရင်ခုန်နေလေသည်။

အိအိငြိမ်းမှာကျောင်းသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အဖြူရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအစိမ်းလေးကိုဝတ်ထားသည်။ ခါးတိုအင်္ကျီမှာ ပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေရသည်။   သေချာကြည့် လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းသန်းကြိုင်ကိုမြူစွယ်နေသည်။   တင်းယင်း လုံးဝန်းသောအိအိငြိမ်းဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။   ”အိအိ ငြိမ်း….”  ”ရှင်…..ပြောလေ”   ”အိအိငြိမ်း….ဒီကောင်မလေးကိုသိလားမသိဘူး”  သန်းကြိုင်အိပ်ကပ်ထဲကဖုန်းကိုထုတ်ကာပုံတစ်ခု ကိုပြလေသည်။အိအိငြိမ်းသိလိုသိငြားစူးစမ်းကာကြည့်လိုက်လေသည်။

ပုံထဲမှာအရှက်တရားကင်းမဲ့စွာစောက်ဖုတ်အပြဲသားနှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံဖြစ်နေသည်။  အိအိငြိမ်းမျက်ခုံးလေးပင့်သက်သွားကာရင်ဝကိုစို့ရိုက်သလိုစူးခနဲဖြစ်ကာမျက်နာလည်းနီ ရဲသွားသည်။  လက်ထဲကသော့တောင်လွှတ်ကျသွားသည်။  ”သေချာကြည့်အုန်း…ဒီမှာ…ဒီမှာ”   အိအိငြိမ်းလီးတစ်ချောင်းကိုနမ်း နေတဲ့ပုံတွေ၊စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်နေပုံတွေ၊နောက်ဆုံးလရည်ရွှဲသောပုံတွေကိုကြည့်ပြီးအိအိငြိမ်း   လဲပြိုလုမတတ်ခေါင်းတွေမူး သွားသည်။  ရှက်လွန်းလို့မျက်နာတစ်ခုလုံးနီမြန်းကာသန်းကြိုင်တို့ရှေ့ကနေကိုယ်ပျောက်သွားလိုက်ချင်မိသည်။  ”သိလားအမ…သူ့ ကိုလိုင်းပေါ်တင်ပြီးဖွမလို့”  ”ဟင်ရှင်တို့ကျွန်မကိုညကဘာလုပ်ခဲ့ကြတာလည်း….ဒီပုံတွေက….အို..ရှင်တို့ယုတ်မာလိုက်တာ…ဖျက် လိုက်ပါရှင်…တောင်းပန်ပါတယ်.နော်…နော်”  သန်းကြိုင်ဂွင်ရောက်နေပြီမို့  ”ဖျက်စေချင်ရင်ကျွန်တော်တို့စိတ်ကြိုက်အမခန္ဓာကိုယ် ကိုပေးမလား…ဒါဆိုဘယ်သူမှမသိအောင်ထိန်းသိမ်းထားမယ်”  အိအိငြိမ်းဖောက်ပြန်ရမည့်ကိစ္စဖြစ်နေသည်။ကိုမင်းသစ်ကိုသစ္စာမ ဖေါက်ချင်ပါ။

ဒါပေမယ့်ဒီဘက်ကအိအိငြိမ်းရဲ့ပုံတွေလူပုံအလယ်မှာအရှက်မကွဲဖို့လည်းအရေးကြီးနေသည်။လမ်းနှစ်သွယ်ကိုအိအိ ငြိမ်းအခက်တွေ့နေသည်။  ”ကြာပါတယ်အမရယ်…လာ”   ယဉ်စစလေးဖြင့်အိနြေ္ဒရရလေးချောနေသောအိအိငြိမ်းကိုသန်းကြိုင် အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားလိုက်ပြီးတံခါးကိုပိတ်ကာဂျက်ထိုးလိုက်  လေတော့သည်။  အခန်းထဲရောက်လို့ဂလန့်ထိုးတံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့အိ အိငြိမ်းပါးပြင်နုနုလေးကိုဖြန်းကနဲပိတ်ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။  အိအိငြိမ်းခေါင်းထဲမှာကြယ်တွေ၊လတွေမြင်သွားသည်။နာလိုက်တာလဲ ပြောမနေနဲ့တော့။  မူးဝေပြီးနေရာမှာပဲလဲကျသွားသည်။ကုလားကအိအိငြိမ်းကိုပွေ့ချီလာပြီးကုတင်ပေါ်ဝုန်းကနဲပစ်ချလိုက်သည်။   ”ဘာလုပ်တာလဲ…အဟင့်”  ”ပါးစပ်ပိတ်ထား…ပါးထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်မယ်”   ဒီကုလားသူ့ကိုဗျင်းတော့မယ်ဆိုတာအိအိငြိမ်းသိပေ မယ့်သိပ်မရုန်းရဲတော့ပါဘူး။  ”မလုပ်ပါနဲ့…ကျွန်မမှာလင်ရှိတယ်…မကောင်းပါဘူး”   မသိစိတ်ကခပ်ကြမ်းကြမ်းပြုကျင့်ရသည်ကို အရသာတွေ့တတ်သောသန်းကြိုင်အဖို့တော့တောင်းပန်သံများကိုသနားရမည့်အစား  နားဝင်ပီယံဖြစ်သောသီချင်းသံအဖြစ်သာ ခံစားနေရလေသည်။  ထို့နောက်သန်းကြိုင်ကအိအိငြိမ်း၏နုနုရွရွပါးပြင်လေးကိုဖျန်းခနဲဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ယောက်ျားကြီး တယောက်၏အားအပြည့်တော့သုံးထားခြင်းမဟုတ်။နာကျင်မှုကိုခံစားရုံလောက်သာဖြစ်သည်။  ထို့နောက်ရင်သားအစုံအား ဆုပ်နယ်ခြေမွလိုက်သည်။  အတင်းဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်သောကြောင့်အရသာမရှိဘဲနာကျင်ခြင်းကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။  ငြင်း ဆိုတောင်းပန်ရန်မဖြစ်နိုင်ကြောင်းနားလည်ထားသောကြောင့်ဘာမျှမပြောဘဲပြုသမျှကိုနုနေရရှာတော့သည်။  ထို့နောက်တော့ ကုလားကအိအိငြိမ်းအင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်သည်။  အိအိငြိမ်းလေးရဲ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီကိုရင်ဘတ်ကနေဆောင့်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်နှိပ်သီးတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ပြီးနို့အုံတင်းတင်းနှစ်အုံက  အသားရောင်ဖျော့ဖျော့ဘော်လီလေးသာခံပြီးပေါ်လာသည်။   ရင်ဘတ် ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူအိအိငြိမ်း၏လှပပြည့်တင်းသောရင်အစုံမှာလှပစွာပြူးထွက်သွားသည်။ ဖြူဝင်းသော အသားအရည်ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောကြောင့်ရင်သားများမှာပိုမိုဖြူဝင်းကာအလွန်လှနေသည်။

အိအိငြိမ်းမျက်နှာလေးမှာနီမြန်းလျက် မျက်ရည်များပြည့်နှက်နေသည်။  ဒီနေ့ကအသိစိတ်ရှိနေတဲ့မိန်းမချောအကိတ်လေးကိုသားမယားအဖြစ်ဆက်ဆံရမှာမို့ကုလားဒိန် သန်းကြိုင်လည်းတအားထန်ပြီး  အိအိငြိမ်းရဲ့ဘော်လီကိုရင်ဘတ်မှဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ရာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်တွေသာမက လက်မောင်းကြိုးတွေပါပြုတ်   ထွက်ကုန်သည်။အိအိငြိမ်းရဲ့ထွားမို့တဲ့ရင်သားလှလှတစ်စုံကိုသန်းကြိုင်အငမ်းမရကိုင်ပြီးစို့သည်။  ကုလားကဆရာမလေးအိအိငြိမ်းပေါင်ကြားမှာနေရာအသေအချာယူပြီးနို့ကြီး၂လုံးကိုကုန်းစို့တယ်။   အားနဲ့စို့လိုက်လို့အရာတွေပါ ထင်ကုန်တယ်။အိအိငြိမ်းရဲ့စောက်ပတ်အဝကိုလီးထိပ်နဲ့အသေအချာထောက်ထားမို့စောက်ရည်များ   စိမ့်ကျလာလေပြီ။   ”လေး ဘက်ထောက်ပေးစမ်း”  ဟုပြောလိုက်ရာအိအိငြိမ်းလည်းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ကုတင်ပေါ်တွင်လေးဘက်ထောက် ပေးလိုက်ရသည်။  ကြောက်စိတ်ဖြင့်တုန်တုန်ရီရီလေးဖြစ်နေရှာပုံကတမျိုးကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။အလိုမတူရင်လေးဘက် ထောက်ခိုင်းဖို့မလွယ်ဘူးဆိုပေမယ့်မြန်မြန်ပြီးသွားမှအေးမှာမို့အိအိငြိမ်းသန်းကြိုင်ပြောသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။

ပတ်ဝန်းကျင် ကသိသွားရင်သူမဘဝပျက်သွားနိုင်တယ်လေ။   ”နင့်ဖင်ကြီးကိုကော့နိုင်သမျှကော့ပေးစမ်း..အားပါး…ဆရာမအိုးတဲ့…ရှိးးး… ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးကွာ..”  ပြောပြောဆိုဆိုပြည့်တင်းစွင့်ကားသောတင်ပဆုံကြီးကိုဖြန်းခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။ဖြူဖွေးသောတင်ပါး မှာနီရဲသွားတော့သည်။   ထို့နောက်ပြည့်တင်းသောတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ကာနေရာယူလိုက်သည်။  တောင်မတ်နေသောလီးကြီးကအိ အိငြိမ်း၏စောက်ဖုတ်ဝလေးကိုတေ့လိုက်မိတော့သည်။  ထို့နောက်တော့အိအိငြိမ်းကိုတုံးလုံးချွတ်ပြီးခုတင်ပေါ်တွင်လေးဖက်ကုန်း ခိုင်းကာနောက်မှနေ၍အားရပါးရဆက်ဆံတော့သည်။  ”ဗြွတ်….ဗြွတ်…ဗြွတ်…ဖွတ်…ဘွတ်…”   သန်းကြိုင်၏လီးကြီးမှမာတောင့် နေခြင်း၊ခါးအားသန်လှခြင်းတို့ကြောင့်တချက်ထဲနှင့်အဆုံးဝင်သွားလေ၏။  ”အား..အား..နာလိုက်တာ…အတင်းမလုပ်ပါနဲ့..အဟင့် အဟင့်…..အမလေး…အား…ဟင့်…ဟင့်”  ဆရာမလေးအိအိငြိမ်းရဲ့တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံကသနားစရာမဖြစ်ဘဲသန်းကြိုင်ရဲ့စိတ်ကို ပိုဆွပေးသလိုသာဖြစ်နေလေတော့သည်။

ထို့ကြောင့်နို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာဆက်ခါဆက်ခါသာဆောင့်ပေးနေ၏။  ဆရာမလေးအိအိ ငြိမ်းမှာအရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ကာဖင်ဘူးတောင်းပင်ထောင်နေလေပြီ။  သူမ၏ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာမွေ့ရာနှင့်ထိနေလေပြီ။မကြာပါ ချေအိအိငြိမ်းတယောက်လည်းစိတ်ပါလာပြီးကာမရည်ကြည်များမတရား  ထွက်လာလေသည်။ထို့ကြောင့်လိုးအားကပိုမိုကောင်း လာပြီးသန်းကြိုင်မှာပြီးလုပြီးခင်ပင်ဖြစ်လာရတော့သည်။  ဒါပေမယ့်ပြီးလို့ဘယ်ဖြစ်ဦးမလဲ…  ဒီမိန်းမမှာလိုးစရာအပေါက် သုံးပေါက်တောင်ရှိတာ။ဒီလိုဖင်ကြီးကြီးဆော်မျိုးမှဖင်မချရင်သန်းကြိုင်ငမိုက်သားဖြစ်တော့မည်။   ထို့အပြင်သန်းကြိုင်လိုကုလား တစ်ကောင်အဖို့ဒီလိုဖြူဖြူတောင့်တောင့်လေးကိုဖင်လိုးခွင့်ရရန်အခွင့်အရေးမှာနည်းလှသည်   မဟုတ်ပါလား။   သန်းကြိုင်မှာအိ အိငြိမ်းပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ပြီးစောက်ပတ်လေးကိုရက်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်သူ့လျှာကြမ်းကြီးဖြင့်စောက်စိ   လေးကို ရက်ပေးလိုက်ရာအိအိငြိမ်းထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။  စောက်ပတ်ရဲ့ပွင့်လွှာလေးတွေကိုကိုက်လိုက်၊ဖင်ဝလေးကိုရက်ပေးလိုက်လုပ် နေရာ  အိအိငြိမ်းမှာကိုယ့်နို့တွေကိုယ်ပြန်ဖျစ်ညှစ်နေရတော့သည်။ဘယ်မိန်းမကစောက်ပတ်ကိုအရက်မခံချင်ဘဲရှိပါ့မလဲလေ။

စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ပေးနေရင်းစောက်ပတ်ထဲလက်၂ချောင်းပူးပြီးကလိပေးလိုက်တော့   ”အား…အား… ဟင်း…ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ”  အိအိငြိမ်းဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့ပေါ်လာတဲ့ခရေပွင့်ကလေးကိုဝိုင်းပြီးဝလုံး လေးတွေရေးပေးနေတယ်လေ။  ပြီးတော့ဖင်ပေါက်ထဲကိုလက်၂ချောင်းပူးထဲ့ပြီးကလိနေတယ်။လီးကြီးနဲ့ဖင်ဝကိုတေ့လိုက်ပြီးလီး တန်းလန်းနဲ့တေ့ရက်ကြီးမှာဖင်ကို  ပွတ်သပ်နေသေးတယ်။ဒစ်ကြီးတခုလုံးကိုထည့်လိုက်တော့ဖင်ဝတခုလုံးပူတက်သွားတာပဲ။  ”မ လုပ်ပါနဲ့….ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ…မလုပ်ပါနဲ့…အား…..အား” အိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကိုခါရမ်းလိုက်တော့လီးကမကျွတ်ထွက်သွားပဲပိုပိုပြီး ကျွံဝင်လာတယ်။  နာလိုက်တာမှအရမ်းဘဲ။အရည်မှမထွက်တဲ့ဟာကို။လီးကြီးကကြီးလွန်းပြီးမဟားဒရားလုပ်နေတာမို့ဖင်ဝလေးပါ ကွဲထွက်သွားတယ်။  အိအိငြိမ်းလုံးဝမခံနိုင်တော့ဘူး။  ရုန်းလို့ကလဲမရဘူး။သေလုမျောပါးဘဲ။ကုလားကတော့ဖင်အပျိုလေးကိုပါ ကင်ဖွင့်လိုးနေရတာမို့အရသာရှိမှာပေါ့လေ။   ”တော်ပါတော့ရှင်…ကျမသေပါတော့မယ်…နာလွန်းလို့ပါ”  သန်းကြိုင်လည်းဘာမှ ပြန်ပြောမနေဘဲဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးဖင်ခေါင်းထဲမှာပင်သုက်လွှတ်လိုက်၏။

ဖင်ဝနှင့်ဖင်ခေါင်းနံရံတလျှောက်ကွဲပြဲသွားသော နေရာလေးတွေအတွက်ကော်ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။  သန်းကြိုင်မှာပြီးသွားသော်လည်းလီးကြီးမှာသိပ်မကျသေးပေ။ခပ်မာမာပင် ရှိနေသေးတာကြောင့်ဆော်လေးကို  ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီးစောက်ပတ်ထဲကျင်းစိမ်ကာအမောဖြေနေလိုက်သည်။  ထိုခဏမှာပင် အိအိငြိမ်းလက်ကိုင်အိတ်ထဲကဖုန်းမြည်လာတာကြောင့်…  ”ဖုန်းကိုင်လိုက်စမ်း”   ဒါသန်းကြိုင်သက်သက်ရစ်လိုက်ခြင်းပါ။အိအိ ငြိမ်းကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ပင်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။  ”ဟလို..”   ”အင်း..အိအိငြိမ်းကိုယ်ပါ…ပြန်ရောက်ပြီကားဂိတ်မှာ”  ”ကို့ ကိုလာကြိုလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး…အဖေတို့မရောက်သေးဘူး”  သူ့လင်နဲ့စကားပြောနေတဲ့မိန်းမကိုလိုးချင်လာတာမို့သန်းကြိုင်လီးက ချက်ချင်းမာတောင့်လာတယ်။ အိအိငြိမ်းစောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးပြန်မာလာတာကိုသတိထားမိတယ်။   ”ကို…အင့်…ကားငှားပြီး ပြန်….အ…ပြန်ခဲ့လိုက်နော်…အ” အခုဆိုခပ်ပြင်းပြင်းလိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာအင့်ကနဲအိကနဲအသံမထွက်မိအောင် အိအိငြိမ်းသတိထားနေရတယ်။

ဆီးစပ်နှစ်ခုပူးကပ်သွားတိုင်းတဖတ်ဖတ်အသံတွေကတော့ထွက်နေလေရဲ့။    ”အိလေး….နေ ကောင်းရဲ့လားဟင်”  ”မကောင်းဘူး….….ကို…အု..မြန်မြန်…..ပြန်လာနော်..”  ”အင်း..အင်း…ကိုယ်မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ်…ဒါဘဲနော်”   ”အင်း…အင်း”  အိအိငြိမ်းဖုန်းကိုမြန်မြန်ချလိုက်ရတယ်။   မော်တာတပ်ထားသလိုတရကြမ်းဆောင့်လိုးတာကိုခံရင်းအိအိငြိမ်း တော်တော်ကောင်းလာတယ်။  မုဒိမ်းကောင်ကိုမုန်းပေမဲ့လီးကြီးကိုခိုက်သွားတာကြောင့်စောက်ပတ်ကိုအောက်ကနေပြန်ပင့်ပေးနေ မိသည်။  ကုလားကဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးအိအိငြိမ်းနို့ကြီးတွေကိုဆွဲကာလိုးတော့သည်။အရသာကောင်းလွန်းတာမို့အိအိငြိမ်းတစ် ချီပြီးသွား ရတော့သည်။  ဘယ်လောက်ကြာကြာဆက်လိုးနေသည်မသိ။ကုလားကဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတွန့်ကာအိအိငြိမ်းစောက် ပတ်နံရံတွေကို  လရည်ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ဖြန်းလိုက်လေသည်။  ချောမောတောင့်တင်းတဲ့သူများမယားအသစ်စက်စက်လေးကိုလိုးနေ ရတာမို့ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကြာကြာမလိုးနိုင်။

၅မိနစ်လောက်နဲ့ပဲအိအိငြိမ်းသားအိမ်ထဲကိုသုက်ရေတွေတဇတ်ဇတ်ပန်းထည့် ပေးလိုက်သည်။  မိမိစောက်ခေါင်းထဲကုလားမုဒိန်းကောင်၏သုက်ပိုးများဝင်သွားပြီဟူသောအသိနဲ့စစ်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။  ထို့နောက်သူ့လီးကြီးကိုအိအိငြိမ်းစောက်ဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ်ပြီးပါးစပ်နားကိုတေ့ပေးလိုက်သည်။  ”ငါ့လရည်လက်ကျန်တွေစုပ်ပေး စမ်း”  အိအိငြိမ်းလည်းငြင်းဆန်လို့မရမှန်းသိပြီးစုပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။လီးထိပ်အရေပြားဖြတ်ထားတဲ့လီးတချောင်းကိုပထမ ဆုံး  မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။အသားအရေမည်းရတဲ့အထဲဖင်ကိုရော၊စောက်ဖုတ်ကိုပါလိုးထားလို့ပေပွနေသည်။    ဆီးစပ်ကလမွှေး တွေမှာလိမ်တွန့်နေရသည့်အထဲရှည်ရှည်းလျားလျားကြီးတွေမို့ရွံဖို့ပင်ကောင်းလေရဲ့။   ထို့နောက်တွင်တော့အိအိငြိမ်း ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့သည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေလိုက်တိုင်းအိအိငြိမ်းဖင်ကြီးကတုန်တုန်ထွက်သွားသည်။

ဖင်သားဖြူဖြူလေး မှာအရှိုးရာတွေရှိနေသည်။ဖင်ဝမှာဝါဖြူဖြူအရည်တွေနဲ့သွေးစလေးတွေ။  ထို့နောက်တော့ခဏစောင့်၍လီးတောင်လာပြန်လျှင် နောက်တစ်ကြိမ်…….အိအိငြိမ်းရဲ့အဖုတ်လေးထဲသို့သုက်ရည်တွေအကြိမ်ကြိမ်ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။   အိအိငြိမ်းခမျာတော့ သန်းကြိုင်ရဲ့ကာမဆန္ဒရှိတိုင်းစားသုံးခံရမည့်၊သန်းကြိုင်ဧ။်ရင်သွေးများကိုမွေးပေးရမည့်၊   သန်းကြိုင်ဧ။်လူမသိသူ’မသိ တိတ်တိတ်ပုန်းဇနီးချောလေးဖြစ်တော့သည်။   ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ကတော့ချောမောလှပတဲ့အိအိငြိမ်းလေးကိုသူ့ကလေးတွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်မွေးအောင်အားကြိုး   မာန်တက်လုပ်တော့တာပေါ့။တချို့နေ့တွေဆိုရင်ကုလားဒိန်သန်းကြိုင်တစ် ယောက်အိအိငြိမ်းလေးကိုမင်္ဂလာဆောင်တုန်းကသတို့သမီးဝတ်စုံလေးပြန်ဝတ်ခိုင်းပြီးတစ်နေ့လုံးလိုးပေးသည်။   ထိုနေ့မှစ၍မိန်းမ ချောလေးအိအိငြိမ်းမှာကုလားဒိန်သန်းကြိုင်ဧ။်သားမယားပြုကျင့်ခြင်းကိုနေ့စဉ်ခံစားရပါတော့သည်။

 

Zawgyi

 

ဆရာမေလးကိုသားမယားျပဳက်င့္ျခင္း

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ထုံးတမ္းစဥ္လာအရမဂၤလာလက္ထက္ပြဲကို က်င္းပ  ေလ့ရွိၾကတယ္။  နယ္ျခားေနတဲ့စုံတြဲေတြဆိုတစ္ဖက္မွာတစ္ပြဲစီက်င္းပက်တယ္။အမ်ားအားျဖင့္မိန္းကေလးဘက္မွာ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။   အခ်ိဳ႕ေသာသူေတြအဖို႔တစ္ပြဲသာက်င္းပသျဖင့္က်န္တစ္ဖက္ကအေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြအခက္ေတြ႕ ၾကရတယ္။  ယခုဇာတ္လမ္းကထိုျပသနာကိုအစျပဳၿပီးအိအိၿငိမ္းဆိုတဲ့ေကာင္မေလးအတြက္လမ္းႏွစ္သြယ္ကိုေပၚေပါက္ေစခဲ့ တယ္။  တစ္ခုကိုေ႐ြးခ်ယ္ရင္က်န္တစ္ခုကိုရင္နာစြာစြန႔္ပစ္ရမွာပါ…။   အလယ္တန္းျပဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းခ်စ္ေသာကိုႏွင့္ အိမ္ေထာင္ရက္သားက်ၿပီျဖစ္၍ကိုအလုပ္သြားခ်ိန္စေနေန႔တြင္အိအိၿငိမ္း  တစ္ေယာက္တည္းအိမ္တြင္က်န္ခဲ့သည္။   အိအိၿငိမ္းမွာ ကိုႏွင့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသည္မွစ၍ကိုႏွင့္တစ္ခါသာခ်စ္ဖူးေသးသည္။  အိအိၿငိမ္းမွာဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိမိန္းကေလးျဖစ္သျဖင့္ ကိုကအိအိၿငိမ္းျငင္းဆန္သျဖင့္အက်ႌမခြၽတ္ဖူးေသး။  ဟိုေန႔ကထဘီေလးကိုအသာလွန္ကာ၃မိနစ္ခန႔္လုပ္ၿပီးလွ်င္ကိုကၿပီးသြား သည္။  အိအိၿငိမ္းမွာအသက္၂၅ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီးအသားေလးကျဖဴဝင္းစိုျပည္သည္။  အထူးသျဖင့္နက္ေမွာင္ေနေသာဆံေကသာေလး မ်ားမွာအိအိၿငိမ္းကိုမဟာဆန္၍က်က္သေရရွိေစသည္။

အရပ္က၅ေပ၆လက္မခန႔္ရွိၿပီးအရပ္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ပင္ခႏၶာကိုယ္ကသူ႔ ေနရာႏွင့္သူအခ်ိဳးက်ေနသည္။  ေသးသြယ္ေသာခါးေလးေအာက္မွစြင့္ကားလုံးဝန္းေသာတင္သားမ်ားႏွင့္မို႔တင္း၍ႂကြ႐ြေနေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာတို႔မွာျမင္သူပုရိသတို႔ကိုလည္ျပန္ေငးေစသည္။  ေက်ာင္းခ်ိန္တြင္ဆိုလွ်င္အိအိၿငိမ္းသည္ပါးတြင္သနပ္ခါးေလးမ်ားပါး ပါးလိမ္း၍သူမဧ။္နက္ေမာင္လွေသာဆံပင္မ်ားကိုထုံးထားသည္မွာ   ခန႔္ညားေခ်ာေမာလြန္းလွသည္။   ေန႔ခင္းအခ်ိန္မ်ားသည္ ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္း၏ကိုယ္လုံးအလွဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ဆရာမေလး၏ေက်ာင္းစိမ္းအက်ႌမွာအလြန္ပါးလႊာ   သည္မဟုတ္ ေသာ္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုပါးသည္။ထိုအခါေက်ာင္းအက်ႌအျဖဴေရာင္ေအာက္မွာထင္ရွားလွေသာ   အသားေရာင္ျမန္မာ ေဘာ္လီႏွင့္ဝင္းဝါလွပေသာႏို႔အုံႀကီးမ်ားကိုအထင္အရွားျမင္ေနရတတ္သည္။  ဆရာမ၏ေဘာ္လီေပၚမွ၃ပုံ၁ပုံခန႔္လွ်ံထြက္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးသည္လည္းျမင္သမွ်ေယာက်ာ္းတိုင္းအားစိန္ေခၚေနသလိုျဖစ္ေနသည္။

ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းမ်ားလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ အျဖဴေရာင္ခါးတိုရင္ဖုံးေလးႏွင့္ေက်ာင္းစိမ္းထမီအထက္ဆင္ေလးၾကားမွေပၚထြက္   လာတဲ့ျဖဴေဖြးေခ်ာမြတ္ေနတဲ့ခါးစပ္ေနရာ ေလးကဝင္းခနဲဝင္းခနဲ…ခပ္တင္းတင္းဆြဲစည္းထားေသာအထက္ဆင္ေလးေအာက္မွတင္းရင္းကားထြက္ေနေသာတင္သားစိုင္တို႔မွာ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖင့္ ခါးက်င္က်င္ေလးေအာက္မွသိသာထင္ရွားစြာကားထြက္ေနတယ္….တင္သားတို႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းေနရာေလးမွာ လည္းသိသာထင္ရွားစြာေပၚထြက္ေနတဲ့ေအာက္ခံေဘာင္းဘီႀကိဳးေလးမွာအစင္းလိုက္  အထင္းသား….စစ္ကိုင္းအိုးးးလားဂစ္တာရွိ တ္လား…မင္းႀကီးႀကိဳက္လား..အို…..ဘာနဲ႔တင္စားခိုင္းႏႈိင္းရမလဲမသိေတာ့။  လမ္းေလွ်ာက္ဟန္စကားေျပာဟန္တို႔မွာလည္းသိမ္ သိမ္ေမြ႕ေမြ႕တိုးတိုးညင္းညင္းေလးျဖစ္သည္။႐ုပ္ရည္ေလးမွာလွသည္ဆိုသည္ထက္ေခ်ာသည္ဆိုလွ်င္ပိုမွန္မည္။   တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ေလရင္ထဲထိေစသည့္အလွပိုင္ရွင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။

မဂၤလာေဆာင္ၿပီးခါစသုံးရက္သာရွိေသးတဲ့အသစ္ဆက္ဆက္ဇနီးသည္ေလးအိ အိၿငိမ္းအိမ္တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္အေျပးကေလး ထြက္လာမိသည္။လင္သားကိုမင္းသစ္အလုပ္ျပန္လာရင္ႀကိဳဖို႔အလွဆုံးျပင္ၿပီး အေျပးကေလးထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။တံခါးေလး ဖြင့္ေပးေသာအခါကိုမင္းသစ္အျပင္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ပါလာေလသည္။    ”ေအာ္…ဧည့္သည္ေတြပါလား…အိမ္ထဲႂကြပါရွင့္”   အသီးသီးအခန္းထဲဝင္လိုက္ၾကေလသည္။   ”မိန္းမေရ….ဒီေန႔႐ုံးကေကာင္ေတြကိုလည္းျပဳစုရေသးတယ္…ကိုအိမ္ျပန္ေနာက္က် လို႔စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္…”   အသံကနည္းနည္းမူးစပ္စပ္ျဖစ္ေနသည္။   ”ရပါတယ္အကိုရယ္…အိတို႔မဂၤလာေဆာင္ကအေဝးမွာေဆာင္ တာဆိုေတာ့သူတို႔ကိုျပန္ဧည့္ခံရမွာေပါ့”  ”မွန္တာေပါ့မိန္းမရာ…ဒီကႏွစ္ေယာက္ကဒီကြန္ဒိုကအိမ္နီးနားခ်င္းေတြပါ..”   အိအိၿငိမ္း အၿပဳံးေလးျဖင့္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

မင္းသစ္လွ်ာေလးအာေလးျဖင့္  ”ဒီဘက္ကသန္းႀကိဳင္တဲ့သူကေရွ႕အခန္းက၊ဒီဘက္ကေအာင္ ေမာင္းတဲ့သူကေအာက္ထပ္ကသူတို႔ကိုျပဳစုဖို႔ေခၚလာတာ၊ဒီမွာအရက္နဲ႔ဘီယာပါလာတယ္…မိန္းမအျမည္းတစ္ခုခုစီစဥ္ေပး”  ”ေကာင္းပါၿပီရွင့္…ရပါေစမယ္”   အိအိၿငိမ္းေနာက္ေဘးခန္းကိုတည္ၿငိမ္စြာထြက္သြားေလသည္။သူမရဲ႕နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္တင္သား ေတြနဲ႔ေနာက္ေက်ာအလွကိုသန္းႀကိဳင္မ်က္စိတစ္ဆုံးအရသာခံၾကည့္ရႈလိုက္ေလသည္။သူမ၏ဖင္တုံးႀကီးေတြတုန္ခါသြားတာ ၾကည့္ရင္းသန္းႀကိဳင္တံေထြးသာမ်ိဳခ်ေနမိသည္။ဒီေဆာ္ေလးကိုဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီးေနာက္ကေနခြလိုးလိုက္ရရင္ေတာ့ေသေပ်ာ္ပါၿပီလို႔ ေတြးမိသည္။   သန္းႀကိဳင္ဒီေန႔ေတာ္ေတာ္တင္းေနသည္။  အလုပ္ေနာက္က်လို႔သူေဌးကေကာသည္။ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ေစာက္ ကုလားေတြဘာျဖစ္တယ္၊ညာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီးအဆဲခံလိုက္ရ  ေသးသည္။အသားမဲတာနဲ႔ပဲလူလူခ်င္းခြဲျခားဆက္ဆံေနၾကတာကိုး။   ဒီတိုက္ခန္းကမိန္းမကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္။ဆရာမေလးတဲ့။ေရာက္လာတာ၂ရက္ပဲရွိေသးသည္။

အခုေတာ့သူ႔ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။  ေတာ္ေတာ္ေခ်ာၿပီးေတာ္ေတာ္လဲေတာင့္ေၾကာင္းအနီးကပ္ၾကည့္မွပိုသိလိုက္ရသည္။ ”ကဲကိုယ့္လူတို႔…ကြၽန္ေတာ္လည္းသြားကူလိုက္အုန္းမယ္ခဏ…ခဏ”   မင္းသစ္လည္းအိအိၿငိမ္းေနာက္လိုက္သြားေလသည္။မ ၾကာမီအိအိၿငိမ္းေရာက္လာကာစားပြဲခုံေပၚဖန္ခြက္ေလးေတြလာခ်ေပးသည္။  စားပြဲကိုခါးေလးကုန္းကာခ်ဖန္ခြက္ခ်လိုက္သည္မို႔ ဟိုက္သြားေသာအက်ႌေၾကာင့္အိအိၿငိမ္းရဲ႕ရင္သားေဖြးေဖြးႏုႏုေတြကိုသန္းႀကိဳင္နဲ႔   ေအာင္ေမာင္းထပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့လီးေတြ ေတာင္ကုန္က်သည္။အိအိၿငိမ္းရင္သားေဖြးေဖြးေတြကိုေဘာ္လီရင္ပုံခြက္အထိေသခ်ာ   ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္မ်က္စိထဲ ကမထြက္ႏိုင္ေတာ့။  သန္းႀကိဳင္ကေတာ့အိအိၿငိမ္းကိုစိတ္ထဲကေနအေသမုဒိမ္းက်င့္ေနၿပီ။   အိအိၿငိမ္းအျမည္းစီစဥ္ရန္ထပ္ဝင္ သြားျပန္ၿပီ။ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကကာမလိုက္စားတဲ့လူတစ္ေယာက္။သူ႔မွာအိပ္ေဆးေတြကြန္ဒုံးေတြအၿမဲေဆာင္ထားတတ္တယ္။ သန္းႀကိဳင္ဖန္ခြက္ေတြထဲအရက္ေတြထည့္ေပးထားလိုက္သည္။

အိအိၿငိမ္းရဲ႕ခြက္ထဲအခ်ိဳရည္ထည့္ကာ  အိပ္ေဆးမႈန႔္ေလးခတ္ ေပးလိုက္သည္။မင္းသစ္ခြက္ထဲလည္းနည္းနည္းထည့္ေပးလိုက္ၿပီးဟန္မပ်က္ျပန္ေနေလသည္။  ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကတစ္ ကိုယ္ထီးသမားလူရႈပ္လူေပြ။ေအာင္ေမာင္းကေတာ့မိန္းမနဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔မို႔သိပ္အတင့္မရဲဘဲ  အကဲသာခတ္ေနသည္။    မ ၾကာမွီအျမည္းပြဲေလးေတြကိုင္ကာမင္းသစ္ႏွင့္အိအိၿငိမ္းထြက္လာေလသည္။  ”အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီရွင့္…စားၾကေနာ္အားမနာနဲ႔”    ”ရ ပါတယ္…ကြၽန္ေတာ္ကြၽဲ႐ိုင္းထည့္ေပးထားတယ္ေသာက္တယ္မလား”  ”အားနာစရာရွင္…အကိုတို႔ပဲေသာက္ၾကပါ”   ေသာက္ၾက စားၾကစကားေျပာၾကရင္းအိအိၿငိမ္းမ်က္လုံးမ်ားေလးကာခုံေပၚမွာတင္အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။မင္းသစ္နဲ႔ေအာင္ေမာင္း   စကား ေတြေဖါင္ဖြဲ႕ရင္းမင္းသစ္လည္းမ်ားၿပီးေမွာက္သြားေလသည္။သန္းႀကိဳင္ကဟန္ျပေသာက္ထားသူမို႔   ”ေအာင္ေမာင္း….မင္း…ဒီ ေကာင့္ကိုခဏအေဖာ္လုပ္ၿပီးထိန္းထားကြာ…ငါအိအိၿငိမ္းေလးနဲ႔ခဏေလာက္ကစားခ်င္လို႔..ဟဲဟဲ”   ”ဟာ…ေဟ့ေကာင္ျပသနာ တက္မယ္ေနာ္”  ”မင္းကလည္းေအးေဆးပါ….ေနာက္ေန႔မင္းအတြက္ပါဖန္ေပးမယ္”   အိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္အသာဆြဲထူကာ အိပ္ခန္းဝကိုေပြ႕ေခၚသြားေလသည္။

အိအိၿငိမ္းကေတာ့တုတ္တုတ္မလႈပ္။  သူအလြန္တပ္မက္ေနေသာေတြ႕တာေတာင္မၾကာေသး သည့္မိန္းမေခ်ာေလးမို႔ေပြ႕ရတာေတာင္အရသာရွိလြန္းလွသည္။  သန္းႀကိဳင္ႏုေထြးအိစက္ေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုအခန္းေဒါင့္ေလးမွာ ထိုင္ရပ္သားေလးအေနအထားေမွးထားလိုက္သည္။   အဆီတစ္ဝင္းဝင္းနဲ႔အိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္ကာမခံစားၿပီးဖ်က္ဆီးရေတာ့ မယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္လီးအျပတ္ေတာင္ေနေလသည္။  ေသာက္လဲေသာက္ထားတာမို႔စိတ္ကလဲစိတ္႐ိုင္းဝင္မိသည္။အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့တံခါးပိတ္ၿပီးအိအိၿငိမ္းကိုကုတင္ေပၚကန႔္လန႔္ျဖတ္  ပက္လက္တင္လိုက္သည္။သူမကေတာ့မူးေနၿပီမို႔မသိေတာ့။   သန္းႀကိဳင္ကေဘးနားမွာထိုင္ရင္းအက်ႌခါးတိုအၾကပ္ေအာက္ကေနအသက္ရႉတိုင္းမို႔မို႔တက္လာတဲ့ရင္သားေတြကိုၾကည့္ရင္း စိတ္က  ထလာသည္။အိအိၿငိမ္းကိုခုနကမွန္းခဲ့တာေတြကိုေတြးမိၿပီးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ႏို႔ေတြကိုလက္ကလွမ္းလိုက္ၿပီးကိုင္လိုက္သည္။   အိအိၿငိမ္းအက်ႌလးကိုအသာမ၍ခြၽတ္လိုက္ေလသည္။အထဲကေဘာ္လီအသားေရာင္ေလးကိုပါခ်ိတ္ေတြတစ္ခုခ်င္းေသေသခ်ာခ်ာ    ျဖဳတ္ပစ္ၿပီးခြၽတ္လိုက္ေလသည္။စို႔ခ်င္စရာႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္တံေထြးေတာင္ၿမိဳခ်မိသည္။

ခဏစိတ္ထိန္းကာထမိန္ေလးကိုအသာေလးဆက္ခြၽတ္လိုက္သည္။   အိအိၿငိမ္းရဲ႕ထဘီစကပ္ကိုဖိနပ္ကိုမခြၽတ္ေတာ့ပဲခြၽတ္လိုက္ သည္။ပင္တီအသားေရာင္ေလးပဲက်န္ေတာ့သည္။  ျဖဴဝင္းတဲ့အသားအရည္နဲ႔လိုက္ဖက္လွသည္။ပင္တီေပၚကေနလက္နဲ႔ထက္ ေအာက္ပြတ္ဆြဲခ်လိုက္သည္။  အတြင္းခံေလးေအာက္ကေစာက္ဖုတ္မို႔မို႔ေလးကိုကုန္းနမ္းကာအနံ႔ေလးခံလိုက္သည္။  ”အား… အေမႊးနံနဲ႔အဖုတ္နံေလးေရာၿပီးသင္းေနတာပဲ”   ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔အသာပြတ္သပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးႏို႔သီးေခါင္းနီနီေလးကိုငုံ႔ကာစို႔လိုက္ ေတာ့အင္းခနဲအသံနဲ႔အတူအိအိၿငိမ္းရင္ဘတ္က  ေကာ့တက္လာသည္။အိအိၿငိမ္းမ်က္လုံးကေတာ့မဖြင့္ေပ။   သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္း ႏို႔ေတြကိုစို႔ရင္းလက္ကေပါင္ေတြကိုပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္။  ပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့အေမႊးေတြကေဆးနဲ႔ခြၽတ္ထားသည္ ထင္သည္။ပါးပါးစုစုေလး။  သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုကားလိုက္ၿပီးလက္ခလယ္နဲ႔အဖုတ္ထဲကိုထည့္လိုက္ေတာ့ အဖုတ္ကအရည္ေတြနဲ႔။  အတြင္းထဲကိုဝင္သြားေတာ့သန္းႀကိဳင္လဲကလိေပးလိုက္သည္။

ဂ်ီစေပါ့ေနရာကိုမွန္းကာခပ္ဆက္ဆက္  ကလိလိုက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းဖင္က ႂကြႂကြတက္လာၿပီးပါးစပ္ကမတိုးမက်ယ္အသံနဲ႔ညည္းေနသည္။  အိပ္ေမာက်ေနေသာအိအိၿငိမ္း  ခမ်ာမိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနသည္။ မေန႔တစ္ေန႔ကမွသတို႔သမီးေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းမိန္းမ ေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကိုအဝတ္ေတြခြၽတ္ေနရတာေၾကာင့္သန္းႀကိဳင္လီးကတအားေတာင္ေနသည္။  အိအိၿငိမ္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ၿဖဲၿပီးကားေစလိုက္ေသာအခါအိအိၿငိမ္းနံရံကိုမွီကာအဖုတ္ၿဖဲျပေနေသာအေနအထားျဖစ္ေနသည္။  သန္းႀကိဳင္ေဘာင္းဘီထဲ ကဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ခ်စ္စရာမ်က္ႏွာကစၿပီးရင္သားတစ္ျပင္လုံးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း  လွလွေလးပါေပၚ ေအာင္ဓာတ္ပုံမ်ားစြာ႐ိုက္လိုက္ေလသည္။ေက်နပ္ေအာင္မွတ္တမ္းတင္ၿပီးေသာအခါသန္းႀကိဳင္ေဘာင္းဘီဆြဲခြၽတ္  လိုက္ေလ သည္။ေဘာင္းဘီထဲကတုတ္ခိုင္သန္မာလွေသာေဂၚလီတပ္လီးႀကီးကမတ္ခနဲထြက္လာသည္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕မ်က္နာႏုႏုေလးကိုလီးနဲ႔ ေလးငါးခ်က္ထိုးကာအလန္းဆုံးအေနအထားကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္ျပန္သည္။ေနာက္ဖုန္းကိုေဘးခဏခ်ကာႏို႔အုံေဖြးေဖြးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ ကာအားရေအာင္စို႔ပစ္လိုက္သည္။

”ဟူး….ေစာက္ပတ္ေလးကစီးပိုင္မယ့္ပုံဘဲ”   လီးထိပ္ကိုတံေထြးစြတ္ကာေဘးေစာင္းလွဲၿပီးအိ အိၿငိမ္းေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ကာေစာက္ေခါင္းထဲထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။  လီးဒစ္ေက်ာ္႐ုံေလာက္ထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။လက္ တစ္ဖက္ကဖုန္းကိုယူကာအိအိၿငိမ္းမ်က္ႏွာႏွင့္အဖုတ္ထဲလီးဝင္ေနပုံကို  မွတ္တမ္းယူလိုက္ျပန္သည္။သန္းႀကိဳင္လီးျပန္ထုတ္ကာအိ အိၿငိမ္းကိုခုတင္ေပၚကိုယ္တစ္ပိုင္းကုန္းကုန္းေလးတင္ထားၿပီး  ေနာက္ကေနေစာက္ပတ္ေလးထဲလီးထိုးခ်လိုက္သည္။  သန္းႀကိဳင္ လဲအိအိၿငိမ္းခါးေလးကိုအသာမလိုက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကႂကြလာသည္။  အိအိၿငိမ္းအဖုတ္ထဲကိုသန္းႀကိဳင္လီးထည့္လိုက္ရာ ”ဗ်စ္….ဗ်စ္”   ”အ…ဟ….ဟ….အာ့…ဟင္….ကိုသန္းႀကိဳင္…”   အဖုတ္ထဲသို႔လီးကၾကပ္ၿပီးဝင္သြားရာအိအိၿငိမ္းညည္းသံနဲ႔အတူ မ်က္လုံးပြင့္သြားၿပီးေနာက္ျပန္ေလးလွည့္ၾကည့္လိုက္ရာသန္းႀကိဳင္ကို  ေတြ႕လိုက္ရေတာ့အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားသည္။အစကသူမ မူးမူးနဲ႔ကိုကိုကလုပ္ေပးေနတာလို႔ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနၿပီးအဖုတ္ထဲကိုလီးႀကီးၿပီးဝင္လာေတာ့နာသြားလို႔ေယာင္ယမ္း  မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာမွသန္းႀကိဳင္ကိုေတြ႕ေတာ့အတင္း႐ုန္းေတာ့သန္းႀကိဳင္က  သူမကိုဖိထားၿပီးလီးကိုအဆုံးထိထည့္လိုက္ သည္။အိအိၿငိမ္းခမ်ာအဖုတ္ထဲမွာျပည့္သိပ္စြာလီးကဝင္သြားၿပီးနာသြားရသည္။

”ဖယ္…ကိုသန္းႀကိဳင္…မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္…..ရွင့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕မိန္းမကိုဒီလိုလုပ္စရာလား….ဖယ္ေနာ္…ကြၽန္မေအာ္လိုက္မွာ..”  ”မ ထူးပါဘူးအိရယ္…ကိုယ့္လီးတေခ်ာင္းလုံးမင္း အဖုတ္ထဲကိုဝင္ေနၿပီဟာကို….ေအာ္ေတာ့လဲဘာထူးမွာလဲ….  ဘယ္သူကၾကားမွာမို႔ လဲ…ၿငိမ္ၿငိမ္သာလိုးတာခံလိုက္စမ္းပါ”   ”ရွင္…ဟင့္…လူယုတ္မာ…ေအာက္တန္းစား…ကုလားပီပီေခြးက်င္းေခြးႀကံႀကံတယ္…ေခြး ႀကီး…ဟင့္…ဟင့္”   ”ငိုငို…ႀကိဳက္ သေလာက္သာငိုစမ္း…ဟဲ…ဟဲ..ေကာင္းလိုက္တာကြာ….မင္းအဖုတ္ကလင္ရွိမယားဆိုေပမယ့္ ၾကပ္ေနတာပဲ….   ရွိးးးအားးးး….လိုး လို႔ေကာင္းတာ…ဟားဟား”  သန္းႀကိဳင္ၾကမ္းၿပီ။အစကဒီေလာက္ထိၾကမ္းဖို႔မရွိေပ။

အိအိၿငိမ္းကသူ႔အရႈိက္ထိေစမယ့္စကားကိုနစ္နစ္နာနာေျပာတာေၾကာင့္ခုနကတည္းကစိတ္ထဲမွာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမွန္းဖူးတဲ့  အခံ လည္းရွိေတာ့စိတ္ကလြတ္သြားသည္။အိအိၿငိမ္း႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔တျဖည္းျဖည္းေမာလာသည္။  လူကမူးလဲမူးေနတာမို႔အားမပါ။ သန္းႀကိဳင္လဲလီးကိုမေဆာင့္ေသးပဲအဆုံးထိထည့္ထားရင္းနဲ႔အိအိၿငိမ္း႐ိုက္ပုတ္ေနတာေတြကိုလက္နဲ႔   လိုက္ဆြဲရင္းပါးစပ္ကေျပာ ခ်င္ရာေတြေျပာေနသည္။  တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အိအိၿငိမ္းအားေပ်ာ့လာေတာ့ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္ရင္း   ”အား… ေကာင္းလိုက္တာကြာ…ႏို႔ေတြကအိတင္းေနတာပဲ…ေကာင္မေဆးေတြသုံးၿပီးေယာက္က်ားကိုဆြဲေဆာင္ထားတာမလား….ဟား… ဟား….ဟား…”  ”ကိုသန္းႀကိဳင္ရယ္….ေတာ္ပါေတာ့….အိကိုသနားပါ….လႊတ္ပါေတာ့….အဟင့္…ဟင့္…အိ….အိ”  အိအိၿငိမ္းမ႐ုန္း ႏိုင္ေတာ့ေလေပ်ာ့နဲ႔ေတာင္းပန္သည္။သန္းႀကိဳင္ခုခ်ိန္မွေတာ့မရေတာ့။လူကလဲမူးေနၿပီမို႔စိတ္႐ိုင္းကဝင္ေနၿပီ။

ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေဈးလို႔သေဘာထားကာေရွ႕ဆက္တြန္းေနသည္။ႏို႔ေတြကိုကိုင္လိုက္ညႇစ္လိုက္နဲ႔ပါးစပ္ကလဲညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း    ေတြေျပာေနသည္။အိအိၿငိမ္းဘဝမွာဒီလိုတစ္တစ္ခြခြေျပာတာတခါမွမၾကားဖူးသလိုအေျပာလဲမခံရဘူး။   ခုလိုတစိမ္းတဦးရဲ႕ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္ျခင္းခံရတာပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ပင္။သူမေယာက္်ားေတာင္ခုလိုတခါမွမကိုင္ဖူး။   သန္းႀကိဳင္ကတစ္တစ္ခြခြ ေျပာသလိုေနရာအစုံကိုလိုက္ၿပီးကိုင္ေနတာမို႔စိတ္ကအရမ္းကိုဝမ္းနည္းလာၿပီးကိုကို႔ကိုအရမ္းသတိရမိသည္။   ကိုကို႔ကိုသူမ သစၥာေဖာက္သလိုျဖစ္သြားၿပီလို႔ေတြးမိၿပီးမ်က္ရည္ကက်လာျပန္သည္။  ဒါကိုသန္းႀကိဳင္ကေတြ႕ေတာ့တဟားဟားနဲ႔ရယ္ၿပီးႏို႔ႏွစ္ လုံးကိုညႇစ္ကိုင္ကာခါးအားနဲ႔လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးခပ္ဆတ္ဆတ္   ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့   ”အာ့…ကြၽတ္..ကြၽတ္…နာတယ္…ဖယ္ ပါေတာ့…ေတာ္ပါေတာ့…အီး…ဟီး…ဟီး…”  ”ေကာင္းလိုက္တဲ့အဖုတ္…ၾကပ္ေနတာပဲလိုးရတာ…ေစာက္ေကာင္မအရမ္းလိုးလို႔ ေကာင္းတယ္ကြာ”   ေျပာေျပာဆိုဆိုသန္းႀကိဳင္တေယာက္ၾကမ္းၿပီ။

အိအိၿငိမ္းတေယာက္ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ငိုေနေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းအဖုတ္ထဲကလီးကို  မသိမသာလက္ခံလာသည္။အရည္ေတြကထြက္လာကာလီးကအဝင္အထြက္ေခ်ာလာသည္။   သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ေဆာင့္အားကအားနဲ႔မာန္နဲ႔ေဆာင့္ေနတာမို႔တခ်က္ေဆာင့္တိုင္းအင့္ခနဲအင့္ခနဲျဖစ္ျဖစ္သြားကာသားအိမ္ဝကပူခနဲပူခနဲ ျဖစ္ သြားသည္။အသိစိတ္နဲ႔လူကျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြကတျဖည္းျဖည္းလက္ခံလာသည္။   ျပည့္ဝတဲ့ အရသာကတကိုယ္လုံးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္။  သန္းႀကိဳင္ကအိအိၿငိမ္းနားနားကိုကပ္ကာတစ္တစ္ခြခြေတြေျပာၿပီး ေဆာင့္ေနဆဲပင္။  ”အ…ဟင့္ဟင့္…အင့္…အင့္…အင့္…ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…ဟင့္…ဟင့္…”  ႏႈတ္ခမ္းကျငင္းေနေပမယ့္သူမေယာက္ က်ားနဲ႔ကြာျခားစြာကာမအရသာကိုျပည့္ဝစြာေပးေနတာကိုစိတ္ကတျဖည္းျဖည္းပါလာသည္။  သူမျငင္းဆန္ခ်င္သည္။မဟုတ္ဘူးဒါ ငါမဟုတ္ဘူး။

ငါ့ကိုတျခားလူတေယာက္ကမုဒိန္းက်င့္ေနတာ။   ငါလက္သင့္မခံဘူးေတြးေနေပမယ့္မူးကလဲမူးေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက သူမအရင္ကဘာလိုအပ္မွန္းမသိတာကိုယ့္ဟာကိုယ္ေမးမိတဲ့အရာကဒါပါလားဆိုတာသိသြားၿပီးစိတ္ကႏွစ္ခြျဖစ္ေနသည္။သန္း ႀကိဳင္လဲအိအိၿငိမ္းရဲ႕အေျပာင္းအလဲကိုသတိထားမိတာေၾကာင့္အိအိၿငိမ္း  နားကိုကပ္ကာစိတ္ႂကြေစရန္ထပ္ၿပီးတစ္တစ္ခြခြေျပာ လိုက္ကာလီးကိုတဆုံးထုတ္တဆုံးထည့္မွန္မွန္ေဆာင့္ေနသည္။   အဖုတ္ကအရည္ေတြနဲ႔လီးဝင္တိုင္းတႁဗြတ္ႁဗြတ္တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ အသားျခင္း႐ိုက္တဲ့အသံကလဲအခန္းထဲမွာဆူညံေနသည္။   အိအိၿငိမ္းခါးေလးကိုလက္နဲ႔မ’ကာကိုယ္ကေရွ႕ကိုငိုက္ထားတာမို႔အိအိ ၿငိမ္းဖင္ႀကီးကႂကြတက္ေနကာလီးတခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း   အတြင္းထဲကိုနက္နက္ဝင္သြားကာဖိလိုက္တိုင္းေမြ႕ရာကအတြင္းဖက္ ဝင္သြားၿပီးျပန္ကန္လာျပန္တာမို႔ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက  အိအိၿငိမ္းအတြက္႐ူးသြပ္မႈျဖစ္ေစသည္။မရေတာ့ေပ။အိအိၿငိမ္းဆႏၵကိုအသိ နဲ႔ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေတာ့။  အထိအေတြ႕ေနာက္ကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားၿပီ။

မိန္းမကိစၥကိုကြၽမ္းက်င္ဆရာ က်တဲ့သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ေအာက္မွာက်ရႈံးသြားၿပီ။  ”အ…ဟ…ဟ…အင့္…အင့္”  ”ေကာင္းလား…အိ…ေကာင္းလား…”မေျဖ။ဒါေၾကာင့္ သန္းႀကိဳင္အိအိၿငိမ္းႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုညႇစ္လိုက္ရင္း  ”ေကာင္မ…ေမးေနတယ္…ငါလိုးတာေကာင္းလားလို႔…ခံလို႔ေကာင္းလားေျဖ စမ္း…”   ”အား….ကြၽတ္…ကြၽတ္…ေကာင္းတယ္….အ…ဟင့္…ဟင့္…နာတယ္”   သန္းႀကိဳင္ၿပဳံးလိုက္သည္။သူတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ လိုက္ၿပီးႏို႔ေတြကိုခ်ိဳင္းေအာက္ကလွ်ိဳကာငုံ႔စို႔လိုက္သည္။  အိအိၿငိမ္းစိတ္ကအရမ္းကိုႂကြလာသည္။  ၿပီးခ်င္လာသည္။အရမ္း အရမ္းကိုေကာင္းလာကာ  ”အ…အင့္…အင့္…ေဆာင့္…ေဆာင့္…မရပ္နဲ႔…ခပ္နာနာေလးေဆာင့္ေပး….ေကာင္းတယ္…အန္းးးးဟ န္းးးး….ေကာင္းတယ္….အန္းးးး…အန္းးး…ၿပီးၿပီ…အစ္အိ…ၿပီးၿပီ…အ…အ…အားးးး”  အိအိၿငိမ္းၿပီးသြားၿပီ။သန္းႀကိဳင္ဧ။္ လည္ကုပ္ကိုလက္ေနာက္ျပန္ေလးအတင္းဖက္ကာဖင္ကိုအတင္းေကာ့ကာကပ္ထားၿပီး   တဆတ္ဆတ္နဲ႔ျဖစ္ေနသည္။   ေျခေတြ ကကုပ္ေကြးတက္ကာပါးစပ္ကဘယ္လိုအသံေတြမွန္းမသိ။

သန္းႀကိဳင္လိုးလို႔မၿပီးေသးေပမယ့္အိအိၿငိမ္းတအင့္အင့္အသံေလး သာထြက္ရင္းျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။  ”အားပါးပါးက်ပ္လိုက္တာ…စီးလိုက္တာကြာ….မင္းသစ္တခါဘဲလိုးထားေသးတယ္ထင္ တယ္”   အမွန္တကယ္လည္းမဂၤလာဦးညတစ္ခါဘဲလုပ္ျဖစ္ေသးသည္။မေန႔ကမူးေမွာက္သြားလို႔မလုပ္ျဖစ္။ဒီေနလည္းမင္းသစ္ ေမွာက္ျပန္ၿပီျဖစ္သည္မို႔သန္းႀကိဳင္ကံေကာင္းေနေလသည္။သန္းႀကိဳင္ခပ္ျပင္းျပင္းပစ္ေဆာင့္ေနေလသည္။ဆီးစပ္ျခင္းတစ္ဘမ္း ဘမ္းနဲ႔ထိေနေလသည္။ခုမွသိတဲ့မိန္းကေလးကိုခိုးလိုးေနရတဲ့အသိနဲ႔စီးပိုင္က်ပ္ေနေသာေစာက္ဖုတ္ေၾကာင့္အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္နဲ႔တင္သန္းႀကိဳင္ၿပီးခ်င္   သြားသည္။သန္းႀကိဳင္အားကုန္ပစ္ေဆာင့္ထည့္လိုက္ၿပီးအိအိၿငိမ္းေစာက္ေခါင္းထဲလီးတစ္ ဆတ္ဆတ္တုန္ကာသုက္ရည္မ်ားပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။

”ဟူး…ငါလိုးမ…လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ”   လီးျပန္ထုတ္ၿပီး ေဘာင္းဘီျပန္ဝတ္လိုက္ကာေနာက္ဆုံးသုက္တ႐ႊဲ႐ႊဲအဖုတ္ထဲမွစီးက်ေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္ယူလိုက္သည္။တစ္ရႉးျဖင့္ အိအိၿငိမ္းကိုသန႔္စင္ေပးၿပီးအဝတ္အစားေတြေသခ်ာျပန္ဝတ္ေပးသည္။ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကိုလည္းက်က်နနျပန္တပ္ထား    ေပးလိုက္သည္။အဝတ္မ်ားဝတ္ေပးၿပီးေနာက္ေတာ့ျပန္ထမ္းေခၚလာကာခုံေပၚဟန္မပ်က္တင္ေပးထားလိုက္ေလသည္။   ”ေဟ့ ေကာင္မင္းၿပီးၿပီလား…ဒါဆိုလည္းျပန္မယ္ကြာေနာက္ေန႔ငါ့ကိုလည္းဖန္ေပးဦးကြ”   ေနာက္ေန႔မနက္အိအိၿငိမ္းႏိုးလာေတာ့၃နာရီ ေလာက္သာရွိေသးသည္။အိအိၿငိမ္းလည္းသူမႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္ကို   အိပ္မက္ဟုသာထင္သြားၿပီးရွက္ၿပဳံးေလးတစ္ ခ်က္ၿပဳံးမိလိုက္ေသးသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔အိအိၿငိမ္းေန႔လည္ေက်ာင္းျပန္အလာအိမ္တံခါးကိုေသာ့ဖြင့္ေနတုန္းေရွ႕အခန္းမွသန္း ႀကိဳင္အခန္းထဲမွထြက္လာ  ေလသည္။သန္းႀကိဳင္ၿပဳံးျပကာ   ”ဆရာမအိအိၿငိမ္း…မဂၤလာပါ”  အခ်ိဳသာဆုံးအၿပဳံးေလးျဖင့္အိအိ ၿငိမ္းၿပဳံးျပကာ  ”ဟုတ္ကဲ့ရွင့္…ကြၽန္မညကေလ…ေခါင္းေတြမူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ရွင္တို႔ျပန္သြားေတာင္မသိလိုက္ဘူး”  သန္းႀကိဳင္  ကေတာ့သူ႔ေရွ႕ကျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္လွလွမိန္းမေခ်ာဆရာမေလးကိုကာမစပ္ယွက္ရန္ရင္ခုန္ေနေလသည္။

အိအိၿငိမ္းမွာေက်ာင္းသြားရဦးမည္ျဖစ္၍အျဖဴေရာင္ရင္ဖုံးအက်ႌခါးတိုေလးႏွင့္ထဘီအစိမ္းေလးကိုဝတ္ထားသည္။ ခါးတိုအက်ႌမွာ ပါးလႊာသျဖင့္ေနာက္မွၾကည့္လွ်င္အထဲမွခ်ိတ္၅ခုတပ္အသားေရာင္ေဘာ္လီေလးကိုထြင္းေဖာက္ျမင္ေနရသည္။   ေသခ်ာၾကည့္ လွ်င္ေဘာ္လီခ်ိတ္မ်ားကိုပင္ျမင္ႏိုင္သည္။လြတ္ေနေသာခါးသားဝင္းဝင္းေလးမွာလည္းသန္းႀကိဳင္ကိုျမဴစြယ္ေနသည္။   တင္းယင္း လုံးဝန္းေသာအိအိၿငိမ္းဧ။္တင္သားႏွစ္လုံးမွာထဘီထဲမွ႐ုန္းႂကြေနသည္။အတြင္းခံအရာေလးကိုထင္ရွားစြာျမင္ေနရသည္။   ”အိအိ ၿငိမ္း….”  ”ရွင္…..ေျပာေလ”   ”အိအိၿငိမ္း….ဒီေကာင္မေလးကိုသိလားမသိဘူး”  သန္းႀကိဳင္အိပ္ကပ္ထဲကဖုန္းကိုထုတ္ကာပုံတစ္ခု ကိုျပေလသည္။အိအိၿငိမ္းသိလိုသိျငားစူးစမ္းကာၾကည့္လိုက္ေလသည္။

ပုံထဲမွာအရွက္တရားကင္းမဲ့စြာေစာက္ဖုတ္အၿပဲသားႏွင့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပုံျဖစ္ေနသည္။  အိအိၿငိမ္းမ်က္ခုံးေလးပင့္သက္သြားကာရင္ဝကိုစို႔႐ိုက္သလိုစူးခနဲျဖစ္ကာမ်က္နာလည္းနီ ရဲသြားသည္။  လက္ထဲကေသာ့ေတာင္လႊတ္က်သြားသည္။  ”ေသခ်ာၾကည့္အုန္း…ဒီမွာ…ဒီမွာ”   အိအိၿငိမ္းလီးတစ္ေခ်ာင္းကိုနမ္း ေနတဲ့ပုံေတြ၊ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးဝင္ေနပုံေတြ၊ေနာက္ဆုံးလရည္႐ႊဲေသာပုံေတြကိုၾကည့္ၿပီးအိအိၿငိမ္း   လဲၿပိဳလုမတတ္ေခါင္းေတြမူး သြားသည္။  ရွက္လြန္းလို႔မ်က္နာတစ္ခုလုံးနီျမန္းကာသန္းႀကိဳင္တို႔ေရွ႕ကေနကိုယ္ေပ်ာက္သြားလိုက္ခ်င္မိသည္။  ”သိလားအမ…သူ႔ ကိုလိုင္းေပၚတင္ၿပီးဖြမလို႔”  ”ဟင္ရွင္တို႔ကြၽန္မကိုညကဘာလုပ္ခဲ့ၾကတာလည္း….ဒီပုံေတြက….အို..ရွင္တို႔ယုတ္မာလိုက္တာ…ဖ်က္ လိုက္ပါရွင္…ေတာင္းပန္ပါတယ္.ေနာ္…ေနာ္”  သန္းႀကိဳင္ဂြင္ေရာက္ေနၿပီမို႔  ”ဖ်က္ေစခ်င္ရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔စိတ္ႀကိဳက္အမခႏၶာကိုယ္ ကိုေပးမလား…ဒါဆိုဘယ္သူမွမသိေအာင္ထိန္းသိမ္းထားမယ္”  အိအိၿငိမ္းေဖာက္ျပန္ရမည့္ကိစၥျဖစ္ေနသည္။ကိုမင္းသစ္ကိုသစၥာမ ေဖါက္ခ်င္ပါ။

ဒါေပမယ့္ဒီဘက္ကအိအိၿငိမ္းရဲ႕ပုံေတြလူပုံအလယ္မွာအရွက္မကြဲဖို႔လည္းအေရးႀကီးေနသည္။လမ္းႏွစ္သြယ္ကိုအိအိ ၿငိမ္းအခက္ေတြ႕ေနသည္။  ”ၾကာပါတယ္အမရယ္…လာ”   ယဥ္စစေလးျဖင့္အိေျႏၵရရေလးေခ်ာေနေသာအိအိၿငိမ္းကိုသန္းႀကိဳင္ အခန္းထဲဆြဲေခၚသြားလိုက္ၿပီးတံခါးကိုပိတ္ကာဂ်က္ထိုးလိုက္  ေလေတာ့သည္။  အခန္းထဲေရာက္လို႔ဂလန႔္ထိုးတံခါးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔အိ အိၿငိမ္းပါးျပင္ႏုႏုေလးကိုျဖန္းကနဲပိတ္႐ိုက္ပစ္လိုက္သည္။  အိအိၿငိမ္းေခါင္းထဲမွာၾကယ္ေတြ၊လေတြျမင္သြားသည္။နာလိုက္တာလဲ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။  မူးေဝၿပီးေနရာမွာပဲလဲက်သြားသည္။ကုလားကအိအိၿငိမ္းကိုေပြ႕ခ်ီလာၿပီးကုတင္ေပၚဝုန္းကနဲပစ္ခ်လိုက္သည္။   ”ဘာလုပ္တာလဲ…အဟင့္”  ”ပါးစပ္ပိတ္ထား…ပါးထပ္႐ိုက္ပစ္လိုက္မယ္”   ဒီကုလားသူ႔ကိုဗ်င္းေတာ့မယ္ဆိုတာအိအိၿငိမ္းသိေပ မယ့္သိပ္မ႐ုန္းရဲေတာ့ပါဘူး။  ”မလုပ္ပါနဲ႔…ကြၽန္မမွာလင္ရွိတယ္…မေကာင္းပါဘူး”   မသိစိတ္ကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျပဳက်င့္ရသည္ကို အရသာေတြ႕တတ္ေသာသန္းႀကိဳင္အဖို႔ေတာ့ေတာင္းပန္သံမ်ားကိုသနားရမည့္အစား  နားဝင္ပီယံျဖစ္ေသာသီခ်င္းသံအျဖစ္သာ ခံစားေနရေလသည္။  ထို႔ေနာက္သန္းႀကိဳင္ကအိအိၿငိမ္း၏ႏုႏု႐ြ႐ြပါးျပင္ေလးကိုဖ်န္းခနဲျဖတ္႐ိုက္လိုက္ျပန္သည္။

ေယာက္်ားႀကီး တေယာက္၏အားအျပည့္ေတာ့သုံးထားျခင္းမဟုတ္။နာက်င္မႈကိုခံစား႐ုံေလာက္သာျဖစ္သည္။  ထို႔ေနာက္ရင္သားအစုံအား ဆုပ္နယ္ေျခမြလိုက္သည္။  အတင္းဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္အရသာမရွိဘဲနာက်င္ျခင္းကိုသာခံစားလိုက္ရသည္။  ျငင္း ဆိုေတာင္းပန္ရန္မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းနားလည္ထားေသာေၾကာင့္ဘာမွ်မေျပာဘဲျပဳသမွ်ကိုႏုေနရရွာေတာ့သည္။  ထို႔ေနာက္ေတာ့ ကုလားကအိအိၿငိမ္းအက်ႌကိုဆြဲၿဖဲပစ္သည္။  အိအိၿငိမ္းေလးရဲ႕ရင္ဖုံးအက်ႌကိုရင္ဘတ္ကေနေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ႏွိပ္သီးေတြ ျပဳတ္ထြက္ကုန္ၿပီးႏို႔အုံတင္းတင္းႏွစ္အုံက  အသားေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေဘာ္လီေလးသာခံၿပီးေပၚလာသည္။   ရင္ဘတ္ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္သြားျခင္းႏွင့္အတူအိအိၿငိမ္း၏လွပျပည့္တင္းေသာရင္အစုံမွာလွပစြာျပဴးထြက္သြားသည္။ ျဖဴဝင္းေသာ အသားအရည္ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ရင္သားမ်ားမွာပိုမိုျဖဴဝင္းကာအလြန္လွေနသည္။

အိအိၿငိမ္းမ်က္ႏွာေလးမွာနီျမန္းလ်က္ မ်က္ရည္မ်ားျပည့္ႏွက္ေနသည္။  ဒီေန႔ကအသိစိတ္ရွိေနတဲ့မိန္းမေခ်ာအကိတ္ေလးကိုသားမယားအျဖစ္ဆက္ဆံရမွာမို႔ကုလားဒိန္ သန္းႀကိဳင္လည္းတအားထန္ၿပီး  အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေဘာ္လီကိုရင္ဘတ္မွဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရာေဘာ္လီေနာက္ေက်ာခ်ိတ္ေတြသာမက လက္ေမာင္းႀကိဳးေတြပါျပဳတ္   ထြက္ကုန္သည္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕ထြားမို႔တဲ့ရင္သားလွလွတစ္စုံကိုသန္းႀကိဳင္အငမ္းမရကိုင္ၿပီးစို႔သည္။  ကုလားကဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းေပါင္ၾကားမွာေနရာအေသအခ်ာယူၿပီးႏို႔ႀကီး၂လုံးကိုကုန္းစို႔တယ္။   အားနဲ႔စို႔လိုက္လို႔အရာေတြပါ ထင္ကုန္တယ္။အိအိၿငိမ္းရဲ႕ေစာက္ပတ္အဝကိုလီးထိပ္နဲ႔အေသအခ်ာေထာက္ထားမို႔ေစာက္ရည္မ်ား   စိမ့္က်လာေလၿပီ။   ”ေလး ဘက္ေထာက္ေပးစမ္း”  ဟုေျပာလိုက္ရာအိအိၿငိမ္းလည္းေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႏွင့္ကုတင္ေပၚတြင္ေလးဘက္ေထာက္ ေပးလိုက္ရသည္။  ေၾကာက္စိတ္ျဖင့္တုန္တုန္ရီရီေလးျဖစ္ေနရွာပုံကတမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္။အလိုမတူရင္ေလးဘက္ ေထာက္ခိုင္းဖို႔မလြယ္ဘူးဆိုေပမယ့္ျမန္ျမန္ၿပီးသြားမွေအးမွာမို႔အိအိၿငိမ္းသန္းႀကိဳင္ေျပာသလိုလုပ္ေပးလိုက္သည္။

ပတ္ဝန္းက်င္ ကသိသြားရင္သူမဘဝပ်က္သြားႏိုင္တယ္ေလ။   ”နင့္ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ႏိုင္သမွ်ေကာ့ေပးစမ္း..အားပါး…ဆရာမအိုးတဲ့…ရွိးးး… ေကာင္းလိုက္တဲ့အိုးကြာ..”  ေျပာေျပာဆိုဆိုျပည့္တင္းစြင့္ကားေသာတင္ပဆုံႀကီးကိုျဖန္းခနဲ႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။ျဖဴေဖြးေသာတင္ပါး မွာနီရဲသြားေတာ့သည္။   ထို႔ေနာက္ျပည့္တင္းေသာတင္ပါးႀကီးကိုကိုင္ကာေနရာယူလိုက္သည္။  ေတာင္မတ္ေနေသာလီးႀကီးကအိ အိၿငိမ္း၏ေစာက္ဖုတ္ဝေလးကိုေတ့လိုက္မိေတာ့သည္။  ထို႔ေနာက္ေတာ့အိအိၿငိမ္းကိုတုံးလုံးခြၽတ္ၿပီးခုတင္ေပၚတြင္ေလးဖက္ကုန္း ခိုင္းကာေနာက္မွေန၍အားရပါးရဆက္ဆံေတာ့သည္။  ”ႁဗြတ္….ႁဗြတ္…ႁဗြတ္…ဖြတ္…ဘြတ္…”   သန္းႀကိဳင္၏လီးႀကီးမွမာေတာင့္ ေနျခင္း၊ခါးအားသန္လွျခင္းတို႔ေၾကာင့္တခ်က္ထဲႏွင့္အဆုံးဝင္သြားေလ၏။  ”အား..အား..နာလိုက္တာ…အတင္းမလုပ္ပါနဲ႔..အဟင့္ အဟင့္…..အမေလး…အား…ဟင့္…ဟင့္”  ဆရာမေလးအိအိၿငိမ္းရဲ႕ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးသံကသနားစရာမျဖစ္ဘဲသန္းႀကိဳင္ရဲ႕စိတ္ကို ပိုဆြေပးသလိုသာျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ႏို႔ႀကီးေတြကိုဆြဲကာဆက္ခါဆက္ခါသာေဆာင့္ေပးေန၏။  ဆရာမေလးအိအိ ၿငိမ္းမွာအ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ျဖစ္ကာဖင္ဘူးေတာင္းပင္ေထာင္ေနေလၿပီ။  သူမ၏ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွာေမြ႕ရာႏွင့္ထိေနေလၿပီ။မၾကာပါ ေခ်အိအိၿငိမ္းတေယာက္လည္းစိတ္ပါလာၿပီးကာမရည္ၾကည္မ်ားမတရား  ထြက္လာေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္လိုးအားကပိုမိုေကာင္း လာၿပီးသန္းႀကိဳင္မွာၿပီးလုၿပီးခင္ပင္ျဖစ္လာရေတာ့သည္။  ဒါေပမယ့္ၿပီးလို႔ဘယ္ျဖစ္ဦးမလဲ…  ဒီမိန္းမမွာလိုးစရာအေပါက္ သုံးေပါက္ေတာင္ရွိတာ။ဒီလိုဖင္ႀကီးႀကီးေဆာ္မ်ိဳးမွဖင္မခ်ရင္သန္းႀကိဳင္ငမိုက္သားျဖစ္ေတာ့မည္။   ထို႔အျပင္သန္းႀကိဳင္လိုကုလား တစ္ေကာင္အဖို႔ဒီလိုျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ေလးကိုဖင္လိုးခြင့္ရရန္အခြင့္အေရးမွာနည္းလွသည္   မဟုတ္ပါလား။   သန္းႀကိဳင္မွာအိ အိၿငိမ္းေပါင္ၾကားထဲေခါင္းတိုးဝင္ၿပီးေစာက္ပတ္ေလးကိုရက္ေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္သူ႔လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ေစာက္စိ   ေလးကို ရက္ေပးလိုက္ရာအိအိၿငိမ္းထြန႔္ထြန႔္လူးသြားသည္။  ေစာက္ပတ္ရဲ႕ပြင့္လႊာေလးေတြကိုကိုက္လိုက္၊ဖင္ဝေလးကိုရက္ေပးလိုက္လုပ္ ေနရာ  အိအိၿငိမ္းမွာကိုယ့္ႏို႔ေတြကိုယ္ျပန္ဖ်စ္ညႇစ္ေနရေတာ့သည္။ဘယ္မိန္းမကေစာက္ပတ္ကိုအရက္မခံခ်င္ဘဲရွိပါ့မလဲေလ။

ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကိုႏႈတ္ခမ္းနဲ႔စုတ္ေပးေနရင္းေစာက္ပတ္ထဲလက္၂ေခ်ာင္းပူးၿပီးကလိေပးလိုက္ေတာ့   ”အား…အား… ဟင္း…ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ေနတာလဲ”  အိအိၿငိမ္းဖင္သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းကိုဆြဲၿဖဲလိုက္ေတာ့ေပၚလာတဲ့ခေရပြင့္ကေလးကိုဝိုင္းၿပီးဝလုံး ေလးေတြေရးေပးေနတယ္ေလ။  ၿပီးေတာ့ဖင္ေပါက္ထဲကိုလက္၂ေခ်ာင္းပူးထဲ့ၿပီးကလိေနတယ္။လီးႀကီးနဲ႔ဖင္ဝကိုေတ့လိုက္ၿပီးလီး တန္းလန္းနဲ႔ေတ့ရက္ႀကီးမွာဖင္ကို  ပြတ္သပ္ေနေသးတယ္။ဒစ္ႀကီးတခုလုံးကိုထည့္လိုက္ေတာ့ဖင္ဝတခုလုံးပူတက္သြားတာပဲ။  ”မ လုပ္ပါနဲ႔….ျပန္ထုတ္လိုက္ပါ…မလုပ္ပါနဲ႔…အား…..အား” အိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကိုခါရမ္းလိုက္ေတာ့လီးကမကြၽတ္ထြက္သြားပဲပိုပိုၿပီး ကြၽံဝင္လာတယ္။  နာလိုက္တာမွအရမ္းဘဲ။အရည္မွမထြက္တဲ့ဟာကို။လီးႀကီးကႀကီးလြန္းၿပီးမဟားဒရားလုပ္ေနတာမို႔ဖင္ဝေလးပါ ကြဲထြက္သြားတယ္။  အိအိၿငိမ္းလုံးဝမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။  ႐ုန္းလို႔ကလဲမရဘူး။ေသလုေမ်ာပါးဘဲ။ကုလားကေတာ့ဖင္အပ်ိဳေလးကိုပါ ကင္ဖြင့္လိုးေနရတာမို႔အရသာရွိမွာေပါ့ေလ။   ”ေတာ္ပါေတာ့ရွင္…က်မေသပါေတာ့မယ္…နာလြန္းလို႔ပါ”  သန္းႀကိဳင္လည္းဘာမွ ျပန္ေျပာမေနဘဲဆက္တိုက္ေဆာင့္ၿပီးဖင္ေခါင္းထဲမွာပင္သုက္လႊတ္လိုက္၏။

ဖင္ဝႏွင့္ဖင္ေခါင္းနံရံတေလွ်ာက္ကြဲၿပဲသြားေသာ ေနရာေလးေတြအတြက္ေကာ္ထည့္ေပးလိုက္ျခင္းပင္။  သန္းႀကိဳင္မွာၿပီးသြားေသာ္လည္းလီးႀကီးမွာသိပ္မက်ေသးေပ။ခပ္မာမာပင္ ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ေဆာ္ေလးကို  ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီးေစာက္ပတ္ထဲက်င္းစိမ္ကာအေမာေျဖေနလိုက္သည္။  ထိုခဏမွာပင္ အိအိၿငိမ္းလက္ကိုင္အိတ္ထဲကဖုန္းျမည္လာတာေၾကာင့္…  ”ဖုန္းကိုင္လိုက္စမ္း”   ဒါသန္းႀကိဳင္သက္သက္ရစ္လိုက္ျခင္းပါ။အိအိ ၿငိမ္းေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႏွင့္ပင္ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။  ”ဟလို..”   ”အင္း..အိအိၿငိမ္းကိုယ္ပါ…ျပန္ေရာက္ၿပီကားဂိတ္မွာ”  ”ကို႔ ကိုလာႀကိဳလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး…အေဖတို႔မေရာက္ေသးဘူး”  သူ႔လင္နဲ႔စကားေျပာေနတဲ့မိန္းမကိုလိုးခ်င္လာတာမို႔သန္းႀကိဳင္လီးက ခ်က္ခ်င္းမာေတာင့္လာတယ္။ အိအိၿငိမ္းေစာက္ေခါင္းထဲကလီးႀကီးျပန္မာလာတာကိုသတိထားမိတယ္။   ”ကို…အင့္…ကားငွားၿပီး ျပန္….အ…ျပန္ခဲ့လိုက္ေနာ္…အ” အခုဆိုခပ္ျပင္းျပင္းလိုးေနၿပီျဖစ္တဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကားမွာအင့္ကနဲအိကနဲအသံမထြက္မိေအာင္ အိအိၿငိမ္းသတိထားေနရတယ္။

ဆီးစပ္ႏွစ္ခုပူးကပ္သြားတိုင္းတဖတ္ဖတ္အသံေတြကေတာ့ထြက္ေနေလရဲ႕။    ”အိေလး….ေန ေကာင္းရဲ႕လားဟင္”  ”မေကာင္းဘူး….….ကို…အု..ျမန္ျမန္…..ျပန္လာေနာ္..”  ”အင္း..အင္း…ကိုယ္ျမန္ျမန္ျပန္ခဲ့မယ္…ဒါဘဲေနာ္”   ”အင္း…အင္း”  အိအိၿငိမ္းဖုန္းကိုျမန္ျမန္ခ်လိုက္ရတယ္။   ေမာ္တာတပ္ထားသလိုတရၾကမ္းေဆာင့္လိုးတာကိုခံရင္းအိအိၿငိမ္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတယ္။  မုဒိမ္းေကာင္ကိုမုန္းေပမဲ့လီးႀကီးကိုခိုက္သြားတာေၾကာင့္ေစာက္ပတ္ကိုေအာက္ကေနျပန္ပင့္ေပးေန မိသည္။  ကုလားကေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီးအိအိၿငိမ္းႏို႔ႀကီးေတြကိုဆြဲကာလိုးေတာ့သည္။အရသာေကာင္းလြန္းတာမို႔အိအိၿငိမ္းတစ္ ခ်ီၿပီးသြား ရေတာ့သည္။  ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာဆက္လိုးေနသည္မသိ။ကုလားကဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲတြန႔္ကာအိအိၿငိမ္းေစာက္ ပတ္နံရံေတြကို  လရည္ပူေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ျဖန္းလိုက္ေလသည္။  ေခ်ာေမာေတာင့္တင္းတဲ့သူမ်ားမယားအသစ္စက္စက္ေလးကိုလိုးေန ရတာမို႔ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ၾကာၾကာမလိုးႏိုင္။

၅မိနစ္ေလာက္နဲ႔ပဲအိအိၿငိမ္းသားအိမ္ထဲကိုသုက္ေရေတြတဇတ္ဇတ္ပန္းထည့္ ေပးလိုက္သည္။  မိမိေစာက္ေခါင္းထဲကုလားမုဒိန္းေကာင္၏သုက္ပိုးမ်ားဝင္သြားၿပီဟူေသာအသိနဲ႔စစ္ကနဲခံစားလိုက္ရသည္။  ထို႔ေနာက္သူ႔လီးႀကီးကိုအိအိၿငိမ္းေစာက္ဖုတ္ထဲမွဆြဲထုတ္ၿပီးပါးစပ္နားကိုေတ့ေပးလိုက္သည္။  ”ငါ့လရည္လက္က်န္ေတြစုပ္ေပး စမ္း”  အိအိၿငိမ္းလည္းျငင္းဆန္လို႔မရမွန္းသိၿပီးစုပ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။လီးထိပ္အေရျပားျဖတ္ထားတဲ့လီးတေခ်ာင္းကိုပထမ ဆုံး  ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။အသားအေရမည္းရတဲ့အထဲဖင္ကိုေရာ၊ေစာက္ဖုတ္ကိုပါလိုးထားလို႔ေပပြေနသည္။    ဆီးစပ္ကလေမႊး ေတြမွာလိမ္တြန႔္ေနရသည့္အထဲရွည္ရွည္းလ်ားလ်ားႀကီးေတြမို႔႐ြံဖို႔ပင္ေကာင္းေလရဲ႕။   ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့အိအိၿငိမ္း ေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားေတာ့သည္။ တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနလိုက္တိုင္းအိအိၿငိမ္းဖင္ႀကီးကတုန္တုန္ထြက္သြားသည္။

ဖင္သားျဖဴျဖဴေလး မွာအရႈိးရာေတြရွိေနသည္။ဖင္ဝမွာဝါျဖဴျဖဴအရည္ေတြနဲ႔ေသြးစေလးေတြ။  ထို႔ေနာက္ေတာ့ခဏေစာင့္၍လီးေတာင္လာျပန္လွ်င္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္…….အိအိၿငိမ္းရဲ႕အဖုတ္ေလးထဲသို႔သုက္ရည္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။   အိအိၿငိမ္းခမ်ာေတာ့ သန္းႀကိဳင္ရဲ႕ကာမဆႏၵရွိတိုင္းစားသုံးခံရမည့္၊သန္းႀကိဳင္ဧ။္ရင္ေသြးမ်ားကိုေမြးေပးရမည့္၊   သန္းႀကိဳင္ဧ။္လူမသိသူ’မသိ တိတ္တိတ္ပုန္းဇနီးေခ်ာေလးျဖစ္ေတာ့သည္။   ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ကေတာ့ေခ်ာေမာလွပတဲ့အိအိၿငိမ္းေလးကိုသူ႔ကေလးေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမြးေအာင္အားႀကိဳး   မာန္တက္လုပ္ေတာ့တာေပါ့။တခ်ိဳ႕ေန႔ေတြဆိုရင္ကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္တစ္ ေယာက္အိအိၿငိမ္းေလးကိုမဂၤလာေဆာင္တုန္းကသတို႔သမီးဝတ္စုံေလးျပန္ဝတ္ခိုင္းၿပီးတစ္ေန႔လုံးလိုးေပးသည္။   ထိုေန႔မွစ၍မိန္းမ ေခ်ာေလးအိအိၿငိမ္းမွာကုလားဒိန္သန္းႀကိဳင္ဧ။္သားမယားျပဳက်င့္ျခင္းကိုေန႔စဥ္ခံစားရပါေတာ့သည္။

Related posts

အသုံးမနာသေးတဲ့ ပစ္စည်းကြီး

kaungmalay

စားချင်ဖန်စားလေ

kaungmalay

ဆာရင်ဆာသလို

kaungmalay

Leave a Comment