ငယ်သူမို့မသိတတ်ခဲ့ပါ

ငယ်သူမို့မသိတတ်ခဲ့ပါ

သမီးလေးအရွယ်ရောက်လာတော့ မကေသီတစ်ယောက်စိတ်တွေပူလာ ရပြီ။ခုခေတ်ကလေးတွေကကဲမှကဲ ဆက်စ် ကိစ္စကိုထမင်းစားရေသောက် လုပ်သလိုဖြစ်နေပြီ။အချိန်ပိုင်းနှင့် ငှားတဲ့ဟိုတယ်တွေကလဲပေါမှပေါ ဆိုသလို အွန်လိုင်းပေါ်မှာတင်ချိန်း ဆိုနေကြတာ။တယ်လီဖုန်းဆင်းကဒ်တွေကလဲပေါမှပေါ။လူမှု့ဆိုရှယ်ဖေ့ဘွတ် တွေသုံးနေကြတော့ ခုခေတ်ကလေး တွေထိန်းချုပ်ရတာမလွယ်တော့ပါ ဘူးလေ။ ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းကနဲ့မတူဘူး။ တစ်ခုခုဆိုရင်အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားပြီ။ အဲဒီခါမှအိမ်ကလူတွေသိပြီးအရှက်တကွဲအကျိုးနဲတွေဖြစ်ရရတော့တယ် ။တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် သမီးလေးကစကပ်အတိုအပြတ်နဲ့ မျက်နှာမိတ်ကပ်လိမ်းပြီးအိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတော့ “သမီး ညည်းဘယ်သွားမလို့တုန်း” “သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားလို့မာမီ’ “ဘယ်ကသူငယ်ချင်းလဲသမီး”

“မာမီကလဲအပြင်တစ်ခါသွားရင် စစ်လားမေးလားနှင့်သမီးအသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်နေပြီ” “ဟဲ့နင့်ဟာနင်ဆယ့်ရှစ်နှစ်မကလို့ ရှစ်ဆယ်ပဲဖြစ်ဖြစ်နင်ဟာငါ့သမီးပဲ” “မာမီ့သမီးမာမီသမီးပေါ့ဒါပေမယ့် နေရာတိုင်းတော့သမီးကိုမချုပ်ချယ် ပါနှင့်မာမီ” “ငါချုပ်ချယ်နေတာမဟုတ်ဘူး၊ မသူတော်တွေနဲ့တွေ့မှာစိုးလို့ဟေ့” “သမီးမှာလဲစဉ်းစားတတ်တဲ့ဦးနှောက်ရှိတယ်မာမီ” “အေးနင်တို့ဦးနှောက်နှင့်မျက်လုံးက မျက်တောင်မွေးတဆုံးတောင်ကြည့် တာမဟုတ်ဘူး၊လူဆိုတာရှေ့ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာမသိနိုင်ဘူး” “မာမီ ဓာတ်ပြားဟောင်းတွေလာဖွင့်မနေနဲ့တော့၊မိန်းကလေးဆိုတာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိနေရမယ်၊ ကိုယ့်ဘဝကိုထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရမယ်၊ ဒါတွေပဲပြောမှာမဟုတ်လား၊ တော်ပါပြီသမီးအာ့တွေကိုနားရည်ဝ နေပြီ” ပြောရင်းဆိုရင်းထွက်သွားသော သမီးကိုကြည့်ရင်းသက်ပြင်းချ လိုက်မိသည်။

ဒေါ်ကေသီတစ်ယောက်ဝဋ်လည်ခြင်းပေလားမသိပေ၊မိမိ အပျိုဘဝတုန်းကလဲမေ့မေ့စကား နားမထောင်ခဲ့လို့အိမ်ထောင်ကျမှ စိတ်ဆင်းရဲမှု့တွေကိုခါးစည်းခံနေရ တော့သည်။ဘယ်သူမပြုမိမိမှု့ပါ။မိမိဘာသာကြိတ်မှိတ်ခံစားရင်းနောင် တတွေရပြီးသမီးလေးကိုမိမိကဲ့သို့ မဖြစ်လိုတော့ပေ။ထို့ကြောင့်သမီး လေးအားထိန်းချုပ်ခဲ့ရာမှသမီးမှ မိမိအားအမြင်မှားအထင်မှားတွေ ဖြစ်ရတော့သည်။တကယ်တော့မိမိအမှားကိုမိမိချစ်သောလင်မှလွဲ၍ မည်သူ့ကိုမျှမပြောပြခဲ့ပေ။ ငယ်ရွယ်စဉ်ကကြုံဆုံခဲ့ဖူးသောဖြစ်ရပ်တစ်ခုကကေ့ဘဝကိုယခုခြိမ်း ခြောက်နေဆဲပင်ဖြစ်ပြီးထိုအတွေး များဝင်လာပါကငါအမှားကြီးတစ်ခုပြုလုပ်မိလေခြင်းဟုတွေးမိသည်။ ထိုအမှားမျိုးကိုသမီးလေးကိုထိုသို့မဆုံတွေ့စေ လိုပါ။တွေးမိရင်းငယ်ကအကြောင်း တစေ့တစောင်းပေါ်လာရတော့ သည်။ ကေသီ တက္ကသိုလ်စ တက်တဲ့နှစ်မှာပဲသင်္ချာမေဂျာက ဒုတိယနှစ်သမားဖြစ်တဲ့ကျော်စွာ ရဲမြင့်ကိုတွေ့ခဲ့တယ်။

အသားဖြူပြီးအရပ်ရှည်တယ်။ဆံပင်ပုခုံးထောက် နှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ကျော်စွာရဲမြင့်ကို တွေတဲ့အခါမှာတော့ရင်ခုန်သံဆိုတာ ကိုစတင်ခဲ့မိတယ်။စတွေ့ပြီးနောက် ပိုင်းမှာပဲစာသင်ခန်းရှေ့တဝဲဝဲလည် နေတဲ့ကျော်စွာကြောင့်ရွှေစွန်ညို ဘာလိုလို့ဝဲမှန်းသိနေကြပြီလေ။ ကေသီကိုယ်တိုင်ကသဘောကျတာ ကြောင့်သူငယ်ချင်းတွေကောင်းမှု့နဲ့ ကျော်စွာနှင့်ကေသီရည်းစားဖြစ်ကြ လေသည်ပေါ့။ချစ်စခင်စကြင်နာစ မှာမိုးမမြင်လေမမြင်အချစ်နဲ့အချစ် ရူးခဲ့ရသူကကေသီ၊ဘဝမှာပထမဆုံး ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့အချစ်ဦးဆိုတော့လဲ ကျော်စွာမှလွဲပြီးမည်သူ့ကိုမှချစ်နိုင်တော့မည်ဟုမထင်ပေ။ကျော်စွာသာ အချစ်၊ကျော်စွာသာဘဝဟုထင်မှတ်ခဲ့လေတော့ကျော်စွာပြောသမျှသာ အဟုတ်ထင်ခဲ့သည်။မိဘပြောတာကိုပင်အကောင်းမထင်နိုင်လောက် အောင်အချစ်ဆိပ်တို့မွန်ခဲ့သည်။

ကျော်စွာ၏အပြုအစုအယုအယတို့ မှာရစ်မူးခဲ့သည်။ကျော်စွာပြောသမျှနားဝင်ခဲ့သည်။ လူလစ်တို့သောနေ ရာတို့သည်ကေသီနဲ့ကျော်စွာတို့၏ ချစ်ဗိမာန်။နှစ်ဦးသားတွေ့သည့်အချိန်တို့သည်ကြည်နူးစရာအတိ။ ရင်ခုန်ခြင်းတို့နှင့်အတူချစ်စိတ်တို့မွှန် ခဲ့သည်။ကျော်စွာကခန္ဓာကိုယ်ခြင်း ထိတွေ့ခြင်း၌အားမရပေ။ကေသီလည်းထိုနည်းတူစွာပင်။ လူသူကင်းမဲ့ပြီးဆိပ်ကွယ်ရာအရပ်သည် ချစ်သူစုံတွဲတို့၏စိတ်ကိုကာမတဏှာကြီးစိုးလေသည်။နှုတ်ခမ်း ချင်းနမ်းရှုပ်ခြင်းနို့ကိုင်ခြင်းအစရှိ သည်တို့ကိုလုပ်ကြသော်လည်းလူမိမည်စိုး၍လွတ်လပ်စွာလုပ်၍မရပေ ။ကျော်စွာစိတ်တို့မချင့်မရဲဖြစ်သလိုကေသီလည်းထိုနည်းတူစွာပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ထိုသို့သောကာမအရာတို့၌ သေသီရစ်မူး၍လာသည်။ တနေ့တော့ “ကေ” “ဟင် ဘာလဲကိုကို” “ဒီနေ့ကျောင်းလစ်ပြီးအပြင်သွား ရအောင်” “ဘယ်သွားမလို့လဲကိုကို” “နားအေးပါးအေးရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့” “ဟင်ကိုကိုကဘယ်သွားချင်လို့”

“ဟိုတယ်သွားမလားလို့” “ဟာ ကိုကိုကလဲရှက်စရာကြီး၊လူ တွေမြင်မယ်ကွာ” “လူမမြင်တဲ့နေရာကိုသွားမှာပေါ့” “ကေကြောက်တယ်ကိုကို” “ဘာကြောက်စရာရှိလို့ကေရာ” “ကေတစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတာ” “ကေကလဲကိုကိုစီစဉ်ပြီးသားပါကေ”ဟင်” “ကေနှင့်အပြင်မှာတွေ့ရမယ့်အရေး ကိုကိုအများကြီးစဉ်းစားပြီးစီစဉ် ထားတာ” “ဟာကွာ ကေသီမသွားရဲဘူး” “ကေ ကိုကို့ကိုချစ်တယ်မဟုတ်လား” “ချစ်တာပေါ့ကိုကို” “ကိုကို့ကိုချစ်ရင်ကိုကိုပြောတာနား ထောင်လေ” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကိုရယ်” ကေသီနားလည်ပါသည်။ဟိုတယ် သို့ခေါ်ပြီးကေအားကိုကိုစိတ်အလိုကျကေနေပေးရလိမ့်မည်။ဤခန ဖြင့်ကေသီ၏အပျိုစင်ဘဝကုန်ဆုံးရပေမည်ကိုတွေးမိသည်။

သို့သော် ကေသီချစ်သောကိုကိုနဲ့လည်းနေ ချင်သည်။စိုးရိမ်စိတ်ကိုချစ်စိတ်နှင့် ကာမစိတ်ကလွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ ဤသို့နှင့်ကိုကိုခေါ်ရာဟိုတယ်သို့ ကေသီလိုက်ပါခဲ့တော့သည်။ ခေါ်တယ်ဆိုတော့လဲကေသိ နေပါပြီ။မလိုက်ချင်လဲချစ်သူ့အလိုကျလိုက်ခဲ့ရပြီပေါ့လေ။ ဟိုတယ်ရောက်ရင်ကိုကိုကကေ့ကို နမ်းတော့တယ်။ကေလဲရင်ခုန်တယ်။ “ကေအဝတ်တွေချွတ်လိုက်ရအောင်””ကိုကိုကလဲရှက်စရာကြီး” “ကေကလဲပြန်ရင်အဝတ်တွေကြေ ပြီးကေ့မိဘတွေရိပ်မိမယ်” “ဟုတ်ကဲ့ပါကိုကို” ကေ့ကို ကိုကိုကအဝတ်တွေကူချွတ် ပေးတယ်။အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး ကေကကေ့ရဲ့ရင်သားနှင့်ပိပိကို လက်နှင့်ကွယ်လိုက်သေးတယ်။ ကိုကိုလည်းအဝတ်တွေချွတ်တော့ သူ့လီးကြီးပေါင်ကြားမှာတရမ်းရမ်းနဲ့မို့ကေမှာကြည့်ပြီးရင်တထိတ် ထိတ်နဲ့ဖြစ်သွားကာရင်ဖိုသလိုဖြစ် သွားရကာဒီလီးကြီးနဲ့မိမိမှာ အလိုးခံရတော့မည့်အရေးတွေးကာစိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားရပြန်တော့တယ်။

“လှလိုက်တာကေရာ၊ကေနို့လေးက ဝိုင်းပြီးတင်းရင်းနေတာပဲကွာ” ကေ့လက်ကိုဖယ်ပြီးဒီလိုပြောတော့ ကေကြည်နူးမိတယ်။ “”ဒီလက်ကလေးကိုပါဖယ်ပေးပါဦး ကေရာကိုကိုအရမ်းကြည့်ချင်နေပြီ” ပိပိကိုကွယ်ထားတဲ့လက်ကိုဖယ်ပြန်တယ်။ “ဟာ အရမ်းကိုလှလိုက်တာကွာ၊ ဖောင်းပြီးဖြူဖွေးနေတာပဲ” ဒီလိုပြောတော့လဲစိတ်တွေကြွလာသလိုခံစားမိတယ်” “ဟာကွာ ကိုကို ကေရှက်တယ်ကွာ” ကေကပြောပြီးနို့နှင့်အဖုတ်ကို လက်ဖြင့်ကာလိုက်ပြန်တယ်။ “အရမ်းချစ်တယ်ကေ” ဒီလိုအချိန်မှာဒီစကားမျိုးကြားရ တာစိတ်ကိုပိုပြီးရဲတင်းသွားသလို မျိုးဖြစ်ရတယ်။

ကိုကိုကကေ့လက်တွေကိုဖယ်ပြီး ကေ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “,အို့! အာ့ အင်းဟင်းးးဟင်းး” နို့စို့ပေးပုံကအရင်ကလိုမ ဟုတ်ပြန်ပါဘူး။လွတ်လွတ်လပ် လပ်စို့ရလို့လားမသိဘူး။ကိုကိုကနို့အုံတစ်ခုလုံးငုံစုပ်လိုက်၊ကလေးနို့စို့သလိုစို့လိုက်၊နို့သီးခေါင်းထိပ်ဖျား လေးတွေကိုလျှာနှင့်ယက်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ်။အစကတည်းကဒီအနေအထားကိုမျှော်မှန်းထားပြီး ရင်ခုန်နေသူမို့စိတ်လာပြီးထောင် ထနေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးဟာ၊ကျိမ်းသွားလိုက်ကောင်းလိုက်နဲ့ရသနှစ် မျိုးကိုပေးနေတယ်။ကာမစိတ်ကတဖြေးဖြေးတိုးလာတာမို့ကေအလိုအ လျောက်ညည်းမိတော့တယ်။

“အင်း ဟင်းးဟင်းးး” ကေမှာအလိုအလျောက်ညည်း သံတွေထွက်လာတယ်။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ်။ပိပိကပိုပြီး ဖောင်းကြွလာသေသလားထင်မိ တယ်။ ကိုကိုကျော်စွာကနို့စို့ရင်း ပင်ပိပိကိုပွတ်ပြန်တယ်။မအော် ညည်းမိအောင်ထိန်းသော်လည်း ထိန်းသိမ်းမရပေ။ညည်းသံတို့စိပ် လာသည်။နို့စို့ပေးပြီးကိုကိုက အောက်သို့ထပ်မံလျောချပြီးဆီး ခုံနေရာကိုနမ်းလိုက်သည်။ထိုသို့ပြုလုပ်တဲ့အခါကိုကိုတစ်ယောက်ဘာ လုပ်တော့မည်ကိုတွေးမိပြီးကေ့မှာတကိုယ်လုံးကြက်သီးနွေးထလာပြန် သည်။ကေတားချိန်မရလိုက်ပေကိုကိုကကေ့အဖုတ်ကိုကိုမျက်နှာ အပ်နေပြီးပိပိအကွဲကြောင်းထဲကိုပူနွေးနွေးလျှာကပွတ်ဆွဲသွားချေ သည်။ “အားးး ရှီး ကိုကိုမလုပ်ပါနဲ့ အိုး” လူတကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။

အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကတိုးဝင်လာပြီးကလော်သွား ပြန်သည်။ “အာ့ အာ့ ကိုကိုကေ ငရဲကြီးပါ့မယ်၊ပြီးတော့ ကေပြန်မလုပ်နိူင်ဘူးနှော်” အစေ့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်။ ကလော်လိုက်ပိပိအခေါင်းထဲလျှာထိုးထည့်ပြီးမွှေလိုက်မို့ကေမှာခါးကအိပ်ရာပေါ်မထိပဲလေထဲမြောက်နေသည်။ ပိပိထဲမှအရည်တို့လဲတစိမ့်စိမ့်ထွက် ကျလာပြီးအိပ်ရာခင်းစကိုသာလက်နှစ်ဖက်နှင့်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ညည်း မိတော့သည်။တောင့်ထားရသဖြင့် ဗိုက်ကြောတွေလဲတင်းလာသည်။ “အားးကိုကိုတော်ပြီကေလေ မခံနိုင်တော့ဘူး” “ကေ” “ဟင်” “ကိုကို့ကိုလဲစုပ်ပေးပါလား” “ဟင့်အင်းကေ မစုပ်ရဲဘူးကိုကို”” “စုပ်ကြည့်ပါလားကေရာ” မစုပ်ဘူးဆိုတော့ကိုကိုကကေပါး စပ်ထဲလီးအတင်းထည့်တယ်။

ကိုကိုရဲ့လီးကိုပါးစပ်ထဲဝင်မလာ ရအောင်ငြင်းဆန်ပြီးအိပ်ရာကလူးလဲထလိုက်ပြီးထိုင်လိုက်သည်။ “မလုပ်နဲ့ကိုကို ကေအန်ထွက် လိမ့်မယ်၊နောက်မှလုပ်ပေးမယ်နှော်ကိုကို” “အင်းပါနောက်တစ်ခါဆိုရင်ကိုကို့ကိုပြန်လုပ်ပေးနှော်” “ဟုတ်ကဲ့ကိုကို” “ဒါဆိုကိုကိုလုပ်တော့မယ်နှော်” “အင်း” ကိုကိုကပက်လက်ကလေးအိပ်နေတဲ့ကေ့တင်ပါးအောက်ကိုခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူပြီးခုလိုက် တော့ကေ့ဖင်ကအပေါ်ကိုမြောက်တက်သွားချိန်မှာကိုကိုကကကေ့ ပေါင်ကိုမတင်လိုက်တယ်။ ကေကအလိုက်တသိကြွပေးလိုက်တယ်။ကေ့ပေါင်ကိုမတင်ပြီးတဲ့အခါ “ကေ့ခြေချင်းဝတ်ကိုလှမ်းဆွဲပေး” ကေလဲမိမိခြေချင်းဝတ်နှစ်ဘက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ထိုအခါကိုကိုကကေ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး တောင်နေတဲ့လီးကြီးနှင့်ချောအဖုတ်အဝကိုတေ့ပြီးဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ” “အာ့!ဖြေးဖြေး ကိုကို” စောက်ရည်နှင့်ချောနေတဲ့အဖုတ်ထဲကို လီးကအိကနဲဝင်သွားတယ်။လီးတဝက်လောက်ကျမှတင်းပြီးနာလာတယ်။

“အရမ်းနာတယ်ကိုကို” “ကိုကိုဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပါ့မယ်” “ဟုတ်” နာလွန်းလို့မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြီးသာပြော လိုက်ရတယ်။ ကိုကိုကလီးကိုဆက်မသွင်းသေးပဲ ပိပိထဲစိမ်ထားပြီးကေ့နှုတ်ခမ်းကကိုလာနမ်းတယ်။ ပိပိထဲစိမ်ထားတဲ့လီး ကြီးကြောင့်ကေ့မှာစိတ်ထဲတမျိုး ကြီးဖြစ်နေတယ်။ကိုကိုကနမ်းတော့ကေလဲပြန်နမ်းတယ်။နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပြီးလီးကိုမကျွတ်စေဘဲကေ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ပြန်တယ်။နို့စို့ပေးတော့နာကျင်တာတွေတောင်ပျောက် ပြီးကာမစိတ်တွေပြန်ဖြစ်လာတော့ကေလဲညည်းမိတယ်။ ကေညည်းသံ ကြားရပြီးနောက်မှာတော့ကိုကိုကလီးကိုရှေ့သို့တိုးပြီးဖိသွင်းလိုက် တော့ “ဖြစ်ဗျစ် ဖောက်” “အာ့! အိုးးးအာ့လာ့လာ့” တချက်ဆိုတခက်ဆေိုသလောက် မျက်ရည်များကျလောက်အောင်ပင် နားသွားတဲ့ကေအော်မိလိုက်တယ်

“အားးကွဲပြဲသွားပြီ အိုး နာလိုက်တာကိုကို” “ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကေ၊အမှေးလေး ပေါက်သွားတာပါ” တကယ့်ကိုနာကျင်မှု့ကိုခံစားလိုက်ရ တဲ့ကေသည်းခံနေလိုက်တယ်။ ထိုနောက်တော့ကိုကိုကတဖတ်ဖတ် မြည်အောင်လိုးတော့တယ် “ဖွတ်! ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း” “အာ့ အိုးးအင်းဟင်းးးဟင်းး” ကေအဖုတ်ကို လိုးဆောင့်တဲ့အချိန်ခနလေးအတွင်းမှာပဲကေ့စိတ်တွေထန်လာတယ် တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့အထိအတွေ့တမျိုးကိုခံစားရပြီးကေမှာအော် ညည်းသံလေးထွက်မိတော့တယ်။ကိုကိုလီးဒစ်ကားကားကြီးကမှိုပွင့် ကြီးလိုဖြစ်ပြီးအစေ့ကိုပွတ်ကာဆွဲသွားတယ်။

အဝင်အထွက် တိုင်းနာသလိုကောင်းသလိုနဲ့မို့ အရမ်းကိုဖီလ်းဖြစ်ပြီးညည်းမိတော့ တယ်။ “ဖွတ်! ဖန်း!ဖန်း !ဖန်း ” “အာ့!အိုး! ရှီးရှီးးးရှီးးး” ဆီးခုံချင်းရိုက်သံနှင့်ကေရဲ့အော် ညည်းသံတွေထွက်လာတယ်။ “ကေကိုကိုလုပ်ကောင်းရဲ့လား” “အာ ကိုကို အာ့ရှီးးရှီးး” “ဖွတ်ဖတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဘက်ကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာကေမှာ ကိုကိုရဲ့ဆောင့်လိုး ချက်တွေကိုခံစားရတော့တယ်။ ကာမအရသာကိုကောင်းလိုက်နာ လိုက်ခံစားနေရတယ်။စိတ်ထဲကတမျိုးဖြစ်လာတာကြောင့်ကိုကို့ကိုဖက် ထားလိုက်မိတယ်။ “ကေပုံစံပြောင်းလိုးရအောင်နှော်” “အင်းကိုကိုလိုချင်သလိုပြောလေကေပြောင်းပေးမယ်” “ကုန်းပေးနှော် ကေ” “ဟုတ်ကိုကို ကေပက်လက်အိပ်နေရာကထပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။

ကေကဖင် ကုန်းပေးတာကပထမဆုံးဆိုတော့ ကိုကိုလိုချင်တဲ့ပုံစံမရတာကြောင့် ပုံစံကျအောင်ကိုကိုကပဲပြုပြင်ပြီး ကေ့ပိပိဝကိုတေ့ကာလီးကိုကိုင် သွင်းလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ” “အာ့!ကိုကို နာတယ်.ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသွင်းပြီးကေရဲ့ ခါးကိုလှမ်းဆွဲပြီးတဖန်းဖန်းမြည် အောင်လိုးလိုက်တော့တယ်။ကေရဲ့ လုံးကျစ်ကျစ်ခါးလေးကိုကိုင်ပြီးလိုးတာမို့ကိုကို့စိတ်တွေထန်နေလို့လားမသိဘူးမြန်မြန်လေးဆောင့်လိုး တော့ကေ့မှာရှေ့ကိုလဲမသွားရ အောင်ထိန်းထားရတယ်။ကျပ်တည်းပိပိလေးကိုကိုကိုရဲ့လီးကထိုးခွဲပြီး ဝင်လာတယ်။ “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းဖန်းး” “အာ့အိုးးရှီးးရှီးးး” ပုံစံပြောင်းပြီးလျော့သွားတဲ့ကာမ စိတ်ကကေ့ကိုတဖန်ပြန်တက် လာစေတယ်။ ဒီအကြိမ်ကတော့ဝင်ချက် တိုင်းထိစေတယ်။

သားအိမ်နားအထိကိုရောက်နေတာကြောင့်ပိုပြီးအရပ်ပုတဲ့ကေအတွက်အောင့်လာတယ်။ “ဖွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့ရှီးးရှီးးးအိုးး နာတယ်ကိုကို” ကိုကိုကလဲအပျိုစစ်စစ်လေးကေ့ကိုကိုအပီအပြင်လိုးရတာကြောင့်ကြပ် ထုပ်နေတာမို့ချော့လိုးတယ်ဆိုပေ မယ့်ပြီးချင်သလိုဖြစ်နေ တာကြောင့် “ကိုကိုပြီးတော့မယ် ကေ” “ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဘွတ် ဘွတ် ဖန်း” “အာ့ရှီးးရှီးးးအားပြီးပြီ အိုးး” ကေလဲကာမဆက်ဆံဖူးတာဒီတကြိမ်ထဲဆိုဆိုသလောက် အရသာထူးထူးဆန်းဆန်းကိုခံစားလိုက်ပြီးပိပိထဲကအရည်တွေစိမ့်ထွက်သွားသလိုခံစားရတယ်။ တကိုယ်လုံးလည်းတုန်ယင်ကာဆင်းသွားပြီးပါးစပ်ထဲက အီးကနဲအသံထွက်သွားတော့တယ်။ ပူနွေးနွေးသုတ်တွေကေအဖုတ်ထဲ ဝင်လာတော့ကိုကို့လီးကသုတ်ရည်တွေ ဝင်သွားမှန်းသိတော့လန့်သွားမိတယ်။ကေလဲမောပန်းသ လိုဖြစ်ပြီးအားကုန်သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီးကုတင်ပေါ်မှောက်ကျကာခနမှိန်းနေပေမယ့်ကိုကိုကတော့ အမောဖြေပြီးကေ့ကိုဖက်ထားတယ်လေ။ “ကေ ကောင်းလား” ကေကောင်းတယ်လို့တော့မဖြေရဲပါဘူး။

နောက်တကြိမ်ထပ်လုပ်မှာလဲ စိုးရိမ်တယ်။ပိပိလေးကကြိမ်းစပ် နာကျင်နေတာကြောင့် “အရမ်းနာတယ်ကိုကို၊ကြိမ်းစပ်နေတာပဲကေ့ဟာလေးတော့ကွဲပြဲသွား ပြီလားမသိတော့ဘူး” “မကွဲပါဘူးကေရယ်၊အပျိုစစ်စစ် လေးမိုပထမအကြိမ်ကဒီလိုပဲတဲ့၊ နောက်အကြိမ်ဆိုရင်နာတာပျောက် ပြီးဖီးလ်တွေရှိတော့မှာ” “နောက်တကြိမ်မလုပ်ရဲတော့ဘူး၊ခု တောင်အရမ်းနာနေပြီ” “အင်း ခုနောက်ထပ်မလုပ်တော့ဘူး လေ၊နောက်တပတ်လောက်မှလုပ် မှာ” “မလာတော့ဘူးကွာ” “ကေကလဲကွာ” “ကေဗိုက်ကြီးရင်ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ၊ဖေဖေသတ်လိမ့်မယ်” “ကေဗိုက်မကြီးအောင်ကိုကိုဆေး တိုက်မှာပေါ့” “အဲဆေးတွေကကြာရင်မကောင်း ဘူးပြောကြတယ်ကိုကို” “ဥပါဒ်မရှိလိုထုတ်ထားတဲ့ဆေးတွေပါကေရာ” “အင်းပါကိုကို” ထို့နေ့ကကေ့ကိုဆေးတိုက်ပြီး ကေအိမ်ပြန်ခဲ့တယ်၊ပိပိတစ်ခုလုံး ကြိမ်းစပ်နေပြီးဟန်မပျက်အောင် မနဲထိန်းနေရတယ်။

အိမ်ကရိပ်မိမှာတော့ကေကြောက်တယ်တယ်လေ။ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ဒဏ်ခံလိုက်ရပြီးနောက်မှာတော့သက်သာသွား တယ်။ကိုကိုနဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု့မလုပ် ရဲလောက်အောင်ကြောက်သွားပေမယ့်ကိုကိုနဲ့တွေ့တော့လည်းရင်ခုန် မိပြန်တယ်။ကိုကိုရဲ့လှုံ့ဆော်မှု့ ကြောင့်ကာမစိတ်ကတဖန်ဖြစ်လာ ပြန်ရော။ဒီလိုနဲ့နောက်တကြိမ်ကိုကိုနဲ့ဟိုတယ်ကိုလိုက်မိပြန်တယ်။ ဒုတိယအကြိမ်မှာတော့ပထမကြိမ်တုန်းကလိုကြောက်ရွံခြင်းမရှိတော့ပဲ ပိုမိုရဲတင်းသလိုဖြစ်လာပြီးကေကကိုကို့လီးကြီးကိုငုံစုပ်တတ်ခဲ့တယ်။ ကိုကို့ရဲ့စုပ်ယက်မှု့မှာလဲသာယာ တတ်ခဲ့ပြီ။။ပုံစံမျိုးစုံအောင်လဲ လုပ်တတ်လာခဲ့တယ်။

ကိုကိုကလည်းကေ့ကိုမတ်တပ်ရပ် ပြီးအောက်မှပင့်တင်ကာလိုးခြင်း ကေအားအပေါ်မှနေစေပြီးလိုးခိုင်း ခြင်းစသည့်အကွက်များဖြင့်စုံစိနေ အောင်လိုးပေးလိုက်သည်။ ဒုတိယအကြိမ်မှသည် ရည်စားသက်တမ်းတနှစ်ကျော်လာ သည်အထိတလတကြိမ်အနည်းဆုံး ကာမဆက်ဆံခဲ့ကြသည် ။ကျောင်းလစ်ပြီးအပြင်ကိုခနခနထွက်သဖြင့်ကေမိဘများကသံသယဝင်လာသည် ။ကေအားကျောင်းအထိလိုက်လံ ကြည့်ရှူ့တတ်လာသည်။ထိုအခါကေတို့သမီးရည်းစားကအပြင်မထွက်ပဲ ကျောင်းမှာပဲကျောင်းတက်နေရ သည်။များမကြာမှီမှာပင်ကိုကိုတစ် ယောက်သူလိုသည်ကိုမရ၍စိတ်ဆိုး လာသည်။ကေအမျိုးမျိုးတောင်း ပန်သည့်ကြားမှပင်ကိုကိုတစ် ယောက်ကေဆီအလာကြဲသလိုခြေလှမ်းတို့တခြားတစ်ယောက်ဆီလှမ်း တော့သည်။

ကိုကိုကျော်စွာတစ် တစ်ယောက်အခြားသောမိန်းက လေးနှင့်ပေါ်တင်တွဲလာသည်နှင့် ထိပ်တိုးရာ “ကိုကိုဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲကိုကို” “ကေ ငါ့ကိုဖြတ်လိုက်တော့၊နင့်နဲ့ငါ ဘာမှပတ်သက်စရာမလိုတော့ဘူး” “ဘယ်လိုကိုကို ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ ပြတ်လို့ရလို့လား” “ဘာလို့မရ ရမှာလဲ၊ငါလဲငါတကယ် ချစ်တဲ့သူနဲ့တွေ့နေပြီ၊သူနဲ့ပဲလက် ထပ်မှာ၊ငါ့မိဘတွေလဲသဘောတူ တယ်” “ဘာ ! နင်နှမချင်းကိုယ်ချင်းမစာဘူး” “ဘာလဲဟာနင်လဲစိတ်ပါလို့ဖြစ်တာ နင်သဘောမတူရင်ငါဘာမှလုပ်လို့မရတာပဲ” “ဘာပြောတယ် နင် နင် သိပ်ရက်စက်တာပဲ” ပြောရင်းကျော်စွာတစ်ယောက် ထွက်သွားလေတော့သည်။ ဖုန်းအကြိမ်ကြိမ်ဆက်သော် လည်းမရသဖြင့်ကေမှာကိုကျော်စွာ အားစိတ်နာပြီးကျန်ခဲ့တော့သည်။ စိတ်နာသော်လည်းအရှက်နဲ့ဂုဏ် သိက္ခာကိုငဲ့ရ၍တုန့်ပြန်ခြင်းမှာမ တတ်နိုင်ခဲ့ပေ။မိန်းကလေးတစ် ယောက်အတွက်ပထမဆုံးအချစ် မှာကေတစ်ယောက်ကျဆုံးခဲ့ရသည် ။

နောက်ထပ်ချစ်ရမည့်သူကိုပင်တွေ့နိုင်တော့မည်ဟုပင်မထင်ခဲ့ပေ။ကေ တစ်ယောက်ကျောင်းပြီးသည်အထိ နောက်ထပ်ချစ်သူမထားတော့ပေ။ သို့သော်ကျောင်းပြီးသောအခါတွင် မူနောက်တစ်ယောက်နှင့်ဆုံတွေ့ခဲ့ သည်။သူသည်ကားကေ၏အိမ်ဦး သခင်ဖြစ်လာမည့်သူပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသူကားကျော်သူရဖြစ်ပြီးကေ့မိဘများကပင်သဘောကျရသူဖြစ် သည်။သို့သော်အတင်းအကြပ်စီမံ ခြင်းတော့မရှိပေ။ကိုကျော်သူရကလည်းကေ့ကိုချစ်ရေးဆိုသည်။ ကိုကျော်သူရသည်။အနေအေး သော်လည်းကေ့အတွက်ကိုတော့ဦးစားပေးအလေးထားသည်။ကေ မျက်နှာညိုသည်ကိုပင်သည်းသည်းလှုပ်သည် ။

ကေလိုအပ်ချက်မှန်သမျှကိုကျော်သူရကချက်ချင်းပင်ဆောင်ရွက်ပေးသည်။ သို့သော်ကေက ကို ကျော်သူရကိုအဖြေမပေးပဲစောင့် ကြည့်ခဲ့သည်။ကျော်သူရကလည်းဇွဲကောင်းလွန်းသည်။ကျော်သူရက ကေ့အပေါ်အမှန်တကယ်ချစ်မှန်းကေသိသည်။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျော်သူရကကေ့ရင်ထဲနေရာဝင်ယူလာ သည်။ကေကျော်သူရကိုတကယ် ချစ်သွားတော့သည်။တကယ်ချစ်မိသောအခါစိတ်မကောင်းလည်းဖြစ် မိသည်။နောက်တော့မိမိချစ်ရသူအတွက်အဖြေပေးလိုက်သည်။

သို့ရာတွင်လက်ထပ်ရန်ပြောသောအခါကေတစ်ယောက်အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြတော့သည် “က်ကေိုကိုတို့လက်ထပ်ကြမယ်လေ ကွာ၊အချိန်မဆွဲနဲ့တော့ကေ” “ဘာလို့လဲကိုကိုကျော်ရယ်၊ကေက လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်သေးလို့ပါ” “ကေဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ တော့ကိုကိုမတွေးတတ်တော့ဘူး၊ ကိုကိုကတော့ကေ့ကိုချစ်လွန်းတော့ မိဘတွေကိုဖွင့်ပြောပြီးတောင်းရမ်း ချင်နေပြီ၊ကေလက်မထပ်ချင်တာ ကိုကို့ကိုတကယ်မချစ်လို့လားလို့ တောင်ထင်နေပြီ” “ကေကိုကိုကျော့်ကိုတကယ်ချစ် ပါတယ်၊ဒါပေမယ့်…” “ကေ လက်မထပ်ချင်လောက်တဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်တစ်ခုအဖြစ်လက်မခံနိုင်လောက်တဲ့အပြစ်ကိုကိုကျော် မှာရှိနေလို့လားကေ”

“ခက်တယ်ကိုကိုကျော်ရယ်၊ကေဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ ဘူး” “ပြောပါကေ၊ကိုကို့ကျော်မှာအပြစ် ရှိရင်ကိုကိုကျော်ပြင်မှာပါ” ဒီတစ်ခါတော့ကေဆုံးဖြတ်မှရတော့မည်။ မိမိကမပြောပဲကိုကိုကျော်သူ့မိဘများကိုဖွင့်ပြောပြီးလာရောက် တောင်းရမ်းယူမည်ဆိုလျှင်ကေမိဘများကလက်ခံမည်ကိုကေသိနှင့်နေသည်။ ထိုအခါကေလည်းငြင်း၍ရ တော့မည်မဟုတ်ပေ။ဤသို့ဆိုလျှင် ကေသည်ကိုကိုကျော်အားလိမ်ညာ လက်ထပ်သူဖြစ်ပြီးလက်ထပ်သည့်နေ့တွင်ပင်မိမိအပျိုစင်မဟုတ်သည် ကိုကိုကိုကျော်သိပြီးမိမိအားရွံရှာ နိုင်သည်။အခန့်မသင့်လျှင်အိမ် ထောင်ပင်ပျက်နိုင်သည်။

ထို့ကြောင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြောလိုက်ချင် သည်။မိမိချစ်ရသောသူကိုလိမ်ညာ ၍လက်မထပ်ချင်ပါ။မိမိအကြောင်း ကိုသာပြောပြပြီးကိုကိုကျော်၏အဆုံးအဖြတ်ကိုသာခံယူတော့မည်ဟု တွေးပြီး “ကိုကို့မှာအပြစ်မရှိပါဘူး၊အပြစ်ရှိတာကကေပါကိုကို” “ကေမှာဘာအပြစ်ရှိလို့လဲကေ” “ကိုကိုကျော် သေချာနားထောင်နှော် ပြီးမှ ကိုကိုကျော်စိတ်တိုင်းကျဆုံး ဖြတ်ပါ။ ချက်ချင်းလဲဆုံးဖြတ်စရာ မလိုသလို၊ကိုကိုကျော်ဆုံးဖြတ်ချက် ကိုလည်းကေကနားထောင်မှာပါ” “ကောင်းပြီလေကေ ပြောပါ” “ကေကအပျိုစင်မဟုတ်ဘူးကိုကို ကေမှာအရင်ကချစ်သူရှိခဲ့ဖူးတယ်” “အော်” “ကိုကို ကေ့ကိုလက်ထပ်ဖို့စိတ်ပျက် သွားပြီမဟုတ်လား” “ဘာလို့စိတ်ပျက်ရမှာလဲ” “ကိုကို ကေကကိုကို့ကိုအချစ်စမ်း နေတာမဟုတ်ဘူး၊အမှန်အတိုင်း ပြောတာပါ၊ကိုကိုစိတ်ပျက်သွားရင် နောက်ဆုတ်နိုင်ပါတယ်။ ကေစောဒကမတက်ပါဘူး” “မဟုတ်ဘူးကေ၊ကေ့ကိုကိုကိုလက်ထပ်မှာပါ”

“သေချာစဉ်းစားပါကိုကိုကျော်၊အလျင်တလိုမဆုံးဖြတ်ပါနှင့်၊လက် ထပ်ပြီးမှသာကိုကိုကျော်ပြောင်းလဲ သွားခဲ့ရင် ကေဘယ်လိုမှရင်ဆိုင်နိုင် မှာမဟုတ်ဘူး၊အခုလိုအရဲစွန့်ပြီးအ ရှက်ကိုမငဲ့ဘဲပြောရတာလဲကေက လိပ်ပြာမလုံလို့ပါ” “ကေရယ်လူဆိုတာမှားတတ်တယ်၊ မမှားသောရှေ့နေ၊မသေသောဆေး သမားဆိုတာမရှိဘူး၊ငယ်ရွယ်တဲ့အ ချိန်မှာအချစ်ကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တဏှာကြောင့်မှားတတ်ကြတယ်၊ဒါကိုနားလည်နိုင်ပါတယ်၊ပြီးတော့ဒါကို ကိုးကွယ်တဲ့အထဲမှာကိုကိုမပါဘူး၊ နောက်ဆုံးတစ်ခုပြောမယ်ကိုကိုအ ရှက်ပြေပြောနေတာမဟုတ်ဘူး၊ ကေကတရားဝင်ယောက်ျားရှိတဲ့သူမဟုတ်ဘူး။ကိုကိုကေ့ကိုလက်ထပ်မှာပါ။ဒါလေးတစ်ခုကြောင့်ကိုကို ချစ်ခြင်းတွေဝေးကွာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး” ကေကကိုကိုကျော်ရင်ခွင်ကျယ်ကို ဝင်ပြီးပြေးဖက်လိုက်သလိုကိုကိုကျော်ကလည်းကြင်နာယုယစွာဖက်ထားလိုက်သည်။

“ကေ ကိုကို့ကိုလက်ထပ်မှာလား” “အင်း” အဖြေပေးပြီးခြောက်လခန့်အကြာတွင်လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်းမင်္ဂလာကိုမိဘများကဆောင်ရွက်ပေးကြ တော့သည်။ကေတွေးမိသည်က မင်္ဂလာဦးည…….။ “ဒေါက်..ဒေါက် ..ဒေါက်” “ကေရေ …” အခန်းတံခါးခေါက်ပြီးကေ့ကိုခေါ်သံ ကြားလိုက်ရသည်။တံခါးဆီသွားရင် “လာပြီးကိုကိုကျော်” ညဆယ်နာရီကျော်အထိ ကိုကျော်သူရသူငယ်ချင်းများနှင့် သောက်စားပြီးပြန်လာသည်။သို့ သော်အများကြီးသောက်လာပုံမရ အရက်နံ့သာရနေသည်။ “ကေကအရမ်းလှနေပါလားကေ” “ဟင် ဘယ်မှာ လှလို့လဲ” ကေရှက်မိတယ်။ညအိပ်ရင်ပေါ့ပေါ့ ပါးပါးအိပ်လို့ရအောင်ဂါဝန်ပဲအမြဲ ဝတ်ခဲ့တာ၊ကိုကိုကျောပြောမှဂါဝန်ကိုသတိထားမိတယ်။သူကအရမ်း ပါးသလိုလည်ပင်းကလဲဟိုက်နေ တယ်။မလုံမလဲဖြစ်မိတာကြောင့်စ ကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်သည်။ “အရမ်းများမူးနေလားဟင်” “မမူးပါဘူးကရေဲ့”

“အများကြီးသောက်လာမှာစိုးလို့” “ဘာလို့အများကြီးသောက်ရမှာလဲ ကေရယ်၊ဒီနေ့ကကေ့နှင့်ကိုကိုကျော်တို့ရဲ့မင်္ဂလာဦးညလေ” “ညစာစားဦးမလားကိုကိုကျော်” “ဘာမှမစားပါဘူးကေရယ်၊ဗိုက် တင်းပြီးလေးနေမှာစိုးလို့” “ဟုတ်ကိုကိုကျော်ရေချိုးရင်ချိုး လိုက်လေ” “အင်းရေတော့ချိုးလိုက်ဦးမယ်” ကိုကိုကျော်တစ်ယောက်ရေချိုးခန်း ဝင်ချိန်မှာကေတစ်ယောက်ရင်ခုန်သ လိုထိတ်လန့်နေမိတယ်။ရေချိုးခန်းမှကိုကိုကျော်သဘက်ပတ်၍ထွက်လာရာ “ကိုကို ဒီမှာနှော်အဝတ်တွေ” “အေးပါကေ” ညဝတ်အိပ်သောအဝတ်တွေကိုကို ကျော်လှဲလှယ်ဝတ်နေစဉ်ကေမျက် နှာလွှဲနေလိုက်သည်။ “ကေ” “ဟင်” ကိုကိုကျော့်ခေါ်သံကြောင့်ရင်ထဲစိုးရိမ်စိတ်ဝင်နေတဲ့ကေ့ရင်ထဲထိတ်က နဲဖြစ်သွားသည်။

“အိပ်ကြမယ်လေကေ” “ဟုတ် ဟုတ်ကိုကိုကျော်” ကေကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တော့ ကိုကိုကျော်လဲကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီးလှဲချလိုက်ရင်းကေ့ကိုဖက်ထားသည်။ “ကေ ကိုကိုကျော်လေကေ့ကိုတကယ် ပိုင်ဆိုင်သွားပြီနှော်” “မင်္ဂလာတောင်ဆောင်ပြီးပြီပဲကိုကို ကျော်ရယ်” “အင်း ဒါကတော့ကိုကိုကျော့်ဘဝမှာတန်ဘိုးအရှိဆုံးအရာတစ်ခုကိုရလိုက် တာပဲကေ” “ကိုကိုကျော်တို့ယောက်ျားလေးတွေကမရခင်ဖျာလိုလိပ်ခေါင်းပေါ်တင် ပြီးရမှဖျာလိုနင်းချေတာမျိုးလုပ် တတ်ကြတယ်ဆို” “ကိုကိုကျော်ကအဲဒီလိုလူမျိုးမ ဟုတ်ရပါဘူးကေရယ်” “နောက်မှအပြစ်ရှိတယ်ဆိုပြီးအပြစ် တွေရှာပြီးစိမ်းကားဖို့တော့မလုပ်ပါ နဲ့ကိုကိုကျော်” “ကေကိုကိုကျော်ကကေ့ကိုအရမ်း ချစ်တာ၊ကေကရောကိုကိုကျော်ကို ကိုကိုကျော်ချစ်သလောက်ပြန်ချစ် ဖို့ပဲမျှော်လင့်နေတာ”

“အရမ်းချစ်လို့လဲလက်ထပ်ခဲ့တာပဲ ကိုကိုကျော်ရယ်၊ ကိုကိုကျော်က ကေ့ရဲ့ပါးပြင်ကိုမြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက် လိုက်ပြီးနောက်ကေ့နှုတ်ခမ်းလေး အားငုံစုပ်လိုက်သည်။ လင်မယားအ ရာမြောက်ပြီးမင်္ဂလာဦးညမှာပဲလိုး တော့မည်ကိုသိနေတဲ့ကေမှာကိုကို ကျော့်အပြောနဲ့အကြင်နာများ ကြောင့်ကာမဆက်ဆံဖူးတဲ့မိန်းက လေးဖြစ်နေတဲ့အတွက်ပိပိမှာစိုစိပြီး လာတော့တယ်။ကိုကိုကျော်ကကေ ကိုမျက်နှာဆိုင်ချင်းဆိုင်ဖြစ်စေရန်ဖက်ကာဆွဲယူလိုက်သည်။မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်လာမှ ကိုကိုကျော့်လီးကြီးကကေ့ဗိုက်ကိုထောက်နေသလိုဖြစ်နေပြီးကေလည်းနည်းရှက်ရွံ့သွားမိရပြန်သည်။ ‘

မျက်နှာချင်းဆိုင် တဲ့အခါကေ့နှုတ်ခမ်းကိုလာနမ်းစုပ် တော့တယ်။အစကတော့ကြောက်လန့်ပြီးရှောင်မလိုလုပ်ပေမယ့်နှုတ် ခမ်းချင်းထိသောအခါမှာတော့ကာမနတ်၏ဖမ်းစားခြင်းကိုကေခံ လိုက်ရပါပြီ။အနမ်းကျွမ်းကျင်လှတဲ့ကိုကိုကျော်ကြောင့်ကေလဲတုန့် ပြန်နမ်းမိတယ်။ကိုကိုကျော်ရဲ့အ နမ်းတွေကရဲဆေးတင်ထားသောအရက်ကြောင့်လားမသိပါ။ကြောက်စ ရာကောင်းလောက် အောင်ပြင်းထန်တယ်။ရမက်တွေနဲ့ မို့ကေ့တကိုယ်လုံးလဲကိုကိုကျော်ရဲ့ ပွတ်သတ်ပေးမှု့တွေကြောင့်ကြက်သီးနွေးဖုတွေပါထလာရသလိုကာမစိတ်တွေလဲဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီးပိပိထဲအ ရည်တွေစိုလာခဲ့တယ်။ဂါဝန်ကိုမ တင်ပြီးလက်ကဘော်လီချိတ်ဆီ ရောက်လာကာချိတ်ကိုဖြုတ်သွား ပြန်တယ်။နောက်တော့ဂါဝန်ကိုပါ အပေါ်ထိလှန်ကာပြူးပြီးဖွံ့ထွားလှတဲ့ကေ့ရဲ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့တော့ တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့! အိုး ကိုကိုရယ် အင်းဟင်း ဟင်း” နို့စို့ခံဖူးပေမယ့်နို့စို့မခံရတာကြာပြီဆိုတော့နာသလိုကျင်သလိုဖြစ် ပေမယ့်တကယ်တမ်းကျတော့ကေ စိတ်တွေထလာခဲ့တာပါ။

ဘယ်ညာလှည့်စို့ပြီးနောက်မှာတော့ကေပိပိလဲစိုရွှဲနေပြီလေ။ ကိုကိုကျော်ကကေ့ပေါင်သားတွေကိုပွတ် သပ်ပြီးကေပိပိကိုလာပွတ်ချိန် မှာတော့ကြက်သီးနွေးဖုတွေထကာ ပိပိထဲကအရည်ကပေါင်ခြံထဲစီး ဆင်းသွားရပြန်တယ်။ပိပိကိုလာ ပွတ်ပြန်တယ် “အာ့! အင်းးဟင်းးကိုကို” နှုတ်ကလည်းမငြင်းဆန်ချင်သလို ခန္ဓာကိုယ်ကငြင်းဆန်ဖို့အားမရှိ တော့ပါ။လင်ယောက်ျားနှင့်အပြိုင်သာကာမအလိုကိုစိတ်ကအလိုလိုက်ချင်နေပါပြီလေ။အကွဲကြောင်း တလျောက်စုံဆန်ပွတ်ပြီးကာမစေ့ကိုပါမထိတထိပွတ်ပေးလေတော့ ကေ့မှာနေလို့မရအောင်ကာမ စိတ်တွေဖြစ်ခဲ့ရပြီ။မျက်လုံးမှိတ်ပြီးညည်းတွားမိသည်။မျက်လုံးဖွင့် ကြည့်ချိန်မှာတော့ကိုကိုကျော့် မှာအောက်ပိုင်းအဝတ်အစားတို့မရှိတော့ချေ။ကေ့မှာတော့ ကိုကိုကျော်နို့စို့ပေးခြင်းကြောင့် နို့သီးခေါင်းတွေလဲစူထွက်လာပြီ။အတင်းကာရောစို့တာမဟုတ်ပေမယ့်အထိအတွေ့တို့ရှိခဲ့ဖူးခြင်းတို့ ကြောင့်ပင်တချက်တချက်မှာကော့နေအောင်ခံစားမိရသည်။

နို့စို့ပြီးနောက်ကိုကိုကျော်ရဲ့မျက်နှာကကေ့ပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်ပြီး တချက်မျှသာအကွဲကြောင်းတ လျှောက်လျှာဖျားနှင့်ကလော်လိုက်ရာ “အား ကိုကိုမလုပ်နဲ့ကွာ၊အား ကျွတ် ကျွတ်” ချစ်လင်ကိုကိုကျော်ကိုအားနာမိ သည်။ချစ်သူဟောင်းလိုးခဲ့ဖူးသော အဖုတ်ကိုကိုကိုကျော်ကအားရပါးရ ယက်နေသည်။ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပြီးအော်လိုက် သည်။ကြက်သီးထပြီးခါးပါကော့ သွားရတယ်။ချစ်လင်ဖြစ်သူကိုကို ကျော်ဘုန်းနိမ့်မှာလဲစိုးရိမ်သွားပြီး အတင်းပင်ကိုကိုကျော့်လက်ကိုဆွဲယူလိုက်တော့ “မတားနဲ့တော့ကေ၊ကေစိတ်အရမ်း လာနေမှအဆင်ပြေမှာ” “မလုပ်ပါနှင့်ကိုကိုနှော်၊တော်ပြီ၊အ ရမ်းအားနာလို့” “အားနာရင်ပြန်လုပ်ပေးပေါ့” “လုပ်ပေးမှာပေါ့ကိုကိုရယ်” ကေကကိုကို့ကျော့်ကိုအတင်းလှမ်း ဆွဲလိုက်သည်။

ကိုကိုကအလိုက်သင့်ပါပြီးကေ့ရဲ့အပေါ်တက်လာကာကေ့ ပေါင်နှစ်ဘက်ကိုကားပြီးဒူးထောက် လိုက်သည်။ထိုနောက့်ကေ့ပိပိအဝကိုတေ့ပြီးအသာဖိထည့်တော့ “ဗျစ် ဗျစ်ဗြိ” “အာ့! ကိုဇော် နာတယ်” အလိုးခံရပြီဆိုတဲ့အသိကရင်ထဲ လှိုက်ကနဲဝင်လာသည်။အလိုးမခံရတာနှစ်ကြာပြီမို့အပျိုစင်မဟုတ် သော်လည်းနည်းနည်းတော့နာသည်။အဖုတ်တစ်ခုလုံးပြည့်ကြပ်နေ သည်။ နာသည်ဟုအော်လိုက်မိ၍ကိုကို ကျော်အတင်းအကြပ်တော့မလုပ်ပဲကေရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပြန်တယ်။စိတ်ထဲဘယ်လိုဖြစ်ရသည်မသိ ကိုကိုကျော်အားဖက်ထားပြီးပြန် နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ထိုစဉ်ကိုကို ကျော်ကဆတ်ကနဲထိုးသွင်းလိုက်ရာလီးကအိကနဲတဆုံးဝင်သွားတော့ သည်။ထိုအချိန် တွင်ကိုကိုကျော်ကတချက်မျှရပ်သလိုဖြစ်ပြီးတွေဝေသွားသလိုဖြစ် သွားသည်ကိုကေမြင်လိုက်သည်။

မိမိအပျိုမစစ်သည်ကိုများစိတ်ပျက်လေသလားဟုတွေးမိပြီးစိတ်ထဲ ထင့်သွားသည်။သို့သော်ကိုကိုကျော်အားမိမိပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြခဲ့ ပြီးဖြစ်ရာကေအနေနဲ့လိပ်ပြာ လုံသော်ငြားချစ်သောလင်အတွက်မူကေစိတ်မကောင်းပေ။ ထိုအတွေးကြောင့် ပင်ကေတစ်ယောက်စိတ်မသက်မ သာဖြစ်သွားရသည်။ “ကေဘာတွေးနေတာလဲ” “ဟင် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကိုကို” “ဘာမှတွေးမနေနဲ့ကေ ၊ကိုကိုက ကေ့ကိုအမြဲချစ်မှာပါ” “ကေကအားနာတယ်” “ဟာကြာ…” ကေမှာစိတိသက်သာရာရသွား သဖြင့်နောက်ထပ်မတွေး တော့ပဲကိုကိုကျော်လိုးသည်ကိုစိတ်ပါလာခဲ့သည်။

“ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်” “အာ့! အိုး အင်းဟင်းးဟင်း” တင်းကျပ်ကျပ်တစ်ဆို့ဆို့အရသာ နှင့်အတူပိပိအတွင်းသားလှုပ်ရှား လာပြီးအရည်တွေပိုထွက်သလိုခံ စားရလာတယ်။တကယ်တမ်းတော့ကေကခံနိုင်ပါပြီသို့သော်ကိုကိုဆက် မလှုပ်ရှားပဲရဲ့နို့တွေကိုပါပွတ် သပ်ပေးတဲ့အခါအလိုလိုညည်း သံပေးမိတယ်။ညည်းသံထွက်မှ ကိုကိုကျော်ကလီးကိုတဖြေးဖြေးနှင့်နှုတ်ယူပြီးဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်တော့တယ်။ အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများကိုပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ကိုကိုကျော့်လီး ကြောင့်ပိပိကအရသာတမျိုးကိုပါခံစားလိုက်ရသည်။ “ဖွတ်!ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်” ဆီးခုံချင်းတဖတ်ဖတ်ရိုက်မိနေသလို လီးကတဇွိ ဇွိ တဗျိဗျိ ဝင်နေတော့ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ပြီးညည်းမိတော့ တယ်။နည်းနည်းမြန်လေအရသာ တွေ့လေပိုညည်းမိတော့တယ်။

“ဗျစ်! ဘွတ် !ဖတ်! ဖတ် ဖန်းဖန်းးး” “အင့်! အိုးးအင်းးဟင်းးဟင်းး” ဘယ်လိုသဘောကြောင့်ရယ်ကေမသိတော့ကိုကို့ခါးကိုသာအတင်း ဖက်ထားပြီး နေချင်တော့တယ်။ ခါးကိုလှမ်းဖက်တော့လိုးတဲ့အရှိန် နှေးချိန်မှာတော့ကေအား မရတော့ပေ။ခါးကိုလွှတ်လိုက်ပြီး မြန်မြန်ဆောင့်စေဖို့သာခါးကိုလှမ်းဆွဲပြန်တွန်းတဲ့အမှု့ကိုမသိစိတ်ထဲကလုပ်ပေးနေမိပြီးကိုကိုကပိုမြန် လာသည်နှင့်အမျှ “ဖွတ် ဖတ် ဗျိ ..ဗျစ်ဖန်းးးဖန်းဖန်း” “အာ့!ရှီးးရှီးးး အိုးးအားအင်းဟင်းး” ကြားဖူးနေသောကာမအမှု့ပြီးတယ် ဆိုတာကိုသတိရလိုက်ပြီးအထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်နေပြီဆိုတာသိလိုက် ရတော့တယ်။

“ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းးဖန်း” “အားရှီးးရှီးးအိုးးး” ပိပိအတွင်းလှုပ်ရှားမှု့များနှင့်အတူ ကေမှာအရည်တွေစီးဆင်းသွားသလိုခံစားလိုက်တယ်။ဆက်လက်မ ညည်းနိုင်တော့လောက်အောင်အားအင်ကုန်ခမ်းသလိုဖြစ်သွားပြီးငြိမ် သွားရတယ်။ကိုကိုကတော့မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ရာကေလဲ သူပြီးအောင်လုပ်ပါစေဆိုပြီးလွှတ် ထားလိုက်တယ်။ကေပြီးပြီး ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသောအခါမှာတော့ကိုကို့ဆီက “အင်းးအားးး ရှီးးးရှီး ဟားးး” တနှာသံထွက်လာပြီးအတင်းလိုး တော့တယ်။ မကြာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူနွေးနွေးသုတ်တွေဝင်လာပြီး ကိုကိုကျော်ကလီးကိုအဆုံးထိသွင်း ပြီးနောက်ကော့ပြီးပန်းထည့်လိုက် ရာအဖုတ်ထဲသုတ်ရည်တို့ပြည့်လျှံသွားတော့တယ်

ထိုနောက်တော့ကိုကိုကကေ့ဘေး ဝင်အိပ်ကာကေကိုနမ်းပြီး “ကေကောင်းရဲ့လား” “အာကိုကိုကလဲ” “ဘာလဲရှက်နေတုန်းပဲလား” “အင်းပေါ့” “ခုကိုကိုနဲ့ကေလိုးပြီးပီ၊တကယ်လင်မယားဖြစ်သွားပြီလေ” “အာ ကိုကိုကလဲနားရှက်စရာတွေ” “ရှက်စရာမလိုပါဘူးကေရယ်၊ နောက်ထပ်လဲလိုးအုံးမှာ” “နောက်ကြိုက်တဲ့အချိန်လုပ်လို့ရ တာပဲကိုကိုရယ်။ခုတော့ကေ လဲကြိမ်းစပ်နေပြီ၊မနက်ကျလမ်း မလျောက်နိုင်ရင်ရှက်စရာကြီးဒီနေ့တော့ကိုကိုလဲမောနေပြီမ ဟုတ်လားအိပ်ကြရအောင်နှော်” “အင်း ပါကေ” ထို့နောက်တော့ကေ့အားဖက်ကာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ကေမှာသာချက်ချင်းအိပ်မပျော်နိုင်၊ကိုကို ကိုကြည့်ပြီးသနားပြီးစိတ်မကောင်း ပေ။မိမိတွင်လည်းအပြစ်မကင်းဟုဆိုကာစိတ်ဆင်းရဲရသည်။

မိမိ၏ထိုအပြစ်ကြောင့်ပင်အိမ် ထောင်သက်ကြာလေကိုကိုကျော် အားစိတ်မချဖြစ်ပြီးသံသယဝင်ကာ အိမ်ထောင်ရေး၌အဖုအထစ်တို့ဖြစ် ရသည်။ ယောက်ျားတို့မည်သည်မှာလည်း မိမိ၏ဇနီးသည်အားခြောက်ပစ် ဝကင်းသဲလဲစင်သာလိုချင်ကြသည်မဟုတ်လား။ ၎င်းယောက်ျားတို့သာလျှင်လူပျိုစစ်ချင်မှစစ်မည်။ ဇနီးမယားတို့ကိုကား အပျိုစစ်မှလိုချင်တတ်ကြသည်။ ၎င်းတို့ဖောက်ပြန်ကြသည့်အခါတွင် မူဇနီးသည်၏အပျိုမစစ်မှု့ကိုယိုး မယ်ဖွဲ့ပြီးအပြစ်ပုံချကာအနိုင်ယူ တတ်သည်ဖြစ်၍တနေ့နေ့တချိန်ချိန်တွင်ကိုကိုသည်ကေ့အားထိုအပြစ်တစ်ခုကိုယိုးမယ်ဖွဲ့ပြီးအနိုင်ယူမည် ကိုတွေး၍အမြဲစိတ်ဆင်းရဲရတော့သည်။

 

Zawgyi

ငယ္သူမို႔မသိတတ္ခဲ့ပါ

သမီးေလးအ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ မေကသီတစ္ေယာက္စိတ္ေတြပူလာ ရၿပီ။ခုေခတ္ကေလးေတြကကဲမွကဲ ဆက္စ္ ကိစၥကိုထမင္းစားေရေသာက္ လုပ္သလိုျဖစ္ေနၿပီ။အခ်ိန္ပိုင္းႏွင့္ ငွားတဲ့ဟိုတယ္ေတြကလဲေပါမွေပါ ဆိုသလို အြန္လိုင္းေပၚမွာတင္ခ်ိန္း ဆိုေနၾကတာ။တယ္လီဖုန္းဆင္းကဒ္ေတြကလဲေပါမွေပါ။လူမႈ႕ဆိုရွယ္ေဖ့ဘြတ္ ေတြသုံးေနၾကေတာ့ ခုေခတ္ကေလး ေတြထိန္းခ်ဳပ္ရတာမလြယ္ေတာ့ပါ ဘူးေလ။ ကိုယ္ေတြေခတ္တုန္းကနဲ႔မတူဘူး။ တစ္ခုခုဆိုရင္အင္တာနက္ေပၚေရာက္သြားၿပီ။ အဲဒီခါမွအိမ္ကလူေတြသိၿပီးအရွက္တကြဲအက်ိဳးနဲေတြျဖစ္ရရေတာ့တယ္ ။ေတြးေနတုန္းရွိေသးတယ္ သမီးေလးကစကပ္အတိုအျပတ္နဲ႔ မ်က္ႏွာမိတ္ကပ္လိမ္းၿပီးအိမ္ေပၚက ဆင္းလာေတာ့ “သမီး ညည္းဘယ္သြားမလို႔တုန္း” “သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်ိန္းထားလို႔မာမီ’ “ဘယ္ကသူငယ္ခ်င္းလဲသမီး”

“မာမီကလဲအျပင္တစ္ခါသြားရင္ စစ္လားေမးလားႏွင့္သမီးအသက္ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ေနၿပီ” “ဟဲ့နင့္ဟာနင္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္မကလို႔ ရွစ္ဆယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္နင္ဟာငါ့သမီးပဲ” “မာမီ့သမီးမာမီသမီးေပါ့ဒါေပမယ့္ ေနရာတိုင္းေတာ့သမီးကိုမခ်ဳပ္ခ်ယ္ ပါႏွင့္မာမီ” “ငါခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနတာမဟုတ္ဘူး၊ မသူေတာ္ေတြနဲ႔ေတြ႕မွာစိုးလို႔ေဟ့” “သမီးမွာလဲစဥ္းစားတတ္တဲ့ဦးေႏွာက္ရွိတယ္မာမီ” “ေအးနင္တို႔ဦးေႏွာက္ႏွင့္မ်က္လုံးက မ်က္ေတာင္ေမြးတဆုံးေတာင္ၾကည့္ တာမဟုတ္ဘူး၊လူဆိုတာေရွ႕ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာမသိႏိုင္ဘူး” “မာမီ ဓာတ္ျပားေဟာင္းေတြလာဖြင့္မေနနဲ႔ေတာ့၊မိန္းကေလးဆိုတာဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေနရမယ္၊ ကိုယ့္ဘဝကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမယ္၊ ဒါေတြပဲေျပာမွာမဟုတ္လား၊ ေတာ္ပါၿပီသမီးအာ့ေတြကိုနားရည္ဝ ေနၿပီ” ေျပာရင္းဆိုရင္းထြက္သြားေသာ သမီးကိုၾကည့္ရင္းသက္ျပင္းခ် လိုက္မိသည္။

ေဒၚေကသီတစ္ေယာက္ဝဋ္လည္ျခင္းေပလားမသိေပ၊မိမိ အပ်ိဳဘဝတုန္းကလဲေမ့ေမ့စကား နားမေထာင္ခဲ့လို႔အိမ္ေထာင္က်မွ စိတ္ဆင္းရဲမႈ႕ေတြကိုခါးစည္းခံေနရ ေတာ့သည္။ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈ႕ပါ။မိမိဘာသာႀကိတ္မွိတ္ခံစားရင္းေနာင္ တေတြရၿပီးသမီးေလးကိုမိမိကဲ့သို႔ မျဖစ္လိုေတာ့ေပ။ထို႔ေၾကာင့္သမီး ေလးအားထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရာမွသမီးမွ မိမိအားအျမင္မွားအထင္မွားေတြ ျဖစ္ရေတာ့သည္။တကယ္ေတာ့မိမိအမွားကိုမိမိခ်စ္ေသာလင္မွလြဲ၍ မည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာျပခဲ့ေပ။ ငယ္႐ြယ္စဥ္ကႀကဳံဆုံခဲ့ဖူးေသာျဖစ္ရပ္တစ္ခုကေက့ဘဝကိုယခုၿခိမ္း ေျခာက္ေနဆဲပင္ျဖစ္ၿပီးထိုအေတြး မ်ားဝင္လာပါကငါအမွားႀကီးတစ္ခုျပဳလုပ္မိေလျခင္းဟုေတြးမိသည္။ ထိုအမွားမ်ိဳးကိုသမီးေလးကိုထိုသို႔မဆုံေတြ႕ေစ လိုပါ။ေတြးမိရင္းငယ္ကအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းေပၚလာရေတာ့ သည္။ ေကသီ တကၠသိုလ္စ တက္တဲ့ႏွစ္မွာပဲသခ်ၤာေမဂ်ာက ဒုတိယႏွစ္သမားျဖစ္တဲ့ေက်ာ္စြာ ရဲျမင့္ကိုေတြ႕ခဲ့တယ္။

အသားျဖဴၿပီးအရပ္ရွည္တယ္။ဆံပင္ပုခုံးေထာက္ ႏွင့္လိုက္ဖက္တဲ့ေက်ာ္စြာရဲျမင့္ကို ေတြတဲ့အခါမွာေတာ့ရင္ခုန္သံဆိုတာ ကိုစတင္ခဲ့မိတယ္။စေတြ႕ၿပီးေနာက္ ပိုင္းမွာပဲစာသင္ခန္းေရွ႕တဝဲဝဲလည္ ေနတဲ့ေက်ာ္စြာေၾကာင့္ေ႐ႊစြန္ညိဳ ဘာလိုလို႔ဝဲမွန္းသိေနၾကၿပီေလ။ ေကသီကိုယ္တိုင္ကသေဘာက်တာ ေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေကာင္းမႈ႕နဲ႔ ေက်ာ္စြာႏွင့္ေကသီရည္းစားျဖစ္ၾက ေလသည္ေပါ့။ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစ မွာမိုးမျမင္ေလမျမင္အခ်စ္နဲ႔အခ်စ္ ႐ူးခဲ့ရသူကေကသီ၊ဘဝမွာပထမဆုံး ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့အခ်စ္ဦးဆိုေတာ့လဲ ေက်ာ္စြာမွလြဲၿပီးမည္သူ႔ကိုမွခ်စ္ႏိုင္ေတာ့မည္ဟုမထင္ေပ။ေက်ာ္စြာသာ အခ်စ္၊ေက်ာ္စြာသာဘဝဟုထင္မွတ္ခဲ့ေလေတာ့ေက်ာ္စြာေျပာသမွ်သာ အဟုတ္ထင္ခဲ့သည္။မိဘေျပာတာကိုပင္အေကာင္းမထင္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္အခ်စ္ဆိပ္တို႔မြန္ခဲ့သည္။

ေက်ာ္စြာ၏အျပဳအစုအယုအယတို႔ မွာရစ္မူးခဲ့သည္။ေက်ာ္စြာေျပာသမွ်နားဝင္ခဲ့သည္။ လူလစ္တို႔ေသာေန ရာတို႔သည္ေကသီနဲ႔ေက်ာ္စြာတို႔၏ ခ်စ္ဗိမာန္။ႏွစ္ဦးသားေတြ႕သည့္အခ်ိန္တို႔သည္ၾကည္ႏူးစရာအတိ။ ရင္ခုန္ျခင္းတို႔ႏွင့္အတူခ်စ္စိတ္တို႔မႊန္ ခဲ့သည္။ေက်ာ္စြာကခႏၶာကိုယ္ျခင္း ထိေတြ႕ျခင္း၌အားမရေပ။ေကသီလည္းထိုနည္းတူစြာပင္။ လူသူကင္းမဲ့ၿပီးဆိပ္ကြယ္ရာအရပ္သည္ ခ်စ္သူစုံတြဲတို႔၏စိတ္ကိုကာမတဏွာႀကီးစိုးေလသည္။ႏႈတ္ခမ္း ခ်င္းနမ္းရႈပ္ျခင္းႏို႔ကိုင္ျခင္းအစရွိ သည္တို႔ကိုလုပ္ၾကေသာ္လည္းလူမိမည္စိုး၍လြတ္လပ္စြာလုပ္၍မရေပ ။ေက်ာ္စြာစိတ္တို႔မခ်င့္မရဲျဖစ္သလိုေကသီလည္းထိုနည္းတူစြာပင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ထိုသို႔ေသာကာမအရာတို႔၌ ေသသီရစ္မူး၍လာသည္။ တေန႔ေတာ့ “ေက” “ဟင္ ဘာလဲကိုကို” “ဒီေန႔ေက်ာင္းလစ္ၿပီးအျပင္သြား ရေအာင္” “ဘယ္သြားမလို႔လဲကိုကို” “နားေအးပါးေအးရွိတဲ့ေနရာကိုေပါ့” “ဟင္ကိုကိုကဘယ္သြားခ်င္လို႔”

“ဟိုတယ္သြားမလားလို႔” “ဟာ ကိုကိုကလဲရွက္စရာႀကီး၊လူ ေတြျမင္မယ္ကြာ” “လူမျမင္တဲ့ေနရာကိုသြားမွာေပါ့” “ေကေၾကာက္တယ္ကိုကို” “ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔ေကရာ” “ေကတစ္ခုခုျဖစ္မွာစိုးတာ” “ေကကလဲကိုကိုစီစဥ္ၿပီးသားပါေက”ဟင္” “ေကႏွင့္အျပင္မွာေတြ႕ရမယ့္အေရး ကိုကိုအမ်ားႀကီးစဥ္းစားၿပီးစီစဥ္ ထားတာ” “ဟာကြာ ေကသီမသြားရဲဘူး” “ေက ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္မဟုတ္လား” “ခ်စ္တာေပါ့ကိုကို” “ကိုကို႔ကိုခ်စ္ရင္ကိုကိုေျပာတာနား ေထာင္ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ပါကိုကိုရယ္” ေကသီနားလည္ပါသည္။ဟိုတယ္ သို႔ေခၚၿပီးေကအားကိုကိုစိတ္အလိုက်ေကေနေပးရလိမ့္မည္။ဤခန ျဖင့္ေကသီ၏အပ်ိဳစင္ဘဝကုန္ဆုံးရေပမည္ကိုေတြးမိသည္။

သို႔ေသာ္ ေကသီခ်စ္ေသာကိုကိုနဲ႔လည္းေန ခ်င္သည္။စိုးရိမ္စိတ္ကိုခ်စ္စိတ္ႏွင့္ ကာမစိတ္ကလႊမ္းမိုးသြားခဲ့သည္။ ဤသို႔ႏွင့္ကိုကိုေခၚရာဟိုတယ္သို႔ ေကသီလိုက္ပါခဲ့ေတာ့သည္။ ေခၚတယ္ဆိုေတာ့လဲေကသိ ေနပါၿပီ။မလိုက္ခ်င္လဲခ်စ္သူ႔အလိုက်လိုက္ခဲ့ရၿပီေပါ့ေလ။ ဟိုတယ္ေရာက္ရင္ကိုကိုကေက့ကို နမ္းေတာ့တယ္။ေကလဲရင္ခုန္တယ္။ “ေကအဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ရေအာင္””ကိုကိုကလဲရွက္စရာႀကီး” “ေကကလဲျပန္ရင္အဝတ္ေတြေၾက ၿပီးေက့မိဘေတြရိပ္မိမယ္” “ဟုတ္ကဲ့ပါကိုကို” ေက့ကို ကိုကိုကအဝတ္ေတြကူခြၽတ္ ေပးတယ္။အဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေကကေက့ရဲ႕ရင္သားႏွင့္ပိပိကို လက္ႏွင့္ကြယ္လိုက္ေသးတယ္။ ကိုကိုလည္းအဝတ္ေတြခြၽတ္ေတာ့ သူ႔လီးႀကီးေပါင္ၾကားမွာတရမ္းရမ္းနဲ႔မို႔ေကမွာၾကည့္ၿပီးရင္တထိတ္ ထိတ္နဲ႔ျဖစ္သြားကာရင္ဖိုသလိုျဖစ္ သြားရကာဒီလီးႀကီးနဲ႔မိမိမွာ အလိုးခံရေတာ့မည့္အေရးေတြးကာစိတ္ထဲတမ်ိဳးျဖစ္သြားရျပန္ေတာ့တယ္။

“လွလိုက္တာေကရာ၊ေကႏို႔ေလးက ဝိုင္းၿပီးတင္းရင္းေနတာပဲကြာ” ေက့လက္ကိုဖယ္ၿပီးဒီလိုေျပာေတာ့ ေကၾကည္ႏူးမိတယ္။ “”ဒီလက္ကေလးကိုပါဖယ္ေပးပါဦး ေကရာကိုကိုအရမ္းၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ” ပိပိကိုကြယ္ထားတဲ့လက္ကိုဖယ္ျပန္တယ္။ “ဟာ အရမ္းကိုလွလိုက္တာကြာ၊ ေဖာင္းၿပီးျဖဴေဖြးေနတာပဲ” ဒီလိုေျပာေတာ့လဲစိတ္ေတြႂကြလာသလိုခံစားမိတယ္” “ဟာကြာ ကိုကို ေကရွက္တယ္ကြာ” ေကကေျပာၿပီးႏို႔ႏွင့္အဖုတ္ကို လက္ျဖင့္ကာလိုက္ျပန္တယ္။ “အရမ္းခ်စ္တယ္ေက” ဒီလိုအခ်ိန္မွာဒီစကားမ်ိဳးၾကားရ တာစိတ္ကိုပိုၿပီးရဲတင္းသြားသလို မ်ိဳးျဖစ္ရတယ္။

ကိုကိုကေက့လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး ေက့ႏို႔ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “,အို႔! အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းး” ႏို႔စို႔ေပးပုံကအရင္ကလိုမ ဟုတ္ျပန္ပါဘူး။လြတ္လြတ္လပ္ လပ္စို႔ရလို႔လားမသိဘူး။ကိုကိုကႏို႔အုံတစ္ခုလုံးငုံစုပ္လိုက္၊ကေလးႏို႔စို႔သလိုစို႔လိုက္၊ႏို႔သီးေခါင္းထိပ္ဖ်ား ေလးေတြကိုလွ်ာႏွင့္ယက္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္။အစကတည္းကဒီအေနအထားကိုေမွ်ာ္မွန္းထားၿပီး ရင္ခုန္ေနသူမို႔စိတ္လာၿပီးေထာင္ ထေနတဲ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးဟာ၊က်ိမ္းသြားလိုက္ေကာင္းလိုက္နဲ႔ရသႏွစ္ မ်ိဳးကိုေပးေနတယ္။ကာမစိတ္ကတေျဖးေျဖးတိုးလာတာမို႔ေကအလိုအ ေလ်ာက္ညည္းမိေတာ့တယ္။

“အင္း ဟင္းးဟင္းးး” ေကမွာအလိုအေလ်ာက္ညည္း သံေတြထြက္လာတယ္။ပိပိထဲကလဲ ယားယံလာခဲ့တယ္။ပိပိကပိုၿပီး ေဖာင္းႂကြလာေသသလားထင္မိ တယ္။ ကိုကိုေက်ာ္စြာကႏို႔စို႔ရင္း ပင္ပိပိကိုပြတ္ျပန္တယ္။မေအာ္ ညည္းမိေအာင္ထိန္းေသာ္လည္း ထိန္းသိမ္းမရေပ။ညည္းသံတို႔စိပ္ လာသည္။ႏို႔စို႔ေပးၿပီးကိုကိုက ေအာက္သို႔ထပ္မံေလ်ာခ်ၿပီးဆီး ခုံေနရာကိုနမ္းလိုက္သည္။ထိုသို႔ျပဳလုပ္တဲ့အခါကိုကိုတစ္ေယာက္ဘာ လုပ္ေတာ့မည္ကိုေတြးမိၿပီးေက့မွာတကိုယ္လုံးၾကက္သီးေႏြးထလာျပန္ သည္။ေကတားခ်ိန္မရလိုက္ေပကိုကိုကေက့အဖုတ္ကိုကိုမ်က္ႏွာ အပ္ေနၿပီးပိပိအကြဲေၾကာင္းထဲကိုပူေႏြးေႏြးလွ်ာကပြတ္ဆြဲသြားေခ် သည္။ “အားးး ရွီး ကိုကိုမလုပ္ပါနဲ႔ အိုး” လူတကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။

အကြဲေၾကာင္းထဲ လွ်ာကတိုးဝင္လာၿပီးကေလာ္သြား ျပန္သည္။ “အာ့ အာ့ ကိုကိုေက ငရဲႀကီးပါ့မယ္၊ၿပီးေတာ့ ေကျပန္မလုပ္ႏိူင္ဘူးေႏွာ္” အေစ့ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္။ ကေလာ္လိုက္ပိပိအေခါင္းထဲလွ်ာထိုးထည့္ၿပီးေမႊလိုက္မို႔ေကမွာခါးကအိပ္ရာေပၚမထိပဲေလထဲေျမာက္ေနသည္။ ပိပိထဲမွအရည္တို႔လဲတစိမ့္စိမ့္ထြက္ က်လာၿပီးအိပ္ရာခင္းစကိုသာလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ညည္း မိေတာ့သည္။ေတာင့္ထားရသျဖင့္ ဗိုက္ေၾကာေတြလဲတင္းလာသည္။ “အားးကိုကိုေတာ္ၿပီေကေလ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” “ေက” “ဟင္” “ကိုကို႔ကိုလဲစုပ္ေပးပါလား” “ဟင့္အင္းေက မစုပ္ရဲဘူးကိုကို”” “စုပ္ၾကည့္ပါလားေကရာ” မစုပ္ဘူးဆိုေတာ့ကိုကိုကေကပါး စပ္ထဲလီးအတင္းထည့္တယ္။

ကိုကိုရဲ႕လီးကိုပါးစပ္ထဲဝင္မလာ ရေအာင္ျငင္းဆန္ၿပီးအိပ္ရာကလူးလဲထလိုက္ၿပီးထိုင္လိုက္သည္။ “မလုပ္နဲ႔ကိုကို ေကအန္ထြက္ လိမ့္မယ္၊ေနာက္မွလုပ္ေပးမယ္ေႏွာ္ကိုကို” “အင္းပါေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ကိုကို႔ကိုျပန္လုပ္ေပးေႏွာ္” “ဟုတ္ကဲ့ကိုကို” “ဒါဆိုကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္ေႏွာ္” “အင္း” ကိုကိုကပက္လက္ကေလးအိပ္ေနတဲ့ေက့တင္ပါးေအာက္ကိုေခါင္းအုံးတစ္လုံးယူၿပီးခုလိုက္ ေတာ့ေက့ဖင္ကအေပၚကိုေျမာက္တက္သြားခ်ိန္မွာကိုကိုကကေက့ ေပါင္ကိုမတင္လိုက္တယ္။ ေကကအလိုက္တသိႂကြေပးလိုက္တယ္။ေက့ေပါင္ကိုမတင္ၿပီးတဲ့အခါ “ေက့ေျခခ်င္းဝတ္ကိုလွမ္းဆြဲေပး” ေကလဲမိမိေျခခ်င္းဝတ္ႏွစ္ဘက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ထိုအခါကိုကိုကေက့ရဲ႕ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့လီးႀကီးႏွင့္ေခ်ာအဖုတ္အဝကိုေတ့ၿပီးေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ” “အာ့!ေျဖးေျဖး ကိုကို” ေစာက္ရည္ႏွင့္ေခ်ာေနတဲ့အဖုတ္ထဲကို လီးကအိကနဲဝင္သြားတယ္။လီးတဝက္ေလာက္က်မွတင္းၿပီးနာလာတယ္။

“အရမ္းနာတယ္ကိုကို” “ကိုကိုေျဖးေျဖးခ်င္းလုပ္ပါ့မယ္” “ဟုတ္” နာလြန္းလို႔မ်က္ႏွာရႈံ႕မဲ့ၿပီးသာေျပာ လိုက္ရတယ္။ ကိုကိုကလီးကိုဆက္မသြင္းေသးပဲ ပိပိထဲစိမ္ထားၿပီးေက့ႏႈတ္ခမ္းကကိုလာနမ္းတယ္။ ပိပိထဲစိမ္ထားတဲ့လီး ႀကီးေၾကာင့္ေက့မွာစိတ္ထဲတမ်ိဳး ႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ကိုကိုကနမ္းေတာ့ေကလဲျပန္နမ္းတယ္။ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းၿပီးလီးကိုမကြၽတ္ေစဘဲေက့ႏို႔ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ျပန္တယ္။ႏို႔စို႔ေပးေတာ့နာက်င္တာေတြေတာင္ေပ်ာက္ ၿပီးကာမစိတ္ေတြျပန္ျဖစ္လာေတာ့ေကလဲညည္းမိတယ္။ ေကညည္းသံ ၾကားရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ကိုကိုကလီးကိုေရွ႕သို႔တိုးၿပီးဖိသြင္းလိုက္ ေတာ့ “ျဖစ္ဗ်စ္ ေဖာက္” “အာ့! အိုးးးအာ့လာ့လာ့” တခ်က္ဆိုတခက္ေဆိုသေလာက္ မ်က္ရည္မ်ားက်ေလာက္ေအာင္ပင္ နားသြားတဲ့ေကေအာ္မိလိုက္တယ္

“အားးကြဲၿပဲသြားၿပီ အိုး နာလိုက္တာကိုကို” “ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေက၊အေမွးေလး ေပါက္သြားတာပါ” တကယ့္ကိုနာက်င္မႈ႕ကိုခံစားလိုက္ရ တဲ့ေကသည္းခံေနလိုက္တယ္။ ထိုေနာက္ေတာ့ကိုကိုကတဖတ္ဖတ္ ျမည္ေအာင္လိုးေတာ့တယ္ “ဖြတ္! ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္း” “အာ့ အိုးးအင္းဟင္းးးဟင္းး” ေကအဖုတ္ကို လိုးေဆာင့္တဲ့အခ်ိန္ခနေလးအတြင္းမွာပဲေက့စိတ္ေတြထန္လာတယ္ တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့အထိအေတြ႕တမ်ိဳးကိုခံစားရၿပီးေကမွာေအာ္ ညည္းသံေလးထြက္မိေတာ့တယ္။ကိုကိုလီးဒစ္ကားကားႀကီးကမႈိပြင့္ ႀကီးလိုျဖစ္ၿပီးအေစ့ကိုပြတ္ကာဆြဲသြားတယ္။

အဝင္အထြက္ တိုင္းနာသလိုေကာင္းသလိုနဲ႔မို႔ အရမ္းကိုဖီလ္းျဖစ္ၿပီးညည္းမိေတာ့ တယ္။ “ဖြတ္! ဖန္း!ဖန္း !ဖန္း ” “အာ့!အိုး! ရွီးရွီးးးရွီးးး” ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံႏွင့္ေကရဲ႕ေအာ္ ညည္းသံေတြထြက္လာတယ္။ “ေကကိုကိုလုပ္ေကာင္းရဲ႕လား” “အာ ကိုကို အာ့ရွီးးရွီးး” “ဖြတ္ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” ေျခခ်င္းဝတ္ႏွစ္ဘက္ကိုကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာေကမွာ ကိုကိုရဲ႕ေဆာင့္လိုး ခ်က္ေတြကိုခံစားရေတာ့တယ္။ ကာမအရသာကိုေကာင္းလိုက္နာ လိုက္ခံစားေနရတယ္။စိတ္ထဲကတမ်ိဳးျဖစ္လာတာေၾကာင့္ကိုကို႔ကိုဖက္ ထားလိုက္မိတယ္။ “ေကပုံစံေျပာင္းလိုးရေအာင္ေႏွာ္” “အင္းကိုကိုလိုခ်င္သလိုေျပာေလေကေျပာင္းေပးမယ္” “ကုန္းေပးေႏွာ္ ေက” “ဟုတ္ကိုကို ေကပက္လက္အိပ္ေနရာကထၿပီး ကုန္းေပးလိုက္တယ္။

ေကကဖင္ ကုန္းေပးတာကပထမဆုံးဆိုေတာ့ ကိုကိုလိုခ်င္တဲ့ပုံစံမရတာေၾကာင့္ ပုံစံက်ေအာင္ကိုကိုကပဲျပဳျပင္ၿပီး ေက့ပိပိဝကိုေတ့ကာလီးကိုကိုင္ သြင္းလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်ိ” “အာ့!ကိုကို နာတယ္.ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသြင္းၿပီးေကရဲ႕ ခါးကိုလွမ္းဆြဲၿပီးတဖန္းဖန္းျမည္ ေအာင္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္။ေကရဲ႕ လုံးက်စ္က်စ္ခါးေလးကိုကိုင္ၿပီးလိုးတာမို႔ကိုကို႔စိတ္ေတြထန္ေနလို႔လားမသိဘူးျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္လိုး ေတာ့ေက့မွာေရွ႕ကိုလဲမသြားရ ေအာင္ထိန္းထားရတယ္။က်ပ္တည္းပိပိေလးကိုကိုကိုရဲ႕လီးကထိုးခြဲၿပီး ဝင္လာတယ္။ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းဖန္းး” “အာ့အိုးးရွီးးရွီးးး” ပုံစံေျပာင္းၿပီးေလ်ာ့သြားတဲ့ကာမ စိတ္ကေက့ကိုတဖန္ျပန္တက္ လာေစတယ္။ ဒီအႀကိမ္ကေတာ့ဝင္ခ်က္ တိုင္းထိေစတယ္။

သားအိမ္နားအထိကိုေရာက္ေနတာေၾကာင့္ပိုၿပီးအရပ္ပုတဲ့ေကအတြက္ေအာင့္လာတယ္။ “ဖြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့ရွီးးရွီးးးအိုးး နာတယ္ကိုကို” ကိုကိုကလဲအပ်ိဳစစ္စစ္ေလးေက့ကိုကိုအပီအျပင္လိုးရတာေၾကာင့္ၾကပ္ ထုပ္ေနတာမို႔ေခ်ာ့လိုးတယ္ဆိုေပ မယ့္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ “ကိုကိုၿပီးေတာ့မယ္ ေက” “ဖြတ္ ဖန္း ဖန္းးဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္း” “အာ့ရွီးးရွီးးးအားၿပီးၿပီ အိုးး” ေကလဲကာမဆက္ဆံဖူးတာဒီတႀကိမ္ထဲဆိုဆိုသေလာက္ အရသာထူးထူးဆန္းဆန္းကိုခံစားလိုက္ၿပီးပိပိထဲကအရည္ေတြစိမ့္ထြက္သြားသလိုခံစားရတယ္။ တကိုယ္လုံးလည္းတုန္ယင္ကာဆင္းသြားၿပီးပါးစပ္ထဲက အီးကနဲအသံထြက္သြားေတာ့တယ္။ ပူေႏြးေႏြးသုတ္ေတြေကအဖုတ္ထဲ ဝင္လာေတာ့ကိုကို႔လီးကသုတ္ရည္ေတြ ဝင္သြားမွန္းသိေတာ့လန႔္သြားမိတယ္။ေကလဲေမာပန္းသ လိုျဖစ္ၿပီးအားကုန္သြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးကုတင္ေပၚေမွာက္က်ကာခနမွိန္းေနေပမယ့္ကိုကိုကေတာ့ အေမာေျဖၿပီးေက့ကိုဖက္ထားတယ္ေလ။ “ေက ေကာင္းလား” ေကေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့မေျဖရဲပါဘူး။

ေနာက္တႀကိမ္ထပ္လုပ္မွာလဲ စိုးရိမ္တယ္။ပိပိေလးကႀကိမ္းစပ္ နာက်င္ေနတာေၾကာင့္ “အရမ္းနာတယ္ကိုကို၊ႀကိမ္းစပ္ေနတာပဲေက့ဟာေလးေတာ့ကြဲၿပဲသြား ၿပီလားမသိေတာ့ဘူး” “မကြဲပါဘူးေကရယ္၊အပ်ိဳစစ္စစ္ ေလးမိုပထမအႀကိမ္ကဒီလိုပဲတဲ့၊ ေနာက္အႀကိမ္ဆိုရင္နာတာေပ်ာက္ ၿပီးဖီးလ္ေတြရွိေတာ့မွာ” “ေနာက္တႀကိမ္မလုပ္ရဲေတာ့ဘူး၊ခု ေတာင္အရမ္းနာေနၿပီ” “အင္း ခုေနာက္ထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး ေလ၊ေနာက္တပတ္ေလာက္မွလုပ္ မွာ” “မလာေတာ့ဘူးကြာ” “ေကကလဲကြာ” “ေကဗိုက္ႀကီးရင္ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ၊ေဖေဖသတ္လိမ့္မယ္” “ေကဗိုက္မႀကီးေအာင္ကိုကိုေဆး တိုက္မွာေပါ့” “အဲေဆးေတြကၾကာရင္မေကာင္း ဘူးေျပာၾကတယ္ကိုကို” “ဥပါဒ္မရွိလိုထုတ္ထားတဲ့ေဆးေတြပါေကရာ” “အင္းပါကိုကို” ထို႔ေန႔ကေက့ကိုေဆးတိုက္ၿပီး ေကအိမ္ျပန္ခဲ့တယ္၊ပိပိတစ္ခုလုံး ႀကိမ္းစပ္ေနၿပီးဟန္မပ်က္ေအာင္ မနဲထိန္းေနရတယ္။

အိမ္ကရိပ္မိမွာေတာ့ေကေၾကာက္တယ္တယ္ေလ။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ဒဏ္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာေတာ့သက္သာသြား တယ္။ကိုကိုနဲ႔လိင္ဆက္ဆံမႈ႕မလုပ္ ရဲေလာက္ေအာင္ေၾကာက္သြားေပမယ့္ကိုကိုနဲ႔ေတြ႕ေတာ့လည္းရင္ခုန္ မိျပန္တယ္။ကိုကိုရဲ႕လႈံ႕ေဆာ္မႈ႕ ေၾကာင့္ကာမစိတ္ကတဖန္ျဖစ္လာ ျပန္ေရာ။ဒီလိုနဲ႔ေနာက္တႀကိမ္ကိုကိုနဲ႔ဟိုတယ္ကိုလိုက္မိျပန္တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္မွာေတာ့ပထမႀကိမ္တုန္းကလိုေၾကာက္႐ြံျခင္းမရွိေတာ့ပဲ ပိုမိုရဲတင္းသလိုျဖစ္လာၿပီးေကကကိုကို႔လီးႀကီးကိုငုံစုပ္တတ္ခဲ့တယ္။ ကိုကို႔ရဲ႕စုပ္ယက္မႈ႕မွာလဲသာယာ တတ္ခဲ့ၿပီ။။ပုံစံမ်ိဳးစုံေအာင္လဲ လုပ္တတ္လာခဲ့တယ္။

ကိုကိုကလည္းေက့ကိုမတ္တပ္ရပ္ ၿပီးေအာက္မွပင့္တင္ကာလိုးျခင္း ေကအားအေပၚမွေနေစၿပီးလိုးခိုင္း ျခင္းစသည့္အကြက္မ်ားျဖင့္စုံစိေန ေအာင္လိုးေပးလိုက္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္မွသည္ ရည္စားသက္တမ္းတႏွစ္ေက်ာ္လာ သည္အထိတလတႀကိမ္အနည္းဆုံး ကာမဆက္ဆံခဲ့ၾကသည္ ။ေက်ာင္းလစ္ၿပီးအျပင္ကိုခနခနထြက္သျဖင့္ေကမိဘမ်ားကသံသယဝင္လာသည္ ။ေကအားေက်ာင္းအထိလိုက္လံ ၾကည့္ရႉ႔တတ္လာသည္။ထိုအခါေကတို႔သမီးရည္းစားကအျပင္မထြက္ပဲ ေက်ာင္းမွာပဲေက်ာင္းတက္ေနရ သည္။မ်ားမၾကာမွီမွာပင္ကိုကိုတစ္ ေယာက္သူလိုသည္ကိုမရ၍စိတ္ဆိုး လာသည္။ေကအမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္း ပန္သည့္ၾကားမွပင္ကိုကိုတစ္ ေယာက္ေကဆီအလာႀကဲသလိုေျခလွမ္းတို႔တျခားတစ္ေယာက္ဆီလွမ္း ေတာ့သည္။

ကိုကိုေက်ာ္စြာတစ္ တစ္ေယာက္အျခားေသာမိန္းက ေလးႏွင့္ေပၚတင္တြဲလာသည္ႏွင့္ ထိပ္တိုးရာ “ကိုကိုဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲကိုကို” “ေက ငါ့ကိုျဖတ္လိုက္ေတာ့၊နင့္နဲ႔ငါ ဘာမွပတ္သက္စရာမလိုေတာ့ဘူး” “ဘယ္လိုကိုကို ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔ ျပတ္လို႔ရလို႔လား” “ဘာလို႔မရ ရမွာလဲ၊ငါလဲငါတကယ္ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ေနၿပီ၊သူနဲ႔ပဲလက္ ထပ္မွာ၊ငါ့မိဘေတြလဲသေဘာတူ တယ္” “ဘာ ! နင္ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းမစာဘူး” “ဘာလဲဟာနင္လဲစိတ္ပါလို႔ျဖစ္တာ နင္သေဘာမတူရင္ငါဘာမွလုပ္လို႔မရတာပဲ” “ဘာေျပာတယ္ နင္ နင္ သိပ္ရက္စက္တာပဲ” ေျပာရင္းေက်ာ္စြာတစ္ေယာက္ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဖုန္းအႀကိမ္ႀကိမ္ဆက္ေသာ္ လည္းမရသျဖင့္ေကမွာကိုေက်ာ္စြာ အားစိတ္နာၿပီးက်န္ခဲ့ေတာ့သည္။ စိတ္နာေသာ္လည္းအရွက္နဲ႔ဂုဏ္ သိကၡာကိုငဲ့ရ၍တုန႔္ျပန္ျခင္းမွာမ တတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္အတြက္ပထမဆုံးအခ်စ္ မွာေကတစ္ေယာက္က်ဆုံးခဲ့ရသည္ ။

ေနာက္ထပ္ခ်စ္ရမည့္သူကိုပင္ေတြ႕ႏိုင္ေတာ့မည္ဟုပင္မထင္ခဲ့ေပ။ေက တစ္ေယာက္ေက်ာင္းၿပီးသည္အထိ ေနာက္ထပ္ခ်စ္သူမထားေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ေက်ာင္းၿပီးေသာအခါတြင္ မူေနာက္တစ္ေယာက္ႏွင့္ဆုံေတြ႕ခဲ့ သည္။သူသည္ကားေက၏အိမ္ဦး သခင္ျဖစ္လာမည့္သူပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသူကားေက်ာ္သူရျဖစ္ၿပီးေက့မိဘမ်ားကပင္သေဘာက်ရသူျဖစ္ သည္။သို႔ေသာ္အတင္းအၾကပ္စီမံ ျခင္းေတာ့မရွိေပ။ကိုေက်ာ္သူရကလည္းေက့ကိုခ်စ္ေရးဆိုသည္။ ကိုေက်ာ္သူရသည္။အေနေအး ေသာ္လည္းေက့အတြက္ကိုေတာ့ဦးစားေပးအေလးထားသည္။ေက မ်က္ႏွာညိဳသည္ကိုပင္သည္းသည္းလႈပ္သည္ ။

ေကလိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ်ကိုေက်ာ္သူရကခ်က္ခ်င္းပင္ေဆာင္႐ြက္ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ေကက ကို ေက်ာ္သူရကိုအေျဖမေပးပဲေစာင့္ ၾကည့္ခဲ့သည္။ေက်ာ္သူရကလည္းဇြဲေကာင္းလြန္းသည္။ေက်ာ္သူရက ေက့အေပၚအမွန္တကယ္ခ်စ္မွန္းေကသိသည္။တေျဖးေျဖးနဲ႔ေက်ာ္သူရကေက့ရင္ထဲေနရာဝင္ယူလာ သည္။ေကေက်ာ္သူရကိုတကယ္ ခ်စ္သြားေတာ့သည္။တကယ္ခ်စ္မိေသာအခါစိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္ မိသည္။ေနာက္ေတာ့မိမိခ်စ္ရသူအတြက္အေျဖေပးလိုက္သည္။

သို႔ရာတြင္လက္ထပ္ရန္ေျပာေသာအခါေကတစ္ေယာက္အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပေတာ့သည္ “က္ေကိုကိုတို႔လက္ထပ္ၾကမယ္ေလ ကြာ၊အခ်ိန္မဆြဲနဲ႔ေတာ့ေက” “ဘာလို႔လဲကိုကိုေက်ာ္ရယ္၊ေကက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေသးလို႔ပါ” “ေကဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ေတာ့ကိုကိုမေတြးတတ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုကိုကေတာ့ေက့ကိုခ်စ္လြန္းေတာ့ မိဘေတြကိုဖြင့္ေျပာၿပီးေတာင္းရမ္း ခ်င္ေနၿပီ၊ေကလက္မထပ္ခ်င္တာ ကိုကို႔ကိုတကယ္မခ်စ္လို႔လားလို႔ ေတာင္ထင္ေနၿပီ” “ေကကိုကိုေက်ာ့္ကိုတကယ္ခ်စ္ ပါတယ္၊ဒါေပမယ့္…” “ေက လက္မထပ္ခ်င္ေလာက္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္တစ္ခုအျဖစ္လက္မခံႏိုင္ေလာက္တဲ့အျပစ္ကိုကိုေက်ာ္ မွာရွိေနလို႔လားေက”

“ခက္တယ္ကိုကိုေက်ာ္ရယ္၊ေကဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ ဘူး” “ေျပာပါေက၊ကိုကို႔ေက်ာ္မွာအျပစ္ ရွိရင္ကိုကိုေက်ာ္ျပင္မွာပါ” ဒီတစ္ခါေတာ့ေကဆုံးျဖတ္မွရေတာ့မည္။ မိမိကမေျပာပဲကိုကိုေက်ာ္သူ႔မိဘမ်ားကိုဖြင့္ေျပာၿပီးလာေရာက္ ေတာင္းရမ္းယူမည္ဆိုလွ်င္ေကမိဘမ်ားကလက္ခံမည္ကိုေကသိႏွင့္ေနသည္။ ထိုအခါေကလည္းျငင္း၍ရ ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ေကသည္ကိုကိုေက်ာ္အားလိမ္ညာ လက္ထပ္သူျဖစ္ၿပီးလက္ထပ္သည့္ေန႔တြင္ပင္မိမိအပ်ိဳစင္မဟုတ္သည္ ကိုကိုကိုေက်ာ္သိၿပီးမိမိအား႐ြံရွာ ႏိုင္သည္။အခန႔္မသင့္လွ်င္အိမ္ ေထာင္ပင္ပ်က္ႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသာေျပာလိုက္ခ်င္ သည္။မိမိခ်စ္ရေသာသူကိုလိမ္ညာ ၍လက္မထပ္ခ်င္ပါ။မိမိအေၾကာင္း ကိုသာေျပာျပၿပီးကိုကိုေက်ာ္၏အဆုံးအျဖတ္ကိုသာခံယူေတာ့မည္ဟု ေတြးၿပီး “ကိုကို႔မွာအျပစ္မရွိပါဘူး၊အျပစ္ရွိတာကေကပါကိုကို” “ေကမွာဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲေက” “ကိုကိုေက်ာ္ ေသခ်ာနားေထာင္ေႏွာ္ ၿပီးမွ ကိုကိုေက်ာ္စိတ္တိုင္းက်ဆုံး ျဖတ္ပါ။ ခ်က္ခ်င္းလဲဆုံးျဖတ္စရာ မလိုသလို၊ကိုကိုေက်ာ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ကိုလည္းေကကနားေထာင္မွာပါ” “ေကာင္းၿပီေလေက ေျပာပါ” “ေကကအပ်ိဳစင္မဟုတ္ဘူးကိုကို ေကမွာအရင္ကခ်စ္သူရွိခဲ့ဖူးတယ္” “ေအာ္” “ကိုကို ေက့ကိုလက္ထပ္ဖို႔စိတ္ပ်က္ သြားၿပီမဟုတ္လား” “ဘာလို႔စိတ္ပ်က္ရမွာလဲ” “ကိုကို ေကကကိုကို႔ကိုအခ်စ္စမ္း ေနတာမဟုတ္ဘူး၊အမွန္အတိုင္း ေျပာတာပါ၊ကိုကိုစိတ္ပ်က္သြားရင္ ေနာက္ဆုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေကေစာဒကမတက္ပါဘူး” “မဟုတ္ဘူးေက၊ေက့ကိုကိုကိုလက္ထပ္မွာပါ”

“ေသခ်ာစဥ္းစားပါကိုကိုေက်ာ္၊အလ်င္တလိုမဆုံးျဖတ္ပါႏွင့္၊လက္ ထပ္ၿပီးမွသာကိုကိုေက်ာ္ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ရင္ ေကဘယ္လိုမွရင္ဆိုင္ႏိုင္ မွာမဟုတ္ဘူး၊အခုလိုအရဲစြန႔္ၿပီးအ ရွက္ကိုမငဲ့ဘဲေျပာရတာလဲေကက လိပ္ျပာမလုံလို႔ပါ” “ေကရယ္လူဆိုတာမွားတတ္တယ္၊ မမွားေသာေရွ႕ေန၊မေသေသာေဆး သမားဆိုတာမရွိဘူး၊ငယ္႐ြယ္တဲ့အ ခ်ိန္မွာအခ်စ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တဏွာေၾကာင့္မွားတတ္ၾကတယ္၊ဒါကိုနားလည္ႏိုင္ပါတယ္၊ၿပီးေတာ့ဒါကို ကိုးကြယ္တဲ့အထဲမွာကိုကိုမပါဘူး၊ ေနာက္ဆုံးတစ္ခုေျပာမယ္ကိုကိုအ ရွက္ေျပေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ ေကကတရားဝင္ေယာက္်ားရွိတဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ကိုကိုေက့ကိုလက္ထပ္မွာပါ။ဒါေလးတစ္ခုေၾကာင့္ကိုကို ခ်စ္ျခင္းေတြေဝးကြာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး” ေကကကိုကိုေက်ာ္ရင္ခြင္က်ယ္ကို ဝင္ၿပီးေျပးဖက္လိုက္သလိုကိုကိုေက်ာ္ကလည္းၾကင္နာယုယစြာဖက္ထားလိုက္သည္။

“ေက ကိုကို႔ကိုလက္ထပ္မွာလား” “အင္း” အေျဖေပးၿပီးေျခာက္လခန႔္အၾကာတြင္လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းမဂၤလာကိုမိဘမ်ားကေဆာင္႐ြက္ေပးၾက ေတာ့သည္။ေကေတြးမိသည္က မဂၤလာဦးည…….။ “ေဒါက္..ေဒါက္ ..ေဒါက္” “ေကေရ …” အခန္းတံခါးေခါက္ၿပီးေက့ကိုေခၚသံ ၾကားလိုက္ရသည္။တံခါးဆီသြားရင္ “လာၿပီးကိုကိုေက်ာ္” ညဆယ္နာရီေက်ာ္အထိ ကိုေက်ာ္သူရသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေသာက္စားၿပီးျပန္လာသည္။သို႔ ေသာ္အမ်ားႀကီးေသာက္လာပုံမရ အရက္နံ႔သာရေနသည္။ “ေကကအရမ္းလွေနပါလားေက” “ဟင္ ဘယ္မွာ လွလို႔လဲ” ေကရွက္မိတယ္။ညအိပ္ရင္ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးအိပ္လို႔ရေအာင္ဂါဝန္ပဲအၿမဲ ဝတ္ခဲ့တာ၊ကိုကိုေက်ာေျပာမွဂါဝန္ကိုသတိထားမိတယ္။သူကအရမ္း ပါးသလိုလည္ပင္းကလဲဟိုက္ေန တယ္။မလုံမလဲျဖစ္မိတာေၾကာင့္စ ကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္သည္။ “အရမ္းမ်ားမူးေနလားဟင္” “မမူးပါဘူးကေရဲ႕”

“အမ်ားႀကီးေသာက္လာမွာစိုးလို႔” “ဘာလို႔အမ်ားႀကီးေသာက္ရမွာလဲ ေကရယ္၊ဒီေန႔ကေက့ႏွင့္ကိုကိုေက်ာ္တို႔ရဲ႕မဂၤလာဦးညေလ” “ညစာစားဦးမလားကိုကိုေက်ာ္” “ဘာမွမစားပါဘူးေကရယ္၊ဗိုက္ တင္းၿပီးေလးေနမွာစိုးလို႔” “ဟုတ္ကိုကိုေက်ာ္ေရခ်ိဳးရင္ခ်ိဳး လိုက္ေလ” “အင္းေရေတာ့ခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္” ကိုကိုေက်ာ္တစ္ေယာက္ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ခ်ိန္မွာေကတစ္ေယာက္ရင္ခုန္သ လိုထိတ္လန႔္ေနမိတယ္။ေရခ်ိဳးခန္းမွကိုကိုေက်ာ္သဘက္ပတ္၍ထြက္လာရာ “ကိုကို ဒီမွာေႏွာ္အဝတ္ေတြ” “ေအးပါေက” ညဝတ္အိပ္ေသာအဝတ္ေတြကိုကို ေက်ာ္လွဲလွယ္ဝတ္ေနစဥ္ေကမ်က္ ႏွာလႊဲေနလိုက္သည္။ “ေက” “ဟင္” ကိုကိုေက်ာ့္ေခၚသံေၾကာင့္ရင္ထဲစိုးရိမ္စိတ္ဝင္ေနတဲ့ေက့ရင္ထဲထိတ္က နဲျဖစ္သြားသည္။

“အိပ္ၾကမယ္ေလေက” “ဟုတ္ ဟုတ္ကိုကိုေက်ာ္” ေကကုတင္ေပၚတက္လိုက္ေတာ့ ကိုကိုေက်ာ္လဲကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီးလွဲခ်လိုက္ရင္းေက့ကိုဖက္ထားသည္။ “ေက ကိုကိုေက်ာ္ေလေက့ကိုတကယ္ ပိုင္ဆိုင္သြားၿပီေႏွာ္” “မဂၤလာေတာင္ေဆာင္ၿပီးၿပီပဲကိုကို ေက်ာ္ရယ္” “အင္း ဒါကေတာ့ကိုကိုေက်ာ့္ဘဝမွာတန္ဘိုးအရွိဆုံးအရာတစ္ခုကိုရလိုက္ တာပဲေက” “ကိုကိုေက်ာ္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြကမရခင္ဖ်ာလိုလိပ္ေခါင္းေပၚတင္ ၿပီးရမွဖ်ာလိုနင္းေခ်တာမ်ိဳးလုပ္ တတ္ၾကတယ္ဆို” “ကိုကိုေက်ာ္ကအဲဒီလိုလူမ်ိဳးမ ဟုတ္ရပါဘူးေကရယ္” “ေနာက္မွအျပစ္ရွိတယ္ဆိုၿပီးအျပစ္ ေတြရွာၿပီးစိမ္းကားဖို႔ေတာ့မလုပ္ပါ နဲ႔ကိုကိုေက်ာ္” “ေကကိုကိုေက်ာ္ကေက့ကိုအရမ္း ခ်စ္တာ၊ေကကေရာကိုကိုေက်ာ္ကို ကိုကိုေက်ာ္ခ်စ္သေလာက္ျပန္ခ်စ္ ဖို႔ပဲေမွ်ာ္လင့္ေနတာ”

“အရမ္းခ်စ္လို႔လဲလက္ထပ္ခဲ့တာပဲ ကိုကိုေက်ာ္ရယ္၊ ကိုကိုေက်ာ္က ေက့ရဲ႕ပါးျပင္ကိုျမတ္ႏိုးစြာနမ္းရႈိက္ လိုက္ၿပီးေနာက္ေက့ႏႈတ္ခမ္းေလး အားငုံစုပ္လိုက္သည္။ လင္မယားအ ရာေျမာက္ၿပီးမဂၤလာဦးညမွာပဲလိုး ေတာ့မည္ကိုသိေနတဲ့ေကမွာကိုကို ေက်ာ့္အေျပာနဲ႔အၾကင္နာမ်ား ေၾကာင့္ကာမဆက္ဆံဖူးတဲ့မိန္းက ေလးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ပိပိမွာစိုစိၿပီး လာေတာ့တယ္။ကိုကိုေက်ာ္ကေက ကိုမ်က္ႏွာဆိုင္ခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေစရန္ဖက္ကာဆြဲယူလိုက္သည္။မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္လာမွ ကိုကိုေက်ာ့္လီးႀကီးကေက့ဗိုက္ကိုေထာက္ေနသလိုျဖစ္ေနၿပီးေကလည္းနည္းရွက္႐ြံ႕သြားမိရျပန္သည္။ ‘

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တဲ့အခါေက့ႏႈတ္ခမ္းကိုလာနမ္းစုပ္ ေတာ့တယ္။အစကေတာ့ေၾကာက္လန႔္ၿပီးေရွာင္မလိုလုပ္ေပမယ့္ႏႈတ္ ခမ္းခ်င္းထိေသာအခါမွာေတာ့ကာမနတ္၏ဖမ္းစားျခင္းကိုေကခံ လိုက္ရပါၿပီ။အနမ္းကြၽမ္းက်င္လွတဲ့ကိုကိုေက်ာ္ေၾကာင့္ေကလဲတုန႔္ ျပန္နမ္းမိတယ္။ကိုကိုေက်ာ္ရဲ႕အ နမ္းေတြကရဲေဆးတင္ထားေသာအရက္ေၾကာင့္လားမသိပါ။ေၾကာက္စ ရာေကာင္းေလာက္ ေအာင္ျပင္းထန္တယ္။ရမက္ေတြနဲ႔ မို႔ေက့တကိုယ္လုံးလဲကိုကိုေက်ာ္ရဲ႕ ပြတ္သတ္ေပးမႈ႕ေတြေၾကာင့္ၾကက္သီးေႏြးဖုေတြပါထလာရသလိုကာမစိတ္ေတြလဲျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးပိပိထဲအ ရည္ေတြစိုလာခဲ့တယ္။ဂါဝန္ကိုမ တင္ၿပီးလက္ကေဘာ္လီခ်ိတ္ဆီ ေရာက္လာကာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္သြား ျပန္တယ္။ေနာက္ေတာ့ဂါဝန္ကိုပါ အေပၚထိလွန္ကာျပဴးၿပီးဖြံ႕ထြားလွတဲ့ေက့ရဲ႕ႏို႔ကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေတာ့ တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့! အိုး ကိုကိုရယ္ အင္းဟင္း ဟင္း” ႏို႔စို႔ခံဖူးေပမယ့္ႏို႔စို႔မခံရတာၾကာၿပီဆိုေတာ့နာသလိုက်င္သလိုျဖစ္ ေပမယ့္တကယ္တမ္းက်ေတာ့ေက စိတ္ေတြထလာခဲ့တာပါ။

ဘယ္ညာလွည့္စို႔ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ေကပိပိလဲစို႐ႊဲေနၿပီေလ။ ကိုကိုေက်ာ္ကေက့ေပါင္သားေတြကိုပြတ္ သပ္ၿပီးေကပိပိကိုလာပြတ္ခ်ိန္ မွာေတာ့ၾကက္သီးေႏြးဖုေတြထကာ ပိပိထဲကအရည္ကေပါင္ၿခံထဲစီး ဆင္းသြားရျပန္တယ္။ပိပိကိုလာ ပြတ္ျပန္တယ္ “အာ့! အင္းးဟင္းးကိုကို” ႏႈတ္ကလည္းမျငင္းဆန္ခ်င္သလို ခႏၶာကိုယ္ကျငင္းဆန္ဖို႔အားမရွိ ေတာ့ပါ။လင္ေယာက္်ားႏွင့္အၿပိဳင္သာကာမအလိုကိုစိတ္ကအလိုလိုက္ခ်င္ေနပါၿပီေလ။အကြဲေၾကာင္း တေလ်ာက္စုံဆန္ပြတ္ၿပီးကာမေစ့ကိုပါမထိတထိပြတ္ေပးေလေတာ့ ေက့မွာေနလို႔မရေအာင္ကာမ စိတ္ေတြျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးညည္းတြားမိသည္။မ်က္လုံးဖြင့္ ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ကိုကိုေက်ာ့္ မွာေအာက္ပိုင္းအဝတ္အစားတို႔မရွိေတာ့ေခ်။ေက့မွာေတာ့ ကိုကိုေက်ာ္ႏို႔စို႔ေပးျခင္းေၾကာင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေတြလဲစူထြက္လာၿပီ။အတင္းကာေရာစို႔တာမဟုတ္ေပမယ့္အထိအေတြ႕တို႔ရွိခဲ့ဖူးျခင္းတို႔ ေၾကာင့္ပင္တခ်က္တခ်က္မွာေကာ့ေနေအာင္ခံစားမိရသည္။

ႏို႔စို႔ၿပီးေနာက္ကိုကိုေက်ာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကေက့ေပါင္ၾကားမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး တခ်က္မွ်သာအကြဲေၾကာင္းတ ေလွ်ာက္လွ်ာဖ်ားႏွင့္ကေလာ္လိုက္ရာ “အား ကိုကိုမလုပ္နဲ႔ကြာ၊အား ကြၽတ္ ကြၽတ္” ခ်စ္လင္ကိုကိုေက်ာ္ကိုအားနာမိ သည္။ခ်စ္သူေဟာင္းလိုးခဲ့ဖူးေသာ အဖုတ္ကိုကိုကိုေက်ာ္ကအားရပါးရ ယက္ေနသည္။ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ၿပီးေအာ္လိုက္ သည္။ၾကက္သီးထၿပီးခါးပါေကာ့ သြားရတယ္။ခ်စ္လင္ျဖစ္သူကိုကို ေက်ာ္ဘုန္းနိမ့္မွာလဲစိုးရိမ္သြားၿပီး အတင္းပင္ကိုကိုေက်ာ့္လက္ကိုဆြဲယူလိုက္ေတာ့ “မတားနဲ႔ေတာ့ေက၊ေကစိတ္အရမ္း လာေနမွအဆင္ေျပမွာ” “မလုပ္ပါႏွင့္ကိုကိုေႏွာ္၊ေတာ္ၿပီ၊အ ရမ္းအားနာလို႔” “အားနာရင္ျပန္လုပ္ေပးေပါ့” “လုပ္ေပးမွာေပါ့ကိုကိုရယ္” ေကကကိုကို႔ေက်ာ့္ကိုအတင္းလွမ္း ဆြဲလိုက္သည္။

ကိုကိုကအလိုက္သင့္ပါၿပီးေက့ရဲ႕အေပၚတက္လာကာေက့ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကိုကားၿပီးဒူးေထာက္ လိုက္သည္။ထိုေနာက့္ေက့ပိပိအဝကိုေတ့ၿပီးအသာဖိထည့္ေတာ့ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ၿဗိ” “အာ့! ကိုေဇာ္ နာတယ္” အလိုးခံရၿပီဆိုတဲ့အသိကရင္ထဲ လႈိက္ကနဲဝင္လာသည္။အလိုးမခံရတာႏွစ္ၾကာၿပီမို႔အပ်ိဳစင္မဟုတ္ ေသာ္လည္းနည္းနည္းေတာ့နာသည္။အဖုတ္တစ္ခုလုံးျပည့္ၾကပ္ေန သည္။ နာသည္ဟုေအာ္လိုက္မိ၍ကိုကို ေက်ာ္အတင္းအၾကပ္ေတာ့မလုပ္ပဲေကရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းျပန္တယ္။စိတ္ထဲဘယ္လိုျဖစ္ရသည္မသိ ကိုကိုေက်ာ္အားဖက္ထားၿပီးျပန္ နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ထိုစဥ္ကိုကို ေက်ာ္ကဆတ္ကနဲထိုးသြင္းလိုက္ရာလီးကအိကနဲတဆုံးဝင္သြားေတာ့ သည္။ထိုအခ်ိန္ တြင္ကိုကိုေက်ာ္ကတခ်က္မွ်ရပ္သလိုျဖစ္ၿပီးေတြေဝသြားသလိုျဖစ္ သြားသည္ကိုေကျမင္လိုက္သည္။

မိမိအပ်ိဳမစစ္သည္ကိုမ်ားစိတ္ပ်က္ေလသလားဟုေတြးမိၿပီးစိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္။သို႔ေသာ္ကိုကိုေက်ာ္အားမိမိပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာျပခဲ့ ၿပီးျဖစ္ရာေကအေနနဲ႔လိပ္ျပာ လုံေသာ္ျငားခ်စ္ေသာလင္အတြက္မူေကစိတ္မေကာင္းေပ။ ထိုအေတြးေၾကာင့္ ပင္ေကတစ္ေယာက္စိတ္မသက္မ သာျဖစ္သြားရသည္။ “ေကဘာေတြးေနတာလဲ” “ဟင္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကိုကို” “ဘာမွေတြးမေနနဲ႔ေက ၊ကိုကိုက ေက့ကိုအၿမဲခ်စ္မွာပါ” “ေကကအားနာတယ္” “ဟာၾကာ…” ေကမွာစိတိသက္သာရာရသြား သျဖင့္ေနာက္ထပ္မေတြး ေတာ့ပဲကိုကိုေက်ာ္လိုးသည္ကိုစိတ္ပါလာခဲ့သည္။

“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်ိ ဘြတ္ ဖြတ္ဖြတ္” “အာ့! အိုး အင္းဟင္းးဟင္း” တင္းက်ပ္က်ပ္တစ္ဆို႔ဆို႔အရသာ ႏွင့္အတူပိပိအတြင္းသားလႈပ္ရွား လာၿပီးအရည္ေတြပိုထြက္သလိုခံ စားရလာတယ္။တကယ္တမ္းေတာ့ေကကခံႏိုင္ပါၿပီသို႔ေသာ္ကိုကိုဆက္ မလႈပ္ရွားပဲရဲ႕ႏို႔ေတြကိုပါပြတ္ သပ္ေပးတဲ့အခါအလိုလိုညည္း သံေပးမိတယ္။ညည္းသံထြက္မွ ကိုကိုေက်ာ္ကလီးကိုတေျဖးေျဖးႏွင့္ႏႈတ္ယူၿပီးေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေတာ့တယ္။ အေစ့ကိုလဲထိသလိုအတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုပြတ္ဆြဲသြားတဲ့ကိုကိုေက်ာ့္လီး ေၾကာင့္ပိပိကအရသာတမ်ိဳးကိုပါခံစားလိုက္ရသည္။ “ဖြတ္!ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” ဆီးခုံခ်င္းတဖတ္ဖတ္႐ိုက္မိေနသလို လီးကတဇြိ ဇြိ တဗ်ိဗ်ိ ဝင္ေနေတာ့ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ၿပီးညည္းမိေတာ့ တယ္။နည္းနည္းျမန္ေလအရသာ ေတြ႕ေလပိုညည္းမိေတာ့တယ္။

“ဗ်စ္! ဘြတ္ !ဖတ္! ဖတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အင့္! အိုးးအင္းးဟင္းးဟင္းး” ဘယ္လိုသေဘာေၾကာင့္ရယ္ေကမသိေတာ့ကိုကို႔ခါးကိုသာအတင္း ဖက္ထားၿပီး ေနခ်င္ေတာ့တယ္။ ခါးကိုလွမ္းဖက္ေတာ့လိုးတဲ့အရွိန္ ေႏွးခ်ိန္မွာေတာ့ေကအား မရေတာ့ေပ။ခါးကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေစဖို႔သာခါးကိုလွမ္းဆြဲျပန္တြန္းတဲ့အမႈ႕ကိုမသိစိတ္ထဲကလုပ္ေပးေနမိၿပီးကိုကိုကပိုျမန္ လာသည္ႏွင့္အမွ် “ဖြတ္ ဖတ္ ဗ်ိ ..ဗ်စ္ဖန္းးးဖန္းဖန္း” “အာ့!ရွီးးရွီးးး အိုးးအားအင္းဟင္းး” ၾကားဖူးေနေသာကာမအမႈ႕ၿပီးတယ္ ဆိုတာကိုသတိရလိုက္ၿပီးအထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ ရေတာ့တယ္။

“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္း” “အားရွီးးရွီးးအိုးးး” ပိပိအတြင္းလႈပ္ရွားမႈ႕မ်ားႏွင့္အတူ ေကမွာအရည္ေတြစီးဆင္းသြားသလိုခံစားလိုက္တယ္။ဆက္လက္မ ညည္းႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္အားအင္ကုန္ခမ္းသလိုျဖစ္သြားၿပီးၿငိမ္ သြားရတယ္။ကိုကိုကေတာ့မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ဆက္လုပ္ရာေကလဲ သူၿပီးေအာင္လုပ္ပါေစဆိုၿပီးလႊတ္ ထားလိုက္တယ္။ေကၿပီးၿပီး ငါးမိနစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါမွာေတာ့ကိုကို႔ဆီက “အင္းးအားးး ရွီးးးရွီး ဟားးး” တႏွာသံထြက္လာၿပီးအတင္းလိုး ေတာ့တယ္။ မၾကာပါဘူး၊ပိပိထဲ ပူေႏြးေႏြးသုတ္ေတြဝင္လာၿပီး ကိုကိုေက်ာ္ကလီးကိုအဆုံးထိသြင္း ၿပီးေနာက္ေကာ့ၿပီးပန္းထည့္လိုက္ ရာအဖုတ္ထဲသုတ္ရည္တို႔ျပည့္လွ်ံသြားေတာ့တယ္

ထိုေနာက္ေတာ့ကိုကိုကေက့ေဘး ဝင္အိပ္ကာေကကိုနမ္းၿပီး “ေကေကာင္းရဲ႕လား” “အာကိုကိုကလဲ” “ဘာလဲရွက္ေနတုန္းပဲလား” “အင္းေပါ့” “ခုကိုကိုနဲ႔ေကလိုးၿပီးပီ၊တကယ္လင္မယားျဖစ္သြားၿပီေလ” “အာ ကိုကိုကလဲနားရွက္စရာေတြ” “ရွက္စရာမလိုပါဘူးေကရယ္၊ ေနာက္ထပ္လဲလိုးအုံးမွာ” “ေနာက္ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လုပ္လို႔ရ တာပဲကိုကိုရယ္။ခုေတာ့ေက လဲႀကိမ္းစပ္ေနၿပီ၊မနက္က်လမ္း မေလ်ာက္ႏိုင္ရင္ရွက္စရာႀကီးဒီေန႔ေတာ့ကိုကိုလဲေမာေနၿပီမ ဟုတ္လားအိပ္ၾကရေအာင္ေႏွာ္” “အင္း ပါေက” ထို႔ေနာက္ေတာ့ေက့အားဖက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။ေကမွာသာခ်က္ခ်င္းအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္၊ကိုကို ကိုၾကည့္ၿပီးသနားၿပီးစိတ္မေကာင္း ေပ။မိမိတြင္လည္းအျပစ္မကင္းဟုဆိုကာစိတ္ဆင္းရဲရသည္။

မိမိ၏ထိုအျပစ္ေၾကာင့္ပင္အိမ္ ေထာင္သက္ၾကာေလကိုကိုေက်ာ္ အားစိတ္မခ်ျဖစ္ၿပီးသံသယဝင္ကာ အိမ္ေထာင္ေရး၌အဖုအထစ္တို႔ျဖစ္ ရသည္။ ေယာက္်ားတို႔မည္သည္မွာလည္း မိမိ၏ဇနီးသည္အားေျခာက္ပစ္ ဝကင္းသဲလဲစင္သာလိုခ်င္ၾကသည္မဟုတ္လား။ ၎ေယာက္်ားတို႔သာလွ်င္လူပ်ိဳစစ္ခ်င္မွစစ္မည္။ ဇနီးမယားတို႔ကိုကား အပ်ိဳစစ္မွလိုခ်င္တတ္ၾကသည္။ ၎တို႔ေဖာက္ျပန္ၾကသည့္အခါတြင္ မူဇနီးသည္၏အပ်ိဳမစစ္မႈ႕ကိုယိုး မယ္ဖြဲ႕ၿပီးအျပစ္ပုံခ်ကာအႏိုင္ယူ တတ္သည္ျဖစ္၍တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ကိုကိုသည္ေက့အားထိုအျပစ္တစ္ခုကိုယိုးမယ္ဖြဲ႕ၿပီးအႏိုင္ယူမည္ ကိုေတြး၍အၿမဲစိတ္ဆင္းရဲရေတာ့သည္။