ဏှာသခင်မလေး သဇင်

ဏှာသခင်မလေး သဇင်

ဆယ်တန်းမှ ကျောင်းသား ခြောက်ယောက်နှင့် အတူ သဇင်တစ်ယောက် ကားနှစ်စီးဖြင့် လူသူရှင်းရာကို သွားနေကြသည်။ တစ်စီး ထဲတွင် သဇင်ပါသည်။ သဇင်မပါသော အစီးမှ ဘဲများက တင်းနေကြသည်။ သဇင်က သူတို့နှင့် အတန်းမတူ။ ကိုးတန်းက  ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရက်ချိန်းခက်တတ်သည်။ ကျောင်းတက်ရ၊ ရက်ချိန်းပေးရသဖြင့် သဇင်တစ်ယောက်လည်း သိပ်တော့  မအား။ သည်လို အနေအထားတွင် ချိန်းလို့ရသည့် ရက်တွင် သဇင်က မိမိတို့ ကားနှင့် အတူပါမလာ။  “သူတို့ သဇင်ကို အလယ်မှာ  ထည့်သွားတာကွာ၊ ခုလောက် သဇင့်လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အားမှာ မဟုတ်၊ ပါးတွေလည်း ဟိုကောင်တွေ နမ်းလို့ ပူနေလောက်ပြီ” “ထားပါကွာ၊ ဟိုရောက်တော့လည်း မင်းစိတ်ကြိုက် ဖိုက်ရမှာပဲ”  “အေးကွာ သဇင် ဟိုကောင်တို့ဟာကို စုပ်ပေးနေပြီလား မသိ”   “ကားပေါ် မလုပ်လောက်ပါဘူးကွာ၊ ကားဒီလောက်ခုန်တာ၊ ထုပေးဖို့တော့ သေချာတယ်ကွ”  မှန်ပါသည်။ တစ်ဖက်ကားတွင် သဇင် တစ်ယောက် ကျောင်းသားကြီးနှစ်ယောက်ကြားထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို အလုပ်ပေးထားသည်။  “နင်တို့ဟာတွေက အကြီးကြီး တွေပဲ”  သဇင်က ကွင်းထုပေးရင်း ပြောသည်။

“ငါတို့ဟာက နင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ တခြားဘဲတွေနဲ့ စာရင်တော့သေးမှာပါဟာ”   “အံမာ ငါ့ကိုများ အားအားယားယား လိုက်ခံပေးနေ တဲ့ သူများမှတ်နေလား၊ နင်တို့နော် အလိုလိုက်ပေးတာကို ကမ်းမတက်နဲ့”  ကျောင်းသားတစ်ယောက်က သဇင့်နို့ကို လှမ်း၍  ကိုင်သည်။  “နို့မကိုင်နဲ့၊ နင်တို့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့”   “ဖွဖွလေးပါဟာ”   “မရဘူး”   “ဒါဆို စုပ်ပေးလေ”   “အံမာ မစုပ်ဘူး၊ အနိုင်ကျင့် ရင်တော့ မပေးတော့ဘူးနော်”  ကျောင်းသား တစ်ယောက်က သူ့ဟာ ထုပေးနေသော သဇင့်လက်ကို ယူပြီး လက်ချောင်းများကို စုပ် ပေးသည်။ လက်ချောင်းတွေ စုံသွားတော့ ကွင်း ဆက်ထုစေသည်။ ထိုကျောင်းသားသည် သဇင့်မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညပ် ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သည်။ လက်ကို အောက်သို့လျှောဆင်းပြီး ဗိုက်သားများကို ပွတ်ဆင်းသည်။ ပေါင်ကြားထဲလက်ရောက် တော့ သဇင်က လက်ကို ညှပ်ထားသည်။ ကျောင်းသားက မရမကလှုပ်ရှားသည်။ သဇင်က ဟပေးလိုက်တော့ အဖုတ်ကို  ပွတ်သည်။

“တော်ပြီ”  သဇင်က ပြောတော့ သီလဝါဆိတ်ကမ်း၏ လူသူကင်းမဲ့ရာသို့ ရောက်လာသည်။ ကားကို ကွန်တိန်နာတွေကြားထဲ ထိုး ထားလိုက်သည်။  “ကဲ ဆင်းကြစို့၊ ကားမောင်းပေးရတဲ့ ငါအရင်နော်”   “တစ်ယောက်စီပဲနော်”   သဇင်က ပြောသည်။ “ကဲ” ဟုဆို ကာ သဇင်က အောက်ဆင်းပြီး ကားနောက်ဖုံးတွင် ကုန်းပေးသည်။ ကားမောင်းပေးရသော ကျောင်းသားက သဇင်အိုးကို ရိုက် သည်။  “ဖြန်း ဖြန်း”  ဘယ်ညာပြန်လေးငါးချက်ရိုက်ပြီး အပေါ်အောက်ကို ဆက်ရိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ ကျောင်းစိမ်းထမီကို  လှန်လိုက်သည်။ ပန်းရောင် အတွင်းခံ လေးကို တဝက်တပျက်ချွတ်ချလိုက်သည်။ ကျောင်းသားတွေမို့ ထန်သည်။ မြန်သည်။ ခပ် မြန်မြန်ပင် ကားမောင်းရသူက သူ့လီးသူတံတွေးဆွတ်ပြီး နောက်ကနေ သွင်းထည့်လိုက်သည်။

“အ.. ဖြည်းဖြည်းလုပ်”  ကျောင်းသားတွေ ဆိုသော်လည်း သူတို့လီးတွေကျတော့ ကြီးကြသည်။ လိုးနည်းတွေလည်း ကျွမ်းကြ သည်။ နောက်မှ လီးအချောင်းလိုက် ပစ်သွင်းပြီး မြုပ်နေသည့်အခါ ဖြည်းဖြည်းချင်း ညောင့်သည်။ အိုးကိုလည်း စိစိညက်ကြေနေ အောင် ဆုတ်ကစားသည်။ ကျန်သည့် ကျောင်းသားငါးယောက်က အလှည့်တွေချပြီး စောင့်နေကြသည်။ ပထမကျောင်းသားက အိုး တွေကို ညှစ်ပြီးနောက် ခါးကိုကိုင်ကာ ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးသည်။ ပြီးခါနီးတော့ လီးထုတ်သည်။ သဇင်က လှည့်၍ ကွင်းထု ပေးလိုက်သည်။ လရည်များ မြေပေါ်သို့ လွှတ်ချသည်။

ပြီးနောက် ဒုတိယကျောင်းသားအတွက် သူမ ကားနောက်တွင် ပြန်ကုန်း ပေးသည်။ သူမကိုယ်တိုင်ပင် ထမီကိုလှန်ပေးထားသည်။ အတွင်းခံကတော့ ချွတ်ချထားလိုက်သည်။ ဒုတိယကျောင်းသားက   “အိုး ကတော့ရှယ်ပဲ”  ဟုဆိုကာ တစ်ချက်ရိုက်ပြီး ဆုတ်ညစ်သည်။ နောက် သူ့ဟာကို ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ အောက်သို့ဆွဲချပြီး ထိပ် ကိုသွင်းသည်။ ထိပ်မြုပ်တော့ ဆောင့်ထိုးသည်။ သူမ ထမီစက ပြန်ဖုံးကျလာသဖြင့် ဒုတိယကျောင်းသားက ထမီကို အပေါ်ဆွဲချွတ် လိုက်သည်။

“အကျႌပါချွတ်မယ်နော်”   သဇင် မငြင်းသဖြင့် ဒုတိယကျောင်းသားက ဆောင့်ထည့်ရင်း အကျႌကို ချွတ်သည်။ ကျောင်းသားတစ် ယောက်က ထမီနှင့် အကျႌကို ယူ၍ နမ်းသည်။  “မိုက်တယ်”   ဒုတိယကျောင်းသားကတော့ ခပ်ပြင်းပြင်းပင် လိုးနေပြီ။ လိုးချက် ပြင်းသဖြင့် သူမလည်း ကားနောက်ဖုံးကို မနည်းထောက်ထားရသည်။ လီးတွေက ကြီးသည်ဟု ဆိုရသော်လည်း လူငယ်တွေမို့ သိပ် အကြီးကြီးမဆိုသာ။ လိုးချက်တွေက ဖီးလ်အတွက်မဟုတ်ဘဲ ပြီးဖို့အတွက် ဖြစ်သဖြင့် နည်းနည်းပြင်းသည်ကလွှဲ၍ သဇင် သိပ်မ ခံစားရ။ သိပ်မကြာခင် “ပြီးတော့မယ်” ဆိုသဖြင့် သူမက ချွတ်ခိုင်းကာ ကွင်းထုချပေးလိုက်ပြီး ခုနက ထမီများကို နမ်းနေသော  ကျောင်းသားက တက်ဆောင့်ပြန်သည်။

သူလည်းသိပ်မကြာ။ မကြာမတင်တွင် ကျောင်းသား ခြောက်ယောက်လုံးပြီးသဖြင့် သူမ  အဝတ်အစားဝတ်လိုက်ပြီး ပြန်ပို့ခိုင်းတော့ တနေရာတွင် သူမအား ပိုက်ဆံပေး၍ ချကာ တက္ကစီဖြင့် တင်ပေးလိုက်သည်။ သူမ  လည်း ခပ်တည်တည်ဖြင့် ကျောင်းချိန်မပြီးသေးသော်လည်း ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်အိမ်သို့ တက္ကစီကို မောင်းခိုင်းလိုက်သည်။  ငွေရပေါက်တွေက လွယ်လွယ်လေးပါ။ သည်ကဲ့သို့ တတ်အောင် သင်ပေးလိုက်သူက သူမ၏ ရှစ်တန်းတွင် အင်္ဂလိပ်စာကို ပြပေး သော ဆရာမမြမြထူး ဖြစ်သည်။ မြမြထူးသည် ထုံးစံအတိုင်း ကျောင်းဆရာမတစ်ဦးပီပီ ဣနြေ္ဒရှိသလို အပျိုကြီးလည်း  ဖြစ်သည်။

စာမေးပွဲနီးပြီ ဖြစ်သဖြင့် စာနားမလည်၍ ဆရာမကြီးထူးထူးမြထံ စာမေးရန်သူမ သွားခဲ့သည်။ ထိုနေ့သည် သူမအတွက် နက္ခတ်ဆိုး ဝင်သော နေ့ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ တနည်းပြောရလျှင် သူမ၏ အမွေးမပေါက်သေးသော အဖုတ်လေးကွဲခဲ့ရသော နေ့လည်း ဖြစ်ပါသည်။  တံခါးပွင့်နေသဖြင့် သူမက ဆရာမအိမ်ထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။ အသံလည်း မပေးမိဘဲ ဆရာမကို ရှာရင်း အိပ်ခန်းသို့ ရောက် တော့  “ဟောတော့”  သူမနှင့်အတူ ဆရာမမြမြထူးတို့ အကြည့်ချင်းဆုံကာ အံ့သြကြရသည်။ ဆရာမ မြမြထူးသည် လီးအတုဖြင့်  သူမအဖုတ်ကို ထိုးကစားနေသည်။   “သဇင် ညည်းနှယ်အေ အသံမပေး ဘာမပေး၊ ခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး၊ လာဒီဟာလေးကိုင်  တို့ဟာကို အထက်အောက် ပွတ်ကစားပေး”  သဇင်ကြောင်ကြည့်ကြည့်ကာ ရပ်နေမိသည်။   “လာအေ ကြာတယ်”   ဟုဆိုကာ  Roll All လုံးလောက်ရှိသော လီးတုပြောင်ချော်ချော်ကို သူမအားပေးသည်။

သူမမရဲတရဲ ဝင်သွား၍ သွားယူတော့ ဘယ်လိုကိုင်  ဘယ်လိုကစားဟုဆိုကာ သင်ပေးသည်။ သူမလည်း ခိုင်းသည့်အတိုင်း ဆရာမ မြမြထူး၏ အမွှေးပရပြစ်နဲ့ မဲတူးနေသော အဖုတ်ကို  လီးတု တစ်လက်မလောက် မြုပ်အောင်နှိပ်ထည့်ပြီး မွှေပေးသည်။ ဆရာမသည် သူမနို့ကို ပြန်ပွတ်ရင်း ညည်းကာ ဇိမ်ယူ နေသည်။ ဣနြေ္ဒတခွဲသားနှင့် မြမြထူးသည် သူ့ခွင်နဲ့သူ စားသောက်နေခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်ရခြင်းမှာလည်း အနေအထားကို  အကဲခတ်တတ်သော ကျော်မိုးဆိုသည့် ကျောင်းဆရာ ကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူမ ဣနြေ္ဒသိက္ခာနှင့်နေသည့်ကြားမှ အကဲခတ် တော်သော ကျော်မိုးကို သူမဘဝ အကြောင်း တစ်စိတ်တပိုင်းတော့ ဖွင့်ပြော ရသည်။

မြမြထူးသည် ကျေက်ချက်ရွာတွင် တာဝန်ကျသော တစ်ဦးတည်းသော ဆရာမလေး တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ပညာရေးကောလိပ်တက်ပြီး နောက် တာဝန်ကျသည် ဆိုတော့လည်း လျော်စရာ ငွေမရှိသဖြင့် ကျသည့်နေရာသို့ သွားရသည်။ ရွာက ကျောက်ချက်ရွာ။ မြို့နှင့်  ဝေးလိုက်သည် ဖြစ်ခြင်း။ ရွာတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း အစက ဘာမှ မဖြစ်သော်လည်း တစ်ယောက်တည်း နေဖန်များလာတော့  စိတ်ရိုင်းလေးဝင်ကာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ခရမ်းသီးဖြင့် ကလိကစားမိသည်။ တနေ့မနက်စောစော သူမကိုယ့်ဟာကိုယ် ကစား နေသည်ကို တဖက်ရွာမှ နွားနို့ပို့သော ကုလားနှင့် တဲ့တဲ့တိုးသည်။ ကုလားက နွားနို့ဖိုးတောင်းရန် သူမအတွက် ထိုးထားပေးသော တဲ ထဲအဝင် သူမလည်း သူမဟာ သူမကစားနေချိန် ကွက်တိဖြစ်နေသည်။

“အားပါး အာမ၊ ချွန်တော်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”     အသက်လေးဆယ် နှုတ်ခမ်းမွှေးပရပြစ်နဲ့ ကုလားကြီးက သူမအား အတင်းဝင်းလုံးတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးတို့၏ ကြမ်းရှရှ  အထိအတွေ့ကြောင့် သူမ မိန်းမောရသည်။ ကုလားကြီးက သူမကို ချုပ်ကိုင်ရင်း သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချသည်။   “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်  ရှင်.. ရှင်”  ငြင်းရမည့်အစား သူမ ဘာပြောမိသည် မသိ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ခိုင်းမပြီ။   “ဆိတ်ချနော် ကုလားကြီးနော် ကောင်းအောင် နော် လိုးပေးမယ်နော်”   “ဘာလိုးလဲ စကားကို ကြည့်ပြော”   သူမနားရိုင်းသည်။

“ကုလားနော် လီးနဲ့နော် အဖုတ်ကိုနော် လိုးတယ်နော် လိုးတယ်ကို လိုးတယ်လို့ မပြောရဘူးဆို ဘယ်လို ပြောရမလဲ”    “လိုးပါ လိုး ပါ တိတ်တိတ်လိုးပါ”  သူမ စိတ်မရှည်တော့။ ခရမ်းသီးလို အေးစက်စက်အစား သူမအဖုတ်ကို နွေးခနဲ တကယ့်လီးကြီး လာ ထိုးသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း သူမအဖုတ်ထဲ လီးကြီးထိုးဝင်လာတော့ သူမ ကုလားကြီးလက်မောင်းကို ဆုတ်ထားမိသည်။    “အားကြီးကောင်းတယ်နော်”   “တိတ်တိတ်လိုးစမ်းပါ”  ကုလားကြီးသည် သူ့လီးအဆုံးထိ မသွင်းဘဲ လိုးသည်။ ဒါတောင်မှ သူမ  တော်တော်နာသည်။ တော်တော်ကြီးသည့် ကုလားဟာကြီးကို ငုံ့ကြည့်မိသည်။ မဲတူးနေသည်။ ဖြူလွှနေသော သူမအဖုတ်ထဲသို့  ကုလားဟာ မဲမဲကြီးက ပြည့်သိပ်နေသည်။ ကုလားကြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးရင်း လီးကို အထဲသို့ နည်းနည်းချင်းစီ ထည့်သည်။

“အင်း အား.. နာတယ် ဖြည်းဖြည်း အား အား”    သူမ ကြိတ်မှိတ်၍ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် အသံထွက် ညည်းရသည်။ တကိုယ်လုံး  အကြောအချင်များ ပွင့်ထွက်သွားသလား ထင်ရသည်။ တကယ့်လီးက ခရမ်းသီးတို့ထက် အဆတရာမက ကောင်းသည်။ ကုလား ကြီး တဖုတ်ဖုတ်နဲ့ ဆွဲလိုးသည်ကို သူမနည်းနည်းလေးကားပေးသည်။ နောက် ကုလားကြီးပေါင်ကို ခွဖက်မိသည်။ ကောင်းသည် ကိုး။ တော်တော်ကြာတော့ ကုလားကြီးက လီးထုတ်ပြီး သူမဆီးခုံပေါ် လရည်ကို လွှတ်ချသည်။ လရည်ကုန်တော့ သူမထမီဖြင့် လ ရည်ကို ဆွဲအုပ်ထားကာ သူမအား အနမ်းမိုးခြွှသေည်။ မုတ်ဆိတ်မွေးများ နှုတ်ခမ်းမွေးများကြောင့် ရင်တလှပ်လှပ် ဖြစ်ရသည်။ ပါး ပြင် နှစ်ဖက်လုံး နမ်းပြီးသောအခါ သူမ သတိရလာသဖြင့် သွားခိုင်းသည်။

“သွားတော့လေ”    “ကုလားနော် သိတယ်နော်၊ ဆရာမနော် မဝသေးဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ကုလား စိတ်မပါတော့ပေမယ့် နောက်တချီ  ထပ်လိုးပေးမယ်နော်”   ကုလားကြီးသည် ပြောလည်းပြော နို့များပွတ်သပ်ကာ စုပ်သည်။ အကျႌမချွတ်ထားသော်လည်း အတွင်းခံ  ဝတ်မထားမိသဖြင့် ထိထိမိမိခံစားရသည်။ နို့များကို စုပ်ပြီး အောက်သို့ဆက်လျက်ဆင်းသည်။ ဆီးခုံပေါ် ပေနေသော လရည်များကို  ထမီဖြင့် သုတ်လိုက်ပြီး နမ်းသည်။ ထို့နောက် သူမအဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်ထားပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး တောက်လျှောက်လျက် ပေးသည်။  “ဝု ဝူး ဝူးးးးးးးးးး”   လိုးပြီးခါစ ကျိန်းနေသော သူမအဖုတ်တစ်ခုလုံး ဘယ်လို ယားလို့ ယားလာမှန်း မသိတော့။ ထိထိမိမိ လျက်ပေးနေသည့်ကြားက အဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားလာသဖြင့် ကော့ပေးမိသည်။ ကုလားက သူမအိုးနှစ်လုံးကို ပင့်ကာ အဖုတ်ကို  နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးသည်။

“ကောင်းလိုက်တာရှင် ကောင်းလိုက်တာ”   သူမညည်းညူရင်း ကုလားကြီးခေါင်းကို ကိုင် ကာ အဖုတ်မှ မခွာတော့အောင် နိုက်ထားမိသည်။ ကုလားကြီးကလည်း အဖုတ်ကို လျှာနှင့်ထိုးလိုက်၊ စောက်စေ့ကို ခလောက်လိုက်  စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ဖက်စီစုပ်လိုက် လုပ်ပေးသည်။ ကုလားကြီးက အဖုတ်လျက်ပေးရင်း တဖက်မှလည်း နို့ကို လှမ်းဆွဲ ကစားသည်။ သူမမှာ ကာမနွံထဲသို့ မှောင်အတိကျသွားတော့သည်။ ကုလားကြီးနောက်တချီ ထပ်ဆွဲသည်။ သူမကို ဒူးကွေးပြီးကား ခိုင်းတော့ သူမကားပေးမိသည်။ ကုလားကြီးက အစပိုင်း လထိပ်လောက်ပဲ သွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။ သူမ အားမလို  အားမရဖြစ်ချိန်တွင် ဇွတ်ခနဲ သွင်းလိုက်သည်။ ထိုအရသာကြောင့် သူမကုလားကြီးကို အစွဲကြီး စွဲသွားသည်။

 

Zawgyi

 

ဏွာသခင္မေလး သဇင္

ဆယ္တန္းမွ ေက်ာင္းသား ေျခာက္ေယာက္ႏွင့္ အတူ သဇင္တစ္ေယာက္ ကားႏွစ္စီးျဖင့္ လူသူရွင္းရာကို သြားေနၾကသည္။ တစ္စီး ထဲတြင္ သဇင္ပါသည္။ သဇင္မပါေသာ အစီးမွ ဘဲမ်ားက တင္းေနၾကသည္။ သဇင္က သူတို႔ႏွင့္ အတန္းမတူ။ ကိုးတန္းက  ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရက္ခ်ိန္းခက္တတ္သည္။ ေက်ာင္းတက္ရ၊ ရက္ခ်ိန္းေပးရသျဖင့္ သဇင္တစ္ေယာက္လည္း သိပ္ေတာ့  မအား။ သည္လို အေနအထားတြင္ ခ်ိန္းလို႔ရသည့္ ရက္တြင္ သဇင္က မိမိတို႔ ကားႏွင့္ အတူပါမလာ။  “သူတို႔ သဇင္ကို အလယ္မွာ  ထည့္သြားတာကြာ၊ ခုေလာက္ သဇင့္လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း အားမွာ မဟုတ္၊ ပါးေတြလည္း ဟိုေကာင္ေတြ နမ္းလို႔ ပူေနေလာက္ၿပီ” “ထားပါကြာ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့လည္း မင္းစိတ္ႀကိဳက္ ဖိုက္ရမွာပဲ”  “ေအးကြာ သဇင္ ဟိုေကာင္တို႔ဟာကို စုပ္ေပးေနၿပီလား မသိ”   “ကားေပၚ မလုပ္ေလာက္ပါဘူးကြာ၊ ကားဒီေလာက္ခုန္တာ၊ ထုေပးဖို႔ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ကြ”  မွန္ပါသည္။ တစ္ဖက္ကားတြင္ သဇင္ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသားႀကီးႏွစ္ေယာက္ၾကားထိုင္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အလုပ္ေပးထားသည္။  “နင္တို႔ဟာေတြက အႀကီးႀကီး ေတြပဲ”  သဇင္က ကြင္းထုေပးရင္း ေျပာသည္။

“ငါတို႔ဟာက နင္ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ တျခားဘဲေတြနဲ႔ စာရင္ေတာ့ေသးမွာပါဟာ”   “အံမာ ငါ့ကိုမ်ား အားအားယားယား လိုက္ခံေပးေန တဲ့ သူမ်ားမွတ္ေနလား၊ နင္တို႔ေနာ္ အလိုလိုက္ေပးတာကို ကမ္းမတက္နဲ႔”  ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က သဇင့္ႏို႔ကို လွမ္း၍  ကိုင္သည္။  “ႏို႔မကိုင္နဲ႔၊ နင္တို႔လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔”   “ဖြဖြေလးပါဟာ”   “မရဘူး”   “ဒါဆို စုပ္ေပးေလ”   “အံမာ မစုပ္ဘူး၊ အႏိုင္က်င့္ ရင္ေတာ့ မေပးေတာ့ဘူးေနာ္”  ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္က သူ႔ဟာ ထုေပးေနေသာ သဇင့္လက္ကို ယူၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို စုပ္ ေပးသည္။ လက္ေခ်ာင္းေတြ စုံသြားေတာ့ ကြင္း ဆက္ထုေစသည္။ ထိုေက်ာင္းသားသည္ သဇင့္မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညပ္ ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သည္။ လက္ကို ေအာက္သို႔ေလွ်ာဆင္းၿပီး ဗိုက္သားမ်ားကို ပြတ္ဆင္းသည္။ ေပါင္ၾကားထဲလက္ေရာက္ ေတာ့ သဇင္က လက္ကို ညႇပ္ထားသည္။ ေက်ာင္းသားက မရမကလႈပ္ရွားသည္။ သဇင္က ဟေပးလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ကို  ပြတ္သည္။

“ေတာ္ၿပီ”  သဇင္က ေျပာေတာ့ သီလဝါဆိတ္ကမ္း၏ လူသူကင္းမဲ့ရာသို႔ ေရာက္လာသည္။ ကားကို ကြန္တိန္နာေတြၾကားထဲ ထိုး ထားလိုက္သည္။  “ကဲ ဆင္းၾကစို႔၊ ကားေမာင္းေပးရတဲ့ ငါအရင္ေနာ္”   “တစ္ေယာက္စီပဲေနာ္”   သဇင္က ေျပာသည္။ “ကဲ” ဟုဆို ကာ သဇင္က ေအာက္ဆင္းၿပီး ကားေနာက္ဖုံးတြင္ ကုန္းေပးသည္။ ကားေမာင္းေပးရေသာ ေက်ာင္းသားက သဇင္အိုးကို ႐ိုက္ သည္။  “ျဖန္း ျဖန္း”  ဘယ္ညာျပန္ေလးငါးခ်က္႐ိုက္ၿပီး အေပၚေအာက္ကို ဆက္႐ိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ေက်ာင္းစိမ္းထမီကို  လွန္လိုက္သည္။ ပန္းေရာင္ အတြင္းခံ ေလးကို တဝက္တပ်က္ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ေက်ာင္းသားေတြမို႔ ထန္သည္။ ျမန္သည္။ ခပ္ ျမန္ျမန္ပင္ ကားေမာင္းရသူက သူ႔လီးသူတံေတြးဆြတ္ၿပီး ေနာက္ကေန သြင္းထည့္လိုက္သည္။

“အ.. ျဖည္းျဖည္းလုပ္”  ေက်ာင္းသားေတြ ဆိုေသာ္လည္း သူတို႔လီးေတြက်ေတာ့ ႀကီးၾကသည္။ လိုးနည္းေတြလည္း ကြၽမ္းၾက သည္။ ေနာက္မွ လီးအေခ်ာင္းလိုက္ ပစ္သြင္းၿပီး ျမဳပ္ေနသည့္အခါ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေညာင့္သည္။ အိုးကိုလည္း စိစိညက္ေၾကေန ေအာင္ ဆုတ္ကစားသည္။ က်န္သည့္ ေက်ာင္းသားငါးေယာက္က အလွည့္ေတြခ်ၿပီး ေစာင့္ေနၾကသည္။ ပထမေက်ာင္းသားက အိုး ေတြကို ညႇစ္ၿပီးေနာက္ ခါးကိုကိုင္ကာ ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးသည္။ ၿပီးခါနီးေတာ့ လီးထုတ္သည္။ သဇင္က လွည့္၍ ကြင္းထု ေပးလိုက္သည္။ လရည္မ်ား ေျမေပၚသို႔ လႊတ္ခ်သည္။

ၿပီးေနာက္ ဒုတိယေက်ာင္းသားအတြက္ သူမ ကားေနာက္တြင္ ျပန္ကုန္း ေပးသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ပင္ ထမီကိုလွန္ေပးထားသည္။ အတြင္းခံကေတာ့ ခြၽတ္ခ်ထားလိုက္သည္။ ဒုတိယေက်ာင္းသားက   “အိုး ကေတာ့ရွယ္ပဲ”  ဟုဆိုကာ တစ္ခ်က္႐ိုက္ၿပီး ဆုတ္ညစ္သည္။ ေနာက္ သူ႔ဟာကို ဖင္ေညာင့္႐ိုးမွ ေတ့ကာ ေအာက္သို႔ဆြဲခ်ၿပီး ထိပ္ ကိုသြင္းသည္။ ထိပ္ျမဳပ္ေတာ့ ေဆာင့္ထိုးသည္။ သူမ ထမီစက ျပန္ဖုံးက်လာသျဖင့္ ဒုတိယေက်ာင္းသားက ထမီကို အေပၚဆြဲခြၽတ္ လိုက္သည္။

“အက်ႌပါခြၽတ္မယ္ေနာ္”   သဇင္ မျငင္းသျဖင့္ ဒုတိယေက်ာင္းသားက ေဆာင့္ထည့္ရင္း အက်ႌကို ခြၽတ္သည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ ေယာက္က ထမီႏွင့္ အက်ႌကို ယူ၍ နမ္းသည္။  “မိုက္တယ္”   ဒုတိယေက်ာင္းသားကေတာ့ ခပ္ျပင္းျပင္းပင္ လိုးေနၿပီ။ လိုးခ်က္ ျပင္းသျဖင့္ သူမလည္း ကားေနာက္ဖုံးကို မနည္းေထာက္ထားရသည္။ လီးေတြက ႀကီးသည္ဟု ဆိုရေသာ္လည္း လူငယ္ေတြမို႔ သိပ္ အႀကီးႀကီးမဆိုသာ။ လိုးခ်က္ေတြက ဖီးလ္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ၿပီးဖို႔အတြက္ ျဖစ္သျဖင့္ နည္းနည္းျပင္းသည္ကလႊဲ၍ သဇင္ သိပ္မ ခံစားရ။ သိပ္မၾကာခင္ “ၿပီးေတာ့မယ္” ဆိုသျဖင့္ သူမက ခြၽတ္ခိုင္းကာ ကြင္းထုခ်ေပးလိုက္ၿပီး ခုနက ထမီမ်ားကို နမ္းေနေသာ  ေက်ာင္းသားက တက္ေဆာင့္ျပန္သည္။

သူလည္းသိပ္မၾကာ။ မၾကာမတင္တြင္ ေက်ာင္းသား ေျခာက္ေယာက္လုံးၿပီးသျဖင့္ သူမ  အဝတ္အစားဝတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ပို႔ခိုင္းေတာ့ တေနရာတြင္ သူမအား ပိုက္ဆံေပး၍ ခ်ကာ တကၠစီျဖင့္ တင္ေပးလိုက္သည္။ သူမ  လည္း ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေက်ာင္းခ်ိန္မၿပီးေသးေသာ္လည္း က်ဴရွင္ဆရာတစ္ေယာက္အိမ္သို႔ တကၠစီကို ေမာင္းခိုင္းလိုက္သည္။  ေငြရေပါက္ေတြက လြယ္လြယ္ေလးပါ။ သည္ကဲ့သို႔ တတ္ေအာင္ သင္ေပးလိုက္သူက သူမ၏ ရွစ္တန္းတြင္ အဂၤလိပ္စာကို ျပေပး ေသာ ဆရာမျမျမထူး ျဖစ္သည္။ ျမျမထူးသည္ ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦးပီပီ ဣေျႏၵရွိသလို အပ်ိဳႀကီးလည္း  ျဖစ္သည္။

စာေမးပြဲနီးၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ စာနားမလည္၍ ဆရာမႀကီးထူးထူးျမထံ စာေမးရန္သူမ သြားခဲ့သည္။ ထိုေန႔သည္ သူမအတြက္ နကၡတ္ဆိုး ဝင္ေသာ ေန႔ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တနည္းေျပာရလွ်င္ သူမ၏ အေမြးမေပါက္ေသးေသာ အဖုတ္ေလးကြဲခဲ့ရေသာ ေန႔လည္း ျဖစ္ပါသည္။  တံခါးပြင့္ေနသျဖင့္ သူမက ဆရာမအိမ္ထဲသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္။ အသံလည္း မေပးမိဘဲ ဆရာမကို ရွာရင္း အိပ္ခန္းသို႔ ေရာက္ ေတာ့  “ေဟာေတာ့”  သူမႏွင့္အတူ ဆရာမျမျမထူးတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံကာ အံ့ၾသၾကရသည္။ ဆရာမ ျမျမထူးသည္ လီးအတုျဖင့္  သူမအဖုတ္ကို ထိုးကစားေနသည္။   “သဇင္ ညည္းႏွယ္ေအ အသံမေပး ဘာမေပး၊ ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး၊ လာဒီဟာေလးကိုင္  တို႔ဟာကို အထက္ေအာက္ ပြတ္ကစားေပး”  သဇင္ေၾကာင္ၾကည့္ၾကည့္ကာ ရပ္ေနမိသည္။   “လာေအ ၾကာတယ္”   ဟုဆိုကာ  Roll All လုံးေလာက္ရွိေသာ လီးတုေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ကို သူမအားေပးသည္။

သူမမရဲတရဲ ဝင္သြား၍ သြားယူေတာ့ ဘယ္လိုကိုင္  ဘယ္လိုကစားဟုဆိုကာ သင္ေပးသည္။ သူမလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္း ဆရာမ ျမျမထူး၏ အေမႊးပရျပစ္နဲ႔ မဲတူးေနေသာ အဖုတ္ကို  လီးတု တစ္လက္မေလာက္ ျမဳပ္ေအာင္ႏွိပ္ထည့္ၿပီး ေမႊေပးသည္။ ဆရာမသည္ သူမႏို႔ကို ျပန္ပြတ္ရင္း ညည္းကာ ဇိမ္ယူ ေနသည္။ ဣေျႏၵတခြဲသားႏွင့္ ျမျမထူးသည္ သူ႔ခြင္နဲ႔သူ စားေသာက္ေနခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း အေနအထားကို  အကဲခတ္တတ္ေသာ ေက်ာ္မိုးဆိုသည့္ ေက်ာင္းဆရာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူမ ဣေျႏၵသိကၡာႏွင့္ေနသည့္ၾကားမွ အကဲခတ္ ေတာ္ေသာ ေက်ာ္မိုးကို သူမဘဝ အေၾကာင္း တစ္စိတ္တပိုင္းေတာ့ ဖြင့္ေျပာ ရသည္။

ျမျမထူးသည္ ေက်က္ခ်က္႐ြာတြင္ တာဝန္က်ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ ဆရာမေလး တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ပညာေရးေကာလိပ္တက္ၿပီး ေနာက္ တာဝန္က်သည္ ဆိုေတာ့လည္း ေလ်ာ္စရာ ေငြမရွိသျဖင့္ က်သည့္ေနရာသို႔ သြားရသည္။ ႐ြာက ေက်ာက္ခ်က္႐ြာ။ ၿမိဳ႕ႏွင့္  ေဝးလိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။ ႐ြာတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း အစက ဘာမွ မျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္တည္း ေနဖန္မ်ားလာေတာ့  စိတ္႐ိုင္းေလးဝင္ကာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ခရမ္းသီးျဖင့္ ကလိကစားမိသည္။ တေန႔မနက္ေစာေစာ သူမကိုယ့္ဟာကိုယ္ ကစား ေနသည္ကို တဖက္႐ြာမွ ႏြားႏို႔ပို႔ေသာ ကုလားႏွင့္ တဲ့တဲ့တိုးသည္။ ကုလားက ႏြားႏို႔ဖိုးေတာင္းရန္ သူမအတြက္ ထိုးထားေပးေသာ တဲ ထဲအဝင္ သူမလည္း သူမဟာ သူမကစားေနခ်ိန္ ကြက္တိျဖစ္ေနသည္။

“အားပါး အာမ၊ ခြၽန္ေတာ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္”     အသက္ေလးဆယ္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးပရျပစ္နဲ႔ ကုလားႀကီးက သူမအား အတင္းဝင္းလုံးေတာ့သည္။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးတို႔၏ ၾကမ္းရွရွ  အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူမ မိန္းေမာရသည္။ ကုလားႀကီးက သူမကို ခ်ဳပ္ကိုင္ရင္း သူ႔ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်သည္။   “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္  ရွင္.. ရွင္”  ျငင္းရမည့္အစား သူမ ဘာေျပာမိသည္ မသိ။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ခိုင္းမၿပီ။   “ဆိတ္ခ်ေနာ္ ကုလားႀကီးေနာ္ ေကာင္းေအာင္ ေနာ္ လိုးေပးမယ္ေနာ္”   “ဘာလိုးလဲ စကားကို ၾကည့္ေျပာ”   သူမနား႐ိုင္းသည္။

“ကုလားေနာ္ လီးနဲ႔ေနာ္ အဖုတ္ကိုေနာ္ လိုးတယ္ေနာ္ လိုးတယ္ကို လိုးတယ္လို႔ မေျပာရဘူးဆို ဘယ္လို ေျပာရမလဲ”    “လိုးပါ လိုး ပါ တိတ္တိတ္လိုးပါ”  သူမ စိတ္မရွည္ေတာ့။ ခရမ္းသီးလို ေအးစက္စက္အစား သူမအဖုတ္ကို ေႏြးခနဲ တကယ့္လီးႀကီး လာ ထိုးသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သူမအဖုတ္ထဲ လီးႀကီးထိုးဝင္လာေတာ့ သူမ ကုလားႀကီးလက္ေမာင္းကို ဆုတ္ထားမိသည္။    “အားႀကီးေကာင္းတယ္ေနာ္”   “တိတ္တိတ္လိုးစမ္းပါ”  ကုလားႀကီးသည္ သူ႔လီးအဆုံးထိ မသြင္းဘဲ လိုးသည္။ ဒါေတာင္မွ သူမ  ေတာ္ေတာ္နာသည္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည့္ ကုလားဟာႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္မိသည္။ မဲတူးေနသည္။ ျဖဴလႊေနေသာ သူမအဖုတ္ထဲသို႔  ကုလားဟာ မဲမဲႀကီးက ျပည့္သိပ္ေနသည္။ ကုလားႀကီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးရင္း လီးကို အထဲသို႔ နည္းနည္းခ်င္းစီ ထည့္သည္။

“အင္း အား.. နာတယ္ ျဖည္းျဖည္း အား အား”    သူမ ႀကိတ္မွိတ္၍ မခံစားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ အသံထြက္ ညည္းရသည္။ တကိုယ္လုံး  အေၾကာအခ်င္မ်ား ပြင့္ထြက္သြားသလား ထင္ရသည္။ တကယ့္လီးက ခရမ္းသီးတို႔ထက္ အဆတရာမက ေကာင္းသည္။ ကုလား ႀကီး တဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ဆြဲလိုးသည္ကို သူမနည္းနည္းေလးကားေပးသည္။ ေနာက္ ကုလားႀကီးေပါင္ကို ခြဖက္မိသည္။ ေကာင္းသည္ ကိုး။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ကုလားႀကီးက လီးထုတ္ၿပီး သူမဆီးခုံေပၚ လရည္ကို လႊတ္ခ်သည္။ လရည္ကုန္ေတာ့ သူမထမီျဖင့္ လ ရည္ကို ဆြဲအုပ္ထားကာ သူမအား အနမ္းမိုးႁခႊေသည္။ မုတ္ဆိတ္ေမြးမ်ား ႏႈတ္ခမ္းေမြးမ်ားေၾကာင့္ ရင္တလွပ္လွပ္ ျဖစ္ရသည္။ ပါး ျပင္ ႏွစ္ဖက္လုံး နမ္းၿပီးေသာအခါ သူမ သတိရလာသျဖင့္ သြားခိုင္းသည္။

“သြားေတာ့ေလ”    “ကုလားေနာ္ သိတယ္ေနာ္၊ ဆရာမေနာ္ မဝေသးဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ကုလား စိတ္မပါေတာ့ေပမယ့္ ေနာက္တခ်ီ  ထပ္လိုးေပးမယ္ေနာ္”   ကုလားႀကီးသည္ ေျပာလည္းေျပာ ႏို႔မ်ားပြတ္သပ္ကာ စုပ္သည္။ အက်ႌမခြၽတ္ထားေသာ္လည္း အတြင္းခံ  ဝတ္မထားမိသျဖင့္ ထိထိမိမိခံစားရသည္။ ႏို႔မ်ားကို စုပ္ၿပီး ေအာက္သို႔ဆက္လ်က္ဆင္းသည္။ ဆီးခုံေပၚ ေပေနေသာ လရည္မ်ားကို  ထမီျဖင့္ သုတ္လိုက္ၿပီး နမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမအဖုတ္ကို လွ်ာအျပားလိုက္ထားၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေတာက္ေလွ်ာက္လ်က္ ေပးသည္။  “ဝု ဝူး ဝူးးးးးးးးးး”   လိုးၿပီးခါစ က်ိန္းေနေသာ သူမအဖုတ္တစ္ခုလုံး ဘယ္လို ယားလို႔ ယားလာမွန္း မသိေတာ့။ ထိထိမိမိ လ်က္ေပးေနသည့္ၾကားက အဖုတ္တစ္ခုလုံး ယားလာသျဖင့္ ေကာ့ေပးမိသည္။ ကုလားက သူမအိုးႏွစ္လုံးကို ပင့္ကာ အဖုတ္ကို  ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္သလို စုပ္ေပးသည္။

“ေကာင္းလိုက္တာရွင္ ေကာင္းလိုက္တာ”   သူမညည္းညဴရင္း ကုလားႀကီးေခါင္းကို ကိုင္ ကာ အဖုတ္မွ မခြာေတာ့ေအာင္ ႏိုက္ထားမိသည္။ ကုလားႀကီးကလည္း အဖုတ္ကို လွ်ာႏွင့္ထိုးလိုက္၊ ေစာက္ေစ့ကို ခေလာက္လိုက္  ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းကို တစ္ဖက္စီစုပ္လိုက္ လုပ္ေပးသည္။ ကုလားႀကီးက အဖုတ္လ်က္ေပးရင္း တဖက္မွလည္း ႏို႔ကို လွမ္းဆြဲ ကစားသည္။ သူမမွာ ကာမႏြံထဲသို႔ ေမွာင္အတိက်သြားေတာ့သည္။ ကုလားႀကီးေနာက္တခ်ီ ထပ္ဆြဲသည္။ သူမကို ဒူးေကြးၿပီးကား ခိုင္းေတာ့ သူမကားေပးမိသည္။ ကုလားႀကီးက အစပိုင္း လထိပ္ေလာက္ပဲ သြင္းၿပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္သည္။ သူမ အားမလို  အားမရျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ဇြတ္ခနဲ သြင္းလိုက္သည္။ ထိုအရသာေၾကာင့္ သူမကုလားႀကီးကို အစြဲႀကီး စြဲသြားသည္။