ကျွန်တော့်မိန်းမဖူးဝေ

ကျွန်တော့်မိန်းမဖူးေ၀

ကျွန်တော့်ဘဝမှာမေ့မရနိုင်တဲ့ဖြစ်စဉ်ကြီးတစ်ခုကိုခင်ဗျားတို့ကိုအစအဆုံးပြောပြမယ်ဗျာ။  ပြောသမျှအားလုံးအမှန်တွေချည်းပဲ   ပြောမှာဖြစ်ပေမယ့်တချို့အချက်အလက်တွေကိုတော့ကျွန်တော့်လုံခြုံမှုအတွက်ထိန်ချန်ထားပါတယ်။   လွန်ခဲ့တဲ့၁နှစ်လောက်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုပါ။  ကျွန်တော့်မှာအရမ်းချစ်ရတဲ့ဇနီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ချောလဲချောတယ်။အေးအေးလေးနေ တတ်သူတစ်ယောက်ပေါ့။  နာမည်ကဖူးဝေတဲ့။ကျွန်တော်တို့ကချစ်သူတွေဖြစ်ပြီးမှယူခဲ့ကြတာမဟုတ်ပဲမိဘပေးစားလို့ရခဲ့ကြတာ ပါ။   သူ့လိုဖြူဖြူချောချောကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုကြိုက်တဲ့လူတွေတပြုံကြီးပေါ့။ဒါပေမယ့်ကွင်းတွေဖြစ်တာမျိုး ရည်းစားများတာမျိုး  တွေမရှိဘူး။ကျွန်တော်တို့မင်္ဂလာဆောင်တော့သူ့အသက်က၂၄၊ကျွန်တော်က၂၈။သူငယ်ချင်းတွေဆိုတာကျွန် တော့်ကိုအားကျလိုက်  တာများဘာပြောကောင်းမလဲ။

အရက်အတူတူသောက်ကြရင်ဟျောင်ညီနိုင်၊မင်းကတော့တကယ့်စောက်ကံကောင်းကောင်ပဲဆိုပြီးအမြဲပြောတာ။   ဒါပေမယ့်မိုက် မိုက်ရိုင်းရိုင်းတွေ”လိုးလို့ကောင်းလားတို့၊ဖင်မချဘူးလားတို့”တော့မမေးရဲကြဘူး။  ဘာလို့လဲဆိုတော့တစ်ခါကျွန်တော် မင်္ဂလာဆောင်ပြီး၁ပတ်လောက်မှာအရက်သောက်ကြတော့ကျွန်တော်နဲ့သိပ်မရင်းနှီးတဲ့   ကောင်တစ်ကောင်ပါလာတယ်။ဘယ်သူနဲ့ သိပြီးပါလာလဲတော့မသိဘူး။ဒါပေမယ့်အဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမကိုသိနေတယ်။   သူကပြောတာ”မင်းမိန်းမဖြူဖြူတောင့် တောင့်နဲ့ချောလဲချောဆိုတော့ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးဖင်လိုးလိုက်ရရင်ဆိမ့်သွားမှာပဲ”  လို့လာပြောရော။ကျွန်တော်လဲဘာပြောကောင်းမလဲ စားပွဲအလယ်ကအရက်ပုလင်းနဲ့ဒီကောင့်မျက်နှာကိုဖြတ်ဖြတ်ရိုက်တာ   ၅ချက်လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ပုလင်းတော့မကွဲဘူး။ ဘေးကသူငယ်ချင်းတွေဝိုင်းဆွဲကြတယ်။သွေးတွေကိုအများကြီးပဲ။

နောက်မှသိရတာဒီကောင်လဲကွဲပြဲကုန်လို့ချုပ်လိုက်ရတယ်တဲ့။ဘာပြသနာမှတော့ထပ်မဖြစ်သွားပါဘူး။   အဲဒီကစလို့ကျွန်တော့် မိန်းမနဲ့ပတ်သက်ပြီးသူငယ်ချင်းတွေသိပ်မစရဲကြတော့ဘူး။တကယ်ကကျွန်တော်ကလဲရင်းနှီးနေတဲ့လူချင်းဆို   အဲ့လိုအလွန်အကျွံ စရင်တောင်ဘာမှလုပ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ဒီကောင်ကမသိပဲနဲ့လာရိုင်းတာကိုး။  ကဲပါအဲဒါတွေကအဖြစ်အပျက်သေးသေးလေးတွေ ပါ။တကယ့်အဖြစ်အပျက်အကြီးဆီကိုဆက်ပြောပြမယ်။  ကျွန်တော့်ယောက္ခ်မကြီးကတော်တော်တင်းကျပ်တဲ့လူ။သူ့သမီး ကိုValintine day မှာပန်းစည်းတွေလာပို့တဲ့ဆားဗစ်ကလူတွေကိုဆို   တံခါးကိုမဖွင့်ပေးတာတဲ့။ပြီးတော့သူ့သမီးရဲ့လက်ကိုင်အိတ် ကိုတက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အထိစစ်တုန်းတဲ့။  ကျောင်းပို့ကျောင်းကြိုကိုတောင်သူ့သမီးကိုကားမမောင်းခိုင်းပဲသူကိုယ်တိုင်မအားတဲ့ ကြားကလိုက်ပို့တာ။  အဲ့လိုအုန့်ပုန်းမလေးဖြူဖြူချောချောလေးကိုကျွန်တော့်လိုတစ်ခါတစ်လေအရက်သောက်၊ဆေးလိပ်သောက် တဲ့လူနဲ့ဘာကြောင့်   သဘောတူလဲဆိုတာစစချင်းတော့စဉ်းစားမရဘူး။နောက်မှသိရတာကကျွန်တော့်အဖေကသူ့သမီးကိုသွား တောင်းတာတောင်   ထုံးစံမို့လို့သွားတောင်းရတာ။တကယ်ကအဖေတို့ကတကယ့်သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးတွေတဲ့။  ကျွန်တော် တောင်စစချင်းစိတ်ပူလိုက်သေးတယ်။ဒီလောက်ချောတဲ့ကောင်မလေးကရည်းစားတွေဘာတွေရှိမှာပဲပေါ့။

ဘာကြောင့်ကျွန်တော်နဲ့ရုတ်တရက်ကြီးပေးစားတာလဲ။တခြားသူတို့သဘောမတူနိုင်တဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့များဖြစ်နေလို့လားပေါ့။    ဒါပေမယ့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကတကယ့်ကိုရှာမှရှားတဲ့အမျိုးအစားလေးဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်ရတယ်။   မှတ်မိသေးတယ်။မင်္ဂလာဦးညမှာကျွန်တော်က”ဖူးဝေရေ…ရည်းစားပူတွေဘာတွေတော့မမိနေပါဘူးနော်”   လို့စသလိုလိုနဲ့မေး လိုက်တော့သူ့ပုံကတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးနဲ့”သြော်မရှိပါဘူးအကို..”ဆိုပြီးရှက်ရှက်နဲ့ပဲပြန်ဖြေတယ်။  နောက်ရက်များမကြာခင်မှာ တော့ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပုံက”အကို”ကနေ”ကို”ဖြစ်သွားတယ်။  ကျွန်တော်ထင်ထားတာကကျွန်တော့်မိန်းမကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်တွေပြောပြီးလိုးပစ်လိုက်မယ်ပေါ့။  ဒါပေမယ့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးကတည်းကကျွန်တော်သူ့သိက္ခာကိုရှိန်နေတာ။ ညစ်ပတ်တာတစ်ခွန်းမှကိုပြောမထွက်ဘူး။  သူကကျွန်တော့်ကိုရိုသေပါတယ်။ကျွန်တော့်ကိုသူကြည့်တဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာရိုသေမှု တွေကော၊အားကိုးမှုတွေပါရှိနေလို့  ကျွန်တော်အဲ့အခြေအနေတွေကိုဖျက်ဆီးမပစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။  သူ့ကိုကာမဆက်ဆံတာလည်း မင်္ဂလာဦးညကတည်းကကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းမဟုတ်ပဲပုံမှန်လောက်ပဲလုပ်ဖြစ်တယ်။

သူ့ကိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေလဲပြောမထွက်ဘူး။ကျွန်တော်အားမရလွန်းလာရင်သူ့ဆံပင်ညိုညိုနုနုလေးတွေကိုထိုးဖွပေးပြီးလိုး တယ်။   ကျွန်တော့်မိန်းမကမျက်ဝန်းညိုလဲ့လဲ့တွေနဲ့ချောသလိုသူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးကလဲကျွန်တော်စိတ်ကူးယဉ်ဖူးတဲ့အတိုင်းပဲ။   သူ ကကျွန်တော်လုပ်တိုင်းခံပေးပေမယ့်ကျွန်တော့်မှာသာသူ့ကိုအရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့”ငါ့ကိုများတဏှာကောင်ကြီးလို့ထင်သွားမလား”  ဆိုပြီးမသိစိတ်ကအမြဲစိုးရိမ်နေခဲ့တာပါ။သူ့ကိုကျွန်တော်ချစ်မိနေသလိုသံယောဇဉ်လည်းဖြစ်ပါတယ်။   ကျွန်တော်အိမ်မှာ ပထမဆုံးအရက်သောက်တုံးက  ”ဖူးဝေရေ…ကိုအရက်သောက်လို့ရလား…အိမ်မှာပဲသောက်မယ်လေ”   ဆိုတော့သူကသာမန် မေးခွန်းတစ်ခုကိုကြားလိုက်သလိုပုံမျိုးလေးနဲ့ပဲ   ”ကိုသောက်ချင်သောက်လေ…အများကြီးတော့မသောက်နဲ့ပေါ့”လို့ပြန်ပြော တယ်။

(တင်းတင်းကြပ်ကြပ်စည်းကမ်းနဲ့နေလာတဲ့မိန်းကလေးကကျွန်တော်အရက်သောက်တာဘာမှမဖြစ်လို့အံ့သြတာပါ)   ကျွန်တော့် မှာပျော်လိုက်တာ။သူ့မျက်နှာများမကြိုက်တဲ့ပုံမျိုးဖြစ်သွားမလားထင်နေတာ။ပြောပြီးမှမှားပြီထင်နေတာ။  အဲ့ဒါလေးတွေကသူနဲ့ ကျွန်တော့်ကြားမှာချောမွေ့တဲ့ဆက်ဆံရေးတစ်ရပ်ဖြစ်စေခဲ့တာပေါ့။  ကျွန်တော့်မိန်းမများမြန်မာဝတ်စုံရင်ဖုံးနဲ့ထဘီစကပ်ကိုပါးပါး ကြပ်ကြပ်လေးတွေဝတ်တဲ့နေ့တွေဆိုယောက်ျားတွေကြည့်လိုက်ကြတာမှ  တရုံးရုံးပဲ။ကျွန်တော့မိန်းမလေးကခန္ဓာကိုယ်သွယ်သွယ် ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့အရပ်ကလည်းကျွန်တော့်မေးစေ့လောက်ရှိတာကိုး။  တခါတလေရုပ်ရှင်ကြည့်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊စားသောက်ဆိုင်သွား တာပဲဖြစ်ဖြစ်လူတွေအားကျတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်ကြတာပေါ့။   ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်တို့မင်္ဂလာဆောင်ပြီး၂လကျော်ကျော် လောက်ရှိတဲ့အချိန်မှာကြမ္မာဆိုးကဝင်လာတော့တာပဲ။

အဲဒီနေ့မနက်ကပုံမှန်သာသာယာယာပါပဲ။ကျွန်တော့်ကားဘော်ဒီရုံကိုသွားတော့ဖူးဝေကကျွန်တော့်ကိုမသွားခင်နမ်းလိုက်သေး တယ်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာလဲကြည်နူးမဆုံးဖြစ်နေတာပေါ့။   ဒီလိုနဲ့နေ့ခင်း၁နာရီလောက်မှာဘော်ဒီရုံကိုမန်နေဂျာသူငယ်ချင်းနဲ့ အပ်ထားခဲ့ပြီးအိမ်ပြန်လာတဲ့အချိန်မှာစတော့တာပဲ။  ကျွန်တော့်ကားကိုခြံထဲမောင်းဝင်ဖို့ကိုအိမ်ရှေ့ဝင်ပေါက်တည့်တည့်ကြီးမှာရေ သန့်သုံးဘီးကလာရပ်ထားတော့ခက်ခက်ခဲခဲ  မောင်းဝင်လိုက်ရတယ်။စိတ်ထဲတစ်ချက်တော့တင်းသွားတာပေါ့။ဂိုထောင်ထဲထည့် ပြီးအိမ်ထဲဝင်လာတော့အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်မှာ  ကြက်ပေါင်ဖိနပ်အစုတ်တစ်ရံတွေ့တော့ရေသန့်ပို့နေကျလူရောက်နေတာသိလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်ရေသန့်ကအောက်ထပ်မှာ  ထားရမှာလေ။တံခါးကြီးကလဲပွင့်နေ၊ရေသန့်ပို့တဲ့လူကအောက်မှာမရှိဆိုတော့ကျွန်တော့်စိတ် ထဲထိတ်ကနဲတစ်ချက်ဖြစ်သွားတယ်။

အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာခဲ့တော့အခန်းထဲမှာကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့”ကယ်ကြပါဦး…”ဆိုတဲ့အသံကိုတစ်ဝက်တစ်ပျက်ပဲကြားလိုက်ရပြီး    ”ဖြန်း”ကနဲ”ဖြန်း”ကနဲရိုက်နေတဲ့အသံတွေကြားရတယ်။အခန်းတံခါးကပိတ်မထားပဲပွင့်နေတယ်လေ။  အခန်းထဲကမီးကဖွင့်ထား ပြီးအခန်းပြင်ကမီးမဖွင့်ထားတော့နေ့ခင်းဆိုပေမယ့်နည်းနည်းမှောင်နေတယ်။  အခန်းရဲ့ဟိုဖက်ကလည်းရေချိုးခန်းဆိုတော့နည်း နည်းကျယ်တဲ့အိမ်ထဲကနေအပြင်ကိုအသံမထွက်နိုင်ပါဘူး။  အခန်းထဲကိုရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ချောင်းကြည့်လိုက်တော့… လား….လား…ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။  ရေသန့်ပို့တဲ့အရပ်ရှည်ရှည်အသားမည်းမည်းနဲ့အညာသားကကျွန်တော့်မိန်းမလေး ကိုပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ပိတ်ထားပြီးဟိုကိုင်သည်ကိုင်   လုပ်နေတာ။ဘာအဝတ်မှတော့မချွတ်ရသေးဘူး။   ဖူးဝေလေးကသူ့အမေအိမ် ကနေပြန်လာတာထင်ပါတယ်။လိမ္မော်ရောင်နုနုမှာပန်းပွင့်ကြီးတွေပါတဲ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနဲ့ထဘီစကပ်  ကြပ်ကြပ်လေးကို ဝတ်ထားတယ်။ဟိုရေသန့်ပို့တဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမလေးကိုအတင်းဖမ်းချုပ်ဖျစ်ညှစ်ပြီးလိုက်နမ်းနေတယ်။

ဟာ ကျွန်တော် မျက်လုံးတွေပြာဝေသွားပါပြီ။   ဟုတ်ပါတယ် မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းကခါးသီးလွန်းလှပေမယ့်ကျွန်တော့်စိတ်ကိုဘာမှမလုပ်နိုင်အောင်  ဖမ်းစားထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကရုန်းကန်နေတော့ခါးသားဝင်းဝင်းလေးကလက်၄လုံးလောက်ပေါ်နေပြီ။  ကျွန်တော် တကယ်ဆိုအောက်ကဓားသွားယူပြီးအဲ့ကောင်ကိုသတ်ပစ်မလို့ပဲ။ဒါပေမယ့်တမျိုးကြီးဖြစ်ပြီးဆက်ကြည့်နေမိတယ်။  ကျွန်တော့် မိန်းမကိုသူများတွေပါးစပ်နဲ့ပြောရင်တောင်မခံနိုင်ရာကနေခုဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲကျွန်တော့်ကိုကျွန်တော်တောင်မသိဘူး။  ရေသန့်ပို့ တဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ညှစ်နေပုံကတကယ့်ကိုဇောထန်နေပုံကြီး။သူကိုယ်တိုင်လဲခြေတွေ   လက်တွေ တုန်နေတာကိုကျွန်တော်မြင်နေရတယ်။မိန်းမလေးကိုနောက်ကနေနို့ကိုင်ထားပြီးမိန်းမဖင်ကိုညှောင့်နေသေးတယ်။

ဖူးဝေရဲ့ခါး သားဖြူဖြူမွတ်မွတ်လေးတွေကလဲအင်္ကျီနဲ့ထဘီစကပ်ကြားကနေလက်တစ်ဝါးလောက်ကိုပေါ်နေပြီ။  မိန်းမကလဲတကယ်ကိုရုန်း နေရှာတာ။သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ချုပ်ထားတာတောင်တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ပြီးရုန်းထွက်  နေသေးတယ်။ဟိုကောင်က လဲမိန်းမလည်ကုပ်လေးကိုရိုက်တာ”ဖြန်း”ကနဲ”ဖြန်း”ကနဲပဲ။  ကျွန်တော်ကဘေးစောင်းကနေကြည့်နေတာဆိုတော့မိန်းမမျက်နှာ လေးကိုမြင်နေရတယ်။တအားငိုနေတာ။  ဆောင့်ဆောင့်လည်းရုန်းသေးတယ်။  အဲ့ဒီရေသန့်ပို့တဲ့အသားမည်းမည်းကောင်ကဖူးဝေ လေးရဲ့အင်္ကျီနှိပ်သီးတွေကိုဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။  ဟိုကောင်ကမိန်းမအင်္ကျီနှိပ်သီးတွေကိုဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တာတစ်ချက်တည်းပဲ။

”ဖြုတ်”ကနဲရင်ဖုံးအင်္ကျီရင်ဘတ်ကပွင့်သွားတော့မိန်းမကအတင်းဆွဲဖုံးထားသေးတယ်။ ခါးသေးသေးလေးအောက်ကမိန်းမဖင်ကြီးတွေကလဲကော့တင်းနေတာများကျွန်တော်တောင်တံတွေးအကြိမ်ကြိမ်မျိုချရတယ်။  ဟိုကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့အံကြိတ်ပြီးပြောနေသေးတယ်။မိန်းမကလဲငိုပြီးရုန်းနေတယ်။   ခဏကြာတော့ဟိုကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ အင်္ကျီကိုဆောင့်ဆွဲပြီးဖြဲပစ်တာ”ဗြိ”ကနဲ”ဗြစ်”ကနဲပဲ။  ရိုက်လည်းရိုက်သေးတယ်။နောက်တော့ကျွန်တော့်မိန်းမလေးမရုန်းတော့ပါ ဘူး။တအင့်အင့်နဲ့မွေ့ယာပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီးငိုနေတယ်။  ဟိုကောင်ကမိန်းမအင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့….လှလိုက်တဲ့ကျွန်တော့် ဇနီးလေးရဲ့ရင်သားတွေ။ဘော်လီအသားရောင်ဖျော့ဖျော့လေး  ထဲကနေအလုံးလိုက်ရုန်းကန်ထွက်နေတယ်။မိန်းမကခါတိုင်းလိုဘ ရာစီယာမဝတ်ပဲချိတ်၅ခုတပ်ဘော်လီအသားရောင်လေးဝတ်ထား  တယ်။အဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမနို့တွေကိုကိုင်နေလိုက်ပုံများ တကယ့်မုဒိမ်းကောင်ပီသတယ်။

ကိုင်ပြီးတော့ညှစ်ထားလိုက်တာလွှတ်ကိုမလွှတ်တော့ဘူး။မိန်းမရဲ့မျက်နှာလေးကိုသူ့လျှာကြီးနဲ့ရက်ရင်းတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ဘာတွေ    ပြောနေပြန်တယ်မသိဘူး။သူပြောလိုက်ရင်မိန်းမကရုန်းပြန်ရော။မိန်းမကရုန်းရင်သူကရိုက်ပြန်ရော။   ခဏကြာတော့မိန်းမရဲ့ထဘီ စကတ်ကိုချွတ်နေတယ်။မိန်းမလဲမရုန်းရဲတော့ဘူးထင်ပါတယ်။တိုးတိုးလေးပဲငိုရင်းငြိမ်ခံနေတယ်။  မိန်းမရဲ့ထဘီစကတ်တွေက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်တွေလေ။လွယ်လွယ်ချွတ်လို့မရတော့ဟိုကောင်ကမိန်းမကိုခုတင်ပေါ်ဖိချကုန်းခိုင်းပြီး   နောက်ကနေမိန်းမရဲ့ ထဘီကိုလှန်တယ်။  ထဘီစကတ်လှန်ပြီးမိန်းမဖင်ကြီးပေါ်လာတော့ရိုက်တော့တာပဲ။တဖြန်းဖြန်းနဲ့။ပြီးတော့မိန်းမကိုတစ်ခုခုပြော ပြီးရီလိုက်သေးတယ်။   ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကလဲခါးသွယ်သွယ်လေးအောက်ကနေလုံးတင်းကော့ထောင်နေ တာဆိုတော့ဟိုကောင်  လည်းခဏခဏတံတွေးမျိုချနေတယ်။   မိန်းမကခုတင်စောင်းမှာမှောက်ရက်လေးငိုနေတဲ့အချိန်ဟိုကောင်  ကသူ့စွပ်ကျယ်နဲ့ပုဆိုးတွေကိုချွတ်နေတယ်။ သူ့လီးကလည်းအစွမ်းကုန်တောင်နေပြီ။ကျွန်တော့်လီးထက်နည်းနည်းကြီးတယ်။သူ့ လီးကြီးကမည်းနေလိုက်တာမှခရမ်းပြာရောင်   တောင်ပေါက်နေတယ်။ပြီးတော့သူ့လီးကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့မိန်းမမျက်နှာကိုဆွဲလှည့်ပြီး ကြည့်ခိုင်းပါရော။

ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကလည်းလုံးဝမကြည့်ဘူး။အဲ့ကောင်ကမိန်းမလက်ကိုဆွဲယူပြီးသူ့လီးထည့်ပေးတော့မိန်းမကရုန်းပြန်ရော။    အဲ့မှာတင်ဟိုကောင်လည်းအသံတွေကျယ်လာတယ်။  ”ငါလိုးမကငါ့လီးကိုင်ဆိုမကိုင်ဘူး”ဆိုပြီးမိန်းမကိုဆွဲရမ်းပြီးရိုက်တော့တာပဲ။မိန်းမရဲ့ငိုသံလေးကလဲပိုကျယ်လာတယ်။    အဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ပင်တီကိုအောက်ဆွဲချလိုက်တဲ့အချိန်မှာကျွန်တော့် လီးကလည်းအစွမ်းကုန်တောင်နေပြီ။  ဘာတွေလုပ်နေတာကိုအနီးကပ်မမြင်ရပေမယ့်ရှေ့ကိုလှုပ်ခါသွားတဲ့မိန်းမရဲ့နို့အုံနှစ်အုံကို ကြည့်ပြီးလီးထည့်လိုက်ပြီဆိုတာသိလိုက်ရပါတယ်။ကျွန်တော့်မိန်းမလေးမရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး။  အဲဒီကောင်ကမိန်းမရဲ့အင်္ကျီကိုဆွဲ ချွတ်ပြီးတင်းအိနေတဲ့ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့နို့အုံနုနုတွေကိုဘော်လီပေါ်ကနေအုပ်ကိုင်ရင်းလိုးနေ  ပါတယ်။ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုရင်းဖူး ဝေလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးတသိမ့်သိမ့်တုန်ခါနေတော့တယ်။  အဲ့ကောင်ကတော့နောက်ကနေတစ်ချက်ချင်းစောင့်နေပြီ။   အဲ့ကောင် ကမိန်းမရဲ့ဘော်လီချိတ်တွေကိုတစ်ချိတ်ချင်းဖြုတ်ပစ်တယ်။ချိတ်တစ်ခုပြုတ်သွားတိုင်းဆူဖြိုးတင်းယင်းတဲ့ဖူးဝေလေးရဲ့   ရင်သား နှစ်လုံးကတဖြည်းဖြည်းပေါ်လွင်လာတယ်။မိန်းမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ချုပ်ထားဆဲမို့နို့အုံသားတင်းတင်းလေးတွေက   ဘော်လီထဲကလျှံထွက်နေတာ့လှလိုက်တာဗျာ။

ကျွန်တော့်မိန်းမလေးကတော့တအင့်အင့်နဲ့ဟိုကောင်လိုးဆောင့်သမျှခံနေရရှာပြီလေ။  ကျွန်တော်ရဲ့လီးကလည်းအစွမ်းကုန်တောင် မတ်နေတာပေါ့။  အဲ့ကောင်ကတော့မိန်းမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲသူ့လီးထည့်ပြီးအားရပါးရလိုးတော့တာပဲ။လိုးတာမှကျွန်တော့်မိန်းမ ရဲ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲပြီးလိုးတာ။တဖောင်းဖောင်းနဲ့ကိုမြည်နေတယ်။လိုးရင်းနဲ့မိန်းမရဲ့ဘော်လီကိုလည်းဆောင့်ဆွဲဖြုတ်ထည့်လိုက် တော့ဘော်လီကြိုးတွေရော  ချိတ်တွေရောတစ်ခါတည်းပြုတ်ထွက်သွားပြီးကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့နို့နှစ်လုံးကပြူးကနဲတုန်ကနဲပေါ်လာ တော့တာပဲ။  ဟိုကောင်ကတော့ဘာပြောကောင်းမလဲ။ကျွန်တော့်မိန်းမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီးနောက်ကနေဆောင့်တာ။  ဘာမှတောင် မကြာသေးဘူး။၂မိနစ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်။  ”ငါလိုးမ…လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…အားး…အာ…အာ….”ဆိုပြီးအသံနက်ကြီးနဲ့အော် ရင်းဒူးကြီးကွေးပြီးကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့  စောက်ဖုတ်ထဲမှာတဇတ်ဇတ်နဲ့ပြီးနေတယ်။   ဒီကောင်ပြီးသွားလို့ထွက်လာရင်မျက်ခွက် ကိုဖြတ်ရိုက်ရအောင်နံရံပေါ်ကမီးသတ်ဆေးဘူးကိုအဆင်သင့်ဖြုတ်ထားတယ်။  ဒါပေမယ့်ငနဲကမထွက်လာသေးဘူး။ကျွန်တော့် မိန်းမကိုဖက်ထားပြီးပါးကိုင်နို့ကိုင်လုပ်နေတယ်။  ကျွန်တော့်မိန်းမလေးဆိုအသေငိုရော။

ကျွန်တော့်မိန်းမငိုတော့ဟိုကောင်က”မငို နဲ့…တိတ်စမ်း”ဆိုပြီးရိုက်ပြန်ရော။  အခုထိကိုအဲ့ကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ကျောပေါ်မှာမျက်နှာအပ်ပြီးနို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ဆော့ ပြီးဖီးခံနေတုန်းပဲ။  ခဏကြာတော့သူ့လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်တယ်။  ”ဟဲဟဲ…အရည်တွေအများကြီးပဲ…”ဆိုပြီးမိန်းမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဆော့နေသေးတယ်။  ပြီးတော့ဒီကောင်ဘာလုပ်မလဲဆက်ကြည့်နေတာ။စောက်ချီးပေကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမဘေးမှာဝင်အိပ်ပြီး မိန်းမကိုပါးကိုင်နားကိုင်  နဲ့တဟီးဟီးရီပြီးစကားပြောနေသေးတယ်။ခဏကြာတော့မိန်းမကိုပက်လက်ဆွဲလှန်ပြန်ရော။  မိန်းမကလဲ ရုန်းပြန်တာပေါ့။ဒီကောင်ကမိန်းမကိုပါးတစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ရိုက်ပြီးလက်ညှိုးထိုးပြီးခြိမ်းခြောက်လိုက်သေးတယ်။  ပြီးတော့ မိန်းမပါးစပ်လေးကိုလက်နဲ့ညှစ်ထားပြီးအသေနမ်းတော့တာပဲ။  ကျွန်တော့်မိန်းမလေးခမျာရုန်းလို့လဲမရတော့နှုတ်ခမ်းစုပ်ခံနေရ တယ်။မျက်နှာလေးကိုလဲအတင်းလှည့်ရှာတယ်။  တစ်မိနစ်လောက်နမ်းပြီးတော့ဒီကောင်ကဘာလုပ်သလဲဆိုရင်မိန်းမကိုတက်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲသူ့လီးထည့်ပါလေရော။

မိန်းမဆိုငိုတာအကျယ်ကြီးပဲ။ရုန်းလဲအသေရုန်း။ဒါပေမယ့်မရဘူး။ဟိုကောင်ကမိန်းမဆံပင်တွေ ကိုဆွဲထားပြီးတော့ကို  ပါးစပ်ထဲလိုးထည့်နေတာ။ပါးစပ်ထဲလိုးထည့်တာလဲသိပ်မကြာဘူး။နောက်၂မိနစ်လောက်နေတော့တဇတ်ဇ တ်နဲ့ကော့သွားပြီး  ကျွန်တော့်မိန်းမလေးရဲ့ပါးစပ်ထဲသုက်ရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပြန်ရော။   ပြီးသွားတော့ဒီကောင်ကငိုနေတဲ့ကျွန် တော့်မိန်းမပေါ်ကိုပေါင်တစ်ချောင်းတင်ပြီးဖက်ထားပြန်ရော။  ”ပေါက်စီကတင်းနေတာပဲ”တို့”ကိုယ်လိုးပေးတာကောင်းလားအချစ် လေး”တို့”စောက်ဖုတ်လေးကကြပ်တယ်နော်”တို့ညစ်ညစ်  ပတ်ပတ်တွေပြောပြီးမိန်းမရဲ့မျက်နှာကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတယ်။  ကျွန် တော့်မိန်းမကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘူး။ငိုပဲငိုနေတယ်။ခဏကြာတော့”လာချစ်လေး…နောက်တစ်ချီလုပ်ရအောင်”  ဆိုပြီးကျွန် တော့်မိန်းမကိုမတ်တပ်ဆွဲထပြီးမှန်တင်ခုံရှေ့ခေါ်သွားတယ်။ပြီးတော့မိန်းမနို့တွေကိုကိုင်ညှစ်ပြီးမှန်ထဲကိုလက်ညှိုးထိုးပြ   ရင်း တိုးတိုးတိုးတိုးပြောပြီးတဟားဟားနဲ့သဘောကျနေပြန်ပါတယ်။မိန်းမရဲ့လည်ကုပ်ဝင်းဝင်းလေးကိုလည်းစုပ်နမ်းသေးတယ်။

ကျွန်တော့်မိန်းမလည်တိုင်လေးကဖြူနုနေတာပဲ။ကျွန်တော်ဝယ်ပေးထားတဲ့ပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးလေးကလည်းတလက်လက်နဲ့။    ဟိုကောင်ကမိန်းမနို့ကိုကိုင်ရင်းမိန်းမကျောလေးကိုနည်းနည်းဖိချပြီးအောက်ကသူ့လီးကိုအပေါက်တည့်အောင်ပြန်လုပ်နေတယ်။    ပြီးတော့မိန်းမခါးလေးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်ထားပြီးနောက်လက်တစ်ဖက်ကမိန်းမနို့အုံတစ်အုံကိုကိုင်ရင်းလိုးပြန်ရော။   ဒီ တစ်ခါကပိုကြမ်းတယ်။ဒီကောင်နှာစကားတွေပြောတာလဲအကျယ်ကြီးပဲ။  မိန်းမပါးလေးကိုလည်းနမ်းသေးတယ်။ကျွန်တော့်မိန်းမ လေးဆိုကလေးလေးတစ်ယောက်ငိုသလိုကိုငိုတာ။  ဒီတစ်ခါကျတော့လိုးရင်းတန်းလန်းကနေသူ့လီးကိုရုတ်တရက်ဆွဲထုတ်လိုက် ပြီးမိန်းမကိုမှန်တင်ခုံပေါ်လက်ထောက်ကုန်းရက်သား  ဖြစ်သွားအောင်ထပ်ဖိချလိုက်တယ်။ပြီးတော့အပေါက်မတည့်သလိုနဲ့ အောက်ငုံ့ကြည့်ပြီးထည့်နေတယ်။အကြာကြီးပဲ။   ၄မိနစ်လောက်ကြာမှဒီကောင်ဖိသွင်းလိုက်တော့မိန်းမက”အန်းး…ဟင့်..ဟင့်… ဟင့်”ဆိုပြီးခေါင်းခါပြီးရုန်းပါလေရော။   ဒီကောင်ကကျွန်တော့်မိန်းမဖင်ကိုပါကင်ဖွင့်လိုက်တာကိုး။အသွင်းအထုတ်တော့သိပ်မ လုပ်ဘူး။မိန်းမနို့တွေကိုကိုင်ထားရင်းဒီတိုင်း   ကြီးပဲရပ်နေတယ်။ဖူးဝေလေးရဲ့ဖင်ကြီးတွေကိုရိုက်တာလဲတဖြန်းဖြန်းနဲ့ပဲ။

ကျွန်တော် လည်းဆက်မကြည့်ချင်တော့တာနဲ့အောက်ဆင်း  ကားယူပြီးလမ်းထဲကကြေးအိုးဆိုင်ထဲမှာဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ဟိုကောင့်ကို ထွက်လာတော့မယ်ထင်ထားတာ။မထွက်လာဘူး။   နောက်ထပ်၁နာရီကျော်ကျော်လောက်ကြာမှဟိုကောင်ထွက်လာတယ်။ချွေး တွေလဲရွှဲလို့။ကျွန်တော့်မိန်းမလေးတော့ဘယ်လိုဖြစ်သွား  လဲမသိဘူး။   နောက်ကလိုက်သွားကြည့်တော့ဒီကောင်ကသုံးဘီးကိုရေ သန့်ရောင်းတဲ့ဆိုင်ရှေ့မှာရပ်တယ်။အထဲဝင်သွားပြီးခဏကြာတော့125  ဆိုင်ကယ်တစ်စင်းနဲ့ပြန်ထွက်လာတယ်။ကျွန်တော်လိုက် သွားကြည့်တော့ဒီကောင်ကအိမ်ငှားနေတယ်ထင်တယ်။  နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်တစ်လုံးထဲကိုဝင်သွားတယ်။ကျွန်တော်လည်း နေရာသိတော့အိမ်ကိုပဲပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။  ကျွန်တော်အိမ်ရောက်တော့မသိသလိုဟန်ဆောင်ရင်း”ဖူးဝေရေ”လို့ခေါ်လိုက်တော့ကျွန် တော့်မိန်းမလေးရဲ့မျက်နှာကငိုမဲ့မဲ့လေး  ဖြစ်နေတယ်။ကျွန်တော့်အင်္ကျီကိုသွားချိတ်ပေးပြီးပြန်လာတော့   ”ကို…ဖူးဝေ…ဖူးဝေ ကလေးမယူချင်သေးဘူး”ဆိုပြီးပြောရင်းအသံလေးသိမ်ဝင်သွားပြီးငိုပါလေရော။  ကျွန်တော်လည်း”အင်းပါ…ဖူးဝေသဘော အတိုင်းပါ.”ဆိုပြီးသူ့ကိုထွေးပွေ့ထားပေးလိုက်တယ်။  အဲဒီညမှာသူ့ကိုကျွန်တော်မလုပ်ဖြစ်ဘူး။ဘောလုံးပွဲပဲကြည့်နေလိုက်တယ်။

နောက်ရက်တွေမှာကျွန်တော်ကအိမ်ရှေ့ကနေနေ့ခင်းပိုင်းဖြတ်ဖြတ်မောင်းကြည့်တယ်။၃ရက်လောက်ကြာတော့ဟိုကောင်ထပ်  ရောက်လာပြန်ရော။  ဒီတစ်ခါတော့မီးဖိုချောင်ထဲကနေကွဲသံတွေကြားနေရတော့အသာလေးဝင်ပြီးချောင်းကြည့်တယ်။   ကျွန် တော့်မိန်းမလေးကဟိုကောင့်ကိုဖန်ခွက်တွေနဲ့ပေါက်နေတာ။ဟိုကောင်ကလဲတစ်ခါစားဖူးပြီဆိုတော့ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့တိုးလာတယ်။   ပြီး တော့ကျွန်တော့်မိန်းမကိုဝင်လုံးပါလေရော။ဟိုကောင်ကဟိုကိုင်သည်ညှစ်နဲ့လုပ်နေပေမယ့်မိန်းမကအသေရုန်းတာ။  ဒီနေ့မိန်းမ ဝတ်ထားတာကအသားပျော့ပျော့ခရမ်းရောင်ဂါဝန်လေး။ဟိုကောင်ကလဲဖြူဖြူချောချောတောင့်တောင့်မိန်းကလေးဆိုတော့   အသေထန်နေတယ်။ကျွန်တော့်မိန်းမဂါဝန်ကိုဆွဲဖြဲပစ်နေတယ်။  မိန်းမစောက်ဖုတ်လေးကိုလဲလက်နဲ့နှိုက်နေတာပြွတ်ကနဲပလပ်က နဲအသံတွေတအားထွက်နေတယ်။   ပြီးတော့မိန်းမရဲ့ဘရာစီယာအနီရောင်လေးကိုဆွဲဖြုတ်လွှင့်ပစ်ပြီးလိုးပါလေရော။   လိုးတာမှဒီ တစ်ခါဒီကောင်ပြင်ဆင်လာခဲ့တယ်ထင်တယ်။အကြာကြီးပဲ။၁၅မိနစ်လောက်ရှိမယ်။တဖန်းဖန်းနဲ့လိုးနေတာ။

ပြီးတော့ပြောသေး တယ်မိန်းမကို။  ”ငါ့မယားလေးကလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ”တဲ့။  ပြီးတော့မိန်းမလက်ကိုယူပြီးဂွင်းထုခိုင်းတယ်။မိန်းမကလည်းအ ရိုက်ခံရမှာကြောက်လို့ထုပေးရှာပါတယ်။  ဟိုကောင်ကပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီးမိန်းမကသူ့ပေါင်ကြားမှာထိုင်ရင်းဖင်တုံးလုံးနဲ့ဂွင်းထု ပေးနေရတာ။  ပြီးရင်သူ့မယားလိုသဘောထားပြီးတုံးလုံးချွတ်ပြီးအားရအောင်လိုးနေပြန်ရော။  နောက်နေ့တွေဆိုဒီကောင်နေ့တိုင်း ကိုလာလိုးတော့တာ။တစ်ခါလာလိုးရင်၂နာရီလောက်ဇိမ်ပြေနပြေလိုးနေတာ။  တခါတခါဆိုဖူးဝေကိုတုံးလုံးချွတ်ကြီးထိုင်ခိုင်းထား ပြီးတပြွတ်ပြွတ်နဲ့နို့စို့တာ။စို့ပြီးလိုးပြန်ရော။  လိုးနေတာမှဇိမ်ပြေနပြေကိုဖူးဝေရဲ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်တက်ခွဖက်တွယ်ပြီးအကြာကြီး လိုးတာ။  မိန်းမရဲ့ကိုယ်ထဲသူ့လရည်တွေထည့်တာလည်းအကြိမ်ကြိမ်ပဲ။   လိုးပြီးတော့မိန်းမကိုအကျယ်ကြီးပြောသေးတယ်။  ”ဟဲ..ဟဲ..ငါ့မိန်းမလေးကလေးမွေးမှငါနဲ့တူလားကြည့်ရဦးမယ်တဲ့..”   ဖူးဝေကတော့တရှုပ်ရှုပ်ပဲငိုနေတော့တာ။   အဲ့လိုနဲ့၅ခါ မြောက်သူလာလိုးပြီးတဲ့နေ့မှာသူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့အိမ်ပြန်တဲ့အချိန်ကျွန်တော်နောက်ကနေလိုက်သွားတယ်။

ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ဒေါသတအားထွက်လာတယ်။နောက်ဆုံးတော့ကျွန်တော်တောင်သတိမထားမိသေးခင်မှာကျွန်တော်သူ့ကို  တိုက်ချလိုက်ပြီ။   ကား ပေါ်ကဆင်းလိုက်တော့အနားကလူလုံးဝမရှိဘူး။သူကတော့ခြေထောက်ညှို့သကျည်းကျိုးသွားတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့သူ့နားထင်ကိုခဲ နဲ့၁၀ချက်လောက်ဆက်တိုက်ထုလိုက်တော့မလှုပ်တော့ဘူး။   ကျွန်တော့်စိတ်ထဲသူ့ကိုမသေမရှင်ကြီးဖြစ်မနေစေချင်သလိုခံစား ချက်မျိုးဝင်လာလို့နဖူးကိုပါ၄ချက်၅ချက်လောက်ရိုက်လိုက်တယ်။  ပြီးတော့ငါဘာလုပ်မိပါလိမ့်ဆိုပြီးအသေကြောက်လာရော။ ကားကိုဘော်ဒီရုံတန်းမောင်းပြီးချက်ချင်းပြင်လိုက်တယ်။  ၂ပါတ်လောက်၁လလောက်အထိအသေကြောက်နေပေမယ့်ဘာရဲမှလာ မဖမ်းဘူး။ခုထိပဲ။ ကျွန်တော့်မိန်းမလဲနောက်ရက်ပိုင်းမှာတငိုင်ငိုင်တတွေတွေဖြစ်မနေတော့ပဲပြန်ပြုံးလာတယ်။   ခုဆိုကျွန်တော့် မိန်းမနဲ့ကျွန်တော်နဲ့ကလေးယူဖို့စဉ်းစားနေပြီ။  ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တဲ့လုပ်ရပ်ကိုဘယ်သူမှမသိခဲ့ဘူး။ကျွန်တော့်မိန်းမတောင်မသိဘူး။  အဲ့ဒါတွေကတော့ကျွန်တော့်ဘဝမှာအမြဲအသစ်လိုဖြစ်ပြီးမေ့မရနိုင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေပါပဲ။  ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမဖူးေ၀

ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာေမ့မရႏိုင္တဲ့ျဖစ္စဥ္ႀကီးတစ္ခုကိုခင္ဗ်ားတို႔ကိုအစအဆုံးေျပာျပမယ္ဗ်ာ။  ေျပာသမွ်အားလုံးအမွန္ေတြခ်ည္းပဲ   ေျပာမွာျဖစ္ေပမယ့္တခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္လုံၿခဳံမႈအတြက္ထိန္ခ်န္ထားပါတယ္။   လြန္ခဲ့တဲ့၁ႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။  ကြၽန္ေတာ့္မွာအရမ္းခ်စ္ရတဲ့ဇနီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ေခ်ာလဲေခ်ာတယ္။ေအးေအးေလးေန တတ္သူတစ္ေယာက္ေပါ့။  နာမည္ကဖူးေဝတဲ့။ကြၽန္ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီးမွယူခဲ့ၾကတာမဟုတ္ပဲမိဘေပးစားလို႔ရခဲ့ၾကတာ ပါ။   သူ႔လိုျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုႀကိဳက္တဲ့လူေတြတၿပဳံႀကီးေပါ့။ဒါေပမယ့္ကြင္းေတြျဖစ္တာမ်ိဳး ရည္းစားမ်ားတာမ်ိဳး  ေတြမရွိဘူး။ကြၽန္ေတာ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ေတာ့သူ႔အသက္က၂၄၊ကြၽန္ေတာ္က၂၈။သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာကြၽန္ ေတာ့္ကိုအားက်လိုက္  တာမ်ားဘာေျပာေကာင္းမလဲ။

အရက္အတူတူေသာက္ၾကရင္ေဟ်ာင္ညီႏိုင္၊မင္းကေတာ့တကယ့္ေစာက္ကံေကာင္းေကာင္ပဲဆိုၿပီးအၿမဲေျပာတာ။   ဒါေပမယ့္မိုက္ မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္းေတြ”လိုးလို႔ေကာင္းလားတို႔၊ဖင္မခ်ဘူးလားတို႔”ေတာ့မေမးရဲၾကဘူး။  ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့တစ္ခါကြၽန္ေတာ္ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး၁ပတ္ေလာက္မွာအရက္ေသာက္ၾကေတာ့ကြၽန္ေတာ္နဲ႔သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့   ေကာင္တစ္ေကာင္ပါလာတယ္။ဘယ္သူနဲ႔ သိၿပီးပါလာလဲေတာ့မသိဘူး။ဒါေပမယ့္အဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုသိေနတယ္။   သူကေျပာတာ”မင္းမိန္းမျဖဴျဖဴေတာင့္ ေတာင့္နဲ႔ေခ်ာလဲေခ်ာဆိုေတာ့ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီးဖင္လိုးလိုက္ရရင္ဆိမ့္သြားမွာပဲ”  လို႔လာေျပာေရာ။ကြၽန္ေတာ္လဲဘာေျပာေကာင္းမလဲ စားပြဲအလယ္ကအရက္ပုလင္းနဲ႔ဒီေကာင့္မ်က္ႏွာကိုျဖတ္ျဖတ္႐ိုက္တာ   ၅ခ်က္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ပုလင္းေတာ့မကြဲဘူး။ ေဘးကသူငယ္ခ်င္းေတြဝိုင္းဆြဲၾကတယ္။ေသြးေတြကိုအမ်ားႀကီးပဲ။

ေနာက္မွသိရတာဒီေကာင္လဲကြဲၿပဲကုန္လို႔ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္တဲ့။ဘာျပသနာမွေတာ့ထပ္မျဖစ္သြားပါဘူး။   အဲဒီကစလို႔ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္းေတြသိပ္မစရဲၾကေတာ့ဘူး။တကယ္ကကြၽန္ေတာ္ကလဲရင္းႏွီးေနတဲ့လူခ်င္းဆို   အဲ့လိုအလြန္အကြၽံ စရင္ေတာင္ဘာမွလုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီေကာင္ကမသိပဲနဲ႔လာ႐ိုင္းတာကိုး။  ကဲပါအဲဒါေတြကအျဖစ္အပ်က္ေသးေသးေလးေတြ ပါ။တကယ့္အျဖစ္အပ်က္အႀကီးဆီကိုဆက္ေျပာျပမယ္။  ကြၽန္ေတာ့္ေယာကၡ္မႀကီးကေတာ္ေတာ္တင္းက်ပ္တဲ့လူ။သူ႔သမီး ကိုValintine day မွာပန္းစည္းေတြလာပို႔တဲ့ဆားဗစ္ကလူေတြကိုဆို   တံခါးကိုမဖြင့္ေပးတာတဲ့။ၿပီးေတာ့သူ႔သမီးရဲ႕လက္ကိုင္အိတ္ ကိုတကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့အထိစစ္တုန္းတဲ့။  ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳကိုေတာင္သူ႔သမီးကိုကားမေမာင္းခိုင္းပဲသူကိုယ္တိုင္မအားတဲ့ ၾကားကလိုက္ပို႔တာ။  အဲ့လိုအုန႔္ပုန္းမေလးျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကိုကြၽန္ေတာ့္လိုတစ္ခါတစ္ေလအရက္ေသာက္၊ေဆးလိပ္ေသာက္ တဲ့လူနဲ႔ဘာေၾကာင့္   သေဘာတူလဲဆိုတာစစခ်င္းေတာ့စဥ္းစားမရဘူး။ေနာက္မွသိရတာကကြၽန္ေတာ့္အေဖကသူ႔သမီးကိုသြား ေတာင္းတာေတာင္   ထုံးစံမို႔လို႔သြားေတာင္းရတာ။တကယ္ကအေဖတို႔ကတကယ့္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးေတြတဲ့။  ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္စစခ်င္းစိတ္ပူလိုက္ေသးတယ္။ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့ေကာင္မေလးကရည္းစားေတြဘာေတြရွိမွာပဲေပါ့။

ဘာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္နဲ႔႐ုတ္တရက္ႀကီးေပးစားတာလဲ။တျခားသူတို႔သေဘာမတူႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔မ်ားျဖစ္ေနလို႔လားေပါ့။    ဒါေပမယ့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကတကယ့္ကိုရွာမွရွားတဲ့အမ်ိဳးအစားေလးျဖစ္ေနမွန္းသိလိုက္ရတယ္။   မွတ္မိေသးတယ္။မဂၤလာဦးညမွာကြၽန္ေတာ္က”ဖူးေဝေရ…ရည္းစားပူေတြဘာေတြေတာ့မမိေနပါဘူးေနာ္”   လို႔စသလိုလိုနဲ႔ေမး လိုက္ေတာ့သူ႔ပုံကတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႔”ေၾသာ္မရွိပါဘူးအကို..”ဆိုၿပီးရွက္ရွက္နဲ႔ပဲျပန္ေျဖတယ္။  ေနာက္ရက္မ်ားမၾကာခင္မွာ ေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚပုံက”အကို”ကေန”ကို”ျဖစ္သြားတယ္။  ကြၽန္ေတာ္ထင္ထားတာကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေတြေျပာၿပီးလိုးပစ္လိုက္မယ္ေပါ့။  ဒါေပမယ့္မဂၤလာေဆာင္ၿပီးကတည္းကကြၽန္ေတာ္သူ႔သိကၡာကိုရွိန္ေနတာ။ ညစ္ပတ္တာတစ္ခြန္းမွကိုေျပာမထြက္ဘူး။  သူကကြၽန္ေတာ့္ကို႐ိုေသပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ကိုသူၾကည့္တဲ့မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ႐ိုေသမႈ ေတြေကာ၊အားကိုးမႈေတြပါရွိေနလို႔  ကြၽန္ေတာ္အဲ့အေျခအေနေတြကိုဖ်က္ဆီးမပစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။  သူ႔ကိုကာမဆက္ဆံတာလည္း မဂၤလာဦးညကတည္းကၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမဟုတ္ပဲပုံမွန္ေလာက္ပဲလုပ္ျဖစ္တယ္။

သူ႔ကိုညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြလဲေျပာမထြက္ဘူး။ကြၽန္ေတာ္အားမရလြန္းလာရင္သူ႔ဆံပင္ညိဳညိဳႏုႏုေလးေတြကိုထိုးဖြေပးၿပီးလိုး တယ္။   ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကမ်က္ဝန္းညိဳလဲ့လဲ့ေတြနဲ႔ေခ်ာသလိုသူ႔ခႏၶာကိုယ္ေလးကလဲကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္ဖူးတဲ့အတိုင္းပဲ။   သူ ကကြၽန္ေတာ္လုပ္တိုင္းခံေပးေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္မွာသာသူ႔ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔”ငါ့ကိုမ်ားတဏွာေကာင္ႀကီးလို႔ထင္သြားမလား”  ဆိုၿပီးမသိစိတ္ကအၿမဲစိုးရိမ္ေနခဲ့တာပါ။သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္မိေနသလိုသံေယာဇဥ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။   ကြၽန္ေတာ္အိမ္မွာ ပထမဆုံးအရက္ေသာက္တုံးက  ”ဖူးေဝေရ…ကိုအရက္ေသာက္လို႔ရလား…အိမ္မွာပဲေသာက္မယ္ေလ”   ဆိုေတာ့သူကသာမန္ ေမးခြန္းတစ္ခုကိုၾကားလိုက္သလိုပုံမ်ိဳးေလးနဲ႔ပဲ   ”ကိုေသာက္ခ်င္ေသာက္ေလ…အမ်ားႀကီးေတာ့မေသာက္နဲ႔ေပါ့”လို႔ျပန္ေျပာ တယ္။

(တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္စည္းကမ္းနဲ႔ေနလာတဲ့မိန္းကေလးကကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တာဘာမွမျဖစ္လို႔အံ့ၾသတာပါ)   ကြၽန္ေတာ့္ မွာေပ်ာ္လိုက္တာ။သူ႔မ်က္ႏွာမ်ားမႀကိဳက္တဲ့ပုံမ်ိဳးျဖစ္သြားမလားထင္ေနတာ။ေျပာၿပီးမွမွားၿပီထင္ေနတာ။  အဲ့ဒါေလးေတြကသူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ၾကားမွာေခ်ာေမြ႕တဲ့ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္ျဖစ္ေစခဲ့တာေပါ့။  ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမမ်ားျမန္မာဝတ္စုံရင္ဖုံးနဲ႔ထဘီစကပ္ကိုပါးပါး ၾကပ္ၾကပ္ေလးေတြဝတ္တဲ့ေန႔ေတြဆိုေယာက္်ားေတြၾကည့္လိုက္ၾကတာမွ  တ႐ုံး႐ုံးပဲ။ကြၽန္ေတာ့မိန္းမေလးကခႏၶာကိုယ္သြယ္သြယ္ ျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔အရပ္ကလည္းကြၽန္ေတာ့္ေမးေစ့ေလာက္ရွိတာကိုး။  တခါတေလ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊စားေသာက္ဆိုင္သြား တာပဲျဖစ္ျဖစ္လူေတြအားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ၾကတာေပါ့။   ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ၿပီး၂လေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာၾကမၼာဆိုးကဝင္လာေတာ့တာပဲ။

အဲဒီေန႔မနက္ကပုံမွန္သာသာယာယာပါပဲ။ကြၽန္ေတာ့္ကားေဘာ္ဒီ႐ုံကိုသြားေတာ့ဖူးေဝကကြၽန္ေတာ့္ကိုမသြားခင္နမ္းလိုက္ေသး တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလဲၾကည္ႏူးမဆုံးျဖစ္ေနတာေပါ့။   ဒီလိုနဲ႔ေန႔ခင္း၁နာရီေလာက္မွာေဘာ္ဒီ႐ုံကိုမန္ေနဂ်ာသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အပ္ထားခဲ့ၿပီးအိမ္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာစေတာ့တာပဲ။  ကြၽန္ေတာ့္ကားကိုၿခံထဲေမာင္းဝင္ဖို႔ကိုအိမ္ေရွ႕ဝင္ေပါက္တည့္တည့္ႀကီးမွာေရ သန႔္သုံးဘီးကလာရပ္ထားေတာ့ခက္ခက္ခဲခဲ  ေမာင္းဝင္လိုက္ရတယ္။စိတ္ထဲတစ္ခ်က္ေတာ့တင္းသြားတာေပါ့။ဂိုေထာင္ထဲထည့္ ၿပီးအိမ္ထဲဝင္လာေတာ့အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္မွာ  ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္အစုတ္တစ္ရံေတြ႕ေတာ့ေရသန႔္ပို႔ေနက်လူေရာက္ေနတာသိလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ေရသန႔္ကေအာက္ထပ္မွာ  ထားရမွာေလ။တံခါးႀကီးကလဲပြင့္ေန၊ေရသန႔္ပို႔တဲ့လူကေအာက္မွာမရွိဆိုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ ထဲထိတ္ကနဲတစ္ခ်က္ျဖစ္သြားတယ္။

အေပၚထပ္ကိုတက္လာခဲ့ေတာ့အခန္းထဲမွာကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕”ကယ္ၾကပါဦး…”ဆိုတဲ့အသံကိုတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ပဲၾကားလိုက္ရၿပီး    ”ျဖန္း”ကနဲ”ျဖန္း”ကနဲ႐ိုက္ေနတဲ့အသံေတြၾကားရတယ္။အခန္းတံခါးကပိတ္မထားပဲပြင့္ေနတယ္ေလ။  အခန္းထဲကမီးကဖြင့္ထား ၿပီးအခန္းျပင္ကမီးမဖြင့္ထားေတာ့ေန႔ခင္းဆိုေပမယ့္နည္းနည္းေမွာင္ေနတယ္။  အခန္းရဲ႕ဟိုဖက္ကလည္းေရခ်ိဳးခန္းဆိုေတာ့နည္း နည္းက်ယ္တဲ့အိမ္ထဲကေနအျပင္ကိုအသံမထြက္ႏိုင္ပါဘူး။  အခန္းထဲကိုရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့… လား….လား…ကြၽန္ေတာ္ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။  ေရသန႔္ပို႔တဲ့အရပ္ရွည္ရွည္အသားမည္းမည္းနဲ႔အညာသားကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလး ကိုပါးစပ္ကိုလက္နဲ႔ပိတ္ထားၿပီးဟိုကိုင္သည္ကိုင္   လုပ္ေနတာ။ဘာအဝတ္မွေတာ့မခြၽတ္ရေသးဘူး။   ဖူးေဝေလးကသူ႔အေမအိမ္ ကေနျပန္လာတာထင္ပါတယ္။လိေမၼာ္ေရာင္ႏုႏုမွာပန္းပြင့္ႀကီးေတြပါတဲ့ရင္ဖုံးအက်ႌခါးတိုေလးနဲ႔ထဘီစကပ္  ၾကပ္ၾကပ္ေလးကို ဝတ္ထားတယ္။ဟိုေရသန႔္ပို႔တဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကိုအတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီးလိုက္နမ္းေနတယ္။

ဟာ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လုံးေတြျပာေဝသြားပါၿပီ။   ဟုတ္ပါတယ္ ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကခါးသီးလြန္းလွေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကိုဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေအာင္  ဖမ္းစားထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးက႐ုန္းကန္ေနေတာ့ခါးသားဝင္းဝင္းေလးကလက္၄လုံးေလာက္ေပၚေနၿပီ။  ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ဆိုေအာက္ကဓားသြားယူၿပီးအဲ့ေကာင္ကိုသတ္ပစ္မလို႔ပဲ။ဒါေပမယ့္တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ၿပီးဆက္ၾကည့္ေနမိတယ္။  ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမကိုသူမ်ားေတြပါးစပ္နဲ႔ေျပာရင္ေတာင္မခံႏိုင္ရာကေနခုဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္ေတာ္ေတာင္မသိဘူး။  ေရသန႔္ပို႔ တဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္ညႇစ္ေနပုံကတကယ့္ကိုေဇာထန္ေနပုံႀကီး။သူကိုယ္တိုင္လဲေျခေတြ   လက္ေတြ တုန္ေနတာကိုကြၽန္ေတာ္ျမင္ေနရတယ္။မိန္းမေလးကိုေနာက္ကေနႏို႔ကိုင္ထားၿပီးမိန္းမဖင္ကိုေညႇာင့္ေနေသးတယ္။

ဖူးေဝရဲ႕ခါး သားျဖဴျဖဴမြတ္မြတ္ေလးေတြကလဲအက်ႌနဲ႔ထဘီစကပ္ၾကားကေနလက္တစ္ဝါးေလာက္ကိုေပၚေနၿပီ။  မိန္းမကလဲတကယ္ကို႐ုန္း ေနရွာတာ။သူ႔လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားတာေတာင္တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္ၿပီး႐ုန္းထြက္  ေနေသးတယ္။ဟိုေကာင္က လဲမိန္းမလည္ကုပ္ေလးကို႐ိုက္တာ”ျဖန္း”ကနဲ”ျဖန္း”ကနဲပဲ။  ကြၽန္ေတာ္ကေဘးေစာင္းကေနၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့မိန္းမမ်က္ႏွာ ေလးကိုျမင္ေနရတယ္။တအားငိုေနတာ။  ေဆာင့္ေဆာင့္လည္း႐ုန္းေသးတယ္။  အဲ့ဒီေရသန႔္ပို႔တဲ့အသားမည္းမည္းေကာင္ကဖူးေဝ ေလးရဲ႕အက်ႌႏွိပ္သီးေတြကိုဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္။  ဟိုေကာင္ကမိန္းမအက်ႌႏွိပ္သီးေတြကိုဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တာတစ္ခ်က္တည္းပဲ။

”ျဖဳတ္”ကနဲရင္ဖုံးအက်ႌရင္ဘတ္ကပြင့္သြားေတာ့မိန္းမကအတင္းဆြဲဖုံးထားေသးတယ္။ ခါးေသးေသးေလးေအာက္ကမိန္းမဖင္ႀကီးေတြကလဲေကာ့တင္းေနတာမ်ားကြၽန္ေတာ္ေတာင္တံေတြးအႀကိမ္ႀကိမ္မ်ိဳခ်ရတယ္။  ဟိုေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕နားနားကပ္ၿပီး တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔အံႀကိတ္ၿပီးေျပာေနေသးတယ္။မိန္းမကလဲငိုၿပီး႐ုန္းေနတယ္။   ခဏၾကာေတာ့ဟိုေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ အက်ႌကိုေဆာင့္ဆြဲၿပီးၿဖဲပစ္တာ”ၿဗိ”ကနဲ”ျဗစ္”ကနဲပဲ။  ႐ိုက္လည္း႐ိုက္ေသးတယ္။ေနာက္ေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးမ႐ုန္းေတာ့ပါ ဘူး။တအင့္အင့္နဲ႔ေမြ႕ယာေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးငိုေနတယ္။  ဟိုေကာင္ကမိန္းမအက်ႌကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့….လွလိုက္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ ဇနီးေလးရဲ႕ရင္သားေတြ။ေဘာ္လီအသားေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး  ထဲကေနအလုံးလိုက္႐ုန္းကန္ထြက္ေနတယ္။မိန္းမကခါတိုင္းလိုဘ ရာစီယာမဝတ္ပဲခ်ိတ္၅ခုတပ္ေဘာ္လီအသားေရာင္ေလးဝတ္ထား  တယ္။အဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမႏို႔ေတြကိုကိုင္ေနလိုက္ပုံမ်ား တကယ့္မုဒိမ္းေကာင္ပီသတယ္။

ကိုင္ၿပီးေတာ့ညႇစ္ထားလိုက္တာလႊတ္ကိုမလႊတ္ေတာ့ဘူး။မိန္းမရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုသူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ရက္ရင္းတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔ဘာေတြ    ေျပာေနျပန္တယ္မသိဘူး။သူေျပာလိုက္ရင္မိန္းမက႐ုန္းျပန္ေရာ။မိန္းမက႐ုန္းရင္သူက႐ိုက္ျပန္ေရာ။   ခဏၾကာေတာ့မိန္းမရဲ႕ထဘီ စကတ္ကိုခြၽတ္ေနတယ္။မိန္းမလဲမ႐ုန္းရဲေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။တိုးတိုးေလးပဲငိုရင္းၿငိမ္ခံေနတယ္။  မိန္းမရဲ႕ထဘီစကတ္ေတြက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေတြေလ။လြယ္လြယ္ခြၽတ္လို႔မရေတာ့ဟိုေကာင္ကမိန္းမကိုခုတင္ေပၚဖိခ်ကုန္းခိုင္းၿပီး   ေနာက္ကေနမိန္းမရဲ႕ ထဘီကိုလွန္တယ္။  ထဘီစကတ္လွန္ၿပီးမိန္းမဖင္ႀကီးေပၚလာေတာ့႐ိုက္ေတာ့တာပဲ။တျဖန္းျဖန္းနဲ႔။ၿပီးေတာ့မိန္းမကိုတစ္ခုခုေျပာ ၿပီးရီလိုက္ေသးတယ္။   ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ဖင္တုံးႀကီးႏွစ္တုံးကလဲခါးသြယ္သြယ္ေလးေအာက္ကေနလုံးတင္းေကာ့ေထာင္ေန တာဆိုေတာ့ဟိုေကာင္  လည္းခဏခဏတံေတြးမ်ိဳခ်ေနတယ္။   မိန္းမကခုတင္ေစာင္းမွာေမွာက္ရက္ေလးငိုေနတဲ့အခ်ိန္ဟိုေကာင္  ကသူ႔စြပ္က်ယ္နဲ႔ပုဆိုးေတြကိုခြၽတ္ေနတယ္။ သူ႔လီးကလည္းအစြမ္းကုန္ေတာင္ေနၿပီ။ကြၽန္ေတာ့္လီးထက္နည္းနည္းႀကီးတယ္။သူ႔ လီးႀကီးကမည္းေနလိုက္တာမွခရမ္းျပာေရာင္   ေတာင္ေပါက္ေနတယ္။ၿပီးေတာ့သူ႔လီးႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႔မိန္းမမ်က္ႏွာကိုဆြဲလွည့္ၿပီး ၾကည့္ခိုင္းပါေရာ။

ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကလည္းလုံးဝမၾကည့္ဘူး။အဲ့ေကာင္ကမိန္းမလက္ကိုဆြဲယူၿပီးသူ႔လီးထည့္ေပးေတာ့မိန္းမက႐ုန္းျပန္ေရာ။    အဲ့မွာတင္ဟိုေကာင္လည္းအသံေတြက်ယ္လာတယ္။  ”ငါလိုးမကငါ့လီးကိုင္ဆိုမကိုင္ဘူး”ဆိုၿပီးမိန္းမကိုဆြဲရမ္းၿပီး႐ိုက္ေတာ့တာပဲ။မိန္းမရဲ႕ငိုသံေလးကလဲပိုက်ယ္လာတယ္။    အဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ပင္တီကိုေအာက္ဆြဲခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ့္ လီးကလည္းအစြမ္းကုန္ေတာင္ေနၿပီ။  ဘာေတြလုပ္ေနတာကိုအနီးကပ္မျမင္ရေပမယ့္ေရွ႕ကိုလႈပ္ခါသြားတဲ့မိန္းမရဲ႕ႏို႔အုံႏွစ္အုံကို ၾကည့္ၿပီးလီးထည့္လိုက္ၿပီဆိုတာသိလိုက္ရပါတယ္။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးမ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။  အဲဒီေကာင္ကမိန္းမရဲ႕အက်ႌကိုဆြဲ ခြၽတ္ၿပီးတင္းအိေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ႏို႔အုံႏုႏုေတြကိုေဘာ္လီေပၚကေနအုပ္ကိုင္ရင္းလိုးေန  ပါတယ္။ရႈိက္ႀကီးတငင္ငိုရင္းဖူး ေဝေလးရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးတသိမ့္သိမ့္တုန္ခါေနေတာ့တယ္။  အဲ့ေကာင္ကေတာ့ေနာက္ကေနတစ္ခ်က္ခ်င္းေစာင့္ေနၿပီ။   အဲ့ေကာင္ ကမိန္းမရဲ႕ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြကိုတစ္ခ်ိတ္ခ်င္းျဖဳတ္ပစ္တယ္။ခ်ိတ္တစ္ခုျပဳတ္သြားတိုင္းဆူၿဖိဳးတင္းယင္းတဲ့ဖူးေဝေလးရဲ႕   ရင္သား ႏွစ္လုံးကတျဖည္းျဖည္းေပၚလြင္လာတယ္။မိန္းမရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားဆဲမို႔ႏို႔အုံသားတင္းတင္းေလးေတြက   ေဘာ္လီထဲကလွ်ံထြက္ေနတာ့လွလိုက္တာဗ်ာ။

ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးကေတာ့တအင့္အင့္နဲ႔ဟိုေကာင္လိုးေဆာင့္သမွ်ခံေနရရွာၿပီေလ။  ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕လီးကလည္းအစြမ္းကုန္ေတာင္ မတ္ေနတာေပါ့။  အဲ့ေကာင္ကေတာ့မိန္းမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသူ႔လီးထည့္ၿပီးအားရပါးရလိုးေတာ့တာပဲ။လိုးတာမွကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ ရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုဆြဲၿပီးလိုးတာ။တေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ကိုျမည္ေနတယ္။လိုးရင္းနဲ႔မိန္းမရဲ႕ေဘာ္လီကိုလည္းေဆာင့္ဆြဲျဖဳတ္ထည့္လိုက္ ေတာ့ေဘာ္လီႀကိဳးေတြေရာ  ခ်ိတ္ေတြေရာတစ္ခါတည္းျပဳတ္ထြက္သြားၿပီးကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကျပဴးကနဲတုန္ကနဲေပၚလာ ေတာ့တာပဲ။  ဟိုေကာင္ကေတာ့ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္ၿပီးေနာက္ကေနေဆာင့္တာ။  ဘာမွေတာင္ မၾကာေသးဘူး။၂မိနစ္ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။  ”ငါလိုးမ…လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ…အားး…အာ…အာ….”ဆိုၿပီးအသံနက္ႀကီးနဲ႔ေအာ္ ရင္းဒူးႀကီးေကြးၿပီးကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕  ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာတဇတ္ဇတ္နဲ႔ၿပီးေနတယ္။   ဒီေကာင္ၿပီးသြားလို႔ထြက္လာရင္မ်က္ခြက္ ကိုျဖတ္႐ိုက္ရေအာင္နံရံေပၚကမီးသတ္ေဆးဘူးကိုအဆင္သင့္ျဖဳတ္ထားတယ္။  ဒါေပမယ့္ငနဲကမထြက္လာေသးဘူး။ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမကိုဖက္ထားၿပီးပါးကိုင္ႏို႔ကိုင္လုပ္ေနတယ္။  ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးဆိုအေသငိုေရာ။

ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမငိုေတာ့ဟိုေကာင္က”မငို နဲ႔…တိတ္စမ္း”ဆိုၿပီး႐ိုက္ျပန္ေရာ။  အခုထိကိုအဲ့ေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ေက်ာေပၚမွာမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးႏို႔ႏွစ္လုံးကိုကိုင္ေဆာ့ ၿပီးဖီးခံေနတုန္းပဲ။  ခဏၾကာေတာ့သူ႔လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္တယ္။  ”ဟဲဟဲ…အရည္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ…”ဆိုၿပီးမိန္းမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို ေဆာ့ေနေသးတယ္။  ၿပီးေတာ့ဒီေကာင္ဘာလုပ္မလဲဆက္ၾကည့္ေနတာ။ေစာက္ခ်ီးေပေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေဘးမွာဝင္အိပ္ၿပီး မိန္းမကိုပါးကိုင္နားကိုင္  နဲ႔တဟီးဟီးရီၿပီးစကားေျပာေနေသးတယ္။ခဏၾကာေတာ့မိန္းမကိုပက္လက္ဆြဲလွန္ျပန္ေရာ။  မိန္းမကလဲ ႐ုန္းျပန္တာေပါ့။ဒီေကာင္ကမိန္းမကိုပါးတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္႐ိုက္ၿပီးလက္ညႇိဳးထိုးၿပီးၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္။  ၿပီးေတာ့ မိန္းမပါးစပ္ေလးကိုလက္နဲ႔ညႇစ္ထားၿပီးအေသနမ္းေတာ့တာပဲ။  ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးခမ်ာ႐ုန္းလို႔လဲမရေတာ့ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ခံေနရ တယ္။မ်က္ႏွာေလးကိုလဲအတင္းလွည့္ရွာတယ္။  တစ္မိနစ္ေလာက္နမ္းၿပီးေတာ့ဒီေကာင္ကဘာလုပ္သလဲဆိုရင္မိန္းမကိုတက္ခြၿပီး ပါးစပ္ထဲသူ႔လီးထည့္ပါေလေရာ။

မိန္းမဆိုငိုတာအက်ယ္ႀကီးပဲ။႐ုန္းလဲအေသ႐ုန္း။ဒါေပမယ့္မရဘူး။ဟိုေကာင္ကမိန္းမဆံပင္ေတြ ကိုဆြဲထားၿပီးေတာ့ကို  ပါးစပ္ထဲလိုးထည့္ေနတာ။ပါးစပ္ထဲလိုးထည့္တာလဲသိပ္မၾကာဘူး။ေနာက္၂မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့တဇတ္ဇ တ္နဲ႔ေကာ့သြားၿပီး  ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕ပါးစပ္ထဲသုက္ရည္ေတြပန္းထုတ္လိုက္ျပန္ေရာ။   ၿပီးသြားေတာ့ဒီေကာင္ကငိုေနတဲ့ကြၽန္ ေတာ့္မိန္းမေပၚကိုေပါင္တစ္ေခ်ာင္းတင္ၿပီးဖက္ထားျပန္ေရာ။  ”ေပါက္စီကတင္းေနတာပဲ”တို႔”ကိုယ္လိုးေပးတာေကာင္းလားအခ်စ္ ေလး”တို႔”ေစာက္ဖုတ္ေလးကၾကပ္တယ္ေနာ္”တို႔ညစ္ညစ္  ပတ္ပတ္ေတြေျပာၿပီးမိန္းမရဲ႕မ်က္ႏွာကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနတယ္။  ကြၽန္ ေတာ့္မိန္းမကေတာ့ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။ငိုပဲငိုေနတယ္။ခဏၾကာေတာ့”လာခ်စ္ေလး…ေနာက္တစ္ခ်ီလုပ္ရေအာင္”  ဆိုၿပီးကြၽန္ ေတာ့္မိန္းမကိုမတ္တပ္ဆြဲထၿပီးမွန္တင္ခုံေရွ႕ေခၚသြားတယ္။ၿပီးေတာ့မိန္းမႏို႔ေတြကိုကိုင္ညႇစ္ၿပီးမွန္ထဲကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပ   ရင္း တိုးတိုးတိုးတိုးေျပာၿပီးတဟားဟားနဲ႔သေဘာက်ေနျပန္ပါတယ္။မိန္းမရဲ႕လည္ကုပ္ဝင္းဝင္းေလးကိုလည္းစုပ္နမ္းေသးတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမလည္တိုင္ေလးကျဖဴႏုေနတာပဲ။ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ေပးထားတဲ့ပလက္တီနမ္ဆြဲႀကိဳးေလးကလည္းတလက္လက္နဲ႔။    ဟိုေကာင္ကမိန္းမႏို႔ကိုကိုင္ရင္းမိန္းမေက်ာေလးကိုနည္းနည္းဖိခ်ၿပီးေအာက္ကသူ႔လီးကိုအေပါက္တည့္ေအာင္ျပန္လုပ္ေနတယ္။    ၿပီးေတာ့မိန္းမခါးေလးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ဖက္ထားၿပီးေနာက္လက္တစ္ဖက္ကမိန္းမႏို႔အုံတစ္အုံကိုကိုင္ရင္းလိုးျပန္ေရာ။   ဒီ တစ္ခါကပိုၾကမ္းတယ္။ဒီေကာင္ႏွာစကားေတြေျပာတာလဲအက်ယ္ႀကီးပဲ။  မိန္းမပါးေလးကိုလည္းနမ္းေသးတယ္။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ ေလးဆိုကေလးေလးတစ္ေယာက္ငိုသလိုကိုငိုတာ။  ဒီတစ္ခါက်ေတာ့လိုးရင္းတန္းလန္းကေနသူ႔လီးကို႐ုတ္တရက္ဆြဲထုတ္လိုက္ ၿပီးမိန္းမကိုမွန္တင္ခုံေပၚလက္ေထာက္ကုန္းရက္သား  ျဖစ္သြားေအာင္ထပ္ဖိခ်လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့အေပါက္မတည့္သလိုနဲ႔ ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္ၿပီးထည့္ေနတယ္။အၾကာႀကီးပဲ။   ၄မိနစ္ေလာက္ၾကာမွဒီေကာင္ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့မိန္းမက”အန္းး…ဟင့္..ဟင့္… ဟင့္”ဆိုၿပီးေခါင္းခါၿပီး႐ုန္းပါေလေရာ။   ဒီေကာင္ကကြၽန္ေတာ့္မိန္းမဖင္ကိုပါကင္ဖြင့္လိုက္တာကိုး။အသြင္းအထုတ္ေတာ့သိပ္မ လုပ္ဘူး။မိန္းမႏို႔ေတြကိုကိုင္ထားရင္းဒီတိုင္း   ႀကီးပဲရပ္ေနတယ္။ဖူးေဝေလးရဲ႕ဖင္ႀကီးေတြကို႐ိုက္တာလဲတျဖန္းျဖန္းနဲ႔ပဲ။

ကြၽန္ေတာ္ လည္းဆက္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ေအာက္ဆင္း  ကားယူၿပီးလမ္းထဲကေၾကးအိုးဆိုင္ထဲမွာဝင္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ဟိုေကာင့္ကို ထြက္လာေတာ့မယ္ထင္ထားတာ။မထြက္လာဘူး။   ေနာက္ထပ္၁နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာမွဟိုေကာင္ထြက္လာတယ္။ေခြၽး ေတြလဲ႐ႊဲလို႔။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေလးေတာ့ဘယ္လိုျဖစ္သြား  လဲမသိဘူး။   ေနာက္ကလိုက္သြားၾကည့္ေတာ့ဒီေကာင္ကသုံးဘီးကိုေရ သန႔္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္တယ္။အထဲဝင္သြားၿပီးခဏၾကာေတာ့125  ဆိုင္ကယ္တစ္စင္းနဲ႔ျပန္ထြက္လာတယ္။ကြၽန္ေတာ္လိုက္ သြားၾကည့္ေတာ့ဒီေကာင္ကအိမ္ငွားေနတယ္ထင္တယ္။  ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္တစ္လုံးထဲကိုဝင္သြားတယ္။ကြၽန္ေတာ္လည္း ေနရာသိေတာ့အိမ္ကိုပဲျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။  ကြၽန္ေတာ္အိမ္ေရာက္ေတာ့မသိသလိုဟန္ေဆာင္ရင္း”ဖူးေဝေရ”လို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ကြၽန္ ေတာ့္မိန္းမေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကငိုမဲ့မဲ့ေလး  ျဖစ္ေနတယ္။ကြၽန္ေတာ့္အက်ႌကိုသြားခ်ိတ္ေပးၿပီးျပန္လာေတာ့   ”ကို…ဖူးေဝ…ဖူးေဝ ကေလးမယူခ်င္ေသးဘူး”ဆိုၿပီးေျပာရင္းအသံေလးသိမ္ဝင္သြားၿပီးငိုပါေလေရာ။  ကြၽန္ေတာ္လည္း”အင္းပါ…ဖူးေဝသေဘာ အတိုင္းပါ.”ဆိုၿပီးသူ႔ကိုေထြးေပြ႕ထားေပးလိုက္တယ္။  အဲဒီညမွာသူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ေဘာလုံးပြဲပဲၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

ေနာက္ရက္ေတြမွာကြၽန္ေတာ္ကအိမ္ေရွ႕ကေနေန႔ခင္းပိုင္းျဖတ္ျဖတ္ေမာင္းၾကည့္တယ္။၃ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ဟိုေကာင္ထပ္  ေရာက္လာျပန္ေရာ။  ဒီတစ္ခါေတာ့မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေနကြဲသံေတြၾကားေနရေတာ့အသာေလးဝင္ၿပီးေခ်ာင္းၾကည့္တယ္။   ကြၽန္ ေတာ့္မိန္းမေလးကဟိုေကာင့္ကိုဖန္ခြက္ေတြနဲ႔ေပါက္ေနတာ။ဟိုေကာင္ကလဲတစ္ခါစားဖူးၿပီဆိုေတာ့ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔တိုးလာတယ္။   ၿပီး ေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုဝင္လုံးပါေလေရာ။ဟိုေကာင္ကဟိုကိုင္သည္ညႇစ္နဲ႔လုပ္ေနေပမယ့္မိန္းမကအေသ႐ုန္းတာ။  ဒီေန႔မိန္းမ ဝတ္ထားတာကအသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ခရမ္းေရာင္ဂါဝန္ေလး။ဟိုေကာင္ကလဲျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္မိန္းကေလးဆိုေတာ့   အေသထန္ေနတယ္။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမဂါဝန္ကိုဆြဲၿဖဲပစ္ေနတယ္။  မိန္းမေစာက္ဖုတ္ေလးကိုလဲလက္နဲ႔ႏႈိက္ေနတာႁပြတ္ကနဲပလပ္က နဲအသံေတြတအားထြက္ေနတယ္။   ၿပီးေတာ့မိန္းမရဲ႕ဘရာစီယာအနီေရာင္ေလးကိုဆြဲျဖဳတ္လႊင့္ပစ္ၿပီးလိုးပါေလေရာ။   လိုးတာမွဒီ တစ္ခါဒီေကာင္ျပင္ဆင္လာခဲ့တယ္ထင္တယ္။အၾကာႀကီးပဲ။၁၅မိနစ္ေလာက္ရွိမယ္။တဖန္းဖန္းနဲ႔လိုးေနတာ။

ၿပီးေတာ့ေျပာေသး တယ္မိန္းမကို။  ”ငါ့မယားေလးကလိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ”တဲ့။  ၿပီးေတာ့မိန္းမလက္ကိုယူၿပီးဂြင္းထုခိုင္းတယ္။မိန္းမကလည္းအ ႐ိုက္ခံရမွာေၾကာက္လို႔ထုေပးရွာပါတယ္။  ဟိုေကာင္ကေပါင္ႀကီးၿဖဲကားၿပီးမိန္းမကသူ႔ေပါင္ၾကားမွာထိုင္ရင္းဖင္တုံးလုံးနဲ႔ဂြင္းထု ေပးေနရတာ။  ၿပီးရင္သူ႔မယားလိုသေဘာထားၿပီးတုံးလုံးခြၽတ္ၿပီးအားရေအာင္လိုးေနျပန္ေရာ။  ေနာက္ေန႔ေတြဆိုဒီေကာင္ေန႔တိုင္း ကိုလာလိုးေတာ့တာ။တစ္ခါလာလိုးရင္၂နာရီေလာက္ဇိမ္ေျပနေျပလိုးေနတာ။  တခါတခါဆိုဖူးေဝကိုတုံးလုံးခြၽတ္ႀကီးထိုင္ခိုင္းထား ၿပီးတႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ႏို႔စို႔တာ။စို႔ၿပီးလိုးျပန္ေရာ။  လိုးေနတာမွဇိမ္ေျပနေျပကိုဖူးေဝရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးေပၚတက္ခြဖက္တြယ္ၿပီးအၾကာႀကီး လိုးတာ။  မိန္းမရဲ႕ကိုယ္ထဲသူ႔လရည္ေတြထည့္တာလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ။   လိုးၿပီးေတာ့မိန္းမကိုအက်ယ္ႀကီးေျပာေသးတယ္။  ”ဟဲ..ဟဲ..ငါ့မိန္းမေလးကေလးေမြးမွငါနဲ႔တူလားၾကည့္ရဦးမယ္တဲ့..”   ဖူးေဝကေတာ့တရႈပ္ရႈပ္ပဲငိုေနေတာ့တာ။   အဲ့လိုနဲ႔၅ခါ ေျမာက္သူလာလိုးၿပီးတဲ့ေန႔မွာသူ႔ဆိုင္ကယ္နဲ႔အိမ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ကေနလိုက္သြားတယ္။

ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေဒါသတအားထြက္လာတယ္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေတာင္သတိမထားမိေသးခင္မွာကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို  တိုက္ခ်လိုက္ၿပီ။   ကား ေပၚကဆင္းလိုက္ေတာ့အနားကလူလုံးဝမရွိဘူး။သူကေတာ့ေျခေထာက္ညႇိဳ႕သက်ည္းက်ိဳးသြားတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔သူ႔နားထင္ကိုခဲ နဲ႔၁၀ခ်က္ေလာက္ဆက္တိုက္ထုလိုက္ေတာ့မလႈပ္ေတာ့ဘူး။   ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲသူ႔ကိုမေသမရွင္ႀကီးျဖစ္မေနေစခ်င္သလိုခံစား ခ်က္မ်ိဳးဝင္လာလို႔နဖူးကိုပါ၄ခ်က္၅ခ်က္ေလာက္႐ိုက္လိုက္တယ္။  ၿပီးေတာ့ငါဘာလုပ္မိပါလိမ့္ဆိုၿပီးအေသေၾကာက္လာေရာ။ ကားကိုေဘာ္ဒီ႐ုံတန္းေမာင္းၿပီးခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္တယ္။  ၂ပါတ္ေလာက္၁လေလာက္အထိအေသေၾကာက္ေနေပမယ့္ဘာရဲမွလာ မဖမ္းဘူး။ခုထိပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမလဲေနာက္ရက္ပိုင္းမွာတငိုင္ငိုင္တေတြေတြျဖစ္မေနေတာ့ပဲျပန္ၿပဳံးလာတယ္။   ခုဆိုကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ကေလးယူဖို႔စဥ္းစားေနၿပီ။  ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ကိုဘယ္သူမွမသိခဲ့ဘူး။ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေတာင္မသိဘူး။  အဲ့ဒါေတြကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာအၿမဲအသစ္လိုျဖစ္ၿပီးေမ့မရႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြပါပဲ။  ၿပီးပါၿပီ။