မျိုးရိုးကိုကထျန်တာ

မျိုးရိုးကိုကထျန်တာ

ကျွန်တော် ၁၀တန်းနှစ်ရောက်တော့ အိမ်က စီးပွားရေးမကောင်းတာနဲ့ နယ်ကအိမ်ကိုရောင်းပြီး ရန်ကုန်ကို မိသားစုလိုက်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ ရန်ကုန်ကဆင်ခြေဖုံးတစ်နေရာမှာ အိမ်ငှားနေကြတယ်ပေါ့လေ။ အဲဒီအချိန်က တိုက်တွေလည်းသိပ်မရှိသေး။ ရပ်ကွက်လည်းဖြစ်တော့ ရန်ကုန်ဆိုပေမယ့် နယ်မှာလိုပါပဲ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ လူသစ်ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့မှ မသိသေးပေမယ့် ကျွန်တော်ပထမဆုံးသတိထားမိတာကတော့ ၁အိမ်ကျော်က ညီအမတွေပါပဲ။ အငယ်ဆုံးကောင်မလေးက ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ၁၀တန်း။ ကျောင်းသွားအပ်တော့မှ တစ်ခန်းထဲမှန်းသိတယ်။ အလတ်နဲ့အကြီးကတော့ အဝေးသင်တက်ကြတယ်။ သူတို့အိမ်က ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်အနေအထားနဲ့ဆိုရင် ချမ်းသာတယ်ပေါ့လေ။ တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးနဲ့ခြံကလည်းကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း။ သူတို့အမေကမှ အဲဒီတုန်းက ၄၀ကျော်လောက်ရှိသေးတာပဲ။ ဒေါ်မာလာလို့ခေါ်တယ်။သူတို့သားအမိတွေအကုန်လုံးက ကိုယ်လုံးတအားလှတယ်။ ခေတ်လည်းဆန်တယ်။မသိရင် ညီအမတွေလို့တောင်ထင်ချင်စရာ။ ဒါပေမဲ့ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ သူတို့ကို ဘယ်သူမှ အခေါ်အပြောမရှိကြဘူး။

အစကတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး။ နောက်ပိုင်း အနီးအနားမေးစမ်းကြည့်တော့မှ အခေါ်အပြောမလုပ်ကြတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသိရတယ်။ အန်တီမာလာက သူ့သမီးတွေကိုသူကိုယ်တိုင်ခေါင်းလုပ်ပြီး ဖာထောင်စားနေတာကိုး။ အစကတော့ သူတို့ရုပ်ရည် သူတို့အနေအထားနဲ့ ဒါမျိုးလုပ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်လည်းမယုံပါဘူး။ ဒါပေမဲ့အဲဒီခေတ်ကတည်းက သူတို့က ဖုန်းနဲ့ကြိုချိတ်ပြီးကားတွေနဲ့ လာခေါ်ကြတာ။ တစ်ခါတစ်လေလည်း အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်ပြီး သူတို့အိမ်မှာပဲ အလုပ်ဖြစ်ကြတာလည်းရှိတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ အတန်းတူ အငယ်ဆုံးမလေးက သီရိလို့ခေါ်တယ်။ သူ့အမတွေလောက် အကောင်မထွားသေးပေမယ့် ရွယ်တူမိန်းခလေးတွေထဲမှာတော့ အကိတ်ပဲ။ အဆီများလို့ ဖင်ကြီးတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ နောက်ကိုသတ်သတ်ကြီးကို ကောက်ထွက်နေတာမျိုး။ ရပ်ကွက်ထဲမှာလိုပဲ ကျောင်းမှာလည်း သူ့ကို ဘယ်သူမှ အဆက်အဆံမလုပ်ကြပါဘူး။ ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ဆရာတွေထဲမှာတော့ အလကားစားရမလားဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ အရောဝင်ဖို့ကြိုးစားတဲ့သူတစ်ချို့ရှိတယ်။ မိန်းခလေးတွေကတော့ သူနဲ့ အတူ ထိုင်မယ့်သူကိုမရှိပါဘူး။ အဲဒီလိုအနေအထားမှာ ကျောင်းပြောင်းလာပြီး အပေါင်းအသင်းမရှိသေးတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်ကြတယ်။

နည်းနည်းပိုရင်းနှီးလာတော့ ကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲ ကျောင်းအတူသွားကြတယ်။ သူက နောက်က လိုက်တယ်ပေါ့။ ကျွန်တော်က သူ့ဘဝအကြောင်းတွေကို မေးလေ့မရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်းဖြစ်လာတော့ သူကပဲပြောပြပါတယ်။ သူပထမဆုံး အပျိုစင်ဘဝဆုံးတော့ ၈တန်းပဲရှိသေးတယ်တဲ့။ အဲဒီအချိန်ကသူ့အမတွေကတော့ ဖာဖြစ်နေပြီပေါ့လေ။ သူ့အမေအသိတစ်ယောက်က အပျိုအစစ်စားချင်လို့ ၃သိန်းနဲ့ ရောင်းခဲ့တာတဲ့။ အဲဒီခေတ်က ၃သိန်းဆိုတာနည်းတဲ့ပိုက်ဆံတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါဆို နင်တို့ညီအမတွေက ဆန္ဒမပါဘဲ လုပ်စားနေရတာလားလို့ကျွန်တော်မေးတော့ သူက ခေါင်းခါတယ်။ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့မျိုးရိုးကိုက ထန်တာတဲ့။ သူညာနေတာ မဟုတ်လောက်ပါဘူး။ သူတို့ သားအမိတွေပိုက်ဆံရှိတာ ကျွန်တော်သိတာပဲ။ဒါဆိုလည်း ရည်းစားသတ်သတ်မှတ်မှတ်ထားပါလားဟ လို့ကျွန်တော်ကပြောတယ်။ သူက”ကျောင်းမှာတောင် ငါတို့ညီအမတွေကို ဘယ်သူမှ အဆက်အဆံမလုပ်ချင်တာ။ ဘယ်မှာရည်းစားထားလို့ရမှာလဲ။ အခန်းထဲကကောင်တွေကလည်း နင်သိတဲ့အတိုင်း စားရရင်သာစားမယ်။ တွဲသွားတွဲလာတော့ ဘယ်သူမှလုပ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး”လို့ပြောတယ်။ သူက ဝါသနာအရလုပ်စားတာ သူ့အမေခိုင်းလို့လည်းမဟုတ်ဘူးဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှမပြောတတ်တော့ဘူး။ ခဏလောက်တွေဝေစဉ်းစားနေပြီးတော့ နင့်ကိုငါချစ်တယ်လို့ မရည်ရွယ်ပဲပြောလိုက်မိတယ်။ သူကကျွန်တော့်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖက်လိုက်ပါရော။

ရည်းစားဖြစ်သွားပြီးတော့ သူက သူ့အမေအန်တီမာလာနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ အန်တီမာလာကလည်းရှင်းရှင်းပါပဲ။ “အန်တီတို့အကြောင်းကိုတော့ သားလည်းသိမှာပဲ။ အန်တီတို့မှာက တန်ဖိုးထားတာ ဘာမှမရှိဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်ဘူး။ အန်တီတို့သားအမိတွေ နဂိုနေတဲ့ပုံစံအတိုင်းနေမှာပဲ။ သားဘက်ကသာ နားလည်အောင်ကြိုးစားပေးမှ အဆင်ပြေမယ်။ ကျန်တာတော့ သီရိကိုလည်း သားဘယ်လို ဂရုစိုက်တယ်ဆိုတာသိနေတော့ ပြောစရာမရှိပါဘူး။ တစ်ခုရှိတာက သီရိအနေနဲ့ကလည်း သူ့ဝါသနာကို ဖျောက်မှာတော့ မဟုတ်ဘူး”လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီ ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်ပေါ့။ အဲဒီကစပြီး သူတို့အိမ်ကို ကျွန်တော် တရားဝင် ဝင်ထွက်ခွင့်ရသွားတယ်။ ကျွန်တော့်အိမ်ကိုတော့ သူတို့အိမ်စာသွားကျက်တယ်ပေါ့။ အဖေမရှိတော့တဲ့ ကျနော်တို့အိမ်မှာ အမေက ကျွန်တော့်နေပုံထိုင်ပုံကို သဘောမကျလှပေမယ့် သူလည်း အိမ်စီးပွားရေးတစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ ပြောဆိုဆုံးမချိန်မရှိပါဘူး။ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲလည်းနီးလာတဲ့အချိန်မှာ အတူစာကျက်ရင်းနဲ့ သီရိတို့အိမ်မှာပဲ ကျွန်တော်အိပ်လိုက်တာများတယ်။ သူ့အမတွေနဲ့ အန်တီမာလာကတော့ ကားတွေနဲ့ လာခေါ်တဲ့အခါလိုက်သွားကြ။ နောက်နေ့မနက်မှပြန်ရောက်တာများပါတယ်။ အရင် သူငယ်ချင်းဘဝနဲ့က လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် ကျွန်တော်က ရှက်လို့ သိပ်မပြောဖြစ်ပေမယ့် ချစ်သူဖြစ်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောကြတယ်။

သူ့ဆီက တစ်တစ်ခွခွစကားတွေကြားရတာ သဘောကျလို့ပါ။ ဖာခံစားလာတာ ၂နှစ်လောက်ရှိပြီဆိုတော့ သီရိမှာအတွေ့အကြုံတွေအများကြီးရှိတယ်။ ပိုက်ဆံလည်းရစေ။ ဆန္ဒလည်းပြည့်စေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ လုပ်စားနေကြသူတွေဆိုတော့ သူတို့သားအမိတွေက လူရွေးပြီးမှ လက်ခံတာများတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်နယူးရီးယားနေ့တုန်းကအကြောင်းကတော့ သီရိအတွက်မမေ့နိုင်စရာ။ အဲဒီနေ့က ကလပ်မှာ သူတို့ညီအမသုံးယောက် ကဲကြတယ်။ သူ့တို့အမေဒေါ်မာလာကတော့ သူ့လမ်းကြောင်းနဲ့ သူပေါ့။ ကလပ်မှာရှိနေတုန်း သူတို့တစ်လမ်းကျော်က ချဲဒိုင်လုပ်တဲ့ ကိုကျော်ကြီးက ဖုန်းနဲ့လှမ်းချိတ်ပြီးခေါ်တယ်။ ၅သောင်းနဲ့ ဈေးညှိပြီး ကလပ်အောက်ကို လာကြိုတယ်။ ပြောတုန်းက ကိုကျော်ကြီး တစ်ယောက်တည်းပေမယ့် လာခေါ်တော့ သူ့သူငယ်ချင်း ၄ယောက်ပါ ပါသေးတယ်။ အဲလိုဆိုရင်တော့ မဖြစ်ဘူးဆိုပေမယ့် ငြင်းလို့မရတော့ဘူးလေ။ အားလုံးက နယူးရီးယားနေ့မှာ ယာဘတွေရော အရက်တွေရောသောက်ထားကြတော့ အစွမ်းကုန်ထန်နေကြပြီ။ ဟိုတယ်တွေကလည်း လူပြည့်နေတော့ လူရှင်းတဲ့ခရေပင်လမ်းထဲ သွားဆွဲကြတယ်။ သီရိက အဲဒီနေ့က စကတ်ပေါင်လယ်လောက်လေးနဲ့ ဂျိုင်းပြတ်အကျီဝတ်လာတာ။ မူးရူးပြီး အကျီတွေရော စကတ်တွေရော ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်ကြတယ်။ မချခင်မှ သီရိကို ဆေးပြားတွေအချိုရည်နဲ့စပ်ပြီး လာတိုက်သေးတယ်။ ရေဖြတ်ပြီး ဆွဲရင် ကြာမှာစိုးလို့ မြန်မြန်တက်အောင် အချိုရည်နဲ့ရောတိုက်တာ။

ပြီးတော့ ကားချည်တဲ့ကြိုးနဲ့ ကားတံခါးဘေးမှာကြိုးတုတ် ဒီဇင်ဘာလကြီးချမ်းသလားမမေးနဲ့။ ရုပ်ရှင်တွေထဲက လိုကြမ်းတယ်ဆိုတာ သနားတာပေါ့။ ကိုကျော်ကြီးက ပါးစပ်မှာလီးတပ်ပြီးမွုတ်ခိုင်းတဲ့အချိန် သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်ကဖင်ကိုချတယ်။ တစ်ယောက်က စောက်ဖုတ်ကိုချတယ်။ ကိုကျော်ကြီးပြီးသွားတဲ့အချိန်ကျန်တဲ့တစ်ယာက်ကိုလည်း မွုတ်ပေးရသေးတာပေါ့။ နောက်တော့ ကိုကျော်ကြီးက အဆန်းထွင်ပြန်တယ်။ အဲဒီနားက ဆောက်လုပ်ရေးထဲသွားပြီး သဲတွေ လက်ခုပ်နဲ့သယ်လာတယ်။ ပြီးတော့ လီးမှာ သဲကြမ်းတွေပွတ်ပြီး ချကြပြန်ပါရော။ သူတို့ကတော့ ကွန်ဒုံးမှာ သုတ်တာဆိုတော့ ဘာမှသိပ်မဖြစ်ဘူးလေ။ သီရိကတော့ သွေးပါထွက်ပြီး စုတ်ပြတ်ကုန်တာ။ အဲဒီအချိန်ကအရက်ရှိန် ဆေးပြားအရှိန်တွေကြောင့်သာပေါ့။ နို့မို့ မေ့မျောသွားမလားမသိ။ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ကားမှာကြိုးတုတ်ပြီး ချနေကြတာ တော်တော်ကြာတယ်။ ၂နာရီလောက်များရှိမလားမသိဘူး။ သီရိလည်း ၅ခါလောက်ပြီးသွားပြီး ဖင်တွေလည်း စုတ်ပြဲစောက်ဖုတ်တွေလည်း စုတ်ပြဲကုန်ပြီ။ ဒါပေမဲ့ နာတာက နာတာပဲ..ကောင်းတာက ကောင်းတာပဲလေ။ ခရေပင်လမ်းက လူပြတ်တယ်ဆိုပေမယ့် စုံတွဲအချို့ ကြိုကြားသွားလာနေကြတာပဲ။ သီရိတို့ကိုမြင်လို့ ပြန်လှည့်သွားတဲ့လူလည်းရှိတယ်။ နောက်တော့ ဘယ်သူသွားတိုင်လိုက်တာလဲမသိ..ရဲကားရောက်လာပြီး အနီးဆုံး စမ်းချောင်းရဲစခန်းကို ခေါ်သွားတာပေါ့။ ရဲစခန်းမှာက နယူးရီးယားနေ့ဆိုတော့ ရန်ဖြစ်လို့ ဖမ်းထားတဲ့ယောက်ျားလေးတွေလည်းအများကြီးပဲ။ သီရိမှာက ကိုကျော်ကြီးတို့ ဆုတ်ဖြဲထားလို့ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့။ ဖင်နဲ့အဖုတ်မှာလည်း သွေးစက်တွေနဲ့။

အပိုင်း။ ၂
မျက်နှာမှာလည်း သုတိတွေပန်း လုပ်ထားကြတာ ပေပွလို့ ။ စခန်းမွူးကမြင်မကောင်းလို့ဆိုပြီး တီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ ပုဆိုးတစ်ထည်လာပေးလို့ ဝတ်ထားရတယ်။ ရဲကစစ်တော့ ကိုကျော်ကြီးတို့က ပိုက်ဆံပေးပြီးညှိလိုက်တယ်။ သိတဲ့အတိုင်း ပြည့်တန်ဆာအမှု့က ချတဲ့လူက အပြစ်မကျ ခံတဲ့လူပဲအပြစ်ကျတာဆိုတော့ သူတို့ကလွတ်ရောပေါ့။ သီရိကတော့ ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော သွေးတွေဆင်းနေလို့ ရဲမေတစ်ယောက်အကူနဲ့ ဆေးခန်းသွားပြရတယ်။ ခဏနေတော့ မေမေ လိုက်လာတယ်။ စခန်းမွူးနဲ့ လည်း ဘယ်လိုချုပ်လိုက်တယ်မသိဘူး။ သီရိကိုပြန်လွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတောင် ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ဦးလို့ လှမ်းပြောသေးတယ်။ သီရိက သူ့ရဲ့ ဇာတ်ကြမ်းကြီးကို တစ်ဖွဲ့တစ်နွဲ့ပြောပြတော့ကျွန်တော်က သနားရမလို။ ဒေါသထွက်ရမလိုပေါ့။ အဲဒီနေ့ကို ဝမ်းမနည်းဘူးလား။ တကယ်ဆို အနိုင်ကျင့်ခံရတာ ။ မုဒိန်းကျင့်ခံရတာ ။ လူလယ်ခေါင်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ နေရတာလေ။ သီရိကတော့ အလိုမတူဘဲ အလုပ်ခံရတာ တစ်မျိုးအရသာရှိတယ်တောင် ပြောလိုက်သေးတယ်။တကယ်ရှားတဲ့ကျွန်တော့်ချစ်သူ။ အဲဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ဆယ်တန်းအောင်ကြတယ်ပေါ့လေ။ သူ့ဘဝက ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေနေ စာကျတော့ မညံ့ဘူးဗျ။ ကျူရှင်ဘာညာ သိပ်မယူပဲနဲ့တောင် ဂုဏ်ထူး ၄လုံးနဲ့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆရာဝန်အမှတ်မီတယ်။ ကျွန်တော်ကသာ ၂လုံးပဲပါတာ။

ဒါပေမဲ့ သူက ဆရာဝန်လိုင်းလည်း မယူဘူးဗျ။ သူ့အမတွေလိုပဲ အဝေးသင်တက်မယ်ပြောတယ်။ တကယ်တော့ သူ့အမတွေတုန်းကလည်း လိုင်းကောင်းမီပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အသက်မွေးမွုအတွက် ပညာထပ်မသင်ချင်ကြတော့ဘူးတဲ့။ ပညာဆိုတာ ကျောင်းတက်မှရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့။ သူတို့ ညီအမတွေက စာရိတ္တဘယ်လိုပဲ ပျက်ပြားပါစေ။ စာဖတ်တော့အားသန်ကြတယ်ဗျ။ ကျွန်တော်က မြန်မာဝတ္တုတောင် တစ်အုပ်ဆုံးအောင် မနည်းဖတ်နေရချိန်မှာ သူတို့က …… တို့ ဘာတို့မှာ အင်္ဂလိပ်ဂန္ဒဝင်ဝတ္တုတွေငှားဖတ်နေကြပြီ။ ကျွန်တော်တို့ တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အချိန်ကျတော့ သူတို့မိသားစု ကျွန်တော်တို့ရပ်ကွက်ထဲကနေ သင်္ကန်းကျွန်းဘက်ကိုပြောင်းကြတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူတို့အိမ်သားလိုဖြစ်နေတော့ သူတို့နဲ့ပဲလိုက်နေလိုက်တယ်။ သူတို့ညီအမတွေကတော့ အရင်လိုခေါ်တဲ့လူနောက်လိုက်တုန်းပဲ။ facebook တွေပေါ်လာတော့ အွန်လိုင်းကတစ်ဆင့်ချိတ်ပြီး ခေါ်ကြပေါ့။အန်တီမာလာကလည်း အသက်က ၄၆နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်လည်းအားကိုးနေရတော့ ခေါင်းအလုပ်ကို သိပ်မလုပ်တော့ဘူး။ သူ့မိတ်နဲ့သူ သွားတာလာတာလောက်ပဲ။ အဲဒီအချိန်လောက်အထိ ကျွန်တော်ကလည်း သီရိနဲ့ပဲ အိပ်ဖူးသေးတယ်။ သူ့ကိုတော့ ဘာပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ ချစ်တာကတစ်ကြောင်း ကိုယ့်ချစ်သူ ကိုယ့်မိန်းမဖြစ်လာမယ့်သူ ဖာခံနေတာကိုတွေးပြီး စိတ်လွုပ်ရှားသဘောကျနေတာကတစ်ကြောင်းပေါ့လေ။ တစ်နေ့တော့ သူတို့ညီအမသုံးယောက်လုံးကို ချောင်းသာသွားကြတယ်။ အန်တီမာလာ့အသိ ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် ဘီးဂျဲကြီးတွေခေါ်တာပေါ့။

အိမ်မှာ အန်တီမာလာနဲ့ကျွန်တော်ပဲ ကျန်တာပေါ့။ ခရီးမထွက်ခင် သူတို့ညီအမတွေကတောင် မေမေ့ကို ပြုစုလိုက်နော်ဆိုပြီး နောက်သွားကြသေးတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီအချိန် ကျွန်တော့်နဲ့သူတို့ကြားရင်းနှီးမွုနဲ့ ဆိုရင် တစ်အိမ်လုံးကို စားလို့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်လီးက ၅လက်မကျော်ကျော်လောက်ပဲရှိပြီး ကြာကြာလည်း မထိန်းတတ်တော့ သီရီတစ်ယောက်နဲ့ ပဲ အတူနေဖြစ်တာပါ။ ပြောရရင်တော့အဲဒီအိမ်မှာ သီရိက မလှဆုံးလို့ ပြောလို့ရတယ်။ တခြားမိန်းခလေးတွေနဲ့စာရင် ကိတ်ပေမယ့် အမတွေအမေတွေနဲ့စာရင်တော့ သေးတယ်လို့ထင်ရတယ်။ သူတို့ မျိုးရိုးကလည်းအသက် ကြီးလေလှလေလို့များဆိုရမလားပဲ။ အန်တီမာလာက အားလုံးထဲမှာအလှဆုံးပဲ။ အရပ်အမောင်းရွယ်တူ ခါးတွေပေါင်တွေ လက်မောင်းတွေအားလုံး သားအမိတွေရွယ်တူပေမယ့် နို့တွေ တင်ပါးတွေမှာတော့ အန်တီမာလာက အကြီးဆုံး။ ဒါတောင် သီရိက ရင် ၃၅တင်၃၈ရှိတာ။ သူ့အမ နှစ်ယောက်ဖြင်တဲ့ သဇင်နဲ့ ကြည့်ပြာက နည်းနည်းချင်းစီကြီးသွားပြီး အန်တီမာလာကျတော့ ရင်နဲ့ တင်က ၄၂စီလောက်ရှိတယ်။ ခုအရွယ်အထိ စကတ်အတိုလေးတွေဝတ်တုန်း။ အတွင်းခံဆိုလည်း ဂျီစတင်း တွေဝတ်တာများတယ်။ ချောင်းသာသွားမယ့်သူတွေအိမ်ကို ကားနဲ့လာခေါ်တော့ ကျွန်တော်က အထုပ်အပိုးတွေကားပေါ်လိုက်တင်ပေးရတယ်။ သီရိတို့များဖင်ခံရမယ်ဆို ယောက်ျားရှေ့တောင် ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး။ အဖိုးကြီးတွေနဲ့ ဟီလာကိုတိုက်နေတာပဲ။ ကျနော်ကတော့ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်…ဖာသည်မမှန်းသိလျက်နဲ့ ယူထားတာဆိုတော့ ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး။

သူ့ကိုချစ်တာလည်းပါတာပေါ့။ အထုပ်အပိုးတွေလိုက်ပို့ပြီး အိမ်ထဲပြန်လာတော့ အန်တီမာလာက သီရိခရီးထွက်သွားလို့ဘာမှ မဝမ်းမနည်းပါနဲ့သားရယ်။ အန်တီမာလာပြုစုမှာပေါ့။ အသစ်အဆန်းတွေတောင်ကြုံရဦးမယ်တဲ့။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့အိမ်ရောက်တာ နှစ်ပေါက်နဲ့ချီနေပြီ။ ကိုယ့်ဘက်ကစရမှာ သိမ်ငယ်နေတာကိုသူကစတော့ ပျော်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်လီးက သေးတော့ ကြိုက်ပါ့မလားလို့တွေးပြီး စိတ်ပူတာပေါ့။ ညရနာရီလောက် ထမင်းစားပြီး အင်တာနက်သုံးနေတုန်း အန်တီမာလာက အပေါ်ကနေလာခဲ့တော့လို့လှမ်းခေါ်တယ်။ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ အန်တီမာလာက သူ့ဆိုဖာခုံမှာခြေထောက်ချိတ်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ဝတ်ထားတာကလည်း ဂျီစတင်း အတွင်းခံနဲ့ ဘရာစီယာသေးသေးလေးပဲပါတယ်။ ဘရာက ကျပ်နေတော့ နို့တွေက ရုန်းထွက်တော့မလိုပဲ။ ငါအသက် ၄၀ကျော်အရွယ်ကို ငါ့သမီး ၂၀လောက်တွေထက် ဘာလို့ ယောက်ျားတွေက ပိုစွဲသလဲဆိုတာ ပြမလို့ လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ဟုတ်ကဲ့ပါပေါ့။ ခြေထောက်ချိတ်လျက်ကပဲ ကျွန်တော့်ကို မင်းအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်လို့ လှမ်းပြောတယ်။ ခါတိုင်း သားလို့ပဲသုံးနွုန်းခေါ်ဝေါ်တဲ့အန်တီမာလာရဲ့ မင်းဆိုတဲ့အသုံးအနွုန်းက ကျွန်တော့်အတွက်တော့နည်းနည်းဆန်းနေတယ်။ အဲဒါနဲ့ကြောင်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ..ခိုင်းတာကို ငါက ချက်ချင်းလုပ်မှကြိုက်တာကိုပြောရင်း ထလာပြီး ကျွန်တော့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။

စိတ်ထဲမှာထိန့်လန့်သလို ကျေနပ်သလို ခံစားမွုမျိုးနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်းအဝတ်တွေချွတ်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲဝင်လာကတည်းက သူ့ကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေထနေတာဆိုတော့ အဝတ်တွေချွတ်လိုက်တဲ့အချိန် ငပဲကတော့ ထောင်နေတာပေါ့။ သူက ကျွန်တော်ကိုကြည့်ပြီး မင်းလီးကဒါအကုန်ပဲလား..ငါ့ကိုကြည့်ပြီးလီးတောင်နေတယ်ပေါ့လေ…မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်လို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီကအရမ်းလှလို့ပါလို့ပြောလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို လီးကနေဆွဲခေါ်လာပြီး မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်လို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အခန်းဗီရိုတံခါးကိုဖွင့်ပြီးသံကြိုးတစ်ချောင်းရှာယူလာတယ်။ သူ့ဗီရိုထဲမှာတော့ တခြား ကိရိယာတွေအများကြီးပဲ။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်မှာ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး ခြေတွေလက်တွေကို ခုတင်က တိုင်တွေမှာလိုက်ချည်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ကားယားကြီးပေါ့။ ကျွန်တော့် လေးငါးဆယ်ချက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီး အန်တီမာလာက စမွုတ်တယ်။ သူမွုတ်တာက သီရိမွုတ်တာနဲ့လည်း မတူဘူး။ သီရိက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးသလိုမျိုး။ သူကတော့ အာခေါင်ထဲအထိဝင်အောင်မျိုတာမျိုး။ ကျွန်တော်လီးက ၅လက်မခွဲလောက်ရှည်လို့ပဲ၊ အန်တီမာလာပုံစံကဆယ်လက်မရှည်လည်း ရအောင်မြိုမယ့် ပုံစံ။ အားရအောင်မွုတ်ပြီး ကျွန်တော်ပြီးချင်လာတဲ့အချိန်သူက စကားစတယ်။ မင်းလီးက လူစဉ်မမီဘူးပဲ။ လူစဉ်မမီတဲ့လီးနဲ့ ငါ့သမီးကို အယားဖြေမပေးနိုင်တဲ့အတွက် မင်းကိုအပြစ်ပေးရမယ်။ အဲလိုပြောပြီး သူဗီရိုထဲကနေ ဖယောင်းတိုင်နဲ့ မီးချစ်သွားယူလာတယ်။

အပိုင်း။ ၃ – ပြီးတော့ ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်ပြီး ဖယောင်းစက်တွေလိုက်ချတော့ ပူလည်းပူကြောက်လည်းကြောက်နဲ့ခုနက ပြီးချင်နေတာတွေပါပျောက်သွားတယ်။ ဖယောင်းစက်တွေကတော့ လီးပေါ်ကျတာကျ ..လဥပေါ်ကျတာကျ ဗိုက်ပေါ်ကျတာကျပေါ့။ကျွန်တော်လည်းအပူသက်သာအောင် အာရုံပြောင်းတဲ့အနေနဲ့သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျက်ရတာပေါ့။ အန်တီမာလာစောက်ဖုတ်က သီရိလိုပဲ အပေါက်ကျယ်နေပေမယ့် အုံကတော့ သီရိထက်အများကြီးကြီးတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကြားမှာကျွန်တော်မျက်နှာကပျောက်နေတယ်။ အသက်ရွူကတာတောင်ခက်လာတယ်။ ခဏနေတော့ သူက စောက်ဖုတ်ကို ကြွပေးပြီး ဖင်ကိုလျက်စမ်းလို့ သူက ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်ဘဝမှာ သီရိကိုစောက်ဖုတ်လျက်ပေးဖူးပေမယ့် သန့်ပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ဖင်ကိုတော့ မလျက်ပေးဖူးပါ။ ဒါပေမဲ့အန်တီမာလာကိုတော့ မလွန်ဆန်ရဲသလို လျက်ပေးချစ်စိတ်လည်းဖြစ်မိတယ်။ သူက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပြောင်းပြန်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်တယ်။ အိမ်သာတက်တဲ့အခါထိုင်သလိုမျိုးပေါ့။ ခဏကစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပစ်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပါးစပ်အထက်နားတစ်လက်မလောက်အကွာမှာ ဖင်ပေါက်ကိုတေ့ပေးတယ်။ သူ့ဖင်အိုးက ကျွန်တော့်မျက်နှာတိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားလို့ရတဲ့အထိ ကြီးပြီး ဖင်ပေါက်ဝသေးသေးလေးကတော့ ပွင့်အာနေတယ်။

အရင်ကလည်း အကြိမ်ပေါင်းများစွာခံထားတဲ့ဖင်ဆိုတာ သိသာစေတယ်။ သူဖင်ဖြဲပေးလိုက်တာလည်းပါမှာပေါ့လေ။ ကျွန်တော်က ပွင့်အာလာတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လျာထိုးပြီးကလိပေးလိုက်တော့ အန်တီမာလာက ဇိမ်ယူနေတယ် ဖင်လျက်ပေးတာ မိနစ် ၂၀လောက်ကြာတော့ အန်တီမာလာက တော်ပြီတော်ပြီဆိုပြီး မျက်နှာပေါ်ကထတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီမာလာ့ကို ပြီးတဲ့အထိလျက်ပေးချင်ပါတယ်လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူက “ငါက စောက်ဖုတ်လျက်ရုံ ဖင်လျက်ရုံလောက်နဲ့ပြီးတဲ့မိန်းမ မဟုတ်ဘူးကွယ့်။ မင်းလျာလောက်ကတော့ ငါစောက်ဖုတ်နဲ့ညှပ်ပြီး ဆွဲဖြတ်ရင် အတောင့်လိုက်ပြတ်သွားမယ်”လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြောတယ်။ ပြီးတော့သူ့ဗီရိုကိုလျောက်သွားပြီး လီးအတုကြီးတစ်ခုနဲ့ ဖန်လုံးရှည်တစ်ခုယူလာတယ်။ ဖန်လုံးရှည်က ထိပ်ဖျားမှာရွုးပြီး အလယ်မှာဖောင်းနေတဲ့ သံလျက်လိုပုံစံမျိုးပဲ။ အဲဒါကနည်းနည်းတိုပြီး လီးအတုကတော့ ၉လက်မလောက်ရှိတယ်။ ုခုနဖန်လုံးကို မွေ့ယာပေါ်မှာ အသာထောင်လိုက်ပြီး ဖင်နဲ့တက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ အဲဒီ ဖန်လုံးက လီးတုလောက်မရှည်ဘူးဆိုပေမယ့် အလယ်က ကျယ်တဲ့နေရာမှာဆို တင်းနစ်ဘောလုံးလောက်ကျယ်တယ်။

ဒါပေမဲ့ အန်တီမာလာက ဖင်ထဲထည့်လောက်တော့ အဖျားလေးပဲပေါ်ပြီး ဖင်ထဲမှာ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို လီးအတုကြီးလှမ်းပေးပြီး ဒါကို နင့်ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ထားပြီး ငါ့စောက်ဖုတ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ အန်တီမာလာကို လိုးရပြီလို့ ထင်ထားပြီးပျော်နေခဲ့တာ။ သူက ကျွန်တော်ကို ပေးမလိုးပဲ လီးအတုကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ခိုင်းပြီး လိုးခိုင်းတာကိုး။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ကိုသိသွားတဲ့အလား အခုလိုပြောတယ်။ “နင့်လီးလူစဉ်မမီတာနဲ့ ငါ့စောက်ဖုတ်ကို မလိုးရလို့ ဝမ်းနည်းနေတာလား။ အဲဒါဆိုလည်း လဲသာသေလိုက်”တဲ့ ။ ကျွန်တော်ကလည်း မဟုတ်ရပါဘူးခင်ဗျာလို့ ပြန်ပြောရတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကလီးအတုကြီး ပါးစပ်က ကိုက်ပြီး မိနစ် ၂၀လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးတော့ သူက ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းမယ်ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က အတုကြီးကို ပါးစပ်က ကိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ပေးရတယ်။ သူက မျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေါ့။ ပါးစပ်က ကိုက်ထားတဲ့အတုကြီးဘေးကို ယိုင်သွားရင် သူက ကျွန်တော့်ပါးကို ဖြန်းခနဲတစ်ချက်လှမ်းရိုက်တယ်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ကလည်းကိုက် ယိုင်မသွားအောင် လက်နဲ့လည်းကိုင်ထားရတာပေါ့။ အန်တီမာလာ လိုးတဲ့ပုံစံက ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ လိုးတာ မဟုတ်ဘူး။ အရင်းထိဝင်အောင်ဆောင့်ချတာ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထင်တော့ လီးအတု ဒီလောက်အရှည်ကြီး အဆုံးထိဝင်အောင်ထည့်တာဆိုတော့ သားအိမ်ကိုများထိမလားပဲ။

ဒါပေမဲ့သူက နာပုံလည်းမရဘူးအော်ဟစ်ညည်းညူပြီး ဆောင့်ထည့်နေတာပဲ။ အောက်ကနေရတဲ့ကောင်ကတော့ တစ်ချက်တစ်ချက်သူဆောင့်ချက်လိုက်ရင် စောက်ခွက်ရိုက်ခံရတဲ့အတိုင်းပဲ။ နောက်တော့ သွားဖုံးကလည်း သွေးတွေထွက်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပုံစံပြောင်းလိုးပြီးနာရီဝက်လောက်နေတော့ သူပြီးသွားတယ်။ သူပြီးတာက ကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်။ မျက်နှာကို ပေါင်နဲ့ ဆွဲဆွဲပြီးညှပ် အရည်တွေနဲ့မျက်နှာကို ပွတ်ပစ်တာကတင် ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်။ သူပြီးသွားတော့ ခဏအမောဖြေနေရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဆေးလိပ်သွားယူခိုင်းတယ်။ ဆေးလိပ်သောက်နေရင်းနဲ့..မင်းပြီးသွားပြီလားလို့မေးတော့ ကျွန်တော်ကမပြီးသေးပါဘူးလို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ သူက အဲဒါဆိုလည်းပြီးအောင်လုပ်သွားလေ…ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်နေမှာပေါ့လို့ပြန်ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းသူ့ကို တက်လိုးရတာပေါ့။ သူကတော့ ကျွန်တော်လိုးတာကို ကြည့်ရင်း ဆေးလိပ်တွေသောက်နေတယ်။ သူဆေးလိပ် ၂လိပ်လောက်ကုန်တော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားရော။ သူက ငါပြန်ပြီး စိတ်ပါမယ် ရှိသေးမင်းက ပြီးသွားပြန်ပြီ..ဒီလိုဆိုရင်တော့ မဖြစ်ဘူးလို့ပြောတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတာနဲ့ ငြိမ်နေတုန်း သူက ငါဗီရိုထဲမှာ ဆေးရှိတယ်သွားယူလိုက်…အမြဲတော့ သောက်လို့မကောင်းဘူး။

ဒါပေမဲ့ အခုတော့ မင်းကို တိုက်မှ ဖြစ်မယ်လို့ အန်တီမာလာက ပြောတယ်။ ဆေးပြားတွေယူလာတော့ သူက ဒီဆေးသောက်ဆိုပြီး တစ်လုံးထုတ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အန်တီမာလာကို မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်မှာစိုးလို့ ၃လုံးသောက်ပါရစေလို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူက “သဘောပဲလေ..မင်းသေလည်း မင်းထိုက်နဲ့ မင်းကံပဲ။ ငါကတော့ တောင်လေ ကြိုက်လေပဲ”တဲ့။ ခဏနေတော့ သူက မင်းသောက်ထားတဲ့ဆေးက တက်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ စားစရာကြက်ဥပေါင်မုန့်သွားကြော်လာခဲ့ ..မသွားခင် အောကားတွေ စီဒီအယ်လဘမ်ထဲမှာရှိတယ်။ ဖွင့်ခဲ့စမ်းပါလို့ ပြောတယ်။ သူအခန်းမှာက ……… လည်း ရှိပြီး ခုတင်ပေါ်ကနေကြည့်နေရာချထားတဲ့ပုံပဲ။ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥတွေကြော်ပြီး ကျွန်တော်ပြန်လာတော့ ဒန်နီရယ် ပါတဲ့ အခွေကို အန်တီမာလာကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။ အဲဒီတော့မှ စဉ်းစားမိတာက ဒန်နီရယ်နဲ့အတော်တူတာပဲ။ နို့တွေက ဒန်နီရယ် ရွယ်တူလောက်ရှိပြီး ဖင်တွေဆိုရင် အန်တီမာလာကတောင်ပိုကြီးဦးမယ်။ အန်တီမာလာက အခွေကြည့်ရင်း သူ့နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ချေနေတာတွေ့ရတော့ သူလည်း ဖီးလ်တွေပြန်တက်လာပြီလို့ထင်တယ်။ ဒါမှ မဟုတ်လည်း ၂၄နာရီပတ်လုံးအဲဒီလိုပဲစိတ်တွေထနေသလားတော့မပြောတတ်ဘူး။ သူ့ကိုမြင်မှ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်လီးကို ပြန်အာရုံရောက်တယ်။ ဆေးသောက်ထားတာလည်း ၄၅မိနစ်လောက်ရှိပြီမလား။

ကြည့်လိုက်တော့ တောင်ဆေးတန်ခိုးနဲ့ လီးထိပ်မှာ နီညိုရောက်သမ်းပြီး သွေးတွေစီးဆင်းစပြုနေတယ်။ အန်တီမာလာ ၁ယောက် မျော့မျော့ပဲကျန်တော့တာကြောင့် ဆိတ်မျက်ကွင်းနဲ့ဂေါ်လီတွေ ကျွန်တော် မသုံးတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အသစ်အဆန်းဖြစ်အောင်ဖင်ပြောင်းချမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဖင်နဲ့ရင် ၄၂စီရှိတဲ့အန်တီမာလာ အိပ်ယာပေါ်မှာလဲလျောင်းနေတဲ့ပုံစံက တင့်တယ်လွန်းတယ်။ ရက်ရက်စက်စက် အလုပ်ခံထားရလို့ ဆွဲပင်တွေ ကြေမွပြီး နွမ်းနယ်နေတဲ့ပုံပေါက်နေတာကိုက တစ်မျိုးဆွဲဆောင်နေသလိုပဲ။မေသန်းနုတို့လိုပုံစံမျိုးဗိုက်သားနည်းနည်းပြည့်ပေမယ့် တင်ပါးအလှက ထိန်းပေးနေတယ်။ ခုတင်ပေါ်ကို ကျတော်တက်လိုက်ပြီး ဖင်ကော့ပေးဖို့ပြောလိုက်တယ်။ ူသူက ကျွန်တော့်ကို ဖင်ချရင်တော့ ဂေါ်လီနဲ့ မချပါနဲ့ လို့ တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ခင်ဗျားစောက်လုပ်မဟုတ်ပါဘူးလို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဖင်ဝကိုဖြဲကြည့်ပြီး လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်တော့ ခပ်တိုးတိုးညည်းတယ်။ အန်တီမာလာရဲ့ဖင်က လီးပေါင်းများစွာအတွေ့အကြုံရှိဖူးမှန်းသိသာစွာပဲ ပွင့်အာနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖင်ခံဖူးတဲ့မိန်းမတွေမှာတစ်ခုကောင်းတာက အချမခံခင် ဖင်ကိုဘယ်လို သန့်စင်အောင်လုပ်ထားရမယ်ဆိုတာ နားလည်နေတာပါပဲ။ ခုနက ကျွန်တော်လျက်ပေးတုန်းက သူ့ဖင်က ခပ်သင်းသင်းမွေးနေတာသတိထားမိတော့ သူကြိုတင်ပြီးသန့်ရှင်းထားတာကို ရိပ်မိပြီးသားပါ။

လီးကို ဂျယ်နဲ့ နည်းနည်းသုတ်ပြီး သုံးလေးချက်လောက်ဆောင့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အန်တီမာလာစိတ်ပြန်ပါလာပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးတယ်။ အဲဒီလို ညှောင့်ရင်းနဲ့ နာရီဝက်လောက်အထိ သူလည်းမပြီး ကိုယ်လည်းမပြီးသေးဘူး။ သူကတော့ ပထမအချီတွေပြီးထားတော့ အခုတစ်ခါက နည်းနည်းကြာနေတာဖြစ်နိုင်တယ်။ အန်တီမာလာတစ်ယောက်ရှေ့မှာဘယ်လောက်ပင်ပန်းထားပါစေ..စိတ်တွေပြန်လည်လာပြီး ကျွန်တော့်ဆောင့်တဲ့အချိန်တိုင်း ဖင်ကိုကော့ပြီးအရှိန်နဲ့ခံတယ်။ သူက အဲဒီလို ပစ်ခံလေ ကျွန်တော်ကလည်း မခံချင်စိတ်နဲ့ ဆောင့်လေပါပဲ။ သူ့ဖင်ထဲမှာ ကမ္ဘာဦးကလူတွေမီးခတ်သလို သစ်ရွက်ခြောက်တွေညှပ်ထားရင် မီးများပွင့်ထွက်မလားလို့တောင် စိတ်ထဲမှာပေါ်လာတယ်။ အားများလွန်းလို့ စအိုကျွံဝင်သွားမလားတောင်ထင်ရတယ်။ ပိုပြီး စိတ်ထန်စေတာက အန်တီမာလာရဲ့ ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းအော်ဟစ်နေတဲ့စကားတွေပါပဲ။ “လိုးလိုက်စမ်းပါကွာ…စအိုကွဲသွားစမ်းပါစေ။

ဆောင့်..ဆောင့်…ဆောင့် ..အား..ကောင်းလိုက်တာ… အောင်မလေး…မာလိုက်တဲ့လီးကြီး သံချောင်းလိုပါပဲသားရယ်”အဲဒီလိုတွေအော်ဟစ်နေတော့ ဘေးအိမ်က လူတွေကြားကုန်မှာလည်းအသေအချာပဲ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အန်တီမာလာပြီးသွားတယ်။
ဒူးတွေညွတ်ခွေကျသွားပြီး မှိန်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်နှစ်ပြီးလုပ်လိုက်တာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ပြီးသွားရော။ နောက်ထပ်လုပ်ရင် သူအားပြတ်ပြီး ဆေးရုံတင်ရမှာစိုးတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ဒီလောက်နဲ့ပဲ တော်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဖက်ပြီးအိပ်နေလိုက်ကြတာ နောက်နေ့ မနက်ကျတော့၁၂နာရီတောင် မနည်းထယူရတယ်။

ကျွန်တော်က အရင်နိုးပြီး အန်တီမာလာကို နွိုးရတာ။ သူက ဒူးတွေခွေနေလို့ လမ်းမလျောက်နိုင်ဘူး။ ရေချိုးခန်းထဲကို တွဲခေါ်သွားပြီး ရွူးပေါက်ရင်းနဲ့အတူ ကျွန်တော့်သုတ်ရေတွေ သွေးစတွေပေကျံနေတာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်။ မိန်းမတွေများ လူက မလွုပ်နိုင်ပေမယ့် အခုလို မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြုံးတာကို သဘောကျတာပါပဲ။ ကျွဲရိုင်းနှစ်ဘူးနဲ့ ကြက်ဥလေးလုံးကျွန်တော်ခေါက်တိုက်လိုက်တော့ ပြုံးပြီး” သားကိုတော့ စွဲသွားပြီကွာ..အန်တီမာလာနဲ့လုပ်လို့ မထနိုင်တဲ့ ယောကျာ်းပဲ တွေ့ဖူးတယ်။ အန်တီမာလာကို မထနိုင်အောင် လုပ်သွားတဲ့ယောက်ျားမတွေ့ဖူးဘူး”လို့ပြောတယ်။ တကယ်က ကိုယ်က စွမ်းတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကြာဆေးတွေ ၃လုံးတောင်သောက်လိုက်လို့ အစွမ်းတွေပြနေတာ။ ကျွန်တော်နဲ့ အန်တီမာလာ ဇာတ်လမ်းကောင်းနေတုန်းချောင်းသာထွက်သွားတဲ့ သီရိ သဇင်နဲ့ ကြည်ပြာတို့ကလည်း ကြမ်းနေကြတာပါပဲ။

သူတို့ကို ခေါ်သွားတာက ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်တွေပေမယ့် အဖိုးကြီးတွေတော့မဟုတ်ပါဘူး။ လေးဆယ်ကျော်တန်းတွေပေါ့။ alphard ကားနဲ့ထွက်သွားကြတာ..အမြန်မောင်းတာဆိုတော့ ပုသိမ်ကို ၈နာရီကျော်လောက်ရောက်တယ်။ ဟိုမှာ ထမင်းစားအရက်သောက်ပေါ့ခဏနားကြတာပေါ့။ ကားကိုတစ်ယောက်တစ်လှည့်စီမောင်းပြီး ကျန်တဲ့သူက နောက်ခန်းထဲမှာခေါ်လာတဲ့ကောင်မလေးတွေနဲ့ ချစ်ကြည်နူးပြီး လိုက်လာကြတာပေါ့လေ။ ပုသိမ်ကိုကျော်ပြီး ချောင်းသာလမ်းရောက်တော့ အရက်တန်ခိုးတွေပြပြီးစိတ်တွေက ထန်လာကြပြီ။ ကားမောင်းဖို့အလှည့်ကျတာက စိုးမိုးတဲ့..သူက သီရိကိုရွေးထားတယ်။ တေဇာကျော်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်က သဇင်..မင်းသူဆိုတဲ့သူကတော့ အကြီးမကြည်ပြာ..။ လာတုန်းကတော့ ကိုယ့်စော်ကိုယ်လိုးကြမယ်လို့ သဘောထားပြီးလာကြတာပါ။ စိုးမိုးက ကားမောင်းနေရင်းက ငွေဆောင်လမ်းခွဲလောက်ကျတော့ စိတ်က မရိုးမရွဖြစ်လာပြီ။ နောက်ခန်းထဲက တေဇာတို့ မင်းသူတို့က စော်တွေက ရှိသမျှအကုန်ဆွဲချွတ်ပြီး ကြမ်းကုန်ပြီ။ ကားက လူးလွန်းတော့ လိုးလို့တော့မရတာပဲရှိတယ်။

အခုအတိုင်းရှေ့ဆက်သွားရင် ဘက်မှန်ပြန်ကြည့်ပြီးဖီးလ်တက်နေရာကနေ ချောက်ထဲထိုးကျဖို့ပဲရှိတော့တယ်။ အဲဒါနဲ့စိုးမိုးက ဒက်စ်တော့အုပ်ပြီးကားကို ရပ်လိုက်တယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေက ဘာဖြစ်တာလဲဆိုပြီး လှမ်းကြည့်တော့ စိုးမိုးက”မင်းတို့လုပ်နေတာနဲ့ ကားမှောက်တော့မယ်။ ကိစ္စဖြတ်ရင်လည်းဖြတ်ကြ။ မဟုတ်ရင်လည်းကောင်းကောင်းနေကြ”တဲ့။ အဲလိုဒေါပွပြီးပြောတော့ ကောင်မလေးတွေကရီကြတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း သိပ်မတိုက်တွန်းရပါဘူး။ အဲဒါဆိုလည်း လမ်းလမ်းချရပ်လိုက်လေပြောပြီး အကျီတွေချွတ်နေကြတယ်။ ဘယ်လောက်တောင်ထန်နေကြလဲဆို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း နောက်ခန်းထဲက နှစ်တွဲဟာ ဖင်ပြောင်တွေဖြစ်သွားကြတယ်။ တေဇာက သဇင်ကို နို့စို့နေတုန်းရှိသေးတယ်..ကြည်ပြာကပက်လက်အိပ်နေတဲ့ မင်းသူမျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ကြည်ပြာက ညီအမသုံးယောက်ထဲမှာ အကြီးဆုံးအကိတ်ဆုံးလည်းဖြစ်နေတော့ ..ညီမတွေရှေ့မှာ ကြွယ်ပြချင်တာကိုး။

အပိုင်း။ ၄ – သူတို့က နောက်ဆုံးတန်းမှာဆိုတော့ နေရာလည်းပိုကျယ်တယ်။ ခြောက်ကိုး ပုံစံမှာ မင်းသူက အောက်ကနေတယ်။ ပက်လက်လှန်ထားပြီး လျာအပြားလိုက်ထုတ်ပေးတားတာကို ကြည်ပြာက တက်ပြီးပွတ်နေတာ။ စောက်ဖုတ်နဲ့လျာကိုလိုးတဲ့ပုံစံမျိုးပေ့ါ။ အလတ်မကိုတော့ တေဇာက နို့စို့ပေးရင် စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတယ်။ သူတို့တွေကြမ်းနေကြတာကိုကြည့်ပြီး ကားခေါင်းခန်းထဲက စိုးမိုးနဲ့ သီရိက မခံစားနိုင် တော့ဘူး။ အချိန်ကည ဆယ်နာရီဝန်းကျင်ဆိုတော့ ကားလမ်းမှာက လူရှင်းပါတယ်။ ရန်ကုန်ကနေချောင်းသာလာတဲ့ကားတွေကလည်း မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ ရောက်မှာလေ။ အနီးအနားရွာက ဆိုင်ကယ်တွေဘာတွေကလည်း ၁နာရီတောင် ၁စီး၁လေ လာတာမဟုတ်ဘူး။ ကားခေါင်းခန်းမှာလုပ်လို့ အဆင်မပြေတာနဲ့ စိုးမိုးက အပြင်ကိုထွက်ပြီး သီရိရှိရာဘက်ကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ သီရိက မီနီစကတ် တိုတိုလေးဝတ်ထားတာ။

အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး သူ့အမတွေရှိရာနောက်ခန်းကိုလွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ G စတင်း အနီလေးက နို့စို့နေတဲ့တေဇာဆီကိုရောက်သွားတော့ တေဇာက ကောက်နမ်းလိုက်တယ်။ အဲဒါကို နို့စို့ခံနေတဲ့ သဇင်က မျက်စောင်းလှမ်းထိုးတယ်။ သီရိရော စိုးမိုး၂ယောက်လုံး နောက်ခန်းကအတွဲတွေကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေတက်နေကြတာမို့ အီစီကလီတွေလုပ်မနေကြတော့ပါဘူး။ သီရိလည်း ကားဘေးနားကိုထွက်လိုက်ပြီး စိုးမိုးဂျင်းဘောင်းဘီကိုချွတ်ပြီး ကောက်မွုတ်တော့တာပဲ။ ငါးမိနစ်လောက် မွုတ်လိုက် လျှာနဲ့ကစားလိုက်လုပ်ပြီးတော့ စိုးမိုးလည်း စိတ်တွေပိုထန်လာတာနဲ့ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး သီရိကို ကားထဲကို လေးဘက်မှောက်ဝင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

သူက အပြင်ကနေမတ်တပ်ရပ်ပြီးချရတာပေါ့။ လမ်းမီးတိုင်တွေမရှိတဲ့နေရာဆိုပေမယ့် လသာနေတာကြောင့် အလင်းရောင်တော့ရှိပါတယ်။ သူတို့ချနေတုန်း စောက်ဖုတ်လျက်ခံနေတဲ့ကြည်ပြာက တစ်ချီပြီးသွားတယ်။ မင်းသူကလည်း မွုတ်တဲ့နေရာမှာ ဆရာလေ။ တခြားအချိန်တွေဆို အင်မတန်အသန့်ကြိုက်ပြီး အင်မတန်ရွံတတ်ပေမယ့် စိတ်ထနေချိန်ဆို ဘာမှ ရွံတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး။ စောက်ဖုတ်တင်မဟုတ်ဘူး…ဖင်တွေပါလျောက်လျက်တာ ခွေးလျက်တာထက်ပြောင်သေးတယ်။ ခံရတဲ့ကြည်ပြာကတော့ ကောင်းတာရော..ကြည်နူးတာရောပေါင်းပြီး ထွန့်ထွန့်လူးနေတာပဲ။ မင်းသူဆံပင်ကိုဆွဲပြီး ပွတ်ပစ်တာ မင်းသူမျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း စောက်ရည်တွေပေပြီး ပွစာကျဲကုန်တာပဲ။ ပြီးတော့ မင်းသူကိုဖက်ပြီး ခဏလောက်မှိန်းနေသေးတယ်။ တကယ်တော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အမွုတ်ခံရတာအကြိုက်ဆုံးက သူတို့သားအမိတွေလို ဖာသည်မတွေပါ။

ပိုက်ဆံပေးခေါ်လိုးတဲ့ယောက်ျားလေးတွေ များပေမယ့် ဖာသည်မကို မွုတ်ပေးတဲ့သူက ခပ်ရှားရှားပါ။ ကိုယ်ကပဲမွုတ်ပေးနေရပြီး အမွုတ်မခံရတာကြာပြီဆိုတော့ မိန်းမသားတွေပီပီ ကြည်ပြာတို့လည်းတောင့်တတာပါပဲ။ ယောက်ျားလေးတွေဘက်ကကြည့်တော့လည်း လိုးတာကကွန်ဒုံးစွပ်လို့ရပေမယ့် မွုတ်တာကျတော့ အကာကွယ်သုံးလို့မရဘူးလေ။ မွုတ်လိုက်လို့စောက်ဖုတ်မှာဖြစ်တဲ့ရောဂါမျိုး ပါးစပ်မှာလာဖြစ်ရင်ရှက်စရာကြီးမဟုတ်လား။ ကြည်ပြာက တစ်ချီပြီးသွားပေမယ့် မင်းသူက မပြီးသေးဘူး။ ကားထဲမှာက ကျဉ်းကျပ်တယ်ဆိုပြီး သူတို့စုံတွဲလည်း အပြင်ထွက်လိုက်တယ်။ ခုနအမွုတ်ခံနေကတည်းက ကြည်ပြာက စကတ်ချွတ်ထားတာဆိုတော့ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ပဲ အောက်ဆင်းလိုက်လာတယ်။

အပေါ်ပိုင်းကတော့ တီရှပ်အကျီပါသေးတာပေါ့။ ကားလမ်းမဘေးမှာ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ လုပ်ရမယ်ဆိုတာကကြည်ပြာအတွက်ရင်ခုန်စရာပါ။ တကယ်က အခုလို လူမြင်သူမြင်နေရာမှာ လုပ်ကြည့်ချင်တာကြာပါပြီ။ ရန်ကုန်မှာတုန်းက သီရိကို ကျော်ကြီးတို့အုပ်စုတွေခရေပင်လမ်းပေါ် ………အလုပ်ခံရတာပြန်ပြောကတည်းက ကြည်ပြာကလည်း အလုပ်ခံချင်နေတာပါ။ အခုကတော့ အုပ်စုဖွဲ့ မုဒိန်းကျင့်ကြတာမဟုတ်ပေမယ့် တစ်မျိုးသာယာစရာပါ။ သီရိနဲ့ စိုးမိုးက ရှေ့ခန်းမှာလုပ်နေတော့ ကြည်ပြာတို့စုံတွဲက တစ်ဖက်လည်းကို ကူးလာလိုက်တယ်။ဖုန်မပေအောင် ကားပေါ်မှာတွေ့တဲ့အခင်းတစ်ခုယူလာပြီး လမ်းပေါ်မှာဖြန့်ခင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လေးဘက်ကုန်းပေးထားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မင်းသူလည်း အတော်လေးစိတ်ထန်နေပုံပါပဲ။

အန်တီမာလာကိုမမီပေမယ့် ကြည်ပြာက သူတို့ညီအမတွေထဲအကိတ်ဆုံးလေ။ အခုလေးဘက်ထောက်နေတော့ ကားထွက်နေတဲ့ တင်းပါးတွေကြားထဲက စောက်ဖုတ်က ပြူးထွက်နေတယ်။ မင်းသူလည်း နောက်ကနေဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ဆောင့်တော့တာပဲ။ မင်းသူတို့စိုးမိုးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး တူတာတစ်ခုကတော့ ဘယ်တော့မှကွန်ဒုံးမသုံးတာပဲ။ အသက်လေးဆယ်ကျော်တန်းတွေဖြစ်ပေမယ့် လူ့ဘဝမှာ သူတို့ မလုပ်ဖူးတာ မကျန်သလောက်အောင် စုံပြီးသွားပါပြီ။ ငွေကြေးအရလည်း အောင်မြင်ပြီးသားတွေဖြစ်တာကြောင့် ဖြစ်ချင်တဲ့ရောဂါဖြစ် ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတာမျိုးတွေပါ။

ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် စောက်ဖုတ်ကိုလုပ်ပြီးတော့ ဖင်ကိုပြောင်းလုပ်တယ်။ ကြည်ပြာကလည်း သူမြတ်နိုးလို့တောင် လျှာနဲ့လျက်ပေးထားတဲ့ဖင်…သူလုပ်ပါစေပေါ့။ အဲဒီအချိန်ကားအလယ်ခန်းထဲက တေဇာနဲ့ သဇင်တို့လည်း ဇာတ်လမ်းကောင်းနေပြီ။ အစပိုင်းမှာ တေဇာက နို့စို့ပေးနေတာကနေ စိတ်သန်လာတော့ နို့ကိုလိုးချင်လာတယ်။ သဇင်ကလည်း ကိုကို့သဘောပေါ့။ တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို ပူးပြီးကိုင်ပေးထားလိုက်တယ်။ အဲဒီနို့ကြားထဲကို တေဇာကလိုးတာပေါ့။ စောက်ဖုတ်နဲ့ ခံရတာမျိုး ထိထိမိမိမဟုတ်ပေမယ့် နို့နဲ့ခံရတာလည်း သဇင့်အတွက် တစ်မျိုးအရသာရှိတာပါပဲ။ နို့နဲ့ ညှပ်ထားတာဆိုတော့ တခြားနေရာတွေကို လုပ်ရတာနဲ့မတူပဲ တအားစီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိတယ်။

ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ နို့တွေကြားထဲကိုလိုးနေတာရပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲကိုပြောင်းထည့်လိုက်တယ်။ တေဇာပြီးခါနီးနေမှန်းသိတော့ ………မလုပ်တော့ပဲ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်အနေလောက် ဟထားပြီး လီးနဲ့တပ်ပေးထားလိုက်တယ်။ တေဇာက ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လိုးပေါ့။ ငါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီးတော့ တေဇာလည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘူး။လီးကို ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထုတ်ပြီး သဇင့်မျက်နှာပေါ်ပန်းချလိုက်တယ်။ သဇင်ကလည်း ထန်နေတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ခုလို အပန်းခံရတာကျေနပ်ပါတယ်။ မျက်နှာပေါ်မှာပေနေတာတွေကို လက်နဲ့သုတ်ပြီးတော့ အကုန်မြိုချပစ်လိုက်တာပေ့ါ။ တေဇာပြီးသွားပေမယ့် သူက မပြီးသေးတော့ အာသာမပြေသေးပါဘူး။ တေဇာကလည်း သူပဲပြီးသွားပြီး သဇင်မပြီးသေးတော့အားနာနေတာပါ။ နို့ကိုလိုးလည်းခံ။

မျက်နှာပေါ်ပန်းထုတ်လည်း ဘာမှမပြောပဲ အနွံတာခံတော့ သဇင့်ကိုလည်း စိတ်ချမ်းသာစေချင်တယ်လေ။ ခက်တာက အခုပဲလောလောလတ်လတ် ပြီးထားတော့ လီးကပြန်မတောင်နိုင်သေးဘူးဖြစ်နေတယ်။ သဇင်ကလည်းတော်တော်ကိုထန်နေတာမှ ကားပေါ်မှာ ဖင်ပြောင်ပြီးနဲ့ထိုင်နေပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကိုသူလက်သုံးချောင်းပူးပြီးထိုးနေရတယ်။ ကိုကိုတော့ ပြန်မတောင်နိုင်တော့ဘူး..သဇင့်ကိုမွုတ်ပေးရမလားလို့မေးလိုက်တယ်။ သဇင်က အဲဒီအချိန်မှာ အမွုတ်ခံချင်တာမဟုတ်တော့ဘူး။ အားနဲ့မာန့် ဆောင့်တာကိုခံချင်နေတာ။ အဲဒါနဲ့ ကားထဲက ထွက်ပြီး လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းမှာ အခင်းခင်းပြီး အလိုးခံနေတဲ့ သူ့အမ ကြည်ပြာတို့စုံတွဲရှိရာကိုလျောက်လာခဲ့တယ်။

လရောင်အောက်မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့လမ်းလျောက်နေတဲ့ သဇင့်ကိုကြည့်ရတာ ဘာနဲ့မှမတူအောင်လှလွန်းတယ်။ တကယ်တော့ မိန်းမတွေအလှဆုံးအချိန်က အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းထန်နေတဲ့အချိန်ပဲဆိုတာ တစ်လှမ်းချင်းလျောက်သွားတဲ့ သဇင့်ကိုကြည့်ရင်း တေဇာသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ ရမ္မက်ထန်တဲ့စိတ်ရယ်၊ လမ်းပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့သွားနေရလို့ ရှက်သလိုဖြစ်တဲ့စိတ်ရယ်၊ ဆန္ဒမပြည့်သေးလို့ လိုးပေးဖို့ သွားပြောရမယ့် သိမ်ငယ်စိတ်ရယ် ရောပြွန်းနေတဲ့မျက်နှာပေးက ရက်ရက်စက်စက်လှနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုပဲပြီးသွားတာကိုတော့ တေဇာတစ်ယောက်ချက်ချင်းပြန်တောင်အောင်မလုပ်နိုင်ဘူး။ ကြည်ပြာဆီကိုရောက်တော့ သဇင်က “မမငါ့လည်းတစ်လှည့်ပေးခံဦး..နင်ကားနောက်ခန်းမှာတည်းက တစ်ခါပြီးပြီးသားမဟုတ်လား”လို့ပြောလိုက်တယ်။

ကြည်ပြာကလည်း “ကားထဲမှာတုန်းက အမွုတ်ခံပြီး ပြီးထားတာ။ ခုတစ်ခါက အလိုးခံပြီး ပြီးမလို့။ တစ်ယောက်လီးတစ်ချောင်းစီခွဲယူထားတာလာတောင်းမနေနဲ့”လို့တစ်တစ်ခွခွပြန်ပြောတယ်။ မင်းသူကတော့ သူတို့ညီအမချင်း အဆင်ပြေအောင်ညှိကြဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ဘာမှ ဝင်မပြောဘူး။အဲဒါနဲ့ ကားခေါင်းခန်းထဲက စိုးမိုးတို့ဆီပြန်လျောက်လာပြီး သီရိကို “နင်ဖယ်ပေးဦး ငါလည်း အလိုးခံပြီးမယ်”လို့ပြောလိုက်တယ်။ သီရိကတော့အငယ်ဆိုတော့ နိုင်တာလည်းပါတယ်။ သီရိကိုယ်တိုင်ကလည်း အမကိုသနားတာလည်းပါတယ်။ အဲဒါဆို မမသီရိကိုလျက်ပေးမလားလို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ သဇင်ကအလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတော့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ ” အေးလျက်ပေးမယ်ဟာ”လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကားခေါင်းခန်းထဲကသီရိက မှောက်လျက်အလိုးခံနေရာကနေ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ သဇင်က လေးဘက်ကုန်းပြီး သီရိစောက်ဖုတ်ကိုလျက်တယ်။ သဇင့်ကို စိုးမိုးကလိုးပေါ့။

သီရိအဖို့လည်း အသစ်အဆန်းဖြစ်တယ်လေ။ အိမ်မှာက အငယ်ဆုံးဆိုတော့ အမတွေအမေတွေစိတ်ထန်ရင် သူကပဲလျက်ပေးရတာ။ သီရိစောက်ဖုတ်ကို ဘယ်သူကမှ ဘယ်တုန်းကမှ မလျက်ပေးခဲ့ကြဖူးဘူး။ သဇင်တစ်ယောက်အခုလိုစိတ်ထန်နေတုန်း မွုတ်ခိုင်းဖို့ အခွင့်အလမ်းပေါ်တာပေါ့။ အိမ်မှာ ယောက်ျားရှိတော့ ယောက်ျားက မွုတ်ပေးနေကျပေမယ့် မိန်းခလေးချင်းညီအမချင်းခုလို မွုတ်ပေးတာက သီရိအတွက် အသစ်အဆန်းဖြစ်တယ်လေ။ သဇင်ကတော့ တအားစိတ်ထန်နေတဲ့အချိန်နောက်ကနေ လိုးတာခံရင်း ရှေ့ကိုလည်း မွုတ်ပေးရင်း အရသာနှစ်မျိုးခံစားနေတာပေါ့။

ဖြစ်ချင်တော့ သူတို့တွေအားလုံးပြီးခါနီးလို့အစွမ်းကုန်ဆောင့်နေချိန်မှာ မီနီဘတ်စ်တစ်စီးက မောင်းလာတယ်။ ကားကိုက အတော်လှမ်းလှမ်းထဲက မီးရောင်မြင်နေရပေမယ့် အစွမ်းကုန်ဖီးတက်နေချိန် ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ ရပ်မပစ်ချင်ကြဘူး။ သူတို့အဖွဲ့ကလည်း တော်ရုံခိုးစားကြတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သဇင်၊သီရီနဲ့ စိုးမိုးသုံးယောက်ပူးကြီးကတစ်တွဲ၊ မင်းသူနဲ့ ကြည်ပြာက တစ်ဖက်ဖမ်းမှာ မီးကုန်ရမ်းကုန်ကြမ်းနေကြတာ။ တေဇာကတော့ လူများအတွဲတွေကြည့်ပြီး လီးပြန်တောင်ဖို့အားယူနေတုန်းကားပေါ်မှာ ဂွေးတန်းလန်းနဲ့။ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်ဆက်လုပ်နေကြတုန်း သူတို့ဘေးနားကို မီန်ီဘတ်စ်ကရောက်လာတယ်။ကားသမားကလည်းအထူးအဆန်းဆိုပြီး အရှိန်လျော့ပေးတယ်။ ကားပေါ်ကလူတွေကလည်း ပထမတော့အံ့သြနေပြီး နောက်တော့ ဟေးးးးးခနဲဝိုင်းအားပေးကြတယ်။

လူမြင်ကွယ်ရာမှာ လုပ်ရမယ့်အလုပ်ကိုလူရှေ့မှာလုပ်မိနေတာက လွဲရင် သူတို့အခုလို လုပ်နေကြတာက ဘာများမှားနေလို့လဲ။ ဒေါ်ဂီပုံစံ နဲ့ကြမ်းနေတဲ့ကြည်ပြာကတော့ ကားပေါ်ကလူတွေကို စောက်ဂရုစိုက်ဟန်တောင်မပြပဲ “လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ”လို့တောင်အော်နေလိုက်သေးတယ်။ ကားဖြတ်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကြည်ပြာပြီးတယ်။ ပြီးခါနီးမှာဆောင့်ချက်တွေက မင်းသူတောင် လီးကျိုးမှာ စိုးရိမ်ယူရတဲ့အထိပဲ။ ခဏနေတော့ ကားဘေးမှာ လုပ်နေကြတဲ့ စိုးမိုးတို့ သီရီတို့ သဇင်တို့တွေလည်းပြီးကုန်တယ်။ ကားပေါ်ပြန်တက်အဝတ်အစားတွေပြီးခဏအနားယူ..အအေးတွေဘာတွေသောက်ပြီးတော့ ဆက်ထွက်လာလိုက်တာ သန်းခေါင်ကျော်မှ ချောင်းသာရောက်တော့တယ်။ စိုးမိုး၊ တေဇာနဲ့ မင်းသူတို့ သုံးယောက်က ချောင်းသာရောက်ရင် ဆက်ပြီး အမုန်းဆွဲကြဖို့ ရည်ရွယ်ထားတာပါပဲ။ စိုးမိုးနဲ့ သီရိက တစ်ခန်း၊ ကြည်ပြာနဲ့ မင်းသူက တစ်ခန်း၊ သဇင်နဲ့ တေဇာကတစ်ခန်း သတ်သတ်စီတည်းကြတာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုတယ် check in ဝင်ပြီး အခန်းထဲနားမယ်လုပ်တော့ ခရီးပန်းတာရော၊ လမ်းမှာ ဆွဲခဲ့တာရော၊ အရက်သောက်ထားတာရော ပေါင်းပြီး ယောက်ျားလေးတွေက အိပ်ချင်နေကြပြီ။

ဖာသည်မသုံးယောက်ကတော့ လန်းဆန်းတက်ကြွဆဲ။ သူတို့က ကားလည်းမမောင်းရဘူး။ အိမ်မှာလည်း တစ်နေကုန် အိပ်ခဲ့ရတာဆိုတော့ လန်းဆန်းနေတာပေါ့။ ဖာသည်မတွေထဲမှာမှ တော်တော်ရွတဲ့အထဲမှာပါတော့ ည ၁၂နာရီကျော်လောက်ကြီး ရေထဲဆင်းဖို့ ပြင်ကြတယ်။ဘီကီနီ တူးပိစ်လေးတွေဝတ်ပြီးကမ်းခြေကို ဆင်းလာတော့ ကမ်းခြေမှာ မီးပုံပွဲလုပ်နေတဲ့သူတွေတောင် အိပ်ကုန်ကြပြီ။ ကမ်းခြေမှောင်မည်းနေပြီး ဂီတာတီးနေတဲ့ ကောင်လေး ရယောက် ၈ယောက်လောက်ကလွဲရင် ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး။ ကောင်လေးတွေကလည်း ညဘက် မလုံ့တလုံတွေဝတ်ပြီး ရေထဲဆင်းလာတဲ့သူတို့ကို တအံတသြကြည့်နေကြတာပေါ့။ သူတို့ညီအမသုံးယောက်ကလည်း ကြည့်နေမှန်းသိတော့ ဖာသည်မပီပီ အထှာတွေပေးပြီး ရေထဲဆင်းသွားကြတယ်။

(သိမ်း) ကမ်းခြေက လေတိုက်သလို ညသန်းခေါင်ကြီး လူလည်းမရှိတော့ သူတို့ ညီအမတွေအော်ချင်တိုင်းအော်လို့ရနေတယ်။ “လိုးစမ်းပါကြမ်းကြမ်းလေး ..ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား….စအိုကျွံသွားအောင်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်… အား…သားအိမ်ပါလာထိတယ်..နာလိုက်တာကွယ်…မမကို မညှာနဲ့…. မင်းလီးနဲ့ လိုးသတ်လို့ မမသေပါရစေကွယ်….” စသဖြင့်အယုတ်တအနတ်တွေ အော်နေကြတယ်။ သူတို့ညီအမတွေက တော်ရုံမပြီးပေမယ့် ခုလို နှစ်ယောက်ညှပ်ချတော့ အကြာကြီးမခံနိုင်ဘူး။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်နေတော့ ပြီးသွားရော၊ ကောင်လေးတွေကတော့ ပြီးတဲ့လူလည်းပြီး မပြီးတဲ့လူလည်းမပြီးပေါ့။ဒါပေမဲ့ လူငယ်လေးတွေဆိုတော့ အားသန်ကြတော့ ပြီးသွားတဲ့သူကလည်း ပြန်တောင်လာကြပြီး ထပ်လုပ်မယ်တကဲကဲပဲ။ သူတို့ညီအမတွေက လမ်းမှာလည်းလုပ်လာကြသေးတော့ အဆာပြေသွားကြပြီ…ဒါပေမဲ့ခုချိန်မှတော့ နားလို့မရတော့ဘူး။ ပြေးချင်လို့မရတော့ဘူး။ “မင်းတို့ လုပ်ချင်သေးရင် မနက်ဖန်ပြန်လာခံပါ့မယ်…ခုတော့ အမတို့ ပြန်ပါရစေ..အတူလာတဲ့လူတွေလည်း နိုးလောက်ပြီ”လို့ သဇင်က တောင်းပန်တယ်။ ဘောလုံးသမားတွေထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်က” ခဏတော့နေပါဦးဗျာ..

ကျွန်တော်တို့ကလည်း လိုးလို့မဝသေးလို့ပါ..ပြီးတဲ့အခါ မပြန်ချင်ဘူးဆိုတောင် မရဘူး “လို့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးလိုက်..မလုပ်ရတဲ့ကောင်က မွုတ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ မနက် ၅နာရီထိုးတော့ အားလုံး မျော့ကုန်ကြတယ်။ သဇင်တို့ကလည်း ဟိုတယ်ပြန်လို့မရတော့ဘူး။ စိုးမိုးတို့အုပ်စုက ခုချိန်ဆို သူတို့ထွက်သွားတာ သိကုန်တော့မယ်။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီကောင်လေးတွေကားနဲ့ ရွာထဲက တည်းခိုခန်းတစ်ခုလိုက်ပို့ခိုင်းရတယ်။ အဝတ်အစားအိတ်တွေကလည်း ကျန်ခဲ့တော့ ဘီကီနီတွေနဲ့ပဲသွားရတာပေါ့။ အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းလိုးတာခံထားရလို့ လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ပေမယ့် အားတင်းပြီးသွားရပါတော့တယ် ……… ပြီးပါပြီ။ကမ်းခြေက လေတိုက်သလို ညသန်းခေါင်ကြီး လူလည်းမရှိတော့ သူတို့ ညီအမတွေအော်ချင်တိုင်းအော်လို့ရနေတယ်။ “လိုးစမ်းပါကြမ်းကြမ်းလေး ..ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား….စအိုကျွံသွားအောင်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်… အား…သားအိမ်ပါလာထိတယ်..နာလိုက်တာကွယ်…မမကို မညှာနဲ့…. မင်းလီးနဲ့ လိုးသတ်လို့ မမသေပါရစေကွယ်….” စသဖြင့်အယုတ်တအနတ်တွေ အော်နေကြတယ်။ သူတို့ညီအမတွေက တော်ရုံမပြီးပေမယ့် ခုလို နှစ်ယောက်ညှပ်ချတော့ အကြာကြီးမခံနိုင်ဘူး။

မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်နေတော့ ပြီးသွားရော၊ ကောင်လေးတွေကတော့ ပြီးတဲ့လူလည်းပြီး မပြီးတဲ့လူလည်းမပြီးပေါ့။ဒါပေမဲ့ လူငယ်လေးတွေဆိုတော့ အားသန်ကြတော့ ပြီးသွားတဲ့သူကလည်း ပြန်တောင်လာကြပြီး ထပ်လုပ်မယ်တကဲကဲပဲ။ သူတို့ညီအမတွေက လမ်းမှာလည်းလုပ်လာကြသေးတော့ အဆာပြေသွားကြပြီ…ဒါပေမဲ့ခုချိန်မှတော့ နားလို့မရတော့ဘူး။ ပြေးချင်လို့မရတော့ဘူး။ “မင်းတို့ လုပ်ချင်သေးရင် မနက်ဖန်ပြန်လာခံပါ့မယ်…ခုတော့ အမတို့ ပြန်ပါရစေ..အတူလာတဲ့လူတွေလည်း နိုးလောက်ပြီ”လို့ သဇင်က တောင်းပန်တယ်။ ဘောလုံးသမားတွေထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်က” ခဏတော့နေပါဦးဗျာ..ကျွန်တော်တို့ကလည်း လိုးလို့မဝသေးလို့ပါ..ပြီးတဲ့အခါ မပြန်ချင်ဘူးဆိုတောင် မရဘူး “လို့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးလိုက်..မလုပ်ရတဲ့ကောင်က မွုတ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ မနက် ၅နာရီထိုးတော့ အားလုံး မျော့ကုန်ကြတယ်။ သဇင်တို့ကလည်း ဟိုတယ်ပြန်လို့မရတော့ဘူး။ စိုးမိုးတို့အုပ်စုက ခုချိန်ဆို သူတို့ထွက်သွားတာ သိကုန်တော့မယ်။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီကောင်လေးတွေကားနဲ့ ရွာထဲက တည်းခိုခန်းတစ်ခုလိုက်ပို့ခိုင်းရတယ်။ အဝတ်အစားအိတ်တွေကလည်း ကျန်ခဲ့တော့ ဘီကီနီတွေနဲ့ပဲသွားရတာပေါ့။ အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းလိုးတာခံထားရလို့ လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ပေမယ့် အားတင်းပြီးသွားရပါတော့တယ် ……… ပြီးပါပြီ။

တကယ်တော့ အဲဒီကောင်လေးတွေက သဲသောင်ပြင်ဘောလုံးပွဲ ရှိလို့ ကစားဖို့ရောက်နေတဲ့ဘောသမားလေးတွေ။ သူတို့နဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ရေဆော့နေကြတဲ့ညီအမသုံးယောက်ကို လရောင်ကြောင့်ကောင်းကောင်းကြီးကို မြင်နေရတယ်။ အစကတော့ ဘဲတွေပါတွေများပါလားဦးမလားဆိုပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် စောင့်ကြည့်သေးတယ်။ မပါဘူးဆိုတာသေချာတော့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က “ဟေ့ မြွေတွေရှိတယ်နော် မကြောက်ဘူးလား”လို့ လှမ်းစတယ်။ အဲဒါကို ကြည်ပြာက ”မြွေကဘယ်လောက်ကြီးလို့ ကြောက်ရမှာလဲ”လို့ ပြန်ပက်တယ်။ “မြွေက ကြီးတော့ မကြီးပါဘူး..ဒါပေမဲ့ အလုံးတော့ တုတ်တယ်”လို့ပြန်ပြောတော့ ကြည်ပြက မယုံဘူး..မြင်မှယုံမယ်လို့ ပြန်ပြောပြီး ရယ်နေတယ်။ ကောင်လေးတွေကရေထဲဆင်းလိုက်ရကောင်းနိုးစဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ သူတို့ညီအမတွေ ရေထဲကပြန်တက်လာပြီး ဂီတာတီးနေတဲ့အနားလာထိုင်တယ်။ ဘီကီနီအထဲကနေ အသားစိုင်တွေက ရုန်းထွက်နေသလို ရေကလည်း စိုထားတာကြောင့် နို့သီးခေါင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုတောင် လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကြည်ပြာက ” တို့ ရောထိုင်လို့ ရတယ်မလား။ ချမ်းလို့ သောက်စရာလေးဘာလေးရှိရင် တိုက်ပါကွာ “လို့ပြောတယ်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်က သူတို့သောက်နေတဲ့ အရက် ပုလင်းထုတ်ပေးတော့ တစ်ခွက်ငှဲ့ပြီး ညီအမတွေတစ်ယောက်တစ်လှည့်သောက်နေကြတယ်။ ကောင်လေးတွေကတော့ အိပ်မက်လား တကယ်လား ဒီစော်ကြီးတွေ ဝိုင်းချလိုက်ရင် မုဒိန်းမွုဖြစ်မလား စဉ်းစားနေကြတုန်း သီရိက “မင်းတို့ပြောတော့ မြွေတေရှိတယ်ဆို ဘယ်မှာလဲမတွေ့ရပါလား”လို့ပြောလိုက်တယ်။

ကောင်လေးတွေထဲက တစ်ယောက်က “ကျောက်ဆောင်တွေကြားမှာရှိတာအမရဲ့ ..တွေ့ချင်ရင် လိုက်ပြမယ်”လို့ ပြီတီတီ မျက်နှာပေးနဲ့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ကောင်လေး ရယောက်အုပ်စုနဲ့ သူတို့ညီအမသုံးယောက် မြွေရှာဖို့ ကျောက်ဆောင်ကြားကိုထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ကောင်လေး၃ယောက်က ရှေ့က ဦးဆောင် အလယ်က သူတို့ညီအမသုံးယောက် နောက်မှာကောင်လေးလေးယောက် ကျောက်ဆောင်ပေါ်ရောက်တော့ ကြည်ပြာက ဘယ်မှာလဲမြွေလို့မေးတယ်။ သူ့ကို ကောင်လေးတစ်ယောက်က နောက်ကနေဖက်..ကားထွက်နေတဲ့ဖင်ကြီးကို လီးနဲ့ထောက်လိုက်ရင်း အဲဒီမှာတွေ့လား မြွေလို့ပြောလိုက်တယ်။ ကြည်ပြာက သူ့လီးကို ကိုင်ရင်း မင်းမြွေက တုတ်လိုက်တာလို့ ပြောတယ်။ စိတ်မရှည်တော့တဲ့ သီရိက ကဲ..အပိုတွေလည်းပြောမနေနဲ့တော့ ငါတို့ခံချင်လို့လိုက်လာတာဆိုပြီးပြီမဟုတ်လားလို့ ပြောတယ်။ ကြည်ပြာနဲ့ သဇင်က ပြီတီတီရယ်ရင်း “အဲလိုကြီးပြောရမှာရှက်တာပေါ့လို့ “လို့ပြန်ပြောတယ်။ ကောင်လေးတွေကလည်း ကျောက်ဆောင်တွေကြားမှာ အိပ်မက်လားတကယ်လား စဉ်းစားရင်း ဘောင်းဘီတွေအပြိုင်အဆိုင်ချွတ်ပြီး တောင်နေတဲ့သူတို့လီးတွေကို ဆွနေကြတယ်။ ကြည်ပြာကအရင်ဆုံးအနားမှာရှိတဲ့ကောင်လေး ၂ယောက်ရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးနှစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်စီကိုင်ပြီး ဟိုဘက်လီးမွုတ်လိုက် ဒီဘက်လီးမွုတ်လိုက်လုပ်နေတယ်။ ကောင်လေးတွေက ရုပ်ချောတဲ့သူတွေမဟုတ်ပေမယ့် ဘောလုံးသမားတွေဆိုတော့ ခန္ဒာကိုယ်တောင့်တင်းပြီး လီးကြီးကြတယ်။

သူတို့ညီအမတွေနဲ့ အတူလာတဲ့ စိုးမိုးတို့အုပ်စုထက် အလိုးသန်ကြတာပေါ့။ သဇင်ကလည်း အနီးရှိတဲ့ လီးနှစ်ချောင်းဆွဲမွုတ်တယ်။ သီရိကတော့နောက်ဆုံးပိတ်အိတ်နဲ့လွယ်ဆိုတော့ လီးသုံးချောင်းမွုတ်ရတာပေါ့။ ဆယ်မိနစ်လောက် မွုတ်ပြီးတော့ သူတို့ညီအမတွေလည်း ဖီးလ်တက် ကောင်လေးတွေလည်းဖီးတက်လာရော။ အဲဒါနဲ့ ကြည်ပြာက စကြမယ်ဟေ့..အော်လိုက်တယ်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်က ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ တစ်ယောက်ပြီးမှ တစ်ယောက်လားလို့ ပြန်မေးတယ်။ ကြည်ပြာက “မဟုတ်ဘူး…နှစ်ယောက်ညှပ်ချပေးလေ..မင်းပက်လက်လှန်လိုက်”လို့ပြောတယ်။ ကောင်လေးက ပက်လက်လှန်ပေးတော့ အပေါ်မှာ တက်ခွရင်း လီးနဲ့သူ့စောက်ဖုတ် စွပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးပြီး နောက်တစ်ယောက်က ဖင်လာလိုးပေးလို့ ပြောတယ်။ချောင်းသာအလာလမ်းမှာ လုပ်ခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့ညီအမတွေက အာသာမပြေသလို အခုလို အစုလိုက်အပြုံလိုက် public နေရာမှာ group ဆက်စ် လုပ်ချင်နေတာကြာခဲ့ပြီလေ။

အကြီးမကြီးက ……… လုပ်တော့ ကျန်တဲ့ညီအမတွေကလည်း အလားတူလိုက်လုပ်ကြတယ်။ သီရိကတော့ နောက်က နှစ်ယောက်ညှပ်ချတာကိုခံရင်း ပါးစပ်ကပါမွုတ်ပေးနေရတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ ကြည်ပြာက သီရိကို မနာလိုတော့ဘူး။ ဟိုကောင်လေး ငါ့ပါးစပ်ကိုလည်း လာလိုးစမ်း။ အဲကောင်မကြီးချည်းပဲ လုပ်ပေးမနေနဲ့လို့ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ခမျာလည်း ကြည်ပြာ့ပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက် သီရိပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက် သဇင့်ပါးစပ်လီးနဲ့ပြေးတပ်လိုက်နဲ့ မအားရဘူး။ ကောင်လေးတွေကတော့ ဂီတာထိုင်တီးနေရင်းကနေ ခုလို နတ်သမီးတွေရောက်ချလာပြီး group ဆက်စ် ကြီးလုပ်ရမယ်လို့ ဘယ်ထင်မှာလဲ။

ကမ်းခြေက လေတိုက်သလို ညသန်းခေါင်ကြီး လူလည်းမရှိတော့ သူတို့ ညီအမတွေအော်ချင်တိုင်းအော်လို့ရနေတယ်။ “လိုးစမ်းပါကြမ်းကြမ်းလေး ..ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား….စအိုကျွံသွားအောင်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်… အား…သားအိမ်ပါလာထိတယ်..နာလိုက်တာကွယ်…မမကို မညှာနဲ့…. မင်းလီးနဲ့ လိုးသတ်လို့ မမသေပါရစေကွယ်….” စသဖြင့်အယုတ်တအနတ်တွေ အော်နေကြတယ်။ သူတို့ညီအမတွေက တော်ရုံမပြီးပေမယ့် ခုလို နှစ်ယောက်ညှပ်ချတော့ အကြာကြီးမခံနိုင်ဘူး။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်နေတော့ ပြီးသွားရော၊ ကောင်လေးတွေကတော့ ပြီးတဲ့လူလည်းပြီး မပြီးတဲ့လူလည်းမပြီးပေါ့။ဒါပေမဲ့ လူငယ်လေးတွေဆိုတော့ အားသန်ကြတော့ ပြီးသွားတဲ့သူကလည်း ပြန်တောင်လာကြပြီး ထပ်လုပ်မယ်တကဲကဲပဲ။ သူတို့ညီအမတွေက လမ်းမှာလည်းလုပ်လာကြသေးတော့ အဆာပြေသွားကြပြီ…ဒါပေမဲ့ခုချိန်မှတော့ နားလို့မရတော့ဘူး။ ပြေးချင်လို့မရတော့ဘူး။

“မင်းတို့ လုပ်ချင်သေးရင် မနက်ဖန်ပြန်လာခံပါ့မယ်…ခုတော့ အမတို့ ပြန်ပါရစေ..အတူလာတဲ့လူတွေလည်း နိုးလောက်ပြီ”လို့ သဇင်က တောင်းပန်တယ်။ ဘောလုံးသမားတွေထဲက ကောင်လေးတစ်ယောက်က” ခဏတော့နေပါဦးဗျာ..ကျွန်တော်တို့ကလည်း လိုးလို့မဝသေးလို့ပါ..ပြီးတဲ့အခါ မပြန်ချင်ဘူးဆိုတောင် မရဘူး “လို့ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လိုးလိုက်..မလုပ်ရတဲ့ကောင်က မွုတ်ခိုင်းလိုက်နဲ့ မနက် ၅နာရီထိုးတော့ အားလုံး မျော့ကုန်ကြတယ်။ သဇင်တို့ကလည်း ဟိုတယ်ပြန်လို့မရတော့ဘူး။ စိုးမိုးတို့အုပ်စုက ခုချိန်ဆို သူတို့ထွက်သွားတာ သိကုန်တော့မယ်။ အဲဒါနဲ့ အဲဒီကောင်လေးတွေကားနဲ့ ရွာထဲက တည်းခိုခန်းတစ်ခုလိုက်ပို့ခိုင်းရတယ်။ အဝတ်အစားအိတ်တွေကလည်း ကျန်ခဲ့တော့ ဘီကီနီတွေနဲ့ပဲသွားရတာပေါ့။ အုပ်စုလိုက်ဝိုင်းလိုးတာခံထားရလို့ လမ်းတောင်မလျောက်နိုင်ပေမယ့် အားတင်းပြီးသွားရပါတော့တယ် ……… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

မ်ိဳး႐ိုးကိုကထ်န္တာ

ကြၽန္ေတာ္ ၁၀တန္းႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္က စီးပြားေရးမေကာင္းတာနဲ႔ နယ္ကအိမ္ကိုေရာင္းၿပီး ရန္ကုန္ကို မိသားစုလိုက္တက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ကဆင္ေျခဖုံးတစ္ေနရာမွာ အိမ္ငွားေနၾကတယ္ေပါ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္က တိုက္ေတြလည္းသိပ္မရွိေသး။ ရပ္ကြက္လည္းျဖစ္ေတာ့ ရန္ကုန္ဆိုေပမယ့္ နယ္မွာလိုပါပဲ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လူသစ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ မသိေသးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ပထမဆုံးသတိထားမိတာကေတာ့ ၁အိမ္ေက်ာ္က ညီအမေတြပါပဲ။ အငယ္ဆုံးေကာင္မေလးက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူတူ ၁၀တန္း။ ေက်ာင္းသြားအပ္ေတာ့မွ တစ္ခန္းထဲမွန္းသိတယ္။ အလတ္နဲ႔အႀကီးကေတာ့ အေဝးသင္တက္ၾကတယ္။ သူတို႔အိမ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္အေနအထားနဲ႔ဆိုရင္ ခ်မ္းသာတယ္ေပါ့ေလ။ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးနဲ႔ၿခံကလည္းက်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း။ သူတို႔အေမကမွ အဲဒီတုန္းက ၄၀ေက်ာ္ေလာက္ရွိေသးတာပဲ။ ေဒၚမာလာလို႔ေခၚတယ္။သူတို႔သားအမိေတြအကုန္လုံးက ကိုယ္လုံးတအားလွတယ္။ ေခတ္လည္းဆန္တယ္။မသိရင္ ညီအမေတြလို႔ေတာင္ထင္ခ်င္စရာ။ ဒါေပမဲ့ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ အေခၚအေျပာမရွိၾကဘူး။

အစကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း အနီးအနားေမးစမ္းၾကည့္ေတာ့မွ အေခၚအေျပာမလုပ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကိုသိရတယ္။ အန္တီမာလာက သူ႔သမီးေတြကိုသူကိုယ္တိုင္ေခါင္းလုပ္ၿပီး ဖာေထာင္စားေနတာကိုး။ အစကေတာ့ သူတို႔႐ုပ္ရည္ သူတို႔အေနအထားနဲ႔ ဒါမ်ိဳးလုပ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လည္းမယုံပါဘူး။ ဒါေပမဲ့အဲဒီေခတ္ကတည္းက သူတို႔က ဖုန္းနဲ႔ႀကိဳခ်ိတ္ၿပီးကားေတြနဲ႔ လာေခၚၾကတာ။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း အိမ္ေရွ႕မွာ ကားရပ္ၿပီး သူတို႔အိမ္မွာပဲ အလုပ္ျဖစ္ၾကတာလည္းရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အတန္းတူ အငယ္ဆုံးမေလးက သီရိလို႔ေခၚတယ္။ သူ႔အမေတြေလာက္ အေကာင္မထြားေသးေပမယ့္ ႐ြယ္တူမိန္းခေလးေတြထဲမွာေတာ့ အကိတ္ပဲ။ အဆီမ်ားလို႔ ဖင္ႀကီးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ေနာက္ကိုသတ္သတ္ႀကီးကို ေကာက္ထြက္ေနတာမ်ိဳး။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလိုပဲ ေက်ာင္းမွာလည္း သူ႔ကို ဘယ္သူမွ အဆက္အဆံမလုပ္ၾကပါဘူး။ ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ ဆရာေတြထဲမွာေတာ့ အလကားစားရမလားဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ အေရာဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ မိန္းခေလးေတြကေတာ့ သူနဲ႔ အတူ ထိုင္မယ့္သူကိုမရွိပါဘူး။ အဲဒီလိုအေနအထားမွာ ေက်ာင္းေျပာင္းလာၿပီး အေပါင္းအသင္းမရွိေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတယ္။

နည္းနည္းပိုရင္းႏွီးလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ပဲ ေက်ာင္းအတူသြားၾကတယ္။ သူက ေနာက္က လိုက္တယ္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ဘဝအေၾကာင္းေတြကို ေမးေလ့မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လာေတာ့ သူကပဲေျပာျပပါတယ္။ သူပထမဆုံး အပ်ိဳစင္ဘဝဆုံးေတာ့ ၈တန္းပဲရွိေသးတယ္တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကသူ႔အမေတြကေတာ့ ဖာျဖစ္ေနၿပီေပါ့ေလ။ သူ႔အေမအသိတစ္ေယာက္က အပ်ိဳအစစ္စားခ်င္လို႔ ၃သိန္းနဲ႔ ေရာင္းခဲ့တာတဲ့။ အဲဒီေခတ္က ၃သိန္းဆိုတာနည္းတဲ့ပိုက္ဆံေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဆို နင္တို႔ညီအမေတြက ဆႏၵမပါဘဲ လုပ္စားေနရတာလားလို႔ကြၽန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက ေခါင္းခါတယ္။ မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔မ်ိဳး႐ိုးကိုက ထန္တာတဲ့။ သူညာေနတာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ သူတို႔ သားအမိေတြပိုက္ဆံရွိတာ ကြၽန္ေတာ္သိတာပဲ။ဒါဆိုလည္း ရည္းစားသတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားပါလားဟ လို႔ကြၽန္ေတာ္ကေျပာတယ္။ သူက”ေက်ာင္းမွာေတာင္ ငါတို႔ညီအမေတြကို ဘယ္သူမွ အဆက္အဆံမလုပ္ခ်င္တာ။ ဘယ္မွာရည္းစားထားလို႔ရမွာလဲ။ အခန္းထဲကေကာင္ေတြကလည္း နင္သိတဲ့အတိုင္း စားရရင္သာစားမယ္။ တြဲသြားတြဲလာေတာ့ ဘယ္သူမွလုပ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး”လို႔ေျပာတယ္။ သူက ဝါသနာအရလုပ္စားတာ သူ႔အေမခိုင္းလို႔လည္းမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွမေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ ခဏေလာက္ေတြေဝစဥ္းစားေနၿပီးေတာ့ နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္လို႔ မရည္႐ြယ္ပဲေျပာလိုက္မိတယ္။ သူကကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီးဖက္လိုက္ပါေရာ။

ရည္းစားျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ သူက သူ႔အေမအန္တီမာလာနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ အန္တီမာလာကလည္းရွင္းရွင္းပါပဲ။ “အန္တီတို႔အေၾကာင္းကိုေတာ့ သားလည္းသိမွာပဲ။ အန္တီတို႔မွာက တန္ဖိုးထားတာ ဘာမွမရွိဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အန္တီတို႔သားအမိေတြ နဂိုေနတဲ့ပုံစံအတိုင္းေနမွာပဲ။ သားဘက္ကသာ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးမွ အဆင္ေျပမယ္။ က်န္တာေတာ့ သီရိကိုလည္း သားဘယ္လို ဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုတာသိေနေတာ့ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ တစ္ခုရွိတာက သီရိအေနနဲ႔ကလည္း သူ႔ဝါသနာကို ေဖ်ာက္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး”လို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီ ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္ေပါ့။ အဲဒီကစၿပီး သူတို႔အိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္ တရားဝင္ ဝင္ထြက္ခြင့္ရသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကိုေတာ့ သူတို႔အိမ္စာသြားက်က္တယ္ေပါ့။ အေဖမရွိေတာ့တဲ့ က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာ အေမက ကြၽန္ေတာ့္ေနပုံထိုင္ပုံကို သေဘာမက်လွေပမယ့္ သူလည္း အိမ္စီးပြားေရးတစ္ဖက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေျပာဆိုဆုံးမခ်ိန္မရွိပါဘူး။ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲလည္းနီးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အတူစာက်က္ရင္းနဲ႔ သီရိတို႔အိမ္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္အိပ္လိုက္တာမ်ားတယ္။ သူ႔အမေတြနဲ႔ အန္တီမာလာကေတာ့ ကားေတြနဲ႔ လာေခၚတဲ့အခါလိုက္သြားၾက။ ေနာက္ေန႔မနက္မွျပန္ေရာက္တာမ်ားပါတယ္။ အရင္ သူငယ္ခ်င္းဘဝနဲ႔က လိင္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္က ရွက္လို႔ သိပ္မေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ခ်စ္သူျဖစ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာၾကတယ္။

သူ႔ဆီက တစ္တစ္ခြခြစကားေတြၾကားရတာ သေဘာက်လို႔ပါ။ ဖာခံစားလာတာ ၂ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ သီရိမွာအေတြ႕အႀကဳံေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ပိုက္ဆံလည္းရေစ။ ဆႏၵလည္းျပည့္ေစဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ လုပ္စားေနၾကသူေတြဆိုေတာ့ သူတို႔သားအမိေတြက လူေ႐ြးၿပီးမွ လက္ခံတာမ်ားတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္နယူးရီးယားေန႔တုန္းကအေၾကာင္းကေတာ့ သီရိအတြက္မေမ့ႏိုင္စရာ။ အဲဒီေန႔က ကလပ္မွာ သူတို႔ညီအမသုံးေယာက္ ကဲၾကတယ္။ သူ႔တို႔အေမေဒၚမာလာကေတာ့ သူ႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ သူေပါ့။ ကလပ္မွာရွိေနတုန္း သူတို႔တစ္လမ္းေက်ာ္က ခ်ဲဒိုင္လုပ္တဲ့ ကိုေက်ာ္ႀကီးက ဖုန္းနဲ႔လွမ္းခ်ိတ္ၿပီးေခၚတယ္။ ၅ေသာင္းနဲ႔ ေဈးညႇိၿပီး ကလပ္ေအာက္ကို လာႀကိဳတယ္။ ေျပာတုန္းက ကိုေက်ာ္ႀကီး တစ္ေယာက္တည္းေပမယ့္ လာေခၚေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ၄ေယာက္ပါ ပါေသးတယ္။ အဲလိုဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ျငင္းလို႔မရေတာ့ဘူးေလ။ အားလုံးက နယူးရီးယားေန႔မွာ ယာဘေတြေရာ အရက္ေတြေရာေသာက္ထားၾကေတာ့ အစြမ္းကုန္ထန္ေနၾကၿပီ။ ဟိုတယ္ေတြကလည္း လူျပည့္ေနေတာ့ လူရွင္းတဲ့ခေရပင္လမ္းထဲ သြားဆြဲၾကတယ္။ သီရိက အဲဒီေန႔က စကတ္ေပါင္လယ္ေလာက္ေလးနဲ႔ ဂ်ိဳင္းျပတ္အက်ီဝတ္လာတာ။ မူး႐ူးၿပီး အက်ီေတြေရာ စကတ္ေတြေရာ ဆြဲၿဖဲပစ္လိုက္ၾကတယ္။ မခ်ခင္မွ သီရိကို ေဆးျပားေတြအခ်ိဳရည္နဲ႔စပ္ၿပီး လာတိုက္ေသးတယ္။ ေရျဖတ္ၿပီး ဆြဲရင္ ၾကာမွာစိုးလို႔ ျမန္ျမန္တက္ေအာင္ အခ်ိဳရည္နဲ႔ေရာတိုက္တာ။

ၿပီးေတာ့ ကားခ်ည္တဲ့ႀကိဳးနဲ႔ ကားတံခါးေဘးမွာႀကိဳးတုတ္ ဒီဇင္ဘာလႀကီးခ်မ္းသလားမေမးနဲ႔။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲက လိုၾကမ္းတယ္ဆိုတာ သနားတာေပါ့။ ကိုေက်ာ္ႀကီးက ပါးစပ္မွာလီးတပ္ၿပီးမြဳတ္ခိုင္းတဲ့အခ်ိန္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကဖင္ကိုခ်တယ္။ တစ္ေယာက္က ေစာက္ဖုတ္ကိုခ်တယ္။ ကိုေက်ာ္ႀကီးၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္က်န္တဲ့တစ္ယာက္ကိုလည္း မြဳတ္ေပးရေသးတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ႀကီးက အဆန္းထြင္ျပန္တယ္။ အဲဒီနားက ေဆာက္လုပ္ေရးထဲသြားၿပီး သဲေတြ လက္ခုပ္နဲ႔သယ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးမွာ သဲၾကမ္းေတြပြတ္ၿပီး ခ်ၾကျပန္ပါေရာ။ သူတို႔ကေတာ့ ကြန္ဒုံးမွာ သုတ္တာဆိုေတာ့ ဘာမွသိပ္မျဖစ္ဘူးေလ။ သီရိကေတာ့ ေသြးပါထြက္ၿပီး စုတ္ျပတ္ကုန္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္ကအရက္ရွိန္ ေဆးျပားအရွိန္ေတြေၾကာင့္သာေပါ့။ ႏို႔မို႔ ေမ့ေမ်ာသြားမလားမသိ။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ကားမွာႀကိဳးတုတ္ၿပီး ခ်ေနၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။ ၂နာရီေလာက္မ်ားရွိမလားမသိဘူး။ သီရိလည္း ၅ခါေလာက္ၿပီးသြားၿပီး ဖင္ေတြလည္း စုတ္ၿပဲေစာက္ဖုတ္ေတြလည္း စုတ္ၿပဲကုန္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ နာတာက နာတာပဲ..ေကာင္းတာက ေကာင္းတာပဲေလ။ ခေရပင္လမ္းက လူျပတ္တယ္ဆိုေပမယ့္ စုံတြဲအခ်ိဳ႕ ႀကိဳၾကားသြားလာေနၾကတာပဲ။ သီရိတို႔ကိုျမင္လို႔ ျပန္လွည့္သြားတဲ့လူလည္းရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူသြားတိုင္လိုက္တာလဲမသိ..ရဲကားေရာက္လာၿပီး အနီးဆုံး စမ္းေခ်ာင္းရဲစခန္းကို ေခၚသြားတာေပါ့။ ရဲစခန္းမွာက နယူးရီးယားေန႔ဆိုေတာ့ ရန္ျဖစ္လို႔ ဖမ္းထားတဲ့ေယာက္်ားေလးေတြလည္းအမ်ားႀကီးပဲ။ သီရိမွာက ကိုေက်ာ္ႀကီးတို႔ ဆုတ္ၿဖဲထားလို႔ ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔။ ဖင္နဲ႔အဖုတ္မွာလည္း ေသြးစက္ေတြနဲ႔။

အပိုင္း။ ၂
မ်က္ႏွာမွာလည္း သုတိေတြပန္း လုပ္ထားၾကတာ ေပပြလို႔ ။ စခန္းမြဴးကျမင္မေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး တီရွပ္တစ္ထည္နဲ႔ ပုဆိုးတစ္ထည္လာေပးလို႔ ဝတ္ထားရတယ္။ ရဲကစစ္ေတာ့ ကိုေက်ာ္ႀကီးတို႔က ပိုက္ဆံေပးၿပီးညႇိလိုက္တယ္။ သိတဲ့အတိုင္း ျပည့္တန္ဆာအမႈ႕က ခ်တဲ့လူက အျပစ္မက် ခံတဲ့လူပဲအျပစ္က်တာဆိုေတာ့ သူတို႔ကလြတ္ေရာေပါ့။ သီရိကေတာ့ ဖင္ေရာေစာက္ဖုတ္ေရာ ေသြးေတြဆင္းေနလို႔ ရဲေမတစ္ေယာက္အကူနဲ႔ ေဆးခန္းသြားျပရတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေမေမ လိုက္လာတယ္။ စခန္းမြဴးနဲ႔ လည္း ဘယ္လိုခ်ဳပ္လိုက္တယ္မသိဘူး။ သီရိကိုျပန္လြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူကေတာင္ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ဦးလို႔ လွမ္းေျပာေသးတယ္။ သီရိက သူ႔ရဲ႕ ဇာတ္ၾကမ္းႀကီးကို တစ္ဖြဲ႕တစ္ႏြဲ႕ေျပာျပေတာ့ကြၽန္ေတာ္က သနားရမလို။ ေဒါသထြက္ရမလိုေပါ့။ အဲဒီေန႔ကို ဝမ္းမနည္းဘူးလား။ တကယ္ဆို အႏိုင္က်င့္ခံရတာ ။ မုဒိန္းက်င့္ခံရတာ ။ လူလယ္ေခါင္မွာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ ေနရတာေလ။ သီရိကေတာ့ အလိုမတူဘဲ အလုပ္ခံရတာ တစ္မ်ိဳးအရသာရွိတယ္ေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။တကယ္ရွားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဆယ္တန္းေအာင္ၾကတယ္ေပါ့ေလ။ သူ႔ဘဝက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနေန စာက်ေတာ့ မညံ့ဘူးဗ်။ က်ဴရွင္ဘာညာ သိပ္မယူပဲနဲ႔ေတာင္ ဂုဏ္ထူး ၄လုံးနဲ႔ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ဆရာဝန္အမွတ္မီတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကသာ ၂လုံးပဲပါတာ။

ဒါေပမဲ့ သူက ဆရာဝန္လိုင္းလည္း မယူဘူးဗ်။ သူ႔အမေတြလိုပဲ အေဝးသင္တက္မယ္ေျပာတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အမေတြတုန္းကလည္း လိုင္းေကာင္းမီပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္ေမြးမြဳအတြက္ ပညာထပ္မသင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူးတဲ့။ ပညာဆိုတာ ေက်ာင္းတက္မွရတာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ သူတို႔ ညီအမေတြက စာရိတၱဘယ္လိုပဲ ပ်က္ျပားပါေစ။ စာဖတ္ေတာ့အားသန္ၾကတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က ျမန္မာဝတၱဳေတာင္ တစ္အုပ္ဆုံးေအာင္ မနည္းဖတ္ေနရခ်ိန္မွာ သူတို႔က …… တို႔ ဘာတို႔မွာ အဂၤလိပ္ဂႏၵဝင္ဝတၱဳေတြငွားဖတ္ေနၾကၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူတို႔မိသားစု ကြၽန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲကေန သကၤန္းကြၽန္းဘက္ကိုေျပာင္းၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူတို႔အိမ္သားလိုျဖစ္ေနေတာ့ သူတို႔နဲ႔ပဲလိုက္ေနလိုက္တယ္။ သူတို႔ညီအမေတြကေတာ့ အရင္လိုေခၚတဲ့လူေနာက္လိုက္တုန္းပဲ။ facebook ေတြေပၚလာေတာ့ အြန္လိုင္းကတစ္ဆင့္ခ်ိတ္ၿပီး ေခၚၾကေပါ့။အန္တီမာလာကလည္း အသက္က ၄၆ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္းအားကိုးေနရေတာ့ ေခါင္းအလုပ္ကို သိပ္မလုပ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔မိတ္နဲ႔သူ သြားတာလာတာေလာက္ပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္အထိ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သီရိနဲ႔ပဲ အိပ္ဖူးေသးတယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ခ်စ္တာကတစ္ေၾကာင္း ကိုယ့္ခ်စ္သူ ကိုယ့္မိန္းမျဖစ္လာမယ့္သူ ဖာခံေနတာကိုေတြးၿပီး စိတ္လြဳပ္ရွားသေဘာက်ေနတာကတစ္ေၾကာင္းေပါ့ေလ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔ညီအမသုံးေယာက္လုံးကို ေခ်ာင္းသာသြားၾကတယ္။ အန္တီမာလာ့အသိ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဘီးဂ်ဲႀကီးေတြေခၚတာေပါ့။

အိမ္မွာ အန္တီမာလာနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ပဲ က်န္တာေပါ့။ ခရီးမထြက္ခင္ သူတို႔ညီအမေတြကေတာင္ ေမေမ့ကို ျပဳစုလိုက္ေနာ္ဆိုၿပီး ေနာက္သြားၾကေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္နဲ႔သူတို႔ၾကားရင္းႏွီးမြဳနဲ႔ ဆိုရင္ တစ္အိမ္လုံးကို စားလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးက ၅လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲရွိၿပီး ၾကာၾကာလည္း မထိန္းတတ္ေတာ့ သီရီတစ္ေယာက္နဲ႔ ပဲ အတူေနျဖစ္တာပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့အဲဒီအိမ္မွာ သီရိက မလွဆုံးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ တျခားမိန္းခေလးေတြနဲ႔စာရင္ ကိတ္ေပမယ့္ အမေတြအေမေတြနဲ႔စာရင္ေတာ့ ေသးတယ္လို႔ထင္ရတယ္။ သူတို႔ မ်ိဳး႐ိုးကလည္းအသက္ ႀကီးေလလွေလလို႔မ်ားဆိုရမလားပဲ။ အန္တီမာလာက အားလုံးထဲမွာအလွဆုံးပဲ။ အရပ္အေမာင္း႐ြယ္တူ ခါးေတြေပါင္ေတြ လက္ေမာင္းေတြအားလုံး သားအမိေတြ႐ြယ္တူေပမယ့္ ႏို႔ေတြ တင္ပါးေတြမွာေတာ့ အန္တီမာလာက အႀကီးဆုံး။ ဒါေတာင္ သီရိက ရင္ ၃၅တင္၃၈ရွိတာ။ သူ႔အမ ႏွစ္ေယာက္ျဖင္တဲ့ သဇင္နဲ႔ ၾကည့္ျပာက နည္းနည္းခ်င္းစီႀကီးသြားၿပီး အန္တီမာလာက်ေတာ့ ရင္နဲ႔ တင္က ၄၂စီေလာက္ရွိတယ္။ ခုအ႐ြယ္အထိ စကတ္အတိုေလးေတြဝတ္တုန္း။ အတြင္းခံဆိုလည္း ဂ်ီစတင္း ေတြဝတ္တာမ်ားတယ္။ ေခ်ာင္းသာသြားမယ့္သူေတြအိမ္ကို ကားနဲ႔လာေခၚေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အထုပ္အပိုးေတြကားေပၚလိုက္တင္ေပးရတယ္။ သီရိတို႔မ်ားဖင္ခံရမယ္ဆို ေယာက္်ားေရွ႕ေတာင္ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ အဖိုးႀကီးေတြနဲ႔ ဟီလာကိုတိုက္ေနတာပဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္…ဖာသည္မမွန္းသိလ်က္နဲ႔ ယူထားတာဆိုေတာ့ ဘာမွမေျပာေတာ့ပါဘူး။

သူ႔ကိုခ်စ္တာလည္းပါတာေပါ့။ အထုပ္အပိုးေတြလိုက္ပို႔ၿပီး အိမ္ထဲျပန္လာေတာ့ အန္တီမာလာက သီရိခရီးထြက္သြားလို႔ဘာမွ မဝမ္းမနည္းပါနဲ႔သားရယ္။ အန္တီမာလာျပဳစုမွာေပါ့။ အသစ္အဆန္းေတြေတာင္ႀကဳံရဦးမယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႔အိမ္ေရာက္တာ ႏွစ္ေပါက္နဲ႔ခ်ီေနၿပီ။ ကိုယ့္ဘက္ကစရမွာ သိမ္ငယ္ေနတာကိုသူကစေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္လီးက ေသးေတာ့ ႀကိဳက္ပါ့မလားလို႔ေတြးၿပီး စိတ္ပူတာေပါ့။ ညရနာရီေလာက္ ထမင္းစားၿပီး အင္တာနက္သုံးေနတုန္း အန္တီမာလာက အေပၚကေနလာခဲ့ေတာ့လို႔လွမ္းေခၚတယ္။ သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ အန္တီမာလာက သူ႔ဆိုဖာခုံမွာေျခေထာက္ခ်ိတ္ၿပီးထိုင္ေနတယ္။ ဝတ္ထားတာကလည္း ဂ်ီစတင္း အတြင္းခံနဲ႔ ဘရာစီယာေသးေသးေလးပဲပါတယ္။ ဘရာက က်ပ္ေနေတာ့ ႏို႔ေတြက ႐ုန္းထြက္ေတာ့မလိုပဲ။ ငါအသက္ ၄၀ေက်ာ္အ႐ြယ္ကို ငါ့သမီး ၂၀ေလာက္ေတြထက္ ဘာလို႔ ေယာက္်ားေတြက ပိုစြဲသလဲဆိုတာ ျပမလို႔ လို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဟုတ္ကဲ့ပါေပါ့။ ေျခေထာက္ခ်ိတ္လ်က္ကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို မင္းအဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္လို႔ လွမ္းေျပာတယ္။ ခါတိုင္း သားလို႔ပဲသုံးႏြဳန္းေခၚေဝၚတဲ့အန္တီမာလာရဲ႕ မင္းဆိုတဲ့အသုံးအႏြဳန္းက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့နည္းနည္းဆန္းေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ..ခိုင္းတာကို ငါက ခ်က္ခ်င္းလုပ္မွႀကိဳက္တာကိုေျပာရင္း ထလာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ထည့္လိုက္တယ္။

စိတ္ထဲမွာထိန႔္လန႔္သလို ေက်နပ္သလို ခံစားမြဳမ်ိဳးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူေျပာတဲ့အတိုင္းအဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္တယ္။ အခန္းထဲဝင္လာကတည္းက သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြထေနတာဆိုေတာ့ အဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငပဲကေတာ့ ေထာင္ေနတာေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ္ကိုၾကည့္ၿပီး မင္းလီးကဒါအကုန္ပဲလား..ငါ့ကိုၾကည့္ၿပီးလီးေတာင္ေနတယ္ေပါ့ေလ…မင္းကို အျပစ္ေပးရမယ္လို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အန္တီကအရမ္းလွလို႔ပါလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို လီးကေနဆြဲေခၚလာၿပီး မင္းကို အျပစ္ေပးရမယ္လို႔ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အခန္းဗီ႐ိုတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးသံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းရွာယူလာတယ္။ သူ႔ဗီ႐ိုထဲမွာေတာ့ တျခား ကိရိယာေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ၿပီးေတာ့ ခုတင္ေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး ေျခေတြလက္ေတြကို ခုတင္က တိုင္ေတြမွာလိုက္ခ်ည္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကားယားႀကီးေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီး အန္တီမာလာက စမြဳတ္တယ္။ သူမြဳတ္တာက သီရိမြဳတ္တာနဲ႔လည္း မတူဘူး။ သီရိက ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔ လိုးေပးသလိုမ်ိဳး။ သူကေတာ့ အာေခါင္ထဲအထိဝင္ေအာင္မ်ိဳတာမ်ိဳး။ ကြၽန္ေတာ္လီးက ၅လက္မခြဲေလာက္ရွည္လို႔ပဲ၊ အန္တီမာလာပုံစံကဆယ္လက္မရွည္လည္း ရေအာင္ၿမိဳမယ့္ ပုံစံ။ အားရေအာင္မြဳတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ၿပီးခ်င္လာတဲ့အခ်ိန္သူက စကားစတယ္။ မင္းလီးက လူစဥ္မမီဘူးပဲ။ လူစဥ္မမီတဲ့လီးနဲ႔ ငါ့သမီးကို အယားေျဖမေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ မင္းကိုအျပစ္ေပးရမယ္။ အဲလိုေျပာၿပီး သူဗီ႐ိုထဲကေန ဖေယာင္းတိုင္နဲ႔ မီးခ်စ္သြားယူလာတယ္။

အပိုင္း။ ၃ – ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚခြထိုင္ၿပီး ဖေယာင္းစက္ေတြလိုက္ခ်ေတာ့ ပူလည္းပူေၾကာက္လည္းေၾကာက္နဲ႔ခုနက ၿပီးခ်င္ေနတာေတြပါေပ်ာက္သြားတယ္။ ဖေယာင္းစက္ေတြကေတာ့ လီးေပၚက်တာက် ..လဥေပၚက်တာက် ဗိုက္ေပၚက်တာက်ေပါ့။ကြၽန္ေတာ္လည္းအပူသက္သာေအာင္ အာ႐ုံေျပာင္းတဲ့အေနနဲ႔သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လ်က္ရတာေပါ့။ အန္တီမာလာေစာက္ဖုတ္က သီရိလိုပဲ အေပါက္က်ယ္ေနေပမယ့္ အုံကေတာ့ သီရိထက္အမ်ားႀကီးႀကီးတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ၾကားမွာကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာကေပ်ာက္ေနတယ္။ အသက္႐ြဴကတာေတာင္ခက္လာတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူက ေစာက္ဖုတ္ကို ႂကြေပးၿပီး ဖင္ကိုလ်က္စမ္းလို႔ သူက ခိုင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဘဝမွာ သီရိကိုေစာက္ဖုတ္လ်က္ေပးဖူးေပမယ့္ သန႔္ပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ဖင္ကိုေတာ့ မလ်က္ေပးဖူးပါ။ ဒါေပမဲ့အန္တီမာလာကိုေတာ့ မလြန္ဆန္ရဲသလို လ်က္ေပးခ်စ္စိတ္လည္းျဖစ္မိတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ေျပာင္းျပန္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္တယ္။ အိမ္သာတက္တဲ့အခါထိုင္သလိုမ်ိဳးေပါ့။ ခဏကေစာက္ဖုတ္နဲ႔ဖိကပ္ပစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ပါးစပ္အထက္နားတစ္လက္မေလာက္အကြာမွာ ဖင္ေပါက္ကိုေတ့ေပးတယ္။ သူ႔ဖင္အိုးက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားလို႔ရတဲ့အထိ ႀကီးၿပီး ဖင္ေပါက္ဝေသးေသးေလးကေတာ့ ပြင့္အာေနတယ္။

အရင္ကလည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာခံထားတဲ့ဖင္ဆိုတာ သိသာေစတယ္။ သူဖင္ၿဖဲေပးလိုက္တာလည္းပါမွာေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္က ပြင့္အာလာတဲ့ ဖင္ေပါက္ထဲကို လ်ာထိုးၿပီးကလိေပးလိုက္ေတာ့ အန္တီမာလာက ဇိမ္ယူေနတယ္ ဖင္လ်က္ေပးတာ မိနစ္ ၂၀ေလာက္ၾကာေတာ့ အန္တီမာလာက ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီဆိုၿပီး မ်က္ႏွာေပၚကထတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အန္တီမာလာ့ကို ၿပီးတဲ့အထိလ်က္ေပးခ်င္ပါတယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သူက “ငါက ေစာက္ဖုတ္လ်က္႐ုံ ဖင္လ်က္႐ုံေလာက္နဲ႔ၿပီးတဲ့မိန္းမ မဟုတ္ဘူးကြယ့္။ မင္းလ်ာေလာက္ကေတာ့ ငါေစာက္ဖုတ္နဲ႔ညႇပ္ၿပီး ဆြဲျဖတ္ရင္ အေတာင့္လိုက္ျပတ္သြားမယ္”လို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ဗီ႐ိုကိုေလ်ာက္သြားၿပီး လီးအတုႀကီးတစ္ခုနဲ႔ ဖန္လုံးရွည္တစ္ခုယူလာတယ္။ ဖန္လုံးရွည္က ထိပ္ဖ်ားမွာ႐ြဳးၿပီး အလယ္မွာေဖာင္းေနတဲ့ သံလ်က္လိုပုံစံမ်ိဳးပဲ။ အဲဒါကနည္းနည္းတိုၿပီး လီးအတုကေတာ့ ၉လက္မေလာက္ရွိတယ္။ ုခုနဖန္လုံးကို ေမြ႕ယာေပၚမွာ အသာေထာင္လိုက္ၿပီး ဖင္နဲ႔တက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒီ ဖန္လုံးက လီးတုေလာက္မရွည္ဘူးဆိုေပမယ့္ အလယ္က က်ယ္တဲ့ေနရာမွာဆို တင္းနစ္ေဘာလုံးေလာက္က်ယ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ အန္တီမာလာက ဖင္ထဲထည့္ေလာက္ေတာ့ အဖ်ားေလးပဲေပၚၿပီး ဖင္ထဲမွာ တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို လီးအတုႀကီးလွမ္းေပးၿပီး ဒါကို နင့္ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ထားၿပီး ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးလို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ အန္တီမာလာကို လိုးရၿပီလို႔ ထင္ထားၿပီးေပ်ာ္ေနခဲ့တာ။ သူက ကြၽန္ေတာ္ကို ေပးမလိုးပဲ လီးအတုကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ခိုင္းၿပီး လိုးခိုင္းတာကိုး။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကိုသိသြားတဲ့အလား အခုလိုေျပာတယ္။ “နင့္လီးလူစဥ္မမီတာနဲ႔ ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို မလိုးရလို႔ ဝမ္းနည္းေနတာလား။ အဲဒါဆိုလည္း လဲသာေသလိုက္”တဲ့ ။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မဟုတ္ရပါဘူးခင္ဗ်ာလို႔ ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလီးအတုႀကီး ပါးစပ္က ကိုက္ၿပီး မိနစ္ ၂၀ေလာက္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ သူက ပုံစံတစ္မ်ိဳးေျပာင္းမယ္ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အတုႀကီးကို ပါးစပ္က ကိုက္ၿပီး ပက္လက္လွန္ေပးရတယ္။ သူက မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြထိုင္ၿပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပါ့။ ပါးစပ္က ကိုက္ထားတဲ့အတုႀကီးေဘးကို ယိုင္သြားရင္ သူက ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို ျဖန္းခနဲတစ္ခ်က္လွမ္း႐ိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ကလည္းကိုက္ ယိုင္မသြားေအာင္ လက္နဲ႔လည္းကိုင္ထားရတာေပါ့။ အန္တီမာလာ လိုးတဲ့ပုံစံက ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ လိုးတာ မဟုတ္ဘူး။ အရင္းထိဝင္ေအာင္ေဆာင့္ခ်တာ။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထင္ေတာ့ လီးအတု ဒီေလာက္အရွည္ႀကီး အဆုံးထိဝင္ေအာင္ထည့္တာဆိုေတာ့ သားအိမ္ကိုမ်ားထိမလားပဲ။

ဒါေပမဲ့သူက နာပုံလည္းမရဘူးေအာ္ဟစ္ညည္းညဴၿပီး ေဆာင့္ထည့္ေနတာပဲ။ ေအာက္ကေနရတဲ့ေကာင္ကေတာ့ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သူေဆာင့္ခ်က္လိုက္ရင္ ေစာက္ခြက္႐ိုက္ခံရတဲ့အတိုင္းပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သြားဖုံးကလည္း ေသြးေတြထြက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုံစံေျပာင္းလိုးၿပီးနာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ သူၿပီးသြားတယ္။ သူၿပီးတာက ေၾကာက္ဖို႔ေတာင္ေကာင္းတယ္။ မ်က္ႏွာကို ေပါင္နဲ႔ ဆြဲဆြဲၿပီးညႇပ္ အရည္ေတြနဲ႔မ်က္ႏွာကို ပြတ္ပစ္တာကတင္ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ သူၿပီးသြားေတာ့ ခဏအေမာေျဖေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဆးလိပ္သြားယူခိုင္းတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနရင္းနဲ႔..မင္းၿပီးသြားၿပီလားလို႔ေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကမၿပီးေသးပါဘူးလို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ သူက အဲဒါဆိုလည္းၿပီးေအာင္လုပ္သြားေလ…ဟတ္ေကာ့ႀကီးျဖစ္ေနမွာေပါ့လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္လည္းသူ႔ကို တက္လိုးရတာေပါ့။ သူကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လိုးတာကို ၾကည့္ရင္း ေဆးလိပ္ေတြေသာက္ေနတယ္။ သူေဆးလိပ္ ၂လိပ္ေလာက္ကုန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ၿပီးသြားေရာ။ သူက ငါျပန္ၿပီး စိတ္ပါမယ္ ရွိေသးမင္းက ၿပီးသြားျပန္ၿပီ..ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိတာနဲ႔ ၿငိမ္ေနတုန္း သူက ငါဗီ႐ိုထဲမွာ ေဆးရွိတယ္သြားယူလိုက္…အၿမဲေတာ့ ေသာက္လို႔မေကာင္းဘူး။

ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ မင္းကို တိုက္မွ ျဖစ္မယ္လို႔ အန္တီမာလာက ေျပာတယ္။ ေဆးျပားေတြယူလာေတာ့ သူက ဒီေဆးေသာက္ဆိုၿပီး တစ္လုံးထုတ္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အန္တီမာလာကို မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မွာစိုးလို႔ ၃လုံးေသာက္ပါရေစလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက “သေဘာပဲေလ..မင္းေသလည္း မင္းထိုက္နဲ႔ မင္းကံပဲ။ ငါကေတာ့ ေတာင္ေလ ႀကိဳက္ေလပဲ”တဲ့။ ခဏေနေတာ့ သူက မင္းေသာက္ထားတဲ့ေဆးက တက္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး။ စားစရာၾကက္ဥေပါင္မုန႔္သြားေၾကာ္လာခဲ့ ..မသြားခင္ ေအာကားေတြ စီဒီအယ္လဘမ္ထဲမွာရွိတယ္။ ဖြင့္ခဲ့စမ္းပါလို႔ ေျပာတယ္။ သူအခန္းမွာက ……… လည္း ရွိၿပီး ခုတင္ေပၚကေနၾကည့္ေနရာခ်ထားတဲ့ပုံပဲ။ ေပါင္မုန႔္ၾကက္ဥေတြေၾကာ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာေတာ့ ဒန္နီရယ္ ပါတဲ့ အေခြကို အန္တီမာလာၾကည့္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ စဥ္းစားမိတာက ဒန္နီရယ္နဲ႔အေတာ္တူတာပဲ။ ႏို႔ေတြက ဒန္နီရယ္ ႐ြယ္တူေလာက္ရွိၿပီး ဖင္ေတြဆိုရင္ အန္တီမာလာကေတာင္ပိုႀကီးဦးမယ္။ အန္တီမာလာက အေခြၾကည့္ရင္း သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို ပြတ္ေခ်ေနတာေတြ႕ရေတာ့ သူလည္း ဖီးလ္ေတြျပန္တက္လာၿပီလို႔ထင္တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္လည္း ၂၄နာရီပတ္လုံးအဲဒီလိုပဲစိတ္ေတြထေနသလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူး။ သူ႔ကိုျမင္မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္လီးကို ျပန္အာ႐ုံေရာက္တယ္။ ေဆးေသာက္ထားတာလည္း ၄၅မိနစ္ေလာက္ရွိၿပီမလား။

ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာင္ေဆးတန္ခိုးနဲ႔ လီးထိပ္မွာ နီညိဳေရာက္သမ္းၿပီး ေသြးေတြစီးဆင္းစျပဳေနတယ္။ အန္တီမာလာ ၁ေယာက္ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပဲက်န္ေတာ့တာေၾကာင့္ ဆိတ္မ်က္ကြင္းနဲ႔ေဂၚလီေတြ ကြၽန္ေတာ္ မသုံးေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အသစ္အဆန္းျဖစ္ေအာင္ဖင္ေျပာင္းခ်မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဖင္နဲ႔ရင္ ၄၂စီရွိတဲ့အန္တီမာလာ အိပ္ယာေပၚမွာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပုံစံက တင့္တယ္လြန္းတယ္။ ရက္ရက္စက္စက္ အလုပ္ခံထားရလို႔ ဆြဲပင္ေတြ ေၾကမြၿပီး ႏြမ္းနယ္ေနတဲ့ပုံေပါက္ေနတာကိုက တစ္မ်ိဳးဆြဲေဆာင္ေနသလိုပဲ။ေမသန္းႏုတို႔လိုပုံစံမ်ိဳးဗိုက္သားနည္းနည္းျပည့္ေပမယ့္ တင္ပါးအလွက ထိန္းေပးေနတယ္။ ခုတင္ေပၚကို က်ေတာ္တက္လိုက္ၿပီး ဖင္ေကာ့ေပးဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ူသူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖင္ခ်ရင္ေတာ့ ေဂၚလီနဲ႔ မခ်ပါနဲ႔ လို႔ တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားေစာက္လုပ္မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဖင္ဝကိုၿဖဲၾကည့္ၿပီး လက္ခလယ္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္တိုးတိုးညည္းတယ္။ အန္တီမာလာရဲ႕ဖင္က လီးေပါင္းမ်ားစြာအေတြ႕အႀကဳံရွိဖူးမွန္းသိသာစြာပဲ ပြင့္အာေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖင္ခံဖူးတဲ့မိန္းမေတြမွာတစ္ခုေကာင္းတာက အခ်မခံခင္ ဖင္ကိုဘယ္လို သန႔္စင္ေအာင္လုပ္ထားရမယ္ဆိုတာ နားလည္ေနတာပါပဲ။ ခုနက ကြၽန္ေတာ္လ်က္ေပးတုန္းက သူ႔ဖင္က ခပ္သင္းသင္းေမြးေနတာသတိထားမိေတာ့ သူႀကိဳတင္ၿပီးသန႔္ရွင္းထားတာကို ရိပ္မိၿပီးသားပါ။

လီးကို ဂ်ယ္နဲ႔ နည္းနည္းသုတ္ၿပီး သုံးေလးခ်က္ေလာက္ေဆာင့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အန္တီမာလာစိတ္ျပန္ပါလာၿပီး ေလးဘက္ကုန္းေပးတယ္။ အဲဒီလို ေညႇာင့္ရင္းနဲ႔ နာရီဝက္ေလာက္အထိ သူလည္းမၿပီး ကိုယ္လည္းမၿပီးေသးဘူး။ သူကေတာ့ ပထမအခ်ီေတြၿပီးထားေတာ့ အခုတစ္ခါက နည္းနည္းၾကာေနတာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အန္တီမာလာတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းထားပါေစ..စိတ္ေတြျပန္လည္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင့္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဖင္ကိုေကာ့ၿပီးအရွိန္နဲ႔ခံတယ္။ သူက အဲဒီလို ပစ္ခံေလ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ ေဆာင့္ေလပါပဲ။ သူ႔ဖင္ထဲမွာ ကမာၻဦးကလူေတြမီးခတ္သလို သစ္႐ြက္ေျခာက္ေတြညႇပ္ထားရင္ မီးမ်ားပြင့္ထြက္မလားလို႔ေတာင္ စိတ္ထဲမွာေပၚလာတယ္။ အားမ်ားလြန္းလို႔ စအိုကြၽံဝင္သြားမလားေတာင္ထင္ရတယ္။ ပိုၿပီး စိတ္ထန္ေစတာက အန္တီမာလာရဲ႕ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေအာ္ဟစ္ေနတဲ့စကားေတြပါပဲ။ “လိုးလိုက္စမ္းပါကြာ…စအိုကြဲသြားစမ္းပါေစ။

ေဆာင့္..ေဆာင့္…ေဆာင့္ ..အား..ေကာင္းလိုက္တာ… ေအာင္မေလး…မာလိုက္တဲ့လီးႀကီး သံေခ်ာင္းလိုပါပဲသားရယ္”အဲဒီလိုေတြေအာ္ဟစ္ေနေတာ့ ေဘးအိမ္က လူေတြၾကားကုန္မွာလည္းအေသအခ်ာပဲ။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အန္တီမာလာၿပီးသြားတယ္။
ဒူးေတြၫြတ္ေခြက်သြားၿပီး မွိန္းေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ႏွစ္ၿပီးလုပ္လိုက္တာ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ၿပီးသြားေရာ။ ေနာက္ထပ္လုပ္ရင္ သူအားျပတ္ၿပီး ေဆး႐ုံတင္ရမွာစိုးတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဖက္ၿပီးအိပ္ေနလိုက္ၾကတာ ေနာက္ေန႔ မနက္က်ေတာ့၁၂နာရီေတာင္ မနည္းထယူရတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က အရင္ႏိုးၿပီး အန္တီမာလာကို ႏြိဳးရတာ။ သူက ဒူးေတြေခြေနလို႔ လမ္းမေလ်ာက္ႏိုင္ဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို တြဲေခၚသြားၿပီး ႐ြဴးေပါက္ရင္းနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့္သုတ္ေရေတြ ေသြးစေတြေပက်ံေနတာကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ မိန္းမေတြမ်ား လူက မလြဳပ္ႏိုင္ေပမယ့္ အခုလို မီးကုန္ရမ္းကုန္ႀကဳံးတာကို သေဘာက်တာပါပဲ။ ကြၽဲ႐ိုင္းႏွစ္ဘူးနဲ႔ ၾကက္ဥေလးလုံးကြၽန္ေတာ္ေခါက္တိုက္လိုက္ေတာ့ ၿပဳံးၿပီး” သားကိုေတာ့ စြဲသြားၿပီကြာ..အန္တီမာလာနဲ႔လုပ္လို႔ မထႏိုင္တဲ့ ေယာက်ာ္းပဲ ေတြ႕ဖူးတယ္။ အန္တီမာလာကို မထႏိုင္ေအာင္ လုပ္သြားတဲ့ေယာက္်ားမေတြ႕ဖူးဘူး”လို႔ေျပာတယ္။ တကယ္က ကိုယ္က စြမ္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၾကာေဆးေတြ ၃လုံးေတာင္ေသာက္လိုက္လို႔ အစြမ္းေတြျပေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အန္တီမာလာ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေနတုန္းေခ်ာင္းသာထြက္သြားတဲ့ သီရိ သဇင္နဲ႔ ၾကည္ျပာတို႔ကလည္း ၾကမ္းေနၾကတာပါပဲ။

သူတို႔ကို ေခၚသြားတာက ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ေတြေပမယ့္ အဖိုးႀကီးေတြေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေလးဆယ္ေက်ာ္တန္းေတြေပါ့။ alphard ကားနဲ႔ထြက္သြားၾကတာ..အျမန္ေမာင္းတာဆိုေတာ့ ပုသိမ္ကို ၈နာရီေက်ာ္ေလာက္ေရာက္တယ္။ ဟိုမွာ ထမင္းစားအရက္ေသာက္ေပါ့ခဏနားၾကတာေပါ့။ ကားကိုတစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီေမာင္းၿပီး က်န္တဲ့သူက ေနာက္ခန္းထဲမွာေခၚလာတဲ့ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ခ်စ္ၾကည္ႏူးၿပီး လိုက္လာၾကတာေပါ့ေလ။ ပုသိမ္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေခ်ာင္းသာလမ္းေရာက္ေတာ့ အရက္တန္ခိုးေတြျပၿပီးစိတ္ေတြက ထန္လာၾကၿပီ။ ကားေမာင္းဖို႔အလွည့္က်တာက စိုးမိုးတဲ့..သူက သီရိကိုေ႐ြးထားတယ္။ ေတဇာေက်ာ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္က သဇင္..မင္းသူဆိုတဲ့သူကေတာ့ အႀကီးမၾကည္ျပာ..။ လာတုန္းကေတာ့ ကိုယ့္ေစာ္ကိုယ္လိုးၾကမယ္လို႔ သေဘာထားၿပီးလာၾကတာပါ။ စိုးမိုးက ကားေမာင္းေနရင္းက ေငြေဆာင္လမ္းခြဲေလာက္က်ေတာ့ စိတ္က မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာၿပီ။ ေနာက္ခန္းထဲက ေတဇာတို႔ မင္းသူတို႔က ေစာ္ေတြက ရွိသမွ်အကုန္ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ၾကမ္းကုန္ၿပီ။ ကားက လူးလြန္းေတာ့ လိုးလို႔ေတာ့မရတာပဲရွိတယ္။

အခုအတိုင္းေရွ႕ဆက္သြားရင္ ဘက္မွန္ျပန္ၾကည့္ၿပီးဖီးလ္တက္ေနရာကေန ေခ်ာက္ထဲထိုးက်ဖို႔ပဲရွိေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔စိုးမိုးက ဒက္စ္ေတာ့အုပ္ၿပီးကားကို ရပ္လိုက္တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက ဘာျဖစ္တာလဲဆိုၿပီး လွမ္းၾကည့္ေတာ့ စိုးမိုးက”မင္းတို႔လုပ္ေနတာနဲ႔ ကားေမွာက္ေတာ့မယ္။ ကိစၥျဖတ္ရင္လည္းျဖတ္ၾက။ မဟုတ္ရင္လည္းေကာင္းေကာင္းေနၾက”တဲ့။ အဲလိုေဒါပြၿပီးေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးေတြကရီၾကတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကလည္း သိပ္မတိုက္တြန္းရပါဘူး။ အဲဒါဆိုလည္း လမ္းလမ္းခ်ရပ္လိုက္ေလေျပာၿပီး အက်ီေတြခြၽတ္ေနၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ထန္ေနၾကလဲဆို စကၠန႔္ပိုင္းအတြင္း ေနာက္ခန္းထဲက ႏွစ္တြဲဟာ ဖင္ေျပာင္ေတြျဖစ္သြားၾကတယ္။ ေတဇာက သဇင္ကို ႏို႔စို႔ေနတုန္းရွိေသးတယ္..ၾကည္ျပာကပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ မင္းသူမ်က္ႏွာေပၚတက္ခြထိုင္လိုက္တယ္။ ၾကည္ျပာက ညီအမသုံးေယာက္ထဲမွာ အႀကီးဆုံးအကိတ္ဆုံးလည္းျဖစ္ေနေတာ့ ..ညီမေတြေရွ႕မွာ ႂကြယ္ျပခ်င္တာကိုး။

အပိုင္း။ ၄ – သူတို႔က ေနာက္ဆုံးတန္းမွာဆိုေတာ့ ေနရာလည္းပိုက်ယ္တယ္။ ေျခာက္ကိုး ပုံစံမွာ မင္းသူက ေအာက္ကေနတယ္။ ပက္လက္လွန္ထားၿပီး လ်ာအျပားလိုက္ထုတ္ေပးတားတာကို ၾကည္ျပာက တက္ၿပီးပြတ္ေနတာ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔လ်ာကိုလိုးတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေပ့ါ။ အလတ္မကိုေတာ့ ေတဇာက ႏို႔စို႔ေပးရင္ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လက္နဲ႔ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတယ္။ သူတို႔ေတြၾကမ္းေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး ကားေခါင္းခန္းထဲက စိုးမိုးနဲ႔ သီရိက မခံစားႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ကည ဆယ္နာရီဝန္းက်င္ဆိုေတာ့ ကားလမ္းမွာက လူရွင္းပါတယ္။ ရန္ကုန္ကေနေခ်ာင္းသာလာတဲ့ကားေတြကလည္း မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ ေရာက္မွာေလ။ အနီးအနား႐ြာက ဆိုင္ကယ္ေတြဘာေတြကလည္း ၁နာရီေတာင္ ၁စီး၁ေလ လာတာမဟုတ္ဘူး။ ကားေခါင္းခန္းမွာလုပ္လို႔ အဆင္မေျပတာနဲ႔ စိုးမိုးက အျပင္ကိုထြက္ၿပီး သီရိရွိရာဘက္ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္တယ္။ သီရိက မီနီစကတ္ တိုတိုေလးဝတ္ထားတာ။

အတြင္းခံကို ခြၽတ္ၿပီး သူ႔အမေတြရွိရာေနာက္ခန္းကိုလြင့္ပစ္လိုက္တယ္။ သူမရဲ႕ G စတင္း အနီေလးက ႏို႔စို႔ေနတဲ့ေတဇာဆီကိုေရာက္သြားေတာ့ ေတဇာက ေကာက္နမ္းလိုက္တယ္။ အဲဒါကို ႏို႔စို႔ခံေနတဲ့ သဇင္က မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးတယ္။ သီရိေရာ စိုးမိုး၂ေယာက္လုံး ေနာက္ခန္းကအတြဲေတြၾကည့္ၿပီး ဖီးလ္ေတြတက္ေနၾကတာမို႔ အီစီကလီေတြလုပ္မေနၾကေတာ့ပါဘူး။ သီရိလည္း ကားေဘးနားကိုထြက္လိုက္ၿပီး စိုးမိုးဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ၿပီး ေကာက္မြဳတ္ေတာ့တာပဲ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ မြဳတ္လိုက္ လွ်ာနဲ႔ကစားလိုက္လုပ္ၿပီးေတာ့ စိုးမိုးလည္း စိတ္ေတြပိုထန္လာတာနဲ႔ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး သီရိကို ကားထဲကို ေလးဘက္ေမွာက္ဝင္ခိုင္းလိုက္တယ္။

သူက အျပင္ကေနမတ္တပ္ရပ္ၿပီးခ်ရတာေပါ့။ လမ္းမီးတိုင္ေတြမရွိတဲ့ေနရာဆိုေပမယ့္ လသာေနတာေၾကာင့္ အလင္းေရာင္ေတာ့ရွိပါတယ္။ သူတို႔ခ်ေနတုန္း ေစာက္ဖုတ္လ်က္ခံေနတဲ့ၾကည္ျပာက တစ္ခ်ီၿပီးသြားတယ္။ မင္းသူကလည္း မြဳတ္တဲ့ေနရာမွာ ဆရာေလ။ တျခားအခ်ိန္ေတြဆို အင္မတန္အသန႔္ႀကိဳက္ၿပီး အင္မတန္႐ြံတတ္ေပမယ့္ စိတ္ထေနခ်ိန္ဆို ဘာမွ ႐ြံတဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ ေစာက္ဖုတ္တင္မဟုတ္ဘူး…ဖင္ေတြပါေလ်ာက္လ်က္တာ ေခြးလ်က္တာထက္ေျပာင္ေသးတယ္။ ခံရတဲ့ၾကည္ျပာကေတာ့ ေကာင္းတာေရာ..ၾကည္ႏူးတာေရာေပါင္းၿပီး ထြန႔္ထြန႔္လူးေနတာပဲ။ မင္းသူဆံပင္ကိုဆြဲၿပီး ပြတ္ပစ္တာ မင္းသူမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလည္း ေစာက္ရည္ေတြေပၿပီး ပြစာက်ဲကုန္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ မင္းသူကိုဖက္ၿပီး ခဏေလာက္မွိန္းေနေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကမာၻေပၚမွာ အမြဳတ္ခံရတာအႀကိဳက္ဆုံးက သူတို႔သားအမိေတြလို ဖာသည္မေတြပါ။

ပိုက္ဆံေပးေခၚလိုးတဲ့ေယာက္်ားေလးေတြ မ်ားေပမယ့္ ဖာသည္မကို မြဳတ္ေပးတဲ့သူက ခပ္ရွားရွားပါ။ ကိုယ္ကပဲမြဳတ္ေပးေနရၿပီး အမြဳတ္မခံရတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ မိန္းမသားေတြပီပီ ၾကည္ျပာတို႔လည္းေတာင့္တတာပါပဲ။ ေယာက္်ားေလးေတြဘက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း လိုးတာကကြန္ဒုံးစြပ္လို႔ရေပမယ့္ မြဳတ္တာက်ေတာ့ အကာကြယ္သုံးလို႔မရဘူးေလ။ မြဳတ္လိုက္လို႔ေစာက္ဖုတ္မွာျဖစ္တဲ့ေရာဂါမ်ိဳး ပါးစပ္မွာလာျဖစ္ရင္ရွက္စရာႀကီးမဟုတ္လား။ ၾကည္ျပာက တစ္ခ်ီၿပီးသြားေပမယ့္ မင္းသူက မၿပီးေသးဘူး။ ကားထဲမွာက က်ဥ္းက်ပ္တယ္ဆိုၿပီး သူတို႔စုံတြဲလည္း အျပင္ထြက္လိုက္တယ္။ ခုနအမြဳတ္ခံေနကတည္းက ၾကည္ျပာက စကတ္ခြၽတ္ထားတာဆိုေတာ့ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ပဲ ေအာက္ဆင္းလိုက္လာတယ္။

အေပၚပိုင္းကေတာ့ တီရွပ္အက်ီပါေသးတာေပါ့။ ကားလမ္းမေဘးမွာ ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ လုပ္ရမယ္ဆိုတာကၾကည္ျပာအတြက္ရင္ခုန္စရာပါ။ တကယ္က အခုလို လူျမင္သူျမင္ေနရာမွာ လုပ္ၾကည့္ခ်င္တာၾကာပါၿပီ။ ရန္ကုန္မွာတုန္းက သီရိကို ေက်ာ္ႀကီးတို႔အုပ္စုေတြခေရပင္လမ္းေပၚ ………အလုပ္ခံရတာျပန္ေျပာကတည္းက ၾကည္ျပာကလည္း အလုပ္ခံခ်င္ေနတာပါ။ အခုကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႕ မုဒိန္းက်င့္ၾကတာမဟုတ္ေပမယ့္ တစ္မ်ိဳးသာယာစရာပါ။ သီရိနဲ႔ စိုးမိုးက ေရွ႕ခန္းမွာလုပ္ေနေတာ့ ၾကည္ျပာတို႔စုံတြဲက တစ္ဖက္လည္းကို ကူးလာလိုက္တယ္။ဖုန္မေပေအာင္ ကားေပၚမွာေတြ႕တဲ့အခင္းတစ္ခုယူလာၿပီး လမ္းေပၚမွာျဖန႔္ခင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလးဘက္ကုန္းေပးထားၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းသူလည္း အေတာ္ေလးစိတ္ထန္ေနပုံပါပဲ။

အန္တီမာလာကိုမမီေပမယ့္ ၾကည္ျပာက သူတို႔ညီအမေတြထဲအကိတ္ဆုံးေလ။ အခုေလးဘက္ေထာက္ေနေတာ့ ကားထြက္ေနတဲ့ တင္းပါးေတြၾကားထဲက ေစာက္ဖုတ္က ျပဴးထြက္ေနတယ္။ မင္းသူလည္း ေနာက္ကေနဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ေဆာင့္ေတာ့တာပဲ။ မင္းသူတို႔စိုးမိုးတို႔ တစ္ဖြဲ႕လုံး တူတာတစ္ခုကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွကြန္ဒုံးမသုံးတာပဲ။ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္တန္းေတြျဖစ္ေပမယ့္ လူ႔ဘဝမွာ သူတို႔ မလုပ္ဖူးတာ မက်န္သေလာက္ေအာင္ စုံၿပီးသြားပါၿပီ။ ေငြေၾကးအရလည္း ေအာင္ျမင္ၿပီးသားေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ေရာဂါျဖစ္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတာမ်ိဳးေတြပါ။

ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေစာက္ဖုတ္ကိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ဖင္ကိုေျပာင္းလုပ္တယ္။ ၾကည္ျပာကလည္း သူျမတ္ႏိုးလို႔ေတာင္ လွ်ာနဲ႔လ်က္ေပးထားတဲ့ဖင္…သူလုပ္ပါေစေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကားအလယ္ခန္းထဲက ေတဇာနဲ႔ သဇင္တို႔လည္း ဇာတ္လမ္းေကာင္းေနၿပီ။ အစပိုင္းမွာ ေတဇာက ႏို႔စို႔ေပးေနတာကေန စိတ္သန္လာေတာ့ ႏို႔ကိုလိုးခ်င္လာတယ္။ သဇင္ကလည္း ကိုကို႔သေဘာေပါ့။ တစ္ကိုယ္လုံးအဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပူးၿပီးကိုင္ေပးထားလိုက္တယ္။ အဲဒီႏို႔ၾကားထဲကို ေတဇာကလိုးတာေပါ့။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ခံရတာမ်ိဳး ထိထိမိမိမဟုတ္ေပမယ့္ ႏို႔နဲ႔ခံရတာလည္း သဇင့္အတြက္ တစ္မ်ိဳးအရသာရွိတာပါပဲ။ ႏို႔နဲ႔ ညႇပ္ထားတာဆိုေတာ့ တျခားေနရာေတြကို လုပ္ရတာနဲ႔မတူပဲ တအားစီးစီးပိုင္ပိုင္ရွိတယ္။

ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ႏို႔ေတြၾကားထဲကိုလိုးေနတာရပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲကိုေျပာင္းထည့္လိုက္တယ္။ ေတဇာၿပီးခါနီးေနမွန္းသိေတာ့ ………မလုပ္ေတာ့ပဲ ပါးစပ္ကို ေစာက္ဖုတ္အေနေလာက္ ဟထားၿပီး လီးနဲ႔တပ္ေပးထားလိုက္တယ္။ ေတဇာက ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔လိုးေပါ့။ ငါးမိနစ္ေလာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေတဇာလည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။လီးကို ပါးစပ္ထဲက ျပန္ထုတ္ၿပီး သဇင့္မ်က္ႏွာေပၚပန္းခ်လိုက္တယ္။ သဇင္ကလည္း ထန္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ခုလို အပန္းခံရတာေက်နပ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာေပၚမွာေပေနတာေတြကို လက္နဲ႔သုတ္ၿပီးေတာ့ အကုန္ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္တာေပ့ါ။ ေတဇာၿပီးသြားေပမယ့္ သူက မၿပီးေသးေတာ့ အာသာမေျပေသးပါဘူး။ ေတဇာကလည္း သူပဲၿပီးသြားၿပီး သဇင္မၿပီးေသးေတာ့အားနာေနတာပါ။ ႏို႔ကိုလိုးလည္းခံ။

မ်က္ႏွာေပၚပန္းထုတ္လည္း ဘာမွမေျပာပဲ အႏြံတာခံေတာ့ သဇင့္ကိုလည္း စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္ေလ။ ခက္တာက အခုပဲေလာေလာလတ္လတ္ ၿပီးထားေတာ့ လီးကျပန္မေတာင္ႏိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သဇင္ကလည္းေတာ္ေတာ္ကိုထန္ေနတာမွ ကားေပၚမွာ ဖင္ေျပာင္ၿပီးနဲ႔ထိုင္ေနၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုသူလက္သုံးေခ်ာင္းပူးၿပီးထိုးေနရတယ္။ ကိုကိုေတာ့ ျပန္မေတာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..သဇင့္ကိုမြဳတ္ေပးရမလားလို႔ေမးလိုက္တယ္။ သဇင္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ အမြဳတ္ခံခ်င္တာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အားနဲ႔မာန႔္ ေဆာင့္တာကိုခံခ်င္ေနတာ။ အဲဒါနဲ႔ ကားထဲက ထြက္ၿပီး လမ္းတစ္ဖက္ျခမ္းမွာ အခင္းခင္းၿပီး အလိုးခံေနတဲ့ သူ႔အမ ၾကည္ျပာတို႔စုံတြဲရွိရာကိုေလ်ာက္လာခဲ့တယ္။

လေရာင္ေအာက္မွာ အဝတ္ဗလာနဲ႔လမ္းေလ်ာက္ေနတဲ့ သဇင့္ကိုၾကည့္ရတာ ဘာနဲ႔မွမတူေအာင္လွလြန္းတယ္။ တကယ္ေတာ့ မိန္းမေတြအလွဆုံးအခ်ိန္က အလိုးခံခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္ေနတဲ့အခ်ိန္ပဲဆိုတာ တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ာက္သြားတဲ့ သဇင့္ကိုၾကည့္ရင္း ေတဇာသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ရမၼက္ထန္တဲ့စိတ္ရယ္၊ လမ္းေပၚမွာ အဝတ္ဗလာနဲ႔သြားေနရလို႔ ရွက္သလိုျဖစ္တဲ့စိတ္ရယ္၊ ဆႏၵမျပည့္ေသးလို႔ လိုးေပးဖို႔ သြားေျပာရမယ့္ သိမ္ငယ္စိတ္ရယ္ ေရာႁပြန္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေပးက ရက္ရက္စက္စက္လွေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုပဲၿပီးသြားတာကိုေတာ့ ေတဇာတစ္ေယာက္ခ်က္ခ်င္းျပန္ေတာင္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ၾကည္ျပာဆီကိုေရာက္ေတာ့ သဇင္က “မမငါ့လည္းတစ္လွည့္ေပးခံဦး..နင္ကားေနာက္ခန္းမွာတည္းက တစ္ခါၿပီးၿပီးသားမဟုတ္လား”လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

ၾကည္ျပာကလည္း “ကားထဲမွာတုန္းက အမြဳတ္ခံၿပီး ၿပီးထားတာ။ ခုတစ္ခါက အလိုးခံၿပီး ၿပီးမလို႔။ တစ္ေယာက္လီးတစ္ေခ်ာင္းစီခြဲယူထားတာလာေတာင္းမေနနဲ႔”လို႔တစ္တစ္ခြခြျပန္ေျပာတယ္။ မင္းသူကေတာ့ သူတို႔ညီအမခ်င္း အဆင္ေျပေအာင္ညႇိၾကဆိုတဲ့ပုံစံနဲ႔ ဘာမွ ဝင္မေျပာဘူး။အဲဒါနဲ႔ ကားေခါင္းခန္းထဲက စိုးမိုးတို႔ဆီျပန္ေလ်ာက္လာၿပီး သီရိကို “နင္ဖယ္ေပးဦး ငါလည္း အလိုးခံၿပီးမယ္”လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သီရိကေတာ့အငယ္ဆိုေတာ့ ႏိုင္တာလည္းပါတယ္။ သီရိကိုယ္တိုင္ကလည္း အမကိုသနားတာလည္းပါတယ္။ အဲဒါဆို မမသီရိကိုလ်က္ေပးမလားလို႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ သဇင္ကအလိုးခံရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ ” ေအးလ်က္ေပးမယ္ဟာ”လို႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကားေခါင္းခန္းထဲကသီရိက ေမွာက္လ်က္အလိုးခံေနရာကေန ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္။ သဇင္က ေလးဘက္ကုန္းၿပီး သီရိေစာက္ဖုတ္ကိုလ်က္တယ္။ သဇင့္ကို စိုးမိုးကလိုးေပါ့။

သီရိအဖို႔လည္း အသစ္အဆန္းျဖစ္တယ္ေလ။ အိမ္မွာက အငယ္ဆုံးဆိုေတာ့ အမေတြအေမေတြစိတ္ထန္ရင္ သူကပဲလ်က္ေပးရတာ။ သီရိေစာက္ဖုတ္ကို ဘယ္သူကမွ ဘယ္တုန္းကမွ မလ်က္ေပးခဲ့ၾကဖူးဘူး။ သဇင္တစ္ေယာက္အခုလိုစိတ္ထန္ေနတုန္း မြဳတ္ခိုင္းဖို႔ အခြင့္အလမ္းေပၚတာေပါ့။ အိမ္မွာ ေယာက္်ားရွိေတာ့ ေယာက္်ားက မြဳတ္ေပးေနက်ေပမယ့္ မိန္းခေလးခ်င္းညီအမခ်င္းခုလို မြဳတ္ေပးတာက သီရိအတြက္ အသစ္အဆန္းျဖစ္တယ္ေလ။ သဇင္ကေတာ့ တအားစိတ္ထန္ေနတဲ့အခ်ိန္ေနာက္ကေန လိုးတာခံရင္း ေရွ႕ကိုလည္း မြဳတ္ေပးရင္း အရသာႏွစ္မ်ိဳးခံစားေနတာေပါ့။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔ေတြအားလုံးၿပီးခါနီးလို႔အစြမ္းကုန္ေဆာင့္ေနခ်ိန္မွာ မီနီဘတ္စ္တစ္စီးက ေမာင္းလာတယ္။ ကားကိုက အေတာ္လွမ္းလွမ္းထဲက မီးေရာင္ျမင္ေနရေပမယ့္ အစြမ္းကုန္ဖီးတက္ေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ရပ္မပစ္ခ်င္ၾကဘူး။ သူတို႔အဖြဲ႕ကလည္း ေတာ္႐ုံခိုးစားၾကတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သဇင္၊သီရီနဲ႔ စိုးမိုးသုံးေယာက္ပူးႀကီးကတစ္တြဲ၊ မင္းသူနဲ႔ ၾကည္ျပာက တစ္ဖက္ဖမ္းမွာ မီးကုန္ရမ္းကုန္ၾကမ္းေနၾကတာ။ ေတဇာကေတာ့ လူမ်ားအတြဲေတြၾကည့္ၿပီး လီးျပန္ေတာင္ဖို႔အားယူေနတုန္းကားေပၚမွာ ေဂြးတန္းလန္းနဲ႔။ မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ဆက္လုပ္ေနၾကတုန္း သူတို႔ေဘးနားကို မီန္ီဘတ္စ္ကေရာက္လာတယ္။ကားသမားကလည္းအထူးအဆန္းဆိုၿပီး အရွိန္ေလ်ာ့ေပးတယ္။ ကားေပၚကလူေတြကလည္း ပထမေတာ့အံ့ၾသေနၿပီး ေနာက္ေတာ့ ေဟးးးးးခနဲဝိုင္းအားေပးၾကတယ္။

လူျမင္ကြယ္ရာမွာ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကိုလူေရွ႕မွာလုပ္မိေနတာက လြဲရင္ သူတို႔အခုလို လုပ္ေနၾကတာက ဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲ။ ေဒၚဂီပုံစံ နဲ႔ၾကမ္းေနတဲ့ၾကည္ျပာကေတာ့ ကားေပၚကလူေတြကို ေစာက္ဂ႐ုစိုက္ဟန္ေတာင္မျပပဲ “လိုးပါ ၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးေပးပါ”လို႔ေတာင္ေအာ္ေနလိုက္ေသးတယ္။ ကားျဖတ္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ ၾကည္ျပာၿပီးတယ္။ ၿပီးခါနီးမွာေဆာင့္ခ်က္ေတြက မင္းသူေတာင္ လီးက်ိဳးမွာ စိုးရိမ္ယူရတဲ့အထိပဲ။ ခဏေနေတာ့ ကားေဘးမွာ လုပ္ေနၾကတဲ့ စိုးမိုးတို႔ သီရီတို႔ သဇင္တို႔ေတြလည္းၿပီးကုန္တယ္။ ကားေပၚျပန္တက္အဝတ္အစားေတြၿပီးခဏအနားယူ..အေအးေတြဘာေတြေသာက္ၿပီးေတာ့ ဆက္ထြက္လာလိုက္တာ သန္းေခါင္ေက်ာ္မွ ေခ်ာင္းသာေရာက္ေတာ့တယ္။ စိုးမိုး၊ ေတဇာနဲ႔ မင္းသူတို႔ သုံးေယာက္က ေခ်ာင္းသာေရာက္ရင္ ဆက္ၿပီး အမုန္းဆြဲၾကဖို႔ ရည္႐ြယ္ထားတာပါပဲ။ စိုးမိုးနဲ႔ သီရိက တစ္ခန္း၊ ၾကည္ျပာနဲ႔ မင္းသူက တစ္ခန္း၊ သဇင္နဲ႔ ေတဇာကတစ္ခန္း သတ္သတ္စီတည္းၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဟိုတယ္ check in ဝင္ၿပီး အခန္းထဲနားမယ္လုပ္ေတာ့ ခရီးပန္းတာေရာ၊ လမ္းမွာ ဆြဲခဲ့တာေရာ၊ အရက္ေသာက္ထားတာေရာ ေပါင္းၿပီး ေယာက္်ားေလးေတြက အိပ္ခ်င္ေနၾကၿပီ။

ဖာသည္မသုံးေယာက္ကေတာ့ လန္းဆန္းတက္ႂကြဆဲ။ သူတို႔က ကားလည္းမေမာင္းရဘူး။ အိမ္မွာလည္း တစ္ေနကုန္ အိပ္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ လန္းဆန္းေနတာေပါ့။ ဖာသည္မေတြထဲမွာမွ ေတာ္ေတာ္႐ြတဲ့အထဲမွာပါေတာ့ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ေလာက္ႀကီး ေရထဲဆင္းဖို႔ ျပင္ၾကတယ္။ဘီကီနီ တူးပိစ္ေလးေတြဝတ္ၿပီးကမ္းေျခကို ဆင္းလာေတာ့ ကမ္းေျခမွာ မီးပုံပြဲလုပ္ေနတဲ့သူေတြေတာင္ အိပ္ကုန္ၾကၿပီ။ ကမ္းေျခေမွာင္မည္းေနၿပီး ဂီတာတီးေနတဲ့ ေကာင္ေလး ရေယာက္ ၈ေယာက္ေလာက္ကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူး။ ေကာင္ေလးေတြကလည္း ညဘက္ မလုံ႔တလုံေတြဝတ္ၿပီး ေရထဲဆင္းလာတဲ့သူတို႔ကို တအံတၾသၾကည့္ေနၾကတာေပါ့။ သူတို႔ညီအမသုံးေယာက္ကလည္း ၾကည့္ေနမွန္းသိေတာ့ ဖာသည္မပီပီ အထွာေတြေပးၿပီး ေရထဲဆင္းသြားၾကတယ္။

(သိမ္း) ကမ္းေျခက ေလတိုက္သလို ညသန္းေခါင္ႀကီး လူလည္းမရွိေတာ့ သူတို႔ ညီအမေတြေအာ္ခ်င္တိုင္းေအာ္လို႔ရေနတယ္။ “လိုးစမ္းပါၾကမ္းၾကမ္းေလး ..ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား….စအိုကြၽံသြားေအာင္လိုးလိုက္စမ္းပါကြယ္… အား…သားအိမ္ပါလာထိတယ္..နာလိုက္တာကြယ္…မမကို မညႇာနဲ႔…. မင္းလီးနဲ႔ လိုးသတ္လို႔ မမေသပါရေစကြယ္….” စသျဖင့္အယုတ္တအနတ္ေတြ ေအာ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ညီအမေတြက ေတာ္႐ုံမၿပီးေပမယ့္ ခုလို ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ခ်ေတာ့ အၾကာႀကီးမခံႏိုင္ဘူး။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေနေတာ့ ၿပီးသြားေရာ၊ ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ ၿပီးတဲ့လူလည္းၿပီး မၿပီးတဲ့လူလည္းမၿပီးေပါ့။ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ အားသန္ၾကေတာ့ ၿပီးသြားတဲ့သူကလည္း ျပန္ေတာင္လာၾကၿပီး ထပ္လုပ္မယ္တကဲကဲပဲ။ သူတို႔ညီအမေတြက လမ္းမွာလည္းလုပ္လာၾကေသးေတာ့ အဆာေျပသြားၾကၿပီ…ဒါေပမဲ့ခုခ်ိန္မွေတာ့ နားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ေျပးခ်င္လို႔မရေတာ့ဘူး။ “မင္းတို႔ လုပ္ခ်င္ေသးရင္ မနက္ဖန္ျပန္လာခံပါ့မယ္…ခုေတာ့ အမတို႔ ျပန္ပါရေစ..အတူလာတဲ့လူေတြလည္း ႏိုးေလာက္ၿပီ”လို႔ သဇင္က ေတာင္းပန္တယ္။ ေဘာလုံးသမားေတြထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က” ခဏေတာ့ေနပါဦးဗ်ာ..

ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း လိုးလို႔မဝေသးလို႔ပါ..ၿပီးတဲ့အခါ မျပန္ခ်င္ဘူးဆိုေတာင္ မရဘူး “လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လိုးလိုက္..မလုပ္ရတဲ့ေကာင္က မြဳတ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔ မနက္ ၅နာရီထိုးေတာ့ အားလုံး ေမ်ာ့ကုန္ၾကတယ္။ သဇင္တို႔ကလည္း ဟိုတယ္ျပန္လို႔မရေတာ့ဘူး။ စိုးမိုးတို႔အုပ္စုက ခုခ်ိန္ဆို သူတို႔ထြက္သြားတာ သိကုန္ေတာ့မယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေကာင္ေလးေတြကားနဲ႔ ႐ြာထဲက တည္းခိုခန္းတစ္ခုလိုက္ပို႔ခိုင္းရတယ္။ အဝတ္အစားအိတ္ေတြကလည္း က်န္ခဲ့ေတာ့ ဘီကီနီေတြနဲ႔ပဲသြားရတာေပါ့။ အုပ္စုလိုက္ဝိုင္းလိုးတာခံထားရလို႔ လမ္းေတာင္မေလ်ာက္ႏိုင္ေပမယ့္ အားတင္းၿပီးသြားရပါေတာ့တယ္ ……… ၿပီးပါၿပီ။ကမ္းေျခက ေလတိုက္သလို ညသန္းေခါင္ႀကီး လူလည္းမရွိေတာ့ သူတို႔ ညီအမေတြေအာ္ခ်င္တိုင္းေအာ္လို႔ရေနတယ္။ “လိုးစမ္းပါၾကမ္းၾကမ္းေလး ..ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား….စအိုကြၽံသြားေအာင္လိုးလိုက္စမ္းပါကြယ္… အား…သားအိမ္ပါလာထိတယ္..နာလိုက္တာကြယ္…မမကို မညႇာနဲ႔…. မင္းလီးနဲ႔ လိုးသတ္လို႔ မမေသပါရေစကြယ္….” စသျဖင့္အယုတ္တအနတ္ေတြ ေအာ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ညီအမေတြက ေတာ္႐ုံမၿပီးေပမယ့္ ခုလို ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ခ်ေတာ့ အၾကာႀကီးမခံႏိုင္ဘူး။

မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေနေတာ့ ၿပီးသြားေရာ၊ ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ ၿပီးတဲ့လူလည္းၿပီး မၿပီးတဲ့လူလည္းမၿပီးေပါ့။ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ အားသန္ၾကေတာ့ ၿပီးသြားတဲ့သူကလည္း ျပန္ေတာင္လာၾကၿပီး ထပ္လုပ္မယ္တကဲကဲပဲ။ သူတို႔ညီအမေတြက လမ္းမွာလည္းလုပ္လာၾကေသးေတာ့ အဆာေျပသြားၾကၿပီ…ဒါေပမဲ့ခုခ်ိန္မွေတာ့ နားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ေျပးခ်င္လို႔မရေတာ့ဘူး။ “မင္းတို႔ လုပ္ခ်င္ေသးရင္ မနက္ဖန္ျပန္လာခံပါ့မယ္…ခုေတာ့ အမတို႔ ျပန္ပါရေစ..အတူလာတဲ့လူေတြလည္း ႏိုးေလာက္ၿပီ”လို႔ သဇင္က ေတာင္းပန္တယ္။ ေဘာလုံးသမားေတြထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က” ခဏေတာ့ေနပါဦးဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း လိုးလို႔မဝေသးလို႔ပါ..ၿပီးတဲ့အခါ မျပန္ခ်င္ဘူးဆိုေတာင္ မရဘူး “လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လိုးလိုက္..မလုပ္ရတဲ့ေကာင္က မြဳတ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔ မနက္ ၅နာရီထိုးေတာ့ အားလုံး ေမ်ာ့ကုန္ၾကတယ္။ သဇင္တို႔ကလည္း ဟိုတယ္ျပန္လို႔မရေတာ့ဘူး။ စိုးမိုးတို႔အုပ္စုက ခုခ်ိန္ဆို သူတို႔ထြက္သြားတာ သိကုန္ေတာ့မယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေကာင္ေလးေတြကားနဲ႔ ႐ြာထဲက တည္းခိုခန္းတစ္ခုလိုက္ပို႔ခိုင္းရတယ္။ အဝတ္အစားအိတ္ေတြကလည္း က်န္ခဲ့ေတာ့ ဘီကီနီေတြနဲ႔ပဲသြားရတာေပါ့။ အုပ္စုလိုက္ဝိုင္းလိုးတာခံထားရလို႔ လမ္းေတာင္မေလ်ာက္ႏိုင္ေပမယ့္ အားတင္းၿပီးသြားရပါေတာ့တယ္ ……… ၿပီးပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီေကာင္ေလးေတြက သဲေသာင္ျပင္ေဘာလုံးပြဲ ရွိလို႔ ကစားဖို႔ေရာက္ေနတဲ့ေဘာသမားေလးေတြ။ သူတို႔နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ေရေဆာ့ေနၾကတဲ့ညီအမသုံးေယာက္ကို လေရာင္ေၾကာင့္ေကာင္းေကာင္းႀကီးကို ျမင္ေနရတယ္။ အစကေတာ့ ဘဲေတြပါေတြမ်ားပါလားဦးမလားဆိုၿပီး ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ေသးတယ္။ မပါဘူးဆိုတာေသခ်ာေတာ့ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က “ေဟ့ ေႁမြေတြရွိတယ္ေနာ္ မေၾကာက္ဘူးလား”လို႔ လွမ္းစတယ္။ အဲဒါကို ၾကည္ျပာက ”ေႁမြကဘယ္ေလာက္ႀကီးလို႔ ေၾကာက္ရမွာလဲ”လို႔ ျပန္ပက္တယ္။ “ေႁမြက ႀကီးေတာ့ မႀကီးပါဘူး..ဒါေပမဲ့ အလုံးေတာ့ တုတ္တယ္”လို႔ျပန္ေျပာေတာ့ ၾကည္ျပက မယုံဘူး..ျမင္မွယုံမယ္လို႔ ျပန္ေျပာၿပီး ရယ္ေနတယ္။ ေကာင္ေလးေတြကေရထဲဆင္းလိုက္ရေကာင္းႏိုးစဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ သူတို႔ညီအမေတြ ေရထဲကျပန္တက္လာၿပီး ဂီတာတီးေနတဲ့အနားလာထိုင္တယ္။ ဘီကီနီအထဲကေန အသားစိုင္ေတြက ႐ုန္းထြက္ေနသလို ေရကလည္း စိုထားတာေၾကာင့္ ႏို႔သီးေခါင္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကိုေတာင္ လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ၾကည္ျပာက ” တို႔ ေရာထိုင္လို႔ ရတယ္မလား။ ခ်မ္းလို႔ ေသာက္စရာေလးဘာေလးရွိရင္ တိုက္ပါကြာ “လို႔ေျပာတယ္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူတို႔ေသာက္ေနတဲ့ အရက္ ပုလင္းထုတ္ေပးေတာ့ တစ္ခြက္ငွဲ႔ၿပီး ညီအမေတြတစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေသာက္ေနၾကတယ္။ ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ အိပ္မက္လား တကယ္လား ဒီေစာ္ႀကီးေတြ ဝိုင္းခ်လိုက္ရင္ မုဒိန္းမြဳျဖစ္မလား စဥ္းစားေနၾကတုန္း သီရိက “မင္းတို႔ေျပာေတာ့ ေႁမြေတရွိတယ္ဆို ဘယ္မွာလဲမေတြ႕ရပါလား”လို႔ေျပာလိုက္တယ္။

ေကာင္ေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္က “ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားမွာရွိတာအမရဲ႕ ..ေတြ႕ခ်င္ရင္ လိုက္ျပမယ္”လို႔ ၿပီတီတီ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေကာင္ေလး ရေယာက္အုပ္စုနဲ႔ သူတို႔ညီအမသုံးေယာက္ ေႁမြရွာဖို႔ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကားကိုထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္ေလး၃ေယာက္က ေရွ႕က ဦးေဆာင္ အလယ္က သူတို႔ညီအမသုံးေယာက္ ေနာက္မွာေကာင္ေလးေလးေယာက္ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ၾကည္ျပာက ဘယ္မွာလဲေႁမြလို႔ေမးတယ္။ သူ႔ကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေနာက္ကေနဖက္..ကားထြက္ေနတဲ့ဖင္ႀကီးကို လီးနဲ႔ေထာက္လိုက္ရင္း အဲဒီမွာေတြ႕လား ေႁမြလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ၾကည္ျပာက သူ႔လီးကို ကိုင္ရင္း မင္းေႁမြက တုတ္လိုက္တာလို႔ ေျပာတယ္။ စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ့ သီရိက ကဲ..အပိုေတြလည္းေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ ငါတို႔ခံခ်င္လို႔လိုက္လာတာဆိုၿပီးၿပီမဟုတ္လားလို႔ ေျပာတယ္။ ၾကည္ျပာနဲ႔ သဇင္က ၿပီတီတီရယ္ရင္း “အဲလိုႀကီးေျပာရမွာရွက္တာေပါ့လို႔ “လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ ေကာင္ေလးေတြကလည္း ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကားမွာ အိပ္မက္လားတကယ္လား စဥ္းစားရင္း ေဘာင္းဘီေတြအၿပိဳင္အဆိုင္ခြၽတ္ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့သူတို႔လီးေတြကို ဆြေနၾကတယ္။ ၾကည္ျပာကအရင္ဆုံးအနားမွာရွိတဲ့ေကာင္ေလး ၂ေယာက္ေရွ႕ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္တစ္ဖက္စီကိုင္ၿပီး ဟိုဘက္လီးမြဳတ္လိုက္ ဒီဘက္လီးမြဳတ္လိုက္လုပ္ေနတယ္။ ေကာင္ေလးေတြက ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့သူေတြမဟုတ္ေပမယ့္ ေဘာလုံးသမားေတြဆိုေတာ့ ခႏၵာကိုယ္ေတာင့္တင္းၿပီး လီးႀကီးၾကတယ္။

သူတို႔ညီအမေတြနဲ႔ အတူလာတဲ့ စိုးမိုးတို႔အုပ္စုထက္ အလိုးသန္ၾကတာေပါ့။ သဇင္ကလည္း အနီးရွိတဲ့ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းဆြဲမြဳတ္တယ္။ သီရိကေတာ့ေနာက္ဆုံးပိတ္အိတ္နဲ႔လြယ္ဆိုေတာ့ လီးသုံးေခ်ာင္းမြဳတ္ရတာေပါ့။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ မြဳတ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔ညီအမေတြလည္း ဖီးလ္တက္ ေကာင္ေလးေတြလည္းဖီးတက္လာေရာ။ အဲဒါနဲ႔ ၾကည္ျပာက စၾကမယ္ေဟ့..ေအာ္လိုက္တယ္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ တစ္ေယာက္ၿပီးမွ တစ္ေယာက္လားလို႔ ျပန္ေမးတယ္။ ၾကည္ျပာက “မဟုတ္ဘူး…ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ခ်ေပးေလ..မင္းပက္လက္လွန္လိုက္”လို႔ေျပာတယ္။ ေကာင္ေလးက ပက္လက္လွန္ေပးေတာ့ အေပၚမွာ တက္ခြရင္း လီးနဲ႔သူ႔ေစာက္ဖုတ္ စြပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေပးၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ဖင္လာလိုးေပးလို႔ ေျပာတယ္။ေခ်ာင္းသာအလာလမ္းမွာ လုပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ သူတို႔ညီအမေတြက အာသာမေျပသလို အခုလို အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ public ေနရာမွာ group ဆက္စ္ လုပ္ခ်င္ေနတာၾကာခဲ့ၿပီေလ။

အႀကီးမႀကီးက ……… လုပ္ေတာ့ က်န္တဲ့ညီအမေတြကလည္း အလားတူလိုက္လုပ္ၾကတယ္။ သီရိကေတာ့ ေနာက္က ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ခ်တာကိုခံရင္း ပါးစပ္ကပါမြဳတ္ေပးေနရတာေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့ ၾကည္ျပာက သီရိကို မနာလိုေတာ့ဘူး။ ဟိုေကာင္ေလး ငါ့ပါးစပ္ကိုလည္း လာလိုးစမ္း။ အဲေကာင္မႀကီးခ်ည္းပဲ လုပ္ေပးမေနနဲ႔လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ခမ်ာလည္း ၾကည္ျပာ့ပါးစပ္လီးနဲ႔ေျပးတပ္လိုက္ သီရိပါးစပ္လီးနဲ႔ေျပးတပ္လိုက္ သဇင့္ပါးစပ္လီးနဲ႔ေျပးတပ္လိုက္နဲ႔ မအားရဘူး။ ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ ဂီတာထိုင္တီးေနရင္းကေန ခုလို နတ္သမီးေတြေရာက္ခ်လာၿပီး group ဆက္စ္ ႀကီးလုပ္ရမယ္လို႔ ဘယ္ထင္မွာလဲ။

ကမ္းေျခက ေလတိုက္သလို ညသန္းေခါင္ႀကီး လူလည္းမရွိေတာ့ သူတို႔ ညီအမေတြေအာ္ခ်င္တိုင္းေအာ္လို႔ရေနတယ္။ “လိုးစမ္းပါၾကမ္းၾကမ္းေလး ..ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား….စအိုကြၽံသြားေအာင္လိုးလိုက္စမ္းပါကြယ္… အား…သားအိမ္ပါလာထိတယ္..နာလိုက္တာကြယ္…မမကို မညႇာနဲ႔…. မင္းလီးနဲ႔ လိုးသတ္လို႔ မမေသပါရေစကြယ္….” စသျဖင့္အယုတ္တအနတ္ေတြ ေအာ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ညီအမေတြက ေတာ္႐ုံမၿပီးေပမယ့္ ခုလို ႏွစ္ေယာက္ညႇပ္ခ်ေတာ့ အၾကာႀကီးမခံႏိုင္ဘူး။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေနေတာ့ ၿပီးသြားေရာ၊ ေကာင္ေလးေတြကေတာ့ ၿပီးတဲ့လူလည္းၿပီး မၿပီးတဲ့လူလည္းမၿပီးေပါ့။ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ အားသန္ၾကေတာ့ ၿပီးသြားတဲ့သူကလည္း ျပန္ေတာင္လာၾကၿပီး ထပ္လုပ္မယ္တကဲကဲပဲ။ သူတို႔ညီအမေတြက လမ္းမွာလည္းလုပ္လာၾကေသးေတာ့ အဆာေျပသြားၾကၿပီ…ဒါေပမဲ့ခုခ်ိန္မွေတာ့ နားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ေျပးခ်င္လို႔မရေတာ့ဘူး။

“မင္းတို႔ လုပ္ခ်င္ေသးရင္ မနက္ဖန္ျပန္လာခံပါ့မယ္…ခုေတာ့ အမတို႔ ျပန္ပါရေစ..အတူလာတဲ့လူေတြလည္း ႏိုးေလာက္ၿပီ”လို႔ သဇင္က ေတာင္းပန္တယ္။ ေဘာလုံးသမားေတြထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က” ခဏေတာ့ေနပါဦးဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း လိုးလို႔မဝေသးလို႔ပါ..ၿပီးတဲ့အခါ မျပန္ခ်င္ဘူးဆိုေတာင္ မရဘူး “လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္လိုးလိုက္..မလုပ္ရတဲ့ေကာင္က မြဳတ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔ မနက္ ၅နာရီထိုးေတာ့ အားလုံး ေမ်ာ့ကုန္ၾကတယ္။ သဇင္တို႔ကလည္း ဟိုတယ္ျပန္လို႔မရေတာ့ဘူး။ စိုးမိုးတို႔အုပ္စုက ခုခ်ိန္ဆို သူတို႔ထြက္သြားတာ သိကုန္ေတာ့မယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီေကာင္ေလးေတြကားနဲ႔ ႐ြာထဲက တည္းခိုခန္းတစ္ခုလိုက္ပို႔ခိုင္းရတယ္။ အဝတ္အစားအိတ္ေတြကလည္း က်န္ခဲ့ေတာ့ ဘီကီနီေတြနဲ႔ပဲသြားရတာေပါ့။ အုပ္စုလိုက္ဝိုင္းလိုးတာခံထားရလို႔ လမ္းေတာင္မေလ်ာက္ႏိုင္ေပမယ့္ အားတင္းၿပီးသြားရပါေတာ့တယ္ ……… ၿပီးပါၿပီ။