ရွှေရည်လဲ့

ရွှေရည်လဲ့

ရွှေရည်လဲ့သည် ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သေသေချာချာကိုင်ဆွပေးရင်းက ပိုပြီး  စိတ်တွေကြွတက်လာရလေသည်။  “လဲ့………ဇော့်……လီးကြီးကို ကြိုက်လားဟင်…..”   “လဲ့…….မရှက်စတမ်းပြောရရင် လဲ့လေ ဇော့်လီးကြီးကိုဘဲ ကြိုက်နေပြီသိ လား။လဲ့  စောက်ခေါင်းထဲမှာလဲ မချောင်ဘူး။ပြီးတော့ သိပ်အားရပါးရ ရှိတယ်ကွယ် နောက်ပြီး   အရှည်လဲ ပိုတယ်သိလား။ဒီလို  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရ အရသာခံရတာကို  လဲ့ကြိုက်တယ် သိလား မညာချင်ဘူး”   “ဒါပေါ့….လဲ့ရယ် ဒီလို ပွင့်လင်းပြီး တစ် ယောက်ကို တစ်ယောက် အပေးအယူကောင်း  နေကြတော့ မခွဲနိုင်မခွာနိုင် ခိုင်မြဲတာပေါ့…..လဲ့….ဇော့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ…ခံချင် တယ်”ရွှေရည်လဲ့သည် လီးတန်ကြီးကို ငုံ့ပြီးနမ်းသည်။လီးအနံ့ကလဲ ခပ်သင်းသင်းလေး အဲ  မဝံ့မရဲလျှာလေးထုတ်ပြီး ထိပ်ဝကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ဇော်မင်းကိုမှာ တွန့်ကနဲ  ကော့တက်သွား၏။သူမ၏ ဆံပင်တွေကလဲ ပေါင်ရင်းမှာ စုပြုံပြီး ကျနေတော့  ယားကျိကျိလေးဖြင့် တမျိုးအရသာဖြစ်နေသည်။

ရွှေရည်လဲ့သည် မှိုဖူးလို လီးဒစ်ကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ   ဖြင့်ဖိ၍ စုပ်လိုက်တော့ရာ ဇော်မင်းကိုမှာ  ကော့တက်သွားရသည်။  “အား….ကျွတ်…ကျွတ်…လဲ့…ရာကောင်းလိုက်တာ….လျှာဖျားလေးနဲ့ကလိပေးပါလား”   ကဲကဲ ဇော်ပြော သလိုပင် လျှာဖျားလေးဖြင့်လှည့်မွှေပေးရင်း ဒစ်ဖျားကိုစုပ်ပေးသည်။  ပက်လက်လှန်၍ ဇိမ်ခံနေသော ဇော်မင်းကိုမှာ ဖင်ကြီးတွေ  ကြွကြွသွားကာ တကိုယ်လုံး   လဲ ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်း စုပ်တသပ်သပ်ဖြင့်ဖြစ်နေသည်။  “လဲ့………..သိပ်ကောင်းတယ်…..စုပ်ပေး ပါအုံးကွာ….”  လဲ့မှာလဲ ရှေ့သို့ ငုံ့၍ စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ရင်း တကိုယ်လုံး ကာမဆိပ်တွေ  ဆူဝေလာပါသည်။ယောကျ်ား လီးစုပ်ရင်း  အရသာတွေ့လာသည်။ရင်တွေ ခုန်ကာ  တင်ပဆုံကြီးတွေကြွလာသလိုပင် ထင်မိသည်။ဒါကြောင့်ပင်လားမသိ။ပို၍ ပို၍  ကြီးလာ သော ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ပါးစပ်ထဲမှ မချွတ်ချင်ဖြစ်နေသည်။  လီးထိပ်ဖျားမှ အရည်ကြည် ခပ်ချွဲချွဲတွေ  စိမ့်၍ထွက်နေသည်။မတတ်နိုင်ပါ။  ရွှေရည်လဲ့တစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲ မျိုချလိုက်သည်။ဇော်မင်းကို၏  လီးတန်ကြီးကို ပို၍ ငုံလိုက် သည်။လျှာနဲ့ခပ်သွက်သွက်လေးပို၍ ယက်ပေးသည်။  ပြီးတော့လဲ ပိုပြီးစုပ်ပေးရှာပါတော့သည်။

သွက်သွက်ခါခံစားနေရသော ဇော်မင်းကိုမှာ ဖင်ကြီးတွေကော့လိုက်၊ချလိုက်ဖြစ်  နေရသဖြင့် လဲ့၏ ပါးစပ်ထဲမှာ လီးတန်ကြီးကဝင် လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့  လီးသွင်းနေသလိုပင်ဖြစ်နေသည်။ဒါကို…လဲ့…သိလိုက်ပါပြီ။ဒါကြောင့် ယောကျ်ားတွေ လီး စုပ်ခံချင်ကြတာဆိုတာကိုလေ သိလိုက်ပါပြီ။  လဲ့ကဂရုတစိုက် သွားနှင့် မထိခိုက်မိအောင် ငုံသထက် ငုံပေးရင်း မိမိ၏ ဦးခေါင်းကို   နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြင့်လုပ်ပေးမိသည်။ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးက ရွှေရည်လဲ့၏ပါးစပ်ထဲသို့  ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြင့်  ဖြစ်နေသည်။  လီးတန်ကြီးက ပြန်ထွက်သွားတော့ လဲ့၏နှုတ်ခမ်းတွေက ခပ်ဖိဖိစုပ်ယူထားသည်။  လီးကြီးအပြင်သို့ လွန်မထွက်နိုင် တော့ပါ။ဇော်မင်းကို၏ တကိုယ်လုံးမှာ သိမ့်သိမ့်တုန်၍  နေသည်။

“လဲ့….အဟင်းဟင်း….လဲ့ရယ်……ကျွတ်…..ကျွတ်……..”  လဲ့ကို ဇော်မင်းကိုက ဘာမျှမပြောနိုင်ဘဲ မျက်စိတွေကို စုံမှိတ်ထားကာ  ပက်လက်ကြီး  ဖြစ်၍ တွန့်လိမ်နေရှာသည်။ဇော်၏ လီးတန်ကြီးခမျာ အကြောတွေ သိမ့်သိမ့်တုံနေပြီး  လီးတန်ကြီးဇပ်ကနဲ ဇပ်ကနဲ ဖြစ်လာမှ ဇော်မင်းကိုက မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး။  “တော်….တော်တော့…လဲ့…ရပ်တော့…ကိုဇော်ပြီးသွားလိမ့်မယ်…..အရည်တွေ ထွက်  ကုန်လိမ့်မယ်…..”  “အို ထွက်ထွက်….လဲ့မရွံဘူး…အရည်တွေကိုမျိုချပစ်မှာဘဲ…..”   လဲ့က ဇော်မင်းကို၏လီးတန်ကြီးကို  သူမ၏ပါးစပ်မှမချွတ်ပါ။ပါးစပ်မှ ဝူးဝူးဝါးဝါးပြော  ခြင်းသာဖြစ်ပါသထိုအချိန်တွင် ဇော်မင်းကိုက လဲ့၏ကိုယ်လုံးကြီးကို ကုတင် စောင်းသို့လှည့်ယူလိုက်ပြီး  ကုတင်ပေါ်မှ ခြေတွဲလောင်းချစေပါသည်။ခြတွဲလောင်းချထားသဖြင့် မို့အိသော သူမ၏စောက်ပတ် ကြီးမှာ မော့တက်နေပါသည်။  အရည်တွေလဲ စိုရွှဲနေသည်။ဇော်မင်းကိုက လဲ့၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲ၍ ပေါင်ကြားထဲသို့   ဝင်၍ရပ် လိုက်သည်။ပြီးသည်နှင့်ပြဲဟနေသော သူမ၏စောက်ပတ်ဝတွင် သူ၏လီးတန်  ကြီးကို တေ့ကာထိုးနစ်၍ လိုးသွင်းလိုက်လေ  သည်။

…..ဗြွတ်… “ကျွတ်….ကျွတ်….ဇော်…ဖြေးဖြေး……ကွယ်….အင့်……”  တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ နာသွားရသဖြင့် လဲ့က တောင်းပန် လိုက်ရသည်။ဇော်မင်းကိုက  ငုံ့၍ ကြည့်ကာဖိသွင်းသည်။လီးက ဒစ်ဖျားမျှသာပင် ဝင်မလိုဖြစ်နေရာ…….  “ဟင်….လဲ့….မဝင်ပါ လား….နဲနဲပေါင်ကားပေးကွာ….”  “မဟုတ်ဘူး….ဇော်….ဇော်ဟာ့ကြီးက…ကြီး..ကြီးလွန်းတယ်….ဖြေးဖြေးချော့သွင်း..”  ဇော်မင်း ကိုမှာ စိတ်တွေဆူဝေနေရာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ဖိသွင်းနေလေသည်။  “ဟင့်…..ဇော်…နာပါတယ်….ဆိုမှဘဲ…ဖြေးဖြေးသွင်းပါဆို…”   လဲ့ကမနေနိုင်တော့ဘဲ တတ်နိုင်သမျှ ပေါင်ကားပေးရင်း သူမ၏ခြေထောက်   နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်၍ မြောက်လိုက်လေ သည်။ဇော်မင်းကိုကတော့ လဲ့၏  စောက်ပတ်ဝကိုသာ သေသေချာချာဖြဲပေးယင်း လီးတန်ကိုထိန်းသွင်းလိုက် နှုတ်လိုက်  ရှေ့တိုး  နောက်ငင်လုပ်၍ပေးနေပါသည်။

လဲ့၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းမှာ ကား၍မိုးပေါ်သို့ ထောင်ထားသဖြင့် ဖင်ကြီးတွေမှာ မာတင်းလျှက် သူမ၏ကားကားစွင့်စွင့် စောက် ပတ်ကြီးကို တယ်ပေးထား   သလိုပင် ဖြစ်နေ၍ ဇော်မင်းကို၏စိတ်တွေမှာ ပိုမို၍ ကြွလာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ဇော်မင်းကို၏   လီးတန် ကြီးမှာလည်း လဲ့၏စောက်ပတ်ထဲသို့ တဖြေးဖြေးပို၍ ဝင်သွားပါသည်။  ရှည်လဲရှည်တုတ်လဲတုတ်လှသော ဇော်မင်းကို၏ လီးကြီး အားစောက်ပတ်ထဲ  ဝင်သထက်ဝင်အောင် ရွှေရည်လဲ့က သူမ၏ပေါင်ကြီးတွေကို ကားသထက်ကား   ပေးသည်နှင့်အမျှ ဇော်မင်း ကိုကလဲ ခပ်ကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြစ်သဖြင့် ပို၍  ကြိုက်မိလေသည်။

ဖြူဝင်းနေသော ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို မိုးမျှော်ထောင်ထားရသော လဲ့မှာ  ဇော်မင်းကို၏လီးကြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဝင် လာသည်နှင့်အမျှ သူမ၏  ရင်ထဲတွင် တဖိုဖို တလှပ်လှပ်ဖြစ်လာကာ တဟင်းဟင်း မာန်ဖီ၍ လာခဲ့ပါသည်။   “ဇော်…..ခပ်ကြမ်း ကြမ်းလေးလုပ်ပေးနော်…..လုပ်ကွယ်”  လဲ့က အားပေးလိုက်သည်နှင့် အမျှ ဇော်မင်းကိုမှာ တအားကြုံးထည့်၍   ဆောင့်နေတော့ ရာ ရွှေရည်လဲ့၏ပေါင်ကြားမှ ဖေါင်းကြွနေသော စောက်ပတ်မို့မို့ကြီးမှာ  ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီး အဆုံးဝင်သွားတိုင်း ခွက်၍  ခွက်၍ ဝင်သွားရသော်လည်း  အားရမှုမရှိသေးသော လဲ့မှာ သူမ၏ ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းဖြူဖြူကြီးတွေကို တန်ပြန်ကော့၍   မြှောက်ပင့်ပေး နေသည်။ ရပ်ယင်းဆောင့်ရသော ဇော်မင်းကိုမှာ အချက်ပေါင်းများလာသည်နှင့်အမျှ သူ၏   လီးချောင်းကြီးမှာ ကျင်တက်၍ လာ ချေပြီ။လဲ့မှာမူ အားရဟန် မတူသေးပါ။  အပေါ်မြောက်ထားသော ခြေထောက်များကို ဇော်မင်းကို၏ ပုခုံးတဖက်တချက်ဆီသို့   တင်လိုက်ပြီး အားယူကာ သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ကော့မြှောက်ပေးနေပြန်သည်။

“လဲ့….အားရရဲ့လားဟင်……ဇော်တော့အရသာ်ရှိနေပြီ…”  “အင်း…..လဲ့…သိပ်အားမရသေးဘူး…..ကိုဇော်…နဲနဲပြင်းပြင်းလေး  ဆောင့်ပေးပါဦး”   မိမိပုခုံးပေါ်တင်ထားသော လဲ့၏ ဖြူဖွေးနုတောင့်တင်းသော ခြေထောက်လေး  နှစ်ချောင်းမှာ မွှေးကြိုင်၍နေ ပါသည်။ဇော်မင်းကိုမှာ သူမ၏ပေါင်များကို ထိန်းကိုင်ရင်း  ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်နေရင်းက မိမိ၏ပခုံးပေါ်ချိတ်တင်ထားသော  လဲ့၏ခြေသလုံးများ  ကိုနမ်းနေမိသေးသည်။ရွှေရည်လဲ့မှာ အရသာထူးလာသည့်အလျှောက် သူမ၏ဖင်ကြီး   တွေကို ကော့ကာ  လိမ်ကာပေးရင်း မျက်လုံးလေးများပင် မဖွင့်နိုင်တော့။ဇော်မင်းကို  ကလဲ ရှေ့သို့ကိုင်းကာ လဲ့၏ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလျှက် ဖိ၍ဖိ၍ လိုး  ပေးနေပါသည်။ တပြွတ်ပြွတ်၊တဖတ်ဖတ်ဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးသွင်းသံ၊ပြန်နှုတ်သံတွေက   ညံမစဲပါ။

“ကိုဇော်….ရပ်မပစ်နဲ့နော်…..ခုမှ ပိုပြီးအားရလာတယ်….သိလား”  မှန်ပါသည်။ဇော်က လဲ့ပေါ်အုပ်မိုးကာ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက် ရင်း ရှေ့သို့  ကိုင်းညွတ်လိုက်ရာ ဇော်ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားသော လဲ့၏ပေါင်ကြီးတွေမှာ  ဒူးကွေးညွတ်လျှက် လဲ့၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့  ပြန်၍တင်ထားသလိုဖြစ်နေသည်။  ဤအနေအထားအရ လဲ့ခမျာ မိုးပေါ်သို့ခြေဖဝါးများ မြှောက်တင်လျှက် ဒူးကွေးကာ   ဇော်မင်း ကို၏ကိုယ်လုံးကြီးကလဲ ဖိထားသလိုဖြစ်နေ၍ မလှုပ်သာတော့ပါ။ရင်ဘတ်ပေါ်  ဒူးကွေးတင်ထားရသည့် အလျှောက်အောက်ပိုင်း တင်ပဆုံကြီး တခုလုံးမှာလည်း  အပေါ်သို့ကော့တက်နေတော့ရာ အလိုက်သင့် မော့၍ တက်လာသော စောက်ပတ်ကြီး  ကို ဇော် မင်းကိုက အပိုင်ချုပ်သလိုဆောင့်၍ လိုးနေတော့သည်။  “ကိုဇော်…..ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း….လဲ့…လဲ့..သေလိမ့်မယ်……ဟင်း… ဟင်း..” လဲ့ကပြောရှာသော်လည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ အဆမတန်ကြွ၍နေသော ဇော်မင်းကိုမှာ  ကိုယ်တိုင်ကလဲပြီးချင်နေရာ ရပ်နားဖို့  ညှာဖို့လုံးဝ မစဉ်းစားတော့ပါ။အားရစွာ  ဆောင့်နေပါသည်။

လဲ့မှာ ပါးစပ်ကပြောနေရသော်လည်း အရသာကလွန်စွာထူးကဲနေရသ ဖြင့် ဇော်ကို  တကယ်မတားမြစ်ပါ။မိမိ၏ ဒူးများကွေးကာ ရင်ဘတ်ပေါ်ဖိထားခံရရင်းမှပင် ဖင်ကြီးတွေ  ကို တွန့်ကာ တွန့်ကာဖြင့်  ကော့မြောက်ပေးနေသေးသည်။ဇော် ကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း  ပင်ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးနေတော့သည်။   ရွှေရည် လဲ့၏တင်ပါးလုံးလုံးကြီးနှစ်လုံးမှာ ကုတင်စောင်းတွင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြင့်  ညိမ့်ကာ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ဖိလိုးခံနေရပါသည်။ပြီးတော့  အပေါ်သို့ မော့တက်နေသော  လဲ့၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ရေရေလည်လည် ထိုးဆောင့်အလိုးခံနေရပြီး လီးကြီးကလဲ   အဆမတန် ကြီးနေလေတော့ သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်တစ်နေသည်။ ပြီးတော့ ရွှေရည်လဲ့၏ ဖင်ကြီးတွေက အပေါ်ဖွင့်တင်မြောက်  ပေးထားလေသည့်  အပြင် ဇော်မင်းကိုက ကုတင်စောင်းက ရပ်လိုးနေလေတော့ လီးကြီးမှာ   စောက်ပတ်ထိပ်ပိုင်းကို ဝင်တိုင်း ထွက်တိုင်း သိသိသာသာ ပွတ်ဆွဲနေသည်။

လဲ့၏  စောက်စေ့လေးမှာ ခပ်ထွားထွားဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ဝတွင် ခပ်တစ်တစ်ဖြစ် သဖြင့် ယခု ဇော်မင်းကိုက ဆောင့်၍ ဖိလိုးလိုက်တိုင်း စောက်စေ့ထိပ်ဖျားရှိ လဲ့၏ စောက်စေ့နီနီ  အတက်လေးမှာ မလွတ်နိုင်တော့ ဘဲ လီးဝင် လီးထွက်တိုင်း ညှပ်၍ ဖိကာ ဖိဆွဲ၍လိုးတာ  ခံနေရတော့ လဲ့ခမျာ တအီးအီး တအားအားအော်မြည်နေပြီး ကာမအရသာ တွေ တဆိမ့်ဆိမ့် တက်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းလျက် ရှိနေပါတော့သည်။  “လဲ့….အားရပြီနော်…ကိုဇော်.ဒီပုံစံသိပ်ကြိုက်တာဘဲ ကွာ…”  “ဟင်း…ဟင်း…ဇော်ရယ်…ဘယ်နဲ့ပြောပါလိမ့်….လဲ့လဲ့စွဲတာပေါ့…လုပ်….လိုးပါ”  စောက်စေ့ရော စောက်ပတ်ပါ ကျင် တက်နေသလို ဇော်မင်းကိုမှာလဲ လီးတခုလုံး  တင်းကြပ်ကျင်ဆိမ့်နေပြီဖြစ်သော ဇော်မင်းကိုသည် လဲ့၏ မွတ်သိပ်စွာဖြင့်  ပြော လိုက်သော အပြောလေးကြောင့်ပင် အားကုန်ဆောင့်ထည့်ကာ လိုးလိုက်သဖြင့်  ကုတင်ကြီးပါ တကျွိကျွိမြည်လာပါသည်။

လဲ့မှာ ပေါင်ကြီးတွေကို လှန်ကာ ကွေးရင်း တကိုယ်လုံးညိမ့်နေသည်မို့ အံကြိပ်၍  အလိုးခံနေပါသည်။ရွှေရည်လဲ့၏ စောက်ပတ် အတွင်းသား တခုလုံးမှာလဲ အထိမခံ  နိုင်လောက်အောင် ကျင်တက်လာပြီဖြစ်ရာ အားမလိုအားမရ တဟင်းဟင်း ဖြစ်၍  လာခဲ့ရ ပေပြီ။  “ကိုဇော်…အင်း..ဟုတ်ပြီ….အမလေး…ကိုရယ်…..ဟင်း…”  ဇော်မင်းကို၏ လီးတန်ကြီးမှာ အားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေ ရာ မျက်စိလေးတွေ   မှေးစင်းကာ တအင့်အင့်လုပ်နေသော လဲ့မှာ လေထဲဝဲသွားသလို ဟင်ကနဲ ဟာကနဲ  ဖြစ်ရာက ကာမ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ကာတချီပြီးသွားပါတော့သည်။  “ဇော်…ဇော်…ဖြေးဖြေးလုပ်တော့…..သိပ်ကိုကောင်းတာဘဲ စောက် ခေါင်းထဲမှာ  ကျင်နေပြီ…..အထိမခံနိုင်တော့ဘူး…..ဇော်ရယ်…..”  ထိုအခိုက်အတန့်လေးမှာပင် ခြေပစ်လက်ပစ်ကျသွားသော  လဲ့၏စောက်ခေါင်းထဲသို့  ဇော်မင်းကိုသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို တဆုံးဖိသွင်းလိုက်ရာက အရည်များ  ထုတ်လွှတ်လိုက်ပါ တော့သည်။  ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲလီးကြီးထဲက အရည်တွေသွန်ထုတ်ရင်း မျက်စိမှိတ်ကာ   ဇော်မင်းကိုမှာ အရသာခံနေသလို ရွှေ ရည်လဲ့ကလဲ တအင်းအင်းနှင့် ငြိမ်ကျရင်း အသဲခိုက်နေပါတော့သည်။

အတန်ကြာမှ ဇော်မင်းကိုက သူ၏လီးတန်ကြီးကို နှုတ် လိုက်ပြီး ရွှေရည်လဲ့နှင့်အတူ  ကုတင်ပေါ်တွင် တစောင်းလဲလျောင်းလိုက်ပါသည်။  ဇော်မင်းကိုရော ရွှေရည်လဲ့ပါ ငြိမ်သက်စွာဖြင့်  အနားယူနေကြသော်လည်း နောက်တချီ  လုပ်ကြမည်ကတော့ ဓမ္မတာပင်ဖြစ်ပါသည်။လဲ့ခမျာ ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် လုံးဝကြေနပ်နှစ်သိမ့်နေသည်။  “ကိုဇော်…လဲ့ဖြင့် သိပ်ပြီးစွဲ….သိပ်ပြီး….ချစ်သွားပြီ….သိလား…”   “အင်း…..ဇော်လဲ… လဲ့လိုပါဘဲ….လဲ့ကို သိပ်စွဲသွားပြီ သိလား….”  ဇော်မင်းကိုက ပြောရင်းကပင် ရွှေရည်လဲ့၏ နို့သီးနီနီရဲရဲလေးကို သူ၏ လက်ဖဝါးထဲ   ထည့်ကာ လှိမ့်ပေး၍ဆွနေသလို လဲ့၏ တင်သားဝိုင်းဝိုင်းကြီးများကိုလည်း ဆုတ်နယ်  ပွတ်သပ်နေပြန်ပါပြီ။   ဒီအချိန်မှာပင်  လဲ့က ဇော်မင်းကိုအား အသာအယာ ဖက်လိုက်ရင်း သူမ၏ လက်ကလဲ  လီးတန်ကြီးကို ဆွဲ၍ ကိုင်လိုက်ပါသည်။

ဟင်း..ဟင်း….လဲ့…ဇော်လိုးရတာ…..အားမရဘူး….ပုံစံပြောင်းချင်တယ်…”  ဇော်က ဖွင့်ပြောသည်။ဆောင့်ပေမဲ့ အားမရဘူးမို့လား  ခက်တာက ဇော်ရဲ့….လဲ့  “အို…….ဇော်ကလဲ လဲ့သိပ်ကောင်းနေတာကွာ….ပုံစံပြောင်းရင် ဖီလင်တွေပျက်ကုန်မှာ  သိပ်ခက်တာဘဲ”   “လုပ်ပါလဲ့ရာ……ဇော်အားမရလို့ပါ……လေးဘက်ကုန်းလိုက်ပါလား……”   ကဲခက်ပြီ။ဘေးစောင်းလိုးနေရာက လေးဘက် ထောက်ပေးဖို့ဆိုတ်ာ လဲ့အတွက်  အခက်လီးကို စောက်ပတ်ခေါင်းထဲက အနှုတ်မခံချင်ဘူးရှင်ရဲ့….။   “ကဲ……ကိုဇော့်သဘော  ဖြေးဖြေးချင်း လေးဘက်ထောက်မယ် ကိုဇော့်လီးတော့  မဖြုတ်နဲ့…..လဲ့ အဖြုတ်မခံနိုင်ဘူး……”  ပထမဦးစွာ ဇော်မင်းကိုက လဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ပေါင်ကျော်ခွရင်း စတင်လှုပ်ရှားလိုက်   သလို လဲ့ကလည်း ဖြေးဖြေးချင်းမှောက်၍ အိပ်သည်။

“အဲ……ဟုတ်ပီ……လဲ့…”  “ဇော်……ဇော်……..ဆောင့်ထည့်အုံး……ခပ်နာနာလေး…..ဆောင့်….”  ကာမအဟုန်မြင့်နေသော လဲ့က  သူမ၏ကိုယ်လုံးကြီးကို မှောက်၍ အိပ်ရင်းမှာပင်  အပေါ်ကခွမှောက်ထားတဲ့ ဇော်ကို လိုးခိုင်းတယ်။ဇော်က စီးစီးပိုင်ပိုင်   ဆောင့်ချ လိုက်သည်။ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ လဲ့၏ ဖင်ကြီးတွေ ခွက်၍ဝင်သွားသည်။  “ဟင်း…..ဟင်း…….ထိ တယ်….ဇော်…….ဆောင့်…….ဆောင့်….”  သူမ၏ လည်ပင်းသားလေးတွေနှင့် ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးတွေကို ဇော်မင်းကိုသည်   ငုံ့၍ နမ်းသည်။  “လဲ့…..ကောင်းလားဟင်……ပုံစံဖြေးဖြေးပြောင်း….ဖြေးဖြေးချင်းထနော်…..လဲ့..”  ဇော်က ပြောပြောဆိုဆို  သူမ၏ဖင်ကြီးပေါ် ခွ၍ဆောင့်ရင်းက  ကားယားခွစပြုလာပါသည်။လဲ့ကလဲ ထိုးသွင်းထားတဲ့ ဇော်၏လီးကို   နောက်ပြန်ကော့ပေး ရင်း မသိမသာ ဖြေးဖြေးချင်းဖင်ကြီးတွေ ကြွကာ ကုန်း၍ထလာ  ပါသည်။  အရည်တွေ မတရားရွှဲနေပြီမို့ လဲ့၏ တင်ပါးလုံးလုံးကြီး သည် လီးနှင့်ထိုးသွင်း  တိုင်း တဖွတ်ဖွတ် တဖတ်ဖတ် ညံနေသည်။  “ဇော်…….ပြုတ်ထွက်မယ်……လီးကို အကုန်မထုတ်နဲ့ ထိန်းလဲ ထိန်း  ဆောင့်လဲဆောင့်”  တဖြေးဖြေးဖင်ဆုံကြီးကို ဖင်ဗူးထောင်းထောင်ပေးရင်းက လဲ့၏ ပေါင်ဖြူဖြူကြီးများ   သည် လေးဘက် ထောက်၍ ပေးမိပါပြီ။လဲ့၏ရှေ့ပိုင်းကတော့ မွေ့ယာပေါ်မှောက်ထားဆဲ  ပင်ဖြစ်ပြီး လဲ့၏ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများသည် လီးဆောင့် သွင်းလိုက်တိုင်း ရှေ့တိုး  နောက်ငင်ဖြစ်၍နေပါပြီ။  “ဇော်……….ရပ်မပစ်နဲ့….လဲ့ ပြီးချင်ပြီ ဆောင့်စမ်းအချစ်ရယ်….”   လဲ့၏ စကား သံလေးများသည် မပီမသဖြစ်၍ နေချေပြီ။ဖင်ကုန်းပေးနေလို့  သေးသွယ်တဲ့ ခါးလေးကို လက်နှင့် အားပါးတရ ထိန်းရင်း  ဆောင့်သည်။

“ဟင်း..ဟင်း….ဇော်ရယ်….သိပ်ကောင်းတာဘဲ….ဟင်းဟင်း…..လဲ့ သိပ်ချစ်တယ်”   ဇော်ကအံကြိတ်ပြီး ဆောင့်နေသည်။လီးကြီး လဲပူလာပြီ…..အရည်တွေလဲ စိုစိမ့်နေပြီ။  သူ၏ တုတ်ခိုင်တဲ့ လီးတန်ကြီးသည်လည်း တဆတ်ဆတ် တုံချင်၍ နေချေပြီဖြစ်သည်။  “….ကဲ….ကဲ…”   ဆိုပြီး ဇော်မင်းကိုက အားရပါးရ လိုးပါတော့သည်။  ခုတော့ ရွှေရည်လဲ့သည် လက်ရော ခြေရော  လေးဖက်ထောက်ပါပြီ….အံကြိတ်၍  အလိုးခံရင်း သူမ၏ဖင်ကြီးတွေကို ကော့မြောက်ကာ အရမ်းကိုပေးနေသည်။  “အို…… ဇော်……လဲ့…….လဲ့….ပြီးပြီ……..ကျွတ်……ကျွတ်………ဟင်းဟင်း….”  လဲ့၏ဖင်ကြီးတွေ တရမ်းရမ်းလှုပ်ခါယင်း စောက်ခေါင်း ကြီး ပွစိပွစိဖြစ်ကာ  လဲ့တစ်ယောက် ညိမ်၍သွားသည်။ဇော်ကလဲ တဒုတ်ဒုတ် လိုးသွင်းနေရာက ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချကာ ပြီး သွားပြန်ပါတော့သည်။

 

Zawgyi

 

ေ႐ႊရည္လဲ့

ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ဆြေပးရင္းက ပိုၿပီး  စိတ္ေတြႂကြတက္လာရေလသည္။  “လဲ့………ေဇာ့္……လီးႀကီးကို ႀကိဳက္လားဟင္…..”   “လဲ့…….မရွက္စတမ္းေျပာရရင္ လဲ့ေလ ေဇာ့္လီးႀကီးကိုဘဲ ႀကိဳက္ေနၿပီသိ လား။လဲ့  ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလဲ မေခ်ာင္ဘူး။ၿပီးေတာ့ သိပ္အားရပါးရ ရွိတယ္ကြယ္ ေနာက္ၿပီး   အရွည္လဲ ပိုတယ္သိလား။ဒီလို  ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရ အရသာခံရတာကို  လဲ့ႀကိဳက္တယ္ သိလား မညာခ်င္ဘူး”   “ဒါေပါ့….လဲ့ရယ္ ဒီလို ပြင့္လင္းၿပီး တစ္ ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေပးအယူေကာင္း  ေနၾကေတာ့ မခြဲႏိုင္မခြာႏိုင္ ခိုင္ၿမဲတာေပါ့…..လဲ့….ေဇာ့္လီးကို စုပ္ေပးကြာ…ခံခ်င္ တယ္”ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ လီးတန္ႀကီးကို ငုံ႔ၿပီးနမ္းသည္။လီးအနံ႔ကလဲ ခပ္သင္းသင္းေလး အဲ  မဝံ့မရဲလွ်ာေလးထုတ္ၿပီး ထိပ္ဝကို ယက္ေပးလိုက္သည္။ေဇာ္မင္းကိုမွာ တြန႔္ကနဲ  ေကာ့တက္သြား၏။သူမ၏ ဆံပင္ေတြကလဲ ေပါင္ရင္းမွာ စုၿပဳံၿပီး က်ေနေတာ့  ယားက်ိက်ိေလးျဖင့္ တမ်ိဳးအရသာျဖစ္ေနသည္။

ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ မႈိဖူးလို လီးဒစ္ႀကီးကို ငုံလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ   ျဖင့္ဖိ၍ စုပ္လိုက္ေတာ့ရာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ  ေကာ့တက္သြားရသည္။  “အား….ကြၽတ္…ကြၽတ္…လဲ့…ရာေကာင္းလိုက္တာ….လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ကလိေပးပါလား”   ကဲကဲ ေဇာ္ေျပာ သလိုပင္ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္လွည့္ေမႊေပးရင္း ဒစ္ဖ်ားကိုစုပ္ေပးသည္။  ပက္လက္လွန္၍ ဇိမ္ခံေနေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ဖင္ႀကီးေတြ  ႂကြႂကြသြားကာ တကိုယ္လုံး   လဲ ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္း စုပ္တသပ္သပ္ျဖင့္ျဖစ္ေနသည္။  “လဲ့………..သိပ္ေကာင္းတယ္…..စုပ္ေပး ပါအုံးကြာ….”  လဲ့မွာလဲ ေရွ႕သို႔ ငုံ႔၍ စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ရင္း တကိုယ္လုံး ကာမဆိပ္ေတြ  ဆူေဝလာပါသည္။ေယာက်္ား လီးစုပ္ရင္း  အရသာေတြ႕လာသည္။ရင္ေတြ ခုန္ကာ  တင္ပဆုံႀကီးေတြႂကြလာသလိုပင္ ထင္မိသည္။ဒါေၾကာင့္ပင္လားမသိ။ပို၍ ပို၍  ႀကီးလာ ေသာ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏ပါးစပ္ထဲမွ မခြၽတ္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္။  လီးထိပ္ဖ်ားမွ အရည္ၾကည္ ခပ္ခြၽဲခြၽဲေတြ  စိမ့္၍ထြက္ေနသည္။မတတ္ႏိုင္ပါ။  ေ႐ႊရည္လဲ့တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲ မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ေဇာ္မင္းကို၏  လီးတန္ႀကီးကို ပို၍ ငုံလိုက္ သည္။လွ်ာနဲ႔ခပ္သြက္သြက္ေလးပို၍ ယက္ေပးသည္။  ၿပီးေတာ့လဲ ပိုၿပီးစုပ္ေပးရွာပါေတာ့သည္။

သြက္သြက္ခါခံစားေနရေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ ဖင္ႀကီးေတြေကာ့လိုက္၊ခ်လိုက္ျဖစ္  ေနရသျဖင့္ လဲ့၏ ပါးစပ္ထဲမွာ လီးတန္ႀကီးကဝင္ လိုက္ထြက္လိုက္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔  လီးသြင္းေနသလိုပင္ျဖစ္ေနသည္။ဒါကို…လဲ့…သိလိုက္ပါၿပီ။ဒါေၾကာင့္ ေယာက်္ားေတြ လီး စုပ္ခံခ်င္ၾကတာဆိုတာကိုေလ သိလိုက္ပါၿပီ။  လဲ့ကဂ႐ုတစိုက္ သြားႏွင့္ မထိခိုက္မိေအာင္ ငုံသထက္ ငုံေပးရင္း မိမိ၏ ဦးေခါင္းကို   နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖင့္လုပ္ေပးမိသည္။ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးက ေ႐ႊရည္လဲ့၏ပါးစပ္ထဲသို႔  ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ ျပန္ထြက္လိုက္ျဖင့္  ျဖစ္ေနသည္။  လီးတန္ႀကီးက ျပန္ထြက္သြားေတာ့ လဲ့၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ခပ္ဖိဖိစုပ္ယူထားသည္။  လီးႀကီးအျပင္သို႔ လြန္မထြက္ႏိုင္ ေတာ့ပါ။ေဇာ္မင္းကို၏ တကိုယ္လုံးမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္၍  ေနသည္။

“လဲ့….အဟင္းဟင္း….လဲ့ရယ္……ကြၽတ္…..ကြၽတ္……..”  လဲ့ကို ေဇာ္မင္းကိုက ဘာမွ်မေျပာႏိုင္ဘဲ မ်က္စိေတြကို စုံမွိတ္ထားကာ  ပက္လက္ႀကီး  ျဖစ္၍ တြန႔္လိမ္ေနရွာသည္။ေဇာ္၏ လီးတန္ႀကီးခမ်ာ အေၾကာေတြ သိမ့္သိမ့္တုံေနၿပီး  လီးတန္ႀကီးဇပ္ကနဲ ဇပ္ကနဲ ျဖစ္လာမွ ေဇာ္မင္းကိုက မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး။  “ေတာ္….ေတာ္ေတာ့…လဲ့…ရပ္ေတာ့…ကိုေဇာ္ၿပီးသြားလိမ့္မယ္…..အရည္ေတြ ထြက္  ကုန္လိမ့္မယ္…..”  “အို ထြက္ထြက္….လဲ့မ႐ြံဘူး…အရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ပစ္မွာဘဲ…..”   လဲ့က ေဇာ္မင္းကို၏လီးတန္ႀကီးကို  သူမ၏ပါးစပ္မွမခြၽတ္ပါ။ပါးစပ္မွ ဝူးဝူးဝါးဝါးေျပာ  ျခင္းသာျဖစ္ပါသထိုအခ်ိန္တြင္ ေဇာ္မင္းကိုက လဲ့၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ကုတင္ ေစာင္းသို႔လွည့္ယူလိုက္ၿပီး  ကုတင္ေပၚမွ ေျခတြဲေလာင္းခ်ေစပါသည္။ျခတြဲေလာင္းခ်ထားသျဖင့္ မို႔အိေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ ႀကီးမွာ ေမာ့တက္ေနပါသည္။  အရည္ေတြလဲ စို႐ႊဲေနသည္။ေဇာ္မင္းကိုက လဲ့၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ၿဖဲ၍ ေပါင္ၾကားထဲသို႔   ဝင္၍ရပ္ လိုက္သည္။ၿပီးသည္ႏွင့္ၿပဲဟေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ဝတြင္ သူ၏လီးတန္  ႀကီးကို ေတ့ကာထိုးနစ္၍ လိုးသြင္းလိုက္ေလ  သည္။

…..ႁဗြတ္… “ကြၽတ္….ကြၽတ္….ေဇာ္…ေျဖးေျဖး……ကြယ္….အင့္……”  တြန႔္ကနဲျဖစ္ကာ နာသြားရသျဖင့္ လဲ့က ေတာင္းပန္ လိုက္ရသည္။ေဇာ္မင္းကိုက  ငုံ႔၍ ၾကည့္ကာဖိသြင္းသည္။လီးက ဒစ္ဖ်ားမွ်သာပင္ ဝင္မလိုျဖစ္ေနရာ…….  “ဟင္….လဲ့….မဝင္ပါ လား….နဲနဲေပါင္ကားေပးကြာ….”  “မဟုတ္ဘူး….ေဇာ္….ေဇာ္ဟာ့ႀကီးက…ႀကီး..ႀကီးလြန္းတယ္….ေျဖးေျဖးေခ်ာ့သြင္း..”  ေဇာ္မင္း ကိုမွာ စိတ္ေတြဆူေဝေနရာ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ဖိသြင္းေနေလသည္။  “ဟင့္…..ေဇာ္…နာပါတယ္….ဆိုမွဘဲ…ေျဖးေျဖးသြင္းပါဆို…”   လဲ့ကမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် ေပါင္ကားေပးရင္း သူမ၏ေျခေထာက္   ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေပၚေထာင္၍ ေျမာက္လိုက္ေလ သည္။ေဇာ္မင္းကိုကေတာ့ လဲ့၏  ေစာက္ပတ္ဝကိုသာ ေသေသခ်ာခ်ာၿဖဲေပးယင္း လီးတန္ကိုထိန္းသြင္းလိုက္ ႏႈတ္လိုက္  ေရွ႕တိုး  ေနာက္ငင္လုပ္၍ေပးေနပါသည္။

လဲ့၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ကား၍မိုးေပၚသို႔ ေထာင္ထားသျဖင့္ ဖင္ႀကီးေတြမွာ မာတင္းလွ်က္ သူမ၏ကားကားစြင့္စြင့္ ေစာက္ ပတ္ႀကီးကို တယ္ေပးထား   သလိုပင္ ျဖစ္ေန၍ ေဇာ္မင္းကို၏စိတ္ေတြမွာ ပိုမို၍ ႂကြလာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ေဇာ္မင္းကို၏   လီးတန္ ႀကီးမွာလည္း လဲ့၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တေျဖးေျဖးပို၍ ဝင္သြားပါသည္။  ရွည္လဲရွည္တုတ္လဲတုတ္လွေသာ ေဇာ္မင္းကို၏ လီးႀကီး အားေစာက္ပတ္ထဲ  ဝင္သထက္ဝင္ေအာင္ ေ႐ႊရည္လဲ့က သူမ၏ေပါင္ႀကီးေတြကို ကားသထက္ကား   ေပးသည္ႏွင့္အမွ် ေဇာ္မင္း ကိုကလဲ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ အေနအထားျဖစ္သျဖင့္ ပို၍  ႀကိဳက္မိေလသည္။

ျဖဴဝင္းေနေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိုးေမွ်ာ္ေထာင္ထားရေသာ လဲ့မွာ  ေဇာ္မင္းကို၏လီးႀကီး သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္ လာသည္ႏွင့္အမွ် သူမ၏  ရင္ထဲတြင္ တဖိုဖို တလွပ္လွပ္ျဖစ္လာကာ တဟင္းဟင္း မာန္ဖီ၍ လာခဲ့ပါသည္။   “ေဇာ္…..ခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းေလးလုပ္ေပးေနာ္…..လုပ္ကြယ္”  လဲ့က အားေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အမွ် ေဇာ္မင္းကိုမွာ တအားႀကဳံးထည့္၍   ေဆာင့္ေနေတာ့ ရာ ေ႐ႊရည္လဲ့၏ေပါင္ၾကားမွ ေဖါင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ပတ္မို႔မို႔ႀကီးမွာ  ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီး အဆုံးဝင္သြားတိုင္း ခြက္၍  ခြက္၍ ဝင္သြားရေသာ္လည္း  အားရမႈမရွိေသးေသာ လဲ့မွာ သူမ၏ ဖင္ဝိုင္းဝိုင္းျဖဴျဖဴႀကီးေတြကို တန္ျပန္ေကာ့၍   ေျမႇာက္ပင့္ေပး ေနသည္။ ရပ္ယင္းေဆာင့္ရေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ အခ်က္ေပါင္းမ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူ၏   လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ က်င္တက္၍ လာ ေခ်ၿပီ။လဲ့မွာမူ အားရဟန္ မတူေသးပါ။  အေပၚေျမာက္ထားေသာ ေျခေထာက္မ်ားကို ေဇာ္မင္းကို၏ ပုခုံးတဖက္တခ်က္ဆီသို႔   တင္လိုက္ၿပီး အားယူကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေျမႇာက္ေပးေနျပန္သည္။

“လဲ့….အားရရဲ႕လားဟင္……ေဇာ္ေတာ့အရသာ္ရွိေနၿပီ…”  “အင္း…..လဲ့…သိပ္အားမရေသးဘူး…..ကိုေဇာ္…နဲနဲျပင္းျပင္းေလး  ေဆာင့္ေပးပါဦး”   မိမိပုခုံးေပၚတင္ထားေသာ လဲ့၏ ျဖဴေဖြးႏုေတာင့္တင္းေသာ ေျခေထာက္ေလး  ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေမႊးႀကိဳင္၍ေန ပါသည္။ေဇာ္မင္းကိုမွာ သူမ၏ေပါင္မ်ားကို ထိန္းကိုင္ရင္း  ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေနရင္းက မိမိ၏ပခုံးေပၚခ်ိတ္တင္ထားေသာ  လဲ့၏ေျခသလုံးမ်ား  ကိုနမ္းေနမိေသးသည္။ေ႐ႊရည္လဲ့မွာ အရသာထူးလာသည့္အေလွ်ာက္ သူမ၏ဖင္ႀကီး   ေတြကို ေကာ့ကာ  လိမ္ကာေပးရင္း မ်က္လုံးေလးမ်ားပင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့။ေဇာ္မင္းကို  ကလဲ ေရွ႕သို႔ကိုင္းကာ လဲ့၏ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလွ်က္ ဖိ၍ဖိ၍ လိုး  ေပးေနပါသည္။ တႁပြတ္ႁပြတ္၊တဖတ္ဖတ္ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးသြင္းသံ၊ျပန္ႏႈတ္သံေတြက   ညံမစဲပါ။

“ကိုေဇာ္….ရပ္မပစ္နဲ႔ေနာ္…..ခုမွ ပိုၿပီးအားရလာတယ္….သိလား”  မွန္ပါသည္။ေဇာ္က လဲ့ေပၚအုပ္မိုးကာ ကုတင္ေပၚလက္ေထာက္ ရင္း ေရွ႕သို႔  ကိုင္းၫြတ္လိုက္ရာ ေဇာ္ပုခုံးေပၚမွာတင္ထားေသာ လဲ့၏ေပါင္ႀကီးေတြမွာ  ဒူးေကြးၫြတ္လွ်က္ လဲ့၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔  ျပန္၍တင္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္။  ဤအေနအထားအရ လဲ့ခမ်ာ မိုးေပၚသို႔ေျခဖဝါးမ်ား ေျမႇာက္တင္လွ်က္ ဒူးေကြးကာ   ေဇာ္မင္း ကို၏ကိုယ္လုံးႀကီးကလဲ ဖိထားသလိုျဖစ္ေန၍ မလႈပ္သာေတာ့ပါ။ရင္ဘတ္ေပၚ  ဒူးေကြးတင္ထားရသည့္ အေလွ်ာက္ေအာက္ပိုင္း တင္ပဆုံႀကီး တခုလုံးမွာလည္း  အေပၚသို႔ေကာ့တက္ေနေတာ့ရာ အလိုက္သင့္ ေမာ့၍ တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီး  ကို ေဇာ္ မင္းကိုက အပိုင္ခ်ဳပ္သလိုေဆာင့္၍ လိုးေနေတာ့သည္။  “ကိုေဇာ္…..ဟင္း…ဟင္း…ဟင္း….လဲ့…လဲ့..ေသလိမ့္မယ္……ဟင္း… ဟင္း..” လဲ့ကေျပာရွာေသာ္လည္း ရမၼက္စိတ္ေတြ အဆမတန္ႂကြ၍ေနေသာ ေဇာ္မင္းကိုမွာ  ကိုယ္တိုင္ကလဲၿပီးခ်င္ေနရာ ရပ္နားဖို႔  ညႇာဖို႔လုံးဝ မစဥ္းစားေတာ့ပါ။အားရစြာ  ေဆာင့္ေနပါသည္။

လဲ့မွာ ပါးစပ္ကေျပာေနရေသာ္လည္း အရသာကလြန္စြာထူးကဲေနရသ ျဖင့္ ေဇာ္ကို  တကယ္မတားျမစ္ပါ။မိမိ၏ ဒူးမ်ားေကြးကာ ရင္ဘတ္ေပၚဖိထားခံရရင္းမွပင္ ဖင္ႀကီးေတြ  ကို တြန႔္ကာ တြန႔္ကာျဖင့္  ေကာ့ေျမာက္ေပးေနေသးသည္။ေဇာ္ ကေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း  ပင္ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ လိုးေနေတာ့သည္။   ေ႐ႊရည္ လဲ့၏တင္ပါးလုံးလုံးႀကီးႏွစ္လုံးမွာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖင့္  ညိမ့္ကာ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ဖိလိုးခံေနရပါသည္။ၿပီးေတာ့  အေပၚသို႔ ေမာ့တက္ေနေသာ  လဲ့၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ ေရေရလည္လည္ ထိုးေဆာင့္အလိုးခံေနရၿပီး လီးႀကီးကလဲ   အဆမတန္ ႀကီးေနေလေတာ့ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ျပည့္တစ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ေ႐ႊရည္လဲ့၏ ဖင္ႀကီးေတြက အေပၚဖြင့္တင္ေျမာက္  ေပးထားေလသည့္  အျပင္ ေဇာ္မင္းကိုက ကုတင္ေစာင္းက ရပ္လိုးေနေလေတာ့ လီးႀကီးမွာ   ေစာက္ပတ္ထိပ္ပိုင္းကို ဝင္တိုင္း ထြက္တိုင္း သိသိသာသာ ပြတ္ဆြဲေနသည္။

လဲ့၏  ေစာက္ေစ့ေလးမွာ ခပ္ထြားထြားျဖစ္ကာ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ခပ္တစ္တစ္ျဖစ္ သျဖင့္ ယခု ေဇာ္မင္းကိုက ေဆာင့္၍ ဖိလိုးလိုက္တိုင္း ေစာက္ေစ့ထိပ္ဖ်ားရွိ လဲ့၏ ေစာက္ေစ့နီနီ  အတက္ေလးမွာ မလြတ္ႏိုင္ေတာ့ ဘဲ လီးဝင္ လီးထြက္တိုင္း ညႇပ္၍ ဖိကာ ဖိဆြဲ၍လိုးတာ  ခံေနရေတာ့ လဲ့ခမ်ာ တအီးအီး တအားအားေအာ္ျမည္ေနၿပီး ကာမအရသာ ေတြ တဆိမ့္ဆိမ့္ တက္ကာ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလ်က္ ရွိေနပါေတာ့သည္။  “လဲ့….အားရၿပီေနာ္…ကိုေဇာ္.ဒီပုံစံသိပ္ႀကိဳက္တာဘဲ ကြာ…”  “ဟင္း…ဟင္း…ေဇာ္ရယ္…ဘယ္နဲ႔ေျပာပါလိမ့္….လဲ့လဲ့စြဲတာေပါ့…လုပ္….လိုးပါ”  ေစာက္ေစ့ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ က်င္ တက္ေနသလို ေဇာ္မင္းကိုမွာလဲ လီးတခုလုံး  တင္းၾကပ္က်င္ဆိမ့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဇာ္မင္းကိုသည္ လဲ့၏ မြတ္သိပ္စြာျဖင့္  ေျပာ လိုက္ေသာ အေျပာေလးေၾကာင့္ပင္ အားကုန္ေဆာင့္ထည့္ကာ လိုးလိုက္သျဖင့္  ကုတင္ႀကီးပါ တကြၽိကြၽိျမည္လာပါသည္။

လဲ့မွာ ေပါင္ႀကီးေတြကို လွန္ကာ ေကြးရင္း တကိုယ္လုံးညိမ့္ေနသည္မို႔ အံႀကိပ္၍  အလိုးခံေနပါသည္။ေ႐ႊရည္လဲ့၏ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား တခုလုံးမွာလဲ အထိမခံ  ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်င္တက္လာၿပီျဖစ္ရာ အားမလိုအားမရ တဟင္းဟင္း ျဖစ္၍  လာခဲ့ရ ေပၿပီ။  “ကိုေဇာ္…အင္း..ဟုတ္ၿပီ….အမေလး…ကိုရယ္…..ဟင္း…”  ေဇာ္မင္းကို၏ လီးတန္ႀကီးမွာ အားကုန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလ ရာ မ်က္စိေလးေတြ   ေမွးစင္းကာ တအင့္အင့္လုပ္ေနေသာ လဲ့မွာ ေလထဲဝဲသြားသလို ဟင္ကနဲ ဟာကနဲ  ျဖစ္ရာက ကာမ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ကာတခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့သည္။  “ေဇာ္…ေဇာ္…ေျဖးေျဖးလုပ္ေတာ့…..သိပ္ကိုေကာင္းတာဘဲ ေစာက္ ေခါင္းထဲမွာ  က်င္ေနၿပီ…..အထိမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး…..ေဇာ္ရယ္…..”  ထိုအခိုက္အတန႔္ေလးမွာပင္ ေျခပစ္လက္ပစ္က်သြားေသာ  လဲ့၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔  ေဇာ္မင္းကိုသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးဖိသြင္းလိုက္ရာက အရည္မ်ား  ထုတ္လႊတ္လိုက္ပါ ေတာ့သည္။  ေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲလီးႀကီးထဲက အရည္ေတြသြန္ထုတ္ရင္း မ်က္စိမွိတ္ကာ   ေဇာ္မင္းကိုမွာ အရသာခံေနသလို ေ႐ႊ ရည္လဲ့ကလဲ တအင္းအင္းႏွင့္ ၿငိမ္က်ရင္း အသဲခိုက္ေနပါေတာ့သည္။

အတန္ၾကာမွ ေဇာ္မင္းကိုက သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ႏႈတ္ လိုက္ၿပီး ေ႐ႊရည္လဲ့ႏွင့္အတူ  ကုတင္ေပၚတြင္ တေစာင္းလဲေလ်ာင္းလိုက္ပါသည္။  ေဇာ္မင္းကိုေရာ ေ႐ႊရည္လဲ့ပါ ၿငိမ္သက္စြာျဖင့္  အနားယူေနၾကေသာ္လည္း ေနာက္တခ်ီ  လုပ္ၾကမည္ကေတာ့ ဓမၼတာပင္ျဖစ္ပါသည္။လဲ့ခမ်ာ ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ လုံးဝေၾကနပ္ႏွစ္သိမ့္ေနသည္။  “ကိုေဇာ္…လဲ့ျဖင့္ သိပ္ၿပီးစြဲ….သိပ္ၿပီး….ခ်စ္သြားၿပီ….သိလား…”   “အင္း…..ေဇာ္လဲ… လဲ့လိုပါဘဲ….လဲ့ကို သိပ္စြဲသြားၿပီ သိလား….”  ေဇာ္မင္းကိုက ေျပာရင္းကပင္ ေ႐ႊရည္လဲ့၏ ႏို႔သီးနီနီရဲရဲေလးကို သူ၏ လက္ဖဝါးထဲ   ထည့္ကာ လွိမ့္ေပး၍ဆြေနသလို လဲ့၏ တင္သားဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားကိုလည္း ဆုတ္နယ္  ပြတ္သပ္ေနျပန္ပါၿပီ။   ဒီအခ်ိန္မွာပင္  လဲ့က ေဇာ္မင္းကိုအား အသာအယာ ဖက္လိုက္ရင္း သူမ၏ လက္ကလဲ  လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲ၍ ကိုင္လိုက္ပါသည္။

ဟင္း..ဟင္း….လဲ့…ေဇာ္လိုးရတာ…..အားမရဘူး….ပုံစံေျပာင္းခ်င္တယ္…”  ေဇာ္က ဖြင့္ေျပာသည္။ေဆာင့္ေပမဲ့ အားမရဘူးမို႔လား  ခက္တာက ေဇာ္ရဲ႕….လဲ့  “အို…….ေဇာ္ကလဲ လဲ့သိပ္ေကာင္းေနတာကြာ….ပုံစံေျပာင္းရင္ ဖီလင္ေတြပ်က္ကုန္မွာ  သိပ္ခက္တာဘဲ”   “လုပ္ပါလဲ့ရာ……ေဇာ္အားမရလို႔ပါ……ေလးဘက္ကုန္းလိုက္ပါလား……”   ကဲခက္ၿပီ။ေဘးေစာင္းလိုးေနရာက ေလးဘက္ ေထာက္ေပးဖို႔ဆိုတ္ာ လဲ့အတြက္  အခက္လီးကို ေစာက္ပတ္ေခါင္းထဲက အႏႈတ္မခံခ်င္ဘူးရွင္ရဲ႕….။   “ကဲ……ကိုေဇာ့္သေဘာ  ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလးဘက္ေထာက္မယ္ ကိုေဇာ့္လီးေတာ့  မျဖဳတ္နဲ႔…..လဲ့ အျဖဳတ္မခံႏိုင္ဘူး……”  ပထမဦးစြာ ေဇာ္မင္းကိုက လဲ့ ကိုယ္ေပၚကို ေပါင္ေက်ာ္ခြရင္း စတင္လႈပ္ရွားလိုက္   သလို လဲ့ကလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္းေမွာက္၍ အိပ္သည္။

“အဲ……ဟုတ္ပီ……လဲ့…”  “ေဇာ္……ေဇာ္……..ေဆာင့္ထည့္အုံး……ခပ္နာနာေလး…..ေဆာင့္….”  ကာမအဟုန္ျမင့္ေနေသာ လဲ့က  သူမ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေမွာက္၍ အိပ္ရင္းမွာပင္  အေပၚကခြေမွာက္ထားတဲ့ ေဇာ္ကို လိုးခိုင္းတယ္။ေဇာ္က စီးစီးပိုင္ပိုင္   ေဆာင့္ခ် လိုက္သည္။ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ လဲ့၏ ဖင္ႀကီးေတြ ခြက္၍ဝင္သြားသည္။  “ဟင္း…..ဟင္း…….ထိ တယ္….ေဇာ္…….ေဆာင့္…….ေဆာင့္….”  သူမ၏ လည္ပင္းသားေလးေတြႏွင့္ ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးေတြကို ေဇာ္မင္းကိုသည္   ငုံ႔၍ နမ္းသည္။  “လဲ့…..ေကာင္းလားဟင္……ပုံစံေျဖးေျဖးေျပာင္း….ေျဖးေျဖးခ်င္းထေနာ္…..လဲ့..”  ေဇာ္က ေျပာေျပာဆိုဆို  သူမ၏ဖင္ႀကီးေပၚ ခြ၍ေဆာင့္ရင္းက  ကားယားခြစျပဳလာပါသည္။လဲ့ကလဲ ထိုးသြင္းထားတဲ့ ေဇာ္၏လီးကို   ေနာက္ျပန္ေကာ့ေပး ရင္း မသိမသာ ေျဖးေျဖးခ်င္းဖင္ႀကီးေတြ ႂကြကာ ကုန္း၍ထလာ  ပါသည္။  အရည္ေတြ မတရား႐ႊဲေနၿပီမို႔ လဲ့၏ တင္ပါးလုံးလုံးႀကီး သည္ လီးႏွင့္ထိုးသြင္း  တိုင္း တဖြတ္ဖြတ္ တဖတ္ဖတ္ ညံေနသည္။  “ေဇာ္…….ျပဳတ္ထြက္မယ္……လီးကို အကုန္မထုတ္နဲ႔ ထိန္းလဲ ထိန္း  ေဆာင့္လဲေဆာင့္”  တေျဖးေျဖးဖင္ဆုံႀကီးကို ဖင္ဗူးေထာင္းေထာင္ေပးရင္းက လဲ့၏ ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးမ်ား   သည္ ေလးဘက္ ေထာက္၍ ေပးမိပါၿပီ။လဲ့၏ေရွ႕ပိုင္းကေတာ့ ေမြ႕ယာေပၚေမွာက္ထားဆဲ  ပင္ျဖစ္ၿပီး လဲ့၏ တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းႀကီးမ်ားသည္ လီးေဆာင့္ သြင္းလိုက္တိုင္း ေရွ႕တိုး  ေနာက္ငင္ျဖစ္၍ေနပါၿပီ။  “ေဇာ္……….ရပ္မပစ္နဲ႔….လဲ့ ၿပီးခ်င္ၿပီ ေဆာင့္စမ္းအခ်စ္ရယ္….”   လဲ့၏ စကား သံေလးမ်ားသည္ မပီမသျဖစ္၍ ေနေခ်ၿပီ။ဖင္ကုန္းေပးေနလို႔  ေသးသြယ္တဲ့ ခါးေလးကို လက္ႏွင့္ အားပါးတရ ထိန္းရင္း  ေဆာင့္သည္။

“ဟင္း..ဟင္း….ေဇာ္ရယ္….သိပ္ေကာင္းတာဘဲ….ဟင္းဟင္း…..လဲ့ သိပ္ခ်စ္တယ္”   ေဇာ္ကအံႀကိတ္ၿပီး ေဆာင့္ေနသည္။လီးႀကီး လဲပူလာၿပီ…..အရည္ေတြလဲ စိုစိမ့္ေနၿပီ။  သူ၏ တုတ္ခိုင္တဲ့ လီးတန္ႀကီးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္ တုံခ်င္၍ ေနေခ်ၿပီျဖစ္သည္။  “….ကဲ….ကဲ…”   ဆိုၿပီး ေဇာ္မင္းကိုက အားရပါးရ လိုးပါေတာ့သည္။  ခုေတာ့ ေ႐ႊရည္လဲ့သည္ လက္ေရာ ေျခေရာ  ေလးဖက္ေထာက္ပါၿပီ….အံႀကိတ္၍  အလိုးခံရင္း သူမ၏ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေျမာက္ကာ အရမ္းကိုေပးေနသည္။  “အို…… ေဇာ္……လဲ့…….လဲ့….ၿပီးၿပီ……..ကြၽတ္……ကြၽတ္………ဟင္းဟင္း….”  လဲ့၏ဖင္ႀကီးေတြ တရမ္းရမ္းလႈပ္ခါယင္း ေစာက္ေခါင္း ႀကီး ပြစိပြစိျဖစ္ကာ  လဲ့တစ္ေယာက္ ညိမ္၍သြားသည္။ေဇာ္ကလဲ တဒုတ္ဒုတ္ လိုးသြင္းေနရာက ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ ၿပီး သြားျပန္ပါေတာ့သည္။