ချိုမြိန်သောဆားငံရေ

ချိုမြိန်သောဆားငံရေ

သားဝေယံ မမေကသီ ဟု ခြံရှေ့မှ ခေါ်သံကြား၍ သူအိမ်ထဲမှ ထွက်ကာ ခြံထဲဆင်းလာပြီး သံပန်းတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။  “မာမီနဲ့  ညီလေး”  မာမီဒေါ်မေသူအောင်နဲ့ ညီလေးစည်သူအောင်တို့ သားအမိကို အိမ်ထဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။  မေမေရေ မာမီနဲ့ ညီလေး တို့ ရောက်နေကြတယ်။   လာပြီသားဟု ပြောပြီး မီးဖိုခန်းမှ မေမေထွက်လာသည်။  ယောင်းမနဲ့ သားတို့ပဲ ထက်မြက်နဲ့ အန်တီလေး တို့ နေကောင်းကြလားဟု သူမမောင် သူ့ဦးလေးထက်မြက်အောင်နဲ့ ဖွားလေး မေမေချိုကို မေမေက မေးတာဖြစ်သည်။  “နေ ကောင်းကြပါတယ် မမ”  သားဝေယံကထွားပြီး အရပ်ကြီးမြင့်လာတယ်ကွာ ဟု သူမဘေးမှာ ထိုင်နေတဲ့ သူ့ကိုဖက်၍ မာမီက ပြော လေသည်။   မေမေကေသီဟုဆိုကာ ညီလေးစည်သူကလည်း မေမေ့ပခုံးပေါ်ကို ကလေးတုန်းကလို ခေါင်းတင်ထားလေသည်။   သားစည်သူလည်း သူ့အကိုလိုပဲ အရပ်ကြီးမြင့်ပြီး ထွားလာလိုက်တာ။   ဟုတ်ပ မမရယ် မတွေ့ရတဲ့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကို သား တို့က တကယ့်လူပျိုကြီးဖားဖားတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီနော့်ဟု မာမီက မေမေ့ကို ပြောလေသည်။

မနက် ကျမတို့ပြန်ရင် သားကို အလယ်ခေါ်သွားအုံးမယ် မမ သူ့အဖွား မေမေချိုက သူ့မြေးကို လွမ်းလို့ ခေါ်လာပါအုံးတဲ့ မာမီက  ပြောလေသည်။   “ခေါ်သွားလေ မေသူ”  မာမီဒေါ်မေသူအောင်က အသက်.၃၆,နှစ်အရွယ် မေကဗျာနဲ့ဆင်ပြီး လုံးကြီးပေါက်လှ ဖြစ်သည်။   အရပ်က.၅ပေ၆ခန့်မြင့်သည်။  မေမေနဲ့ မာမီတို့ သမီးယောင်းမနှစ်ဦး စကားပြောနေကြသလို သူတို့ညီအကိုလည်း  စကားပြောနေလိုက်ကြသည်။   နောက်နေ့ရောက်တော့ မာမီတို့နဲ့ သူအလယ်ပါသွားခဲ့သည်။ မာမီတို့လည်း သူတို့လိုပဲ အိမ်မှာ ကား ရှိပေမယ့် ဦးထက်ပဲ မောင်းတတ်သည်။  သူတို့အိမ်မှာလည်း ဖေဖေပဲ ကားမောင်းတတ်ပြီး သူ့ကိုငယ်သေး၍ မသင်သေးဘူး  နောက်မှ သင်ပေးမည်ဟု ဖေဖေက ပြောသည်။   ဟိုကို နေ့လည်လောက်မှ ရောက်ကြသည်။  သုံးနာရီလောက် ကားစီးရလေသည်။

သူတို့ရောက်တော့ မေမေချိုက အိမ်ရှေ့ခန်း ဆိုဖာမှာ ထိုင်စောင့်နေလေသည်။  “မေမေချို” မေမေချိုခေါ် သူ့ဖွားလေးဘေမှာ ထိုင် လိုက်သည်။ မြေးအဖွားတွေ အလွမ်းသယ်ကြအုံးဟု မာမီက ပြုံး၍ပြောပြီး အတွင်းဖက်ထဲ ဝင်သွားလေသည်။  သူတို့မြေးအဖွား တွေ ထွေရာလေးပါး ပြောနေကြစဉ်မှာ မေချို ဟု ခေါ်ပြီး အသက် ၁၇,နှစ်အရွယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက် လက်ထဲမှာ စတီး လင်ဗန်းလေးကိုင်ပြီး ဝင်လာသည်။  အမားကြီးက ပူရီပို့ခိုင်းလိုက်တာပါ မေချိုဟု ပြောသည်။  “သမီးချယ်ရီ ကျေးဇူးပါကွယ်”    မေမေချိုက ဗန်းကိုယူပြီး ခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။  မိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ် သမီးကို ဒါက မေမေချို့မြေး သားစည်သူရဲ့ အကို ဝေယံ လွင် လို့ ခေါ်တယ် ဟု မိတ်ဆက်ပေးသည်။   “ဟုတ် ကိုဝေယံလွင်”   “ညီမ နာမည် ချယ်ရီဝင်းပါ”  “တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်  ချယ်ရီ”  ပြောပြီး ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ချယ်ရီက ဂေါ်ရခါးမလေးဖြစ်မည်။ ခရစ္စတီးနား နဲ့ အတော်ဆင်လေသည်။ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးနဲ့ဖြစ်ပြီး မျက်နှာသွယ်သည်။

ထိစပ်နေတဲ့ မျက်ခုံးတန်းထူထူနှစ်ဖက်အောက်မှ မျက်နက်ဝန်းအစုံ မျက်တောင်ကော့ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ စင်းသောနှာတံ နှင်းဆီဖူးငုံပွင့် လို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ဖြစ်သည်။ မို့မောက်စူဖြိုးတဲ့ ရင်အစုံက အင်းကျီပေါ်ကို မောက်တက်နေသည်။  သူမသိမသာလေး ကြည့်နေ တော့ သူမရှက်သွား၍ထင် မေမေချိုနဲ့ အကို မောင်လေး ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ် ပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားလေသည်။   ကျော့ရှင်း သေးသွယ်တဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးအောက်က ကားစွင့်တဲ့ တင်စိုင်နှစ်လုံးက လှုပ်ယမ်းသွားလေသည်။  မေမေချို ခုနက ကောင်မလေး က ဘာလူမျိုးလဲ ဟု သူမေးလိုက်သည်။  ချယ်ရီဝင်းတို့က ဂေါ်ရခါး မြန်မာကပြား သူ့အဖေက ဂေါ်ရခါး အမေက မြန်မာဟု ပြော လေသည်။   ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို ဝေယံလွင် မြင်မြင်ချင်း စိတ်ဝင်စား သွားခဲ့သည်။ ဝေယံလွင် ခု အသက်.၁၈,နှစ်ရှိပြီ  ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။

ဂေါ်ရခါးစပ်ဆိုတော့ အသားဖွေးပြီး သူမလက်မှ မွေးညင်းစိမ်းလေးတွေကို ခုနက သူတွေ့လိုက်ရသည်။   ချယ်ရီဝင်းအိမ်ရောက် တော့ ခုနက ဝေယံလွင်ဆိုတဲ့ အကိုက သူမကိုစိုက်ကြည့်တာ အပျိုမလေး ရင်တွေဖိုနေမိသည်။ ပါးသိုင်း မုတ်ဆိတ် နှုတ်ခမ်းမွေး များနဲ့ သူက အိန္ဒိယ ဘောလိဝုဒ်မင်းသားများနဲ့ပင် ခပ်ဆင်ဆင် အရပ်ကြီးကလည်း အတော်မြင့်လိမ့်မည်။  ညရောက်တော့ ညီလေး အိပ်ခန်းမှာ သူတို့ညီအကို လှဲနေလိုက်ကြသည်။   နေ့လည်က ချယ်ရီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက ချောတယ်နော် ညီလေးဟု သူပြော လိုက်သည်။  “ကိုကြီးက မမချယ်ရီကို စိတ်ဝင်စားနေလို့လား”   “ဆိုပါတော့ ညီလေးရာ”   “မမချယ်ရီက ဆင်ဂယ်လေး ကိုကြီးရ”   သူ့ဖုန်းနံပါတ်ရှိတယ် ယူမလား ဟု ပြောသည်။

ပေးလေယူမယ် ဟု သူပြောလိုက်သည်။  ညီလေးထံမှ ချယ်ရီ့ဖုန်းနံပါတ်ရပြီး နောက်နေ့မှာ သူမဆီသို့ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။   အစ ကတော့ ဘယ်သူလဲပေါ့ ချယ်ရီက သူ့ကို မေးတဲ့အခါ ညီမ အကိုပါ မေမေချို့မြေး ဝေယံလွင်ပါဟု ပြောလိုက်သည်။ သူတို့ ဖုံးပြော ဖြစ်ကြသည်။ ဒီလိုနဲ့ နောက်သုံးလေးရက်လောက်ထိ ချယ်ရီ့ကို သူညတိုင်း ပုံမှန်ဖုန်းဆက် သူမနဲ့ ဖုန်းပြောဖြစ်ကြသည်။ သူမကို သူ စိတ်ဝင်းကြောင်း ဖုန်းထဲမှာ စကားပြောရင်း ထည့်ပြောဖြစ်ခဲ့သည်။  အကို အိပ်ရင်တောင် ညီမကို အကို့အိမ်မက်တွေထဲထိ ထည့် မက်ဖြစ်သလို သူမက အချိန်တိုင်း စိုးမိုးထားတဲ့ ပိုင်စိုးမှုဧကရီ သခင်မလေးပါ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ဟု ချယ်ရီကို ပြောလိုက် သည်။  အကိုကလည်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိ ဒါပဲနော်ဆိုပြီး ဖုန်းချချသွားတတ်သည်။  အိမ်ချင်းကလည်း ခြေရင်းခေါင်းရင်း ကပ် ရက်ဖြစ်သည်။ ဟိုနေ့က မေမေချိုပြောတာ ချယ်ရီတို့ ဒီကို ပြောင်းလာတာ တစ်နှစ်လောက် ရှိလေသည်။ သူကလည်း ဒီကိုမ ရောက်တာ တစ်နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

နောက်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းလောက်မှာ ညီလေးစည်သူက ချယ်ရီတို့အိမ်ဖက် သွားလယ်မယ် လိုက်ခဲ့ဆိုသဖြင့် သူပါသွားခဲ့သည်။   “မမ ချယ်ရီ ဧည့်သည်ပါတယ်” “လာ အကိုနဲ့ မောင်လေး”  ချယ်ရီက ပြောပြီး ဆက်တီမှာထိုင်ခိုင်းလေသည်။   ဒါက မေချို့မြေး ကိုဝေ ယံလွင်တဲ့ အမားကြီးဟု သူမအမေကို ပြောသည်။ ထိုအန်တီကြီးက သူ့ကိုပြုံးပြပြီး အတွင်းဖက်သို့ ဝင်သွားသည်။   ခဏအကြာမှာ  စတီးရေခွက်အရှည်လေးနဲ့ စတီးလင်ဗန်းတစ်ခု ကိုင်၍ ထွက်လာသည်။  ရော့ သားတို့ စားကြပါအုံး ဟု ဆိုပြီး ဟိန္ဒူမုန့် လဒူးနဲ့  မလိုင်လုံး ထည့်ထားသော ဗန်းနဲ့ ရေခွက်ကို စားပွဲပေါ်ချပေးသည်။   သူတို့စားသောက် စကားပြောဆိုပြီး အတော်ကြာတော့ ချယ်ရီ တို့သားအမိကို နှုတ်ဆက်၍ ပြန်ခဲ့ကြသည်။   ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတို့က ချယ်ရီ့အိမ် သွားလယ်လိုက် ချယ်ရီက လာလယ်လိုက်နဲ့ ဖြစ် ပါသည်။ချယ်ရီ့ကို သူစိတ်ဝင်စားနေသလို သူမကလည်း သူ့အား စိတ်ဝင်စားမှု ရှိနေပြီဆိုတာ သူ သိရသည်။

ညရောက်တော့ ချယ်ရီ့ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။  ချယ်ရီ့ကို အကို မနက်ဖြန်နေ့လည်လောက် ပြောစရာလေးရှိလို့ အကို လမ်းထိပ်မှာ  စောင့်နေမယ် လာခဲ့ပါနော် ဟု ပြောလိုက်သည်။  “ဖုန်းထဲက ပြောလေအကိုရဲ့”   အပြင်မှာပဲ ပြောချင်လို့ လာခဲ့နော် ချယ်ရီ ဟု ပြော လိုက်သည်။  အင်း လာခဲ့မယ်လေ ဒါပဲနော် အမားကြီး  အခန်းပြင်မှာရှိလို့ သူမ ဖုန်းချသွားသည်။   ချယ်ရီ့ကို နောက်နေ့ ရည်းစား စကားပြောရန် ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။  နောက်နေ့ နေ့လည်မှာ အိမ်က စူပါကတ် ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်ဖက် ထွက်ခဲ့လေ သည်။   မကြာခင်မှာ ချယ်ရီသည် ဖိုးကွာတား ဂျင်းစကင်အနက်ကို မိန်းမဝတ် ဆွဲသားဘလောက်စ် အင်းကျီအဖြူနဲ့ တွဲဖက် ဝတ်ဆင်ထားပြီး မို့မောက်စူဖြိုးတဲ့ ရင်အစုံ ချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်သားလေးရဲ့အောက်က ဂစ်တာရှိတ်ပုံ တင်သားတွေက ဘေးဘက်ကို  ကားထွက်နေလေသည်။ အရပ်က မာမီဒေါ်မေသူလောက် ၅ပေ ၅ခန့် ရှိလောက်မည်။ သူရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းလာပြီး ဘာပြောမို့ လဲအကို ပြောလေဟု ပြောသည်။

အကိုတို့ အအေးဆိုင်သွားရအောင် ချယ်ရီ အဲရောက်မှပြောမယ်   ချယ်ရီ့ကို နောက်မှာတင်ပြီး အအေးဆိုင်သို့ မောင်းခဲ့လိုက်သည်။  လူရှင်းပြီး သပ်ရပ်သန့်ရှင်းတဲ့ အအေးဆိုင် တစ်ဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်သည်။ ဒေါင့်ကဝိုင်းမှာထိုင်ပြီး ဒိန်ချဉ် နှစ်ခွက် မှာလိုက်သည်။ ချယ်ရီ့ကို ကိုစတွေ့တဲ့ နေ့ထဲကစပြီး  ချစ်မိနေပြီ ချယ်ရီ့ကို ကိုချစ်တယ်။  သူမလက်လေးကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားပြီး ပြောလိုက် သည်။  ထင်တော့ထင်သား အရင်ညတွေ ဖုန်းပြောထဲက သူမအား အကိုက စိတ်ဝင်စားမှုရှိကြောင်းကို သူမ ရိပ်မိနေခဲ့သည်။  “အိုး  အကိုရယ်”  တွေ့တာဖြင့် မကြာသေးဘူး ရည်းစားစကား ပြောရလားလို့ သူမ တီးတိုးလေး  ပြောလိုက်သည်။ လူကလည်း ဆိုင်ထဲ မှာ လေးယောက်ပဲရှိပြီး သူတို့ဝိုင်းနဲ့ လှမ်းပါသည်။  အချစ်မှာ ကန့်သတ်ချက်တွေ ကြာတာနဲ့   မကြာတာတွေ မရှိပါဘူး ချယ်ရီရယ်။  ကို့ကို ချယ်ရီက အချိန်ပြည့် စိုးမိုးထားတာပါ ချယ်ရီ့ရဲ့မျက်နှာလေးကိုပဲ အချိန်ပြည့် မြင်ယောင်နေမိတယ်   “အာ့ဘာလို့လဲ သိ လား”  “သိပ်ချစ်လို့”   “ပိုပြီယုံပါဘူး”   ယုံပါ ချယ်ရီရဲ့  ကောင်းပြီလေ ချယ်ရီစဉ်းစားပေးမယ်ဟု ပြောလေသည်။

ချယ်ရီဝင်း ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ ခုန်နေမိသည်။ ကိုယ်က မိန်းကလေး ဖြစ်နေ၍ အဖြေ  တန်းမပေးပဲ စဉ်းစားမည်ဟု ပြောလိုက်တာ ဖြစ်သည်။  ” ကို့ကို ချယ်ရီ ချစ်မိနေပါပြီ ကိုရယ်”  ချယ်ရီဝင်းစိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။   မှာထားတဲ့ ဒိန်ချဉ်တွေ ခဏ ကြာတော့ ရောက်လာလေသည်။ ဒိန်ချဉ်ခွက်ယူပြီး သူဇွန်းနဲ့မွှေကာ ချယ်ရီ့ရှေ့မှာ ချပေးလိုက်သည်။  သောက်၍ပြီးတော့ သူမ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှာ ပေနေသည်ကို တစ်ရှူးလေးနဲ့ သူ သုတ်ပေးလိုက်သည်။  “အကိုကလည်း”   သူ့ကို ရှက်ဝဲဝဲလေး ပြောလေ သည်။  နောက်ညတွေမှစပြီး ဖုန်းပြောကြတာနဲ့ ချယ်ရီဝင်းထံမှ သူ့ကို ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ အဖြေအား ကလေးမုန့်ပူဆာသလို တဂျီဂျီနဲ့  တောင်းဆိုလေသည်။  သူမကို ချစ်ခွင့်ပန်ပြီး သုံးရက်ခန့်ရှိခဲ့သည်။   ညပိုင်း သူတို့ ဖုန်းပြောကြတော့ ချယ်ရီ့ထံမှ သူ့ကို ချစ်တယ်ဆို တဲ့ အဖြေအား တောင်းဆိုလိုက်သည်။  အကိုကလည်း ဇွတ်ပဲ ဟွန်း မနက်ဖြန် ညနေ ၄နာရီ လမ်းထိပ်မှာစောင့်နေ ချယ်ရီလာခဲ့မယ်  ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားလေသည်။  ဝေယံလွင်တစ်ယောက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ သူ ခုထိ ရည်းစားမထားဖူးသေးပါ။

ချယ်ရီဝင်း လည်း အိပ်ယာထက်မှာ မနက်ဖြန်အတွက် ရင်တွေခုန်နေမိသည်။  သူမက ဆင်ဂယ်လေးဖြစ်ပြီး ရည်းစားသနာ မထားဖူးသေးပါ။  ရည်းစားမထားဖူးပေမယ့် သူမလည်း ခေတ်ရဲ့ သမီးပျိုဖြစ်တာနဲ့အညီ ဖုန်း အင်တာနက်သုံးသည်။ ကျောင်းတက်စဉ် အဆောင်က  အခန်းဖော် မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းထံမှ zပြာဖြင့် အောကား အပြာကားများ ကူးပြီးကြည့်သည်။  ကြည့်ပြီးရင် အိမ်သာထဲဝင်  တံခါးပိတ်ပြီး သူမအဖုတ် အကွဲကြောင်းအတိုင်း လက်နဲ့ပွတ်၍  တစ်ကိုယ်ရေ အာသာဖြေဖျောက်တတ်သည်။   နောက်နေ့ ညနေ  လေးနာရီမထိုးခင်မှာ အိမ်က စူပါကတ် ဘီးလေးစီးကာ လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။  ခဏကြာတော့ ချယ်ရီ စူပါကတ် ဘီး လေးစီး၍ ရောက်လာပြီး အကို တံတားပေါ်သွားရအောင် ရှေ့ကမောင်းသွားသည်။  ထိုမြို့ရဲ့ မြောက်ဖက်ရှိ တံတားဖက် မောင်းလာ ခဲ့ကြသည်။ တံတားပေါ်ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ဘေးမှာရပ်ပြီး လူသွားလမ်း ဖောင်ဒေးရှင်း အုတ်ခုံပေါ်သို့ တက်လိုက်ကြသည်။

သူ တို့ရဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မိသားစုသုံးယောက် လေညှင်းခံနေကြတာ တွေ့ရပြီး စောသေး၍ လူသိပ်မရှိပါ။   ချယ်ရီ ကို့ကို အဖြေပေး တော့လေ သူ  လောဆော်လိုက်သည်။  “အကို့ကိုယ်ကို ကိုင်းပေးထား”  ချယ်ရီက ပြောသည်။   သူ့ကိုယ်ကို ကိုင်းပေးထားလိုက် သည်။  “မျက်စိမှိတ်ထား ဖွင့်မကြည့်နဲ့နော် ချယ်ရီက ဖွင့်ဆိုမှဖွင့်”  သူမျက်လုံး မှိတ်ထားပေးလိုက်သည်။   ကို့ကိုချစ်တယ် ဟု သူ့ နားနား ကပ်ပြောလေသည်။  “ပျော်လိုက်တာ ချယ်ရီရယ်”  သူပြောလိုက်သည်။   ဖွင့်ကြည့်နဲ့အုံးနော် ပြောပြီး သူ့ပါးပြင်ထက်တွင်  နွေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ရွှတ် သူ့ပါးကို ချယ်ရီက နမ်းလိုက်လေသည်။  “ဖွင့်လို့ရပြီလား”   “ရပြီ”   သူမျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။

ရွှတ် ရွှတ် ချယ်ရီ့ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို သူ့နှာခေါင်းချွန်ချွန်ကြီးနဲ့ တရွှတ်ရွှတ်ဖြင့် ဖိနမ်းလိုက်သည်။ “ရွက္ထွာကြာ”   သူမ ရှက်ဝဲဝဲ လေး ပြောနေလေသည်။  သူတို့ချစ်သူနှစ်ဦး ပဲခူးရိုးမတောင်တန်းကြီးနဲ့ တံတားအောက် ချောင်းထဲမှာ စီးနေသော ရေများကို ရင်ခုန် ကြည်နူးစွာဖြင့် ကြည့်နေလိုက်ကြသည်။ အတန်ကြာတော့ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။  နောက်နေ့တွေမှာလည်း ညနေဆို သူတို့ ချစ်သူနှစ် ယောက် တံတားပေါ်မှာ ချစ်စကားလေးတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။  နောက်တော့ ဝေယံလွင်က တဆင့်တက်ပြီး တံတားအောက်မှာ  ပြောဖို့ ချယ်ရီ့အား တောင်းဆိုရာ သူမကလည်း သူ့အလိုကျ မငြင်းဆန်ပါ။  သူကလည်း မိန်းမအတွေ့အကြုံက ရှိထားဖူးတော့  လက်ကမြန်သည်။အစကတော့ လက်ကိုင် ပါးနမ်း နောက်နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း တဖြေးဖြေး သူမရဲ့ ရင်သားအစုံကို အင်းကျီပေါ်မှ  ဆုပ်ကိုင် အစကတော့ ရုန်းကန်သည်။  ကိုနော် ဘာတွေလျှောက်ကိုင်မှန်းမသိ  ဟု သူ့ကို ပြောတတ်သည်။   နောက်မိန်းမတွေရဲ့ဖီး လ်တက်တဲ့ အဓိကမိန်း နားရွက်လေးကို သူပါးစပ်နဲ့ ဖွဖွလေးငုံပြီး နမ်းသည်။

သူမရဲ့လည်တိုင်လေးကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက် လျှာနဲ့  ယက်လိုက် လုပ်ရင် ချယ်ရီ တီးတိုးလေးငြီးကာ ငြိမ်သွားတတ်သည်။  ထိုသို့ဖြင့် တစ်ညမှာ သူတို့ဖုံးပြောကြရာ မနက်ဖြန်နေ့လည်  ၁၁လောက်ကို သူမ ဘုရားသွားမယ့်အကြောင်း သူပါလိုက်ခဲ့ရန် သူ့ကို ဘောင်းဘီမဝတ်နဲ့ ပုဆိုးနဲ့ စတစ်ကော်လာ  လည်ကတုံး ဝတ် လာဖို့ ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။  နောက်နေ့ နေ့လည် ၁၁,မထိုးခင်မှာ ရေမိုးချိုးပြီး မာမီနဲ့ ဦးထက်တို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ဦးထက်ရဲ့  ယောပုဆိုးနဲ့ ရှပ်အင်းကျီ လည်ကတုံးအဖြူကို ဝတ်လိုက်သည်။ မှန်ကြည့်ခေါင်းဖြီး ရေမွှေးတရှူးရှူးဆွတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်ခဲ့  သည်။ သားဝေယံ ထူးဆန်းလို့ပါလား ပုဆိုးနဲ့ ရှပ်အင်းကျီ အဖြူဝတ်လို့ပါလား ဟု မာမီက မေးလေသည်။   သူက ပုဆိုးမှ သိပ်မ ဝတ်တတ်။  အပြင်သွားမို့ပါ မာမီ ဝတ်နေကျမရှိလို့ ဝတ်ကြည့်တာ သားနဲ့လိုက်ရလား မာမီ ဟီး ပြောပြီး မာမီဒေါ်မေသူအောင် ပါး လေးကို နမ်းလိုက်သည်။   လိုက်ပါ့ ငါ့သားက ဒီလိုလေးနဲ့လည်း လိုက်တယ် မာမီက ခြေဖျားလေးထောက်၍ သူ့နဖူးပြင်ကို နမ်း လိုက်သည်။ မာမီက သူ့အား ယောက်ကျားဘက်က တူပေမယ့် သူမသားလိုပင် ချစ်ရှာသည်။  ချယ်ရီနဲ့ချိန်းထားရာ လမ်းထိပ်ကို  ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာပြီး လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေလိုက်သည်။

စတိုးဆိုင်က စနိုးတာဝါတစ်ခု သွားဝယ်လိုက်သည်။ မကြာခင်မှာ  ချယ်ရီ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ရောက်လာသည်။ အဝါရောင် ရင်စိအင်းကျီ လက်တို ခါးတင်ကို ဆင်တူထမီနဲ့ တွဲဖက်ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။   သွားရအောင် ကို ဟု သူမ ပြောလေသည်။  သူတို့ သံလမ်းဂုန်းဆင်းဖက်ကို မောင်းခဲ့ကြသည်။  ထိုမှ အရှေ့ဖက်ကို မောင်းလာခဲ့ပြီး  အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ချယ်ရီက ဆိုင်ကယ်ရပ်ကာ ကို ခဏဟု ပြော၍ ထိုခြံထဲမှာ ဆိုင်ကယ်သွားထားသည်။   သူမ  သူငယ်ချင်း မိန်းကလေးကို ထားခဲ့အုံးမယ် ပြောပြီး သူ့နောက်မှာ ထိုင်ကာ မောင်းတော့ ကို ဟု ပြောလေသည်။ ချယ်ရီသွားချင်တဲ့  ဘုရားဖက် မောင်းခဲ့လိုက်သည်။  ဘုရားရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်က ဖိနပ်ချွတ်ခဲ့ပြီး ဘုရားဝတ်ပြုလိုက်ကြသည်။  ဝတ်ပြုပြီး တော့ သူတို့ ဖိနပ်ချွတ်ထားရာနားကို လျှောက်လာပြီး စီးလိုက်သည်။  ဟိုတောအုပ်လေးဖက် လျှောက်ကြည့်ရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူ ပြောလိုက်တဲ့အခါ သွားကြည့်မယ်လေ ကို သူမက ပြောသည်။

ချယ်ရီ့လက်လေးကိုဆွဲ၍ ဘုရားနဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ တောအုပ်ဖက် ကို လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။  ရင်စိအင်းကျီက ချယ်ရီ့ကိုယ်လုံးလေးနဲ့ ဖစ်စ်ဖြစ်နေသည်။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အင်းကျီက ခါး တင်ဖြစ်သဖြင့် အထက်ကို လက်နှစ်လုံးခန့် မြောက်တက်သွားရာ သူမရဲ့ ခါးသားဖွေးဖွေးလေးကို ဘေးတိုက် လျှောက်နေရာမှ သူ မြင်နေရသည်။   အတွင်းခံ မဝတ်ထားသဖြင့် ဝေယံလွင်ရဲ့ လီးတံကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ မတ်မတ်ကို တောင်နေလေသည်။  ကျွန်းပင် ကြီးအောက်သို့ ရောက်တော့ ရပ်လိုက်ကြသည်။ ထိုနေရာက စုံတွဲများသာ လာသောနေရာ ဖြစ်ပါသည်။တောအုပ်လေးဆိုတော့  ဆိတ်ငြိမ်တိတ်ဆတ်နေလေသည်။  သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ လူနှစ်ကိုယ်စာ ဝင်လို့ရသည့် ချုံပုတ်ကြီးရှိသည်။   ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေး ကို သူ ဖိစုပ်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။  “ဖယ်ပါ ကိုရယ်”   သူမရဲ့ မျက်နက်ဝန်းလေးကို စိုက်ကြည့်ပြီး ချယ်ရီ ဟု ခေါ်လိုက်သည်။

ဘာလဲကို ပြောလေဟု ပြောသည်။ကိုတို့ ဆိတ်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့ ဒီနေရာလေးမှာ ချစ်ကြရအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။   ကို့ရဲ့ ညှို့ငင်အားကောင်းတဲ့ အကြည့်က သူမကို   စပါးကြီးမြွေတစ်ကောင်က ညှို့ထားသလိုပင်   ချယ်ရီဝင်း ကို့စကားကို မ လွန်ဆန်နိုင်တော့ပါ။  “ကို့သဘောပါ”  ချယ်ရီက တီးတိုးလေးပြောသည်။   ချယ်ရီ့ရဲ့ ကိုယ်လေးကို သူ့ရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်ကြီးနှစ် ဖက်က နွယ်ရှင်ပတ်ထားသလို သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။ချယ်ရီ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ သူ့လျှာကို သူမ ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး လျှာနွေးနွေးလေးကို ယစ်ပတ်ထိုးမွှေ့လိုက်သည်။  သုံးမိနစ်လောက် အနမ်းရွှေဂဟေ ဆက်၍ပြီးတော့ ချ ယ်ရီ့ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ ချုံပုတ်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ မြက်ခင်းပေါ်သို့ သူမကိုထိုင်စေပြီး ကျောကို သစ်ပင်မှာ မှီထား စေသည်။  သွေးကြောစိမ်းလေးများနဲ့ ယှက်ဖြာလျက်ရှိသော သူမရဲ့ လည်တိုင်လေးကိုနမ်းပြီး ပြွတ်ကနဲ ပါးစပ်ထဲ ထဲ့စုပ်လိုက် သည်။  အားးးးးးးးးး  ချယ်ရီ့ရဲ့အင်းကျီပေါ်မှပင် ဖွံ့ထားစူဖြိုးတဲ့ သူမ ရင်သားအစုံကို ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။

အားးးး အင်းးးး ဟ င်းးး  တီးတိုးလေး ငြီးတွားနေသည်။  မွေးညင်းစိမ်းလေးများနဲ့ ချယ်ရီ့လက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။   “ရွံဘူးလားကိုရယ်”   ရွံပါဘူးချစ်ရယ်ဟု သူပြောလိုက်သည်။   တစ်နေ့ကမှ ရိတ်ထားတာ မကြာသေးသော ထွက်ခါစ မုတ်ဆိတ်မွေး ငုတ်စိလေး များနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။  အားး စူးတယ်ကွာ ကို ခိခိ   သူမလက်လေးကို ပြန်ချလိုက်ပြီး အင်းကျီပေါ်မှပင် ချပ်ရပ်တဲ့ သူမဗိုက်သား လေး အပေါ်မှအောက် လက်ချောင်းများနဲ့ တို့ထိပွတ်သပ်လိုက်သည်။   “အား ကိုရယ်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ”   သူ့ကို တီးတိုးလေး  ပြောလေသည်။  သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမထမီကို ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်သည်။ တစ်ဆက်ထဲ  ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။  ပင်တီပန်းဇီရောင်လေးပေါ်သို့ ခုံးထွက်နေတဲ့ ချယ်ရီ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ပင်တီ ပေါ်မှပင် လက်ဝါးနဲ့ ပွတ်လိုက်သည်။

အားးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး ဖင်ကြီးကြွ၍ ချယ်ရီငြီးတွားနေလေသည်။   လျှာနဲ့ပင်တီပေါ်မှ အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပလိုက်သည်။   “အားးးး ကို မလုပ်ပါနဲ့ ဘုံးနိမ့်မယ်”  သူမကို လက်ကာပြလိုက်ပြီး ယက်ရာမှခွာကာ  ချယ်ရီကောင်းအောင် ကိုက လုပ်ပေးမို့ ဘုံးမ နိမ့်ဘူး ဟု ပြောလိုက်သည်။   ပင်တီကို ဘေးဘက်သို့ လက်နဲ့ဆွဲလိုက်ပြီး အမွေးများ ရိတ်ထား၍ တင်ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ သူမအဖုတ်  အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ကာ ပဲစေ့ခန့်ရှိ စောက်စိ နီတာရဲ ပြူးပြူးလေးကို လက်နဲ့ဖိချေလိုက်သည်။   အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး   ကာမရှေ့ပြေး စောက်ရည်ကြည်လေးအချို့ စိမ့်ထွက်လာလေသည်။  ပင်တီကို သူမ ခြေထောက်အောက်သို့ဆွဲချပြီး ချွတ်လိုက်သည်။   ချယ်ရီဝင်းရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးဂွဆုံထံ သူ့မျက်နှာကို  ိုအပ်လိုက်ပြီးအဖုတ်အကွဲ ကြောင်းအတိုင်းလျှာနဲ့ယက်ကာ စောက်စိပြူးပြူးလေးကို ပါးစပျထဲထဲ့၍   ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။   အားးးးးးးးး အီးးးးးဟီးး ဟငျ့ဟငျ့  ချယ်ရီငိုသံလေးပင်ထွက်လာလေသည်။   ချယ်ရီ့လက်နှစ်ဖက်ကသူ့ခေါင်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး တီ ဆားနဲ့တို့သလိုထွန့်ထွန့်လူးနေ လေသည်။  အဖုတ်ကိုယက်ပေးနေသလို စောက်စိလေးကို ဖိချေပေးနေလိုက်သည်။

အားးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးကိုရေ အားးးးးးးးးး  တီးတိုးငြီးတွားကာချယ်ရီ့ကိုယ်လေးတဇတ်ဇတ်တုန်ခါပြီး ငြိမ်သွားသည်။  ထွက်လာ  သမျှစောက်ရည်တွေကိုအကုန်မြိုချလိုက်တယ်။ ချယ်ရီကသစ်ပင်ကိုကျောမှီထားပြီးသူမရင်အစုံ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်ကာအမော ဖြေနေလေသည်။   သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ကာချယ်ရီ့ကိုဖင်ကြွခိုင်းပြီး သူမဖင်အောက်မှာ သူ့ပုဆိုးကိုခင်းလိုက်သည်။  အဖုတ်နံ့ရ၍ဝေယံ လွင်လီးတံကြီးမှာသံချောင်းလိုတောင်မတ်နေသည်။   သူ့ပေါင်ကြားကလီးတံကြီးကို ချယ်ရီကကြည့်၍    ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကို  ချယ်ရီကြောက်တယ် ဟုပြောလေသည်။  “စိတ္ခ် ချယ်ရီ”  ပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်၍ စောက်ရည်များရွှဲနေ တဲ့ချယ်ရီ့အဖုတ်ဝမှာ   တေ့ပြီးခါးကော့သွင်းလိုက်သည်။

ြှဗစ် အားးးးး ကျွတ် ကျွတ်  “နာတယ် ကို”   ချယ်ရီငြီးတွားပြီး သူ့ကိုပြောတယ်။  စောက်ရည်များရွှဲနေတာတောင် အပျိုအဖုတ် ဖြစ်၍   ကြပ်သပ်စွာဖြင့်လီးတံကြီးကသုံးပုံပုံ် တပုံလောက်ပဲဝင်ပဲစောက်ခေါင်းထဲဝင်သေးသည်။   ထပ်ဖိပြီးသွင်းလိုက်တယ်။  ဗွိ  အားးးးးးး နာလိုကျတာ။   အထဲက သူ့လီးတံကြီးကိုတခုခုကဆီးတားထားသလိုပင် ဒါအပျိုအမှေးဆိုတာဝေယံလွင်သိလိုက်ရသည်။သူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးရင်စိအင်းကျီနှိပ်စေ့ကြယ်သီးများကိုတတောက်တောက်နဲ့ဖြုတ်လိုက်သည်။   ပန်းဇီရောင် ဘရာစီယာပေါ်မှပင်ချယ်ရီ့ရဲ့အပျိုရင်သားအစုံကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။  သူ့လီးတံကြီးကို နောက်သို့ဒစ်ပေါ်ရုံဆွဲထုတ်ပြီး    ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။  ဖောကျ အူးးးးးးးးးးး ဖူး ဖလူးးးး အားးးးးးးးး    အပျိုမှေးပေါက်သွား၍ ချယ်ရီထွန့်ထွန့်လူးသွားပြီး စုပ် နမ်းနေရာကခွာ၍ ငြီးတွားနေလေသည်။  ဇြိ ပြွတ် ဒုတ် ဖတ်  အားးးးး နာလိုကျတာ အီးးးးးးးးဟီးးးးးဟငျ့   ရွှတ် သေပါပြီကိုရယ်  ရက်ဆက်လိုက်  တာ အီးးဟီးး ဟင့်ဟင့်  ချယ်ရီရှိုက်၍ငိုနေလေသည်။   အဖုတ်လေးကစီးပိုင်နေတော့ သူမညှာတော့ မနားဒလစပ် လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။  ပြွတ် စွိ ပွတ် ပလောက် ဖတ်   အားးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးး   ခဏကြာတော့ သူမရှိုက် သံလေးများတိတ်သွားပြီး သူ့ကိုလှမ်းဖက်ထားလေသည်။

ဖလွှတ် ဇြိ ပြွတ် ဖတ်  အားးးးးးးး အိ ဟားး အားးးးးးးးးးးးး  လေးမိနစ်ကျော်လောက်ရောက်တော့   အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ငွီး တှား၍ခယျရြီ့ခါးလေး  ကော့တက်သြားပြီးဇတ္ခနဲ ဇတ္ခနဲျဖစ္ကာ ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိတ်ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။   သူမနဲ့မတိမ်း ပင် ဖင်ကြောကြီးများကိုရှုံ့ထားပြီး ချယ်ရီ့အဖုတ်ထဲ သူ့လီးရည်များကို ဗ်စ္ခနဲ ဗျစ်ခနဲပန်းထုတ်လိုက်သည်။  အဖုတ်ထဲကသူ့လီးတံ ကြီးကိုပလွတ်ခနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့သွေးစလေးများကလီးတံကြီးမှာကပ်ပြီးပါလာသည်။   “အားး ကျွတ် ကျွတ် အထဲကစပ်လိုက် တာ”   ချယ်ရီကပြောနေလေသည်။  သူဝယျလာခဲ့တဲ့ စနိုးတာဝါကိုအိတ်ကပ်   ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး ဖေါက်လိုက်တယ်။   စနိုးတာဝါ လေးဖြင့်ချယ်ရီ့အဖုတ်ကိုဖွဖွလေးပွတ်ပေးပြီး သွေးစလေးတွေကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။  “ဘယ်လိုနေသေးလဲချယ်ရီသက်သာရဲ့ လား”   “သွားပါခုမှလာမေးမနေနဲ့”   ခုနကသူပဲ နင်းကန်ကြီး ထိုးထိုးထဲ့ပွီးတော့ ဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောလေသည်။

သူမပင်တီကိုယူပြီးခြေထောက်မြှောက်၍ဝတ်ပေးလိုက်သည်။  ထမီကိုအောက်ချပေးလိုက်တယ်။   သူမထတော့သူ့ပုဆိုးကို အတွင်းအပြင်လှန်ပြီးဝတ်လိုက်သည်။  “ချယ်ရီ့ကိုအထင်သေးလား ကို”  အင်းကျီကြယ်သီးနှိပ်စေ့များတပ်နေရာမှသူ့ကိုမေးလေ သည်။  “ဘာကိုအထင်သေးရမှာလဲ ချယ်ရီရဲ့”  “ကိုနဲ့ခုနကလိုနေလို့လေ”   အထငျမသေးတဲ့အပွငျ ကိုကပိုလို့တောင်ချစ်သေးတယ်   ချယ်ရီ ဟု ပြောပြီး သူမပါးပြင်လေးအနှံ့ကိုတရွှတ်ရွှတ်နဲ့  နမ်းလိုက်သည်။   ပြန်ကြစို့ ကို သူမကပြောတယ်။   ဆိုင်ကယ်ရပ်  ထားရာနားလျှောက်လာတော့ ချယ်ရီ ထော့နဲ့ ထော့နဲ့ဖြစ်နေတယ်။ အငုံအဖူး ခ်စ်သူ ချယ်ရီရဲ့အပျိုစင်ဝတ်   ရည်လေးကိုစုပ် လိုက်ရသဖြင့် ဝေယံ  လွင် ကျေနပ်နေမိလေသည်။  သူတို့ဆိုင်ကယ်နဲ့ ချယ်ရီဆိုင်ကယ်ထား   ခဲ့သည့်အိမ်သို့မောင်းလာခဲ့လိုက် သည်။

ချယ်ရီကသူ့ခါးကိုကျစ်နေအောင်ဖက်ထားပြီး သူမမျက်နှာလေးကိုသူ့ကျောပြင်မှာအပ်ထားလေသည်။  ဆိုင်ကယ်ထားခဲ့ရာအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ရပ်လိုက်တယ် သူတို့အပြန်လမ်းမှာ ဆေးဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကိုစောင့်ခိုင်းထားလိုက်သည်။   ဆေးဆိုင်ထဲဝင်ပြီး တားဆေးတကတ်ဝယ်လိုက်သည်။  လူရှင်းတဲ့နေရာရောက်တော့ ချယ်ရီခဏရပ်အုံး ရော့  ့ ဒီဆေးကိုသောက်နော် ဟု ပြောပြီး ပေးလိုက်သည်။  သူမကယူပြီး ဘာလဲဟုမေးသဖြင့် ဒါကိုယ်ဝန်မရှိအောင် ချယ်ရီ ဟု သူပြောလိုက်သည်။  သူမမျက်နှာလေးရဲခနဲ ဖြစ်သွာပြီး   အင်းပါ ကို ချယ်ရီသွားပြီ ဟုဆိုပြီး ရှေ့  က မောင်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။   သူအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။   အိမ်ထဲ ရောက်တော့ နှာခေါင်းထဲမှာ စိမ်းရွှေရွှေအနံ့ရတယ် ဟု မာမီက သူ့နားမှာရပ်ပြီး ပြောလေသည်။

သားပုဆိုးမှာလည်း အမှိုက်တွေ  ကပ်နေတယ်၊ ဒီကလေး ဘယ်သွားပြီး ဘာလုပ်လာတာလဲ ဟု မေးနေလေသည်။   သားအပြင်က ပြန်လာတာပါ ဘာမှမလုပ်ပါဘူး   မာမီ ဟု ညာပြောလိုက်ပြီး သူမရှေ့မှ အတွင်းဖက်သို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ဒေါ်မေသူအောင် အိမ်ထောင်သည်ပီပီ သိတာပေါ့   ခုနက တူလေးဆီကဘာအနံ့ဆိုတာ သုတ်ရည် စောက်ရည်နံ့ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိသည်။   သားဝေယံကို ကလေးထင်နေတာ ဒီ ကလေးက လူပျိုစိတ်ပေါက်နေပြီပဲ ဟင်းဟင်း တွေ့အုံးမယ် ဟု ဒေါ်မေသူအောင် စိတ်ထဲက ပြောလိုက်သည်။

ချိုမြိန်သောဆားငံရေ -၂။ ဇာသိမ်းပိုင်း  ( ကာမလူဆိုး) ko si – ရေးသည်။ နောက်နေ့ရောက်တော့ သူနဲ့ချယ်ရီတို့ ထုံးစံအတိုင်း  ညနေဖက်တံတားအောက်မှာချိန်းတွေ့စကားပြောကြသည်။   သူမကိုမနေ့ကနာတာဘယ်လိုနေသေးလဲသက်သာလား မေးတော့ည ကထိနာတုန်းကိုတအားကြမ်းတာပဲဟု မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောလေသည်။   ဒေါ်မေသူအောင်ခုတလောတူလေးဝေယံလွင်ကို ကြည့်ရတာ မူမမှန် ညနေဆို ဆိုင်ကယ်နဲ့ အပြင်ကိုပုံမှန်ထွက်   တတ်သည်။  တနေ့ ဒေါ်မေသူအောင်ကိစ္စရှိသဖြင့် ညေနဖက္တံတား   မှဆိုင်ကယ်နဲ့အပြန်မှာ တူလေးဝေယံက ဘေးအိမ်မှ ချယ်ရီကို ဖက္ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။   ဒေါ်မေသူအောင် တူလေးကို သဝန်တိုနေမိတယ်။  အိမ်သို့ပြန်ခဲ့လိုက်သည်။  တူလေးကို သူမစိတ်ဝင်စားနေမိခဲ့တယ်။  နောက်နေ့မှစပြီးသားဝေယံမိမိကို စိတ်ဝင်စားမှုရှိလာအောင်ဒေါ်မေသူအောင်ူမိန်းမမာယာများကိုမသိမသာလေးထုတ်သုံးလိုက်သည်။

အိမ်မှာက နေ့လည်ဖက်တွေဆိုလူသိပ်မရှိသားစည်သူ  ကလည်းခုတလောနွကျောင်းပိတ်ထား၍သူငယ်ချင်းတွေအိမ်သွားလယ် လိုက် ဂိမ်းဆိုင်သွားဆော့ လိုက်နဲ့ ညနေမှပြန်လာတတ်သည်။   ခင်ပွန်းကိုထက်ကလည်း မနက်သူ့အလုပ်ရှိရာသွားပြီး  ညနေစောင်း မှပြန်ရောက်တတ်သည်။  မေမေဒေါ်ချိုချိုအောင်ကအိမ်ပေါ်သူ့အခန်းမှာနေရင်နေ ဒါမှမဟုတ် တခါတလေအိမ်ရှေ့ခန်း  မှာသိုးမွေး ထိုးနေတတ်သည်။  ခုလည်း သားတို့ညီအကိုအိပျခနျးထဲဝငျလာခဲ့ပွီး လျှော်စရာအဝတ်များကိုယူနေစဉ် တူလေးဝေယံက ကုတင် ပေါ်မှာဖုံးပွတ်နေလေသည်။  ဒီခလေးတွေ အတော်ညစ်ပတ်တာပဲဟာ ဟုပြောပြီး   တူလေးဘေးမှာပုံထားတဲ့အင်းကျီကို ငုံ့ယူလိုက် သည်။  ဒေါ်မေသူအောင်ရဲ့ စန်းစန်းတင့်ပြီး ဖွံံ့ထွားလှသော ရင်သားအစုံက တူလေးပေါင်နဲ့ မထိတထိဖြစ်နေသည်။  ဝေယံလွင်ဖုံး ပွတ်နေရာမှ ဖုံးကိုချထားလိုက်ပြီး မာမီရဲ့  လည်ဟိုက်အင်းကျီထဲမှ ရင်သားဖွေးဖွေးကြီးအစုံကို ခိုးကြည့်လိုက်သည်။

ဒေါ်မေသူ အောင္မသိဟန်ဆောင်၍ အင်းက်ီယူကာ အိပ်ခန်းပြင်သို့သူမရဲ့ကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးနှစ်လုံးကိုခါယမ်းသွားအောင်လှုပ်ပြပြီးထွက်ခဲ့ လိုက်သည်။   မာမီရဲ့လှပကျော့ရှင်းတဲ့ခါးလေးအောက်မှကားစွင့်တဲ့တင်ကြီးလှုပ်ခါသွားတာကိုကြည့်၍ ဘောင်းဘီတိုထဲက သူ့လီး တံကြီးကေတာင္မတ်ေနေလသည်။  သူသတိထားမိနေတာ ၂ရက်လောက်ရှိ ှိဲ့ပွီ သူ့ကို မာမီ  ခုတလောအထာတွေပေးနေတာ ရိပ်စားမိနေလေသည်။  အခြေနေပေးရင် ဦးလေးမိန်းမ မာမီဒေါ်မေသူအောင်    အကိတ်ကြီးကိုလိုးဆော်လိုက်အုံးမှဟုတေးထား လိုက်  သည်။  ချယ်ရီနဲ့ကတော့ ၂ရက်ခြား ၃ရက်ခြားတခါလောက်   တေလာက သူတို့သှားခဲ့တဲ့တောအုပျလေးထဲကခြုံထဲမှာ လိုး ဆော်ဖြစ်ကြသည်။  တခါတေလ တံတားအောက် ရေစပ်ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ  ပိန်းတောထဲမှာလည်းသူနဲ့ချယ်ရီတို့လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြ ပါသည်။   စားရတဲ့ခလေး ပိုငတ်ဆိုသလိုပင် ခုလည်း မာမီ့ကို လိုးချင်လာမိသည်။  ဒီလိုနဲ့ တနေ့ နေ့လည်ဖက် မေမေချိုလည်းအိမ် ပေါ်ထပ်  က အိပ်ခန်းမှာ တရေးတမောသွားအိပ်နေသည်။

ညီလေးကလည်းမာမီ သားဂိမ်းဆိုင်သွားအုံးမယ်ဆိုပြီး သွားလေပြီ။    သူနဲ့မာမီ အိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာမှာထိုင်နေကြတယ်။  သားနဲ့ချယ်ရီကချစ်သူတွေလားဟုမာမီကမေးလေသည်   “ဟို အဲ” မာမီဘယ် လို  သိ  အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့မေးလိုက်တယ်။  သိတာပေါ့သားရဲ့မာမီကငါ့သားဗိုက်ထဲမှာအူဘယ်နှစ်ခွေရှိလဲဆိုတာကအစသိတယ်။  မာမီကသူ့ကိုကြည့်၍ပြောသည်။   လူငယ်တွေရဲ့သဘာဝကို မာမီနားလည်ပါတယ်။  ဒါပေမယ့်သားကိုမာမီအူတိုတယ်ကွာ။ အဲမိန်း ခလေး  နဲ့မပက်သက်ပါနဲ့ ဟု သဝန်တိုစွာဖြင့်ပြောလေသည်။  “စိတ္ခ်ပါ မာမီ့စကားကိုသားနားထောင်ပါ့မယ်”   သားကမာမီ့စကားနာ ထောင်တယ်ကွာလိမ္မာလိုက်တာ  ဟုပြောပြီး သူ့ကျောကိုပုတ်နေလေသည်။  နားထောင်တာပေါ့ သားက မာမီ့ကို ခဈနြတေဲ့သူပဲ   ဟု အနှောင့်မလွတ်အသွားမလွတ်ပြောလိုက်ပြီး မာမီ  ီကိုယ်လုံးအိထွေးထွေးလေးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။

“အမယ် မာမီ့ကိုသူ့ရည်းစားကျနေတာပဲ”  တူလေးကို ဒေါ်မေသူအောင်မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောလိုက်တယ်။  တကယ်ပြောတာမာမီရ မာမီ့ ကို သားချစ်မိသွားပြီ ဟု  ဝေယံလွင်ပြောလိုက်သည်။   ဒီကေလး ကို့မာမီကို အဲလိုပြောရလားဟုပြောကာ မာမီ့  လက်သီးဆုပ်နုနု လေးနဲ့သူ့ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးကိုဖွဖွလေးထုနေလေသည်။  ဒီလောက်ဆိုအခြေအနေက မိမိဘက်မှာ ၈၅ရာခိုင်နှုံး  လောက်ရှိနေပြီဆို တာစားနေကြောင်ပါးပီပီသူတွက်လိုက်မိသည်။  မာမီ့လက်လေးကိုယူပြီးသူ့နှာခေါင်းနားမှာတေ့၍ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။   သား နော် မာမီ့ကိုသူကောင်မလေးကျနေတာပဲ ဟွန်း  မျက်စောင်းလှလှလေးသူ့ကိုထိုးပြီးပြောလိုက်တယ်။  “တကယ်ပြောတာ မာမီရဲ့  ချစ်တယ်”  “အိုးကွယ်”သားကလည်း”  မာမီထိုင်ရာမှထပြီးအပျိုဖြန်းမလေးလိုအတွင်းဖက်ထဲသို့ အပြေးလေးထွက်သွားလေ သည်။  တူလေးဝေယံ မိမိပေါ်စိတ်ဝင်စားမှုရှိနေပြီဆိုတာ သိရသဖြင့် ဒေါ်မေသူအောင်ကျိတ်၍ပျော်နေမိသည်။  ဝေယံလွင်တစ် ယောက်ရင်ခုန်သံတွေတဒုံးဒုံးခုံနေမိပြီလေ။

ထိုသို့ဖွငျ့နလောခဲ့ရာနောကျ၃ရကျကွာခဲ့သညျ။  မာမီပွောတဲ့နေ့မှစ၍ခယျရြီနဲ့ပငျ အ ရင်လိုမချိန်းတွေ့ဖြစ် မလိုးဆော်ဖြစ်ကြတော့ပါ။  ချယ်ရီတို့အမျိုးတွေရောက်နေကြ၍လည်း ပါပါသည်။  ကံကြမ္မာကသူ့ဘက်မှာရှိ တယ်ဟုဆိုရမည်။  ထုံးစံအတိုင်းညီလေးကတော့နေ့လည်ဆိုဂိမ်းဆိုင်သွားပြီမေမေချိုလည်းနေ့လည်ဖက်အိမ်ပေါ်ထပ်အခန်းမှာတ ရေးတမောအိပ်နေလေပြီ။  သူလည်းကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေချိန်ပေါ့  သူတို့ညီအကိုအိပ်ခန်းထဲမှ ဗီဒိုအပေါ်ဆုံးထပ်က   ဖုန်တွေကိုရှင်း မယ်ဟုဆိုကာမာမီကကုလားထိုင်ပေါ်တက်၍ရှင်းနေလေသည်။  ဒေါ်မေသူအောင်ကအကြံနဲ့မို့သူမထမီကိုခပ်လျော့လျော့လေးဝတ် ထားလိုက်တယ်။  တမင် ပင်တီမဝတ်ပဲဗြောင်ထမီအပါးလေးကို သူမ  ဝတ်ထားတာဖြစ်သည်။   ဗြောင်ထမီအပါးထဲကသူမရဲ့ကား စွင့်လုံးထစ်တဲ့ဖင်လုံးကြီးကိုတူတော်မောင်ခေါတောမျက်လုံးနဲ့စိုက်ကြည့်နေတာကို ဖုန္ခါရာမွလွည့်ကြည့်တော့တြေ့လိုက်ရသည်။   သန့်ရှင်းရေးလုပ်၍ပြီးတော့ သူမ ခုံပေါ်မှအဆင်းမှာထမီ  ီကအောက်ကိုပြေကျသွားခဲ့သည်။

ဝေယံလွင်မာမီ့ရဲ့ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံးကိုဘွားခနဲတွေ့လိုက်ရသည်။  ငေါက်ခနဲပင်ကုတင်ပေါ်မှအောက်သို့ဆင်းပြီး မာမီ့  နောက်ကို အမြန်သွားကာသူမကိုယ်လုံးအိ  ထွေးထွေး လေးကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။  ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုထဲမှသူ့လီးတံကြီးကကားစွင့်   ျ့လုံးထဈတဲ့ ဖင်လုံး ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကြားမှာမေးတင်  ထားလိုက်သည်။  “အိုး” ဖယ်ပါသားဒါဘာလုပ်တာလဲ”   ဒေါ်မေသူအောင်ခြင်ထောင်သံလေး ဖြင့်ပြောပြီးတူလေးရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုသူမဖင်လုံးကြီးနဲ့ပွတ်ဆွဲနေလိုက်  သည်။  ဝေယံလွင်လည်းရလာသည့်အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်  ်မခံပဲအကျိုးရှိရှိအသုံးချလိုက်သည်။  မာမီ့ရှေ့ကကုလားထိုင်ကို တဖက်ကိုရွှေ့လိုက်ပြီးတ   ပြိုင်နက်ထဲ မာမီ့လက်နှစ် ဖက်ကိုယူကာဗီဒိုမှာထောက်  ထားစေလိုက်သည်။  သူ့ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။  ဖြောင်းခနဲပင်ဝေယံလွင်လီးတံ ကြီးကကန်ထွက်လာသည်။  သူ့လက်ကိုပက်လက်လှန်ပြီးမာမီ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးခွဆုံကိုထည့်ကာ စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေး များနဲ့ဖုံးအုပ်ထားတဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ်   လိုက်သည်။

အားးးးးး ရှီးး  တီးတိုးလေးငွီးတှားကာသူမရဲ့ကားစှငျ့တဲ့  ဖင်လုံးကြီးကို နောက်သို့ပြစ်ထားပြီးခါးလေးခွက်၍ခြေနှစ်ဖက်ကိုချဲပေးထားလိုက်သည်။ ခဏအကြာပွတ်၍ပြီးတော့မာမီ့စောက်  ဖုတ်ထဲကညောင်စီးလို ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးများက သူ့လက်ဝါးပေါ်စိမ့်ကျလာလေသည်။  အားးးးး အီးး   “ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲသားရယ်”   “အဟင့် မာမီမနေတတ်တော့ဘူး”  တူလေးကိုညုတုတုလေးပြောလိုက်တယ်။   ခဏကွာ တော့ဇှိဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူစောကျရညျမြားရှဲစိုနေ၍ ဒေါ်မေသူအောင်အဖုတ်ထဲသို့ တူလေးရဲ့လီးတံ  ကြီးကချောချောချူချူဝင် ရောက်လာခဲ့သည်။ မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားသို့သူ့လက်နှစ်ဖက်လျှိုသွင်းကာ အင်းကျီပေါ်မှပင် အယ်နေသော ရင်သားအစုံကို  ဆုပ်နယ်ပြီး လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။  ဖလွှတ် ဇြိ ဖတ်  အားးးးးး ဟားး အိ အူးး အားးးးးးးးးးး  တူလေးလီးတံကြီးက သူ့ဦးလေး ကို ထက်လိုပင်စံချိန်   ်လွန်ကြီးဖြစ်သည်။

ဒေါ်မေသူအောင် စောက်ခေါင်းထဲမှာတူလေးလီး   တံကြီးကမှာပြည့်ကြပ်နေသလိုဒစ်ကား ကားကြီးကအဝင်အထွက်သူမစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲသွားတာ   အတော်ခံ၍ကောင်းလှပေသည်။  စွိ ပွတ် ပြွတ် ပလောက် ဖတ်   အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးး   ဦးလေးမိန်းမကိုလိုးဆော်နေရသဖြင့် သူကြာကြာမ   ထိန်းထားနိုင် မာမီ့စောက်ခေါင်းသား များက  သူ့လီးတံကြီးကိုဆွဲစုပ်ထားလေသည်။  ငါးမိနစ်လောက်ရောက်တော့ မာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲ   သူ့သုတ်ရည်များကို ရေပန်းမှ ရေကျသလိုပင် ဖြောခနဲ ဖြောခနဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။  တူလေးဝေယံနဲ့မတိမ်းမယိမ်းပင်အားးးးးးးးးးးးးးးးဟုတီးတိုးလေးငြီးတွား ကာ ဒေါ်မေသူအောင်တကိုယ်လုံး ဖျိုး  ဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်၍ပြီးဆုံးခြင်းအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်  ်သွားခဲ့သည်။

“အားး ကောင်း လိုက်တာမာမီရယ်”  ကမ်ဘာလောကကြီးကိုတောင် သေးသေး  လေးပဲမြင်ရတော့တယ်။   “ဟွန်း ကိုပို ထုတ်အုံးသူ့ဟာကြီးကို”  မာမီကပြောတယ်။  ပလြတ္ခနဲ သူ့လီးတံကြီးကိုမာမီ့စောက်ဖုတ်ထဲက   ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။   ပုဆိုးအဟောင်းတထည်ကိုမာမီကယူ ပြီး ခုနက သူတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းသုတ်ရည်စောက်များရွှဲနေတာများကို ကုန်း၍သုတ်နေလေသည်။  ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး ကြားမှ အရည်များနဲ့ရွှန်း  လဲ့နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်ကာခုနမှတချီလိုး၍ပြီးထားသောသူ့လီးတံကြီးကနောက်တခါထပ်လိုးဖို့ တာစူနေလေပြီ။

မာမီ့ဆံပင်များကိုဖယ်လိုက်ပြီးဂုတ်သားလေးကိုနမ်းကာ နောက်တခါထပ်လိုးအုံးမယ်နော်မာမီ သားမဝသေးလို့ ဟုသူပြောလိုက် သည်။   “လူကွီးကိုမြားလိုးမယျတဲ့ ဏှာဗူးလေး”  သူ့လီးတံကြီးကို လက်လေးဖြင့်ဆုပ်ညှစ်  ပြီးမာမီကပြောသည်။   သားတို့လိုး တောင်လိုးပြီးပြီပဲ မာမီကလဲ အဟီး  “သားနော်ပြောလေဆိုးလေ ကဲဟာ”  ဒီလောက်ဖြစ်လှတာ ဟုပြောပြီး သူ့လီးတံကြီးကို မာမီ ကဖွဖွလေးညှစ်၍ ဂွင်းထုသလိုလုပ်ပေးနေ  လေသည်။  မာမီ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်ခနဲစုပ်နမ်းလိုက်သည်။   မာမီ့လျှာလေးကသူ့ ပါးစပ်ထဲဝင်လာတယ်။  လျှာချင်းထိုးကလိနေလိုက်ကြသည်။  ခဏကြာတော့သားမေမေချိုချိုကိုအပေါ်ထပ်မှာသွားကြည့် ပြီးရင် ရှေ့တံခါးပါပိတ်လိုက် မာမီစောင့်နေမယ် ပြီးမှလုပ်နော်သား မင်းညီနဲ့ မေမေတို့မြင်သွားမှာဆိုးလို့   ဟုပြောလေသည်။   “ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”  သူ့ဘောင်းဘီကိုအပေါ်ဆွဲတင်ကာဝတ်လိုက်ပြီး အမြင်ပင်အိပ်ခန်းမှထွက်၍အိမ်ပေါ်တက်မေမေချိုအိပ်ခန်းကိုသွားကြည့် တော့ အိပ်နေလေသည်။  အောက်ပြန်ဆင်းကာ အိမ်ရှေ့ဘာဂျာတံခါးကိုပိတ်ပြီး  သော့ပါချိတ်ထားလိုက်သည်။

အိပ်ခန်းထဲဝင်ခဲ့ လိုက်တယ်။  မာမီကအောက်ပိုင်းဗလာဖြင့်ကုတင်ပေါ်တစောင်းလေးလှဲ၍သူ့အားစောင့်နေလေသည်။  အိပ်ခန်းတံခါးပါ ပိတ်ပြီး လော့ချထားလိုက်တယ်။  သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သည်။  မာမီ့ကိုယ်လေးကိုပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီးသူမပေါင် ကြားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။  မာမီ့ရဲ့ ဘလောက်စ်အင်းကျီကိုအပေါ်သို့မတင်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာကိုအထက်ကိုမတင်ကာ နို့အုံကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်လက်တင်၍ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။  လက်သန်းလုံးခန့်မရှိတရှိနို့သီးခေါင်းညိုညိုလေးနှစ်ဖက်ကထောင်မတ် နေပေသည်။ မာမီ့ရဲ့စန်းစန်းတင့်ဖွံ့ထွားစူဖြိုးလှတဲ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုအငမ်းမရစို့လိုက်သည်။   အားး အင်းး ဟင်းး   နောက္တစ္လုံးကို  ခဏအကြာစို့၍ပြီးတော့ အကြောလေးနဲနဲပြတ်နေတဲ့ချပ်ရပ်ဖြူဖွေးသော  ဗိုက်သားတဝိုက်လက်နဲ့ပွတ်နေလိုက်သည်။   အားးးးးး  ဟားး အားး  မာမီတီးတိုးလေးငြီးတွားနေတယ်။

ခဏကြာတော့မာမီ့ရဲ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူမဗိုက်နားရောက်တဲ့ထိ တွန်းတင်လိုက်သည်။  စောက်မွေးနက်ပါးပါးလေးများနဲ့ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ မုန့္စိမ်း  ပေါငျးကွီးအလားမောကျတကျနတေဲ့စောကျဖုတျ ကွီးရှိရာထံ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းအတိုင်းအ  ပေါ်မှအောက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်သည်။   အားးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး  ဒေါ်မေသူအောင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာတီးတိုးလေးငြီးတွားပြီးတူလေးဝေယံခေါင်းကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။   ညိုမည်းမည်းလေး ဖြစ်နေတဲ့စောက်စိပြူးပြူးကြီးကိုဖလူးခနဲဆွဲစုပ်လိုက်သည်။  အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး  တူလေးဘာဂျာအစွမ်းမှာ ဒေါ်မေသူ အောင် လူးခါသြား  ရလေသည်။  စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်း  ထဲသို့လျှာထဲ့ပြီးပြလပ်ပြလပ်မြည် အောင်ယက်ပေးနေလိုက်သည်။

အားးးးးးးရှီးးးးးးးးးး  ထဲ့တော့ဟာသား မာမီမရတော့ဘူးဟုမာမီကလိုးပေးရန်  ်သူ့အားလော်ဆော် ပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုကားပေးထား  လေသည်။  ဦးလေးမိန်းမစောက်ဖုတ်ရှေ့မှာ ထပေါက်တော့မည့်  မြွေဟောက်ကြီးလို  တရှူးရှူးမန်ဖီနေသော လီးကြော  မ်ား ်ထောင်ထနေတဲ့သူ့လီးတံကြီးကို လက္တ  ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။   မာမီ့စောက်ဖုတ်ဝမှာသူ့လီးတံကြီးကိုတေ့ပြီးဖိသွင်း လိုက်သည်။   ဗြိ ပြွပ် ဖတ်  အားးးးးးးးးး ရှီးးးးးးး  နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်နယ်ဖတ်ပြီးသူ့လီးကို   နောက်ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့်လိုး သွင်းလိုက်သည်။  ဇြိ ပြွတ် ဒုတ် အိုး ကျွတ် ကျွတ်  မာမီ စုပ်သပ်၍ငြီးတွားနေလေသည်။   မာမီ့နို့နှစ်လုံးမှာသူ့လက်ရာထင်မတတ်  ဆုပ်နယ်၍  ဦးလေးမိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။  ဖလွှတ် ပွတ် စွိ ဖတ်   အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး အားးးးးးးး   လေး မိနစ်လောက်ရောက်တော့ တအာ့းအားငြီးတွား ကာမာမီခါးလေးကော့တက် ၍ ပြီးဆုံးခြင်း  ကိုရောက်သွားခဲ့သည်။   ခုနက တချီ ပြီးထား၍ ဒီအချီမှာသူမပြီးသေးပါ။  မာမီ့ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်ကိုမပြီး သူ့ပခုံးတ  ဖက်တချက်မှာ ထမ်းတင်လိုက်တယ်။  မာမီ့ဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကြားမှာသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုထောက်ထားပြီးဖင်ကြီးကြွ၍မြေစိုက်ဆောင့်ချနည်းနဲ့   လိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

ပြွတ် ဇွစ် ဖွတ် ဖတ်   အားးးးးး ဟားး အီးးးးးး အားးးးးးးးးး   တူလေးရဲ့လိုးဆောင့်ချက်များအတိုင်းဒေါ်မေသူအောင်  စောက်ဖုတ်ကြီး ကိုပင့်တင်ပေးနေလိုက်သည်။  ခဏကြာတော့သူရောမာမီပါပြီးဆုံးခြင်းကာမအထွတ်အ  ထိပ်ကို ပြိုင်တူလိုပင်ရောက်သွားကြလေ သည်။   သူရောမာမီပါထမီနဲ့ဘောင်းဘီတို့ကိုအသီးဝတ်လိုက်ကြတယ်။  မာမီ နောက်နေ့တွေလည်းထပ်လုပ်ကြမယ်နော်   ဟုစရံ သပ်ပြောလိုက်ပြီးမာမီ့ပါးလေးကိုရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။  လုပ်ပါဘူး လူကို သူ့မယားကျနေတာပဲဟု ကြာ   မျက်စောင်းလေးထိုး ကာ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်၍ မာမီထွက်သွားလေသည်။  ဦးလေးမိန်းမ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး အကိတ်ကြီးကို လိုး ဆော်လိုက်ရသဖြင့် ဝေယံလွင် ကျေနပ်နေမိလေသည်။

 

Zawgyi

 

ခ်ိဳၿမိန္ေသာဆားငံေရ

သားေဝယံ မေမကသီ ဟု ၿခံေရွ႕မွ ေခၚသံၾကား၍ သူအိမ္ထဲမွ ထြက္ကာ ၿခံထဲဆင္းလာၿပီး သံပန္းတံခါး ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။  “မာမီနဲ႔  ညီေလး”  မာမီေဒၚေမသူေအာင္နဲ႔ ညီေလးစည္သူေအာင္တို႔ သားအမိကို အိမ္ထဲေခၚလာခဲ့လိုက္သည္။  ေမေမေရ မာမီနဲ႔ ညီေလး တို႔ ေရာက္ေနၾကတယ္။   လာၿပီသားဟု ေျပာၿပီး မီးဖိုခန္းမွ ေမေမထြက္လာသည္။  ေယာင္းမနဲ႔ သားတို႔ပဲ ထက္ျမက္နဲ႔ အန္တီေလး တို႔ ေနေကာင္းၾကလားဟု သူမေမာင္ သူ႔ဦးေလးထက္ျမက္ေအာင္နဲ႔ ဖြားေလး ေမေမခ်ိဳကို ေမေမက ေမးတာျဖစ္သည္။  “ေန ေကာင္းၾကပါတယ္ မမ”  သားေဝယံကထြားၿပီး အရပ္ႀကီးျမင့္လာတယ္ကြာ ဟု သူမေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ့ သူ႔ကိုဖက္၍ မာမီက ေျပာ ေလသည္။   ေမေမေကသီဟုဆိုကာ ညီေလးစည္သူကလည္း ေမေမ့ပခုံးေပၚကို ကေလးတုန္းကလို ေခါင္းတင္ထားေလသည္။   သားစည္သူလည္း သူ႔အကိုလိုပဲ အရပ္ႀကီးျမင့္ၿပီး ထြားလာလိုက္တာ။   ဟုတ္ပ မမရယ္ မေတြ႕ရတဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကို သား တို႔က တကယ့္လူပ်ိဳႀကီးဖားဖားေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီေနာ့္ဟု မာမီက ေမေမ့ကို ေျပာေလသည္။

မနက္ က်မတို႔ျပန္ရင္ သားကို အလယ္ေခၚသြားအုံးမယ္ မမ သူ႔အဖြား ေမေမခ်ိဳက သူ႔ေျမးကို လြမ္းလို႔ ေခၚလာပါအုံးတဲ့ မာမီက  ေျပာေလသည္။   “ေခၚသြားေလ ေမသူ”  မာမီေဒၚေမသူေအာင္က အသက္.၃၆,ႏွစ္အ႐ြယ္ ေမကဗ်ာနဲ႔ဆင္ၿပီး လုံးႀကီးေပါက္လွ ျဖစ္သည္။   အရပ္က.၅ေပ၆ခန႔္ျမင့္သည္။  ေမေမနဲ႔ မာမီတို႔ သမီးေယာင္းမႏွစ္ဦး စကားေျပာေနၾကသလို သူတို႔ညီအကိုလည္း  စကားေျပာေနလိုက္ၾကသည္။   ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ မာမီတို႔နဲ႔ သူအလယ္ပါသြားခဲ့သည္။ မာမီတို႔လည္း သူတို႔လိုပဲ အိမ္မွာ ကား ရွိေပမယ့္ ဦးထက္ပဲ ေမာင္းတတ္သည္။  သူတို႔အိမ္မွာလည္း ေဖေဖပဲ ကားေမာင္းတတ္ၿပီး သူ႔ကိုငယ္ေသး၍ မသင္ေသးဘူး  ေနာက္မွ သင္ေပးမည္ဟု ေဖေဖက ေျပာသည္။   ဟိုကို ေန႔လည္ေလာက္မွ ေရာက္ၾကသည္။  သုံးနာရီေလာက္ ကားစီးရေလသည္။

သူတို႔ေရာက္ေတာ့ ေမေမခ်ိဳက အိမ္ေရွ႕ခန္း ဆိုဖာမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနေလသည္။  “ေမေမခ်ိဳ” ေမေမခ်ိဳေခၚ သူ႔ဖြားေလးေဘမွာ ထိုင္ လိုက္သည္။ ေျမးအဖြားေတြ အလြမ္းသယ္ၾကအုံးဟု မာမီက ၿပဳံး၍ေျပာၿပီး အတြင္းဖက္ထဲ ဝင္သြားေလသည္။  သူတို႔ေျမးအဖြား ေတြ ေထြရာေလးပါး ေျပာေနၾကစဥ္မွာ ေမခ်ိဳ ဟု ေခၚၿပီး အသက္ ၁၇,ႏွစ္အ႐ြယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လက္ထဲမွာ စတီး လင္ဗန္းေလးကိုင္ၿပီး ဝင္လာသည္။  အမားႀကီးက ပူရီပို႔ခိုင္းလိုက္တာပါ ေမခ်ိဳဟု ေျပာသည္။  “သမီးခ်ယ္ရီ ေက်းဇူးပါကြယ္”    ေမေမခ်ိဳက ဗန္းကိုယူၿပီး ခုံေပၚတင္လိုက္သည္။  မိတ္ဆက္ေပးရအုံးမယ္ သမီးကို ဒါက ေမေမခ်ိဳ႕ေျမး သားစည္သူရဲ႕ အကို ေဝယံ လြင္ လို႔ ေခၚတယ္ ဟု မိတ္ဆက္ေပးသည္။   “ဟုတ္ ကိုေဝယံလြင္”   “ညီမ နာမည္ ခ်ယ္ရီဝင္းပါ”  “ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္  ခ်ယ္ရီ”  ေျပာၿပီး ခ်ယ္ရီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို မမွိတ္မသုံ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ခ်ယ္ရီက ေဂၚရခါးမေလးျဖစ္မည္။ ခရစၥတီးနား နဲ႔ အေတာ္ဆင္ေလသည္။ ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလးနဲ႔ျဖစ္ၿပီး မ်က္ႏွာသြယ္သည္။

ထိစပ္ေနတဲ့ မ်က္ခုံးတန္းထူထူႏွစ္ဖက္ေအာက္မွ မ်က္နက္ဝန္းအစုံ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔ စင္းေသာႏွာတံ ႏွင္းဆီဖူးငုံပြင့္ လို ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ျဖစ္သည္။ မို႔ေမာက္စူၿဖိဳးတဲ့ ရင္အစုံက အင္းက်ီေပၚကို ေမာက္တက္ေနသည္။  သူမသိမသာေလး ၾကည့္ေန ေတာ့ သူမရွက္သြား၍ထင္ ေမေမခ်ိဳနဲ႔ အကို ေမာင္ေလး ျပန္လိုက္ပါအုံးမယ္ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားေလသည္။   ေက်ာ့ရွင္း ေသးသြယ္တဲ့ ထြာဆိုင္ခါးေလးေအာက္က ကားစြင့္တဲ့ တင္စိုင္ႏွစ္လုံးက လႈပ္ယမ္းသြားေလသည္။  ေမေမခ်ိဳ ခုနက ေကာင္မေလး က ဘာလူမ်ိဳးလဲ ဟု သူေမးလိုက္သည္။  ခ်ယ္ရီဝင္းတို႔က ေဂၚရခါး ျမန္မာကျပား သူ႔အေဖက ေဂၚရခါး အေမက ျမန္မာဟု ေျပာ ေလသည္။   ခ်ယ္ရီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေဝယံလြင္ ျမင္ျမင္ခ်င္း စိတ္ဝင္စား သြားခဲ့သည္။ ေဝယံလြင္ ခု အသက္.၁၈,ႏွစ္ရွိၿပီ  ရည္းစားမထားဖူးေသးပါ။

ေဂၚရခါးစပ္ဆိုေတာ့ အသားေဖြးၿပီး သူမလက္မွ ေမြးညင္းစိမ္းေလးေတြကို ခုနက သူေတြ႕လိုက္ရသည္။   ခ်ယ္ရီဝင္းအိမ္ေရာက္ ေတာ့ ခုနက ေဝယံလြင္ဆိုတဲ့ အကိုက သူမကိုစိုက္ၾကည့္တာ အပ်ိဳမေလး ရင္ေတြဖိုေနမိသည္။ ပါးသိုင္း မုတ္ဆိတ္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး မ်ားနဲ႔ သူက အိႏၵိယ ေဘာလိဝုဒ္မင္းသားမ်ားနဲ႔ပင္ ခပ္ဆင္ဆင္ အရပ္ႀကီးကလည္း အေတာ္ျမင့္လိမ့္မည္။  ညေရာက္ေတာ့ ညီေလး အိပ္ခန္းမွာ သူတို႔ညီအကို လွဲေနလိုက္ၾကသည္။   ေန႔လည္က ခ်ယ္ရီဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက ေခ်ာတယ္ေနာ္ ညီေလးဟု သူေျပာ လိုက္သည္။  “ကိုႀကီးက မမခ်ယ္ရီကို စိတ္ဝင္စားေနလို႔လား”   “ဆိုပါေတာ့ ညီေလးရာ”   “မမခ်ယ္ရီက ဆင္ဂယ္ေလး ကိုႀကီးရ”   သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ရွိတယ္ ယူမလား ဟု ေျပာသည္။

ေပးေလယူမယ္ ဟု သူေျပာလိုက္သည္။  ညီေလးထံမွ ခ်ယ္ရီ႕ဖုန္းနံပါတ္ရၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ သူမဆီသို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။   အစ ကေတာ့ ဘယ္သူလဲေပါ့ ခ်ယ္ရီက သူ႔ကို ေမးတဲ့အခါ ညီမ အကိုပါ ေမေမခ်ိဳ႕ေျမး ေဝယံလြင္ပါဟု ေျပာလိုက္သည္။ သူတို႔ ဖုံးေျပာ ျဖစ္ၾကသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္သုံးေလးရက္ေလာက္ထိ ခ်ယ္ရီ႕ကို သူညတိုင္း ပုံမွန္ဖုန္းဆက္ သူမနဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သူမကို သူ စိတ္ဝင္းေၾကာင္း ဖုန္းထဲမွာ စကားေျပာရင္း ထည့္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။  အကို အိပ္ရင္ေတာင္ ညီမကို အကို႔အိမ္မက္ေတြထဲထိ ထည့္ မက္ျဖစ္သလို သူမက အခ်ိန္တိုင္း စိုးမိုးထားတဲ့ ပိုင္စိုးမႈဧကရီ သခင္မေလးပါ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ဟု ခ်ယ္ရီကို ေျပာလိုက္ သည္။  အကိုကလည္း ဘာေတြေျပာမွန္း မသိ ဒါပဲေနာ္ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်ခ်သြားတတ္သည္။  အိမ္ခ်င္းကလည္း ေျခရင္းေခါင္းရင္း ကပ္ ရက္ျဖစ္သည္။ ဟိုေန႔က ေမေမခ်ိဳေျပာတာ ခ်ယ္ရီတို႔ ဒီကို ေျပာင္းလာတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ရွိေလသည္။ သူကလည္း ဒီကိုမ ေရာက္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ေနာက္ေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းေလာက္မွာ ညီေလးစည္သူက ခ်ယ္ရီတို႔အိမ္ဖက္ သြားလယ္မယ္ လိုက္ခဲ့ဆိုသျဖင့္ သူပါသြားခဲ့သည္။   “မမ ခ်ယ္ရီ ဧည့္သည္ပါတယ္” “လာ အကိုနဲ႔ ေမာင္ေလး”  ခ်ယ္ရီက ေျပာၿပီး ဆက္တီမွာထိုင္ခိုင္းေလသည္။   ဒါက ေမခ်ိဳ႕ေျမး ကိုေဝ ယံလြင္တဲ့ အမားႀကီးဟု သူမအေမကို ေျပာသည္။ ထိုအန္တီႀကီးက သူ႔ကိုၿပဳံးျပၿပီး အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္သြားသည္။   ခဏအၾကာမွာ  စတီးေရခြက္အရွည္ေလးနဲ႔ စတီးလင္ဗန္းတစ္ခု ကိုင္၍ ထြက္လာသည္။  ေရာ့ သားတို႔ စားၾကပါအုံး ဟု ဆိုၿပီး ဟိႏၵဴမုန႔္ လဒူးနဲ႔  မလိုင္လုံး ထည့္ထားေသာ ဗန္းနဲ႔ ေရခြက္ကို စားပြဲေပၚခ်ေပးသည္။   သူတို႔စားေသာက္ စကားေျပာဆိုၿပီး အေတာ္ၾကာေတာ့ ခ်ယ္ရီ တို႔သားအမိကို ႏႈတ္ဆက္၍ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။   ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူတို႔က ခ်ယ္ရီ႕အိမ္ သြားလယ္လိုက္ ခ်ယ္ရီက လာလယ္လိုက္နဲ႔ ျဖစ္ ပါသည္။ခ်ယ္ရီ႕ကို သူစိတ္ဝင္စားေနသလို သူမကလည္း သူ႔အား စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိေနၿပီဆိုတာ သူ သိရသည္။

ညေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီ႕ကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။  ခ်ယ္ရီ႕ကို အကို မနက္ျဖန္ေန႔လည္ေလာက္ ေျပာစရာေလးရွိလို႔ အကို လမ္းထိပ္မွာ  ေစာင့္ေနမယ္ လာခဲ့ပါေနာ္ ဟု ေျပာလိုက္သည္။  “ဖုန္းထဲက ေျပာေလအကိုရဲ႕”   အျပင္မွာပဲ ေျပာခ်င္လို႔ လာခဲ့ေနာ္ ခ်ယ္ရီ ဟု ေျပာ လိုက္သည္။  အင္း လာခဲ့မယ္ေလ ဒါပဲေနာ္ အမားႀကီး  အခန္းျပင္မွာရွိလို႔ သူမ ဖုန္းခ်သြားသည္။   ခ်ယ္ရီ႕ကို ေနာက္ေန႔ ရည္းစား စကားေျပာရန္ ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္သည္။  ေနာက္ေန႔ ေန႔လည္မွာ အိမ္က စူပါကတ္ ဘီးေလးစီးကာ လမ္းထိပ္ဖက္ ထြက္ခဲ့ေလ သည္။   မၾကာခင္မွာ ခ်ယ္ရီသည္ ဖိုးကြာတား ဂ်င္းစကင္အနက္ကို မိန္းမဝတ္ ဆြဲသားဘေလာက္စ္ အင္းက်ီအျဖဴနဲ႔ တြဲဖက္ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး မို႔ေမာက္စူၿဖိဳးတဲ့ ရင္အစုံ ခ်ပ္ရပ္တဲ့ ဗိုက္သားေလးရဲ႕ေအာက္က ဂစ္တာရွိတ္ပုံ တင္သားေတြက ေဘးဘက္ကို  ကားထြက္ေနေလသည္။ အရပ္က မာမီေဒၚေမသူေလာက္ ၅ေပ ၅ခန႔္ ရွိေလာက္မည္။ သူရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီး ဘာေျပာမို႔ လဲအကို ေျပာေလဟု ေျပာသည္။

အကိုတို႔ အေအးဆိုင္သြားရေအာင္ ခ်ယ္ရီ အဲေရာက္မွေျပာမယ္   ခ်ယ္ရီ႕ကို ေနာက္မွာတင္ၿပီး အေအးဆိုင္သို႔ ေမာင္းခဲ့လိုက္သည္။  လူရွင္းၿပီး သပ္ရပ္သန႔္ရွင္းတဲ့ အေအးဆိုင္ တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္သည္။ ေဒါင့္ကဝိုင္းမွာထိုင္ၿပီး ဒိန္ခ်ဥ္ ႏွစ္ခြက္ မွာလိုက္သည္။ ခ်ယ္ရီ႕ကို ကိုစေတြ႕တဲ့ ေန႔ထဲကစၿပီး  ခ်စ္မိေနၿပီ ခ်ယ္ရီ႕ကို ကိုခ်စ္တယ္။  သူမလက္ေလးကို သူ႔လက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေျပာလိုက္ သည္။  ထင္ေတာ့ထင္သား အရင္ညေတြ ဖုန္းေျပာထဲက သူမအား အကိုက စိတ္ဝင္စားမႈရွိေၾကာင္းကို သူမ ရိပ္မိေနခဲ့သည္။  “အိုး  အကိုရယ္”  ေတြ႕တာျဖင့္ မၾကာေသးဘူး ရည္းစားစကား ေျပာရလားလို႔ သူမ တီးတိုးေလး  ေျပာလိုက္သည္။ လူကလည္း ဆိုင္ထဲ မွာ ေလးေယာက္ပဲရွိၿပီး သူတို႔ဝိုင္းနဲ႔ လွမ္းပါသည္။  အခ်စ္မွာ ကန႔္သတ္ခ်က္ေတြ ၾကာတာနဲ႔   မၾကာတာေတြ မရွိပါဘူး ခ်ယ္ရီရယ္။  ကို႔ကို ခ်ယ္ရီက အခ်ိန္ျပည့္ စိုးမိုးထားတာပါ ခ်ယ္ရီ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုပဲ အခ်ိန္ျပည့္ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္   “အာ့ဘာလို႔လဲ သိ လား”  “သိပ္ခ်စ္လို႔”   “ပိုၿပီယုံပါဘူး”   ယုံပါ ခ်ယ္ရီရဲ႕  ေကာင္းၿပီေလ ခ်ယ္ရီစဥ္းစားေပးမယ္ဟု ေျပာေလသည္။

ခ်ယ္ရီဝင္း ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ ခုန္ေနမိသည္။ ကိုယ္က မိန္းကေလး ျဖစ္ေန၍ အေျဖ  တန္းမေပးပဲ စဥ္းစားမည္ဟု ေျပာလိုက္တာ ျဖစ္သည္။  ” ကို႔ကို ခ်ယ္ရီ ခ်စ္မိေနပါၿပီ ကိုရယ္”  ခ်ယ္ရီဝင္းစိတ္ထဲမွ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။   မွာထားတဲ့ ဒိန္ခ်ဥ္ေတြ ခဏ ၾကာေတာ့ ေရာက္လာေလသည္။ ဒိန္ခ်ဥ္ခြက္ယူၿပီး သူဇြန္းနဲ႔ေမႊကာ ခ်ယ္ရီ႕ေရွ႕မွာ ခ်ေပးလိုက္သည္။  ေသာက္၍ၿပီးေတာ့ သူမ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမွာ ေပေနသည္ကို တစ္ရႉးေလးနဲ႔ သူ သုတ္ေပးလိုက္သည္။  “အကိုကလည္း”   သူ႔ကို ရွက္ဝဲဝဲေလး ေျပာေလ သည္။  ေနာက္ညေတြမွစၿပီး ဖုန္းေျပာၾကတာနဲ႔ ခ်ယ္ရီဝင္းထံမွ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေျဖအား ကေလးမုန႔္ပူဆာသလို တဂ်ီဂ်ီနဲ႔  ေတာင္းဆိုေလသည္။  သူမကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ၿပီး သုံးရက္ခန႔္ရွိခဲ့သည္။   ညပိုင္း သူတို႔ ဖုန္းေျပာၾကေတာ့ ခ်ယ္ရီ႕ထံမွ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္ဆို တဲ့ အေျဖအား ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။  အကိုကလည္း ဇြတ္ပဲ ဟြန္း မနက္ျဖန္ ညေန ၄နာရီ လမ္းထိပ္မွာေစာင့္ေန ခ်ယ္ရီလာခဲ့မယ္  ဟု ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားေလသည္။  ေဝယံလြင္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြခုန္ေနမိသည္။ သူ ခုထိ ရည္းစားမထားဖူးေသးပါ။

ခ်ယ္ရီဝင္း လည္း အိပ္ယာထက္မွာ မနက္ျဖန္အတြက္ ရင္ေတြခုန္ေနမိသည္။  သူမက ဆင္ဂယ္ေလးျဖစ္ၿပီး ရည္းစားသနာ မထားဖူးေသးပါ။  ရည္းစားမထားဖူးေပမယ့္ သူမလည္း ေခတ္ရဲ႕ သမီးပ်ိဳျဖစ္တာနဲ႔အညီ ဖုန္း အင္တာနက္သုံးသည္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္ အေဆာင္က  အခန္းေဖာ္ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းထံမွ zျပာျဖင့္ ေအာကား အျပာကားမ်ား ကူးၿပီးၾကည့္သည္။  ၾကည့္ၿပီးရင္ အိမ္သာထဲဝင္  တံခါးပိတ္ၿပီး သူမအဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လက္နဲ႔ပြတ္၍  တစ္ကိုယ္ေရ အာသာေျဖေဖ်ာက္တတ္သည္။   ေနာက္ေန႔ ညေန  ေလးနာရီမထိုးခင္မွာ အိမ္က စူပါကတ္ ဘီးေလးစီးကာ လမ္းထိပ္မွာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။  ခဏၾကာေတာ့ ခ်ယ္ရီ စူပါကတ္ ဘီး ေလးစီး၍ ေရာက္လာၿပီး အကို တံတားေပၚသြားရေအာင္ ေရွ႕ကေမာင္းသြားသည္။  ထိုၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဖက္ရွိ တံတားဖက္ ေမာင္းလာ ခဲ့ၾကသည္။ တံတားေပၚေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေဘးမွာရပ္ၿပီး လူသြားလမ္း ေဖာင္ေဒးရွင္း အုတ္ခုံေပၚသို႔ တက္လိုက္ၾကသည္။

သူ တို႔ရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ မိသားစုသုံးေယာက္ ေလညႇင္းခံေနၾကတာ ေတြ႕ရၿပီး ေစာေသး၍ လူသိပ္မရွိပါ။   ခ်ယ္ရီ ကို႔ကို အေျဖေပး ေတာ့ေလ သူ  ေလာေဆာ္လိုက္သည္။  “အကို႔ကိုယ္ကို ကိုင္းေပးထား”  ခ်ယ္ရီက ေျပာသည္။   သူ႔ကိုယ္ကို ကိုင္းေပးထားလိုက္ သည္။  “မ်က္စိမွိတ္ထား ဖြင့္မၾကည့္နဲ႔ေနာ္ ခ်ယ္ရီက ဖြင့္ဆိုမွဖြင့္”  သူမ်က္လုံး မွိတ္ထားေပးလိုက္သည္။   ကို႔ကိုခ်စ္တယ္ ဟု သူ႔ နားနား ကပ္ေျပာေလသည္။  “ေပ်ာ္လိုက္တာ ခ်ယ္ရီရယ္”  သူေျပာလိုက္သည္။   ဖြင့္ၾကည့္နဲ႔အုံးေနာ္ ေျပာၿပီး သူ႔ပါးျပင္ထက္တြင္  ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ႐ႊတ္ သူ႔ပါးကို ခ်ယ္ရီက နမ္းလိုက္ေလသည္။  “ဖြင့္လို႔ရၿပီလား”   “ရၿပီ”   သူမ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္။

႐ႊတ္ ႐ႊတ္ ခ်ယ္ရီ႕ပါးျပင္ေလး ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ႏွာေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ႀကီးနဲ႔ တ႐ႊတ္႐ႊတ္ျဖင့္ ဖိနမ္းလိုက္သည္။ “႐ြကၳြာၾကာ”   သူမ ရွက္ဝဲဝဲ ေလး ေျပာေနေလသည္။  သူတို႔ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ပဲခူး႐ိုးမေတာင္တန္းႀကီးနဲ႔ တံတားေအာက္ ေခ်ာင္းထဲမွာ စီးေနေသာ ေရမ်ားကို ရင္ခုန္ ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္ၾကသည္။ အတန္ၾကာေတာ့ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။  ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ညေနဆို သူတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ ေယာက္ တံတားေပၚမွာ ခ်စ္စကားေလးေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။  ေနာက္ေတာ့ ေဝယံလြင္က တဆင့္တက္ၿပီး တံတားေအာက္မွာ  ေျပာဖို႔ ခ်ယ္ရီ႕အား ေတာင္းဆိုရာ သူမကလည္း သူ႔အလိုက် မျငင္းဆန္ပါ။  သူကလည္း မိန္းမအေတြ႕အႀကဳံက ရွိထားဖူးေတာ့  လက္ကျမန္သည္။အစကေတာ့ လက္ကိုင္ ပါးနမ္း ေနာက္ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္း တေျဖးေျဖး သူမရဲ႕ ရင္သားအစုံကို အင္းက်ီေပၚမွ  ဆုပ္ကိုင္ အစကေတာ့ ႐ုန္းကန္သည္။  ကိုေနာ္ ဘာေတြေလွ်ာက္ကိုင္မွန္းမသိ  ဟု သူ႔ကို ေျပာတတ္သည္။   ေနာက္မိန္းမေတြရဲ႕ဖီး လ္တက္တဲ့ အဓိကမိန္း နား႐ြက္ေလးကို သူပါးစပ္နဲ႔ ဖြဖြေလးငုံၿပီး နမ္းသည္။

သူမရဲ႕လည္တိုင္ေလးကို ႁပြတ္ကနဲ စုပ္လိုက္ လွ်ာနဲ႔  ယက္လိုက္ လုပ္ရင္ ခ်ယ္ရီ တီးတိုးေလးၿငီးကာ ၿငိမ္သြားတတ္သည္။  ထိုသို႔ျဖင့္ တစ္ညမွာ သူတို႔ဖုံးေျပာၾကရာ မနက္ျဖန္ေန႔လည္  ၁၁ေလာက္ကို သူမ ဘုရားသြားမယ့္အေၾကာင္း သူပါလိုက္ခဲ့ရန္ သူ႔ကို ေဘာင္းဘီမဝတ္နဲ႔ ပုဆိုးနဲ႔ စတစ္ေကာ္လာ  လည္ကတုံး ဝတ္ လာဖို႔ ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္။  ေနာက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁၁,မထိုးခင္မွာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး မာမီနဲ႔ ဦးထက္တို႔ အိပ္ခန္းထဲဝင္ကာ ဦးထက္ရဲ႕  ေယာပုဆိုးနဲ႔ ရွပ္အင္းက်ီ လည္ကတုံးအျဖဴကို ဝတ္လိုက္သည္။ မွန္ၾကည့္ေခါင္းၿဖီး ေရေမႊးတရႉးရႉးဆြတ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ထြက္ခဲ့  သည္။ သားေဝယံ ထူးဆန္းလို႔ပါလား ပုဆိုးနဲ႔ ရွပ္အင္းက်ီ အျဖဴဝတ္လို႔ပါလား ဟု မာမီက ေမးေလသည္။   သူက ပုဆိုးမွ သိပ္မ ဝတ္တတ္။  အျပင္သြားမို႔ပါ မာမီ ဝတ္ေနက်မရွိလို႔ ဝတ္ၾကည့္တာ သားနဲ႔လိုက္ရလား မာမီ ဟီး ေျပာၿပီး မာမီေဒၚေမသူေအာင္ ပါး ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။   လိုက္ပါ့ ငါ့သားက ဒီလိုေလးနဲ႔လည္း လိုက္တယ္ မာမီက ေျခဖ်ားေလးေထာက္၍ သူ႔နဖူးျပင္ကို နမ္း လိုက္သည္။ မာမီက သူ႔အား ေယာက္က်ားဘက္က တူေပမယ့္ သူမသားလိုပင္ ခ်စ္ရွာသည္။  ခ်ယ္ရီနဲ႔ခ်ိန္းထားရာ လမ္းထိပ္ကို  ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ထြက္လာၿပီး လမ္းထိပ္မွာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။

စတိုးဆိုင္က စႏိုးတာဝါတစ္ခု သြားဝယ္လိုက္သည္။ မၾကာခင္မွာ  ခ်ယ္ရီ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေရာက္လာသည္။ အဝါေရာင္ ရင္စိအင္းက်ီ လက္တို ခါးတင္ကို ဆင္တူထမီနဲ႔ တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေလသည္။   သြားရေအာင္ ကို ဟု သူမ ေျပာေလသည္။  သူတို႔ သံလမ္းဂုန္းဆင္းဖက္ကို ေမာင္းခဲ့ၾကသည္။  ထိုမွ အေရွ႕ဖက္ကို ေမာင္းလာခဲ့ၿပီး  အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီက ဆိုင္ကယ္ရပ္ကာ ကို ခဏဟု ေျပာ၍ ထိုၿခံထဲမွာ ဆိုင္ကယ္သြားထားသည္။   သူမ  သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးကို ထားခဲ့အုံးမယ္ ေျပာၿပီး သူ႔ေနာက္မွာ ထိုင္ကာ ေမာင္းေတာ့ ကို ဟု ေျပာေလသည္။ ခ်ယ္ရီသြားခ်င္တဲ့  ဘုရားဖက္ ေမာင္းခဲ့လိုက္သည္။  ဘုရားေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ရပ္က ဖိနပ္ခြၽတ္ခဲ့ၿပီး ဘုရားဝတ္ျပဳလိုက္ၾကသည္။  ဝတ္ျပဳၿပီး ေတာ့ သူတို႔ ဖိနပ္ခြၽတ္ထားရာနားကို ေလွ်ာက္လာၿပီး စီးလိုက္သည္။  ဟိုေတာအုပ္ေလးဖက္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္ ခ်ယ္ရီ ဟု သူ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ သြားၾကည့္မယ္ေလ ကို သူမက ေျပာသည္။

ခ်ယ္ရီ႕လက္ေလးကိုဆြဲ၍ ဘုရားနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေတာအုပ္ဖက္ ကို ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္။  ရင္စိအင္းက်ီက ခ်ယ္ရီ႕ကိုယ္လုံးေလးနဲ႔ ဖစ္စ္ျဖစ္ေနသည္။ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း အင္းက်ီက ခါး တင္ျဖစ္သျဖင့္ အထက္ကို လက္ႏွစ္လုံးခန႔္ ေျမာက္တက္သြားရာ သူမရဲ႕ ခါးသားေဖြးေဖြးေလးကို ေဘးတိုက္ ေလွ်ာက္ေနရာမွ သူ ျမင္ေနရသည္။   အတြင္းခံ မဝတ္ထားသျဖင့္ ေဝယံလြင္ရဲ႕ လီးတံႀကီးက ပုဆိုးထဲမွာ မတ္မတ္ကို ေတာင္ေနေလသည္။  ကြၽန္းပင္ ႀကီးေအာက္သို႔ ေရာက္ေတာ့ ရပ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုေနရာက စုံတြဲမ်ားသာ လာေသာေနရာ ျဖစ္ပါသည္။ေတာအုပ္ေလးဆိုေတာ့  ဆိတ္ၿငိမ္တိတ္ဆတ္ေနေလသည္။  သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ လူႏွစ္ကိုယ္စာ ဝင္လို႔ရသည့္ ခ်ဳံပုတ္ႀကီးရွိသည္။   ခ်ယ္ရီ႕ႏႈတ္ခမ္းေလး ကို သူ ဖိစုပ္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။  “ဖယ္ပါ ကိုရယ္”   သူမရဲ႕ မ်က္နက္ဝန္းေလးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ခ်ယ္ရီ ဟု ေခၚလိုက္သည္။

ဘာလဲကို ေျပာေလဟု ေျပာသည္။ကိုတို႔ ဆိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ဒီေနရာေလးမွာ ခ်စ္ၾကရေအာင္ ခ်ယ္ရီ ဟု သူေျပာလိုက္သည္။   ကို႔ရဲ႕ ညႇိဳ႕ငင္အားေကာင္းတဲ့ အၾကည့္က သူမကို   စပါးႀကီးေႁမြတစ္ေကာင္က ညႇိဳ႕ထားသလိုပင္   ခ်ယ္ရီဝင္း ကို႔စကားကို မ လြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့ပါ။  “ကို႔သေဘာပါ”  ခ်ယ္ရီက တီးတိုးေလးေျပာသည္။   ခ်ယ္ရီ႕ရဲ႕ ကိုယ္ေလးကို သူ႔ရဲ႕ သန္မာတဲ့ လက္ႀကီးႏွစ္ ဖက္က ႏြယ္ရွင္ပတ္ထားသလို သိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္။ခ်ယ္ရီ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ထပ္ၿပီးစုပ္နမ္းလိုက္ျပန္သည္။ သူ႔လွ်ာကို သူမ ပါးစပ္ထဲ သြင္းလိုက္ၿပီး လွ်ာေႏြးေႏြးေလးကို ယစ္ပတ္ထိုးေမႊ႕လိုက္သည္။  သုံးမိနစ္ေလာက္ အနမ္းေ႐ႊဂေဟ ဆက္၍ၿပီးေတာ့ ခ် ယ္ရီ႕ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲကာ ခ်ဳံပုတ္ထဲ ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။ ျမက္ခင္းေပၚသို႔ သူမကိုထိုင္ေစၿပီး ေက်ာကို သစ္ပင္မွာ မွီထား ေစသည္။  ေသြးေၾကာစိမ္းေလးမ်ားနဲ႔ ယွက္ျဖာလ်က္ရွိေသာ သူမရဲ႕ လည္တိုင္ေလးကိုနမ္းၿပီး ႁပြတ္ကနဲ ပါးစပ္ထဲ ထဲ့စုပ္လိုက္ သည္။  အားးးးးးးးးး  ခ်ယ္ရီ႕ရဲ႕အင္းက်ီေပၚမွပင္ ဖြံ႕ထားစူၿဖိဳးတဲ့ သူမ ရင္သားအစုံကို ဆုပ္နယ္ေနလိုက္သည္။

အားးးး အင္းးးး ဟ င္းးး  တီးတိုးေလး ၿငီးတြားေနသည္။  ေမြးညင္းစိမ္းေလးမ်ားနဲ႔ ခ်ယ္ရီ႕လက္ကို လွ်ာနဲ႔ယက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။   “႐ြံဘူးလားကိုရယ္”   ႐ြံပါဘူးခ်စ္ရယ္ဟု သူေျပာလိုက္သည္။   တစ္ေန႔ကမွ ရိတ္ထားတာ မၾကာေသးေသာ ထြက္ခါစ မုတ္ဆိတ္ေမြး ငုတ္စိေလး မ်ားနဲ႔ ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။  အားး စူးတယ္ကြာ ကို ခိခိ   သူမလက္ေလးကို ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး အင္းက်ီေပၚမွပင္ ခ်ပ္ရပ္တဲ့ သူမဗိုက္သား ေလး အေပၚမွေအာက္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ တို႔ထိပြတ္သပ္လိုက္သည္။   “အား ကိုရယ္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ”   သူ႔ကို တီးတိုးေလး  ေျပာေလသည္။  သူ႔လက္တစ္ဖက္က သူမထမီကို ဗိုက္ေပၚလွန္တင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲေထာင္လိုက္သည္။ တစ္ဆက္ထဲ  ေပါင္ၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။  ပင္တီပန္းဇီေရာင္ေလးေပၚသို႔ ခုံးထြက္ေနတဲ့ ခ်ယ္ရီ႕အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ပင္တီ ေပၚမွပင္ လက္ဝါးနဲ႔ ပြတ္လိုက္သည္။

အားးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး ဖင္ႀကီးႂကြ၍ ခ်ယ္ရီၿငီးတြားေနေလသည္။   လွ်ာနဲ႔ပင္တီေပၚမွ အဖုတ္ေလးကို ကုန္းယက္ပလိုက္သည္။   “အားးးး ကို မလုပ္ပါနဲ႔ ဘုံးနိမ့္မယ္”  သူမကို လက္ကာျပလိုက္ၿပီး ယက္ရာမွခြာကာ  ခ်ယ္ရီေကာင္းေအာင္ ကိုက လုပ္ေပးမို႔ ဘုံးမ နိမ့္ဘူး ဟု ေျပာလိုက္သည္။   ပင္တီကို ေဘးဘက္သို႔ လက္နဲ႔ဆြဲလိုက္ၿပီး အေမြးမ်ား ရိတ္ထား၍ တင္ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ သူမအဖုတ္  အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ကာ ပဲေစ့ခန႔္ရွိ ေစာက္စိ နီတာရဲ ျပဴးျပဴးေလးကို လက္နဲ႔ဖိေခ်လိုက္သည္။   အားးးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး   ကာမေရွ႕ေျပး ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးအခ်ိဳ႕ စိမ့္ထြက္လာေလသည္။  ပင္တီကို သူမ ေျခေထာက္ေအာက္သို႔ဆြဲခ်ၿပီး ခြၽတ္လိုက္သည္။   ခ်ယ္ရီဝင္းရဲ႕ေပါင္လုံးေဖြးေဖြးဂြဆုံထံ သူ႔မ်က္ႏွာကို  ိုအပ္လိုက္ၿပီးအဖုတ္အကြဲ ေၾကာင္းအတိုင္းလွ်ာနဲ႔ယက္ကာ ေစာက္စိျပဴးျပဴးေလးကို ပါးစပ်ထဲထဲ့၍   ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။   အားးးးးးးးး အီးးးးးဟီးး ဟင်႕ဟင်႕  ခ်ယ္ရီငိုသံေလးပင္ထြက္လာေလသည္။   ခ်ယ္ရီ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကသူ႔ေခါင္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး တီ ဆားနဲ႔တို႔သလိုထြန႔္ထြန႔္လူးေန ေလသည္။  အဖုတ္ကိုယက္ေပးေနသလို ေစာက္စိေလးကို ဖိေခ်ေပးေနလိုက္သည္။

အားးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးကိုေရ အားးးးးးးးးး  တီးတိုးၿငီးတြားကာခ်ယ္ရီ႕ကိုယ္ေလးတဇတ္ဇတ္တုန္ခါၿပီး ၿငိမ္သြားသည္။  ထြက္လာ  သမွ်ေစာက္ရည္ေတြကိုအကုန္ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ ခ်ယ္ရီကသစ္ပင္ကိုေက်ာမွီထားၿပီးသူမရင္အစုံ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္ကာအေမာ ေျဖေနေလသည္။   သူ႔ပုဆိုးကိုခြၽတ္ကာခ်ယ္ရီ႕ကိုဖင္ႂကြခိုင္းၿပီး သူမဖင္ေအာက္မွာ သူ႔ပုဆိုးကိုခင္းလိုက္သည္။  အဖုတ္နံ႔ရ၍ေဝယံ လြင္လီးတံႀကီးမွာသံေခ်ာင္းလိုေတာင္မတ္ေနသည္။   သူ႔ေပါင္ၾကားကလီးတံႀကီးကို ခ်ယ္ရီကၾကည့္၍    ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္ ကို  ခ်ယ္ရီေၾကာက္တယ္ ဟုေျပာေလသည္။  “စိတၡ္ ခ်ယ္ရီ”  ေျပာၿပီး သူ႔လီးတံႀကီးကို လက္တဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္၍ ေစာက္ရည္မ်ား႐ႊဲေန တဲ့ခ်ယ္ရီ႕အဖုတ္ဝမွာ   ေတ့ၿပီးခါးေကာ့သြင္းလိုက္သည္။

ျႇဗစ္ အားးးးး ကြၽတ္ ကြၽတ္  “နာတယ္ ကို”   ခ်ယ္ရီၿငီးတြားၿပီး သူ႔ကိုေျပာတယ္။  ေစာက္ရည္မ်ား႐ႊဲေနတာေတာင္ အပ်ိဳအဖုတ္ ျဖစ္၍   ၾကပ္သပ္စြာျဖင့္လီးတံႀကီးကသုံးပုံပုံ္ တပုံေလာက္ပဲဝင္ပဲေစာက္ေခါင္းထဲဝင္ေသးသည္။   ထပ္ဖိၿပီးသြင္းလိုက္တယ္။  ဗြိ  အားးးးးးး နာလိုက်တာ။   အထဲက သူ႔လီးတံႀကီးကိုတခုခုကဆီးတားထားသလိုပင္ ဒါအပ်ိဳအေမွးဆိုတာေဝယံလြင္သိလိုက္ရသည္။သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္နမ္းလိုက္ၿပီးရင္စိအင္းက်ီႏွိပ္ေစ့ၾကယ္သီးမ်ားကိုတေတာက္ေတာက္နဲ႔ျဖဳတ္လိုက္သည္။   ပန္းဇီေရာင္ ဘရာစီယာေပၚမွပင္ခ်ယ္ရီ႕ရဲ႕အပ်ိဳရင္သားအစုံကို လက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ေနလိုက္သည္။  သူ႔လီးတံႀကီးကို ေနာက္သို႔ဒစ္ေပၚ႐ုံဆြဲထုတ္ၿပီး    ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္သည္။  ေဖာက် အူးးးးးးးးးးး ဖူး ဖလူးးးး အားးးးးးးးး    အပ်ိဳေမွးေပါက္သြား၍ ခ်ယ္ရီထြန႔္ထြန႔္လူးသြားၿပီး စုပ္ နမ္းေနရာကခြာ၍ ၿငီးတြားေနေလသည္။  ၿဇိ ႁပြတ္ ဒုတ္ ဖတ္  အားးးးး နာလိုက်တာ အီးးးးးးးးဟီးးးးးဟင်႕   ႐ႊတ္ ေသပါၿပီကိုရယ္  ရက္ဆက္လိုက္  တာ အီးးဟီးး ဟင့္ဟင့္  ခ်ယ္ရီရႈိက္၍ငိုေနေလသည္။   အဖုတ္ေလးကစီးပိုင္ေနေတာ့ သူမညႇာေတာ့ မနားဒလစပ္ လိုးေဆာင့္ေနလိုက္သည္။  ႁပြတ္ စြိ ပြတ္ ပေလာက္ ဖတ္   အားးးးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးးးးး   ခဏၾကာေတာ့ သူမရႈိက္ သံေလးမ်ားတိတ္သြားၿပီး သူ႔ကိုလွမ္းဖက္ထားေလသည္။

ဖလႊတ္ ၿဇိ ႁပြတ္ ဖတ္  အားးးးးးးး အိ ဟားး အားးးးးးးးးးးးး  ေလးမိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့   အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ငြီး တွား၍ခယ်ၿရီ႕ခါးေလး  ေကာ့တက္ၾသားၿပီးဇတၡနဲ ဇတၡနဲ်ဖစၠာ ၿပီးဆုံးျခင္းအထြတ္အထိတ္ကိုေရာက္သြားခဲ့သည္။   သူမနဲ႔မတိမ္း ပင္ ဖင္ေၾကာႀကီးမ်ားကိုရႈံ႕ထားၿပီး ခ်ယ္ရီ႕အဖုတ္ထဲ သူ႔လီးရည္မ်ားကို ဗ္စၡနဲ ဗ်စ္ခနဲပန္းထုတ္လိုက္သည္။  အဖုတ္ထဲကသူ႔လီးတံ ႀကီးကိုပလြတ္ခနဲဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ေသြးစေလးမ်ားကလီးတံႀကီးမွာကပ္ၿပီးပါလာသည္။   “အားး ကြၽတ္ ကြၽတ္ အထဲကစပ္လိုက္ တာ”   ခ်ယ္ရီကေျပာေနေလသည္။  သူဝယ်လာခဲ့တဲ့ စႏိုးတာဝါကိုအိတ္ကပ္   ထဲကထုတ္လိုက္ၿပီး ေဖါက္လိုက္တယ္။   စႏိုးတာဝါ ေလးျဖင့္ခ်ယ္ရီ႕အဖုတ္ကိုဖြဖြေလးပြတ္ေပးၿပီး ေသြးစေလးေတြကို သုတ္ေပးလိုက္သည္။  “ဘယ္လိုေနေသးလဲခ်ယ္ရီသက္သာရဲ႕ လား”   “သြားပါခုမွလာေမးမေနနဲ႔”   ခုနကသူပဲ နင္းကန္ႀကီး ထိုးထိုးထဲ့ပြီးေတာ့ ဟု မ်က္ေစာင္းေလးထိုး၍ေျပာေလသည္။

သူမပင္တီကိုယူၿပီးေျခေထာက္ေျမႇာက္၍ဝတ္ေပးလိုက္သည္။  ထမီကိုေအာက္ခ်ေပးလိုက္တယ္။   သူမထေတာ့သူ႔ပုဆိုးကို အတြင္းအျပင္လွန္ၿပီးဝတ္လိုက္သည္။  “ခ်ယ္ရီ႕ကိုအထင္ေသးလား ကို”  အင္းက်ီၾကယ္သီးႏွိပ္ေစ့မ်ားတပ္ေနရာမွသူ႔ကိုေမးေလ သည္။  “ဘာကိုအထင္ေသးရမွာလဲ ခ်ယ္ရီရဲ႕”  “ကိုနဲ႔ခုနကလိုေနလို႔ေလ”   အထင်မေသးတဲ့အပြင် ကိုကပိုလို႔ေတာင္ခ်စ္ေသးတယ္   ခ်ယ္ရီ ဟု ေျပာၿပီး သူမပါးျပင္ေလးအႏွံ႔ကိုတ႐ႊတ္႐ႊတ္နဲ႔  နမ္းလိုက္သည္။   ျပန္ၾကစို႔ ကို သူမကေျပာတယ္။   ဆိုင္ကယ္ရပ္  ထားရာနားေလွ်ာက္လာေတာ့ ခ်ယ္ရီ ေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႔ျဖစ္ေနတယ္။ အငုံအဖူး ခ္စ္သူ ခ်ယ္ရီရဲ႕အပ်ိဳစင္ဝတ္   ရည္ေလးကိုစုပ္ လိုက္ရသျဖင့္ ေဝယံ  လြင္ ေက်နပ္ေနမိေလသည္။  သူတို႔ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ခ်ယ္ရီဆိုင္ကယ္ထား   ခဲ့သည့္အိမ္သို႔ေမာင္းလာခဲ့လိုက္ သည္။

ခ်ယ္ရီကသူ႔ခါးကိုက်စ္ေနေအာင္ဖက္ထားၿပီး သူမမ်က္ႏွာေလးကိုသူ႔ေက်ာျပင္မွာအပ္ထားေလသည္။  ဆိုင္ကယ္ထားခဲ့ရာအိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ရပ္လိုက္တယ္ သူတို႔အျပန္လမ္းမွာ ေဆးဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ သူမကိုေစာင့္ခိုင္းထားလိုက္သည္။   ေဆးဆိုင္ထဲဝင္ၿပီး တားေဆးတကတ္ဝယ္လိုက္သည္။  လူရွင္းတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ခ်ယ္ရီခဏရပ္အုံး ေရာ့  ့ ဒီေဆးကိုေသာက္ေနာ္ ဟု ေျပာၿပီး ေပးလိုက္သည္။  သူမကယူၿပီး ဘာလဲဟုေမးသျဖင့္ ဒါကိုယ္ဝန္မရွိေအာင္ ခ်ယ္ရီ ဟု သူေျပာလိုက္သည္။  သူမမ်က္ႏွာေလးရဲခနဲ ျဖစ္သြာၿပီး   အင္းပါ ကို ခ်ယ္ရီသြားၿပီ ဟုဆိုၿပီး ေရွ႕  က ေမာင္းထြက္သြားခဲ့ေလသည္။   သူအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။   အိမ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲမွာ စိမ္းေ႐ႊေ႐ႊအနံ႔ရတယ္ ဟု မာမီက သူ႔နားမွာရပ္ၿပီး ေျပာေလသည္။

သားပုဆိုးမွာလည္း အမႈိက္ေတြ  ကပ္ေနတယ္၊ ဒီကေလး ဘယ္သြားၿပီး ဘာလုပ္လာတာလဲ ဟု ေမးေနေလသည္။   သားအျပင္က ျပန္လာတာပါ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး   မာမီ ဟု ညာေျပာလိုက္ၿပီး သူမေရွ႕မွ အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။ ေဒၚေမသူေအာင္ အိမ္ေထာင္သည္ပီပီ သိတာေပါ့   ခုနက တူေလးဆီကဘာအနံ႔ဆိုတာ သုတ္ရည္ ေစာက္ရည္နံ႔ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။   သားေဝယံကို ကေလးထင္ေနတာ ဒီ ကေလးက လူပ်ိဳစိတ္ေပါက္ေနၿပီပဲ ဟင္းဟင္း ေတြ႕အုံးမယ္ ဟု ေဒၚေမသူေအာင္ စိတ္ထဲက ေျပာလိုက္သည္။

ခ်ိဳၿမိန္ေသာဆားငံေရ -၂။ ဇာသိမ္းပိုင္း  ( ကာမလူဆိုး) ko si – ေရးသည္။ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေတာ့ သူနဲ႔ခ်ယ္ရီတို႔ ထုံးစံအတိုင္း  ညေနဖက္တံတားေအာက္မွာခ်ိန္းေတြ႕စကားေျပာၾကသည္။   သူမကိုမေန႔ကနာတာဘယ္လိုေနေသးလဲသက္သာလား ေမးေတာ့ည ကထိနာတုန္းကိုတအားၾကမ္းတာပဲဟု မ်က္ေစာင္းေလးထိုး၍ေျပာေလသည္။   ေဒၚေမသူေအာင္ခုတေလာတူေလးေဝယံလြင္ကို ၾကည့္ရတာ မူမမွန္ ညေနဆို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ အျပင္ကိုပုံမွန္ထြက္   တတ္သည္။  တေန႔ ေဒၚေမသူေအာင္ကိစၥရွိသျဖင့္ ေညနဖကၱံတား   မွဆိုင္ကယ္နဲ႔အျပန္မွာ တူေလးေဝယံက ေဘးအိမ္မွ ခ်ယ္ရီကို ဖကၳားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။   ေဒၚေမသူေအာင္ တူေလးကို သဝန္တိုေနမိတယ္။  အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့လိုက္သည္။  တူေလးကို သူမစိတ္ဝင္စားေနမိခဲ့တယ္။  ေနာက္ေန႔မွစၿပီးသားေဝယံမိမိကို စိတ္ဝင္စားမႈရွိလာေအာင္ေဒၚေမသူေအာင္ူမိန္းမမာယာမ်ားကိုမသိမသာေလးထုတ္သုံးလိုက္သည္။

အိမ္မွာက ေန႔လည္ဖက္ေတြဆိုလူသိပ္မရွိသားစည္သူ  ကလည္းခုတေလာႏြေက်ာင္းပိတ္ထား၍သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္သြားလယ္ လိုက္ ဂိမ္းဆိုင္သြားေဆာ့ လိုက္နဲ႔ ညေနမွျပန္လာတတ္သည္။   ခင္ပြန္းကိုထက္ကလည္း မနက္သူ႔အလုပ္ရွိရာသြားၿပီး  ညေနေစာင္း မွျပန္ေရာက္တတ္သည္။  ေမေမေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအာင္ကအိမ္ေပၚသူ႔အခန္းမွာေနရင္ေန ဒါမွမဟုတ္ တခါတေလအိမ္ေရွ႕ခန္း  မွာသိုးေမြး ထိုးေနတတ္သည္။  ခုလည္း သားတို႔ညီအကိုအိပ်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့ပြီး ေလွ်ာ္စရာအဝတ္မ်ားကိုယူေနစဥ္ တူေလးေဝယံက ကုတင္ ေပၚမွာဖုံးပြတ္ေနေလသည္။  ဒီခေလးေတြ အေတာ္ညစ္ပတ္တာပဲဟာ ဟုေျပာၿပီး   တူေလးေဘးမွာပုံထားတဲ့အင္းက်ီကို ငုံ႔ယူလိုက္ သည္။  ေဒၚေမသူေအာင္ရဲ႕ စန္းစန္းတင့္ၿပီး ဖြံံ့ထြားလွေသာ ရင္သားအစုံက တူေလးေပါင္နဲ႔ မထိတထိျဖစ္ေနသည္။  ေဝယံလြင္ဖုံး ပြတ္ေနရာမွ ဖုံးကိုခ်ထားလိုက္ၿပီး မာမီရဲ႕  လည္ဟိုက္အင္းက်ီထဲမွ ရင္သားေဖြးေဖြးႀကီးအစုံကို ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။

ေဒၚေမသူ ေအာငၼသိဟန္ေဆာင္၍ အင္းက္ီယူကာ အိပ္ခန္းျပင္သို႔သူမရဲ႕ကားစြင့္တဲ့တင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုခါယမ္းသြားေအာင္လႈပ္ျပၿပီးထြက္ခဲ့ လိုက္သည္။   မာမီရဲ႕လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့ခါးေလးေအာက္မွကားစြင့္တဲ့တင္ႀကီးလႈပ္ခါသြားတာကိုၾကည့္၍ ေဘာင္းဘီတိုထဲက သူ႔လီး တံႀကီးေကတာငၼတ္ေေနလသည္။  သူသတိထားမိေနတာ ၂ရက္ေလာက္ရွိ ွိဲ့ပြီ သူ႔ကို မာမီ  ခုတေလာအထာေတြေပးေနတာ ရိပ္စားမိေနေလသည္။  အေျခေနေပးရင္ ဦးေလးမိန္းမ မာမီေဒၚေမသူေအာင္    အကိတ္ႀကီးကိုလိုးေဆာ္လိုက္အုံးမွဟုေတးထား လိုက္  သည္။  ခ်ယ္ရီနဲ႔ကေတာ့ ၂ရက္ျခား ၃ရက္ျခားတခါေလာက္   ေတလာက သူတို႔သွားခဲ့တဲ့ေတာအုပ်ေလးထဲကၿခဳံထဲမွာ လိုး ေဆာ္ျဖစ္ၾကသည္။  တခါေတလ တံတားေအာက္ ေရစပ္ရဲ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ  ပိန္းေတာထဲမွာလည္းသူနဲ႔ခ်ယ္ရီတို႔လိုးေဆာ္ျဖစ္ခဲ့ၾက ပါသည္။   စားရတဲ့ခေလး ပိုငတ္ဆိုသလိုပင္ ခုလည္း မာမီ့ကို လိုးခ်င္လာမိသည္။  ဒီလိုနဲ႔ တေန႔ ေန႔လည္ဖက္ ေမေမခ်ိဳလည္းအိမ္ ေပၚထပ္  က အိပ္ခန္းမွာ တေရးတေမာသြားအိပ္ေနသည္။

ညီေလးကလည္းမာမီ သားဂိမ္းဆိုင္သြားအုံးမယ္ဆိုၿပီး သြားေလၿပီ။    သူနဲ႔မာမီ အိမ္ေရွ႕ခန္းဆိုဖာမွာထိုင္ေနၾကတယ္။  သားနဲ႔ခ်ယ္ရီကခ်စ္သူေတြလားဟုမာမီကေမးေလသည္   “ဟို အဲ” မာမီဘယ္ လို  သိ  အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ေမးလိုက္တယ္။  သိတာေပါ့သားရဲ႕မာမီကငါ့သားဗိုက္ထဲမွာအူဘယ္ႏွစ္ေခြရွိလဲဆိုတာကအစသိတယ္။  မာမီကသူ႔ကိုၾကည့္၍ေျပာသည္။   လူငယ္ေတြရဲ႕သဘာဝကို မာမီနားလည္ပါတယ္။  ဒါေပမယ့္သားကိုမာမီအူတိုတယ္ကြာ။ အဲမိန္း ခေလး  နဲ႔မပက္သက္ပါနဲ႔ ဟု သဝန္တိုစြာျဖင့္ေျပာေလသည္။  “စိတၡ္ပါ မာမီ့စကားကိုသားနားေထာင္ပါ့မယ္”   သားကမာမီ့စကားနာ ေထာင္တယ္ကြာလိမၼာလိုက္တာ  ဟုေျပာၿပီး သူ႔ေက်ာကိုပုတ္ေနေလသည္။  နားေထာင္တာေပါ့ သားက မာမီ့ကို ခဈျႏေတဲ့သူပဲ   ဟု အေႏွာင့္မလြတ္အသြားမလြတ္ေျပာလိုက္ၿပီး မာမီ  ီကိုယ္လုံးအိေထြးေထြးေလးကိုဖက္ထားလိုက္သည္။

“အမယ္ မာမီ့ကိုသူ႔ရည္းစားက်ေနတာပဲ”  တူေလးကို ေဒၚေမသူေအာင္မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေျပာလိုက္တယ္။  တကယ္ေျပာတာမာမီရ မာမီ့ ကို သားခ်စ္မိသြားၿပီ ဟု  ေဝယံလြင္ေျပာလိုက္သည္။   ဒီေကလး ကို႔မာမီကို အဲလိုေျပာရလားဟုေျပာကာ မာမီ့  လက္သီးဆုပ္ႏုႏု ေလးနဲ႔သူ႔ရင္ဘတ္က်ယ္ႀကီးကိုဖြဖြေလးထုေနေလသည္။  ဒီေလာက္ဆိုအေျခအေနက မိမိဘက္မွာ ၈၅ရာခိုင္ႏႈံး  ေလာက္ရွိေနၿပီဆို တာစားေနေၾကာင္ပါးပီပီသူတြက္လိုက္မိသည္။  မာမီ့လက္ေလးကိုယူၿပီးသူ႔ႏွာေခါင္းနားမွာေတ့၍႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္သည္။   သား ေနာ္ မာမီ့ကိုသူေကာင္မေလးက်ေနတာပဲ ဟြန္း  မ်က္ေစာင္းလွလွေလးသူ႔ကိုထိုးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။  “တကယ္ေျပာတာ မာမီရဲ႕  ခ်စ္တယ္”  “အိုးကြယ္”သားကလည္း”  မာမီထိုင္ရာမွထၿပီးအပ်ိဳျဖန္းမေလးလိုအတြင္းဖက္ထဲသို႔ အေျပးေလးထြက္သြားေလ သည္။  တူေလးေဝယံ မိမိေပၚစိတ္ဝင္စားမႈရွိေနၿပီဆိုတာ သိရသျဖင့္ ေဒၚေမသူေအာင္က်ိတ္၍ေပ်ာ္ေနမိသည္။  ေဝယံလြင္တစ္ ေယာက္ရင္ခုန္သံေတြတဒုံးဒုံးခုံေနမိၿပီေလ။

ထိုသို႔ဖြင်႕နေလာခဲ့ရာေနာက်၃ရက်ကြာခဲ့သည်။  မာမီေပြာတဲ့ေန႔မွစ၍ခယ်ၿရီနဲ႔ပင် အ ရင္လိုမခ်ိန္းေတြ႕ျဖစ္ မလိုးေဆာ္ျဖစ္ၾကေတာ့ပါ။  ခ်ယ္ရီတို႔အမ်ိဳးေတြေရာက္ေနၾက၍လည္း ပါပါသည္။  ကံၾကမၼာကသူ႔ဘက္မွာရွိ တယ္ဟုဆိုရမည္။  ထုံးစံအတိုင္းညီေလးကေတာ့ေန႔လည္ဆိုဂိမ္းဆိုင္သြားၿပီေမေမခ်ိဳလည္းေန႔လည္ဖက္အိမ္ေပၚထပ္အခန္းမွာတ ေရးတေမာအိပ္ေနေလၿပီ။  သူလည္းကုတင္ေပၚမွာလွဲေနခ်ိန္ေပါ့  သူတို႔ညီအကိုအိပ္ခန္းထဲမွ ဗီဒိုအေပၚဆုံးထပ္က   ဖုန္ေတြကိုရွင္း မယ္ဟုဆိုကာမာမီကကုလားထိုင္ေပၚတက္၍ရွင္းေနေလသည္။  ေဒၚေမသူေအာင္ကအႀကံနဲ႔မို႔သူမထမီကိုခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလးဝတ္ ထားလိုက္တယ္။  တမင္ ပင္တီမဝတ္ပဲေျဗာင္ထမီအပါးေလးကို သူမ  ဝတ္ထားတာျဖစ္သည္။   ေျဗာင္ထမီအပါးထဲကသူမရဲ႕ကား စြင့္လုံးထစ္တဲ့ဖင္လုံးႀကီးကိုတူေတာ္ေမာင္ေခါေတာမ်က္လုံးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနတာကို ဖုႏၡါရာမြလြည့္ၾကည့္ေတာ့ေၾတ့လိုက္ရသည္။   သန႔္ရွင္းေရးလုပ္၍ၿပီးေတာ့ သူမ ခုံေပၚမွအဆင္းမွာထမီ  ီကေအာက္ကိုေျပက်သြားခဲ့သည္။

ေဝယံလြင္မာမီ့ရဲ႕ဖင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီး ႏွစ္လုံးကိုဘြားခနဲေတြ႕လိုက္ရသည္။  ေငါက္ခနဲပင္ကုတင္ေပၚမွေအာက္သို႔ဆင္းၿပီး မာမီ့  ေနာက္ကို အျမန္သြားကာသူမကိုယ္လုံးအိ  ေထြးေထြး ေလးကိုသိုင္းဖက္ထားလိုက္သည္။  ေဘာလုံးကန္ေဘာင္းဘီတိုထဲမွသူ႔လီးတံႀကီးကကားစြင့္   ်႕လုံးထဈတဲ့ ဖင္လုံး ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးၾကားမွာေမးတင္  ထားလိုက္သည္။  “အိုး” ဖယ္ပါသားဒါဘာလုပ္တာလဲ”   ေဒၚေမသူေအာင္ျခင္ေထာင္သံေလး ျဖင့္ေျပာၿပီးတူေလးရဲ႕လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုသူမဖင္လုံးႀကီးနဲ႔ပြတ္ဆြဲေနလိုက္  သည္။  ေဝယံလြင္လည္းရလာသည့္အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္  ္မခံပဲအက်ိဳးရွိရွိအသုံးခ်လိုက္သည္။  မာမီ့ေရွ႕ကကုလားထိုင္ကို တဖက္ကိုေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီးတ   ၿပိဳင္နက္ထဲ မာမီ့လက္ႏွစ္ ဖက္ကိုယူကာဗီဒိုမွာေထာက္  ထားေစလိုက္သည္။  သူ႔ေဘာင္းဘီကိုေအာက္သို႔ဆြဲခ်လိုက္သည္။  ေျဖာင္းခနဲပင္ေဝယံလြင္လီးတံ ႀကီးကကန္ထြက္လာသည္။  သူ႔လက္ကိုပက္လက္လွန္ၿပီးမာမီ့ရဲ႕ေပါင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးခြဆုံကိုထည့္ကာ ေစာက္ေမြးနက္ပါးပါးေလး မ်ားနဲ႔ဖုံးအုပ္ထားတဲ့ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းပြတ္   လိုက္သည္။

အားးးးးး ရွီးး  တီးတိုးေလးငြီးတွားကာသူမရဲ႕ကားစွင်႕တဲ့  ဖင္လုံးႀကီးကို ေနာက္သို႔ျပစ္ထားၿပီးခါးေလးခြက္၍ေျခႏွစ္ဖက္ကိုခ်ဲေပးထားလိုက္သည္။ ခဏအၾကာပြတ္၍ၿပီးေတာ့မာမီ့ေစာက္  ဖုတ္ထဲကေညာင္စီးလို ကာမေရွ႕ေျပးေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားက သူ႔လက္ဝါးေပၚစိမ့္က်လာေလသည္။  အားးးးး အီးး   “ဘယ္လိုေတြလုပ္ေနတာလဲသားရယ္”   “အဟင့္ မာမီမေနတတ္ေတာ့ဘူး”  တူေလးကိုညဳတုတုေလးေျပာလိုက္တယ္။   ခဏကြာ ေတာ့ဇွိဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူေစာက်ရည်ျမားရွဲစိုေန၍ ေဒၚေမသူေအာင္အဖုတ္ထဲသို႔ တူေလးရဲ႕လီးတံ  ႀကီးကေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴဝင္ ေရာက္လာခဲ့သည္။ မာမီ့ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ၾကားသို႔သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္လွ်ိဳသြင္းကာ အင္းက်ီေပၚမွပင္ အယ္ေနေသာ ရင္သားအစုံကို  ဆုပ္နယ္ၿပီး လိုးေဆာင့္ေနလိုက္သည္။  ဖလႊတ္ ၿဇိ ဖတ္  အားးးးးး ဟားး အိ အူးး အားးးးးးးးးးး  တူေလးလီးတံႀကီးက သူ႔ဦးေလး ကို ထက္လိုပင္စံခ်ိန္   ္လြန္ႀကီးျဖစ္သည္။

ေဒၚေမသူေအာင္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာတူေလးလီး   တံႀကီးကမွာျပည့္ၾကပ္ေနသလိုဒစ္ကား ကားႀကီးကအဝင္အထြက္သူမေစာက္ေခါင္းကိုပြတ္ဆြဲသြားတာ   အေတာ္ခံ၍ေကာင္းလွေပသည္။  စြိ ပြတ္ ႁပြတ္ ပေလာက္ ဖတ္   အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးး အားးးးးးးးးးးး   ဦးေလးမိန္းမကိုလိုးေဆာ္ေနရသျဖင့္ သူၾကာၾကာမ   ထိန္းထားႏိုင္ မာမီ့ေစာက္ေခါင္းသား မ်ားက  သူ႔လီးတံႀကီးကိုဆြဲစုပ္ထားေလသည္။  ငါးမိနစ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ မာမီ့ေစာက္ဖုတ္ထဲ   သူ႔သုတ္ရည္မ်ားကို ေရပန္းမွ ေရက်သလိုပင္ ေျဖာခနဲ ေျဖာခနဲ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။  တူေလးေဝယံနဲ႔မတိမ္းမယိမ္းပင္အားးးးးးးးးးးးးးးးဟုတီးတိုးေလးၿငီးတြား ကာ ေဒၚေမသူေအာင္တကိုယ္လုံး ဖ်ိဳး  ဖ်ိဳးဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္၍ၿပီးဆုံးျခင္းအထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္  ္သြားခဲ့သည္။

“အားး ေကာင္း လိုက္တာမာမီရယ္”  ကမ္ဘာေလာကႀကီးကိုေတာင္ ေသးေသး  ေလးပဲျမင္ရေတာ့တယ္။   “ဟြန္း ကိုပို ထုတ္အုံးသူ႔ဟာႀကီးကို”  မာမီကေျပာတယ္။  ပၾလတၡနဲ သူ႔လီးတံႀကီးကိုမာမီ့ေစာက္ဖုတ္ထဲက   ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။   ပုဆိုးအေဟာင္းတထည္ကိုမာမီကယူ ၿပီး ခုနက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းသုတ္ရည္ေစာက္မ်ား႐ႊဲေနတာမ်ားကို ကုန္း၍သုတ္ေနေလသည္။  ဖင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံး ၾကားမွ အရည္မ်ားနဲ႔႐ႊန္း  လဲ့ေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုၾကည့္ကာခုနမွတခ်ီလိုး၍ၿပီးထားေသာသူ႔လီးတံႀကီးကေနာက္တခါထပ္လိုးဖို႔ တာစူေနေလၿပီ။

မာမီ့ဆံပင္မ်ားကိုဖယ္လိုက္ၿပီးဂုတ္သားေလးကိုနမ္းကာ ေနာက္တခါထပ္လိုးအုံးမယ္ေနာ္မာမီ သားမဝေသးလို႔ ဟုသူေျပာလိုက္ သည္။   “လူကြီးကိုျမားလိုးမယ်တဲ့ ဏွာဗူးေလး”  သူ႔လီးတံႀကီးကို လက္ေလးျဖင့္ဆုပ္ညႇစ္  ၿပီးမာမီကေျပာသည္။   သားတို႔လိုး ေတာင္လိုးၿပီးၿပီပဲ မာမီကလဲ အဟီး  “သားေနာ္ေျပာေလဆိုးေလ ကဲဟာ”  ဒီေလာက္ျဖစ္လွတာ ဟုေျပာၿပီး သူ႔လီးတံႀကီးကို မာမီ ကဖြဖြေလးညႇစ္၍ ဂြင္းထုသလိုလုပ္ေပးေန  ေလသည္။  မာမီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုႁပြတ္ခနဲစုပ္နမ္းလိုက္သည္။   မာမီ့လွ်ာေလးကသူ႔ ပါးစပ္ထဲဝင္လာတယ္။  လွ်ာခ်င္းထိုးကလိေနလိုက္ၾကသည္။  ခဏၾကာေတာ့သားေမေမခ်ိဳခ်ိဳကိုအေပၚထပ္မွာသြားၾကည့္ ၿပီးရင္ ေရွ႕တံခါးပါပိတ္လိုက္ မာမီေစာင့္ေနမယ္ ၿပီးမွလုပ္ေနာ္သား မင္းညီနဲ႔ ေမေမတို႔ျမင္သြားမွာဆိုးလို႔   ဟုေျပာေလသည္။   “ဟုတ္ကဲ့ မာမီ”  သူ႔ေဘာင္းဘီကိုအေပၚဆြဲတင္ကာဝတ္လိုက္ၿပီး အျမင္ပင္အိပ္ခန္းမွထြက္၍အိမ္ေပၚတက္ေမေမခ်ိဳအိပ္ခန္းကိုသြားၾကည့္ ေတာ့ အိပ္ေနေလသည္။  ေအာက္ျပန္ဆင္းကာ အိမ္ေရွ႕ဘာဂ်ာတံခါးကိုပိတ္ၿပီး  ေသာ့ပါခ်ိတ္ထားလိုက္သည္။

အိပ္ခန္းထဲဝင္ခဲ့ လိုက္တယ္။  မာမီကေအာက္ပိုင္းဗလာျဖင့္ကုတင္ေပၚတေစာင္းေလးလွဲ၍သူ႔အားေစာင့္ေနေလသည္။  အိပ္ခန္းတံခါးပါ ပိတ္ၿပီး ေလာ့ခ်ထားလိုက္တယ္။  သူ႔ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ကာကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္။  မာမီ့ကိုယ္ေလးကိုပက္လက္ဆြဲလွန္ၿပီးသူမေပါင္ ၾကားမွာဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။  မာမီ့ရဲ႕ ဘေလာက္စ္အင္းက်ီကိုအေပၚသို႔မတင္လိုက္ၿပီး ဘရာစီယာကိုအထက္ကိုမတင္ကာ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္ဖက္ေပၚလက္တင္၍ဆုပ္နယ္ေနလိုက္သည္။  လက္သန္းလုံးခန႔္မရွိတရွိႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးႏွစ္ဖက္ကေထာင္မတ္ ေနေပသည္။ မာမီ့ရဲ႕စန္းစန္းတင့္ဖြံ႕ထြားစူၿဖိဳးလွတဲ့ႏို႔ႀကီးတစ္လုံးကိုအငမ္းမရစို႔လိုက္သည္။   အားး အင္းး ဟင္းး   ေနာကၱစႅဳံးကို  ခဏအၾကာစို႔၍ၿပီးေတာ့ အေၾကာေလးနဲနဲျပတ္ေနတဲ့ခ်ပ္ရပ္ျဖဴေဖြးေသာ  ဗိုက္သားတဝိုက္လက္နဲ႔ပြတ္ေနလိုက္သည္။   အားးးးးး  ဟားး အားး  မာမီတီးတိုးေလးၿငီးတြားေနတယ္။

ခဏၾကာေတာ့မာမီ့ရဲ႕ေပါင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို သူမဗိုက္နားေရာက္တဲ့ထိ တြန္းတင္လိုက္သည္။  ေစာက္ေမြးနက္ပါးပါးေလးမ်ားနဲ႔ဖုံးလႊမ္းထားတဲ့ မုန႔ၥိမ္း  ေပါင်းကြီးအလားေမာက်တက်နေတဲ့ေစာက်ဖုတ် ကြီးရွိရာထံ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းအ  ေပၚမွေအာက္ လွ်ာနဲ႔ယက္လိုက္သည္။   အားးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးး  ေဒၚေမသူေအာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာတီးတိုးေလးၿငီးတြားၿပီးတူေလးေဝယံေခါင္းကို ကိုင္ထားလိုက္သည္။   ညိဳမည္းမည္းေလး ျဖစ္ေနတဲ့ေစာက္စိျပဴးျပဴးႀကီးကိုဖလူးခနဲဆြဲစုပ္လိုက္သည္။  အားးးးးးးးးး အီးးးးးးးးးးးးးး  တူေလးဘာဂ်ာအစြမ္းမွာ ေဒၚေမသူ ေအာင္ လူးခါၾသား  ရေလသည္။  ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုဆြဲၿဖဲ၍ ေစာက္ေခါင္း  ထဲသို႔လွ်ာထဲ့ၿပီးျပလပ္ျပလပ္ျမည္ ေအာင္ယက္ေပးေနလိုက္သည္။

အားးးးးးးရွီးးးးးးးးးး  ထဲ့ေတာ့ဟာသား မာမီမရေတာ့ဘူးဟုမာမီကလိုးေပးရန္  ္သူ႔အားေလာ္ေဆာ္ ၿပီး သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုကားေပးထား  ေလသည္။  ဦးေလးမိန္းမေစာက္ဖုတ္ေရွ႕မွာ ထေပါက္ေတာ့မည့္  ေႁမြေဟာက္ႀကီးလို  တရႉးရႉးမန္ဖီေနေသာ လီးေၾကာ  မ္ား ္ေထာင္ထေနတဲ့သူ႔လီးတံႀကီးကို လကၱ  ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။   မာမီ့ေစာက္ဖုတ္ဝမွာသူ႔လီးတံႀကီးကိုေတ့ၿပီးဖိသြင္း လိုက္သည္။   ၿဗိ ႁပြပ္ ဖတ္  အားးးးးးးးးး ရွီးးးးးးး  ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုဆုပ္ကိုင္နယ္ဖတ္ၿပီးသူ႔လီးကို   ေနာက္ဆြဲထုတ္ကာ ေဆာင့္လိုး သြင္းလိုက္သည္။  ၿဇိ ႁပြတ္ ဒုတ္ အိုး ကြၽတ္ ကြၽတ္  မာမီ စုပ္သပ္၍ၿငီးတြားေနေလသည္။   မာမီ့ႏို႔ႏွစ္လုံးမွာသူ႔လက္ရာထင္မတတ္  ဆုပ္နယ္၍  ဦးေလးမိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို လိုးေဆာင့္ေနလိုက္သည္။  ဖလႊတ္ ပြတ္ စြိ ဖတ္   အားးးးးးးး အီးးးးးးးးး အားးးးးးးး   ေလး မိနစ္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ တအာ့းအားၿငီးတြား ကာမာမီခါးေလးေကာ့တက္ ၍ ၿပီးဆုံးျခင္း  ကိုေရာက္သြားခဲ့သည္။   ခုနက တခ်ီ ၿပီးထား၍ ဒီအခ်ီမွာသူမၿပီးေသးပါ။  မာမီ့ေပါင္လုံးေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္ဖက္ကိုမၿပီး သူ႔ပခုံးတ  ဖက္တခ်က္မွာ ထမ္းတင္လိုက္တယ္။  မာမီ့ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ၾကားမွာသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ထားၿပီးဖင္ႀကီးႂကြ၍ေျမစိုက္ေဆာင့္ခ်နည္းနဲ႔   လိုးေဆာင့္ေနလိုက္သည္။

ႁပြတ္ ဇြစ္ ဖြတ္ ဖတ္   အားးးးးး ဟားး အီးးးးးး အားးးးးးးးးး   တူေလးရဲ႕လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားအတိုင္းေဒၚေမသူေအာင္  ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကိုပင့္တင္ေပးေနလိုက္သည္။  ခဏၾကာေတာ့သူေရာမာမီပါၿပီးဆုံးျခင္းကာမအထြတ္အ  ထိပ္ကို ၿပိဳင္တူလိုပင္ေရာက္သြားၾကေလ သည္။   သူေရာမာမီပါထမီနဲ႔ေဘာင္းဘီတို႔ကိုအသီးဝတ္လိုက္ၾကတယ္။  မာမီ ေနာက္ေန႔ေတြလည္းထပ္လုပ္ၾကမယ္ေနာ္   ဟုစရံ သပ္ေျပာလိုက္ၿပီးမာမီ့ပါးေလးကို႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္သည္။  လုပ္ပါဘူး လူကို သူ႔မယားက်ေနတာပဲဟု ၾကာ   မ်က္ေစာင္းေလးထိုး ကာ မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေျပာၿပီး အခန္းတံခါးဖြင့္၍ မာမီထြက္သြားေလသည္။  ဦးေလးမိန္းမ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါး အကိတ္ႀကီးကို လိုး ေဆာ္လိုက္ရသျဖင့္ ေဝယံလြင္ ေက်နပ္ေနမိေလသည္။