အမှောင်ကြိုက်သူများ
ကုမ္ပဏီကြီးဖွင့်လိုက်တာဟာ သန်းသန်းစိုးတို့လင်မယားအတွက်လားဟုပင်ထင်ရသည်။ သန်းသန်းစိုးနှင့် စိုးမောင်တို့ကား အစက ဒီနေရာလေးမှာတိုက်ခန်းကျဉ်းလေးမှာ လခပေးပြီးငှားနေကြသည်။ အစက ကြုံရာကျပန်းလုပ်စားနေသော သန်းသန်းစိုးတို့ လင်မယားအတွက် ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ပင်.. ။စိုးမောင်က ကုမ္ပဏီမှာဒရိုင်ဘာဝန်ထမ်းလုပ်သည်။ သန်းသန်းစိုးက အစက ကုမ္ပဏီမှ ဝန်ထမ်းတွေကို မနက်ပိုင်း ထမင်းသုတ် ထမင်းပေါင်းများရောင်းချပေးသည်။ ကံကောင်းချင်တော့ သန်းသန်းစိုးကံစမ်း လိုက်တော့ထီက ဆုကြီးထပေါက်ပြီး ထမင်းဆိုင်ကြီးကြီးမားမားဖွင့်နိုင်သွားသည်။
လင်မယား(၂)ယောက်ကား လောဘဖြင့် ငွေရှာကောင်းသူများဖြစ်ကြသည်။ အသက်ကလည်း(၃၀)ကျော်ကျော်လောက်သာရှိကြ သေးတာကိုး။ စိုးမောင်ကလည်းကုမ္ပဏီမှာ ဝင်လုပ်တော့ အပေါင်းအသင်းကရလာပြီး အဆက်အစပ်များရှိလာသည်။ ကားပွဲစား လုပ်ကြည့်သည်.။ ကံစပ်သည်ဘဲပြောရမည်လား ရန်ကုန်ကားပွဲစားလောကမှာစိုးမောင်ဆိုလျှင်မသိသူ မရှိလောက်အောင်ဖြစ် သွားပြီး အောင်မြင်သွားသည်။ ဒီတော့ ကုမ္ပဏီကထွက်ပြီးကားပွဲစားအလုပ်ကိုဇောက်ချလုပ်တော့သည်။ သန်းသန်းစိုးဖွင့်ထား သောဆိုင်ကလည်းအောင်မြင်သည်။ အလုပ်သမားတွေပင် ငှားထားရသည်။
သူမရွာမှ ရပ်ဆွေရပ်မျိုးတော်သူ ကောင်လေး/ကောင်မလေးများကိုခေါ်တော့ စိတ်ချရသည်။ စိုးမောင်ကလည်း စီးပွားရေးအရ အောင်မြင်လာတော့ ဘီယာလေးတစ်မြမြနှင့် ကိုယ်ပိုင်ကားလေးလဲရှိနေပြီကိုး။ တစ်ခါတစ်ရံ အပေါင်းအသင်းများနှင့်ဆုံလျှင်ည အိမ်ပြန်မအိပ်သည်များပင်ရှိလာသည်။ ငွေကလည်း တလဟောဝင်တော့ အပျော်အပါးလေးဖက်လာသည့်သဘော။ တိုက်ခန်း တစ်ခန်းဝယ်ထားသော်လည်း တစ်ခါတစ်လေမှသာ သွားကြည့်ဖြစ်သည်။ သန်းသန်းစိုးကလည်း ဆိုင်မှာလက်မလည်အောင် ရောင်းရတော့ ဆိုင်နောက်ဖက်ကကန့်ထားသော အခန်းမှာဘဲအိပ်ဖြစ်သည်။ ဆိုင်မှာက အခန်း(၃)ခန်းရှိသည်။
ရွာမှ သူမခေါ်ထားသော ကောင်မလေး(၂)ယောက်နေသည့်အခန်းက(၁)ခန်း။ သူမကတစ်ခန်း။ တစ်ခန်းက ဆိုင်က စားပွဲထိုးကောင် လေး မောင်တင့်နေသည်။ မောင်တင့်ကားဖင်ပေါ့သည်။ ဘာခိုင်းခိုင်းရသည်။ အသက်က (၂၅)နှစ်ခန့်ရှိပြီ. ကိုစိုးမောင်တို့ရွာမှ ဖြစ်သည်။ အမ.. ဟိုကဆရာတို့ဝိုင်းက ၂၀၀၀ အမ်းရမယ်။ မောင်တင့်က ကောင်တာမှာထိုင်နေသော မသန်းသန်းစိုးလက်ထဲသို့ ၁၀၀၀ တန်ကို အပ်လိုက်ရင်း ဆိုင်နောက်ဖက်တွင် ဆေးကြောနေသော အဒေါ်ကြီးဆီသို့ပန်းကန်ခွက်ယောက်များကိုသွားပို့လိုက် သည်။ စိုးမောင်ကား ဆိုင်ရှေ့သို့ပြန်ထွက်လာပြီး…မသန်းသန်းစိုးပေးလိုက်သော တစ်ထောင်တန်(၂)ရွက်ကိုယူကာ စားသောက် ဝိုင်းဆီသို့ပြန်သွားပြီး အမ်းလိုက်သည်။
မောင်လေးရေ…ညနေပိုင်းရောင်းဖို့ နည်းနည်းနေရင်ဈေးသွားဝယ်ကြဦးစို့။ ပစ္စည်းတွေကနည်းနေပြီ။ ဟုတ်..အမ…မောင် တင့်ကား လမ်းထိပ်က တက္ကစီဂိတ်မှာ ကားတစ်စီးသွားငှားခဲ့သည်။ ဝယ်ရမည့် ပစ္စည်းကလည်းများတယ်လေ။ မသန်းသန်းစိုးက ဆိုင်နောက်ခန်းသို့ဝင်ကာ အဝတ်အစားလဲနေဟန်တူသည်။ မကြာမီတော့ အဝတ်အစား သစ်သစ်လွင်လွင်ဖြင့်မသန်းသန်းစိုးထွက် လာသည်။ မောင်တင့်ကား ဈေးခြင်းတောင်းကြီးကိုင်ကာ စောင့်နေသည်။ ကဲ..သွားစို့…မောင်လေး ဒီအချိန်ကား လူပါးသော အချိန်ဖြစ်သဖြင့် ဆိုင်ကိုကောင်မလေးတွေနဲ့လွဲထားလို့ရသောကြောင့် သန်းသန်းစိုးတစ်ယောက်စိတ်ချလက်ချဈေးသွားနိုင်သည်။ ကားပေါ်တက်ပြီး လမ်းတစ်ဝက်လောက်တွင်…သန်းသန်းစိုးပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှဖုန်းကမည်လာသည်။ ယောကျၤားဖြစ်သူကိုစိုး မောင်ဖုန်း။
ပြော.ယောကျၤား…. မိန်းမ ဒီနေ့ကိုယ်အလုပ်ကိစ္စရှိလို့ ပြန်မလာတော့ဘူး..သန်လျင်ဘက်မှာညအိမ်မယ်။ အင်း..ပါ….အလုပ်ရှိ တာဘဲ….ရတယ်..ရတယ်။ သန်းသန်းစိုးက ပြောပြီးဖုန်းကိုချလိုက်သည်။ ပြောရလျှင်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက်ကား ငွေနောက် ဘဲလိုက်နေသဖြင့် အတူတူတောင် တစ်ခါတစ်ရံမှ အိပ်ဖြစ်ကြသည်။ ဒါလဲကိုစိုးမောင်က လည်းအပြင်မှပင်ပန်းလာ ဆိုင်မှာလည်း သူမကပင်ပန်း ဆိုသည့်နေ့နှင့်ကြုံလျှင် လင်ခန်းမယားခန်းပင် မရောက်လိုက်။ ပြီးတော့ အိမ်ထောင်သက်(၇)နှစ်လောက်ရှိပြီဆို တော့လည်း အရင်လို အာရုံမရတော့တာလဲပါမည်.။ ဈေးသို့ရောက်တော့ သန်းသန်းစိုးက မောင်တင့်ကိုခေါ်ပြီး သူမဝယ်စရာရှိ တာများပင်ဝယ်ကြသည်..မောင်တင့်ကလူကောင်ကလည်း ထွားတော့ လင်မယားဟု ဈေးထဲမှထင်ကြသည်။
စိုးမောင်နှင့်ကလည်းဈေးတစ်ခါမှမလာဘူးဘဲ မောင်တင့်နှင့်သာဈေးလာသဖြင့် မောင်တင့်ကိုသူမလင်ဟုထင်နေကြတာမဆန်း။ ဟား..လွတ်လပ်ရေးရပြီကွ… စိုးမောင်က ဘီယာခွက်ကို မြောက်ရင်း သူ့ဘော်ဒါ အောင်မောင်းလက်ထဲမှ ခွက်နှင့်တေ့လိုက်ပြီး ချီး ယားစ်..ဟုပါးစပ်မှ ပြောလိုက်သေးသည်။ ဒီနေ့စိုးမောင်တစ်ယောက်မအူမလည်တောသားသူဌေးတစ်ယောက်ကို အချဉ်ဖမ်းပြီး ပွပေါက်တိုးလာသည်။ လောကကြီးကလည်သူစားစတမ်းပင်…။ ကိုစိုးမောင်တို့ကတော့ ပိုင်တယ်ဗျာ…..ကျွန်တော်သာဆိုဒီလို လုပ်ရဲမယ်မထင်ဘူး။ ဒါကတော့ လောကကြီးမှာ ညံ့သူခံစတမ်းဘဲလေဗျာ..။ အောင်မောင်းတစ်ယောက်စိုးမောင်ကိုအားကျ နေသည်။ စိုးမောင်က မိန်းမကိုလည်းပိုင်သည်… ဒီနေ့လည်းဖုန်းဆက်ပြီး သူ့မိန်းမသန်းသန်းစိုးကို သံလျှင်ဘက်မှာအလုပ်ရှိလို့ည အိပ်မည်တဲ့။
တကယ်တော့ စိုးမောင်က သူ့ကိုခေါ်ပြီးပဲခူးရောက်နေတာ။ စိုးမောင်ကအောင်မြင်လာတော့ အစုံလုပ်လာသည်။ ပဲခူးမှာ ဆော် အငယ်လေးတစ်ယောက်ရှိသည်။ ရိုစီခင်တဲ့…နုသည်ရွသည်…. စိုးမောင်က ကြေးမျိုးမျိုးမျက်မျက်ရလာတိုင်းရိုစီခင်ထံလာလာ ထောက်ပံ့နေကြ။ ကောင်မလေးကအကုန်းလည်းရက်စက်သည်။ စိုးမောင်ကတော့ အိမ်ကမိန်းမကြီးနဲ့တခြားစီဟု အောင်မောင်း ကိုပြောတတ်သေးသည်။ အောင်မောင်းကလည်း ဒီမှာမယားငယ်ရှိသည်။ ရန်ကုန်မှာရှိနေသာမိန်းမမသိအောင်ဒီမှာလာကဲကြ ခြင်းဖြစ်သည်။ ပြောရလျှင်တော့ အိမ်ကဟာမကြီးတွေက အမြဲတမ်းစားနေရလို့လားမသိ။ ရိုးအီလာတာလဲပါသည်။ ကိုယ့်မိန်းမ ကလွှဲလျှင်တလောကလုံးက မိန်းမတွေကလှနေကြသည်။ ကဲ…ဘော်ဒါ…သောက်ပြီးစားပြီးရင် ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားကြေး နော်….။ ဟားး….ခင်ဗျာလိုက်ပါဆိုရင်တောင်မှ မလိုက်ဘူးကိုစိုးမောင်ရေ… မနက်ပြန်ခါနီးကျမှ ကျွန်တော်သွားနေကျအိမ်မှာလာ ခေါ်လိုက်… ခုတော့ပို့ပေးထားခဲ့…ကျွန်တော့ အသည်းလေးအိမ်ကို…ဟက်ဟက်.။ အောင်မောင်းလည်းတော်တော်မူးနေပြီ။ တကယ်တော့ စိုးမောင်နှင့်အောင်မောင်းကား ဝါသနာတူစရိုက်တူမို့ အလွန့်အလွန်ကိုတွဲမိကြသည်။
ကိုစိုးမောင်လည်း အောင်မောင်းကို သူ့မယားငယ်အိမ်ပို့ထားခဲ့ပြီး သူဝယ်ပေးထားသော ရိုစီခင်ရှိရာ အိမ်သို့ကားကို ဦးတည်ပြီး မောင်းခဲ့တော့သည်။ ရိုစီခင်ရေ..ဒီညတော့..ဟင်းဟင်း… စိုးမောင်စိတ်ထဲမှကြုံးဝါးလိုက်သည်… သူ့လီးကြီးကလည်း ရိုစီခင်ကို မြင်ယောင်ရင်း ထောင်ထနေပြီလေ။ အား…ကောင်းလိုက်တာ…ခလေးရယ်။ စိုးမောင်ကားး ခါးကြီးကိုကော့သွားသည်…. ကုတင် ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်နေသော စိုးမောင်လီးကို ရိုစီခင်စိတ်ပါလက်ပါစုပ်ပေးနေသည်။ စိုးမောင်လီးထိပ်ကြီးကို သူမလျှာဖြင့် ကစား လိုက်တိုင်းစိုးမောင်တွန့်တွန့်လူးနေသည်။ ပြွတ်ပြွတ် လီးချောင်းကြီးကို အာခေါင်ထဲထိတစ်ဆုံးငုံလိုက်ပြီး အားရပါးရလွေတော့ စိုး မောင်က တဟင်းဟင်းတဟဲဟဲနဲ့။ ဒီလိုလူမျိုးတွေကို ခြူစားလာတာရိုစီခင်ကအံတိုနေပြီလေ။ ရိုစီခင်က လီးစုပ်ပေးခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး…. ကိုကြီးဟာကြီးကမာနေပြီ….ခစ်ခစ်… စိုးမောင်က တဟီးဟီးနှင့်…. ရိုစီခင် အိပ်ယာပေါ်မှာ လေးဖက်ထောက်ပြီး….ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ချိန်တွင် စိုးမောင်ကလည်း ပက်လက်လှန်နေရာမှထပြီးရိုစီခင်နောက်မှာ နေရာယူထား ပြီးဖြစ်သည်။
ရိုစီခင်ကုန်းချက်ကရက်စက်လှသည်။ ဖွေးအုနေသောတင်ပါးများကိုကော့ထားပေးပုံကစိုးမောင်စိတ်ကိုပိုမိုကြွစေသည်။ သူ့လီး ကို ရိုစီခင်အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်… အို…ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကိုကြီး..ရိုစီခံချင်လှပါပြီဆို..ဟင့် ရိုစီခင်ရဲ့ညုတုတု အသံလေးက စိုးမောင်စိတ်ကို လွတ်သွားစေပြီ။ ရိုစီခင်ရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီး.စိုးမောင်နောက်မှအသားကုန်လိုးတော့သည်။ ဒုတ်ဒုတ်… ဘတ်..ဘတ်…အအ… သေ..သေပါပြီ..ရိုစီခင်ကား အော်ညဉ်းတော့သည်။ သို့သော်ခဏပါ စိုးမောင်ရဲ့အဆက်မပြတ်ဆောင့်ချက် များနှင့်အတူ… ရိုစီခင်ကလည်း အစွမ်းကုန်ကို ဖင်ကိုထောင်ပေးထားသည်။ ဆောင့်ပါ..ကိုကြီး.ရဲ့..အအ.ရိုစီကောင်းနေပြီ… အဖုတ်ထဲဝင်ဝင်လာသော စိုးမောင်လီးကြီးကို ရိုစီခင်စောက်ပတ်အသားမျှင်များက ဆွဲဆွဲညှစ်ညှစ်ပေးတော့ စိုးမောင်လိုးရတာ အရမ်းကောင်းနေသည်။ ရိုစီခင်ကလည်း ဒါမျိုးလုပ်ပေးလျှင်ယောကျၤားတွေ အရမ်းစွဲတာသိတယ်လေ။ စွပ်ဒုတ်… ဗျစ်..ဘွတ်..ဒုတ်..စွပ်..စွပ်..ဘောက်..ဘောက်..ပြွတ်ပြွတ်… အအ..ကိုကြီး..ဆောင့်ဆောင့်..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်…အား..အ ရိုစီခင်ရဲ့ အော်သံနဲ့ စိုးမောင်ရဲ့တဟင်းဟင်းအသံများဆူညံနေသည်။
နှစ်ယောက်သားကားချွေးများပင်ရွဲလာသည်။ နောက်ထပ်အချက်(၅၀)လောက်လိုးလိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ စိုးမောင်ရဲ့လရေများကား ရိုစီခင် စောက်ပတ်နံရံများသို့ဖြန်းပက်သွားသလို ရိုစီခင်လည်း လီးကြီးကို အစွမ်းကုန်ဆွဲညှစ်လိုက်ကာ စိတ်လျှော့လိုက် တော့ စောက်ရေများထွက်ကျကုန်ပါတော့တယ်။ ဆိုင်ပိတ်ချိန်ရောက်ပြီ… သန်းသန်းစိုးက ငွေများကိုရေတွက်နေသည်… ဒီနေ့ ဆိုင်ကလည်းလူကျသည် တော်တော်လဲရောင်းကောင်းသည်။ မောင်လေး…နည်းနည်းနေရင်ထမင်းစားရအောင်…။ ဆိုင်တံခါးတွေ ပိတ်လိုက်တော့…။ မောင်တင့်ကား ဆိုင်တံခါးတွေကိုလိုက်ပိတ်လိုက်သည်…။ သန်းသန်းစိုးကား ဆိုင်တံခါးများလိုက်ပိတ်နေသော မောင်တင့်နောက်ကျောကို ခိုးကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ မောင်တင့်ကိုသူမသဘောကျနေတာကြာပြီ။ လင်ဖြစ်သူစိုး မောင်က သူ့ကိုယ်သူလည်လှပြီထင်နေတာ။ ပဲခူးမှာမယားငယ်ရှိနေမှန်းသူမသိပြီးသား။ ဒါပေမဲ့ သူမကမသိချင်ယောင်ဆောင် ထားပေးသည်။ သန်းသန်းစိုးကလည်းသူမအစီအစဉ်နှင့်သူမ။
မောင်တင့်က စိုးမောင်ထက်ငယ်လည်းငယ်သည်။ချောလည်းချော သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်းတောင့်သေးသည်။ သူမကလည်းစိုးမောင်ကိုစိတ်ကုန်နေတာနှင့်အတော်။ ဒါကြောင့်မို့ လည်း မနက်ဈေးဝယ်သွားတိုင်း ဆိုင်ကကောင်မလေးတွေမသိအောင် မုန့်ဖိုးပေးရတာနဲ့ အဝတ်အစားခိုးဝယ်ပေးရတာနဲ့။ ဒီနေ့လို လင်ဖြစ်သူစိုးမောင်ပြန်မလာတဲ့နေ့မှာ သူမအကြိုက်ဖြစ်သွားသည်။ ဆိုင်မှ ဒေါ်အေးကလည်း အသက်သာကြီးသာရွသည်။ ငယ် စဉ်ကာလက ဖာလုပ်စားခဲ့ဖူးတော့ သန်းသန်းစိုးဘယ်ခွင်ကိုဆင်နေသည်ဆိုတာသိသည်။ သန်းသန်းစိုးကိုမြောက်ပေးသည်…. သန်းသန်းစိုးရယ်…နင့်အရွယ်နဲ့နင့်ရုပ်ရည်နဲ့…စိုးမောင်နဲ့တန်ကိုမတန်ပါဘူး.။ နင့်အရွယ်နဲ့ဆို မောင်တင့်လိုလူပျိုလေးကိုတောင်ယူ လို့ရသေးတယ်ဆိုတာမျိုး။ သန်းသန်းစိုးဒီလိုစကားတွေမှာသာယာနေမှန်းသိတော့ ဒေါ်အေးကိုအရမ်းပေါင်းသည်။ ဒါကြောင့် သန်း သန်းစိုးက ဒေါ်အေးကို ငွေတွေချေးပေး။ မုန့်ဖိုးတွေခဏခဏပေးသည်။ ဒီနေ့စိုးမောင်ပြန်မလာမှန်းသိတော့…ဒေါ်အေးကသန်း သန်းစိုးမပြောခင်ကတည်းက ဆိုင်ကကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို သူမတို့ရပ်ကွက်ထဲ ညအိပ်အလည်ခေါ်သွားသည်။
သန်းသန်း စိုးကလည်း ဒေါ်အေးကို ဘောက်ဆူးများများပေးလိုက်သည်။ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကလည်း ဒေါ်အေးသဘောရိုးဖြင့်အလည် ခေါ်သည်ထင်ပြီးလိုက်သွားကြတယ်။ ဒေါ်အေးကတော့ သန်းသန်းစိုးတစ်ယောက် ဒီညမောင်တင့်ကို ပညာကုန်သုံးပြီး မြူဆွယ် တော့မယ်ဆိုတာသိနေပြီ။ မောင်တင့်ကား ဆိုင်တံခါးများကို ပိတ်လိုက်ပြီး မသန်းသန်းစိုးဆီပြန်လျှောက်လာသည်။ မသန်းသန်းစိုး ကထမင်းဝိုင်းပြင်ထားသည်။ မောင်လေးညစာစားရအောင်လေ။ မသန်းသန်းစိုးရှေ့မှာ သူဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဟင်းတွေထည့်စားနော်မောင်လေး…အမနဲ့မင်းနဲ့နှစ်ယောက်ထဲရှိတာ… မသန်းသန်းစိုးက ထမင်းပန်းကန်ထဲ.ဟင်းတွေခူးခပ်ပေး တော့ မောင်တင့်ရင်ထဲဒိန်းခနဲဖြစ်သွားသည်…. မသန်းသန်းစိုးကား လည်ဟိုက်အကျီကိုဝတ်ထားတာကြောင့်… ဟိုက်နေသော အကျီအောက်မှ ရင်နှစ်မွာကိုသူကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းမြင်နေရသည်။
အအိုလို့သာဆိုသည် နို့တွေကတင်းနေသည်။ ကြီးလည်းကြီးလှသည်။ ထမင်းငုံံ့စားနေသောသန်းသန်းစိုးက တမင်သက်သက်ကို မောင်တင့်မြင်အောင် ပြနေသည်။ သူမထမင်းစားနေစဉ် မောင်တင့်ထမင်းပင်သိပ်မစားနိုင်ဘဲ သူမနို့ကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာကိုမသိ ချင်ယောင်ဆောင်ပေးထားသည်။ ရုတ်တရက် သူမခေါင်းမော့ကြည့်တော့ မောင်တင့်ကပျာကယာခေါင်းငုံ့သွားသည်။ မောင် တင့်… ဗျာ…အမ…မောင်တင့်အသံနည်းနည်းတုန်နေသည်.။ သန်းသန်းစိုးရီချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရသည်။ ဒီရပ်ကွက်ထဲ ကလူတွေက အကျင့်မကောင်းဘူး..သိလား။ ဘာ..ဘာဖြစ်လို့လဲ…အမ…။ နင့်အကိုက ခဏခဏခရီးထွက်တယ်မဟုတ်လား….။ ဟုတ်..ဟုတ်အမ.. အဲ့ဒါကို နင့်အကိုမရှိရင် နင်နဲ့ငါနဲ့ခိုးအိပ်နေတယ်ဆိုပြီး သမုတ်ကျတာလေ။
ဟာ ဗျာ…အမကလည်း..မဟုတ်တာဘဲ…ဒီလူတွေတော်တော်ဆိုးတာဘဲ… ဟုတ်ပါ့…ဒါနဲ့ငါလဲ ဒီလူတွေသိအောင်ပြောထားခဲ့ တယ်..သိလား..မောင်တင့်ရွဲ့ပြီးတော့ကို…. ဟုတ်တယ်လို့….မောင်တင့်နဲ့အမနဲ့ရနေတာကြာပြီလို့…။ စိုးမောင်ခရီးထွက်တိုင်း မိုးလင်းပေါက်ကိုကုန်းတာလို့…။ ဟာဗျာ…မောင်တင့်မျက်နှာကတော့ရဲတွတ်သွားသည်… သူ့ရင်တွေပင်တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတာမရပ် တော့သလို..ပုဆိုးအောက်မှလီးကလည်း ချက်ချင်းကိုမာတောင်လာသည်…။ မသန်းသန်းစိုး မျက်နှာကိုပင်မကြည့်ရဲတော့။ အိုက်လိုက်တာမောင်တင့်ရယ်…နွေရာသီမို့ထင်တယ် သန်းသန်းစိုးကား ဘော်လီအကျီလေးနှင့်..။ မောင်တင့်ကား သူမနှင့်စိုး မောင်အိပ်သောကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ခုံမှောက်နေသော သန်းသန်းစိုးရဲ့ကိုယ်လုံးကိုနှိပ်ပေးနေရသည်။
ကိုယ်လက်တွေကိုက်သည်ဟုဆိုကာ သန်းသန်းစိုးက မောင်တင့်ကိုနှိပ်ခိုင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဟင်း..ပေါင်ကလျဲချွေးတွေထွက် လိုက်တာ… မောင်နှမချင်းဘဲ…ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး….မောင်တင့်…ခစ်ခစ်။ သန်းသန်းစိုးက ထမိန်ကိုလျှောချွတ်ကာ ကုတင်အောက် ဖက်သို့တွန်းပို့လိုက်သည်။ သူမကပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး အမပေါင်တွေကိုနှိပ်ပေးစမ်းမောင်တင့်ဟုပြောကာ မျက်လုံးကိုမှိတ် ထားလိုက်သည်။ မောင်တင့်ကား ပင်တီနှင့် ဘော်လီသာကျန်တော့သော မသန်းသန်းစိုးရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာသည်။ ကိုစိုးမောင်ကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ မသန်းသန်းစိုးဆာနေမှဘဲလို့သူတွေးမိသည်။ မသန်းသန်းစိုးရဲ့ ပေါင်တံတွေကိုတုန်ယင်စွာဖြင့်နှိပ်ရင်း မသန်းသန်းစိုး ပင်တီအပန်းရောင်လေးပေါ်မှ ရေးတေးတေးမြင်နေရသော အကွဲကြောင်း ပြူပြူလေးကို ကြည့်ရင်းတံတွေးတနင်နင်ဖြစ်နေသည်။
အင်း..ပေါင်ရင်းနားကို တိုးနှိပ်ပေးစမ်းမောင်တင့်…။ မောင်တင့်ကား ပေါင်ရင်းနားကို တိုးနှိပ်ရင်းတိုးနှိပ်ရင်းဖြင့်။ အို…. ကုတင် ပေါ်မှသန်းသန်းစိုးက လူးလဲထပြီး.. မောင်တင့်ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်ချလိုက်သည်… ဖြန်း….ဟင်…သားရေပေါ်အိပ်သားရေ နားစား….။ မောင်တင့်ကား ခေါင်းကြီးငုံ့နေသည်…. နင်…နင်မိုက်ရိုင်းလှချည်လား…..။ ကျွန်တော်…ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါ တယ်…အမ… မောင်တင့်ကား မသန်းသန်းစိုးကို နှိပ်ပေးရင်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပါးကိုကုန်းနမ်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်…ကျွန်တော်မှားသွားပါတယ်…အမ… ဒီလိုတောင်းပန်လို့ရလား…ပြောစမ်းမောင်တင့်…. ငါ့မှာတော့နင့်ကို လူရိုး လူကောင်းလေးဆိုပြီး ကိုယ့်မောင်လေးလို သဘောထားလိုက်ရတာ…. သန်းသန်းစိုးက ပါးကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း မေးနေသည်။ အမ…အမ..ကြိုက်တဲ့အပြစ်ပေးပါ…အမ….။ အအ…ကိုကြီးရေ… နာ..နာတယ်…ရိုစီခင်အော်သွားသည်….. စိုးမောင်က ရိုစီခင်ခ ရေကိုခြွေနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ရိုစီခင်ရဲ့ ဖင်ဝကား ခေါင်းလိမ်းဆီများဖြင့်စိုစွတ်နေသလို… စိုးမောင်ရဲ့အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထနေ သော လီးတံကြီးကလဲ ဆီတွေသုတ်လိမ်းထားသဖြင့် ပြောင်လက်နေသည်…. ခဏလေးပါ…ခလေးရယ်…မကြာပါဘူး…. နောက် ဆိုကြိုက်သွားမှာပါ….စိုးမောင်က ရိုစီခင်ရဲ့ဖင်ထဲကိုလီးကိုချော့သွင်းနေသည်။.
စောက်ဖုတ်ကိုလိုးရတာထက် ကျပ်လည်းကျပ် ညှစ်အားကလည်းပိုသဖြင့် စိုးမောင်အကောင်းကြီးကောင်းနေသည်..။ လီးတစ် ချောင်းလုံးက ရိုစီခင်ရဲ့ဖင်ပေါက်လေးထဲကိုတစ်ရစ်ရစ်နဲ့မြုတ်ဝင်သွားသည်။ ပြီးတာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ကာဆောင့်တော့သည်။ အအ…ရိုစီခင်ကား အစပိုင်းတွင် အနည်းငယ်နာသော်လည်း…. တဖြည်းဖြည်းချင်းနှင့် စိုးမောင်ဖင်လိုးတာကို ကြိုက်လာသည်…။ အင်းအင်း..သူမစောက်ပတ်မှ အရည်ကြည်လေးများပင်ထွက်လာသည်။ စိုးမောင်ကလည်းဖင်လိုးရင်းနဲ့ တစ်ဖက်ကခါးကိုကိုင် ရိုစီခင်ရဲ့စောက်စိလေးကို သေသေချာချာကိုပွတ်ပေးနေသည်။ ရိုစီခင်ကား ကော့ကော့ပြီးတက်လာသည်။ စိုးမောင်ကလည်း ရိုစီခင် ကောင်းနေပြီမှန်းသိသဖြင့်သွက်သွက်လေးဆောင့်တော့သည်။ ရိုစီခင်ရဲ့ စွင့်ကားနေသော ဖင်နှစ်လုံးကား စိုးမောင်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း အသားလေးတွေတုန်တုန်သွားတာကိုကစိုးမောင်အဖို့ပိုပြီးအရသာတွေ့စေသည်။ အင်း..ဟင်း..ကိုကြီး..ဆောင့်ဆောင့်..ရိုစီခံနိုင်ပြီ… အိမ်ကမိန်းမသန်းသန်းစိုးကို ဖင်လိုးမည်ဆိုတိုင်းဘယ်တော့မှလက်မခံနိုင်ခဲ့။ ယခု ရိုစီခင်နဲ့ကျမှ ဖင်လိုးပါခံသဖြင့်စိုးမောင်ရိုစီခင်ကိုတော်တော်စွဲသွားသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ စိုးမောင်လီးချောင်းကြီးက ကျင် ကျင်လာသည်။
ရိုစီခင်ရဲ့ ညဉ်းတွားသံတွေကလည်းစိုးမောင်စိတ်ကိုပိုဆွနေသည်။ တဘွတ်ဘွတ် တဘတ်ဘတ်နဲ့ စိုးမောင်လဥနဲ့ ရိုစီခင်ဖင် ရိုက်ခတ်သံတွေ မြန်ဆန်လာပြီး စိုးမောင်မျက်နှာကြီးရှုံ့သွားကာ တအင်းအင်းတအဲအဲနဲ့ စိုးမောင်..ရိုစီခင်ဖင်ထဲကိုသုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ ဖင်ထဲကနေစိုးမောင်လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့်ရိုစီခင်လဲ မွေ့ယာပေါ်ကိုမောမောပန်းပန်းနှင့်မှောက်ခုံ ကျသွားလေသည်။ သူမဖင်မှာတော့ စိုးမောင်ပန်းထုတ်ထားတဲ့ သုတ်ရေတွေကပေပွနေပါတယ်။ တူ.တူ..စိုးမောင်ဖုန်းကိုထပ်မံ ခေါ်လိုက်သည်။ ပထမတစ်ခေါက်က မကိုင်။ ဒုတိယတစ်ခေါက်ခေါ်တော့မှ ဟဲလို.ယောကျၤား…ပြော.ဆိုသော သန်းသန်းစိုး၏ အသံကိုကြားရသည်။ မိန်းမရေ…ကိုယ့်အလုပ်က မပြတ်သေးဘူးကွာ… အဲ့ဒါ….မနက်ဖြန်ကိုယ်ပြန်မလာသေးဘူး….။ အင်း ပါ..ယောကျၤားရယ်…. အလုပ်ကိစ္စနဲ့ဘဲ…အဆင်ပြေအောင်သာလုပ်ခဲ့…။ စိုးမောင်ကား ဖုန်းပြောရင်းနဲ့ဝမ်းသာသောစိတ်ကို မနည်းအောင့်ထားရသည်။ သန်းသန်းစိုးက သူပြောသမျှအဟုတ်ထင်နေသည်။ တကယ်တော့ သူရိုစီခင်နဲ့ မနက်ဖြန်ထပ်ကဲမလို့ ပင်…။
အောင်မောင်းကလဲ မနက်ဖြန်မပြန်ချင်သေးလို့ပြောနေတာကိုး…။ အောင်မောင်းကလည်းသူ့လိုပင် သူ့မိန်းမကိုလှည့်ပတ်ပြီး ပြော နေမှာသေချာသည်။ ကုတင်ပေါ်မှ ရိုစီခင်ကသူ့ကိုမျက်စပစ်လှပြီ။ သူ့လိင်တံကြီးက ထပ်မံတင်းမာလာပြန်ပြီလေ…။ ဒါပဲ…နော် မိန်းမကိုယ်ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်…. အင်း..အာဘွား…ချစ်တယ်ယောကျၤားရေ….. သြော်…ဒါနဲ့မိန်းမအခုဘာလုပ်နေလဲ…. မိန်းမလား….အိပ်တောင်ပျော်နေပြီ….ယောကျၤားကိုအိမ်မက်မက်နေတုန်းနိုးလာတာ။ ဟား..မိန်းမကတော့ နောက်ပြီကွာ…. ဒါကြောင့် ချစ်တာ..သိလား..မိန်းမ..အာဘွား… စိုးမောင်က ဖုန်းကိုချလိုက်သည်။ ရိုစီခင်အိပ်နေသော ကုတင်ပေါ်သို့ သွားပြီး..ရိုစီ ခင်ကိုဖက်ကာ နမ်းရှုပ်လိုက်သည်။ သွားပါ…လူဆိုးကြီး…. ခုနက သူ့မယားနဲ့ကျတော့ သာယာနေလိုက်တာ…. မဟုတ်ပါဘူး.ရိုစီ ရယ်…ဒီမိန်းမကြီး.ခေါက်ထားလိုက်စမ်းပါ… နောက်ဆို…အဲ့ကောင်မကြီးကွာပစ်မှာ…သိလား… ဟင်း…ဒီလိုဘဲပြောတာဘဲ… မဟုတ်ပါဘူး…ကိုကြီးကရိုစီလေးကိုဘဲချစ်တာ..ဟက်ဟက်။
အို…သူတော်တော်ဆိုး… ရိုစီရဲ့ ပေါင်ခွကြားကို စိုးမောင်ရဲ့လက်ကြီးကလှမ်းနှိုက်လိုက်တာကိုး.. တဟီးဟီး..တခစ်ခစ်…တဏှာ ရမ္မက်လွှမ်းသံနဲ့ ညုသံများက အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်လာလေတော့သည်။ တလောကလုံးမှာ နှစ်ယောက်ထဲရှိနေသည့် အတိုင်းဟုပင် ထင်ရသည်။ သန်းသန်းစိုးက ဖုန်းကိုချလိုက်သည်။ စိုးမောင်ဖုန်းက ဇာတ်လမ်းကောင်းနေပြီဆိုမှဝင်လာသည်။ ဖုန်းပြောနေသည့် အချိန်မှာ သူမကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတာကို.စိုးမောင်သိလျှင် ဘယ်လောက်တောင်ရင်နာလိုက်မလဲမသိ….။ သူမကဖုန်းကိုပါဝါပါ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ တော်ကြာထပ်ဆက်လာနေဦးမည်။ ဖုန်းကို မှန်တင်ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလှည့်လိုက်သည်။ ကု တင်ပေါ်မှာကတော့ မောင်တင့်ကား သူမကိုအသနားခံသောအကြည့်များဖြင့် မျက်ရည်လေးတွေဝိုင်းနေသည်။ မောင်တင့်တစ် ကိုယ်လုံးကား ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားပင်။ ပါးစပ်ကို မအော်နိုင်အောင်အဝတ်ဖြင့်ဆို့ပြီး တိပ်ဖြင့်ပိတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
ဝူးဝူးဝါးဝါးအသံတောင်မထွက်နိုင်။ သန်းသန်းစိုးက မောင်တင့်ရဲ့ လက်တွေကိုကြိုးနဲု့စုံပူးချည်ပြီး ကုတင်ဘောင်မှာ ပူးပြီးတွဲ ချည်ပေးထားသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုလည်းကားယားအနေအထား ဖြင့်အောက်ဖက်ကုတင်တိုင်များမှာ ပူးချည်ပေး ထားသည်။ရမ္မက်ကြီးသော သန်းသန်းစိုးကား လူပျိုလေးမောင်တင့်ရဲ့ လူပျိုဘဝကို ကောင်းကောင်းကြီးစားသုံးဖို့ပြင်ဆင်နေပြီ။ သန်းသန်းစိုးပြုသမျှနုရမည့်ဘဝရောက်နေပြီ။ ထောင်မတ်နေသော မောင်တင့်လီးကိုကြည့်ရင်းသန်းသန်းစိုးက ဖိုက်ချင်လွန်း သဖြင့် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များပင်စိမ့်ထွက်နေပြီ။ မောင်တင့်လေးကား ချည်ထားသောကြိုးများကို ရုန်းကြည့်နေသေးသည်။ ခစ်ခစ်…ရုန်းမနေနဲ့…မောင်လေး။ သန်းသန်းစိုးကား မောင်တင့်ပါးကို ကုန်းနမ်းရင်းပြောလိုက်သည်။ နောက်ဆို…မင်းကမမလင် ဖြစ်တော့မှာ.. စိုးမောင်ကို ကွာပြီး…နင့်ကိုယူမှာလေ..ငါက…။ သန်းသန်းစိုးကပြောရင်း မောင်တင့်ရဲ့ထောင်နေသောလီးကိုသူမ လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်းဆွလိုက်သည်။ မောင်တင့်လီးကား သူမလက်ထဲတွင် တယမ်းယမ်းဖြင့် ငါးရံ့အရှင်တစ်ကောင်လိုပင်။ ခစ် ခစ်…လိုးချင်နေမှန်းသိတယ်လေ..။ ဘယ်လိုလဲ…ဒဏ်ပေးတာကြိုက်တယ်မဟုတ်လား….။
သန်းသန်းဆိုးက လီးကိုဆွရင်းပြော လိုက်သည်…။ ဟင်းဟင်းး…လူဆိုးလေး….။ သန်းသန်းစိုးကား ပြောရင်းနဲ့ မောင်တင့်ရဲ့လည်ပင်းတွေ ရင်ဘတ်တွေကိုလျှာနဲ့ကစား ပေးနေသည်။ စိတ်ကိုကြွသထက်ကြွအောင်လုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား…ဟင်းဟင်း…။ သန်းသန်းစိုးက ပြောရင်းထလိုက်ကာ မောင်တင့်လီးပေါ်မှာ ခွထိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်အမြောင်းနှင့် တေ့ကာ ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ ဝူးဝု..မောင် တင့်ခါးကိုကော့တက်လာသည်… ဒီကောင်လေးလီးအဖျားတွေကျင်ပြီးကောင်းနေအောင်သန်းသန်းစိုးလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သန်း သန်းစိုးက မောင်တင့်လီးချောင်းကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဖြင့်တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ မောင်တင့်က လူပျိုစစ် မှန်းသိသာသည်။ လီးချောင်းက အနညးငယ်ပင်ျပျာ့မနေဘဲ မာကျောနေသည်။ မောင်တင့်ရဲ့လီးချောင်းကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲ တစ်ရစ်ချင်းဝင်ရောက်နေသည်။လီးကြီးက သူမရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားနုတွေကိုပွတ်တိုက်ပြီး ဝင်ရောက်လာတာကိုက သူမ အဖို့အရသာအရမ်းကိုရှိနေသည်။
လင်ရှိမယား သန်းသန်းစိုးကတော့ လူပျိုလေးမောင်တင့်ကိုလူပျိုရည်ဖျက်ခွင့်ရလိုက်ပြီလေ။ မောင်တင့်ကား မျက်လုံးကြီးများဝိုင်းလာသည်။ သန်းသန်းစိုးက လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုအဖုတ်ထဲ သွင်းကာစိမ်ထားပြီး စိတ်ပြေ နပြေလှည့်နေသည်။ သူမကိုစွဲနေအောင် လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မောင်တင့်အနေနဲ့ကလည်း အသည်းခိုက်အောင်ကောင်း နေသည်။ ပြောရလျှင်မသန်းသန်းစိုးကိုအပီကိုဆောင့်လိုက်ချင်သည်။ ဒါပေမဲ့ သန်းသန်းစိုးက မောင်တင့်ကိုဒီအရသာကိုခံစားစေ ချင်၍ ကြိုးချည်ပြီး သူမ အကျဉ်းသားသဖွယ်ဆက်ဆံနေခြင်းဖြစ်သည်။
နောက်တော့သန်းသန်းစိုးက မောင်တင့်လီးကို အဖုတ်ထဲမှာ ဒစ်မြုပ်ရုံလောက်အထိ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မောက်တင့်ပါးစပ်မှတိပ်ကိုဆွဲ ခွာ လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲမှအဝတ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မောင်တင့်ကားစကားပြောလို့ရသွားချေပြီ။ မမ လုပ်ပေးပါတော့ကျွတ် တော့ကို သန်းသန်းစိုးပြုံးလိုက်သည်။ မောင်တင့်လီးကိုသူမအဖုတ်နှင့် ဒစ်မြုပ်ရုံသာလုပ်ထားပြီး ကစားနေသည်။ မောင် တင့်ကား မသန်းသန်းစိုးရဲ့ပညာပြမှုကိုကောင်းကောင်းခံနေရသည်။ အိုးအိုး အင်းအင်း မမ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး အအ မောင်တင့်ကား တစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေပြီ။ ခစ်ခစ် ဒီလိုရမလား မောင်လေးရဲ့ ခစ်ခစ် မင်းမမကိုယူမှာလား မမစိုးမောင်ကိုကွာမှာ။ ယူယူမယ်မမ။ သန်းသန်းစိုးက လီးကိုအဖုတ်ထဲတစ်ဝက်မြုပ်အောင်ဖိထိုင်လိုက်ပြီး ။
အင်းဟင်း မမ အကုန်သွင်းပေးပါ။ ဒါဆို မင်းလေးကိုမမက ညတိုင်းကြိုးတုပ်ပြီး ဖိုက်မှာနော်။ အင်း ဟင်း မမ လုပ်ချင်သလိုလုပ် ပါဗျာ။ ဟုတ်ပြီလေ။ သန်းသန်းစိုးက လီးတစ်ဆုံးဖိထိုင်ချလိုက်တော့သည်။ စွပ်စွပ်ဒုတ်ဒုတ် ဘောက်ဘောက် မောင်တင့်ကား သန်းသန်းစိုးရဲ့ ရမ္မက်ကြောမှာမျှောချေပြီ။ ကုတင်ပင်တကျီကျီအသံတွေထွက်လာသည်။ လူပျိုစစ်စစ် စိုးမောင်ရဲ့လီးကို သန်း သန်းစိုး အပေါ်မှမြင်းစီးရင်း အရမ်းကိုအရသာတွေ့နေသည်။ ဖောက်ဖောက် စွပ်စွပ် အင်းအင်း သန်းသန်းစိုးရဲ့နို့နှစ်လုံးကား သူမ လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူအပေါ်အောက်ခုန်နေသည်။ ဖားလျားချထားသောဆံပင်တွေကလဲ နို့ပေါ်မှာ ဝဲကျလှုပ်ရှားနေတာကိုကမောင်တင့် ကိုပိုရမ္မက်ကြွစေသည်။ ဘွတ်ဘွတ်စွပ်စွပ် သန်းသန်းစိုးမျက်နှာရှုံ့သွားသည်။ တစ်ချီပြီးသွားသည်။မောင်တင့်လဲဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ သန်းသန်းစိုးကမောင်တင့်ပါးစပ်ကိုအဝတ်နဲ့ပြန်ဆို့ကာ တိပ်နဲ့ပြန်ပိတ်ပေးလိုကိပါတယ်။
လူပျိုလေးမောင်တင့်ကို ကုတင်မှာတစ်ညလုံးကြိုးနဲ့ချည်ထားပြီး စိုးမောင်မိန်းမသန်းသန်းစိုးကတော့ တစ်ညလုံးတစ်ချီပြီး တစ်ချီ မိုးလင်းပေါက်စိတ်ကြိုက်ကိုဆွဲတော့တာပါဘဲ။ နောက်ဆုံးမောင်တင့်လီးဒစ်ပြုတ်တဲ့အထိပါဘဲ။ ဟာ…စိုးမောင်ကား အဝတ်ဝတ် ချိန်ပင်မရလိုက်။ သူကရိုစီခင်အပေါ်တက်ပြီးပယ်ပယ်နယ်နယ်ဘွတ်နေသောအချိန်။ သူ့လီးကရိုစီခင်အဖုတ်မှာတပ်လျှက်သား ကြီးရှိနေစဉ် ရပ်ကွက်လူကြီးများဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးမောင်…ရှင့်ကိုရှင်လည်လှပြီမှတ်နေပြီပေါ့…ဟုတ်လား သန်းသန်း စိုး…ကိုယ်ရှင်းပြပါရစေဦး….။ ရှင်းမနေနဲ့…ရှင်ခြေရှုပ်နေတဲ့အကြောင်းကို ကျွန်မသိနေတာကြာပြီ လက်ပူးလက်ကျပ်မမိသေး လို့…စောင့်ကြည့်နေတာရှင်းလား..။ ရှင့်ကို တရားစွဲမယ်…ထောင်ချမယ်…ဟင်း။ ရိုစီခင်ကတော့ အခန်းထောင့်မှာ တရှုံ့ရှုံ့ငို နေသည်။ သန်းသန်းစိုးက အပိုင်ကိုကိုင်ထားခြင်းဖြစ်သဖြင့် စိုးမောင်လည်းဘာမှမတတ်နိုင်တော့။ ခေါင်းကြီးငုံ့နေရသည်။ သက်သေများထင်ရှားသဖြင့် မယားရှိလျှက်နှင့်နောက်မယားယူထားသော စိုးမောင်ကား သန်းသန်းစိုးကိုကွာပေးလိုက်ရသည်။ စိုးမောင်ပိုင်ဆိုင်သောပစ္စည်းများကို သန်းသန်းစိုးက အကုန်သိမ်းပြီးထောင်ထဲပို့လိုက်သည်။
တကယ်တော့ ထိုအစီအစဉ်ကား သန်းသန်းစိုးရဲ့စနစ်တကျစီစဉ်မှုတွေမှန်း စိုးမောင်မသိလိုက်။ ရိုစီခင်ကား ယခင်ကလည်း အပျက်မလုပ်စားဖူးသူပီပီ ငွေမျက်နှာတစ်ခုတည်းသာကြည့်သည်။ သန်းသန်းစိုးက ရိုစီခင်နှင့်တိတ်တဆိတ်သွားပြီးကြေးညှိလိုက် သည်။ ရိုစီခင်လုပ်ချင်သော အလုပ်တစ်ခုလုပ်နိုင်အောင် အရင်းအနှီးတစ်ခုနှင့် စိုးမောင်ပိုင်ဆိုင်သော တိုက်ခန်းကို ရိုစီခင်ပိုင်ဆိုင် နိုင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရုံဖြင့် စိုးမောင်ကိုထောင်ထဲထည့်လိုက်နိုင်တော့သည်။ စိုးမောင်ကို ထောင်ထဲပို့ပြီး တစ်လလောက်တော့ သန်းသန်းစိုးဟန်မပျက်နေလိုက်သေးသည်။ နောက်တော့ ပိုင်ဆိုင်သမျှရောင်းချပြီး နယ်စပ်ဒေသတစ်ခုသို့ပြောင်းနေလိုက်သည်။ မောင်တင့်ကို ယူလိုက်ပြီး သူမနှင့်အတူခေါ်သွားတော့သည်။ သန်းသန်းစိုးအနေနဲ့ကတော့ ဖောက်ပြန်နေသော ယောကျၤားဖြစ် သူစိုးမောင်ကို ပညာပေးလိုက်ရသည့်အပြင် မောင့်တင့်လိုလူပျိုလေးကို လင်တော်လိုက်ရသဖြင့် အတန်ကြီးတန်သွားလေ တော့သည်။
Zawgyi
အေမွာင္ႀကိဳက္သူမ်ား
ကုမၸဏီႀကီးဖြင့္လိုက္တာဟာ သန္းသန္းစိုးတို႔လင္မယားအတြက္လားဟုပင္ထင္ရသည္။ သန္းသန္းစိုးႏွင့္ စိုးေမာင္တို႔ကား အစက ဒီေနရာေလးမွာတိုက္ခန္းက်ဥ္းေလးမွာ လခေပးၿပီးငွားေနၾကသည္။ အစက ႀကဳံရာက်ပန္းလုပ္စားေနေသာ သန္းသန္းစိုးတို႔ လင္မယားအတြက္ ေရကန္အသင့္ၾကာအသင့္ပင္.. ။စိုးေမာင္က ကုမၸဏီမွာဒ႐ိုင္ဘာဝန္ထမ္းလုပ္သည္။ သန္းသန္းစိုးက အစက ကုမၸဏီမွ ဝန္ထမ္းေတြကို မနက္ပိုင္း ထမင္းသုတ္ ထမင္းေပါင္းမ်ားေရာင္းခ်ေပးသည္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သန္းသန္းစိုးကံစမ္း လိုက္ေတာ့ထီက ဆုႀကီးထေပါက္ၿပီး ထမင္းဆိုင္ႀကီးႀကီးမားမားဖြင့္ႏိုင္သြားသည္။
လင္မယား(၂)ေယာက္ကား ေလာဘျဖင့္ ေငြရွာေကာင္းသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အသက္ကလည္း(၃၀)ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာရွိၾက ေသးတာကိုး။ စိုးေမာင္ကလည္းကုမၸဏီမွာ ဝင္လုပ္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းကရလာၿပီး အဆက္အစပ္မ်ားရွိလာသည္။ ကားပြဲစား လုပ္ၾကည့္သည္.။ ကံစပ္သည္ဘဲေျပာရမည္လား ရန္ကုန္ကားပြဲစားေလာကမွာစိုးေမာင္ဆိုလွ်င္မသိသူ မရွိေလာက္ေအာင္ျဖစ္ သြားၿပီး ေအာင္ျမင္သြားသည္။ ဒီေတာ့ ကုမၸဏီကထြက္ၿပီးကားပြဲစားအလုပ္ကိုေဇာက္ခ်လုပ္ေတာ့သည္။ သန္းသန္းစိုးဖြင့္ထား ေသာဆိုင္ကလည္းေအာင္ျမင္သည္။ အလုပ္သမားေတြပင္ ငွားထားရသည္။
သူမ႐ြာမွ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးေတာ္သူ ေကာင္ေလး/ေကာင္မေလးမ်ားကိုေခၚေတာ့ စိတ္ခ်ရသည္။ စိုးေမာင္ကလည္း စီးပြားေရးအရ ေအာင္ျမင္လာေတာ့ ဘီယာေလးတစ္ျမျမႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ကားေလးလဲရွိေနၿပီကိုး။ တစ္ခါတစ္ရံ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ဆုံလွ်င္ည အိမ္ျပန္မအိပ္သည္မ်ားပင္ရွိလာသည္။ ေငြကလည္း တလေဟာဝင္ေတာ့ အေပ်ာ္အပါးေလးဖက္လာသည့္သေဘာ။ တိုက္ခန္း တစ္ခန္းဝယ္ထားေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ေလမွသာ သြားၾကည့္ျဖစ္သည္။ သန္းသန္းစိုးကလည္း ဆိုင္မွာလက္မလည္ေအာင္ ေရာင္းရေတာ့ ဆိုင္ေနာက္ဖက္ကကန႔္ထားေသာ အခန္းမွာဘဲအိပ္ျဖစ္သည္။ ဆိုင္မွာက အခန္း(၃)ခန္းရွိသည္။
႐ြာမွ သူမေခၚထားေသာ ေကာင္မေလး(၂)ေယာက္ေနသည့္အခန္းက(၁)ခန္း။ သူမကတစ္ခန္း။ တစ္ခန္းက ဆိုင္က စားပြဲထိုးေကာင္ ေလး ေမာင္တင့္ေနသည္။ ေမာင္တင့္ကားဖင္ေပါ့သည္။ ဘာခိုင္းခိုင္းရသည္။ အသက္က (၂၅)ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီ. ကိုစိုးေမာင္တို႔႐ြာမွ ျဖစ္သည္။ အမ.. ဟိုကဆရာတို႔ဝိုင္းက ၂၀၀၀ အမ္းရမယ္။ ေမာင္တင့္က ေကာင္တာမွာထိုင္ေနေသာ မသန္းသန္းစိုးလက္ထဲသို႔ ၁၀၀၀ တန္ကို အပ္လိုက္ရင္း ဆိုင္ေနာက္ဖက္တြင္ ေဆးေၾကာေနေသာ အေဒၚႀကီးဆီသို႔ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ားကိုသြားပို႔လိုက္ သည္။ စိုးေမာင္ကား ဆိုင္ေရွ႕သို႔ျပန္ထြက္လာၿပီး…မသန္းသန္းစိုးေပးလိုက္ေသာ တစ္ေထာင္တန္(၂)႐ြက္ကိုယူကာ စားေသာက္ ဝိုင္းဆီသို႔ျပန္သြားၿပီး အမ္းလိုက္သည္။
ေမာင္ေလးေရ…ညေနပိုင္းေရာင္းဖို႔ နည္းနည္းေနရင္ေဈးသြားဝယ္ၾကဦးစို႔။ ပစၥည္းေတြကနည္းေနၿပီ။ ဟုတ္..အမ…ေမာင္ တင့္ကား လမ္းထိပ္က တကၠစီဂိတ္မွာ ကားတစ္စီးသြားငွားခဲ့သည္။ ဝယ္ရမည့္ ပစၥည္းကလည္းမ်ားတယ္ေလ။ မသန္းသန္းစိုးက ဆိုင္ေနာက္ခန္းသို႔ဝင္ကာ အဝတ္အစားလဲေနဟန္တူသည္။ မၾကာမီေတာ့ အဝတ္အစား သစ္သစ္လြင္လြင္ျဖင့္မသန္းသန္းစိုးထြက္ လာသည္။ ေမာင္တင့္ကား ေဈးျခင္းေတာင္းႀကီးကိုင္ကာ ေစာင့္ေနသည္။ ကဲ..သြားစို႔…ေမာင္ေလး ဒီအခ်ိန္ကား လူပါးေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ဆိုင္ကိုေကာင္မေလးေတြနဲ႔လြဲထားလို႔ရေသာေၾကာင့္ သန္းသန္းစိုးတစ္ေယာက္စိတ္ခ်လက္ခ်ေဈးသြားႏိုင္သည္။ ကားေပၚတက္ၿပီး လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္တြင္…သန္းသန္းစိုးပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွဖုန္းကမည္လာသည္။ ေယာက်ၤားျဖစ္သူကိုစိုး ေမာင္ဖုန္း။
ေျပာ.ေယာက်ၤား…. မိန္းမ ဒီေန႔ကိုယ္အလုပ္ကိစၥရွိလို႔ ျပန္မလာေတာ့ဘူး..သန္လ်င္ဘက္မွာညအိမ္မယ္။ အင္း..ပါ….အလုပ္ရွိ တာဘဲ….ရတယ္..ရတယ္။ သန္းသန္းစိုးက ေျပာၿပီးဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကား ေငြေနာက္ ဘဲလိုက္ေနသျဖင့္ အတူတူေတာင္ တစ္ခါတစ္ရံမွ အိပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ဒါလဲကိုစိုးေမာင္က လည္းအျပင္မွပင္ပန္းလာ ဆိုင္မွာလည္း သူမကပင္ပန္း ဆိုသည့္ေန႔ႏွင့္ႀကဳံလွ်င္ လင္ခန္းမယားခန္းပင္ မေရာက္လိုက္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္သက္(၇)ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီဆို ေတာ့လည္း အရင္လို အာ႐ုံမရေတာ့တာလဲပါမည္.။ ေဈးသို႔ေရာက္ေတာ့ သန္းသန္းစိုးက ေမာင္တင့္ကိုေခၚၿပီး သူမဝယ္စရာရွိ တာမ်ားပင္ဝယ္ၾကသည္..ေမာင္တင့္ကလူေကာင္ကလည္း ထြားေတာ့ လင္မယားဟု ေဈးထဲမွထင္ၾကသည္။
စိုးေမာင္ႏွင့္ကလည္းေဈးတစ္ခါမွမလာဘူးဘဲ ေမာင္တင့္ႏွင့္သာေဈးလာသျဖင့္ ေမာင္တင့္ကိုသူမလင္ဟုထင္ေနၾကတာမဆန္း။ ဟား..လြတ္လပ္ေရးရၿပီကြ… စိုးေမာင္က ဘီယာခြက္ကို ေျမာက္ရင္း သူ႔ေဘာ္ဒါ ေအာင္ေမာင္းလက္ထဲမွ ခြက္ႏွင့္ေတ့လိုက္ၿပီး ခ်ီး ယားစ္..ဟုပါးစပ္မွ ေျပာလိုက္ေသးသည္။ ဒီေန႔စိုးေမာင္တစ္ေယာက္မအူမလည္ေတာသားသူေဌးတစ္ေယာက္ကို အခ်ဥ္ဖမ္းၿပီး ပြေပါက္တိုးလာသည္။ ေလာကႀကီးကလည္သူစားစတမ္းပင္…။ ကိုစိုးေမာင္တို႔ကေတာ့ ပိုင္တယ္ဗ်ာ…..ကြၽန္ေတာ္သာဆိုဒီလို လုပ္ရဲမယ္မထင္ဘူး။ ဒါကေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ညံ့သူခံစတမ္းဘဲေလဗ်ာ..။ ေအာင္ေမာင္းတစ္ေယာက္စိုးေမာင္ကိုအားက် ေနသည္။ စိုးေမာင္က မိန္းမကိုလည္းပိုင္သည္… ဒီေန႔လည္းဖုန္းဆက္ၿပီး သူ႔မိန္းမသန္းသန္းစိုးကို သံလွ်င္ဘက္မွာအလုပ္ရွိလို႔ည အိပ္မည္တဲ့။
တကယ္ေတာ့ စိုးေမာင္က သူ႔ကိုေခၚၿပီးပဲခူးေရာက္ေနတာ။ စိုးေမာင္ကေအာင္ျမင္လာေတာ့ အစုံလုပ္လာသည္။ ပဲခူးမွာ ေဆာ္ အငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ ႐ိုစီခင္တဲ့…ႏုသည္႐ြသည္…. စိုးေမာင္က ေၾကးမ်ိဳးမ်ိဳးမ်က္မ်က္ရလာတိုင္း႐ိုစီခင္ထံလာလာ ေထာက္ပံ့ေနၾက။ ေကာင္မေလးကအကုန္းလည္းရက္စက္သည္။ စိုးေမာင္ကေတာ့ အိမ္ကမိန္းမႀကီးနဲ႔တျခားစီဟု ေအာင္ေမာင္း ကိုေျပာတတ္ေသးသည္။ ေအာင္ေမာင္းကလည္း ဒီမွာမယားငယ္ရွိသည္။ ရန္ကုန္မွာရွိေနသာမိန္းမမသိေအာင္ဒီမွာလာကဲၾက ျခင္းျဖစ္သည္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ အိမ္ကဟာမႀကီးေတြက အၿမဲတမ္းစားေနရလို႔လားမသိ။ ႐ိုးအီလာတာလဲပါသည္။ ကိုယ့္မိန္းမ ကလႊဲလွ်င္တေလာကလုံးက မိန္းမေတြကလွေနၾကသည္။ ကဲ…ေဘာ္ဒါ…ေသာက္ၿပီးစားၿပီးရင္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားေၾကး ေနာ္….။ ဟားး….ခင္ဗ်ာလိုက္ပါဆိုရင္ေတာင္မွ မလိုက္ဘူးကိုစိုးေမာင္ေရ… မနက္ျပန္ခါနီးက်မွ ကြၽန္ေတာ္သြားေနက်အိမ္မွာလာ ေခၚလိုက္… ခုေတာ့ပို႔ေပးထားခဲ့…ကြၽန္ေတာ့ အသည္းေလးအိမ္ကို…ဟက္ဟက္.။ ေအာင္ေမာင္းလည္းေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ။ တကယ္ေတာ့ စိုးေမာင္ႏွင့္ေအာင္ေမာင္းကား ဝါသနာတူစ႐ိုက္တူမို႔ အလြန႔္အလြန္ကိုတြဲမိၾကသည္။
ကိုစိုးေမာင္လည္း ေအာင္ေမာင္းကို သူ႔မယားငယ္အိမ္ပို႔ထားခဲ့ၿပီး သူဝယ္ေပးထားေသာ ႐ိုစီခင္ရွိရာ အိမ္သို႔ကားကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းခဲ့ေတာ့သည္။ ႐ိုစီခင္ေရ..ဒီညေတာ့..ဟင္းဟင္း… စိုးေမာင္စိတ္ထဲမွႀကဳံးဝါးလိုက္သည္… သူ႔လီးႀကီးကလည္း ႐ိုစီခင္ကို ျမင္ေယာင္ရင္း ေထာင္ထေနၿပီေလ။ အား…ေကာင္းလိုက္တာ…ခေလးရယ္။ စိုးေမာင္ကားး ခါးႀကီးကိုေကာ့သြားသည္…. ကုတင္ ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ေနေသာ စိုးေမာင္လီးကို ႐ိုစီခင္စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ေပးေနသည္။ စိုးေမာင္လီးထိပ္ႀကီးကို သူမလွ်ာျဖင့္ ကစား လိုက္တိုင္းစိုးေမာင္တြန႔္တြန႔္လူးေနသည္။ ႁပြတ္ႁပြတ္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို အာေခါင္ထဲထိတစ္ဆုံးငုံလိုက္ၿပီး အားရပါးရေလြေတာ့ စိုး ေမာင္က တဟင္းဟင္းတဟဲဟဲနဲ႔။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ျခဴစားလာတာ႐ိုစီခင္ကအံတိုေနၿပီေလ။ ႐ိုစီခင္က လီးစုပ္ေပးျခင္းကို ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး…. ကိုႀကီးဟာႀကီးကမာေနၿပီ….ခစ္ခစ္… စိုးေမာင္က တဟီးဟီးႏွင့္…. ႐ိုစီခင္ အိပ္ယာေပၚမွာ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး….ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ခ်ိန္တြင္ စိုးေမာင္ကလည္း ပက္လက္လွန္ေနရာမွထၿပီး႐ိုစီခင္ေနာက္မွာ ေနရာယူထား ၿပီးျဖစ္သည္။
႐ိုစီခင္ကုန္းခ်က္ကရက္စက္လွသည္။ ေဖြးအုေနေသာတင္ပါးမ်ားကိုေကာ့ထားေပးပုံကစိုးေမာင္စိတ္ကိုပိုမိုႂကြေစသည္။ သူ႔လီး ကို ႐ိုစီခင္အဖုတ္မွာေတ့ၿပီး ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္… အို…ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲကိုႀကီး..႐ိုစီခံခ်င္လွပါၿပီဆို..ဟင့္ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ညဳတုတု အသံေလးက စိုးေမာင္စိတ္ကို လြတ္သြားေစၿပီ။ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ခါးကို ကိုင္ၿပီး.စိုးေမာင္ေနာက္မွအသားကုန္လိုးေတာ့သည္။ ဒုတ္ဒုတ္… ဘတ္..ဘတ္…အအ… ေသ..ေသပါၿပီ..႐ိုစီခင္ကား ေအာ္ညဥ္းေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ခဏပါ စိုးေမာင္ရဲ႕အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ခ်က္ မ်ားႏွင့္အတူ… ႐ိုစီခင္ကလည္း အစြမ္းကုန္ကို ဖင္ကိုေထာင္ေပးထားသည္။ ေဆာင့္ပါ..ကိုႀကီး.ရဲ႕..အအ.႐ိုစီေကာင္းေနၿပီ… အဖုတ္ထဲဝင္ဝင္လာေသာ စိုးေမာင္လီးႀကီးကို ႐ိုစီခင္ေစာက္ပတ္အသားမွ်င္မ်ားက ဆြဲဆြဲညႇစ္ညႇစ္ေပးေတာ့ စိုးေမာင္လိုးရတာ အရမ္းေကာင္းေနသည္။ ႐ိုစီခင္ကလည္း ဒါမ်ိဳးလုပ္ေပးလွ်င္ေယာက်ၤားေတြ အရမ္းစြဲတာသိတယ္ေလ။ စြပ္ဒုတ္… ဗ်စ္..ဘြတ္..ဒုတ္..စြပ္..စြပ္..ေဘာက္..ေဘာက္..ႁပြတ္ႁပြတ္… အအ..ကိုႀကီး..ေဆာင့္ေဆာင့္..ကြၽတ္စ္ကြၽတ္စ္…အား..အ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ ေအာ္သံနဲ႔ စိုးေမာင္ရဲ႕တဟင္းဟင္းအသံမ်ားဆူညံေနသည္။
ႏွစ္ေယာက္သားကားေခြၽးမ်ားပင္႐ြဲလာသည္။ ေနာက္ထပ္အခ်က္(၅၀)ေလာက္လိုးလိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ စိုးေမာင္ရဲ႕လေရမ်ားကား ႐ိုစီခင္ ေစာက္ပတ္နံရံမ်ားသို႔ျဖန္းပက္သြားသလို ႐ိုစီခင္လည္း လီးႀကီးကို အစြမ္းကုန္ဆြဲညႇစ္လိုက္ကာ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ ေတာ့ ေစာက္ေရမ်ားထြက္က်ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ… သန္းသန္းစိုးက ေငြမ်ားကိုေရတြက္ေနသည္… ဒီေန႔ ဆိုင္ကလည္းလူက်သည္ ေတာ္ေတာ္လဲေရာင္းေကာင္းသည္။ ေမာင္ေလး…နည္းနည္းေနရင္ထမင္းစားရေအာင္…။ ဆိုင္တံခါးေတြ ပိတ္လိုက္ေတာ့…။ ေမာင္တင့္ကား ဆိုင္တံခါးေတြကိုလိုက္ပိတ္လိုက္သည္…။ သန္းသန္းစိုးကား ဆိုင္တံခါးမ်ားလိုက္ပိတ္ေနေသာ ေမာင္တင့္ေနာက္ေက်ာကို ခိုးၾကည့္လိုက္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္။ ေမာင္တင့္ကိုသူမသေဘာက်ေနတာၾကာၿပီ။ လင္ျဖစ္သူစိုး ေမာင္က သူ႔ကိုယ္သူလည္လွၿပီထင္ေနတာ။ ပဲခူးမွာမယားငယ္ရွိေနမွန္းသူမသိၿပီးသား။ ဒါေပမဲ့ သူမကမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ထားေပးသည္။ သန္းသန္းစိုးကလည္းသူမအစီအစဥ္ႏွင့္သူမ။
ေမာင္တင့္က စိုးေမာင္ထက္ငယ္လည္းငယ္သည္။ေခ်ာလည္းေခ်ာ သည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကလည္းေတာင့္ေသးသည္။ သူမကလည္းစိုးေမာင္ကိုစိတ္ကုန္ေနတာႏွင့္အေတာ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လည္း မနက္ေဈးဝယ္သြားတိုင္း ဆိုင္ကေကာင္မေလးေတြမသိေအာင္ မုန႔္ဖိုးေပးရတာနဲ႔ အဝတ္အစားခိုးဝယ္ေပးရတာနဲ႔။ ဒီေန႔လို လင္ျဖစ္သူစိုးေမာင္ျပန္မလာတဲ့ေန႔မွာ သူမအႀကိဳက္ျဖစ္သြားသည္။ ဆိုင္မွ ေဒၚေအးကလည္း အသက္သာႀကီးသာ႐ြသည္။ ငယ္ စဥ္ကာလက ဖာလုပ္စားခဲ့ဖူးေတာ့ သန္းသန္းစိုးဘယ္ခြင္ကိုဆင္ေနသည္ဆိုတာသိသည္။ သန္းသန္းစိုးကိုေျမာက္ေပးသည္…. သန္းသန္းစိုးရယ္…နင့္အ႐ြယ္နဲ႔နင့္႐ုပ္ရည္နဲ႔…စိုးေမာင္နဲ႔တန္ကိုမတန္ပါဘူး.။ နင့္အ႐ြယ္နဲ႔ဆို ေမာင္တင့္လိုလူပ်ိဳေလးကိုေတာင္ယူ လို႔ရေသးတယ္ဆိုတာမ်ိဳး။ သန္းသန္းစိုးဒီလိုစကားေတြမွာသာယာေနမွန္းသိေတာ့ ေဒၚေအးကိုအရမ္းေပါင္းသည္။ ဒါေၾကာင့္ သန္း သန္းစိုးက ေဒၚေအးကို ေငြေတြေခ်းေပး။ မုန႔္ဖိုးေတြခဏခဏေပးသည္။ ဒီေန႔စိုးေမာင္ျပန္မလာမွန္းသိေတာ့…ေဒၚေအးကသန္း သန္းစိုးမေျပာခင္ကတည္းက ဆိုင္ကေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို သူမတို႔ရပ္ကြက္ထဲ ညအိပ္အလည္ေခၚသြားသည္။
သန္းသန္း စိုးကလည္း ေဒၚေအးကို ေဘာက္ဆူးမ်ားမ်ားေပးလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေဒၚေအးသေဘာ႐ိုးျဖင့္အလည္ ေခၚသည္ထင္ၿပီးလိုက္သြားၾကတယ္။ ေဒၚေအးကေတာ့ သန္းသန္းစိုးတစ္ေယာက္ ဒီညေမာင္တင့္ကို ပညာကုန္သုံးၿပီး ျမဴဆြယ္ ေတာ့မယ္ဆိုတာသိေနၿပီ။ ေမာင္တင့္ကား ဆိုင္တံခါးမ်ားကို ပိတ္လိုက္ၿပီး မသန္းသန္းစိုးဆီျပန္ေလွ်ာက္လာသည္။ မသန္းသန္းစိုး ကထမင္းဝိုင္းျပင္ထားသည္။ ေမာင္ေလးညစာစားရေအာင္ေလ။ မသန္းသန္းစိုးေရွ႕မွာ သူဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ဟင္းေတြထည့္စားေနာ္ေမာင္ေလး…အမနဲ႔မင္းနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာ… မသန္းသန္းစိုးက ထမင္းပန္းကန္ထဲ.ဟင္းေတြခူးခပ္ေပး ေတာ့ ေမာင္တင့္ရင္ထဲဒိန္းခနဲျဖစ္သြားသည္…. မသန္းသန္းစိုးကား လည္ဟိုက္အက်ီကိုဝတ္ထားတာေၾကာင့္… ဟိုက္ေနေသာ အက်ီေအာက္မွ ရင္ႏွစ္မြာကိုသူကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္ေနရသည္။
အအိုလို႔သာဆိုသည္ ႏို႔ေတြကတင္းေနသည္။ ႀကီးလည္းႀကီးလွသည္။ ထမင္းငုံံ့စားေနေသာသန္းသန္းစိုးက တမင္သက္သက္ကို ေမာင္တင့္ျမင္ေအာင္ ျပေနသည္။ သူမထမင္းစားေနစဥ္ ေမာင္တင့္ထမင္းပင္သိပ္မစားႏိုင္ဘဲ သူမႏို႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနတာကိုမသိ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးထားသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမေခါင္းေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္တင့္ကပ်ာကယာေခါင္းငုံ႔သြားသည္။ ေမာင္ တင့္… ဗ်ာ…အမ…ေမာင္တင့္အသံနည္းနည္းတုန္ေနသည္.။ သန္းသန္းစိုးရီခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရသည္။ ဒီရပ္ကြက္ထဲ ကလူေတြက အက်င့္မေကာင္းဘူး..သိလား။ ဘာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ…အမ…။ နင့္အကိုက ခဏခဏခရီးထြက္တယ္မဟုတ္လား….။ ဟုတ္..ဟုတ္အမ.. အဲ့ဒါကို နင့္အကိုမရွိရင္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ခိုးအိပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး သမုတ္က်တာေလ။
ဟာ ဗ်ာ…အမကလည္း..မဟုတ္တာဘဲ…ဒီလူေတြေတာ္ေတာ္ဆိုးတာဘဲ… ဟုတ္ပါ့…ဒါနဲ႔ငါလဲ ဒီလူေတြသိေအာင္ေျပာထားခဲ့ တယ္..သိလား..ေမာင္တင့္႐ြဲ႕ၿပီးေတာ့ကို…. ဟုတ္တယ္လို႔….ေမာင္တင့္နဲ႔အမနဲ႔ရေနတာၾကာၿပီလို႔…။ စိုးေမာင္ခရီးထြက္တိုင္း မိုးလင္းေပါက္ကိုကုန္းတာလို႔…။ ဟာဗ်ာ…ေမာင္တင့္မ်က္ႏွာကေတာ့ရဲတြတ္သြားသည္… သူ႔ရင္ေတြပင္တဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနတာမရပ္ ေတာ့သလို..ပုဆိုးေအာက္မွလီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းကိုမာေတာင္လာသည္…။ မသန္းသန္းစိုး မ်က္ႏွာကိုပင္မၾကည့္ရဲေတာ့။ အိုက္လိုက္တာေမာင္တင့္ရယ္…ေႏြရာသီမို႔ထင္တယ္ သန္းသန္းစိုးကား ေဘာ္လီအက်ီေလးႏွင့္..။ ေမာင္တင့္ကား သူမႏွင့္စိုး ေမာင္အိပ္ေသာကုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္ခုံေမွာက္ေနေသာ သန္းသန္းစိုးရဲ႕ကိုယ္လုံးကိုႏွိပ္ေပးေနရသည္။
ကိုယ္လက္ေတြကိုက္သည္ဟုဆိုကာ သန္းသန္းစိုးက ေမာင္တင့္ကိုႏွိပ္ခိုင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဟင္း..ေပါင္ကလ်ဲေခြၽးေတြထြက္ လိုက္တာ… ေမာင္ႏွမခ်င္းဘဲ…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး….ေမာင္တင့္…ခစ္ခစ္။ သန္းသန္းစိုးက ထမိန္ကိုေလွ်ာခြၽတ္ကာ ကုတင္ေအာက္ ဖက္သို႔တြန္းပို႔လိုက္သည္။ သူမကပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး အမေပါင္ေတြကိုႏွိပ္ေပးစမ္းေမာင္တင့္ဟုေျပာကာ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ ထားလိုက္သည္။ ေမာင္တင့္ကား ပင္တီႏွင့္ ေဘာ္လီသာက်န္ေတာ့ေသာ မသန္းသန္းစိုးရဲ႕ ကိုယ္လုံးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ ေဖာက္ျပန္လာသည္။ ကိုစိုးေမာင္ကလည္း ခရီးထြက္ေနေတာ့ မသန္းသန္းစိုးဆာေနမွဘဲလို႔သူေတြးမိသည္။ မသန္းသန္းစိုးရဲ႕ ေပါင္တံေတြကိုတုန္ယင္စြာျဖင့္ႏွိပ္ရင္း မသန္းသန္းစိုး ပင္တီအပန္းေရာင္ေလးေပၚမွ ေရးေတးေတးျမင္ေနရေသာ အကြဲေၾကာင္း ျပဴျပဴေလးကို ၾကည့္ရင္းတံေတြးတနင္နင္ျဖစ္ေနသည္။
အင္း..ေပါင္ရင္းနားကို တိုးႏွိပ္ေပးစမ္းေမာင္တင့္…။ ေမာင္တင့္ကား ေပါင္ရင္းနားကို တိုးႏွိပ္ရင္းတိုးႏွိပ္ရင္းျဖင့္။ အို…. ကုတင္ ေပၚမွသန္းသန္းစိုးက လူးလဲထၿပီး.. ေမာင္တင့္ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ခ်လိုက္သည္… ျဖန္း….ဟင္…သားေရေပၚအိပ္သားေရ နားစား….။ ေမာင္တင့္ကား ေခါင္းႀကီးငုံ႔ေနသည္…. နင္…နင္မိုက္႐ိုင္းလွခ်ည္လား…..။ ကြၽန္ေတာ္…ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါ တယ္…အမ… ေမာင္တင့္ကား မသန္းသန္းစိုးကို ႏွိပ္ေပးရင္းစိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးကိုကုန္းနမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္…ကြၽန္ေတာ္မွားသြားပါတယ္…အမ… ဒီလိုေတာင္းပန္လို႔ရလား…ေျပာစမ္းေမာင္တင့္…. ငါ့မွာေတာ့နင့္ကို လူ႐ိုး လူေကာင္းေလးဆိုၿပီး ကိုယ့္ေမာင္ေလးလို သေဘာထားလိုက္ရတာ…. သန္းသန္းစိုးက ပါးကို တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္ရင္း ေမးေနသည္။ အမ…အမ..ႀကိဳက္တဲ့အျပစ္ေပးပါ…အမ….။ အအ…ကိုႀကီးေရ… နာ..နာတယ္…႐ိုစီခင္ေအာ္သြားသည္….. စိုးေမာင္က ႐ိုစီခင္ခ ေရကိုေႁခြေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ ဖင္ဝကား ေခါင္းလိမ္းဆီမ်ားျဖင့္စိုစြတ္ေနသလို… စိုးေမာင္ရဲ႕အေၾကာတၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေန ေသာ လီးတံႀကီးကလဲ ဆီေတြသုတ္လိမ္းထားသျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနသည္…. ခဏေလးပါ…ခေလးရယ္…မၾကာပါဘူး…. ေနာက္ ဆိုႀကိဳက္သြားမွာပါ….စိုးေမာင္က ႐ိုစီခင္ရဲ႕ဖင္ထဲကိုလီးကိုေခ်ာ့သြင္းေနသည္။.
ေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးရတာထက္ က်ပ္လည္းက်ပ္ ညႇစ္အားကလည္းပိုသျဖင့္ စိုးေမာင္အေကာင္းႀကီးေကာင္းေနသည္..။ လီးတစ္ ေခ်ာင္းလုံးက ႐ိုစီခင္ရဲ႕ဖင္ေပါက္ေလးထဲကိုတစ္ရစ္ရစ္နဲ႔ျမဳတ္ဝင္သြားသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ကာေဆာင့္ေတာ့သည္။ အအ…႐ိုစီခင္ကား အစပိုင္းတြင္ အနည္းငယ္နာေသာ္လည္း…. တျဖည္းျဖည္းခ်င္းႏွင့္ စိုးေမာင္ဖင္လိုးတာကို ႀကိဳက္လာသည္…။ အင္းအင္း..သူမေစာက္ပတ္မွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ထြက္လာသည္။ စိုးေမာင္ကလည္းဖင္လိုးရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္ကခါးကိုကိုင္ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ေစာက္စိေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုပြတ္ေပးေနသည္။ ႐ိုစီခင္ကား ေကာ့ေကာ့ၿပီးတက္လာသည္။ စိုးေမာင္ကလည္း ႐ိုစီခင္ ေကာင္းေနၿပီမွန္းသိသျဖင့္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္ေတာ့သည္။ ႐ိုစီခင္ရဲ႕ စြင့္ကားေနေသာ ဖင္ႏွစ္လုံးကား စိုးေမာင္ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း အသားေလးေတြတုန္တုန္သြားတာကိုကစိုးေမာင္အဖို႔ပိုၿပီးအရသာေတြ႕ေစသည္။ အင္း..ဟင္း..ကိုႀကီး..ေဆာင့္ေဆာင့္..႐ိုစီခံႏိုင္ၿပီ… အိမ္ကမိန္းမသန္းသန္းစိုးကို ဖင္လိုးမည္ဆိုတိုင္းဘယ္ေတာ့မွလက္မခံႏိုင္ခဲ့။ ယခု ႐ိုစီခင္နဲ႔က်မွ ဖင္လိုးပါခံသျဖင့္စိုးေမာင္႐ိုစီခင္ကိုေတာ္ေတာ္စြဲသြားသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စိုးေမာင္လီးေခ်ာင္းႀကီးက က်င္ က်င္လာသည္။
႐ိုစီခင္ရဲ႕ ညဥ္းတြားသံေတြကလည္းစိုးေမာင္စိတ္ကိုပိုဆြေနသည္။ တဘြတ္ဘြတ္ တဘတ္ဘတ္နဲ႔ စိုးေမာင္လဥနဲ႔ ႐ိုစီခင္ဖင္ ႐ိုက္ခတ္သံေတြ ျမန္ဆန္လာၿပီး စိုးေမာင္မ်က္ႏွာႀကီးရႈံ႕သြားကာ တအင္းအင္းတအဲအဲနဲ႔ စိုးေမာင္..႐ိုစီခင္ဖင္ထဲကိုသုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ဖင္ထဲကေနစိုးေမာင္လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္႐ိုစီခင္လဲ ေမြ႕ယာေပၚကိုေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ေမွာက္ခုံ က်သြားေလသည္။ သူမဖင္မွာေတာ့ စိုးေမာင္ပန္းထုတ္ထားတဲ့ သုတ္ေရေတြကေပပြေနပါတယ္။ တူ.တူ..စိုးေမာင္ဖုန္းကိုထပ္မံ ေခၚလိုက္သည္။ ပထမတစ္ေခါက္က မကိုင္။ ဒုတိယတစ္ေခါက္ေခၚေတာ့မွ ဟဲလို.ေယာက်ၤား…ေျပာ.ဆိုေသာ သန္းသန္းစိုး၏ အသံကိုၾကားရသည္။ မိန္းမေရ…ကိုယ့္အလုပ္က မျပတ္ေသးဘူးကြာ… အဲ့ဒါ….မနက္ျဖန္ကိုယ္ျပန္မလာေသးဘူး….။ အင္း ပါ..ေယာက်ၤားရယ္…. အလုပ္ကိစၥနဲ႔ဘဲ…အဆင္ေျပေအာင္သာလုပ္ခဲ့…။ စိုးေမာင္ကား ဖုန္းေျပာရင္းနဲ႔ဝမ္းသာေသာစိတ္ကို မနည္းေအာင့္ထားရသည္။ သန္းသန္းစိုးက သူေျပာသမွ်အဟုတ္ထင္ေနသည္။ တကယ္ေတာ့ သူ႐ိုစီခင္နဲ႔ မနက္ျဖန္ထပ္ကဲမလို႔ ပင္…။
ေအာင္ေမာင္းကလဲ မနက္ျဖန္မျပန္ခ်င္ေသးလို႔ေျပာေနတာကိုး…။ ေအာင္ေမာင္းကလည္းသူ႔လိုပင္ သူ႔မိန္းမကိုလွည့္ပတ္ၿပီး ေျပာ ေနမွာေသခ်ာသည္။ ကုတင္ေပၚမွ ႐ိုစီခင္ကသူ႔ကိုမ်က္စပစ္လွၿပီ။ သူ႔လိင္တံႀကီးက ထပ္မံတင္းမာလာျပန္ၿပီေလ…။ ဒါပဲ…ေနာ္ မိန္းမကိုယ္ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္…. အင္း..အာဘြား…ခ်စ္တယ္ေယာက်ၤားေရ….. ေၾသာ္…ဒါနဲ႔မိန္းမအခုဘာလုပ္ေနလဲ…. မိန္းမလား….အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနၿပီ….ေယာက်ၤားကိုအိမ္မက္မက္ေနတုန္းႏိုးလာတာ။ ဟား..မိန္းမကေတာ့ ေနာက္ၿပီကြာ…. ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္တာ..သိလား..မိန္းမ..အာဘြား… စိုးေမာင္က ဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။ ႐ိုစီခင္အိပ္ေနေသာ ကုတင္ေပၚသို႔ သြားၿပီး..႐ိုစီ ခင္ကိုဖက္ကာ နမ္းရႈပ္လိုက္သည္။ သြားပါ…လူဆိုးႀကီး…. ခုနက သူ႔မယားနဲ႔က်ေတာ့ သာယာေနလိုက္တာ…. မဟုတ္ပါဘူး.႐ိုစီ ရယ္…ဒီမိန္းမႀကီး.ေခါက္ထားလိုက္စမ္းပါ… ေနာက္ဆို…အဲ့ေကာင္မႀကီးကြာပစ္မွာ…သိလား… ဟင္း…ဒီလိုဘဲေျပာတာဘဲ… မဟုတ္ပါဘူး…ကိုႀကီးက႐ိုစီေလးကိုဘဲခ်စ္တာ..ဟက္ဟက္။
အို…သူေတာ္ေတာ္ဆိုး… ႐ိုစီရဲ႕ ေပါင္ခြၾကားကို စိုးေမာင္ရဲ႕လက္ႀကီးကလွမ္းႏႈိက္လိုက္တာကိုး.. တဟီးဟီး..တခစ္ခစ္…တဏွာ ရမၼက္လႊမ္းသံနဲ႔ ညဳသံမ်ားက အခန္းထဲမွာ ပ်ံ႕လြင့္လာေလေတာ့သည္။ တေလာကလုံးမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည့္ အတိုင္းဟုပင္ ထင္ရသည္။ သန္းသန္းစိုးက ဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။ စိုးေမာင္ဖုန္းက ဇာတ္လမ္းေကာင္းေနၿပီဆိုမွဝင္လာသည္။ ဖုန္းေျပာေနသည့္ အခ်ိန္မွာ သူမကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနတာကို.စိုးေမာင္သိလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရင္နာလိုက္မလဲမသိ….။ သူမကဖုန္းကိုပါဝါပါ ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေတာ္ၾကာထပ္ဆက္လာေနဦးမည္။ ဖုန္းကို မွန္တင္ခုံေပၚတင္လိုက္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွည့္လိုက္သည္။ ကု တင္ေပၚမွာကေတာ့ ေမာင္တင့္ကား သူမကိုအသနားခံေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္ မ်က္ရည္ေလးေတြဝိုင္းေနသည္။ ေမာင္တင့္တစ္ ကိုယ္လုံးကား ကိုယ္လုံးတီးအေနအထားပင္။ ပါးစပ္ကို မေအာ္ႏိုင္ေအာင္အဝတ္ျဖင့္ဆို႔ၿပီး တိပ္ျဖင့္ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဝူးဝူးဝါးဝါးအသံေတာင္မထြက္ႏိုင္။ သန္းသန္းစိုးက ေမာင္တင့္ရဲ႕ လက္ေတြကိုႀကိဳးနဲု႔စုံပူးခ်ည္ၿပီး ကုတင္ေဘာင္မွာ ပူးၿပီးတြဲ ခ်ည္ေပးထားသည္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္းကားယားအေနအထား ျဖင့္ေအာက္ဖက္ကုတင္တိုင္မ်ားမွာ ပူးခ်ည္ေပး ထားသည္။ရမၼက္ႀကီးေသာ သန္းသန္းစိုးကား လူပ်ိဳေလးေမာင္တင့္ရဲ႕ လူပ်ိဳဘဝကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးစားသုံးဖို႔ျပင္ဆင္ေနၿပီ။ သန္းသန္းစိုးျပဳသမွ်ႏုရမည့္ဘဝေရာက္ေနၿပီ။ ေထာင္မတ္ေနေသာ ေမာင္တင့္လီးကိုၾကည့္ရင္းသန္းသန္းစိုးက ဖိုက္ခ်င္လြန္း သျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားပင္စိမ့္ထြက္ေနၿပီ။ ေမာင္တင့္ေလးကား ခ်ည္ထားေသာႀကိဳးမ်ားကို ႐ုန္းၾကည့္ေနေသးသည္။ ခစ္ခစ္…႐ုန္းမေနနဲ႔…ေမာင္ေလး။ သန္းသန္းစိုးကား ေမာင္တင့္ပါးကို ကုန္းနမ္းရင္းေျပာလိုက္သည္။ ေနာက္ဆို…မင္းကမမလင္ ျဖစ္ေတာ့မွာ.. စိုးေမာင္ကို ကြာၿပီး…နင့္ကိုယူမွာေလ..ငါက…။ သန္းသန္းစိုးကေျပာရင္း ေမာင္တင့္ရဲ႕ေထာင္ေနေသာလီးကိုသူမ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္းဆြလိုက္သည္။ ေမာင္တင့္လီးကား သူမလက္ထဲတြင္ တယမ္းယမ္းျဖင့္ ငါးရံ႕အရွင္တစ္ေကာင္လိုပင္။ ခစ္ ခစ္…လိုးခ်င္ေနမွန္းသိတယ္ေလ..။ ဘယ္လိုလဲ…ဒဏ္ေပးတာႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား….။
သန္းသန္းဆိုးက လီးကိုဆြရင္းေျပာ လိုက္သည္…။ ဟင္းဟင္းး…လူဆိုးေလး….။ သန္းသန္းစိုးကား ေျပာရင္းနဲ႔ ေမာင္တင့္ရဲ႕လည္ပင္းေတြ ရင္ဘတ္ေတြကိုလွ်ာနဲ႔ကစား ေပးေနသည္။ စိတ္ကိုႂကြသထက္ႂကြေအာင္လုပ္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား…ဟင္းဟင္း…။ သန္းသန္းစိုးက ေျပာရင္းထလိုက္ကာ ေမာင္တင့္လီးေပၚမွာ ခြထိုင္ကာ သူမေစာက္ပတ္အေျမာင္းႏွင့္ ေတ့ကာ ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ ဝူးဝု..ေမာင္ တင့္ခါးကိုေကာ့တက္လာသည္… ဒီေကာင္ေလးလီးအဖ်ားေတြက်င္ၿပီးေကာင္းေနေအာင္သန္းသန္းစိုးလုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သန္း သန္းစိုးက ေမာင္တင့္လီးေခ်ာင္းကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ျဖင့္ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေမာင္တင့္က လူပ်ိဳစစ္ မွန္းသိသာသည္။ လီးေခ်ာင္းက အနညးငယ္ပင္်ပ်ာ့မေနဘဲ မာေက်ာေနသည္။ ေမာင္တင့္ရဲ႕လီးေခ်ာင္းႀကီးက သူမေစာက္ေခါင္းထဲ တစ္ရစ္ခ်င္းဝင္ေရာက္ေနသည္။လီးႀကီးက သူမရဲ႕ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏုေတြကိုပြတ္တိုက္ၿပီး ဝင္ေရာက္လာတာကိုက သူမ အဖို႔အရသာအရမ္းကိုရွိေနသည္။
လင္ရွိမယား သန္းသန္းစိုးကေတာ့ လူပ်ိဳေလးေမာင္တင့္ကိုလူပ်ိဳရည္ဖ်က္ခြင့္ရလိုက္ၿပီေလ။ ေမာင္တင့္ကား မ်က္လုံးႀကီးမ်ားဝိုင္းလာသည္။ သန္းသန္းစိုးက လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကိုအဖုတ္ထဲ သြင္းကာစိမ္ထားၿပီး စိတ္ေျပ နေျပလွည့္ေနသည္။ သူမကိုစြဲေနေအာင္ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေမာင္တင့္အေနနဲ႔ကလည္း အသည္းခိုက္ေအာင္ေကာင္း ေနသည္။ ေျပာရလွ်င္မသန္းသန္းစိုးကိုအပီကိုေဆာင့္လိုက္ခ်င္သည္။ ဒါေပမဲ့ သန္းသန္းစိုးက ေမာင္တင့္ကိုဒီအရသာကိုခံစားေစ ခ်င္၍ ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး သူမ အက်ဥ္းသားသဖြယ္ဆက္ဆံေနျခင္းျဖစ္သည္။
ေနာက္ေတာ့သန္းသန္းစိုးက ေမာင္တင့္လီးကို အဖုတ္ထဲမွာ ဒစ္ျမဳပ္႐ုံေလာက္အထိ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေမာက္တင့္ပါးစပ္မွတိပ္ကိုဆြဲ ခြာ လိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲမွအဝတ္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ေမာင္တင့္ကားစကားေျပာလို႔ရသြားေခ်ၿပီ။ မမ လုပ္ေပးပါေတာ့ကြၽတ္ ေတာ့ကို သန္းသန္းစိုးၿပဳံးလိုက္သည္။ ေမာင္တင့္လီးကိုသူမအဖုတ္ႏွင့္ ဒစ္ျမဳပ္႐ုံသာလုပ္ထားၿပီး ကစားေနသည္။ ေမာင္ တင့္ကား မသန္းသန္းစိုးရဲ႕ပညာျပမႈကိုေကာင္းေကာင္းခံေနရသည္။ အိုးအိုး အင္းအင္း မမ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး အအ ေမာင္တင့္ကား တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ေနၿပီ။ ခစ္ခစ္ ဒီလိုရမလား ေမာင္ေလးရဲ႕ ခစ္ခစ္ မင္းမမကိုယူမွာလား မမစိုးေမာင္ကိုကြာမွာ။ ယူယူမယ္မမ။ သန္းသန္းစိုးက လီးကိုအဖုတ္ထဲတစ္ဝက္ျမဳပ္ေအာင္ဖိထိုင္လိုက္ၿပီး ။
အင္းဟင္း မမ အကုန္သြင္းေပးပါ။ ဒါဆို မင္းေလးကိုမမက ညတိုင္းႀကိဳးတုပ္ၿပီး ဖိုက္မွာေနာ္။ အင္း ဟင္း မမ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ ပါဗ်ာ။ ဟုတ္ၿပီေလ။ သန္းသန္းစိုးက လီးတစ္ဆုံးဖိထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ စြပ္စြပ္ဒုတ္ဒုတ္ ေဘာက္ေဘာက္ ေမာင္တင့္ကား သန္းသန္းစိုးရဲ႕ ရမၼက္ေၾကာမွာေမွ်ာေခ်ၿပီ။ ကုတင္ပင္တက်ီက်ီအသံေတြထြက္လာသည္။ လူပ်ိဳစစ္စစ္ စိုးေမာင္ရဲ႕လီးကို သန္း သန္းစိုး အေပၚမွျမင္းစီးရင္း အရမ္းကိုအရသာေတြ႕ေနသည္။ ေဖာက္ေဖာက္ စြပ္စြပ္ အင္းအင္း သန္းသန္းစိုးရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကား သူမ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔အတူအေပၚေအာက္ခုန္ေနသည္။ ဖားလ်ားခ်ထားေသာဆံပင္ေတြကလဲ ႏို႔ေပၚမွာ ဝဲက်လႈပ္ရွားေနတာကိုကေမာင္တင့္ ကိုပိုရမၼက္ႂကြေစသည္။ ဘြတ္ဘြတ္စြပ္စြပ္ သန္းသန္းစိုးမ်က္ႏွာရႈံ႕သြားသည္။ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ေမာင္တင့္လဲဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္နဲ႔ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ သန္းသန္းစိုးကေမာင္တင့္ပါးစပ္ကိုအဝတ္နဲ႔ျပန္ဆို႔ကာ တိပ္နဲ႔ျပန္ပိတ္ေပးလိုကိပါတယ္။
လူပ်ိဳေလးေမာင္တင့္ကို ကုတင္မွာတစ္ညလုံးႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားၿပီး စိုးေမာင္မိန္းမသန္းသန္းစိုးကေတာ့ တစ္ညလုံးတစ္ခ်ီၿပီး တစ္ခ်ီ မိုးလင္းေပါက္စိတ္ႀကိဳက္ကိုဆြဲေတာ့တာပါဘဲ။ ေနာက္ဆုံးေမာင္တင့္လီးဒစ္ျပဳတ္တဲ့အထိပါဘဲ။ ဟာ…စိုးေမာင္ကား အဝတ္ဝတ္ ခ်ိန္ပင္မရလိုက္။ သူက႐ိုစီခင္အေပၚတက္ၿပီးပယ္ပယ္နယ္နယ္ဘြတ္ေနေသာအခ်ိန္။ သူ႔လီးက႐ိုစီခင္အဖုတ္မွာတပ္လွ်က္သား ႀကီးရွိေနစဥ္ ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ားဝင္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိုးေမာင္…ရွင့္ကိုရွင္လည္လွၿပီမွတ္ေနၿပီေပါ့…ဟုတ္လား သန္းသန္း စိုး…ကိုယ္ရွင္းျပပါရေစဦး….။ ရွင္းမေနနဲ႔…ရွင္ေျခရႈပ္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို ကြၽန္မသိေနတာၾကာၿပီ လက္ပူးလက္က်ပ္မမိေသး လို႔…ေစာင့္ၾကည့္ေနတာရွင္းလား..။ ရွင့္ကို တရားစြဲမယ္…ေထာင္ခ်မယ္…ဟင္း။ ႐ိုစီခင္ကေတာ့ အခန္းေထာင့္မွာ တရႈံ႕ရႈံ႕ငို ေနသည္။ သန္းသန္းစိုးက အပိုင္ကိုကိုင္ထားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ စိုးေမာင္လည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့။ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ေနရသည္။ သက္ေသမ်ားထင္ရွားသျဖင့္ မယားရွိလွ်က္ႏွင့္ေနာက္မယားယူထားေသာ စိုးေမာင္ကား သန္းသန္းစိုးကိုကြာေပးလိုက္ရသည္။ စိုးေမာင္ပိုင္ဆိုင္ေသာပစၥည္းမ်ားကို သန္းသန္းစိုးက အကုန္သိမ္းၿပီးေထာင္ထဲပို႔လိုက္သည္။
တကယ္ေတာ့ ထိုအစီအစဥ္ကား သန္းသန္းစိုးရဲ႕စနစ္တက်စီစဥ္မႈေတြမွန္း စိုးေမာင္မသိလိုက္။ ႐ိုစီခင္ကား ယခင္ကလည္း အပ်က္မလုပ္စားဖူးသူပီပီ ေငြမ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းသာၾကည့္သည္။ သန္းသန္းစိုးက ႐ိုစီခင္ႏွင့္တိတ္တဆိတ္သြားၿပီးေၾကးညႇိလိုက္ သည္။ ႐ိုစီခင္လုပ္ခ်င္ေသာ အလုပ္တစ္ခုလုပ္ႏိုင္ေအာင္ အရင္းအႏွီးတစ္ခုႏွင့္ စိုးေမာင္ပိုင္ဆိုင္ေသာ တိုက္ခန္းကို ႐ိုစီခင္ပိုင္ဆိုင္ ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္႐ုံျဖင့္ စိုးေမာင္ကိုေထာင္ထဲထည့္လိုက္ႏိုင္ေတာ့သည္။ စိုးေမာင္ကို ေထာင္ထဲပို႔ၿပီး တစ္လေလာက္ေတာ့ သန္းသန္းစိုးဟန္မပ်က္ေနလိုက္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္သမွ်ေရာင္းခ်ၿပီး နယ္စပ္ေဒသတစ္ခုသို႔ေျပာင္းေနလိုက္သည္။ ေမာင္တင့္ကို ယူလိုက္ၿပီး သူမႏွင့္အတူေခၚသြားေတာ့သည္။ သန္းသန္းစိုးအေနနဲ႔ကေတာ့ ေဖာက္ျပန္ေနေသာ ေယာက်ၤားျဖစ္ သူစိုးေမာင္ကို ပညာေပးလိုက္ရသည့္အျပင္ ေမာင့္တင့္လိုလူပ်ိဳေလးကို လင္ေတာ္လိုက္ရသျဖင့္ အတန္ႀကီးတန္သြားေလ ေတာ့သည္။
