ဖြားယောင်းသွေးဆောင်သောအမှောင်ည

ဖြားယောင်းသွေးဆောင်သောအမှောင်ည

ကျမနာမည် ချမ်းအေး မအေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ပြောပြချင်မိတယ်။ ကျမကို မွေးပြီးပြီးချင်း အမေက မီးတွင်းထဲ ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ အဖေက   နောက်အိမ်ထောင်ထူပြီး ကျမကို မွေးစားမိဘလက်ထဲ ထည့်ခဲ့ပြီး တမြို့တရွာကို ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ မွေးစားမိဘတွေက ကျောင်းထားပေးလို့ ၁၀တန်း ထိရောက်ခဲ့ပေမယ့်   ၁၀တန်းနှစ်မှာ မွေးစားမိဘတွေ ကားမှောက်လို့ ဆုံးသွားကျတယ်။  အော် ပြောဖို့ကျန်နေခဲ့တယ်။    မွေးစားမိဘတွေက အိမ်ဆိုင်လေး  ဖွင့်ထားတယ်။ သားအရင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်။  သူတို့ဆုံးသွားတော့ ကျမ ကျောင်းထွက်ပြီး ဆိုင်တာဝန် ယူလိုက်ရတယ်။  အကိုက တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားကြီး  ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ကျမတို့မြို့ကိုပြန်လာတယ်ရှင့်။  သူပိုင်တဲ့အိမ် သူပိုင်တဲ့ဆိုင် သူ့သဘောပေါ့။  နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲပြီးရင် မိန်းမ ခိုးလာမယ်ဆိုပြီး အခန်းပြင်ခိုင်းထားတယ်။ စာမေးပွဲပြီးတော့ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာခဲ့တယ်။  ကျမတို့လည်း မမေးရဲဘူးရှင့်။ နေ့နေ့ညည အရက်တွေသောက် လူမှန်သူမှန်းမသိအောင်မူးရူးနေတတ်တယ်။  တနေ့မှာတော့…………..  ………………………… ………………………… …………………………. လျှောက်မတွေးနဲ့ရှင့် မျြု့မိမြို့ဖဆွေမျိုးတွေက သင့်တော်တယ်ဆိုပြီး ကျမတို့ကို အိမ်ထောင်ချပေးကျတယ်။ ကျမလည်း ရီးစားမရှိ  အကိုကလည်း မငြင်းတော့ ညားသွားတာပေါ့။ အရင်ကတည်းက လေးစားခဲ့တဲ့အကို့အပေါ် လေးလေးစားစားပဲဆက်ဆံတယ်ရှင့်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး အကို ပုံစံတွေ ပြောင်းလာတယ်။

ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာ မသိသာပေမယ့် ညဆို အရမ်းကြမ်းတမ်းလာတယ်။ အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စရင် ဘယ်ကမလဲ ရိုက်နှက်နှိပ်စက်ချင်လာတယ်။ မနက်ကျ လည်း ဆိုင်လုပ်ငန်းတွေကို ကျမနဲ့ ကူလုပ်ပေးပြန်ရော။  အိပ်ယာပေါ်က ကိစ္စလား။ ပြောပြမှာပေါ့။  မင်္ဂလာဦးညက စပြောရမယ်။  မင်္ဂလာဆောင်တယ်။ည ရောက်တယ်။ အကိုက အရက်သောက်နေတယ်။  အိပ်နှင့်တဲ့။  ကျမလည်း အကို့ကို ကန်တော့ပြီး အိပ်ယာဝင်ခဲ့တယ်။  ကျမကို တစ်စုံတစ်ယောက် စောင့် ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားမိပြီး ကျမလန့်နိုးလာတယ်။ အဲ့ဒီနောက်တော့  အကိုက  “နိုးပြီလား”  “ဟုတ်အကို အကိုမအိပ်သေးဘူးလား။”  “မင်းနဲ့အိပ်မှာ”   ကျ မလည်း ကြားဖူးနားဝနဲ့ ရင်တုန်ပန်းတုန်ရှင့် ခုတင်ပေါ် တက်လာပြီးတော့ ညအိပ် တစ်ပတ်ရစ်အကျႌကို ဆွဲဖြဲခံလိုက်ရတယ်။  အခုအခံမပါတဲ့ ကျမရဲ့  နို့၂လုံးလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းထွက်လာတယ်။  “အကို မီးပိတ်လိုက်ပါ့လား ညီမရှက်တယ်” ဘီလူးသရဲစီးနေတဲ့ အကိုက ကျမထမီကို ဆွဲချွတ်ပြီး  သူ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လွှင့်လိုက်တယ်။

အိုး အကို့ဟာကြီးက “အမလေးလေး” ကျမလည်း ယောကျာ်း လိင်အင်္ဂါတွေ မြင်သင့်သလောက်မြင်ဖူးပါတယ်။  အကို့ဟာကတော့ ကျမမြင်ဖူးတာနဲ့မတူ ဘူး။ အဖုအထစ်တွေနဲ့၇လက်မ၈လက်မလောက်ရှည်မယ်။  ထိပ်ပိုင်းမှာကြီးပြီး အရင်းမှာသေးသွားတယ်။   ကျမရဲ့ အုပ်ထားတဲ့ လက်တွေကိုဖယ်ပြီး ကျမ  ပိပိအဝကို သူ့ဟာကြီးနဲ့ လာထောက်တယ်။ သူ့ဟာနဲ့ပွတ်ပေးနေတော့ ဘယ်လိုခံစားရမှန်းမသိဘူး။   ဗိုက်ပဲဆာသလို ရေပဲငတ်သလိုနဲ့ နေမရထိုင်မရ   အဖျားတက်သလိုလိုပဲ။ပိပိတစ်ခုလုံး စိုရွှဲနေတာပဲ။   အကို့ဟာကြီး ကျမထဲကို ဝင်လာနေတာ သိလိုက်ရတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ပြည့်ကျပ်နေအောင် ဝင်လာ တာနဲ့အတူ နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။  နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး နာကျင်မှုကို အံတုနေတုန်း ကျမကို ဖက်ပြီး အကို တဆုံးဆောင့်ချလိုက်တော့ စူးစူးဝါးဝါး နာကျင်မှုနဲ့ အတူ  အားးး…….. ကျမ အကျယ်ကြီး အော်လိုက်မိတယ်။   ကျမအော်သံက အားတက်သွားစေတာလားမသိဘူးရှင်။ မနားမနေ ဆောင့်ပါတော့ တယ်။ “အမေ့ အကိုရေ တော်ပါတော့ နာလို့ပါ”  “အမေရေ ကယ်ပါဦး”  “အား အား”  ပိပိတခုလုံး ပွန်းစုတ်နေပြီး စပ်နေပါတယ်။  အကို့ရဲ့ အဖုအထစ် အပြည့်နဲ့ဟာကြီးက ပါးစပ်က ပေါက်ထွက်မလားထင်ရအောင် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင့်ပါတယ်။

တော်ပါတော့လို့ ပြောမိရင် ပါးတွေရိုက်တယ်။ နို့တွေကို ပြတ်ထွက်မတတ်ဆွဲညှစ်ထားတယ်။  ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲတယ်။  ကျမရဲ့ နို့တွေကို ဆွဲပြီး  ဆောင့်အားသန်သန်နဲ့ဆောင့်ပြီး ငြိမ်သွားပါတယ်။ ကျမကိုယ်ပေါ်မှောက်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ အကို့ကို ဘေးဖက်တွန်းချလိုက်ပြီး ကျမ သန့်စင်ခန်းထဲဝင်ခဲ့တယ်။  ကျမ အောက်ပိုင်းတခုလုံး သွေးတွေနဲ့လူးနေပါတယ်။ ရေဆေးသန့်စင်တော့ ဖူးယောင်နေတဲ့ပိပိက အထိမခံနိုင်ဘူးရှင်။   ဗိုက်တွေလည်းအောင့် ပေါင် လည်းစိလို့မရ လမ်းလျှောက်ရင် ကွတတနဲ့ ခံရခက်ပါတယ်။  နို့တွေမှာ အညိုအမဲစွဲပြီး ပါးတွေနာကျင်နေပါတယ်။ မနက်ကျ ခေါင်းဖီးတော့ ဆံပင်အကျွတ် တွေ အများကြီး ဘီးထဲပါလာတယ်။   အဲဒီနေ့က စပြီး ကျမဘဝ ညတိုင်းညတိုင်း အရှင်လတ်လတ် ငရဲကျတော့တာပဲ။   အကို ညတိုင်း အရက်တွေအရမ်း  သောက်လာတယ်။  မူးပြီးအိပ်တဲ့နေ့တွေဆို ကျမ လောကငရဲက လွတ်မြောက်ရာပေါ့။ နေ့တိုင်းမူးပါစေ ဆုတောင်းနေရင်း အိမ်မှာပါ အရက်ပုလင်းဆောင် ထားတတ်ခဲ့တယ်။  အရက်ဆိုင်ကနေ အရက်သမား အပေါင်းအသင်းတွေ အိမ်ခေါ်လာပြီး ဝိုင်းဖွဲ့လာပါတယ်။  ကျမ အမြည်းလက်ရာ ကောင်းလို့ဆိုပဲ။

အပေါင်းသင်းတွေက အရက်ဝယ် သူက အမြည်းကျွေး အပြန်အလှန်ပေါ့။ အရက်သောက်တဲ့သူတွေထဲကမှ ကိုအာကာဆိုတဲ့ အပေါင်းအသင်းကို သူအခင် ဆုံးပဲ။  ကြာလာတော့ ကျန်တဲ့သူတွေ ပြန်ပေမယ့် ကိုအာကာကတော့ အိမ်မှာ အိပ်တတ်လာတယ်။ အကို မမူးတဲ့နေ့တွေမှာ ကျမရဲ့ ငရဲခန်းတွေကို ကို အာကာ သိသွားခဲ့တယ်။  ကျမကို ဂရုဏာ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကြည့်တတ်လာတယ်။  ဒီလိုနဲ့ အရက်ဝိုင်းသိမ်းပြီး အပေါင်းသင်းတွေပြန်ကုန်ကျတယ်။  မူး မှောက်နေတဲ့ အကို့ကို ကိုအာကာနဲ့ အခန်းထဲတွဲပို့ရင်း အိပ်ယာပေါ် အကို့ကို ချသိပ်လိုက်တယ်။ အကို့ပုဆိုး လန်သွားပြီး အကို့ဟာကြီး ပေါ်သွားတယ်။   “နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူးနော် အမတော့ အော်နေရမှာပဲ”  အကို့ပုဆိုးကို ဖုံးဖိရင်း မျက်နှာငုံ့ထားပြီး  “အင်း”  ” အမ အကို့ဟာကိုကြိုက်လား။အကို လိုးတာ  ကျနော်မြင်တယ် အမ နာတာပဲ သိမယ်ထင်တယ်။”  စိတ်ထဲ ရှက်ပေမယ့် ပြန်ပြောချင်နေမိတယ်။  “ဟုတ်တယ် အမကြောက်နေပြီ။”  “အမ ပြီးဖူး လားဟင်” ကျမမော့ကြည့်မိတယ်။

ကျမနားမလည်ဘူးလေ။ “အမ”  တိုးတိုးလေး ခေါ်ပြီး နဖူးကို ငုံ့နမ်းလာတယ်။  မတော်ဘူးဆိုတဲ့ အသိရှိပေမယ့် ကျမ မရုန်းကန်ပဲ ငြိမ်သက်နေမိတယ်။  မျက်နှာ အနှံနမ်းပြီး သူ့အနမ်းတွေက နှုတ်ခမ်းဖျားမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်။  ခေါင်းကို ဆွဲမော့ပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းနေတယ်။  အသက်ရှူမဝ တော့ဘူး။  ရင်ဘတ်တွေကော့တတ်လာမိတယ်။ သူ့လက်တွေ ကျမနောက်ကျောကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။  အကျႌကြယ်သီးလေးတွေ တခုချင်း ဖြုတ်နေတာကို သိပေမယ့် အလိုက်သင့်နေပေးမိပြန်တယ်။  နောက်ကျောကို လက်လျှိုပြီး ဘော်လီ အကျႌချိတ်တွေဖြုတ်နေတယ်။  ကျမ အနားမှာ အကို  ရှိတာကိုပါ မေ့နေမိပြီ။နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတာမလွှတ်ပဲ လက်တွေက ကျမနို့တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်။  နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်လာတယ်။  နို့သီး ထိပ်လေးတွေကို လက်မ လက်ညှိုးသုံးပြီး ချေပေးတယ်။ “အင်း ဟင်း ဟင်းးးး”   ညည်းသံတွေ အလိုလို ထွက်ကျလာတယ်။  အနမ်းတွေကို လွှတ်ပြီး ကျ မကို အိပ်ယာပေါ် လှန်ချလိုက်တယ်။  အိုး အကို အိပ်နေတဲ့ အကို့ကို မြင်ပြီး ကျမစိတ်ထဲ ငိုမလို ရီမလို။

“ဟင့်အင်” မသိမသားလေး ရုန်းမိတယ်။  သူက လွှတ်မပေး။  ကျမနို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး အငမ်းမရစို့တယ်။  အ့   အို အရှိန်လေးတတ်လာတော့  ကျမ မရုန်းမိတဲ့ အပြင် ပါးစပ်ထဲက ကျွတ်မှာတောင် ကြောက်နေပြီ။ သူ မက်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။  ကျမကို ထားသွားတော့မှာလား။  မဝံ့မရဲ ကြည့်မိတယ်။   သူက ကျမကို ပြုံးပြပြီး ကျမ ခြေထောက်တွေကနေ ကုတင်စွန်းထိ ဆွဲချသွားတယ်။  အိုး  “အကို နိုးမယ်”  “မူးနေ တရေးတောင်နိုးလို့လား။ဒီနေ့ပိုတိုက် ထားတယ်။ စိတ်မပူနဲ့။”  “ဟင် ကြိုကြံထားတာလား”  “ဟက် ဟုတ်တယ် အမ”  စကားပြောနေရာကနေ ကုတင်အောက် ခြေချပြီး ကော့ကော့ကြီးဖြစ်နေ တဲ့ ကျမထမီကို လှန်ပြီး ကျမပေါင်တွေကိုနမ်းတယ်။  ပြီးတော့ ဆီးခုံမွှေးလေးတွေကို လက်နဲ့ မနာအောင် ဆွဲတယ်။  သူ့လျှာကြီးနဲ့ ပေါင်တွေကို လျှက် တယ်။  ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲကားလိုက်တယ်။  လက်မနဲ့ ကျမ အရသာဖူးလေးကို ဖိချေပေးတယ်။  လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကိုဖြဲပီး လျှာနဲ့ကလိ နေတယ်။

အိုး အို   ကျမ ဖင်ကြီးတွေ ကြွတက်လာတယ်။  ကျမအစိက်ု ဖိစုပ်ပြီး လက်နဲ့ လိုးပေးနေတော့  အားး အ့  အို  အခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲထားမိတယ်။  အ့အ့  ကော့တက်လာပြီး တကိုယ်လုံးကရှိသမျှ အားတွေ သွန်ချလိုကိသလို ဝုန်းကနဲ ပြန်ကျလာတယ်။ ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်နဲ့ အသက်ရှူလို့မဝ  ရေထဲက ငါး ကုန်းပေါ်ပစ်တင်သလို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်နေတယ်။ သူလေ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။   ကျမ သူ့ကို သေချာ ကြည့်မိတယ်။  သူ့လိင်တံကလေ  အရမ်းမကြီးဘူး အနေတော်ပဲ။   ဖြောင့်တန်းနေတယ်။  ထိပ်ဖူးက ပစ်တော့မယ့် ဒုံးပျံလို ထောင်နေတယ်။ သူ့က ကျမအဝကို တေ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း  အရသာခံသွင်းနေတယ်။ ကျမမနေနိုင်တော့ဘူး ခါးကိုကော့လိုက်မိတယ်။  ဒုတ်ခနဲ သားအိမ်ကို ဆောင့်မိတယ်။  ဘယ်လို အရသာရယ်လို့ မပြောတတ်ဘူး။  အထုတ်အသွင်း စည်းချက်ညီညီနဲ့ ဆောင့်ပေးနေတယ်။  ကျမလေ ကော့ကော့ပေးမိတယ်။  သူ့လီးကြီး ကျမထဲက ထွက်သွားမှာစိုးပြီး ညှစ်ညှစ်ထားမိ တယ်။ “အိုး ကောင်းလိုက်တာ အမရယ်”  သူ့အသံကြားတော့ ကျမ ပိုပိုညှစ်ပေးမိတယ်။  အိုး အမ မရတော့ဘူး။   ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ ယောကျာ်းရှေ့လုပ်ရ တာ ပို စိတ်တွေကြွနေမိတယ်။ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေ မြန်ဆန်လာပြီး ကျမ အထဲကလည်း ကျင်လာတယ်။  သားအိမ်ကို လာထိတဲ့ သုတ်ရည်တွေနဲ့အတူ  ကျမ အသွေးအသားတွေလည်း ထွက်ကျကုန်ပြီထင်တယ်။  ကျမ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာအသစ်ကို ခံစားမိလိုက်တယ်။  မဖြစ်သင့်မှန်းသိပေမယ့်  ဖြားယောင်းတဲ့ အမှောင်နောက် တကောက်ကောက် လိုက်နေမိတော့ပါတယ်။

Zawgyi

ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ေသာအေမွာင္ည

က်မနာမည္ ခ်မ္းေအး မေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို ေျပာျပခ်င္မိတယ္။ က်မကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း အေမက မီးတြင္းထဲ ဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။ အေဖက   ေနာက္အိမ္ေထာင္ထူၿပီး က်မကို ေမြးစားမိဘလက္ထဲ ထည့္ခဲ့ၿပီး တၿမိဳ႕တ႐ြာကို ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေမြးစားမိဘေတြက ေက်ာင္းထားေပးလို႔ ၁၀တန္း ထိေရာက္ခဲ့ေပမယ့္   ၁၀တန္းႏွစ္မွာ ေမြးစားမိဘေတြ ကားေမွာက္လို႔ ဆုံးသြားက်တယ္။  ေအာ္ ေျပာဖို႔က်န္ေနခဲ့တယ္။    ေမြးစားမိဘေတြက အိမ္ဆိုင္ေလး  ဖြင့္ထားတယ္။ သားအရင္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။  သူတို႔ဆုံးသြားေတာ့ က်မ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ဆိုင္တာဝန္ ယူလိုက္ရတယ္။  အကိုက တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားႀကီး  ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို က်မတို႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္လာတယ္ရွင့္။  သူပိုင္တဲ့အိမ္ သူပိုင္တဲ့ဆိုင္ သူ႔သေဘာေပါ့။  ေနာက္ဆုံးႏွစ္ စာေမးပြဲၿပီးရင္ မိန္းမ ခိုးလာမယ္ဆိုၿပီး အခန္းျပင္ခိုင္းထားတယ္။ စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာခဲ့တယ္။  က်မတို႔လည္း မေမးရဲဘူးရွင့္။ ေန႔ေန႔ညည အရက္ေတြေသာက္ လူမွန္သူမွန္းမသိေအာင္မူး႐ူးေနတတ္တယ္။  တေန႔မွာေတာ့…………..  ………………………… ………………………… …………………………. ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႔ရွင့္ မ်ျု႔မိၿမိဳ႕ဖေဆြမ်ိဳးေတြက သင့္ေတာ္တယ္ဆိုၿပီး က်မတို႔ကို အိမ္ေထာင္ခ်ေပးက်တယ္။ က်မလည္း ရီးစားမရွိ  အကိုကလည္း မျငင္းေတာ့ ညားသြားတာေပါ့။ အရင္ကတည္းက ေလးစားခဲ့တဲ့အကို႔အေပၚ ေလးေလးစားစားပဲဆက္ဆံတယ္ရွင့္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အကို ပုံစံေတြ ေျပာင္းလာတယ္။

က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မသိသာေပမယ့္ ညဆို အရမ္းၾကမ္းတမ္းလာတယ္။ အိပ္ယာေပၚက ကိစၥရင္ ဘယ္ကမလဲ ႐ိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခ်င္လာတယ္။ မနက္က် လည္း ဆိုင္လုပ္ငန္းေတြကို က်မနဲ႔ ကူလုပ္ေပးျပန္ေရာ။  အိပ္ယာေပၚက ကိစၥလား။ ေျပာျပမွာေပါ့။  မဂၤလာဦးညက စေျပာရမယ္။  မဂၤလာေဆာင္တယ္။ည ေရာက္တယ္။ အကိုက အရက္ေသာက္ေနတယ္။  အိပ္ႏွင့္တဲ့။  က်မလည္း အကို႔ကို ကန္ေတာ့ၿပီး အိပ္ယာဝင္ခဲ့တယ္။  က်မကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ ေစာင့္ ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ခံစားမိၿပီး က်မလန႔္ႏိုးလာတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့  အကိုက  “ႏိုးၿပီလား”  “ဟုတ္အကို အကိုမအိပ္ေသးဘူးလား။”  “မင္းနဲ႔အိပ္မွာ”   က် မလည္း ၾကားဖူးနားဝနဲ႔ ရင္တုန္ပန္းတုန္ရွင့္ ခုတင္ေပၚ တက္လာၿပီးေတာ့ ညအိပ္ တစ္ပတ္ရစ္အက်ႌကို ဆြဲၿဖဲခံလိုက္ရတယ္။  အခုအခံမပါတဲ့ က်မရဲ႕  ႏို႔၂လုံးလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထြက္လာတယ္။  “အကို မီးပိတ္လိုက္ပါ့လား ညီမရွက္တယ္” ဘီလူးသရဲစီးေနတဲ့ အကိုက က်မထမီကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီး  သူ႔ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္လႊင့္လိုက္တယ္။

အိုး အကို႔ဟာႀကီးက “အမေလးေလး” က်မလည္း ေယာက်ာ္း လိင္အဂၤါေတြ ျမင္သင့္သေလာက္ျမင္ဖူးပါတယ္။  အကို႔ဟာကေတာ့ က်မျမင္ဖူးတာနဲ႔မတူ ဘူး။ အဖုအထစ္ေတြနဲ႔၇လက္မ၈လက္မေလာက္ရွည္မယ္။  ထိပ္ပိုင္းမွာႀကီးၿပီး အရင္းမွာေသးသြားတယ္။   က်မရဲ႕ အုပ္ထားတဲ့ လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး က်မ  ပိပိအဝကို သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ လာေထာက္တယ္။ သူ႔ဟာနဲ႔ပြတ္ေပးေနေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရမွန္းမသိဘူး။   ဗိုက္ပဲဆာသလို ေရပဲငတ္သလိုနဲ႔ ေနမရထိုင္မရ   အဖ်ားတက္သလိုလိုပဲ။ပိပိတစ္ခုလုံး စို႐ႊဲေနတာပဲ။   အကို႔ဟာႀကီး က်မထဲကို ဝင္လာေနတာ သိလိုက္ရတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ျပည့္က်ပ္ေနေအာင္ ဝင္လာ တာနဲ႔အတူ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရတယ္။  ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ၿပီး နာက်င္မႈကို အံတုေနတုန္း က်မကို ဖက္ၿပီး အကို တဆုံးေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ စူးစူးဝါးဝါး နာက်င္မႈနဲ႔ အတူ  အားးး…….. က်မ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္လိုက္မိတယ္။   က်မေအာ္သံက အားတက္သြားေစတာလားမသိဘူးရွင္။ မနားမေန ေဆာင့္ပါေတာ့ တယ္။ “အေမ့ အကိုေရ ေတာ္ပါေတာ့ နာလို႔ပါ”  “အေမေရ ကယ္ပါဦး”  “အား အား”  ပိပိတခုလုံး ပြန္းစုတ္ေနၿပီး စပ္ေနပါတယ္။  အကို႔ရဲ႕ အဖုအထစ္ အျပည့္နဲ႔ဟာႀကီးက ပါးစပ္က ေပါက္ထြက္မလားထင္ရေအာင္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေဆာင့္ပါတယ္။

ေတာ္ပါေတာ့လို႔ ေျပာမိရင္ ပါးေတြ႐ိုက္တယ္။ ႏို႔ေတြကို ျပတ္ထြက္မတတ္ဆြဲညႇစ္ထားတယ္။  ဆံပင္ေတြကို ေဆာင့္ဆြဲတယ္။  က်မရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ဆြဲၿပီး  ေဆာင့္အားသန္သန္နဲ႔ေဆာင့္ၿပီး ၿငိမ္သြားပါတယ္။ က်မကိုယ္ေပၚေမွာက္ၿပီး ၿငိမ္ေနတဲ့ အကို႔ကို ေဘးဖက္တြန္းခ်လိုက္ၿပီး က်မ သန႔္စင္ခန္းထဲဝင္ခဲ့တယ္။  က်မ ေအာက္ပိုင္းတခုလုံး ေသြးေတြနဲ႔လူးေနပါတယ္။ ေရေဆးသန႔္စင္ေတာ့ ဖူးေယာင္ေနတဲ့ပိပိက အထိမခံႏိုင္ဘူးရွင္။   ဗိုက္ေတြလည္းေအာင့္ ေပါင္ လည္းစိလို႔မရ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ကြတတနဲ႔ ခံရခက္ပါတယ္။  ႏို႔ေတြမွာ အညိဳအမဲစြဲၿပီး ပါးေတြနာက်င္ေနပါတယ္။ မနက္က် ေခါင္းဖီးေတာ့ ဆံပင္အကြၽတ္ ေတြ အမ်ားႀကီး ဘီးထဲပါလာတယ္။   အဲဒီေန႔က စၿပီး က်မဘဝ ညတိုင္းညတိုင္း အရွင္လတ္လတ္ ငရဲက်ေတာ့တာပဲ။   အကို ညတိုင္း အရက္ေတြအရမ္း  ေသာက္လာတယ္။  မူးၿပီးအိပ္တဲ့ေန႔ေတြဆို က်မ ေလာကငရဲက လြတ္ေျမာက္ရာေပါ့။ ေန႔တိုင္းမူးပါေစ ဆုေတာင္းေနရင္း အိမ္မွာပါ အရက္ပုလင္းေဆာင္ ထားတတ္ခဲ့တယ္။  အရက္ဆိုင္ကေန အရက္သမား အေပါင္းအသင္းေတြ အိမ္ေခၚလာၿပီး ဝိုင္းဖြဲ႕လာပါတယ္။  က်မ အျမည္းလက္ရာ ေကာင္းလို႔ဆိုပဲ။

အေပါင္းသင္းေတြက အရက္ဝယ္ သူက အျမည္းေကြၽး အျပန္အလွန္ေပါ့။ အရက္ေသာက္တဲ့သူေတြထဲကမွ ကိုအာကာဆိုတဲ့ အေပါင္းအသင္းကို သူအခင္ ဆုံးပဲ။  ၾကာလာေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြ ျပန္ေပမယ့္ ကိုအာကာကေတာ့ အိမ္မွာ အိပ္တတ္လာတယ္။ အကို မမူးတဲ့ေန႔ေတြမွာ က်မရဲ႕ ငရဲခန္းေတြကို ကို အာကာ သိသြားခဲ့တယ္။  က်မကို ဂ႐ုဏာ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ၾကည့္တတ္လာတယ္။  ဒီလိုနဲ႔ အရက္ဝိုင္းသိမ္းၿပီး အေပါင္းသင္းေတြျပန္ကုန္က်တယ္။  မူး ေမွာက္ေနတဲ့ အကို႔ကို ကိုအာကာနဲ႔ အခန္းထဲတြဲပို႔ရင္း အိပ္ယာေပၚ အကို႔ကို ခ်သိပ္လိုက္တယ္။ အကို႔ပုဆိုး လန္သြားၿပီး အကို႔ဟာႀကီး ေပၚသြားတယ္။   “နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူးေနာ္ အမေတာ့ ေအာ္ေနရမွာပဲ”  အကို႔ပုဆိုးကို ဖုံးဖိရင္း မ်က္ႏွာငုံ႔ထားၿပီး  “အင္း”  ” အမ အကို႔ဟာကိုႀကိဳက္လား။အကို လိုးတာ  က်ေနာ္ျမင္တယ္ အမ နာတာပဲ သိမယ္ထင္တယ္။”  စိတ္ထဲ ရွက္ေပမယ့္ ျပန္ေျပာခ်င္ေနမိတယ္။  “ဟုတ္တယ္ အမေၾကာက္ေနၿပီ။”  “အမ ၿပီးဖူး လားဟင္” က်မေမာ့ၾကည့္မိတယ္။

က်မနားမလည္ဘူးေလ။ “အမ”  တိုးတိုးေလး ေခၚၿပီး နဖူးကို ငုံ႔နမ္းလာတယ္။  မေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အသိရွိေပမယ့္ က်မ မ႐ုန္းကန္ပဲ ၿငိမ္သက္ေနမိတယ္။  မ်က္ႏွာ အႏွံနမ္းၿပီး သူ႔အနမ္းေတြက ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွာ အဆုံးသတ္သြားတယ္။  ေခါင္းကို ဆြဲေမာ့ၿပီး က်မႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းေနတယ္။  အသက္ရႉမဝ ေတာ့ဘူး။  ရင္ဘတ္ေတြေကာ့တတ္လာမိတယ္။ သူ႔လက္ေတြ က်မေနာက္ေက်ာကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္။  အက်ႌၾကယ္သီးေလးေတြ တခုခ်င္း ျဖဳတ္ေနတာကို သိေပမယ့္ အလိုက္သင့္ေနေပးမိျပန္တယ္။  ေနာက္ေက်ာကို လက္လွ်ိဳၿပီး ေဘာ္လီ အက်ႌခ်ိတ္ေတြျဖဳတ္ေနတယ္။  က်မ အနားမွာ အကို  ရွိတာကိုပါ ေမ့ေနမိၿပီ။ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းတာမလႊတ္ပဲ လက္ေတြက က်မႏို႔ေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနတယ္။  ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္လာတယ္။  ႏို႔သီး ထိပ္ေလးေတြကို လက္မ လက္ညႇိဳးသုံးၿပီး ေခ်ေပးတယ္။ “အင္း ဟင္း ဟင္းးးး”   ညည္းသံေတြ အလိုလို ထြက္က်လာတယ္။  အနမ္းေတြကို လႊတ္ၿပီး က် မကို အိပ္ယာေပၚ လွန္ခ်လိုက္တယ္။  အိုး အကို အိပ္ေနတဲ့ အကို႔ကို ျမင္ၿပီး က်မစိတ္ထဲ ငိုမလို ရီမလို။

“ဟင့္အင္” မသိမသားေလး ႐ုန္းမိတယ္။  သူက လႊတ္မေပး။  က်မႏို႔ေတြကို ဘယ္ညာေျပာင္းၿပီး အငမ္းမရစို႔တယ္။  အ့   အို အရွိန္ေလးတတ္လာေတာ့  က်မ မ႐ုန္းမိတဲ့ အျပင္ ပါးစပ္ထဲက ကြၽတ္မွာေတာင္ ေၾကာက္ေနၿပီ။ သူ မက္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။  က်မကို ထားသြားေတာ့မွာလား။  မဝံ့မရဲ ၾကည့္မိတယ္။   သူက က်မကို ၿပဳံးျပၿပီး က်မ ေျခေထာက္ေတြကေန ကုတင္စြန္းထိ ဆြဲခ်သြားတယ္။  အိုး  “အကို ႏိုးမယ္”  “မူးေန တေရးေတာင္ႏိုးလို႔လား။ဒီေန႔ပိုတိုက္ ထားတယ္။ စိတ္မပူနဲ႔။”  “ဟင္ ႀကိဳႀကံထားတာလား”  “ဟက္ ဟုတ္တယ္ အမ”  စကားေျပာေနရာကေန ကုတင္ေအာက္ ေျခခ်ၿပီး ေကာ့ေကာ့ႀကီးျဖစ္ေန တဲ့ က်မထမီကို လွန္ၿပီး က်မေပါင္ေတြကိုနမ္းတယ္။  ၿပီးေတာ့ ဆီးခုံေမႊးေလးေတြကို လက္နဲ႔ မနာေအာင္ ဆြဲတယ္။  သူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ ေပါင္ေတြကို လွ်က္ တယ္။  ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲကားလိုက္တယ္။  လက္မနဲ႔ က်မ အရသာဖူးေလးကို ဖိေခ်ေပးတယ္။  လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အကြဲေၾကာင္းေလးကိုၿဖဲပီး လွ်ာနဲ႔ကလိ ေနတယ္။

အိုး အို   က်မ ဖင္ႀကီးေတြ ႂကြတက္လာတယ္။  က်မအစိက္ု ဖိစုပ္ၿပီး လက္နဲ႔ လိုးေပးေနေတာ့  အားး အ့  အို  အခင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆြဲထားမိတယ္။  အ့အ့  ေကာ့တက္လာၿပီး တကိုယ္လုံးကရွိသမွ် အားေတြ သြန္ခ်လိုကိသလို ဝုန္းကနဲ ျပန္က်လာတယ္။ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လႈိက္နဲ႔ အသက္ရႉလို႔မဝ  ေရထဲက ငါး ကုန္းေပၚပစ္တင္သလို ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ျဖစ္ေနတယ္။ သူေလ သူ႔ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္။   က်မ သူ႔ကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိတယ္။  သူ႔လိင္တံကေလ  အရမ္းမႀကီးဘူး အေနေတာ္ပဲ။   ေျဖာင့္တန္းေနတယ္။  ထိပ္ဖူးက ပစ္ေတာ့မယ့္ ဒုံးပ်ံလို ေထာင္ေနတယ္။ သူ႔က က်မအဝကို ေတ့ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း  အရသာခံသြင္းေနတယ္။ က်မမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ခါးကိုေကာ့လိုက္မိတယ္။  ဒုတ္ခနဲ သားအိမ္ကို ေဆာင့္မိတယ္။  ဘယ္လို အရသာရယ္လို႔ မေျပာတတ္ဘူး။  အထုတ္အသြင္း စည္းခ်က္ညီညီနဲ႔ ေဆာင့္ေပးေနတယ္။  က်မေလ ေကာ့ေကာ့ေပးမိတယ္။  သူ႔လီးႀကီး က်မထဲက ထြက္သြားမွာစိုးၿပီး ညႇစ္ညႇစ္ထားမိ တယ္။ “အိုး ေကာင္းလိုက္တာ အမရယ္”  သူ႔အသံၾကားေတာ့ က်မ ပိုပိုညႇစ္ေပးမိတယ္။  အိုး အမ မရေတာ့ဘူး။   ေဘးမွာ အိပ္ေနတဲ့ ေယာက်ာ္းေရွ႕လုပ္ရ တာ ပို စိတ္ေတြႂကြေနမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္ဆန္လာၿပီး က်မ အထဲကလည္း က်င္လာတယ္။  သားအိမ္ကို လာထိတဲ့ သုတ္ရည္ေတြနဲ႔အတူ  က်မ အေသြးအသားေတြလည္း ထြက္က်ကုန္ၿပီထင္တယ္။  က်မ မခံစားဘူးတဲ့ အရသာအသစ္ကို ခံစားမိလိုက္တယ္။  မျဖစ္သင့္မွန္းသိေပမယ့္  ျဖားေယာင္းတဲ့ အေမွာင္ေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနမိေတာ့ပါတယ္။