ဘယ်လိုပြောကြမလဲ

ဘယ်လိုပြောကြမလဲ

အိဖြူသဇင်ကျတော့လည်း ဇာတ်လမ်းက တမျိုး အဖေရော အမေရောက စည်းကမ်းကြီးသဖြင့် သူ့အတွက်က ဟိုဒီကိစ္စဆိုသည်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ  လုပ်ရမည့် အရာလို့ထင်သည်၊ ညီညီ မှာသူ့ရီးစားလေး ကိုသူများတွေလို ဟိုကိုင် ဒီကိုင် လုပ်ချင်သည်၊ အိဖြူက လက်မခံ၊ အမှိုက်က ပြဿဒ် မီးလောင်ဆို သလို စကားခနခန များလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ညီညီက ဟိုကောင်မလေးလိုလို ဒီကောင်မလေးလိုလို လုပ်လာရမှ အိဖြူက ဒီလောက် သစွာမရှိတာ သူ့ အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ်မရွေးချင်တော့ ဆိုတာ ရီးစားအဖြစ်မှ ပြတ်စဲလိုက်သည်၊ နောက်အချစ်လည်း မရှာချင်တော့၊ စာကိုသာ ဖိကျက်နေတော့သည်၊ နိုင် နိုင်ကတော့ ထည်လဲ တွဲနေတော့သည်၊ အခုဆို ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်လည်း သူ့အဖို့ မပျင်းတော့ပြီ၊ သူ့အဖို့တော့ ယောက်ျားလေး တော်တော်များများကို လည်း မြည်းစမ်းဖူးလေပြီ၊ သူ့ ပထွေး ဦးချစ်ဆွေကြောင့်လားမသိ၊ သူက သူ့ထက်ကြီးသော ဘဲကြီးတွေကို ပိုကြိုက်တတ်လာသည်၊ ကျောင်းမှာလည်း  မုဆိုးဖို ကျောင်းဆရာများ နှင့် ဘာညာကွိကွလေးတွေ အမြည်းတို့စားရင်း၊ က ကျောင်းစာများမှာ စာအရမ်းကြည့်နေသော အိဖြူနှင့် ဂရိတ်တူတူ ရ နေသည်။ ဤသို့ဖြင့် သူတို့၏ ပထမအရွယ်ပညာရှာခြင်းပြီးဆုံးပြီမို့ နှစ်ဦးသား လမ်းခွဲသွားကြရသော်လည်း အဆက်အသွယ်မှာ မပြတ်ကြချေ၊ တဦးနှင့်တ ဦး အမြဲတမ်းလိုလို အဆက်အသွယ်ရှိပြီး အနည်းဆုံးတနှစ်တခါလောက်တော့ ဆုံမိကြလေသည်။

နောက်တော့ နိုင်နိုင်မှာ သူ၏ လည်ပတ်ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့် သူ့ထက် အသက် ၅နှစ်မျှကြီးသူ ဗိုလ်မူးအောင်နိုင် နှင့် အိမ်ထောင်ကျခဲ့လေသည်၊ အိဖြူသဇင် ကမူ မိဘ ပြောစကားနားထောင်ပြီး မိဘချင်း စေ့စပ်သဘောတူခဲ့သူ ကိုမျိုးဆွေ ဆိုသော အာအိုင်တီကျောင်းဆင်း၊ သူနှင့်အသက်တူ ရွယ်တူ တဦးနှင့်  အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရလေသည်။ အိဖြူသဇင်၏ ယောက်ခမ များမှာ ဟိုတယ်တည်းခိုခန်းများပိုင်ဆိုင်ပြီး သားလေး တယောက်တည်းရှိရာ သူတို့ စီးပွားရေးကို  ဆက်လက်လုပ်ကိုင်စေလိုသော်လည်း ကိုမျိုးဆွေက သူငယ်ချင်းများ လည်း အလုပ်လုပ်နေသော စင်္ကာပူကို သွားရောက်လုပ်ကိုင်ကြည့်ချင်နေလေသည်၊  သူက အဆင်ပြေရင် အိဖြူကိုပါ ခေါ်သွားပြီး အတူတူ နေချင်ပေမဲ့ သူကိုယ်တိုင်လည်း အလုပ်ရှာရအုန်းမှာမို့ တနှစ်လောက်သာ ညားထားရသေးသော  မယားလေးကို သူတို့ မြို့မှာ ခနထားခဲ့ရလေသည်၊ အိဖြူမှာလည်း အီကိုက ဆင်းသူမို့ ငွေစာရင်း များကိုင်တွယ်ရာတွင် ကျွမ်းကျင်သူမို့ သူ့မိဖများမှာလည်း  သူတို့ အလုပ်တွင် စပြီး အားကိုးနေရပြီဖြစ်ရာ၊ အိဖြူမှာ သူ့ယောက္ခမ များနှင့် ကျန်နေခဲ့ရလေသည်။

နိုင်နိုင်မှာ တော့ အရာရှိရိပ်သာ မှာ အချွေရံ အသင်းအပင်း တွေနဲ့ နေထိုင်ရင်း ဘာအလုပ်မှ မလုပ်တော့ပဲ ဘဝစည်းစိမ် ကောင်းကောင်းခံစားနေရ လေသည်။ တခုသော နွေရာသီမှာ သူ့ယောက်ျား ဗိုလ်မူးအောင်နိုင် အထူးစစ်ဆင်ရေးဖြင့် နယ်ကို သွားနေရသဖြင့် တယောက်ထည်းပျင်းလာရာ၊ အိဖြူသဇင် ဆီသို့ ဖုန်းဆက်မိလေသည်၊ အိဖြူသဇင်ကလည်း သူ့ယောက်ျား စင်္ကာပူသွားအလုပ်လုပ်နေသည်မှာ တနှစ်နီးပါးရှိနေပြီး သူလည်း အခုတော့ ယောက္ခမ အလုပ်နဲ့ ခြေချူပ်မိသလိုဖြစ်နေတော့ ၊ ကျောင်းတုန်းက အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း လာလည်မယ်ဆိုတော့ ဝမ်းသာအားရ ဖိတ်ခေါ်လိုက်လေသည်။ နေဖို့က သူ့အတွက်က သူတို့ပိုင်ဟော်တယ်ခန်းတခန်းကို ပြင်ပေးလိုက်ရုံပင်။ သို့နှင့် နိုင်နိုင်တယောက် အိဖြူရှိရာ မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း မြို့ကြီးဆီသို့ ရောက်လာခဲ့ရလေတော့သည်။

နိုင်နိုင် ရောက်လာတော့ အိဖြူက သူ့ယောက္ခထီးယောက္ခမ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၊ဒေါ်နီလာ တို့ နှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်လေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ကလည်း အိဖြူသူငယ်ချင်းဆိုတော့ သူတို့ ချွေးမလေးကို ချစ်သလိုပင် ချစ်ခင်မိကြပြီး လိုလေသေးမရှိ ပြုစုလေသည်။ သို့နှင့် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်၊ သူတို့ မြို့လေး အနားတဝိုက် ဘုရားစုံဖူး၊ ဟိုနေရာဒီနေရာသွား၊ ဟိုအစားဒီအစား စားဖြင့် ပျော်ရွှင်နေကြလေသည်။ တနေ့ သူတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အစားအသောက်သောင်းကျမ်းလိုက်တာ၊ အိဖြူဇင်တယောက် အစားအသောက်တခုခု က မသန့်၍လားမသိ အထက်လှန်အောက်ရှောဖြစ်ကာ ဖျားတော့သည်။ သူ့ကို ဆရာဝန်က အစားမစားခိုင်းသေးပဲ အရည်ပဲသောက်နေရလေရာ၊ အိဖြူခမျာ အိပ်ယာထဲ နားနေရလေတော့သည်၊

သူဆီလာလည်သော သူငယ်ချင်းကို ပျင်းနေမှာစိုး၍ နိုင်နိုင့်အတွက် ခရီးစဉ်များကို လုပ်ပေးဖို့ သူ့ယောက္ခမ များကို ပြောကြားပေးလေသည်၊ သို့နှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနီးနားရှိတောင်ပေါ်မြို့လေးသို့ သူ့ကားနှင့်လိုက်ပို့ပေးမည်ဟု ပြောလေသည်၊ နိုင်နိုင်က ငြင်းသော်လည်း အိဖြူက အတင်းအကျပ်တိုက်တွန်းသောကြောင့် နိုင်နိုင်က သဘောတူလိုက်လေသည်။ ဒေါ်နီလာက အိဖြူကို စိတ်မချတာနှင့် ဟော်တယ် အလုပ်များလည်း ရှိတာကြောင့် နေခဲ့ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ နှင့် နိုင်နိုင် သာ ကားလေးတစီးဖြင့် စောစောစီးစီး ထထွက်လာခဲ့ကြလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အသက် ၅၀ ကျော်ကျော် သာရှိသေးပြီး အားကစားလည်း လုပ်သူမို့လားမသိ အရပ်က လည်းမြင့်မြင့်၊ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နှင့် လက်မောင်းကြွက်သားများလည်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိသည်၊ မျက်နှာကလည်းအင်မတန်ခန့်ညားပြီး ပြေပြစ်သူဖြစ်လေရာ၊ နိုင်နိုင့် အဖို့ ရင်ခုံချင်စရာ ဖြစ်လာရလေသည်၊ သူ့ယောက်ျား၊ စစ်ဆင်ရေးသွားနေတာလည်း ကြာပြီမဟုတ်လား၊ ကျောင်းမှာထည်းက ယောက်ျားလေး များစွာ အတွေ့အကြုံရှိဘူးသူ၊ ဦးချစ်ဆွေမှ အစ ကိုယ့်ထက် အသက်ကြီးသူ အမျိုးသားများ အပေါ်မှာ ပို၍ တပ်မက်မှုရှိနေသော နိုင်နိုင် အဖို့၊ ငတ်နေတာလည်းကြာပြီမဟုတ်လား၊ အိမ်ထောင်ကျပြီးကထဲက တချောင်းကိုင်ဖြစ်နေရတာ ပျင်းသလိုလိုရှိရသည့်ကြားက အဲဒီတချောင်းကလည်း မစားရတာကြာပြီ မဟုတ်ပါလား၊ နိုင်နိုင့် စိတ်ထဲ မှာတော့ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးဆိုတာ တော်တော့်ကို ကံသီလို့ရတာပဲလို့တွေးနေမိသည်၊

အင်း ဒီခရီးစဉ်အတွင်း မှာ ကိုယ်လိုချင်တာကို ရအောင်မလုပ်နိုင်လို့ကတော့ နင်တော်တော်ညံ့တယ်ပြောရမှာပဲ လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ပြောနေမိလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာလည်း ခေသူမဟုတ်ခြေ၊ နဂိုထဲက မိန်းမ ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး ဟော်တယ်လုပ်ငန်း လည်း လုပ်လာခဲ့သူမို့၊ မိန်းမပေါင်းများစွာနှင့် အတွေ့အကြုံရှိဘူးပြီး၊ ယခုထိလည်း ကဲနေသူဖြစ်လေသည်။ အခုလည်း သူတို့ ဟော်တယ် သုံးခု အနက်၊ တခုမှာ ခန့်ထားသည့် ဟော်တယ်မန်နေဂျာမလေး မေသူစိုး နှင့် ညှိ နေ လေသည်၊ တခါတလေ ဟော်တယ် သွားစစ်သလိုနှင့် ထိုဟော်တယ်က အခန်းတခုမှာ မေသူစိုးကို ဖြုတ်လေ့ရှိလေသည်၊ သို့သော်လည်း ဝန်ထမ်းများ ရိပ်မိသွား နိုင်သည့် အန္တရာယ်ရှိသောကြောင့် သူတို့ မိသားစု ရဲ့ ဗေကေးရှင်းဟုန်းမ် လို့ခေါ်လို့ရတဲ့ ၊တောင်ပေါ်မြို့ကလေး က အိမ်ကို ခေါ်သွားပြီး ဗြင်းလေ့ရှိသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက ကားကို တောင်တက်လမ်းကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက်တွေမှာ ကျွမ်းကျင်စွာ မောင်းလာရင်းက နိုင်နိုင်ကျော့နွယ်နှင့် စကားစမြီ ပြောလာခဲ့လေသည်။

နိုင်နိုင် ၏ အမူအယာပုံပန်း သဏ္ဍန်ကို လေ့လာလိုက်တာနှင့် သူကြံရင် ရနိုင်မည်ဆိုတာကို ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကသိနေပြီ။ နိုင်နိုင့် ပုံစံကလည်း မဆွတ်ခင်က ညွှတ်နေတဲ့ပုံမျိုး၊ သူ့ကို စကားပြောတာက အစ၊ ပေါင်ပုတ်လိုက်၊ ပုခုံးစွန်းလေး တိုက်လိုက်နှင့်၊ ဆိုတော့၊ စားနေကြကြောင်ပါးကြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက် ပုဆိုးအောက်မှ လီးက အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာကို အတင်း ရုန်းထနေရသည်။ လမ်းကလည်း တောင်တက်လမ်း၊ ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် ဆိုတော့ ဂီယာကလည်း တချိန်လုံးချိန်းနေရ သည်၊ သူ့လက်တွေက နိုင်နိုင့်ပေါင်လုံလေးကို ထိမိနေသော်လည်း နိုင်နိုင်က နေရာအကျယ်ကြီးရှိရဲ့သားနဲ့ မလှုပ်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကို သူတို့ အပန်းဖြေ အိမ်လေး သို့ တန်းခေါ်သွားပြီး လုပ်ရင်တောင် ရနေပြီဆိုတာသိနေသော်လည်း ၊ဒီတခါတော့ သူ မုဆိုးမလုပ်ပဲ နှင့် သားကောင် အနေဖြင့် လှုပ်ရှားလိုက်အုန်းမည်ဟု၊ တွေးရင်း သဘောကျနေမိသည်။

ဒီလောက်တောင် ဆာနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ငါ မလုပ်တတ်မကိုင်တတ် အဖိုးကြီးပုံ ဖမ်းနေလိုက်အုန်းမည်၊ အဲဒါမှ သူလည်း ပိုပြီး စိတ်တက်ကြွမည်ဟု တွေးလိုက်၏၊ လမ်းမှာ ခနတဖြုတ်နား ၊ လဘက်ရည်ရေးဘာလေးသောက်တော့လည်း ငြုတုတု ဟိုထိဒီထိ လုပ်လာသော နိုင်နိုင့်ကို အားနာသလို၊ မခုပ်တတ်သည့်ကြောင်အိုကြီးလို လုပ်နေလိုက်သဖြင့်၊ နိုင်နိုင်တယောက် ပိုအတင့်ရဲလာ၏၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေလည်း အဲလို ကစားရတာကို ပျော်နေမိသည်။ နိုင်နိုင့် ကိုယ်လုံးလေးကို မသိမသာခိုးကြည့်ရင်းလည်း သွားရည်ကျနေရသည်၊ အင်း သူအခု လုပ်နေရသော မေသူစိုး ကတောင် နိုင်နိုင်ထက် ၅နှစ်လောက်တော့ ကြီးအုန်းမည်၊ နောက်ပြီး မေသူစိုးက ခလေးတယောက်အမေ၊ နိုင်နိုင်က ရုပ်အချောစားကြီးမဟုတ်သော်လည်း အသားညိုညို ဖြင့် စွဲဆောင်မှုတော့ ရှိသည်၊ ခလေးလည်း မမွေးဘူးသေး၊ နို့ထွားထွား၊ ဖင်ကားကား ဆိုတော့ အားမနာ တမ်းလုပ်လို့ရမည့် ဘော်ဒီမျိုး မဟုတ်လား။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက တောင်ပေါ်မြို့ကလေးရောက်တော့ နာမည်ကြီး ရေတံခွန်ရှိရာကို ပထမဆုံး သွားလိုက်သည်၊ ရှုခင်းတွေက လှ ရေသံလေးတွေနဲ့ သာယာလှသဖြင့် နိုင်နိုင်တယောက် အတော်ပျော်မိသည်၊ ကြိုးတံတားလေးကို ဖြတ်လျှောက်တော့ နိုင်နိုင် တယောက်ကြောက်သဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းကို တွယ်ဖက် ၍ လျှောက်သည်၊

သူ့နို့ကြီးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်မောင်းကို အိနေအောင် ဖိထားသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ သန်မာသော ကြွက်သား များ၏ အထိအတွေ့က နိုင်နိုင့် ကို ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်စေသည်၊ ကြိုးတံတားလေး လှေခါးမှ ဆင်းတော့ ရေတွေ ရွှဲနေသည့်သစ်သား လှေခါးထစ်များမှာ ဒေါက်ဖိနပ်ဖြင့် ချော်ကျမည် စိုးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် လက်ကလေးကို ဆွဲ၊ ခါးကလေးကို ထိန်းကာ ဆင်းလာရသည်၊ နိုင်နိုင့်မှာ ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့၊ ပေါင်ခွဆုံမှာတောင် အရည်တွေ စို့နေရပြီ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း အရပ်ကြီးမှာ မြင့်မားလှသဖြင့် နိုင်နိုင့်မှာ သူ့ကိုယ်ကို လှဲပြိုမသွားအောင်ထိန်းရင်း ပြန်လည်တွယ်ဖက်ထားရာ၊ သူ့မျက်နှာလေးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေရလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှာ ကိုယ်လုံးလေးတုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေရှာသော နိုင်နိုင် ကို အသာဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးလို့၊ ..ဟင်..နိုင်နိုင် ကိုယ်လုံးလေးလည်း တုန်လို့ပါလား၊ အမြင့်ကို ကြောက်တယ်ထင်တယ်..

..ဟုတ်..ဟုတ်..ဦးဦးအောင်….နိုင့်ရင်ထဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိလို့ထင်တယ်… ..အင်း ခနနားလိုက်အုန်းလေ နိုင်နိုင်..မလှုပ်နဲ့အုန်း၊ နောက်တဆင့်ကို ဦး တွဲခေါ်သွားမယ် နိုင်နိုင် မျက်စေ့မှိတ်ချင်မှိတ်ထားလိုက်ပေါ့… ထိုကဲ့သို့ပြောနေစဉ်မှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်တွင်နိုင်နိုင် ၏ နို့ကြီးများမှာလည်း ဖိကပ်မိနေပြီး၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ကျောပြင်လေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ နိုင်နိုင်မှာ သူ့ ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ထိုးထောက်လာသည့် ပူပူနွေးနွေး ကြီးမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးမှန်း သိနေသဖြင့် တိတ်တခိုးလေး ပျော်နေမိလေသည်။ နောက်ဆုံးအဆင့် လှေခါးထစ်များကို ဆင်းကြတာတွင်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့်ခါးလေးကိုသိုင်းဖက်ပြီး ဆင်းလာခဲ့ကြလေတော့သည်၊ အောက်ခြေမှ လဘက်ရည်ဆိုင်လေးတွင်ထိုင်ပြီး ခနနားကြတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ ဘောတောင် အောင့်ချင်သလိုဖြစ်လာရလေသည်၊ ထို့ကြောင့် အချိန်သိပ်မဆွဲချင်တော့ပဲ။

..နိုင်နိုင်..ဦးတို့ ဒီမြို့တက်လာရင် အနားယူဖို့ ဆိုပြီး ဝယ်ထားတဲ့ အိမ်လေးရှိတယ်..အဲဒီမှာ ခနသွားနား ကြရအောင်လား၊ အဲဒီက ဦးတို့ ခိုင်းတဲ့သူတွေကို စားစရာသွားဝယ်ခိုင်းပြီး အဲမှာပဲ စားကြမယ်လေ.. ..ကောင်းသားပဲ ဦးဦးအောင်…. ဦးအောင်အောင်ဆွေတို့ အိမ်လေးရှိရာသို့ရောက်သည်နှင့် သူတို့၏ ခြံကို စောင့်ပေးသော ဦးသိန်း ကထွက်လာပြီး တံခါးဖွင့်ပေးသည်၊ ဦးသိန်းမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ တပည့်ရင်းဖြစ်ပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ မိန်းမတွေ ခေါ်ခေါ်လာပြီး ဖြုတ်သည်မှာ ရိုးနေပြီ မို့ ထူးထူးဆန်းဆန်း မပြောတော့ပေ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင် က ကိုယ့်ဘာသာ လျှောက်နိုင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း စိုးရိမ်သလိုလိုဖြင့် ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး အိပ်ခန်းရှိရာသို့ လိုက်ပို့လေသည်၊ အိပ်ခန်းထဲမှာ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာလည်း ရှိသဖြင့် နိုင်နိုင့်ကို သုံးချင်က သုံးဖို့၊ သူ အစားအသောက်တွေအတွက် စီစဉ်လိုက်အုန်းမည်ဆိုကာ ထွက်သွားလိုက်လေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ က ဦးသိန်းကို အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့နှင့် ပြီးပါက နောက်ဖေးမီးဖိုထဲတွင် ပြင်ထားပေးဖို့၊ အိမ်ရှေ့နှင့် အိပ်ခန်းဖက်ကို မလာဖို့ မှာလိုက်လေသည်၊ ဦးသိန်းကလည်း သဘောပေါက်ပါသည်၊ နောက်ဖေးပေါက်မှာပင် အစားအသောက်များ ဝယ်ဖို့ ထွက်သွားလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းကြည့်ရာ ဂလန့်မချထားသဖြင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်ရာ ကုတင်ပေါ်၍ နဖူးပေါ်လက်တင်လျှက် ပက်လက်လေး လှဲနေသော နိုင်နိုင့်ကို တွေ့ရလေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လိုရမယ်ရ တံခါးကို အသံမကြားအောင်စေ့ပြီး ဂလန့်ချလိုက်လေသည်၊ နောက်တော့ ကုတင်စောင်း နိုင်နိုင့် အနားထိုင်လိုက်ပြီး၊ ..ဘယ်လိုနေသေးလဲ နိုင်နိုင်.. ..အင်း..သက်သာသွားပါပြီ၊ ကျေးဇူးပဲနော် ဦးဦးအောင်… ..အမလေးကွာ ဒါလေးများ ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး၊.. နိုင်နိုင် က မျက်စေ့ပေါ်မှ လက်ကို ဖယ်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ကို ငုံ့မိုးကြည့်နေသော ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တွေ့လိုက်ရလေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ အတော်ပင် တဏှာကြောက တင်းနေပြီ ဖြစ်ရာ ညိုချောလေးချောနေသော နိုင်နိုင့်ကို ငုံ့ကာ နမ်းလိုက်မိလေသည်၊ ပထမတော့ နဖူးလေးကို ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း နိုင်နိုင်က စိတ်ဆိုးပုံမပြပဲ၊ ..အို့…မတော်ဘူးထင်တယ် ဦးရယ်…. လို့ပြောနေတာနဲ့ နူတ်ခမ်းကို ပြောင်းနမ်းလိုက်လေသည်၊ နိုင်နိုင်က ချက်ခြင်းပင် တုန့်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးလာတော့သည်၊ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လူးလိမ့်နမ်းရင်းက အဝတ်အစားတွေကို တစမကျန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြလေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ အတွေ့အကြုံရှိနေသော၊ လက်တွေ ပါးစပ်တွေ၊ လျှာတွေက နိုင်နိုင့်တကိုယ်လုံးက ကာမခလုပ်တွေ ရှိသမျှကို အကုန်ဖွင့်ပေးနေသလိုပဲ၊ နိုင်နိုင့်ခမျာ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ ဒီလောက် အရည်ရွမ်းရွမ်း မစိုဖြစ်တာကြာလှပြီကော။ သူ့ပထွေး ဦးချစ်ဆွေနှင့်တုန်းက လိုမျိုး အရသာတွေ ပြန်တွေ့နေရလေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နိုင်နိုင့် ပေါင်တန် ဖြောင့်စင်းစင်းလေး နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက်ကားစေပြီး သူ့မျက်နှာကို နိုင်နိုင့်စောက်ဖုတ်လေးပေါ်အပ်ကာ နိုင်နိုင်၏ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများကို ရက်ပေးလေသည်။ နိုင်နိုင်က အိပ်ယာပေါ်မှာ ကော့ပြန်တက်နေပြီး တချီပြီးသွားရှာလေသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဆက်ပြီး ရက်နေသေးသဖြင့်၊ နိုင်နိုင်ခမျာ မနေနိုင်ရှာတော့ပဲ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကို အတင်းဆွဲမရင်း၊ …ဦးဦးအောင်..နိုင့်ကို ..လုပ်ပေးပါတော့.. ဟုပြောလိုက်ရှာတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်တန်ထွားထွားကြီးက နိုင်နိုင့် ကို အားရ ကျေနပ်စေခဲ့သလို၊ နိုင်နိုင့်၏ ပြည့်တင်းတင်းနို့ကလေးများ၊နှင့် စေးကျပ်သော စောက်ဖုတ်ကလေးက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို လိုးလို့ မဝအောင် ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်၊ နိုင်နိုင်ကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးခဲ့သလို၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း နိုင်နိုင့် စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ပေးခဲ့ပါသည်။ သို့ဖြင့် သူတို့ နှစ်ဦး၏ ခရီးစဉ်မှာ ရေတံခွန်တခုထည်းဖြင့် အဆုံးသတ်ခဲ့ကြပါသည်။ …ကောင်းလိုက်တာ နိုင်လေးရယ်… ..နိုင်တော့ ဦးဦးကို ဆွဲသွားပြီ ထင်တာပဲ၊ ဦးဦးက အရမ်းကျွမ်းတာပဲ..ခစ်ခစ်… နိုင်နိုင်နှင့် ဦးဦးတို့ ဇာတ်လမ်းက သူတို့ မြို့ပြန်ရောက်သည်အထိဆက်လာသည်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ အဖို့ကလည်း နိုင်နိုင်တည်းနေတာက သူတို့ပိုင်တဲ့ ဟော်တည်ဆိုတော့ သော့အပိုတချောင်းယူထားလိုက်ရုံပင်၊ နိုင်နိုင်ကလည်း အမြဲကြိုဆိုလျှက်။ အိဖြူကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းနှင့် သူ့ယောက္ခထီး တို့ ဆက်ဆံရေးကို ရိပ်မိသည်၊ သူ့သူငယ်ချင်းအကြောင်းလည်း သူသိသည်မို့၊ ..နိုင်နိုင်ရယ်..နင်ကတော့ တကယ်ပဲ.. ဟုသာပြောမိရှာသည်၊ သူ့သူငယ်ချင်း ရောက်တုန်း ပျော်နေရင်ပြီးတာပဲလေဟု လွှတ်ပေးထား လိုက်လေသည်။

အိဖြူ တယောက် တိမ်တိုက်တွေကြားမှာ လှဲလှောင်းလို့ ၊ တိမ်တွေကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လွင့်မျှောလို့ ငြိမ့်ငြိမ့်ကလေး သူ့ကို ပုခက်လွဲပြီး ချော့သိပ်နေသလိုပဲ၊ အဲဒီအချိန်မှာ တယောက်ယောက်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို လာခွဲလိုက်သည်၊ သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမျိုးဆွေ၊ အို ကိုမျိုး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ၊ သူ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလည်း ဆွဲချွတ်သွားပြီ အို့၊ ကိုမျိုးနော် တော်တော် ကဲနေ၊ ဘယ်ကနေဘယ်လိုပေါ်လာသလဲ ကိုမျိုးရယ်၊ အိဖြူလွမ်းနေတာကြာလှပေါ့၊ အို အိဖြူ အဖုတ်လေးကို သူနမ်းနေတယ်၊ ဟွန့် သူတခါမှလည်း မလုပ်ဘူးပဲနဲ့၊ အိဖြူကြည့်ဖူးတဲ့ ဟိုရုပ်ရှင်ကားတွေမှာ ပါပါနေတာလေ၊ အမျိုးသမီးတွေရဲ့ အဲဒီနေရာတွေကို အမျိုးသားတွေ အားရပါးရ လျှက်ပေးတာလေ၊ အိဖြူကြည့်ကြည့်ပြီး ကြက်သည်းထမိတယ်၊ ကိုမျိုးများ သူ့ကို လုပ်ပေးလေမလားလို့ စိတ်ကူးလည်း ခနခန ယဉ်မိတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုမျိုးက မလုပ်ပေးဘူးလေ။ အိဖြူ ပါးစပ်က ဘယ်လိုပြောလို့ထွက်မှာလဲလို့။ ခုတော့ အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့ခေါင်းကြီးဝင်လို့ အိဖြူအဖုတ်လေးကို အားရပါးရ သူ့လျှာစိုစို နွေးနွေးကြီးနဲ့ လျှက်နေလိုက်တာ၊ အိဖြူ ဖင်ကလေးပါ ကော့ပေးလိုက်မိတယ်၊ အိဖြူ သူ့ကိုယ်အောက်က တိမ်စိုင်တွေကိုလည်း လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်၊ သူ့လျှာကြီးက အိဖြူရဲ့ အစေ့လေးကို ဖိပြီးထိုးပေးရင်းက အိဖြူရဲ့ စောက်ခေါင်းနံရံလေးတွေကို ပါမှီသလောက် လှမ်းရက်လိုက်တော့၊ အိဖြူကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုံခါပြီးတော့ ကာမ အရသာကို အထွတ်အထိတ်ရောက်သွားခဲ့ရတယ်၊ အိဖြူမောလိုက်တာ ကိုမျိုးရယ်။

နောက်တော့ အိဖြူ အမောဖြေနေလို့မှ မဆုံးသေးဘူး အိဖြူရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထပ်ဖြဲပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ကြီးဝင်လာတယ်၊ နောက်တော့ အိဖြူ စောက်ဖုတ်လေး အဝမှာ ပူနွေးနွေး မာမာ အချောင်းကြီး တေ့ပြီး အသာဖိသွင်းလာတယ်၊ အား နာတယ် ကိုမျိုးရယ်၊ ကိုမျိုး အရင်ကလိုမဟုတ်ပါလား အရမ်းကျပ်နေတယ်၊ အို့၊ အိဖြူအိပ်ယာကလန့်နိုးလာတယ်၊ သူ့အိပ်မက်ကလည်း တကယ်လိုပဲလို့တွေးနေတုန်းပဲ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးခံစားလိုက်ရတယ်၊ ဟင်ဒါဆိုရင် တကယ်ပေါ့၊ အို၊ ကိုမျိုးဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်နေတာလည်း၊ တခါထဲဘာမပြောညာမပြောနဲ့၊ အိဖြူပြုံးတော့မလိုဖြစ်သွားရာက တချိန်ထည်းမှာ ထိပ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။ ဟင်၊ ငါ၊ ငါ၊ အိပ်နေတာ ငါ့အိပ်ယာမှ မဟုတ်တာ၊ ဒါဆိုရင်၊ ဟောတော့။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ရေမိုးချိုး အမွှေးနံ့သာ ဆွတ်ဖြန်းပြီးတော့ ဘလက်လေဘယ်လေး လက်နှစ်လုံးလောက်ကို ရေခဲလေးနဲ့ အသာလှုပ်ခပ်ဖျော်ရင်း ဇိမ်ခံစုပ်လိုက်သည်၊ တခွက်ကုန်သွားတော့ နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်၊ အင်း သွားဖို့တော့ အချိန်ကျပြီ၊ အခုန ရေမချိုးခင်တုန်းက သောက်ထားတာနဲ့ ဆိုတော်တော်တော့ရေချိန်ကိုက်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ဒီညမှာ သူ့သူငယ်ချင်း နိုင်ငံခြားမှာ ပြန်လာလည်တုန်းလက်ဆောင်ပေးသွားတဲ့ ဆီယားလာ့ ကို စမ်းဖို့ စဉ်းစားထားလို့ ရင်နည်းနည်းခုံနေသည်၊

အဲဒီကောင်အပြောအရတော့၊ မင်းစိတ်လာလို့ကတော့ လီးက နှစ်ရက်လောက် ဆက်တိုက်ထောင်နိုင်တယ် ဆိုပဲ၊ ဟ မင်းဟာက အဲလောက်လီးအကြာကြီးတောင်ရရင်သေပြီပေါ့ကွလို့ ပြောလိုက်တော့၊ သူငယ်ချင်းက အားရပါးရရီမောပြီး၊ အဲလို မဟုတ်ဘူးကွ၊ သူက မင်းစိတ်ထလာတာနဲ့တောင်ပြီး လုပ်ဖို့ရယ်ဒီဖြစ်တာ၊ မင်းတချီပြီးသွားရင်ခနပျော့သွားရော၊ မင်းစိတ်ပြန်ထလာမှ ပြန်တောင်တာ၊ မင်းစိတ်ပြန်မထတော့ဘူးဆိုရင်လည်း မတောင်တော့ဘူး၊တဲ့။ ဆိုတော့စိတ်ဝင်စားစရာပဲ၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေမှာ လီးတောင်ဖို့က ပြဿနာမရှိ၊ သို့သော်လည်း အခု အသက်အရွယ်မှာ က ငယ်ငယ်ကလိုမဟုတ်တော့ တချီပြီးသွားရင် နောက်တခါပြန်တောင်ဖို့ဆိုတာ တော်တော်နှင့်မလွယ်တော့ ကံကောင်းရင်တော့ နေ့တဝက်လောက်နှင့်ပြန်ထနိုင်သည်၊ သို့သော် နိုင်နိုင့် လိုမျိုးကောင်မလေး မျိုးက ကိုယ့်ဘေးမှာ တချိန်လုံးမရှိ၊ ငယ်ငယ်တုန်းကလို တညထဲ နှင့် လေးချီလောက်ဆွဲဖို့ဆိုတာက ဆေးမပါရင်မဖြစ်နိုင်တော့၊ သူဒီည နိုင်နိုင်နှင့် တညလုံးနေမည်ဟု မှန်းထားသဖြင့် သူ့သူငယ်ချင်းပေးသော ဆေးကို အိမ်အထွက်မှာ သောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်တော့သည်။

ဟော်တယ်ရောက်တော့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနှင့် နိုင်နိုင်ရှိသော အထပ်သို့ တက်သွားပြီး သူ့မှာပါလာသည့်သော့ဖြင့် အသာဖွင့်ဝင်လိုက်လေသည်၊ အခန်းတခုလုံးလည်း မှောင်နေပြီး နိုင်နိုင်တယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အသက်မှန်မှန်ရှုရင်း အိပ်ပျော်နေသည်ကို မှောင်ထဲမှာ မှန်းလို့ရလိုက်သည်၊ နိုင်နိုင့်ကိုလည်း စချင်တာနှင့် အသံမကြားအောင် ခြေဖျားထောက်ပြီး ကုတင်ဘေးကိုလာလိုက်သည်၊ မှောင်ထဲမှာပဲ လက်ဖြင့်အသာစမ်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ရအောင်ချွတ်လိုက်သည်၊ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းနားထိလှန်တင်ရင်း ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းစပေးလိုက်သည်၊ သူ့စိတ်ထဲမှာ တခုခုတော့ မှားနေသည်ဟု ထင်မိသော်လည်း ဘာမှန်း သေခြာမသိ၊ စောက်ဖုတ်အနံ့နှင့် အရသာက သူ့ဦးနှောက်ကိုလည်း တွေးခေါ်စဉ်းစားဆင်ခြင်သည့်အလုပ်ကို ခန အနားယူခိုင်းထားလိုက်တာလည်းဖြစ်နိုင်သည်၊

ဘာမှ တွေးလို့မရ၊ လျှက်ကောင်းကောင်းနှင့် စောင့်ဖုတ်တပြင်လုံးနှင့် ပေါင်တွင်းသားလေးတွေပါ ရက်ပြစ်လိုက်မိသည်၊ စောက်စေ့လေးနေရာကို လျှာထိပ်ဖြင့်ထိုးထိုးဆွရင်းက စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးတွေကိုပါ ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ နိုင်နီုင် သူ့ခေါင်းက ိဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှာတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လီးကြီးမှာလည်း မတရားကို တောင့်တင်း နေပြီ ဖြစ်ရာ သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချရင်း နိုင်နိုင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်သည်၊ နိုင်နိုင်တယောက် တချီသာပြီးသွားသည်ခုထိ အိပ်မက်လို့ထင်နေသေးလားမသိ အဲလောက်တောင် ဇိမ်ခံတဲ့ကောင်မလေး ကောင်းကောင်းလိုးထည့်လိုက်အုန်းမယ်ဟု စိတ်ကူးနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက်၊ သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ဝမှာ စမ်းတေ့ရင်း အသာဖိသွင်းချလိုက်လေတော့သည်။ ..အာ့..အီး..အမေ့… ထိုအခါကျမှ ညီးသံထွက်လာတော့သည်၊ ထိုညီးသံကို ကြားလိုက်ရသောခန ဦးအောင်အောင်ဆွေ နည်းနည်းကြောင်သွားသည်၊

ဟင် နိုင်နိုင့်အသံမဟုတ်ပါလား၊ သို့ပေမဲ့ သူ့လီးက အဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်နေပြီ၊ ဒီလိုအချိန်မှာတော့ ဘယ်ယောက်ျားမှ နောက်ပြန်ဆုပ်မည်မထင်တော့၊ သူက ရှေ့ကိုသာတိုး၍ လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင်ဖိသွင်းချလိုက်သည်။ ..ဖွတ်…ဗျိ… ..အား….. ညနေခင်း အိဖြူက စာရင်းတွေပိတ်နေသဖြင့် အလုပ်ရှုတ်နေပြီး နိုင်နိုင့်ကို ညကျမှ ငါနင့်လာခေါ်မယ်ဟု ပြောထားသဖြင့် နိုင်နိုင်ကလည်း အေးဆေးပါ ငါဒီနားဟိုနား ရှောက်သွားလိုက်အုန်းမယ်ဟု ပြောထားခဲ့လေသည်။ နိုင်နိုင်တယောက် ဟော်တယ်ပြန်ရောက်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်က သူရောက်နေတယ်ကြား၍ လှမ်းဖုန်းဆက်ထားသည်၊ သူက ဖုန်းပြန်ခေါ်တော့ သူ့ကို လာခေါ်မည်၊ တခုခု ကျွေးမည် ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြမည်ဟု အစီအစဉ်ဆွဲသည်၊ အင်း အိဖြူကို နောက်မှ ပြောတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ လာခေါ်သော သူ့သူငယ်ချင်းနှင့်လိုက်သွားခဲ့လေသည်။

ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ စားသောက်၊ စကားတွေပြောနှင့် တော်တော်ညနက်မှ သူ့သူငယ်ချင်းက ဟော်တယ်ရှေ့မှာ ပြန်လာချပေးသွားခဲ့လေသည်၊ နိုင်နိုင်လည်း မနက်ကျမှ အိဖြူကို ပြောပြတော့မည်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းရှိရာသို့တက်လာခဲ့လေသည်၊ သူ့အခန်းတံခါးကို သော့ဖွင့်ပြီး တံခါးကို တွန်းလိုက်သည်နှင့်အခန်းထဲမှ အသံက သူ့လက်တွေကို တုန့်ဆိုင်းသွားစေခဲ့သည်၊ ဟင်၊ ဘယ်သူတွေလဲ၊ သူချက်ခြင်းတံခါးကို ပြန်စေ့လိုက်သည်၊ သို့သော်လည်း အဆုံးထိမပိတ်ပဲ နည်းနည်းလေးချန်ထားပြီး အသံကို နားနှင့်ကပ်နားထောင်လိုက်မိသည်၊ လိင်ဆက်ဆံနေကြတဲ့အသံ၊ အဲဒါကတော့ ဘယ်လိုမှ မမှားနိုင်၊ အရှိန်ရပြီး ကောင်းခန်းရောက်နေပြီ၊ သူ့ခေါင်းထဲ မှာ ချက်ချင်း တွေးမိတာက သူ့အခန်းကိုလာကြမှာ သူ့သူငယ်ချင်း အိဖြူရယ်၊ သူ့လက်ရှိဘဲကြီး ဦးဦးအောင်ရယ်၊ တကယ်လို့သူတို့ နှစ်ယောက်သာဆိုရင်တော့ ၊ ယောက္ခထီးနဲ့ ချွေးမပဲ၊ အီး၊ အတွေးနဲ့ပင် နိုင်နိုင့်အဖုတ်လေး ဖောင်းသွားခဲ့ရသည်၊ အရည်လေးတောင် စို့လာရ၏၊
ဟင်း အိဖြူတကောင် အေးပီအေးရက်နဲ့၊ နောက်ဆုံးကျတော့ ဒီလိုပါလားဟု တွေးလိုက်မိလေသည်။ ဒါဆိုအခု သူဘာလုပ်ရမှာလည်း ၊နိုင်နိုင်တယောက် အခန်းတံခါးဝမှာရပ်ပြီးတွေဝေနေမိတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေနှင့် အိဖြူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်နှင့် ချစ်ပွဲဝင်နေတာ ဘယ်သူလည်းဆိုတာ သိနေကြပြီ။

အခုချိန်မှာတော့ ဘယ်သူမှ ရပ်လိုက်ကြဖို့လည်းမစဉ်းစား၊ အထူးသဖြင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၊ သူက အိဖြူခါးကလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ အရင်ကလည်း အိဖြူကို လုပ်လိုက်ရလျှင် ဆိုတာ ခနခနပေါ်လာဖူးသည်။ ကိုယ့်ချွေးမ မို့မကောင်းပါဘူးလေဟု စိတ်ကို ဖိနှိပ်ချိုးနှီမ်ထားခဲ့ရသည်။ အခုတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ချွေးမချောလေး အဖုတ်ထဲ လီးကြီး ထည့်ကာ အားရပါးရလုပ်နေရပြီ မဟုတ်လား ၊ စိတ်က ပိုတောင် တက်ကြွလာသည်။ အိဖြူကလည်း သူ့ တသက်တာမှာ တချောင်းထဲသာ ကြုံဖူးသူ၊ ခုတော့ သူ့ယောက်ျားနှင့် အကိုင်အတွယ် မတူ၊ အတွေ့အကြုံလည်း ရင့်ကျက်နေသူ ယောက္ခမ ကြီး၏ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ခံစားနေရတာမို့ ဦးအောင်အောင်ဆွေရဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်း ပြန်ဖက်ရင်း သူ့ဖင်ကလေးကို ကြွကာကြွကာ ပြန်ကော့ပေးနေမိလေပြီ။

ခုမှတော့ မထူးတော့ပြီ မလား။ အိဖြူတယောက် ကိုယ်လေး တုန်တက်ကာ ကာမ အရသာအထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို တင်းတင်းဖက်ထားရင်းက သူ့လက်သည်းလေးတွေနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်မိသည့်အပြင်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ပုခုံးကိုပါသူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ဆွဲမိလိုက်လေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူအပြီးမှာ လေးငါးဆယ်ချက်ဆက်ညှောင့် ပေးလိုက်သေးသည်။ ပြီးမှ သူ၏ မာတင်းနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို အိဖြူ စောက်ခေါင်းတွင်းထဲမှာ စိမ်ထားရင်း၊ အိဖြူစောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ၏ ရွစိရွစိလှုပ်ရှားနေသည်ကို အရသာခံနေမိသည်။ အိဖြူ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းနေရာမှ ပျော့ကျသွားသည့်အခါ ဦးအောင်အောင်ဆွေ က အိဖြူ ဆံပင်လေးတွေကို မှောင်ထဲမှာပင်စမ်း၍ ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။ အိဖြူတယောက်ကတော့ ရှက်လွန်းလို့ အသံလည်းမထွက်၊ ခေါင်းကိုသာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ရင်ဘတ်မှာ တိုးကပ်ဖိ ပြီးဖွက်ထားလေသည်။ အိဖြူ၏ အဖုတ်ထဲမှာ မာတင်းနေသေးသည့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လိင်ချောင်းကြီး အတွေ့အကြုံကလည်း အိဖြူအတွက် ထူးဆန်းနေသည်။

သူယောက်ျား ကိုမျိုးဆွေ ဆိုလျှင် တခါတလေ သူ အရှိန်ရတုန်း သုတ်ရည်တွေ ထွက်ပြီး ပြီးသွား ခါ လိင်တန်ကြီးပျော့ခွေ သွားတတ်သည်။
တခါတလေတော့လည်း ပြိုင်တူ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လေ့ရှိပါသည်။ သို့သော်လည်း အိဖြူပြီးသွားချိန် မှာ ကိုမျိုးဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးက မာဆဲ ရှိနေသည့်အချိန်မျိုး မကြုံဖူးခဲ့ခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း အိဖြူ ပြီးလို့ သူ့စောက်ခေါင်းတွင်းက အသားနုတွေက အထိမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေချိန် မှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ မာတင်းကာ အကြောတွေ ဖုထ နေသည့်လိင်တန်ကြီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်တိုင်း အိဖြူခမျှာ တုံကနဲ ကြက်သည်းတွေပါ ထသွားရသည်။ ထိုအရသာမျိုးကို အခုမှ အိဖြူခံစားဖူးလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း ကာမ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီးသည်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း အသိစိတ်ဝင်လာတော့ ကိုယ့်ယောက်ျား အဖေ နှင့် လိင်ဆက်ဆံမိသည် ဆိုသည့်အသိက လည်း သူ့ကို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစေသည်သာ မက၊ ရှက်ရွံ့ခြင်းလည်း ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သူ့ဘဝတလျှောက်လုံးမှာ အဲလိုမျိုးလည်း တခါမှ မဖေါက်ပြန်ခဲ့ဖူးဘူး ဆိုတော့ နောင်တ လည်းရမိသည်၊ အခု နေ ထပြီး ကိုယ့်ထမိန်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီ တွေရှာပြန်ဝတ်ရမှာ ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ဘယ်လိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမလည်း ၊မတွေးတတ်သဖြင့် အမှောင်ထဲမှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေကို အတင်းဖက်ထားမိခြင်းဖြစ်လေသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ လက်များက အိဖြူဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်းက အောက်ကို ရွေ့လာပြီး အိဖြူ ဘလောက်အကျႌနှိပ်ကြယ်သီး တွေကို တဖျောက်ဖျောက်ဖြုတ်လာတော့ အိဖြူ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။ ..အို..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း.. ပါးစပ်က အသံတိုးတိုးလေး ထွက်သွားပြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လက်တွေကို လှမ်းဖိတွန်းလိုက်မိသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူလက်ကလေးကို ပြန်ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အိဖြူလည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်သည်။ သူ့အဖုတ်ထဲမှာ မာတောင် တောင့်တင်းနေသော လိင်ချောင်းကြီးကို စိမ်ထားခံရရင်းမှ လည်တိုင်လေးကို စိုစွတ်စွတ်အနမ်းခံလိုက်ရတော့ အိဖြူကြက်သည်းတွေထသွားရပြန်သည်။ နောက် တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူလည်တိုင်မှ တဆင့် မေးရိုးလေးတလျှောက်ရက်လာခဲ့သည်။ ခေါင်းအတင်းငုံ့ထားသော အိဖြူမျက်နှာလေးကို ဆွဲမကာ အိဖြူနူတ်ခမ်းအစုံကို ငုံစုပ်တာခံလိုက်ရသည်။ အိဖြူ၏ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုလို တုန့်ပြန်လာပြီး ပါးစပ်လေးကို ဟ ပေးလိုက်မိသည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လျှာကြီးက အိဖြူပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လာပြီး အိဖြူလျှာလေးကို ပွတ်တိုက်လိုက်တော့ ၊ ဘယ်လို အကြော တွေဆက်နေမှန်းမသိ၊ အိဖြူ ရဲ့ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားလေးတွေ ယားကျိကျိ ဖြစ်သွားရသည်။ ဘယ်က ဘယ်လို အိဖြူတယောက် ဦးအောင်အောင်ဆွေ လည်ဂုတ်ကို တွယ်ဖက် ကာ တုန်ပြန်အနမ်းတွေ ပေးနေမိသည်မသိ။ ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ ကျွမ်းကျင်လှသော လက်တွေက အိဖြူ ဘလောက်အကျီ ကြယ်သီးတင်မက အိဖြူကျောနောက်က ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကိုပါ ဖြုတ်ပြီးနေလေပြီ။ ဖောင်းအိတင်းနေသည့် အိဖြူ နိူ့လုံးလေးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ လက်ဖဝါးအောက်မှာ အဖျစ်အညှစ် အဆုပ်အနှယ် ခံနေရချိန်မှာ အိဖြူတယောက် အရှက်ကို မေ့နေလေပြီ၊သူ၏ တင်ပါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာ ဖြင့်ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ ငြိမ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို ဆွပေးမိလေသည်။

ထိုအခါကျမှ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အနမ်းကို မခွာပဲ၊ သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဘက်ကို အိဖြူတင်ပါးလုံး အောက်သို့ တဖက်ဆီ ထိုးသွင်းကာ ဆွဲမ ပြီး အားရပါးရဆောင့်လေတော့သည်။ ..စွတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ..အ..အင့်….အီး……. အိဖြူဒီတခါတော့ ပါးစပ်မပိတ်နိုင်တော့ တအိအိ နှင့် ငြီးညူ မိလောက်အောင်ကို အရသာကောင်းကောင်းခံစားနေရလေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်း ဒီတခါတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်လေရာ များမကြာမှီပင် နှစ်ယောက်စလုံး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်လိုက်ကြကာ ကာမအရသာအထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူ ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။ အိဖြူ မှာ သူ့စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ တဒုတ်ဒုတ် ပန်းထုတ်လိုက်သော ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လရည်များကို နွေးကနဲ နွေးကနဲ နေအောင်ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။ ဒီတခါ တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ က အနားယူရင်း အိဖြူ ၏ မျက်နှာအနှံ့ကို အမြတ်တနိုးနမ်းရှုံ့လေရာ အိဖြူကလည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ပြန်လည်ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့ပေးမိလေတော့သည်။

ဦးအောင်အောင်ဆွေက အခုမှ နိုင်နိုင့်ကို သတိရသွား၏ သို့သော်လည်း အိဖြူကို လုပ်ရတာ မဝသေးတော့ မပြန်စေချင်သေးသဖြင့်၊ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အကြံအဖန်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်လေသည်။ ..သမီး အိဖြူ ခနလေးနော် ဖေဖေ ပြန်လာခဲ့မယ် ဘယ်မှ မသွားနဲ့အုန်း.. အိဖြူက အသံမထွက် ခေါင်းကိုသာငြိမ့်ပြသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လုံချည်ကောက်ဝတ်ပြီး အခန်းပြင်ကို ထွက်လာကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့လေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ နိုင်နိုင်ပြန်လာရင် အောက်ထပ်က ကောင်လေးတွေကို သူ့အခန်းပြောင်းပေးထားသည်ဟု ပြောရရင်ကောင်းမလား ဟု စဉ်းစားလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဟော်တယ်လော်ဘီ တွင်း ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်၍ အခန်းထဲမှာ ဖွင့်ထားသော တီဗီထိုင်ကြည့်နေသည့် နိုင်နိုင့်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားရ၏။

..ဟင် နိုင်လေး ပြန်ရောက်နေတယ်..ကြာပြီလား ရောက်နေတာ.. ..ဟင့် ..ဦးတို့ အရှိန် အမြင့်ဆုံးရောက်နေတဲ့အချိန်တုန်းကပေါ့.. ခိခိ..အဲဒါကြောင့် တံခါးပွင့်သွား တာတောင်မသိလိုက်ဘူးမလား.. ..အင်းဆောရီးပဲ နိုင်လေးရယ်.. ..အမ်မယ် ဆောရီးမနေပါနဲ့ ရပါတယ်..ဒါနဲ့ ဦးတို့က ဖြစ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ..ခစ်ခစ်. နိုင်က နိုင့်သူငယ်ချင်းကို ကျောင်းတုန်းက လိုရိုးရိုးကြီးလေးမေ မှတ်နေတာခစ်ခစ်.. ..နိုင်လေး ကို ဦးပြောရင်လည်းယုံပါ့မလား..အခုဟာက ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ… ဦးအောင်အောင်ဆွေက ဖြစ်ပျက်ပုံကို ရှင်းပြလိုက်သည်။ နိုင်နိုင် တယောက် နားထောင်ရင်း အဖုတ်မှ အရည်တွေတောင် စို့လာသည်။ သူနှင့် သူ့ပထွေးတုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေကိုတောင် မျက်စေ့ထဲပြန်ပေါ် လာခဲ့ရသည်။

…အင်း အဲတော့ အိဖြူက နိုင်ပြန်လာတာသိလား.. ..ဘယ်သိအုန်းမလဲ အခုအခန်းထဲမှာ အိပ်ကျန်ခဲ့တယ်.. ..နိုင်ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ ဦးပြန်တော့မှာလား.. ..အဟီး နိုင်လေး ဦးကို စိတ်မဆိုးဘူးမလား.. ..ဘာလို့ဆိုးရမှာလည်း.. ဦးကို နိုင်က ပိုင်တာမှ မဟုတ်တာ ..ခစ်ခစ်..နိုင်ဆိုလိုချင်တာက ဦးပြန်တော့မယ်ဆိုရင် နိုင်က အခုမှ ရောက်လာသလိုနဲ့အခန်းကိုပြန်လိုက်မယ်လေ..မသိချင်ယောင်ဆောင်မှာပေါ့. ..အဲဒါပြောမလို့ နိုင်လေးဦးကို စိတ်ဆိုးမလားဆိုတာ.. ဦး အိဖြူကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး အခွင့်အရေးရတုန်းဆက်ချစ်ချင်လို့. ..ဟောတော့ ခစ်ခစ်..ဦးကတော့ လေ တကယ်ပဲ၊ ခစ်ခစ် ဒါဆိုနိုင်က ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ.. ..နိုင်လေးကို တခန်းပေးမယ်ကွာ ဒီညတော့ အဲဒီအခန်းမှာပဲ အိပ်လိုက်၊ ဦးက အိဖြူဆီပြန်သွားပြီးပြောလိုက်မယ်.. နိုင်လေးက ဟော်တယ်ရီဆက်ရှင်းကို ဖုန်းဆက်ပြီးမက်ဆေ့ထားခဲ့တယ်လို့.. ဒီညပြန်လာမအိပ်တော့ဘူး သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်မှာအိပ်မယ်လို့… ..ဦးက တော်တော်ဉာဏ်ထွက်တယ်နော် ဒါမျိုးဆို ခစ်ခစ်..နိုင့်ကိုလည်းမမေ့ရဘူးနော် ဒါပဲ ဟင့်.. ထိုဖြင့် ဟော်တယ်မှာ အခန်းကိစ္စ နိုင်နိုင့်ကို စီစဉ်ပေးပြီးတာနှင့် ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက် အိဖြူရှိရာသို့ အပြေးလေး ပြန်လာခဲ့ပါတော့သည်။

..ဖြူလေး.. ..အို့..ကိုရီး.. လန့်လိုက်တာ ကိုရီးကလည်း… ဘာလုပ်မလို့လဲ ဒီထဲမှာ… …ဖြူလေးကို သတိရလို့ပေါ့..မချစ်ရတာကြာပြီလေ… ..အို..မဖြစ်နိုင်တာ ..တော်ကြာ မေမေ ဝင်လာအုန်းမယ်.. ..မလာပါဘူး…အခုသူ ဘုရားရှစ်ခိုးနေတယ်..နောက် ပုတီးစိတ်အုန်းမှာ၊ နာရီဝက်လောက်ကတော့ အနည်းဆုံးပဲ… ..ဟင့်အင်း ကိုရီးရယ်…မီးလန့်တယ်…အို့..အဲဒီလက်ကြီးကလည်းနော်..ခက်တော့တာပဲ.. အထက်ပါစကားပြောသံများမှာ ယောက္ခထီးကြီး ဦးအောင်အောင်ဆွေနှင့် ချွေးမချောလေး အိဖြူသဇင် တို့ ၊ အိဖြူသဇင်၏ အိပ်ခန်းထဲ မှာ ပြောဆိုနေကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်၏ အမှတ်မထင် ပဲ နိုင်နိုင့် ဟော်တယ် အခန်းမှာ မှားယွင်းခဲ့ကြပြီးနောက် သောက်လို့ ငတ်မပြေနိုင်တဲ့ ဆားငံရည်ထက်ကောင်းသော အရာ ဆိုတော့ ဆက်ခါ ဆက်ခါမှားယွင်းခဲ့ကြလေသည်။

ယခင်က အိဖြူက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ဖေဖေ ဟုခေါ်ခဲ့သော်လည်း သူတို့ ချင်း တွေ့လျှင် ကိုရီး ဟုခေါ်ရန် ဦးအောင်အောင်ဆွေက ပြောထားသဖြင့် အိဖြူ က အသုံးအနူန်းကို ပြောင်းလဲခဲ့လေသည်။ တကယ်တော့ နိုင်နိုင်ပြန်သွားပြီး နောက် အိဖြူက ဦးအောင်အောင်ဆွေကို ရှောင်နေခဲ့သော်လည်း၊ အံတိုနေပြီ ဖြစ်သော ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ လက်မှ အိဖြူ လွတ်ဖို့ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပေ။ နှစ်ယောက်ထည်း ရှိနေစေရန် အခွင့်အရေးများမရ ရအောင်ဖန်တီးကာ အိဖြူကို အရှက်ကုန် ပြီး ကာမအရသာ နှစ်သက်သွားသည် အထိ စွမ်းဆောင် ပေးနိုင် ခဲ့လေရာ၊ ခုတော့ ကိုရီးနှင့် မီး ဘဝသို့ပင် ရောက်နေခဲ့ခြေပြီ။ သူတို့ နှစ်ယောက်၊ နောက်ဆုံးအကြိမ်၊ နွေရာသီ အပန်းဖြေအိမ်လေးသို့သွားရောက်ပြီး တနေ့လုံးအချစ်တလင်းခေါ် ခဲ့ကြသည်မှာ တပတ်လောက်ရှိ ခဲ့ပြီဖြစ်လေသည်၊ ထိုအခါပြီးတော့ အခုချိန်ထိ နှစ်ယောက်ထည်းတွေ့ဖို့ အခွင့်အရေးကလည်းမရ၊ အိမ်မှာလည်း နေ့တိုင်းတွေ့နေရပြီး၊ မြင်သာမြင် မကြင်ရဆိုတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက် အလွန်တင်းနေရသည်။

ထို့ကြောင့်လည်း စနေနေ့တရက်၊ အိမ်မှာ ခိုင်းသည့်လူများအလစ်၊ သူ့မိန်းမ ဘုရားခန်း အဝင်၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက်၊ သူ့သားနှင့်ချွေးမ အိပ်ခန်းသို့ အသာဝင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မနက်အိပ်ယာထ၊ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ်မှာ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ အကြီးကို ပတ်၊ ခေါင်းမှာလည်း လျှော်ထားသော ဆံပင်တွေကို ဆံပင်အခြောက်ခံစက်နဲ့ မှုတ်ပြီးကာစ မို့ ဖားယားချ လျှက် မှန်တင်ခုန်ရှေ့ထိုင်ကာ မျက်နှာလိုးရှင်း လေးပွတ်နေစဉ်၊ အနောက်မှာ ရုတ်တရက်ရောက်လာသော ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကြောင့် အိဖြူ တယောက်ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားရချင်းပင်။ ..ကိုရီး အခန်းတံခါး.. ..ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ ကိုရီး ဂလန့်သေခြာချခဲ့တယ်.. ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူ၏ မခြောက်တခြောက် ဆံပင်တွေကို ဂုတ်နားလေးမှ ဖယ်ရင်းပုခုံးလေးကို ငုံ့ နမ်းလိုက်သည်။ အိဖြူယားလို့တချက်တွန့်သွားသည်။ သို့သော်လည်း ခေါင်းလေး လှည့်ကြည့်လာသော အိဖြူ ၏ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံစုပ်တာ ခံလိုက်ရတော့ အိဖြူတယောက်လည်း ဦးအောင်အောင်ဆွေ ၏ လည်ဂုတ်ကို တွဲလဲခိုပြီး တုန့်ပြန်နမ်းလာတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူကို ဂျိုင်းနှစ်ဖက်အောက်မှ အသာ မလိုက်ရာ အိဖြူတယောက် မတ်တတ်ထလျှက်ပါလာတော့သည်၊ နှစ်ဦးသား တတ်မတ်တမော နမ်းနေကြစဉ်မှာပင် ဦးအောင်အောင်ဆွေက အိဖြူကိုယ်မှာ ပတ်ထားသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။

အိဖြူ၏ ဖောင်းအိတင်းနေသော နို့နှစ်လုံးကို ဦးအောင်အောင်ဆွေ သူ့မျက်နှာကြီးဖြင့် ပွတ်သတ်ရင်း ထောင်မတ်လာသော နို့သီးခေါင်းကလေးများကို လည်း တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေပေရာ အိဖြူခမျာ ဒူးများညွှတ်ခွေမကျသွားအောင် မနည်းထိန်း ၍ဦးအောင်အောင်ဆွေ၏ လည်ဂုတ်ကြီး ကို တွဲလွဲခိုထားရပေတော့သည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက နို့စို့လို့ဝသွားတော့ အိဖြူ မချီပြီး ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်တော့သည်။ ..ဖြူလေး အဲလို ရေချိုးပြီးကာစ လတ်လတ်ဆပ်ဆပ် ကလေးကို အကိုရီးက တကိုယ်လုံးရက်ပြစ်ချင်တာကွ.. .ဟင့်..အချိန် သိပ်မရှိဘူးနော် ကိုရီး၊ မီးလန့်တယ်၊ တော်တော် မေမေ တံခါးလာခေါက်နေရင် ပြဿနာတက်နေမယ်.. ..အင်းပါကွာ ဖြူလေး အဖုတ်လေး လတ်လတ်ဆပ်ဆပ်လေးကို ပဲ ရက်သွားတော့မယ် ဒါဆိုလည်း… ဒါကလည်းတကယ်တော့ အပြောပါ၊ ဦးအောင်အောင်ဆွေတယောက် အိဖြူ အဖုတ်လေးကို အားရပါးရ ရက်ပြီးချိန်မှာ အိဖြူက ဒီတိုင်းဘယ်ပြန်လွတ်တော့မည်နည်း။ သူ့လက်ကလေးတွေက ဦးအောင်အောင်ဆွေ ကောင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်နေပြီး သူ့ဟာလေးထဲ အတင်းထည့်ခိုင်းနေသည်။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက လည်း အရင်စုပ်ပေးမှ ထည့်ပေးမည်ဟု ဆိုသဖြင့် ကုတင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းစုပ်ပေးရှာသည်။ လိုက်လည်းလိုက်သည့် ချွေးမနှင့် ယောက္ခထီး။

နောက်ဆုံးတော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေ တယောက်၊ သူ့သားလင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ သူ့ချွေးမချောလေး အိဖြူသဇင်ကို လေးဘက်ထောက် ခိုင်းကာ အနောက်မှ လုပ် ရင်း ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ် သို့ နှစ်ဦးသား ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။ …ကိုရီး… ဒုက္ခ တော့ရောက်ကုန်ပြီထင်တယ်.. …ဟင် ဘာဖြစ်လို့လည်း ဖြူလေး… …မီး မှာ ဟိုဟာ ဒီလ မလာဘူး နောက်ကျနေတယ်…. ..ဟင် ဟုတ်လား၊ သေခြာရဲ့လား ဖြူလေးရယ်… ..သေခြာတယ် ထင်တာပဲ ကိုရီး မသေခြာလည်းပဲ ဟုတ်ခဲ့ရင် ဆိုတာ ပြောလို့ရမလား..မီးအရမ်းကြောက်တာပဲ…ဟင့်ဟင့်..ရွှတ်..အီးးးး ဟင့်…ဟင့်.. ..အို ဖြူလေးက လည်း ငိုမနေပါနဲ့ ..ကိုရီး စဉ်းစားလိုက်ပါအုန်းမယ်…. ချန်ဂီ လေဆိပ်၊ စကာင်္ပူ။ ..ဟော ..အချစ်ကလေး ..မတွေ့တာတောင်ကြာလို့..လှလိုက်တာကွာ…. ..အင်း ..ကိုရောဘဲ တခါထဲ စလုံးနဲ့တည့်လို့ထင်တယ် ဝလို့ ဖြူလို့၊ ဗိုက်တောင်နည်းနည်းရွဲလာတယ်၊ အိုဗာရှိတ်ဖြစ်နေပြီနော် ဟင်း… ..ဟာကွာ အချစ်ကလည်း ခုတလော အစားကောင်းနေလို့ပါ၊ ဟဲဟဲ..ခုလည်း ချစ်ကလေး ရောက်တုန်း ရောက်လည်မယ်ဆို ပြီး ခွင့်ယူထားတယ်၊ အလုပ်မလုပ်ပဲနဲ့ အစားတွေ ပဲစားဖို့ကိန်းမြင်တယ်၊ အဟစ်ဟစ်.. ..ဖြူက မလည်ချင်ပါဘူး ကိုနဲ့တွေ့ရအောင်ပဲလာခဲ့တာ၊ အခုတလော အလုပ်ကလည်းနည်းနည်းပါး၊ အဖေကလည်း နင့်ယောက်ျားမတွေ့ရတာကြာပြီ သွားလည်ပါလားတဲ့ ငါတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်ပါတယ်တဲ့။

မေမေကလည်း အင်း သူပြန်မလာတာကြာပြီ နင်လိုက်သွားအုန်းတဲ့ ခစ်ခစ်၊ သူ့သားတောင်သူ စိတ်မချလို့ ချွေးမကို အတင်းလွတ်နေတာ.. …ဟဲဟဲ ကိုကလည်းပြန်လာချင်တာပေါ့ကွာ၊ အလုပ်က ခွင့်အကြာကြီးယူမရလို့ တပတ်လောက်နဲ့လည်း ပြန်မလာချင်ဘူးလေ၊ အခု အချစ်လာတော့ ကိုယ်က တပတ်လောက်ခွင့်ယူမယ် အချစ်က တလလောက်နေပြီးမှ ပြန်၊ ဟုတ်လား.. စင်္ကာပူ က တကယ်တော့ နှစ်ရက်လောက်လည်ပြီးရင် သွားစရာမရှိတော့ပြီ၊ မျိုးဆွေတယောက်ကတော့ ငတ်သမျှ ကို အတိုးချစားလေတော့သည်။ အိဖြူလည်း အကြိုက်တွေ့ နေရသည်။ ကိုမျိုးဆွေတယောက် စလုံးမှာ နေတာ ကြာတော့ လိင်ကိစ္စ မှာလည်း တော်တော်လေး တိုးတက်လာတာကို တွေ့ရသည်။ အင်တာနက်ထဲ တချိန်လုံးသွားနေလို့လားမသိ။ တခါတလေ အိဖြူနှင့် အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီးရင်တောင် ခနတဖြုတ်ကွန်ပြူတာရှေ့သွားထိုင်ပြီး ကီးဘုတ် တဂျောက်ဂျောက်နဲ့ ရိုက်နေတတ်သည်။ အိဖြူကတော့ မစပ်စုချင်သလိုပင်၊သိပ်လည်းစိတ်တော့မဝင်စား။

သူ ရာသီလာနောက်ကျသည့်ကိစ္စလေး အစဉ်ပြေသွားတာကို ပင် စိတ်ချမ်းသာနေသည်။ တညတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူနှင့်ကိုမျိုးဆွေတို့ အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီး ပန်းတိုင်ရောက်သွားတော့ ရေဆေးသန့်စင်ပြီးသူက ကုတင်ပေါ်တက် စောင်အောက်ဝင်တုန်း ကိုမျိုးဆွေက ကွန်ပြူတာရှေ့မှာ တဂျောက်ဂျောက်လုပ်နေသည်။ ခနနေတော့ ကိုမျိုးဆွေ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့ ကွန်ပြူတာ ဝင်းဒိုးကို သေးအောင်လုပ်ထားခဲ့သည်။ အိဖြူက အသာထပြီး ဝင်းဒိုးကို ကြီးကြည့်လိုက်သည်။ ဗမာစာလုံးတွေ အတန်းလိုက်အတန်းလိုက်တက်တက်လာတာတွေ့ရသည်၊ အင်း ချပ်ဆိုတာပဲနေမှာပဲ၊ ကြည့်ရတာ လူတွေ နဲ့စကားပြောနေပုံပဲ။ နာမည်တွေကလည်း ဘာနာမည်တွေလည်းမသိဘူး၊ တခုက တရုပ်ဖုန်းနာမည်။ ညီဟွဟွေ ဆိုလား၊ စီးခရက်ဘွိုင်းတဲ့၊ နောက်တယောက်က မေချစ်သူမောင် ဆိုလား၊ဟင် ကောင်မလေးများလား၊ မောင်ဆိုတော့ ယောက်ျားလေးနေမှာပေါ့။ ဟင်၊ ယောက်ျားတွေနဲ့ ဘာလို့ ကိုမျိုးဆွေက ချပ်လုပ်နေတာလည်း။ အိဖြူကြည့်နေတုန်းစာတန်းလေးတွေတက်လာသည်။

..ကိုအိုဗာရှိသေးလား…. ..ကိုအိုဗာ အမြန်လာပါ..ကျနော်လိုင်းမကျခင်.. အင်း ဘာတွေလည်းမသိပါဘူး၊ အိဖြူ ဝင်းဒိုးကို ခုနက ကိုမျိုးဆွေထားခဲ့သလို ပြန်ထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲကာ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံအိပ်နေလိုက်တော့သည်။ အိဖြူ တို့ ဆီက ပြန်လာတော့ လမ်းမှာ နိုင်နိုင်တယောက်၊ ရထားပေါ်မှာ အိပ်စင်ပါသည့် အတန်းမှ စီးလာခဲ့သည်။ သူ့ နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ အမျိုးသားကြီးတဦး၊ သူ့ဘေးမှာ က တက္ကသိုလ်ကျောင်း သားတဦးလိုက်ပါလာခဲ့ကြသည်။ ကောင်ကလေးမှာ မောင်စောကြည် ဟုခေါ်ပြီး စက်မှုတက္ကသိုလ်တက်နေ သူဖြစ်လေသည်။ အမျိုးသားကြီးကတော့ ပုတီးအလုံးကြီး များပါသော စိတ်ပုတီးကြီးကို သာ မျက်လုံးပိတ်ပြီး စိတ်နေ လေသည်။ မောင်စောကြည် နှင့် နိုင်နိုင် တို့ကတော့ ရထားထွက်ပြီး တနာရီလောက်မှာပင် ခင်မင်သွားကြတော့သည်။ နိုင်နိုင်က ဘူတာရုံတွေရောက်လျှင် စားစရာ တိုလီမှုတ်စလေး တွေကို ဝယ် မောင်စောကြည် ကို ပါ မျှကျွေး စကားတွေတပြောပြောနှင့်၊ လိုက်လာခဲ့ကြလေသည်။

ညနေစောင်းပြီးမှောင်လာတော့ အိပ်ဖို့ရာပြင်ကြရလေသည်။ အပေါ်ထပ်မှ ဆွဲချရသော အိပ်စင်ကို ဦးလေးကြီး အတွက်ပေးလိုက်ရပြီး သူတို့ထိုင်နေသော ခုံများကို ဆွဲဆန့်လိုက်သဖြင့် အိပ်ယာဖြစ်သွားသော နေရာတွင် နိုင်နိုင် နှင့် မောင်စောကြည်တို့ နေရာယူကြရသည်။ နိုင်နိုင်ကတော့ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီး လိင်ကိစ္စ မှာ တက်ကြွသူ တဦးမို့၊ ယခုလို တစိမ်းကောင်လေး နှင့် ကပ်ရက် အိပ်ရမှာနှင့်။ ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိသော အကွက်တို့ကို မြင်မိပြီး ရင်ခုံလာရသည်။ သို့သော်လည်း သူ့လို အသက်ကြီးကြီး အိမ်ထောင်သည် မိန်းမ ကို မောင်စောကြည်လို တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားလေးက စိတ်ဝင်စားပါ့မလားဟု တွေးရင်း ညနေစောင်းကထဲက မသိမသာ လေ့လာနေမိသည်။ မောင်စောကြည် ၏ တချက်တချက် ခိုးကြည့်သော မျက်လုံးတွေက သူ့ ရင်သား တွေ ပေါင်လုံးတွေစီ ရောက်ရောက်လာ တာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည်ဟု တွေးထားလိုက်သည်။

သို့အတွက်ကြောင့်လည်း ညအိပ်ယာဝင်တော့ အောက်ခံမပါ ပဲ ထမိန်တထပ်ထည်း ဝတ်၊ အပေါ်ကလည်း တီရှပ်ကို အောက်က ဘရာဇိယာမခံပဲ ဝတ် ထားလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ရထား လှုပ်တော့ အရမ်းခုံနေမှာ စိုးသဖြင့် အပေါ်က ဆွယ်တာတထည်ထပ်ဝတ်ထားလိုက်ရသည်။ …ရထားက အရမ်းခုံ တာပဲနော်၊ ငါတော့ မိုးလင်းရင် အိပ်ယာပေါ်မှာတောင် ရှိပါတော့မလားမသိဘူး၊ အောက်ပြုကျပြီ ခစ်ခစ်… ..ဟာ အန်တီက လည်း ကျနော်က ပိုဆိုးသေးတယ်၊ အဆောင်အိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ရင်တောင် မနက်ကျရင် ခေါင်းက ခြေရင်းဘက်ရောက်နေတတ်တာ၊ အဟီး..ကျနော် ခြေထောက်နဲ့ အန်တီ့ကို ကန်မိရင် ကန်တော့နော် အဟားးး ကြို ကန်တော့ထားတာ.. …အောင်မလေးကွယ် ငါကလည်း အိပ်လိုက်ရင် တုံး ကနဲပဲ၊ ဆင်နင်းသွားရင်တောင် နိုးချင်မှ နိုးမှာ၊ မင်းကန်တာလောက်ကတော့ အပျော့ပေါ့… …ဟားဟား..အဲဒါကတော့ ကျနော့်အတိုင်းပဲ..အဟီး… ကောင်လေးက လည်း စကားခေါ်ထားတဲ့ပုံက မဆိုးပါလား၊ ငလည်လေးပဲ လို့ နိုင်နိုင့်စိတ်ထဲ တွေးနေမိသည်။ တကယ်အိပ်ယာဝင်ကြတော့ တယောက်နှင့်တယောက်က တတောင်လောက်တော့ ကွာဝေးပါသေးသည်။ သို့သော်လည်း ရထားကပဲ တဝုန်းဝုန်းခုံလို့လား မောင်စောကြည်ကပဲ တမင်ရွေ့လာတာလားမသိ တနာရီလောက်မှာ သူတို့ နှစ်ဦး ကိုယ်ချင်းကပ်လို့ ခြားထဲမှာ စောင်နှစ်ခုသာ ခြားတော့သည်။

နိုင်နိုင်က မောင်စောကြည်ဘက်ကို ကျောပေးကာ ကွေးကွေးလေးအိပ်နေလိုက်သည်။ သူ့တင်ပါးပေါ် မောင်စောကြည်လက်ဖဝါးတွေ ရောက်လာတာ သိလိုက်ပြီး ရင်ထဲမှာ ပျော်သွားသည်၊ အဟိ လာပြီ လာပြီ ပေါ့။ မောင်စောကြည်က လည်း လူသာငယ်သည်၊ ပညာက ခေသူမဟုတ် ဆိုသူပေတည်း။ လူပျို ပေါက်စဖြစ်ကထည်းက သူတို့ အိမ်နီးချင်း မုဆိုးမ တယောက်၏ ပညာပေးမှုကြောင့် သာအိ တစိုစို ဖြစ်နေခဲ့ရပြီး၊ အမျိုးသမီးကြီးတွေ ကို စိတ်ပိုလာနေခဲ့ရသူဖြစ်ရုံသာမက လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံကလည်း မနည်းတော့ပြီ။ သူ၏ အတွေ့အကြုံများကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် သွားရည်တမျှားမျှား ကျအောင် အဆောင်က သူငယ်ချင်းများရှေ့တွင် ဖေါက်သည်ချတတ် သည်မှာလည်း သူ့ဝါသနာ။ နိုင်နိုင့်ကို မြင်ကထဲက ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိသည်ဆိုတာ သူတွက်ထားပြီးသား၊ ယောက်ျားက ဗိုလ်မူး ရှေ့တန်းမှာ အနေများသည်ဆိုတော့ ပိုသေခြာသည်။ တောင်းတနေမှာပဲ။

ဒါပေမဲ့ အဲဒါကလည်း အန္တရာယ် များသည်။ အသွားမတော်တလုပ်ဆိုသလို၊ ဒုက္ခ ရောက်မှာလည်းစိုးသည်။ ထုံးစံအတိုင်း စကြည့်လို့ အခြေအနေမကောင်းရင် ရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့ပေါ့။ ဒါက မောင်စောကြည်ရဲ့ အထာ။ မောင်စောကြည်လက်ဖဝါးက စောင်အောက်က အသာလျိုဝင်ပြီး နိုင်နိုင့် တင်ပါးလုံးလုံးလေးပေါ်တင်လိုက်ပြီး မသိမသာ ပွတ်ပေးနေတာကို ငြိမ်ခံနေကထဲက မောင်စောကြည်က မီးစိမ်းကို တွေ့နေပြီ၊ သူ့လက်ဖဝါးတွေကို တင်ပါးပေါ်မှ အရှေ့ဘက် ဘိုက်သားလေးပေါ်ရွှေ့လိုက်သည်။ နိုင်နိုင့်ဖင်လေးပိုကောက်လာသည်၊ သူ၏ မာတောင်နေသော ကောင်ကြီးနှင့် ထောက်မိနေပြီ။ မောင်စောကြည်က နိုင်နိုင့်ဗိုက်သားလေးတွေကို တီရှပ်အောက်မှ ပွတ်နေရင်း အပေါ်ဖက်သို့တက်လာတော့။

ဘရာဇီယာဝတ်မထားသော နို့ကြီးတွေကို သွားစမ်းမိသည်။ ဟိုက်။ ထင်တာထက်တောင် ဟော့နေပါလား၊ မောင်စောကြည် ပေါ်တင်ပဲ ကြမ်းတော့သည်။ သူ့လက်ဖဝါးတွေနှင့် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်၊ ထောင်မတ်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လှိမ့်ချေ ပွတ်သတ် လုပ်ပေးနေလိုက်သည်။ နောက် သူတို့ ခြုံနေသော စောင်နှစ်ထည်ကို တထည်ထည်း နှစ်ထပ်ဖြစ်သွားအောင်လုပ်လိုက်သည်။ သူ့ပုဆိုးကတော့ ခါးမှာ ကွင်းလုံးတက်နေပြီ နိုင်နိုင့် ထမိန်ကိုသာ နိုင်နိုင့်တင်ပါးကျော်အောင် ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အေးစက်ပေမဲ့ အိနေသည့် နိုင်နိုင့် ဖင်လုံးကြီးကြားသို့ မောင်စောကြည်၏ ပူနွေးနွေး ဒုတ်ကြီး လျှိုဝင်သွားသည်။ …ဟင့်..အင်းးးးး..အင်း…. နိုင်နိုင့်ဆီက ငြီးသံလေးထွက်လာခဲ့သည်။ မောင်စောကြည်က သူ့ဒူးခေါင်းတဘက်ကို နိုင်နိုင့်ပေါင်လုံးနှစ်ခုကြားကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ အဆင်ပြေစေရန်နိုင်နိုင်က လည်း သူ့ခြေထောက်တဖက်ကို အသာ မြှောက်ပေးလိုက်သည်။ မောင်စောကြည်က ကိုယ်လုံးကို အောက်အနည်းငယ်လျှောချပြီး ဖင်ကို ကော့လိုက်တော့ သူ့လီးထိပ်ကြီးက နိုင်နိုင် ၏ အရည်ရွဲနေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ဝသို့ လာထိတော့သည်။ နိုင်နိုင်က အနောက်ကို ပိုကော့ပေး၊ မောင်စောကြည်ကလည်း အပေါ်ကို ကော့ထိုးလိုက်တော့ မောင်စောကြည်လီးကြီးက နွေးထွေးနူးညံ့ လှသော နိုင်နိုင့်စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံးက အတွေ့အကြုံရှိကြသူများမို့ ခနလေး ဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ တပေါင်ကျော်ပုံစံဖြင့် လိုးနေကြလေပြီ၊ နိုင်နိုင်က သူ့လက်ကို နောက်ပြစ်ပြီး မောင်စောကြည်၏ ဖင်ကို အတင်းဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်ထဲ မောင်စောကြည်လီးကြီး ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လုပ်ပေးလေသည်။ ထိုပုံစံအတိုင်းလုပ်နေရင်းမှ မောင်စောကြည်က အားမရလာတော့ သူ့လီးကြီးကို ပြန်ချွတ်ပြီး နိုင်နိုင့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်၊ လှေကြီးထိုးပုံနှင့်လုပ်တော့သည်၊ ရထား ခုံဆောင့်နေတာကလည်း သူတို့ အတွက် အလွန်အဆင်ပြေနေတော့သည်။ နိုင်နိုင့်နူတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကို မောင်စောကြည်က ငုံစုပ်တော့ နိုင်နိုင်က လည်း သူ့လျှာကလေး မောင်စောကြည်ပါးစပ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။ အရှိန်တွေရလာကြတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် စလုံး အငမ်းမရ တယောက်ကို တယောက် ဆွဲဖက်လိုးနေကြရင်း ကာမ အရသာအထွတ်အထိပ်ကို ပထမဆုံးရောက်သွားကြရတော့သည်။

…အား…ကောင်းလိုက်တာ အန်တီရယ်…. ..ဟင်း..မင်း လူဆိုးလေးနော်..သူများမှာ ယောက်ျားရှိပါတယ် ဆိုတာကိုတောင် အတင်းတက်လုပ်တယ်၊ ခါထဲ.. ..အဟိ..အန်တီက လည်း မကြိုက်တာကြနေတာပဲ၊ ဟီးဟီး… ခနလေးပါပဲ၊ နောက်တချီ ပြန်စကြပြန်တော့သည်။ နိုင်နိုင် ဘူတာကြီးမှာ မခွဲချင်ခွဲချင်နှင့် မောင်စောကြည်လေး နဲ့ ခွဲလာခဲ့ရသည်။ ဖုန်းနံပါတ်တွေ ဖလှယ်၊ ပြီး နောက် အခွင့်အရေးရလျှင် ဆုံကြစို့ဟု၊ ပြောလာခဲ့ကြသည်။ သူတို့နေသော အရာရှိရိပ်သာ သို့ရောက်တော့ တညလုံး ရထားကလည်းခုံ၊ မောင်စောကြည်နဲ့ လည်းကဲထားသဖြင့် ကိုယ်တွေလက်တွေနာ၊ အိပ်ချင်လာသဖြင့် အဝတ်တောင်မလှဲနိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားရသည်။ တရေးနိုးလာတော့ အိမ်မှာလည်း တယောက်ထဲ ဆိုတော့ ရင်ထဲ ဟာတာတာဖြင့် ပျင်း သလိုလို ၊ ရှော့ပင်ထွက်ရမှာတောင် စိတ်မပါတော့သဖြင့်အိပ်ယာထဲ လှဲနေတုန်း၊ ..ကလင်း… ဖုန်းကမြည်လာလို့ကောက်ကိုင်လိုက်တော့။

..နိုင်လေးလား… ..ဟင် ဖေကြီးလား ခုဘယ်မှာလည်း.. …ဖေကြီး တို့အသိအိမ်တအိမ်မှာ မြို့ကို ရောက်တယ်၊ သမီးတို့ဆီရောက်တော့ ခရီးထွက်သွားတယ်တဲ့ ဒီနေ့လောက်ပြန်ရောက်မလားမသိဘူး ဆိုတာနဲ့ ဖေကြီးအသိတယောက်အိမ်သွားတည်းနေတာ.. ..အင် ဒါဆိုရင် အတော်ပဲ မီးဆီမှာလာတည်းတော့ ဒီမှာတယောက်ထည်းပျင်းနေတာ … ..အော် မောင်အောင်နိုင် ကရောဘယ်သွားလို့လဲ.. ..သူက အထူးစစ်ဆင်ရေးရှိလို့လေ၊ ဖေကြီးရဲ့ ခုမီးက အိဖြူတို့ဆီသွားလည်ပြီးပြန်လာတာ၊ ခုလာခဲ့လိပ်စာပြောလိုက် မီးကားလွတ်လိုက်မယ်..မေမေရော နေကောင်းလား… သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးခရီးထွက်ဖို့ မဖြစ်နိုင် အိမ်မှာတယောက်ယောက်ကျန်မှ ရမည်ဆိုတာ နိုင်နိုင်က သိထားသည်။ မကြာခင်မှာပင် သူ့ကို အကြိုလွှတ်လိုက်သော ကားဖြင့် ဦးချစ်ဆွေ ရောက်ချလာသည်။ ဦးချစ်ဆွေ အထုပ်အပိုးတွေကို ဒရိုင်ဗာ တပ်သားလေးက ကူသယ် အခန်းတွင်း ချပေးပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ နိုင်နိုင်က တံခါးမ ကိုပိတ်ပြီး လော့ချနေချိန်မှာပင် ဦးချစ်ဆွေက နိုင်နိုင့်အနောက်မှ သိုင်းဖက် ပြီး ဂုတ်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်လေသည်။

..နိုင်လေးက ပိုပြီးလှလာ တောင့်လာလိုက်တာကွာ….ချစ်စရာကြီး…. ..ဟွန့် ဖေကြီးကလည်း မာမာတောင်တောင် ပဲမဟုတ်လား ခစ်ခစ်… နိုင်နိုင်က သူ့ဖင်ကြီးကို လာထောက်နေသည့် ဦးချစ်ဆွေ၏ လီးမာမာကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ပင်လှမ်းဆုပ်ကိုင် ရင်းပွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင်က တံခါးပိတ်အပြီး ဦးချစ်ဆွေနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်သည့်အချိန်မှာတော့ ဦးချစ်ဆွေက သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်လို့ ကြမ်းပေါ်မှာ ကွင်းလိုက်ပုံနေလေပြီ။ သူ့ကောင်ကြီးက တော့ သူ့ဆီးခုံမှ လေးဆယ့်ငါးဒီဂရီ ထောင်မတ်လို့ နိုင်နိုင့်ရင်ဘတ်ကို အမြှောက်နှင့် ချိန်ထားသလိုပင်။ ..ဟွန့်ဖေကြီးကလည်း ရောက်တာနဲ့ တခါထဲ တန်းပြီးတော့….တန်းနေတာပဲ ခစ်ခစ်.. နိုင်နိုင်က လည်းပြောသာပြောနေတာပါ သူ့လက်တွေက အလိုလို သူနှင့် ရင်းနှီးပြီးသား ဦးချစ်ဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးကို သူ့လက်ခလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးရင်းက ဦးချစ်ဆွေရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင့်လျှာကလေးက ဦးချစ်ဆွေ၏ ဒစ်ဖျားကို အသာရက်လိုက်ပြီးမှ နူတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာကို ဟပေးလိုက်တော့ ဦးချစ်ဆွေက ရှေ့ကို ခြေတဖဝါးစာရွှေ့ပြီး နိုင်နိုင့် အာခံတွင်းထဲ ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။ နွေးထွေး နုးညံ့သော နိုင်နိုင့်အာခံတွင်းလေးက ဦးချစ်ဆွေ၏ လိင်တန်ကြီးကို စုပ်ယူလိုက်သော အခါမှာတော့ ဦးချစ်ဆွေခမျာ ဒူးများပင် ချောင်ချင်သလိုဖြစ်သွားရသည်။

ဦးချစ်ဆွေမှာ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်လို့ နိုင်နိုင့် ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကော့ကာကော့ကာ ဖြင့် သူ့လိင်ချောင်းကြီးကို နိုင်နိုင့်ပါးစပ်တွင်းသို့ ထိုးသွင်းနေမိလေတော့သည်။ နိုင်နိုင်ကလည်း သူ့ဦးဦးချစ် အကြောင်းသိပြီးသားမို့ ဦးဦးချစ် အတန်ကြီးအာဂေါင်မထိုးမိစေရန် လိင်တန်အရင်းကို သူ့ကလေးနှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့နူတ်ခမ်းထူထူ လေးကိုလည်းစေ့ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဦးချစ်ဆွေကတော့ အောင်းထားရတာလည်းကြာ၊ စုတ်အားလည်းကောင်းလှသော နိုင်နိုင့်အိမ်ရှေ့တံခါးဝ အနီးမှာပင်၊ အမှုတ်ခံနေရတော့ ကြာကြာမထိန်းနိုင်၊ ခနလေးဖြင့် သုတ်ရည်တွေကို နိုင်နိုင့်လည်ချောင်းတွင်း တဒုတ်ဒုတ်ပန်းထုတ်ပစ်နေမိလေတော့သည်။ ..ကလင်းးးးးးးးးးးးးးး… စောစောစီးစီး ထမြည်လာသော တယ်လီဖုန်းကြောင့် အိပ်ယာမှ လန့်နိုးလာသော နိုင်နိုင်တယောက် ကယောင်ကတမ်းနှင့် လက်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ်လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်သည်။ သူလက်ထဲဖုံးရောက်လာမှ သတိရပြီး ကမန်းကတန်း စကားပြောခွက်နေရာကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့်ဖုံးလိုက်မိသည်။ နောက် သူ့ဘေးမှာ အိပ်ပျော်နေသော ဦးဦးချစ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း ဖုံးသံကြောင့် နိုးသွားဟန်တူသည်၊ မျက်လုံးပွင့်လို့ နိုင်နိုင့်ကို ကြည့်နေသည်။

နိုင်နိုင်က အသံမထွက်နဲ့ ဟု သူပါးစပ်မှာ လက်ညိုးထောင်ပြလိုက် တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ..ဟယ်လို… ..အန်တီ နိုင်နိုင်ကျော့နွယ် လား… ..ဟဲ့မောင်စောကြည်၊ စောစောစီးစီးကွယ်၊ လန့်တောင်သွားတယ် ဖုံးသံက.. ..ဟင်မစောတော့ပါဘူးအန်တီရဲ့ အန်တီက အိပ်ယာမထသေးတာလား ဆောရီးပဲနော်.. ခုမှ နိုင်နိုင်လည်း နာရီကို လှမ်းကြည့်မိသည်၊ ဟောတော့ မွန်းတောင်တည့်တော့မယ်။ ခစ်၊ ညက ဦးဦးချစ်နဲ့ မတွေ့ရတာ ကြာလို့ ကဲလိုက်ကြတာ ၊ ဦးဦးချစ်ကလည်း အနားကို မပေးဘူးလေ၊ မနက် အာရုံတက်လောက်မှ အိပ်မောကျသွားတာကိုး။ အဲဒါကြောင့် မနိုးကြတာ၊ ခု ဖုံးလာမှ ပဲနိုးတော့တာကိုး။ ..အော်အေး ဟုတ်သားပဲ၊ ညက အိပ်ယာဝင်တာ နောက်ကျသွားလို့ မနိုးဘူးဖြစ်သွားတာ ခစ်ခစ်၊ ခုတော့ ထရတော့မှာပေါ့၊ ကဲပြော မောင်စောကြည် ဘာထူးလည်း.. နိုင်နိုင် က ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ခပ်လျှောလျှောလေး ကျောမှီပြီး ဖုံးပြောနေသည်။

ညအိပ်ယာဝင်ကထည်းက ကိုယ်လုံးတီးမို့ နို့ကြီး နှစ်လုံးက ပြတင်းပေါက် မှန်ကို ဖြတ် ဝင်လာတဲ့ နေရောင် အောက်မှာ ဝင်းနေတယ်။ ဦးချစ်ဆွေက အသာအိပ်ယာပေါ်မှာ တတောင်ထောက်လို့ နိုင့်နိုင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လာစို့သည်။ နိုင်နိုင်က ဖုံးပြောနေရင်းက ဦးချစ်ဆွေ လက်မောင်း ကို လက်သည်းနဲ့ ဆိပ်လိုက်ရင်း မျက်စောင်းလေးပါ တချက်ထိုးလိုက်သည်။ ခုထိမဝသေးဘူးလား ဆိုသည့်သဘော။ ..အန်တီလား၊ အင်း ဘာမှ လုပ်စရာမရှိပါဘူး ကွယ်၊ ခရီးပန်းလာလို့ အိမ်မှာ ပဲ နားနေတာ.. ဦးချစ်ဆွေလက်က နိုင်နိုင့်ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေးဆီ ရောက်လာပြန်တယ်၊ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးတွေ စောက်စေ့လေး တွေကို ဆွနေပြန်တယ်။ ..အင် အန်တီ့ဆီ လာလည်မို့..ဒီနေ့ကတော့… နိုင်နိုင်က အကြောင်းတခုခု ပြပြီးငြင်းမလို့ ကြံနေတုန်းသူ့ကို လက်နဲ့တို့လိုက်ပြီး လက်မထောင်ပြနေတဲ့ ဦးချစ်ဆွေကို တွေ့လိုက်လို့ ဖုန်းစကားပြောခွက်ကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ ဖုန်းပြီး။ ..ဘာလည်း ဖေကြီး ဘာပြောမလို့လဲ.. ..ခေါ်လိုက် အိမ်ကို..ဖေကြီး ချောင်းချင်လို့.. ..အင် ဖေကြီးက လည်း .. နိုင်နိုင်က မျက်မှောင်လေးတချက်တွန့်ကာ ပြန်မေးလိုက်ရင်းမှ ၊ တွေးလိုက်မိပြီး ကြက်သည်းပါထသွားသည်။

..တကယ်လားဖေကြီး.. ဦးချစ်ဆွေ ခေါင်းငြိမ့်ပြတာတောင် မစောင့်တော့၊ ..အေးလေ အန်တီတယောက်ထဲလည်းပျင်းနေတာနဲ့ အတော်ပါပဲ၊ ဘယ်အချိန်လောက်ရောက်မှာလည်း…. နိူင်နိုင် ဖုံးပြန်ချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဦးချစ်ဆွေ ကလိထားလို့ သူ့စောက်ဖုတ်တခုလုံးလည်း ရွဲစိုနေပြီ။ နောက်ပြီး သူနဲ့ မောင်စောကြည်လုပ်တာကိုလည်း ဦးချစ်ဆွေ ချောင်းကြည့်နေမှာဆိုတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက အရမ်းဖြစ်နေသည်။ ဦးချစ်ဆွေကလည်း မနက်အိပ်ယာထ အားအပြည့်နဲ့မို့ နိုင်နိုင့်ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်တင်လို့ တဖောင်းဖောင်းချနေလိုက်သည်မှာ နောက်တနေ့ဆိုတာ မရှိတော့ဘူးလားဟုပင်ထင်ရလေတော့သည်။ ဦးချစ်ဆွေနှင့် နိုင်နိုင်မှာ တယောက်နှင့်တယောက် ဘာမှ လျို့ဝှက်ချက်မရှိကြပေ။ မနေ့ညက ဦးချစ်ဆွေနှင့် ချစ်ပွဲဝင်ရင်း နားနေရသော အချိန်တွေမှာ နိုင်နိုင်က သူခရီးသွား စွန့်စားခန်းများကို ပြောပြနေပေရာ၊ ကောင်းခန်း ရောက်လိုက် ဦးချစ်ဆွေက ထဆွဲလိုက်၊ တချီပြီးတာနဲ့ နောက်တခန်းပြော၊ ဦးချစ်ဆွေ စိတ်ထလာပြီး တချီဆွဲလိုက် ဖြစ်နေရသည်။

ထို့အတွက်ကြောင့်လည်း မောင်စောကြည် ဆိုတာ ဘယ်သူလည်း ဦးချစ်ဆွေက သိနှင့်ပြီးသားဖြစ်သည်။ အပြောနှင့်တောင် သူ စိတ်တက်ကြွရသဖြင့် တကယ်မြင်ချင်လာ မိနေတုန်း မောင်စောကြည် ဖုံးဆက်သည်ဆိုတော့ ဒါလိုချင်လို့ပဲ ဆိုတာ ဦးချစ်ဆွေ သိလိုက်သည်။ ဒါကြောင့်လည်း နိုင်နိုင့်ကို မီးစိမ်းပြလိုက်တာ။ နိုင်နိုင့် သူငယ်ချင်း အိဖြူ ဆိုတာကိုလည်း လုပ်ချင်နေမိသည်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက အလှမ်းဝေးသည်လေ။ နိုင်နိုင်က သူတို့ အခန်း နှင့် ကပ်ရက် ဧည့်သည်ခန်းမှာ ဦးချစ်ဆွေကို ဝင်နေစေပြီး အပြင်က သော့ခတ်ထားလိုက်သည်။ ထိုအခန်းမှနေ၍ သူတို့ အခန်းကို ချောင်းဖို့ အပေါက်တွေရှာရ၊ ချဲ့ရနှင့် ဦးချစ်ဆွေ တယောက် အလုပ်ရှုတ်သွားရသည်။ နေ့ခင်း နှစ်နာရီလောက်ကျတော့ မောင်စောကြည်တယောက် ပေါက်ချလာတော့သည်။ နိုင်နိုင်နှင့် မောင်စောကြည်တို့ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ စကားတွေ ပြောနေကြပြီး အိပ်ခန်းထဲ ရောက်မလာသေးသဖြင့် ဦးချစ်ဆွေတယောက် နည်းနည်းတင်းလာမိသည်။ သူက စောင့်နေရတဲ့သူမို့ပါ။ တကယ်က ဘယ်လောက်မှ မကြာ။ နိုင်နိုင် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တာနှင့် မောင်စောကြည်တယောက်အိမ်ထဲ ဝင်လာရင်း ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လည်းလုပ် နိုင်နိုင့်ကိုလည်း ကြည့်ရင်း မျက်လုံးတွေက တခုခု သိချင်နေသလိုလို။ နိုင်နိုင်က အထာပေါက်ပြီးသား မောင်စောကြည် ၏ ဂဏှာမငြိမ်ပုံ ကို ပြုံးကြည့်နေပြီးမှ။

..အန်တီ တယောက်ထဲပါကွယ့် ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး ။အန်တီ့ အမျိုးသားက ရှေ့တန်းမှာလေ၊ အထူးစစ်ဆင်ရေးဆိုလား သွားနေလို့.. ..အဟီး..အန်တီက အရမ်းချော၊အရမ်းလှတာပဲနော်..သေခြာကြည့်လေ ပိုချောလေပဲ.. ..အောင်မလေး မြှောက်မနေနဲ့ ကိုယ်တော်ချော ဘာစားမလဲပြော ကော်ဖီသောက်မလား… ..စားလာခဲ့ပြီ အန်တီရဲ့ ကျနော်ဆာနေတာ က ဒီပြင့်ဟာ.. ..အောင်မလေး .ဘာများ ဆာနေရတာလဲ.. ..ဟီးဟီးသိရဲ့သားနဲ့ဗျာ..ဒါနဲ့ အန်တီအန်တီနဲ့ လုပ်နေတာ အဲလောက်လည်းမကြီးသေးပဲနဲ့ဟာကို.. ..အဲဒါ ဆိုလည်းမမ ပြောင်းခေါ် ကဲ..ခစ်ခစ်.. ..မမ.. ကိုနမ်းချင်တယ်… ..ဟင် ဧည့်သည်က လည်း ထိုင်တောင်မထိုင်ရသေးဘူး .. ထနေပြီ အဟိ.. ..မမ ရယ် မနောက်ပါနဲ့ တကယ်ပြောတာပါ.. ..အို့.. ..ပြွတ်စ်.. မောင်စောကြည်က လည်း လက်သွက် ခြေသွက် မီးစိမ်းမြင်တာနဲ့ စဆွဲပြီ။ နိုင်နိုင့်ကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းဆွဲဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ ဖက်နမ်းတော့သည်။ ..အို အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ကွာ.. အခန်းထဲသွားမှ ဦးဦးချစ် မြင်ရမှာမို့ နိုင်နိုင်က နည်းနည်းမူလိုက်သည်။

..ဒါဆိုလည်း မမ အခန်းထဲ သွားမယ်လေ.. ..အောင်မယ် သူက ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဘယ်သူက အခန်းထဲ သွားမယ်ပြောလို့လည်း.. နောက်တော့လည်း အခန်းထည်း ရောက်လာကြတာပဲပေါ့။ ဦးဦးချစ်မှာတော့ စိတ်ထဲမှာ နှမြောသလို မနာလိုသလိုလို တော့ဖြစ်မိသည်။ ဒါပေမဲ့ နိုင်နိုင်က သူ့မယားမှ မဟုတ်တာလေ။ နဂိုထဲက မှ သူလည်း သူများမယားကို ဆွဲနေတာ ဆိုတော့။ ဒါပေမဲ့ သူက နိုင်နိုင့်ကို ယောက်ျားမယူခင်ကထည်းက ဆွဲခဲ့ရတာမဟုတ်လား၊ အဟီးး။ ဒါတောင်မှ သူလက်နှေးလို့ ဒုတိယလူ ဖြစ်သွားရတာ။ ဦးချစ်ဆွေ တယောက် အတွေးနဲ့ကို သူ့ကောင်ကြီးက တောင့်တင်းနေပြီး ထိပ်ဖျားက ပုဆိုးကို ပွတ်နေတာ နာသလိုရှိလာသဖြင့် ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချထားလိုက်တော့သည်။ နိုင်နိုင်တို့ နှစ်ယောက်ရွှေ့လျှားနေရာကို မြင်ကွင်းကောင်း သည့်အပေါက်လှည့်ပတ်ကာ ချောင်းနေလေတော့သည်။ နိုင်နိုင် မှာ ဒီတခါတော့ တော်တော့်ကို အရည်စိုရွဲနေရလေသည်။ မနေ့တနေ့က မှ သိသော ကောလိပ်ကျောင်းသား ကောင်လေးတယောက်ကို ကိုယ့်အိမ်ပေါ်က လင်မယားအိပ်သည့်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကိုယ့် ချစ်ပထွေး ဦးဦးချစ်ရှေ့ အလိုးခံ ရမှာက နေ့တိုင်းကြုံရမဲ့ အတွေ့အကြုံမျိုးမှ မဟုတ်တာကို။ မောင်စောကြည်က သူနှင့် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေရင်း လက်တွေက နိုင်နိုင့်တကိုယ်လုံးကို သမနေသည်။

နိုင်နိုင် ကအိမ်နေရင်းပေမဲ့ မောင်စောကြည်လာမယ် ဆိုတော့၊ မြူဆွယ်မဲ့ပုံမပေါက်မောင်၊ အပျံစား အသားကောင်းကောင်း ရင်ဖုံးအကျႌ နှင့် အချိတ်ထမိန် မရမ်းစေ့ရောင် ဝမ်းဆက် ကို ပွဲနေပွဲထိုင် သွားမလို ဝတ်ထားသည်။ မောင်စောကြည် မျက်လုံးထဲ မှာ အရမ်းလှနေပေမဲ့ သူက အတွင်းပစ္စည်းတွေကို လင်းလင်းချင်းချင်း အလင်းရောင် အောက်မှာ ကြည့်ချင်နေပြီ ဆိုတော့ အမြန်ချွတ်ပြစ်နေတော့သည်။ အတွင်းကလည်း အသားရောင် ဘရာဇီယာ အပျော့၊ အသားရောင် ဖင်ကြားညှပ်ပင်တီ တို့ကို ဝတ်ထားပေရာ မောင်စောကြည် တယောက် သရည်တမျှားမျှား ကို ကျသွားရသည်။ မောင်စောကြည်က နိုင်နိုင့်ကို ကုတင်စောင်းတွင်ထိုင်ခိုင်းပြီး နိုင်နိုင့်ဖင်ကြားညှပ်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ် ချလိုက်သည်။ နောက်မှ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းဝင်ကာ ကမူးရူးထိုး နမ်းရှုံ့ တော့၏။ နိုင်နိုင့် အဖုတ်တခုလုံးအရည်တွေနဲ့ ရွှဲစိုနေတာတွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကို စောင့်နေရင်း ဒီကောင်မကြီး စိတ်အရမ်းထနေတာဖြစ်မယ်ဟု တွေးရင်း ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သူ့လျှာကြီးဖြင့် တပြတ်ပြတ်မြည်အောင်ရက်ပေးလေတော့သည်။

မောင်စောကြည်၏ နွေးထွေးသောလျှာကြီးမှာ နိုင်နိုင့်အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးတွေ စောက်စေ့ကလေးတွေကို ထိုးဆွ ရက်ပေးနေတော့ နိုင်နိုင့်ခမျှာ တဖက်ခန်းက ချောင်းနေသော ဦးဦးချစ် ကိုပင်ခေတ္တမျှ မေ့သွားခဲ့ရသည်။ မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ စောကြည် ဦးခေါင်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားလိုက်မိလေတော့သည်။ မောင်စောကြည်ဘာဂျာမှုတ်တာ ကောင်းလွန်းသဖြင့် နိုင်နိုင့်ခမျာ မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ကျသွားခဲ့ရလေသည်။ မောင်စောကြည်က လည်း သူ့သွားရည်များနှင့် နိုင်နိုင့် စောက်ရည်ကြည်များကို သူ့လက်ခလည်မှာလူးပြီး နိုင်နိုင့်ခရေပွင့်လေးကို လက်တဆစ်ခန့် ထိုးကစားလေရာ နိုင်နိုင်တယောက် ခနလေးဖြင့် ကာမ အရသာအထွတ်အထိတ်ကို ရောက်သွားရလေတော့သည်။ နိုင်နိုင်တယောက် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းပြီးမှ တကိုယ်လုံးပျော့ခွေသွားတာတွေ့ရတော့ တချီပြီးသွားမှန်း မောင်စောကြည်သိလိုက်သည်။ သူလည်း ပါးစပ်ညှောင်းဇက်ညှောင်းပြီမို့ အမောဖြေသည့်အနေဖြင့်၊ အိပ်ယာပေါ် နိုင်နိုင့်နဘေးဝင်ကာ ပက်လက်လှဲနေလိုက်သည်။

သူ့ပုဆိုးကိုလည်း ကန်ချွတ်ထားခဲ့ပြီမို့ သူ့ကောင်ကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို မတ်ထောင်လျှက်ရှိနေပေသည်။ ..ကဲ ငါ့မောင်နားအုန်း အမပြုစုအုန်းမယ်.. နိုင်နိုင် က အိပ်ယာပေါ်ထထိုင်လိုက်ပြီး မောင်စောကြည်၏ အလံတိုင်ကြီးကို ကုန်းကာ ငုံစုပ်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူ့ခေါင်းကို နိမ့်ကာမြင့်ကာဖြင့်၊ မောင်စောကြည်လိင်ချောင်းကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့်လုပ်ပေးနေတော့သည်။ လုပ်ပေးနေရင်းလည်း ဦးဦးချစ် ကြည့်နေမည်ဖြစ်သော နံရံဘက်ကို လည်း လှမ်းလှမ်းကြည့်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ပင့်ပြနေပေသည်။ ဦးဦးချစ်ချစ်တယောက်လည်း သူ့ပြောင်ကြီး သူကိုင်ကာ၊ ဆုပ်လိုက် ပွတ်တိုက်လိုက်ဖြင့် တကုန်းကုန်းချောင်းနေလေသည်။ မောင်စောကြည်မှာ အရင်းတင်းနေပြီမို့ ရေရှည်မထိန်းထားနိုင်ရှာပေ၊သို့သော်သူကလည်း ပထမဆုံးအချီကို ပါးစပ်ထဲမထုတ်ချင်ပေ။
..အား..အမ ..ခန ကျနော် ထွက်သွားလိမ့်မယ်ခနလေး.. နိုင်နိုင်က မောင်စောကြည်လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်မှ ချွတ်လိုက်ပြီး၊ ..ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်ပြီးလိုက်လေ.. ရပါတယ်ကွယ့်… ..ဟင့်အင်း..ကျနော်က မမ စောက်ဖုတ်ကိုပဲ ပထမဆုံးလုပ်ချင်တာ..အဟီး.. ..ကဲပါ ကိုယ်တော်ချောလေးသဘော.. မောင်စောကြည် တယောက် ဘာဆေးတွေများစားလာသလည်းမသိ။ နိုင်နိုင်တယောက်တော့ ကားဆင်းသွားရသည်။ လုပ်လိုက်တာလည်း ပုံစံမျိုးစုံ အပေါက်လည်းကုန်၊ နိုင်နိုင့်မွေ့ယာခင်းတခုလုံးလည်းပေပွ။ မောင်စောကြည်ပြန်လို့ တံခါးဝကို နိုင်နိုင် လိုက်ပို့တော့တောင် နိုင်နိုင် တယောက် နုံးချည့်နေပြီ။ မောင်စောကြည်အိမ်ပြင်ထွက်သွားလို့ လမ်းထိပ်တောင်မရောက်သေး၊ သရဲမရဲ စီးနေသော ဦးချစ်ဆွေက ရေဆေးတောင်မစောင့်၊ အသားကုန်ဗျင်းတော့သည်။ နိုင်နိုင့်အတွက် တပတ်စာဖူလုံသွားသည်လို့သာပြောရတော့မည်။

နောက်နေ့ ဦးချစ်ဆွေ ပြန်သွားပြီး နှစ်ရက်လောက်မှာ နိုင်နိုင့်ယောက်ျား ဗိုလ်မူးအောင်နိုင်ပြန်ရောက်လာသည်။ နိုင်နိုင်လည်း အသားပြန်သေစ ဟိုက ငတ်ပြတ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ကောင်က ထပ်ပြီး ဗျင်းပြန်တော့ ပြိုင်းသွားရပြန်ပါသည်။ နောက် နှစ်ပတ်လောက်နေတော့ သူ့ယောက်ျားခရီးပြန်ထွက်ရသည်၊ ဒီတခေါက်က တခြားကိစ္စ။ သူ့ယောက်ျားခရီးထွက်သွားပြီး နောက်တရက်နှစ်ရက်မှာ လူက မအီမသာဖြစ်၊ မနက်အိပ်ယာထ အံချင်သလိုဘာလိုလို ဖြစ်တော့ ဆရာဝန်သွားပြသည်။ ဆရာဝန်က သူ့သူငယ်ချင်း မေနန်းခေါင် ၏ ခဲအို ဒေါက်တာနောင်ရဲ ဖြစ်သည်။ သူ့ကို ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီလို့ထင်သည်ဟု ပြောသည်။ နောက်ဆိုင်လားမဆိုင်လားမသိ ဟိုဟာကို သေခြာစစ်ဆေးပြီးမှ ပြောလို့ရမည်ဆိုပြီး အဖုတ်ကို လှန်ကြည့်သည်၊ နောက် သူ့ လက်အိပ်စွတ်ထားသော လက်ချောင်းကြီးနှင့် ဟိုဖြဲဒီဖြဲကြည့်သေးသည်။ ဟွန့် အမျိုးသား တွေ အိုဂျီဘီဝိုင် လုပ်နေကြတာ သူသိပ်မသင်္ကာ၊ မိန်းမ လူနာလာတိုင်း ဟိုဟာဖြဲကြည့်ခွင့် လိုင်စင်ရနေကြသည်။

တော်တော်ဝါသနာကြီးသည့်သူတွေပဲဖြစ်မည်ဟု သူတွေးနေမိသည်။ မေနန်းခေါင်က တော့ ပြောပါတယ်၊ ငါ့အမ ယောက်ျားက ရိုးပါတယ်တဲ့။ ငါ့တုန်းကတောင် မီးမမှန်တာ သူကြည့်ပေးတာပဲတဲ့။ အင်း။ ထားလိုက်ပါတော့လေ။ ဒါပေမဲ့ နိုင်နိုင်စိတ်ပူနေတာက သူ့ယောက်ျား နှင့်သူ ဆက်ဆံဖြစ်တာက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်ကမှ ဆိုတော့ အခုနေ သူကိုယ်ဝန်ရှိတယ် သွားပြောရင်၊ သူယောက်ျားက ပြဿနာရှာတော့မည်။ မေနန်းခေါင် ကိုကပ်ပြီး ပြောကြည့်သည်။ သူကိုယ်ဝန်ရှိတယ် ဆိုတာကို ရက်ရွေ့ပြီးပြောပေးလို့ရမလားပေါ့၊ သူစိုးရိမ်မိတာကိုလည်းပေါ်တင်ပဲပြောလိုက်သည်။ မေနန်းခေါင်က ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့ သူ့ခဲအိုသူပိုင်ကြောင်း၊ နင်ကြိုက်တဲ့နေ့ကို ပြောအဲဒီနေ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိတယ်လို့ သူ့ကို ပြောခိုင်းပေးမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောလို့ စိတ်နည်းနည်းအေးသွားရလေသည်။ မေနန်းခေါင်တယောက် သူ့ခဲအိုကို တော်တော်ပိုင်ပါလားလို့ စိတ်ထဲမှာလည်း တမျိုးတော့ဖြစ်မိသည်။

ဒါပေမဲ့ အဲဒါ ငါ့အလုပ်မဟုတ်ဘူးလေဟု သာ နိုင်နိုင်တယောက်တွေးလိုက်မိပါတော့သည်။ …အဲဒါပါပဲ အိဖြူရယ်၊ ငါတော့ ပြောရခက်နေပြီ အဲဒီတုန်းက သေခြာလည်းမသိပါဘူး။ ကိုယ်ဝန်ရှိပြီ ဆိုတော့မှ ငါသွားစဉ်းစားလိုက်မိတာ။ အဲဒီအတောအတွင်းမှာ နင့်ယောက္ခထီးကြီးရယ်၊ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေး တယောက်ရယ်၊ ငါ့ပထွေး ရယ်၊ ငါ့ယောက်ျားရယ်၊ အဲဒီလေးယောက်နဲ့ သွားခဲ့ဘူးတယ်။ မောင်စောကြည်နဲ့ ဦးဦးချစ်ကတော့ ခွဲလို့ရမယ်မထင်ဘူး၊ တယောက်ကနေ့ တယောက်ညလိုဖြစ်နေတာ၊ ခစ်ခစ်.. ..စောက်ကောင်မစုတ် အရေးထဲ ရီနေသေးတယ်၊ ငါ့မှာဟယ် သားအဖနှစ်ယောက်နဲ့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်၊ ဘယ်သူ့ဟာမှန်းသေခြာမသိဘူး၊ တကယ်တော့ ငါ့ သမီးက အရေးမကြီးဘူး ဘယ်သူ့ခလေးဖြစ်ဖြစ် ဒီသွေးပဲ နင့်ခလေးကို ပဲ စစ်ဖို့လိုမယ်ဟ… ..အင်း စစ်ဆိုရင်လည်း နင့်ယောက္ခမကြီးကိုပဲ သွေးစစ်မှ ရတော့မှာပဲ။ မောင်စောကြည်ကလည်း ဘယ်နားသွားရှာရမယ်မှန်းမသိတော့ဘူး၊ ငါ့ပထွေးကလည်း ဆုံးသွားပြီလွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်လောက်ကပဲ… ..အင်း ဒါဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလည်း… ..နင့်ယောက္ခထီးကြီး ဆီက နေနင်သွေးစစ်ချင်လို့ဆိုပြီးယူလို့မရဘူးလားဟ..မထူးပါဘူးဟာ ငါလာခဲ့မယ်၊ ငါ့သား ကိုပါ တခါထဲ သွေးစစ်ပြီး ဒီအန်အေ တက်စ်လုပ်ကြည့်မှ ရမှာပေါ့.. ..အင်း.. ငါပြောရင်တော့ ရမှာပါ..ဒါပေမဲ့ ခု သူမရှိဘူး၊ အခု စလုံးမှာ ငါ့ယောက်ျား ဆီလိုက်သွားတယ် ကျန်းမာရေး စစ်မလို့တဲ့ လေ.. ဟောတော့ အရေးထဲမှာဟယ်..တိုက်ဆိုင်လိုက်တာ.. ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟဲ့.. ..

ငါ့ ယောက္ခမ ကြီးကို မေးကြည့်လိုက်ရင် ကောင်းမလား သူ့ဆီက အကြံညဏ်လေးဘာလေးရအောင်.. ..အင် ဖြစ်ပါ့မလား နင့်ယောက္ခမကြီးက ရိပ်မိသွားမှာပေါ့.. ..အေးဟယ် နင့်ကို ငါမပြောဖြစ်တာတွေရှိသေးတယ်.. ..ဘာလည်း ပြောစမ်းပါအုန်းကောင်မရယ် နင်ကလည်း လျို့ဝှက်လိုက်တာ တခါထဲ.. ..ငါနဲ့ ယောက္ခထီးကြီးတို့ ဖြစ်တာကို ယောက္ခမကြီး မိသွားတယ်.. ..ဟဲတော့..ဘုရားရေ..အင်း ဒါပေမဲ့ နင်အခုမှ ငါ့ကို ပြောပုံထောက်ရင် နင်တို့ ပြဿနာ အကြီးအကျယ်မတက်လိုက်ဘူး မဟုတ်လား… ..အင်းဟဲ့ ပထမတော့ ငါ လည်း သေတော့မတတ်ပေါ့လန့်သွားတာ.. ..ဟဲ့ ဒါနဲ့ နေပါအုန်း နင်က အဲဒီတုန်းက နင့်ယောက်ျားဆီ မသွားခင် နင်တို့ကို မိသွားတာလား.. ..မဟုတ်ဘူးဟဲ့ ပြန်လာမှ..အဟီးး.. ..အော်ကောင်မ တော်တော်ထ… ပြန်လာတော့ ဆက်ဖြစ်သေးတယ်ပေါ့… ..ခစ်ခစ်..နင်ကလည်းဟာ သိရဲ့သားနဲ့ နင်က ငါ့ထက်တောင်ဆိုးသေးတာကို.. ..အေးပါအေးပါ ဆက်ပြောစမ်းပါအုန်း သွားရည်ကျစရာလေးတွေကို..ခစ်ခစ်.. ..အေး. ငါပြန်လာပြီးတော့ ငါလည်း စိတ်နည်းနည်းအေးသွားတာပေါ့ဟ၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဖေကြီးက ပြန်လာနူးတယ်ကွာ..ငါလည်း နဂိုထဲက စိတ်ပါပါ ဆိုတော့ ဖြစ်သွားတာပေါ့ဟာ..နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း အတင့်ရဲလာကြပြီး တချို့ ဟာတွေ လစ်ဟာသွားကြတာ တနေ့တော့ တန်းတိုးတော့တာပဲ၊

ပိုဆိုးတာက ငါက ကိုယ်ဝန်ကြီး တော်တော်ရင့်နေပြီ.. …ဟဲတော့ ကောင်မစုတ် ကဲလိုက်တာ.. ခွိခွိ.. …ယောက္ခမ ကြီးက တော်တော် ပွက်တာပေါ့၊ ငါ့ကိုတော့ မဟုတ်ဘူး သူ့ယောက်ျားကို .. ခလေးထိခိုက်မှာစိုးလို့တဲ့ ၊ သူ့မြေး ကလေးကိုတဲ့၊ ဒီလောက်တောင်နှာပွစရာ ရှားလားပေါ့ကွာ..ဟိုဟော်တယ်က ကောင်မတွေ သွားလုပ်ပါလား ဘာညာနဲ့၊ ငါလည်းရှက်လိုက်တာကွာ လဲသေချင်တော့တယ် အဲဒီနေရာမှာ.. ….ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ်… ..ငါလည်းတော်တော်အံသြသွားတယ်က ယောက္ခမကြီးက သူ့ယောက်ျား ဖောက်ပြန်တာရော ငါ့ကိုရော ဘာမှ မပြောပဲနဲ့ သူ့မြေးလေး ထိခိုက်မှာစိုးလို့ ဒေါပွတာကို ငါနောက်မှ တွေးမိတယ်…

အဟီး.. ..ကောင်မ နင် ငါ့ကို မလျိုနဲ့တော့ နင်ခလေးမွေးပြီးတော့ရော နင့်ယောက္ခထီးကြီးနဲ့ ဆက်ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား… ..အင်း .. ငါ့သမီးလေး နို့တိုက်တော့ ၊ ပထမ ငါ့နို့ချောင်းက ပိတ်နေတယ်ကွာ၊ သမီးလေး စို့လို့မရဘူး အဲဒါနဲ့ ယောက္ခထီးကြီးက စို့ပေးရင်း နဲ့ ခိခိ..တော်ပြီကွာ ရှက်လာပြီ၊ နင်က ငါ့ကို တမျိုးထင်တော့မှာပဲ… ..အင်း နင့်ဟာက ငါတောင်အားကျလာပြီ၊ ခစ်ခစ် အနားမှာ တယောက်မရှိ တယောက်ရှိဆိုတာလိုပဲ ဟွန်း..အေး နင့် ယောက္ခမ ကြီးဆီကို နည်းနည်း အကြံတောင်းကြည့်ပါလား ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ဘယ်လိုပြောကြရမလည်းဆိုတာ၊ သူက လူကြီးဆိုတော့ အတွေ့အကြုံပိုရှိမှာပေါ့… ..အေးအေး ငါညနေကျရင်ဖုန်းဆက်မယ်.. နင်သာ လာဖို့ပြင်ထားလိုက်လက်မှတ်တွေဘာတွေ ဘုတ်ခ် လုပ်ထားတော့… ..အေးပါ.. အေးပါ… …ကလင်..ကလင်… …ဟယ်လို… …မိနိုင်လား…. ..အေးအိဖြူ ဘာထူးလဲ… ..နင်လက်မှတ်ဝယ်ပြီးပလား…မဝယ်ရသေးရင် မလာနဲ့တော့… ..ဟေ…ဘယ်လိုဖြစ်ရပြန်ပြီလဲ ဟ…ဖုန်းပဲဆက်ထားတာ ပြန်ပြောလိုက်ရင်ရတယ် မယူတော့ဘူးလို့…

..အဲဒါဆိုလည်းဖုန်းဆက်လိုက်တော့ ငါတို့ကိစ္စ ရှင်းသွားပြီ… ..ဟဲ့ ပြောစမ်းပါအုန်း ဟ.. ရှင်းရှင်းလင်းလင်း.. ..ဒီလိုဟဲ့ .. ကိုမျိုးဆွေက ငါ့ယောက္ခထီး နဲ့ ရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့ ငါ့ယောက္ခမကြီးက ပြောတယ်၊ အဟီးး ဘယ်သူ့မှ မပြောဖို့လည်းငါ့ကို နူတ်ပိတ်တယ် အဟီး။ ငါ့ယောက္ခမကြီး ဒေါ်နီလာက တခြားကောင်နဲ့ ဖြစ်ပြီးရထားတာတဲ့။ ဦးအောင်အောင်ဆွေက မျိုးမအောင်ဘူးတဲ့။ ခိခိ။ တကယ်တော့ ဦးအောင်အောင်ဆွေကလည်းသိတယ်တဲ့ဟဲ့။ ခိခိ။ ငါက တကယ်တော့ အအေးမိပြီး ဟိုလာလာတာ နောက်ကျ တာကို ဆရာဝန်နဲ့ မစစ်ပဲ ကြောက်လန့်ပြီး ငါ့ယောက်ျားဆီကို ထွက်သွားလိုက်တာ၊ ဟိုမှာကျမှ တကယ် ဗိုက်ကြီးသွားတာဟ။

အခုမှ ငါလည်း ယောက္ခမကြီးပြောမှ ရက်တွေ ပြန်တွက်ကြည့်မိတာ။ ငါ့ယောက္ခထီးကြီးကလည်း သူ့တို့ လျို့ဝှက်ချက်ကို ငါမသိစေချင်တော့ မသိချင်ဟန်ဆောင်ပြီး ငါ့ကို ကိုမျိုးဆွေ ဆီပို့လိုက်တာ၊ ခစ်ခစ်။ ကဲ အဲတော့ ငါတို့ ကလေးနှစ်ယောက် က ဘာမှ မဆိုင်တော့ဘူး။ နင်ပဲ သဘောတူသလား ဒါပဲပြော.. ..ခစ်ခစ်.. ကောင်မရယ် နင်နဲ့ငါက ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ၊ ခစ်ခစ်.၊ အော် ငါတို့လည်တယ် ဆိုတာ နင့်ယောက္ခမကြီး ခြေဖျားတောင်မမှီပါလားဟယ်၊ ခစ်ခစ်။ ငါတို့က တောင် ငါတို့ ယောက်ျားတွေ မသိအောင် ဖုံးနေရသေးတယ်။ နင့်ယောက္ခမကြီးကတော့ သူ့ယောက်ျားကတောင် လိုက်ဖုံးနေရတာပါလား ခစ်ခစ်…

 

Zawgyi

 

ဘယ္လိုေျပာၾကမလဲ

အိျဖဴသဇင္က်ေတာ့လည္း ဇာတ္လမ္းက တမ်ိဳး အေဖေရာ အေမေရာက စည္းကမ္းႀကီးသျဖင့္ သူ႔အတြက္က ဟိုဒီကိစၥဆိုသည္မွာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ  လုပ္ရမည့္ အရာလို႔ထင္သည္၊ ညီညီ မွာသူ႔ရီးစားေလး ကိုသူမ်ားေတြလို ဟိုကိုင္ ဒီကိုင္ လုပ္ခ်င္သည္၊ အိျဖဴက လက္မခံ၊ အမႈိက္က ျပႆဒ္ မီးေလာင္ဆို သလို စကားခနခန မ်ားလာၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ညီညီက ဟိုေကာင္မေလးလိုလို ဒီေကာင္မေလးလိုလို လုပ္လာရမွ အိျဖဴက ဒီေလာက္ သစြာမရွိတာ သူ႔ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္မေ႐ြးခ်င္ေတာ့ ဆိုတာ ရီးစားအျဖစ္မွ ျပတ္စဲလိုက္သည္၊ ေနာက္အခ်စ္လည္း မရွာခ်င္ေတာ့၊ စာကိုသာ ဖိက်က္ေနေတာ့သည္၊ ႏိုင္ ႏိုင္ကေတာ့ ထည္လဲ တြဲေနေတာ့သည္၊ အခုဆို ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္လည္း သူ႔အဖို႔ မပ်င္းေတာ့ၿပီ၊ သူ႔အဖို႔ေတာ့ ေယာက္်ားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လည္း ျမည္းစမ္းဖူးေလၿပီ၊ သူ႔ ပေထြး ဦးခ်စ္ေဆြေၾကာင့္လားမသိ၊ သူက သူ႔ထက္ႀကီးေသာ ဘဲႀကီးေတြကို ပိုႀကိဳက္တတ္လာသည္၊ ေက်ာင္းမွာလည္း  မုဆိုးဖို ေက်ာင္းဆရာမ်ား ႏွင့္ ဘာညာကြိကြေလးေတြ အျမည္းတို႔စားရင္း၊ က ေက်ာင္းစာမ်ားမွာ စာအရမ္းၾကည့္ေနေသာ အိျဖဴႏွင့္ ဂရိတ္တူတူ ရ ေနသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သူတို႔၏ ပထမအ႐ြယ္ပညာရွာျခင္းၿပီးဆုံးၿပီမို႔ ႏွစ္ဦးသား လမ္းခြဲသြားၾကရေသာ္လည္း အဆက္အသြယ္မွာ မျပတ္ၾကေခ်၊ တဦးႏွင့္တ ဦး အၿမဲတမ္းလိုလို အဆက္အသြယ္ရွိၿပီး အနည္းဆုံးတႏွစ္တခါေလာက္ေတာ့ ဆုံမိၾကေလသည္။

ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္မွာ သူ၏ လည္ပတ္ကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ သူ႔ထက္ အသက္ ၅ႏွစ္မွ်ႀကီးသူ ဗိုလ္မူးေအာင္ႏိုင္ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေလသည္၊ အိျဖဴသဇင္ ကမူ မိဘ ေျပာစကားနားေထာင္ၿပီး မိဘခ်င္း ေစ့စပ္သေဘာတူခဲ့သူ ကိုမ်ိဳးေဆြ ဆိုေသာ အာအိုင္တီေက်ာင္းဆင္း၊ သူႏွင့္အသက္တူ ႐ြယ္တူ တဦးႏွင့္  အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ရေလသည္။ အိျဖဴသဇင္၏ ေယာက္ခမ မ်ားမွာ ဟိုတယ္တည္းခိုခန္းမ်ားပိုင္ဆိုင္ၿပီး သားေလး တေယာက္တည္းရွိရာ သူတို႔ စီးပြားေရးကို  ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေစလိုေသာ္လည္း ကိုမ်ိဳးေဆြက သူငယ္ခ်င္းမ်ား လည္း အလုပ္လုပ္ေနေသာ စကၤာပူကို သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနေလသည္၊  သူက အဆင္ေျပရင္ အိျဖဴကိုပါ ေခၚသြားၿပီး အတူတူ ေနခ်င္ေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း အလုပ္ရွာရအုန္းမွာမို႔ တႏွစ္ေလာက္သာ ညားထားရေသးေသာ  မယားေလးကို သူတို႔ ၿမိဳ႕မွာ ခနထားခဲ့ရေလသည္၊ အိျဖဴမွာလည္း အီကိုက ဆင္းသူမို႔ ေငြစာရင္း မ်ားကိုင္တြယ္ရာတြင္ ကြၽမ္းက်င္သူမို႔ သူ႔မိဖမ်ားမွာလည္း  သူတို႔ အလုပ္တြင္ စၿပီး အားကိုးေနရၿပီျဖစ္ရာ၊ အိျဖဴမွာ သူ႔ေယာကၡမ မ်ားႏွင့္ က်န္ေနခဲ့ရေလသည္။

ႏိုင္ႏိုင္မွာ ေတာ့ အရာရွိရိပ္သာ မွာ အေခြၽရံ အသင္းအပင္း ေတြနဲ႔ ေနထိုင္ရင္း ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ေတာ့ပဲ ဘဝစည္းစိမ္ ေကာင္းေကာင္းခံစားေနရ ေလသည္။ တခုေသာ ေႏြရာသီမွာ သူ႔ေယာက္်ား ဗိုလ္မူးေအာင္ႏိုင္ အထူးစစ္ဆင္ေရးျဖင့္ နယ္ကို သြားေနရသျဖင့္ တေယာက္ထည္းပ်င္းလာရာ၊ အိျဖဴသဇင္ ဆီသို႔ ဖုန္းဆက္မိေလသည္၊ အိျဖဴသဇင္ကလည္း သူ႔ေယာက္်ား စကၤာပူသြားအလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ တႏွစ္နီးပါးရွိေနၿပီး သူလည္း အခုေတာ့ ေယာကၡမ အလုပ္နဲ႔ ေျခခ်ဴပ္မိသလိုျဖစ္ေနေတာ့ ၊ ေက်ာင္းတုန္းက အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း လာလည္မယ္ဆိုေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဖိတ္ေခၚလိုက္ေလသည္။ ေနဖို႔က သူ႔အတြက္က သူတို႔ပိုင္ေဟာ္တယ္ခန္းတခန္းကို ျပင္ေပးလိုက္႐ုံပင္။ သို႔ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ အိျဖဴရွိရာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕ႀကီးဆီသို႔ ေရာက္လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္ ေရာက္လာေတာ့ အိျဖဴက သူ႔ေယာကၡထီးေယာကၡမ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၊ေဒၚနီလာ တို႔ ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေလသည္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတို႔ကလည္း အိျဖဴသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ သူတို႔ ေခြၽးမေလးကို ခ်စ္သလိုပင္ ခ်စ္ခင္မိၾကၿပီး လိုေလေသးမရွိ ျပဳစုေလသည္။ သို႔ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္၊ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေလး အနားတဝိုက္ ဘုရားစုံဖူး၊ ဟိုေနရာဒီေနရာသြား၊ ဟိုအစားဒီအစား စားျဖင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကေလသည္။ တေန႔ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အစားအေသာက္ေသာင္းက်မ္းလိုက္တာ၊ အိျဖဴဇင္တေယာက္ အစားအေသာက္တခုခု က မသန႔္၍လားမသိ အထက္လွန္ေအာက္ေရွာျဖစ္ကာ ဖ်ားေတာ့သည္။ သူ႔ကို ဆရာဝန္က အစားမစားခိုင္းေသးပဲ အရည္ပဲေသာက္ေနရေလရာ၊ အိျဖဴခမ်ာ အိပ္ယာထဲ နားေနရေလေတာ့သည္၊

သူဆီလာလည္ေသာ သူငယ္ခ်င္းကို ပ်င္းေနမွာစိုး၍ ႏိုင္ႏိုင့္အတြက္ ခရီးစဥ္မ်ားကို လုပ္ေပးဖို႔ သူ႔ေယာကၡမ မ်ားကို ေျပာၾကားေပးေလသည္၊ သို႔ႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အနီးနားရွိေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးသို႔ သူ႔ကားႏွင့္လိုက္ပို႔ေပးမည္ဟု ေျပာေလသည္၊ ႏိုင္ႏိုင္က ျငင္းေသာ္လည္း အိျဖဴက အတင္းအက်ပ္တိုက္တြန္းေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ႏိုင္က သေဘာတူလိုက္ေလသည္။ ေဒၚနီလာက အိျဖဴကို စိတ္မခ်တာႏွင့္ ေဟာ္တယ္ အလုပ္မ်ားလည္း ရွိတာေၾကာင့္ ေနခဲ့ၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္ သာ ကားေလးတစီးျဖင့္ ေစာေစာစီးစီး ထထြက္လာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ သာရွိေသးၿပီး အားကစားလည္း လုပ္သူမို႔လားမသိ အရပ္က လည္းျမင့္ျမင့္၊ ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္ လက္ေမာင္းႂကြက္သားမ်ားလည္း တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိသည္၊ မ်က္ႏွာကလည္းအင္မတန္ခန႔္ညားၿပီး ေျပျပစ္သူျဖစ္ေလရာ၊ ႏိုင္ႏိုင့္ အဖို႔ ရင္ခုံခ်င္စရာ ျဖစ္လာရေလသည္၊ သူ႔ေယာက္်ား၊ စစ္ဆင္ေရးသြားေနတာလည္း ၾကာၿပီမဟုတ္လား၊ ေက်ာင္းမွာထည္းက ေယာက္်ားေလး မ်ားစြာ အေတြ႕အႀကဳံရွိဘူးသူ၊ ဦးခ်စ္ေဆြမွ အစ ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးသူ အမ်ိဳးသားမ်ား အေပၚမွာ ပို၍ တပ္မက္မႈရွိေနေသာ ႏိုင္ႏိုင္ အဖို႔၊ ငတ္ေနတာလည္းၾကာၿပီမဟုတ္လား၊ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကထဲက တေခ်ာင္းကိုင္ျဖစ္ေနရတာ ပ်င္းသလိုလိုရွိရသည့္ၾကားက အဲဒီတေခ်ာင္းကလည္း မစားရတာၾကာၿပီ မဟုတ္ပါလား၊ ႏိုင္ႏိုင့္ စိတ္ထဲ မွာေတာ့ ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳးဆိုတာ ေတာ္ေတာ့္ကို ကံသီလို႔ရတာပဲလို႔ေတြးေနမိသည္၊

အင္း ဒီခရီးစဥ္အတြင္း မွာ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရေအာင္မလုပ္ႏိုင္လို႔ကေတာ့ နင္ေတာ္ေတာ္ညံ့တယ္ေျပာရမွာပဲ လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေျပာေနမိေလေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာလည္း ေခသူမဟုတ္ေျခ၊ နဂိုထဲက မိန္းမ ဝါသနာပါသူျဖစ္ၿပီး ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္း လည္း လုပ္လာခဲ့သူမို႔၊ မိန္းမေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ အေတြ႕အႀကဳံရွိဘူးၿပီး၊ ယခုထိလည္း ကဲေနသူျဖစ္ေလသည္။ အခုလည္း သူတို႔ ေဟာ္တယ္ သုံးခု အနက္၊ တခုမွာ ခန႔္ထားသည့္ ေဟာ္တယ္မန္ေနဂ်ာမေလး ေမသူစိုး ႏွင့္ ညႇိ ေန ေလသည္၊ တခါတေလ ေဟာ္တယ္ သြားစစ္သလိုႏွင့္ ထိုေဟာ္တယ္က အခန္းတခုမွာ ေမသူစိုးကို ျဖဳတ္ေလ့ရွိေလသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဝန္ထမ္းမ်ား ရိပ္မိသြား ႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္ရွိေသာေၾကာင့္ သူတို႔ မိသားစု ရဲ႕ ေဗေကးရွင္းဟုန္းမ္ လို႔ေခၚလို႔ရတဲ့ ၊ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလး က အိမ္ကို ေခၚသြားၿပီး ျဗင္းေလ့ရွိသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ကားကို ေတာင္တက္လမ္းေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ေတြမွာ ကြၽမ္းက်င္စြာ ေမာင္းလာရင္းက ႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ႏွင့္ စကားစၿမီ ေျပာလာခဲ့ေလသည္။

ႏိုင္ႏိုင္ ၏ အမူအယာပုံပန္း သ႑န္ကို ေလ့လာလိုက္တာႏွင့္ သူႀကံရင္ ရႏိုင္မည္ဆိုတာကို ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ကသိေနၿပီ။ ႏိုင္ႏိုင့္ ပုံစံကလည္း မဆြတ္ခင္က ၫႊတ္ေနတဲ့ပုံမ်ိဳး၊ သူ႔ကို စကားေျပာတာက အစ၊ ေပါင္ပုတ္လိုက္၊ ပုခုံးစြန္းေလး တိုက္လိုက္ႏွင့္၊ ဆိုေတာ့၊ စားေနၾကေၾကာင္ပါးႀကီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးက အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွာကို အတင္း ႐ုန္းထေနရသည္။ လမ္းကလည္း ေတာင္တက္လမ္း၊ ေကြ႕ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ ဆိုေတာ့ ဂီယာကလည္း တခ်ိန္လုံးခ်ိန္းေနရ သည္၊ သူ႔လက္ေတြက ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္လုံေလးကို ထိမိေနေသာ္လည္း ႏိုင္ႏိုင္က ေနရာအက်ယ္ႀကီးရွိရဲ႕သားနဲ႔ မလႈပ္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ကို သူတို႔ အပန္းေျဖ အိမ္ေလး သို႔ တန္းေခၚသြားၿပီး လုပ္ရင္ေတာင္ ရေနၿပီဆိုတာသိေနေသာ္လည္း ၊ဒီတခါေတာ့ သူ မုဆိုးမလုပ္ပဲ ႏွင့္ သားေကာင္ အေနျဖင့္ လႈပ္ရွားလိုက္အုန္းမည္ဟု၊ ေတြးရင္း သေဘာက်ေနမိသည္။

ဒီေလာက္ေတာင္ ဆာေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို ငါ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ အဖိုးႀကီးပုံ ဖမ္းေနလိုက္အုန္းမည္၊ အဲဒါမွ သူလည္း ပိုၿပီး စိတ္တက္ႂကြမည္ဟု ေတြးလိုက္၏၊ လမ္းမွာ ခနတျဖဳတ္နား ၊ လဘက္ရည္ေရးဘာေလးေသာက္ေတာ့လည္း ျငဳတုတု ဟိုထိဒီထိ လုပ္လာေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို အားနာသလို၊ မခုပ္တတ္သည့္ေၾကာင္အိုႀကီးလို လုပ္ေနလိုက္သျဖင့္၊ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ပိုအတင့္ရဲလာ၏၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြလည္း အဲလို ကစားရတာကို ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ ကိုယ္လုံးေလးကို မသိမသာခိုးၾကည့္ရင္းလည္း သြားရည္က်ေနရသည္၊ အင္း သူအခု လုပ္ေနရေသာ ေမသူစိုး ကေတာင္ ႏိုင္ႏိုင္ထက္ ၅ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ႀကီးအုန္းမည္၊ ေနာက္ၿပီး ေမသူစိုးက ခေလးတေယာက္အေမ၊ ႏိုင္ႏိုင္က ႐ုပ္အေခ်ာစားႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း အသားညိဳညိဳ ျဖင့္ စြဲေဆာင္မႈေတာ့ ရွိသည္၊ ခေလးလည္း မေမြးဘူးေသး၊ ႏို႔ထြားထြား၊ ဖင္ကားကား ဆိုေတာ့ အားမနာ တမ္းလုပ္လို႔ရမည့္ ေဘာ္ဒီမ်ိဳး မဟုတ္လား။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးေရာက္ေတာ့ နာမည္ႀကီး ေရတံခြန္ရွိရာကို ပထမဆုံး သြားလိုက္သည္၊ ရႈခင္းေတြက လွ ေရသံေလးေတြနဲ႔ သာယာလွသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ အေတာ္ေပ်ာ္မိသည္၊ ႀကိဳးတံတားေလးကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ တေယာက္ေၾကာက္သျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေမာင္းကို တြယ္ဖက္ ၍ ေလွ်ာက္သည္၊

သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လက္ေမာင္းကို အိေနေအာင္ ဖိထားသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ သန္မာေသာ ႂကြက္သား မ်ား၏ အထိအေတြ႕က ႏိုင္ႏိုင့္ ကို ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေစသည္၊ ႀကိဳးတံတားေလး ေလွခါးမွ ဆင္းေတာ့ ေရေတြ ႐ႊဲေနသည့္သစ္သား ေလွခါးထစ္မ်ားမွာ ေဒါက္ဖိနပ္ျဖင့္ ေခ်ာ္က်မည္ စိုးသျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ လက္ကေလးကို ဆြဲ၊ ခါးကေလးကို ထိန္းကာ ဆင္းလာရသည္၊ ႏိုင္ႏိုင့္မွာ ဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့၊ ေပါင္ခြဆုံမွာေတာင္ အရည္ေတြ စို႔ေနရၿပီ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း အရပ္ႀကီးမွာ ျမင့္မားလွသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္မွာ သူ႔ကိုယ္ကို လွဲၿပိဳမသြားေအာင္ထိန္းရင္း ျပန္လည္တြယ္ဖက္ထားရာ၊ သူ႔မ်က္ႏွာေလးမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနရေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက သူ႔ရင္ခြင္ထဲ မွာ ကိုယ္လုံးေလးတုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနရွာေသာ ႏိုင္ႏိုင္ ကို အသာဖက္ထားရင္း ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္ေပးလို႔၊ ..ဟင္..ႏိုင္ႏိုင္ ကိုယ္လုံးေလးလည္း တုန္လို႔ပါလား၊ အျမင့္ကို ေၾကာက္တယ္ထင္တယ္..

..ဟုတ္..ဟုတ္..ဦးဦးေအာင္….ႏိုင့္ရင္ထဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိလို႔ထင္တယ္… ..အင္း ခနနားလိုက္အုန္းေလ ႏိုင္ႏိုင္..မလႈပ္နဲ႔အုန္း၊ ေနာက္တဆင့္ကို ဦး တြဲေခၚသြားမယ္ ႏိုင္ႏိုင္ မ်က္ေစ့မွိတ္ခ်င္မွိတ္ထားလိုက္ေပါ့… ထိုကဲ့သို႔ေျပာေနစဥ္မွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ဘတ္တြင္ႏိုင္ႏိုင္ ၏ ႏို႔ႀကီးမ်ားမွာလည္း ဖိကပ္မိေနၿပီး၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ေက်ာျပင္ေလးကို သူ႔လက္ဖဝါးႀကီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္မွာ သူ႔ ေပါင္ရင္းေပၚသို႔ ထိုးေထာက္လာသည့္ ပူပူေႏြးေႏြး ႀကီးမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးႀကီးမွန္း သိေနသျဖင့္ တိတ္တခိုးေလး ေပ်ာ္ေနမိေလသည္။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ေလွခါးထစ္မ်ားကို ဆင္းၾကတာတြင္ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ခါးေလးကိုသိုင္းဖက္ၿပီး ဆင္းလာခဲ့ၾကေလေတာ့သည္၊ ေအာက္ေျခမွ လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးတြင္ထိုင္ၿပီး ခနနားၾကေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ ေဘာေတာင္ ေအာင့္ခ်င္သလိုျဖစ္လာရေလသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္သိပ္မဆြဲခ်င္ေတာ့ပဲ။

..ႏိုင္ႏိုင္..ဦးတို႔ ဒီၿမိဳ႕တက္လာရင္ အနားယူဖို႔ ဆိုၿပီး ဝယ္ထားတဲ့ အိမ္ေလးရွိတယ္..အဲဒီမွာ ခနသြားနား ၾကရေအာင္လား၊ အဲဒီက ဦးတို႔ ခိုင္းတဲ့သူေတြကို စားစရာသြားဝယ္ခိုင္းၿပီး အဲမွာပဲ စားၾကမယ္ေလ.. ..ေကာင္းသားပဲ ဦးဦးေအာင္…. ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတို႔ အိမ္ေလးရွိရာသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သူတို႔၏ ၿခံကို ေစာင့္ေပးေသာ ဦးသိန္း ကထြက္လာၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးသည္၊ ဦးသိန္းမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ တပည့္ရင္းျဖစ္ၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ မိန္းမေတြ ေခၚေခၚလာၿပီး ျဖဳတ္သည္မွာ ႐ိုးေနၿပီ မို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း မေျပာေတာ့ေပ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင္ က ကိုယ့္ဘာသာ ေလွ်ာက္ႏိုင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း စိုးရိမ္သလိုလိုျဖင့္ ခါးေလးကို ကိုင္ၿပီး အိပ္ခန္းရွိရာသို႔ လိုက္ပို႔ေလသည္၊ အိပ္ခန္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာလည္း ရွိသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ကို သုံးခ်င္က သုံးဖို႔၊ သူ အစားအေသာက္ေတြအတြက္ စီစဥ္လိုက္အုန္းမည္ဆိုကာ ထြက္သြားလိုက္ေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ က ဦးသိန္းကို အစားအေသာက္မ်ား ဝယ္ဖို႔ႏွင့္ ၿပီးပါက ေနာက္ေဖးမီးဖိုထဲတြင္ ျပင္ထားေပးဖို႔၊ အိမ္ေရွ႕ႏွင့္ အိပ္ခန္းဖက္ကို မလာဖို႔ မွာလိုက္ေလသည္၊ ဦးသိန္းကလည္း သေဘာေပါက္ပါသည္၊ ေနာက္ေဖးေပါက္မွာပင္ အစားအေသာက္မ်ား ဝယ္ဖို႔ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ အိပ္ခန္းတံခါးကို အသာတြန္းၾကည့္ရာ ဂလန႔္မခ်ထားသျဖင့္ ဝင္လာခဲ့လိုက္ရာ ကုတင္ေပၚ၍ နဖူးေပၚလက္တင္လွ်က္ ပက္လက္ေလး လွဲေနေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေတြ႕ရေလသည္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက လိုရမယ္ရ တံခါးကို အသံမၾကားေအာင္ေစ့ၿပီး ဂလန႔္ခ်လိုက္ေလသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေစာင္း ႏိုင္ႏိုင့္ အနားထိုင္လိုက္ၿပီး၊ ..ဘယ္လိုေနေသးလဲ ႏိုင္ႏိုင္.. ..အင္း..သက္သာသြားပါၿပီ၊ ေက်းဇူးပဲေနာ္ ဦးဦးေအာင္… ..အမေလးကြာ ဒါေလးမ်ား ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး၊.. ႏိုင္ႏိုင္ က မ်က္ေစ့ေပၚမွ လက္ကို ဖယ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔ကို ငုံ႔မိုးၾကည့္ေနေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ အေတာ္ပင္ တဏွာေၾကာက တင္းေနၿပီ ျဖစ္ရာ ညိဳေခ်ာေလးေခ်ာေနေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ငုံ႔ကာ နမ္းလိုက္မိေလသည္၊ ပထမေတာ့ နဖူးေလးကို ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ႏိုင္ႏိုင္က စိတ္ဆိုးပုံမျပပဲ၊ ..အို႔…မေတာ္ဘူးထင္တယ္ ဦးရယ္…. လို႔ေျပာေနတာနဲ႔ ႏူတ္ခမ္းကို ေျပာင္းနမ္းလိုက္ေလသည္၊ ႏိုင္ႏိုင္က ခ်က္ျခင္းပင္ တုန႔္ျပန္အနမ္းေတြ ေပးလာေတာ့သည္၊ ကုတင္ေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား လူးလိမ့္နမ္းရင္းက အဝတ္အစားေတြကို တစမက်န္ခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၾကေလသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနေသာ၊ လက္ေတြ ပါးစပ္ေတြ၊ လွ်ာေတြက ႏိုင္ႏိုင့္တကိုယ္လုံးက ကာမခလုပ္ေတြ ရွိသမွ်ကို အကုန္ဖြင့္ေပးေနသလိုပဲ၊ ႏိုင္ႏိုင့္ခမ်ာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ ဒီေလာက္ အရည္႐ြမ္း႐ြမ္း မစိုျဖစ္တာၾကာလွၿပီေကာ။ သူ႔ပေထြး ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္တုန္းက လိုမ်ိဳး အရသာေတြ ျပန္ေတြ႕ေနရေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္ ေပါင္တန္ ေျဖာင့္စင္းစင္းေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒူးေထာင္လွ်က္ကားေစၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ႏိုင္ႏိုင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚအပ္ကာ ႏိုင္ႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ရက္ေပးေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ေကာ့ျပန္တက္ေနၿပီး တခ်ီၿပီးသြားရွာေလသည္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ဆက္ၿပီး ရက္ေနေသးသျဖင့္၊ ႏိုင္ႏိုင္ခမ်ာ မေနႏိုင္ရွာေတာ့ပဲ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကို အတင္းဆြဲမရင္း၊ …ဦးဦးေအာင္..ႏိုင့္ကို ..လုပ္ေပးပါေတာ့.. ဟုေျပာလိုက္ရွာေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္တန္ထြားထြားႀကီးက ႏိုင္ႏိုင့္ ကို အားရ ေက်နပ္ေစခဲ့သလို၊ ႏိုင္ႏိုင့္၏ ျပည့္တင္းတင္းႏို႔ကေလးမ်ား၊ႏွင့္ ေစးက်ပ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို လိုးလို႔ မဝေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္၊ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးခဲ့သလို၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း ႏိုင္ႏိုင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းရက္ေပးခဲ့ပါသည္။ သို႔ျဖင့္ သူတို႔ ႏွစ္ဦး၏ ခရီးစဥ္မွာ ေရတံခြန္တခုထည္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ …ေကာင္းလိုက္တာ ႏိုင္ေလးရယ္… ..ႏိုင္ေတာ့ ဦးဦးကို ဆြဲသြားၿပီ ထင္တာပဲ၊ ဦးဦးက အရမ္းကြၽမ္းတာပဲ..ခစ္ခစ္… ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ဦးဦးတို႔ ဇာတ္လမ္းက သူတို႔ ၿမိဳ႕ျပန္ေရာက္သည္အထိဆက္လာသည္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ အဖို႔ကလည္း ႏိုင္ႏိုင္တည္းေနတာက သူတို႔ပိုင္တဲ့ ေဟာ္တည္ဆိုေတာ့ ေသာ့အပိုတေခ်ာင္းယူထားလိုက္႐ုံပင္၊ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း အၿမဲႀကိဳဆိုလွ်က္။ အိျဖဴကလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ႔ေယာကၡထီး တို႔ ဆက္ဆံေရးကို ရိပ္မိသည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းလည္း သူသိသည္မို႔၊ ..ႏိုင္ႏိုင္ရယ္..နင္ကေတာ့ တကယ္ပဲ.. ဟုသာေျပာမိရွာသည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေရာက္တုန္း ေပ်ာ္ေနရင္ၿပီးတာပဲေလဟု လႊတ္ေပးထား လိုက္ေလသည္။

အိျဖဴ တေယာက္ တိမ္တိုက္ေတြၾကားမွာ လွဲေလွာင္းလို႔ ၊ တိမ္ေတြကလည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လြင့္ေမွ်ာလို႔ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ကေလး သူ႔ကို ပုခက္လြဲၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ေနသလိုပဲ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တေယာက္ေယာက္က သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လာခြဲလိုက္သည္၊ သူငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုမ်ိဳးေဆြ၊ အို ကိုမ်ိဳး ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ၊ သူ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္သြားၿပီ အို႔၊ ကိုမ်ိဳးေနာ္ ေတာ္ေတာ္ ကဲေန၊ ဘယ္ကေနဘယ္လိုေပၚလာသလဲ ကိုမ်ိဳးရယ္၊ အိျဖဴလြမ္းေနတာၾကာလွေပါ့၊ အို အိျဖဴ အဖုတ္ေလးကို သူနမ္းေနတယ္၊ ဟြန႔္ သူတခါမွလည္း မလုပ္ဘူးပဲနဲ႔၊ အိျဖဴၾကည့္ဖူးတဲ့ ဟို႐ုပ္ရွင္ကားေတြမွာ ပါပါေနတာေလ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အဲဒီေနရာေတြကို အမ်ိဳးသားေတြ အားရပါးရ လွ်က္ေပးတာေလ၊ အိျဖဴၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ၾကက္သည္းထမိတယ္၊ ကိုမ်ိဳးမ်ား သူ႔ကို လုပ္ေပးေလမလားလို႔ စိတ္ကူးလည္း ခနခန ယဥ္မိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုမ်ိဳးက မလုပ္ေပးဘူးေလ။ အိျဖဴ ပါးစပ္က ဘယ္လိုေျပာလို႔ထြက္မွာလဲလို႔။ ခုေတာ့ အိျဖဴရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ သူ႔ေခါင္းႀကီးဝင္လို႔ အိျဖဴအဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ သူ႔လွ်ာစိုစို ေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ လွ်က္ေနလိုက္တာ၊ အိျဖဴ ဖင္ကေလးပါ ေကာ့ေပးလိုက္မိတယ္၊ အိျဖဴ သူ႔ကိုယ္ေအာက္က တိမ္စိုင္ေတြကိုလည္း လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္၊ သူ႔လွ်ာႀကီးက အိျဖဴရဲ႕ အေစ့ေလးကို ဖိၿပီးထိုးေပးရင္းက အိျဖဴရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းနံရံေလးေတြကို ပါမွီသေလာက္ လွမ္းရက္လိုက္ေတာ့၊ အိျဖဴကိုယ္လုံးေလး တဆတ္ဆတ္တုံခါၿပီးေတာ့ ကာမ အရသာကို အထြတ္အထိတ္ေရာက္သြားခဲ့ရတယ္၊ အိျဖဴေမာလိုက္တာ ကိုမ်ိဳးရယ္။

ေနာက္ေတာ့ အိျဖဴ အေမာေျဖေနလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး အိျဖဴရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ထပ္ၿဖဲၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ႀကီးဝင္လာတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ အိျဖဴ ေစာက္ဖုတ္ေလး အဝမွာ ပူေႏြးေႏြး မာမာ အေခ်ာင္းႀကီး ေတ့ၿပီး အသာဖိသြင္းလာတယ္၊ အား နာတယ္ ကိုမ်ိဳးရယ္၊ ကိုမ်ိဳး အရင္ကလိုမဟုတ္ပါလား အရမ္းက်ပ္ေနတယ္၊ အို႔၊ အိျဖဴအိပ္ယာကလန႔္ႏိုးလာတယ္၊ သူ႔အိပ္မက္ကလည္း တကယ္လိုပဲလို႔ေတြးေနတုန္းပဲ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီးခံစားလိုက္ရတယ္၊ ဟင္ဒါဆိုရင္ တကယ္ေပါ့၊ အို၊ ကိုမ်ိဳးဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္ေနတာလည္း၊ တခါထဲဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔၊ အိျဖဴၿပဳံးေတာ့မလိုျဖစ္သြားရာက တခ်ိန္ထည္းမွာ ထိပ္လန႔္သြားခဲ့ရသည္။ ဟင္၊ ငါ၊ ငါ၊ အိပ္ေနတာ ငါ့အိပ္ယာမွ မဟုတ္တာ၊ ဒါဆိုရင္၊ ေဟာေတာ့။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေရမိုးခ်ိဳး အေမႊးနံ႔သာ ဆြတ္ျဖန္းၿပီးေတာ့ ဘလက္ေလဘယ္ေလး လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ကို ေရခဲေလးနဲ႔ အသာလႈပ္ခပ္ေဖ်ာ္ရင္း ဇိမ္ခံစုပ္လိုက္သည္၊ တခြက္ကုန္သြားေတာ့ နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္၊ အင္း သြားဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္က်ၿပီ၊ အခုန ေရမခ်ိဳးခင္တုန္းက ေသာက္ထားတာနဲ႔ ဆိုေတာ္ေတာ္ေတာ့ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၿပီ မဟုတ္လား၊ ဒီညမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ႏိုင္ငံျခားမွာ ျပန္လာလည္တုန္းလက္ေဆာင္ေပးသြားတဲ့ ဆီယားလာ့ ကို စမ္းဖို႔ စဥ္းစားထားလို႔ ရင္နည္းနည္းခုံေနသည္၊

အဲဒီေကာင္အေျပာအရေတာ့၊ မင္းစိတ္လာလို႔ကေတာ့ လီးက ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဆက္တိုက္ေထာင္ႏိုင္တယ္ ဆိုပဲ၊ ဟ မင္းဟာက အဲေလာက္လီးအၾကာႀကီးေတာင္ရရင္ေသၿပီေပါ့ကြလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းက အားရပါးရရီေမာၿပီး၊ အဲလို မဟုတ္ဘူးကြ၊ သူက မင္းစိတ္ထလာတာနဲ႔ေတာင္ၿပီး လုပ္ဖို႔ရယ္ဒီျဖစ္တာ၊ မင္းတခ်ီၿပီးသြားရင္ခနေပ်ာ့သြားေရာ၊ မင္းစိတ္ျပန္ထလာမွ ျပန္ေတာင္တာ၊ မင္းစိတ္ျပန္မထေတာ့ဘူးဆိုရင္လည္း မေတာင္ေတာ့ဘူး၊တဲ့။ ဆိုေတာ့စိတ္ဝင္စားစရာပဲ၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြမွာ လီးေတာင္ဖို႔က ျပႆနာမရွိ၊ သို႔ေသာ္လည္း အခု အသက္အ႐ြယ္မွာ က ငယ္ငယ္ကလိုမဟုတ္ေတာ့ တခ်ီၿပီးသြားရင္ ေနာက္တခါျပန္ေတာင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မလြယ္ေတာ့ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ ေန႔တဝက္ေလာက္ႏွင့္ျပန္ထႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ႏိုင့္ လိုမ်ိဳးေကာင္မေလး မ်ိဳးက ကိုယ့္ေဘးမွာ တခ်ိန္လုံးမရွိ၊ ငယ္ငယ္တုန္းကလို တညထဲ ႏွင့္ ေလးခ်ီေလာက္ဆြဲဖို႔ဆိုတာက ေဆးမပါရင္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့၊ သူဒီည ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ တညလုံးေနမည္ဟု မွန္းထားသျဖင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေပးေသာ ေဆးကို အိမ္အထြက္မွာ ေသာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။

ေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္ရွိေသာ အထပ္သို႔ တက္သြားၿပီး သူ႔မွာပါလာသည့္ေသာ့ျဖင့္ အသာဖြင့္ဝင္လိုက္ေလသည္၊ အခန္းတခုလုံးလည္း ေမွာင္ေနၿပီး ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ကုတင္ေပၚမွာ အသက္မွန္မွန္ရႈရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ေမွာင္ထဲမွာ မွန္းလို႔ရလိုက္သည္၊ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုလည္း စခ်င္တာႏွင့္ အသံမၾကားေအာင္ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ကုတင္ေဘးကိုလာလိုက္သည္၊ ေမွာင္ထဲမွာပဲ လက္ျဖင့္အသာစမ္းၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ရေအာင္ခြၽတ္လိုက္သည္၊ ထမိန္ကို ေပါင္ရင္းနားထိလွန္တင္ရင္း ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္းစေပးလိုက္သည္၊ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တခုခုေတာ့ မွားေနသည္ဟု ထင္မိေသာ္လည္း ဘာမွန္း ေသျခာမသိ၊ ေစာက္ဖုတ္အနံ႔ႏွင့္ အရသာက သူ႔ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ေတြးေခၚစဥ္းစားဆင္ျခင္သည့္အလုပ္ကို ခန အနားယူခိုင္းထားလိုက္တာလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊

ဘာမွ ေတြးလို႔မရ၊ လွ်က္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ေစာင့္ဖုတ္တျပင္လုံးႏွင့္ ေပါင္တြင္းသားေလးေတြပါ ရက္ျပစ္လိုက္မိသည္၊ ေစာက္ေစ့ေလးေနရာကို လွ်ာထိပ္ျဖင့္ထိုးထိုးဆြရင္းက ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းတြန႔္တြန႔္ေလးေတြကိုပါ ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ႏီုင္ သူ႔ေခါင္းက ိဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ရင္း တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ရသည္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လီးႀကီးမွာလည္း မတရားကို ေတာင့္တင္း ေနၿပီ ျဖစ္ရာ သူ႔ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်ရင္း ႏိုင္ႏိုင့္ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္သည္၊ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ တခ်ီသာၿပီးသြားသည္ခုထိ အိပ္မက္လို႔ထင္ေနေသးလားမသိ အဲေလာက္ေတာင္ ဇိမ္ခံတဲ့ေကာင္မေလး ေကာင္းေကာင္းလိုးထည့္လိုက္အုန္းမယ္ဟု စိတ္ကူးႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္၊ သူ႔လီးႀကီးကို အဖုတ္ဝမွာ စမ္းေတ့ရင္း အသာဖိသြင္းခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ ..အာ့..အီး..အေမ့… ထိုအခါက်မွ ညီးသံထြက္လာေတာ့သည္၊ ထိုညီးသံကို ၾကားလိုက္ရေသာခန ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ နည္းနည္းေၾကာင္သြားသည္၊

ဟင္ ႏိုင္ႏိုင့္အသံမဟုတ္ပါလား၊ သို႔ေပမဲ့ သူ႔လီးက အဖုတ္ထဲ ဒစ္ျမဳပ္ေနၿပီ၊ ဒီလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္ေယာက္်ားမွ ေနာက္ျပန္ဆုပ္မည္မထင္ေတာ့၊ သူက ေရွ႕ကိုသာတိုး၍ လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္။ ..ဖြတ္…ဗ်ိ… ..အား….. ညေနခင္း အိျဖဴက စာရင္းေတြပိတ္ေနသျဖင့္ အလုပ္ရႈတ္ေနၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ကို ညက်မွ ငါနင့္လာေခၚမယ္ဟု ေျပာထားသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း ေအးေဆးပါ ငါဒီနားဟိုနား ေရွာက္သြားလိုက္အုန္းမယ္ဟု ေျပာထားခဲ့ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သူေရာက္ေနတယ္ၾကား၍ လွမ္းဖုန္းဆက္ထားသည္၊ သူက ဖုန္းျပန္ေခၚေတာ့ သူ႔ကို လာေခၚမည္၊ တခုခု ေကြၽးမည္ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကမည္ဟု အစီအစဥ္ဆြဲသည္၊ အင္း အိျဖဴကို ေနာက္မွ ေျပာေတာ့မယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ လာေခၚေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏွင့္လိုက္သြားခဲ့ေလသည္။

႐ုပ္ရွင္ၾကည့္၊ စားေသာက္၊ စကားေတြေျပာႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ညနက္မွ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ေဟာ္တယ္ေရွ႕မွာ ျပန္လာခ်ေပးသြားခဲ့ေလသည္၊ ႏိုင္ႏိုင္လည္း မနက္က်မွ အိျဖဴကို ေျပာျပေတာ့မည္ဟု ေတြးကာ သူ႔အခန္းရွိရာသို႔တက္လာခဲ့ေလသည္၊ သူ႔အခန္းတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ၿပီး တံခါးကို တြန္းလိုက္သည္ႏွင့္အခန္းထဲမွ အသံက သူ႔လက္ေတြကို တုန႔္ဆိုင္းသြားေစခဲ့သည္၊ ဟင္၊ ဘယ္သူေတြလဲ၊ သူခ်က္ျခင္းတံခါးကို ျပန္ေစ့လိုက္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အဆုံးထိမပိတ္ပဲ နည္းနည္းေလးခ်န္ထားၿပီး အသံကို နားႏွင့္ကပ္နားေထာင္လိုက္မိသည္၊ လိင္ဆက္ဆံေနၾကတဲ့အသံ၊ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မမွားႏိုင္၊ အရွိန္ရၿပီး ေကာင္းခန္းေရာက္ေနၿပီ၊ သူ႔ေခါင္းထဲ မွာ ခ်က္ခ်င္း ေတြးမိတာက သူ႔အခန္းကိုလာၾကမွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အိျဖဴရယ္၊ သူ႔လက္ရွိဘဲႀကီး ဦးဦးေအာင္ရယ္၊ တကယ္လို႔သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္သာဆိုရင္ေတာ့ ၊ ေယာကၡထီးနဲ႔ ေခြၽးမပဲ၊ အီး၊ အေတြးနဲ႔ပင္ ႏိုင္ႏိုင့္အဖုတ္ေလး ေဖာင္းသြားခဲ့ရသည္၊ အရည္ေလးေတာင္ စို႔လာရ၏၊
ဟင္း အိျဖဴတေကာင္ ေအးပီေအးရက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ဒီလိုပါလားဟု ေတြးလိုက္မိေလသည္။ ဒါဆိုအခု သူဘာလုပ္ရမွာလည္း ၊ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ အခန္းတံခါးဝမွာရပ္ၿပီးေတြေဝေနမိေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြႏွင့္ အိျဖဴတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ေနတာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ သိေနၾကၿပီ။

အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္သူမွ ရပ္လိုက္ၾကဖို႔လည္းမစဥ္းစား၊ အထူးသျဖင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၊ သူက အိျဖဴခါးကေလးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အရင္ကလည္း အိျဖဴကို လုပ္လိုက္ရလွ်င္ ဆိုတာ ခနခနေပၚလာဖူးသည္။ ကိုယ့္ေခြၽးမ မို႔မေကာင္းပါဘူးေလဟု စိတ္ကို ဖိႏွိပ္ခ်ိဳးႏွီမ္ထားခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ ေခြၽးမေခ်ာေလး အဖုတ္ထဲ လီးႀကီး ထည့္ကာ အားရပါးရလုပ္ေနရၿပီ မဟုတ္လား ၊ စိတ္က ပိုေတာင္ တက္ႂကြလာသည္။ အိျဖဴကလည္း သူ႔ တသက္တာမွာ တေခ်ာင္းထဲသာ ႀကဳံဖူးသူ၊ ခုေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားႏွင့္ အကိုင္အတြယ္ မတူ၊ အေတြ႕အႀကဳံလည္း ရင့္က်က္ေနသူ ေယာကၡမ ႀကီး၏ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ ထူးကဲတဲ့ အရသာကို ခံစားေနရတာမို႔ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြရဲ႕ ေက်ာျပင္ႀကီးကို တင္းတင္း ျပန္ဖက္ရင္း သူ႔ဖင္ကေလးကို ႂကြကာႂကြကာ ျပန္ေကာ့ေပးေနမိေလၿပီ။

ခုမွေတာ့ မထူးေတာ့ၿပီ မလား။ အိျဖဴတေယာက္ ကိုယ္ေလး တုန္တက္ကာ ကာမ အရသာအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို တင္းတင္းဖက္ထားရင္းက သူ႔လက္သည္းေလးေတြႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေက်ာျပင္ကို ကုတ္ျခစ္မိသည့္အျပင္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ပုခုံးကိုပါသူ႔ပါးစပ္ျဖင့္ ကိုက္ဆြဲမိလိုက္ေလသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴအၿပီးမွာ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ဆက္ေညႇာင့္ ေပးလိုက္ေသးသည္။ ၿပီးမွ သူ၏ မာတင္းေနေသးေသာ လိင္တန္ႀကီးကို အိျဖဴ ေစာက္ေခါင္းတြင္းထဲမွာ စိမ္ထားရင္း၊ အိျဖဴေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားမ်ား၏ ႐ြစိ႐ြစိလႈပ္ရွားေနသည္ကို အရသာခံေနမိသည္။ အိျဖဴ ကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းေနရာမွ ေပ်ာ့က်သြားသည့္အခါ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ က အိျဖဴ ဆံပင္ေလးေတြကို ေမွာင္ထဲမွာပင္စမ္း၍ ပြတ္သတ္ေပးေနေလသည္။ အိျဖဴတေယာက္ကေတာ့ ရွက္လြန္းလို႔ အသံလည္းမထြက္၊ ေခါင္းကိုသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ရင္ဘတ္မွာ တိုးကပ္ဖိ ၿပီးဖြက္ထားေလသည္။ အိျဖဴ၏ အဖုတ္ထဲမွာ မာတင္းေနေသးသည့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး အေတြ႕အႀကဳံကလည္း အိျဖဴအတြက္ ထူးဆန္းေနသည္။

သူေယာက္်ား ကိုမ်ိဳးေဆြ ဆိုလွ်င္ တခါတေလ သူ အရွိန္ရတုန္း သုတ္ရည္ေတြ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြား ခါ လိင္တန္ႀကီးေပ်ာ့ေခြ သြားတတ္သည္။
တခါတေလေတာ့လည္း ၿပိဳင္တူ ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေလ့ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိျဖဴၿပီးသြားခ်ိန္ မွာ ကိုမ်ိဳးေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးက မာဆဲ ရွိေနသည့္အခ်ိန္မ်ိဳး မႀကဳံဖူးခဲ့ေျခ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အိျဖဴ ၿပီးလို႔ သူ႔ေစာက္ေခါင္းတြင္းက အသားႏုေတြက အထိမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္ မွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ မာတင္းကာ အေၾကာေတြ ဖုထ ေနသည့္လိင္တန္ႀကီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲလိုက္တိုင္း အိျဖဴခမွ်ာ တုံကနဲ ၾကက္သည္းေတြပါ ထသြားရသည္။ ထိုအရသာမ်ိဳးကို အခုမွ အိျဖဴခံစားဖူးလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကာမ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီးသည္ႏွင့္ ထုံးစံအတိုင္း အသိစိတ္ဝင္လာေတာ့ ကိုယ့္ေယာက္်ား အေဖ ႏွင့္ လိင္ဆက္ဆံမိသည္ ဆိုသည့္အသိက လည္း သူ႔ကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစသည္သာ မက၊ ရွက္႐ြံ႕ျခင္းလည္း ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သူ႔ဘဝတေလွ်ာက္လုံးမွာ အဲလိုမ်ိဳးလည္း တခါမွ မေဖါက္ျပန္ခဲ့ဖူးဘူး ဆိုေတာ့ ေနာင္တ လည္းရမိသည္၊ အခု ေန ထၿပီး ကိုယ့္ထမိန္၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေတြရွာျပန္ဝတ္ရမွာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ဘယ္လိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမလည္း ၊မေတြးတတ္သျဖင့္ အေမွာင္ထဲမွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို အတင္းဖက္ထားမိျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ လက္မ်ားက အိျဖဴဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္ေပးေနရင္းက ေအာက္ကို ေ႐ြ႕လာၿပီး အိျဖဴ ဘေလာက္အက်ႌႏွိပ္ၾကယ္သီး ေတြကို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ျဖဳတ္လာေတာ့ အိျဖဴ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားသည္။ ..အို..ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း.. ပါးစပ္က အသံတိုးတိုးေလး ထြက္သြားၿပီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လက္ေတြကို လွမ္းဖိတြန္းလိုက္မိသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴလက္ကေလးကို ျပန္ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အိျဖဴလည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ သူ႔အဖုတ္ထဲမွာ မာေတာင္ ေတာင့္တင္းေနေသာ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို စိမ္ထားခံရရင္းမွ လည္တိုင္ေလးကို စိုစြတ္စြတ္အနမ္းခံလိုက္ရေတာ့ အိျဖဴၾကက္သည္းေတြထသြားရျပန္သည္။ ေနာက္ ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လွ်ာႀကီးက အိျဖဴလည္တိုင္မွ တဆင့္ ေမး႐ိုးေလးတေလွ်ာက္ရက္လာခဲ့သည္။ ေခါင္းအတင္းငုံ႔ထားေသာ အိျဖဴမ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲမကာ အိျဖဴႏူတ္ခမ္းအစုံကို ငုံစုပ္တာခံလိုက္ရသည္။ အိျဖဴ၏ ခႏၶာကိုယ္က အလိုလို တုန႔္ျပန္လာၿပီး ပါးစပ္ေလးကို ဟ ေပးလိုက္မိသည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လွ်ာႀကီးက အိျဖဴပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လာၿပီး အိျဖဴလွ်ာေလးကို ပြတ္တိုက္လိုက္ေတာ့ ၊ ဘယ္လို အေၾကာ ေတြဆက္ေနမွန္းမသိ၊ အိျဖဴ ရဲ႕ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေလးေတြ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္သြားရသည္။ ဘယ္က ဘယ္လို အိျဖဴတေယာက္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လည္ဂုတ္ကို တြယ္ဖက္ ကာ တုန္ျပန္အနမ္းေတြ ေပးေနမိသည္မသိ။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ ကြၽမ္းက်င္လွေသာ လက္ေတြက အိျဖဴ ဘေလာက္အက်ီ ၾကယ္သီးတင္မက အိျဖဴေက်ာေနာက္က ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ေတြကိုပါ ျဖဳတ္ၿပီးေနေလၿပီ။ ေဖာင္းအိတင္းေနသည့္ အိျဖဴ ႏိူ႔လုံးေလးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ လက္ဖဝါးေအာက္မွာ အဖ်စ္အညႇစ္ အဆုပ္အႏွယ္ ခံေနရခ်ိန္မွာ အိျဖဴတေယာက္ အရွက္ကို ေမ့ေနေလၿပီ၊သူ၏ တင္ပါးေလးကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ ျဖင့္ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ ၿငိမ္ေနေသာ လိင္တန္ႀကီးကို ဆြေပးမိေလသည္။

ထိုအခါက်မွ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အနမ္းကို မခြာပဲ၊ သူ႔လက္ဖဝါးႏွစ္ဘက္ကို အိျဖဴတင္ပါးလုံး ေအာက္သို႔ တဖက္ဆီ ထိုးသြင္းကာ ဆြဲမ ၿပီး အားရပါးရေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ ..စြတ္..ဖတ္..ဖတ္.. ..အ..အင့္….အီး……. အိျဖဴဒီတခါေတာ့ ပါးစပ္မပိတ္ႏိုင္ေတာ့ တအိအိ ႏွင့္ ၿငီးညဴ မိေလာက္ေအာင္ကို အရသာေကာင္းေကာင္းခံစားေနရေလေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္း ဒီတခါေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာင့္ေလရာ မ်ားမၾကာမွီပင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၾကကာ ကာမအရသာအထြတ္အထိပ္သို႔ ၿပိဳင္တူ ေရာက္ရွိသြားၾကေလေတာ့သည္။ အိျဖဴ မွာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ တဒုတ္ဒုတ္ ပန္းထုတ္လိုက္ေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လရည္မ်ားကို ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ ေနေအာင္ခံစားလိုက္ရေလေတာ့သည္။ ဒီတခါ ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ က အနားယူရင္း အိျဖဴ ၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို အျမတ္တႏိုးနမ္းရႈံ႕ေလရာ အိျဖဴကလည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ျပန္လည္ဖက္ရမ္းနမ္းရႈံ႕ေပးမိေလေတာ့သည္။

ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အခုမွ ႏိုင္ႏိုင့္ကို သတိရသြား၏ သို႔ေသာ္လည္း အိျဖဴကို လုပ္ရတာ မဝေသးေတာ့ မျပန္ေစခ်င္ေသးသျဖင့္၊ ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီး အႀကံအဖန္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ေလသည္။ ..သမီး အိျဖဴ ခနေလးေနာ္ ေဖေဖ ျပန္လာခဲ့မယ္ ဘယ္မွ မသြားနဲ႔အုန္း.. အိျဖဴက အသံမထြက္ ေခါင္းကိုသာၿငိမ့္ျပသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက လုံခ်ည္ေကာက္ဝတ္ၿပီး အခန္းျပင္ကို ထြက္လာကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့ေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ျပန္လာရင္ ေအာက္ထပ္က ေကာင္ေလးေတြကို သူ႔အခန္းေျပာင္းေပးထားသည္ဟု ေျပာရရင္ေကာင္းမလား ဟု စဥ္းစားလာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေဟာ္တယ္ေလာ္ဘီ တြင္း ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္၍ အခန္းထဲမွာ ဖြင့္ထားေသာ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားရ၏။

..ဟင္ ႏိုင္ေလး ျပန္ေရာက္ေနတယ္..ၾကာၿပီလား ေရာက္ေနတာ.. ..ဟင့္ ..ဦးတို႔ အရွိန္ အျမင့္ဆုံးေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္တုန္းကေပါ့.. ခိခိ..အဲဒါေၾကာင့္ တံခါးပြင့္သြား တာေတာင္မသိလိုက္ဘူးမလား.. ..အင္းေဆာရီးပဲ ႏိုင္ေလးရယ္.. ..အမ္မယ္ ေဆာရီးမေနပါနဲ႔ ရပါတယ္..ဒါနဲ႔ ဦးတို႔က ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ..ခစ္ခစ္. ႏိုင္က ႏိုင့္သူငယ္ခ်င္းကို ေက်ာင္းတုန္းက လို႐ိုး႐ိုးႀကီးေလးေမ မွတ္ေနတာခစ္ခစ္.. ..ႏိုင္ေလး ကို ဦးေျပာရင္လည္းယုံပါ့မလား..အခုဟာက ပထမဆုံးအႀကိမ္ပဲ… ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ျဖစ္ပ်က္ပုံကို ရွင္းျပလိုက္သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ တေယာက္ နားေထာင္ရင္း အဖုတ္မွ အရည္ေတြေတာင္ စို႔လာသည္။ သူႏွင့္ သူ႔ပေထြးတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေတာင္ မ်က္ေစ့ထဲျပန္ေပၚ လာခဲ့ရသည္။

…အင္း အဲေတာ့ အိျဖဴက ႏိုင္ျပန္လာတာသိလား.. ..ဘယ္သိအုန္းမလဲ အခုအခန္းထဲမွာ အိပ္က်န္ခဲ့တယ္.. ..ႏိုင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ ဦးျပန္ေတာ့မွာလား.. ..အဟီး ႏိုင္ေလး ဦးကို စိတ္မဆိုးဘူးမလား.. ..ဘာလို႔ဆိုးရမွာလည္း.. ဦးကို ႏိုင္က ပိုင္တာမွ မဟုတ္တာ ..ခစ္ခစ္..ႏိုင္ဆိုလိုခ်င္တာက ဦးျပန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္က အခုမွ ေရာက္လာသလိုနဲ႔အခန္းကိုျပန္လိုက္မယ္ေလ..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မွာေပါ့. ..အဲဒါေျပာမလို႔ ႏိုင္ေလးဦးကို စိတ္ဆိုးမလားဆိုတာ.. ဦး အိျဖဴကို ခ်စ္လို႔မဝေသးဘူး အခြင့္အေရးရတုန္းဆက္ခ်စ္ခ်င္လို႔. ..ေဟာေတာ့ ခစ္ခစ္..ဦးကေတာ့ ေလ တကယ္ပဲ၊ ခစ္ခစ္ ဒါဆိုႏိုင္က ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ.. ..ႏိုင္ေလးကို တခန္းေပးမယ္ကြာ ဒီညေတာ့ အဲဒီအခန္းမွာပဲ အိပ္လိုက္၊ ဦးက အိျဖဴဆီျပန္သြားၿပီးေျပာလိုက္မယ္.. ႏိုင္ေလးက ေဟာ္တယ္ရီဆက္ရွင္းကို ဖုန္းဆက္ၿပီးမက္ေဆ့ထားခဲ့တယ္လို႔.. ဒီညျပန္လာမအိပ္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္အိမ္မွာအိပ္မယ္လို႔… ..ဦးက ေတာ္ေတာ္ဉာဏ္ထြက္တယ္ေနာ္ ဒါမ်ိဳးဆို ခစ္ခစ္..ႏိုင့္ကိုလည္းမေမ့ရဘူးေနာ္ ဒါပဲ ဟင့္.. ထိုျဖင့္ ေဟာ္တယ္မွာ အခန္းကိစၥ ႏိုင္ႏိုင့္ကို စီစဥ္ေပးၿပီးတာႏွင့္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္ အိျဖဴရွိရာသို႔ အေျပးေလး ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။

..ျဖဴေလး.. ..အို႔..ကိုရီး.. လန႔္လိုက္တာ ကိုရီးကလည္း… ဘာလုပ္မလို႔လဲ ဒီထဲမွာ… …ျဖဴေလးကို သတိရလို႔ေပါ့..မခ်စ္ရတာၾကာၿပီေလ… ..အို..မျဖစ္ႏိုင္တာ ..ေတာ္ၾကာ ေမေမ ဝင္လာအုန္းမယ္.. ..မလာပါဘူး…အခုသူ ဘုရားရွစ္ခိုးေနတယ္..ေနာက္ ပုတီးစိတ္အုန္းမွာ၊ နာရီဝက္ေလာက္ကေတာ့ အနည္းဆုံးပဲ… ..ဟင့္အင္း ကိုရီးရယ္…မီးလန႔္တယ္…အို႔..အဲဒီလက္ႀကီးကလည္းေနာ္..ခက္ေတာ့တာပဲ.. အထက္ပါစကားေျပာသံမ်ားမွာ ေယာကၡထီးႀကီး ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြႏွင့္ ေခြၽးမေခ်ာေလး အိျဖဴသဇင္ တို႔ ၊ အိျဖဴသဇင္၏ အိပ္ခန္းထဲ မွာ ေျပာဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ အမွတ္မထင္ ပဲ ႏိုင္ႏိုင့္ ေဟာ္တယ္ အခန္းမွာ မွားယြင္းခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ေသာက္လို႔ ငတ္မေျပႏိုင္တဲ့ ဆားငံရည္ထက္ေကာင္းေသာ အရာ ဆိုေတာ့ ဆက္ခါ ဆက္ခါမွားယြင္းခဲ့ၾကေလသည္။

ယခင္က အိျဖဴက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေဖေဖ ဟုေခၚခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔ ခ်င္း ေတြ႕လွ်င္ ကိုရီး ဟုေခၚရန္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ေျပာထားသျဖင့္ အိျဖဴ က အသုံးအႏူန္းကို ေျပာင္းလဲခဲ့ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္ျပန္သြားၿပီး ေနာက္ အိျဖဴက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကို ေရွာင္ေနခဲ့ေသာ္လည္း၊ အံတိုေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ လက္မွ အိျဖဴ လြတ္ဖို႔ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ႏွစ္ေယာက္ထည္း ရွိေနေစရန္ အခြင့္အေရးမ်ားမရ ရေအာင္ဖန္တီးကာ အိျဖဴကို အရွက္ကုန္ ၿပီး ကာမအရသာ ႏွစ္သက္သြားသည္ အထိ စြမ္းေဆာင္ ေပးႏိုင္ ခဲ့ေလရာ၊ ခုေတာ့ ကိုရီးႏွင့္ မီး ဘဝသို႔ပင္ ေရာက္ေနခဲ့ေျခၿပီ။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္၊ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္၊ ေႏြရာသီ အပန္းေျဖအိမ္ေလးသို႔သြားေရာက္ၿပီး တေန႔လုံးအခ်စ္တလင္းေခၚ ခဲ့ၾကသည္မွာ တပတ္ေလာက္ရွိ ခဲ့ၿပီျဖစ္ေလသည္၊ ထိုအခါၿပီးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေယာက္ထည္းေတြ႕ဖို႔ အခြင့္အေရးကလည္းမရ၊ အိမ္မွာလည္း ေန႔တိုင္းေတြ႕ေနရၿပီး၊ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရဆိုေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္ အလြန္တင္းေနရသည္။

ထို႔ေၾကာင့္လည္း စေနေန႔တရက္၊ အိမ္မွာ ခိုင္းသည့္လူမ်ားအလစ္၊ သူ႔မိန္းမ ဘုရားခန္း အဝင္၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္၊ သူ႔သားႏွင့္ေခြၽးမ အိပ္ခန္းသို႔ အသာဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ မနက္အိပ္ယာထ၊ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ကိုယ္မွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အႀကီးကို ပတ္၊ ေခါင္းမွာလည္း ေလွ်ာ္ထားေသာ ဆံပင္ေတြကို ဆံပင္အေျခာက္ခံစက္နဲ႔ မႈတ္ၿပီးကာစ မို႔ ဖားယားခ် လွ်က္ မွန္တင္ခုန္ေရွ႕ထိုင္ကာ မ်က္ႏွာလိုးရွင္း ေလးပြတ္ေနစဥ္၊ အေနာက္မွာ ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာေသာ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေၾကာင့္ အိျဖဴ တေယာက္ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားရခ်င္းပင္။ ..ကိုရီး အခန္းတံခါး.. ..ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ ကိုရီး ဂလန႔္ေသျခာခ်ခဲ့တယ္.. ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴ၏ မေျခာက္တေျခာက္ ဆံပင္ေတြကို ဂုတ္နားေလးမွ ဖယ္ရင္းပုခုံးေလးကို ငုံ႔ နမ္းလိုက္သည္။ အိျဖဴယားလို႔တခ်က္တြန႔္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေခါင္းေလး လွည့္ၾကည့္လာေသာ အိျဖဴ ၏ ႏူတ္ခမ္းေလးေတြကို ငုံစုပ္တာ ခံလိုက္ရေတာ့ အိျဖဴတေယာက္လည္း ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ၏ လည္ဂုတ္ကို တြဲလဲခိုၿပီး တုန႔္ျပန္နမ္းလာေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴကို ဂ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ေအာက္မွ အသာ မလိုက္ရာ အိျဖဴတေယာက္ မတ္တတ္ထလွ်က္ပါလာေတာ့သည္၊ ႏွစ္ဦးသား တတ္မတ္တေမာ နမ္းေနၾကစဥ္မွာပင္ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက အိျဖဴကိုယ္မွာ ပတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ေလသည္။

အိျဖဴ၏ ေဖာင္းအိတင္းေနေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးျဖင့္ ပြတ္သတ္ရင္း ေထာင္မတ္လာေသာ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားကို လည္း တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးေနေပရာ အိျဖဴခမ်ာ ဒူးမ်ားၫႊတ္ေခြမက်သြားေအာင္ မနည္းထိန္း ၍ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ၏ လည္ဂုတ္ႀကီး ကို တြဲလြဲခိုထားရေပေတာ့သည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက ႏို႔စို႔လို႔ဝသြားေတာ့ အိျဖဴ မခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့သည္။ ..ျဖဴေလး အဲလို ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ ကေလးကို အကိုရီးက တကိုယ္လုံးရက္ျပစ္ခ်င္တာကြ.. .ဟင့္..အခ်ိန္ သိပ္မရွိဘူးေနာ္ ကိုရီး၊ မီးလန႔္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္ ေမေမ တံခါးလာေခါက္ေနရင္ ျပႆနာတက္ေနမယ္.. ..အင္းပါကြာ ျဖဴေလး အဖုတ္ေလး လတ္လတ္ဆပ္ဆပ္ေလးကို ပဲ ရက္သြားေတာ့မယ္ ဒါဆိုလည္း… ဒါကလည္းတကယ္ေတာ့ အေျပာပါ၊ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြတေယာက္ အိျဖဴ အဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ ရက္ၿပီးခ်ိန္မွာ အိျဖဴက ဒီတိုင္းဘယ္ျပန္လြတ္ေတာ့မည္နည္း။ သူ႔လက္ကေလးေတြက ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ ေကာင္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ေနၿပီး သူ႔ဟာေလးထဲ အတင္းထည့္ခိုင္းေနသည္။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက လည္း အရင္စုပ္ေပးမွ ထည့္ေပးမည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ကုတင္ေပၚေလးဘက္ေထာက္ၿပီး ကုန္းစုပ္ေပးရွာသည္။ လိုက္လည္းလိုက္သည့္ ေခြၽးမႏွင့္ ေယာကၡထီး။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြ တေယာက္၊ သူ႔သားလင္မယားအိပ္သည့္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ သူ႔ေခြၽးမေခ်ာေလး အိျဖဴသဇင္ကို ေလးဘက္ေထာက္ ခိုင္းကာ အေနာက္မွ လုပ္ ရင္း ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ သို႔ ႏွစ္ဦးသား ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။ …ကိုရီး… ဒုကၡ ေတာ့ေရာက္ကုန္ၿပီထင္တယ္.. …ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ျဖဴေလး… …မီး မွာ ဟိုဟာ ဒီလ မလာဘူး ေနာက္က်ေနတယ္…. ..ဟင္ ဟုတ္လား၊ ေသျခာရဲ႕လား ျဖဴေလးရယ္… ..ေသျခာတယ္ ထင္တာပဲ ကိုရီး မေသျခာလည္းပဲ ဟုတ္ခဲ့ရင္ ဆိုတာ ေျပာလို႔ရမလား..မီးအရမ္းေၾကာက္တာပဲ…ဟင့္ဟင့္..႐ႊတ္..အီးးးး ဟင့္…ဟင့္.. ..အို ျဖဴေလးက လည္း ငိုမေနပါနဲ႔ ..ကိုရီး စဥ္းစားလိုက္ပါအုန္းမယ္…. ခ်န္ဂီ ေလဆိပ္၊ စကာပၤူ။ ..ေဟာ ..အခ်စ္ကေလး ..မေတြ႕တာေတာင္ၾကာလို႔..လွလိုက္တာကြာ…. ..အင္း ..ကိုေရာဘဲ တခါထဲ စလုံးနဲ႔တည့္လို႔ထင္တယ္ ဝလို႔ ျဖဴလို႔၊ ဗိုက္ေတာင္နည္းနည္း႐ြဲလာတယ္၊ အိုဗာရွိတ္ျဖစ္ေနၿပီေနာ္ ဟင္း… ..ဟာကြာ အခ်စ္ကလည္း ခုတေလာ အစားေကာင္းေနလို႔ပါ၊ ဟဲဟဲ..ခုလည္း ခ်စ္ကေလး ေရာက္တုန္း ေရာက္လည္မယ္ဆို ၿပီး ခြင့္ယူထားတယ္၊ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႔ အစားေတြ ပဲစားဖို႔ကိန္းျမင္တယ္၊ အဟစ္ဟစ္.. ..ျဖဴက မလည္ခ်င္ပါဘူး ကိုနဲ႔ေတြ႕ရေအာင္ပဲလာခဲ့တာ၊ အခုတေလာ အလုပ္ကလည္းနည္းနည္းပါး၊ အေဖကလည္း နင့္ေယာက္်ားမေတြ႕ရတာၾကာၿပီ သြားလည္ပါလားတဲ့ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

ေမေမကလည္း အင္း သူျပန္မလာတာၾကာၿပီ နင္လိုက္သြားအုန္းတဲ့ ခစ္ခစ္၊ သူ႔သားေတာင္သူ စိတ္မခ်လို႔ ေခြၽးမကို အတင္းလြတ္ေနတာ.. …ဟဲဟဲ ကိုကလည္းျပန္လာခ်င္တာေပါ့ကြာ၊ အလုပ္က ခြင့္အၾကာႀကီးယူမရလို႔ တပတ္ေလာက္နဲ႔လည္း ျပန္မလာခ်င္ဘူးေလ၊ အခု အခ်စ္လာေတာ့ ကိုယ္က တပတ္ေလာက္ခြင့္ယူမယ္ အခ်စ္က တလေလာက္ေနၿပီးမွ ျပန္၊ ဟုတ္လား.. စကၤာပူ က တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္လည္ၿပီးရင္ သြားစရာမရွိေတာ့ၿပီ၊ မ်ိဳးေဆြတေယာက္ကေတာ့ ငတ္သမွ် ကို အတိုးခ်စားေလေတာ့သည္။ အိျဖဴလည္း အႀကိဳက္ေတြ႕ ေနရသည္။ ကိုမ်ိဳးေဆြတေယာက္ စလုံးမွာ ေနတာ ၾကာေတာ့ လိင္ကိစၥ မွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး တိုးတက္လာတာကို ေတြ႕ရသည္။ အင္တာနက္ထဲ တခ်ိန္လုံးသြားေနလို႔လားမသိ။ တခါတေလ အိျဖဴႏွင့္ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ၿပီးရင္ေတာင္ ခနတျဖဳတ္ကြန္ျပဴတာေရွ႕သြားထိုင္ၿပီး ကီးဘုတ္ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္နဲ႔ ႐ိုက္ေနတတ္သည္။ အိျဖဴကေတာ့ မစပ္စုခ်င္သလိုပင္၊သိပ္လည္းစိတ္ေတာ့မဝင္စား။

သူ ရာသီလာေနာက္က်သည့္ကိစၥေလး အစဥ္ေျပသြားတာကို ပင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနသည္။ တညေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း သူႏွင့္ကိုမ်ိဳးေဆြတို႔ အခ်စ္စခန္းဖြင့္ၿပီး ပန္းတိုင္ေရာက္သြားေတာ့ ေရေဆးသန႔္စင္ၿပီးသူက ကုတင္ေပၚတက္ ေစာင္ေအာက္ဝင္တုန္း ကိုမ်ိဳးေဆြက ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္လုပ္ေနသည္။ ခနေနေတာ့ ကိုမ်ိဳးေဆြ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားေတာ့ ကြန္ျပဴတာ ဝင္းဒိုးကို ေသးေအာင္လုပ္ထားခဲ့သည္။ အိျဖဴက အသာထၿပီး ဝင္းဒိုးကို ႀကီးၾကည့္လိုက္သည္။ ဗမာစာလုံးေတြ အတန္းလိုက္အတန္းလိုက္တက္တက္လာတာေတြ႕ရသည္၊ အင္း ခ်ပ္ဆိုတာပဲေနမွာပဲ၊ ၾကည့္ရတာ လူေတြ နဲ႔စကားေျပာေနပုံပဲ။ နာမည္ေတြကလည္း ဘာနာမည္ေတြလည္းမသိဘူး၊ တခုက တ႐ုပ္ဖုန္းနာမည္။ ညီဟြေဟြ ဆိုလား၊ စီးခရက္ဘြိဳင္းတဲ့၊ ေနာက္တေယာက္က ေမခ်စ္သူေမာင္ ဆိုလား၊ဟင္ ေကာင္မေလးမ်ားလား၊ ေမာင္ဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေလးေနမွာေပါ့။ ဟင္၊ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဘာလို႔ ကိုမ်ိဳးေဆြက ခ်ပ္လုပ္ေနတာလည္း။ အိျဖဴၾကည့္ေနတုန္းစာတန္းေလးေတြတက္လာသည္။

..ကိုအိုဗာရွိေသးလား…. ..ကိုအိုဗာ အျမန္လာပါ..က်ေနာ္လိုင္းမက်ခင္.. အင္း ဘာေတြလည္းမသိပါဘူး၊ အိျဖဴ ဝင္းဒိုးကို ခုနက ကိုမ်ိဳးေဆြထားခဲ့သလို ျပန္ထားလိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚျပန္လွဲကာ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခဳံအိပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ အိျဖဴ တို႔ ဆီက ျပန္လာေတာ့ လမ္းမွာ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္၊ ရထားေပၚမွာ အိပ္စင္ပါသည့္ အတန္းမွ စီးလာခဲ့သည္။ သူ႔ ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ အမ်ိဳးသားႀကီးတဦး၊ သူ႔ေဘးမွာ က တကၠသိုလ္ေက်ာင္း သားတဦးလိုက္ပါလာခဲ့ၾကသည္။ ေကာင္ကေလးမွာ ေမာင္ေစာၾကည္ ဟုေခၚၿပီး စက္မႈတကၠသိုလ္တက္ေန သူျဖစ္ေလသည္။ အမ်ိဳးသားႀကီးကေတာ့ ပုတီးအလုံးႀကီး မ်ားပါေသာ စိတ္ပုတီးႀကီးကို သာ မ်က္လုံးပိတ္ၿပီး စိတ္ေန ေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ ႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္ တို႔ကေတာ့ ရထားထြက္ၿပီး တနာရီေလာက္မွာပင္ ခင္မင္သြားၾကေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က ဘူတာ႐ုံေတြေရာက္လွ်င္ စားစရာ တိုလီမႈတ္စေလး ေတြကို ဝယ္ ေမာင္ေစာၾကည္ ကို ပါ မွ်ေကြၽး စကားေတြတေျပာေျပာႏွင့္၊ လိုက္လာခဲ့ၾကေလသည္။

ညေနေစာင္းၿပီးေမွာင္လာေတာ့ အိပ္ဖို႔ရာျပင္ၾကရေလသည္။ အေပၚထပ္မွ ဆြဲခ်ရေသာ အိပ္စင္ကို ဦးေလးႀကီး အတြက္ေပးလိုက္ရၿပီး သူတို႔ထိုင္ေနေသာ ခုံမ်ားကို ဆြဲဆန႔္လိုက္သျဖင့္ အိပ္ယာျဖစ္သြားေသာ ေနရာတြင္ ႏိုင္ႏိုင္ ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တို႔ ေနရာယူၾကရသည္။ ႏိုင္ႏိုင္ကေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနၿပီး လိင္ကိစၥ မွာ တက္ႂကြသူ တဦးမို႔၊ ယခုလို တစိမ္းေကာင္ေလး ႏွင့္ ကပ္ရက္ အိပ္ရမွာႏွင့္။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိေသာ အကြက္တို႔ကို ျမင္မိၿပီး ရင္ခုံလာရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔လို အသက္ႀကီးႀကီး အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမ ကို ေမာင္ေစာၾကည္လို တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေလးက စိတ္ဝင္စားပါ့မလားဟု ေတြးရင္း ညေနေစာင္းကထဲက မသိမသာ ေလ့လာေနမိသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ ၏ တခ်က္တခ်က္ ခိုးၾကည့္ေသာ မ်က္လုံးေတြက သူ႔ ရင္သား ေတြ ေပါင္လုံးေတြစီ ေရာက္ေရာက္လာ တာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္။

သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ညအိပ္ယာဝင္ေတာ့ ေအာက္ခံမပါ ပဲ ထမိန္တထပ္ထည္း ဝတ္၊ အေပၚကလည္း တီရွပ္ကို ေအာက္က ဘရာဇိယာမခံပဲ ဝတ္ ထားလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရထား လႈပ္ေတာ့ အရမ္းခုံေနမွာ စိုးသျဖင့္ အေပၚက ဆြယ္တာတထည္ထပ္ဝတ္ထားလိုက္ရသည္။ …ရထားက အရမ္းခုံ တာပဲေနာ္၊ ငါေတာ့ မိုးလင္းရင္ အိပ္ယာေပၚမွာေတာင္ ရွိပါေတာ့မလားမသိဘူး၊ ေအာက္ျပဳက်ၿပီ ခစ္ခစ္… ..ဟာ အန္တီက လည္း က်ေနာ္က ပိုဆိုးေသးတယ္၊ အေဆာင္အိပ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ရင္ေတာင္ မနက္က်ရင္ ေခါင္းက ေျခရင္းဘက္ေရာက္ေနတတ္တာ၊ အဟီး..က်ေနာ္ ေျခေထာက္နဲ႔ အန္တီ့ကို ကန္မိရင္ ကန္ေတာ့ေနာ္ အဟားးး ႀကိဳ ကန္ေတာ့ထားတာ.. …ေအာင္မေလးကြယ္ ငါကလည္း အိပ္လိုက္ရင္ တုံး ကနဲပဲ၊ ဆင္နင္းသြားရင္ေတာင္ ႏိုးခ်င္မွ ႏိုးမွာ၊ မင္းကန္တာေလာက္ကေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့… …ဟားဟား..အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ့္အတိုင္းပဲ..အဟီး… ေကာင္ေလးက လည္း စကားေခၚထားတဲ့ပုံက မဆိုးပါလား၊ ငလည္ေလးပဲ လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္စိတ္ထဲ ေတြးေနမိသည္။ တကယ္အိပ္ယာဝင္ၾကေတာ့ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္က တေတာင္ေလာက္ေတာ့ ကြာေဝးပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရထားကပဲ တဝုန္းဝုန္းခုံလို႔လား ေမာင္ေစာၾကည္ကပဲ တမင္ေ႐ြ႕လာတာလားမသိ တနာရီေလာက္မွာ သူတို႔ ႏွစ္ဦး ကိုယ္ခ်င္းကပ္လို႔ ျခားထဲမွာ ေစာင္ႏွစ္ခုသာ ျခားေတာ့သည္။

ႏိုင္ႏိုင္က ေမာင္ေစာၾကည္ဘက္ကို ေက်ာေပးကာ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနလိုက္သည္။ သူ႔တင္ပါးေပၚ ေမာင္ေစာၾကည္လက္ဖဝါးေတြ ေရာက္လာတာ သိလိုက္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္သြားသည္၊ အဟိ လာၿပီ လာၿပီ ေပါ့။ ေမာင္ေစာၾကည္က လည္း လူသာငယ္သည္၊ ပညာက ေခသူမဟုတ္ ဆိုသူေပတည္း။ လူပ်ိဳ ေပါက္စျဖစ္ကထည္းက သူတို႔ အိမ္နီးခ်င္း မုဆိုးမ တေယာက္၏ ပညာေပးမႈေၾကာင့္ သာအိ တစိုစို ျဖစ္ေနခဲ့ရၿပီး၊ အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ ကို စိတ္ပိုလာေနခဲ့ရသူျဖစ္႐ုံသာမက လက္ေတြ႕ အေတြ႕အႀကဳံကလည္း မနည္းေတာ့ၿပီ။ သူ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား က်ေအာင္ အေဆာင္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ႕တြင္ ေဖါက္သည္ခ်တတ္ သည္မွာလည္း သူ႔ဝါသနာ။ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ျမင္ကထဲက ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိသည္ဆိုတာ သူတြက္ထားၿပီးသား၊ ေယာက္်ားက ဗိုလ္မူး ေရွ႕တန္းမွာ အေနမ်ားသည္ဆိုေတာ့ ပိုေသျခာသည္။ ေတာင္းတေနမွာပဲ။

ဒါေပမဲ့ အဲဒါကလည္း အႏၲရာယ္ မ်ားသည္။ အသြားမေတာ္တလုပ္ဆိုသလို၊ ဒုကၡ ေရာက္မွာလည္းစိုးသည္။ ထုံးစံအတိုင္း စၾကည့္လို႔ အေျခအေနမေကာင္းရင္ ေရွ႕ဆက္မတိုးနဲ႔ေပါ့။ ဒါက ေမာင္ေစာၾကည္ရဲ႕ အထာ။ ေမာင္ေစာၾကည္လက္ဖဝါးက ေစာင္ေအာက္က အသာလ်ိဳဝင္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ တင္ပါးလုံးလုံးေလးေပၚတင္လိုက္ၿပီး မသိမသာ ပြတ္ေပးေနတာကို ၿငိမ္ခံေနကထဲက ေမာင္ေစာၾကည္က မီးစိမ္းကို ေတြ႕ေနၿပီ၊ သူ႔လက္ဖဝါးေတြကို တင္ပါးေပၚမွ အေရွ႕ဘက္ ဘိုက္သားေလးေပၚေ႐ႊ႕လိုက္သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ဖင္ေလးပိုေကာက္လာသည္၊ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ ေကာင္ႀကီးႏွင့္ ေထာက္မိေနၿပီ။ ေမာင္ေစာၾကည္က ႏိုင္ႏိုင့္ဗိုက္သားေလးေတြကို တီရွပ္ေအာက္မွ ပြတ္ေနရင္း အေပၚဖက္သို႔တက္လာေတာ့။

ဘရာဇီယာဝတ္မထားေသာ ႏို႔ႀကီးေတြကို သြားစမ္းမိသည္။ ဟိုက္။ ထင္တာထက္ေတာင္ ေဟာ့ေနပါလား၊ ေမာင္ေစာၾကည္ ေပၚတင္ပဲ ၾကမ္းေတာ့သည္။ သူ႔လက္ဖဝါးေတြႏွင့္ ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆုပ္ႏွယ္၊ ေထာင္မတ္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လွိမ့္ေခ် ပြတ္သတ္ လုပ္ေပးေနလိုက္သည္။ ေနာက္ သူတို႔ ၿခဳံေနေသာ ေစာင္ႏွစ္ထည္ကို တထည္ထည္း ႏွစ္ထပ္ျဖစ္သြားေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ သူ႔ပုဆိုးကေတာ့ ခါးမွာ ကြင္းလုံးတက္ေနၿပီ ႏိုင္ႏိုင့္ ထမိန္ကိုသာ ႏိုင္ႏိုင့္တင္ပါးေက်ာ္ေအာင္ ဆြဲလွန္လိုက္သည္။ ေအးစက္ေပမဲ့ အိေနသည့္ ႏိုင္ႏိုင့္ ဖင္လုံးႀကီးၾကားသို႔ ေမာင္ေစာၾကည္၏ ပူေႏြးေႏြး ဒုတ္ႀကီး လွ်ိဳဝင္သြားသည္။ …ဟင့္..အင္းးးးး..အင္း…. ႏိုင္ႏိုင့္ဆီက ၿငီးသံေလးထြက္လာခဲ့သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က သူ႔ဒူးေခါင္းတဘက္ကို ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္လုံးႏွစ္ခုၾကားကို ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပေစရန္ႏိုင္ႏိုင္က လည္း သူ႔ေျခေထာက္တဖက္ကို အသာ ေျမႇာက္ေပးလိုက္သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က ကိုယ္လုံးကို ေအာက္အနည္းငယ္ေလွ်ာခ်ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့လိုက္ေတာ့ သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက ႏိုင္ႏိုင္ ၏ အရည္႐ြဲေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ဝသို႔ လာထိေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က အေနာက္ကို ပိုေကာ့ေပး၊ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း အေပၚကို ေကာ့ထိုးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီးက ေႏြးေထြးႏူးညံ့ လွေသာ ႏိုင္ႏိုင့္ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။

ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အေတြ႕အႀကဳံရွိၾကသူမ်ားမို႔ ခနေလး ျဖင့္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္မွာ တေပါင္ေက်ာ္ပုံစံျဖင့္ လိုးေနၾကေလၿပီ၊ ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔လက္ကို ေနာက္ျပစ္ၿပီး ေမာင္ေစာၾကည္၏ ဖင္ကို အတင္းဆြဲၿပီး သူ႔ကိုယ္ထဲ ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီး ဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးေလသည္။ ထိုပုံစံအတိုင္းလုပ္ေနရင္းမွ ေမာင္ေစာၾကည္က အားမရလာေတာ့ သူ႔လီးႀကီးကို ျပန္ခြၽတ္ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းကာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားဝင္၊ ေလွႀကီးထိုးပုံႏွင့္လုပ္ေတာ့သည္၊ ရထား ခုံေဆာင့္ေနတာကလည္း သူတို႔ အတြက္ အလြန္အဆင္ေျပေနေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြကို ေမာင္ေစာၾကည္က ငုံစုပ္ေတာ့ ႏိုင္ႏိုင္က လည္း သူ႔လွ်ာကေလး ေမာင္ေစာၾကည္ပါးစပ္ထဲ ျပန္ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။ အရွိန္ေတြရလာၾကေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စလုံး အငမ္းမရ တေယာက္ကို တေယာက္ ဆြဲဖက္လိုးေနၾကရင္း ကာမ အရသာအထြတ္အထိပ္ကို ပထမဆုံးေရာက္သြားၾကရေတာ့သည္။

…အား…ေကာင္းလိုက္တာ အန္တီရယ္…. ..ဟင္း..မင္း လူဆိုးေလးေနာ္..သူမ်ားမွာ ေယာက္်ားရွိပါတယ္ ဆိုတာကိုေတာင္ အတင္းတက္လုပ္တယ္၊ ခါထဲ.. ..အဟိ..အန္တီက လည္း မႀကိဳက္တာၾကေနတာပဲ၊ ဟီးဟီး… ခနေလးပါပဲ၊ ေနာက္တခ်ီ ျပန္စၾကျပန္ေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ ဘူတာႀကီးမွာ မခြဲခ်င္ခြဲခ်င္ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္ေလး နဲ႔ ခြဲလာခဲ့ရသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ဖလွယ္၊ ၿပီး ေနာက္ အခြင့္အေရးရလွ်င္ ဆုံၾကစို႔ဟု၊ ေျပာလာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ေနေသာ အရာရွိရိပ္သာ သို႔ေရာက္ေတာ့ တညလုံး ရထားကလည္းခုံ၊ ေမာင္ေစာၾကည္နဲ႔ လည္းကဲထားသျဖင့္ ကိုယ္ေတြလက္ေတြနာ၊ အိပ္ခ်င္လာသျဖင့္ အဝတ္ေတာင္မလွဲႏိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရသည္။ တေရးႏိုးလာေတာ့ အိမ္မွာလည္း တေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ ရင္ထဲ ဟာတာတာျဖင့္ ပ်င္း သလိုလို ၊ ေရွာ့ပင္ထြက္ရမွာေတာင္ စိတ္မပါေတာ့သျဖင့္အိပ္ယာထဲ လွဲေနတုန္း၊ ..ကလင္း… ဖုန္းကျမည္လာလို႔ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့။

..ႏိုင္ေလးလား… ..ဟင္ ေဖႀကီးလား ခုဘယ္မွာလည္း.. …ေဖႀကီး တို႔အသိအိမ္တအိမ္မွာ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တယ္၊ သမီးတို႔ဆီေရာက္ေတာ့ ခရီးထြက္သြားတယ္တဲ့ ဒီေန႔ေလာက္ျပန္ေရာက္မလားမသိဘူး ဆိုတာနဲ႔ ေဖႀကီးအသိတေယာက္အိမ္သြားတည္းေနတာ.. ..အင္ ဒါဆိုရင္ အေတာ္ပဲ မီးဆီမွာလာတည္းေတာ့ ဒီမွာတေယာက္ထည္းပ်င္းေနတာ … ..ေအာ္ ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ ကေရာဘယ္သြားလို႔လဲ.. ..သူက အထူးစစ္ဆင္ေရးရွိလို႔ေလ၊ ေဖႀကီးရဲ႕ ခုမီးက အိျဖဴတို႔ဆီသြားလည္ၿပီးျပန္လာတာ၊ ခုလာခဲ့လိပ္စာေျပာလိုက္ မီးကားလြတ္လိုက္မယ္..ေမေမေရာ ေနေကာင္းလား… သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးခရီးထြက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ အိမ္မွာတေယာက္ေယာက္က်န္မွ ရမည္ဆိုတာ ႏိုင္ႏိုင္က သိထားသည္။ မၾကာခင္မွာပင္ သူ႔ကို အႀကိဳလႊတ္လိုက္ေသာ ကားျဖင့္ ဦးခ်စ္ေဆြ ေရာက္ခ်လာသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြ အထုပ္အပိုးေတြကို ဒ႐ိုင္ဗာ တပ္သားေလးက ကူသယ္ အခန္းတြင္း ခ်ေပးၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က တံခါးမ ကိုပိတ္ၿပီး ေလာ့ခ်ေနခ်ိန္မွာပင္ ဦးခ်စ္ေဆြက ႏိုင္ႏိုင့္အေနာက္မွ သိုင္းဖက္ ၿပီး ဂုတ္ေလးကို ငုံနမ္းလိုက္ေလသည္။

..ႏိုင္ေလးက ပိုၿပီးလွလာ ေတာင့္လာလိုက္တာကြာ….ခ်စ္စရာႀကီး…. ..ဟြန႔္ ေဖႀကီးကလည္း မာမာေတာင္ေတာင္ ပဲမဟုတ္လား ခစ္ခစ္… ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔ဖင္ႀကီးကို လာေထာက္ေနသည့္ ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လီးမာမာႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ ပင္လွမ္းဆုပ္ကိုင္ ရင္းပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင္က တံခါးပိတ္အၿပီး ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြက သူ႔ပုဆိုးကို ျဖည္ခ်လိုက္လို႔ ၾကမ္းေပၚမွာ ကြင္းလိုက္ပုံေနေလၿပီ။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက ေတာ့ သူ႔ဆီးခုံမွ ေလးဆယ့္ငါးဒီဂရီ ေထာင္မတ္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ရင္ဘတ္ကို အေျမႇာက္ႏွင့္ ခ်ိန္ထားသလိုပင္။ ..ဟြန႔္ေဖႀကီးကလည္း ေရာက္တာနဲ႔ တခါထဲ တန္းၿပီးေတာ့….တန္းေနတာပဲ ခစ္ခစ္.. ႏိုင္ႏိုင္က လည္းေျပာသာေျပာေနတာပါ သူ႔လက္ေတြက အလိုလို သူႏွင့္ ရင္းႏွီးၿပီးသား ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးကို သူ႔လက္ခေလးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးရင္းက ဦးခ်စ္ေဆြေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။ ႏိုင္ႏိုင့္လွ်ာကေလးက ဦးခ်စ္ေဆြ၏ ဒစ္ဖ်ားကို အသာရက္လိုက္ၿပီးမွ ႏူတ္ခမ္းေလးႏွစ္လႊာကို ဟေပးလိုက္ေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြက ေရွ႕ကို ေျခတဖဝါးစာေ႐ႊ႕ၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ အာခံတြင္းထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ေႏြးေထြး ႏုးညံ့ေသာ ႏိုင္ႏိုင့္အာခံတြင္းေလးက ဦးခ်စ္ေဆြ၏ လိင္တန္ႀကီးကို စုပ္ယူလိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြခမ်ာ ဒူးမ်ားပင္ ေခ်ာင္ခ်င္သလိုျဖစ္သြားရသည္။

ဦးခ်စ္ေဆြမွာ မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာေကာ့ကာ ျဖင့္ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ႏိုင္ႏိုင့္ပါးစပ္တြင္းသို႔ ထိုးသြင္းေနမိေလေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ကလည္း သူ႔ဦးဦးခ်စ္ အေၾကာင္းသိၿပီးသားမို႔ ဦးဦးခ်စ္ အတန္ႀကီးအာေဂါင္မထိုးမိေစရန္ လိင္တန္အရင္းကို သူ႔ကေလးႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး သူ႔ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေလးကိုလည္းေစ့ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြကေတာ့ ေအာင္းထားရတာလည္းၾကာ၊ စုတ္အားလည္းေကာင္းလွေသာ ႏိုင္ႏိုင့္အိမ္ေရွ႕တံခါးဝ အနီးမွာပင္၊ အမႈတ္ခံေနရေတာ့ ၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္၊ ခနေလးျဖင့္ သုတ္ရည္ေတြကို ႏိုင္ႏိုင့္လည္ေခ်ာင္းတြင္း တဒုတ္ဒုတ္ပန္းထုတ္ပစ္ေနမိေလေတာ့သည္။ ..ကလင္းးးးးးးးးးးးးးး… ေစာေစာစီးစီး ထျမည္လာေသာ တယ္လီဖုန္းေၾကာင့္ အိပ္ယာမွ လန႔္ႏိုးလာေသာ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ကေယာင္ကတမ္းႏွင့္ လက္က ကုတင္ေဘးက စားပြဲေလးေပၚလက္ကို ဆန႔္တန္းလိုက္သည္။ သူလက္ထဲဖုံးေရာက္လာမွ သတိရၿပီး ကမန္းကတန္း စကားေျပာခြက္ေနရာကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ဖုံးလိုက္မိသည္။ ေနာက္ သူ႔ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဦးဦးခ်စ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလည္း ဖုံးသံေၾကာင့္ ႏိုးသြားဟန္တူသည္၊ မ်က္လုံးပြင့္လို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ကို ၾကည့္ေနသည္။

ႏိုင္ႏိုင္က အသံမထြက္နဲ႔ ဟု သူပါးစပ္မွာ လက္ညိဳးေထာင္ျပလိုက္ ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ ..ဟယ္လို… ..အန္တီ ႏိုင္ႏိုင္ေက်ာ့ႏြယ္ လား… ..ဟဲ့ေမာင္ေစာၾကည္၊ ေစာေစာစီးစီးကြယ္၊ လန႔္ေတာင္သြားတယ္ ဖုံးသံက.. ..ဟင္မေစာေတာ့ပါဘူးအန္တီရဲ႕ အန္တီက အိပ္ယာမထေသးတာလား ေဆာရီးပဲေနာ္.. ခုမွ ႏိုင္ႏိုင္လည္း နာရီကို လွမ္းၾကည့္မိသည္၊ ေဟာေတာ့ မြန္းေတာင္တည့္ေတာ့မယ္။ ခစ္၊ ညက ဦးဦးခ်စ္နဲ႔ မေတြ႕ရတာ ၾကာလို႔ ကဲလိုက္ၾကတာ ၊ ဦးဦးခ်စ္ကလည္း အနားကို မေပးဘူးေလ၊ မနက္ အာ႐ုံတက္ေလာက္မွ အိပ္ေမာက်သြားတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ မႏိုးၾကတာ၊ ခု ဖုံးလာမွ ပဲႏိုးေတာ့တာကိုး။ ..ေအာ္ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ ညက အိပ္ယာဝင္တာ ေနာက္က်သြားလို႔ မႏိုးဘူးျဖစ္သြားတာ ခစ္ခစ္၊ ခုေတာ့ ထရေတာ့မွာေပါ့၊ ကဲေျပာ ေမာင္ေစာၾကည္ ဘာထူးလည္း.. ႏိုင္ႏိုင္ က ကုတင္ေခါင္းရင္းကို ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာေလး ေက်ာမွီၿပီး ဖုံးေျပာေနသည္။

ညအိပ္ယာဝင္ကထည္းက ကိုယ္လုံးတီးမို႔ ႏို႔ႀကီး ႏွစ္လုံးက ျပတင္းေပါက္ မွန္ကို ျဖတ္ ဝင္လာတဲ့ ေနေရာင္ ေအာက္မွာ ဝင္းေနတယ္။ ဦးခ်စ္ေဆြက အသာအိပ္ယာေပၚမွာ တေတာင္ေထာက္လို႔ ႏိုင့္ႏိုင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လာစို႔သည္။ ႏိုင္ႏိုင္က ဖုံးေျပာေနရင္းက ဦးခ်စ္ေဆြ လက္ေမာင္း ကို လက္သည္းနဲ႔ ဆိပ္လိုက္ရင္း မ်က္ေစာင္းေလးပါ တခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ ခုထိမဝေသးဘူးလား ဆိုသည့္သေဘာ။ ..အန္တီလား၊ အင္း ဘာမွ လုပ္စရာမရွိပါဘူး ကြယ္၊ ခရီးပန္းလာလို႔ အိမ္မွာ ပဲ နားေနတာ.. ဦးခ်စ္ေဆြလက္က ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္ၾကားက အဖုတ္ေလးဆီ ေရာက္လာျပန္တယ္၊ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြ ေစာက္ေစ့ေလး ေတြကို ဆြေနျပန္တယ္။ ..အင္ အန္တီ့ဆီ လာလည္မို႔..ဒီေန႔ကေတာ့… ႏိုင္ႏိုင္က အေၾကာင္းတခုခု ျပၿပီးျငင္းမလို႔ ႀကံေနတုန္းသူ႔ကို လက္နဲ႔တို႔လိုက္ၿပီး လက္မေထာင္ျပေနတဲ့ ဦးခ်စ္ေဆြကို ေတြ႕လိုက္လို႔ ဖုန္းစကားေျပာခြက္ကို သူ႔လက္ဖဝါးနဲ႔ ဖုန္းၿပီး။ ..ဘာလည္း ေဖႀကီး ဘာေျပာမလို႔လဲ.. ..ေခၚလိုက္ အိမ္ကို..ေဖႀကီး ေခ်ာင္းခ်င္လို႔.. ..အင္ ေဖႀကီးက လည္း .. ႏိုင္ႏိုင္က မ်က္ေမွာင္ေလးတခ်က္တြန႔္ကာ ျပန္ေမးလိုက္ရင္းမွ ၊ ေတြးလိုက္မိၿပီး ၾကက္သည္းပါထသြားသည္။

..တကယ္လားေဖႀကီး.. ဦးခ်စ္ေဆြ ေခါင္းၿငိမ့္ျပတာေတာင္ မေစာင့္ေတာ့၊ ..ေအးေလ အန္တီတေယာက္ထဲလည္းပ်င္းေနတာနဲ႔ အေတာ္ပါပဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ေရာက္မွာလည္း…. ႏိူင္ႏိုင္ ဖုံးျပန္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးခ်စ္ေဆြ ကလိထားလို႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးလည္း ႐ြဲစိုေနၿပီ။ ေနာက္ၿပီး သူနဲ႔ ေမာင္ေစာၾကည္လုပ္တာကိုလည္း ဦးခ်စ္ေဆြ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွာဆိုေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈက အရမ္းျဖစ္ေနသည္။ ဦးခ်စ္ေဆြကလည္း မနက္အိပ္ယာထ အားအျပည့္နဲ႔မို႔ ႏိုင္ႏိုင့္ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ပုခုံးေပၚတင္လို႔ တေဖာင္းေဖာင္းခ်ေနလိုက္သည္မွာ ေနာက္တေန႔ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူးလားဟုပင္ထင္ရေလေတာ့သည္။ ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင္မွာ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ဘာမွ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မရွိၾကေပ။ မေန႔ညက ဦးခ်စ္ေဆြႏွင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ရင္း နားေနရေသာ အခ်ိန္ေတြမွာ ႏိုင္ႏိုင္က သူခရီးသြား စြန႔္စားခန္းမ်ားကို ေျပာျပေနေပရာ၊ ေကာင္းခန္း ေရာက္လိုက္ ဦးခ်စ္ေဆြက ထဆြဲလိုက္၊ တခ်ီၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တခန္းေျပာ၊ ဦးခ်စ္ေဆြ စိတ္ထလာၿပီး တခ်ီဆြဲလိုက္ ျဖစ္ေနရသည္။

ထို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေမာင္ေစာၾကည္ ဆိုတာ ဘယ္သူလည္း ဦးခ်စ္ေဆြက သိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ အေျပာႏွင့္ေတာင္ သူ စိတ္တက္ႂကြရသျဖင့္ တကယ္ျမင္ခ်င္လာ မိေနတုန္း ေမာင္ေစာၾကည္ ဖုံးဆက္သည္ဆိုေတာ့ ဒါလိုခ်င္လို႔ပဲ ဆိုတာ ဦးခ်စ္ေဆြ သိလိုက္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ႏိုင့္ကို မီးစိမ္းျပလိုက္တာ။ ႏိုင္ႏိုင့္ သူငယ္ခ်င္း အိျဖဴ ဆိုတာကိုလည္း လုပ္ခ်င္ေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက အလွမ္းေဝးသည္ေလ။ ႏိုင္ႏိုင္က သူတို႔ အခန္း ႏွင့္ ကပ္ရက္ ဧည့္သည္ခန္းမွာ ဦးခ်စ္ေဆြကို ဝင္ေနေစၿပီး အျပင္က ေသာ့ခတ္ထားလိုက္သည္။ ထိုအခန္းမွေန၍ သူတို႔ အခန္းကို ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ေတြရွာရ၊ ခ်ဲ႕ရႏွင့္ ဦးခ်စ္ေဆြ တေယာက္ အလုပ္ရႈတ္သြားရသည္။ ေန႔ခင္း ႏွစ္နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေမာင္ေစာၾကည္တေယာက္ ေပါက္ခ်လာေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တို႔ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ စကားေတြ ေျပာေနၾကၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္မလာေသးသျဖင့္ ဦးခ်စ္ေဆြတေယာက္ နည္းနည္းတင္းလာမိသည္။ သူက ေစာင့္ေနရတဲ့သူမို႔ပါ။ တကယ္က ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာ။ ႏိုင္ႏိုင္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တာႏွင့္ ေမာင္ေစာၾကည္တေယာက္အိမ္ထဲ ဝင္လာရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လည္းလုပ္ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုလည္း ၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးေတြက တခုခု သိခ်င္ေနသလိုလို။ ႏိုင္ႏိုင္က အထာေပါက္ၿပီးသား ေမာင္ေစာၾကည္ ၏ ဂဏွာမၿငိမ္ပုံ ကို ၿပဳံးၾကည့္ေနၿပီးမွ။

..အန္တီ တေယာက္ထဲပါကြယ့္ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး ။အန္တီ့ အမ်ိဳးသားက ေရွ႕တန္းမွာေလ၊ အထူးစစ္ဆင္ေရးဆိုလား သြားေနလို႔.. ..အဟီး..အန္တီက အရမ္းေခ်ာ၊အရမ္းလွတာပဲေနာ္..ေသျခာၾကည့္ေလ ပိုေခ်ာေလပဲ.. ..ေအာင္မေလး ေျမႇာက္မေနနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ဘာစားမလဲေျပာ ေကာ္ဖီေသာက္မလား… ..စားလာခဲ့ၿပီ အန္တီရဲ႕ က်ေနာ္ဆာေနတာ က ဒီျပင့္ဟာ.. ..ေအာင္မေလး .ဘာမ်ား ဆာေနရတာလဲ.. ..ဟီးဟီးသိရဲ႕သားနဲ႔ဗ်ာ..ဒါနဲ႔ အန္တီအန္တီနဲ႔ လုပ္ေနတာ အဲေလာက္လည္းမႀကီးေသးပဲနဲ႔ဟာကို.. ..အဲဒါ ဆိုလည္းမမ ေျပာင္းေခၚ ကဲ..ခစ္ခစ္.. ..မမ.. ကိုနမ္းခ်င္တယ္… ..ဟင္ ဧည့္သည္က လည္း ထိုင္ေတာင္မထိုင္ရေသးဘူး .. ထေနၿပီ အဟိ.. ..မမ ရယ္ မေနာက္ပါနဲ႔ တကယ္ေျပာတာပါ.. ..အို႔.. ..ႁပြတ္စ္.. ေမာင္ေစာၾကည္က လည္း လက္သြက္ ေျခသြက္ မီးစိမ္းျမင္တာနဲ႔ စဆြဲၿပီ။ ႏိုင္ႏိုင့္ကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းဆြဲဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႔ ဖက္နမ္းေတာ့သည္။ ..အို အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ကြာ.. အခန္းထဲသြားမွ ဦးဦးခ်စ္ ျမင္ရမွာမို႔ ႏိုင္ႏိုင္က နည္းနည္းမူလိုက္သည္။

..ဒါဆိုလည္း မမ အခန္းထဲ သြားမယ္ေလ.. ..ေအာင္မယ္ သူက ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ဘယ္သူက အခန္းထဲ သြားမယ္ေျပာလို႔လည္း.. ေနာက္ေတာ့လည္း အခန္းထည္း ေရာက္လာၾကတာပဲေပါ့။ ဦးဦးခ်စ္မွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ႏွေျမာသလို မနာလိုသလိုလို ေတာ့ျဖစ္မိသည္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ႏိုင္က သူ႔မယားမွ မဟုတ္တာေလ။ နဂိုထဲက မွ သူလည္း သူမ်ားမယားကို ဆြဲေနတာ ဆိုေတာ့။ ဒါေပမဲ့ သူက ႏိုင္ႏိုင့္ကို ေယာက္်ားမယူခင္ကထည္းက ဆြဲခဲ့ရတာမဟုတ္လား၊ အဟီးး။ ဒါေတာင္မွ သူလက္ေႏွးလို႔ ဒုတိယလူ ျဖစ္သြားရတာ။ ဦးခ်စ္ေဆြ တေယာက္ အေတြးနဲ႔ကို သူ႔ေကာင္ႀကီးက ေတာင့္တင္းေနၿပီး ထိပ္ဖ်ားက ပုဆိုးကို ပြတ္ေနတာ နာသလိုရွိလာသျဖင့္ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေ႐ႊ႕လွ်ားေနရာကို ျမင္ကြင္းေကာင္း သည့္အေပါက္လွည့္ပတ္ကာ ေခ်ာင္းေနေလေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္ မွာ ဒီတခါေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို အရည္စို႐ြဲေနရေလသည္။ မေန႔တေန႔က မွ သိေသာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေကာင္ေလးတေယာက္ကို ကိုယ့္အိမ္ေပၚက လင္မယားအိပ္သည့္ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ကိုယ့္ ခ်စ္ပေထြး ဦးဦးခ်စ္ေရွ႕ အလိုးခံ ရမွာက ေန႔တိုင္းႀကဳံရမဲ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာကို။ ေမာင္ေစာၾကည္က သူႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရင္း လက္ေတြက ႏိုင္ႏိုင့္တကိုယ္လုံးကို သမေနသည္။

ႏိုင္ႏိုင္ ကအိမ္ေနရင္းေပမဲ့ ေမာင္ေစာၾကည္လာမယ္ ဆိုေတာ့၊ ျမဴဆြယ္မဲ့ပုံမေပါက္ေမာင္၊ အပ်ံစား အသားေကာင္းေကာင္း ရင္ဖုံးအက်ႌ ႏွင့္ အခ်ိတ္ထမိန္ မရမ္းေစ့ေရာင္ ဝမ္းဆက္ ကို ပြဲေနပြဲထိုင္ သြားမလို ဝတ္ထားသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ မ်က္လုံးထဲ မွာ အရမ္းလွေနေပမဲ့ သူက အတြင္းပစၥည္းေတြကို လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း အလင္းေရာင္ ေအာက္မွာ ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ အျမန္ခြၽတ္ျပစ္ေနေတာ့သည္။ အတြင္းကလည္း အသားေရာင္ ဘရာဇီယာ အေပ်ာ့၊ အသားေရာင္ ဖင္ၾကားညႇပ္ပင္တီ တို႔ကို ဝတ္ထားေပရာ ေမာင္ေစာၾကည္ တေယာက္ သရည္တမွ်ားမွ်ား ကို က်သြားရသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က ႏိုင္ႏိုင့္ကို ကုတင္ေစာင္းတြင္ထိုင္ခိုင္းၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ဖင္ၾကားညႇပ္ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ ခ်လိုက္သည္။ ေနာက္မွ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ေခါင္းဝင္ကာ ကမူး႐ူးထိုး နမ္းရႈံ႕ ေတာ့၏။ ႏိုင္ႏိုင့္ အဖုတ္တခုလုံးအရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲစိုေနတာေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႔ကို ေစာင့္ေနရင္း ဒီေကာင္မႀကီး စိတ္အရမ္းထေနတာျဖစ္မယ္ဟု ေတြးရင္း ဝမ္းသာအားရ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ သူ႔လွ်ာႀကီးျဖင့္ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ရက္ေပးေလေတာ့သည္။

ေမာင္ေစာၾကည္၏ ေႏြးေထြးေသာလွ်ာႀကီးမွာ ႏိုင္ႏိုင့္အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးေတြ ေစာက္ေစ့ကေလးေတြကို ထိုးဆြ ရက္ေပးေနေတာ့ ႏိုင္ႏိုင့္ခမွ်ာ တဖက္ခန္းက ေခ်ာင္းေနေသာ ဦးဦးခ်စ္ ကိုပင္ေခတၱမွ် ေမ့သြားခဲ့ရသည္။ မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ကာ ေစာၾကည္ ဦးေခါင္းကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားလိုက္မိေလေတာ့သည္။ ေမာင္ေစာၾကည္ဘာဂ်ာမႈတ္တာ ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ခမ်ာ ေမြ႕ယာေပၚ ပက္လက္လွန္က်သြားခဲ့ရေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္က လည္း သူ႔သြားရည္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ႏိုင့္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားကို သူ႔လက္ခလည္မွာလူးၿပီး ႏိုင္ႏိုင့္ခေရပြင့္ေလးကို လက္တဆစ္ခန႔္ ထိုးကစားေလရာ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ခနေလးျဖင့္ ကာမ အရသာအထြတ္အထိတ္ကို ေရာက္သြားရေလေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ ကိုယ္လုံးေလး ေတာင့္တင္းၿပီးမွ တကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေခြသြားတာေတြ႕ရေတာ့ တခ်ီၿပီးသြားမွန္း ေမာင္ေစာၾကည္သိလိုက္သည္။ သူလည္း ပါးစပ္ေညႇာင္းဇက္ေညႇာင္းၿပီမို႔ အေမာေျဖသည့္အေနျဖင့္၊ အိပ္ယာေပၚ ႏိုင္ႏိုင့္နေဘးဝင္ကာ ပက္လက္လွဲေနလိုက္သည္။

သူ႔ပုဆိုးကိုလည္း ကန္ခြၽတ္ထားခဲ့ၿပီမို႔ သူ႔ေကာင္ႀကီးက အလံတိုင္ႀကီးလို မတ္ေထာင္လွ်က္ရွိေနေပသည္။ ..ကဲ ငါ့ေမာင္နားအုန္း အမျပဳစုအုန္းမယ္.. ႏိုင္ႏိုင္ က အိပ္ယာေပၚထထိုင္လိုက္ၿပီး ေမာင္ေစာၾကည္၏ အလံတိုင္ႀကီးကို ကုန္းကာ ငုံစုပ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေခါင္းကို နိမ့္ကာျမင့္ကာျဖင့္၊ ေမာင္ေစာၾကည္လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္ျဖင့္လုပ္ေပးေနေတာ့သည္။ လုပ္ေပးေနရင္းလည္း ဦးဦးခ်စ္ ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္ေသာ နံရံဘက္ကို လည္း လွမ္းလွမ္းၾကည့္ၿပီး မ်က္ခုံးပင့္ပင့္ျပေနေပသည္။ ဦးဦးခ်စ္ခ်စ္တေယာက္လည္း သူ႔ေျပာင္ႀကီး သူကိုင္ကာ၊ ဆုပ္လိုက္ ပြတ္တိုက္လိုက္ျဖင့္ တကုန္းကုန္းေခ်ာင္းေနေလသည္။ ေမာင္ေစာၾကည္မွာ အရင္းတင္းေနၿပီမို႔ ေရရွည္မထိန္းထားႏိုင္ရွာေပ၊သို႔ေသာ္သူကလည္း ပထမဆုံးအခ်ီကို ပါးစပ္ထဲမထုတ္ခ်င္ေပ။
..အား..အမ ..ခန က်ေနာ္ ထြက္သြားလိမ့္မယ္ခနေလး.. ႏိုင္ႏိုင္က ေမာင္ေစာၾကည္လီးႀကီးကို သူ႔ပါးစပ္မွ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး၊ ..ပါးစပ္ထဲ ၿပီးခ်င္ၿပီးလိုက္ေလ.. ရပါတယ္ကြယ့္… ..ဟင့္အင္း..က်ေနာ္က မမ ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ ပထမဆုံးလုပ္ခ်င္တာ..အဟီး.. ..ကဲပါ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးသေဘာ.. ေမာင္ေစာၾကည္ တေယာက္ ဘာေဆးေတြမ်ားစားလာသလည္းမသိ။ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ေတာ့ ကားဆင္းသြားရသည္။ လုပ္လိုက္တာလည္း ပုံစံမ်ိဳးစုံ အေပါက္လည္းကုန္၊ ႏိုင္ႏိုင့္ေမြ႕ယာခင္းတခုလုံးလည္းေပပြ။ ေမာင္ေစာၾကည္ျပန္လို႔ တံခါးဝကို ႏိုင္ႏိုင္ လိုက္ပို႔ေတာ့ေတာင္ ႏိုင္ႏိုင္ တေယာက္ ႏုံးခ်ည့္ေနၿပီ။ ေမာင္ေစာၾကည္အိမ္ျပင္ထြက္သြားလို႔ လမ္းထိပ္ေတာင္မေရာက္ေသး၊ သရဲမရဲ စီးေနေသာ ဦးခ်စ္ေဆြက ေရေဆးေတာင္မေစာင့္၊ အသားကုန္ဗ်င္းေတာ့သည္။ ႏိုင္ႏိုင့္အတြက္ တပတ္စာဖူလုံသြားသည္လို႔သာေျပာရေတာ့မည္။

ေနာက္ေန႔ ဦးခ်စ္ေဆြ ျပန္သြားၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္မွာ ႏိုင္ႏိုင့္ေယာက္်ား ဗိုလ္မူးေအာင္ႏိုင္ျပန္ေရာက္လာသည္။ ႏိုင္ႏိုင္လည္း အသားျပန္ေသစ ဟိုက ငတ္ျပတ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ေကာင္က ထပ္ၿပီး ဗ်င္းျပန္ေတာ့ ၿပိဳင္းသြားရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားခရီးျပန္ထြက္ရသည္၊ ဒီတေခါက္က တျခားကိစၥ။ သူ႔ေယာက္်ားခရီးထြက္သြားၿပီး ေနာက္တရက္ႏွစ္ရက္မွာ လူက မအီမသာျဖစ္၊ မနက္အိပ္ယာထ အံခ်င္သလိုဘာလိုလို ျဖစ္ေတာ့ ဆရာဝန္သြားျပသည္။ ဆရာဝန္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေမနန္းေခါင္ ၏ ခဲအို ေဒါက္တာေနာင္ရဲ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီလို႔ထင္သည္ဟု ေျပာသည္။ ေနာက္ဆိုင္လားမဆိုင္လားမသိ ဟိုဟာကို ေသျခာစစ္ေဆးၿပီးမွ ေျပာလို႔ရမည္ဆိုၿပီး အဖုတ္ကို လွန္ၾကည့္သည္၊ ေနာက္ သူ႔ လက္အိပ္စြတ္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းႀကီးႏွင့္ ဟိုၿဖဲဒီၿဖဲၾကည့္ေသးသည္။ ဟြန႔္ အမ်ိဳးသား ေတြ အိုဂ်ီဘီဝိုင္ လုပ္ေနၾကတာ သူသိပ္မသကၤာ၊ မိန္းမ လူနာလာတိုင္း ဟိုဟာၿဖဲၾကည့္ခြင့္ လိုင္စင္ရေနၾကသည္။

ေတာ္ေတာ္ဝါသနာႀကီးသည့္သူေတြပဲျဖစ္မည္ဟု သူေတြးေနမိသည္။ ေမနန္းေခါင္က ေတာ့ ေျပာပါတယ္၊ ငါ့အမ ေယာက္်ားက ႐ိုးပါတယ္တဲ့။ ငါ့တုန္းကေတာင္ မီးမမွန္တာ သူၾကည့္ေပးတာပဲတဲ့။ အင္း။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ႏိုင္စိတ္ပူေနတာက သူ႔ေယာက္်ား ႏွင့္သူ ဆက္ဆံျဖစ္တာက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ဆိုေတာ့ အခုေန သူကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ သြားေျပာရင္၊ သူေယာက္်ားက ျပႆနာရွာေတာ့မည္။ ေမနန္းေခါင္ ကိုကပ္ၿပီး ေျပာၾကည့္သည္။ သူကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုတာကို ရက္ေ႐ြ႕ၿပီးေျပာေပးလို႔ရမလားေပါ့၊ သူစိုးရိမ္မိတာကိုလည္းေပၚတင္ပဲေျပာလိုက္သည္။ ေမနန္းေခါင္က ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ သူ႔ခဲအိုသူပိုင္ေၾကာင္း၊ နင္ႀကိဳက္တဲ့ေန႔ကို ေျပာအဲဒီေန႔မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္လို႔ သူ႔ကို ေျပာခိုင္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလို႔ စိတ္နည္းနည္းေအးသြားရေလသည္။ ေမနန္းေခါင္တေယာက္ သူ႔ခဲအိုကို ေတာ္ေတာ္ပိုင္ပါလားလို႔ စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ိဳးေတာ့ျဖစ္မိသည္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒါ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလဟု သာ ႏိုင္ႏိုင္တေယာက္ေတြးလိုက္မိပါေတာ့သည္။ …အဲဒါပါပဲ အိျဖဴရယ္၊ ငါေတာ့ ေျပာရခက္ေနၿပီ အဲဒီတုန္းက ေသျခာလည္းမသိပါဘူး။ ကိုယ္ဝန္ရွိၿပီ ဆိုေတာ့မွ ငါသြားစဥ္းစားလိုက္မိတာ။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ နင့္ေယာကၡထီးႀကီးရယ္၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလး တေယာက္ရယ္၊ ငါ့ပေထြး ရယ္၊ ငါ့ေယာက္်ားရယ္၊ အဲဒီေလးေယာက္နဲ႔ သြားခဲ့ဘူးတယ္။ ေမာင္ေစာၾကည္နဲ႔ ဦးဦးခ်စ္ကေတာ့ ခြဲလို႔ရမယ္မထင္ဘူး၊ တေယာက္ကေန႔ တေယာက္ညလိုျဖစ္ေနတာ၊ ခစ္ခစ္.. ..ေစာက္ေကာင္မစုတ္ အေရးထဲ ရီေနေသးတယ္၊ ငါ့မွာဟယ္ သားအဖႏွစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘယ္သူ႔ဟာမွန္းေသျခာမသိဘူး၊ တကယ္ေတာ့ ငါ့ သမီးက အေရးမႀကီးဘူး ဘယ္သူ႔ခေလးျဖစ္ျဖစ္ ဒီေသြးပဲ နင့္ခေလးကို ပဲ စစ္ဖို႔လိုမယ္ဟ… ..အင္း စစ္ဆိုရင္လည္း နင့္ေယာကၡမႀကီးကိုပဲ ေသြးစစ္မွ ရေတာ့မွာပဲ။ ေမာင္ေစာၾကည္ကလည္း ဘယ္နားသြားရွာရမယ္မွန္းမသိေတာ့ဘူး၊ ငါ့ပေထြးကလည္း ဆုံးသြားၿပီလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကပဲ… ..အင္း ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း… ..နင့္ေယာကၡထီးႀကီး ဆီက ေနနင္ေသြးစစ္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီးယူလို႔မရဘူးလားဟ..မထူးပါဘူးဟာ ငါလာခဲ့မယ္၊ ငါ့သား ကိုပါ တခါထဲ ေသြးစစ္ၿပီး ဒီအန္ေအ တက္စ္လုပ္ၾကည့္မွ ရမွာေပါ့.. ..အင္း.. ငါေျပာရင္ေတာ့ ရမွာပါ..ဒါေပမဲ့ ခု သူမရွိဘူး၊ အခု စလုံးမွာ ငါ့ေယာက္်ား ဆီလိုက္သြားတယ္ က်န္းမာေရး စစ္မလို႔တဲ့ ေလ.. ေဟာေတာ့ အေရးထဲမွာဟယ္..တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ.. ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟဲ့.. ..

ငါ့ ေယာကၡမ ႀကီးကို ေမးၾကည့္လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား သူ႔ဆီက အႀကံညဏ္ေလးဘာေလးရေအာင္.. ..အင္ ျဖစ္ပါ့မလား နင့္ေယာကၡမႀကီးက ရိပ္မိသြားမွာေပါ့.. ..ေအးဟယ္ နင့္ကို ငါမေျပာျဖစ္တာေတြရွိေသးတယ္.. ..ဘာလည္း ေျပာစမ္းပါအုန္းေကာင္မရယ္ နင္ကလည္း လ်ိဳ႕ဝွက္လိုက္တာ တခါထဲ.. ..ငါနဲ႔ ေယာကၡထီးႀကီးတို႔ ျဖစ္တာကို ေယာကၡမႀကီး မိသြားတယ္.. ..ဟဲေတာ့..ဘုရားေရ..အင္း ဒါေပမဲ့ နင္အခုမွ ငါ့ကို ေျပာပုံေထာက္ရင္ နင္တို႔ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္မတက္လိုက္ဘူး မဟုတ္လား… ..အင္းဟဲ့ ပထမေတာ့ ငါ လည္း ေသေတာ့မတတ္ေပါ့လန႔္သြားတာ.. ..ဟဲ့ ဒါနဲ႔ ေနပါအုန္း နင္က အဲဒီတုန္းက နင့္ေယာက္်ားဆီ မသြားခင္ နင္တို႔ကို မိသြားတာလား.. ..မဟုတ္ဘူးဟဲ့ ျပန္လာမွ..အဟီးး.. ..ေအာ္ေကာင္မ ေတာ္ေတာ္ထ… ျပန္လာေတာ့ ဆက္ျဖစ္ေသးတယ္ေပါ့… ..ခစ္ခစ္..နင္ကလည္းဟာ သိရဲ႕သားနဲ႔ နင္က ငါ့ထက္ေတာင္ဆိုးေသးတာကို.. ..ေအးပါေအးပါ ဆက္ေျပာစမ္းပါအုန္း သြားရည္က်စရာေလးေတြကို..ခစ္ခစ္.. ..ေအး. ငါျပန္လာၿပီးေတာ့ ငါလည္း စိတ္နည္းနည္းေအးသြားတာေပါ့ဟ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဖႀကီးက ျပန္လာႏူးတယ္ကြာ..ငါလည္း နဂိုထဲက စိတ္ပါပါ ဆိုေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့ဟာ..ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အတင့္ရဲလာၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ ဟာေတြ လစ္ဟာသြားၾကတာ တေန႔ေတာ့ တန္းတိုးေတာ့တာပဲ၊

ပိုဆိုးတာက ငါက ကိုယ္ဝန္ႀကီး ေတာ္ေတာ္ရင့္ေနၿပီ.. …ဟဲေတာ့ ေကာင္မစုတ္ ကဲလိုက္တာ.. ခြိခြိ.. …ေယာကၡမ ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ ပြက္တာေပါ့၊ ငါ့ကိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး သူ႔ေယာက္်ားကို .. ခေလးထိခိုက္မွာစိုးလို႔တဲ့ ၊ သူ႔ေျမး ကေလးကိုတဲ့၊ ဒီေလာက္ေတာင္ႏွာပြစရာ ရွားလားေပါ့ကြာ..ဟိုေဟာ္တယ္က ေကာင္မေတြ သြားလုပ္ပါလား ဘာညာနဲ႔၊ ငါလည္းရွက္လိုက္တာကြာ လဲေသခ်င္ေတာ့တယ္ အဲဒီေနရာမွာ.. ….ခစ္ခစ္…ခစ္ခစ္… ..ငါလည္းေတာ္ေတာ္အံၾသသြားတယ္က ေယာကၡမႀကီးက သူ႔ေယာက္်ား ေဖာက္ျပန္တာေရာ ငါ့ကိုေရာ ဘာမွ မေျပာပဲနဲ႔ သူ႔ေျမးေလး ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ ေဒါပြတာကို ငါေနာက္မွ ေတြးမိတယ္…

အဟီး.. ..ေကာင္မ နင္ ငါ့ကို မလ်ိဳနဲ႔ေတာ့ နင္ခေလးေမြးၿပီးေတာ့ေရာ နင့္ေယာကၡထီးႀကီးနဲ႔ ဆက္ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား… ..အင္း .. ငါ့သမီးေလး ႏို႔တိုက္ေတာ့ ၊ ပထမ ငါ့ႏို႔ေခ်ာင္းက ပိတ္ေနတယ္ကြာ၊ သမီးေလး စို႔လို႔မရဘူး အဲဒါနဲ႔ ေယာကၡထီးႀကီးက စို႔ေပးရင္း နဲ႔ ခိခိ..ေတာ္ၿပီကြာ ရွက္လာၿပီ၊ နင္က ငါ့ကို တမ်ိဳးထင္ေတာ့မွာပဲ… ..အင္း နင့္ဟာက ငါေတာင္အားက်လာၿပီ၊ ခစ္ခစ္ အနားမွာ တေယာက္မရွိ တေယာက္ရွိဆိုတာလိုပဲ ဟြန္း..ေအး နင့္ ေယာကၡမ ႀကီးဆီကို နည္းနည္း အႀကံေတာင္းၾကည့္ပါလား ဘာလုပ္ရမလဲ၊ ဘယ္လိုေျပာၾကရမလည္းဆိုတာ၊ သူက လူႀကီးဆိုေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံပိုရွိမွာေပါ့… ..ေအးေအး ငါညေနက်ရင္ဖုန္းဆက္မယ္.. နင္သာ လာဖို႔ျပင္ထားလိုက္လက္မွတ္ေတြဘာေတြ ဘုတ္ခ္ လုပ္ထားေတာ့… ..ေအးပါ.. ေအးပါ… …ကလင္..ကလင္… …ဟယ္လို… …မိႏိုင္လား…. ..ေအးအိျဖဴ ဘာထူးလဲ… ..နင္လက္မွတ္ဝယ္ၿပီးပလား…မဝယ္ရေသးရင္ မလာနဲ႔ေတာ့… ..ေဟ…ဘယ္လိုျဖစ္ရျပန္ၿပီလဲ ဟ…ဖုန္းပဲဆက္ထားတာ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္ရတယ္ မယူေတာ့ဘူးလို႔…

..အဲဒါဆိုလည္းဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ ငါတို႔ကိစၥ ရွင္းသြားၿပီ… ..ဟဲ့ ေျပာစမ္းပါအုန္း ဟ.. ရွင္းရွင္းလင္းလင္း.. ..ဒီလိုဟဲ့ .. ကိုမ်ိဳးေဆြက ငါ့ေယာကၡထီး နဲ႔ ရတာမဟုတ္ဘူးတဲ့ ငါ့ေယာကၡမႀကီးက ေျပာတယ္၊ အဟီးး ဘယ္သူ႔မွ မေျပာဖို႔လည္းငါ့ကို ႏူတ္ပိတ္တယ္ အဟီး။ ငါ့ေယာကၡမႀကီး ေဒၚနီလာက တျခားေကာင္နဲ႔ ျဖစ္ၿပီးရထားတာတဲ့။ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြက မ်ိဳးမေအာင္ဘူးတဲ့။ ခိခိ။ တကယ္ေတာ့ ဦးေအာင္ေအာင္ေဆြကလည္းသိတယ္တဲ့ဟဲ့။ ခိခိ။ ငါက တကယ္ေတာ့ အေအးမိၿပီး ဟိုလာလာတာ ေနာက္က် တာကို ဆရာဝန္နဲ႔ မစစ္ပဲ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ငါ့ေယာက္်ားဆီကို ထြက္သြားလိုက္တာ၊ ဟိုမွာက်မွ တကယ္ ဗိုက္ႀကီးသြားတာဟ။

အခုမွ ငါလည္း ေယာကၡမႀကီးေျပာမွ ရက္ေတြ ျပန္တြက္ၾကည့္မိတာ။ ငါ့ေယာကၡထီးႀကီးကလည္း သူ႔တို႔ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ငါမသိေစခ်င္ေတာ့ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ငါ့ကို ကိုမ်ိဳးေဆြ ဆီပို႔လိုက္တာ၊ ခစ္ခစ္။ ကဲ အဲေတာ့ ငါတို႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္ က ဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ဘူး။ နင္ပဲ သေဘာတူသလား ဒါပဲေျပာ.. ..ခစ္ခစ္.. ေကာင္မရယ္ နင္နဲ႔ငါက ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ၊ ခစ္ခစ္.၊ ေအာ္ ငါတို႔လည္တယ္ ဆိုတာ နင့္ေယာကၡမႀကီး ေျခဖ်ားေတာင္မမွီပါလားဟယ္၊ ခစ္ခစ္။ ငါတို႔က ေတာင္ ငါတို႔ ေယာက္်ားေတြ မသိေအာင္ ဖုံးေနရေသးတယ္။ နင့္ေယာကၡမႀကီးကေတာ့ သူ႔ေယာက္်ားကေတာင္ လိုက္ဖုံးေနရတာပါလား ခစ္ခစ္…