ဆရာမအတွက် မျိုးစေ့အလှူ

ဆရာမအတွက် မျိုးစေ့အလှူ

အခုပြောမဲ့အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင်မပြည့်တတ်သေးဘူးရယ်။

ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ်လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက ဒူဘိုင်းမှာအလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကလေးခုထိမရသေးဘူး။ ကလေးမရသေးတော့ ဆရာမလဲ သိပ်ပျော်ပုံမရဘူး။ မြေးချီချင်တဲ့ ယောက္ခမတွေက ဖိအားပေးတာကြောင့်လဲပါမယ်။ ဆရာမအသက်က ၃၅ လောက်ရှိပြီ။ ဆရာမက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ နဂိုကလဲ လှပြီးသားကို ပြင်တတ်ဆင်တတ်ဆိုတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။ ဆရာမက သူရုပ်ချောတာကိုလဲ သိတယ်။ ချောလို့ ကျောင်းသားတွေအငမ်းခံရတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ ချောသထက် ချောအောင်လည်း ပြင်တယ်ပေါ့။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလဲ မိုက်မှမိုက်။ ဆရာမယောက်ျားက ဟိုတလောကမှ ဒူဘိုင်းကိုပြန်သွားတာ။ ခွင့်တလရလို့ပြန်လာတာပေါ့။ ကျွန်တော် ဘာလို့ ဒါတွေသိနေတာလဲဆိုတော့ ဆရာမအိမ်မှာ ကျွန်တော် ကျူရှင်တက်တယ်လေ။

အစပျိုးနေတာ နည်းနည်းများသွားတော့ ဇာတ်လမ်းဆီမြန်မြန်သွားလိုက်မယ်။ စနေတရက် ကျူရှင်ရှိတဲ့နေ့ပေါ့။ ဆရာမဆီက sms ရတယ်။ ကျူရှင်ချိန် ၄ နာရီအစား ၂ နာရီရောက်အောင်လာခဲ့ဖို့။ ဆရာမ ဘာလို့အချိန်စောခေါ်ပါလိမ့်လို့ ကျွန်တော်အံသြမိတယ်။ နေ့လည်အိပ်ချိန်လေးတော့ ပါသွားပြီဆိုပြီး စိတ်ကမကြည်ဘူးရယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်သွားရမှာပါပဲ။ ဆရာမက သဘောကောင်းပေမဲ့ စိတ်တိုလွယ်တယ်။ နေ့လည်မအိပ်ရတာက ဆရာမ တဗျစ်တောက်တောက်ပြောတာခံရမှာထက်စာရင် တော်ပါသေးတယ်။ နားပူတော့မခံနိုင်ဘူးဗျာ။

နေ့လည် ၂ နာရီအတိအကျမှာပဲ ဆရာမတို့အိမ်တံခါးဘဲလ်ကို ကျွန်တော်တီးလိုက်တယ်။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်း ကိုယ်တိုင်တံခါးလာဖွင့်တော့ အံ့အားသင့်မိတယ်။ အရင်ဆို ဆရာမရဲ့ ယောက္ခထီး ဒါမှမဟုတ် ယောက္ခမပဲ လာဖွင့်ပေးနေကျ။ ဆရာမက အထဲဝင်ခိုင်းပြီး တံခါးမင်းတုံးကိုသေချာပိတ်လိုက်တယ်။ ဆရာမယောက္ခမတွေ အသံတိတ်နေလို့ ကျွန်တော်စူးစမ်းနေမိတယ်။ ဆရာမက သတိထားမိပြီး (အဖေတို့ မရှိကြဘူး မောင်မင်းခန့်ရေ မြေးလိုချင်လို့ ဗေဒင်မေး ယတြာချေသွားလုပ်ကြတယ်ကွယ် ထိုင်ဦး တီချယ် မင်းကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလေး ပြောစရာရှိတယ်) ဆရာမနဲ့ အိမ်မှာ နှစ်ယောက်တည်း။ ကျွန်တော် ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆရာမကို ကြည့်နေမိတယ်။ ဆရာမကိုကြည့်ရတာ အခုမှရေချိုးပြီးကာစပုံပဲ။ ဆရာမက အပြာရောင်ဝမ်းဆက်နဲ့ ကျက်သရေရှိနေတယ်။ ဆရာမ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ဘာပြောမှာပါလိမ့်ဆိုတာ သိချင်နေမိတယ်။

ဆရာမက ကုလားထိုင်တလုံးဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာထိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး (တီချယ် အချိန်မဖြုန်းဘဲ လိုရင်းပဲပြောမယ် မောင်မင်းခန့် ဒါပေမဲ့ တီချယ် မောင်မင်းခန့်ကို ယုံကြည်လို့ရပါ့မလား) (ကျွန်တော့်ကို ယုံကြည်လိုက်ပါ တီချယ် ပြောသာပြောပါ) ဆရာမက ကျွန်တော့်လက်ကိုကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးချင်းဆုံလိုက်တယ်။

(မောင်မင်းခန့်သိတဲ့အတိုင်း တီချယ့်အမျိုးသားက အိမ်ခဏပြန်လာပြီး ဒူဘိုင်းပြန်သွားပြီ။ သူ လာတဲ့တလအတွင်း တီချယ်တို့ ကလေးရဖို့ အတော် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီတခါလဲ ကလေးရ မရ တီချယ်မသေချာဘူး။ ဒါကြောင့်မို့ တီချယ် ဒီတခါ ကိုယ်ဝန်ရတာ သေချာချင်တယ်။ မောင်မင်းခန့် တီချယ့်ကို ကူညီစေချင်တယ်) ပြောနေရင်း ဒေါ်သီဒါထွဏ်းတယောက် မျက်နှာရဲလာပြီး ခေါင်းလေးငုံ့သွားတယ်။ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမဲ့ ရှက်ရှာမပေါ့။

(တီချယ် ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ အဲဒါတွေပြောနေတာလဲ။ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုကူညီရမှာလဲ) (မောင်မင်းခန့်က ကလေးမှမဟုတ်တော့ဘဲကွယ်။ ရူးချင်ယောင်မဆောင်ပါနဲ့။ မောင်မင်းခန့် အိပ်ရာပေါ်မှာစွမ်းတဲ့ အကြောင်း တီချယ် သိပြီးသားပါ ဟင်းးးဟင်းးး တီချယ့် ရာသီမပေါ်တော့တဲ့ အထိ မောင်မင်းခန့် တီချယ့်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံပေးစေချင်တယ်ကွယ်။ တီချယ်ပြနေကျ အိုဂျီကလဲ ဒီအတောအတွင်း လိင်ဆက်ဆံရင် ကလေးရနိုင်ခြေများတယ်တဲ့ အကြံပေးလိုက်တယ်) ကျွန်တော် ရုတ်တရက် ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိဘူး ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ (ဒါပေမဲ့ တီချယ်…) (တီချယ့်အမျိုးသား သိမှာကြောက်နေတာလား။ မပူပါနဲ့။ တီချယ် ရာသီပေါ်တဲ့ရက်တွေ သူသေချာမသိဘူး။ နောက်ပြီး ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း မောင်မင်းခန့် တီချယ့်ကို ကိုယ်ဝန်ရအောင်စွမ်းဆောင်နိုင်ရင် သူသံသယဝင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူပြန်သွားတာ နှစ်ရက်လောက်ပဲရှိသေးတယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ တခုတော့ရှိတယ်။ မောင်မင်းခန့်နဲ့ ဆက်ဆံပြီးလို့မှ နောက်လတွေ ရာသီပေါ်နေဦးမယ်ဆိုရင်တော့ တီချယ့်ကို ကူညီစရာမလိုတော့ဘူး။ ဒီကိစ္စတခုလုံးကို မေ့ပစ်ပေးရမယ်။

ဘယ်လိုလဲ မောင်မင်းခန့်။ တီချယ့်ကို ကူညီနိုင်မလား)ဆရာမတောင်းတဲ့ အကူအညီက ငြင်းရက်နိုင်စရာရှိမယ်မထင်ပါဘူး။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းလို တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ မိန်းမတယောက်ကို မလိုးချင်တဲ့သူ ဘယ်မှာရှိမလဲ။ တက္ကသိုလ်စတက်ကတည်းက ဆရာမကလဲ ကျွန်တော့်စိတ်ကူးယဉ်မင်းသမီးပါပဲ။ ဆရာမရဲ့ ကလေးအဖေလဲ ဖြစ်ခွင့်ရဦးမယ်။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲလဲ သံသယကရှိနေသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့် (ကူညီရမှာပေါ့ တီချယ် ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကိုမှ ဘာလို့ရွေးရတာလဲ) (သိပ်ကောင်းတဲ့ မေးခွန်းပဲ မောင်မင်းခန့် ဒါက ဒီလို။ မင်းကို တီချယ်သိတာ နှစ်နှစ်ရှိပြီ။ မင်းမျက်လုံးတွေက သစ္စာရှိမဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မင်းက တီချယ်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖို့ရယ် အတွင်းရေးတိုင်ပင်ဖို့ရယ် သင့်တော်လောက်မယ်ထင်လို့ ရွေးလိုက်တာပဲ။ တီချယ့်ယောက္ခမတွေ ပြန်မလာခင် ကလေးရဖို့ကြိုးစားကြရအောင်။ တီချယ်တို့အတွက် ၁၅ ရက်လောက်ပဲ အချိန်ရတယ်။ သူတို့ယတြာလဲစွမ်းရအောင် မောင်မင်းခန့် တီချယ့်ကို ကူညီလိုက်ပါ…ဒါပေမဲ့ မောင်မင်းခန့် ဆန္ဒရှိမှနော် အတင်းအကျပ်မဟုတ်ပါဘူး) ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော် ခပ်သွက်သွက် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ဆရာမက (ကဲ ဒါဆိုလဲ အချိန်ဖြုန်းမနေနဲ့တော့)

ဆရာမက ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး သူတို့အိပ်ခန်းဆီခေါ်သွားပါတော့တယ်။ ဆရာမနောက်ကနေ ကျွန်တော် သိုးငယ်လေးတကောင်လိုပါသွားပါတယ်။ နိမ့် တုံမြင့်တုံလှုပ်ရှားနေတဲ့ ဆရာမရဲ့ တင်ပါးတွေကိုငေးမောရင်းနဲ့ပေါ့။ ကြည့်နေရင်း ရာဂစိတ်တွေသောင်းကျန်းလာပြီး ဆရာမတင်ပါးကို ဆုပ်နယ်ချင်လာ တယ်။ ဆွဲဖက်ပြီး အတင်းတက်လိုးပစ်ချင်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ လက်ဖက်ကောင်းစားချင်ရင် ပလောင်တောင်တက်နှေးရမယ်လေ။ ကျွန်တော် စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့  သည်းခံဖို့လိုပါတယ်။ ဆရာမက ကုတင်ပေါ်တက်လှဲနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။ (လိင်ကိစ္စကတော့ မောင်မင်းခန့်ကို တီချယ်သင်ပေးစရာမလိုဘူးထင်ပါတယ်နော်။ တခုပဲ… မင်းရဲ့မျိုးစေ့လေးတော့ သေချာချပေးနော်။ မောင်မင်းခန့် သဘောရှိသာ လုပ်ပါတော့။ တီချယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပုံအပ်လိုက်ပြီကွယ်) ကျွန်တော်လည်း တုန့်ဆိုင်းမနေဘဲ တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချပြီး ဘစ်လေးနဲ့ပဲ ဆရာမဘေးကို ဝင်လှဲလိုက်တယ်။ ကိုးတန်းလောက်တည်းက ဖာချခဲ့ဖူးပြီး လက်ရှိလည်း စော်တွေကို စားနေတာမို့ ဆရာမကို ရှိန်မနေတော့ပါဘူး။

ဆရာမက ကျွန်တော့်ကို ခြေထောက်နဲ့ခွတယ်။ ပါးပြင်ပေါ် အနမ်းမိုးတွေရွာချတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးနဲ့ ရွရွလေးပွတ်ဆွဲတယ်။ ပြီးတော့မှ ပါးစပ်ထဲ  စုပ်ယူလိုက်တယ်။ နို့တွေကစားရတာကြိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ဆရာမရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ရင်သားတွေကို တွေ့ချင်လာတယ်။ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး  အောက်ကိုလျှောတယ်။ ဆရာမအကျီင်္ကြယ်သီးလေးတွေကိုဖြုတ်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းနေတဲ့အသားနဲ့ ပနံရနေတဲ့ ဘရာအနက်ကလေးပေါ်လာတယ်။  ဆရာမရဲ့ နို့တွေကို ဘရာပေါ်ကပဲ အငမ်းမရနမ်းနေမိတယ်။ အတွေ့အကြုံအရဆို ဆရာမက C cup size တောင် ကျော်ချင်နေသေးတယ်။ ဒေါ်သီဒါ့ ယောက်ျား ကံကောင်းလေစွ။ အို ငါလည်း ကံကောင်းတာပါပဲ။ ၁၅ ရက်လောက် ဆရာမကိုဖြုတ်ရမှာပဲလေ။ စိတ်ထဲကတွေးနေမိတာလေးပါ။ ပြီးတော့  ချပ်ရပ်နေတဲ့ ဆရာမဗိုက်သားလေးတွေကို ဖွဖွနမ်းတယ်။ ခါးပေါ်က ချွေးစက်လေးကို လျက်လိုက်ပြီး ချက်တွင်းလေးထဲ လျှာကိုထိုးစိုက်လိုက်တယ်။ ချက် ကိုလျက်ပေးနေတဲ့အချိန် ဒေါ်သီဒါထွဏ်း အော်ညည်းစပြုလာပါပြီ။

(အားးးအိုးးးအီးးးမောင်မင်းခန့် မင်းက မိန်းမကျမ်းအရမ်းကျေတာပဲကွယ်) ဆရာမရဲ့ အကျီင်္ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ တဆက်တည်း ထမီကိုပါ ဆွဲချွတ်တော့ ဆရာမက တင်ပါးလေးကြွပေးတယ်။ ပင်တီကလဲ အနက်ရောင်ပဲ။ ဝမ်းဆက်ပေါ့။ ဆရာမက ကျွန်တော့်ကိုဖက်ဖို့လုပ်တယ်။ အဖက်မခံဘဲ ဆရာမကို တူးပိစ်လေးနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ဆရာမရဲ့ နို့တွေကိုဖိညှစ်တယ်။ ဆရာမက နာလဲနာ ကောင်းလဲကောင်းမို့ ညည်းတယ်။ လက်ကိုကျောဖက်ပို့ပြီး ဘရာချိတ်ကို ဖြည်းဖြည်းဖြုတ်တယ်။ ကျွတ်ထွက်လာတဲ့ အနက်ရောင်ဘရာလေးကို ကုတင်အောက် ကြမ်းပေါ်ပစ်ချလိုက်တယ်။ ဆရာမက ကျွန်တော့ခေါင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ထားတယ်။ လက်မြှောက်ထားတဲ့ ဆရာမရဲ့ ချိုင်းကြားလေးကို ကျွန်တော်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ချိုင်းကအမွေးတွေရိတ်ထားပေမဲ့ ကျိုးတိုးကျဲတဲပြန်ပေါက်နေတယ်။ ဆရာမကို ညင်ညင်သာသာလေး ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက ကျွန်တော့်ကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်လုပ်သမျှကို စည်းချက်ညီညီတုန့်ပြန်တယ်။ ပါးလွှာတဲ့ ပိုးသားပင်တီအနက်လေးနဲ့ ဆရာမဟာ ဆကျဆီ ကျပြီး လိင်ခွန်အားပြည့် နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ ဘစ်လေးတထည်တည်းနဲ့ ဆရာမကလဲ ပင်တီလေးနဲ့ပဲ ကျန်တယ်။ ဆရာမခြေထောက်ကို ကားလိုက်ပြီး ပေါင်ဂွဆုံနေရာကိုတချက်ကြည့်တယ်။ ကားထားတဲ့ ခြေထောက်ကြား ဝင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ဘစ်အောက်က ဖောင်းတင်းထောင်မတ်နေတဲ့ လီးနဲ့ ဆရာမ အဖုတ်ကို ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်တယ်။ ဆရာမလဲ (မောင်မင်းခန့် အချိန်မဆွဲနဲ့ကွယ် တီချယ့်ကို အခုပဲ လိုးပြီး အဖုတ်ထဲ မျိုးစေ့လေးမြန်မြန်ထည့်ပေးပါတော့) ဆရာမဆဆီက တစ်တစ်ခွခွတွေကြားရတော့ ကျွန်တော့်စိတ်က ပိုထန်လာတယ်။

(အိုကေ တီချယ်) ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျွန်တော် ဆရာမခြေထောက်ကို မြှောက်ပြီး တခုတည်းကျန်နေတဲ့ ပိုးသားပင်တီအနက်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။  ကုတင်အောက် ဘရာဘေးနားကို ပစ်ချထားလိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အမွေးအမျှင်ထူထဲတဲ့ ဆရာမအဖုတ်လေးကိုစိုက်ကြည့် တယ်။ ဘစ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ချပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ အဖုတ်ဆာလောင်နေတဲ့ စံချိန်မီ ၈ လက်မ လီးကို ဒေါ်သီဒါထွဏ်းမြင်သာအောင် ပြတယ်။   ကျွန်တော့်လီးကို မြင်တော့ ဆရာမသက်ပြင်းတချက်ရှိုက်တယ်။ (အို ဘုရားရေ မောင်မင်းခန့်လီးက အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပါပဲ။ တီချယ့်ယောက်ျားထက်တောင် ကြီးတယ်။ ထိပ်အရေပြားလဲ မဖြတ်ရသေးဘူးပေါ့။ တီချယ့်ယောက်ျားက အရေပြားဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကကားနေတာ။ နောက်မှ မောင်မင်းခန့်ကို ပုလွေကောင်းကောင်းမှုတ်ပေးမယ်။ အခုတော့ လိုးပေးပါတော့နော်) ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက ပြောပြီး ညုတုတုကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လီးကို လက်နဲ့ ပွတ်ကိုင်ရင်း ဆရာမရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကို နဖူးကခြေဖျားထိကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ ဆရာမရဲ့ ခြေထောက်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်တယ်။ ဆရာမရဲ့ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်တယ်။ လီးကိုလက်ခံဖို့ ကာမရှေ့ပြေးစောက်ရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေပြီလား သိရအောင် လက်ခလယ်ကို အဖုတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ချွဲကျိကျိစေးထန်းထန်းစောက်ရည်တွေက အဖုတ်ထဲမှာရွှမ်းနေခဲ့ပါပြီ။ အဖုတ်ထဲမှာ လက်ခလယ်ကို ထပ်ထည့်ပြီး လှည့်လိုက်တော့ ပွက်ခနဲမြည်သွားတယ်။ ဆရာမက သူ့ရင်သားတွေကိုကိုင်ပြီး ညည်းတယ်။

(အားးအငျးးးးရကျဈးးးး) လက်ခလယ်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး လီးကို ဆရာမအဖုတ်ထဲ ထည့်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ ဆရာမအဖုတ်က စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေ တယ်။ လီးကိုကိုင်ရင်း အဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုဖြဲပြီး လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်ပြီး   (အားးးဖြည်းဖြည်း မောင်မင်းခန့် တီချယ့်အဖုတ်လေးပြဲသွားပါဦးမယ်။ တီချယ့်ယောက်ျားဟာကသေးတယ်ကွယ့်။ မင်း လီးကကြီးတော့ ညင်ညင်သာ သာလေးလုပ်ပေးပါ)  ဒေါ်သီဒါထွဏ်းကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ချင်ပေမဲ့ သူ့စကားကို ကျွန်တော် နားထောင်လိုက်တယ်။ စောက် ရည်ရွှဲနေတဲ့ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့ အဖုတ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးအထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ဆရာမကတော့ မျက်လုံးတွေ ခပ်မှေး မှေးမှိတ်ထားပြီး လက်တွေကတော့ အိပ်ရာခင်းစကိုဆွဲဆုပ်ထားပါတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ ချစ်တင်းနှီးနှောတဲ့အချိန် မြည်တွန်သံတွေထွက်နေတယ်။ ဆရာမ အဖုတ်က သဘာဝချောဆီတွေနဲ့ စိုစွတ်ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကို လက်ခံနိုင်လာပါပြီ။ လီးအထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တိုင်း စောက်ရည်တွေကြောင့် တဗွက် ဗွက်မြည်လာပါတယ်။ ဆရာမရဲ့ နို့အစုံကိုကိုင်ဆွဲပြီး အထုတ်အသွင်းကို ခပ်မြန်မြန်လုပ်လိုက်တယ်။ ဆရာမ မကန့်ကွက်တော့ အဖုတ်ထဲ လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးသွင်းပြီး လိုးတယ်။ ဆရာမနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံချင်းရိုက်သံတွေကလဲ အိပ်ခန်းထဲမှာ ဆူညံနေပါတယ်။

ဆရာမရဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေနဲ့ ကျွန်တော့်လီးပွတ်တိုက်မှုအရသာဟာ ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ။ ဆရာမကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးရင်း ကျွန်တော် လဲ မာန်သွင်းမိပါတော့တယ်။ ဆရာမရဲ့ ညည်းသံတွေကလဲ တဖြည်းဖြည်း ကျယ်လောင်လာတယ်။ လိုးနေတုန်းမှာပဲ ဆရာမကို တာဝန်ကျေကူညီပြီး လိုး ပေးရုံမဟုတ်ဘဲ ကျွန်တော်လိုးတာကို စွဲလမ်းသွားအောင် လုပ်ဖို့စိတ်ကူးရတယ်။ နို့တွေကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုလွှတ် ဆရာမရဲ့ လက်အောက်ကိုလျှိုပြီး  ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်းလေးဖက်လိုက်တယ်။ ဆရာမလဲ ကျွန်တော့်ကိုပြန်ဖက်ပြီး ကျောပြင်ကို နူးညံ့တဲ့လက်အစုံနဲ့ ပွတ်သပ်နေတယ်။  လီးကို အရည်စေး ထန်းနေတဲ့ ဆရာမအဖုတ်ထဲ အဆုံးထိထိုးသွင်းထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ အဖုတ်က ပွစိပွစိနဲ့ လီးကိုညှစ်ပေးနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား ကာမရဲ့အရသာ ကို ငြိမ့်ငြိမ့်လေးခံစားနေလိုက်တယ်။ ဆရာမက ညည်းညူရင်း တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ (အင်းးးးးမောင်မင်းခန့် မင်း မိန်းမတွေကို ဘယ်လိုလိုးရမလဲ  ကောင်းကောင်းသိတာပဲ) ဆရာမက ကလေးလိုချင်တာထက် အလိုးခံရတာပိုနှစ်ခြိုက်နေမှန်း ကျွန်တော်အာရုံရတယ်။ အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားရာကနေ ပြန်ပြီး အထုတ်အသွင်းမြန်မြန်လုပ်ပေးတယ်။ ဆရာမကိုတော့ ဖက်ထားဆဲပါပဲ။ ဆရာမကို ခေါင်းမော့ပြီးကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ပြုံးယောင်သန်း နေတယ်။ တချက်တချက် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်တယ်။ ဆရာမကိုကြည့်ပြီး မဆီမဆိုင် သဇင်ရဲ့ ဇာတ်ကားတောင်သတိရသွားတယ်။ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ  ဆရာမရဲ့ တံတွေးတွေစိုစွတ်နေတဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။

နှစ်ယောက်သား ချွေးတလုံးလုံးဖြစ်နေပေမဲ့ ကာမရေယာဉ်ကြောမှာ မျောလို့ကောင်းနေတုန်းပါပဲ။ ခပ်သွက်သွက်လိုးဆောင့်ပေးနေတုန်း ဆရာမအဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်လီး ဆက်ခနဲတုန်သွားတာ သတိထားမိတယ်။ စိတ်ကိုထိန်းထားပေမဲ့ မရတော့ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့ သုက်တွေက ဆရာမအဖုတ်ထဲ တဖြောဖြော ပန်းထွက်နေပါပြီ။ ဆရာမကို ကြာကြာဆွဲလိုးချင်ပေမဲ့ မရတော့ပါဘူး။ မိန်းမတယောက်ရဲ့ အဖုတ်ထဲ သုက်တွေပန်းထုတ်ရတာလဲ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်တဲ့  အရသာပါပဲ။ အဲလိုလုပ်ရတာကိုလဲ ကျွန်တော် သဘောကျပါတယ်။ အရင်က ဖာချတော့လဲ ကူးစက်ရောဂါတွေကြောက်လို့ ကွန်ဒွန်နဲ့ လုပ်ရတယ်။ စော် တွေကျပြန်တော့လဲ ဗိုက်ကြီးသွားမှာစိုးတော့ အဖုတ်ထဲ သုက်မလွှတ်ရဲဘူး။ သူတို့ကလဲ လက်မခံဘူး။ ဆရာမနဲ့မှ အဖုတ်ထဲ သုက်လွှတ်ရတာကို  တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားဖူးတော့တယ်။ သုက်တွေပန်းထည့်နေတဲ့အချိန် ဆရာမက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတယ်။ လက်သည်းတွေနဲ့  ကျွန်တော့်ကျောကို ကုတ်ခြစ်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ လီးကို အဖုတ်ထဲ တဆုံးထိုးသွင်းစိမ်ထားပြီး ဆရာမပေါ်မှာနားနေလိုက်တယ်။ ဆရာမက မျက်လုံးမှေး လျက်နဲ့ပဲ ကျွန်တော့်မျိုးစေ့အလှူကို ကျေကျေနပ်နပ်ခံယူနေပါတော့တယ်။ချွေးတွေရွှဲနေတဲ့ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့ နူးနူးညံ့ညံ့ကိုယ်လုံးလေးတွေ ထွေးပွေ့ထား လိုက်တယ်။ ဆရာမခြေထောက်တွေက ကျွန်တော့်ခါးကိုချိတ်ထားတယ်။ ဆရာမအဖုတ်ထဲ သုက်တွေပန်းထုတ်နေတဲ့ အခိုက်အတန့်ဟာ ဘဝမှာမမေ့နိုင် စရာပါ။ သုက်တွေကုန်သွားတော့ ဆရာမပခုံးကို ဖွဖွလေးမနာအောင်ကိုက်လိုက်တယ်။ လိုးပြီးစ သေးပြီး ပျော့သွားတဲ့လီးက ဆရာမအဖုတ်ထဲက ကျွတ်လု ကျွတ်ခင်။ အသက်ရှူသံတွေကလဲ ခပ်ပြင်းပြင်း…။

ဆရာမက ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေတယ်။ နဖူးကိုပွတ်သပ်ပေးပြီး ခြင်ထောင်သံလေးနဲ့ ပြောတယ်။ (ဘယ်လိုလဲ မောင်မင်းခန့် ? တီချယ့်လို အသက်ကြီးကြီးမိန်းမကြီးနဲ့ လိုးရတာကျေနပ်ရဲ့လား?) ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းကို လိုးရတာဘယ်လောက်အားရလဲ မပြောပြတတ်အောင်ပါပဲ။ နောက်ပြီး ဒါဟာကျွန်တော့် ပထမဆုံးလိုးဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံမဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနဲ့ ကျွန်တော် ပြန်ပြောတယ်။ (သီဒါက ဟော့တယ်။ တခြားစော်တွေနဲ့ မတူတာက လိုးတဲ့အခါ အပြန်အလှန်အပေးအယူမျှတယ်။ လုံးဝကို ကျေနပ်တာပေါ့ဗျာ) ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက ပြုံးလိုက်ပြီး (တီချယ်ကနေ သီဒါတဲ့လား ! အပြင်မှာဆို ငါ မင်းဆရာမဆိုတာ မမေ့နဲ့။ ငါ့အိပ်ခန်းထဲမှာတော့ ငါက မင်းရဲ့သီဒါ မင်းက ငါ့ရဲ့ လိင်ခွန်အားရှိတဲ့ လူရွယ်လေးပေါ့) ကျွန်တော် ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ဆရာမက သဘောကျသွားပုံနဲ့ ထပ်မေးပြန်တယ်။ (တပည့်လေး မင်းဆရာမကိုလိုးရတာ သဘောကျရဲ့လား) (အရမ်း အရမ်းကို ကျေနပ်ရပါတယ် တီချယ်။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင် ကျောင်းစတက်ကတည်းက တီချယ့်ရဲ့အလှအပကောက်ကြောင်းတွေကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုင်ခဲ့ရတာပါ။ ဒီလိုနေ့ကို စောင့်မျှော်ခဲ့ရတာ ၂ နှစ်နီးပါးရှိပါပြီ) ဒေါ်သီဒါထွဏ်းတယောက် မျက်လုံးပြူး မျက်ခုံးတွေတွန့်သွားပြီး (ဟင် တကယ်ကြီးလား မင်း လေးက ငါ့ရဲ့ဘာကိုကြိုက်တာတုန်း) ဆရာမမေးတာကို ကျွန်တော်ရှက်နေတာနဲ့ ချက်ချင်းမဖြေနိုင်ပါဘူး။

(အမယ် ဘာခုမှ လာရှက်နေတာလဲ။ ခုနကတော့ မင်းလေးက လိုးချင်တိုင်းလိုးပြီးတော့။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောစမ်းပါ။ မင်းလေးထက် ငါက ၁၅နှစ်လောက် ကြီးတယ်လေ။ မင်းလေးက ငါ့ကိုမှန်းပြီး ကွင်းတိုက်တယ်ဆို။ ငါသိချင်တာက မင်းလေးက ဘာကိုဖီးလ်တက်တာလဲ)ဆရာမ မေးခွန်းကိုဖြေဖို့ စကားလုံး တွေ အဆင်သင့်ရှိပေမဲ့ ပြောထွက်ဖို့အတော်အားယူရပါတယ်။ လိုးတာကတော့ တကဏ္ဍပေါ့။ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ (သီဒါ အမှန်ဆို ကျွန်တော်က အသက်ကြီးတဲ့ အမျိုးသမီးတွေနဲ့ လိုးရတာကိုဖီးလ်လာတာ။ ကျောင်းကစော်လေးတွေကို လိုးရတာ အဲလောက်သဘောမခွေ့ဘူး။ နောက်ပြီး သီဒါက ချောတယ်။ အသား ဖြူတယ်။ သီဒါလမ်းလျှောက်ရင် နို့နဲ့ တင်ပါးက အရှေ့နဲ့အနောက်စည်းချက်ညီညီခါရမ်းနေတာ။ အဲဒါတွေက ကျွန်တော့်ကိုရူးစေတာပဲ။ ကုတင်ပေါ်မှာ သီ ဒါကို နိကပ်မြင်ချင်ခဲ့တာ။ အခုတော့ ဆန္ဒပြည့်သွားပြီ) ဆရာမလဲ မျက်နှာနည်းနည်းတည်သွားပြီး (မင်းလေး အဲလိုအကြံဆိုးနဲ့ ငါ့ကိုကြည့်နေမှန်း ငါမသိခဲ့ပါ လား။ အခုတော့ ကျေနပ်သွားပြီမဟုတ်လား)

ဆရာမကို ထပ်လိုးချင်သေးတာနဲ့ စကားမပြန်ဘဲ လိုးဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမက ရုန်းလိုက်ပြီး နာရီကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။ (နောက်မှကွာ ခဏ နေ ယောက္ခမတွေ ပြန်လာတော့မယ်။ တီချယ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ရဦးမယ်လေ) (ကျွန်တော့ကို အချိန်ဆယ်မိနစ်ပဲပေးပါ သီဒါ။ ဒီနေ့ သေချာပေါက် ကိုယ်ဝန်ရသွားအောင်လို့ပါ) ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆရာမအဖြေကိုမစောင့်ဘဲ မျက်နှာကိုနမ်းလိုက်တယ်။ အပေါ်ကနေ တက်ခွတယ်။ လီးကလဲ ပြန်တောင်လာ ပါပြီ။ လက်က ဆရာမကိုယ်လုံးလေးကို ပွတ်သပ်နေတယ်။ ဆရာမက ခြေထောက်တွေကို ကားပေးတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အချိန်မဆွဲဘဲ ဆရာမအဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားနဲ့ စောက်စိလေးကို လီးနဲ့ ပွတ်ဆွဲပြီး အတင်းဆောင့်လိုးတယ်။ အချိန်မရဘူးဆိုပေမဲ့ ဆရာမအဖုတ်က အလိုးခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။  ဆရာမပါးတွေကို နမ်းရှုပ်ရင်း လီးကို ခပ်မှန်မှန်လေးအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ဒုတိယအချီဆိုတော့ နည်းနည်းပင်ပန်းတာနဲ့ လီးကိုအဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး စိမ်ထားလိုက်တော့ ဆရာမက (ဆယ်မိနစ်ပြည့်ပြီထင်တယ်နော် မောင်မင်းခန့်။ တော်ကြရအောင်) ဒါပေမဲ့ ဆရာမအဖုတ်ထဲသုက်ထပ်ပန်း ထည့်ချင်နေသေးတာကြောင့်မို့ ဆရာမပြောတာဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး။ ဆရာမခြေထောက်တွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆရာမခါးကို  ကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းဆောင့်လိုးပစ်တယ်။ ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းလေးတွေကိုလဲ နမ်းလိုက်လျက်လိုက်လုပ်တယ်။

လီးနဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားတွေ မရပ်မနားပွတ်တိုက်နေတာမို့ မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ဆရာမအဖုတ်ထဲ သုက်ထပ်ထည့်လိုက်နိုင်ပါပြီ။ အရသာဟာကောင်း လွန်းတာမို့ ဆရာမနို့တွေကို ဆွဲညှစ်ရင်း ဒုတိယအချီ ပြီးသွားပါတယ်။ ဆရာမပေါ်မှာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူရင်း နားနေလိုက်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း လီးကပျော့ ခွေပြီး အဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာပါတယ်။ ဆရာမဘေးမှာလှဲနေလိုက်တယ်။ ဆရာမအသက်ရှူသံတွေကလဲ ပြင်းထန်နေပါတယ်။ ဆရာမနို့တွေမှာ  လက်ချောင်းရာတွေထင်းနေတယ်။ ဒါ ကျွန်တော့်လက်ချက်ကြောင့်ပဲ။ ဆရာမနားကပ်ပြီး ညာဖက်နို့ကိုပွတ်သပ်ရင်း ဘယ်ဖက်နို့ကိုစို့လိုက်တယ်။နို့သီး ခေါင်းလေးတွေက ထောင်မတ်နေတယ်။ ဆရာမကတော့ ဘာမှမပြောဘဲ ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေထဲ လက်ချောင်းလေးတွေထိုးသွင်းရင်း ဖွကစားနေတယ်။  ကာလရှည်တောင့်တခဲ့ရတဲ့ ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းကို ၂ ချီတိတိဖြုတ်လိုးလိုက်ရတာမို့ ပီတိကအတိုင်းမသိပါပဲ။ ခဏနေတော့ ဆရာမလဲ အသက်ရှူသံပြန် မှန်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ဖက်ကို လှည့်ပြီး (မင်းလေးရဲ့ လီးထွားထွားနဲ့ အလိုးခံရတာ တကယ်သဘောကျတယ်ကွယ်။ အထူးသဖြင့် ဒုတိယတခါပေါ့။  ရည်ရွယ်ချက်ကလဲ မတူဘူးလေ) ကျွန်တော်ပြုံးပြီး ဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့ ဗိုက်သားလေးကို ရွရွပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်း ကျွန်တော့်အလိုးအ ဖြုတ်ကို စွဲသွားပြီထင်ပါရဲ့။ (ကျွန်တော်ကတော့ဖြင့် နှစ်ချီလုံးကို သဘောကျပါတယ် သီဒါ) ဆရာမက ကျွန်တော့်ကို အပြုံးတွေနဲ့ ငေးကြည့်နေတယ်။  (သီဒါ ကိုယ်ဝန်ရသွားရင် ကျွန်တော့်ကိုအရင်ဆုံးပြောနော်)

ဆရာမရဲ့ ယောင်းမ သိသွားခြင်း – ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းနဲ့ လစ်ရင်လစ်သလို ခိုးစားတာ တပါတ်လောက်ရှိလာပါပြီ။ ကိုယ်ဝန်ရှိမရှိတော့ နောက်တပါတ် လောက်ဆို သိရမှာပါ။ တညနေ ထုံးစံအတိုင်း ဆရာမယောက္ခမတွေ မရှိခင် ချစ်ပွဲဝင်ကြတယ်။ ပြီးတော့ သီဒါက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ အိပ်နေတယ်။ ခဏနား ပြီးတော့ ကျွန်တော့ဘက်ကိုလှည့်ပြီး စိုးရိမ်ပူပန်တဲ့ အသံနဲ့ (မောင်မင်းခန့် တီချယ် တခု ပြောစရာရှိတယ်) (ဘာများလဲ သီဒါရယ်) ဆရာမရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်ဆော့နေရင်း ပြန်မေးလိုက်တယ်။ (အရေးကြီးတယ် မောင်မင်းခန့် နို့တွေကို ဆော့မနေနဲ့ မရိုးသေးဘူးလား) ဆရာမပုံကြည့်ရတာ တကယ်စိုးရိမ်နေပုံပါပဲ။ ဆရာမကဆက်ပြောတယ်။ (ဆရာမယောက်ျားရဲ့ ညီမ ပိုးဥကို သိတယ်မဟုတ်လား) ကျွန်တော် မပိုးဥကို နှစ်ခါသုံးခါလောက်မြင်ဖူးတယ်။ ဆရာမတို့အိမ်နားကပ်ရက်ပဲနေတယ်။ ယောက်ျားနဲ့ ကလေးငယ်ငယ်တယောက်ရှိတယ်။ (တီချယ်တယောက်တည်း ရှိနေတုန်း မင်းလေးလာတာ သူမြင်သွားပုံရတယ်။ တနာရီလောက်လိုးပြီး မင်းပြန်ထွက်သွားတာလဲ သူတွေ့တယ်။ အဲဒါနဲ့ သူလိုက်ချောင်းတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ ကြာသာပတေးနေ့က မင်းလေးလိုးပြီးပြန်သွားတာနဲ့ သူရောက်လာတယ်) (အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ပြီးရုံရှိသေးတယ်။ သန့်ရှင်းရေးတောင်မလုပ်ရသေးဘူး။ သူလဲ ယောက်ျားနဲ့ဆိုတော့ လိုးပြီး တဲ့အရည်အနံ့တွေ သူရသွားတယ်။ မင်းလေးနဲ့ တီချယ်လိုးနေတာ သူသိသွားတယ်။ တီချယ်လဲ မလိမ်တော့ဘဲ ဇာတ်စုံခင်းပြလိုက်တယ်။ မင်း နားထောင် နေရဲ့လား) ဆရာမက စကားအရှည်ကြီးပြောပြီး ကောက်မေးလိုက်တယ်။ စိတ်တိုနေတဲ့ပုံပါပဲ။ ဆရာမကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တကယ်လန့်လာတယ်။  သူများမယားခိုးစားထားပြီးတော့မှ။ ဆရာမ မိသားစုသာသိသွားခဲ့ရင် ကျွန်တော်သေပြီပဲ။ ဆရာမက ကျွန်တော်ဖြစ်သွားတဲ့ပုံကိုကြည့်ရင်း (စိတ်အရမ်းမပူပါနဲ့။ တီချယ်လဲ ပိုးဥကို မင်းရဲ့စွမ်းဆောင်ရည်တွေပြောပြလိုက်ပါတယ်။ မိန်းမသားချင်းဆိုတော့သူလဲနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ထူးထူးခြားခြားတခုတောင်းဆိုတယ်။) (မပိုးဥက ဘာတောင်းဆိုတာလဲ သီဒါ) ဆရာမဆီက ဘာများလိုချင်ပါလိမ့်သိချင်တာနဲ့ မေးလိုက်တယ်။

(မင်းလေးရဲ့ စံချိန်မီလီးနဲ့ အပြုအစုကောင်းတာတွေ ပြောပြလိုက်တယ်လေ။ သူ့အကိုတောင် မင်းလေးကိုမမီဘူးလို့။ ဒါနဲ့ သူက မင်းလေးနဲ့ နှစ်ယောက် တည်း တွေ့ချင်တယ်တဲ့) ကျွန်တော့်အမူအရာကို အကဲခတ်ရင်း ဆရာမကပြောတယ်။ အဲဒီစကားကိုကြားတော့ ကျွန်တော်ပိုလန့်သွားတယ်။ (ခက်တယ် သီဒါရယ်) (ကဲ ငါ ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ပိုးဥက မနက်ဖြန် သူယောက်ျားအလုပ်သွားတဲ့အချိန် သူ့ကလေးမူကြိုသွားတဲ့အချိန် မင်းကိုတွေ့ချင်တယ်တဲ့။  ပြောစရာရှိတာက ဒါပဲ။ ဒီနေ့မင်းကို ခေါ်လိုက်တာ ဒီကိစ္စပြောချင်လို့။ အလိုးခံဖို့ရာ စိတ်မပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မင်းလေးကို မငြင်းရက်လို့ မင်းသဘောရှိလုပ်ပြီး တဲ့အထိ စောင့်နေတာ) ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုပွတ်သပ်နေရင်း သီဒါထပ်ပြောလိုက်တယ်။ (ကျွန်တော်က ဒီမှာ သူနဲ့နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ရမယ်ပေါ့။ တခြားသူတွေ ရှိနေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ) (မင်း တီချယ့်ကို ယုံတယ်မဟုတ်လား) ကျွန်တော် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ (ကောင်းပြီ ဒါဆိုမနက်ဖြန် မနက် ၁၀နာရီအတိ ဒီကိုလာခဲ့။ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး။ တီချယ်အိမ်နားကစောင့်နေမယ်။ ပိုးဥမှာသော့အပိုရှိတယ်။) (တကယ်လို့ အိမ်သားတွေရဲ့ အရိပ်အယောင်မြင်ရရင် တီချယ် မင်းကိုပြောပါ့မယ်။ မင်း အိမ်ထဲမဝင်ဘဲ ပြန်သွားလိုက်။ နားလည်တယ်နော် မောင်မင်းခန့်) (သီဒါ့ကိုယုံလို့ မနက်ဖြန် ၁၀နာရီလာခဲ့ပါ့မယ်)
ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး ကတိပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

(မင်းလေးကို ဒါကြောင့် သဘောကျရတာ။ ကဲ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်ပြီး ပြန်ချေတော့။ ဘယ်သူမှသတိမထားမိစေနဲ့နော်) ဆရာမကတော့ အိပ်ရာထဲ  ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ လှဲနေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး ကိုယ်လက်သန့်စင်တယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ခန်းကိုပြန်လာတယ်။ ဆရာမက  မနက်ဖြန်အတွက် စိတ်ပူနေတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ မနက်ဖြန် မပိုးဥနဲ့ ရင်ဆိုင်ရမဲ့အရေး ရင်မောရင်းနဲ့လေ။မပိုးဥနှင့်  တွေ့ဆုံရာဝယ် ချိန်းဆိုထားတဲ့နေရာကို ချိန်းဆိုထားတဲ့အချိန်မှာ ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ဆရာမက အိမ်နဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာစောင့်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကို ထွက်လာမတွေ့ဘူး။ အဝေးကနေပဲ အိမ်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြီး လက်ကိုဝှေ့ရမ်းပြတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆရာမတို့အိမ်မှာ မပိုးဥတယောက်တည်းပဲရှိနေမယ်လို့  တွေးတယ်။ ဆရာမအိမ်ဘဲလ်တီးရတဲ့အခိုက်အတန့်လေးက တုန်လှုပ်ရပါတယ်။ တံခါးပွင့်လာပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ မပိုးဥကို တွေ့တယ်။ အထဲဝင်လာဖို့ ခေါ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းတယ်။ မပိုးဥက တံခါးကိုသေချာလော့ချလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျွန်တော့်ဘေး ဆိုဖာပေါ် ဝင်ထိုင်တယ်။  စိတ်က ဂနာမငြိမ်ဖြစ်ပြီး  မပိုးဥကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်တယ်။ မပိုးဥက အသက် ၂၇ ၂၈လောက်ပဲရှိဦးမယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ဆိုတော့ မပိုးဥရဲ့ ကောက်ကြောင်းတွေကို ခန့်မှန်းရခက် တယ်။ မပိုးဥမျက်နှာက သင်ဇာဝင့်ကျော်နဲ့ နည်းနည်းဆင်တယ်။

ကျွန်တော် သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာမြင်တော့ (ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ ကောင်လေး? မတ်တပ်ရပ်ပြီး မင်းဘောင်းဘီထဲကဟာကိုပြစမ်းပါ။ မင့်တီချယ်သီဒါ ကတော့ မင်းနဲ့ မင့်လီးအကြောင်း တခမ်းတနားချီးကျူးလေရဲ့။ ငါ့ယောင်းမကို ကာမသုခပေးပြီး ဗိုက်ကြီးသွားစေတဲ့လီးကို ကြည့်ပါရစေ)  မပိုးဥရဲ့  တစ်တစ်ခွခွကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း စကားလုံးတွေကြောင့် ကျွန်တော်တုန်လှုပ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူပြုသမျှ လည်စင်းခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာမို့ ဘာမှပြန်မ ပြောဘဲ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ တီရှပ်ကိုချွတ်ပြီး ကြမ်းပေါ်ချတယ်။ ကြွက်သားအမြောင်းမြောင်းမထနေပေမဲ့ ကျစ်လစ်တဲ့ အပေါ်ပိုင်းခန္ဓာကို မပိုးဥကို ပြတယ်။ သေချာကြည့်နေတဲ့ မပိုးဥနား ခြေနှစ်လှမ်းလောက်ကပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် သူ့နားကပ်လာတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ မပိုးဥက မတ်မတ်ထိုင်တယ်။  ကျွန်တော် ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲချပြီး ဘောင်းဘီကိုချွတ်တယ်။ ခါးကိုင်းပြီး ဘောင်းဘီကိုလုံးဝချွတ်လိုက်တယ်။ မပိုးဥရှေ့မှာ ဘစ်တထည်တည်းနဲ့ ရပ်နေ လိုက်တယ်။ (မင့်လီးက အရွယ်နဲ့မလိုက်ပါလားကွ ဟင်) ဘစ်အောက်က ဖုဖောင်းနေတာကြည့်ပြီး မပိုးဥကပြောတယ်။ ပြီးတော့ ဘစ်ကိုပါချွတ်ဖို့ လက်နဲ့ အမူအရာပြတယ်။ ဘစ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အပြာကားထဲက ကောင်မလေးတွေ ချွတ်သလို တဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ပြတယ်။ မမာမပျော့ အနေအထားနဲ့ လီးက ပေါ်ထွက်လာတယ်။ မပိုးဥက လီးကိုကြည့်ရင်းပြုံးနေတယ်။ ဘစ်ပါကျွတ်သွားတော့ မပိုးဥရှေ့ မိမွေးဖမွေးတိုင်းရပ်နေရတယ်။

(မင့် လီးက တော်တော်ထွားတာပဲ။ ငါ့ကိုကြောက်လို့ မတော်တာလား။ မတောင်သေးတဲ့အချိန်တောင်ကြီးတယ်။ အပြည့်တောင်ရင် ဘယ်လောက်ရှိလဲ ကောင် လေး) မပိုးဥရဲ့ မျက်လုံးထဲ စပ်စုတဲ့ ကျေနပ်တဲ့ အရိပ်အယောင်မြင်ရတယ်။ (၈ လကျမပါ မမ) မပိုးဥက မတောင်တဲ့အချိန် ၅ လက်မလောက်ရှိတဲ့ ကျွန် တော့်လီးကို စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ငေးကြည့်တယ်။ ပြီးတော့ ညာဖက်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်တယ်။ လက်ချောင်းလေးတွေကို လီးတံတလျှောက်ရွေ့ပြီး ထိပ်ဖုံး အရေပြားကို နောက်ဆွဲလိုက်တယ်။ ကားစွင့်နေတဲ့ မှိုပွင့်ပုံ လီးဒစ်ပေါ်လာတယ်။ကျွန်တော့်လီးဟာ မပိုးဥရဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေ့မှုကြောင့် ၈ လက်မ ထိမတ် ထောင်လာတယ်။ လီးက တစက်စက်ထွက်တဲ့အရည်ကြည်လေးတွေ သူ့လက်မှာစိုနေတယ်။ လက်နဲ့ဆုပ်ပြီး ကွင်းတိုက်ပေးတာနဲ့အမျှ အရည်ကြည်လေး တွေပိုထွက်ပိုစိုလာတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုလဲ ကွင်းတိုက်ရင်းအကဲခတ်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဟန်ဆောင်မထားနိုင်ဘဲ သာယာနေတယ်။

(မင့်လီးကိုတော့ သဘောခွေ့သွားပြီကောင်လေး။ ငါ့ယောင်းမ မင့်လီးကိုစွဲနေတာမဆန်းပါဘူး။ မင်းကလိုးတာကြမ်းတယ်တဲ့။ သူ့ကို တိရစ္ဆာန်လို ကြမ်းကြ မ်းလိုးတယ်တဲ့။ ငါ့ယောင်းမကပြောတာပဲ။ ငါ့ကိုလိုးဖို့တော့ စိတ်တောင်ကူးမနေနဲ့ကောင်လေး။ ငါက မင့်နဲ့ မင့်လီးကိုကြည့်ရုံကြည့်ချင်တာ) ပါးစပ်ကပြော နေပေမဲ့ မပိုးဥကလက်က ကွင်းတိုက်ပေးနေဆဲပါပဲ။ ဘယ်လက်ကတော့ ဥလေးတွေကိုဖွဖွလေးညှစ်နယ်ပေးတယ်။ မပိုးဥရဲ့ မြှောက်ပင့်ချီးကျူးတော့  ကျွန်တော် ဘဝင်လေဟပ်ပြီး ပြုံးမိတယ်။ မပိုးဥက ကွင်းတိုက်တာရပ်ပြီး ဒစ်ပေါ်အောင်လက်ချောင်းတွေနဲ့ အရေပြားကိုဆွဲထားတယ်။ လီးထိပ်ကလဲ အရည်ကြည်တွေ တစက်စက်ကျနေတယ်။ ဒစ်ကလဲ အ ည်ကြည်လေးတွေကြောင့် ပြောင်လက်နေတယ်။ (ငါ့ယောက်ျားလီးကထိပ်အရေပြားဖြတ်ထား တယ်။ မင့်လီးကဖြတ်မထားဘူးလို့ ယောင်းမကပြောတာနဲ့ ငါမြင်ဖူးချင်သွားတာ။ တခါမှမမြင်ဖူးဘူးလေ။ ဒါပေမဲ့ မင့်လီးကိုမြင်ပြီး ငါ စုပ်ချင် အရသာခံ ချင်လာတယ်။ ငါ လီးစုပ်လို့ရမလား ကောင်လေး) မပိုးဥလို ချောတဲ့မိန်းမတယောက်က လီးစုပ်ပေးပါရစေ တောင်းဆိုလာတဲ့အခါ ဘယ်ယောက်ျားသား ငြင်းရက်နိုင်မှာလဲ? ခေါင်းညိတ်ရုံညိတ်ပြလိုက်တယ်။ ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ မပိုးဥက ပါးစပ်ကိုဟ လျှာဆန့်ထုတ်ပြီး လီးထိပ်က အရည်ကြည်လေးကို လျက် တယ်။ ဒစ်မြုပ်အောင် ပါးစပ်ထဲငုံပြီး အာငွေ့ပူပူလေးပေးတယ်။ ဘယ်လက်က ဥတွေကိုကစားပေးတယ်။ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို လီးကိုစုပ်ပေးနေပြီးမှ  ထုတ်လိုက်တယ်။

(မင့်လီးက စုပ်လို့ကောင်းလိုက်တာ။ ငါ့ယောက်ျားနဲ့ကွာပါ့။ သူ့ဟာက သေးသေးလေး။ ပြီးတော့အရည်တွေက နံဟောင်နေတာပဲ။ သူ့ဟာကို စုပ်တောင်မ စုပ်ချင်ဘူး။ မင့်လီးကိုတော့ ဖြစ်နိုင်ရင် တနေကုန်စုပ်နေချင်လိုက်တာ။ သြော် ဒါနဲ့ မင့်နာမည်က ဘယ်သူလဲ) (မင်းခန့် မင်းခန့်ပါ မမ။ တီချယ်သီဒါ ဘယ် သွားလဲဟင်)  ဆရာမ ဘယ်ရောက်နေလဲ သိသိကြီးနဲ့ မပိုးဥကိုမေးလိုက်တယ်။  (မသီဒါကို ငါရှောင်ခိုင်းထားတယ်။ ကောင်လေး မကြောက်ပါနဲ့။ ငါမင့်ကို ကိုက်မစားပါဘူး။ လီးလေးစုပ်ရုံပါ) ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မပိုးဥက ပါးစပ်ဟပြီးကျွန်တော့်လီးကို ငုံသွင်းလိုက်တယ်။ လီးကိုတထစ်ချင်းအဆုံးထိဝင်အောင်စုပ် ပေးတယ်။ ဆီးခုံနဲ့ မပိုးဥနှုတ်ခမ်းထိမိတဲ့အချိန် အိမ်တံခါးပွင့်လာပြီး ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းဝင်လာတယ်။ ဆရာမက တံခါးမြန်မြန်ပိတ်ပြီး ကျွန်တော်နဲ့ မပိုး ဥဆီလျှောက်လာပါတော့တယ်။#crd

ဆရာမအတွက် မျိုးစေ့အလှူ ( ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ) = ( လေပြေအေးအေး ) ဆရာမဒေါ်သီတာထွဏ်း ဝင်လာတော့ ကျွန်တော်အသက်ရှူရပ်မတတ်ပဲ။ မပိုးဥကလဲခြေသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်တယ်။ စုပ်လက်စလီးကို ပါးစပ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး မပိုးဥတယောက် သူ့ယောင်းမကိုရန်တွေ့ပါတော့တယ်။ (ဘာလို့လဲ မသီဒါ။ ရှောင်ပေးပါလို့ ပြောထားတယ်မဟုတ်လား။ ကောင်လေးရဲ့လီးနဲ့ ခဏတောင်မခွဲနိုင်ဘူးလား) (မဟုတ်ပါဘူး ပိုးဥရယ်။ ငါထင်တာ မင်းခန့် ညည်းကိုကြောက်နေမှာစိုးလို့ ငါလာကူညီတာပါ။ ညည်းလဲအတူတူပဲ။ တမျိုးမထင်ပါနဲ့) ဆရာမက သူ့ယောင်းမကိုလေချိုသွေးပြီးချော့တယ်။ (ကောင်းပြီလေ မသီဒါ ဒါဆိုဘေးကပဲထိုင်ကြည့်နေ) ပြီးတော့ မပိုးဥက လီးကိုတဖန်ပြန်စုပ်ပါတော့တယ်။ ဒေါ်သီဒါ့မျက်နှာက ဒေါသကြောင့်နီရဲနေပါတယ်။ သူ့ယောင်းမရဲ့  ရိုင်းစိုင်းတဲ့အပြုအမူကြောင့်ဖြစ်မယ်။ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ သူ့အိပ်ခန်းဆီထွက်သွားတယ်။ မပိုးဥက ကျွန်တော့်ကိုမော့ကြည့်ပြီး ပါးစပ်ကိုဟထားပေးတယ်။  ကျွန်တော့်လီးကို နှုတ်ခမ်းတွေကိုပွတ်တိုက်ပြီးပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်တယ်။ ဒစ်ဝင်သွားတောင့်ခဏငြိမ်နေတယ်။ မပိုးဥက ပါးစပ်ထဲရောက်တဲ့လီး ဒစ်ကို လျှာနဲ့ ညင်ညင်သာသာလေးလျက်ပေးတယ်။ စုပ်ပေးတယ်။

သူ့အပြုအစုကြောင့် ပါးစပ်ထဲကို လီးပိုထိုးထည့်တယ်။ လီးဝင်သွားတာနဲ့အမျှ မပိုးဥလျှာနဲ့ လီးအောက်ပိုင်းပွတ်ထိတယ်။ အာငွေ့နွေးနွေးနဲ့ လီးကအရသာ တော်တော်ရှိတယ်။ လီးကိုပါးစပ်ထဲတဝက်လောက်ပဲချန်ထားပြီး ပြန်ထုတ်တယ်။ မပိုးဥက လျှာနဲ့နှုတ်ခမ်းကို သုံးပြီး ပုလွေပညာကိုအစွမ်းကုန်ထုတ်တယ်။  သုက်ထွက်ချင်လာတာနဲ့ လီးကိုအပြင်ထုတ်ပြီး မပိုးဥရဲ့ ပါးကိုလီးနဲ့ပွတ်တယ်။ အဲဒီအချိန် မပိုးဥက ညုတုတုကြည့်တော့ ကျွန်တော်ရှက်သလိုလိုဖြစ်သွား တယ်။ ပြီးမှ ပြန်ထည့်ပြီး ပါးစပ်ကိုဖြည်းဖြည်းလိုးတယ်။ မပိုးဥပါးစပ်ကို ဇိမ်ခံလိုးနေတုန်း ဆရာမက ညအိပ်ဝတ်စုံလဲပြီး အခန်းထဲကထွက်လာတယ်။ ပြီး တော့ မပိုးဥဘေးမှာထိုင်တယ်။ မပိုးဥရဲ့ နို့တွေကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေညှစ်တယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဆွဲဆော့တယ်။  (ဘယ်လိုလဲ မင်းခန့်ရဲ့ လီးကိုကြိုက်လား  ပိုးဥ။ ညည်းစုပ်နေတာ အငမ်းမရပဲနော်)  ဆရာမမေးတာကို မပိုးဥမဖြေအားဘူး။ ပါးစပ်ကို ကျွန်တော့်အလိုးခံနေရတယ်လေ။ ခေါင်းပဲညိတ်ပြလိုက်တယ်။

(ညည်း သူ့လီးကိုစုပ်ရတာကြိုက်မယ်ဆိုတာ ငါသိပြီးသားပါအေ) မပိုးဥက လီးစုပ်မပျက်ဘဲပြုံးပြတယ်။ ပါးစပ်ကိုလိုးတာအရှိန်မြှင့်လိုက်တုန်းမှာပဲ ဆရာမက (မောင်မင်းခန့် ပိုးဥရဲ့ ပုလွေကကောင်းရဲ့လား) (မပိုးဥရဲ့ ပုလွေပညာက တဖက်ကမ်းခပ်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် သူ့ကို နိကပ်ကြည့်ချင်သေးတယ်ဗျာ။ ဂါဝန်အောက်ကအလှတွေ တွေ့မြင်ချင်မိတယ်) ပုလွေလောက်နဲ့ အားမရတဲ့ကျွန်တော် ဆရာမကိုပြောရင်း မပိုးဥဂါဝန်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တယ်။ (ပြဿနာမရှိဘူး ခဏလေးစောင့် မောင်မင်းခန့်) ဆရာမက မပိုးဥရဲ့ ဂါဝန်အောက်နားကကိုင်ပြီး ဒူးလောက်ထိဆွဲမလိုက်တယ်။ ခြေသလုံးဖွေးဖွေးကိုစမြင် ရပါပြီ။ မပိုးဥက လီးကိုမကျွတ်အောင်စုပ်ထားရင်း ဆိုဖာကနေ တင်ပါးကိုကြွပေးတယ်။ ဆရာမက ဂါဝန်ကိုလုံးဝကျွတ်သွားအောင်ချွတ်တယ်။ မပိုးဥက  ဂါဝန်အောက်မှာ ဘာမှဝတ်မထားတာမြင်တော့ ကျွန်တော်ရောတီချယ်ပါ အံ့သြသွားတယ်။

ဆရာမက ဂါဝန်ကိုကြမ်းပေါ်ချပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်တယ်။ (ညည်း အတွင်းခံတွေ ဘယ်မှာလဲ ပိုးဥ ? အိမ်ကတည်းကချွတ်ခဲ့တယ်တော့မပြောနဲ့) ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့ဒေါသတွေအထွဋ်အထိပ်ရောက်နေပါပြီ။ မပိုးဥက ကျွန်တာ့်လီးကိုပါးစပ်ကဖယ်လိုက်ပြီး (ဟို…ဟို…မသီဒါအခန်းထဲချွတ်ထားခဲ့တယ်။ စိတ်တွေ ထန်လာတာနဲ့…) (ကောင်းပြီလေ ငါ့တပည့်လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်ပေးလိုက်။ လီးပေါ်မှာသွားရာထင်ကျန်ခဲ့လို့ကတော့ ညည်းအသိပဲ)  ဆရာမ ဒီ လောက်စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြစ်တာ တခါမှမတွေ့ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဖြစ်နိုင်တာက ကျွန်တော့်ကို သူတယောက်တည်း စားချင်တာဖြစ်မယ်။ ယောင်းမနဲ့ ရှယ်ယာလုပ် ချင်ပုံမရဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့အတွေးသက်သက်ပါ။ မိန်းမတွေရဲ့ စိတ်ကလဲ ဆန်းကြယ်တာကလား။ မပိုးဥဖက်ပြန်ကြည့်တော့ သူ့ရဲ့ညုဒ်အလှက ကျွန်တော့်ကို  မင်သက်သွားစေတယ်။ ရင်သားတွေက C cup လောက်ပဲ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ညိုညစ်ညစ်နဲ့ ထိုးထွက်နေတယ်။ မသိရင် နို့တွေပေါ် စပျစ်သီး လေးတင်ထားသလိုမျိုး။ ဗိုက်သားလေးတွေက ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းကလဲ လှလှပပ။ မပိုးဥရဲ့ အဖုတ်ကဘယ်လိုမျိုးဆိုတာနဲ့ သူ့ကို လိုးဖြုတ်ဖို့ စောင့်တောင်မစောင့်နိုင်တော့ပါဘူး။မပိုးဥရဲ့ချက်တွင်းလေးက ရေတွင်းလိုနက်နက်ကလေး။ သူ့ပေါင်တွေကို ပူးကပ်စေ့ထားတော့ အဖုတ်ကိုမ မြင်ရဘဲ ခွဆုံနေရာက စောက်မွေးလေးတွေပဲမြင်ရတယ်။

(သီဒါ မပိုးဥခြေထောက်ကိုကားပြီး အဖုတ်လေးပြပေးပါ) မပိုးဥအဖုတ်ကို အသည်းအသန်မြင်ချင်နေတာမို့ ဆရာမကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ်။  ဆရာမက ပခုံးတွန့်ပြပြီး (ကောင်းပါပြီတဲ့ရှင်)  ဆရာမက မပိုးဥကိုကြည့်ပြီး (ငါ့တပည့်က ညည်းစောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ချင်နေတယ်။ ခြေထောက်တွေကား ပြီး ပြလိုက်စမ်းအေ) မပိုးဥလဲ ရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းကို ငုံ့ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပေါင်ကိုကားပြီး အဖုတ်ကလှစ်ဟပြပါတယ်။ ခြေထောက်တွေကားလိုက်တော့  အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ပြဲအားပြီး ပန်းရောင်အတွင်းသားတွေကိုမြင်နေရပါတယ်။ အဖုတ်ဆီက အချစ်ရည်တွေဖင်ဝအထိ စီးကျနေပြီး ဆိုဖာပေါ်ပါပေ နေပါတယ်။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက သူ့ယောင်းမရဲ့ ပေါင်ကြားကနေ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ဆရာမလက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားလို့ရအောင် ပေါင်တွေကိုပိုကားတယ်။ တပြိုင်တည်းမှာပဲ ပါးစပ်ကိုဟပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုစုပ်ပေးတယ်။  (ငါ့တပည့်လီးကို အရမ်းကြိုက်နေရှာပါ လား) ပြောရင်းနဲ့ ဆရာမလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေက မပိုးဥအဖုတ်ထဲလျောကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

(အားးးအူးးးး) မပိုးဥက ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ အဖုတ်ကို လက်ချောင်းနဲ့ အလိုးခံနေရတာမို့ ရှက်တာတွေမေ့ပြီး ကာမအရသာကိုညည်းညူခံစားနေတယ်။ မပိုးဥ က ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညာလက်က လီးကိုဆုပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ပါးစပ်ကိုလိုးနေတာရပ်ပြီး အပြင်ဆွဲထုတ်တယ်။ လီးတံတ လျှောက်ကို မပိုးဥကလျှာနဲ့ လျက်ပေးတယ်။ လီးတံကိုမပြီး ဥတွေကို လျက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်တယ်။ ဥကိုအစုပ်ခံရတာ အသည်းတယားယားနဲ့ပါပဲ။ ခုမှ ကြုံဖူးတာပါ။ အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးတွေက အပြုအစုပိုကောင်းတာအမှန်ပဲ။မပိုးဥ လီးတံကိုလျှာနဲ့ သေချာလျက်ပေးနေရာကနေ ပါးစပ်ထဲပြန်ထည့် ပြီး ပါးတွေခွက်ဝင်အောင်စုပ်ပါတော့တယ်။ ခေါင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း ပုလွေအစွမ်းပြတယ်။ ကျွန်တော်ကောင်းလွန်းတာမို့ အသံထွက်ပါညည်း မိတယ်။ လက်က မပိုးဥနို့တွေကိုညှစ်နေတယ်။ မပိုးဥကိုကြည့်ရင်း ဆရာမကမေးတယ်။ (အို ဘယ်လိုတွေတောင် လီးစုပ်နေတာလား။ ညည်းကြည့်ရတာ  လီးဆာနေသလိုပဲ။ ညည်းယောက်ျားက သေချာလိုးမပေးဘူးလား)မပိုးဥက ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲက ဖယ်ပြီးပြောတယ်။ (ကျွန်မယောက်ျားက ထမီ ကိုလှန်တယ်။ ပဲမြစ်လောက်ရှိတဲ့သူ့လီးကိုထည့်တယ်။ တမိနစ် နှစ်မိနစ်လောက်လိုးပြီး ပြီးသွားရော။ ကျွန်မက ဖီးလ်လေးစတက်ရုံရှိသေးတယ်။ သူပြီး သွားရင် တခေါခေါနဲ့အိပ်နေတာ။ သူ့လီးကို ပြန်တောင်မလား စုပ်ပေးပေမဲ့မရပါဘူး။ အိမ်ထောင်ရေးသုခ မပြည့်ဝတာကြာခဲ့ပါပကော) စကားဆုံးတာနဲ့ မပိုးဥက ကျွန်တော့်ဥတွေကို ဆွဲစုပ်တယ်။

(အားးးမမ ဖြည်းဖြည်း) ကျွန်တော်လဲအရသာတွေ့ပြီး မပိုးဥရဲ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆောင့်မိတယ်။ လီးကလဲ သူမျက်နှာနားမှာတရမ်းရမ်းနဲ့။ ဆရာမက မပိုးဥ အဖုတ်ထဲလက်ချောင်းနှစ်ချောင်းနဲ့ ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးနေတယ်။ ဆရာမလက်ချောင်းနဲ့လိုးတာမို့ မပိုးဥညည်းချင်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ဥတွေစုပ်နေတာ ရပ်ပြီး ညည်းသံပေးတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ပါးစပ်ဟပြီး လီးပြန်စုပ်ဖို့လုပ်တယ်။ ထန်နေတဲ့မပိုးဥကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်စိတ်တွေထိန်းမရတော့ဘူး။ သူ့ခေါင်းကို  ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲလီးထည့်ဆောင့်တယ်။ ကျွန်တော်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပါးစပ်ကိုလိုးတော့ မပိုးဥမျက်နှာနည်းနည်းပျက်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့လက်တွေ က ကျွန်တော့်တင်ပါးကိုကိုင်ထားပြီး ငြိမ်ခံရှာတယ်။ ခေါင်းကိုသေချာကိုင်ပြီးဆောင့်လိုးတော့ ရုန်းမရတာလဲပါမယ်။  ဆရာမက မပိုးဥကိုကြည့်ရင်း (လိုးစမ်း မောင်မင်းခန့် လိုးပေးလိုက်စမ်း။ ဒါမှ သူစွဲသွားပြီး တခြားသူတွေကိုလျှောက်မပြောမှာ) ဆရာမလက်ကလဲ သူ့ယောင်းမအဖုတ်ကိုမနားတမ်းလိုးပေးနေတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာအမူအရာကိုကြည့်ပြီး ဆရာမက (ညည်း သေချာစုပ်နော် ငါ့တပည့်ပြီးတော့မယ်) ကျွန်တော် မပိုးဥပါးစပ်ထဲမပြီးလိုက်ချင်ပေမဲ့ မရပါဘူး။

(အားးးကောင်းလိုက်တာ မမရယ်) သုက်တွေက မပိုးဥပါးစပ်နွေးနွေးထဲ ပန်းထွက်သွားတယ်။ ပါးစပ်ထဲသုက်တွေပြည့်နေတယ်။ မပိုးဥကထွေးထုတ်ဖို့လုပ်တော့ ဆရာမက (မျိုချလိုက်စမ်း တစက်ကလေးတောင် မကျန်စေနဲ့နော်) မပိုးဥလဲ အဖိတ်အစင်မရှိမြိုချလိုက်တယ်။ ပျော့သွားတဲ့လီးကို ပါးစပ်ထဲကဆွဲထုတ်တယ်။ ဆရာမလက်ကို အဖုတ်ထဲက ထုတ်တော့ တပွက်ပွက်နဲ့ ဖြူဖြူအရည်တွေစီးကျလာတယ်။ အတွေ့အကြုံအရ မပိုးဥပြီးသွားပြီဆိုတာ သိ လိုက်တယ်။ မပိုးဥလဲအရမ်းပင်ပန်းသွားပြီး ဆိုဖာမှာကျောမှီထိုင်ရင်း မျက်စိမှိတ်ထားတယ်။ ဆရာမက သူ့ဘေးမှာထိုင်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ကုလားထိုင်တလုံးဆွဲပြီး အမျိုးသမီးတွေရှေ့မှာထိုင်တယ်။ စက္ကန့်ပိုင်းလောက်ကျ မပိုးဥမျက်စိဖွင့်လာပြီး ထိုင်နေတဲ့ကျွန်တော့်ကိုမြင်သွားတယ်။ သုံးယောက်လုံး စကားမပြောနိုင်ဘဲ မောပန်းနေတယ်။ အမောပြေလောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ဆရာမက ကျွန်တော့်ဆီလက်ကမ်းလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ထရပ်ပြီး ဆရာမခေါ်ရာ အိပ်ခန်းဆီ ငြိမ်ငြိမ်ဆိမ်ဆိမ်ချီတက်ခဲ့တယ်။

(ဘယ်သွားမှာလဲ မသီဒါ) မပိုးဥက လှမ်းမေးတယ်။ (ငါ့တပည့် အလိုးသွားခံမလို့ဟေ့။ ညည်းတို့လုပ်တာ ငါ့စိတ်တွေထပြီး အဖုတ်ကလီးကို တောင့်တနေပြီ) ဆရာမက မပိုးဥဘက်လှည့်ပြီးပြန်ဖြေတယ်။ မပိုးဥက ပဟေဠိဆန်တဲ့အကြည့်နဲ့ ပြန်ပြောတယ်။ (သူခုလေးတင် သုက်ထွက်ထားတာလေ။ ခဏလေးနဲ့ သူ့လီးကပြန်တောင်ပါ့မလား။ လီးပျော့ပျော့နဲ့ ဘယ်လိုအလိုးခံမှာလဲ?) (ငါ့တပည့်က ညည်းယောက်ျားလို ပန်းသေနေတာမဟုတ်ဘူးဟဲ့။ သိချင်ရင်  အိပ်ခန်းထဲသာလိုက်ခဲ့ ယောင်းမရေ) ဆရာမစကားဆုံးတာနဲ့ မပိုးဥလဲ အိပ်ခန်းထဲလိုက်လာတယ်။ သူက ကုတင်စွန်းမှာထိုင်တယ်။ ကျွန်တော်က မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ခါးသိမ်သိမ်လေးကို တင်းတင်းလေးပွေ့ဖက်ထားတယ်။

ကျွန်တော်ရယ် သီဒါရယ် ပိုးဥရယ် (သရီးဆမ်း)  = ဆရာမက သူ့ကိုဖက်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလှည့်နမ်းတယ်။ မပိုးဥက ကုတင်ခြေရင်းမှာ ခြေထောက်ချထားပြီး ထိုင်နေတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဆရာမကို သေချာကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆရာမကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ပါးကိုနမ်းတယ်။ ဆရာမရဲ့ ဂါဝန်ကိုမပြီးချွတ်တယ်။ ဂါဝန်အောက်မှာ ဘရာအနီနဲ့ ဂျီစထရင်းအနီလေးက အသားဖြူဖြူနဲ့ ပနံရနေတယ်။ ဆရာမက ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရစုပ်နမ်းတယ်။ ဆရာမစိတ်တွေအရမ်းထကြွနေပြီး အဖုတ်က ကျွန်တော့်လီးကိုတောင့်တနေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။

မပိုးဥကထလာပြီး သူ့ယောင်းမနောက်မှာ ဝင်ရပ်တယ်။ ဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့ ရင်ဖွံ့ထွားထွားတွေက လျှံကျပြီး  ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကိုလာထိနေတယ်။ မပိုးဥက ဆရာမနောက်ကနေ လက်ထည့်ပြီး ရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်တယ်။  အဲလိုအခြေအနေမှာ ဆရာမကတော့  ကျွန်တော်နဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းရင်းအလုပ်များနေတယ်။ ကျွန်တော့်လျှာကို ဆွဲစုပ်လိုက် သူ့လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်နဲ့ပါ။ မပိုးဥကထိုင်လိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဂျီစထ ရင်းကိုချွတ်တယ်။ ချွတ်ရလွယ်အောင် ဆရာမက ခြေထောက်တွေတဖက်ချင်း မြှောက်ပေးတယ်။ ခုတော့ သုံးလောက်လုံး မိမွေးဖမွေးတိုင်းဖြစ်သွားပါပြီ။

ဆရာမညာလက်က ကျွန်တော့်ကို ညင်ညင်သာသာလေးကွင်းတိုက်ပေးတယ်။ မပိုးဥက ဆရာမတင်ပါးတွေကိုနယ်လိုက် နှစ်ခြမ်းဖြဲလိုက်လုပ်တယ်။   တင်ပါးနှစ်ခုကြားကို လျက်တယ်။ တချက်တချက်ဆရာမရဲ့စိုစွတ်နေတဲ့အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ကလိတယ်။ သူ့လက်က ကျွန်တော့်ကိုကွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့  ဆရာမလက်နဲ့လာထိထိနေတယ်။ သူ့အဖုတ်ကို မပိုးဥကလိနေတာသတိထားမိတော့ ဆရာမက လှည့်ပြီးပြုံးပြတယ်။ ဆရာမက ကျွန်တော်ကို ထပ်နမ်းပြီး  ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ဆရာမ ဒူးထောက်လိုက်တော့ မပိုးဥကအဖုတ်ကို ဆွနေတာရပ်ပြီး ဘေးကကြည့်နေတယ်။ ဆရာမက သူ့ယောင်းမကိုကြည့် ရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ပျော့နေတဲ့လီးကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ ဆရာမက သူ့ယောင်းမကိုအကြည့်မပျက်ဘဲ ပုံမှန်လေးပဲ လီးကိုစုပ်ပေးတယ်။

ဆရာမဒေါ်သီဒါက လီးပြန်တောင်လာအောင် နှိုးဆွပေးနေတဲ့အချိန် ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေမှိတ်ပြီး ကောင်းကောင်းဇိမ်ယူနေလိုက်တယ်။ ဆရာမရဲ့ ဘလိုး ဂျော့အစွမ်းနဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း လီးကပြန်မတ်လာတယ်။ အပြည့်အဝမတ်တောင်လာတဲ့အခါ ဆရာမရဲ့အစုပ်အမှုတ်ကပိုပြင်းထန်လာတယ်။   သမီး ယောင်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ ပုလွေပညာပြိုင်ပွဲကိုခံစားရတဲ့ကျွန်တော် လေထဲမြောက်နေသလိုပါပဲ။ ဆရာမက ဥတွေကိုလဲ အလွတ်မပေးပါဘူး။ ဆရာမစုပ်နေ တာ နှစ်မိနစ်လောက်ရှိတော့ ကျွန်တော့်လီးကို ပါးစပ်ထဲကဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။  (သီဒါ ကျွန်တော် လိုးချင်ပြီ။ ပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးချင်ဘူးဗျာ)  ဆရာမက  တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို မပိုးဥကိုပြရင်း ပြောတယ်။  (တွေ့လား ငါ့တပည့်လီးပြန်တောင်တာ ဘယ်လောက်မြန်လဲ။ ငါ  လီးစုပ်တာဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်လဲ) (အင်း ဟုတ်တယ် မသီဒါ လီးစုပ်တာ ဆာရှာဂရေး(အပြာမင်းသမီး) ကျနေတာပဲ)  မပိုးဥက သူ့အဖုတ်သူကလိ နေရင်းပြန်ပြောတယ်။

(အခု ကျွန်တော် သီဒါ့ကိုလိုးလို့ရပြီလား) ဆရာမက ကျွန်တော့်အမေးကို ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ခွင့်ပြုတယ်။ ကုတင်ပေါ်တက်လှဲပြီး ခြေထောက်တွေကား လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က ဆရာမခြေထောက်ကြားဝင်ထိုက်လိုက်တယ်။ ဆရာမက (ကဲ ပိုးဥ ငါတို့ရဲ့ လိုက်ဖ်ရှိူးကို ခံစားလိုက်ပါဦး)ဒေါ်သီဒါထွဏ်းကိုနမ်း နေရင်း အဖုတ်အဝကို လီးနဲ့တေ့လိုက်တယ်။ ဆရာမက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုဖြဲပေးထားတယ်။ အဖုတ်မှာလဲ ကာမအရည်ကြည်တွေအဆင်သင့်နေ တာမို့ လီးကိုအဆုံးထိတချက်တည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လီးကိုထိုးခွဲဝင်သွားတဲ့အချိန် ဆရာမအသက်ရှူတောင်မှားသွား တဲ့ပုံပဲ။ ကာမအချီအလီလီဆင်နွှဲခဲ့ဖူးသူတွေမို့ အထိုးအဆောင့်အပင့်အညှောင့်တွေက စည်းချက်ညီနေတယ်။ လီးဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ဆရာမဆီက  ညည်းညူသံလေးကြားရတယ်။ ဆရာမက အပေါ်ကလှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့လိုးနေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူ့ဆီဆွဲတယ်။ ခေါင်းကိုလက်နဲ့ဖက်ပြီး အားပါးတရနမ်း တယ်။

နှုတ်ခမ်းနဲ့လျှာတွေအပြန်အလှန်ဝင်ထွက်နေတယ်။ ဘယ်လက်က ဆရာမနို့ကိုဆော့တယ်။ ပြီးတော့ ခေါင်းကိုအောက်လျှောပြီး နို့တွေကိုနမ်းတယ်။ စို့ တယ်။ ဘယ်ညာနို့တွေပြောင်းစို့ရင်း ဆရာမကိုကြည့်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ် ပါးစပ်လေးမဟတဟနဲ့ ဖီးလ်လာနေတယ်။  ပါးစပ်ကိုအလုပ်ပေးထားပေမဲ့  လီးအဆောင့်ကိုလဲ အရှိန်မပျက်စေဘဲ သွက်သွက်မှန်မှန်လေးလုပ်ပေးတယ်။ ဆရာမလက်က ကျောကိုဖက်ထားပြီး ခြေထောက်က ခါးမှာချိတ်ထားတယ်။  ပါးစပ်ကလဲ အရသာတွေ့လို့ မြည်တွန်နေသံထွက်နေတယ်။ စံချိန်မီ ၈ လက်မလီးရဲ့အထိအတွေ့က အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးတယောက်ကို စွဲလမ်းနေ စေတယ်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဖာချခဲ့တဲ့ကျွန်တော် လိုးနည်းဗျူဟာကြွယ်တာလဲပါမယ်။ (ဟငျးးးးးအားးးးးးးအီးးးးးးးး)  တက်ညီလက်ညီချစ်ပွဲဆင်နေတုန်း  မပိုးဥရဲ့ညည်းသံကျယ်ကျယ်ကိုကြားလိုက်ရတယ်။ နှစ်ယောက်သားလှည့်ကြည့်တော့ မပိုးဥက သူ့အဖုတ်ကိုသူကလိနေတယ်။ သူ့မျက်နှာမှာလဲ ချွေးသီး ချွေးပေါက်တွေနဲ့။ ကြည့်ရတာ အာသာဖြေရင်း အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားခဲ့ပုံပါ။ ခဏတဖြုတ် မပိုးဥကိုကြည့်ရင်း ရပ်သွားတဲ့ အလိုးအဆောင့်ကို ပြန်စ တယ်။ ဆရာမကတော့ သူ့ယောင်းမကိုကြည့်နေဆဲပါ။(မသီဒါ ယောင်းမရေ ကျွန်မအလိုးခံချင်လှပြီ။ မင်းခန့်ကို ကျွန်မလိုးဖို့ ခွင့်ပြုပေးပါ။ ထိန်းမချုပ်နိုင် တော့ဘူး။ သူ့လီးကို အဖုတ်ကဆာလောင်နေပြီ)

မပိုးဥက ဆရာမကို တောင်းပန်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ဆရာမကိုလိုးနေတာရပ်ပြီး မပိုးဥဘက်ကြည့်လိုက်တယ်။  (ငါ့ကို လိုးပေးးးအဖုတ်ကိုလိုးးးပေးပါ မင်း ခန့်ရယ်) မပိုးဥက ကျွန်တော့်ကို တောင်းဆိုပြန်တယ်။ ဆရာမကို ကြည့်တော့ ဆရာမက မပိုးဥကို ကျေနပ်တဲ့အပြုံးနဲ့ကြည့်နေတယ်။ ဆရာမက ကျွန်တော့် ဘက်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းတယ်။ (ပိုးဥကို လိုးပေးလိုက်ပါ မောင်မင်းခန့်ရယ်။ တီချယ့်အဖုတ်က မင်းကြိုက်တဲ့အချိန်လိုးလို့ရနေတာပဲ။ ဒါ တီချယ်တို့ အတွက် အခွင့်အရေးပဲ။ လရည်ဝင်ရင် အသေခင်တယ်။ သူလဲ အလိုးခံရမှ တီချယ်တို့အကြောင်းလျှောက်မပြောတော့မှာ။ သူက တယောက်ယောက်ကို ပြောရင် တီချယ်လဲပြောလိုက်ရုံပဲ။ မောင်မင်းခန့်ကတော့ ကံကောင်းတာပေါ့။ လီးငတ်နေတဲ့အဖုတ်တွေကို အငတ်ပြေအောင်လုပ်ပေးပေါ့) ဆရာမကတော့  သူ့ယောင်းမ မပိုးဥကိုလိုးဖို့ ပါမစ်ပေးလိုက်ပါပြီ။ ဒီထက်ဘာကများကျေနပ်စရာကောင်းဦးမှာလဲ။ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းရဲ့အဖုတ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ် ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ မပိုးဥက တပြိုင်နက်တည်း လီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပါတော့တယ်။ လီးပေါ်က ဆရာမရဲ့အချစ်ရည်တွေအရသာလဲ မပိုးဥမြည်းစမ်းမိမှာပါ။

ခဏပဲ မပိုးဥပုလွေမှုတ်တာခံလိုက်တယ်။ သူ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ယောင်းမနှစ်ယောက်က အခုဆို ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက်ပါ။ မပိုးဥရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ စောက်စိလေးကို လီးနဲ့ပွတ်ပေးတော့ သူကပြုံးကြည့်တယ်။ သုံးလေးချက်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီး လီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ထားလိုက်တယ်။

မပိုးဥကို လိုးဆော်ခြင်း = အပေါ်ကဆွနေတဲ့ကျွန်တော့်ကို မပိုးဥက ထကပ်ပြီးနမ်းပါတော့တယ်။ သူ့အနမ်းတွေကိုကျေကျေနပ်နပ်ခံယူရင်း လီးကိုညာလက် နဲ့ကိုင်ပြီး မပိုးဥရဲ့စွတ်စွတ်စိုစိုအဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်း တထစ်တရစ်ချင်း လီးကိုသွင်းတယ်။  ဒစ်ဝင်သွားတော့ ခေါင်းဝင်ကိုယ်ဆန့်ဆို သလို မပိုးဥရဲ့စေးစေးပိုင်ပိုင်အဖုတ်ထဲ လီးကလျောကနဲဝင်သွားပါတော့တယ်။ မပိုးဥအဖုတ်ကိုလိုးရတာ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းအဖုတ်ထက် ကျဉ်းကြပ်ပါတယ်။  သူ့ယောက်ျားက ကလေးရတဲ့အထိ လိုးဆော်ထားပေမဲ့ အဖုတ်ကမကျယ်သေးပါဘူး။ တစိမ့်စိမ့်လီးထိုးသွင်းရင်း ကျွန်တော်အားရနေမိတယ်။ မပိုးဥက  မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ထားပေမဲ့ ပါးစပ်ကအနမ်းမိုးမပြတ်ရွာနေပါတယ်။လီးကအဖုတ်ထဲဝင်လေလေ မပိုးဥအနမ်းတွေက ပိုကြမ်းလေလေပါ။ ဖက်ထား တာကလဲပိုတင်းလာတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဆရာမက မေးတယ်။ (ပိုးဥ ငါ့တပည့်လီးကဘယ်လိုနေလဲ)  မပိုးဥမျက်စိပွင့်လာပြီး အောက်ကိုငုံ့ကြည့်တော့  ကျွန်တော့်လီးက အဆုံးထိအဖုတ်ထဲနေရာယူထားပါပြီ။ (မသီဒါ ဒီကောင်လေးကိုဘာလို့ တမ်းတမ်းစွဲနေလဲ အခုသိပြီ။ အဖုတ်ထဲသူ့လီးနဲ့ ပြည့်နေတာပဲ။  ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး။ ရမက်ကြီးတဲ့ကောင်လေးကိုလိုးခွင့်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မသီဒါ။)  (ရပါတယ်အေ ည်ီအမချင်းတွေပဲ။ ညည်းသာအာမချောင် နဲ့။ လိုးခြင်းရဲ့ အရသာကိုပဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားလိုက်ပါ။ ကျန်တာစိတ်မပူနဲ့)

ဆရာမက ပြန်ပြောပြီး မပိုးဥပါးကိုနမ်းတယ်။ ကျွန်တော်က သမီး ယောင်းမနှစ်ယောက်စကားပြောနေတာစောင့်နေတဲ့အချိန် မလှုပ်ရှားဘဲ လီးကိုစိမ်ထားတယ်။ ပြီးမှ လီးကို တဝက်လောက် ဖြည်းဖြည်းဆွဲထုတ် ပြန်ထည့် လုပ်တယ်။ ခဏလောက်ကို ပုံမှန်လေးပဲအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးတယ်။ကျွန်တော်ကိုယ်ကိုကြွ လက်နှစ်ဖက်ကို မပိုးဥဘေးတဖက်စီမှာထောက်ပြီး မပိုးဥ နဖူးကိုနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ (စလိုးရတော့မလား မမ)  (နံပါတ်တစ် မင်း ငါ့ကို မမလို့မခေါ်နဲ့ ပိုးဥလို့ပဲခေါ်။ နံပါတ်နှစ် ငါ့ကို လိုးဖို့ခွင့်တောင်းစရာမလိုဘူး။  မင်းစိတ်ကြိုက်ပဲ။ ဒီနေ့ ငါက မင်းအပိုင်းပဲ။ အခု ငါ့ကိုလိုးပေးပါတော့) မပိုးဥမျက်နှာမှာ တဏှာခိုးတွေဝေနေတယ်။ စကားဆုံးတာနဲ့ လီးကိုအဖုတ်ကနေ  ကျွတ်အောင်ဆွဲထုတ်တယ်။ အမြောင်းလိုက်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပေါ်ထိုးတင်တယ်။ ပြီးမှ သေချာတေ့ပြီး အဆုံးထိဝင်အောင် အားပါပါနဲ့ ဆောင့်ထည့် တယ်။ မပိုးဥအော်သံက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ထွက်လာတယ်။ မပိုးဥကိုဆောင့်တာသွက်လာတာနဲ့အမျှ ခြေထောက်တွေမြှောက်ပြီး ကားပေးလာ တယ်။ ဆောင့်နေရင်း မပိုးဥနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက် လည်ပင်းကိုနမ်းလိုက်လုပ်တယ်။ လည်တိုင်ဘေးကိုကပ်ပြီး ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက်တော့ မာကင်ရာပေါ် သွားတယ်။

(မသီဒါ ကျွန်မနို့တွေကိုစို့ပေးစမ်းပါ) မပိုးဥက သူ့ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ဆရာမကို ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့အသံနဲ့ အကူအညီတောင်းတယ်။ ဆရာမက မပိုးဥ နိူ့သီးခေါင်းတွေကို လက်နဲ့ကစားပေးပြီး (ကောင်းပြီ ဒါပေမဲ့ ညည်းလဲ ငါ့အဖုတ်ကိုလက်နဲ့လုပ်ပေး ပိုးဥ။ ငါ့မှာ တဝက်တပျက်ကြီး နင့်ကိုလီးပေးလိုက်ရ တယ်) (အင်းးးးလုပ်ပေးမယ် မသီဒါ) မပိုးဥက ကျွန်တော့်ကျောကိုဖက်ထားတဲ့ လက်လွှတ်ပြီး ဒေါ်သီဒါထွဏ်းအဖုတ်ကိုကလိပေးပါတော့တယ်။ ဆရာမက  သူ့နို့သီးခေါင်းကိုစို့လိုက်တဲ့အချိန် မပိုးဥအရှိန်တက်ပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ စိတ်ပိုကြွလာပြီး ပိုပြင်းပြင်းဆောင့်တယ်။ မပိုး ဥက ကျွန်တော့်ကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီး ပါးစပ်ကညည်းနေတယ်။ ဆရာမလက်တဖက်က ကျွန်တော်တို့ပေါင်ကြားရောက်လာပြီး မပိုးဥရဲ့အစေ့ကိုဆွပေးနေ တယ်။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က ကိုယ်စီကိုယ်စီအဖုတ်ကိုဆွနေတယ်။ ကာမရမက်ဇောတွေက သူတို့မျက်နှာပေါ်အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ မပိုးဥ ရဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး မညှာမတာလိုးဆောင့်တယ်။ မပိုးဥရဲ့ လည်ပင်းသာမက နားရွက်တွေပါ နမ်းစုပ်တယ်။   မိနစ် ၂၀လောက် မပိုးဥကိုလိုးပေးပြီးတော့  ကျွန်တော် သုက်လွှတ်ချင်လာတယ်။ မပိုးဥလဲပြီးသွားပုံရတယ်။ ကျွန်တော့်လီးက သူ့စောက်ရည်တွေပိုရွှဲလာတယ်။ ဆရာမကတော့ မပိုးဥရဲ့နို့ရယ် စောက် စေ့ရယ်နဲ့ အလုပ်များနေတယ်။ မပိုးဥလက်ကလဲ ဆရာမအဖုတ်ကိုသွက်သွက်လေး လိုးပေးနေတယ်။ သုံးယောက်တည်း ကာမသုခဘုံလေးဖန်တီးထား သလိုပါပဲ။ (ကျွန်တော်ပြီးသွားပြီး ပိုးဥရေ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ)  ပြောရင်းဆိုရင်း မပိုးဥအဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်သုက်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ မပိုးဥက  ကျွန်တော့်ပခုံးကိုဖွဖွလေးကိုက်လိုက်တော့ နောက်တချီပြီးသွားတယ်ထင်တာပဲ။ မပိုးဥကိုကလိနေတဲ့ ဆရာမကိုဘေးဘက်တွန်းပြီး မပိုးဥကိုယ်ပေါ်မှာနား နေလိုက်တယ်။ အချိန်တိုအတွင်း သုက် ၂ခါ လွှတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်တော်တော်ပင်ပန်းသွားတယ်။ မပိုးဥလဲ အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး နားနေတယ်။  မျက်နှာမှာလဲ ချွေးတွေရွှဲနေတယ်။ မပိုးဥပေါ်ခဏနားရင်း လက်က သူ့စောက်စေ့ကိုပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ ဖာချလာတဲ့အတွေ့အကြုံအရ မိန်းမတွေကပြီး သွားရင် စောက်စေ့ကိုကစားပေးရင် စွဲတတ်ကြတယ်။ ပြီးသွားတဲ့အချိန် ဘာဂျာကိုင်ပေးရင် အသည်းစွဲပဲ။မပိုးဥအဖုတ်က အတော်တင်းကျပ်စေးပိုင်တုန်းမို့  နောက်ထပ်ဆက်စားချင်တာနဲ့ သူစွဲအောင်လုပ်ပေးတာပါ။မပိုးဥအဖုတ်က လီးကိုထုတ်ပြီး ပါးစပ်နားတေ့ပေးတယ်။ မပိုးဥက အလိုက်တသိနဲ့ သူ့စောက် ရည်နဲ့ သုက်တွေပေကျံနေတဲ့လီးကိုစုပ်ပြီး သန့်ရှင်းပေးတယ်။

(ဘယ်လိုလဲ ပိုးဥ ငါ့တပည့်လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား)   ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက မပိုးဥမျက်နှာပေါ်သီးနေတဲ့ချွေးစက်လေးတွေကို သုတ်ပေးရင်းမေးလိုက်တယ်။  မပိုးဥ မျက်လုံးတွေပွင့်လာပြီး သူ့ယောင်းမကိုပြုံးပြတယ်။ လီးကိုခဏဖယ်ပြီး  (သူက လူသာငယ်ပေမဲ့ လိုးတဲ့နေရာမှာ ပက်စက်တယ်။ အညှာအတာ ကင်းတယ်။ မသီဒါ သူနဲ့ နေ့တိုင်းလိုးနေရတာကို မနာလိုတောင်ဖြစ်မိတယ်။ ကျွန်မကတော့ မင်းခန့်လီးကို အမြဲအဖုတ်ထဲထည့်ထားချင်တော့တာပါပဲ။)     ဖြေပြီးတာနဲ့ မပိုးဥက လီးကိုသေချာပြန်စုပ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်လီးမှာ ဆရာမစောက်ရည်၊ မပိုးဥစောက်ရည်နဲ့ ကျွန်တော့်သုက်ရည်တွေ ပေပွနေခဲ့တာ။ မ ပိုးဥ အမှုတ်အစုပ်နဲ့ ပြန်သန့်လာတယ်။ မပိုးဥက အဲဒီအရည်တွေကို အရသာခံမိမှာပါပဲ။ နှစ်ခြိုက်နေပုံလဲရတယ်။  (ကောင်းပြီလေ ပိုးဥ။ နင် ခံချင်တဲ့အချိန်  သူ့ကိုခေါ်ပေါ့။ ငါ တယောက်တည်း အပိုင်မစီးထားပါဘူး) ဆရာမက ပြန်ဖြေရင်း မပိုးဥပါးမို့မို့ကို နမ်းတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ရမက်ထန်ထန်သမီး ယောင်းမနှစ်ယောက် အာသာဖြေရာ အရုပ်ကလေးဖြစ်လာခဲ့တယ်။

ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက ကာမပွဲကို အဆုံးသတ်ချင်ပုံမရသေးပါဘူး။ မပိုးဥရဲ့ ဘလိုးဂျော့ကို သူပါဝင်ကူညီပါတော့တယ်။ တယောက်လျှာတယောက် လီးစုပ် လျက်ရင်း ပွတ်တိုက်မိတယ်။ အရုပ်အသစ်ရတဲ့ကလေးတွေလို အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ကျွန်တော့်လီးကို စုပ်ပေးနေကြတယ်။  ခဏနေတော့  အတိုင်အဖောက်ညီသွားတယ်။ တယောက်က လီးအချောင်းကိုစုပ်ရင် တယောက်က ဥတွေကိုစုပ်လျက်တယ်။ ၁၀ မိနစ်လောက်စုပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော် မ ပိုးဥဘေးဝင်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ လီးက ပျော့ဖတ်ပြီးခွေချင်နေတယ်။ လူလဲ နုန်းချိနေပါတယ်။ ဆရာမက မပိုးဥကိုယ်ပေါ်ကို ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက်တယ်။  စစ်စတီနိုင်းဆွဲမဲ့ပုံစံအနေအထားပါ။ ကျွန်တော့်သုက်တွေ ပြည့်နေတဲ့ မပိုးဥအဖုတ်ကို ဆရာမဒေါ်သီဒါထွဏ်း မြည်းစမ်းတော့မယ်။ မပိုးဥကိုလဲ သူ့အဖုတ် က ရက်ရက်ရောရောကမ်းလှမ်းထားပါပြီ။ ကျွန်တော့်မျက်နှာက မပိုးဥနဲ့နီးနေတော့ မပိုးဥ ဆရာမတင်ပါးကို ဆွဲဖြဲတာမြင်ရတယ်။ ခေါင်းကိုမော့ လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဆရာမစောက်စေ့ကနေ စအိုဝအထိ လျှာအပြားလိုက်လျက်ပေးတယ်။ ဆရာမနဲ့ မပိုးဥ စစ်စတီနိုင်းဆွဲရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေကြတာ  အတိုင်းသားကြားရတယ်။ မိန်းမချင်း ဆက်ဆံတဲ့ လိုက်ဖ်ရှိုးမှာ ကျွန်တော် ပရိတ်သတ်ဖြစ်နေခဲ့တယ်။ လူက ပင်ပန်းနေတာကြောင့် ဝင်မပါဘဲ မျက်လုံးပိတ် ပြီး အနားယူလိုက်တယ်။ စိတ်ကူးအတွေးထဲမှာတော့ တဏှာလွန်ကဲတဲ့သမီးယောင်းမနှစ်ယောက်နဲ့ ဆက်ရမဲ့ အနာဂတ်ကို ကြိုတွေးပူပန်နေမိပါတော့ တယ်။

 

Zawgyi

 

ဆရာမအတြက္ မ်ိဳးေစ့အလႉ

အခုေျပာမဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြက ကြၽန္ေတာ္ တကၠသိုလ္တက္ေနတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ဆရာမက ေဒၚသီဒါထြဏ္း။ အဲဒီတုန္းကကြၽန္ေတာ္ အသက္ ၂၀ ေတာင္မျပည့္တတ္ေသးဘူးရယ္။

ဆရာမ ေဒၚသီဒါထြဏ္းက အိမ္ေထာင္ျပဳထားၿပီးကတည္းက ေသွ်ာင္ေနာက္ဆံထုံးပါဆိုသလို ေယာက္်ားအိမ္လိုက္ေနရတာေပါ့။ ဆရာမေယာက္်ားက ဒူဘိုင္းမွာအလုပ္လုပ္ေနတယ္။ ကေလးခုထိမရေသးဘူး။ ကေလးမရေသးေတာ့ ဆရာမလဲ သိပ္ေပ်ာ္ပုံမရဘူး။ ေျမးခ်ီခ်င္တဲ့ ေယာကၡမေတြက ဖိအားေပးတာေၾကာင့္လဲပါမယ္။ ဆရာမအသက္က ၃၅ ေလာက္ရွိၿပီ။ ဆရာမက ေတာ္ေတာ္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္။ နဂိုကလဲ လွၿပီးသားကို ျပင္တတ္ဆင္တတ္ဆိုေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ပါပဲ။ ဆရာမက သူ႐ုပ္ေခ်ာတာကိုလဲ သိတယ္။ ေခ်ာလို႔ ေက်ာင္းသားေတြအငမ္းခံရတာကိုလည္း သတိထားမိတယ္။ ေခ်ာသထက္ ေခ်ာေအာင္လည္း ျပင္တယ္ေပါ့။ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားကလဲ မိုက္မွမိုက္။ ဆရာမေယာက္်ားက ဟိုတေလာကမွ ဒူဘိုင္းကိုျပန္သြားတာ။ ခြင့္တလရလို႔ျပန္လာတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ ဒါေတြသိေနတာလဲဆိုေတာ့ ဆရာမအိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ က်ဴရွင္တက္တယ္ေလ။

အစပ်ိဳးေနတာ နည္းနည္းမ်ားသြားေတာ့ ဇာတ္လမ္းဆီျမန္ျမန္သြားလိုက္မယ္။ စေနတရက္ က်ဴရွင္ရွိတဲ့ေန႔ေပါ့။ ဆရာမဆီက sms ရတယ္။ က်ဴရွင္ခ်ိန္ ၄ နာရီအစား ၂ နာရီေရာက္ေအာင္လာခဲ့ဖို႔။ ဆရာမ ဘာလို႔အခ်ိန္ေစာေခၚပါလိမ့္လို႔ ကြၽန္ေတာ္အံၾသမိတယ္။ ေန႔လည္အိပ္ခ်ိန္ေလးေတာ့ ပါသြားၿပီဆိုၿပီး စိတ္ကမၾကည္ဘူးရယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္သြားရမွာပါပဲ။ ဆရာမက သေဘာေကာင္းေပမဲ့ စိတ္တိုလြယ္တယ္။ ေန႔လည္မအိပ္ရတာက ဆရာမ တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာတာခံရမွာထက္စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္။ နားပူေတာ့မခံႏိုင္ဘူးဗ်ာ။

ေန႔လည္ ၂ နာရီအတိအက်မွာပဲ ဆရာမတို႔အိမ္တံခါးဘဲလ္ကို ကြၽန္ေတာ္တီးလိုက္တယ္။ ေဒၚသီဒါထြဏ္း ကိုယ္တိုင္တံခါးလာဖြင့္ေတာ့ အံ့အားသင့္မိတယ္။ အရင္ဆို ဆရာမရဲ႕ ေယာကၡထီး ဒါမွမဟုတ္ ေယာကၡမပဲ လာဖြင့္ေပးေနက်။ ဆရာမက အထဲဝင္ခိုင္းၿပီး တံခါးမင္းတုံးကိုေသခ်ာပိတ္လိုက္တယ္။ ဆရာမေယာကၡမေတြ အသံတိတ္ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္စူးစမ္းေနမိတယ္။ ဆရာမက သတိထားမိၿပီး (အေဖတို႔ မရွိၾကဘူး ေမာင္မင္းခန႔္ေရ ေျမးလိုခ်င္လို႔ ေဗဒင္ေမး ယၾတာေခ်သြားလုပ္ၾကတယ္ကြယ္ ထိုင္ဦး တီခ်ယ္ မင္းကို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေလး ေျပာစရာရွိတယ္) ဆရာမနဲ႔ အိမ္မွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း။ ကြၽန္ေတာ္ ဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ဆရာမကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဆရာမကိုၾကည့္ရတာ အခုမွေရခ်ိဳးၿပီးကာစပုံပဲ။ ဆရာမက အျပာေရာင္ဝမ္းဆက္နဲ႔ က်က္သေရရွိေနတယ္။ ဆရာမ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဘာေျပာမွာပါလိမ့္ဆိုတာ သိခ်င္ေနမိတယ္။

ဆရာမက ကုလားထိုင္တလုံးဆြဲယူၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာထိုင္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး (တီခ်ယ္ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ လိုရင္းပဲေျပာမယ္ ေမာင္မင္းခန႔္ ဒါေပမဲ့ တီခ်ယ္ ေမာင္မင္းခန႔္ကို ယုံၾကည္လို႔ရပါ့မလား) (ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္လိုက္ပါ တီခ်ယ္ ေျပာသာေျပာပါ) ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုကိုင္ထားရင္း မ်က္လုံးခ်င္းဆုံလိုက္တယ္။

(ေမာင္မင္းခန႔္သိတဲ့အတိုင္း တီခ်ယ့္အမ်ိဳးသားက အိမ္ခဏျပန္လာၿပီး ဒူဘိုင္းျပန္သြားၿပီ။ သူ လာတဲ့တလအတြင္း တီခ်ယ္တို႔ ကေလးရဖို႔ အေတာ္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတခါလဲ ကေလးရ မရ တီခ်ယ္မေသခ်ာဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တီခ်ယ္ ဒီတခါ ကိုယ္ဝန္ရတာ ေသခ်ာခ်င္တယ္။ ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ့္ကို ကူညီေစခ်င္တယ္) ေျပာေနရင္း ေဒၚသီဒါထြဏ္းတေယာက္ မ်က္ႏွာရဲလာၿပီး ေခါင္းေလးငုံ႔သြားတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုေပမဲ့ ရွက္ရွာမေပါ့။

(တီခ်ယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလို႔ အဲဒါေတြေျပာေနတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုကူညီရမွာလဲ) (ေမာင္မင္းခန႔္က ကေလးမွမဟုတ္ေတာ့ဘဲကြယ္။ ႐ူးခ်င္ေယာင္မေဆာင္ပါနဲ႔။ ေမာင္မင္းခန႔္ အိပ္ရာေပၚမွာစြမ္းတဲ့ အေၾကာင္း တီခ်ယ္ သိၿပီးသားပါ ဟင္းးးဟင္းးး တီခ်ယ့္ ရာသီမေပၚေတာ့တဲ့ အထိ ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ့္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံေပးေစခ်င္တယ္ကြယ္။ တီခ်ယ္ျပေနက် အိုဂ်ီကလဲ ဒီအေတာအတြင္း လိင္ဆက္ဆံရင္ ကေလးရႏိုင္ေျခမ်ားတယ္တဲ့ အႀကံေပးလိုက္တယ္) ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ (ဒါေပမဲ့ တီခ်ယ္…) (တီခ်ယ့္အမ်ိဳးသား သိမွာေၾကာက္ေနတာလား။ မပူပါနဲ႔။ တီခ်ယ္ ရာသီေပၚတဲ့ရက္ေတြ သူေသခ်ာမသိဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ့္ကို ကိုယ္ဝန္ရေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္ သူသံသယဝင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူျပန္သြားတာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ရွိတယ္။ ေမာင္မင္းခန႔္နဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးလို႔မွ ေနာက္လေတြ ရာသီေပၚေနဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တီခ်ယ့္ကို ကူညီစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ဒီကိစၥတခုလုံးကို ေမ့ပစ္ေပးရမယ္။

ဘယ္လိုလဲ ေမာင္မင္းခန႔္။ တီခ်ယ့္ကို ကူညီႏိုင္မလား)ဆရာမေတာင္းတဲ့ အကူအညီက ျငင္းရက္ႏိုင္စရာရွိမယ္မထင္ပါဘူး။ ေဒၚသီဒါထြဏ္းလို ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ မိန္းမတေယာက္ကို မလိုးခ်င္တဲ့သူ ဘယ္မွာရွိမလဲ။ တကၠသိုလ္စတက္ကတည္းက ဆရာမကလဲ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးယဥ္မင္းသမီးပါပဲ။ ဆရာမရဲ႕ ကေလးအေဖလဲ ျဖစ္ခြင့္ရဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲလဲ သံသယကရွိေနေသးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ (ကူညီရမွာေပါ့ တီခ်ယ္ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမွ ဘာလို႔ေ႐ြးရတာလဲ) (သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲ ေမာင္မင္းခန႔္ ဒါက ဒီလို။ မင္းကို တီခ်ယ္သိတာ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ မင္းမ်က္လုံးေတြက သစၥာရွိမဲ့ပုံမေပၚဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းက တီခ်ယ္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံဖို႔ရယ္ အတြင္းေရးတိုင္ပင္ဖို႔ရယ္ သင့္ေတာ္ေလာက္မယ္ထင္လို႔ ေ႐ြးလိုက္တာပဲ။ တီခ်ယ့္ေယာကၡမေတြ ျပန္မလာခင္ ကေလးရဖို႔ႀကိဳးစားၾကရေအာင္။ တီခ်ယ္တို႔အတြက္ ၁၅ ရက္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတယ္။ သူတို႔ယၾတာလဲစြမ္းရေအာင္ ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ့္ကို ကူညီလိုက္ပါ…ဒါေပမဲ့ ေမာင္မင္းခန႔္ ဆႏၵရွိမွေနာ္ အတင္းအက်ပ္မဟုတ္ပါဘူး) ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ ခပ္သြက္သြက္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။ ဆရာမက (ကဲ ဒါဆိုလဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနနဲ႔ေတာ့)

ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး သူတို႔အိပ္ခန္းဆီေခၚသြားပါေတာ့တယ္။ ဆရာမေနာက္ကေန ကြၽန္ေတာ္ သိုးငယ္ေလးတေကာင္လိုပါသြားပါတယ္။ နိမ့္ တုံျမင့္တုံလႈပ္ရွားေနတဲ့ ဆရာမရဲ႕ တင္ပါးေတြကိုေငးေမာရင္းနဲ႔ေပါ့။ ၾကည့္ေနရင္း ရာဂစိတ္ေတြေသာင္းက်န္းလာၿပီး ဆရာမတင္ပါးကို ဆုပ္နယ္ခ်င္လာ တယ္။ ဆြဲဖက္ၿပီး အတင္းတက္လိုးပစ္ခ်င္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ဖက္ေကာင္းစားခ်င္ရင္ ပေလာင္ေတာင္တက္ေႏွးရမယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔  သည္းခံဖို႔လိုပါတယ္။ ဆရာမက ကုတင္ေပၚတက္လွဲေနလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ (လိင္ကိစၥကေတာ့ ေမာင္မင္းခန႔္ကို တီခ်ယ္သင္ေပးစရာမလိုဘူးထင္ပါတယ္ေနာ္။ တခုပဲ… မင္းရဲ႕မ်ိဳးေစ့ေလးေတာ့ ေသခ်ာခ်ေပးေနာ္။ ေမာင္မင္းခန႔္ သေဘာရွိသာ လုပ္ပါေတာ့။ တီခ်ယ့္ခႏၶာကိုယ္ကို ပုံအပ္လိုက္ၿပီကြယ္) ကြၽန္ေတာ္လည္း တုန႔္ဆိုင္းမေနဘဲ တီရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ခ်ၿပီး ဘစ္ေလးနဲ႔ပဲ ဆရာမေဘးကို ဝင္လွဲလိုက္တယ္။ ကိုးတန္းေလာက္တည္းက ဖာခ်ခဲ့ဖူးၿပီး လက္ရွိလည္း ေစာ္ေတြကို စားေနတာမို႔ ဆရာမကို ရွိန္မေနေတာ့ပါဘူး။

ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျခေထာက္နဲ႔ခြတယ္။ ပါးျပင္ေပၚ အနမ္းမိုးေတြ႐ြာခ်တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာေလးနဲ႔ ႐ြ႐ြေလးပြတ္ဆြဲတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ပါးစပ္ထဲ  စုပ္ယူလိုက္တယ္။ ႏို႔ေတြကစားရတာႀကိဳက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဆရာမရဲ႕ ဖြံ႕ထြားတဲ့ရင္သားေတြကို ေတြ႕ခ်င္လာတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနတာကိုရပ္ၿပီး  ေအာက္ကိုေလွ်ာတယ္။ ဆရာမအက်ီၾကၤယ္သီးေလးေတြကိုျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ ျဖဴဝင္းေနတဲ့အသားနဲ႔ ပနံရေနတဲ့ ဘရာအနက္ကေလးေပၚလာတယ္။  ဆရာမရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ဘရာေပၚကပဲ အငမ္းမရနမ္းေနမိတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံအရဆို ဆရာမက C cup size ေတာင္ ေက်ာ္ခ်င္ေနေသးတယ္။ ေဒၚသီဒါ့ ေယာက္်ား ကံေကာင္းေလစြ။ အို ငါလည္း ကံေကာင္းတာပါပဲ။ ၁၅ ရက္ေလာက္ ဆရာမကိုျဖဳတ္ရမွာပဲေလ။ စိတ္ထဲကေတြးေနမိတာေလးပါ။ ၿပီးေတာ့  ခ်ပ္ရပ္ေနတဲ့ ဆရာမဗိုက္သားေလးေတြကို ဖြဖြနမ္းတယ္။ ခါးေပၚက ေခြၽးစက္ေလးကို လ်က္လိုက္ၿပီး ခ်က္တြင္းေလးထဲ လွ်ာကိုထိုးစိုက္လိုက္တယ္။ ခ်က္ ကိုလ်က္ေပးေနတဲ့အခ်ိန္ ေဒၚသီဒါထြဏ္း ေအာ္ညည္းစျပဳလာပါၿပီ။

(အားးးအိုးးးအီးးးေမာင္မင္းခန႔္ မင္းက မိန္းမက်မ္းအရမ္းေက်တာပဲကြယ္) ဆရာမရဲ႕ အက်ီကႋု ခြၽတ္လိုက္တယ္။ တဆက္တည္း ထမီကိုပါ ဆြဲခြၽတ္ေတာ့ ဆရာမက တင္ပါးေလးႂကြေပးတယ္။ ပင္တီကလဲ အနက္ေရာင္ပဲ။ ဝမ္းဆက္ေပါ့။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္ဖို႔လုပ္တယ္။ အဖက္မခံဘဲ ဆရာမကို တူးပိစ္ေလးနဲ႔ ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ဆရာမရဲ႕ ႏို႔ေတြကိုဖိညႇစ္တယ္။ ဆရာမက နာလဲနာ ေကာင္းလဲေကာင္းမို႔ ညည္းတယ္။ လက္ကိုေက်ာဖက္ပို႔ၿပီး ဘရာခ်ိတ္ကို ျဖည္းျဖည္းျဖဳတ္တယ္။ ကြၽတ္ထြက္လာတဲ့ အနက္ေရာင္ဘရာေလးကို ကုတင္ေအာက္ ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကို လက္နဲ႔ကိုင္ထားတယ္။ လက္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ဆရာမရဲ႕ ခ်ိဳင္းၾကားေလးကို ကြၽန္ေတာ္ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ခ်ိဳင္းကအေမြးေတြရိတ္ထားေပမဲ့ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲျပန္ေပါက္ေနတယ္။ ဆရာမကို ညင္ညင္သာသာေလး ကုတင္ေပၚတြန္းလွဲလိုက္တယ္။ ေဒၚသီဒါထြဏ္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမွ်ကို စည္းခ်က္ညီညီတုန႔္ျပန္တယ္။ ပါးလႊာတဲ့ ပိုးသားပင္တီအနက္ေလးနဲ႔ ဆရာမဟာ ဆက်ဆီ က်ၿပီး လိင္ခြန္အားျပည့္ ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ဘစ္ေလးတထည္တည္းနဲ႔ ဆရာမကလဲ ပင္တီေလးနဲ႔ပဲ က်န္တယ္။ ဆရာမေျခေထာက္ကို ကားလိုက္ၿပီး ေပါင္ဂြဆုံေနရာကိုတခ်က္ၾကည့္တယ္။ ကားထားတဲ့ ေျခေထာက္ၾကား ဝင္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဘစ္ေအာက္က ေဖာင္းတင္းေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးနဲ႔ ဆရာမ အဖုတ္ကို ပင္တီေပၚကေန ပြတ္တယ္။ ဆရာမလဲ (ေမာင္မင္းခန႔္ အခ်ိန္မဆြဲနဲ႔ကြယ္ တီခ်ယ့္ကို အခုပဲ လိုးၿပီး အဖုတ္ထဲ မ်ိဳးေစ့ေလးျမန္ျမန္ထည့္ေပးပါေတာ့) ဆရာမဆဆီက တစ္တစ္ခြခြေတြၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္က ပိုထန္လာတယ္။

(အိုေက တီခ်ယ္) ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆရာမေျခေထာက္ကို ေျမႇာက္ၿပီး တခုတည္းက်န္ေနတဲ့ ပိုးသားပင္တီအနက္ေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္။  ကုတင္ေအာက္ ဘရာေဘးနားကို ပစ္ခ်ထားလိုက္တယ္။ ကုတင္ေပၚမွာမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အေမြးအမွ်င္ထူထဲတဲ့ ဆရာမအဖုတ္ေလးကိုစိုက္ၾကည့္ တယ္။ ဘစ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခြၽတ္ခ်ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဖုတ္ဆာေလာင္ေနတဲ့ စံခ်ိန္မီ ၈ လက္မ လီးကို ေဒၚသီဒါထြဏ္းျမင္သာေအာင္ ျပတယ္။   ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ျမင္ေတာ့ ဆရာမသက္ျပင္းတခ်က္ရႈိက္တယ္။ (အို ဘုရားေရ ေမာင္မင္းခန႔္လီးက အ႐ြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ပါပဲ။ တီခ်ယ့္ေယာက္်ားထက္ေတာင္ ႀကီးတယ္။ ထိပ္အေရျပားလဲ မျဖတ္ရေသးဘူးေပါ့။ တီခ်ယ့္ေယာက္်ားက အေရျပားျဖတ္ထားေတာ့ ဒစ္ကကားေနတာ။ ေနာက္မွ ေမာင္မင္းခန႔္ကို ပုေလြေကာင္းေကာင္းမႈတ္ေပးမယ္။ အခုေတာ့ လိုးေပးပါေတာ့ေနာ္) ေဒၚသီဒါထြဏ္းက ေျပာၿပီး ညဳတုတုၾကည့္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လီးကို လက္နဲ႔ ပြတ္ကိုင္ရင္း ဆရာမရဲ႕ ဝတ္လစ္စလစ္ခႏၶာကို နဖူးကေျခဖ်ားထိၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာမရဲ႕ ေျခေထာက္ၾကား ဒူးေထာက္ထိုင္တယ္။ ဆရာမရဲ႕ အဖုတ္ကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ပြတ္တယ္။ လီးကိုလက္ခံဖို႔ ကာမေရွ႕ေျပးေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနၿပီလား သိရေအာင္ လက္ခလယ္ကို အဖုတ္ထဲထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ခြၽဲက်ိက်ိေစးထန္းထန္းေစာက္ရည္ေတြက အဖုတ္ထဲမွာ႐ႊမ္းေနခဲ့ပါၿပီ။ အဖုတ္ထဲမွာ လက္ခလယ္ကို ထပ္ထည့္ၿပီး လွည့္လိုက္ေတာ့ ပြက္ခနဲျမည္သြားတယ္။ ဆရာမက သူ႔ရင္သားေတြကိုကိုင္ၿပီး ညည္းတယ္။

(အားးအင်းးးးရက်ဈးးးး) လက္ခလယ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး လီးကို ဆရာမအဖုတ္ထဲ ထည့္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။ ဆရာမအဖုတ္က ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေန တယ္။ လီးကိုကိုင္ရင္း အဖုတ္ဝမွာေတ့လိုက္တယ္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုၿဖဲၿပီး လီးကိုထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ေဒၚသီဒါထြဏ္းက ပင့္သက္ရႈိက္လိုက္ၿပီး   (အားးးျဖည္းျဖည္း ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ့္အဖုတ္ေလးၿပဲသြားပါဦးမယ္။ တီခ်ယ့္ေယာက္်ားဟာကေသးတယ္ကြယ့္။ မင္း လီးကႀကီးေတာ့ ညင္ညင္သာ သာေလးလုပ္ေပးပါ)  ေဒၚသီဒါထြဏ္းကို စိတ္ရွိလက္ရွိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့ သူ႔စကားကို ကြၽန္ေတာ္ နားေထာင္လိုက္တယ္။ ေစာက္ ရည္႐ႊဲေနတဲ့ ေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕ အဖုတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လီးအထုတ္အသြင္းလုပ္ၿပီး လိုးေပးေနလိုက္တယ္။ ဆရာမကေတာ့ မ်က္လုံးေတြ ခပ္ေမွး ေမွးမွိတ္ထားၿပီး လက္ေတြကေတာ့ အိပ္ရာခင္းစကိုဆြဲဆုပ္ထားပါတယ္။ ပါးစပ္ကလဲ ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာတဲ့အခ်ိန္ ျမည္တြန္သံေတြထြက္ေနတယ္။ ဆရာမ အဖုတ္က သဘာဝေခ်ာဆီေတြနဲ႔ စိုစြတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လီးကို လက္ခံႏိုင္လာပါၿပီ။ လီးအထုတ္အသြင္းလုပ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ တဗြက္ ဗြက္ျမည္လာပါတယ္။ ဆရာမရဲ႕ ႏို႔အစုံကိုကိုင္ဆြဲၿပီး အထုတ္အသြင္းကို ခပ္ျမန္ျမန္လုပ္လိုက္တယ္။ ဆရာမ မကန႔္ကြက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲ လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးသြင္းၿပီး လိုးတယ္။ ဆရာမနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံေတြကလဲ အိပ္ခန္းထဲမွာ ဆူညံေနပါတယ္။

ဆရာမရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းသားေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လီးပြတ္တိုက္မႈအရသာဟာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ ဆရာမကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္လိုးရင္း ကြၽန္ေတာ္ လဲ မာန္သြင္းမိပါေတာ့တယ္။ ဆရာမရဲ႕ ညည္းသံေတြကလဲ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ေလာင္လာတယ္။ လိုးေနတုန္းမွာပဲ ဆရာမကို တာဝန္ေက်ကူညီၿပီး လိုး ေပး႐ုံမဟုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္လိုးတာကို စြဲလမ္းသြားေအာင္ လုပ္ဖို႔စိတ္ကူးရတယ္။ ႏို႔ေတြကိုင္ထားတဲ့ လက္ကိုလႊတ္ ဆရာမရဲ႕ လက္ေအာက္ကိုလွ်ိဳၿပီး  ခႏၶာကိုယ္ကို တင္းတင္းေလးဖက္လိုက္တယ္။ ဆရာမလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ဖက္ၿပီး ေက်ာျပင္ကို ႏူးညံ့တဲ့လက္အစုံနဲ႔ ပြတ္သပ္ေနတယ္။  လီးကို အရည္ေစး ထန္းေနတဲ့ ဆရာမအဖုတ္ထဲ အဆုံးထိထိုးသြင္းထားၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ အဖုတ္က ပြစိပြစိနဲ႔ လီးကိုညႇစ္ေပးေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကာမရဲ႕အရသာ ကို ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးခံစားေနလိုက္တယ္။ ဆရာမက ညည္းညဴရင္း တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။ (အင္းးးးးေမာင္မင္းခန႔္ မင္း မိန္းမေတြကို ဘယ္လိုလိုးရမလဲ  ေကာင္းေကာင္းသိတာပဲ) ဆရာမက ကေလးလိုခ်င္တာထက္ အလိုးခံရတာပိုႏွစ္ၿခိဳက္ေနမွန္း ကြၽန္ေတာ္အာ႐ုံရတယ္။ အဖုတ္ထဲ စိမ္ထားရာကေန ျပန္ၿပီး အထုတ္အသြင္းျမန္ျမန္လုပ္ေပးတယ္။ ဆရာမကိုေတာ့ ဖက္ထားဆဲပါပဲ။ ဆရာမကို ေခါင္းေမာ့ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးေမွးၿပီး ၿပဳံးေယာင္သန္း ေနတယ္။ တခ်က္တခ်က္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္တယ္။ ဆရာမကိုၾကည့္ၿပီး မဆီမဆိုင္ သဇင္ရဲ႕ ဇာတ္ကားေတာင္သတိရသြားတယ္။ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ  ဆရာမရဲ႕ တံေတြးေတြစိုစြတ္ေနတဲ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္တယ္။

ႏွစ္ေယာက္သား ေခြၽးတလုံးလုံးျဖစ္ေနေပမဲ့ ကာမေရယာဥ္ေၾကာမွာ ေမ်ာလို႔ေကာင္းေနတုန္းပါပဲ။ ခပ္သြက္သြက္လိုးေဆာင့္ေပးေနတုန္း ဆရာမအဖုတ္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္လီး ဆက္ခနဲတုန္သြားတာ သတိထားမိတယ္။ စိတ္ကိုထိန္းထားေပမဲ့ မရေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သုက္ေတြက ဆရာမအဖုတ္ထဲ တေျဖာေျဖာ ပန္းထြက္ေနပါၿပီ။ ဆရာမကို ၾကာၾကာဆြဲလိုးခ်င္ေပမဲ့ မရေတာ့ပါဘူး။ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ အဖုတ္ထဲ သုက္ေတြပန္းထုတ္ရတာလဲ ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္တဲ့  အရသာပါပဲ။ အဲလိုလုပ္ရတာကိုလဲ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်ပါတယ္။ အရင္က ဖာခ်ေတာ့လဲ ကူးစက္ေရာဂါေတြေၾကာက္လို႔ ကြန္ဒြန္နဲ႔ လုပ္ရတယ္။ ေစာ္ ေတြက်ျပန္ေတာ့လဲ ဗိုက္ႀကီးသြားမွာစိုးေတာ့ အဖုတ္ထဲ သုက္မလႊတ္ရဲဘူး။ သူတို႔ကလဲ လက္မခံဘူး။ ဆရာမနဲ႔မွ အဖုတ္ထဲ သုက္လႊတ္ရတာကို  တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ခံစားဖူးေတာ့တယ္။ သုက္ေတြပန္းထည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားတယ္။ လက္သည္းေတြနဲ႔  ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာကို ကုတ္ျခစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ လီးကို အဖုတ္ထဲ တဆုံးထိုးသြင္းစိမ္ထားၿပီး ဆရာမေပၚမွာနားေနလိုက္တယ္။ ဆရာမက မ်က္လုံးေမွး လ်က္နဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ့္မ်ိဳးေစ့အလႉကို ေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူေနပါေတာ့တယ္။ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနတဲ့ ေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ကိုယ္လုံးေလးေတြ ေထြးေပြ႕ထား လိုက္တယ္။ ဆရာမေျခေထာက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ခါးကိုခ်ိတ္ထားတယ္။ ဆရာမအဖုတ္ထဲ သုက္ေတြပန္းထုတ္ေနတဲ့ အခိုက္အတန႔္ဟာ ဘဝမွာမေမ့ႏိုင္ စရာပါ။ သုက္ေတြကုန္သြားေတာ့ ဆရာမပခုံးကို ဖြဖြေလးမနာေအာင္ကိုက္လိုက္တယ္။ လိုးၿပီးစ ေသးၿပီး ေပ်ာ့သြားတဲ့လီးက ဆရာမအဖုတ္ထဲက ကြၽတ္လု ကြၽတ္ခင္။ အသက္ရႉသံေတြကလဲ ခပ္ျပင္းျပင္း…။

ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပဳံးၿပဳံးေလးၾကည့္ေနတယ္။ နဖူးကိုပြတ္သပ္ေပးၿပီး ျခင္ေထာင္သံေလးနဲ႔ ေျပာတယ္။ (ဘယ္လိုလဲ ေမာင္မင္းခန႔္ ? တီခ်ယ့္လို အသက္ႀကီးႀကီးမိန္းမႀကီးနဲ႔ လိုးရတာေက်နပ္ရဲ႕လား?) ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းကို လိုးရတာဘယ္ေလာက္အားရလဲ မေျပာျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဒါဟာကြၽန္ေတာ့္ ပထမဆုံးလိုးဖူးတဲ့အေတြ႕အႀကဳံမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျပာတယ္။ (သီဒါက ေဟာ့တယ္။ တျခားေစာ္ေတြနဲ႔ မတူတာက လိုးတဲ့အခါ အျပန္အလွန္အေပးအယူမွ်တယ္။ လုံးဝကို ေက်နပ္တာေပါ့ဗ်ာ) ေဒၚသီဒါထြဏ္းက ၿပဳံးလိုက္ၿပီး (တီခ်ယ္ကေန သီဒါတဲ့လား ! အျပင္မွာဆို ငါ မင္းဆရာမဆိုတာ မေမ့နဲ႔။ ငါ့အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ ငါက မင္းရဲ႕သီဒါ မင္းက ငါ့ရဲ႕ လိင္ခြန္အားရွိတဲ့ လူ႐ြယ္ေလးေပါ့) ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပလိုက္တယ္။ ဆရာမက သေဘာက်သြားပုံနဲ႔ ထပ္ေမးျပန္တယ္။ (တပည့္ေလး မင္းဆရာမကိုလိုးရတာ သေဘာက်ရဲ႕လား) (အရမ္း အရမ္းကို ေက်နပ္ရပါတယ္ တီခ်ယ္။ အမွန္အတိုင္းဝန္ခံရရင္ ေက်ာင္းစတက္ကတည္းက တီခ်ယ့္ရဲ႕အလွအပေကာက္ေၾကာင္းေတြကို မွန္းၿပီး ကြင္းတိုင္ခဲ့ရတာပါ။ ဒီလိုေန႔ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရတာ ၂ ႏွစ္နီးပါးရွိပါၿပီ) ေဒၚသီဒါထြဏ္းတေယာက္ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ခုံးေတြတြန႔္သြားၿပီး (ဟင္ တကယ္ႀကီးလား မင္း ေလးက ငါ့ရဲ႕ဘာကိုႀကိဳက္တာတုန္း) ဆရာမေမးတာကို ကြၽန္ေတာ္ရွက္ေနတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမေျဖႏိုင္ပါဘူး။

(အမယ္ ဘာခုမွ လာရွက္ေနတာလဲ။ ခုနကေတာ့ မင္းေလးက လိုးခ်င္တိုင္းလိုးၿပီးေတာ့။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာစမ္းပါ။ မင္းေလးထက္ ငါက ၁၅ႏွစ္ေလာက္ ႀကီးတယ္ေလ။ မင္းေလးက ငါ့ကိုမွန္းၿပီး ကြင္းတိုက္တယ္ဆို။ ငါသိခ်င္တာက မင္းေလးက ဘာကိုဖီးလ္တက္တာလဲ)ဆရာမ ေမးခြန္းကိုေျဖဖို႔ စကားလုံး ေတြ အဆင္သင့္ရွိေပမဲ့ ေျပာထြက္ဖို႔အေတာ္အားယူရပါတယ္။ လိုးတာကေတာ့ တက႑ေပါ့။ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ (သီဒါ အမွန္ဆို ကြၽန္ေတာ္က အသက္ႀကီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ လိုးရတာကိုဖီးလ္လာတာ။ ေက်ာင္းကေစာ္ေလးေတြကို လိုးရတာ အဲေလာက္သေဘာမေခြ႕ဘူး။ ေနာက္ၿပီး သီဒါက ေခ်ာတယ္။ အသား ျဖဴတယ္။ သီဒါလမ္းေလွ်ာက္ရင္ ႏို႔နဲ႔ တင္ပါးက အေရွ႕နဲ႔အေနာက္စည္းခ်က္ညီညီခါရမ္းေနတာ။ အဲဒါေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို႐ူးေစတာပဲ။ ကုတင္ေပၚမွာ သီ ဒါကို နိကပ္ျမင္ခ်င္ခဲ့တာ။ အခုေတာ့ ဆႏၵျပည့္သြားၿပီ) ဆရာမလဲ မ်က္ႏွာနည္းနည္းတည္သြားၿပီး (မင္းေလး အဲလိုအႀကံဆိုးနဲ႔ ငါ့ကိုၾကည့္ေနမွန္း ငါမသိခဲ့ပါ လား။ အခုေတာ့ ေက်နပ္သြားၿပီမဟုတ္လား)

ဆရာမကို ထပ္လိုးခ်င္ေသးတာနဲ႔ စကားမျပန္ဘဲ လိုးဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမက ႐ုန္းလိုက္ၿပီး နာရီကို လက္ညႇိဳးထိုးျပတယ္။ (ေနာက္မွကြာ ခဏ ေန ေယာကၡမေတြ ျပန္လာေတာ့မယ္။ တီခ်ယ္ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ရဦးမယ္ေလ) (ကြၽန္ေတာ့ကို အခ်ိန္ဆယ္မိနစ္ပဲေပးပါ သီဒါ။ ဒီေန႔ ေသခ်ာေပါက္ ကိုယ္ဝန္ရသြားေအာင္လို႔ပါ) ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဆရာမအေျဖကိုမေစာင့္ဘဲ မ်က္ႏွာကိုနမ္းလိုက္တယ္။ အေပၚကေန တက္ခြတယ္။ လီးကလဲ ျပန္ေတာင္လာ ပါၿပီ။ လက္က ဆရာမကိုယ္လုံးေလးကို ပြတ္သပ္ေနတယ္။ ဆရာမက ေျခေထာက္ေတြကို ကားေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ဆရာမအဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားနဲ႔ ေစာက္စိေလးကို လီးနဲ႔ ပြတ္ဆြဲၿပီး အတင္းေဆာင့္လိုးတယ္။ အခ်ိန္မရဘူးဆိုေပမဲ့ ဆရာမအဖုတ္က အလိုးခံဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။  ဆရာမပါးေတြကို နမ္းရႈပ္ရင္း လီးကို ခပ္မွန္မွန္ေလးအထုတ္အသြင္းလုပ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ဒုတိယအခ်ီဆိုေတာ့ နည္းနည္းပင္ပန္းတာနဲ႔ လီးကိုအဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းၿပီး စိမ္ထားလိုက္ေတာ့ ဆရာမက (ဆယ္မိနစ္ျပည့္ၿပီထင္တယ္ေနာ္ ေမာင္မင္းခန႔္။ ေတာ္ၾကရေအာင္) ဒါေပမဲ့ ဆရာမအဖုတ္ထဲသုက္ထပ္ပန္း ထည့္ခ်င္ေနေသးတာေၾကာင့္မို႔ ဆရာမေျပာတာဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ဆရာမေျခေထာက္ေတြကို ပခုံးေပၚထမ္းတင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာမခါးကို  ကိုင္ၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းေဆာင့္လိုးပစ္တယ္။ ေျခသလုံးသားဝင္းဝင္းေလးေတြကိုလဲ နမ္းလိုက္လ်က္လိုက္လုပ္တယ္။

လီးနဲ႔ အဖုတ္အတြင္းသားေတြ မရပ္မနားပြတ္တိုက္ေနတာမို႔ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ဆရာမအဖုတ္ထဲ သုက္ထပ္ထည့္လိုက္ႏိုင္ပါၿပီ။ အရသာဟာေကာင္း လြန္းတာမို႔ ဆရာမႏို႔ေတြကို ဆြဲညႇစ္ရင္း ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြားပါတယ္။ ဆရာမေပၚမွာ အသက္ျပင္းျပင္းရႉရင္း နားေနလိုက္တယ္။ ထုံးစံအတိုင္း လီးကေပ်ာ့ ေခြၿပီး အဖုတ္ထဲက ကြၽတ္ထြက္လာပါတယ္။ ဆရာမေဘးမွာလွဲေနလိုက္တယ္။ ဆရာမအသက္ရႉသံေတြကလဲ ျပင္းထန္ေနပါတယ္။ ဆရာမႏို႔ေတြမွာ  လက္ေခ်ာင္းရာေတြထင္းေနတယ္။ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္လက္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ။ ဆရာမနားကပ္ၿပီး ညာဖက္ႏို႔ကိုပြတ္သပ္ရင္း ဘယ္ဖက္ႏို႔ကိုစို႔လိုက္တယ္။ႏို႔သီး ေခါင္းေလးေတြက ေထာင္မတ္ေနတယ္။ ဆရာမကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြထိုးသြင္းရင္း ဖြကစားေနတယ္။  ကာလရွည္ေတာင့္တခဲ့ရတဲ့ ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းကို ၂ ခ်ီတိတိျဖဳတ္လိုးလိုက္ရတာမို႔ ပီတိကအတိုင္းမသိပါပဲ။ ခဏေနေတာ့ ဆရာမလဲ အသက္ရႉသံျပန္ မွန္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ကို လွည့္ၿပီး (မင္းေလးရဲ႕ လီးထြားထြားနဲ႔ အလိုးခံရတာ တကယ္သေဘာက်တယ္ကြယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒုတိယတခါေပါ့။  ရည္႐ြယ္ခ်က္ကလဲ မတူဘူးေလ) ကြၽန္ေတာ္ၿပဳံးၿပီး ေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕ ဗိုက္သားေလးကို ႐ြ႐ြပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ေဒၚသီဒါထြဏ္း ကြၽန္ေတာ့္အလိုးအ ျဖဳတ္ကို စြဲသြားၿပီထင္ပါရဲ႕။ (ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ျဖင့္ ႏွစ္ခ်ီလုံးကို သေဘာက်ပါတယ္ သီဒါ) ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ကို အၿပဳံးေတြနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနတယ္။  (သီဒါ ကိုယ္ဝန္ရသြားရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရင္ဆုံးေျပာေနာ္)

ဆရာမရဲ႕ ေယာင္းမ သိသြားျခင္း – ဆရာမ ေဒၚသီဒါထြဏ္းနဲ႔ လစ္ရင္လစ္သလို ခိုးစားတာ တပါတ္ေလာက္ရွိလာပါၿပီ။ ကိုယ္ဝန္ရွိမရွိေတာ့ ေနာက္တပါတ္ ေလာက္ဆို သိရမွာပါ။ တညေန ထုံးစံအတိုင္း ဆရာမေယာကၡမေတြ မရွိခင္ ခ်စ္ပြဲဝင္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ သီဒါက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ အိပ္ေနတယ္။ ခဏနား ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ဘက္ကိုလွည့္ၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္တဲ့ အသံနဲ႔ (ေမာင္မင္းခန႔္ တီခ်ယ္ တခု ေျပာစရာရွိတယ္) (ဘာမ်ားလဲ သီဒါရယ္) ဆရာမရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ကိုင္ေဆာ့ေနရင္း ျပန္ေမးလိုက္တယ္။ (အေရးႀကီးတယ္ ေမာင္မင္းခန႔္ ႏို႔ေတြကို ေဆာ့မေနနဲ႔ မ႐ိုးေသးဘူးလား) ဆရာမပုံၾကည့္ရတာ တကယ္စိုးရိမ္ေနပုံပါပဲ။ ဆရာမကဆက္ေျပာတယ္။ (ဆရာမေယာက္်ားရဲ႕ ညီမ ပိုးဥကို သိတယ္မဟုတ္လား) ကြၽန္ေတာ္ မပိုးဥကို ႏွစ္ခါသုံးခါေလာက္ျမင္ဖူးတယ္။ ဆရာမတို႔အိမ္နားကပ္ရက္ပဲေနတယ္။ ေယာက္်ားနဲ႔ ကေလးငယ္ငယ္တေယာက္ရွိတယ္။ (တီခ်ယ္တေယာက္တည္း ရွိေနတုန္း မင္းေလးလာတာ သူျမင္သြားပုံရတယ္။ တနာရီေလာက္လိုးၿပီး မင္းျပန္ထြက္သြားတာလဲ သူေတြ႕တယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူလိုက္ေခ်ာင္းတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾကာသာပေတးေန႔က မင္းေလးလိုးၿပီးျပန္သြားတာနဲ႔ သူေရာက္လာတယ္) (အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ၿပီး႐ုံရွိေသးတယ္။ သန႔္ရွင္းေရးေတာင္မလုပ္ရေသးဘူး။ သူလဲ ေယာက္်ားနဲ႔ဆိုေတာ့ လိုးၿပီး တဲ့အရည္အနံ႔ေတြ သူရသြားတယ္။ မင္းေလးနဲ႔ တီခ်ယ္လိုးေနတာ သူသိသြားတယ္။ တီခ်ယ္လဲ မလိမ္ေတာ့ဘဲ ဇာတ္စုံခင္းျပလိုက္တယ္။ မင္း နားေထာင္ ေနရဲ႕လား) ဆရာမက စကားအရွည္ႀကီးေျပာၿပီး ေကာက္ေမးလိုက္တယ္။ စိတ္တိုေနတဲ့ပုံပါပဲ။ ဆရာမကိုၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ္တကယ္လန႔္လာတယ္။  သူမ်ားမယားခိုးစားထားၿပီးေတာ့မွ။ ဆရာမ မိသားစုသာသိသြားခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္ေသၿပီပဲ။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္သြားတဲ့ပုံကိုၾကည့္ရင္း (စိတ္အရမ္းမပူပါနဲ႔။ တီခ်ယ္လဲ ပိုးဥကို မင္းရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြေျပာျပလိုက္ပါတယ္။ မိန္းမသားခ်င္းဆိုေတာ့သူလဲနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ထူးထူးျခားျခားတခုေတာင္းဆိုတယ္။) (မပိုးဥက ဘာေတာင္းဆိုတာလဲ သီဒါ) ဆရာမဆီက ဘာမ်ားလိုခ်င္ပါလိမ့္သိခ်င္တာနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။

(မင္းေလးရဲ႕ စံခ်ိန္မီလီးနဲ႔ အျပဳအစုေကာင္းတာေတြ ေျပာျပလိုက္တယ္ေလ။ သူ႔အကိုေတာင္ မင္းေလးကိုမမီဘူးလို႔။ ဒါနဲ႔ သူက မင္းေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ တည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့) ကြၽန္ေတာ့္အမူအရာကို အကဲခတ္ရင္း ဆရာမကေျပာတယ္။ အဲဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ပိုလန႔္သြားတယ္။ (ခက္တယ္ သီဒါရယ္) (ကဲ ငါ ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ပိုးဥက မနက္ျဖန္ သူေယာက္်ားအလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကေလးမူႀကိဳသြားတဲ့အခ်ိန္ မင္းကိုေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့။  ေျပာစရာရွိတာက ဒါပဲ။ ဒီေန႔မင္းကို ေခၚလိုက္တာ ဒီကိစၥေျပာခ်င္လို႔။ အလိုးခံဖို႔ရာ စိတ္မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းေလးကို မျငင္းရက္လို႔ မင္းသေဘာရွိလုပ္ၿပီး တဲ့အထိ ေစာင့္ေနတာ) ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုပြတ္သပ္ေနရင္း သီဒါထပ္ေျပာလိုက္တယ္။ (ကြၽန္ေတာ္က ဒီမွာ သူနဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕ရမယ္ေပါ့။ တျခားသူေတြ ရွိေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ) (မင္း တီခ်ယ့္ကို ယုံတယ္မဟုတ္လား) ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။ (ေကာင္းၿပီ ဒါဆိုမနက္ျဖန္ မနက္ ၁၀နာရီအတိ ဒီကိုလာခဲ့။ အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိဘူး။ တီခ်ယ္အိမ္နားကေစာင့္ေနမယ္။ ပိုးဥမွာေသာ့အပိုရွိတယ္။) (တကယ္လို႔ အိမ္သားေတြရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ျမင္ရရင္ တီခ်ယ္ မင္းကိုေျပာပါ့မယ္။ မင္း အိမ္ထဲမဝင္ဘဲ ျပန္သြားလိုက္။ နားလည္တယ္ေနာ္ ေမာင္မင္းခန႔္) (သီဒါ့ကိုယုံလို႔ မနက္ျဖန္ ၁၀နာရီလာခဲ့ပါ့မယ္)
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး ကတိေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

(မင္းေလးကို ဒါေၾကာင့္ သေဘာက်ရတာ။ ကဲ သန႔္ရွင္းေရးသြားလုပ္ၿပီး ျပန္ေခ်ေတာ့။ ဘယ္သူမွသတိမထားမိေစနဲ႔ေနာ္) ဆရာမကေတာ့ အိပ္ရာထဲ  ဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔ လွဲေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၿပီး ကိုယ္လက္သန႔္စင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းကိုျပန္လာတယ္။ ဆရာမက  မနက္ျဖန္အတြက္ စိတ္ပူေနတယ္။ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ မနက္ျဖန္ မပိုးဥနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမဲ့အေရး ရင္ေမာရင္းနဲ႔ေလ။မပိုးဥႏွင့္  ေတြ႕ဆုံရာဝယ္ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ေနရာကို ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ ဆရာမက အိမ္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာေစာင့္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထြက္လာမေတြ႕ဘူး။ အေဝးကေနပဲ အိမ္ကိုလက္ညႇိဳးထိုးၿပီး လက္ကိုေဝွ႔ရမ္းျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဆရာမတို႔အိမ္မွာ မပိုးဥတေယာက္တည္းပဲရွိေနမယ္လို႔  ေတြးတယ္။ ဆရာမအိမ္ဘဲလ္တီးရတဲ့အခိုက္အတန႔္ေလးက တုန္လႈပ္ရပါတယ္။ တံခါးပြင့္လာၿပီး ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ မပိုးဥကို ေတြ႕တယ္။ အထဲဝင္လာဖို႔ ေခၚၿပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္ခိုင္းတယ္။ မပိုးဥက တံခါးကိုေသခ်ာေလာ့ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ့္ေဘး ဆိုဖာေပၚ ဝင္ထိုင္တယ္။  စိတ္က ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ၿပီး  မပိုးဥကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္တယ္။ မပိုးဥက အသက္ ၂၇ ၂၈ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ညအိပ္ဝတ္စုံနဲ႔ဆိုေတာ့ မပိုးဥရဲ႕ ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို ခန႔္မွန္းရခက္ တယ္။ မပိုးဥမ်က္ႏွာက သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္နဲ႔ နည္းနည္းဆင္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာျမင္ေတာ့ (ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ ေကာင္ေလး? မတ္တပ္ရပ္ၿပီး မင္းေဘာင္းဘီထဲကဟာကိုျပစမ္းပါ။ မင့္တီခ်ယ္သီဒါ ကေတာ့ မင္းနဲ႔ မင့္လီးအေၾကာင္း တခမ္းတနားခ်ီးက်ဴးေလရဲ႕။ ငါ့ေယာင္းမကို ကာမသုခေပးၿပီး ဗိုက္ႀကီးသြားေစတဲ့လီးကို ၾကည့္ပါရေစ)  မပိုးဥရဲ႕  တစ္တစ္ခြခြၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း စကားလုံးေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူျပဳသမွ် လည္စင္းခံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတာမို႔ ဘာမွျပန္မ ေျပာဘဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ တီရွပ္ကိုခြၽတ္ၿပီး ၾကမ္းေပၚခ်တယ္။ ႂကြက္သားအေျမာင္းေျမာင္းမထေနေပမဲ့ က်စ္လစ္တဲ့ အေပၚပိုင္းခႏၶာကို မပိုးဥကို ျပတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ေနတဲ့ မပိုးဥနား ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ကပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔နားကပ္လာေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ မပိုးဥက မတ္မတ္ထိုင္တယ္။  ကြၽန္ေတာ္ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဆြဲခ်ၿပီး ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္တယ္။ ခါးကိုင္းၿပီး ေဘာင္းဘီကိုလုံးဝခြၽတ္လိုက္တယ္။ မပိုးဥေရွ႕မွာ ဘစ္တထည္တည္းနဲ႔ ရပ္ေန လိုက္တယ္။ (မင့္လီးက အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ပါလားကြ ဟင္) ဘစ္ေအာက္က ဖုေဖာင္းေနတာၾကည့္ၿပီး မပိုးဥကေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘစ္ကိုပါခြၽတ္ဖို႔ လက္နဲ႔ အမူအရာျပတယ္။ ဘစ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး အျပာကားထဲက ေကာင္မေလးေတြ ခြၽတ္သလို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းခြၽတ္ျပတယ္။ မမာမေပ်ာ့ အေနအထားနဲ႔ လီးက ေပၚထြက္လာတယ္။ မပိုးဥက လီးကိုၾကည့္ရင္းၿပဳံးေနတယ္။ ဘစ္ပါကြၽတ္သြားေတာ့ မပိုးဥေရွ႕ မိေမြးဖေမြးတိုင္းရပ္ေနရတယ္။

(မင့္ လီးက ေတာ္ေတာ္ထြားတာပဲ။ ငါ့ကိုေၾကာက္လို႔ မေတာ္တာလား။ မေတာင္ေသးတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ႀကီးတယ္။ အျပည့္ေတာင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ေကာင္ ေလး) မပိုးဥရဲ႕ မ်က္လုံးထဲ စပ္စုတဲ့ ေက်နပ္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ျမင္ရတယ္။ (၈ လက်မပါ မမ) မပိုးဥက မေတာင္တဲ့အခ်ိန္ ၅ လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ကြၽန္ ေတာ့္လီးကို စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ေငးၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ညာဖက္လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္တယ္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို လီးတံတေလွ်ာက္ေ႐ြ႕ၿပီး ထိပ္ဖုံး အေရျပားကို ေနာက္ဆြဲလိုက္တယ္။ ကားစြင့္ေနတဲ့ မႈိပြင့္ပုံ လီးဒစ္ေပၚလာတယ္။ကြၽန္ေတာ့္လီးဟာ မပိုးဥရဲ႕ ပြတ္သပ္ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ ၈ လက္မ ထိမတ္ ေထာင္လာတယ္။ လီးက တစက္စက္ထြက္တဲ့အရည္ၾကည္ေလးေတြ သူ႔လက္မွာစိုေနတယ္။ လက္နဲ႔ဆုပ္ၿပီး ကြင္းတိုက္ေပးတာနဲ႔အမွ် အရည္ၾကည္ေလး ေတြပိုထြက္ပိုစိုလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုလဲ ကြင္းတိုက္ရင္းအကဲခတ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဟန္ေဆာင္မထားႏိုင္ဘဲ သာယာေနတယ္။

(မင့္လီးကိုေတာ့ သေဘာေခြ႕သြားၿပီေကာင္ေလး။ ငါ့ေယာင္းမ မင့္လီးကိုစြဲေနတာမဆန္းပါဘူး။ မင္းကလိုးတာၾကမ္းတယ္တဲ့။ သူ႔ကို တိရစာၦန္လို ၾကမ္းၾက မ္းလိုးတယ္တဲ့။ ငါ့ေယာင္းမကေျပာတာပဲ။ ငါ့ကိုလိုးဖို႔ေတာ့ စိတ္ေတာင္ကူးမေနနဲ႔ေကာင္ေလး။ ငါက မင့္နဲ႔ မင့္လီးကိုၾကည့္႐ုံၾကည့္ခ်င္တာ) ပါးစပ္ကေျပာ ေနေပမဲ့ မပိုးဥကလက္က ကြင္းတိုက္ေပးေနဆဲပါပဲ။ ဘယ္လက္ကေတာ့ ဥေလးေတြကိုဖြဖြေလးညႇစ္နယ္ေပးတယ္။ မပိုးဥရဲ႕ ေျမႇာက္ပင့္ခ်ီးက်ဴးေတာ့  ကြၽန္ေတာ္ ဘဝင္ေလဟပ္ၿပီး ၿပဳံးမိတယ္။ မပိုးဥက ကြင္းတိုက္တာရပ္ၿပီး ဒစ္ေပၚေအာင္လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ အေရျပားကိုဆြဲထားတယ္။ လီးထိပ္ကလဲ အရည္ၾကည္ေတြ တစက္စက္က်ေနတယ္။ ဒစ္ကလဲ အ ည္ၾကည္ေလးေတြေၾကာင့္ ေျပာင္လက္ေနတယ္။ (ငါ့ေယာက္်ားလီးကထိပ္အေရျပားျဖတ္ထား တယ္။ မင့္လီးကျဖတ္မထားဘူးလို႔ ေယာင္းမကေျပာတာနဲ႔ ငါျမင္ဖူးခ်င္သြားတာ။ တခါမွမျမင္ဖူးဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ မင့္လီးကိုျမင္ၿပီး ငါ စုပ္ခ်င္ အရသာခံ ခ်င္လာတယ္။ ငါ လီးစုပ္လို႔ရမလား ေကာင္ေလး) မပိုးဥလို ေခ်ာတဲ့မိန္းမတေယာက္က လီးစုပ္ေပးပါရေစ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အခါ ဘယ္ေယာက္်ားသား ျငင္းရက္ႏိုင္မွာလဲ? ေခါင္းညိတ္႐ုံညိတ္ျပလိုက္တယ္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ မပိုးဥက ပါးစပ္ကိုဟ လွ်ာဆန႔္ထုတ္ၿပီး လီးထိပ္က အရည္ၾကည္ေလးကို လ်က္ တယ္။ ဒစ္ျမဳပ္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲငုံၿပီး အာေငြ႕ပူပူေလးေပးတယ္။ ဘယ္လက္က ဥေတြကိုကစားေပးတယ္။ ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလို လီးကိုစုပ္ေပးေနၿပီးမွ  ထုတ္လိုက္တယ္။

(မင့္လီးက စုပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ ငါ့ေယာက္်ားနဲ႔ကြာပါ့။ သူ႔ဟာက ေသးေသးေလး။ ၿပီးေတာ့အရည္ေတြက နံေဟာင္ေနတာပဲ။ သူ႔ဟာကို စုပ္ေတာင္မ စုပ္ခ်င္ဘူး။ မင့္လီးကိုေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ တေနကုန္စုပ္ေနခ်င္လိုက္တာ။ ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ မင့္နာမည္က ဘယ္သူလဲ) (မင္းခန႔္ မင္းခန႔္ပါ မမ။ တီခ်ယ္သီဒါ ဘယ္ သြားလဲဟင္)  ဆရာမ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ သိသိႀကီးနဲ႔ မပိုးဥကိုေမးလိုက္တယ္။  (မသီဒါကို ငါေရွာင္ခိုင္းထားတယ္။ ေကာင္ေလး မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ငါမင့္ကို ကိုက္မစားပါဘူး။ လီးေလးစုပ္႐ုံပါ) ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ မပိုးဥက ပါးစပ္ဟၿပီးကြၽန္ေတာ့္လီးကို ငုံသြင္းလိုက္တယ္။ လီးကိုတထစ္ခ်င္းအဆုံးထိဝင္ေအာင္စုပ္ ေပးတယ္။ ဆီးခုံနဲ႔ မပိုးဥႏႈတ္ခမ္းထိမိတဲ့အခ်ိန္ အိမ္တံခါးပြင့္လာၿပီး ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းဝင္လာတယ္။ ဆရာမက တံခါးျမန္ျမန္ပိတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မပိုး ဥဆီေလွ်ာက္လာပါေတာ့တယ္။#crd

ဆရာမအတြက္ မ်ိဳးေစ့အလႉ ( ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ) = ( ေလေျပေအးေအး ) ဆရာမေဒၚသီတာထြဏ္း ဝင္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အသက္ရႉရပ္မတတ္ပဲ။ မပိုးဥကလဲေျခသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္တယ္။ စုပ္လက္စလီးကို ပါးစပ္ထဲကထုတ္လိုက္ၿပီး မပိုးဥတေယာက္ သူ႔ေယာင္းမကိုရန္ေတြ႕ပါေတာ့တယ္။ (ဘာလို႔လဲ မသီဒါ။ ေရွာင္ေပးပါလို႔ ေျပာထားတယ္မဟုတ္လား။ ေကာင္ေလးရဲ႕လီးနဲ႔ ခဏေတာင္မခြဲႏိုင္ဘူးလား) (မဟုတ္ပါဘူး ပိုးဥရယ္။ ငါထင္တာ မင္းခန႔္ ညည္းကိုေၾကာက္ေနမွာစိုးလို႔ ငါလာကူညီတာပါ။ ညည္းလဲအတူတူပဲ။ တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔) ဆရာမက သူ႔ေယာင္းမကိုေလခ်ိဳေသြးၿပီးေခ်ာ့တယ္။ (ေကာင္းၿပီေလ မသီဒါ ဒါဆိုေဘးကပဲထိုင္ၾကည့္ေန) ၿပီးေတာ့ မပိုးဥက လီးကိုတဖန္ျပန္စုပ္ပါေတာ့တယ္။ ေဒၚသီဒါ့မ်က္ႏွာက ေဒါသေၾကာင့္နီရဲေနပါတယ္။ သူ႔ေယာင္းမရဲ႕  ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္ျဖစ္မယ္။ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ သူ႔အိပ္ခန္းဆီထြက္သြားတယ္။ မပိုးဥက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကိုဟထားေပးတယ္။  ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပြတ္တိုက္ၿပီးပါးစပ္ထဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္တယ္။ ဒစ္ဝင္သြားေတာင့္ခဏၿငိမ္ေနတယ္။ မပိုးဥက ပါးစပ္ထဲေရာက္တဲ့လီး ဒစ္ကို လွ်ာနဲ႔ ညင္ညင္သာသာေလးလ်က္ေပးတယ္။ စုပ္ေပးတယ္။

သူ႔အျပဳအစုေၾကာင့္ ပါးစပ္ထဲကို လီးပိုထိုးထည့္တယ္။ လီးဝင္သြားတာနဲ႔အမွ် မပိုးဥလွ်ာနဲ႔ လီးေအာက္ပိုင္းပြတ္ထိတယ္။ အာေငြ႕ေႏြးေႏြးနဲ႔ လီးကအရသာ ေတာ္ေတာ္ရွိတယ္။ လီးကိုပါးစပ္ထဲတဝက္ေလာက္ပဲခ်န္ထားၿပီး ျပန္ထုတ္တယ္။ မပိုးဥက လွ်ာနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းကို သုံးၿပီး ပုေလြပညာကိုအစြမ္းကုန္ထုတ္တယ္။  သုက္ထြက္ခ်င္လာတာနဲ႔ လီးကိုအျပင္ထုတ္ၿပီး မပိုးဥရဲ႕ ပါးကိုလီးနဲ႔ပြတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ မပိုးဥက ညဳတုတုၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရွက္သလိုလိုျဖစ္သြား တယ္။ ၿပီးမွ ျပန္ထည့္ၿပီး ပါးစပ္ကိုျဖည္းျဖည္းလိုးတယ္။ မပိုးဥပါးစပ္ကို ဇိမ္ခံလိုးေနတုန္း ဆရာမက ညအိပ္ဝတ္စုံလဲၿပီး အခန္းထဲကထြက္လာတယ္။ ၿပီး ေတာ့ မပိုးဥေဘးမွာထိုင္တယ္။ မပိုးဥရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ဂါဝန္ေပၚကေနညႇစ္တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို ဆြဲေဆာ့တယ္။  (ဘယ္လိုလဲ မင္းခန႔္ရဲ႕ လီးကိုႀကိဳက္လား  ပိုးဥ။ ညည္းစုပ္ေနတာ အငမ္းမရပဲေနာ္)  ဆရာမေမးတာကို မပိုးဥမေျဖအားဘူး။ ပါးစပ္ကို ကြၽန္ေတာ့္အလိုးခံေနရတယ္ေလ။ ေခါင္းပဲညိတ္ျပလိုက္တယ္။

(ညည္း သူ႔လီးကိုစုပ္ရတာႀကိဳက္မယ္ဆိုတာ ငါသိၿပီးသားပါေအ) မပိုးဥက လီးစုပ္မပ်က္ဘဲၿပဳံးျပတယ္။ ပါးစပ္ကိုလိုးတာအရွိန္ျမႇင့္လိုက္တုန္းမွာပဲ ဆရာမက (ေမာင္မင္းခန႔္ ပိုးဥရဲ႕ ပုေလြကေကာင္းရဲ႕လား) (မပိုးဥရဲ႕ ပုေလြပညာက တဖက္ကမ္းခပ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို နိကပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။ ဂါဝန္ေအာက္ကအလွေတြ ေတြ႕ျမင္ခ်င္မိတယ္) ပုေလြေလာက္နဲ႔ အားမရတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ဆရာမကိုေျပာရင္း မပိုးဥဂါဝန္ကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပလိုက္တယ္။ (ျပႆနာမရွိဘူး ခဏေလးေစာင့္ ေမာင္မင္းခန႔္) ဆရာမက မပိုးဥရဲ႕ ဂါဝန္ေအာက္နားကကိုင္ၿပီး ဒူးေလာက္ထိဆြဲမလိုက္တယ္။ ေျခသလုံးေဖြးေဖြးကိုစျမင္ ရပါၿပီ။ မပိုးဥက လီးကိုမကြၽတ္ေအာင္စုပ္ထားရင္း ဆိုဖာကေန တင္ပါးကိုႂကြေပးတယ္။ ဆရာမက ဂါဝန္ကိုလုံးဝကြၽတ္သြားေအာင္ခြၽတ္တယ္။ မပိုးဥက  ဂါဝန္ေအာက္မွာ ဘာမွဝတ္မထားတာျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေရာတီခ်ယ္ပါ အံ့ၾသသြားတယ္။

ဆရာမက ဂါဝန္ကိုၾကမ္းေပၚခ်ၿပီး ဆိုဖာေပၚထိုင္တယ္။ (ညည္း အတြင္းခံေတြ ဘယ္မွာလဲ ပိုးဥ ? အိမ္ကတည္းကခြၽတ္ခဲ့တယ္ေတာ့မေျပာနဲ႔) ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕ေဒါသေတြအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ေနပါၿပီ။ မပိုးဥက ကြၽန္တာ့္လီးကိုပါးစပ္ကဖယ္လိုက္ၿပီး (ဟို…ဟို…မသီဒါအခန္းထဲခြၽတ္ထားခဲ့တယ္။ စိတ္ေတြ ထန္လာတာနဲ႔…) (ေကာင္းၿပီေလ ငါ့တပည့္လီးကို ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးလိုက္။ လီးေပၚမွာသြားရာထင္က်န္ခဲ့လို႔ကေတာ့ ညည္းအသိပဲ)  ဆရာမ ဒီ ေလာက္စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖစ္တာ တခါမွမေတြ႕ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္တာက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူတေယာက္တည္း စားခ်င္တာျဖစ္မယ္။ ေယာင္းမနဲ႔ ရွယ္ယာလုပ္ ခ်င္ပုံမရဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အေတြးသက္သက္ပါ။ မိန္းမေတြရဲ႕ စိတ္ကလဲ ဆန္းၾကယ္တာကလား။ မပိုးဥဖက္ျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ညဳဒ္အလွက ကြၽန္ေတာ့္ကို  မင္သက္သြားေစတယ္။ ရင္သားေတြက C cup ေလာက္ပဲ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ညိဳညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုးထြက္ေနတယ္။ မသိရင္ ႏို႔ေတြေပၚ စပ်စ္သီး ေလးတင္ထားသလိုမ်ိဳး။ ဗိုက္သားေလးေတြက ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္။ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းကလဲ လွလွပပ။ မပိုးဥရဲ႕ အဖုတ္ကဘယ္လိုမ်ိဳးဆိုတာနဲ႔ သူ႔ကို လိုးျဖဳတ္ဖို႔ ေစာင့္ေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။မပိုးဥရဲ႕ခ်က္တြင္းေလးက ေရတြင္းလိုနက္နက္ကေလး။ သူ႔ေပါင္ေတြကို ပူးကပ္ေစ့ထားေတာ့ အဖုတ္ကိုမ ျမင္ရဘဲ ခြဆုံေနရာက ေစာက္ေမြးေလးေတြပဲျမင္ရတယ္။

(သီဒါ မပိုးဥေျခေထာက္ကိုကားၿပီး အဖုတ္ေလးျပေပးပါ) မပိုးဥအဖုတ္ကို အသည္းအသန္ျမင္ခ်င္ေနတာမို႔ ဆရာမကို အကူအညီေတာင္းလိုက္တယ္။  ဆရာမက ပခုံးတြန႔္ျပၿပီး (ေကာင္းပါၿပီတဲ့ရွင္)  ဆရာမက မပိုးဥကိုၾကည့္ၿပီး (ငါ့တပည့္က ညည္းေစာက္ဖုတ္ကိုၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။ ေျခေထာက္ေတြကား ၿပီး ျပလိုက္စမ္းေအ) မပိုးဥလဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ေခါင္းကို ငုံ႔ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေပါင္ကိုကားၿပီး အဖုတ္ကလွစ္ဟျပပါတယ္။ ေျခေထာက္ေတြကားလိုက္ေတာ့  အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက ၿပဲအားၿပီး ပန္းေရာင္အတြင္းသားေတြကိုျမင္ေနရပါတယ္။ အဖုတ္ဆီက အခ်စ္ရည္ေတြဖင္ဝအထိ စီးက်ေနၿပီး ဆိုဖာေပၚပါေပ ေနပါတယ္။ ေဒၚသီဒါထြဏ္းက သူ႔ေယာင္းမရဲ႕ ေပါင္ၾကားကေန အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ေပးတယ္။ ဆရာမလက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားလို႔ရေအာင္ ေပါင္ေတြကိုပိုကားတယ္။ တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ ပါးစပ္ကိုဟၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လီးကိုစုပ္ေပးတယ္။  (ငါ့တပည့္လီးကို အရမ္းႀကိဳက္ေနရွာပါ လား) ေျပာရင္းနဲ႔ ဆရာမလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြက မပိုးဥအဖုတ္ထဲေလ်ာကနဲ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။

(အားးးအူးးးး) မပိုးဥက ပါးစပ္ကို လီးနဲ႔ အဖုတ္ကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ အလိုးခံေနရတာမို႔ ရွက္တာေတြေမ့ၿပီး ကာမအရသာကိုညည္းညဴခံစားေနတယ္။ မပိုးဥ က ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ကို ဘယ္လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ညာလက္က လီးကိုဆုပ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ပါးစပ္ကိုလိုးေနတာရပ္ၿပီး အျပင္ဆြဲထုတ္တယ္။ လီးတံတ ေလွ်ာက္ကို မပိုးဥကလွ်ာနဲ႔ လ်က္ေပးတယ္။ လီးတံကိုမၿပီး ဥေတြကို လ်က္လိုက္စုပ္လိုက္လုပ္တယ္။ ဥကိုအစုပ္ခံရတာ အသည္းတယားယားနဲ႔ပါပဲ။ ခုမွ ႀကဳံဖူးတာပါ။ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးေတြက အျပဳအစုပိုေကာင္းတာအမွန္ပဲ။မပိုးဥ လီးတံကိုလွ်ာနဲ႔ ေသခ်ာလ်က္ေပးေနရာကေန ပါးစပ္ထဲျပန္ထည့္ ၿပီး ပါးေတြခြက္ဝင္ေအာင္စုပ္ပါေတာ့တယ္။ ေခါင္းကိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရင္း ပုေလြအစြမ္းျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းလြန္းတာမို႔ အသံထြက္ပါညည္း မိတယ္။ လက္က မပိုးဥႏို႔ေတြကိုညႇစ္ေနတယ္။ မပိုးဥကိုၾကည့္ရင္း ဆရာမကေမးတယ္။ (အို ဘယ္လိုေတြေတာင္ လီးစုပ္ေနတာလား။ ညည္းၾကည့္ရတာ  လီးဆာေနသလိုပဲ။ ညည္းေယာက္်ားက ေသခ်ာလိုးမေပးဘူးလား)မပိုးဥက ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ပါးစပ္ထဲက ဖယ္ၿပီးေျပာတယ္။ (ကြၽန္မေယာက္်ားက ထမီ ကိုလွန္တယ္။ ပဲျမစ္ေလာက္ရွိတဲ့သူ႔လီးကိုထည့္တယ္။ တမိနစ္ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္လိုးၿပီး ၿပီးသြားေရာ။ ကြၽန္မက ဖီးလ္ေလးစတက္႐ုံရွိေသးတယ္။ သူၿပီး သြားရင္ တေခါေခါနဲ႔အိပ္ေနတာ။ သူ႔လီးကို ျပန္ေတာင္မလား စုပ္ေပးေပမဲ့မရပါဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးသုခ မျပည့္ဝတာၾကာခဲ့ပါပေကာ) စကားဆုံးတာနဲ႔ မပိုးဥက ကြၽန္ေတာ့္ဥေတြကို ဆြဲစုပ္တယ္။

(အားးးမမ ျဖည္းျဖည္း) ကြၽန္ေတာ္လဲအရသာေတြ႕ၿပီး မပိုးဥရဲ႕ဆံပင္ေတြကို ဆြဲေဆာင့္မိတယ္။ လီးကလဲ သူမ်က္ႏွာနားမွာတရမ္းရမ္းနဲ႔။ ဆရာမက မပိုးဥ အဖုတ္ထဲလက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္လိုးေပးေနတယ္။ ဆရာမလက္ေခ်ာင္းနဲ႔လိုးတာမို႔ မပိုးဥညည္းခ်င္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ဥေတြစုပ္ေနတာ ရပ္ၿပီး ညည္းသံေပးတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ပါးစပ္ဟၿပီး လီးျပန္စုပ္ဖို႔လုပ္တယ္။ ထန္ေနတဲ့မပိုးဥကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြထိန္းမရေတာ့ဘူး။ သူ႔ေခါင္းကို  ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲလီးထည့္ေဆာင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပါးစပ္ကိုလိုးေတာ့ မပိုးဥမ်က္ႏွာနည္းနည္းပ်က္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လက္ေတြ က ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးကိုကိုင္ထားၿပီး ၿငိမ္ခံရွာတယ္။ ေခါင္းကိုေသခ်ာကိုင္ၿပီးေဆာင့္လိုးေတာ့ ႐ုန္းမရတာလဲပါမယ္။  ဆရာမက မပိုးဥကိုၾကည့္ရင္း (လိုးစမ္း ေမာင္မင္းခန႔္ လိုးေပးလိုက္စမ္း။ ဒါမွ သူစြဲသြားၿပီး တျခားသူေတြကိုေလွ်ာက္မေျပာမွာ) ဆရာမလက္ကလဲ သူ႔ေယာင္းမအဖုတ္ကိုမနားတမ္းလိုးေပးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာအမူအရာကိုၾကည့္ၿပီး ဆရာမက (ညည္း ေသခ်ာစုပ္ေနာ္ ငါ့တပည့္ၿပီးေတာ့မယ္) ကြၽန္ေတာ္ မပိုးဥပါးစပ္ထဲမၿပီးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ မရပါဘူး။

(အားးးေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္) သုက္ေတြက မပိုးဥပါးစပ္ေႏြးေႏြးထဲ ပန္းထြက္သြားတယ္။ ပါးစပ္ထဲသုက္ေတြျပည့္ေနတယ္။ မပိုးဥကေထြးထုတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ဆရာမက (မ်ိဳခ်လိုက္စမ္း တစက္ကေလးေတာင္ မက်န္ေစနဲ႔ေနာ္) မပိုးဥလဲ အဖိတ္အစင္မရွိၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ ေပ်ာ့သြားတဲ့လီးကို ပါးစပ္ထဲကဆြဲထုတ္တယ္။ ဆရာမလက္ကို အဖုတ္ထဲက ထုတ္ေတာ့ တပြက္ပြက္နဲ႔ ျဖဴျဖဴအရည္ေတြစီးက်လာတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံအရ မပိုးဥၿပီးသြားၿပီဆိုတာ သိ လိုက္တယ္။ မပိုးဥလဲအရမ္းပင္ပန္းသြားၿပီး ဆိုဖာမွာေက်ာမွီထိုင္ရင္း မ်က္စိမွိတ္ထားတယ္။ ဆရာမက သူ႔ေဘးမွာထိုင္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ကုလားထိုင္တလုံးဆြဲၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြေရွ႕မွာထိုင္တယ္။ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္က် မပိုးဥမ်က္စိဖြင့္လာၿပီး ထိုင္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္သြားတယ္။ သုံးေယာက္လုံး စကားမေျပာႏိုင္ဘဲ ေမာပန္းေနတယ္။ အေမာေျပေလာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ဆီလက္ကမ္းလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ထရပ္ၿပီး ဆရာမေခၚရာ အိပ္ခန္းဆီ ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ခ်ီတက္ခဲ့တယ္။

(ဘယ္သြားမွာလဲ မသီဒါ) မပိုးဥက လွမ္းေမးတယ္။ (ငါ့တပည့္ အလိုးသြားခံမလို႔ေဟ့။ ညည္းတို႔လုပ္တာ ငါ့စိတ္ေတြထၿပီး အဖုတ္ကလီးကို ေတာင့္တေနၿပီ) ဆရာမက မပိုးဥဘက္လွည့္ၿပီးျပန္ေျဖတယ္။ မပိုးဥက ပေဟဠိဆန္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္။ (သူခုေလးတင္ သုက္ထြက္ထားတာေလ။ ခဏေလးနဲ႔ သူ႔လီးကျပန္ေတာင္ပါ့မလား။ လီးေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔ ဘယ္လိုအလိုးခံမွာလဲ?) (ငါ့တပည့္က ညည္းေယာက္်ားလို ပန္းေသေနတာမဟုတ္ဘူးဟဲ့။ သိခ်င္ရင္  အိပ္ခန္းထဲသာလိုက္ခဲ့ ေယာင္းမေရ) ဆရာမစကားဆုံးတာနဲ႔ မပိုးဥလဲ အိပ္ခန္းထဲလိုက္လာတယ္။ သူက ကုတင္စြန္းမွာထိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ဆရာမရဲ႕ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို တင္းတင္းေလးေပြ႕ဖက္ထားတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ရယ္ သီဒါရယ္ ပိုးဥရယ္ (သရီးဆမ္း)  = ဆရာမက သူ႔ကိုဖက္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလွည့္နမ္းတယ္။ မပိုးဥက ကုတင္ေျခရင္းမွာ ေျခေထာက္ခ်ထားၿပီး ထိုင္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဆရာမကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဆရာမကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး ပါးကိုနမ္းတယ္။ ဆရာမရဲ႕ ဂါဝန္ကိုမၿပီးခြၽတ္တယ္။ ဂါဝန္ေအာက္မွာ ဘရာအနီနဲ႔ ဂ်ီစထရင္းအနီေလးက အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ ပနံရေနတယ္။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရစုပ္နမ္းတယ္။ ဆရာမစိတ္ေတြအရမ္းထႂကြေနၿပီး အဖုတ္က ကြၽန္ေတာ့္လီးကိုေတာင့္တေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။

မပိုးဥကထလာၿပီး သူ႔ေယာင္းမေနာက္မွာ ဝင္ရပ္တယ္။ ဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕ ရင္ဖြံ႕ထြားထြားေတြက လွ်ံက်ၿပီး  ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကိုလာထိေနတယ္။ မပိုးဥက ဆရာမေနာက္ကေန လက္ထည့္ၿပီး ရင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္တယ္။  အဲလိုအေျခအေနမွာ ဆရာမကေတာ့  ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းရင္းအလုပ္မ်ားေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လွ်ာကို ဆြဲစုပ္လိုက္ သူ႔လွ်ာကိုထိုးထည့္လိုက္နဲ႔ပါ။ မပိုးဥကထိုင္လိုက္ၿပီး ဆရာမရဲ႕ ဂ်ီစထ ရင္းကိုခြၽတ္တယ္။ ခြၽတ္ရလြယ္ေအာင္ ဆရာမက ေျခေထာက္ေတြတဖက္ခ်င္း ေျမႇာက္ေပးတယ္။ ခုေတာ့ သုံးေလာက္လုံး မိေမြးဖေမြးတိုင္းျဖစ္သြားပါၿပီ။

ဆရာမညာလက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ညင္ညင္သာသာေလးကြင္းတိုက္ေပးတယ္။ မပိုးဥက ဆရာမတင္ပါးေတြကိုနယ္လိုက္ ႏွစ္ျခမ္းၿဖဲလိုက္လုပ္တယ္။   တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားကို လ်က္တယ္။ တခ်က္တခ်က္ဆရာမရဲ႕စိုစြတ္ေနတဲ့အဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔ကလိတယ္။ သူ႔လက္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြင္းတိုက္ေပးေနတဲ့  ဆရာမလက္နဲ႔လာထိထိေနတယ္။ သူ႔အဖုတ္ကို မပိုးဥကလိေနတာသတိထားမိေတာ့ ဆရာမက လွည့္ၿပီးၿပဳံးျပတယ္။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ္ကို ထပ္နမ္းၿပီး  ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ဆရာမ ဒူးေထာက္လိုက္ေတာ့ မပိုးဥကအဖုတ္ကို ဆြေနတာရပ္ၿပီး ေဘးကၾကည့္ေနတယ္။ ဆရာမက သူ႔ေယာင္းမကိုၾကည့္ ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေပ်ာ့ေနတဲ့လီးကို ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။ ဆရာမက သူ႔ေယာင္းမကိုအၾကည့္မပ်က္ဘဲ ပုံမွန္ေလးပဲ လီးကိုစုပ္ေပးတယ္။

ဆရာမေဒၚသီဒါက လီးျပန္ေတာင္လာေအာင္ ႏႈိးဆြေပးေနတဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြမွိတ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ယူေနလိုက္တယ္။ ဆရာမရဲ႕ ဘလိုး ေဂ်ာ့အစြမ္းနဲ႔ စကၠန႔္ပိုင္းအတြင္း လီးကျပန္မတ္လာတယ္။ အျပည့္အဝမတ္ေတာင္လာတဲ့အခါ ဆရာမရဲ႕အစုပ္အမႈတ္ကပိုျပင္းထန္လာတယ္။   သမီး ေယာင္းမႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုေလြပညာၿပိဳင္ပြဲကိုခံစားရတဲ့ကြၽန္ေတာ္ ေလထဲေျမာက္ေနသလိုပါပဲ။ ဆရာမက ဥေတြကိုလဲ အလြတ္မေပးပါဘူး။ ဆရာမစုပ္ေန တာ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ရွိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ပါးစပ္ထဲကဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။  (သီဒါ ကြၽန္ေတာ္ လိုးခ်င္ၿပီ။ ပါးစပ္ထဲမွာ မၿပီးခ်င္ဘူးဗ်ာ)  ဆရာမက  တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို မပိုးဥကိုျပရင္း ေျပာတယ္။  (ေတြ႕လား ငါ့တပည့္လီးျပန္ေတာင္တာ ဘယ္ေလာက္ျမန္လဲ။ ငါ  လီးစုပ္တာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္လဲ) (အင္း ဟုတ္တယ္ မသီဒါ လီးစုပ္တာ ဆာရွာဂေရး(အျပာမင္းသမီး) က်ေနတာပဲ)  မပိုးဥက သူ႔အဖုတ္သူကလိ ေနရင္းျပန္ေျပာတယ္။

(အခု ကြၽန္ေတာ္ သီဒါ့ကိုလိုးလို႔ရၿပီလား) ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္အေမးကို ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ခြင့္ျပဳတယ္။ ကုတင္ေပၚတက္လွဲၿပီး ေျခေထာက္ေတြကား လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာမေျခေထာက္ၾကားဝင္ထိုက္လိုက္တယ္။ ဆရာမက (ကဲ ပိုးဥ ငါတို႔ရဲ႕ လိုက္ဖ္ရွိူးကို ခံစားလိုက္ပါဦး)ေဒၚသီဒါထြဏ္းကိုနမ္း ေနရင္း အဖုတ္အဝကို လီးနဲ႔ေတ့လိုက္တယ္။ ဆရာမက အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကိုၿဖဲေပးထားတယ္။ အဖုတ္မွာလဲ ကာမအရည္ၾကည္ေတြအဆင္သင့္ေန တာမို႔ လီးကိုအဆုံးထိတခ်က္တည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လီးကိုထိုးခြဲဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဆရာမအသက္ရႉေတာင္မွားသြား တဲ့ပုံပဲ။ ကာမအခ်ီအလီလီဆင္ႏႊဲခဲ့ဖူးသူေတြမို႔ အထိုးအေဆာင့္အပင့္အေညႇာင့္ေတြက စည္းခ်က္ညီေနတယ္။ လီးေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ဆရာမဆီက  ညည္းညဴသံေလးၾကားရတယ္။ ဆရာမက အေပၚကေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးနဲ႔လိုးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ဆီဆြဲတယ္။ ေခါင္းကိုလက္နဲ႔ဖက္ၿပီး အားပါးတရနမ္း တယ္။

ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔လွ်ာေတြအျပန္အလွန္ဝင္ထြက္ေနတယ္။ ဘယ္လက္က ဆရာမႏို႔ကိုေဆာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကိုေအာက္ေလွ်ာၿပီး ႏို႔ေတြကိုနမ္းတယ္။ စို႔ တယ္။ ဘယ္ညာႏို႔ေတြေျပာင္းစို႔ရင္း ဆရာမကိုၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ ပါးစပ္ေလးမဟတဟနဲ႔ ဖီးလ္လာေနတယ္။  ပါးစပ္ကိုအလုပ္ေပးထားေပမဲ့  လီးအေဆာင့္ကိုလဲ အရွိန္မပ်က္ေစဘဲ သြက္သြက္မွန္မွန္ေလးလုပ္ေပးတယ္။ ဆရာမလက္က ေက်ာကိုဖက္ထားၿပီး ေျခေထာက္က ခါးမွာခ်ိတ္ထားတယ္။  ပါးစပ္ကလဲ အရသာေတြ႕လို႔ ျမည္တြန္ေနသံထြက္ေနတယ္။ စံခ်ိန္မီ ၈ လက္မလီးရဲ႕အထိအေတြ႕က အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို စြဲလမ္းေန ေစတယ္။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ ဖာခ်ခဲ့တဲ့ကြၽန္ေတာ္ လိုးနည္းဗ်ဴဟာႂကြယ္တာလဲပါမယ္။ (ဟင်းးးးးအားးးးးးးအီးးးးးးးး)  တက္ညီလက္ညီခ်စ္ပြဲဆင္ေနတုန္း  မပိုးဥရဲ႕ညည္းသံက်ယ္က်ယ္ကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားလွည့္ၾကည့္ေတာ့ မပိုးဥက သူ႔အဖုတ္ကိုသူကလိေနတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာလဲ ေခြၽးသီး ေခြၽးေပါက္ေတြနဲ႔။ ၾကည့္ရတာ အာသာေျဖရင္း အထြဋ္အထိပ္ေရာက္သြားခဲ့ပုံပါ။ ခဏတျဖဳတ္ မပိုးဥကိုၾကည့္ရင္း ရပ္သြားတဲ့ အလိုးအေဆာင့္ကို ျပန္စ တယ္။ ဆရာမကေတာ့ သူ႔ေယာင္းမကိုၾကည့္ေနဆဲပါ။(မသီဒါ ေယာင္းမေရ ကြၽန္မအလိုးခံခ်င္လွၿပီ။ မင္းခန႔္ကို ကြၽန္မလိုးဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးပါ။ ထိန္းမခ်ဳပ္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ သူ႔လီးကို အဖုတ္ကဆာေလာင္ေနၿပီ)

မပိုးဥက ဆရာမကို ေတာင္းပန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဆရာမကိုလိုးေနတာရပ္ၿပီး မပိုးဥဘက္ၾကည့္လိုက္တယ္။  (ငါ့ကို လိုးေပးးးအဖုတ္ကိုလိုးးးေပးပါ မင္း ခန႔္ရယ္) မပိုးဥက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာင္းဆိုျပန္တယ္။ ဆရာမကို ၾကည့္ေတာ့ ဆရာမက မပိုးဥကို ေက်နပ္တဲ့အၿပဳံးနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္။ ဆရာမက ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္လွည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းတယ္။ (ပိုးဥကို လိုးေပးလိုက္ပါ ေမာင္မင္းခန႔္ရယ္။ တီခ်ယ့္အဖုတ္က မင္းႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လိုးလို႔ရေနတာပဲ။ ဒါ တီခ်ယ္တို႔ အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ။ လရည္ဝင္ရင္ အေသခင္တယ္။ သူလဲ အလိုးခံရမွ တီခ်ယ္တို႔အေၾကာင္းေလွ်ာက္မေျပာေတာ့မွာ။ သူက တေယာက္ေယာက္ကို ေျပာရင္ တီခ်ယ္လဲေျပာလိုက္႐ုံပဲ။ ေမာင္မင္းခန႔္ကေတာ့ ကံေကာင္းတာေပါ့။ လီးငတ္ေနတဲ့အဖုတ္ေတြကို အငတ္ေျပေအာင္လုပ္ေပးေပါ့) ဆရာမကေတာ့  သူ႔ေယာင္းမ မပိုးဥကိုလိုးဖို႔ ပါမစ္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ ဒီထက္ဘာကမ်ားေက်နပ္စရာေကာင္းဦးမွာလဲ။ ေဒၚသီဒါထြဏ္းရဲ႕အဖုတ္ထဲက လီးကိုဆြဲထုတ္ ၿပီး ထရပ္လိုက္တယ္။ မပိုးဥက တၿပိဳင္နက္တည္း လီးကိုကိုင္ၿပီး စုပ္ပါေတာ့တယ္။ လီးေပၚက ဆရာမရဲ႕အခ်စ္ရည္ေတြအရသာလဲ မပိုးဥျမည္းစမ္းမိမွာပါ။

ခဏပဲ မပိုးဥပုေလြမႈတ္တာခံလိုက္တယ္။ သူ႔ပါးစပ္ထဲက လီးကိုထုတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြန္းလွဲလိုက္တယ္။ ေယာင္းမႏွစ္ေယာက္က အခုဆို ကုတင္ေပၚမွာ ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ပါ။ မပိုးဥရဲ႕ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ေစာက္စိေလးကို လီးနဲ႔ပြတ္ေပးေတာ့ သူကၿပဳံးၾကည့္တယ္။ သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ပြတ္ဆြဲၿပီး လီးကို အဖုတ္ဝမွာေတ့ထားလိုက္တယ္။

မပိုးဥကို လိုးေဆာ္ျခင္း = အေပၚကဆြေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို မပိုးဥက ထကပ္ၿပီးနမ္းပါေတာ့တယ္။ သူ႔အနမ္းေတြကိုေက်ေက်နပ္နပ္ခံယူရင္း လီးကိုညာလက္ နဲ႔ကိုင္ၿပီး မပိုးဥရဲ႕စြတ္စြတ္စိုစိုအဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္း တထစ္တရစ္ခ်င္း လီးကိုသြင္းတယ္။  ဒစ္ဝင္သြားေတာ့ ေခါင္းဝင္ကိုယ္ဆန႔္ဆို သလို မပိုးဥရဲ႕ေစးေစးပိုင္ပိုင္အဖုတ္ထဲ လီးကေလ်ာကနဲဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ မပိုးဥအဖုတ္ကိုလိုးရတာ ေဒၚသီဒါထြဏ္းအဖုတ္ထက္ က်ဥ္းၾကပ္ပါတယ္။  သူ႔ေယာက္်ားက ကေလးရတဲ့အထိ လိုးေဆာ္ထားေပမဲ့ အဖုတ္ကမက်ယ္ေသးပါဘူး။ တစိမ့္စိမ့္လီးထိုးသြင္းရင္း ကြၽန္ေတာ္အားရေနမိတယ္။ မပိုးဥက  မ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္ထားေပမဲ့ ပါးစပ္ကအနမ္းမိုးမျပတ္႐ြာေနပါတယ္။လီးကအဖုတ္ထဲဝင္ေလေလ မပိုးဥအနမ္းေတြက ပိုၾကမ္းေလေလပါ။ ဖက္ထား တာကလဲပိုတင္းလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဆရာမက ေမးတယ္။ (ပိုးဥ ငါ့တပည့္လီးကဘယ္လိုေနလဲ)  မပိုးဥမ်က္စိပြင့္လာၿပီး ေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္ေတာ့  ကြၽန္ေတာ့္လီးက အဆုံးထိအဖုတ္ထဲေနရာယူထားပါၿပီ။ (မသီဒါ ဒီေကာင္ေလးကိုဘာလို႔ တမ္းတမ္းစြဲေနလဲ အခုသိၿပီ။ အဖုတ္ထဲသူ႔လီးနဲ႔ ျပည့္ေနတာပဲ။  ယုံေတာင္မယုံႏိုင္ဘူး။ ရမက္ႀကီးတဲ့ေကာင္ေလးကိုလိုးခြင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မသီဒါ။)  (ရပါတယ္ေအ ည္ီအမခ်င္းေတြပဲ။ ညည္းသာအာမေခ်ာင္ နဲ႔။ လိုးျခင္းရဲ႕ အရသာကိုပဲ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ခံစားလိုက္ပါ။ က်န္တာစိတ္မပူနဲ႔)

ဆရာမက ျပန္ေျပာၿပီး မပိုးဥပါးကိုနမ္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သမီး ေယာင္းမႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနတာေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ မလႈပ္ရွားဘဲ လီးကိုစိမ္ထားတယ္။ ၿပီးမွ လီးကို တဝက္ေလာက္ ျဖည္းျဖည္းဆြဲထုတ္ ျပန္ထည့္ လုပ္တယ္။ ခဏေလာက္ကို ပုံမွန္ေလးပဲအထုတ္အသြင္းလုပ္ေပးတယ္။ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ကိုႂကြ လက္ႏွစ္ဖက္ကို မပိုးဥေဘးတဖက္စီမွာေထာက္ၿပီး မပိုးဥ နဖူးကိုနမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ (စလိုးရေတာ့မလား မမ)  (နံပါတ္တစ္ မင္း ငါ့ကို မမလို႔မေခၚနဲ႔ ပိုးဥလို႔ပဲေခၚ။ နံပါတ္ႏွစ္ ငါ့ကို လိုးဖို႔ခြင့္ေတာင္းစရာမလိုဘူး။  မင္းစိတ္ႀကိဳက္ပဲ။ ဒီေန႔ ငါက မင္းအပိုင္းပဲ။ အခု ငါ့ကိုလိုးေပးပါေတာ့) မပိုးဥမ်က္ႏွာမွာ တဏွာခိုးေတြေဝေနတယ္။ စကားဆုံးတာနဲ႔ လီးကိုအဖုတ္ကေန  ကြၽတ္ေအာင္ဆြဲထုတ္တယ္။ အေျမာင္းလိုက္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြေပၚထိုးတင္တယ္။ ၿပီးမွ ေသခ်ာေတ့ၿပီး အဆုံးထိဝင္ေအာင္ အားပါပါနဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ တယ္။ မပိုးဥေအာ္သံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ထြက္လာတယ္။ မပိုးဥကိုေဆာင့္တာသြက္လာတာနဲ႔အမွ် ေျခေထာက္ေတြေျမႇာက္ၿပီး ကားေပးလာ တယ္။ ေဆာင့္ေနရင္း မပိုးဥႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းလိုက္ လည္ပင္းကိုနမ္းလိုက္လုပ္တယ္။ လည္တိုင္ေဘးကိုကပ္ၿပီး ပါးစပ္နဲ႔စုပ္လိုက္ေတာ့ မာကင္ရာေပၚ သြားတယ္။

(မသီဒါ ကြၽန္မႏို႔ေတြကိုစို႔ေပးစမ္းပါ) မပိုးဥက သူ႔ေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့ဆရာမကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့အသံနဲ႔ အကူအညီေတာင္းတယ္။ ဆရာမက မပိုးဥ ႏိူ႔သီးေခါင္းေတြကို လက္နဲ႔ကစားေပးၿပီး (ေကာင္းၿပီ ဒါေပမဲ့ ညည္းလဲ ငါ့အဖုတ္ကိုလက္နဲ႔လုပ္ေပး ပိုးဥ။ ငါ့မွာ တဝက္တပ်က္ႀကီး နင့္ကိုလီးေပးလိုက္ရ တယ္) (အင္းးးးလုပ္ေပးမယ္ မသီဒါ) မပိုးဥက ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာကိုဖက္ထားတဲ့ လက္လႊတ္ၿပီး ေဒၚသီဒါထြဏ္းအဖုတ္ကိုကလိေပးပါေတာ့တယ္။ ဆရာမက  သူ႔ႏို႔သီးေခါင္းကိုစို႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္ မပိုးဥအရွိန္တက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ စိတ္ပိုႂကြလာၿပီး ပိုျပင္းျပင္းေဆာင့္တယ္။ မပိုး ဥက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကညည္းေနတယ္။ ဆရာမလက္တဖက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ေပါင္ၾကားေရာက္လာၿပီး မပိုးဥရဲ႕အေစ့ကိုဆြေပးေန တယ္။

အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္က ကိုယ္စီကိုယ္စီအဖုတ္ကိုဆြေနတယ္။ ကာမရမက္ေဇာေတြက သူတို႔မ်က္ႏွာေပၚအတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ မပိုးဥ ရဲ႕ ခါးကိုကိုင္ၿပီး မညႇာမတာလိုးေဆာင့္တယ္။ မပိုးဥရဲ႕ လည္ပင္းသာမက နား႐ြက္ေတြပါ နမ္းစုပ္တယ္။   မိနစ္ ၂၀ေလာက္ မပိုးဥကိုလိုးေပးၿပီးေတာ့  ကြၽန္ေတာ္ သုက္လႊတ္ခ်င္လာတယ္။ မပိုးဥလဲၿပီးသြားပုံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးက သူ႔ေစာက္ရည္ေတြပို႐ႊဲလာတယ္။ ဆရာမကေတာ့ မပိုးဥရဲ႕ႏို႔ရယ္ ေစာက္ ေစ့ရယ္နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတယ္။ မပိုးဥလက္ကလဲ ဆရာမအဖုတ္ကိုသြက္သြက္ေလး လိုးေပးေနတယ္။ သုံးေယာက္တည္း ကာမသုခဘုံေလးဖန္တီးထား သလိုပါပဲ။ (ကြၽန္ေတာ္ၿပီးသြားၿပီး ပိုးဥေရ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ)  ေျပာရင္းဆိုရင္း မပိုးဥအဖုတ္ထဲ ကြၽန္ေတာ့္သုက္ေတြပန္းထုတ္လိုက္တယ္။ မပိုးဥက  ကြၽန္ေတာ့္ပခုံးကိုဖြဖြေလးကိုက္လိုက္ေတာ့ ေနာက္တခ်ီၿပီးသြားတယ္ထင္တာပဲ။ မပိုးဥကိုကလိေနတဲ့ ဆရာမကိုေဘးဘက္တြန္းၿပီး မပိုးဥကိုယ္ေပၚမွာနား ေနလိုက္တယ္။ အခ်ိန္တိုအတြင္း သုက္ ၂ခါ လႊတ္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းသြားတယ္။ မပိုးဥလဲ အသက္ျပင္းျပင္းရႉၿပီး နားေနတယ္။  မ်က္ႏွာမွာလဲ ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနတယ္။ မပိုးဥေပၚခဏနားရင္း လက္က သူ႔ေစာက္ေစ့ကိုပြတ္သပ္ေပးေနတယ္။ ဖာခ်လာတဲ့အေတြ႕အႀကဳံအရ မိန္းမေတြကၿပီး သြားရင္ ေစာက္ေစ့ကိုကစားေပးရင္ စြဲတတ္ၾကတယ္။ ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ ဘာဂ်ာကိုင္ေပးရင္ အသည္းစြဲပဲ။မပိုးဥအဖုတ္က အေတာ္တင္းက်ပ္ေစးပိုင္တုန္းမို႔  ေနာက္ထပ္ဆက္စားခ်င္တာနဲ႔ သူစြဲေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။မပိုးဥအဖုတ္က လီးကိုထုတ္ၿပီး ပါးစပ္နားေတ့ေပးတယ္။ မပိုးဥက အလိုက္တသိနဲ႔ သူ႔ေစာက္ ရည္နဲ႔ သုက္ေတြေပက်ံေနတဲ့လီးကိုစုပ္ၿပီး သန႔္ရွင္းေပးတယ္။

(ဘယ္လိုလဲ ပိုးဥ ငါ့တပည့္လိုးေပးတာ ေကာင္းရဲ႕လား)   ေဒၚသီဒါထြဏ္းက မပိုးဥမ်က္ႏွာေပၚသီးေနတဲ့ေခြၽးစက္ေလးေတြကို သုတ္ေပးရင္းေမးလိုက္တယ္။  မပိုးဥ မ်က္လုံးေတြပြင့္လာၿပီး သူ႔ေယာင္းမကိုၿပဳံးျပတယ္။ လီးကိုခဏဖယ္ၿပီး  (သူက လူသာငယ္ေပမဲ့ လိုးတဲ့ေနရာမွာ ပက္စက္တယ္။ အညႇာအတာ ကင္းတယ္။ မသီဒါ သူနဲ႔ ေန႔တိုင္းလိုးေနရတာကို မနာလိုေတာင္ျဖစ္မိတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ မင္းခန႔္လီးကို အၿမဲအဖုတ္ထဲထည့္ထားခ်င္ေတာ့တာပါပဲ။)     ေျဖၿပီးတာနဲ႔ မပိုးဥက လီးကိုေသခ်ာျပန္စုပ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးမွာ ဆရာမေစာက္ရည္၊ မပိုးဥေစာက္ရည္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္သုက္ရည္ေတြ ေပပြေနခဲ့တာ။ မ ပိုးဥ အမႈတ္အစုပ္နဲ႔ ျပန္သန႔္လာတယ္။ မပိုးဥက အဲဒီအရည္ေတြကို အရသာခံမိမွာပါပဲ။ ႏွစ္ၿခိဳက္ေနပုံလဲရတယ္။  (ေကာင္းၿပီေလ ပိုးဥ။ နင္ ခံခ်င္တဲ့အခ်ိန္  သူ႔ကိုေခၚေပါ့။ ငါ တေယာက္တည္း အပိုင္မစီးထားပါဘူး) ဆရာမက ျပန္ေျဖရင္း မပိုးဥပါးမို႔မို႔ကို နမ္းတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ ရမက္ထန္ထန္သမီး ေယာင္းမႏွစ္ေယာက္ အာသာေျဖရာ အ႐ုပ္ကေလးျဖစ္လာခဲ့တယ္။

ေဒၚသီဒါထြဏ္းက ကာမပြဲကို အဆုံးသတ္ခ်င္ပုံမရေသးပါဘူး။ မပိုးဥရဲ႕ ဘလိုးေဂ်ာ့ကို သူပါဝင္ကူညီပါေတာ့တယ္။ တေယာက္လွ်ာတေယာက္ လီးစုပ္ လ်က္ရင္း ပြတ္တိုက္မိတယ္။ အ႐ုပ္အသစ္ရတဲ့ကေလးေတြလို အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို စုပ္ေပးေနၾကတယ္။  ခဏေနေတာ့  အတိုင္အေဖာက္ညီသြားတယ္။ တေယာက္က လီးအေခ်ာင္းကိုစုပ္ရင္ တေယာက္က ဥေတြကိုစုပ္လ်က္တယ္။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္စုပ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မ ပိုးဥေဘးဝင္လွဲအိပ္လိုက္တယ္။ လီးက ေပ်ာ့ဖတ္ၿပီးေခြခ်င္ေနတယ္။ လူလဲ ႏုန္းခ်ိေနပါတယ္။ ဆရာမက မပိုးဥကိုယ္ေပၚကို ေျပာင္းျပန္တက္ခြလိုက္တယ္။  စစ္စတီႏိုင္းဆြဲမဲ့ပုံစံအေနအထားပါ။ ကြၽန္ေတာ့္သုက္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ မပိုးဥအဖုတ္ကို ဆရာမေဒၚသီဒါထြဏ္း ျမည္းစမ္းေတာ့မယ္။ မပိုးဥကိုလဲ သူ႔အဖုတ္ က ရက္ရက္ေရာေရာကမ္းလွမ္းထားပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက မပိုးဥနဲ႔နီးေနေတာ့ မပိုးဥ ဆရာမတင္ပါးကို ဆြဲၿဖဲတာျမင္ရတယ္။ ေခါင္းကိုေမာ့ လွ်ာကို ဆန႔္ထုတ္ၿပီး ဆရာမေစာက္ေစ့ကေန စအိုဝအထိ လွ်ာအျပားလိုက္လ်က္ေပးတယ္။ ဆရာမနဲ႔ မပိုးဥ စစ္စတီႏိုင္းဆြဲရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရႉေနၾကတာ  အတိုင္းသားၾကားရတယ္။ မိန္းမခ်င္း ဆက္ဆံတဲ့ လိုက္ဖ္ရႈိးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ပရိတ္သတ္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ လူက ပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္ ဝင္မပါဘဲ မ်က္လုံးပိတ္ ၿပီး အနားယူလိုက္တယ္။ စိတ္ကူးအေတြးထဲမွာေတာ့ တဏွာလြန္ကဲတဲ့သမီးေယာင္းမႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ရမဲ့ အနာဂတ္ကို ႀကိဳေတြးပူပန္ေနမိပါေတာ့ တယ္။