လိုင်းသွင်းခံရသူကလေး

လိုင်းသွင်းခံရသူကလေး

“ပြွတ်ပြွတ်–အား–ပြွတ်ဗြစ်ဒုတ်–အမလေး ကိုရယ်–အင့်–အား–ကောင်းလိုက်တာ–အ–အ–“ “ကိုလည်း ကောင်းနေပြီ–ပြီးတော့ မယ်”   အထည်ချုပ်သမလေး ဟေမာကျော်တယောက် ချစ်သူမင်းမောင်၏ရင်ခွင်အောက်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကား ပေးထားပြီး အလိုးခံရင်း အရသာတွေ့နေသည်။နယ်မှလာကာ အဆောင်မှာနေပြီး အထည်ချုပ်စက်ရုံဆင်းနေသောဟေမာ ကျော်သည် ငယ်ရွယ်သူတို့သဘာဝချစ်သူထားမိရာမှ ချစ်သက်တမ်းတလကျော်ကျော်လောက်မှာပင် ပါကင်အဖွင့်ခံခဲ့ရသည်။ အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီးစ ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသော်လည်း အပျိုစစ်စစ်လေးမို့ မင်းမောင်၏ ငါးလက်မခန့်သာရှိသော လီးဒဏ်ကိုပင် မျက်ရည်စက်လက်ဖြင့်ခံခဲ့ရသည်။အခုတော့ ၂ လအတွင်းမှာ ဆယ်ကြိမ်ခန့်အလိုးခံပြီးချိန်မှာတော့ လီးအရသာကို  သိနေပေပြီ။

စက်ရုံဟောင်းကြီးတစ်ခု၏ဘေး ချုံကွယ်အမှောင်ရိပ်က မြက်ခင်းပြင်မှာ အလိုးခံရင်း အရှိန်တက်လာခိုက် ပြီးကာနီးပြီဖြစ်သော  မင်းမောင်က တရစပ်လိုးလေတော့သည်။ထိုအခိုက်မှာပင် သူမတို့နှစ်ဦးအပေါ် လက်နှိပ်ဓာတ်မီးရောင်များဖြာကျလာသည်။မျက် စေ့လေးမှိတ်ပြီးအလိုးခံနေသော ဟေမာကျော်ကမသိ။မင်းမောင်ကသိသော်လည်း အလိုးကိုမရပ်ပဲ ဆက်လိုးနေသည်။   “ဟေမာ– ကိုလိုးတာ အလိုးခံလ်ု့ကောင်းလားဟင်”   “ကောင်းတယ်ကိုရယ် အရမ်းကောင်းတယ်– လိုး–အ–လိုးစမ်းပါကိုရယ်–အားရပါးရ လိုးစမ်းပါ-ဟင်–ဟင်–အို–ကို–လွှတ်–လွှတ်တော့-လူ–လူ”   မျက်လုံးလေးဖွင့်လိုက်ချိန်မှာ ဓါတ်မီးရောင်များကိုမြင်လိုက်ရသော ဟေမာကျော်က အလန့်တကြားထဖို့ပြင်သော်လည်း မင်းမောင်က မလွှတ်ပဲအတင်းဖက်၍ချုပ်ထားပြီး အချက်နှစ်ဆယ်ခန့်ထပ် ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးမှ ဟေမာကျော်၏စောက်ဖုတ်ထဲကို လရေတွေပန်းထည့်လိုက်သည်။

လူချင်းကွာသွားသည်နင့် ဟေမာကျော်က  ခေါင်းမမော့ရဲပဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုအတင်းပြန်ဝတ် ခါးအထိလှန်တင်ထားသောစကပ်လေးကိုပြန်ဆွဲဖုံးဖြင့် အလုပ်များနေ ခိုက်မှာ သူမလှုပ်ရှားမှုတွေအားလုံးက ဓါတ်မီးရောင်များဖြာကျလာစဉ်ကတည်းက ဗီဒီယိုမှတ်တမ်းအတင်ခံလိုက်ရပြီဖြစ်သည်။ သူမလူးလဲထပြီးမတ်တပ်ရပ်တော့မှ ဓါတ်မီးရောင်များပျောက်ကွယ်သွားပြီး နှစ်ယောက်သား ဓါးဖြင့်အထောက်ခံလိုက်ရသည်။

“ဟိုကောင်–ရုတ်ရုတ်မလုပ်နဲ့နော် နှစ်ယောက်လုံးအသက်ပျောက်သွားမယ်”  “မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင်–မလုပ်ကြပါနဲ့–ညီမတို့လူကောင်း တွေပါ ညီမတို့ကိုပြန်လွှတ်ပေးပါနော်”  “ကောင်မ–နင့်ပါးစပ်ပိတ်ထားအသံထွက်တာနဲဓါးစာမိမယ်”   ဟေမာကျော်ခမျာ ကြောက် စိတ်ကြောင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ မျက်ရည်တွေကျလာသည်။သူမ၏မျက်စေ့နှင့်ပါးစပ်ကို အဝတ်စည်းခံလိုက်ရပြီး   “ဟေ့ ကောင်တွေ–ဒီကောင့်ကိုပါအဝတ်စည်းလိုက်”ဟူသောပြောသံကြားလိုက်ရပြီး  “အသက်မသေချင်ရင် ကောင်းကောင်းလိုက်ခဲ့”ဟု ဆိုကာ ဆွဲခေါ်ရာသို့ လိုက်လာခဲ့ရသောဟေမာကျော်ခမျာ သူမလိုမျက်စေ့အဝတ်စည်းမခံရပဲ စီးကရက်သောက်လာသောမင်း မောင်ကိုမြင်ခွင့်မရရှာ။ကြံရာပါများ၏လက်တွင်းသို့ ကျဆင်းသွားရပြီဖြစ်ကြောင်းလည်း သူမကိုယ်သူမ မရိပ်မိသေး။

စက်ရုံ ဟောင်းကြီး၏ခြံစည်းရိုး ဘေးတံခါးကိုဖွင့်ကာ ခြံထဲမှာ ဆယ်မိနစ်ခန့်ကြာအောင် ဟိုဒီလှည့်ပတ်လျှောက်ခေါ်သွားနေစဉ် မင်းမောင် ကတော့ ကြိုတင်စီစဉ်ထားရာ အခန်းထဲရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။ထို့နောက်မှ ဟေမာကျော်ကို ထိုအခန်းထဲခေါ်လာပြီး မင်း မောင်၏လက်နစ်ဘက်ကိုကြိုးတုပ်ပြီးမှ ဟေမာကျော်ကိုစည်းထားသောအဝတ်များဖြည်ပေးလိုက်သည်။မီးရောင်တွေထိန်နေ သောအခန်းထဲမှာ ဟေမာကျော်ရုတ်တရက်ဘာမှမမြင်ရပဲ မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ပြီးမှ ကြည့်လိုက်သောအခါ   ချစ်သူမင်းမောင်မှာ အခန်းထောင့်တွင် ကြိုးတုပ်လျက်သားဖြင့်ထိုင်နေပြီး မြန်မာနှစ်ယောက် ကုလားတစ်ယောက်တို့ကိုတွေ့လိုက် ရသည်။နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်အရွယ်ကွပ်ပျစ်ကြီးတစ်လုံးကိုလည်းတွေ့ရသည်။သူမဘာဖြစ်တော့မည် ဘယ်လိုတွေကြုံရတော့ မည်ဆိုတာသိလိုက်ပြီမို့ ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့စွာနှင့်ပင် သူမတို့ကိုပြန်လွှတ်ပေးဖို့တောင်းပန်ရင်း ကွပ်ပျစ်ကြီးဆီကို ဆွဲခေါ်ခံလိုက် ရသည်။

“မလုပ်ကြပါနဲ့အကိုတို့ရယ် ညီမတောင်းပန်ပါတယ်လအဟင့်ဟင့် ညီမမိန်းမကောင်းပါရှင် မလုပ်ကြပါနဲ့ အီးဟီးဟီး”   “မိန်းမ ကောင်းလေးမို့လိုးချင်တာဟ”   “အို”  “ငါတို့လိုးတာ အေးအေးဆေးဆေးအလိုးမခံရင် ဟောဒီမှာနင်တို့နှစ်ယောက်လိုးနေတဲ့ပုံတွေ  နင်တို့စက်ရုံရှေ့မှာ သွားဖြန့်ပစ်လိုက်ရမလား”   ဟေမာကျော် ရှက်စိတ်တွေနှင့်အတူ ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားရသည်။

“အဲ့လို–အဟင့်ဟင့်–အဲ့လိုတော့မလုပ်ကြပါနဲ့–အို—အို –လွှတ်–လွှတ်ပါရှင်–နှမချင်းစာနာကြပါအကိုတို့ရယ်–အို–“ သူမ တောင်းပန်သော်လည်း ယောက်ျားသုံးယောက်၏ဝိုင်းဝန်းချုပ်နှောင်ဆွဲခေါ်ခြင်းကိုမရုန်းကန်နိုင်တော့ပဲ ကွပ်ပျစ်ကြီးပေါ်မှာ  ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားရသည်။နှစ်ယောက်က သူမလက်နှစ်ဘက်ကိုဖိထားပြီး ကျန်တစ်ယောက်က ဟေမာကျော်၏ခါးမှစကဒ် လေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ခြေနှစ်ချောင်းရမ်းခါရုံမှလွဲ၍ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပဲ ထမီဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။သူမကို ဝိုင်းလိုးကြ တော့မည်ဟူသောအသိက ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့်အတူ ရှက်စိတ်တွေပါဝင်လာသော်လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပြီ။ ပြည့်တင်းသောပေါင်တံရှည်ကြီးများအတိုင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးက လျှောကျသွားပြန်ခြေပြီ။ဖောင်းမို့စေ့ကပ်ပြီး  အမွေးပါးပါးလေးဖုံးလွှမ်းနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်တွေ့သွားကြတော့ သူတို့လက်တွေပို၍သန်မာလာကြသည်။

မင်းမောင်နှင့် သူတို့သုံးယောက်က မိမိတို့ဖန်၍ရလာသောကောင်မလေးတွေကို ဒီလိုပင်ဝိုင်းဝန်းဖျက်ဆီးနေကြသော လူယုတ်မာတွေဖြစ်သည်။ဒီ ကွပ်ပျစ်ကြီးပေါ်မှာ မျက်ရည်စက်လက်ဖြင့် ဘဝပျက်ခဲ့ရသောမိန်းမကောင်းလေးတွေမနည်းတော့ပြီ။ဘဂျမ်းက သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေအကုန်ချွတ်လိုက်သည်။ပြီးခဲ့သည့်လတုန်းက သူ့ကောင်မလေး ယုယုနွယ်ကို ဝိုင်း၍အမဲဖျက်ခဲ့ကြသည်မို့ ယခု အသစ်တယောက်ကို သူအရင်လိုးခွင့်ရခြင်းဖြစ်သည်။နောက်အသစ်တယောက်ဆိုလျင်တော့ မင်းမောင်က စလိုးခွင့်ရမည်။ဒါက  သူတို့သဘောတူပြီးသား။ဘဂျမ်း၏ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုမြင်လိုက်ရသော ဟေမာကျော်ခမျာ ရင်ထဲ မှာ ဒိန်းကနဲပင်ဖြစ်သွားရသည်။အရှည်က ခုနစ်လက်မနီးပါးရှိပြီး သူမလက်ကောက်ဝတ်ခန့်တုတ်သည့်လီးချောင်းကြီးဖြင့်သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးသွင်းခံရပေတော့မည်။

“လက်တွေချုပ်ထားတာလွှတ်ပေးလိုက်ပါကွာ–မုဒိမ်းကျင့်သလိုတော့မလိုးချင်ပါဘူး–ကဲ–အလိုးခံဖို့နင်သဘောမတူရင် အဝတ် တွေပြန်ဝတ်ပြီး ထွက်သွားလို့ရတယ်နော်–ဘယ်လိုလဲ”  ရှေ့တိုးထမ်းပိုး နောက်ဆုတ်လှည်းတုတ်ဖြစ်နေသောဟေမာကျော်ခမျာ  မျက်ရည်များစီးကျလာရုံကလွဲ၍ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပေ။အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းနေသောပေါင်ကြီးနစ်လုံးကိုစေ့ကာ မျက်နှာကို လက်ဝါးကလေးဖြင့်အုပ်၍ ငိုရှိုက်နေရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်။

“ကဲ–အလိုးခံဖို့သဘောတူတယ်ဆိုရင် ငါတက်လိုးတော့မယ်နော်”  ကြမ်းတမ်းလွန်းလှသော တစ်တစ်ခွခွစကားလုံးများသည်  ဟေမာကျော်၏နားအတွင်းသို့ သံရည်ပူများစီးဝင်လာသလိုပင်။ဘဂျမ်းက ဟေမာကျော်၏အကျႌလေးကိုပါဆွဲချွတ်သည်။သူတို့ အလိုကျလိုက်လျောရတော့မည်မို့ အချွတ်ခံလိုက်ရသည်။သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဝတ်လစ်စားလစ်မြင်သွားကြချေပြီ။ရှက်လွန်းလှ သော်လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်။နို့အုံကြီးတွေကို စပြီးအနယ်ခံလိုက်ရတော့ ဟေမာကျော် တွန့်လိမ်သွားရသည်။ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်ချေမွပြီးမှ ဟေမာကျော်၏ဖြူဖွေးပြည့်တင်းသောပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုကားကာ စောက်ဖုတ်ကိုလီးဖြင့်တေ့လိုက်ရာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။သူမအလိုးခံရပေတော့မည်ဟူသောအတွေးမဆုံးခင် ဘဂျမ်း၏လီးကြီးက ဟေမာ ကျော်၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ဝင်လာချေပြီ။

“ဗြစ်-;အ-ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်–အားအား–ဗြစ်ပြွတ်ပြွတ်ဗြစ်–အား–သေပါပြီ–နာတယ်–အရမ်းနာတယ်–အဟင့်ဟင့်–ဖြေးဖြေးသွင်းပါ ရှင်–သေပြီ–အား”  သူမစကားကိုဂရုမစိုက်ပဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးသွင်းပစ်လိုက်သည်။ကျဉ်းမြောင်းနေဆဲစောက်ဖုတ်က လီး အသွင်းကြမ်းတာကိုမခံနိုင်။ကွဲထွက်လုမတတ်တင်းကျပ်နေသည်။စောက်ဖုတ်ထဲလီးတဆုံးသွင်းပြီးသည်နှင့် ဘဂျမ်းက အနားပင်မ ပေးတော့ပဲ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။လီးဒစ်ကြီးကျန်ရုံမျှအထိ ဆွဲထုတ်ကာ အရှိန်ဖြင့်ပြန် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်တိုက်ကာ ပြွတ်ကနဲ အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်ဝင်လာသောလီးချောင်း ကြီးသည် သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်၍အောင့်သွားပြီး ဟေမာကျော်ခမျာ အင့်ကနဲပင် ငြီးလိုက်မိသည်။မေး ကလေးမော့ ရင်ကလေးကော့သွားသောဟေမာကျော်ကိုကြည့်ကာ ဘဂျမ်းကပို၍ရမ္မက်ထန်လာပြီး ဆက်တိုက်ပင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေတော့သည်။

ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း ဟေမာကျော်ကိုလိုးဖို့လီးတပြင်ပြင်နှင့်အသင့်ဖြစ်နေကြပြီမို့ ဘဂျမ်းက အချိန်မဆွဲပဲ အားရပါးရလိုး နေသည်။   “ဘွတ်ပြွတ်ဒုတ်–အား–အင့်–ဗြစ်ဒုတ်–အားသေပါပြီ–အင့် ဖြေးဖြေး–ပြွတ်ပြွတ်ဗြစ်–အား–အား”   ကြီးထွား ရှည်လျားသောလီးချောင်းကြီးဖြင့် အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေရာ မတတ်သာ၍လိုက်လျောကာ အလိုးခံနေရခြင်းဖြစ် သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကတော့ သူ့သဘာဝအတိုင်း အရသာတွေ့နေသည်။ခုနက မင်းမောင်နှင့်အလိုးခံစဉ်တုန်းက မပြီးသေးသော အရသာက အရှိန်ပြန်တက်လာသည်။လီးကြီးကြီးဖြင့်အလိုးကြမ်းတာက အရသာပိုရှိကြောင်းသူမသိလာသည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ခံစားနေရသောအရသာက တကိုယ်လုံးသို့ပျံ့နှံ့သွားသလိုခံစားလိုက်ရပြီး ဟေမာကျော်စောက်ရည်တွေပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားခိုက် မှာပင် ဘဂျမ်းကလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးရင်း ဟေမာကျော့်စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လရေတွေပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

လီးကျွတ် ထွက်သွားပြီးနောက် အာသာလည်းပြေ ဆန္ဒလည်းပြည့်သွားပြီဖြစ်သောဟေမာကျော်ခမျာ ဝမ်းနည်းစိတ် ရှက်စိတ်တွေဝင်လာပြန် တော့သည်။ထိုအခိုက်မှာပင် သူမခန္ဓာကိုပေါ် နောက်တယောက်က တက်ခွလာပြန်သည်။သုက်ရည်တွေရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်ထဲကို  မင်းဒင်၏လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြန်ချေပြီ။ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးစေ့ထားတာကို တက်ခွပြီးမရမကထိုးသွင်းခံလိုက်ရတော့ စောက် ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကွဲမတတ်ခံစားလိုင်ရသည်။ဘဂျမ်း၏လီးလောက်မတုတ်သော်လည်း  စူးကနဲခံစားလိုက်ရတာ ဘာကြောင့် မှန်းမသိ။လီးအသွင်းအထုတ်တိုင်းမှာ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ကြိတ်ခြေနေမှုက နားထဲမှာ တထစ်ထစ်တဗြစ်ဗြ စ်နဲ့ကြားနေရသည်ဟုထင်မိသည်။ရမ္မက်စိတ်အရှိန်ကျသွားပြီမို့ အရသာမရှိပဲ နာကျင်မှုကိုသာခံစားရသဖြင့် ဟေမာကျော်ငြီးငြူ ရှိုက်ငိုရင်း အလိုးခံနေရသည်။မင်းဒင်လိုးတာကို အလိုးခံပေးနေရင်း ထူးဆန်းသောအထိအတွေ့နောက်ကို စောက်ဖုတ်ကလိုက်ပါ လာမိစဉ်

“အား–အား–ကောင်းလိုက်တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး-အား” ဟု အော်ဟစ်ရင်း မင်းဒင်က ကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်ကာ လ ရေတွေပန်းထည့်လိုက်ပြန်သည်။မင်းဒင်ဆင်းသွားတော့ ဟေမာကျော်ခမျာ ဆံ့တငံ့ငံ့ဖြင့် ဟာတာတာဖြစ်နေခိုက် မာမွတ်က  ဟေမာကျော်၏ခြေသလုံးလေးတွေကို သူ့ပုခုန်းနှစ်ဘက်ပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ပြီး ဒစ်ကြီးပြဲလန်နေသည့်လီးမဲမဲတုတ်တုတ်ကြီးကို  ဟေမာကျော်၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲထိုးသွင်းလိုက်ပြန်ရာ    “အမလေး–အားအား–အီး–အင့်အင့်”   ကုလားတစ် ယောက်က တက်လိုးတာကိုခံရလိမ့်မည်ဟု ဘယ်တုန်းကမှမထင်ခဲ့သောဟေမာကျော်တယောက် ကုလားလီးကြီး၏အလိုးကို ခံရ လေတော့သည်။သို့သော် မင်းဒင်နှင့်မပြီးခဲ့သောရမ္မက်စိတ်အရှိန်ကြောင့် ကုလားလီးရယ်ဘာရယ်စဉ်းစားမနေအား။စောက်ဖုတ်နှင့် လီးပွတ်တိုက်ဝင်ထွက်နေတာကိုသာ အာရုံရောက်သွားပြန်သည်။မာမွတ်နှင့်သူမ လိုးနေခိုက်မှာ မင်းဒင်က ဟေမာကျော်၏ဖုန်းကို ဖွင့်ကာ ဖုန်းနံပါတ်အချို့ကိုကူးယူနေသည်။

ဖေဖေ–09——–lမေမေ–09———–ဟူသောဖုန်းနံပါတ်တွေလည်းပါသွားသည်။မာမွ တ်လိုးတာကိုအလိုးခံရင်း ဟေမာကျော်နောက်တချီထပ်ပြီးသွားသော်လည်း မာမွတ်ကမပြီးသေးပဲဆက်လိုးနေပြန်သည်။မာမွတ်လ ရေတွေ သူမစောက်ဖုတ်ထဲဝင်သွားပြီး လူချက်းကွာသွားသည်နှင့် ဘဂျမ်းက နောက်တကြိမ်တက်လိုးပြန်သည်။ဘဂျမ်းပြီးတော့  မင်းဒင်lမင်းဒင်ပြီးပြန်တော့ မာမွတ်lသူတို့သုံးယောက်၏ခြောက်ချီဆက်တိုက်မညှာမတာလိုးတာကိုခံလိုက်ရသောဟေမာကျော် ခမျာ ဘေးတစောင်းကွေးကွေးလေးလှဲကာ တအိအိငိုရှိုက်နေမိသည်။စောက်ဖုတ်မှာလည်း လီးဒဏ်တွေကြောင့်ကြိမ်းစပ်နေသလို   နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း အကိုင်ခံရ အနယ်ခံရလွန်းသဖြင့်နီရဲကာ ပူထူနေလေပြီ။လူလည်းတကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုဖြစ်ကာ မ လှုပ်နိုင်တော့ပြီ။ယောက်ျားလေးယောက်ဘက်ကို ကျောပေးကာ တစောင်းကွေးကွေးလေးလှဲနေခြင်းကြောင့် ဝိုင်းစက်ဖွံ့ထွားတင်း ကားနေသောတင်ပါးကြီးများ၏တပ်မက်ဖွယ်အလှကြောင့် မင်းမောင်အလှည့်ကျလာသည်။

သူတို့အချင်းချင်းမျက်ရိပ်ပြလိုက်ပြီး နောက် မင်းဒင်က ဓါးမြှောင်ကိုင်ကာ ဟေမာကျော်၏မျက်နှာကိုချိန်ရွယ်လိုက်ပြီး  “ဟိုကောင်–ဒီကိုလာစမ်း–မင်းကောင်မလေးကို  ဖင်လိုးစမ်း–ဖင်မလိုးရင် မင်းကောင်မလေးမျက်နှာကိုဓါးစာကျွေးလိုက်မယ်နော်”   “ဟာဗျာ-ခင်ဗျားတို့လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီးပြီပဲ– ကြေနပ်ပါတော့ဗျာ–ကျွန်တော်တို့ပြန်ပါရစေ”   “ဒီကောင်စောက်စကားများနေပြန်ပါပြီ”   ပြောရင်းနှင့် မင်းဒင်လက်တဖက်က  ဟေမာကျော်၏ပေါင်ကြားထဲသို့ဝင်လာပြီး စောက်မွေးလေးငါးပင်ခန့် ဆတ်ကနဲဆွဲနှုတ်လိုက်သည်။စူးကနဲနာကျင်မှုကြောင့်ဟေမာ ကျော် အော်သံလေးထွက်လာသည်။

စောက်မွေးကိုနှုတ်မှတော့ မနာပဲနေပါ့မလား။သုံးလေးကြိမ်ခန့်ဆက်တိုက်အနှုတ်ခံလိုက်ရပြီး သည့်နောက်မှာတော့ ဟေမာကျော်မခံနိုင်တော့ပြီမို့  “ကို—လာပါတော့ကိုရယ်–ဟေမာနာလှပြီ–အား-*တော်ပါတော့–လုပ်ပြပါ့ မယ်ရှင်—အား–လာပါတော့ကိုရယ်–အ”  ဒီတော့မှမင်းမောင်က  “ဟေ့လူတွေ –တော်တော့ဗျာ–ခင်ဗျားတို့ပြောသလိုလုပ်ပေး မယ်”  “ဒီလိုမှပေါ့ကွ–ကဲ ဒီကောင့်ကိုကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ကွာ”  ထို့နောက်တော့ မလှုပ်နိုင်တော့ပြီဖြစ်သောဟေမာကျော်ခမျာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဝမ်းလျားမှောက်ပေးလိုက်ရတာကိုလည်း အလိုက်သင့်ပါသွားရသည်။သူမတင်ပါးကြီးတွေအပေါ် မင်းမောင်က တက် ခွလိုက်ပြီး စွင့်ကားနေသောတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကိုင်ပြီးဖင်ကိုဖြဲလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှပြန်စီးကျလာသော သုက်ရည်တွေဖြင့်စိုရွှဲနေသည့် စအိုဝလေးကို လီးဒစ်ကြီးဖြင့်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“အ–အီးဟီးဟီး–အားအား”  ဟေမာကျော်ခမျာ နာသည်ဟုပင်မအော်နိုင်တော့ပဲ ငိုလေတော့သည်။ဖင်ဝမှာ မီးစဖြင့်ထိုးလိုက်သလို  ပူကနဲ စူးကနဲခံစားလိုက်ရပြီး ဖင်ထဲကို လီးဒစ်ကြီးဝင်လာသည်။အင်တာနက်က အပြာကားတွေမှာကြည့်ခဲ့ဖူးသော ဖင်လိုး ခြင်းကို လက်တွေ့ခံရလေပြီ။မင်းမောင်က ဝင်သွားသောလီးဒစ်ကြီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ကာ စအိုဝလေးနှင့် လီးဒစ်ကြီးပေါ်သို့  တံတွေးထွေးချကာ ဖင်ထဲပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။စီးကနဲ အိကနဲ လီးတဝက်ခန့်ဝင်သွားပြီးနောက် ပြန်မထုတ်တော့ပဲ ဆက်၍ဖိ သွင်းလိုက်ရာ   “အီး–အစ်အစ်–အာ့–အီးဟီးဟီး–ဟီး”  မချိမဆံ့နာကျင်မှုကြောင့် ဟေမာကျော်ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလေတော့သည်။ နူးညံ့အိစက်နွေးထွေးကျဉ်းမြောင်းလှသော စအိုလေးထဲကို လီးတချောင်းလုံးတဆုံးသွင်းပြီးနောက် မင်းမောင်က ဟေမာ ကျော်၏တင်ပါးကြီးပေါ်ခွထိုင်ထားရာမှ သူမ၏ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်တွေကိုလည်း ဆန့် ထုတ်လိုက်သည်။

ထပ်လျက်သားခွမိသွားပြီး ဖင်ထဲမှာလီးချောင်းကြီး တစ်လစ်ကြီးအသွင်းခံထားသဖြင့် နာကျင်မှုနှင့်အတူ နေရ ထိုင်ရခက်နေသောဟေမာကျော်ခမျာ ဝမ်းလျားမှောက်အနေအထားဖြစ်နေသော သူမရင်ပတ်အောက်ကို မင်းမောင်၏လက်နှစ် ဖက်ဝင်လာပြီး နို့တွေကိုဆုပ်နယ်ကာ စ၍လိုးလေတော့သည်။ကျဉ်းမြောင်းကျပ်သိပ်နေသော စအိုလေးကို ပါကင်ဖွင့်ပြီးဖင်လိုးနေ ရသောအရသာကို မင်းမောင်ကနှစ်သက်နေသလောက် ဟေမာကျော်ခမျာမှာတော့ နာတာရော အောင့်တာရော တင်းကျပ်နေတာ ရော ခံစားနေရသဖြင့် ဟန်ပင်မဆောင်နိုင်ပဲ ငိုရှိုက်နေရလေတော့သည်။စအိုလေးကလည်းကျပ် စိတ်ကလည်းထနေသဖြင့် ကြာ ကြာမထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဟေမာကျော်၏ဖင်ထဲသို့လရေတွေပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ဖင်လိုးခံပြီးသွားသော်လည်း ဟေမာ ကျော်မလှုပ်နိုင်သေးပဲ မှောက်လျက်သားလေးဖြင့် တအင်အင်ငြီးငြူနေဆဲ။စအိုထဲမှ ပြန်ထွက်လာသောသုက်ရည်တို့ကလည်း စီး ကျနေဆဲ။ဘဂျမ်း စလိုးကတည်းက ဗီဒီယိုရိုက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ထို့နောက်မှ အားတင်းကာထထိုင်ပြီး အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ရ သည်။

ပေကျံနေတာတွေကိုပင် ရေသွားမဆေးနိုင်။ဟေမာကျော်၏ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ ပိုက်ဆံတွေကို မင်းဒင်ကယူလိုက်သဖြင့်  အဆောင်လခနှင့်ထမင်းဖိုးပေးရမည့်ငွေဖြစ်၍ပြန်ပေးပါရန်တောင်းတော့မှ သူမလက်ထဲငွေတွေထည့်ပေးသည်။ဒါလည်း တမင် လုပ်ခြင်းသာဖြစ်လေရာ သူမကို ပိုက်ဆံပေး၍လိုးခြင်းဖြစ်ကြောင်းအကွက်ဆင်တာကို နောက်မှသိလိုက်ရသည်။မတတ်နိုင်တော့ ပြီ။ထို့နောက်ပိုင်းမှာတော့ တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း ဟေမာကျော်အလိုးသွားခံပေးရတော့သည်။သူတို့က အလကားတော့မလိုးပါ။မုန့်ဖိုးဟု ဆိုကာ ငွေအချို့ကို ပိုက်ဆံအိတ်ထဲထည့်ပေးလိုက်ကြသည်။ဗီဒီယိုလည်းမရိုက်တော့။ဟေမာကျော်လည်း တလမပြည့်မီ အပေါက် စုံ အကုန်အလိုးခံခဲ့ရပြီ။ငါးပတ်မြောက်မှာတော့ သူတို့မလိုးပဲ အသက်လေးဆယ်ခန့်လူတစ်ယောက်နှင့်လွှတ်ပေးသည်။ သူမ၏အရှက်တရားသည် သူတို့လက်ထဲမှာမို့ မငြင်းသာပဲအလိုးခံပေးခဲ့ရသည်။ထိုအခါမျိုးမှာတော့ သူမကိုလည်း မုန့်ဖိုးပိုပေး ပါသည်။နောက်ထပ် နောက်ထပ်တွေလည်း လူသစ်တွေကြုံလာရသည်။မထူးတော့ပြီမို့ ဟေမာကျော်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းရင်း  ပြည့်တန်ဆာဘဝသို့မသိမသာမှ သိသိသာသာကျရောက်သွားရလေတော့သည်။ (ပြီးပါပြီ)

 

Zawgyi

 

လိုင္းသြင္းခံရသူကေလး

“ႁပြတ္ႁပြတ္–အား–ႁပြတ္ျဗစ္ဒုတ္–အမေလး ကိုရယ္–အင့္–အား–ေကာင္းလိုက္တာ–အ–အ–“ “ကိုလည္း ေကာင္းေနၿပီ–ၿပီးေတာ့ မယ္”   အထည္ခ်ဳပ္သမေလး ေဟမာေက်ာ္တေယာက္ ခ်စ္သူမင္းေမာင္၏ရင္ခြင္ေအာက္မွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကား ေပးထားၿပီး အလိုးခံရင္း အရသာေတြ႕ေနသည္။နယ္မွလာကာ အေဆာင္မွာေနၿပီး အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံဆင္းေနေသာေဟမာ ေက်ာ္သည္ ငယ္႐ြယ္သူတို႔သဘာဝခ်စ္သူထားမိရာမွ ခ်စ္သက္တမ္းတလေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာပင္ ပါကင္အဖြင့္ခံခဲ့ရသည္။ အသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးစ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႕ထြားေတာင့္တင္းေသာ္လည္း အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးမို႔ မင္းေမာင္၏ ငါးလက္မခန႔္သာရွိေသာ လီးဒဏ္ကိုပင္ မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ခံခဲ့ရသည္။အခုေတာ့ ၂ လအတြင္းမွာ ဆယ္ႀကိမ္ခန႔္အလိုးခံၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လီးအရသာကို  သိေနေပၿပီ။

စက္႐ုံေဟာင္းႀကီးတစ္ခု၏ေဘး ခ်ဳံကြယ္အေမွာင္ရိပ္က ျမက္ခင္းျပင္မွာ အလိုးခံရင္း အရွိန္တက္လာခိုက္ ၿပီးကာနီးၿပီျဖစ္ေသာ  မင္းေမာင္က တရစပ္လိုးေလေတာ့သည္။ထိုအခိုက္မွာပင္ သူမတို႔ႏွစ္ဦးအေပၚ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးေရာင္မ်ားျဖာက်လာသည္။မ်က္ ေစ့ေလးမွိတ္ၿပီးအလိုးခံေနေသာ ေဟမာေက်ာ္ကမသိ။မင္းေမာင္ကသိေသာ္လည္း အလိုးကိုမရပ္ပဲ ဆက္လိုးေနသည္။   “ေဟမာ– ကိုလိုးတာ အလိုးခံလ္ု႔ေကာင္းလားဟင္”   “ေကာင္းတယ္ကိုရယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္– လိုး–အ–လိုးစမ္းပါကိုရယ္–အားရပါးရ လိုးစမ္းပါ-ဟင္–ဟင္–အို–ကို–လႊတ္–လႊတ္ေတာ့-လူ–လူ”   မ်က္လုံးေလးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဓါတ္မီးေရာင္မ်ားကိုျမင္လိုက္ရေသာ ေဟမာေက်ာ္က အလန႔္တၾကားထဖို႔ျပင္ေသာ္လည္း မင္းေမာင္က မလႊတ္ပဲအတင္းဖက္၍ခ်ဳပ္ထားၿပီး အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန႔္ထပ္ ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးမွ ေဟမာေက်ာ္၏ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လေရေတြပန္းထည့္လိုက္သည္။

လူခ်င္းကြာသြားသည္နင့္ ေဟမာေက်ာ္က  ေခါင္းမေမာ့ရဲပဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုအတင္းျပန္ဝတ္ ခါးအထိလွန္တင္ထားေသာစကပ္ေလးကိုျပန္ဆြဲဖုံးျဖင့္ အလုပ္မ်ားေန ခိုက္မွာ သူမလႈပ္ရွားမႈေတြအားလုံးက ဓါတ္မီးေရာင္မ်ားျဖာက်လာစဥ္ကတည္းက ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းအတင္ခံလိုက္ရၿပီျဖစ္သည္။ သူမလူးလဲထၿပီးမတ္တပ္ရပ္ေတာ့မွ ဓါတ္မီးေရာင္မ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဓါးျဖင့္အေထာက္ခံလိုက္ရသည္။

“ဟိုေကာင္–႐ုတ္႐ုတ္မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးအသက္ေပ်ာက္သြားမယ္”  “မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင္–မလုပ္ၾကပါနဲ႔–ညီမတို႔လူေကာင္း ေတြပါ ညီမတို႔ကိုျပန္လႊတ္ေပးပါေနာ္”  “ေကာင္မ–နင့္ပါးစပ္ပိတ္ထားအသံထြက္တာနဲဓါးစာမိမယ္”   ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ ေၾကာက္ စိတ္ေၾကာင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္။သူမ၏မ်က္ေစ့ႏွင့္ပါးစပ္ကို အဝတ္စည္းခံလိုက္ရၿပီး   “ေဟ့ ေကာင္ေတြ–ဒီေကာင့္ကိုပါအဝတ္စည္းလိုက္”ဟူေသာေျပာသံၾကားလိုက္ရၿပီး  “အသက္မေသခ်င္ရင္ ေကာင္းေကာင္းလိုက္ခဲ့”ဟု ဆိုကာ ဆြဲေခၚရာသို႔ လိုက္လာခဲ့ရေသာေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ သူမလိုမ်က္ေစ့အဝတ္စည္းမခံရပဲ စီးကရက္ေသာက္လာေသာမင္း ေမာင္ကိုျမင္ခြင့္မရရွာ။ႀကံရာပါမ်ား၏လက္တြင္းသို႔ က်ဆင္းသြားရၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သူမကိုယ္သူမ မရိပ္မိေသး။

စက္႐ုံ ေဟာင္းႀကီး၏ၿခံစည္း႐ိုး ေဘးတံခါးကိုဖြင့္ကာ ၿခံထဲမွာ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ၾကာေအာင္ ဟိုဒီလွည့္ပတ္ေလွ်ာက္ေခၚသြားေနစဥ္ မင္းေမာင္ ကေတာ့ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားရာ အခန္းထဲေရာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္မွ ေဟမာေက်ာ္ကို ထိုအခန္းထဲေခၚလာၿပီး မင္း ေမာင္၏လက္နစ္ဘက္ကိုႀကိဳးတုပ္ၿပီးမွ ေဟမာေက်ာ္ကိုစည္းထားေသာအဝတ္မ်ားျဖည္ေပးလိုက္သည္။မီးေရာင္ေတြထိန္ေန ေသာအခန္းထဲမွာ ေဟမာေက်ာ္႐ုတ္တရက္ဘာမွမျမင္ရပဲ မ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ၿပီးမွ ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ   ခ်စ္သူမင္းေမာင္မွာ အခန္းေထာင့္တြင္ ႀကိဳးတုပ္လ်က္သားျဖင့္ထိုင္ေနၿပီး ျမန္မာႏွစ္ေယာက္ ကုလားတစ္ေယာက္တို႔ကိုေတြ႕လိုက္ ရသည္။ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္အ႐ြယ္ကြပ္ပ်စ္ႀကီးတစ္လုံးကိုလည္းေတြ႕ရသည္။သူမဘာျဖစ္ေတာ့မည္ ဘယ္လိုေတြႀကဳံရေတာ့ မည္ဆိုတာသိလိုက္ၿပီမို႔ ထိတ္လန႔္ေၾကာက္႐ြံ႕စြာႏွင့္ပင္ သူမတို႔ကိုျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ေတာင္းပန္ရင္း ကြပ္ပ်စ္ႀကီးဆီကို ဆြဲေခၚခံလိုက္ ရသည္။

“မလုပ္ၾကပါနဲ႔အကိုတို႔ရယ္ ညီမေတာင္းပန္ပါတယ္လအဟင့္ဟင့္ ညီမမိန္းမေကာင္းပါရွင္ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ အီးဟီးဟီး”   “မိန္းမ ေကာင္းေလးမို႔လိုးခ်င္တာဟ”   “အို”  “ငါတို႔လိုးတာ ေအးေအးေဆးေဆးအလိုးမခံရင္ ေဟာဒီမွာနင္တို႔ႏွစ္ေယာက္လိုးေနတဲ့ပုံေတြ  နင္တို႔စက္႐ုံေရွ႕မွာ သြားျဖန႔္ပစ္လိုက္ရမလား”   ေဟမာေက်ာ္ ရွက္စိတ္ေတြႏွင့္အတူ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားရသည္။

“အဲ့လို–အဟင့္ဟင့္–အဲ့လိုေတာ့မလုပ္ၾကပါနဲ႔–အို—အို –လႊတ္–လႊတ္ပါရွင္–ႏွမခ်င္းစာနာၾကပါအကိုတို႔ရယ္–အို–“ သူမ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း ေယာက္်ားသုံးေယာက္၏ဝိုင္းဝန္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ဆြဲေခၚျခင္းကိုမ႐ုန္းကန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ကြပ္ပ်စ္ႀကီးေပၚမွာ  ပက္လက္ကေလးျဖစ္သြားရသည္။ႏွစ္ေယာက္က သူမလက္ႏွစ္ဘက္ကိုဖိထားၿပီး က်န္တစ္ေယာက္က ေဟမာေက်ာ္၏ခါးမွစကဒ္ ေလးကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရမ္းခါ႐ုံမွလြဲ၍ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ထမီဆြဲခြၽတ္ခံလိုက္ရသည္။သူမကို ဝိုင္းလိုးၾက ေတာ့မည္ဟူေသာအသိက ထိတ္လန႔္ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ ရွက္စိတ္ေတြပါဝင္လာေသာ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ ျပည့္တင္းေသာေပါင္တံရွည္ႀကီးမ်ားအတိုင္း အတြင္းခံေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးက ေလွ်ာက်သြားျပန္ေျခၿပီ။ေဖာင္းမို႔ေစ့ကပ္ၿပီး  အေမြးပါးပါးေလးဖုံးလႊမ္းေနေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုျမင္ေတြ႕သြားၾကေတာ့ သူတို႔လက္ေတြပို၍သန္မာလာၾကသည္။

မင္းေမာင္ႏွင့္ သူတို႔သုံးေယာက္က မိမိတို႔ဖန္၍ရလာေသာေကာင္မေလးေတြကို ဒီလိုပင္ဝိုင္းဝန္းဖ်က္ဆီးေနၾကေသာ လူယုတ္မာေတြျဖစ္သည္။ဒီ ကြပ္ပ်စ္ႀကီးေပၚမွာ မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ ဘဝပ်က္ခဲ့ရေသာမိန္းမေကာင္းေလးေတြမနည္းေတာ့ၿပီ။ဘဂ်မ္းက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြအကုန္ခြၽတ္လိုက္သည္။ၿပီးခဲ့သည့္လတုန္းက သူ႔ေကာင္မေလး ယုယုႏြယ္ကို ဝိုင္း၍အမဲဖ်က္ခဲ့ၾကသည္မို႔ ယခု အသစ္တေယာက္ကို သူအရင္လိုးခြင့္ရျခင္းျဖစ္သည္။ေနာက္အသစ္တေယာက္ဆိုလ်င္ေတာ့ မင္းေမာင္က စလိုးခြင့္ရမည္။ဒါက  သူတို႔သေဘာတူၿပီးသား။ဘဂ်မ္း၏ေပါင္ၾကားမွ ေထာင္မတ္ေနေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးကိုျမင္လိုက္ရေသာ ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ ရင္ထဲ မွာ ဒိန္းကနဲပင္ျဖစ္သြားရသည္။အရွည္က ခုနစ္လက္မနီးပါးရွိၿပီး သူမလက္ေကာက္ဝတ္ခန႔္တုတ္သည့္လီးေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးသြင္းခံရေပေတာ့မည္။

“လက္ေတြခ်ဳပ္ထားတာလႊတ္ေပးလိုက္ပါကြာ–မုဒိမ္းက်င့္သလိုေတာ့မလိုးခ်င္ပါဘူး–ကဲ–အလိုးခံဖို႔နင္သေဘာမတူရင္ အဝတ္ ေတြျပန္ဝတ္ၿပီး ထြက္သြားလို႔ရတယ္ေနာ္–ဘယ္လိုလဲ”  ေရွ႕တိုးထမ္းပိုး ေနာက္ဆုတ္လွည္းတုတ္ျဖစ္ေနေသာေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ  မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာ႐ုံကလြဲ၍ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းေနေသာေပါင္ႀကီးနစ္လုံးကိုေစ့ကာ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးကေလးျဖင့္အုပ္၍ ငိုရႈိက္ေန႐ုံသာတတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။

“ကဲ–အလိုးခံဖို႔သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ ငါတက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္”  ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွေသာ တစ္တစ္ခြခြစကားလုံးမ်ားသည္  ေဟမာေက်ာ္၏နားအတြင္းသို႔ သံရည္ပူမ်ားစီးဝင္လာသလိုပင္။ဘဂ်မ္းက ေဟမာေက်ာ္၏အက်ႌေလးကိုပါဆြဲခြၽတ္သည္။သူတို႔ အလိုက်လိုက္ေလ်ာရေတာ့မည္မို႔ အခြၽတ္ခံလိုက္ရသည္။သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ဝတ္လစ္စားလစ္ျမင္သြားၾကေခ်ၿပီ။ရွက္လြန္းလွ ေသာ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္။ႏို႔အုံႀကီးေတြကို စၿပီးအနယ္ခံလိုက္ရေတာ့ ေဟမာေက်ာ္ တြန႔္လိမ္သြားရသည္။ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ေခ်မြၿပီးမွ ေဟမာေက်ာ္၏ျဖဴေဖြးျပည့္တင္းေသာေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးကိုကားကာ ေစာက္ဖုတ္ကိုလီးျဖင့္ေတ့လိုက္ရာ သူမ ခႏၶာကိုယ္ေလးတဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္။သူမအလိုးခံရေပေတာ့မည္ဟူေသာအေတြးမဆုံးခင္ ဘဂ်မ္း၏လီးႀကီးက ေဟမာ ေက်ာ္၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ဝင္လာေခ်ၿပီ။

“ျဗစ္-;အ-ျဗစ္ျဗစ္ျဗစ္–အားအား–ျဗစ္ႁပြတ္ႁပြတ္ျဗစ္–အား–ေသပါၿပီ–နာတယ္–အရမ္းနာတယ္–အဟင့္ဟင့္–ေျဖးေျဖးသြင္းပါ ရွင္–ေသၿပီ–အား”  သူမစကားကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုးသြင္းပစ္လိုက္သည္။က်ဥ္းေျမာင္းေနဆဲေစာက္ဖုတ္က လီး အသြင္းၾကမ္းတာကိုမခံႏိုင္။ကြဲထြက္လုမတတ္တင္းက်ပ္ေနသည္။ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးတဆုံးသြင္းၿပီးသည္ႏွင့္ ဘဂ်မ္းက အနားပင္မ ေပးေတာ့ပဲ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုစုံကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။လီးဒစ္ႀကီးက်န္႐ုံမွ်အထိ ဆြဲထုတ္ကာ အရွိန္ျဖင့္ျပန္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ပြတ္တိုက္ကာ ႁပြတ္ကနဲ အရွိန္ျဖင့္ေဆာင့္ဝင္လာေသာလီးေခ်ာင္း ႀကီးသည္ သားအိမ္ကို ဒုတ္ကနဲ ပစ္ေဆာင့္ထည့္လိုက္၍ေအာင့္သြားၿပီး ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ အင့္ကနဲပင္ ၿငီးလိုက္မိသည္။ေမး ကေလးေမာ့ ရင္ကေလးေကာ့သြားေသာေဟမာေက်ာ္ကိုၾကည့္ကာ ဘဂ်မ္းကပို၍ရမၼက္ထန္လာၿပီး ဆက္တိုက္ပင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေလေတာ့သည္။

က်န္တဲ့သူေတြကလည္း ေဟမာေက်ာ္ကိုလိုးဖို႔လီးတျပင္ျပင္ႏွင့္အသင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီမို႔ ဘဂ်မ္းက အခ်ိန္မဆြဲပဲ အားရပါးရလိုး ေနသည္။   “ဘြတ္ႁပြတ္ဒုတ္–အား–အင့္–ျဗစ္ဒုတ္–အားေသပါၿပီ–အင့္ ေျဖးေျဖး–ႁပြတ္ႁပြတ္ျဗစ္–အား–အား”   ႀကီးထြား ရွည္လ်ားေသာလီးေခ်ာင္းႀကီးျဖင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေလရာ မတတ္သာ၍လိုက္ေလ်ာကာ အလိုးခံေနရျခင္းျဖစ္ ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ သူ႔သဘာဝအတိုင္း အရသာေတြ႕ေနသည္။ခုနက မင္းေမာင္ႏွင့္အလိုးခံစဥ္တုန္းက မၿပီးေသးေသာ အရသာက အရွိန္ျပန္တက္လာသည္။လီးႀကီးႀကီးျဖင့္အလိုးၾကမ္းတာက အရသာပိုရွိေၾကာင္းသူမသိလာသည္။ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ ခံစားေနရေသာအရသာက တကိုယ္လုံးသို႔ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီး ေဟမာေက်ာ္ေစာက္ရည္ေတြပန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားခိုက္ မွာပင္ ဘဂ်မ္းကလည္း စိတ္ရွိလက္ရွိလိုးရင္း ေဟမာေက်ာ့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ လေရေတြပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။

လီးကြၽတ္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ အာသာလည္းေျပ ဆႏၵလည္းျပည့္သြားၿပီျဖစ္ေသာေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ ဝမ္းနည္းစိတ္ ရွက္စိတ္ေတြဝင္လာျပန္ ေတာ့သည္။ထိုအခိုက္မွာပင္ သူမခႏၶာကိုေပၚ ေနာက္တေယာက္က တက္ခြလာျပန္သည္။သုက္ရည္ေတြ႐ႊဲေနေသာေစာက္ဖုတ္ထဲကို  မင္းဒင္၏လီးေခ်ာင္းႀကီး ထိုးသြင္းျပန္ေခ်ၿပီ။ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးေစ့ထားတာကို တက္ခြၿပီးမရမကထိုးသြင္းခံလိုက္ရေတာ့ ေစာက္ ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကြဲမတတ္ခံစားလိုင္ရသည္။ဘဂ်မ္း၏လီးေလာက္မတုတ္ေသာ္လည္း  စူးကနဲခံစားလိုက္ရတာ ဘာေၾကာင့္ မွန္းမသိ။လီးအသြင္းအထုတ္တိုင္းမွာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္ႀကိတ္ေျခေနမႈက နားထဲမွာ တထစ္ထစ္တျဗစ္ျဗ စ္နဲ႔ၾကားေနရသည္ဟုထင္မိသည္။ရမၼက္စိတ္အရွိန္က်သြားၿပီမို႔ အရသာမရွိပဲ နာက်င္မႈကိုသာခံစားရသျဖင့္ ေဟမာေက်ာ္ၿငီးျငဴ ရႈိက္ငိုရင္း အလိုးခံေနရသည္။မင္းဒင္လိုးတာကို အလိုးခံေပးေနရင္း ထူးဆန္းေသာအထိအေတြ႕ေနာက္ကို ေစာက္ဖုတ္ကလိုက္ပါ လာမိစဥ္

“အား–အား–ေကာင္းလိုက္တဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီး-အား” ဟု ေအာ္ဟစ္ရင္း မင္းဒင္က ၾကမ္းတမ္းစြာေဆာင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္ကာ လ ေရေတြပန္းထည့္လိုက္ျပန္သည္။မင္းဒင္ဆင္းသြားေတာ့ ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ ဆံ့တငံ့ငံ့ျဖင့္ ဟာတာတာျဖစ္ေနခိုက္ မာမြတ္က  ေဟမာေက်ာ္၏ေျခသလုံးေလးေတြကို သူ႔ပုခုန္းႏွစ္ဘက္ေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ဒစ္ႀကီးၿပဲလန္ေနသည့္လီးမဲမဲတုတ္တုတ္ႀကီးကို  ေဟမာေက်ာ္၏ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ရာ    “အမေလး–အားအား–အီး–အင့္အင့္”   ကုလားတစ္ ေယာက္က တက္လိုးတာကိုခံရလိမ့္မည္ဟု ဘယ္တုန္းကမွမထင္ခဲ့ေသာေဟမာေက်ာ္တေယာက္ ကုလားလီးႀကီး၏အလိုးကို ခံရ ေလေတာ့သည္။သို႔ေသာ္ မင္းဒင္ႏွင့္မၿပီးခဲ့ေသာရမၼက္စိတ္အရွိန္ေၾကာင့္ ကုလားလီးရယ္ဘာရယ္စဥ္းစားမေနအား။ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးပြတ္တိုက္ဝင္ထြက္ေနတာကိုသာ အာ႐ုံေရာက္သြားျပန္သည္။မာမြတ္ႏွင့္သူမ လိုးေနခိုက္မွာ မင္းဒင္က ေဟမာေက်ာ္၏ဖုန္းကို ဖြင့္ကာ ဖုန္းနံပါတ္အခ်ိဳ႕ကိုကူးယူေနသည္။

ေဖေဖ–09——–lေမေမ–09———–ဟူေသာဖုန္းနံပါတ္ေတြလည္းပါသြားသည္။မာမြ တ္လိုးတာကိုအလိုးခံရင္း ေဟမာေက်ာ္ေနာက္တခ်ီထပ္ၿပီးသြားေသာ္လည္း မာမြတ္ကမၿပီးေသးပဲဆက္လိုးေနျပန္သည္။မာမြတ္လ ေရေတြ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲဝင္သြားၿပီး လူခ်က္းကြာသြားသည္ႏွင့္ ဘဂ်မ္းက ေနာက္တႀကိမ္တက္လိုးျပန္သည္။ဘဂ်မ္းၿပီးေတာ့  မင္းဒင္lမင္းဒင္ၿပီးျပန္ေတာ့ မာမြတ္lသူတို႔သုံးေယာက္၏ေျခာက္ခ်ီဆက္တိုက္မညႇာမတာလိုးတာကိုခံလိုက္ရေသာေဟမာေက်ာ္ ခမ်ာ ေဘးတေစာင္းေကြးေကြးေလးလွဲကာ တအိအိငိုရႈိက္ေနမိသည္။ေစာက္ဖုတ္မွာလည္း လီးဒဏ္ေတြေၾကာင့္ႀကိမ္းစပ္ေနသလို   ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာလည္း အကိုင္ခံရ အနယ္ခံရလြန္းသျဖင့္နီရဲကာ ပူထူေနေလၿပီ။လူလည္းတကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ထားသလိုျဖစ္ကာ မ လႈပ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ေယာက္်ားေလးေယာက္ဘက္ကို ေက်ာေပးကာ တေစာင္းေကြးေကြးေလးလွဲေနျခင္းေၾကာင့္ ဝိုင္းစက္ဖြံ႕ထြားတင္း ကားေနေသာတင္ပါးႀကီးမ်ား၏တပ္မက္ဖြယ္အလွေၾကာင့္ မင္းေမာင္အလွည့္က်လာသည္။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္းမ်က္ရိပ္ျပလိုက္ၿပီး ေနာက္ မင္းဒင္က ဓါးေျမႇာင္ကိုင္ကာ ေဟမာေက်ာ္၏မ်က္ႏွာကိုခ်ိန္႐ြယ္လိုက္ၿပီး  “ဟိုေကာင္–ဒီကိုလာစမ္း–မင္းေကာင္မေလးကို  ဖင္လိုးစမ္း–ဖင္မလိုးရင္ မင္းေကာင္မေလးမ်က္ႏွာကိုဓါးစာေကြၽးလိုက္မယ္ေနာ္”   “ဟာဗ်ာ-ခင္ဗ်ားတို႔လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီးၿပီပဲ– ေၾကနပ္ပါေတာ့ဗ်ာ–ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ပါရေစ”   “ဒီေကာင္ေစာက္စကားမ်ားေနျပန္ပါၿပီ”   ေျပာရင္းႏွင့္ မင္းဒင္လက္တဖက္က  ေဟမာေက်ာ္၏ေပါင္ၾကားထဲသို႔ဝင္လာၿပီး ေစာက္ေမြးေလးငါးပင္ခန႔္ ဆတ္ကနဲဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။စူးကနဲနာက်င္မႈေၾကာင့္ေဟမာ ေက်ာ္ ေအာ္သံေလးထြက္လာသည္။

ေစာက္ေမြးကိုႏႈတ္မွေတာ့ မနာပဲေနပါ့မလား။သုံးေလးႀကိမ္ခန႔္ဆက္တိုက္အႏႈတ္ခံလိုက္ရၿပီး သည့္ေနာက္မွာေတာ့ ေဟမာေက်ာ္မခံႏိုင္ေတာ့ၿပီမို႔  “ကို—လာပါေတာ့ကိုရယ္–ေဟမာနာလွၿပီ–အား-*ေတာ္ပါေတာ့–လုပ္ျပပါ့ မယ္ရွင္—အား–လာပါေတာ့ကိုရယ္–အ”  ဒီေတာ့မွမင္းေမာင္က  “ေဟ့လူေတြ –ေတာ္ေတာ့ဗ်ာ–ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာသလိုလုပ္ေပး မယ္”  “ဒီလိုမွေပါ့ကြ–ကဲ ဒီေကာင့္ကိုႀကိဳးျဖည္ေပးလိုက္ကြာ”  ထို႔ေနာက္ေတာ့ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ၿပီျဖစ္ေသာေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ သူမ ခႏၶာကိုယ္ကို ဝမ္းလ်ားေမွာက္ေပးလိုက္ရတာကိုလည္း အလိုက္သင့္ပါသြားရသည္။သူမတင္ပါးႀကီးေတြအေပၚ မင္းေမာင္က တက္ ခြလိုက္ၿပီး စြင့္ကားေနေသာတင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဝါးျဖင့္အုပ္ကိုင္ၿပီးဖင္ကိုၿဖဲလိုက္ကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွျပန္စီးက်လာေသာ သုက္ရည္ေတြျဖင့္စို႐ႊဲေနသည့္ စအိုဝေလးကို လီးဒစ္ႀကီးျဖင့္ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။

“အ–အီးဟီးဟီး–အားအား”  ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ နာသည္ဟုပင္မေအာ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ငိုေလေတာ့သည္။ဖင္ဝမွာ မီးစျဖင့္ထိုးလိုက္သလို  ပူကနဲ စူးကနဲခံစားလိုက္ရၿပီး ဖင္ထဲကို လီးဒစ္ႀကီးဝင္လာသည္။အင္တာနက္က အျပာကားေတြမွာၾကည့္ခဲ့ဖူးေသာ ဖင္လိုး ျခင္းကို လက္ေတြ႕ခံရေလၿပီ။မင္းေမာင္က ဝင္သြားေသာလီးဒစ္ႀကီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္ကာ စအိုဝေလးႏွင့္ လီးဒစ္ႀကီးေပၚသို႔  တံေတြးေထြးခ်ကာ ဖင္ထဲျပန္ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။စီးကနဲ အိကနဲ လီးတဝက္ခန႔္ဝင္သြားၿပီးေနာက္ ျပန္မထုတ္ေတာ့ပဲ ဆက္၍ဖိ သြင္းလိုက္ရာ   “အီး–အစ္အစ္–အာ့–အီးဟီးဟီး–ဟီး”  မခ်ိမဆံ့နာက်င္မႈေၾကာင့္ ေဟမာေက်ာ္ရႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေလေတာ့သည္။ ႏူးညံ့အိစက္ေႏြးေထြးက်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ စအိုေလးထဲကို လီးတေခ်ာင္းလုံးတဆုံးသြင္းၿပီးေနာက္ မင္းေမာင္က ေဟမာ ေက်ာ္၏တင္ပါးႀကီးေပၚခြထိုင္ထားရာမွ သူမ၏ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေတြကိုလည္း ဆန႔္ ထုတ္လိုက္သည္။

ထပ္လ်က္သားခြမိသြားၿပီး ဖင္ထဲမွာလီးေခ်ာင္းႀကီး တစ္လစ္ႀကီးအသြင္းခံထားသျဖင့္ နာက်င္မႈႏွင့္အတူ ေနရ ထိုင္ရခက္ေနေသာေဟမာေက်ာ္ခမ်ာ ဝမ္းလ်ားေမွာက္အေနအထားျဖစ္ေနေသာ သူမရင္ပတ္ေအာက္ကို မင္းေမာင္၏လက္ႏွစ္ ဖက္ဝင္လာၿပီး ႏို႔ေတြကိုဆုပ္နယ္ကာ စ၍လိုးေလေတာ့သည္။က်ဥ္းေျမာင္းက်ပ္သိပ္ေနေသာ စအိုေလးကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီးဖင္လိုးေန ရေသာအရသာကို မင္းေမာင္ကႏွစ္သက္ေနသေလာက္ ေဟမာေက်ာ္ခမ်ာမွာေတာ့ နာတာေရာ ေအာင့္တာေရာ တင္းက်ပ္ေနတာ ေရာ ခံစားေနရသျဖင့္ ဟန္ပင္မေဆာင္ႏိုင္ပဲ ငိုရႈိက္ေနရေလေတာ့သည္။စအိုေလးကလည္းက်ပ္ စိတ္ကလည္းထေနသျဖင့္ ၾကာ ၾကာမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ေဟမာေက်ာ္၏ဖင္ထဲသို႔လေရေတြပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ဖင္လိုးခံၿပီးသြားေသာ္လည္း ေဟမာ ေက်ာ္မလႈပ္ႏိုင္ေသးပဲ ေမွာက္လ်က္သားေလးျဖင့္ တအင္အင္ၿငီးျငဴေနဆဲ။စအိုထဲမွ ျပန္ထြက္လာေသာသုက္ရည္တို႔ကလည္း စီး က်ေနဆဲ။ဘဂ်မ္း စလိုးကတည္းက ဗီဒီယို႐ိုက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္မွ အားတင္းကာထထိုင္ၿပီး အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ရ သည္။

ေပက်ံေနတာေတြကိုပင္ ေရသြားမေဆးႏိုင္။ေဟမာေက်ာ္၏ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံေတြကို မင္းဒင္ကယူလိုက္သျဖင့္  အေဆာင္လခႏွင့္ထမင္းဖိုးေပးရမည့္ေငြျဖစ္၍ျပန္ေပးပါရန္ေတာင္းေတာ့မွ သူမလက္ထဲေငြေတြထည့္ေပးသည္။ဒါလည္း တမင္ လုပ္ျခင္းသာျဖစ္ေလရာ သူမကို ပိုက္ဆံေပး၍လိုးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းအကြက္ဆင္တာကို ေနာက္မွသိလိုက္ရသည္။မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ၿပီ။ထို႔ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း ေဟမာေက်ာ္အလိုးသြားခံေပးရေတာ့သည္။သူတို႔က အလကားေတာ့မလိုးပါ။မုန႔္ဖိုးဟု ဆိုကာ ေငြအခ်ိဳ႕ကို ပိုက္ဆံအိတ္ထဲထည့္ေပးလိုက္ၾကသည္။ဗီဒီယိုလည္းမ႐ိုက္ေတာ့။ေဟမာေက်ာ္လည္း တလမျပည့္မီ အေပါက္ စုံ အကုန္အလိုးခံခဲ့ရၿပီ။ငါးပတ္ေျမာက္မွာေတာ့ သူတို႔မလိုးပဲ အသက္ေလးဆယ္ခန႔္လူတစ္ေယာက္ႏွင့္လႊတ္ေပးသည္။ သူမ၏အရွက္တရားသည္ သူတို႔လက္ထဲမွာမို႔ မျငင္းသာပဲအလိုးခံေပးခဲ့ရသည္။ထိုအခါမ်ိဳးမွာေတာ့ သူမကိုလည္း မုန႔္ဖိုးပိုေပး ပါသည္။ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ေတြလည္း လူသစ္ေတြႀကဳံလာရသည္။မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ေဟမာေက်ာ္လည္း မထူးဇာတ္ခင္းရင္း  ျပည့္တန္ဆာဘဝသို႔မသိမသာမွ သိသိသာသာက်ေရာက္သြားရေလေတာ့သည္။ (ၿပီးပါၿပီ)