အငှားလင် လုပ်ပရစေ

အငှားလင် လုပ်ပရစေ

မိန်းမက အရမ်းရှက်တတ်သည်။ အတို အကျပ်တွေ ဘယ်တော့မှ မဝတ်။ ဒါပေမယ့် လိင်စိတ် ပြင်းသည်။ နမ်းရင် ကိုယ့်လျှာကို နာတဲ့အထိ စုပ်နေ ကိုက်နေကျ။ တစ်ရက် အပြင်မထွက်ခင် သူ့အဖုတ်ကို ကလိပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပြန်ပေးမဝတ်ဘဲ အပြင်သွားဖို့ ပြောသည်။ တာမွေပလာဇာကို ကားနဲ့ မထွက်ဘဲ လိုင်းကား အတူတူ တိုးစီးသည်။ လင်မယားလို့ မထင်အောင် သူနဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်သည်။ သူ့ကို တမင်ထောက်လှမ်းတဲ့သူ မပေါ်လာပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက်က ကားတိုးရင်း သူ့နောက်ပိုင်းကို ပွတ်မိတိုင်း မျက်နှာက နီနီတက်လာသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ခုက ဘာမှမထူပေမယ့် သူ့အတွက် အကာအကွယ်မဲ့နေသလို ဖြစ်နေသည်။ ဒါ ပထမဆုံး သူ့ကို လမ်းစဖွင့် လေ့ကျင့်ပေးတဲ့နေ့။ မိတ္ထီလာကို အလုပ်ကိစ္စ သွားရတဲ့အခါ အဆင့်ခုန်တက်သွားသည်။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း လင်မယား ပါလာသည်။ သူငယ်ချင်းမိန်းမက နယ်ခံ။ ဟော်တယ် အခန်း နှစ်ခန်းယူပေမယ့် ပထမည တစ်ခန်းတည်းမှာပဲ စုပြီး မအိပ်ခင်အထိ အလုပ်လုပ်ရင်း စကားစုပြောကြသည်။

ဒုတိယညမှာတော့ သူငယ်ချင်းမိန်းမက ကိစ္စတစ်ခုပေါ်လာပြီး သူ့အမေအိမ် သွားအိပ်ရသည်။ သူငယ်ချင်းကတော့ ကျွန်တော်တို့နှင့် ကျန်ခဲ့သည်။ သူ့နာမည်က သီဟပဲ ထားပါတော့။ ပထမညလိုပဲ ကျွန်တော်တို့က အလုပ်လုပ်၊ မိန်းမက ဝင်အာလူးဖုတ်သည်။ ဒီအထိ ဘာစိတ်ကူးမှ မရှိသေး။ မိန်းမ ရေချိုးပြီး ညဝတ်ဂါဝန်နဲ့ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်နေတုန်း သူငယ်ချင်းက သူ့ဖင်ကို သေချာကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ကာ လက်မထောင်ပြသည်။“ မင်းမိန်းမ အိုးက ကျစ်နေတာပဲ” လို့ တိုးတိုးပြောသည်။ သူငယ်ချင်းဆီက ဒီစကား ကြားလိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဖျိုးဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားသည်။ ခေါင်းထဲ ဖျတ်ကနဲ ပေါ်လာတဲ့အတိုင်း “တစ်ခါကြည့် ချမ်းဘီယာ နှစ်ဘူး တစ်ခါကိုင် ဘလတ် တစ်လုံး” လို့ ပြောလိုက်သည်။ ဒီလိုပြောမှ တက်သာဆုတ်သာ လုပ်လို့ ရမည်။ ကိုယ့်ကို တမျိုးမြင်မယ့်ကောင်မျိုးဆို စောက်ခွက်ပြောင်သလိုလို လျှောချလို့ ရသည်။ သူက “ ဂိုလ် ပါပေးမယ် ဖင်မယားနဲ့ တကယ်ကိုင်ပစ်မှာနော်” လို့ ပြောလာသည်။ ကျွန်တော် ရင်တွေ ခုန်လာသည်။

“လေနဲ့တော့ မလုပ်နဲ့ ပုလင်းအရင်ဝယ်” လို့ ပြောလိုက်တော့ ဒီကောင် သွားဝယ်သည်။ ပါလာတာက ဘလတ် တစ်လုံး။ “ငါ အားရအောင် နယ်မှာနော်” လို့ ခြိမ်းခြောက်သေးသည်။ ဒီကောင်နဲ့ ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ရင်း နည်းနည်းစီသောက်ကြသည်။ မိန်းမက ဒီကောင့်ကို “ကိုသီဟက မိန်းမလစ်တာနဲ့ သောက်တော့တာပဲ… မတိုးတိုးနဲ့ ပြန်တိုင်မယ်”လို့ စနေသည်။ “မင်း ဒီညတော့ အခန်းမပြန်နဲ့ ဒီမှာဘဲ အိပ်လိုက်တော့”လို့ ပြောပြီး မိန်းမကို ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းညိမ့်ပြသည်။ သူက ကျွန်တော်တို့ အကြံကို လုံးလုံး မရိပ်မိ။ ဒီကောင်က မူပြီး “မင်းတို့ လင်မယား မလွတ်လပ်ဘဲ နေဦးမယ်” ပြောတာတောင် မိန်းမက ဒီကောင့်ကို ဒီဘက်ခန်းမှာပဲ အိပ်ဖို့ ပြောနေသည်။ ကိုယ်ခံရမယ့်အကွက် ကိုယ်တိုင်ခင်းပေးနေသလိုပဲ။ ဒီလိုနဲ့ မိန်းမက စောအိပ်သွားသည်။ ကျွန်တော်နှင့် သီဟ သောက်ရင်း အလုပ်ဆက်လုပ်သည်။ သူက တော်တော် မကိုင်ချင်ရှာ။ “ဟေ့ရောင် ငါတကယ်ကိုင်မှာနော်” တဖွဖွ ပြောသည်။

မင်းမိန်းမ ကွိုင်ရှာရင် မင်းရှင်းဆိုတာကလည်း ပါသေး။ အခန်းမီးပိတ်ပြီး မိန်းမဘေး ဝင်လှဲကာ စောင်ခြုံလိုက်သည်။ ဒီကောင် ကျွန်တော့်ဘေးကို အသာကပ်လာသည်။ ကျွန်တော်က မိန်းမက ဖက်ရင်း ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ပေါင်ကို ပွတ်ပေးနေသည်။ ပေါင်ကို ပွတ်ရင်း ဂါဝန်ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တော့ မိန်းမ မျက်လုံးပွင့်လာသည်။ ဟိုကောင်ရှိတယ် သိသွားဦးမယ်ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မျက်စပစ်သည်။ ကျွန်တော်က ဂရုမစိုက်။ ဂါဝန်တွန့်ကြေတဲ့အထိ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ရင်း သူ့ကို ကြည့်တော့ မျက်လုံးတွေ ရွဲနေပြီ။ သူ့နားနားကပ်ပြီး “ငြိမ်ငြိမ်နေနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ၊ ပြီးမှ ပြောပြမယ်”လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ မိန်းမက ကြောင်အမ်းအမ်း။ ဘာကို ဆိုလိုသလဲ မသိ။ ကျွန်တော် ဒီကောင့်လက်ကို ယူပြီး မိန်းမ စောက်ဖုတ်ပေါ် အသာတင်ပေးလိုက်သည်။

မိန်းမ ဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး မျက်လုံးပြူးကြည့်သည်။ ကျွန်တော်က အသာနေ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ ပြောတော့ မလုပ်နဲ့လို့ ခေါင်းယမ်းပြသည်။ ဒါပေမယ့် ဟိုကောင့်လက်ကို ဆွဲမဖယ် ကျွန်တော့်လက်ကိုသာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည်။ ကျွန်တော် ရင်တွေ ခုန်ချက်က သေလောက်သည်။ မိန်းမကလည်း အတူတူပဲ ခုန်နေမှာ သေချာသည်။ ဟိုကောင် ဘာလုပ်နေတယ် မမြင်ရ။ မိန်းမ မျက်လုံးက တော်တော်စင်းလာပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟကာ အသံတိုးတိုးထွက်လာတော့မှ ဒီကောင့်လက်ကို စမ်းကြည့်တော့ သကောင့်သားက ဂါဝန်ပေါ်က မကိုင်ဘဲ ဂါဝန်ကို လိပ်တင်ပြီး မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကို ကလိနေသည်။ ဒင်းလက်ကို ဖယ်ပြီး ကျွန်တော် စမ်းကြည့်တော့ သူ့စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုကာ ပွဖောင်းနေလေပြီ။ မိန်းမကို တစ်ဖက်လှည့်ကာ ကျောပေးခိုင်းလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ ပေးကိုင်လိုက်တော့ ဒီကောင်က မိန်းမဖင်ကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ကိုင်သည်။ လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ ဖင်ကြားထဲအထိ လက်သွင်းကာ စောက်ဖုတ်ကိုပါ နှိုက်တော့သည်။ ပက်လက်တုန်းက စောက်ဖုတ်ကို ကလိရုံလေး ကလိလို့ ရတာ။

အခု သေသေချာချာ နှိုက်လည်းနှိုက်ကော မိန်းမ ငြီးသံ ရှိုက်သံတွေ တိုးတိုးလေးကနေ ကျယ်လာတော့သည်။ စောက်ဖုတ်နှိုက်တာ တစ်နာရီလောက် ကြာလာတော့ မိန်းမလည်း ကော့ပြီး မျော့နေတော့သည်။ ဒီကောင်က ငါမရတော့ဘူး ထည့်ချင်ပြီကွာလို့ ပြောတော့ ကျွန်တော် လန့်သွားသည်။ ဒီအချိန် ဆုံးဖြတ်ရတော့မည်။ ရှေ့ဆက်တိုးမှာလား ရပ်သင့်ပြီလား။ မိန်းမကတော့ လက်အသစ်မို့ အရည်တွေ ထွက်တာ ဖင်တစ်ခုလုံးရွှဲနေပြီ။ ဒီလောက် မြန်မြန် ခွင့်ပြုရင် မိန်းမသိက္ခာကျသွားမှာကို သွားတွေးမိသည်။ တော်ပြီလေကွာ ကိုယ်ပါကိုယ်ထုတော့လို့ တားလိုက်သည်။ “ငါ သူ့အပေါ် ထုတ်ချင်တယ်ကွာ အဲ့ဒါတော့ ခွင့်ပြု ”လို့ လုပ်လာပြန်သည်။ သူ့ကြည့်တော့လည်း အရှိန်က တက်နေပြီ။ ဗမာကားတွေထဲက မုဒိမ်းကျင့်ခါနီး လူကြမ်းရုပ်မျိုး။ မိန်းမကတော့ ခါးကို ကွေးလိုက် ကော့လိုက်နဲ့ အိပ်ယာခင်းစကို ကိုင်ကာ ဘေးစောင်းလဲနေတုန်း။ ခွင့်ပြုသင့်မပြုသင့် စဉ်းစားနေတုန်း ဒင်းက ကျွန်တော့်ဘေးကနေ ထပြီး ကျွန်တော့်ကို ကျော်ခွပြီး အလယ်ကို ဝင်သည်။ မထည့်နဲ့လို့ ကျွန်တော် ခပ်တင်းတင်းပြောတော့ ခေါင်းငြိမ့်သည်။

သူခဏ စောက်ဖုတ်ကို ဆက်နှိုက်ပြီး လီးကို မိန်းမ ဖင်ကြားထဲ ဖြဲထည့်ကာ အဖုတ်ဝကို ထိုးဆွကလိနေပုံရသည်။ တကယ် လိုးနေတဲ့အတိုင်း ခါးကို ကော့ကော့ထိုးနေတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ တကယ်သွင်းနေတာလား ထင်ပြီး ရင်တဖိုဖို ဖြစ်ရသည်။ မိန်းမ အသက်ရှုသံတွေကလည်း စောစောကထက် သိသိသာသာ မြန်လာတာ အတိုင်းသားကြားရသည်။ ဒီကောင် ကွင်းထုရင်း ဆတ်ကနဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခါးကော့ထိုးလိုက်တာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ကျွန်တော်ခေါင်းထောင်ကြည့်တော့ ဒင်းက မိန်းမ ပခုံးကိုတောင် အားယူကိုင်ထားသည်။ စောင်ကို ကိုက်ထားတဲ့ကြားက မိန်းမ အော်သံ တစ်ချက် ကျယ်ကျယ် ထွက်လာသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ခဏ ငြိမ်သွားပြီး သကောင့်သားက ကျွန်တော့်ကို ဘေးကို ပြန်ကျော်လာလိုက်သည်။ လက်နဲ့ စမ်းလိုက်တော့ မိန်းမ ဖင်ကြားထဲမှာ သုက်ရည်တွေ အများကြီး။ ဒီကောင့်ကို မေးတော့ ဖင်ကြားထဲပဲ ထည့်တာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးမသွင်းဘူး ပြောသည်။ တကယ်က စောက်ဖုတ်ဝမှာလည်း အရည်တွေ အများကြီး။

စောစောက အင့်ကနဲ မိန်းမ အော်လိုက်တာ ဒီကောင်ထည့်တာလို့ပဲ ထင်သည်။ (နောက်ပိုင်း) မိန်းမကို ပြန်မေးတော့လည်း မထည့်ဘူး လက်နဲ့ပဲ ကိုင်တာလို့ ပြောပြန်သည်။ မိန်းမပြောတာ လည်း မယုံရ။ ဟိုကောင်က သူဖင်ကြားထဲအထိ ထည့်တယ် ဝန်ခံထားတဲ့ဟာ။ ဒါ ကျွန်တော်နဲ့ မိန်းမရဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပဲ ဆိုပါတော့။ အလုပ်ကိစ္စ မိတ္ထီလာကို ခရီးထွက်တုန်းက အတွေ့အကြုံနောက်ပိုင်း တံခါးတစ်ချပ် ပွင့်သွားသလို။ တံခါးအပြင်မှာ လမ်းမကြီးကို ဖြူးနေသည်။ မိန်းမဘက်ကတော့ ဒီကိစ္စကို တစ်ခါမှ ထပ်မပြောပေမယ့် သူ့စိတ်ထဲမှာ စွဲနေတယ်ဆိုတာ သေချာသည်။ သူ့ကို လိုးနေရင်း အရှိန်ရလာတဲ့အခါ ‘ဟိုတခါက သီဟ ညီမကို တကယ် လိုးသွားတယ် မဟုတ်လား မှန်မှန်ဖြေပါ ကိုကို သိချင်လို့’ ဟု မေးကြည့်သည်။ အဲ့လို မေးလိုက်တိုင်း သူ မျက်လုံးပွင့်လာကာ တအင်းအင်းနဲ့ ပိုပြီး အသက်ရှုမြန်လာသည်။ ပါးစပ်က မဖြေဘဲ ခေါင်းခါပြသည်။ တစ်ညမှာတော့ ကောင်းကောင်းလိုးပေးနေရင်း တမျိုး အရဲစွန့်ပြီး မေးကြည့်သည်။

“ကိုကို့ကို အမှန်အတိုင်း ပြောနော်… ညီမက သစ္စာဖောက်တာမှ မဟုတ်တာ… ကိုကိုပြောလို့ ငြိမ်ခံနေပေးလိုက်ရတာပဲ… ညီမကို သီဟနောက်ကနေ လိုးသွားတယ် မဟုတ်လား…” သူနှုတ်ခမ်းကို ခဏကိုက်ကာ ငြိမ်နေသည်။ ကျွန်တော် သူ့ကို ဘေးစောင်းထားကာ သီဟ နောက်မှ နေတုန်းက ပုံစံမျိုး ပြောင်းလိုက်သည်။ လီးကို မသွင်းသေးဘဲ အဖုတ်ဝနှင့် တေ့ထားသည်။ လက်နဲ့ နို့တွေကို အသာကိုင်ရင်း လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ လီးကို အဖုတ်ထဲ ဒစ်ဝမြုပ်ရုံသွင်းပြီး နားနားကို ကပ်ကာ သီဟထည့်တာ ဒီလောက်ဝင်လား လို့ မေးလိုက်သည်။ ပြန်မဖြေ။ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး တစ်ဝက်ကျော်ကျော် မြုပ်တဲ့အထိ တဆစ်ဆစ် ထပ်သွင်းလိုက်သည်။ သူ တဟင့်ဟင့် ဖြစ်လာသည်။ “ညီမ ဖြေပါဦး… သူထည့်တာ ဒီလောက် ဝင်လား” “ကိုကိုက ညီမကို ဘာလို့ သူများ ပေးလုပ်တာလဲ… မချစ်လို့လား… ” သူ့လေသံက ခပ်တိုးတိုး ခပ်ယဲ့ယဲ့။ “မဟုတ်ပါဘူး ညီမရယ်… ချစ်တာပေါ့… အမှန်အတိုင်းပြောနော် သူ ဘယ်လောက်ထိလုပ်လဲ… အထဲကို ဝင်သလား… ” “ ထည့်မှတော့… ဟင့်… ဝင်တာပေါ့ ကိုကိုရယ်… ” ကျွန်တော် လီးရည်ပင် ထွက်လုလု ဖြစ်သွားသည်။ ရင်ထဲတွင် အေးခနဲ ရှိန်းကနဲ။

ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းက ကျွန်တော့်မိန်းမစောက်ဖုတ်ထဲထိ လီးဝင်အောင် ထည့်သွားခဲ့တယ်တဲ့။ သူ့ကို ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ရင်း ပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်တော့ သူက မျက်နှာလွှဲထားသည်။ စောစောကစကားအတွက် ရှက်နေတာ ဖြစ်မည်။ “သေချာပြောပါဦး ကလေးရယ်… သူပြောတော့ သူက ဖင်ကြားထဲမှာ ညှပ်ထားရုံပဲတဲ့… တကယ် သွင်းလိုက်လို့လား… ” “သွင်းတယ်… … ဟိုးအထဲထိ…။ ကိုကိုက ပေးထည့်လိုက်တာကိုး… သူများက ညီမကို အထဲထိဝင်အောင် သွင်းသွားတာပေါ့လို့… ” သူ့ ညုတုတု အသံအဆုံးမှာ ကျွန်တော် သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ အပြင်းဆုံးဆောင့်ရင်း လီးရည်များ အကုန်အစင် ထွက်တဲ့အထိ ညှစ်သွင်းလိုက်သည်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ပြန်ဖက်ရင်း ခြေထောက်က ကျွန်တော့်ခါးကို ခွလိုက်သည်။ သူစိတ်ကျေနပ်မှ တုန့်ပြန်တတ်သည့် အမူအရာဖြစ်သည်။ သူ့ကို ပထမဦးဆုံးစလိုးရတုန်းကလို ရင်ခုန်မှုမျိုး ခံစားနေရသည်။ “ ညီမကို သီဟ လိုးသွားတာပေါ့… ” “ ဟုတ်တယ် ကိုသီဟ ညီမကို တကယ် လိုးသွားတာ… ” “ ဒါဆို သူ့ လီးရည်တွေ… ညီမ စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်သွားလား…” သူက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ကြည့်သည်။

မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ချက်ချင်းပဲ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းတော့သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အနမ်းတွေ အရင်ကထက် ရမက်ပြင်းလှသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် ခေါင်းထဲမှာတော့ အတွေးပေါင်းများစွာ။ သူများလင်နဲ့နေမည့် ကိစ္စ သူ့ကို စည်းရုံးရသည်မှာ လုံးဝ မလွယ်။ သီဟနှင့် ဖြစ်ခဲ့သည့်ကိစ္စဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း သူ့ကို အထန်မိန်းမ အဖြစ်နေကြည့်ဖို့ ပြောပြလိုက်ရင် လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် ခေါင်းငြိမ့်မည် ထင်ခဲ့သည်မှာ တက်တက်စင်အောင် မှားသွားသည်။ သူ့စွပ်စွဲချက်အချို့က ကျွန်တော်က သူ့ကို မချစ်လို့ တန်ဖိုးမထားလို့ ဆိုတာမျိုး၊ ကျွန်တော်က နောက်တစ်ယောက်ရှာချင်လို့ သူ့ကို သစ္စာအရင်ဖောက်ခိုင်းနေတယ်ဆိုတာမျိုး၊ သူက ဖောက်ပြန်တတ်တဲ့ မိန်းမစားမျိုး မဟုတ်ဘူးဆိုတာမျိုး။ ဘယ်မိန်းမကောင်းမှ ဒါမျိုး လက်ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာမျိုး။ အစုံပါပဲ။ ဒီစွပ်စွဲချက်တွေက ပြင်းထန်သည်။ ဒီအတွက် ကျွန်တော်လိုတာ စိတ်ရှည်မှုနဲ့ အချိန်သာ ဖြစ်သည်။

ကျွန်တော် သေချာအပိုင် သိထားတဲ့အချက်က သူက ကိုယ့်ယောက်ျားကလွဲပြီး တစိမ်းယောက်ျားတွေအပေါ် လုံးဝ လိင်စိတ်ကင်းမဲ့နေတဲ့ စက်ရုပ်မမဟုတ်။ သွေးနဲ့သားနဲ့ ခံစားချက်တွေ ရှိတဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ မိန်းမမျိုး။ ကျွန်တော့်ဆန္ဒတစ်ခုတည်းအတွက် သူလိုက်လျောရရင် သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး နာကျင် ခံစားနေရတော့မည်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် လိုချင်တာက တစိမ်းယောက်ျားနှင့် အတူတူနေရန် သူကိုယ်တိုင် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား စိတ်ပါခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့ကို နှစ်ဦးတည်း အတူတူရှိတိုင်း ပြောပြသည်။ များသောအားဖြင့် အတူတူနေပြီးချိန် ရင်ခွင်ထဲမှာ ဖက်ထားရင်း ပြောဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်တယ် မဖောက်ပြန်ဘူးဆိုတာ စိတ်က အဓိကကျကြောင်း၊ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ကြည်ဖြူသော ယောက်ျားတစ်ယောက်က ပြုစုယုယတာကို လက်ခံတာ သစ္စာဖောက်ရာမကျကြောင်း တဖွဖွ ပြောပြသည်။

အချိန်ပိုင်းလေး အတူတူနေပြီး နောက်ပိုင်း လူမှုရေး ပတ်သက်မှုမရှိရင် ဘာအမည်းစက်မှ မဖြစ်နိုင်တာကို သူယုံအောင် ခဏခဏ ပြောရသည်။ အကျဉ်းချုပ်ပြောရလျှင် ကန့်သတ်ချက် အချို့နှင့် သူ ခေါင်းငြိမ့်ခဲ့သည်။ တကယ်တမ်းက သူလက်ခံအောင် ကျွန်တော် ပြောဆို စည်းရုံးရတာ တစ်နှစ်ခွဲလောက် ကြာခဲ့သည်။ တစ်ခါတလေ စည်းရုံးလို့ ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူးလို့တောင် စိတ်ပျက်ခဲ့ရသည်။ ကျွန်တော်က ရန်အဖြစ် မခံ။ မပြောဘဲလည်း မနေ။ သူမတတ်သာလို့ လိုက်လျောရတဲ့အနေအထားမျိုး ဖြစ်အောင်လည်း ကျွန်တော်က လမ်းကြောင်းပေးထားသည်။ ဒါမှ သူ့လိပ်ပြာ သူလုံမှာ ဖြစ်သည်။ သူ့ကို တစ်ဖက်က စည်းရုံးရင်း တစ်ဖက်က ပါတနာကို ရှာရသည်။ တကယ်ဆိုရင် ကျွန်တော် အရင်က လုပ်လိုက်တာ လသာတုန်း ဗိုင်းငင်ခဲ့ခြင်းသာ။ ကြိုတင်ပြီး ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိ။ အခု တကယ် ကျကျနန လုပ်မယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ အစစအရာရာအတွက် တွေးပူရသည်။ ပထမဆုံး စဉ်းစားမိတာက အတွင်းရေး။

သမ္ဘာရင့် ဆရာသမားများက အတွင်းသိ အစင်းသိ ဝါသနာတူအတွဲကိုသာ ရှာဖို့ ရေးထားပေမယ့် ကိုယ်က ကိစ္စပြီးရင် ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျှောက် ကိုယ့်ဘဝထဲက ပျောက်သွားမယ့်သူကို ပိုလိုချင်သည်။ နယ်မတူတဲ့သူ ရရင် ပိုကောင်းမည်။ နောက်တစ်ခုက ကိုယ့်ပြောစကား နားထောင်မယ့်သူ။ ဒါကတော့ ကိုယ့်ထက် ငယ်တဲ့သူကို ရှာရင် ပိုကောင်းမည်ဟု သွေးထဲက ပြောနေသည်။ ကိုယ့်မိန်းမကို အနိုင်အထက် လုပ်လို့ ကိုယ်က ကာကွယ်ပေးနိုင်မည့် အနေအထားမျိုး။ နောက်တစ်ခုက ရောဂါကင်းမကင်း။ ဒါကတော့ အန္တရာယ်အကြီးဆုံးနဲ့ ညှိရအခက်ဆုံး အနေအထား ဖြစ်သည်။ ဖေ့ဘုတ်မှ ကိုလင်းလင်း၊ ကိုဂျက် စတဲ့သူတွေကို အနည်းငယ် မေးမြန်းဖြစ်သည်။ ကျန်တဲ့သူတွေ အချင်းချင်းပြောကြတဲ့ အတွေ့အကြုံကိုလည်း ရသလောက် မှတ်သားရသည်။ နောက်ဆုံး ကိုယ့်ဘက်က မလုံခြုံဘဲ ဘာမှ မလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်သည်။ ဂရုတစ်ခုမှာ ပို့စ်အစမ်း စတင်လိုက်တော့ လူငယ် ခုနစ်ယောက် ဆက်သွယ်လာသည်။ ကျွန်တော်က အသက်အစိတ်အောက် ကန့်သတ်ချက်နှင့် တင်ထားတာ ဖြစ်သည်။

ဒါမှ ကိုယ့်ထက်ငယ်ပြီး မိန်းမနှင့် ရွယ်တူ ဖြစ်သွားမည်။ မျက်နှာပုံနှင့် ကိုယ်လုံးပုံတွေ ပို့ခိုင်းသည်။ နှစ်ခါ သုံးခါ ပို့ခိုင်းသည်။ အဆင်မပြေလျှင် နှမျောမနေ။ ကိုယ့်ဘက်က ဘာပုံမှ မပို့။ အပြင်မှာ ယောက်ျားချင်းတွေ့မည်။ တွေ့တဲ့အခါ မိန်းမပုံပြမည်။ ကြိုက်ရင် ရှေ့ဆက်တိုး မကြိုက်ရင် ပြန်ရုံ။ ပုံတော့ မပို့ပေးနိုင်။ ဒါက မောက်မာတာ မဟုတ်၊ ကိုယ့်မိန်းမလုံခြုံရေးအတွက် အပြည့်အဝ ဦးစားပေးခြင်းသာ။ တချို့က ဒီလိုတောင် မေးသည်။ ‘ခင်ဗျား မိန်းမကို ကျုပ်က တကယ်လိုးမှာနော် တကယ်ပေးလိုးမှာလား…’ အဲ့ဒီအကောင်တော့ ဂျောင်းပေတော့။ ဘာမှ မလုပ်ဖူးတာ သေချာသည်။ အပြောအဆို အဆင့်ရှိတဲ့အထဲက ပင်ကို ယဉ်ကျေးပုံရတဲ့သူ၊ ဟန်ဆောင်စကား မပြောတတ်သူသုံးဦး ကို စိတ်နဲ့ ယာယီရွေးထားလိုက်သည်။ အရိုင်းအစိုင်းကို မိန်းမ ပေးရလောက်အောင် မရူးသွပ်သေး။ တကယ်တမ်း ရွေးလိုက်တော့ မိန်းမကိုယ်လုံးပုံကို ရွေးလိုက်တဲ့ ညီလေးဆီ ပို့ပေးလိုက်သည်။

အပြင်မှာ အရင် ရုပ်ရှင်အတူတူ ကြည့်မည်။ မိန်းမကို အလယ်မှာ ထားပြီး ထု ခိုင်းမည်။ မိန်းမ စိတ်ပါလာမှ ဟော်တယ် ဆက်သွားမည်။ အလုပ်မဖြစ်လို့ ပြန်ရရင် စိတ်မဆိုးကြေး။ လူရွေးလို့ ရလာတော့ သူ့ကို ကောင်လေးဓာတ်ပုံ ပြလိုက်သည်။ အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် သူ့မျက်နှာ ချွေးစေးတွေပျံလာသည်။ တကယ်လက်တွေ့ မိမိကို လိုးတော့မယ် တစိမ်းယောက်ျားရဲ့ ပုံ။ ကောင်လေးက ပစ္စည်းက ကိုယ့်ထက်တုတ်နေသည်။ မလုပ်ပါနဲ့လား ကိုကိုရယ် ညီမကို မသနားဘူးလားလို့ ပြောသေးသည်။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါ ခေါင်းငြိမ့်ဖူးထားတော့ ကျွန်တော် တစ်ရက်နှစ်ရက် ချွဲလိုက်ရုံနဲ့ လက်ခံသွားသည်။ ညီမ အဆင်မပြေရင် ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီး ပြန်ရုံပေါ့လို့ စိတ်အေးအောင် ပြောထားသည်။ ချိန်းထားသည့်နေ့ မရောက်ခင် ရက်များတွင် သူ တစ်ရက်မှ ဂနာမငြိမ်။ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ဒီနေ့မှ စပြီး မလိုးတော့ဘဲ ဆွရုံဆွပေးပြီး အိပ်ယာဝင်သည်။ သူ့ကို မရိုးမရွဖြစ်နေအောင် ပုံကို ပြပြပြီး အဖုတ်ကို ကလိပေးသည်။ သို့နှင့် ချိန်းထားသည့် ရက်ကို ရောက်လာတော့သည်။ ဒီနေ့အတွက် ရှိသမျှအလုပ်ကိစ္စတွေ အကုန် ရှင်းထားသည်။ ဒီနေ့က ကျွန်တော်နှင့် ချစ်ဇနီးအတွက် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစရာ အကောင်းဆုံး အမှတ်တရ ဖြစ်မှာ သေချာသည်။

ရေချိုးပြီး အဝတ်အစား မလဲသေးဘဲ ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ရင်း မှိုင်နေသည့် သူ့ကို သနားမိသည်။ သူ့ကြည့်ရတာ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေပုံ ရသည်။ သူသတ်ကုန်းဆီ သွားရမယ့် သေဒဏ်ကျ အကျဉ်းသားလို မျက်နှာညှိုးနေသည်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ကျွန်တော် အတင်း မတိုက်တွန်းရက်ပါ။ သူ့ခြေရင်းမှာ ထိုင်ရင်း သူမျက်နှာကို မော့ကြည့်သည်။ လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ရေခဲတမျှ အေးစက်နေသည်။ “ ညီမ အရမ်း ကြောက်နေရင် အကို အချိန်မရွေး ဖျက်လိုက်လို့ ရတယ်… စိတ်မညစ်နဲ့နော်… ရုပ်ရှင်ကြည့်နေရင်း ညီမက Stop ဆိုတာနဲ့ သူ လုံးဝ ရပ်ကို ရပ်ရမယ် သိလား… ” ခပ်ယဲ့ယဲ့ကလေး ပြုံးရင်း သူခေါင်းငြိမ့်သည်။ သူ့လက်ကို နမ်းရင်း ကျွန်တော့် ပါးနှင့် ကပ်ထားလိုက်သည်။ သူသက်ပြင်း ခဏခဏ ချနေပြန်သည်။ တစ်မနက်လုံး အသံမထွက်။ “ ညီမ အခု ဖျက်ချင်လည်း ရတယ်နော်… အကို ဟန်လုပ်ပြောတာ မဟုတ်ဘူး… ညီမစိတ်ထဲ အဆင်သင့် ဖြစ်တဲ့အထိ အကို ထပ်စောင့်နိုင်တယ်… ” “ညီမ မကြိုက်ရင် မလုပ်တော့ပါဘူးလို့တော့ မပြောဘူး… ဒီနေ့ လက်မခံရင်လည်း မလုပ်ဖြစ်မချင်း တစ်သက်လုံး ဂျီတိုက်နေမှာ မဟုတ်လား…” သူ အသံထွက်လာသည်။

ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးရင်း ပြောသည်။ သူပြောတဲ့အတိုင်းလည်း မှန်နေသဖြင့် ကျွန်တော် စပ်ဖြီးဖြီး ရယ်ပြလိုက်သည်။ ကျွန်တော် ရယ်တော့ သူပါ ပြုံးလာသည်။ ကျွန်တော့်စိတ်ချမ်းသာမှုကို သူဘယ်လောက် အလေးထားလဲ ကျွန်တော် သိလိုက်ပါသည်။ “ကဲ… ညီမရေ ကိုကိုတို့ ကြိုရောက်အောင် သွားကြမယ်… ကားထားခဲ့မှာဆိုတော့ ကြိုထွက်မှပဲ ကောင်းမယ်…” သူက ခေါင်းငြိမ့်ကာ အဝတ်အစား လဲရန်ပြင်သည်။ ကုတင်ပေါ်က အတွင်းခံဘောင်းဘီကို လှမ်းယူတော့ သူ့လက်ကို ကျွန်တော် ဖမ်းတားထားလိုက်သည်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်တော့ အဓိပ္ပာယ်ပါပါ ပြုံးပြလိုက်သည်။ ‘ကိုကိုက လုပ်ပြီ’ ဆိုပြီး နှုတ်ခမ်းကို ဆူကာ ကလေးလို ခြေဆောင့်သည်။ ကျွန်တော်က အလျှော့မပေးတော့ သက်ပြင်းချပြီး မထူးဘူးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ခါးမှာပတ်ထားသော သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်တော့သည်။ သူမက ဂါဝန်အနီအပွင့်ကလေးနှင့် အကျႌအနီလက်ရှည်ခေါင်းစွပ်ကလေးကို ဝတ်လိုက်သည်။ မျက်နှာကို မထူမပါးလေး ခြယ်သသည်။ သူအလှပြင်ပြီး ကျွန်တော့်ဘက် လှည့်လာတော့ သူမလက်ထဲ ပစ္စည်းတစ်ခု ထည့်ပေးလိုက်သည်။ လေယာဉ်ပေါ် ညအိပ်လျှင် မျက်လုံးအုပ်သော ခေါင်းစည်း တစ်ခု။

သူမက ဟမ်းဘက်အိပ်ထဲ ထည့်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်သည်။ သူမ ရင်ခုန်သံများက တဒုတ်ဒုတ်။ ဒဂုံစင်တာ အပေါ်ဆုံးထပ် ရုပ်ရှင်ရုံရောက်တော့ ကျွန်တော် လက်မှတ်ဝယ်ဖို့ တန်းစီသည်။ သူက တစ်လမ်းလုံး တိတ်ဆိတ်ပြီး ကျွန်တော် ပျောက်သွားမှာ စိုးရိမ်နေသလို လက်မောင်းကိုသာ မလွတ်တမ်း ဖက်တွယ်ထားသည်။ ကျွန်တော့်အလှည့်မရောက်ခင် သူက တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောသည်။ “ ရုပ်ရှင် မကြည့်တော့ဘူး… ” ကျွန်တော် လန့်သွားသည်။ အခုပြန်မလို့လားဆိုတော့ သူ ခေါင်းခါသည်။ “ ဒါဆို တစ်ခါတည်း တန်းသွားမလို့လား… ညီမ ဖြစ်ရဲ့လား… ” “ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ လျှောက်လုပ်နေတာ လူတွေ မြင်ရင် ပိုရှက်စရာကောင်းတယ်… ” “ ဒါဆိုလည်း ကိုကို သူလာရင် ပြောလိုက်မယ်နော်… ” သူမ ခေါင်းငြိမ့်သည်။ ကျွန်တော်က သူ့ကို လက်တွဲဖြုတ်ကာ နေရာ ဝေးဝေးမှာ ထိုင်ခိုင်းထားသည်။ အဆင်မပြေရင် ကျွန်တော်နဲ့ပဲ ကိစ္စအပြီး ရှင်းမည်။

ပို့ထားသော ဓာတ်ပုံနှင့် တူသော ယောက်ျားကို ဓာတ်လှေကား အဝင်ဝနားကနေ လမ်းလျှောက်ရင်း မသိမသာ အကဲခတ်နေသည်။ ထိုစဉ် ဓာတ်ပုံနှင့် ရုပ်ဆင်သော လူငယ်တစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သည်။ အသက်က ၂၂၊ ၂၃ အရွယ်။ သူမနှင့် ရွယ်တူ။ ကျွန်တော့်ထက် ရှစ်နှစ် ကိုးနှစ်ခန့် ငယ်မည်။ ဓာတ်ပုံထဲကထက် အများကြီး တုတ်ခိုင်ပြီး ဘော်ဒီဖစ်နှင့် ဂျင်းပြာဝတ်ထားသည်။ အရပ်လည်း ကျွန်တော့်လောက် နီးနီးမြင့်ပြီး ထုထည်က နှစ်ဆလောက် ကြီးနေသည်။ သေချာအောင် ဓာတ်ပုံထဲမှာ မြင်ဖူးသော အမှတ်အသားတစ်ခု မျက်နှာမှာ ပါမပါ ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေပဲ အကဲခတ်လိုက်သည်။ သေချာပြီ။ သူသည် ကျွန်တော်တို့ လင်မယားနှင့်တွေ့ဖို့ ချိန်းထားသော လူငယ်ဖြစ်သည်။ ရင်ခေါင်းထဲက အေးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူက ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်ကာ ကျွန်တော်တို့ကို ရှာနေပုံရသည်။ ကျွန်တော်က ‘အကို ညီလေးကို တွေ့ရင် လာနှုတ်ဆက်မယ်’လို့ ကြိုတင်ချိန်းထားခဲ့သည်။ ကျွန်တော်တို့ ဘာပုံ ဘယ်လိုဝတ်လာမယ်ဆိုတာ သူမသိ။

“ ညီလေး ထွန်းထွန်းလား… အကိုပါ… ကိုမျိုး… ” “ ဟုတ်ကဲ့ အကို… ကျွန်တော် အခုပဲ ရောက်တာ… လက်မှတ် ကျွန်တော်ပဲ ဝယ်လိုက်မယ်နော် အကို… ” “ မဝယ်နဲ့တော့ ညီလေး… ညီလေးအမက ရုပ်ရှင်မကြည့်တော့ဘူး… တစ်ခါတည်း တန်းသွားမယ်တဲ့… ” ‘ညီလေးအမ’တဲ့…။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်က မစဉ်းစားရဘဲ လွတ်ကနဲ ပြောထွက်သွားသည်။ “ ဟုတ်ကဲ့ အကို… အကိုဘယ်သွားချင်လဲ… ” ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးပူသည် ဆိုချင်ဆို။ သူကြိုတင်ရွေးထားသော ဟော်တယ်ထက် အခု ဆုံပြီးမှ ရွေးသော ဟော်တယ်အခန်းကို ပိုစိတ်ချသဖြင့် ကြိုတင်မစီစဉ်ခိုင်းခဲ့။ ကျွန်တော်တို့ မသွားဖူးသော နာမည်ရှိဟော်တယ်တစ်ခုကို ရွေးချယ်ဖြစ်သည်။ သူ့ကို မိန်းမထိုင်နေသော နေရာကို ခေါ်လာလိုက်သည်။ သုံးဦးသား ဆုံချိန်မှာ ကျွန်တော် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကို အကဲခတ်ကြည့်သည်။ မိန်းမက မျက်လွှာချထားသည်။ ပေါင်ပေါ်က ဟမ်းဘက်အိတ်ကြိုးကို အကြောင်းမဲ့ ဆုပ်ကိုင်နေသည်။ မကြည့်ရဲ ကြည့်ရဲနှင့် မော့ကြည့်သည်။ ထွန်းထွန်းက ကျွန်တော့်မိန်းမကို သေချာကြည့်နေသည်။ သူတို့အကြည့်ချင်း ခဏဆုံသွားတော့ မိန်းမက ချက်ချင်း မျက်နှာပြန်လွှဲသွားသည်။

သားကောင်ကို ရှေ့မှာတွေ့နေရသော အဖိုသတ္တဝါ၏ ဆာလောင်မှု နဲ့ အကာအကွယ်မဲ့ မသတ္တဝါတစ်ဦး၏ အားနွဲ့ကြောက်ရွံ့မှုတို့ကို သူတို့အမူအယာမှာ အထင်းသား မြင်ရသည်။ သူက အလိုက်တသိပင် မိန်းမနှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံအောင် မကြည့်တော့ဘဲ ကျွန်တော်တို့ ရှေ့မှ ဓာတ်လှေကားဆီ လျှောက်သွားတော့သည်။ သူလည်း ကားမယူလာ။ တက္ကစီတစ်စီး ငှားလိုက်သည်။ ဟော်တယ်ရောက်တော့ သူ့မှတ်ပုံတင်တစ်ခုတည်းနှင့် အခန်းယူသည်။ ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ တည်းတော့ သူ့ကို မကောင်းတဲ့မိန်းမလိုလို အခန်းကို လိုက်ပို့တဲ့ ဟော်တယ်ဝန်ထမ်းက ခိုးခိုးကြည့်နေသည်။ ထွန်းထွန်းက ‘နယ်က လာတဲ့ အကိုလင်မယား နေ့လည်ခင်း ခဏနားချင်လို့’ ဆိုပြီး ပြောနေသည်။ မိန်းမရဲ့ သိက္ခာအတွက် ကျွန်တော် သူ့ကို အမှတ်ပေးလိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထွန်းထွန်းက နံရံနားမှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း ဝယ်လာသော အအေးဘူးကို ဖောက်နေသည်။

မိန်းမ ခေါင်းမဖော်တော့။ ကျွန်တော့်လက်မောင်းကိုလည်း အရင်ကထက်ပင် မလွတ်တမ်း ဆုပ်ထားသည်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဖက်ထားရင်း ‘ရရဲ့လား’ တိုးတိုးမေးတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ “ ညီလေး လာထိုင်လေ ” ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်တော့ သူက မိန်းမဘေးမှာလာထိုင်သည်။ အသားချင်းမထိအောင် ထိုင်ပေမယ့် မျက်လုံးများက မိန်းမကိုယ်လုံးကို ကြည့်နေသည်။ မိန်းမအသက်ရှုသံများ မြန်လာသည်။ လက်က ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း ကျွန်တော့်ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်ထားသည်။ ဒီအတိုင်းထိုင်နေတာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာသည်။ လူသားသုံးဦးရှိတဲ့အခန်းလို့ မထင်ရလောက်အောင် ဆိတ်ငြိမ်နေသည်။ မိန်းမက စိတ်ကိုတင်းကာ စကား စပြောသည်။ ‘ကိုကို သူ့ကို ထမင်းစားပြီးပြီလား မေးလိုက်’တဲ့။ ဒီစကားက မီးစိမ်းပြခြင်းလို့ပဲ ကျွန်တော် သိသည်။ “ ညီလေးကို အမက ထမင်းစားပြီးပြီလားတဲ့ မေးနေတယ် ” “ ကျွန်တော် စားလာတယ် အမ… အမတို့ကော စားပြီးပြီလား ” ကျွန်တော်က သူ့ကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့် အချက်ပေးလိုက်သည်။ သူက မိန်းမရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို အသာလေးဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ လက်ကလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ တွန့်ရုံသာ တွန့်နိုင်သည်။ သူ့လက်ဖမိုးလေးမှာ ခေါ်ဆောင်ရာသို့ မလူးသာ မလွန့်သာ လိုက်ပါသွားပြီး အနမ်းတစ်ပွင့်မှာ ရပ်တန့်သွားသည်။

ထွန်းထွန်းလက်က မြွေတစ်ကောင်လို သူမပခုံးပေါ် တဖြည်းဖြည်း တက်လာသည်။ သူမ ကြက်သီးထနေတာကို ကျွန်တော် သိသည်။ ကျွန်တော်ဖက်ထားသော လက်အပေါ်မှ ကျော်ကာ သူ့လက်က သူမပခုံးကို ဖက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်က သူမ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်တော့ ကြောက်စိတ်ကြောင့် သူမ မတုန့်ပြန်နိုင်။ ကျွန်တော် နမ်းပြီးသွားတာနဲ့ ထွန်းထွန်းက သူမကို သူ့ဘက် တဖြည်းဖြည်း ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ သူမ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနှင့် ထွန်းထွန်းကို ကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲရန် ကြိုးစားသည်။ ကျွန်တော် သူမကို ဖက်ထားသော လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူမကိုယ်လုံးလေးမှာ ကျွန်တော့်လက်ထဲမှ ထွန်းထွန်းလက်ထဲသို့ လုံးလုံးရောက်သွားတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက ကျွန်တော့်ကို မကြည့်တော့။ သူမမျက်နှာကိုသာ တပ်မက်စွာ ကြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်ပိုင်ဆိုင်သော ချစ်ဇနီးကို တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်က ကိုယ့်ရှေ့မှာတင် ဖက်နမ်းလိုက်တော့သည်။ သူမ အင့်ကနဲ အသံများထွက်လာသည်။ ထွန်းထွန်း၏ အနမ်းများက သူမ၏ ပါးပြင် လည်ပင်း နားရွက်များပေါ်ကို တရစပ်ကျရောက်နေသည်။

သူမ၏ နားနားကို ကပ်ကာ ကျွန်တော် မကြားနိုင်သော စကားများကိုလည်း တိုးတိုးပြောနေသည်။ ဖိုသတ္တဝါတို့၏ ချော့မြှူစကားများ ဖြစ်တာကို မကြားဘဲလည်း ကျွန်တော် သိသည်။ ‘လျှာကြီးနဲ့ မလျက်နဲ့’လို့ သူမ ပြောသံတိုးတိုးလေးကို ကြားလိုက်သည်။ စကားအဆုံးတွင် သူမကို ထွန်းထွန်း သိမ်းကျုံးဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူမ တအင်းအင်း အသံထွက်နေသည်။ လက်နှစ်ဘက်က ထွန်းထွန်း ရင်ဘက်ကို မတွန်းသာ တွန်းသာ ထောက်ထားသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်က မိမိအရှက်အတွက် အလိုအလျောက် တုန့်ပြန်ခြင်းသာ။ ထွန်းထွန်းက သူမ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက် ခွာလိုက်နှင့် လက်က ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်နေရင်း သူမအကျႌထဲသို့ လက်ရောက်သွားကာ ကျောပြင်ကို တရွရွ စမ်းနေပြန်သည်။ ထောက်ကနဲ သူမ ဘော်လီချိတ် ပြုတ်သွားသည်။ သူမ ပိုပြီး လူးလူးလွန့်လွန့် ဖြစ်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက သူမကို အဆက်မပြတ်နမ်းပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တော့ သူမ ခြေထောက်က ကုတင်ခြေရင်းမှာ တွဲလောင်းကျနေသည်။ ထွန်းထွန်းလက်တစ်ဘက်က သူမလည်ပင်းကို ဖက်ထားသည်။ သူမ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ထွန်းထွန်းအနမ်းကို ရှောင်ဖို့ မျက်နှာလွှဲထားသည်။ စောစောက ကျောဘက်ကမို့ သေသေချာချာမမြင်ရခဲ့။ ထွန်းထွန်းက သူမလည်တိုင်မှ ပါးပြင်အထိ လျှာနှင့်လျက်နေသည်။ ကျားကြီးတစ်ကောင်က သားသမင်ကို ဖမ်းပြီး လည်မျိုကို ခဲနေသလို။

ထွန်းထွန်းကျန်လက်တစ်ဘက်က သူမ ဝမ်းဗိုက်ချပ်ချပ်လေးကို ပွတ်နေရင်း အကျႌအတွင်းသို့ တက်လာသည်။ သူ့လက်များက သူမ၏ ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်နေပြန်သည်။ ကျွန်တော်က အခြေအနေကို ရင်တဖိုဖိုနှင့်သာ ကြည့်နေ၏။ သူမအကျႌကို လှန်တင်လိုက်သည်။ ဖြူဝင်းလုံးဝိုင်းသော ရင်သားနှစ်မြွှာမှာ အကာအကွယ်မဲ့သွားသည်။ ထွန်းထွန်းက ကျွန်တော့်ကို ရှိသည်ဟုပင် ထင်ပုံမရ။ သူမနို့ကို ညှစ်ကိုင်ပြီး တစ်လုံးကို စို့ချလိုက်တော့ သူမထံမှ အော်သံ ပီပီသသ စထွက်လာသည်။ “ အ… အား… ကိုကိုရယ်… ” “ ချစ်လေး… ဘာဖြစ်လို့လဲ… ရရဲ့လား… ” သူမ ပြန်မဖြေနိုင်။ ကျွန်တော့်လက်ကို ဖမ်းကိုင်ထားသည်။ ‘ညီလေး ဖြည်းဖြည်းနော်’လို့ ကျွန်တော် သတိပေးတော့ သူက ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သူမနားကပ်ကာ တစ်ခုခု ပြောပြန်သည်။ မိန်းမက ခေါင်းကို ခါသည်။ သို့နှင့် နို့ကို ကိုင်ကာ စို့ပြန်သည်။ လျှာဖျားဖြင့် နို့သီးခေါင်းများကို ကလိသည်။ ရင်သားများက သူမ၏ ခံစားမူအကောင်းဆုံးးနေရာ ဖြစ်တာကို သူသိသွားသည်။

“ အ… အ… အင့်… ဟင့်… ” လက်တစ်ဘက်က သူမ ပေါင်ကို အသာပွတ်နေရင်း ဂါဝန်ကို တဖြည်းဖြည်း လှန်တင်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် ရင်တွေ တုန်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း ပွတ်သပ်ရင်း ပေါင်ရင်းနား လက်ရောက်လာတော့ ခဏရပ်သွားသည်။ စို့နေသော နို့ကို ခဏလွှတ်ပြီး ငုံ့ကြည့်သည်။ အတွင်းခံမပါသဖြင့် သူမ၏ ဖောင်းမို့နေသော အဖုတ်မှာ အထင်းသား။ ပေါင်ခြံမှာ အရည်များက ရွှဲစိုနေသည်။ ထွန်းထွန်းမျက်နှာတွင် အံ့သြမှုနှင့်အတူ ကျေနပ်ရိပ်တွေ ပေါ်လာသည်။ ကျွန်တော် သူမ စောက်ဖုတ်ကို ငုံ့လျက်လိုက်သည်။ သူမ ဆတ်ကနဲ ကော့သွားသည်။ ထွန်းထွန်း၏ ဆံပင်ကိုဆုပ်ဆွဲလိုက်တာကို တွေ့ရသည်။ နို့ကို စို့တာနှင့် စောက်ဖုတ်ကို လျက်တာ တစ်ပြိုက်နက်တည်း သူမ တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး။ နှစ်နေရာစလုံးက သူမအတွက် အဓိက လိင်စိတ်ကို ပြင်းထန်စေတဲ့ နေရာတွေ ဖြစ်သည်။ အခု စောက်ဖုတ်ရော နို့ရော ကောင်းကောင်း နှိုးဆွခံနေရတဲ့အခါ ငါးတစ်ကောင်လို ထွန့်ထွန့်လူးနေတော့သည်။ သူမ ဖီလင်တက်နေပေမယ့် အခက်တွေ့နေသည်က ကျွန်တော်။ ခါတိုင်း သူမအော်သံကြားတာနဲ့ လီးက တင်းကနဲ မတ်လာသည်။

အခု ဘယ်လိုမှ မာအောင် လုပ်လို့ မရဖြစ်နေသည်။ လိင်တံမတင်းတော့ ဒေါသဖြစ်လာသည်။ ဒေါသဖြစ်လာတော့ ပိုပြီး စိတ်သွင်းလို့ မရ ဖြစ်လာတော့သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ကာ ကျွန်တော် လိင်တံ ပြန်မာလာအောင် ကြိုးစားနေတုန်း ထွန်းထွန်းက သူမ ရင်ဘတ်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ နို့ပေါ်ဖိထိုင်တော့ အင့်ကနဲအသံထွက်လာသည်။ သူမ လက်နှစ်ဘက်ကို သူ့လက်နှစ်ဘက်နှင့်ကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဖိထားလိုက်သည်။ ကျွန်တော်က စောက်ဖုတ်ကို လျက်ရင်းက ထွန်းထွန်း ဘာလုပ်မည်ကို ကြည့်နေသည်။ သူမ ညည်းသံများ ဆိုင်လင့်ဇာတပ်လိုက်သလို တိုးသွားသည်။ “ ညီလေး အတင်းမလုပ်နဲ့နော်… ငိုလိမ့်မယ်… ” ကျွန်တော် ခြေရင်းမှ ထပြီး သတိပေးလိုက်သည်။ ထွန်းထွန်းက အသာခေါင်းငြိမ့်ပြီး ပြုံးပြသည်။ သူ့အပြုံးက အဓိပ္ပာယ် တစ်ခုခုပါသည်။ ပိုင်နိုင်လွန်းသော အပြုံး။ သူမကို ကြည့်တော့ ပါးစပ်မှာ ထွန်းထွန်းလီးက တစ်ဝက်ဝင်နေသည်။ လက်နှစ်ဘက်က ကုတင်ပေါ်မှာ ဖိကပ်ခံနေရသော်လည်း တကယ်သာ သူမ ငြင်းချင်လျှင် ခေါင်းကို တစ်ဘက်စောင်းလိုက်ရုံသာ။ အခုတော့ သူမက အလိုက်သင့် ပါးစပ်ဟပေးထားသည်။

ထွန်းထွန်းက ဒိုက်ထိုးသလို သူမ လည်ပင်းပေါ်ခွပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲသို့ ခါးအားနှင့် တစ်ချက်ချင်း ဖိသွင်းနေသည်။ ထွန်းထွန်း၏လီးမှာ သူမပါးစပ်ထဲသို့ တစ်ဝက်ကျော်ကျော်အထိ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ သူမက နှုတ်ခမ်းလေး ဝိုင်းကာ ထွန်းထွန်းလီးကို သာသာလေး ငုံထားသည်။ တစ်ချက် တစ်ချက် အာခေါင်ထောက်မိသဖြင့် အင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။ အရှိန်ရလာတော့ ထွန်းထွန်းက ချုပ်ထားသော လက်ကို ဖြေပေးလိုက်ပြီး သူမ ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏ လက်က ထွန်းထွန်း ပေါင်ကို ခပ်ဖွဖွ ပြန်ကိုင်သည်။ ထွန်းထွန်းက သူမခေါင်းကို ထူကာ လီးကို သူမပါးစပ်ထဲသို့ တဆုံး ကော့သွင်းလိုက်တော့သည်။ “ အွတ်… အင့်… အင့်… အင်း… ” ကျွန်တော် တယုတယ အမြဲနမ်းသော နှုတ်ခမ်း။ ကျွန်တော့်ကို ကျေနပ်မှုရအောင် ပြုစုတတ်သော နှုတ်ခမ်း။ အခုတော့ ကျွန်တော် လီးမတောင်နိုင်တာကိုလည်း မသိ။ တစိမ်းယောက်ျား၏ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ကာ အသုံးတော်ခံနေသည်။ ကိုယ်ယောက်ျားကို ဘေးမှာထားပြီး တစိမ်းယောက်ျား၏ လီးကို စုပ်နေသည်မှာ တော်ရုံ လိင်စိတ်ကြွနေရုံနှင့် မဖြစ်။ ထွန်းထွန်းက သူမ ခေါင်းကို အသေအချာကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို စိတ်ကြိုက်လိုးနေသည်မှာ ကြေးစားမိန်းမတစ်ယောက်ကို တန်အောင် လိုးနေသည့်အတိုင်းပင်။ သူမပေါ်ခွထိုင်ထားသည့် ထွန်းထွန်း၏ပေါင်ကို သူမက မသိမသာ ဆုပ်ညှစ်ရင်း ပွတ်သပ်နေခြင်းက ဒီအခြေအနေမှာ လုံးဝပျော်ဝင်သွားပြီဆိုတာကို ပြနေသည်။

တစိမ်းတစ်ယောက်က ကိုယ့်မိန်းမကို ဖာသည်မလို သဘောထားပြီး ကျင့်နေတာကို မြင်တော့ ကျွန်တော့်ရင်ထဲတွင် နာကျင်မှုနှင့်အတူ အမည်မသိ ခံစားချက်အသစ်က ဘွားကနဲ ပေါ်လာတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက ‘အကို လိုးတော့လေ’ ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြတော့ ကျွန်တော် ခေါင်းကို လေးပင်စွာ ခါသည်။ သူက ဘာကြောင့် ကျွန်တော် မလိုးတော့တာလဲ သိချင်မှ သိမည်။ ဂရုလည်း သိပ်စိုက်မှာမဟုတ်။ သူက ကျွန်တော့်မိန်းမကို လိုးဖို့သာ စိတ်အားထက်သန်နေသည်။ “ ဒါဆို ကျွန်တော် အမကို လိုးတော့မယ် ” ရင်ထဲ တဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်ရုံမှတပါး ကျွန်တော် မတတ်နိုင်။ ထွန်းထွန်းက လီးကို သူမပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ သူမ နှုတ်ခမ်းကို လီးနှင့် နှစ်ချက် သုံးချက် တို့ပြီးမှ သူမ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူမကို ကြည့်တော့ နှုတ်ခမ်းမှာ အရည်ကြည်များ စိုရွှဲနေသည်။ သူမကို လိုးမှာ တခြားလူမှန်း သိလျက်နဲ့ သူမ ခြေထောက်တို့က မလှုပ်မရှား ငြိမ်သက်နေသည်။ ပြတင်းပေါက်တံခါးနှစ်ချပ်ကို တွန်းဖွင့်လိုက်သလို ထွန်းထွန်းက သူမ ဒူးနှစ်ဘက်ကို ကိုင်ကာ ပေါင်ကို ဖြဲချလိုက်သည်။ သူမက အလိုက်သင့်ပင် ပေါင်ကို ဖြဲကားပေးနေသည်။ သစ္စာမရှိသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မကြာခင်ဝင်လာမယ့် လီးအသစ်ကို ကြိုဆိုနေသလို။ ထွန်းထွန်းက ဒစ်ဖျားနဲ့ သူမစောက်ဖုတ်ကို မထိတထိ ကစားတော့ သူမ အသံထွက်လာသည်။

ကျွန်တော်လျက်တုန်းက ပေနေတဲ့ တံတွေးတွေကြောင့် ချောဆီမလိုအောင် ချောကျိနေမှာ သေချာသည်။ ထွန်းထွန်းက လီးမထည့်သေးဘဲ စိတ်ရှည်ရှည်နှင့် သူမကို လိင်စိတ်ပြန်ထအောင် ကလိနေသည်။ သူမ၏ အဓိကနေရာများကို သူလေ့လာသိရှိသလို ကောင်းကောင်းကြီး အသုံးချနေတော့သည်။ “ အင်း… အင်း အင့် အဟင့်… ” သူမမျက်နှာ မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်။ မဝင်လာသေးသည့် လီးအသစ်ကို စောင့်နေသလိုလို။ စောစောကပင် လီးမစုပ်ချင်လို့ အကြောက်အကန် မိန်းကလေးသည် အခုတော့ သိသိသာသာ အလိုးခံချင်နေပြန်သည်။ တစိမ်းယောက်ျားနှင့် အတူနေပေးရမှာကို ရှက်လို့ ငိုခဲ့သော မိန်းကလေးသည် အခုတော့ ပြုသမျှ ခံမည့် အသင့်အနေအထားမှာ ငြိမ်သက်လျက်။ ကျွန်တော် သူမကို ကြည့်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထွန်းထွန်းနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ သူမကတော့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ ကလိနေတဲ့ လီးကို အာရုံရောက်နေသဖြင့် ကြားမည်မဟုတ်ပါ။

“ အကို မတားမချင်း ညီလေး အဆင်ပြေသလောက် ရှေ့ဆက်တိုးတော့… မင်းအမကို အရှက်ကုန်အောင် လုပ်လိုက်တော့… ” “ ကျွန်တော် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြောခိုင်းမယ် အမ မရှက်တော့အောင်… ရလား အကို… ” “ ရတယ်… သူဖီးကောင်းရင် ပြီးရော… ” “ အ…အား… အမေ့… ” ကျွန်တော့် စကားမဆုံးသေးခင်မှာပင် သူမ အော်ညည်းပြီး ကော့သွားသည်။ ကြည့်လိုက်တော့ ထွန်းထွန်းဒစ်ဖျား သွင်းထားသည်။ သူမ ညည်းနေတော့ ဒစ်ဖျားကို ဆက်မသွင်းဘဲ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ အစိကို ဒစ်နဲ့ ထိုးဆွပြီး တစ်ချက် ပြန်သွင်းသည်။ “ ဟင့်… ဟင့်… အ… အ ” ဒီတစ်ခါ ပြန်မထုတ်။ လီးထိပ်ဝသွင်းထားပြီး သူမပေါ် ဖိလှဲချလိုက်သည်။ ထွန်းထွန်း၏ ကိုယ်လုံးကြီးအောက်တွင် သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ လုံးဝ ပျောက်ကွယ်နေသည်။ ထွန်းထွန်းက သူမ နို့များကို ကုန်းစို့ပြီး ညှစ်ကိုင်သည်။ ကုတင်ခြေရင်းကနေ ကျွန်တော် ကြည့်သည်။ ထွန်းထွန်းက လီးကို အဖျားလေးသာ ထုတ်ချည် သွင်းချည်လုပ်နေသည်။ ထွန်းထွန်း လီးက သူမ အရင် အလိုးခံလိုက်ရသော သီဟပစ္စည်းလို ပုံမှန်အရွယ်မဟုတ်။

ပြုပြင်ထားတာ မရှိပေမယ့် နဂိုအတိုင်းကို တုတ်ခဲ မည်းနေသည်။ “ ဟင့်အင်း တော်ပြီ… မပြောချင်ဘူး… ဟင့်… ဟင့်… အ… အ ” ထွန်းထွန်းအသံက တိုးနေသဖြင့် ကျွန်တော် မကြားရ။ သူမက ငြင်းနေသည်။ ဒီတစ်ခါလည်း သူမ ကြာကြာငြင်းနိုင်မှာ မဟုတ်ကြောင်း စောစောက အတွေ့အကြုံအရ ကျွန်တော် သိနေသည်။ ထင်သည့်အတိုင်း မိနစ်ပိုင်းအတွင်း သူမ ပြောထွက်လာပြန်သည်။ သူမကို သူဘာတွေ ပြောခိုင်းနေသလဲ ကျွန်တော် သိလိုက်သည်။ “ အား… ဟင့် ဟင့်… အမကို လိုး…ပေးပါ… ” “……………. ” “ ဟင့်… အလိုး… ခံချင်… ပါတယ်… အား… အား… အား… ” ထွန်းထွန်းသည် လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ စေးစေးပိုင်ပိုင် ဖိသွင်းလိုက်သည်။ သူမ ရင်ကော့သွားသည်။ ရင်သားနှစ်မြွှာကတော့ ချက်ချင်း ပွင့်အာလာသည့် ကြာဖူးများလို မြင့်တက်လာသည်။ ထွန်းထွန်း၏ ရင်အုပ်က သူမ ကော့ပျံမတက်သွားအောင် သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ အုပ်မိုးကာ ဖိချလိုက်သည်။

ခါးအားဖြင့် ဖိကာ လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ မှန်မှန်ကြီး သွင်းနေတော့သည်။ သူမ၏ လက်များ အိပ်ယာခင်းစကို ဆုပ်ကိုင်နေရာမှ ထွန်းထွန်း ပခုံးပေါ်ကို အလိုလို ဖက်လာသည်။ “ အား… အား… ဟင့်… အင့်… အား… နာတယ်… အား… ” အဆုံးစွန်သော ရင်ခုန်မှုမျိုးနှင့်အတူ ကျွန်တော် ခေါင်းတွေ ချာချာလည်လာသည်။ မြင်ကွင်းထဲမှာ ပီပီသသ တွေ့နေရသည်က ကျွန်တော့်မိန်းမနှင့် သူစိမ်းတစ်ယောက် ချစ်ရည်လူးကာ မြူးနေကြပုံ။ သူမ ထံမှ တစ်ခါမှ မကြားဖူးသော ညစ်ညမ်းစကားလုံးများလည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဒီလောက်ထိ သူမ လွယ်လွယ်နှင့် ပျော်ဝင်သွားမယ်လို့ မထင်ထားခဲ့။ ခံစားချက်မဲ့တဲ့ သစ်တုံးမဟုတ်ပေမယ့် ဒီအခြေအနေကို ဒီလောက်မြန်မြန် လက်ခံနိုင်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့။ အခုတော့ သူမသည် တစိမ်းတစ်ယောက်ကို နေ့စဉ် လိုးနေကျ လင်ယောက်ျားလို လက်ခံပြီး ဆက်ဆံနေသည်။

တစိမ်းတစ်ယောက်အတွက် ကျေကျေနပ်နပ် မယားအလုပ်ခံနေသည်။ ထွန်းထွန်းက အရှိန်အမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ သူမကို လိုးသည်။ ပုံစံအမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ ဆက်ဆံသည်။ သူမကို ဆွဲထူကာ သူပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ဆောင့်ခိုင်းသည်။ ဘေးစောင်းခိုင်းပြီး နောက်မှ သွင်းသည်။ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမကို ခါးထစ်ခွင်ချီပြီး ဖက်လိုးသည်။ ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ် ခြေတစ်ဘက်တင် ရပ်ခိုင်းပြီး နောက်မှ ခါးကို ကိုင်ဆောင့်သည်။ သုံးလေးမျိုးသာ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ လိုးတတ်သော ကျွန်တော့်မှာ အငေးသား။ ဒီကြားထဲ တစ်ချက်ချက် သူမ ပြောသော စကားများက ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်စရာ။ မျက်နှာပူစရာ။ ရှက်စရာ။ ရမ္မက်မီးတို့ တရှိန်ရှိန် လောင်စရာ။ အဲကွန်းခန်းထဲမှာပင် ကျွန်တော့်နဖူးစပ်တွင် ချွေးများ တွဲခိုလျက်။ မိုးမမြင်လေမမြင် ကာမဂုဏ်တောမှာ ပျော်နေကြသူနှစ်ဦးမှာလည်း အရည်တို့ ချွဲပျစ်ကာ တစိုစို။ မနေ့ကအထိ အပြင်မှာ မမြင်ဖူးသော ယောက်ျားနှင့် မိန်းမသည် အရင်းနှီးဆုံး အခြေအနေမှာ ယှက်နွယ်ဆက်ဆံနေကြသည်။

“ ………………… ” “ အား… အား… ကောင်းတယ်… ဟင့်ဟင့်… ခံလို့ ကောင်းတယ်… အ…. ” “…………………. ” “ ဟင့်… ဘာလို့ အဲ့လိုပြောခိုင်းတာလဲ… အား… မပြောချင်ဘူး… ဟင့်အင်း… အား… မလုပ်ပါနဲ့… နာတယ်… အဟင့်… ” “ ………………… ” “ ဟာ… ရှက်တယ်… အား… အား… ဟင့်… မဟုတ်တာ… ဘာတွေ… ပြောခိုင်းနေတာလဲ… အား… သေပြီ… အမ အဲ့လို… မဟုတ်ဘူး… အ…. အား…. ” “ …………………… ” “ အား… အား… ဟုတ်တယ်… ဟင့်… ဟင့်… တူနေပြီ… ဟင့်… ” “ ……………………… ပြောလေ… ပြောပါ… တူနေတယ်မလား… ” “ ဟင့် ဟင့်… ဟုတ်ပါတယ်ဆိုကွာ… အ… အား… မမေးနဲ့တော့… ” ကျွန်တော် သတိထားမိတော့ လိင်တံက ပြန်မာနေလေပြီ။ သို့သော် အရှိန်ကောင်းနေသော စုံတွဲကို မနှောက်ယှက်ချင်တော့။ ထွန်းထွန်းက သူမကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာ ပုခုံးကို ကိုင်အားယူကာ သွင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ခါးသေးသေးလေးကိုင်ကာ ဆီးစပ်နှင့် သူမတင်ပါး တစ်ဖတ်ဖတ်ရိုက်သည်အထိ ဆောင့်သွင်းနေသည်မှာ လီးတစ်ခုလုံး ဒုံးကျည်တစ်စင်းလို ကျွတ်ထွက်၍ သူမ ဗိုက်ထဲပြေးဝင်သွားမတတ် ပြင်းထန်လှသည်။

သူမမျက်နှာကတော့ နာကျင်မှု၊ သာယာမှု၊ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့ ရသစုံပန်းချီကားလို အရောင်ပြေးနေသည်။ “ ဖြန်း… ဖြန်း… ” “ အား… အ… နာတယ်… အား… ” သူမဖင်ကို ထွန်းထွန်းက အားမပါ့တပါ ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်လိုက်သည်။ အရသာပျက်လောက်အောင် နာပုံမရတော့ ကျွန်တော် မတားမိ။ အတွင်းစိတ်သဘောမှာ မိန်းမတစ်ဦး၏ ယောက်ျားတစ်ဦးနှင့် ဆက်ဆံရသော အရသာကို သူမနေရာမှ ဝင်ခံစားကာ ရူးသွပ်မိခြင်းလား။ လိင်တူစိတ်ဝင်စားသော ဂေးတို့၏ စိတ်မျိုးနှင့်တော့ လားလားမှမတူတာ သေချာသည်။ “ ဖြန်း… … ” “ အား… သေပြီ… နာတယ်လို့… မရိုက်ပါနဲ့… အား… အား… ” “ မရိုက်စေချင်ရင် ကျယ်ကျယ်ပြောလိုက်လေ… မ… ကျွန်တော် စောစောက ပြောခိုင်းတာ… ” “ ဟင့်… ဟင့်အင်း… မဟုတ်ဘူး… အမ မဟုတ်ဘူး… ” “ ဖြန်း… ဖြန်း… ” ထွန်းထွန်း သူမ ဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး နောက်မှ ဒူးနှင့်တိုက်သလို ဖင်ကို ဆောင့်လိုက်သည်။ သူမ မျက်လုံးပေါ်မှ မျက်လုံးအုတ် ကျွတ်လုမတတ် ဖြစ်သွားသည်။ သူမ ခါးကော့တက်လာတော့ ထွန်းထွန်းက နောက်မှ သိုင်းဖက်ကာ ပွေ့မလိုက်သည်။ လက်တစ်ဘက်က သူမ နို့ကို ညှစ်ရင်း တစ်ဘက်က စောက်ဖုတ်ကို သာသာ ကလိသည်။ သူမ ဂုတ်ပိုးနှင့် နားရွက်ကို ရှိုက်နမ်းရင်း ချော့မြှူသည်။ လီးကိုတော့ ဖြည်းဖြည်းသာ သွင်းရုံလေး သွင်းနေသည်။

“ ပြောလိုက်ပါ… နော်… မကလဲ… ” “ ဟင့်… ဟင့်… အ… အ… မပြောရဲဘူးလို့… ဟင့်… ” “ ပြောလိုက်ပါ… တကယ်မဟုတ်ဘူးလေ… ပြောလိုက်ရုံပဲ… မရှက်နဲ့နော်… မ… ” “ အ… အဟင့်… အား… အား… ” ” ပြောလေ… မ… နော်… ” “ ဟင့်ဟင့်… ဖာသည်မလို… လိုးပေးပါ… … … … … ” သူမ နှုတ်ခမ်း လှုပ်ရုံကလေး လှုပ်သည်။ အသံက မထွက်ပေမယ့် သူမပြောလိုက်တဲ့ စကားကို လူတိုင်း သိနိုင်လောက်သည်။ ကျွန်တော် ကြက်သေသေသွားသည်။ ရင်ထဲတွင် အမျိုးအမည်မသိသော ခံစားချက်များ ရောယှက်နေသည်။ သူမကို ဒီကိစ္စမှာ အရှက်ကုန်တဲ့အထိ လုပ်ဖို့ ကိုယ်တိုင် တောင်းဆိုတာမှန်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမက ကျွန်တော် ပန်းတိုင် သတ်မှတ်မျှော်လင့်ထားတာထက် အဝေးကြီး ခရီးလွန်သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော် မထုရဘဲ အလိုလို သုက်ထပ်ထွက်ပြန်သည်။ ထွန်းထွန်းက ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူမကိုပါ ဆွဲချလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ် လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး စောစောကလို မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါ စောစောကထက် ပိုမြန်သည်။ သူပြီးတော့မည်။ သူမ အသံပျောက်မတတ် ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန်ဟကာ အသက်ရှူနေသည်။

“ အား… အား… အား… သေပါပြီ… အား… ” အားအပြင်းဆုံး တစ်ချက် ဆောင့်အသွင်း၊ သူမ ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက်လဲကျသွားသည်။ ထွန်းထွန်းက ချက်ချင်းပင် ဆွဲထူကာ ကုတင်အောက်ကို ဆွဲချသည်။ သူမ မတ်တပ်မရပ်နိုင်။ ထွန်းထွန်းခြေရင်းမှာ ဒူးခွေထိုင်ကျသွားသည်။ ထွန်းထွန်းက လီးကို သူမ ပါးစပ်ထဲ စွပ်ကနဲ ထည့်လိုက်သည်။ သူမ စုပ်လည်း မစုပ်နိုင်၊ ထွေးလည်း မထွေးနိုင်အောင် မောနေတော့ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ဂွင်းထုသည်။ အဖြစ်အပျက်တွေက မြန်ဆန်လွန်းသည်။ ထွန်းထွန်းက သူမမျက်လုံးပေါ်မှမျက်လုံးအုတ် ကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ သူမ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ထွန်းထွန်းလီးကြီးက အရည်ချွဲများ ကပ်ငြိလျက် ဒစ်နီကြီးမှာ အရေပြားထဲ ဝင်ချည် ခေါင်းပြူချည် ဖြစ်နေတာကို မြင်သည်။ ကြာကြာကြောက်ချိန်မရလိုက်။ ထွန်းထွန်းက သူမခေါင်းကို ဆံပင်မှ ဆွဲယူကာ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကို သွင်းပေးလိုက်သည်။ “ အားပါးပါး… အား… အင်း… ” ဆီးစပ်နှင့် သူမ မျက်နှာကပ်နေသည်။ လည်ချောင်းအထိ နင်နေသဖြင့် ထွန်းထွန်းပေါင်ကို လက်ဖြင့် တွန်းလွှတ်သော်လည်း ကျားရဲစိတ်ဝင်နေသော ထွန်းထွန်းက သူမ ခေါင်းကို မလွှတ်ဘဲ သူ့ဆီးစပ်မှာ ဖိကပ်ထားသည်။ သူမ မလူးမလွန့်သာ ရုန်းရင်း တစ်ချက် နှစ်ချက်ခန့် ကော့တက်သွားသည်။ မျက်နှာလေးမှာ သနားစဖွယ် ရှုံ့မဲ့နေသည်။ ထွန်းထွန်းက မြင်ပုံမရ။

ခေါင်းကို မော့ကာ အောင်နိုင်သူ စစ်သူကြီးတစ်ယောက်လို အကောင်းဆုံးသော ပြီးမြောက်ခြင်း အရသာထူးကို ခံစားနေသည်။ “ မျိုချလိုက် အမ… မထွေးနဲ့နော်… မျိုချလိုက်… ” ထွန်းထွန်းလက်ကို ဖြေလျော့လိုက်သည်နှင့် သူမ ခေါင်းကို ဘေးစောင်းကာ သုက်ရည်များကို ထွေးချလိုက်သည်။ သုက်ရည်များက တံတွေးနှင့်ရောကာ သူမ ပါးစပ်တွေ ပေရေ စီးကျနေသည်။ ထွန်းထွန်းသုက်ရည်များ သူမ မျိုချမိလား မမျိုချဘူးလား သူမသာ အသိဆုံး ဖြစ်မည်။ ကျွန်တော်သိသည်က ဒါ သူမဘဝတွင် ပထမဦးဆုံး သုက်ရည်ကို ပါးစပ်ထဲ အပန်းခံရခြင်း ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်ထဲတွင် မြင်နေကျ မြင်ကွင်းပေမယ့် အခု မင်းသမီးက ကိုယ့်မိန်းမ ဖြစ်နေသည့်အတွက် ရင်ထဲတွင် တဆစ်ဆစ် နာကျင်မိသည်။ ထွန်းထွန်းက သူပြောခိုင်းသည့်အတိုင်း သူမကို ကြေးစားပြည့်တန်ဆာမတစ်ယောက်လို လိုးသွားသည်။ လိုးရုံမက သူမကိုယ်တိုင် လိုလိုလားလား ဝန်ခံ ပြောထွက်လာအောင် မြှူဆွယ်နိုင်ခဲ့သည်။ ဒါဟာ လက်ဝှေ့ပွဲတစ်ခုဆိုလျှင် ထွန်းထွန်း၏ လိင်ကိစ္စကျွမ်းကျင်မှုက နိုင်၍ သူမ၏ အရှက်သိက္ခာက ရှုံးသည်။ လွန်ဆွဲပွဲ တစ်ခုဆိုလျှင် သူမ၏ ရမ္မက်အင်အားက ဆွဲရာသို့ သူမ၏ အသိတရားနှင့် ခန္ဓာတို့ အလျှော့ပေးလိုက်ပါသွားရသည်။

ထွန်းထွန်းက သင်တန်းဆရာဆိုလျှင် သူမသည် တစ်ကြိမ်တည်းနှင့် သင်လွယ်တတ်လွယ်သော သင်တန်းသူ ဖြစ်ပေမည်။ ပျော့စပြုနေပြီဖြစ်သော ထွန်းထွန်း၏ လီးကို ကိုင်ပြီး သူမ စုပ်ပေးနေသည်။ သုက်အချွဲများ ကုန်အောင် မိနစ်အနည်းငယ် ကြာတဲ့အထိ လီးအစုပ်ခံပြီးနောက် ထွန်းထွန်းက သူ့လီးကို သူမ ပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ သူမကို ဖြည်းဖြည်း မထူကာ ကုတင်ပေါ် တင်ပေးပြီး သူက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ ‘ အကိုကော အဆင်ပြေရဲ့လား’လို့ ဝတ္တရားကျေ မေးသွားသည်။ သူမ ဘေးကို ကျွန်တော် ဝင်လှဲလိုက်တော့ သူမ ကျွန်တော့်ဘက် လှည့်လာသည်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို အကဲခတ်ကာ စူးစမ်းကြည့်သည်။ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်မှာ အဖြေတစ်ခုခု ရှာဖို့ သူမ ကြိုးစားသည်။ သူမ စိတ်လွတ်လက်လွတ် ပြောမိတာတွေကို နောင်တရနေတာ သေချာသည်။ မျက်ရည်စများ စီးကျလာပြန်သည်။ “ ကိုကို ညီမကို ရွံသွားပြီမလား… ” သူမက စမဖက်ရဲတော့ ကျွန်တော်ကပဲ စဖက်ထားလိုက်သည်။

သူမ နဖူးကို နမ်းရင်း ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးလိုက်သည်။ “ ညီမရယ်… ကိုကိုက ညီမကို ဒီလို ခံစားစေချင်လို့ ကိုကို ကိုယ်တိုင် စီစဉ်ခဲ့တာလေ… ဘာကို ကိုကိုက ရွံရမှာလဲ… ညီမက အကို့ဆန္ဒကို လိုက်လျောပြီး အဆင်ပြေအောင် အတူတူနေပေးတော့ ပိုပြီးတောင် ချစ်သေးတယ်… တကယ်ပြောတာပါ… ” “ ဒါဆို သူလုပ်နေတော့ ကိုကို ဘာလို့ ဝင်မလာတာလဲ… ” “ ကိုကို စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဘယ်လိုမှ ထောင်မရလို့ပါ… ကလေးကို ရွံလို့ မဟုတ်ဘူး… နော်… ” “ သူလုပ်နေတုန်း ညီမပြောတဲ့ စကားတွေကို အတည်မယူနဲ့နော်… ကိုကိုတို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ပြောပေးတာ… ” ကျွန်တော် ပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။ သူမ၏ အရှက်သိက္ခာအတွက် သူမ၏ ကာကွယ်ဖြေရှင်းချက် မှန်သမျှတို့ကို ကျွန်တော် မတားဆီး။ အကျိုးမရှိသော အမှန်စကားထက် သူမ၏ လိပ်ပြာလုံမှုက ပိုအရေးကြီးသည် မဟုတ်ပါလား။

“ စောစောက ကောင်းလား… ” “ သည်နေ့ တစ်ရက်က တစ်သကလုံးအတွက် နောက်ဆုံးပဲနော် ကိုကို… ကျေနပ်တော့နော်… ” ကျွန်တော် ဘာမှမပြောဘဲ အသာပြုံးနေသည်။ ထွန်းထွန်း ပြန်ဝင်လာပြီး သူမ ဘေးတွင် ဝင်လှဲသည်။ ကျွန်တော်တို့ ခြုံထားသော စောင်ကိုပါ ဆွဲယူခြုံလိုက်သည်။ သူမက ထွန်းထွန်းဘက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ထွန်းထွန်းက သူမပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်သည်။ သူမကို အလယ်မှာထား ဖက်ထားကြသည်။ သူမ၏ နို့နှင့် အဖုတ်ကို အာသာပြေ ပွတ်သပ်ကြရင်း ကျွန်တော်တို့ သုံးဦး တစ်ရေးအိပ်ကြသည်။ အားလုံး ပင်ပန်းနေတော့ ခဏလေးနှင့် အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင် မှောင်မည်းနေသော လှိုဏ်ခေါင်းတစ်ခုထဲသို့ ကျွန်တော်တို့ စီးသော ရထားက မဆုံးနိုင်အောင် ခုတ်မောင်းနေသည်။ အပြင်လောကတွင်ကော အလင်းမဲ့သည့် ခရီးစဉ်တစ်ခုက ဘယ်အချိန်မှာ လမ်းဆုံးပါမည်နည်း။

 

Zawgyi

 

အငွားလင္ လုပ္ပရေစ

မိန္းမက အရမ္းရွက္တတ္သည္။ အတို အက်ပ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မဝတ္။ ဒါေပမယ့္ လိင္စိတ္ ျပင္းသည္။ နမ္းရင္ ကိုယ့္လွ်ာကို နာတဲ့အထိ စုပ္ေန ကိုက္ေနက်။ တစ္ရက္ အျပင္မထြက္ခင္ သူ႔အဖုတ္ကို ကလိၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ျပန္ေပးမဝတ္ဘဲ အျပင္သြားဖို႔ ေျပာသည္။ တာေမြပလာဇာကို ကားနဲ႔ မထြက္ဘဲ လိုင္းကား အတူတူ တိုးစီးသည္။ လင္မယားလို႔ မထင္ေအာင္ သူနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရပ္သည္။ သူ႔ကို တမင္ေထာက္လွမ္းတဲ့သူ မေပၚလာေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကားတိုးရင္း သူ႔ေနာက္ပိုင္းကို ပြတ္မိတိုင္း မ်က္ႏွာက နီနီတက္လာသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတစ္ခုက ဘာမွမထူေပမယ့္ သူ႔အတြက္ အကာအကြယ္မဲ့ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ဒါ ပထမဆုံး သူ႔ကို လမ္းစဖြင့္ ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ေန႔။ မိတၳီလာကို အလုပ္ကိစၥ သြားရတဲ့အခါ အဆင့္ခုန္တက္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း လင္မယား ပါလာသည္။ သူငယ္ခ်င္းမိန္းမက နယ္ခံ။ ေဟာ္တယ္ အခန္း ႏွစ္ခန္းယူေပမယ့္ ပထမည တစ္ခန္းတည္းမွာပဲ စုၿပီး မအိပ္ခင္အထိ အလုပ္လုပ္ရင္း စကားစုေျပာၾကသည္။

ဒုတိယညမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမိန္းမက ကိစၥတစ္ခုေပၚလာၿပီး သူ႔အေမအိမ္ သြားအိပ္ရသည္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ က်န္ခဲ့သည္။ သူ႔နာမည္က သီဟပဲ ထားပါေတာ့။ ပထမညလိုပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အလုပ္လုပ္၊ မိန္းမက ဝင္အာလူးဖုတ္သည္။ ဒီအထိ ဘာစိတ္ကူးမွ မရွိေသး။ မိန္းမ ေရခ်ိဳးၿပီး ညဝတ္ဂါဝန္နဲ႔ ကုန္းကုန္းကြကြ လုပ္ေနတုန္း သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ဖင္ကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို လွည့္ကာ လက္မေထာင္ျပသည္။“ မင္းမိန္းမ အိုးက က်စ္ေနတာပဲ” လို႔ တိုးတိုးေျပာသည္။ သူငယ္ခ်င္းဆီက ဒီစကား ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဖ်ိဳးဖ်ိဳးဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္သြားသည္။ ေခါင္းထဲ ဖ်တ္ကနဲ ေပၚလာတဲ့အတိုင္း “တစ္ခါၾကည့္ ခ်မ္းဘီယာ ႏွစ္ဘူး တစ္ခါကိုင္ ဘလတ္ တစ္လုံး” လို႔ ေျပာလိုက္သည္။ ဒီလိုေျပာမွ တက္သာဆုတ္သာ လုပ္လို႔ ရမည္။ ကိုယ့္ကို တမ်ိဳးျမင္မယ့္ေကာင္မ်ိဳးဆို ေစာက္ခြက္ေျပာင္သလိုလို ေလွ်ာခ်လို႔ ရသည္။ သူက “ ဂိုလ္ ပါေပးမယ္ ဖင္မယားနဲ႔ တကယ္ကိုင္ပစ္မွာေနာ္” လို႔ ေျပာလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ေတြ ခုန္လာသည္။

“ေလနဲ႔ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ ပုလင္းအရင္ဝယ္” လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္ သြားဝယ္သည္။ ပါလာတာက ဘလတ္ တစ္လုံး။ “ငါ အားရေအာင္ နယ္မွာေနာ္” လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေသးသည္။ ဒီေကာင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ရင္း နည္းနည္းစီေသာက္ၾကသည္။ မိန္းမက ဒီေကာင့္ကို “ကိုသီဟက မိန္းမလစ္တာနဲ႔ ေသာက္ေတာ့တာပဲ… မတိုးတိုးနဲ႔ ျပန္တိုင္မယ္”လို႔ စေနသည္။ “မင္း ဒီညေတာ့ အခန္းမျပန္နဲ႔ ဒီမွာဘဲ အိပ္လိုက္ေတာ့”လို႔ ေျပာၿပီး မိန္းမကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ျပသည္။ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အႀကံကို လုံးလုံး မရိပ္မိ။ ဒီေကာင္က မူၿပီး “မင္းတို႔ လင္မယား မလြတ္လပ္ဘဲ ေနဦးမယ္” ေျပာတာေတာင္ မိန္းမက ဒီေကာင့္ကို ဒီဘက္ခန္းမွာပဲ အိပ္ဖို႔ ေျပာေနသည္။ ကိုယ္ခံရမယ့္အကြက္ ကိုယ္တိုင္ခင္းေပးေနသလိုပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ မိန္းမက ေစာအိပ္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ သီဟ ေသာက္ရင္း အလုပ္ဆက္လုပ္သည္။ သူက ေတာ္ေတာ္ မကိုင္ခ်င္ရွာ။ “ေဟ့ေရာင္ ငါတကယ္ကိုင္မွာေနာ္” တဖြဖြ ေျပာသည္။

မင္းမိန္းမ ကြိဳင္ရွာရင္ မင္းရွင္းဆိုတာကလည္း ပါေသး။ အခန္းမီးပိတ္ၿပီး မိန္းမေဘး ဝင္လွဲကာ ေစာင္ၿခဳံလိုက္သည္။ ဒီေကာင္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကို အသာကပ္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ္က မိန္းမက ဖက္ရင္း ဂါဝန္ေပၚကေန ေပါင္ကို ပြတ္ေပးေနသည္။ ေပါင္ကို ပြတ္ရင္း ဂါဝန္ေပၚကေန ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ မိန္းမ မ်က္လုံးပြင့္လာသည္။ ဟိုေကာင္ရွိတယ္ သိသြားဦးမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ မ်က္စပစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ဂ႐ုမစိုက္။ ဂါဝန္တြန႔္ေၾကတဲ့အထိ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ရင္း သူ႔ကို ၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြ ႐ြဲေနၿပီ။ သူ႔နားနားကပ္ၿပီး “ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန၊ ၿပီးမွ ေျပာျပမယ္”လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ မိန္းမက ေၾကာင္အမ္းအမ္း။ ဘာကို ဆိုလိုသလဲ မသိ။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေကာင့္လက္ကို ယူၿပီး မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ေပၚ အသာတင္ေပးလိုက္သည္။

မိန္းမ ဆတ္ကနဲတုန္သြားၿပီး မ်က္လုံးျပဴးၾကည့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အသာေန မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ေျပာေတာ့ မလုပ္နဲ႔လို႔ ေခါင္းယမ္းျပသည္။ ဒါေပမယ့္ ဟိုေကာင့္လက္ကို ဆြဲမဖယ္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုသာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ေတြ ခုန္ခ်က္က ေသေလာက္သည္။ မိန္းမကလည္း အတူတူပဲ ခုန္ေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ဟိုေကာင္ ဘာလုပ္ေနတယ္ မျမင္ရ။ မိန္းမ မ်က္လုံးက ေတာ္ေတာ္စင္းလာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟကာ အသံတိုးတိုးထြက္လာေတာ့မွ ဒီေကာင့္လက္ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ သေကာင့္သားက ဂါဝန္ေပၚက မကိုင္ဘဲ ဂါဝန္ကို လိပ္တင္ၿပီး မိန္းမေစာက္ဖုတ္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကို ကလိေနသည္။ ဒင္းလက္ကို ဖယ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ေတြ စိုကာ ပြေဖာင္းေနေလၿပီ။ မိန္းမကို တစ္ဖက္လွည့္ကာ ေက်ာေပးခိုင္းလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ ေပးကိုင္လိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္က မိန္းမဖင္ကို ညႇစ္ညႇစ္ၿပီး ကိုင္သည္။ လက္ရဲဇက္ရဲနဲ႔ ဖင္ၾကားထဲအထိ လက္သြင္းကာ ေစာက္ဖုတ္ကိုပါ ႏႈိက္ေတာ့သည္။ ပက္လက္တုန္းက ေစာက္ဖုတ္ကို ကလိ႐ုံေလး ကလိလို႔ ရတာ။

အခု ေသေသခ်ာခ်ာ ႏႈိက္လည္းႏႈိက္ေကာ မိန္းမ ၿငီးသံ ရႈိက္သံေတြ တိုးတိုးေလးကေန က်ယ္လာေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈိက္တာ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာလာေတာ့ မိန္းမလည္း ေကာ့ၿပီး ေမ်ာ့ေနေတာ့သည္။ ဒီေကာင္က ငါမရေတာ့ဘူး ထည့္ခ်င္ၿပီကြာလို႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လန႔္သြားသည္။ ဒီအခ်ိန္ ဆုံးျဖတ္ရေတာ့မည္။ ေရွ႕ဆက္တိုးမွာလား ရပ္သင့္ၿပီလား။ မိန္းမကေတာ့ လက္အသစ္မို႔ အရည္ေတြ ထြက္တာ ဖင္တစ္ခုလုံး႐ႊဲေနၿပီ။ ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ ခြင့္ျပဳရင္ မိန္းမသိကၡာက်သြားမွာကို သြားေတြးမိသည္။ ေတာ္ၿပီေလကြာ ကိုယ္ပါကိုယ္ထုေတာ့လို႔ တားလိုက္သည္။ “ငါ သူ႔အေပၚ ထုတ္ခ်င္တယ္ကြာ အဲ့ဒါေတာ့ ခြင့္ျပဳ ”လို႔ လုပ္လာျပန္သည္။ သူ႔ၾကည့္ေတာ့လည္း အရွိန္က တက္ေနၿပီ။ ဗမာကားေတြထဲက မုဒိမ္းက်င့္ခါနီး လူၾကမ္း႐ုပ္မ်ိဳး။ မိန္းမကေတာ့ ခါးကို ေကြးလိုက္ ေကာ့လိုက္နဲ႔ အိပ္ယာခင္းစကို ကိုင္ကာ ေဘးေစာင္းလဲေနတုန္း။ ခြင့္ျပဳသင့္မျပဳသင့္ စဥ္းစားေနတုန္း ဒင္းက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကေန ထၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာ္ခြၿပီး အလယ္ကို ဝင္သည္။ မထည့္နဲ႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္တင္းတင္းေျပာေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္သည္။

သူခဏ ေစာက္ဖုတ္ကို ဆက္ႏႈိက္ၿပီး လီးကို မိန္းမ ဖင္ၾကားထဲ ၿဖဲထည့္ကာ အဖုတ္ဝကို ထိုးဆြကလိေနပုံရသည္။ တကယ္ လိုးေနတဲ့အတိုင္း ခါးကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေနေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲ တကယ္သြင္းေနတာလား ထင္ၿပီး ရင္တဖိုဖို ျဖစ္ရသည္။ မိန္းမ အသက္ရႈသံေတြကလည္း ေစာေစာကထက္ သိသိသာသာ ျမန္လာတာ အတိုင္းသားၾကားရသည္။ ဒီေကာင္ ကြင္းထုရင္း ဆတ္ကနဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခါးေကာ့ထိုးလိုက္တာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ဒင္းက မိန္းမ ပခုံးကိုေတာင္ အားယူကိုင္ထားသည္။ ေစာင္ကို ကိုက္ထားတဲ့ၾကားက မိန္းမ ေအာ္သံ တစ္ခ်က္ က်ယ္က်ယ္ ထြက္လာသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ခဏ ၿငိမ္သြားၿပီး သေကာင့္သားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေဘးကို ျပန္ေက်ာ္လာလိုက္သည္။ လက္နဲ႔ စမ္းလိုက္ေတာ့ မိန္းမ ဖင္ၾကားထဲမွာ သုက္ရည္ေတြ အမ်ားႀကီး။ ဒီေကာင့္ကို ေမးေတာ့ ဖင္ၾကားထဲပဲ ထည့္တာ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးမသြင္းဘူး ေျပာသည္။ တကယ္က ေစာက္ဖုတ္ဝမွာလည္း အရည္ေတြ အမ်ားႀကီး။

ေစာေစာက အင့္ကနဲ မိန္းမ ေအာ္လိုက္တာ ဒီေကာင္ထည့္တာလို႔ပဲ ထင္သည္။ (ေနာက္ပိုင္း) မိန္းမကို ျပန္ေမးေတာ့လည္း မထည့္ဘူး လက္နဲ႔ပဲ ကိုင္တာလို႔ ေျပာျပန္သည္။ မိန္းမေျပာတာ လည္း မယုံရ။ ဟိုေကာင္က သူဖင္ၾကားထဲအထိ ထည့္တယ္ ဝန္ခံထားတဲ့ဟာ။ ဒါ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိန္းမရဲ႕ ပထမဆုံး အေတြ႕အႀကဳံပဲ ဆိုပါေတာ့။ အလုပ္ကိစၥ မိတၳီလာကို ခရီးထြက္တုန္းက အေတြ႕အႀကဳံေနာက္ပိုင္း တံခါးတစ္ခ်ပ္ ပြင့္သြားသလို။ တံခါးအျပင္မွာ လမ္းမႀကီးကို ျဖဴးေနသည္။ မိန္းမဘက္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို တစ္ခါမွ ထပ္မေျပာေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာ စြဲေနတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္။ သူ႔ကို လိုးေနရင္း အရွိန္ရလာတဲ့အခါ ‘ဟိုတခါက သီဟ ညီမကို တကယ္ လိုးသြားတယ္ မဟုတ္လား မွန္မွန္ေျဖပါ ကိုကို သိခ်င္လို႔’ ဟု ေမးၾကည့္သည္။ အဲ့လို ေမးလိုက္တိုင္း သူ မ်က္လုံးပြင့္လာကာ တအင္းအင္းနဲ႔ ပိုၿပီး အသက္ရႈျမန္လာသည္။ ပါးစပ္က မေျဖဘဲ ေခါင္းခါျပသည္။ တစ္ညမွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးေနရင္း တမ်ိဳး အရဲစြန႔္ၿပီး ေမးၾကည့္သည္။

“ကိုကို႔ကို အမွန္အတိုင္း ေျပာေနာ္… ညီမက သစၥာေဖာက္တာမွ မဟုတ္တာ… ကိုကိုေျပာလို႔ ၿငိမ္ခံေနေပးလိုက္ရတာပဲ… ညီမကို သီဟေနာက္ကေန လိုးသြားတယ္ မဟုတ္လား…” သူႏႈတ္ခမ္းကို ခဏကိုက္ကာ ၿငိမ္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေဘးေစာင္းထားကာ သီဟ ေနာက္မွ ေနတုန္းက ပုံစံမ်ိဳး ေျပာင္းလိုက္သည္။ လီးကို မသြင္းေသးဘဲ အဖုတ္ဝႏွင့္ ေတ့ထားသည္။ လက္နဲ႔ ႏို႔ေတြကို အသာကိုင္ရင္း လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္။ လီးကို အဖုတ္ထဲ ဒစ္ဝျမဳပ္႐ုံသြင္းၿပီး နားနားကို ကပ္ကာ သီဟထည့္တာ ဒီေလာက္ဝင္လား လို႔ ေမးလိုက္သည္။ ျပန္မေျဖ။ လီးကို ျပန္ထုတ္ၿပီး တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျမဳပ္တဲ့အထိ တဆစ္ဆစ္ ထပ္သြင္းလိုက္သည္။ သူ တဟင့္ဟင့္ ျဖစ္လာသည္။ “ညီမ ေျဖပါဦး… သူထည့္တာ ဒီေလာက္ ဝင္လား” “ကိုကိုက ညီမကို ဘာလို႔ သူမ်ား ေပးလုပ္တာလဲ… မခ်စ္လို႔လား… ” သူ႔ေလသံက ခပ္တိုးတိုး ခပ္ယဲ့ယဲ့။ “မဟုတ္ပါဘူး ညီမရယ္… ခ်စ္တာေပါ့… အမွန္အတိုင္းေျပာေနာ္ သူ ဘယ္ေလာက္ထိလုပ္လဲ… အထဲကို ဝင္သလား… ” “ ထည့္မွေတာ့… ဟင့္… ဝင္တာေပါ့ ကိုကိုရယ္… ” ကြၽန္ေတာ္ လီးရည္ပင္ ထြက္လုလု ျဖစ္သြားသည္။ ရင္ထဲတြင္ ေအးခနဲ ရွိန္းကနဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေစာက္ဖုတ္ထဲထိ လီးဝင္ေအာင္ ထည့္သြားခဲ့တယ္တဲ့။ သူ႔ကို ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ရင္း ပက္လက္ျပန္လွန္လိုက္ေတာ့ သူက မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္။ ေစာေစာကစကားအတြက္ ရွက္ေနတာ ျဖစ္မည္။ “ေသခ်ာေျပာပါဦး ကေလးရယ္… သူေျပာေတာ့ သူက ဖင္ၾကားထဲမွာ ညႇပ္ထား႐ုံပဲတဲ့… တကယ္ သြင္းလိုက္လို႔လား… ” “သြင္းတယ္… … ဟိုးအထဲထိ…။ ကိုကိုက ေပးထည့္လိုက္တာကိုး… သူမ်ားက ညီမကို အထဲထိဝင္ေအာင္ သြင္းသြားတာေပါ့လို႔… ” သူ႔ ညဳတုတု အသံအဆုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ခါးကိုကိုင္ကာ အျပင္းဆုံးေဆာင့္ရင္း လီးရည္မ်ား အကုန္အစင္ ထြက္တဲ့အထိ ညႇစ္သြင္းလိုက္သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ဖက္ရင္း ေျခေထာက္က ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို ခြလိုက္သည္။ သူစိတ္ေက်နပ္မွ တုန႔္ျပန္တတ္သည့္ အမူအရာျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ပထမဦးဆုံးစလိုးရတုန္းကလို ရင္ခုန္မႈမ်ိဳး ခံစားေနရသည္။ “ ညီမကို သီဟ လိုးသြားတာေပါ့… ” “ ဟုတ္တယ္ ကိုသီဟ ညီမကို တကယ္ လိုးသြားတာ… ” “ ဒါဆို သူ႔ လီးရည္ေတြ… ညီမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္သြားလား…” သူက ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္သည္။

မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ ကြၽန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို အငမ္းမရ စုပ္နမ္းေတာ့သည္။ ဒီတစ္ခါ သူ႔အနမ္းေတြ အရင္ကထက္ ရမက္ျပင္းလွသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာေတာ့ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ။ သူမ်ားလင္နဲ႔ေနမည့္ ကိစၥ သူ႔ကို စည္း႐ုံးရသည္မွာ လုံးဝ မလြယ္။ သီဟႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့သည့္ကိစၥျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔ကို အထန္မိန္းမ အျဖစ္ေနၾကည့္ဖို႔ ေျပာျပလိုက္ရင္ လြယ္လြယ္ကူကူႏွင့္ ေခါင္းၿငိမ့္မည္ ထင္ခဲ့သည္မွာ တက္တက္စင္ေအာင္ မွားသြားသည္။ သူ႔စြပ္စြဲခ်က္အခ်ိဳ႕က ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို မခ်စ္လို႔ တန္ဖိုးမထားလို႔ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ကြၽန္ေတာ္က ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာခ်င္လို႔ သူ႔ကို သစၥာအရင္ေဖာက္ခိုင္းေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး၊ သူက ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ မိန္းမစားမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုတာမ်ိဳး။ ဘယ္မိန္းမေကာင္းမွ ဒါမ်ိဳး လက္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာမ်ိဳး။ အစုံပါပဲ။ ဒီစြပ္စြဲခ်က္ေတြက ျပင္းထန္သည္။ ဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ္လိုတာ စိတ္ရွည္မႈနဲ႔ အခ်ိန္သာ ျဖစ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာအပိုင္ သိထားတဲ့အခ်က္က သူက ကိုယ့္ေယာက္်ားကလြဲၿပီး တစိမ္းေယာက္်ားေတြအေပၚ လုံးဝ လိင္စိတ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ စက္႐ုပ္မမဟုတ္။ ေသြးနဲ႔သားနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ရွိတဲ့ကိုယ္ေပၚမွာ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ မိန္းမမ်ိဳး။ ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵတစ္ခုတည္းအတြက္ သူလိုက္ေလ်ာရရင္ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး နာက်င္ ခံစားေနရေတာ့မည္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္တာက တစိမ္းေယာက္်ားႏွင့္ အတူတူေနရန္ သူကိုယ္တိုင္ ရင္ခုန္လႈပ္ရွား စိတ္ပါျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ႏွစ္ဦးတည္း အတူတူရွိတိုင္း ေျပာျပသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အတူတူေနၿပီးခ်ိန္ ရင္ခြင္ထဲမွာ ဖက္ထားရင္း ေျပာျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္တယ္ မေဖာက္ျပန္ဘူးဆိုတာ စိတ္က အဓိကက်ေၾကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ၾကည္ျဖဴေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ျပဳစုယုယတာကို လက္ခံတာ သစၥာေဖာက္ရာမက်ေၾကာင္း တဖြဖြ ေျပာျပသည္။

အခ်ိန္ပိုင္းေလး အတူတူေနၿပီး ေနာက္ပိုင္း လူမႈေရး ပတ္သက္မႈမရွိရင္ ဘာအမည္းစက္မွ မျဖစ္ႏိုင္တာကို သူယုံေအာင္ ခဏခဏ ေျပာရသည္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ ကန႔္သတ္ခ်က္ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ သူ ေခါင္းၿငိမ့္ခဲ့သည္။ တကယ္တမ္းက သူလက္ခံေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာဆို စည္း႐ုံးရတာ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ၾကာခဲ့သည္။ တစ္ခါတေလ စည္း႐ုံးလို႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေတာင္ စိတ္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္က ရန္အျဖစ္ မခံ။ မေျပာဘဲလည္း မေန။ သူမတတ္သာလို႔ လိုက္ေလ်ာရတဲ့အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္လည္း ကြၽန္ေတာ္က လမ္းေၾကာင္းေပးထားသည္။ ဒါမွ သူ႔လိပ္ျပာ သူလုံမွာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို တစ္ဖက္က စည္း႐ုံးရင္း တစ္ဖက္က ပါတနာကို ရွာရသည္။ တကယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ အရင္က လုပ္လိုက္တာ လသာတုန္း ဗိုင္းငင္ခဲ့ျခင္းသာ။ ႀကိဳတင္ၿပီး ဘာအစီအစဥ္မွ မရွိ။ အခု တကယ္ က်က်နန လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ အစစအရာရာအတြက္ ေတြးပူရသည္။ ပထမဆုံး စဥ္းစားမိတာက အတြင္းေရး။

သမာၻရင့္ ဆရာသမားမ်ားက အတြင္းသိ အစင္းသိ ဝါသနာတူအတြဲကိုသာ ရွာဖို႔ ေရးထားေပမယ့္ ကိုယ္က ကိစၥၿပီးရင္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ ကိုယ့္ဘဝထဲက ေပ်ာက္သြားမယ့္သူကို ပိုလိုခ်င္သည္။ နယ္မတူတဲ့သူ ရရင္ ပိုေကာင္းမည္။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ့္ေျပာစကား နားေထာင္မယ့္သူ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ထက္ ငယ္တဲ့သူကို ရွာရင္ ပိုေကာင္းမည္ဟု ေသြးထဲက ေျပာေနသည္။ ကိုယ့္မိန္းမကို အႏိုင္အထက္ လုပ္လို႔ ကိုယ္က ကာကြယ္ေပးႏိုင္မည့္ အေနအထားမ်ိဳး။ ေနာက္တစ္ခုက ေရာဂါကင္းမကင္း။ ဒါကေတာ့ အႏၲရာယ္အႀကီးဆုံးနဲ႔ ညႇိရအခက္ဆုံး အေနအထား ျဖစ္သည္။ ေဖ့ဘုတ္မွ ကိုလင္းလင္း၊ ကိုဂ်က္ စတဲ့သူေတြကို အနည္းငယ္ ေမးျမန္းျဖစ္သည္။ က်န္တဲ့သူေတြ အခ်င္းခ်င္းေျပာၾကတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံကိုလည္း ရသေလာက္ မွတ္သားရသည္။ ေနာက္ဆုံး ကိုယ့္ဘက္က မလုံၿခဳံဘဲ ဘာမွ မလုပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္သည္။ ဂ႐ုတစ္ခုမွာ ပို႔စ္အစမ္း စတင္လိုက္ေတာ့ လူငယ္ ခုနစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ္က အသက္အစိတ္ေအာက္ ကန႔္သတ္ခ်က္ႏွင့္ တင္ထားတာ ျဖစ္သည္။

ဒါမွ ကိုယ့္ထက္ငယ္ၿပီး မိန္းမႏွင့္ ႐ြယ္တူ ျဖစ္သြားမည္။ မ်က္ႏွာပုံႏွင့္ ကိုယ္လုံးပုံေတြ ပို႔ခိုင္းသည္။ ႏွစ္ခါ သုံးခါ ပို႔ခိုင္းသည္။ အဆင္မေျပလွ်င္ ႏွေမ်ာမေန။ ကိုယ့္ဘက္က ဘာပုံမွ မပို႔။ အျပင္မွာ ေယာက္်ားခ်င္းေတြ႕မည္။ ေတြ႕တဲ့အခါ မိန္းမပုံျပမည္။ ႀကိဳက္ရင္ ေရွ႕ဆက္တိုး မႀကိဳက္ရင္ ျပန္႐ုံ။ ပုံေတာ့ မပို႔ေပးႏိုင္။ ဒါက ေမာက္မာတာ မဟုတ္၊ ကိုယ့္မိန္းမလုံၿခဳံေရးအတြက္ အျပည့္အဝ ဦးစားေပးျခင္းသာ။ တခ်ိဳ႕က ဒီလိုေတာင္ ေမးသည္။ ‘ခင္ဗ်ား မိန္းမကို က်ဳပ္က တကယ္လိုးမွာေနာ္ တကယ္ေပးလိုးမွာလား…’ အဲ့ဒီအေကာင္ေတာ့ ေဂ်ာင္းေပေတာ့။ ဘာမွ မလုပ္ဖူးတာ ေသခ်ာသည္။ အေျပာအဆို အဆင့္ရွိတဲ့အထဲက ပင္ကို ယဥ္ေက်းပုံရတဲ့သူ၊ ဟန္ေဆာင္စကား မေျပာတတ္သူသုံးဦး ကို စိတ္နဲ႔ ယာယီေ႐ြးထားလိုက္သည္။ အ႐ိုင္းအစိုင္းကို မိန္းမ ေပးရေလာက္ေအာင္ မ႐ူးသြပ္ေသး။ တကယ္တမ္း ေ႐ြးလိုက္ေတာ့ မိန္းမကိုယ္လုံးပုံကို ေ႐ြးလိုက္တဲ့ ညီေလးဆီ ပို႔ေပးလိုက္သည္။

အျပင္မွာ အရင္ ႐ုပ္ရွင္အတူတူ ၾကည့္မည္။ မိန္းမကို အလယ္မွာ ထားၿပီး ထု ခိုင္းမည္။ မိန္းမ စိတ္ပါလာမွ ေဟာ္တယ္ ဆက္သြားမည္။ အလုပ္မျဖစ္လို႔ ျပန္ရရင္ စိတ္မဆိုးေၾကး။ လူေ႐ြးလို႔ ရလာေတာ့ သူ႔ကို ေကာင္ေလးဓာတ္ပုံ ျပလိုက္သည္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သူ႔မ်က္ႏွာ ေခြၽးေစးေတြပ်ံလာသည္။ တကယ္လက္ေတြ႕ မိမိကို လိုးေတာ့မယ္ တစိမ္းေယာက္်ားရဲ႕ ပုံ။ ေကာင္ေလးက ပစၥည္းက ကိုယ့္ထက္တုတ္ေနသည္။ မလုပ္ပါနဲ႔လား ကိုကိုရယ္ ညီမကို မသနားဘူးလားလို႔ ေျပာေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါ ေခါင္းၿငိမ့္ဖူးထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ ခြၽဲလိုက္႐ုံနဲ႔ လက္ခံသြားသည္။ ညီမ အဆင္မေျပရင္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ၿပီး ျပန္႐ုံေပါ့လို႔ စိတ္ေအးေအာင္ ေျပာထားသည္။ ခ်ိန္းထားသည့္ေန႔ မေရာက္ခင္ ရက္မ်ားတြင္ သူ တစ္ရက္မွ ဂနာမၿငိမ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲ့ဒီေန႔မွ စၿပီး မလိုးေတာ့ဘဲ ဆြ႐ုံဆြေပးၿပီး အိပ္ယာဝင္သည္။ သူ႔ကို မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္ေနေအာင္ ပုံကို ျပျပၿပီး အဖုတ္ကို ကလိေပးသည္။ သို႔ႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည့္ ရက္ကို ေရာက္လာေတာ့သည္။ ဒီေန႔အတြက္ ရွိသမွ်အလုပ္ကိစၥေတြ အကုန္ ရွင္းထားသည္။ ဒီေန႔က ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ ခ်စ္ဇနီးအတြက္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အေကာင္းဆုံး အမွတ္တရ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာသည္။

ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစား မလဲေသးဘဲ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္ရင္း မႈိင္ေနသည့္ သူ႔ကို သနားမိသည္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနပုံ ရသည္။ သူသတ္ကုန္းဆီ သြားရမယ့္ ေသဒဏ္က် အက်ဥ္းသားလို မ်က္ႏွာညႇိဳးေနသည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ အတင္း မတိုက္တြန္းရက္ပါ။ သူ႔ေျခရင္းမွာ ထိုင္ရင္း သူမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္သည္။ လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေရခဲတမွ် ေအးစက္ေနသည္။ “ ညီမ အရမ္း ေၾကာက္ေနရင္ အကို အခ်ိန္မေ႐ြး ဖ်က္လိုက္လို႔ ရတယ္… စိတ္မညစ္နဲ႔ေနာ္… ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္း ညီမက Stop ဆိုတာနဲ႔ သူ လုံးဝ ရပ္ကို ရပ္ရမယ္ သိလား… ” ခပ္ယဲ့ယဲ့ကေလး ၿပဳံးရင္း သူေခါင္းၿငိမ့္သည္။ သူ႔လက္ကို နမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ့္ ပါးႏွင့္ ကပ္ထားလိုက္သည္။ သူသက္ျပင္း ခဏခဏ ခ်ေနျပန္သည္။ တစ္မနက္လုံး အသံမထြက္။ “ ညီမ အခု ဖ်က္ခ်င္လည္း ရတယ္ေနာ္… အကို ဟန္လုပ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး… ညီမစိတ္ထဲ အဆင္သင့္ ျဖစ္တဲ့အထိ အကို ထပ္ေစာင့္ႏိုင္တယ္… ” “ညီမ မႀကိဳက္ရင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာဘူး… ဒီေန႔ လက္မခံရင္လည္း မလုပ္ျဖစ္မခ်င္း တစ္သက္လုံး ဂ်ီတိုက္ေနမွာ မဟုတ္လား…” သူ အသံထြက္လာသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ေျပာသည္။ သူေျပာတဲ့အတိုင္းလည္း မွန္ေနသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ စပ္ၿဖီးၿဖီး ရယ္ျပလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ရယ္ေတာ့ သူပါ ၿပဳံးလာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို သူဘယ္ေလာက္ အေလးထားလဲ ကြၽန္ေတာ္ သိလိုက္ပါသည္။ “ကဲ… ညီမေရ ကိုကိုတို႔ ႀကိဳေရာက္ေအာင္ သြားၾကမယ္… ကားထားခဲ့မွာဆိုေတာ့ ႀကိဳထြက္မွပဲ ေကာင္းမယ္…” သူက ေခါင္းၿငိမ့္ကာ အဝတ္အစား လဲရန္ျပင္သည္။ ကုတင္ေပၚက အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို လွမ္းယူေတာ့ သူ႔လက္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖမ္းတားထားလိုက္သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေတာ့ အဓိပၸာယ္ပါပါ ၿပဳံးျပလိုက္သည္။ ‘ကိုကိုက လုပ္ၿပီ’ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ဆူကာ ကေလးလို ေျခေဆာင့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အေလွ်ာ့မေပးေတာ့ သက္ျပင္းခ်ၿပီး မထူးဘူးဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ခါးမွာပတ္ထားေသာ သဘက္ကို ျဖည္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ သူမက ဂါဝန္အနီအပြင့္ကေလးႏွင့္ အက်ႌအနီလက္ရွည္ေခါင္းစြပ္ကေလးကို ဝတ္လိုက္သည္။ မ်က္ႏွာကို မထူမပါးေလး ျခယ္သသည္။ သူအလွျပင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ လွည့္လာေတာ့ သူမလက္ထဲ ပစၥည္းတစ္ခု ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ေလယာဥ္ေပၚ ညအိပ္လွ်င္ မ်က္လုံးအုပ္ေသာ ေခါင္းစည္း တစ္ခု။

သူမက ဟမ္းဘက္အိပ္ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္သည္။ သူမ ရင္ခုန္သံမ်ားက တဒုတ္ဒုတ္။ ဒဂုံစင္တာ အေပၚဆုံးထပ္ ႐ုပ္ရွင္႐ုံေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္မွတ္ဝယ္ဖို႔ တန္းစီသည္။ သူက တစ္လမ္းလုံး တိတ္ဆိတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနသလို လက္ေမာင္းကိုသာ မလြတ္တမ္း ဖက္တြယ္ထားသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အလွည့္မေရာက္ခင္ သူက တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာသည္။ “ ႐ုပ္ရွင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူး… ” ကြၽန္ေတာ္ လန႔္သြားသည္။ အခုျပန္မလို႔လားဆိုေတာ့ သူ ေခါင္းခါသည္။ “ ဒါဆို တစ္ခါတည္း တန္းသြားမလို႔လား… ညီမ ျဖစ္ရဲ႕လား… ” “ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲမွာ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ လူေတြ ျမင္ရင္ ပိုရွက္စရာေကာင္းတယ္… ” “ ဒါဆိုလည္း ကိုကို သူလာရင္ ေျပာလိုက္မယ္ေနာ္… ” သူမ ေခါင္းၿငိမ့္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို လက္တြဲျဖဳတ္ကာ ေနရာ ေဝးေဝးမွာ ထိုင္ခိုင္းထားသည္။ အဆင္မေျပရင္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ပဲ ကိစၥအၿပီး ရွင္းမည္။

ပို႔ထားေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ တူေသာ ေယာက္်ားကို ဓာတ္ေလွကား အဝင္ဝနားကေန လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မသိမသာ အကဲခတ္ေနသည္။ ထိုစဥ္ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ႐ုပ္ဆင္ေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ အသက္က ၂၂၊ ၂၃ အ႐ြယ္။ သူမႏွင့္ ႐ြယ္တူ။ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ရွစ္ႏွစ္ ကိုးႏွစ္ခန႔္ ငယ္မည္။ ဓာတ္ပုံထဲကထက္ အမ်ားႀကီး တုတ္ခိုင္ၿပီး ေဘာ္ဒီဖစ္ႏွင့္ ဂ်င္းျပာဝတ္ထားသည္။ အရပ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ေလာက္ နီးနီးျမင့္ၿပီး ထုထည္က ႏွစ္ဆေလာက္ ႀကီးေနသည္။ ေသခ်ာေအာင္ ဓာတ္ပုံထဲမွာ ျမင္ဖူးေသာ အမွတ္အသားတစ္ခု မ်က္ႏွာမွာ ပါမပါ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနပဲ အကဲခတ္လိုက္သည္။ ေသခ်ာၿပီ။ သူသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လင္မယားႏွင့္ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းထားေသာ လူငယ္ျဖစ္သည္။ ရင္ေခါင္းထဲက ေအးကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ သူက ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည့္ကာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရွာေနပုံရသည္။ ကြၽန္ေတာ္က ‘အကို ညီေလးကို ေတြ႕ရင္ လာႏႈတ္ဆက္မယ္’လို႔ ႀကိဳတင္ခ်ိန္းထားခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာပုံ ဘယ္လိုဝတ္လာမယ္ဆိုတာ သူမသိ။

“ ညီေလး ထြန္းထြန္းလား… အကိုပါ… ကိုမ်ိဳး… ” “ ဟုတ္ကဲ့ အကို… ကြၽန္ေတာ္ အခုပဲ ေရာက္တာ… လက္မွတ္ ကြၽန္ေတာ္ပဲ ဝယ္လိုက္မယ္ေနာ္ အကို… ” “ မဝယ္နဲ႔ေတာ့ ညီေလး… ညီေလးအမက ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ေတာ့ဘူး… တစ္ခါတည္း တန္းသြားမယ္တဲ့… ” ‘ညီေလးအမ’တဲ့…။ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္က မစဥ္းစားရဘဲ လြတ္ကနဲ ေျပာထြက္သြားသည္။ “ ဟုတ္ကဲ့ အကို… အကိုဘယ္သြားခ်င္လဲ… ” ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေတြးပူသည္ ဆိုခ်င္ဆို။ သူႀကိဳတင္ေ႐ြးထားေသာ ေဟာ္တယ္ထက္ အခု ဆုံၿပီးမွ ေ႐ြးေသာ ေဟာ္တယ္အခန္းကို ပိုစိတ္ခ်သျဖင့္ ႀကိဳတင္မစီစဥ္ခိုင္းခဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသြားဖူးေသာ နာမည္ရွိေဟာ္တယ္တစ္ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ျဖစ္သည္။ သူ႔ကို မိန္းမထိုင္ေနေသာ ေနရာကို ေခၚလာလိုက္သည္။ သုံးဦးသား ဆုံခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို အကဲခတ္ၾကည့္သည္။ မိန္းမက မ်က္လႊာခ်ထားသည္။ ေပါင္ေပၚက ဟမ္းဘက္အိတ္ႀကိဳးကို အေၾကာင္းမဲ့ ဆုပ္ကိုင္ေနသည္။ မၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲႏွင့္ ေမာ့ၾကည့္သည္။ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ေသခ်ာၾကည့္ေနသည္။ သူတို႔အၾကည့္ခ်င္း ခဏဆုံသြားေတာ့ မိန္းမက ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာျပန္လႊဲသြားသည္။

သားေကာင္ကို ေရွ႕မွာေတြ႕ေနရေသာ အဖိုသတၱဝါ၏ ဆာေလာင္မႈ နဲ႔ အကာအကြယ္မဲ့ မသတၱဝါတစ္ဦး၏ အားႏြဲ႕ေၾကာက္႐ြံ႕မႈတို႔ကို သူတို႔အမူအယာမွာ အထင္းသား ျမင္ရသည္။ သူက အလိုက္တသိပင္ မိန္းမႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕မွ ဓာတ္ေလွကားဆီ ေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္။ သူလည္း ကားမယူလာ။ တကၠစီတစ္စီး ငွားလိုက္သည္။ ေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔မွတ္ပုံတင္တစ္ခုတည္းႏွင့္ အခန္းယူသည္။ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တည္းေတာ့ သူ႔ကို မေကာင္းတဲ့မိန္းမလိုလို အခန္းကို လိုက္ပို႔တဲ့ ေဟာ္တယ္ဝန္ထမ္းက ခိုးခိုးၾကည့္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ‘နယ္က လာတဲ့ အကိုလင္မယား ေန႔လည္ခင္း ခဏနားခ်င္လို႔’ ဆိုၿပီး ေျပာေနသည္။ မိန္းမရဲ႕ သိကၡာအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို အမွတ္ေပးလိုက္သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦး ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းက နံရံနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ဝယ္လာေသာ အေအးဘူးကို ေဖာက္ေနသည္။

မိန္းမ ေခါင္းမေဖာ္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုလည္း အရင္ကထက္ပင္ မလြတ္တမ္း ဆုပ္ထားသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ဖက္ထားရင္း ‘ရရဲ႕လား’ တိုးတိုးေမးေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ “ ညီေလး လာထိုင္ေလ ” ကြၽန္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ သူက မိန္းမေဘးမွာလာထိုင္သည္။ အသားခ်င္းမထိေအာင္ ထိုင္ေပမယ့္ မ်က္လုံးမ်ားက မိန္းမကိုယ္လုံးကို ၾကည့္ေနသည္။ မိန္းမအသက္ရႈသံမ်ား ျမန္လာသည္။ လက္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ထားသည္။ ဒီအတိုင္းထိုင္ေနတာ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာသည္။ လူသားသုံးဦးရွိတဲ့အခန္းလို႔ မထင္ရေလာက္ေအာင္ ဆိတ္ၿငိမ္ေနသည္။ မိန္းမက စိတ္ကိုတင္းကာ စကား စေျပာသည္။ ‘ကိုကို သူ႔ကို ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ေမးလိုက္’တဲ့။ ဒီစကားက မီးစိမ္းျပျခင္းလို႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္ သိသည္။ “ ညီေလးကို အမက ထမင္းစားၿပီးၿပီလားတဲ့ ေမးေနတယ္ ” “ ကြၽန္ေတာ္ စားလာတယ္ အမ… အမတို႔ေကာ စားၿပီးၿပီလား ” ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ အခ်က္ေပးလိုက္သည္။ သူက မိန္းမရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကို အသာေလးဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ လက္ကေလး တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ တြန႔္႐ုံသာ တြန႔္ႏိုင္သည္။ သူ႔လက္ဖမိုးေလးမွာ ေခၚေဆာင္ရာသို႔ မလူးသာ မလြန႔္သာ လိုက္ပါသြားၿပီး အနမ္းတစ္ပြင့္မွာ ရပ္တန႔္သြားသည္။

ထြန္းထြန္းလက္က ေႁမြတစ္ေကာင္လို သူမပခုံးေပၚ တျဖည္းျဖည္း တက္လာသည္။ သူမ ၾကက္သီးထေနတာကို ကြၽန္ေတာ္ သိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ဖက္ထားေသာ လက္အေပၚမွ ေက်ာ္ကာ သူ႔လက္က သူမပခုံးကို ဖက္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က သူမ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ သူမ မတုန႔္ျပန္ႏိုင္။ ကြၽန္ေတာ္ နမ္းၿပီးသြားတာနဲ႔ ထြန္းထြန္းက သူမကို သူ႔ဘက္ တျဖည္းျဖည္း ဆြဲလွည့္လိုက္သည္။ သူမ မ်က္လုံးအဝိုင္းသားႏွင့္ ထြန္းထြန္းကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲရန္ ႀကိဳးစားသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ဖက္ထားေသာ လက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါ သူမကိုယ္လုံးေလးမွာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲမွ ထြန္းထြန္းလက္ထဲသို႔ လုံးလုံးေရာက္သြားေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို မၾကည့္ေတာ့။ သူမမ်က္ႏွာကိုသာ တပ္မက္စြာ ၾကည့္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ခ်စ္ဇနီးကို တစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ေရွ႕မွာတင္ ဖက္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ သူမ အင့္ကနဲ အသံမ်ားထြက္လာသည္။ ထြန္းထြန္း၏ အနမ္းမ်ားက သူမ၏ ပါးျပင္ လည္ပင္း နား႐ြက္မ်ားေပၚကို တရစပ္က်ေရာက္ေနသည္။

သူမ၏ နားနားကို ကပ္ကာ ကြၽန္ေတာ္ မၾကားႏိုင္ေသာ စကားမ်ားကိုလည္း တိုးတိုးေျပာေနသည္။ ဖိုသတၱဝါတို႔၏ ေခ်ာ့ျမႇဴစကားမ်ား ျဖစ္တာကို မၾကားဘဲလည္း ကြၽန္ေတာ္ သိသည္။ ‘လွ်ာႀကီးနဲ႔ မလ်က္နဲ႔’လို႔ သူမ ေျပာသံတိုးတိုးေလးကို ၾကားလိုက္သည္။ စကားအဆုံးတြင္ သူမကို ထြန္းထြန္း သိမ္းက်ဳံးဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သူမ တအင္းအင္း အသံထြက္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္က ထြန္းထြန္း ရင္ဘက္ကို မတြန္းသာ တြန္းသာ ေထာက္ထားသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္က မိမိအရွက္အတြက္ အလိုအေလ်ာက္ တုန႔္ျပန္ျခင္းသာ။ ထြန္းထြန္းက သူမ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ ခြာလိုက္ႏွင့္ လက္က ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ေနရင္း သူမအက်ႌထဲသို႔ လက္ေရာက္သြားကာ ေက်ာျပင္ကို တ႐ြ႐ြ စမ္းေနျပန္သည္။ ေထာက္ကနဲ သူမ ေဘာ္လီခ်ိတ္ ျပဳတ္သြားသည္။ သူမ ပိုၿပီး လူးလူးလြန႔္လြန႔္ ျဖစ္လာသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမကို အဆက္မျပတ္နမ္းၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့ သူမ ေျခေထာက္က ကုတင္ေျခရင္းမွာ တြဲေလာင္းက်ေနသည္။ ထြန္းထြန္းလက္တစ္ဘက္က သူမလည္ပင္းကို ဖက္ထားသည္။ သူမ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ထြန္းထြန္းအနမ္းကို ေရွာင္ဖို႔ မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္။ ေစာေစာက ေက်ာဘက္ကမို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ရခဲ့။ ထြန္းထြန္းက သူမလည္တိုင္မွ ပါးျပင္အထိ လွ်ာႏွင့္လ်က္ေနသည္။ က်ားႀကီးတစ္ေကာင္က သားသမင္ကို ဖမ္းၿပီး လည္မ်ိဳကို ခဲေနသလို။

ထြန္းထြန္းက်န္လက္တစ္ဘက္က သူမ ဝမ္းဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးကို ပြတ္ေနရင္း အက်ႌအတြင္းသို႔ တက္လာသည္။ သူ႔လက္မ်ားက သူမ၏ ရင္သားမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ေနျပန္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က အေျခအေနကို ရင္တဖိုဖိုႏွင့္သာ ၾကည့္ေန၏။ သူမအက်ႌကို လွန္တင္လိုက္သည္။ ျဖဴဝင္းလုံးဝိုင္းေသာ ရင္သားႏွစ္ႁမႊာမွာ အကာအကြယ္မဲ့သြားသည္။ ထြန္းထြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ရွိသည္ဟုပင္ ထင္ပုံမရ။ သူမႏို႔ကို ညႇစ္ကိုင္ၿပီး တစ္လုံးကို စို႔ခ်လိုက္ေတာ့ သူမထံမွ ေအာ္သံ ပီပီသသ စထြက္လာသည္။ “ အ… အား… ကိုကိုရယ္… ” “ ခ်စ္ေလး… ဘာျဖစ္လို႔လဲ… ရရဲ႕လား… ” သူမ ျပန္မေျဖႏိုင္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဖမ္းကိုင္ထားသည္။ ‘ညီေလး ျဖည္းျဖည္းေနာ္’လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သတိေပးေတာ့ သူက ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ သူမနားကပ္ကာ တစ္ခုခု ေျပာျပန္သည္။ မိန္းမက ေခါင္းကို ခါသည္။ သို႔ႏွင့္ ႏို႔ကို ကိုင္ကာ စို႔ျပန္သည္။ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားကို ကလိသည္။ ရင္သားမ်ားက သူမ၏ ခံစားမူအေကာင္းဆုံးးေနရာ ျဖစ္တာကို သူသိသြားသည္။

“ အ… အ… အင့္… ဟင့္… ” လက္တစ္ဘက္က သူမ ေပါင္ကို အသာပြတ္ေနရင္း ဂါဝန္ကို တျဖည္းျဖည္း လွန္တင္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ေတြ တုန္လာသည္။ တျဖည္းျဖည္း ပြတ္သပ္ရင္း ေပါင္ရင္းနား လက္ေရာက္လာေတာ့ ခဏရပ္သြားသည္။ စို႔ေနေသာ ႏို႔ကို ခဏလႊတ္ၿပီး ငုံ႔ၾကည့္သည္။ အတြင္းခံမပါသျဖင့္ သူမ၏ ေဖာင္းမို႔ေနေသာ အဖုတ္မွာ အထင္းသား။ ေပါင္ၿခံမွာ အရည္မ်ားက ႐ႊဲစိုေနသည္။ ထြန္းထြန္းမ်က္ႏွာတြင္ အံ့ၾသမႈႏွင့္အတူ ေက်နပ္ရိပ္ေတြ ေပၚလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို ငုံ႔လ်က္လိုက္သည္။ သူမ ဆတ္ကနဲ ေကာ့သြားသည္။ ထြန္းထြန္း၏ ဆံပင္ကိုဆုပ္ဆြဲလိုက္တာကို ေတြ႕ရသည္။ ႏို႔ကို စို႔တာႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္တာ တစ္ၿပိဳက္နက္တည္း သူမ တစ္ခါမွ မခံဖူးဘူး။ ႏွစ္ေနရာစလုံးက သူမအတြက္ အဓိက လိင္စိတ္ကို ျပင္းထန္ေစတဲ့ ေနရာေတြ ျဖစ္သည္။ အခု ေစာက္ဖုတ္ေရာ ႏို႔ေရာ ေကာင္းေကာင္း ႏႈိးဆြခံေနရတဲ့အခါ ငါးတစ္ေကာင္လို ထြန႔္ထြန႔္လူးေနေတာ့သည္။ သူမ ဖီလင္တက္ေနေပမယ့္ အခက္ေတြ႕ေနသည္က ကြၽန္ေတာ္။ ခါတိုင္း သူမေအာ္သံၾကားတာနဲ႔ လီးက တင္းကနဲ မတ္လာသည္။

အခု ဘယ္လိုမွ မာေအာင္ လုပ္လို႔ မရျဖစ္ေနသည္။ လိင္တံမတင္းေတာ့ ေဒါသျဖစ္လာသည္။ ေဒါသျဖစ္လာေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္သြင္းလို႔ မရ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္ကာ ကြၽန္ေတာ္ လိင္တံ ျပန္မာလာေအာင္ ႀကိဳးစားေနတုန္း ထြန္းထြန္းက သူမ ရင္ဘတ္ေပၚ ခြထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးနဲ႔ ႏို႔ေပၚဖိထိုင္ေတာ့ အင့္ကနဲအသံထြက္လာသည္။ သူမ လက္ႏွစ္ဘက္ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ ဖိထားလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ေစာက္ဖုတ္ကို လ်က္ရင္းက ထြန္းထြန္း ဘာလုပ္မည္ကို ၾကည့္ေနသည္။ သူမ ညည္းသံမ်ား ဆိုင္လင့္ဇာတပ္လိုက္သလို တိုးသြားသည္။ “ ညီေလး အတင္းမလုပ္နဲ႔ေနာ္… ငိုလိမ့္မယ္… ” ကြၽန္ေတာ္ ေျခရင္းမွ ထၿပီး သတိေပးလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းက အသာေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး ၿပဳံးျပသည္။ သူ႔အၿပဳံးက အဓိပၸာယ္ တစ္ခုခုပါသည္။ ပိုင္ႏိုင္လြန္းေသာ အၿပဳံး။ သူမကို ၾကည့္ေတာ့ ပါးစပ္မွာ ထြန္းထြန္းလီးက တစ္ဝက္ဝင္ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္က ကုတင္ေပၚမွာ ဖိကပ္ခံေနရေသာ္လည္း တကယ္သာ သူမ ျငင္းခ်င္လွ်င္ ေခါင္းကို တစ္ဘက္ေစာင္းလိုက္႐ုံသာ။ အခုေတာ့ သူမက အလိုက္သင့္ ပါးစပ္ဟေပးထားသည္။

ထြန္းထြန္းက ဒိုက္ထိုးသလို သူမ လည္ပင္းေပၚခြၿပီး လီးကို ပါးစပ္ထဲသို႔ ခါးအားႏွင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖိသြင္းေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏လီးမွာ သူမပါးစပ္ထဲသို႔ တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္အထိ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမက ႏႈတ္ခမ္းေလး ဝိုင္းကာ ထြန္းထြန္းလီးကို သာသာေလး ငုံထားသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ အာေခါင္ေထာက္မိသျဖင့္ အင့္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္။ အရွိန္ရလာေတာ့ ထြန္းထြန္းက ခ်ဳပ္ထားေသာ လက္ကို ေျဖေပးလိုက္ၿပီး သူမ ေခါင္းကို ကိုင္လိုက္သည္။ သူမ၏ လက္က ထြန္းထြန္း ေပါင္ကို ခပ္ဖြဖြ ျပန္ကိုင္သည္။ ထြန္းထြန္းက သူမေခါင္းကို ထူကာ လီးကို သူမပါးစပ္ထဲသို႔ တဆုံး ေကာ့သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “ အြတ္… အင့္… အင့္… အင္း… ” ကြၽန္ေတာ္ တယုတယ အၿမဲနမ္းေသာ ႏႈတ္ခမ္း။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်နပ္မႈရေအာင္ ျပဳစုတတ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္း။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လီးမေတာင္ႏိုင္တာကိုလည္း မသိ။ တစိမ္းေယာက္်ား၏ လီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ကာ အသုံးေတာ္ခံေနသည္။ ကိုယ္ေယာက္်ားကို ေဘးမွာထားၿပီး တစိမ္းေယာက္်ား၏ လီးကို စုပ္ေနသည္မွာ ေတာ္႐ုံ လိင္စိတ္ႂကြေန႐ုံႏွင့္ မျဖစ္။ ထြန္းထြန္းက သူမ ေခါင္းကို အေသအခ်ာကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကို စိတ္ႀကိဳက္လိုးေနသည္မွာ ေၾကးစားမိန္းမတစ္ေယာက္ကို တန္ေအာင္ လိုးေနသည့္အတိုင္းပင္။ သူမေပၚခြထိုင္ထားသည့္ ထြန္းထြန္း၏ေပါင္ကို သူမက မသိမသာ ဆုပ္ညႇစ္ရင္း ပြတ္သပ္ေနျခင္းက ဒီအေျခအေနမွာ လုံးဝေပ်ာ္ဝင္သြားၿပီဆိုတာကို ျပေနသည္။

တစိမ္းတစ္ေယာက္က ကိုယ့္မိန္းမကို ဖာသည္မလို သေဘာထားၿပီး က်င့္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲတြင္ နာက်င္မႈႏွင့္အတူ အမည္မသိ ခံစားခ်က္အသစ္က ဘြားကနဲ ေပၚလာေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းက ‘အကို လိုးေတာ့ေလ’ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေမးေငါ့ျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းကို ေလးပင္စြာ ခါသည္။ သူက ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မလိုးေတာ့တာလဲ သိခ်င္မွ သိမည္။ ဂ႐ုလည္း သိပ္စိုက္မွာမဟုတ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို လိုးဖို႔သာ စိတ္အားထက္သန္ေနသည္။ “ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ အမကို လိုးေတာ့မယ္ ” ရင္ထဲ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္႐ုံမွတပါး ကြၽန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္။ ထြန္းထြန္းက လီးကို သူမပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ သူမ ႏႈတ္ခမ္းကို လီးႏွင့္ ႏွစ္ခ်က္ သုံးခ်က္ တို႔ၿပီးမွ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ သူမကို ၾကည့္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းမွာ အရည္ၾကည္မ်ား စို႐ႊဲေနသည္။ သူမကို လိုးမွာ တျခားလူမွန္း သိလ်က္နဲ႔ သူမ ေျခေထာက္တို႔က မလႈပ္မရွား ၿငိမ္သက္ေနသည္။ ျပတင္းေပါက္တံခါးႏွစ္ခ်ပ္ကို တြန္းဖြင့္လိုက္သလို ထြန္းထြန္းက သူမ ဒူးႏွစ္ဘက္ကို ကိုင္ကာ ေပါင္ကို ၿဖဲခ်လိုက္သည္။ သူမက အလိုက္သင့္ပင္ ေပါင္ကို ၿဖဲကားေပးေနသည္။ သစၥာမရွိေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ မၾကာခင္ဝင္လာမယ့္ လီးအသစ္ကို ႀကိဳဆိုေနသလို။ ထြန္းထြန္းက ဒစ္ဖ်ားနဲ႔ သူမေစာက္ဖုတ္ကို မထိတထိ ကစားေတာ့ သူမ အသံထြက္လာသည္။

ကြၽန္ေတာ္လ်က္တုန္းက ေပေနတဲ့ တံေတြးေတြေၾကာင့္ ေခ်ာဆီမလိုေအာင္ ေခ်ာက်ိေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ထြန္းထြန္းက လီးမထည့္ေသးဘဲ စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ သူမကို လိင္စိတ္ျပန္ထေအာင္ ကလိေနသည္။ သူမ၏ အဓိကေနရာမ်ားကို သူေလ့လာသိရွိသလို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသုံးခ်ေနေတာ့သည္။ “ အင္း… အင္း အင့္ အဟင့္… ” သူမမ်က္ႏွာ မ႐ိုးမ႐ြ ျဖစ္လာသည္။ မဝင္လာေသးသည့္ လီးအသစ္ကို ေစာင့္ေနသလိုလို။ ေစာေစာကပင္ လီးမစုပ္ခ်င္လို႔ အေၾကာက္အကန္ မိန္းကေလးသည္ အခုေတာ့ သိသိသာသာ အလိုးခံခ်င္ေနျပန္သည္။ တစိမ္းေယာက္်ားႏွင့္ အတူေနေပးရမွာကို ရွက္လို႔ ငိုခဲ့ေသာ မိန္းကေလးသည္ အခုေတာ့ ျပဳသမွ် ခံမည့္ အသင့္အေနအထားမွာ ၿငိမ္သက္လ်က္။ ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ၾကည့္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကို ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ သူမကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ကလိေနတဲ့ လီးကို အာ႐ုံေရာက္ေနသျဖင့္ ၾကားမည္မဟုတ္ပါ။

“ အကို မတားမခ်င္း ညီေလး အဆင္ေျပသေလာက္ ေရွ႕ဆက္တိုးေတာ့… မင္းအမကို အရွက္ကုန္ေအာင္ လုပ္လိုက္ေတာ့… ” “ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေျပာခိုင္းမယ္ အမ မရွက္ေတာ့ေအာင္… ရလား အကို… ” “ ရတယ္… သူဖီးေကာင္းရင္ ၿပီးေရာ… ” “ အ…အား… အေမ့… ” ကြၽန္ေတာ့္ စကားမဆုံးေသးခင္မွာပင္ သူမ ေအာ္ညည္းၿပီး ေကာ့သြားသည္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထြန္းထြန္းဒစ္ဖ်ား သြင္းထားသည္။ သူမ ညည္းေနေတာ့ ဒစ္ဖ်ားကို ဆက္မသြင္းဘဲ ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ အစိကို ဒစ္နဲ႔ ထိုးဆြၿပီး တစ္ခ်က္ ျပန္သြင္းသည္။ “ ဟင့္… ဟင့္… အ… အ ” ဒီတစ္ခါ ျပန္မထုတ္။ လီးထိပ္ဝသြင္းထားၿပီး သူမေပၚ ဖိလွဲခ်လိုက္သည္။ ထြန္းထြန္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးေအာက္တြင္ သူမ ခႏၶာကိုယ္ေလးမွာ လုံးဝ ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမ ႏို႔မ်ားကို ကုန္းစို႔ၿပီး ညႇစ္ကိုင္သည္။ ကုတင္ေျခရင္းကေန ကြၽန္ေတာ္ ၾကည့္သည္။ ထြန္းထြန္းက လီးကို အဖ်ားေလးသာ ထုတ္ခ်ည္ သြင္းခ်ည္လုပ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္း လီးက သူမ အရင္ အလိုးခံလိုက္ရေသာ သီဟပစၥည္းလို ပုံမွန္အ႐ြယ္မဟုတ္။

ျပဳျပင္ထားတာ မရွိေပမယ့္ နဂိုအတိုင္းကို တုတ္ခဲ မည္းေနသည္။ “ ဟင့္အင္း ေတာ္ၿပီ… မေျပာခ်င္ဘူး… ဟင့္… ဟင့္… အ… အ ” ထြန္းထြန္းအသံက တိုးေနသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ မၾကားရ။ သူမက ျငင္းေနသည္။ ဒီတစ္ခါလည္း သူမ ၾကာၾကာျငင္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေစာေစာက အေတြ႕အႀကဳံအရ ကြၽန္ေတာ္ သိေနသည္။ ထင္သည့္အတိုင္း မိနစ္ပိုင္းအတြင္း သူမ ေျပာထြက္လာျပန္သည္။ သူမကို သူဘာေတြ ေျပာခိုင္းေနသလဲ ကြၽန္ေတာ္ သိလိုက္သည္။ “ အား… ဟင့္ ဟင့္… အမကို လိုး…ေပးပါ… ” “……………. ” “ ဟင့္… အလိုး… ခံခ်င္… ပါတယ္… အား… အား… အား… ” ထြန္းထြန္းသည္ လီးကို သူမေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ သူမ ရင္ေကာ့သြားသည္။ ရင္သားႏွစ္ႁမႊာကေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ပြင့္အာလာသည့္ ၾကာဖူးမ်ားလို ျမင့္တက္လာသည္။ ထြန္းထြန္း၏ ရင္အုပ္က သူမ ေကာ့ပ်ံမတက္သြားေအာင္ သူ႔ကိုယ္လုံးႀကီးနဲ႔ အုပ္မိုးကာ ဖိခ်လိုက္သည္။

ခါးအားျဖင့္ ဖိကာ လီးကို သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ မွန္မွန္ႀကီး သြင္းေနေတာ့သည္။ သူမ၏ လက္မ်ား အိပ္ယာခင္းစကို ဆုပ္ကိုင္ေနရာမွ ထြန္းထြန္း ပခုံးေပၚကို အလိုလို ဖက္လာသည္။ “ အား… အား… ဟင့္… အင့္… အား… နာတယ္… အား… ” အဆုံးစြန္ေသာ ရင္ခုန္မႈမ်ိဳးႏွင့္အတူ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေတြ ခ်ာခ်ာလည္လာသည္။ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ပီပီသသ ေတြ႕ေနရသည္က ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမႏွင့္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ခ်စ္ရည္လူးကာ ျမဴးေနၾကပုံ။ သူမ ထံမွ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးေသာ ညစ္ညမ္းစကားလုံးမ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာသည္။ ဒီေလာက္ထိ သူမ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ေပ်ာ္ဝင္သြားမယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့။ ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့ သစ္တုံးမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီအေျခအေနကို ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ လက္ခံႏိုင္မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့။ အခုေတာ့ သူမသည္ တစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ေန႔စဥ္ လိုးေနက် လင္ေယာက္်ားလို လက္ခံၿပီး ဆက္ဆံေနသည္။

တစိမ္းတစ္ေယာက္အတြက္ ေက်ေက်နပ္နပ္ မယားအလုပ္ခံေနသည္။ ထြန္းထြန္းက အရွိန္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းကာ သူမကို လိုးသည္။ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းကာ ဆက္ဆံသည္။ သူမကို ဆြဲထူကာ သူေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္ေဆာင့္ခိုင္းသည္။ ေဘးေစာင္းခိုင္းၿပီး ေနာက္မွ သြင္းသည္။ မတ္တပ္ရပ္ကာ သူမကို ခါးထစ္ခြင္ခ်ီၿပီး ဖက္လိုးသည္။ ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚ ေျခတစ္ဘက္တင္ ရပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္မွ ခါးကို ကိုင္ေဆာင့္သည္။ သုံးေလးမ်ိဳးသာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ လိုးတတ္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေငးသား။ ဒီၾကားထဲ တစ္ခ်က္ခ်က္ သူမ ေျပာေသာ စကားမ်ားက ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္စရာ။ မ်က္ႏွာပူစရာ။ ရွက္စရာ။ ရမၼက္မီးတို႔ တရွိန္ရွိန္ ေလာင္စရာ။ အဲကြန္းခန္းထဲမွာပင္ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးစပ္တြင္ ေခြၽးမ်ား တြဲခိုလ်က္။ မိုးမျမင္ေလမျမင္ ကာမဂုဏ္ေတာမွာ ေပ်ာ္ေနၾကသူႏွစ္ဦးမွာလည္း အရည္တို႔ ခြၽဲပ်စ္ကာ တစိုစို။ မေန႔ကအထိ အျပင္မွာ မျမင္ဖူးေသာ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမသည္ အရင္းႏွီးဆုံး အေျခအေနမွာ ယွက္ႏြယ္ဆက္ဆံေနၾကသည္။

“ ………………… ” “ အား… အား… ေကာင္းတယ္… ဟင့္ဟင့္… ခံလို႔ ေကာင္းတယ္… အ…. ” “…………………. ” “ ဟင့္… ဘာလို႔ အဲ့လိုေျပာခိုင္းတာလဲ… အား… မေျပာခ်င္ဘူး… ဟင့္အင္း… အား… မလုပ္ပါနဲ႔… နာတယ္… အဟင့္… ” “ ………………… ” “ ဟာ… ရွက္တယ္… အား… အား… ဟင့္… မဟုတ္တာ… ဘာေတြ… ေျပာခိုင္းေနတာလဲ… အား… ေသၿပီ… အမ အဲ့လို… မဟုတ္ဘူး… အ…. အား…. ” “ …………………… ” “ အား… အား… ဟုတ္တယ္… ဟင့္… ဟင့္… တူေနၿပီ… ဟင့္… ” “ ……………………… ေျပာေလ… ေျပာပါ… တူေနတယ္မလား… ” “ ဟင့္ ဟင့္… ဟုတ္ပါတယ္ဆိုကြာ… အ… အား… မေမးနဲ႔ေတာ့… ” ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိေတာ့ လိင္တံက ျပန္မာေနေလၿပီ။ သို႔ေသာ္ အရွိန္ေကာင္းေနေသာ စုံတြဲကို မေႏွာက္ယွက္ခ်င္ေတာ့။ ထြန္းထြန္းက သူမကို ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းကာ ပုခုံးကို ကိုင္အားယူကာ သြင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ ခါးေသးေသးေလးကိုင္ကာ ဆီးစပ္ႏွင့္ သူမတင္ပါး တစ္ဖတ္ဖတ္႐ိုက္သည္အထိ ေဆာင့္သြင္းေနသည္မွာ လီးတစ္ခုလုံး ဒုံးက်ည္တစ္စင္းလို ကြၽတ္ထြက္၍ သူမ ဗိုက္ထဲေျပးဝင္သြားမတတ္ ျပင္းထန္လွသည္။

သူမမ်က္ႏွာကေတာ့ နာက်င္မႈ၊ သာယာမႈ၊ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားမႈတို႔ ရသစုံပန္းခ်ီကားလို အေရာင္ေျပးေနသည္။ “ ျဖန္း… ျဖန္း… ” “ အား… အ… နာတယ္… အား… ” သူမဖင္ကို ထြန္းထြန္းက အားမပါ့တပါ ခပ္စပ္စပ္ေလး ႐ိုက္လိုက္သည္။ အရသာပ်က္ေလာက္ေအာင္ နာပုံမရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မတားမိ။ အတြင္းစိတ္သေဘာမွာ မိန္းမတစ္ဦး၏ ေယာက္်ားတစ္ဦးႏွင့္ ဆက္ဆံရေသာ အရသာကို သူမေနရာမွ ဝင္ခံစားကာ ႐ူးသြပ္မိျခင္းလား။ လိင္တူစိတ္ဝင္စားေသာ ေဂးတို႔၏ စိတ္မ်ိဳးႏွင့္ေတာ့ လားလားမွမတူတာ ေသခ်ာသည္။ “ ျဖန္း… … ” “ အား… ေသၿပီ… နာတယ္လို႔… မ႐ိုက္ပါနဲ႔… အား… အား… ” “ မ႐ိုက္ေစခ်င္ရင္ က်ယ္က်ယ္ေျပာလိုက္ေလ… မ… ကြၽန္ေတာ္ ေစာေစာက ေျပာခိုင္းတာ… ” “ ဟင့္… ဟင့္အင္း… မဟုတ္ဘူး… အမ မဟုတ္ဘူး… ” “ ျဖန္း… ျဖန္း… ” ထြန္းထြန္း သူမ ဆံပင္ကို ေဆာင့္ဆြဲၿပီး ေနာက္မွ ဒူးႏွင့္တိုက္သလို ဖင္ကို ေဆာင့္လိုက္သည္။ သူမ မ်က္လုံးေပၚမွ မ်က္လုံးအုတ္ ကြၽတ္လုမတတ္ ျဖစ္သြားသည္။ သူမ ခါးေကာ့တက္လာေတာ့ ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ သိုင္းဖက္ကာ ေပြ႕မလိုက္သည္။ လက္တစ္ဘက္က သူမ ႏို႔ကို ညႇစ္ရင္း တစ္ဘက္က ေစာက္ဖုတ္ကို သာသာ ကလိသည္။ သူမ ဂုတ္ပိုးႏွင့္ နား႐ြက္ကို ရႈိက္နမ္းရင္း ေခ်ာ့ျမႇဴသည္။ လီးကိုေတာ့ ျဖည္းျဖည္းသာ သြင္း႐ုံေလး သြင္းေနသည္။

“ ေျပာလိုက္ပါ… ေနာ္… မကလဲ… ” “ ဟင့္… ဟင့္… အ… အ… မေျပာရဲဘူးလို႔… ဟင့္… ” “ ေျပာလိုက္ပါ… တကယ္မဟုတ္ဘူးေလ… ေျပာလိုက္႐ုံပဲ… မရွက္နဲ႔ေနာ္… မ… ” “ အ… အဟင့္… အား… အား… ” ” ေျပာေလ… မ… ေနာ္… ” “ ဟင့္ဟင့္… ဖာသည္မလို… လိုးေပးပါ… … … … … ” သူမ ႏႈတ္ခမ္း လႈပ္႐ုံကေလး လႈပ္သည္။ အသံက မထြက္ေပမယ့္ သူမေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို လူတိုင္း သိႏိုင္ေလာက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ၾကက္ေသေသသြားသည္။ ရင္ထဲတြင္ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္မ်ား ေရာယွက္ေနသည္။ သူမကို ဒီကိစၥမွာ အရွက္ကုန္တဲ့အထိ လုပ္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ေတာင္းဆိုတာမွန္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမက ကြၽန္ေတာ္ ပန္းတိုင္ သတ္မွတ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ အေဝးႀကီး ခရီးလြန္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ မထုရဘဲ အလိုလို သုက္ထပ္ထြက္ျပန္သည္။ ထြန္းထြန္းက ကုတင္ေအာက္ဆင္းၿပီး သူမကိုပါ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚ လက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းၿပီး ေစာေစာကလို ျမန္ျမန္ေဆာင့္လိုးျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါ ေစာေစာကထက္ ပိုျမန္သည္။ သူၿပီးေတာ့မည္။ သူမ အသံေပ်ာက္မတတ္ ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ဟကာ အသက္ရႉေနသည္။

“ အား… အား… အား… ေသပါၿပီ… အား… ” အားအျပင္းဆုံး တစ္ခ်က္ ေဆာင့္အသြင္း၊ သူမ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္ရက္လဲက်သြားသည္။ ထြန္းထြန္းက ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆြဲထူကာ ကုတင္ေအာက္ကို ဆြဲခ်သည္။ သူမ မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္။ ထြန္းထြန္းေျခရင္းမွာ ဒူးေခြထိုင္က်သြားသည္။ ထြန္းထြန္းက လီးကို သူမ ပါးစပ္ထဲ စြပ္ကနဲ ထည့္လိုက္သည္။ သူမ စုပ္လည္း မစုပ္ႏိုင္၊ ေထြးလည္း မေထြးႏိုင္ေအာင္ ေမာေနေတာ့ လီးကို ျပန္ထုတ္ၿပီး ဂြင္းထုသည္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမမ်က္လုံးေပၚမွမ်က္လုံးအုတ္ ကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ သူမ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ထြန္းထြန္းလီးႀကီးက အရည္ခြၽဲမ်ား ကပ္ၿငိလ်က္ ဒစ္နီႀကီးမွာ အေရျပားထဲ ဝင္ခ်ည္ ေခါင္းျပဴခ်ည္ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္သည္။ ၾကာၾကာေၾကာက္ခ်ိန္မရလိုက္။ ထြန္းထြန္းက သူမေခါင္းကို ဆံပင္မွ ဆြဲယူကာ ပါးစပ္ထဲသို႔ လီးကို သြင္းေပးလိုက္သည္။ “ အားပါးပါး… အား… အင္း… ” ဆီးစပ္ႏွင့္ သူမ မ်က္ႏွာကပ္ေနသည္။ လည္ေခ်ာင္းအထိ နင္ေနသျဖင့္ ထြန္းထြန္းေပါင္ကို လက္ျဖင့္ တြန္းလႊတ္ေသာ္လည္း က်ားရဲစိတ္ဝင္ေနေသာ ထြန္းထြန္းက သူမ ေခါင္းကို မလႊတ္ဘဲ သူ႔ဆီးစပ္မွာ ဖိကပ္ထားသည္။ သူမ မလူးမလြန႔္သာ ႐ုန္းရင္း တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ခန႔္ ေကာ့တက္သြားသည္။ မ်က္ႏွာေလးမွာ သနားစဖြယ္ ရႈံ႕မဲ့ေနသည္။ ထြန္းထြန္းက ျမင္ပုံမရ။

ေခါင္းကို ေမာ့ကာ ေအာင္ႏိုင္သူ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္လို အေကာင္းဆုံးေသာ ၿပီးေျမာက္ျခင္း အရသာထူးကို ခံစားေနသည္။ “ မ်ိဳခ်လိုက္ အမ… မေထြးနဲ႔ေနာ္… မ်ိဳခ်လိုက္… ” ထြန္းထြန္းလက္ကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္သည္ႏွင့္ သူမ ေခါင္းကို ေဘးေစာင္းကာ သုက္ရည္မ်ားကို ေထြးခ်လိုက္သည္။ သုက္ရည္မ်ားက တံေတြးႏွင့္ေရာကာ သူမ ပါးစပ္ေတြ ေပေရ စီးက်ေနသည္။ ထြန္းထြန္းသုက္ရည္မ်ား သူမ မ်ိဳခ်မိလား မမ်ိဳခ်ဘူးလား သူမသာ အသိဆုံး ျဖစ္မည္။ ကြၽန္ေတာ္သိသည္က ဒါ သူမဘဝတြင္ ပထမဦးဆုံး သုက္ရည္ကို ပါးစပ္ထဲ အပန္းခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္ ျမင္ေနက် ျမင္ကြင္းေပမယ့္ အခု မင္းသမီးက ကိုယ့္မိန္းမ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ရင္ထဲတြင္ တဆစ္ဆစ္ နာက်င္မိသည္။ ထြန္းထြန္းက သူေျပာခိုင္းသည့္အတိုင္း သူမကို ေၾကးစားျပည့္တန္ဆာမတစ္ေယာက္လို လိုးသြားသည္။ လိုး႐ုံမက သူမကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလား ဝန္ခံ ေျပာထြက္လာေအာင္ ျမႇဴဆြယ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဒါဟာ လက္ေဝွ႔ပြဲတစ္ခုဆိုလွ်င္ ထြန္းထြန္း၏ လိင္ကိစၥကြၽမ္းက်င္မႈက ႏိုင္၍ သူမ၏ အရွက္သိကၡာက ရႈံးသည္။ လြန္ဆြဲပြဲ တစ္ခုဆိုလွ်င္ သူမ၏ ရမၼက္အင္အားက ဆြဲရာသို႔ သူမ၏ အသိတရားႏွင့္ ခႏၶာတို႔ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ပါသြားရသည္။

ထြန္းထြန္းက သင္တန္းဆရာဆိုလွ်င္ သူမသည္ တစ္ႀကိမ္တည္းႏွင့္ သင္လြယ္တတ္လြယ္ေသာ သင္တန္းသူ ျဖစ္ေပမည္။ ေပ်ာ့စျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ ထြန္းထြန္း၏ လီးကို ကိုင္ၿပီး သူမ စုပ္ေပးေနသည္။ သုက္အခြၽဲမ်ား ကုန္ေအာင္ မိနစ္အနည္းငယ္ ၾကာတဲ့အထိ လီးအစုပ္ခံၿပီးေနာက္ ထြန္းထြန္းက သူ႔လီးကို သူမ ပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ သူမကို ျဖည္းျဖည္း မထူကာ ကုတင္ေပၚ တင္ေပးၿပီး သူက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ ‘ အကိုေကာ အဆင္ေျပရဲ႕လား’လို႔ ဝတၱရားေက် ေမးသြားသည္။ သူမ ေဘးကို ကြၽန္ေတာ္ ဝင္လွဲလိုက္ေတာ့ သူမ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ လွည့္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္ကာ စူးစမ္းၾကည့္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚမွာ အေျဖတစ္ခုခု ရွာဖို႔ သူမ ႀကိဳးစားသည္။ သူမ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ေျပာမိတာေတြကို ေနာင္တရေနတာ ေသခ်ာသည္။ မ်က္ရည္စမ်ား စီးက်လာျပန္သည္။ “ ကိုကို ညီမကို ႐ြံသြားၿပီမလား… ” သူမက စမဖက္ရဲေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ စဖက္ထားလိုက္သည္။

သူမ နဖူးကို နမ္းရင္း ရႈပ္ပြေနေသာ ဆံပင္ေတြကို သပ္တင္ေပးလိုက္သည္။ “ ညီမရယ္… ကိုကိုက ညီမကို ဒီလို ခံစားေစခ်င္လို႔ ကိုကို ကိုယ္တိုင္ စီစဥ္ခဲ့တာေလ… ဘာကို ကိုကိုက ႐ြံရမွာလဲ… ညီမက အကို႔ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ အတူတူေနေပးေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ ခ်စ္ေသးတယ္… တကယ္ေျပာတာပါ… ” “ ဒါဆို သူလုပ္ေနေတာ့ ကိုကို ဘာလို႔ ဝင္မလာတာလဲ… ” “ ကိုကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ဘယ္လိုမွ ေထာင္မရလို႔ပါ… ကေလးကို ႐ြံလို႔ မဟုတ္ဘူး… ေနာ္… ” “ သူလုပ္ေနတုန္း ညီမေျပာတဲ့ စကားေတြကို အတည္မယူနဲ႔ေနာ္… ကိုကိုတို႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေျပာေပးတာ… ” ကြၽန္ေတာ္ ၿပဳံးကာ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။ သူမ၏ အရွက္သိကၡာအတြက္ သူမ၏ ကာကြယ္ေျဖရွင္းခ်က္ မွန္သမွ်တို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ မတားဆီး။ အက်ိဳးမရွိေသာ အမွန္စကားထက္ သူမ၏ လိပ္ျပာလုံမႈက ပိုအေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ပါလား။

“ ေစာေစာက ေကာင္းလား… ” “ သည္ေန႔ တစ္ရက္က တစ္သကလုံးအတြက္ ေနာက္ဆုံးပဲေနာ္ ကိုကို… ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္… ” ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာဘဲ အသာၿပဳံးေနသည္။ ထြန္းထြန္း ျပန္ဝင္လာၿပီး သူမ ေဘးတြင္ ဝင္လွဲသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿခဳံထားေသာ ေစာင္ကိုပါ ဆြဲယူၿခဳံလိုက္သည္။ သူမက ထြန္းထြန္းဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ထြန္းထြန္းက သူမပါးကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္။ သူမကို အလယ္မွာထား ဖက္ထားၾကသည္။ သူမ၏ ႏို႔ႏွင့္ အဖုတ္ကို အာသာေျပ ပြတ္သပ္ၾကရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ သုံးဦး တစ္ေရးအိပ္ၾကသည္။ အားလုံး ပင္ပန္းေနေတာ့ ခဏေလးႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ ေမွာင္မည္းေနေသာ လႈိဏ္ေခါင္းတစ္ခုထဲသို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စီးေသာ ရထားက မဆုံးႏိုင္ေအာင္ ခုတ္ေမာင္းေနသည္။ အျပင္ေလာကတြင္ေကာ အလင္းမဲ့သည့္ ခရီးစဥ္တစ္ခုက ဘယ္အခ်ိန္မွာ လမ္းဆုံးပါမည္နည္း။