စိတ်စေစားရာ

စိတ်စေစားရာ (စ/ဆုံး)

မောင်နဲ့ကျမ ညားခဲ့တာ ၃နှစ်တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့ပေမယ့် ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောင်က ကလေးအရမ်းလိုချင်လို့ ဆေးပေါင်းစုံ နည်းပေါင်းစုံသုံးခဲ့ပေမယ့် မအောင်မြင်ခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပေမယ့် ချွင်းချက်က မောင့်ဘက်ကဖြစ်နေ တော့ ကျမလည်းဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ။ မောင်အရမ်းတောင်းတတဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကျမတို့အတွက် အိပ်မက်တစ်ခုသာ  ဖြစ်နေပါ တော့တယ်။ မောင်ကတော့ လက်မလျော့သေးပါဘူး  ခုလည်း သူ့မိတ်ဆွေ ဆရာဝန်တစ်ယောက်နဲ့တွေ့လို့   ဆရာဝန်က  နည်းလမ်းတစ်ခု အကြံပေးခဲ့တယ်တဲ့။ ဖန်ဖြွန်သန္ဓေသားနဲ့လုပ်ရင်လည်း မောင်ရဲ့သုတ်ရည်က   မအောင်တော့ အလုပ်ဖြစ်မှာ  မဟုတ်ဘူးတဲ့။ အဲဒေါ့…. တစ်ခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်ကို   ကာမဆက်ဆံတာမဟုတ်ဘဲ ကျမသားအိမ်ထဲကို ထည့် ပေးရင် ဖြစ်နိုင်တယ်တဲ့။ မောင့်ဘက်ကသဘောတူလက်ခံရင် စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး   သူ့ရဲ့ ဆေးခန်းလာခဲ့ပါ သူကူညီပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။   မောင်ကစိတ်အားတက်ကြွစွာ ပြောပြနေတော့ ကျမလည်း ခေါင်းငြိမ့်ရတာ ပေါ့။  “ဒါနဲ့ မောင် ဘယ်သူ့ကိုခေါ်သွားမှာလဲဟင်”  “ယုံကြည်ရမယ့်သူရော ရှိလို့လား” လို့မေးတော့  မောင်က…

“မောင်လည်းအဲ့ဒါ စဉ်းစားနေတာ၊ မျိုးရိုးကောင်းတဲ့သူ လည်းဖြစ်စေချင်တယ်၊ မောင်ရဲ့မိတ်ဆွေ ဆရာဝန်ကိုပဲ   ထပ်ပြီး အကူညီ တောင်းရတာပေါ့ကွာ”  “အင်းပါ မောင်ရယ်..၊ ကလေးရလာရင်ရော မောင့်ရဲ့  သွေးသားအရင်းလို ချစ်နိုင်ပါ့မလား မောင်က”  “ချစ် မှာပေါ့.. မောင်ကိုယ်တိုင်လိုချင်လို့ စီစဉ်ထားတာပဲ”   ဒါမဲ့ ကျမစိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးအလိုမကျချင်ဘူး။ ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ဘဲ  တစ်ခြားသူရဲ့ရင်သွေးကို လွယ်ပြီးမွေးရမှာ  ဆိုတော့ စိတ်ထဲမချင့်မရဲနဲ့ သစ္စာဖောက်သလိုများ ဖြစ်နေမလားတွေးပြီး စိုးရိမ်မိတယ်။  ကျမမောင့်ကို မော့ကြည့်တော့ မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်   သန်းနေတဲ့ မျက်ဝန်းတေနဲ့ ပြုံးနေတာတွေ့ရတယ်။   “မောင်..”   “ဟင်..ပြောလေ ချစ်..”   “ချစ် မောင့်ကိုသစ္စာဖောက်သလို ဖြစ်နေမှာစိုးတယ်”  တိုးတိတ်ညင်သာတဲ့ အသံလေးနဲ့ပြောပြီး ကျမ မောင့်ကို  တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။

မောင်ကလည်း ကျမကိုယ်လေးကို သိုင်းဖက်လို့ နဖူးလေးကို ဖွဖွလေး ငုံ့နမ်းလာတယ်။ “အာ့တော့ မစိုးရိမ်ပါနဲ့၊ မောင့်ချစ်ဇနီးလှလှ လေးကို  တစ်ခြားသူ လက်ဖျားနဲ့ထိတာတောင် မခံနိုင်ပါဘူး၊ ဒါကလည်း အထိအတွေ့နဲ့ဆက်ဆံတာမှ မဟုတ်ဘဲ၊  အရည်ကိုဆေး ထိုးပိုက်ထဲထည့်ပြီး ချစ် သားအိမ်ထဲ  ကိုသွင်းရုံပါကွာ”  “အင်းပါ၊ မောင်ကချစ်ကို အချစ်ပေါ့သွားမှာစိုးလို့ပါ” အချစ်တွေက တိုးပြီး တောင်လာမှာပါကွာဆိုးပြီး ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရနမ်းလိုက်တယ်။ ကျမလည်း မောင့်ခါးကို ပိုတင်းပြီးဖက်လိုက်တော့  မောင့်ရဲ့လီးကြီးကထောင်လို့  ဆီးခုံကိုလာထောက်နေတော့တာပေါ့။  နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်းနဲ့ ကာမစိတ်တွေကလည်း တက်လာ အိမ်မှာကလည်း နှစ်ယောက်တည်းနေတာ  ဆိုတော့ ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာပဲ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကိုထောက်ပြီး ခြေ နှစ်ချောင်းကိုကားလို့ ဖင်လေးကိုကော့ထားပေးလိုက်တယ်၊ မောင်ကလည်း ကျမလုံချည်ကို  ချွတ်ချလို့ စွန့်ကားနေတဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်း အောက်မှာ ပြူထွက်နေတဲ့ ကျမအဖုတ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးကိုအဆုံးထိထည့်ပြီး နောက်ကနေ စောင့်စောင့်လိုးပေးတော့တာ ပေါ့..။

ကျမဖင်သားတွေနဲ့ မောင့်ရဲ့ပေါင်တွေနဲ့ရိုက်တဲ့အသံကလည်း တဖက်ဖက်နဲ့ စည်းချက်ကိုညီလို့။  “ဖက်ဖက်..ဖက်ဖက်”  “အ ဟင့်..ဟင့်” “အား…”   “အား..ကောင်းလိုက်တာ၊ ချစ်အဖုတ်လေးကအရမ်း  လိုးလို့ကောင်းတာပဲ”  “ချစ် အဖုတ်ကမောင် တစ်ယောက်တည်းအတွက်ပါပဲ  မောင် စိတ်ကြိုက်လိုးပေါ့လို့”  ကျမလည်း ညည်းငြူသံလေးနဲ့ စကားတွေတတွတ်တွတ်  ပြောပြီး  ဖင်ကိုတစ်ချက်တစ်ချက် ကော့ကော့ထိုးပေးပြီး ခံနေမိတယ်။   နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ပြီးသွားတယ်။  နှစ်ယောက်အတူ  ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေချိုးကြရင်းနဲ့ တစ်ချီ  ဆက်လိုးဖြစ်ကြပါသေးတယ်။ နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်တော့ မောင်နဲ့ကျမ သူ့ မိတ်ဆွေဆရာဝန်ဆီ ကားနဲ့သွားကြတယ်။  ဟိုရောက်တော့ ဆေးခန်းမှာလည်း လူတွေရှုပ်လို့ ညနေမှအေးဆေး ပြန်လာခဲ့ပါပြော တာနဲ့ အိမ်ကိုပဲမောင်းပြီး   ပြန်လာရတယ်၊ ညနေ ၃နာရီခွဲလောက်ရောက်တော့  ဆရာဝန်ကမောင့်ဆီကို ဖုန်းဆက်လာတယ်၊ လာခဲ့ တော့တဲ့၊ မောင်ကလည်း ဖုန်းထဲမှာပဲ တစ်ခြားလူရှာဖို့  အဆင်မပြေကြောင်းနဲ့ ဆရာပဲအစဆုံးကူညီပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်တယ်။  လူရင်းတွေဆိုတော့ ဆရာဝန်ကလည်းကူညီပါ့မယ်ဆိုတာနဲ့ ကျမတို့ ဆေးခန်းကို တစ်ခေါက်ထွက်လာခဲ့ပြန်တယ်။

ဆေးခန်းရောက်တော့ ဆရာဝန်ကအသင့်စောင့်ကြိုနေတယ်။ ပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲခေါ်ပြီး အကျိုးကြောင်းအကုန်ရှင်းပြတယ်။ သုတ် ရည်ကို ၃ရက်လောက်ဆက်တိုက်ထည့်မှ စိတ်ချ  နိုင်မှာဖြစ်ကြောင်း၊ အရည်ကိုလည်းပူပူနွေးနွေးမခြောက်ခင်ထည့်ရမှာမို့  ရောက်လာမှပဲထုတ်ရမှာဖြစ်ကြောင်း ပြော ပြတယ်။   “ဒီလောက်ဆိုနားလည်ပီမလား၊ ကျနော်လည်းတစ်ခါမှ  ခုလိုမကူညီပေးခဲ့ဖူး ဘူး၊ မိတ်ဆွေရင်းမို့ပါဗျာ” မောင်ကလည်း ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး ဆရာအဆင်သင့်ဖြစ်ရင် စရအောင်ပြောတော့ ဆရာဝန်က  ခနနော်  အိမ်သာထဲဝင်လိုက်အုံးမယ်ဆိုပြီး ထထွက်သွားတယ်။   ကျမတို့ ရုံးခန်းလေးထဲမှာပဲ စောင့်နေလိုက်တယ်။  အိမ်သာ ထဲ ဘာလို့သွားလဲဆိုတာ ကျမစိတ်ထဲသိပါတယ်၊  သူ့လရည်တွေ ထွက်အောင် ဂွင်းသွားထုဖို့ဆိုတာ  ပြီးရင် သူ့လရည်တွေကို ဆေး  ထိုးပိုက်နဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်တော့မှာကို တွေးမိတော့ မလုံမလဲနဲ့ မောင့်ရှေ့မှာ  ရှက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ထားရတယ်။

ခနအကြာမှာတော့ အိတ်လေးတစ်ခုကိုင်ပြီး ဆရာဝန် ရုံးခန်းထဲကိုဝင်လာတယ်။   “ကဲ…ရပြီ၊ ခင်ဗျားမိန်းမကို အပြင်ကကုတင်မှာ  လှဲခိုင်းလိုက်ပါ”   “ဟုတ်..ဆရာ”  မောင်ကကျမလက်ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းလိုက်တယ်၊ ကျမလည်းမယောင်မလည်နဲ့  လှဲအိပ်နေလိုက်ရတာပေါ့၊ ဆရာဝန်က ခုနယူလာတဲ့ အိတ်ထဲကအရည်ဖြူဖြူတွေကို အပ်မပါတဲ့ဆေးထိုးပိုက်နဲ့ ကုန်တဲ့ထိစုပ်ယူနေ တယ်၊ပြီးတော့ ကျမရဲ့ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ခိုင်းတယ်၊ ဆရာဝန်က အပ်ကြီးမြှောက်မြှောက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ဘေးတစောင်းထိုင်  နေရာယူပြီး ဘာမှရှက်မနေဖို့နဲ့ အတွင်းခံလည်းချွတ်လိုက်ပါအုံးလို့ ပြောလာတယ်၊ မောင်ကတော့ ကျမဘေးနားမှာ ဘာမှမဖြစ်  သလိုရပ်ကြည့်နေလေရဲ့၊ ကျမဖြင့်ရှက်လွန်းလို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး မောင့်လက်ကိုစုပ်ကိုင်ထားလိုက်မိတယ်၊ ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ် မသိတဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ရှေ့မှာ အတွင်းခံချွတ်ပြီးတောင် ပြရတော့မှာဆိုတော့ ၊ ဒါမဲ့…မောင်အရမ်းလိုချင်တဲ့ မိသားစုဘဝ လေးကိုတော့ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်မိတယ်၊ ဒါနဲ့ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ပေါင်လယ်လောက်ထိချွတ်ပေးလိုက်တယ်၊

ဆရာဝန်ရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဆေးထိုးပိုက်ကိုကိုင်လို့ တစ်ဖက်က ကျမဒူးကိုကိုင်ပြီး ဖိဖြဲချလိုက်တယ်၊ ပြီးမှဆေးထိုးအပ်တံအရင်း ထိရောက်အောင် ကျမအဖုတ်ထဲကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးချလိုက်တာ အေးစက်စက်မာတောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ နည်းနည်းနာသွား တာပေါ့၊ အပ်ထဲကအရည်တွေ ထိုးချလိုက်တော့မှ အဖုတ်ထဲမှာ ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ ဆရာဝန်ရဲ့လရည်တွေက လျောခနဲကျမသားအိမ် ထဲကို ဝင်သွားပါတော့တယ်။ ပြီးတာနဲ့ အတွင်းခံကိုပြန်ဝတ် လုံချည်ကိုပြန်ဖုံးလို့ ချက်ခြင်းထထိုင်လိုက်တယ်၊ ဆရာဝန်ရဲ့မျက်နှာကို မကြည့်ရဲတော့ဘူး၊ ရှက်လွန်းလို့မျက်နှာကိုနီရဲနေတာပဲ။   “ကဲ..စိတ်ချရအောင် နောက်နှစ်ရက်တော့ဆက်တိုက်   လာခဲ့အုံးနော်”  “ဟုတ်”   ကျမတို့လည်း ဆရာဝန်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။  နောက်ညနေမှာလည်း ဆရာဝန်မှာတဲ့အတိုင်း မောင်နဲ့ကျမ  ထပ်လာခဲ့ကြတယ်၊ အရင်နေ့ကလိုပဲ ဆရာဝန်ကအိမ်သာထဲဝင်သွားပြန်တာပေါ့၊ အဲ့ချိန်မှာပဲ မောင့်ဆီဖုန်းဝင်လာလို့ အပြင်ထွက် ပြီးဖုန်းသွားပြောတယ်၊ ခနနေပြန်ရောက်လာပြီး မောင့်အလုပ်ရှင်က အရေးကြီးလို့လာခဲ့ပါအုံးတဲ့ ခနနေပြန်လာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ထွက် သွားပါတော့တယ်။  ကျမလည်း တစ်ယောက်တည်းဆက်စောင့်နေရင်းနဲ့ ဆရာဝန်က နာရီဝက်လောက်ကြာမှ ထွက်လာတယ်။

ကျမတစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာမြင်တော့ မျက်မှောက်ကျုံ့သွားပြီး “မင်းယောကျာ်းရော”တဲ့   “သူ့အလုပ်ပြန်သွားတယ်၊ ခနနေ ပြန်လာမယ်တဲ့”   “ရပြီလား…ဆရာ” မေးလိုက်တော့  သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလို့ မောဟိုက်နေတဲ့လေသံနဲ့ ပြန်ဖြေရှာတယ် ။   “ပြော ရမှာတော့ အားနာတယ်ဗျာ၊ နေ့လယ်က  မိန်းမနဲ့ရန်ဖြစ်တော့ စိတ်ညစ်နေလို့ လုံးဝမထွက်ဘူး  ဖြစ်နေတယ်ဗျာ”   “ဟင်..ဒါဆို  ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ ပြန်ရတော့မှာပေါ့”  “ဒီလိုလုပ်ပါ့လား၊ တစ်မျိုးတော့မထင်ပါနဲ့၊  ညီမဟာလည်းမြင်ဖူးပြီးသားဆိုတော့ မနေ့ကလို ပဲ  ချွတ်ပြီး ထောင်ပြထားပေးပါ့လား”  “ဆရာကြည့်ပြီးထုမယ်ဆို ထွက်လောက်မှာပါ”  ကျမလည်း စဉ်းစားမိတယ်၊ နှစ်ယောက် တည်းဖြစ်မှဖြစ်ပါ့မလားလို့ပေါ့၊ ဒါမယ့်..ဒီနေ့အလုပ်မဖြစ်ရင် နောက်တစ်ရက်ထပ်တိုးပြီးလာရမှာ စိုးတာနဲ့ ဆရာဝန်ပြောသလို  လက်ခံလိုက်တော့တယ်။  ကျမ ကုတင်ပေါ်တတ် လုံချည်လှန်ပြီး အတွင်းခံချွတ်ချပေးလိုက်တယ်၊ မထူးပါဘူးဆိုပြီး မြန်မြန်ပြီး သွားရအောင် ဒူးနှစ်ဖက်ပါထောင်ပြီး ကားထားပေးလိုက်တယ်။

ဆရာဝန်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ကျမခြေရင်းမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ပုဆိုးလှန်ကာ ပြဲအာနေတဲ့ ကျမအဖုတ်ကိုကြည့်လို့  တအင်းအင်းနဲ့ ဂွင်းထုနေပါတော့တယ်။  ကျမအဖုတ်ကိုကြည့်ရင်း တအင်းအင်းနဲ့ထုနေတဲ့အသံကြားတော့ ကျမစိတ်ထဲ မရိုးမရွှ ဖြစ်လာရတာပေါ့၊ အဖုတ်အတွင်းသားတွေပါ ယားလာပြီး အရည်တောင်စို့လာနေသလိုပါပဲ၊ ဆရာဝန်လည်း အရှိန်ရလာလို့ထင်ပါရဲ့  ကျမဒူးတစ်ဖက်ကိုတွန်းကိုင်လို့ ရှေ့ကိုကုန်းပြီး ထုလာတယ်။  နောက်တော့ သူ့လက်က ဒူးပေါ်ကနေ ကျမပေါင်သားတွေဆီ  မသိမသာ ပွတ်သပ်လာတယ်၊ ကျမလည်းမသိသလိုနေလိုက်မိတယ်၊ ကျမမှာ တစ်စိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ပေါင်ရင်းထိပွတ် သပ်လာတဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ မသိစိတ်ထဲက ကာမစိတ်တွေထလာမိတယ်ရှင်။  “ညီမ”  “ရှင်” လှိုက်ဖိုနေတဲ့အသံနဲ့  ကျမပြန်ထူးမိတယ်။  “ညီမအဖုတ်လေးကိုကြည့်ပြီး လုပ်ချင်လာပြီကွာ  အဓိက ညီမအဖုတ်ထဲဆရာ့လရည်တွေ ဝင်ဖို့ပဲလေ”  “ဆေးထိုးပိုက်မလိုတော့ပါဘူး ဆရာ့ဟာကြီးကိုယ်တိုင်ပဲ   ညီမအဖုတ်လေးထဲသွင်းပြီး လရည်တွေ ထုတ်ပေးတော့မယ်နော်”  “ဟင်..မောင်ပြန်လာရင် သေလိမ့်မယ်”  “မလာနိုင်သေးပါဘူးကွာ” ဆိုပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ကျမအဖုတ် ပေါ် လာထောက်ထားတော့တယ်။ ကျမလည်း စိတ်ရဲ့စေရာအတိုင်း မငြင်းမိဘူး။

ကျမဆီက အသံမကြားရတော့ ကျမအဖုတ်လေးကိုဖြဲပြီး နီရဲနေတဲ့ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ထိုးစိုက်ချလိုက်တယ်၊ သူ့ဒစ်ကြီးက ကား ကားကြီးနဲ့အကြီးရီးဆိုတော့ အဖုတ်ဝမှာ ဝင်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမမှာ အသက်အောင့်လို့ “အင်း”ကနဲ ခါးကော့ခေါင်းမော့ သွားပြီး  လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ရာခင်းစကို သတိလက်လွတ် ဆွဲချေစုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။  “အားးး..ဆရာ နာတယ်..”   ရှုံ့မဲ့မဲ့မျက်နှာလေးဖြင့်  အသနားခံသလို ညုသလိုအသံလေးနဲ့ပြောလာတော့ ကျနော်လည်း စိတ်တွေပိုထလာပြီး လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးချပစ်လိုက်တယ်။  “အားးးးသေပါပီ”  “နောက်တော့ ဆရာဟာကြီးကို ကြိုက်သွားမှာပါကွာ”လို့  ပြောပြီး သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေရဲ့ ဇနီးလှလှလေးကို  စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်လိုးနေလိုက်ပါတော့တယ်။  ကျမမှာ အသက်အောင့်လို့ “အင်း”ကနဲ ခါးကော့ခေါင်းမော့ သွားပြီး လက်နှစ်ဖက် က အိပ်ရာခင်းစကို သတိလက်လွတ် ဆွဲချေစုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။  “အားးး..ဆရာ နာတယ်..”  ရှုံ့မဲ့မဲ့မျက်နှာလေးဖြင့် အသနားခံ သလို ညုသလိုအသံလေးနဲ့ပြောလာတော့ ကျနော်လည်း စိတ်တွေပိုထလာပြီး လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးချပစ်လိုက်တယ်။   “အားးးးသေ  ပါပီ” “နောက်တော့ ဆရာဟာကြီးကို ကြိုက်သွားမှာပါကွာ”လို့  ပြောပြီး သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေရဲ့ ဇနီးလှလှလေးကို စိတ်ရှိ လက်ရှိ စောင့်လိုးနေလိုက်ပါတော့တယ်။

သူ့ဆေးခန်းက ကုတင်လေးကလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ ကျမအပေါ်ကနေ စောင့်လိုးနေလိုက်တာ တကျွီကျွီနဲ့ ယိမ်းထိုးနေတော့တာပဲ၊ ခုလိုး နေတဲ့လူက ကျမယောက်ျားမဟုတ်ပေမယ့် အဖုတ်ထဲကို ပြည့်သိပ်ပြီးဝင်ဝင်လာတဲ့ သူ့လီးကြီးကြောင့်   ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို  အစွမ်းကုန်ကားထားပေးမိတယ်။  မောင်ပြန်လာရင်ဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်ကလည်း ရှိသေးတာမို့ အရမ်းကောင်းနေပေမယ့် မြန်မြန်ပြီး စေချင်နေရတာပေါ့။   “ဆရာရယ်..မြန်မြန်ပြီးလိုက်ပါတော့”  “အင်းးးး ပြီးတော့မှာပါ..အားးးကောင်းလိုက်တာညီမရယ်၊   ညီမ အဖုတ်လေးကစီးပိုင်နေတော့ ဆရာ့လီးကြီးထုတ်  တောင်မထုတ်ချင်တော့ဘူး”  “ဟင်..မထုတ်လို့တော့ဘယ်ရမလဲ၊ သူများမယား ကို”  ကျမလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးပြောနေပေမယ့် စိတ်ထဲကသူ့လီးကြီးကို ကျမအဖုတ်ထဲစိမ်ပြီး ညှစ်ထားပေးချင်သေးတာပေါ့။

အရမ်းကောင်းနေတဲ့ သူမမျက်နှာလေးကြည့်ပြီး အကြာကြီး ဇိမ်စွဲလိုးချင်သေးပေမယ့် သူမယောက်ျားပြန်လာရင် ကောင်းခန်း ရောက်မှ မီးပျက်ဆိုသလိုဖြစ်မှာဆိုးတာနဲ့ပဲ ကျနော်လည်း မြန်မြန်လေးစောင့်လိုးပေးပြီး သူမအဖုတ်ထဲကို ကျနော့်လရည်တွေ  အဆက်မပြတ် ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။  “ကဲ..ညီမလိုချင်တဲ့ ဆရာ့လရည်တွေ ညီမအဖုတ်ထဲကို  ထည့်ပေးလိုက်ပြီနော်”  “ဟာ…ဆရာကလဲ”   ပြီးလည်းပြီးသွားရော ကျမမျက်နှာတစ်လုံး နီရဲနေတာပါပဲ၊ သူ့လရည်တွေ ပေကျံနေတဲ့ ကျမအဖုတ်တစ်ဝိုက် ကိုလည်း တစ်ရှူးစနဲ့သုတ်ပေးလိုက်သေးတယ်၊ ပြီးမှ အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ် ရုံးခန်းထဲမှာ မောင့်ကိုထိုင်စောင့်နေလိုက်ကြ တယ်၊ နှစ်ယောက်တည်းအခန်းလေးထဲမှာ အနေရခက်လာတာနဲ့ မောင့်ဆီဖုန်းဆက်ပြီး Taxiငှားပြီးပြန်လိုက်တော့မယ်၊ မောင်အား တဲ့နေ့မှ ပြန်လာရအောင်ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်၊ မောင်သဘောတူထားပေမယ့် မောင့်နောက်ကွယ်မှာ အခုလိုမျိုး ကိုယ်ထိ လက်ရောက် ဆက်ဆံမိခဲ့သွားတာက ကျမရဲ့ အပြစ်တစ်ခုလိုခံစားရပါတယ်၊ ဒါကြောင့် နောင်အရှုပ်အရှင်းမရှိရလေအောင်  ဆရာဝန်ကို ကတိတောင်းရတယ်။

“ဆရာ..ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရဲ့ဂုဏ်နဲ့ ကျမတို့သိက္ခာကို ထောက်ပြီး ဒီကိစ္စကို ဒီမှာပဲထားပေးပါ၊ ကလေးရလာရင်လည်း ဘာမှမ ဆိုင်သလိုနေပါမယ်လို့ ကတိပေးပါ ဆရာ”  “ပေးပါတယ်၊ ဆေးပညာအရ အကူညီပေးခဲ့တယ်လို့ပဲ သဘောထားလိုက်ပါ့မယ်၊ ညီမ ဘာမှစိတ်မပူပါနဲ့ကွယ်”   “ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ”  ကျမလည်း ဆရာ့ကိုနူတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။  အိမ်ရောက်တော့  မောင်ပြန်မရောက်သေးဘူး၊ ကျမတစ်ယောက်တည်း ဆရာဝန်နဲ့ကျူးလွန်မိတဲ့ အဖြစ်ကိုပြန်တွေးပြီး နောက်နေ့တွေသွားရ မှာ မဝံ့မရဲဖြစ်မိပါတယ်၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်လေ ရလာတဲ့ကိုယ်ဝန်က ဆရာဝန်ရဲ့ကိုယ်ဝန်ပဲ ဖြစ်မှာပါလေဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဖြေသိမ့်ရင်း အဝတ်စားလဲ ရေချိုးပြီး မောင့်ကိုစောင့်နေလိုက်တယ်၊ ၆နာရီထိုးလောက်တော့ မောင်ပြန်လာတယ်၊ ကျမလည်း ဒီနေ့ အလုပ်မဖြစ်ကြောင်း လိမ်ညာပြီးပြောလိုက်တော့ မောင်ကနောက်ရက်တွေ ထပ်သွားတာပေါ့တဲ့၊ ကျမ မောင်မသိအောင် သက် ပြင်းတစ်ချက်ခိုးချလိုက်မိပါတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ နောက်ရက်တွေ မောင်နဲ့ကျမနှစ်ယောက်တူပဲ သွားဖြစ်ကြတယ်၊ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ပဲ မောင့်ရဲ့ကိုယ်ဝန်ရရှိရေးစီမံကိန်း ကြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။  တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ မောင့်မိတ်ဆွေဆရာဝန် ကျမတို့အိမ်ကို ရံဖန်ရံခါရောက်ရောက်လာတတ် တယ်၊ အစတော့ ရိုးရိုးသားသားအလည်လာတယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်း ကျမအပေါ်ကြည့်တဲ့မျက်လုံးတွေက မရိုးသားဘူးဆို တာ သတိထားမိလာတော့ စိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်၊ သူနဲ့တစ်ခါလိုးခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတဲ့ အသိကလည်း ကျမရဲ့ကာမစိတ်တွေ  ကြွလာစေတာပေါ့၊ သုံးယောက်သားစကားပြောနေရင်း တစ်ခါတစ်ခါ ကျမသူ့ကို မခို့တရို့မျက်စောင်းထိုးထိုးပြီး ကြည့်မိတယ်၊ သူ ကလည်း ကျမယောက်ျားကွယ်ရာဆို မထိတထိစကားတွေ ပြောတတ်လာတယ်၊ တစ်ခါကဆို ဆရာဝန်လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ကို မောင်က ထမင်းဖိတ်ကျွေးတော့ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ မောင်နဲ့ကျမကတစ်ဖက် ကျမနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ဆရာဝန်ကထိုင်လို့ သူ့ မိန်းမကဘေးမှာထိုင်စားဖြစ်ကြတယ်၊ ကျမက ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စားပွဲအောက်တန်းပေါ်တင်ပြီးစားနေရင်း ခြေဖျားထိပ်ကို  တစ်ခုခုထိသလိုဖြစ်လို့ မော့ကြည့်တော့ ဆရာကမသိလို ကျမကိုပြန်ကြည့်တယ်၊ ကျမလည်း ခေါင်းငုံ့ပြီး ထမင်းဆက်စားနေလိုက် တယ်၊ နောက်တစ်ခါကျ ကျမခြေဖမိုးပေါ် လာဖိထားတယ်၊ ဆရာလုပ်နေတာသိလို့ ကျမဘာမှမဖြစ်သလို ငြိမ်နေလိုက်တော့  ခြေသလုံးတွေထိပါပွတ်လာတယ်၊ နောက်ပိုင်းအားမရတော့ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းနဲ့ညှပ်ပြီး ဆွဲချလိုက်တာ ကျမခြေနှစ်ချောင်းက စားပွဲ အောက်ဆန့်ဆန့်ကြီး ဖြစ်သွားတာပေါ့၊ ကျမလုံချည်အောက်ကနေ သူ့ခြေထောက်တွေ ပေါင်ရင်းထိထိုးတက်လာတော့ ကျမလည်း  စားပွဲရှေ့ကို မသိမသာတိုးကပ်လိုက်တယ်၊

ပြီးတော့   ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ သူ့ခြေမကြီးနဲ့ အဖုတ်ကို ထိုးကလိပေးနေတာ ထမင်းစားမပျက်ဟန်မပျက်ပါပဲ     ထပြောလို့လည်းမကောင်း ဖြစ်နေတော့ သူကလိနေသမျှ ဟန်မပျက်ထမင်းဆက်စားနေလိုက်တယ်၊ အဖုတ်လည်းအရည်တွေရွှဲလို့  ထမင်းစားပြီး ဆရာဝန်လင်မယားပြန်သွားတာတောင် ကျမမှာ လှိုက်ဖိုကျန်ခဲ့ရတယ်၊ ည မောင်နဲ့လိုြး ဖစ်ကြတော့ မောင်က ကျမခြေနှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး ဖင်ထောင်လိုးတာ ကျမဖြင့်ကောင်းလွန်းလို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆို ဆရာဝန်မျက်နှာကို  ရောင်ရမ်းပြီး မြင်ယောင်မိသေးတာပေါ့ရှင်။   ကျမတို့ ထမင်းဖိတ်ကျွေးပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း ကျမတို့အိမ်ကို အလည်လာနေကျ  ဆရာဝန် ပျောက်ချက်သားကောင်းနေခဲ့တယ်၊ မောင့်ကိုတော့ မမေးကြည့်မိပါဘူး၊ တော်ကြာတစ်မျိုးထင်သွားမှာဆိုးရတယ်လေ၊  ကျမမသိစိတ်ကပဲ တိတ်တခိုး မျှော်နေမိတာပါ၊ တစ်ခါပတ်သက်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုပေမဲ့ ဆေးပညာအရ ပတ်သက်ခဲ့တာဆိုတော့  လိပ်ပြာမလုံတော့ မဖြစ်ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် ဆရာဝန်ဘက်က နောက်ပိုင်းကျမအပေါ်ပြောင်းလဲဆက်ဆံလာမှုတွေအပေါ်တော့  သာယာသလိုလိုနဲ့ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ပြီး ကျမအဖုတ်လေးထဲ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ အားရပါးရ လိုးပေးမှာကို မဝံ့မရဲ  မျှော်လင့်နေမိတော့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်လလောက်အကြာမှာတော့ ဆရာဝန် ကျမတို့အိမ်ကို ရောက်လာပါတယ်၊ သူရောက်လာတော့ မောင်ကမရှိဘူး၊ ကျမ တစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ချိန်မှ ဆိုက်ဆိုက်မြုက်မြုက် ရောက်ချလာတာ၊ တမင်လာတာလား.. မသိလို့လာတာလား မပြောတတ်ဘူး၊  ဒါနဲ့ ကျမလည်း မောင်ပြန်မလာသေးဘူး..ဘာကိစ္စရှိလို့လဲလို့ မျက်နှာတမင်တည်ပြီး မေးလိုက်တော့…  နယ်ဘက်ရောက်နေတဲ့ တွက် မလာဖြစ်တာကြာလို့ ဝင်လာတာဖြစ်ကြောင်း၊ နောက်ပြီးကျမကိုယ်ဝန်ရမရ သေချာအောင် စစ်ပေးမလို့ လာတာ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြတယ်။   “မသေချာရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲဆရာ”  ကျမအတွန့်တက်ပြီး မေးလိုက်တော့ ဆရာတစ် ယောက်လုံးရှိတာပဲ ထပ်ပြီးလုပ်ပေးမှာပေါ့တဲ့…  “ဟွန့်… လူလည်ကြီး” ဆိုပြီး ကျမနုတ်ခမ်းလေးစူ မျက် စောင်းလေးထိုးပြီး  ကလေးတစ်ယောက်ဆိုးနွဲ့သလိုပုံစံမျိုးနဲ့ မျက်နှာကလေးစူပုပ်လို့နေလိုက်တယ်၊ ကျမတမင်သက်သက် ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ပြ နေတာပါ၊ ကျမရဲ့ကာမဆန္ဒတွေ ဆရာဝန်ဆီ ပုံချပေးချင်နေမိပါပြီ။

“လူလည်ကြီး မဟုတ်ပါဘူးကွာ.. ညီမဟာလေးက  တစ်ခါတည်းနဲ့ တစ်သက်စွဲအောင် ကောင်းတာကိုး”  “ဟင်…တကယ်ပေါ့” ကျ မလည်း မခို့တရို့မျက်နှာလေးနဲ့ ပြန်မေးလိုက်တယ်။  “အင်းပေါ့၊ ညီမ… ညီမကိုဆရာအရမ်းစွဲလမ်းမိနေပြီ”  “အို… ဆရာရယ်”    ကျမ ဆရာ့ကို ဂရုနာသက်ဟန်နဲ့ မော့ကြည့်မိတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမပုခုံးပေါ်လာကိုင်ပြီး မျက်နှာကအောက်ကို ညွှတ်ကျ လာတယ်၊ သူဘာလုပ်တော့မလဲဆိုတာ သိနေတဲ့ကျမ မျက်လုံးကလေးစင်းလို့ သူ့ရဲ့အနမ်းတွေခံယူဖို့ ကျမနုတ်ခမ်းတွေ မပွင့်တပွင့် လေးဟထားပြီး လည်တိုင်ကိုမော့ထားပေးမိတယ်၊ ကျမနှာခေါင်းထဲ ရေမွှေးနံ့တစ်ခု ဝင်လာစဉ်မှာပဲ ကျမနုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို  စွဲစုပ်ခံလိုက်ရတယ်၊ တကိုယ်လုံးကို ဖိန်းရှန်းသွားပြီး ကျမအဖုတ်ထဲ ကျင်ခနဲ ခံစားမိလိုက်တယ်၊ သူ့လက်တွေကလည်း ပုခုံး ပေါ်ကနေ ချပြီး ကျမရဲ့ခါးသိမ်သိမ်ကျစ်ကျစ်လေးကို သူ့ကိုယ်နဲ့ထိ အောင်စွဲကပ်ပစ်လိုက်တယ်၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှာ မာ တောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမဆီးခုံကိုလာထောက်တော့ ကာမစိတ်တွေ ပိုပြီးထကြွလာတော့တာပေါ့၊

ကျမနုတ်ခမ်းကိုလည်း တယုတယနဲ့စုပ်ပေးရင်း လက်က ကျမရဲ့စွင့်ကားနေတဲ့ တင်သားတွေပေါ် အလိုက်သင့်ပွတ်ပေးနေသေး တယ်၊ နောက်တော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကို လက်နှစ်ဖက်ရှိူသွင်းပြီး တင်သားတွေအောက်ကနေပင့်ဆွဲလို့ ကျမဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲ လိုက် စုတ်ခြေလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက် အတွင်းခံပေါ်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ ကျမအဖုတ်ကို ပင့်ပင့်ထိုးနေလိုက်တာ ကျမ ဖြင့် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပြီးလုပြီးချင်တောင် ဖြစ်ဖြစ်သွားမိတယ်။  ကျနော့်ရဲ့ ပြုစုယုယမှုတွေအောက်မှာ သူမတော်တော်ထန် နေပြီဆိုတာ ကျနော့်ခါးကို သူမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လာဖက်ထားတာကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် သိနိုင်ပါတယ်၊ သူမရဲ့ပုံစံ လေးက အသားဖွေးဖွေးနှာတံစင်းစင်းနဲ့ နုတ်ခမ်းလေးတွေကလည်း ဖောင်းအိအိလေးတွေ၊ စုပ်နေရင်းနဲ့ချိုချိုလာသလိုပဲ၊ မလွှတ် ချင်တော့လောက်အောင်ပါပဲလေ။  သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ခါးလေးကျဉ်းကျဉ်းနဲ့ တင်သားတွေနောက်ကို စွင့်ကားနေပြီး ပေါင်တံ လေးတွေကစင်းကျနေတော့ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ သူမအဖုတ်လေးကို စောင့်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာ တော့  တယ်၊ ဒါနဲ့ သူမအဖုတ်လေးကို အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကနေ နှိုက်လိုက်မိတယ်၊ Ooh… အရည်တွေရွှဲလို့ သူမဘယ်လောက်  တောင် ခံချင်နေပြီလဲမသိဘူး၊ ကျနော်လည်း သူမ စောက်စိလေးကို လက်ခလယ်နဲ့ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ “အင့်ခနဲ” အသံထွက် လို့ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာတယ်။

“ဆရာ..ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာ မကောင်းဘူး တော်ပြီကွာ”  မောဟိုက်နေတဲ့ လေသံနဲ့ ကျနော့်ကို ဆက်မလုပ်ဖို့တားတယ်။ အရှိန် တက်နေပြီဆိုမှ လာတားတော့ နည်းနည်းဖီးလ်ပျက်သွားရတာပေါ့။   “ဟာ…ညီမကလဲ၊ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး၊ ဆရာ့စိတ်တွေမထိန်း နိုင်တော့ဘူး”  “ဟင်..! မောင်လာလို့ရင် တွေ့သွားလိမ့်မယ်”  “မလာသေးပါဘူးကွာ”   နှစ်ယောက်စလုံး ဇာတ်ရှိန်မြင့်နေကြပြီဆိုပေ မယ့် ………  ဒီထက်ပိုဆက်လုပ်ဖို့ တကယ်တမ်းကျတော့ ကျမ မဝံ့မရဲဖြစ်နေမိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့လည်း ကျမစိတ်ကိုကျမ ၃မိနစ် ကြာအောင်တောင် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပါဘူး၊ ကျမစိတ်တွေ အရမ်းထန်နေပြီလေ။ ဆရာ့ကိုလည်း တားလို့ရမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ  သိနေတော့ စိတ်ရဲ့စေရာအတိုင်း ကျမနဲ့မောင်နဲ့အိပ်တဲ့ အခန်းထဲ ခေါ်သွားလိုက်မိတော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျမ အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပစ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ထားပေးလိုက်တယ်၊ ဆရာလည်းအဝတ်တွေ  အကုန်ချွတ်လို့လီးကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ကုတင်ပေါ်တက်လာတယ်၊ သူ့လီးဒစ်ကြီးက ပြဲလန်ပြီးကားနေတာပဲ၊ ဂွေးဥနှစ်လုံးကလည်း  အမွှေးဗလပွနဲ့ မောင့်လီးလို ရှင်းပြီးလုံးချောမနေဘူး၊ လီးချောင်းကြီးကလည်း သံချောင်လိုမာတောင်နေပြီး အကြောတပြိုင်းပြိုင်းနဲ့  ဖုထစ်နေလိုက်တာ ကျမဖြင့် ကြည့်နေရင်းနဲ့ ကြက်သီး တွေတောင် ထလာမိတယ်။

ကုတင်ပေါ်ရောက်လာတော့ ကျမခြေရင်းမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်၊ နောက်ပြီး ကျမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့လက်နှစ် ဖက်နဲ့ ဒူးကောက်ကွေးကနေကိုင်ပြီး ကျမနို့အုံ ဘေးထိ ဖိချလိုက်တော့ ကုတင်ကနေ ကျမရဲ့ခါးအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး မြောက်တက် သွားတယ်၊ ကျမဖင်နှစ်ခြမ်းကတော့ အစွမ်းကုန်စွင့်ကားပြီး ပြဲနေတော့တာပေါ့။   ဆရာက သူလိုချင်တဲ့ အနေအထားလည်းရောက် ရော စောက်ရည်တွေရွှဲပြီး ပြဲအာနေတဲ့ ကျမအဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးကို ငုံ့ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲခနငုံထားလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ ကျမအဖုတ်တ ပြင်လုံးကို လျှာပြားနဲ့လျှက်လိုက်၊ ဘေးနုတ်ခမ်းသားတွေ လျှက်ပေးလိုက်နဲ့ စောက်စိကိုလည်း ကျွတ်ထွက်မတက်စုပ်ပေးနေတော့  ကျမမှာ တအင်းအင်း ငြီးငြူလို့ ကျမဒူးကောက်ကွေးကို တွန်းဖိထားတဲ့ သူ့လက်ကို ရောင်ရမ်းပြီး ဆွဲထားလိုက်မိတယ်။ “အင်..အင်…အာ့..အာ..အာ ဆရာ.    ဆရာရယ်…ညီမ အရမ်းကောင်းနေပြီ”  “ညီမအပေါ် တက်လိုးပေးပါတော့နော်”    “ညီမ  အရမ်းခံချင်နေပြီလားဟင်” “ဟုတ်..၊ အရမ်းခံချင်နေပြီ၊ ဆရာ့လီးကြီးကို ညီမအဖုတ်ထဲသွင်းပေးပါတော့”  “စိတ်ချပါ ညီမရယ်၊ အ ကြာကြီးသွင်းထားပေးမှာပါ”  ဆရာကပြောပြောဆိုဆို အလိုက်သင့်ကားပေးထားတဲ့ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့လီးကြီး ဒစ်မြုပ်ရုံလေး သွင်းပြီး ဆော့ပေးနေသေးတယ်၊ နောက်မှ အဆုံးထိမြုပ်အောင်သွင်းလို့ မစောင့်သေးဘဲ ကျမနို့တွေကို ကိုင်စုပ်ပေးနေလိုက်တယ်၊  ခနကြာတော့ နို့စုပ်တာရပ်ပြီး ကျမခါးကိုကိုင်လို့ တဖက်ဖက်နဲ့စောင့်လိုးတော့တာပဲ၊ စောက်ဖုတ်ထဲကို တင်းကြပ်ပြီးဝင်ဝင်လာတဲ့  သူ့လီးကြီးက ကျမသားအိမ်ကို လာလာထောက်နေတော့ ကောင်းကလည်းကောင်းနဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့ပြီး ခံနေမိတော့တယ်။

“အား…အားး အဟင့်  အား……နာတယ်” “အား ကောင်းလိုက်တာညီမရယ်၊ ညီမအော်တဲ့အသံလေးက ဆရာ့လီးကိုပိုကြီးလာသလို ပဲ”  “အင့်…အင့်..ရွှီးးးး အားးးး”  ိ”ဖက် ဖက် ဖက် ဖက်” “အား..သေပါပြီ..၊ ဆရာရယ်  ခံလို့လည်း အရမ်းကောင်းတာပဲရှင်”  မောင့် သူငယ်ချင်း ဆရာဝန်ရဲ့ စောင့်လိုးချက်တွေအောက်မှာ ကျမ နာလို့အော်မိလိုက် ကောင်းလို့ညည်းမိလိုက်နဲ့ နာရီဝက်လောက်ကြာတဲ့ ထိ အောက်ကနေ ကားကားလေးခံနေမိတယ်၊ အပေါ်ကလိုးရတာညောင်းတော့ ကျမကို သူ့အပေါ်တက်ပြီး စောင့်ခိုင်းတယ်၊ ကျမ လည်း နှစ်ခါပြောစရာမလိုအောင်ဘဲ သူ့အပေါ်တက်ခွပြီး ကျမကိုယ်တိုင်သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ကျမအဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိချလိုက် တယ်၊ နောက်တော့ အပေါ်ကနေ စောင့်ပေးလိုက် ဇကောဝိုင်းပေးလိုက်နဲ့ ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်းပြီး ညှောင့်ပေးနေမိပါတယ်။  “ညီမ  လေးဘက်ထောက်ပေးတော့၊ ညီမရဲ့ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့”  “ဟုတ် ဆရာ၊ ဆရာသဘောရှိတဲ့တိုင်းလုပ်ဖို့  အကုန်ပေးထားပြီသားပါနော်” “ညီမက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ”

ကျမလည်း ဆရာရဲ့ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်လောက် အောင်ပဲ ကာမစိတ်တွေ မွှန်ထူနေပြီ၊ ဆရာ့လီးကြီးကိုလည်း အရမ်းစွဲနေမိပါပြီလေ၊ သူပြောတဲ့အတိုင်း ဒူးကလေးထောက်လို့ ဖင် ကိုအစွမ်းကုန် ကော့ထောင်ပေးလိုက်တယ်၊ ဆရာကနောက်ကနေ ကျမဖင်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေပြီးမှ ပြူထွက်နေတဲ့ ကျမ အဖုတ်ထဲကို အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ တဆုံးထိုးချလို့ ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆွဲပြီး မီးကုန်ရမ်းကုန် စောင့်လိုးပြန်တော့တယ်၊ ကျမလည်း ဆရာရဲ့စောင့်ချက်တိုင်းကို ဖင်တရမ်းရမ်းနဲ့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူနေမိတယ်၊ ဆရာက နောက်ကလိုးနေရင်း ကျမတင်ပါးတွေရိုက်လို့ သူ့လီးကြီးကို ကျမဖင်နဲ့ပြန်ပြန်စောင့်ခိုင်းသေးတယ်၊ ကျမလည်း ရှေ့ကနေပြန်စောင့် ပေးလိုက် ဆရာကနောက်ကစောင့်လိုးလိုက်နဲ့ စည်းချက်ဝါးချက်ကိုညီလို့ ၁၅မိနစ်လောက်ကြာမှ ကျမအဖုတ်ထဲကို သူ့လရည်တွေ  တဗျင်းဗျင်းနဲ့ ပန်းထုတ်နေလိုက်တာများ ကျမအဖုတ်ထဲကို ဆည်ကျိုးကျနေသလားမှတ်ရတယ် တစက်စက်နဲ့ ထုတ်လို့ကို မပြီးနိုင် တော့ပါဘူးရှင်။

 

Zawgyi

 

စိတ္ေစစားရာ (စ/ဆုံး)

ေမာင္နဲ႔က်မ ညားခဲ့တာ ၃ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ေပမယ့္ ခုထိကေလးမရေသးဘူး။ ေမာင္က ကေလးအရမ္းလိုခ်င္လို႔ ေဆးေပါင္းစုံ နည္းေပါင္းစုံသုံးခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ကေလးမရလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ ခြၽင္းခ်က္က ေမာင့္ဘက္ကျဖစ္ေန ေတာ့ က်မလည္းဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲေလ။ ေမာင္အရမ္းေတာင္းတတဲ့ မိသားစုဘဝေလးက က်မတို႔အတြက္ အိပ္မက္တစ္ခုသာ  ျဖစ္ေနပါ ေတာ့တယ္။ ေမာင္ကေတာ့ လက္မေလ်ာ့ေသးပါဘူး  ခုလည္း သူ႔မိတ္ေဆြ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕လို႔   ဆရာဝန္က  နည္းလမ္းတစ္ခု အႀကံေပးခဲ့တယ္တဲ့။ ဖန္ႁဖြန္သေႏၶသားနဲ႔လုပ္ရင္လည္း ေမာင္ရဲ႕သုတ္ရည္က   မေအာင္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္မွာ  မဟုတ္ဘူးတဲ့။ အဲေဒါ့…. တစ္ျခားေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သုတ္ရည္ကို   ကာမဆက္ဆံတာမဟုတ္ဘဲ က်မသားအိမ္ထဲကို ထည့္ ေပးရင္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ေမာင့္ဘက္ကသေဘာတူလက္ခံရင္ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီး   သူ႔ရဲ႕ ေဆးခန္းလာခဲ့ပါ သူကူညီေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။   ေမာင္ကစိတ္အားတက္ႂကြစြာ ေျပာျပေနေတာ့ က်မလည္း ေခါင္းၿငိမ့္ရတာ ေပါ့။  “ဒါနဲ႔ ေမာင္ ဘယ္သူ႔ကိုေခၚသြားမွာလဲဟင္”  “ယုံၾကည္ရမယ့္သူေရာ ရွိလို႔လား” လို႔ေမးေတာ့  ေမာင္က…

“ေမာင္လည္းအဲ့ဒါ စဥ္းစားေနတာ၊ မ်ိဳး႐ိုးေကာင္းတဲ့သူ လည္းျဖစ္ေစခ်င္တယ္၊ ေမာင္ရဲ႕မိတ္ေဆြ ဆရာဝန္ကိုပဲ   ထပ္ၿပီး အကူညီ ေတာင္းရတာေပါ့ကြာ”  “အင္းပါ ေမာင္ရယ္..၊ ကေလးရလာရင္ေရာ ေမာင့္ရဲ႕  ေသြးသားအရင္းလို ခ်စ္ႏိုင္ပါ့မလား ေမာင္က”  “ခ်စ္ မွာေပါ့.. ေမာင္ကိုယ္တိုင္လိုခ်င္လို႔ စီစဥ္ထားတာပဲ”   ဒါမဲ့ က်မစိတ္ထဲမွာ သိပ္ၿပီးအလိုမက်ခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ေယာက္်ားမဟုတ္ဘဲ  တစ္ျခားသူရဲ႕ရင္ေသြးကို လြယ္ၿပီးေမြးရမွာ  ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမခ်င့္မရဲနဲ႔ သစၥာေဖာက္သလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလားေတြးၿပီး စိုးရိမ္မိတယ္။  က်မေမာင့္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္   သန္းေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတနဲ႔ ၿပဳံးေနတာေတြ႕ရတယ္။   “ေမာင္..”   “ဟင္..ေျပာေလ ခ်စ္..”   “ခ်စ္ ေမာင့္ကိုသစၥာေဖာက္သလို ျဖစ္ေနမွာစိုးတယ္”  တိုးတိတ္ညင္သာတဲ့ အသံေလးနဲ႔ေျပာၿပီး က်မ ေမာင့္ကို  တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။

ေမာင္ကလည္း က်မကိုယ္ေလးကို သိုင္းဖက္လို႔ နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး ငုံ႔နမ္းလာတယ္။ “အာ့ေတာ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔၊ ေမာင့္ခ်စ္ဇနီးလွလွ ေလးကို  တစ္ျခားသူ လက္ဖ်ားနဲ႔ထိတာေတာင္ မခံႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါကလည္း အထိအေတြ႕နဲ႔ဆက္ဆံတာမွ မဟုတ္ဘဲ၊  အရည္ကိုေဆး ထိုးပိုက္ထဲထည့္ၿပီး ခ်စ္ သားအိမ္ထဲ  ကိုသြင္း႐ုံပါကြာ”  “အင္းပါ၊ ေမာင္ကခ်စ္ကို အခ်စ္ေပါ့သြားမွာစိုးလို႔ပါ” အခ်စ္ေတြက တိုးၿပီး ေတာင္လာမွာပါကြာဆိုးၿပီး က်မႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရနမ္းလိုက္တယ္။ က်မလည္း ေမာင့္ခါးကို ပိုတင္းၿပီးဖက္လိုက္ေတာ့  ေမာင့္ရဲ႕လီးႀကီးကေထာင္လို႔  ဆီးခုံကိုလာေထာက္ေနေတာ့တာေပါ့။  ႏွစ္ေယာက္သား ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕ရင္းနဲ႔ ကာမစိတ္ေတြကလည္း တက္လာ အိမ္မွာကလည္း ႏွစ္ေယာက္တည္းေနတာ  ဆိုေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲက စားပြဲေပၚမွာပဲ က်မလက္ႏွစ္ဖက္ကိုေထာက္ၿပီး ေျခ ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုကားလို႔ ဖင္ေလးကိုေကာ့ထားေပးလိုက္တယ္၊ ေမာင္ကလည္း က်မလုံခ်ည္ကို  ခြၽတ္ခ်လို႔ စြန႔္ကားေနတဲ့ ဖင္ႏွစ္ျခမ္း ေအာက္မွာ ျပဴထြက္ေနတဲ့ က်မအဖုတ္ေလးထဲကို သူ႔လီးႀကီးကိုအဆုံးထိထည့္ၿပီး ေနာက္ကေန ေစာင့္ေစာင့္လိုးေပးေတာ့တာ ေပါ့..။

က်မဖင္သားေတြနဲ႔ ေမာင့္ရဲ႕ေပါင္ေတြနဲ႔႐ိုက္တဲ့အသံကလည္း တဖက္ဖက္နဲ႔ စည္းခ်က္ကိုညီလို႔။  “ဖက္ဖက္..ဖက္ဖက္”  “အ ဟင့္..ဟင့္” “အား…”   “အား..ေကာင္းလိုက္တာ၊ ခ်စ္အဖုတ္ေလးကအရမ္း  လိုးလို႔ေကာင္းတာပဲ”  “ခ်စ္ အဖုတ္ကေမာင္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပါပဲ  ေမာင္ စိတ္ႀကိဳက္လိုးေပါ့လို႔”  က်မလည္း ညည္းျငဴသံေလးနဲ႔ စကားေတြတတြတ္တြတ္  ေျပာၿပီး  ဖင္ကိုတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးၿပီး ခံေနမိတယ္။   နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၿပီးသြားတယ္။  ႏွစ္ေယာက္အတူ  ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးၾကရင္းနဲ႔ တစ္ခ်ီ  ဆက္လိုးျဖစ္ၾကပါေသးတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္နဲ႔က်မ သူ႔ မိတ္ေဆြဆရာဝန္ဆီ ကားနဲ႔သြားၾကတယ္။  ဟိုေရာက္ေတာ့ ေဆးခန္းမွာလည္း လူေတြရႈပ္လို႔ ညေနမွေအးေဆး ျပန္လာခဲ့ပါေျပာ တာနဲ႔ အိမ္ကိုပဲေမာင္းၿပီး   ျပန္လာရတယ္၊ ညေန ၃နာရီခြဲေလာက္ေရာက္ေတာ့  ဆရာဝန္ကေမာင့္ဆီကို ဖုန္းဆက္လာတယ္၊ လာခဲ့ ေတာ့တဲ့၊ ေမာင္ကလည္း ဖုန္းထဲမွာပဲ တစ္ျခားလူရွာဖို႔  အဆင္မေျပေၾကာင္းနဲ႔ ဆရာပဲအစဆုံးကူညီေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။  လူရင္းေတြဆိုေတာ့ ဆရာဝန္ကလည္းကူညီပါ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ က်မတို႔ ေဆးခန္းကို တစ္ေခါက္ထြက္လာခဲ့ျပန္တယ္။

ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ကအသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနတယ္။ ၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲေခၚၿပီး အက်ိဳးေၾကာင္းအကုန္ရွင္းျပတယ္။ သုတ္ ရည္ကို ၃ရက္ေလာက္ဆက္တိုက္ထည့္မွ စိတ္ခ်  ႏိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အရည္ကိုလည္းပူပူေႏြးေႏြးမေျခာက္ခင္ထည့္ရမွာမို႔  ေရာက္လာမွပဲထုတ္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာ ျပတယ္။   “ဒီေလာက္ဆိုနားလည္ပီမလား၊ က်ေနာ္လည္းတစ္ခါမွ  ခုလိုမကူညီေပးခဲ့ဖူး ဘူး၊ မိတ္ေဆြရင္းမို႔ပါဗ်ာ” ေမာင္ကလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ဆရာအဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ စရေအာင္ေျပာေတာ့ ဆရာဝန္က  ခနေနာ္  အိမ္သာထဲဝင္လိုက္အုံးမယ္ဆိုၿပီး ထထြက္သြားတယ္။   က်မတို႔ ႐ုံးခန္းေလးထဲမွာပဲ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။  အိမ္သာ ထဲ ဘာလို႔သြားလဲဆိုတာ က်မစိတ္ထဲသိပါတယ္၊  သူ႔လရည္ေတြ ထြက္ေအာင္ ဂြင္းသြားထုဖို႔ဆိုတာ  ၿပီးရင္ သူ႔လရည္ေတြကို ေဆး  ထိုးပိုက္နဲ႔ က်မအဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္ေတာ့မွာကို ေတြးမိေတာ့ မလုံမလဲနဲ႔ ေမာင့္ေရွ႕မွာ  ရွက္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ထားရတယ္။

ခနအၾကာမွာေတာ့ အိတ္ေလးတစ္ခုကိုင္ၿပီး ဆရာဝန္ ႐ုံးခန္းထဲကိုဝင္လာတယ္။   “ကဲ…ရၿပီ၊ ခင္ဗ်ားမိန္းမကို အျပင္ကကုတင္မွာ  လွဲခိုင္းလိုက္ပါ”   “ဟုတ္..ဆရာ”  ေမာင္ကက်မလက္ကိုဆြဲေခၚၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲခိုင္းလိုက္တယ္၊ က်မလည္းမေယာင္မလည္နဲ႔  လွဲအိပ္ေနလိုက္ရတာေပါ့၊ ဆရာဝန္က ခုနယူလာတဲ့ အိတ္ထဲကအရည္ျဖဴျဖဴေတြကို အပ္မပါတဲ့ေဆးထိုးပိုက္နဲ႔ ကုန္တဲ့ထိစုပ္ယူေန တယ္၊ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ခိုင္းတယ္၊ ဆရာဝန္က အပ္ႀကီးေျမႇာက္ေျမႇာက္ၿပီး ကုတင္ေပၚေဘးတေစာင္းထိုင္  ေနရာယူၿပီး ဘာမွရွက္မေနဖို႔နဲ႔ အတြင္းခံလည္းခြၽတ္လိုက္ပါအုံးလို႔ ေျပာလာတယ္၊ ေမာင္ကေတာ့ က်မေဘးနားမွာ ဘာမွမျဖစ္  သလိုရပ္ၾကည့္ေနေလရဲ႕၊ က်မျဖင့္ရွက္လြန္းလို႔ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ေမာင့္လက္ကိုစုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္၊ ဟုတ္တယ္ေလ ကိုယ္ မသိတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ အတြင္းခံခြၽတ္ၿပီးေတာင္ ျပရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ၊ ဒါမဲ့…ေမာင္အရမ္းလိုခ်င္တဲ့ မိသားစုဘဝ ေလးကိုေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္မိတယ္၊ ဒါနဲ႔ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ေပါင္လယ္ေလာက္ထိခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္၊

ဆရာဝန္ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ေဆးထိုးပိုက္ကိုကိုင္လို႔ တစ္ဖက္က က်မဒူးကိုကိုင္ၿပီး ဖိၿဖဲခ်လိုက္တယ္၊ ၿပီးမွေဆးထိုးအပ္တံအရင္း ထိေရာက္ေအာင္ က်မအဖုတ္ထဲကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးခ်လိုက္တာ ေအးစက္စက္မာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးဆိုေတာ့ နည္းနည္းနာသြား တာေပါ့၊ အပ္ထဲကအရည္ေတြ ထိုးခ်လိုက္ေတာ့မွ အဖုတ္ထဲမွာ ပူေႏြးေႏြးႀကီးနဲ႔ ဆရာဝန္ရဲ႕လရည္ေတြက ေလ်ာခနဲက်မသားအိမ္ ထဲကို ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ အတြင္းခံကိုျပန္ဝတ္ လုံခ်ည္ကိုျပန္ဖုံးလို႔ ခ်က္ျခင္းထထိုင္လိုက္တယ္၊ ဆရာဝန္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး၊ ရွက္လြန္းလို႔မ်က္ႏွာကိုနီရဲေနတာပဲ။   “ကဲ..စိတ္ခ်ရေအာင္ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေတာ့ဆက္တိုက္   လာခဲ့အုံးေနာ္”  “ဟုတ္”   က်မတို႔လည္း ဆရာဝန္ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။  ေနာက္ညေနမွာလည္း ဆရာဝန္မွာတဲ့အတိုင္း ေမာင္နဲ႔က်မ  ထပ္လာခဲ့ၾကတယ္၊ အရင္ေန႔ကလိုပဲ ဆရာဝန္ကအိမ္သာထဲဝင္သြားျပန္တာေပါ့၊ အဲ့ခ်ိန္မွာပဲ ေမာင့္ဆီဖုန္းဝင္လာလို႔ အျပင္ထြက္ ၿပီးဖုန္းသြားေျပာတယ္၊ ခနေနျပန္ေရာက္လာၿပီး ေမာင့္အလုပ္ရွင္က အေရးႀကီးလို႔လာခဲ့ပါအုံးတဲ့ ခနေနျပန္လာခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ထြက္ သြားပါေတာ့တယ္။  က်မလည္း တစ္ေယာက္တည္းဆက္ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ဆရာဝန္က နာရီဝက္ေလာက္ၾကာမွ ထြက္လာတယ္။

က်မတစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနတာျမင္ေတာ့ မ်က္ေမွာက္က်ဳံ႕သြားၿပီး “မင္းေယာက်ာ္းေရာ”တဲ့   “သူ႔အလုပ္ျပန္သြားတယ္၊ ခနေန ျပန္လာမယ္တဲ့”   “ရၿပီလား…ဆရာ” ေမးလိုက္ေတာ့  သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လို႔ ေမာဟိုက္ေနတဲ့ေလသံနဲ႔ ျပန္ေျဖရွာတယ္ ။   “ေျပာ ရမွာေတာ့ အားနာတယ္ဗ်ာ၊ ေန႔လယ္က  မိန္းမနဲ႔ရန္ျဖစ္ေတာ့ စိတ္ညစ္ေနလို႔ လုံးဝမထြက္ဘူး  ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ”   “ဟင္..ဒါဆို  ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ျပန္ရေတာ့မွာေပါ့”  “ဒီလိုလုပ္ပါ့လား၊ တစ္မ်ိဳးေတာ့မထင္ပါနဲ႔၊  ညီမဟာလည္းျမင္ဖူးၿပီးသားဆိုေတာ့ မေန႔ကလို ပဲ  ခြၽတ္ၿပီး ေထာင္ျပထားေပးပါ့လား”  “ဆရာၾကည့္ၿပီးထုမယ္ဆို ထြက္ေလာက္မွာပါ”  က်မလည္း စဥ္းစားမိတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္ တည္းျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလားလို႔ေပါ့၊ ဒါမယ့္..ဒီေန႔အလုပ္မျဖစ္ရင္ ေနာက္တစ္ရက္ထပ္တိုးၿပီးလာရမွာ စိုးတာနဲ႔ ဆရာဝန္ေျပာသလို  လက္ခံလိုက္ေတာ့တယ္။  က်မ ကုတင္ေပၚတတ္ လုံခ်ည္လွန္ၿပီး အတြင္းခံခြၽတ္ခ်ေပးလိုက္တယ္၊ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ျမန္ျမန္ၿပီး သြားရေအာင္ ဒူးႏွစ္ဖက္ပါေထာင္ၿပီး ကားထားေပးလိုက္တယ္။

ဆရာဝန္လည္း ကုတင္ေပၚတက္လာၿပီး က်မေျခရင္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ပုဆိုးလွန္ကာ ၿပဲအာေနတဲ့ က်မအဖုတ္ကိုၾကည့္လို႔  တအင္းအင္းနဲ႔ ဂြင္းထုေနပါေတာ့တယ္။  က်မအဖုတ္ကိုၾကည့္ရင္း တအင္းအင္းနဲ႔ထုေနတဲ့အသံၾကားေတာ့ က်မစိတ္ထဲ မ႐ိုးမ႐ႊ ျဖစ္လာရတာေပါ့၊ အဖုတ္အတြင္းသားေတြပါ ယားလာၿပီး အရည္ေတာင္စို႔လာေနသလိုပါပဲ၊ ဆရာဝန္လည္း အရွိန္ရလာလို႔ထင္ပါရဲ႕  က်မဒူးတစ္ဖက္ကိုတြန္းကိုင္လို႔ ေရွ႕ကိုကုန္းၿပီး ထုလာတယ္။  ေနာက္ေတာ့ သူ႔လက္က ဒူးေပၚကေန က်မေပါင္သားေတြဆီ  မသိမသာ ပြတ္သပ္လာတယ္၊ က်မလည္းမသိသလိုေနလိုက္မိတယ္၊ က်မမွာ တစ္စိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါင္ရင္းထိပြတ္ သပ္လာတဲ့ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ မသိစိတ္ထဲက ကာမစိတ္ေတြထလာမိတယ္ရွင္။  “ညီမ”  “ရွင္” လႈိက္ဖိုေနတဲ့အသံနဲ႔  က်မျပန္ထူးမိတယ္။  “ညီမအဖုတ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး လုပ္ခ်င္လာၿပီကြာ  အဓိက ညီမအဖုတ္ထဲဆရာ့လရည္ေတြ ဝင္ဖို႔ပဲေလ”  “ေဆးထိုးပိုက္မလိုေတာ့ပါဘူး ဆရာ့ဟာႀကီးကိုယ္တိုင္ပဲ   ညီမအဖုတ္ေလးထဲသြင္းၿပီး လရည္ေတြ ထုတ္ေပးေတာ့မယ္ေနာ္”  “ဟင္..ေမာင္ျပန္လာရင္ ေသလိမ့္မယ္”  “မလာႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ” ဆိုၿပီး ေထာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို က်မအဖုတ္ ေပၚ လာေထာက္ထားေတာ့တယ္။ က်မလည္း စိတ္ရဲ႕ေစရာအတိုင္း မျငင္းမိဘူး။

က်မဆီက အသံမၾကားရေတာ့ က်မအဖုတ္ေလးကိုၿဖဲၿပီး နီရဲေနတဲ့ သူ႔လီးဒစ္ႀကီးကို ထိုးစိုက္ခ်လိုက္တယ္၊ သူ႔ဒစ္ႀကီးက ကား ကားႀကီးနဲ႔အႀကီးရီးဆိုေတာ့ အဖုတ္ဝမွာ ဝင္တယ္ဆိုရင္ပဲ က်မမွာ အသက္ေအာင့္လို႔ “အင္း”ကနဲ ခါးေကာ့ေခါင္းေမာ့ သြားၿပီး  လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ရာခင္းစကို သတိလက္လြတ္ ဆြဲေခ်စုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။  “အားးး..ဆရာ နာတယ္..”   ရႈံ႕မဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလးျဖင့္  အသနားခံသလို ညဳသလိုအသံေလးနဲ႔ေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေတြပိုထလာၿပီး လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးခ်ပစ္လိုက္တယ္။  “အားးးးေသပါပီ”  “ေနာက္ေတာ့ ဆရာဟာႀကီးကို ႀကိဳက္သြားမွာပါကြာ”လို႔  ေျပာၿပီး သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြရဲ႕ ဇနီးလွလွေလးကို  စိတ္ရွိလက္ရွိ ေစာင့္လိုးေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။  က်မမွာ အသက္ေအာင့္လို႔ “အင္း”ကနဲ ခါးေကာ့ေခါင္းေမာ့ သြားၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ က အိပ္ရာခင္းစကို သတိလက္လြတ္ ဆြဲေခ်စုပ္ကိုင္ထားမိတယ္။  “အားးး..ဆရာ နာတယ္..”  ရႈံ႕မဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ အသနားခံ သလို ညဳသလိုအသံေလးနဲ႔ေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေတြပိုထလာၿပီး လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးခ်ပစ္လိုက္တယ္။   “အားးးးေသ  ပါပီ” “ေနာက္ေတာ့ ဆရာဟာႀကီးကို ႀကိဳက္သြားမွာပါကြာ”လို႔  ေျပာၿပီး သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြရဲ႕ ဇနီးလွလွေလးကို စိတ္ရွိ လက္ရွိ ေစာင့္လိုးေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။

သူ႔ေဆးခန္းက ကုတင္ေလးကလႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ႔ က်မအေပၚကေန ေစာင့္လိုးေနလိုက္တာ တကြၽီကြၽီနဲ႔ ယိမ္းထိုးေနေတာ့တာပဲ၊ ခုလိုး ေနတဲ့လူက က်မေယာက္်ားမဟုတ္ေပမယ့္ အဖုတ္ထဲကို ျပည့္သိပ္ၿပီးဝင္ဝင္လာတဲ့ သူ႔လီးႀကီးေၾကာင့္   က်မရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို  အစြမ္းကုန္ကားထားေပးမိတယ္။  ေမာင္ျပန္လာရင္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ကလည္း ရွိေသးတာမို႔ အရမ္းေကာင္းေနေပမယ့္ ျမန္ျမန္ၿပီး ေစခ်င္ေနရတာေပါ့။   “ဆရာရယ္..ျမန္ျမန္ၿပီးလိုက္ပါေတာ့”  “အင္းးးး ၿပီးေတာ့မွာပါ..အားးးေကာင္းလိုက္တာညီမရယ္၊   ညီမ အဖုတ္ေလးကစီးပိုင္ေနေတာ့ ဆရာ့လီးႀကီးထုတ္  ေတာင္မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး”  “ဟင္..မထုတ္လို႔ေတာ့ဘယ္ရမလဲ၊ သူမ်ားမယား ကို”  က်မလည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီးေျပာေနေပမယ့္ စိတ္ထဲကသူ႔လီးႀကီးကို က်မအဖုတ္ထဲစိမ္ၿပီး ညႇစ္ထားေပးခ်င္ေသးတာေပါ့။

အရမ္းေကာင္းေနတဲ့ သူမမ်က္ႏွာေလးၾကည့္ၿပီး အၾကာႀကီး ဇိမ္စြဲလိုးခ်င္ေသးေပမယ့္ သူမေယာက္်ားျပန္လာရင္ ေကာင္းခန္း ေရာက္မွ မီးပ်က္ဆိုသလိုျဖစ္မွာဆိုးတာနဲ႔ပဲ က်ေနာ္လည္း ျမန္ျမန္ေလးေစာင့္လိုးေပးၿပီး သူမအဖုတ္ထဲကို က်ေနာ့္လရည္ေတြ  အဆက္မျပတ္ ပန္းထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။  “ကဲ..ညီမလိုခ်င္တဲ့ ဆရာ့လရည္ေတြ ညီမအဖုတ္ထဲကို  ထည့္ေပးလိုက္ၿပီေနာ္”  “ဟာ…ဆရာကလဲ”   ၿပီးလည္းၿပီးသြားေရာ က်မမ်က္ႏွာတစ္လုံး နီရဲေနတာပါပဲ၊ သူ႔လရည္ေတြ ေပက်ံေနတဲ့ က်မအဖုတ္တစ္ဝိုက္ ကိုလည္း တစ္ရႉးစနဲ႔သုတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္၊ ၿပီးမွ အဝတ္အစားေတြျပန္ဝတ္ ႐ုံးခန္းထဲမွာ ေမာင့္ကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္ၾက တယ္၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းအခန္းေလးထဲမွာ အေနရခက္လာတာနဲ႔ ေမာင့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး Taxiငွားၿပီးျပန္လိုက္ေတာ့မယ္၊ ေမာင္အား တဲ့ေန႔မွ ျပန္လာရေအာင္ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္၊ ေမာင္သေဘာတူထားေပမယ့္ ေမာင့္ေနာက္ကြယ္မွာ အခုလိုမ်ိဳး ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ဆက္ဆံမိခဲ့သြားတာက က်မရဲ႕ အျပစ္တစ္ခုလိုခံစားရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္အရႈပ္အရွင္းမရွိရေလေအာင္  ဆရာဝန္ကို ကတိေတာင္းရတယ္။

“ဆရာ..ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ဂုဏ္နဲ႔ က်မတို႔သိကၡာကို ေထာက္ၿပီး ဒီကိစၥကို ဒီမွာပဲထားေပးပါ၊ ကေလးရလာရင္လည္း ဘာမွမ ဆိုင္သလိုေနပါမယ္လို႔ ကတိေပးပါ ဆရာ”  “ေပးပါတယ္၊ ေဆးပညာအရ အကူညီေပးခဲ့တယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါ့မယ္၊ ညီမ ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႔ကြယ္”   “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ”  က်မလည္း ဆရာ့ကိုႏူတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့လိုက္တယ္။  အိမ္ေရာက္ေတာ့  ေမာင္ျပန္မေရာက္ေသးဘူး၊ က်မတစ္ေယာက္တည္း ဆရာဝန္နဲ႔က်ဴးလြန္မိတဲ့ အျဖစ္ကိုျပန္ေတြးၿပီး ေနာက္ေန႔ေတြသြားရ မွာ မဝံ့မရဲျဖစ္မိပါတယ္၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ရလာတဲ့ကိုယ္ဝန္က ဆရာဝန္ရဲ႕ကိုယ္ဝန္ပဲ ျဖစ္မွာပါေလဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျဖသိမ့္ရင္း အဝတ္စားလဲ ေရခ်ိဳးၿပီး ေမာင့္ကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္၊ ၆နာရီထိုးေလာက္ေတာ့ ေမာင္ျပန္လာတယ္၊ က်မလည္း ဒီေန႔ အလုပ္မျဖစ္ေၾကာင္း လိမ္ညာၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ ေမာင္ကေနာက္ရက္ေတြ ထပ္သြားတာေပါ့တဲ့၊ က်မ ေမာင္မသိေအာင္ သက္ ျပင္းတစ္ခ်က္ခိုးခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြ ေမာင္နဲ႔က်မႏွစ္ေယာက္တူပဲ သြားျဖစ္ၾကတယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ပဲ ေမာင့္ရဲ႕ကိုယ္ဝန္ရရွိေရးစီမံကိန္း ႀကီး ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။  တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေမာင့္မိတ္ေဆြဆရာဝန္ က်မတို႔အိမ္ကို ရံဖန္ရံခါေရာက္ေရာက္လာတတ္ တယ္၊ အစေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသားအလည္လာတယ္ထင္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း က်မအေပၚၾကည့္တဲ့မ်က္လုံးေတြက မ႐ိုးသားဘူးဆို တာ သတိထားမိလာေတာ့ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္၊ သူနဲ႔တစ္ခါလိုးခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့ အသိကလည္း က်မရဲ႕ကာမစိတ္ေတြ  ႂကြလာေစတာေပါ့၊ သုံးေယာက္သားစကားေျပာေနရင္း တစ္ခါတစ္ခါ က်မသူ႔ကို မခို႔တ႐ို႕မ်က္ေစာင္းထိုးထိုးၿပီး ၾကည့္မိတယ္၊ သူ ကလည္း က်မေယာက္်ားကြယ္ရာဆို မထိတထိစကားေတြ ေျပာတတ္လာတယ္၊ တစ္ခါကဆို ဆရာဝန္လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး ကို ေမာင္က ထမင္းဖိတ္ေကြၽးေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ေမာင္နဲ႔က်မကတစ္ဖက္ က်မနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ဆရာဝန္ကထိုင္လို႔ သူ႔ မိန္းမကေဘးမွာထိုင္စားျဖစ္ၾကတယ္၊ က်မက ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို စားပြဲေအာက္တန္းေပၚတင္ၿပီးစားေနရင္း ေျခဖ်ားထိပ္ကို  တစ္ခုခုထိသလိုျဖစ္လို႔ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ဆရာကမသိလို က်မကိုျပန္ၾကည့္တယ္၊ က်မလည္း ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ထမင္းဆက္စားေနလိုက္ တယ္၊ ေနာက္တစ္ခါက် က်မေျခဖမိုးေပၚ လာဖိထားတယ္၊ ဆရာလုပ္ေနတာသိလို႔ က်မဘာမွမျဖစ္သလို ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့  ေျခသလုံးေတြထိပါပြတ္လာတယ္၊ ေနာက္ပိုင္းအားမရေတာ့ သူ႔ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ညႇပ္ၿပီး ဆြဲခ်လိုက္တာ က်မေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက စားပြဲ ေအာက္ဆန႔္ဆန႔္ႀကီး ျဖစ္သြားတာေပါ့၊ က်မလုံခ်ည္ေအာက္ကေန သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေပါင္ရင္းထိထိုးတက္လာေတာ့ က်မလည္း  စားပြဲေရွ႕ကို မသိမသာတိုးကပ္လိုက္တယ္၊

ၿပီးေတာ့   က်မရဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚကေန သူ႔ေျခမႀကီးနဲ႔ အဖုတ္ကို ထိုးကလိေပးေနတာ ထမင္းစားမပ်က္ဟန္မပ်က္ပါပဲ     ထေျပာလို႔လည္းမေကာင္း ျဖစ္ေနေတာ့ သူကလိေနသမွ် ဟန္မပ်က္ထမင္းဆက္စားေနလိုက္တယ္၊ အဖုတ္လည္းအရည္ေတြ႐ႊဲလို႔  ထမင္းစားၿပီး ဆရာဝန္လင္မယားျပန္သြားတာေတာင္ က်မမွာ လႈိက္ဖိုက်န္ခဲ့ရတယ္၊ ည ေမာင္နဲ႔လိုျး ဖစ္ၾကေတာ့ ေမာင္က က်မေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး ဖင္ေထာင္လိုးတာ က်မျဖင့္ေကာင္းလြန္းလို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဆို ဆရာဝန္မ်က္ႏွာကို  ေရာင္ရမ္းၿပီး ျမင္ေယာင္မိေသးတာေပါ့ရွင္။   က်မတို႔ ထမင္းဖိတ္ေကြၽးၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း က်မတို႔အိမ္ကို အလည္လာေနက်  ဆရာဝန္ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနခဲ့တယ္၊ ေမာင့္ကိုေတာ့ မေမးၾကည့္မိပါဘူး၊ ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးထင္သြားမွာဆိုးရတယ္ေလ၊  က်မမသိစိတ္ကပဲ တိတ္တခိုး ေမွ်ာ္ေနမိတာပါ၊ တစ္ခါပတ္သက္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုေပမဲ့ ေဆးပညာအရ ပတ္သက္ခဲ့တာဆိုေတာ့  လိပ္ျပာမလုံေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ဘက္က ေနာက္ပိုင္းက်မအေပၚေျပာင္းလဲဆက္ဆံလာမႈေတြအေပၚေတာ့  သာယာသလိုလိုနဲ႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ၿပီး က်မအဖုတ္ေလးထဲ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ အားရပါးရ လိုးေပးမွာကို မဝံ့မရဲ  ေမွ်ာ္လင့္ေနမိေတာ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္လေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ဆရာဝန္ က်မတို႔အိမ္ကို ေရာက္လာပါတယ္၊ သူေရာက္လာေတာ့ ေမာင္ကမရွိဘူး၊ က်မ တစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ခ်ိန္မွ ဆိုက္ဆိုက္ျမဳက္ျမဳက္ ေရာက္ခ်လာတာ၊ တမင္လာတာလား.. မသိလို႔လာတာလား မေျပာတတ္ဘူး၊  ဒါနဲ႔ က်မလည္း ေမာင္ျပန္မလာေသးဘူး..ဘာကိစၥရွိလို႔လဲလို႔ မ်က္ႏွာတမင္တည္ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့…  နယ္ဘက္ေရာက္ေနတဲ့ တြက္ မလာျဖစ္တာၾကာလို႔ ဝင္လာတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီးက်မကိုယ္ဝန္ရမရ ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေပးမလို႔ လာတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။   “မေသခ်ာရင္ေရာ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲဆရာ”  က်မအတြန႔္တက္ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ ဆရာတစ္ ေယာက္လုံးရွိတာပဲ ထပ္ၿပီးလုပ္ေပးမွာေပါ့တဲ့…  “ဟြန႔္… လူလည္ႀကီး” ဆိုၿပီး က်မႏုတ္ခမ္းေလးစူ မ်က္ ေစာင္းေလးထိုးၿပီး  ကေလးတစ္ေယာက္ဆိုးႏြဲ႕သလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ မ်က္ႏွာကေလးစူပုပ္လို႔ေနလိုက္တယ္၊ က်မတမင္သက္သက္ ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ျပ ေနတာပါ၊ က်မရဲ႕ကာမဆႏၵေတြ ဆရာဝန္ဆီ ပုံခ်ေပးခ်င္ေနမိပါၿပီ။

“လူလည္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူးကြာ.. ညီမဟာေလးက  တစ္ခါတည္းနဲ႔ တစ္သက္စြဲေအာင္ ေကာင္းတာကိုး”  “ဟင္…တကယ္ေပါ့” က် မလည္း မခို႔တ႐ို႕မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ျပန္ေမးလိုက္တယ္။  “အင္းေပါ့၊ ညီမ… ညီမကိုဆရာအရမ္းစြဲလမ္းမိေနၿပီ”  “အို… ဆရာရယ္”    က်မ ဆရာ့ကို ဂ႐ုနာသက္ဟန္နဲ႔ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က က်မပုခုံးေပၚလာကိုင္ၿပီး မ်က္ႏွာကေအာက္ကို ၫႊတ္က် လာတယ္၊ သူဘာလုပ္ေတာ့မလဲဆိုတာ သိေနတဲ့က်မ မ်က္လုံးကေလးစင္းလို႔ သူ႔ရဲ႕အနမ္းေတြခံယူဖို႔ က်မႏုတ္ခမ္းေတြ မပြင့္တပြင့္ ေလးဟထားၿပီး လည္တိုင္ကိုေမာ့ထားေပးမိတယ္၊ က်မႏွာေခါင္းထဲ ေရေမႊးနံ႔တစ္ခု ဝင္လာစဥ္မွာပဲ က်မႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို  စြဲစုပ္ခံလိုက္ရတယ္၊ တကိုယ္လုံးကို ဖိန္းရွန္းသြားၿပီး က်မအဖုတ္ထဲ က်င္ခနဲ ခံစားမိလိုက္တယ္၊ သူ႔လက္ေတြကလည္း ပုခုံး ေပၚကေန ခ်ၿပီး က်မရဲ႕ခါးသိမ္သိမ္က်စ္က်စ္ေလးကို သူ႔ကိုယ္နဲ႔ထိ ေအာင္စြဲကပ္ပစ္လိုက္တယ္၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွာ မာ ေတာင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ က်မဆီးခုံကိုလာေထာက္ေတာ့ ကာမစိတ္ေတြ ပိုၿပီးထႂကြလာေတာ့တာေပါ့၊

က်မႏုတ္ခမ္းကိုလည္း တယုတယနဲ႔စုပ္ေပးရင္း လက္က က်မရဲ႕စြင့္ကားေနတဲ့ တင္သားေတြေပၚ အလိုက္သင့္ပြတ္ေပးေနေသး တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲကို လက္ႏွစ္ဖက္ရွိူသြင္းၿပီး တင္သားေတြေအာက္ကေနပင့္ဆြဲလို႔ က်မဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲ လိုက္ စုတ္ေျခလိုက္ပြတ္လိုက္နဲ႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အတြင္းခံေပၚကေန သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ က်မအဖုတ္ကို ပင့္ပင့္ထိုးေနလိုက္တာ က်မ ျဖင့္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ၿပီးလုၿပီးခ်င္ေတာင္ ျဖစ္ျဖစ္သြားမိတယ္။  က်ေနာ့္ရဲ႕ ျပဳစုယုယမႈေတြေအာက္မွာ သူမေတာ္ေတာ္ထန္ ေနၿပီဆိုတာ က်ေနာ့္ခါးကို သူမလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္လာဖက္ထားတာကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္ပါတယ္၊ သူမရဲ႕ပုံစံ ေလးက အသားေဖြးေဖြးႏွာတံစင္းစင္းနဲ႔ ႏုတ္ခမ္းေလးေတြကလည္း ေဖာင္းအိအိေလးေတြ၊ စုပ္ေနရင္းနဲ႔ခ်ိဳခ်ိဳလာသလိုပဲ၊ မလႊတ္ ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲေလ။  သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ခါးေလးက်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ တင္သားေတြေနာက္ကို စြင့္ကားေနၿပီး ေပါင္တံ ေလးေတြကစင္းက်ေနေတာ့ ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန သူမအဖုတ္ေလးကို ေစာင့္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာ ေတာ့  တယ္၊ ဒါနဲ႔ သူမအဖုတ္ေလးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲကေန ႏႈိက္လိုက္မိတယ္၊ Ooh… အရည္ေတြ႐ႊဲလို႔ သူမဘယ္ေလာက္  ေတာင္ ခံခ်င္ေနၿပီလဲမသိဘူး၊ က်ေနာ္လည္း သူမ ေစာက္စိေလးကို လက္ခလယ္နဲ႔ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္တယ္။ “အင့္ခနဲ” အသံထြက္ လို႔ က်ေနာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။

“ဆရာ..ဧည့္ခန္းႀကီးထဲမွာ မေကာင္းဘူး ေတာ္ၿပီကြာ”  ေမာဟိုက္ေနတဲ့ ေလသံနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ဆက္မလုပ္ဖို႔တားတယ္။ အရွိန္ တက္ေနၿပီဆိုမွ လာတားေတာ့ နည္းနည္းဖီးလ္ပ်က္သြားရတာေပါ့။   “ဟာ…ညီမကလဲ၊ ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး၊ ဆရာ့စိတ္ေတြမထိန္း ႏိုင္ေတာ့ဘူး”  “ဟင္..! ေမာင္လာလို႔ရင္ ေတြ႕သြားလိမ့္မယ္”  “မလာေသးပါဘူးကြာ”   ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဇာတ္ရွိန္ျမင့္ေနၾကၿပီဆိုေပ မယ့္ ………  ဒီထက္ပိုဆက္လုပ္ဖို႔ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်မ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနမိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့လည္း က်မစိတ္ကိုက်မ ၃မိနစ္ ၾကာေအာင္ေတာင္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ က်မစိတ္ေတြ အရမ္းထန္ေနၿပီေလ။ ဆရာ့ကိုလည္း တားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ  သိေနေတာ့ စိတ္ရဲ႕ေစရာအတိုင္း က်မနဲ႔ေမာင္နဲ႔အိပ္တဲ့ အခန္းထဲ ေခၚသြားလိုက္မိေတာ့တယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ က်မ အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခြၽတ္ပစ္ၿပီး ကုတင္ေပၚပက္လက္လွဲ ဒူးႏွစ္ဖက္ေထာင္ထားေပးလိုက္တယ္၊ ဆရာလည္းအဝတ္ေတြ  အကုန္ခြၽတ္လို႔လီးႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ကုတင္ေပၚတက္လာတယ္၊ သူ႔လီးဒစ္ႀကီးက ၿပဲလန္ၿပီးကားေနတာပဲ၊ ေဂြးဥႏွစ္လုံးကလည္း  အေမႊးဗလပြနဲ႔ ေမာင့္လီးလို ရွင္းၿပီးလုံးေခ်ာမေနဘူး၊ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း သံေခ်ာင္လိုမာေတာင္ေနၿပီး အေၾကာတၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔  ဖုထစ္ေနလိုက္တာ က်မျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ၾကက္သီး ေတြေတာင္ ထလာမိတယ္။

ကုတင္ေပၚေရာက္လာေတာ့ က်မေျခရင္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး က်မေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္နဲ႔ ဒူးေကာက္ေကြးကေနကိုင္ၿပီး က်မႏို႔အုံ ေဘးထိ ဖိခ်လိုက္ေတာ့ ကုတင္ကေန က်မရဲ႕ခါးေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ေျမာက္တက္ သြားတယ္၊ က်မဖင္ႏွစ္ျခမ္းကေတာ့ အစြမ္းကုန္စြင့္ကားၿပီး ၿပဲေနေတာ့တာေပါ့။   ဆရာက သူလိုခ်င္တဲ့ အေနအထားလည္းေရာက္ ေရာ ေစာက္ရည္ေတြ႐ႊဲၿပီး ၿပဲအာေနတဲ့ က်မအဖုတ္အုံတစ္ခုလုံးကို ငုံ႔ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲခနငုံထားလိုက္တယ္၊ ၿပီးမွ က်မအဖုတ္တ ျပင္လုံးကို လွ်ာျပားနဲ႔လွ်က္လိုက္၊ ေဘးႏုတ္ခမ္းသားေတြ လွ်က္ေပးလိုက္နဲ႔ ေစာက္စိကိုလည္း ကြၽတ္ထြက္မတက္စုပ္ေပးေနေတာ့  က်မမွာ တအင္းအင္း ၿငီးျငဴလို႔ က်မဒူးေကာက္ေကြးကို တြန္းဖိထားတဲ့ သူ႔လက္ကို ေရာင္ရမ္းၿပီး ဆြဲထားလိုက္မိတယ္။ “အင္..အင္…အာ့..အာ..အာ ဆရာ.    ဆရာရယ္…ညီမ အရမ္းေကာင္းေနၿပီ”  “ညီမအေပၚ တက္လိုးေပးပါေတာ့ေနာ္”    “ညီမ  အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီလားဟင္” “ဟုတ္..၊ အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ၊ ဆရာ့လီးႀကီးကို ညီမအဖုတ္ထဲသြင္းေပးပါေတာ့”  “စိတ္ခ်ပါ ညီမရယ္၊ အ ၾကာႀကီးသြင္းထားေပးမွာပါ”  ဆရာကေျပာေျပာဆိုဆို အလိုက္သင့္ကားေပးထားတဲ့ က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႔လီးႀကီး ဒစ္ျမဳပ္႐ုံေလး သြင္းၿပီး ေဆာ့ေပးေနေသးတယ္၊ ေနာက္မွ အဆုံးထိျမဳပ္ေအာင္သြင္းလို႔ မေစာင့္ေသးဘဲ က်မႏို႔ေတြကို ကိုင္စုပ္ေပးေနလိုက္တယ္၊  ခနၾကာေတာ့ ႏို႔စုပ္တာရပ္ၿပီး က်မခါးကိုကိုင္လို႔ တဖက္ဖက္နဲ႔ေစာင့္လိုးေတာ့တာပဲ၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို တင္းၾကပ္ၿပီးဝင္ဝင္လာတဲ့  သူ႔လီးႀကီးက က်မသားအိမ္ကို လာလာေထာက္ေနေတာ့ ေကာင္းကလည္းေကာင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ရႈံ႕မဲ့ၿပီး ခံေနမိေတာ့တယ္။

“အား…အားး အဟင့္  အား……နာတယ္” “အား ေကာင္းလိုက္တာညီမရယ္၊ ညီမေအာ္တဲ့အသံေလးက ဆရာ့လီးကိုပိုႀကီးလာသလို ပဲ”  “အင့္…အင့္..႐ႊီးးးး အားးးး”  ိ”ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖက္” “အား..ေသပါၿပီ..၊ ဆရာရယ္  ခံလို႔လည္း အရမ္းေကာင္းတာပဲရွင္”  ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း ဆရာဝန္ရဲ႕ ေစာင့္လိုးခ်က္ေတြေအာက္မွာ က်မ နာလို႔ေအာ္မိလိုက္ ေကာင္းလို႔ညည္းမိလိုက္နဲ႔ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာတဲ့ ထိ ေအာက္ကေန ကားကားေလးခံေနမိတယ္၊ အေပၚကလိုးရတာေညာင္းေတာ့ က်မကို သူ႔အေပၚတက္ၿပီး ေစာင့္ခိုင္းတယ္၊ က်မ လည္း ႏွစ္ခါေျပာစရာမလိုေအာင္ဘဲ သူ႔အေပၚတက္ခြၿပီး က်မကိုယ္တိုင္သူ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ က်မအဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီး ဖိခ်လိုက္ တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ အေပၚကေန ေစာင့္ေပးလိုက္ ဇေကာဝိုင္းေပးလိုက္နဲ႔ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီး ေညႇာင့္ေပးေနမိပါတယ္။  “ညီမ  ေလးဘက္ေထာက္ေပးေတာ့၊ ညီမရဲ႕ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ကေနၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္လို႔”  “ဟုတ္ ဆရာ၊ ဆရာသေဘာရွိတဲ့တိုင္းလုပ္ဖို႔  အကုန္ေပးထားၿပီသားပါေနာ္” “ညီမက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ”

က်မလည္း ဆရာရဲ႕ဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ပဲ ကာမစိတ္ေတြ မႊန္ထူေနၿပီ၊ ဆရာ့လီးႀကီးကိုလည္း အရမ္းစြဲေနမိပါၿပီေလ၊ သူေျပာတဲ့အတိုင္း ဒူးကေလးေထာက္လို႔ ဖင္ ကိုအစြမ္းကုန္ ေကာ့ေထာင္ေပးလိုက္တယ္၊ ဆရာကေနာက္ကေန က်မဖင္ႀကီးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ျပဴထြက္ေနတဲ့ က်မ အဖုတ္ထဲကို အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ သူ႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီးနဲ႔ တဆုံးထိုးခ်လို႔ က်မပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆြဲၿပီး မီးကုန္ရမ္းကုန္ ေစာင့္လိုးျပန္ေတာ့တယ္၊ က်မလည္း ဆရာရဲ႕ေစာင့္ခ်က္တိုင္းကို ဖင္တရမ္းရမ္းနဲ႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူေနမိတယ္၊ ဆရာက ေနာက္ကလိုးေနရင္း က်မတင္ပါးေတြ႐ိုက္လို႔ သူ႔လီးႀကီးကို က်မဖင္နဲ႔ျပန္ျပန္ေစာင့္ခိုင္းေသးတယ္၊ က်မလည္း ေရွ႕ကေနျပန္ေစာင့္ ေပးလိုက္ ဆရာကေနာက္ကေစာင့္လိုးလိုက္နဲ႔ စည္းခ်က္ဝါးခ်က္ကိုညီလို႔ ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႔လရည္ေတြ  တဗ်င္းဗ်င္းနဲ႔ ပန္းထုတ္ေနလိုက္တာမ်ား က်မအဖုတ္ထဲကို ဆည္က်ိဳးက်ေနသလားမွတ္ရတယ္ တစက္စက္နဲ႔ ထုတ္လို႔ကို မၿပီးႏိုင္ ေတာ့ပါဘူးရွင္။