လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

လွမ်းရခက်ပေမယ့် တမ်းတလျက်ပါ

ဆောင်းဦးလေနုအေးတို့သွေးနေပြီ .. နှင်းမြူတို့က လွင့်ပျံပြီး ဦးချမ်းသာအောင်၏ မျက်နှာကို တိုးဝှေ့လာသည်.. လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး နှင်းလေအေး၏ ကျီစယ်မှုကို ခံယူလိုက်ရာ အတွေးများက လွန်ခဲ့သော တစ်နှစ်ခန့်ကို ရောက်သွားလေသည် ..။ “ကိုကို.. အဆုံးစွန်ထိ လုပ်တော့မလို့လား”   အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု ပေါင်းစုံဖို့အတွက် ကြိုးပမ်းနေသော နှစ်ဦးစလုံး မှာ ရမက်၏ လောက်မြိုက်မှုကြောင့် မောပန်းနေကြသည်.. ။

“အင်း.. သဲ .. ကို အဆုံးစွန်ထိ ဖြစ်ချင်နေပြီ .. ခနလေးပဲ သည်းခံပေး နော် .. “ “ကိုကိုရယ် .. သဲ ကိုကို့ကို ဒီလောက်လိုက်လျောတာတောင်လွန်နေပြီ ..မလုပ်ပါနဲ့နော် .. “   “မရတော့ဘူး သဲ .. ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်တော့ “ လျှပ်စစ်ဓာတ်ပါသော အင်္ဂါနှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုမှာ မိန်းမောပြီး ငြင်းဆန်အားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ကြပြီ ..။    လူ့ကျင့်ဝတ် စည်းကို တက်ညီလက်ညီဖောက်ဖျက်နေသော လူသားနှစ်ဦး၏ ပန်းတိုင်မှာ မှုန်ပြလျက် .. ” အာ့.. ကိုကို .. သဲ အောင့်ပြီး နာတယ် “  ” သဲ စိတ်ကိုလျော့ထား .. “ “အီး .. ကိုကိုရယ် .. တမျိုးကြီးပဲ “  “ကောင်းလား.. သဲ .. ကိုကိုတော့ အရမ်းကောင်းတယ် “  သူမထံမှ  အဖြေပြန်မရပဲ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ဂဟေဆက်သွားပြီ အနမ်းတွေက ပြင်းထန်လာသည် .။

လှုံ့ဆော်မှုရဲ့ အစွန်းဆုံးကို မတက်လှမ်းမီ သူမကိုပါ အပါခေါ်နိုင်ရန် အရှိန်ကို လျော့ချလိုက်ပြီး သူမ၏ ပြည့်တင်းလုံးဝန်းသော ရင်သားများကို လက်ဖြင့် အသာအယာဆော့ကစားလိုက်သည်.. ။  ထို့နောက် သူမ၏ ပန်းသွေးရောင် နို့သီးခေါင်းလေးကို  အသာအယာ ကိုက်ယူလိုက်ရာ ..  “အား .. ကိုကိုရယ်.. သဲရင်ထဲတမျိုးကြီးပဲ “  နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို တဖက်ပြီး တဖက်ပြောင်း စို့ကာ အရှိန်ကို ပြန်မြင့်လိုက်ပြီး ပန်းတိုင်ဆီသို့ ကူးခတ်နိုင်ရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်..။

” အင့်.. အာ့ ကိုကို.. မြန်မြန်လေး .. သဲ ပြီးး.. ပြီးတော့မယ် “ “အင့် .. ကိုကိုလဲ ပြီးတော့မယ် “    နို့သီးခေါင်းလေးဆီမှ လျှာကို သူမ  နှုတ်ခမ်းဆီသို့ ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပြီး အင်္ဂါနှစ်ခု၏ အရှိန်နှင့်အတူ လျှာနှစ်ခု၏ တိုက်ပွဲမှာလဲ ပြင်းထန်လာသည်..။ အသက်ရှူသံတွေက  ပန်းတိုင်ကို လမ်းပြနေသကဲ့ ရှိသမျှအားအင်ကို ခါးဆီသို့ ပို့ဆောင်ပြီး အရှိန်အဟုန်ဖြင့် လှော်ခတ်လိုက်သည် .။.   ပေါက်ကွဲ  ထွက်လာသော ဖိုဓာတ်များက မဓာတ်များဖြင့် ထိတွေ့ခွင့်ရသောအခါ .. ” အင်း.. အာ့ ကိုကိုရယ် … ကောင်းလိုက်တာ .. အရမ်း ကြမ်းတာပဲ “ “ကိုကိုလဲ အရမ်းကောင်းသွားတယ် သဲ… နာနေသေးလား “   “ဘယ်အချိန်ကထဲက အနာပျောက်သွားမှန်းတောင် မ သိတော့ပါဘူး ကိုကိုရယ် “ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုအပေါ် အပြန်အလှန်ပြေးလွှားနေသော လက်အစုံတို့က ရှေ့ဆက်မည့်လမ်းအတွက်  အားအင်တွေ ဖြစ်လေမည်လား .. နှုတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာထိတွေ့ပြီးနောက်  “ကိုကို .. သဲတို့အရမ်းမှားသွားပြီ “ ” သဲ နောင်တရ လို့လား “  ” မရချင်တော့ဘူး ကိုကိုရယ် .. ထပ်ချစ်ချင်တာပဲ သိတော့တယ် “  စကားအဆုံးမှာတော့ တငွေ့ငွေ့လောင်ကျွမ်းလျက်ရှိ  သော ရမက်မီးက ပြန်လည်တောက်လောင်လာပြီး အဝတ်မဲ့လူသားနှစ်ဦးတို့မှ ပြန်လည်ငြိမ်းသက်ရန် ကြိုးစားကြပြန်သည် .။

ငြီးငြူသံ၊ ပင့်သက်ရှိုက်သံ နှင့် အသားချင်းထိတွေ့သံများက အခန်းငယ်အတွင်း ပြန်လည်ထွက်ပေါ်လာသည်.. လေနုအေးတစ်ချက် အသုတ်တွင် အတိတ်ကို အလည်အပတ်သွားနေသော ဦးချမ်းသာအောင်၏ စိတ်အစဉ်က ပစ္စုပ္ပန်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာပြီ  လက်ထဲရှိ အရက်ခွက်ကို တကျိုက်ထဲ အကုန်မော့သောက်လိုက်သည်။   “ဟက် .. “   သူ့အကျင့်အတိုင်းလှောင်သလို တချက်ရယ် လိုက်မိပြီး ဆေးလိပ်ဗူးထဲမှ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ထုတ်၍ မီးညှိကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းတချက်ရှိုက်သွင်းလိုက်သည်။ ပြန်လည်မှုတ် ထုတ်လိုက်သော မီးခိုးငွေ့များနှင့်အတူ သူ၏စိတ်သည်လဲ  အတိတ်ဆီသို့ ပြန်လည်လွင့်ပျံသွားပြန်ပြီ ။”ကဲ အားလုံးပဲ .. သူကတော့  ကျွန်တော်နဲ့ handover လုပ်မယ့် ဦးစီးမှူးအသစ် ဦးချမ်းသာအောင်တဲ့ .. သူက ရုံးချုပ်ကနေပြီးတော့ promotion နဲ့ဆင်းလာတာ ..  ရုံးလုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာတွေ အရမ်းတော်တယ်.. ကိုချမ်းသာအောင် ဘာပြောဦးမလဲ “  “ထူးထူးထွေထွေတော့ ပြောစရာမရှိ သေးပါဘူး .. handover ပြီးမှ အစည်းအဝေးအကျဉ်းလေးတစ်ခုလောက် လုပ်တာပေါ့.. ရုံးအုပ်ကြီးကတော့ ဝန်ထမ်းအားလုံးရဲ့  ကိုယ်ရေးရာဇဝင်လေးတွေပြုစုပေး .. ကျန်တာတော့ မရှိပါဘူး “  “ကဲ.. ဒါဆိုလဲ အားလုံးပဲ ဦးစီးမှူးအသစ်ရဲ့ arrival ကော်ဖီနဲ့မုန့် လေး စားကြဗျာ “  လုပ်စရာရှိတဲ့ လွှဲပြောင်းကိစ္စတွေ၊ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ အခြေအနေတွေ ပြောဆိုပြီး  “ကိုချမ်း Golf ရိုက်လား”  “ရိုက် တယ် အကိုကြီး .. မရိုက်တာတော့ ကြာပြီ”   “ဒါဆိုလဲ ညနေ ကွင်းပတ်ရအောင် .. ကျွန်တော်လဲ partner တွေကို ချိတ်လိုက်မယ်”

ညနေ ဂေါက်ကွင်းထဲရောက်တော့ ဦးစီးမှူးအဟောင်း ဦးသန့်ဇင်မောင် မိတ်ဆက်ပေးတဲ့ ဆည်မြောင်းက ဝန်ထောက်ကြီးနဲ့ အခြား ဌာနတစ်ခုက အရာရှိတစ်ဦးနဲ့ အတူ golf ရိုက်ဖြစ်သည်.. ဝန်ထောက်ကြီးက လူပျော်တစ်ယောက် .. ကျွန်တော့်နားကိုကပ်ပြီး  “ကို ချမ်း .. ကိုသန့်ဇင်ဆီက အမွေတောင်းပြီးပြီလား” “ဗျာ .. ဘာအမွေတုန်း”   “သူ့ carry မလေးကိုလေဗျာ”  သူပြောမှ သတိထား ကြည့်မိသည် .. ဦးသန့်ဇင်မောင်ရဲ့ carry မလေးက ရုုပ်အချောကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အရပ် ၅ ပေ ၄ လောက်နဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင်းတင်းတင်း .. ပုရိသတွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်မယ့် အရည်အချင်းကောင်းများကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူမှန်းသိသာလှသည်..

“မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ.. ကြိုက်မှန်းမသိ .. မကြိုက်မှန်းမသိ”  “ကြိုက်ပါတယ်ဗျ.. ကြိုက်ပါတယ် .. ဟား..ဟား”  ဝန်ထောက်ကြီးရဲ့စကား  ဆိုလိုရင်းကို နားမလည်လိုက်ပဲ မိမိ   putter ပတ်ရမည့်အလှည့်ရောက်သဖြင့် ဂေါက်သီးအပေါ်ပြန်ပြီး အာရုံထားလိုက်သည်။  1  Corner ပတ်ပြီး ဂေါက်ကလပ်တွင် အချိန်ခဏဖြုန်းကာ ဘီယာသောက်ရန် ဝန်ထောက်ကြီးက မဲဆွယ်သဖြင့် ဝိုင်းဖြစ်ကြသည်။
ဦးချမ်းသာအောင်က ဦးသန့်ဇင်မောင်ကို ” အကိုကြီး မသောက်ဖူးလား” ဟုမေးလိုက်ရာ ဦးသန့်ဇင်မောင်က မဖြေမီ ဝန်ထောက် ကြီးက “ကိုသန့်စင်က မသောက်ဖူးဗျ.. သူကတစ်လိုင်းထဲပဲ .. ကျွန်တော်တို့လို လိုင်းမစုံဘူး.. လိုင်းမပူးဘူးဗျ.. ဟားဟား” ဟု ဝင် ဖြေလိုက်သည်..   ထိုစဉ် ..  “အကိုကြီး .. သမီးပြီးပြီ “  အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဦးသန့်ဇင်မောင်ရဲ့ carry မလေး.. ခြေ လက်မျက်နှာဆေးပြီး ဆေးဆိုးပန်းရိုက်အနည်းငယ် လုပ်လာတဲ့ပုံ ..   “ကဲဗျာ .. အားလုံးပဲ .. ကျွန်တော်ပြန်လိုက်ဦးမယ်”   “ဟုတ်ပါ ပြီဗျာ .. ပြန်ပါ .. ပြန်ပါ .. ဟဲ့ နွယ်နီ .. နင့်ဆရာညောင်းနေပြီနော် .. အကြောလျော့ပေးလိုက်ဦးဟ..ပြီးတော့ နင်လဲမနက်ဖြန် carry  မလိုက်နိုင်ပဲ နေဦးမယ် ” ဟု ဝန်ထောက်ကြီးက နောက်လိုက်ရာ carry မလေးက  “ဦးအောင်မြတ်ကြီးနော် .. သမီးက အကိုကြီးကို  မုန့်လိုက်ကျွေးခိုင်းမလို့ တူတူပြန်တာပါ “

“အေး.အေး.. မုန့်လဲကျွေးခိုင်း.. ကျန်တာလဲ ကျွေးခိုင်းပေါ့ဟာ..ဟားဟား”   “ကဲပါ ဝန်ထောက်ကြီးရယ် .. နောက်မနေပါနဲ့တော့ ဗျာ.. သွားလိုက်ဦးမယ်.. “  “ဟုတ်ပါပြီဗျာ .. အချိန်က အရေးကြီးတယ်မလား.. သွားပါဗျာ.. သွားပါ”   အဲ့ဒီကျမှ ဝန်ထောက်ကြီး  ကိုအောင်မြတ်ရဲ့ ကြိုက်ပါတယ်ဗျာ ဆိုတဲ့စကားကို နားလည်မိတော့သည်။ ဝိုင်းသိမ်းတော့ ကိုအောင်မြတ်က “ကိုချမ်း ဘာရှိသေး လဲ .. အားရင် သီချင်းလေးဘာလေး သွားဆိုရအောင်”  “ရေတော့ချိုးချင်သေးတယ် .. ချွေးတွေနဲ့ ငြီးစီစီဖြစ်နေပြီ”   “ဒီလိုလုပ်ဗျာ ..  ကျွန်တော်နဲ့လိုက်ခဲ့လိုက် .. ကျွန်တော့် Guest House မှာ ရေဝင်ချိုးလိုက်ဗျာ .. ဒါနဲ့ ကိုချမ်းကားထဲမှာ အဝတ်အစားပါတယ်မ လား”  ဦးချမ်းသာအောင်လဲ ပြန်ဖြေမနေတော့ပဲ လက်ကျန်ခွက်ကိုဖြတ်လိုက်ပြီး ထရပ်လိုက်သည်။   ကိုအောင်မြတ်၏ စီစဉ်မှုဖြင့်  မြို့စွန်ရှိ KTV တစ်ခုသို့ရောက်ရှိခဲ့သည် .. ထုံးစံအတိုင်းကောင်မလေးတွေခေါ် သီချင်းဆိုရင်း ဆက်သောက်ဖြစ်ကြသည်။ ကို အောင်မြတ်ကတော့ လာနေကျဖြစ်မည်ထင် .. သီချင်းတောင် ကောင်းကောင်းမဆိုတော့ပဲ သူ့ကောင်မလေးနှင့် ချောင်ကပ်သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ခနကြာတော့ ကိုအောင်မြတ်က waiter တစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး အခန်းတစ်ခန်းထပ်ယူရန်ပြောနေသည်။

“ကိုချမ်းရေ .. ဆောရီးဗျာ .. ကျွန်တော် ဟိုဘက်ခန်းခနသွားလိုက်ဦးမယ်.. ကိုချမ်း ဆက်ဆိုလိုက်ဦးဗျာ .. သမီး.. နင့်ဦးကို လိုတာ လုပ်ပေးနော် .. မှာစရာရှိတာလဲမှာ .. ရတယ်”   ဦးချမ်းသာအောင်လဲ ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ တချက်ပြုံးပြပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ် ထုတ်သောက်နေသည်။ “ဦးသောက်ဦးမလား .. ပြီးတော့ ဘာသီချင်းထည့်ပေးရမလဲ”  “ရတယ် .. သီချင်းပဲဖွင့်ထားလိုက်”    ထို့နောက် သူမ၏ ပုခုံးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည် .. ကောင်မလေးကြည့်ရတာ ပုရိသမနောကို နားလည်ဟန်ဖြင့် ဦးချမ်းသာအောင်   အနားတိုးကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်လာသည်။ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဖြစ်ပဲ ဆေးလိပ်ဆက်သောက်နေမိသည်.. အချိန် အနည်းငယ် ထိုင်နေပြီးနောက် သူမ၏လက်တွေက ဦးချမ်းသာအောင်၏ရင်ဘတ်ကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေသည်။  “ဦး .. ” ခေါင်း လေးကို အသာမော့ကာ နားရွက်နားသို့ကပ်ခေါ်သံကြောင့် လေနွေးနွေးလေးတစ်ခု နားရွက်အနားမှဖြတ်တိုက်သွားခဲ့သည်..

“ဦး .. နေချင်လား”  သူမမျက်နှာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရာ ..  “သမီးက လူတိုင်းကို လက်မခံပါဘူး “  မလိုအပ်တဲ့ရှင်းပြချက်တွေ ကို နားမထောင်လို၍ “သမီးကို ဦး မုန့်ဖိုးဘယ်လောက်ပေးရမလဲ” ဟုမေးလိုက်သည်..  သူမမျက်လုံးဆီမှ နားလည်လိုက်တဲ့  အရောင်လေးတစ်ချက်လင်းလာပြီး “ဦး ဖာသာပဲပေးပါ .. သမီးမတောင်းတတ်ဘူး.. အမြဲလဲလုပ်တာမဟုတ်ဘူးလေ “   သူမကို  ဖက်ထားသောလက်ကို ဖြေလွှတ်ပြီး ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ တစ်သောင်းတန် ၅ ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ မမျှော်လင့်ထားသောပုံ  ဖြင့် ဦးချမ်းသာအောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ” ခနနော် ဦး.. သမီး ကွန်ဒုံးသွားယူလိုက်ဦးမယ်” ဟုပြောကာထွက်သွားသည်..    ဦး ချမ်းသာအောင် လဲ အရက်တစ်ခွက်ငှဲ့ကာ တစ်ငုံသောက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် WC ထဲဝင်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး လက်ကျန်  အရက်ခွက်ကို တမျဉ်းမျဉ်းသောက်ရင်း စောင့်နေမိသည်..  ခနကြာတော့ သူမပြန်ဝင်လာပြီး တံခါးကို lock ချကာ တစ်ရူးစက္ကူကို  ဆွဲထုတ်ပြီး အနည်းငယ်လုံး၍ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကိုပါ ပိတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သီချင်းသံကို အနည်းငယ်ကျယ်လိုက်ပြီး တီဗွီ နှင့်မီးကိုပါပိတ်လိုက်သည်..

ထို့နောက်ဦးချမ်းသာအောင်ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်ပြီး “ဦး ဆက်ရှင်ထပ်ယူဦးမယ်မလား” ဟု မေးသည် .. ကျွန်တော်က ခေါင်းညှိတ်ပြ လိုက်ရာ သူမက ရယ်ပြုံးပြုံးလေးဖြင့် လက်လေးနှစ်ချောင်းထောင်ပြသည် ..   “နှစ်ခု ယူလာတယ်သိလား”  ခုမှသေချာကြည့် မိသည် .. သူမ ကိုရီးယားတီရှပ်ခပ်ပွပွနှင့် စကပ်တိုတစ်ထည်ကို လဲလာခဲ့သည်..   သူမတီရှပ်အောက်မှ လက်ကိုထိုးထည့်ပြီး ဗိုက် သားလေးကို ခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးနေမိသည်.. သူမရဲ့လက်တစ်ဖက်က ဦးချမ်းသာအောင်ခါးနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ကျန် တစ်ဖက်က ကျွန်တော့ပေါင်ကို ပွတ်နေသည် ..   စိတ်ဆန္ဒ၏ ထကြွမှုကို လွန်ဆန်လေ့မရှိသော ခန္တာကိုယ်၏ ပြောင်းလဲမှုနှင့်အတူ  လက်တွေက သူမ ရင်သားဆီသို့ အသာအယာတက်လှမ်းသွားခဲ့သည် .. သူမ၏ ဘရာစီယာလေးကို အသာလှပ်တင်လိုက်ရာ နွေး ထွေးသော ရင်သားတစ်စုံနှင့် နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတစ်ခုကို စမ်းမိသည်..  လက်ညိုးနှင့်လက်မနှစ်ခု၏ တိုက်စစ်ကြောင့်  သူမ၏ ခန္တာကိုယ်တစ်ချက်ယိုင်သွားခဲ့ပြီး ဦးချမ်းသာအောင်၏လက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်.. ထို့နောက် ဦးချမ်းသာအောင်၏ပုဆိုး  ကို ဖြေလိုက်ပြီး သူမလက်တစ်ဖက်တိုးဝင်လာခဲ့တော့သည်။

ဦးချမ်းသာအောင်ကလဲ သူ၏အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး သူမလက်ဆီမှ ကူးပြောင်းလာသော လျှပ်စစ်စီးကြောင့် တစ်ခုကြောင့် မိန်းမောနေစဉ်   “ဦး နမ်းပေးရမလား”  ခေါင်းကို အသာအယာညှိတ်ပြပြီး ခန္တာကိုယ်ကို အနေအထားပြင်ပေးလိုက် သည်..   ~ ၄ ~  သူမနှုတ်ခမ်းဖျားမှတစ်ဆင့် ထိတွေ့နေသော အာရုံတစ်ခုကို နောက်ယောင်ခံလိုက်ရင်း စိတ်ဆန္ဒ၏ ပြင်းပြမှုသည်  အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ သို့သော်ပန်းတိုင်ဆီသို့ကာ အလှမ်းဝေးဆဲ ..  ထင်မထားရလောက်အောင် သူမ၏ ပြုစုမှုမှာ  ကျွမ်းကျင်လှပြီး နူးညံ့လွန်းသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းနှင့်အရေပြားတစ်ခု ကွဲကွာသွားချိန်တွင် မျက်စိကို အသာအယာဖွင့်ကြည့်လိုက် သည်။

“လုပ်ရအောင် ဦး .. သမီးလဲ ဖြစ်လာပြီ” ထိုင်လျက်အနေအထားဖြင့် ထိတွေ့မှုတစ်ခုကို သူမက ဦးဆောင်စဉ် ပြင်းပြနေသော စိတ် အဟုန်ဖြင့် စည်းချက်ညီညီပင့်ပေးနေမိသည်။   “သမီး အောက်မှာနေချင်တယ်ဦး”   ခန္တာကိုယ်နှစ်ခုကို ခွဲခွာခွင့်မပြုနိုင်အောင်  ကောင်းလွန်းလှသည့် တင်းကျပ်နွေးထွေးသောအရာတစ်ခုကြောင့် သူမခါးကို ခပ်တင်းတင်းဖက်ပြီး ဘေးကိုဆွဲလှဲလိုက်သည်..  ထို့နောက် ပြင်းထန်သောဆန္ဒလှိုင်းတပိုးရိုက်ချက်များက ခန္တာကိုယ်နှစ်ခုကို ထိတွေနေသည်..  “ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် .. အင့်  .. အား ပြင်းပြင်းလေး .. အား ..အိ” မီးလောင်ရာကို ပင့်တိုက်လေသော သူမနှုတ်ခမ်းအစုံမှထွက်ပေါ်လာသောလေကြောင့်  အင်အားများကို တစ်နေရာထဲ စုစည်းပြီး လောင်ကျွမ်းလိုက်သည်.. သူမက အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားပြီး မျက်စိမှိတ်ကာ လွင့် မျောနေသည်..

ရုတ်တရက် ဦးချမ်းသာအောင်၏ရင်ဘတ်ကို တချက်အသာတွန်းလိုက်ပြီး “ဦး သမီးလေးဖက်ထောက်ပေးမယ် အဲ့လိုပုံစံ လုပ်ပေး”  ..  နားလည်မှုရရှိပြီးသားလူသားနှစ်ဦးအတွက် ခရီးတစ်ထောက်နားချိန်သည် ခနတာ.. မပြီးသေးသောခရီးကို ဆက်ရန် အတွက် ပထမခြေလှမ်းကို စတင်လိုက်ရာ ..   “အား .. အောင့်တယ် ဦး .. ခနလေး.. ခနလေး “   ဆက်လျှောက်မည့် ခြေလှမ်းကို ခန ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူမကို ပြင်ဆင်ချိန်ပေးလိုက်သည်။  “ရပြီ ဦး .. ပြန်ထည့်ကြည့်တော့” ခြေလှမ်းများကို ဖြည်းဖြည်းချင်းလှမ်း လျှောက်လာခဲ့ရာ သူမလဲ အဆင်ပြေသည့်ပုံပင် လက်အစုံက သူမ၏ တင်ပါး ရင်သားနှင့် ခါးဆီသို့ အစုန်အဆန်ပြေးလွှားပွတ်သပ် ကျီစယ်နေမိသည်။  သူမ၏ မျက်နှာက ဦးချမ်းသာအောင်ဆီသို့ လှည့်လာပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားသော လေသံဖြင့်  “ဦး .  အ့.. ဦး.. လုပ်.. လုပ်.. မြန်မြန် လုပ်.. ကောင်းတယ် ဦး .. အား.. ရှီး… အ့” သူမ၏ စကားသံလေးတစ်ခွန်းကြောင့် တွန်ကျူးမြည် ဟီးလာသည့်အသက်ရူသံပြင်းပြင်းဖြင့် ခရီးအဆုံးပန်းတိုင်ကို မြင်နေရသည့် ပုရိသယောကျား၏ တက်ကြွသော အားမာန်ကြောင့်  ပြင်းထန်သော လှိုင်းတံပိုးများက လူသားနှစ်ဦးကို ဖုံးလွှမ်းနေသည်..

“အာ့ .. အီး .. ကောင်းတယ်.. သမီးကြိုက်တယ် .. ကြမ်းပါဦး.. ရှီး .. အား .. ဆောင့်ပေး.. “ ရမ္မက်ဖုံးလွှမ်းနေသော လူသားနှစ်ဦး သည် အလဲထိုးသတ်ကြမည့် ကြိုးဝိုင်းအတွင်းမှ လူသားများအဖြစ်ပြောင်းလဲလာပြီး လစ်ကွက် ဟာကွက်များကို အပြိုင်တိုက်စစ် ဆင်နေကြသည်.. “အာ့.. ဦးပြီးတော့မယ် .. “   “ဦး…. ကြမ်းကြမ်းကြီး လုပ်ပေး .. ရှီး သမီးလဲ ကောင်းတယ် .. အား.. အီး..”   ပြင်းထန်မြန်ဆန်သော ခြေလှမ်းများကြောင့် ခရီးအဆုံးပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားခဲ့ပြီ.. အလွှာတစ်ခု၏ ခြားထားမှုကြောင့် ဖိုဓာတ် နှင့် မဓာတ် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ခွင့်မရသော်လဲ ခံစားနိုင်ကြသည်..  ပန်းအဝင် စိတ်ကိုလျော့ချလိုက်သော လူသားနှစ်ဦး  အရုပ်ကြိုးပြတ် ထပ်လျက်ပြုတ်ကျသွားသည်.. အချိန်အနည်းငယ် အနားယူပြီးနောက် ..  “ဦး ကောင်းလား..”  အသက်ကို အဝရူ လိုက်ပြီး သူမပေါ်မှ ဖယ်ကာ အဝတ်အစားကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ပြန်ပြင်ပြီး ထိုင်နေမိသည်.. အရက်ခွက်ထဲက ရေခဲများ က လူသားနှစ်ဦး၏ အပူကြောင့်လားမသိ.. အရည်ပျော်ကုန်ပြီ..

သူမက ဘေးနားဝင်ထိုင်ပြီး စကားတွေပြောနေသော်လဲ ခေါင်းညှိတ်ခေါင်းခါမှလွှဲပြီး မတုံပြန်မိ..   “ဦး .. ဦး “  “ဟင်.. “   “ကြိုက် လားလို့ “  “အင်း ကြိုက်တယ်..”  “အဲ့ဒါဆို အားမွေးထားနော် .. သမီး WC “ခနဝင်လိုက်ဦးမယ်.. တစ်ခုကျန်သေးတယ် ဟိ”  ကောင်မလေးက ပြောင်စပ်စပ်ဖြင့် ပြောပြီး ဦးချမ်းသာအောင်၏ပါးကို တချက်ညှစ်ကာ WC ထဲ ဝင်သွားသည်။    “ဟက်”   ထို့နောက် စိတ်ကူးထဲတွင်ပေါ်လာသော သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို ကိုယ်တိုင်ထည့်ပြီး ဆိုနေလိုက်သည်။ သီချင်းထဲကို အာရုံထည့်လိုက်  သဖြင့် ကောင်မလေးကိုလဲ ခနမေ့သွားသည်.. “ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း.. ဦး သီချင်းဆိုတာလဲ ကောင်းတာပဲ .. ဟိ”  ကောင်မလေးက ဦးချမ်းသာအောင်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ကာ ကုန်နေသောအရက်ခွက်ထဲသို့ အရက်နှင့်ရေခဲ စပ်ထည့်ပေးသည်..  ထို့နောက် ဦးချမ်းသာအောင်ကို ကမ်းပေးပြီး သူ့ခွက်ထဲသို့ SPY အနည်းငယ် ငှဲ့ထည့်လိုက်သည်..   ” ဦး .. C H E E R”   ဖန်ခွက်နှစ် ခု တေ့ထိမိပြီး တစ်ငုံစီငုံလိုက်ကြသည်..

သူမက အနားတိုးလာပြီး ရင်ခွင်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရင်ဘတ်ကို အသာအယာ ပွတ်နေရာမှ နှုတ်ခမ်းချင်း နီးကပ်လာသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က ဦးခေါင်းကိုငဲ့ရှောင်လိုက်ပြီး သူမ၏ နားရွက်ကလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် အသာအယာထိ တွေ့ကစားလိုက်သည်။  “အ့.. ဦးယားတယ်.. “  ဦးချမ်းသာအောင်က သူမ၏ တီရှပ်ခပ်ပွပွကို ခေါင်းပေါ်မှ ချွတ်ယူရန် မတင်လိုက် ရာ “ဟိတ်.. ဦး.. ချွတ်လို့မရဘူး.. ဒီတိုင်းပဲလှန်ပေးမယ်လေနော်”   ဦးချမ်းသာအောင်၏ လက်နှစ်ဖက်နှင့် နှုတ်ခမ်းတို့က သူမ၏  ရင်သားများနှင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို အစုန်အဆန် တိုက်စစ်ဆင်နေစဉ် သူမ၏ လက်တစ်ဖက်က ဦးချမ်းသာအောင်၏ ပုဆိုး ကြားထဲဝင်လာခဲ့တော့သည်..  “ဦး.. နော်.. ခနလေးပဲ နားရသေးတယ် ပြန်ဖြစ်နေပြန်ပြီ အာ့ ..”  သူမ၏ စကားမဆုံးခင် ဦးချမ်းသာ အောင်က သူမကို ဆွဲလှဲလိုက်သည်.. လက်ကျန်တစ်ခုအတွက် ရေအစုန်မှာမျောကြသော လူသားနှစ်ဦး၏ ထိတွေ့မှုမှာ ကြမ်းတမ်း ကြာမြင့်လှသည်.. သူမ၏ တောင်းဆိုမှုနှင် ဦးချမ်းသာအောင်၏ ဖြည့်ဆည်းမှုတို့ကြောင့် အခန်းငယ်လေးအတွင်း တိုက်ခတ်နေ သော မုန်းတိုင်းငယ်မှာ ကြမ်းတမ်းလွန်းသည်.. နှစ်ဦးသား၏ ကျေနပ်မှုအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ချိန်တွင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နားလည်  စွာ ပြုံးပြမိသည်..

“ဦးရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ .. တကယ် လုပ်နိုင်တယ်နော်.. “   မနက်လင်းခါနီး ကိုအောင်မြတ်က “ကိုချမ်းရေ ပြန်ရအောင်” ဟု  ဖုန်းဆက်တော့မှ ဆိုင်ကထွက်လာခဲ့ပြီး ကိုအောင်မြတ်တို့ ဌာနဝင်းအတွင်းရှိ Guest house မှာပဲ ခနဝင်အိပ်ဖြစ်လိုက်သည်.. နိုး လာချိန်တွင် ဦးချမ်းသာအောင်၏ contact list တွင် ညက ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခု အသစ်တိုးခဲ့ကြောင်းတွေးမိတော့ ထုံးစံအတိုင်း  “ဟက်”ခနဲ့ တချက်ရယ်လိုက်သည်ယနေ့ ဦးချမ်းသာအောင် တာဝန်လွှဲယူပြီး ပထမဆုံးစတင်ရုံးတက်သောနေ့ဖြစ်သည်. ဦး ချမ်းသာအောင်က ရုံးအကူမောင်စိုးသာအား   “စိုးသာ.. ဝန်ထမ်းတွေစုထားပေးဖို့နဲ့ ငါပြုစုခိုင်းထားတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ ကိုယ်ရေးရာ  ဇဝင်တွေ ယူလာပေးဖို့ ရုံးအုပ်ကြီးကိုပြောလိုက် .. ခနနေ meeting လုပ်မယ်”  “ဟုတ်ကဲ့ဆရာ”   တအောင့်လောက်နေတော့ ရုံး အုပ်ကြီးက ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရုံးခန်းထဲဝင်လာပြီး

“ဦးစီးမှူး အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ” “အိုကေ ..ရုံးအုပ်ကြီး ကျွန်တော်လာခဲ့မယ် “   ဝန်ထမ်းများ၏ ကိုယ်ရေးရာဇဝင်များကို ဖတ်ကြည့်  မိတ်ဆက်လုပ်ပြီး ဌာနနှင့်ပတ်သက်၍ ဝန်ထမ်းများနှင့်ပတ်သက်၍ ဆွေးနွေးကြသည်.. ဝန်ထမ်းများ၏ ဌာနအလိုက် တင်ပြမှုများ ကို ဆွေးနွေးပြီး  “ကျွန်တော် သတိထားမိတာရှိတယ် .. ရုံးက ဦးစီးဇယားဘုတ်နဲ့ လျာထား/ပြည့်မီဇယားဘုတ်တွေမှားနေတယ်ဗျ..  အဲ့ဒါပြန်လုပ်ချင်တယ်.. ကျွန်တော့်ကွန်ပျူတာထဲမှာ ပုံစံရှိတယ် .. စာရေးတစ်ယောက်ကို ယူခိုင်းပြီး vinyl ထုတ်ဖို့လုပ်ပေး.. ပြီး တော့လိုအပ်တဲ့ ကာလာစတစ်ကာတွေ ဝယ်ဖို့ လုပ်ပေးဗျာ .. ရုံးအုပ်ကြီး မအားရင်လဲ စိတ်ချရတဲ့ တစ်ယောက်ကို လွှတ်ပြီး  ခိုင်းလိုက်ဗျာ..”  “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဦးစီးမှူး .. ကျွန်တော် စီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်.. “  “ကဲ အားလုံးပဲ လိုတာရှိရင်ပြောပါ.. personal ကိစ္စ ဖြစ်ဖြစ် .. အလုပ်ကိစ္စဖြစ်ဖြစ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပါ.. ကျွန်တော်ကူညီပေးနိုင်တာဆို ကူညီပေးပါ့မယ်.. အချိန်မရွေးဖုန်းဆက်ပါ  .. ကျွန်တော့ဖုန်းနံပတ်လဲမှတ်ထားကြ.. ကျန်တာတော့မရှိတော့ပါဘူး ..”

ဦးချမ်းသာအောင် သတိထားမိသည်မှာ မှားနေသောဘုတ်များအပြင် မျက်ဝန်းတောက်တောက်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦးပါ ပါဝင် ကြောင်းကို မည်သူမှ မသိလိုက်..  ခနနေတော့ ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရုံးခန်းထဲကို ထိုမိန်းကလေး ဝင်လာသည်..  “ဆရာ .. သမီး  vinyl ထုတ်ဖို့အတွက် softcopy လာယူတာပါ “  “အေး .. ကူးပေးမယ် ခနလေး.. vinyl က နင်သွားထုတ်မှာလား”  “ဟုတ် ဆရာ..”   “ရပြီ .. ဘုတ်အရွယ်အစားကိုသေချာတိုင်းသွား ..ပြီးရင်စိုးသာကို ငါ့ဆီလွှတ်ပေး “  “စိုးသာ ဟိုဘက်ရုံးကို စာသွားပို့တယ်  .. ဆရာ ဘာခိုင်းချင်လို့လဲ”  “ရပြီ.. မခိုင်းတော့ဘူး”  ထိုမိန်းကလေးက လှည့်ထွက်သွားသောနောက်ကို လိုက်ကြည့်မိ သောအခါ ပွင့်ဖူးနေသော ပန်းတစ်ပွင့်၏ လှပသောကောက်ကြောင်းကို မြင်လိုက်ရသည်… ထိုမိန်းကလေးက သူ၏ရုံးခန်းတံခါးကို ပိတ်ရင်း နှာခေါင်းတချက်ရှုံ့ရင်း တစ်စုံတစ်ခုကို ရေရွတ်လိုက်သည်ထင်.. နားထဲသို့လေသံပါးပါးလေးတစ်ခုဝင်လာသည်..  သဲသဲကွဲကွဲတော့မကြားလိုက်… ဦးချမ်းသာအောင် တချက်ပြုံးလိုက်မိသည်..

နေ့ရက်တွေကပုံမှန်လည်ပတ်နေသည်… မနက်ရုံးအလာမှာ နှင်းငွေ့တချို့ကိုတွေ့လိုက်ရသည်.. အအေးဓာတ်အပြည့်အဝ မရရှိ သေးသော်လည်း ရာသီဥတုက နေလို့ကောင်းလာပြီ.. ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ထုတ်ညှိပြီး ဖွာရိုက်လိုက်ချိန်တွင် ခံတွင်းက တစ်ခုခုကို တောင်းတလာသည်..  “စိုးသာရေ .. ကန်တင်းက ကော်ဖီတစ်ခွက်သွားယူပေးကွာ ..”  “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ..”   ခနကြာတော့ ကော်ဖီရနံ့ နှင့်အတူ အမွှေးနံ့တစ်ခုပါ စာပွဲးရှေ့သို့ရောက်လာသည်..  “ဆရာ .. ကိုစိုးသာကို ရုံးအုပ်ကြီးက ဖိုင်တွဲအဟောင်းတွေ စတိုးထဲထည့် ဖို့ ခိုင်းလိုက်လို့ သမီး ကော်ဖီယူလာပေးတာ”  “အော်.. အေး ကျေးဇူးပဲ.. ဒါနဲ့ ဟိုနေ့က vinyl သွားထုတ်တာအဆင်ပြေလား”   “ဟုတ်.. ပြေတယ်ဆရာ.. ပြန်တောင်ပြင်ပြီးသွားပြီလေ ဆရာရဲ့.. ဆရာ သိမထားမိလို့ဖြစ်မယ်”  “အော်… “   “ဆရာဘာခိုင်းဦးမ လဲ”  “မရှိပါဘူး.. ဒါနဲ့ မင်းနာမည်က.. “  “မိုးမိုးသဲပါဆရာ”  “အပန်းမကြီးရင် မနက်တိုင်း ကိုယ့်အတွက် ကော်ဖီတစ်ခွက်ယူပေးပါ လား” “ရှင်.. “  လက်မှတ်ထိုးလက်စ စာအုပ်များကို ဆက်ပြီး လက်မှတ်ထိုးနေလိုက်သည်.. သူမကို ပြန်မော့မကြည့်ဖြစ်ပေမယ့်..  သူမထွက်သွားတဲ့ ခြေသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိသည်.. အမွှေးနံ့ အချို့နှင့် ရင်ခုန်သံ ခပ်တိုးတိုးတစ်ခုက ဦးချမ်းသာအောင်၏ အခန်းထဲ ကျန်ခဲ့ကြောင်း သူမသိမည်မထင်..

ထိုအချိန်တွင် ဦးချမ်းသာအောင်၏ဖုန်း ringtone သံမြည်လာသည်.. ပေါ်နေသော နံပတ်ကို တချက်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြီး ဖုန်းကို  ပြန်ချထားလိုက်သည်။ ခနကြာတော့ ဖုန်း message သံတချက် မြည်လာသည်။   (ဦး ဘာလို့ဖုန်းမကိုင်တာလဲ .. မအားဘူးလား ..  ဆိုင်ကိုလာခဲ့ဦးလေ .. )  ခနကြာတော့ Message တစ်စောင် ထပ်ဝင်လာပြန်သည်။  (စနေနေ့က ထွက်ရက်ဦး .. ဦးအားရင်သမီးကို  မနက် ၁ဝနာရီလောက် လာခေါ်ပေးပါလား .. ဦးကို သမီး အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းစရာရှိတယ်)  ဘာမှပြန်ပို့မနေတော့ပဲ  ထားလိုက်သည်။ ဆေးလိပ်ဗူးဆီကို လက်လှမ်းမိသော်လည်း မသောက်ဖြစ်.. အေးစက်စပြုလာသော ကော်ဖီကို တစ်ငုံသောက် လိုက်သည်။ ဒီကော်ဖီဟာ နောက်ဆုံးတစ်စက်ကျန်သည်အထိ ချိုမြန်နေမှာ အသေအချာပင် ..  နေ့ခင်းပိုင်းတွင် ကိုအောင်မြတ်က  ဖုန်းဆက်ပြီး golf ရိုက်ဖို့ချိန်းသည်.. ညနေပိုင်းထွေထွေထူးထူလုပ်စရာမရှိသဖြင့် ချိန်းဖြစ်ကြသည်။ ဂေါက်ကွင်းရောက်တော့ ကို အောင်မြတ်က ဦးချမ်းသာအောင်၏ ဂေါက်အိတ်ကိုသယ်ဖို့အတွက် နွယ်နီကိုခေါ်ထားသည်.. နွယ်နီက ရုပ်အချောကြီးမဟုတ်လှပေ မည့် ပွင့်ဖတ်ပြည့်စုံသော ပန်းတစ်ပွင့်၏ အလှကိုပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ပုရိသတို့အား လှုပ်ခတ်စေနိုင်သူလေးတစ်ဦးပင်..

ကျင်းထဲကျသွားသော ဂေါက်သီးကိုကောက်ယူပေးနေသော သူမ၏ကောက်ကြောင်းများက golfer များ၏ ဂေါက်သီးအပေါ်  ရောက်နေသော အာရုံကို ထွေပြားစေသည်။ half way အရောက်တွင် ကိုအောင်မြတ်က “ကိုချမ်း ဘီယာတစ်ဗူးစီလောက် သောက်  ရအောင်ဗျာ” ဟု ဆိုလာရာ မငြင်းမိ..   “ဆရာတို့ ခနထိုင်ဦးမှာလား .. နွယ်နီဗိုက်ဆာလို့ ထမင်းဆီဆမ်းလေး ခနစားချင် တယ်”  ကိုအောင်မြတ်က  “ဟာ.. နင်တစ်ယောက်ထဲ စားမှာလား .. ငါတို့ကိုကော မကျွေးဘူးလားဟ” ဟုနောက်လိုက်ရာ ..   “ကို အောင်မြတ်ကြီးကလဲ ကျွေးပါတယ်.. စားပါရှင် .. နွယ်နီတို့က ကပ်စီးမနည်းပါဘူး”  “ဟား…ဟား.. ငါ့ကိုမကျွေးနဲ့ နင့်ဆရာအသစ် ကိုပဲ ကျွေးလိုက်ပါဟာ ..”  “ဆရာ .. စားမလား .. နွယ်နီဝယ်ကျွေးမယ်လေ.. ” ဟု ဆိုလိုက်ရာ ကိုအောင်မြတ်က  “ဟဲ့ .. နင့်မှာရှိနေ တာကို ဝယ်ကျွေးစရာလား.. ရှိတာပဲကျွေးလိုက်ပေါ့ .. ကိုချမ်းကလဲ ရှိတာလေးပဲ စားချင်ရှာမှာဟ .. ဟားဟား” ဟု ဝင်ပြောပြီး  အားပါးတရ ရယ်နေသည်။ “ဟာဗျာ.. ” “ကိုအောင်မြတ်ကြီးနော်”   လူနှစ်ယောက်ဆီမှ စကားနှစ်ခွန်းက မတူညီသော်လည်း  တပြိုင်နက်ထဲ ထွက်လာပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လဲ ကြည့်လိုက်မိသည်.. မျက်ဝန်းနှစ်စုံ၏ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ဆုံတွေ့မှုက  အားနာမှုမဟုတ်သော တစ်စုံတစ်ရာကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသယောင်ယောင် ခံစားမိလိုက်ကြသည်..

ဆက်ရိုက်ကျရာ ဦးချမ်းသာအောင်၏ အာရုံက ဂေါက်သီးအပေါ်မှာထက် နွယ်နီ့အပေါ်ရောက်နေသည့်အတွက် ရိုက်ချက်များက  အလွဲလွဲအချော်ချော် .. နွယ်နီကတော့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင်.. ကွင်းပတ်ပြီးတော့ golf club မှာပဲ ဆက်သောက်ဖြစ်သည်..    “ကို  အောင်မြတ် တစ်ခုကူညီဗျာ.. ကျွန်တော့ကို ဟိုတယ်တစ်ခန်းလောက် booking လုပ်ပေးဗျာ.. စနေနေ့ ဧည့်သည်တစ်ယောက်လာ မှာမို့လို့” “ကျွန်တော့် guest house မှာတည်းခိုင်းလိုက်ပါလား ..”  “မဟုတ်ဘူးဗျာ.. သူက ခနပဲနားမှာ .. ပြီးရင်ခရီးဆက်သွားမှာ ..”   “အာ.. ပေါက်ပြီး.. ပေါက်ပြီဗျာ.. “  မြွေအချင်းချင်း ခြေဆိုတာဘာလဲ မေးနေစရာမလို .. ထိုကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆက်မပြော ဖြစ်ကြတော့ပဲ ထွေရာလေးပါးပြောဆိုပြီး မှောင်လာသည်ဆက်သောက်ဖြစ်ကြသည်..  ဟိုတယ်အခန်းငယ်အတွင်း ကမ္ဘာဦး လူသားနှစ်ဦးရဲ့ စစ်ခင်းမှုက ပြင်းထန်နေသည်.. အချိန်တန်လျှင်ရောက်မည့်ခရီးလမ်းကို အားမာန်နှင့်လှော်ခတ်နေကြသည်..  ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့သံတွေက ပြင်းထန်နေသလို အသက်ရူသံတွေကလဲ ပြင်းထန်နေသည်.. သူမ၏ နှစ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ  ညည်းညူသံတွေက ဦးချမ်းသာအောင်ကို အားမာန်အသစ်တွေရရှိ စေသည်ထင်..

“ဦး.. အား..အ့.. ဦး.. လုပ်ကွာ.. ကြမ်းကြမ်းကြီး လုပ်.. အရမ်းကောင်းတယ်.. ဦး “  ” အာ.. ရှီး .. ဦး .. ကြမ်းကွာ..” ရုတ်တရက် သူမ က ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရင်ဘတ်ကို တွန်းလွှတ်လိုက်သည်.. လျှပ်စစ်သံလိုက်စက်ကွင်းဖြတ်တောက်ခံလိုက်ရသော အရာနှစ်ခုက  ခနတာကွဲကွာသွားသော်လည်း .. စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ပြန်လည်ပေါင်းစည်းသွားသည့်အချိန်တွင် ဦးချမ်းသာအောင် အောက်တွင်  ရောက်သွားခဲ့သည်..  သူမက ဦးချမ်းသာအောင်၏ နှုတ်ခမ်းဆီသို့ အနမ်းတစ်ပွင့်ချွေချပြီး နားနားသို့ကပ်ကာ လေသံဖြင့် ..  “ဦး..  အရမ်းမောနေမယ်.. သမီးကို ခနအချိန်ပေးနော်… ဦးမျက်စိမှိတ်ထား .. “  စကားဆုံးသည်နှင့်သူမက ခါးကိုပြန်မတ် ဦးချမ်းသာ အောင်၏ ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့်ထောက်ကာ လှုပ်ရှားမှုကို စတင်လိုက်သည်.. သူမ၏ မျက်နှာက မကြာခင်ထပ်မံပြင်းထန်တော့  မည့် တိုက်ပွဲတစ်ခုကို ဦးဆောင်မယ့် ေရောမခေတ် စစ်ဘုရင်မတစ်ဦး၏ ဟန်ပန်အပြည့် .. သူမ၏ ခါးကိုနွဲ့ကာ စတင်လိုက်သော  တိုက်ပွဲခေါ်သံကြောင့်.. “အာ့ ..” ဦးချမ်းသာအောင်၏ နှုတ်မှ ငြီးသံသဲ့သဲ့ထွက်သွားခဲ့သည်..

သူမက ပြုံးလိုက်ပြီး  “ဦး .. ကြိုက်.. လား… “  “အင်း.. “  “သမီး.. ကြမ်းတော့မယ်နော်.. “  စကားအဆုံးနှင့် လှုပ်ရှားမှုအစက  ထပ်တူညီလှသည်.. မိမိကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သော ဗျူဟာအကုန်သုံး၍ အားမန်အပြည့်ဖြင့်တိုက်ခိုက်နေသော စစ်ဘုရင်မတစ်ဦး၏  လှုပ်ရှားမှုများက ပြင်းထန်လွန်းသော်လဲ ကချေသည်တစ်ဦး ယိမ်းကနေသည့်ဟန်..  ဦးချမ်းသာအောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က သူမ ရင် နှစ်မွှာဆီသို့ ရောက်ရှိချိန်တွင် ..   “အား…အာ့.. ရှီး .. ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်”  ညည်းတွားသံကြောင့် တိုက်ပွဲအဟုန်မှာ မရပ်တန့် သွားသည့်အပြင် ပိုမိုပြင်းထန်လာခဲ့သည်..  “အား.. အီ. ရှီး .. ဦး ချိုချိုစို့ပေးကွာ.. သမီး လိုချင်တယ်.. ရှီး.. “  စစ်ဘုရင်မ၏ နူးညံ့ သော အမိန့်ကို တသွေမတိမ်းလိုက်နာသည့် စစ်သူရဲကောင်းတို့၏ ထုံးအရ ဦးချမ်းသာအောင်က သူမခါးကို ဖက်ပြီး ထလိုက် သည်…  စိတ်ဇော၏ အဟုန်နောက်ကို ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်နေသော သူ၏ နှုတ်ခမ်းများက သူမ၏ ရင်နှစ်မွှာတွင်  စစ်မျက်နှာ ဖြန့်ကျက်လိုက်သည်..သူမက အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်ပြီး   “အီး.. ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်… ရှီး..အ့.. ကြမ်း ကြမ်းကြီး.. စို့ကာ.. “  ဦးချမ်းသာအောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က သူမ၏ခါးဆီမှ အောက်ကိုလျောချပြီး သူမ၏ ပြည့်တင်းနေသော  အလှတရားနှစ်ခုဆီသို့ စစ်မျက်နှာချဲ့လိုက်ပြန်သည်..

အပေါ်အောက်ဖြန့်ကျက်ထားသော စစ်မျက်နှာနှစ်ခုဆီမှ အစုန်အဆန်တိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် သူမ၏ ခန္တာကိုယ်ယိမ်းထိုးသွားသည်.. အား.. အမေ့.. ကောင်းတယ်.. ကောင်းတယ်.. အရမ်းကောင်းတယ် ဦး.. သမီးပြီးပြီ.. အား ..ရှီး.. ဦးရယ် ..    စစ်ပန်းသွား သော စစ်ဘုရင်မ၏ မျက်နှာသည်.. သူမ၏ စစ်သူရဲကောင်းပုခုံးပေါ်သို့မှောက်ချလိုက်ပြီး ပုခုံးသားကို ကြိတ်ပြီး ကိုက်ခဲလိုက် သည်.. သူမနှင့် တပြိုင်နက်ထဲ အောင်လံစိုက်ထူနိုင်ခဲ့သော ဦးချမ်းသာအောင်က သူ၏ ဖိုဓာတ်များက ပြင်ပသို့ထွက်ခွာခွင့်ပြုလိုက် သည်   အဝတ်မဲ့လူသားနှစ်ဦးက ထပ်လျက်ပြုတ်ကျသွားပြီး..  တိုင်ပင်မထားသော်လည်း ရယ်လိုက်မိကြသည်..   “ဟီး..” “ဟက်”   “မောလိုက်တာဦးရယ် .. သမီးအရမ်းကြမ်းလိုက်တယ်.. “   ဦးချမ်းသာအောင်၏ လက်က ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်တွင်တင်ထား သော ဆေးလိပ်ဗူးဆီသို့ လက်လှမ်းလိုက်သည်..  “ဟွန့်.. ” သူမက တချက်နှာခေါင်းရှုံ့ပြသည်..  “ဟား.. ” ဦးချမ်းသာအောင်က တ ချက်ရယ်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်ဗူးကိုပြန်ချပြီး tissue box ထဲမှ tissue စက္ကူ နှစ်ရွက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်.. အလိုက်သိခဲ့သော သူမ ကို နှစ်သိမ့်သည့်သဘောဖြင့် သူမ၏ နဖူးရှိဆံစဖျားများတွင့် တွဲခိုနေသော ချွေးများကို သုတ်ပေးလိုက်သည်..သူမကလဲ  ကျေးဇူးတင်အသိအမှတ်ပြုသည့်အထိမ်းအမှတ်ဖြင့် ဦးချမ်းသာအောင်၏ ပါးနှစ်ဖက်ဆီသို့ အနမ်းပန်းတစ်ပွင့်ဆီချွေလိုက်သည်..

ဦးချေမ်းအောင်ကလဲ သူမ၏ နဖူးဆီသို့ အနမ်းပန်းတစ်ပွင့်ပြန်လည်လက်ဆောင်ပေးလိုက်သည်..   “ဦး..ချွတ်လိုက်တော့မယ်..  သမီး..ရူးရူးပေါက်ချင်လို့.. ဟီး.. “  “အင်း .. “  သူမက ဦးချမ်းသာအောင် ကိုယ်ပေါ်မှအသာထလိုက်ပြီး tissue နှစ်ရွက်ခန့်ကို  ဆွဲထုတ်ကာ ဦးချမ်းသာအောင်ကိုယ်ပေါ်တွင်တွဲကပ်နေသော အလွှာပါးကို ဂရုတစိုက်ချွတ်ပေးလိုက်သည်..   ထို့နောက်သူမက  ဆေးလိပ်ဗူးထဲမှ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ထုတ်ယူမီးညှိပေးလိုက်ပြီး ဦးချမ်းသာအောင်နှုတ်ခမ်းတွင် တပ်ပေးလိုက်သည်..  “ဦး ..  သမီး..ရူးရူးပေါက်လိုက်ဦးမယ်.. ပြီးရင် လာခဲ့နော်.. သမီး ဦးကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ်.. “  ဦးချမ်းသာအောင်က ဆေးလိပ်ကို  ခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှိုက်သွင်းလိုက်သည်..  “ဟူး…”  ပြန်လည်မှုတ်ထုတ်လိုက်သော မီးခိုးငွေ့များနှင့်အတူ သူ၏ မောပန်းမှု အတော်များများလဲ ပါဝင်လွင့်မျောသွားသည်  “ဦး.. လာတော့လေ..”  ရေချိုးခန်းထဲက လှမ်းအော်လိုက်သော သူမအသံချိုချိုကို  ကြားလိုက်ရသောအခါ ဦးချမ်းသာအောင်က သောက်လက်စဆေးလိပ်တိုကို ပြာခွက်ထဲထိုးချေလိုက်သည်.. ထို့နောက် တဘက်တ ထည်ကို ခါးတွင်ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်..

အခြားတဘက်တစ်ထည်ကို ရင်လျားထားသော သူမက ဦးချမ်းသာအောင်၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ အနမ်းတစ်ပွင့်ဖြင့် ကြိုဆို လိုက်သည်..   သူမ၏ ညင်သာသော အထိအတွေ့ဖြင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတာကို ခံစားပြီးနောက် ရေချိုးခန်းထဲမှ အတူပြန်ထွက် ခဲ့သည်..  ဦးချမ်းသာအောင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ကျောမှီပြီး ခြေဆင်းထိုင်လိုက်စဉ်တွင် သူ၏ ဖုန်းမြည်သံကို ကြားလိုက်ရ သည်.. ဖုန်း screen ကို ကြည့်လိုက်ရာ ကိုအောင်မြတ် ခေါ်နေကြောင်းကို တွေ့လိုက်သဖြင့် ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်..   “ဟဲလို.. ကို အောင်မြတ် ပြောပါ.. “  “ကိုချမ်း ဟိုတယ်က အဆင်ပြေလား.. “  “ပြေတယ် .. ကိုအောင်မြတ်.. ကျေးဇူးပဲ..”  “ရပါတယ်ဗျာ.. see  you .. ကိုချမ်း”  “ok.. see you”  သူမကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမက ကုတင်ပေါ်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲအိပ်နေပြီး သူ၏ ပေါင် တစ်ဖက်ပေါ်ကို ခေါင်းအုံးထားသည်..  “အကူအညီတစ်ခုတောင်းစရာရှိတယ်ဆို..”  သူမမျက်လုံးတွင် ရှက်ရွံသော အရိပ်တစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားသည်.. သူမ၏မျက်နှာက ဦးချမ်းသာအောင်ဖက်သို့ လှည့်လာပြီး ..  “ဦး.. သမီးကို တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော်. သမီး တကယ်အားနာတယ်..”  “ပြောပါ.. “  “သမီးကို ၃သိန်း လောက် ခနလှည့်ပါလား .. ဆိုင်က ပိုက်ဆံရှင်းရင် သမီးဖဲ့ဆပ်ပါ့မယ်… ဟို လေ..”  “အရေးကြီးလား.. ခုတော့ အဲ့လောက်ပါမလာဘူး..”  “ဟိုလေ သမီးဖေဖေပြသနာတစ်ခုတက်နေလို့ပါ.. သမီး ဦးနဲ့ ဒီတိုင်း လေးပဲ ပတ်သက်ချင်တာ.. ဒါပေမယ့် ..”  “ရပါတယ် အပြန် ပိုက်ဆံဝင်ထုတ်ပေးမယ်.. “

“ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ ဦးရယ်.. သမီး ဦးကို အားလဲနာတယ်.. ရှက်လဲရှက်တယ်..သမီးကို တမျိုးမထင်နဲ့နော် .. သမီး ပြန်ဆပ်မှာပါ  “  ဦးချမ်းသာအောင်က သူမကို တချက်ပြုံးပြပြီး သူမ၏ ဆံနွယ်စတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်..   သူမက ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့  ရင်ခွင်ထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝှေ့ဝင်လာသည်.. ခနနေတော့ သူမ၏ မျက်နှာကိုမော့ကြည့်ပြီး လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ..  “ဦး.. သမီး..ဦးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းချင်လိုက်တာ..”  ထိုတိုးတိတ်ငြင်သာသော လေသံသဲ့သဲ့ လိပ်ပြာတောင်ပံခတ်သံလေးက အခန်းငယ်လေး  အတွင်း မုန်တိုင်းငယ်တစ်ခု ပြောင်းလဲဖြစ်ပေါ်လာစေသည်… သူမ၏ တောင်းဆိုမှုရဲ့အဆုံးမှာ ဦးချမ်းသာအောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းက သူမ နှုတ်ခမ်းနှင့်ထိတွေ့မိသည်.. မွတ်သိပ်သော အနမ်းများမဟုတ်ပေမယ့် ကြာမြင့်သော အနမ်းတွေ.. အဝတ်မဲ့ခန္တာကိုယ်နှစ်ခုအပေါ် ပြေးလွှားနေသော လက်အစုံတို့က ဆန့်ကျင်ဘက်ကို ထိတွေ့ပွတ်သပ်နေကြသည်..

တငြိမ့်ငြိမ့်နှင့်လူးလွန့်နေသော ရေယဉ်ကြောတွင်မျောပါနေသည့် လူသားနှစ်ဦး၏ ဆက်နွယ်မှုက ကြာမြင့်ရီဝေလာသည်..   “ဦး ရယ်.. “  ယခုတခေါက် လျှောက်လှမ်းရသော ခရီးလမ်းမှာတော့ အလောတကြီးမဟုတ်ပဲ တလှမ်းချင်းလှမ်းနေကြသည်.. ထိတွေ့မှု နောက်ကို လိုက်မျောရင်း ပန်းတိုင်ကိုလှမ်းမြင်ရချိန်မှာတော့ လူ့သဘာဝအရ စိတ်ဆန္ဒတွေပြင်းပြလာပြန်သည်.. “အ့.. အင့်.. ရှီး ..  ဦး.. ကြမ်းတော့…ကြမ်းကြမ်းကြီးလုပ်တော့.. သမီး.. ဖြစ်တော့မယ်..”   သူမ၏ တောင်းဆိုမှုအတွက် သူမကိုယ်တိုင် စိတ်တိုင်းကျ ဖန်တီးနိုင်စေရန် သူမကို အလှည့်ပေးလိုက်သည်..  စစ်ပန်းနေသော စစ်ဘုရင်မ၏ မြင်းစီးဟန်မှာ နွမ်းရိနေသော်လည်း မာန်ပါလှ သည်.. စည်းချက်ညီညီ အပေးအယူမျှမျှနှင့် ပန်းဝင်လာသော လူသားနှစ်ဦး တစ်ဦးကိုတစ်ဦးတင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်ထားကြသည်..  အနမ်းများကို ဖလှယ်ရင်း အမောဖြေနေကြသည်..အနမ်းများကင်းကွာ သွားချိန်တွင်..  “ဦးရယ်.. သမီးတော့ ရူးတော့မှာပဲ.. ဦးနဲ့နေ  ရတာကို အရမ်းကြိုက်နေပြီ..” အင်အားပြင်းထန်သော မုန်တိုင်းများ၏ နောက်ဆက်တွဲ ဖြစ်ပေါ်လာသော မုန်တိုင်းငယ်များက  အင်အားမပြင်းထန်တော့သော်လဲ အချိန်ကြာမြင့်လှသည်..

သူမကို ဆိုင်ပြန်ပို့ပြီးနောက် ဦးချမ်းသာအောင်တစ်ယောက်ထဲ အရက်ဆိုင်ထိုင်မိသည်.. အရက်သောက်ရတာ စိတ်မပါပေမယ့်  တော်တော်များများသောက်ဖြစ်သွားပြီး ပုလင်းတစ်ဝက်ကျိုးချိန်လောက်တွင် သူမက ဦးချမ်းသာအောင်ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်..  “ဦး ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ်.. သမီး ပြန်ပေးမယ်နော်..”  “ရပါတယ်.. “  “ဦး.. သမီးထွက်ရက်ရရင် ဦးဆီ လာချင်တယ်..”  “အင်း..”   “ဦးကော သမီးနဲ့မတွေ့ချင်ဘူးလား.. “  သူမနဲ့ အတန်ကြာဖုန်းပြောဖြစ်သည်.. ထိုအချိန်တွင်.. ဦးချမ်းသာအောင်၏  မျက်လုံးထဲကို ပုံရိပ်တစ်ခု ဝင်ရောက်လာသည်.. ထိုပုံရိပ်ကို တွေ့လိုက်တိုင်း လူမသိသူမသိဖြစ်နေကျအတိုင်း ရင်ထဲ လှပ်ခနဲ့ တစ် ချက် ဖြစ်သွားသည်.. “စနိုး.. ဦးပြန်ဆက်မယ်နော်..”  သူမ၏ စကားအပြန်ကို မစောင့်နေတော့ပဲ ဖုန်းချလိုက်သည်.. ဖုန်းချပြီးပြီး ချင်းမှာပဲ ထိုပုံရိပ်က ဦးချမ်းသာအောင်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ပြီး ..  “ဟာဆရာ… ” “မိုးမိုးသဲ..”  နှစ်ဦးသား မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်နေ သော်လည်း စက္ကန့်ပိုင်းလေးတစ်ခုထိ စကားမပြောဖြစ်ကြ..  “ဆရာ.. တစ်ယောက်ထဲလား”  “အင်း .. မင်းရော ဘာလာလုပ်တာ  လဲ..”“ခေါက်ဆွဲကြော်.. လာဝယ်တာ ဆရာ .. သမီးအိမ်က ဒီနားမှာပဲ.. “  “ဪ..”  ထို့နောက် ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်..  ဦးချမ်းသာအောင်က ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ထုတ်ကာ မီးညှိလိုက်သည်.. မိုးမိုးသဲက “ကြာမလား မသိပါဘူး.. လူတွေများလိုက်တာ .. ”  ဟု စိတ်ပျက်သလို တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်သည်..

“ထိုင်လေ ..”   “ရှင်… ဟုတ်ကဲ့ဆရာ “  “မှာပြီးပြီလား .. ဘယ်နှစ်ပွဲလဲ ..”  “နှစ်ပွဲရှင့် .. မှာပြီးပြီ.. “  ဦးချမ်းသာအောင်က ဝိတ်တာ တစ်ယောက်ကို လှမ်းခေါ်ပြီး bill ယူခဲ့ရန်နှင့် မိုးမိုးသဲမှာထားသော ခေါက်ဆွဲကြော်ဖိုးကို သူ့ bill တွင် ပေါင်းထည့်ရန် ပြောလိုက် သည်.. “ဘာနဲ့လာတာလဲ ..” “လမ်းလျှောက်လာတာ ဆရာ”  ခနကြာတော့ ခေါက်ဆွဲကြော်နှစ်ဗူးနှင့် bill စာရွက်ရောက်လာသည်..  ဦးချမ်းသာအောင်က ကျသင့်ငွေကို ထုတ်ရှင်းပေးလိုက်ရာ မိုးမိုးသဲက ” ဆရာ .. မလုပ်ပါနဲ့.. သမီးခေါက်ဆွဲကြော်ဖိုးကို ပြန်ယူပါ..”  ဟုဆိုကာ .. ၅ထောင်တန်အရွက် အတင်းပြန်ပေးသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်က သူမလက်ကို အသာအယာပြန်လည်တွန်းဖယ်လိုက်သည်.. လက်နှစ်ခု၏ ထိတွေ့မှုမှာ စက္ကန့်ပိုင်းရဲ့ တဝက်စာခန့်သာရှိသော်လည်း ဦးချမ်းသာအောင်၏ ရင်ထဲ လှပ်ခနဲ့ တချက်ဖြစ်သွား သည်..  “မလုပ်ပါနဲ့ ဆရာ.. ပြန်ယူလိုက်ပါ.. အားနာစရာကြီး ..” သူမလက်ကို အသာအယာပြန်ဖယ်လိုက်ရင်း သူမကို မျက်လုံးချင်း  ဆုံကြည့်လိုက်သည်.. “အားနာရင် တနင်္လာနေ့ကျ ကော်ဖီပြန်တိုက် .. ဟုတ်ပြီလား .. “   မိုးမိုးသဲ၏ မျက်နှာပြုံးရိပ်သန်သွား သည်.. ကော်ဖီယူလာပေးရန် ပြောခဲ့တဲ့နေ့နောက်ပိုင်း တရက်မှ သူမကော်ဖီမယူပေးခဲ့ .. ဆိုင်တံခါးပေါက်ဆီကို ထွက်သွားသော ဦး ချမ်းသာအောင်၏ နောက်ကျောကို လှမ်းကြည့်ပြီး..

“ဆရာ.. ဆရာ့ ပုလင်းကျန်ခဲ့ပြီ.. “ ဦးချမ်းသာအောင်၏ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်ကာ သူမဘက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး “ရတယ် .. ဆိုင်က  သိမ်းထားပေးလိမ့်မယ်.. ” ဟုပြောလိုက်သည်.. ထို့နောက်ပြန်လှည့်ထွက်သွားသည်.. “ခစ်.. ဘာကြီးမှန်းလဲ မသိဘူး.. ရုပ်တည်ကြီး နဲ့..”  တနင်္လာနေ့မနက် ရုံးရောက်တော့ စားပွဲပေါ်တွင် တစ်စုံတစ်ခုကို အရင်ဆုံးရှာဖွေကြည့်မိသည်.. ထူးထူးခြားခြားအရာ ဘာမှမ ရှိပေ.. လက်မှတ်ထိုးရမည့် စာများနှင့် ဝင်စာ/ထွက်စာဖိုင်များကိုသာတွေ့ရသည်.. ဦးချမ်းသာအောင်လဲ ဝင်စာများကို ဖတ်ကြည့် နေလိုက်သည်.. ခနကြာတော့ ဦးချမ်းသာအောင်၏ဖုန်းသို့ Message တစ်စောင် ဝင်လာသည်.. သူမသိသော ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခု ..   (viber)  ဘာမှန်းမသိသဖြင့် ဖုန်းကိုပြန်ချထားပြီး စာတွေကို ဆက်ဖတ်နေလိုက်သည်.. ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ ခုနက နံပါတ် ဖြင့် Message တစ်စောင်ထပ်ဝင်လာပြန်သည်..

(Check your viber) ဦးချမ်းသာအောင်က မျက်မှောင်တစ်ချက်ကျုံ့လိုက်ပြီး မဖွင့်ဖြစ်တာကြာပြီဖြစ်သော သူ့ဖုန်း၏ data  switch ကိုဖွင့်လိုက်သည်.. viber ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ကော်ဖီပန်ကန်ပုံလေးတစ်ခုရောက်နေပြီး အောက်တွင် ..  (Good  morning sir.)  ဦးချမ်းသာအောင်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ဖုန်းကိုပြန်ချထားလိုက်သည်..  “ဆရာ..ဝင်ခွင့်ပြုပါ..”   “အေး .. ဝင် လာခဲ့” အခန်းတံခါးခေါက်ကာ ဝင်ခွင့်တောင်းပြီး ဝင်လာသူက မိုးမိုးသဲ .. သူမဆီမှ မွှေးမြလတ်ဆတ်သောရနံ့က သူ၏ စိတ်ကို  လန်းဆန်းသွားစေသလိုပင် .. သူမက ပြုံးစိစိမျက်နှာထားလေးနဲ့   “ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ဆရာခိုင်းထားတဲ့ လချုပ်စာရင်းတွေ လာ ပြတာပါဆရာ..”  “အေး .. ထားခဲ့လိုက်.. ဒါနဲ့ မင်းတိုက်တဲ့ကော်ဖီသိပ်ချိုတယ် ..”  “ခိ..”  သူမက ဖိုင်တစ်ခုကို စားပွဲပေါ်တင်ပြီး  လှည့်ထွက်သွားသည်.. သူမရဲ့ ကောက်ကြောင်းအလှကို ဦးချမ်းသာအောင် တစ်ချက်ငေးကြည့်ပြီး သူမတင်ထားသော ဖိုင်ကို ဖွင့် လိုက်သည်..

“ဟင်..”  ဖိုင်ထဲတွင် ဘာစာရွက်မှမပါ.. ဖိုင်အလွတ်.. သူကလဲ မိုးမိုးသဲကို လချုပ်လုပ်ရန် မခိုင်းခဲ့ကြောင်းတွေးမိတော့ နှစ်နှစ်ခြိုက် ခြိုက် ပြုံးလိုက်ပြီး  “ဒီကောင်မလေးတော့.. ” ဟု တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်သည်..  ခနကြာတော့.. မိုးမိုးသဲက ကော်ဖီတစ်ခွက်နှင့်  Cloret ပီကယ် တစ်ခုကို ဗန်းလေးနဲ့ထည့်ပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်လာသည်.. ထို့နောက် စောစောက သူပေးခဲ့သော ဖိုင်အလွတ်လေးကို  ပိုက်ကာ ..  “ဆရာ.. ဘာခိုင်းစရာရှိသေးလဲ ..” “မရှိတော့ပါဘူး..”    “သမီးလုပ်ထားတဲ့ လချုပ်တွေကောမှန်ရဲ့လား ဆရာ.. ခိခိ..”  ဦးချမ်းသာအောင် ဘာမှပြန်မဖြေပဲ သူမမျက်နှာကိုသာ နူးညံ့စွာ ကြည့်နေမိသည်.. နှစ်ဦးကြားတွင် စကားသံတွေ ခနတိတ်ဆိတ် သွားပြီးနောက်.. “ဆရာ ခွင့်ပြုပါဦး .. “  သူမ အခန်းထဲက ထွက်သွားသောအခါမှ ဦးချမ်းသာအောင် သက်ပြင်းမောတချက် ရှိုက် ထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ယောက်ထဲပြုံးလိုက်မိသည်..  ကိုအောင်မြတ်က ကွင်းပတ်ရန်ချိန်းသဖြင့် ဂေါက်ကွင်းသို့ထွက်လာခဲ့ရာ  ဂေါက်ကွင်းရောက်ခါမှ ကိုအောင်မြတ်က ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် မရိုက်ဖြစ်တော့ကြောင်း ဖုန်းလှမ်းဆက်သည်.. ကွင်းမပတ်ဖြစ်တော့ သဖြင့် practise ကွင်းတွင် ဂေါက်သီးတဗန်းရိုက်လိုက်သည်.. တစ်ဗန်းကုန်တော့ စိတ်မပါတော့သဖြင့် club house က ဆိုင်တွင်  အရက်တစ်လုံးမှာကာ တစ်ယောက်ထဲ သောက်နေမိသည်..

“ဆရာ.. ကိုအောင်မြတ်တို့နဲ့ ချိန်းထားလို့လား..” “အင်း .. ကိုအောင်မြတ် အလုပ်ပေါ်လာလို့ မရိုက်ဖြစ်တော့ပါဘူး..”  တခါတရံ   မသိစိတ်က စေခိုင်းမှုကို သိစိတ်က တားမြစ်ရန် အချိန်မရ.. မစဉ်းစားထားသော်လည်း အလိုလိုပြောမိသည်..“နွယ်နီ.. caddy  လိုက်စရာမရှိရင် ကိုယ့်ကို အဖော်လုပ်ပေးပါလား ..” “ရှင်.. အင်း.. ဆရာ .. သမီး မငယ်ကို မေးကြည့်ဦးမယ်..”   “အင်း..  အဆင်ပြေမှပါ..”  ခဏကြာတော့ နွယ်နီပြန်ရောက်လာပြီး .. “ဆရာ .. အဆင်မပြေဘူး.. သမီးတို့ကို ထိုင်ခွင့်မပေးထားလို့ပါ..” “အင်း.. ရပါတယ်.. “  “သမီး မထိုင်ပေးချင်လို့ မဟုတ်ဘူးနော်.. ဆရာ..” “အင်းပါ..”  အရက်တစ်ငုံသောက်ပြီး သူမကို မော့ကြည့် လိုက်တော့ သူမက တစ်ခုခုတွေးနေသည့်ပုံ..

“ဆရာ့ ဂေါက်အိတ် သွားသိမ်းလိုက်ဦးမယ်..”   ပျင်းရိငြီးငွေ့နေသဖြင့် အရက်ကိုချည်းဖိသောက်နေလိုက်သည်.. ၃ ခွက်လောက် သောက်ပြီးသွားချိန်တွင် နွယ်နီပြန်ရောက်လာသည်.. ပါတိတ်ဝမ်းဆက်တပတ်နွမ်းလေးကို ဝတ်ဆင်ထားသော သူမသည် အရမ်း ကြီးမထည်ဝါသော်လဲ မညိုးနွမ်းနေ..  “ဆရာ.. သွားမယ်..”  “ဘယ်ကိုလဲ.. “  “ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင်ပေါ့.. ဒီမှာ သမီးမှ ထိုင်လို့မရ တာ..” ဦးချမ်းသာအောင်က ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်ပြီး လက်ကျန်ပုလင်းကိုယူကာ ထွက်လာခဲ့သည်.. ကားပေါ်ရောက်တော့..    “ဘယ် ဆိုင်ကောင်းလဲ .. “ “ဆရာ .. အိန်ဂျယ် ကို သွားမလားဆရာ..”  “ဟင်.. ကိုယ်မသိဘူး.. “  “ဟုတ်.. သမီးသိတယ်.. တည့်တည့်ပဲ မောင်း..ဆရာ..”  ကားအတွင်းဖွင့်ထားသော သီချင်းသံမှအပ တိတ်ဆိတ်နေသည်.. လမ်းညွှန်ပေးသော ဆည်းလည်းသံလွင်လွင် လေးကတော့ ရံဖန်ရံခါ ထွက်ပေါ်လာသည်..

ခြံဝန်းကျယ်အတွင်း ဖွင့်ထားသော ဆိုင်ကိုရောက်တော့ သူမကပဲ ဦးဆောင်ပြီ သီးသန့်ခန်းတစ်ခုယူလိုက်သည်..  “ဆရာ… ဘာ မြည်းမလဲ ..” “ရတယ်.. တစ်ခုခုမှာလိုက်ပါ..” သူမအတွက် အအေးတစ်ဗူးနှင့် သူ့အတွက် ရေခဲ၊ရေသန့်နှင့် အမြည်းမှာလိုက်သည်..    “တစ်ခုခု စားပါလား..”  “ဆရာ့ အမြည်းတွေပဲ နည်းနည်းစားမယ် .. “  သာမန်ထက်ထူးထူးခြားခြားမလှပသော်လည်း သူမ မျက်နှာမှာ ရှင်းသန့်နေသည်.. ပြည့်ဖြိုးသောခန္ဓာကိုယ်အလှနှင့် လိုက်ဖက်ညီစွာဝတ်ဆင်တတ်မှုက ပုရိသပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့ အားသာချက်တစ်ခု ဖြစ်မည်.. “ဆရာ.. ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..” “…..”   “ဒါနဲ့ ဆရာ့ကို အကိုလို့ ခေါ်လို့ရမလား.. “ “အင်း..  ရပါတယ်..” “ဟီး.. ညီမက အဲ့လိုခေါ်ချင်နေတာ.. “ သူမရယ်ပြုံးလိုက်မှ သွားထပ်လေးတစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသည်.. သူမအပြုံးကို  စတင်မြင်ဖူးခြင်းပင်.. “ဟော..အကို.. အာ..ကိုကြီးလို့ပဲ ခေါ်တော့မယ်.. ဘာတွေတွေးနေပြန်တာလဲ..” ဦးချမ်းသာအောင်က အရက် ခွက်ကို မော့သောက်လိုက်ပြီး သူမအမေးကို ပြန်ဖြေလိုက်သည်..  “ဒီအချိန်မှာ ကိုယ်တွေးစရာက မင်းအကြောင်းကလွဲလို့ ဘာရှိနိုင်  သေးလဲ နွယ်နီ..” “ဟင်.. ညီမအကြောင်း.. မတွေးပါနဲ့ ကိုကြီးရယ်.. ညီမအကြောင်းက ကောင်းတာသိပ်မရှိလို့ ညီမကိုယ်တိုင် တောင် မတွေးပဲမေ့ထားတာကြာပေါ့ ..”  “ကိုယ်.. ဆေးလိပ်သောက်ချင်လို့..ခနနော်..”  အဲကွန်းခန်းဖြစ်နေသဖြင့် သူ၏ ဆေးလိပ် ငွေ့ကြောင့် နွယ်နီ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေလိုသဖြင့် အပြင်ထွက်ဆေးလိပ်သောက်ရန် ဦးချမ်းသာအောင် ထလိုက်သည်..

“ရပါတယ် ..ကိုကြီးရဲ့.. ဒီမှာပဲ သောက်ပါ..”  “ရပါတယ်.. ကိုယ် အပြင်မှာပဲ သောက်လိုက်မယ်.. “ “ကိုကြီး.. “  သူမ၏ ခေါ်သံ ကြောင့် သူမကို ငုံ့ကြည့်မိသည်..  “ညီမလဲ သောက်မယ်..” “ဘယ်လို..”  သူပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်လိုက်တော့  သူမမျက်နှာက ပုံမှန်ပင်..“ဆေးလိပ်သောက်တဲ့ မိန်းမတွေကို ဘယ်လိုမြင်လဲ ကိုကြီး ..”  “ကွမ်းစားတဲ့မိန်းမတွေကိုတော့ မနှစ်မြို့ ဘူး.. ကျန်တာ ပုံမှန်ပါပဲ..” လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော ဆေးလိပ်ဗူးနဲ့ မီးခြစ်ကို သူမအားပေးလိုက်သည်.. သူမက ဆေးလိပ်တစ် လိပ်ကို ထုတ်ယူပြီး မီးညှိရှိုက်သွင်းလိုက်ပုံက သေသပ်လှသည်.. ထို့နောက် မီးခိုးငွေ့များကို ညင်သာစွာမှုတ်ထုတ်လိုက်ပုံက  ထူးခြားပြီး ကြည့်ကောင်းနေသည်..

Zawgyi

လြမ္းရခက္ေပမယ့္ တမ္းတလ်က္ပါ

ေဆာင္းဦးေလႏုေအးတို႔ေသြးေနၿပီ .. ႏွင္းျမဴတို႔က လြင့္ပ်ံၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ မ်က္ႏွာကို တိုးေဝွ႔လာသည္.. လက္က်န္အရက္ခြက္ကို တစ္ငုံေသာက္လိုက္ၿပီး ႏွင္းေလေအး၏ က်ီစယ္မႈကို ခံယူလိုက္ရာ အေတြးမ်ားက လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္ခန႔္ကို ေရာက္သြားေလသည္ ..။ “ကိုကို.. အဆုံးစြန္ထိ လုပ္ေတာ့မလို႔လား”   အဝတ္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု ေပါင္းစုံဖို႔အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာ ႏွစ္ဦးစလုံး မွာ ရမက္၏ ေလာက္ၿမိဳက္မႈေၾကာင့္ ေမာပန္းေနၾကသည္.. ။  “အင္း.. သဲ .. ကို အဆုံးစြန္ထိ ျဖစ္ခ်င္ေနၿပီ .. ခနေလးပဲ သည္းခံေပး ေနာ္ .. “ “ကိုကိုရယ္ .. သဲ ကိုကို႔ကို ဒီေလာက္လိုက္ေလ်ာတာေတာင္လြန္ေနၿပီ ..မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ .. “   “မရေတာ့ဘူး သဲ .. ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေတာ့ “ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ပါေသာ အဂၤါႏွစ္ခု၏ ထိေတြ႕မႈမွာ မိန္းေမာၿပီး ျငင္းဆန္အားေတြေပ်ာက္ဆုံးကုန္ၾကၿပီ ..။    လူ႔က်င့္ဝတ္ စည္းကို တက္ညီလက္ညီေဖာက္ဖ်က္ေနေသာ လူသားႏွစ္ဦး၏ ပန္းတိုင္မွာ မႈန္ျပလ်က္ .. ” အာ့.. ကိုကို .. သဲ ေအာင့္ၿပီး နာတယ္ “  ” သဲ စိတ္ကိုေလ်ာ့ထား .. “ “အီး .. ကိုကိုရယ္ .. တမ်ိဳးႀကီးပဲ “  “ေကာင္းလား.. သဲ .. ကိုကိုေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ “  သူမထံမွ  အေျဖျပန္မရပဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ဂေဟဆက္သြားၿပီ အနမ္းေတြက ျပင္းထန္လာသည္ .။

လႈံ႕ေဆာ္မႈရဲ႕ အစြန္းဆုံးကို မတက္လွမ္းမီ သူမကိုပါ အပါေခၚႏိုင္ရန္ အရွိန္ကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ ျပည့္တင္းလုံးဝန္းေသာ ရင္သားမ်ားကို လက္ျဖင့္ အသာအယာေဆာ့ကစားလိုက္သည္.. ။  ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ပန္းေသြးေရာင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို  အသာအယာ ကိုက္ယူလိုက္ရာ ..  “အား .. ကိုကိုရယ္.. သဲရင္ထဲတမ်ိဳးႀကီးပဲ “  ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို တဖက္ၿပီး တဖက္ေျပာင္း စို႔ကာ အရွိန္ကို ျပန္ျမင့္လိုက္ၿပီး ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ကူးခတ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလိုက္သည္..။

” အင့္.. အာ့ ကိုကို.. ျမန္ျမန္ေလး .. သဲ ၿပီးး.. ၿပီးေတာ့မယ္ “ “အင့္ .. ကိုကိုလဲ ၿပီးေတာ့မယ္ “    ႏို႔သီးေခါင္းေလးဆီမွ လွ်ာကို သူမ  ႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ ျပန္ပို႔ေပးလိုက္ၿပီး အဂၤါႏွစ္ခု၏ အရွိန္ႏွင့္အတူ လွ်ာႏွစ္ခု၏ တိုက္ပြဲမွာလဲ ျပင္းထန္လာသည္..။ အသက္ရႉသံေတြက  ပန္းတိုင္ကို လမ္းျပေနသကဲ့ ရွိသမွ်အားအင္ကို ခါးဆီသို႔ ပို႔ေဆာင္ၿပီး အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေလွာ္ခတ္လိုက္သည္ .။.   ေပါက္ကြဲ  ထြက္လာေသာ ဖိုဓာတ္မ်ားက မဓာတ္မ်ားျဖင့္ ထိေတြ႕ခြင့္ရေသာအခါ .. ” အင္း.. အာ့ ကိုကိုရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ .. အရမ္း ၾကမ္းတာပဲ “ “ကိုကိုလဲ အရမ္းေကာင္းသြားတယ္ သဲ… နာေနေသးလား “   “ဘယ္အခ်ိန္ကထဲက အနာေပ်ာက္သြားမွန္းေတာင္ မ သိေတာ့ပါဘူး ကိုကိုရယ္ “ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုအေပၚ အျပန္အလွန္ေျပးလႊားေနေသာ လက္အစုံတို႔က ေရွ႕ဆက္မည့္လမ္းအတြက္  အားအင္ေတြ ျဖစ္ေလမည္လား .. ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အတန္ၾကာထိေတြ႕ၿပီးေနာက္  “ကိုကို .. သဲတို႔အရမ္းမွားသြားၿပီ “ ” သဲ ေနာင္တရ လို႔လား “  ” မရခ်င္ေတာ့ဘူး ကိုကိုရယ္ .. ထပ္ခ်စ္ခ်င္တာပဲ သိေတာ့တယ္ “  စကားအဆုံးမွာေတာ့ တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္ကြၽမ္းလ်က္ရွိ  ေသာ ရမက္မီးက ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္လာၿပီး အဝတ္မဲ့လူသားႏွစ္ဦးတို႔မွ ျပန္လည္ၿငိမ္းသက္ရန္ ႀကိဳးစားၾကျပန္သည္ .။

ၿငီးျငဴသံ၊ ပင့္သက္ရႈိက္သံ ႏွင့္ အသားခ်င္းထိေတြ႕သံမ်ားက အခန္းငယ္အတြင္း ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာသည္.. ေလႏုေအးတစ္ခ်က္ အသုတ္တြင္ အတိတ္ကို အလည္အပတ္သြားေနေသာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ စိတ္အစဥ္က ပစၥဳပၸန္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၿပီ  လက္ထဲရွိ အရက္ခြက္ကို တက်ိဳက္ထဲ အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။   “ဟက္ .. “   သူ႔အက်င့္အတိုင္းေလွာင္သလို တခ်က္ရယ္ လိုက္မိၿပီး ေဆးလိပ္ဗူးထဲမွ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထုတ္၍ မီးညႇိကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတခ်က္ရႈိက္သြင္းလိုက္သည္။ ျပန္လည္မႈတ္ ထုတ္လိုက္ေသာ မီးခိုးေငြ႕မ်ားႏွင့္အတူ သူ၏စိတ္သည္လဲ  အတိတ္ဆီသို႔ ျပန္လည္လြင့္ပ်ံသြားျပန္ၿပီ ။”ကဲ အားလုံးပဲ .. သူကေတာ့  ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ handover လုပ္မယ့္ ဦးစီးမႉးအသစ္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္တဲ့ .. သူက ႐ုံးခ်ဳပ္ကေနၿပီးေတာ့ promotion နဲ႔ဆင္းလာတာ ..  ႐ုံးလုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာေတြ အရမ္းေတာ္တယ္.. ကိုခ်မ္းသာေအာင္ ဘာေျပာဦးမလဲ “  “ထူးထူးေထြေထြေတာ့ ေျပာစရာမရွိ ေသးပါဘူး .. handover ၿပီးမွ အစည္းအေဝးအက်ဥ္းေလးတစ္ခုေလာက္ လုပ္တာေပါ့.. ႐ုံးအုပ္ႀကီးကေတာ့ ဝန္ထမ္းအားလုံးရဲ႕  ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ေလးေတြျပဳစုေပး .. က်န္တာေတာ့ မရွိပါဘူး “  “ကဲ.. ဒါဆိုလဲ အားလုံးပဲ ဦးစီးမႉးအသစ္ရဲ႕ arrival ေကာ္ဖီနဲ႔မုန႔္ ေလး စားၾကဗ်ာ “  လုပ္စရာရွိတဲ့ လႊဲေျပာင္းကိစၥေတြ၊ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြ ေျပာဆိုၿပီး  “ကိုခ်မ္း Golf ႐ိုက္လား”  “႐ိုက္ တယ္ အကိုႀကီး .. မ႐ိုက္တာေတာ့ ၾကာၿပီ”   “ဒါဆိုလဲ ညေန ကြင္းပတ္ရေအာင္ .. ကြၽန္ေတာ္လဲ partner ေတြကို ခ်ိတ္လိုက္မယ္”

ညေန ေဂါက္ကြင္းထဲေရာက္ေတာ့ ဦးစီးမႉးအေဟာင္း ဦးသန႔္ဇင္ေမာင္ မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ ဆည္ေျမာင္းက ဝန္ေထာက္ႀကီးနဲ႔ အျခား ဌာနတစ္ခုက အရာရွိတစ္ဦးနဲ႔ အတူ golf ႐ိုက္ျဖစ္သည္.. ဝန္ေထာက္ႀကီးက လူေပ်ာ္တစ္ေယာက္ .. ကြၽန္ေတာ့္နားကိုကပ္ၿပီး  “ကို ခ်မ္း .. ကိုသန႔္ဇင္ဆီက အေမြေတာင္းၿပီးၿပီလား” “ဗ်ာ .. ဘာအေမြတုန္း”   “သူ႔ carry မေလးကိုေလဗ်ာ”  သူေျပာမွ သတိထား ၾကည့္မိသည္ .. ဦးသန႔္ဇင္ေမာင္ရဲ႕ carry မေလးက ႐ုုပ္အေခ်ာႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ အရပ္ ၅ ေပ ၄ ေလာက္နဲ႔ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ ေတာင့္ေတာင္းတင္းတင္း .. ပုရိသေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မယ့္ အရည္အခ်င္းေကာင္းမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူမွန္းသိသာလွသည္..

“မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ.. ႀကိဳက္မွန္းမသိ .. မႀကိဳက္မွန္းမသိ”  “ႀကိဳက္ပါတယ္ဗ်.. ႀကိဳက္ပါတယ္ .. ဟား..ဟား”  ဝန္ေထာက္ႀကီးရဲ႕စကား  ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္လိုက္ပဲ မိမိ   putter ပတ္ရမည့္အလွည့္ေရာက္သျဖင့္ ေဂါက္သီးအေပၚျပန္ၿပီး အာ႐ုံထားလိုက္သည္။  1  Corner ပတ္ၿပီး ေဂါက္ကလပ္တြင္ အခ်ိန္ခဏျဖဳန္းကာ ဘီယာေသာက္ရန္ ဝန္ေထာက္ႀကီးက မဲဆြယ္သျဖင့္ ဝိုင္းျဖစ္ၾကသည္။
ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ဦးသန႔္ဇင္ေမာင္ကို ” အကိုႀကီး မေသာက္ဖူးလား” ဟုေမးလိုက္ရာ ဦးသန႔္ဇင္ေမာင္က မေျဖမီ ဝန္ေထာက္ ႀကီးက “ကိုသန႔္စင္က မေသာက္ဖူးဗ်.. သူကတစ္လိုင္းထဲပဲ .. ကြၽန္ေတာ္တို႔လို လိုင္းမစုံဘူး.. လိုင္းမပူးဘူးဗ်.. ဟားဟား” ဟု ဝင္ ေျဖလိုက္သည္..   ထိုစဥ္ ..  “အကိုႀကီး .. သမီးၿပီးၿပီ “  အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ဦးသန႔္ဇင္ေမာင္ရဲ႕ carry မေလး.. ေျခ လက္မ်က္ႏွာေဆးၿပီး ေဆးဆိုးပန္း႐ိုက္အနည္းငယ္ လုပ္လာတဲ့ပုံ ..   “ကဲဗ်ာ .. အားလုံးပဲ .. ကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္ဦးမယ္”   “ဟုတ္ပါ ၿပီဗ်ာ .. ျပန္ပါ .. ျပန္ပါ .. ဟဲ့ ႏြယ္နီ .. နင့္ဆရာေညာင္းေနၿပီေနာ္ .. အေၾကာေလ်ာ့ေပးလိုက္ဦးဟ..ၿပီးေတာ့ နင္လဲမနက္ျဖန္ carry  မလိုက္ႏိုင္ပဲ ေနဦးမယ္ ” ဟု ဝန္ေထာက္ႀကီးက ေနာက္လိုက္ရာ carry မေလးက  “ဦးေအာင္ျမတ္ႀကီးေနာ္ .. သမီးက အကိုႀကီးကို  မုန႔္လိုက္ေကြၽးခိုင္းမလို႔ တူတူျပန္တာပါ “

“ေအး.ေအး.. မုန႔္လဲေကြၽးခိုင္း.. က်န္တာလဲ ေကြၽးခိုင္းေပါ့ဟာ..ဟားဟား”   “ကဲပါ ဝန္ေထာက္ႀကီးရယ္ .. ေနာက္မေနပါနဲ႔ေတာ့ ဗ်ာ.. သြားလိုက္ဦးမယ္.. “  “ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ .. အခ်ိန္က အေရးႀကီးတယ္မလား.. သြားပါဗ်ာ.. သြားပါ”   အဲ့ဒီက်မွ ဝန္ေထာက္ႀကီး  ကိုေအာင္ျမတ္ရဲ႕ ႀကိဳက္ပါတယ္ဗ်ာ ဆိုတဲ့စကားကို နားလည္မိေတာ့သည္။ ဝိုင္းသိမ္းေတာ့ ကိုေအာင္ျမတ္က “ကိုခ်မ္း ဘာရွိေသး လဲ .. အားရင္ သီခ်င္းေလးဘာေလး သြားဆိုရေအာင္”  “ေရေတာ့ခ်ိဳးခ်င္ေသးတယ္ .. ေခြၽးေတြနဲ႔ ၿငီးစီစီျဖစ္ေနၿပီ”   “ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ ..  ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လိုက္ခဲ့လိုက္ .. ကြၽန္ေတာ့္ Guest House မွာ ေရဝင္ခ်ိဳးလိုက္ဗ်ာ .. ဒါနဲ႔ ကိုခ်မ္းကားထဲမွာ အဝတ္အစားပါတယ္မ လား”  ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ျပန္ေျဖမေနေတာ့ပဲ လက္က်န္ခြက္ကိုျဖတ္လိုက္ၿပီး ထရပ္လိုက္သည္။   ကိုေအာင္ျမတ္၏ စီစဥ္မႈျဖင့္  ၿမိဳ႕စြန္ရွိ KTV တစ္ခုသို႔ေရာက္ရွိခဲ့သည္ .. ထုံးစံအတိုင္းေကာင္မေလးေတြေခၚ သီခ်င္းဆိုရင္း ဆက္ေသာက္ျဖစ္ၾကသည္။ ကို ေအာင္ျမတ္ကေတာ့ လာေနက်ျဖစ္မည္ထင္ .. သီခ်င္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမဆိုေတာ့ပဲ သူ႔ေကာင္မေလးႏွင့္ ေခ်ာင္ကပ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ခနၾကာေတာ့ ကိုေအာင္ျမတ္က waiter တစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီး အခန္းတစ္ခန္းထပ္ယူရန္ေျပာေနသည္။

“ကိုခ်မ္းေရ .. ေဆာရီးဗ်ာ .. ကြၽန္ေတာ္ ဟိုဘက္ခန္းခနသြားလိုက္ဦးမယ္.. ကိုခ်မ္း ဆက္ဆိုလိုက္ဦးဗ်ာ .. သမီး.. နင့္ဦးကို လိုတာ လုပ္ေပးေနာ္ .. မွာစရာရွိတာလဲမွာ .. ရတယ္”   ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပဲ တခ်က္ၿပဳံးျပၿပီး ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ထုတ္ေသာက္ေနသည္။ “ဦးေသာက္ဦးမလား .. ၿပီးေတာ့ ဘာသီခ်င္းထည့္ေပးရမလဲ”  “ရတယ္ .. သီခ်င္းပဲဖြင့္ထားလိုက္”    ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ပုခုံးကို လွမ္းဖက္လိုက္သည္ .. ေကာင္မေလးၾကည့္ရတာ ပုရိသမေနာကို နားလည္ဟန္ျဖင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္   အနားတိုးကာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ေရာက္လာသည္။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာျဖစ္ပဲ ေဆးလိပ္ဆက္ေသာက္ေနမိသည္.. အခ်ိန္ အနည္းငယ္ ထိုင္ေနၿပီးေနာက္ သူမ၏လက္ေတြက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ရင္ဘတ္ကို ဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနသည္။  “ဦး .. ” ေခါင္း ေလးကို အသာေမာ့ကာ နား႐ြက္နားသို႔ကပ္ေခၚသံေၾကာင့္ ေလေႏြးေႏြးေလးတစ္ခု နား႐ြက္အနားမွျဖတ္တိုက္သြားခဲ့သည္..

“ဦး .. ေနခ်င္လား”  သူမမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရာ ..  “သမီးက လူတိုင္းကို လက္မခံပါဘူး “  မလိုအပ္တဲ့ရွင္းျပခ်က္ေတြ ကို နားမေထာင္လို၍ “သမီးကို ဦး မုန႔္ဖိုးဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ” ဟုေမးလိုက္သည္..  သူမမ်က္လုံးဆီမွ နားလည္လိုက္တဲ့  အေရာင္ေလးတစ္ခ်က္လင္းလာၿပီး “ဦး ဖာသာပဲေပးပါ .. သမီးမေတာင္းတတ္ဘူး.. အၿမဲလဲလုပ္တာမဟုတ္ဘူးေလ “   သူမကို  ဖက္ထားေသာလက္ကို ေျဖလႊတ္ၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ တစ္ေသာင္းတန္ ၅ ႐ြက္ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ သူမ မေမွ်ာ္လင့္ထားေသာပုံ  ျဖင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ” ခနေနာ္ ဦး.. သမီး ကြန္ဒုံးသြားယူလိုက္ဦးမယ္” ဟုေျပာကာထြက္သြားသည္..    ဦး ခ်မ္းသာေအာင္ လဲ အရက္တစ္ခြက္ငွဲ႔ကာ တစ္ငုံေသာက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ WC ထဲဝင္ကာ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး လက္က်န္  အရက္ခြက္ကို တမ်ဥ္းမ်ဥ္းေသာက္ရင္း ေစာင့္ေနမိသည္..  ခနၾကာေတာ့ သူမျပန္ဝင္လာၿပီး တံခါးကို lock ခ်ကာ တစ္႐ူးစကၠဴကို  ဆြဲထုတ္ၿပီး အနည္းငယ္လုံး၍ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ကိုပါ ပိတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သီခ်င္းသံကို အနည္းငယ္က်ယ္လိုက္ၿပီး တီဗြီ ႏွင့္မီးကိုပါပိတ္လိုက္သည္..

ထို႔ေနာက္ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေဘးတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး “ဦး ဆက္ရွင္ထပ္ယူဦးမယ္မလား” ဟု ေမးသည္ .. ကြၽန္ေတာ္က ေခါင္းညႇိတ္ျပ လိုက္ရာ သူမက ရယ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးျဖင့္ လက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပသည္ ..   “ႏွစ္ခု ယူလာတယ္သိလား”  ခုမွေသခ်ာၾကည့္ မိသည္ .. သူမ ကိုရီးယားတီရွပ္ခပ္ပြပြႏွင့္ စကပ္တိုတစ္ထည္ကို လဲလာခဲ့သည္..   သူမတီရွပ္ေအာက္မွ လက္ကိုထိုးထည့္ၿပီး ဗိုက္ သားေလးကို ခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးေနမိသည္.. သူမရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္ခါးေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး က်န္ တစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ့ေပါင္ကို ပြတ္ေနသည္ ..   စိတ္ဆႏၵ၏ ထႂကြမႈကို လြန္ဆန္ေလ့မရွိေသာ ခႏၲာကိုယ္၏ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ  လက္ေတြက သူမ ရင္သားဆီသို႔ အသာအယာတက္လွမ္းသြားခဲ့သည္ .. သူမ၏ ဘရာစီယာေလးကို အသာလွပ္တင္လိုက္ရာ ေႏြး ေထြးေသာ ရင္သားတစ္စုံႏွင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးတစ္ခုကို စမ္းမိသည္..  လက္ညိဳးႏွင့္လက္မႏွစ္ခု၏ တိုက္စစ္ေၾကာင့္  သူမ၏ ခႏၲာကိုယ္တစ္ခ်က္ယိုင္သြားခဲ့ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏လက္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ပုဆိုး  ကို ေျဖလိုက္ၿပီး သူမလက္တစ္ဖက္တိုးဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကလဲ သူ၏အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး သူမလက္ဆီမွ ကူးေျပာင္းလာေသာ လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာင့္ တစ္ခုေၾကာင့္ မိန္းေမာေနစဥ္   “ဦး နမ္းေပးရမလား”  ေခါင္းကို အသာအယာညႇိတ္ျပၿပီး ခႏၲာကိုယ္ကို အေနအထားျပင္ေပးလိုက္ သည္..   ~ ၄ ~  သူမႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွတစ္ဆင့္ ထိေတြ႕ေနေသာ အာ႐ုံတစ္ခုကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရင္း စိတ္ဆႏၵ၏ ျပင္းျပမႈသည္  အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ သို႔ေသာ္ပန္းတိုင္ဆီသို႔ကာ အလွမ္းေဝးဆဲ ..  ထင္မထားရေလာက္ေအာင္ သူမ၏ ျပဳစုမႈမွာ  ကြၽမ္းက်င္လွၿပီး ႏူးညံ့လြန္းသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းႏွင့္အေရျပားတစ္ခု ကြဲကြာသြားခ်ိန္တြင္ မ်က္စိကို အသာအယာဖြင့္ၾကည့္လိုက္ သည္။

“လုပ္ရေအာင္ ဦး .. သမီးလဲ ျဖစ္လာၿပီ” ထိုင္လ်က္အေနအထားျဖင့္ ထိေတြ႕မႈတစ္ခုကို သူမက ဦးေဆာင္စဥ္ ျပင္းျပေနေသာ စိတ္ အဟုန္ျဖင့္ စည္းခ်က္ညီညီပင့္ေပးေနမိသည္။   “သမီး ေအာက္မွာေနခ်င္တယ္ဦး”   ခႏၲာကိုယ္ႏွစ္ခုကို ခြဲခြာခြင့္မျပဳႏိုင္ေအာင္  ေကာင္းလြန္းလွသည့္ တင္းက်ပ္ေႏြးေထြးေသာအရာတစ္ခုေၾကာင့္ သူမခါးကို ခပ္တင္းတင္းဖက္ၿပီး ေဘးကိုဆြဲလွဲလိုက္သည္..  ထို႔ေနာက္ ျပင္းထန္ေသာဆႏၵလႈိင္းတပိုး႐ိုက္ခ်က္မ်ားက ခႏၲာကိုယ္ႏွစ္ခုကို ထိေတြေနသည္..  “ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္ .. အင့္  .. အား ျပင္းျပင္းေလး .. အား ..အိ” မီးေလာင္ရာကို ပင့္တိုက္ေလေသာ သူမႏႈတ္ခမ္းအစုံမွထြက္ေပၚလာေသာေလေၾကာင့္  အင္အားမ်ားကို တစ္ေနရာထဲ စုစည္းၿပီး ေလာင္ကြၽမ္းလိုက္သည္.. သူမက ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားၿပီး မ်က္စိမွိတ္ကာ လြင့္ ေမ်ာေနသည္..

႐ုတ္တရက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ရင္ဘတ္ကို တခ်က္အသာတြန္းလိုက္ၿပီး “ဦး သမီးေလးဖက္ေထာက္ေပးမယ္ အဲ့လိုပုံစံ လုပ္ေပး”  ..  နားလည္မႈရရွိၿပီးသားလူသားႏွစ္ဦးအတြက္ ခရီးတစ္ေထာက္နားခ်ိန္သည္ ခနတာ.. မၿပီးေသးေသာခရီးကို ဆက္ရန္ အတြက္ ပထမေျခလွမ္းကို စတင္လိုက္ရာ ..   “အား .. ေအာင့္တယ္ ဦး .. ခနေလး.. ခနေလး “   ဆက္ေလွ်ာက္မည့္ ေျခလွမ္းကို ခန ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး သူမကို ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေပးလိုက္သည္။  “ရၿပီ ဦး .. ျပန္ထည့္ၾကည့္ေတာ့” ေျခလွမ္းမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွမ္း ေလွ်ာက္လာခဲ့ရာ သူမလဲ အဆင္ေျပသည့္ပုံပင္ လက္အစုံက သူမ၏ တင္ပါး ရင္သားႏွင့္ ခါးဆီသို႔ အစုန္အဆန္ေျပးလႊားပြတ္သပ္ က်ီစယ္ေနမိသည္။  သူမ၏ မ်က္ႏွာက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဆီသို႔ လွည့္လာၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားေသာ ေလသံျဖင့္  “ဦး .  အ့.. ဦး.. လုပ္.. လုပ္.. ျမန္ျမန္ လုပ္.. ေကာင္းတယ္ ဦး .. အား.. ရွီး… အ့” သူမ၏ စကားသံေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ တြန္က်ဴးျမည္ ဟီးလာသည့္အသက္႐ူသံျပင္းျပင္းျဖင့္ ခရီးအဆုံးပန္းတိုင္ကို ျမင္ေနရသည့္ ပုရိသေယာက်ား၏ တက္ႂကြေသာ အားမာန္ေၾကာင့္  ျပင္းထန္ေသာ လႈိင္းတံပိုးမ်ားက လူသားႏွစ္ဦးကို ဖုံးလႊမ္းေနသည္..

“အာ့ .. အီး .. ေကာင္းတယ္.. သမီးႀကိဳက္တယ္ .. ၾကမ္းပါဦး.. ရွီး .. အား .. ေဆာင့္ေပး.. “ ရမၼက္ဖုံးလႊမ္းေနေသာ လူသားႏွစ္ဦး သည္ အလဲထိုးသတ္ၾကမည့္ ႀကိဳးဝိုင္းအတြင္းမွ လူသားမ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလဲလာၿပီး လစ္ကြက္ ဟာကြက္မ်ားကို အၿပိဳင္တိုက္စစ္ ဆင္ေနၾကသည္.. “အာ့.. ဦးၿပီးေတာ့မယ္ .. “   “ဦး…. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး လုပ္ေပး .. ရွီး သမီးလဲ ေကာင္းတယ္ .. အား.. အီး..”   ျပင္းထန္ျမန္ဆန္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားေၾကာင့္ ခရီးအဆုံးပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၿပီ.. အလႊာတစ္ခု၏ ျခားထားမႈေၾကာင့္ ဖိုဓာတ္ ႏွင့္ မဓာတ္ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕ခြင့္မရေသာ္လဲ ခံစားႏိုင္ၾကသည္..  ပန္းအဝင္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္ေသာ လူသားႏွစ္ဦး  အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ထပ္လ်က္ျပဳတ္က်သြားသည္.. အခ်ိန္အနည္းငယ္ အနားယူၿပီးေနာက္ ..  “ဦး ေကာင္းလား..”  အသက္ကို အဝ႐ူ လိုက္ၿပီး သူမေပၚမွ ဖယ္ကာ အဝတ္အစားကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ၿပီး ထိုင္ေနမိသည္.. အရက္ခြက္ထဲက ေရခဲမ်ား က လူသားႏွစ္ဦး၏ အပူေၾကာင့္လားမသိ.. အရည္ေပ်ာ္ကုန္ၿပီ..

သူမက ေဘးနားဝင္ထိုင္ၿပီး စကားေတြေျပာေနေသာ္လဲ ေခါင္းညႇိတ္ေခါင္းခါမွလႊဲၿပီး မတုံျပန္မိ..   “ဦး .. ဦး “  “ဟင္.. “   “ႀကိဳက္ လားလို႔ “  “အင္း ႀကိဳက္တယ္..”  “အဲ့ဒါဆို အားေမြးထားေနာ္ .. သမီး WC “ခနဝင္လိုက္ဦးမယ္.. တစ္ခုက်န္ေသးတယ္ ဟိ”  ေကာင္မေလးက ေျပာင္စပ္စပ္ျဖင့္ ေျပာၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ပါးကို တခ်က္ညႇစ္ကာ WC ထဲ ဝင္သြားသည္။    “ဟက္”   ထို႔ေနာက္ စိတ္ကူးထဲတြင္ေပၚလာေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ကိုယ္တိုင္ထည့္ၿပီး ဆိုေနလိုက္သည္။ သီခ်င္းထဲကို အာ႐ုံထည့္လိုက္  သျဖင့္ ေကာင္မေလးကိုလဲ ခနေမ့သြားသည္.. “ေျဖာင္း..ေျဖာင္း..ေျဖာင္း..ေျဖာင္း.. ဦး သီခ်င္းဆိုတာလဲ ေကာင္းတာပဲ .. ဟိ”  ေကာင္မေလးက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ကုန္ေနေသာအရက္ခြက္ထဲသို႔ အရက္ႏွင့္ေရခဲ စပ္ထည့္ေပးသည္..  ထို႔ေနာက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို ကမ္းေပးၿပီး သူ႔ခြက္ထဲသို႔ SPY အနည္းငယ္ ငွဲ႔ထည့္လိုက္သည္..   ” ဦး .. C H E E R”   ဖန္ခြက္ႏွစ္ ခု ေတ့ထိမိၿပီး တစ္ငုံစီငုံလိုက္ၾကသည္..

သူမက အနားတိုးလာၿပီး ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို အသာအယာ ပြတ္ေနရာမွ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နီးကပ္လာသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ဦးေခါင္းကိုငဲ့ေရွာင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ နား႐ြက္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ အသာအယာထိ ေတြ႕ကစားလိုက္သည္။  “အ့.. ဦးယားတယ္.. “  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမ၏ တီရွပ္ခပ္ပြပြကို ေခါင္းေပၚမွ ခြၽတ္ယူရန္ မတင္လိုက္ ရာ “ဟိတ္.. ဦး.. ခြၽတ္လို႔မရဘူး.. ဒီတိုင္းပဲလွန္ေပးမယ္ေလေနာ္”   ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က သူမ၏  ရင္သားမ်ားႏွင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို အစုန္အဆန္ တိုက္စစ္ဆင္ေနစဥ္ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ပုဆိုး ၾကားထဲဝင္လာခဲ့ေတာ့သည္..  “ဦး.. ေနာ္.. ခနေလးပဲ နားရေသးတယ္ ျပန္ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ အာ့ ..”  သူမ၏ စကားမဆုံးခင္ ဦးခ်မ္းသာ ေအာင္က သူမကို ဆြဲလွဲလိုက္သည္.. လက္က်န္တစ္ခုအတြက္ ေရအစုန္မွာေမ်ာၾကေသာ လူသားႏွစ္ဦး၏ ထိေတြ႕မႈမွာ ၾကမ္းတမ္း ၾကာျမင့္လွသည္.. သူမ၏ ေတာင္းဆိုမႈႏွင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ျဖည့္ဆည္းမႈတို႔ေၾကာင့္ အခန္းငယ္ေလးအတြင္း တိုက္ခတ္ေန ေသာ မုန္းတိုင္းငယ္မွာ ၾကမ္းတမ္းလြန္းသည္.. ႏွစ္ဦးသား၏ ေက်နပ္မႈအထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး နားလည္  စြာ ၿပဳံးျပမိသည္..

“ဦးရယ္ အရမ္းေကာင္းတာပဲ .. တကယ္ လုပ္ႏိုင္တယ္ေနာ္.. “   မနက္လင္းခါနီး ကိုေအာင္ျမတ္က “ကိုခ်မ္းေရ ျပန္ရေအာင္” ဟု  ဖုန္းဆက္ေတာ့မွ ဆိုင္ကထြက္လာခဲ့ၿပီး ကိုေအာင္ျမတ္တို႔ ဌာနဝင္းအတြင္းရွိ Guest house မွာပဲ ခနဝင္အိပ္ျဖစ္လိုက္သည္.. ႏိုး လာခ်ိန္တြင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ contact list တြင္ ညက ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု အသစ္တိုးခဲ့ေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း  “ဟက္”ခနဲ႔ တခ်က္ရယ္လိုက္သည္ယေန႔ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ တာဝန္လႊဲယူၿပီး ပထမဆုံးစတင္႐ုံးတက္ေသာေန႔ျဖစ္သည္. ဦး ခ်မ္းသာေအာင္က ႐ုံးအကူေမာင္စိုးသာအား   “စိုးသာ.. ဝန္ထမ္းေတြစုထားေပးဖို႔နဲ႔ ငါျပဳစုခိုင္းထားတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးရာ  ဇဝင္ေတြ ယူလာေပးဖို႔ ႐ုံးအုပ္ႀကီးကိုေျပာလိုက္ .. ခနေန meeting လုပ္မယ္”  “ဟုတ္ကဲ့ဆရာ”   တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ ႐ုံး အုပ္ႀကီးက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႐ုံးခန္းထဲဝင္လာၿပီး

“ဦးစီးမႉး အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ” “အိုေက ..႐ုံးအုပ္ႀကီး ကြၽန္ေတာ္လာခဲ့မယ္ “   ဝန္ထမ္းမ်ား၏ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္မ်ားကို ဖတ္ၾကည့္  မိတ္ဆက္လုပ္ၿပီး ဌာနႏွင့္ပတ္သက္၍ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္.. ဝန္ထမ္းမ်ား၏ ဌာနအလိုက္ တင္ျပမႈမ်ား ကို ေဆြးေႏြးၿပီး  “ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိတာရွိတယ္ .. ႐ုံးက ဦးစီးဇယားဘုတ္နဲ႔ လ်ာထား/ျပည့္မီဇယားဘုတ္ေတြမွားေနတယ္ဗ်..  အဲ့ဒါျပန္လုပ္ခ်င္တယ္.. ကြၽန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ပုံစံရွိတယ္ .. စာေရးတစ္ေယာက္ကို ယူခိုင္းၿပီး vinyl ထုတ္ဖို႔လုပ္ေပး.. ၿပီး ေတာ့လိုအပ္တဲ့ ကာလာစတစ္ကာေတြ ဝယ္ဖို႔ လုပ္ေပးဗ်ာ .. ႐ုံးအုပ္ႀကီး မအားရင္လဲ စိတ္ခ်ရတဲ့ တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး  ခိုင္းလိုက္ဗ်ာ..”  “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးစီးမႉး .. ကြၽန္ေတာ္ စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္.. “  “ကဲ အားလုံးပဲ လိုတာရွိရင္ေျပာပါ.. personal ကိစၥ ျဖစ္ျဖစ္ .. အလုပ္ကိစၥျဖစ္ျဖစ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ.. ကြၽန္ေတာ္ကူညီေပးႏိုင္တာဆို ကူညီေပးပါ့မယ္.. အခ်ိန္မေ႐ြးဖုန္းဆက္ပါ  .. ကြၽန္ေတာ့ဖုန္းနံပတ္လဲမွတ္ထားၾက.. က်န္တာေတာ့မရွိေတာ့ပါဘူး ..”

ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သတိထားမိသည္မွာ မွားေနေသာဘုတ္မ်ားအျပင္ မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ႏွင့္ မိန္းကေလးတစ္ဦးပါ ပါဝင္ ေၾကာင္းကို မည္သူမွ မသိလိုက္..  ခနေနေတာ့ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႐ုံးခန္းထဲကို ထိုမိန္းကေလး ဝင္လာသည္..  “ဆရာ .. သမီး  vinyl ထုတ္ဖို႔အတြက္ softcopy လာယူတာပါ “  “ေအး .. ကူးေပးမယ္ ခနေလး.. vinyl က နင္သြားထုတ္မွာလား”  “ဟုတ္ ဆရာ..”   “ရၿပီ .. ဘုတ္အ႐ြယ္အစားကိုေသခ်ာတိုင္းသြား ..ၿပီးရင္စိုးသာကို ငါ့ဆီလႊတ္ေပး “  “စိုးသာ ဟိုဘက္႐ုံးကို စာသြားပို႔တယ္  .. ဆရာ ဘာခိုင္းခ်င္လို႔လဲ”  “ရၿပီ.. မခိုင္းေတာ့ဘူး”  ထိုမိန္းကေလးက လွည့္ထြက္သြားေသာေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္မိ ေသာအခါ ပြင့္ဖူးေနေသာ ပန္းတစ္ပြင့္၏ လွပေသာေကာက္ေၾကာင္းကို ျမင္လိုက္ရသည္… ထိုမိန္းကေလးက သူ၏႐ုံးခန္းတံခါးကို ပိတ္ရင္း ႏွာေခါင္းတခ်က္ရႈံ႕ရင္း တစ္စုံတစ္ခုကို ေရ႐ြတ္လိုက္သည္ထင္.. နားထဲသို႔ေလသံပါးပါးေလးတစ္ခုဝင္လာသည္..  သဲသဲကြဲကြဲေတာ့မၾကားလိုက္… ဦးခ်မ္းသာေအာင္ တခ်က္ၿပဳံးလိုက္မိသည္..

ေန႔ရက္ေတြကပုံမွန္လည္ပတ္ေနသည္… မနက္႐ုံးအလာမွာ ႏွင္းေငြ႕တခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္.. အေအးဓာတ္အျပည့္အဝ မရရွိ ေသးေသာ္လည္း ရာသီဥတုက ေနလို႔ေကာင္းလာၿပီ.. ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထုတ္ညႇိၿပီး ဖြာ႐ိုက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ခံတြင္းက တစ္ခုခုကို ေတာင္းတလာသည္..  “စိုးသာေရ .. ကန္တင္းက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္သြားယူေပးကြာ ..”  “ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ..”   ခနၾကာေတာ့ ေကာ္ဖီရနံ႔ ႏွင့္အတူ အေမႊးနံ႔တစ္ခုပါ စာပြဲးေရွ႕သို႔ေရာက္လာသည္..  “ဆရာ .. ကိုစိုးသာကို ႐ုံးအုပ္ႀကီးက ဖိုင္တြဲအေဟာင္းေတြ စတိုးထဲထည့္ ဖို႔ ခိုင္းလိုက္လို႔ သမီး ေကာ္ဖီယူလာေပးတာ”  “ေအာ္.. ေအး ေက်းဇူးပဲ.. ဒါနဲ႔ ဟိုေန႔က vinyl သြားထုတ္တာအဆင္ေျပလား”   “ဟုတ္.. ေျပတယ္ဆရာ.. ျပန္ေတာင္ျပင္ၿပီးသြားၿပီေလ ဆရာရဲ႕.. ဆရာ သိမထားမိလို႔ျဖစ္မယ္”  “ေအာ္… “   “ဆရာဘာခိုင္းဦးမ လဲ”  “မရွိပါဘူး.. ဒါနဲ႔ မင္းနာမည္က.. “  “မိုးမိုးသဲပါဆရာ”  “အပန္းမႀကီးရင္ မနက္တိုင္း ကိုယ့္အတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ယူေပးပါ လား” “ရွင္.. “  လက္မွတ္ထိုးလက္စ စာအုပ္မ်ားကို ဆက္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးေနလိုက္သည္.. သူမကို ျပန္ေမာ့မၾကည့္ျဖစ္ေပမယ့္..  သူမထြက္သြားတဲ့ ေျခသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားမိသည္.. အေမႊးနံ႔ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရင္ခုန္သံ ခပ္တိုးတိုးတစ္ခုက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ အခန္းထဲ က်န္ခဲ့ေၾကာင္း သူမသိမည္မထင္..

ထိုအခ်ိန္တြင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ဖုန္း ringtone သံျမည္လာသည္.. ေပၚေနေသာ နံပတ္ကို တခ်က္ၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ဖုန္းကို  ျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ ခနၾကာေတာ့ ဖုန္း message သံတခ်က္ ျမည္လာသည္။   (ဦး ဘာလို႔ဖုန္းမကိုင္တာလဲ .. မအားဘူးလား ..  ဆိုင္ကိုလာခဲ့ဦးေလ .. )  ခနၾကာေတာ့ Message တစ္ေစာင္ ထပ္ဝင္လာျပန္သည္။  (စေနေန႔က ထြက္ရက္ဦး .. ဦးအားရင္သမီးကို  မနက္ ၁ဝနာရီေလာက္ လာေခၚေပးပါလား .. ဦးကို သမီး အကူအညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းစရာရွိတယ္)  ဘာမွျပန္ပို႔မေနေတာ့ပဲ  ထားလိုက္သည္။ ေဆးလိပ္ဗူးဆီကို လက္လွမ္းမိေသာ္လည္း မေသာက္ျဖစ္.. ေအးစက္စျပဳလာေသာ ေကာ္ဖီကို တစ္ငုံေသာက္ လိုက္သည္။ ဒီေကာ္ဖီဟာ ေနာက္ဆုံးတစ္စက္က်န္သည္အထိ ခ်ိဳျမန္ေနမွာ အေသအခ်ာပင္ ..  ေန႔ခင္းပိုင္းတြင္ ကိုေအာင္ျမတ္က  ဖုန္းဆက္ၿပီး golf ႐ိုက္ဖို႔ခ်ိန္းသည္.. ညေနပိုင္းေထြေထြထူးထူလုပ္စရာမရွိသျဖင့္ ခ်ိန္းျဖစ္ၾကသည္။ ေဂါက္ကြင္းေရာက္ေတာ့ ကို ေအာင္ျမတ္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ေဂါက္အိတ္ကိုသယ္ဖို႔အတြက္ ႏြယ္နီကိုေခၚထားသည္.. ႏြယ္နီက ႐ုပ္အေခ်ာႀကီးမဟုတ္လွေပ မည့္ ပြင့္ဖတ္ျပည့္စုံေသာ ပန္းတစ္ပြင့္၏ အလွကိုပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ပုရိသတို႔အား လႈပ္ခတ္ေစႏိုင္သူေလးတစ္ဦးပင္..

က်င္းထဲက်သြားေသာ ေဂါက္သီးကိုေကာက္ယူေပးေနေသာ သူမ၏ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားက golfer မ်ား၏ ေဂါက္သီးအေပၚ  ေရာက္ေနေသာ အာ႐ုံကို ေထြျပားေစသည္။ half way အေရာက္တြင္ ကိုေအာင္ျမတ္က “ကိုခ်မ္း ဘီယာတစ္ဗူးစီေလာက္ ေသာက္  ရေအာင္ဗ်ာ” ဟု ဆိုလာရာ မျငင္းမိ..   “ဆရာတို႔ ခနထိုင္ဦးမွာလား .. ႏြယ္နီဗိုက္ဆာလို႔ ထမင္းဆီဆမ္းေလး ခနစားခ်င္ တယ္”  ကိုေအာင္ျမတ္က  “ဟာ.. နင္တစ္ေယာက္ထဲ စားမွာလား .. ငါတို႔ကိုေကာ မေကြၽးဘူးလားဟ” ဟုေနာက္လိုက္ရာ ..   “ကို ေအာင္ျမတ္ႀကီးကလဲ ေကြၽးပါတယ္.. စားပါရွင္ .. ႏြယ္နီတို႔က ကပ္စီးမနည္းပါဘူး”  “ဟား…ဟား.. ငါ့ကိုမေကြၽးနဲ႔ နင့္ဆရာအသစ္ ကိုပဲ ေကြၽးလိုက္ပါဟာ ..”  “ဆရာ .. စားမလား .. ႏြယ္နီဝယ္ေကြၽးမယ္ေလ.. ” ဟု ဆိုလိုက္ရာ ကိုေအာင္ျမတ္က  “ဟဲ့ .. နင့္မွာရွိေန တာကို ဝယ္ေကြၽးစရာလား.. ရွိတာပဲေကြၽးလိုက္ေပါ့ .. ကိုခ်မ္းကလဲ ရွိတာေလးပဲ စားခ်င္ရွာမွာဟ .. ဟားဟား” ဟု ဝင္ေျပာၿပီး  အားပါးတရ ရယ္ေနသည္။ “ဟာဗ်ာ.. ” “ကိုေအာင္ျမတ္ႀကီးေနာ္”   လူႏွစ္ေယာက္ဆီမွ စကားႏွစ္ခြန္းက မတူညီေသာ္လည္း  တၿပိဳင္နက္ထဲ ထြက္လာၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လဲ ၾကည့္လိုက္မိသည္.. မ်က္ဝန္းႏွစ္စုံ၏ စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ ဆုံေတြ႕မႈက  အားနာမႈမဟုတ္ေသာ တစ္စုံတစ္ရာကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသေယာင္ေယာင္ ခံစားမိလိုက္ၾကသည္..

ဆက္႐ိုက္က်ရာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ အာ႐ုံက ေဂါက္သီးအေပၚမွာထက္ ႏြယ္နီ႔အေပၚေရာက္ေနသည့္အတြက္ ႐ိုက္ခ်က္မ်ားက  အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ .. ႏြယ္နီကေတာ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္.. ကြင္းပတ္ၿပီးေတာ့ golf club မွာပဲ ဆက္ေသာက္ျဖစ္သည္..    “ကို  ေအာင္ျမတ္ တစ္ခုကူညီဗ်ာ.. ကြၽန္ေတာ့ကို ဟိုတယ္တစ္ခန္းေလာက္ booking လုပ္ေပးဗ်ာ.. စေနေန႔ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လာ မွာမို႔လို႔” “ကြၽန္ေတာ့္ guest house မွာတည္းခိုင္းလိုက္ပါလား ..”  “မဟုတ္ဘူးဗ်ာ.. သူက ခနပဲနားမွာ .. ၿပီးရင္ခရီးဆက္သြားမွာ ..”   “အာ.. ေပါက္ၿပီး.. ေပါက္ၿပီဗ်ာ.. “  ေႁမြအခ်င္းခ်င္း ေျခဆိုတာဘာလဲ ေမးေနစရာမလို .. ထိုကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆက္မေျပာ ျဖစ္ၾကေတာ့ပဲ ေထြရာေလးပါးေျပာဆိုၿပီး ေမွာင္လာသည္ဆက္ေသာက္ျဖစ္ၾကသည္..  ဟိုတယ္အခန္းငယ္အတြင္း ကမာၻဦး လူသားႏွစ္ဦးရဲ႕ စစ္ခင္းမႈက ျပင္းထန္ေနသည္.. အခ်ိန္တန္လွ်င္ေရာက္မည့္ခရီးလမ္းကို အားမာန္ႏွင့္ေလွာ္ခတ္ေနၾကသည္..  ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ထိေတြ႕သံေတြက ျပင္းထန္ေနသလို အသက္႐ူသံေတြကလဲ ျပင္းထန္ေနသည္.. သူမ၏ ႏွစ္ခမ္းကို ကိုက္ကာ  ညည္းညဴသံေတြက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို အားမာန္အသစ္ေတြရရွိ ေစသည္ထင္..

“ဦး.. အား..အ့.. ဦး.. လုပ္ကြာ.. ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး လုပ္.. အရမ္းေကာင္းတယ္.. ဦး “  ” အာ.. ရွီး .. ဦး .. ၾကမ္းကြာ..” ႐ုတ္တရက္ သူမ က ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို တြန္းလႊတ္လိုက္သည္.. လွ်ပ္စစ္သံလိုက္စက္ကြင္းျဖတ္ေတာက္ခံလိုက္ရေသာ အရာႏွစ္ခုက  ခနတာကြဲကြာသြားေသာ္လည္း .. စကၠန႔္ပိုင္းအတြင္း ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ေအာက္တြင္  ေရာက္သြားခဲ့သည္..  သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ အနမ္းတစ္ပြင့္ေခြၽခ်ၿပီး နားနားသို႔ကပ္ကာ ေလသံျဖင့္ ..  “ဦး..  အရမ္းေမာေနမယ္.. သမီးကို ခနအခ်ိန္ေပးေနာ္… ဦးမ်က္စိမွိတ္ထား .. “  စကားဆုံးသည္ႏွင့္သူမက ခါးကိုျပန္မတ္ ဦးခ်မ္းသာ ေအာင္၏ ရင္ဘတ္ကို လက္ျဖင့္ေထာက္ကာ လႈပ္ရွားမႈကို စတင္လိုက္သည္.. သူမ၏ မ်က္ႏွာက မၾကာခင္ထပ္မံျပင္းထန္ေတာ့  မည့္ တိုက္ပြဲတစ္ခုကို ဦးေဆာင္မယ့္ ေေရာမေခတ္ စစ္ဘုရင္မတစ္ဦး၏ ဟန္ပန္အျပည့္ .. သူမ၏ ခါးကိုႏြဲ႕ကာ စတင္လိုက္ေသာ  တိုက္ပြဲေခၚသံေၾကာင့္.. “အာ့ ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ႏႈတ္မွ ၿငီးသံသဲ့သဲ့ထြက္သြားခဲ့သည္..

သူမက ၿပဳံးလိုက္ၿပီး  “ဦး .. ႀကိဳက္.. လား… “  “အင္း.. “  “သမီး.. ၾကမ္းေတာ့မယ္ေနာ္.. “  စကားအဆုံးႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈအစက  ထပ္တူညီလွသည္.. မိမိကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ေသာ ဗ်ဴဟာအကုန္သုံး၍ အားမန္အျပည့္ျဖင့္တိုက္ခိုက္ေနေသာ စစ္ဘုရင္မတစ္ဦး၏  လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ျပင္းထန္လြန္းေသာ္လဲ ကေခ်သည္တစ္ဦး ယိမ္းကေနသည့္ဟန္..  ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ ရင္ ႏွစ္မႊာဆီသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ..   “အား…အာ့.. ရွီး .. ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္”  ညည္းတြားသံေၾကာင့္ တိုက္ပြဲအဟုန္မွာ မရပ္တန႔္ သြားသည့္အျပင္ ပိုမိုျပင္းထန္လာခဲ့သည္..  “အား.. အီ. ရွီး .. ဦး ခ်ိဳခ်ိဳစို႔ေပးကြာ.. သမီး လိုခ်င္တယ္.. ရွီး.. “  စစ္ဘုရင္မ၏ ႏူးညံ့ ေသာ အမိန႔္ကို တေသြမတိမ္းလိုက္နာသည့္ စစ္သူရဲေကာင္းတို႔၏ ထုံးအရ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမခါးကို ဖက္ၿပီး ထလိုက္ သည္…  စိတ္ေဇာ၏ အဟုန္ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ေနေသာ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက သူမ၏ ရင္ႏွစ္မႊာတြင္  စစ္မ်က္ႏွာ ျဖန႔္က်က္လိုက္သည္..သူမက ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ၿပီး   “အီး.. ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္… ရွီး..အ့.. ၾကမ္း ၾကမ္းႀကီး.. စို႔ကာ.. “  ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမ၏ခါးဆီမွ ေအာက္ကိုေလ်ာခ်ၿပီး သူမ၏ ျပည့္တင္းေနေသာ  အလွတရားႏွစ္ခုဆီသို႔ စစ္မ်က္ႏွာခ်ဲ႕လိုက္ျပန္သည္..

အေပၚေအာက္ျဖန႔္က်က္ထားေသာ စစ္မ်က္ႏွာႏွစ္ခုဆီမွ အစုန္အဆန္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားေၾကာင့္ သူမ၏ ခႏၲာကိုယ္ယိမ္းထိုးသြားသည္.. အား.. အေမ့.. ေကာင္းတယ္.. ေကာင္းတယ္.. အရမ္းေကာင္းတယ္ ဦး.. သမီးၿပီးၿပီ.. အား ..ရွီး.. ဦးရယ္ ..    စစ္ပန္းသြား ေသာ စစ္ဘုရင္မ၏ မ်က္ႏွာသည္.. သူမ၏ စစ္သူရဲေကာင္းပုခုံးေပၚသို႔ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး ပုခုံးသားကို ႀကိတ္ၿပီး ကိုက္ခဲလိုက္ သည္.. သူမႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ထဲ ေအာင္လံစိုက္ထူႏိုင္ခဲ့ေသာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူ၏ ဖိုဓာတ္မ်ားက ျပင္ပသို႔ထြက္ခြာခြင့္ျပဳလိုက္ သည္   အဝတ္မဲ့လူသားႏွစ္ဦးက ထပ္လ်က္ျပဳတ္က်သြားၿပီး..  တိုင္ပင္မထားေသာ္လည္း ရယ္လိုက္မိၾကသည္..   “ဟီး..” “ဟက္”   “ေမာလိုက္တာဦးရယ္ .. သမီးအရမ္းၾကမ္းလိုက္တယ္.. “   ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လက္က ကုတင္ေဘးစားပြဲေပၚတြင္တင္ထား ေသာ ေဆးလိပ္ဗူးဆီသို႔ လက္လွမ္းလိုက္သည္..  “ဟြန႔္.. ” သူမက တခ်က္ႏွာေခါင္းရႈံ႕ျပသည္..  “ဟား.. ” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က တ ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး ေဆးလိပ္ဗူးကိုျပန္ခ်ၿပီး tissue box ထဲမွ tissue စကၠဴ ႏွစ္႐ြက္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္သည္.. အလိုက္သိခဲ့ေသာ သူမ ကို ႏွစ္သိမ့္သည့္သေဘာျဖင့္ သူမ၏ နဖူးရွိဆံစဖ်ားမ်ားတြင့္ တြဲခိုေနေသာ ေခြၽးမ်ားကို သုတ္ေပးလိုက္သည္..သူမကလဲ  ေက်းဇူးတင္အသိအမွတ္ျပဳသည့္အထိမ္းအမွတ္ျဖင့္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ပါးႏွစ္ဖက္ဆီသို႔ အနမ္းပန္းတစ္ပြင့္ဆီေခြၽလိုက္သည္..

ဦးေခ်မ္းေအာင္ကလဲ သူမ၏ နဖူးဆီသို႔ အနမ္းပန္းတစ္ပြင့္ျပန္လည္လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သည္..   “ဦး..ခြၽတ္လိုက္ေတာ့မယ္..  သမီး..႐ူး႐ူးေပါက္ခ်င္လို႔.. ဟီး.. “  “အင္း .. “  သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ကိုယ္ေပၚမွအသာထလိုက္ၿပီး tissue ႏွစ္႐ြက္ခန႔္ကို  ဆြဲထုတ္ကာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကိုယ္ေပၚတြင္တြဲကပ္ေနေသာ အလႊာပါးကို ဂ႐ုတစိုက္ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္..   ထို႔ေနာက္သူမက  ေဆးလိပ္ဗူးထဲမွ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ထုတ္ယူမီးညႇိေပးလိုက္ၿပီး ဦးခ်မ္းသာေအာင္ႏႈတ္ခမ္းတြင္ တပ္ေပးလိုက္သည္..  “ဦး ..  သမီး..႐ူး႐ူးေပါက္လိုက္ဦးမယ္.. ၿပီးရင္ လာခဲ့ေနာ္.. သမီး ဦးကို သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးမယ္.. “  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေဆးလိပ္ကို  ခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႈိက္သြင္းလိုက္သည္..  “ဟူး…”  ျပန္လည္မႈတ္ထုတ္လိုက္ေသာ မီးခိုးေငြ႕မ်ားႏွင့္အတူ သူ၏ ေမာပန္းမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ပါဝင္လြင့္ေမ်ာသြားသည္  “ဦး.. လာေတာ့ေလ..”  ေရခ်ိဳးခန္းထဲက လွမ္းေအာ္လိုက္ေသာ သူမအသံခ်ိဳခ်ိဳကို  ၾကားလိုက္ရေသာအခါ ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေသာက္လက္စေဆးလိပ္တိုကို ျပာခြက္ထဲထိုးေခ်လိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ တဘက္တ ထည္ကို ခါးတြင္ပတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာလိုက္သည္..

အျခားတဘက္တစ္ထည္ကို ရင္လ်ားထားေသာ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ အနမ္းတစ္ပြင့္ျဖင့္ ႀကိဳဆို လိုက္သည္..   သူမ၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႕ျဖင့္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးတာကို ခံစားၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ အတူျပန္ထြက္ ခဲ့သည္..  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ကုတင္ေခါင္းရင္းတြင္ ေက်ာမွီၿပီး ေျခဆင္းထိုင္လိုက္စဥ္တြင္ သူ၏ ဖုန္းျမည္သံကို ၾကားလိုက္ရ သည္.. ဖုန္း screen ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ကိုေအာင္ျမတ္ ေခၚေနေၾကာင္းကို ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္..   “ဟဲလို.. ကို ေအာင္ျမတ္ ေျပာပါ.. “  “ကိုခ်မ္း ဟိုတယ္က အဆင္ေျပလား.. “  “ေျပတယ္ .. ကိုေအာင္ျမတ္.. ေက်းဇူးပဲ..”  “ရပါတယ္ဗ်ာ.. see  you .. ကိုခ်မ္း”  “ok.. see you”  သူမကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမက ကုတင္ေပၚတြင္ ကန႔္လန႔္ျဖတ္လွဲအိပ္ေနၿပီး သူ၏ ေပါင္ တစ္ဖက္ေပၚကို ေခါင္းအုံးထားသည္..  “အကူအညီတစ္ခုေတာင္းစရာရွိတယ္ဆို..”  သူမမ်က္လုံးတြင္ ရွက္႐ြံေသာ အရိပ္တစ္ခု ျဖတ္ေျပးသြားသည္.. သူမ၏မ်က္ႏွာက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဖက္သို႔ လွည့္လာၿပီး ..  “ဦး.. သမီးကို တစ္မ်ိဳးမထင္နဲ႔ေနာ္. သမီး တကယ္အားနာတယ္..”  “ေျပာပါ.. “  “သမီးကို ၃သိန္း ေလာက္ ခနလွည့္ပါလား .. ဆိုင္က ပိုက္ဆံရွင္းရင္ သမီးဖဲ့ဆပ္ပါ့မယ္… ဟို ေလ..”  “အေရးႀကီးလား.. ခုေတာ့ အဲ့ေလာက္ပါမလာဘူး..”  “ဟိုေလ သမီးေဖေဖျပသနာတစ္ခုတက္ေနလို႔ပါ.. သမီး ဦးနဲ႔ ဒီတိုင္း ေလးပဲ ပတ္သက္ခ်င္တာ.. ဒါေပမယ့္ ..”  “ရပါတယ္ အျပန္ ပိုက္ဆံဝင္ထုတ္ေပးမယ္.. “

“ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ ဦးရယ္.. သမီး ဦးကို အားလဲနာတယ္.. ရွက္လဲရွက္တယ္..သမီးကို တမ်ိဳးမထင္နဲ႔ေနာ္ .. သမီး ျပန္ဆပ္မွာပါ  “  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမကို တခ်က္ၿပဳံးျပၿပီး သူမ၏ ဆံႏြယ္စေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္သည္..   သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕  ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေခါင္းတိုးေဝွ႔ဝင္လာသည္.. ခနေနေတာ့ သူမ၏ မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေလသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ..  “ဦး.. သမီး..ဦးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းခ်င္လိုက္တာ..”  ထိုတိုးတိတ္ျငင္သာေသာ ေလသံသဲ့သဲ့ လိပ္ျပာေတာင္ပံခတ္သံေလးက အခန္းငယ္ေလး  အတြင္း မုန္တိုင္းငယ္တစ္ခု ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚလာေစသည္… သူမ၏ ေတာင္းဆိုမႈရဲ႕အဆုံးမွာ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းက သူမ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ထိေတြ႕မိသည္.. မြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းမ်ားမဟုတ္ေပမယ့္ ၾကာျမင့္ေသာ အနမ္းေတြ.. အဝတ္မဲ့ခႏၲာကိုယ္ႏွစ္ခုအေပၚ ေျပးလႊားေနေသာ လက္အစုံတို႔က ဆန႔္က်င္ဘက္ကို ထိေတြ႕ပြတ္သပ္ေနၾကသည္..

တၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္လူးလြန႔္ေနေသာ ေရယဥ္ေၾကာတြင္ေမ်ာပါေနသည့္ လူသားႏွစ္ဦး၏ ဆက္ႏြယ္မႈက ၾကာျမင့္ရီေဝလာသည္..   “ဦး ရယ္.. “  ယခုတေခါက္ ေလွ်ာက္လွမ္းရေသာ ခရီးလမ္းမွာေတာ့ အေလာတႀကီးမဟုတ္ပဲ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းေနၾကသည္.. ထိေတြ႕မႈ ေနာက္ကို လိုက္ေမ်ာရင္း ပန္းတိုင္ကိုလွမ္းျမင္ရခ်ိန္မွာေတာ့ လူ႔သဘာဝအရ စိတ္ဆႏၵေတြျပင္းျပလာျပန္သည္.. “အ့.. အင့္.. ရွီး ..  ဦး.. ၾကမ္းေတာ့…ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးလုပ္ေတာ့.. သမီး.. ျဖစ္ေတာ့မယ္..”   သူမ၏ ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ သူမကိုယ္တိုင္ စိတ္တိုင္းက် ဖန္တီးႏိုင္ေစရန္ သူမကို အလွည့္ေပးလိုက္သည္..  စစ္ပန္းေနေသာ စစ္ဘုရင္မ၏ ျမင္းစီးဟန္မွာ ႏြမ္းရိေနေသာ္လည္း မာန္ပါလွ သည္.. စည္းခ်က္ညီညီ အေပးအယူမွ်မွ်ႏွင့္ ပန္းဝင္လာေသာ လူသားႏွစ္ဦး တစ္ဦးကိုတစ္ဦးတင္းက်ပ္စြာေပြ႕ဖက္ထားၾကသည္..  အနမ္းမ်ားကို ဖလွယ္ရင္း အေမာေျဖေနၾကသည္..အနမ္းမ်ားကင္းကြာ သြားခ်ိန္တြင္..  “ဦးရယ္.. သမီးေတာ့ ႐ူးေတာ့မွာပဲ.. ဦးနဲ႔ေန  ရတာကို အရမ္းႀကိဳက္ေနၿပီ..” အင္အားျပင္းထန္ေသာ မုန္တိုင္းမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚလာေသာ မုန္တိုင္းငယ္မ်ားက  အင္အားမျပင္းထန္ေတာ့ေသာ္လဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္လွသည္..

သူမကို ဆိုင္ျပန္ပို႔ၿပီးေနာက္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္တစ္ေယာက္ထဲ အရက္ဆိုင္ထိုင္မိသည္.. အရက္ေသာက္ရတာ စိတ္မပါေပမယ့္  ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာက္ျဖစ္သြားၿပီး ပုလင္းတစ္ဝက္က်ိဳးခ်ိန္ေလာက္တြင္ သူမက ဦးခ်မ္းသာေအာင္ဆီ ဖုန္းဆက္လာသည္..  “ဦး ေက်းဇူးအရမ္းတင္တယ္.. သမီး ျပန္ေပးမယ္ေနာ္..”  “ရပါတယ္.. “  “ဦး.. သမီးထြက္ရက္ရရင္ ဦးဆီ လာခ်င္တယ္..”  “အင္း..”   “ဦးေကာ သမီးနဲ႔မေတြ႕ခ်င္ဘူးလား.. “  သူမနဲ႔ အတန္ၾကာဖုန္းေျပာျဖစ္သည္.. ထိုအခ်ိန္တြင္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏  မ်က္လုံးထဲကို ပုံရိပ္တစ္ခု ဝင္ေရာက္လာသည္.. ထိုပုံရိပ္ကို ေတြ႕လိုက္တိုင္း လူမသိသူမသိျဖစ္ေနက်အတိုင္း ရင္ထဲ လွပ္ခနဲ႔ တစ္ ခ်က္ ျဖစ္သြားသည္.. “စႏိုး.. ဦးျပန္ဆက္မယ္ေနာ္..”  သူမ၏ စကားအျပန္ကို မေစာင့္ေနေတာ့ပဲ ဖုန္းခ်လိုက္သည္.. ဖုန္းခ်ၿပီးၿပီး ခ်င္းမွာပဲ ထိုပုံရိပ္က ဦးခ်မ္းသာေအာင္ကို လွမ္းျမင္လိုက္ၿပီး ..  “ဟာဆရာ… ” “မိုးမိုးသဲ..”  ႏွစ္ဦးသား မ်က္လုံးခ်င္းဆုံၾကည့္ေန ေသာ္လည္း စကၠန႔္ပိုင္းေလးတစ္ခုထိ စကားမေျပာျဖစ္ၾက..  “ဆရာ.. တစ္ေယာက္ထဲလား”  “အင္း .. မင္းေရာ ဘာလာလုပ္တာ  လဲ..”“ေခါက္ဆြဲေၾကာ္.. လာဝယ္တာ ဆရာ .. သမီးအိမ္က ဒီနားမွာပဲ.. “  “ဪ..”  ထို႔ေနာက္ ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္..  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ထုတ္ကာ မီးညႇိလိုက္သည္.. မိုးမိုးသဲက “ၾကာမလား မသိပါဘူး.. လူေတြမ်ားလိုက္တာ .. ”  ဟု စိတ္ပ်က္သလို တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္လိုက္သည္..

“ထိုင္ေလ ..”   “ရွင္… ဟုတ္ကဲ့ဆရာ “  “မွာၿပီးၿပီလား .. ဘယ္ႏွစ္ပြဲလဲ ..”  “ႏွစ္ပြဲရွင့္ .. မွာၿပီးၿပီ.. “  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ဝိတ္တာ တစ္ေယာက္ကို လွမ္းေခၚၿပီး bill ယူခဲ့ရန္ႏွင့္ မိုးမိုးသဲမွာထားေသာ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဖိုးကို သူ႔ bill တြင္ ေပါင္းထည့္ရန္ ေျပာလိုက္ သည္.. “ဘာနဲ႔လာတာလဲ ..” “လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ဆရာ”  ခနၾကာေတာ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ဗူးႏွင့္ bill စာ႐ြက္ေရာက္လာသည္..  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က က်သင့္ေငြကို ထုတ္ရွင္းေပးလိုက္ရာ မိုးမိုးသဲက ” ဆရာ .. မလုပ္ပါနဲ႔.. သမီးေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဖိုးကို ျပန္ယူပါ..”  ဟုဆိုကာ .. ၅ေထာင္တန္အ႐ြက္ အတင္းျပန္ေပးသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္က သူမလက္ကို အသာအယာျပန္လည္တြန္းဖယ္လိုက္သည္.. လက္ႏွစ္ခု၏ ထိေတြ႕မႈမွာ စကၠန႔္ပိုင္းရဲ႕ တဝက္စာခန႔္သာရွိေသာ္လည္း ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ရင္ထဲ လွပ္ခနဲ႔ တခ်က္ျဖစ္သြား သည္..  “မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာ.. ျပန္ယူလိုက္ပါ.. အားနာစရာႀကီး ..” သူမလက္ကို အသာအယာျပန္ဖယ္လိုက္ရင္း သူမကို မ်က္လုံးခ်င္း  ဆုံၾကည့္လိုက္သည္.. “အားနာရင္ တနလၤာေန႔က် ေကာ္ဖီျပန္တိုက္ .. ဟုတ္ၿပီလား .. “   မိုးမိုးသဲ၏ မ်က္ႏွာၿပဳံးရိပ္သန္သြား သည္.. ေကာ္ဖီယူလာေပးရန္ ေျပာခဲ့တဲ့ေန႔ေနာက္ပိုင္း တရက္မွ သူမေကာ္ဖီမယူေပးခဲ့ .. ဆိုင္တံခါးေပါက္ဆီကို ထြက္သြားေသာ ဦး ခ်မ္းသာေအာင္၏ ေနာက္ေက်ာကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး..

“ဆရာ.. ဆရာ့ ပုလင္းက်န္ခဲ့ၿပီ.. “ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန႔္ကာ သူမဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး “ရတယ္ .. ဆိုင္က  သိမ္းထားေပးလိမ့္မယ္.. ” ဟုေျပာလိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ျပန္လွည့္ထြက္သြားသည္.. “ခစ္.. ဘာႀကီးမွန္းလဲ မသိဘူး.. ႐ုပ္တည္ႀကီး နဲ႔..”  တနလၤာေန႔မနက္ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚတြင္ တစ္စုံတစ္ခုကို အရင္ဆုံးရွာေဖြၾကည့္မိသည္.. ထူးထူးျခားျခားအရာ ဘာမွမ ရွိေပ.. လက္မွတ္ထိုးရမည့္ စာမ်ားႏွင့္ ဝင္စာ/ထြက္စာဖိုင္မ်ားကိုသာေတြ႕ရသည္.. ဦးခ်မ္းသာေအာင္လဲ ဝင္စာမ်ားကို ဖတ္ၾကည့္ ေနလိုက္သည္.. ခနၾကာေတာ့ ဦးခ်မ္းသာေအာင္၏ဖုန္းသို႔ Message တစ္ေစာင္ ဝင္လာသည္.. သူမသိေသာ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ..   (viber)  ဘာမွန္းမသိသျဖင့္ ဖုန္းကိုျပန္ခ်ထားၿပီး စာေတြကို ဆက္ဖတ္ေနလိုက္သည္.. ၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ခုနက နံပါတ္ ျဖင့္ Message တစ္ေစာင္ထပ္ဝင္လာျပန္သည္..

(Check your viber) ဦးခ်မ္းသာေအာင္က မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္က်ဳံ႕လိုက္ၿပီး မဖြင့္ျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔ဖုန္း၏ data  switch ကိုဖြင့္လိုက္သည္.. viber ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ေကာ္ဖီပန္ကန္ပုံေလးတစ္ခုေရာက္ေနၿပီး ေအာက္တြင္ ..  (Good  morning sir.)  ဦးခ်မ္းသာေအာင္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုျပန္ခ်ထားလိုက္သည္..  “ဆရာ..ဝင္ခြင့္ျပဳပါ..”   “ေအး .. ဝင္ လာခဲ့” အခန္းတံခါးေခါက္ကာ ဝင္ခြင့္ေတာင္းၿပီး ဝင္လာသူက မိုးမိုးသဲ .. သူမဆီမွ ေမႊးျမလတ္ဆတ္ေသာရနံ႔က သူ၏ စိတ္ကို  လန္းဆန္းသြားေစသလိုပင္ .. သူမက ၿပဳံးစိစိမ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔   “ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဆရာခိုင္းထားတဲ့ လခ်ဳပ္စာရင္းေတြ လာ ျပတာပါဆရာ..”  “ေအး .. ထားခဲ့လိုက္.. ဒါနဲ႔ မင္းတိုက္တဲ့ေကာ္ဖီသိပ္ခ်ိဳတယ္ ..”  “ခိ..”  သူမက ဖိုင္တစ္ခုကို စားပြဲေပၚတင္ၿပီး  လွည့္ထြက္သြားသည္.. သူမရဲ႕ ေကာက္ေၾကာင္းအလွကို ဦးခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ခ်က္ေငးၾကည့္ၿပီး သူမတင္ထားေသာ ဖိုင္ကို ဖြင့္ လိုက္သည္..

“ဟင္..”  ဖိုင္ထဲတြင္ ဘာစာ႐ြက္မွမပါ.. ဖိုင္အလြတ္.. သူကလဲ မိုးမိုးသဲကို လခ်ဳပ္လုပ္ရန္ မခိုင္းခဲ့ေၾကာင္းေတြးမိေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ ၿခိဳက္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး  “ဒီေကာင္မေလးေတာ့.. ” ဟု တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္လိုက္သည္..  ခနၾကာေတာ့.. မိုးမိုးသဲက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ႏွင့္  Cloret ပီကယ္ တစ္ခုကို ဗန္းေလးနဲ႔ထည့္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာသည္.. ထို႔ေနာက္ ေစာေစာက သူေပးခဲ့ေသာ ဖိုင္အလြတ္ေလးကို  ပိုက္ကာ ..  “ဆရာ.. ဘာခိုင္းစရာရွိေသးလဲ ..” “မရွိေတာ့ပါဘူး..”    “သမီးလုပ္ထားတဲ့ လခ်ဳပ္ေတြေကာမွန္ရဲ႕လား ဆရာ.. ခိခိ..”  ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ဘာမွျပန္မေျဖပဲ သူမမ်က္ႏွာကိုသာ ႏူးညံ့စြာ ၾကည့္ေနမိသည္.. ႏွစ္ဦးၾကားတြင္ စကားသံေတြ ခနတိတ္ဆိတ္ သြားၿပီးေနာက္.. “ဆရာ ခြင့္ျပဳပါဦး .. “  သူမ အခန္းထဲက ထြက္သြားေသာအခါမွ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ သက္ျပင္းေမာတခ်က္ ရႈိက္ ထုတ္လိုက္ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲၿပဳံးလိုက္မိသည္..  ကိုေအာင္ျမတ္က ကြင္းပတ္ရန္ခ်ိန္းသျဖင့္ ေဂါက္ကြင္းသို႔ထြက္လာခဲ့ရာ  ေဂါက္ကြင္းေရာက္ခါမွ ကိုေအာင္ျမတ္က ကိစၥေပၚလာသျဖင့္ မ႐ိုက္ျဖစ္ေတာ့ေၾကာင္း ဖုန္းလွမ္းဆက္သည္.. ကြင္းမပတ္ျဖစ္ေတာ့ သျဖင့္ practise ကြင္းတြင္ ေဂါက္သီးတဗန္း႐ိုက္လိုက္သည္.. တစ္ဗန္းကုန္ေတာ့ စိတ္မပါေတာ့သျဖင့္ club house က ဆိုင္တြင္  အရက္တစ္လုံးမွာကာ တစ္ေယာက္ထဲ ေသာက္ေနမိသည္..

“ဆရာ.. ကိုေအာင္ျမတ္တို႔နဲ႔ ခ်ိန္းထားလို႔လား..” “အင္း .. ကိုေအာင္ျမတ္ အလုပ္ေပၚလာလို႔ မ႐ိုက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး..”  တခါတရံ   မသိစိတ္က ေစခိုင္းမႈကို သိစိတ္က တားျမစ္ရန္ အခ်ိန္မရ.. မစဥ္းစားထားေသာ္လည္း အလိုလိုေျပာမိသည္..“ႏြယ္နီ.. caddy  လိုက္စရာမရွိရင္ ကိုယ့္ကို အေဖာ္လုပ္ေပးပါလား ..” “ရွင္.. အင္း.. ဆရာ .. သမီး မငယ္ကို ေမးၾကည့္ဦးမယ္..”   “အင္း..  အဆင္ေျပမွပါ..”  ခဏၾကာေတာ့ ႏြယ္နီျပန္ေရာက္လာၿပီး .. “ဆရာ .. အဆင္မေျပဘူး.. သမီးတို႔ကို ထိုင္ခြင့္မေပးထားလို႔ပါ..” “အင္း.. ရပါတယ္.. “  “သမီး မထိုင္ေပးခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္.. ဆရာ..” “အင္းပါ..”  အရက္တစ္ငုံေသာက္ၿပီး သူမကို ေမာ့ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူမက တစ္ခုခုေတြးေနသည့္ပုံ..

“ဆရာ့ ေဂါက္အိတ္ သြားသိမ္းလိုက္ဦးမယ္..”   ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ေနသျဖင့္ အရက္ကိုခ်ည္းဖိေသာက္ေနလိုက္သည္.. ၃ ခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီးသြားခ်ိန္တြင္ ႏြယ္နီျပန္ေရာက္လာသည္.. ပါတိတ္ဝမ္းဆက္တပတ္ႏြမ္းေလးကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သူမသည္ အရမ္း ႀကီးမထည္ဝါေသာ္လဲ မညိဳးႏြမ္းေန..  “ဆရာ.. သြားမယ္..”  “ဘယ္ကိုလဲ.. “  “ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္ေပါ့.. ဒီမွာ သမီးမွ ထိုင္လို႔မရ တာ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က ပိုက္ဆံရွင္းလိုက္ၿပီး လက္က်န္ပုလင္းကိုယူကာ ထြက္လာခဲ့သည္.. ကားေပၚေရာက္ေတာ့..    “ဘယ္ ဆိုင္ေကာင္းလဲ .. “ “ဆရာ .. အိန္ဂ်ယ္ ကို သြားမလားဆရာ..”  “ဟင္.. ကိုယ္မသိဘူး.. “  “ဟုတ္.. သမီးသိတယ္.. တည့္တည့္ပဲ ေမာင္း..ဆရာ..”  ကားအတြင္းဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းသံမွအပ တိတ္ဆိတ္ေနသည္.. လမ္းၫႊန္ေပးေသာ ဆည္းလည္းသံလြင္လြင္ ေလးကေတာ့ ရံဖန္ရံခါ ထြက္ေပၚလာသည္..

ၿခံဝန္းက်ယ္အတြင္း ဖြင့္ထားေသာ ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ သူမကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီ သီးသန႔္ခန္းတစ္ခုယူလိုက္သည္..  “ဆရာ… ဘာ ျမည္းမလဲ ..” “ရတယ္.. တစ္ခုခုမွာလိုက္ပါ..” သူမအတြက္ အေအးတစ္ဗူးႏွင့္ သူ႔အတြက္ ေရခဲ၊ေရသန႔္ႏွင့္ အျမည္းမွာလိုက္သည္..    “တစ္ခုခု စားပါလား..”  “ဆရာ့ အျမည္းေတြပဲ နည္းနည္းစားမယ္ .. “  သာမန္ထက္ထူးထူးျခားျခားမလွပေသာ္လည္း သူမ မ်က္ႏွာမွာ ရွင္းသန႔္ေနသည္.. ျပည့္ၿဖိဳးေသာခႏၶာကိုယ္အလွႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီစြာဝတ္ဆင္တတ္မႈက ပုရိသပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အားသာခ်က္တစ္ခု ျဖစ္မည္.. “ဆရာ.. ဘာေတြေတြးေနတာလဲ..” “…..”   “ဒါနဲ႔ ဆရာ့ကို အကိုလို႔ ေခၚလို႔ရမလား.. “ “အင္း..  ရပါတယ္..” “ဟီး.. ညီမက အဲ့လိုေခၚခ်င္ေနတာ.. “ သူမရယ္ၿပဳံးလိုက္မွ သြားထပ္ေလးတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရသည္.. သူမအၿပဳံးကို  စတင္ျမင္ဖူးျခင္းပင္.. “ေဟာ..အကို.. အာ..ကိုႀကီးလို႔ပဲ ေခၚေတာ့မယ္.. ဘာေတြေတြးေနျပန္တာလဲ..” ဦးခ်မ္းသာေအာင္က အရက္ ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္ၿပီး သူမအေမးကို ျပန္ေျဖလိုက္သည္..  “ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ေတြးစရာက မင္းအေၾကာင္းကလြဲလို႔ ဘာရွိႏိုင္  ေသးလဲ ႏြယ္နီ..” “ဟင္.. ညီမအေၾကာင္း.. မေတြးပါနဲ႔ ကိုႀကီးရယ္.. ညီမအေၾကာင္းက ေကာင္းတာသိပ္မရွိလို႔ ညီမကိုယ္တိုင္ ေတာင္ မေတြးပဲေမ့ထားတာၾကာေပါ့ ..”  “ကိုယ္.. ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လို႔..ခနေနာ္..”  အဲကြန္းခန္းျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ၏ ေဆးလိပ္ ေငြ႕ေၾကာင့္ ႏြယ္နီ႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစလိုသျဖင့္ အျပင္ထြက္ေဆးလိပ္ေသာက္ရန္ ဦးခ်မ္းသာေအာင္ ထလိုက္သည္..

“ရပါတယ္ ..ကိုႀကီးရဲ႕.. ဒီမွာပဲ ေသာက္ပါ..”  “ရပါတယ္.. ကိုယ္ အျပင္မွာပဲ ေသာက္လိုက္မယ္.. “ “ကိုႀကီး.. “  သူမ၏ ေခၚသံ ေၾကာင့္ သူမကို ငုံ႔ၾကည့္မိသည္..  “ညီမလဲ ေသာက္မယ္..” “ဘယ္လို..”  သူျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့  သူမမ်က္ႏွာက ပုံမွန္ပင္..“ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့ မိန္းမေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲ ကိုႀကီး ..”  “ကြမ္းစားတဲ့မိန္းမေတြကိုေတာ့ မႏွစ္ၿမိဳ႕ ဘူး.. က်န္တာ ပုံမွန္ပါပဲ..” လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားေသာ ေဆးလိပ္ဗူးနဲ႔ မီးျခစ္ကို သူမအားေပးလိုက္သည္.. သူမက ေဆးလိပ္တစ္ လိပ္ကို ထုတ္ယူၿပီး မီးညႇိရႈိက္သြင္းလိုက္ပုံက ေသသပ္လွသည္.. ထို႔ေနာက္ မီးခိုးေငြ႕မ်ားကို ညင္သာစြာမႈတ္ထုတ္လိုက္ပုံက  ထူးျခားၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေနသည္..